Alphabétiquement     [«   »]
καθίζων 1
καθίζωνται 1
καθίστατο 2
καὶ 822
καί 14
καίπερ 8
Καῖσαρ 4
Fréquences     [«    »]
151 δὲ
132 μὲν
290 τε
822 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LIX

καὶ


Livre, Chap.
[59, 28]   ἐν τῷ παλατίῳ σπουδῇ ᾠκοδομήσατο,  καὶ   ἄγαλμα ἐς αὐτὸν ἠθέλησε τὸ
[59, 23]   πεφονευμένους φιλίᾳ πολλαὶ ἐπήγοντο, ὡς  καὶ   ἀγορανόμους στρατηγούς τέ τινας ἀναγκασθῆναι
[59, 8]   τὰ παραθαλάσσια τῆς Κιλικίας δούς,  καὶ   Ἀγρίππαν τὸν τοῦ Ἡρώδου ἔγγονον
[59, 27]   ἐγίγνετο, οὐχ ὅτι οἱ πολλοὶ  καὶ   ἀεί τινα κολακεύειν εἰωθότες ἐποίουν,
[59, 15]   τῇ πόλει τρόπον τινὰ ἀπεσυλῶντο,  καὶ   ἀζήμιος τῶν γέ τι ἐχόντων
[59, 22]   καθ´ ἑκάστους κατακόπτων, τοὺς δὲ  καὶ   ἀθρόους ἅμα πάντας φονεύσας. ἰδὼν
[59, 10]   καὶ γὰρ καὶ καθ´ ἕνα  καὶ   ἀθρόους, ὥσπερ ἐν παρατάξει τινί,
[59, 21]   ἀξιόχρεως καὶ δυνατὸς εὑρίσκετο,  καὶ   αἱ δαπάναι ὑπερήπειγον αὐτόν, ἐς
[59, 21]   καὶ δῶρα οἵ τε ἰδιῶται  καὶ   αἱ πόλεις ἑκοῦσαι δῆθεν μεγάλα
[59, 18]   ἐκείνης τοῦτο τὸ τέλος ἐγένετο,  καὶ   αἰτίαν καὶ αὐτὴ θανάτου πολλοῖς
[59, 28]   τοὺς μὲν ἐθελοντὰς τοὺς δὲ  καὶ   ἄκοντας, ὅπως μὴ καὶ δυσχεραίνειν
[59, 13]   ἐπιθυμήμασιν αὐτοῦ ἀντέσπευδον, καὶ ἦν  καὶ   ἀκούειν καὶ ὁρᾶν οἷα ἂν
[59, 19]   οὕτως ἐκεῖνος, ὁρῶν τε ταῦτα  καὶ   ἀκούων, διεχύθη, πιστεύσας ὄντως τῇ
[59, 2]   προσεξήλεγξεν ὅτι εὐχερείᾳ τέ τινι  καὶ   ἀκρισίᾳ καὶ ἐκεῖνα ἐπεποιήκει. πέντε
[59, 5]   αὐτῶν τὰ μὲν πρῶτα θεατὴς  καὶ   ἀκροατὴς ἐγίγνετο, συνεσπούδαζέ τέ τισι
[59, 16]   ἐπαίνους τε αὐτοῦ πολλοὺς ὡς  καὶ   ἀληθεστάτου καὶ εὐσεβεστάτου ὄντος ἐποιήσαντο,
[59, 16]   λέγοντά οἱ ὅτι καὶ καλῶς  καὶ   ἀληθῶς πάντα ταῦτα εἴρηκας, καὶ
[59, 0]   Ἀκερρωνίου καὶ Ποντίου Νιγρίνου ὑπατείας  καὶ   ἄλλα ἔτη τρία ἐν οἷς
[59, 17]   οἱ ἀθληταὶ ἵπποι οἱ ἀξιονικότατοι.  καὶ   ἄλλα τε αὐτῷ πολλὰ ὡς
[59, 14]   καὶ αὐτὸς ὑπερβάλλων. πολλοὶ δὲ  καὶ   ἄλλοθεν ἀφικνούμενοι ἀντωνοῦντο αὐτούς, καὶ
[59, 17]   κἀκ τούτου τῷ τε Ποσειδῶνι  καὶ   ἄλλοις τισὶ θεοῖς Φθόνῳ τε
[59, 8]   εὐξαμένῳ καὶ προσδοκήσαντι. ἀφ´ οὗ  καὶ   ἄλλους γε συχνοὺς ἐφόνευσεν.
[59, 19]   καθ´ ἑαυτὸν Ῥωμαίους πολλοὺς δὲ  καὶ   ἄλλους σοφίᾳ ὑπεράρας, διεφθάρη παρ´
[59, 10]   ἀδικήσαντα ἔς τε γαλεάγραν, ὥσπερ  καὶ   ἄλλους συχνούς, καθεῖρξε κἀνταῦθα διέφθειρεν.
[59, 22]   ποτε ὄχλον εἴτε δεσμωτῶν εἴτε  καὶ   ἄλλων τινῶν, προσέταξε τοῦτο δὴ
[59, 19]   ἐχρήσατο. ἤχθετο μὲν γὰρ αὐτῷ  καὶ   ἄλλως Γάιος, ὅτι ἐπὶ
[59, 10]   τὰς οὐσίας κατεδηδοκότας, τοὺς δὲ  καὶ   ἄλλως ὁπλομαχίαν ἠσκηκότας. ἦν δὲ
[59, 23]   διαπεφευγώς, ἐπέστειλε· πάνυ γὰρ δὴ  καὶ   ἄλλως προσεποιεῖτο ἐν δεινοῖς τε
[59, 3]   πόλιν τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐσαγαγὼν  καὶ   ἅμα τῇ ἕῳ προθέμενος. ἐποιήσατο
[59, 7]   τε εὐγενέστατοι παῖδες, ὅσοι γε  καὶ   ἀμφιθαλεῖς ἦσαν, μετὰ παρθένων ὁμοίων
[59, 29]   ἡμέρᾳ ἐν τελευτήσειν ἔμελλε,  καὶ   ἀναβληθεὶς ὡς καὶ μετ´ ὀλίγον
[59, 17]   οὐχ ἁπλῶς δίοδός τις, ἀλλὰ  καὶ   ἀνάπαυλαι ἐν αὐτῇ καὶ καταλύσεις,
[59, 12]   οἱ τὴν γυναῖκα ἀναγκάσας, μὴ  καὶ   ἀνέγγυον αὐτὴν παρὰ τοὺς νόμους
[59, 15]   τῷ αὐτοκράτορι κατελελοίπεσαν, αὐτὸς ἑαυτῷ  καὶ   ἄνευ ψηφίσματος ἐσέπραξε. καὶ ἐπειδὴ
[59, 28]   σεμνυνόμενος ὅτι ἐν τοσαύταις ἡμέραις  καὶ   ἀνὴρ καὶ πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ
[59, 26]   δὲ Γάιος ἐκάλεσέ τε αὐτὸν  καὶ   ἀνήρετο τί σοι δοκῶ εἶναι;
[59, 5]   ἀκροατὴς ἐγίγνετο, συνεσπούδαζέ τέ τισι  καὶ   ἀντεστασίαζεν ὥσπερ τις ἐκ τοῦ
[59, 24]   ἐπιτετελεκέναι· ὅπως δὲ δὴ μὴ  καὶ   ἀντὶ τοῦ αὐτοκράτορος δόξωσί τι
[59, 21]   τῶν Ἰβήρων ἐκχρηματίσηται. οὐ μέντοι  καὶ   ἄντικρυς τὴν ἔξοδον προεπήγγειλεν, ἀλλ´
[59, 8]   ἤλπιζον παρ´ αὐτοῦ ὡς  καὶ   ἀντίψυχοί οἱ ἀποθανεῖν ἐθελήσαντες λήψεσθαι,
[59, 7]   ἔτι τοῦτο ποιεῖν. καὶ ἐξῆν  καὶ   ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι, νομιζόμενον
[59, 13]   καὶ ἐνιστάμενος ἐς τὴν ἀρχὴν  καὶ   ἀπαλλαττόμενος ἀπ´ αὐτῆς ἐξ ἴσου
[59, 10]   ἠνάγκασε, καὶ νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε  καὶ   ἀπέσφαξε. τόν τε πατέρα αὐτοῦ
[59, 13]   μεταξὺ θεωμένους κατασπῶν, συχνοὺς δὲ  καὶ   ἀπηλλαγμένους ἐκ τῶν θεάτρων συλλαμβάνων
[59, 18]   ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ οἱ δὲ  καὶ   ἀπὸ τοῦ Καπιτωλίου κατακρημνιζόμενοι, καὶ
[59, 17]   ἄλλα ἐποιήθη, ἐγένετο. καί τι  καὶ   ἀπὸ τούτου ὠγκώθη, λέγων ὅτι
[59, 10]   νενομοθετημένου πάνθ´ ὅσα βούλοιτο δρᾶσαι,  καὶ   ἀποκτεῖναι τῶν τε ἄλλων πολλοὺς
[59, 17]   ἐμβόλους ἔχουσι περιπλεύσας κατέδυσεν, ὥστε  καὶ   ἀπολέσθαι τινάς· οἱ γὰρ πλείους
[59, 27]   μὲν ὑπὸ τοῦ Γαΐου ὡς  καὶ   ἀπολούμενος (ἐφ´ οἷς γὰρ οἱ
[59, 24]   ναῷ κείμενον προσεκύνησαν, καὶ ἔτι  καὶ   ἀργύριον κατὰ τὸ ἐπὶ τοῦ
[59, 7]   δέκα ἄθλων ἐτίθετο, τότε δὲ  καὶ   ἄρκτους τετρακοσίας μεθ´ ἑτέρων Λιβυκῶν
[59, 26]   τὰς θηλείας, ὑπεκρίνετο, Ἥρα τε  καὶ   Ἄρτεμις καὶ Ἀφροδίτη πολλάκις ἐγίγνετο.
[59, 16]   δὴ οὐ μόνον ἀδικεῖτε ἀλλὰ  καὶ   ἀσεβεῖτε πρὸς τὸν ἄρξαντά ποτε
[59, 22]   νήσους κατέθετο, πολλὰ περὶ αὐτῶν  καὶ   ἀσεβῆ καὶ ἀσελγῆ τῷ συνεδρίῳ
[59, 22]   πολλὰ περὶ αὐτῶν καὶ ἀσεβῆ  καὶ   ἀσελγῆ τῷ συνεδρίῳ γράψας· καὶ
[59, 17]   ἔχουσαν, ἐπενέδυ, ξίφος τε παρεζώσατο  καὶ   ἀσπίδα ἔλαβε καὶ δρυῒ ἐστεφανώσατο,
[59, 23]   ἔπεμψαν, τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε  καὶ   αὖθις ἀπειπεῖν μήτε ἐπαίνου τι
[59, 23]   τοῦτο πολλάκις τινὰ οὐχ ὡς  καὶ   αὔξησιν τῆς λαμπρότητος ἀλλ´ ὡς
[59, 18]   τὸ τέλος ἐγένετο, καὶ αἰτίαν  καὶ   αὐτὴ θανάτου πολλοῖς παρέσχεν· ἐξαναλωθεὶς
[59, 11]   συνῆν δὲ καὶ Γάιος·  καὶ   αὐτὴν ἀποθανοῦσαν τότε ἐπῄνεσε μὲν
[59, 17]   τε ἐπὶ βῆμα ἐπὶ πλοίων  καὶ   αὐτὸ κατὰ μέσην που τὴν
[59, 17]   καὶ κεκινδυνευκότας ἐπῄνεσεν, ἄλλα τε  καὶ   αὐτὸ τοῦτο εἰπών, ὅτι πεζῇ
[59, 13]   τῷ συνάρχοντι ἓξ μῆνας ἐπιτρέψας·  καὶ   αὐτὸν Σαγκυΐνιος Μάξιμος πολιαρχῶν διεδέξατο.
[59, 2]   μεγάλους γενομένους διὰ βραχυτάτου ἐξεκένωσε,  καὶ   αὑτὸν προσεξήλεγξεν ὅτι εὐχερείᾳ τέ
[59, 3]   τῶν ἀποθανόντων αὐτός τε πλεύσας  καὶ   αὐτὸς αὐτοχειρίᾳ ἀνελόμενος ἐκόμισε καὶ
[59, 28]   ἑκάστου μυριάδας λαβών. καὶ προσέτι  καὶ   αὐτὸς ἑαυτῷ ἱερᾶτο, τόν τε
[59, 14]   τῶν μονομαχούντων χρῆσθαι, καὶ πολλάκις  καὶ   αὐτὸς ἐπεφοίτα σφίσιν, ὥσθ´ οἱ
[59, 6]   τε Τιβέριος ἐτελεύτησε  καὶ   αὐτὸς ἐς τὴν ἡγεμονίαν ἀντικατέστη,
[59, 29]   καὶ θέαν ἐπετέλει, κἀν τούτῳ  καὶ   αὐτὸς καὶ ἤσθιε καὶ ἔπινε
[59, 29]   συνεχῶς αὐτοὺς κατεφίλει. ὡς δὲ  καὶ   αὐτὸς Γάιος καὶ ὀρχήσασθαι
[59, 7]   μηπώποτε ἐγεγόνει. οὐ μέντοι  καὶ   αὐτὸς τοῖς ἡνιόχοις ἀπεσήμηνεν, ἀλλ´
[59, 6]   ὃν ἀπεδεδείχατο διῆρξαν, οὕτω δὴ  καὶ   αὐτὸς ὑπάτευσε, τὸν Κλαύδιον τὸν
[59, 14]   τε ἐπὶ τοῦ πρατηρίου καθεζόμενος  καὶ   αὐτὸς ὑπερβάλλων. πολλοὶ δὲ καὶ
[59, 18]   καθ´ ἑαυτὴν ἔκρινεν· οὐ μέντοι  καὶ   αὐτοτελὴς ἦν, ἀλλ´ ἐφέσιμοι δίκαι
[59, 29]   ἀπέκτειναν ἐν στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες.  καὶ   αὐτοῦ πεσόντος οὐδεὶς τῶν παρόντων
[59, 13]   καὶ ἐπὶ τοὺς συκοφαντοῦντας ἐτράπετο,  καὶ   αὐτοὺς ἐπὶ πολὺ σφοδρῶς βοῶντες
[59, 24]   τοῦ Αὐγούστου ἔθος ἰσχῦσαν, ὡς  καὶ   αὐτῷ ἐκείνῳ διδόντες, κατέθεσαν. καὶ
[59, 26]   τις θεὸς ἐπλάττετο εἶναι, ἐλάμβανε,  καὶ   αὐτῷ καὶ ἱκετεῖαι καὶ εὐχαὶ
[59, 13]   προῖκα ἐπὶ δύο ἡμέρας ἀπένειμε·  καὶ   αὐτῷ τῇ μὲν προτέρᾳ ἄρκτοι
[59, 23]   προαπήντησέ τε αὐτοῖς, ὑφ´ ὧν  καὶ   αὐτῶν αὖθις ἐτιμήθη. καὶ τοῦτο
[59, 21]   ἔγκλημα πᾶσί σφισι τὸ πλουτεῖν.  καὶ   αὐτῶν τὰ κτήματα αὐτὸς πιπράσκων
[59, 5]   ἡμέραν πάντως τι τοιοῦτον ἄγεσθαι.  καὶ   αὐτῶν τὰ μὲν πρῶτα θεατὴς
[59, 26]   καὶ βιβλία ἀεὶ δύο περιφέρειν  καὶ   αὐτῶν τὸ μὲν ξίφος τὸ
[59, 28]   λεύκωμα αὐτὰ βραχυτάτοις γράμμασιν ἐσέγραψε  καὶ   ἀφ´ ὑψηλοῦ τινος ἀπεκρέμασεν, ὅπως
[59, 4]   αὐτῶν μετεχειρίζετο. τά τε χρήματα  καὶ   ἀφειδέστατα ἀνήλισκε καὶ ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει.
[59, 26]   ὑπεκρίνετο, Ἥρα τε καὶ Ἄρτεμις  καὶ   Ἀφροδίτη πολλάκις ἐγίγνετο. πρὸς γὰρ
[59, 17]   θεοῖς Φθόνῳ τε θύσας, μὴ  καὶ   βασκανία τις αὐτῷ, ὡς ἔφασκε,
[59, 20]   οὕτω δὲ δὴ τὸ σύμπαν  καὶ   βάσκανος καὶ ὕποπτος πρὸς πάντα
[59, 26]   τέ τινας ἐψηφίσαντο καὶ ὅπως  καὶ   βήματι ὑψηλῷ καὶ ἐν αὐτῷ
[59, 26]   αὐτῷ τὰ χαλεπώτατα ὑπηρετῶν, ὥστε  καὶ   βιβλία ἀεὶ δύο περιφέρειν καὶ
[59, 23]   πρότερον μὲν ἐμοίχευε, τότε δὲ  καὶ   γαμετὴν ποιήσασθαι ἠθέλησεν, ἐπειδὴ ἐν
[59, 15]   οὐκ ἀνὴρ οὐ γυνή, ἦν.  καὶ   γὰρ εἴ τινα τῶν ἀφηλικεστέρων
[59, 28]   θεὸς καὶ οὗτος Ζεὺς  (καὶ   γὰρ ἐκαλεῖτο τὰ τελευταῖα οὕτως,
[59, 2]   τὰς τῆς Λιουίας διαθήκας ἔπραξε·  καὶ   γὰρ ἐκεῖνα πάντα ἀπήλλαξε. καὶ
[59, 18]   τε γυνὴ αὐτοῦ Κορνηλία γραφέντες  (καὶ   γὰρ ἐκείνη ὡς φυλακάς τε
[59, 7]   ἐς τὰ θέατρα πρόφασις εἴη  (καὶ   γὰρ ἤσχαλλε δεινῶς εἴ τις
[59, 22]   τε τἆλλα ἐδαπάνα ὥσπερ εἰώθει  (καὶ   γὰρ θέας τινὰς ἐν τῷ
[59, 10]   ἐξειργάσατο. πλείστους ὅσους ὁπλομαχῆσαι ἐποίησε.  καὶ   γὰρ καὶ καθ´ ἕνα καὶ
[59, 25]   λαβών τε τὰ σκῦλα ταῦτα  (καὶ   γὰρ λαφύρων δῆλον ὅτι πρὸς
[59, 5]   τι τολμήσειαν, ἐπ´ ἐξουσίας ἐποίουν.  καὶ   γὰρ τὰ ἄλλα τὰ ἐς
[59, 24]   που τῆς τοῦ Γαΐου ἐπράχθη·  καὶ   γὰρ τἆλλα ὅσα χρηματίζεσθαι ἐβούλετο,
[59, 17]   μηδεμίαν αἴσθησιν τοῦ σκότους γενέσθαι·  καὶ   γὰρ τὴν νύκτα ἡμέραν, ὥσπερ
[59, 28]   τὴν κομιδὴν αὐτοῦ ναυπηγηθὲν ἐκεραυνώθη,  καὶ   γέλως, ὁσάκις τινὲς ὡς καὶ
[59, 1]   καὶ τῆς Ἀγριππίνης παῖς, ὃν  καὶ   Γερμανικὸν καὶ Καλιγόλαν, ὥσπερ εἶπον,
[59, 3]   προσεκτήσατο. μοιχικώτατός τε ἀνδρῶν γεγενημένος,  καὶ   γυναῖκα μίαν μὲν ἐκδιδομένην ἀνδρὶ
[59, 11]   εἴκοσιν οὐχ ὅτι ἄνδρες ἀλλὰ  καὶ   γυναῖκες γένωνται, αἵ τε γυναῖκες
[59, 26]   εἶναι ἐπλάττετο, καὶ κατὰ τοῦτο  καὶ   γυναιξὶν ἄλλαις τε πολλαῖς καὶ
[59, 27]   τε τοὺς πόδας αὐτοῦ προσπεσὼν  καὶ   δάκρυσι κλαύσας, κἀν τούτῳ καὶ
[59, 17]   πολλὰ ὡς καὶ λάφυρα συνηκολούθησε,  καὶ   Δαρεῖος ἀνὴρ Ἀρσακίδης, ἐν τοῖς
[59, 9]   τοῦ Καπιτωλίου ἐπανέβη, κἀντεῦθεν πολλὰ  καὶ   δεινὰ ἀπομαντευσάμενος κυνίδιόν τέ τι
[59, 9]   τε εἰδικαὶ πρόσοδοι παυθῶσι, πολλὰ  καὶ   δεινὰ συμβήσεται. ~ἐπαίτια δὲ δὴ
[59, 28]   τὸν ἱππόδρομον εὐθὺς σπουδῇ συνέδραμον  καὶ   δεινὰ συνεβόησαν. ~ὡς οὖν πάντα
[59, 28]   ἅμα ἔπραττε καὶ χρήματα αἴσχιστα  καὶ   δεινότατα συνελέγετο. ἵνα γάρ τις
[59, 26]   οἷα εἰκός, προσειπόντων τε αὐτὸν  καὶ   δεξιουμένων δριμύ τέ τι Σκριβωνίῳ
[59, 14]   ἐπεφοίτα σφίσιν, ὥσθ´ οἱ μὲν  καὶ   δεόμενοι τῶν ἀνθρώπων, οἱ δὲ
[59, 20]   αὐτὸ προσέταξε· καὶ ἐξ ἐκείνου  καὶ   δεῦρο τοῦτο γίγνεται. ~καὶ ἤδη
[59, 14]   ἱπποδρομίαις καὶ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν,  καὶ   δὴ καὶ τοῖς ἐπ´ αὐτὸ
[59, 17]   τοιαύτῃ καὶ ἐπὶ νίκῃ τηλικαύτῃ,  καὶ   δημηγορῆσαί τι, ἀνέβη τε ἐπὶ
[59, 16]   τοῖς κακηγοροῦσιν αὐτὸν καὶ ἰδίᾳ  καὶ   δημοσίᾳ οὐχ ὅσον οὐκ ἐπετίμα
[59, 19]   αὐτοῦ· καὶ διά τε τοῦτο  καὶ   διὰ Κάλλιστον τὸν ἀπελεύθερον, ὃν
[59, 10]   ὑπερεφρόνησε. τούτων τε οὖν ἕνεκα  καὶ   διὰ τὰς δαπάνας καὶ διὰ
[59, 24]   βασιλέας ὥσπερ τινὰς τυραννοδιδασκάλους συνεῖναι.  καὶ   διὰ ταῦθ´ ὑπατεύοντος αὐτοῦ τὸ
[59, 19]   τῶν λόγων παρασκευῇ κεκρατηκέναι αὐτοῦ·  καὶ   διά τε τοῦτο καὶ διὰ
[59, 8]   πρῶτος ἐπιψηφίζηται, ἐν που  καὶ   διὰ τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ
[59, 8]   που καὶ διὰ τὴν ἡλικίαν  καὶ   διὰ τὸ ἀξίωμα ὑφ´ ἁπάντων
[59, 27]   τὸν πόδα προσκυνεῖν ὤρεγε,  καὶ   διὰ τοῦθ´ οἱ φιληθέντες ὑπ´
[59, 10]   μὲν διά τε τοὺς γονέας  καὶ   διὰ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τούς
[59, 6]   ποτὲ διά τε τὴν μητέρα  καὶ   διὰ τοὺς ἀδελφοὺς μνησικακῆσαί τινι,
[59, 10]   ἕνεκα καὶ διὰ τὰς δαπάνας  καὶ   διὰ τοὺς φόνους αἰτίαν εἶχε,
[59, 14]   γὰρ τῷ τὴν βατραχίδα ἐνδύνοντι  καὶ   διὰ τοῦτ´ ἀπὸ τοῦ χρώματος
[59, 29]   ὀρχήσασθαι καὶ τραγῳδίαν ὑποκρίνασθαι ἠθέλησεν,  καὶ   διὰ τοῦτο ἑτέρας τρεῖς ἡμέρας
[59, 13]   πρὸς πάντα ὅσα ἐβούλετο ἀντέπραττε.  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ ἐκεῖνοι πᾶσι
[59, 16]   μεγάλην ἔχοντες ὅτι μὴ προσαπώλοντο·  καὶ   διὰ τοῦτο καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ
[59, 16]   καὶ ἀληθῶς πάντα ταῦτα εἴρηκας,  καὶ   διὰ τοῦτο μήτε φιλήσῃς τινὰ
[59, 9]   τοῦ Τιβερίου πραχθέντων οὐκ ἐπήχθησαν,  καὶ   διὰ τοῦτο οὐδὲ νῦν γίγνονται
[59, 8]   καὶ ὑπὸ τῆς συγγενείας ἦν  καὶ   διὰ τοῦτο περιυβρίζετο, ἑαυτὸν κατεχρήσατο.
[59, 23]   ἥττονί σφων τι δυναμένοις εἶναι·  καὶ   διὰ τοῦτο πολλάκις τινὰ οὐχ
[59, 20]   ἔργον δ´ οὐδὲν αὐτῆς ἐγίγνετο.  καὶ   διὰ τοῦτο ὑπ´ αὐτοῦ αὖθις
[59, 22]   τοὺς νόμους αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν, ὃν  καὶ   διάδοχον τῆς ἡγεμονίας καταλείψειν ἐπηγγέλλετο,
[59, 2]   τε καταλειφθείσας σφίσι κατὰ πεντήκοντα  καὶ   διακοσίας δραχμὰς διένειμε καὶ ἑτέρας
[59, 28]   τοὺς πλουσιωτάτους ἱερέας προσέθετο, πεντήκοντα  καὶ   διακοσίας ἐπὶ τούτῳ παρ´ ἑκάστου
[59, 25]   τιμὰς ἐξαισίους ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε  καὶ   διασιλλοῦν αὐτὴν ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν
[59, 16]   μετεχειρίσασθε, καὶ τὸν Σεϊανὸν φυσήσαντες  καὶ   διαφθείραντες ἀπεκτείνατε, ὥστε δεῖ καὶ
[59, 4]   τὴν μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ  καὶ   διέβαλλεν αὐτόν, οὐ μόνον ἐζήλωσεν
[59, 26]   παρόντες περιέσχον τε τὸν συμβουλευτὴν  καὶ   διέσπασαν. {ἡσθέντος τε ἐπὶ τούτῳ
[59, 5]   τε πολυτελέστατα ἐπὶ πάσῃ προφάσει  καὶ   διετίθει καὶ καθίστατο καὶ τοὺς
[59, 7]   που ἀπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου  καὶ   δικάζειν τινὰς ἐν τῷ θέρει
[59, 16]   ἀσφαλὲς τὸ σεαυτοῦ μόνον ὡς  καὶ   δικαιότατον προσκόπει. οὕτω μὲν γὰρ
[59, 2]   ὡς δὲ ἕτεροι, ὀκτώ τε  καὶ   δισχιλίας καὶ πεντακοσίας τεθησαυρισμένας εὑρὼν
[59, 20]   πολιτικὴν καὶ ξενικὴν ἕξειν ἔμελλε,  καὶ   δίχα τὸ ἔθνος νείμας ἑτέρῳ
[59, 28]   καὶ ἀνὴρ καὶ πατὴρ ἐγεγόνει,  καὶ   Δρουσίλλαν αὐτὴν ὀνομάσας ἔς τε
[59, 17]   τε παρεζώσατο καὶ ἀσπίδα ἔλαβε  καὶ   δρυῒ ἐστεφανώσατο, κἀκ τούτου τῷ
[59, 21]   ἐνταῦθα πόρος τις ἀξιόχρεως  καὶ   δυνατὸς εὑρίσκετο, καὶ αἱ δαπάναι
[59, 28]   δὲ καὶ ἄκοντας, ὅπως μὴ  καὶ   δυσχεραίνειν τι νομισθῶσι, πῶς ἄν
[59, 21]   πάσῃ προφάσει ἐσύλα, τοῦτο δὲ  καὶ   δῶρα οἵ τε ἰδιῶται καὶ
[59, 15]   παρὰ τοὺς νόμους καὶ κληρονομεῖν  καὶ   δωρήματα τοιαῦτα λαμβάνειν, ὅτι μήτε
[59, 3]   τοῦ Γερμανικοῦ τὸν δῆμον ἀναμιμνήσκων,  καὶ   ἑαυτὸν αὐτοῖς παρακατατιθέμενος. ~οὕτω γὰρ
[59, 9]   τέ τι ἐσενηνόχει ἀπέκτεινε  καὶ   ἑαυτὸν ἔσφαξε. Γάιος δὲ καλὰ
[59, 11]   θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι ὤμοσεν, ἐξώλειαν  καὶ   ἑαυτῷ καὶ τοῖς παισίν, εἰ
[59, 2]   τοῖς δ´ ἄλλοις ἅπασι πέντε  καὶ   ἑβδομήκοντα. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο
[59, 6]   ἔτη βεβιωκώς, καὶ ὑπάτευσεν ἅμα  καὶ   ἐβούλευσεν. δ´ οὖν Γάιος
[59, 17]   ὅμιλος, ἰδίως πως ἕκαστοι κεκοσμημένοι.  καὶ   ἔδει γὰρ αὐτόν, οἷα ἔν
[59, 24]   αὐτοῦ ἀντικαταστῆναι δυνηθέντος, οὐδένα ἔσχε.  καὶ   ἔδει μέν που τοὺς στρατηγούς,
[59, 1]   βουλὴ τὴν αἰτίαν, ὥς γε  καὶ   ἐδόκει, λήψεσθαι, ἀνατρέψαι μᾶλλον αὐτὰς
[59, 7]   ἐπ´ ἄλλων πολλῶν, ὥς που  καὶ   ἔδοξεν αὐτῷ, ἐποίησε· πρότερον γὰρ
[59, 22]   αὐτῶν ἑπτάκις αὐτοκράτωρ, ὥς που  καὶ   ἔδοξεν αὐτῷ, μήτε μάχην τινὰ
[59, 23]   ψηφισθείη, ὡς καταφρονούμενος, ἤχθετο δὲ  καὶ   εἰ μείζω, ὡς καὶ τῆς
[59, 10]   ἔφθειρε· τά τε γὰρ ἄλλα,  καὶ   εἴ τις εἱστίασεν ἠσπάσατό
[59, 7]   μὴ τῇ ἡλιάσει ταλαιπωρῶνται, ἐπετράπη.  καὶ   εἴγε ποτὲ ἐς ὑπερβολὴν ἐπέφλεξε,
[59, 24]   τε ἐπετέλεσαν καὶ θέαν παρέσχοντο,  καὶ   εἰκόνα τοῦ τε Γαΐου καὶ
[59, 2]   τοῖς μὲν ἀστικοῖς ἀνὰ πέντε  καὶ   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν δραχμάς, τοῖς
[59, 2]   τῷ δήμῳ τάς τε πέντε  καὶ   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν καὶ χιλίας
[59, 11]   αὐτῆς ἐκείνης· ἐφ´ πέντε  καὶ   εἴκοσι μυριάδας ἔλαβε. τούτοις τε
[59, 22]   ὡς δέ τινές φασι, πέντε  καὶ   εἴκοσι μυριάδας στρατιωτῶν ἤθροισε. καὶ
[59, 17]   ἐστι, διέχον αὐτῆς σταδίους ἓξ  καὶ   εἴκοσι. πλοῖα δὲ ἐς τὴν
[59, 30]   μησὶν ἐννέα ἡμέραις τε ὀκτὼ  καὶ   εἴκοσι πράξας τοῖς ἔργοις αὐτοῖς
[59, 10]   πολλοὺς καὶ τῶν ἱππέων ἓξ  καὶ   εἴκοσι, τοὺς μὲν τὰς οὐσίας
[59, 19]   αὐτῇ ἐπέγραψε δηλῶν ὅτι ἕβδομον  καὶ   εἰκοστὸν ἔτος ἄγων δεύτερον ὑπατεύοι,
[59, 6]   λέγων εἶναι. ἦγε δὲ πέμπτον  καὶ   εἰκοστὸν ἔτος, ἡμερῶν τεσσάρων καὶ
[59, 16]   μὰ Δί´ οὐκ ἐφ´ οἷς  καὶ   εἴπατε πολλάκις καὶ ἐψηφίσασθε μεταβάλλεσθαι.
[59, 2]   καὶ γὰρ ἐκεῖνα πάντα ἀπήλλαξε.  καὶ   εἴπερ καὶ τὰ λοιπὰ χρήματα
[59, 13]   μὲν ὀργιζόμενος οἱ δ´ ἀνταγωνιζόμενοι  καὶ   εἴποιεν καὶ πράξειαν. οὐ μέντοι
[59, 23]   μὲν τῇ φύσει τὰ δὲ  καὶ   ἐκ προνοίας πολλὴν νωθείαν προσποιουμένου.
[59, 27]   ἀγεννὴς οὔτ´ ἄφρων ὤν, ἀλλὰ  καὶ   ἐκ τῆς ἐν τῇ Συρίᾳ
[59, 16]   αὐτὰ χαλκῆν εὐθὺς ἐγγραφῆναι ἐκέλευσε,  καὶ   ἐκ τοῦ βουλευτηρίου σπουδῇ ἐξεπήδησεν,
[59, 21]   τὰ κτήματα αὐτὸς πιπράσκων πολλῷ  καὶ   ἐκ τούτου πλείω ἠργυρολόγει· πάντες
[59, 23]   ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐταράττοντο μὲν  καὶ   ἐκ τούτων, ἐταράττοντο δὲ καὶ
[59, 10]   καὶ ἐκ τῶν καταμαρτυρούντων σφῶν  καὶ   ἐκ τῶν γραμμάτων κατακεκαυκέναι
[59, 10]   οὐδὲν αὐτῷ ἐξήρκει. ἠλέγχοντο δὲ  καὶ   ἐκ τῶν καταμαρτυρούντων σφῶν καὶ
[59, 17]   μὲν αὐτόθεν φωτὸς πολλοῦ δὲ  καὶ   ἐκ τῶν ὀρῶν ἐπιλάμψαντος σφίσι.
[59, 2]   ἀστικοῖς ἀνὰ πέντε καὶ εἴκοσι  καὶ   ἑκατὸν δραχμάς, τοῖς δ´ ἄλλοις
[59, 2]   τάς τε πέντε καὶ εἴκοσι  καὶ   ἑκατὸν καὶ χιλίας μυριάδας (τοσαῦται
[59, 30]   ἀνῆλθεν εἰς ἄποπτόν τι χωρίον  καὶ   ἐκβοήσας ἔφη εἴθε ἐγὼ αὐτὸν
[59, 26]   μηδένα ἐξικνεῖσθαι, καὶ φρουρᾷ στρατιωτικῇ  καὶ   ἐκεῖ χρῷτο· καὶ τοὺς ἀνδριάντας
[59, 2]   εὐχερείᾳ τέ τινι καὶ ἀκρισίᾳ  καὶ   ἐκεῖνα ἐπεποιήκει. πέντε γοῦν μυριάδας
[59, 24]   δὴ πλείω τοῖς ὑπάτοις γράφων,  καὶ   ἐκεῖνα ἔστιν ὅτε ἐν τῷ
[59, 27]   λαμπρῶς ἡγεμόνευσε, καὶ τὸν Ἀρτάβανον  καὶ   ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα, ἐπειδὴ μηδεμίαν τιμωρίαν
[59, 18]   πάσης τῆς γερουσίας. καί τινα  καὶ   ἐκείνη καθ´ ἑαυτὴν ἔκρινεν· οὐ
[59, 3]   πατρὸς ἐπικλήσεως οὐδὲν ἄλλο ἀνεβάλετο·  καὶ   ἐκείνην δὲ οὐκ ἐς μακρὰν
[59, 12]   νόμους λάβῃ. καὶ εὐθύς γε  καὶ   ἐκείνην ἐξήλασεν. ἐν δὲ τούτῳ
[59, 3]   μιᾶς ἐμίσησε· πάντως δ´ ἂν  καὶ   ἐκείνην ἤχθηρεν, εἰ ἐπὶ πλεῖον
[59, 17]   γεφύρας ὥσπερ ἐν νήσῳ τινί,  καὶ   ἐκεῖνοι ἐν ἑτέροις πλοίοις περιορμοῦντες,
[59, 13]   ἐβούλετο ἀντέπραττε. καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   ἐκεῖνοι πᾶσι τοῖς ἐπιθυμήμασιν αὐτοῦ
[59, 6]   σφίσι καὶ πάνθ´ ὅσα ἂν  καὶ   ἐκείνοις ἀρέσῃ ποιήσειν ὑπέσχετο, καὶ
[59, 25]   Ῥώμην τὰ κογχύλια ἀνεκόμισεν, ἵνα  καὶ   ἐκείνοις τὰ λάφυρα δείξῃ·
[59, 19]   προέχειν ἁπάντων τῶν ῥητόρων ἠξίου,  καὶ   ἐκεῖνον δεινότατον εἰπεῖν εἰδὼς ὄντα
[59, 16]   καὶ ἐψηφίσασθε μεταβάλλεσθαι. ἀλλ´ ὑμεῖς  καὶ   ἐκεῖνον ἐμπλήκτως μετεχειρίσασθε, καὶ τὸν
[59, 9]   σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων  καὶ   ἐκεῖνον καὶ τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ
[59, 3]   ἐπ´ αὐτῷ, ἀλλ´ οὔτι γε  καὶ   ἐκεῖνον οὕτως ἐπαινῶν ὡς τοῦ
[59, 25]   τε εἰ μύσαι αὐτῷ ἐπιτρέπει,  καὶ   ἐκεῖνον σφαγῆναι προσέταξεν. ~ἦν δέ
[59, 8]   ἐκ τοῦ ἴσου τοῖς ἄλλοις  καὶ   ἐκείνους ἐν τῇ τάξει τῆς
[59, 4]   κολάσαι τινὰς ἐφ´ οἷς εἰρήκεσαν.  καὶ   ἐκείνους τε ἅμα ὡς ἐχθροὺς
[59, 15]   ἐς τὰς ἐπισκευὰς αὐτῶν εἰλήφεσαν,  καὶ   ἐκείνους τε καὶ τοὺς ἐργολαβήσαντάς
[59, 18]   τοῖς ἐξελαυνομένοις ἀσφάλεια ἦν, ἀλλὰ  καὶ   ἐκείνων πολλοὶ ἤτοι κατὰ τὴν
[59, 20]   δ´ ὅτε ἑνὶ πλείους  καὶ   ἐλάττους, ὥς που καὶ ἔτυχον,
[59, 27]   δὲ σχηματίσας πως ἑαυτὸν ὥστε  καὶ   ἐλάττων αὐτῷ τῆς δόξης φανῆναι,
[59, 28]   πυλωροὺς τοὺς Διοσκόρους, ὥς γε  καὶ   ἔλεγεν, ἔχῃ. Διάλιόν τε ἑαυτὸν
[59, 10]   εἱστίασεν ἠσπάσατό τινα  καὶ   ἐλούσατο ἐν ταῖς ἡμέραις, ἐκολάζετο.
[59, 16]   καὶ διαφθείραντες ἀπεκτείνατε, ὥστε δεῖ  καὶ   ἐμὲ μηδὲν χρηστὸν παρ´ ὑμῶν
[59, 1]   δὲ πολλοί τε αὐτὰ ᾔδεσαν,  καὶ   ἔμελλεν ἐκ μὲν τοῦ αὐτὸς
[59, 5]   προῆλθεν· ἅρματά τε γὰρ ἤλασε  καὶ   ἐμονομάχησεν ὀρχήσει τε ἐχρήσατο καὶ
[59, 9]   πάντας κατὰ τὸν Αὔγουστον προέγραψε·  καὶ   ἔμπρησίν τινα μετὰ τῶν στρατιωτῶν
[59, 28]   δὲ ἐπὶ πλέον ἐξήχθη, ὥστε  καὶ   ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ ναὸν
[59, 26]   καὶ ὅπως καὶ βήματι ὑψηλῷ  καὶ   ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ, ὥστε
[59, 13]   διεδέξατο. καὶ ἔν τε ἐκείναις  καὶ   ἐν ταῖς ἔπειτα πολλοὶ μὲν
[59, 7]   ἀσπαζόμενοί τινες αὐτόν (πρότερον γὰρ  καὶ   ἐν ταῖς ὁδοῖς τὸν αὐτοκράτορα
[59, 16]   ἡμέρᾳ ἐν ταῦτα ἀνεγνώκει  καὶ   ἐν ταῖς τῷ παλατίῳ προσηκούσαις,
[59, 24]   ἔν τε τοῖς ἐπαίνοις αὐτοῦ  καὶ   ἐν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ εὐχαῖς
[59, 25]   δὲ τὸν ὠκεανὸν ἐλθὼν ὡς  καὶ   ἐν τῇ Βρεττανίᾳ στρατεύσων, καὶ
[59, 27]   φιληθέντες ὑπ´ αὐτοῦ χάριν αὐτῷ  καὶ   ἐν τῇ γερουσίᾳ ἐγίγνωσκον, καίτοι
[59, 26]   δὴ ἔν τε τῇ σηρικῇ  καὶ   ἐν τῇ νικητηρίᾳ σκευῇ ὡς
[59, 17]   λιμὸς ἔν τε τῇ Ἰταλίᾳ  καὶ   ἐν τῇ Ῥώμῃ μάλιστα ἰσχυρὸς
[59, 18]   ἤτοι κατὰ τὴν ὁδὸν  καὶ   ἐν τῇ φυγῇ διεφθείροντο. καὶ
[59, 11]   ὁσάκις ἂν μαρτυρῶσί τι, ὀμνύωσι,  καὶ   ἐν τοῖς γενεσίοις αὐτῆς ἑορτή
[59, 27]   ὥστε μὴ μόνον περιγενέσθαι, ἀλλὰ  καὶ   ἐν τοῖς πάνυ φίλοις αὐτοῦ
[59, 5]   τὸν εὐδοκιμώτατον τῶν τότε τραγῳδῶν  καὶ   ἐν τῷ δημοσίῳ συνόντα οἱ
[59, 28]   παλατίῳ, ποιήσασθαι. ἐτεκτήνατο μὲν γὰρ  καὶ   ἐν τῷ Καπιτωλίῳ κατάλυσίν τινα,
[59, 17]   λειοτάτη καὶ στασιμωτάτη θάλασσα,  καὶ   ἐν γέφυρα ἐζεύχθη
[59, 17]   ἐν γέφυρα ἐζεύχθη  καὶ   ἐν τὰ ἄλλα ἐποιήθη,
[59, 13]   αὐτὸν Σαγκυΐνιος Μάξιμος πολιαρχῶν διεδέξατο.  καὶ   ἔν τε ἐκείναις καὶ ἐν
[59, 14]   τὰ ἅρματα ἤσκει καλεῖσθαι.  καὶ   ἕνα γε τῶν ἵππων, ὃν
[59, 4]   νομίσαντας προπετεστέρᾳ παρρησίᾳ χρήσασθαι, ἔπειτα  καὶ   ἐνεκωμίαζε καὶ ἐσέμνυνεν, ὥστε καὶ
[59, 13]   τὸν ὅρκον ἐποιοῦντο) αὐτὸς δὲ  καὶ   ἐνιστάμενος ἐς τὴν ἀρχὴν καὶ
[59, 8]   κολακείας οὐ μόνον ἐθελοντὴς ἀλλὰ  καὶ   ἔνορκος, ἄν γε Γάιος
[59, 9]   τινα ἀγῶνα ποιήσας σύμβολα διέρριψε  καὶ   ἐξ αὐτῶν πλεῖστα τοῖς ἁρπάσασιν
[59, 22]   τε τὰς τῶν Γαλατῶν ἀπογραφάς,  καὶ   ἐξ αὐτῶν τοὺς πλουσιωτάτους θανατωθῆναι
[59, 20]   Νομάδας τοὺς περὶ αὐτὸ προσέταξε·  καὶ   ἐξ ἐκείνου καὶ δεῦρο τοῦτο
[59, 13]   εἴποιεν καὶ πράξειαν. οὐ μέντοι  καὶ   ἐξ ἴσου σφίσι τὸ πρᾶγμα
[59, 7]   ἀπεῖπε μηδένα ἔτι τοῦτο ποιεῖν.  καὶ   ἐξῆν καὶ ἀνυποδήτοις τοῖς βουλομένοις
[59, 10]   δὴ τοῦτο αἰτήσας· τὸ δὲ  καὶ   ἔξω τοῦ νενομοθετημένου πάνθ´ ὅσα
[59, 26]   τὰ μὲν φόβῳ τὰ δὲ  καὶ   ἐπ´ ἀληθείας, καὶ τῶν μὲν
[59, 8]   αὐτοῦ τῇ βουλῇ· ὅπερ που  καὶ   ἐπ´ ἄλλων μετὰ τοῦτο πολλῶν
[59, 7]   τοῦ Αὐγούστου. καὶ τοῦτο μὲν  καὶ   ἐπ´ ἄλλων πολλῶν, ὥς που
[59, 5]   τῆς γερουσίας σπουδῇ νυκτὸς ὡς  καὶ   ἐπ´ ἀναγκαῖόν τι βούλευμα μεταπεμψάμενος
[59, 18]   τισίν, ἀπέθανε δὲ ὡς πλούσιος.  καὶ   ἐπ´ αὐτῷ Γάιος, μαθὼν
[59, 17]   τὸν Ἀλεξάνδρου, ὥς γε ἔλεγε,  καὶ   ἐπ´ αὐτῷ χλαμύδα σηρικὴν ἁλουργῆ,
[59, 13]   ἔστιν ὅτε ἐτίμων. καὶ προσέτι  καὶ   ἐπ´ ἐκείνῳ δεινῶς ἠγανάκτει ὅτι
[59, 15]   ἑαυτῷ καὶ ἄνευ ψηφίσματος ἐσέπραξε.  καὶ   ἐπειδὴ μηδὲ ταῦτα ἐξικνεῖτο, τρίτην
[59, 19]   ἀλλ´ οὐχ ὑπεύθυνος ὤν, ἐπῄνει,  καὶ   ἐπειδὴ λόγος αὐτῷ ἐδόθη,
[59, 14]   τῶν ἵππων, ὃν Ἰγκιτᾶτον ὠνόμαζε,  καὶ   ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλει, χρυσᾶς τε
[59, 17]   οἷα ἔν τε στρατιᾷ τοιαύτῃ  καὶ   ἐπὶ νίκῃ τηλικαύτῃ, καὶ δημηγορῆσαί
[59, 23]   τῇ πρὸς τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ  καὶ   ἐπὶ τῇ πρὸς τοὺς πεφονευμένους
[59, 4]   συστᾶσιν ἐπί τε τὸν πατέρα  καὶ   ἐπὶ τὴν μητέρα τούς τε
[59, 12]   ἐχαρίσατο, ἔν τε τῇ ἀγορᾷ  καὶ   ἐπὶ τοῦ βήματος ἐν δίφρῳ
[59, 20]   τούτου τὰ μὲν ἄλλα καθάπερ  καὶ   ἐπὶ τοῦ Τιβερίου καθίστατο, στρατηγοὶ
[59, 13]   πλῆθος τῆς τε θέας ἠμέλησε  καὶ   ἐπὶ τοὺς συκοφαντοῦντας ἐτράπετο, καὶ
[59, 14]   διέφθειρε. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο  καὶ   ἐπὶ τῶν ἵππων τῶν τε
[59, 16]   λαβὼν οὔτε τι πλέον ἕξεις  καὶ   ἐπιβουλευθεὶς ἀκλεῶς τελευτήσεις. οὐδεὶς γὰρ
[59, 27]   μισηθείς τε ὑπὸ τοῦ φθόνου  καὶ   ἐπιβουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ φόβου· τῷ
[59, 22]   οὐ μέντοι καὶ ὑπερπλουτῶν ὥστε  καὶ   ἐπιβουλευθῆναι δι´ αὐτά, ὅμως ἐξ
[59, 27]   καὶ τὸ εὖ φερόμενον ὡς  καὶ   ἐπιθησόμενόν οἱ ὑπώπτευεν) ἐσώθη δὲ
[59, 29]   παρὰ τοῖς ποσὶν αὐτοῦ καθήμενος,  καὶ   ἐπικύπτων συνεχῶς αὐτοὺς κατεφίλει. ὡς
[59, 30]   ἔφη εἴθε ἕνα αὐχένα εἴχετε"  καὶ   ἐπιλέγοντες ὅτι σὺ μὲν ἕνα
[59, 29]   τούτῳ καὶ αὐτὸς καὶ ἤσθιε  καὶ   ἔπινε καὶ τοὺς ἄλλους εἱστία,
[59, 24]   γερουσίαν ἐτόλμησε· συνάρχοντα γάρ, οὔτι  καὶ   ἐπιτηδεύσας, ὥσπερ οἴονταί τινες, ἀλλὰ
[59, 2]   γοῦν μυριάδας μυριάδων καὶ πεντακοσίας  καὶ   ἑπτακισχιλίας, ὡς δὲ ἕτεροι, ὀκτώ
[59, 11]   Λέπιδος, παιδικά τε ἅμα αὐτοῦ  καὶ   ἐραστὴς ὤν, συνῆν δὲ καὶ
[59, 4]   γίγνεσθαι ἐκέλευσε. πλήθει τε ἀνθρώπων  καὶ   ἐρημίᾳ αὖ ἔχαιρεν, αἰτούμενός τέ
[59, 27]   συγγίγνεσθαί τε τῇ Σελήνῃ λέγοντος,  καὶ   ἐρωτήσαντος αὐτὸν εἰ ὁρῴη τὴν
[59, 4]   κατ´ ἀρχὰς μηδένα αὑτοῦ ἱστάναι,  καὶ   ἐς ἀγαλμάτων ποίησιν προεχώρησε, καὶ
[59, 5]   τοῦ χρόνου καὶ ἐς ζήλωμα  καὶ   ἐς ἀγώνισμα πολλῶν προῆλθεν· ἅρματά
[59, 10]   καὶ τὴν Αἴγυπτόν οἱ προστάξας,  καὶ   ἐς αἰσχύνην, ἧς αὐτὸς τὸ
[59, 28]   ἐκαλεῖτο τὰ τελευταῖα οὕτως, ὥστε  καὶ   ἐς γράμματα φέρεσθαι) ταῦτά τε
[59, 25]   καὶ μαθὼν ὅτι πλουτεῖ, ἀπέκτεινε,  καὶ   ἐς δὲ τὸν ὠκεανὸν ἐλθὼν
[59, 5]   προϊόντος δὲ δὴ τοῦ χρόνου  καὶ   ἐς ζήλωμα καὶ ἐς ἀγώνισμα
[59, 2]   ὀρχηστάς (αὐτίκα γὰρ αὐτοὺς ἐπανήγαγε)  καὶ   ἐς ἵππους τούς τε μονομάχους
[59, 2]   προτήθης δωρηθέντα διέλυσε. νῦν δὲ  καὶ   ἐς ὀρχηστάς (αὐτίκα γὰρ αὐτοὺς
[59, 4]   τύχῃ αὐτοῦ θύεσθαι παρέμενος, ὥστε  καὶ   ἐς στήλην αὐτὸ τοῦτ´ ἐγγραφῆναι,
[59, 22]   τινὰς ἐν τῷ Λουγδούνῳ ἐπετέλεσε)  καὶ   ἐς τὰ στρατεύματα· εἴκοσι γάρ,
[59, 28]   ἔς τε τὸ Καπιτώλιον ἀνήγαγε  καὶ   ἐς τὰ τοῦ Διὸς γόνατα
[59, 3]   ~τῷ δ´ αὐτῷ τούτῳ τρόπῳ  καὶ   ἐς τἆλλα πάντα ὡς εἰπεῖν
[59, 3]   ἐβεβιώκει. ἔς τε τὴν μητέρα  καὶ   ἐς τὰς ἀδελφὰς τήν τε
[59, 21]   καὶ μετὰ τοῦτο ὁρμήσας ὡς  καὶ   ἐς τὴν Βρεττανίαν στρατεύσων ἀπ´
[59, 28]   ὅτι ἔς τε τὸ χρυσίον  καὶ   ἐς τὸ ἀργύριον τὸ συλλεγόμενον
[59, 11]   ἐδέδοτο ἐψηφίσθη, καὶ ἵν´ ἀθανατισθῇ  καὶ   ἐς τὸ βουλευτήριον χρυσῆ ἀνατεθῇ,
[59, 11]   ἐς τὸ βουλευτήριον χρυσῆ ἀνατεθῇ,  καὶ   ἐς τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ
[59, 3]   καὶ αὐτὸς αὐτοχειρίᾳ ἀνελόμενος ἐκόμισε  καὶ   ἐς τὸ τοῦ Αὐγούστου μνῆμα
[59, 27]   περὶ τὸν Εὐφράτην ἤδη ὄντι,  καὶ   ἔς τε λόγους αὐτὸν ὑπηγάγετο
[59, 4]   παρρησίᾳ χρήσασθαι, ἔπειτα καὶ ἐνεκωμίαζε  καὶ   ἐσέμνυνεν, ὥστε καὶ κολάσαι τινὰς
[59, 2]   πεντήκοντα καὶ διακοσίας δραχμὰς διένειμε  καὶ   ἑτέρας τοσαύτας προσεπέδωκε· καὶ τῷ
[59, 10]   τοῖς ἄλλοις ἐπήγαγε. κἀκ τούτου  καὶ   ἕτεροι πολλοὶ οἱ μὲν καταψηφισθέντες
[59, 18]   καὶ ἀπὸ τοῦ Καπιτωλίου κατακρημνιζόμενοι,  καὶ   ἕτεροι σφᾶς αὐτοὺς προαπεκτίννυσαν. οὐδὲ
[59, 14]   πάνυ πενόμενος ἐφόνευε, καί τινα  καὶ   ἕτερον τοιόνδε χρηματισμὸν ἐπεξεῦρε. τοὺς
[59, 10]   γραμμάτων κατακεκαυκέναι ποτὲ ἔφη.  καὶ   ἑτέρους τε νόσος
[59, 10]   μίαν ναῦν ἐσαγάγῃ, ἔπειτα δὲ  καὶ   ἑτέρωθι, πλεῖστά τε καὶ μέγιστα
[59, 24]   ἐν τῷ ναῷ κείμενον προσεκύνησαν,  καὶ   ἔτι καὶ ἀργύριον κατὰ τὸ
[59, 20]   καὶ ἐλάττους, ὥς που  καὶ   ἔτυχον, ᾑροῦντο. περὶ μὲν οὖν
[59, 15]   ἐπὶ Κλαυδίου αἰτίαν τε ἔσχε  καὶ   εὐθύνθη· γὰρ Κλαύδιος οὔτε
[59, 12]   αὐτὴν παρὰ τοὺς νόμους λάβῃ.  καὶ   εὐθύς γε καὶ ἐκείνην ἐξήλασεν.
[59, 19]   τε μειρακιῶδες καὶ τὸ παράνομον,  καὶ   εὐθὺς ἐπὶ τούτῳ, ἐφ´
[59, 8]   ἐπαγαγὼν ὡς καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν  καὶ   εὐξαμένῳ καὶ προσδοκήσαντι. ἀφ´ οὗ
[59, 16]   αὐτοῦ πολλοὺς ὡς καὶ ἀληθεστάτου  καὶ   εὐσεβεστάτου ὄντος ἐποιήσαντο, χάριν οἱ
[59, 26]   ἐλάμβανε, καὶ αὐτῷ καὶ ἱκετεῖαι  καὶ   εὐχαὶ θυσίαι τε κατὰ τὸ
[59, 19]   τ´ ἂν αὐτὸν ἀπέκτεινεν, εἰ  καὶ   ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν δὲ
[59, 19]   δι´ αἰσχύνην, προσεκαλέσατό τε αὐτὸν  καὶ   ἔφη θάρσει, Δομίτιε· οὐ γὰρ
[59, 26]   τέ τι Σκριβωνίῳ Πρόκλῳ ἐνεῖδε  καὶ   ἔφη καὶ σύ με ἀσπάζῃ,
[59, 22]   ἐπανῆλθέ τε πρὸς τοὺς συγκυβευτὰς  καὶ   ἔφη ὅτι ὑμεῖς περὶ ὀλίγων
[59, 16]   οὐχ ὅσον οὐκ ἐπετίμα ἀλλὰ  καὶ   ἔχαιρεν· τότε δὲ ἐσελθὼν ἐς
[59, 28]   σφόδρα τὸ πλῆθος ἤχθετο, ἀλλὰ  καὶ   ἔχαιρον ὁμοῦ οἱ τῇ τε
[59, 16]   ἐφ´ οἷς καὶ εἴπατε πολλάκις  καὶ   ἐψηφίσασθε μεταβάλλεσθαι. ἀλλ´ ὑμεῖς καὶ
[59, 24]   κεχειροτονημένοι διῴκουν τὰ προσήκοντα σφίσι,  καὶ   ἐψηφίσθη ἄλλα τε καὶ ἵνα
[59, 7]   παρθένων ὁμοίων τὸν ὕμνον ᾖσαν,  καὶ   βουλὴ σὺν ταῖς γαμεταῖς
[59, 11]   τε ὁμοία τοῖς Μεγαλησίοις ἄγηται  καὶ   γερουσία τε ἱππὰς
[59, 4]   παρρησιαζομένοις τι καὶ ἤχθετο ὁμοίως  καὶ   ἥδετο. καὶ πολλοὺς μὲν μεγάλα
[59, 21]   ἐκείνου καὶ δεῦρο τοῦτο γίγνεται.  ~καὶ   ἤδη γὰρ τά τε ἐν
[59, 6]   ἐπαινούμενός τε ἐπὶ τούτοις, ἐπειδὴ  καὶ   ἠλπίζετο παντὸς μᾶλλον ἀληθεύσειν ἅτε
[59, 7]   ὑπατείᾳ ἔπραξε, δύο τε μησὶ  καὶ   ἡμέραις δώδεκα αὐτὴν σχών· τὸν
[59, 21]   ἄλλους ὡς ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε.  καὶ   ἦν δημόσιον ἔγκλημα πᾶσί σφισι
[59, 13]   καὶ τῶν ἄλλων μονομαχήσαντες ἀπώλοντο.  καὶ   ἦν ἔξω τῶν φόνων οὐδέν·
[59, 13]   πᾶσι τοῖς ἐπιθυμήμασιν αὐτοῦ ἀντέσπευδον,  καὶ   ἦν καὶ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν
[59, 29]   ἐπετέλει, κἀν τούτῳ καὶ αὐτὸς  καὶ   ἤσθιε καὶ ἔπινε καὶ τοὺς
[59, 23]   καὶ χαρίσασθαί {σφῶν} οἱ ὡς  καὶ   ἥττονί σφων τι δυναμένοις εἶναι·
[59, 23]   διδόμενα αὐτῷ παρ´ οὐδὲν ἐτίθετο,  καὶ   ἤχθετο μὲν εἰ μικρά τινα
[59, 4]   αὐτὸν καὶ τοῖς παρρησιαζομένοις τι  καὶ   ἤχθετο ὁμοίως καὶ ἥδετο. καὶ
[59, 29]   τινα ἐν τῷ παλατίῳ ἦγε  καὶ   θέαν ἐπετέλει, κἀν τούτῳ καὶ
[59, 24]   ὀρχήστρας ἄνδρες πανήγυρίν τε ἐπετέλεσαν  καὶ   θέαν παρέσχοντο, καὶ εἰκόνα τοῦ
[59, 13]   ἁρμαμάξῃ ἐς τὸν ἱππόδρομον ἐσήγαγε,  καὶ   θέαν τῷ δήμῳ προῖκα ἐπὶ
[59, 27]   καὶ δάκρυσι κλαύσας, κἀν τούτῳ  καὶ   θειάσας αὐτὸν πολλὰ καὶ προσκυνήσας,
[59, 4]   ναοὺς ἑαυτῷ καὶ θυσίας ὡς  καὶ   θεῷ γίγνεσθαι ἐκέλευσε. πλήθει τε
[59, 20]   στρατηγῶν ἱπποδρομίαν ἐν αὐτοῖς ποιησάντων  καὶ   θηρία ἀποκτεινάντων, ὅπερ που καθ´
[59, 30]   πολλάς. διαθεόντων δέ τινων ὀλίγων  καὶ   θορυβούντων βοώντων τε τίς Γάιον
[59, 26]   γὰρ θηλυδριώδης ἑωρᾶτο καὶ κρατῆρα  καὶ   θύρσον εἶχε, τοτὲ δὲ ἀρρενωπός,
[59, 27]   ἔς τε λόγους αὐτὸν ὑπηγάγετο  καὶ   θῦσαι ταῖς τοῦ Αὐγούστου τοῦ
[59, 4]   τοῦτ´ ἐγγραφῆναι, καὶ ναοὺς ἑαυτῷ  καὶ   θυσίας ὡς καὶ θεῷ γίγνεσθαι
[59, 16]   τοῖς ἄλλοις τοῖς κακηγοροῦσιν αὐτὸν  καὶ   ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ οὐχ ὅσον
[59, 18]   τὰς οὐσίας ἐπεβούλευσεν. ἐδίκαζε δὲ  καὶ   ἰδίᾳ καὶ μετὰ πάσης τῆς
[59, 29]   Χαιρέας ἦν, καί τινα  καὶ   ἰδίαν τῆς ὀργῆς αἰτίαν ἔσχε·
[59, 3]   τε γὰρ Αὔγουστάν τε εὐθὺς  καὶ   ἱέρειαν τοῦ Αὐγούστου ἀποδείξας πάντα
[59, 11]   ἱερωθῇ, σηκός τε ἴδιος οἰκοδομηθῇ,  καὶ   ἱερῆς εἴκοσιν οὐχ ὅτι ἄνδρες
[59, 26]   ἐπλάττετο εἶναι, ἐλάμβανε, καὶ αὐτῷ  καὶ   ἱκετεῖαι καὶ εὐχαὶ θυσίαι τε
[59, 10]   τε καὶ μέγιστα οἰκοδομήματα καθελὼν  καὶ   ἰκρία πηξάμενος· τὸ γὰρ τοῦ
[59, 27]   γὰρ τούτων οὕτως αὐτὸν ἐτιθάσευσε  καὶ   ἱλεώσατο ὥστε μὴ μόνον περιγενέσθαι,
[59, 11]   τῇ γε Λιουίᾳ ἐδέδοτο ἐψηφίσθη,  καὶ   ἵν´ ἀθανατισθῇ καὶ ἐς τὸ
[59, 7]   μὴ ἐν γαστρὶ ἔχωσιν, ἐξεῖναι.  καὶ   ἵνα μετὰ ῥᾳστώνης βαδίζοιεν καὶ
[59, 24]   σφίσι, καὶ ἐψηφίσθη ἄλλα τε  καὶ   ἵνα τοῖς τοῦ Τιβερίου καὶ
[59, 17]   ἀπὸ τῶν Βαύλων ἐσέβαλε, παμπληθεῖς  καὶ   ἱππέας καὶ πεζοὺς ὡπλισμένους ἐπαγόμενος,
[59, 6]   βουλευτάς, παρόντων ἐν τῷ συνεδρίῳ  καὶ   ἱππέων τοῦ τε δήμου τινῶν,
[59, 7]   γὰρ τῆς μουσικῆς ἐχόμενα ἐσήχθη,  καὶ   ἵπποι δύο ἡμέραις ἠγωνίσαντο, τῇ
[59, 1]   πολλαχῇ τὰ αὐτὰ γράψας, ὡς  καὶ   ἰσχύν τινα παρὰ τοῦτο ἕξοντα,
[59, 3]   τοσούτῳ τῆς ἀρχῆς χρόνῳ μόλις  καὶ   καθ´ ἓν ἕκαστον ψηφισθέντα οἱ
[59, 10]   ὅσους ὁπλομαχῆσαι ἐποίησε. καὶ γὰρ  καὶ   καθ´ ἕνα καὶ ἀθρόους, ὥσπερ
[59, 5]   ἐπὶ πάσῃ προφάσει καὶ διετίθει  καὶ   καθίστατο καὶ τοὺς στρατηγοὺς τούς
[59, 1]   Ἀγριππίνης παῖς, ὃν καὶ Γερμανικὸν  καὶ   Καλιγόλαν, ὥσπερ εἶπον, ἐπωνόμαζον. ἐκεῖνος
[59, 0]   α. Περὶ Γαΐου Καίσαρος τοῦ  καὶ   Καλλιγόλου. β. Ὡς τὸ Αὐγούστου
[59, 16]   λόγῳ παρήγαγε, λέγοντά οἱ ὅτι  καὶ   καλῶς καὶ ἀληθῶς πάντα ταῦτα
[59, 20]   πρὸς πάντα ὁμοίως ἦν ὥστε  καὶ   Καρρίναν Σεκοῦνδον ῥήτορα φυγαδεῦσαί ποτε,
[59, 26]   ποτε ἐς τὸ συνέδριον ὡς  καὶ   κατ´ ἄλλο τι, καὶ πάντων,
[59, 26]   ἔλεγε, Ζεύς τε εἶναι ἐπλάττετο,  καὶ   κατὰ τοῦτο καὶ γυναιξὶν ἄλλαις
[59, 17]   ἀλλὰ καὶ ἀνάπαυλαι ἐν αὐτῇ  καὶ   καταλύσεις, ὥστε καὶ ὕδωρ αὐτὰς
[59, 19]   ἀπελογήσατο οὐδέν, θαυμάζειν δὲ δὴ  καὶ   καταπεπλῆχθαι τὴν δεινότητα τοῦ Γαΐου
[59, 23]   τοὺς πρέσβεις διὰ ταῦθ´ ὡς  καὶ   κατασκόπους ὑπιδόμενος, οὔτε πάντας προσεδέξατο,
[59, 12]   τεταραγμένα καὶ πεφυρμένα παραλαβόντος τε  καὶ   καταστησαμένου ἔδοξεν οὐκ ἀθεεὶ γεγονέναι,
[59, 17]   τὰ μὲν ἠθροίσθη τὰ δὲ  καὶ   κατεσκευάσθη· οὐ γὰρ ἐξήρκεσε τὰ
[59, 8]   τὴν γνώμην ἐπάγουσι δοκοῦν, ψηφίζεσθαι,  καὶ   κατεστήσατο ἐκ τοῦ ἴσου τοῖς
[59, 8]   ὅτι τῶν πατρῴων ἀπεστέρησεν, ἀλλὰ  καὶ   κατέσφαξε. καὶ οὐδὲ ἐπέστειλέ τι
[59, 4]   αὐτὸν εἰδέναι, ἀλλ´ ὅσοι τι  καὶ   κατώρθωσαν, ἐκ συντυχίας μᾶλλον
[59, 17]   τοὺς στρατιώτας ὡς καὶ πεπονηκότας  καὶ   κεκινδυνευκότας ἐπῄνεσεν, ἄλλα τε καὶ
[59, 26]   τρίαινάν τε ἔστιν ὅτε ἐκράτει,  καὶ   κεραυνὸν αὖθις ἀνέτεινε. παρθένῳ τε
[59, 19]   καὶ Ἆφρος Δομίτιος  καὶ   κινδύνῳ παραδόξῳ καὶ σωτηρίᾳ θαυμασιωτέρᾳ
[59, 15]   δὴ καὶ παρὰ τοὺς νόμους  καὶ   κληρονομεῖν καὶ δωρήματα τοιαῦτα λαμβάνειν,
[59, 4]   καὶ ἐνεκωμίαζε καὶ ἐσέμνυνεν, ὥστε  καὶ   κολάσαι τινὰς ἐφ´ οἷς εἰρήκεσαν.
[59, 29]   ἐπεβούλευσαν αὐτῷ Κάσσιός τε Χαιρέας  καὶ   Κορνήλιος Σαβῖνος, καίτοι χιλιαρχίας ἐν
[59, 26]   καὶ ῥόπαλον καὶ λεοντῆν  καὶ   κράνος ἀσπίδα τε ἐφόρει. λειογένειος
[59, 26]   τοτὲ μὲν γὰρ θηλυδριώδης ἑωρᾶτο  καὶ   κρατῆρα καὶ θύρσον εἶχε, τοτὲ
[59, 23]   αὐτῷ φερόντων ἐπ´ αὐτοῖς ὡς  καὶ   κρείττοσιν αὐτοῦ οὖσι καὶ χαρίσασθαί
[59, 17]   ἄλλα τε αὐτῷ πολλὰ ὡς  καὶ   λάφυρα συνηκολούθησε, καὶ Δαρεῖος ἀνὴρ
[59, 17]   μεθύοντες ἐσώθησαν. αἴτιον δὲ ὅτι  καὶ   λειοτάτη καὶ στασιμωτάτη θάλασσα,
[59, 26]   τοτὲ δὲ ἀρρενωπός, καὶ ῥόπαλον  καὶ   λεοντῆν καὶ κράνος ἀσπίδα
[59, 17]   πολὺ μὲν χρυσίον πολλοὺς δὲ  καὶ   λίθους Ἰνδικοὺς ἔχουσαν, ἐπενέδυ, ξίφος
[59, 17]   ὅσα ἐνεδέχετο συναχθέντα, ἀφ´ οὗπερ  καὶ   λιμὸς ἔν τε τῇ Ἰταλίᾳ
[59, 19]   τε τὸ συνέδριον αὐτὸν ἐσήγαγε  καὶ   λόγον κατ´ αὐτοῦ μακρὸν ἀνέγνω·
[59, 3]   ἕῳ προθέμενος. ἐποιήσατο μὲν γὰρ  καὶ   λόγους ἐπ´ αὐτῷ, ἀλλ´ οὔτι
[59, 19]   δὴ ἐκείνη συναντήσασά ποτε αὐτῷ,  καὶ   μαθοῦσα ὅτι ἐξέστη τῆς ὁδοῦ
[59, 22]   αὐτοὺς σφαγῆναι. κυβεύων δέ ποτε,  καὶ   μαθὼν ὅτι οὐκ εἴη οἱ
[59, 25]   τὸν τοῦ Ἰούβα παῖδα μεταπέμψας,  καὶ   μαθὼν ὅτι πλουτεῖ, ἀπέκτεινε, καὶ
[59, 14]   καὶ ἄλλοθεν ἀφικνούμενοι ἀντωνοῦντο αὐτούς,  καὶ   μάλισθ´ ὅτι ἐπέτρεψε τοῖς βουλομένοις
[59, 24]   Γαΐου καὶ τὴν ἀσέλγειαν αὐξήσειν,  καὶ   μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο τόν τε
[59, 18]   ἐφθέγξατο, εἰπὼν ὅτι ἠπάτησέ με  καὶ   μάτην ἀπώλετο· ζῆν γὰρ ἐδύνατο"
[59, 23]   ~τότε μὲν δὴ ταῦτα, ὡς  καὶ   μεγάλην τινὰ ἐπιβουλὴν διαπεφευγώς, ἐπέστειλε·
[59, 2]   δεόντως ἀναλώκει, μεγαλόνους τε ἂν  καὶ   μεγαλοπρεπὴς εἶναι ἔδοξεν. ἔστι μὲν
[59, 17]   καὶ πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ὡς  καὶ   μεγάλων τινῶν ἔργων ἐπιχειρητὴν ἀπεσέμνυνεν,
[59, 28]   ὃν οἱ Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι  καὶ   μέγαν καὶ ὑπερκαλλῆ ἐποίουν ἰδιώσασθαι
[59, 21]   συμμάχους καὶ τοὺς πολίτας πλεῖστα  καὶ   μέγιστα ἐκακούργησε. τοῦτο μὲν γὰρ
[59, 10]   δὲ καὶ ἑτέρωθι, πλεῖστά τε  καὶ   μέγιστα οἰκοδομήματα καθελὼν καὶ ἰκρία
[59, 17]   δὴ καὶ ὑπερκορὴς καὶ σίτου  καὶ   μέθης γενόμενος συχνοὺς μὲν τῶν
[59, 13]   ἀπὸ τοῦ βήματος, δὴ  καὶ   μεῖζον τοῦ προτέρου ἐπεποίητο, ὤμοσε.
[59, 23]   τῆς ἰσχύος αὐτῷ φέροντα διέβαλλε.  καὶ   μέντοι καὶ ταῦθ´ οὕτω φρονῶν
[59, 7]   εἴ τις αὐτῶν ἀπελείπετο  καὶ   μεσούσης τῆς θέας ἐξανίστατο) τάς
[59, 29]   τελευτήσειν ἔμελλε, καὶ ἀναβληθεὶς ὡς  καὶ   μετ´ ὀλίγον κολασθησόμενος ἐσώθη. ἐπράχθη
[59, 26]   κυνηγετικῇ καὶ πολεμικῇ ὡμοιοῦτο,  καὶ   μετ´ οὐ πολὺ ἐγυναίκιζεν. οὕτω
[59, 13]   μὲν ἔτι νυκτὸς τοτὲ δὲ  καὶ   μετὰ μεσημβρίαν ἐς τὰ θέατρα
[59, 18]   ἐπεβούλευσεν. ἐδίκαζε δὲ καὶ ἰδίᾳ  καὶ   μετὰ πάσης τῆς γερουσίας. καί
[59, 17]   τε διὰ τοῦτ´ αὐτοῖς ἔδωκε,  καὶ   μετὰ τοῦτο αὐτός τε ἐπὶ
[59, 13]   ἀγῶνας ποιεῖν ἐς Καμπανίαν ἀπῆρε.  καὶ   μετὰ τοῦτο ἐπανελθὼν πρὸς τὰ
[59, 25]   ἀπὸ τῆς γῆς ἀπάρας ἀνέπλευσε,  καὶ   μετὰ τοῦτο ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ
[59, 12]   τήν τε Ἀρμενίαν τὴν σμικροτέραν  καὶ   μετὰ τοῦτο καὶ τῆς Ἀραβίας
[59, 6]   τοῦ Νιγρίνου τῶν τότε ἀρχόντων,  καὶ   μετὰ τοῦτο κατ´ ἔτος ὑπατεύειν·
[59, 16]   οἱ μὲν τότε ταῦτ´ ἔγνωσαν,  καὶ   μετὰ τοῦτο κατὰ πᾶσαν ὡς
[59, 21]   ὑπὲρ τοῦ Ῥήνου προχωρήσας ὑπέστρεψε,  καὶ   μετὰ τοῦτο ὁρμήσας ὡς καὶ
[59, 12]   ὥς γέ τινές φασι, χρησάμενος.  καὶ   μετὰ τοῦτο πηλὸν πολὺν ἐν
[59, 1]   οὕτως αὐτὸν τῆς ἀρχῆς παρέλυσε,  καὶ   μετὰ τοῦτο ποιησάμενος ἀπέκτεινε. καίπερ
[59, 26]   ἀσπίδα τε ἐφόρει. λειογένειος αὖ  καὶ   μετὰ τοῦτο πωγωνίας ἐφαντάζετο, τρίαινάν
[59, 27]   μὲν οὖν ἐκεῖθεν ἀρξάμενος πάντας  καὶ   μετὰ τοῦτο τοὺς ἄλλους κολακείᾳ
[59, 7]   προεδρίας μετά τε τῶν ἀδελφῶν  καὶ   μετὰ τῶν συνιερέων τῶν Αὐγουστείων
[59, 13]   δὲ δὴ Γάιος συχνοὺς μὲν  καὶ   μεταξὺ θεωμένους κατασπῶν, συχνοὺς δὲ
[59, 4]   αὖ ἔχαιρεν, αἰτούμενός τέ τι  καὶ   μὴ αἰτούμενος αὖ ὠργίζετο. ὀξύτατά
[59, 16]   ἄν τ´ ἐθέλωσιν ἄν τε  καὶ   μή· ἐκείνως δὲ ἔργῳ μὲν
[59, 7]   καὶ ἵνα μετὰ ῥᾳστώνης βαδίζοιεν  καὶ   μὴ πράγματα ἔχοιεν ἀσπαζόμενοί τινες
[59, 15]   αὐτοῦ ἔπεμψεν ἄλλῳ τινὶ αὐτὰς  καὶ   μὴ τῷ αὐτοκράτορι κατελελοίπεσαν, αὐτὸς
[59, 6]   καὶ εἰκοστὸν ἔτος, ἡμερῶν τεσσάρων  καὶ   μηνῶν πέντε ἐπιδέον. ἔπειτα τοὺς
[59, 30]   δὴ ταῦτα ἐν ἔτεσι τρισὶ  καὶ   μησὶν ἐννέα ἡμέραις τε ὀκτὼ
[59, 8]   τις Σεκοῦνδος ἱππεύς τε ὢν  καὶ   μονομαχήσειν ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ τῶν
[59, 4]   ἐς στήλην αὐτὸ τοῦτ´ ἐγγραφῆναι,  καὶ   ναοὺς ἑαυτῷ καὶ θυσίας ὡς
[59, 29]   οὐδεὶς τῶν παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ  καὶ   νεκρὸν αὐτὸν ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον·
[59, 10]   μητέρα αὐτοῦ τὴν Ἀγριππῖναν ἠνάγκασε,  καὶ   νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε καὶ ἀπέσφαξε.
[59, 14]   τοῦ πρασίνου καλουμένῳ προσέκειτο, ὥστε  καὶ   νῦν ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´ αὐτοῦ
[59, 4]   τε πρὸς πράξεις τινὰς ἐφέρετο,  καὶ   νωθέστατα ἔστιν ἃς αὐτῶν μετεχειρίζετο.
[59, 20]   ὅτι δύναμιν πολλὴν καὶ πολιτικὴν  καὶ   ξενικὴν ἕξειν ἔμελλε, καὶ δίχα
[59, 22]   καθάπερ πολεμίων τινῶν κεκρατηκώς, ἔδωκε,  καὶ   ξιφίδια τρία τῷ Ἄρει τῷ
[59, 19]   ~ἐν τούτοις τοῖς τότε κριθεῖσι  καὶ   Ἆφρος Δομίτιος καὶ
[59, 11]   καὶ ἐραστὴς ὤν, συνῆν δὲ  καὶ   Γάιος· καὶ αὐτὴν ἀποθανοῦσαν
[59, 13]   ἐν πολλοῖς ἅμα τόποις ἠγωνίσαντο.  καὶ   δῆμος εἱστιάθη, τοῖς τε
[59, 16]   ἐξώρμησεν· δὲ δὴ γερουσία  καὶ   δῆμος ἐν δέει μεγάλῳ
[59, 19]   ἀπελεύθερον, ὃν αὐτός τε ἐτίμα  καὶ   Δομίτιος ἐτεθεραπεύκει, ἐπαύσατο ὀργιζόμενος.
[59, 29]   οἷς ἦν τε Κάλλιστος  καὶ   ἔπαρχος· οἱ δὲ αὐτόχειρες
[59, 29]   ὀλίγον ἔμπροσθεν ἐγεγόνει φυλάττεσθαι Κάσσιον·  καὶ   μὲν ἐς Γάιον Κάσσιον
[59, 25]   καὶ τοῖς στρατιώταις πολλὰ ἐδωρήσατο.  καὶ   μὲν ἐς τὴν Ῥώμην
[59, 17]   ἀπὸ τούτου ὠγκώθη, λέγων ὅτι  καὶ   Ποσειδῶν αὐτὸν ἐφοβήθη, ἐπεὶ
[59, 17]   ὀχημάτων ἐν ἐσθῆσιν ἀνθιναῖς ἐφείποντο,  καὶ   στρατὸς καὶ γε
[59, 10]   τῷ προτέρῳ ἔτει οἱ συμβᾶσα  καὶ   τῆς Δρουσίλλης τῆς ἀδελφῆς
[59, 23]   ἐν τούτοις τοῖς τότε φεύγουσι  καὶ   Τιγελλῖνος Ὀφώνιος, ὡς
[59, 17]   ἀνθιναῖς ἐφείποντο, καὶ στρατὸς  καὶ   γε λοιπὸς ὅμιλος, ἰδίως
[59, 6]   ἐπὶ πέντε ἡμέρας ἑορτάζεσθαι κελεύσας,  καὶ   ὀβολὸν παρ´ ἑκάστου τῶν τὸ
[59, 15]   δ´ οὗτοί τε ὡς ἕκαστοι  καὶ   οἱ ἄλλοι πάντες ὡς εἰπεῖν
[59, 24]   τοῦ Αὐγούστου γίγνηται. καί τινα  καὶ   οἱ ἐκ τῆς ὀρχήστρας ἄνδρες
[59, 17]   Πάρθων ὤν· οἵ τε φίλοι  καὶ   οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ ἐπὶ ὀχημάτων
[59, 24]   ἐν τῷ συνεδρίῳ ἀναγιγνώσκεσθαι ἐκέλευε.  καὶ   οἱ μὲν ταῦτ´ ἔπραττον. ~Γάιος
[59, 16]   τινὰς νενικηκότι πέμψαι αὐτῷ ἔδωκαν.  καὶ   οἱ μὲν τότε ταῦτ´ ἔγνωσαν,
[59, 9]   Νώνιος ἐκ τῶν προαποδεδειγμένων ἐγένοντο.  καὶ   οἱ ὅρκοι περὶ μὲν τῶν
[59, 27]   τινα κολακεύειν εἰωθότες ἐποίουν, ἀλλὰ  καὶ   οἱ πάνυ δοκοῦντές τι εἶναι.
[59, 14]   οἱ δὲ χαριεῖσθαι αὐτῷ νομίζοντες,  καὶ   οἵ γε πλείους, ὅσοι ἐν
[59, 11]   δὲ ταφῆς ἀδελφὸς ἠξίωσε·  καὶ   οἵ τε δορυφόροι μετὰ τοῦ
[59, 7]   ἑτέρων Λιβυκῶν θηρίων ἴσων ἀπέκτεινε.  καὶ   οἵ τε εὐγενεῖς παῖδες τὴν
[59, 7]   ὡσίωσε, τὴν ἐπινίκιον στολὴν ἐνδύς.  καὶ   οἵ τε εὐγενέστατοι παῖδες, ὅσοι
[59, 16]   τοῦ Τιβερίου πολλάκις ἐπεποίηντο ἀναμιμνησκόμενοι,  καὶ   οἷα ἀνθ´ οἵων ἠκηκόεσαν αὐτοῦ
[59, 14]   χρυσᾶς τε αὐτῷ κριθὰς παρέβαλλε,  καὶ   οἶνον ἐν χρυσοῖς ἐκπώμασι προύπινε,
[59, 25]   ᾐόνι παρατάξας, τριήρους τε ἐπέβη  καὶ   ὀλίγον ἀπὸ τῆς γῆς ἀπάρας
[59, 19]   λόγος αὐτῷ ἐδόθη, πρὸς ἀντιβολίαν  καὶ   ὀλοφυρμὸν ἐτράπετο, καὶ τέλος ἔς
[59, 28]   ἀντεβρόντα καὶ ταῖς ἀστραπαῖς ἀντήστραπτε·  καὶ   ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι, λίθον ἀντηκόντιζεν,
[59, 10]   τέ τινας καὶ παραβληθῆναί σφισιν·  καὶ   ὅπως γε μήτε ἐπιβοήσασθαι μήτε
[59, 26]   κατηλλάχθαι πανηγύρεις τέ τινας ἐψηφίσαντο  καὶ   ὅπως καὶ βήματι ὑψηλῷ καὶ
[59, 8]   καὶ χρυσοῦν αὐτὸν πρόβατον ὀνομάζειν,  καὶ   ὅπως μηκέτι πρῶτος ἐπιψηφίζηται, ἐν
[59, 21]   πάντα ὡς εἰπεῖν, ὅθεν τι  καὶ   ὁπωσοῦν οἷόν τε ἦν αὐτῷ
[59, 13]   ἀντέσπευδον, καὶ ἦν καὶ ἀκούειν  καὶ   ὁρᾶν οἷα ἂν ἐν τῷ
[59, 28]   τόν τε ἵππον συνιερέα ἀπέφηνε·  καὶ   ὄρνιθες αὐτῷ ἁπαλοί τέ τινες
[59, 29]   δὲ καὶ αὐτὸς Γάιος  καὶ   ὀρχήσασθαι καὶ τραγῳδίαν ὑποκρίνασθαι ἠθέλησεν,
[59, 13]   ἐπὶ πολὺ σφοδρῶς βοῶντες ἐξῄτουν.  καὶ   ὃς ἀγανακτήσας ἀπεκρίνατο μέν σφισιν
[59, 26]   ἀνήρετο τί σοι δοκῶ εἶναι;  καὶ   ὃς ἀπεκρίνατο (ἐρῶ γὰρ αὐτὸ
[59, 23]   καὶ ἐκ τούτων, ἐταράττοντο δὲ  καὶ   ὅτι δίκαι σφίσιν ἐπί τε
[59, 20]   τι ὑπὸ μεγαλαυχίας, ἄλλως τε  καὶ   ὅτι δύναμιν πολλὴν καὶ πολιτικὴν
[59, 20]   που καθ´ ἕκαστον ἔτος ἐγίγνετο,  καὶ   ὅτι ἐπὶ ταῖς τοῦ Αὐγούστου
[59, 28]   οἱ τῇ τε ἀσελγείᾳ αὐτοῦ,  καὶ   ὅτι ἔς τε τὸ χρυσίον
[59, 9]   τά τε ἄλλα ὥσπερ εἴθιστο,  καὶ   ὅτι καὶ σφῶν αὐτῶν καὶ
[59, 23]   ἐχόμενον τοῖς συγγενέσιν αὐτοῦ γίγνεσθαι,  καὶ   ὅτι μὴ κατ´ ἀξίαν τετιμῆσθαι
[59, 13]   τὰ θέατρα ἐσιόντος, ἀποκναιόμενοι ἐκακοῦντο)  καὶ   ὅτι μήτε ἀεὶ πάντας τοὺς
[59, 10]   διὰ τοὺς φόνους αἰτίαν εἶχε,  καὶ   ὅτι τὸν Μάκρωνα μετὰ τῆς
[59, 8]   πατρῴων ἀπεστέρησεν, ἀλλὰ καὶ κατέσφαξε.  καὶ   οὐδὲ ἐπέστειλέ τι περὶ αὐτοῦ
[59, 23]   ἔδοξεν. οὕτω που ἔμπληκτος ἦν,  καὶ   οὐδεὶς αὐτοῦ ῥᾳδίως τυχεῖν ἐδύνατο.
[59, 10]   οἵ τε γὰρ θησαυροὶ ἐξανάλωντο  καὶ   οὐδὲν αὐτῷ ἐξήρκει. ἠλέγχοντο δὲ
[59, 26]   τὸ λεχθέν) ὅτι μέγα παραλήρημα.  καὶ   οὐδὲν μέντοι δεινὸν ἔπαθε· σκυτοτόμος
[59, 19]   ὅτι φθόῃ τε ἔχοιτο κακῶς  καὶ   οὐκ ἐς μακρὰν τελευτήσοι· ~τὸν
[59, 21]   τε ἦν αὐτῷ λαβεῖν, ἀναλώκει,  καὶ   οὔτε ἐνταῦθα πόρος τις ἀξιόχρεως
[59, 22]   μυρίας καὶ πεντακισχιλίας μυριάδας ἤθροισα.  καὶ   οὗτοι μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ
[59, 18]   ὥσπερ φοβουμένου αὐτοῦ μὴ διαλάθωσι.  καὶ   οὗτοί τε ἐκολάζοντο, οἱ μὲν
[59, 28]   παρηγγύησεν. οὗτος οὖν θεὸς  καὶ   οὗτος Ζεὺς (καὶ γὰρ
[59, 30]   εἴθε ἐγὼ αὐτὸν ἤμην ἀπεκτονώς"  καὶ   οὕτω καταπλαγέντες οἱ θορυβοῦντες ἡσύχασαν.
[59, 19]   μᾶλλον τὸν Καίσαρα φοβούμενος.  καὶ   οὕτως ἐκεῖνος, ὁρῶν τε ταῦτα
[59, 13]   ἑτέρᾳ Λιβυκὰ θηρία ἴσα ἀναλώθη,  καὶ   παγκρατιασταὶ ἐν πολλοῖς ἅμα τόποις
[59, 28]   τὰ τοῦ Διὸς γόνατα ὡς  καὶ   παῖδα αὐτοῦ οὖσαν ἀνέθηκε, καὶ
[59, 27]   Ῥωμαίων σύμφορον δοὺς καὶ προσέτι  καὶ   παῖδας αὐτοῦ ὁμήρους λαβών) οὗτος
[59, 6]   τε γὰρ ἀρχὴν κοινώσειν σφίσι  καὶ   πάνθ´ ὅσα ἂν καὶ ἐκείνοις
[59, 26]   τοῖς τε περιθέτοις ἀκριβῶς ἐποικίλλετο,  καὶ   πάντα μᾶλλον ἄνθρωπος αὐτοκράτωρ
[59, 1]   τινα παρὰ τοῦτο ἕξοντα, κατέλιπε,  καὶ   πάντα τότε ἐκεῖνα ὑπὸ τοῦ
[59, 25]   καὶ ἐν τῇ Βρεττανίᾳ στρατεύσων,  καὶ   πάντας τοὺς στρατιώτας ἐν τῇ
[59, 16]   πάντες τε γὰρ μισοῦσί σε  καὶ   πάντες ἀποθανεῖν εὔχονται· καὶ φονεύσουσί
[59, 26]   ὡς καὶ κατ´ ἄλλο τι,  καὶ   πάντων, οἷα εἰκός, προσειπόντων τε
[59, 16]   γὰρ οὔτε τι πείσῃ κακὸν  καὶ   πάντων τῶν ἡδίστων ἀπολαύσεις, καὶ
[59, 14]   προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον αὐτὸν ἀποδείξειν.  καὶ   πάντως ἂν καὶ τοῦτ´ ἐπεποιήκει,
[59, 14]   ἐδόθη ~ταῦτά τε ἅμα ὡς  καὶ   πάνυ πενόμενος ἐφόνευε, καί τινα
[59, 13]   πλήθει ἔτι τι ἐχαρίζετο, ἀλλὰ  καὶ   πάνυ πρὸς πάντα ὅσα ἐβούλετο
[59, 3]   τόν τε Τιβέριον αὐτόν, ὃν  καὶ   πάππον προσωνόμαζε, τῶν αὐτῶν τῷ
[59, 15]   ζῆν εἴα, ἀλλὰ πατέρας τε  καὶ   πάππους μητέρας τε καὶ τήθας
[59, 15]   ἐκ τοῦ δημοσίου τὰ δὲ  καὶ   παρ´ αὐτοῦ τοῦ Κορβούλωνος ἐσπράξας,
[59, 2]   καταλειφθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα, ὡς  καὶ   παρ´ ἑαυτοῦ δή, τοῖς τε
[59, 15]   τελευτῶντες χαρίσωνται· ἵνα γὰρ δὴ  καὶ   παρὰ τοὺς νόμους καὶ κληρονομεῖν
[59, 10]   ἰκρίοις προσεστηκότος συναρπασθῆναί τέ τινας  καὶ   παραβληθῆναί σφισιν· καὶ ὅπως γε
[59, 21]   τοὺς Κελτοὺς τοὺς πολεμίους ὡς  καὶ   παρακινοῦντάς τι ποιησάμενος, ἔργῳ δὲ
[59, 12]   δίφρῳ μεταξὺ τῶν ὑπάτων καθεζόμενος,  καὶ   παραπετάσμασι σηρικοῖς, ὥς γέ τινές
[59, 23]   γὰρ ὑπερβολὴ αὐτῶν ἐγένετο ὥστε  καὶ   παραπετάσματα ὑπὲρ τῆς ἀγορᾶς ὑπερταθῆναι.
[59, 1]   ἄλλων τῶν προπαρεσκευασμένων οἱ, ὡς  καὶ   παραφρονήσαντος, ἐποίησεν, ὅτι παιδίῳ,
[59, 6]   αὐτῷ, λαβών, ἐψηφίσθη μὲν οὖν  καὶ   παραχρῆμα αὐτὸν ὑπατεῦσαι, καταλυθέντων τοῦ
[59, 28]   ἐν τοσαύταις ἡμέραις καὶ ἀνὴρ  καὶ   πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ Δρουσίλλαν αὐτὴν
[59, 17]   Βαύλων ἐσέβαλε, παμπληθεῖς καὶ ἱππέας  καὶ   πεζοὺς ὡπλισμένους ἐπαγόμενος, καὶ σπουδῇ
[59, 29]   τε τὸ συμβὰν αὐτῷ προεῖπε,  καὶ   πεμφθεὶς διὰ τοῦτ´ ἐς τὴν
[59, 22]   ἀγωνίζεσθε, ἐγὼ δὲ ἐς μυρίας  καὶ   πεντακισχιλίας μυριάδας ἤθροισα. καὶ οὗτοι
[59, 2]   ἐπεποιήκει. πέντε γοῦν μυριάδας μυριάδων  καὶ   πεντακοσίας καὶ ἑπτακισχιλίας, ὡς δὲ
[59, 2]   ἕτεροι, ὀκτώ τε καὶ δισχιλίας  καὶ   πεντακοσίας τεθησαυρισμένας εὑρὼν οὐδὲ ἐς
[59, 17]   ἔπειτα δὲ τοὺς στρατιώτας ὡς  καὶ   πεπονηκότας καὶ κεκινδυνευκότας ἐπῄνεσεν, ἄλλα
[59, 6]   καθ´ ἕκαστον ὧν ᾐτιάζετο κατατρέχων  καὶ   περὶ ἑαυτοῦ πολλὰ ἐπαγγελλόμενος, ὥστε
[59, 3]   ἀνθρώπων καὶ περὶ τὴν τήθην  καὶ   περὶ τὰς ἀδελφὰς ἐγένετο· ἐκείνην
[59, 2]   ἑβδομήκοντα. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο  καὶ   περὶ τὰς τῆς Λιουίας διαθήκας
[59, 3]   ταῦτ´ οὖν ποιήσας ἀνοσιώτατος ἀνθρώπων  καὶ   περὶ τὴν τήθην καὶ περὶ
[59, 28]   ἑκάστοτε ἑαυτὸν ἐκαλινδεῖτο· ὡς μέντοι  καὶ   περὶ τῶν τελῶν πικρῶς τινα
[59, 22]   ἀξίωμά σφισι συναπεδίδοτο. ~οὐ μέντοι  καὶ   περιεποιεῖτό τι, ἀλλ´ ἔς τε
[59, 12]   τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τὰ πράγματα τεταραγμένα  καὶ   πεφυρμένα παραλαβόντος τε καὶ καταστησαμένου
[59, 7]   σανίδων καθίζωνται, πρῶτον τότε ὑπετέθη·  καὶ   πίλους σφίσι τὸν Θετταλικὸν τρόπον
[59, 26]   ἀνέτεινε. παρθένῳ τε κυνηγετικῇ  καὶ   πολεμικῇ ὡμοιοῦτο, καὶ μετ´ οὐ
[59, 16]   τε ἐπινίκια τὰ σμικρότερα ὡς  καὶ   πολεμίους τινὰς νενικηκότι πέμψαι αὐτῷ
[59, 12]   τε Ῥυμητάλκῃ τὰ τοῦ Κότυος  καὶ   Πολέμωνι τῷ τοῦ Πολέμωνος υἱεῖ
[59, 20]   τε καὶ ὅτι δύναμιν πολλὴν  καὶ   πολιτικὴν καὶ ξενικὴν ἕξειν ἔμελλε,
[59, 23]   τὴν ὀλιγότητα τῶν προτέρων ᾐτιᾶτο)  καὶ   πολλά τι ἐψηφίσθαι οἱ ἀγγέλλοντας
[59, 14]   τῷ ἀριθμῷ τῶν μονομαχούντων χρῆσθαι,  καὶ   πολλάκις καὶ αὐτὸς ἐπεφοίτα σφίσιν,
[59, 7]   τινὰς ἐν τῷ θέρει οὕτως,  καὶ   πολλάκις καὶ ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου
[59, 17]   τι οὐκ ἀπέσκωπτεν, ὡς  καὶ   πολλαπλάσιόν σφων μέτρον τῆς θαλάσσης
[59, 25]   τινὸς πολὺ δὲ χρυσίον ἔρριψε,  καὶ   πολλοὶ ἀπώλοντο διαρπάζοντες· σιδήρια γὰρ
[59, 4]   καὶ ἤχθετο ὁμοίως καὶ ἥδετο.  καὶ   πολλοὺς μὲν μεγάλα ἀδικήσαντας οὐκ
[59, 21]   πάντες γὰρ ἠναγκάζοντο παντοίως τε  καὶ   πολύ γε ὑπὲρ τὴν ἀξίαν
[59, 28]   ὄρνιθες αὐτῷ ἁπαλοί τέ τινες  καὶ   πολυτίμητοι καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἐθύοντο.
[59, 29]   τοὺς ἄλλους εἱστία, ὅτε δὴ  καὶ   Πομπώνιος Σεκοῦνδος τότε ὑπατεύων
[59, 0]   τὰ λοιπὰ τῆς Γναίου Ἀκερρωνίου  καὶ   Ποντίου Νιγρίνου ὑπατείας καὶ ἄλλα
[59, 26]   ταῖς ἀδελφαῖς μάλιστα συνεῖναι προεφασίσατο,  καὶ   Ποσειδῶν αὖθις, ὅτι τοσοῦτον θαλάσσης
[59, 9]   ἔτει ὕπατοι Μᾶρκος τε Ἰουλιανὸς  καὶ   Πούπλιος Νώνιος ἐκ τῶν προαποδεδειγμένων
[59, 13]   οἱ δ´ ἀνταγωνιζόμενοι καὶ εἴποιεν  καὶ   πράξειαν. οὐ μέντοι καὶ ἐξ
[59, 6]   τοῖς ἱππεῦσι μέχρι τότε ἐξεταζόμενος,  καὶ   πρεσβευτὴς πρὸς τὸν Γάιον μετὰ
[59, 10]   οἱ μὲν καταψηφισθέντες οἱ δὲ  καὶ   πρὶν ἁλῶναι ἐφονεύθησαν, πρόφασιν μὲν
[59, 9]   καὶ τῇ ἐσθῆτι τῇ βουλευτικῇ,  καὶ   πρὶν ἄρξαι τινὰ ἀρχὴν δι´
[59, 7]   ταῖς τῶν ἀνδρῶν ἐστερημέναις γαμεῖσθαι  καὶ   πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου, ἄν
[59, 23]   ἐψηφίσθαι οἱ ἀγγέλλοντας ἡδέως ὑπεδέξατο,  καὶ   προαπήντησέ τε αὐτοῖς, ὑφ´ ὧν
[59, 20]   Αὐγούστου ἀπόγονος δοκεῖν εἶναι ἠθέλησε·  καὶ   προεῖπέ γε οἷς καὶ τὰ
[59, 4]   ἑαυτὸν αὐτοῖς παρακατατιθέμενος. ~οὕτω γὰρ  καὶ   πρὸς πάντα ἐναντίος ἐπεφύκει ὥστε
[59, 16]   αὐτός τε τὸν Τιβέριον ἀεὶ  καὶ   πρὸς πάντας κακῶς ἔλεγε, καὶ
[59, 27]   ἐλάττων αὐτῷ τῆς δόξης φανῆναι,  καὶ   πρός τε τοὺς πόδας αὐτοῦ
[59, 8]   καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν καὶ εὐξαμένῳ  καὶ   προσδοκήσαντι. ἀφ´ οὗ καὶ ἄλλους
[59, 28]   ἐν τῇ συνοικήσει αὐτοῦ φέρεσθαι,  καὶ   προσεγκαλέσας οἱ ὅτι τὸ Καπιτώλιον
[59, 6]   κατ´ ἔτος ὑπατεύειν· οὐ μὴν  καὶ   προσεδέξατο αὐτά, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι
[59, 16]   ἔφη ἐπανέγνω διὰ τῶν ἀπελευθέρων,  καὶ   προσεπεῖπεν ὅτι εἰ καί τι
[59, 28]   τούτῳ παρ´ ἑκάστου μυριάδας λαβών.  καὶ   προσέτι καὶ αὐτὸς ἑαυτῷ ἱερᾶτο,
[59, 13]   τῶν ἐναντίων ἔστιν ὅτε ἐτίμων.  καὶ   προσέτι καὶ ἐπ´ ἐκείνῳ δεινῶς
[59, 27]   τὸ τῶν Ῥωμαίων σύμφορον δοὺς  καὶ   προσέτι καὶ παῖδας αὐτοῦ ὁμήρους
[59, 8]   ἣν πατὴρ αὐτοῦ ἔσχε,  καὶ   προσέτι καὶ τὰ παραθαλάσσια τῆς
[59, 15]   ἐπιμεληταῖς αὐτῶν ἀεί ποτε ἐνέκειτο,  καὶ   προσέτι καὶ τῇ γερουσίᾳ ὀχληρὸς
[59, 16]   καὶ πάντων τῶν ἡδίστων ἀπολαύσεις,  καὶ   προσέτι καὶ τιμηθήσῃ ὑπ´ αὐτῶν
[59, 26]   ἐξεῖπεν, οὔτε τι κακὸν ἔδρασε  καὶ   προσέτι καὶ χρήμασιν ἐτίμησεν. ἐπαινούμενος
[59, 2]   μυριάδας (τοσαῦται γὰρ αὐτῷ κατελείφθησαν)  καὶ   προσέτι τὰς ἑξήκοντα κατ´ ἄνδρα
[59, 27]   τούτῳ καὶ θειάσας αὐτὸν πολλὰ  καὶ   προσκυνήσας, καὶ τέλος εὐξάμενος, ἂν
[59, 14]   αὐτοῦ καὶ τὴν τύχην ὤμνυε,  καὶ   προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον αὐτὸν ἀποδείξειν.
[59, 26]   δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν γὰρ  καὶ   πρότερον ὑπὲρ ἄνθρωπον νομίζεσθαι, καὶ
[59, 19]   ἄγων δεύτερον ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν ὡς  καὶ   προφέροντός οἱ αὐτοῦ τό τε
[59, 17]   μέσην που τὴν γέφυραν πεποιημένον,  καὶ   πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ὡς καὶ
[59, 4]   ἐμιμήσατο. πρῶτός τε ὑβρίσας αὐτὸν  καὶ   πρῶτος λοιδορήσας, ὥστε καὶ τοὺς
[59, 28]   ἐς τὸ παλάτιον ἐποιήσατο, ὅπως  καὶ   πυλωροὺς τοὺς Διοσκόρους, ὥς γε
[59, 3]   τὸ ἱμάτιον τὸ περιπόρφυρον ἐνδὺς  καὶ   ῥαβδούχοις τισὶν ὥσπερ ἐν ἐπινικίοις
[59, 26]   θύρσον εἶχε, τοτὲ δὲ ἀρρενωπός,  καὶ   ῥόπαλον καὶ λεοντῆν καὶ
[59, 4]   τε χρήματα καὶ ἀφειδέστατα ἀνήλισκε  καὶ   ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει. τοῖς τε θωπεύουσιν
[59, 17]   ἐμπλησθεὶς δὲ δὴ καὶ ὑπερκορὴς  καὶ   σίτου καὶ μέθης γενόμενος συχνοὺς
[59, 27]   ὡς καὶ τεθηπὼς ἔβλεπεν ὑποτρέμων,  καὶ   σμικρόν τι φθεγξάμενος ὑμῖν" ἔφη
[59, 17]   ἱππέας καὶ πεζοὺς ὡπλισμένους ἐπαγόμενος,  καὶ   σπουδῇ καθάπερ ἐπὶ πολεμίους τινὰς
[59, 17]   αἴτιον δὲ ὅτι καὶ λειοτάτη  καὶ   στασιμωτάτη θάλασσα, καὶ ἐν
[59, 8]   ἂν ἐθελήσῃ χρήσασθαι, εἰπὼν ὅτι  καὶ   στρατιῶται τοσοῦτοί σοι συνέσονται. ~τῷ
[59, 26]   Σκριβωνίῳ Πρόκλῳ ἐνεῖδε καὶ ἔφη  καὶ   σύ με ἀσπάζῃ, μισῶν οὕτω
[59, 8]   μῆνας ἐξελθεῖν, ἀμφοτέρους σφᾶς ὡς  καὶ   συγγιγνομένους ἀλλήλοις ἐξώρισε· καὶ τῷ
[59, 29]   ἔχοντες. συνώμοσαν μὲν γὰρ πλείονες  καὶ   συνῄδεσαν τὸ πραττόμενον, ἐν οἷς
[59, 25]   τοῦτο ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ ἱζήσας  καὶ   σύνθημα τοῖς στρατιώταις ὡς ἐς
[59, 9]   ἄλλα ὥσπερ εἴθιστο, καὶ ὅτι  καὶ   σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν τέκνων
[59, 19]   Δομίτιος καὶ κινδύνῳ παραδόξῳ  καὶ   σωτηρίᾳ θαυμασιωτέρᾳ ἐχρήσατο. ἤχθετο μὲν
[59, 20]   ἠθέλησε· καὶ προεῖπέ γε οἷς  καὶ   τὰ ἄλλα ἀνεκοίνου, ὅτι πάντως
[59, 28]   τὰ δικαστήρια, τούς τε χειροτέχνας  καὶ   τὰ ἀνδράποδα τὰ μισθοφοροῦντα τά
[59, 4]   τε ὀργὴν ἀφείς, ὡς ἔλεγε,  καὶ   τὰ γράμματα αὐτῶν καταφλέξας, παμπληθεῖς
[59, 6]   μάλιστα πονουμένους σφᾶς ἑώρα, κατέλυσε,  καὶ   τὰ γράμματα τὰ περὶ αὐτῶν,
[59, 15]   Κλαύδιος οὔτε τὰ ἐποφειληθέντα ἀπῄτησε,  καὶ   τὰ δεδομένα, τὰ μὲν ἐκ
[59, 28]   τὰ καπηλεῖα τάς τε πόρνας  καὶ   τὰ δικαστήρια, τούς τε χειροτέχνας
[59, 21]   τι ποιησάμενος, ἔργῳ δὲ ὅπως  καὶ   τὰ ἐκείνων ἀνθοῦντα τοῖς πλούτοις
[59, 21]   τά τε ἐν τῇ Ῥώμῃ  καὶ   τὰ ἐν τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ
[59, 23]   βουλευταὶ ἄλλα τέ τινα αὐτῷ  καὶ   τὰ ἐπινίκια τὰ σμικρότερα ἐψηφίσαντο,
[59, 28]   γάρ τις τά τε ὤνια  καὶ   τὰ καπηλεῖα τάς τε πόρνας
[59, 2]   ἐκεῖνα πάντα ἀπήλλαξε. καὶ εἴπερ  καὶ   τὰ λοιπὰ χρήματα δεόντως ἀναλώκει,
[59, 6]   τε ἐγκλήματα τῆς ἀσεβείας, οἷσπερ  καὶ   τὰ μάλιστα πονουμένους σφᾶς ἑώρα,
[59, 18]   δίκαι ἀπ´ αὐτῆς συχναὶ ἐγίγνοντο.  καὶ   τὰ μὲν τῇ βουλῇ δόξαντα
[59, 18]   καὶ ἐν τῇ φυγῇ διεφθείροντο.  καὶ   τὰ μὲν τῶν ἄλλων οὐδὲν
[59, 9]   πολλοῖς αἱ ἀρχαὶ αὖθις γένωνται  καὶ   τὰ ὄντα ἐξαναλωθῇ αἵ τε
[59, 2]   τὰ παρὰ τοῦ Τιβερίου ἀλλὰ  καὶ   τὰ παρὰ τῆς προτήθης δωρηθέντα
[59, 8]   πατὴρ αὐτοῦ ἔσχε, καὶ προσέτι  καὶ   τὰ παραθαλάσσια τῆς Κιλικίας δούς,
[59, 7]   τάς τε δίκας ἁπάσας ἀνεβάλετο  καὶ   τὰ πένθη πάντα ἐπέσχεν, ὥστε
[59, 16]   Γάιος μὲν ταῦτά τ´ εἰπὼν  καὶ   τὰ τῆς ἀσεβείας ἐγκλήματα ἐπαναγαγών,
[59, 21]   δι´ εἴρηκα. ἀφ´ οὗπερ  καὶ   τὰ τῆς μοναρχίας κειμήλια τὰ
[59, 14]   τινας βιαζόμενος ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις  καὶ   τὰ τοιαῦτα ποιεῖν, καὶ δὴ
[59, 3]   ὀστᾶ τά τε τῆς μητρὸς  καὶ   τὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀποθανόντων
[59, 21]   τὰ ἐκείνων ἀνθοῦντα τοῖς πλούτοις  καὶ   τὰ τῶν Ἰβήρων ἐκχρηματίσηται. οὐ
[59, 26]   καὶ γυναιξὶν ἄλλαις τε πολλαῖς  καὶ   ταῖς ἀδελφαῖς μάλιστα συνεῖναι προεφασίσατο,
[59, 3]   ὅσα ταῖς ἀειπαρθένοις ὑπάρχει, ἔδωκε,  καὶ   ταῖς ἀδελφαῖς ταῦτά τε τὰ
[59, 22]   τὸν τῆς Δρουσίλλης ἄνδρα, τὸν  καὶ   ταῖς ἄλλαις αὐτοῦ ἀδελφαῖς τῇ
[59, 28]   βρονταῖς ἐκ μηχανῆς τινος ἀντεβρόντα  καὶ   ταῖς ἀστραπαῖς ἀντήστραπτε· καὶ ὁπότε
[59, 7]   τὰ πένθη πάντα ἐπέσχεν, ὥστε  καὶ   ταῖς γυναιξὶ ταῖς τῶν ἀνδρῶν
[59, 9]   ἔξω ἀρχῆς τοῖς τε γένεσι  καὶ   ταῖς περιουσίαις μεταπεμψάμενος κατελέξατο, καί
[59, 23]   προσεποιεῖτο ἐν δεινοῖς τε εἶναι  καὶ   ταλαιπώρως διάγειν. ἐπεὶ δὲ μαθόντες
[59, 2]   ἐς ἵππους τούς τε μονομάχους  καὶ   τἆλλα τὰ τοιουτότροπα ἀπλήστως δαπανήσας
[59, 9]   καὶ τῶν τέκνων καὶ ἐκεῖνον  καὶ   τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ προτιμήσουσιν, ὤμοσαν,
[59, 3]   ἐς ἀνάγκην ἑκουσίου θανάτου κατέστησε,  καὶ   τὰς ἀδελφὰς πάσας διαφθείρας ἐς
[59, 28]   ἐν αὐτῷ τῷ παλατίῳ ἀποδειχθέντα,  καὶ   τὰς γυναῖκας τὰς τῶν πρώτων
[59, 26]   οὐχ ὅτι τοὺς ἄρρενας ἀλλὰ  καὶ   τὰς θηλείας, ὑπεκρίνετο, Ἥρα τε
[59, 9]   τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ προτιμήσουσιν, ὤμοσαν,  {καὶ}   τάς τε εὐχὰς ὑπὲρ πάντων
[59, 23]   αὐτῷ φέροντα διέβαλλε. καὶ μέντοι  καὶ   ταῦθ´ οὕτω φρονῶν ὠργίζετο αὐτοῖς,
[59, 13]   ἡλικίᾳ τηλικαύτην ἀρχὴν εἶχεν ἡγεῖτο.  καὶ   ταῦτα μὲν ἀεὶ ἐποίει, καί
[59, 5]   τε ἐχρήσατο καὶ τραγῳδίαν ὑπεκρίνατο.  καὶ   ταῦτα μέν που ἀεὶ ἐποίει,
[59, 27]   καθ´ ἡμέραν φιλοῦντι πάντων ὁρώντων.  καὶ   ταῦτα μέντοι, ὅσα ὡς θεῷ
[59, 16]   κατεμαρτύρησαν, πάντας δὲ ὅτι κατεψηφίσαντο.  καὶ   ταῦτά τε ὡς ἐξ αὐτῶν
[59, 27]   συνοῦσαν αὐτῷ, κάτω τε ὡς  καὶ   τεθηπὼς ἔβλεπεν ὑποτρέμων, καὶ σμικρόν
[59, 8]   ἀνεχρήσατο, ἔγκλημα αὐτῷ ἐπαγαγὼν ὡς  καὶ   τελευτῆσαι αὐτὸν καὶ εὐξαμένῳ καὶ
[59, 15]   σφᾶς ὀνομάζων ζῶντάς τε ἐξεκαρποῦτο  καὶ   τελευτῶντας τῶν οὐσιῶν ἐκληρονόμει. ~μέχρι
[59, 19]   πρὸς ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν ἐτράπετο,  καὶ   τέλος ἔς τε τὴν γῆν
[59, 8]   ἐσγραφέντα καὶ τῆς νεότητος προκριθέντα  καὶ   τέλος ἐσποιηθέντα, ἀνεχρήσατο, ἔγκλημα αὐτῷ
[59, 27]   θειάσας αὐτὸν πολλὰ καὶ προσκυνήσας,  καὶ   τέλος εὐξάμενος, ἂν περισωθῇ, θύσειν
[59, 6]   πεμφθείς, τότε πρῶτον, καίπερ ἓξ  καὶ   τεσσαράκοντα ἔτη βεβιωκώς, καὶ ὑπάτευσεν
[59, 7]   προτέρᾳ εἰκοσάκις, τῇ δ´ ὑστέρᾳ  καὶ   τετταρακοντάκις διὰ τὸ τὰ γενέθλια
[59, 28]   καὶ παῖδα αὐτοῦ οὖσαν ἀνέθηκε,  καὶ   τῇ Ἀθηνᾷ τιθηνεῖσθαι παρηγγύησεν. οὗτος
[59, 8]   ἐποίησεν. ἐκεῖνος μὲν οὖν ὡς  καὶ   τῇ ἀρρωστίᾳ αὐτοῦ ἐφεδρεύσας ἀπώλετο,
[59, 11]   τε τῶν ἄλλων θεῶν ἐπιμαρτυρίᾳ  καὶ   τῇ αὐτῆς ἐκείνης· ἐφ´
[59, 22]   καὶ ἀσελγῆ τῷ συνεδρίῳ γράψας·  καὶ   τῇ γε Ἀγριππίνῃ τὰ ὀστᾶ
[59, 15]   ἀεί ποτε ἐνέκειτο, καὶ προσέτι  καὶ   τῇ γερουσίᾳ ὀχληρὸς ὑπὲρ αὐτῶν
[59, 9]   μεταπεμψάμενος κατελέξατο, καί τισιν αὐτῶν  καὶ   τῇ ἐσθῆτι τῇ βουλευτικῇ, καὶ
[59, 22]   αὐτοῦ ἀδελφαῖς τῇ τε Ἀγριππίνῃ  καὶ   τῇ Ἰουλίᾳ μετ´ αὐτοῦ ἐκείνου
[59, 26]   καὶ πρότερον ὑπὲρ ἄνθρωπον νομίζεσθαι,  καὶ   τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι καὶ ὑπὸ
[59, 8]   (ὑπὸ γὰρ τοῦ Τιβερίου ἐδέδετο)  καὶ   τῇ τοῦ πάππου ἀρχῇ προστάξας,
[59, 24]   σφων διὰ τοῦτο ἐπηλυγασόμενοι, προσεποιήσαντο.  καὶ   τῇ τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ τῇ
[59, 16]   μὴ προσαπώλοντο· καὶ διὰ τοῦτο  καὶ   τῇ φιλανθρωπίᾳ αὐτοῦ βουθυτεῖν κατ´
[59, 15]   τε καὶ πάππους μητέρας τε  καὶ   τήθας σφᾶς ὀνομάζων ζῶντάς τε
[59, 23]   Τιγελλῖνος Ὀφώνιος, ὡς  καὶ   τὴν Ἀγριππῖναν μεμοιχευκώς, ἐξέπεσεν. ~οὐ
[59, 10]   ἑκουσίου δὴ θανάτου ἀνάγκην, καίπερ  καὶ   τὴν Αἴγυπτόν οἱ προστάξας, καὶ
[59, 19]   Καλλίστῳ αἰτιασαμένῳ αὐτὸν ὕστερον ὅτι  καὶ   τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ κατηγόρησεν, ἀπεκρίνατο
[59, 10]   δι´ ὧν τά τε ἄλλα  καὶ   τὴν ἀρχὴν αὐτῷ μόνῳ συγκατέπραξε,
[59, 24]   τε ὠμότητα τὴν τοῦ Γαΐου  καὶ   τὴν ἀσέλγειαν αὐξήσειν, καὶ μάλισθ´
[59, 26]   ἀπέλυσεν, ἐπειδὴ ὑπὸ φίλου προεδόθη,  καὶ   τὴν ἑταίραν αὐτοῦ, ὅτι βασανισθεῖσα
[59, 29]   αὐτοῦ ἐγεύσαντο. τήν τε γυναῖκα  καὶ   τὴν θυγατέρα εὐθὺς ἔσφαξαν. ~Γάιος
[59, 4]   ἐπεφύκει ὥστε τὴν μὲν ἀσέλγειαν  καὶ   τὴν μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ
[59, 17]   τό τε λοιπὸν τῆς ἡμέρας  καὶ   τὴν νύκτα πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ
[59, 14]   προύπινε, τήν τε σωτηρίαν αὐτοῦ  καὶ   τὴν τύχην ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο
[59, 1]   Γάιος τοῦ Γερμανικοῦ  καὶ   τῆς Ἀγριππίνης παῖς, ὃν καὶ
[59, 12]   τὴν σμικροτέραν καὶ μετὰ τοῦτο  καὶ   τῆς Ἀραβίας τινά, τῷ τε
[59, 22]   τά τε ἄλλα εὐδόκιμον ὄντα  καὶ   τῆς Γερμανίας δέκα ἔτεσιν ἄρξαντα,
[59, 16]   μὲν ἐκεῖνον ἐπῄνεσε, πολλὰ δὲ  καὶ   τῆς γερουσίας τοῦ τε δήμου
[59, 24]   καὶ εἰκόνα τοῦ τε Γαΐου  καὶ   τῆς Δρουσίλλης στήσαντες ὡσίωσαν. ταῦτα
[59, 9]   ὀλιγανδροῦντος, τοὺς πρώτους ἐξ ἁπάσης  καὶ   τῆς ἔξω ἀρχῆς τοῖς τε
[59, 29]   θεάσηται, οὓς ἐκ τῆς Ἑλλάδος  καὶ   τῆς Ἰωνίας τῶν πάνυ εὐγενῶν
[59, 8]   ἔς τε τοὺς ἐφήβους ἐσγραφέντα  καὶ   τῆς νεότητος προκριθέντα καὶ τέλος
[59, 10]   τοῖς τε φόνοις αὐτῶν ὑπερέχαιρε  καὶ   τῆς τοῦ αἵματος θέας ἀπλήστως
[59, 23]   δὲ καὶ εἰ μείζω, ὡς  καὶ   τῆς τῶν λοιπῶν ἐξουσίας ἀφαιρούμενος.
[59, 12]   Φλαουίου ἱμάτιον, ἀγορανομοῦντός τε τότε  καὶ   τῆς τῶν στενωπῶν καθαριότητος ἐπιμελουμένου,
[59, 25]   ἀνδραγαθίᾳ ἤτοι ἐπαίνους μεγάλους  καὶ   τιμὰς ἐξαισίους ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε
[59, 19]   εὐθὺς ἐπὶ τούτῳ, ἐφ´  καὶ   τιμηθήσεσθαι προσεδόκησεν, ἔς τε τὸ
[59, 16]   τῶν ἡδίστων ἀπολαύσεις, καὶ προσέτι  καὶ   τιμηθήσῃ ὑπ´ αὐτῶν ἄν τ´
[59, 21]   τῆς μοναρχίας κειμήλια τὰ κάλλιστα  καὶ   τιμιώτατα μεταπεμψάμενος ἀπεκήρυξε, τὴν δόξαν
[59, 11]   τότε οὖν Πάνθεά τε ὠνομάζετο  καὶ   τιμῶν δαιμονίων ἐν πάσαις ταῖς
[59, 18]   προανάλωσαν. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο  καὶ   Τίτιος Ῥοῦφος ἐποίησεν, ἔγκλημα λαβὼν
[59, 26]   δὴ τὴν τῶν ὀνομάτων μετάθεσιν  καὶ   τὸ ἄλλο σχῆμα πᾶν τὸ
[59, 21]   ὥστε μηδένα ὑπομένειν ἀπορεῖν δοκεῖν,  καὶ   τὸ ἀξίωμά σφισι συναπεδίδοτο. ~οὐ
[59, 7]   εὐγενεῖς παῖδες τὴν Τροίαν ἵππευσαν,  καὶ   τὸ ἅρμα τὸ πομπικὸν ἐφ´
[59, 16]   φρόντιζε, ἀλλὰ τό τε ἡδὺ  καὶ   τὸ ἀσφαλὲς τὸ σεαυτοῦ μόνον
[59, 27]   τῷ ἑαυτοῦ Γάιος ἤχθετο,  καὶ   τὸ εὖ φερόμενον ὡς καὶ
[59, 19]   οἱ αὐτοῦ τό τε μειρακιῶδες  καὶ   τὸ παράνομον, καὶ εὐθὺς ἐπὶ
[59, 24]   ἐβούλοντο, ἐπὶ πλεῖον ἀμφότερα, ὡς  καὶ   τὸ συνειδός σφων διὰ τοῦτο
[59, 29]   ἀνδρῶν ὄντα Γάιος ἐπεκάλει,  καὶ   τὸ σύνθημα αὐτῷ, ὁπότε ἐς
[59, 3]   ταῦτά τε τὰ τῶν ἀειπαρθένων  καὶ   τὸ τὰς ἱπποδρομίας οἱ ἐν
[59, 9]   περὶ αὐτῶν Τιβέριος ὡρίκει,  καὶ   τὸ τέλος τῆς ἑκατοστῆς κατέλυσε,
[59, 6]   ταῦτά τε ἐπιεικῶς ποιῆσαι ἔδοξε,  καὶ   τοιαῦτα ἐπιβὰς τῆς ὑπατείας ἐν
[59, 16]   καὶ πρὸς πάντας κακῶς ἔλεγε,  καὶ   τοῖς ἄλλοις τοῖς κακηγοροῦσιν αὐτὸν
[59, 5]   ἐδούλευε δὲ καὶ τοῖς ὀρχησταῖς  καὶ   τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ τὴν
[59, 14]   τὰ τοιαῦτα ποιεῖν, καὶ δὴ  καὶ   τοῖς ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο κληρουμένοις
[59, 11]   τε τὸν οὐρανὸν αὐτὴν ἀναβαίνουσαν  καὶ   τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι ὤμοσεν,
[59, 2]   γὰρ ὅτι τοῖς ἄλλοις ἀλλὰ  καὶ   τοῖς ἰδιώταις, οὐχ ὅπως τὰ
[59, 2]   ἀπέδωκε. τοῖς τε γὰρ ἀστικοῖς  καὶ   τοῖς νυκτοφύλαξι, τοῖς τε ἔξω
[59, 5]   ὑπὸ τῶν ὁπλομαχούντων, ἐδούλευε δὲ  καὶ   τοῖς ὀρχησταῖς καὶ τοῖς ἄλλοις
[59, 11]   ἑορακέναι ὤμοσεν, ἐξώλειαν καὶ ἑαυτῷ  καὶ   τοῖς παισίν, εἰ ψεύδοιτο, ἐπαρασάμενος
[59, 4]   ἠργυρολόγει. τοῖς τε θωπεύουσιν αὐτὸν  καὶ   τοῖς παρρησιαζομένοις τι καὶ ἤχθετο
[59, 26]   καὶ τῷ ῥυθμῷ τῆς στολῆς  καὶ   τοῖς προσθέτοις τοῖς τε περιθέτοις
[59, 14]   τῶν μονομάχων τοῖς τε ὑπάτοις  καὶ   τοῖς στρατηγοῖς τοῖς τε ἄλλοις,
[59, 25]   καὶ τὸν ὠκεανὸν αὐτὸν δεδουλωμένος,  καὶ   τοῖς στρατιώταις πολλὰ ἐδωρήσατο. καὶ
[59, 4]   πλείστους ὅσους ἐπ´ αὐτοῖς ἀπώλεσε.  καὶ   τοῖς συστᾶσιν ἐπί τε τὸν
[59, 13]   γὰρ ἔξω τοῦ λαλεῖν  καὶ   τοῖς σχήμασί τι προσενδείκνυσθαι οὐδὲν
[59, 22]   τῆς ἡγεμονίας καταλείψειν ἐπηγγέλλετο, κατεφόνευσε.  καὶ   τοῖς τε στρατιώταις ἀργύριον ἐπὶ
[59, 15]   οὐχ ὅτι τοῖς ζῶσιν ἀλλὰ  καὶ   τοῖς τεθνηκόσιν, ὅσοι ποτὲ ἐπιστάται
[59, 24]   καὶ ἵνα τοῖς τοῦ Τιβερίου  καὶ   τοῖς τῆς Δρουσίλλης γενεσίοις τὰ
[59, 24]   Δρουσίλλης γενεσίοις τὰ αὐτὰ ἅπερ  καὶ   τοῖς τοῦ Αὐγούστου γίγνηται. καί
[59, 21]   ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ ὠκεανοῦ ἀνεκομίσθη,  καὶ   τοῖς ὑποστρατήγοις τοῖς κατορθοῦσί τι
[59, 24]   ἐπυνθάνοντο τόν τε Ἀγρίππαν αὐτῷ  καὶ   τὸν Ἀντίοχον τοὺς βασιλέας ὥσπερ
[59, 27]   τε γὰρ ἄλλα λαμπρῶς ἡγεμόνευσε,  καὶ   τὸν Ἀρτάβανον καὶ ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα,
[59, 2]   ἔστι μὲν γὰρ ὅτε φοβηθεὶς  καὶ   τὸν δῆμον καὶ τοὺς στρατιώτας
[59, 23]   τε ἐπ´ αὐτοῖς ἄλλους κλήρῳ  καὶ   τὸν Κλαύδιον αἱρετὸν ἔπεμψαν, τοῦτό
[59, 28]   τήν τε Καισωνίαν τὴν γυναῖκα  καὶ   τὸν Κλαύδιον ἄλλους τε τοὺς
[59, 23]   προσήκατο σεμνοῦ τινος ἠξίωσεν, ἀλλὰ  καὶ   τὸν Κλαύδιον ἀπέκτεινεν ἄν, εἰ
[59, 17]   ἐπεὶ ἔς γε τὸν Δαρεῖον  καὶ   τὸν Ξέρξην οὐδὲν τι
[59, 19]   καὶ χαμαὶ κείμενος ἱκέτευσεν ὡς  καὶ   τὸν ῥήτορα αὐτοῦ μᾶλλον
[59, 16]   ὑμεῖς καὶ ἐκεῖνον ἐμπλήκτως μετεχειρίσασθε,  καὶ   τὸν Σεϊανὸν φυσήσαντες καὶ διαφθείραντες
[59, 24]   ἀναβάντες τάς τε θυσίας ἔθυσαν  καὶ   τὸν τοῦ Γαΐου δίφρον τὸν
[59, 8]   ἀρχῇ προστάξας, τὸν ἀδελφὸν  καὶ   τὸν υἱὸν οὐχ ὅτι τῶν
[59, 25]   ἐδεῖτο) μέγα τε ἐφρόνησεν ὡς  καὶ   τὸν ὠκεανὸν αὐτὸν δεδουλωμένος, καὶ
[59, 18]   τοῖς πρώτοις τῆς βουλῆς ὢν  καὶ   τότε ἐκ τῆς ἐν τῇ
[59, 13]   παρὰ τὰ προηγγελμένα ἀπαντῶντος αὐτοῦ,  καὶ   τοτὲ μὲν ἔτι νυκτὸς τοτὲ
[59, 16]   οἵων ἠκηκόεσαν αὐτοῦ λέγοντος ἐκλογιζόμενοι.  καὶ   τότε μὲν ὑπό τε τῆς
[59, 13]   τῷ συνεδρίῳ ὀμόσαι (ἰδίᾳ γὰρ  καὶ   τότε, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ Τιβερίου,
[59, 3]   ἐπαινῶν ὡς τοῦ τε Αὐγούστου  καὶ   τοῦ Γερμανικοῦ τὸν δῆμον ἀναμιμνήσκων,
[59, 20]   Πίσων τῆς τε Πλαγκίνης  καὶ   τοῦ Γναίου Πίσωνος υἱὸς ἄρξας
[59, 28]   καὶ γέλως, ὁσάκις τινὲς ὡς  καὶ   τοῦ ἕδους ἐφαψόμενοι προσῆλθον, πολὺς
[59, 30]   οὐκ ἦν θεὸς ἔμαθεν. μεμνημένοι  καὶ   τοῦ λεχθέντος ποτὲ ὑπ´ αὐτοῦ,
[59, 6]   ὑπατεῦσαι, καταλυθέντων τοῦ τε Πρόκλου  καὶ   τοῦ Νιγρίνου τῶν τότε ἀρχόντων,
[59, 29]   αὐτὸς καὶ ἤσθιε καὶ ἔπινε  καὶ   τοὺς ἄλλους εἱστία, ὅτε δὴ
[59, 4]   αὐτὸν καὶ πρῶτος λοιδορήσας, ὥστε  καὶ   τοὺς ἄλλους ἐκ τούτου χαριεῖσθαί
[59, 26]   φρουρᾷ στρατιωτικῇ καὶ ἐκεῖ χρῷτο·  καὶ   τοὺς ἀνδριάντας αὐτοῦ φρουρεῖσθαι ἔγνωσαν.
[59, 14]   ποιήσας ἔπειτα τούς τε ἀρίστους  καὶ   τοὺς ἐνδοξοτάτους σφῶν φαρμάκῳ διέφθειρε.
[59, 4]   τοῦ Τιβερίου διὰ τὰς βλασφημίας,  καὶ   τοὺς ἐπαινοῦντάς πῃ αὐτὸν ὡς
[59, 3]   ψηφισθέντα κατ´ αὐτῶν πάντα ἀπήλειψε,  καὶ   τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς σφισι πάντας ἐκόλασε,
[59, 15]   αὐτῶν εἰλήφεσαν, καὶ ἐκείνους τε  καὶ   τοὺς ἐργολαβήσαντάς τι παρ´ αὐτῶν
[59, 20]   νείμας ἑτέρῳ τό τε στρατιωτικὸν  καὶ   τοὺς Νομάδας τοὺς περὶ αὐτὸ
[59, 3]   καὶ ὑπὲρ τοῦ δημοσίου ποιουμένας  καὶ   τοὺς ὅρκους τοὺς ἐς τὴν
[59, 14]   οὐχ ὅτι τοῖς ἐθέλουσιν, ἀλλὰ  καὶ   {τοὺς} πάνυ ἄκοντάς τινας βιαζόμενος
[59, 21]   δ´ ὑπηκόους τούς τε συμμάχους  καὶ   τοὺς πολίτας πλεῖστα καὶ μέγιστα
[59, 5]   προφάσει καὶ διετίθει καὶ καθίστατο  καὶ   τοὺς στρατηγοὺς τούς τε ὑπάτους
[59, 18]   ἐκείνη ὡς φυλακάς τε ἐφοδεύσασα  καὶ   τοὺς στρατιώτας ἀσκοῦντας ἰδοῦσα αἰτίαν
[59, 2]   ὅτε φοβηθεὶς καὶ τὸν δῆμον  καὶ   τοὺς στρατιώτας ταῦτ´ ἐποίησε, τὸ
[59, 14]   αὐτὸν ἀποδείξειν. καὶ πάντως ἂν  καὶ   τοῦτ´ ἐπεποιήκει, εἰ πλείω χρόνον
[59, 7]   γὰρ τελευταία τοῦ Αὐγούστου.  καὶ   τοῦτο μὲν καὶ ἐπ´ ἄλλων
[59, 24]   καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ διδόντες, κατέθεσαν.  καὶ   τοῦτο μὲν καὶ τῷ ἑξῆς
[59, 23]   ὧν καὶ αὐτῶν αὖθις ἐτιμήθη.  καὶ   τοῦτο μὲν ὕστερον ἐγένετο· τότε
[59, 12]   τῶν στενωπῶν καθαριότητος ἐπιμελουμένου, ἐμβληθῆναι.  καὶ   τοῦτο οὕτω πραχθὲν παραχρῆμα μὲν
[59, 16]   μὲν γάρ" ἔφη αὐτοκράτορι ὄντι  καὶ   τοῦτο ποιεῖν ἔξεστιν, ὑμεῖς δὲ
[59, 8]   ὑπόσχεσιν ἠναγκάσθησαν, ἵνα μὴ ἐπιορκήσωσι.  καὶ   τούτοις μὲν αὕτη αἰτία τοῦ
[59, 5]   καὶ ἐμονομάχησεν ὀρχήσει τε ἐχρήσατο  καὶ   τραγῳδίαν ὑπεκρίνατο. καὶ ταῦτα μέν
[59, 29]   αὐτὸς Γάιος καὶ ὀρχήσασθαι  καὶ   τραγῳδίαν ὑποκρίνασθαι ἠθέλησεν, καὶ διὰ
[59, 6]   ἀρέσῃ ποιήσειν ὑπέσχετο, καὶ υἱὸς  καὶ   τρόφιμος αὐτῶν λέγων εἶναι. ἦγε
[59, 19]   Δομίτιος ἐτεθεραπεύκει, ἐπαύσατο ὀργιζόμενος.  καὶ   τῷ γε Καλλίστῳ αἰτιασαμένῳ αὐτὸν
[59, 8]   ὡς καὶ συγγιγνομένους ἀλλήλοις ἐξώρισε·  καὶ   τῷ γε Πίσωνι δέκα δούλους
[59, 2]   διένειμε καὶ ἑτέρας τοσαύτας προσεπέδωκε·  καὶ   τῷ δήμῳ τάς τε πέντε
[59, 24]   διδόντες, κατέθεσαν. καὶ τοῦτο μὲν  καὶ   τῷ ἑξῆς ἔτει ὁμοίως ἐγένετο,
[59, 9]   τὰς ἀρχαιρεσίας τῷ τε δήμῳ  καὶ   τῷ πλήθει ἀπέδωκε, λύσας ὅσα
[59, 26]   οὐ πολὺ ἐγυναίκιζεν. οὕτω που  καὶ   τῷ ῥυθμῷ τῆς στολῆς καὶ
[59, 11]   οὖν αὐτὴν Γάιος ἐτίμησε,  καὶ   τῷ τὰς πανηγύρεις τὰς τότε
[59, 1]   εἶπον, ἐπωνόμαζον. ἐκεῖνος μὲν γὰρ  καὶ   τῷ Τιβερίῳ τῷ ἐγγόνῳ τὴν
[59, 17]   τῆς γεφύρας ἔρριψε, συχνοὺς δὲ  καὶ   τῶν ἄλλων ἐν πλοίοις ἐμβόλους
[59, 13]   Τιβερίου ἐδέδεντο, ἐκολάσθησαν) πολλοὶ δὲ  καὶ   τῶν ἄλλων μονομαχήσαντες ἀπώλοντο. καὶ
[59, 17]   τὸ μεταξὺ τῶν τε Πουτεόλων  καὶ   τῶν Βαύλων. τὸ γὰρ χωρίον
[59, 27]   τε ὀλιγίστους· τοῖς γὰρ πλείστοις  καὶ   τῶν βουλευτῶν τὴν χεῖρα
[59, 13]   πρώτων καταδικασθέντες (συχνοὶ γὰρ δὴ  καὶ   τῶν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἀφειμένων,
[59, 13]   ἀρέσκοντας αὐτῷ ἐπῄνουν καί τινας  καὶ   τῶν ἐναντίων ἔστιν ὅτε ἐτίμων.
[59, 10]   ἀποκτεῖναι τῶν τε ἄλλων πολλοὺς  καὶ   τῶν ἱππέων ἓξ καὶ εἴκοσι,
[59, 26]   τὰ δὲ καὶ ἐπ´ ἀληθείας,  καὶ   τῶν μὲν ἥρωα τῶν δὲ
[59, 29]   ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί τινες  καὶ   τῶν σαρκῶν αὐτοῦ ἐγεύσαντο. τήν
[59, 20]   τι τῶν προσηκόντων σφίσιν ὄντων,  καὶ   τῶν σπουδαρχιώντων μάλιστα μὲν μὴ
[59, 9]   καὶ ὅτι καὶ σφῶν αὐτῶν  καὶ   τῶν τέκνων καὶ ἐκεῖνον καὶ
[59, 10]   τινὰ ἐπιφανῶν μονομαχῆσαί τε ὡς  καὶ   ὑβρίσαντα τὴν μητέρα αὐτοῦ τὴν
[59, 10]   πᾶν τὸ χωρίον ἐκεῖνο ἐξορύξας  καὶ   ὕδατος πληρώσας, ἵνα μίαν ναῦν
[59, 17]   ἐν αὐτῇ καὶ καταλύσεις, ὥστε  καὶ   ὕδωρ αὐτὰς πότιμον ἐπίρρυτον ἔχειν,
[59, 6]   καὶ ἐκείνοις ἀρέσῃ ποιήσειν ὑπέσχετο,  καὶ   υἱὸς καὶ τρόφιμος αὐτῶν λέγων
[59, 16]   χρυσῆς ἐς τὸ Καπιτώλιον ἀναγομένης  καὶ   ὕμνων ἐπ´ αὐτῇ διὰ τῶν
[59, 22]   καὶ εἴκοσι μυριάδας στρατιωτῶν ἤθροισε.  καὶ   ὑπ´ αὐτῶν ἑπτάκις αὐτοκράτωρ, ὥς
[59, 6]   ἓξ καὶ τεσσαράκοντα ἔτη βεβιωκώς,  καὶ   ὑπάτευσεν ἅμα καὶ ἐβούλευσεν.
[59, 14]   τὴν τύχην ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο  καὶ   ὕπατον αὐτὸν ἀποδείξειν. καὶ πάντως
[59, 20]   μακρὰν τελευτήσοι· ~τὸν δὲ Δομίτιον  καὶ   ὕπατον εὐθὺς ἀπέδειξε, τοὺς τότε
[59, 3]   ἐς τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ φέροντας  καὶ   ὑπὲρ ἐκείνων ὁμοίως γίγνεσθαι ἔνειμε·
[59, 20]   ἔδει ἐπαγγελλόντων, εἰ δέ ποτε  καὶ   ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν γένοιντο, διομολογουμένων
[59, 14]   μάλισθ´ ὅτι ἐπέτρεψε τοῖς βουλομένοις  καὶ   ὑπὲρ τὸν νόμον τῷ ἀριθμῷ
[59, 3]   τῶν ἱερέων ὑπέρ τε ἑαυτοῦ  καὶ   ὑπὲρ τοῦ δημοσίου ποιουμένας καὶ
[59, 4]   αὐτόν, οὐ μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ  καὶ   ὑπερέβαλεν, ὧν δὲ δὴ ἐπῄνει
[59, 28]   Μιλήσιοι τῷ Ἀπόλλωνι καὶ μέγαν  καὶ   ὑπερκαλλῆ ἐποίουν ἰδιώσασθαι ἐπεθύμησε. τότε
[59, 17]   ποιῆσαι ἠθέλησεν. ἐμπλησθεὶς δὲ δὴ  καὶ   ὑπερκορὴς καὶ σίτου καὶ μέθης
[59, 22]   εὖ χρημάτων ἥκων, οὐ μέντοι  καὶ   ὑπερπλουτῶν ὥστε καὶ ἐπιβουλευθῆναι δι´
[59, 5]   μὲν γὰρ αὐτός τε ἦρχε  καὶ   ὑπηρέταις τοῖς ἄλλοις πρός γε
[59, 23]   ἀρχὴν ἀπειπόντας κριθῆναι. κἀν τούτῳ  καὶ   ὑπὸ καυμάτων ἐταλαιπώρησαν· τοσαύτη γὰρ
[59, 8]   Ἀφράνιος Ποτῖτος δημότης τε ὢν  καὶ   ὑπὸ μωρᾶς κολακείας οὐ μόνον
[59, 16]   μὲν ὑπό τε τῆς ἐκπλήξεως  καὶ   ὑπὸ τῆς ἀθυμίας οὔτε φθέγξασθαι
[59, 26]   νομίζεσθαι, καὶ τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι  καὶ   ὑπὸ τῆς Νίκης στεφανοῦσθαι ἔλεγε,
[59, 8]   αὐτῷ ὑπό τε τῆς ἀρετῆς  καὶ   ὑπὸ τῆς συγγενείας ἦν καὶ
[59, 7]   τῷ θέρει οὕτως, καὶ πολλάκις  καὶ   ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου ἐν ταῖς
[59, 1]   ἀκύρους ὑπό τε τῶν ὑπάτων  καὶ   ὑπὸ τῶν ἄλλων τῶν προπαρεσκευασμένων
[59, 5]   ἐχρῆτο, Γάιος δὲ ἤρχετο μὲν  καὶ   ὑπὸ τῶν ἁρματηλατούντων καὶ ὑπὸ
[59, 3]   κατ´ ἔτος ὑπὸ τῶν ἀρχόντων  καὶ   ὑπὸ τῶν ἱερέων ὑπέρ τε
[59, 5]   μὲν καὶ ὑπὸ τῶν ἁρματηλατούντων  καὶ   ὑπὸ τῶν ὁπλομαχούντων, ἐδούλευε δὲ
[59, 20]   δὴ τὸ σύμπαν καὶ βάσκανος  καὶ   ὕποπτος πρὸς πάντα ὁμοίως ἦν
[59, 26]   τε ἐπὶ τούτῳ τοῦ Γαΐου  καὶ   φήσαντος αὐτοῖς κατηλλάχθαι πανηγύρεις τέ
[59, 4]   τοὺς ἐπαινοῦντάς πῃ αὐτὸν ὡς  καὶ   φίλους, ἐμίσει. τά τε τῆς
[59, 16]   σε καὶ πάντες ἀποθανεῖν εὔχονται·  καὶ   φονεύσουσί γε, ἂν δυνηθῶσι {σε}
[59, 26]   τῷ βουλευτηρίῳ, ὥστε μηδένα ἐξικνεῖσθαι,  καὶ   φρουρᾷ στρατιωτικῇ καὶ ἐκεῖ χρῷτο·
[59, 19]   ἔς τε τὴν γῆν κατέπεσε  καὶ   χαμαὶ κείμενος ἱκέτευσεν ὡς καὶ
[59, 23]   ὡς καὶ κρείττοσιν αὐτοῦ οὖσι  καὶ   χαρίσασθαί {σφῶν} οἱ ὡς καὶ
[59, 2]   πέντε καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν  καὶ   χιλίας μυριάδας (τοσαῦται γὰρ αὐτῷ
[59, 26]   τι κακὸν ἔδρασε καὶ προσέτι  καὶ   χρήμασιν ἐτίμησεν. ἐπαινούμενος οὖν διὰ
[59, 28]   φέρεσθαι) ταῦτά τε ἅμα ἔπραττε  καὶ   χρήματα αἴσχιστα καὶ δεινότατα συνελέγετο.
[59, 15]   ποτὲ ἐπιστάται τῶν ὁδῶν ἐγεγόνεσαν  καὶ   χρήματα ἐς τὰς ἐπισκευὰς αὐτῶν
[59, 17]   πεζῇ διὰ τῆς θαλάσσης διέδραμον.  καὶ   χρήματά τε διὰ τοῦτ´ αὐτοῖς
[59, 26]   Γάιος τὴν ὀργήν σφισιν ἀφῆκε  καὶ   χρηστά τινα προσενεανιεύσατο· Πομπώνιον γὰρ
[59, 8]   καλῶς περὶ αὐτοῦ φρονῶν ὥστε  καὶ   χρυσοῦν αὐτὸν πρόβατον ὀνομάζειν, καὶ
[59, 11]   δορυφόροι μετὰ τοῦ ἄρχοντός σφων  καὶ   χωρὶς οἱ ἱππῆς τὸ τέλος
[59, 4]   καὶ ἐς ἀγαλμάτων ποίησιν προεχώρησε,  καὶ   ψηφισθέν ποτε τῇ τύχῃ αὐτοῦ
[59, 11]   ἐπί τινι ὡς λυπούμενοι, εἴτε  καὶ   ὡς χαίροντες ἔπραξαν· γὰρ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/06/2006