Livre, Chap.
[59, 23]	ἐγένετο ὥστε καὶ παραπετάσματα ὑπὲρ	τῆς	ἀγορᾶς ὑπερταθῆναι. ἐν τούτοις τοῖς
[59, 1]	Γάιος ὁ τοῦ Γερμανικοῦ καὶ	τῆς	Ἀγριππίνης παῖς, ὃν καὶ Γερμανικὸν
[59, 10]	συμβᾶσα καὶ ὁ τῆς Δρουσίλλης	τῆς	ἀδελφῆς αὐτοῦ θάνατος ἔφθειρε· τά
[59, 16]	τε τῆς ἐκπλήξεως καὶ ὑπὸ	τῆς	ἀθυμίας οὔτε φθέγξασθαι οὔτε τι
[59, 23]	αὐτοῖς, εἴ ποτε ἐλάττω σφᾶς	τῆς	ἀξίας ἐψηφίσθαι οἱ ἔδοξεν. οὕτω
[59, 12]	σμικροτέραν καὶ μετὰ τοῦτο καὶ	τῆς	Ἀραβίας τινά, τῷ τε Ῥυμητάλκῃ
[59, 8]	ἐπειδὴ βαρὺς αὐτῷ ὑπό τε	τῆς	ἀρετῆς καὶ ὑπὸ τῆς συγγενείας
[59, 20]	μὲν δὴ διὰ ταῦτα αὐθημερὸν	τῆς	ἀρχῆς ἔπαυσε, τὰς ῥάβδους σφῶν
[59, 8]	καὶ ἐκείνους ἐν τῇ τάξει	τῆς	ἀρχῆς ἣν ἦρξαν ἀποφαίνεσθαι. τήν
[59, 1]	τε οὖν παραχρῆμα οὕτως αὐτὸν	τῆς	ἀρχῆς παρέλυσε, καὶ μετὰ τοῦτο
[59, 3]	ὅσα ὁ Αὔγουστος ἐν τοσούτῳ	τῆς	ἀρχῆς χρόνῳ μόλις καὶ καθ´
[59, 16]	ταῦτά τ´ εἰπὼν καὶ τὰ	τῆς	ἀσεβείας ἐγκλήματα ἐπαναγαγών, ἔς τε
[59, 4]	καὶ φίλους, ἐμίσει. τά τε	τῆς	ἀσεβείας ἐγκλήματα παύσας πλείστους ὅσους
[59, 6]	ὑπατείαν κακωθείς· τά τε ἐγκλήματα	τῆς	ἀσεβείας, οἷσπερ καὶ τὰ μάλιστα
[59, 29]	ἐς Γάιον Κάσσιον τὸν τότε	τῆς	Ἀσίας ἄρχοντα, ἐπειδὴ τὸ γένος
[59, 17]	ὥσπερ ἐκ μάχης, ἀνεκομίσθη διὰ	τῆς	αὐτῆς γεφύρας ἐφ´ ἅρματος, χιτῶνα
[59, 10]	ἀπλήστως εἶχεν. ὑπὸ δὲ δὴ	τῆς	αὐτῆς ὠμότητος, ἐπιλιπόντων ποτὲ τῶν
[59, 20]	τοῦ Γναίου Πίσωνος υἱὸς ἄρξας	τῆς	Ἀφρικῆς ἔτυχεν, ἐφοβήθη μὴ νεωτερίσῃ
[59, 9]	γερουσίαν ἐσερχόμεθα, χρῆσθαι ἐπὶ τῇ	τῆς	βουλείας ἐλπίδι ἔδωκε· πρότερον γὰρ
[59, 10]	τινί, ἀγωνίσασθαί σφας ἠνάγκασε, παρὰ	τῆς	βουλῆς δὴ τοῦτο αἰτήσας· τὸ
[59, 12]	τὴν πατρῴαν ἀρχήν, ψηφισαμένης δὴ	τῆς	βουλῆς, ἐχαρίσατο, ἔν τε τῇ
[59, 3]	αὐτῶν τῷ Αὐγούστῳ τιμῶν παρὰ	τῆς	βουλῆς τυχεῖν ἀξιώσας, ἔπειτ´ ἐπειδὴ
[59, 28]	ναὸν ἑαυτοῦ, τὸν μὲν ὑπὸ	τῆς	βουλῆς ψηφισθέντα τὸν δὲ ἰδίᾳ
[59, 18]	Σαβῖνος ἔν τε τοῖς πρώτοις	τῆς	βουλῆς ὢν καὶ τότε ἐκ
[59, 22]	τε ἄλλα εὐδόκιμον ὄντα καὶ	τῆς	Γερμανίας δέκα ἔτεσιν ἄρξαντα, ἀπέκτεινεν,
[59, 18]	καὶ ἰδίᾳ καὶ μετὰ πάσης	τῆς	γερουσίας. καί τινα καὶ ἐκείνη
[59, 5]	ἅπαξ δέ ποτε τοὺς πρώτους	τῆς	γερουσίας σπουδῇ νυκτὸς ὡς καὶ
[59, 2]	εὐθὺς γυμνασίαν ποιουμένους θεασάμενος μετὰ	τῆς	γερουσίας, τάς τε καταλειφθείσας σφίσι
[59, 16]	ἐκεῖνον ἐπῄνεσε, πολλὰ δὲ καὶ	τῆς	γερουσίας τοῦ τε δήμου κατηγόρησεν
[59, 17]	ἑταίρων ἐς τὴν θάλασσαν ἀπὸ	τῆς	γεφύρας ἔρριψε, συχνοὺς δὲ καὶ
[59, 17]	μετὰ τοῦτο αὐτός τε ἐπὶ	τῆς	γεφύρας ὥσπερ ἐν νήσῳ τινί,
[59, 25]	τε ἐπέβη καὶ ὀλίγον ἀπὸ	τῆς	γῆς ἀπάρας ἀνέπλευσε, καὶ μετὰ
[59, 0]	ἀπέθανεν. Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ	τῆς	Γναίου Ἀκερρωνίου καὶ Ποντίου Νιγρίνου
[59, 20]	πρὸς ἀλλήλους, τὸ μὲν σχῆμα	τῆς	δημοκρατίας ἐσώζετο, ἔργον δ´ οὐδὲν
[59, 27]	ἑαυτὸν ὥστε καὶ ἐλάττων αὐτῷ	τῆς	δόξης φανῆναι, καὶ πρός τε
[59, 6]	τῶν τὸ σιτηρέσιον φερόντων, ἀντὶ	τῆς	δραχμῆς ἣν ἐς εἰκόνων ποίησιν
[59, 22]	τὸν ἐραστὴν τὸν ἐρώμενον, τὸν	τῆς	Δρουσίλλης ἄνδρα, τὸν καὶ ταῖς
[59, 13]	μετὰ τοῦτο ἐπανελθὼν πρὸς τὰ	τῆς	Δρουσίλλης γενέσια ἄγαλμα τε αὐτῆς
[59, 24]	τοῖς τοῦ Τιβερίου καὶ τοῖς	τῆς	Δρουσίλλης γενεσίοις τὰ αὐτὰ ἅπερ
[59, 24]	εἰκόνα τοῦ τε Γαΐου καὶ	τῆς	Δρουσίλλης στήσαντες ὡσίωσαν. ταῦτα δὲ
[59, 10]	ἔτει οἱ συμβᾶσα καὶ ὁ	τῆς	Δρουσίλλης τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ θάνατος
[59, 9]	Τιβέριος ὡρίκει, καὶ τὸ τέλος	τῆς	ἑκατοστῆς κατέλυσε, γυμνικόν τέ τινα
[59, 16]	καὶ τότε μὲν ὑπό τε	τῆς	ἐκπλήξεως καὶ ὑπὸ τῆς ἀθυμίας
[59, 29]	τοὺς παῖδας θεάσηται, οὓς ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἰωνίας τῶν
[59, 18]	βουλῆς ὢν καὶ τότε ἐκ	τῆς	ἐν τῇ Παννονίᾳ ἀρχῆς ἀφιγμένος,
[59, 27]	ἄφρων ὤν, ἀλλὰ καὶ ἐκ	τῆς	ἐν τῇ Συρίᾳ ἀρχῆς ὀνομαστὸς
[59, 10]	καὶ ὅτι τὸν Μάκρωνα μετὰ	τῆς	Ἐννίας, μήτε τοῦ ταύτης ἔρωτος
[59, 9]	τοὺς πρώτους ἐξ ἁπάσης καὶ	τῆς	ἔξω ἀρχῆς τοῖς τε γένεσι
[59, 22]	αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν, ὃν καὶ διάδοχον	τῆς	ἡγεμονίας καταλείψειν ἐπηγγέλλετο, κατεφόνευσε. καὶ
[59, 17]	πλοίοις περιορμοῦντες, τό τε λοιπὸν	τῆς	ἡμέρας καὶ τὴν νύκτα πᾶσαν
[59, 17]	τοῦτο εἰπών, ὅτι πεζῇ διὰ	τῆς	θαλάσσης διέδραμον. καὶ χρήματά τε
[59, 17]	ὡς καὶ πολλαπλάσιόν σφων μέτρον	τῆς	θαλάσσης ζεύξας. ~τῆς μὲν δὴ
[59, 17]	δι´ ἠπείρου διελάσαι) διὰ δὲ	τῆς	θαλάσσης τρόπον τινὰ διιππεῦσαι ἐπεθύμησε,
[59, 7]	αὐτῶν ἀπελείπετο ἢ καὶ μεσούσης	τῆς	θέας ἐξανίστατο) τάς τε δίκας
[59, 11]	Ἀφροδίσιον ἄγαλμα αὐτῆς ἰσομέτρητον τῷ	τῆς	θεοῦ ἐπὶ ταῖς ὁμοίαις τιμαῖς
[59, 6]	τὸν τοῦ Τιβερίου θάνατον ὑπὲρ	τῆς	ἱππάδος πεμφθείς, τότε πρῶτον, καίπερ
[59, 23]	τῆς λαμπρότητος ἀλλ´ ὡς καθαίρεσιν	τῆς	ἰσχύος αὐτῷ φέροντα διέβαλλε. καὶ
[59, 2]	τοῖς νυκτοφύλαξι, τοῖς τε ἔξω	τῆς	Ἰταλίας ἐκ τοῦ καταλόγου οὖσιν,
[59, 29]	οὓς ἐκ τῆς Ἑλλάδος καὶ	τῆς	Ἰωνίας τῶν πάνυ εὐγενῶν ἐπὶ
[59, 8]	καὶ προσέτι καὶ τὰ παραθαλάσσια	τῆς	Κιλικίας δούς, καὶ Ἀγρίππαν τὸν
[59, 23]	τινὰ οὐχ ὡς καὶ αὔξησιν	τῆς	λαμπρότητος ἀλλ´ ὡς καθαίρεσιν τῆς
[59, 2]	αὐτὸ τοῦτο καὶ περὶ τὰς	τῆς	Λιουίας διαθήκας ἔπραξε· καὶ γὰρ
[59, 18]	σφων μέτρον τῆς θαλάσσης ζεύξας.	~τῆς	μὲν δὴ γεφύρας ἐκείνης τοῦτο
[59, 3]	τά τε ὀστᾶ τά τε	τῆς	μητρὸς καὶ τὰ τῶν ἀδελφῶν
[59, 21]	εἴρηκα. ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ	τῆς	μοναρχίας κειμήλια τὰ κάλλιστα καὶ
[59, 7]	παντοδαπαὶ ἐγένοντο. τά τε γὰρ	τῆς	μουσικῆς ἐχόμενα ἐσήχθη, καὶ ἵπποι
[59, 6]	ἀληθεύσειν ἅτε μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ	τῆς	νεότητος ἢ φρονεῖν ἢ λέγειν
[59, 8]	τε τοὺς ἐφήβους ἐσγραφέντα καὶ	τῆς	νεότητος προκριθέντα καὶ τέλος ἐσποιηθέντα,
[59, 26]	τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι καὶ ὑπὸ	τῆς	Νίκης στεφανοῦσθαι ἔλεγε, Ζεύς τε
[59, 19]	αὐτῷ, καὶ μαθοῦσα ὅτι ἐξέστη	τῆς	ὁδοῦ δι´ αἰσχύνην, προσεκαλέσατό τε
[59, 22]	τοῖς κόλποις αὐτὴν διὰ πάσης	τῆς	ὁδοῦ ἔχουσαν ἐς τὴν Ῥώμην
[59, 9]	ἐν τοῖς αὐταρχήσασιν ἐς τὴν	τῆς	οἰκείας νόμισιν καταλέγει) περὶ δὲ
[59, 29]	ἦν, καί τινα καὶ ἰδίαν	τῆς	ὀργῆς αἰτίαν ἔσχε· γύννιν τε
[59, 13]	αἰτίαι δὲ ἐς τὰ μάλιστα	τῆς	ὀργῆς αὐτῷ ἐγίγνοντο ὅτι τε
[59, 24]	καί τινα καὶ οἱ ἐκ	τῆς	ὀρχήστρας ἄνδρες πανήγυρίν τε ἐπετέλεσαν
[59, 11]	ἐν τῷ νενομισμένῳ χρόνῳ, πλὴν	τῆς	ὁσίας ἕνεκα, μήτ´ αὖθίς ποτε
[59, 17]	γὰρ χωρίον τοῦτο κατ´ ἀντιπέραν	τῆς	πόλεώς ἐστι, διέχον αὐτῆς σταδίους
[59, 17]	προσετίθεσαν· ~Γάιος δὲ ἐκείνης μὲν	τῆς	πομπῆς οὐδὲν προετίμησεν (οὐδὲ γὰρ
[59, 21]	τούτῳ τήν τε ἀνάγκην ἅμα	τῆς	πράσεως αὐτῶν ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα
[59, 2]	Τιβερίου ἀλλὰ καὶ τὰ παρὰ	τῆς	προτήθης δωρηθέντα διέλυσε. νῦν δὲ
[59, 26]	οὕτω που καὶ τῷ ῥυθμῷ	τῆς	στολῆς καὶ τοῖς προσθέτοις τοῖς
[59, 8]	τε τῆς ἀρετῆς καὶ ὑπὸ	τῆς	συγγενείας ἦν καὶ διὰ τοῦτο
[59, 13]	οἷον εἰώθει, δυσχερᾶναν τὸ πλῆθος	τῆς	τε θέας ἠμέλησε καὶ ἐπὶ
[59, 20]	ἐπειδή τε Λούκιος Πίσων ὁ	τῆς	τε Πλαγκίνης καὶ τοῦ Γναίου
[59, 10]	τε φόνοις αὐτῶν ὑπερέχαιρε καὶ	τῆς	τοῦ αἵματος θέας ἀπλήστως εἶχεν.
[59, 24]	ταῦτα δὲ ἐξ ἐπιστολῆς που	τῆς	τοῦ Γαΐου ἐπράχθη· καὶ γὰρ
[59, 3]	μιᾷ ἡμέρᾳ λαβεῖν. πλὴν γὰρ	τῆς	τοῦ πατρὸς ἐπικλήσεως οὐδὲν ἄλλο
[59, 23]	καὶ εἰ μείζω, ὡς καὶ	τῆς	τῶν λοιπῶν ἐξουσίας ἀφαιρούμενος. οὐδὲ
[59, 12]	ἱμάτιον, ἀγορανομοῦντός τε τότε καὶ	τῆς	τῶν στενωπῶν καθαριότητος ἐπιμελουμένου, ἐμβληθῆναι.
[59, 6]	ποιῆσαι ἔδοξε, καὶ τοιαῦτα ἐπιβὰς	τῆς	ὑπατείας ἐν τῷ βουλευτηρίῳ ἐδημηγόρησε,
[59, 17]	ἐς τὴν πόλιν ἐσέπεσε. κἀνταῦθα	τῆς	ὑστεραίας ἀναπαυσάμενος ὥσπερ ἐκ μάχης,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/06/2006