Livre, Chap.
[38, 11]	προποιῆσαί τι δεινὸν αὐτόν, πρὶν	παθεῖν,	ἐπιχειρῆσαι. οὐ γὰρ τῶν ἤδη
[38, 25]	ἅπαξ ἐπέπρωτό σοι τοιοῦτό τι	παθεῖν,	κάλλιστον δήπου καὶ ἄριστον συμβέβηκε
[38, 42]	καὶ μὴ περιμείναντας κακῶς ἔργῳ	παθεῖν,	τότε τιμωρεῖσθαι. ὅτι τοίνυν καὶ
[38, 18]	μάλιστα λαμβάνει· ὅταν δὲ δὴ	πάθημά	τι τὴν ψυχὴν καταλάβῃ, θολοῦται
[38, 29]	εἰ δέ τι ἕτερον ἀνήκεστον	πάθοις,	οὐδὲ μετανοῆσαι δυνήσῃ. καίτοι πῶς
[38, 18]	παραινέσαι ἑτέροις ἐστὶν ἢ αὐτὸν	παθόντα	καρτερῆσαι. λέγεις μέν τι" ἔφη
[38, 33]	ἐπ´ αὐτῶν ἀμυνομένους σφᾶς ἐνίκησε.	παθόντες	δὲ ταῦθ´ οἱ βάρβαροι δίχα
[38, 18]	αὐτούς, καὶ ἐγώ σοι τὸ	πάθος	τοῦτο ἐπελαφρύναιμι, τοσούτῳ ῥᾷον ἐκείνων
[38, 42]	οὐδεὶς γὰρ ἡμῖν μηδὲν δεινὸν	παθὼν	ὕποπτός ἐστιν, οὐδ´ ἀπ´ ὀρθῆς
[38, 3]	οὔτε ἐκ φύσεως οὔτε ἐκ	παιδείας	ἔχων) τοῖς μὲν γεγραμμένοις οὐδὲν
[38, 18]	προσεδόκησα οὕτω μαλακισθήσεσθαι, πολλῆς μὲν	παιδείας	καὶ παντοδαπῆς μετεσχηκότα, πολλοῖς δὲ
[38, 38]	στρατεῦσαι, πολλὰ Ἀντίοχος, πολλὰ οἱ	παῖδες	αὐτοῦ καὶ ἔγγονοι ὥστε ἐπὶ
[38, 50]	ταῖς γυναιξὶ καὶ σὺν τοῖς	παισὶν	αὐτῶν ἐφθάρησαν· ὁ δὲ {ὁ}
[38, 34]	τιμωρήσασθαι ἠθέλησαν· τὸν γὰρ Ῥῆνον	πάλαι	ποτὲ διαβάντες τῆς τε χώρας
[38, 38]	Σύρους ἀμφοτέρους, Ἀρμενίους ἑκατέρους, Ἀραβίους,	Παλαιστίνους;	ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα πρότερον
[38, 12]	ἢ δι´ εὔνοιαν ἰσχύοντα, καθαιρήσειν.	παμπληθεῖς	γὰρ ἐκ τῶν λόγων ἐλύπει,
[38, 5]	ἐν δὲ δὴ τῷ παρόντι	(παμπλούσιον	γὰρ ὑπ´ ἐμοῦ γέγονε) προσήκει
[38, 7]	ἀπεκρύπτετο. τούτους μὲν οὖν, ὅτι	πάμπολλοί	τέ εἰσι καὶ οὐδ´ ὁτιοῦν
[38, 12]	ἐδόκει οἱ ῥᾴδιον εἶναι ἄνδρα	πάμπολυ	ἐν τῇ πολιτείᾳ διὰ τὴν
[38, 20]	ὅτι μὴ καὶ πλείω κέκτησαι;	πᾶν	γὰρ τὸ ὑπὲρ τὴν χρείαν
[38, 39]	πολλοί {τε} γὰρ ἐπιβουλεύουσιν αὐτῇ·	πᾶν	γὰρ τὸ ὑπεραῖρόν τινας καὶ
[38, 45]	οἶδεν, ὅτι ἡμεῖς μὲν κατὰ	πᾶν	ὁμοίως τὸ σῶμα ὡπλίσμεθα, ἐκεῖνοι
[38, 21]	σῶμα χρῄζει προσδεῖσθαι νομίζω, καὶ	πᾶν	τὸ περιττὸν καὶ φροντίδας καὶ
[38, 37]	πατρίδος προθυμίαν ποιήσησθε, καὶ ἐκείνους	πάνθ´	ἃ προσήκει διδάξητε· πλείω γὰρ
[38, 4]	ἀλλ´ ἐς τὸν δῆμον ἄντικρυς	πάνθ´	ὅσα ἐβούλετο ἐσέφερεν. ἐθελήσας δ´
[38, 40]	οὔτε τις ἡμῖν ἐπιβουλεύσει καὶ	πάνθ´	ὅσα κεκτήμεθα ἀσφαλῶς ἀεὶ καρπωσόμεθα,
[38, 8]	καὶ διὰ τοῦτο καὶ ῥᾷον	πάνθ´	ὅσων ἐπεθύμει κατειργάσατο. αὐτὸς μὲν
[38, 22]	τι συμβέβηκέ σοι ἢ ὅτι	πάνθ´	ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ τῆς
[38, 45]	ἐκεῖνοι δὲ δὴ θυμῷ πρὸς	πάντα	ἀσύντακτοι φέρονται; μὴ γάρ τοι
[38, 5]	καθ´ ἕκαστον τῶν γεγραμμένων, καὶ	πάντα	αὐτὰ ἐπῄνεσεν, ὥστε τὸν ὅμιλον
[38, 28]	ἡμῶν, καὶ δεῖ σε μὴ	πάντα	αὐτὸν ἄλλοις βιῶναι, ἀλλ´ ἤδη
[38, 11]	ἀνεπιφθονώτατα πρὸς τὸ συμφέρον ἑαυτῷ	πάντα	διοικήσειε. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[38, 31]	τῇ Γαλατίᾳ πολέμιον, ἀλλὰ ἀκριβῶς	πάντα	ἡσύχαζεν, οὐ μέντοι καὶ ἐν
[38, 43]	μετεπέμφθην ὑπ´ αὐτοῦ, ἀλλὰ ταῦτα	πάντα.	ἰδίᾳ μὲν γὰρ ἐμοὶ πρὸς
[38, 30]	ἐξέθηκε, καὶ τῷ Κλωδίῳ πρὸς	πάντα	καθάπαξ ἠναντιοῦτο. κἀκ τούτου καὶ
[38, 8]	ἐσηγεῖτο καὶ συνεβούλευε καὶ διέταττε	πάντα	καθάπαξ τἀν τῇ πόλει, ὡς
[38, 31]	ὅπερ ἐς τὰ μάλιστα ἐπεθύμει,	πάντα	καὶ πολεμῆσαι καὶ κατορθῶσαι. Ἐλουήτιοι
[38, 24]	πρὸς μηδὲν αὐτῶν ἡττώμεθα, συνανῄρηται	πάντα	κἀκεῖνα, ὅσα ἂν ἐν τῷ
[38, 25]	δεῖνα ἐκ δυναστείας καὶ ἐπηρείας	πάντα	κατὰ σοῦ συνεσκευάσαντο, ὥστ´ ἐκείνοις
[38, 25]	καὶ τῷ Λεντούλῳ συνομόσας, καὶ	πάντα	μὲν τἀναντία τῶν συμφερόντων τῇ
[38, 7]	τὰ πραχθέντα ὑπὸ τοῦ Πομπηίου	πάντα,	μήτε τοῦ Λουκούλλου μήτ´ ἄλλου
[38, 43]	ἡμῖν καὶ προσέτι καὶ προσαντεπιτάττειν	πάντα	παρεσκεύασται. καίτοι καὶ αὐτὸ τοῦτο
[38, 44]	καὶ νῦν, ἐπειδὴ τἀναντία αὐτῶν	πάντα	ποιεῖ, δικαιότατα ἂν ἐν ἐχθροῦ
[38, 47]	καὶ συνέβησαν· αὐτός τε γὰρ	πάντα	προστάξαι καὶ ἐκεῖνος οὐδὲν ὑπακοῦσαι
[38, 24]	ποιοῦμεν, εὐθεράπευτον· ἐὰν γάρ τοι	πάντα	τὰ ἀναγκαῖα ἑκούσιοι ὑπομένωμεν καὶ
[38, 18]	ἠσκηκότα, μὴ οὐ προπαρεσκευάσθαι πρὸς	πάντα	τὰ ἀνθρώπινα, ἵν´ εἴ τι
[38, 37]	προχείρως τολμῶντες καὶ τοῖς σώμασι	πάντα	τὰ ἀρέσαντα προθύμως ἐκπονοῦντες, καὶ
[38, 26]	δὲ καὶ τοῖς ἐλαφροτάτοις βαρυνόμενοι	πάντα	τὰ ἐξ ἀνθρώπων κακὰ ἔχειν
[38, 20]	ἀπολωλόσιν· εἰ δὲ ἔκπλεά σοι	πάντα	τὰ ἐπιτήδεια ὑπάρχει, τί ἀνιᾷ
[38, 25]	ἐπηρεάσθαι. {καὶ} σὺ μὲν γὰρ	πάντα	τὰ καθήκοντα τοῖς πολίταις συνεβούλευσας
[38, 19]	ἔχῃ καὶ διαρκεῖν ἀφροντιστῶν δύνηται,	πάντα	τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν ἐπιβάλλοντα καρποῦται.
[38, 26]	μήτ´ ἀτόπως τινὶ δουλεύων καὶ	πάντα	τὰ προσήκοντα ἔχων, ἄν τε
[38, 37]	πόλιν ἐποίησαν, ἀλλὰ ταῖς γνώμαις	πάντα	τὰ προσήκοντα προχείρως τολμῶντες καὶ
[38, 26]	ἄτιμοι καὶ ἐξόριστοι εἶεν ἄν,	πάντα	τἀγαθὰ ἐκ τῶν ψυχῶν ἐκβεβληκότες,
[38, 29]	γὰρ δυναστείας ἐρῶντες παρ´ οὐδὲν	πάντα	τἆλλα, πρὸς τὸ τυχεῖν ὧν
[38, 24]	ἑκόντες ἀποδημοῦσι, καί τινες καὶ	πάντα	τὸν βίον καταναλίσκουσι περινοστοῦντες, ὥσπερ
[38, 8]	τὸ μὲν τοῦ Βιβούλου ὄνομα	παντάπασιν	ἀπεσιώπων, τὸν δὲ δὴ Καίσαρα
[38, 40]	εἷλον, ἐπειδὴ δ´ ἀντιπολεμεῖσθαι ἤρξαντο,	παντάπασιν	ἐκ τῆς γῆς ἡμῶν ἐξέδρασαν.
[38, 11]	λοιδορίαις χρῆσθαι. οὐ μέντοι καὶ	παντάπασιν	ὀλιγώρως αὐτοῦ ἔσχεν. ἐπιεικεστέραν μὲν
[38, 2]	ὄνομα καὶ ἰσχὺν καὶ ἐπὶ	πάντας	ἀνθρώπους ἕξειν. καὶ διὰ τοῦτο,
[38, 4]	τότε ὄντας καὶ μέγιστον παρὰ	πάντας	δυναμένους λαβών, τῷ τε πλήθει
[38, 17]	περὶ τῶν τότε γενομένων ἐφρόνησε,	πάντας	εἰδέναι ἔφη (τὴν γὰρ σώζουσάν
[38, 12]	ἐπιχειρῶν καὶ τῇ παρρησίᾳ πρὸς	πάντας	ὁμοίως ἀκράτῳ καὶ κατακορεῖ χρώμενος,
[38, 2]	τινὰ αἰτίαν δύνασθαι λαβεῖν καὶ	πάντας	σφᾶς βαρύνειν· ὑπώπτευον γὰρ αὐτόν,
[38, 14]	ἀπορρίψας ἐν τῇ ἱππάδι περιενόστει,	πάντας	τε τούς τι δυναμένους, οὐχ
[38, 12]	ὁμοίως καὶ ἐν τῷ βίῳ	πάντας	τε ὑπερεφρόνει καὶ ἰσοδίαιτος οὐδενὶ
[38, 37]	ἐντὸς τῶν Ἄλπεων γῆν κατεστρέψαντο,	πάντας	τοὺς ἀλλοφύλους τοὺς ἐπελθόντας σφίσιν
[38, 34]	δεῖ" ὀργήν τε ὡς καὶ	πάντας	τοὺς Ῥωμαίους προπεπηλακικότος αὐτοῦ ἐν
[38, 9]	ἔγημε. καὶ ὁ μὲν οὕτω	πανταχόθεν	ἐκρατύνθη, Κικέρων δὲ καὶ Λούκουλλος
[38, 24]	βίον καταναλίσκουσι περινοστοῦντες, ὥσπερ ἀεὶ	πανταχόθεν	ἐξελαυνόμενοι, καὶ οὐδὲν μέντοι παρὰ
[38, 22]	ὠφέλησας· ἔπειτα δὲ καὶ δικαιότατον·	πανταχοῦ	γοῦν ὑπέρ τε τῆς πατρίδος
[38, 26]	πατρίδα καὶ εὐδαιμονίαν ἀεὶ καὶ	πανταχοῦ	ποιεῖ. καὶ ταῦθ´ ὁ Κάμιλλος
[38, 23]	ἀτιμίαν οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	παντελῶς	ἄνθρωποι νομίζουσιν {ἐπιτιμίαν} ἀλλ´ ἔστιν
[38, 2]	τις αἰτιᾶται, μεταγράψειν ἢ καὶ	παντελῶς	ἀπαλείψειν, εἴ γέ τῳ μὴ
[38, 45]	ἅτε μηδὲν δεινὸν προσδοκῶν, καὶ	παντελῶς	ἀπαράσκευός ἐστιν. οὐ τοίνυν οὐδὲ
[38, 39]	ἄλλων ἐγκρατῶς ἢ καὶ αὐτοὺς	παντελῶς	ἀπολέσθαι (τοῖς γὰρ ἔς τε
[38, 27]	τι καὶ τὸ βραχύτατον σφαλῶσι,	παντελῶς	βαπτίζονται. καὶ ἵνα γε μήτε
[38, 33]	καὶ ὑπὸ τῆς σπουδῆς οὐ	πάντες	ἅμα παρεγένοντο) προσέμιξαν ἐξαίφνης κατὰ
[38, 27]	αὐτοὶ οἱ ἐκβεβληκότες, ποθήσουσι δὲ	πάντες)	ἂν δὲ δὴ καὶ ἐν
[38, 31]	λυπηθεῖσί ποτε ὑπ´ αὐτῶν γένωνται,	πάντες	δὲ δὴ ἀπαναστῆναι βουληθέντες, ὡς
[38, 4]	τῷ ἔτει τούτῳ, οὐδ´ ἂν	πάντες	ἐθελήσητε. καὶ ὁ μὲν ταῦτ´
[38, 45]	δ´ οὐκ ἂν μᾶλλον ἡμῖν	πάντες	ἢ ἐκείνῳ συναράμενοι τήν τε
[38, 47]	τε πολέμιοί σφων οἱ ἐκείνῃ	πάντες	ἦσαν, τήν τε μάχην αὐτῶν
[38, 6]	γὰρ τοῦ πλήθους σπουδῇ δεδουλωμένοι	πάντες	ἡσύχαζον. ἀνεχώρησέ τε οὖν οἴκαδε,
[38, 43]	ἐστι συμβόλαιον· κοινῇ δὲ δὴ	πάντες	καὶ εἴπομέν τι καὶ ἐποιήσαμεν
[38, 47]	σφίσιν ἐγίγνωσκον, ἀλλὰ καὶ συνῄνεσαν	πάντες,	καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ δι´
[38, 2]	δὲ δὴ σύμπαν καὶ πάνυ	πάντες	οἱ δυνατοὶ οἵ γε ἔξω
[38, 41]	ἡμᾶς προθυμηθῆναι, λογισάσθω τοῦθ´, ὅτι	πάντες	οἱ πόλεμοι ὅσοι πώποτε γεγόνασιν
[38, 28]	τῆς σοφίας διαρκέστατόν ἐστι καὶ	παντὶ	μὲν ἀνδρὶ πάσῃ δὲ πολιτείᾳ
[38, 1]	τινὰ περὶ τῆς χώρας, ἣν	παντὶ	τῷ ὁμίλῳ κατένειμεν, οὕτω συνέγραψεν
[38, 18]	μαλακισθήσεσθαι, πολλῆς μὲν παιδείας καὶ	παντοδαπῆς	μετεσχηκότα, πολλοῖς δὲ καὶ συνηγορηκότα.
[38, 14]	ὄνομα αὐτοῦ εἶχεν ἀλλὰ κατὰ	πάντων	ἁπλῶς τῶν πολίτην τινὰ ἄνευ
[38, 8]	δὲ δὴ Φούφιος Καλῆνος ἀναμὶξ	πάντων	τὰς ψήφους ἔν γε ταῖς
[38, 9]	ὡς καὶ συνεπιβουλεύοντά σφισιν ἐσηγγέλκει,	πάντως	ἄν τι δεινὸν ἐπεπόνθεσαν· νῦν
[38, 11]	δι´ ὀργῆς ἢ καὶ παραχρῆμα	πάντως	αὐτὸ ποιεῖν. θυμῷ μὲν δὴ
[38, 13]	δὲ δὴ τοῦ δήμου διαψηφίσεις	πάντως	ἐπῖσχεν, καὶ ἦν πρὸς αὐτὰς
[38, 41]	ὁπλίσας, εἰ μὴ καὶ πολεμῆσαι	πάντως	ἡμᾶς δεήσειν ἐνόμιζεν; οὐ γάρ
[38, 11]	ποτε ἀγένητον τῆς κολάσεως ὑπερβολῇ	πάντως	τι δεινὸν πείσεται. ~ἐξ οὖν
[38, 15]	τι ἐς αὐτόν, καὶ ἐπίστευε	πάντως	ὑπ´ αὐτοῦ σωθήσεσθαι. τῶν τε
[38, 28]	μὲν γάρ μοι πεισθῇς, καὶ	πάνυ	ἀγαπήσεις χωρίον τέ τι παραθαλασσίδιον
[38, 48]	καὶ διὰ τοῦτο ὁ Ἀριόουιστος	(πάνυ	γὰρ αὐταῖς προσεῖχε ὁπότε τοιοῦτό
[38, 1]	δὲ τοὺς ἐπιτηδειοτάτους, πλὴν ἑαυτοῦ.	πάνυ	γάρ τι τοῦτο προδιωμολογήσατο, ὅπως
[38, 41]	ἐπιτέτραπται ἡμῖν καὶ ἐγκεχείρισται. καὶ	πάνυ	γε φρονίμως ἐποίησαν ἐφ´ ἡμῖν
[38, 23]	τὸ ἔργον αὐτῆς ἴσασι. καὶ	πάνυ	εἰκότως· ὅσα γὰρ μὴ προσάπτεται
[38, 45]	τις αὐτῷ προθύμως, οὐδ´ εἰ	πάνυ	ἐπαγγέλλεται, βοηθήσειε· τίς μὲν γὰρ
[38, 18]	ἢ καὶ ἄλλος τις τῶν	πάνυ	ἰατρῶν νοσήματι δυσιάτῳ περιπεσὼν ἀλλοτρίας
[38, 8]	διῆγε. τοῦτο γὰρ δὴ καὶ	πάνυ	ἰσχυρῶς ἐφυλάξατο, μηδὲν αὐτὸς ἑαυτῷ
[38, 18]	δύναται καίριον ἐννοῆσαι. ὅθεν που	πάνυ	καλῶς εἴρηται ὅτι ῥᾷον παραινέσαι
[38, 2]	τὸ δὲ δὴ σύμπαν καὶ	πάνυ	πάντες οἱ δυνατοὶ οἵ γε
[38, 11]	ὄντως φύσιν εἰλήχει, καὶ οὐ	πάνυ	ῥᾳδίως ἐθυμοῦτο· συχνοὺς δ´ οὖν,
[38, 15]	τε Γαβίνιον ἄντικρυς, ἅτε καὶ	πάνυ	φίλον αὐτῷ ὄντα, καὶ τὸν
[38, 20]	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ οἱ ναύκληροι	πάνυ	χαλεπῶς φέρουσι πολλὰ ζημιούμενοι· λογίζεσθαι
[38, 23]	ἔργων ἐπαίτια παρὰ τισὶν ὄντα	παρ´	ἄλλοις ἐπαινεῖται, καὶ ἕτερα πρὸς
[38, 13]	μηδένα, χωρὶς ἢ εἴ τις	παρ´	ἀμφοτέροις σφίσι κριθεὶς ἁλοίη. τούτοις
[38, 23]	καὶ σώματος, καὶ ῥητῶν ἑκατέρῳ	παρ´	αὐτῆς τῆς φύσεως καὶ ἀγαθῶν
[38, 32]	πρὸς τὸν Καίσαρα ἐπικουρίαν τε	παρ´	αὐτοῦ ᾔτουν, καὶ ἐδέοντο μή
[38, 15]	τῶν δικαστῶν τοὺς δὲ καὶ	παρ´	αὐτῶν τῶν κατηγόρων ῥύεσθαι· καὶ
[38, 5]	ἐπαρθεὶς ὁ Πομπήιος, ὅτι τῆς	παρ´	ἑαυτοῦ ἐπικουρίας, καίπερ μηδεμίαν ἡγεμονίαν
[38, 1]	γεωνόμοι βουληθῶσιν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν	παρ´	ἑκόντων, ἔπειτα δὲ τοσούτου ὅσου
[38, 37]	πολλάκις ἀκούοντες αὐτὰ ὠφεληθεῖεν ἢ	παρ´	ἐμοῦ ἅπαξ πυθόμενοι. λέγετε τοίνυν
[38, 37]	αὐτοί τε βεβαιοτέραν ἐκ τῶν	παρ´	ἐμοῦ λόγων τὴν ὑπὲρ τῆς
[38, 18]	που καὶ ἀπαξιώσεις παραμυθίου τινὸς	παρ´	ἑτέρου τυχεῖν. εἰ μὲν γὰρ
[38, 45]	καὶ τῆς χώρας μέρος τι	παρ´	ἡμῶν προσλαβεῖν ἐθελήσειαν; εἰ δὲ
[38, 44]	μήτε δεόντως τοῖς δοθεῖσιν αὐτῷ	παρ´	ἡμῶν χρώμενος. ~ὥσθ´ ὅτι μὲν
[38, 12]	τῶν ἱππέων τῆς τε βουλῆς,	παρ´	οἷσπερ που καὶ ὁ Κικέρων
[38, 40]	τάς τε πόλεις ἐπόρθουν καὶ	παρ´	ὀλίγον καὶ τὸ ἄστυ αὐτὸ
[38, 29]	πεπείρασαι. οἱ γὰρ δυναστείας ἐρῶντες	παρ´	οὐδὲν πάντα τἆλλα, πρὸς τὸ
[38, 37]	προσήκει διδάξητε· πλείω γὰρ ἂν	παρ´	ὑμῶν ἰδίᾳ καὶ πολλάκις ἀκούοντες
[38, 1]	εἶναι) καὶ τὴν λοιπὴν οὔτε	παρὰ	ἄκοντός τινος οὔτ´ αὖ ὅσου
[38, 16]	κρατήσειν ἐλπίσας (καὶ γὰρ ἐθάρσει	παρὰ	λόγον ὥσπερ ἀνεξετάστως ἐδεδίει) καὶ
[38, 30]	ἐν δεσμοῖς ἔτι καὶ τότε	παρὰ	Λουκίῳ Φλαουίῳ ὄντα, πεισθεὶς ὑπὸ
[38, 4]	πόλει τότε ὄντας καὶ μέγιστον	παρὰ	πάντας δυναμένους λαβών, τῷ τε
[38, 41]	ἐξήτασται περὶ τοῦ πολέμου τούτου	παρὰ	{τε} τῇ βουλῇ καὶ παρὰ
[38, 22]	ἔοικας, αὐτὸς ἑαυτοῦ, ἐκπλαγεὶς ὅτι	παρά	τε τὴν ἐλπίδα καὶ παρὰ
[38, 22]	παρά τε τὴν ἐλπίδα καὶ	παρὰ	τὴν ἀξίαν ἔπταισας, παρῄρησαι τι
[38, 23]	ἔστιν ἃ τῶν ἔργων ἐπαίτια	παρὰ	τισὶν ὄντα παρ´ ἄλλοις ἐπαινεῖται,
[38, 39]	κενῆς οἴκοι καθώμεθα ἢ καὶ	παρὰ	τοῖς συμμάχοις πλανώμεθα, ἀλλὰ ἂν
[38, 34]	τούτων ἐφρόντισε, πλὴν καθ´ ὅσον	παρὰ	τοῦ βαρβάρου πρόφασιν τῆς διαφορᾶς,
[38, 21]	ἑαυτῷ ἔχει, πολλῆς δὲ ἐπικουρίας	παρὰ	τοῦ δαιμονίου δεῖται· ἐκείνη δὲ
[38, 24]	πανταχόθεν ἐξελαυνόμενοι, καὶ οὐδὲν μέντοι	παρὰ	τοῦτο βλάπτεσθαι νομίζουσιν. οὐ μὴν
[38, 27]	ἐμμείνῃς, μήτι γε καὶ ἀνιαθῇς	παρὰ	τοῦτο μηδέν. ~ἂν μὲν γάρ
[38, 41]	παρὰ {τε} τῇ βουλῇ καὶ	παρὰ	τῷ δήμῳ μὴ ἐψήφισται, διὰ
[38, 15]	καὶ κινδυνεύοντας συχνοὺς τοὺς μὲν	παρὰ	τῶν δικαστῶν τοὺς δὲ καὶ
[38, 30]	Κύπρον ἔχοντα ἀμύνασθαι ὅτι αὐτὸν	παρὰ	τῶν καταποντιστῶν οὐκ ἐλύσατο, τήν
[38, 34]	τήν τε κύρωσιν τῆς βασιλείας	παρὰ	τῶν Ῥωμαίων εἰλήφει, καὶ ἐς
[38, 37]	ἴδια ὡς ἀλλότρια ἀεί ποτε	παραβαλλόμενοι,	τὰ δὲ δὴ τῶν πέλας
[38, 4]	τόν τε Κράσσον καίπερ ἰδιωτεύοντας	παραγαγὼν	ἐκέλευσε γνώμην περὶ τῶν γεγραμμένων
[38, 46]	τῷ λόγῳ δοκεῖν ὑπ´ ἐμοῦ	παράγεσθαι,	καὶ τῷ ἔργῳ ἐχυρωτάτην τὴν
[38, 39]	συμμαχίας προσειληφέναι. ~τοιαῦτα γοῦν ἔχοντες	παραδείγματα,	μήτε τὰ τῶν πατέρων ἔργα
[38, 38]	καταγηράσειεν, αἰσχυνθέντες δὲ εἰ τοσαῦτα	παραδεξάμενοι	μηδὲν ἐπικτήσαιντο, πολλῷ πλείω καὶ
[38, 33]	δὲ οὐκ ἐθελήσαντες τὰ ὅπλα	παραδοῦναι	πρὸς τὸν Ῥῆνον, ὡς καὶ
[38, 28]	πάνυ ἀγαπήσεις χωρίον τέ τι	παραθαλασσίδιον	ἔξω πάτου ἐκλεξάμενος, καὶ ἐν
[38, 18]	πάνυ καλῶς εἴρηται ὅτι ῥᾷον	παραινέσαι	ἑτέροις ἐστὶν ἢ αὐτὸν παθόντα
[38, 25]	τἀναντία τῶν συμφερόντων τῇ πατρίδι	παραινέσας,	μηδὲν δὲ τῶν προσταχθέντων σοι
[38, 28]	ἐπιθυμήσῃς ζῆσαι ὡς ἐγώ σοι	παραινῶ.	οὕτω μὲν γὰρ εὐδαιμονήσεις, καί
[38, 46]	ὑμῖν τοὺς ὁμοίους αὐτοῖς ταυτὶ	παραινῶ,	ὥσθ´ ὑμᾶς μήτε τῷ λόγῳ
[38, 39]	ἕξομεν) καὶ τοῖς ἀεί τι	παρακινοῦσι	τῶν πολεμίων μὴ ἐπιτρέπωμεν (οὕτω
[38, 7]	ὁτιοῦν τῇδε τῇ συγγραφῇ συμβάλλονται,	παραλείψω·	~Κύιντος δὲ δὴ Φούφιος Καλῆνος
[38, 18]	ἀνθρώπινα, ἵν´ εἴ τι καὶ	παράλογόν	σοι προσπέσοι, μήτι γε καὶ
[38, 33]	προδραμοῦσαν καὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας αὐτῶν	παραλυποῦσαν,	ὑποστάντες τῷ ἱππικῷ ἐνίκησαν, κἀκ
[38, 39]	πατράσιν ἡμῶν ὑπάρξασαν καὶ ἡμῖν	παραμένουσαν	ἀπωσώμεθα. ἔσται δὲ τοῦτο οὐκ
[38, 18]	οὐ γάρ που καὶ ἀπαξιώσεις	παραμυθίου	τινὸς παρ´ ἑτέρου τυχεῖν. εἰ
[38, 17]	γεγραμμένων ἐποιήσατο) τὴν μὲν {γὰρ}	παρανομίαν	τῶν περὶ τὸν Λέντουλον πραχθέντων
[38, 6]	οὖν οἴκαδε, καὶ οὐκέτι τὸ	παράπαν	ἐς τὸ κοινὸν μέχρι τῆς
[38, 35]	ὅτι τε ὁ Ἀριόουιστος ἰσχυρῶς	παρασκευάζεται,	καὶ ὅτι καὶ ἕτεροι τῶν
[38, 26]	εἶναι ποιοῦσιν οἷα αὑτοῖς εἶναι	παρασκευάζουσι.	~καὶ σὺ οὖν ταῦτα λογιζόμενος
[38, 41]	γεγόνασιν ἡμῖν, οἱ μὲν ἐκ	παρασκευῆς	καὶ προεπαγγέλσεως οἱ δὲ καὶ
[38, 48]	γυναικῶν ἐφρόντισε, καὶ τῇ ὑστεραίᾳ	παραταξαμένων	τῶν Ῥωμαίων, ὅπερ που καθ´
[38, 48]	τὸν στρατὸν ἔξω τοῦ Καίσαρος	παρατάξαντος,	οὐχ ὥρμησεν, ἐπαναχωρήσαντος δὲ αὐτοῦ
[38, 33]	προκινδυνεῦσαί σφισιν, ἕως ἐν ἐπιτηδείῳ	παρατάξῃ.	τρεψαμένων τε αὖθις αὐτοὺς ἐκείνων,
[38, 13]	τὰ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ γιγνόμενα	παρατηρεῖν.	~τοιαῦτα μὲν τότε ἐπὶ τὸν
[38, 50]	μεθ´ ἱππέων τήν τε χώραν	παραχρῆμα	ἐξέλιπε, καὶ πρὸς τὸν Ῥῆνον
[38, 50]	ἐξέλιπε, καὶ πρὸς τὸν Ῥῆνον	{παραχρῆμα}	ὁρμήσας ἐπεδιώχθη μέν, οὐ κατελήφθη
[38, 11]	καὶ δι´ ὀργῆς ἢ καὶ	παραχρῆμα	πάντως αὐτὸ ποιεῖν. θυμῷ μὲν
[38, 34]	αὐτοῦ ἐν τούτῳ ἐποιήσατο, καὶ	παραχρῆμα	τούς τε ὁμήρους τῶν συμμάχων
[38, 33]	τῆς σπουδῆς οὐ πάντες ἅμα	παρεγένοντο)	προσέμιξαν ἐξαίφνης κατὰ νώτου τοῖς
[38, 38]	τοῖς παροῦσιν, οὐδ´ ἠγάπησαν οἷς	παρέλαβον,	ἀλλ´ ὄλεθρον μὲν αὑτῶν σαφῆ
[38, 17]	μὴν καὶ προσήκειν ἐπὶ τοῖς	παρεληλυθόσι	τοιοῦτόν τινα νόμον συγγράφεσθαι. Καῖσαρ
[38, 0]	Κικέρωνα ἐπὶ τῇ φυγῇ Φιλίσκος	παρεμυθήσατο.	δ. Ὡς Καῖσαρ Ἑλουητίους καὶ
[38, 16]	καὶ ὁ μὲν οὕτως ἀπατηθεὶς	παρεσκευάζετο	ὡς καὶ πολὺ τῶν ἐχθρῶν
[38, 15]	ἐκεῖνοι μήτε τὸν Κλώδιον αὐτοὶ	παρεσκευακέναι	μήτε τοῖς γεγραμμένοις ὑπ´ αὐτοῦ
[38, 12]	αὐτοῦ οὐ κατηγόρησε, βουλόμενον αἰσθόμενος	παρεσκεύασε	κρύφα κατὰ τοῦ Κικέρωνος. καὶ
[38, 9]	πρὸς συκοφαντίαν τῶν ἀντιστασιωτῶν σφων	παρεσκευάσθαι.	καὶ περὶ μὲν τούτων ἄλλοι
[38, 6]	ἀγορὰν προκατέλαβεν, ἐπῆλθε μετὰ τῶν	παρεσκευασμένων,	καὶ πρὸς μὲν τὸ Διοσκόρειον,
[38, 43]	καὶ προσέτι καὶ προσαντεπιτάττειν πάντα	παρεσκεύασται.	καίτοι καὶ αὐτὸ τοῦτο πόσης
[38, 31]	ἀλλ´ ὅτι γε οὐδέπω καλῶς	παρεσκεύαστο,	βουλεύσεσθαί τε ὑπὲρ ὧν ἠξίουν
[38, 36]	τὰς ἀπὸ τῶν πολέμων περιγιγνομένας	πάρεσμεν,	πῶς ἂν ἢ καλῶς ἢ
[38, 34]	τῆς τε χώρας αὐτῶν τινα	παρετέτμηντο	καὶ αὐτοὺς ὑποτελεῖς ἐπεποίηντο, ὁμήρους
[38, 23]	ἐχθροῖς αἶσχος δὲ τοῖς οἰκείοις	παρέχοντα.	οὐδαμῇ ἔμοιγε" εἶπεν ὁ Φιλίσκος.
[38, 32]	δίοδον, ἐφ´ ᾧ μηδὲν ἀδικηθῶσι,	παρεχόντων	διιόντες οὐκ ἐνέμειναν τοῖς ὡμολογημένοις,
[38, 6]	τῆς τελευταίας τοῦ ἔτους ἡμέρας	παρῆλθεν,	ἀλλ´ ἐν τῇ οἰκίᾳ καταμένων
[38, 16]	ἐπειδὴ διὰ τοῦτο ἐκεῖνος ὠργίσθη,	παρῆλθεν	ἐς τὴν ἐκκλησίαν ὅτε πρῶτον
[38, 16]	ἐπί τινι κοινῇ συμφορᾷ μεταβαλεῖν	παρῄνεσε.	καὶ πολλοὶ τοῦτο καὶ τῶν
[38, 5]	σφίσι πράττοντας, καὶ τῷ πλήθει	παρῄνεσε	προσδεηθῆναι πρὸς τοῦτο αὐτοῦ. γενομένου
[38, 22]	καὶ παρὰ τὴν ἀξίαν ἔπταισας,	παρῄρησαι	τι τοῦ σφόδρα ἀνδρείου. ἀλλὰ
[38, 11]	τι τῶν ὁμοίων, ὥστε καὶ	παρισωθῆναί	οἱ, ἐπιθυμοῦντα, βραχύ τε αὐτοῦ
[38, 20]	καὶ ἐν τῷ ἴσῳ καὶ	παρὸν	καὶ ἀπὸν καθέστηκεν, ἐπεί τοι
[38, 36]	ἡδὺ καὶ ἀσφαλὲς ἐν τῷ	παρόντι	μᾶλλον ἢ τὸ τοῖς πᾶσι
[38, 5]	ἀνεβλήθη· ἐν δὲ δὴ τῷ	παρόντι	(παμπλούσιον γὰρ ὑπ´ ἐμοῦ γέγονε)
[38, 15]	οὔτε γὰρ διαπράξασθαί τι αὐτὸν	παρόντος	τε ἐκείνου καὶ ἐναντιουμένου δυνήσεσθαι
[38, 12]	ὅρκου πιστώσεως καὶ περὶ τῶν	παρόντων	δημηγορῆσαι, ἐπέθετο δὲ καὶ τῷ
[38, 42]	μεθ´ ἡμῶν βουλεύσηται περὶ τῶν	παρόντων,	οὔτ´ ἦλθεν οὔθ´ ἥξειν ὑπέσχετο.
[38, 39]	στρατεύεσθαι καὶ μετὰ κινδύνων τὴν	παροῦσαν	εὐδαιμονίαν φυλάττειν. πολλοί {τε} γὰρ
[38, 3]	δ´ ὅλον ἠξίου τῇ τε	παρούσῃ	σφᾶς καταστάσει χρῆσθαι καὶ μηδὲν
[38, 8]	ἔλεγεν, ἀλλὰ καὶ σφόδρα τοῖς	παροῦσιν	ἀρκεῖσθαι ἐσκήπτετο· ἕτεροι δέ, ὡς
[38, 27]	οὖν ταῦτα λογιζόμενος μήτε τοῖς	παροῦσιν	ἄχθου, μήτ´, ἂν τοὺς ἐκβαλόντας
[38, 27]	δὲ δὴ καὶ ἐν τοῖς	παροῦσιν	ἐμμείνῃς, μήτι γε καὶ ἀνιαθῇς
[38, 38]	ἡμῶν ζηλώσαντες οὐκ ἠρκέσθησαν τοῖς	παροῦσιν,	οὐδ´ ἠγάπησαν οἷς παρέλαβον, ἀλλ´
[38, 12]	ἀεί ποτε ἐπιχειρῶν καὶ τῇ	παρρησίᾳ	πρὸς πάντας ὁμοίως ἀκράτῳ καὶ
[38, 29]	πράγματα ἀποβλέπων καὶ τὴν σὴν	παρρησίαν	ἐννοῶν, τήν τε δύναμιν καὶ
[38, 15]	ἅμα καὶ τῇ βουλῇ μετὰ	παρρησίας	βοηθῆσαι, τόν τε Κλώδιον εὐθὺς
[38, 41]	καὶ οὗτος ὁ πόλεμος καὶ	πᾶς	ὁστισοῦν ἄλλος καὶ ἐπιτέτραπται ἡμῖν
[38, 5]	ἀλλὰ καὶ ἡ ἄλλη βουλὴ	πᾶσα,	δι´ ὧν οὐχ ὅτι τοῖς
[38, 26]	ἐθελήσωμεν, ὥσπερ εἶπον, ἀλλὰ ἀνάγκη	πᾶσα	ὑπομένειν ἡμᾶς τὰ δοκοῦντα τῷ
[38, 7]	τῶν τελῶν ἃ ἐμεμίσθωντο ἀφείς·	πᾶσαί	τε γὰρ αἱ τελωνίαι δι´
[38, 37]	Οὐόλσκους Ὀπικοὺς Λευκανοὺς Σαυνίτας ἐχειρώσαντο,	πᾶσαν	ἑνὶ λόγῳ τὴν ἐντὸς τῶν
[38, 14]	ἔφερε μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ	πᾶσαν	τὴν βουλήν, ὅτι τοῖς τε
[38, 36]	συναπολέσθαι· τὸ δὲ δημόσιον εὐτυχοῦν	πάσας	καὶ τὰς ἑκάστου συμφορὰς ἀναφέρει.
[38, 6]	σκῆψις ἀναβολῆς ὑπελείπετο, ἱερομηνίαν ἐς	πάσας	ὁμοίως τὰς λοιπὰς τοῦ ἔτους
[38, 28]	ἐστι καὶ παντὶ μὲν ἀνδρὶ	πάσῃ	δὲ πολιτείᾳ ἁρμοδιώτατον, καὶ ἡ
[38, 13]	πρᾶξιν, ἐκεῖνο δὲ ἐσάπαξ ἐπὶ	πάσῃ	τῇ ἡμέρᾳ γίγνεσθαι. τοῦτό τε
[38, 36]	παρόντι μᾶλλον ἢ τὸ τοῖς	πᾶσι	Ῥωμαίοις καὶ εὐπρεπὲς καὶ συμφέρον
[38, 14]	Λούκιον Νίννιον Κουαδρᾶτον δημαρχοῦντα ἐναντιωθῆναι	πᾶσί	σφισιν ἀντιπαρεσκεύασεν, ἔδεισε μὴ καὶ
[38, 28]	τῆς ὀλιγοχρονίου τε καὶ ὑπευθύνου	πᾶσι	τοῖς συκοφαντεῖν ἐθέλουσιν ἐξουσίας. καὶ
[38, 45]	τὰς αὐτὰς ἡμῖν χεῖρας ἔχοντα,	πάσχειν	δὲ πολὺ πλείω, ἅτε καὶ
[38, 44]	τε ἡμᾶς ἐβούλετο κἀντ´ εὖ	πάσχειν	ἠξίου, δικαίως ἐκείνων ἐτύγχανεν, οὕτω
[38, 38]	μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι οἵ τε	πατέρες	ἡμῶν ζηλώσαντες οὐκ ἠρκέσθησαν τοῖς
[38, 39]	ἔχοντες παραδείγματα, μήτε τὰ τῶν	πατέρων	ἔργα καταισχύνητε μήτε τὴν ἀρχὴν
[38, 28]	χωρίον τέ τι παραθαλασσίδιον ἔξω	πάτου	ἐκλεξάμενος, καὶ ἐν αὐτῷ γεωργῶν
[38, 39]	αὐτὴν καὶ αὐτεπάγγελτον τοῖς τε	πατράσιν	ἡμῶν ὑπάρξασαν καὶ ἡμῖν παραμένουσαν
[38, 25]	μὴ μόνον μηδὲν ἠδικηκὼς τὴν	πατρίδα	ἀλλὰ καὶ πολλὰ εὐηργετηκὼς ἠτίμωσαί
[38, 26]	ὑπομένων, καὶ ἔφυγες οὐ τὴν	πατρίδα	ἀλλὰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας αὐτῇ. ὥστ´
[38, 26]	καὶ αὐτὸς ἕκαστος αὑτῷ καὶ	πατρίδα	καὶ εὐδαιμονίαν ἀεὶ καὶ πανταχοῦ
[38, 23]	ἐπιτιμία οὐδ´ ἡ ἐν τῇ	πατρίδι	διατριβὴ φύσει χρηστή, ἀλλ´ ὁποῖά
[38, 40]	οὐδὲν πρότερον ἀπέσχετο τοῦ τῇ	πατρίδι	ἡμῶν ἐπιβουλεύειν πρὶν τοὺς πολέμους
[38, 25]	μὲν τἀναντία τῶν συμφερόντων τῇ	πατρίδι	παραινέσας, μηδὲν δὲ τῶν προσταχθέντων
[38, 46]	τάξιν ἣν ἐτάχθην ὑπὸ τῆς	πατρίδος.	καί μοι τὸ δέκατον στρατόπεδον
[38, 22]	πανταχοῦ γοῦν ὑπέρ τε τῆς	πατρίδος	καὶ τῶν φίλων ἀνταγωνιζόμενος τοῖς
[38, 23]	φίλων εἶναι, ἀλλὰ ἐκ τῆς	πατρίδος	μεθ´ ὕβρεως ἐκπεπτωκότα ζῆν ἐν
[38, 36]	ἀναγκαζόμενοι τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τῆς	πατρίδος	πράττειν, οἱ δὲ δὴ πλείους
[38, 37]	ἐμοῦ λόγων τὴν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	προθυμίαν ποιήσησθε, καὶ ἐκείνους πάνθ´
[38, 20]	δέῃ νόμιζε. καὶ γὰρ οὐδὲ	πατρῷά	σοι τὰ πολλὰ αὐτῶν γέγονεν,
[38, 33]	τοῦ Καίσαρος, ἀπό τε τοῦ	πεζοῦ	πολὺ προδραμοῦσαν καὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας
[38, 50]	ὀρθοὶ ἀνείχοντο. τοῦ μὲν οὖν	πεζοῦ	τὸ πλεῖστον οὕτω καὶ ἐκεῖ
[38, 10]	ὑποχωρήσας ἔφυγεν, καὶ οὕτω τοὺς	πεζοὺς	ἐκεῖνοι περισχόντες ἔκ τε τῆς
[38, 33]	καὶ τὸ πλῆθος, τῷ μὲν	πεζῷ	πρὸς μετέωρόν τι ὥρμησε, τοὺς
[38, 48]	ἱππέας μετὰ τῶν συντεταγμένων σφίσι	πεζῶν	μόνους ἐκπέμπων ἰσχυρῶς αὐτοὺς ἐλύπει.
[38, 47]	γε στρατιώτας οὐ χαλεπῶς ἔπεισαν	πειθαρχῆσαι,	τοὺς μὲν ἐκ τοῦ προκεκρίσθαι
[38, 25]	ἀλλὰ τοῖς τῆς βουλῆς δόγμασι	πειθόμενος,	οὐ κατὰ στάσιν ἀλλ´ ἐπὶ
[38, 39]	προκεχωρηκόσιν ἀδύνατόν ἐστιν ἀκινδύνως ἰδιωτεῦσαι)	πειθώμεθα	τῇ τύχῃ, μηδὲ ἑκοῦσαν αὐτὴν
[38, 19]	ἐπιτήδεια αὐτάρκη κεκτημένον, ὥστε μήτε	πεινῆν	μήτε διψῆν ἢ ῥιγοῦν ἢ
[38, 42]	ἤτοι ὑπωπτευκότα αὐτόν τι κακὸν	πείσεσθαι	ἢ ὑπερπεφρονηκότα ἡμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι;
[38, 11]	κολάσεως ὑπερβολῇ πάντως τι δεινὸν	πείσεται.	~ἐξ οὖν τούτων τῶν λογισμῶν
[38, 30]	τότε παρὰ Λουκίῳ Φλαουίῳ ὄντα,	πεισθεὶς	ὑπὸ χρημάτων ἐξήρπασε καὶ ἀφῆκε,
[38, 28]	μηδέν. ~ἂν μὲν γάρ μοι	πεισθῇς,	καὶ πάνυ ἀγαπήσεις χωρίον τέ
[38, 40]	τοῖς ἑαυτοῦ δεδιὼς τῶν τοῦ	πέλας	ἐφίεται· ὁ γὰρ περὶ τῶν
[38, 37]	παραβαλλόμενοι, τὰ δὲ δὴ τῶν	πέλας	ὡς καὶ οἰκεῖα ἑτοίμως κτώμενοι,
[38, 32]	ἀλλὰ τὴν χώραν αὐτῶν ἐλεηλάτουν.	πέμψαντες	οὖν οἵ τε Σηκουανοὶ καὶ
[38, 42]	ἐλεγχθείη ἢ ἐξ ὧν ἐποίησεν;	πέμψαντος	γάρ μου πρὸς αὐτὸν φιλικῶς
[38, 8]	μετὰ τριῶν στρατοπέδων ἐπὶ ἔτη	πέντε	ἔδωκε, καὶ ἡ βουλὴ τήν
[38, 41]	εὐθὺς ἔστειλε, τοῦτο μὲν ἐπὶ	πέντε	ἔτη καθάπαξ, ὃ μήπω πρότερον
[38, 17]	τε γὰρ καὶ ἑπτακοσίους καὶ	πεντήκοντα	σταδίους ὑπὲρ τὴν Ῥώμην ὑπερωρίσθη,
[38, 46]	ῥᾳδίως καὶ ἐπ´ ὀλίγον ἀνθεῖ.	~πεπειραμένοις	δέ που ὧν λέγω καὶ
[38, 29]	ἐχθρῶς διακειμένους, ὥσπερ που καὶ	πεπείρασαι.	οἱ γὰρ δυναστείας ἐρῶντες παρ´
[38, 42]	τί δὴ τηλικοῦτον ὁ Ἀριόουιστος	πεπλημμέληκεν	ὥστ´ ἀντὶ φίλου καὶ συμμάχου
[38, 42]	πείσεσθαι ἢ ὑπερπεφρονηκότα ἡμᾶς τοῦτο	πεποιηκέναι;	οὐκοῦν εἴτε τι ὑποτετόπηκεν, σαφέστατα
[38, 43]	αὐτὸν οὐ κατ´ ἄλλο τι	πεποιηκότα	ἢ ὅτι οὔθ´ ὑπακούειν ἐς
[38, 44]	ἐξείργασται, καθάπερ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο	πεποιημένος	αὐτάς, ἵν´ ἡμᾶς ἀδικεῖν ἀδεῶς
[38, 16]	ἐκ πονηροῦ συνειδότος τὴν ἀποδημίαν	πεποιῆσθαι	δόξῃ, τῷ μὲν Καίσαρι χάριν
[38, 22]	αὐτά γε ταῦτα ἃ νῦν	πέπονθας,	οὐ δι´ ἄλλο τι συμβέβηκέ
[38, 18]	τούτων ἔδει· νῦν δ´ ὅμοιον	πέπονθας	ὥσπερ εἰ Ἱπποκράτης ἢ Δημοκήδης
[38, 1]	καὶ τοῖς τῶν πολιτῶν κινδύνοις	πεπορισμένα,	ἐς αὐτοὺς ἐκείνους ἀναλωθῆναι. καὶ
[38, 20]	καὶ ὑπὸ τῶν λόγων σου	πεπόρισται,	δι´ οὓς καὶ ἀπόλωλεν. οὔκουν
[38, 26]	ἄκοντες, οὔτε ἐκφευξόμεθά τι τῶν	πεπρωμένων,	καὶ τὸ μέγιστον τῶν κακῶν
[38, 39]	τηλικοῦτοι γεγόναμεν καὶ τοσαῦτα κεκτήμεθα,	πέπρωταί	τε ἢ ἄρχειν τῶν ἄλλων
[38, 40]	πρὶν ἐς τὴν Ἑλλάδα αὐτοὺς	περαιωθῆναι;	οὐ Φίλιππος μελλήσας καὶ ἐπὶ
[38, 23]	ποτ´ ἄν τις ἕκαστος ἡμῶν	περὶ	αὐτὰ δοξάσῃ, τοιαῦτα καὶ δοκεῖ
[38, 20]	γέγονεν, ὥστε σε σπουδὴν ἰδιωτέραν	περὶ	αὐτὰ ποιεῖσθαι, ἀλλὰ ὑπό τε
[38, 45]	λογίζεσθε δὲ καὶ ἐξ ὧν	περὶ	αὐτοῦ ἐκείνου πυνθανόμεθα. οὔτε γὰρ
[38, 14]	ὁ Κικέρων, ἐπειδὴ καὶ ἐσηγγέλκει	περὶ	αὐτῶν καὶ ἐσήγητο ἀεὶ καὶ
[38, 9]	τῶν ἀντιστασιωτῶν σφων παρεσκευάσθαι. καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἄλλοι ἄλλα διεθρύλουν·
[38, 21]	σφισιν αὐτὰ καὶ ἀφαιρεῖται. ~καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἱκανά· ἀποχρῆν τε
[38, 13]	καὶ ἕτερόν τινα νόμον ἔγραψε,	περὶ	οὗ διὰ πλειόνων ἀναγκαῖόν ἐστιν
[38, 23]	κακῶν δεδομένων, εἰ μέν τι	περὶ	ταῦθ´ ἁμαρτάνοιτο, καὶ βλαβερὸν ἂν
[38, 36]	φίλοι, τρόπον ἡγοῦμαι δεῖν ἡμᾶς	περί	τε τῶν ἰδίων καὶ περὶ
[38, 38]	τὴν Ἑλλάδα, τὴν Ἀσίαν τὴν	περὶ	τὴν Ἰωνίαν, Βιθυνούς, Ἴβηρας, Ἄφρους;
[38, 24]	~τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ	περὶ	τὴν φυγὴν ἔγωγε ὁρῶ ὄν.
[38, 23]	ἂν δήπουθεν ἦν, οὕτω καὶ	περὶ	τῆς ἀτιμίας ἔχει. ~τὸ δ´
[38, 1]	συνοίσει· καὶ δὴ γνώμην τινὰ	περὶ	τῆς χώρας, ἣν παντὶ τῷ
[38, 40]	καὶ ἐκεῖνα φυλάσσουσιν (οὐδεὶς γὰρ	περὶ	τοῖς ἑαυτοῦ δεδιὼς τῶν τοῦ
[38, 17]	τὴν μὲν {γὰρ} παρανομίαν τῶν	περὶ	τὸν Λέντουλον πραχθέντων κατεψηφίσατο, τὴν
[38, 7]	τέως μὲν οὔτ´ ὤμοσαν {τι}	περὶ	τοῦ νόμου (τοῦτο γὰρ ἀρξάμενόν
[38, 4]	καίτοι μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχουσιν συμβούλοις	περὶ	τοῦ νόμου χρῷτο, προσθείη, καὶ
[38, 41]	~εἰ δ´ ὅτι μήτε ἐξήτασται	περὶ	τοῦ πολέμου τούτου παρὰ {τε}
[38, 10]	τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ	περὶ	τοὺς συμμάχους τοὺς ἐν τῇ
[38, 40]	ἐπὶ τοῖς οἰκείοις ἡσυχάζοντες καὶ	περὶ	τούτοις κινδυνεύουσιν, οἱ δὲ ἐκ
[38, 40]	τὰ δ´ αὐτὰ ταῦτα καὶ	περὶ	τῶν Γαλατῶν καὶ Κελτῶν ἄν
[38, 4]	καίπερ ἰδιωτεύοντας παραγαγὼν ἐκέλευσε γνώμην	περὶ	τῶν γεγραμμένων ἀποφήνασθαι, οὐχ ὅτι
[38, 16]	πυθομένου τοῦ Κλωδίου τίνα γνώμην	περὶ	τῶν γεγραμμένων ἔχοι, εἶπεν ὅτι
[38, 36]	περί τε τῶν ἰδίων καὶ	περὶ	τῶν κοινῶν βουλεύεσθαι. οὐδὲ γὰρ
[38, 12]	τῆς τοῦ ὅρκου πιστώσεως καὶ	περὶ	τῶν παρόντων δημηγορῆσαι, ἐπέθετο δὲ
[38, 42]	καὶ κοινῇ μεθ´ ἡμῶν βουλεύσηται	περὶ	τῶν παρόντων, οὔτ´ ἦλθεν οὔθ´
[38, 17]	οὐκ ἐδοκίμασεν· ὅσα μὲν γὰρ	περὶ	τῶν τότε γενομένων ἐφρόνησε, πάντας
[38, 40]	τοῦ πέλας ἐφίεται· ὁ γὰρ	περὶ	τῶν ὑπαρχόντων οἱ φόβος ἰσχυρῶς
[38, 36]	ὠφελίας τὰς ἀπὸ τῶν πολέμων	περιγιγνομένας	πάρεσμεν, πῶς ἂν ἢ καλῶς
[38, 1]	τῶν τε τελῶν τῶν προσκαταστάντων	περιεῖναί	σφισιν ἔλεγε, καὶ χρῆναι αὐτά,
[38, 12]	προαιρεῖσθαι, πικροτάτους ἐχθροὺς ἑαυτῷ ἐσεποίει	περιεῖναί	τε καὶ τῶν κρατίστων ἀεί
[38, 14]	ἐσθῆτα ἀπορρίψας ἐν τῇ ἱππάδι	περιενόστει,	πάντας τε τούς τι δυναμένους,
[38, 19]	ὡς ἀληθῶς ἐστι ταῦτα τὰ	περιεστηκότα	σε, ἔπειτα δὲ τίνα τρόπον
[38, 32]	ᾔτουν, καὶ ἐδέοντο μή σφας	περιιδεῖν	ἀπολομένους. καὶ ἔλεγον μὲν οὐδὲν
[38, 41]	καὶ τὴν χώραν τὴν ὑπήκοον	περιιόντες	χαλεπώτεροι καὶ τῶν πολεμίων αὐτοῖς
[38, 14]	καὶ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ὁμοίως	περιιὼν	ἐθεράπευε. ~καὶ ἐβούλοντο γὰρ καὶ
[38, 42]	βλαβῆναί τι προκαταλαμβάνειν, καὶ μὴ	περιμείναντας	κακῶς ἔργῳ παθεῖν, τότε τιμωρεῖσθαι.
[38, 24]	καὶ πάντα τὸν βίον καταναλίσκουσι	περινοστοῦντες,	ὥσπερ ἀεὶ πανταχόθεν ἐξελαυνόμενοι, καὶ
[38, 40]	τούτοις κινδυνεύουσιν, οἱ δὲ ἐκ	περιουσίας	τῷ πολέμῳ καὶ κατὰ τῶν
[38, 18]	τῶν πάνυ ἰατρῶν νοσήματι δυσιάτῳ	περιπεσὼν	ἀλλοτρίας χειρὸς πρὸς τὴν ἄκεσιν
[38, 40]	ἐκστρατεῦσαι καὶ τὸν πόλεμόν σφισι	περιστῆσαι,	καί τινα καὶ τῆς χώρας
[38, 10]	καὶ οὕτω τοὺς πεζοὺς ἐκεῖνοι	περισχόντες	ἔκ τε τῆς χώρας βιαίως
[38, 20]	ὑπὲρ τὴν χρείαν τινὶ ὂν	περιττόν	ἐστι, καὶ ἐν τῷ ἴσῳ
[38, 21]	προσδεῖσθαι νομίζω, καὶ πᾶν τὸ	περιττὸν	καὶ φροντίδας καὶ πράγματα καὶ
[38, 30]	τε Γαβίνιον ἀγανακτήσαντας ἐπὶ τούτῳ	περιύβρισε,	τοῖς τε ἀμφ´ αὐτοὺς οὖσι
[38, 40]	τὴν ἐκείνου κακῶς ποιῆσαι· οὐ	Περσεύς,	οὐκ Ἀντίοχος, οὐ Μιθριδάτης, πρὶν
[38, 38]	ἐκπλεῦσαι, συχνὰ δὲ Φίλιππος καὶ	Περσεὺς	ὥστε μὴ ἐπ´ αὐτοὺς στρατεῦσαι,
[38, 50]	ἔπιπτον, πολλοὶ δὲ καὶ πρὶν	πεσεῖν	ἀπέθνησκον· ὑπὸ γὰρ τῆς πυκνότητος
[38, 3]	ἐφέσποντο, καί τις αὐτῶν Μᾶρκος	Πετρέιος	ἐπιτιμηθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ ὅτι μηδέπω
[38, 17]	καὶ ἐκ τοῦ συνειδότος ἐθελοντὴς	πεφευγώς,	μετέστη. πρὶν δὲ δὴ ἀφορμῆσαι,
[38, 4]	ἤλπιζε μετεγνωκέναι τε αὐτοὺς καί	πῃ	καὶ τὸ πλῆθος φοβηθήσεσθαι) ἤρξατο
[38, 12]	ἀντιδικήσαντας ἀμύνεσθαι τρόπον τινὰ προαιρεῖσθαι,	πικροτάτους	ἐχθροὺς ἑαυτῷ ἐσεποίει περιεῖναί τε
[38, 27]	αὐτῶν ἐπαύξῃ, ῥᾷον ὥσπερ πνεῦμα	πίπτει,	μάλιστα δὲ ἐν ταῖς στάσεσιν.
[38, 15]	μᾶλλον ὑπ´ εὐνοίας τοῦτο ποιεῖν	πιστευθῇ,	ὑποστρατήγῳ οἱ χρήσεσθαι ὑπισχνεῖτο, ὅπως
[38, 44]	αὕτη; τοὺς μὲν ἀγαθοὺς καὶ	πιστοὺς	καὶ τιμᾶν καὶ ἀμείβεσθαι, τοὺς
[38, 12]	διανοούμενον μετὰ τῆς τοῦ ὅρκου	πιστώσεως	καὶ περὶ τῶν παρόντων δημηγορῆσαι,
[38, 16]	καὶ μετὰ ταῦτα ὅ τε	Πίσων,	καίπερ εὐνοϊκῶς τῷ Κικέρωνι δοκῶν
[38, 0]	Βίβουλος Λ. Καλπούρνιος Λ. υἱ.	Πίσων	ὑπ. Αὖλ. Γαουίνιος Αὔλ. υἱ.
[38, 15]	φίλον αὐτῷ ὄντα, καὶ τὸν	Πίσωνα	ἀπό τε τῆς ἐπιεικείας καὶ
[38, 9]	καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον Λούκιον	Πίσωνα	συγγενείας ἀνάγκῃ προσηταιρίσατο· τῷ μὲν
[38, 9]	συνῴκισε, καὶ αὐτὸς τὴν τοῦ	Πίσωνος	ἔγημε. καὶ ὁ μὲν οὕτω
[38, 13]	τε Γαβινίου ἤδη καὶ τοῦ	Πίσωνος	ὑπατευόντων, ἐσηγήσατο) καὶ τὰ ἑταιρικά,
[38, 39]	ἢ καὶ παρὰ τοῖς συμμάχοις	πλανώμεθα,	ἀλλὰ ἂν τά τε ὅπλα
[38, 20]	τι καὶ δάκνῃ· πολλῷ γὰρ	πλεῖον	αἱ ἐκείνης φροντίδες ταλαιπωροῦσί τινα
[38, 33]	σφας, καὶ ἐθορύβησαν μὲν αὐτούς,	πλεῖον	δὲ οὐδὲν ἔσχον· ὁ γὰρ
[38, 49]	οὖν, καὶ τοῖς σώμασι τὸ	πλεῖον	ἢ τοῖς ὅπλοις ἐμάχοντο, ἀνατρέψαι
[38, 49]	αὐτοὶ τῷ αὐτῷ πόνῳ ἐπὶ	πλεῖον	συσχεθέντες μᾶλλον τῶν βαρβάρων ἀντήρκεσαν,
[38, 11]	ἐπίστευε· πολλοὺς δὲ καὶ ἐπὶ	πλεῖον	τοῦ καθήκοντος ἐς ἀσφάλειαν ἐτιμωρεῖτο,
[38, 13]	νόμον ἔγραψε, περὶ οὗ διὰ	πλειόνων	ἀναγκαῖόν ἐστιν εἰπεῖν, ὅπως σαφέστερος
[38, 36]	πατρίδος πράττειν, οἱ δὲ δὴ	πλείους	ἐθελονταὶ διά τε τὰς τιμὰς
[38, 39]	ἀπροφασίστως ἐπικουρῶμεν (οὕτω γὰρ πολὺ	πλείους	ἕξομεν) καὶ τοῖς ἀεί τι
[38, 49]	συστρεφόμενοι οὖν κατὰ τριακοσίους καὶ	πλείους	καὶ ἐλάττους, τάς τε ἀσπίδας
[38, 11]	καιροῦ διεσκόπει, καὶ τούς γε	πλείους	οὐδὲ αἰσθανομένους μετῄει. οὐ γὰρ
[38, 12]	πρὸς γάρ τοι τῷ τοὺς	πλείους	τῶν ἀνθρώπων προχειρότερον ἐπὶ τοῖς
[38, 22]	οἷς συνεβούλευσάς τι αὐτοῖς, ἔπεισας,	πλεῖστα	δὲ καὶ τοὺς ἰδιώτας, ἐν
[38, 22]	ἀνθρώπων ὄντα· τεκμήριον δὲ ὅτι	πλεῖστα	μὲν καὶ τὴν βουλὴν καὶ
[38, 1]	πρὸς γεωργίας ἐτρέπετο, καὶ τὰ	πλεῖστα	τῆς Ἰταλίας ἠρημωμένα αὖθις συνῳκίζετο,
[38, 10]	ἅτε καὶ συνάρχοντός οἱ, ὑπερδικῶν	πλείστην	κατὰ τοῦ Καίσαρος ὡς καὶ
[38, 45]	ἐκεῖνοι δὲ δὴ γυμνοὶ τὸ	πλεῖστόν	εἰσι, καὶ ἡμεῖς μὲν καὶ
[38, 24]	ἐπεὶ τήν γε ἄλλως συχνοὶ	πλεῖστον	ὅσον χρόνον οἱ μὲν ἄκοντες
[38, 50]	τοῦ μὲν οὖν πεζοῦ τὸ	πλεῖστον	οὕτω καὶ ἐκεῖ καὶ πρὸς
[38, 12]	οἷσπερ που καὶ ὁ Κικέρων	πλεῖστος	ἐφέρετο, ἐλπίσας, ἂν τούτους σφετερίσηται,
[38, 45]	χεῖρας ἔχοντα, πάσχειν δὲ πολὺ	πλείω,	ἅτε καὶ μεγάλα καὶ γυμνὰ
[38, 37]	ἐκείνους πάνθ´ ἃ προσήκει διδάξητε·	πλείω	γὰρ ἂν παρ´ ὑμῶν ἰδίᾳ
[38, 31]	καὶ ἐς ἑτέραν τινὰ καὶ	πλείω	καὶ βελτίω χώραν μετοικισθησόμενοι, τάς
[38, 38]	τοσαῦτα παραδεξάμενοι μηδὲν ἐπικτήσαιντο, πολλῷ	πλείω	καὶ μείζω προσκατειργάσαντο. τί γὰρ
[38, 20]	τί ἀνιᾷ ὅτι μὴ καὶ	πλείω	κέκτησαι; πᾶν γὰρ τὸ ὑπὲρ
[38, 7]	Καμπανῶν γῆ τοῖς τρία τε	πλείω	τε ἔτι τέκνα ἔχουσιν ἐδόθη.
[38, 45]	σώματα αὐτῶν δρᾶν μὲν οὐδὲν	πλέον,	ἅτε τὰς αὐτὰς ἡμῖν χεῖρας
[38, 28]	τούτοις ἀγαθόν ἐστιν, ὑπάτευκας· καὶ	πλέον	οὐδὲν τοῖς καὶ δεύτερον καὶ
[38, 16]	Κλώδιος ἐς τὸ πλῆθος ἐσαγαγὼν	πληγαῖς	ἐπὶ τῇ πρεσβείᾳ διά τινων
[38, 30]	τε ἀμφ´ αὐτοὺς οὖσι καὶ	πληγὰς	καὶ τραύματα ἔδωκε, καὶ τοῦ
[38, 6]	καὶ αἱ ῥάβδοι αὐτοῦ συνετρίβησαν,	πληγάς	τε καὶ τραύματα ἄλλοι τε
[38, 4]	πάντας δυναμένους λαβών, τῷ τε	πλήθει	καὶ κατ´ αὐτὸ τοῦτο χαρίσαιτο,
[38, 47]	οἱ μὲν βάρβαροι τῷ τε	πλήθει	καὶ τοῖς μεγέθεσιν, οἱ δὲ
[38, 30]	ἐκείνην τε ὡς καὶ τῷ	πλήθει	κοινώσων ἐξέθηκε, καὶ τῷ Κλωδίῳ
[38, 8]	κυρωθῆναι ἐποίησαν, οὐκ ἐν τῷ	πλήθει	μόνον ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῇ
[38, 5]	τἀναντία σφίσι πράττοντας, καὶ τῷ	πλήθει	παρῄνεσε προσδεηθῆναι πρὸς τοῦτο αὐτοῦ.
[38, 31]	πολεμῆσαι καὶ κατορθῶσαι. Ἐλουήτιοι γὰρ	πλήθει	τε ἀκμάζοντες καὶ χώραν οὐκ
[38, 35]	οὖν ταῦτ´ ἐκεῖνος τῷ μὲν	πλήθει	τῶν στρατιωτῶν οὐδὲν διελέξατο (οὔτε
[38, 16]	συνῄρετο, καὶ τὴν ἐσθῆτα τῷ	πλήθει	ὡς καὶ ἐπί τινι κοινῇ
[38, 2]	που καὶ ἐγίγνετο, τό τε	πλῆθος	ἀπ´ αὐτῶν ἀναρτήσεσθαι καὶ ὄνομα
[38, 7]	πρῶτον ἐνομίσθη. τὸ μὲν οὖν	πλῆθος	ἐκ τούτων ὁ Καῖσαρ ἀνηρτήσατο,
[38, 16]	αὐτοὺς ὁ Κλώδιος ἐς τὸ	πλῆθος	ἐσαγαγὼν πληγαῖς ἐπὶ τῇ πρεσβείᾳ
[38, 0]	Ἑλουητίους καὶ Ἀριοουίστῳ ἐπολέμησεν. Χρόνου	πλῆθος	ἔτη δύο, ἐν οἷς ἄρχοντες
[38, 1]	ὁ Καῖσαρ τὸ σύμπαν θεραπεῦσαι	πλῆθος	ἠθέλησεν, ὅπως σφᾶς ἔτι καὶ
[38, 45]	ἵνα γὰρ τἆλλα ἐάσω, τὸ	πλῆθος	ἡμῶν, τὴν ἡλικίαν, τὴν ἐμπειρίαν,
[38, 6]	ἐν αὐτῇ νομοθετήσῃ, καὶ τὸ	πλῆθος	νυκτὸς τὴν ἀγορὰν προκατέλαβεν, ἐπῆλθε
[38, 9]	διηλέγχθη τι, ἀλλὰ ἐς τὸ	πλῆθος	ὁ Οὐέττιος ἐσαχθείς, καὶ μόνους
[38, 36]	ἐκ τῶν ἱππέων ὄντες, καὶ	πλῆθος	πολὺ στρατιωτῶν χρήματά τε ἄφθονα
[38, 35]	γὰρ μεγέθη αὐτῶν καὶ τὸ	πλῆθος	τό τε θράσος καὶ τὰς
[38, 33]	τε ὁρμὴν αὐτῶν καὶ τὸ	πλῆθος,	τῷ μὲν πεζῷ πρὸς μετέωρόν
[38, 29]	τήν τε δύναμιν καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν ἀντιστασιωτῶν σου θεωρῶν, μήποτέ
[38, 1]	ἐπικαλέσαι ἐδύνατο· τό τε γὰρ	πλῆθος	τῶν πολιτῶν ὑπέρογκον ὄν, ἀφ´
[38, 4]	αὐτοὺς καί πῃ καὶ τὸ	πλῆθος	φοβηθήσεσθαι) ἤρξατο ἀπὸ τοῦ συνάρχοντος,
[38, 12]	πρὸς οἰκείωσιν οὐχ ὅτι τοῦ	πλήθους,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἱππέων τῆς
[38, 12]	πρῶτον μὲν ἐς τὰ τοῦ	πλήθους	δικαιώματα αὖθις αὐτόν, ὅπως νομίμως
[38, 17]	ἐνεδείκνυτο, αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ	πλήθους	ἔπρασσε. καὶ ὁ Πομπήιος ὑπισχνεῖτο
[38, 41]	ἵν´ ἄξιόν τι καὶ τοῦ	πλήθους	καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἐργασώμεθα. οὐκοῦν
[38, 33]	μαχομένων (ὑπό τε γὰρ τοῦ	πλήθους	καὶ ὑπὸ τῆς σπουδῆς οὐ
[38, 6]	δ´ οὐδέν· τῇ γὰρ τοῦ	πλήθους	σπουδῇ δεδουλωμένοι πάντες ἡσύχαζον. ἀνεχώρησέ
[38, 40]	ἀπ´ αὐτῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ,	πλὴν	ἅπαξ, εἴδομεν. ὅταν οὖν τούτων
[38, 28]	τρίτον ἢ καὶ τέταρτον ἄρξασι,	πλὴν	γραμμάτων ἀριθμοῦ κενῶν, ὑπάρχει, ἃ
[38, 1]	εἴκοσιν, ἔπειτα δὲ τοὺς ἐπιτηδειοτάτους,	πλὴν	ἑαυτοῦ. πάνυ γάρ τι τοῦτο
[38, 34]	αὐτῆς ἰσχὺν οὐδὲν τούτων ἐφρόντισε,	πλὴν	καθ´ ὅσον παρὰ τοῦ βαρβάρου
[38, 4]	ἐπεί τ´ ἐκεῖνος οὐδὲν ἀπεκρίνατο	πλὴν	ὅτι οὐκ ἂν ἀνάσχοιτο ἐν
[38, 1]	χώραν τήν τε κοινὴν ἅπασαν	πλὴν	τῆς Καμπανίδος ἔνεμε (ταύτην γὰρ
[38, 10]	τῶν Δαρδάνων καὶ τὰ τῶν	πλησιοχώρων	σφίσι πορθήσας οὐκ ἐτόλμησεν ἐπιόντας
[38, 50]	δέ. ἀλλ´ ὁ μὲν ἐπὶ	πλοίου	προεξέφυγε, τῶν δ´ ἄλλων τοὺς
[38, 38]	ἀρχῆς ἀργεῖν τε ἀκλεῶς καὶ	πλουτεῖν	ἀδεῶς εἵλοντο, οὔτ´ αὐτῶν ἡμῶν
[38, 40]	φησὶν ἢ ὅτι οὐ χρὴ	πλουτεῖν,	οὐ χρὴ ἑτέρων ἄρχειν, οὐκ
[38, 27]	ἀπ´ αὐτῶν ἐπαύξῃ, ῥᾷον ὥσπερ	πνεῦμα	πίπτει, μάλιστα δὲ ἐν ταῖς
[38, 27]	πυνθάνομαι, καὶ αὐτοὶ οἱ ἐκβεβληκότες,	ποθήσουσι	δὲ πάντες) ἂν δὲ δὴ
[38, 31]	μήτε ἐπίστευεν αὐτοῖς μήτε προχωρῆσαί	ποι	ἐπιτρέψειν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅτι γε
[38, 23]	ἔχοις νενοσηκὸς ἢ καὶ ἀπολωλός,	ποίαν	δὲ ψυχὴν ἀδικωτέραν ἢ καὶ
[38, 44]	νῦν, ἐπειδὴ τἀναντία αὐτῶν πάντα	ποιεῖ,	δικαιότατα ἂν ἐν ἐχθροῦ μέρει
[38, 26]	καὶ εὐδαιμονίαν ἀεὶ καὶ πανταχοῦ	ποιεῖ.	καὶ ταῦθ´ ὁ Κάμιλλος ἐννοήσας
[38, 8]	ἄνδρα, τῷ κρύφα σφᾶς τοῦτο	ποιεῖν,	ἀλλὰ τά γε ἔθνη αὐτῶν
[38, 14]	ἧσπερ καὶ τὰ τοιαῦτά σφισι	ποιεῖν	ἐξὸν ἐγίγνετο, προσετετάχει, καὶ μετὰ
[38, 11]	ἢ καὶ παραχρῆμα πάντως αὐτὸ	ποιεῖν.	θυμῷ μὲν δὴ οὐδὲν ἐχαρίζετο,
[38, 11]	ἀντίπαλον ἐκ τούτου οὐδένα ἑαυτῷ	ποιεῖν.	καὶ διὰ τοῦτο τοῖς τε
[38, 3]	χρῆσθαι καὶ μηδὲν ἔξω αὐτῆς	ποιεῖν.	καὶ ἐμέλλησε μὲν ἐπὶ τούτοις
[38, 24]	ἑκούσιόν τινα ἢ μὴ τοῦτο	ποιεῖν·	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ὁ ἄκων
[38, 15]	καὶ μᾶλλον ὑπ´ εὐνοίας τοῦτο	ποιεῖν	πιστευθῇ, ὑποστρατήγῳ οἱ χρήσεσθαι ὑπισχνεῖτο,
[38, 20]	σε σπουδὴν ἰδιωτέραν περὶ αὐτὰ	ποιεῖσθαι,	ἀλλὰ ὑπό τε τῆς γλώττης
[38, 46]	τῆς νίκης ἐκ τῶν προκατειργασμένων	ποιεῖσθαι.	καὶ μέντοι καὶ τῶν Γαλατῶν
[38, 24]	τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ ἐκεῖνον ἡμᾶς	ποιεῖσθαι.	~ταῦτα μὲν δὴ τοιαῦτά ἐστιν,
[38, 26]	βίον, ἅτε μήτε βελτίους σφᾶς	ποιῆσαι	δυνάμενος μήτε συναπολέσθαι σφίσιν ὑπομένων,
[38, 40]	πρὶν φθάσαντας τὴν ἐκείνου κακῶς	ποιῆσαι·	οὐ Περσεύς, οὐκ Ἀντίοχος, οὐ
[38, 44]	ὁμολογούντων ἡμῖν εἶναι ἐτόλμησέ ποτε	ποιῆσαι,	ταῦτ´ ἐκεῖνος ἔν τε τοῖς
[38, 10]	συμμάχους τοὺς ἐν τῇ Μυσίᾳ	ποιήσας	ἡττήθη πρὸς τῇ τῶν Ἰστριανῶν
[38, 25]	τῶν προσταχθέντων σοι ὑπ´ αὐτῆς	ποιήσας,	οἴκοι μένειν ἀδικήσας ἢ κατορθώσας
[38, 31]	ὥστε μηδένα μετάμελον τῆς ἀναστάσεως	ποιήσασθαι.	καί τινας {μὲν} καὶ ἑτέρους
[38, 30]	ὅπως ῥᾷον ὅσα ἔπραττε κατορθώσῃ,	ποιήσασθαι,	καὶ τὸν Πτολεμαῖον τὸν τότε
[38, 40]	ἐκείνων χώρᾳ τοὺς προγόνους ἡμῶν	ποιήσασθαι,	οὔτε οἱ Ἠπειρῶται πρὶν ἐς
[38, 48]	αὐταῖς προσεῖχε ὁπότε τοιοῦτό τι	ποιήσειαν)	οὐχ ἁπάσῃ εὐθὺς τῇ δυνάμει,
[38, 15]	οὐ κατὰ γνώμην αὐτοῦ ἐδόκει	ποιήσειν.	τόν τε Γαβίνιον ἄντικρυς, ἅτε
[38, 37]	τὴν ὑπὲρ τῆς πατρίδος προθυμίαν	ποιήσησθε,	καὶ ἐκείνους πάνθ´ ἃ προσήκει
[38, 41]	οὔτ´ ἀδίκως οὔτ´ ἀπροφυλάκτως αὐτὸν	ποιησόμεθα.	~καί μοι εἴ τις ὑμῶν
[38, 19]	καὶ διαφοραὶ πολλαὶ καὶ δυνάμεις	ποικίλαι	εἰσίν, ὥστ´ οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ
[38, 23]	σώματι οὔτε τῇ ψυχῇ λυμαίνεται.	ποῖον	μὲν γὰρ ἂν σῶμα εἰπεῖν
[38, 24]	ἑτοίμως τὰ δ´ ἄκοντες χαλεπῶς	ποιοῦμεν,	εὐθεράπευτον· ἐὰν γάρ τοι πάντα
[38, 13]	ἐξ ἄλλων τινῶν, ὥσπερ εἶπον,	ποιουμένης,	τὸ μέγιστον κῦρος ἡ ἐκ
[38, 49]	καὶ καταβαλεῖν τὸν ἀνθεστηκότα ἀγῶνα	ποιούμενοι.	καὶ πολλοὶ καὶ τῆς τῶν
[38, 22]	τὰ ἡμερινὰ ἔργα τῶν νυκτερινῶν	ποιούμενον.	οὕτω δὲ δὴ τούτων ἐχόντων
[38, 17]	σκήψεις δέ τινας ἄλλοτε ἄλλας	ποιούμενος	καὶ ἀποδημίας συχνὰς ἐπίτηδες στελλόμενος
[38, 42]	τι ἐπιχειροῦντας οὐκ ἐφ´ οἷς	ποιοῦσι	μόνον ἀλλὰ καὶ ἐφ´ οἷς
[38, 26]	τοῖς ἄλλοις ἑκάτερα δοκεῖν εἶναι	ποιοῦσιν	οἷα αὑτοῖς εἶναι παρασκευάζουσι. ~καὶ
[38, 26]	τοῦτο δὲ ἂν μὲν ἐθελονταὶ	ποιῶμεν,	οὐ λυπησόμεθα, ἂν δὲ ἄκοντες,
[38, 40]	ἐγένετο ὅτι, κἂν ταῦτα μὴ	ποιῶμεν,	οὔτε τις ἡμῖν ἐπιβουλεύσει καὶ
[38, 31]	ἀπέστειλε. ~ταῦτα μὲν ἐν τῇ	πόλει	ἐγίγνετο· Καῖσαρ δὲ εὗρε μὲν
[38, 10]	ἡττήθη πρὸς τῇ τῶν Ἰστριανῶν	πόλει	πρὸς τῶν Σκυθῶν τῶν Βασταρνῶν,
[38, 4]	πρώτους τε ὁμολογουμένως ἐν τῇ	πόλει	τότε ὄντας καὶ μέγιστον παρὰ
[38, 8]	διέταττε πάντα καθάπαξ τἀν τῇ	πόλει,	ὡς καὶ μόνος αὐτῆς ἄρχων·
[38, 33]	ὅθεν ἐξανέστησαν ἐπανῆλθον, κἀνταῦθα τὰς	πόλεις	ἀνορθώσαντες ᾤκησαν· οἱ δὲ οὐκ
[38, 40]	τὴν χώραν κατέτρεχον τάς τε	πόλεις	ἐπόρθουν καὶ παρ´ ὀλίγον καὶ
[38, 31]	τάς τε κώμας καὶ τὰς	πόλεις	σφῶν ἁπάσας ἔκαυσαν ὥστε μηδένα
[38, 41]	τρεφώμεθα, οὐδ´ ἵνα τάς τε	πόλεις	τὰς συμμαχίδας καὶ τὴν χώραν
[38, 40]	λέγῃ τις ὅτι οὐ χρὴ	πολεμεῖν	ἡμᾶς, οὐδὲν ἄλλο φησὶν ἢ
[38, 45]	γὰρ ἂν ἕλοιτο ἐκείνῳ συμμαχήσας	πολεμῆσαι	ἡμῖν, μηδὲν ὑφ´ ἡμῶν λελυπημένος;
[38, 31]	τὰ μάλιστα ἐπεθύμει, πάντα καὶ	πολεμῆσαι	καὶ κατορθῶσαι. Ἐλουήτιοι γὰρ πλήθει
[38, 41]	στρατοπέδοις ὁπλίσας, εἰ μὴ καὶ	πολεμῆσαι	πάντως ἡμᾶς δεήσειν ἐνόμιζεν; οὐ
[38, 32]	σφισιν, ὅπερ εὔδηλον ἦν ἐσόμενον,	πολεμῆσαι.	προσπεσὼν οὖν διὰ ταῦτα τοῖς
[38, 45]	ὅτι μὲν δικαιότατα ἂν αὐτῷ	πολεμήσαιμεν,	οὐδένα ἀμφισβητήσειν οἴομαι· ὅτι δὲ
[38, 39]	(οὕτω γὰρ μόνως οὐκ ἀεὶ	πολεμήσομεν)	τοῖς τε δεομένοις τῶν συμμάχων
[38, 46]	φρονοῦσιν, ἀλλ´ ἔγωγε καὶ ὣς	πολεμήσω,	οὐδὲ ἐγκαταλείψω ποτὲ τὴν τάξιν
[38, 41]	ἐποίησαν ἐφ´ ἡμῖν τὸ τίσι	πολεμητέον	εἶναι διαγνῶναι καταλιπόντες καὶ μὴ
[38, 47]	καὶ οἱ σύμμαχοι οἵ τε	πολέμιοί	σφων οἱ ἐκείνῃ πάντες ἦσαν,
[38, 31]	μὲν οὐδὲν ἐν τῇ Γαλατίᾳ	πολέμιον,	ἀλλὰ ἀκριβῶς πάντα ἡσύχαζεν, οὐ
[38, 42]	ὥστ´ ἀντὶ φίλου καὶ συμμάχου	πολέμιος	ἡμῖν γενέσθαι, σκοπείτω τοῦθ´, ὅτι
[38, 17]	καὶ ἡ οἰκία ὥσπερ τινὸς	πολεμίου	κατεσκάφη, τό τε ἔδαφος αὐτῆς
[38, 35]	λέγειν, καὶ ταῦτ´ ἐς τοὺς	πολεμίους	μέλλοντα ἐκφοιτήσειν, καὶ ἔδεισε μή
[38, 41]	πρὸς εἰδότας καὶ προπαρεσκευασμένους τοὺς	πολεμίους	οὐκ ἂν ὁμοίως ἐπιτηδείως προσηνέχθησαν·
[38, 41]	ὑπήκοον περιιόντες χαλεπώτεροι καὶ τῶν	πολεμίων	αὐτοῖς γιγνώμεθα, (οὐδ´ ἂν εἷς
[38, 39]	τοῖς ἀεί τι παρακινοῦσι τῶν	πολεμίων	μὴ ἐπιτρέπωμεν (οὕτω γὰρ οὐδεὶς
[38, 41]	οἰκείαν φυλάξωμεν, ἵνα τὴν τῶν	πολεμίων	πορθήσωμεν, ἵν´ ἄξιόν τι καὶ
[38, 41]	λογισάσθω τοῦθ´, ὅτι πάντες οἱ	πόλεμοι	ὅσοι πώποτε γεγόνασιν ἡμῖν, οἱ
[38, 37]	ὡς οὐ προσήκοντα τόνδε τὸν	πόλεμον	ἀνῃρήμεθα, καὶ τοὺς ἄλλους προσστασιάζοντας,
[38, 40]	χώρας αὐτῶν ἀπετεμόμεθα, οὐκέτ´ οὐδένα	πόλεμον	ἀπ´ αὐτῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ,
[38, 34]	~οὕτω μὲν δὴ τὸν πρῶτον	πόλεμον	ὁ Καῖσαρ ἐπολέμησεν, ἀρξάμενος δὲ
[38, 35]	ἄγρια προσοισόμενοι. καὶ ἐθρύλουν ὅτι	πόλεμον	οὔτε προσήκοντα οὔτε ἐψηφισμένον διὰ
[38, 40]	τῶν ὅρων ἐκστρατεῦσαι καὶ τὸν	πόλεμόν	σφισι περιστῆσαι, καί τινα καὶ
[38, 41]	καταλιπόντες καὶ μὴ αὐτοὶ τὸν	πόλεμον	ψηφισάμενοι. οἱ μὲν γὰρ οὔτ´
[38, 39]	ζηλοῦται καὶ φθονεῖται, κἀκ τούτου	πόλεμος	ἀίδιός ἐστιν ἅπασι τοῖς καταδεεστέροις
[38, 17]	μὴ καὶ ἐμφύλιος ἐκ τούτου	πόλεμος	γένηται, τότε δὴ καὶ ἄκων
[38, 41]	ἐν τούτῳ καὶ οὗτος ὁ	πόλεμος	καὶ πᾶς ὁστισοῦν ἄλλος καὶ
[38, 47]	ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν. ὅ τε οὖν	πόλεμος	συνερρώγει, καὶ μετέωροι οὐ μόνον
[38, 41]	κριταὶ ἅμα καὶ λειτουργοὶ τοῦ	πολέμου	γιγνόμενοι, καὶ προσέτι καὶ ἐπ´
[38, 39]	σώζεται) καὶ τὰ ἔργα τοῦ	πολέμου	διὰ κινδύνων ἀσκῶμεν (οὕτω γὰρ
[38, 34]	δὲ δὴ τὴν ἐκ τοῦ	πολέμου	δόξαν καὶ τὴν ἀπ´ αὐτῆς
[38, 34]	ἐξοργιεῖν κἀκ τούτου πρόφασιν τοῦ	πολέμου	καὶ μεγάλην καὶ εὐπρεπῆ λήψεσθαι
[38, 31]	διεγένετο, ἀλλὰ αὐτομάτου τὸ πρῶτον	πολέμου	τινὸς αὐτῷ συμβάντος ἕτερος συνηνέχθη,
[38, 41]	ὅτι μήτε ἐξήτασται περὶ τοῦ	πολέμου	τούτου παρὰ {τε} τῇ βουλῇ
[38, 40]	πατρίδι ἡμῶν ἐπιβουλεύειν πρὶν τοὺς	πολέμους	ἐν τῇ ἐκείνων χώρᾳ τοὺς
[38, 37]	τὰς στρατείας ὀκνοῦντες, οὐδὲ τοὺς	πολέμους	φεύγοντες, οὐδὲ τὰς ῥᾳθυμίας διώκοντες
[38, 40]	οἱ δὲ ἐκ περιουσίας τῷ	πολέμῳ	καὶ κατὰ τῶν ἀλλοτρίων χρώμενοι
[38, 36]	τὰς ὠφελίας τὰς ἀπὸ τῶν	πολέμων	περιγιγνομένας πάρεσμεν, πῶς ἂν ἢ
[38, 14]	τε ὑπάτοις τὴν φυλακὴν τῆς	πόλεως,	δι´ ἧσπερ καὶ τὰ τοιαῦτά
[38, 16]	πολὺς ἐνέκειτο, καὶ ἐκ τῆς	πόλεως	ἐξήλασε, τῷ τε Ὁρτησίῳ καὶ
[38, 1]	τὴν τροφὴν ἔχειν μήτε τῆς	πόλεως	οἴκοθέν τι δαπανωμένης μήτε τῶν
[38, 37]	τὰς ῥᾳθυμίας διώκοντες τηλικαύτην τὴν	πόλιν	ἐποίησαν, ἀλλὰ ταῖς γνώμαις πάντα
[38, 34]	δὴ Οὐεσοντίωνα, τὴν τῶν Σηκουανῶν	πόλιν,	εὐθύς, καὶ πρὶν αἰσθέσθαι τινά,
[38, 37]	τὸ κατ´ ἀρχὰς γενόμενοι καὶ	πόλιν	οὐδεμίαν ἧς οὐκ ἐλάττω τὸ
[38, 33]	ὅτι σπανίσας τῶν ἐπιτηδείων πρὸς	πόλιν	τινὰ ἔξω τῆς ὁδοῦ οὖσαν
[38, 36]	ἐστι, καὶ ἀσφαλέστατος εἶναι δοκεῖ,	πόλις	δέ, ἄλλως τε καὶ ἀρχὴν
[38, 25]	γὰρ πάντα τὰ καθήκοντα τοῖς	πολίταις	συνεβούλευσας καὶ ἔπραξας, οὐκ ἰδιωτεύων
[38, 28]	παντὶ μὲν ἀνδρὶ πάσῃ δὲ	πολιτείᾳ	ἁρμοδιώτατον, καὶ ἡ φυγὴ φέρει
[38, 12]	εἶναι ἄνδρα πάμπολυ ἐν τῇ	πολιτείᾳ	διὰ τὴν τῶν λόγων δεινότητα
[38, 29]	σπουδάσῃς καὶ τὴν ἐν τῇ	πολιτείᾳ	λαμπρότητα ζηλώσῃς, δυσχερὲς μὲν οὐδὲν
[38, 22]	ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ τῆς	πολιτείας	καὶ λέγων καὶ πράττων διετέλεις.
[38, 37]	ἡγούμενοι. τοιγαροῦν ἐκ τούτων τῶν	πολιτευμάτων	αὐτοί τε, ὀλίγιστοι τὸ κατ´
[38, 14]	ἀλλὰ κατὰ πάντων ἁπλῶς τῶν	πολίτην	τινὰ ἄνευ τῆς τοῦ δήμου
[38, 47]	εἶχεν. οὕτω δὲ δὴ τὰ	πολιτικὰ	στρατόπεδα πρὸς τὴν τῶν καταλόγων
[38, 28]	ἀλλ´ ὅτι καὶ ἐν τοῖς	πολιτικοῖς,	ἐπείπερ ἐχρῆν, ἱκανῶς ἐξήτασαι, ἵνα
[38, 6]	ἀλλ´ ἐκεῖνός τε οὕτω τῶν	πολιτικῶν	ἐξέστη καὶ οἱ δήμαρχοι οἱ
[38, 1]	αὐτά, ἅτε καὶ τοῖς τῶν	πολιτῶν	κινδύνοις πεπορισμένα, ἐς αὐτοὺς ἐκείνους
[38, 1]	τό τε γὰρ πλῆθος τῶν	πολιτῶν	ὑπέρογκον ὄν, ἀφ´ οὗπερ καὶ
[38, 5]	ὁ ὅμιλος ἔχρῃζεν, ἄλλα τε	πολλὰ	ἀνατιμῶν τε καὶ ἀποσεμνύνων ἑαυτὸν
[38, 38]	ὥστε μὴ ἐπ´ αὐτοὺς στρατεῦσαι,	πολλὰ	Ἀντίοχος, πολλὰ οἱ παῖδες αὐτοῦ
[38, 1]	ἀγορασθῆναι ἐκέλευσε. χρήματά τε γὰρ	πολλὰ	ἀπό τε τῆς λείας ἣν
[38, 20]	γὰρ οὐδὲ πατρῷά σοι τὰ	πολλὰ	αὐτῶν γέγονεν, ὥστε σε σπουδὴν
[38, 10]	αὐτῆς, καὶ τὸ ἔνσπονδον εἰργάσατο,	πολλὰ	δὲ καὶ ἀντέπαθε. τά τε
[38, 38]	πολλὰ μὲν ἐβεβαιώσαντο τῶν προϋπαρχόντων,	πολλὰ	δὲ καὶ προσεκτήσαντο. τί γὰρ
[38, 7]	ἐβεβαίωσεν, ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλα	πολλὰ	διενομοθέτησε μηδενὸς ἐναντιουμένου. οὐδὲ γὰρ
[38, 30]	φιλονεικίαι καὶ τραύματα ἀπ´ αὐτῶν	πολλὰ	ἑκατέροις ἐγίγνετο. πρὶν δὲ ἢ
[38, 25]	ἠδικηκὼς τὴν πατρίδα ἀλλὰ καὶ	πολλὰ	εὐηργετηκὼς ἠτίμωσαί τε καὶ ἐξελήλασαι,
[38, 20]	οἱ ναύκληροι πάνυ χαλεπῶς φέρουσι	πολλὰ	ζημιούμενοι· λογίζεσθαι γάρ, οἶμαι, φρονίμως
[38, 16]	ὅτε πρῶτον ἠδυνήθη (τὰ γὰρ	πολλὰ	ἠρρώστει) καὶ πυθομένου τοῦ Κλωδίου
[38, 34]	γὰρ ὁ βάρβαρος τοῖς ἐπιτάγμασι	πολλὰ	καὶ δεινὰ ἀπεκρίνατο, ὥστε τὸν
[38, 13]	ὥστε τὰ μὲν ἄλλα οἰωνίσματα	πολλὰ	καὶ καθ´ ἑκάστην πρᾶξιν, ἐκεῖνο
[38, 21]	γάρ, ἅτε καὶ σάρκινον ὄν,	πολλὰ	μὲν ἄτοπα ἐν ἑαυτῷ ἔχει,
[38, 38]	κτᾶται τὰ ἀγαθὰ καὶ σώζεται,	πολλὰ	μὲν ἐβεβαιώσαντο τῶν προϋπαρχόντων, πολλὰ
[38, 10]	τοῦ Ἀντωνίου ἀπολογίᾳ. οὗτος γὰρ	πολλὰ	μὲν καὶ δεινὰ καὶ τὸ
[38, 38]	ἐπ´ αὐτοὺς στρατεῦσαι, πολλὰ Ἀντίοχος,	πολλὰ	οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἔγγονοι
[38, 40]	ἐμένομεν, πολλάκις αὐτὰς ὑπερέβησαν καὶ	πολλὰ	τῆς Ἰταλίας ἐπόρθησαν· ἐπεὶ δὲ
[38, 19]	καὶ τῶν λόγων καὶ διαφοραὶ	πολλαὶ	καὶ δυνάμεις ποικίλαι εἰσίν, ὥστ´
[38, 37]	ἂν παρ´ ὑμῶν ἰδίᾳ καὶ	πολλάκις	ἀκούοντες αὐτὰ ὠφεληθεῖεν ἢ παρ´
[38, 29]	τοὺς φιλτάτους καὶ τοὺς συγγενεστάτους	πολλάκις	ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀντικαταλλάσσονται. ~καὶ
[38, 40]	μὲν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων ἐμένομεν,	πολλάκις	αὐτὰς ὑπερέβησαν καὶ πολλὰ τῆς
[38, 45]	ἄλλων τῶν ὁμοφύλων αὐτῷ, οὓς	πολλάκις	μὲν καὶ πρότερον, ῥᾷστα δὲ
[38, 1]	αὐτῷ ὦσι, πράττειν, εἶπέ σφισι	πολλάκις	ὅτι οὔτε γράψοι τι ὃ
[38, 7]	τελωνίαι δι´ αὐτῶν ἐγίγνοντο, καὶ	πολλάκις	τῆς βουλῆς δεηθέντες ὅπως ἐκδικίας
[38, 17]	γὰρ αὐτῶν ἐγεγόνει, καὶ ἐλπίδα	πολλὴν	ἔν τε τοῖς δήμοις καὶ
[38, 21]	μὲν ἄτοπα ἐν ἑαυτῷ ἔχει,	πολλῆς	δὲ ἐπικουρίας παρὰ τοῦ δαιμονίου
[38, 18]	ἄν σε προσεδόκησα οὕτω μαλακισθήσεσθαι,	πολλῆς	μὲν παιδείας καὶ παντοδαπῆς μετεσχηκότα,
[38, 50]	καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς ὄντες ἔπιπτον,	πολλοὶ	δὲ καὶ πρὶν πεσεῖν ἀπέθνησκον·
[38, 13]	δὲ τὰ λεγόμενα. ἐπεὶ οὖν	πολλοὶ	ἐμποδίζειν ἢ νόμων ἐσφορὰς ἢ
[38, 15]	σωθήσεσθαι. τῶν τε γὰρ ἄλλων	πολλοὶ	καὶ ᾐδοῦντο αὐτὸν καὶ ἐτίμων,
[38, 49]	τὸν ἀνθεστηκότα ἀγῶνα ποιούμενοι. καὶ	πολλοὶ	καὶ τῆς τῶν βραχυτέρων ξιφῶν
[38, 50]	καὶ ἔκοπτον αὐτούς. κἀκ τούτου	πολλοὶ	μὲν εὐθὺς ἅτε καὶ μιᾶς
[38, 35]	ὅτι καὶ ἕτεροι τῶν Κελτῶν	πολλοὶ	οἱ μὲν διαβεβήκασιν ἤδη τὸν
[38, 39]	κινδύνων τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν φυλάττειν.	πολλοί	{τε} γὰρ ἐπιβουλεύουσιν αὐτῇ· πᾶν
[38, 16]	κοινῇ συμφορᾷ μεταβαλεῖν παρῄνεσε. καὶ	πολλοὶ	τοῦτο καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ
[38, 7]	κατὰ τὸ ἀνθρώπειον, ὑφ´ οὗ	πολλοὶ	ὑπισχνοῦνταί τέ τι καὶ ἀπειλοῦσι
[38, 13]	ἐστιν εἰπεῖν, ὅπως σαφέστερος τοῖς	πολλοῖς	γένηται. τῆς γὰρ μαντείας τῆς
[38, 18]	μὲν παιδείας καὶ παντοδαπῆς μετεσχηκότα,	πολλοῖς	δὲ καὶ συνηγορηκότα. καὶ ὃς
[38, 11]	ἵνα καὶ λυθείη. κἀκ τούτου	πολλοῖς	μὲν καὶ τῶν μεγάλα αὐτὸν
[38, 11]	οὐδὲν ἔτι κακουργήσειν αὐτοὺς ἐπίστευε·	πολλοὺς	δὲ καὶ ἐπὶ πλεῖον τοῦ
[38, 11]	οὐδέν, καίπερ ὑπατεύων. τοὺς γὰρ	πολλοὺς	ἔλεγε συχνὰ καὶ μάταια ἐξεπίτηδες
[38, 35]	καλὸν ἐνόμιζεν εἶναι τοιαῦτα πρὸς	πολλοὺς	λέγειν, καὶ ταῦτ´ ἐς τοὺς
[38, 20]	ψυχὴν λυπῇ τι καὶ δάκνῃ·	πολλῷ	γὰρ πλεῖον αἱ ἐκείνης φροντίδες
[38, 38]	εἰ τοσαῦτα παραδεξάμενοι μηδὲν ἐπικτήσαιντο,	πολλῷ	πλείω καὶ μείζω προσκατειργάσαντο. τί
[38, 25]	καὶ τῆς δόξης σοι μέλει,	πολλῷ	που αἱρετώτερόν ἐστι μηδὲν ἀδικήσαντά
[38, 21]	τοῦτ´ αὐτῇ συννοσεῖν) ἐγὼ μέντοι	πολλῷ	ῥᾷον οἴομαι εἶναι τῆς εὐεξίας
[38, 9]	τὸ οἴκημα ἐσέπεσε, κἀνταῦθα οὐ	πολλῷ	ὕστερον ἐδολοφονήθη· ~ὕποπτός τε οὖν
[38, 7]	στρατηγίᾳ, ἣν μετὰ ταῦτα οὐ	πολλῷ	ὕστερον ἔσχε, μηδαμοῦ τῆς τῶν
[38, 20]	οὔτε τῆς τῶν ἐπιτηδείων εὐπορίας·	πολλῶν	γὰρ ἀπεστέρημαι. καὶ ὅς καὶ
[38, 40]	τε τοὺς κεκτημένους τινὰ ὑπὸ	πολλῶν	ἐπιβουλεύεσθαι, καὶ προσήκει τὰς ἐπιθέσεις
[38, 1]	ἀλλὰ καὶ τιμὴν καὶ ἀρχὴν	πολλῶν	προσλαμβανόντων. τὴν δὲ χώραν τήν
[38, 49]	καὶ τῷ μεγέθει τῶν σωμάτων	πολὺ	αὐτῶν ὑπερέχοντες. οὐ μέντοι καὶ
[38, 30]	ἐγένετο, οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ	πολὺ	ἔφυγεν, ἀλλὰ καὶ ὑπ´ αὐτοῦ
[38, 39]	συμμάχων ἀπροφασίστως ἐπικουρῶμεν (οὕτω γὰρ	πολὺ	πλείους ἕξομεν) καὶ τοῖς ἀεί
[38, 45]	ἡμῖν χεῖρας ἔχοντα, πάσχειν δὲ	πολὺ	πλείω, ἅτε καὶ μεγάλα καὶ
[38, 33]	Καίσαρος, ἀπό τε τοῦ πεζοῦ	πολὺ	προδραμοῦσαν καὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας αὐτῶν
[38, 36]	τῶν ἱππέων ὄντες, καὶ πλῆθος	πολὺ	στρατιωτῶν χρήματά τε ἄφθονα λαβόντες,
[38, 16]	οὕτως ἀπατηθεὶς παρεσκευάζετο ὡς καὶ	πολὺ	τῶν ἐχθρῶν ὑπεροίσων. πρὸς γὰρ
[38, 31]	καὶ χώραν οὐκ αὐτάρκη τῇ	πολυανθρωπίᾳ	σφῶν ἔχοντες, μέρος μέν τι
[38, 15]	αὐτῷ γενόμενος καὶ συστρατεύσας ἐπὶ	πολὺν	χρόνον, οὐδὲν ὅ τι οὐ
[38, 40]	ὑπαρχόντων οἱ φόβος ἰσχυρῶς τοῦ	πολυπραγμονεῖν	τὰ μὴ προσήκοντα αὐτὸν ἀποτρέπει)
[38, 25]	ἀλλ´ ὑπατεύων, οὐδ´ ἰδίᾳ τι	πολυπραγμονῶν	ἀλλὰ τοῖς τῆς βουλῆς δόγμασι
[38, 16]	καὶ ἕνα τινὰ αὐτῶν, ὡς	πολὺς	ἐνέκειτο, καὶ ἐκ τῆς πόλεως
[38, 9]	τόν τε Καίσαρα καὶ τὸν	Πομπήιον	διὰ Λουκίου τινὸς Οὐεττίου ἐπεχείρησαν
[38, 14]	ἀντιστασιωτῶν, καὶ μάλιστα τόν τε	Πομπήιον	καὶ τὸν Καίσαρα ἅτε μηδὲ
[38, 30]	ἐξήρπασε καὶ ἀφῆκε, καὶ τὸν	Πομπήιον	τόν τε Γαβίνιον ἀγανακτήσαντας ἐπὶ
[38, 4]	ἐναντιωθῇ οἱ, τὸν δὲ δὴ	Πομπήιον	τόν τε Κράσσον καίπερ ἰδιωτεύοντας
[38, 17]	τε γὰρ ἄλλα καὶ τὸν	Πομπήιον	φανερῶς προεπηλάκιζε) κωλυθεὶς δὲ ὑπό
[38, 30]	ὀργισθεὶς γὰρ διὰ ταῦθ´ ὁ	Πομπήιος,	ἄλλως τε καὶ ὅτι τῇ
[38, 1]	τε τῆς λείας ἣν ὁ	Πομπήιος	εἰλήφει καὶ ἀπὸ τῶν φόρων
[38, 9]	καὶ ὣς μή τι ὁ	Πομπήιος	ἐν τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ, ἐπειδὴ
[38, 5]	ἐπαινέται γίγνοιντο. ~ὅ τε οὖν	Πομπήιος	μάλα ἀσμένως οὐκ ἐγώ" ἔφη
[38, 5]	γενομένου δὲ τούτου ἐπαρθεὶς ὁ	Πομπήιος,	ὅτι τῆς παρ´ ἑαυτοῦ ἐπικουρίας,
[38, 15]	Κλωδίῳ γένηται. ὁ δὲ δὴ	Πομπήιος	τούτου μὲν αὐτόν, τό τε
[38, 17]	τοῦ πλήθους ἔπρασσε. καὶ ὁ	Πομπήιος	ὑπισχνεῖτο μὲν αὐτῷ τὴν ἐπικουρίαν,
[38, 5]	ἀναλήψομαι. ταῦθ´ οὕτως ὑπὸ τοῦ	Πομπηίου	λεχθέντα καὶ Κράσσος ἐπῄνεσεν. ὥστ´
[38, 12]	ἐκποιηθῇ, συμπράττοντος αὐτῷ καὶ τοῦ	Πομπηίου	μετέστησεν, ἔπειτα δὲ δήμαρχον εὐθὺς
[38, 7]	μὲν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τοῦ	Πομπηίου	πάντα, μήτε τοῦ Λουκούλλου μήτ´
[38, 30]	ἀλλὰ καὶ ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ	Πομπηίου	τοῦ μάλιστα αὐτὸν ἐκβαλόντος κατήχθη.
[38, 10]	τῷ τε Καίσαρι καὶ τῷ	Πομπηίῳ	γενόμενος ἐβεβαιώσατο τὴν ὑπόνοιαν ἐν
[38, 16]	ἔχειν ἔλεγε, τῷ δὲ δὴ	Πομπηίῳ	ἐπείσθη. καὶ ὁ μὲν οὕτως
[38, 1]	γε ἔλεγε, τῷ δὲ δὴ	Πομπηίῳ	καὶ τῷ Κράσσῳ τοῖς τε
[38, 15]	ἵν´ ἐκεῖνον ἀνυπόπτως ἀπατήσωσι, τῷ	Πομπηίῳ	προσέθετο. οὔτε γὰρ προϋπώπτευέ τι
[38, 9]	ἀνάγκῃ προσηταιρίσατο· τῷ μὲν γὰρ	Πομπηίῳ	τὴν θυγατέρα καίπερ ἄλλῳ τινὶ
[38, 9]	νῦν δέ, ὅτι τοῦτον τῷ	Πομπηίῳ	τὸ πραττόμενον δηλώσαντα ἀμυνόμενος ᾐτιᾶτο,
[38, 39]	ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ	πονεῖν	καὶ στρατεύεσθαι καὶ μετὰ κινδύνων
[38, 16]	καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ ἐκ	πονηροῦ	συνειδότος τὴν ἀποδημίαν πεποιῆσθαι δόξῃ,
[38, 38]	ἕκαστον ἐπεξιέναι τὴν Κρήτην, τὸν	Πόντον,	τὴν Κύπρον, τὴν Ἰβηρίαν τὴν
[38, 49]	ἐγένετο, καὶ αὐτοὶ τῷ αὐτῷ	πόνῳ	ἐπὶ πλεῖον συσχεθέντες μᾶλλον τῶν
[38, 5]	ἄλλοις τὴν ἐπικαρπίαν τῶν κοινῶν	πόνων	ἀποδοθῆναι. ταῦτ´ εἰπὼν ἐπεξῆλθέ τε
[38, 46]	εἰκῇ ἀναλίσκοντες καὶ τῶν ἀλλοτρίων	πόνων	μεταποιούμενοι, τήν τε λείαν {καὶ}
[38, 10]	καὶ τὰ τῶν πλησιοχώρων σφίσι	πορθήσας	οὐκ ἐτόλμησεν ἐπιόντας αὐτοὺς ὑπομεῖναι,
[38, 41]	φυλάξωμεν, ἵνα τὴν τῶν πολεμίων	πορθήσωμεν,	ἵν´ ἄξιόν τι καὶ τοῦ
[38, 42]	τοσαύτῃ ὑπεροψίᾳ κεχρημένος πῶς οὐ	πόρρωθεν	ἐξελήλεγκται μηδὲν δίκαιον μήτε φρονῶν
[38, 32]	τελευταίους ἐπακολουθοῦντας ἐν αὐτῷ τῷ	πόρῳ	διέφθειρε, τοὺς δὲ προκεχωρηκότας ἐς
[38, 43]	παρεσκεύασται. καίτοι καὶ αὐτὸ τοῦτο	πόσης	ὕβρεως καὶ πόσου προπηλακισμοῦ μεστόν
[38, 43]	αὐτὸ τοῦτο πόσης ὕβρεως καὶ	πόσου	προπηλακισμοῦ μεστόν ἐστιν; μεταπέμπεταί τινα
[38, 23]	διατριβὴ φύσει χρηστή, ἀλλ´ ὁποῖά	ποτ´	ἄν τις ἕκαστος ἡμῶν περὶ
[38, 50]	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι ἐς τὸν	ποταμὸν	ἐσβαίνοντες ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ καὶ
[38, 35]	δὲ καὶ ἐπ´ αὐτῷ τῷ	ποταμῷ	συνειλέχαται ὅπως ἐξαίφνης σφίσιν ἐπίθωνται,
[38, 11]	ὅτι τὸ μὲν οὐκ ἄν	ποτε	ἀγένητον τῆς κολάσεως ὑπερβολῇ πάντως
[38, 15]	Κλώδιος, ἅτε καὶ ἐν γένει	ποτὲ	αὐτῷ γενόμενος καὶ συστρατεύσας ἐπὶ
[38, 5]	τοῖς μετὰ τοῦ Μετέλλου συστρατευσαμένοις	ποτὲ	γῆν δοθῆναι ἐψηφίσατο. τότε μὲν
[38, 34]	ἠθέλησαν· τὸν γὰρ Ῥῆνον πάλαι	ποτὲ	διαβάντες τῆς τε χώρας αὐτῶν
[38, 17]	καὶ προσεπεκηρύχθη ἵν´ εἰ δή	ποτε	ἐντὸς αὐτῶν φανείη, καὶ αὐτὸς
[38, 40]	Ἰταλίας ἐπόρθησαν· ἐπεὶ δὲ ἐτολμήσαμέν	ποτε	ἔξω τε τῶν ὅρων ἐκστρατεῦσαι
[38, 49]	μακρότατον τοιουτοτρόπῳ μάχῃ χρησάμενοι ὀψέ	ποτε	ἐπεκράτησαν· τά τε γὰρ ξιφίδια
[38, 12]	τε καὶ τῶν κρατίστων ἀεί	ποτε	ἐπιχειρῶν καὶ τῇ παρρησίᾳ πρὸς
[38, 36]	ταῦθ´ οὕτω φρονοῦντες ἤλθομεν, τί	ποτε	καὶ ἀρχὴν ἐξεστρατεύσαμεν, ἀλλ´ οὐ
[38, 44]	θαυμάσητε εἰ αὐτὸς ἐγὼ πρότερόν	ποτε	καὶ ἐν τῇ βουλῇ καὶ
[38, 37]	μὲν ἴδια ὡς ἀλλότρια ἀεί	ποτε	παραβαλλόμενοι, τὰ δὲ δὴ τῶν
[38, 44]	τις ὁμολογούντων ἡμῖν εἶναι ἐτόλμησέ	ποτε	ποιῆσαι, ταῦτ´ ἐκεῖνος ἔν τε
[38, 46]	καὶ ὣς πολεμήσω, οὐδὲ ἐγκαταλείψω	ποτὲ	τὴν τάξιν ἣν ἐτάχθην ὑπὸ
[38, 31]	καὶ διασπασθέντες εὐεπιβουλευτότεροι τοῖς λυπηθεῖσί	ποτε	ὑπ´ αὐτῶν γένωνται, πάντες δὲ
[38, 7]	τοῦ νόμου (τοῦτο γὰρ ἀρξάμενόν	ποτε,	ὥσπερ εἶπον, καὶ ἐπὶ τῶν
[38, 25]	τῆς δόξης σοι μέλει, πολλῷ	που	αἱρετώτερόν ἐστι μηδὲν ἀδικήσαντά σε
[38, 50]	ᾗπερ καὶ μόνον ἁλωτοὶ οἷά	που	γυμναῖς αὐταῖς μαχόμενοι ἦσαν, ἐφικνεῖσθαι,
[38, 41]	ἡμᾶς δεήσειν ἐνόμιζεν; οὐ γάρ	που	ἵνα μάτην τρεφώμεθα, οὐδ´ ἵνα
[38, 48]	ὑστεραίᾳ παραταξαμένων τῶν Ῥωμαίων, ὅπερ	που	καθ´ ἡμέραν ἐποιοῦντο, ἀντεπεξήγαγε. ~καὶ
[38, 36]	τοῖς ἰδίοις κατεμείναμεν; καὶ γάρ	που	καὶ ἄμεινον ἦν μηδ´ ὑποστῆναι
[38, 18]	βραχύτατον αὐτοῦ μεταλήψομαι. οὐ γάρ	που	καὶ ἀπαξιώσεις παραμυθίου τινὸς παρ´
[38, 24]	θῇ τις εἶναι. καὶ γάρ	που	καὶ ἀρχαῖος λόγος καὶ μάλα
[38, 9]	ἄλλοι ἄλλα διεθρύλουν· οὐ γάρ	που	καὶ διηλέγχθη τι, ἀλλὰ ἐς
[38, 2]	ὑπώπτευον γὰρ αὐτόν, ἐφ´ ᾧπέρ	που	καὶ ἐγίγνετο, τό τε πλῆθος
[38, 12]	τῆς τε βουλῆς, παρ´ οἷσπερ	που	καὶ ὁ Κικέρων πλεῖστος ἐφέρετο,
[38, 29]	πρὸς τοὺς ἐχθρῶς διακειμένους, ὥσπερ	που	καὶ πεπείρασαι. οἱ γὰρ δυναστείας
[38, 31]	διαβῆναι καὶ πρὸς ταῖς Ἄλπεσί	που	κατοικισθῆναι. καὶ ἐπειδὴ ὁ Καῖσαρ
[38, 25]	καὶ ἀναγκαῖόν ἐστιν. οὐ γάρ	που	μᾶλλον ἂν ἐθελήσαις τῷ τε
[38, 18]	οὐδὲν δύναται καίριον ἐννοῆσαι. ὅθεν	που	πάνυ καλῶς εἴρηται ὅτι ῥᾷον
[38, 19]	καὶ εὖ μάλα ἐρρωμένον, ὅπερ	που	πρῶτον κατὰ φύσιν ἀγαθόν ἐστιν
[38, 26]	Μακεδονίᾳ ἄν τε καὶ ἄλλοθί	που	τῆς οἰκουμένης ζῆν ἐθελήσῃς. οὐ
[38, 46]	ἐπ´ ὀλίγον ἀνθεῖ. ~πεπειραμένοις δέ	που	ὧν λέγω καὶ νενικηκόσιν ὑμῖν
[38, 6]	μὲν γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τούτοις	Πούπλιός	τις Οὐατίνιος δήμαρχος ἐς τὸ
[38, 15]	τούτου μὲν αὐτόν, τό τε	πρᾶγμα	ἀπόδρασιν ἄντικρυς ὀνομάζων καὶ ἐς
[38, 27]	γὰρ ἐν τεταραγμένοις καὶ ἀκαταστάτοις	πράγμασι	φερόμενοι μικρόν, μᾶλλον δὲ οὐδέν,
[38, 8]	καὶ ἀναγκαίου καὶ χρησίμου τοῖς	πράγμασιν	αὐτοῦ ὄντος, καὶ ἐσηγήσαντο ὅσα
[38, 11]	οὖν, ἅτε καὶ ἐν τοσούτοις	πράγμασιν,	ἐδικαίου, οὐ μὴν ὥστε καὶ
[38, 29]	φοβοῦμαι δέ, ἔς τε τὰ	πράγματα	ἀποβλέπων καὶ τὴν σὴν παρρησίαν
[38, 21]	τὸ περιττὸν καὶ φροντίδας καὶ	πράγματα	καὶ φθόνους ἔχειν ἡγοῦμαι. ἐπειδὴ
[38, 1]	εὑρήσει καὶ τῇ ἐσηγήσει τοῦ	πράγματος	ἠρκεῖτο, ὥς γε ἔλεγε, τῷ
[38, 48]	προχωρούντων οὖν οὕτως οἱ τῶν	πραγμάτων	σμικρόν τε ἔτι τῶν γυναικῶν
[38, 36]	οὐδ´ ἂν εἷς οὕτως εὖ	πράξειεν	ὥστε μὴ οὐ τῷ κοινῷ
[38, 42]	ἐπειδὰν ἔργου τινὸς ἐπιλάβηται, προσδοκῆσαι	πράξειν;	ὁ γὰρ ἐν οἷς μηδὲν
[38, 13]	οἰωνίσματα πολλὰ καὶ καθ´ ἑκάστην	πρᾶξιν,	ἐκεῖνο δὲ ἐσάπαξ ἐπὶ πάσῃ
[38, 42]	μηδὲν δίκαιον μήτε φρονῶν μήτε	πράσσων;	οὐ τοίνυν ἀπέχρησεν αὐτῷ τοῦτο,
[38, 40]	εὐπρεπῆ οἱ μηδὲν τῶν δεόντων	πράττειν	βουλόμενοι. εἰ δ´ ἀνάγκη τε
[38, 17]	τὰ τοῦ Κικέρωνος ἀνὰ πρώτους	πράττειν	ἐδόκουν, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκποδὼν ἐγεγόνει,
[38, 1]	καὶ δι´ ἀπεχθείας αὐτῷ ὦσι,	πράττειν,	εἶπέ σφισι πολλάκις ὅτι οὔτε
[38, 24]	τε εὖ καὶ τοῦ κακῶς	πράττειν	ἐστὶν ὅτι τὰ μὲν ἐθελονταὶ
[38, 30]	κάθοδον εὐθὺς διὰ τοῦ Νιννίου	πράττειν	ἤρξατο. καὶ ὃς ἐσήνεγκε μὲν
[38, 37]	τι ἢ τὸ τὰ δέοντα	πράττειν	νομίζοντες, μήτε δυστυχίαν ἄλλο τι
[38, 36]	τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τῆς πατρίδος	πράττειν,	οἱ δὲ δὴ πλείους ἐθελονταὶ
[38, 36]	τὰ κράτιστα καὶ προαιρεῖσθαι καὶ	πράττειν	προσήκει. δεῖ μὲν γὰρ καὶ
[38, 9]	ὅτι τοῦτον τῷ Πομπηίῳ τὸ	πραττόμενον	δηλώσαντα ἀμυνόμενος ᾐτιᾶτο, ὑπωπτεύθη μηδὲ
[38, 5]	προθύμως ἐπὶ τοὺς τἀναντία σφίσι	πράττοντας,	καὶ τῷ πλήθει παρῄνεσε προσδεηθῆναι
[38, 22]	τῆς πολιτείας καὶ λέγων καὶ	πράττων	διετέλεις. καὶ μὴν ὅτι καὶ
[38, 7]	τινὸς ᾠκειώσατο, πρῶτον μὲν τὰ	πραχθέντα	ὑπὸ τοῦ Πομπηίου πάντα, μήτε
[38, 17]	παρανομίαν τῶν περὶ τὸν Λέντουλον	πραχθέντων	κατεψηφίσατο, τὴν μέντοι τιμωρίαν τὴν
[38, 13]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ἢ ἐπέτρεπε	πραχθῆναί	τινα, καὶ ἐγίγνετο μηδενὸς ἔτι
[38, 16]	πλῆθος ἐσαγαγὼν πληγαῖς ἐπὶ τῇ	πρεσβείᾳ	διά τινων προπαρεσκευασμένων συνέκοψε. καὶ
[38, 16]	ἀθροισθεῖσί σφισι συνεγένοντο καὶ τὴν	πρεσβείαν	ὑπέστησαν, ἐπεκάλει. καὶ αὐτοὺς ὁ
[38, 41]	ἡσυχίαν ἀγόντων κινηθῇ καὶ ἐκ	πρεσβείας	τινὸς τὴν ἀρχὴν τῶν ἐγκλημάτων
[38, 16]	ἱππῆς συνελθόντες ἐς τὸ Καπιτώλιον	πρέσβεις	ὑπὲρ αὐτοῦ πρός τε τοὺς
[38, 38]	εἵλοντο, οὔτ´ αὐτῶν ἡμῶν οἱ	πρεσβύτεροι	οἱ καὶ νῦν ἔτ´ ὄντες,
[38, 34]	τῶν Σηκουανῶν πόλιν, εὐθύς, καὶ	πρὶν	αἰσθέσθαι τινά, προκατασχεῖν. ~κἀν τούτῳ
[38, 41]	ὑπ´ αὐτῆς τῆς χρείας προκαταλαμβάνεσθαι	πρὶν	αὐξηθῆναι. ἢ τίνος μὲν ἕνεκα
[38, 17]	τοῦ συνειδότος ἐθελοντὴς πεφευγώς, μετέστη.	πρὶν	δὲ δὴ ἀφορμῆσαι, ἔς τε
[38, 30]	ἀπ´ αὐτῶν πολλὰ ἑκατέροις ἐγίγνετο.	πρὶν	δὲ ἢ ἐς τοῦτο ἀφικέσθαι,
[38, 40]	ἡμῶν ποιήσασθαι, οὔτε οἱ Ἠπειρῶται	πρὶν	ἐς τὴν Ἑλλάδα αὐτοὺς περαιωθῆναι;
[38, 42]	καὶ τήν τε αὔξησιν αὐτῶν	πρὶν	καὶ βλαβῆναί τι προκαταλαμβάνειν, καὶ
[38, 11]	καὶ προποιῆσαί τι δεινὸν αὐτόν,	πρὶν	παθεῖν, ἐπιχειρῆσαι. οὐ γὰρ τῶν
[38, 50]	ὄντες ἔπιπτον, πολλοὶ δὲ καὶ	πρὶν	πεσεῖν ἀπέθνησκον· ὑπὸ γὰρ τῆς
[38, 40]	Περσεύς, οὐκ Ἀντίοχος, οὐ Μιθριδάτης,	πρὶν	τὰ αὐτὰ αὐτοὺς ἐργάσασθαι. καὶ
[38, 9]	προμηνυθεὶς γὰρ ἐκεῖνος καὶ συλληφθεὶς	πρίν	τι δρᾶσαι, κατεῖπεν αὐτῶν· καὶ
[38, 40]	τοῦ τῇ πατρίδι ἡμῶν ἐπιβουλεύειν	πρὶν	τοὺς πολέμους ἐν τῇ ἐκείνων
[38, 16]	καὶ οὐ πρότερόν γε μετεβάλοντο	πρὶν	τοὺς ὑπάτους σφίσι διὰ προγραφῆς
[38, 40]	καὶ ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν στρατεύσειν,	πρὶν	φθάσαντας τὴν ἐκείνου κακῶς ποιῆσαι·
[38, 38]	Εὐρώπης καταμεῖναι. ἀλλ´ οὔτε ἐκεῖνοι	πρό	τε τῆς δόξης καὶ πρὸ
[38, 48]	βαρβάρων ἀπηγόρευσάν σφισι θειάσασαι μηδεμίαν	πρὸ	τῆς νέας σελήνης μάχην συνάψαι.
[38, 38]	πρό τε τῆς δόξης καὶ	πρὸ	τοῦ μεγέθους τῆς ἀρχῆς ἀργεῖν
[38, 12]	εἰπεῖν ἃ μηδεὶς ἄλλος, καὶ	πρὸ	τοῦ χρηστὸς εἶναι δοκεῖν, θηρώμενος.
[38, 36]	δὲ δήμῳ τὰ κράτιστα καὶ	προαιρεῖσθαι	καὶ πράττειν προσήκει. δεῖ μὲν
[38, 12]	δ´ ἀντιδικήσαντας ἀμύνεσθαι τρόπον τινὰ	προαιρεῖσθαι,	πικροτάτους ἐχθροὺς ἑαυτῷ ἐσεποίει περιεῖναί
[38, 11]	ἔχειν, καὶ τοῦ μή τινα	προαισθανόμενον	προφυλάξασθαι ἢ καὶ προποιῆσαί τι
[38, 2]	οἱ μηδένα τολμῆσαι· καὶ γὰρ	προανέγνω	αὐτὰ ἐν τῇ βουλῇ, καὶ
[38, 3]	ἐσενεχθείη· ἐπεὶ δ´ οὐκ ἐθέλετε	προβουλεῦσαι,	ἐκεῖνος αὐτὸς αἱρήσεται. ~κἀκ τούτου
[38, 2]	καὶ ἐπηγγέλλοντο μὲν ἀεὶ αὐτῷ	προβουλεύσειν,	ἐποίουν δὲ οὐδέν, ἀλλὰ διατριβαὶ
[38, 37]	λέγετε τοίνυν αὐτοῖς ὅτι οἱ	πρόγονοι	ἡμῶν οὐκ οἴκοι μένοντες, οὐδὲ
[38, 40]	ἐν τῇ ἐκείνων χώρᾳ τοὺς	προγόνους	ἡμῶν ποιήσασθαι, οὔτε οἱ Ἠπειρῶται
[38, 16]	πρὶν τοὺς ὑπάτους σφίσι διὰ	προγραφῆς	ἐπιτιμῆσαι. ἀλλ´ ἦν γὰρ τὰ
[38, 29]	μισήσῃς, ἀλλ´ ὡς διοσημίαν τινὰ	προδεικνύντα	φύλαξαι. μηδέ σε ἐξαπατάτω τοῦθ´,
[38, 14]	γένηται, καὶ ὑπῆλθεν αὐτὸν ἀπατήσας.	προδιομολογησάμενος	γὰρ αὐτῷ μηδ´ ὁτιοῦν, ἂν
[38, 1]	ἑαυτοῦ. πάνυ γάρ τι τοῦτο	προδιωμολογήσατο,	ὅπως μὴ δι´ ἑαυτόν τι
[38, 36]	τὴν στρατείαν ἢ προσταχθέντας αὐτὴν	προδοῦναι.	εἰ δ´ οἱ μὲν ὑπὸ
[38, 33]	ἀπό τε τοῦ πεζοῦ πολὺ	προδραμοῦσαν	καὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας αὐτῶν παραλυποῦσαν,
[38, 33]	τι ὥρμησε, τοὺς δὲ ἱππέας	προεβάλετο	προκινδυνεῦσαί σφισιν, ἕως ἐν ἐπιτηδείῳ
[38, 49]	τάς τε ἀσπίδας ἁπανταχόθεν σφῶν	προεβάλλοντο,	καὶ ὀρθοὶ ἱστάμενοι ἀπρόσμικτοι μὲν
[38, 6]	αὐτοῦ φροντίσας ῥητήν τινα ἡμέραν	προεῖπεν	ἵν´ ἐν αὐτῇ νομοθετήσῃ, καὶ
[38, 47]	κρατήσασι καὶ τἆλλα δουλεύσειν νομίζοντες.	προεῖχον	δὲ οἱ μὲν βάρβαροι τῷ
[38, 50]	ἀλλ´ ὁ μὲν ἐπὶ πλοίου	προεξέφυγε,	τῶν δ´ ἄλλων τοὺς μὲν
[38, 41]	οἱ μὲν ἐκ παρασκευῆς καὶ	προεπαγγέλσεως	οἱ δὲ καὶ ἐπὶ καιροῦ
[38, 13]	ἐς τὸν δῆμον ἐσαγομένας βουλόμενοι	προεπήγγελλον	ὡς καὶ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[38, 17]	ἄλλα καὶ τὸν Πομπήιον φανερῶς	προεπηλάκιζε)	κωλυθεὶς δὲ ὑπό τε τοῦ
[38, 6]	ἐκ τῶν νόμων συνελθεῖν ἐδύνατο,	προηγόρευσε.	καὶ ἐπειδὴ ὅ τε Καῖσαρ
[38, 39]	τὴν ἀρχὴν μεγίστην ἤδη οὖσαν	προῆσθε.	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ἀπ´ ἴσης
[38, 41]	τις ἧττον οἴεται δεῖν ἡμᾶς	προθυμηθῆναι,	λογισάσθω τοῦθ´, ὅτι πάντες οἱ
[38, 47]	ἐλπίδας τήν τε ἐπ´ αὐταῖς	προθυμίαν	ἰσοστασίας ἐποιοῦντο. ~ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν
[38, 37]	λόγων τὴν ὑπὲρ τῆς πατρίδος	προθυμίαν	ποιήσησθε, καὶ ἐκείνους πάνθ´ ἃ
[38, 5]	ἔκδηλος ἦν) συνῄνουν οἷς ἐγεγράφει,	πρόθυμοι	πρὸς τὴν τοῦ νόμου κύρωσιν
[38, 47]	τοὺς μὲν ἐκ τοῦ προκεκρίσθαι	προθυμουμένους,	τοὺς δ´ ἄλλους δι´ ἐκείνους
[38, 37]	τοῖς σώμασι πάντα τὰ ἀρέσαντα	προθύμως	ἐκπονοῦντες, καὶ τὰ μὲν ἴδια
[38, 5]	τε ἐπήρετο εἰ βοηθήσοι οἱ	προθύμως	ἐπὶ τοὺς τἀναντία σφίσι πράττοντας,
[38, 46]	πυρὸς δέῃ καὶ γυμνοὶ χωρήσουσι	προθύμως.	οἱ δὲ δὴ ἄλλοι τὴν
[38, 45]	τῶν ὁμοχώρων ἄν τις αὐτῷ	προθύμως,	οὐδ´ εἰ πάνυ ἐπαγγέλλεται, βοηθήσειε·
[38, 13]	ταχὺ κατεργάσεσθαι, τόν τε σῖτον	προῖκα	αὖθις διένειμε (τὸ γὰρ μετρεῖσθαι
[38, 18]	ὀρθῆς καὶ ἀδιαφθόρου τῆς γνώμης	προϊόντα,	καιρὸν ἐς τὰ μάλιστα λαμβάνει·
[38, 49]	ἐποιοῦντο, ἀντεπεξήγαγε. ~καὶ αὐτοὺς ἐκεῖνοι	προϊόντας	ἐκ τῶν σκηνωμάτων ἰδόντες οὐχ
[38, 48]	τῇ δυνάμει, καίτοι τῶν Ῥωμαίων	προκαλουμένων	σφᾶς, συνέμιξεν, ἀλλὰ τοὺς ἱππέας
[38, 42]	αὐτῶν πρὶν καὶ βλαβῆναί τι	προκαταλαμβάνειν,	καὶ μὴ περιμείναντας κακῶς ἔργῳ
[38, 40]	καὶ προσήκει τὰς ἐπιθέσεις αὐτῶν	προκαταλαμβάνεσθαι,	καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς
[38, 41]	κεκυρωμένα ὑπ´ αὐτῆς τῆς χρείας	προκαταλαμβάνεσθαι	πρὶν αὐξηθῆναι. ἢ τίνος μὲν
[38, 34]	εὐθύς, καὶ πρὶν αἰσθέσθαι τινά,	προκατασχεῖν.	~κἀν τούτῳ οἱ στρατιῶται, ἀγγελίας
[38, 46]	ἐλπίδα τῆς νίκης ἐκ τῶν	προκατειργασμένων	ποιεῖσθαι. καὶ μέντοι καὶ τῶν
[38, 6]	τὸ πλῆθος νυκτὸς τὴν ἀγορὰν	προκατέλαβεν,	ἐπῆλθε μετὰ τῶν παρεσκευασμένων, καὶ
[38, 47]	πειθαρχῆσαι, τοὺς μὲν ἐκ τοῦ	προκεκρίσθαι	προθυμουμένους, τοὺς δ´ ἄλλους δι´
[38, 39]	τοσοῦτον καὶ ἐς δύναμιν τηλικαύτην	προκεχωρηκόσιν	ἀδύνατόν ἐστιν ἀκινδύνως ἰδιωτεῦσαι) πειθώμεθα
[38, 32]	τῷ πόρῳ διέφθειρε, τοὺς δὲ	προκεχωρηκότας	ἐς τοσοῦτον ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[38, 33]	ὥρμησε, τοὺς δὲ ἱππέας προεβάλετο	προκινδυνεῦσαί	σφισιν, ἕως ἐν ἐπιτηδείῳ παρατάξῃ.
[38, 9]	ἀλλ´ ὀλίγου καὶ αὐτοὶ προσαπώλοντο.	προμηνυθεὶς	γὰρ ἐκεῖνος καὶ συλληφθεὶς πρίν
[38, 13]	τοὺς ἱππέας τόν τε ὅμιλον	προπαρασκευάσηται,	ταχὺ κατεργάσεσθαι, τόν τε σῖτον
[38, 18]	δὲ σοφίαν ἠσκηκότα, μὴ οὐ	προπαρεσκευάσθαι	πρὸς πάντα τὰ ἀνθρώπινα, ἵν´
[38, 42]	τῆς γνώμης γίγνεται, ἀλλ´ οἱ	προπαρεσκευασμένοι	τινὰς ἀδικῆσαι ἑτοίμην τὴν ὑποψίαν
[38, 41]	ἄν, καὶ πρὸς εἰδότας καὶ	προπαρεσκευασμένους	τοὺς πολεμίους οὐκ ἂν ὁμοίως
[38, 16]	ἐπὶ τῇ πρεσβείᾳ διά τινων	προπαρεσκευασμένων	συνέκοψε. καὶ μετὰ ταῦτα ὅ
[38, 34]	ὡς καὶ πάντας τοὺς Ῥωμαίους	προπεπηλακικότος	αὐτοῦ ἐν τούτῳ ἐποιήσατο, καὶ
[38, 47]	Κελτῶν, τήν τε ἄκριτον καὶ	προπετῆ	αὐτῶν ὁρμήν, ἀντίρροπον τὸ τοῦ
[38, 45]	ἥ τε ὁρμὴ ἄμετρος καὶ	προπετὴς	τὸ κατ´ ἀρχὰς οὖσα καὶ
[38, 44]	ἀλλ´ οὔτε τότε ἐπὶ τῷ	προπηλακίζεσθαι	καὶ ἐπιβουλεύεσθαι ἐσπεισάμεθα αὐτῷ, οὔτε
[38, 11]	τοῖς τε ἄλλοις τοῖς τι	προπηλακίζουσιν	αὐτὸν οὕτω προσεφέρετο, καὶ τότε
[38, 43]	τοῦτο πόσης ὕβρεως καὶ πόσου	προπηλακισμοῦ	μεστόν ἐστιν; μεταπέμπεταί τινα ὁ
[38, 11]	τινα προαισθανόμενον προφυλάξασθαι ἢ καὶ	προποιῆσαί	τι δεινὸν αὐτόν, πρὶν παθεῖν,
[38, 35]	ἐκπλαγέντες οὕτω διετέθησαν ὡς μηδὲ	πρὸς	ἀνθρώπους τινὰς ἀλλὰ πρὸς θηρία
[38, 13]	διαψηφίσεις πάντως ἐπῖσχεν, καὶ ἦν	πρὸς	αὐτὰς ἀεὶ διοσημία, εἴτε ἐναίσιον
[38, 33]	τε αὖθις αὐτοὺς ἐκείνων, καὶ	πρὸς	αὐτὸ τὸ ὄρθιον θυμῷ φερομένων,
[38, 31]	κωλύσων αὐτοὺς διαβῆναι ἡτοιμάζετο, ἔπεμψαν	πρὸς	αὐτὸν δίοδόν τε αἰτούμενοι καὶ
[38, 43]	πάντα. ἰδίᾳ μὲν γὰρ ἐμοὶ	πρὸς	αὐτὸν οὐδέν ἐστι συμβόλαιον· κοινῇ
[38, 42]	ὧν ἐποίησεν; πέμψαντος γάρ μου	πρὸς	αὐτὸν φιλικῶς ὅπως ἔλθῃ τε
[38, 42]	τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐμὲ ἐλθεῖν	πρὸς	αὑτὸν ἐκέλευσεν, εἴπερ τι αὐτοῦ
[38, 16]	καὶ πολὺ τῶν ἐχθρῶν ὑπεροίσων.	πρὸς	γὰρ δὴ τοῖς εἰρημένοις, οἵ
[38, 12]	ἐς ὅσον οἱ βλαπτόμενοι ἠλλοτριοῦντο.	πρὸς	γάρ τοι τῷ τοὺς πλείους
[38, 1]	πρός τε τὰ ἔργα καὶ	πρὸς	γεωργίας ἐτρέπετο, καὶ τὰ πλεῖστα
[38, 34]	αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος ὑπατεύοντος ἐσεγέγραπτο·	πρὸς	δὲ δὴ τὴν ἐκ τοῦ
[38, 41]	αὐτῶν ἀφεστηκότες ἠδυνήθησαν ἄν, καὶ	πρὸς	εἰδότας καὶ προπαρεσκευασμένους τοὺς πολεμίους
[38, 34]	τὸν χρείαν τινὸς ἔχοντα αὐτὸν	πρὸς	ἐκεῖνον ἀφικνεῖσθαι δεῖ" ὀργήν τε
[38, 33]	φεύγοντας προστάξας αὐτὸς τῷ ὁπλιτικῷ	πρὸς	ἐκείνους ἐτράπετο, καὶ κρατήσας πρός
[38, 34]	μοι βούλεται Καῖσαρ εἰπεῖν, αὐτὸς	πρὸς	ἐμὲ ἐλθέτω· οὔτε γὰρ ἄλλως
[38, 48]	οὐχ ὥρμησεν, ἐπαναχωρήσαντος δὲ αὐτοῦ	πρὸς	ἑσπέραν ἐπῆλθέ τε ἐξαπιναίως σφίσι
[38, 23]	καὶ ἕτερα πρὸς τινῶν τιμώμενα	πρὸς	ἑτέρων κολάζεται· εἰσὶ δὲ οἳ
[38, 19]	διαρκεῖν ἀφροντιστῶν δύνηται, πάντα τὰ	πρὸς	εὐδαιμονίαν ἐπιβάλλοντα καρποῦται. ~ὁ οὖν
[38, 28]	ὅτι καὶ ἀναγκαῖόν τι αὐτῶν	πρὸς	εὐδαιμονίαν ἐστίν, ἀλλ´ ὅτι καὶ
[38, 21]	ἱκανά· ἀποχρῆν τε γὰρ ἀνθρώπῳ	πρὸς	εὐδαιμονίαν τὸ τὰ ἀρκοῦντα κεκτῆσθαι
[38, 43]	μὲν γὰρ αὐτὸν μὴ ἐθελῆσαι	πρὸς	ἡμᾶς ἀφικέσθαι τάχ´ ἄν τις
[38, 42]	αὐτὸν φιλικῶς ὅπως ἔλθῃ τε	πρὸς	ἡμᾶς καὶ κοινῇ μεθ´ ἡμῶν
[38, 35]	μηδὲ πρὸς ἀνθρώπους τινὰς ἀλλὰ	πρὸς	θηρία ἄπορα καὶ ἄγρια προσοισόμενοι.
[38, 4]	ἀρχῇ νεωτερισθῆναί τι, αὐτός τε	πρὸς	ἱκετείαν αὐτοῦ ἐτράπετο καὶ τὸν
[38, 6]	ἐπῆλθε μετὰ τῶν παρεσκευασμένων, καὶ	πρὸς	μὲν τὸ Διοσκόρειον, ἀφ´ οὗπερ
[38, 33]	τὸ πλῆθος, τῷ μὲν πεζῷ	πρὸς	μετέωρόν τι ὥρμησε, τοὺς δὲ
[38, 24]	τὰ ἀναγκαῖα ἑκούσιοι ὑπομένωμεν καὶ	πρὸς	μηδὲν αὐτῶν ἡττώμεθα, συνανῄρηται πάντα
[38, 12]	λόγων δεινότητα δυνάμενον καταλῦσαι, τρέπεται	πρὸς	οἰκείωσιν οὐχ ὅτι τοῦ πλήθους,
[38, 45]	χρώμεθα, ἐκεῖνοι δὲ δὴ θυμῷ	πρὸς	πάντα ἀσύντακτοι φέρονται; μὴ γάρ
[38, 30]	κοινώσων ἐξέθηκε, καὶ τῷ Κλωδίῳ	πρὸς	πάντα καθάπαξ ἠναντιοῦτο. κἀκ τούτου
[38, 18]	σοφίαν ἠσκηκότα, μὴ οὐ προπαρεσκευάσθαι	πρὸς	πάντα τὰ ἀνθρώπινα, ἵν´ εἴ
[38, 12]	ποτε ἐπιχειρῶν καὶ τῇ παρρησίᾳ	πρὸς	πάντας ὁμοίως ἀκράτῳ καὶ κατακορεῖ
[38, 33]	καὶ ὅτι σπανίσας τῶν ἐπιτηδείων	πρὸς	πόλιν τινὰ ἔξω τῆς ὁδοῦ
[38, 35]	γὰρ καλὸν ἐνόμιζεν εἶναι τοιαῦτα	πρὸς	πολλοὺς λέγειν, καὶ ταῦτ´ ἐς
[38, 9]	ἀληθεύειν, ἀλλ´ ἐκ κατασκευασμοῦ τινος	πρὸς	συκοφαντίαν τῶν ἀντιστασιωτῶν σφων παρεσκευάσθαι.
[38, 8]	ταῖς φιλονεικίαις (τά τε κρείττω	πρὸς	σφᾶς ὡς ἑκάστου τῶν γενῶν
[38, 31]	τόν τε Ῥοδανὸν διαβῆναι καὶ	πρὸς	ταῖς Ἄλπεσί που κατοικισθῆναι. καὶ
[38, 50]	πλεῖστον οὕτω καὶ ἐκεῖ καὶ	πρὸς	ταῖς ἁμάξαις, ὅσον γε καὶ
[38, 1]	οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα ἐστασίαζον,	πρός	τε τὰ ἔργα καὶ πρὸς
[38, 33]	πρὸς ἐκείνους ἐτράπετο, καὶ κρατήσας	πρός	τε τὰς ἁμάξας ἀμφοτέροις σφίσι
[38, 16]	τὸ Καπιτώλιον πρέσβεις ὑπὲρ αὐτοῦ	πρός	τε τοὺς ὑπάτους καὶ τὴν
[38, 10]	ἐν τῇ Μυσίᾳ ποιήσας ἡττήθη	πρὸς	τῇ τῶν Ἰστριανῶν πόλει πρὸς
[38, 18]	νοσήματι δυσιάτῳ περιπεσὼν ἀλλοτρίας χειρὸς	πρὸς	τὴν ἄκεσιν αὐτοῦ προσεδεήθη. ~ἀλλ´
[38, 30]	τήν τε νῆσον ἐδημοσίωσε καὶ	πρὸς	τὴν διοίκησιν αὐτῆς τὸν Κάτωνα
[38, 5]	ἦν) συνῄνουν οἷς ἐγεγράφει, πρόθυμοι	πρὸς	τὴν τοῦ νόμου κύρωσιν ἐγένοντο.
[38, 47]	δὲ δὴ τὰ πολιτικὰ στρατόπεδα	πρὸς	τὴν τῶν καταλόγων τάξιν ὠνομάζετο·
[38, 23]	παρ´ ἄλλοις ἐπαινεῖται, καὶ ἕτερα	πρὸς	τινῶν τιμώμενα πρὸς ἑτέρων κολάζεται·
[38, 11]	ἔπρασσεν, ἀλλ´ ὅπως ὅτι ἀνεπιφθονώτατα	πρὸς	τὸ συμφέρον ἑαυτῷ πάντα διοικήσειε.
[38, 29]	ἐρῶντες παρ´ οὐδὲν πάντα τἆλλα,	πρὸς	τὸ τυχεῖν ὧν βούλονται, τίθενται,
[38, 47]	ταῖς ὁπλίσεσι· καί πως καὶ	πρὸς	τὸν θυμὸν τῶν Κελτῶν, τήν
[38, 32]	τε Σηκουανοὶ καὶ οἱ Αἴδουοι	πρὸς	τὸν Καίσαρα ἐπικουρίαν τε παρ´
[38, 5]	τε ἄνδρες ἀγαθοὶ νομιζόμενοι καὶ	πρὸς	τὸν Καίσαρα ἐχθρῶς, ὥς γε
[38, 50]	τε χώραν παραχρῆμα ἐξέλιπε, καὶ	πρὸς	τὸν Ῥῆνον {παραχρῆμα} ὁρμήσας ἐπεδιώχθη
[38, 33]	οὐκ ἐθελήσαντες τὰ ὅπλα παραδοῦναι	πρὸς	τὸν Ῥῆνον, ὡς καὶ ἐς
[38, 40]	καὶ νῦν, ὦ ἄνδρες ἑταῖροι,	πρὸς	τοὺς ἐκεῖνα λέγοντας διατίθεσθε, μὴ
[38, 39]	ἀίδιός ἐστιν ἅπασι τοῖς καταδεεστέροις	πρὸς	τοὺς ἔν τινι αὐτῶν ὑπερέχοντας.
[38, 29]	σε ὠφελήσουσιν οἱ δοκοῦντες φιλεῖν	πρὸς	τοὺς ἐχθρῶς διακειμένους, ὥσπερ που
[38, 5]	καὶ τῷ πλήθει παρῄνεσε προσδεηθῆναι	πρὸς	τοῦτο αὐτοῦ. γενομένου δὲ τούτου
[38, 15]	δίκην δώσειν καὶ ἑαυτοῦ τι	πρὸς	τοῦτο συμπράξαντος. τοιούτους αὐτῶν λόγους
[38, 10]	πρὸς τῇ τῶν Ἰστριανῶν πόλει	πρὸς	τῶν Σκυθῶν τῶν Βασταρνῶν, ἐπιβοηθησάντων
[38, 37]	ἀναφέρει. ~λέγω δὲ ταῦτα οὐ	πρὸς	ὑμᾶς, ἄνδρες ἑταῖροί τε καὶ
[38, 44]	λύσομεν· ἡμεῖς μὲν γὰρ ὡς	πρὸς	φίλον καὶ σύμμαχον ἔτ´ αὐτὸν
[38, 23]	ἀλλοτρίᾳ γῇ καὶ ἀλᾶσθαι, φυγάδα	προσαγορευόμενον,	καὶ γέλωτα μὲν τοῖς ἐχθροῖς
[38, 43]	οὐδὲν ἡμῖν καὶ προσέτι καὶ	προσαντεπιτάττειν	πάντα παρεσκεύασται. καίτοι καὶ αὐτὸ
[38, 34]	τῶν συμμάχων ἀπῄτησεν αὐτόν, καὶ	προσαπηγόρευσεν	αὐτῷ μήτε τῆς χώρας σφῶν
[38, 23]	πάνυ εἰκότως· ὅσα γὰρ μὴ	προσάπτεται	τῶν τῇ φύσει τοῦ ἀνθρώπου
[38, 9]	δέ, ἀλλ´ ὀλίγου καὶ αὐτοὶ	προσαπώλοντο.	προμηνυθεὶς γὰρ ἐκεῖνος καὶ συλληφθεὶς
[38, 10]	βιαίως ἐξήλασαν καὶ τὴν λείαν	προσαφείλοντο.	τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[38, 49]	τῶν Γαλατικῶν ὄντα καὶ τὰς	προσβολὰς	χαλυβδικὰς ἔχοντα χρησιμώτατά σφισιν ἐγένετο,
[38, 21]	ἀπέστη, καὶ τί τῶν κακῶν	προσγενόμενον	οὐκ ἂν ἀποτριψαίμεθα. ~ὁρῶ τοίνυν
[38, 25]	οὐ τῷ κατ´ ἐπήρειαν ἐξελαθέντι	προσγίγνεται.	~καίτοι ἔγωγε ἀκούω τοῦθ´, ὅτι
[38, 28]	ἔχεις καὶ οὔτ´ ἀξιώματός τινος	προσδέῃ.	εἰ γάρ τι καὶ ἐν
[38, 5]	πράττοντας, καὶ τῷ πλήθει παρῄνεσε	προσδεηθῆναι	πρὸς τοῦτο αὐτοῦ. γενομένου δὲ
[38, 8]	κατειργάσατο. αὐτὸς μὲν γὰρ οὐδενὸς	προσδεῖσθαι	ἔλεγεν, ἀλλὰ καὶ σφόδρα τοῖς
[38, 21]	μηδενὸς ὧν τὸ σῶμα χρῄζει	προσδεῖσθαι	νομίζω, καὶ πᾶν τὸ περιττὸν
[38, 42]	τοῦτον, ἐπειδὰν ἔργου τινὸς ἐπιλάβηται,	προσδοκῆσαι	πράξειν; ὁ γὰρ ἐν οἷς
[38, 45]	νῦν τε, ἅτε μηδὲν δεινὸν	προσδοκῶν,	καὶ παντελῶς ἀπαράσκευός ἐστιν. οὐ
[38, 18]	χειρὸς πρὸς τὴν ἄκεσιν αὐτοῦ	προσεδεήθη.	~ἀλλ´ εἴ γέ τινα" ἔφη
[38, 18]	ὡς ἔγωγε οὔποτ´ ἄν σε	προσεδόκησα	οὕτω μαλακισθήσεσθαι, πολλῆς μὲν παιδείας
[38, 11]	ἐν οἷς ἥκιστα ἄν τις	προσεδόκησε,	τὰς τιμωρίας ἐπῆγε, τῆς τε
[38, 15]	τοῦ Καίσαρος συγγένειαν ὑπάρξειν οἱ	προσεδόκησε.	~τούτοις τε οὖν τοῖς λογισμοῖς
[38, 15]	ἐκεῖνον ἀνυπόπτως ἀπατήσωσι, τῷ Πομπηίῳ	προσέθετο.	οὔτε γὰρ προϋπώπτευέ τι ἐς
[38, 38]	δυνάμεις καὶ τιμὰς καὶ συμμαχίας	προσειληφέναι.	~τοιαῦτα γοῦν ἔχοντες παραδείγματα, μήτε
[38, 48]	ὁ Ἀριόουιστος (πάνυ γὰρ αὐταῖς	προσεῖχε	ὁπότε τοιοῦτό τι ποιήσειαν) οὐχ
[38, 38]	τῶν προϋπαρχόντων, πολλὰ δὲ καὶ	προσεκτήσαντο.	τί γὰρ δεῖ κἀνταῦθα καθ´
[38, 10]	ἐποιήσατο, καί τινα αὐτὸν καὶ	προσελοιδόρησεν.	~ὁ δ´ ἤχθετο μὲν ἐπ´
[38, 33]	σπουδῆς οὐ πάντες ἅμα παρεγένοντο)	προσέμιξαν	ἐξαίφνης κατὰ νώτου τοῖς ἐπιδιώκουσί
[38, 43]	οὔτε σκῆψιν οὐδεμίαν ἐνδέχεται, καὶ	προσεξελέγχει	καὶ ἐκεῖνο αὐτὸν οὐ κατ´
[38, 15]	εὐπρεπῆ ἐκείνῳ δὲ δὴ ἀφανῆ,	προσεξεῦρον.	ὁ μὲν γὰρ Καῖσαρ ὑπείκειν
[38, 17]	ὑπὲρ τὴν Ῥώμην ὑπερωρίσθη, καὶ	προσεπεκηρύχθη	ἵν´ εἰ δή ποτε ἐντὸς
[38, 8]	τῶν ὀρῶν καὶ στρατόπεδον ἕτερον	προσεπέτρεψε.	~φοβηθεὶς δ´ οὖν καὶ ὣς
[38, 35]	τοῦ Καίσαρος φιλοτιμίαν ἀναιροῖντο, καὶ	προσεπηπείλουν	ἐγκαταλείψειν αὐτὸν, ἂν μὴ μεταβάληται.
[38, 26]	καὶ τὸ μέγιστον τῶν κακῶν	προσεπικτησόμεθα,	τὸ μάτην ἀνιᾶσθαι. τεκμήριον δὲ
[38, 11]	ἐφρόντισε καὶ οὐδὲν ὧν ἔλεγε	προσεποιήσατο,	ἀλλ´ εἴα αὐτὸν ἀφθόνως, καθάπερ
[38, 14]	τοιαῦτά σφισι ποιεῖν ἐξὸν ἐγίγνετο,	προσετετάχει,	καὶ μετὰ τοῦτο καὶ τοῦ
[38, 15]	καὶ ἐναντιουμένου δυνήσεσθαι ἔλεγε, καὶ	προσέτι	καὶ δίκην δώσειν καὶ ἑαυτοῦ
[38, 41]	λειτουργοὶ τοῦ πολέμου γιγνόμενοι, καὶ	προσέτι	καὶ ἐπ´ αὐτοφώρους τοὺς ἐχθροὺς
[38, 7]	οὖν νόμος οὕτως ἐκυρώθη, καὶ	προσέτι	καὶ ἡ τῶν Καμπανῶν γῆ
[38, 43]	ὑπακούειν ἐς οὐδὲν ἡμῖν καὶ	προσέτι	καὶ προσαντεπιτάττειν πάντα παρεσκεύασται. καίτοι
[38, 11]	τοῖς τι προπηλακίζουσιν αὐτὸν οὕτω	προσεφέρετο,	καὶ τότε τὸν Κικέρωνα ὁρῶν
[38, 7]	μηδαμοῦ τῆς τῶν νόμων αὐτοῦ	προσηγορίας,	ὡς καὶ Ἰουλίων ἐπικαλουμένων, ἐπιμνησθείς·
[38, 36]	κράτιστα καὶ προαιρεῖσθαι καὶ πράττειν	προσήκει.	δεῖ μὲν γὰρ καὶ ἐν
[38, 37]	ποιήσησθε, καὶ ἐκείνους πάνθ´ ἃ	προσήκει	διδάξητε· πλείω γὰρ ἂν παρ´
[38, 20]	οὓς καὶ ἀπόλωλεν. οὔκουν ἀγανακτεῖν	προσήκει	εἰ καθάπερ ἐκτήθη τινά, οὕτω
[38, 5]	(παμπλούσιον γὰρ ὑπ´ ἐμοῦ γέγονε)	προσήκει	καὶ ἐκείνοις τὴν ὑπόσχεσιν καὶ
[38, 26]	τῇ τῆς ψυχῆς ἡμῶν φύσει	προσήκει,	νόμιζε εἶναι, μήτ´ ἀγανάκτει τοῖς
[38, 25]	καὶ λυπεῖσθαι ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ	προσήκει,	σοὶ δὲ δὴ ἀνδρείως φέρειν
[38, 40]	τινὰ ὑπὸ πολλῶν ἐπιβουλεύεσθαι, καὶ	προσήκει	τὰς ἐπιθέσεις αὐτῶν προκαταλαμβάνεσθαι, καὶ
[38, 17]	δεδωκὼς ἦν) οὐ μὴν καὶ	προσήκειν	ἐπὶ τοῖς παρεληλυθόσι τοιοῦτόν τινα
[38, 40]	ἰσχυρῶς τοῦ πολυπραγμονεῖν τὰ μὴ	προσήκοντα	αὐτὸν ἀποτρέπει) τί τοῦτο λέγει
[38, 26]	τινὶ δουλεύων καὶ πάντα τὰ	προσήκοντα	ἔχων, ἄν τε ἐν Σικελίᾳ
[38, 35]	καὶ ἐθρύλουν ὅτι πόλεμον οὔτε	προσήκοντα	οὔτε ἐψηφισμένον διὰ τὴν ἰδίαν
[38, 37]	ἀλλὰ ταῖς γνώμαις πάντα τὰ	προσήκοντα	προχείρως τολμῶντες καὶ τοῖς σώμασι
[38, 37]	αὐτούς τε θρυλοῦντας ὡς οὐ	προσήκοντα	τόνδε τὸν πόλεμον ἀνῃρήμεθα, καὶ
[38, 23]	τῶν τῇ φύσει τοῦ ἀνθρώπου	προσηκόντων,	οὐδ´ ἀνήκειν ἐς αὐτὸν νομίζεται.
[38, 41]	πολεμίους οὐκ ἂν ὁμοίως ἐπιτηδείως	προσηνέχθησαν·	ἡμεῖς δὲ δὴ κριταὶ ἅμα
[38, 9]	ὕπατον Λούκιον Πίσωνα συγγενείας ἀνάγκῃ	προσηταιρίσατο·	τῷ μὲν γὰρ Πομπηίῳ τὴν
[38, 4]	συμβούλοις περὶ τοῦ νόμου χρῷτο,	προσθείη,	καὶ τοὺς ἄλλους προσκαταπλήξῃ, ὁμογνώμονας
[38, 6]	ἐνεδίδου, ἀλλὰ τρεῖς δημάρχους συναγωνιστὰς	προσθέμενος	ἐκώλυσε τὸ νομοθέτημα, καὶ τέλος,
[38, 43]	~καὶ μή μοι μικρὰν τὴν	προσθήκην	ταύτην εἶναι νομίσητε· μεγάλη γάρ
[38, 4]	χρῷτο, προσθείη, καὶ τοὺς ἄλλους	προσκαταπλήξῃ,	ὁμογνώμονας τοὺς πρώτους τε ὁμολογουμένως
[38, 1]	φόρων τῶν τε τελῶν τῶν	προσκαταστάντων	περιεῖναί σφισιν ἔλεγε, καὶ χρῆναι
[38, 38]	ἐπικτήσαιντο, πολλῷ πλείω καὶ μείζω	προσκατειργάσαντο.	τί γὰρ ἄν τις καθ´
[38, 16]	τῶν ἱππέων τῆς τε βουλῆς	προσκατηγόρησεν.	~ὁ μέντοι Καῖσαρ (ἔξω γὰρ
[38, 49]	ὅπλοις ἐμάχοντο, ἀνατρέψαι τε τὸν	προσκείμενον	καὶ καταβαλεῖν τὸν ἀνθεστηκότα ἀγῶνα
[38, 36]	Ῥωμαίοις καὶ εὐπρεπὲς καὶ συμφέρον	προσκοπεῖν.	λογίζεσθε γὰρ τά τε ἄλλα
[38, 40]	οὐ χρὴ ἡμᾶς ἀεί τι	προσκτᾶσθαι;	οὐ μέμνησθε, τὰ μὲν ἀκηκοότες
[38, 45]	χώρας μέρος τι παρ´ ἡμῶν	προσλαβεῖν	ἐθελήσειαν; εἰ δὲ δὴ καὶ
[38, 31]	καὶ ἑτέρους τῶν αὐτῶν δεομένους	προσλαβόντες	ἀπῆραν, Ὀρκετόριγός σφισιν ἡγουμένου, ἐν
[38, 1]	καὶ τιμὴν καὶ ἀρχὴν πολλῶν	προσλαμβανόντων.	τὴν δὲ χώραν τήν τε
[38, 16]	Νιννίῳ ἐπέτρεψεν, οὔτε Γαβίνιος τὴν	πρόσοδον	τοῖς ἱππεῦσιν ἐς τὴν βουλὴν
[38, 38]	ἐχαρισάμεθα, ὥστε ἐξ αὐτῶν καὶ	προσόδους	καὶ δυνάμεις καὶ τιμὰς καὶ
[38, 35]	πρὸς θηρία ἄπορα καὶ ἄγρια	προσοισόμενοι.	καὶ ἐθρύλουν ὅτι πόλεμον οὔτε
[38, 26]	νόμιζε εἶναι, μήτ´ ἀγανάκτει τοῖς	προσπεπτωκόσιν.	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ αἵρεσίς τις
[38, 18]	εἴ τι καὶ παράλογόν σοι	προσπέσοι,	μήτι γε καὶ ἄφρακτόν σε
[38, 49]	μάλιστα ἐθάρσουν, δρόμῳ μετὰ βοῆς	προσπεσόντες	ὑπετέμοντο, καὶ οὕτω γε ὁμόσε
[38, 32]	ὅπερ εὔδηλον ἦν ἐσόμενον, πολεμῆσαι.	προσπεσὼν	οὖν διὰ ταῦτα τοῖς Ἐλουητίοις
[38, 50]	τάς τε ἀσπίδας ἀπέρριψαν, καὶ	προσπίπτοντές	σφισιν, οἱ μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς
[38, 14]	ἅτε μηδὲ τὴν ἔχθραν αὐτοῦ	προσποιούμενον,	καὶ ἡμέρας καὶ νυκτὸς ὁμοίως
[38, 37]	πόλεμον ἀνῃρήμεθα, καὶ τοὺς ἄλλους	προσστασιάζοντας,	ἵν´ αὐτοί τε βεβαιοτέραν ἐκ
[38, 47]	συνέβησαν· αὐτός τε γὰρ πάντα	προστάξαι	καὶ ἐκεῖνος οὐδὲν ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν.
[38, 33]	Καῖσαρ τοῖς ἱππεῦσι τοὺς φεύγοντας	προστάξας	αὐτὸς τῷ ὁπλιτικῷ πρὸς ἐκείνους
[38, 17]	ὀνομάσας. ὑπεξῆλθε δὲ ἐς Σικελίαν·	προστάτης	τε γὰρ αὐτῶν ἐγεγόνει, καὶ
[38, 41]	τε ὑπάτους ἢ καὶ στρατηγοὺς	προστάττεσθαί	σφισι καὶ τὰς δυνάμεις ἐκπέμπεσθαι·
[38, 36]	ὑπὸ τῶν νόμων ἀναγκαζόμενοι τὸ	προσταττόμενον	ὑπὸ τῆς πατρίδος πράττειν, οἱ
[38, 36]	μηδ´ ὑποστῆναι τὴν στρατείαν ἢ	προσταχθέντας	αὐτὴν προδοῦναι. εἰ δ´ οἱ
[38, 25]	πατρίδι παραινέσας, μηδὲν δὲ τῶν	προσταχθέντων	σοι ὑπ´ αὐτῆς ποιήσας, οἴκοι
[38, 24]	ἔχει, οὐδὲ τῇ φυγῇ δήπου	προστρίψασθαί	τι κακὸν δύναται, ἐπεὶ τήν
[38, 21]	μὴ καὶ τὰ τῆς ψυχῆς	προσυπάρχῃ	τινί, ἔστι μὲν ἀληθὴς ὁ
[38, 31]	αὐτὸν δίοδόν τε αἰτούμενοι καὶ	προσυπισχνούμενοι	μηδὲν τὴν τῶν Ῥωμαίων γῆν
[38, 18]	ὠφελήσαιμί σε διαλεξάμενός τι τῶν	προσφόρων,	ἵν´ ὥσπερ οἱ τὰ φορτία
[38, 33]	οὖσαν ἐξετράπετο, νομίσαντες τοῦ τε	πρόσω	ἀφεῖντο καὶ ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν
[38, 38]	Παλαιστίνους; ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα	πρότερον	ἀκριβῶς εἰδότες νῦν τῶν μὲν
[38, 40]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ γενῶν οὐδὲν	πρότερον	ἀπέσχετο τοῦ τῇ πατρίδι ἡμῶν
[38, 16]	καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ οὐ	πρότερόν	γε μετεβάλοντο πρὶν τοὺς ὑπάτους
[38, 41]	πέντε ἔτη καθάπαξ, ὃ μήπω	πρότερον	ἐγεγόνει, ἄρχειν ἑλόμενος, τοῦτο δὲ
[38, 20]	ἀπὸν καθέστηκεν, ἐπεί τοι καὶ	πρότερον	οὐδὲν δήπου τοῖς μὴ ἀναγκαίοις
[38, 44]	μὴ θαυμάσητε εἰ αὐτὸς ἐγὼ	πρότερόν	ποτε καὶ ἐν τῇ βουλῇ
[38, 45]	αὐτῷ, οὓς πολλάκις μὲν καὶ	πρότερον,	ῥᾷστα δὲ καὶ νῦν ἐνικήσαμεν,
[38, 20]	οὔτε τῆς τοῦ σώματος ὑγιείας	προτιμῶ,	νοσῶν γε τὴν γνώμην, οὔτε
[38, 37]	ὀλιγώρως αὐτῶν ἔχετε ὥστε καὶ	προτροπῆς	χρῄζειν) ἀλλ´ ὅτι τινὰς τῶν
[38, 34]	πρόφασιν τῆς διαφορᾶς, μὴ καὶ	προϋπάρχειν	τι ἐς αὐτὸν νομισθῇ, λαβεῖν
[38, 38]	σώζεται, πολλὰ μὲν ἐβεβαιώσαντο τῶν	προϋπαρχόντων,	πολλὰ δὲ καὶ προσεκτήσαντο. τί
[38, 16]	ἀδύνατον ὂν ἄλλως αὐτὸν σωθῆναι,	προϋπεξέχειν,	ὅμως ἐπειδὴ διὰ τοῦτο ἐκεῖνος
[38, 15]	τῷ Πομπηίῳ προσέθετο. οὔτε γὰρ	προϋπώπτευέ	τι ἐς αὐτόν, καὶ ἐπίστευε
[38, 34]	καθ´ ὅσον παρὰ τοῦ βαρβάρου	πρόφασιν	τῆς διαφορᾶς, μὴ καὶ προϋπάρχειν
[38, 34]	ἀλλ´ ὅτι ἐξοργιεῖν κἀκ τούτου	πρόφασιν	τοῦ πολέμου καὶ μεγάλην καὶ
[38, 11]	καὶ τοῦ μή τινα προαισθανόμενον	προφυλάξασθαι	ἢ καὶ προποιῆσαί τι δεινὸν
[38, 12]	τῷ τοὺς πλείους τῶν ἀνθρώπων	προχειρότερον	ἐπὶ τοῖς δυσχερεστέροις ἀγανακτεῖν ἢ
[38, 35]	θράσος καὶ τὰς ἀπ´ αὐτοῦ	προχείρους	ἀπειλὰς ἐκπλαγέντες οὕτω διετέθησαν ὡς
[38, 37]	ταῖς γνώμαις πάντα τὰ προσήκοντα	προχείρως	τολμῶντες καὶ τοῖς σώμασι πάντα
[38, 31]	μάλιστα μήτε ἐπίστευεν αὐτοῖς μήτε	προχωρῆσαί	ποι ἐπιτρέψειν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅτι
[38, 33]	καὶ τῶν μὲν σπονδῶν κατεφρόνησαν,	προχωροῦντες	δὲ αὖθις τήν τε ἵππον
[38, 48]	καὶ τὸ χαράκωμα αὐτῶν εἷλε.	προχωρούντων	οὖν οὕτως οἱ τῶν πραγμάτων
[38, 22]	ὅτι καὶ σωφροσύνης ἐς τὰ	πρῶτα	ἀνήκεις, αὐτὸ τὸ ἐπιτήδευμά σου
[38, 50]	αὐτοὶ τά τε δοράτια κατὰ	πρώτας	εὐθὺς ἅτε μηδεμίαν χρῆσιν ἔχοντα
[38, 39]	αὐτῶν ὑπερέχοντας. ἢ οὖν ἀπὸ	πρώτης	ἐχρῆν μηδὲν διαφερόντως ἡμᾶς τῶν
[38, 32]	τὸ συγκείμενον, ἄραντες τὸ μὲν	πρῶτον	διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων ἐπορεύοντο ᾗπερ
[38, 7]	τῶν Ῥωμαίων ἡ Καπύη τότε	πρῶτον	ἐνομίσθη. τὸ μὲν οὖν πλῆθος
[38, 16]	παρῆλθεν ἐς τὴν ἐκκλησίαν ὅτε	πρῶτον	ἠδυνήθη (τὰ γὰρ πολλὰ ἠρρώστει)
[38, 19]	εὖ μάλα ἐρρωμένον, ὅπερ που	πρῶτον	κατὰ φύσιν ἀγαθόν ἐστιν ἀνθρώποις,
[38, 19]	τρόπον αὐτὰ ἀκεσόμεθα. ἐγὼ τοίνυν	πρῶτον	μὲν ἁπάντων ὁρῶ σε ὑγιαίνοντα
[38, 19]	ἐπειδήπερ ἀκούειν ἕτοιμος εἶ, σκεψώμεθα	πρῶτον	μὲν εἰ κακὰ ὡς ἀληθῶς
[38, 12]	κρύφα κατὰ τοῦ Κικέρωνος. καὶ	πρῶτον	μὲν ἐς τὰ τοῦ πλήθους
[38, 1]	ἂν οἱ γεωνόμοι βουληθῶσιν, ἀλλὰ	πρῶτον	μὲν παρ´ ἑκόντων, ἔπειτα δὲ
[38, 7]	ἔθνος μηδ´ ἀντειπόντος τινὸς ᾠκειώσατο,	πρῶτον	μὲν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τοῦ
[38, 1]	ὥστε τινὰ δυσχερᾶναι, καθίστη, ἀλλὰ	πρῶτον	μὲν τοῦ συχνοὺς τῆς τιμῆς
[38, 22]	ἂν ἀποτριψαίμεθα. ~ὁρῶ τοίνυν ἔγωγε	πρῶτον	μὲν φρονιμώτατόν σε ἀνθρώπων ὄντα·
[38, 37]	οὐδεμίαν ἧς οὐκ ἐλάττω τὸ	πρῶτον	νεμόμενοι, Λατίνους ἐκράτησαν, Σαβίνους ἐνίκησαν,
[38, 34]	ἔφθειραν. ~οὕτω μὲν δὴ τὸν	πρῶτον	πόλεμον ὁ Καῖσαρ ἐπολέμησεν, ἀρξάμενος
[38, 31]	εἰρήνῃ διεγένετο, ἀλλὰ αὐτομάτου τὸ	πρῶτον	πολέμου τινὸς αὐτῷ συμβάντος ἕτερος
[38, 17]	οἵπερ τὰ τοῦ Κικέρωνος ἀνὰ	πρώτους	πράττειν ἐδόκουν, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκποδὼν
[38, 4]	τοὺς ἄλλους προσκαταπλήξῃ, ὁμογνώμονας τοὺς	πρώτους	τε ὁμολογουμένως ἐν τῇ πόλει
[38, 4]	οὖν καὶ ὣς ὁμογνώμονας τῶν	πρώτων	τινὰς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ λαβεῖν
[38, 36]	ὥστε μὴ οὐ τῷ κοινῷ	πταίσαντι	συναπολέσθαι· τὸ δὲ δημόσιον εὐτυχοῦν
[38, 30]	ἔπραττε κατορθώσῃ, ποιήσασθαι, καὶ τὸν	Πτολεμαῖον	τὸν τότε τὴν Κύπρον ἔχοντα
[38, 37]	ὠφεληθεῖεν ἢ παρ´ ἐμοῦ ἅπαξ	πυθόμενοι.	λέγετε τοίνυν αὐτοῖς ὅτι οἱ
[38, 16]	(τὰ γὰρ πολλὰ ἠρρώστει) καὶ	πυθομένου	τοῦ Κλωδίου τίνα γνώμην περὶ
[38, 49]	συγκλείσεως δυσκίνητοι δὲ ὑπὸ τῆς	πυκνότητος	ἐγίγνοντο, καὶ οὔτε ἔδρων οὐδὲν
[38, 50]	πεσεῖν ἀπέθνησκον· ὑπὸ γὰρ τῆς	πυκνότητος	τῆς συστάσεως καὶ τεθνηκότες ὀρθοὶ
[38, 27]	ἂν τοὺς ἐκβαλόντας σε εὐτυχοῦντας	πυνθάνῃ,	λυποῦ. κουφαὶ μὲν γὰρ καὶ
[38, 27]	καὶ ἐπιζητήσουσι μέν σε, ὡς	πυνθάνομαι,	καὶ αὐτοὶ οἱ ἐκβεβληκότες, ποθήσουσι
[38, 45]	ἐξ ὧν περὶ αὐτοῦ ἐκείνου	πυνθανόμεθα.	οὔτε γὰρ ἄλλως δύναμίν τινα
[38, 50]	ἐν ταὐτῷ μένοντες ὥσπερ ἐν	πύργοις	εἱστήκεσαν, καὶ αὐτοὶ τά τε
[38, 46]	εὖ οἶδ´ ὅτι κἂν διὰ	πυρὸς	δέῃ καὶ γυμνοὶ χωρήσουσι προθύμως.
[38, 32]	τάχους τῆς διώξεως καὶ τῆς	πύστεως	τῶν ἀπολωλότων ἐξέπληξεν ὥστε ἐς
[38, 5]	ἐδόκουν σφίσιν, ἔχοντες (οὐ γάρ	πω	ἡ καταλλαγὴ αὐτῶν ἔκδηλος ἦν)
[38, 45]	φοβηθῆτε. φωνή τε γὰρ οὐδένα	πώποτε	ἀνθρώπων ἀπέκτεινε, καὶ τὰ σώματα
[38, 41]	ὅτι πάντες οἱ πόλεμοι ὅσοι	πώποτε	γεγόνασιν ἡμῖν, οἱ μὲν ἐκ
[38, 47]	δέκατον στράτευμα ἐποιήσατο, ὅτι εὔνοιάν	πως	ἀεὶ αὐτοῦ εἶχεν. οὕτω δὲ
[38, 42]	ἐχθρὸς καὶ ἔχθιστός ἐστιν ἡμῖν,	πῶς	ἂν ἄλλως μᾶλλον ἐλεγχθείη ἢ
[38, 36]	ἀπὸ τῶν πολέμων περιγιγνομένας πάρεσμεν,	πῶς	ἂν ἢ καλῶς ἢ ὁσίως
[38, 35]	μέλλοντα ἐκφοιτήσειν, καὶ ἔδεισε μή	πως	ἀπειθήσαντες θορυβήσωσι καὶ κακόν τι
[38, 29]	καίτοι πῶς μὲν οὐ δεινόν,	πῶς	δ´ οὐκ αἰσχρὸν ἀποτμηθῆναί τέ
[38, 45]	ἡμῖν, μηδὲν ὑφ´ ἡμῶν λελυπημένος;	πῶς	δ´ οὐκ ἂν μᾶλλον ἡμῖν
[38, 30]	Κικέρων μὲν ταῦτα ἀκούσας ῥᾴων	πως	ἐγένετο, οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ
[38, 47]	ἐμπειρίᾳ καὶ ταῖς ὁπλίσεσι· καί	πως	καὶ πρὸς τὸν θυμὸν τῶν
[38, 29]	πάθοις, οὐδὲ μετανοῆσαι δυνήσῃ. καίτοι	πῶς	μὲν οὐ δεινόν, πῶς δ´
[38, 42]	κερδανεῖν ἔμελλε τοσαύτῃ ὑπεροψίᾳ κεχρημένος	πῶς	οὐ πόρρωθεν ἐξελήλεγκται μηδὲν δίκαιον
[38, 49]	γὰρ αὐτοῖς οἱ Ῥωμαῖοι ἰσόρροποί	πως	τῇ τε ὁπλίσει καὶ τῇ
[38, 46]	γε καὶ ὑμῶν τινες ἄλλως	πως	φρονοῦσιν, ἀλλ´ ἔγωγε καὶ ὣς