Livre, Chap.
[59, 0]	πεντηκοστῷ ἐνάτῳ τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν.	α.	Περὶ Γαΐου Καίσαρος τοῦ καὶ
[59, 21]	ὑπὲρ τὴν ἀξίαν ὠνεῖσθαι, δι´	ἃ	εἴρηκα. ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ
[59, 8]	ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ τῶν χρημάτων	ἃ	ἤλπιζον παρ´ αὐτοῦ ὡς καὶ
[59, 10]	σφῶν καὶ ἐκ τῶν γραμμάτων	ἃ	κατακεκαυκέναι ποτὲ ἔφη. καὶ ἑτέρους
[59, 16]	ἐξ αὐτῶν ἐκείνων τῶν γραμμάτων	ἃ	καταπεπρηκέναι ποτὲ ἔφη ἐπανέγνω διὰ
[59, 15]	οὐσίας, ὅσοι μετὰ τὰ ἐπινίκια	ἃ	ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἔπεμψεν ἄλλῳ
[59, 13]	ἀφειμένων, δι´ αὐτὰ ἐκεῖνα δι´	ἃ	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐδέδεντο, ἐκολάσθησαν)
[59, 11]	τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ Ἀφροδίσιον	ἄγαλμα	αὐτῆς ἰσομέτρητον τῷ τῆς θεοῦ
[59, 28]	τῷ παλατίῳ σπουδῇ ᾠκοδομήσατο, καὶ	ἄγαλμα	ἐς αὐτὸν ἠθέλησε τὸ τοῦ
[59, 13]	πρὸς τὰ τῆς Δρουσίλλης γενέσια	ἄγαλμα	τε αὐτῆς ἐπ´ ἐλεφάντων ἐν
[59, 28]	ὂν διατεμὼν διὰ μέσου τῶν	ἀγαλμάτων	ἔσοδον δι´ αὐτοῦ ἐς τὸ
[59, 4]	μηδένα αὑτοῦ ἱστάναι, καὶ ἐς	ἀγαλμάτων	ποίησιν προεχώρησε, καὶ ψηφισθέν ποτε
[59, 19]	σύ μοι αἴτιος εἶ, ἀλλ´	Ἀγαμέμνων.	τότε δὲ ἐπειδὴ εἰκόνα τινὰ
[59, 13]	σφοδρῶς βοῶντες ἐξῄτουν. καὶ ὃς	ἀγανακτήσας	ἀπεκρίνατο μέν σφισιν οὐδέν, προστάξας
[59, 23]	καὶ πολλά τι ἐψηφίσθαι οἱ	ἀγγέλλοντας	ἡδέως ὑπεδέξατο, καὶ προαπήντησέ τε
[59, 27]	οὖν Οὐιτέλλιος ὁ Λούκιος οὔτ´	ἀγεννὴς	οὔτ´ ἄφρων ὤν, ἀλλὰ καὶ
[59, 5]	ὀλίγου ἡμέραν πάντως τι τοιοῦτον	ἄγεσθαι.	καὶ αὐτῶν τὰ μὲν πρῶτα
[59, 11]	ἑορτή τε ὁμοία τοῖς Μεγαλησίοις	ἄγηται	καὶ ἡ γερουσία ἥ τε
[59, 28]	κἀκ τούτου πολλοὶ τοῖς ἐπιτιμίοις,	ἀγνοοῦντες	τὸ κεκωλυμένον ἢ κεκελευσμένον, περιπίπτωσιν,
[59, 1]	οὐδὲν γὰρ οὔτε πρὸς τὴν	ἀγνωμοσύνην	οὔτε πρὸς τὴν δύναμιν τῶν
[59, 11]	καὶ ἐς τὸ ἐν τῇ	ἀγορᾷ	Ἀφροδίσιον ἄγαλμα αὐτῆς ἰσομέτρητον τῷ
[59, 12]	βουλῆς, ἐχαρίσατο, ἔν τε τῇ	ἀγορᾷ	καὶ ἐπὶ τοῦ βήματος ἐν
[59, 28]	τε Διοσκόρειον τὸ ἐν τῇ	ἀγορᾷ	τῇ Ῥωμαίᾳ ὂν διατεμὼν διὰ
[59, 12]	τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τοῦ Φλαουίου ἱμάτιον,	ἀγορανομοῦντός	τε τότε καὶ τῆς τῶν
[59, 23]	φιλίᾳ πολλαὶ ἐπήγοντο, ὡς καὶ	ἀγορανόμους	στρατηγούς τέ τινας ἀναγκασθῆναι τὴν
[59, 23]	ὥστε καὶ παραπετάσματα ὑπὲρ τῆς	ἀγορᾶς	ὑπερταθῆναι. ἐν τούτοις τοῖς τότε
[59, 24]	μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο τόν τε	Ἀγρίππαν	αὐτῷ καὶ τὸν Ἀντίοχον τοὺς
[59, 8]	παραθαλάσσια τῆς Κιλικίας δούς, καὶ	Ἀγρίππαν	τὸν τοῦ Ἡρώδου ἔγγονον λύσας
[59, 10]	ὑβρίσαντα τὴν μητέρα αὐτοῦ τὴν	Ἀγριππῖναν	ἠνάγκασε, καὶ νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε
[59, 23]	ὁ Ὀφώνιος, ὡς καὶ τὴν	Ἀγριππῖναν	μεμοιχευκώς, ἐξέπεσεν. ~οὐ μέντοι ταῦθ´
[59, 22]	ἄλλαις αὐτοῦ ἀδελφαῖς τῇ τε	Ἀγριππίνῃ	καὶ τῇ Ἰουλίᾳ μετ´ αὐτοῦ
[59, 22]	συνεδρίῳ γράψας· καὶ τῇ γε	Ἀγριππίνῃ	τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ ἐν ὑδρίᾳ
[59, 19]	τοῦ Τιβερίου γυναικός τινος τῇ	Ἀγριππίνῃ	τῇ μητρὶ αὐτοῦ προσηκούσης κατηγορήκει·
[59, 1]	ὁ τοῦ Γερμανικοῦ καὶ τῆς	Ἀγριππίνης	παῖς, ὃν καὶ Γερμανικὸν καὶ
[59, 19]	ὅτι ἕβδομον καὶ εἰκοστὸν ἔτος	ἄγων	δεύτερον ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν ὡς καὶ
[59, 9]	ἑκατοστῆς κατέλυσε, γυμνικόν τέ τινα	ἀγῶνα	ποιήσας σύμβολα διέρριψε καὶ ἐξ
[59, 13]	προστάξας δὲ ἑτέροις τισὶ τοὺς	ἀγῶνας	ποιεῖν ἐς Καμπανίαν ἀπῆρε. καὶ
[59, 10]	κἀνταῦθα διέφθειρεν. ἐποίησε δὲ τοὺς	ἀγῶνας	τούτους τὰ μὲν πρῶτα ἐν
[59, 14]	γὰρ στρατηγοὺς ἐς τοὺς ὁπλομαχικοὺς	ἀγῶνας,	ὥσπερ ποτὲ ἐγίγνετο, λαγχάνειν ἐκέλευσε)
[59, 22]	ὅτι ὑμεῖς περὶ ὀλίγων δραχμῶν	ἀγωνίζεσθε,	ἐγὼ δὲ ἐς μυρίας καὶ
[59, 10]	ἀθρόους, ὥσπερ ἐν παρατάξει τινί,	ἀγωνίσασθαί	σφας ἠνάγκασε, παρὰ τῆς βουλῆς
[59, 5]	καὶ ἐς ζήλωμα καὶ ἐς	ἀγώνισμα	πολλῶν προῆλθεν· ἅρματά τε γὰρ
[59, 26]	ἄλλαις τε πολλαῖς καὶ ταῖς	ἀδελφαῖς	μάλιστα συνεῖναι προεφασίσατο, καὶ Ποσειδῶν
[59, 3]	ἀειπαρθένοις ὑπάρχει, ἔδωκε, καὶ ταῖς	ἀδελφαῖς	ταῦτά τε τὰ τῶν ἀειπαρθένων
[59, 22]	τὸν καὶ ταῖς ἄλλαις αὐτοῦ	ἀδελφαῖς	τῇ τε Ἀγριππίνῃ καὶ τῇ
[59, 23]	ἐπί τε τῇ πρὸς τὰς	ἀδελφὰς	αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τῇ πρὸς
[59, 9]	τέκνων καὶ ἐκεῖνον καὶ τὰς	ἀδελφὰς	αὐτοῦ προτιμήσουσιν, ὤμοσαν, {καὶ} τάς
[59, 3]	τὴν τήθην καὶ περὶ τὰς	ἀδελφὰς	ἐγένετο· ἐκείνην τε γὰρ ἐπιτιμήσασάν
[59, 22]	τὴν Ῥώμην ἔπεμψε. τάς τε	ἀδελφὰς	ἐπὶ τῇ συνουσίᾳ αὐτοῦ ἐς
[59, 3]	ἑκουσίου θανάτου κατέστησε, καὶ τὰς	ἀδελφὰς	πάσας διαφθείρας ἐς νῆσον τὰς
[59, 3]	τὴν μητέρα καὶ ἐς τὰς	ἀδελφὰς	τήν τε τήθην τὴν Ἀντωνίαν
[59, 10]	καὶ ὁ τῆς Δρουσίλλης τῆς	ἀδελφῆς	αὐτοῦ θάνατος ἔφθειρε· τά τε
[59, 8]	τοῦ πάππου ἀρχῇ προστάξας, τὸν	ἀδελφὸν	ἢ καὶ τὸν υἱὸν οὐχ
[59, 11]	ἀνήρ, δημοσίας δὲ ταφῆς ὁ	ἀδελφὸς	ἠξίωσε· καὶ οἵ τε δορυφόροι
[59, 4]	ἐπὶ τὴν μητέρα τούς τε	ἀδελφοὺς	αὐτοῦ τήν τε ὀργὴν ἀφείς,
[59, 10]	τοὺς γονέας καὶ διὰ τοὺς	ἀδελφοὺς	αὐτοῦ τούς τε ἄλλους τοὺς
[59, 6]	τὴν μητέρα καὶ διὰ τοὺς	ἀδελφοὺς	μνησικακῆσαί τινι, δυνηθῶ αὐτὸν τιμωρήσασθαι"
[59, 7]	ἐκ προεδρίας μετά τε τῶν	ἀδελφῶν	καὶ μετὰ τῶν συνιερέων τῶν
[59, 3]	τῆς μητρὸς καὶ τὰ τῶν	ἀδελφῶν	τῶν ἀποθανόντων αὐτός τε πλεύσας
[59, 20]	ᾧ δὴ ὁ ἕτερος αὐτῶν	ἀδημονήσας	ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν δὲ δὴ
[59, 16]	ὑμεῖς δὲ δὴ οὐ μόνον	ἀδικεῖτε	ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖτε πρὸς τὸν
[59, 10]	τόν τε πατέρα αὐτοῦ μηδὲν	ἀδικήσαντα	ἔς τε γαλεάγραν, ὥσπερ καὶ
[59, 4]	οὐκ ἐκόλασε, πολλοὺς δὲ μηδὲ	ἀδικήσαντας	ἀπέσφαξε. τῶν τε ἑταίρων τοὺς
[59, 4]	ἥδετο. καὶ πολλοὺς μὲν μεγάλα	ἀδικήσαντας	οὐκ ἐκόλασε, πολλοὺς δὲ μηδὲ
[59, 19]	ὑπεράρας, διεφθάρη παρ´ ὀλίγον μήτ´	ἀδικήσας	τι μήτε δόξας, ὅτι δίκην
[59, 16]	αὐτῇ διὰ τῶν εὐγενεστάτων παίδων	ᾀδομένων,	ἐψηφίσαντο. τά τε ἐπινίκια τὰ
[59, 26]	χαλεπώτατα ὑπηρετῶν, ὥστε καὶ βιβλία	ἀεὶ	δύο περιφέρειν καὶ αὐτῶν τὸ
[59, 5]	ἐν τῷ δημοσίῳ συνόντα οἱ	ἀεὶ	εἶχε. κἀκ τούτου χωρὶς μὲν
[59, 5]	ὑπεκρίνατο. καὶ ταῦτα μέν που	ἀεὶ	ἐποίει, ἅπαξ δέ ποτε τοὺς
[59, 13]	εἶχεν ἡγεῖτο. καὶ ταῦτα μὲν	ἀεὶ	ἐποίει, καί ποτε παντὶ τῷ
[59, 16]	τούτου αὐτός τε τὸν Τιβέριον	ἀεὶ	καὶ πρὸς πάντας κακῶς ἔλεγε,
[59, 13]	ἀποκναιόμενοι ἐκακοῦντο) καὶ ὅτι μήτε	ἀεὶ	πάντας τοὺς ἀρέσκοντας αὐτῷ ἐπῄνουν
[59, 15]	ὁρῶν, τοῖς τε ἐπιμεληταῖς αὐτῶν	ἀεί	ποτε ἐνέκειτο, καὶ προσέτι καὶ
[59, 23]	τετιμῆσθαι ἐδόκει. πάντα τε γὰρ	ἀεὶ	τὰ διδόμενα αὐτῷ παρ´ οὐδὲν
[59, 27]	οὐχ ὅτι οἱ πολλοὶ καὶ	ἀεί	τινα κολακεύειν εἰωθότες ἐποίουν, ἀλλὰ
[59, 3]	πάντα αὐτῇ καθάπαξ, ὅσα ταῖς	ἀειπαρθένοις	ὑπάρχει, ἔδωκε, καὶ ταῖς ἀδελφαῖς
[59, 3]	ἀδελφαῖς ταῦτά τε τὰ τῶν	ἀειπαρθένων	καὶ τὸ τὰς ἱπποδρομίας οἱ
[59, 15]	πόλει τρόπον τινὰ ἀπεσυλῶντο, καὶ	ἀζήμιος	τῶν γέ τι ἐχόντων οὐδείς,
[59, 11]	Λιουίᾳ ἐδέδοτο ἐψηφίσθη, καὶ ἵν´	ἀθανατισθῇ	καὶ ἐς τὸ βουλευτήριον χρυσῆ
[59, 12]	τε καὶ καταστησαμένου ἔδοξεν οὐκ	ἀθεεὶ	γεγονέναι, ἀλλ´ ἄντικρυς αὐτῷ τὴν
[59, 28]	αὐτοῦ οὖσαν ἀνέθηκε, καὶ τῇ	Ἀθηνᾷ	τιθηνεῖσθαι παρηγγύησεν. οὗτος οὖν ὁ
[59, 17]	ἐνδύς· ἦγον δὲ αὐτὸν οἱ	ἀθληταὶ	ἵπποι οἱ ἀξιονικότατοι. καὶ ἄλλα
[59, 7]	γὰρ οὐ πλείω τῶν δέκα	ἄθλων	ἐτίθετο, τότε δὲ καὶ ἄρκτους
[59, 24]	τῶν δημάρχων οὔτε τῶν στρατηγῶν	ἀθροῖσαι	τὴν γερουσίαν ἐτόλμησε· συνάρχοντα γάρ,
[59, 24]	ἐς τὸ συνέδριον μηδενός σφας	ἀθροίσαντος,	ἔπραξαν δὲ οὐδέν, ἀλλ´ ὅλην
[59, 25]	αὐτῷ ἐψηφίσατο, τὸν δὲ δῆμον	ἀθροίσας	πολὺ μὲν ἀργύριον ἐκ μετεώρου
[59, 16]	ἠδυνήθησαν· τῇ δ´ ὑστεραίᾳ αὖθις	ἀθροισθέντες	ἐπαίνους τε αὐτοῦ πολλοὺς ὡς
[59, 24]	ἔπραξαν, ἀλλ´ ἐς τὸ Καπιτώλιον	ἀθρόοι	οἱ βουλευταὶ ἀναβάντες τάς τε
[59, 22]	ἑκάστους κατακόπτων, τοὺς δὲ καὶ	ἀθρόους	ἅμα πάντας φονεύσας. ἰδὼν γάρ
[59, 10]	γὰρ καὶ καθ´ ἕνα καὶ	ἀθρόους,	ὥσπερ ἐν παρατάξει τινί, ἀγωνίσασθαί
[59, 16]	τῆς ἐκπλήξεως καὶ ὑπὸ τῆς	ἀθυμίας	οὔτε φθέγξασθαι οὔτε τι χρηματίσαι
[59, 20]	ἐπὶ τῇ τοῦ Αὐγούστου νίκῃ	ἄθυτοι	γένωνται. ἐκείνους μὲν δὴ διὰ
[59, 9]	ὅτι, ἐὰν ἐπὶ τοῖς πολλοῖς	αἱ	ἀρχαὶ αὖθις γένωνται καὶ τὰ
[59, 21]	ἢ καὶ δυνατὸς εὑρίσκετο, καὶ	αἱ	δαπάναι ὑπερήπειγον αὐτόν, ἐς τὴν
[59, 0]	Αὐγούστου ἡρῷον ὡσιώθη. γ. Ὡς	αἱ	Μαυριτανίαι ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρχεσθαι ἤρξαντο.
[59, 21]	δῶρα οἵ τε ἰδιῶται καὶ	αἱ	πόλεις ἑκοῦσαι δῆθεν μεγάλα αὐτῷ
[59, 11]	ἄνδρες ἀλλὰ καὶ γυναῖκες γένωνται,	αἵ	τε γυναῖκες αὐτήν, ὁσάκις ἂν
[59, 9]	γένωνται καὶ τὰ ὄντα ἐξαναλωθῇ	αἵ	τε εἰδικαὶ πρόσοδοι παυθῶσι, πολλὰ
[59, 21]	τοῦτο ὁ πρόπαππος· Ἀντωνίου τοῦτο	Αἰγύπτιον,	Αὐγούστου τὸ νικητήριον. κἀν τούτῳ
[59, 29]	τὸν Χαιρέαν. Ἀπολλώνιός τέ τις	Αἰγύπτιος	οἴκοι τε τὸ συμβὰν αὐτῷ
[59, 10]	θανάτου ἀνάγκην, καίπερ καὶ τὴν	Αἴγυπτόν	οἱ προστάξας, καὶ ἐς αἰσχύνην,
[59, 10]	αὐτῶν ὑπερέχαιρε καὶ τῆς τοῦ	αἵματος	θέας ἀπλήστως εἶχεν. ὑπὸ δὲ
[59, 20]	μὲν μὴ πλειόνων ἢ ὅσους	αἱρεῖσθαι	ἔδει ἐπαγγελλόντων, εἰ δέ ποτε
[59, 23]	ἄλλους κλήρῳ καὶ τὸν Κλαύδιον	αἱρετὸν	ἔπεμψαν, τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε
[59, 17]	θεάτρῳ τινί, ἐδείχθη, ὥστε μηδεμίαν	αἴσθησιν	τοῦ σκότους γενέσθαι· καὶ γὰρ
[59, 28]	τε ἅμα ἔπραττε καὶ χρήματα	αἴσχιστα	καὶ δεινότατα συνελέγετο. ἵνα γάρ
[59, 10]	Αἴγυπτόν οἱ προστάξας, καὶ ἐς	αἰσχύνην,	ἧς αὐτὸς τὸ πλεῖστον μετεῖχε,
[59, 19]	ὅτι ἐξέστη τῆς ὁδοῦ δι´	αἰσχύνην,	προσεκαλέσατό τε αὐτὸν καὶ ἔφη
[59, 22]	τὰς ἀρχὰς παρὰ τοὺς νόμους	αἰτῆσαι	ἐπέτρεψεν, ὃν καὶ διάδοχον τῆς
[59, 10]	παρὰ τῆς βουλῆς δὴ τοῦτο	αἰτήσας·	τὸ δὲ καὶ ἔξω τοῦ
[59, 8]	ἐπιορκήσωσι. καὶ τούτοις μὲν αὕτη	αἰτία	τοῦ θανάτου ἐγένετο· ὁ δὲ
[59, 13]	ἐκ τῶν θεάτρων συλλαμβάνων ἀπώλλυεν.	αἰτίαι	δὲ ἐς τὰ μάλιστα τῆς
[59, 1]	πᾶν τὸ κατὰ τὰς διαθήκας	αἰτίαμα	συνεσκευάσθη. ἐξῆν μὲν γὰρ αὐτῷ
[59, 10]	δαπάνας καὶ διὰ τοὺς φόνους	αἰτίαν	εἶχε, καὶ ὅτι τὸν Μάκρωνα
[59, 29]	τινα καὶ ἰδίαν τῆς ὀργῆς	αἰτίαν	ἔσχε· γύννιν τε γὰρ αὐτὸν
[59, 27]	σφῶν ἐξήλασαν, ἐπὶ τούτοις ἐκεῖνος	αἰτίαν	ἔσχε, μισηθείς τε ὑπὸ τοῦ
[59, 18]	καὶ τοὺς στρατιώτας ἀσκοῦντας ἰδοῦσα	αἰτίαν	ἔσχεν) οὐχ ὑπέμειναν τὴν κρίσιν,
[59, 18]	τοῦτο τὸ τέλος ἐγένετο, καὶ	αἰτίαν	καὶ αὐτὴ θανάτου πολλοῖς παρέσχεν·
[59, 15]	ὑπάτευσεν, ὕστερον δὲ ἐπὶ Κλαυδίου	αἰτίαν	τε ἔσχε καὶ εὐθύνθη· ὁ
[59, 11]	ἕνεκα, μήτ´ αὖθίς ποτε ποιηθῆναι.	αἰτίαν	τε πάντες ὁμοίως εἶχον, εἴθ´
[59, 1]	δὲ τοῦ ἡ βουλὴ τὴν	αἰτίαν,	ὥς γε καὶ ἐδόκει, λήψεσθαι,
[59, 19]	ὀργιζόμενος. καὶ τῷ γε Καλλίστῳ	αἰτιασαμένῳ	αὐτὸν ὕστερον ὅτι καὶ τὴν
[59, 10]	ὅπως γε μήτε ἐπιβοήσασθαι μήτε	αἰτιάσασθαί	τι δυνηθῶσι, τὰς γλώσσας αὐτῶν
[59, 17]	γὰρ πλείους καίπερ μεθύοντες ἐσώθησαν.	αἴτιον	δὲ ὅτι καὶ λειοτάτη καὶ
[59, 19]	Δομίτιε· οὐ γὰρ σύ μοι	αἴτιος	εἶ, ἀλλ´ Ἀγαμέμνων. τότε δὲ
[59, 16]	ὥς γε ἐδόκει, τοὺς βουλευτὰς	αἰτίους	τοῦ ὀλέθρου τοῖς πλείστοις αὐτῶν
[59, 4]	αἰτούμενός τέ τι καὶ μὴ	αἰτούμενος	αὖ ὠργίζετο. ὀξύτατά τε πρὸς
[59, 4]	ἀνθρώπων καὶ ἐρημίᾳ αὖ ἔχαιρεν,	αἰτούμενός	τέ τι καὶ μὴ αἰτούμενος
[59, 0]	πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς Γναίου	Ἀκερρωνίου	καὶ Ποντίου Νιγρίνου ὑπατείας καὶ
[59, 16]	τι πλέον ἕξεις καὶ ἐπιβουλευθεὶς	ἀκλεῶς	τελευτήσεις. οὐδεὶς γὰρ ἀνθρώπων ἑκὼν
[59, 28]	μὲν ἐθελοντὰς τοὺς δὲ καὶ	ἄκοντας,	ὅπως μὴ καὶ δυσχεραίνειν τι
[59, 14]	ἐθέλουσιν, ἀλλὰ καὶ {τοὺς} πάνυ	ἄκοντάς	τινας βιαζόμενος ἐν ταῖς ἱπποδρομίαις
[59, 13]	αὐτοῦ ἀντέσπευδον, καὶ ἦν καὶ	ἀκούειν	καὶ ὁρᾶν οἷα ἂν ἐν
[59, 26]	ἀσπάζῃ, μισῶν οὕτω τὸν αὐτοκράτορα;	ἀκούσαντες	δὲ τοῦτο οἱ παρόντες περιέσχον
[59, 19]	ἐκεῖνος, ὁρῶν τε ταῦτα καὶ	ἀκούων,	διεχύθη, πιστεύσας ὄντως τῇ τῶν
[59, 4]	κἀκεῖνα τὰ αὐτόχειρα τὰ τὸν	ἀκριβῆ	ἔλεγχον ἔχοντα, ἀλλὰ ἀντίγραφα αὐτῶν
[59, 26]	τοῖς προσθέτοις τοῖς τε περιθέτοις	ἀκριβῶς	ἐποικίλλετο, καὶ πάντα μᾶλλον ἢ
[59, 2]	ὅτι εὐχερείᾳ τέ τινι καὶ	ἀκρισίᾳ	καὶ ἐκεῖνα ἐπεποιήκει. πέντε γοῦν
[59, 22]	ὅμως ἐξ ἐπωνυμίας ἀπεσφάγη· οὕτως	ἀκρίτως	πάντα ἐγίγνετο. τῶν δὲ ἄλλων
[59, 19]	ἓν ἕκαστον ἐπιλέγων, ὥσπερ τις	ἀκροατὴς	ἀλλ´ οὐχ ὑπεύθυνος ὤν, ἐπῄνει,
[59, 5]	τὰ μὲν πρῶτα θεατὴς καὶ	ἀκροατὴς	ἐγίγνετο, συνεσπούδαζέ τέ τισι καὶ
[59, 0]	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Μ.	Ἀκύλας	Γ. υἱ. Ἰουλιανός ὕπ. Π.
[59, 1]	συνέδριον διὰ τοῦ Μάκρωνος ἐσπέμψας	ἀκύρους	ὑπό τε τῶν ὑπάτων καὶ
[59, 17]	ἦν, τόν τε θώρακα τὸν	Ἀλεξάνδρου,	ὥς γε ἔλεγε, καὶ ἐπ´
[59, 26]	φόβῳ τὰ δὲ καὶ ἐπ´	ἀληθείας,	καὶ τῶν μὲν ἥρωα τῶν
[59, 10]	δι´ ἐκείνους ἀπολομένους, τὸ δ´	ἀληθὲς	διὰ τὰς οὐσίας· οἵ τε
[59, 23]	ὡς μὴ τίκτουσαν, τὸ δ´	ἀληθὲς	ὅτι διακορὴς αὐτῆς ἐγεγόνει, Μιλωνίαν
[59, 28]	ὁ Τιβέριος προκατειλήφασι, τὸ δὲ	ἀληθὲς	ὅτι τὸν νεὼν ὃν οἱ
[59, 16]	τε αὐτοῦ πολλοὺς ὡς καὶ	ἀληθεστάτου	καὶ εὐσεβεστάτου ὄντος ἐποιήσαντο, χάριν
[59, 6]	ἐπειδὴ καὶ ἠλπίζετο παντὸς μᾶλλον	ἀληθεύσειν	ἅτε μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ τῆς
[59, 4]	ἀπέκτεινε· διέφθειρε μὲν γὰρ ὡς	ἀληθῶς	γράμματά τινα, οὐ μέντοι κἀκεῖνα
[59, 16]	οἱ ὅτι καὶ καλῶς καὶ	ἀληθῶς	πάντα ταῦτα εἴρηκας, καὶ διὰ
[59, 19]	γὰρ σύ μοι αἴτιος εἶ,	ἀλλ´	Ἀγαμέμνων. τότε δὲ ἐπειδὴ εἰκόνα
[59, 12]	καταστησαμένου ἔδοξεν οὐκ ἀθεεὶ γεγονέναι,	ἀλλ´	ἄντικρυς αὐτῷ τὴν πόλιν ὁ
[59, 18]	ἔσχεν) οὐχ ὑπέμειναν τὴν κρίσιν,	ἀλλ´	ἑαυτοὺς προανάλωσαν. τὸ δ´ αὐτὸ
[59, 13]	μακαρίζεσθαι ὅτι νέος ὢν ἐμονάρχει,	ἀλλ´	ἐγκαλεῖσθαι ὅτι ἐν ἐκείνῃ τῇ
[59, 7]	καὶ αὐτὸς τοῖς ἡνιόχοις ἀπεσήμηνεν,	ἀλλ´	ἐκ προεδρίας μετά τε τῶν
[59, 8]	ποτε ἀπ´ αὐτοῦ δικάσαι ἐθελῆσαι,	ἀλλ´	ἐκείνῳ πάντα αὖθις τὰ τοιαῦτα
[59, 6]	οὐ μὴν καὶ προσεδέξατο αὐτά,	ἀλλ´	ἐπειδὴ ἐκεῖνοι τὸν ἕκμηνον ἐς
[59, 21]	καὶ ἄντικρυς τὴν ἔξοδον προεπήγγειλεν,	ἀλλ´	ἐς προάστειόν τι ἐλθὼν εἶτ´
[59, 24]	πεποιηκέναι, οὐδὲν τῶν καθηκόντων ἔπραξαν,	ἀλλ´	ἐς τὸ Καπιτώλιον ἀθρόοι οἱ
[59, 22]	~οὐ μέντοι καὶ περιεποιεῖτό τι,	ἀλλ´	ἔς τε τἆλλα ἐδαπάνα ὥσπερ
[59, 2]	μέρος ἀπ´ αὐτῶν τι διέσωσεν,	ἀλλ´	εὐθὺς τῷ ἑτέρῳ παμπόλλων προσεδεήθη.
[59, 16]	οὐδεὶς γὰρ ἀνθρώπων ἑκὼν ἄρχεται,	ἀλλ´	ἐφ´ ὅσον μὲν φοβεῖται, θεραπεύει
[59, 18]	οὐ μέντοι καὶ αὐτοτελὴς ἦν,	ἀλλ´	ἐφέσιμοι δίκαι ἀπ´ αὐτῆς συχναὶ
[59, 24]	σφας ἀθροίσαντος, ἔπραξαν δὲ οὐδέν,	ἀλλ´	ὅλην τὴν ἡμέραν ἔν τε
[59, 23]	κατασκόπους ὑπιδόμενος, οὔτε πάντας προσεδέξατο,	ἀλλ´	ὀλίγους ἐπιλεξάμενος τοὺς λοιπούς, πρὶν
[59, 4]	ποιῆσαι χρὴ πρὸς αὐτὸν εἰδέναι,	ἀλλ´	ὅσοι τι καὶ κατώρθωσαν, ἐκ
[59, 10]	τι δεινόν, καίπερ δεινὸν ὄν,	ἀλλ´	ὅτι τοῖς τε φόνοις αὐτῶν
[59, 1]	Μάκρωνος ἐν τῇ γερουσίᾳ ἀνεγνώσθη.	ἀλλ´	οὐδὲν γὰρ οὔτε πρὸς τὴν
[59, 3]	γὰρ καὶ λόγους ἐπ´ αὐτῷ,	ἀλλ´	οὔτι γε καὶ ἐκεῖνον οὕτως
[59, 19]	ἕκαστον ἐπιλέγων, ὥσπερ τις ἀκροατὴς	ἀλλ´	οὐχ ὑπεύθυνος ὤν, ἐπῄνει, καὶ
[59, 16]	εἴπατε πολλάκις καὶ ἐψηφίσασθε μεταβάλλεσθαι.	ἀλλ´	ὑμεῖς καὶ ἐκεῖνον ἐμπλήκτως μετεχειρίσασθε,
[59, 23]	ὡς καὶ αὔξησιν τῆς λαμπρότητος	ἀλλ´	ὡς καθαίρεσιν τῆς ἰσχύος αὐτῷ
[59, 4]	τὰ τὸν ἀκριβῆ ἔλεγχον ἔχοντα,	ἀλλὰ	ἀντίγραφα αὐτῶν ποιήσας. πρὸς δὲ
[59, 17]	δὲ οὐχ ἁπλῶς δίοδός τις,	ἀλλὰ	καὶ ἀνάπαυλαι ἐν αὐτῇ καὶ
[59, 16]	δὲ δὴ οὐ μόνον ἀδικεῖτε	ἀλλὰ	καὶ ἀσεβεῖτε πρὸς τὸν ἄρξαντά
[59, 11]	ἱερῆς εἴκοσιν οὐχ ὅτι ἄνδρες	ἀλλὰ	καὶ γυναῖκες γένωνται, αἵ τε
[59, 27]	οὔτ´ ἀγεννὴς οὔτ´ ἄφρων ὤν,	ἀλλὰ	καὶ ἐκ τῆς ἐν τῇ
[59, 18]	οὐδὲ τοῖς ἐξελαυνομένοις ἀσφάλεια ἦν,	ἀλλὰ	καὶ ἐκείνων πολλοὶ ἤτοι κατὰ
[59, 27]	ἱλεώσατο ὥστε μὴ μόνον περιγενέσθαι,	ἀλλὰ	καὶ ἐν τοῖς πάνυ φίλοις
[59, 8]	μωρᾶς κολακείας οὐ μόνον ἐθελοντὴς	ἀλλὰ	καὶ ἔνορκος, ἄν γε ὁ
[59, 16]	δημοσίᾳ οὐχ ὅσον οὐκ ἐπετίμα	ἀλλὰ	καὶ ἔχαιρεν· τότε δὲ ἐσελθὼν
[59, 28]	οὐ σφόδρα τὸ πλῆθος ἤχθετο,	ἀλλὰ	καὶ ἔχαιρον ὁμοῦ οἱ τῇ
[59, 8]	οὐχ ὅτι τῶν πατρῴων ἀπεστέρησεν,	ἀλλὰ	καὶ κατέσφαξε. καὶ οὐδὲ ἐπέστειλέ
[59, 29]	πεσόντος οὐδεὶς τῶν παρόντων ἀπέσχετο,	ἀλλὰ	καὶ νεκρὸν αὐτὸν ὄντα ὠμῶς
[59, 27]	ἀεί τινα κολακεύειν εἰωθότες ἐποίουν,	ἀλλὰ	καὶ οἱ πάνυ δοκοῦντές τι
[59, 13]	τῷ πλήθει ἔτι τι ἐχαρίζετο,	ἀλλὰ	καὶ πάνυ πρὸς πάντα ὅσα
[59, 2]	ὅπως τὰ παρὰ τοῦ Τιβερίου	ἀλλὰ	καὶ τὰ παρὰ τῆς προτήθης
[59, 26]	ἄλλους, οὐχ ὅτι τοὺς ἄρρενας	ἀλλὰ	καὶ τὰς θηλείας, ὑπεκρίνετο, Ἥρα
[59, 2]	οὐ γὰρ ὅτι τοῖς ἄλλοις	ἀλλὰ	καὶ τοῖς ἰδιώταις, οὐχ ὅπως
[59, 15]	πᾶσιν οὐχ ὅτι τοῖς ζῶσιν	ἀλλὰ	καὶ τοῖς τεθνηκόσιν, ὅσοι ποτὲ
[59, 23]	γε προσήκατο σεμνοῦ τινος ἠξίωσεν,	ἀλλὰ	καὶ τὸν Κλαύδιον ἀπέκτεινεν ἄν,
[59, 14]	ἄλλοις, οὐχ ὅτι τοῖς ἐθέλουσιν,	ἀλλὰ	καὶ {τοὺς} πάνυ ἄκοντάς τινας
[59, 4]	διέβαλλεν αὐτόν, οὐ μόνον ἐζήλωσεν	ἀλλὰ	καὶ ὑπερέβαλεν, ὧν δὲ δὴ
[59, 15]	τινα τῶν ἀφηλικεστέρων ζῆν εἴα,	ἀλλὰ	πατέρας τε καὶ πάππους μητέρας
[59, 28]	ὅ τι οὐκ ἠργυρίζετο, παραλείπῃ,	ἀλλὰ	τά γε οἰκήματα τὰ ἐν
[59, 29]	οἱ περὶ τὸν Χαιρέαν ὑπέμειναν,	ἀλλὰ	τηρήσαντες αὐτὸν ἐκ τοῦ θεάτρου
[59, 16]	μήτ´ ἄν τι θρυλῶσι φρόντιζε,	ἀλλὰ	τό τε ἡδὺ καὶ τὸ
[59, 24]	καὶ ἐπιτηδεύσας, ὥσπερ οἴονταί τινες,	ἀλλὰ	τοῦ μὲν προαποδεδειγμένου τελευτήσαντος, ἑτέρου
[59, 28]	ἄν τις σιωπήσειεν; οὐ μὴν	ἀλλὰ	τούτοις μὲν οὐ σφόδρα τὸ
[59, 20]	προεῖπέ γε οἷς καὶ τὰ	ἄλλα	ἀνεκοίνου, ὅτι πάντως ὁπότερον ἄν
[59, 18]	ἡ γερουσία ἄλλα μὲν φρονεῖ	ἄλλα	δ´ ἀποφαίνεται. Ἰούνιός τέ τις
[59, 17]	ἐζεύχθη καὶ ἐν ᾧ τὰ	ἄλλα	ἐποιήθη, ἐγένετο. καί τι καὶ
[59, 0]	καὶ Ποντίου Νιγρίνου ὑπατείας καὶ	ἄλλα	ἔτη τρία ἐν οἷς ἄρχοντες
[59, 22]	γὰρ Γαιτούλικον Λέντουλον, τά τε	ἄλλα	εὐδόκιμον ὄντα καὶ τῆς Γερμανίας
[59, 8]	δὲ δὴ Γάιος τά τε	ἄλλα	ἰσχυρῶς προεπηλάκιζε, καίτοι οὕτω καλῶς
[59, 20]	κατελύθησαν. κἀκ τούτου τὰ μὲν	ἄλλα	καθάπερ καὶ ἐπὶ τοῦ Τιβερίου
[59, 10]	θάνατος ἔφθειρε· τά τε γὰρ	ἄλλα,	καὶ εἴ τις εἱστίασεν ἢ
[59, 10]	εὐεργετημάτων, δι´ ὧν τά τε	ἄλλα	καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ μόνῳ
[59, 27]	ὀνομαστὸς γενόμενος (τά τε γὰρ	ἄλλα	λαμπρῶς ἡγεμόνευσε, καὶ τὸν Ἀρτάβανον
[59, 18]	λαβὼν εἰρηκέναι ὅτι ἡ γερουσία	ἄλλα	μὲν φρονεῖ ἄλλα δ´ ἀποφαίνεται.
[59, 11]	περιίππευσαν, καί οἱ τά τε	ἄλλα	ὅσα τῇ γε Λιουίᾳ ἐδέδοτο
[59, 5]	ἐξουσίας ἐποίουν. καὶ γὰρ τὰ	ἄλλα	τὰ ἐς τὴν ἐπιτήδευσιν αὐτῶν
[59, 28]	ἀνδράποδα τὰ μισθοφοροῦντα τά τε	ἄλλα	τὰ τοιαῦτα, ἐξ ὧν οὐδὲν
[59, 17]	ἀθληταὶ ἵπποι οἱ ἀξιονικότατοι. καὶ	ἄλλα	τε αὐτῷ πολλὰ ὡς καὶ
[59, 17]	καὶ πεπονηκότας καὶ κεκινδυνευκότας ἐπῄνεσεν,	ἄλλα	τε καὶ αὐτὸ τοῦτο εἰπών,
[59, 24]	τὰ προσήκοντα σφίσι, καὶ ἐψηφίσθη	ἄλλα	τε καὶ ἵνα τοῖς τοῦ
[59, 23]	δὲ μαθόντες αὐτὰ οἱ βουλευταὶ	ἄλλα	τέ τινα αὐτῷ καὶ τὰ
[59, 9]	τοῦ τε Γαΐου τά τε	ἄλλα	ὥσπερ εἴθιστο, καὶ ὅτι καὶ
[59, 22]	Δρουσίλλης ἄνδρα, τὸν καὶ ταῖς	ἄλλαις	αὐτοῦ ἀδελφαῖς τῇ τε Ἀγριππίνῃ
[59, 26]	καὶ κατὰ τοῦτο καὶ γυναιξὶν	ἄλλαις	τε πολλαῖς καὶ ταῖς ἀδελφαῖς
[59, 3]	μίαν μὲν ἐκδιδομένην ἀνδρὶ ἁρπάσας,	ἄλλας	δὲ συνοικούσας τισὶν ἀποσπάσας, ἔπειτα
[59, 21]	Ῥώμῃ καὶ τὰ ἐν τῇ	ἄλλῃ	Ἰταλίᾳ χρήματα πάντα ὡς εἰπεῖν,
[59, 13]	μὴ σπουδῇ συνεφοίτων (ἄλλοτε γὰρ	ἄλλῃ	ὥρᾳ παρὰ τὰ προηγγελμένα ἀπαντῶντος
[59, 8]	ἀμφοτέρους σφᾶς ὡς καὶ συγγιγνομένους	ἀλλήλοις	ἐξώρισε· καὶ τῷ γε Πίσωνι
[59, 27]	ἔφη τοῖς θεοῖς, δέσποτα, μόνοις	ἀλλήλους	ὁρᾶν ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος μὲν οὖν
[59, 20]	τὸν ἀριθμὸν γένοιντο, διομολογουμένων πρὸς	ἀλλήλους,	τὸ μὲν σχῆμα τῆς δημοκρατίας
[59, 21]	δὲ μονομάχους ἵππους γυναῖκας τὴν	ἄλλην	τρυφὴν ἐπαγόμενος. ἐλθὼν δὲ ἐκεῖσε
[59, 3]	τῆς τοῦ πατρὸς ἐπικλήσεως οὐδὲν	ἄλλο	ἀνεβάλετο· καὶ ἐκείνην δὲ οὐκ
[59, 2]	καταλόγου οὖσιν, εἴ τέ τι	ἄλλο	στράτευμα πολιτικὸν ἐν τοῖς μικροτέροις
[59, 26]	τῶν ὀνομάτων μετάθεσιν καὶ τὸ	ἄλλο	σχῆμα πᾶν τὸ προσῆκόν σφισιν
[59, 26]	τὸ συνέδριον ὡς καὶ κατ´	ἄλλο	τι, καὶ πάντων, οἷα εἰκός,
[59, 14]	αὐτὸς ὑπερβάλλων. πολλοὶ δὲ καὶ	ἄλλοθεν	ἀφικνούμενοι ἀντωνοῦντο αὐτούς, καὶ μάλισθ´
[59, 15]	τε ὡς ἕκαστοι καὶ οἱ	ἄλλοι	πάντες ὡς εἰπεῖν οἱ ἐν
[59, 2]	γνώμης· οὐ γὰρ ὅτι τοῖς	ἄλλοις	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἰδιώταις, οὐχ
[59, 2]	καὶ ἑκατὸν δραχμάς, τοῖς δ´	ἄλλοις	ἅπασι πέντε καὶ ἑβδομήκοντα. τὸ
[59, 13]	ἀπ´ αὐτῆς ἐξ ἴσου τοῖς	ἄλλοις	ἀπὸ τοῦ βήματος, ὃ δὴ
[59, 2]	παρ´ ἑαυτοῦ δή, τοῖς τε	ἄλλοις	ἀποδοὺς μεγαλοψυχίας τινὰ δόξαν παρὰ
[59, 10]	γὰρ ἔγκλημα αὐτῷ πρὸς τοῖς	ἄλλοις	ἐπήγαγε. κἀκ τούτου καὶ ἕτεροι
[59, 8]	κατεστήσατο ἐκ τοῦ ἴσου τοῖς	ἄλλοις	καὶ ἐκείνους ἐν τῇ τάξει
[59, 14]	καὶ τοῖς στρατηγοῖς τοῖς τε	ἄλλοις,	οὐχ ὅτι τοῖς ἐθέλουσιν, ἀλλὰ
[59, 5]	τε ἦρχε καὶ ὑπηρέταις τοῖς	ἄλλοις	πρός γε τὸ αὑτοῦ βούλημα
[59, 23]	τε πεμφθέντας (πρὸς γὰρ τοῖς	ἄλλοις	τὴν ὀλιγότητα τῶν προτέρων ᾐτιᾶτο)
[59, 17]	τούτου τῷ τε Ποσειδῶνι καὶ	ἄλλοις	τισὶ θεοῖς Φθόνῳ τε θύσας,
[59, 18]	Πρίσκος στρατηγὸς ᾐτιάθη μὲν ἐπ´	ἄλλοις	τισίν, ἀπέθανε δὲ ὡς πλούσιος.
[59, 16]	πάντας κακῶς ἔλεγε, καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς κακηγοροῦσιν αὐτὸν καὶ ἰδίᾳ
[59, 5]	καὶ τοῖς ὀρχησταῖς καὶ τοῖς	ἄλλοις	τοῖς περὶ τὴν σκηνὴν ἔχουσι·
[59, 13]	ὅτι τε μὴ σπουδῇ συνεφοίτων	(ἄλλοτε	γὰρ ἄλλῃ ὥρᾳ παρὰ τὰ
[59, 8]	καὶ προσδοκήσαντι. ἀφ´ οὗ καὶ	ἄλλους	γε συχνοὺς ἐφόνευσεν. ὁ γὰρ
[59, 29]	ἤσθιε καὶ ἔπινε καὶ τοὺς	ἄλλους	εἱστία, ὅτε δὴ καὶ Πομπώνιος
[59, 4]	πρῶτος λοιδορήσας, ὥστε καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐκ τούτου χαριεῖσθαί οἱ νομίσαντας
[59, 23]	ἐψηφίσαντο, πρέσβεις τε ἐπ´ αὐτοῖς	ἄλλους	κλήρῳ καὶ τὸν Κλαύδιον αἱρετὸν
[59, 27]	πάντας καὶ μετὰ τοῦτο τοὺς	ἄλλους	κολακείᾳ ὑπερεβάλετο. ~Γάιος δὲ ἐν
[59, 26]	τόν τε Ἀπόλλω τούς τε	ἄλλους,	οὐχ ὅτι τοὺς ἄρρενας ἀλλὰ
[59, 19]	ἑαυτὸν Ῥωμαίους πολλοὺς δὲ καὶ	ἄλλους	σοφίᾳ ὑπεράρας, διεφθάρη παρ´ ὀλίγον
[59, 10]	ἔς τε γαλεάγραν, ὥσπερ καὶ	ἄλλους	συχνούς, καθεῖρξε κἀνταῦθα διέφθειρεν. ἐποίησε
[59, 28]	τὴν γυναῖκα καὶ τὸν Κλαύδιον	ἄλλους	τε τοὺς πλουσιωτάτους ἱερέας προσέθετο,
[59, 10]	τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τούς τε	ἄλλους	τοὺς δι´ ἐκείνους ἀπολομένους, τὸ
[59, 21]	αὐτῷ ἦγον. ἄλλους ὡς νεωτερίζοντας,	ἄλλους	ὡς ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε. καὶ
[59, 21]	ἑκοῦσαι δῆθεν μεγάλα αὐτῷ ἦγον.	ἄλλους	ὡς νεωτερίζοντας, ἄλλους ὡς ἐπιβουλεύοντάς
[59, 3]	παρουσίαν αὐτοῦ πάντα ἀνεβάλλοντο) οὐδενὶ	ἄλλῳ	πλὴν τῇ δημοσίᾳ ταφῇ ἤγηλε,
[59, 15]	ἃ ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἔπεμψεν	ἄλλῳ	τινὶ αὐτὰς καὶ μὴ τῷ
[59, 2]	οὐκ εἰλήφεσαν, μετὰ τόκου πεντεκαίδεκα	ἄλλων	δραχμῶν ἀπέδωκε. τοῖς τε γὰρ
[59, 17]	ἔρριψε, συχνοὺς δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	ἐν πλοίοις ἐμβόλους ἔχουσι περιπλεύσας
[59, 11]	ψεύδοιτο, ἐπαρασάμενος τῇ τε τῶν	ἄλλων	θεῶν ἐπιμαρτυρίᾳ καὶ τῇ αὐτῆς
[59, 8]	βουλῇ· ὅπερ που καὶ ἐπ´	ἄλλων	μετὰ τοῦτο πολλῶν ἐποίησεν. ἐκεῖνος
[59, 13]	ἐκολάσθησαν) πολλοὶ δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	μονομαχήσαντες ἀπώλοντο. καὶ ἦν ἔξω
[59, 18]	διεφθείροντο. καὶ τὰ μὲν τῶν	ἄλλων	οὐδὲν δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς
[59, 10]	δρᾶσαι, καὶ ἀποκτεῖναι τῶν τε	ἄλλων	πολλοὺς καὶ τῶν ἱππέων ἓξ
[59, 7]	καὶ τοῦτο μὲν καὶ ἐπ´	ἄλλων	πολλῶν, ὥς που καὶ ἔδοξεν
[59, 22]	ὄχλον εἴτε δεσμωτῶν εἴτε καὶ	ἄλλων	τινῶν, προσέταξε τοῦτο δὴ τὸ
[59, 22]	ἀκρίτως πάντα ἐγίγνετο. τῶν δὲ	ἄλλων	τοὺς μὲν πολλοὺς οὐδὲν δέομαι
[59, 1]	τῶν ὑπάτων καὶ ὑπὸ τῶν	ἄλλων	τῶν προπαρεσκευασμένων οἱ, ὡς καὶ
[59, 26]	τε κατὰ τὸ πρόσφορον προσήγοντο·	ἄλλως	δὲ δὴ ἔν τε τῇ
[59, 18]	τὰ μὲν τῇ βουλῇ δόξαντα	ἄλλως	ἐφανεροῦτο, τῶν δὲ ὑπὸ τοῦ
[59, 22]	εἷς τις αὐτῶν Ἰούλιος Σακερδὼς	ἄλλως	μὲν εὖ χρημάτων ἥκων, οὐ
[59, 19]	ἤχθετο μὲν γὰρ αὐτῷ καὶ	ἄλλως	ὁ Γάιος, ὅτι ἐπὶ τοῦ
[59, 10]	οὐσίας κατεδηδοκότας, τοὺς δὲ καὶ	ἄλλως	ὁπλομαχίαν ἠσκηκότας. ἦν δὲ οὐ
[59, 23]	ἐπέστειλε· πάνυ γὰρ δὴ καὶ	ἄλλως	προσεποιεῖτο ἐν δεινοῖς τε εἶναι
[59, 29]	αὐτόχειρες αὐτοῦ γενόμενοι ἐκεῖνοι ἦσαν.	ἄλλως	τε γὰρ ἀρχαιότροπός τις ἀνὴρ
[59, 19]	λόγον κατ´ αὐτοῦ μακρὸν ἀνέγνω·	ἄλλως	τε γὰρ προέχειν ἁπάντων τῶν
[59, 20]	μὴ νεωτερίσῃ τι ὑπὸ μεγαλαυχίας,	ἄλλως	τε καὶ ὅτι δύναμιν πολλὴν
[59, 17]	καὶ ἐπ´ αὐτῷ χλαμύδα σηρικὴν	ἁλουργῆ,	πολὺ μὲν χρυσίον πολλοὺς δὲ
[59, 10]	καταψηφισθέντες οἱ δὲ καὶ πρὶν	ἁλῶναι	ἐφονεύθησαν, πρόφασιν μὲν διά τε
[59, 13]	καί ποτε παντὶ τῷ δήμῳ	ἅμα	ἀπειλῶν ἔφη εἴθε ἕνα αὐχένα
[59, 16]	μεγάλῳ ἐγένοντο, τῶν τε κακηγοριῶν	ἅμα	ἃς κατὰ τοῦ Τιβερίου πολλάκις
[59, 11]	μὲν Μᾶρκος Λέπιδος, παιδικά τε	ἅμα	αὐτοῦ καὶ ἐραστὴς ὤν, συνῆν
[59, 28]	ἐς γράμματα φέρεσθαι) ταῦτά τε	ἅμα	ἔπραττε καὶ χρήματα αἴσχιστα καὶ
[59, 6]	τεσσαράκοντα ἔτη βεβιωκώς, καὶ ὑπάτευσεν	ἅμα	καὶ ἐβούλευσεν. ὁ δ´ οὖν
[59, 22]	κατακόπτων, τοὺς δὲ καὶ ἀθρόους	ἅμα	πάντας φονεύσας. ἰδὼν γάρ ποτε
[59, 3]	τὸ σῶμα αὐτοῦ ἐσαγαγὼν καὶ	ἅμα	τῇ ἕῳ προθέμενος. ἐποιήσατο μὲν
[59, 21]	κἀν τούτῳ τήν τε ἀνάγκην	ἅμα	τῆς πράσεως αὐτῶν ἐνεδείκνυτο, ὥστε
[59, 13]	ἀναλώθη, καὶ παγκρατιασταὶ ἐν πολλοῖς	ἅμα	τόποις ἠγωνίσαντο. καὶ ὁ δῆμος
[59, 29]	ὁ τότε ὑπατεύων ἐνεφορεῖτό τε	ἅμα	τῶν σιτίων, παρὰ τοῖς ποσὶν
[59, 4]	οἷς εἰρήκεσαν. καὶ ἐκείνους τε	ἅμα	ὡς ἐχθροὺς τοῦ Τιβερίου διὰ
[59, 14]	αὐτῶν δωρεὰ ἐδόθη ~ταῦτά τε	ἅμα	ὡς καὶ πάνυ πενόμενος ἐφόνευε,
[59, 20]	πάντως ὁπότερον ἄν τι ποιήσωσιν	ἁμαρτήσουσιν,	ἄν τε ἐπὶ τῇ τοῦ
[59, 22]	μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἀπώλοντο·	ἀμέλει	εἷς τις αὐτῶν Ἰούλιος Σακερδὼς
[59, 13]	ἄρκτοι πρὸς ταῖς τῶν ἵππων	ἁμίλλαις	πεντακόσιαι ἐσφάγησαν τῇ δὲ ἑτέρᾳ
[59, 7]	εὐγενέστατοι παῖδες, ὅσοι γε καὶ	ἀμφιθαλεῖς	ἦσαν, μετὰ παρθένων ὁμοίων τὸν
[59, 24]	οὔτε σώζεσθαι ἐβούλοντο, ἐπὶ πλεῖον	ἀμφότερα,	ὡς καὶ τὸ συνειδός σφων
[59, 8]	πρὶν δὲ δύο μῆνας ἐξελθεῖν,	ἀμφοτέρους	σφᾶς ὡς καὶ συγγιγνομένους ἀλλήλοις
[59, 7]	καὶ πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου,	ἄν	γε μὴ ἐν γαστρὶ ἔχωσιν,
[59, 8]	μόνον ἐθελοντὴς ἀλλὰ καὶ ἔνορκος,	ἄν	γε ὁ Γάιος σωθῇ, τελευτήσειν
[59, 23]	ἀλλὰ καὶ τὸν Κλαύδιον ἀπέκτεινεν	ἄν,	εἰ μὴ κατεφρόνησεν αὐτοῦ τὰ
[59, 16]	προσέτι καὶ τιμηθήσῃ ὑπ´ αὐτῶν	ἄν	τ´ ἐθέλωσιν ἄν τε καὶ
[59, 20]	ὁπότερον ἄν τι ποιήσωσιν ἁμαρτήσουσιν,	ἄν	τε ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀντωνίου
[59, 20]	τῇ τοῦ Ἀντωνίου συμφορᾷ βουθυτήσωσιν,	ἄν	τε ἐπὶ τῇ τοῦ Αὐγούστου
[59, 16]	ὑπ´ αὐτῶν ἄν τ´ ἐθέλωσιν	ἄν	τε καὶ μή· ἐκείνως δὲ
[59, 16]	χαρίσῃ πράξας αὐτοῖς ἐννόει, μήτ´	ἄν	τι θρυλῶσι φρόντιζε, ἀλλὰ τό
[59, 20]	ἄλλα ἀνεκοίνου, ὅτι πάντως ὁπότερον	ἄν	τι ποιήσωσιν ἁμαρτήσουσιν, ἄν τε
[59, 28]	καὶ δυσχεραίνειν τι νομισθῶσι, πῶς	ἄν	τις σιωπήσειεν; οὐ μὴν ἀλλὰ
[59, 5]	χωρὶς δὲ ἐκεῖνοι, πάνθ´ ὅσα	ἂν	ἄνθρωποι τοιοῦτοι δυνηθέντες τι τολμήσειαν,
[59, 19]	ὄντα ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε. πάντως τ´	ἂν	αὐτὸν ἀπέκτεινεν, εἰ καὶ ἐφ´
[59, 25]	ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν ἐπαινέσειεν·	ἂν	γάρ τις ἐπὶ μηδεμιᾷ ἢ
[59, 26]	προσῆκόν σφισιν ἐλάμβανεν, ὥστε ἐοικέναι	ἂν	δοκεῖν. τοτὲ μὲν γὰρ θηλυδριώδης
[59, 16]	ἀποθανεῖν εὔχονται· καὶ φονεύσουσί γε,	ἂν	δυνηθῶσι {σε} μήτ´ οὖν ὅπως
[59, 8]	ἐπειδὴ πλείονας ᾐτήσατο, ἐφῆκεν ὅσοις	ἂν	ἐθελήσῃ χρήσασθαι, εἰπὼν ὅτι καὶ
[59, 13]	καὶ ἀκούειν καὶ ὁρᾶν οἷα	ἂν	ἐν τῷ τοιούτῳ ὁ μὲν
[59, 3]	πλὴν μιᾶς ἐμίσησε· πάντως δ´	ἂν	καὶ ἐκείνην ἤχθηρεν, εἰ ἐπὶ
[59, 6]	κοινώσειν σφίσι καὶ πάνθ´ ὅσα	ἂν	καὶ ἐκείνοις ἀρέσῃ ποιήσειν ὑπέσχετο,
[59, 2]	χρήματα δεόντως ἀναλώκει, μεγαλόνους τε	ἂν	καὶ μεγαλοπρεπὴς εἶναι ἔδοξεν. ἔστι
[59, 14]	ὕπατον αὐτὸν ἀποδείξειν. καὶ πάντως	ἂν	καὶ τοῦτ´ ἐπεποιήκει, εἰ πλείω
[59, 11]	αἵ τε γυναῖκες αὐτήν, ὁσάκις	ἂν	μαρτυρῶσί τι, ὀμνύωσι, καὶ ἐν
[59, 6]	ὅτι τοῦτ´ ἐποίησα ἵνα μηδ´	ἂν	πάνυ ἐθελήσω ποτὲ διά τε
[59, 27]	καὶ προσκυνήσας, καὶ τέλος εὐξάμενος,	ἂν	περισωθῇ, θύσειν αὐτῷ ἐκείνῳ. ἐκ
[59, 2]	τοῦτ´ ἔστι τοῖς μὲν ἀστικοῖς	ἀνὰ	πέντε καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[59, 11]	ἔς τε τὸν οὐρανὸν αὐτὴν	ἀναβαίνουσαν	καὶ τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι
[59, 24]	τὸ Καπιτώλιον ἀθρόοι οἱ βουλευταὶ	ἀναβάντες	τάς τε θυσίας ἔθυσαν καὶ
[59, 29]	ἐν ᾗ τελευτήσειν ἔμελλε, καὶ	ἀναβληθεὶς	ὡς καὶ μετ´ ὀλίγον κολασθησόμενος
[59, 6]	δόγμα ποιῆσαι κατ´ ἔτος αὐτὰ	ἀναγιγνώσκεσθαι.	~ἐκ δὲ τούτου τὸ ἡρῷον
[59, 24]	ἔστιν ὅτε ἐν τῷ συνεδρίῳ	ἀναγιγνώσκεσθαι	ἐκέλευε. καὶ οἱ μὲν ταῦτ´
[59, 28]	τινος ἀπεκρέμασεν, ὅπως ὡς ἥκιστα	ἀναγιγνώσκοιτο,	κἀκ τούτου πολλοὶ τοῖς ἐπιτιμίοις,
[59, 5]	σπουδῇ νυκτὸς ὡς καὶ ἐπ´	ἀναγκαῖόν	τι βούλευμα μεταπεμψάμενος ὠρχήσατο. ~ἐν
[59, 12]	Ῥήγουλον ἐγγυῆσαί οἱ τὴν γυναῖκα	ἀναγκάσας,	μὴ καὶ ἀνέγγυον αὐτὴν παρὰ
[59, 23]	καὶ ἀγορανόμους στρατηγούς τέ τινας	ἀναγκασθῆναι	τὴν ἀρχὴν ἀπειπόντας κριθῆναι. κἀν
[59, 21]	νικητήριον. κἀν τούτῳ τήν τε	ἀνάγκην	ἅμα τῆς πράσεως αὐτῶν ἐνεδείκνυτο,
[59, 3]	γὰρ ἐπιτιμήσασάν τι αὐτῷ ἐς	ἀνάγκην	ἑκουσίου θανάτου κατέστησε, καὶ τὰς
[59, 10]	ἔς τε ἑκουσίου δὴ θανάτου	ἀνάγκην,	καίπερ καὶ τὴν Αἴγυπτόν οἱ
[59, 18]	οὐδὲν δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς	ἀναγνωσομένους	διοχλεῖν· Καλουίσιος δὲ δὴ Σαβῖνος
[59, 16]	αὐτοῦ χρυσῆς ἐς τὸ Καπιτώλιον	ἀναγομένης	καὶ ὕμνων ἐπ´ αὐτῇ διὰ
[59, 28]	τὸ τοῦ Ὁμήρου ἤ μ´	ἀνάειρ´	ἢ ἐγὼ σέ. ἐπειδή τε
[59, 26]	ἥρωα τῶν δὲ θεὸν αὐτὸν	ἀνακαλούντων,	δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν γὰρ
[59, 13]	δὲ ἑτέρᾳ Λιβυκὰ θηρία ἴσα	ἀναλώθη,	καὶ παγκρατιασταὶ ἐν πολλοῖς ἅμα
[59, 21]	οἷόν τε ἦν αὐτῷ λαβεῖν,	ἀναλώκει,	καὶ οὔτε ἐνταῦθα πόρος τις
[59, 2]	καὶ τὰ λοιπὰ χρήματα δεόντως	ἀναλώκει,	μεγαλόνους τε ἂν καὶ μεγαλοπρεπὴς
[59, 14]	ὅσοι ἐν δόξῃ περιουσίας ἦσαν,	ἀναλῶσαί	τι τῶν ὑπαρχόντων ἐπὶ τῇ
[59, 22]	δὲ δὴ οἰκείου πολὺ μέρος	ἀνάλωσε,	τοὺς μὲν καθ´ ἑκάστους κατακόπτων,
[59, 16]	κατὰ τοῦ Τιβερίου πολλάκις ἐπεποίηντο	ἀναμιμνησκόμενοι,	καὶ οἷα ἀνθ´ οἵων ἠκηκόεσαν
[59, 3]	καὶ τοῦ Γερμανικοῦ τὸν δῆμον	ἀναμιμνήσκων,	καὶ ἑαυτὸν αὐτοῖς παρακατατιθέμενος. ~οὕτω
[59, 17]	ἁπλῶς δίοδός τις, ἀλλὰ καὶ	ἀνάπαυλαι	ἐν αὐτῇ καὶ καταλύσεις, ὥστε
[59, 17]	πόλιν ἐσέπεσε. κἀνταῦθα τῆς ὑστεραίας	ἀναπαυσάμενος	ὥσπερ ἐκ μάχης, ἀνεκομίσθη διὰ
[59, 11]	καὶ ἐς τὸ βουλευτήριον χρυσῆ	ἀνατεθῇ,	καὶ ἐς τὸ ἐν τῇ
[59, 1]	ὥς γε καὶ ἐδόκει, λήψεσθαι,	ἀνατρέψαι	μᾶλλον αὐτὰς δι´ ἐκείνης ἢ
[59, 12]	ἔγημε Λολλίαν Παυλῖναν, αὐτὸν τὸν	ἄνδρα	αὐτῆς Μέμμιον Ῥήγουλον ἐγγυῆσαί οἱ
[59, 2]	καὶ προσέτι τὰς ἑξήκοντα κατ´	ἄνδρα	δραχμάς, ἃς ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ
[59, 22]	τὸν ἐρώμενον, τὸν τῆς Δρουσίλλης	ἄνδρα,	τὸν καὶ ταῖς ἄλλαις αὐτοῦ
[59, 25]	ἐπὶ μηδεμιᾷ ἢ μικρᾷ τινι	ἀνδραγαθίᾳ	ἤτοι ἐπαίνους μεγάλους ἢ καὶ
[59, 28]	τούς τε χειροτέχνας καὶ τὰ	ἀνδράποδα	τὰ μισθοφοροῦντα τά τε ἄλλα
[59, 11]	καὶ ἱερῆς εἴκοσιν οὐχ ὅτι	ἄνδρες	ἀλλὰ καὶ γυναῖκες γένωνται, αἵ
[59, 24]	καὶ οἱ ἐκ τῆς ὀρχήστρας	ἄνδρες	πανήγυρίν τε ἐπετέλεσαν καὶ θέαν
[59, 3]	καὶ γυναῖκα μίαν μὲν ἐκδιδομένην	ἀνδρὶ	ἁρπάσας, ἄλλας δὲ συνοικούσας τισὶν
[59, 26]	καὶ ἐκεῖ χρῷτο· καὶ τοὺς	ἀνδριάντας	αὐτοῦ φρουρεῖσθαι ἔγνωσαν. ἐπ´ οὖν
[59, 3]	ἐς μακρὰν προσεκτήσατο. μοιχικώτατός τε	ἀνδρῶν	γεγενημένος, καὶ γυναῖκα μίαν μὲν
[59, 7]	καὶ ταῖς γυναιξὶ ταῖς τῶν	ἀνδρῶν	ἐστερημέναις γαμεῖσθαι καὶ πρὸ τοῦ
[59, 29]	τε γὰρ αὐτὸν καίπερ ἐρρωμενέστατον	ἀνδρῶν	ὄντα ὁ Γάιος ἐπεκάλει, καὶ
[59, 3]	τοῦ πατρὸς ἐπικλήσεως οὐδὲν ἄλλο	ἀνεβάλετο·	καὶ ἐκείνην δὲ οὐκ ἐς
[59, 7]	ἐξανίστατο) τάς τε δίκας ἁπάσας	ἀνεβάλετο	καὶ τὰ πένθη πάντα ἐπέσχεν,
[59, 3]	ἐς τὴν παρουσίαν αὐτοῦ πάντα	ἀνεβάλλοντο)	οὐδενὶ ἄλλῳ πλὴν τῇ δημοσίᾳ
[59, 17]	νίκῃ τηλικαύτῃ, καὶ δημηγορῆσαί τι,	ἀνέβη	τε ἐπὶ βῆμα ἐπὶ πλοίων
[59, 12]	τὴν γυναῖκα ἀναγκάσας, μὴ καὶ	ἀνέγγυον	αὐτὴν παρὰ τοὺς νόμους λάβῃ.
[59, 19]	καὶ λόγον κατ´ αὐτοῦ μακρὸν	ἀνέγνω·	ἄλλως τε γὰρ προέχειν ἁπάντων
[59, 16]	τῇ ἡμέρᾳ ἐν ᾗ ταῦτα	ἀνεγνώκει	καὶ ἐν ταῖς τῷ παλατίῳ
[59, 1]	τοῦ Μάκρωνος ἐν τῇ γερουσίᾳ	ἀνεγνώσθη.	ἀλλ´ οὐδὲν γὰρ οὔτε πρὸς
[59, 28]	ὡς καὶ παῖδα αὐτοῦ οὖσαν	ἀνέθηκε,	καὶ τῇ Ἀθηνᾷ τιθηνεῖσθαι παρηγγύησεν.
[59, 20]	γε οἷς καὶ τὰ ἄλλα	ἀνεκοίνου,	ὅτι πάντως ὁπότερον ἄν τι
[59, 25]	ἐς τὴν Ῥώμην τὰ κογχύλια	ἀνεκόμισεν,	ἵνα καὶ ἐκείνοις τὰ λάφυρα
[59, 17]	ὑστεραίας ἀναπαυσάμενος ὥσπερ ἐκ μάχης,	ἀνεκομίσθη	διὰ τῆς αὐτῆς γεφύρας ἐφ´
[59, 21]	στρατεύσων ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ ὠκεανοῦ	ἀνεκομίσθη,	καὶ τοῖς ὑποστρατήγοις τοῖς κατορθοῦσί
[59, 3]	τε πλεύσας καὶ αὐτὸς αὐτοχειρίᾳ	ἀνελόμενος	ἐκόμισε καὶ ἐς τὸ τοῦ
[59, 25]	ἄττα αὐτοῖς, ὥς φασί τινες,	ἀνεμέμικτο.	πυθόμενόν τε εἰ μύσαι αὐτῷ
[59, 22]	ὁδοῦ ἔχουσαν ἐς τὴν Ῥώμην	ἀνενεγκεῖν.	ἐπειδή τε συχνὰ αὐταῖς δι´
[59, 25]	ὀλίγον ἀπὸ τῆς γῆς ἀπάρας	ἀνέπλευσε,	καὶ μετὰ τοῦτο ἐπὶ βήματος
[59, 26]	ὅτε ἐκράτει, καὶ κεραυνὸν αὖθις	ἀνέτεινε.	παρθένῳ τε κυνηγετικῇ ἢ καὶ
[59, 15]	αὐτοκράτορι κατελελοίπεσαν, αὐτὸς ἑαυτῷ καὶ	ἄνευ	ψηφίσματος ἐσέπραξε. καὶ ἐπειδὴ μηδὲ
[59, 8]	νεότητος προκριθέντα καὶ τέλος ἐσποιηθέντα,	ἀνεχρήσατο,	ἔγκλημα αὐτῷ ἐπαγαγὼν ὡς καὶ
[59, 28]	ὀνομάσας ἔς τε τὸ Καπιτώλιον	ἀνήγαγε	καὶ ἐς τὰ τοῦ Διὸς
[59, 30]	ξεν" Οὐαλλέριος Ἀσιατικὸς ἀνὴρ ὑπατευκώς	ἀνῆλθεν	εἰς ἄποπτόν τι χωρίον καὶ
[59, 4]	τά τε χρήματα καὶ ἀφειδέστατα	ἀνήλισκε	καὶ ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει. τοῖς τε
[59, 17]	καὶ λάφυρα συνηκολούθησε, καὶ Δαρεῖος	ἀνὴρ	Ἀρσακίδης, ἐν τοῖς ὁμηρεύουσι τότε
[59, 26]	εἶναι ἤθελε. καί ποτέ τις	ἀνὴρ	Γαλάτης ἰδὼν αὐτὸν ἐπὶ βήματος
[59, 11]	ἀποθανοῦσαν τότε ἐπῄνεσε μὲν ὁ	ἀνήρ,	δημοσίας δὲ ταφῆς ὁ ἀδελφὸς
[59, 28]	ὅτι ἐν τοσαύταις ἡμέραις καὶ	ἀνὴρ	καὶ πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ Δρουσίλλαν
[59, 29]	ἄλλως τε γὰρ ἀρχαιότροπός τις	ἀνὴρ	ὁ Χαιρέας ἦν, καί τινα
[59, 15]	γέ τι ἐχόντων οὐδείς, οὐκ	ἀνὴρ	οὐ γυνή, ἦν. καὶ γὰρ
[59, 30]	Γάιον ἀπέσφα ξεν" Οὐαλλέριος Ἀσιατικὸς	ἀνὴρ	ὑπατευκώς ἀνῆλθεν εἰς ἄποπτόν τι
[59, 26]	Γάιος ἐκάλεσέ τε αὐτὸν καὶ	ἀνήρετο	τί σοι δοκῶ εἶναι; καὶ
[59, 16]	πολλάκις ἐπεποίηντο ἀναμιμνησκόμενοι, καὶ οἷα	ἀνθ´	οἵων ἠκηκόεσαν αὐτοῦ λέγοντος ἐκλογιζόμενοι.
[59, 17]	αὐτοῦ ἐπὶ ὀχημάτων ἐν ἐσθῆσιν	ἀνθιναῖς	ἐφείποντο, καὶ ὁ στρατὸς καὶ
[59, 21]	δὲ ὅπως καὶ τὰ ἐκείνων	ἀνθοῦντα	τοῖς πλούτοις καὶ τὰ τῶν
[59, 5]	δὲ ἐκεῖνοι, πάνθ´ ὅσα ἂν	ἄνθρωποι	τοιοῦτοι δυνηθέντες τι τολμήσειαν, ἐπ´
[59, 25]	πᾶσαν, ὅτι μὴ τὰ ὑπὲρ	ἄνθρωπον	αὐτῷ ἐψηφίσατο, τὸν δὲ δῆμον
[59, 11]	γὰρ μὴ πενθεῖν αὐτὴν ὡς	ἄνθρωπον	ἢ θρηνεῖν ὡς θεὸν ἐνεκαλοῦντο.
[59, 26]	μὲν γὰρ καὶ πρότερον ὑπὲρ	ἄνθρωπον	νομίζεσθαι, καὶ τῇ Σελήνῃ συγγίγνεσθαι
[59, 26]	ἐποικίλλετο, καὶ πάντα μᾶλλον ἢ	ἄνθρωπος	αὐτοκράτωρ τε δοκεῖν εἶναι ἤθελε.
[59, 16]	ἐπιβουλευθεὶς ἀκλεῶς τελευτήσεις. οὐδεὶς γὰρ	ἀνθρώπων	ἑκὼν ἄρχεται, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον
[59, 4]	θεῷ γίγνεσθαι ἐκέλευσε. πλήθει τε	ἀνθρώπων	καὶ ἐρημίᾳ αὖ ἔχαιρεν, αἰτούμενός
[59, 3]	κατήγαγε— ταῦτ´ οὖν ποιήσας ἀνοσιώτατος	ἀνθρώπων	καὶ περὶ τὴν τήθην καὶ
[59, 14]	οἱ μὲν καὶ δεόμενοι τῶν	ἀνθρώπων,	οἱ δὲ χαριεῖσθαι αὐτῷ νομίζοντες,
[59, 19]	ὁ δὲ δὴ Σενέκας ὁ	Ἀνναῖος	ὁ Λούκιος, ὁ πάντας μὲν
[59, 3]	αὐτοὺς κατήγαγε— ταῦτ´ οὖν ποιήσας	ἀνοσιώτατος	ἀνθρώπων καὶ περὶ τὴν τήθην
[59, 13]	ὁ μὲν ὀργιζόμενος οἱ δ´	ἀνταγωνιζόμενοι	καὶ εἴποιεν καὶ πράξειαν. οὐ
[59, 28]	τε βρονταῖς ἐκ μηχανῆς τινος	ἀντεβρόντα	καὶ ταῖς ἀστραπαῖς ἀντήστραπτε· καὶ
[59, 19]	ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν δὲ	ἀντεῖπε	μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἀπελογήσατο οὐδέν,
[59, 19]	ἀπέκτεινεν, εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν	ἀντεπεφιλοτίμητο.	νῦν δὲ ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν
[59, 13]	πάνυ πρὸς πάντα ὅσα ἐβούλετο	ἀντέπραττε.	καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἐκεῖνοι
[59, 13]	ἐκεῖνοι πᾶσι τοῖς ἐπιθυμήμασιν αὐτοῦ	ἀντέσπευδον,	καὶ ἦν καὶ ἀκούειν καὶ
[59, 5]	ἐγίγνετο, συνεσπούδαζέ τέ τισι καὶ	ἀντεστασίαζεν	ὥσπερ τις ἐκ τοῦ ὁμίλου
[59, 28]	καὶ ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι, λίθον	ἀντηκόντιζεν,	ἐπιλέγων ἐφ´ ἑκάστῳ τὸ τοῦ
[59, 28]	τινος ἀντεβρόντα καὶ ταῖς ἀστραπαῖς	ἀντήστραπτε·	καὶ ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι, λίθον
[59, 8]	τε ὢν καὶ μονομαχήσειν ἐπαγγειλάμενος·	ἀντὶ	γὰρ τῶν χρημάτων ἃ ἤλπιζον
[59, 6]	ἑκάστου τῶν τὸ σιτηρέσιον φερόντων,	ἀντὶ	τῆς δραχμῆς ἣν ἐς εἰκόνων
[59, 24]	ὅπως δὲ δὴ μὴ καὶ	ἀντὶ	τοῦ αὐτοκράτορος δόξωσί τι πεποιηκέναι,
[59, 7]	ἐς ὑπερβολὴν ἐπέφλεξε, τῷ διριβιτωρίῳ	ἀντὶ	τοῦ θεάτρου ἰκριωμένῳ ἐχρῶντο. ταῦθ´
[59, 19]	ὁ λόγος αὐτῷ ἐδόθη, πρὸς	ἀντιβολίαν	καὶ ὀλοφυρμὸν ἐτράπετο, καὶ τέλος
[59, 4]	τὸν ἀκριβῆ ἔλεγχον ἔχοντα, ἀλλὰ	ἀντίγραφα	αὐτῶν ποιήσας. πρὸς δὲ τούτοις
[59, 5]	καί ποτε δυσκολάνας τι τοῖς	ἀντικαθεστηκόσιν	οὐκ ἀπήντησεν ἐπὶ τὴν θέαν.
[59, 24]	οὕτως ἐν τῇ ἐκδημίᾳ αὐτοῦ	ἀντικαταστῆναι	δυνηθέντος, οὐδένα ἔσχε. καὶ ἔδει
[59, 6]	καὶ αὐτὸς ἐς τὴν ἡγεμονίαν	ἀντικατέστη,	πρῶτον μὲν τοὺς βουλευτάς, παρόντων
[59, 12]	ἔδοξεν οὐκ ἀθεεὶ γεγονέναι, ἀλλ´	ἄντικρυς	αὐτῷ τὴν πόλιν ὁ Γάιος
[59, 21]	Ἰβήρων ἐκχρηματίσηται. οὐ μέντοι καὶ	ἄντικρυς	τὴν ἔξοδον προεπήγγειλεν, ἀλλ´ ἐς
[59, 24]	τε Ἀγρίππαν αὐτῷ καὶ τὸν	Ἀντίοχον	τοὺς βασιλέας ὥσπερ τινὰς τυραννοδιδασκάλους
[59, 8]	ὁ γὰρ Ἀντιόχῳ τε τῷ	Ἀντιόχου	τὴν Κομμαγηνήν, ἣν ὁ πατὴρ
[59, 8]	γε συχνοὺς ἐφόνευσεν. ὁ γὰρ	Ἀντιόχῳ	τε τῷ Ἀντιόχου τὴν Κομμαγηνήν,
[59, 17]	τὸ γὰρ χωρίον τοῦτο κατ´	ἀντιπέραν	τῆς πόλεώς ἐστι, διέχον αὐτῆς
[59, 14]	ἵππων τῶν τε ἡνιόχων τῶν	ἀντιστασιωτῶν	ἐποίει. ἰσχυρῶς γὰρ τῷ τὴν
[59, 8]	ἤλπιζον παρ´ αὐτοῦ ὡς καὶ	ἀντίψυχοί	οἱ ἀποθανεῖν ἐθελήσαντες λήψεσθαι, ἀποδοῦναι
[59, 3]	ἀδελφὰς τήν τε τήθην τὴν	Ἀντωνίαν	πλεῖστα ὅσα εὐσεβῶς ποιήσας· ταύτην
[59, 20]	τοῦ Αὐγούστου νίκαις ἃς τὸν	Ἀντώνιον	ἐνενικήκει ἑορτήν, ὥσπερ εἴθιστο, ἤγαγον.
[59, 20]	ἵνα γὰρ συκοφαντήσῃ αὐτούς, τοῦ	Ἀντωνίου	μᾶλλον ἢ τοῦ Αὐγούστου ἀπόγονος
[59, 20]	ἄν τε ἐπὶ τῇ τοῦ	Ἀντωνίου	συμφορᾷ βουθυτήσωσιν, ἄν τε ἐπὶ
[59, 21]	ὁ πάππος, τοῦτο ὁ πρόπαππος·	Ἀντωνίου	τοῦτο Αἰγύπτιον, Αὐγούστου τὸ νικητήριον.
[59, 14]	πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοθεν ἀφικνούμενοι	ἀντωνοῦντο	αὐτούς, καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπέτρεψε
[59, 7]	τοῦτο ποιεῖν. καὶ ἐξῆν καὶ	ἀνυποδήτοις	τοῖς βουλομένοις θεάσασθαι, νομιζόμενον μέν
[59, 9]	δὲ καλὰ μὲν ἐπαίνου τε	ἄξια	τάδε ἔπραξε. τούς τε λογισμοὺς
[59, 23]	γίγνεσθαι, καὶ ὅτι μὴ κατ´	ἀξίαν	τετιμῆσθαι ἐδόκει. πάντα τε γὰρ
[59, 21]	καὶ πολύ γε ὑπὲρ τὴν	ἀξίαν	ὠνεῖσθαι, δι´ ἃ εἴρηκα. ἀφ´
[59, 23]	εἴ ποτε ἐλάττω σφᾶς τῆς	ἀξίας	ἐψηφίσθαι οἱ ἔδοξεν. οὕτω που
[59, 18]	ὁ Γάιος, μαθὼν ὅτι οὐδὲν	ἄξιον	τοῦ θανάτου ἐκέκτητο, θαυμαστὸν λόγον
[59, 17]	αὐτὸν οἱ ἀθληταὶ ἵπποι οἱ	ἀξιονικότατοι.	καὶ ἄλλα τε αὐτῷ πολλὰ
[59, 21]	καὶ οὔτε ἐνταῦθα πόρος τις	ἀξιόχρεως	ἢ καὶ δυνατὸς εὑρίσκετο, καὶ
[59, 21]	ὑπομένειν ἀπορεῖν δοκεῖν, καὶ τὸ	ἀξίωμά	σφισι συναπεδίδοτο. ~οὐ μέντοι καὶ
[59, 8]	τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ	ἀξίωμα	ὑφ´ ἁπάντων τῶν ὑπάτων ἐτιμᾶτο,
[59, 3]	τιμῶν παρὰ τῆς βουλῆς τυχεῖν	ἀξιώσας,	ἔπειτ´ ἐπειδὴ μὴ παραχρῆμα ἐψηφίσθησαν
[59, 26]	τυχόντων ἢ τὰς τῶν ἐν	ἀξιώσει	τινὶ ὄντων παρρησίας οἱ τοιοῦτοι
[59, 13]	ἐς τὴν ἀρχὴν καὶ ἀπαλλαττόμενος	ἀπ´	αὐτῆς ἐξ ἴσου τοῖς ἄλλοις
[59, 18]	αὐτοτελὴς ἦν, ἀλλ´ ἐφέσιμοι δίκαι	ἀπ´	αὐτῆς συχναὶ ἐγίγνοντο. καὶ τὰ
[59, 8]	ἐτίμησεν ὥστε μηδὲ ἔκκλητόν ποτε	ἀπ´	αὐτοῦ δικάσαι ἐθελῆσαι, ἀλλ´ ἐκείνῳ
[59, 21]	καὶ ἐς τὴν Βρεττανίαν στρατεύσων	ἀπ´	αὐτοῦ τοῦ ὠκεανοῦ ἀνεκομίσθη, καὶ
[59, 28]	ἐς τὸ ἀργύριον τὸ συλλεγόμενον	ἀπ´	αὐτῶν ἐμβάλλων ἑκάστοτε ἑαυτὸν ἐκαλινδεῖτο·
[59, 2]	ἐς τὸ τρίτον ἔτος μέρος	ἀπ´	αὐτῶν τι διέσωσεν, ἀλλ´ εὐθὺς
[59, 4]	πρὸς δὲ τούτοις εἰκόνας τε	ἀπαγορεύσας	κατ´ ἀρχὰς μηδένα αὑτοῦ ἱστάναι,
[59, 22]	δὴ ἡ ἱστορία τὴν μνήμην	ἀπαιτεῖ,	φράσω. τοῦτο μὲν γὰρ Γαιτούλικον
[59, 13]	ἐνιστάμενος ἐς τὴν ἀρχὴν καὶ	ἀπαλλαττόμενος	ἀπ´ αὐτῆς ἐξ ἴσου τοῖς
[59, 28]	συνιερέα ἀπέφηνε· καὶ ὄρνιθες αὐτῷ	ἁπαλοί	τέ τινες καὶ πολυτίμητοι καθ´
[59, 27]	τῇ Ἀρμενίᾳ ἐδεδώκει, κατέπληξέ τε	ἀπαντήσας	αὐτῷ ἐξαπιναίως περὶ τὸν Εὐφράτην
[59, 19]	ἀνέγνω· ἄλλως τε γὰρ προέχειν	ἁπάντων	τῶν ῥητόρων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον
[59, 8]	καὶ διὰ τὸ ἀξίωμα ὑφ´	ἁπάντων	τῶν ὑπάτων ἐτιμᾶτο, κατέλυσε τὸ
[59, 13]	ἄλλῃ ὥρᾳ παρὰ τὰ προηγγελμένα	ἀπαντῶντος	αὐτοῦ, καὶ τοτὲ μὲν ἔτι
[59, 5]	ταῦτα μέν που ἀεὶ ἐποίει,	ἅπαξ	δέ ποτε τοὺς πρώτους τῆς
[59, 28]	ὡς ἔλεγε, τῷ Διὶ συνοικοίη·	ἀπαξιώσας	δὲ δὴ τὰ δευτερεῖα ἐν
[59, 25]	καὶ ὀλίγον ἀπὸ τῆς γῆς	ἀπάρας	ἀνέπλευσε, καὶ μετὰ τοῦτο ἐπὶ
[59, 7]	θέας ἐξανίστατο) τάς τε δίκας	ἁπάσας	ἀνεβάλετο καὶ τὰ πένθη πάντα
[59, 9]	ἱππέων ὀλιγανδροῦντος, τοὺς πρώτους ἐξ	ἁπάσης	καὶ τῆς ἔξω ἀρχῆς τοῖς
[59, 2]	ἑκατὸν δραχμάς, τοῖς δ´ ἄλλοις	ἅπασι	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα. τὸ δ´
[59, 22]	ἐκείνων μὲν γὰρ ὀλίγους ποτὲ	ἀπάτῃ	τινὶ συλλαβὼν ἔδησε, τοῦ δὲ
[59, 6]	ἐκεῖνοι τὸν ἕκμηνον ἐς ὃν	ἀπεδεδείχατο	διῆρξαν, οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς
[59, 20]	δὲ Δομίτιον καὶ ὕπατον εὐθὺς	ἀπέδειξε,	τοὺς τότε ἄρχοντας καταλύσας, ὅτι
[59, 14]	ἐγίγνετο, λαγχάνειν ἐκέλευσε) πάντως ἐπιτιμῶν	ἀπεδίδοτο,	αὐτός τε ἐπὶ τοῦ πρατηρίου
[59, 1]	πᾶσι πλὴν τοῦ ἐγγόνου αὐτοῦ	ἀπεδόθη.	ἀφ´ οὗπερ κατάδηλον οὐχ ἥκιστα
[59, 9]	τε δήμῳ καὶ τῷ πλήθει	ἀπέδωκε,	λύσας ὅσα περὶ αὐτῶν ὁ
[59, 20]	δῆμος ἔργῳ δ´ αὐτὸς εἵλετο.	ἀπέδωκε	μὲν γὰρ τὰς ἀρχαιρεσίας αὐτοῖς·
[59, 7]	χρόνον τοῖς προαποδεδειγμένοις ἐς αὐτὴν	ἀπέδωκε.	~μετὰ δὲ τοῦτο νοσήσας αὐτὸς
[59, 15]	παρ´ αὐτοῦ τοῦ Κορβούλωνος ἐσπράξας,	ἀπέδωκε	τοῖς ζημιωθεῖσι. τοῦτο μὲν ὕστερον
[59, 2]	μετὰ τόκου πεντεκαίδεκα ἄλλων δραχμῶν	ἀπέδωκε.	τοῖς τε γὰρ ἀστικοῖς καὶ
[59, 18]	ᾐτιάθη μὲν ἐπ´ ἄλλοις τισίν,	ἀπέθανε	δὲ ὡς πλούσιος. καὶ ἐπ´
[59, 8]	τοῦτο νοσήσας αὐτὸς μὲν οὐκ	ἀπέθανε,	τὸν δὲ δὴ Τιβέριον, καίπερ
[59, 0]	ἤρξαντο. δ. Ὡς Γάιος Καῖσαρ	ἀπέθανεν.	Χρόνου πλῆθος τὰ λοιπὰ τῆς
[59, 13]	ποτε παντὶ τῷ δήμῳ ἅμα	ἀπειλῶν	ἔφη εἴθε ἕνα αὐχένα εἴχετε·
[59, 7]	αὐτοκράτορα οἱ συντυγχάνοντές οἱ προσηγόρευον)	ἀπεῖπε	μηδένα ἔτι τοῦτο ποιεῖν. καὶ
[59, 23]	τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε καὶ αὖθις	ἀπειπεῖν	μήτε ἐπαίνου τι μήτε τιμῆς
[59, 23]	τέ τινας ἀναγκασθῆναι τὴν ἀρχὴν	ἀπειπόντας	κριθῆναι. κἀν τούτῳ καὶ ὑπὸ
[59, 24]	Γάιος δωδεκάτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀρχὴν	ἀπειπὼν	ἠγγέλθη. τότε γὰρ παραλαβόντες αὐτὴν
[59, 21]	τὰ κάλλιστα καὶ τιμιώτατα μεταπεμψάμενος	ἀπεκήρυξε,	τὴν δόξαν τῶν ποτε χρησαμένων
[59, 28]	ἐσέγραψε καὶ ἀφ´ ὑψηλοῦ τινος	ἀπεκρέμασεν,	ὅπως ὡς ἥκιστα ἀναγιγνώσκοιτο, κἀκ
[59, 26]	σοι δοκῶ εἶναι; καὶ ὃς	ἀπεκρίνατο	(ἐρῶ γὰρ αὐτὸ τὸ λεχθέν)
[59, 13]	βοῶντες ἐξῄτουν. καὶ ὃς ἀγανακτήσας	ἀπεκρίνατο	μέν σφισιν οὐδέν, προστάξας δὲ
[59, 19]	καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ κατηγόρησεν,	ἀπεκρίνατο	ὅτι οὐκ ἔδει με τοιοῦτον
[59, 29]	ἑαυτὸν πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο δῆθεν,	ἀπέκτειναν	ἐν στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες. καὶ
[59, 16]	τὸν Σεϊανὸν φυσήσαντες καὶ διαφθείραντες	ἀπεκτείνατε,	ὥστε δεῖ καὶ ἐμὲ μηδὲν
[59, 4]	αὐτῶν καταφλέξας, παμπληθεῖς ἐξ αὐτῶν	ἀπέκτεινε·	διέφθειρε μὲν γὰρ ὡς ἀληθῶς
[59, 9]	κυνίδιόν τέ τι ὃ ἐσενηνόχει	ἀπέκτεινε	καὶ ἑαυτὸν ἔσφαξε. Γάιος δὲ
[59, 25]	μεταπέμψας, καὶ μαθὼν ὅτι πλουτεῖ,	ἀπέκτεινε,	καὶ ἐς δὲ τὸν ὠκεανὸν
[59, 7]	μεθ´ ἑτέρων Λιβυκῶν θηρίων ἴσων	ἀπέκτεινε.	καὶ οἵ τε εὐγενεῖς παῖδες
[59, 1]	παρέλυσε, καὶ μετὰ τοῦτο ποιησάμενος	ἀπέκτεινε.	καίπερ ὁ Τιβέριος πολλαχῇ τὰ
[59, 23]	ἠξίωσεν, ἀλλὰ καὶ τὸν Κλαύδιον	ἀπέκτεινεν	ἄν, εἰ μὴ κατεφρόνησεν αὐτοῦ
[59, 19]	ἐσπούδασε. πάντως τ´ ἂν αὐτὸν	ἀπέκτεινεν,	εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο.
[59, 22]	τῆς Γερμανίας δέκα ἔτεσιν ἄρξαντα,	ἀπέκτεινεν,	ὅτι τοῖς στρατιώταις ᾠκείωτο· τοῦτο
[59, 11]	τὸν γὰρ πωλήσαντα θερμὸν ὕδωρ	ἀπέκτεινεν	ὡς ἀσεβήσαντα. ~διαλιπὼν δ´ οὖν
[59, 30]	ἔφη εἴθε ἐγὼ αὐτὸν ἤμην	ἀπεκτονώς"	καὶ οὕτω καταπλαγέντες οἱ θορυβοῦντες
[59, 7]	ἤσχαλλε δεινῶς εἴ τις αὐτῶν	ἀπελείπετο	ἢ καὶ μεσούσης τῆς θέας
[59, 19]	τοῦτο καὶ διὰ Κάλλιστον τὸν	ἀπελεύθερον,	ὃν αὐτός τε ἐτίμα καὶ
[59, 16]	ποτὲ ἔφη ἐπανέγνω διὰ τῶν	ἀπελευθέρων,	καὶ προσεπεῖπεν ὅτι εἰ καί
[59, 5]	τὴν σκηνὴν ἔχουσι· τὸν γοῦν	Ἀπελλῆν	τὸν εὐδοκιμώτατον τῶν τότε τραγῳδῶν
[59, 19]	δὲ ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν οὐδὲ	ἀπελογήσατο	οὐδέν, θαυμάζειν δὲ δὴ καὶ
[59, 26]	Πομπώνιον γὰρ ἐπιβουλεῦσαι λεχθέντα οἱ	ἀπέλυσεν,	ἐπειδὴ ὑπὸ φίλου προεδόθη, καὶ
[59, 6]	τοὺς ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ὄντας	ἀπέλυσεν,	ὧν εἷς ἦν Κύιντος Πομπώνιος
[59, 13]	δήμῳ προῖκα ἐπὶ δύο ἡμέρας	ἀπένειμε·	καὶ αὐτῷ τῇ μὲν προτέρᾳ
[59, 23]	πρὶν ἐς τὴν Γαλατίαν ἐλθεῖν,	ἀπεπέμψατο,	οὔθ´ οὕς γε προσήκατο σεμνοῦ
[59, 24]	τῆς Δρουσίλλης γενεσίοις τὰ αὐτὰ	ἅπερ	καὶ τοῖς τοῦ Αὐγούστου γίγνηται.
[59, 17]	καὶ μεγάλων τινῶν ἔργων ἐπιχειρητὴν	ἀπεσέμνυνεν,	ἔπειτα δὲ τοὺς στρατιώτας ὡς
[59, 7]	μέντοι καὶ αὐτὸς τοῖς ἡνιόχοις	ἀπεσήμηνεν,	ἀλλ´ ἐκ προεδρίας μετά τε
[59, 17]	Ξέρξην οὐδὲν ὅ τι οὐκ	ἀπέσκωπτεν,	ὡς καὶ πολλαπλάσιόν σφων μέτρον
[59, 8]	υἱὸν οὐχ ὅτι τῶν πατρῴων	ἀπεστέρησεν,	ἀλλὰ καὶ κατέσφαξε. καὶ οὐδὲ
[59, 15]	ἐν τῇ πόλει τρόπον τινὰ	ἀπεσυλῶντο,	καὶ ἀζήμιος τῶν γέ τι
[59, 30]	θορυβούντων βοώντων τε τίς Γάιον	ἀπέσφα	ξεν" Οὐαλλέριος Ἀσιατικὸς ἀνὴρ ὑπατευκώς
[59, 22]	δι´ αὐτά, ὅμως ἐξ ἐπωνυμίας	ἀπεσφάγη·	οὕτως ἀκρίτως πάντα ἐγίγνετο. τῶν
[59, 10]	καὶ νικήσαντα κατηγόροις παρέδωκε καὶ	ἀπέσφαξε.	τόν τε πατέρα αὐτοῦ μηδὲν
[59, 4]	ἐκόλασε, πολλοὺς δὲ μηδὲ ἀδικήσαντας	ἀπέσφαξε.	τῶν τε ἑταίρων τοὺς μὲν
[59, 29]	αὐτοῦ πεσόντος οὐδεὶς τῶν παρόντων	ἀπέσχετο,	ἀλλὰ καὶ νεκρὸν αὐτὸν ὄντα
[59, 16]	καθ´ ἕκαστον τῶν ἀπολωλότων ἐπεξιὼν	ἀπέφαινεν,	ὥς γε ἐδόκει, τοὺς βουλευτὰς
[59, 28]	ἱερᾶτο, τόν τε ἵππον συνιερέα	ἀπέφηνε·	καὶ ὄρνιθες αὐτῷ ἁπαλοί τέ
[59, 22]	δι´ ἐκεῖνον δῆλον ὅτι προεψήφιστο,	ἀπηγόρευσε	μηδενὶ τῶν συγγενῶν αὐτοῦ μηδεμίαν
[59, 3]	τε ψηφισθέντα κατ´ αὐτῶν πάντα	ἀπήλειψε,	καὶ τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς σφισι πάντας
[59, 13]	θεωμένους κατασπῶν, συχνοὺς δὲ καὶ	ἀπηλλαγμένους	ἐκ τῶν θεάτρων συλλαμβάνων ἀπώλλυεν.
[59, 2]	ἔπραξε· καὶ γὰρ ἐκεῖνα πάντα	ἀπήλλαξε.	καὶ εἴπερ καὶ τὰ λοιπὰ
[59, 1]	οὐδενὶ ἐκ τῶν ἐκείνης διαθηκῶν	ἀπήλλαξε,	τὰ δ´ ὑπ´ αὐτοῦ καταλειφθέντα
[59, 5]	δυσκολάνας τι τοῖς ἀντικαθεστηκόσιν οὐκ	ἀπήντησεν	ἐπὶ τὴν θέαν. προϊόντος δὲ
[59, 13]	τοὺς ἀγῶνας ποιεῖν ἐς Καμπανίαν	ἀπῆρε.	καὶ μετὰ τοῦτο ἐπανελθὼν πρὸς
[59, 21]	προάστειόν τι ἐλθὼν εἶτ´ ἐξαίφνης	ἀπῆρε,	πολλοὺς μὲν ὀρχηστὰς πολλοὺς δὲ
[59, 15]	γὰρ Κλαύδιος οὔτε τὰ ἐποφειληθέντα	ἀπῄτησε,	καὶ τὰ δεδομένα, τὰ μὲν
[59, 2]	μονομάχους καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα	ἀπλήστως	δαπανήσας τούς τε θησαυροὺς μεγάλους
[59, 10]	καὶ τῆς τοῦ αἵματος θέας	ἀπλήστως	εἶχεν. ὑπὸ δὲ δὴ τῆς
[59, 17]	ἰσχυρὸς ἐγένετο. ἐζεύχθη δὲ οὐχ	ἁπλῶς	δίοδός τις, ἀλλὰ καὶ ἀνάπαυλαι
[59, 15]	ἐν δὲ τῷ παρόντι πάσας	ἁπλῶς	τὰς τῶν ἐν τοῖς ἑκατοντάρχοις
[59, 28]	ὕβριζεν, ἐκκαρπούμενος ἐπ´ αὐτοῖς πάντας	ἁπλῶς,	τοὺς μὲν ἐθελοντὰς τοὺς δὲ
[59, 2]	ἐποίησε, τὸ δὲ δὴ πλεῖστον	ἀπὸ	γνώμης· οὐ γὰρ ὅτι τοῖς
[59, 17]	τῶν ἑταίρων ἐς τὴν θάλασσαν	ἀπὸ	τῆς γεφύρας ἔρριψε, συχνοὺς δὲ
[59, 25]	τριήρους τε ἐπέβη καὶ ὀλίγον	ἀπὸ	τῆς γῆς ἀπάρας ἀνέπλευσε, καὶ
[59, 13]	αὐτῆς ἐξ ἴσου τοῖς ἄλλοις	ἀπὸ	τοῦ βήματος, ὃ δὴ καὶ
[59, 18]	τῷ δεσμωτηρίῳ οἱ δὲ καὶ	ἀπὸ	τοῦ Καπιτωλίου κατακρημνιζόμενοι, καὶ ἕτεροι
[59, 29]	Ἀσίας ἄρχοντα, ἐπειδὴ τὸ γένος	ἀπὸ	τοῦ Κασσίου ἐκείνου τοῦ τὸν
[59, 7]	βουλομένοις θεάσασθαι, νομιζόμενον μέν που	ἀπὸ	τοῦ πάνυ ἀρχαίου καὶ δικάζειν
[59, 22]	προσέταξε τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον,	ἀπὸ	τοῦ φαλακροῦ μέχρι τοῦ φαλακροῦ
[59, 14]	βατραχίδα ἐνδύνοντι καὶ διὰ τοῦτ´	ἀπὸ	τοῦ χρώματος τοῦ πρασίνου καλουμένῳ
[59, 17]	ἐποιήθη, ἐγένετο. καί τι καὶ	ἀπὸ	τούτου ὠγκώθη, λέγων ὅτι καὶ
[59, 17]	γένηται, ἔς τε τὸ ζεῦγμα	ἀπὸ	τῶν Βαύλων ἐσέβαλε, παμπληθεῖς καὶ
[59, 20]	Ἀντωνίου μᾶλλον ἢ τοῦ Αὐγούστου	ἀπόγονος	δοκεῖν εἶναι ἠθέλησε· καὶ προεῖπέ
[59, 22]	ᾔτησέ τε τὰς τῶν Γαλατῶν	ἀπογραφάς,	καὶ ἐξ αὐτῶν τοὺς πλουσιωτάτους
[59, 3]	εὐθὺς καὶ ἱέρειαν τοῦ Αὐγούστου	ἀποδείξας	πάντα αὐτῇ καθάπαξ, ὅσα ταῖς
[59, 14]	καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον αὐτὸν	ἀποδείξειν.	καὶ πάντως ἂν καὶ τοῦτ´
[59, 28]	τὰ ἐν αὐτῷ τῷ παλατίῳ	ἀποδειχθέντα,	καὶ τὰς γυναῖκας τὰς τῶν
[59, 24]	τὰ τῶν ὑπάτων ἔργα ὁπόταν	ἀποδημήσωσι	μέλει, πάντα αὐτὰ ἐπιτετελεκέναι· ὅπως
[59, 8]	ἀντίψυχοί οἱ ἀποθανεῖν ἐθελήσαντες λήψεσθαι,	ἀποδοῦναι	τὴν ὑπόσχεσιν ἠναγκάσθησαν, ἵνα μὴ
[59, 2]	ἑαυτοῦ δή, τοῖς τε ἄλλοις	ἀποδοὺς	μεγαλοψυχίας τινὰ δόξαν παρὰ τοῖς
[59, 8]	αὐτοῦ ὡς καὶ ἀντίψυχοί οἱ	ἀποθανεῖν	ἐθελήσαντες λήψεσθαι, ἀποδοῦναι τὴν ὑπόσχεσιν
[59, 16]	γὰρ μισοῦσί σε καὶ πάντες	ἀποθανεῖν	εὔχονται· καὶ φονεύσουσί γε, ἂν
[59, 19]	καλῶς εἶπε. τοῦτον μὲν οὖν	ἀποθανεῖν	κελεύσας ἀφῆκε, γυναικί τινι ὧν
[59, 3]	καὶ τὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν	ἀποθανόντων	αὐτός τε πλεύσας καὶ αὐτὸς
[59, 11]	καὶ ὁ Γάιος· καὶ αὐτὴν	ἀποθανοῦσαν	τότε ἐπῄνεσε μὲν ὁ ἀνήρ,
[59, 19]	οὐκ ἔδει με τοιοῦτον λόγον	ἀποκεκρύφθαι.	Δομίτιος μὲν δὴ καταγνωσθεὶς μηκέτι
[59, 13]	μεσημβρίαν ἐς τὰ θέατρα ἐσιόντος,	ἀποκναιόμενοι	ἐκακοῦντο) καὶ ὅτι μήτε ἀεὶ
[59, 10]	πάνθ´ ὅσα βούλοιτο δρᾶσαι, καὶ	ἀποκτεῖναι	τῶν τε ἄλλων πολλοὺς καὶ
[59, 29]	Κασσίου ἐκείνου τοῦ τὸν Καίσαρα	ἀποκτείναντος	εἶχεν, ὑποπτεύσας μετεπέμψατο αὐτὸν δεδεμένον,
[59, 20]	ἐν αὐτοῖς ποιησάντων καὶ θηρία	ἀποκτεινάντων,	ὅπερ που καθ´ ἕκαστον ἔτος
[59, 22]	τινὰ νικήσας μήτε πολέμιόν τινα	ἀποκτείνας	ἐπωνομάσθη. ἐκείνων μὲν γὰρ ὀλίγους
[59, 29]	δῆθεν, ἀπέκτειναν ἐν στενωπῷ τινι	ἀπολαβόντες.	καὶ αὐτοῦ πεσόντος οὐδεὶς τῶν
[59, 16]	κακὸν καὶ πάντων τῶν ἡδίστων	ἀπολαύσεις,	καὶ προσέτι καὶ τιμηθήσῃ ὑπ´
[59, 25]	τὴν μὲν βουλὴν ὀλίγου ἐδέησεν	ἀπολέσαι	πᾶσαν, ὅτι μὴ τὰ ὑπὲρ
[59, 17]	ἔχουσι περιπλεύσας κατέδυσεν, ὥστε καὶ	ἀπολέσθαι	τινάς· οἱ γὰρ πλείους καίπερ
[59, 10]	δὲ οὐ τὸ πλῆθος τῶν	ἀπολλυμένων	οὕτω τι δεινόν, καίπερ δεινὸν
[59, 26]	τόν τε Διόνυσον τόν τε	Ἀπόλλω	τούς τε ἄλλους, οὐχ ὅτι
[59, 28]	νεὼν ὃν οἱ Μιλήσιοι τῷ	Ἀπόλλωνι	καὶ μέγαν καὶ ὑπερκαλλῆ ἐποίουν
[59, 29]	τοῦτον τὸν Κάσσιον τὸν Χαιρέαν.	Ἀπολλώνιός	τέ τις Αἰγύπτιος οἴκοι τε
[59, 10]	τε ἄλλους τοὺς δι´ ἐκείνους	ἀπολομένους,	τὸ δ´ ἀληθὲς διὰ τὰς
[59, 27]	ὑπὸ τοῦ Γαΐου ὡς καὶ	ἀπολούμενος	(ἐφ´ οἷς γὰρ οἱ Πάρθοι
[59, 16]	κἀκ τούτου καθ´ ἕκαστον τῶν	ἀπολωλότων	ἐπεξιὼν ἀπέφαινεν, ὥς γε ἐδόκει,
[59, 9]	ἐπανέβη, κἀντεῦθεν πολλὰ καὶ δεινὰ	ἀπομαντευσάμενος	κυνίδιόν τέ τι ὃ ἐσενηνόχει
[59, 30]	Ἀσιατικὸς ἀνὴρ ὑπατευκώς ἀνῆλθεν εἰς	ἄποπτόν	τι χωρίον καὶ ἐκβοήσας ἔφη
[59, 21]	αὐτῶν ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα ὑπομένειν	ἀπορεῖν	δοκεῖν, καὶ τὸ ἀξίωμά σφισι
[59, 3]	ἁρπάσας, ἄλλας δὲ συνοικούσας τισὶν	ἀποσπάσας,	ἔπειτα αὐτὰς πλὴν μιᾶς ἐμίσησε·
[59, 8]	τάξει τῆς ἀρχῆς ἣν ἦρξαν	ἀποφαίνεσθαι.	τήν τε θυγατέρα αὐτοῦ ἐκβαλὼν
[59, 18]	ἄλλα μὲν φρονεῖ ἄλλα δ´	ἀποφαίνεται.	Ἰούνιός τέ τις Πρίσκος στρατηγὸς
[59, 0]	Καῖσαρ Γερμανικὸς τὸ βʹ Λ.	Ἀπρώνιος	Λ. υἱ. Καισιανός Γ. Καῖσαρ
[59, 13]	δὴ ἡμέρας ἦρξε, καίτοι Λουκίῳ	Ἀπρωνίῳ	τῷ συνάρχοντι ἓξ μῆνας ἐπιτρέψας·
[59, 4]	παύσας πλείστους ὅσους ἐπ´ αὐτοῖς	ἀπώλεσε.	καὶ τοῖς συστᾶσιν ἐπί τε
[59, 18]	ὅτι ἠπάτησέ με καὶ μάτην	ἀπώλετο·	ζῆν γὰρ ἐδύνατο" ~ἐν τούτοις
[59, 8]	καὶ τῇ ἀρρωστίᾳ αὐτοῦ ἐφεδρεύσας	ἀπώλετο,	Πούπλιος δὲ Ἀφράνιος Ποτῖτος δημότης
[59, 13]	ἀπηλλαγμένους ἐκ τῶν θεάτρων συλλαμβάνων	ἀπώλλυεν.	αἰτίαι δὲ ἐς τὰ μάλιστα
[59, 22]	οὗτοι μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ	ἀπώλοντο·	ἀμέλει εἷς τις αὐτῶν Ἰούλιος
[59, 25]	δὲ χρυσίον ἔρριψε, καὶ πολλοὶ	ἀπώλοντο	διαρπάζοντες· σιδήρια γὰρ μικρὰ ἄττα
[59, 13]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων μονομαχήσαντες	ἀπώλοντο.	καὶ ἦν ἔξω τῶν φόνων
[59, 29]	μετεπέμψατο αὐτὸν δεδεμένον, προέλεγε δ´	ἄρα	αὐτῷ τὸ δαιμόνιον τοῦτον τὸν
[59, 12]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τῆς	Ἀραβίας	τινά, τῷ τε Ῥυμητάλκῃ τὰ
[59, 12]	μὲν τὴν τῶν Ἰτυραίων τῶν	Ἀράβων,	Κότυϊ δὲ τήν τε Ἀρμενίαν
[59, 20]	αὐτοῖς· ἅτε δὲ ἐκείνων τε	ἀργοτέρων	ὑπὸ τοῦ πολλῷ χρόνῳ μηδὲν
[59, 25]	δὲ δῆμον ἀθροίσας πολὺ μὲν	ἀργύριον	ἐκ μετεώρου τινὸς πολὺ δὲ
[59, 22]	κατεφόνευσε. καὶ τοῖς τε στρατιώταις	ἀργύριον	ἐπὶ τούτῳ, καθάπερ πολεμίων τινῶν
[59, 22]	μαθὼν ὅτι οὐκ εἴη οἱ	ἀργύριον,	ᾔτησέ τε τὰς τῶν Γαλατῶν
[59, 24]	κείμενον προσεκύνησαν, καὶ ἔτι καὶ	ἀργύριον	κατὰ τὸ ἐπὶ τοῦ Αὐγούστου
[59, 28]	τὸ χρυσίον καὶ ἐς τὸ	ἀργύριον	τὸ συλλεγόμενον ἀπ´ αὐτῶν ἐμβάλλων
[59, 15]	ταῦτα ἐξικνεῖτο, τρίτην τοιαύτην ἀφορμὴν	ἀργυρισμοῦ	ἐπενόησε. Γναῖος Δομίτιος Κορβούλων βουλευτής,
[59, 22]	ἔδωκε, καὶ ξιφίδια τρία τῷ	Ἄρει	τῷ Τιμωρῷ ἐς τὴν Ῥώμην
[59, 6]	πάνθ´ ὅσα ἂν καὶ ἐκείνοις	ἀρέσῃ	ποιήσειν ὑπέσχετο, καὶ υἱὸς καὶ
[59, 13]	ὅτι μήτε ἀεὶ πάντας τοὺς	ἀρέσκοντας	αὐτῷ ἐπῄνουν καί τινας καὶ
[59, 8]	βαρὺς αὐτῷ ὑπό τε τῆς	ἀρετῆς	καὶ ὑπὸ τῆς συγγενείας ἦν
[59, 20]	δέ ποτε καὶ ὑπὲρ τὸν	ἀριθμὸν	γένοιντο, διομολογουμένων πρὸς ἀλλήλους, τὸ
[59, 0]	τρία ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ	ἀριθμούμενοι	οἵδε ἐγένοντο. Μ. Ἀκύλας Γ.
[59, 14]	καὶ ὑπὲρ τὸν νόμον τῷ	ἀριθμῷ	τῶν μονομαχούντων χρῆσθαι, καὶ πολλάκις
[59, 14]	τοῦτο ποιήσας ἔπειτα τούς τε	ἀρίστους	καὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους σφῶν φαρμάκῳ
[59, 13]	καὶ αὐτῷ τῇ μὲν προτέρᾳ	ἄρκτοι	πρὸς ταῖς τῶν ἵππων ἁμίλλαις
[59, 7]	ἄθλων ἐτίθετο, τότε δὲ καὶ	ἄρκτους	τετρακοσίας μεθ´ ἑτέρων Λιβυκῶν θηρίων
[59, 7]	τὴν Τροίαν ἵππευσαν, καὶ τὸ	ἅρμα	τὸ πομπικὸν ἐφ´ οὗ ἤχθη
[59, 13]	τε αὐτῆς ἐπ´ ἐλεφάντων ἐν	ἁρμαμάξῃ	ἐς τὸν ἱππόδρομον ἐσήγαγε, καὶ
[59, 14]	τὸ χωρίον ἐν ᾧ τὰ	ἅρματα	ἤσκει καλεῖσθαι. καὶ ἕνα γε
[59, 5]	καὶ ἐς ἀγώνισμα πολλῶν προῆλθεν·	ἅρματά	τε γὰρ ἤλασε καὶ ἐμονομάχησεν
[59, 5]	ἤρχετο μὲν καὶ ὑπὸ τῶν	ἁρματηλατούντων	καὶ ὑπὸ τῶν ὁπλομαχούντων, ἐδούλευε
[59, 17]	διὰ τῆς αὐτῆς γεφύρας ἐφ´	ἅρματος,	χιτῶνα χρυσόπαστον ἐνδύς· ἦγον δὲ
[59, 27]	ἐπειδὴ μηδεμίαν τιμωρίαν ἐπὶ τῇ	Ἀρμενίᾳ	ἐδεδώκει, κατέπληξέ τε ἀπαντήσας αὐτῷ
[59, 12]	Ἀράβων, Κότυϊ δὲ τήν τε	Ἀρμενίαν	τὴν σμικροτέραν καὶ μετὰ τοῦτο
[59, 9]	ἐσθῆτι τῇ βουλευτικῇ, καὶ πρὶν	ἄρξαι	τινὰ ἀρχὴν δι´ ἧς ἐς
[59, 27]	ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος μὲν οὖν ἐκεῖθεν	ἀρξάμενος	πάντας καὶ μετὰ τοῦτο τοὺς
[59, 22]	καὶ τῆς Γερμανίας δέκα ἔτεσιν	ἄρξαντα,	ἀπέκτεινεν, ὅτι τοῖς στρατιώταις ᾠκείωτο·
[59, 16]	ἀλλὰ καὶ ἀσεβεῖτε πρὸς τὸν	ἄρξαντά	ποτε ὑμῶν οὕτω διακείμενοι. κἀκ
[59, 20]	καὶ τοῦ Γναίου Πίσωνος υἱὸς	ἄρξας	τῆς Ἀφρικῆς ἔτυχεν, ἐφοβήθη μὴ
[59, 3]	γυναῖκα μίαν μὲν ἐκδιδομένην ἀνδρὶ	ἁρπάσας,	ἄλλας δὲ συνοικούσας τισὶν ἀποσπάσας,
[59, 9]	καὶ ἐξ αὐτῶν πλεῖστα τοῖς	ἁρπάσασιν	αὐτὰ διέδωκε, τῷ μὲν φαύλῳ
[59, 26]	τε ἄλλους, οὐχ ὅτι τοὺς	ἄρρενας	ἀλλὰ καὶ τὰς θηλείας, ὑπεκρίνετο,
[59, 26]	καὶ θύρσον εἶχε, τοτὲ δὲ	ἀρρενωπός,	καὶ ῥόπαλον καὶ λεοντῆν ἢ
[59, 8]	μὲν οὖν ὡς καὶ τῇ	ἀρρωστίᾳ	αὐτοῦ ἐφεδρεύσας ἀπώλετο, Πούπλιος δὲ
[59, 17]	λάφυρα συνηκολούθησε, καὶ Δαρεῖος ἀνὴρ	Ἀρσακίδης,	ἐν τοῖς ὁμηρεύουσι τότε τῶν
[59, 27]	ἄλλα λαμπρῶς ἡγεμόνευσε, καὶ τὸν	Ἀρτάβανον	καὶ ἐκείνῃ ἐπιβουλεύοντα, ἐπειδὴ μηδεμίαν
[59, 26]	θηλείας, ὑπεκρίνετο, Ἥρα τε καὶ	Ἄρτεμις	καὶ Ἀφροδίτη πολλάκις ἐγίγνετο. πρὸς
[59, 28]	ὅτι τὴν μὲν Ἔφεσον ἡ	Ἄρτεμις	τὴν δὲ Πέργαμον ὁ Αὔγουστος
[59, 9]	ἐὰν ἐπὶ τοῖς πολλοῖς αἱ	ἀρχαὶ	αὖθις γένωνται καὶ τὰ ὄντα
[59, 29]	ἐκεῖνοι ἦσαν. ἄλλως τε γὰρ	ἀρχαιότροπός	τις ἀνὴρ ὁ Χαιρέας ἦν,
[59, 7]	μέν που ἀπὸ τοῦ πάνυ	ἀρχαίου	καὶ δικάζειν τινὰς ἐν τῷ
[59, 20]	εἵλετο. ἀπέδωκε μὲν γὰρ τὰς	ἀρχαιρεσίας	αὐτοῖς· ἅτε δὲ ἐκείνων τε
[59, 20]	ᾑροῦντο. περὶ μὲν οὖν τὰς	ἀρχαιρεσίας	ταῦτ´ ἔπραξεν, οὕτω δὲ δὴ
[59, 9]	πᾶσιν ἤρεσεν· ὅτι δὲ τὰς	ἀρχαιρεσίας	τῷ τε δήμῳ καὶ τῷ
[59, 4]	τούτοις εἰκόνας τε ἀπαγορεύσας κατ´	ἀρχὰς	μηδένα αὑτοῦ ἱστάναι, καὶ ἐς
[59, 22]	ᾧ πέντε ἔτεσι θᾶσσον τὰς	ἀρχὰς	παρὰ τοὺς νόμους αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν,
[59, 1]	ἐσελθεῖν ἐς τὸ βουλευτήριον ἐξῆν,	ἄρχειν	σφᾶς ἐπέτρεψε. τότε τε οὖν
[59, 0]	Ὡς αἱ Μαυριτανίαι ὑπὸ Ῥωμαίων	ἄρχεσθαι	ἤρξαντο. δ. Ὡς Γάιος Καῖσαρ
[59, 16]	τελευτήσεις. οὐδεὶς γὰρ ἀνθρώπων ἑκὼν	ἄρχεται,	ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον μὲν φοβεῖται,
[59, 8]	ἐδέδετο) καὶ τῇ τοῦ πάππου	ἀρχῇ	προστάξας, τὸν ἀδελφὸν ἢ καὶ
[59, 23]	στρατηγούς τέ τινας ἀναγκασθῆναι τὴν	ἀρχὴν	ἀπειπόντας κριθῆναι. κἀν τούτῳ καὶ
[59, 24]	ὁ Γάιος δωδεκάτῃ ἡμέρᾳ τὴν	ἀρχὴν	ἀπειπὼν ἠγγέλθη. τότε γὰρ παραλαβόντες
[59, 19]	αὐτὸν ὕστερον ὅτι καὶ τὴν	ἀρχὴν	αὐτοῦ κατηγόρησεν, ἀπεκρίνατο ὅτι οὐκ
[59, 3]	τοὺς ὅρκους τοὺς ἐς τὴν	ἀρχὴν	αὐτοῦ φέροντας καὶ ὑπὲρ ἐκείνων
[59, 10]	τά τε ἄλλα καὶ τὴν	ἀρχὴν	αὐτῷ μόνῳ συγκατέπραξε, μνησθείς, ἔς
[59, 9]	βουλευτικῇ, καὶ πρὶν ἄρξαι τινὰ	ἀρχὴν	δι´ ἧς ἐς τὴν γερουσίαν
[59, 13]	ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡλικίᾳ τηλικαύτην	ἀρχὴν	εἶχεν ἡγεῖτο. καὶ ταῦτα μὲν
[59, 13]	δὲ καὶ ἐνιστάμενος ἐς τὴν	ἀρχὴν	καὶ ἀπαλλαττόμενος ἀπ´ αὐτῆς ἐξ
[59, 6]	πολλὰ ἐκολάκευσε, τήν τε γὰρ	ἀρχὴν	κοινώσειν σφίσι καὶ πάνθ´ ὅσα
[59, 12]	τοῦ Πολέμωνος υἱεῖ τὴν πατρῴαν	ἀρχήν,	ψηφισαμένης δὴ τῆς βουλῆς, ἐχαρίσατο,
[59, 18]	ἐκ τῆς ἐν τῇ Παννονίᾳ	ἀρχῆς	ἀφιγμένος, ἥ τε γυνὴ αὐτοῦ
[59, 20]	δὴ διὰ ταῦτα αὐθημερὸν τῆς	ἀρχῆς	ἔπαυσε, τὰς ῥάβδους σφῶν προσυντρίψας,
[59, 8]	ἐκείνους ἐν τῇ τάξει τῆς	ἀρχῆς	ἣν ἦρξαν ἀποφαίνεσθαι. τήν τε
[59, 27]	ἐκ τῆς ἐν τῇ Συρίᾳ	ἀρχῆς	ὀνομαστὸς γενόμενος (τά τε γὰρ
[59, 1]	οὖν παραχρῆμα οὕτως αὐτὸν τῆς	ἀρχῆς	παρέλυσε, καὶ μετὰ τοῦτο ποιησάμενος
[59, 9]	ἐξ ἁπάσης καὶ τῆς ἔξω	ἀρχῆς	τοῖς τε γένεσι καὶ ταῖς
[59, 3]	ὁ Αὔγουστος ἐν τοσούτῳ τῆς	ἀρχῆς	χρόνῳ μόλις καὶ καθ´ ἓν
[59, 3]	τι μήτε τῶν ὀνομάτων τῶν	ἀρχικῶν	προσθέσθαι τι, μοναρχικώτατος ἐγένετο, ὥστε
[59, 29]	Κάσσιον τὸν τότε τῆς Ἀσίας	ἄρχοντα,	ἐπειδὴ τὸ γένος ἀπὸ τοῦ
[59, 20]	ὕπατον εὐθὺς ἀπέδειξε, τοὺς τότε	ἄρχοντας	καταλύσας, ὅτι τε ἐς τὰ
[59, 0]	ἄλλα ἔτη τρία ἐν οἷς	ἄρχοντες	οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Μ.
[59, 11]	οἵ τε δορυφόροι μετὰ τοῦ	ἄρχοντός	σφων καὶ χωρὶς οἱ ἱππῆς
[59, 6]	καὶ τοῦ Νιγρίνου τῶν τότε	ἀρχόντων,	καὶ μετὰ τοῦτο κατ´ ἔτος
[59, 3]	τὰς κατ´ ἔτος ὑπὸ τῶν	ἀρχόντων	καὶ ὑπὸ τῶν ἱερέων ὑπέρ
[59, 4]	τινὰς ἐφέρετο, καὶ νωθέστατα ἔστιν	ἃς	αὐτῶν μετεχειρίζετο. τά τε χρήματα
[59, 2]	τὰς ἑξήκοντα κατ´ ἄνδρα δραχμάς,	ἃς	ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ ἐς τοὺς
[59, 16]	ἐγένοντο, τῶν τε κακηγοριῶν ἅμα	ἃς	κατὰ τοῦ Τιβερίου πολλάκις ἐπεποίηντο
[59, 20]	ἐπὶ ταῖς τοῦ Αὐγούστου νίκαις	ἃς	τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει ἑορτήν, ὥσπερ
[59, 29]	ὕμνον τὸν ἐς ἑαυτὸν πεποιημένον	ᾆσαι	μετεπέπεμπτο δῆθεν, ἀπέκτειναν ἐν στενωπῷ
[59, 16]	τ´ εἰπὼν καὶ τὰ τῆς	ἀσεβείας	ἐγκλήματα ἐπαναγαγών, ἔς τε στήλην
[59, 4]	φίλους, ἐμίσει. τά τε τῆς	ἀσεβείας	ἐγκλήματα παύσας πλείστους ὅσους ἐπ´
[59, 6]	κακωθείς· τά τε ἐγκλήματα τῆς	ἀσεβείας,	οἷσπερ καὶ τὰ μάλιστα πονουμένους
[59, 16]	οὐ μόνον ἀδικεῖτε ἀλλὰ καὶ	ἀσεβεῖτε	πρὸς τὸν ἄρξαντά ποτε ὑμῶν
[59, 22]	κατέθετο, πολλὰ περὶ αὐτῶν καὶ	ἀσεβῆ	καὶ ἀσελγῆ τῷ συνεδρίῳ γράψας·
[59, 11]	πωλήσαντα θερμὸν ὕδωρ ἀπέκτεινεν ὡς	ἀσεβήσαντα.	~διαλιπὼν δ´ οὖν ὀλίγας ἡμέρας
[59, 28]	ἔχαιρον ὁμοῦ οἱ τῇ τε	ἀσελγείᾳ	αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἔς τε
[59, 24]	τὴν τοῦ Γαΐου καὶ τὴν	ἀσέλγειαν	αὐξήσειν, καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο
[59, 4]	ἐναντίος ἐπεφύκει ὥστε τὴν μὲν	ἀσέλγειαν	καὶ τὴν μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´
[59, 22]	περὶ αὐτῶν καὶ ἀσεβῆ καὶ	ἀσελγῆ	τῷ συνεδρίῳ γράψας· καὶ τῇ
[59, 16]	δὲ δὴ θαρσήσῃ, τιμωρεῖται τὸν	ἀσθενέστερον.	Γάιος μὲν ταῦτά τ´ εἰπὼν
[59, 28]	ὑπερεβάλετο. ~Γάιος δὲ ἐν τῇ	Ἀσίᾳ	τῷ ἔθνει τέμενός τι ἑαυτῷ
[59, 29]	Γάιον Κάσσιον τὸν τότε τῆς	Ἀσίας	ἄρχοντα, ἐπειδὴ τὸ γένος ἀπὸ
[59, 30]	τίς Γάιον ἀπέσφα ξεν" Οὐαλλέριος	Ἀσιατικὸς	ἀνὴρ ὑπατευκώς ἀνῆλθεν εἰς ἄποπτόν
[59, 18]	τε ἐφοδεύσασα καὶ τοὺς στρατιώτας	ἀσκοῦντας	ἰδοῦσα αἰτίαν ἔσχεν) οὐχ ὑπέμειναν
[59, 26]	καὶ ἔφη καὶ σύ με	ἀσπάζῃ,	μισῶν οὕτω τὸν αὐτοκράτορα; ἀκούσαντες
[59, 7]	βαδίζοιεν καὶ μὴ πράγματα ἔχοιεν	ἀσπαζόμενοί	τινες αὐτόν (πρότερον γὰρ καὶ
[59, 17]	ἐπενέδυ, ξίφος τε παρεζώσατο καὶ	ἀσπίδα	ἔλαβε καὶ δρυῒ ἐστεφανώσατο, κἀκ
[59, 26]	καὶ λεοντῆν ἢ καὶ κράνος	ἀσπίδα	τε ἐφόρει. λειογένειος αὖ καὶ
[59, 0]	ὕπ. Π. Νώνιος Μ. υἱ.	Ἀσπρήνας	Γ. Καῖσαρ Γερμανικὸς τὸ βʹ
[59, 2]	διέλυσε, τοῦτ´ ἔστι τοῖς μὲν	ἀστικοῖς	ἀνὰ πέντε καὶ εἴκοσι καὶ
[59, 2]	δραχμῶν ἀπέδωκε. τοῖς τε γὰρ	ἀστικοῖς	καὶ τοῖς νυκτοφύλαξι, τοῖς τε
[59, 28]	μηχανῆς τινος ἀντεβρόντα καὶ ταῖς	ἀστραπαῖς	ἀντήστραπτε· καὶ ὁπότε κεραυνὸς καταπέσοι,
[59, 18]	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῖς ἐξελαυνομένοις	ἀσφάλεια	ἦν, ἀλλὰ καὶ ἐκείνων πολλοὶ
[59, 16]	τό τε ἡδὺ καὶ τὸ	ἀσφαλὲς	τὸ σεαυτοῦ μόνον ὡς καὶ
[59, 8]	ὁ Γάιος σωθῇ, τελευτήσειν ὑποσχόμενος,	Ἀτάνιός	τέ τις Σεκοῦνδος ἱππεύς τε
[59, 20]	μὲν γὰρ τὰς ἀρχαιρεσίας αὐτοῖς·	ἅτε	δὲ ἐκείνων τε ἀργοτέρων ὑπὸ
[59, 6]	καὶ ἠλπίζετο παντὸς μᾶλλον ἀληθεύσειν	ἅτε	μηδὲν διπλοῦν ὑπὸ τῆς νεότητος
[59, 3]	αὐτὸν ὑπομένοντες οὔτ´ ἀτιμάσαι θαρσοῦντες,	ἅτε	μηδέπω τὴν τοῦ νεανίσκου γνώμην
[59, 3]	γὰρ τιμῆσαι αὐτὸν ὑπομένοντες οὔτ´	ἀτιμάσαι	θαρσοῦντες, ἅτε μηδέπω τὴν τοῦ
[59, 25]	ἀπώλοντο διαρπάζοντες· σιδήρια γὰρ μικρὰ	ἄττα	αὐτοῖς, ὥς φασί τινες, ἀνεμέμικτο.
[59, 16]	χρηστὸν παρ´ ὑμῶν προσδέχεσθαι. τοιαῦτα	ἄττα	εἰπὼν αὐτὸν δὴ τὸν Τιβέριον
[59, 4]	πλήθει τε ἀνθρώπων καὶ ἐρημίᾳ	αὖ	ἔχαιρεν, αἰτούμενός τέ τι καὶ
[59, 26]	κράνος ἀσπίδα τε ἐφόρει. λειογένειος	αὖ	καὶ μετὰ τοῦτο πωγωνίας ἐφαντάζετο,
[59, 4]	τέ τι καὶ μὴ αἰτούμενος	αὖ	ὠργίζετο. ὀξύτατά τε πρὸς πράξεις
[59, 3]	εὐσεβῶς ποιήσας· ταύτην τε γὰρ	Αὔγουστάν	τε εὐθὺς καὶ ἱέρειαν τοῦ
[59, 13]	ὅτι μεγαλύνοντες αὐτὸν ἐπεβόων νεανίσκε	Αὔγουστε·	οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι νέος
[59, 7]	καὶ μετὰ τῶν συνιερέων τῶν	Αὐγουστείων	συνεθεάσατο. ὅπως τε μηδεμία τινὶ
[59, 9]	Τιβέριος ἐξεδήμησε, πάντας κατὰ τὸν	Αὔγουστον	προέγραψε· καὶ ἔμπρησίν τινα μετὰ
[59, 3]	ἐγένετο, ὥστε πάντα ὅσα ὁ	Αὔγουστος	ἐν τοσούτῳ τῆς ἀρχῆς χρόνῳ
[59, 28]	Ἄρτεμις τὴν δὲ Πέργαμον ὁ	Αὔγουστος	τὴν δὲ Σμύρναν ὁ Τιβέριος
[59, 20]	τοῦ Ἀντωνίου μᾶλλον ἢ τοῦ	Αὐγούστου	ἀπόγονος δοκεῖν εἶναι ἠθέλησε· καὶ
[59, 3]	τε εὐθὺς καὶ ἱέρειαν τοῦ	Αὐγούστου	ἀποδείξας πάντα αὐτῇ καθάπαξ, ὅσα
[59, 24]	αὐτὰ ἅπερ καὶ τοῖς τοῦ	Αὐγούστου	γίγνηται. καί τινα καὶ οἱ
[59, 24]	ἀργύριον κατὰ τὸ ἐπὶ τοῦ	Αὐγούστου	ἔθος ἰσχῦσαν, ὡς καὶ αὐτῷ
[59, 7]	καὶ πολλάκις καὶ ὑπὸ τοῦ	Αὐγούστου	ἐν ταῖς θεριναῖς πανηγύρεσι γενόμενον,
[59, 0]	καὶ Καλλιγόλου. β. Ὡς τὸ	Αὐγούστου	ἡρῷον ὡσιώθη. γ. Ὡς αἱ
[59, 3]	οὕτως ἐπαινῶν ὡς τοῦ τε	Αὐγούστου	καὶ τοῦ Γερμανικοῦ τὸν δῆμον
[59, 7]	ἦν γὰρ ἡ τελευταία τοῦ	Αὐγούστου.	καὶ τοῦτο μὲν καὶ ἐπ´
[59, 3]	ἐκόμισε καὶ ἐς τὸ τοῦ	Αὐγούστου	μνῆμα κατέθετο, τὸ ἱμάτιον τὸ
[59, 20]	καὶ ὅτι ἐπὶ ταῖς τοῦ	Αὐγούστου	νίκαις ἃς τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει
[59, 20]	ἄν τε ἐπὶ τῇ τοῦ	Αὐγούστου	νίκῃ ἄθυτοι γένωνται. ἐκείνους μὲν
[59, 5]	τοῦ Γαΐου ὅσον τὰ τοῦ	Αὐγούστου	παρ´ ἐκεῖνα παρενεγκεῖν. Τιβέριος μὲν
[59, 21]	ὁ πρόπαππος· Ἀντωνίου τοῦτο Αἰγύπτιον,	Αὐγούστου	τὸ νικητήριον. κἀν τούτῳ τήν
[59, 27]	ὑπηγάγετο καὶ θῦσαι ταῖς τοῦ	Αὐγούστου	τοῦ τε Γαΐου εἰκόσιν ἠνάγκασε,
[59, 9]	καταλέγει) περὶ δὲ δὴ τοῦ	Αὐγούστου	τοῦ τε Γαΐου τά τε
[59, 7]	τούτου τὸ ἡρῷον τὸ τοῦ	Αὐγούστου	ὡσίωσε, τὴν ἐπινίκιον στολὴν ἐνδύς.
[59, 3]	πάππον προσωνόμαζε, τῶν αὐτῶν τῷ	Αὐγούστῳ	τιμῶν παρὰ τῆς βουλῆς τυχεῖν
[59, 16]	ἐξεπήδησεν, ἔς τε τὸ προάστειον	αὐθημερὸν	ἐξώρμησεν· ἡ δὲ δὴ γερουσία
[59, 20]	ἐκείνους μὲν δὴ διὰ ταῦτα	αὐθημερὸν	τῆς ἀρχῆς ἔπαυσε, τὰς ῥάβδους
[59, 16]	χρηματίσαι ἠδυνήθησαν· τῇ δ´ ὑστεραίᾳ	αὖθις	ἀθροισθέντες ἐπαίνους τε αὐτοῦ πολλοὺς
[59, 26]	ἔστιν ὅτε ἐκράτει, καὶ κεραυνὸν	αὖθις	ἀνέτεινε. παρθένῳ τε κυνηγετικῇ ἢ
[59, 23]	τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν, ὥστε καὶ	αὖθις	ἀπειπεῖν μήτε ἐπαίνου τι μήτε
[59, 9]	ἐπὶ τοῖς πολλοῖς αἱ ἀρχαὶ	αὖθις	γένωνται καὶ τὰ ὄντα ἐξαναλωθῇ
[59, 23]	αὐτοῖς, ὑφ´ ὧν καὶ αὐτῶν	αὖθις	ἐτιμήθη. καὶ τοῦτο μὲν ὕστερον
[59, 26]	μάλιστα συνεῖναι προεφασίσατο, καὶ Ποσειδῶν	αὖθις,	ὅτι τοσοῦτον θαλάσσης μέτρον ἔζευξε,
[59, 24]	ἐχρημάτισαν δὲ οὔτε τότε οὔτε	αὖθις	οὐδέν, μέχρις οὗ ὁ Γάιος
[59, 23]	πολλὴν νωθείαν προσποιουμένου. ἑτέρους δὲ	αὖθις	πλείους τε πεμφθέντας (πρὸς γὰρ
[59, 11]	πλὴν τῆς ὁσίας ἕνεκα, μήτ´	αὖθίς	ποτε ποιηθῆναι. αἰτίαν τε πάντες
[59, 8]	δικάσαι ἐθελῆσαι, ἀλλ´ ἐκείνῳ πάντα	αὖθις	τὰ τοιαῦτα ἐγχειρίσαι· ὁ δὲ
[59, 13]	ἐγκεχειρικέναι. ~μετὰ δὲ τοῦτο ὑπατεύσας	αὖθις	τὸν μὲν τοῦ Διὸς ἱερέα
[59, 20]	καὶ διὰ τοῦτο ὑπ´ αὐτοῦ	αὖθις	τοῦ Γαΐου κατελύθησαν. κἀκ τούτου
[59, 24]	τοῦ Γαΐου καὶ τὴν ἀσέλγειαν	αὐξήσειν,	καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπυνθάνοντο τόν
[59, 23]	πολλάκις τινὰ οὐχ ὡς καὶ	αὔξησιν	τῆς λαμπρότητος ἀλλ´ ὡς καθαίρεσιν
[59, 6]	ὑπατεύειν· οὐ μὴν καὶ προσεδέξατο	αὐτά,	ἀλλ´ ἐπειδὴ ἐκεῖνοι τὸν ἕκμηνον
[59, 6]	μεταβάληται, δόγμα ποιῆσαι κατ´ ἔτος	αὐτὰ	ἀναγιγνώσκεσθαι. ~ἐκ δὲ τούτου τὸ
[59, 24]	τοῖς τῆς Δρουσίλλης γενεσίοις τὰ	αὐτὰ	ἅπερ καὶ τοῖς τοῦ Αὐγούστου
[59, 28]	πικρῶς τινα διανομοθετήσας ἐς λεύκωμα	αὐτὰ	βραχυτάτοις γράμμασιν ἐσέγραψε καὶ ἀφ´
[59, 1]	καίπερ ὁ Τιβέριος πολλαχῇ τὰ	αὐτὰ	γράψας, ὡς καὶ ἰσχύν τινα
[59, 9]	ἐξ αὐτῶν πλεῖστα τοῖς ἁρπάσασιν	αὐτὰ	διέδωκε, τῷ μὲν φαύλῳ ἐχαρίσατο,
[59, 13]	ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἀφειμένων, δι´	αὐτὰ	ἐκεῖνα δι´ ἃ ὑπὸ τοῦ
[59, 24]	ἔργα ὁπόταν ἀποδημήσωσι μέλει, πάντα	αὐτὰ	ἐπιτετελεκέναι· ὅπως δὲ δὴ μὴ
[59, 1]	ἠγνόησεν) ἐπεὶ δὲ πολλοί τε	αὐτὰ	ᾔδεσαν, καὶ ἔμελλεν ἐκ μὲν
[59, 28]	τοὺς τῶν σεμνοτάτων, οὓς ἐς	αὐτὰ	καθίζων ὕβριζεν, ἐκκαρπούμενος ἐπ´ αὐτοῖς
[59, 23]	ταλαιπώρως διάγειν. ἐπεὶ δὲ μαθόντες	αὐτὰ	οἱ βουλευταὶ ἄλλα τέ τινα
[59, 22]	ὑπερπλουτῶν ὥστε καὶ ἐπιβουλευθῆναι δι´	αὐτά,	ὅμως ἐξ ἐπωνυμίας ἀπεσφάγη· οὕτως
[59, 15]	καταλιπεῖν ἐθελήσαντες περιῆσαν, τῷ Γαΐῳ	αὐτὰ	τελευτῶντες χαρίσωνται· ἵνα γὰρ δὴ
[59, 16]	ἐγκλήματα ἐπαναγαγών, ἔς τε στήλην	αὐτὰ	χαλκῆν εὐθὺς ἐγγραφῆναι ἐκέλευσε, καὶ
[59, 22]	Ῥώμην ἀνενεγκεῖν. ἐπειδή τε συχνὰ	αὐταῖς	δι´ ἐκεῖνον δῆλον ὅτι προεψήφιστο,
[59, 9]	ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐν τοῖς	αὐταρχήσασιν	ἐς τὴν τῆς οἰκείας νόμισιν
[59, 1]	τῷ Τιβερίῳ τῷ ἐγγόνῳ τὴν	αὐταρχίαν	κατέλιπεν· ὁ δὲ δὴ Γάιος
[59, 1]	καὶ ἐδόκει, λήψεσθαι, ἀνατρέψαι μᾶλλον	αὐτὰς	δι´ ἐκείνης ἢ συγκρύψαι ἠθέλησε.
[59, 15]	πατὴρ αὐτοῦ ἔπεμψεν ἄλλῳ τινὶ	αὐτὰς	καὶ μὴ τῷ αὐτοκράτορι κατελελοίπεσαν,
[59, 3]	δὲ συνοικούσας τισὶν ἀποσπάσας, ἔπειτα	αὐτὰς	πλὴν μιᾶς ἐμίσησε· πάντως δ´
[59, 17]	καὶ καταλύσεις, ὥστε καὶ ὕδωρ	αὐτὰς	πότιμον ἐπίρρυτον ἔχειν, ἐποιήθησαν. ἐπειδή
[59, 16]	Καπιτώλιον ἀναγομένης καὶ ὕμνων ἐπ´	αὐτῇ	διὰ τῶν εὐγενεστάτων παίδων ᾀδομένων,
[59, 29]	Ῥώμην προσήχθη τε αὐτῷ ἐν	αὐτῇ	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν ᾗ
[59, 19]	εἰκόνα τινὰ αὐτοῦ στήσας ἐπίγραμμα	αὐτῇ	ἐπέγραψε δηλῶν ὅτι ἕβδομον καὶ
[59, 18]	τέλος ἐγένετο, καὶ αἰτίαν καὶ	αὐτὴ	θανάτου πολλοῖς παρέσχεν· ἐξαναλωθεὶς γὰρ
[59, 3]	ἱέρειαν τοῦ Αὐγούστου ἀποδείξας πάντα	αὐτῇ	καθάπαξ, ὅσα ταῖς ἀειπαρθένοις ὑπάρχει,
[59, 17]	τις, ἀλλὰ καὶ ἀνάπαυλαι ἐν	αὐτῇ	καὶ καταλύσεις, ὥστε καὶ ὕδωρ
[59, 9]	ἐν δ´ οὖν τῇ νουμηνίᾳ	αὐτῇ	Μαχάων τις δοῦλος ἐπί τε
[59, 3]	τὰς ἱπποδρομίας οἱ ἐν τῇ	αὐτῇ	προεδρίᾳ συνθεᾶσθαι, τό τε τάς
[59, 28]	πλέον ἐξήχθη, ὥστε καὶ ἐν	αὐτῇ	τῇ Ῥώμῃ ναὸν ἑαυτοῦ, τὸν
[59, 8]	μὴ ἐπιορκήσωσι. καὶ τούτοις μὲν	αὕτη	αἰτία τοῦ θανάτου ἐγένετο· ὁ
[59, 11]	βουλευτὴς ἔς τε τὸν οὐρανὸν	αὐτὴν	ἀναβαίνουσαν καὶ τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην
[59, 7]	ἑξαμήνου χρόνον τοῖς προαποδεδειγμένοις ἐς	αὐτὴν	ἀπέδωκε. ~μετὰ δὲ τοῦτο νοσήσας
[59, 11]	δὲ καὶ ὁ Γάιος· καὶ	αὐτὴν	ἀποθανοῦσαν τότε ἐπῄνεσε μὲν ὁ
[59, 8]	τοῖς γάμοις οὓς τῷ ἠγγυημένῳ	αὐτὴν	Γαΐῳ Καλπουρνίῳ Πίσωνι συνεώρταζε. πρὶν
[59, 22]	κελεύσας οἱ ἐν τοῖς κόλποις	αὐτὴν	διὰ πάσης τῆς ὁδοῦ ἔχουσαν
[59, 11]	μυριάδας ἔλαβε. τούτοις τε οὖν	αὐτὴν	ὁ Γάιος ἐτίμησε, καὶ τῷ
[59, 24]	ἀπειπὼν ἠγγέλθη. τότε γὰρ παραλαβόντες	αὐτὴν	οἱ ἐς τὸ ἔπειτα κεχειροτονημένοι
[59, 28]	καὶ πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ Δρουσίλλαν	αὐτὴν	ὀνομάσας ἔς τε τὸ Καπιτώλιον
[59, 11]	γυναῖκες γένωνται, αἵ τε γυναῖκες	αὐτήν,	ὁσάκις ἂν μαρτυρῶσί τι, ὀμνύωσι,
[59, 12]	γυναῖκα ἀναγκάσας, μὴ καὶ ἀνέγγυον	αὐτὴν	παρὰ τοὺς νόμους λάβῃ. καὶ
[59, 18]	πολλοῖς παρέσχεν· ἐξαναλωθεὶς γὰρ ἐς	αὐτὴν	πολλῷ πλείοσι διὰ τὰς οὐσίας
[59, 7]	τε μησὶ καὶ ἡμέραις δώδεκα	αὐτὴν	σχών· τὸν γὰρ λοιπὸν τοῦ
[59, 25]	ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε καὶ διασιλλοῦν	αὐτὴν	ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς τὴν
[59, 11]	ἔπραξαν· ἢ γὰρ μὴ πενθεῖν	αὐτὴν	ὡς ἄνθρωπον ἢ θρηνεῖν ὡς
[59, 17]	ἐκ μάχης, ἀνεκομίσθη διὰ τῆς	αὐτῆς	γεφύρας ἐφ´ ἅρματος, χιτῶνα χρυσόπαστον
[59, 23]	τὸ δ´ ἀληθὲς ὅτι διακορὴς	αὐτῆς	ἐγεγόνει, Μιλωνίαν Καισωνίαν ἔγημεν, ἣν
[59, 20]	δημοκρατίας ἐσώζετο, ἔργον δ´ οὐδὲν	αὐτῆς	ἐγίγνετο. καὶ διὰ τοῦτο ὑπ´
[59, 11]	ἄλλων θεῶν ἐπιμαρτυρίᾳ καὶ τῇ	αὐτῆς	ἐκείνης· ἐφ´ ᾧ πέντε καὶ
[59, 13]	τὴν ἀρχὴν καὶ ἀπαλλαττόμενος ἀπ´	αὐτῆς	ἐξ ἴσου τοῖς ἄλλοις ἀπὸ
[59, 11]	ὀμνύωσι, καὶ ἐν τοῖς γενεσίοις	αὐτῆς	ἑορτή τε ὁμοία τοῖς Μεγαλησίοις
[59, 13]	τῆς Δρουσίλλης γενέσια ἄγαλμα τε	αὐτῆς	ἐπ´ ἐλεφάντων ἐν ἁρμαμάξῃ ἐς
[59, 11]	ἐν τῇ ἀγορᾷ Ἀφροδίσιον ἄγαλμα	αὐτῆς	ἰσομέτρητον τῷ τῆς θεοῦ ἐπὶ
[59, 12]	Λολλίαν Παυλῖναν, αὐτὸν τὸν ἄνδρα	αὐτῆς	Μέμμιον Ῥήγουλον ἐγγυῆσαί οἱ τὴν
[59, 11]	τὴν Τροίαν περὶ τὸν τάφον	αὐτῆς	περιίππευσαν, καί οἱ τά τε
[59, 17]	ἀντιπέραν τῆς πόλεώς ἐστι, διέχον	αὐτῆς	σταδίους ἓξ καὶ εἴκοσι. πλοῖα
[59, 18]	ἦν, ἀλλ´ ἐφέσιμοι δίκαι ἀπ´	αὐτῆς	συχναὶ ἐγίγνοντο. καὶ τὰ μὲν
[59, 10]	εἶχεν. ὑπὸ δὲ δὴ τῆς	αὐτῆς	ὠμότητος, ἐπιλιπόντων ποτὲ τῶν τοῖς
[59, 2]	νῦν δὲ καὶ ἐς ὀρχηστάς	(αὐτίκα	γὰρ αὐτοὺς ἐπανήγαγε) καὶ ἐς
[59, 28]	τῶν γάμων ἔτεκε, τοῦτό τε	αὐτὸ	δαιμονίως προσεποιεῖτο, σεμνυνόμενος ὅτι ἐν
[59, 17]	ἐπὶ βῆμα ἐπὶ πλοίων καὶ	αὐτὸ	κατὰ μέσην που τὴν γέφυραν
[59, 20]	καὶ τοὺς Νομάδας τοὺς περὶ	αὐτὸ	προσέταξε· καὶ ἐξ ἐκείνου καὶ
[59, 26]	καὶ ὃς ἀπεκρίνατο (ἐρῶ γὰρ	αὐτὸ	τὸ λεχθέν) ὅτι μέγα παραλήρημα.
[59, 4]	παρέμενος, ὥστε καὶ ἐς στήλην	αὐτὸ	τοῦτ´ ἐγγραφῆναι, καὶ ναοὺς ἑαυτῷ
[59, 17]	κεκινδυνευκότας ἐπῄνεσεν, ἄλλα τε καὶ	αὐτὸ	τοῦτο εἰπών, ὅτι πεζῇ διὰ
[59, 14]	σφῶν φαρμάκῳ διέφθειρε. τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν ἵππων
[59, 2]	πέντε καὶ ἑβδομήκοντα. τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ περὶ τὰς τῆς
[59, 18]	ἀλλ´ ἑαυτοὺς προανάλωσαν. τὸ δ´	αὐτὸ	τοῦτο καὶ Τίτιος Ῥοῦφος ἐποίησεν,
[59, 14]	καὶ δὴ καὶ τοῖς ἐπ´	αὐτὸ	τοῦτο κληρουμένοις ὅτι μάλιστα (δύο
[59, 17]	νύκτα πᾶσαν εἱστιάθησαν, πολλοῦ μὲν	αὐτόθεν	φωτὸς πολλοῦ δὲ καὶ ἐκ
[59, 23]	σμικρότερα ἐψηφίσαντο, πρέσβεις τε ἐπ´	αὐτοῖς	ἄλλους κλήρῳ καὶ τὸν Κλαύδιον
[59, 4]	ἐγκλήματα παύσας πλείστους ὅσους ἐπ´	αὐτοῖς	ἀπώλεσε. καὶ τοῖς συστᾶσιν ἐπί
[59, 20]	ἀπέδωκε μὲν γὰρ τὰς ἀρχαιρεσίας	αὐτοῖς·	ἅτε δὲ ἐκείνων τε ἀργοτέρων
[59, 17]	καὶ χρήματά τε διὰ τοῦτ´	αὐτοῖς	ἔδωκε, καὶ μετὰ τοῦτο αὐτός
[59, 23]	καὶ ταῦθ´ οὕτω φρονῶν ὠργίζετο	αὐτοῖς,	εἴ ποτε ἐλάττω σφᾶς τῆς
[59, 16]	οὖν ὅπως τι χαρίσῃ πράξας	αὐτοῖς	ἐννόει, μήτ´ ἄν τι θρυλῶσι
[59, 26]	τούτῳ τοῦ Γαΐου καὶ φήσαντος	αὐτοῖς	κατηλλάχθαι πανηγύρεις τέ τινας ἐψηφίσαντο
[59, 28]	αὐτὰ καθίζων ὕβριζεν, ἐκκαρπούμενος ἐπ´	αὐτοῖς	πάντας ἁπλῶς, τοὺς μὲν ἐθελοντὰς
[59, 3]	τὸν δῆμον ἀναμιμνήσκων, καὶ ἑαυτὸν	αὐτοῖς	παρακατατιθέμενος. ~οὕτω γὰρ καὶ πρὸς
[59, 20]	καίτοι τῶν στρατηγῶν ἱπποδρομίαν ἐν	αὐτοῖς	ποιησάντων καὶ θηρία ἀποκτεινάντων, ὅπερ
[59, 21]	τὴν δόξαν τῶν ποτε χρησαμένων	αὐτοῖς	συμπωλῶν σφισιν. ἐπέλεγε γοῦν ἐφ´
[59, 8]	Κορνηλίαν Ὀρεστίλλαν, ἣν ἥρπασεν ἐν	αὐτοῖς	τοῖς γάμοις οὓς τῷ ἠγγυημένῳ
[59, 23]	ἡδέως ὑπεδέξατο, καὶ προαπήντησέ τε	αὐτοῖς,	ὑφ´ ὧν καὶ αὐτῶν αὖθις
[59, 23]	τιμήν τινα αὐτῷ φερόντων ἐπ´	αὐτοῖς	ὡς καὶ κρείττοσιν αὐτοῦ οὖσι
[59, 30]	καὶ εἴκοσι πράξας τοῖς ἔργοις	αὐτοῖς	ὡς οὐκ ἦν θεὸς ἔμαθεν.
[59, 25]	διαρπάζοντες· σιδήρια γὰρ μικρὰ ἄττα	αὐτοῖς,	ὥς φασί τινες, ἀνεμέμικτο. πυθόμενόν
[59, 26]	με ἀσπάζῃ, μισῶν οὕτω τὸν	αὐτοκράτορα;	ἀκούσαντες δὲ τοῦτο οἱ παρόντες
[59, 7]	καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς τὸν	αὐτοκράτορα	οἱ συντυγχάνοντές οἱ προσηγόρευον) ἀπεῖπε
[59, 15]	τινὶ αὐτὰς καὶ μὴ τῷ	αὐτοκράτορι	κατελελοίπεσαν, αὐτὸς ἑαυτῷ καὶ ἄνευ
[59, 5]	τυχεῖν αὐτοῦ. ~τοιούτῳ μὲν τότε	αὐτοκράτορι	οἱ Ῥωμαῖοι παρεδόθησαν, ὥστε τὰ
[59, 16]	ψεγόντων. ἐμοὶ μὲν γάρ" ἔφη	αὐτοκράτορι	ὄντι καὶ τοῦτο ποιεῖν ἔξεστιν,
[59, 24]	δὴ μὴ καὶ ἀντὶ τοῦ	αὐτοκράτορος	δόξωσί τι πεποιηκέναι, οὐδὲν τῶν
[59, 26]	καὶ πάντα μᾶλλον ἢ ἄνθρωπος	αὐτοκράτωρ	τε δοκεῖν εἶναι ἤθελε. καί
[59, 22]	ἤθροισε. καὶ ὑπ´ αὐτῶν ἑπτάκις	αὐτοκράτωρ,	ὥς που καὶ ἔδοξεν αὐτῷ,
[59, 26]	μὲν ἥρωα τῶν δὲ θεὸν	αὐτὸν	ἀνακαλούντων, δεινῶς ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν
[59, 19]	ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε. πάντως τ´ ἂν	αὐτὸν	ἀπέκτεινεν, εἰ καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν
[59, 14]	ὤμνυε, καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον	αὐτὸν	ἀποδείξειν. καὶ πάντως ἂν καὶ
[59, 29]	Καίσαρα ἀποκτείναντος εἶχεν, ὑποπτεύσας μετεπέμψατο	αὐτὸν	δεδεμένον, προέλεγε δ´ ἄρα αὐτῷ
[59, 25]	ἐφρόνησεν ὡς καὶ τὸν ὠκεανὸν	αὐτὸν	δεδουλωμένος, καὶ τοῖς στρατιώταις πολλὰ
[59, 16]	ὑμῶν προσδέχεσθαι. τοιαῦτα ἄττα εἰπὼν	αὐτὸν	δὴ τὸν Τιβέριον τῷ λόγῳ
[59, 27]	τῇ Σελήνῃ λέγοντος, καὶ ἐρωτήσαντος	αὐτὸν	εἰ ὁρῴη τὴν θεὸν συνοῦσαν
[59, 4]	ὅ τι ποιῆσαι χρὴ πρὸς	αὐτὸν	εἰδέναι, ἀλλ´ ὅσοι τι καὶ
[59, 29]	τὸν Χαιρέαν ὑπέμειναν, ἀλλὰ τηρήσαντες	αὐτὸν	ἐκ τοῦ θεάτρου ἐξελθόντα ἵνα
[59, 9]	γίγνονται (οὐ γὰρ ἔστιν ὅστις	αὐτὸν	ἐν τοῖς αὐταρχήσασιν ἐς τὴν
[59, 25]	μεγαλοφρονούμενον αὐτὸν ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως	αὐτὸν	ἐπαινέσειεν· ἂν γάρ τις ἐπὶ
[59, 13]	ἐκείνῳ δεινῶς ἠγανάκτει ὅτι μεγαλύνοντες	αὐτὸν	ἐπεβόων νεανίσκε Αὔγουστε· οὐ γὰρ
[59, 26]	ποτέ τις ἀνὴρ Γαλάτης ἰδὼν	αὐτὸν	ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ ἐν Διὸς
[59, 25]	τούτοις ἡσυχάζοι εἶχεν, ὅτι μεγαλοφρονούμενον	αὐτὸν	ἐπυνθάνετο, οὔθ´ ὅπως αὐτὸν ἐπαινέσειεν·
[59, 21]	εὑρίσκετο, καὶ αἱ δαπάναι ὑπερήπειγον	αὐτόν,	ἐς τὴν Γαλατίαν ἀφώρμησε, πρόφασιν
[59, 12]	ἐν στενωπῷ τινι ἰδὼν ἐκέλευσεν	αὐτὸν	ἐς τὸ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τοῦ
[59, 19]	προσεδόκησεν, ἔς τε τὸ συνέδριον	αὐτὸν	ἐσήγαγε καὶ λόγον κατ´ αὐτοῦ
[59, 27]	ἐκείνῳ. ἐκ γὰρ τούτων οὕτως	αὐτὸν	ἐτιθάσευσε καὶ ἱλεώσατο ὥστε μὴ
[59, 8]	ὁ μὲν γὰρ Τιβέριος οὕτως	αὐτὸν	ἐτίμησεν ὥστε μηδὲ ἔκκλητόν ποτε
[59, 17]	λέγων ὅτι καὶ ὁ Ποσειδῶν	αὐτὸν	ἐφοβήθη, ἐπεὶ ἔς γε τὸν
[59, 16]	ὁ Τιβέριος ἠδικήκει, οὐκ ὠφείλετε	αὐτὸν	ζῶντα τετιμηκέναι οὐ μὰ Δί´
[59, 28]	σπουδῇ ᾠκοδομήσατο, καὶ ἄγαλμα ἐς	αὐτὸν	ἠθέλησε τὸ τοῦ Διὸς τοῦ
[59, 30]	καὶ ἐκβοήσας ἔφη εἴθε ἐγὼ	αὐτὸν	ἤμην ἀπεκτονώς" καὶ οὕτω καταπλαγέντες
[59, 26]	ὁ δὲ Γάιος ἐκάλεσέ τε	αὐτὸν	καὶ ἀνήρετο τί σοι δοκῶ
[59, 26]	πάντων, οἷα εἰκός, προσειπόντων τε	αὐτὸν	καὶ δεξιουμένων δριμύ τέ τι
[59, 8]	αὐτῷ ἐπαγαγὼν ὡς καὶ τελευτῆσαι	αὐτὸν	καὶ εὐξαμένῳ καὶ προσδοκήσαντι. ἀφ´
[59, 19]	ὁδοῦ δι´ αἰσχύνην, προσεκαλέσατό τε	αὐτὸν	καὶ ἔφη θάρσει, Δομίτιε· οὐ
[59, 16]	καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς κακηγοροῦσιν	αὐτὸν	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ οὐχ
[59, 4]	οὐδὲν ἐμιμήσατο. πρῶτός τε ὑβρίσας	αὐτὸν	καὶ πρῶτος λοιδορήσας, ὥστε καὶ
[59, 4]	ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει. τοῖς τε θωπεύουσιν	αὐτὸν	καὶ τοῖς παρρησιαζομένοις τι καὶ
[59, 29]	αἰτίαν ἔσχε· γύννιν τε γὰρ	αὐτὸν	καίπερ ἐρρωμενέστατον ἀνδρῶν ὄντα ὁ
[59, 1]	Τιβερίου ταῦτα παραδέδοται, διεδέξατο δὲ	αὐτὸν	ὁ Γάιος ὁ τοῦ Γερμανικοῦ
[59, 17]	χιτῶνα χρυσόπαστον ἐνδύς· ἦγον δὲ	αὐτὸν	οἱ ἀθληταὶ ἵπποι οἱ ἀξιονικότατοι.
[59, 17]	ἕκαστοι κεκοσμημένοι. καὶ ἔδει γὰρ	αὐτόν,	οἷα ἔν τε στρατιᾷ τοιαύτῃ
[59, 3]	τρίτη προαπέθανε. τόν τε Τιβέριον	αὐτόν,	ὃν καὶ πάππον προσωνόμαζε, τῶν
[59, 29]	παρόντων ἀπέσχετο, ἀλλὰ καὶ νεκρὸν	αὐτὸν	ὄντα ὠμῶς ἐτίτρωσκον· καί τινες
[59, 4]	αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ καὶ διέβαλλεν	αὐτόν,	οὐ μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ
[59, 24]	κατέτριψαν· ἐπειδὴ γὰρ οὔτ´ ἐφίλουν	αὐτὸν	οὔτε σώζεσθαι ἐβούλοντο, ἐπὶ πλεῖον
[59, 27]	κλαύσας, κἀν τούτῳ καὶ θειάσας	αὐτὸν	πολλὰ καὶ προσκυνήσας, καὶ τέλος
[59, 8]	αὐτοῦ φρονῶν ὥστε καὶ χρυσοῦν	αὐτὸν	πρόβατον ὀνομάζειν, καὶ ὅπως μηκέτι
[59, 7]	μὴ πράγματα ἔχοιεν ἀσπαζόμενοί τινες	αὐτόν	(πρότερον γὰρ καὶ ἐν ταῖς
[59, 13]	συνάρχοντι ἓξ μῆνας ἐπιτρέψας· καὶ	αὐτὸν	Σαγκυΐνιος Μάξιμος πολιαρχῶν διεδέξατο. καὶ
[59, 1]	τότε τε οὖν παραχρῆμα οὕτως	αὐτὸν	τῆς ἀρχῆς παρέλυσε, καὶ μετὰ
[59, 6]	τοὺς ἀδελφοὺς μνησικακῆσαί τινι, δυνηθῶ	αὐτὸν	τιμωρήσασθαι" ἐπαινούμενός τε ἐπὶ τούτοις,
[59, 12]	ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε Λολλίαν Παυλῖναν,	αὐτὸν	τὸν ἄνδρα αὐτῆς Μέμμιον Ῥήγουλον
[59, 6]	ἐψηφίσθη μὲν οὖν καὶ παραχρῆμα	αὐτὸν	ὑπατεῦσαι, καταλυθέντων τοῦ τε Πρόκλου
[59, 27]	ὄντι, καὶ ἔς τε λόγους	αὐτὸν	ὑπηγάγετο καὶ θῦσαι ταῖς τοῦ
[59, 3]	παραχρῆμα ἐψηφίσθησαν (οὔτε γὰρ τιμῆσαι	αὐτὸν	ὑπομένοντες οὔτ´ ἀτιμάσαι θαρσοῦντες, ἅτε
[59, 19]	καὶ τῷ γε Καλλίστῳ αἰτιασαμένῳ	αὐτὸν	ὕστερον ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν
[59, 16]	δήμου κατηγόρησεν ὡς οὐκ ὀρθῶς	αὐτὸν	ψεγόντων. ἐμοὶ μὲν γάρ" ἔφη
[59, 4]	βλασφημίας, καὶ τοὺς ἐπαινοῦντάς πῃ	αὐτὸν	ὡς καὶ φίλους, ἐμίσει. τά
[59, 2]	γενομένους διὰ βραχυτάτου ἐξεκένωσε, καὶ	αὑτὸν	προσεξήλεγξεν ὅτι εὐχερείᾳ τέ τινι
[59, 3]	ἀποθανόντων αὐτός τε πλεύσας καὶ	αὐτὸς	αὐτοχειρίᾳ ἀνελόμενος ἐκόμισε καὶ ἐς
[59, 28]	πολὺς ἐξηκούετο) ἐκείνῳ μὲν ἐπηπείλει,	αὐτὸς	δὲ ἕτερον ἐνέστησε. τό τε
[59, 13]	τοῦ Τιβερίου, τὸν ὅρκον ἐποιοῦντο)	αὐτὸς	δὲ καὶ ἐνιστάμενος ἐς τὴν
[59, 28]	μυριάδας λαβών. καὶ προσέτι καὶ	αὐτὸς	ἑαυτῷ ἱερᾶτο, τόν τε ἵππον
[59, 15]	καὶ μὴ τῷ αὐτοκράτορι κατελελοίπεσαν,	αὐτὸς	ἑαυτῷ καὶ ἄνευ ψηφίσματος ἐσέπραξε.
[59, 20]	μὲν ὁ δῆμος ἔργῳ δ´	αὐτὸς	εἵλετο. ἀπέδωκε μὲν γὰρ τὰς
[59, 1]	καὶ ἔμελλεν ἐκ μὲν τοῦ	αὐτὸς	ἐκ δὲ τοῦ ἡ βουλὴ
[59, 14]	μονομαχούντων χρῆσθαι, καὶ πολλάκις καὶ	αὐτὸς	ἐπεφοίτα σφίσιν, ὥσθ´ οἱ μὲν
[59, 6]	ὅ τε Τιβέριος ἐτελεύτησε καὶ	αὐτὸς	ἐς τὴν ἡγεμονίαν ἀντικατέστη, πρῶτον
[59, 29]	θέαν ἐπετέλει, κἀν τούτῳ καὶ	αὐτὸς	καὶ ἤσθιε καὶ ἔπινε καὶ
[59, 1]	μητέρα ἐπεποιήκει, πλὴν καθ´ ὅσον	αὐτὸς	μὲν οὐδὲν οὐδενὶ ἐκ τῶν
[59, 8]	ἀπέδωκε. ~μετὰ δὲ τοῦτο νοσήσας	αὐτὸς	μὲν οὐκ ἀπέθανε, τὸν δὲ
[59, 29]	αὐτοὺς κατεφίλει. ὡς δὲ καὶ	αὐτὸς	ὁ Γάιος καὶ ὀρχήσασθαι καὶ
[59, 21]	πλουτεῖν. καὶ αὐτῶν τὰ κτήματα	αὐτὸς	πιπράσκων πολλῷ καὶ ἐκ τούτου
[59, 17]	αὐτοῖς ἔδωκε, καὶ μετὰ τοῦτο	αὐτός	τε ἐπὶ τῆς γεφύρας ὥσπερ
[59, 14]	λαγχάνειν ἐκέλευσε) πάντως ἐπιτιμῶν ἀπεδίδοτο,	αὐτός	τε ἐπὶ τοῦ πρατηρίου καθεζόμενος
[59, 19]	διὰ Κάλλιστον τὸν ἀπελεύθερον, ὃν	αὐτός	τε ἐτίμα καὶ ὁ Δομίτιος
[59, 5]	ἐκεῖνα παρενεγκεῖν. Τιβέριος μὲν γὰρ	αὐτός	τε ἦρχε καὶ ὑπηρέταις τοῖς
[59, 3]	τὰ τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀποθανόντων	αὐτός	τε πλεύσας καὶ αὐτὸς αὐτοχειρίᾳ
[59, 5]	ἐς τὴν ἐπιτήδευσιν αὐτῶν φέροντα	αὐτός	τε πολυτελέστατα ἐπὶ πάσῃ προφάσει
[59, 16]	μὲν οὖν τοῦ χρόνου τούτου	αὐτός	τε τὸν Τιβέριον ἀεὶ καὶ
[59, 10]	προστάξας, καὶ ἐς αἰσχύνην, ἧς	αὐτὸς	τὸ πλεῖστον μετεῖχε, κατέστησε· προαγωγείας
[59, 7]	μηπώποτε ἐγεγόνει. οὐ μέντοι καὶ	αὐτὸς	τοῖς ἡνιόχοις ἀπεσήμηνεν, ἀλλ´ ἐκ
[59, 6]	ἀπεδεδείχατο διῆρξαν, οὕτω δὴ καὶ	αὐτὸς	ὑπάτευσε, τὸν Κλαύδιον τὸν θεῖον
[59, 14]	ἐπὶ τοῦ πρατηρίου καθεζόμενος καὶ	αὐτὸς	ὑπερβάλλων. πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοθεν
[59, 5]	εἶχε. κἀκ τούτου χωρὶς μὲν	αὐτὸς	χωρὶς δὲ ἐκεῖνοι, πάνθ´ ὅσα
[59, 18]	ἑαυτὴν ἔκρινεν· οὐ μέντοι καὶ	αὐτοτελὴς	ἦν, ἀλλ´ ἐφέσιμοι δίκαι ἀπ´
[59, 22]	ἄνδρα, τὸν καὶ ταῖς ἄλλαις	αὐτοῦ	ἀδελφαῖς τῇ τε Ἀγριππίνῃ καὶ
[59, 13]	καὶ ἐκεῖνοι πᾶσι τοῖς ἐπιθυμήμασιν	αὐτοῦ	ἀντέσπευδον, καὶ ἦν καὶ ἀκούειν
[59, 24]	ὀλίγου οὕτως ἐν τῇ ἐκδημίᾳ	αὐτοῦ	ἀντικαταστῆναι δυνηθέντος, οὐδένα ἔσχε. καὶ
[59, 1]	καταλειφθέντα πᾶσι πλὴν τοῦ ἐγγόνου	αὐτοῦ	ἀπεδόθη. ἀφ´ οὗπερ κατάδηλον οὐχ
[59, 20]	ἐγίγνετο. καὶ διὰ τοῦτο ὑπ´	αὐτοῦ	αὖθις τοῦ Γαΐου κατελύθησαν. κἀκ
[59, 16]	διὰ τοῦτο καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ	αὐτοῦ	βουθυτεῖν κατ´ ἔτος ἔν τε
[59, 29]	ὁ ἔπαρχος· οἱ δὲ αὐτόχειρες	αὐτοῦ	γενόμενοι ἐκεῖνοι ἦσαν. ἄλλως τε
[59, 23]	μήτε τιμῆς ἐχόμενον τοῖς συγγενέσιν	αὐτοῦ	γίγνεσθαι, καὶ ὅτι μὴ κατ´
[59, 8]	ὥστε μηδὲ ἔκκλητόν ποτε ἀπ´	αὐτοῦ	δικάσαι ἐθελῆσαι, ἀλλ´ ἐκείνῳ πάντα
[59, 29]	καί τινες καὶ τῶν σαρκῶν	αὐτοῦ	ἐγεύσαντο. τήν τε γυναῖκα καὶ
[59, 8]	ἦρξαν ἀποφαίνεσθαι. τήν τε θυγατέρα	αὐτοῦ	ἐκβαλὼν ἔγημε Κορνηλίαν Ὀρεστίλλαν, ἣν
[59, 22]	Ἀγριππίνῃ καὶ τῇ Ἰουλίᾳ μετ´	αὐτοῦ	ἐκείνου συνόντα, ᾧ πέντε ἔτεσι
[59, 0]	συναριθμεῖται διὰ τὸ τὰ πλείω	αὐτοῦ	ἐν τῷ ἑξηκοστῷ γεγράφθαι. ~περὶ
[59, 22]	τῇ γε Ἀγριππίνῃ τὰ ὀστᾶ	αὐτοῦ	ἐν ὑδρίᾳ ἔδωκε, κελεύσας οἱ
[59, 15]	τὰ ἐπινίκια ἃ ὁ πατὴρ	αὐτοῦ	ἔπεμψεν ἄλλῳ τινὶ αὐτὰς καὶ
[59, 17]	τε φίλοι καὶ οἱ ἑταῖροι	αὐτοῦ	ἐπὶ ὀχημάτων ἐν ἐσθῆσιν ἀνθιναῖς
[59, 22]	τε ἀδελφὰς ἐπὶ τῇ συνουσίᾳ	αὐτοῦ	ἐς τὰς Ποντίας νήσους κατέθετο,
[59, 28]	μέσου τῶν ἀγαλμάτων ἔσοδον δι´	αὐτοῦ	ἐς τὸ παλάτιον ἐποιήσατο, ὅπως
[59, 1]	δὲ δὴ Γάιος τὰς διαθήκας	αὐτοῦ	ἐς τὸ συνέδριον διὰ τοῦ
[59, 3]	ἐς τὴν πόλιν τὸ σῶμα	αὐτοῦ	ἐσαγαγὼν καὶ ἅμα τῇ ἕῳ
[59, 8]	τὴν Κομμαγηνήν, ἣν ὁ πατὴρ	αὐτοῦ	ἔσχε, καὶ προσέτι καὶ τὰ
[59, 24]	αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖς ὑπὲρ	αὐτοῦ	εὐχαῖς κατέτριψαν· ἐπειδὴ γὰρ οὔτ´
[59, 4]	μὲν ἀσέλγειαν καὶ τὴν μιαιφονίαν	αὐτοῦ,	ἐφ´ οἷσπερ καὶ διέβαλλεν αὐτόν,
[59, 8]	οὖν ὡς καὶ τῇ ἀρρωστίᾳ	αὐτοῦ	ἐφεδρεύσας ἀπώλετο, Πούπλιος δὲ Ἀφράνιος
[59, 10]	ὁ τῆς Δρουσίλλης τῆς ἀδελφῆς	αὐτοῦ	θάνατος ἔφθειρε· τά τε γὰρ
[59, 4]	καὶ ψηφισθέν ποτε τῇ τύχῃ	αὐτοῦ	θύεσθαι παρέμενος, ὥστε καὶ ἐς
[59, 20]	ὅτι τε ἐς τὰ γενέθλια	αὐτοῦ	ἱερομηνίαν οὐκ ἐπήγγειλαν, καίτοι τῶν
[59, 29]	τῶν σιτίων, παρὰ τοῖς ποσὶν	αὐτοῦ	καθήμενος, καὶ ἐπικύπτων συνεχῶς αὐτοὺς
[59, 19]	τῇ τῶν λόγων παρασκευῇ κεκρατηκέναι	αὐτοῦ·	καὶ διά τε τοῦτο καὶ
[59, 24]	ἡμέραν ἔν τε τοῖς ἐπαίνοις	αὐτοῦ	καὶ ἐν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ
[59, 23]	τε τῇ πρὸς τὰς ἀδελφὰς	αὐτοῦ	καὶ ἐπὶ τῇ πρὸς τοὺς
[59, 11]	Μᾶρκος Λέπιδος, παιδικά τε ἅμα	αὐτοῦ	καὶ ἐραστὴς ὤν, συνῆν δὲ
[59, 28]	ὁμοῦ οἱ τῇ τε ἀσελγείᾳ	αὐτοῦ,	καὶ ὅτι ἔς τε τὸ
[59, 14]	ἐκπώμασι προύπινε, τήν τε σωτηρίαν	αὐτοῦ	καὶ τὴν τύχην ὤμνυε, καὶ
[59, 13]	ὥρᾳ παρὰ τὰ προηγγελμένα ἀπαντῶντος	αὐτοῦ,	καὶ τοτὲ μὲν ἔτι νυκτὸς
[59, 19]	τινὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ παρόντος	αὐτοῦ	καλῶς εἶπε. τοῦτον μὲν οὖν
[59, 1]	διαθηκῶν ἀπήλλαξε, τὰ δ´ ὑπ´	αὐτοῦ	καταλειφθέντα πᾶσι πλὴν τοῦ ἐγγόνου
[59, 19]	ὕστερον ὅτι καὶ τὴν ἀρχὴν	αὐτοῦ	κατηγόρησεν, ἀπεκρίνατο ὅτι οὐκ ἔδει
[59, 18]	ἀρχῆς ἀφιγμένος, ἥ τε γυνὴ	αὐτοῦ	Κορνηλία γραφέντες (καὶ γὰρ ἐκείνη
[59, 16]	καὶ οἷα ἀνθ´ οἵων ἠκηκόεσαν	αὐτοῦ	λέγοντος ἐκλογιζόμενοι. καὶ τότε μὲν
[59, 20]	δὲ δὴ Δομίτιον τὸν συνάρχοντα	αὐτοῦ	λόγῳ μὲν ὁ δῆμος ἔργῳ
[59, 19]	αὐτὸν ἐσήγαγε καὶ λόγον κατ´	αὐτοῦ	μακρὸν ἀνέγνω· ἄλλως τε γὰρ
[59, 19]	ἱκέτευσεν ὡς καὶ τὸν ῥήτορα	αὐτοῦ	μᾶλλον ἢ τὸν Καίσαρα φοβούμενος.
[59, 8]	ἐγένετο· ὁ δὲ δὴ πενθερὸς	αὐτοῦ	Μᾶρκος Σιλανὸς οὔθ´ ὑποσχόμενός τι
[59, 18]	τὰ ὀνόματα ἐξετίθετο, ὥσπερ φοβουμένου	αὐτοῦ	μὴ διαλάθωσι. καὶ οὗτοί τε
[59, 22]	προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε μηδενὶ τῶν συγγενῶν	αὐτοῦ	μηδεμίαν τιμὴν δίδοσθαι. ~τότε μὲν
[59, 10]	καὶ ἀπέσφαξε. τόν τε πατέρα	αὐτοῦ	μηδὲν ἀδικήσαντα ἔς τε γαλεάγραν,
[59, 28]	πλοῖον τὸ πρὸς τὴν κομιδὴν	αὐτοῦ	ναυπηγηθὲν ἐκεραυνώθη, καὶ γέλως, ὁσάκις
[59, 27]	καὶ ἐν τοῖς πάνυ φίλοις	αὐτοῦ	νομισθῆναι. καί ποτε τοῦ Γαΐου
[59, 27]	δοὺς καὶ προσέτι καὶ παῖδας	αὐτοῦ	ὁμήρους λαβών) οὗτος οὖν ὁ
[59, 30]	καὶ τοῦ λεχθέντος ποτὲ ὑπ´	αὐτοῦ,	ὅτε ὀργισθεὶς τῷ δήμῳ ἔφη
[59, 26]	φίλου προεδόθη, καὶ τὴν ἑταίραν	αὐτοῦ,	ὅτι βασανισθεῖσα οὐδὲν ἐξεῖπεν, οὔτε
[59, 28]	Διὸς γόνατα ὡς καὶ παῖδα	αὐτοῦ	οὖσαν ἀνέθηκε, καὶ τῇ Ἀθηνᾷ
[59, 23]	ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ κρείττοσιν	αὐτοῦ	οὖσι καὶ χαρίσασθαί {σφῶν} οἱ
[59, 3]	σαφῶς εἰδότες, ἐς τὴν παρουσίαν	αὐτοῦ	πάντα ἀνεβάλλοντο) οὐδενὶ ἄλλῳ πλὴν
[59, 2]	~πρὸς δὲ τὰ καταλειφθέντα ὑπ´	αὐτοῦ	πάντα, ὡς καὶ παρ´ ἑαυτοῦ
[59, 15]	τοῦτον οὖν παραλαβὼν ἐπέθετο δι´	αὐτοῦ	πᾶσιν οὐχ ὅτι τοῖς ζῶσιν
[59, 29]	ἐν στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες. καὶ	αὐτοῦ	πεσόντος οὐδεὶς τῶν παρόντων ἀπέσχετο,
[59, 16]	ὑστεραίᾳ αὖθις ἀθροισθέντες ἐπαίνους τε	αὐτοῦ	πολλοὺς ὡς καὶ ἀληθεστάτου καὶ
[59, 19]	τινος τῇ Ἀγριππίνῃ τῇ μητρὶ	αὐτοῦ	προσηκούσης κατηγορήκει· ἐφ´ ᾧ δὴ
[59, 27]	καὶ πρός τε τοὺς πόδας	αὐτοῦ	προσπεσὼν καὶ δάκρυσι κλαύσας, κἀν
[59, 9]	καὶ ἐκεῖνον καὶ τὰς ἀδελφὰς	αὐτοῦ	προτιμήσουσιν, ὤμοσαν, {καὶ} τάς τε
[59, 23]	που ἔμπληκτος ἦν, καὶ οὐδεὶς	αὐτοῦ	ῥᾳδίως τυχεῖν ἐδύνατο. ἐκείνους μὲν
[59, 19]	τότε δὲ ἐπειδὴ εἰκόνα τινὰ	αὐτοῦ	στήσας ἐπίγραμμα αὐτῇ ἐπέγραψε δηλῶν
[59, 23]	ἀπέκτεινεν ἄν, εἰ μὴ κατεφρόνησεν	αὐτοῦ	τὰ μὲν τῇ φύσει τὰ
[59, 8]	καὶ οὐδὲ ἐπέστειλέ τι περὶ	αὐτοῦ	τῇ βουλῇ· ὅπερ που καὶ
[59, 10]	ὡς καὶ ὑβρίσαντα τὴν μητέρα	αὐτοῦ	τὴν Ἀγριππῖναν ἠνάγκασε, καὶ νικήσαντα
[59, 7]	τετταρακοντάκις διὰ τὸ τὰ γενέθλια	αὐτοῦ	τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἶναι· ἦν
[59, 4]	τὴν μητέρα τούς τε ἀδελφοὺς	αὐτοῦ	τήν τε ὀργὴν ἀφείς, ὡς
[59, 19]	ἠγανάκτησεν ὡς καὶ προφέροντός οἱ	αὐτοῦ	τό τε μειρακιῶδες καὶ τὸ
[59, 24]	συνεῖναι. καὶ διὰ ταῦθ´ ὑπατεύοντος	αὐτοῦ	τὸ τρίτον οὐδεὶς οὔτε τῶν
[59, 14]	καὶ νῦν ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´	αὐτοῦ	τὸ χωρίον ἐν ᾧ τὰ
[59, 4]	συντυχίας μᾶλλον ἢ γνώμης τυχεῖν	αὐτοῦ.	~τοιούτῳ μὲν τότε αὐτοκράτορι οἱ
[59, 15]	δημοσίου τὰ δὲ καὶ παρ´	αὐτοῦ	τοῦ Κορβούλωνος ἐσπράξας, ἀπέδωκε τοῖς
[59, 21]	ἐς τὴν Βρεττανίαν στρατεύσων ἀπ´	αὐτοῦ	τοῦ ὠκεανοῦ ἀνεκομίσθη, καὶ τοῖς
[59, 10]	γονέας καὶ διὰ τοὺς ἀδελφοὺς	αὐτοῦ	τούς τε ἄλλους τοὺς δι´
[59, 28]	τὰ δευτερεῖα ἐν τῇ συνοικήσει	αὐτοῦ	φέρεσθαι, καὶ προσεγκαλέσας οἱ ὅτι
[59, 3]	ὅρκους τοὺς ἐς τὴν ἀρχὴν	αὐτοῦ	φέροντας καὶ ὑπὲρ ἐκείνων ὁμοίως
[59, 8]	προεπηλάκιζε, καίτοι οὕτω καλῶς περὶ	αὐτοῦ	φρονῶν ὥστε καὶ χρυσοῦν αὐτὸν
[59, 26]	ἐκεῖ χρῷτο· καὶ τοὺς ἀνδριάντας	αὐτοῦ	φρουρεῖσθαι ἔγνωσαν. ἐπ´ οὖν τούτοις
[59, 27]	διὰ τοῦθ´ οἱ φιληθέντες ὑπ´	αὐτοῦ	χάριν αὐτῷ καὶ ἐν τῇ
[59, 16]	τῷ παλατίῳ προσηκούσαις, εἰκόνος τε	αὐτοῦ	χρυσῆς ἐς τὸ Καπιτώλιον ἀναγομένης
[59, 8]	τῶν χρημάτων ἃ ἤλπιζον παρ´	αὐτοῦ	ὡς καὶ ἀντίψυχοί οἱ ἀποθανεῖν
[59, 5]	τοῖς ἄλλοις πρός γε τὸ	αὑτοῦ	βούλημα ἐχρῆτο, Γάιος δὲ ἤρχετο
[59, 4]	τε ἀπαγορεύσας κατ´ ἀρχὰς μηδένα	αὑτοῦ	ἱστάναι, καὶ ἐς ἀγαλμάτων ποίησιν
[59, 25]	δούς, τοῖς τε σαλπικταῖς ἐξοτρύνας	αὐτούς,	εἶτ´ ἐξαίφνης ἐκέλευσέ σφισι τὰ
[59, 24]	ἐξέπεσεν. ~οὐ μέντοι ταῦθ´ οὕτως	αὐτοὺς	ἐλύπει ὡς τὸ προσδοκᾶν ἐπὶ
[59, 2]	καὶ ἐς ὀρχηστάς (αὐτίκα γὰρ	αὐτοὺς	ἐπανήγαγε) καὶ ἐς ἵππους τούς
[59, 13]	ἐπὶ τοὺς συκοφαντοῦντας ἐτράπετο, καὶ	αὐτοὺς	ἐπὶ πολὺ σφοδρῶς βοῶντες ἐξῄτουν.
[59, 14]	δὲ καὶ ἄλλοθεν ἀφικνούμενοι ἀντωνοῦντο	αὐτούς,	καὶ μάλισθ´ ὅτι ἐπέτρεψε τοῖς
[59, 29]	αὐτοῦ καθήμενος, καὶ ἐπικύπτων συνεχῶς	αὐτοὺς	κατεφίλει. ὡς δὲ καὶ αὐτὸς
[59, 3]	ἐκόλασε, τούς τε φεύγοντας δι´	αὐτοὺς	κατήγαγε— ταῦτ´ οὖν ποιήσας ἀνοσιώτατος
[59, 18]	Καπιτωλίου κατακρημνιζόμενοι, καὶ ἕτεροι σφᾶς	αὐτοὺς	προαπεκτίννυσαν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ τοῖς
[59, 22]	φαλακροῦ μέχρι τοῦ φαλακροῦ πάντας	αὐτοὺς	σφαγῆναι. κυβεύων δέ ποτε, καὶ
[59, 20]	εἴθιστο, ἤγαγον. ἵνα γὰρ συκοφαντήσῃ	αὐτούς,	τοῦ Ἀντωνίου μᾶλλον ἢ τοῦ
[59, 14]	πενέστεροι γενόμενοι περισωθῶσιν, ἐθέλοντες, μεγάλων	αὐτοὺς	χρημάτων ἠγόρασαν. καίτοι τοῦτο ποιήσας
[59, 4]	τινα, οὐ μέντοι κἀκεῖνα τὰ	αὐτόχειρα	τὰ τὸν ἀκριβῆ ἔλεγχον ἔχοντα,
[59, 29]	καὶ ὁ ἔπαρχος· οἱ δὲ	αὐτόχειρες	αὐτοῦ γενόμενοι ἐκεῖνοι ἦσαν. ἄλλως
[59, 3]	αὐτός τε πλεύσας καὶ αὐτὸς	αὐτοχειρίᾳ	ἀνελόμενος ἐκόμισε καὶ ἐς τὸ
[59, 3]	μὲν γὰρ καὶ λόγους ἐπ´	αὐτῷ,	ἀλλ´ οὔτι γε καὶ ἐκεῖνον
[59, 28]	ἵππον συνιερέα ἀπέφηνε· καὶ ὄρνιθες	αὐτῷ	ἁπαλοί τέ τινες καὶ πολυτίμητοι
[59, 27]	ταῦτα μέντοι, ὅσα ὡς θεῷ	αὐτῷ	ἐγίγνετο, οὐχ ὅτι οἱ πολλοὶ
[59, 13]	ἐς τὰ μάλιστα τῆς ὀργῆς	αὐτῷ	ἐγίγνοντο ὅτι τε μὴ σπουδῇ
[59, 19]	ἐπῄνει, καὶ ἐπειδὴ ὁ λόγος	αὐτῷ	ἐδόθη, πρὸς ἀντιβολίαν καὶ ὀλοφυρμὸν
[59, 16]	καὶ πολεμίους τινὰς νενικηκότι πέμψαι	αὐτῷ	ἔδωκαν. καὶ οἱ μὲν τότε
[59, 24]	Αὐγούστου ἔθος ἰσχῦσαν, ὡς καὶ	αὐτῷ	ἐκείνῳ διδόντες, κατέθεσαν. καὶ τοῦτο
[59, 27]	τέλος εὐξάμενος, ἂν περισωθῇ, θύσειν	αὐτῷ	ἐκείνῳ. ἐκ γὰρ τούτων οὕτως
[59, 29]	ἐς τὴν Ῥώμην προσήχθη τε	αὐτῷ	ἐν αὐτῇ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[59, 27]	Ἀρμενίᾳ ἐδεδώκει, κατέπληξέ τε ἀπαντήσας	αὐτῷ	ἐξαπιναίως περὶ τὸν Εὐφράτην ἤδη
[59, 10]	γὰρ θησαυροὶ ἐξανάλωντο καὶ οὐδὲν	αὐτῷ	ἐξήρκει. ἠλέγχοντο δὲ καὶ ἐκ
[59, 8]	καὶ τέλος ἐσποιηθέντα, ἀνεχρήσατο, ἔγκλημα	αὐτῷ	ἐπαγαγὼν ὡς καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν
[59, 13]	μήτε ἀεὶ πάντας τοὺς ἀρέσκοντας	αὐτῷ	ἐπῄνουν καί τινας καὶ τῶν
[59, 25]	ἀνεμέμικτο. πυθόμενόν τε εἰ μύσαι	αὐτῷ	ἐπιτρέπει, καὶ ἐκεῖνον σφαγῆναι προσέταξεν.
[59, 7]	πολλῶν, ὥς που καὶ ἔδοξεν	αὐτῷ,	ἐποίησε· πρότερον γὰρ οὐ πλείω
[59, 3]	ἐκείνην τε γὰρ ἐπιτιμήσασάν τι	αὐτῷ	ἐς ἀνάγκην ἑκουσίου θανάτου κατέστησε,
[59, 25]	ὅτι μὴ τὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον	αὐτῷ	ἐψηφίσατο, τὸν δὲ δῆμον ἀθροίσας
[59, 21]	αἱ πόλεις ἑκοῦσαι δῆθεν μεγάλα	αὐτῷ	ἦγον. ἄλλους ὡς νεωτερίζοντας, ἄλλους
[59, 19]	θαυμασιωτέρᾳ ἐχρήσατο. ἤχθετο μὲν γὰρ	αὐτῷ	καὶ ἄλλως ὁ Γάιος, ὅτι
[59, 27]	οἱ φιληθέντες ὑπ´ αὐτοῦ χάριν	αὐτῷ	καὶ ἐν τῇ γερουσίᾳ ἐγίγνωσκον,
[59, 26]	θεὸς ἐπλάττετο εἶναι, ἐλάμβανε, καὶ	αὐτῷ	καὶ ἱκετεῖαι καὶ εὐχαὶ θυσίαι
[59, 19]	ᾧ δὴ ἐκείνη συναντήσασά ποτε	αὐτῷ,	καὶ μαθοῦσα ὅτι ἐξέστη τῆς
[59, 23]	οἱ βουλευταὶ ἄλλα τέ τινα	αὐτῷ	καὶ τὰ ἐπινίκια τὰ σμικρότερα
[59, 24]	ὅτι ἐπυνθάνοντο τόν τε Ἀγρίππαν	αὐτῷ	καὶ τὸν Ἀντίοχον τοὺς βασιλέας
[59, 29]	οὖν πάντα τρόπον ἐξεμαίνετο, ἐπεβούλευσαν	αὐτῷ	Κάσσιός τε Χαιρέας καὶ Κορνήλιος
[59, 2]	καὶ χιλίας μυριάδας (τοσαῦται γὰρ	αὐτῷ	κατελείφθησαν) καὶ προσέτι τὰς ἑξήκοντα
[59, 27]	εἰ ὁρῴη τὴν θεὸν συνοῦσαν	αὐτῷ,	κάτω τε ὡς καὶ τεθηπὼς
[59, 14]	ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλει, χρυσᾶς τε	αὐτῷ	κριθὰς παρέβαλλε, καὶ οἶνον ἐν
[59, 21]	καὶ ὁπωσοῦν οἷόν τε ἦν	αὐτῷ	λαβεῖν, ἀναλώκει, καὶ οὔτε ἐνταῦθα
[59, 6]	ἣν ἐς εἰκόνων ποίησιν ἐδίδοσαν	αὐτῷ,	λαβών, ἐψηφίσθη μὲν οὖν καὶ
[59, 1]	αἰτίαμα συνεσκευάσθη. ἐξῆν μὲν γὰρ	αὐτῷ	μὴ ἐκφῆναί σφας (οὐ γάρ
[59, 22]	αὐτοκράτωρ, ὥς που καὶ ἔδοξεν	αὐτῷ,	μήτε μάχην τινὰ νικήσας μήτε
[59, 10]	τε ἄλλα καὶ τὴν ἀρχὴν	αὐτῷ	μόνῳ συγκατέπραξε, μνησθείς, ἔς τε
[59, 14]	τῶν ἀνθρώπων, οἱ δὲ χαριεῖσθαι	αὐτῷ	νομίζοντες, καὶ οἵ γε πλείους,
[59, 18]	δὲ ὡς πλούσιος. καὶ ἐπ´	αὐτῷ	ὁ Γάιος, μαθὼν ὅτι οὐδὲν
[59, 29]	Γάιος ἐπεκάλει, καὶ τὸ σύνθημα	αὐτῷ,	ὁπότε ἐς ἐκεῖνον καθήκοι, Πόθον
[59, 23]	ἐπειδὴ ἐν γαστρὶ ἔσχεν, ἵν´	αὐτῷ	παιδίον τριακονθήμερον τέκῃ. οἱ δὲ
[59, 23]	τε γὰρ ἀεὶ τὰ διδόμενα	αὐτῷ	παρ´ οὐδὲν ἐτίθετο, καὶ ἤχθετο
[59, 17]	οἱ ἀξιονικότατοι. καὶ ἄλλα τε	αὐτῷ	πολλὰ ὡς καὶ λάφυρα συνηκολούθησε,
[59, 29]	Αἰγύπτιος οἴκοι τε τὸ συμβὰν	αὐτῷ	προεῖπε, καὶ πεμφθεὶς διὰ τοῦτ´
[59, 27]	Γαΐου εἰκόσιν ἠνάγκασε, σπονδάς τε	αὐτῷ	πρὸς τὸ τῶν Ῥωμαίων σύμφορον
[59, 10]	μετεῖχε, κατέστησε· προαγωγείας γὰρ ἔγκλημα	αὐτῷ	πρὸς τοῖς ἄλλοις ἐπήγαγε. κἀκ
[59, 16]	ὡς εἰπεῖν ἀφορμὴν πάντως τι	αὐτῷ	προσετίθεσαν· ~Γάιος δὲ ἐκείνης μὲν
[59, 26]	δέ τις Πρωτογένης πρὸς πάντα	αὐτῷ	τὰ χαλεπώτατα ὑπηρετῶν, ὥστε καὶ
[59, 13]	ἐπὶ δύο ἡμέρας ἀπένειμε· καὶ	αὐτῷ	τῇ μὲν προτέρᾳ ἄρκτοι πρὸς
[59, 12]	οὐκ ἀθεεὶ γεγονέναι, ἀλλ´ ἄντικρυς	αὐτῷ	τὴν πόλιν ὁ Γάιος πρὸς
[59, 27]	πως ἑαυτὸν ὥστε καὶ ἐλάττων	αὐτῷ	τῆς δόξης φανῆναι, καὶ πρός
[59, 29]	αὐτὸν δεδεμένον, προέλεγε δ´ ἄρα	αὐτῷ	τὸ δαιμόνιον τοῦτον τὸν Κάσσιον
[59, 3]	ἑτέρῳ παμπόλλων προσεδεήθη. ~τῷ δ´	αὐτῷ	τούτῳ τρόπῳ καὶ ἐς τἆλλα
[59, 26]	καὶ βήματι ὑψηλῷ καὶ ἐν	αὐτῷ	τῷ βουλευτηρίῳ, ὥστε μηδένα ἐξικνεῖσθαι,
[59, 28]	τά γε οἰκήματα τὰ ἐν	αὐτῷ	τῷ παλατίῳ ἀποδειχθέντα, καὶ τὰς
[59, 8]	οὔτε κατομόσας, ὅμως ἐπειδὴ βαρὺς	αὐτῷ	ὑπό τε τῆς ἀρετῆς καὶ
[59, 23]	ἀλλ´ ὡς καθαίρεσιν τῆς ἰσχύος	αὐτῷ	φέροντα διέβαλλε. καὶ μέντοι καὶ
[59, 23]	δοκεῖν τι τῶν τιμήν τινα	αὐτῷ	φερόντων ἐπ´ αὐτοῖς ὡς καὶ
[59, 17]	ὥς γε ἔλεγε, καὶ ἐπ´	αὐτῷ	χλαμύδα σηρικὴν ἁλουργῆ, πολὺ μὲν
[59, 17]	θύσας, μὴ καὶ βασκανία τις	αὐτῷ,	ὡς ἔφασκε, γένηται, ἔς τε
[59, 20]	ἐφ´ ᾧ δὴ ὁ ἕτερος	αὐτῶν	ἀδημονήσας ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν δὲ
[59, 15]	ἐχούσας ὁρῶν, τοῖς τε ἐπιμεληταῖς	αὐτῶν	ἀεί ποτε ἐνέκειτο, καὶ προσέτι
[59, 16]	καὶ προσέτι καὶ τιμηθήσῃ ὑπ´	αὐτῶν	ἄν τ´ ἐθέλωσιν ἄν τε
[59, 4]	γράμματα αὐτῶν καταφλέξας, παμπληθεῖς ἐξ	αὐτῶν	ἀπέκτεινε· διέφθειρε μὲν γὰρ ὡς
[59, 7]	γὰρ ἤσχαλλε δεινῶς εἴ τις	αὐτῶν	ἀπελείπετο ἢ καὶ μεσούσης τῆς
[59, 23]	τε αὐτοῖς, ὑφ´ ὧν καὶ	αὐτῶν	αὖθις ἐτιμήθη. καὶ τοῦτο μὲν
[59, 16]	αἰτίους τοῦ ὀλέθρου τοῖς πλείστοις	αὐτῶν	γεγονότας, τοὺς μὲν ὅτι κατηγόρησάν
[59, 13]	τε βουλευταῖς ταῖς τε γυναιξὶν	αὐτῶν	δωρεὰ ἐδόθη ~ταῦτά τε ἅμα
[59, 23]	καυμάτων ἐταλαιπώρησαν· τοσαύτη γὰρ ὑπερβολὴ	αὐτῶν	ἐγένετο ὥστε καὶ παραπετάσματα ὑπὲρ
[59, 15]	καὶ τῇ γερουσίᾳ ὀχληρὸς ὑπὲρ	αὐτῶν	ἐγίγνετο. τοῦτον οὖν παραλαβὼν ἐπέθετο
[59, 15]	καὶ χρήματα ἐς τὰς ἐπισκευὰς	αὐτῶν	εἰλήφεσαν, καὶ ἐκείνους τε καὶ
[59, 16]	καὶ ταῦτά τε ὡς ἐξ	αὐτῶν	ἐκείνων τῶν γραμμάτων ἃ καταπεπρηκέναι
[59, 28]	τὸ ἀργύριον τὸ συλλεγόμενον ἀπ´	αὐτῶν	ἐμβάλλων ἑκάστοτε ἑαυτὸν ἐκαλινδεῖτο· ὡς
[59, 21]	τε ἀνάγκην ἅμα τῆς πράσεως	αὐτῶν	ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα ὑπομένειν ἀπορεῖν
[59, 22]	μυριάδας στρατιωτῶν ἤθροισε. καὶ ὑπ´	αὐτῶν	ἑπτάκις αὐτοκράτωρ, ὥς που καὶ
[59, 22]	λόγῳ ἀπώλοντο· ἀμέλει εἷς τις	αὐτῶν	Ἰούλιος Σακερδὼς ἄλλως μὲν εὖ
[59, 22]	Ποντίας νήσους κατέθετο, πολλὰ περὶ	αὐτῶν	καὶ ἀσεβῆ καὶ ἀσελγῆ τῷ
[59, 9]	περιουσίαις μεταπεμψάμενος κατελέξατο, καί τισιν	αὐτῶν	καὶ τῇ ἐσθῆτι τῇ βουλευτικῇ,
[59, 9]	εἴθιστο, καὶ ὅτι καὶ σφῶν	αὐτῶν	καὶ τῶν τέκνων καὶ ἐκεῖνον
[59, 4]	ὡς ἔλεγε, καὶ τὰ γράμματα	αὐτῶν	καταφλέξας, παμπληθεῖς ἐξ αὐτῶν ἀπέκτεινε·
[59, 6]	ὑπέσχετο, καὶ υἱὸς καὶ τρόφιμος	αὐτῶν	λέγων εἶναι. ἦγε δὲ πέμπτον
[59, 4]	ἐφέρετο, καὶ νωθέστατα ἔστιν ἃς	αὐτῶν	μετεχειρίζετο. τά τε χρήματα καὶ
[59, 16]	διὰ τοῦτο μήτε φιλήσῃς τινὰ	αὐτῶν	μήτε φείσῃ τινός. πάντες τε
[59, 9]	πλήθει ἀπέδωκε, λύσας ὅσα περὶ	αὐτῶν	ὁ Τιβέριος ὡρίκει, καὶ τὸ
[59, 9]	τάς τε εὐχὰς ὑπὲρ πάντων	αὐτῶν	ὁμοίως ἐποιήσαντο. ἐν δ´ οὖν
[59, 6]	καὶ τὰ γράμματα τὰ περὶ	αὐτῶν,	ὅσα ὁ Τιβέριος κατελελοίπει, συννήσας,
[59, 3]	κοσμηθείς· τά τε ψηφισθέντα κατ´	αὐτῶν	πάντα ἀπήλειψε, καὶ τοὺς ἐπιβουλεύσαντάς
[59, 9]	ποιήσας σύμβολα διέρριψε καὶ ἐξ	αὐτῶν	πλεῖστα τοῖς ἁρπάσασιν αὐτὰ διέδωκε,
[59, 4]	ἀκριβῆ ἔλεγχον ἔχοντα, ἀλλὰ ἀντίγραφα	αὐτῶν	ποιήσας. πρὸς δὲ τούτοις εἰκόνας
[59, 10]	αἰτιάσασθαί τι δυνηθῶσι, τὰς γλώσσας	αὐτῶν	προαπέτεμε. τῶν τε ἱππέων τινὰ
[59, 21]	πᾶσί σφισι τὸ πλουτεῖν. καὶ	αὐτῶν	τὰ κτήματα αὐτὸς πιπράσκων πολλῷ
[59, 5]	πάντως τι τοιοῦτον ἄγεσθαι. καὶ	αὐτῶν	τὰ μὲν πρῶτα θεατὴς καὶ
[59, 6]	δύνασθαι νομιζόμενος, προσεπηύξησε τὰς ἐλπίδας	αὐτῶν	τά τε Κρόνια ἐπὶ πέντε
[59, 2]	τὸ τρίτον ἔτος μέρος ἀπ´	αὐτῶν	τι διέσωσεν, ἀλλ´ εὐθὺς τῷ
[59, 26]	βιβλία ἀεὶ δύο περιφέρειν καὶ	αὐτῶν	τὸ μὲν ξίφος τὸ δὲ
[59, 22]	τῶν Γαλατῶν ἀπογραφάς, καὶ ἐξ	αὐτῶν	τοὺς πλουσιωτάτους θανατωθῆναι κελεύσας ἐπανῆλθέ
[59, 3]	ὃν καὶ πάππον προσωνόμαζε, τῶν	αὐτῶν	τῷ Αὐγούστῳ τιμῶν παρὰ τῆς
[59, 10]	ἀλλ´ ὅτι τοῖς τε φόνοις	αὐτῶν	ὑπερέχαιρε καὶ τῆς τοῦ αἵματος
[59, 5]	ἄλλα τὰ ἐς τὴν ἐπιτήδευσιν	αὐτῶν	φέροντα αὐτός τε πολυτελέστατα ἐπὶ
[59, 15]	καὶ τοὺς ἐργολαβήσαντάς τι παρ´	αὐτῶν	ὡς οὐδὲν δὴ δαπανήσαντας ἐζημίου.
[59, 30]	τῷ δήμῳ ἔφη εἴθε ἕνα	αὐχένα	εἴχετε" καὶ ἐπιλέγοντες ὅτι σὺ
[59, 13]	ἅμα ἀπειλῶν ἔφη εἴθε ἕνα	αὐχένα	εἴχετε· τότε δὲ ἐπειδὴ παρωξύνθη
[59, 30]	ὅτι σὺ μὲν ἕνα ἔχεις	αὐχένα,	ἡμεῖς δὲ χεῖρας πολλάς. διαθεόντων
[59, 8]	αὐτὸν καὶ εὐξαμένῳ καὶ προσδοκήσαντι.	ἀφ´	οὗ καὶ ἄλλους γε συχνοὺς
[59, 17]	καίτοι πάντα ὅσα ἐνεδέχετο συναχθέντα,	ἀφ´	οὗπερ καὶ λιμὸς ἔν τε
[59, 21]	ἀξίαν ὠνεῖσθαι, δι´ ἃ εἴρηκα.	ἀφ´	οὗπερ καὶ τὰ τῆς μοναρχίας
[59, 1]	πλὴν τοῦ ἐγγόνου αὐτοῦ ἀπεδόθη.	ἀφ´	οὗπερ κατάδηλον οὐχ ἥκιστα ἐγένετο
[59, 28]	αὐτὰ βραχυτάτοις γράμμασιν ἐσέγραψε καὶ	ἀφ´	ὑψηλοῦ τινος ἀπεκρέμασεν, ὅπως ὡς
[59, 23]	καὶ τῆς τῶν λοιπῶν ἐξουσίας	ἀφαιρούμενος.	οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐβούλετο δοκεῖν
[59, 4]	μετεχειρίζετο. τά τε χρήματα καὶ	ἀφειδέστατα	ἀνήλισκε καὶ ῥυπαρώτατα ἠργυρολόγει. τοῖς
[59, 13]	καὶ τῶν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου	ἀφειμένων,	δι´ αὐτὰ ἐκεῖνα δι´ ἃ
[59, 4]	ἀδελφοὺς αὐτοῦ τήν τε ὀργὴν	ἀφείς,	ὡς ἔλεγε, καὶ τὰ γράμματα
[59, 19]	τοῦτον μὲν οὖν ἀποθανεῖν κελεύσας	ἀφῆκε,	γυναικί τινι ὧν ἐχρῆτο πιστεύσας
[59, 26]	ὁ Γάιος τὴν ὀργήν σφισιν	ἀφῆκε	καὶ χρηστά τινα προσενεανιεύσατο· Πομπώνιον
[59, 15]	καὶ γὰρ εἴ τινα τῶν	ἀφηλικεστέρων	ζῆν εἴα, ἀλλὰ πατέρας τε
[59, 18]	τῆς ἐν τῇ Παννονίᾳ ἀρχῆς	ἀφιγμένος,	ἥ τε γυνὴ αὐτοῦ Κορνηλία
[59, 14]	ὑπερβάλλων. πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοθεν	ἀφικνούμενοι	ἀντωνοῦντο αὐτούς, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[59, 15]	μηδὲ ταῦτα ἐξικνεῖτο, τρίτην τοιαύτην	ἀφορμὴν	ἀργυρισμοῦ ἐπενόησε. Γναῖος Δομίτιος Κορβούλων
[59, 16]	τοῦτο κατὰ πᾶσαν ὡς εἰπεῖν	ἀφορμὴν	πάντως τι αὐτῷ προσετίθεσαν· ~Γάιος
[59, 8]	αὐτοῦ ἐφεδρεύσας ἀπώλετο, Πούπλιος δὲ	Ἀφράνιος	Ποτῖτος δημότης τε ὢν καὶ
[59, 20]	Γναίου Πίσωνος υἱὸς ἄρξας τῆς	Ἀφρικῆς	ἔτυχεν, ἐφοβήθη μὴ νεωτερίσῃ τι
[59, 11]	ἐς τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ	Ἀφροδίσιον	ἄγαλμα αὐτῆς ἰσομέτρητον τῷ τῆς
[59, 26]	Ἥρα τε καὶ Ἄρτεμις καὶ	Ἀφροδίτη	πολλάκις ἐγίγνετο. πρὸς γὰρ δὴ
[59, 29]	ἐς ἐκεῖνον καθήκοι, Πόθον ἢ	Ἀφροδίτην	ἢ ἕτερόν τι τοιοῦτον ἐδίδου.
[59, 19]	τοῖς τότε κριθεῖσι καὶ ὁ	Ἆφρος	ὁ Δομίτιος καὶ κινδύνῳ παραδόξῳ
[59, 27]	ὁ Λούκιος οὔτ´ ἀγεννὴς οὔτ´	ἄφρων	ὤν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς
[59, 21]	ὑπερήπειγον αὐτόν, ἐς τὴν Γαλατίαν	ἀφώρμησε,	πρόφασιν μὲν τοὺς Κελτοὺς τοὺς