Livre, Chap. |
[59, 1] |
ἀλλ´
οὐδὲν
γὰρ
οὔτε
πρὸς
|
τὴν |
ἀγνωμοσύνην
οὔτε
πρὸς
τὴν
δύναμιν |
[59, 10] |
καὶ
ὑβρίσαντα
τὴν
μητέρα
αὐτοῦ
|
τὴν |
Ἀγριππῖναν
ἠνάγκασε,
καὶ
νικήσαντα
κατηγόροις |
[59, 23] |
Τιγελλῖνος
ὁ
Ὀφώνιος,
ὡς
καὶ
|
τὴν |
Ἀγριππῖναν
μεμοιχευκώς,
ἐξέπεσεν.
~οὐ
μέντοι |
[59, 10] |
δὴ
θανάτου
ἀνάγκην,
καίπερ
καὶ
|
τὴν |
Αἴγυπτόν
οἱ
προστάξας,
καὶ
ἐς |
[59, 1] |
ἐκ
δὲ
τοῦ
ἡ
βουλὴ
|
τὴν |
αἰτίαν,
ὥς
γε
καὶ
ἐδόκει, |
[59, 21] |
πολλοὺς
δὲ
μονομάχους
ἵππους
γυναῖκας
|
τὴν |
ἄλλην
τρυφὴν
ἐπαγόμενος.
ἐλθὼν
δὲ |
[59, 3] |
τὰς
ἀδελφὰς
τήν
τε
τήθην
|
τὴν |
Ἀντωνίαν
πλεῖστα
ὅσα
εὐσεβῶς
ποιήσας· |
[59, 21] |
τε
καὶ
πολύ
γε
ὑπὲρ
|
τὴν |
ἀξίαν
ὠνεῖσθαι,
δι´
ἃ
εἴρηκα. |
[59, 23] |
ἀγορανόμους
στρατηγούς
τέ
τινας
ἀναγκασθῆναι
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἀπειπόντας
κριθῆναι.
κἀν
τούτῳ |
[59, 24] |
οὗ
ὁ
Γάιος
δωδεκάτῃ
ἡμέρᾳ
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἀπειπὼν
ἠγγέλθη.
τότε
γὰρ |
[59, 19] |
αἰτιασαμένῳ
αὐτὸν
ὕστερον
ὅτι
καὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
αὐτοῦ
κατηγόρησεν,
ἀπεκρίνατο
ὅτι |
[59, 3] |
καὶ
τοὺς
ὅρκους
τοὺς
ἐς
|
τὴν |
ἀρχὴν
αὐτοῦ
φέροντας
καὶ
ὑπὲρ |
[59, 10] |
ὧν
τά
τε
ἄλλα
καὶ
|
τὴν |
ἀρχὴν
αὐτῷ
μόνῳ
συγκατέπραξε,
μνησθείς, |
[59, 13] |
αὐτὸς
δὲ
καὶ
ἐνιστάμενος
ἐς
|
τὴν
|
ἀρχὴν
καὶ
ἀπαλλαττόμενος
ἀπ´
αὐτῆς |
[59, 24] |
ὠμότητα
τὴν
τοῦ
Γαΐου
καὶ
|
τὴν |
ἀσέλγειαν
αὐξήσειν,
καὶ
μάλισθ´
ὅτι |
[59, 1] |
καὶ
τῷ
Τιβερίῳ
τῷ
ἐγγόνῳ
|
τὴν |
αὐταρχίαν
κατέλιπεν·
ὁ
δὲ
δὴ
|
[59, 14] |
ἀντιστασιωτῶν
ἐποίει.
ἰσχυρῶς
γὰρ
τῷ
|
τὴν |
βατραχίδα
ἐνδύνοντι
καὶ
διὰ
τοῦτ´ |
[59, 21] |
τοῦτο
ὁρμήσας
ὡς
καὶ
ἐς
|
τὴν |
Βρεττανίαν
στρατεύσων
ἀπ´
αὐτοῦ
τοῦ
|
[59, 21] |
αἱ
δαπάναι
ὑπερήπειγον
αὐτόν,
ἐς
|
τὴν |
Γαλατίαν
ἀφώρμησε,
πρόφασιν
μὲν
τοὺς |
[59, 23] |
ἐπιλεξάμενος
τοὺς
λοιπούς,
πρὶν
ἐς
|
τὴν |
Γαλατίαν
ἐλθεῖν,
ἀπεπέμψατο,
οὔθ´
οὕς |
[59, 9] |
τινὰ
ἀρχὴν
δι´
ἧς
ἐς
|
τὴν |
γερουσίαν
ἐσερχόμεθα,
χρῆσθαι
ἐπὶ
τῇ |
[59, 24] |
δημάρχων
οὔτε
τῶν
στρατηγῶν
ἀθροῖσαι
|
τὴν |
γερουσίαν
ἐτόλμησε·
συνάρχοντα
γάρ,
οὔτι |
[59, 6] |
περὶ
ἑαυτοῦ
πολλὰ
ἐπαγγελλόμενος,
ὥστε
|
τὴν |
γερουσίαν,
φοβηθεῖσαν
μὴ
μεταβάληται,
δόγμα |
[59, 17] |
καὶ
αὐτὸ
κατὰ
μέσην
που
|
τὴν
|
γέφυραν
πεποιημένον,
καὶ
πρῶτον
μὲν |
[59, 17] |
καὶ
εἴκοσι.
πλοῖα
δὲ
ἐς
|
τὴν |
γέφυραν
τὰ
μὲν
ἠθροίσθη
τὰ |
[59, 19] |
ἐτράπετο,
καὶ
τέλος
ἔς
τε
|
τὴν |
γῆν
κατέπεσε
καὶ
χαμαὶ
κείμενος |
[59, 8] |
ἢ
δεύτερον,
πρὸς
τὸ
τοῖς
|
τὴν |
γνώμην
ἐπάγουσι
δοκοῦν,
ψηφίζεσθαι,
καὶ |
[59, 12] |
αὐτῆς
Μέμμιον
Ῥήγουλον
ἐγγυῆσαί
οἱ
|
τὴν |
γυναῖκα
ἀναγκάσας,
μὴ
καὶ
ἀνέγγυον |
[59, 28] |
ἑαυτὸν
ὀνομάσας,
τήν
τε
Καισωνίαν
|
τὴν |
γυναῖκα
καὶ
τὸν
Κλαύδιον
ἄλλους |
[59, 28] |
τὴν
μὲν
Ἔφεσον
ἡ
Ἄρτεμις
|
τὴν |
δὲ
Πέργαμον
ὁ
Αὔγουστος
τὴν |
[59, 28] |
τὴν
δὲ
Πέργαμον
ὁ
Αὔγουστος
|
τὴν |
δὲ
Σμύρναν
ὁ
Τιβέριος
προκατειλήφασι, |
[59, 19] |
θαυμάζειν
δὲ
δὴ
καὶ
καταπεπλῆχθαι
|
τὴν |
δεινότητα
τοῦ
Γαΐου
προσποιησάμενος,
τήν |
[59, 21] |
κάλλιστα
καὶ
τιμιώτατα
μεταπεμψάμενος
ἀπεκήρυξε,
|
τὴν |
δόξαν
τῶν
ποτε
χρησαμένων
αὐτοῖς |
[59, 1] |
πρὸς
τὴν
ἀγνωμοσύνην
οὔτε
πρὸς
|
τὴν |
δύναμιν
τῶν
διαδεχομένων
τινὰ
ἐπίσκηψίς |
[59, 21] |
ἐκχρηματίσηται.
οὐ
μέντοι
καὶ
ἄντικρυς
|
τὴν |
ἔξοδον
προεπήγγειλεν,
ἀλλ´
ἐς
προάστειόν
|
[59, 7] |
ἡρῷον
τὸ
τοῦ
Αὐγούστου
ὡσίωσε,
|
τὴν |
ἐπινίκιον
στολὴν
ἐνδύς.
καὶ
οἵ |
[59, 5] |
γὰρ
τὰ
ἄλλα
τὰ
ἐς
|
τὴν
|
ἐπιτήδευσιν
αὐτῶν
φέροντα
αὐτός
τε |
[59, 26] |
ἐπειδὴ
ὑπὸ
φίλου
προεδόθη,
καὶ
|
τὴν |
ἑταίραν
αὐτοῦ,
ὅτι
βασανισθεῖσα
οὐδὲν |
[59, 6] |
Τιβέριος
ἐτελεύτησε
καὶ
αὐτὸς
ἐς
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
ἀντικατέστη,
πρῶτον
μὲν
τοὺς |
[59, 8] |
ἐν
ᾧ
που
καὶ
διὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
καὶ
διὰ
τὸ
ἀξίωμα |
[59, 7] |
διὰ
τὸ
τὰ
γενέθλια
αὐτοῦ
|
τὴν |
ἡμέραν
ἐκείνην
εἶναι·
ἦν
γὰρ |
[59, 24] |
ἔπραξαν
δὲ
οὐδέν,
ἀλλ´
ὅλην
|
τὴν |
ἡμέραν
ἔν
τε
τοῖς
ἐπαίνοις |
[59, 17] |
συχνοὺς
μὲν
τῶν
ἑταίρων
ἐς
|
τὴν |
θάλασσαν
ἀπὸ
τῆς
γεφύρας
ἔρριψε, |
[59, 17] |
τὴν
νύκτα
ἡμέραν,
ὥσπερ
που
|
τὴν |
θάλασσαν
γῆν,
ποιῆσαι
ἠθέλησεν.
ἐμπλησθεὶς |
[59, 5] |
τοῖς
ἀντικαθεστηκόσιν
οὐκ
ἀπήντησεν
ἐπὶ
|
τὴν |
θέαν.
προϊόντος
δὲ
δὴ
τοῦ |
[59, 27] |
καὶ
ἐρωτήσαντος
αὐτὸν
εἰ
ὁρῴη
|
τὴν |
θεὸν
συνοῦσαν
αὐτῷ,
κάτω
τε |
[59, 29] |
ἐγεύσαντο.
τήν
τε
γυναῖκα
καὶ
|
τὴν |
θυγατέρα
εὐθὺς
ἔσφαξαν.
~Γάιος
μὲν |
[59, 9] |
Μαχάων
τις
δοῦλος
ἐπί
τε
|
τὴν |
κλίνην
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Καπιτωλίου |
[59, 28] |
τε
γὰρ
πλοῖον
τὸ
πρὸς
|
τὴν |
κομιδὴν
αὐτοῦ
ναυπηγηθὲν
ἐκεραυνώθη,
καὶ |
[59, 8] |
γὰρ
Ἀντιόχῳ
τε
τῷ
Ἀντιόχου
|
τὴν |
Κομμαγηνήν,
ἣν
ὁ
πατὴρ
αὐτοῦ |
[59, 18] |
ἰδοῦσα
αἰτίαν
ἔσχεν)
οὐχ
ὑπέμειναν
|
τὴν |
κρίσιν,
ἀλλ´
ἑαυτοὺς
προανάλωσαν.
τὸ |
[59, 4] |
πρὸς
πάντα
ἐναντίος
ἐπεφύκει
ὥστε
|
τὴν |
μὲν
ἀσέλγειαν
καὶ
τὴν
μιαιφονίαν |
[59, 25] |
ὅμως
ἐσελθὼν
ἐς
τὴν
πόλιν
|
τὴν |
μὲν
βουλὴν
ὀλίγου
ἐδέησεν
ἀπολέσαι |
[59, 28] |
ἐπελέξατο,
λόγῳ
μὲν
εἰπὼν
ὅτι
|
τὴν |
μὲν
Ἔφεσον
ἡ
Ἄρτεμις
τὴν |
[59, 10] |
μονομαχῆσαί
τε
ὡς
καὶ
ὑβρίσαντα
|
τὴν |
μητέρα
αὐτοῦ
τὴν
Ἀγριππῖναν
ἠνάγκασε, |
[59, 1] |
οὖν
ὁ
Τιβέριος
ἔπαθεν
ὅπερ
|
τὴν |
μητέρα
ἐπεποιήκει,
πλὴν
καθ´
ὅσον
|
[59, 6] |
πάνυ
ἐθελήσω
ποτὲ
διά
τε
|
τὴν |
μητέρα
καὶ
διὰ
τοὺς
ἀδελφοὺς
|
[59, 3] |
ἐπὶ
πλεῖον
ἐβεβιώκει.
ἔς
τε
|
τὴν |
μητέρα
καὶ
ἐς
τὰς
ἀδελφὰς |
[59, 4] |
τε
τὸν
πατέρα
καὶ
ἐπὶ
|
τὴν
|
μητέρα
τούς
τε
ἀδελφοὺς
αὐτοῦ |
[59, 4] |
ὥστε
τὴν
μὲν
ἀσέλγειαν
καὶ
|
τὴν |
μιαιφονίαν
αὐτοῦ,
ἐφ´
οἷσπερ
καὶ |
[59, 22] |
ὧν
δὲ
δὴ
ἡ
ἱστορία
|
τὴν |
μνήμην
ἀπαιτεῖ,
φράσω.
τοῦτο
μὲν |
[59, 17] |
τοῦ
σκότους
γενέσθαι·
καὶ
γὰρ
|
τὴν |
νύκτα
ἡμέραν,
ὥσπερ
που
τὴν |
[59, 17] |
τε
λοιπὸν
τῆς
ἡμέρας
καὶ
|
τὴν |
νύκτα
πᾶσαν
εἱστιάθησαν,
πολλοῦ
μὲν |
[59, 18] |
καὶ
ἐκείνων
πολλοὶ
ἤτοι
κατὰ
|
τὴν |
ὁδὸν
ἢ
καὶ
ἐν
τῇ |
[59, 23] |
πεμφθέντας
(πρὸς
γὰρ
τοῖς
ἄλλοις
|
τὴν |
ὀλιγότητα
τῶν
προτέρων
ᾐτιᾶτο)
καὶ |
[59, 26] |
ἐπ´
οὖν
τούτοις
ὁ
Γάιος
|
τὴν |
ὀργήν
σφισιν
ἀφῆκε
καὶ
χρηστά |
[59, 3] |
νεανίσκου
γνώμην
σαφῶς
εἰδότες,
ἐς
|
τὴν |
παρουσίαν
αὐτοῦ
πάντα
ἀνεβάλλοντο)
οὐδενὶ |
[59, 12] |
Πολέμωνι
τῷ
τοῦ
Πολέμωνος
υἱεῖ
|
τὴν |
πατρῴαν
ἀρχήν,
ψηφισαμένης
δὴ
τῆς
|
[59, 23] |
ὕστερον
ἐγένετο·
τότε
δὲ
ἐκβαλὼν
|
τὴν |
Παυλῖναν,
προφάσει
μὲν
ὡς
μὴ |
[59, 28] |
Μιλήτῳ
τεμενίσαι
ἐκέλευσε·
ταύτην
γὰρ
|
τὴν |
πόλιν
ἐπελέξατο,
λόγῳ
μὲν
εἰπὼν |
[59, 17] |
καθάπερ
ἐπὶ
πολεμίους
τινὰς
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
ἐσέπεσε.
κἀνταῦθα
τῆς
ὑστεραίας |
[59, 12] |
ἀθεεὶ
γεγονέναι,
ἀλλ´
ἄντικρυς
αὐτῷ
|
τὴν |
πόλιν
ὁ
Γάιος
πρὸς
ἐπανόρθωσιν |
[59, 25] |
αὐτὴν
ὑποπτεύεται.
ὅμως
ἐσελθὼν
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
τὴν
μὲν
βουλὴν
ὀλίγου |
[59, 3] |
ταφῇ
ἤγηλε,
νυκτός
τε
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ
ἐσαγαγὼν |
[59, 22] |
πάσης
τῆς
ὁδοῦ
ἔχουσαν
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
ἀνενεγκεῖν.
ἐπειδή
τε
συχνὰ |
[59, 22] |
τῷ
Ἄρει
τῷ
Τιμωρῷ
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
ἔπεμψε.
τάς
τε
ἀδελφὰς |
[59, 29] |
καὶ
πεμφθεὶς
διὰ
τοῦτ´
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
προσήχθη
τε
αὐτῷ
ἐν |
[59, 25] |
ἐδωρήσατο.
καὶ
ὁ
μὲν
ἐς
|
τὴν |
Ῥώμην
τὰ
κογχύλια
ἀνεκόμισεν,
ἵνα |
[59, 5] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
περὶ
|
τὴν |
σκηνὴν
ἔχουσι·
τὸν
γοῦν
Ἀπελλῆν |
[59, 12] |
Κότυϊ
δὲ
τήν
τε
Ἀρμενίαν
|
τὴν |
σμικροτέραν
καὶ
μετὰ
τοῦτο
καὶ
|
[59, 24] |
τῶν
στρατηγῶν
ἐκ
κοινοῦ
προγράμματος
|
τὴν
|
σύνοδόν
σφισιν
ἐπαγγειλάντων,
ἐχρημάτισαν
δὲ |
[59, 3] |
ποιήσας
ἀνοσιώτατος
ἀνθρώπων
καὶ
περὶ
|
τὴν |
τήθην
καὶ
περὶ
τὰς
ἀδελφὰς |
[59, 9] |
αὐτὸν
ἐν
τοῖς
αὐταρχήσασιν
ἐς
|
τὴν |
τῆς
οἰκείας
νόμισιν
καταλέγει)
περὶ |
[59, 24] |
ἐπὶ
πλεῖον
τήν
τε
ὠμότητα
|
τὴν |
τοῦ
Γαΐου
καὶ
τὴν
ἀσέλγειαν |
[59, 3] |
οὔτ´
ἀτιμάσαι
θαρσοῦντες,
ἅτε
μηδέπω
|
τὴν |
τοῦ
νεανίσκου
γνώμην
σαφῶς
εἰδότες, |
[59, 7] |
καὶ
οἵ
τε
εὐγενεῖς
παῖδες
|
τὴν |
Τροίαν
ἵππευσαν,
καὶ
τὸ
ἅρμα |
[59, 11] |
τέλος
οἵ
τε
εὐγενεῖς
παῖδες
|
τὴν |
Τροίαν
περὶ
τὸν
τάφον
αὐτῆς |
[59, 14] |
τήν
τε
σωτηρίαν
αὐτοῦ
καὶ
|
τὴν |
τύχην
ὤμνυε,
καὶ
προσυπισχνεῖτο
καὶ |
[59, 25] |
γὰρ
λαφύρων
δῆλον
ὅτι
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
ἐπινικίων
πομπὴν
ἐδεῖτο)
μέγα |
[59, 12] |
ἐν
δὲ
τούτῳ
Σοαίμῳ
μὲν
|
τὴν |
τῶν
Ἰτυραίων
τῶν
Ἀράβων,
Κότυϊ |
[59, 26] |
πολλάκις
ἐγίγνετο.
πρὸς
γὰρ
δὴ
|
τὴν |
τῶν
ὀνομάτων
μετάθεσιν
καὶ
τὸ |
[59, 8] |
οἱ
ἀποθανεῖν
ἐθελήσαντες
λήψεσθαι,
ἀποδοῦναι
|
τὴν |
ὑπόσχεσιν
ἠναγκάσθησαν,
ἵνα
μὴ
ἐπιορκήσωσι. |
[59, 27] |
πλείστοις
καὶ
τῶν
βουλευτῶν
ἢ
|
τὴν |
χεῖρα
ἢ
τὸν
πόδα
προσκυνεῖν |