Livre, Chap.
[38, 0]	Μ. Καλπούρνιος Γ. υἱ. Βίβουλος	Λ.	Καλπούρνιος Λ. υἱ. Πίσων ὑπ.
[38, 0]	Γ. υἱ. Βίβουλος Λ. Καλπούρνιος	Λ.	υἱ. Πίσων ὑπ. Αὖλ. Γαουίνιος
[38, 34]	προϋπάρχειν τι ἐς αὐτὸν νομισθῇ,	λαβεῖν	ἠθέλησε. καὶ διὰ τοῦτο μετεπέμψατο
[38, 4]	πρώτων τινὰς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ	λαβεῖν	(καὶ γὰρ ἤλπιζε μετεγνωκέναι τε
[38, 2]	ὥστε μήτε τινὰ αἰτίαν δύνασθαι	λαβεῖν	καὶ πάντας σφᾶς βαρύνειν· ὑπώπτευον
[38, 41]	τινὸς τὴν ἀρχὴν τῶν ἐγκλημάτων	λάβῃ,	καὶ σκέψιν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ
[38, 33]	κἀκ τούτου αὐτοί τε φρόνημα	λαβόντες	καὶ ἐκεῖνον φυγεῖν διά τε
[38, 36]	πολὺ στρατιωτῶν χρήματά τε ἄφθονα	λαβόντες,	οὐχ ἵνα ῥᾳθυμῶμεν, οὐδ´ ἵνα
[38, 4]	καὶ μέγιστον παρὰ πάντας δυναμένους	λαβών,	τῷ τε πλήθει καὶ κατ´
[38, 18]	προϊόντα, καιρὸν ἐς τὰ μάλιστα	λαμβάνει·	ὅταν δὲ δὴ πάθημά τι
[38, 19]	θαυμαστὸν εἰ καὶ ἐμὲ τὸν	λαμπρὸν	ἔν τε τῇ γερουσίᾳ καὶ
[38, 29]	καὶ τὴν ἐν τῇ πολιτείᾳ	λαμπρότητα	ζηλώσῃς, δυσχερὲς μὲν οὐδὲν εἰπεῖν
[38, 37]	οὐκ ἐλάττω τὸ πρῶτον νεμόμενοι,	Λατίνους	ἐκράτησαν, Σαβίνους ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους
[38, 40]	προσήκοντα αὐτὸν ἀποτρέπει) τί τοῦτο	λέγει	τις, ὡς οὐ χρὴ ἡμᾶς
[38, 14]	τοὺς μετ´ αὐτῶν συνεστηκότας δεῖ	λέγειν,	ἠπατήθη· ὁ δὲ δὴ νόμος
[38, 18]	Φιλίσκε, ὑπὲρ ἄλλων τέ τινα	λέγειν	καὶ ἑαυτῷ συμβουλεύειν. τὰ μὲν
[38, 35]	ἐνόμιζεν εἶναι τοιαῦτα πρὸς πολλοὺς	λέγειν,	καὶ ταῦτ´ ἐς τοὺς πολεμίους
[38, 26]	Ἀριστείδην, τί δὲ τὸν Θεμιστοκλέα	λέγειν,	οὓς ἐνδοξοτέρους ἡ φυγὴ ἐποίησεν·
[38, 18]	ἐστὶν ἢ αὐτὸν παθόντα καρτερῆσαι.	λέγεις	μέν τι" ἔφη ὁ Φιλίσκος
[38, 37]	ἢ παρ´ ἐμοῦ ἅπαξ πυθόμενοι.	λέγετε	τοίνυν αὐτοῖς ὅτι οἱ πρόγονοι
[38, 40]	ὅταν οὖν τούτων οὕτως ἐχόντων	λέγῃ	τις ὅτι οὐ χρὴ πολεμεῖν
[38, 38]	γὰρ ἄν τις καθ´ ἕκαστον	λέγοι	τὴν Σαρδώ, τὴν Σικελίαν, τοὺς
[38, 40]	αὐτοὺς ἐργάσασθαι. καὶ τί τἆλλα	λέγοι	τις ἄν; ἀλλ´ οἱ Καρχηδόνιοι
[38, 18]	μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων	λεγόμενα,	ἀπὸ ὀρθῆς καὶ ἀδιαφθόρου τῆς
[38, 13]	ἔχω φράσαι, γράφω δὲ τὰ	λεγόμενα.	ἐπεὶ οὖν πολλοὶ ἐμποδίζειν ἢ
[38, 40]	ἄνδρες ἑταῖροι, πρὸς τοὺς ἐκεῖνα	λέγοντας	διατίθεσθε, μὴ τοῖς ῥήμασί σφων
[38, 8]	Καίσαρα καὶ Ἰούλιον Καίσαρα ὑπατεύειν	λέγοντες·	τὰ δὲ δὴ καθ´ ἑαυτὸν
[38, 15]	τοῦτο συμπράξαντος. τοιούτους αὐτῶν λόγους	λεγόντων	οὐχ ὅτι ἐναντία ἀλλήλοις ἐγίγνωσκον
[38, 37]	καὶ τὰς ἑκάστου συμφορὰς ἀναφέρει.	~λέγω	δὲ ταῦτα οὐ πρὸς ὑμᾶς,
[38, 44]	ὑπὲρ αὐτοῦ, εἶτα ταυτὶ νυνὶ	λέγω.	ἐγὼ μὲν γὰρ καὶ τότε
[38, 46]	ἀνθεῖ. ~πεπειραμένοις δέ που ὧν	λέγω	καὶ νενικηκόσιν ὑμῖν τοὺς ὁμοίους
[38, 22]	νόμων καὶ τῆς πολιτείας καὶ	λέγων	καὶ πράττων διετέλεις. καὶ μὴν
[38, 11]	τοῦ καθήκοντος ἐς ἀσφάλειαν ἐτιμωρεῖτο,	λέγων	ὅτι τὸ μὲν οὐκ ἄν
[38, 46]	ἀλλοτρίων πόνων μεταποιούμενοι, τήν τε	λείαν	{καὶ} τὴν ὑφ´ ἑτέρων κτωμένην
[38, 10]	χώρας βιαίως ἐξήλασαν καὶ τὴν	λείαν	προσαφείλοντο. τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο
[38, 1]	γὰρ πολλὰ ἀπό τε τῆς	λείας	ἣν ὁ Πομπήιος εἰλήφει καὶ
[38, 41]	δὲ δὴ κριταὶ ἅμα καὶ	λειτουργοὶ	τοῦ πολέμου γιγνόμενοι, καὶ προσέτι
[38, 45]	πολεμῆσαι ἡμῖν, μηδὲν ὑφ´ ἡμῶν	λελυπημένος;	πῶς δ´ οὐκ ἂν μᾶλλον
[38, 17]	{γὰρ} παρανομίαν τῶν περὶ τὸν	Λέντουλον	πραχθέντων κατεψηφίσατο, τὴν μέντοι τιμωρίαν
[38, 14]	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τοῦ	Λεντούλου	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τότε
[38, 25]	τε Κατιλίνᾳ συμπράξας καὶ τῷ	Λεντούλῳ	συνομόσας, καὶ πάντα μὲν τἀναντία
[38, 37]	Σαβίνους ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς	Λευκανοὺς	Σαυνίτας ἐχειρώσαντο, πᾶσαν ἑνὶ λόγῳ
[38, 5]	ταῦθ´ οὕτως ὑπὸ τοῦ Πομπηίου	λεχθέντα	καὶ Κράσσος ἐπῄνεσεν. ὥστ´ εἰ
[38, 34]	πολέμου καὶ μεγάλην καὶ εὐπρεπῆ	λήψεσθαι	ἤλπισεν. ὅπερ ἐγένετο· ἀχθεσθεὶς γὰρ
[38, 26]	ὁ Σκιπίων λογισάμενος ἀλύπως ἐν	Λιτέρνῳ	κατεβίω. τί γὰρ δεῖ τὸν
[38, 20]	πάνυ χαλεπῶς φέρουσι πολλὰ ζημιούμενοι·	λογίζεσθαι	γάρ, οἶμαι, φρονίμως ἐπίστανται ὅτι
[38, 36]	καὶ εὐπρεπὲς καὶ συμφέρον προσκοπεῖν.	λογίζεσθε	γὰρ τά τε ἄλλα ὅσα
[38, 45]	ῥᾷστα δὲ καὶ νῦν ἐνικήσαμεν,	λογίζεσθε	δὲ καὶ ἐξ ὧν περὶ
[38, 46]	ταῦτ´ οὖν αὐτοί τε οὕτω	λογίζεσθε	καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκετε· ὡς
[38, 27]	παρασκευάζουσι. ~καὶ σὺ οὖν ταῦτα	λογιζόμενος	μήτε τοῖς παροῦσιν ἄχθου, μήτ´,
[38, 25]	εὐηργετηκὼς ἠτίμωσαί τε καὶ ἐξελήλασαι,	λόγισαι	τοῦθ´, ὅτι ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐπέπρωτό
[38, 26]	Ἀρδέᾳ κατῴκησε, ταῦθ´ ὁ Σκιπίων	λογισάμενος	ἀλύπως ἐν Λιτέρνῳ κατεβίω. τί
[38, 41]	ἧττον οἴεται δεῖν ἡμᾶς προθυμηθῆναι,	λογισάσθω	τοῦθ´, ὅτι πάντες οἱ πόλεμοι
[38, 16]	προσεδόκησε. ~τούτοις τε οὖν τοῖς	λογισμοῖς	κρατήσειν ἐλπίσας (καὶ γὰρ ἐθάρσει
[38, 45]	εἰσι, καὶ ἡμεῖς μὲν καὶ	λογισμῷ	καὶ τάξει χρώμεθα, ἐκεῖνοι δὲ
[38, 12]	πείσεται. ~ἐξ οὖν τούτων τῶν	λογισμῶν	καὶ τότε αὐτὸς μὲν τὴν
[38, 12]	ἦγεν, ἀλλὰ ἔν τε τοῖς	λόγοις	ὁμοίως καὶ ἐν τῷ βίῳ
[38, 42]	ὑπόντος ὑπερεόρακέ τε ἡμᾶς καὶ	λόγοις	ὑπερηφάνοις ὕβρικε, τί χρὴ τοῦτον,
[38, 20]	γὰρ ἐνδεήσεσθαι τῶν ἀναγκαίων ἔμελλες,	λόγον	ἄν τινα εἶχεν ἄχθεσθαί σε
[38, 16]	ἐλπίσας (καὶ γὰρ ἐθάρσει παρὰ	λόγον	ὥσπερ ἀνεξετάστως ἐδεδίει) καὶ φοβηθεὶς
[38, 19]	ἔφη ὁ Κικέρων τοιοῦτον ἔχεις	λόγον	ὥστε τὴν ἀχλύν μου ταύτην
[38, 47]	οἱ δι´ ὑποψίας αὐτῷ ὄντες,	λογοποιεῖν	ἃ ἤκουσαν. καὶ τούς γε
[38, 21]	τινί, ἔστι μὲν ἀληθὴς ὁ	λόγος	(ἀδύνατον γάρ, κακῶς αὐτῆς ἐχούσης,
[38, 24]	καὶ γάρ που καὶ ἀρχαῖος	λόγος	καὶ μάλα εὖ ἔχων ἐστὶν
[38, 15]	πρὸς τοῦτο συμπράξαντος. τοιούτους αὐτῶν	λόγους	λεγόντων οὐχ ὅτι ἐναντία ἀλλήλοις
[38, 34]	δεινὰ ἀπεκρίνατο, ὥστε τὸν Καίσαρα	λόγους	μὲν μηκέτ´ αὐτῷ ἀντιπέμψαι, τὸν
[38, 47]	ἐφόδου κατέπληξεν ὥστε καὶ ἐς	λόγους	οἱ ὑπὲρ εἰρήνης ἐλθεῖν κατηνάγκασεν.
[38, 46]	παραινῶ, ὥσθ´ ὑμᾶς μήτε τῷ	λόγῳ	δοκεῖν ὑπ´ ἐμοῦ παράγεσθαι, καὶ
[38, 37]	Λευκανοὺς Σαυνίτας ἐχειρώσαντο, πᾶσαν ἑνὶ	λόγῳ	τὴν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων γῆν
[38, 12]	τῇ πολιτείᾳ διὰ τὴν τῶν	λόγων	δεινότητα δυνάμενον καταλῦσαι, τρέπεται πρὸς
[38, 12]	καθαιρήσειν. παμπληθεῖς γὰρ ἐκ τῶν	λόγων	ἐλύπει, καὶ οὐκ ἐς τοσοῦτον
[38, 19]	φαρμάκων, οὕτω δὴ καὶ τῶν	λόγων	καὶ διαφοραὶ πολλαὶ καὶ δυνάμεις
[38, 20]	τῆς γλώττης καὶ ὑπὸ τῶν	λόγων	σου πεπόρισται, δι´ οὓς καὶ
[38, 37]	βεβαιοτέραν ἐκ τῶν παρ´ ἐμοῦ	λόγων	τὴν ὑπὲρ τῆς πατρίδος προθυμίαν
[38, 18]	ἦσθα, οὐδὲν ἂν ἡμῖν τῶν	λόγων	τούτων ἔδει· νῦν δ´ ὅμοιον
[38, 22]	διανοίας τοσαύτῃ δὲ καὶ ἰσχύι	λόγων	χρώμενον· σὺ δέ, ὡς ἔοικας,
[38, 11]	ὁρῶν οὐχ ἑαυτῷ τι τοσοῦτον	λοιδορήσασθαι	ἐθέλοντα ὅσον ἀντακοῦσαί τι τῶν
[38, 11]	καθάπερ τισὶν ἐπαίνοις ἑαυτοῦ, ταῖς	λοιδορίαις	χρῆσθαι. οὐ μέντοι καὶ παντάπασιν
[38, 6]	ἱερομηνίαν ἐς πάσας ὁμοίως τὰς	λοιπὰς	τοῦ ἔτους ἡμέρας, ἐν αἷς
[38, 1]	ἀρετὴν συνεβούλευσεν εἶναι) καὶ τὴν	λοιπὴν	οὔτε παρὰ ἄκοντός τινος οὔτ´
[38, 9]	ᾐτιᾶτο, ὑπωπτεύθη μηδὲ ἐπὶ τῶν	λοιπῶν	ἀληθεύειν, ἀλλ´ ἐκ κατασκευασμοῦ τινος
[38, 14]	ἐπειδὴ ἐκεῖνος, συνεὶς τὸ γιγνόμενον,	Λούκιον	Νίννιον Κουαδρᾶτον δημαρχοῦντα ἐναντιωθῆναι πᾶσί
[38, 9]	ἅμα καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον	Λούκιον	Πίσωνα συγγενείας ἀνάγκῃ προσηταιρίσατο· τῷ
[38, 9]	Καίσαρα καὶ τὸν Πομπήιον διὰ	Λουκίου	τινὸς Οὐεττίου ἐπεχείρησαν μέν, οὐκ
[38, 30]	δεσμοῖς ἔτι καὶ τότε παρὰ	Λουκίῳ	Φλαουίῳ ὄντα, πεισθεὶς ὑπὸ χρημάτων
[38, 9]	πανταχόθεν ἐκρατύνθη, Κικέρων δὲ καὶ	Λούκουλλος	οὐκ ἀρεσκόμενοι τούτοις ἀποκτεῖναι τόν
[38, 7]	τοῦ Πομπηίου πάντα, μήτε τοῦ	Λουκούλλου	μήτ´ ἄλλου τινὸς ἀντιστάντος, ἐβεβαίωσεν,
[38, 11]	αὐτῷ ἔμελεν ἢ ἵνα καὶ	λυθείη.	κἀκ τούτου πολλοῖς μὲν καὶ
[38, 23]	τῷ σώματι οὔτε τῇ ψυχῇ	λυμαίνεται.	ποῖον μὲν γὰρ ἂν σῶμα
[38, 25]	αὐτὴ οὐδ´ ἡ φυγὴ αὐτὴ	λυπεῖ,	ἀλλ´ ὅτι μὴ μόνον μηδὲν
[38, 20]	ὅς καὶ τοῦτό σε" ἔφη	λυπεῖ;	εἰ μὲν γὰρ ἐνδεήσεσθαι τῶν
[38, 25]	ἐκείνοις μὲν καὶ ἄχθεσθαι καὶ	λυπεῖσθαι	ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ προσήκει, σοὶ
[38, 20]	ἐστιν, ὅταν του τὴν ψυχὴν	λυπῇ	τι καὶ δάκνῃ· πολλῷ γὰρ
[38, 31]	μὴ καὶ διασπασθέντες εὐεπιβουλευτότεροι τοῖς	λυπηθεῖσί	ποτε ὑπ´ αὐτῶν γένωνται, πάντες
[38, 11]	μὲν καὶ τῶν μεγάλα αὐτὸν	λυπησάντων	συνεγίγνωσκεν ἢ καὶ ἐπὶ βραχὺ
[38, 26]	ἂν μὲν ἐθελονταὶ ποιῶμεν, οὐ	λυπησόμεθα,	ἂν δὲ ἄκοντες, οὔτε ἐκφευξόμεθά
[38, 27]	τοὺς ἐκβαλόντας σε εὐτυχοῦντας πυνθάνῃ,	λυποῦ.	κουφαὶ μὲν γὰρ καὶ ἐφήμεροι
[38, 22]	ψυχῆς, οὐχ ὁρῶ τί τὸ	λυποῦν	ἐστί σε. ~ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος
[38, 6]	μὲν ἐν τῷ συνεδρίῳ αὐτὸν	λῦσαι,	ἐπέρανε δ´ οὐδέν· τῇ γὰρ
[38, 44]	οὔτε νῦν αὐτοὶ τὰς σπονδὰς	λύσομεν·	ἡμεῖς μὲν γὰρ ὡς πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/05/2006