Livre, Chap.
[38, 24]	τοῦ ἐθελοντὶ αὐτὸ δρῶντος, οὐδ´	ὁ	ἄκων ναυτιλλόμενος ἥττω τινὰ ὠφελίαν
[38, 24]	τοῦτο ποιεῖν· οὐδὲ γὰρ οὐδ´	ὁ	ἄκων σωμασκῶν ἧττόν τι ἔρρωται
[38, 43]	αὐτὸν μετεπεμψάμην, ἀλλ´ ὁ Ῥωμαῖος,	ὁ	ἀνθύπατος, αἱ ῥάβδοι, τὸ ἀξίωμα,
[38, 43]	προπηλακισμοῦ μεστόν ἐστιν; μεταπέμπεταί τινα	ὁ	ἀνθύπατος ὁ Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος
[38, 35]	στρατιῶται, ἀγγελίας ἐλθούσης ὅτι τε	ὁ	Ἀριόουιστος ἰσχυρῶς παρασκευάζεται, καὶ ὅτι
[38, 50]	παισὶν αὐτῶν ἐφθάρησαν· ὁ δὲ	{ὁ}	Ἀριόουιστος μεθ´ ἱππέων τήν τε
[38, 48]	μάχην συνάψαι. καὶ διὰ τοῦτο	ὁ	Ἀριόουιστος (πάνυ γὰρ αὐταῖς προσεῖχε
[38, 42]	ἐκεῖνο ὑπολαμβάνει, τί δὴ τηλικοῦτον	ὁ	Ἀριόουιστος πεπλημμέληκεν ὥστ´ ἀντὶ φίλου
[38, 9]	ἀπουσίᾳ αὐτοῦ, ἐπειδὴ ὁ Γαβίνιος	ὁ	Αὖλος ὑπατεύσειν ἔμελλε, νεωτερίσῃ, ἐκεῖνόν
[38, 34]	ἤλπισεν. ὅπερ ἐγένετο· ἀχθεσθεὶς γὰρ	ὁ	βάρβαρος τοῖς ἐπιτάγμασι πολλὰ καὶ
[38, 6]	κύρωσιν ἐγένοντο. ~οὐ μέντοι καὶ	ὁ	Βίβουλος ἐνεδίδου, ἀλλὰ τρεῖς δημάρχους
[38, 28]	τὰ δὲ φύγῃς. σμικρὸς γὰρ	ὁ	βίος ἡμῶν, καὶ δεῖ σε
[38, 16]	οὔτε σκυθρωπὸν ἔργον ἀρέσκει· καὶ	ὁ	Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς τὸ αὐτὸ τοῦτο
[38, 9]	ἐν τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ, ἐπειδὴ	ὁ	Γαβίνιος ὁ Αὖλος ὑπατεύσειν ἔμελλε,
[38, 42]	ἔργου τινὸς ἐπιλάβηται, προσδοκῆσαι πράξειν;	ὁ	γὰρ ἐν οἷς μηδὲν κερδανεῖν
[38, 33]	αὐτούς, πλεῖον δὲ οὐδὲν ἔσχον·	ὁ	γὰρ Καῖσαρ τοῖς ἱππεῦσι τοὺς
[38, 32]	δ´ οὖν ὅμως ὧν ἠξίουν·	ὁ	γὰρ Καῖσαρ φοβηθεὶς μὴ καὶ
[38, 40]	δεδιὼς τῶν τοῦ πέλας ἐφίεται·	ὁ	γὰρ περὶ τῶν ὑπαρχόντων οἱ
[38, 11]	καί τινα αὐτὸν καὶ προσελοιδόρησεν.	~ὁ	δ´ ἤχθετο μὲν ἐπ´ αὐτοῖς
[38, 44]	σύμμαχον ἔτ´ αὐτὸν ὄντα ἐπρεσβευσάμεθα,	ὁ	δ´ ὁρᾶτε ὅπως ἡμῖν κέχρηται.
[38, 7]	αὐτῷ οὐκέτ´ οὐδὲν δημόσιον ἔπραξαν.	~ὁ	δ´ οὖν Μέτελλος ὁ Κέλερ
[38, 4]	ὁ μὲν ταῦτ´ εἰπὼν ἀπηλλάγη·	ὁ	δὲ δὴ Καῖσαρ τῶν μὲν
[38, 3]	καὶ ἀναβολαὶ τὴν ἄλλως ἐγίγνοντο·	~ὁ	δὲ δὴ Κάτων ὁ Μᾶρκος
[38, 10]	καὶ ὁ μὲν οὕτως ἀπήλλαξεν,	ὁ	δὲ δὴ Κικέρων ὑπὲρ αὐτοῦ
[38, 14]	αὐτῶν συνεστηκότας δεῖ λέγειν, ἠπατήθη·	ὁ	δὲ δὴ νόμος ὃν μετὰ
[38, 15]	ἐκποδὼν δὴ τῷ Κλωδίῳ γένηται.	ὁ	δὲ δὴ Πομπήιος τούτου μὲν
[38, 50]	σὺν τοῖς παισὶν αὐτῶν ἐφθάρησαν·	ὁ	δὲ {ὁ} Ἀριόουιστος μεθ´ ἱππέων
[38, 25]	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ γενομένοις·	ὁ	δεῖνα δὲ καὶ ὁ δεῖνα
[38, 25]	γενομένοις· ὁ δεῖνα δὲ καὶ	ὁ	δεῖνα ἐκ δυναστείας καὶ ἐπηρείας
[38, 6]	ἐν αἷς οὐδ´ ἐς ἐκκλησίαν	ὁ	δῆμος ἐκ τῶν νόμων συνελθεῖν
[38, 41]	τίνος μὲν ἕνεκα ὑμᾶς ἐνταῦθ´	ὁ	δῆμος ἐξέπεμψεν, τίνος δ´ ἕνεκα
[38, 28]	ἕλοιο οὔτε Κορουῖνος οὔτε Μάριος	ὁ	ἑπτάκις ὑπατεύσας μᾶλλον ἢ Κικέρων
[38, 7]	μὲν οὖν πλῆθος ἐκ τούτων	ὁ	Καῖσαρ ἀνηρτήσατο, τοὺς δ´ ἱππέας
[38, 34]	μὲν δὴ τὸν πρῶτον πόλεμον	ὁ	Καῖσαρ ἐπολέμησεν, ἀρξάμενος δὲ ἐκεῖθεν
[38, 3]	καὶ ἐμέλλησε μὲν ἐπὶ τούτοις	ὁ	Καῖσαρ ἐς τὸ δεσμωτήριον τὸν
[38, 8]	τὰ μὲν οὖν ἄλλα αὐτὸς	ὁ	Καῖσαρ καὶ ἐσηγεῖτο καὶ συνεβούλευε
[38, 33]	ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν οὖν τοῦτο	ὁ	Καῖσαρ, καὶ φοβηθεὶς τήν τε
[38, 47]	ἐπικλήσεις ἔχει. ὡρμημένων οὖν αὐτῶν	ὁ	Καῖσαρ οὐκέτι κατὰ χώραν ἔμεινε,
[38, 31]	Ἄλπεσί που κατοικισθῆναι. καὶ ἐπειδὴ	ὁ	Καῖσαρ τήν τε γέφυραν διέκοψε
[38, 1]	υἱ. ~Τῷ δὲ ἑξῆς ἔτει	ὁ	Καῖσαρ τὸ σύμπαν θεραπεῦσαι πλῆθος
[38, 26]	καὶ πανταχοῦ ποιεῖ. καὶ ταῦθ´	ὁ	Κάμιλλος ἐννοήσας ἡδέως ἐν Ἀρδέᾳ
[38, 27]	τινὰς εἴπω, μέμνησθε μὲν ὅπως	ὁ	Κάμιλλος ὁ φυγὰς ἄμεινον τοῦ
[38, 7]	μηδενὸς ἐναντιουμένου. οὐδὲ γὰρ οὐδ´	ὁ	Κάτων ἀντεῖπέ τι, καίπερ ἐν
[38, 7]	ἔπραξαν. ~ὁ δ´ οὖν Μέτελλος	ὁ	Κέλερ ὅ τε Κάτων, καὶ
[38, 14]	θανατωθέντων κατεψήφιστο· οὐ μέντοι ἀλλ´	ὁ	Κικέρων, ἐπειδὴ καὶ ἐσηγγέλκει περὶ
[38, 23]	ἐστί σε. ~ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος	ὁ	Κικέρων ἔφη οὐ δοκεῖ οὖν
[38, 17]	οὐκ ἐπήμυνε. ἰδὼν οὖν ταῦθ´	ὁ	Κικέρων καὶ φοβηθεὶς αὖθις ἐπεχείρησε
[38, 12]	βουλῆς, παρ´ οἷσπερ που καὶ	ὁ	Κικέρων πλεῖστος ἐφέρετο, ἐλπίσας, ἂν
[38, 19]	~ἀλλ´ εἴ γέ τινα" ἔφη	ὁ	Κικέρων τοιοῦτον ἔχεις λόγον ὥστε
[38, 10]	~ὕποπτός τε οὖν ἐκ τούτων	ὁ	Κικέρων τῷ τε Καίσαρι καὶ
[38, 15]	αὐτῶν τῶν κατηγόρων ῥύεσθαι· καὶ	ὁ	Κλώδιος, ἅτε καὶ ἐν γένει
[38, 17]	Καῖσαρ (ἔξω γὰρ τοῦ τείχους	ὁ	Κλώδιος δι´ αὐτόν, ἐπειδήπερ ἐξεστράτευτο,
[38, 30]	τοῖς δημάρχοις ἀπεδεδώκει, κατ´ αὐτοῦ	ὁ	Κλώδιος ἐκέχρητο, ἀνακαλέσασθαι τὸν Κικέρωνα
[38, 12]	εὐθὺς ἀποδειχθῆναι διεπράξατο. οὗτος οὖν	ὁ	Κλώδιος ἐπεστόμισε μὲν καὶ τὸν
[38, 16]	πρεσβείαν ὑπέστησαν, ἐπεκάλει. καὶ αὐτοὺς	ὁ	Κλώδιος ἐς τὸ πλῆθος ἐσαγαγὼν
[38, 14]	δὴ νόμος ὃν μετὰ ταῦτα	ὁ	Κλώδιος ἐσήνεγκεν, ἄλλως μὲν οὐκ
[38, 13]	κύρωσιν τὸν δῆμον σχεῖν, φοβηθεὶς	ὁ	Κλώδιος μὴ γραψαμένου αὐτοῦ τὸν
[38, 30]	ἢ ἐς τοῦτο ἀφικέσθαι, βουληθεὶς	ὁ	Κλώδιος τόν τε Κάτωνα ἐκποδών,
[38, 30]	ἐκβαλόντος κατήχθη. αἴτιον δὲ ὅτι	ὁ	Κλώδιος τόν τε Τιγράνην τὸν
[38, 16]	τῶν ἀντιστασιωτῶν αὐτοῦ δυνατώτερα, οὔτε	ὁ	Κλώδιος χρηματίσασθαί τι ὑπὲρ αὐτοῦ
[38, 21]	προσυπάρχῃ τινί, ἔστι μὲν ἀληθὴς	ὁ	λόγος (ἀδύνατον γάρ, κακῶς αὐτῆς
[38, 3]	ἐγίγνοντο· ~ὁ δὲ δὴ Κάτων	ὁ	Μᾶρκος {ὁ ὕπατος} (ἦν δὲ
[38, 15]	ἐκείνῳ δὲ δὴ ἀφανῆ, προσεξεῦρον.	ὁ	μὲν γὰρ Καῖσαρ ὑπείκειν αὐτῷ
[38, 50]	μέν, οὐ κατελήφθη δέ. ἀλλ´	ὁ	μὲν ἐπὶ πλοίου προεξέφυγε, τῶν
[38, 18]	ὑποδεξάμενοι αὐτὸν ἀνατὶ διόλωνται. ~καὶ	ὁ	μὲν ἐς τὴν Μακεδονίαν διὰ
[38, 6]	καὶ οἱ δήμαρχοι ἔλαβον. καὶ	ὁ	μὲν νόμος οὕτως ἐκυρώθη, Βίβουλος
[38, 14]	καὶ τῷ Κικέρωνι ἐπεχείρησεν. καὶ	ὁ	μὲν οὕτω, καίτοι φρονιμώτατος ἀξιῶν
[38, 9]	τὴν τοῦ Πίσωνος ἔγημε. καὶ	ὁ	μὲν οὕτω πανταχόθεν ἐκρατύνθη, Κικέρων
[38, 16]	δὲ δὴ Πομπηίῳ ἐπείσθη. καὶ	ὁ	μὲν οὕτως ἀπατηθεὶς παρεσκευάζετο ὡς
[38, 10]	δ´ οὐκ ᾐτιάζετο, κολασθῆναι. καὶ	ὁ	μὲν οὕτως ἀπήλλαξεν, ὁ δὲ
[38, 4]	οὐδ´ ἂν πάντες ἐθελήσητε. καὶ	ὁ	μὲν ταῦτ´ εἰπὼν ἀπηλλάγη· ὁ
[38, 17]	ἱππέων τῆς τε βουλῆς προσκατηγόρησεν.	~ὁ	μέντοι Καῖσαρ (ἔξω γὰρ τοῦ
[38, 44]	καὶ ἀμύνεσθαι. ἐκεῖνος δέ ἐστιν	ὁ	μεταβαλλόμενος, ὁ μήτε καλῶς μήτε
[38, 7]	καὶ ἀπισχυρίζοντο, ἄλλως τε καὶ	ὁ	Μέτελλος ἐς τὸν Νουμιδικὸν ἀναφέρων,
[38, 44]	ἐκεῖνος δέ ἐστιν ὁ μεταβαλλόμενος,	ὁ	μήτε καλῶς μήτε δεόντως τοῖς
[38, 16]	καὶ Γάιον Κουρίωνα, ἔπεμψαν· καὶ	ὁ	Νίννιος τά τε ἄλλα αὐτῷ
[38, 17]	εἶχε τιμηθήσεσθαι. φυγόντος δ´ αὐτοῦ	ὁ	νόμος τὸ κῦρος, οὐχ ὅπως
[38, 5]	ἔχοντος, καὶ ὁ ὕπατος καὶ	ὁ	ὅμιλος ἔχρῃζεν, ἄλλα τε πολλὰ
[38, 9]	τι, ἀλλὰ ἐς τὸ πλῆθος	ὁ	Οὐέττιος ἐσαχθείς, καὶ μόνους οὓς
[38, 4]	τὸν νόμον ἂν οὗτος ἐθελήσῃ.	ὁ	οὖν Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας οὐχ
[38, 5]	ὥστε τὸν ὅμιλον ἰσχυρῶς ἡσθῆναι.	ὁ	οὖν Καῖσαρ ἰδὼν τοῦτο ἐκεῖνόν
[38, 20]	τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν ἐπιβάλλοντα καρποῦται.	~ὁ	οὖν Κικέρων ὑπολαβὼν ἔφη ἀλλ´
[38, 13]	ἤρεσκε, καὶ ἐφθονεῖτο καὶ ἐμισεῖτο.	~ὁ	οὖν Κλώδιος ἐλπίσας αὐτὸν διὰ
[38, 41]	οὐκοῦν ἐν τούτῳ καὶ οὗτος	ὁ	πόλεμος καὶ πᾶς ὁστισοῦν ἄλλος
[38, 30]	καθιέρωσεν. ὀργισθεὶς γὰρ διὰ ταῦθ´	ὁ	Πομπήιος, ἄλλως τε καὶ ὅτι
[38, 1]	ἀπό τε τῆς λείας ἣν	ὁ	Πομπήιος εἰλήφει καὶ ἀπὸ τῶν
[38, 9]	οὖν καὶ ὣς μή τι	ὁ	Πομπήιος ἐν τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ,
[38, 5]	αὐτοῦ. γενομένου δὲ τούτου ἐπαρθεὶς	ὁ	Πομπήιος, ὅτι τῆς παρ´ ἑαυτοῦ
[38, 17]	τὰ τοῦ πλήθους ἔπρασσε. καὶ	ὁ	Πομπήιος ὑπισχνεῖτο μὲν αὐτῷ τὴν
[38, 43]	γὰρ ἐγὼ αὐτὸν μετεπεμψάμην, ἀλλ´	ὁ	Ῥωμαῖος, ὁ ἀνθύπατος, αἱ ῥάβδοι,
[38, 43]	ἐστιν; μεταπέμπεταί τινα ὁ ἀνθύπατος	ὁ	Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος οὐκ ἔρχεται·
[38, 26]	ἡδέως ἐν Ἀρδέᾳ κατῴκησε, ταῦθ´	ὁ	Σκιπίων λογισάμενος ἀλύπως ἐν Λιτέρνῳ
[38, 3]	δὲ δὴ Κάτων ὁ Μᾶρκος	{ὁ	ὕπατος} (ἦν δὲ ἄλλως μὲν
[38, 5]	καίπερ μηδεμίαν ἡγεμονίαν ἔχοντος, καὶ	ὁ	ὕπατος καὶ ὁ ὅμιλος ἔχρῃζεν,
[38, 18]	καρτερῆσαι. λέγεις μέν τι" ἔφη	ὁ	Φιλίσκος ἀνθρώπινον· οὐ μέντοι καὶ
[38, 23]	οἰκείοις παρέχοντα. οὐδαμῇ ἔμοιγε" εἶπεν	ὁ	Φιλίσκος. δύο γὰρ τούτων ὄντων
[38, 19]	τινὶ καταιονήσειας. φέρε οὖν" εἶπεν	ὁ	Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν ἕτοιμος εἶ,
[38, 27]	μέμνησθε μὲν ὅπως ὁ Κάμιλλος	ὁ	φυγὰς ἄμεινον τοῦ Καπιτωλίνου μετὰ
[38, 8]	καὶ ἐν αὐτῇ τῇ γερουσίᾳ.	ὅ	τε γὰρ ὅμιλος τοῦ τε
[38, 6]	συνελθεῖν ἐδύνατο, προηγόρευσε. καὶ ἐπειδὴ	ὅ	τε Καῖσαρ βραχὺ αὐτοῦ φροντίσας
[38, 7]	δ´ οὖν Μέτελλος ὁ Κέλερ	ὅ	τε Κάτων, καὶ Μᾶρκός τις
[38, 7]	ἰσχυρογνωμοσύνης σφῶν τὸ κοινὸν ὠφελήσαντες.	ὅ	τε οὖν νόμος οὕτως ἐκυρώθη,
[38, 47]	καὶ ἐκεῖνος οὐδὲν ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν.	ὅ	τε οὖν πόλεμος συνερρώγει, καὶ
[38, 5]	καὶ δοκιμασταὶ καὶ ἐπαινέται γίγνοιντο.	~ὅ	τε οὖν Πομπήιος μάλα ἀσμένως
[38, 16]	προπαρεσκευασμένων συνέκοψε. καὶ μετὰ ταῦτα	ὅ	τε Πίσων, καίπερ εὐνοϊκῶς τῷ
[38, 15]	συστρατεύσας ἐπὶ πολὺν χρόνον, οὐδὲν	ὅ	τι οὐ κατὰ γνώμην αὐτοῦ
[38, 19]	τι ἄτοπον ὑπ´ ἀπορίας ὑπομένειν,	ὃ	δὴ καὶ δεύτερον εἰκότως ἄν
[38, 23]	καὶ μᾶλλον ἂν ὠφέλιμον εἴη.	ὃ	καὶ σοὶ νῦν ὑπάρχει. τὰ
[38, 1]	πολλάκις ὅτι οὔτε γράψοι τι	ὃ	μὴ καὶ ἐκείνοις συνοίσει· καὶ
[38, 41]	μὲν ἐπὶ πέντε ἔτη καθάπαξ,	ὃ	μήπω πρότερον ἐγεγόνει, ἄρχειν ἑλόμενος,
[38, 0]	~Τάδε ἔνεστιν ἐν τῷ τριακοστῷ	ὀγδόῳ	τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν α. Ὡς
[38, 31]	ἀπετείχισεν, ὥστ´ ἄπορον αὐτοῖς τὴν	ὁδὸν	γενέσθαι. ~οἱ οὖν βάρβαροι χρόνον
[38, 33]	πρὸς πόλιν τινὰ ἔξω τῆς	ὁδοῦ	οὖσαν ἐξετράπετο, νομίσαντες τοῦ τε
[38, 18]	τοῦτο μετέστη καὶ ἐκεῖ διέτριβεν	ὀδυρόμενος·	ἐντυχὼν δ´ αὐτῷ Φιλίσκος τις
[38, 33]	καὶ ἔς τε τὴν οἰκείαν	ὅθεν	ἐξανέστησαν ἐπανῆλθον, κἀνταῦθα τὰς πόλεις
[38, 18]	καὶ οὐδὲν δύναται καίριον ἐννοῆσαι.	ὅθεν	που πάνυ καλῶς εἴρηται ὅτι
[38, 47]	τὴν τῶν καταλόγων τάξιν ὠνομάζετο·	ὅθενπερ	καὶ νῦν ὁμοίως τὰ νῦν
[38, 8]	ὡς καὶ μόνος αὐτῆς ἄρχων·	ὅθενπερ	χαριεντιζόμενοί τινες τὸ μὲν τοῦ
[38, 5]	τισι τῶν ἄλλων μὴ ἤρεσκεν,	οι	ἄλλως τε ἄνδρες ἀγαθοὶ νομιζόμενοι
[38, 32]	οὖν οἵ τε Σηκουανοὶ καὶ	οἱ	Αἴδουοι πρὸς τὸν Καίσαρα ἐπικουρίαν
[38, 34]	οἵ τε γὰρ Σηκουανοὶ καὶ	οἱ	Αἴδουοι τήν τε ἐπιθυμίαν αὐτοῦ
[38, 2]	διὰ τοῦτο, εἰ καὶ μηδείς	οἱ	ἀντέλεγεν, ἀλλ´ οὔτι γε καὶ
[38, 0]	ἔτη δύο, ἐν οἷς ἄρχοντες	οἱ	ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο. Γ. Ἰούλιος
[38, 33]	σφᾶς ἐνίκησε. παθόντες δὲ ταῦθ´	οἱ	βάρβαροι δίχα διῃρέθησαν. οἱ μὲν
[38, 12]	ὑπ´ αὐτοῦ ᾠκειοῦντο ἐς ὅσον	οἱ	βλαπτόμενοι ἠλλοτριοῦντο. πρὸς γάρ τοι
[38, 29]	διακειμένους, ὥσπερ που καὶ πεπείρασαι.	οἱ	γὰρ δυναστείας ἐρῶντες παρ´ οὐδὲν
[38, 1]	τινος οὔτ´ αὖ ὅσου ἂν	οἱ	γεωνόμοι βουληθῶσιν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν
[38, 46]	δέῃ καὶ γυμνοὶ χωρήσουσι προθύμως.	οἱ	δὲ δὴ ἄλλοι τὴν ταχίστην
[38, 36]	προσταττόμενον ὑπὸ τῆς πατρίδος πράττειν,	οἱ	δὲ δὴ πλείους ἐθελονταὶ διά
[38, 47]	τε πλήθει καὶ τοῖς μεγέθεσιν,	οἱ	δὲ δὴ Ῥωμαῖοι τῇ τε
[38, 40]	ἡσυχάζοντες καὶ περὶ τούτοις κινδυνεύουσιν,	οἱ	δὲ ἐκ περιουσίας τῷ πολέμῳ
[38, 50]	σφισιν, οἱ μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς	οἱ	δὲ καὶ ἐγγύθεν, ἐνήλλοντο τρόπον
[38, 24]	ὅσον χρόνον οἱ μὲν ἄκοντες	οἱ	δὲ καὶ ἑκόντες ἀποδημοῦσι, καί
[38, 35]	Ῥῆνον ὡς ἐπὶ βοήθειαν αὐτοῦ,	οἱ	δὲ καὶ ἐπ´ αὐτῷ τῷ
[38, 41]	μὲν ἐκ παρασκευῆς καὶ προεπαγγέλσεως	οἱ	δὲ καὶ ἐπὶ καιροῦ συμβεβήκασι.
[38, 26]	μὲν καὶ τὰ ἀμείνω κακῶς	οἱ	δὲ καὶ τὰ χείρω καλῶς
[38, 26]	ἐν οὐδενὶ δεινῷ καθεστηκέναι νομίζουσιν,	οἱ	δὲ καὶ τοῖς ἐλαφροτάτοις βαρυνόμενοι
[38, 33]	κἀνταῦθα τὰς πόλεις ἀνορθώσαντες ᾤκησαν·	οἱ	δὲ οὐκ ἐθελήσαντες τὰ ὅπλα
[38, 6]	καὶ τραύματα ἄλλοι τε καὶ	οἱ	δήμαρχοι ἔλαβον. καὶ ὁ μὲν
[38, 6]	οὕτω τῶν πολιτικῶν ἐξέστη καὶ	οἱ	δήμαρχοι οἱ συνεξετασθέντες αὐτῷ οὐκέτ´
[38, 47]	συνῄνεσαν πάντες, καὶ οὐχ ἥκιστα	οἱ	δι´ ὑποψίας αὐτῷ ὄντες, λογοποιεῖν
[38, 29]	ἔχεις· οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσουσιν	οἱ	δοκοῦντες φιλεῖν πρὸς τοὺς ἐχθρῶς
[38, 2]	δὴ σύμπαν καὶ πάνυ πάντες	οἱ	δυνατοὶ οἵ γε ἔξω τῆς
[38, 27]	σε, ὡς πυνθάνομαι, καὶ αὐτοὶ	οἱ	ἐκβεβληκότες, ποθήσουσι δὲ πάντες) ἂν
[38, 47]	σύμμαχοι οἵ τε πολέμιοί σφων	οἱ	ἐκείνῃ πάντες ἦσαν, τήν τε
[38, 32]	μὴ καὶ ἐπὶ τὴν Τόλοσαν	οἱ	Ἐλουήτιοι τράπωνται, εἵλετο μετ´ ἐκείνων
[38, 6]	οἴκημα καταθέσθαι, τῶν δὲ συναρχόντων	οἱ	ἐναντιωθέντων οὐκ ἐνέβαλεν, ἀλλ´ ἐκεῖνός
[38, 4]	ἐτράπετο καὶ τὸν ὅμιλον συνδεηθῆναί	οἱ	ἔπεισεν, εἰπὼν ὅτι ἕξετε τὸν
[38, 11]	τῶν ὁμοίων, ὥστε καὶ παρισωθῆναί	οἱ,	ἐπιθυμοῦντα, βραχύ τε αὐτοῦ ἐφρόντισε
[38, 30]	τὸν Κλώδιον τηρήσας· ἀντιστάντος δέ	οἱ	ἑτέρου τινὸς δημάρχου ἐκείνην τε
[38, 3]	καὶ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγοι	οἱ	ἐφέσποντο, καί τις αὐτῶν Μᾶρκος
[38, 40]	τοὺς προγόνους ἡμῶν ποιήσασθαι, οὔτε	οἱ	Ἠπειρῶται πρὶν ἐς τὴν Ἑλλάδα
[38, 38]	οὔτ´ αὐτῶν ἡμῶν οἱ πρεσβύτεροι	οἱ	καὶ νῦν ἔτ´ ὄντες, ἀλλ´
[38, 18]	ἔν τε ταῖς Ἀθήναις συγγεγονώς	οἱ	καὶ τότε κατὰ τὴν τύχην
[38, 40]	τἆλλα λέγοι τις ἄν; ἀλλ´	οἱ	Καρχηδόνιοι ἕως μὲν οὐδὲν δεινὸν
[38, 24]	ἄλλως συχνοὶ πλεῖστον ὅσον χρόνον	οἱ	μὲν ἄκοντες οἱ δὲ καὶ
[38, 47]	τἆλλα δουλεύσειν νομίζοντες. προεῖχον δὲ	οἱ	μὲν βάρβαροι τῷ τε πλήθει
[38, 41]	μὴ αὐτοὶ τὸν πόλεμον ψηφισάμενοι.	οἱ	μὲν γὰρ οὔτ´ ἀκριβῶσαι τὰ
[38, 33]	ταῦθ´ οἱ βάρβαροι δίχα διῃρέθησαν.	οἱ	μὲν γὰρ ὡμολόγησαν αὐτῷ καὶ
[38, 35]	καὶ ἕτεροι τῶν Κελτῶν πολλοὶ	οἱ	μὲν διαβεβήκασιν ἤδη τὸν Ῥῆνον
[38, 41]	πόλεμοι ὅσοι πώποτε γεγόνασιν ἡμῖν,	οἱ	μὲν ἐκ παρασκευῆς καὶ προεπαγγέλσεως
[38, 50]	ἀσπίδας ἀπέρριψαν, καὶ προσπίπτοντές σφισιν,	οἱ	μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ δὲ
[38, 40]	τὰς ἐπιθέσεις αὐτῶν προκαταλαμβάνεσθαι, καὶ	οἱ	μὲν ἐπὶ τοῖς οἰκείοις ἡσυχάζοντες
[38, 26]	κακὰ ἔχειν ὑποπτεύουσι· καὶ ἕτεροι,	οἱ	μὲν καὶ τὰ ἀμείνω κακῶς
[38, 26]	μάτην ἀνιᾶσθαι. τεκμήριον δὲ ὅτι	οἱ	μὲν καὶ τὰ ἀτοπώτατα εὐκόλως
[38, 36]	προσταχθέντας αὐτὴν προδοῦναι. εἰ δ´	οἱ	μὲν ὑπὸ τῶν νόμων ἀναγκαζόμενοι
[38, 38]	σφίσιν ἀπεώσαντο, ~καὶ αὐτοὺς καὶ	οἱ	μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι οἵ τε
[38, 40]	εἶχον ἄν τινα σκῆψιν εὐπρεπῆ	οἱ	μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν βουλόμενοι.
[38, 2]	μηδὲ διᾶραι τὸ στόμα ὑπεναντίον	οἱ	μηδένα τολμῆσαι· καὶ γὰρ προανέγνω
[38, 20]	καὶ ἀπεβλήθη. οὐδὲ γὰρ οὐδ´	οἱ	ναύκληροι πάνυ χαλεπῶς φέρουσι πολλὰ
[38, 32]	ἄπορον αὐτοῖς τὴν ὁδὸν γενέσθαι.	~οἱ	οὖν βάρβαροι χρόνον μέν τινα
[38, 50]	οὔτε ἔδρων οὐδὲν οὔτε ἔπασχον.	~οἱ	οὖν Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ μήτε ἐκεῖνοι
[38, 38]	αὐτοὺς στρατεῦσαι, πολλὰ Ἀντίοχος, πολλὰ	οἱ	παῖδες αὐτοῦ καὶ ἔγγονοι ὥστε
[38, 41]	προθυμηθῆναι, λογισάσθω τοῦθ´, ὅτι πάντες	οἱ	πόλεμοι ὅσοι πώποτε γεγόνασιν ἡμῖν,
[38, 38]	ἀδεῶς εἵλοντο, οὔτ´ αὐτῶν ἡμῶν	οἱ	πρεσβύτεροι οἱ καὶ νῦν ἔτ´
[38, 37]	πυθόμενοι. λέγετε τοίνυν αὐτοῖς ὅτι	οἱ	πρόγονοι ἡμῶν οὐκ οἴκοι μένοντες,
[38, 5]	ἐκεῖνόν τε ἐπήρετο εἰ βοηθήσοι	οἱ	προθύμως ἐπὶ τοὺς τἀναντία σφίσι
[38, 42]	ἀδόλου τῆς γνώμης γίγνεται, ἀλλ´	οἱ	προπαρεσκευασμένοι τινὰς ἀδικῆσαι ἑτοίμην τὴν
[38, 15]	τὴν τοῦ Καίσαρος συγγένειαν ὑπάρξειν	οἱ	προσεδόκησε. ~τούτοις τε οὖν τοῖς
[38, 12]	Κικέρωνι. καὶ ἐπειδὴ μὴ ἐδόκει	οἱ	ῥᾴδιον εἶναι ἄνδρα πάμπολυ ἐν
[38, 50]	τῶν δ´ ἄλλων τοὺς μὲν	οἱ	Ῥωμαῖοι ἐς τὸν ποταμὸν ἐσβαίνοντες
[38, 49]	σφᾶς ἔβλαψαν· συμπλεκόμενοι γὰρ αὐτοῖς	οἱ	Ῥωμαῖοι ἰσόρροποί πως τῇ τε
[38, 35]	αἰσθέσθαι τινά, προκατασχεῖν. ~κἀν τούτῳ	οἱ	στρατιῶται, ἀγγελίας ἐλθούσης ὅτι τε
[38, 15]	καὶ κατ´ ἔχθραν οὐκ ἐπιτηδείως	οἱ	συμβουλεύοντα ὑποσημαίνων, ἀπέτρεπε, γνώμην δὲ
[38, 47]	μόνον αὐτοὶ ἑκάτεροι ἀλλὰ καὶ	οἱ	σύμμαχοι οἵ τε πολέμιοί σφων
[38, 33]	ἐπανελθεῖν δυνάμενοι, ὥρμησαν, καὶ αὐτοὺς	οἱ	σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων δι´ ὧν
[38, 6]	πολιτικῶν ἐξέστη καὶ οἱ δήμαρχοι	οἱ	συνεξετασθέντες αὐτῷ οὐκέτ´ οὐδὲν δημόσιον
[38, 6]	μὲν αἰδοῖ τῶν ἀνθρώπων ὑπεικόντων	οἱ,	τὰ δὲ καὶ νομιζόντων αὐτὸν
[38, 18]	τι τῶν προσφόρων, ἵν´ ὥσπερ	οἱ	τὰ φορτία συναιρόμενοί τισιν ἐπικουφίζουσιν
[38, 4]	μὴ καὶ ἐκείνων τις ἐναντιωθῇ	οἱ,	τὸν δὲ δὴ Πομπήιον τόν
[38, 48]	αὐτῶν εἷλε. προχωρούντων οὖν οὕτως	οἱ	τῶν πραγμάτων σμικρόν τε ἔτι
[38, 47]	κατέπληξεν ὥστε καὶ ἐς λόγους	οἱ	ὑπὲρ εἰρήνης ἐλθεῖν κατηνάγκασεν. οὐ
[38, 10]	αὐτοῦ τότε, ἅτε καὶ συνάρχοντός	οἱ,	ὑπερδικῶν πλείστην κατὰ τοῦ Καίσαρος
[38, 17]	αὐτῶν φανείη, καὶ αὐτὸς καὶ	οἱ	ὑποδεξάμενοι αὐτὸν ἀνατὶ διόλωνται. ~καὶ
[38, 40]	ὁ γὰρ περὶ τῶν ὑπαρχόντων	οἱ	φόβος ἰσχυρῶς τοῦ πολυπραγμονεῖν τὰ
[38, 15]	εὐνοίας τοῦτο ποιεῖν πιστευθῇ, ὑποστρατήγῳ	οἱ	χρήσεσθαι ὑπισχνεῖτο, ὅπως μὴ μετ´
[38, 2]	καὶ πάνυ πάντες οἱ δυνατοὶ	οἵ	γε ἔξω τῆς συνωμοσίας ὄντες
[38, 34]	ἀπεπλήρωσε καὶ τοῖς συμμάχοις ἐχαρίσατο.	οἵ	τε γὰρ Σηκουανοὶ καὶ οἱ
[38, 16]	πρὸς γὰρ δὴ τοῖς εἰρημένοις,	οἵ	τε ἱππῆς συνελθόντες ἐς τὸ
[38, 38]	καὶ οἱ μετὰ ταῦτα Ῥωμαῖοι	οἵ	τε πατέρες ἡμῶν ζηλώσαντες οὐκ
[38, 47]	ἑκάτεροι ἀλλὰ καὶ οἱ σύμμαχοι	οἵ	τε πολέμιοί σφων οἱ ἐκείνῃ
[38, 32]	χώραν αὐτῶν ἐλεηλάτουν. πέμψαντες οὖν	οἵ	τε Σηκουανοὶ καὶ οἱ Αἴδουοι
[38, 12]	ἐλύπει, καὶ οὐκ ἐς τοσοῦτον	οἵ	τι ὠφελούμενοι ὑπ´ αὐτοῦ ᾠκειοῦντο
[38, 23]	πρὸς ἑτέρων κολάζεται· εἰσὶ δὲ	οἳ	καὶ τὴν ἀρχὴν οὔτε τὸ
[38, 26]	ἄλλοις ἑκάτερα δοκεῖν εἶναι ποιοῦσιν	οἷα	αὑτοῖς εἶναι παρασκευάζουσι. ~καὶ σὺ
[38, 21]	δαιμονίου δεῖται· ἐκείνη δὲ δή,	οἷα	θειοτέρας φύσεως οὖσα, καὶ ῥυθμίζεσθαι
[38, 44]	ὄντα ἀποδείξει. διὰ τί; ὅτι	οἷα	μηδὲ τῶν ἐχθίστων τις ὁμολογούντων
[38, 50]	αὐτῶν, ᾗπερ καὶ μόνον ἁλωτοὶ	οἷά	που γυμναῖς αὐταῖς μαχόμενοι ἦσαν,
[38, 46]	στρατόπεδον ἀρκέσει· καὶ γὰρ εὖ	οἶδ´	ὅτι κἂν διὰ πυρὸς δέῃ
[38, 0]	ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι	οἵδε	ἐγένοντο. Γ. Ἰούλιος Γ. υἱ.
[38, 45]	ἔργα, ἐκεῖνό γε τίς οὐκ	οἶδεν,	ὅτι ἡμεῖς μὲν κατὰ πᾶν
[38, 41]	ἐψήφισται, διὰ τοῦτό τις ἧττον	οἴεται	δεῖν ἡμᾶς προθυμηθῆναι, λογισάσθω τοῦθ´,
[38, 6]	πάντες ἡσύχαζον. ἀνεχώρησέ τε οὖν	οἴκαδε,	καὶ οὐκέτι τὸ παράπαν ἐς
[38, 37]	δὴ τῶν πέλας ὡς καὶ	οἰκεῖα	ἑτοίμως κτώμενοι, καὶ μήτε εὐδαιμονίαν
[38, 33]	αὐτῷ καὶ ἔς τε τὴν	οἰκείαν	ὅθεν ἐξανέστησαν ἐπανῆλθον, κἀνταῦθα τὰς
[38, 45]	οὔτε γὰρ ἄλλως δύναμίν τινα	οἰκείαν	συνεστηκυῖαν καὶ συγκεκροτημένην ἔχει· νῦν
[38, 41]	ταῦτα φήσειεν) ἀλλ´ ἵνα τὴν	οἰκείαν	φυλάξωμεν, ἵνα τὴν τῶν πολεμίων
[38, 40]	καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς	οἰκείοις	ἡσυχάζοντες καὶ περὶ τούτοις κινδυνεύουσιν,
[38, 23]	τοῖς ἐχθροῖς αἶσχος δὲ τοῖς	οἰκείοις	παρέχοντα. οὐδαμῇ ἔμοιγε" εἶπεν ὁ
[38, 12]	δεινότητα δυνάμενον καταλῦσαι, τρέπεται πρὸς	οἰκείωσιν	οὐχ ὅτι τοῦ πλήθους, ἀλλὰ
[38, 9]	εἶπον ὀνομάσας, ἔς τε τὸ	οἴκημα	ἐσέπεσε, κἀνταῦθα οὐ πολλῷ ὕστερον
[38, 6]	τις Οὐατίνιος δήμαρχος ἐς τὸ	οἴκημα	καταθέσθαι, τῶν δὲ συναρχόντων οἱ
[38, 3]	ὅτι μετὰ Κάτωνος ἐν τῷ	οἰκήματι	μᾶλλον ἢ μετὰ σοῦ ἐνταῦθα
[38, 6]	ἡμέρας παρῆλθεν, ἀλλ´ ἐν τῇ	οἰκίᾳ	καταμένων ἀεὶ τῷ Καίσαρι, ὁσάκις
[38, 17]	οὐσία αὐτοῦ ἐδημεύθη, καὶ ἡ	οἰκία	ὥσπερ τινὸς πολεμίου κατεσκάφη, τό
[38, 34]	χώρας σφῶν ἐπιβαίνειν μήτ´ ἐπικουρίας	οἴκοθεν	ἐπάγεσθαι. ταῦτα δὲ ἔπραξεν οὐχ
[38, 1]	τροφὴν ἔχειν μήτε τῆς πόλεως	οἴκοθέν	τι δαπανωμένης μήτε τῶν δυνατῶν
[38, 23]	καὶ φυγή, καὶ τὸ μήτ´	οἴκοι	διατρίβειν μήτε μετὰ τῶν φίλων
[38, 39]	ἐκλίπωμεν, οὐδ´ ἂν διὰ κενῆς	οἴκοι	καθώμεθα ἢ καὶ παρὰ τοῖς
[38, 36]	ἀλλ´ οὐ τρόπον γέ τινα	οἴκοι	καὶ ἐπὶ τοῖς ἰδίοις κατεμείναμεν;
[38, 25]	σε ἐκπεπτωκέναι ἢ κακουργήσαντά τι	οἴκοι	μεμενηκέναι· τά τε γὰρ ἄλλα
[38, 25]	προσταχθέντων σοι ὑπ´ αὐτῆς ποιήσας,	οἴκοι	μένειν ἀδικήσας ἢ κατορθώσας φυγεῖν.
[38, 37]	ὅτι οἱ πρόγονοι ἡμῶν οὐκ	οἴκοι	μένοντες, οὐδὲ τὰς στρατείας ὀκνοῦντες,
[38, 41]	διὰ τοῦτο ὅσα μὲν ἂν	οἴκοι	τε μενόντων ἡμῶν καὶ τὴν
[38, 26]	τε καὶ ἄλλοθί που τῆς	οἰκουμένης	ζῆν ἐθελήσῃς. οὐ γὰρ δήπου
[38, 20]	φέρουσι πολλὰ ζημιούμενοι· λογίζεσθαι γάρ,	οἶμαι,	φρονίμως ἐπίστανται ὅτι ἡ θάλαττα
[38, 21]	συννοσεῖν) ἐγὼ μέντοι πολλῷ ῥᾷον	οἴομαι	εἶναι τῆς εὐεξίας τῆς γνώμης
[38, 45]	ἂν αὐτῷ πολεμήσαιμεν, οὐδένα ἀμφισβητήσειν	οἴομαι·	ὅτι δὲ οὔτε ἄμαχος οὔτε
[38, 22]	ἐπιτήδευμά σου δηλοῖ· οὐ γὰρ	οἷόν	τ´ ἐστὶ δουλεύοντά τινα ταῖς
[38, 17]	ἄλλων τε καὶ αὐτῶν ἐκείνων	οἵπερ	τὰ τοῦ Κικέρωνος ἀνὰ πρώτους
[38, 0]	Χρόνου πλῆθος ἔτη δύο, ἐν	οἷς	ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο.
[38, 5]	καταλλαγὴ αὐτῶν ἔκδηλος ἦν) συνῄνουν	οἷς	ἐγεγράφει, πρόθυμοι πρὸς τὴν τοῦ
[38, 32]	καὶ ἔλεγον μὲν οὐδὲν ὅμοια	οἷς	ἔπραξαν, ἔτυχον δ´ οὖν ὅμως
[38, 11]	τοῦτο καὶ ἀδήλως, καὶ ἐν	οἷς	ἥκιστα ἄν τις προσεδόκησε, τὰς
[38, 12]	τούτων καὶ ὑπ´ αὐτῶν ἐκείνων	οἷς	ἤρεσκε, καὶ ἐφθονεῖτο καὶ ἐμισεῖτο.
[38, 42]	προσδοκῆσαι πράξειν; ὁ γὰρ ἐν	οἷς	μηδὲν κερδανεῖν ἔμελλε τοσαύτῃ ὑπεροψίᾳ
[38, 38]	ἠρκέσθησαν τοῖς παροῦσιν, οὐδ´ ἠγάπησαν	οἷς	παρέλαβον, ἀλλ´ ὄλεθρον μὲν αὑτῶν
[38, 42]	ἀδικεῖν τι ἐπιχειροῦντας οὐκ ἐφ´	οἷς	ποιοῦσι μόνον ἀλλὰ καὶ ἐφ´
[38, 22]	βουλὴν καὶ τὸν δῆμον, ἐν	οἷς	συνεβούλευσάς τι αὐτοῖς, ἔπεισας, πλεῖστα
[38, 22]	δὲ καὶ τοὺς ἰδιώτας, ἐν	οἷς	συνηγόρησάς σφισιν, ὠφέλησας· ἔπειτα δὲ
[38, 42]	ποιοῦσι μόνον ἀλλὰ καὶ ἐφ´	οἷς	φρονοῦσιν ἀμύνασθαι δεῖ, καὶ τήν
[38, 12]	ἱππέων τῆς τε βουλῆς, παρ´	οἷσπερ	που καὶ ὁ Κικέρων πλεῖστος
[38, 29]	με μὴ ὡς φαῦλά σοι	οἰωνιζόμενον	μισήσῃς, ἀλλ´ ὡς διοσημίαν τινὰ
[38, 13]	οὕτως ὥστε τὰ μὲν ἄλλα	οἰωνίσματα	πολλὰ καὶ καθ´ ἑκάστην πρᾶξιν,
[38, 13]	ἐγίγνετο μηδενὸς ἔτι καθ´ ἕκαστον	οἰωνίσματος	ἐπαγομένου, ἢ ἐκώλυε, καὶ ἀνεχειρίζετό
[38, 37]	οἴκοι μένοντες, οὐδὲ τὰς στρατείας	ὀκνοῦντες,	οὐδὲ τοὺς πολέμους φεύγοντες, οὐδὲ
[38, 43]	ἀφικέσθαι τάχ´ ἄν τις καὶ	ὄκνῳ	καὶ ἀρρωστίᾳ καὶ φόβῳ, ἀπολογούμενος
[38, 38]	οὐδ´ ἠγάπησαν οἷς παρέλαβον, ἀλλ´	ὄλεθρον	μὲν αὑτῶν σαφῆ τὴν ῥᾳστώνην
[38, 37]	τούτων τῶν πολιτευμάτων αὐτοί τε,	ὀλίγιστοι	τὸ κατ´ ἀρχὰς γενόμενοι καὶ
[38, 3]	ἐπέδωκε, καὶ τῶν ἄλλων οὐκ	ὀλίγοι	οἱ ἐφέσποντο, καί τις αὐτῶν
[38, 45]	καὶ ἐκκενοῦται ῥᾳδίως καὶ ἐπ´	ὀλίγον	ἀνθεῖ. ~πεπειραμένοις δέ που ὧν
[38, 40]	τε πόλεις ἐπόρθουν καὶ παρ´	ὀλίγον	καὶ τὸ ἄστυ αὐτὸ εἷλον,
[38, 9]	μέν, οὐκ ἠδυνήθησαν δέ, ἀλλ´	ὀλίγου	καὶ αὐτοὶ προσαπώλοντο. προμηνυθεὶς γὰρ
[38, 48]	ἐπῆλθέ τε ἐξαπιναίως σφίσι καὶ	ὀλίγου	καὶ τὸ χαράκωμα αὐτῶν εἷλε.
[38, 33]	ὧν διῄεσαν ῥᾳδίως, ἅτε καὶ	ὀλίγους	καὶ νενικημένους, ἔφθειραν. ~οὕτω μὲν
[38, 1]	μέντοι καὶ τοὺς γεωνόμους οὔτ´	ὀλίγους,	ὥστε καὶ δυναστείᾳ τινὶ ἐοικέναι,
[38, 28]	κερδῶν, καταφρονήσας δὲ καὶ τῆς	ὀλιγοχρονίου	τε καὶ ὑπευθύνου πᾶσι τοῖς
[38, 11]	χρῆσθαι. οὐ μέντοι καὶ παντάπασιν	ὀλιγώρως	αὐτοῦ ἔσχεν. ἐπιεικεστέραν μὲν γὰρ
[38, 37]	ὥστε καὶ μαθεῖν δεῖσθαι, οὔτ´	ὀλιγώρως	αὐτῶν ἔχετε ὥστε καὶ προτροπῆς
[38, 3]	οὐδ´ αὐτὸς ἐπεκάλει, τὸ δ´	ὅλον	ἠξίου τῇ τε παρούσῃ σφᾶς
[38, 33]	μέντοι καὶ συνέβησαν· ἐπειδὴ γὰρ	ὁμήρους	ᾐτήθησαν, ἠγανάκτησαν οὐχ ὅτι ἠπιστοῦντο,
[38, 34]	παρετέτμηντο καὶ αὐτοὺς ὑποτελεῖς ἐπεποίηντο,	ὁμήρους	σφῶν ἔχοντες. καὶ ἐτύγχανον γὰρ
[38, 33]	ὅτι ἠπιστοῦντο, ἀλλ´ ὅτι ἀπηξίουν	ὁμήρους	τισὶ δοῦναι. καὶ τῶν μὲν
[38, 34]	ἐποιήσατο, καὶ παραχρῆμα τούς τε	ὁμήρους	τῶν συμμάχων ἀπῄτησεν αὐτόν, καὶ
[38, 5]	πάντα αὐτὰ ἐπῄνεσεν, ὥστε τὸν	ὅμιλον	ἰσχυρῶς ἡσθῆναι. ὁ οὖν Καῖσαρ
[38, 13]	καὶ τοὺς ἱππέας τόν τε	ὅμιλον	προπαρασκευάσηται, ταχὺ κατεργάσεσθαι, τόν τε
[38, 17]	δι´ αὐτόν, ἐπειδήπερ ἐξεστράτευτο, τὸν	ὅμιλον	συναγαγὼν καὶ ἐκεῖνον ἐπιγνώμονα τῶν
[38, 4]	ἱκετείαν αὐτοῦ ἐτράπετο καὶ τὸν	ὅμιλον	συνδεηθῆναί οἱ ἔπεισεν, εἰπὼν ὅτι
[38, 5]	καὶ ὁ ὕπατος καὶ ὁ	ὅμιλος	ἔχρῃζεν, ἄλλα τε πολλὰ ἀνατιμῶν
[38, 8]	τῇ γερουσίᾳ. ὅ τε γὰρ	ὅμιλος	τοῦ τε Ἰλλυρικοῦ καὶ τῆς
[38, 1]	τῆς χώρας, ἣν παντὶ τῷ	ὁμίλῳ	κατένειμεν, οὕτω συνέγραψεν ὥστε μηδὲ
[38, 4]	προσθείη, καὶ τοὺς ἄλλους προσκαταπλήξῃ,	ὁμογνώμονας	τοὺς πρώτους τε ὁμολογουμένως ἐν
[38, 4]	ἐθελήσας δ´ οὖν καὶ ὣς	ὁμογνώμονας	τῶν πρώτων τινὰς ἐν τῇ
[38, 32]	ἀπολομένους. καὶ ἔλεγον μὲν οὐδὲν	ὅμοια	οἷς ἔπραξαν, ἔτυχον δ´ οὖν
[38, 11]	ὑπάγοντας ἵν´ ἴσοι σφίσι καὶ	ὅμοιοι,	ἄν γέ τι ὁμοιότροπον ἀντακούσωσι,
[38, 18]	ὑπολαβὼν εἶπεν ἀλλ´ οὐδέν τοι	ὅμοιόν	ἐστιν, ὦ Φιλίσκε, ὑπὲρ ἄλλων
[38, 18]	λόγων τούτων ἔδει· νῦν δ´	ὅμοιον	πέπονθας ὥσπερ εἰ Ἱπποκράτης ἢ
[38, 49]	τῶν βαρβάρων ἀντήρκεσαν, ἅτε οὐχ	ὅμοιον	ταῖς ὀξύτησι τῶν ἐφόδων τὸ
[38, 11]	καὶ ὅμοιοι, ἄν γέ τι	ὁμοιότροπον	ἀντακούσωσι, δόξωσιν εἶναι· καὶ οὐκ
[38, 46]	λέγω καὶ νενικηκόσιν ὑμῖν τοὺς	ὁμοίους	αὐτοῖς ταυτὶ παραινῶ, ὥσθ´ ὑμᾶς
[38, 39]	τοῖς ἄλλοις τοῖς μηδὲν τῶν	ὁμοίων	κεκτημένοις βουλευτέον ἐστίν. ἐκείνοις μὲν
[38, 46]	καὶ τῶν Γαλατῶν αὐτῶν τῶν	ὁμοίων	σφίσι συχνοὶ ἡμῖν συμμαχήσουσιν, ὥστ´
[38, 11]	ἐθέλοντα ὅσον ἀντακοῦσαί τι τῶν	ὁμοίων,	ὥστε καὶ παρισωθῆναί οἱ, ἐπιθυμοῦντα,
[38, 12]	καὶ τῇ παρρησίᾳ πρὸς πάντας	ὁμοίως	ἀκράτῳ καὶ κατακορεῖ χρώμενος, ἅτε
[38, 41]	προπαρεσκευασμένους τοὺς πολεμίους οὐκ ἂν	ὁμοίως	ἐπιτηδείως προσηνέχθησαν· ἡμεῖς δὲ δὴ
[38, 12]	ἀλλὰ ἔν τε τοῖς λόγοις	ὁμοίως	καὶ ἐν τῷ βίῳ πάντας
[38, 14]	προσποιούμενον, καὶ ἡμέρας καὶ νυκτὸς	ὁμοίως	περιιὼν ἐθεράπευε. ~καὶ ἐβούλοντο γὰρ
[38, 47]	τάξιν ὠνομάζετο· ὅθενπερ καὶ νῦν	ὁμοίως	τὰ νῦν ὄντα τὰς ἐπικλήσεις
[38, 6]	ἀναβολῆς ὑπελείπετο, ἱερομηνίαν ἐς πάσας	ὁμοίως	τὰς λοιπὰς τοῦ ἔτους ἡμέρας,
[38, 45]	ὅτι ἡμεῖς μὲν κατὰ πᾶν	ὁμοίως	τὸ σῶμα ὡπλίσμεθα, ἐκεῖνοι δὲ
[38, 32]	τῶν ἀπολωλότων ἐξέπληξεν ὥστε ἐς	ὁμολογίαν	ἐπὶ χώρᾳ τινὶ ἐθελῆσαι ἐλθεῖν.
[38, 4]	προσκαταπλήξῃ, ὁμογνώμονας τοὺς πρώτους τε	ὁμολογουμένως	ἐν τῇ πόλει τότε ὄντας
[38, 34]	αὐτοῦ ἰδόντες καὶ τὰ ἔργα	ὁμολογοῦντα	ταῖς ἐλπίσιν αἰσθόμενοι, ἐκείνῳ τε
[38, 44]	οἷα μηδὲ τῶν ἐχθίστων τις	ὁμολογούντων	ἡμῖν εἶναι ἐτόλμησέ ποτε ποιῆσαι,
[38, 45]	συναράμενοι τήν τε τυραννίδα αὐτοῦ	ὅμορόν	σφισιν οὖσαν καταλῦσαι καὶ τῆς
[38, 49]	προσπεσόντες ὑπετέμοντο, καὶ οὕτω γε	ὁμόσε	αὐτοῖς ἐχώρησαν ὥστε σφᾶς μήτε
[38, 45]	καὶ ἐκ τῶν ἄλλων τῶν	ὁμοφύλων	αὐτῷ, οὓς πολλάκις μὲν καὶ
[38, 34]	καταθέσθαι καὶ τοὺς Κελτοὺς τοὺς	ὁμοχώρους	σφίσι τιμωρήσασθαι ἠθέλησαν· τὸν γὰρ
[38, 45]	οὐ τοίνυν οὐδὲ ἐκ τῶν	ὁμοχώρων	ἄν τις αὐτῷ προθύμως, οὐδ´
[38, 40]	ὅτι τὴν ἡσυχίαν ἄγειν ἐχρῆν,	ὅμως	δ´ οὖν εἶχον ἄν τινα
[38, 16]	ὂν ἄλλως αὐτὸν σωθῆναι, προϋπεξέχειν,	ὅμως	ἐπειδὴ διὰ τοῦτο ἐκεῖνος ὠργίσθη,
[38, 32]	οἷς ἔπραξαν, ἔτυχον δ´ οὖν	ὅμως	ὧν ἠξίουν· ὁ γὰρ Καῖσαρ
[38, 24]	περὶ τὴν φυγὴν ἔγωγε ὁρῶ	ὄν.	ἀποδημία γάρ τις ἄτιμός ἐστιν,
[38, 1]	γὰρ πλῆθος τῶν πολιτῶν ὑπέρογκον	ὄν,	ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα
[38, 21]	μὲν γάρ, ἅτε καὶ σάρκινον	ὄν,	πολλὰ μὲν ἄτοπα ἐν ἑαυτῷ
[38, 16]	γε αὐτῷ, ὡς ἑώρα ἀδύνατον	ὂν	ἄλλως αὐτὸν σωθῆναι, προϋπεξέχειν, ὅμως
[38, 20]	τὸ ὑπὲρ τὴν χρείαν τινὶ	ὂν	περιττόν ἐστι, καὶ ἐν τῷ
[38, 14]	ἠπατήθη· ὁ δὲ δὴ νόμος	ὃν	μετὰ ταῦτα ὁ Κλώδιος ἐσήνεγκεν,
[38, 15]	χρήσεσθαι ὑπισχνεῖτο, ὅπως μὴ μετ´	ὀνείδους	ὡς καὶ ὑπεύθυνος ὤν, ἀλλὰ
[38, 14]	αὐτῷ τίθεσθαι (οὐδὲ γὰρ τὸ	ὄνομα	αὐτοῦ εἶχεν ἀλλὰ κατὰ πάντων
[38, 7]	δικαστήρια κατ´ αὐτοὺς ἀποκληρῶν τὸ	ὄνομα	αὐτῶν γελοιότατα ἀπεκρύπτετο. τούτους μὲν
[38, 28]	γὰρ εὐδαιμονήσεις, καί σου μέγα	ὄνομα	{εἶ} καὶ τοῦτο ἀεὶ καὶ
[38, 2]	πλῆθος ἀπ´ αὐτῶν ἀναρτήσεσθαι καὶ	ὄνομα	καὶ ἰσχὺν καὶ ἐπὶ πάντας
[38, 23]	καὶ τὴν ἀρχὴν οὔτε τὸ	ὄνομα	οὔτε τὸ ἔργον αὐτῆς ἴσασι.
[38, 8]	τινες τὸ μὲν τοῦ Βιβούλου	ὄνομα	παντάπασιν ἀπεσιώπων, τὸν δὲ δὴ
[38, 15]	τό τε πρᾶγμα ἀπόδρασιν ἄντικρυς	ὀνομάζων	καὶ ἐς τὸν Καίσαρα ὥστε
[38, 9]	ἐσαχθείς, καὶ μόνους οὓς εἶπον	ὀνομάσας,	ἔς τε τὸ οἴκημα ἐσέπεσε,
[38, 17]	τι Ἀθηνᾶς ἀνέθηκε, Φυλακίδα αὐτὴν	ὀνομάσας.	ὑπεξῆλθε δὲ ἐς Σικελίαν· προστάτης
[38, 44]	καὶ ἐν τοῖς τῆς συμμαχίας	ὀνόμασιν	ἐξείργασται, καθάπερ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο
[38, 2]	αὐτὰ ἐν τῇ βουλῇ, καὶ	ὀνομαστὶ	ἕνα ἕκαστον αὐτῶν ἀνακαλῶν ἐπηρώτησε
[38, 38]	Ἀραβίους, Παλαιστίνους; ὧν οὐδὲ τὰ	ὀνόματα	πρότερον ἀκριβῶς εἰδότες νῦν τῶν
[38, 44]	ἀναγεγράφθαι φήσῃ, τοσούτῳ μᾶλλον ἀξιομίσητον	ὄντα	ἀποδείξει. διὰ τί; ὅτι οἷα
[38, 45]	ἅτε καὶ μεγάλα καὶ γυμνὰ	ὄντα,	δυνήσεται· ἥ τε ὁρμὴ ἄμετρος
[38, 44]	φίλον καὶ σύμμαχον ἔτ´ αὐτὸν	ὄντα	ἐπρεσβευσάμεθα, ὁ δ´ ὁρᾶτε ὅπως
[38, 36]	τε ἑκάστῳ καὶ δημοσίᾳ ἅπασιν	ὄντα.	ἡμῖν μὲν γὰρ τὰ ἐπιεικέστατα
[38, 49]	ξιφίδια καὶ σμικρότερα τῶν Γαλατικῶν	ὄντα	καὶ τὰς προσβολὰς χαλυβδικὰς ἔχοντα
[38, 15]	ἅτε καὶ πάνυ φίλον αὐτῷ	ὄντα,	καὶ τὸν Πίσωνα ἀπό τε
[38, 13]	τὰ ἑταιρικά, κολλήγια ἐπιχωρίως καλούμενα,	ὄντα	μὲν ἐκ τοῦ ἀρχαίου καταλυθέντα
[38, 23]	τῶν ἔργων ἐπαίτια παρὰ τισὶν	ὄντα	παρ´ ἄλλοις ἐπαινεῖται, καὶ ἕτερα
[38, 30]	καὶ τότε παρὰ Λουκίῳ Φλαουίῳ	ὄντα,	πεισθεὶς ὑπὸ χρημάτων ἐξήρπασε καὶ
[38, 47]	καὶ νῦν ὁμοίως τὰ νῦν	ὄντα	τὰς ἐπικλήσεις ἔχει. ὡρμημένων οὖν
[38, 22]	πρῶτον μὲν φρονιμώτατόν σε ἀνθρώπων	ὄντα·	τεκμήριον δὲ ὅτι πλεῖστα μὲν
[38, 4]	ὁμολογουμένως ἐν τῇ πόλει τότε	ὄντας	καὶ μέγιστον παρὰ πάντας δυναμένους
[38, 37]	τε καὶ φίλοι, τοὺς ἐνταῦθα	ὄντας	(οὔτε γὰρ ἄλλως ἀγνοεῖτε αὐτὰ
[38, 38]	πρεσβύτεροι οἱ καὶ νῦν ἔτ´	ὄντες,	ἀλλ´ ἅτε εὖ εἰδότες ὅτι
[38, 2]	οἵ γε ἔξω τῆς συνωμοσίας	ὄντες	ἐδυσχέραινον. καὶ αὐτό γε τοῦτο
[38, 50]	εὐθὺς ἅτε καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς	ὄντες	ἔπιπτον, πολλοὶ δὲ καὶ πρὶν
[38, 36]	βουλῆς καὶ ἐκ τῶν ἱππέων	ὄντες,	καὶ πλῆθος πολὺ στρατιωτῶν χρήματά
[38, 47]	εὑρίσκετο, ὥστε ἰσοπαλεῖς ἐκ τούτων	ὄντες	καὶ τὰς ἐλπίδας τήν τε
[38, 47]	ἥκιστα οἱ δι´ ὑποψίας αὐτῷ	ὄντες,	λογοποιεῖν ἃ ἤκουσαν. καὶ τούς
[38, 8]	καὶ χρησίμου τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ	ὄντος,	καὶ ἐσηγήσαντο ὅσα ἠθέλησε καὶ
[38, 23]	ὁ Φιλίσκος. δύο γὰρ τούτων	ὄντων	ἐξ ὧν συνεστήκαμεν, ψυχῆς τε
[38, 22]	τοιούτων δὲ τῶν κατὰ σὲ	ὄντων,	καὶ εὖ μὲν ἥκοντος τοῦ
[38, 4]	ἄλλων τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς	ὄντων	οὐδένα ἔτι διήρετο, δείσας μὴ
[38, 28]	τινὰ σχολὴν γονιμωτέραν. ὥστ´ εἴπερ	ὄντως	ἀθάνατος καθάπερ ἐκεῖνοι γενέσθαι ἐθέλεις,
[38, 11]	αὐτοῦ ἔσχεν. ἐπιεικεστέραν μὲν γὰρ	ὄντως	φύσιν εἰλήχει, καὶ οὐ πάνυ
[38, 49]	ἀντήρκεσαν, ἅτε οὐχ ὅμοιον ταῖς	ὀξύτησι	τῶν ἐφόδων τὸ διαρκές σφων
[38, 34]	μεγάλην καὶ εὐπρεπῆ λήψεσθαι ἤλπισεν.	ὅπερ	ἐγένετο· ἀχθεσθεὶς γὰρ ὁ βάρβαρος
[38, 31]	συμβάντος ἕτερος συνηνέχθη, ὥστ´ αὐτόν,	ὅπερ	ἐς τὰ μάλιστα ἐπεθύμει, πάντα
[38, 32]	ἀμύνασθαι μᾶλλον ἢ συμφρονήσασί σφισιν,	ὅπερ	εὔδηλον ἦν ἐσόμενον, πολεμῆσαι. προσπεσὼν
[38, 48]	τῇ ὑστεραίᾳ παραταξαμένων τῶν Ῥωμαίων,	ὅπερ	που καθ´ ἡμέραν ἐποιοῦντο, ἀντεπεξήγαγε.
[38, 19]	σώματι καὶ εὖ μάλα ἐρρωμένον,	ὅπερ	που πρῶτον κατὰ φύσιν ἀγαθόν
[38, 37]	ἐκράτησαν, Σαβίνους ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους	Ὀπικοὺς	Λευκανοὺς Σαυνίτας ἐχειρώσαντο, πᾶσαν ἑνὶ
[38, 33]	πεζοῦ πολὺ προδραμοῦσαν καὶ τοὺς	ὀπισθοφύλακας	αὐτῶν παραλυποῦσαν, ὑποστάντες τῷ ἱππικῷ
[38, 17]	καὶ φοβηθεὶς αὖθις ἐπεχείρησε μὲν	ὅπλα	ἄρασθαι (τά τε γὰρ ἄλλα
[38, 39]	πλανώμεθα, ἀλλὰ ἂν τά τε	ὅπλα	διὰ χειρὸς ἀεὶ ἔχωμεν (οὕτω
[38, 41]	ἐπ´ αὐτοφώρους τοὺς ἐχθροὺς τὰ	ὅπλα	εὐθὺς ἐπιφέροντες, οὔτ´ ἀνεξετάστως οὔτ´
[38, 33]	οἱ δὲ οὐκ ἐθελήσαντες τὰ	ὅπλα	παραδοῦναι πρὸς τὸν Ῥῆνον, ὡς
[38, 39]	δὲ τοῦτο οὐκ ἂν τὰ	ὅπλα	ῥίψωμεν, οὐδ´ ἂν τὰς τάξεις
[38, 41]	ἑλόμενος, τοῦτο δὲ τέσσαρσι στρατοπέδοις	ὁπλίσας,	εἰ μὴ καὶ πολεμῆσαι πάντως
[38, 49]	Ῥωμαῖοι ἰσόρροποί πως τῇ τε	ὁπλίσει	καὶ τῇ τέχνῃ ἐγίγνοντο. καὶ
[38, 47]	τῇ τε ἐμπειρίᾳ καὶ ταῖς	ὁπλίσεσι·	καί πως καὶ πρὸς τὸν
[38, 33]	τοὺς φεύγοντας προστάξας αὐτὸς τῷ	ὁπλιτικῷ	πρὸς ἐκείνους ἐτράπετο, καὶ κρατήσας
[38, 49]	σώμασι τὸ πλεῖον ἢ τοῖς	ὅπλοις	ἐμάχοντο, ἀνατρέψαι τε τὸν προσκείμενον
[38, 23]	πατρίδι διατριβὴ φύσει χρηστή, ἀλλ´	ὁποῖά	ποτ´ ἄν τις ἕκαστος ἡμῶν
[38, 24]	ἂν τῇ τύχῃ δόξῃ, καὶ	ὁποῖος	ἂν ἑκάστῳ ἡμῶν δαίμων ἐκπληρωτὴς
[38, 48]	Ἀριόουιστος (πάνυ γὰρ αὐταῖς προσεῖχε	ὁπότε	τοιοῦτό τι ποιήσειαν) οὐχ ἁπάσῃ
[38, 26]	τις ἔστιν ἡμῖν τοῦ ζῆν	ὅπως	ἂν ἐθελήσωμεν, ὥσπερ εἶπον, ἀλλὰ
[38, 24]	ἔχομεν οὔθ´ αὑτῶν ἐσμέν· ἀλλ´	ὅπως	ἂν τῇ τύχῃ δόξῃ, καὶ
[38, 11]	οὐδὲ αἰσθανομένους μετῄει. οὐ γὰρ	ὅπως	δόξειεν ἀμύνεσθαί τινας ἔπρασσεν, ἀλλ´
[38, 3]	τοῦ νόμου καὶ κυρίους ἐποιησάμην,	ὅπως,	εἴ τι μὴ ἀρέσειεν ὑμᾶς,
[38, 7]	καὶ πολλάκις τῆς βουλῆς δεηθέντες	ὅπως	ἐκδικίας τινὸς τύχωσιν οὐχ εὕροντο
[38, 16]	ἐρωτηθεὶς τὸ αὐτὸ τοῦτο οὐχ	ὅπως	ἐκεῖνον ἐπῄνεσεν, ἀλλὰ καὶ τῶν
[38, 42]	γάρ μου πρὸς αὐτὸν φιλικῶς	ὅπως	ἔλθῃ τε πρὸς ἡμᾶς καὶ
[38, 35]	ἐπ´ αὐτῷ τῷ ποταμῷ συνειλέχαται	ὅπως	ἐξαίφνης σφίσιν ἐπίθωνται, δεινῶς ἠθύμησαν·
[38, 44]	ὄντα ἐπρεσβευσάμεθα, ὁ δ´ ὁρᾶτε	ὅπως	ἡμῖν κέχρηται. ὥσπερ οὖν ἡνίκα
[38, 1]	πάνυ γάρ τι τοῦτο προδιωμολογήσατο,	ὅπως	μὴ δι´ ἑαυτόν τι γράφειν
[38, 15]	πιστευθῇ, ὑποστρατήγῳ οἱ χρήσεσθαι ὑπισχνεῖτο,	ὅπως	μὴ μετ´ ὀνείδους ὡς καὶ
[38, 12]	τοῦ πλήθους δικαιώματα αὖθις αὐτόν,	ὅπως	νομίμως ἐκποιηθῇ, συμπράττοντος αὐτῷ καὶ
[38, 27]	ἄλλους τινὰς εἴπω, μέμνησθε μὲν	ὅπως	ὁ Κάμιλλος ὁ φυγὰς ἄμεινον
[38, 11]	δόξειεν ἀμύνεσθαί τινας ἔπρασσεν, ἀλλ´	ὅπως	ὅτι ἀνεπιφθονώτατα πρὸς τὸ συμφέρον
[38, 17]	ὁ νόμος τὸ κῦρος, οὐχ	ὅπως	οὐκ ἐναντιωθέντος τινός, ἀλλὰ καὶ
[38, 30]	Κλώδιος τόν τε Κάτωνα ἐκποδών,	ὅπως	ῥᾷον ὅσα ἔπραττε κατορθώσῃ, ποιήσασθαι,
[38, 13]	διὰ πλειόνων ἀναγκαῖόν ἐστιν εἰπεῖν,	ὅπως	σαφέστερος τοῖς πολλοῖς γένηται. τῆς
[38, 1]	τὸ σύμπαν θεραπεῦσαι πλῆθος ἠθέλησεν,	ὅπως	σφᾶς ἔτι καὶ μᾶλλον σφετερίσηται.
[38, 36]	ῥᾳθυμῶμεν, οὐδ´ ἵνα ἀμελῶμεν, ἀλλ´	ὅπως	τά τε τῶν ὑπηκόων ὀρθῶς
[38, 14]	τε τούς τι δυναμένους, οὐχ	ὅπως	τῶν ἐπιτηδείων ἀλλὰ καὶ τῶν
[38, 8]	τά γε ἔθνη αὐτῶν ἔκδηλα	ὅπως	φρονοίη γίγνοιτο. τὰ μὲν οὖν
[38, 45]	οὔτε ἄμαχος οὔτε δυσπολέμητός ἐστιν,	ὁρᾶτε	μὲν καὶ ἐκ τῶν ἄλλων
[38, 44]	αὐτὸν ὄντα ἐπρεσβευσάμεθα, ὁ δ´	ὁρᾶτε	ὅπως ἡμῖν κέχρηται. ὥσπερ οὖν
[38, 34]	αὐτὸν πρὸς ἐκεῖνον ἀφικνεῖσθαι δεῖ"	ὀργήν	τε ὡς καὶ πάντας τοὺς
[38, 11]	οὐ μὴν ὥστε καὶ δι´	ὀργῆς	ἢ καὶ παραχρῆμα πάντως αὐτὸ
[38, 11]	φήμης ἕνεκα, τοῦ μὴ δοκεῖν	ὀργίλως	ἔχειν, καὶ τοῦ μή τινα
[38, 30]	συνέτριψε καὶ τὴν οὐσίαν καθιέρωσεν.	ὀργισθεὶς	γὰρ διὰ ταῦθ´ ὁ Πομπήιος,
[38, 4]	μήτ´ ἀτόπου μήτ´ ἀδίκου τινὸς	ὀρέγοιντο,	ἀλλ´ ὧν καὶ ἐκεῖνοι καὶ
[38, 18]	ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων λεγόμενα, ἀπὸ	ὀρθῆς	καὶ ἀδιαφθόρου τῆς γνώμης προϊόντα,
[38, 42]	παθὼν ὕποπτός ἐστιν, οὐδ´ ἀπ´	ὀρθῆς	καὶ ἀδόλου τῆς γνώμης γίγνεται,
[38, 33]	ἐκείνων, καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ	ὄρθιον	θυμῷ φερομένων, ἐπικατέδραμέ σφισιν ἐξαίφνης,
[38, 50]	πυκνότητος τῆς συστάσεως καὶ τεθνηκότες	ὀρθοὶ	ἀνείχοντο. τοῦ μὲν οὖν πεζοῦ
[38, 49]	ἀσπίδας ἁπανταχόθεν σφῶν προεβάλλοντο, καὶ	ὀρθοὶ	ἱστάμενοι ἀπρόσμικτοι μὲν ὑπὸ τῆς
[38, 36]	ὅπως τά τε τῶν ὑπηκόων	ὀρθῶς	διοικήσωμεν καὶ τὰ τῶν ἐνσπόνδων
[38, 23]	καὶ αἰσχρὸν νομίζοιτο, εἰ δ´	ὀρθῶς	ἔχοι, καὶ μᾶλλον ἂν ὠφέλιμον
[38, 31]	τῶν αὐτῶν δεομένους προσλαβόντες ἀπῆραν,	Ὀρκετόριγός	σφισιν ἡγουμένου, ἐν νῷ ἔχοντες
[38, 12]	καὶ διανοούμενον μετὰ τῆς τοῦ	ὅρκου	πιστώσεως καὶ περὶ τῶν παρόντων
[38, 45]	γυμνὰ ὄντα, δυνήσεται· ἥ τε	ὁρμὴ	ἄμετρος καὶ προπετὴς τὸ κατ´
[38, 47]	τε ἄκριτον καὶ προπετῆ αὐτῶν	ὁρμήν,	ἀντίρροπον τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα
[38, 33]	Καῖσαρ, καὶ φοβηθεὶς τήν τε	ὁρμὴν	αὐτῶν καὶ τὸ πλῆθος, τῷ
[38, 45]	μὴ γάρ τοι μήτε τὴν	ὁρμὴν	αὐτῶν μήτε τὸ μέγεθος ἢ
[38, 50]	καὶ πρὸς τὸν Ῥῆνον {παραχρῆμα}	ὁρμήσας	ἐπεδιώχθη μέν, οὐ κατελήφθη δέ.
[38, 16]	σφῶν καὶ βουλευτὰς τόν τε	Ὁρτήσιον	τὸν Κύιντον καὶ Γάιον Κουρίωνα,
[38, 17]	τε τοῦ Κάτωνος καὶ τοῦ	Ὁρτησίου,	μὴ καὶ ἐμφύλιος ἐκ τούτου
[38, 16]	τῆς πόλεως ἐξήλασε, τῷ τε	Ὁρτησίῳ	καὶ τῷ Κουρίωνι, ὅτι καὶ
[38, 24]	γε τοῦτο τὸ ἀκούσιον οὐχ	ὁρῶ	δυνάμενον ἀνδρὶ φρονίμῳ συμβῆναι. ὥστ´
[38, 24]	καὶ περὶ τὴν φυγὴν ἔγωγε	ὁρῶ	ὄν. ἀποδημία γάρ τις ἄτιμός
[38, 19]	ἐγὼ τοίνυν πρῶτον μὲν ἁπάντων	ὁρῶ	σε ὑγιαίνοντα τῷ σώματι καὶ
[38, 36]	βουλεύεσθαι. οὐδὲ γὰρ τὸν αὐτὸν	ὁρῶ	σκοπὸν ἰδίᾳ τε ἑκάστῳ καὶ
[38, 22]	δὲ καὶ τῆς ψυχῆς, οὐχ	ὁρῶ	τί τὸ λυποῦν ἐστί σε.
[38, 23]	τοιούτων; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ	ὁρῶ.	τὸ δὲ αἴτιον ὅτι οὐδέν
[38, 22]	κακῶν προσγενόμενον οὐκ ἂν ἀποτριψαίμεθα.	~ὁρῶ	τοίνυν ἔγωγε πρῶτον μὲν φρονιμώτατόν
[38, 8]	τε Γαλατίαν τὴν ἐπέκεινα τῶν	ὀρῶν	καὶ στρατόπεδον ἕτερον προσεπέτρεψε. ~φοβηθεὶς
[38, 11]	προσεφέρετο, καὶ τότε τὸν Κικέρωνα	ὁρῶν	οὐχ ἑαυτῷ τι τοσοῦτον λοιδορήσασθαι
[38, 40]	ἐτολμήσαμέν ποτε ἔξω τε τῶν	ὅρων	ἐκστρατεῦσαι καὶ τὸν πόλεμόν σφισι
[38, 28]	οὔτ´ αὖ ἡγεμονίας τινὸς ἐπιθυμεῖς,	ὅς	γε καὶ τὴν δοθεῖσάν σοι
[38, 31]	τῶν Ῥωμαίων γῆν κακώσειν. καὶ	ὅς,	εἰ καὶ τὰ μάλιστα μήτε
[38, 20]	εὐπορίας· πολλῶν γὰρ ἀπεστέρημαι. καὶ	ὅς	καὶ τοῦτό σε" ἔφη λυπεῖ;
[38, 26]	τὸν Ἄννιον, τί τὸν Σόλωνα,	ὃς	ἑκὼν ἔτη δέκα ἀπεξενώθη. μὴ
[38, 30]	τοῦ Νιννίου πράττειν ἤρξατο. καὶ	ὃς	ἐσήνεγκε μὲν ἐς τὸ βουλευτήριον
[38, 18]	πολλοῖς δὲ καὶ συνηγορηκότα. καὶ	ὃς	ὑπολαβὼν εἶπεν ἀλλ´ οὐδέν τοι
[38, 24]	ἐστὶν ὅτι δεῖ ἡμᾶς μὴ	ὅσα	ἂν βουλώμεθα ἀξιοῦν γίγνεσθαι, ἀλλ´
[38, 24]	ἂν βουλώμεθα ἀξιοῦν γίγνεσθαι, ἀλλ´	ὅσα	ἂν ἔκ τινος ἀνάγκης γίγνηται
[38, 24]	αὐτῶν ἡττώμεθα, συνανῄρηται πάντα κἀκεῖνα,	ὅσα	ἂν ἐν τῷ ἀκουσίῳ θῇ
[38, 23]	αὐτῆς ἴσασι. καὶ πάνυ εἰκότως·	ὅσα	γὰρ μὴ προσάπτεται τῶν τῇ
[38, 41]	σφισι καὶ τὰς δυνάμεις ἐκπέμπεσθαι·	ὅσα	δ´ ἂν ἐξεληλυθότων ἤδη καὶ
[38, 4]	ἐς τὸν δῆμον ἄντικρυς πάνθ´	ὅσα	ἐβούλετο ἐσέφερεν. ἐθελήσας δ´ οὖν
[38, 36]	λογίζεσθε γὰρ τά τε ἄλλα	ὅσα	εἰκός ἐστι, καὶ μάλισθ´ ὅτι
[38, 30]	τε Κάτωνα ἐκποδών, ὅπως ῥᾷον	ὅσα	ἔπραττε κατορθώσῃ, ποιήσασθαι, καὶ τὸν
[38, 8]	πράγμασιν αὐτοῦ ὄντος, καὶ ἐσηγήσαντο	ὅσα	ἠθέλησε καὶ κυρωθῆναι ἐποίησαν, οὐκ
[38, 40]	τις ἡμῖν ἐπιβουλεύσει καὶ πάνθ´	ὅσα	κεκτήμεθα ἀσφαλῶς ἀεὶ καρπωσόμεθα, αἰσχρὸν
[38, 41]	καιροῦ συμβεβήκασι. καὶ διὰ τοῦτο	ὅσα	μὲν ἂν οἴκοι τε μενόντων
[38, 17]	ἐπ´ αὐτοῖς γραφομένην οὐκ ἐδοκίμασεν·	ὅσα	μὲν γὰρ περὶ τῶν τότε
[38, 6]	οἰκίᾳ καταμένων ἀεὶ τῷ Καίσαρι,	ὁσάκις	γε ἐνεωτέριζέ τι, ἐνετέλλετο διὰ
[38, 6]	ἱερομηνία τε εἴη καὶ οὐδὲν	ὁσίως	ἐκ τῶν νόμων ἐν αὐτῇ
[38, 36]	πῶς ἂν ἢ καλῶς ἢ	ὁσίως	ἡμῖν ἔχοι ψεύσασθαι καὶ τὰς
[38, 41]	τοῦθ´, ὅτι πάντες οἱ πόλεμοι	ὅσοι	πώποτε γεγόνασιν ἡμῖν, οἱ μὲν
[38, 11]	ἑαυτῷ τι τοσοῦτον λοιδορήσασθαι ἐθέλοντα	ὅσον	ἀντακοῦσαί τι τῶν ὁμοίων, ὥστε
[38, 27]	μετὰ ταῦτα ἀπήλλαξε, μέμνησθε δὲ	ὅσον	Ἀριστείδης τοῦ Θεμιστοκλέους ὕστερον διήνεγκεν.
[38, 50]	ἐκεῖ καὶ πρὸς ταῖς ἁμάξαις,	ὅσον	γε καὶ ἐξωσθὲν ἐς αὐτὰς
[38, 28]	καὶ σεαυτῷ χαρίσασθαι. σκέψαι δὲ	ὅσον	ἥ τε ἡσυχία τῆς ταραχῆς
[38, 12]	ὠφελούμενοι ὑπ´ αὐτοῦ ᾠκειοῦντο ἐς	ὅσον	οἱ βλαπτόμενοι ἠλλοτριοῦντο. πρὸς γάρ
[38, 34]	οὐδὲν τούτων ἐφρόντισε, πλὴν καθ´	ὅσον	παρὰ τοῦ βαρβάρου πρόφασιν τῆς
[38, 24]	τήν γε ἄλλως συχνοὶ πλεῖστον	ὅσον	χρόνον οἱ μὲν ἄκοντες οἱ
[38, 1]	παρὰ ἄκοντός τινος οὔτ´ αὖ	ὅσου	ἂν οἱ γεωνόμοι βουληθῶσιν, ἀλλὰ
[38, 1]	παρ´ ἑκόντων, ἔπειτα δὲ τοσούτου	ὅσου	ἐν ταῖς ἀπογραφαῖς ἐτετίμητο, ἀγορασθῆναι
[38, 36]	οὐ μὴν ἀλλὰ ἀνὴρ μὲν	ὅστις	ἀπραγμονέστατός ἐστι, καὶ ἀσφαλέστατος εἶναι
[38, 41]	οὗτος ὁ πόλεμος καὶ πᾶς	ὁστισοῦν	ἄλλος καὶ ἐπιτέτραπται ἡμῖν καὶ
[38, 27]	τῶν ἀνθρώπων εὐπραγίαι εἰσί, καὶ	ὅσῳ	ἂν μᾶλλόν τις ἀπ´ αὐτῶν
[38, 18]	τοῦτο ἐπελαφρύναιμι, τοσούτῳ ῥᾷον ἐκείνων	ὅσῳ	μηδὲ τὸ βραχύτατον αὐτοῦ μεταλήψομαι.
[38, 44]	καὶ ἀντηκούσαμεν καὶ ἐπάθομεν. ~ὥσθ´	ὅσῳ	τις ἂν αὐτὸν ἔν τε
[38, 8]	διὰ τοῦτο καὶ ῥᾷον πάνθ´	ὅσων	ἐπεθύμει κατειργάσατο. αὐτὸς μὲν γὰρ
[38, 19]	τις ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ φύσει τιθείη.	ὅταν	γάρ τινι ἥ τε τοῦ
[38, 18]	καιρὸν ἐς τὰ μάλιστα λαμβάνει·	ὅταν	δὲ δὴ πάθημά τι τὴν
[38, 40]	τῇ Ἰταλίᾳ, πλὴν ἅπαξ, εἴδομεν.	ὅταν	οὖν τούτων οὕτως ἐχόντων λέγῃ
[38, 20]	οὐδὲν τῶν τοιούτων ὄφελός ἐστιν,	ὅταν	του τὴν ψυχὴν λυπῇ τι
[38, 16]	ὠργίσθη, παρῆλθεν ἐς τὴν ἐκκλησίαν	ὅτε	πρῶτον ἠδυνήθη (τὰ γὰρ πολλὰ
[38, 5]	ἑαυτὸν διελέξατο, καὶ τέλος εἶπεν	ὅτι,	ἄν τις τολμήσῃ ξίφος ἀνελέσθαι,
[38, 11]	ἀμύνεσθαί τινας ἔπρασσεν, ἀλλ´ ὅπως	ὅτι	ἀνεπιφθονώτατα πρὸς τὸ συμφέρον ἑαυτῷ
[38, 33]	ἠγανάκτησαν οὐχ ὅτι ἠπιστοῦντο, ἀλλ´	ὅτι	ἀπηξίουν ὁμήρους τισὶ δοῦναι. καὶ
[38, 30]	τότε τὴν Κύπρον ἔχοντα ἀμύνασθαι	ὅτι	αὐτὸν παρὰ τῶν καταποντιστῶν οὐκ
[38, 31]	προχωρῆσαί ποι ἐπιτρέψειν ἔμελλεν, ἀλλ´	ὅτι	γε οὐδέπω καλῶς παρεσκεύαστο, βουλεύσεσθαί
[38, 45]	αὐτῷ πολεμήσαιμεν, οὐδένα ἀμφισβητήσειν οἴομαι·	ὅτι	δὲ οὔτε ἄμαχος οὔτε δυσπολέμητός
[38, 24]	καὶ μάλα εὖ ἔχων ἐστὶν	ὅτι	δεῖ ἡμᾶς μὴ ὅσα ἂν
[38, 36]	ὅσα εἰκός ἐστι, καὶ μάλισθ´	ὅτι	δεῦρο ἤλθομεν αὐτοί τε τοσοῦτοι
[38, 38]	ὄντες, ἀλλ´ ἅτε εὖ εἰδότες	ὅτι	διὰ {τε} τῶν αὐτῶν ἐπιτηδευμάτων
[38, 3]	γερουσίαν ἀπήλλαξε, τοσοῦτον μόνον ὑπειπὼν	ὅτι	ἐγὼ μὲν ὑμᾶς καὶ δικαστὰς
[38, 34]	οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ καὶ ἔφη	ὅτι	εἴ τί μοι βούλεται Καῖσαρ
[38, 43]	τοῦ Καίσαρος οὐκ ἐπείσθη, μηδ´	ὅτι	ἐμὲ τὸν Καίσαρα ἐκάλεσε, σμικρόν
[38, 43]	Ῥωμαίων Ἀλλόβριξ ὤν. μὴ γὰρ	ὅτι	ἐμοῦ τοῦ Καίσαρος οὐκ ἐπείσθη,
[38, 15]	τοιούτους αὐτῶν λόγους λεγόντων οὐχ	ὅτι	ἐναντία ἀλλήλοις ἐγίγνωσκον ἀλλ´ ἵν´
[38, 4]	ὅμιλον συνδεηθῆναί οἱ ἔπεισεν, εἰπὼν	ὅτι	ἕξετε τὸν νόμον ἂν οὗτος
[38, 34]	ὅτι καὶ καταπλήξειν αὐτόν, ἀλλ´	ὅτι	ἐξοργιεῖν κἀκ τούτου πρόφασιν τοῦ
[38, 25]	τε καὶ ἐξελήλασαι, λόγισαι τοῦθ´,	ὅτι	ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐπέπρωτό σοι τοιοῦτό
[38, 13]	ἰδιώτατον ἐν αὐτῷ ἦν, καὶ	ὅτι	ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων
[38, 47]	δὴ τὸ δέκατον στράτευμα ἐποιήσατο,	ὅτι	εὔνοιάν πως ἀεὶ αὐτοῦ εἶχεν.
[38, 20]	λογίζεσθαι γάρ, οἶμαι, φρονίμως ἐπίστανται	ὅτι	ἡ θάλαττα ἡ διδοῦσά σφισιν
[38, 45]	ἐκεῖνό γε τίς οὐκ οἶδεν,	ὅτι	ἡμεῖς μὲν κατὰ πᾶν ὁμοίως
[38, 33]	γὰρ ὁμήρους ᾐτήθησαν, ἠγανάκτησαν οὐχ	ὅτι	ἠπιστοῦντο, ἀλλ´ ὅτι ἀπηξίουν ὁμήρους
[38, 6]	τι, ἐνετέλλετο διὰ τῶν ὑπηρετῶν	ὅτι	ἱερομηνία τε εἴη καὶ οὐδὲν
[38, 16]	τε Ὁρτησίῳ καὶ τῷ Κουρίωνι,	ὅτι	καὶ ἀθροισθεῖσί σφισι συνεγένοντο καὶ
[38, 28]	ἐξουσίας. καὶ ταῦτ´ εἶπον οὐχ	ὅτι	καὶ ἀναγκαῖόν τι αὐτῶν πρὸς
[38, 28]	αὐτῶν πρὸς εὐδαιμονίαν ἐστίν, ἀλλ´	ὅτι	καὶ ἐν τοῖς πολιτικοῖς, ἐπείπερ
[38, 35]	ὁ Ἀριόουιστος ἰσχυρῶς παρασκευάζεται, καὶ	ὅτι	καὶ ἕτεροι τῶν Κελτῶν πολλοὶ
[38, 34]	ἐπάγεσθαι. ταῦτα δὲ ἔπραξεν οὐχ	ὅτι	καὶ καταπλήξειν αὐτόν, ἀλλ´ ὅτι
[38, 22]	καὶ πράττων διετέλεις. καὶ μὴν	ὅτι	καὶ σωφροσύνης ἐς τὰ πρῶτα
[38, 29]	φύλαξαι. μηδέ σε ἐξαπατάτω τοῦθ´,	ὅτι	καὶ φίλους τινὰς τῶν δυνατῶν
[38, 4]	ἵνα αὐτοῖς τε ἐκείνοις τιμήν,	ὅτι	καίτοι μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχουσιν συμβούλοις
[38, 46]	ἀρκέσει· καὶ γὰρ εὖ οἶδ´	ὅτι	κἂν διὰ πυρὸς δέῃ καὶ
[38, 40]	τῶν θεῶν ἐγγυητὴς ἡμῖν ἐγένετο	ὅτι,	κἂν ταῦτα μὴ ποιῶμεν, οὔτε
[38, 14]	ἐσήγετο) ἔργῳ δὲ ἐπ´ αὐτὸν	ὅτι	μάλιστα συνεγράφετο. ἔφερε μὲν γὰρ
[38, 7]	τῷ ἔργῳ ἐπεξίασιν, ἢ καὶ	ὅτι	μάτην ζημιωθήσεσθαι ἔμελλον, μηδὲν ἐκ
[38, 45]	αὐτῷ παρ´ ἡμῶν χρώμενος. ~ὥσθ´	ὅτι	μὲν δικαιότατα ἂν αὐτῷ πολεμήσαιμεν,
[38, 40]	ἔργοις τὸν νοῦν τεκμαιρόμενοι. οὐκοῦν	ὅτι	μὲν οὕτω χρὴ φρονεῖν, οὐδέν´
[38, 3]	διαφειμένης τῆς βουλῆς ἀπαλλάττοιτο, ἔφη	ὅτι	μετὰ Κάτωνος ἐν τῷ οἰκήματι
[38, 20]	τὰ ἐπιτήδεια ὑπάρχει, τί ἀνιᾷ	ὅτι	μὴ καὶ πλείω κέκτησαι; πᾶν
[38, 25]	ἡ φυγὴ αὐτὴ λυπεῖ, ἀλλ´	ὅτι	μὴ μόνον μηδὲν ἠδικηκὼς τὴν
[38, 3]	Μᾶρκος Πετρέιος ἐπιτιμηθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ	ὅτι	μηδέπω διαφειμένης τῆς βουλῆς ἀπαλλάττοιτο,
[38, 4]	κατ´ αὐτὸ τοῦτο χαρίσαιτο, τεκμηριῶν	ὅτι	μήτ´ ἀτόπου μήτ´ ἀδίκου τινὸς
[38, 41]	ἀντειπεῖν ὑμῶν νομίζω· ~εἰ δ´	ὅτι	μήτε ἐξήτασται περὶ τοῦ πολέμου
[38, 30]	αὐτὸν ἐκβαλόντος κατήχθη. αἴτιον δὲ	ὅτι	ὁ Κλώδιος τόν τε Τιγράνην
[38, 26]	τὸ μάτην ἀνιᾶσθαι. τεκμήριον δὲ	ὅτι	οἱ μὲν καὶ τὰ ἀτοπώτατα
[38, 37]	ἅπαξ πυθόμενοι. λέγετε τοίνυν αὐτοῖς	ὅτι	οἱ πρόγονοι ἡμῶν οὐκ οἴκοι
[38, 44]	ἀξιομίσητον ὄντα ἀποδείξει. διὰ τί;	ὅτι	οἷα μηδὲ τῶν ἐχθίστων τις
[38, 40]	ἡμᾶς, οὐδὲν ἄλλο φησὶν ἢ	ὅτι	οὐ χρὴ πλουτεῖν, οὐ χρὴ
[38, 40]	τούτων οὕτως ἐχόντων λέγῃ τις	ὅτι	οὐ χρὴ πολεμεῖν ἡμᾶς, οὐδὲν
[38, 21]	ἔχειν ἡγοῦμαι. ἐπειδὴ δὲ ἔφησθα	ὅτι	οὐδεμία ἀπόλαυσις τῶν τοῦ σώματος
[38, 11]	ἢ καὶ ἐπὶ βραχὺ ἐπεξῄει,	ὅτι	οὐδὲν ἔτι κακουργήσειν αὐτοὺς ἐπίστευε·
[38, 16]	περὶ τῶν γεγραμμένων ἔχοι, εἶπεν	ὅτι	οὐδέν μοι οὔτ´ ὠμὸν οὔτε
[38, 23]	οὐχ ὁρῶ. τὸ δὲ αἴτιον	ὅτι	οὐδέν σφων φύσει κακόν ἐστιν,
[38, 43]	κατ´ ἄλλο τι πεποιηκότα ἢ	ὅτι	οὔθ´ ὑπακούειν ἐς οὐδὲν ἡμῖν
[38, 26]	προσγίγνεται. ~καίτοι ἔγωγε ἀκούω τοῦθ´,	ὅτι	οὐκ ἄκων οὐδ´ ἁλοὺς μετέστης,
[38, 4]	τ´ ἐκεῖνος οὐδὲν ἀπεκρίνατο πλὴν	ὅτι	οὐκ ἂν ἀνάσχοιτο ἐν τῇ
[38, 49]	οὐχ ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἀλλ´	ὅτι	οὐκ ἠδυνήθησαν φυγεῖν ὑπ´ ἀπορίας
[38, 49]	οὐ μέντοι καὶ ἐτράποντο, οὐχ	ὅτι	οὐκ ἠθέλησαν ἀλλ´ ὅτι οὐκ
[38, 4]	περὶ τῶν γεγραμμένων ἀποφήνασθαι, οὐχ	ὅτι	οὐκ ἠπίστατο τὴν διάνοιαν αὐτῶν
[38, 1]	ὦσι, πράττειν, εἶπέ σφισι πολλάκις	ὅτι	οὔτε γράψοι τι ὃ μὴ
[38, 40]	μὲν ἀκηκοότες τὰ δὲ ἑορακότες,	ὅτι	οὔτε τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[38, 7]	γελοιότατα ἀπεκρύπτετο. τούτους μὲν οὖν,	ὅτι	πάμπολλοί τέ εἰσι καὶ οὐδ´
[38, 22]	ἄλλο τι συμβέβηκέ σοι ἢ	ὅτι	πάνθ´ ὑπὲρ τῶν νόμων καὶ
[38, 41]	δεῖν ἡμᾶς προθυμηθῆναι, λογισάσθω τοῦθ´,	ὅτι	πάντες οἱ πόλεμοι ὅσοι πώποτε
[38, 22]	ὡς ἔοικας, αὐτὸς ἑαυτοῦ, ἐκπλαγεὶς	ὅτι	παρά τε τὴν ἐλπίδα καὶ
[38, 22]	σε ἀνθρώπων ὄντα· τεκμήριον δὲ	ὅτι	πλεῖστα μὲν καὶ τὴν βουλὴν
[38, 35]	καὶ ἄγρια προσοισόμενοι. καὶ ἐθρύλουν	ὅτι	πόλεμον οὔτε προσήκοντα οὔτε ἐψηφισμένον
[38, 18]	ὅθεν που πάνυ καλῶς εἴρηται	ὅτι	ῥᾷον παραινέσαι ἑτέροις ἐστὶν ἢ
[38, 33]	διά τε τὴν ἐλάττωσιν, καὶ	ὅτι	σπανίσας τῶν ἐπιτηδείων πρὸς πόλιν
[38, 24]	καὶ τοῦ κακῶς πράττειν ἐστὶν	ὅτι	τὰ μὲν ἐθελονταὶ ἑτοίμως τὰ
[38, 47]	ἦσαν, τήν τε μάχην αὐτῶν	ὅτι	τάχιστα ἔσεσθαι καὶ τοῖς ἅπαξ
[38, 35]	τούτῳ οἱ στρατιῶται, ἀγγελίας ἐλθούσης	ὅτι	τε ὁ Ἀριόουιστος ἰσχυρῶς παρασκευάζεται,
[38, 30]	ὁ Πομπήιος, ἄλλως τε καὶ	ὅτι	τῇ ἐξουσίᾳ, ἣν αὐτὸς τοῖς
[38, 40]	αἰσχρὸν μὲν ἂν ἦν εἰπεῖν	ὅτι	τὴν ἡσυχίαν ἄγειν ἐχρῆν, ὅμως
[38, 12]	δὴ Κλώδιον ἀντιχαρίσασθαί τι αὐτῷ,	ὅτι	τῆς μοιχείας αὐτοῦ οὐ κατηγόρησε,
[38, 5]	δὲ τούτου ἐπαρθεὶς ὁ Πομπήιος,	ὅτι	τῆς παρ´ ἑαυτοῦ ἐπικουρίας, καίπερ
[38, 37]	ὥστε καὶ προτροπῆς χρῄζειν) ἀλλ´	ὅτι	τινὰς τῶν στρατιωτῶν ᾔσθημαι αὐτούς
[38, 11]	καθήκοντος ἐς ἀσφάλειαν ἐτιμωρεῖτο, λέγων	ὅτι	τὸ μὲν οὐκ ἄν ποτε
[38, 2]	αὐτοὺς ἐς τὰ μάλιστα ἐλύπει,	ὅτι	τοιαῦτα συγγεγραφὼς ἦν ὥστε μήτε
[38, 42]	κακῶς ἔργῳ παθεῖν, τότε τιμωρεῖσθαι.	ὅτι	τοίνυν καὶ ἐχθρὸς καὶ ἔχθιστός
[38, 5]	βουλὴ πᾶσα, δι´ ὧν οὐχ	ὅτι	τοῖς μετ´ ἐμοῦ ἀλλὰ καὶ
[38, 14]	καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν βουλήν,	ὅτι	τοῖς τε ὑπάτοις τὴν φυλακὴν
[38, 12]	καταλῦσαι, τρέπεται πρὸς οἰκείωσιν οὐχ	ὅτι	τοῦ πλήθους, ἀλλὰ καὶ τῶν
[38, 42]	πολέμιος ἡμῖν γενέσθαι, σκοπείτω τοῦθ´,	ὅτι	τοὺς ἀδικεῖν τι ἐπιχειροῦντας οὐκ
[38, 9]	τι δεινὸν ἐπεπόνθεσαν· νῦν δέ,	ὅτι	τοῦτον τῷ Πομπηίῳ τὸ πραττόμενον
[38, 14]	ἀπατήσας. προδιομολογησάμενος γὰρ αὐτῷ μηδ´	ὁτιοῦν,	ἂν μηδὲν τῶν νομοθετουμένων ἐμποδίσῃ,
[38, 7]	πάμπολλοί τέ εἰσι καὶ οὐδ´	ὁτιοῦν	τῇδε τῇ συγγραφῇ συμβάλλονται, παραλείψω·
[38, 26]	που τῆς οἰκουμένης ζῆν ἐθελήσῃς.	οὐ	γὰρ δήπου τὰ χωρία οὔτε
[38, 5]	δοθῆναι ἐψηφίσατο. τότε μὲν οὖν	(οὐ	γὰρ ηὐπόρει τὸ δημόσιον) εἰκότως
[38, 22]	αὐτὸ τὸ ἐπιτήδευμά σου δηλοῖ·	οὐ	γὰρ οἷόν τ´ ἐστὶ δουλεύοντά
[38, 11]	γε πλείους οὐδὲ αἰσθανομένους μετῄει.	οὐ	γὰρ ὅπως δόξειεν ἀμύνεσθαί τινας
[38, 41]	πολεμῆσαι πάντως ἡμᾶς δεήσειν ἐνόμιζεν;	οὐ	γάρ που ἵνα μάτην τρεφώμεθα,
[38, 18]	μηδὲ τὸ βραχύτατον αὐτοῦ μεταλήψομαι.	οὐ	γάρ που καὶ ἀπαξιώσεις παραμυθίου
[38, 9]	μὲν τούτων ἄλλοι ἄλλα διεθρύλουν·	οὐ	γάρ που καὶ διηλέγχθη τι,
[38, 25]	καὶ καλὸν καὶ ἀναγκαῖόν ἐστιν.	οὐ	γάρ που μᾶλλον ἂν ἐθελήσαις
[38, 5]	γε καὶ ἐδόκουν σφίσιν, ἔχοντες	(οὐ	γάρ πω ἡ καταλλαγὴ αὐτῶν
[38, 11]	δεινὸν αὐτόν, πρὶν παθεῖν, ἐπιχειρῆσαι.	οὐ	γὰρ τῶν ἤδη γεγονότων μᾶλλόν
[38, 29]	μετανοῆσαι δυνήσῃ. καίτοι πῶς μὲν	οὐ	δεινόν, πῶς δ´ οὐκ αἰσχρὸν
[38, 22]	γε ταῦτα ἃ νῦν πέπονθας,	οὐ	δι´ ἄλλο τι συμβέβηκέ σοι
[38, 23]	αὐτοῦ εἰπόντος ὁ Κικέρων ἔφη	οὐ	δοκεῖ οὖν σοι μέγα κακὸν
[38, 42]	οὐκ ἐθελήσας ἐλθεῖν, ἐκλέλοιπεν; ἆρ´	οὐ	δυοῖν ἀνάγκη θάτερον, ἤτοι ὑπωπτευκότα
[38, 21]	γάρ, κακῶς αὐτῆς ἐχούσης, μὴ	οὐ	καὶ τοῦτ´ αὐτῇ συννοσεῖν) ἐγὼ
[38, 43]	καὶ προσεξελέγχει καὶ ἐκεῖνο αὐτὸν	οὐ	κατ´ ἄλλο τι πεποιηκότα ἢ
[38, 15]	πολὺν χρόνον, οὐδὲν ὅ τι	οὐ	κατὰ γνώμην αὐτοῦ ἐδόκει ποιήσειν.
[38, 25]	τοῖς τῆς βουλῆς δόγμασι πειθόμενος,	οὐ	κατὰ στάσιν ἀλλ´ ἐπὶ τῷ
[38, 50]	Ῥῆνον {παραχρῆμα} ὁρμήσας ἐπεδιώχθη μέν,	οὐ	κατελήφθη δέ. ἀλλ´ ὁ μὲν
[38, 12]	αὐτῷ, ὅτι τῆς μοιχείας αὐτοῦ	οὐ	κατηγόρησε, βουλόμενον αἰσθόμενος παρεσκεύασε κρύφα
[38, 26]	δὲ ἂν μὲν ἐθελονταὶ ποιῶμεν,	οὐ	λυπησόμεθα, ἂν δὲ ἄκοντες, οὔτε
[38, 40]	χρὴ ἡμᾶς ἀεί τι προσκτᾶσθαι;	οὐ	μέμνησθε, τὰ μὲν ἀκηκοότες τὰ
[38, 14]	ἄλλων τῶν τότε θανατωθέντων κατεψήφιστο·	οὐ	μέντοι ἀλλ´ ὁ Κικέρων, ἐπειδὴ
[38, 31]	πολέμιον, ἀλλὰ ἀκριβῶς πάντα ἡσύχαζεν,	οὐ	μέντοι καὶ ἐν εἰρήνῃ διεγένετο,
[38, 30]	ταῦτα ἀκούσας ῥᾴων πως ἐγένετο,	οὐ	μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ ἔφυγεν,
[38, 10]	Βασταρνῶν, ἐπιβοηθησάντων αὐτοῖς, καὶ ἀπέδρα.	οὐ	μέντοι καὶ ἐπὶ τούτοις αἰτίαν
[38, 49]	μὲν οὖν ταῦτα ἡττήθησαν ἐκεῖνοι,	οὐ	μέντοι καὶ ἐτράποντο, οὐχ ὅτι
[38, 18]	τι" ἔφη ὁ Φιλίσκος ἀνθρώπινον·	οὐ	μέντοι καὶ ἠξίουν σε, τοσαύτῃ
[38, 49]	τῶν σωμάτων πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες.	οὐ	μέντοι καὶ μεγάλα τινὰ ἐκ
[38, 6]	τὴν τοῦ νόμου κύρωσιν ἐγένοντο.	~οὐ	μέντοι καὶ ὁ Βίβουλος ἐνεδίδου,
[38, 11]	ἐπαίνοις ἑαυτοῦ, ταῖς λοιδορίαις χρῆσθαι.	οὐ	μέντοι καὶ παντάπασιν ὀλιγώρως αὐτοῦ
[38, 47]	οἱ ὑπὲρ εἰρήνης ἐλθεῖν κατηνάγκασεν.	οὐ	μέντοι καὶ συνέβησαν· αὐτός τε
[38, 33]	ἐπὶ χώρᾳ τινὶ ἐθελῆσαι ἐλθεῖν.	~οὐ	μέντοι καὶ συνέβησαν· ἐπειδὴ γὰρ
[38, 44]	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχω καὶ	οὐ	μεταβάλλομαι. τίς δέ ἐστιν αὕτη;
[38, 36]	μὴ καὶ ἐκ τούτου σώζεσθαι·	οὐ	μὴν ἀλλὰ ἀνὴρ μὲν ὅστις
[38, 17]	σώζουσάν σφας ψῆφον δεδωκὼς ἦν)	οὐ	μὴν καὶ προσήκειν ἐπὶ τοῖς
[38, 3]	ἐπιεικὴς καὶ οὐδενὶ νεοχμῷ ἀρεσκόμενος,	οὐ	μὴν καὶ ῥώμην τινὰ οὔτε
[38, 24]	μέντοι παρὰ τοῦτο βλάπτεσθαι νομίζουσιν.	οὐ	μὴν οὐδὲ διαφέρει τι ἑκούσιόν
[38, 11]	ἐπ´ αὐτοῖς ὥσπερ εἰκὸς ἦν,	οὐ	μὴν οὔτ´ εἶπεν οὔτ´ ἔπραξεν
[38, 11]	καὶ ἐν τοσούτοις πράγμασιν, ἐδικαίου,	οὐ	μὴν ὥστε καὶ δι´ ὀργῆς
[38, 40]	ποιῆσαι· οὐ Περσεύς, οὐκ Ἀντίοχος,	οὐ	Μιθριδάτης, πρὶν τὰ αὐτὰ αὐτοὺς
[38, 47]	οὖν πόλεμος συνερρώγει, καὶ μετέωροι	οὐ	μόνον αὐτοὶ ἑκάτεροι ἀλλὰ καὶ
[38, 47]	σφετεριζόμενοι. ~ταῦτα τοῦ Καίσαρος εἰπόντος	οὐ	μόνον οὐδεὶς ἀντεῖπεν, εἰ καὶ
[38, 33]	πλήθους καὶ ὑπὸ τῆς σπουδῆς	οὐ	πάντες ἅμα παρεγένοντο) προσέμιξαν ἐξαίφνης
[38, 11]	γὰρ ὄντως φύσιν εἰλήχει, καὶ	οὐ	πάνυ ῥᾳδίως ἐθυμοῦτο· συχνοὺς δ´
[38, 40]	φθάσαντας τὴν ἐκείνου κακῶς ποιῆσαι·	οὐ	Περσεύς, οὐκ Ἀντίοχος, οὐ Μιθριδάτης,
[38, 9]	τε τὸ οἴκημα ἐσέπεσε, κἀνταῦθα	οὐ	πολλῷ ὕστερον ἐδολοφονήθη· ~ὕποπτός τε
[38, 7]	τῇ στρατηγίᾳ, ἣν μετὰ ταῦτα	οὐ	πολλῷ ὕστερον ἔσχε, μηδαμοῦ τῆς
[38, 42]	ἔμελλε τοσαύτῃ ὑπεροψίᾳ κεχρημένος πῶς	οὐ	πόρρωθεν ἐξελήλεγκται μηδὲν δίκαιον μήτε
[38, 18]	τοσαύτην δὲ σοφίαν ἠσκηκότα, μὴ	οὐ	προπαρεσκευάσθαι πρὸς πάντα τὰ ἀνθρώπινα,
[38, 37]	συμφορὰς ἀναφέρει. ~λέγω δὲ ταῦτα	οὐ	πρὸς ὑμᾶς, ἄνδρες ἑταῖροί τε
[38, 37]	ᾔσθημαι αὐτούς τε θρυλοῦντας ὡς	οὐ	προσήκοντα τόνδε τὸν πόλεμον ἀνῃρήμεθα,
[38, 16]	τοῦτο καὶ τῶν βουλευτῶν καὶ	οὐ	πρότερόν γε μετεβάλοντο πρὶν τοὺς
[38, 40]	χρὴ ἑτέρων ἄρχειν, οὐκ ἐλευθέρους,	οὐ	Ῥωμαίους εἶναι. ὥσπερ οὖν ἄν,
[38, 26]	συναπολέσθαι σφίσιν ὑπομένων, καὶ ἔφυγες	οὐ	τὴν πατρίδα ἀλλὰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας
[38, 42]	δίκαιον μήτε φρονῶν μήτε πράσσων;	οὐ	τοίνυν ἀπέχρησεν αὐτῷ τοῦτο, ἀλλὰ
[38, 45]	προσδοκῶν, καὶ παντελῶς ἀπαράσκευός ἐστιν.	οὐ	τοίνυν οὐδὲ ἐκ τῶν ὁμοχώρων
[38, 36]	ἀθροίσας τοιάδε ἐν αὐτοῖς ἔλεξεν.	~οὐ	τὸν αὐτόν, ὦ ἄνδρες φίλοι,
[38, 36]	ποτε καὶ ἀρχὴν ἐξεστρατεύσαμεν, ἀλλ´	οὐ	τρόπον γέ τινα οἴκοι καὶ
[38, 25]	τοῖς ἀδίκως ἐκβαλοῦσί τινα, ἀλλ´	οὐ	τῷ κατ´ ἐπήρειαν ἐξελαθέντι προσγίγνεται.
[38, 36]	οὕτως εὖ πράξειεν ὥστε μὴ	οὐ	τῷ κοινῷ πταίσαντι συναπολέσθαι· τὸ
[38, 40]	ἐς τὴν Ἑλλάδα αὐτοὺς περαιωθῆναι;	οὐ	Φίλιππος μελλήσας καὶ ἐπὶ τὴν
[38, 33]	ἅτε συντεταγμένος σποράδας ἐξ ὑπερδεξίων	οὐ	χαλεπῶς ἀπεώσατο. τραπομένων δὲ τούτων,
[38, 47]	ἤκουσαν. καὶ τούς γε στρατιώτας	οὐ	χαλεπῶς ἔπεισαν πειθαρχῆσαι, τοὺς μὲν
[38, 40]	ἢ ὅτι οὐ χρὴ πλουτεῖν,	οὐ	χρὴ ἑτέρων ἄρχειν, οὐκ ἐλευθέρους,
[38, 40]	τί τοῦτο λέγει τις, ὡς	οὐ	χρὴ ἡμᾶς ἀεί τι προσκτᾶσθαι;
[38, 40]	οὐδὲν ἄλλο φησὶν ἢ ὅτι	οὐ	χρὴ πλουτεῖν, οὐ χρὴ ἑτέρων
[38, 40]	οὕτως ἐχόντων λέγῃ τις ὅτι	οὐ	χρὴ πολεμεῖν ἡμᾶς, οὐδὲν ἄλλο
[38, 13]	ἕτερόν τινα νόμον ἔγραψε, περὶ	οὗ	διὰ πλειόνων ἀναγκαῖόν ἐστιν εἰπεῖν,
[38, 7]	ἤτοι κατὰ τὸ ἀνθρώπειον, ὑφ´	οὗ	πολλοὶ ὑπισχνοῦνταί τέ τι καὶ
[38, 6]	αὐτὸν ἐπὶ τούτοις Πούπλιός τις	Οὐατίνιος	δήμαρχος ἐς τὸ οἴκημα καταθέσθαι,
[38, 26]	ἀγανάκτει τοῖς προσπεπτωκόσιν. οὐδὲ γὰρ	οὐδ´	αἵρεσίς τις ἔστιν ἡμῖν τοῦ
[38, 4]	ἐκεῖνος αὐτὸς αἱρήσεται. ~κἀκ τούτου	οὐδ´	ἄλλο τι τῇ γερουσίᾳ ἐν
[38, 26]	ἀκούω τοῦθ´, ὅτι οὐκ ἄκων	οὐδ´	ἁλοὺς μετέστης, ἀλλ´ ἐθελοντὴς ἐμίσησας
[38, 39]	οὐδ´ ἂν τὰς τάξεις ἐκλίπωμεν,	οὐδ´	ἂν διὰ κενῆς οἴκοι καθώμεθα
[38, 36]	αὐτῶν ἐλπίδας; ἰδίᾳ μὲν γὰρ	οὐδ´	ἂν εἷς οὕτως εὖ πράξειεν
[38, 41]	καὶ τῶν πολεμίων αὐτοῖς γιγνώμεθα,	(οὐδ´	ἂν εἷς ταῦτα φήσειεν) ἀλλ´
[38, 4]	τοῦτον ἐν τῷ ἔτει τούτῳ,	οὐδ´	ἂν πάντες ἐθελήσητε. καὶ ὁ
[38, 39]	οὐκ ἂν τὰ ὅπλα ῥίψωμεν,	οὐδ´	ἂν τὰς τάξεις ἐκλίπωμεν, οὐδ´
[38, 23]	τῇ φύσει τοῦ ἀνθρώπου προσηκόντων,	οὐδ´	ἀνήκειν ἐς αὐτὸν νομίζεται. ὥσπερ
[38, 39]	ἤδη οὖσαν προῆσθε. οὐδὲ γὰρ	οὐδ´	ἀπ´ ἴσης ἡμῖν τε καὶ
[38, 42]	μηδὲν δεινὸν παθὼν ὕποπτός ἐστιν,	οὐδ´	ἀπ´ ὀρθῆς καὶ ἀδόλου τῆς
[38, 3]	ἔχων) τοῖς μὲν γεγραμμένοις οὐδὲν	οὐδ´	αὐτὸς ἐπεκάλει, τὸ δ´ ὅλον
[38, 45]	ὁμοχώρων ἄν τις αὐτῷ προθύμως,	οὐδ´	εἰ πάνυ ἐπαγγέλλεται, βοηθήσειε· τίς
[38, 6]	τοῦ ἔτους ἡμέρας, ἐν αἷς	οὐδ´	ἐς ἐκκλησίαν ὁ δῆμος ἐκ
[38, 23]	ἐστιν, ὥσπερ οὐδ´ ἡ ἐπιτιμία	οὐδ´	ἡ ἐν τῇ πατρίδι διατριβὴ
[38, 23]	σφων φύσει κακόν ἐστιν, ὥσπερ	οὐδ´	ἡ ἐπιτιμία οὐδ´ ἡ ἐν
[38, 25]	σε οὐχὶ ἡ ἀτιμία αὐτὴ	οὐδ´	ἡ φυγὴ αὐτὴ λυπεῖ, ἀλλ´
[38, 38]	ζηλώσαντες οὐκ ἠρκέσθησαν τοῖς παροῦσιν,	οὐδ´	ἠγάπησαν οἷς παρέλαβον, ἀλλ´ ὄλεθρον
[38, 25]	ἔπραξας, οὐκ ἰδιωτεύων ἀλλ´ ὑπατεύων,	οὐδ´	ἰδίᾳ τι πολυπραγμονῶν ἀλλὰ τοῖς
[38, 36]	ἄφθονα λαβόντες, οὐχ ἵνα ῥᾳθυμῶμεν,	οὐδ´	ἵνα ἀμελῶμεν, ἀλλ´ ὅπως τά
[38, 41]	γάρ που ἵνα μάτην τρεφώμεθα,	οὐδ´	ἵνα τάς τε πόλεις τὰς
[38, 24]	ἔρρωται τοῦ ἐθελοντὶ αὐτὸ δρῶντος,	οὐδ´	ὁ ἄκων ναυτιλλόμενος ἥττω τινὰ
[38, 24]	μὴ τοῦτο ποιεῖν· οὐδὲ γὰρ	οὐδ´	ὁ ἄκων σωμασκῶν ἧττόν τι
[38, 7]	διενομοθέτησε μηδενὸς ἐναντιουμένου. οὐδὲ γὰρ	οὐδ´	ὁ Κάτων ἀντεῖπέ τι, καίπερ
[38, 20]	οὕτω καὶ ἀπεβλήθη. οὐδὲ γὰρ	οὐδ´	οἱ ναύκληροι πάνυ χαλεπῶς φέρουσι
[38, 7]	ὅτι πάμπολλοί τέ εἰσι καὶ	οὐδ´	ὁτιοῦν τῇδε τῇ συγγραφῇ συμβάλλονται,
[38, 36]	συνεστήκῃ. τούτων οὖν οὕτως ἐχόντων,	οὐδ´	ὑμῶν οὐδένα χρὴ τὸ ἴδιον
[38, 23]	αἶσχος δὲ τοῖς οἰκείοις παρέχοντα.	οὐδαμῇ	ἔμοιγε" εἶπεν ὁ Φιλίσκος. δύο
[38, 11]	διεσκόπει, καὶ τούς γε πλείους	οὐδὲ	αἰσθανομένους μετῄει. οὐ γὰρ ὅπως
[38, 26]	εἶναι, μήτ´ ἀγανάκτει τοῖς προσπεπτωκόσιν.	οὐδὲ	γὰρ οὐδ´ αἵρεσίς τις ἔστιν
[38, 39]	ἀρχὴν μεγίστην ἤδη οὖσαν προῆσθε.	οὐδὲ	γὰρ οὐδ´ ἀπ´ ἴσης ἡμῖν
[38, 24]	τινα ἢ μὴ τοῦτο ποιεῖν·	οὐδὲ	γὰρ οὐδ´ ὁ ἄκων σωμασκῶν
[38, 7]	ἄλλα πολλὰ διενομοθέτησε μηδενὸς ἐναντιουμένου.	οὐδὲ	γὰρ οὐδ´ ὁ Κάτων ἀντεῖπέ
[38, 20]	ἐκτήθη τινά, οὕτω καὶ ἀπεβλήθη.	οὐδὲ	γὰρ οὐδ´ οἱ ναύκληροι πάνυ
[38, 14]	οὐκ ἐδόκει ἐπ´ αὐτῷ τίθεσθαι	(οὐδὲ	γὰρ τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἶχεν
[38, 36]	καὶ περὶ τῶν κοινῶν βουλεύεσθαι.	οὐδὲ	γὰρ τὸν αὐτὸν ὁρῶ σκοπὸν
[38, 24]	τοῦτο βλάπτεσθαι νομίζουσιν. οὐ μὴν	οὐδὲ	διαφέρει τι ἑκούσιόν τινα ἢ
[38, 46]	ἀλλ´ ἔγωγε καὶ ὣς πολεμήσω,	οὐδὲ	ἐγκαταλείψω ποτὲ τὴν τάξιν ἣν
[38, 45]	παντελῶς ἀπαράσκευός ἐστιν. οὐ τοίνυν	οὐδὲ	ἐκ τῶν ὁμοχώρων ἄν τις
[38, 29]	δέ τι ἕτερον ἀνήκεστον πάθοις,	οὐδὲ	μετανοῆσαι δυνήσῃ. καίτοι πῶς μὲν
[38, 20]	μὴ δέῃ νόμιζε. καὶ γὰρ	οὐδὲ	πατρῷά σοι τὰ πολλὰ αὐτῶν
[38, 38]	Ἀρμενίους ἑκατέρους, Ἀραβίους, Παλαιστίνους; ὧν	οὐδὲ	τὰ ὀνόματα πρότερον ἀκριβῶς εἰδότες
[38, 37]	ὀκνοῦντες, οὐδὲ τοὺς πολέμους φεύγοντες,	οὐδὲ	τὰς ῥᾳθυμίας διώκοντες τηλικαύτην τὴν
[38, 37]	πρόγονοι ἡμῶν οὐκ οἴκοι μένοντες,	οὐδὲ	τὰς στρατείας ὀκνοῦντες, οὐδὲ τοὺς
[38, 1]	μικρόν τι αὐτῆς αἰτιαθῆναι· καὶ	οὐδὲ	ταύτην μέντοι ἐσοίσειν, εἰ μὴ
[38, 24]	ἡ ἀτιμία μηδεμίαν κακίαν ἔχει,	οὐδὲ	τῇ φυγῇ δήπου προστρίψασθαί τι
[38, 37]	μένοντες, οὐδὲ τὰς στρατείας ὀκνοῦντες,	οὐδὲ	τοὺς πολέμους φεύγοντες, οὐδὲ τὰς
[38, 47]	τοῦ Καίσαρος εἰπόντος οὐ μόνον	οὐδεὶς	ἀντεῖπεν, εἰ καὶ τὰ μάλιστά
[38, 1]	μὲν δὴ οὖν νόμου ἕνεκα	οὐδεὶς	αὐτῷ οὐδὲν ἐπικαλέσαι ἐδύνατο· τό
[38, 42]	αὐτὸς ἑαυτὸν ἐξελέγχει ἐπιβουλεύοντα ἡμῖν·	οὐδεὶς	γὰρ ἡμῖν μηδὲν δεινὸν παθὼν
[38, 40]	ἀλλοτρίων χρώμενοι καὶ ἐκεῖνα φυλάσσουσιν	(οὐδεὶς	γὰρ περὶ τοῖς ἑαυτοῦ δεδιὼς
[38, 39]	πολεμίων μὴ ἐπιτρέπωμεν (οὕτω γὰρ	οὐδεὶς	ἔθ´ ἡμᾶς ἀδικεῖν ἐθελήσει) ~εἰ
[38, 21]	ἡγοῦμαι. ἐπειδὴ δὲ ἔφησθα ὅτι	οὐδεμία	ἀπόλαυσις τῶν τοῦ σώματος ἀγαθῶν
[38, 43]	καὶ ἐμὲ μεταπέμψασθαι οὔτε σκῆψιν	οὐδεμίαν	ἐνδέχεται, καὶ προσεξελέγχει καὶ ἐκεῖνο
[38, 37]	κατ´ ἀρχὰς γενόμενοι καὶ πόλιν	οὐδεμίαν	ἧς οὐκ ἐλάττω τὸ πρῶτον
[38, 2]	ἀεὶ αὐτῷ προβουλεύσειν, ἐποίουν δὲ	οὐδέν,	ἀλλὰ διατριβαὶ καὶ ἀναβολαὶ τὴν
[38, 40]	ὅτι οὐ χρὴ πολεμεῖν ἡμᾶς,	οὐδὲν	ἄλλο φησὶν ἢ ὅτι οὐ
[38, 18]	μὲν γὰρ αὐτάρκης ἑαυτῷ ἦσθα,	οὐδὲν	ἂν ἡμῖν τῶν λόγων τούτων
[38, 4]	νόμου μέμφοιτο. ἐπεί τ´ ἐκεῖνος	οὐδὲν	ἀπεκρίνατο πλὴν ὅτι οὐκ ἂν
[38, 29]	φίλους τινὰς τῶν δυνατῶν ἔχεις·	οὐδὲν	γάρ σε ὠφελήσουσιν οἱ δοκοῦντες
[38, 40]	ἀλλ´ οἱ Καρχηδόνιοι ἕως μὲν	οὐδὲν	δεινὸν ἀφ´ ἡμῶν ἐν τῇ
[38, 6]	δήμαρχοι οἱ συνεξετασθέντες αὐτῷ οὐκέτ´	οὐδὲν	δημόσιον ἔπραξαν. ~ὁ δ´ οὖν
[38, 20]	καθέστηκεν, ἐπεί τοι καὶ πρότερον	οὐδὲν	δήπου τοῖς μὴ ἀναγκαίοις ἐχρῶ,
[38, 35]	τῷ μὲν πλήθει τῶν στρατιωτῶν	οὐδὲν	διελέξατο (οὔτε γὰρ καλὸν ἐνόμιζεν
[38, 18]	καταλάβῃ, θολοῦται καὶ σκοτοῦται καὶ	οὐδὲν	δύναται καίριον ἐννοῆσαι. ὅθεν που
[38, 29]	πολιτείᾳ λαμπρότητα ζηλώσῃς, δυσχερὲς μὲν	οὐδὲν	εἰπεῖν βούλομαι, φοβοῦμαι δέ, ἔς
[38, 31]	ἐγίγνετο· Καῖσαρ δὲ εὗρε μὲν	οὐδὲν	ἐν τῇ Γαλατίᾳ πολέμιον, ἀλλὰ
[38, 1]	οὖν νόμου ἕνεκα οὐδεὶς αὐτῷ	οὐδὲν	ἐπικαλέσαι ἐδύνατο· τό τε γὰρ
[38, 43]	μὲν γὰρ ἐμοὶ πρὸς αὐτὸν	οὐδέν	ἐστι συμβόλαιον· κοινῇ δὲ δὴ
[38, 33]	ἐθορύβησαν μὲν αὐτούς, πλεῖον δὲ	οὐδὲν	ἔσχον· ὁ γὰρ Καῖσαρ τοῖς
[38, 11]	καὶ ἐπὶ βραχὺ ἐπεξῄει, ὅτι	οὐδὲν	ἔτι κακουργήσειν αὐτοὺς ἐπίστευε· πολλοὺς
[38, 11]	αὐτὸ ποιεῖν. θυμῷ μὲν δὴ	οὐδὲν	ἐχαρίζετο, τοῦ δὲ δὴ καιροῦ
[38, 43]	ἢ ὅτι οὔθ´ ὑπακούειν ἐς	οὐδὲν	ἡμῖν καὶ προσέτι καὶ προσαντεπιτάττειν
[38, 19]	καὶ δυνάμεις ποικίλαι εἰσίν, ὥστ´	οὐδὲν	θαυμαστὸν εἰ καὶ ἐμὲ τὸν
[38, 11]	οὔτ´ ἔπραξεν ὑβριστικὸν ἐς αὐτὸν	οὐδέν,	καίπερ ὑπατεύων. τοὺς γὰρ πολλοὺς
[38, 24]	ὥσπερ ἀεὶ πανταχόθεν ἐξελαυνόμενοι, καὶ	οὐδὲν	μέντοι παρὰ τοῦτο βλάπτεσθαι νομίζουσιν.
[38, 16]	τῶν γεγραμμένων ἔχοι, εἶπεν ὅτι	οὐδέν	μοι οὔτ´ ὠμὸν οὔτε σκυθρωπὸν
[38, 15]	καὶ συστρατεύσας ἐπὶ πολὺν χρόνον,	οὐδὲν	ὅ τι οὐ κατὰ γνώμην
[38, 32]	περιιδεῖν ἀπολομένους. καὶ ἔλεγον μὲν	οὐδὲν	ὅμοια οἷς ἔπραξαν, ἔτυχον δ´
[38, 6]	ὅτι ἱερομηνία τε εἴη καὶ	οὐδὲν	ὁσίως ἐκ τῶν νόμων ἐν
[38, 3]	παιδείας ἔχων) τοῖς μὲν γεγραμμένοις	οὐδὲν	οὐδ´ αὐτὸς ἐπεκάλει, τὸ δ´
[38, 49]	πυκνότητος ἐγίγνοντο, καὶ οὔτε ἔδρων	οὐδὲν	οὔτε ἔπασχον. ~οἱ οὖν Ῥωμαῖοι,
[38, 20]	τέρπουσιν. ὥσπερ καὶ ἐγὼ νῦν	οὐδὲν	οὔτε τῆς τοῦ σώματος ὑγιείας
[38, 23]	αἰσχρὰ καὶ κακά ἐστι, καὶ	οὐδὲν	οὔτε τῷ σώματι οὔτε τῇ
[38, 29]	οἱ γὰρ δυναστείας ἐρῶντες παρ´	οὐδὲν	πάντα τἆλλα, πρὸς τὸ τυχεῖν
[38, 45]	τὰ σώματα αὐτῶν δρᾶν μὲν	οὐδὲν	πλέον, ἅτε τὰς αὐτὰς ἡμῖν
[38, 40]	τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ γενῶν	οὐδὲν	πρότερον ἀπέσχετο τοῦ τῇ πατρίδι
[38, 23]	ὁρῶ. τὸ δὲ αἴτιον ὅτι	οὐδέν	σφων φύσει κακόν ἐστιν, ὥσπερ
[38, 6]	συνεδρίῳ αὐτὸν λῦσαι, ἐπέρανε δ´	οὐδέν·	τῇ γὰρ τοῦ πλήθους σπουδῇ
[38, 18]	καὶ ὃς ὑπολαβὼν εἶπεν ἀλλ´	οὐδέν	τοι ὅμοιόν ἐστιν, ὦ Φιλίσκε,
[38, 28]	ἀγαθόν ἐστιν, ὑπάτευκας· καὶ πλέον	οὐδὲν	τοῖς καὶ δεύτερον καὶ τρίτον
[38, 34]	καὶ τὴν ἀπ´ αὐτῆς ἰσχὺν	οὐδὲν	τούτων ἐφρόντισε, πλὴν καθ´ ὅσον
[38, 20]	οὖν Κικέρων ὑπολαβὼν ἔφη ἀλλ´	οὐδὲν	τῶν τοιούτων ὄφελός ἐστιν, ὅταν
[38, 27]	πράγμασι φερόμενοι μικρόν, μᾶλλον δὲ	οὐδέν,	τῶν χειμαζομένων διαφέρουσιν, ἀλλ´ ἄνω
[38, 47]	γὰρ πάντα προστάξαι καὶ ἐκεῖνος	οὐδὲν	ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν. ὅ τε οὖν
[38, 11]	βραχύ τε αὐτοῦ ἐφρόντισε καὶ	οὐδὲν	ὧν ἔλεγε προσεποιήσατο, ἀλλ´ εἴα
[38, 40]	ὅτι μὲν οὕτω χρὴ φρονεῖν,	οὐδέν´	ἂν ἀντειπεῖν ὑμῶν νομίζω· ~εἰ
[38, 45]	μὲν δικαιότατα ἂν αὐτῷ πολεμήσαιμεν,	οὐδένα	ἀμφισβητήσειν οἴομαι· ὅτι δὲ οὔτε
[38, 11]	οὐκ ἠξίου ἀντίπαλον ἐκ τούτου	οὐδένα	ἑαυτῷ ποιεῖν. καὶ διὰ τοῦτο
[38, 12]	μέγιστόν τε ἀνθρώπων ηὔχει καὶ	οὐδένα	ἐξ ἴσου ἑαυτῷ ἦγεν, ἀλλὰ
[38, 4]	τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων	οὐδένα	ἔτι διήρετο, δείσας μὴ καὶ
[38, 40]	τῆς χώρας αὐτῶν ἀπετεμόμεθα, οὐκέτ´	οὐδένα	πόλεμον ἀπ´ αὐτῶν ἐν τῇ
[38, 45]	βοῆς φοβηθῆτε. φωνή τε γὰρ	οὐδένα	πώποτε ἀνθρώπων ἀπέκτεινε, καὶ τὰ
[38, 36]	οὖν οὕτως ἐχόντων, οὐδ´ ὑμῶν	οὐδένα	χρὴ τὸ ἴδιον ἡδὺ καὶ
[38, 26]	τὰ ἀτοπώτατα εὐκόλως φέροντες ἐν	οὐδενὶ	δεινῷ καθεστηκέναι νομίζουσιν, οἱ δὲ
[38, 12]	πάντας τε ὑπερεφρόνει καὶ ἰσοδίαιτος	οὐδενὶ	ἠξίου εἶναι, φορτικός τε καὶ
[38, 3]	δὲ ἄλλως μὲν ἐπιεικὴς καὶ	οὐδενὶ	νεοχμῷ ἀρεσκόμενος, οὐ μὴν καὶ
[38, 8]	ἐπεθύμει κατειργάσατο. αὐτὸς μὲν γὰρ	οὐδενὸς	προσδεῖσθαι ἔλεγεν, ἀλλὰ καὶ σφόδρα
[38, 31]	ἐπιτρέψειν ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅτι γε	οὐδέπω	καλῶς παρεσκεύαστο, βουλεύσεσθαί τε ὑπὲρ
[38, 34]	αὐτῷ ἀντιπέμψαι, τὸν δὲ δὴ	Οὐεσοντίωνα,	τὴν τῶν Σηκουανῶν πόλιν, εὐθύς,
[38, 9]	ἀλλὰ ἐς τὸ πλῆθος ὁ	Οὐέττιος	ἐσαχθείς, καὶ μόνους οὓς εἶπον
[38, 9]	τὸν Πομπήιον διὰ Λουκίου τινὸς	Οὐεττίου	ἐπεχείρησαν μέν, οὐκ ἠδυνήθησαν δέ,
[38, 24]	τὸν τοῦ βίου τρόπον ἔχομεν	οὔθ´	αὑτῶν ἐσμέν· ἀλλ´ ὅπως ἂν
[38, 42]	περὶ τῶν παρόντων, οὔτ´ ἦλθεν	οὔθ´	ἥξειν ὑπέσχετο. καίτοι τί μὲν
[38, 43]	ἄλλο τι πεποιηκότα ἢ ὅτι	οὔθ´	ὑπακούειν ἐς οὐδὲν ἡμῖν καὶ
[38, 39]	κινδύνων ἀσκῶμεν (οὕτω γὰρ μόνως	οὐκ	ἀεὶ πολεμήσομεν) τοῖς τε δεομένοις
[38, 29]	μὲν οὐ δεινόν, πῶς δ´	οὐκ	αἰσχρὸν ἀποτμηθῆναί τέ τινος τὴν
[38, 18]	τότε κατὰ τὴν τύχην συντυχών	οὐκ	αἰσχύνῃ" ἔφη, ὦ Κικέρων, θρηνῶν
[38, 26]	~καίτοι ἔγωγε ἀκούω τοῦθ´, ὅτι	οὐκ	ἄκων οὐδ´ ἁλοὺς μετέστης, ἀλλ´
[38, 11]	ἐτιμωρεῖτο, λέγων ὅτι τὸ μὲν	οὐκ	ἄν ποτε ἀγένητον τῆς κολάσεως
[38, 4]	ἐκεῖνος οὐδὲν ἀπεκρίνατο πλὴν ὅτι	οὐκ	ἂν ἀνάσχοιτο ἐν τῇ ἑαυτοῦ
[38, 21]	καὶ τί τῶν κακῶν προσγενόμενον	οὐκ	ἂν ἀποτριψαίμεθα. ~ὁρῶ τοίνυν ἔγωγε
[38, 40]	εἴπερ τι τούτων εἶπέ τις,	οὐκ	ἂν ἠνέσχεσθε ἀλλὰ κἂν ἐν
[38, 45]	ὑφ´ ἡμῶν λελυπημένος; πῶς δ´	οὐκ	ἂν μᾶλλον ἡμῖν πάντες ἢ
[38, 41]	εἰδότας καὶ προπαρεσκευασμένους τοὺς πολεμίους	οὐκ	ἂν ὁμοίως ἐπιτηδείως προσηνέχθησαν· ἡμεῖς
[38, 39]	παραμένουσαν ἀπωσώμεθα. ἔσται δὲ τοῦτο	οὐκ	ἂν τὰ ὅπλα ῥίψωμεν, οὐδ´
[38, 40]	ἐκείνου κακῶς ποιῆσαι· οὐ Περσεύς,	οὐκ	Ἀντίοχος, οὐ Μιθριδάτης, πρὶν τὰ
[38, 9]	ἐκρατύνθη, Κικέρων δὲ καὶ Λούκουλλος	οὐκ	ἀρεσκόμενοι τούτοις ἀποκτεῖναι τόν τε
[38, 31]	πλήθει τε ἀκμάζοντες καὶ χώραν	οὐκ	αὐτάρκη τῇ πολυανθρωπίᾳ σφῶν ἔχοντες,
[38, 5]	τε οὖν Πομπήιος μάλα ἀσμένως	οὐκ	ἐγώ" ἔφη μόνος, ὦ Κυιρῖται,
[38, 14]	ὁ Κλώδιος ἐσήνεγκεν, ἄλλως μὲν	οὐκ	ἐδόκει ἐπ´ αὐτῷ τίθεσθαι (οὐδὲ
[38, 17]	τιμωρίαν τὴν ἐπ´ αὐτοῖς γραφομένην	οὐκ	ἐδοκίμασεν· ὅσα μὲν γὰρ περὶ
[38, 50]	ἔχοντα ἀπετέθειντο, καὶ τοῖς ξίφεσιν	οὐκ	ἐδύναντο οὔτε συστάδην μάχεσθαι οὔτε
[38, 36]	δραστηρίους εἶναι· τὸ γὰρ ἐπιεικὲς	οὐκ	ἐθέλει μὴ καὶ ἐκ τούτου
[38, 3]	τὸν δῆμον ἐσενεχθείη· ἐπεὶ δ´	οὐκ	ἐθέλετε προβουλεῦσαι, ἐκεῖνος αὐτὸς αἱρήσεται.
[38, 33]	πόλεις ἀνορθώσαντες ᾤκησαν· οἱ δὲ	οὐκ	ἐθελήσαντες τὰ ὅπλα παραδοῦναι πρὸς
[38, 42]	δὲ ἐκεῖνος ὕβρεως καὶ ἀσελγείας,	οὐκ	ἐθελήσας ἐλθεῖν, ἐκλέλοιπεν; ἆρ´ οὐ
[38, 37]	γενόμενοι καὶ πόλιν οὐδεμίαν ἧς	οὐκ	ἐλάττω τὸ πρῶτον νεμόμενοι, Λατίνους
[38, 40]	πλουτεῖν, οὐ χρὴ ἑτέρων ἄρχειν,	οὐκ	ἐλευθέρους, οὐ Ῥωμαίους εἶναι. ὥσπερ
[38, 30]	ὅτι αὐτὸν παρὰ τῶν καταποντιστῶν	οὐκ	ἐλύσατο, τήν τε νῆσον ἐδημοσίωσε
[38, 8]	ὅσα ἠθέλησε καὶ κυρωθῆναι ἐποίησαν,	οὐκ	ἐν τῷ πλήθει μόνον ἀλλὰ
[38, 17]	νόμος τὸ κῦρος, οὐχ ὅπως	οὐκ	ἐναντιωθέντος τινός, ἀλλὰ καὶ σπουδασάντων
[38, 6]	τῶν δὲ συναρχόντων οἱ ἐναντιωθέντων	οὐκ	ἐνέβαλεν, ἀλλ´ ἐκεῖνός τε οὕτω
[38, 32]	ᾧ μηδὲν ἀδικηθῶσι, παρεχόντων διιόντες	οὐκ	ἐνέμειναν τοῖς ὡμολογημένοις, ἀλλὰ τὴν
[38, 43]	γὰρ ὅτι ἐμοῦ τοῦ Καίσαρος	οὐκ	ἐπείσθη, μηδ´ ὅτι ἐμὲ τὸν
[38, 17]	καὶ ἀποδημίας συχνὰς ἐπίτηδες στελλόμενος	οὐκ	ἐπήμυνε. ἰδὼν οὖν ταῦθ´ ὁ
[38, 23]	δοκεῖ εἶναι. αὐτίκα τὴν ἀτιμίαν	οὐκ	ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς παντελῶς ἄνθρωποι
[38, 15]	Καίσαρα ὥστε καὶ κατ´ ἔχθραν	οὐκ	ἐπιτηδείως οἱ συμβουλεύοντα ὑποσημαίνων, ἀπέτρεπε,
[38, 43]	ἀνθύπατος ὁ Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος	οὐκ	ἔρχεται· μεταπέμπεταί τις τὸν ἀνθύπατον
[38, 12]	ἐκ τῶν λόγων ἐλύπει, καὶ	οὐκ	ἐς τοσοῦτον οἵ τι ὠφελούμενοι
[38, 10]	τὰ τῶν πλησιοχώρων σφίσι πορθήσας	οὐκ	ἐτόλμησεν ἐπιόντας αὐτοὺς ὑπομεῖναι, ἀλλ´
[38, 42]	ὅτι τοὺς ἀδικεῖν τι ἐπιχειροῦντας	οὐκ	ἐφ´ οἷς ποιοῦσι μόνον ἀλλὰ
[38, 13]	μὲν αἴτιον τῆς νομίσεως ταύτης	οὐκ	ἔχω φράσαι, γράφω δὲ τὰ
[38, 9]	Λουκίου τινὸς Οὐεττίου ἐπεχείρησαν μέν,	οὐκ	ἠδυνήθησαν δέ, ἀλλ´ ὀλίγου καὶ
[38, 49]	ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἀλλ´ ὅτι	οὐκ	ἠδυνήθησαν φυγεῖν ὑπ´ ἀπορίας τε
[38, 49]	μέντοι καὶ ἐτράποντο, οὐχ ὅτι	οὐκ	ἠθέλησαν ἀλλ´ ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν
[38, 31]	μέν τι ἐκπέμψαι ἐς ἀποικίαν	οὐκ	ἠθέλησαν, μὴ καὶ διασπασθέντες εὐεπιβουλευτότεροι
[38, 11]	ὁμοιότροπον ἀντακούσωσι, δόξωσιν εἶναι· καὶ	οὐκ	ἠξίου ἀντίπαλον ἐκ τούτου οὐδένα
[38, 4]	τῶν γεγραμμένων ἀποφήνασθαι, οὐχ ὅτι	οὐκ	ἠπίστατο τὴν διάνοιαν αὐτῶν (σύμπαντα
[38, 38]	οἵ τε πατέρες ἡμῶν ζηλώσαντες	οὐκ	ἠρκέσθησαν τοῖς παροῦσιν, οὐδ´ ἠγάπησαν
[38, 10]	ἐκρίνετο, μὴ ἐλεγχθῆναι, ὧν δ´	οὐκ	ᾐτιάζετο, κολασθῆναι. καὶ ὁ μὲν
[38, 25]	τοῖς πολίταις συνεβούλευσας καὶ ἔπραξας,	οὐκ	ἰδιωτεύων ἀλλ´ ὑπατεύων, οὐδ´ ἰδίᾳ
[38, 45]	τὰ ἔργα, ἐκεῖνό γε τίς	οὐκ	οἶδεν, ὅτι ἡμεῖς μὲν κατὰ
[38, 37]	αὐτοῖς ὅτι οἱ πρόγονοι ἡμῶν	οὐκ	οἴκοι μένοντες, οὐδὲ τὰς στρατείας
[38, 3]	ἀπάγεσθαι ἐπέδωκε, καὶ τῶν ἄλλων	οὐκ	ὀλίγοι οἱ ἐφέσποντο, καί τις
[38, 41]	καὶ ἐξεστρατευμένων τινῶν ἐκφανῇ, ταῦτ´	οὐκέτ´	ἐς διαγνώμην ἄγεσθαι χρή, ἀλλ´
[38, 6]	οἱ δήμαρχοι οἱ συνεξετασθέντες αὐτῷ	οὐκέτ´	οὐδὲν δημόσιον ἔπραξαν. ~ὁ δ´
[38, 40]	καὶ τῆς χώρας αὐτῶν ἀπετεμόμεθα,	οὐκέτ´	οὐδένα πόλεμον ἀπ´ αὐτῶν ἐν
[38, 47]	ὡρμημένων οὖν αὐτῶν ὁ Καῖσαρ	οὐκέτι	κατὰ χώραν ἔμεινε, μὴ καὶ
[38, 6]	ἀνεχώρησέ τε οὖν οἴκαδε, καὶ	οὐκέτι	τὸ παράπαν ἐς τὸ κοινὸν
[38, 25]	μένειν ἀδικήσας ἢ κατορθώσας φυγεῖν.	οὐκοῦν	εἰ καὶ τῆς δόξης σοι
[38, 42]	ἢ ὑπερπεφρονηκότα ἡμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι;	οὐκοῦν	εἴτε τι ὑποτετόπηκεν, σαφέστατα αὐτὸς
[38, 41]	πλήθους καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἐργασώμεθα.	οὐκοῦν	ἐν τούτῳ καὶ οὗτος ὁ
[38, 21]	ῥυθμίζεσθαι καὶ νουθετεῖσθαι ῥᾳδίως δύναται.	οὐκοῦν	κἀνταῦθα ἴδωμεν τί τέ σοι
[38, 40]	τοῖς ἔργοις τὸν νοῦν τεκμαιρόμενοι.	οὐκοῦν	ὅτι μὲν οὕτω χρὴ φρονεῖν,
[38, 20]	πεπόρισται, δι´ οὓς καὶ ἀπόλωλεν.	οὔκουν	ἀγανακτεῖν προσήκει εἰ καθάπερ ἐκτήθη
[38, 28]	ζῶντα μήτ´ ἀποθανόντα τινὰ ὠφελεῖ.	οὔκουν	ἂν ἕλοιο οὔτε Κορουῖνος οὔτε
[38, 8]	ὅπως φρονοίη γίγνοιτο. τὰ μὲν	οὖν	ἄλλα αὐτὸς ὁ Καῖσαρ καὶ
[38, 2]	καὶ συνεπῄνουν. τοῖς μὲν δὴ	οὖν	ἄλλοις ἐξήρκει τοῦτο, καὶ ἐπηγγέλλοντο
[38, 40]	ἐλευθέρους, οὐ Ῥωμαίους εἶναι. ὥσπερ	οὖν	ἄν, εἴπερ τι τούτων εἶπέ
[38, 39]	ἔν τινι αὐτῶν ὑπερέχοντας. ἢ	οὖν	ἀπὸ πρώτης ἐχρῆν μηδὲν διαφερόντως
[38, 11]	πάνυ ῥᾳδίως ἐθυμοῦτο· συχνοὺς δ´	οὖν,	ἅτε καὶ ἐν τοσούτοις πράγμασιν,
[38, 46]	ἡμῖν καὶ ἐκείνοις ὑπάρξει. ταῦτ´	οὖν	αὐτοί τε οὕτω λογίζεσθε καὶ
[38, 13]	ἀμφοτέροις σφίσι κριθεὶς ἁλοίη. τούτοις	οὖν	αὐτοὺς δελεάσας καὶ ἕτερόν τινα
[38, 47]	ὄντα τὰς ἐπικλήσεις ἔχει. ὡρμημένων	οὖν	αὐτῶν ὁ Καῖσαρ οὐκέτι κατὰ
[38, 32]	αὐτοῖς τὴν ὁδὸν γενέσθαι. ~οἱ	οὖν	βάρβαροι χρόνον μέν τινα ἐπέσχον,
[38, 4]	νόμον ἂν οὗτος ἐθελήσῃ. ὁ	οὖν	Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας οὐχ ἕξετε"
[38, 32]	εὔδηλον ἦν ἐσόμενον, πολεμῆσαι. προσπεσὼν	οὖν	διὰ ταῦτα τοῖς Ἐλουητίοις τὸν
[38, 23]	ἐς αὐτὸν νομίζεται. ὥσπερ ἂν	οὖν,	εἰ κρίσις τις ἢ καὶ
[38, 19]	δικαστηρίοις σοφίᾳ τινὶ καταιονήσειας. φέρε	οὖν"	εἶπεν ὁ Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν
[38, 40]	ἡσυχίαν ἄγειν ἐχρῆν, ὅμως δ´	οὖν	εἶχον ἄν τινα σκῆψιν εὐπρεπῆ
[38, 10]	πολλῷ ὕστερον ἐδολοφονήθη· ~ὕποπτός τε	οὖν	ἐκ τούτων ὁ Κικέρων τῷ
[38, 18]	ἄφρακτόν σε εὕροι. ἐπεὶ δ´	οὖν	ἐν τούτῳ καθέστηκας, καὶ γὰρ
[38, 44]	ὁρᾶτε ὅπως ἡμῖν κέχρηται. ὥσπερ	οὖν	ἡνίκα εὐεργετεῖν τε ἡμᾶς ἐβούλετο
[38, 13]	τῇ ἡμέρᾳ γίγνεσθαι. τοῦτό τε	οὖν	ἰδιώτατον ἐν αὐτῷ ἦν, καὶ
[38, 49]	τοῖς μακροτέροις χρήσασθαι. ὠθίζοντό τε	οὖν,	καὶ τοῖς σώμασι τὸ πλεῖον
[38, 7]	τοῦ Κάτωνος ἀντιπραξάντων. ὡς δ´	οὖν	καὶ τοῦτο τὸ ἔθνος μηδ´
[38, 9]	στρατόπεδον ἕτερον προσεπέτρεψε. ~φοβηθεὶς δ´	οὖν	καὶ ὣς μή τι ὁ
[38, 4]	ὅσα ἐβούλετο ἐσέφερεν. ἐθελήσας δ´	οὖν	καὶ ὣς ὁμογνώμονας τῶν πρώτων
[38, 5]	τὸν ὅμιλον ἰσχυρῶς ἡσθῆναι. ὁ	οὖν	Καῖσαρ ἰδὼν τοῦτο ἐκεῖνόν τε
[38, 49]	τε ἅμα καὶ ἐκλύσεως. συστρεφόμενοι	οὖν	κατὰ τριακοσίους καὶ πλείους καὶ
[38, 20]	πρὸς εὐδαιμονίαν ἐπιβάλλοντα καρποῦται. ~ὁ	οὖν	Κικέρων ὑπολαβὼν ἔφη ἀλλ´ οὐδὲν
[38, 13]	καὶ ἐφθονεῖτο καὶ ἐμισεῖτο. ~ὁ	οὖν	Κλώδιος ἐλπίσας αὐτὸν διὰ ταῦτα,
[38, 7]	οὐδὲν δημόσιον ἔπραξαν. ~ὁ δ´	οὖν	Μέτελλος ὁ Κέλερ ὅ τε
[38, 26]	ἑκὼν ἔτη δέκα ἀπεξενώθη. μὴ	οὖν	μηδὲ σὺ μήτε χαλεπόν τι
[38, 7]	τὸ κοινὸν ὠφελήσαντες. ὅ τε	οὖν	νόμος οὕτως ἐκυρώθη, καὶ προσέτι
[38, 1]	εἴη, ἐπλάττετο. τοῦ μὲν δὴ	οὖν	νόμου ἕνεκα οὐδεὶς αὐτῷ οὐδὲν
[38, 12]	δήμαρχον εὐθὺς ἀποδειχθῆναι διεπράξατο. οὗτος	οὖν	ὁ Κλώδιος ἐπεστόμισε μὲν καὶ
[38, 32]	τὴν χώραν αὐτῶν ἐλεηλάτουν. πέμψαντες	οὖν	οἵ τε Σηκουανοὶ καὶ οἱ
[38, 6]	δεδουλωμένοι πάντες ἡσύχαζον. ἀνεχώρησέ τε	οὖν	οἴκαδε, καὶ οὐκέτι τὸ παράπαν
[38, 32]	ὅμοια οἷς ἔπραξαν, ἔτυχον δ´	οὖν	ὅμως ὧν ἠξίουν· ὁ γὰρ
[38, 7]	αὐτῶν γελοιότατα ἀπεκρύπτετο. τούτους μὲν	οὖν,	ὅτι πάμπολλοί τέ εἰσι καὶ
[38, 5]	γῆν δοθῆναι ἐψηφίσατο. τότε μὲν	οὖν	(οὐ γὰρ ηὐπόρει τὸ δημόσιον)
[38, 36]	τὸ θνητὸν γένος συνεστήκῃ. τούτων	οὖν	οὕτως ἐχόντων, οὐδ´ ὑμῶν οὐδένα
[38, 48]	τὸ χαράκωμα αὐτῶν εἷλε. προχωρούντων	οὖν	οὕτως οἱ τῶν πραγμάτων σμικρόν
[38, 50]	τεθνηκότες ὀρθοὶ ἀνείχοντο. τοῦ μὲν	οὖν	πεζοῦ τὸ πλεῖστον οὕτω καὶ
[38, 7]	τότε πρῶτον ἐνομίσθη. τὸ μὲν	οὖν	πλῆθος ἐκ τούτων ὁ Καῖσαρ
[38, 47]	οὐδὲν ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν. ὅ τε	οὖν	πόλεμος συνερρώγει, καὶ μετέωροι οὐ
[38, 13]	γράφω δὲ τὰ λεγόμενα. ἐπεὶ	οὖν	πολλοὶ ἐμποδίζειν ἢ νόμων ἐσφορὰς
[38, 5]	καὶ ἐπαινέται γίγνοιντο. ~ὅ τε	οὖν	Πομπήιος μάλα ἀσμένως οὐκ ἐγώ"
[38, 50]	ἔδρων οὐδὲν οὔτε ἔπασχον. ~οἱ	οὖν	Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ μήτε ἐκεῖνοι ἀντεπῄεσάν
[38, 23]	ὁ Κικέρων ἔφη οὐ δοκεῖ	οὖν	σοι μέγα κακὸν εἶναι ἀτιμία
[38, 17]	ἐπίτηδες στελλόμενος οὐκ ἐπήμυνε. ἰδὼν	οὖν	ταῦθ´ ὁ Κικέρων καὶ φοβηθεὶς
[38, 35]	αὐτὸν, ἂν μὴ μεταβάληται. μαθὼν	οὖν	ταῦτ´ ἐκεῖνος τῷ μὲν πλήθει
[38, 49]	διαρκές σφων ἐχόντων. διὰ μὲν	οὖν	ταῦτα ἡττήθησαν ἐκεῖνοι, οὐ μέντοι
[38, 27]	αὑτοῖς εἶναι παρασκευάζουσι. ~καὶ σὺ	οὖν	ταῦτα λογιζόμενος μήτε τοῖς παροῦσιν
[38, 16]	ὑπάρξειν οἱ προσεδόκησε. ~τούτοις τε	οὖν	τοῖς λογισμοῖς κρατήσειν ἐλπίσας (καὶ
[38, 33]	ἀφεῖντο καὶ ἐπεδίωξαν αὐτόν. ἰδὼν	οὖν	τοῦτο ὁ Καῖσαρ, καὶ φοβηθεὶς
[38, 12]	εἶναι δοκεῖν, θηρώμενος. ἔκ τε	οὖν	τούτου, καὶ διότι μέγιστόν τε
[38, 40]	Ἰταλίᾳ, πλὴν ἅπαξ, εἴδομεν. ὅταν	οὖν	τούτων οὕτως ἐχόντων λέγῃ τις
[38, 12]	πάντως τι δεινὸν πείσεται. ~ἐξ	οὖν	τούτων τῶν λογισμῶν καὶ τότε
[38, 2]	ἄλλοις φανερῶς ἐχαρίζετο. ~ἕνεκα μὲν	οὖν	τῶν γραφέντων ἀναίτιος ἦν, ὥστε
[38, 37]	Λατίνους ἐκράτησαν, Σαβίνους ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς	Οὐόλσκους	Ὀπικοὺς Λευκανοὺς Σαυνίτας ἐχειρώσαντο, πᾶσαν
[38, 6]	πρὸς μὲν τὸ Διοσκόρειον, ἀφ´	οὗπερ	ἐκεῖνος ἐδημηγόρει, διέπεσεν, τὰ μὲν
[38, 1]	τῶν πολιτῶν ὑπέρογκον ὄν, ἀφ´	οὗπερ	καὶ τὰ μάλιστα ἐστασίαζον, πρός
[38, 18]	καὶ γυναικείως διακείμενος; ὡς ἔγωγε	οὔποτ´	ἄν σε προσεδόκησα οὕτω μαλακισθήσεσθαι,
[38, 13]	ἀναγκαῖον εἴη, τὰ ἐκ τοῦ	οὐρανοῦ	γιγνόμενα παρατηρεῖν. ~τοιαῦτα μὲν τότε
[38, 13]	μέγιστον κῦρος ἡ ἐκ τοῦ	οὐρανοῦ	εἶχεν, οὕτως ὥστε τὰ μὲν
[38, 13]	τῆς δημοσίας ἔκ τε τοῦ	οὐρανοῦ	καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν, ὥσπερ
[38, 13]	προεπήγγελλον ὡς καὶ ἐκ τοῦ	οὐρανοῦ	τὴν ἡμέραν ἐκείνην μαντευσόμενοι, ὥστε
[38, 9]	ὁ Οὐέττιος ἐσαχθείς, καὶ μόνους	οὓς	εἶπον ὀνομάσας, ἔς τε τὸ
[38, 26]	τί δὲ τὸν Θεμιστοκλέα λέγειν,	οὓς	ἐνδοξοτέρους ἡ φυγὴ ἐποίησεν· τί
[38, 20]	τῶν λόγων σου πεπόρισται, δι´	οὓς	καὶ ἀπόλωλεν. οὔκουν ἀγανακτεῖν προσήκει
[38, 45]	τῶν ἄλλων τῶν ὁμοφύλων αὐτῷ,	οὓς	πολλάκις μὲν καὶ πρότερον, ῥᾷστα
[38, 45]	καὶ προπετὴς τὸ κατ´ ἀρχὰς	οὖσα	καὶ ἐκκενοῦται ῥᾳδίως καὶ ἐπ´
[38, 21]	δὲ δή, οἷα θειοτέρας φύσεως	οὖσα,	καὶ ῥυθμίζεσθαι καὶ νουθετεῖσθαι ῥᾳδίως
[38, 33]	πόλιν τινὰ ἔξω τῆς ὁδοῦ	οὖσαν	ἐξετράπετο, νομίσαντες τοῦ τε πρόσω
[38, 45]	τε τυραννίδα αὐτοῦ ὅμορόν σφισιν	οὖσαν	καταλῦσαι καὶ τῆς χώρας μέρος
[38, 39]	μήτε τὴν ἀρχὴν μεγίστην ἤδη	οὖσαν	προῆσθε. οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ἀπ´
[38, 8]	τὰ ἀτοπώτερα ἐς ἑτέρους ἀπωθοῦντος)	οὔσας	εὑρών, ἐνομοθέτησε στρατηγῶν χωρὶς αὐτοὺς
[38, 30]	περιύβρισε, τοῖς τε ἀμφ´ αὐτοὺς	οὖσι	καὶ πληγὰς καὶ τραύματα ἔδωκε,
[38, 17]	ἐγεγόνει, ἔλαβε· καὶ ἥ τε	οὐσία	αὐτοῦ ἐδημεύθη, καὶ ἡ οἰκία
[38, 30]	τε ῥάβδους συνέτριψε καὶ τὴν	οὐσίαν	καθιέρωσεν. ὀργισθεὶς γὰρ διὰ ταῦθ´
[38, 41]	ὅπλα εὐθὺς ἐπιφέροντες, οὔτ´ ἀνεξετάστως	οὔτ´	ἀδίκως οὔτ´ ἀπροφυλάκτως αὐτὸν ποιησόμεθα.
[38, 41]	πόλεμον ψηφισάμενοι. οἱ μὲν γὰρ	οὔτ´	ἀκριβῶσαι τὰ τῶν συμμάχων {καὶ}
[38, 41]	ἐχθροὺς τὰ ὅπλα εὐθὺς ἐπιφέροντες,	οὔτ´	ἀνεξετάστως οὔτ´ ἀδίκως οὔτ´ ἀπροφυλάκτως
[38, 28]	γὰρ ἐπιτήδεια ἀρκοῦντα ἔχεις καὶ	οὔτ´	ἀξιώματός τινος προσδέῃ. εἰ γάρ
[38, 41]	ἐπιφέροντες, οὔτ´ ἀνεξετάστως οὔτ´ ἀδίκως	οὔτ´	ἀπροφυλάκτως αὐτὸν ποιησόμεθα. ~καί μοι
[38, 28]	ὑπατεύσας μᾶλλον ἢ Κικέρων εἶναι.	οὔτ´	αὖ ἡγεμονίας τινὸς ἐπιθυμεῖς, ὅς
[38, 1]	λοιπὴν οὔτε παρὰ ἄκοντός τινος	οὔτ´	αὖ ὅσου ἂν οἱ γεωνόμοι
[38, 38]	ἀκλεῶς καὶ πλουτεῖν ἀδεῶς εἵλοντο,	οὔτ´	αὐτῶν ἡμῶν οἱ πρεσβύτεροι οἱ
[38, 11]	ὥσπερ εἰκὸς ἦν, οὐ μὴν	οὔτ´	εἶπεν οὔτ´ ἔπραξεν ὑβριστικὸν ἐς
[38, 1]	ὥστε καὶ δυναστείᾳ τινὶ ἐοικέναι,	οὔτ´	ἐξ ὑπευθύνων, ὥστε τινὰ δυσχερᾶναι,
[38, 11]	ἦν, οὐ μὴν οὔτ´ εἶπεν	οὔτ´	ἔπραξεν ὑβριστικὸν ἐς αὐτὸν οὐδέν,
[38, 42]	ἡμῶν βουλεύσηται περὶ τῶν παρόντων,	οὔτ´	ἦλθεν οὔθ´ ἥξειν ὑπέσχετο. καίτοι
[38, 1]	καὶ μέντοι καὶ τοὺς γεωνόμους	οὔτ´	ὀλίγους, ὥστε καὶ δυναστείᾳ τινὶ
[38, 37]	αὐτὰ ὥστε καὶ μαθεῖν δεῖσθαι,	οὔτ´	ὀλιγώρως αὐτῶν ἔχετε ὥστε καὶ
[38, 16]	ἔχοι, εἶπεν ὅτι οὐδέν μοι	οὔτ´	ὠμὸν οὔτε σκυθρωπὸν ἔργον ἀρέσκει·
[38, 7]	μάλιστα αὐτοῦ ὤν, τέως μὲν	οὔτ´	ὤμοσαν {τι} περὶ τοῦ νόμου
[38, 45]	οὐδένα ἀμφισβητήσειν οἴομαι· ὅτι δὲ	οὔτε	ἄμαχος οὔτε δυσπολέμητός ἐστιν, ὁρᾶτε
[38, 16]	ὑπὲρ αὐτοῦ τῷ Νιννίῳ ἐπέτρεψεν,	οὔτε	Γαβίνιος τὴν πρόσοδον τοῖς ἱππεῦσιν
[38, 37]	καὶ φίλοι, τοὺς ἐνταῦθα ὄντας	(οὔτε	γὰρ ἄλλως ἀγνοεῖτε αὐτὰ ὥστε
[38, 45]	ὧν περὶ αὐτοῦ ἐκείνου πυνθανόμεθα.	οὔτε	γὰρ ἄλλως δύναμίν τινα οἰκείαν
[38, 34]	εἰπεῖν, αὐτὸς πρὸς ἐμὲ ἐλθέτω·	οὔτε	γὰρ ἄλλως καταδεέστερος αὐτοῦ εἰμί,
[38, 24]	ἔκ τινος ἀνάγκης γίγνηται βούλεσθαι.	οὔτε	γὰρ αὐθαίρετον τὸν τοῦ βίου
[38, 15]	τόν τε Κλώδιον εὐθὺς ἀμύνασθαι·	οὔτε	γὰρ διαπράξασθαί τι αὐτὸν παρόντος
[38, 43]	τοῦτο καὶ φαῦλον εἶναι νομίσητε.	οὔτε	γὰρ ἐγὼ αὐτὸν μετεπεμψάμην, ἀλλ´
[38, 27]	μάλιστα μὲν ἔλπιζε καὶ καταχθήσεσθαι	(οὔτε	γὰρ ἐξ ἀδικίας ἐξελήλασαι, καὶ
[38, 35]	πλήθει τῶν στρατιωτῶν οὐδὲν διελέξατο	(οὔτε	γὰρ καλὸν ἐνόμιζεν εἶναι τοιαῦτα
[38, 15]	ἀνυπόπτως ἀπατήσωσι, τῷ Πομπηίῳ προσέθετο.	οὔτε	γὰρ προϋπώπτευέ τι ἐς αὐτόν,
[38, 1]	πράττειν, εἶπέ σφισι πολλάκις ὅτι	οὔτε	γράψοι τι ὃ μὴ καὶ
[38, 45]	οἴομαι· ὅτι δὲ οὔτε ἄμαχος	οὔτε	δυσπολέμητός ἐστιν, ὁρᾶτε μὲν καὶ
[38, 43]	ῥάβδοι, τὸ ἀξίωμα, τὰ στρατόπεδα,	οὔτε	ἐγὼ μετεπέμφθην ὑπ´ αὐτοῦ, ἀλλὰ
[38, 49]	ὑπὸ τῆς πυκνότητος ἐγίγνοντο, καὶ	οὔτε	ἔδρων οὐδὲν οὔτε ἔπασχον. ~οἱ
[38, 3]	ῥώμην τινὰ οὔτε ἐκ φύσεως	οὔτε	ἐκ παιδείας ἔχων) τοῖς μὲν
[38, 3]	οὐ μὴν καὶ ῥώμην τινὰ	οὔτε	ἐκ φύσεως οὔτε ἐκ παιδείας
[38, 38]	ἐπὶ τῆς Εὐρώπης καταμεῖναι. ἀλλ´	οὔτε	ἐκεῖνοι πρό τε τῆς δόξης
[38, 26]	οὐ λυπησόμεθα, ἂν δὲ ἄκοντες,	οὔτε	ἐκφευξόμεθά τι τῶν πεπρωμένων, καὶ
[38, 49]	ἐγίγνοντο, καὶ οὔτε ἔδρων οὐδὲν	οὔτε	ἔπασχον. ~οἱ οὖν Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ
[38, 26]	οὐ γὰρ δήπου τὰ χωρία	οὔτε	εὐτυχίαν οὔτε κακοδαιμονίαν τινὰ δίδωσιν,
[38, 35]	ἐθρύλουν ὅτι πόλεμον οὔτε προσήκοντα	οὔτε	ἐψηφισμένον διὰ τὴν ἰδίαν τοῦ
[38, 26]	δήπου τὰ χωρία οὔτε εὐτυχίαν	οὔτε	κακοδαιμονίαν τινὰ δίδωσιν, ἀλλὰ καὶ
[38, 28]	τινὰ ὠφελεῖ. οὔκουν ἂν ἕλοιο	οὔτε	Κορουῖνος οὔτε Μάριος ὁ ἑπτάκις
[38, 28]	οὔκουν ἂν ἕλοιο οὔτε Κορουῖνος	οὔτε	Μάριος ὁ ἑπτάκις ὑπατεύσας μᾶλλον
[38, 44]	προπηλακίζεσθαι καὶ ἐπιβουλεύεσθαι ἐσπεισάμεθα αὐτῷ,	οὔτε	νῦν αὐτοὶ τὰς σπονδὰς λύσομεν·
[38, 16]	τὰ τῶν ἀντιστασιωτῶν αὐτοῦ δυνατώτερα,	οὔτε	ὁ Κλώδιος χρηματίσασθαί τι ὑπὲρ
[38, 40]	χώρᾳ τοὺς προγόνους ἡμῶν ποιήσασθαι,	οὔτε	οἱ Ἠπειρῶται πρὶν ἐς τὴν
[38, 1]	συνεβούλευσεν εἶναι) καὶ τὴν λοιπὴν	οὔτε	παρὰ ἄκοντός τινος οὔτ´ αὖ
[38, 35]	προσοισόμενοι. καὶ ἐθρύλουν ὅτι πόλεμον	οὔτε	προσήκοντα οὔτε ἐψηφισμένον διὰ τὴν
[38, 43]	δὲ δὴ καὶ ἐμὲ μεταπέμψασθαι	οὔτε	σκῆψιν οὐδεμίαν ἐνδέχεται, καὶ προσεξελέγχει
[38, 16]	ὅτι οὐδέν μοι οὔτ´ ὠμὸν	οὔτε	σκυθρωπὸν ἔργον ἀρέσκει· καὶ ὁ
[38, 49]	ἰδόντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ´ ἐξᾴξαντες	οὔτε	συντάξασθαί σφισιν ἀκριβῶς ἐπέτρεψαν, καὶ
[38, 50]	καὶ τοῖς ξίφεσιν οὐκ ἐδύναντο	οὔτε	συστάδην μάχεσθαι οὔτε τῶν κεφαλῶν
[38, 23]	καὶ οὐδὲν οὔτε τῷ σώματι	οὔτε	τῇ ψυχῇ λυμαίνεται. ποῖον μὲν
[38, 20]	ὥσπερ καὶ ἐγὼ νῦν οὐδὲν	οὔτε	τῆς τοῦ σώματος ὑγιείας προτιμῶ,
[38, 20]	προτιμῶ, νοσῶν γε τὴν γνώμην,	οὔτε	τῆς τῶν ἐπιτηδείων εὐπορίας· πολλῶν
[38, 40]	ὅτι, κἂν ταῦτα μὴ ποιῶμεν,	οὔτε	τις ἡμῖν ἐπιβουλεύσει καὶ πάνθ´
[38, 23]	τὴν ἀρχὴν οὔτε τὸ ὄνομα	οὔτε	τὸ ἔργον αὐτῆς ἴσασι. καὶ
[38, 23]	δὲ οἳ καὶ τὴν ἀρχὴν	οὔτε	τὸ ὄνομα οὔτε τὸ ἔργον
[38, 44]	ἡμᾶς ἀδικεῖν ἀδεῶς ἔχῃ. ἀλλ´	οὔτε	τότε ἐπὶ τῷ προπηλακίζεσθαι καὶ
[38, 23]	καὶ κακά ἐστι, καὶ οὐδὲν	οὔτε	τῷ σώματι οὔτε τῇ ψυχῇ
[38, 40]	ἀκηκοότες τὰ δὲ ἑορακότες, ὅτι	οὔτε	τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ γενῶν
[38, 50]	οὐκ ἐδύναντο οὔτε συστάδην μάχεσθαι	οὔτε	τῶν κεφαλῶν αὐτῶν, ᾗπερ καὶ
[38, 45]	δὲ δὴ καὶ συσταῖέν τινες,	οὔτι	γε καὶ κρείττους ἂν ἡμῶν
[38, 2]	καὶ μηδείς οἱ ἀντέλεγεν, ἀλλ´	οὔτι	γε καὶ συνεπῄνουν. τοῖς μὲν
[38, 40]	τις εἰπεῖν ἔχοι. καὶ γὰρ	οὗτοι,	μέχρι μὲν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων
[38, 10]	τῇ ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίου ἀπολογίᾳ.	οὗτος	γὰρ πολλὰ μὲν καὶ δεινὰ
[38, 4]	ὅτι ἕξετε τὸν νόμον ἂν	οὗτος	ἐθελήσῃ. ὁ οὖν Βίβουλος μέγα
[38, 41]	ἐργασώμεθα. οὐκοῦν ἐν τούτῳ καὶ	οὗτος	ὁ πόλεμος καὶ πᾶς ὁστισοῦν
[38, 12]	δὲ δήμαρχον εὐθὺς ἀποδειχθῆναι διεπράξατο.	οὗτος	οὖν ὁ Κλώδιος ἐπεστόμισε μὲν
[38, 39]	ὅπλα διὰ χειρὸς ἀεὶ ἔχωμεν	(οὕτω	γὰρ μόνως εἰρήνη σώζεται) καὶ
[38, 39]	τοῦ πολέμου διὰ κινδύνων ἀσκῶμεν	(οὕτω	γὰρ μόνως οὐκ ἀεὶ πολεμήσομεν)
[38, 39]	παρακινοῦσι τῶν πολεμίων μὴ ἐπιτρέπωμεν	(οὕτω	γὰρ οὐδεὶς ἔθ´ ἡμᾶς ἀδικεῖν
[38, 39]	δεομένοις τῶν συμμάχων ἀπροφασίστως ἐπικουρῶμεν	(οὕτω	γὰρ πολὺ πλείους ἕξομεν) καὶ
[38, 47]	ἐπὶ τὸν Ἀριόουιστον ἤλασε. καὶ	οὕτω	γε αὐτὸν τῷ αἰφνιδίῳ τῆς
[38, 49]	μετὰ βοῆς προσπεσόντες ὑπετέμοντο, καὶ	οὕτω	γε ὁμόσε αὐτοῖς ἐχώρησαν ὥστε
[38, 47]	εὔνοιάν πως ἀεὶ αὐτοῦ εἶχεν.	οὕτω	δὲ δὴ τὰ πολιτικὰ στρατόπεδα
[38, 22]	ἡμερινὰ ἔργα τῶν νυκτερινῶν ποιούμενον.	οὕτω	δὲ δὴ τούτων ἐχόντων ἐγὼ
[38, 19]	ἀκούειν. ὥσπερ γὰρ τῶν φαρμάκων,	οὕτω	δὴ καὶ τῶν λόγων καὶ
[38, 35]	ἀπ´ αὐτοῦ προχείρους ἀπειλὰς ἐκπλαγέντες	οὕτω	διετέθησαν ὡς μηδὲ πρὸς ἀνθρώπους
[38, 20]	προσήκει εἰ καθάπερ ἐκτήθη τινά,	οὕτω	καὶ ἀπεβλήθη. οὐδὲ γὰρ οὐδ´
[38, 50]	μὲν οὖν πεζοῦ τὸ πλεῖστον	οὕτω	καὶ ἐκεῖ καὶ πρὸς ταῖς
[38, 44]	πάσχειν ἠξίου, δικαίως ἐκείνων ἐτύγχανεν,	οὕτω	καὶ νῦν, ἐπειδὴ τἀναντία αὐτῶν
[38, 40]	κἂν ἐν χερσὶν αὐτὸν ἀπεκτείνατε,	οὕτω	καὶ νῦν, ὦ ἄνδρες ἑταῖροι,
[38, 23]	εἶναι, γελοιότατον ἂν δήπουθεν ἦν,	οὕτω	καὶ περὶ τῆς ἀτιμίας ἔχει.
[38, 14]	Κικέρωνι ἐπεχείρησεν. καὶ ὁ μὲν	οὕτω,	καίτοι φρονιμώτατος ἀξιῶν εἶναι, τότε
[38, 46]	ὑπάρξει. ταῦτ´ οὖν αὐτοί τε	οὕτω	λογίζεσθε καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκετε·
[38, 18]	ἔγωγε οὔποτ´ ἄν σε προσεδόκησα	οὕτω	μαλακισθήσεσθαι, πολλῆς μὲν παιδείας καὶ
[38, 28]	ζῆσαι ὡς ἐγώ σοι παραινῶ.	οὕτω	μὲν γὰρ εὐδαιμονήσεις, καί σου
[38, 34]	καὶ ὀλίγους καὶ νενικημένους, ἔφθειραν.	~οὕτω	μὲν δὴ τὸν πρῶτον πόλεμον
[38, 9]	Πίσωνος ἔγημε. καὶ ὁ μὲν	οὕτω	πανταχόθεν ἐκρατύνθη, Κικέρων δὲ καὶ
[38, 11]	ἄλλοις τοῖς τι προπηλακίζουσιν αὐτὸν	οὕτω	προσεφέρετο, καὶ τότε τὸν Κικέρωνα
[38, 1]	ἣν παντὶ τῷ ὁμίλῳ κατένειμεν,	οὕτω	συνέγραψεν ὥστε μηδὲ μικρόν τι
[38, 10]	τῶν ἱππέων ὑποχωρήσας ἔφυγεν, καὶ	οὕτω	τοὺς πεζοὺς ἐκεῖνοι περισχόντες ἔκ
[38, 29]	ἐς τὴν ἀγορὰν τεθῆναι, κἂν	οὕτω	τύχῃ, καὶ ἄνδρα τινὰ αὐτῇ
[38, 6]	οὐκ ἐνέβαλεν, ἀλλ´ ἐκεῖνός τε	οὕτω	τῶν πολιτικῶν ἐξέστη καὶ οἱ
[38, 36]	ὡς εἴ γε μὴ ταῦθ´	οὕτω	φρονοῦντες ἤλθομεν, τί ποτε καὶ
[38, 40]	νοῦν τεκμαιρόμενοι. οὐκοῦν ὅτι μὲν	οὕτω	χρὴ φρονεῖν, οὐδέν´ ἂν ἀντειπεῖν
[38, 16]	Πομπηίῳ ἐπείσθη. καὶ ὁ μὲν	οὕτως	ἀπατηθεὶς παρεσκευάζετο ὡς καὶ πολὺ
[38, 10]	ᾐτιάζετο, κολασθῆναι. καὶ ὁ μὲν	οὕτως	ἀπήλλαξεν, ὁ δὲ δὴ Κικέρων
[38, 6]	ἔλαβον. καὶ ὁ μὲν νόμος	οὕτως	ἐκυρώθη, Βίβουλος δὲ τότε μὲν
[38, 7]	ὠφελήσαντες. ὅ τε οὖν νόμος	οὕτως	ἐκυρώθη, καὶ προσέτι καὶ ἡ
[38, 36]	μὲν γὰρ οὐδ´ ἂν εἷς	οὕτως	εὖ πράξειεν ὥστε μὴ οὐ
[38, 40]	ἅπαξ, εἴδομεν. ὅταν οὖν τούτων	οὕτως	ἐχόντων λέγῃ τις ὅτι οὐ
[38, 36]	θνητὸν γένος συνεστήκῃ. τούτων οὖν	οὕτως	ἐχόντων, οὐδ´ ὑμῶν οὐδένα χρὴ
[38, 48]	χαράκωμα αὐτῶν εἷλε. προχωρούντων οὖν	οὕτως	οἱ τῶν πραγμάτων σμικρόν τε
[38, 36]	τοῦ τοιούτου καταλυθείη. ταῦτα γὰρ	οὕτως	οὐχ ὑπ´ ἀνθρώπων ταχθέντα ἀλλ´
[38, 5]	ἐγὼ τὴν ἀσπίδα ἀναλήψομαι. ταῦθ´	οὕτως	ὑπὸ τοῦ Πομπηίου λεχθέντα καὶ
[38, 13]	ἡ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εἶχεν,	οὕτως	ὥστε τὰ μὲν ἄλλα οἰωνίσματα
[38, 48]	προσεῖχε ὁπότε τοιοῦτό τι ποιήσειαν)	οὐχ	ἁπάσῃ εὐθὺς τῇ δυνάμει, καίτοι
[38, 11]	καὶ τότε τὸν Κικέρωνα ὁρῶν	οὐχ	ἑαυτῷ τι τοσοῦτον λοιδορήσασθαι ἐθέλοντα
[38, 4]	ὁ οὖν Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας	οὐχ	ἕξετε" ἔφη τὸν νόμον τοῦτον
[38, 7]	δεηθέντες ὅπως ἐκδικίας τινὸς τύχωσιν	οὐχ	εὕροντο ἄλλων τε καὶ τοῦ
[38, 47]	ἀλλὰ καὶ συνῄνεσαν πάντες, καὶ	οὐχ	ἥκιστα οἱ δι´ ὑποψίας αὐτῷ
[38, 49]	προϊόντας ἐκ τῶν σκηνωμάτων ἰδόντες	οὐχ	ἡσύχασαν, ἀλλ´ ἐξᾴξαντες οὔτε συντάξασθαί
[38, 34]	Καῖσαρ ἐπολέμησεν, ἀρξάμενος δὲ ἐκεῖθεν	οὐχ	ἡσύχασεν, ἀλλ´ αὐτός τε τὸ
[38, 36]	στρατιωτῶν χρήματά τε ἄφθονα λαβόντες,	οὐχ	ἵνα ῥᾳθυμῶμεν, οὐδ´ ἵνα ἀμελῶμεν,
[38, 49]	μᾶλλον τῶν βαρβάρων ἀντήρκεσαν, ἅτε	οὐχ	ὅμοιον ταῖς ὀξύτησι τῶν ἐφόδων
[38, 16]	Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς τὸ αὐτὸ τοῦτο	οὐχ	ὅπως ἐκεῖνον ἐπῄνεσεν, ἀλλὰ καὶ
[38, 17]	αὐτοῦ ὁ νόμος τὸ κῦρος,	οὐχ	ὅπως οὐκ ἐναντιωθέντος τινός, ἀλλὰ
[38, 14]	πάντας τε τούς τι δυναμένους,	οὐχ	ὅπως τῶν ἐπιτηδείων ἀλλὰ καὶ
[38, 24]	αὐτό γε τοῦτο τὸ ἀκούσιον	οὐχ	ὁρῶ δυνάμενον ἀνδρὶ φρονίμῳ συμβῆναι.
[38, 22]	εὖ δὲ καὶ τῆς ψυχῆς,	οὐχ	ὁρῶ τί τὸ λυποῦν ἐστί
[38, 23]	τῶν τοιούτων; ἐγὼ μὲν γὰρ	οὐχ	ὁρῶ. τὸ δὲ αἴτιον ὅτι
[38, 15]	συμπράξαντος. τοιούτους αὐτῶν λόγους λεγόντων	οὐχ	ὅτι ἐναντία ἀλλήλοις ἐγίγνωσκον ἀλλ´
[38, 33]	ἐπειδὴ γὰρ ὁμήρους ᾐτήθησαν, ἠγανάκτησαν	οὐχ	ὅτι ἠπιστοῦντο, ἀλλ´ ὅτι ἀπηξίουν
[38, 28]	ἐθέλουσιν ἐξουσίας. καὶ ταῦτ´ εἶπον	οὐχ	ὅτι καὶ ἀναγκαῖόν τι αὐτῶν
[38, 34]	οἴκοθεν ἐπάγεσθαι. ταῦτα δὲ ἔπραξεν	οὐχ	ὅτι καὶ καταπλήξειν αὐτόν, ἀλλ´
[38, 49]	ἐκεῖνοι, οὐ μέντοι καὶ ἐτράποντο,	οὐχ	ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἀλλ´ ὅτι
[38, 4]	γνώμην περὶ τῶν γεγραμμένων ἀποφήνασθαι,	οὐχ	ὅτι οὐκ ἠπίστατο τὴν διάνοιαν
[38, 5]	ἄλλη βουλὴ πᾶσα, δι´ ὧν	οὐχ	ὅτι τοῖς μετ´ ἐμοῦ ἀλλὰ
[38, 12]	δυνάμενον καταλῦσαι, τρέπεται πρὸς οἰκείωσιν	οὐχ	ὅτι τοῦ πλήθους, ἀλλὰ καὶ
[38, 36]	τοιούτου καταλυθείη. ταῦτα γὰρ οὕτως	οὐχ	ὑπ´ ἀνθρώπων ταχθέντα ἀλλ´ ὑπ´
[38, 34]	τι αὐτῷ δεόμενος. ἐπειδή τε	οὐχ	ὑπήκουσεν, ἀλλὰ καὶ ἔφη ὅτι
[38, 48]	στρατὸν ἔξω τοῦ Καίσαρος παρατάξαντος,	οὐχ	ὥρμησεν, ἐπαναχωρήσαντος δὲ αὐτοῦ πρὸς
[38, 25]	καὶ μή· εἰ δέ σε	οὐχὶ	ἡ ἀτιμία αὐτὴ οὐδ´ ἡ
[38, 20]	ἔφη ἀλλ´ οὐδὲν τῶν τοιούτων	ὄφελός	ἐστιν, ὅταν του τὴν ψυχὴν
[38, 7]	καὶ ἔμελλον τὰ τεταγμένα ἐπιτίμια	ὀφλήσειν,	ὤμοσαν, ἤτοι κατὰ τὸ ἀνθρώπειον,
[38, 49]	ἐπὶ μακρότατον τοιουτοτρόπῳ μάχῃ χρησάμενοι	ὀψέ	ποτε ἐπεκράτησαν· τά τε γὰρ