Livre, Chap.
[59, 0]	γʹ ὕπ. Γ. Καῖσαρ τὸ	δʹ	ὕπ. Γν. Σέντιος Γν. υἱ.
[59, 0]	Μαυριτανίαι ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρχεσθαι ἤρξαντο.	δ.	Ὡς Γάιος Καῖσαρ ἀπέθανεν. Χρόνου
[59, 10]	τοὺς δι´ ἐκείνους ἀπολομένους, τὸ	δ´	ἀληθὲς διὰ τὰς οὐσίας· οἵ
[59, 23]	μὲν ὡς μὴ τίκτουσαν, τὸ	δ´	ἀληθὲς ὅτι διακορὴς αὐτῆς ἐγεγόνει,
[59, 2]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν δραχμάς, τοῖς	δ´	ἄλλοις ἅπασι πέντε καὶ ἑβδομήκοντα.
[59, 3]	αὐτὰς πλὴν μιᾶς ἐμίσησε· πάντως	δ´	ἂν καὶ ἐκείνην ἤχθηρεν, εἰ
[59, 13]	τοιούτῳ ὁ μὲν ὀργιζόμενος οἱ	δ´	ἀνταγωνιζόμενοι καὶ εἴποιεν καὶ πράξειαν.
[59, 18]	γερουσία ἄλλα μὲν φρονεῖ ἄλλα	δ´	ἀποφαίνεται. Ἰούνιός τέ τις Πρίσκος
[59, 29]	ὑποπτεύσας μετεπέμψατο αὐτὸν δεδεμένον, προέλεγε	δ´	ἄρα αὐτῷ τὸ δαιμόνιον τοῦτον
[59, 14]	ἐνδοξοτάτους σφῶν φαρμάκῳ διέφθειρε. τὸ	δ´	αὐτὸ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν
[59, 2]	ἅπασι πέντε καὶ ἑβδομήκοντα. τὸ	δ´	αὐτὸ τοῦτο καὶ περὶ τὰς
[59, 18]	κρίσιν, ἀλλ´ ἑαυτοὺς προανάλωσαν. τὸ	δ´	αὐτὸ τοῦτο καὶ Τίτιος Ῥοῦφος
[59, 20]	λόγῳ μὲν ὁ δῆμος ἔργῳ	δ´	αὐτὸς εἵλετο. ἀπέδωκε μὲν γὰρ
[59, 3]	τῷ ἑτέρῳ παμπόλλων προσεδεήθη. ~τῷ	δ´	αὐτῷ τούτῳ τρόπῳ καὶ ἐς
[59, 9]	τῷ μὲν φαύλῳ ἐχαρίσατο, τοὺς	δ´	ἔμφρονας ἐλύπησε λογισαμένους ὅτι, ἐὰν
[59, 9]	στρατιῶται τοσοῦτοί σοι συνέσονται. ~τῷ	δ´	ἑξῆς ἔτει ὕπατοι Μᾶρκος τε
[59, 20]	δὲ τοτὲ μὲν πεντεκαίδεκα, ἔστι	δ´	ὅτε ἑνὶ πλείους ἢ καὶ
[59, 20]	σχῆμα τῆς δημοκρατίας ἐσώζετο, ἔργον	δ´	οὐδὲν αὐτῆς ἐγίγνετο. καὶ διὰ
[59, 6]	ὑπάτευσεν ἅμα καὶ ἐβούλευσεν. ὁ	δ´	οὖν Γάιος ταῦτά τε ἐπιεικῶς
[59, 12]	ὕδωρ ἀπέκτεινεν ὡς ἀσεβήσαντα. ~διαλιπὼν	δ´	οὖν ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε Λολλίαν
[59, 27]	πάνυ δοκοῦντές τι εἶναι. ὁ	δ´	οὖν Οὐιτέλλιος ὁ Λούκιος οὔτ´
[59, 9]	πάντων αὐτῶν ὁμοίως ἐποιήσαντο. ἐν	δ´	οὖν τῇ νουμηνίᾳ αὐτῇ Μαχάων
[59, 15]	εἰ πλείω χρόνον ἐζήκει. ~ἐς	δ´	οὖν τοὺς πόρους τῶν χρημάτων
[59, 15]	τοῦτο μὲν ὕστερον ἐγένετο· τότε	δ´	οὗτοί τε ὡς ἕκαστοι καὶ
[59, 1]	τῶν ἐκείνης διαθηκῶν ἀπήλλαξε, τὰ	δ´	ὑπ´ αὐτοῦ καταλειφθέντα πᾶσι πλὴν
[59, 21]	κατορθοῦσί τι πάνυ ἤχθετο) τοὺς	δ´	ὑπηκόους τούς τε συμμάχους καὶ
[59, 7]	τῇ μὲν προτέρᾳ εἰκοσάκις, τῇ	δ´	ὑστέρᾳ καὶ τετταρακοντάκις διὰ τὸ
[59, 16]	οὔτε τι χρηματίσαι ἠδυνήθησαν· τῇ	δ´	ὑστεραίᾳ αὖθις ἀθροισθέντες ἐπαίνους τε
[59, 29]	προέλεγε δ´ ἄρα αὐτῷ τὸ	δαιμόνιον	τοῦτον τὸν Κάσσιον τὸν Χαιρέαν.
[59, 11]	Πάνθεά τε ὠνομάζετο καὶ τιμῶν	δαιμονίων	ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν ἠξιοῦτο,
[59, 28]	γάμων ἔτεκε, τοῦτό τε αὐτὸ	δαιμονίως	προσεποιεῖτο, σεμνυνόμενος ὅτι ἐν τοσαύταις
[59, 27]	τοὺς πόδας αὐτοῦ προσπεσὼν καὶ	δάκρυσι	κλαύσας, κἀν τούτῳ καὶ θειάσας
[59, 21]	καὶ δυνατὸς εὑρίσκετο, καὶ αἱ	δαπάναι	ὑπερήπειγον αὐτόν, ἐς τὴν Γαλατίαν
[59, 10]	οὖν ἕνεκα καὶ διὰ τὰς	δαπάνας	καὶ διὰ τοὺς φόνους αἰτίαν
[59, 15]	παρ´ αὐτῶν ὡς οὐδὲν δὴ	δαπανήσαντας	ἐζημίου. ἐφ´ οὗ δὴ ὁ
[59, 2]	καὶ τἆλλα τὰ τοιουτότροπα ἀπλήστως	δαπανήσας	τούς τε θησαυροὺς μεγάλους γενομένους
[59, 17]	ἐφοβήθη, ἐπεὶ ἔς γε τὸν	Δαρεῖον	καὶ τὸν Ξέρξην οὐδὲν ὅ
[59, 17]	ὡς καὶ λάφυρα συνηκολούθησε, καὶ	Δαρεῖος	ἀνὴρ Ἀρσακίδης, ἐν τοῖς ὁμηρεύουσι
[59, 28]	Σμύρναν ὁ Τιβέριος προκατειλήφασι, τὸ	δὲ	ἀληθὲς ὅτι τὸν νεὼν ὃν
[59, 22]	οὕτως ἀκρίτως πάντα ἐγίγνετο. τῶν	δὲ	ἄλλων τοὺς μὲν πολλοὺς οὐδὲν
[59, 19]	καὶ ἐφ´ ὁποσονοῦν ἀντεπεφιλοτίμητο. νῦν	δὲ	ἀντεῖπε μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἀπελογήσατο
[59, 26]	κρατῆρα καὶ θύρσον εἶχε, τοτὲ	δὲ	ἀρρενωπός, καὶ ῥόπαλον καὶ λεοντῆν
[59, 23]	προνοίας πολλὴν νωθείαν προσποιουμένου. ἑτέρους	δὲ	αὖθις πλείους τε πεμφθέντας (πρὸς
[59, 1]	τοῦ Τιβερίου ταῦτα παραδέδοται, διεδέξατο	δὲ	αὐτὸν ὁ Γάιος ὁ τοῦ
[59, 17]	ἅρματος, χιτῶνα χρυσόπαστον ἐνδύς· ἦγον	δὲ	αὐτὸν οἱ ἀθληταὶ ἵπποι οἱ
[59, 29]	Κάλλιστος καὶ ὁ ἔπαρχος· οἱ	δὲ	αὐτόχειρες αὐτοῦ γενόμενοι ἐκεῖνοι ἦσαν.
[59, 8]	ἀρρωστίᾳ αὐτοῦ ἐφεδρεύσας ἀπώλετο, Πούπλιος	δὲ	Ἀφράνιος Ποτῖτος δημότης τε ὢν
[59, 25]	ἐκείνοις τὰ λάφυρα δείξῃ· ἡ	δὲ	βουλὴ οὔθ´ ὅπως ἐπὶ τούτοις
[59, 26]	Διὸς εἴδει χρηματίζοντα ἐγέλασεν· ὁ	δὲ	Γάιος ἐκάλεσέ τε αὐτὸν καὶ
[59, 13]	τι προσενδείκνυσθαι οὐδὲν ἐδύναντο, ὁ	δὲ	δὴ Γάιος συχνοὺς μὲν καὶ
[59, 8]	αὖθις τὰ τοιαῦτα ἐγχειρίσαι· ὁ	δὲ	δὴ Γάιος τά τε ἄλλα
[59, 1]	ἐγγόνῳ τὴν αὐταρχίαν κατέλιπεν· ὁ	δὲ	δὴ Γάιος τὰς διαθήκας αὐτοῦ
[59, 16]	τὸ προάστειον αὐθημερὸν ἐξώρμησεν· ἡ	δὲ	δὴ γερουσία καὶ ὁ δῆμος
[59, 20]	αὐτῶν ἀδημονήσας ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν	δὲ	δὴ Δομίτιον τὸν συνάρχοντα αὐτοῦ
[59, 16]	ἔργῳ μὲν οὐδὲν ὀνήσει, λόγῳ	δὲ	δὴ δόξαν κενὴν λαβὼν οὔτε
[59, 26]	κατὰ τὸ πρόσφορον προσήγοντο· ἄλλως	δὲ	δὴ ἔν τε τῇ σηρικῇ
[59, 4]	ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ ὑπερέβαλεν, ὧν	δὲ	δὴ ἐπῄνει οὐδὲν ἐμιμήσατο. πρῶτός
[59, 22]	οὐδὲν δέομαι ὀνομαστὶ καταλέγειν, ὧν	δὲ	δὴ ἡ ἱστορία τὴν μνήμην
[59, 13]	τοῦ προτέρου ἐπεποίητο, ὤμοσε. τριάκοντα	δὲ	δὴ ἡμέρας ἦρξε, καίτοι Λουκίῳ
[59, 16]	φοβεῖται, θεραπεύει τὸν ἰσχυρότερον, ὅταν	δὲ	δὴ θαρσήσῃ, τιμωρεῖται τὸν ἀσθενέστερον.
[59, 19]	οὐδὲν οὐδὲ ἀπελογήσατο οὐδέν, θαυμάζειν	δὲ	δὴ καὶ καταπεπλῆχθαι τὴν δεινότητα
[59, 17]	θάλασσαν γῆν, ποιῆσαι ἠθέλησεν. ἐμπλησθεὶς	δὲ	δὴ καὶ ὑπερκορὴς καὶ σίτου
[59, 24]	μέλει, πάντα αὐτὰ ἐπιτετελεκέναι· ὅπως	δὲ	δὴ μὴ καὶ ἀντὶ τοῦ
[59, 22]	ἀπάτῃ τινὶ συλλαβὼν ἔδησε, τοῦ	δὲ	δὴ οἰκείου πολὺ μέρος ἀνάλωσε,
[59, 16]	καὶ τοῦτο ποιεῖν ἔξεστιν, ὑμεῖς	δὲ	δὴ οὐ μόνον ἀδικεῖτε ἀλλὰ
[59, 8]	αἰτία τοῦ θανάτου ἐγένετο· ὁ	δὲ	δὴ πενθερὸς αὐτοῦ Μᾶρκος Σιλανὸς
[59, 2]	τοὺς στρατιώτας ταῦτ´ ἐποίησε, τὸ	δὲ	δὴ πλεῖστον ἀπὸ γνώμης· οὐ
[59, 24]	μὲν πᾶσι τοῖς βουλευταῖς, τὰ	δὲ	δὴ πλείω τοῖς ὑπάτοις γράφων,
[59, 10]	πολλὰ καὶ δεινὰ συμβήσεται. ~ἐπαίτια	δὲ	δὴ πρὸς πάντων ὁμοίως τάδε
[59, 18]	μάτην τοὺς ἀναγνωσομένους διοχλεῖν· Καλουίσιος	δὲ	δὴ Σαβῖνος ἔν τε τοῖς
[59, 19]	δεινὸς εἶναι λέγειν ἐσώθη· ὁ	δὲ	δὴ Σενέκας ὁ Ἀνναῖος ὁ
[59, 28]	ἔλεγε, τῷ Διὶ συνοικοίη· ἀπαξιώσας	δὲ	δὴ τὰ δευτερεῖα ἐν τῇ
[59, 10]	αἵματος θέας ἀπλήστως εἶχεν. ὑπὸ	δὲ	δὴ τῆς αὐτῆς ὠμότητος, ἐπιλιπόντων
[59, 8]	αὐτὸς μὲν οὐκ ἀπέθανε, τὸν	δὲ	δὴ Τιβέριον, καίπερ ἔς τε
[59, 20]	τὰς ἀρχαιρεσίας ταῦτ´ ἔπραξεν, οὕτω	δὲ	δὴ τὸ σύμπαν καὶ βάσκανος
[59, 9]	τῆς οἰκείας νόμισιν καταλέγει) περὶ	δὲ	δὴ τοῦ Αὐγούστου τοῦ τε
[59, 5]	ἀπήντησεν ἐπὶ τὴν θέαν. προϊόντος	δὲ	δὴ τοῦ χρόνου καὶ ἐς
[59, 25]	ὑπὲρ ἄνθρωπον αὐτῷ ἐψηφίσατο, τὸν	δὲ	δῆμον ἀθροίσας πολὺ μὲν ἀργύριον
[59, 20]	οὐκ ἐς μακρὰν τελευτήσοι· ~τὸν	δὲ	Δομίτιον καὶ ὕπατον εὐθὺς ἀπέδειξε,
[59, 11]	ἐν ταῖς ἡμέραις, ἐκολάζετο. ~τῇ	δὲ	Δρουσίλλῃ συνῴκει μὲν Μᾶρκος Λέπιδος,
[59, 8]	Γαΐῳ Καλπουρνίῳ Πίσωνι συνεώρταζε. πρὶν	δὲ	δύο μῆνας ἐξελθεῖν, ἀμφοτέρους σφᾶς
[59, 26]	αὐτῶν τὸ μὲν ξίφος τὸ	δὲ	ἐγχειρίδιον ὀνομάζειν. οὗτος ἐσῆλθέ ποτε
[59, 23]	τοῦτο μὲν ὕστερον ἐγένετο· τότε	δὲ	ἐκβαλὼν τὴν Παυλῖναν, προφάσει μὲν
[59, 17]	πάντως τι αὐτῷ προσετίθεσαν· ~Γάιος	δὲ	ἐκείνης μὲν τῆς πομπῆς οὐδὲν
[59, 5]	τούτου χωρὶς μὲν αὐτὸς χωρὶς	δὲ	ἐκεῖνοι, πάνθ´ ὅσα ἂν ἄνθρωποι
[59, 20]	γὰρ τὰς ἀρχαιρεσίας αὐτοῖς· ἅτε	δὲ	ἐκείνων τε ἀργοτέρων ὑπὸ τοῦ
[59, 21]	τὴν ἄλλην τρυφὴν ἐπαγόμενος. ἐλθὼν	δὲ	ἐκεῖσε τῶν μὲν πολεμίων οὐδένα
[59, 28]	τοὺς ἄλλους κολακείᾳ ὑπερεβάλετο. ~Γάιος	δὲ	ἐν τῇ Ἀσίᾳ τῷ ἔθνει
[59, 23]	αὐτῷ παιδίον τριακονθήμερον τέκῃ. οἱ	δὲ	ἐν τῇ Ῥώμῃ ἐταράττοντο μὲν
[59, 25]	οἱ μὲν ταῦτ´ ἔπραττον. ~Γάιος	δὲ	ἐν τούτῳ τόν τε Πτολεμαῖον
[59, 11]	θρηνεῖν ὡς θεὸν ἐνεκαλοῦντο. πάρεστι	δὲ	ἐξ ἑνὸς πάντα τὰ τότε
[59, 24]	τῆς Δρουσίλλης στήσαντες ὡσίωσαν. ταῦτα	δὲ	ἐξ ἐπιστολῆς που τῆς τοῦ
[59, 19]	αἴτιος εἶ, ἀλλ´ Ἀγαμέμνων. τότε	δὲ	ἐπειδὴ εἰκόνα τινὰ αὐτοῦ στήσας
[59, 13]	εἴθε ἕνα αὐχένα εἴχετε· τότε	δὲ	ἐπειδὴ παρωξύνθη τι οἷον εἰώθει,
[59, 15]	Κορβούλων τότε μὲν ὑπάτευσεν, ὕστερον	δὲ	ἐπὶ Κλαυδίου αἰτίαν τε ἔσχε
[59, 28]	ὑπερκαλλῆ ἐποίουν ἰδιώσασθαι ἐπεθύμησε. τότε	δὲ	ἐπὶ πλέον ἐξήχθη, ὥστε καὶ
[59, 16]	ἄν τε καὶ μή· ἐκείνως	δὲ	ἔργῳ μὲν οὐδὲν ὀνήσει, λόγῳ
[59, 22]	περὶ ὀλίγων δραχμῶν ἀγωνίζεσθε, ἐγὼ	δὲ	ἐς μυρίας καὶ πεντακισχιλίας μυριάδας
[59, 13]	τῶν θεάτρων συλλαμβάνων ἀπώλλυεν. αἰτίαι	δὲ	ἐς τὰ μάλιστα τῆς ὀργῆς
[59, 17]	σταδίους ἓξ καὶ εἴκοσι. πλοῖα	δὲ	ἐς τὴν γέφυραν τὰ μὲν
[59, 16]	ἐπετίμα ἀλλὰ καὶ ἔχαιρεν· τότε	δὲ	ἐσελθὼν ἐς τὸ βουλευτήριον πολλὰ
[59, 13]	ἵππων ἁμίλλαις πεντακόσιαι ἐσφάγησαν τῇ	δὲ	ἑτέρᾳ Λιβυκὰ θηρία ἴσα ἀναλώθη,
[59, 2]	καὶ πεντακοσίας καὶ ἑπτακισχιλίας, ὡς	δὲ	ἕτεροι, ὀκτώ τε καὶ δισχιλίας
[59, 13]	ἀπεκρίνατο μέν σφισιν οὐδέν, προστάξας	δὲ	ἑτέροις τισὶ τοὺς ἀγῶνας ποιεῖν
[59, 28]	ἐξηκούετο) ἐκείνῳ μὲν ἐπηπείλει, αὐτὸς	δὲ	ἕτερον ἐνέστησε. τό τε Διοσκόρειον
[59, 24]	ἐπηλυγασόμενοι, προσεποιήσαντο. καὶ τῇ τρίτῃ	δὲ	ἡμέρᾳ τῇ τὰς εὐχὰς ἐχούσῃ
[59, 5]	τὸ αὑτοῦ βούλημα ἐχρῆτο, Γάιος	δὲ	ἤρχετο μὲν καὶ ὑπὸ τῶν
[59, 26]	καὶ τῶν μὲν ἥρωα τῶν	δὲ	θεὸν αὐτὸν ἀνακαλούντων, δεινῶς ἐξεφρόνησεν.
[59, 28]	ὑπὸ τῆς βουλῆς ψηφισθέντα τὸν	δὲ	ἰδίᾳ ἐν τῷ παλατίῳ, ποιήσασθαι.
[59, 22]	μὲν καθ´ ἑκάστους κατακόπτων, τοὺς	δὲ	καὶ ἀθρόους ἅμα πάντας φονεύσας.
[59, 28]	ἁπλῶς, τοὺς μὲν ἐθελοντὰς τοὺς	δὲ	καὶ ἄκοντας, ὅπως μὴ καὶ
[59, 14]	καθεζόμενος καὶ αὐτὸς ὑπερβάλλων. πολλοὶ	δὲ	καὶ ἄλλοθεν ἀφικνούμενοι ἀντωνοῦντο αὐτούς,
[59, 19]	τοὺς καθ´ ἑαυτὸν Ῥωμαίους πολλοὺς	δὲ	καὶ ἄλλους σοφίᾳ ὑπεράρας, διεφθάρη
[59, 10]	μὲν τὰς οὐσίας κατεδηδοκότας, τοὺς	δὲ	καὶ ἄλλως ὁπλομαχίαν ἠσκηκότας. ἦν
[59, 13]	καὶ μεταξὺ θεωμένους κατασπῶν, συχνοὺς	δὲ	καὶ ἀπηλλαγμένους ἐκ τῶν θεάτρων
[59, 18]	μὲν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ οἱ	δὲ	καὶ ἀπὸ τοῦ Καπιτωλίου κατακρημνιζόμενοι,
[59, 7]	τῶν δέκα ἄθλων ἐτίθετο, τότε	δὲ	καὶ ἄρκτους τετρακοσίας μεθ´ ἑτέρων
[59, 29]	ἐπικύπτων συνεχῶς αὐτοὺς κατεφίλει. ὡς	δὲ	καὶ αὐτὸς ὁ Γάιος καὶ
[59, 23]	ἣν πρότερον μὲν ἐμοίχευε, τότε	δὲ	καὶ γαμετὴν ποιήσασθαι ἠθέλησεν, ἐπειδὴ
[59, 21]	ἐπὶ πάσῃ προφάσει ἐσύλα, τοῦτο	δὲ	καὶ δῶρα οἵ τε ἰδιῶται
[59, 23]	τινα ψηφισθείη, ὡς καταφρονούμενος, ἤχθετο	δὲ	καὶ εἰ μείζω, ὡς καὶ
[59, 23]	τὰ μὲν τῇ φύσει τὰ	δὲ	καὶ ἐκ προνοίας πολλὴν νωθείαν
[59, 10]	καὶ οὐδὲν αὐτῷ ἐξήρκει. ἠλέγχοντο	δὲ	καὶ ἐκ τῶν καταμαρτυρούντων σφῶν
[59, 17]	πολλοῦ μὲν αὐτόθεν φωτὸς πολλοῦ	δὲ	καὶ ἐκ τῶν ὀρῶν ἐπιλάμψαντος
[59, 13]	Τιβερίου, τὸν ὅρκον ἐποιοῦντο) αὐτὸς	δὲ	καὶ ἐνιστάμενος ἐς τὴν ἀρχὴν
[59, 10]	βουλῆς δὴ τοῦτο αἰτήσας· τὸ	δὲ	καὶ ἔξω τοῦ νενομοθετημένου πάνθ´
[59, 26]	ταῦτα τὰ μὲν φόβῳ τὰ	δὲ	καὶ ἐπ´ ἀληθείας, καὶ τῶν
[59, 2]	τῆς προτήθης δωρηθέντα διέλυσε. νῦν	δὲ	καὶ ἐς ὀρχηστάς (αὐτίκα γὰρ
[59, 10]	ἵνα μίαν ναῦν ἐσαγάγῃ, ἔπειτα	δὲ	καὶ ἑτέρωθι, πλεῖστά τε καὶ
[59, 18]	διὰ τὰς οὐσίας ἐπεβούλευσεν. ἐδίκαζε	δὲ	καὶ ἰδίᾳ καὶ μετὰ πάσης
[59, 17]	γέφυραν τὰ μὲν ἠθροίσθη τὰ	δὲ	καὶ κατεσκευάσθη· οὐ γὰρ ἐξήρκεσε
[59, 17]	ἁλουργῆ, πολὺ μὲν χρυσίον πολλοὺς	δὲ	καὶ λίθους Ἰνδικοὺς ἔχουσαν, ἐπενέδυ,
[59, 13]	τοτὲ μὲν ἔτι νυκτὸς τοτὲ	δὲ	καὶ μετὰ μεσημβρίαν ἐς τὰ
[59, 11]	αὐτοῦ καὶ ἐραστὴς ὤν, συνῆν	δὲ	καὶ ὁ Γάιος· καὶ αὐτὴν
[59, 23]	μὲν καὶ ἐκ τούτων, ἐταράττοντο	δὲ	καὶ ὅτι δίκαι σφίσιν ἐπί
[59, 15]	μὲν ἐκ τοῦ δημοσίου τὰ	δὲ	καὶ παρ´ αὐτοῦ τοῦ Κορβούλωνος
[59, 10]	πολλοὶ οἱ μὲν καταψηφισθέντες οἱ	δὲ	καὶ πρὶν ἁλῶναι ἐφονεύθησαν, πρόφασιν
[59, 16]	πολλὰ μὲν ἐκεῖνον ἐπῄνεσε, πολλὰ	δὲ	καὶ τῆς γερουσίας τοῦ τε
[59, 5]	καὶ ὑπὸ τῶν ὁπλομαχούντων, ἐδούλευε	δὲ	καὶ τοῖς ὀρχησταῖς καὶ τοῖς
[59, 17]	ἀπὸ τῆς γεφύρας ἔρριψε, συχνοὺς	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων ἐν πλοίοις
[59, 13]	τοῦ Τιβερίου ἐδέδεντο, ἐκολάσθησαν) πολλοὶ	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων μονομαχήσαντες ἀπώλοντο.
[59, 9]	ἀπέκτεινε καὶ ἑαυτὸν ἔσφαξε. Γάιος	δὲ	καλὰ μὲν ἐπαίνου τε ἄξια
[59, 23]	εἶναι καὶ ταλαιπώρως διάγειν. ἐπεὶ	δὲ	μαθόντες αὐτὰ οἱ βουλευταὶ ἄλλα
[59, 4]	μεγάλα ἀδικήσαντας οὐκ ἐκόλασε, πολλοὺς	δὲ	μηδὲ ἀδικήσαντας ἀπέσφαξε. τῶν τε
[59, 24]	τοῦ μὲν προαποδεδειγμένου τελευτήσαντος, ἑτέρου	δὲ	μηδενὸς δι´ ὀλίγου οὕτως ἐν
[59, 21]	ἀπῆρε, πολλοὺς μὲν ὀρχηστὰς πολλοὺς	δὲ	μονομάχους ἵππους γυναῖκας τὴν ἄλλην
[59, 21]	καὶ παρακινοῦντάς τι ποιησάμενος, ἔργῳ	δὲ	ὅπως καὶ τὰ ἐκείνων ἀνθοῦντα
[59, 17]	πλείους καίπερ μεθύοντες ἐσώθησαν. αἴτιον	δὲ	ὅτι καὶ λειοτάτη καὶ στασιμωτάτη
[59, 16]	μὲν ὅτι κατηγόρησάν σφων, τοὺς	δὲ	ὅτι κατεμαρτύρησαν, πάντας δὲ ὅτι
[59, 16]	τοὺς δὲ ὅτι κατεμαρτύρησαν, πάντας	δὲ	ὅτι κατεψηφίσαντο. καὶ ταῦτά τε
[59, 10]	καὶ ἄλλως ὁπλομαχίαν ἠσκηκότας. ἦν	δὲ	οὐ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων
[59, 24]	συνέδριον μηδενός σφας ἀθροίσαντος, ἔπραξαν	δὲ	οὐδέν, ἀλλ´ ὅλην τὴν ἡμέραν
[59, 3]	οὐδὲν ἄλλο ἀνεβάλετο· καὶ ἐκείνην	δὲ	οὐκ ἐς μακρὰν προσεκτήσατο. μοιχικώτατός
[59, 24]	τὴν σύνοδόν σφισιν ἐπαγγειλάντων, ἐχρημάτισαν	δὲ	οὔτε τότε οὔτε αὖθις οὐδέν,
[59, 17]	Ῥώμῃ μάλιστα ἰσχυρὸς ἐγένετο. ἐζεύχθη	δὲ	οὐχ ἁπλῶς δίοδός τις, ἀλλὰ
[59, 6]	τρόφιμος αὐτῶν λέγων εἶναι. ἦγε	δὲ	πέμπτον καὶ εἰκοστὸν ἔτος, ἡμερῶν
[59, 28]	μὲν Ἔφεσον ἡ Ἄρτεμις τὴν	δὲ	Πέργαμον ὁ Αὔγουστος τὴν δὲ
[59, 1]	που τὰ γεγραμμένα ἠγνόησεν) ἐπεὶ	δὲ	πολλοί τε αὐτὰ ᾔδεσαν, καὶ
[59, 22]	φαλακροῦ πάντας αὐτοὺς σφαγῆναι. κυβεύων	δέ	ποτε, καὶ μαθὼν ὅτι οὐκ
[59, 20]	ὅσους αἱρεῖσθαι ἔδει ἐπαγγελλόντων, εἰ	δέ	ποτε καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν
[59, 5]	μέν που ἀεὶ ἐποίει, ἅπαξ	δέ	ποτε τοὺς πρώτους τῆς γερουσίας
[59, 28]	δὲ Πέργαμον ὁ Αὔγουστος τὴν	δὲ	Σμύρναν ὁ Τιβέριος προκατειλήφασι, τὸ
[59, 24]	ἑξῆς ἔτει ὁμοίως ἐγένετο, τότε	δὲ	συνῆλθον μὲν μετὰ ταῦτα ἐς
[59, 3]	μὲν ἐκδιδομένην ἀνδρὶ ἁρπάσας, ἄλλας	δὲ	συνοικούσας τισὶν ἀποσπάσας, ἔπειτα αὐτὰς
[59, 27]	καὶ ἐπιθησόμενόν οἱ ὑπώπτευεν) ἐσώθη	δὲ	σχηματίσας πως ἑαυτὸν ὥστε καὶ
[59, 2]	ἐκείνης ἢ συγκρύψαι ἠθέλησε. ~πρὸς	δὲ	τὰ καταλειφθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα,
[59, 9]	μὲν δὴ πᾶσιν ἤρεσεν· ὅτι	δὲ	τὰς ἀρχαιρεσίας τῷ τε δήμῳ
[59, 11]	ἐπῄνεσε μὲν ὁ ἀνήρ, δημοσίας	δὲ	ταφῆς ὁ ἀδελφὸς ἠξίωσε· καὶ
[59, 12]	τῶν Ἰτυραίων τῶν Ἀράβων, Κότυϊ	δὲ	τήν τε Ἀρμενίαν τὴν σμικροτέραν
[59, 17]	ἵππῳ δι´ ἠπείρου διελάσαι) διὰ	δὲ	τῆς θαλάσσης τρόπον τινὰ διιππεῦσαι
[59, 29]	ἕτερόν τι τοιοῦτον ἐδίδου. θεοπρόπιον	δέ	τι τῷ Γαΐῳ ὀλίγον ἔμπροσθεν
[59, 22]	τὰ στρατεύματα· εἴκοσι γάρ, ὡς	δέ	τινές φασι, πέντε καὶ εἴκοσι
[59, 30]	ἡμεῖς δὲ χεῖρας πολλάς. διαθεόντων	δέ	τινων ὀλίγων καὶ θορυβούντων βοώντων
[59, 26]	καὶ ἐκεῖνον σφαγῆναι προσέταξεν. ~ἦν	δέ	τις Πρωτογένης πρὸς πάντα αὐτῷ
[59, 28]	ἑαυτοῦ εἶδος μεταρρυθμίσαι. μὴ δυνηθεὶς	δέ	(τό τε γὰρ πλοῖον τὸ
[59, 22]	ὅτι τοῖς στρατιώταις ᾠκείωτο· τοῦτο	δὲ	τὸν Λέπιδον ἐκεῖνον τὸν ἐραστὴν
[59, 25]	ὅτι πλουτεῖ, ἀπέκτεινε, καὶ ἐς	δὲ	τὸν ὠκεανὸν ἐλθὼν ὡς καὶ
[59, 20]	ἐπὶ τοῦ Τιβερίου καθίστατο, στρατηγοὶ	δὲ	τοτὲ μὲν πεντεκαίδεκα, ἔστι δ´
[59, 1]	ἐκ μὲν τοῦ αὐτὸς ἐκ	δὲ	τοῦ ἡ βουλὴ τὴν αἰτίαν,
[59, 12]	ἐν οὐδενὶ λόγῳ ὤφθη, ὕστερον	δὲ	τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τὰ πράγματα τεταραγμένα
[59, 10]	συχνούς, καθεῖρξε κἀνταῦθα διέφθειρεν. ἐποίησε	δὲ	τοὺς ἀγῶνας τούτους τὰ μὲν
[59, 17]	τινῶν ἔργων ἐπιχειρητὴν ἀπεσέμνυνεν, ἔπειτα	δὲ	τοὺς στρατιώτας ὡς καὶ πεπονηκότας
[59, 8]	προαποδεδειγμένοις ἐς αὐτὴν ἀπέδωκε. ~μετὰ	δὲ	τοῦτο νοσήσας αὐτὸς μὲν οὐκ
[59, 26]	μισῶν οὕτω τὸν αὐτοκράτορα; ἀκούσαντες	δὲ	τοῦτο οἱ παρόντες περιέσχον τε
[59, 13]	Γάιος πρὸς ἐπανόρθωσιν ἐγκεχειρικέναι. ~μετὰ	δὲ	τοῦτο ὑπατεύσας αὖθις τὸν μὲν
[59, 4]	ἀλλὰ ἀντίγραφα αὐτῶν ποιήσας. πρὸς	δὲ	τούτοις εἰκόνας τε ἀπαγορεύσας κατ´
[59, 7]	κατ´ ἔτος αὐτὰ ἀναγιγνώσκεσθαι. ~ἐκ	δὲ	τούτου τὸ ἡρῷον τὸ τοῦ
[59, 12]	γε καὶ ἐκείνην ἐξήλασεν. ἐν	δὲ	τούτῳ Σοαίμῳ μὲν τὴν τῶν
[59, 15]	δοκῇ, δόγμα τι προέθετο. ἐν	δὲ	τῷ παρόντι πάσας ἁπλῶς τὰς
[59, 4]	ἑταίρων τοὺς μὲν ὑπερεκολάκευε τοὺς	δὲ	ὑπερύβριζεν. ὥστε μηδένα μήθ´ ὅ
[59, 18]	βουλῇ δόξαντα ἄλλως ἐφανεροῦτο, τῶν	δὲ	ὑπὸ τοῦ Γαΐου καταψηφισθέντων τὰ
[59, 7]	ταῖς θεριναῖς πανηγύρεσι γενόμενον, ἐκλειφθὲν	δὲ	ὑπὸ τοῦ Τιβερίου. τά τε
[59, 14]	καὶ δεόμενοι τῶν ἀνθρώπων, οἱ	δὲ	χαριεῖσθαι αὐτῷ νομίζοντες, καὶ οἵ
[59, 30]	μὲν ἕνα ἔχεις αὐχένα, ἡμεῖς	δὲ	χεῖρας πολλάς. διαθεόντων δέ τινων
[59, 25]	ἀργύριον ἐκ μετεώρου τινὸς πολὺ	δὲ	χρυσίον ἔρριψε, καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο
[59, 29]	μετ´ ὀλίγον κολασθησόμενος ἐσώθη. ἐπράχθη	δὲ	ὧδε. ἑορτήν τινα ἐν τῷ
[59, 18]	μὲν ἐπ´ ἄλλοις τισίν, ἀπέθανε	δὲ	ὡς πλούσιος. καὶ ἐπ´ αὐτῷ
[59, 29]	ἀποκτείναντος εἶχεν, ὑποπτεύσας μετεπέμψατο αὐτὸν	δεδεμένον,	προέλεγε δ´ ἄρα αὐτῷ τὸ
[59, 15]	τὰ ἐποφειληθέντα ἀπῄτησε, καὶ τὰ	δεδομένα,	τὰ μὲν ἐκ τοῦ δημοσίου
[59, 25]	ὡς καὶ τὸν ὠκεανὸν αὐτὸν	δεδουλωμένος,	καὶ τοῖς στρατιώταις πολλὰ ἐδωρήσατο.
[59, 16]	γερουσία καὶ ὁ δῆμος ἐν	δέει	μεγάλῳ ἐγένοντο, τῶν τε κακηγοριῶν
[59, 16]	φυσήσαντες καὶ διαφθείραντες ἀπεκτείνατε, ὥστε	δεῖ	καὶ ἐμὲ μηδὲν χρηστὸν παρ´
[59, 18]	τὰ μὲν τῶν ἄλλων οὐδὲν	δεῖ	λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς ἀναγνωσομένους διοχλεῖν·
[59, 9]	Καπιτωλίου ἐπανέβη, κἀντεῦθεν πολλὰ καὶ	δεινὰ	ἀπομαντευσάμενος κυνίδιόν τέ τι ὃ
[59, 9]	εἰδικαὶ πρόσοδοι παυθῶσι, πολλὰ καὶ	δεινὰ	συμβήσεται. ~ἐπαίτια δὲ δὴ πρὸς
[59, 28]	ἱππόδρομον εὐθὺς σπουδῇ συνέδραμον καὶ	δεινὰ	συνεβόησαν. ~ὡς οὖν πάντα τρόπον
[59, 23]	δὴ καὶ ἄλλως προσεποιεῖτο ἐν	δεινοῖς	τε εἶναι καὶ ταλαιπώρως διάγειν.
[59, 26]	μέγα παραλήρημα. καὶ οὐδὲν μέντοι	δεινὸν	ἔπαθε· σκυτοτόμος γὰρ ἦν. οὕτω
[59, 10]	πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων οὕτω τι	δεινόν,	καίπερ δεινὸν ὄν, ἀλλ´ ὅτι
[59, 10]	ἀπολλυμένων οὕτω τι δεινόν, καίπερ	δεινὸν	ὄν, ἀλλ´ ὅτι τοῖς τε
[59, 19]	Δομίτιος μὲν δὴ καταγνωσθεὶς μηκέτι	δεινὸς	εἶναι λέγειν ἐσώθη· ὁ δὲ
[59, 28]	ἔπραττε καὶ χρήματα αἴσχιστα καὶ	δεινότατα	συνελέγετο. ἵνα γάρ τις τά
[59, 19]	τῶν ῥητόρων ἠξίου, καὶ ἐκεῖνον	δεινότατον	εἰπεῖν εἰδὼς ὄντα ὑπερβαλεῖν ἐσπούδασε.
[59, 19]	δὲ δὴ καὶ καταπεπλῆχθαι τὴν	δεινότητα	τοῦ Γαΐου προσποιησάμενος, τήν τε
[59, 7]	πρόφασις εἴη (καὶ γὰρ ἤσχαλλε	δεινῶς	εἴ τις αὐτῶν ἀπελείπετο ἢ
[59, 26]	τῶν δὲ θεὸν αὐτὸν ἀνακαλούντων,	δεινῶς	ἐξεφρόνησεν. ἠξίου μὲν γὰρ καὶ
[59, 13]	καὶ προσέτι καὶ ἐπ´ ἐκείνῳ	δεινῶς	ἠγανάκτει ὅτι μεγαλύνοντες αὐτὸν ἐπεβόων
[59, 25]	ἵνα καὶ ἐκείνοις τὰ λάφυρα	δείξῃ·	ἡ δὲ βουλὴ οὔθ´ ὅπως
[59, 14]	ὃν Ἰγκιτᾶτον ὠνόμαζε, καὶ ἐπὶ	δεῖπνον	ἐκάλει, χρυσᾶς τε αὐτῷ κριθὰς
[59, 7]	πρότερον γὰρ οὐ πλείω τῶν	δέκα	ἄθλων ἐτίθετο, τότε δὲ καὶ
[59, 8]	ἐξώρισε· καὶ τῷ γε Πίσωνι	δέκα	δούλους ἐπαγαγέσθαι ἐπιτρέψας, εἶτ´ ἐπειδὴ
[59, 22]	εὐδόκιμον ὄντα καὶ τῆς Γερμανίας	δέκα	ἔτεσιν ἄρξαντα, ἀπέκτεινεν, ὅτι τοῖς
[59, 26]	εἰκός, προσειπόντων τε αὐτὸν καὶ	δεξιουμένων	δριμύ τέ τι Σκριβωνίῳ Πρόκλῳ
[59, 22]	ἄλλων τοὺς μὲν πολλοὺς οὐδὲν	δέομαι	ὀνομαστὶ καταλέγειν, ὧν δὲ δὴ
[59, 14]	σφίσιν, ὥσθ´ οἱ μὲν καὶ	δεόμενοι	τῶν ἀνθρώπων, οἱ δὲ χαριεῖσθαι
[59, 2]	εἴπερ καὶ τὰ λοιπὰ χρήματα	δεόντως	ἀναλώκει, μεγαλόνους τε ἂν καὶ
[59, 13]	δὴ καὶ τῶν ἐκ τοῦ	δεσμωτηρίου	ἀφειμένων, δι´ αὐτὰ ἐκεῖνα δι´
[59, 18]	ἐκολάζοντο, οἱ μὲν ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	οἱ δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ
[59, 6]	ἐπιδέον. ἔπειτα τοὺς ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	ὄντας ἀπέλυσεν, ὧν εἷς ἦν
[59, 22]	ἰδὼν γάρ ποτε ὄχλον εἴτε	δεσμωτῶν	εἴτε καὶ ἄλλων τινῶν, προσέταξε
[59, 27]	φθεγξάμενος ὑμῖν" ἔφη τοῖς θεοῖς,	δέσποτα,	μόνοις ἀλλήλους ὁρᾶν ἔξεστιν. Οὐιτέλλιος
[59, 20]	προσέταξε· καὶ ἐξ ἐκείνου καὶ	δεῦρο	τοῦτο γίγνεται. ~καὶ ἤδη γὰρ
[59, 28]	συνοικοίη· ἀπαξιώσας δὲ δὴ τὰ	δευτερεῖα	ἐν τῇ συνοικήσει αὐτοῦ φέρεσθαι,
[59, 8]	πρῶτόν τινα τῶν ὑπατευκότων ἢ	δεύτερον,	πρὸς τὸ τοῖς τὴν γνώμην
[59, 19]	ἕβδομον καὶ εἰκοστὸν ἔτος ἄγων	δεύτερον	ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν ὡς καὶ προφέροντός
[59, 13]	προσενδείκνυσθαι οὐδὲν ἐδύναντο, ὁ δὲ	δὴ	Γάιος συχνοὺς μὲν καὶ μεταξὺ
[59, 8]	τὰ τοιαῦτα ἐγχειρίσαι· ὁ δὲ	δὴ	Γάιος τά τε ἄλλα ἰσχυρῶς
[59, 1]	τὴν αὐταρχίαν κατέλιπεν· ὁ δὲ	δὴ	Γάιος τὰς διαθήκας αὐτοῦ ἐς
[59, 16]	προάστειον αὐθημερὸν ἐξώρμησεν· ἡ δὲ	δὴ	γερουσία καὶ ὁ δῆμος ἐν
[59, 18]	τῆς θαλάσσης ζεύξας. ~τῆς μὲν	δὴ	γεφύρας ἐκείνης τοῦτο τὸ τέλος
[59, 15]	τι παρ´ αὐτῶν ὡς οὐδὲν	δὴ	δαπανήσαντας ἐζημίου. ἐφ´ οὗ δὴ
[59, 20]	νίκῃ ἄθυτοι γένωνται. ἐκείνους μὲν	δὴ	διὰ ταῦτα αὐθημερὸν τῆς ἀρχῆς
[59, 20]	ἀδημονήσας ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν δὲ	δὴ	Δομίτιον τὸν συνάρχοντα αὐτοῦ λόγῳ
[59, 16]	μὲν οὐδὲν ὀνήσει, λόγῳ δὲ	δὴ	δόξαν κενὴν λαβὼν οὔτε τι
[59, 19]	αὐτοῦ προσηκούσης κατηγορήκει· ἐφ´ ᾧ	δὴ	ἐκείνη συναντήσασά ποτε αὐτῷ, καὶ
[59, 26]	τὸ πρόσφορον προσήγοντο· ἄλλως δὲ	δὴ	ἔν τε τῇ σηρικῇ καὶ
[59, 4]	ἀλλὰ καὶ ὑπερέβαλεν, ὧν δὲ	δὴ	ἐπῄνει οὐδὲν ἐμιμήσατο. πρῶτός τε
[59, 28]	ὅτι τὸ Καπιτώλιον προκατέλαβεν, οὕτω	δὴ	ἕτερόν τε νεὼν ἐν τῷ
[59, 22]	δέομαι ὀνομαστὶ καταλέγειν, ὧν δὲ	δὴ	ἡ ἱστορία τὴν μνήμην ἀπαιτεῖ,
[59, 13]	προτέρου ἐπεποίητο, ὤμοσε. τριάκοντα δὲ	δὴ	ἡμέρας ἦρξε, καίτοι Λουκίῳ Ἀπρωνίῳ
[59, 10]	συγκατέπραξε, μνησθείς, ἔς τε ἑκουσίου	δὴ	θανάτου ἀνάγκην, καίπερ καὶ τὴν
[59, 16]	θεραπεύει τὸν ἰσχυρότερον, ὅταν δὲ	δὴ	θαρσήσῃ, τιμωρεῖται τὸν ἀσθενέστερον. Γάιος
[59, 23]	ἐπιβουλὴν διαπεφευγώς, ἐπέστειλε· πάνυ γὰρ	δὴ	καὶ ἄλλως προσεποιεῖτο ἐν δεινοῖς
[59, 6]	ἐς ὃν ἀπεδεδείχατο διῆρξαν, οὕτω	δὴ	καὶ αὐτὸς ὑπάτευσε, τὸν Κλαύδιον
[59, 19]	οὐδὲ ἀπελογήσατο οὐδέν, θαυμάζειν δὲ	δὴ	καὶ καταπεπλῆχθαι τὴν δεινότητα τοῦ
[59, 13]	ἄλλοις ἀπὸ τοῦ βήματος, ὃ	δὴ	καὶ μεῖζον τοῦ προτέρου ἐπεποίητο,
[59, 15]	αὐτὰ τελευτῶντες χαρίσωνται· ἵνα γὰρ	δὴ	καὶ παρὰ τοὺς νόμους καὶ
[59, 29]	καὶ τοὺς ἄλλους εἱστία, ὅτε	δὴ	καὶ Πομπώνιος Σεκοῦνδος ὁ τότε
[59, 14]	καὶ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν, καὶ	δὴ	καὶ τοῖς ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο
[59, 13]	τῶν πρώτων καταδικασθέντες (συχνοὶ γὰρ	δὴ	καὶ τῶν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου
[59, 17]	γῆν, ποιῆσαι ἠθέλησεν. ἐμπλησθεὶς δὲ	δὴ	καὶ ὑπερκορὴς καὶ σίτου καὶ
[59, 19]	τοιοῦτον λόγον ἀποκεκρύφθαι. Δομίτιος μὲν	δὴ	καταγνωσθεὶς μηκέτι δεινὸς εἶναι λέγειν
[59, 24]	πάντα αὐτὰ ἐπιτετελεκέναι· ὅπως δὲ	δὴ	μὴ καὶ ἀντὶ τοῦ αὐτοκράτορος
[59, 20]	ῥάβδους σφῶν προσυντρίψας, ἐφ´ ᾧ	δὴ	ὁ ἕτερος αὐτῶν ἀδημονήσας ἑαυτὸν
[59, 15]	δὴ δαπανήσαντας ἐζημίου. ἐφ´ οὗ	δὴ	ὁ Κορβούλων τότε μὲν ὑπάτευσεν,
[59, 22]	τινὶ συλλαβὼν ἔδησε, τοῦ δὲ	δὴ	οἰκείου πολὺ μέρος ἀνάλωσε, τοὺς
[59, 16]	τοῦτο ποιεῖν ἔξεστιν, ὑμεῖς δὲ	δὴ	οὐ μόνον ἀδικεῖτε ἀλλὰ καὶ
[59, 9]	τοῦτο ποιεῖν ἐξῆν. ταῦτα μὲν	δὴ	πᾶσιν ἤρεσεν· ὅτι δὲ τὰς
[59, 8]	τοῦ θανάτου ἐγένετο· ὁ δὲ	δὴ	πενθερὸς αὐτοῦ Μᾶρκος Σιλανὸς οὔθ´
[59, 2]	στρατιώτας ταῦτ´ ἐποίησε, τὸ δὲ	δὴ	πλεῖστον ἀπὸ γνώμης· οὐ γὰρ
[59, 24]	πᾶσι τοῖς βουλευταῖς, τὰ δὲ	δὴ	πλείω τοῖς ὑπάτοις γράφων, καὶ
[59, 10]	καὶ δεινὰ συμβήσεται. ~ἐπαίτια δὲ	δὴ	πρὸς πάντων ὁμοίως τάδε ἐξειργάσατο.
[59, 18]	τοὺς ἀναγνωσομένους διοχλεῖν· Καλουίσιος δὲ	δὴ	Σαβῖνος ἔν τε τοῖς πρώτοις
[59, 19]	εἶναι λέγειν ἐσώθη· ὁ δὲ	δὴ	Σενέκας ὁ Ἀνναῖος ὁ Λούκιος,
[59, 28]	τῷ Διὶ συνοικοίη· ἀπαξιώσας δὲ	δὴ	τὰ δευτερεῖα ἐν τῇ συνοικήσει
[59, 30]	θυγατέρα εὐθὺς ἔσφαξαν. ~Γάιος μὲν	δὴ	ταῦτα ἐν ἔτεσι τρισὶ καὶ
[59, 23]	μηδεμίαν τιμὴν δίδοσθαι. ~τότε μὲν	δὴ	ταῦτα, ὡς καὶ μεγάλην τινὰ
[59, 26]	Ἀφροδίτη πολλάκις ἐγίγνετο. πρὸς γὰρ	δὴ	τὴν τῶν ὀνομάτων μετάθεσιν καὶ
[59, 10]	θέας ἀπλήστως εἶχεν. ὑπὸ δὲ	δὴ	τῆς αὐτῆς ὠμότητος, ἐπιλιπόντων ποτὲ
[59, 12]	υἱεῖ τὴν πατρῴαν ἀρχήν, ψηφισαμένης	δὴ	τῆς βουλῆς, ἐχαρίσατο, ἔν τε
[59, 8]	μὲν οὐκ ἀπέθανε, τὸν δὲ	δὴ	Τιβέριον, καίπερ ἔς τε τοὺς
[59, 22]	καὶ ἄλλων τινῶν, προσέταξε τοῦτο	δὴ	τὸ λεγόμενον, ἀπὸ τοῦ φαλακροῦ
[59, 20]	ἀρχαιρεσίας ταῦτ´ ἔπραξεν, οὕτω δὲ	δὴ	τὸ σύμπαν καὶ βάσκανος καὶ
[59, 2]	πάντα, ὡς καὶ παρ´ ἑαυτοῦ	δή,	τοῖς τε ἄλλοις ἀποδοὺς μεγαλοψυχίας
[59, 16]	προσδέχεσθαι. τοιαῦτα ἄττα εἰπὼν αὐτὸν	δὴ	τὸν Τιβέριον τῷ λόγῳ παρήγαγε,
[59, 9]	οἰκείας νόμισιν καταλέγει) περὶ δὲ	δὴ	τοῦ Αὐγούστου τοῦ τε Γαΐου
[59, 5]	ἐπὶ τὴν θέαν. προϊόντος δὲ	δὴ	τοῦ χρόνου καὶ ἐς ζήλωμα
[59, 10]	σφας ἠνάγκασε, παρὰ τῆς βουλῆς	δὴ	τοῦτο αἰτήσας· τὸ δὲ καὶ
[59, 29]	ἐς ἑαυτὸν πεποιημένον ᾆσαι μετεπέπεμπτο	δῆθεν,	ἀπέκτειναν ἐν στενωπῷ τινι ἀπολαβόντες.
[59, 21]	ἰδιῶται καὶ αἱ πόλεις ἑκοῦσαι	δῆθεν	μεγάλα αὐτῷ ἦγον. ἄλλους ὡς
[59, 22]	τε συχνὰ αὐταῖς δι´ ἐκεῖνον	δῆλον	ὅτι προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε μηδενὶ τῶν
[59, 25]	σκῦλα ταῦτα (καὶ γὰρ λαφύρων	δῆλον	ὅτι πρὸς τὴν τῶν ἐπινικίων
[59, 19]	αὐτοῦ στήσας ἐπίγραμμα αὐτῇ ἐπέγραψε	δηλῶν	ὅτι ἕβδομον καὶ εἰκοστὸν ἔτος
[59, 24]	τὸ τρίτον οὐδεὶς οὔτε τῶν	δημάρχων	οὔτε τῶν στρατηγῶν ἀθροῖσαι τὴν
[59, 17]	καὶ ἐπὶ νίκῃ τηλικαύτῃ, καὶ	δημηγορῆσαί	τι, ἀνέβη τε ἐπὶ βῆμα
[59, 20]	ἀλλήλους, τὸ μὲν σχῆμα τῆς	δημοκρατίας	ἐσώζετο, ἔργον δ´ οὐδὲν αὐτῆς
[59, 3]	τἆλλα πάντα ὡς εἰπεῖν ἐχρῆτο.	δημοκρατικώτατός	τε γὰρ εἶναι τὰ πρῶτα
[59, 25]	ἄνθρωπον αὐτῷ ἐψηφίσατο, τὸν δὲ	δῆμον	ἀθροίσας πολὺ μὲν ἀργύριον ἐκ
[59, 3]	Αὐγούστου καὶ τοῦ Γερμανικοῦ τὸν	δῆμον	ἀναμιμνήσκων, καὶ ἑαυτὸν αὐτοῖς παρακατατιθέμενος.
[59, 2]	γὰρ ὅτε φοβηθεὶς καὶ τὸν	δῆμον	καὶ τοὺς στρατιώτας ταῦτ´ ἐποίησε,
[59, 7]	ταῖς γαμεταῖς σφων ὅ τε	δῆμος	εἱστιάθη, θέαι τε παντοδαπαὶ ἐγένοντο.
[59, 13]	ἅμα τόποις ἠγωνίσαντο. καὶ ὁ	δῆμος	εἱστιάθη, τοῖς τε βουλευταῖς ταῖς
[59, 16]	δὲ δὴ γερουσία καὶ ὁ	δῆμος	ἐν δέει μεγάλῳ ἐγένοντο, τῶν
[59, 20]	συνάρχοντα αὐτοῦ λόγῳ μὲν ὁ	δῆμος	ἔργῳ δ´ αὐτὸς εἵλετο. ἀπέδωκε
[59, 16]	κακηγοροῦσιν αὐτὸν καὶ ἰδίᾳ καὶ	δημοσίᾳ	οὐχ ὅσον οὐκ ἐπετίμα ἀλλὰ
[59, 3]	ἀνεβάλλοντο) οὐδενὶ ἄλλῳ πλὴν τῇ	δημοσίᾳ	ταφῇ ἤγηλε, νυκτός τε ἐς
[59, 11]	τότε ἐπῄνεσε μὲν ὁ ἀνήρ,	δημοσίας	δὲ ταφῆς ὁ ἀδελφὸς ἠξίωσε·
[59, 21]	ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε. καὶ ἦν	δημόσιον	ἔγκλημα πᾶσί σφισι τὸ πλουτεῖν.
[59, 3]	τε ἑαυτοῦ καὶ ὑπὲρ τοῦ	δημοσίου	ποιουμένας καὶ τοὺς ὅρκους τοὺς
[59, 15]	δεδομένα, τὰ μὲν ἐκ τοῦ	δημοσίου	τὰ δὲ καὶ παρ´ αὐτοῦ
[59, 5]	τότε τραγῳδῶν καὶ ἐν τῷ	δημοσίῳ	συνόντα οἱ ἀεὶ εἶχε. κἀκ
[59, 9]	ἔπραξε. τούς τε λογισμοὺς τῶν	δημοσίων	χρημάτων, μὴ ἐκτεθειμένους ἐν τῷ
[59, 8]	ἀπώλετο, Πούπλιος δὲ Ἀφράνιος Ποτῖτος	δημότης	τε ὢν καὶ ὑπὸ μωρᾶς
[59, 16]	καὶ τῆς γερουσίας τοῦ τε	δήμου	κατηγόρησεν ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτὸν
[59, 6]	συνεδρίῳ καὶ ἱππέων τοῦ τε	δήμου	τινῶν, πολλὰ ἐκολάκευσε, τήν τε
[59, 13]	ἐποίει, καί ποτε παντὶ τῷ	δήμῳ	ἅμα ἀπειλῶν ἔφη εἴθε ἕνα
[59, 30]	ὑπ´ αὐτοῦ, ὅτε ὀργισθεὶς τῷ	δήμῳ	ἔφη εἴθε ἕνα αὐχένα εἴχετε"
[59, 3]	πρῶτα δόξας, ὥστε μήτε τῷ	δήμῳ	ἢ τῇ γε βουλῇ γράψαι
[59, 9]	δὲ τὰς ἀρχαιρεσίας τῷ τε	δήμῳ	καὶ τῷ πλήθει ἀπέδωκε, λύσας
[59, 13]	ἱππόδρομον ἐσήγαγε, καὶ θέαν τῷ	δήμῳ	προῖκα ἐπὶ δύο ἡμέρας ἀπένειμε·
[59, 2]	ἑτέρας τοσαύτας προσεπέδωκε· καὶ τῷ	δήμῳ	τάς τε πέντε καὶ εἴκοσι
[59, 21]	γε ὑπὲρ τὴν ἀξίαν ὠνεῖσθαι,	δι´	ἃ εἴρηκα. ἀφ´ οὗπερ καὶ
[59, 13]	δεσμωτηρίου ἀφειμένων, δι´ αὐτὰ ἐκεῖνα	δι´	ἃ ὑπὸ τοῦ Τιβερίου ἐδέδεντο,
[59, 19]	μαθοῦσα ὅτι ἐξέστη τῆς ὁδοῦ	δι´	αἰσχύνην, προσεκαλέσατό τε αὐτὸν καὶ
[59, 13]	τῶν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἀφειμένων,	δι´	αὐτὰ ἐκεῖνα δι´ ἃ ὑπὸ
[59, 22]	καὶ ὑπερπλουτῶν ὥστε καὶ ἐπιβουλευθῆναι	δι´	αὐτά, ὅμως ἐξ ἐπωνυμίας ἀπεσφάγη·
[59, 28]	διὰ μέσου τῶν ἀγαλμάτων ἔσοδον	δι´	αὐτοῦ ἐς τὸ παλάτιον ἐποιήσατο,
[59, 15]	ἐγίγνετο. τοῦτον οὖν παραλαβὼν ἐπέθετο	δι´	αὐτοῦ πᾶσιν οὐχ ὅτι τοῖς
[59, 3]	πάντας ἐκόλασε, τούς τε φεύγοντας	δι´	αὐτοὺς κατήγαγε— ταῦτ´ οὖν ποιήσας
[59, 1]	ἐδόκει, λήψεσθαι, ἀνατρέψαι μᾶλλον αὐτὰς	δι´	ἐκείνης ἢ συγκρύψαι ἠθέλησε. ~πρὸς
[59, 22]	ἀνενεγκεῖν. ἐπειδή τε συχνὰ αὐταῖς	δι´	ἐκεῖνον δῆλον ὅτι προεψήφιστο, ἀπηγόρευσε
[59, 10]	αὐτοῦ τούς τε ἄλλους τοὺς	δι´	ἐκείνους ἀπολομένους, τὸ δ´ ἀληθὲς
[59, 17]	μέγα τι ἐνόμιζεν εἶναι ἵππῳ	δι´	ἠπείρου διελάσαι) διὰ δὲ τῆς
[59, 9]	καὶ πρὶν ἄρξαι τινὰ ἀρχὴν	δι´	ἧς ἐς τὴν γερουσίαν ἐσερχόμεθα,
[59, 24]	προαποδεδειγμένου τελευτήσαντος, ἑτέρου δὲ μηδενὸς	δι´	ὀλίγου οὕτως ἐν τῇ ἐκδημίᾳ
[59, 16]	αὐτὸν ζῶντα τετιμηκέναι οὐ μὰ	Δί´	οὐκ ἐφ´ οἷς καὶ εἴπατε
[59, 10]	ἔρωτος μήτε τῶν ἐκείνου εὐεργετημάτων,	δι´	ὧν τά τε ἄλλα καὶ
[59, 2]	τούς τε θησαυροὺς μεγάλους γενομένους	διὰ	βραχυτάτου ἐξεκένωσε, καὶ αὑτὸν προσεξήλεγξεν
[59, 17]	εἶναι ἵππῳ δι´ ἠπείρου διελάσαι)	διὰ	δὲ τῆς θαλάσσης τρόπον τινὰ
[59, 19]	καὶ διά τε τοῦτο καὶ	διὰ	Κάλλιστον τὸν ἀπελεύθερον, ὃν αὐτός
[59, 28]	ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ ὂν διατεμὼν	διὰ	μέσου τῶν ἀγαλμάτων ἔσοδον δι´
[59, 22]	οἱ ἐν τοῖς κόλποις αὐτὴν	διὰ	πάσης τῆς ὁδοῦ ἔχουσαν ἐς
[59, 4]	ἅμα ὡς ἐχθροὺς τοῦ Τιβερίου	διὰ	τὰς βλασφημίας, καὶ τοὺς ἐπαινοῦντάς
[59, 10]	τούτων τε οὖν ἕνεκα καὶ	διὰ	τὰς δαπάνας καὶ διὰ τοὺς
[59, 18]	γὰρ ἐς αὐτὴν πολλῷ πλείοσι	διὰ	τὰς οὐσίας ἐπεβούλευσεν. ἐδίκαζε δὲ
[59, 10]	ἐκείνους ἀπολομένους, τὸ δ´ ἀληθὲς	διὰ	τὰς οὐσίας· οἵ τε γὰρ
[59, 24]	ὥσπερ τινὰς τυραννοδιδασκάλους συνεῖναι. καὶ	διὰ	ταῦθ´ ὑπατεύοντος αὐτοῦ τὸ τρίτον
[59, 23]	ἐκείνους μὲν οὖν τοὺς πρέσβεις	διὰ	ταῦθ´ ὡς καὶ κατασκόπους ὑπιδόμενος,
[59, 20]	ἄθυτοι γένωνται. ἐκείνους μὲν δὴ	διὰ	ταῦτα αὐθημερὸν τῆς ἀρχῆς ἔπαυσε,
[59, 26]	καὶ χρήμασιν ἐτίμησεν. ἐπαινούμενος οὖν	διὰ	ταῦτα τὰ μὲν φόβῳ τὰ
[59, 6]	μηδ´ ἂν πάνυ ἐθελήσω ποτὲ	διά	τε τὴν μητέρα καὶ διὰ
[59, 10]	πρὶν ἁλῶναι ἐφονεύθησαν, πρόφασιν μὲν	διά	τε τοὺς γονέας καὶ διὰ
[59, 19]	λόγων παρασκευῇ κεκρατηκέναι αὐτοῦ· καὶ	διά	τε τοῦτο καὶ διὰ Κάλλιστον
[59, 8]	ἐπιψηφίζηται, ἐν ᾧ που καὶ	διὰ	τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ
[59, 17]	ἀναπαυσάμενος ὥσπερ ἐκ μάχης, ἀνεκομίσθη	διὰ	τῆς αὐτῆς γεφύρας ἐφ´ ἅρματος,
[59, 17]	αὐτὸ τοῦτο εἰπών, ὅτι πεζῇ	διὰ	τῆς θαλάσσης διέδραμον. καὶ χρήματά
[59, 8]	καὶ διὰ τὴν ἡλικίαν καὶ	διὰ	τὸ ἀξίωμα ὑφ´ ἁπάντων τῶν
[59, 1]	κατάδηλον οὐχ ἥκιστα ἐγένετο ὅτι	διὰ	τὸ παιδίον πᾶν τὸ κατὰ
[59, 7]	τῇ δ´ ὑστέρᾳ καὶ τετταρακοντάκις	διὰ	τὸ τὰ γενέθλια αὐτοῦ τὴν
[59, 0]	(Οὗτος ὁ ἐνιαυτὸς οὐ συναριθμεῖται	διὰ	τὸ τὰ πλείω αὐτοῦ ἐν
[59, 1]	διαθήκας αὐτοῦ ἐς τὸ συνέδριον	διὰ	τοῦ Μάκρωνος ἐσπέμψας ἀκύρους ὑπό
[59, 27]	τὸν πόδα προσκυνεῖν ὤρεγε, καὶ	διὰ	τοῦθ´ οἱ φιληθέντες ὑπ´ αὐτοῦ
[59, 10]	διά τε τοὺς γονέας καὶ	διὰ	τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τούς τε
[59, 6]	διά τε τὴν μητέρα καὶ	διὰ	τοὺς ἀδελφοὺς μνησικακῆσαί τινι, δυνηθῶ
[59, 10]	καὶ διὰ τὰς δαπάνας καὶ	διὰ	τοὺς φόνους αἰτίαν εἶχε, καὶ
[59, 14]	τῷ τὴν βατραχίδα ἐνδύνοντι καὶ	διὰ	τοῦτ´ ἀπὸ τοῦ χρώματος τοῦ
[59, 17]	θαλάσσης διέδραμον. καὶ χρήματά τε	διὰ	τοῦτ´ αὐτοῖς ἔδωκε, καὶ μετὰ
[59, 29]	συμβὰν αὐτῷ προεῖπε, καὶ πεμφθεὶς	διὰ	τοῦτ´ ἐς τὴν Ῥώμην προσήχθη
[59, 24]	ὡς καὶ τὸ συνειδός σφων	διὰ	τοῦτο ἐπηλυγασόμενοι, προσεποιήσαντο. καὶ τῇ
[59, 29]	καὶ τραγῳδίαν ὑποκρίνασθαι ἠθέλησεν, καὶ	διὰ	τοῦτο ἑτέρας τρεῖς ἡμέρας προήγγειλε,
[59, 13]	πάντα ὅσα ἐβούλετο ἀντέπραττε. καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ ἐκεῖνοι πᾶσι τοῖς
[59, 16]	ἔχοντες ὅτι μὴ προσαπώλοντο· καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ αὐτοῦ
[59, 16]	ἀληθῶς πάντα ταῦτα εἴρηκας, καὶ	διὰ	τοῦτο μήτε φιλήσῃς τινὰ αὐτῶν
[59, 9]	Τιβερίου πραχθέντων οὐκ ἐπήχθησαν, καὶ	διὰ	τοῦτο οὐδὲ νῦν γίγνονται (οὐ
[59, 8]	ὑπὸ τῆς συγγενείας ἦν καὶ	διὰ	τοῦτο περιυβρίζετο, ἑαυτὸν κατεχρήσατο. ὁ
[59, 23]	σφων τι δυναμένοις εἶναι· καὶ	διὰ	τοῦτο πολλάκις τινὰ οὐχ ὡς
[59, 20]	δ´ οὐδὲν αὐτῆς ἐγίγνετο. καὶ	διὰ	τοῦτο ὑπ´ αὐτοῦ αὖθις τοῦ
[59, 16]	ἃ καταπεπρηκέναι ποτὲ ἔφη ἐπανέγνω	διὰ	τῶν ἀπελευθέρων, καὶ προσεπεῖπεν ὅτι
[59, 16]	ἀναγομένης καὶ ὕμνων ἐπ´ αὐτῇ	διὰ	τῶν εὐγενεστάτων παίδων ᾀδομένων, ἐψηφίσαντο.
[59, 23]	δεινοῖς τε εἶναι καὶ ταλαιπώρως	διάγειν.	ἐπεὶ δὲ μαθόντες αὐτὰ οἱ
[59, 1]	οὔτε πρὸς τὴν δύναμιν τῶν	διαδεχομένων	τινὰ ἐπίσκηψίς τις ἰσχύει. ταὐτὸ
[59, 22]	νόμους αἰτῆσαι ἐπέτρεψεν, ὃν καὶ	διάδοχον	τῆς ἡγεμονίας καταλείψειν ἐπηγγέλλετο, κατεφόνευσε.
[59, 30]	αὐχένα, ἡμεῖς δὲ χεῖρας πολλάς.	διαθεόντων	δέ τινων ὀλίγων καὶ θορυβούντων
[59, 1]	παιδίον πᾶν τὸ κατὰ τὰς	διαθήκας	αἰτίαμα συνεσκευάσθη. ἐξῆν μὲν γὰρ
[59, 1]	ὁ δὲ δὴ Γάιος τὰς	διαθήκας	αὐτοῦ ἐς τὸ συνέδριον διὰ
[59, 2]	καὶ περὶ τὰς τῆς Λιουίας	διαθήκας	ἔπραξε· καὶ γὰρ ἐκεῖνα πάντα
[59, 1]	οὐδὲν οὐδενὶ ἐκ τῶν ἐκείνης	διαθηκῶν	ἀπήλλαξε, τὰ δ´ ὑπ´ αὐτοῦ
[59, 16]	τὸν ἄρξαντά ποτε ὑμῶν οὕτω	διακείμενοι.	κἀκ τούτου καθ´ ἕκαστον τῶν
[59, 23]	τίκτουσαν, τὸ δ´ ἀληθὲς ὅτι	διακορὴς	αὐτῆς ἐγεγόνει, Μιλωνίαν Καισωνίαν ἔγημεν,
[59, 2]	καταλειφθείσας σφίσι κατὰ πεντήκοντα καὶ	διακοσίας	δραχμὰς διένειμε καὶ ἑτέρας τοσαύτας
[59, 28]	πλουσιωτάτους ἱερέας προσέθετο, πεντήκοντα καὶ	διακοσίας	ἐπὶ τούτῳ παρ´ ἑκάστου μυριάδας
[59, 18]	ἐξετίθετο, ὥσπερ φοβουμένου αὐτοῦ μὴ	διαλάθωσι.	καὶ οὗτοί τε ἐκολάζοντο, οἱ
[59, 28]	ὥς γε καὶ ἔλεγεν, ἔχῃ.	Διάλιόν	τε ἑαυτὸν ὀνομάσας, τήν τε
[59, 12]	θερμὸν ὕδωρ ἀπέκτεινεν ὡς ἀσεβήσαντα.	~διαλιπὼν	δ´ οὖν ὀλίγας ἡμέρας ἔγημε
[59, 25]	ἢ καὶ τιμὰς ἐξαισίους ποιῆται,	διαμωκᾶσθαί	τε καὶ διασιλλοῦν αὐτὴν ὑποπτεύεται.
[59, 28]	περὶ τῶν τελῶν πικρῶς τινα	διανομοθετήσας	ἐς λεύκωμα αὐτὰ βραχυτάτοις γράμμασιν
[59, 23]	ὡς καὶ μεγάλην τινὰ ἐπιβουλὴν	διαπεφευγώς,	ἐπέστειλε· πάνυ γὰρ δὴ καὶ
[59, 25]	χρυσίον ἔρριψε, καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο	διαρπάζοντες·	σιδήρια γὰρ μικρὰ ἄττα αὐτοῖς,
[59, 25]	ἐξαισίους ποιῆται, διαμωκᾶσθαί τε καὶ	διασιλλοῦν	αὐτὴν ὑποπτεύεται. ὅμως ἐσελθὼν ἐς
[59, 28]	τῇ ἀγορᾷ τῇ Ῥωμαίᾳ ὂν	διατεμὼν	διὰ μέσου τῶν ἀγαλμάτων ἔσοδον
[59, 16]	καὶ τὸν Σεϊανὸν φυσήσαντες καὶ	διαφθείραντες	ἀπεκτείνατε, ὥστε δεῖ καὶ ἐμὲ
[59, 3]	κατέστησε, καὶ τὰς ἀδελφὰς πάσας	διαφθείρας	ἐς νῆσον τὰς δύο κατέκλεισεν·
[59, 23]	πάντα τε γὰρ ἀεὶ τὰ	διδόμενα	αὐτῷ παρ´ οὐδὲν ἐτίθετο, καὶ
[59, 10]	τῶν τοῖς θηρίοις ἐκ καταδίκης	διδομένων,	ἐκέλευσεν ἐκ τοῦ ὄχλου τοῦ
[59, 24]	ἰσχῦσαν, ὡς καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ	διδόντες,	κατέθεσαν. καὶ τοῦτο μὲν καὶ
[59, 22]	τῶν συγγενῶν αὐτοῦ μηδεμίαν τιμὴν	δίδοσθαι.	~τότε μὲν δὴ ταῦτα, ὡς
[59, 23]	καθαίρεσιν τῆς ἰσχύος αὐτῷ φέροντα	διέβαλλε.	καὶ μέντοι καὶ ταῦθ´ οὕτω
[59, 4]	μιαιφονίαν αὐτοῦ, ἐφ´ οἷσπερ καὶ	διέβαλλεν	αὐτόν, οὐ μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ
[59, 1]	οὖν τοῦ Τιβερίου ταῦτα παραδέδοται,	διεδέξατο	δὲ αὐτὸν ὁ Γάιος ὁ
[59, 13]	καὶ αὐτὸν Σαγκυΐνιος Μάξιμος πολιαρχῶν	διεδέξατο.	καὶ ἔν τε ἐκείναις καὶ
[59, 17]	ὅτι πεζῇ διὰ τῆς θαλάσσης	διέδραμον.	καὶ χρήματά τε διὰ τοῦτ´
[59, 9]	αὐτῶν πλεῖστα τοῖς ἁρπάσασιν αὐτὰ	διέδωκε,	τῷ μὲν φαύλῳ ἐχαρίσατο, τοὺς
[59, 17]	ἐνόμιζεν εἶναι ἵππῳ δι´ ἠπείρου	διελάσαι)	διὰ δὲ τῆς θαλάσσης τρόπον
[59, 2]	τὰ παρὰ τῆς προτήθης δωρηθέντα	διέλυσε.	νῦν δὲ καὶ ἐς ὀρχηστάς
[59, 2]	μικροτέροις τείχεσιν ἦν, τὰ καταλειφθέντα	διέλυσε,	τοῦτ´ ἔστι τοῖς μὲν ἀστικοῖς
[59, 2]	κατὰ πεντήκοντα καὶ διακοσίας δραχμὰς	διένειμε	καὶ ἑτέρας τοσαύτας προσεπέδωκε· καὶ
[59, 9]	τέ τινα ἀγῶνα ποιήσας σύμβολα	διέρριψε	καὶ ἐξ αὐτῶν πλεῖστα τοῖς
[59, 26]	περιέσχον τε τὸν συμβουλευτὴν καὶ	διέσπασαν.	{ἡσθέντος τε ἐπὶ τούτῳ τοῦ
[59, 2]	ἔτος μέρος ἀπ´ αὐτῶν τι	διέσωσεν,	ἀλλ´ εὐθὺς τῷ ἑτέρῳ παμπόλλων
[59, 5]	πολυτελέστατα ἐπὶ πάσῃ προφάσει καὶ	διετίθει	καὶ καθίστατο καὶ τοὺς στρατηγοὺς
[59, 19]	δὲ καὶ ἄλλους σοφίᾳ ὑπεράρας,	διεφθάρη	παρ´ ὀλίγον μήτ´ ἀδικήσας τι
[59, 4]	καταφλέξας, παμπληθεῖς ἐξ αὐτῶν ἀπέκτεινε·	διέφθειρε	μὲν γὰρ ὡς ἀληθῶς γράμματά
[59, 14]	καὶ τοὺς ἐνδοξοτάτους σφῶν φαρμάκῳ	διέφθειρε.	τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[59, 10]	καὶ ἄλλους συχνούς, καθεῖρξε κἀνταῦθα	διέφθειρεν.	ἐποίησε δὲ τοὺς ἀγῶνας τούτους
[59, 18]	ἢ καὶ ἐν τῇ φυγῇ	διεφθείροντο.	καὶ τὰ μὲν τῶν ἄλλων
[59, 17]	κατ´ ἀντιπέραν τῆς πόλεώς ἐστι,	διέχον	αὐτῆς σταδίους ἓξ καὶ εἴκοσι.
[59, 19]	ὁρῶν τε ταῦτα καὶ ἀκούων,	διεχύθη,	πιστεύσας ὄντως τῇ τῶν λόγων
[59, 6]	τὸν ἕκμηνον ἐς ὃν ἀπεδεδείχατο	διῆρξαν,	οὕτω δὴ καὶ αὐτὸς ὑπάτευσε,
[59, 28]	τινα, ἵν´, ὡς ἔλεγε, τῷ	Διὶ	συνοικοίη· ἀπαξιώσας δὲ δὴ τὰ
[59, 17]	δὲ τῆς θαλάσσης τρόπον τινὰ	διιππεῦσαι	ἐπεθύμησε, γεφυρώσας τὸ μεταξὺ τῶν
[59, 7]	ἀπὸ τοῦ πάνυ ἀρχαίου καὶ	δικάζειν	τινὰς ἐν τῷ θέρει οὕτως,
[59, 18]	καὶ αὐτοτελὴς ἦν, ἀλλ´ ἐφέσιμοι	δίκαι	ἀπ´ αὐτῆς συχναὶ ἐγίγνοντο. καὶ
[59, 23]	τούτων, ἐταράττοντο δὲ καὶ ὅτι	δίκαι	σφίσιν ἐπί τε τῇ πρὸς
[59, 16]	τὸ σεαυτοῦ μόνον ὡς καὶ	δικαιότατον	προσκόπει. οὕτω μὲν γὰρ οὔτε
[59, 7]	τῆς θέας ἐξανίστατο) τάς τε	δίκας	ἁπάσας ἀνεβάλετο καὶ τὰ πένθη
[59, 8]	μηδὲ ἔκκλητόν ποτε ἀπ´ αὐτοῦ	δικάσαι	ἐθελῆσαι, ἀλλ´ ἐκείνῳ πάντα αὖθις
[59, 28]	τάς τε πόρνας καὶ τὰ	δικαστήρια,	τούς τε χειροτέχνας καὶ τὰ
[59, 19]	ἀδικήσας τι μήτε δόξας, ὅτι	δίκην	τινὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ παρόντος
[59, 17]	ἐγένετο. ἐζεύχθη δὲ οὐχ ἁπλῶς	δίοδός	τις, ἀλλὰ καὶ ἀνάπαυλαι ἐν
[59, 20]	καὶ ὑπὲρ τὸν ἀριθμὸν γένοιντο,	διομολογουμένων	πρὸς ἀλλήλους, τὸ μὲν σχῆμα
[59, 26]	τόν τε Ἡρακλέα τόν τε	Διόνυσον	τόν τε Ἀπόλλω τούς τε
[59, 28]	ἀνήγαγε καὶ ἐς τὰ τοῦ	Διὸς	γόνατα ὡς καὶ παῖδα αὐτοῦ
[59, 26]	αὐτὸν ἐπὶ βήματος ὑψηλοῦ ἐν	Διὸς	εἴδει χρηματίζοντα ἐγέλασεν· ὁ δὲ
[59, 13]	ὑπατεύσας αὖθις τὸν μὲν τοῦ	Διὸς	ἱερέα ἐκώλυσεν ἐν τῷ συνεδρίῳ
[59, 9]	ἐπί τε τὴν κλίνην τοῦ	Διὸς	τοῦ Καπιτωλίου ἐπανέβη, κἀντεῦθεν πολλὰ
[59, 28]	ἐς αὐτὸν ἠθέλησε τὸ τοῦ	Διὸς	τοῦ Ὀλυμπίου ἐς τὸ ἑαυτοῦ
[59, 28]	δὲ ἕτερον ἐνέστησε. τό τε	Διοσκόρειον	τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ τῇ
[59, 28]	ἐποιήσατο, ὅπως καὶ πυλωροὺς τοὺς	Διοσκόρους,	ὥς γε καὶ ἔλεγεν, ἔχῃ.
[59, 18]	δεῖ λεπτολογοῦντα μάτην τοὺς ἀναγνωσομένους	διοχλεῖν·	Καλουίσιος δὲ δὴ Σαβῖνος ἔν
[59, 6]	παντὸς μᾶλλον ἀληθεύσειν ἅτε μηδὲν	διπλοῦν	ὑπὸ τῆς νεότητος ἢ φρονεῖν
[59, 7]	ποτὲ ἐς ὑπερβολὴν ἐπέφλεξε, τῷ	διριβιτωρίῳ	ἀντὶ τοῦ θεάτρου ἰκριωμένῳ ἐχρῶντο.
[59, 2]	δὲ ἕτεροι, ὀκτώ τε καὶ	δισχιλίας	καὶ πεντακοσίας τεθησαυρισμένας εὑρὼν οὐδὲ
[59, 24]	ἔθυσαν καὶ τὸν τοῦ Γαΐου	δίφρον	τὸν ἐν τῷ ναῷ κείμενον
[59, 12]	καὶ ἐπὶ τοῦ βήματος ἐν	δίφρῳ	μεταξὺ τῶν ὑπάτων καθεζόμενος, καὶ
[59, 20]	καὶ ξενικὴν ἕξειν ἔμελλε, καὶ	δίχα	τὸ ἔθνος νείμας ἑτέρῳ τό
[59, 24]	οἱ ἐς τὸ ἔπειτα κεχειροτονημένοι	διῴκουν	τὰ προσήκοντα σφίσι, καὶ ἐψηφίσθη
[59, 0]	ἐν τῷ πεντηκοστῷ ἐνάτῳ τῶν	Δίωνος	Ῥωμαϊκῶν. α. Περὶ Γαΐου Καίσαρος
[59, 6]	τὴν γερουσίαν, φοβηθεῖσαν μὴ μεταβάληται,	δόγμα	ποιῆσαι κατ´ ἔτος αὐτὰ ἀναγιγνώσκεσθαι.
[59, 15]	μήτε παῖδας εἶχε, δύνασθαι δοκῇ,	δόγμα	τι προέθετο. ἐν δὲ τῷ
[59, 26]	μᾶλλον ἢ ἄνθρωπος αὐτοκράτωρ τε	δοκεῖν	εἶναι ἤθελε. καί ποτέ τις
[59, 20]	μᾶλλον ἢ τοῦ Αὐγούστου ἀπόγονος	δοκεῖν	εἶναι ἠθέλησε· καὶ προεῖπέ γε
[59, 21]	ἐνεδείκνυτο, ὥστε μηδένα ὑπομένειν ἀπορεῖν	δοκεῖν,	καὶ τὸ ἀξίωμά σφισι συναπεδίδοτο.
[59, 23]	ἀφαιρούμενος. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐβούλετο	δοκεῖν	τι τῶν τιμήν τινα αὐτῷ
[59, 26]	σφισιν ἐλάμβανεν, ὥστε ἐοικέναι ἂν	δοκεῖν.	τοτὲ μὲν γὰρ θηλυδριώδης ἑωρᾶτο
[59, 15]	γε μήτε παῖδας εἶχε, δύνασθαι	δοκῇ,	δόγμα τι προέθετο. ἐν δὲ
[59, 8]	τὸ τοῖς τὴν γνώμην ἐπάγουσι	δοκοῦν,	ψηφίζεσθαι, καὶ κατεστήσατο ἐκ τοῦ
[59, 27]	ἐποίουν, ἀλλὰ καὶ οἱ πάνυ	δοκοῦντές	τι εἶναι. ὁ δ´ οὖν
[59, 26]	αὐτὸν καὶ ἀνήρετο τί σοι	δοκῶ	εἶναι; καὶ ὃς ἀπεκρίνατο (ἐρῶ
[59, 19]	τε αὐτὸν καὶ ἔφη θάρσει,	Δομίτιε·	οὐ γὰρ σύ μοι αἴτιος
[59, 20]	ἐς μακρὰν τελευτήσοι· ~τὸν δὲ	Δομίτιον	καὶ ὕπατον εὐθὺς ἀπέδειξε, τοὺς
[59, 20]	ἑαυτὸν ἔσφαξε· τὸν δὲ δὴ	Δομίτιον	τὸν συνάρχοντα αὐτοῦ λόγῳ μὲν
[59, 19]	αὐτός τε ἐτίμα καὶ ὁ	Δομίτιος	ἐτεθεραπεύκει, ἐπαύσατο ὀργιζόμενος. καὶ τῷ
[59, 19]	κριθεῖσι καὶ ὁ Ἆφρος ὁ	Δομίτιος	καὶ κινδύνῳ παραδόξῳ καὶ σωτηρίᾳ
[59, 15]	τοιαύτην ἀφορμὴν ἀργυρισμοῦ ἐπενόησε. Γναῖος	Δομίτιος	Κορβούλων βουλευτής, κακῶς ἐπὶ τοῦ
[59, 19]	ἔδει με τοιοῦτον λόγον ἀποκεκρύφθαι.	Δομίτιος	μὲν δὴ καταγνωσθεὶς μηκέτι δεινὸς
[59, 16]	οὐδὲν ὀνήσει, λόγῳ δὲ δὴ	δόξαν	κενὴν λαβὼν οὔτε τι πλέον
[59, 2]	τε ἄλλοις ἀποδοὺς μεγαλοψυχίας τινὰ	δόξαν	παρὰ τοῖς πολλοῖς ἐκτήσατο. τούς
[59, 21]	καὶ τιμιώτατα μεταπεμψάμενος ἀπεκήρυξε, τὴν	δόξαν	τῶν ποτε χρησαμένων αὐτοῖς συμπωλῶν
[59, 18]	καὶ τὰ μὲν τῇ βουλῇ	δόξαντα	ἄλλως ἐφανεροῦτο, τῶν δὲ ὑπὸ
[59, 5]	τοῦ Τιβερίου ἔργα, καίπερ χαλεπώτατα	δόξαντα	γεγονέναι, τοσοῦτον παρὰ τὰ τοῦ
[59, 19]	ὀλίγον μήτ´ ἀδικήσας τι μήτε	δόξας,	ὅτι δίκην τινὰ ἐν τῷ
[59, 3]	τε γὰρ εἶναι τὰ πρῶτα	δόξας,	ὥστε μήτε τῷ δήμῳ ἢ
[59, 14]	οἵ γε πλείους, ὅσοι ἐν	δόξῃ	περιουσίας ἦσαν, ἀναλῶσαί τι τῶν
[59, 27]	ὥστε καὶ ἐλάττων αὐτῷ τῆς	δόξης	φανῆναι, καὶ πρός τε τοὺς
[59, 24]	μὴ καὶ ἀντὶ τοῦ αὐτοκράτορος	δόξωσί	τι πεποιηκέναι, οὐδὲν τῶν καθηκόντων
[59, 29]	Σαβῖνος, καίτοι χιλιαρχίας ἐν τῷ	δορυφορικῷ	ἔχοντες. συνώμοσαν μὲν γὰρ πλείονες
[59, 11]	ἀδελφὸς ἠξίωσε· καὶ οἵ τε	δορυφόροι	μετὰ τοῦ ἄρχοντός σφων καὶ
[59, 2]	πολλοῖς ἐκτήσατο. τούς τε οὖν	δορυφόρους	εὐθὺς γυμνασίαν ποιουμένους θεασάμενος μετὰ
[59, 9]	τῇ νουμηνίᾳ αὐτῇ Μαχάων τις	δοῦλος	ἐπί τε τὴν κλίνην τοῦ
[59, 8]	καὶ τῷ γε Πίσωνι δέκα	δούλους	ἐπαγαγέσθαι ἐπιτρέψας, εἶτ´ ἐπειδὴ πλείονας
[59, 8]	καὶ τὰ παραθαλάσσια τῆς Κιλικίας	δούς,	καὶ Ἀγρίππαν τὸν τοῦ Ἡρώδου
[59, 27]	πρὸς τὸ τῶν Ῥωμαίων σύμφορον	δοὺς	καὶ προσέτι καὶ παῖδας αὐτοῦ
[59, 25]	τοῖς στρατιώταις ὡς ἐς μάχην	δούς,	τοῖς τε σαλπικταῖς ἐξοτρύνας αὐτούς,
[59, 20]	μηδὲν ἐλευθέρως κεχρηματικέναι ἐς τὸ	δρᾶν	τι τῶν προσηκόντων σφίσιν ὄντων,
[59, 10]	τοῦ νενομοθετημένου πάνθ´ ὅσα βούλοιτο	δρᾶσαι,	καὶ ἀποκτεῖναι τῶν τε ἄλλων
[59, 2]	προσέτι τὰς ἑξήκοντα κατ´ ἄνδρα	δραχμάς,	ἃς ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ ἐς
[59, 2]	σφίσι κατὰ πεντήκοντα καὶ διακοσίας	δραχμὰς	διένειμε καὶ ἑτέρας τοσαύτας προσεπέδωκε·
[59, 2]	πέντε καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν	δραχμάς,	τοῖς δ´ ἄλλοις ἅπασι πέντε
[59, 6]	τὸ σιτηρέσιον φερόντων, ἀντὶ τῆς	δραχμῆς	ἣν ἐς εἰκόνων ποίησιν ἐδίδοσαν
[59, 22]	ἔφη ὅτι ὑμεῖς περὶ ὀλίγων	δραχμῶν	ἀγωνίζεσθε, ἐγὼ δὲ ἐς μυρίας
[59, 2]	εἰλήφεσαν, μετὰ τόκου πεντεκαίδεκα ἄλλων	δραχμῶν	ἀπέδωκε. τοῖς τε γὰρ ἀστικοῖς
[59, 26]	προσειπόντων τε αὐτὸν καὶ δεξιουμένων	δριμύ	τέ τι Σκριβωνίῳ Πρόκλῳ ἐνεῖδε
[59, 28]	ἀνὴρ καὶ πατὴρ ἐγεγόνει, καὶ	Δρουσίλλαν	αὐτὴν ὀνομάσας ἔς τε τὸ
[59, 11]	ταῖς ἡμέραις, ἐκολάζετο. ~τῇ δὲ	Δρουσίλλῃ	συνῴκει μὲν Μᾶρκος Λέπιδος, παιδικά
[59, 22]	ἐραστὴν τὸν ἐρώμενον, τὸν τῆς	Δρουσίλλης	ἄνδρα, τὸν καὶ ταῖς ἄλλαις
[59, 13]	τοῦτο ἐπανελθὼν πρὸς τὰ τῆς	Δρουσίλλης	γενέσια ἄγαλμα τε αὐτῆς ἐπ´
[59, 24]	τοῦ Τιβερίου καὶ τοῖς τῆς	Δρουσίλλης	γενεσίοις τὰ αὐτὰ ἅπερ καὶ
[59, 24]	τοῦ τε Γαΐου καὶ τῆς	Δρουσίλλης	στήσαντες ὡσίωσαν. ταῦτα δὲ ἐξ
[59, 10]	οἱ συμβᾶσα καὶ ὁ τῆς	Δρουσίλλης	τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ θάνατος ἔφθειρε·
[59, 17]	παρεζώσατο καὶ ἀσπίδα ἔλαβε καὶ	δρυῒ	ἐστεφανώσατο, κἀκ τούτου τῷ τε
[59, 23]	ὡς καὶ ἥττονί σφων τι	δυναμένοις	εἶναι· καὶ διὰ τοῦτο πολλάκις
[59, 20]	μεγαλαυχίας, ἄλλως τε καὶ ὅτι	δύναμιν	πολλὴν καὶ πολιτικὴν καὶ ξενικὴν
[59, 1]	τὴν ἀγνωμοσύνην οὔτε πρὸς τὴν	δύναμιν	τῶν διαδεχομένων τινὰ ἐπίσκηψίς τις
[59, 15]	τότε γε μήτε παῖδας εἶχε,	δύνασθαι	δοκῇ, δόγμα τι προέθετο. ἐν
[59, 6]	νεότητος ἢ φρονεῖν ἢ λέγειν	δύνασθαι	νομιζόμενος, προσεπηύξησε τὰς ἐλπίδας αὐτῶν
[59, 21]	πόρος τις ἀξιόχρεως ἢ καὶ	δυνατὸς	εὑρίσκετο, καὶ αἱ δαπάναι ὑπερήπειγον
[59, 28]	τὸ ἑαυτοῦ εἶδος μεταρρυθμίσαι. μὴ	δυνηθεὶς	δέ (τό τε γὰρ πλοῖον
[59, 17]	οὐ γὰρ ἐξήρκεσε τὰ συλλεγῆναι	δυνηθέντα	ὡς ἐν βραχυτάτῳ, καίτοι πάντα
[59, 5]	πάνθ´ ὅσα ἂν ἄνθρωποι τοιοῦτοι	δυνηθέντες	τι τολμήσειαν, ἐπ´ ἐξουσίας ἐποίουν.
[59, 24]	ἐν τῇ ἐκδημίᾳ αὐτοῦ ἀντικαταστῆναι	δυνηθέντος,	οὐδένα ἔσχε. καὶ ἔδει μέν
[59, 6]	διὰ τοὺς ἀδελφοὺς μνησικακῆσαί τινι,	δυνηθῶ	αὐτὸν τιμωρήσασθαι" ἐπαινούμενός τε ἐπὶ
[59, 16]	εὔχονται· καὶ φονεύσουσί γε, ἂν	δυνηθῶσι	{σε} μήτ´ οὖν ὅπως τι
[59, 10]	μήτε ἐπιβοήσασθαι μήτε αἰτιάσασθαί τι	δυνηθῶσι,	τὰς γλώσσας αὐτῶν προαπέτεμε. τῶν
[59, 14]	αὐτὸ τοῦτο κληρουμένοις ὅτι μάλιστα	(δύο	γὰρ στρατηγοὺς ἐς τοὺς ὁπλομαχικοὺς
[59, 7]	μουσικῆς ἐχόμενα ἐσήχθη, καὶ ἵπποι	δύο	ἡμέραις ἠγωνίσαντο, τῇ μὲν προτέρᾳ
[59, 13]	θέαν τῷ δήμῳ προῖκα ἐπὶ	δύο	ἡμέρας ἀπένειμε· καὶ αὐτῷ τῇ
[59, 3]	πάσας διαφθείρας ἐς νῆσον τὰς	δύο	κατέκλεισεν· ἡ γὰρ τρίτη προαπέθανε.
[59, 8]	Καλπουρνίῳ Πίσωνι συνεώρταζε. πρὶν δὲ	δύο	μῆνας ἐξελθεῖν, ἀμφοτέρους σφᾶς ὡς
[59, 26]	ὑπηρετῶν, ὥστε καὶ βιβλία ἀεὶ	δύο	περιφέρειν καὶ αὐτῶν τὸ μὲν
[59, 7]	οὕτως ἐν τῇ ὑπατείᾳ ἔπραξε,	δύο	τε μησὶ καὶ ἡμέραις δώδεκα
[59, 5]	τοῦ ὁμίλου ὤν· καί ποτε	δυσκολάνας	τι τοῖς ἀντικαθεστηκόσιν οὐκ ἀπήντησεν
[59, 28]	καὶ ἄκοντας, ὅπως μὴ καὶ	δυσχεραίνειν	τι νομισθῶσι, πῶς ἄν τις
[59, 13]	ἐπειδὴ παρωξύνθη τι οἷον εἰώθει,	δυσχερᾶναν	τὸ πλῆθος τῆς τε θέας
[59, 7]	δύο τε μησὶ καὶ ἡμέραις	δώδεκα	αὐτὴν σχών· τὸν γὰρ λοιπὸν
[59, 24]	οὐδέν, μέχρις οὗ ὁ Γάιος	δωδεκάτῃ	ἡμέρᾳ τὴν ἀρχὴν ἀπειπὼν ἠγγέλθη.
[59, 21]	προφάσει ἐσύλα, τοῦτο δὲ καὶ	δῶρα	οἵ τε ἰδιῶται καὶ αἱ
[59, 13]	βουλευταῖς ταῖς τε γυναιξὶν αὐτῶν	δωρεὰ	ἐδόθη ~ταῦτά τε ἅμα ὡς
[59, 2]	καὶ τὰ παρὰ τῆς προτήθης	δωρηθέντα	διέλυσε. νῦν δὲ καὶ ἐς
[59, 15]	τοὺς νόμους καὶ κληρονομεῖν καὶ	δωρήματα	τοιαῦτα λαμβάνειν, ὅτι μήτε γυναῖκα