Livre, Chap.
[59, 19]	μητρὶ αὐτοῦ προσηκούσης κατηγορήκει· ἐφ´	ᾧ	δὴ ἐκείνη συναντήσασά ποτε αὐτῷ,
[59, 20]	τὰς ῥάβδους σφῶν προσυντρίψας, ἐφ´	ᾧ	δὴ ὁ ἕτερος αὐτῶν ἀδημονήσας
[59, 17]	στασιμωτάτη ἡ θάλασσα, καὶ ἐν	ᾧ	ἡ γέφυρα ἐζεύχθη καὶ ἐν
[59, 19]	καὶ εὐθὺς ἐπὶ τούτῳ, ἐφ´	ᾧ	καὶ τιμηθήσεσθαι προσεδόκησεν, ἔς τε
[59, 1]	καὶ παραφρονήσαντος, ἐποίησεν, ὅτι παιδίῳ,	ᾧ	μηδὲ ἐσελθεῖν ἐς τὸ βουλευτήριον
[59, 9]	μὴ ἐκτεθειμένους ἐν τῷ χρόνῳ	ᾧ	ὁ Τιβέριος ἐξεδήμησε, πάντας κατὰ
[59, 6]	μὲν οὖν τῷ ἔτει ἐν	ᾧ	ὅ τε Τιβέριος ἐτελεύτησε καὶ
[59, 22]	Ἰουλίᾳ μετ´ αὐτοῦ ἐκείνου συνόντα,	ᾧ	πέντε ἔτεσι θᾶσσον τὰς ἀρχὰς
[59, 11]	καὶ τῇ αὐτῆς ἐκείνης· ἐφ´	ᾧ	πέντε καὶ εἴκοσι μυριάδας ἔλαβε.
[59, 8]	ὅπως μηκέτι πρῶτος ἐπιψηφίζηται, ἐν	ᾧ	που καὶ διὰ τὴν ἡλικίαν
[59, 17]	ἡ γέφυρα ἐζεύχθη καὶ ἐν	ᾧ	τὰ ἄλλα ἐποιήθη, ἐγένετο. καί
[59, 14]	ἐπ´ αὐτοῦ τὸ χωρίον ἐν	ᾧ	τὰ ἅρματα ἤσκει καλεῖσθαι. καὶ
[59, 17]	καί τι καὶ ἀπὸ τούτου	ὠγκώθη,	λέγων ὅτι καὶ ὁ Ποσειδῶν
[59, 29]	ὀλίγον κολασθησόμενος ἐσώθη. ἐπράχθη δὲ	ὧδε.	ἑορτήν τινα ἐν τῷ παλατίῳ
[59, 25]	τε ἐφρόνησεν ὡς καὶ τὸν	ὠκεανὸν	αὐτὸν δεδουλωμένος, καὶ τοῖς στρατιώταις
[59, 25]	ἀπέκτεινε, καὶ ἐς δὲ τὸν	ὠκεανὸν	ἐλθὼν ὡς καὶ ἐν τῇ
[59, 21]	Βρεττανίαν στρατεύσων ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ	ὠκεανοῦ	ἀνεκομίσθη, καὶ τοῖς ὑποστρατήγοις τοῖς
[59, 22]	ἄρξαντα, ἀπέκτεινεν, ὅτι τοῖς στρατιώταις	ᾠκείωτο·	τοῦτο δὲ τὸν Λέπιδον ἐκεῖνον
[59, 28]	νεὼν ἐν τῷ παλατίῳ σπουδῇ	ᾠκοδομήσατο,	καὶ ἄγαλμα ἐς αὐτὸν ἠθέλησε
[59, 14]	σωτηρίαν αὐτοῦ καὶ τὴν τύχην	ὤμνυε,	καὶ προσυπισχνεῖτο καὶ ὕπατον αὐτὸν
[59, 26]	τε κυνηγετικῇ ἢ καὶ πολεμικῇ	ὡμοιοῦτο,	καὶ μετ´ οὐ πολὺ ἐγυναίκιζεν.
[59, 9]	καὶ τὰς ἀδελφὰς αὐτοῦ προτιμήσουσιν,	ὤμοσαν,	{καὶ} τάς τε εὐχὰς ὑπὲρ
[59, 13]	καὶ μεῖζον τοῦ προτέρου ἐπεποίητο,	ὤμοσε.	τριάκοντα δὲ δὴ ἡμέρας ἦρξε,
[59, 11]	καὶ τοῖς θεοῖς συγγιγνομένην ἑορακέναι	ὤμοσεν,	ἐξώλειαν καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖς
[59, 24]	προσδοκᾶν ἐπὶ πλεῖον τήν τε	ὠμότητα	τὴν τοῦ Γαΐου καὶ τὴν
[59, 10]	ὑπὸ δὲ δὴ τῆς αὐτῆς	ὠμότητος,	ἐπιλιπόντων ποτὲ τῶν τοῖς θηρίοις
[59, 29]	ἀλλὰ καὶ νεκρὸν αὐτὸν ὄντα	ὠμῶς	ἐτίτρωσκον· καί τινες καὶ τῶν
[59, 27]	Λούκιος οὔτ´ ἀγεννὴς οὔτ´ ἄφρων	ὤν,	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς ἐν
[59, 19]	τις ἀκροατὴς ἀλλ´ οὐχ ὑπεύθυνος	ὤν,	ἐπῄνει, καὶ ἐπειδὴ ὁ λόγος
[59, 5]	ὥσπερ τις ἐκ τοῦ ὁμίλου	ὤν·	καί ποτε δυσκολάνας τι τοῖς
[59, 17]	τοῖς ὁμηρεύουσι τότε τῶν Πάρθων	ὤν·	οἵ τε φίλοι καὶ οἱ
[59, 11]	τε ἅμα αὐτοῦ καὶ ἐραστὴς	ὤν,	συνῆν δὲ καὶ ὁ Γάιος·
[59, 13]	οὐ γὰρ μακαρίζεσθαι ὅτι νέος	ὢν	ἐμονάρχει, ἀλλ´ ἐγκαλεῖσθαι ὅτι ἐν
[59, 8]	τέ τις Σεκοῦνδος ἱππεύς τε	ὢν	καὶ μονομαχήσειν ἐπαγγειλάμενος· ἀντὶ γὰρ
[59, 18]	τε τοῖς πρώτοις τῆς βουλῆς	ὢν	καὶ τότε ἐκ τῆς ἐν
[59, 8]	δὲ Ἀφράνιος Ποτῖτος δημότης τε	ὢν	καὶ ὑπὸ μωρᾶς κολακείας οὐ
[59, 4]	μόνον ἐζήλωσεν ἀλλὰ καὶ ὑπερέβαλεν,	ὧν	δὲ δὴ ἐπῄνει οὐδὲν ἐμιμήσατο.
[59, 22]	πολλοὺς οὐδὲν δέομαι ὀνομαστὶ καταλέγειν,	ὧν	δὲ δὴ ἡ ἱστορία τὴν
[59, 6]	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ὄντας ἀπέλυσεν,	ὧν	εἷς ἦν Κύιντος Πομπώνιος ἑπτὰ
[59, 3]	ἓν ἕκαστον ψηφισθέντα οἱ ἐδέξατο,	ὧν	ἔνια ὁ Τιβέριος οὐδ´ ὅλως
[59, 19]	ἀποθανεῖν κελεύσας ἀφῆκε, γυναικί τινι	ὧν	ἐχρῆτο πιστεύσας ὅτι φθόῃ τε
[59, 6]	τοῦ τε Τιβερίου καθ´ ἕκαστον	ὧν	ᾐτιάζετο κατατρέχων καὶ περὶ ἑαυτοῦ
[59, 23]	καὶ προαπήντησέ τε αὐτοῖς, ὑφ´	ὧν	καὶ αὐτῶν αὖθις ἐτιμήθη. καὶ
[59, 28]	τε ἄλλα τὰ τοιαῦτα, ἐξ	ὧν	οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἠργυρίζετο,
[59, 10]	μήτε τῶν ἐκείνου εὐεργετημάτων, δι´	ὧν	τά τε ἄλλα καὶ τὴν
[59, 21]	πολύ γε ὑπὲρ τὴν ἀξίαν	ὠνεῖσθαι,	δι´ ἃ εἴρηκα. ἀφ´ οὗπερ
[59, 28]	ἵνα γάρ τις τά τε	ὤνια	καὶ τὰ καπηλεῖα τάς τε
[59, 14]	γε τῶν ἵππων, ὃν Ἰγκιτᾶτον	ὠνόμαζε,	καὶ ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλει, χρυσᾶς
[59, 11]	ἑστιᾶται. τότε οὖν Πάνθεά τε	ὠνομάζετο	καὶ τιμῶν δαιμονίων ἐν πάσαις
[59, 17]	παμπληθεῖς καὶ ἱππέας καὶ πεζοὺς	ὡπλισμένους	ἐπαγόμενος, καὶ σπουδῇ καθάπερ ἐπὶ
[59, 13]	σπουδῇ συνεφοίτων (ἄλλοτε γὰρ ἄλλῃ	ὥρᾳ	παρὰ τὰ προηγγελμένα ἀπαντῶντος αὐτοῦ,
[59, 23]	μέντοι καὶ ταῦθ´ οὕτω φρονῶν	ὠργίζετο	αὐτοῖς, εἴ ποτε ἐλάττω σφᾶς
[59, 4]	τι καὶ μὴ αἰτούμενος αὖ	ὠργίζετο.	ὀξύτατά τε πρὸς πράξεις τινὰς
[59, 27]	χεῖρα ἢ τὸν πόδα προσκυνεῖν	ὤρεγε,	καὶ διὰ τοῦθ´ οἱ φιληθέντες
[59, 9]	ὅσα περὶ αὐτῶν ὁ Τιβέριος	ὡρίκει,	καὶ τὸ τέλος τῆς ἑκατοστῆς
[59, 5]	ἐπ´ ἀναγκαῖόν τι βούλευμα μεταπεμψάμενος	ὠρχήσατο.	~ἐν μὲν οὖν τῷ ἔτει
[59, 0]	τὸ Αὐγούστου ἡρῷον ὡσιώθη. γ.	Ὡς	αἱ Μαυριτανίαι ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρχεσθαι
[59, 4]	αὐτῶν ἀπέκτεινε· διέφθειρε μὲν γὰρ	ὡς	ἀληθῶς γράμματά τινα, οὐ μέντοι
[59, 11]	ἢ γὰρ μὴ πενθεῖν αὐτὴν	ὡς	ἄνθρωπον ἢ θρηνεῖν ὡς θεὸν
[59, 11]	γὰρ πωλήσαντα θερμὸν ὕδωρ ἀπέκτεινεν	ὡς	ἀσεβήσαντα. ~διαλιπὼν δ´ οὖν ὀλίγας
[59, 0]	ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρχεσθαι ἤρξαντο. δ.	Ὡς	Γάιος Καῖσαρ ἀπέθανεν. Χρόνου πλῆθος
[59, 2]	μυριάδων καὶ πεντακοσίας καὶ ἑπτακισχιλίας,	ὡς	δὲ ἕτεροι, ὀκτώ τε καὶ
[59, 29]	καὶ ἐπικύπτων συνεχῶς αὐτοὺς κατεφίλει.	ὡς	δὲ καὶ αὐτὸς ὁ Γάιος
[59, 22]	ἐς τὰ στρατεύματα· εἴκοσι γάρ,	ὡς	δέ τινές φασι, πέντε καὶ
[59, 16]	καὶ μετὰ τοῦτο κατὰ πᾶσαν	ὡς	εἰπεῖν ἀφορμὴν πάντως τι αὐτῷ
[59, 3]	τρόπῳ καὶ ἐς τἆλλα πάντα	ὡς	εἰπεῖν ἐχρῆτο. δημοκρατικώτατός τε γὰρ
[59, 21]	τῇ ἄλλῃ Ἰταλίᾳ χρήματα πάντα	ὡς	εἰπεῖν, ὅθεν τι καὶ ὁπωσοῦν
[59, 15]	ἕκαστοι καὶ οἱ ἄλλοι πάντες	ὡς	εἰπεῖν οἱ ἐν τῇ πόλει
[59, 15]	ἐγένετο· τότε δ´ οὗτοί τε	ὡς	ἕκαστοι καὶ οἱ ἄλλοι πάντες
[59, 4]	αὐτοῦ τήν τε ὀργὴν ἀφείς,	ὡς	ἔλεγε, καὶ τὰ γράμματα αὐτῶν
[59, 28]	τῷ Καπιτωλίῳ κατάλυσίν τινα, ἵν´,	ὡς	ἔλεγε, τῷ Διὶ συνοικοίη· ἀπαξιώσας
[59, 17]	γὰρ ἐξήρκεσε τὰ συλλεγῆναι δυνηθέντα	ὡς	ἐν βραχυτάτῳ, καίτοι πάντα ὅσα
[59, 16]	ὅτι κατεψηφίσαντο. καὶ ταῦτά τε	ὡς	ἐξ αὐτῶν ἐκείνων τῶν γραμμάτων
[59, 9]	ἐλπίδι ἔδωκε· πρότερον γὰρ μόνοις,	ὡς	ἔοικε, τοῖς ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ
[59, 21]	ἦγον. ἄλλους ὡς νεωτερίζοντας, ἄλλους	ὡς	ἐπιβουλεύοντάς οἱ ἐφόνευε. καὶ ἦν
[59, 25]	ἱζήσας καὶ σύνθημα τοῖς στρατιώταις	ὡς	ἐς μάχην δούς, τοῖς τε
[59, 17]	μὴ καὶ βασκανία τις αὐτῷ,	ὡς	ἔφασκε, γένηται, ἔς τε τὸ
[59, 4]	εἰρήκεσαν. καὶ ἐκείνους τε ἅμα	ὡς	ἐχθροὺς τοῦ Τιβερίου διὰ τὰς
[59, 28]	ἀφ´ ὑψηλοῦ τινος ἀπεκρέμασεν, ὅπως	ὡς	ἥκιστα ἀναγιγνώσκοιτο, κἀκ τούτου πολλοὶ
[59, 11]	αὐτὴν ὡς ἄνθρωπον ἢ θρηνεῖν	ὡς	θεὸν ἐνεκαλοῦντο. πάρεστι δὲ ἐξ
[59, 27]	ὁρώντων. καὶ ταῦτα μέντοι, ὅσα	ὡς	θεῷ αὐτῷ ἐγίγνετο, οὐχ ὅτι
[59, 23]	καὶ αὔξησιν τῆς λαμπρότητος ἀλλ´	ὡς	καθαίρεσιν τῆς ἰσχύος αὐτῷ φέροντα
[59, 23]	τοὺς πεφονευμένους φιλίᾳ πολλαὶ ἐπήγοντο,	ὡς	καὶ ἀγορανόμους στρατηγούς τέ τινας
[59, 16]	ἀθροισθέντες ἐπαίνους τε αὐτοῦ πολλοὺς	ὡς	καὶ ἀληθεστάτου καὶ εὐσεβεστάτου ὄντος
[59, 8]	χρημάτων ἃ ἤλπιζον παρ´ αὐτοῦ	ὡς	καὶ ἀντίψυχοί οἱ ἀποθανεῖν ἐθελήσαντες
[59, 27]	μετεπέμφθη μὲν ὑπὸ τοῦ Γαΐου	ὡς	καὶ ἀπολούμενος (ἐφ´ οἷς γὰρ
[59, 23]	διὰ τοῦτο πολλάκις τινὰ οὐχ	ὡς	καὶ αὔξησιν τῆς λαμπρότητος ἀλλ´
[59, 24]	ἐπὶ τοῦ Αὐγούστου ἔθος ἰσχῦσαν,	ὡς	καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ διδόντες, κατέθεσαν.
[59, 16]	τὸ ἀσφαλὲς τὸ σεαυτοῦ μόνον	ὡς	καὶ δικαιότατον προσκόπει. οὕτω μὲν
[59, 25]	ἐς δὲ τὸν ὠκεανὸν ἐλθὼν	ὡς	καὶ ἐν τῇ Βρεττανίᾳ στρατεύσων,
[59, 5]	πρώτους τῆς γερουσίας σπουδῇ νυκτὸς	ὡς	καὶ ἐπ´ ἀναγκαῖόν τι βούλευμα
[59, 27]	ἤχθετο, καὶ τὸ εὖ φερόμενον	ὡς	καὶ ἐπιθησόμενόν οἱ ὑπώπτευεν) ἐσώθη
[59, 21]	ὑπέστρεψε, καὶ μετὰ τοῦτο ὁρμήσας	ὡς	καὶ ἐς τὴν Βρεττανίαν στρατεύσων
[59, 23]	οὖσι καὶ χαρίσασθαί {σφῶν} οἱ	ὡς	καὶ ἥττονί σφων τι δυναμένοις
[59, 4]	καὶ ναοὺς ἑαυτῷ καὶ θυσίας	ὡς	καὶ θεῷ γίγνεσθαι ἐκέλευσε. πλήθει
[59, 1]	Τιβέριος πολλαχῇ τὰ αὐτὰ γράψας,	ὡς	καὶ ἰσχύν τινα παρὰ τοῦτο
[59, 26]	ἐσῆλθέ ποτε ἐς τὸ συνέδριον	ὡς	καὶ κατ´ ἄλλο τι, καὶ
[59, 23]	οὖν τοὺς πρέσβεις διὰ ταῦθ´	ὡς	καὶ κατασκόπους ὑπιδόμενος, οὔτε πάντας
[59, 23]	τινα αὐτῷ φερόντων ἐπ´ αὐτοῖς	ὡς	καὶ κρείττοσιν αὐτοῦ οὖσι καὶ
[59, 17]	καὶ ἄλλα τε αὐτῷ πολλὰ	ὡς	καὶ λάφυρα συνηκολούθησε, καὶ Δαρεῖος
[59, 23]	δίδοσθαι. ~τότε μὲν δὴ ταῦτα,	ὡς	καὶ μεγάλην τινὰ ἐπιβουλὴν διαπεφευγώς,
[59, 17]	πεποιημένον, καὶ πρῶτον μὲν ἑαυτὸν	ὡς	καὶ μεγάλων τινῶν ἔργων ἐπιχειρητὴν
[59, 29]	ᾗ τελευτήσειν ἔμελλε, καὶ ἀναβληθεὶς	ὡς	καὶ μετ´ ὀλίγον κολασθησόμενος ἐσώθη.
[59, 28]	ἐς τὰ τοῦ Διὸς γόνατα	ὡς	καὶ παῖδα αὐτοῦ οὖσαν ἀνέθηκε,
[59, 14]	δωρεὰ ἐδόθη ~ταῦτά τε ἅμα	ὡς	καὶ πάνυ πενόμενος ἐφόνευε, καί
[59, 2]	τὰ καταλειφθέντα ὑπ´ αὐτοῦ πάντα,	ὡς	καὶ παρ´ ἑαυτοῦ δή, τοῖς
[59, 21]	μὲν τοὺς Κελτοὺς τοὺς πολεμίους	ὡς	καὶ παρακινοῦντάς τι ποιησάμενος, ἔργῳ
[59, 1]	τῶν ἄλλων τῶν προπαρεσκευασμένων οἱ,	ὡς	καὶ παραφρονήσαντος, ἐποίησεν, ὅτι παιδίῳ,
[59, 17]	ἀπεσέμνυνεν, ἔπειτα δὲ τοὺς στρατιώτας	ὡς	καὶ πεπονηκότας καὶ κεκινδυνευκότας ἐπῄνεσεν,
[59, 16]	τά τε ἐπινίκια τὰ σμικρότερα	ὡς	καὶ πολεμίους τινὰς νενικηκότι πέμψαι
[59, 17]	οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἀπέσκωπτεν,	ὡς	καὶ πολλαπλάσιόν σφων μέτρον τῆς
[59, 19]	ἔτος ἄγων δεύτερον ὑπατεύοι, ἠγανάκτησεν	ὡς	καὶ προφέροντός οἱ αὐτοῦ τό
[59, 8]	δύο μῆνας ἐξελθεῖν, ἀμφοτέρους σφᾶς	ὡς	καὶ συγγιγνομένους ἀλλήλοις ἐξώρισε· καὶ
[59, 27]	θεὸν συνοῦσαν αὐτῷ, κάτω τε	ὡς	καὶ τεθηπὼς ἔβλεπεν ὑποτρέμων, καὶ
[59, 8]	ἐσποιηθέντα, ἀνεχρήσατο, ἔγκλημα αὐτῷ ἐπαγαγὼν	ὡς	καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν καὶ εὐξαμένῳ
[59, 8]	πολλῶν ἐποίησεν. ἐκεῖνος μὲν οὖν	ὡς	καὶ τῇ ἀρρωστίᾳ αὐτοῦ ἐφεδρεύσας
[59, 23]	καὶ ὁ Τιγελλῖνος ὁ Ὀφώνιος,	ὡς	καὶ τὴν Ἀγριππῖναν μεμοιχευκώς, ἐξέπεσεν.
[59, 23]	ἤχθετο δὲ καὶ εἰ μείζω,	ὡς	καὶ τῆς τῶν λοιπῶν ἐξουσίας
[59, 24]	σώζεσθαι ἐβούλοντο, ἐπὶ πλεῖον ἀμφότερα,	ὡς	καὶ τὸ συνειδός σφων διὰ
[59, 19]	κατέπεσε καὶ χαμαὶ κείμενος ἱκέτευσεν	ὡς	καὶ τὸν ῥήτορα αὐτοῦ μᾶλλον
[59, 25]	πομπὴν ἐδεῖτο) μέγα τε ἐφρόνησεν	ὡς	καὶ τὸν ὠκεανὸν αὐτὸν δεδουλωμένος,
[59, 28]	ἐκεραυνώθη, καὶ γέλως, ὁσάκις τινὲς	ὡς	καὶ τοῦ ἕδους ἐφαψόμενοι προσῆλθον,
[59, 10]	ἱππέων τινὰ ἐπιφανῶν μονομαχῆσαί τε	ὡς	καὶ ὑβρίσαντα τὴν μητέρα αὐτοῦ
[59, 4]	καὶ τοὺς ἐπαινοῦντάς πῃ αὐτὸν	ὡς	καὶ φίλους, ἐμίσει. τά τε
[59, 23]	μὲν εἰ μικρά τινα ψηφισθείη,	ὡς	καταφρονούμενος, ἤχθετο δὲ καὶ εἰ
[59, 11]	εἶχον, εἴθ´ ἥσθησαν ἐπί τινι	ὡς	λυπούμενοι, εἴτε καὶ ὡς χαίροντες
[59, 28]	αὐτῶν ἐμβάλλων ἑκάστοτε ἑαυτὸν ἐκαλινδεῖτο·	ὡς	μέντοι καὶ περὶ τῶν τελῶν
[59, 23]	ἐκβαλὼν τὴν Παυλῖναν, προφάσει μὲν	ὡς	μὴ τίκτουσαν, τὸ δ´ ἀληθὲς
[59, 21]	δῆθεν μεγάλα αὐτῷ ἦγον. ἄλλους	ὡς	νεωτερίζοντας, ἄλλους ὡς ἐπιβουλεύοντάς οἱ
[59, 15]	τοὺς ἐργολαβήσαντάς τι παρ´ αὐτῶν	ὡς	οὐδὲν δὴ δαπανήσαντας ἐζημίου. ἐφ´
[59, 30]	εἴκοσι πράξας τοῖς ἔργοις αὐτοῖς	ὡς	οὐκ ἦν θεὸς ἔμαθεν. μεμνημένοι
[59, 16]	γερουσίας τοῦ τε δήμου κατηγόρησεν	ὡς	οὐκ ὀρθῶς αὐτὸν ψεγόντων. ἐμοὶ
[59, 29]	σπουδῇ συνέδραμον καὶ δεινὰ συνεβόησαν.	~ὡς	οὖν πάντα τρόπον ἐξεμαίνετο, ἐπεβούλευσαν
[59, 26]	καὶ ἐν τῇ νικητηρίᾳ σκευῇ	ὡς	πλήθει ἐδημοσίευεν. ~ἐφίλει τε ὀλιγίστους·
[59, 18]	ἐπ´ ἄλλοις τισίν, ἀπέθανε δὲ	ὡς	πλούσιος. καὶ ἐπ´ αὐτῷ ὁ
[59, 0]	Καίσαρος τοῦ καὶ Καλλιγόλου. β.	Ὡς	τὸ Αὐγούστου ἡρῷον ὡσιώθη. γ.
[59, 24]	μέντοι ταῦθ´ οὕτως αὐτοὺς ἐλύπει	ὡς	τὸ προσδοκᾶν ἐπὶ πλεῖον τήν
[59, 3]	γε καὶ ἐκεῖνον οὕτως ἐπαινῶν	ὡς	τοῦ τε Αὐγούστου καὶ τοῦ
[59, 18]	Κορνηλία γραφέντες (καὶ γὰρ ἐκείνη	ὡς	φυλακάς τε ἐφοδεύσασα καὶ τοὺς
[59, 11]	τινι ὡς λυπούμενοι, εἴτε καὶ	ὡς	χαίροντες ἔπραξαν· ἢ γὰρ μὴ
[59, 16]	ἕκαστον τῶν ἀπολωλότων ἐπεξιὼν ἀπέφαινεν,	ὥς	γε ἐδόκει, τοὺς βουλευτὰς αἰτίους
[59, 17]	τόν τε θώρακα τὸν Ἀλεξάνδρου,	ὥς	γε ἔλεγε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ
[59, 6]	ὅσα ὁ Τιβέριος κατελελοίπει, συννήσας,	ὥς	γε ἐσκήπτετο, κατέκαυσεν, εἰπὼν ὅτι
[59, 1]	τοῦ ἡ βουλὴ τὴν αἰτίαν,	ὥς	γε καὶ ἐδόκει, λήψεσθαι, ἀνατρέψαι
[59, 28]	ὅπως καὶ πυλωροὺς τοὺς Διοσκόρους,	ὥς	γε καὶ ἔλεγεν, ἔχῃ. Διάλιόν
[59, 12]	ὑπάτων καθεζόμενος, καὶ παραπετάσμασι σηρικοῖς,	ὥς	γέ τινές φασι, χρησάμενος. καὶ
[59, 7]	μὲν καὶ ἐπ´ ἄλλων πολλῶν,	ὥς	που καὶ ἔδοξεν αὐτῷ, ἐποίησε·
[59, 22]	καὶ ὑπ´ αὐτῶν ἑπτάκις αὐτοκράτωρ,	ὥς	που καὶ ἔδοξεν αὐτῷ, μήτε
[59, 20]	ἑνὶ πλείους ἢ καὶ ἐλάττους,	ὥς	που καὶ ἔτυχον, ᾑροῦντο. περὶ
[59, 25]	σιδήρια γὰρ μικρὰ ἄττα αὐτοῖς,	ὥς	φασί τινες, ἀνεμέμικτο. πυθόμενόν τε
[59, 14]	πολλάκις καὶ αὐτὸς ἐπεφοίτα σφίσιν,	ὥσθ´	οἱ μὲν καὶ δεόμενοι τῶν
[59, 0]	β. Ὡς τὸ Αὐγούστου ἡρῷον	ὡσιώθη.	γ. Ὡς αἱ Μαυριτανίαι ὑπὸ
[59, 24]	Γαΐου καὶ τῆς Δρουσίλλης στήσαντες	ὡσίωσαν.	ταῦτα δὲ ἐξ ἐπιστολῆς που
[59, 7]	τὸ ἡρῷον τὸ τοῦ Αὐγούστου	ὡσίωσε,	τὴν ἐπινίκιον στολὴν ἐνδύς. καὶ
[59, 20]	ἃς τὸν Ἀντώνιον ἐνενικήκει ἑορτήν,	ὥσπερ	εἴθιστο, ἤγαγον. ἵνα γὰρ συκοφαντήσῃ
[59, 9]	τε Γαΐου τά τε ἄλλα	ὥσπερ	εἴθιστο, καὶ ὅτι καὶ σφῶν
[59, 1]	ὃν καὶ Γερμανικὸν καὶ Καλιγόλαν,	ὥσπερ	εἶπον, ἐπωνόμαζον. ἐκεῖνος μὲν γὰρ
[59, 22]	ἀλλ´ ἔς τε τἆλλα ἐδαπάνα	ὥσπερ	εἰώθει (καὶ γὰρ θέας τινὰς
[59, 17]	ἐσέπεσε. κἀνταῦθα τῆς ὑστεραίας ἀναπαυσάμενος	ὥσπερ	ἐκ μάχης, ἀνεκομίσθη διὰ τῆς
[59, 3]	περιπόρφυρον ἐνδὺς καὶ ῥαβδούχοις τισὶν	ὥσπερ	ἐν ἐπινικίοις κοσμηθείς· τά τε
[59, 17]	αὐτός τε ἐπὶ τῆς γεφύρας	ὥσπερ	ἐν νήσῳ τινί, καὶ ἐκεῖνοι
[59, 10]	καὶ καθ´ ἕνα καὶ ἀθρόους,	ὥσπερ	ἐν παρατάξει τινί, ἀγωνίσασθαί σφας
[59, 13]	ὀμόσαι (ἰδίᾳ γὰρ καὶ τότε,	ὥσπερ	ἐπὶ τοῦ Τιβερίου, τὸν ὅρκον
[59, 10]	μηδὲν ἀδικήσαντα ἔς τε γαλεάγραν,	ὥσπερ	καὶ ἄλλους συχνούς, καθεῖρξε κἀνταῦθα
[59, 24]	συνάρχοντα γάρ, οὔτι καὶ ἐπιτηδεύσας,	ὥσπερ	οἴονταί τινες, ἀλλὰ τοῦ μὲν
[59, 14]	στρατηγοὺς ἐς τοὺς ὁπλομαχικοὺς ἀγῶνας,	ὥσπερ	ποτὲ ἐγίγνετο, λαγχάνειν ἐκέλευσε) πάντως
[59, 17]	καὶ γὰρ τὴν νύκτα ἡμέραν,	ὥσπερ	που τὴν θάλασσαν γῆν, ποιῆσαι
[59, 24]	καὶ τὸν Ἀντίοχον τοὺς βασιλέας	ὥσπερ	τινὰς τυραννοδιδασκάλους συνεῖναι. καὶ διὰ
[59, 19]	κατηγορίαν καθ´ ἓν ἕκαστον ἐπιλέγων,	ὥσπερ	τις ἀκροατὴς ἀλλ´ οὐχ ὑπεύθυνος
[59, 5]	συνεσπούδαζέ τέ τισι καὶ ἀντεστασίαζεν	ὥσπερ	τις ἐκ τοῦ ὁμίλου ὤν·
[59, 18]	Γαΐου καταψηφισθέντων τὰ ὀνόματα ἐξετίθετο,	ὥσπερ	φοβουμένου αὐτοῦ μὴ διαλάθωσι. καὶ
[59, 16]	Σεϊανὸν φυσήσαντες καὶ διαφθείραντες ἀπεκτείνατε,	ὥστε	δεῖ καὶ ἐμὲ μηδὲν χρηστὸν
[59, 26]	πᾶν τὸ προσῆκόν σφισιν ἐλάμβανεν,	ὥστε	ἐοικέναι ἂν δοκεῖν. τοτὲ μὲν
[59, 5]	τούς τε ὑπάτους ποιεῖν ἠνάγκαζεν,	ὥστε	καθ´ ἑκάστην ὀλίγου ἡμέραν πάντως
[59, 17]	πλοίοις ἐμβόλους ἔχουσι περιπλεύσας κατέδυσεν,	ὥστε	καὶ ἀπολέσθαι τινάς· οἱ γὰρ
[59, 23]	αἱρετὸν ἔπεμψαν, τοῦτό τε ἐδυσχέρανεν,	ὥστε	καὶ αὖθις ἀπειπεῖν μήτε ἐπαίνου
[59, 26]	πάντα αὐτῷ τὰ χαλεπώτατα ὑπηρετῶν,	ὥστε	καὶ βιβλία ἀεὶ δύο περιφέρειν
[59, 27]	ἐσώθη δὲ σχηματίσας πως ἑαυτὸν	ὥστε	καὶ ἐλάττων αὐτῷ τῆς δόξης
[59, 28]	τότε δὲ ἐπὶ πλέον ἐξήχθη,	ὥστε	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ
[59, 22]	ἥκων, οὐ μέντοι καὶ ὑπερπλουτῶν	ὥστε	καὶ ἐπιβουλευθῆναι δι´ αὐτά, ὅμως
[59, 28]	γὰρ ἐκαλεῖτο τὰ τελευταῖα οὕτως,	ὥστε	καὶ ἐς γράμματα φέρεσθαι) ταῦτά
[59, 4]	τῇ τύχῃ αὐτοῦ θύεσθαι παρέμενος,	ὥστε	καὶ ἐς στήλην αὐτὸ τοῦτ´
[59, 20]	ὕποπτος πρὸς πάντα ὁμοίως ἦν	ὥστε	καὶ Καρρίναν Σεκοῦνδον ῥήτορα φυγαδεῦσαί
[59, 4]	ἔπειτα καὶ ἐνεκωμίαζε καὶ ἐσέμνυνεν,	ὥστε	καὶ κολάσαι τινὰς ἐφ´ οἷς
[59, 14]	χρώματος τοῦ πρασίνου καλουμένῳ προσέκειτο,	ὥστε	καὶ νῦν ἔτι Γαϊανὸν ἐπ´
[59, 23]	τοσαύτη γὰρ ὑπερβολὴ αὐτῶν ἐγένετο	ὥστε	καὶ παραπετάσματα ὑπὲρ τῆς ἀγορᾶς
[59, 7]	καὶ τὰ πένθη πάντα ἐπέσχεν,	ὥστε	καὶ ταῖς γυναιξὶ ταῖς τῶν
[59, 4]	ὑβρίσας αὐτὸν καὶ πρῶτος λοιδορήσας,	ὥστε	καὶ τοὺς ἄλλους ἐκ τούτου
[59, 17]	ἀνάπαυλαι ἐν αὐτῇ καὶ καταλύσεις,	ὥστε	καὶ ὕδωρ αὐτὰς πότιμον ἐπίρρυτον
[59, 8]	οὕτω καλῶς περὶ αὐτοῦ φρονῶν	ὥστε	καὶ χρυσοῦν αὐτὸν πρόβατον ὀνομάζειν,
[59, 27]	οὕτως αὐτὸν ἐτιθάσευσε καὶ ἱλεώσατο	ὥστε	μὴ μόνον περιγενέσθαι, ἀλλὰ καὶ
[59, 8]	γὰρ Τιβέριος οὕτως αὐτὸν ἐτίμησεν	ὥστε	μηδὲ ἔκκλητόν ποτε ἀπ´ αὐτοῦ
[59, 17]	καθάπερ ἐν θεάτρῳ τινί, ἐδείχθη,	ὥστε	μηδεμίαν αἴσθησιν τοῦ σκότους γενέσθαι·
[59, 26]	καὶ ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ,	ὥστε	μηδένα ἐξικνεῖσθαι, καὶ φρουρᾷ στρατιωτικῇ
[59, 4]	μὲν ὑπερεκολάκευε τοὺς δὲ ὑπερύβριζεν.	ὥστε	μηδένα μήθ´ ὅ τι εἰπεῖν
[59, 21]	ἅμα τῆς πράσεως αὐτῶν ἐνεδείκνυτο,	ὥστε	μηδένα ὑπομένειν ἀπορεῖν δοκεῖν, καὶ
[59, 3]	γὰρ εἶναι τὰ πρῶτα δόξας,	ὥστε	μήτε τῷ δήμῳ ἢ τῇ
[59, 3]	ἀρχικῶν προσθέσθαι τι, μοναρχικώτατος ἐγένετο,	ὥστε	πάντα ὅσα ὁ Αὔγουστος ἐν
[59, 5]	τότε αὐτοκράτορι οἱ Ῥωμαῖοι παρεδόθησαν,	ὥστε	τὰ τοῦ Τιβερίου ἔργα, καίπερ
[59, 6]	καὶ περὶ ἑαυτοῦ πολλὰ ἐπαγγελλόμενος,	ὥστε	τὴν γερουσίαν, φοβηθεῖσαν μὴ μεταβάληται,
[59, 4]	καὶ πρὸς πάντα ἐναντίος ἐπεφύκει	ὥστε	τὴν μὲν ἀσέλγειαν καὶ τὴν
[59, 16]	τι ὁ Τιβέριος ἠδικήκει, οὐκ	ὠφείλετε	αὐτὸν ζῶντα τετιμηκέναι οὐ μὰ
[59, 12]	παραχρῆμα μὲν ἐν οὐδενὶ λόγῳ	ὤφθη,	ὕστερον δὲ τοῦ Οὐεσπασιανοῦ τὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/06/2006