Livre, Chap.
[38, 10]	ἐπὶ τῇ τοῦ Κατιλίνου συνωμοσίᾳ,	ἑάλω	δὲ δι´ ἐκεῖνα, καὶ συνέβη
[38, 24]	δ´ ἄκοντες χαλεπῶς ποιοῦμεν, εὐθεράπευτον·	ἐὰν	γάρ τοι πάντα τὰ ἀναγκαῖα
[38, 45]	ἡμῶν γένοιντο. ἵνα γὰρ τἆλλα	ἐάσω,	τὸ πλῆθος ἡμῶν, τὴν ἡλικίαν,
[38, 38]	μὲν μὴ μείναντα αὐτὰ ἐφ´	ἑαυτὰ	κατατριφθείη καὶ καταγηράσειεν, αἰσχυνθέντες δὲ
[38, 3]	ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνός τε ἑτοιμότατα	ἑαυτὸν	ἀπάγεσθαι ἐπέδωκε, καὶ τῶν ἄλλων
[38, 8]	λέγοντες· τὰ δὲ δὴ καθ´	ἑαυτὸν	δι´ ἑτέρων διῆγε. τοῦτο γὰρ
[38, 5]	πολλὰ ἀνατιμῶν τε καὶ ἀποσεμνύνων	ἑαυτὸν	διελέξατο, καὶ τέλος εἶπεν ὅτι,
[38, 42]	εἴτε τι ὑποτετόπηκεν, σαφέστατα αὐτὸς	ἑαυτὸν	ἐξελέγχει ἐπιβουλεύοντα ἡμῖν· οὐδεὶς γὰρ
[38, 1]	τοῦτο προδιωμολογήσατο, ὅπως μὴ δι´	ἑαυτόν	τι γράφειν νομισθείη· αὐτὸς μὲν
[38, 4]	οὐκ ἂν ἀνάσχοιτο ἐν τῇ	ἑαυτοῦ	ἀρχῇ νεωτερισθῆναί τι, αὐτός τε
[38, 34]	ἡσύχασεν, ἀλλ´ αὐτός τε τὸ	ἑαυτοῦ	βούλημα ἅμα ἀπεπλήρωσε καὶ τοῖς
[38, 40]	φυλάσσουσιν (οὐδεὶς γὰρ περὶ τοῖς	ἑαυτοῦ	δεδιὼς τῶν τοῦ πέλας ἐφίεται·
[38, 22]	σὺ δέ, ὡς ἔοικας, αὐτὸς	ἑαυτοῦ,	ἐκπλαγεὶς ὅτι παρά τε τὴν
[38, 5]	ὁ Πομπήιος, ὅτι τῆς παρ´	ἑαυτοῦ	ἐπικουρίας, καίπερ μηδεμίαν ἡγεμονίαν ἔχοντος,
[38, 1]	ἔπειτα δὲ τοὺς ἐπιτηδειοτάτους, πλὴν	ἑαυτοῦ.	πάνυ γάρ τι τοῦτο προδιωμολογήσατο,
[38, 11]	αὐτὸν ἀφθόνως, καθάπερ τισὶν ἐπαίνοις	ἑαυτοῦ,	ταῖς λοιδορίαις χρῆσθαι. οὐ μέντοι
[38, 15]	προσέτι καὶ δίκην δώσειν καὶ	ἑαυτοῦ	τι πρὸς τοῦτο συμπράξαντος. τοιούτους
[38, 8]	πάνυ ἰσχυρῶς ἐφυλάξατο, μηδὲν αὐτὸς	ἑαυτῷ	δοῦναι· καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[38, 12]	τρόπον τινὰ προαιρεῖσθαι, πικροτάτους ἐχθροὺς	ἑαυτῷ	ἐσεποίει περιεῖναί τε καὶ τῶν
[38, 21]	ὄν, πολλὰ μὲν ἄτοπα ἐν	ἑαυτῷ	ἔχει, πολλῆς δὲ ἐπικουρίας παρὰ
[38, 12]	ηὔχει καὶ οὐδένα ἐξ ἴσου	ἑαυτῷ	ἦγεν, ἀλλὰ ἔν τε τοῖς
[38, 18]	τυχεῖν. εἰ μὲν γὰρ αὐτάρκης	ἑαυτῷ	ἦσθα, οὐδὲν ἂν ἡμῖν τῶν
[38, 11]	ὅτι ἀνεπιφθονώτατα πρὸς τὸ συμφέρον	ἑαυτῷ	πάντα διοικήσειε. καὶ διὰ τοῦτο
[38, 11]	ἠξίου ἀντίπαλον ἐκ τούτου οὐδένα	ἑαυτῷ	ποιεῖν. καὶ διὰ τοῦτο τοῖς
[38, 18]	ἄλλων τέ τινα λέγειν καὶ	ἑαυτῷ	συμβουλεύειν. τὰ μὲν γὰρ ὑπὲρ
[38, 15]	γνώμην δὲ ἐδίδου καταμεῖναι καὶ	ἑαυτῷ	τε ἅμα καὶ τῇ βουλῇ
[38, 11]	τότε τὸν Κικέρωνα ὁρῶν οὐχ	ἑαυτῷ	τι τοσοῦτον λοιδορήσασθαι ἐθέλοντα ὅσον
[38, 38]	ἀγαθὰ καὶ σώζεται, πολλὰ μὲν	ἐβεβαιώσαντο	τῶν προϋπαρχόντων, πολλὰ δὲ καὶ
[38, 10]	Καίσαρι καὶ τῷ Πομπηίῳ γενόμενος	ἐβεβαιώσατο	τὴν ὑπόνοιαν ἐν τῇ ὑπὲρ
[38, 7]	Λουκούλλου μήτ´ ἄλλου τινὸς ἀντιστάντος,	ἐβεβαίωσεν,	ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ
[38, 49]	μεγάλα τινὰ ἐκ τούτου σφᾶς	ἔβλαψαν·	συμπλεκόμενοι γὰρ αὐτοῖς οἱ Ῥωμαῖοι
[38, 4]	τὸν δῆμον ἄντικρυς πάνθ´ ὅσα	ἐβούλετο	ἐσέφερεν. ἐθελήσας δ´ οὖν καὶ
[38, 44]	οὖν ἡνίκα εὐεργετεῖν τε ἡμᾶς	ἐβούλετο	κἀντ´ εὖ πάσχειν ἠξίου, δικαίως
[38, 15]	νυκτὸς ὁμοίως περιιὼν ἐθεράπευε. ~καὶ	ἐβούλοντο	γὰρ καὶ ἐκεῖνοι μήτε τὸν
[38, 38]	πολλὰ οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ	ἔγγονοι	ὥστε ἐπὶ τῆς Εὐρώπης καταμεῖναι.
[38, 40]	μὲν γάρ τις τῶν θεῶν	ἐγγυητὴς	ἡμῖν ἐγένετο ὅτι, κἂν ταῦτα
[38, 50]	ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ δὲ καὶ	ἐγγύθεν,	ἐνήλλοντο τρόπον τινὰ καὶ ἔκοπτον
[38, 41]	ἔτη καθάπαξ, ὃ μήπω πρότερον	ἐγεγόνει,	ἄρχειν ἑλόμενος, τοῦτο δὲ τέσσαρσι
[38, 17]	πράττειν ἐδόκουν, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκποδὼν	ἐγεγόνει,	ἔλαβε· καὶ ἥ τε οὐσία
[38, 17]	Σικελίαν· προστάτης τε γὰρ αὐτῶν	ἐγεγόνει,	καὶ ἐλπίδα πολλὴν ἔν τε
[38, 5]	αὐτῶν ἔκδηλος ἦν) συνῄνουν οἷς	ἐγεγράφει,	πρόθυμοι πρὸς τὴν τοῦ νόμου
[38, 34]	καὶ εὐπρεπῆ λήψεσθαι ἤλπισεν. ὅπερ	ἐγένετο·	ἀχθεσθεὶς γὰρ ὁ βάρβαρος τοῖς
[38, 6]	σφισιν, ὡς δὲ ἄνω τε	ἐγένετο	καὶ ἀντιλέγειν ἐπειρᾶτο, αὐτός τε
[38, 49]	προσβολὰς χαλυβδικὰς ἔχοντα χρησιμώτατά σφισιν	ἐγένετο,	καὶ αὐτοὶ τῷ αὐτῷ πόνῳ
[38, 13]	διοσημία, εἴτε ἐναίσιον εἴτε ἐξαίσιον	ἐγένετο.	καὶ τὸ μὲν αἴτιον τῆς
[38, 40]	τις τῶν θεῶν ἐγγυητὴς ἡμῖν	ἐγένετο	ὅτι, κἂν ταῦτα μὴ ποιῶμεν,
[38, 30]	μὲν ταῦτα ἀκούσας ῥᾴων πως	ἐγένετο,	οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ
[38, 23]	τις ἢ καὶ ψήφισμά τι	ἐγένετο	τὸν δεῖνα νοσεῖν ἢ τὸν
[38, 0]	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε	ἐγένοντο.	Γ. Ἰούλιος Γ. υἱ. Καῖσαρ
[38, 5]	πρὸς τὴν τοῦ νόμου κύρωσιν	ἐγένοντο.	~οὐ μέντοι καὶ ὁ Βίβουλος
[38, 9]	καὶ αὐτὸς τὴν τοῦ Πίσωνος	ἔγημε.	καὶ ὁ μὲν οὕτω πανταχόθεν
[38, 7]	ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀτόπων	ἐγίγνετο)	καὶ ἀπισχυρίζοντο, ἄλλως τε καὶ
[38, 31]	~ταῦτα μὲν ἐν τῇ πόλει	ἐγίγνετο·	Καῖσαρ δὲ εὗρε μὲν οὐδὲν
[38, 13]	ἢ ἐπέτρεπε πραχθῆναί τινα, καὶ	ἐγίγνετο	μηδενὸς ἔτι καθ´ ἕκαστον οἰωνίσματος
[38, 30]	τραύματα ἀπ´ αὐτῶν πολλὰ ἑκατέροις	ἐγίγνετο.	πρὶν δὲ ἢ ἐς τοῦτο
[38, 14]	τὰ τοιαῦτά σφισι ποιεῖν ἐξὸν	ἐγίγνετο,	προσετετάχει, καὶ μετὰ τοῦτο καὶ
[38, 2]	αὐτόν, ἐφ´ ᾧπέρ που καὶ	ἐγίγνετο,	τό τε πλῆθος ἀπ´ αὐτῶν
[38, 49]	δυσκίνητοι δὲ ὑπὸ τῆς πυκνότητος	ἐγίγνοντο,	καὶ οὔτε ἔδρων οὐδὲν οὔτε
[38, 7]	γὰρ αἱ τελωνίαι δι´ αὐτῶν	ἐγίγνοντο,	καὶ πολλάκις τῆς βουλῆς δεηθέντες
[38, 49]	τε ὁπλίσει καὶ τῇ τέχνῃ	ἐγίγνοντο.	καὶ τέλος ἐπὶ μακρότατον τοιουτοτρόπῳ
[38, 2]	διατριβαὶ καὶ ἀναβολαὶ τὴν ἄλλως	ἐγίγνοντο·	~ὁ δὲ δὴ Κάτων ὁ
[38, 15]	λεγόντων οὐχ ὅτι ἐναντία ἀλλήλοις	ἐγίγνωσκον	ἀλλ´ ἵν´ ἐκεῖνον ἀνυπόπτως ἀπατήσωσι,
[38, 47]	μάλιστά τινες {ἐς} τἀναντία σφίσιν	ἐγίγνωσκον,	ἀλλὰ καὶ συνῄνεσαν πάντες, καὶ
[38, 35]	Καίσαρος φιλοτιμίαν ἀναιροῖντο, καὶ προσεπηπείλουν	ἐγκαταλείψειν	αὐτὸν, ἂν μὴ μεταβάληται. μαθὼν
[38, 46]	ἔγωγε καὶ ὣς πολεμήσω, οὐδὲ	ἐγκαταλείψω	ποτὲ τὴν τάξιν ἣν ἐτάχθην
[38, 41]	ἄλλος καὶ ἐπιτέτραπται ἡμῖν καὶ	ἐγκεχείρισται.	καὶ πάνυ γε φρονίμως ἐποίησαν
[38, 41]	πρεσβείας τινὸς τὴν ἀρχὴν τῶν	ἐγκλημάτων	λάβῃ, καὶ σκέψιν ὑπὲρ αὐτῶν
[38, 39]	τε ἢ ἄρχειν τῶν ἄλλων	ἐγκρατῶς	ἢ καὶ αὐτοὺς παντελῶς ἀπολέσθαι
[38, 10]	ἐπὶ τούτοις αἰτίαν ἔσχεν, ἀλλ´	ἐγράφη	μὲν ἐπὶ τῇ τοῦ Κατιλίνου
[38, 8]	Καίσαρα δὶς καὶ ὠνόμαζον καὶ	ἔγραφον,	Γάιόν τε Καίσαρα καὶ Ἰούλιον
[38, 13]	δελεάσας καὶ ἕτερόν τινα νόμον	ἔγραψε,	περὶ οὗ διὰ πλειόνων ἀναγκαῖόν
[38, 42]	ἥξειν ὑπέσχετο. καίτοι τί μὲν	ἐγὼ	ἄδικον ἢ ἀνεπιεικὲς ἢ φορτικὸν
[38, 43]	φαῦλον εἶναι νομίσητε. οὔτε γὰρ	ἐγὼ	αὐτὸν μετεπεμψάμην, ἀλλ´ ὁ Ῥωμαῖος,
[38, 5]	οὖν Πομπήιος μάλα ἀσμένως οὐκ	ἐγώ"	ἔφη μόνος, ὦ Κυιρῖται, τὰ
[38, 44]	αὐτοῦ, εἶτα ταυτὶ νυνὶ λέγω.	ἐγὼ	μὲν γὰρ καὶ τότε καὶ
[38, 23]	καὶ ἄλλου τινὸς τῶν τοιούτων;	ἐγὼ	μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ. τὸ
[38, 22]	οὕτω δὲ δὴ τούτων ἐχόντων	ἐγὼ	μέν σε καὶ ἀνδρειότατον ᾤμην
[38, 3]	ἀπήλλαξε, τοσοῦτον μόνον ὑπειπὼν ὅτι	ἐγὼ	μὲν ὑμᾶς καὶ δικαστὰς τοῦ
[38, 21]	οὐ καὶ τοῦτ´ αὐτῇ συννοσεῖν)	ἐγὼ	μέντοι πολλῷ ῥᾷον οἴομαι εἶναι
[38, 43]	τὸ ἀξίωμα, τὰ στρατόπεδα, οὔτε	ἐγὼ	μετεπέμφθην ὑπ´ αὐτοῦ, ἀλλὰ ταῦτα
[38, 20]	σώματος εὐπάθειαι τέρπουσιν. ὥσπερ καὶ	ἐγὼ	νῦν οὐδὲν οὔτε τῆς τοῦ
[38, 44]	καὶ μὴ θαυμάσητε εἰ αὐτὸς	ἐγὼ	πρότερόν ποτε καὶ ἐν τῇ
[38, 28]	διαφέρει, ἵν´ ἐπιθυμήσῃς ζῆσαι ὡς	ἐγώ	σοι παραινῶ. οὕτω μὲν γὰρ
[38, 18]	συναιρόμενοί τισιν ἐπικουφίζουσιν αὐτούς, καὶ	ἐγώ	σοι τὸ πάθος τοῦτο ἐπελαφρύναιμι,
[38, 5]	τις τολμήσῃ ξίφος ἀνελέσθαι, καὶ	ἐγὼ	τὴν ἀσπίδα ἀναλήψομαι. ταῦθ´ οὕτως
[38, 19]	δὲ τίνα τρόπον αὐτὰ ἀκεσόμεθα.	ἐγὼ	τοίνυν πρῶτον μὲν ἁπάντων ὁρῶ
[38, 26]	κατ´ ἐπήρειαν ἐξελαθέντι προσγίγνεται. ~καίτοι	ἔγωγε	ἀκούω τοῦθ´, ὅτι οὐκ ἄκων
[38, 46]	τινες ἄλλως πως φρονοῦσιν, ἀλλ´	ἔγωγε	καὶ ὣς πολεμήσω, οὐδὲ ἐγκαταλείψω
[38, 24]	τοῦτο καὶ περὶ τὴν φυγὴν	ἔγωγε	ὁρῶ ὄν. ἀποδημία γάρ τις
[38, 18]	θρηνῶν καὶ γυναικείως διακείμενος; ὡς	ἔγωγε	οὔποτ´ ἄν σε προσεδόκησα οὕτω
[38, 22]	οὐκ ἂν ἀποτριψαίμεθα. ~ὁρῶ τοίνυν	ἔγωγε	πρῶτον μὲν φρονιμώτατόν σε ἀνθρώπων
[38, 17]	τινὸς πολεμίου κατεσκάφη, τό τε	ἔδαφος	αὐτῆς ἐς νεὼν Ἐλευθερίας ἀνέθηκαν.
[38, 16]	ἐθάρσει παρὰ λόγον ὥσπερ ἀνεξετάστως	ἐδεδίει)	καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ ἐκ
[38, 18]	ἂν ἡμῖν τῶν λόγων τούτων	ἔδει·	νῦν δ´ ὅμοιον πέπονθας ὥσπερ
[38, 14]	δημαρχοῦντα ἐναντιωθῆναι πᾶσί σφισιν ἀντιπαρεσκεύασεν,	ἔδεισε	μὴ καὶ θόρυβος ἐκ τούτου
[38, 35]	τοὺς πολεμίους μέλλοντα ἐκφοιτήσειν, καὶ	ἔδεισε	μή πως ἀπειθήσαντες θορυβήσωσι καὶ
[38, 32]	τε παρ´ αὐτοῦ ᾔτουν, καὶ	ἐδέοντο	μή σφας περιιδεῖν ἀπολομένους. καὶ
[38, 17]	καὶ ἥ τε οὐσία αὐτοῦ	ἐδημεύθη,	καὶ ἡ οἰκία ὥσπερ τινὸς
[38, 6]	τὸ Διοσκόρειον, ἀφ´ οὗπερ ἐκεῖνος	ἐδημηγόρει,	διέπεσεν, τὰ μὲν αἰδοῖ τῶν
[38, 30]	οὐκ ἐλύσατο, τήν τε νῆσον	ἐδημοσίωσε	καὶ πρὸς τὴν διοίκησιν αὐτῆς
[38, 15]	συμβουλεύοντα ὑποσημαίνων, ἀπέτρεπε, γνώμην δὲ	ἐδίδου	καταμεῖναι καὶ ἑαυτῷ τε ἅμα
[38, 11]	ἅτε καὶ ἐν τοσούτοις πράγμασιν,	ἐδικαίου,	οὐ μὴν ὥστε καὶ δι´
[38, 7]	πλείω τε ἔτι τέκνα ἔχουσιν	ἐδόθη.	καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἄποικος
[38, 14]	Κλώδιος ἐσήνεγκεν, ἄλλως μὲν οὐκ	ἐδόκει	ἐπ´ αὐτῷ τίθεσθαι (οὐδὲ γὰρ
[38, 12]	τῷ Κικέρωνι. καὶ ἐπειδὴ μὴ	ἐδόκει	οἱ ῥᾴδιον εἶναι ἄνδρα πάμπολυ
[38, 15]	τι οὐ κατὰ γνώμην αὐτοῦ	ἐδόκει	ποιήσειν. τόν τε Γαβίνιον ἄντικρυς,
[38, 17]	τὴν ἐπ´ αὐτοῖς γραφομένην οὐκ	ἐδοκίμασεν·	ὅσα μὲν γὰρ περὶ τῶν
[38, 17]	τοῦ Κικέρωνος ἀνὰ πρώτους πράττειν	ἐδόκουν,	ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκποδὼν ἐγεγόνει, ἔλαβε·
[38, 5]	Καίσαρα ἐχθρῶς, ὥς γε καὶ	ἐδόκουν	σφίσιν, ἔχοντες (οὐ γάρ πω
[38, 9]	ἐσέπεσε, κἀνταῦθα οὐ πολλῷ ὕστερον	ἐδολοφονήθη·	~ὕποπτός τε οὖν ἐκ τούτων
[38, 38]	καίτοι συχνὰ μὲν ἂν χρήματα	ἔδοσαν	αὐτοῖς Καρχηδόνιοι ὥστε μὴ ἐκεῖσε
[38, 49]	τῆς πυκνότητος ἐγίγνοντο, καὶ οὔτε	ἔδρων	οὐδὲν οὔτε ἔπασχον. ~οἱ οὖν
[38, 50]	ἀπετέθειντο, καὶ τοῖς ξίφεσιν οὐκ	ἐδύναντο	οὔτε συστάδην μάχεσθαι οὔτε τῶν
[38, 6]	δῆμος ἐκ τῶν νόμων συνελθεῖν	ἐδύνατο,	προηγόρευσε. καὶ ἐπειδὴ ὅ τε
[38, 1]	ἕνεκα οὐδεὶς αὐτῷ οὐδὲν ἐπικαλέσαι	ἐδύνατο·	τό τε γὰρ πλῆθος τῶν
[38, 2]	γε ἔξω τῆς συνωμοσίας ὄντες	ἐδυσχέραινον.	καὶ αὐτό γε τοῦτο αὐτοὺς
[38, 8]	τριῶν στρατοπέδων ἐπὶ ἔτη πέντε	ἔδωκε,	καὶ ἡ βουλὴ τήν τε
[38, 30]	οὖσι καὶ πληγὰς καὶ τραύματα	ἔδωκε,	καὶ τοῦ ὑπάτου τάς τε
[38, 16]	τοῖς ἱππεῦσιν ἐς τὴν βουλὴν	ἔδωκεν,	ἀλλὰ καὶ ἕνα τινὰ αὐτῶν,
[38, 39]	μὴ ἐπιτρέπωμεν (οὕτω γὰρ οὐδεὶς	ἔθ´	ἡμᾶς ἀδικεῖν ἐθελήσει) ~εἰ μὲν
[38, 16]	λογισμοῖς κρατήσειν ἐλπίσας (καὶ γὰρ	ἐθάρσει	παρὰ λόγον ὥσπερ ἀνεξετάστως ἐδεδίει)
[38, 49]	ἐφ´ ᾗ ἐς τὰ μάλιστα	ἐθάρσουν,	δρόμῳ μετὰ βοῆς προσπεσόντες ὑπετέμοντο,
[38, 36]	εἶναι· τὸ γὰρ ἐπιεικὲς οὐκ	ἐθέλει	μὴ καὶ ἐκ τούτου σώζεσθαι·
[38, 28]	ὄντως ἀθάνατος καθάπερ ἐκεῖνοι γενέσθαι	ἐθέλεις,	ζήλωσον αὐτούς. τά τε γὰρ
[38, 3]	δῆμον ἐσενεχθείη· ἐπεὶ δ´ οὐκ	ἐθέλετε	προβουλεῦσαι, ἐκεῖνος αὐτὸς αἱρήσεται. ~κἀκ
[38, 32]	ἐς ὁμολογίαν ἐπὶ χώρᾳ τινὶ	ἐθελῆσαι	ἐλθεῖν. ~οὐ μέντοι καὶ συνέβησαν·
[38, 43]	τὸ μὲν γὰρ αὐτὸν μὴ	ἐθελῆσαι	πρὸς ἡμᾶς ἀφικέσθαι τάχ´ ἄν
[38, 25]	οὐ γάρ που μᾶλλον ἂν	ἐθελήσαις	τῷ τε Κατιλίνᾳ συμπράξας καὶ
[38, 33]	ἀνορθώσαντες ᾤκησαν· οἱ δὲ οὐκ	ἐθελήσαντες	τὰ ὅπλα παραδοῦναι πρὸς τὸν
[38, 4]	ἄντικρυς πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο ἐσέφερεν.	ἐθελήσας	δ´ οὖν καὶ ὣς ὁμογνώμονας
[38, 42]	ἐκεῖνος ὕβρεως καὶ ἀσελγείας, οὐκ	ἐθελήσας	ἐλθεῖν, ἐκλέλοιπεν; ἆρ´ οὐ δυοῖν
[38, 39]	γὰρ οὐδεὶς ἔθ´ ἡμᾶς ἀδικεῖν	ἐθελήσει)	~εἰ μὲν γάρ τις τῶν
[38, 45]	μέρος τι παρ´ ἡμῶν προσλαβεῖν	ἐθελήσειαν;	εἰ δὲ δὴ καὶ συσταῖέν
[38, 4]	ἕξετε τὸν νόμον ἂν οὗτος	ἐθελήσῃ.	ὁ οὖν Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας
[38, 26]	ἄλλοθί που τῆς οἰκουμένης ζῆν	ἐθελήσῃς.	οὐ γὰρ δήπου τὰ χωρία
[38, 4]	ἔτει τούτῳ, οὐδ´ ἂν πάντες	ἐθελήσητε.	καὶ ὁ μὲν ταῦτ´ εἰπὼν
[38, 26]	ἡμῖν τοῦ ζῆν ὅπως ἂν	ἐθελήσωμεν,	ὥσπερ εἶπον, ἀλλὰ ἀνάγκη πᾶσα
[38, 11]	οὐχ ἑαυτῷ τι τοσοῦτον λοιδορήσασθαι	ἐθέλοντα	ὅσον ἀντακοῦσαί τι τῶν ὁμοίων,
[38, 36]	πράττειν, οἱ δὲ δὴ πλείους	ἐθελονταὶ	διά τε τὰς τιμὰς καὶ
[38, 24]	πράττειν ἐστὶν ὅτι τὰ μὲν	ἐθελονταὶ	ἑτοίμως τὰ δ´ ἄκοντες χαλεπῶς
[38, 26]	δαιμονίῳ. τοῦτο δὲ ἂν μὲν	ἐθελονταὶ	ποιῶμεν, οὐ λυπησόμεθα, ἂν δὲ
[38, 26]	ἄκων οὐδ´ ἁλοὺς μετέστης, ἀλλ´	ἐθελοντὴς	ἐμίσησας τὸν μετ´ αὐτῶν βίον,
[38, 17]	ὡς καὶ ἐκ τοῦ συνειδότος	ἐθελοντὴς	πεφευγώς, μετέστη. πρὶν δὲ δὴ
[38, 24]	σωμασκῶν ἧττόν τι ἔρρωται τοῦ	ἐθελοντὶ	αὐτὸ δρῶντος, οὐδ´ ὁ ἄκων
[38, 32]	τούτων καὶ διὰ τῶν Αἰδούων	ἐθελοντί	σφισι τὴν δίοδον, ἐφ´ ᾧ
[38, 28]	καὶ ὑπευθύνου πᾶσι τοῖς συκοφαντεῖν	ἐθέλουσιν	ἐξουσίας. καὶ ταῦτ´ εἶπον οὐχ
[38, 25]	δὴ τοιαῦτά ἐστιν, ἄν τ´	ἐθέλωμεν	ἄν τε καὶ μή· εἰ
[38, 14]	ἡμέρας καὶ νυκτὸς ὁμοίως περιιὼν	ἐθεράπευε.	~καὶ ἐβούλοντο γὰρ καὶ ἐκεῖνοι
[38, 8]	τοῦτο ποιεῖν, ἀλλὰ τά γε	ἔθνη	αὐτῶν ἔκδηλα ὅπως φρονοίη γίγνοιτο.
[38, 46]	εἰ καί τι φοβερὸν τὰ	ἔθνη	ταῦτα εἶχε, τοῦτο καὶ ἡμῖν
[38, 7]	δ´ οὖν καὶ τοῦτο τὸ	ἔθνος	μηδ´ ἀντειπόντος τινὸς ᾠκειώσατο, πρῶτον
[38, 33]	νώτου τοῖς ἐπιδιώκουσί σφας, καὶ	ἐθορύβησαν	μὲν αὐτούς, πλεῖον δὲ οὐδὲν
[38, 35]	ἄπορα καὶ ἄγρια προσοισόμενοι. καὶ	ἐθρύλουν	ὅτι πόλεμον οὔτε προσήκοντα οὔτε
[38, 11]	εἰλήχει, καὶ οὐ πάνυ ῥᾳδίως	ἐθυμοῦτο·	συχνοὺς δ´ οὖν, ἅτε καὶ
[38, 44]	μέρει νομισθείη. καὶ μὴ θαυμάσητε	εἰ	αὐτὸς ἐγὼ πρότερόν ποτε καὶ
[38, 5]	ἰδὼν τοῦτο ἐκεῖνόν τε ἐπήρετο	εἰ	βοηθήσοι οἱ προθύμως ἐπὶ τοὺς
[38, 28]	καὶ οὔτ´ ἀξιώματός τινος προσδέῃ.	εἰ	γάρ τι καὶ ἐν τούτοις
[38, 40]	μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν βουλόμενοι.	εἰ	δ´ ἀνάγκη τε τοὺς κεκτημένους
[38, 36]	στρατείαν ἢ προσταχθέντας αὐτὴν προδοῦναι.	εἰ	δ´ οἱ μὲν ὑπὸ τῶν
[38, 23]	ἂν εἰκότως καὶ αἰσχρὸν νομίζοιτο,	εἰ	δ´ ὀρθῶς ἔχοι, καὶ μᾶλλον
[38, 41]	οὐδέν´ ἂν ἀντειπεῖν ὑμῶν νομίζω·	~εἰ	δ´ ὅτι μήτε ἐξήτασται περὶ
[38, 45]	τι παρ´ ἡμῶν προσλαβεῖν ἐθελήσειαν;	εἰ	δὲ δὴ καὶ συσταῖέν τινες,
[38, 20]	εἶχεν ἄχθεσθαί σε τοῖς ἀπολωλόσιν·	εἰ	δὲ ἔκπλεά σοι πάντα τὰ
[38, 25]	ἐθέλωμεν ἄν τε καὶ μή·	εἰ	δέ σε οὐχὶ ἡ ἀτιμία
[38, 29]	ἐν φυγῇ γένοιο, μεταγνώσῃ μόνον,	εἰ	δέ τι ἕτερον ἀνήκεστον πάθοις,
[38, 17]	Ῥώμην ὑπερωρίσθη, καὶ προσεπεκηρύχθη ἵν´	εἰ	δή ποτε ἐντὸς αὐτῶν φανείη,
[38, 23]	φυγαὶ καὶ αἱ ἀτιμίαι, καὶ	εἰ	δή τι τοιοῦτον ἕτερον, νόμῳ
[38, 18]	νῦν δ´ ὅμοιον πέπονθας ὥσπερ	εἰ	Ἱπποκράτης ἢ Δημοκήδης ἢ καὶ
[38, 20]	καὶ ἀπόλωλεν. οὔκουν ἀγανακτεῖν προσήκει	εἰ	καθάπερ ἐκτήθη τινά, οὕτω καὶ
[38, 19]	ποικίλαι εἰσίν, ὥστ´ οὐδὲν θαυμαστὸν	εἰ	καὶ ἐμὲ τὸν λαμπρὸν ἔν
[38, 2]	ἀνθρώπους ἕξειν. καὶ διὰ τοῦτο,	εἰ	καὶ μηδείς οἱ ἀντέλεγεν, ἀλλ´
[38, 31]	Ῥωμαίων γῆν κακώσειν. καὶ ὅς,	εἰ	καὶ τὰ μάλιστα μήτε ἐπίστευεν
[38, 47]	εἰπόντος οὐ μόνον οὐδεὶς ἀντεῖπεν,	εἰ	καὶ τὰ μάλιστά τινες {ἐς}
[38, 25]	ἀδικήσας ἢ κατορθώσας φυγεῖν. οὐκοῦν	εἰ	καὶ τῆς δόξης σοι μέλει,
[38, 46]	σφίσι συχνοὶ ἡμῖν συμμαχήσουσιν, ὥστ´	εἰ	καί τι φοβερὸν τὰ ἔθνη
[38, 5]	λεχθέντα καὶ Κράσσος ἐπῄνεσεν. ὥστ´	εἰ	καί τισι τῶν ἄλλων μὴ
[38, 19]	ἕτοιμος εἶ, σκεψώμεθα πρῶτον μὲν	εἰ	κακὰ ὡς ἀληθῶς ἐστι ταῦτα
[38, 23]	αὐτὸν νομίζεται. ὥσπερ ἂν οὖν,	εἰ	κρίσις τις ἢ καὶ ψήφισμά
[38, 18]	παραμυθίου τινὸς παρ´ ἑτέρου τυχεῖν.	εἰ	μὲν γὰρ αὐτάρκης ἑαυτῷ ἦσθα,
[38, 20]	καὶ τοῦτό σε" ἔφη λυπεῖ;	εἰ	μὲν γὰρ ἐνδεήσεσθαι τῶν ἀναγκαίων
[38, 40]	οὐδεὶς ἔθ´ ἡμᾶς ἀδικεῖν ἐθελήσει)	~εἰ	μὲν γάρ τις τῶν θεῶν
[38, 29]	τι καὶ αὖθις σφαλῇς. καὶ	εἰ	μὲν ἐν φυγῇ γένοιο, μεταγνώσῃ
[38, 23]	καὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δεδομένων,	εἰ	μέν τι περὶ ταῦθ´ ἁμαρτάνοιτο,
[38, 1]	καὶ οὐδὲ ταύτην μέντοι ἐσοίσειν,	εἰ	μὴ βουλομένοις σφίσιν εἴη, ἐπλάττετο.
[38, 8]	αὐτοὺς ὡς ἑκάστους ψηφίζεσθαι, ἵν´	εἰ	μὴ καὶ κατ´ ἄνδρα, τῷ
[38, 41]	τοῦτο δὲ τέσσαρσι στρατοπέδοις ὁπλίσας,	εἰ	μὴ καὶ πολεμῆσαι πάντως ἡμᾶς
[38, 45]	ἄν τις αὐτῷ προθύμως, οὐδ´	εἰ	πάνυ ἐπαγγέλλεται, βοηθήσειε· τίς μὲν
[38, 4]	τοῦ συνάρχοντος, καὶ ἐπύθετο αὐτοῦ	εἰ	τὰ τοῦ νόμου μέμφοιτο. ἐπεί
[38, 38]	κατατριφθείη καὶ καταγηράσειεν, αἰσχυνθέντες δὲ	εἰ	τοσαῦτα παραδεξάμενοι μηδὲν ἐπικτήσαιντο, πολλῷ
[38, 14]	εἶναι, τότε ὑπὸ τοῦ Κλωδίου,	εἴ	γε ἐκεῖνον ἀλλὰ μὴ τὸν
[38, 46]	καὶ τοὺς ἄλλους διδάσκετε· ὡς	εἴ	γε καὶ ὑμῶν τινες ἄλλως
[38, 36]	καὶ τὰ ἡμέτερα ἐπαυξήσωμεν. ὡς	εἴ	γε μὴ ταῦθ´ οὕτω φρονοῦντες
[38, 19]	τὴν ἄκεσιν αὐτοῦ προσεδεήθη. ~ἀλλ´	εἴ	γέ τινα" ἔφη ὁ Κικέρων
[38, 2]	μεταγράψειν ἢ καὶ παντελῶς ἀπαλείψειν,	εἴ	γέ τῳ μὴ ἀρέσειέ τι,
[38, 18]	πρὸς πάντα τὰ ἀνθρώπινα, ἵν´	εἴ	τι καὶ παράλογόν σοι προσπέσοι,
[38, 3]	νόμου καὶ κυρίους ἐποιησάμην, ὅπως,	εἴ	τι μὴ ἀρέσειεν ὑμᾶς, μηδ´
[38, 34]	ὑπήκουσεν, ἀλλὰ καὶ ἔφη ὅτι	εἴ	τί μοι βούλεται Καῖσαρ εἰπεῖν,
[38, 13]	μήτ´ ἀτιμάζειν μηδένα, χωρὶς ἢ	εἴ	τις παρ´ ἀμφοτέροις σφίσι κριθεὶς
[38, 42]	ἀπροφυλάκτως αὐτὸν ποιησόμεθα. ~καί μοι	εἴ	τις ὑμῶν ἐκεῖνο ὑπολαμβάνει, τί
[38, 28]	εὐδαιμονήσεις, καί σου μέγα ὄνομα	{εἶ}	καὶ τοῦτο ἀεὶ καὶ ζῶντος
[38, 19]	ὁ Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν ἕτοιμος	εἶ,	σκεψώμεθα πρῶτον μὲν εἰ κακὰ
[38, 11]	οὐδὲν ὧν ἔλεγε προσεποιήσατο, ἀλλ´	εἴα	αὐτὸν ἀφθόνως, καθάπερ τισὶν ἐπαίνοις
[38, 9]	τι δρᾶσαι, κατεῖπεν αὐτῶν· καὶ	εἴγε	μὴ καὶ τὸν Βίβουλον ὡς
[38, 17]	τῶν τότε γενομένων ἐφρόνησε, πάντας	εἰδέναι	ἔφη (τὴν γὰρ σώζουσάν σφας
[38, 40]	ἐν τῇ Ἰταλίᾳ, πλὴν ἅπαξ,	εἴδομεν.	ὅταν οὖν τούτων οὕτως ἐχόντων
[38, 28]	ὡς Θουκυδίδης. τό τε γὰρ	εἶδος	τοῦτο τῆς σοφίας διαρκέστατόν ἐστι
[38, 41]	ἀφεστηκότες ἠδυνήθησαν ἄν, καὶ πρὸς	εἰδότας	καὶ προπαρεσκευασμένους τοὺς πολεμίους οὐκ
[38, 38]	οὐδὲ τὰ ὀνόματα πρότερον ἀκριβῶς	εἰδότες	νῦν τῶν μὲν αὐτοὶ δεσπόζομεν,
[38, 38]	ἔτ´ ὄντες, ἀλλ´ ἅτε εὖ	εἰδότες	ὅτι διὰ {τε} τῶν αὐτῶν
[38, 26]	μὲν καὶ ἄτιμοι καὶ ἐξόριστοι	εἶεν	ἄν, πάντα τἀγαθὰ ἐκ τῶν
[38, 1]	ἐσοίσειν, εἰ μὴ βουλομένοις σφίσιν	εἴη,	ἐπλάττετο. τοῦ μὲν δὴ οὖν
[38, 6]	τῶν ὑπηρετῶν ὅτι ἱερομηνία τε	εἴη	καὶ οὐδὲν ὁσίως ἐκ τῶν
[38, 23]	ἔχοι, καὶ μᾶλλον ἂν ὠφέλιμον	εἴη.	ὃ καὶ σοὶ νῦν ὑπάρχει.
[38, 13]	ψηφίσασθαί τι τὸν δῆμον ἀναγκαῖον	εἴη,	τὰ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ γιγνόμενα
[38, 46]	ἐνταῦθα τρύχεσθε, τά τε κοινὰ	εἰκῇ	ἀναλίσκοντες καὶ τῶν ἀλλοτρίων πόνων
[38, 36]	γὰρ τά τε ἄλλα ὅσα	εἰκός	ἐστι, καὶ μάλισθ´ ὅτι δεῦρο
[38, 11]	ἤχθετο μὲν ἐπ´ αὐτοῖς ὥσπερ	εἰκὸς	ἦν, οὐ μὴν οὔτ´ εἶπεν
[38, 1]	τοῦ συχνοὺς τῆς τιμῆς μετασχεῖν	εἴκοσιν,	ἔπειτα δὲ τοὺς ἐπιτηδειοτάτους, πλὴν
[38, 19]	ὑπομένειν, ὃ δὴ καὶ δεύτερον	εἰκότως	ἄν τις ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ φύσει
[38, 5]	(οὐ γὰρ ηὐπόρει τὸ δημόσιον)	εἰκότως	ἡ δόσις αὐτῆς ἀνεβλήθη· ἐν
[38, 23]	ταῦθ´ ἁμαρτάνοιτο, καὶ βλαβερὸν ἂν	εἰκότως	καὶ αἰσχρὸν νομίζοιτο, εἰ δ´
[38, 23]	ἔργον αὐτῆς ἴσασι. καὶ πάνυ	εἰκότως·	ὅσα γὰρ μὴ προσάπτεται τῶν
[38, 48]	ὀλίγου καὶ τὸ χαράκωμα αὐτῶν	εἷλε.	προχωρούντων οὖν οὕτως οἱ τῶν
[38, 32]	τὴν Τόλοσαν οἱ Ἐλουήτιοι τράπωνται,	εἵλετο	μετ´ ἐκείνων αὐτοὺς ἀμύνασθαι μᾶλλον
[38, 1]	τῆς λείας ἣν ὁ Πομπήιος	εἰλήφει	καὶ ἀπὸ τῶν φόρων τῶν
[38, 34]	τῆς βασιλείας παρὰ τῶν Ῥωμαίων	εἰλήφει,	καὶ ἐς τοὺς φίλους τούς
[38, 11]	ἐπιεικεστέραν μὲν γὰρ ὄντως φύσιν	εἰλήχει,	καὶ οὐ πάνυ ῥᾳδίως ἐθυμοῦτο·
[38, 40]	ὀλίγον καὶ τὸ ἄστυ αὐτὸ	εἷλον,	ἐπειδὴ δ´ ἀντιπολεμεῖσθαι ἤρξαντο, παντάπασιν
[38, 38]	τε ἀκλεῶς καὶ πλουτεῖν ἀδεῶς	εἵλοντο,	οὔτ´ αὐτῶν ἡμῶν οἱ πρεσβύτεροι
[38, 19]	ἀρχαῖόν με φῶς ἐπαναγαγεῖν, ἑτοιμότατός	εἰμι	ἀκούειν. ὥσπερ γὰρ τῶν φαρμάκων,
[38, 34]	οὔτε γὰρ ἄλλως καταδεέστερος αὐτοῦ	εἰμί,	καὶ τὸν χρείαν τινὸς ἔχοντα
[38, 23]	διατρίβειν μήτε μετὰ τῶν φίλων	εἶναι,	ἀλλὰ ἐκ τῆς πατρίδος μεθ´
[38, 12]	ἐπειδὴ μὴ ἐδόκει οἱ ῥᾴδιον	εἶναι	ἄνδρα πάμπολυ ἐν τῇ πολιτείᾳ
[38, 23]	δοκεῖ οὖν σοι μέγα κακὸν	εἶναι	ἀτιμία καὶ φυγή, καὶ τὸ
[38, 23]	αὐτὰ δοξάσῃ, τοιαῦτα καὶ δοκεῖ	εἶναι.	αὐτίκα τὴν ἀτιμίαν οὐκ ἐπὶ
[38, 3]	μᾶλλον ἢ μετὰ σοῦ ἐνταῦθα	εἶναι	βούλομαι, κατῃδέσθη, καὶ τόν τε
[38, 23]	νοσεῖν ἢ τὸν δεῖνα αἰσχρὸν	εἶναι,	γελοιότατον ἂν δήπουθεν ἦν, οὕτω
[38, 41]	ἐφ´ ἡμῖν τὸ τίσι πολεμητέον	εἶναι	διαγνῶναι καταλιπόντες καὶ μὴ αὐτοὶ
[38, 36]	ὅστις ἀπραγμονέστατός ἐστι, καὶ ἀσφαλέστατος	εἶναι	δοκεῖ, πόλις δέ, ἄλλως τε
[38, 12]	ἄλλος, καὶ πρὸ τοῦ χρηστὸς	εἶναι	δοκεῖν, θηρώμενος. ἔκ τε οὖν
[38, 44]	τῶν ἐχθίστων τις ὁμολογούντων ἡμῖν	εἶναι	ἐτόλμησέ ποτε ποιῆσαι, ταῦτ´ ἐκεῖνος
[38, 24]	ἐν τῷ ἀκουσίῳ θῇ τις	εἶναι.	καὶ γάρ που καὶ ἀρχαῖος
[38, 11]	γέ τι ὁμοιότροπον ἀντακούσωσι, δόξωσιν	εἶναι·	καὶ οὐκ ἠξίου ἀντίπαλον ἐκ
[38, 1]	ἐξαίρετον διὰ τὴν ἀρετὴν συνεβούλευσεν	εἶναι)	καὶ τὴν λοιπὴν οὔτε παρὰ
[38, 38]	δὲ ἀκριβῆ τὴν ταλαιπωρίαν νομίσαντες	εἶναι,	καὶ φοβηθέντες μὲν μὴ μείναντα
[38, 26]	ψυχῆς ἡμῶν φύσει προσήκει, νόμιζε	εἶναι,	μήτ´ ἀγανάκτει τοῖς προσπεπτωκόσιν. οὐδὲ
[38, 43]	μοι μικρὰν τὴν προσθήκην ταύτην	εἶναι	νομίσητε· μεγάλη γάρ ἐστιν ἐπίδειξις
[38, 43]	σμικρόν τι τοῦτο καὶ φαῦλον	εἶναι	νομίσητε. οὔτε γὰρ ἐγὼ αὐτὸν
[38, 28]	ἑπτάκις ὑπατεύσας μᾶλλον ἢ Κικέρων	εἶναι.	οὔτ´ αὖ ἡγεμονίας τινὸς ἐπιθυμεῖς,
[38, 26]	δοκεῖν εἶναι ποιοῦσιν οἷα αὑτοῖς	εἶναι	παρασκευάζουσι. ~καὶ σὺ οὖν ταῦτα
[38, 26]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἑκάτερα δοκεῖν	εἶναι	ποιοῦσιν οἷα αὑτοῖς εἶναι παρασκευάζουσι.
[38, 21]	ἐγὼ μέντοι πολλῷ ῥᾷον οἴομαι	εἶναι	τῆς εὐεξίας τῆς γνώμης ἐπιμεληθῆναί
[38, 36]	καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις δραστηρίους	εἶναι·	τὸ γὰρ ἐπιεικὲς οὐκ ἐθέλει
[38, 35]	διελέξατο (οὔτε γὰρ καλὸν ἐνόμιζεν	εἶναι	τοιαῦτα πρὸς πολλοὺς λέγειν, καὶ
[38, 22]	μέν σε καὶ ἀνδρειότατον ᾤμην	εἶναι,	τοσαύτῃ μὲν ῥώμῃ διανοίας τοσαύτῃ
[38, 14]	μὲν οὕτω, καίτοι φρονιμώτατος ἀξιῶν	εἶναι,	τότε ὑπὸ τοῦ Κλωδίου, εἴ
[38, 12]	ὑπερεφρόνει καὶ ἰσοδίαιτος οὐδενὶ ἠξίου	εἶναι,	φορτικός τε καὶ ἐπαχθὴς ἦν,
[38, 20]	μὴ ἔχρῃζες ἢ καὶ νῦν	εἶναι	ὧν μὴ δέῃ νόμιζε. καὶ
[38, 20]	ἐχρῶ, ὥστε καὶ τότε μὴ	εἶναι	ὧν μὴ ἔχρῃζες ἢ καὶ
[38, 40]	ἄρχειν, οὐκ ἐλευθέρους, οὐ Ῥωμαίους	εἶναι.	ὥσπερ οὖν ἄν, εἴπερ τι
[38, 17]	νόμον συγγράφεσθαι. Καῖσαρ μὲν ταῦτ´	εἶπε,	Κράσσος δὲ διὰ μὲν τοῦ
[38, 1]	δι´ ἀπεχθείας αὐτῷ ὦσι, πράττειν,	εἶπέ	σφισι πολλάκις ὅτι οὔτε γράψοι
[38, 40]	οὖν ἄν, εἴπερ τι τούτων	εἶπέ	τις, οὐκ ἂν ἠνέσχεσθε ἀλλὰ
[38, 12]	τοῦ δύνασθαι συνεῖναί τε καὶ	εἰπεῖν	ἃ μηδεὶς ἄλλος, καὶ πρὸ
[38, 34]	εἴ τί μοι βούλεται Καῖσαρ	εἰπεῖν,	αὐτὸς πρὸς ἐμὲ ἐλθέτω· οὔτε
[38, 29]	λαμπρότητα ζηλώσῃς, δυσχερὲς μὲν οὐδὲν	εἰπεῖν	βούλομαι, φοβοῦμαι δέ, ἔς τε
[38, 40]	Γαλατῶν καὶ Κελτῶν ἄν τις	εἰπεῖν	ἔχοι. καὶ γὰρ οὗτοι, μέχρι
[38, 23]	ποῖον μὲν γὰρ ἂν σῶμα	εἰπεῖν	ἔχοις νενοσηκὸς ἢ καὶ ἀπολωλός,
[38, 13]	οὗ διὰ πλειόνων ἀναγκαῖόν ἐστιν	εἰπεῖν,	ὅπως σαφέστερος τοῖς πολλοῖς γένηται.
[38, 40]	καρπωσόμεθα, αἰσχρὸν μὲν ἂν ἦν	εἰπεῖν	ὅτι τὴν ἡσυχίαν ἄγειν ἐχρῆν,
[38, 18]	καὶ συνηγορηκότα. καὶ ὃς ὑπολαβὼν	εἶπεν	ἀλλ´ οὐδέν τοι ὅμοιόν ἐστιν,
[38, 23]	τοῖς οἰκείοις παρέχοντα. οὐδαμῇ ἔμοιγε"	εἶπεν	ὁ Φιλίσκος. δύο γὰρ τούτων
[38, 19]	σοφίᾳ τινὶ καταιονήσειας. φέρε οὖν"	εἶπεν	ὁ Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν ἕτοιμος
[38, 5]	ἀποσεμνύνων ἑαυτὸν διελέξατο, καὶ τέλος	εἶπεν	ὅτι, ἄν τις τολμήσῃ ξίφος
[38, 16]	γνώμην περὶ τῶν γεγραμμένων ἔχοι,	εἶπεν	ὅτι οὐδέν μοι οὔτ´ ὠμὸν
[38, 11]	εἰκὸς ἦν, οὐ μὴν οὔτ´	εἶπεν	οὔτ´ ἔπραξεν ὑβριστικὸν ἐς αὐτὸν
[38, 24]	γάρ τις ἄτιμός ἐστιν, ὥστ´	εἴπερ	αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἡ ἀτιμία
[38, 24]	δυνάμενον ἀνδρὶ φρονίμῳ συμβῆναι. ὥστ´	εἴπερ	ἐν τούτῳ τὸ διάφορον τοῦ
[38, 28]	φέρει τινὰ σχολὴν γονιμωτέραν. ὥστ´	εἴπερ	ὄντως ἀθάνατος καθάπερ ἐκεῖνοι γενέσθαι
[38, 42]	ἐμὲ ἐλθεῖν πρὸς αὑτὸν ἐκέλευσεν,	εἴπερ	τι αὐτοῦ δεοίμην. ~καὶ μή
[38, 40]	Ῥωμαίους εἶναι. ὥσπερ οὖν ἄν,	εἴπερ	τι τούτων εἶπέ τις, οὐκ
[38, 43]	κοινῇ δὲ δὴ πάντες καὶ	εἴπομέν	τι καὶ ἐποιήσαμεν καὶ ἀντηκούσαμεν
[38, 26]	ζῆν ὅπως ἂν ἐθελήσωμεν, ὥσπερ	εἶπον,	ἀλλὰ ἀνάγκη πᾶσα ὑπομένειν ἡμᾶς
[38, 7]	(τοῦτο γὰρ ἀρξάμενόν ποτε, ὥσπερ	εἶπον,	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν
[38, 9]	Οὐέττιος ἐσαχθείς, καὶ μόνους οὓς	εἶπον	ὀνομάσας, ἔς τε τὸ οἴκημα
[38, 28]	συκοφαντεῖν ἐθέλουσιν ἐξουσίας. καὶ ταῦτ´	εἶπον	οὐχ ὅτι καὶ ἀναγκαῖόν τι
[38, 13]	καὶ ἐξ ἄλλων τινῶν, ὥσπερ	εἶπον,	ποιουμένης, τὸ μέγιστον κῦρος ἡ
[38, 23]	λυποῦν ἐστί σε. ~ταῦτα αὐτοῦ	εἰπόντος	ὁ Κικέρων ἔφη οὐ δοκεῖ
[38, 47]	κτωμένην σφετεριζόμενοι. ~ταῦτα τοῦ Καίσαρος	εἰπόντος	οὐ μόνον οὐδεὶς ἀντεῖπεν, εἰ
[38, 27]	Γράκχους ἢ καὶ ἄλλους τινὰς	εἴπω,	μέμνησθε μὲν ὅπως ὁ Κάμιλλος
[38, 4]	ἐθελήσητε. καὶ ὁ μὲν ταῦτ´	εἰπὼν	ἀπηλλάγη· ὁ δὲ δὴ Καῖσαρ
[38, 5]	τῶν κοινῶν πόνων ἀποδοθῆναι. ταῦτ´	εἰπὼν	ἐπεξῆλθέ τε καθ´ ἕκαστον τῶν
[38, 4]	τὸν ὅμιλον συνδεηθῆναί οἱ ἔπεισεν,	εἰπὼν	ὅτι ἕξετε τὸν νόμον ἂν
[38, 10]	ἄρξας αὐτῆς, καὶ τὸ ἔνσπονδον	εἰργάσατο,	πολλὰ δὲ καὶ ἀντέπαθε. τά
[38, 16]	ὑπεροίσων. πρὸς γὰρ δὴ τοῖς	εἰρημένοις,	οἵ τε ἱππῆς συνελθόντες ἐς
[38, 31]	ἡσύχαζεν, οὐ μέντοι καὶ ἐν	εἰρήνῃ	διεγένετο, ἀλλὰ αὐτομάτου τὸ πρῶτον
[38, 39]	ἀεὶ ἔχωμεν (οὕτω γὰρ μόνως	εἰρήνη	σώζεται) καὶ τὰ ἔργα τοῦ
[38, 47]	καὶ ἐς λόγους οἱ ὑπὲρ	εἰρήνης	ἐλθεῖν κατηνάγκασεν. οὐ μέντοι καὶ
[38, 18]	ἐννοῆσαι. ὅθεν που πάνυ καλῶς	εἴρηται	ὅτι ῥᾷον παραινέσαι ἑτέροις ἐστὶν
[38, 36]	ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐδ´ ἂν	εἷς	οὕτως εὖ πράξειεν ὥστε μὴ
[38, 41]	πολεμίων αὐτοῖς γιγνώμεθα, (οὐδ´ ἂν	εἷς	ταῦτα φήσειεν) ἀλλ´ ἵνα τὴν
[38, 23]	τινῶν τιμώμενα πρὸς ἑτέρων κολάζεται·	εἰσὶ	δὲ οἳ καὶ τὴν ἀρχὴν
[38, 45]	δὲ δὴ γυμνοὶ τὸ πλεῖστόν	εἰσι,	καὶ ἡμεῖς μὲν καὶ λογισμῷ
[38, 27]	ἄλλως αἱ τῶν ἀνθρώπων εὐπραγίαι	εἰσί,	καὶ ὅσῳ ἂν μᾶλλόν τις
[38, 7]	μὲν οὖν, ὅτι πάμπολλοί τέ	εἰσι	καὶ οὐδ´ ὁτιοῦν τῇδε τῇ
[38, 19]	διαφοραὶ πολλαὶ καὶ δυνάμεις ποικίλαι	εἰσίν,	ὥστ´ οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ καὶ
[38, 50]	ταὐτῷ μένοντες ὥσπερ ἐν πύργοις	εἱστήκεσαν,	καὶ αὐτοὶ τά τε δοράτια
[38, 42]	ἐκ τοῦ συνειδότος σφῶν ἔχουσιν·	εἴτ´	αὖ μηδενὸς τοιούτου ὑπόντος ὑπερεόρακέ
[38, 44]	δήμῳ χρηματίσας τινὰ ὑπὲρ αὐτοῦ,	εἶτα	ταυτὶ νυνὶ λέγω. ἐγὼ μὲν
[38, 13]	ἦν πρὸς αὐτὰς ἀεὶ διοσημία,	εἴτε	ἐναίσιον εἴτε ἐξαίσιον ἐγένετο. καὶ
[38, 13]	αὐτὰς ἀεὶ διοσημία, εἴτε ἐναίσιον	εἴτε	ἐξαίσιον ἐγένετο. καὶ τὸ μὲν
[38, 42]	ὑπερπεφρονηκότα ἡμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι; οὐκοῦν	εἴτε	τι ὑποτετόπηκεν, σαφέστατα αὐτὸς ἑαυτὸν
[38, 17]	ἰδιώταις τῷ τε ἄρχοντι αὐτῶν	εἶχε	τιμηθήσεσθαι. φυγόντος δ´ αὐτοῦ ὁ
[38, 46]	τι φοβερὸν τὰ ἔθνη ταῦτα	εἶχε,	τοῦτο καὶ ἡμῖν καὶ ἐκείνοις
[38, 14]	(οὐδὲ γὰρ τὸ ὄνομα αὐτοῦ	εἶχεν	ἀλλὰ κατὰ πάντων ἁπλῶς τῶν
[38, 20]	ἀναγκαίων ἔμελλες, λόγον ἄν τινα	εἶχεν	ἄχθεσθαί σε τοῖς ἀπολωλόσιν· εἰ
[38, 47]	ὅτι εὔνοιάν πως ἀεὶ αὐτοῦ	εἶχεν.	οὕτω δὲ δὴ τὰ πολιτικὰ
[38, 13]	κῦρος ἡ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ	εἶχεν,	οὕτως ὥστε τὰ μὲν ἄλλα
[38, 40]	ἄγειν ἐχρῆν, ὅμως δ´ οὖν	εἶχον	ἄν τινα σκῆψιν εὐπρεπῆ οἱ
[38, 40]	ἀφ´ ἡμῶν ἐν τῇ Ἀφρικῇ	εἶχον,	ἔς τε τὴν Ἰταλίαν διέπλεον
[38, 25]	δεῖνα δὲ καὶ ὁ δεῖνα	ἐκ	δυναστείας καὶ ἐπηρείας πάντα κατὰ
[38, 9]	ἐπὶ τῶν λοιπῶν ἀληθεύειν, ἀλλ´	ἐκ	κατασκευασμοῦ τινος πρὸς συκοφαντίαν τῶν
[38, 3]	τινὰ οὔτε ἐκ φύσεως οὔτε	ἐκ	παιδείας ἔχων) τοῖς μὲν γεγραμμένοις
[38, 41]	πώποτε γεγόνασιν ἡμῖν, οἱ μὲν	ἐκ	παρασκευῆς καὶ προεπαγγέλσεως οἱ δὲ
[38, 40]	περὶ τούτοις κινδυνεύουσιν, οἱ δὲ	ἐκ	περιουσίας τῷ πολέμῳ καὶ κατὰ
[38, 16]	ἐδεδίει) καὶ φοβηθεὶς μὴ καὶ	ἐκ	πονηροῦ συνειδότος τὴν ἀποδημίαν πεποιῆσθαι
[38, 41]	τὴν ἡσυχίαν ἀγόντων κινηθῇ καὶ	ἐκ	πρεσβείας τινὸς τὴν ἀρχὴν τῶν
[38, 16]	τὴν γερουσίαν, ἄλλους τέ τινας	ἐκ	σφῶν καὶ βουλευτὰς τόν τε
[38, 40]	ἐπειδὴ δ´ ἀντιπολεμεῖσθαι ἤρξαντο, παντάπασιν	ἐκ	τῆς γῆς ἡμῶν ἐξέδρασαν. τὰ
[38, 7]	ὅτι μάτην ζημιωθήσεσθαι ἔμελλον, μηδὲν	ἐκ	τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης σφῶν τὸ κοινὸν
[38, 23]	μετὰ τῶν φίλων εἶναι, ἀλλὰ	ἐκ	τῆς πατρίδος μεθ´ ὕβρεως ἐκπεπτωκότα
[38, 16]	αὐτῶν, ὡς πολὺς ἐνέκειτο, καὶ	ἐκ	τῆς πόλεως ἐξήλασε, τῷ τε
[38, 32]	τοὺς δὲ προκεχωρηκότας ἐς τοσοῦτον	ἐκ	τοῦ αἰφνιδίου καὶ ἐκ τοῦ
[38, 13]	κολλήγια ἐπιχωρίως καλούμενα, ὄντα μὲν	ἐκ	τοῦ ἀρχαίου καταλυθέντα δὲ χρόνον
[38, 13]	τὸν δῆμον ἀναγκαῖον εἴη, τὰ	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ γιγνόμενα παρατηρεῖν. ~τοιαῦτα
[38, 13]	ποιουμένης, τὸ μέγιστον κῦρος ἡ	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ εἶχεν, οὕτως ὥστε
[38, 13]	ἐσαγομένας βουλόμενοι προεπήγγελλον ὡς καὶ	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ τὴν ἡμέραν ἐκείνην
[38, 34]	ἐσεγέγραπτο· πρὸς δὲ δὴ τὴν	ἐκ	τοῦ πολέμου δόξαν καὶ τὴν
[38, 47]	χαλεπῶς ἔπεισαν πειθαρχῆσαι, τοὺς μὲν	ἐκ	τοῦ προκεκρίσθαι προθυμουμένους, τοὺς δ´
[38, 17]	καὶ μετὰ κακοδοξίας, ὡς καὶ	ἐκ	τοῦ συνειδότος ἐθελοντὴς πεφευγώς, μετέστη.
[38, 42]	ἑτοίμην τὴν ὑποψίαν κατ´ αὐτῶν	ἐκ	τοῦ συνειδότος σφῶν ἔχουσιν· εἴτ´
[38, 32]	τοσοῦτον ἐκ τοῦ αἰφνιδίου καὶ	ἐκ	τοῦ τάχους τῆς διώξεως καὶ
[38, 13]	τὸν Κικέρωνα ἀναβολήν τέ τινες	ἐκ	τοῦ τοιούτου καὶ τριβὴν τῇ
[38, 14]	ἀντιπαρεσκεύασεν, ἔδεισε μὴ καὶ θόρυβος	ἐκ	τούτου καὶ διατριβή τις γένηται,
[38, 11]	εἶναι· καὶ οὐκ ἠξίου ἀντίπαλον	ἐκ	τούτου οὐδένα ἑαυτῷ ποιεῖν. καὶ
[38, 17]	τοῦ Ὁρτησίου, μὴ καὶ ἐμφύλιος	ἐκ	τούτου πόλεμος γένηται, τότε δὴ
[38, 49]	οὐ μέντοι καὶ μεγάλα τινὰ	ἐκ	τούτου σφᾶς ἔβλαψαν· συμπλεκόμενοι γὰρ
[38, 36]	ἐπιεικὲς οὐκ ἐθέλει μὴ καὶ	ἐκ	τούτου σώζεσθαι· οὐ μὴν ἀλλὰ
[38, 7]	ἐνομίσθη. τὸ μὲν οὖν πλῆθος	ἐκ	τούτων ὁ Καῖσαρ ἀνηρτήσατο, τοὺς
[38, 10]	ὕστερον ἐδολοφονήθη· ~ὕποπτός τε οὖν	ἐκ	τούτων ὁ Κικέρων τῷ τε
[38, 47]	Καίσαρος φρόνημα εὑρίσκετο, ὥστε ἰσοπαλεῖς	ἐκ	τούτων ὄντες καὶ τὰς ἐλπίδας
[38, 37]	μετ´ ἀπραξίας ἡσυχάζειν ἡγούμενοι. τοιγαροῦν	ἐκ	τούτων τῶν πολιτευμάτων αὐτοί τε,
[38, 45]	δυσπολέμητός ἐστιν, ὁρᾶτε μὲν καὶ	ἐκ	τῶν ἄλλων τῶν ὁμοφύλων αὐτῷ,
[38, 36]	ἔκ τε τῆς βουλῆς καὶ	ἐκ	τῶν ἱππέων ὄντες, καὶ πλῆθος
[38, 12]	εὔνοιαν ἰσχύοντα, καθαιρήσειν. παμπληθεῖς γὰρ	ἐκ	τῶν λόγων ἐλύπει, καὶ οὐκ
[38, 6]	τε εἴη καὶ οὐδὲν ὁσίως	ἐκ	τῶν νόμων ἐν αὐτῇ δύναιτο
[38, 6]	οὐδ´ ἐς ἐκκλησίαν ὁ δῆμος	ἐκ	τῶν νόμων συνελθεῖν ἐδύνατο, προηγόρευσε.
[38, 45]	ἀπαράσκευός ἐστιν. οὐ τοίνυν οὐδὲ	ἐκ	τῶν ὁμοχώρων ἄν τις αὐτῷ
[38, 37]	προσστασιάζοντας, ἵν´ αὐτοί τε βεβαιοτέραν	ἐκ	τῶν παρ´ ἐμοῦ λόγων τὴν
[38, 46]	ἐχυρωτάτην τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης	ἐκ	τῶν προκατειργασμένων ποιεῖσθαι. καὶ μέντοι
[38, 49]	ἀντεπεξήγαγε. ~καὶ αὐτοὺς ἐκεῖνοι προϊόντας	ἐκ	τῶν σκηνωμάτων ἰδόντες οὐχ ἡσύχασαν,
[38, 26]	ἐξόριστοι εἶεν ἄν, πάντα τἀγαθὰ	ἐκ	τῶν ψυχῶν ἐκβεβληκότες, σὺ δὲ
[38, 3]	μὴν καὶ ῥώμην τινὰ οὔτε	ἐκ	φύσεως οὔτε ἐκ παιδείας ἔχων)
[38, 12]	τοῦ χρηστὸς εἶναι δοκεῖν, θηρώμενος.	ἔκ	τε οὖν τούτου, καὶ διότι
[38, 36]	αὐτοί τε τοσοῦτοι καὶ τοιοῦτοι	ἔκ	τε τῆς βουλῆς καὶ ἐκ
[38, 10]	οὕτω τοὺς πεζοὺς ἐκεῖνοι περισχόντες	ἔκ	τε τῆς χώρας βιαίως ἐξήλασαν
[38, 13]	τῆς γὰρ μαντείας τῆς δημοσίας	ἔκ	τε τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐξ
[38, 24]	ἀξιοῦν γίγνεσθαι, ἀλλ´ ὅσα ἂν	ἔκ	τινος ἀνάγκης γίγνηται βούλεσθαι. οὔτε
[38, 13]	τε τιμηταῖς ἀπηγόρευσε μήτ´ ἀπαλείφειν	ἔκ	τινος τέλους μήτ´ ἀτιμάζειν μηδένα,
[38, 43]	μηδ´ ὅτι ἐμὲ τὸν Καίσαρα	ἐκάλεσε,	σμικρόν τι τοῦτο καὶ φαῦλον
[38, 13]	ἄλλα οἰωνίσματα πολλὰ καὶ καθ´	ἑκάστην	πρᾶξιν, ἐκεῖνο δὲ ἐσάπαξ ἐπὶ
[38, 2]	τῇ βουλῇ, καὶ ὀνομαστὶ ἕνα	ἕκαστον	αὐτῶν ἀνακαλῶν ἐπηρώτησε μή τί
[38, 38]	τί γὰρ δεῖ κἀνταῦθα καθ´	ἕκαστον	ἐπεξιέναι τὴν Κρήτην, τὸν Πόντον,
[38, 38]	τί γὰρ ἄν τις καθ´	ἕκαστον	λέγοι τὴν Σαρδώ, τὴν Σικελίαν,
[38, 13]	καὶ ἐγίγνετο μηδενὸς ἔτι καθ´	ἕκαστον	οἰωνίσματος ἐπαγομένου, ἢ ἐκώλυε, καὶ
[38, 5]	ταῦτ´ εἰπὼν ἐπεξῆλθέ τε καθ´	ἕκαστον	τῶν γεγραμμένων, καὶ πάντα αὐτὰ
[38, 26]	τινὰ δίδωσιν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς	ἕκαστος	αὑτῷ καὶ πατρίδα καὶ εὐδαιμονίαν
[38, 23]	ἀλλ´ ὁποῖά ποτ´ ἄν τις	ἕκαστος	ἡμῶν περὶ αὐτὰ δοξάσῃ, τοιαῦτα
[38, 36]	δημόσιον εὐτυχοῦν πάσας καὶ τὰς	ἑκάστου	συμφορὰς ἀναφέρει. ~λέγω δὲ ταῦτα
[38, 8]	τε κρείττω πρὸς σφᾶς ὡς	ἑκάστου	τῶν γενῶν ἄγοντος καὶ τὰ
[38, 8]	ἐνομοθέτησε στρατηγῶν χωρὶς αὐτοὺς ὡς	ἑκάστους	ψηφίζεσθαι, ἵν´ εἰ μὴ καὶ
[38, 24]	τύχῃ δόξῃ, καὶ ὁποῖος ἂν	ἑκάστῳ	ἡμῶν δαίμων ἐκπληρωτὴς τοῦ τεταγμένου
[38, 36]	αὐτὸν ὁρῶ σκοπὸν ἰδίᾳ τε	ἑκάστῳ	καὶ δημοσίᾳ ἅπασιν ὄντα. ἡμῖν
[38, 26]	μεταχειριζόμενοι, τοιαῦτα καὶ τοῖς ἄλλοις	ἑκάτερα	δοκεῖν εἶναι ποιοῦσιν οἷα αὑτοῖς
[38, 47]	καὶ μετέωροι οὐ μόνον αὐτοὶ	ἑκάτεροι	ἀλλὰ καὶ οἱ σύμμαχοι οἵ
[38, 30]	καὶ τραύματα ἀπ´ αὐτῶν πολλὰ	ἑκατέροις	ἐγίγνετο. πρὶν δὲ ἢ ἐς
[38, 38]	τὴν ἐκεῖ, Σύρους ἀμφοτέρους, Ἀρμενίους	ἑκατέρους,	Ἀραβίους, Παλαιστίνους; ὧν οὐδὲ τὰ
[38, 23]	τε καὶ σώματος, καὶ ῥητῶν	ἑκατέρῳ	παρ´ αὐτῆς τῆς φύσεως καὶ
[38, 31]	καὶ τὰς πόλεις σφῶν ἁπάσας	ἔκαυσαν	ὥστε μηδένα μετάμελον τῆς ἀναστάσεως
[38, 27]	παροῦσιν ἄχθου, μήτ´, ἂν τοὺς	ἐκβαλόντας	σε εὐτυχοῦντας πυνθάνῃ, λυποῦ. κουφαὶ
[38, 30]	τοῦ Πομπηίου τοῦ μάλιστα αὐτὸν	ἐκβαλόντος	κατήχθη. αἴτιον δὲ ὅτι ὁ
[38, 25]	καὶ ἡ αἰσχύνη τοῖς ἀδίκως	ἐκβαλοῦσί	τινα, ἀλλ´ οὐ τῷ κατ´
[38, 27]	ὡς πυνθάνομαι, καὶ αὐτοὶ οἱ	ἐκβεβληκότες,	ποθήσουσι δὲ πάντες) ἂν δὲ
[38, 26]	πάντα τἀγαθὰ ἐκ τῶν ψυχῶν	ἐκβεβληκότες,	σὺ δὲ ἐπίτιμος καὶ εὐδαίμων,
[38, 8]	ἀλλὰ τά γε ἔθνη αὐτῶν	ἔκδηλα	ὅπως φρονοίη γίγνοιτο. τὰ μὲν
[38, 5]	γάρ πω ἡ καταλλαγὴ αὐτῶν	ἔκδηλος	ἦν) συνῄνουν οἷς ἐγεγράφει, πρόθυμοι
[38, 7]	πολλάκις τῆς βουλῆς δεηθέντες ὅπως	ἐκδικίας	τινὸς τύχωσιν οὐχ εὕροντο ἄλλων
[38, 18]	Μακεδονίαν διὰ τοῦτο μετέστη καὶ	ἐκεῖ	διέτριβεν ὀδυρόμενος· ἐντυχὼν δ´ αὐτῷ
[38, 50]	πεζοῦ τὸ πλεῖστον οὕτω καὶ	ἐκεῖ	καὶ πρὸς ταῖς ἁμάξαις, ὅσον
[38, 38]	τὴν Ἀσιανήν, τὴν Ἀλβανίαν τὴν	ἐκεῖ,	Σύρους ἀμφοτέρους, Ἀρμενίους ἑκατέρους, Ἀραβίους,
[38, 34]	ὁ Καῖσαρ ἐπολέμησεν, ἀρξάμενος δὲ	ἐκεῖθεν	οὐχ ἡσύχασεν, ἀλλ´ αὐτός τε
[38, 23]	ὑπάρχει. τὰ γὰρ δὴ ἄλλ´	ἐκεῖνα,	αἱ φυγαὶ καὶ αἱ ἀτιμίαι,
[38, 10]	Κατιλίνου συνωμοσίᾳ, ἑάλω δὲ δι´	ἐκεῖνα,	καὶ συνέβη αὐτῷ, ὧν μὲν
[38, 40]	ὦ ἄνδρες ἑταῖροι, πρὸς τοὺς	ἐκεῖνα	λέγοντας διατίθεσθε, μὴ τοῖς ῥήμασί
[38, 40]	κατὰ τῶν ἀλλοτρίων χρώμενοι καὶ	ἐκεῖνα	φυλάσσουσιν (οὐδεὶς γὰρ περὶ τοῖς
[38, 21]	ἐπικουρίας παρὰ τοῦ δαιμονίου δεῖται·	ἐκείνη	δὲ δή, οἷα θειοτέρας φύσεως
[38, 47]	οἵ τε πολέμιοί σφων οἱ	ἐκείνῃ	πάντες ἦσαν, τήν τε μάχην
[38, 13]	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὴν ἡμέραν	ἐκείνην	μαντευσόμενοι, ὥστε μηδεμίαν ἐν αὐτῇ
[38, 30]	δέ οἱ ἑτέρου τινὸς δημάρχου	ἐκείνην	τε ὡς καὶ τῷ πλήθει
[38, 20]	δάκνῃ· πολλῷ γὰρ πλεῖον αἱ	ἐκείνης	φροντίδες ταλαιπωροῦσί τινα ἢ αἱ
[38, 43]	οὐδεμίαν ἐνδέχεται, καὶ προσεξελέγχει καὶ	ἐκεῖνο	αὐτὸν οὐ κατ´ ἄλλο τι
[38, 45]	ἡλικίαν, τὴν ἐμπειρίαν, τὰ ἔργα,	ἐκεῖνό	γε τίς οὐκ οἶδεν, ὅτι
[38, 13]	πολλὰ καὶ καθ´ ἑκάστην πρᾶξιν,	ἐκεῖνο	δὲ ἐσάπαξ ἐπὶ πάσῃ τῇ
[38, 42]	~καί μοι εἴ τις ὑμῶν	ἐκεῖνο	ὑπολαμβάνει, τί δὴ τηλικοῦτον ὁ
[38, 50]	~οἱ οὖν Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ μήτε	ἐκεῖνοι	ἀντεπῄεσάν σφισιν ἢ καὶ ἔφευγον,
[38, 28]	ὥστ´ εἴπερ ὄντως ἀθάνατος καθάπερ	ἐκεῖνοι	γενέσθαι ἐθέλεις, ζήλωσον αὐτούς. τά
[38, 45]	πᾶν ὁμοίως τὸ σῶμα ὡπλίσμεθα,	ἐκεῖνοι	δὲ δὴ γυμνοὶ τὸ πλεῖστόν
[38, 45]	καὶ λογισμῷ καὶ τάξει χρώμεθα,	ἐκεῖνοι	δὲ δὴ θυμῷ πρὸς πάντα
[38, 4]	τινὸς ὀρέγοιντο, ἀλλ´ ὧν καὶ	ἐκεῖνοι	καὶ δοκιμασταὶ καὶ ἐπαινέται γίγνοιντο.
[38, 26]	ἀλλὰ τοὺς ἐπιβουλεύοντας αὐτῇ. ὥστ´	ἐκεῖνοι	μὲν καὶ ἄτιμοι καὶ ἐξόριστοι
[38, 15]	ἐθεράπευε. ~καὶ ἐβούλοντο γὰρ καὶ	ἐκεῖνοι	μήτε τὸν Κλώδιον αὐτοὶ παρεσκευακέναι
[38, 49]	διὰ μὲν οὖν ταῦτα ἡττήθησαν	ἐκεῖνοι,	οὐ μέντοι καὶ ἐτράποντο, οὐχ
[38, 10]	ἔφυγεν, καὶ οὕτω τοὺς πεζοὺς	ἐκεῖνοι	περισχόντες ἔκ τε τῆς χώρας
[38, 38]	τῆς Εὐρώπης καταμεῖναι. ἀλλ´ οὔτε	ἐκεῖνοι	πρό τε τῆς δόξης καὶ
[38, 49]	ἡμέραν ἐποιοῦντο, ἀντεπεξήγαγε. ~καὶ αὐτοὺς	ἐκεῖνοι	προϊόντας ἐκ τῶν σκηνωμάτων ἰδόντες
[38, 39]	τῶν ὁμοίων κεκτημένοις βουλευτέον ἐστίν.	ἐκείνοις	μὲν γὰρ ἐξαρκεῖ ῥᾳστωνεύειν καὶ
[38, 25]	πάντα κατὰ σοῦ συνεσκευάσαντο, ὥστ´	ἐκείνοις	μὲν καὶ ἄχθεσθαι καὶ λυπεῖσθαι
[38, 1]	γράψοι τι ὃ μὴ καὶ	ἐκείνοις	συνοίσει· καὶ δὴ γνώμην τινὰ
[38, 5]	ὑπ´ ἐμοῦ γέγονε) προσήκει καὶ	ἐκείνοις	τὴν ὑπόσχεσιν καὶ τοῖς ἄλλοις
[38, 4]	ἔπραττον) ἀλλ´ ἵνα αὐτοῖς τε	ἐκείνοις	τιμήν, ὅτι καίτοι μηδεμίαν ἀρχὴν
[38, 46]	εἶχε, τοῦτο καὶ ἡμῖν καὶ	ἐκείνοις	ὑπάρξει. ταῦτ´ οὖν αὐτοί τε
[38, 14]	ὑπὸ τοῦ Κλωδίου, εἴ γε	ἐκεῖνον	ἀλλὰ μὴ τὸν Καίσαρα τούς
[38, 15]	ἐναντία ἀλλήλοις ἐγίγνωσκον ἀλλ´ ἵν´	ἐκεῖνον	ἀνυπόπτως ἀπατήσωσι, τῷ Πομπηίῳ προσέθετο.
[38, 34]	χρείαν τινὸς ἔχοντα αὐτὸν πρὸς	ἐκεῖνον	ἀφικνεῖσθαι δεῖ" ὀργήν τε ὡς
[38, 16]	τὸ αὐτὸ τοῦτο οὐχ ὅπως	ἐκεῖνον	ἐπῄνεσεν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἱππέων
[38, 17]	ἐξεστράτευτο, τὸν ὅμιλον συναγαγὼν καὶ	ἐκεῖνον	ἐπιγνώμονα τῶν γεγραμμένων ἐποιήσατο) τὴν
[38, 24]	τεταγμένου δοθῇ, τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ	ἐκεῖνον	ἡμᾶς ποιεῖσθαι. ~ταῦτα μὲν δὴ
[38, 9]	ὁ Αὖλος ὑπατεύσειν ἔμελλε, νεωτερίσῃ,	ἐκεῖνόν	τε ἅμα καὶ τὸν ἕτερον
[38, 5]	ὁ οὖν Καῖσαρ ἰδὼν τοῦτο	ἐκεῖνόν	τε ἐπήρετο εἰ βοηθήσοι οἱ
[38, 33]	αὐτοί τε φρόνημα λαβόντες καὶ	ἐκεῖνον	φυγεῖν διά τε τὴν ἐλάττωσιν,
[38, 3]	ἐπεὶ δ´ οὐκ ἐθέλετε προβουλεῦσαι,	ἐκεῖνος	αὐτὸς αἱρήσεται. ~κἀκ τούτου οὐδ´
[38, 44]	ἀπίστους καὶ ἀτιμάζειν καὶ ἀμύνεσθαι.	ἐκεῖνος	δέ ἐστιν ὁ μεταβαλλόμενος, ὁ
[38, 6]	μὲν τὸ Διοσκόρειον, ἀφ´ οὗπερ	ἐκεῖνος	ἐδημηγόρει, διέπεσεν, τὰ μὲν αἰδοῖ
[38, 44]	εἶναι ἐτόλμησέ ποτε ποιῆσαι, ταῦτ´	ἐκεῖνος	ἔν τε τοῖς τῆς φιλίας
[38, 9]	καὶ αὐτοὶ προσαπώλοντο. προμηνυθεὶς γὰρ	ἐκεῖνος	καὶ συλληφθεὶς πρίν τι δρᾶσαι,
[38, 4]	τοῦ νόμου μέμφοιτο. ἐπεί τ´	ἐκεῖνος	οὐδὲν ἀπεκρίνατο πλὴν ὅτι οὐκ
[38, 47]	τε γὰρ πάντα προστάξαι καὶ	ἐκεῖνος	οὐδὲν ὑπακοῦσαι ἠθέλησεν. ὅ τε
[38, 43]	ὁ ἀνθύπατος ὁ Ῥωμαίων, καὶ	ἐκεῖνος	οὐκ ἔρχεται· μεταπέμπεταί τις τὸν
[38, 14]	τὸν Κικέρωνα συνέγραψε. καὶ ἐπειδὴ	ἐκεῖνος,	συνεὶς τὸ γιγνόμενον, Λούκιον Νίννιον
[38, 3]	συνεδρίου ἐξελκύσας ἐμβαλεῖν· ἐπεὶ δὲ	ἐκεῖνός	τε ἑτοιμότατα ἑαυτὸν ἀπάγεσθαι ἐπέδωκε,
[38, 6]	οἱ ἐναντιωθέντων οὐκ ἐνέβαλεν, ἀλλ´	ἐκεῖνός	τε οὕτω τῶν πολιτικῶν ἐξέστη
[38, 35]	μὴ μεταβάληται. μαθὼν οὖν ταῦτ´	ἐκεῖνος	τῷ μὲν πλήθει τῶν στρατιωτῶν
[38, 42]	φίλον καὶ σύμμαχον; τί δὲ	ἐκεῖνος	ὕβρεως καὶ ἀσελγείας, οὐκ ἐθελήσας
[38, 50]	ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ καὶ αὐτὸς	ἐκεῖνος	ὑπολαβὼν ἀπήνεγκεν.
[38, 16]	προϋπεξέχειν, ὅμως ἐπειδὴ διὰ τοῦτο	ἐκεῖνος	ὠργίσθη, παρῆλθεν ἐς τὴν ἐκκλησίαν
[38, 15]	διαπράξασθαί τι αὐτὸν παρόντος τε	ἐκείνου	καὶ ἐναντιουμένου δυνήσεσθαι ἔλεγε, καὶ
[38, 14]	γράψειν, ἔπειτα τὴν ἡσυχίαν καὶ	ἐκείνου	καὶ τοῦ Νιννίου ἄγοντος διενομοθέτησεν
[38, 40]	Ἰταλίαν στρατεύσειν, πρὶν φθάσαντας τὴν	ἐκείνου	κακῶς ποιῆσαι· οὐ Περσεύς, οὐκ
[38, 45]	καὶ ἐξ ὧν περὶ αὐτοῦ	ἐκείνου	πυνθανόμεθα. οὔτε γὰρ ἄλλως δύναμίν
[38, 1]	πολιτῶν κινδύνοις πεπορισμένα, ἐς αὐτοὺς	ἐκείνους	ἀναλωθῆναι. καὶ μέντοι καὶ τοὺς
[38, 33]	προστάξας αὐτὸς τῷ ὁπλιτικῷ πρὸς	ἐκείνους	ἐτράπετο, καὶ κρατήσας πρός τε
[38, 37]	τῆς πατρίδος προθυμίαν ποιήσησθε, καὶ	ἐκείνους	πάνθ´ ἃ προσήκει διδάξητε· πλείω
[38, 47]	προθυμουμένους, τοὺς δ´ ἄλλους δι´	ἐκείνους	φιλοτιμουμένους. ἐξαίρετον δὲ δὴ τὸ
[38, 15]	Κικέρωνα ἀπάτην, σφίσι μὲν εὐπρεπῆ	ἐκείνῳ	δὲ δὴ ἀφανῆ, προσεξεῦρον. ὁ
[38, 17]	νεὼν Ἐλευθερίας ἀνέθηκαν. αὐτῷ τε	ἐκείνῳ	ἥ τε φυγὴ ἐπετιμήθη καὶ
[38, 45]	τίς μὲν γὰρ ἂν ἕλοιτο	ἐκείνῳ	συμμαχήσας πολεμῆσαι ἡμῖν, μηδὲν ὑφ´
[38, 45]	ἂν μᾶλλον ἡμῖν πάντες ἢ	ἐκείνῳ	συναράμενοι τήν τε τυραννίδα αὐτοῦ
[38, 34]	ἔργα ὁμολογοῦντα ταῖς ἐλπίσιν αἰσθόμενοι,	ἐκείνῳ	τε εὐεργεσίαν ἅμα καταθέσθαι καὶ
[38, 32]	οἱ Ἐλουήτιοι τράπωνται, εἵλετο μετ´	ἐκείνων	αὐτοὺς ἀμύνασθαι μᾶλλον ἢ συμφρονήσασί
[38, 48]	μὲν αὐτό, ἀντικαταλαβόντων δὲ καὶ	ἐκείνων	ἕτερον ἐς μὲν μάχην, καίπερ
[38, 44]	κἀντ´ εὖ πάσχειν ἠξίου, δικαίως	ἐκείνων	ἐτύγχανεν, οὕτω καὶ νῦν, ἐπειδὴ
[38, 49]	χερσὶ καὶ τοῖς στόμασιν ἀντ´	ἐκείνων	ἠγωνίζοντο, κατασπῶντες τοὺς ἀντιπάλους, δάκνοντες,
[38, 33]	παρατάξῃ. τρεψαμένων τε αὖθις αὐτοὺς	ἐκείνων,	καὶ πρὸς αὐτὸ τὸ ὄρθιον
[38, 34]	μὲν γὰρ Ἀριόουιστος τῶν Κελτῶν	ἐκείνων,	καὶ τήν τε κύρωσιν τῆς
[38, 17]	σπουδασάντων ἄλλων τε καὶ αὐτῶν	ἐκείνων	οἵπερ τὰ τοῦ Κικέρωνος ἀνὰ
[38, 12]	ἀπὸ τούτων καὶ ὑπ´ αὐτῶν	ἐκείνων	οἷς ἤρεσκε, καὶ ἐφθονεῖτο καὶ
[38, 18]	πάθος τοῦτο ἐπελαφρύναιμι, τοσούτῳ ῥᾷον	ἐκείνων	ὅσῳ μηδὲ τὸ βραχύτατον αὐτοῦ
[38, 4]	ἔτι διήρετο, δείσας μὴ καὶ	ἐκείνων	τις ἐναντιωθῇ οἱ, τὸν δὲ
[38, 28]	ἱκανῶς ἐξήτασαι, ἵνα καὶ ἐξ	ἐκείνων	τὸ διάφορον τῶν βίων μαθὼν
[38, 40]	πρὶν τοὺς πολέμους ἐν τῇ	ἐκείνων	χώρᾳ τοὺς προγόνους ἡμῶν ποιήσασθαι,
[38, 38]	ἔδοσαν αὐτοῖς Καρχηδόνιοι ὥστε μὴ	ἐκεῖσε	ἐκπλεῦσαι, συχνὰ δὲ Φίλιππος καὶ
[38, 27]	τοτὲ μὲν δεῦρο τοτὲ δὲ	ἐκεῖσε	κἂν ἄρα τι καὶ τὸ
[38, 4]	τε Κράσσον καίπερ ἰδιωτεύοντας παραγαγὼν	ἐκέλευσε	γνώμην περὶ τῶν γεγραμμένων ἀποφήνασθαι,
[38, 1]	ἐν ταῖς ἀπογραφαῖς ἐτετίμητο, ἀγορασθῆναι	ἐκέλευσε.	χρήματά τε γὰρ πολλὰ ἀπό
[38, 42]	καὶ ἐμὲ ἐλθεῖν πρὸς αὑτὸν	ἐκέλευσεν,	εἴπερ τι αὐτοῦ δεοίμην. ~καὶ
[38, 30]	ἀπεδεδώκει, κατ´ αὐτοῦ ὁ Κλώδιος	ἐκέχρητο,	ἀνακαλέσασθαι τὸν Κικέρωνα ἠθέλησε, καὶ
[38, 45]	τὸ κατ´ ἀρχὰς οὖσα καὶ	ἐκκενοῦται	ῥᾳδίως καὶ ἐπ´ ὀλίγον ἀνθεῖ.
[38, 4]	τῶν πρώτων τινὰς ἐν τῇ	ἐκκλησίᾳ	λαβεῖν (καὶ γὰρ ἤλπιζε μετεγνωκέναι
[38, 19]	τῇ γερουσίᾳ καὶ ἐν ταῖς	ἐκκλησίαις	τοῖς τε δικαστηρίοις σοφίᾳ τινὶ
[38, 6]	ἡμέρας, ἐν αἷς οὐδ´ ἐς	ἐκκλησίαν	ὁ δῆμος ἐκ τῶν νόμων
[38, 16]	ἐκεῖνος ὠργίσθη, παρῆλθεν ἐς τὴν	ἐκκλησίαν	ὅτε πρῶτον ἠδυνήθη (τὰ γὰρ
[38, 42]	καὶ ἀσελγείας, οὐκ ἐθελήσας ἐλθεῖν,	ἐκλέλοιπεν;	ἆρ´ οὐ δυοῖν ἀνάγκη θάτερον,
[38, 28]	τέ τι παραθαλασσίδιον ἔξω πάτου	ἐκλεξάμενος,	καὶ ἐν αὐτῷ γεωργῶν τε
[38, 39]	ῥίψωμεν, οὐδ´ ἂν τὰς τάξεις	ἐκλίπωμεν,	οὐδ´ ἂν διὰ κενῆς οἴκοι
[38, 49]	ὑπ´ ἀπορίας τε ἅμα καὶ	ἐκλύσεως.	συστρεφόμενοι οὖν κατὰ τριακοσίους καὶ
[38, 24]	μὲν ἄκοντες οἱ δὲ καὶ	ἑκόντες	ἀποδημοῦσι, καί τινες καὶ πάντα
[38, 1]	βουληθῶσιν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν παρ´	ἑκόντων,	ἔπειτα δὲ τοσούτου ὅσου ἐν
[38, 50]	ἐγγύθεν, ἐνήλλοντο τρόπον τινὰ καὶ	ἔκοπτον	αὐτούς. κἀκ τούτου πολλοὶ μὲν
[38, 39]	ἰδιωτεῦσαι) πειθώμεθα τῇ τύχῃ, μηδὲ	ἑκοῦσαν	αὐτὴν καὶ αὐτεπάγγελτον τοῖς τε
[38, 24]	γάρ τοι πάντα τὰ ἀναγκαῖα	ἑκούσιοι	ὑπομένωμεν καὶ πρὸς μηδὲν αὐτῶν
[38, 24]	οὐ μὴν οὐδὲ διαφέρει τι	ἑκούσιόν	τινα ἢ μὴ τοῦτο ποιεῖν·
[38, 41]	προστάττεσθαί σφισι καὶ τὰς δυνάμεις	ἐκπέμπεσθαι·	ὅσα δ´ ἂν ἐξεληλυθότων ἤδη
[38, 48]	τῶν συντεταγμένων σφίσι πεζῶν μόνους	ἐκπέμπων	ἰσχυρῶς αὐτοὺς ἐλύπει. κἀκ τούτου
[38, 31]	σφῶν ἔχοντες, μέρος μέν τι	ἐκπέμψαι	ἐς ἀποικίαν οὐκ ἠθέλησαν, μὴ
[38, 36]	ἔχοι ψεύσασθαι καὶ τὰς τῶν	ἐκπεμψάντων	ἡμᾶς ἅμα καὶ τὰς ἡμετέρας
[38, 25]	αἱρετώτερόν ἐστι μηδὲν ἀδικήσαντά σε	ἐκπεπτωκέναι	ἢ κακουργήσαντά τι οἴκοι μεμενηκέναι·
[38, 23]	ἐκ τῆς πατρίδος μεθ´ ὕβρεως	ἐκπεπτωκότα	ζῆν ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ καὶ
[38, 22]	δέ, ὡς ἔοικας, αὐτὸς ἑαυτοῦ,	ἐκπλαγεὶς	ὅτι παρά τε τὴν ἐλπίδα
[38, 35]	τὰς ἀπ´ αὐτοῦ προχείρους ἀπειλὰς	ἐκπλαγέντες	οὕτω διετέθησαν ὡς μηδὲ πρὸς
[38, 20]	σε τοῖς ἀπολωλόσιν· εἰ δὲ	ἔκπλεά	σοι πάντα τὰ ἐπιτήδεια ὑπάρχει,
[38, 38]	αὐτοῖς Καρχηδόνιοι ὥστε μὴ ἐκεῖσε	ἐκπλεῦσαι,	συχνὰ δὲ Φίλιππος καὶ Περσεὺς
[38, 24]	ὁποῖος ἂν ἑκάστῳ ἡμῶν δαίμων	ἐκπληρωτὴς	τοῦ τεταγμένου δοθῇ, τοιοῦτον ἀνάγκη
[38, 15]	τε ἀρχῆς καὶ μετὰ τιμῆς	ἐκποδὼν	δὴ τῷ Κλωδίῳ γένηται. ὁ
[38, 17]	πρώτους πράττειν ἐδόκουν, ἐπειδήπερ ἅπαξ	ἐκποδὼν	ἐγεγόνει, ἔλαβε· καὶ ἥ τε
[38, 30]	ὁ Κλώδιος τόν τε Κάτωνα	ἐκποδών,	ὅπως ῥᾷον ὅσα ἔπραττε κατορθώσῃ,
[38, 12]	δικαιώματα αὖθις αὐτόν, ὅπως νομίμως	ἐκποιηθῇ,	συμπράττοντος αὐτῷ καὶ τοῦ Πομπηίου
[38, 37]	σώμασι πάντα τὰ ἀρέσαντα προθύμως	ἐκπονοῦντες,	καὶ τὰ μὲν ἴδια ὡς
[38, 37]	ἐλάττω τὸ πρῶτον νεμόμενοι, Λατίνους	ἐκράτησαν,	Σαβίνους ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς
[38, 9]	καὶ ὁ μὲν οὕτω πανταχόθεν	ἐκρατύνθη,	Κικέρων δὲ καὶ Λούκουλλος οὐκ
[38, 10]	καὶ συνέβη αὐτῷ, ὧν μὲν	ἐκρίνετο,	μὴ ἐλεγχθῆναι, ὧν δ´ οὐκ
[38, 40]	ποτε ἔξω τε τῶν ὅρων	ἐκστρατεῦσαι	καὶ τὸν πόλεμόν σφισι περιστῆσαι,
[38, 20]	οὔκουν ἀγανακτεῖν προσήκει εἰ καθάπερ	ἐκτήθη	τινά, οὕτω καὶ ἀπεβλήθη. οὐδὲ
[38, 6]	καὶ ὁ μὲν νόμος οὕτως	ἐκυρώθη,	Βίβουλος δὲ τότε μὲν ἀγαπητῶς
[38, 7]	ὅ τε οὖν νόμος οὕτως	ἐκυρώθη,	καὶ προσέτι καὶ ἡ τῶν
[38, 41]	ἐξεληλυθότων ἤδη καὶ ἐξεστρατευμένων τινῶν	ἐκφανῇ,	ταῦτ´ οὐκέτ´ ἐς διαγνώμην ἄγεσθαι
[38, 26]	λυπησόμεθα, ἂν δὲ ἄκοντες, οὔτε	ἐκφευξόμεθά	τι τῶν πεπρωμένων, καὶ τὸ
[38, 35]	ταῦτ´ ἐς τοὺς πολεμίους μέλλοντα	ἐκφοιτήσειν,	καὶ ἔδεισε μή πως ἀπειθήσαντες
[38, 13]	καθ´ ἕκαστον οἰωνίσματος ἐπαγομένου, ἢ	ἐκώλυε,	καὶ ἀνεχειρίζετό τι, τὰς δὲ
[38, 6]	ἀλλὰ τρεῖς δημάρχους συναγωνιστὰς προσθέμενος	ἐκώλυσε	τὸ νομοθέτημα, καὶ τέλος, ἐπειδὴ
[38, 26]	Ἄννιον, τί τὸν Σόλωνα, ὃς	ἑκὼν	ἔτη δέκα ἀπεξενώθη. μὴ οὖν
[38, 17]	ἐδόκουν, ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐκποδὼν ἐγεγόνει,	ἔλαβε·	καὶ ἥ τε οὐσία αὐτοῦ
[38, 6]	ἄλλοι τε καὶ οἱ δήμαρχοι	ἔλαβον.	καὶ ὁ μὲν νόμος οὕτως
[38, 49]	κατὰ τριακοσίους καὶ πλείους καὶ	ἐλάττους,	τάς τε ἀσπίδας ἁπανταχόθεν σφῶν
[38, 37]	καὶ πόλιν οὐδεμίαν ἧς οὐκ	ἐλάττω	τὸ πρῶτον νεμόμενοι, Λατίνους ἐκράτησαν,
[38, 33]	ἐκεῖνον φυγεῖν διά τε τὴν	ἐλάττωσιν,	καὶ ὅτι σπανίσας τῶν ἐπιτηδείων
[38, 26]	νομίζουσιν, οἱ δὲ καὶ τοῖς	ἐλαφροτάτοις	βαρυνόμενοι πάντα τὰ ἐξ ἀνθρώπων
[38, 15]	τε ἐκείνου καὶ ἐναντιουμένου δυνήσεσθαι	ἔλεγε,	καὶ προσέτι καὶ δίκην δώσειν
[38, 1]	τελῶν τῶν προσκαταστάντων περιεῖναί σφισιν	ἔλεγε,	καὶ χρῆναι αὐτά, ἅτε καὶ
[38, 11]	αὐτοῦ ἐφρόντισε καὶ οὐδὲν ὧν	ἔλεγε	προσεποιήσατο, ἀλλ´ εἴα αὐτὸν ἀφθόνως,
[38, 11]	καίπερ ὑπατεύων. τοὺς γὰρ πολλοὺς	ἔλεγε	συχνὰ καὶ μάταια ἐξεπίτηδες ἐς
[38, 16]	Καίσαρι χάριν δή τινα ἔχειν	ἔλεγε,	τῷ δὲ δὴ Πομπηίῳ ἐπείσθη.
[38, 1]	τοῦ πράγματος ἠρκεῖτο, ὥς γε	ἔλεγε,	τῷ δὲ δὴ Πομπηίῳ καὶ
[38, 8]	αὐτὸς μὲν γὰρ οὐδενὸς προσδεῖσθαι	ἔλεγεν,	ἀλλὰ καὶ σφόδρα τοῖς παροῦσιν
[38, 32]	μή σφας περιιδεῖν ἀπολομένους. καὶ	ἔλεγον	μὲν οὐδὲν ὅμοια οἷς ἔπραξαν,
[38, 42]	ἡμῖν, πῶς ἂν ἄλλως μᾶλλον	ἐλεγχθείη	ἢ ἐξ ὧν ἐποίησεν; πέμψαντος
[38, 10]	αὐτῷ, ὧν μὲν ἐκρίνετο, μὴ	ἐλεγχθῆναι,	ὧν δ´ οὐκ ᾐτιάζετο, κολασθῆναι.
[38, 32]	ὡμολογημένοις, ἀλλὰ τὴν χώραν αὐτῶν	ἐλεηλάτουν.	πέμψαντες οὖν οἵ τε Σηκουανοὶ
[38, 35]	ὑπομείονας ἀθροίσας τοιάδε ἐν αὐτοῖς	ἔλεξεν.	~οὐ τὸν αὐτόν, ὦ ἄνδρες
[38, 28]	εὔροια τῶν θορύβων ἥ τε	ἐλευθερία	τῆς δουλείας καὶ ἡ ἀσφάλεια
[38, 17]	τε ἔδαφος αὐτῆς ἐς νεὼν	Ἐλευθερίας	ἀνέθηκαν. αὐτῷ τε ἐκείνῳ ἥ
[38, 40]	οὐ χρὴ ἑτέρων ἄρχειν, οὐκ	ἐλευθέρους,	οὐ Ῥωμαίους εἶναι. ὥσπερ οὖν
[38, 28]	τῶν βίων μαθὼν τὰ μὲν	ἕλῃ	τὰ δὲ ἀπώσῃ καὶ τὰ
[38, 42]	ὕβρεως καὶ ἀσελγείας, οὐκ ἐθελήσας	ἐλθεῖν,	ἐκλέλοιπεν; ἆρ´ οὐ δυοῖν ἀνάγκη
[38, 47]	ἐς λόγους οἱ ὑπὲρ εἰρήνης	ἐλθεῖν	κατηνάγκασεν. οὐ μέντοι καὶ συνέβησαν·
[38, 32]	ὁμολογίαν ἐπὶ χώρᾳ τινὶ ἐθελῆσαι	ἐλθεῖν.	~οὐ μέντοι καὶ συνέβησαν· ἐπειδὴ
[38, 42]	αὐτῷ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐμὲ	ἐλθεῖν	πρὸς αὑτὸν ἐκέλευσεν, εἴπερ τι
[38, 34]	Καῖσαρ εἰπεῖν, αὐτὸς πρὸς ἐμὲ	ἐλθέτω·	οὔτε γὰρ ἄλλως καταδεέστερος αὐτοῦ
[38, 42]	μου πρὸς αὐτὸν φιλικῶς ὅπως	ἔλθῃ	τε πρὸς ἡμᾶς καὶ κοινῇ
[38, 35]	~κἀν τούτῳ οἱ στρατιῶται, ἀγγελίας	ἐλθούσης	ὅτι τε ὁ Ἀριόουιστος ἰσχυρῶς
[38, 40]	οἱ Ἠπειρῶται πρὶν ἐς τὴν	Ἑλλάδα	αὐτοὺς περαιωθῆναι; οὐ Φίλιππος μελλήσας
[38, 38]	τοὺς Μακεδόνας, τοὺς Ἰλλυριούς, τὴν	Ἑλλάδα,	τὴν Ἀσίαν τὴν περὶ τὴν
[38, 28]	ἀποθανόντα τινὰ ὠφελεῖ. οὔκουν ἂν	ἕλοιο	οὔτε Κορουῖνος οὔτε Μάριος ὁ
[38, 45]	βοηθήσειε· τίς μὲν γὰρ ἂν	ἕλοιτο	ἐκείνῳ συμμαχήσας πολεμῆσαι ἡμῖν, μηδὲν
[38, 41]	ὃ μήπω πρότερον ἐγεγόνει, ἄρχειν	ἑλόμενος,	τοῦτο δὲ τέσσαρσι στρατοπέδοις ὁπλίσας,
[38, 31]	πάντα καὶ πολεμῆσαι καὶ κατορθῶσαι.	Ἐλουήτιοι	γὰρ πλήθει τε ἀκμάζοντες καὶ
[38, 32]	καὶ ἐπὶ τὴν Τόλοσαν οἱ	Ἐλουήτιοι	τράπωνται, εἵλετο μετ´ ἐκείνων αὐτοὺς
[38, 32]	προσπεσὼν οὖν διὰ ταῦτα τοῖς	Ἐλουητίοις	τὸν Ἄραριν διαβαίνουσι τοὺς μὲν
[38, 0]	Φιλίσκος παρεμυθήσατο. δ. Ὡς Καῖσαρ	Ἑλουητίους	καὶ Ἀριοουίστῳ ἐπολέμησεν. Χρόνου πλῆθος
[38, 22]	ἐκπλαγεὶς ὅτι παρά τε τὴν	ἐλπίδα	καὶ παρὰ τὴν ἀξίαν ἔπταισας,
[38, 17]	τε γὰρ αὐτῶν ἐγεγόνει, καὶ	ἐλπίδα	πολλὴν ἔν τε τοῖς δήμοις
[38, 46]	καὶ τῷ ἔργῳ ἐχυρωτάτην τὴν	ἐλπίδα	τῆς νίκης ἐκ τῶν προκατειργασμένων
[38, 36]	ἅμα καὶ τὰς ἡμετέρας αὐτῶν	ἐλπίδας;	ἰδίᾳ μὲν γὰρ οὐδ´ ἂν
[38, 47]	ἐκ τούτων ὄντες καὶ τὰς	ἐλπίδας	τήν τε ἐπ´ αὐταῖς προθυμίαν
[38, 31]	ἡμέρᾳ δώσειν. καί τι καὶ	ἐλπίδος,	ὡς καὶ ἐπιτρέψων σφίσι τὴν
[38, 27]	ὥστε καὶ σὺ μάλιστα μὲν	ἔλπιζε	καὶ καταχθήσεσθαι (οὔτε γὰρ ἐξ
[38, 12]	καὶ ὁ Κικέρων πλεῖστος ἐφέρετο,	ἐλπίσας,	ἂν τούτους σφετερίσηται, ῥᾳδίως αὐτόν,
[38, 13]	καὶ ἐμισεῖτο. ~ὁ οὖν Κλώδιος	ἐλπίσας	αὐτὸν διὰ ταῦτα, ἂν τήν
[38, 16]	τε οὖν τοῖς λογισμοῖς κρατήσειν	ἐλπίσας	(καὶ γὰρ ἐθάρσει παρὰ λόγον
[38, 34]	καὶ τὰ ἔργα ὁμολογοῦντα ταῖς	ἐλπίσιν	αἰσθόμενοι, ἐκείνῳ τε εὐεργεσίαν ἅμα
[38, 12]	παμπληθεῖς γὰρ ἐκ τῶν λόγων	ἐλύπει,	καὶ οὐκ ἐς τοσοῦτον οἵ
[38, 48]	πεζῶν μόνους ἐκπέμπων ἰσχυρῶς αὐτοὺς	ἐλύπει.	κἀκ τούτου καταφρονήσας χωρίον τι
[38, 2]	τοῦτο αὐτοὺς ἐς τὰ μάλιστα	ἐλύπει,	ὅτι τοιαῦτα συγγεγραφὼς ἦν ὥστε
[38, 30]	αὐτὸν παρὰ τῶν καταποντιστῶν οὐκ	ἐλύσατο,	τήν τε νῆσον ἐδημοσίωσε καὶ
[38, 49]	τὸ πλεῖον ἢ τοῖς ὅπλοις	ἐμάχοντο,	ἀνατρέψαι τε τὸν προσκείμενον καὶ
[38, 3]	ἐξ αὐτοῦ τοῦ συνεδρίου ἐξελκύσας	ἐμβαλεῖν·	ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνός τε ἑτοιμότατα
[38, 42]	ἀπέχρησεν αὐτῷ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ	ἐμὲ	ἐλθεῖν πρὸς αὑτὸν ἐκέλευσεν, εἴπερ
[38, 34]	βούλεται Καῖσαρ εἰπεῖν, αὐτὸς πρὸς	ἐμὲ	ἐλθέτω· οὔτε γὰρ ἄλλως καταδεέστερος
[38, 41]	δῆμος ἐξέπεμψεν, τίνος δ´ ἕνεκα	ἐμὲ	μετὰ τὴν ὑπατείαν εὐθὺς ἔστειλε,
[38, 43]	ἀνέθηκε· τὸ δὲ δὴ καὶ	ἐμὲ	μεταπέμψασθαι οὔτε σκῆψιν οὐδεμίαν ἐνδέχεται,
[38, 43]	Καίσαρος οὐκ ἐπείσθη, μηδ´ ὅτι	ἐμὲ	τὸν Καίσαρα ἐκάλεσε, σμικρόν τι
[38, 19]	ὥστ´ οὐδὲν θαυμαστὸν εἰ καὶ	ἐμὲ	τὸν λαμπρὸν ἔν τε τῇ
[38, 47]	ὁ Καῖσαρ οὐκέτι κατὰ χώραν	ἔμεινε,	μὴ καὶ χρονίσαντες ἀμβλύτεροι αὖθις
[38, 11]	ἤδη γεγονότων μᾶλλόν τι αὐτῷ	ἔμελεν	ἢ ἵνα καὶ λυθείη. κἀκ
[38, 9]	ὁ Γαβίνιος ὁ Αὖλος ὑπατεύσειν	ἔμελλε,	νεωτερίσῃ, ἐκεῖνόν τε ἅμα καὶ
[38, 42]	γὰρ ἐν οἷς μηδὲν κερδανεῖν	ἔμελλε	τοσαύτῃ ὑπεροψίᾳ κεχρημένος πῶς οὐ
[38, 31]	αὐτοῖς μήτε προχωρῆσαί ποι ἐπιτρέψειν	ἔμελλεν,	ἀλλ´ ὅτι γε οὐδέπω καλῶς
[38, 20]	μὲν γὰρ ἐνδεήσεσθαι τῶν ἀναγκαίων	ἔμελλες,	λόγον ἄν τινα εἶχεν ἄχθεσθαί
[38, 3]	μηδὲν ἔξω αὐτῆς ποιεῖν. καὶ	ἐμέλλησε	μὲν ἐπὶ τούτοις ὁ Καῖσαρ
[38, 7]	ἢ καὶ ὅτι μάτην ζημιωθήσεσθαι	ἔμελλον,	μηδὲν ἐκ τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης σφῶν
[38, 7]	ὡς μέντοι ἡμέρα ᾗ καὶ	ἔμελλον	τὰ τεταγμένα ἐπιτίμια ὀφλήσειν, ὤμοσαν,
[38, 7]	τριτημόριόν σφισι τῶν τελῶν ἃ	ἐμεμίσθωντο	ἀφείς· πᾶσαί τε γὰρ αἱ
[38, 40]	μέχρι μὲν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων	ἐμένομεν,	πολλάκις αὐτὰς ὑπερέβησαν καὶ πολλὰ
[38, 12]	οἷς ἤρεσκε, καὶ ἐφθονεῖτο καὶ	ἐμισεῖτο.	~ὁ οὖν Κλώδιος ἐλπίσας αὐτὸν
[38, 26]	οὐδ´ ἁλοὺς μετέστης, ἀλλ´ ἐθελοντὴς	ἐμίσησας	τὸν μετ´ αὐτῶν βίον, ἅτε
[38, 27]	δὴ καὶ ἐν τοῖς παροῦσιν	ἐμμείνῃς,	μήτι γε καὶ ἀνιαθῇς παρὰ
[38, 43]	ταῦτα πάντα. ἰδίᾳ μὲν γὰρ	ἐμοὶ	πρὸς αὐτὸν οὐδέν ἐστι συμβόλαιον·
[38, 23]	δὲ τοῖς οἰκείοις παρέχοντα. οὐδαμῇ	ἔμοιγε"	εἶπεν ὁ Φιλίσκος. δύο γὰρ
[38, 5]	ὧν οὐχ ὅτι τοῖς μετ´	ἐμοῦ	ἀλλὰ καὶ τοῖς μετὰ τοῦ
[38, 37]	ἀκούοντες αὐτὰ ὠφεληθεῖεν ἢ παρ´	ἐμοῦ	ἅπαξ πυθόμενοι. λέγετε τοίνυν αὐτοῖς
[38, 5]	τῷ παρόντι (παμπλούσιον γὰρ ὑπ´	ἐμοῦ	γέγονε) προσήκει καὶ ἐκείνοις τὴν
[38, 37]	τε βεβαιοτέραν ἐκ τῶν παρ´	ἐμοῦ	λόγων τὴν ὑπὲρ τῆς πατρίδος
[38, 46]	μήτε τῷ λόγῳ δοκεῖν ὑπ´	ἐμοῦ	παράγεσθαι, καὶ τῷ ἔργῳ ἐχυρωτάτην
[38, 43]	Ἀλλόβριξ ὤν. μὴ γὰρ ὅτι	ἐμοῦ	τοῦ Καίσαρος οὐκ ἐπείσθη, μηδ´
[38, 47]	δὲ δὴ Ῥωμαῖοι τῇ τε	ἐμπειρίᾳ	καὶ ταῖς ὁπλίσεσι· καί πως
[38, 45]	πλῆθος ἡμῶν, τὴν ἡλικίαν, τὴν	ἐμπειρίαν,	τὰ ἔργα, ἐκεῖνό γε τίς
[38, 13]	τὰ λεγόμενα. ἐπεὶ οὖν πολλοὶ	ἐμποδίζειν	ἢ νόμων ἐσφορὰς ἢ ἀρχόντων
[38, 14]	ὁτιοῦν, ἂν μηδὲν τῶν νομοθετουμένων	ἐμποδίσῃ,	κατ´ αὐτοῦ γράψειν, ἔπειτα τὴν
[38, 13]	τοιούτου καὶ τριβὴν τῇ δίκῃ	ἐμποιήσωσιν,	ἐσήνεγκε μηδένα τῶν ἀρχόντων ἐν
[38, 17]	καὶ τοῦ Ὁρτησίου, μὴ καὶ	ἐμφύλιος	ἐκ τούτου πόλεμος γένηται, τότε
[38, 6]	τὰς λοιπὰς τοῦ ἔτους ἡμέρας,	ἐν	αἷς οὐδ´ ἐς ἐκκλησίαν ὁ
[38, 13]	τῶν ἀρχόντων ἐν ταῖς ἡμέραις	ἐν	αἷς ψηφίσασθαί τι τὸν δῆμον
[38, 23]	πατρίδος μεθ´ ὕβρεως ἐκπεπτωκότα ζῆν	ἐν	ἀλλοτρίᾳ γῇ καὶ ἀλᾶσθαι, φυγάδα
[38, 26]	ταῦθ´ ὁ Κάμιλλος ἐννοήσας ἡδέως	ἐν	Ἀρδέᾳ κατῴκησε, ταῦθ´ ὁ Σκιπίων
[38, 6]	οὐδὲν ὁσίως ἐκ τῶν νόμων	ἐν	αὐτῇ δύναιτο δρᾶσθαι. ἐπεχείρησε μὲν
[38, 13]	ἡμέραν ἐκείνην μαντευσόμενοι, ὥστε μηδεμίαν	ἐν	αὐτῇ κύρωσιν τὸν δῆμον σχεῖν,
[38, 6]	ῥητήν τινα ἡμέραν προεῖπεν ἵν´	ἐν	αὐτῇ νομοθετήσῃ, καὶ τὸ πλῆθος
[38, 8]	τῷ πλήθει μόνον ἀλλὰ καὶ	ἐν	αὐτῇ τῇ γερουσίᾳ. ὅ τε
[38, 35]	καὶ τοὺς ὑπομείονας ἀθροίσας τοιάδε	ἐν	αὐτοῖς ἔλεξεν. ~οὐ τὸν αὐτόν,
[38, 28]	παραθαλασσίδιον ἔξω πάτου ἐκλεξάμενος, καὶ	ἐν	αὐτῷ γεωργῶν τε ἅμα καὶ
[38, 13]	γίγνεσθαι. τοῦτό τε οὖν ἰδιώτατον	ἐν	αὐτῷ ἦν, καὶ ὅτι ἐπὶ
[38, 32]	διαβαίνουσι τοὺς μὲν τελευταίους ἐπακολουθοῦντας	ἐν	αὐτῷ τῷ πόρῳ διέφθειρε, τοὺς
[38, 15]	καὶ ὁ Κλώδιος, ἅτε καὶ	ἐν	γένει ποτὲ αὐτῷ γενόμενος καὶ
[38, 5]	εἰκότως ἡ δόσις αὐτῆς ἀνεβλήθη·	ἐν	δὲ δὴ τῷ παρόντι (παμπλούσιον
[38, 30]	τόν τε Τιγράνην τὸν νεώτερον,	ἐν	δεσμοῖς ἔτι καὶ τότε παρὰ
[38, 21]	σάρκινον ὄν, πολλὰ μὲν ἄτοπα	ἐν	ἑαυτῷ ἔχει, πολλῆς δὲ ἐπικουρίας
[38, 31]	πάντα ἡσύχαζεν, οὐ μέντοι καὶ	ἐν	εἰρήνῃ διεγένετο, ἀλλὰ αὐτομάτου τὸ
[38, 33]	ἱππέας προεβάλετο προκινδυνεῦσαί σφισιν, ἕως	ἐν	ἐπιτηδείῳ παρατάξῃ. τρεψαμένων τε αὖθις
[38, 44]	αὐτῶν πάντα ποιεῖ, δικαιότατα ἂν	ἐν	ἐχθροῦ μέρει νομισθείη. καὶ μὴ
[38, 26]	ταῦθ´ ὁ Σκιπίων λογισάμενος ἀλύπως	ἐν	Λιτέρνῳ κατεβίω. τί γὰρ δεῖ
[38, 26]	τε ἐν Σικελίᾳ ἄν τε	ἐν	Μακεδονίᾳ ἄν τε καὶ ἄλλοθί
[38, 22]	τινα ταῖς τοῦ σώματος ἡδοναῖς	ἐν	μέσῳ τε ἀεὶ φαίνεσθαι καὶ
[38, 31]	προσλαβόντες ἀπῆραν, Ὀρκετόριγός σφισιν ἡγουμένου,	ἐν	νῷ ἔχοντες τόν τε Ῥοδανὸν
[38, 0]	ἐπολέμησεν. Χρόνου πλῆθος ἔτη δύο,	ἐν	οἷς ἄρχοντες οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε
[38, 11]	διὰ τοῦτο καὶ ἀδήλως, καὶ	ἐν	οἷς ἥκιστα ἄν τις προσεδόκησε,
[38, 42]	ἐπιλάβηται, προσδοκῆσαι πράξειν; ὁ γὰρ	ἐν	οἷς μηδὲν κερδανεῖν ἔμελλε τοσαύτῃ
[38, 22]	τὴν βουλὴν καὶ τὸν δῆμον,	ἐν	οἷς συνεβούλευσάς τι αὐτοῖς, ἔπεισας,
[38, 22]	πλεῖστα δὲ καὶ τοὺς ἰδιώτας,	ἐν	οἷς συνηγόρησάς σφισιν, ὠφέλησας· ἔπειτα
[38, 26]	καὶ τὰ ἀτοπώτατα εὐκόλως φέροντες	ἐν	οὐδενὶ δεινῷ καθεστηκέναι νομίζουσιν, οἱ
[38, 50]	ἀλλ´ ἐν ταὐτῷ μένοντες ὥσπερ	ἐν	πύργοις εἱστήκεσαν, καὶ αὐτοὶ τά
[38, 31]	ὑποστρατήγων ἔφη καὶ τὴν ἀπόκρισιν	ἐν	ῥητῇ τινι ἡμέρᾳ δώσειν. καί
[38, 26]	τὰ προσήκοντα ἔχων, ἄν τε	ἐν	Σικελίᾳ ἄν τε ἐν Μακεδονίᾳ
[38, 1]	ἑκόντων, ἔπειτα δὲ τοσούτου ὅσου	ἐν	ταῖς ἀπογραφαῖς ἐτετίμητο, ἀγορασθῆναι ἐκέλευσε.
[38, 4]	Καῖσαρ τῶν μὲν ἄλλων τῶν	ἐν	ταῖς ἀρχαῖς ὄντων οὐδένα ἔτι
[38, 19]	ἔν τε τῇ γερουσίᾳ καὶ	ἐν	ταῖς ἐκκλησίαις τοῖς τε δικαστηρίοις
[38, 13]	ἐμποιήσωσιν, ἐσήνεγκε μηδένα τῶν ἀρχόντων	ἐν	ταῖς ἡμέραις ἐν αἷς ψηφίσασθαί
[38, 27]	ὥσπερ πνεῦμα πίπτει, μάλιστα δὲ	ἐν	ταῖς στάσεσιν. ἅτε γὰρ ἐν
[38, 1]	συνῳκίζετο, ὥστε μὴ μόνον τοὺς	ἐν	ταῖς στρατείαις τεταλαιπωρημένους ἀλλὰ καὶ
[38, 50]	σφισιν ἢ καὶ ἔφευγον, ἀλλ´	ἐν	ταὐτῷ μένοντες ὥσπερ ἐν πύργοις
[38, 27]	ἐν ταῖς στάσεσιν. ἅτε γὰρ	ἐν	τεταραγμένοις καὶ ἀκαταστάτοις πράγμασι φερόμενοι
[38, 22]	μέσῳ τε ἀεὶ φαίνεσθαι καὶ	ἐν	τῇ ἀγορᾷ ἀναστρέφεσθαι, μαρτύρια τὰ
[38, 9]	ὣς μή τι ὁ Πομπήιος	ἐν	τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ, ἐπειδὴ ὁ
[38, 4]	οὐδ´ ἄλλο τι τῇ γερουσίᾳ	ἐν	τῇ ἀρχῇ ταύτῃ ἐπεκοινώνησεν, ἀλλ´
[38, 40]	μὲν οὐδὲν δεινὸν ἀφ´ ἡμῶν	ἐν	τῇ Ἀφρικῇ εἶχον, ἔς τε
[38, 44]	αὐτὸς ἐγὼ πρότερόν ποτε καὶ	ἐν	τῇ βουλῇ καὶ ἐν τῷ
[38, 2]	τολμῆσαι· καὶ γὰρ προανέγνω αὐτὰ	ἐν	τῇ βουλῇ, καὶ ὀνομαστὶ ἕνα
[38, 31]	Καῖσαρ δὲ εὗρε μὲν οὐδὲν	ἐν	τῇ Γαλατίᾳ πολέμιον, ἀλλὰ ἀκριβῶς
[38, 4]	πλὴν ὅτι οὐκ ἂν ἀνάσχοιτο	ἐν	τῇ ἑαυτοῦ ἀρχῇ νεωτερισθῆναί τι,
[38, 40]	ἡμῶν ἐπιβουλεύειν πρὶν τοὺς πολέμους	ἐν	τῇ ἐκείνων χώρᾳ τοὺς προγόνους
[38, 4]	ὣς ὁμογνώμονας τῶν πρώτων τινὰς	ἐν	τῇ ἐκκλησίᾳ λαβεῖν (καὶ γὰρ
[38, 14]	καὶ τὴν βουλευτικὴν ἐσθῆτα ἀπορρίψας	ἐν	τῇ ἱππάδι περιενόστει, πάντας τε
[38, 40]	δὲ ἑορακότες, ὅτι οὔτε τῶν	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ γενῶν οὐδὲν πρότερον
[38, 40]	οὐκέτ´ οὐδένα πόλεμον ἀπ´ αὐτῶν	ἐν	τῇ Ἰταλίᾳ, πλὴν ἅπαξ, εἴδομεν.
[38, 10]	δεινὰ καὶ τὸ ὑπήκοον τὸ	ἐν	τῇ Μακεδονίᾳ, ἄρξας αὐτῆς, καὶ
[38, 10]	καὶ περὶ τοὺς συμμάχους τοὺς	ἐν	τῇ Μυσίᾳ ποιήσας ἡττήθη πρὸς
[38, 6]	τοῦ ἔτους ἡμέρας παρῆλθεν, ἀλλ´	ἐν	τῇ οἰκίᾳ καταμένων ἀεὶ τῷ
[38, 23]	οὐδ´ ἡ ἐπιτιμία οὐδ´ ἡ	ἐν	τῇ πατρίδι διατριβὴ φύσει χρηστή,
[38, 31]	μάλα ἄκοντα ἀπέστειλε. ~ταῦτα μὲν	ἐν	τῇ πόλει ἐγίγνετο· Καῖσαρ δὲ
[38, 4]	ὁμογνώμονας τοὺς πρώτους τε ὁμολογουμένως	ἐν	τῇ πόλει τότε ὄντας καὶ
[38, 12]	οἱ ῥᾴδιον εἶναι ἄνδρα πάμπολυ	ἐν	τῇ πολιτείᾳ διὰ τὴν τῶν
[38, 29]	τε κάθοδον σπουδάσῃς καὶ τὴν	ἐν	τῇ πολιτείᾳ λαμπρότητα ζηλώσῃς, δυσχερὲς
[38, 17]	τε φυγὴ ἐπετιμήθη καὶ ἡ	ἐν	τῇ Σικελίᾳ διατριβὴ ἀπερρήθη· τρισχιλίους
[38, 7]	ὁ Κάτων ἀντεῖπέ τι, καίπερ	ἐν	τῇ στρατηγίᾳ, ἣν μετὰ ταῦτα
[38, 10]	Πομπηίῳ γενόμενος ἐβεβαιώσατο τὴν ὑπόνοιαν	ἐν	τῇ ὑπὲρ τοῦ Ἀντωνίου ἀπολογίᾳ.
[38, 36]	προσήκει. δεῖ μὲν γὰρ καὶ	ἐν	τοῖς ἰδίοις δραστηρίους εἶναι· τὸ
[38, 17]	ἔν τε τοῖς δήμοις καὶ	ἐν	τοῖς ἰδιώταις τῷ τε ἄρχοντι
[38, 27]	πάντες) ἂν δὲ δὴ καὶ	ἐν	τοῖς παροῦσιν ἐμμείνῃς, μήτι γε
[38, 28]	εὐδαιμονίαν ἐστίν, ἀλλ´ ὅτι καὶ	ἐν	τοῖς πολιτικοῖς, ἐπείπερ ἐχρῆν, ἱκανῶς
[38, 44]	ἔν τε τοῖς φίλοις καὶ	ἐν	τοῖς συμμάχοις ἡμῶν ἀναγεγράφθαι φήσῃ,
[38, 44]	τε τοῖς τῆς φιλίας καὶ	ἐν	τοῖς τῆς συμμαχίας ὀνόμασιν ἐξείργασται,
[38, 11]	συχνοὺς δ´ οὖν, ἅτε καὶ	ἐν	τοσούτοις πράγμασιν, ἐδικαίου, οὐ μὴν
[38, 28]	προσδέῃ. εἰ γάρ τι καὶ	ἐν	τούτοις ἀγαθόν ἐστιν, ὑπάτευκας· καὶ
[38, 34]	πάντας τοὺς Ῥωμαίους προπεπηλακικότος αὐτοῦ	ἐν	τούτῳ ἐποιήσατο, καὶ παραχρῆμα τούς
[38, 18]	σε εὕροι. ἐπεὶ δ´ οὖν	ἐν	τούτῳ καθέστηκας, καὶ γὰρ ἄν
[38, 41]	καὶ τῶν ἀναλωμάτων ἐργασώμεθα. οὐκοῦν	ἐν	τούτῳ καὶ οὗτος ὁ πόλεμος
[38, 24]	ἀνδρὶ φρονίμῳ συμβῆναι. ὥστ´ εἴπερ	ἐν	τούτῳ τὸ διάφορον τοῦ τε
[38, 24]	συνανῄρηται πάντα κἀκεῖνα, ὅσα ἂν	ἐν	τῷ ἀκουσίῳ θῇ τις εἶναι.
[38, 12]	τε τοῖς λόγοις ὁμοίως καὶ	ἐν	τῷ βίῳ πάντας τε ὑπερεφρόνει
[38, 1]	τῆς Καμπανίδος ἔνεμε (ταύτην γὰρ	ἐν	τῷ δημοσίῳ ἐξαίρετον διὰ τὴν
[38, 44]	καὶ ἐν τῇ βουλῇ καὶ	ἐν	τῷ δήμῳ χρηματίσας τινὰ ὑπὲρ
[38, 4]	ἕξετε" ἔφη τὸν νόμον τοῦτον	ἐν	τῷ ἔτει τούτῳ, οὐδ´ ἂν
[38, 20]	τινὶ ὂν περιττόν ἐστι, καὶ	ἐν	τῷ ἴσῳ καὶ παρὸν καὶ
[38, 3]	ἀπαλλάττοιτο, ἔφη ὅτι μετὰ Κάτωνος	ἐν	τῷ οἰκήματι μᾶλλον ἢ μετὰ
[38, 36]	τὸ ἴδιον ἡδὺ καὶ ἀσφαλὲς	ἐν	τῷ παρόντι μᾶλλον ἢ τὸ
[38, 8]	ἠθέλησε καὶ κυρωθῆναι ἐποίησαν, οὐκ	ἐν	τῷ πλήθει μόνον ἀλλὰ καὶ
[38, 6]	τῇ δ´ ὑστεραίᾳ ἐπείρασε μὲν	ἐν	τῷ συνεδρίῳ αὐτὸν λῦσαι, ἐπέρανε
[38, 0]	~Τάδε ἔνεστιν	ἐν	τῷ τριακοστῷ ὀγδόῳ τῶν Δίωνος
[38, 29]	αὖθις σφαλῇς. καὶ εἰ μὲν	ἐν	φυγῇ γένοιο, μεταγνώσῃ μόνον, εἰ
[38, 40]	οὐκ ἂν ἠνέσχεσθε ἀλλὰ κἂν	ἐν	χερσὶν αὐτὸν ἀπεκτείνατε, οὕτω καὶ
[38, 8]	Καλῆνος ἀναμὶξ πάντων τὰς ψήφους	ἔν	γε ταῖς φιλονεικίαις (τά τε
[38, 18]	δ´ αὐτῷ Φιλίσκος τις ἀνὴρ	ἔν	τε ταῖς Ἀθήναις συγγεγονώς οἱ
[38, 19]	εἰ καὶ ἐμὲ τὸν λαμπρὸν	ἔν	τε τῇ γερουσίᾳ καὶ ἐν
[38, 17]	αὐτῶν ἐγεγόνει, καὶ ἐλπίδα πολλὴν	ἔν	τε τοῖς δήμοις καὶ ἐν
[38, 12]	ἐξ ἴσου ἑαυτῷ ἦγεν, ἀλλὰ	ἔν	τε τοῖς λόγοις ὁμοίως καὶ
[38, 44]	ἐτόλμησέ ποτε ποιῆσαι, ταῦτ´ ἐκεῖνος	ἔν	τε τοῖς τῆς φιλίας καὶ
[38, 44]	~ὥσθ´ ὅσῳ τις ἂν αὐτὸν	ἔν	τε τοῖς φίλοις καὶ ἐν
[38, 39]	ἅπασι τοῖς καταδεεστέροις πρὸς τοὺς	ἔν	τινι αὐτῶν ὑπερέχοντας. ἢ οὖν
[38, 2]	ἐν τῇ βουλῇ, καὶ ὀνομαστὶ	ἕνα	ἕκαστον αὐτῶν ἀνακαλῶν ἐπηρώτησε μή
[38, 16]	τὴν βουλὴν ἔδωκεν, ἀλλὰ καὶ	ἕνα	τινὰ αὐτῶν, ὡς πολὺς ἐνέκειτο,
[38, 13]	πρὸς αὐτὰς ἀεὶ διοσημία, εἴτε	ἐναίσιον	εἴτε ἐξαίσιον ἐγένετο. καὶ τὸ
[38, 15]	αὐτῶν λόγους λεγόντων οὐχ ὅτι	ἐναντία	ἀλλήλοις ἐγίγνωσκον ἀλλ´ ἵν´ ἐκεῖνον
[38, 15]	αὐτὸν παρόντος τε ἐκείνου καὶ	ἐναντιουμένου	δυνήσεσθαι ἔλεγε, καὶ προσέτι καὶ
[38, 7]	καὶ ἄλλα πολλὰ διενομοθέτησε μηδενὸς	ἐναντιουμένου.	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ὁ Κάτων
[38, 17]	τὸ κῦρος, οὐχ ὅπως οὐκ	ἐναντιωθέντος	τινός, ἀλλὰ καὶ σπουδασάντων ἄλλων
[38, 6]	καταθέσθαι, τῶν δὲ συναρχόντων οἱ	ἐναντιωθέντων	οὐκ ἐνέβαλεν, ἀλλ´ ἐκεῖνός τε
[38, 4]	δείσας μὴ καὶ ἐκείνων τις	ἐναντιωθῇ	οἱ, τὸν δὲ δὴ Πομπήιον
[38, 14]	γιγνόμενον, Λούκιον Νίννιον Κουαδρᾶτον δημαρχοῦντα	ἐναντιωθῆναι	πᾶσί σφισιν ἀντιπαρεσκεύασεν, ἔδεισε μὴ
[38, 6]	καὶ νομιζόντων αὐτὸν μὴ καὶ	ἐναντιωθήσεσθαί	σφισιν, ὡς δὲ ἄνω τε
[38, 20]	ἔφη λυπεῖ; εἰ μὲν γὰρ	ἐνδεήσεσθαι	τῶν ἀναγκαίων ἔμελλες, λόγον ἄν
[38, 43]	ἐμὲ μεταπέμψασθαι οὔτε σκῆψιν οὐδεμίαν	ἐνδέχεται,	καὶ προσεξελέγχει καὶ ἐκεῖνο αὐτὸν
[38, 26]	δὲ τὸν Θεμιστοκλέα λέγειν, οὓς	ἐνδοξοτέρους	ἡ φυγὴ ἐποίησεν· τί τὸν
[38, 6]	δὲ συναρχόντων οἱ ἐναντιωθέντων οὐκ	ἐνέβαλεν,	ἀλλ´ ἐκεῖνός τε οὕτω τῶν
[38, 17]	υἱέος βοήθειάν τινα τῷ Κικέρωνι	ἐνεδείκνυτο,	αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ πλήθους
[38, 6]	~οὐ μέντοι καὶ ὁ Βίβουλος	ἐνεδίδου,	ἀλλὰ τρεῖς δημάρχους συναγωνιστὰς προσθέμενος
[38, 41]	ὁ δῆμος ἐξέπεμψεν, τίνος δ´	ἕνεκα	ἐμὲ μετὰ τὴν ὑπατείαν εὐθὺς
[38, 2]	τοῖς τε ἄλλοις φανερῶς ἐχαρίζετο.	~ἕνεκα	μὲν οὖν τῶν γραφέντων ἀναίτιος
[38, 1]	τοῦ μὲν δὴ οὖν νόμου	ἕνεκα	οὐδεὶς αὐτῷ οὐδὲν ἐπικαλέσαι ἐδύνατο·
[38, 11]	τιμωρίας ἐπῆγε, τῆς τε φήμης	ἕνεκα,	τοῦ μὴ δοκεῖν ὀργίλως ἔχειν,
[38, 41]	πρὶν αὐξηθῆναι. ἢ τίνος μὲν	ἕνεκα	ὑμᾶς ἐνταῦθ´ ὁ δῆμος ἐξέπεμψεν,
[38, 16]	ἕνα τινὰ αὐτῶν, ὡς πολὺς	ἐνέκειτο,	καὶ ἐκ τῆς πόλεως ἐξήλασε,
[38, 1]	κοινὴν ἅπασαν πλὴν τῆς Καμπανίδος	ἔνεμε	(ταύτην γὰρ ἐν τῷ δημοσίῳ
[38, 32]	μηδὲν ἀδικηθῶσι, παρεχόντων διιόντες οὐκ	ἐνέμειναν	τοῖς ὡμολογημένοις, ἀλλὰ τὴν χώραν
[38, 0]	~Τάδε	ἔνεστιν	ἐν τῷ τριακοστῷ ὀγδόῳ τῶν
[38, 6]	Καίσαρι, ὁσάκις γε ἐνεωτέριζέ τι,	ἐνετέλλετο	διὰ τῶν ὑπηρετῶν ὅτι ἱερομηνία
[38, 6]	ἀεὶ τῷ Καίσαρι, ὁσάκις γε	ἐνεωτέριζέ	τι, ἐνετέλλετο διὰ τῶν ὑπηρετῶν
[38, 50]	ἐπιδρομῆς οἱ δὲ καὶ ἐγγύθεν,	ἐνήλλοντο	τρόπον τινὰ καὶ ἔκοπτον αὐτούς.
[38, 37]	Ὀπικοὺς Λευκανοὺς Σαυνίτας ἐχειρώσαντο, πᾶσαν	ἑνὶ	λόγῳ τὴν ἐντὸς τῶν Ἄλπεων
[38, 45]	πρότερον, ῥᾷστα δὲ καὶ νῦν	ἐνικήσαμεν,	λογίζεσθε δὲ καὶ ἐξ ὧν
[38, 33]	αὐτῶν παραλυποῦσαν, ὑποστάντες τῷ ἱππικῷ	ἐνίκησαν,	κἀκ τούτου αὐτοί τε φρόνημα
[38, 37]	πρῶτον νεμόμενοι, Λατίνους ἐκράτησαν, Σαβίνους	ἐνίκησαν,	Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς Λευκανοὺς Σαυνίτας
[38, 33]	ἰσχυρῶς ἐπ´ αὐτῶν ἀμυνομένους σφᾶς	ἐνίκησε.	παθόντες δὲ ταῦθ´ οἱ βάρβαροι
[38, 18]	σκοτοῦται καὶ οὐδὲν δύναται καίριον	ἐννοῆσαι.	ὅθεν που πάνυ καλῶς εἴρηται
[38, 26]	ποιεῖ. καὶ ταῦθ´ ὁ Κάμιλλος	ἐννοήσας	ἡδέως ἐν Ἀρδέᾳ κατῴκησε, ταῦθ´
[38, 29]	ἀποβλέπων καὶ τὴν σὴν παρρησίαν	ἐννοῶν,	τήν τε δύναμιν καὶ τὸ
[38, 35]	οὐδὲν διελέξατο (οὔτε γὰρ καλὸν	ἐνόμιζεν	εἶναι τοιαῦτα πρὸς πολλοὺς λέγειν,
[38, 41]	καὶ πολεμῆσαι πάντως ἡμᾶς δεήσειν	ἐνόμιζεν;	οὐ γάρ που ἵνα μάτην
[38, 7]	Ῥωμαίων ἡ Καπύη τότε πρῶτον	ἐνομίσθη.	τὸ μὲν οὖν πλῆθος ἐκ
[38, 8]	ἐς ἑτέρους ἀπωθοῦντος) οὔσας εὑρών,	ἐνομοθέτησε	στρατηγῶν χωρὶς αὐτοὺς ὡς ἑκάστους
[38, 10]	Μακεδονίᾳ, ἄρξας αὐτῆς, καὶ τὸ	ἔνσπονδον	εἰργάσατο, πολλὰ δὲ καὶ ἀντέπαθε.
[38, 36]	ὀρθῶς διοικήσωμεν καὶ τὰ τῶν	ἐνσπόνδων	ἀσφαλῶς διασώσωμεν, τούς τε ἀδικεῖν
[38, 41]	ἢ τίνος μὲν ἕνεκα ὑμᾶς	ἐνταῦθ´	ὁ δῆμος ἐξέπεμψεν, τίνος δ´
[38, 3]	οἰκήματι μᾶλλον ἢ μετὰ σοῦ	ἐνταῦθα	εἶναι βούλομαι, κατῃδέσθη, καὶ τόν
[38, 37]	ἑταῖροί τε καὶ φίλοι, τοὺς	ἐνταῦθα	ὄντας (οὔτε γὰρ ἄλλως ἀγνοεῖτε
[38, 46]	ταχίστην ἀπαγάγετε, μηδέ μοι μάτην	ἐνταῦθα	τρύχεσθε, τά τε κοινὰ εἰκῇ
[38, 17]	προσεπεκηρύχθη ἵν´ εἰ δή ποτε	ἐντὸς	αὐτῶν φανείη, καὶ αὐτὸς καὶ
[38, 8]	Ἰλλυρικοῦ καὶ τῆς Γαλατίας τῆς	ἐντὸς	τῶν Ἄλπεων ἄρξαι αὐτῷ μετὰ
[38, 37]	ἐχειρώσαντο, πᾶσαν ἑνὶ λόγῳ τὴν	ἐντὸς	τῶν Ἄλπεων γῆν κατεστρέψαντο, πάντας
[38, 40]	καὶ γὰρ οὗτοι, μέχρι μὲν	ἐντὸς	τῶν Ἄλπεων ἐμένομεν, πολλάκις αὐτὰς
[38, 32]	Ἀλλοβρίγων ἐπορεύοντο ᾗπερ ὥρμηντο, ἔπειτ´	ἐντυχόντες	τοῖς κωλύμασιν ἐς Σηκουανοὺς ἀπετράποντο,
[38, 18]	μετέστη καὶ ἐκεῖ διέτριβεν ὀδυρόμενος·	ἐντυχὼν	δ´ αὐτῷ Φιλίσκος τις ἀνὴρ
[38, 29]	ἄνδρα τινὰ αὐτῇ καὶ γυναῖκα	ἐνυβρίσαι;	καί με μὴ ὡς φαῦλά
[38, 27]	ἔλπιζε καὶ καταχθήσεσθαι (οὔτε γὰρ	ἐξ	ἀδικίας ἐξελήλασαι, καὶ ἐπιζητήσουσι μέν
[38, 13]	ἔκ τε τοῦ οὐρανοῦ καὶ	ἐξ	ἄλλων τινῶν, ὥσπερ εἶπον, ποιουμένης,
[38, 26]	τοῖς ἐλαφροτάτοις βαρυνόμενοι πάντα τὰ	ἐξ	ἀνθρώπων κακὰ ἔχειν ὑποπτεύουσι· καὶ
[38, 3]	ἐς τὸ δεσμωτήριον τὸν Κάτωνα	ἐξ	αὐτοῦ τοῦ συνεδρίου ἐξελκύσας ἐμβαλεῖν·
[38, 38]	τὰ δὲ ἑτέροις ἐχαρισάμεθα, ὥστε	ἐξ	αὐτῶν καὶ προσόδους καὶ δυνάμεις
[38, 28]	ἐχρῆν, ἱκανῶς ἐξήτασαι, ἵνα καὶ	ἐξ	ἐκείνων τὸ διάφορον τῶν βίων
[38, 50]	καὶ προσπίπτοντές σφισιν, οἱ μὲν	ἐξ	ἐπιδρομῆς οἱ δὲ καὶ ἐγγύθεν,
[38, 12]	τε ἀνθρώπων ηὔχει καὶ οὐδένα	ἐξ	ἴσου ἑαυτῷ ἦγεν, ἀλλὰ ἔν
[38, 12]	ὑπερβολῇ πάντως τι δεινὸν πείσεται.	~ἐξ	οὖν τούτων τῶν λογισμῶν καὶ
[38, 33]	ἐξαίφνης, καὶ ἅτε συντεταγμένος σποράδας	ἐξ	ὑπερδεξίων οὐ χαλεπῶς ἀπεώσατο. τραπομένων
[38, 1]	καὶ δυναστείᾳ τινὶ ἐοικέναι, οὔτ´	ἐξ	ὑπευθύνων, ὥστε τινὰ δυσχερᾶναι, καθίστη,
[38, 42]	ἂν ἄλλως μᾶλλον ἐλεγχθείη ἢ	ἐξ	ὧν ἐποίησεν; πέμψαντος γάρ μου
[38, 45]	νῦν ἐνικήσαμεν, λογίζεσθε δὲ καὶ	ἐξ	ὧν περὶ αὐτοῦ ἐκείνου πυνθανόμεθα.
[38, 23]	Φιλίσκος. δύο γὰρ τούτων ὄντων	ἐξ	ὧν συνεστήκαμεν, ψυχῆς τε καὶ
[38, 47]	δ´ ἄλλους δι´ ἐκείνους φιλοτιμουμένους.	ἐξαίρετον	δὲ δὴ τὸ δέκατον στράτευμα
[38, 1]	(ταύτην γὰρ ἐν τῷ δημοσίῳ	ἐξαίρετον	διὰ τὴν ἀρετὴν συνεβούλευσεν εἶναι)
[38, 13]	ἀεὶ διοσημία, εἴτε ἐναίσιον εἴτε	ἐξαίσιον	ἐγένετο. καὶ τὸ μὲν αἴτιον
[38, 33]	ὄρθιον θυμῷ φερομένων, ἐπικατέδραμέ σφισιν	ἐξαίφνης,	καὶ ἅτε συντεταγμένος σποράδας ἐξ
[38, 33]	οὐ πάντες ἅμα παρεγένοντο) προσέμιξαν	ἐξαίφνης	κατὰ νώτου τοῖς ἐπιδιώκουσί σφας,
[38, 35]	αὐτῷ τῷ ποταμῷ συνειλέχαται ὅπως	ἐξαίφνης	σφίσιν ἐπίθωνται, δεινῶς ἠθύμησαν· τά
[38, 33]	ἔς τε τὴν οἰκείαν ὅθεν	ἐξανέστησαν	ἐπανῆλθον, κἀνταῦθα τὰς πόλεις ἀνορθώσαντες
[38, 49]	σκηνωμάτων ἰδόντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ´	ἐξᾴξαντες	οὔτε συντάξασθαί σφισιν ἀκριβῶς ἐπέτρεψαν,
[38, 29]	τινὰ προδεικνύντα φύλαξαι. μηδέ σε	ἐξαπατάτω	τοῦθ´, ὅτι καὶ φίλους τινὰς
[38, 48]	αὐτοῦ πρὸς ἑσπέραν ἐπῆλθέ τε	ἐξαπιναίως	σφίσι καὶ ὀλίγου καὶ τὸ
[38, 39]	βουλευτέον ἐστίν. ἐκείνοις μὲν γὰρ	ἐξαρκεῖ	ῥᾳστωνεύειν καὶ μετὰ ἀσφαλείας ἄλλοις
[38, 40]	παντάπασιν ἐκ τῆς γῆς ἡμῶν	ἐξέδρασαν.	τὰ δ´ αὐτὰ ταῦτα καὶ
[38, 30]	ὡς καὶ τῷ πλήθει κοινώσων	ἐξέθηκε,	καὶ τῷ Κλωδίῳ πρὸς πάντα
[38, 2]	ἰσχὺν καὶ ἐπὶ πάντας ἀνθρώπους	ἕξειν.	καὶ διὰ τοῦτο, εἰ καὶ
[38, 44]	ἐν τοῖς τῆς συμμαχίας ὀνόμασιν	ἐξείργασται,	καθάπερ ἐπ´ αὐτὸ τοῦτο πεποιημένος
[38, 25]	ἀλλ´ οὐ τῷ κατ´ ἐπήρειαν	ἐξελαθέντι	προσγίγνεται. ~καίτοι ἔγωγε ἀκούω τοῦθ´,
[38, 24]	καταναλίσκουσι περινοστοῦντες, ὥσπερ ἀεὶ πανταχόθεν	ἐξελαυνόμενοι,	καὶ οὐδὲν μέντοι παρὰ τοῦτο
[38, 42]	τι ὑποτετόπηκεν, σαφέστατα αὐτὸς ἑαυτὸν	ἐξελέγχει	ἐπιβουλεύοντα ἡμῖν· οὐδεὶς γὰρ ἡμῖν
[38, 27]	καταχθήσεσθαι (οὔτε γὰρ ἐξ ἀδικίας	ἐξελήλασαι,	καὶ ἐπιζητήσουσι μέν σε, ὡς
[38, 25]	πολλὰ εὐηργετηκὼς ἠτίμωσαί τε καὶ	ἐξελήλασαι,	λόγισαι τοῦθ´, ὅτι ἐπειδήπερ ἅπαξ
[38, 42]	ὑπεροψίᾳ κεχρημένος πῶς οὐ πόρρωθεν	ἐξελήλεγκται	μηδὲν δίκαιον μήτε φρονῶν μήτε
[38, 41]	δυνάμεις ἐκπέμπεσθαι· ὅσα δ´ ἂν	ἐξεληλυθότων	ἤδη καὶ ἐξεστρατευμένων τινῶν ἐκφανῇ,
[38, 50]	ἱππέων τήν τε χώραν παραχρῆμα	ἐξέλιπε,	καὶ πρὸς τὸν Ῥῆνον {παραχρῆμα}
[38, 3]	Κάτωνα ἐξ αὐτοῦ τοῦ συνεδρίου	ἐξελκύσας	ἐμβαλεῖν· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνός τε
[38, 41]	ἕνεκα ὑμᾶς ἐνταῦθ´ ὁ δῆμος	ἐξέπεμψεν,	τίνος δ´ ἕνεκα ἐμὲ μετὰ
[38, 11]	πολλοὺς ἔλεγε συχνὰ καὶ μάταια	ἐξεπίτηδες	ἐς τοὺς κρείττονάς σφων ἐς
[38, 32]	καὶ τῆς πύστεως τῶν ἀπολωλότων	ἐξέπληξεν	ὥστε ἐς ὁμολογίαν ἐπὶ χώρᾳ
[38, 35]	ἀπειθήσαντες θορυβήσωσι καὶ κακόν τι	ἐξεργάσωνται)	τοὺς δὲ δὴ ὑπάρχους καὶ
[38, 6]	ἐκεῖνός τε οὕτω τῶν πολιτικῶν	ἐξέστη	καὶ οἱ δήμαρχοι οἱ συνεξετασθέντες
[38, 28]	γε καὶ τὴν δοθεῖσάν σοι	ἐξέστης,	καταφρονήσας μὲν τῶν ἀπ´ αὐτῆς
[38, 41]	δ´ ἂν ἐξεληλυθότων ἤδη καὶ	ἐξεστρατευμένων	τινῶν ἐκφανῇ, ταῦτ´ οὐκέτ´ ἐς
[38, 36]	ἤλθομεν, τί ποτε καὶ ἀρχὴν	ἐξεστρατεύσαμεν,	ἀλλ´ οὐ τρόπον γέ τινα
[38, 17]	ὁ Κλώδιος δι´ αὐτόν, ἐπειδήπερ	ἐξεστράτευτο,	τὸν ὅμιλον συναγαγὼν καὶ ἐκεῖνον
[38, 4]	οὖν Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας οὐχ	ἕξετε"	ἔφη τὸν νόμον τοῦτον ἐν
[38, 4]	συνδεηθῆναί οἱ ἔπεισεν, εἰπὼν ὅτι	ἕξετε	τὸν νόμον ἂν οὗτος ἐθελήσῃ.
[38, 33]	τινὰ ἔξω τῆς ὁδοῦ οὖσαν	ἐξετράπετο,	νομίσαντες τοῦ τε πρόσω ἀφεῖντο
[38, 10]	ἔκ τε τῆς χώρας βιαίως	ἐξήλασαν	καὶ τὴν λείαν προσαφείλοντο. τὸ
[38, 16]	ἐνέκειτο, καὶ ἐκ τῆς πόλεως	ἐξήλασε,	τῷ τε Ὁρτησίῳ καὶ τῷ
[38, 2]	τοῖς μὲν δὴ οὖν ἄλλοις	ἐξήρκει	τοῦτο, καὶ ἐπηγγέλλοντο μὲν ἀεὶ
[38, 30]	Φλαουίῳ ὄντα, πεισθεὶς ὑπὸ χρημάτων	ἐξήρπασε	καὶ ἀφῆκε, καὶ τὸν Πομπήιον
[38, 1]	Γαουίνιος Αὔλ. υἱ. ~Τῷ δὲ	ἑξῆς	ἔτει ὁ Καῖσαρ τὸ σύμπαν
[38, 28]	τοῖς πολιτικοῖς, ἐπείπερ ἐχρῆν, ἱκανῶς	ἐξήτασαι,	ἵνα καὶ ἐξ ἐκείνων τὸ
[38, 22]	φίλων ἀνταγωνιζόμενος τοῖς ἐπιβουλεύουσιν αὐτοῖς	ἐξήτασαι·	καὶ αὐτά γε ταῦτα ἃ
[38, 41]	νομίζω· ~εἰ δ´ ὅτι μήτε	ἐξήτασται	περὶ τοῦ πολέμου τούτου παρὰ
[38, 12]	τε ἐς τὴν ἀγορὰν ἐπ´	ἐξόδῳ	τῆς ἀρχῆς, καὶ διανοούμενον μετὰ
[38, 39]	ἐπικουρῶμεν (οὕτω γὰρ πολὺ πλείους	ἕξομεν)	καὶ τοῖς ἀεί τι παρακινοῦσι
[38, 14]	καὶ τὰ τοιαῦτά σφισι ποιεῖν	ἐξὸν	ἐγίγνετο, προσετετάχει, καὶ μετὰ τοῦτο
[38, 34]	καὶ καταπλήξειν αὐτόν, ἀλλ´ ὅτι	ἐξοργιεῖν	κἀκ τούτου πρόφασιν τοῦ πολέμου
[38, 26]	ἐκεῖνοι μὲν καὶ ἄτιμοι καὶ	ἐξόριστοι	εἶεν ἄν, πάντα τἀγαθὰ ἐκ
[38, 30]	ἄλλως τε καὶ ὅτι τῇ	ἐξουσίᾳ,	ἣν αὐτὸς τοῖς δημάρχοις ἀπεδεδώκει,
[38, 28]	ὑπευθύνου πᾶσι τοῖς συκοφαντεῖν ἐθέλουσιν	ἐξουσίας.	καὶ ταῦτ´ εἶπον οὐχ ὅτι
[38, 3]	σφᾶς καταστάσει χρῆσθαι καὶ μηδὲν	ἔξω	αὐτῆς ποιεῖν. καὶ ἐμέλλησε μὲν
[38, 17]	βουλῆς προσκατηγόρησεν. ~ὁ μέντοι Καῖσαρ	(ἔξω	γὰρ τοῦ τείχους ὁ Κλώδιος
[38, 28]	ἀγαπήσεις χωρίον τέ τι παραθαλασσίδιον	ἔξω	πάτου ἐκλεξάμενος, καὶ ἐν αὐτῷ
[38, 40]	ἐπόρθησαν· ἐπεὶ δὲ ἐτολμήσαμέν ποτε	ἔξω	τε τῶν ὅρων ἐκστρατεῦσαι καὶ
[38, 33]	τῶν ἐπιτηδείων πρὸς πόλιν τινὰ	ἔξω	τῆς ὁδοῦ οὖσαν ἐξετράπετο, νομίσαντες
[38, 2]	πάντες οἱ δυνατοὶ οἵ γε	ἔξω	τῆς συνωμοσίας ὄντες ἐδυσχέραινον. καὶ
[38, 48]	μέχρι τῆς μεσημβρίας τὸν στρατὸν	ἔξω	τοῦ Καίσαρος παρατάξαντος, οὐχ ὥρμησεν,
[38, 50]	ταῖς ἁμάξαις, ὅσον γε καὶ	ἐξωσθὲν	ἐς αὐτὰς ἐτύγχανε, σύν τε
[38, 22]	λόγων χρώμενον· σὺ δέ, ὡς	ἔοικας,	αὐτὸς ἑαυτοῦ, ἐκπλαγεὶς ὅτι παρά
[38, 1]	ὀλίγους, ὥστε καὶ δυναστείᾳ τινὶ	ἐοικέναι,	οὔτ´ ἐξ ὑπευθύνων, ὥστε τινὰ
[38, 40]	τὰ μὲν ἀκηκοότες τὰ δὲ	ἑορακότες,	ὅτι οὔτε τῶν ἐν τῇ
[38, 10]	αὐτοὺς ὑπομεῖναι, ἀλλ´ ὡς καὶ	ἐπ´	ἄλλο τι μετὰ τῶν ἱππέων
[38, 47]	καὶ τὰς ἐλπίδας τήν τε	ἐπ´	αὐταῖς προθυμίαν ἰσοστασίας ἐποιοῦντο. ~ἀντικαθημένων
[38, 44]	τῆς συμμαχίας ὀνόμασιν ἐξείργασται, καθάπερ	ἐπ´	αὐτὸ τοῦτο πεποιημένος αὐτάς, ἵν´
[38, 17]	κατεψηφίσατο, τὴν μέντοι τιμωρίαν τὴν	ἐπ´	αὐτοῖς γραφομένην οὐκ ἐδοκίμασεν· ὅσα
[38, 11]	προσελοιδόρησεν. ~ὁ δ´ ἤχθετο μὲν	ἐπ´	αὐτοῖς ὥσπερ εἰκὸς ἦν, οὐ
[38, 14]	καὶ ἀπεκτονότων ἐσήγετο) ἔργῳ δὲ	ἐπ´	αὐτὸν ὅτι μάλιστα συνεγράφετο. ἔφερε
[38, 38]	Φίλιππος καὶ Περσεὺς ὥστε μὴ	ἐπ´	αὐτοὺς στρατεῦσαι, πολλὰ Ἀντίοχος, πολλὰ
[38, 41]	πολέμου γιγνόμενοι, καὶ προσέτι καὶ	ἐπ´	αὐτοφώρους τοὺς ἐχθροὺς τὰ ὅπλα
[38, 14]	ἐσήνεγκεν, ἄλλως μὲν οὐκ ἐδόκει	ἐπ´	αὐτῷ τίθεσθαι (οὐδὲ γὰρ τὸ
[38, 35]	βοήθειαν αὐτοῦ, οἱ δὲ καὶ	ἐπ´	αὐτῷ τῷ ποταμῷ συνειλέχαται ὅπως
[38, 33]	συγκαταφυγοῦσιν ἐφέσπετο, κἀνταῦθα αὖθις ἰσχυρῶς	ἐπ´	αὐτῶν ἀμυνομένους σφᾶς ἐνίκησε. παθόντες
[38, 12]	ἐσελθόντα τε ἐς τὴν ἀγορὰν	ἐπ´	ἐξόδῳ τῆς ἀρχῆς, καὶ διανοούμενον
[38, 45]	οὖσα καὶ ἐκκενοῦται ῥᾳδίως καὶ	ἐπ´	ὀλίγον ἀνθεῖ. ~πεπειραμένοις δέ που
[38, 45]	αὐτῷ προθύμως, οὐδ´ εἰ πάνυ	ἐπαγγέλλεται,	βοηθήσειε· τίς μὲν γὰρ ἂν
[38, 41]	ἀναγκαῖόν ἐστι γίγνεσθαι καὶ ψῆφον	ἐπάγεσθαι,	καὶ μετὰ τοῦτο τούς τε
[38, 34]	σφῶν ἐπιβαίνειν μήτ´ ἐπικουρίας οἴκοθεν	ἐπάγεσθαι.	ταῦτα δὲ ἔπραξεν οὐχ ὅτι
[38, 13]	μηδενὸς ἔτι καθ´ ἕκαστον οἰωνίσματος	ἐπαγομένου,	ἢ ἐκώλυε, καὶ ἀνεχειρίζετό τι,
[38, 43]	καὶ ἐποιήσαμεν καὶ ἀντηκούσαμεν καὶ	ἐπάθομεν.	~ὥσθ´ ὅσῳ τις ἂν αὐτὸν
[38, 23]	παρὰ τισὶν ὄντα παρ´ ἄλλοις	ἐπαινεῖται,	καὶ ἕτερα πρὸς τινῶν τιμώμενα
[38, 4]	καὶ ἐκεῖνοι καὶ δοκιμασταὶ καὶ	ἐπαινέται	γίγνοιντο. ~ὅ τε οὖν Πομπήιος
[38, 11]	εἴα αὐτὸν ἀφθόνως, καθάπερ τισὶν	ἐπαίνοις	ἑαυτοῦ, ταῖς λοιδορίαις χρῆσθαι. οὐ
[38, 23]	ἀλλ´ ἔστιν ἃ τῶν ἔργων	ἐπαίτια	παρὰ τισὶν ὄντα παρ´ ἄλλοις
[38, 32]	Ἄραριν διαβαίνουσι τοὺς μὲν τελευταίους	ἐπακολουθοῦντας	ἐν αὐτῷ τῷ πόρῳ διέφθειρε,
[38, 19]	ἐς τὸ ἀρχαῖόν με φῶς	ἐπαναγαγεῖν,	ἑτοιμότατός εἰμι ἀκούειν. ὥσπερ γὰρ
[38, 48]	τοῦ Καίσαρος παρατάξαντος, οὐχ ὥρμησεν,	ἐπαναχωρήσαντος	δὲ αὐτοῦ πρὸς ἑσπέραν ἐπῆλθέ
[38, 33]	ἐς τὴν ἀρχαίαν σφῶν γῆν	ἐπανελθεῖν	δυνάμενοι, ὥρμησαν, καὶ αὐτοὺς οἱ
[38, 33]	τε τὴν οἰκείαν ὅθεν ἐξανέστησαν	ἐπανῆλθον,	κἀνταῦθα τὰς πόλεις ἀνορθώσαντες ᾤκησαν·
[38, 5]	τοῦτο αὐτοῦ. γενομένου δὲ τούτου	ἐπαρθεὶς	ὁ Πομπήιος, ὅτι τῆς παρ´
[38, 49]	καὶ οὔτε ἔδρων οὐδὲν οὔτε	ἔπασχον.	~οἱ οὖν Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ μήτε
[38, 27]	ἂν μᾶλλόν τις ἀπ´ αὐτῶν	ἐπαύξῃ,	ῥᾷον ὥσπερ πνεῦμα πίπτει, μάλιστα
[38, 36]	σφας ἀμυνώμεθα, καὶ τὰ ἡμέτερα	ἐπαυξήσωμεν.	ὡς εἴ γε μὴ ταῦθ´
[38, 12]	ἠξίου εἶναι, φορτικός τε καὶ	ἐπαχθὴς	ἦν, καὶ ἀπὸ τούτων καὶ
[38, 33]	τοῦ τε πρόσω ἀφεῖντο καὶ	ἐπεδίωξαν	αὐτόν. ἰδὼν οὖν τοῦτο ὁ
[38, 50]	πρὸς τὸν Ῥῆνον {παραχρῆμα} ὁρμήσας	ἐπεδιώχθη	μέν, οὐ κατελήφθη δέ. ἀλλ´
[38, 3]	ἐκεῖνός τε ἑτοιμότατα ἑαυτὸν ἀπάγεσθαι	ἐπέδωκε,	καὶ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγοι
[38, 12]	καὶ περὶ τῶν παρόντων δημηγορῆσαι,	ἐπέθετο	δὲ καὶ τῷ Κικέρωνι. καὶ
[38, 8]	τοῦτο καὶ ῥᾷον πάνθ´ ὅσων	ἐπεθύμει	κατειργάσατο. αὐτὸς μὲν γὰρ οὐδενὸς
[38, 31]	αὐτόν, ὅπερ ἐς τὰ μάλιστα	ἐπεθύμει,	πάντα καὶ πολεμῆσαι καὶ κατορθῶσαι.
[38, 3]	μηδ´ ἐς τὸν δῆμον ἐσενεχθείη·	ἐπεὶ	δ´ οὐκ ἐθέλετε προβουλεῦσαι, ἐκεῖνος
[38, 18]	γε καὶ ἄφρακτόν σε εὕροι.	ἐπεὶ	δ´ οὖν ἐν τούτῳ καθέστηκας,
[38, 3]	αὐτοῦ τοῦ συνεδρίου ἐξελκύσας ἐμβαλεῖν·	ἐπεὶ	δὲ ἐκεῖνός τε ἑτοιμότατα ἑαυτὸν
[38, 40]	καὶ πολλὰ τῆς Ἰταλίας ἐπόρθησαν·	ἐπεὶ	δὲ ἐτολμήσαμέν ποτε ἔξω τε
[38, 13]	φράσαι, γράφω δὲ τὰ λεγόμενα.	ἐπεὶ	οὖν πολλοὶ ἐμποδίζειν ἢ νόμων
[38, 4]	εἰ τὰ τοῦ νόμου μέμφοιτο.	ἐπεί	τ´ ἐκεῖνος οὐδὲν ἀπεκρίνατο πλὴν
[38, 24]	δήπου προστρίψασθαί τι κακὸν δύναται,	ἐπεὶ	τήν γε ἄλλως συχνοὶ πλεῖστον
[38, 20]	καὶ παρὸν καὶ ἀπὸν καθέστηκεν,	ἐπεί	τοι καὶ πρότερον οὐδὲν δήπου
[38, 42]	ὑπερηφάνοις ὕβρικε, τί χρὴ τοῦτον,	ἐπειδὰν	ἔργου τινὸς ἐπιλάβηται, προσδοκῆσαι πράξειν;
[38, 33]	ἐλθεῖν. ~οὐ μέντοι καὶ συνέβησαν·	ἐπειδὴ	γὰρ ὁμήρους ᾐτήθησαν, ἠγανάκτησαν οὐχ
[38, 40]	καὶ τὸ ἄστυ αὐτὸ εἷλον,	ἐπειδὴ	δ´ ἀντιπολεμεῖσθαι ἤρξαντο, παντάπασιν ἐκ
[38, 21]	πράγματα καὶ φθόνους ἔχειν ἡγοῦμαι.	ἐπειδὴ	δὲ ἔφησθα ὅτι οὐδεμία ἀπόλαυσις
[38, 16]	ἄλλως αὐτὸν σωθῆναι, προϋπεξέχειν, ὅμως	ἐπειδὴ	διὰ τοῦτο ἐκεῖνος ὠργίσθη, παρῆλθεν
[38, 14]	ἐπὶ τὸν Κικέρωνα συνέγραψε. καὶ	ἐπειδὴ	ἐκεῖνος, συνεὶς τὸ γιγνόμενον, Λούκιον
[38, 14]	οὐ μέντοι ἀλλ´ ὁ Κικέρων,	ἐπειδὴ	καὶ ἐσηγγέλκει περὶ αὐτῶν καὶ
[38, 12]	δὲ καὶ τῷ Κικέρωνι. καὶ	ἐπειδὴ	μὴ ἐδόκει οἱ ῥᾴδιον εἶναι
[38, 32]	χρόνον μέν τινα ἐπέσχον, ἔπειτ´	ἐπειδὴ	μηδὲν ἤκουσαν κατὰ τὸ συγκείμενον,
[38, 6]	ἐκώλυσε τὸ νομοθέτημα, καὶ τέλος,	ἐπειδὴ	μηκέτ´ αὐτῷ μηδεμία ἄλλη σκῆψις
[38, 50]	οὔτε ἔπασχον. ~οἱ οὖν Ῥωμαῖοι,	ἐπειδὴ	μήτε ἐκεῖνοι ἀντεπῄεσάν σφισιν ἢ
[38, 9]	Πομπήιος ἐν τῇ ἀπουσίᾳ αὐτοῦ,	ἐπειδὴ	ὁ Γαβίνιος ὁ Αὖλος ὑπατεύσειν
[38, 31]	ταῖς Ἄλπεσί που κατοικισθῆναι. καὶ	ἐπειδὴ	ὁ Καῖσαρ τήν τε γέφυραν
[38, 6]	νόμων συνελθεῖν ἐδύνατο, προηγόρευσε. καὶ	ἐπειδὴ	ὅ τε Καῖσαρ βραχὺ αὐτοῦ
[38, 44]	ἐκείνων ἐτύγχανεν, οὕτω καὶ νῦν,	ἐπειδὴ	τἀναντία αὐτῶν πάντα ποιεῖ, δικαιότατα
[38, 34]	καὶ διαλεχθῆναί τι αὐτῷ δεόμενος.	ἐπειδή	τε οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ καὶ
[38, 19]	φέρε οὖν" εἶπεν ὁ Φιλίσκος,	ἐπειδήπερ	ἀκούειν ἕτοιμος εἶ, σκεψώμεθα πρῶτον
[38, 17]	Κικέρωνος ἀνὰ πρώτους πράττειν ἐδόκουν,	ἐπειδήπερ	ἅπαξ ἐκποδὼν ἐγεγόνει, ἔλαβε· καὶ
[38, 25]	καὶ ἐξελήλασαι, λόγισαι τοῦθ´, ὅτι	ἐπειδήπερ	ἅπαξ ἐπέπρωτό σοι τοιοῦτό τι
[38, 17]	τείχους ὁ Κλώδιος δι´ αὐτόν,	ἐπειδήπερ	ἐξεστράτευτο, τὸν ὅμιλον συναγαγὼν καὶ
[38, 28]	ὅτι καὶ ἐν τοῖς πολιτικοῖς,	ἐπείπερ	ἐχρῆν, ἱκανῶς ἐξήτασαι, ἵνα καὶ
[38, 39]	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ηὐξῆσθαι· ἢ	ἐπείπερ	τηλικοῦτοι γεγόναμεν καὶ τοσαῦτα κεκτήμεθα,
[38, 6]	ἀγαπητῶς ἐσώθη, τῇ δ´ ὑστεραίᾳ	ἐπείρασε	μὲν ἐν τῷ συνεδρίῳ αὐτὸν
[38, 6]	ἄνω τε ἐγένετο καὶ ἀντιλέγειν	ἐπειρᾶτο,	αὐτός τε κατὰ τῶν ἀναβασμῶν
[38, 47]	τούς γε στρατιώτας οὐ χαλεπῶς	ἔπεισαν	πειθαρχῆσαι, τοὺς μὲν ἐκ τοῦ
[38, 22]	ἐν οἷς συνεβούλευσάς τι αὐτοῖς,	ἔπεισας,	πλεῖστα δὲ καὶ τοὺς ἰδιώτας,
[38, 4]	καὶ τὸν ὅμιλον συνδεηθῆναί οἱ	ἔπεισεν,	εἰπὼν ὅτι ἕξετε τὸν νόμον
[38, 16]	ἔλεγε, τῷ δὲ δὴ Πομπηίῳ	ἐπείσθη.	καὶ ὁ μὲν οὕτως ἀπατηθεὶς
[38, 43]	ὅτι ἐμοῦ τοῦ Καίσαρος οὐκ	ἐπείσθη,	μηδ´ ὅτι ἐμὲ τὸν Καίσαρα
[38, 32]	τῶν Ἀλλοβρίγων ἐπορεύοντο ᾗπερ ὥρμηντο,	ἔπειτ´	ἐντυχόντες τοῖς κωλύμασιν ἐς Σηκουανοὺς
[38, 32]	βάρβαροι χρόνον μέν τινα ἐπέσχον,	ἔπειτ´	ἐπειδὴ μηδὲν ἤκουσαν κατὰ τὸ
[38, 12]	αὐτῷ καὶ τοῦ Πομπηίου μετέστησεν,	ἔπειτα	δὲ δήμαρχον εὐθὺς ἀποδειχθῆναι διεπράξατο.
[38, 7]	μήτ´ ἄλλου τινὸς ἀντιστάντος, ἐβεβαίωσεν,	ἔπειτα	δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ διενομοθέτησε
[38, 22]	ἐν οἷς συνηγόρησάς σφισιν, ὠφέλησας·	ἔπειτα	δὲ καὶ δικαιότατον· πανταχοῦ γοῦν
[38, 19]	κατὰ φύσιν ἀγαθόν ἐστιν ἀνθρώποις,	ἔπειτα	δὲ τὰ ἐπιτήδεια αὐτάρκη κεκτημένον,
[38, 19]	ἐστι ταῦτα τὰ περιεστηκότα σε,	ἔπειτα	δὲ τίνα τρόπον αὐτὰ ἀκεσόμεθα.
[38, 1]	ἀλλὰ πρῶτον μὲν παρ´ ἑκόντων,	ἔπειτα	δὲ τοσούτου ὅσου ἐν ταῖς
[38, 1]	συχνοὺς τῆς τιμῆς μετασχεῖν εἴκοσιν,	ἔπειτα	δὲ τοὺς ἐπιτηδειοτάτους, πλὴν ἑαυτοῦ.
[38, 14]	νομοθετουμένων ἐμποδίσῃ, κατ´ αὐτοῦ γράψειν,	ἔπειτα	τὴν ἡσυχίαν καὶ ἐκείνου καὶ
[38, 16]	συνεγένοντο καὶ τὴν πρεσβείαν ὑπέστησαν,	ἐπεκάλει.	καὶ αὐτοὺς ὁ Κλώδιος ἐς
[38, 3]	μὲν γεγραμμένοις οὐδὲν οὐδ´ αὐτὸς	ἐπεκάλει,	τὸ δ´ ὅλον ἠξίου τῇ
[38, 8]	βουλὴ τήν τε Γαλατίαν τὴν	ἐπέκεινα	τῶν ὀρῶν καὶ στρατόπεδον ἕτερον
[38, 4]	γερουσίᾳ ἐν τῇ ἀρχῇ ταύτῃ	ἐπεκοινώνησεν,	ἀλλ´ ἐς τὸν δῆμον ἄντικρυς
[38, 49]	τοιουτοτρόπῳ μάχῃ χρησάμενοι ὀψέ ποτε	ἐπεκράτησαν·	τά τε γὰρ ξιφίδια καὶ
[38, 18]	ἐγώ σοι τὸ πάθος τοῦτο	ἐπελαφρύναιμι,	τοσούτῳ ῥᾷον ἐκείνων ὅσῳ μηδὲ
[38, 37]	κατεστρέψαντο, πάντας τοὺς ἀλλοφύλους τοὺς	ἐπελθόντας	σφίσιν ἀπεώσαντο, ~καὶ αὐτοὺς καὶ
[38, 16]	τὸν Κύιντον καὶ Γάιον Κουρίωνα,	ἔπεμψαν·	καὶ ὁ Νίννιος τά τε
[38, 31]	ὡς κωλύσων αὐτοὺς διαβῆναι ἡτοιμάζετο,	ἔπεμψαν	πρὸς αὐτὸν δίοδόν τε αἰτούμενοι
[38, 11]	συνεγίγνωσκεν ἢ καὶ ἐπὶ βραχὺ	ἐπεξῄει,	ὅτι οὐδὲν ἔτι κακουργήσειν αὐτοὺς
[38, 5]	κοινῶν πόνων ἀποδοθῆναι. ταῦτ´ εἰπὼν	ἐπεξῆλθέ	τε καθ´ ἕκαστον τῶν γεγραμμένων,
[38, 7]	ῥᾷον ἢ καὶ τῷ ἔργῳ	ἐπεξίασιν,	ἢ καὶ ὅτι μάτην ζημιωθήσεσθαι
[38, 38]	γὰρ δεῖ κἀνταῦθα καθ´ ἕκαστον	ἐπεξιέναι	τὴν Κρήτην, τὸν Πόντον, τὴν
[38, 34]	τινα παρετέτμηντο καὶ αὐτοὺς ὑποτελεῖς	ἐπεποίηντο,	ὁμήρους σφῶν ἔχοντες. καὶ ἐτύγχανον
[38, 14]	γε τῶν τὰ τοιαῦτα ὑπηρετούντων	ἐπεποίητο,	καὶ τὴν αἰτίαν μόνος ἢ
[38, 9]	ἐσηγγέλκει, πάντως ἄν τι δεινὸν	ἐπεπόνθεσαν·	νῦν δέ, ὅτι τοῦτον τῷ
[38, 25]	λόγισαι τοῦθ´, ὅτι ἐπειδήπερ ἅπαξ	ἐπέπρωτό	σοι τοιοῦτό τι παθεῖν, κάλλιστον
[38, 6]	ἐν τῷ συνεδρίῳ αὐτὸν λῦσαι,	ἐπέρανε	δ´ οὐδέν· τῇ γὰρ τοῦ
[38, 12]	διεπράξατο. οὗτος οὖν ὁ Κλώδιος	ἐπεστόμισε	μὲν καὶ τὸν Βίβουλον ἐσελθόντα
[38, 32]	οὖν βάρβαροι χρόνον μέν τινα	ἐπέσχον,	ἔπειτ´ ἐπειδὴ μηδὲν ἤκουσαν κατὰ
[38, 17]	τε ἐκείνῳ ἥ τε φυγὴ	ἐπετιμήθη	καὶ ἡ ἐν τῇ Σικελίᾳ
[38, 13]	μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἢ	ἐπέτρεπε	πραχθῆναί τινα, καὶ ἐγίγνετο μηδενὸς
[38, 49]	ἐξᾴξαντες οὔτε συντάξασθαί σφισιν ἀκριβῶς	ἐπέτρεψαν,	καὶ τὴν ἀκόντισιν αὐτῶν, ἐφ´
[38, 16]	τι ὑπὲρ αὐτοῦ τῷ Νιννίῳ	ἐπέτρεψεν,	οὔτε Γαβίνιος τὴν πρόσοδον τοῖς
[38, 9]	Πομπήιον διὰ Λουκίου τινὸς Οὐεττίου	ἐπεχείρησαν	μέν, οὐκ ἠδυνήθησαν δέ, ἀλλ´
[38, 48]	ὑπὲρ τοῦ ταφρεύματός σφων καταλαβεῖν	ἐπεχείρησε.	καὶ κατέσχε μὲν αὐτό, ἀντικαταλαβόντων
[38, 6]	νόμων ἐν αὐτῇ δύναιτο δρᾶσθαι.	ἐπεχείρησε	μὲν γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τούτοις
[38, 17]	ὁ Κικέρων καὶ φοβηθεὶς αὖθις	ἐπεχείρησε	μὲν ὅπλα ἄρασθαι (τά τε
[38, 14]	μετὰ τοῦτο καὶ τῷ Κικέρωνι	ἐπεχείρησεν.	καὶ ὁ μὲν οὕτω, καίτοι
[38, 14]	αὐτῶν καὶ ἐσήγητο ἀεὶ καὶ	ἐπεψηφίκει	καὶ τέλος καὶ τὴν τιμωρίαν
[38, 2]	οὖν ἄλλοις ἐξήρκει τοῦτο, καὶ	ἐπηγγέλλοντο	μὲν ἀεὶ αὐτῷ προβουλεύσειν, ἐποίουν
[38, 11]	ἄν τις προσεδόκησε, τὰς τιμωρίας	ἐπῆγε,	τῆς τε φήμης ἕνεκα, τοῦ
[38, 6]	πλῆθος νυκτὸς τὴν ἀγορὰν προκατέλαβεν,	ἐπῆλθε	μετὰ τῶν παρεσκευασμένων, καὶ πρὸς
[38, 48]	ἐπαναχωρήσαντος δὲ αὐτοῦ πρὸς ἑσπέραν	ἐπῆλθέ	τε ἐξαπιναίως σφίσι καὶ ὀλίγου
[38, 17]	ἀποδημίας συχνὰς ἐπίτηδες στελλόμενος οὐκ	ἐπήμυνε.	ἰδὼν οὖν ταῦθ´ ὁ Κικέρων
[38, 16]	αὐτὸ τοῦτο οὐχ ὅπως ἐκεῖνον	ἐπῄνεσεν,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἱππέων τῆς
[38, 5]	τοῦ Πομπηίου λεχθέντα καὶ Κράσσος	ἐπῄνεσεν.	ὥστ´ εἰ καί τισι τῶν
[38, 5]	τῶν γεγραμμένων, καὶ πάντα αὐτὰ	ἐπῄνεσεν,	ὥστε τὸν ὅμιλον ἰσχυρῶς ἡσθῆναι.
[38, 25]	συμβέβηκε τὸ μηδὲν ἀδικήσαντά σε	ἐπηρεάσθαι.	{καὶ} σὺ μὲν γὰρ πάντα
[38, 25]	τινα, ἀλλ´ οὐ τῷ κατ´	ἐπήρειαν	ἐξελαθέντι προσγίγνεται. ~καίτοι ἔγωγε ἀκούω
[38, 25]	ὁ δεῖνα ἐκ δυναστείας καὶ	ἐπηρείας	πάντα κατὰ σοῦ συνεσκευάσαντο, ὥστ´
[38, 5]	Καῖσαρ ἰδὼν τοῦτο ἐκεῖνόν τε	ἐπήρετο	εἰ βοηθήσοι οἱ προθύμως ἐπὶ
[38, 2]	ὀνομαστὶ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν ἀνακαλῶν	ἐπηρώτησε	μή τί τις αἰτιᾶται, μεταγράψειν
[38, 35]	διαβεβήκασιν ἤδη τὸν Ῥῆνον ὡς	ἐπὶ	βοήθειαν αὐτοῦ, οἱ δὲ καὶ
[38, 11]	αὐτὸν λυπησάντων συνεγίγνωσκεν ἢ καὶ	ἐπὶ	βραχὺ ἐπεξῄει, ὅτι οὐδὲν ἔτι
[38, 8]	ἄρξαι αὐτῷ μετὰ τριῶν στρατοπέδων	ἐπὶ	ἔτη πέντε ἔδωκε, καὶ ἡ
[38, 41]	καὶ προεπαγγέλσεως οἱ δὲ καὶ	ἐπὶ	καιροῦ συμβεβήκασι. καὶ διὰ τοῦτο
[38, 49]	τῇ τέχνῃ ἐγίγνοντο. καὶ τέλος	ἐπὶ	μακρότατον τοιουτοτρόπῳ μάχῃ χρησάμενοι ὀψέ
[38, 13]	ἐν αὐτῷ ἦν, καὶ ὅτι	ἐπὶ	μὲν τῶν ἄλλων ἁπάντων ἢ
[38, 2]	καὶ ὄνομα καὶ ἰσχὺν καὶ	ἐπὶ	πάντας ἀνθρώπους ἕξειν. καὶ διὰ
[38, 14]	συνεγράφετο. ἔφερε μὲν γὰρ καὶ	ἐπὶ	πᾶσαν τὴν βουλήν, ὅτι τοῖς
[38, 13]	ἑκάστην πρᾶξιν, ἐκεῖνο δὲ ἐσάπαξ	ἐπὶ	πάσῃ τῇ ἡμέρᾳ γίγνεσθαι. τοῦτό
[38, 41]	ὑπατείαν εὐθὺς ἔστειλε, τοῦτο μὲν	ἐπὶ	πέντε ἔτη καθάπαξ, ὃ μήπω
[38, 49]	καὶ αὐτοὶ τῷ αὐτῷ πόνῳ	ἐπὶ	πλεῖον συσχεθέντες μᾶλλον τῶν βαρβάρων
[38, 11]	αὐτοὺς ἐπίστευε· πολλοὺς δὲ καὶ	ἐπὶ	πλεῖον τοῦ καθήκοντος ἐς ἀσφάλειαν
[38, 50]	κατελήφθη δέ. ἀλλ´ ὁ μὲν	ἐπὶ	πλοίου προεξέφυγε, τῶν δ´ ἄλλων
[38, 30]	πως ἐγένετο, οὐ μέντοι καὶ	ἐπὶ	πολὺ ἔφυγεν, ἀλλὰ καὶ ὑπ´
[38, 15]	ποτὲ αὐτῷ γενόμενος καὶ συστρατεύσας	ἐπὶ	πολὺν χρόνον, οὐδὲν ὅ τι
[38, 15]	ὡς καὶ ὑπεύθυνος ὤν, ἀλλὰ	ἐπί	τε ἀρχῆς καὶ μετὰ τιμῆς
[38, 25]	μὲν καὶ ἄχθεσθαι καὶ λυπεῖσθαι	ἐπὶ	τῇ ἀδικίᾳ προσήκει, σοὶ δὲ
[38, 16]	ἐς τὸ πλῆθος ἐσαγαγὼν πληγαῖς	ἐπὶ	τῇ πρεσβείᾳ διά τινων προπαρεσκευασμένων
[38, 10]	αἰτίαν ἔσχεν, ἀλλ´ ἐγράφη μὲν	ἐπὶ	τῇ τοῦ Κατιλίνου συνωμοσίᾳ, ἑάλω
[38, 0]	Κικέρων ἔφυγεν. γ. Ὡς Κικέρωνα	ἐπὶ	τῇ φυγῇ Φιλίσκος παρεμυθήσατο. δ.
[38, 40]	περαιωθῆναι; οὐ Φίλιππος μελλήσας καὶ	ἐπὶ	τὴν Ἰταλίαν στρατεύσειν, πρὶν φθάσαντας
[38, 32]	γὰρ Καῖσαρ φοβηθεὶς μὴ καὶ	ἐπὶ	τὴν Τόλοσαν οἱ Ἐλουήτιοι τράπωνται,
[38, 38]	παῖδες αὐτοῦ καὶ ἔγγονοι ὥστε	ἐπὶ	τῆς Εὐρώπης καταμεῖναι. ἀλλ´ οὔτε
[38, 16]	ἐσθῆτα τῷ πλήθει ὡς καὶ	ἐπί	τινι κοινῇ συμφορᾷ μεταβαλεῖν παρῄνεσε.
[38, 23]	εἶναι. αὐτίκα τὴν ἀτιμίαν οὐκ	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῖς παντελῶς ἄνθρωποι νομίζουσιν
[38, 12]	τοὺς πλείους τῶν ἀνθρώπων προχειρότερον	ἐπὶ	τοῖς δυσχερεστέροις ἀγανακτεῖν ἢ τῶν
[38, 36]	τρόπον γέ τινα οἴκοι καὶ	ἐπὶ	τοῖς ἰδίοις κατεμείναμεν; καὶ γάρ
[38, 40]	αὐτῶν προκαταλαμβάνεσθαι, καὶ οἱ μὲν	ἐπὶ	τοῖς οἰκείοις ἡσυχάζοντες καὶ περὶ
[38, 17]	ἦν) οὐ μὴν καὶ προσήκειν	ἐπὶ	τοῖς παρεληλυθόσι τοιοῦτόν τινα νόμον
[38, 47]	αὖθις γένωνται, ἀλλ´ εὐθὺς ἄρας	ἐπὶ	τὸν Ἀριόουιστον ἤλασε. καὶ οὕτω
[38, 15]	αὐτοῦ ἀρέσκεσθαι δοκεῖν, τοιάνδε τινὰ	ἐπὶ	τὸν Κικέρωνα ἀπάτην, σφίσι μὲν
[38, 14]	γιγνόμενα παρατηρεῖν. ~τοιαῦτα μὲν τότε	ἐπὶ	τὸν Κικέρωνα συνέγραψε. καὶ ἐπειδὴ
[38, 5]	ἐπήρετο εἰ βοηθήσοι οἱ προθύμως	ἐπὶ	τοὺς τἀναντία σφίσι πράττοντας, καὶ
[38, 10]	καὶ ἀπέδρα. οὐ μέντοι καὶ	ἐπὶ	τούτοις αἰτίαν ἔσχεν, ἀλλ´ ἐγράφη
[38, 3]	αὐτῆς ποιεῖν. καὶ ἐμέλλησε μὲν	ἐπὶ	τούτοις ὁ Καῖσαρ ἐς τὸ
[38, 6]	δρᾶσθαι. ἐπεχείρησε μὲν γὰρ αὐτὸν	ἐπὶ	τούτοις Πούπλιός τις Οὐατίνιος δήμαρχος
[38, 28]	καὶ τοῦτο ἀεὶ καὶ ζῶντος	ἐπὶ	τούτῳ καὶ τελευτήσαντος ἔσται· ~ἂν
[38, 30]	Πομπήιον τόν τε Γαβίνιον ἀγανακτήσαντας	ἐπὶ	τούτῳ περιύβρισε, τοῖς τε ἀμφ´
[38, 25]	πειθόμενος, οὐ κατὰ στάσιν ἀλλ´	ἐπὶ	τῷ βελτίστῳ γενομένοις· ὁ δεῖνα
[38, 44]	ἀδεῶς ἔχῃ. ἀλλ´ οὔτε τότε	ἐπὶ	τῷ προπηλακίζεσθαι καὶ ἐπιβουλεύεσθαι ἐσπεισάμεθα
[38, 7]	ἀρξάμενόν ποτε, ὥσπερ εἶπον, καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων τῶν ἀτόπων ἐγίγνετο)
[38, 9]	δηλώσαντα ἀμυνόμενος ᾐτιᾶτο, ὑπωπτεύθη μηδὲ	ἐπὶ	τῶν λοιπῶν ἀληθεύειν, ἀλλ´ ἐκ
[38, 32]	ἀπολωλότων ἐξέπληξεν ὥστε ἐς ὁμολογίαν	ἐπὶ	χώρᾳ τινὶ ἐθελῆσαι ἐλθεῖν. ~οὐ
[38, 34]	αὐτῷ μήτε τῆς χώρας σφῶν	ἐπιβαίνειν	μήτ´ ἐπικουρίας οἴκοθεν ἐπάγεσθαι. ταῦτα
[38, 19]	δύνηται, πάντα τὰ πρὸς εὐδαιμονίαν	ἐπιβάλλοντα	καρποῦται. ~ὁ οὖν Κικέρων ὑπολαβὼν
[38, 10]	πρὸς τῶν Σκυθῶν τῶν Βασταρνῶν,	ἐπιβοηθησάντων	αὐτοῖς, καὶ ἀπέδρα. οὐ μέντοι
[38, 40]	ἀπέσχετο τοῦ τῇ πατρίδι ἡμῶν	ἐπιβουλεύειν	πρὶν τοὺς πολέμους ἐν τῇ
[38, 44]	τότε ἐπὶ τῷ προπηλακίζεσθαι καὶ	ἐπιβουλεύεσθαι	ἐσπεισάμεθα αὐτῷ, οὔτε νῦν αὐτοὶ
[38, 40]	τοὺς κεκτημένους τινὰ ὑπὸ πολλῶν	ἐπιβουλεύεσθαι,	καὶ προσήκει τὰς ἐπιθέσεις αὐτῶν
[38, 42]	ὑποτετόπηκεν, σαφέστατα αὐτὸς ἑαυτὸν ἐξελέγχει	ἐπιβουλεύοντα	ἡμῖν· οὐδεὶς γὰρ ἡμῖν μηδὲν
[38, 26]	οὐ τὴν πατρίδα ἀλλὰ τοὺς	ἐπιβουλεύοντας	αὐτῇ. ὥστ´ ἐκεῖνοι μὲν καὶ
[38, 39]	εὐδαιμονίαν φυλάττειν. πολλοί {τε} γὰρ	ἐπιβουλεύουσιν	αὐτῇ· πᾶν γὰρ τὸ ὑπεραῖρόν
[38, 22]	καὶ τῶν φίλων ἀνταγωνιζόμενος τοῖς	ἐπιβουλεύουσιν	αὐτοῖς ἐξήτασαι· καὶ αὐτά γε
[38, 40]	μὴ ποιῶμεν, οὔτε τις ἡμῖν	ἐπιβουλεύσει	καὶ πάνθ´ ὅσα κεκτήμεθα ἀσφαλῶς
[38, 17]	τὸν ὅμιλον συναγαγὼν καὶ ἐκεῖνον	ἐπιγνώμονα	τῶν γεγραμμένων ἐποιήσατο) τὴν μὲν
[38, 43]	εἶναι νομίσητε· μεγάλη γάρ ἐστιν	ἐπίδειξις	τῆς διανοίας αὐτοῦ. τὸ μὲν
[38, 33]	προσέμιξαν ἐξαίφνης κατὰ νώτου τοῖς	ἐπιδιώκουσί	σφας, καὶ ἐθορύβησαν μὲν αὐτούς,
[38, 50]	προσπίπτοντές σφισιν, οἱ μὲν ἐξ	ἐπιδρομῆς	οἱ δὲ καὶ ἐγγύθεν, ἐνήλλοντο
[38, 15]	τὸν Πίσωνα ἀπό τε τῆς	ἐπιεικείας	καὶ διὰ τὴν τοῦ Καίσαρος
[38, 36]	ἰδίοις δραστηρίους εἶναι· τὸ γὰρ	ἐπιεικὲς	οὐκ ἐθέλει μὴ καὶ ἐκ
[38, 36]	ὄντα. ἡμῖν μὲν γὰρ τὰ	ἐπιεικέστατα	καὶ ἀσφαλέστατα, τῷ δὲ δήμῳ
[38, 11]	καὶ παντάπασιν ὀλιγώρως αὐτοῦ ἔσχεν.	ἐπιεικεστέραν	μὲν γὰρ ὄντως φύσιν εἰλήχει,
[38, 3]	ὕπατος} (ἦν δὲ ἄλλως μὲν	ἐπιεικὴς	καὶ οὐδενὶ νεοχμῷ ἀρεσκόμενος, οὐ
[38, 27]	γὰρ ἐξ ἀδικίας ἐξελήλασαι, καὶ	ἐπιζητήσουσι	μέν σε, ὡς πυνθάνομαι, καὶ
[38, 40]	πολλῶν ἐπιβουλεύεσθαι, καὶ προσήκει τὰς	ἐπιθέσεις	αὐτῶν προκαταλαμβάνεσθαι, καὶ οἱ μὲν
[38, 28]	εἶναι. οὔτ´ αὖ ἡγεμονίας τινὸς	ἐπιθυμεῖς,	ὅς γε καὶ τὴν δοθεῖσάν
[38, 28]	ἀσφάλεια τῶν κινδύνων διαφέρει, ἵν´	ἐπιθυμήσῃς	ζῆσαι ὡς ἐγώ σοι παραινῶ.
[38, 34]	καὶ οἱ Αἴδουοι τήν τε	ἐπιθυμίαν	αὐτοῦ ἰδόντες καὶ τὰ ἔργα
[38, 11]	ὁμοίων, ὥστε καὶ παρισωθῆναί οἱ,	ἐπιθυμοῦντα,	βραχύ τε αὐτοῦ ἐφρόντισε καὶ
[38, 35]	ποταμῷ συνειλέχαται ὅπως ἐξαίφνης σφίσιν	ἐπίθωνται,	δεινῶς ἠθύμησαν· τά τε γὰρ
[38, 31]	δίοδον, ὑπετείνατο. κἀν τούτῳ τὰ	ἐπικαιρότατα	διετάφρευσε καὶ ἀπετείχισεν, ὥστ´ ἄπορον
[38, 1]	νόμου ἕνεκα οὐδεὶς αὐτῷ οὐδὲν	ἐπικαλέσαι	ἐδύνατο· τό τε γὰρ πλῆθος
[38, 7]	αὐτοῦ προσηγορίας, ὡς καὶ Ἰουλίων	ἐπικαλουμένων,	ἐπιμνησθείς· τὰ γὰρ δικαστήρια κατ´
[38, 5]	ὑπόσχεσιν καὶ τοῖς ἄλλοις τὴν	ἐπικαρπίαν	τῶν κοινῶν πόνων ἀποδοθῆναι. ταῦτ´
[38, 33]	αὐτὸ τὸ ὄρθιον θυμῷ φερομένων,	ἐπικατέδραμέ	σφισιν ἐξαίφνης, καὶ ἅτε συντεταγμένος
[38, 47]	ὁμοίως τὰ νῦν ὄντα τὰς	ἐπικλήσεις	ἔχει. ὡρμημένων οὖν αὐτῶν ὁ
[38, 50]	μὲν εὐθὺς ἅτε καὶ μιᾶς	ἐπικοπῆς	ὄντες ἔπιπτον, πολλοὶ δὲ καὶ
[38, 34]	ὧν ὠρέγετο, ῥᾳδίως αὐτὸν ἀνέπεισαν	ἐπικουρῆσαί	σφισιν. ἦρχε μὲν γὰρ Ἀριόουιστος
[38, 17]	Πομπήιος ὑπισχνεῖτο μὲν αὐτῷ τὴν	ἐπικουρίαν,	σκήψεις δέ τινας ἄλλοτε ἄλλας
[38, 32]	οἱ Αἴδουοι πρὸς τὸν Καίσαρα	ἐπικουρίαν	τε παρ´ αὐτοῦ ᾔτουν, καὶ
[38, 5]	Πομπήιος, ὅτι τῆς παρ´ ἑαυτοῦ	ἐπικουρίας,	καίπερ μηδεμίαν ἡγεμονίαν ἔχοντος, καὶ
[38, 34]	τῆς χώρας σφῶν ἐπιβαίνειν μήτ´	ἐπικουρίας	οἴκοθεν ἐπάγεσθαι. ταῦτα δὲ ἔπραξεν
[38, 21]	ἐν ἑαυτῷ ἔχει, πολλῆς δὲ	ἐπικουρίας	παρὰ τοῦ δαιμονίου δεῖται· ἐκείνη
[38, 39]	τε δεομένοις τῶν συμμάχων ἀπροφασίστως	ἐπικουρῶμεν	(οὕτω γὰρ πολὺ πλείους ἕξομεν)
[38, 18]	οἱ τὰ φορτία συναιρόμενοί τισιν	ἐπικουφίζουσιν	αὐτούς, καὶ ἐγώ σοι τὸ
[38, 38]	δὲ εἰ τοσαῦτα παραδεξάμενοι μηδὲν	ἐπικτήσαιντο,	πολλῷ πλείω καὶ μείζω προσκατειργάσαντο.
[38, 42]	χρὴ τοῦτον, ἐπειδὰν ἔργου τινὸς	ἐπιλάβηται,	προσδοκῆσαι πράξειν; ὁ γὰρ ἐν
[38, 21]	εἶναι τῆς εὐεξίας τῆς γνώμης	ἐπιμεληθῆναί	τινι ἢ τῆς τοῦ σώματος.
[38, 7]	προσηγορίας, ὡς καὶ Ἰουλίων ἐπικαλουμένων,	ἐπιμνησθείς·	τὰ γὰρ δικαστήρια κατ´ αὐτοὺς
[38, 10]	πλησιοχώρων σφίσι πορθήσας οὐκ ἐτόλμησεν	ἐπιόντας	αὐτοὺς ὑπομεῖναι, ἀλλ´ ὡς καὶ
[38, 50]	ἅτε καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς ὄντες	ἔπιπτον,	πολλοὶ δὲ καὶ πρὶν πεσεῖν
[38, 20]	ζημιούμενοι· λογίζεσθαι γάρ, οἶμαι, φρονίμως	ἐπίστανται	ὅτι ἡ θάλαττα ἡ διδοῦσά
[38, 15]	προϋπώπτευέ τι ἐς αὐτόν, καὶ	ἐπίστευε	πάντως ὑπ´ αὐτοῦ σωθήσεσθαι. τῶν
[38, 11]	ὅτι οὐδὲν ἔτι κακουργήσειν αὐτοὺς	ἐπίστευε·	πολλοὺς δὲ καὶ ἐπὶ πλεῖον
[38, 31]	εἰ καὶ τὰ μάλιστα μήτε	ἐπίστευεν	αὐτοῖς μήτε προχωρῆσαί ποι ἐπιτρέψειν
[38, 13]	δὴ τοῦ δήμου διαψηφίσεις πάντως	ἐπῖσχεν,	καὶ ἦν πρὸς αὐτὰς ἀεὶ
[38, 34]	ἀχθεσθεὶς γὰρ ὁ βάρβαρος τοῖς	ἐπιτάγμασι	πολλὰ καὶ δεινὰ ἀπεκρίνατο, ὥστε
[38, 41]	καὶ πᾶς ὁστισοῦν ἄλλος καὶ	ἐπιτέτραπται	ἡμῖν καὶ ἐγκεχείρισται. καὶ πάνυ
[38, 28]	ζήλωσον αὐτούς. τά τε γὰρ	ἐπιτήδεια	ἀρκοῦντα ἔχεις καὶ οὔτ´ ἀξιώματός
[38, 19]	ἐστιν ἀνθρώποις, ἔπειτα δὲ τὰ	ἐπιτήδεια	αὐτάρκη κεκτημένον, ὥστε μήτε πεινῆν
[38, 20]	δὲ ἔκπλεά σοι πάντα τὰ	ἐπιτήδεια	ὑπάρχει, τί ἀνιᾷ ὅτι μὴ
[38, 1]	μετασχεῖν εἴκοσιν, ἔπειτα δὲ τοὺς	ἐπιτηδειοτάτους,	πλὴν ἑαυτοῦ. πάνυ γάρ τι
[38, 33]	προεβάλετο προκινδυνεῦσαί σφισιν, ἕως ἐν	ἐπιτηδείῳ	παρατάξῃ. τρεψαμένων τε αὖθις αὐτοὺς
[38, 14]	τι δυναμένους, οὐχ ὅπως τῶν	ἐπιτηδείων	ἀλλὰ καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν, καὶ
[38, 20]	τὴν γνώμην, οὔτε τῆς τῶν	ἐπιτηδείων	εὐπορίας· πολλῶν γὰρ ἀπεστέρημαι. καὶ
[38, 33]	ἐλάττωσιν, καὶ ὅτι σπανίσας τῶν	ἐπιτηδείων	πρὸς πόλιν τινὰ ἔξω τῆς
[38, 15]	ὥστε καὶ κατ´ ἔχθραν οὐκ	ἐπιτηδείως	οἱ συμβουλεύοντα ὑποσημαίνων, ἀπέτρεπε, γνώμην
[38, 41]	τοὺς πολεμίους οὐκ ἂν ὁμοίως	ἐπιτηδείως	προσηνέχθησαν· ἡμεῖς δὲ δὴ κριταὶ
[38, 17]	ἄλλας ποιούμενος καὶ ἀποδημίας συχνὰς	ἐπίτηδες	στελλόμενος οὐκ ἐπήμυνε. ἰδὼν οὖν
[38, 22]	τὰ πρῶτα ἀνήκεις, αὐτὸ τὸ	ἐπιτήδευμά	σου δηλοῖ· οὐ γὰρ οἷόν
[38, 38]	ὅτι διὰ {τε} τῶν αὐτῶν	ἐπιτηδευμάτων	καὶ κτᾶται τὰ ἀγαθὰ καὶ
[38, 3]	καί τις αὐτῶν Μᾶρκος Πετρέιος	ἐπιτιμηθεὶς	ὑπ´ αὐτοῦ ὅτι μηδέπω διαφειμένης
[38, 16]	τοὺς ὑπάτους σφίσι διὰ προγραφῆς	ἐπιτιμῆσαι.	ἀλλ´ ἦν γὰρ τὰ τῶν
[38, 23]	κακόν ἐστιν, ὥσπερ οὐδ´ ἡ	ἐπιτιμία	οὐδ´ ἡ ἐν τῇ πατρίδι
[38, 7]	ᾗ καὶ ἔμελλον τὰ τεταγμένα	ἐπιτίμια	ὀφλήσειν, ὤμοσαν, ἤτοι κατὰ τὸ
[38, 23]	τοῖς αὐτοῖς παντελῶς ἄνθρωποι νομίζουσιν	{ἐπιτιμίαν}	ἀλλ´ ἔστιν ἃ τῶν ἔργων
[38, 26]	τῶν ψυχῶν ἐκβεβληκότες, σὺ δὲ	ἐπίτιμος	καὶ εὐδαίμων, μήτ´ ἀτόπως τινὶ
[38, 39]	τι παρακινοῦσι τῶν πολεμίων μὴ	ἐπιτρέπωμεν	(οὕτω γὰρ οὐδεὶς ἔθ´ ἡμᾶς
[38, 31]	ἐπίστευεν αὐτοῖς μήτε προχωρῆσαί ποι	ἐπιτρέψειν	ἔμελλεν, ἀλλ´ ὅτι γε οὐδέπω
[38, 31]	τι καὶ ἐλπίδος, ὡς καὶ	ἐπιτρέψων	σφίσι τὴν δίοδον, ὑπετείνατο. κἀν
[38, 41]	τοὺς ἐχθροὺς τὰ ὅπλα εὐθὺς	ἐπιφέροντες,	οὔτ´ ἀνεξετάστως οὔτ´ ἀδίκως οὔτ´
[38, 11]	τι δεινὸν αὐτόν, πρὶν παθεῖν,	ἐπιχειρῆσαι.	οὐ γὰρ τῶν ἤδη γεγονότων
[38, 42]	τοῦθ´, ὅτι τοὺς ἀδικεῖν τι	ἐπιχειροῦντας	οὐκ ἐφ´ οἷς ποιοῦσι μόνον
[38, 36]	ἀσφαλῶς διασώσωμεν, τούς τε ἀδικεῖν	ἐπιχειροῦντάς	σφας ἀμυνώμεθα, καὶ τὰ ἡμέτερα
[38, 12]	καὶ τῶν κρατίστων ἀεί ποτε	ἐπιχειρῶν	καὶ τῇ παρρησίᾳ πρὸς πάντας
[38, 13]	ἐσηγήσατο) καὶ τὰ ἑταιρικά, κολλήγια	ἐπιχωρίως	καλούμενα, ὄντα μὲν ἐκ τοῦ
[38, 1]	εἰ μὴ βουλομένοις σφίσιν εἴη,	ἐπλάττετο.	τοῦ μὲν δὴ οὖν νόμου
[38, 42]	ἄδικον ἢ ἀνεπιεικὲς ἢ φορτικὸν	ἐποίησα	μεταπεμψάμενος αὐτὸν ὡς φίλον καὶ
[38, 43]	πάντες καὶ εἴπομέν τι καὶ	ἐποιήσαμεν	καὶ ἀντηκούσαμεν καὶ ἐπάθομεν. ~ὥσθ´
[38, 3]	δικαστὰς τοῦ νόμου καὶ κυρίους	ἐποιησάμην,	ὅπως, εἴ τι μὴ ἀρέσειεν
[38, 37]	ῥᾳθυμίας διώκοντες τηλικαύτην τὴν πόλιν	ἐποίησαν,	ἀλλὰ ταῖς γνώμαις πάντα τὰ
[38, 41]	ἐγκεχείρισται. καὶ πάνυ γε φρονίμως	ἐποίησαν	ἐφ´ ἡμῖν τὸ τίσι πολεμητέον
[38, 8]	ἐσηγήσαντο ὅσα ἠθέλησε καὶ κυρωθῆναι	ἐποίησαν,	οὐκ ἐν τῷ πλήθει μόνον
[38, 34]	Ῥωμαίους προπεπηλακικότος αὐτοῦ ἐν τούτῳ	ἐποιήσατο,	καὶ παραχρῆμα τούς τε ὁμήρους
[38, 10]	τῆς δίκης αὐτῷ γεγενημένου καταδρομὴν	ἐποιήσατο,	καί τινα αὐτὸν καὶ προσελοιδόρησεν.
[38, 47]	δὲ δὴ τὸ δέκατον στράτευμα	ἐποιήσατο,	ὅτι εὔνοιάν πως ἀεὶ αὐτοῦ
[38, 17]	καὶ ἐκεῖνον ἐπιγνώμονα τῶν γεγραμμένων	ἐποιήσατο)	τὴν μὲν {γὰρ} παρανομίαν τῶν
[38, 42]	μᾶλλον ἐλεγχθείη ἢ ἐξ ὧν	ἐποίησεν;	πέμψαντος γάρ μου πρὸς αὐτὸν
[38, 26]	λέγειν, οὓς ἐνδοξοτέρους ἡ φυγὴ	ἐποίησεν·	τί τὸν Ἄννιον, τί τὸν
[38, 2]	ἐπηγγέλλοντο μὲν ἀεὶ αὐτῷ προβουλεύσειν,	ἐποίουν	δὲ οὐδέν, ἀλλὰ διατριβαὶ καὶ
[38, 48]	Ῥωμαίων, ὅπερ που καθ´ ἡμέραν	ἐποιοῦντο,	ἀντεπεξήγαγε. ~καὶ αὐτοὺς ἐκεῖνοι προϊόντας
[38, 47]	τε ἐπ´ αὐταῖς προθυμίαν ἰσοστασίας	ἐποιοῦντο.	~ἀντικαθημένων δὲ αὐτῶν ἀλλήλοις, αἱ
[38, 34]	τὸν πρῶτον πόλεμον ὁ Καῖσαρ	ἐπολέμησεν,	ἀρξάμενος δὲ ἐκεῖθεν οὐχ ἡσύχασεν,
[38, 0]	Ὡς Καῖσαρ Ἑλουητίους καὶ Ἀριοουίστῳ	ἐπολέμησεν.	Χρόνου πλῆθος ἔτη δύο, ἐν
[38, 32]	μὲν πρῶτον διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων	ἐπορεύοντο	ᾗπερ ὥρμηντο, ἔπειτ´ ἐντυχόντες τοῖς
[38, 40]	ὑπερέβησαν καὶ πολλὰ τῆς Ἰταλίας	ἐπόρθησαν·	ἐπεὶ δὲ ἐτολμήσαμέν ποτε ἔξω
[38, 40]	χώραν κατέτρεχον τάς τε πόλεις	ἐπόρθουν	καὶ παρ´ ὀλίγον καὶ τὸ
[38, 32]	ἔλεγον μὲν οὐδὲν ὅμοια οἷς	ἔπραξαν,	ἔτυχον δ´ οὖν ὅμως ὧν
[38, 6]	συνεξετασθέντες αὐτῷ οὐκέτ´ οὐδὲν δημόσιον	ἔπραξαν.	~ὁ δ´ οὖν Μέτελλος ὁ
[38, 25]	καθήκοντα τοῖς πολίταις συνεβούλευσας καὶ	ἔπραξας,	οὐκ ἰδιωτεύων ἀλλ´ ὑπατεύων, οὐδ´
[38, 34]	ἐπικουρίας οἴκοθεν ἐπάγεσθαι. ταῦτα δὲ	ἔπραξεν	οὐχ ὅτι καὶ καταπλήξειν αὐτόν,
[38, 11]	οὐ μὴν οὔτ´ εἶπεν οὔτ´	ἔπραξεν	ὑβριστικὸν ἐς αὐτὸν οὐδέν, καίπερ
[38, 17]	αὐτὸς δὲ τὰ τοῦ πλήθους	ἔπρασσε.	καὶ ὁ Πομπήιος ὑπισχνεῖτο μὲν
[38, 11]	γὰρ ὅπως δόξειεν ἀμύνεσθαί τινας	ἔπρασσεν,	ἀλλ´ ὅπως ὅτι ἀνεπιφθονώτατα πρὸς
[38, 30]	Κάτωνα ἐκποδών, ὅπως ῥᾷον ὅσα	ἔπραττε	κατορθώσῃ, ποιήσασθαι, καὶ τὸν Πτολεμαῖον
[38, 4]	διάνοιαν αὐτῶν (σύμπαντα γὰρ κοινῇ	ἔπραττον)	ἀλλ´ ἵνα αὐτοῖς τε ἐκείνοις
[38, 44]	καὶ σύμμαχον ἔτ´ αὐτὸν ὄντα	ἐπρεσβευσάμεθα,	ὁ δ´ ὁρᾶτε ὅπως ἡμῖν
[38, 22]	ἐλπίδα καὶ παρὰ τὴν ἀξίαν	ἔπταισας,	παρῄρησαι τι τοῦ σφόδρα ἀνδρείου.
[38, 28]	οὔτε Κορουῖνος οὔτε Μάριος ὁ	ἑπτάκις	ὑπατεύσας μᾶλλον ἢ Κικέρων εἶναι.
[38, 17]	ἀπερρήθη· τρισχιλίους τε γὰρ καὶ	ἑπτακοσίους	καὶ πεντήκοντα σταδίους ὑπὲρ τὴν
[38, 4]	ἤρξατο ἀπὸ τοῦ συνάρχοντος, καὶ	ἐπύθετο	αὐτοῦ εἰ τὰ τοῦ νόμου
[38, 45]	τὴν ἡλικίαν, τὴν ἐμπειρίαν, τὰ	ἔργα,	ἐκεῖνό γε τίς οὐκ οἶδεν,
[38, 1]	μάλιστα ἐστασίαζον, πρός τε τὰ	ἔργα	καὶ πρὸς γεωργίας ἐτρέπετο, καὶ
[38, 39]	παραδείγματα, μήτε τὰ τῶν πατέρων	ἔργα	καταισχύνητε μήτε τὴν ἀρχὴν μεγίστην
[38, 34]	ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἰδόντες καὶ τὰ	ἔργα	ὁμολογοῦντα ταῖς ἐλπίσιν αἰσθόμενοι, ἐκείνῳ
[38, 39]	μόνως εἰρήνη σώζεται) καὶ τὰ	ἔργα	τοῦ πολέμου διὰ κινδύνων ἀσκῶμεν
[38, 22]	ἀγορᾷ ἀναστρέφεσθαι, μαρτύρια τὰ ἡμερινὰ	ἔργα	τῶν νυκτερινῶν ποιούμενον. οὕτω δὲ
[38, 40]	Μιθριδάτης, πρὶν τὰ αὐτὰ αὐτοὺς	ἐργάσασθαι.	καὶ τί τἆλλα λέγοι τις
[38, 41]	τοῦ πλήθους καὶ τῶν ἀναλωμάτων	ἐργασώμεθα.	οὐκοῦν ἐν τούτῳ καὶ οὗτος
[38, 40]	τοῖς ῥήμασί σφων ἀλλὰ τοῖς	ἔργοις	τὸν νοῦν τεκμαιρόμενοι. οὐκοῦν ὅτι
[38, 16]	μοι οὔτ´ ὠμὸν οὔτε σκυθρωπὸν	ἔργον	ἀρέσκει· καὶ ὁ Γαβίνιος ἐρωτηθεὶς
[38, 23]	οὔτε τὸ ὄνομα οὔτε τὸ	ἔργον	αὐτῆς ἴσασι. καὶ πάνυ εἰκότως·
[38, 42]	ὕβρικε, τί χρὴ τοῦτον, ἐπειδὰν	ἔργου	τινὸς ἐπιλάβηται, προσδοκῆσαι πράξειν; ὁ
[38, 14]	ἀποκτενούντων ἢ καὶ ἀπεκτονότων ἐσήγετο)	ἔργῳ	δὲ ἐπ´ αὐτὸν ὅτι μάλιστα
[38, 7]	ἀπειλοῦσι ῥᾷον ἢ καὶ τῷ	ἔργῳ	ἐπεξίασιν, ἢ καὶ ὅτι μάτην
[38, 46]	ὑπ´ ἐμοῦ παράγεσθαι, καὶ τῷ	ἔργῳ	ἐχυρωτάτην τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης
[38, 42]	προκαταλαμβάνειν, καὶ μὴ περιμείναντας κακῶς	ἔργῳ	παθεῖν, τότε τιμωρεῖσθαι. ὅτι τοίνυν
[38, 23]	{ἐπιτιμίαν} ἀλλ´ ἔστιν ἃ τῶν	ἔργων	ἐπαίτια παρὰ τισὶν ὄντα παρ´
[38, 19]	τῷ σώματι καὶ εὖ μάλα	ἐρρωμένον,	ὅπερ που πρῶτον κατὰ φύσιν
[38, 24]	ὁ ἄκων σωμασκῶν ἧττόν τι	ἔρρωται	τοῦ ἐθελοντὶ αὐτὸ δρῶντος, οὐδ´
[38, 43]	ὁ Ῥωμαίων, καὶ ἐκεῖνος οὐκ	ἔρχεται·	μεταπέμπεταί τις τὸν ἀνθύπατον τὸν
[38, 29]	καὶ πεπείρασαι. οἱ γὰρ δυναστείας	ἐρῶντες	παρ´ οὐδὲν πάντα τἆλλα, πρὸς
[38, 16]	ἔργον ἀρέσκει· καὶ ὁ Γαβίνιος	ἐρωτηθεὶς	τὸ αὐτὸ τοῦτο οὐχ ὅπως
[38, 31]	ἔχοντες, μέρος μέν τι ἐκπέμψαι	ἐς	ἀποικίαν οὐκ ἠθέλησαν, μὴ καὶ
[38, 11]	καὶ ἐπὶ πλεῖον τοῦ καθήκοντος	ἐς	ἀσφάλειαν ἐτιμωρεῖτο, λέγων ὅτι τὸ
[38, 50]	ἁμάξαις, ὅσον γε καὶ ἐξωσθὲν	ἐς	αὐτὰς ἐτύγχανε, σύν τε ταῖς
[38, 15]	προσέθετο. οὔτε γὰρ προϋπώπτευέ τι	ἐς	αὐτόν, καὶ ἐπίστευε πάντως ὑπ´
[38, 23]	τοῦ ἀνθρώπου προσηκόντων, οὐδ´ ἀνήκειν	ἐς	αὐτὸν νομίζεται. ὥσπερ ἂν οὖν,
[38, 34]	διαφορᾶς, μὴ καὶ προϋπάρχειν τι	ἐς	αὐτὸν νομισθῇ, λαβεῖν ἠθέλησε. καὶ
[38, 11]	οὔτ´ εἶπεν οὔτ´ ἔπραξεν ὑβριστικὸν	ἐς	αὐτὸν οὐδέν, καίπερ ὑπατεύων. τοὺς
[38, 1]	τοῖς τῶν πολιτῶν κινδύνοις πεπορισμένα,	ἐς	αὐτοὺς ἐκείνους ἀναλωθῆναι. καὶ μέντοι
[38, 41]	ἐξεστρατευμένων τινῶν ἐκφανῇ, ταῦτ´ οὐκέτ´	ἐς	διαγνώμην ἄγεσθαι χρή, ἀλλ´ ὡς
[38, 39]	ἔς τε ἀξίωμα τοσοῦτον καὶ	ἐς	δύναμιν τηλικαύτην προκεχωρηκόσιν ἀδύνατόν ἐστιν
[38, 6]	ἔτους ἡμέρας, ἐν αἷς οὐδ´	ἐς	ἐκκλησίαν ὁ δῆμος ἐκ τῶν
[38, 31]	δὴ ἀπαναστῆναι βουληθέντες, ὡς καὶ	ἐς	ἑτέραν τινὰ καὶ πλείω καὶ
[38, 8]	γενῶν ἄγοντος καὶ τὰ ἀτοπώτερα	ἐς	ἑτέρους ἀπωθοῦντος) οὔσας εὑρών, ἐνομοθέτησε
[38, 47]	τῆς ἐφόδου κατέπληξεν ὥστε καὶ	ἐς	λόγους οἱ ὑπὲρ εἰρήνης ἐλθεῖν
[38, 48]	ἀντικαταλαβόντων δὲ καὶ ἐκείνων ἕτερον	ἐς	μὲν μάχην, καίπερ καὶ μέχρι
[38, 17]	κατεσκάφη, τό τε ἔδαφος αὐτῆς	ἐς	νεὼν Ἐλευθερίας ἀνέθηκαν. αὐτῷ τε
[38, 32]	πύστεως τῶν ἀπολωλότων ἐξέπληξεν ὥστε	ἐς	ὁμολογίαν ἐπὶ χώρᾳ τινὶ ἐθελῆσαι
[38, 12]	τι ὠφελούμενοι ὑπ´ αὐτοῦ ᾠκειοῦντο	ἐς	ὅσον οἱ βλαπτόμενοι ἠλλοτριοῦντο. πρὸς
[38, 43]	πεποιηκότα ἢ ὅτι οὔθ´ ὑπακούειν	ἐς	οὐδὲν ἡμῖν καὶ προσέτι καὶ
[38, 6]	ἄλλη σκῆψις ἀναβολῆς ὑπελείπετο, ἱερομηνίαν	ἐς	πάσας ὁμοίως τὰς λοιπὰς τοῦ
[38, 32]	ὥρμηντο, ἔπειτ´ ἐντυχόντες τοῖς κωλύμασιν	ἐς	Σηκουανοὺς ἀπετράποντο, καὶ διά τε
[38, 17]	Φυλακίδα αὐτὴν ὀνομάσας. ὑπεξῆλθε δὲ	ἐς	Σικελίαν· προστάτης τε γὰρ αὐτῶν
[38, 7]	τις δι´ αὐτὸν Φαουώνιος, ζηλωτὴς	ἐς	τὰ μάλιστα αὐτοῦ ὤν, τέως
[38, 49]	τὴν ἀκόντισιν αὐτῶν, ἐφ´ ᾗ	ἐς	τὰ μάλιστα ἐθάρσουν, δρόμῳ μετὰ
[38, 2]	καὶ αὐτό γε τοῦτο αὐτοὺς	ἐς	τὰ μάλιστα ἐλύπει, ὅτι τοιαῦτα
[38, 31]	ἕτερος συνηνέχθη, ὥστ´ αὐτόν, ὅπερ	ἐς	τὰ μάλιστα ἐπεθύμει, πάντα καὶ
[38, 18]	ἀδιαφθόρου τῆς γνώμης προϊόντα, καιρὸν	ἐς	τὰ μάλιστα λαμβάνει· ὅταν δὲ
[38, 22]	καὶ μὴν ὅτι καὶ σωφροσύνης	ἐς	τὰ πρῶτα ἀνήκεις, αὐτὸ τὸ
[38, 12]	τοῦ Κικέρωνος. καὶ πρῶτον μὲν	ἐς	τὰ τοῦ πλήθους δικαιώματα αὖθις
[38, 47]	εἰ καὶ τὰ μάλιστά τινες	{ἐς}	τἀναντία σφίσιν ἐγίγνωσκον, ἀλλὰ καὶ
[38, 12]	καὶ τὸν Βίβουλον ἐσελθόντα τε	ἐς	τὴν ἀγορὰν ἐπ´ ἐξόδῳ τῆς
[38, 29]	τέ τινος τὴν κεφαλὴν καὶ	ἐς	τὴν ἀγορὰν τεθῆναι, κἂν οὕτω
[38, 33]	πρὸς τὸν Ῥῆνον, ὡς καὶ	ἐς	τὴν ἀρχαίαν σφῶν γῆν ἐπανελθεῖν
[38, 16]	Γαβίνιος τὴν πρόσοδον τοῖς ἱππεῦσιν	ἐς	τὴν βουλὴν ἔδωκεν, ἀλλὰ καὶ
[38, 16]	διὰ τοῦτο ἐκεῖνος ὠργίσθη, παρῆλθεν	ἐς	τὴν ἐκκλησίαν ὅτε πρῶτον ἠδυνήθη
[38, 40]	ποιήσασθαι, οὔτε οἱ Ἠπειρῶται πρὶν	ἐς	τὴν Ἑλλάδα αὐτοὺς περαιωθῆναι; οὐ
[38, 18]	ἀνατὶ διόλωνται. ~καὶ ὁ μὲν	ἐς	τὴν Μακεδονίαν διὰ τοῦτο μετέστη
[38, 19]	ἀπὸ τῆς ψυχῆς ἀφελεῖν καὶ	ἐς	τὸ ἀρχαῖόν με φῶς ἐπαναγαγεῖν,
[38, 30]	ἤρξατο. καὶ ὃς ἐσήνεγκε μὲν	ἐς	τὸ βουλευτήριον τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ
[38, 3]	μὲν ἐπὶ τούτοις ὁ Καῖσαρ	ἐς	τὸ δεσμωτήριον τὸν Κάτωνα ἐξ
[38, 16]	εἰρημένοις, οἵ τε ἱππῆς συνελθόντες	ἐς	τὸ Καπιτώλιον πρέσβεις ὑπὲρ αὐτοῦ
[38, 6]	οἴκαδε, καὶ οὐκέτι τὸ παράπαν	ἐς	τὸ κοινὸν μέχρι τῆς τελευταίας
[38, 6]	τούτοις Πούπλιός τις Οὐατίνιος δήμαρχος	ἐς	τὸ οἴκημα καταθέσθαι, τῶν δὲ
[38, 16]	ἐπεκάλει. καὶ αὐτοὺς ὁ Κλώδιος	ἐς	τὸ πλῆθος ἐσαγαγὼν πληγαῖς ἐπὶ
[38, 9]	που καὶ διηλέγχθη τι, ἀλλὰ	ἐς	τὸ πλῆθος ὁ Οὐέττιος ἐσαχθείς,
[38, 4]	τῇ ἀρχῇ ταύτῃ ἐπεκοινώνησεν, ἀλλ´	ἐς	τὸν δῆμον ἄντικρυς πάνθ´ ὅσα
[38, 13]	νόμων ἐσφορὰς ἢ ἀρχόντων καταστάσεις	ἐς	τὸν δῆμον ἐσαγομένας βουλόμενοι προεπήγγελλον
[38, 3]	τι μὴ ἀρέσειεν ὑμᾶς, μηδ´	ἐς	τὸν δῆμον ἐσενεχθείη· ἐπεὶ δ´
[38, 15]	πρᾶγμα ἀπόδρασιν ἄντικρυς ὀνομάζων καὶ	ἐς	τὸν Καίσαρα ὥστε καὶ κατ´
[38, 7]	ἄλλως τε καὶ ὁ Μέτελλος	ἐς	τὸν Νουμιδικὸν ἀναφέρων, μηδέποτε αὐτὸν
[38, 50]	ἄλλων τοὺς μὲν οἱ Ῥωμαῖοι	ἐς	τὸν ποταμὸν ἐσβαίνοντες ἀπέκτειναν, τοὺς
[38, 32]	πόρῳ διέφθειρε, τοὺς δὲ προκεχωρηκότας	ἐς	τοσοῦτον ἐκ τοῦ αἰφνιδίου καὶ
[38, 12]	τῶν λόγων ἐλύπει, καὶ οὐκ	ἐς	τοσοῦτον οἵ τι ὠφελούμενοι ὑπ´
[38, 11]	ἔλεγε συχνὰ καὶ μάταια ἐξεπίτηδες	ἐς	τοὺς κρείττονάς σφων ἐς φιλονεικίαν
[38, 35]	πρὸς πολλοὺς λέγειν, καὶ ταῦτ´	ἐς	τοὺς πολεμίους μέλλοντα ἐκφοιτήσειν, καὶ
[38, 34]	παρὰ τῶν Ῥωμαίων εἰλήφει, καὶ	ἐς	τοὺς φίλους τούς τε συμμάχους
[38, 30]	ἑκατέροις ἐγίγνετο. πρὶν δὲ ἢ	ἐς	τοῦτο ἀφικέσθαι, βουληθεὶς ὁ Κλώδιος
[38, 11]	ἐξεπίτηδες ἐς τοὺς κρείττονάς σφων	ἐς	φιλονεικίαν αὐτοὺς ὑπάγοντας ἵν´ ἴσοι
[38, 39]	αὐτοὺς παντελῶς ἀπολέσθαι (τοῖς γὰρ	ἔς	τε ἀξίωμα τοσοῦτον καὶ ἐς
[38, 29]	οὐδὲν εἰπεῖν βούλομαι, φοβοῦμαι δέ,	ἔς	τε τὰ πράγματα ἀποβλέπων καὶ
[38, 40]	ἡμῶν ἐν τῇ Ἀφρικῇ εἶχον,	ἔς	τε τὴν Ἰταλίαν διέπλεον καὶ
[38, 33]	μὲν γὰρ ὡμολόγησαν αὐτῷ καὶ	ἔς	τε τὴν οἰκείαν ὅθεν ἐξανέστησαν
[38, 17]	μετέστη. πρὶν δὲ δὴ ἀφορμῆσαι,	ἔς	τε τὸ Καπιτώλιον ἀνέβη καὶ
[38, 9]	καὶ μόνους οὓς εἶπον ὀνομάσας,	ἔς	τε τὸ οἴκημα ἐσέπεσε, κἀνταῦθα
[38, 16]	ὁ Κλώδιος ἐς τὸ πλῆθος	ἐσαγαγὼν	πληγαῖς ἐπὶ τῇ πρεσβείᾳ διά
[38, 13]	ἀρχόντων καταστάσεις ἐς τὸν δῆμον	ἐσαγομένας	βουλόμενοι προεπήγγελλον ὡς καὶ ἐκ
[38, 13]	καθ´ ἑκάστην πρᾶξιν, ἐκεῖνο δὲ	ἐσάπαξ	ἐπὶ πάσῃ τῇ ἡμέρᾳ γίγνεσθαι.
[38, 9]	ἐς τὸ πλῆθος ὁ Οὐέττιος	ἐσαχθείς,	καὶ μόνους οὓς εἶπον ὀνομάσας,
[38, 50]	οἱ Ῥωμαῖοι ἐς τὸν ποταμὸν	ἐσβαίνοντες	ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ καὶ αὐτὸς
[38, 34]	ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος ὑπατεύοντος	ἐσεγέγραπτο·	πρὸς δὲ δὴ τὴν ἐκ
[38, 12]	ἐπεστόμισε μὲν καὶ τὸν Βίβουλον	ἐσελθόντα	τε ἐς τὴν ἀγορὰν ἐπ´
[38, 3]	ὑμᾶς, μηδ´ ἐς τὸν δῆμον	ἐσενεχθείη·	ἐπεὶ δ´ οὐκ ἐθέλετε προβουλεῦσαι,
[38, 9]	ὀνομάσας, ἔς τε τὸ οἴκημα	ἐσέπεσε,	κἀνταῦθα οὐ πολλῷ ὕστερον ἐδολοφονήθη·
[38, 12]	τινὰ προαιρεῖσθαι, πικροτάτους ἐχθροὺς ἑαυτῷ	ἐσεποίει	περιεῖναί τε καὶ τῶν κρατίστων
[38, 47]	τε μάχην αὐτῶν ὅτι τάχιστα	ἔσεσθαι	καὶ τοῖς ἅπαξ κρατήσασι καὶ
[38, 4]	δῆμον ἄντικρυς πάνθ´ ὅσα ἐβούλετο	ἐσέφερεν.	ἐθελήσας δ´ οὖν καὶ ὣς
[38, 9]	Βίβουλον ὡς καὶ συνεπιβουλεύοντά σφισιν	ἐσηγγέλκει,	πάντως ἄν τι δεινὸν ἐπεπόνθεσαν·
[38, 14]	ἀλλ´ ὁ Κικέρων, ἐπειδὴ καὶ	ἐσηγγέλκει	περὶ αὐτῶν καὶ ἐσήγητο ἀεὶ
[38, 8]	ἄλλα αὐτὸς ὁ Καῖσαρ καὶ	ἐσηγεῖτο	καὶ συνεβούλευε καὶ διέταττε πάντα
[38, 14]	καταγνώσεως ἀποκτενούντων ἢ καὶ ἀπεκτονότων	ἐσήγετο)	ἔργῳ δὲ ἐπ´ αὐτὸν ὅτι
[38, 8]	τοῖς πράγμασιν αὐτοῦ ὄντος, καὶ	ἐσηγήσαντο	ὅσα ἠθέλησε καὶ κυρωθῆναι ἐποίησαν,
[38, 13]	ἤδη καὶ τοῦ Πίσωνος ὑπατευόντων,	ἐσηγήσατο)	καὶ τὰ ἑταιρικά, κολλήγια ἐπιχωρίως
[38, 1]	τῇ τε εὑρήσει καὶ τῇ	ἐσηγήσει	τοῦ πράγματος ἠρκεῖτο, ὥς γε
[38, 14]	καὶ ἐσηγγέλκει περὶ αὐτῶν καὶ	ἐσήγητο	ἀεὶ καὶ ἐπεψηφίκει καὶ τέλος
[38, 30]	Νιννίου πράττειν ἤρξατο. καὶ ὃς	ἐσήνεγκε	μὲν ἐς τὸ βουλευτήριον τὴν
[38, 13]	καὶ τριβὴν τῇ δίκῃ ἐμποιήσωσιν,	ἐσήνεγκε	μηδένα τῶν ἀρχόντων ἐν ταῖς
[38, 14]	ὃν μετὰ ταῦτα ὁ Κλώδιος	ἐσήνεγκεν,	ἄλλως μὲν οὐκ ἐδόκει ἐπ´
[38, 14]	αὐτῷ ἀντέπρασσε, καὶ τὴν βουλευτικὴν	ἐσθῆτα	ἀπορρίψας ἐν τῇ ἱππάδι περιενόστει,
[38, 16]	ἄλλα αὐτῷ συνῄρετο, καὶ τὴν	ἐσθῆτα	τῷ πλήθει ὡς καὶ ἐπί
[38, 8]	καὶ σφόδρα τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι	ἐσκήπτετο·	ἕτεροι δέ, ὡς καὶ ἀναγκαίου
[38, 24]	βίου τρόπον ἔχομεν οὔθ´ αὑτῶν	ἐσμέν·	ἀλλ´ ὅπως ἂν τῇ τύχῃ
[38, 1]	αἰτιαθῆναι· καὶ οὐδὲ ταύτην μέντοι	ἐσοίσειν,	εἰ μὴ βουλομένοις σφίσιν εἴη,
[38, 32]	συμφρονήσασί σφισιν, ὅπερ εὔδηλον ἦν	ἐσόμενον,	πολεμῆσαι. προσπεσὼν οὖν διὰ ταῦτα
[38, 44]	ἐπὶ τῷ προπηλακίζεσθαι καὶ ἐπιβουλεύεσθαι	ἐσπεισάμεθα	αὐτῷ, οὔτε νῦν αὐτοὶ τὰς
[38, 48]	ὥρμησεν, ἐπαναχωρήσαντος δὲ αὐτοῦ πρὸς	ἑσπέραν	ἐπῆλθέ τε ἐξαπιναίως σφίσι καὶ
[38, 28]	ζῶντος ἐπὶ τούτῳ καὶ τελευτήσαντος	ἔσται·	~ἂν δὲ δὴ τήν τε
[38, 39]	ὑπάρξασαν καὶ ἡμῖν παραμένουσαν ἀπωσώμεθα.	ἔσται	δὲ τοῦτο οὐκ ἂν τὰ
[38, 36]	ἦν ἀεὶ καὶ ἔστι, καὶ	ἔσται	μέχριπερ ἂν καὶ τὸ θνητὸν
[38, 1]	ἀφ´ οὗπερ καὶ τὰ μάλιστα	ἐστασίαζον,	πρός τε τὰ ἔργα καὶ
[38, 0]	τῶν Δίωνος Ῥωμαϊκῶν α. Ὡς	ἐστασίασαν	Καῖσαρ καὶ Βίβουλος. β. Ὡς
[38, 41]	ἐμὲ μετὰ τὴν ὑπατείαν εὐθὺς	ἔστειλε,	τοῦτο μὲν ἐπὶ πέντε ἔτη
[38, 41]	αὐτῶν καὶ δεῖ καὶ ἀναγκαῖόν	ἐστι	γίγνεσθαι καὶ ψῆφον ἐπάγεσθαι, καὶ
[38, 22]	δηλοῖ· οὐ γὰρ οἷόν τ´	ἐστὶ	δουλεύοντά τινα ταῖς τοῦ σώματος
[38, 36]	ἀλλὰ ἀνὴρ μὲν ὅστις ἀπραγμονέστατός	ἐστι,	καὶ ἀσφαλέστατος εἶναι δοκεῖ, πόλις
[38, 20]	τὴν χρείαν τινὶ ὂν περιττόν	ἐστι,	καὶ ἐν τῷ ἴσῳ καὶ
[38, 36]	τά τε ἄλλα ὅσα εἰκός	ἐστι,	καὶ μάλισθ´ ὅτι δεῦρο ἤλθομεν
[38, 23]	τινὶ καὶ αἰσχρὰ καὶ κακά	ἐστι,	καὶ οὐδὲν οὔτε τῷ σώματι
[38, 28]	εἶδος τοῦτο τῆς σοφίας διαρκέστατόν	ἐστι	καὶ παντὶ μὲν ἀνδρὶ πάσῃ
[38, 39]	ἄλλοις ὑποπεπτωκέναι, ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖόν	ἐστι	καὶ πονεῖν καὶ στρατεύεσθαι καὶ
[38, 25]	σοι μέλει, πολλῷ που αἱρετώτερόν	ἐστι	μηδὲν ἀδικήσαντά σε ἐκπεπτωκέναι ἢ
[38, 22]	οὐχ ὁρῶ τί τὸ λυποῦν	ἐστί	σε. ~ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος ὁ
[38, 43]	γὰρ ἐμοὶ πρὸς αὐτὸν οὐδέν	ἐστι	συμβόλαιον· κοινῇ δὲ δὴ πάντες
[38, 19]	μὲν εἰ κακὰ ὡς ἀληθῶς	ἐστι	ταῦτα τὰ περιεστηκότα σε, ἔπειτα
[38, 36]	νομοθετηθέντα καὶ ἦν ἀεὶ καὶ	ἔστι,	καὶ ἔσται μέχριπερ ἂν καὶ
[38, 21]	τὰ τῆς ψυχῆς προσυπάρχῃ τινί,	ἔστι	μὲν ἀληθὴς ὁ λόγος (ἀδύνατον
[38, 39]	ἐς δύναμιν τηλικαύτην προκεχωρηκόσιν ἀδύνατόν	ἐστιν	ἀκινδύνως ἰδιωτεῦσαι) πειθώμεθα τῇ τύχῃ,
[38, 28]	ἀναγκαῖόν τι αὐτῶν πρὸς εὐδαιμονίαν	ἐστίν,	ἀλλ´ ὅτι καὶ ἐν τοῖς
[38, 25]	ποιεῖσθαι. ~ταῦτα μὲν δὴ τοιαῦτά	ἐστιν,	ἄν τ´ ἐθέλωμεν ἄν τε
[38, 21]	ἀπόλαυσις τῶν τοῦ σώματος ἀγαθῶν	ἐστιν,	ἂν μὴ καὶ τὰ τῆς
[38, 19]	που πρῶτον κατὰ φύσιν ἀγαθόν	ἐστιν	ἀνθρώποις, ἔπειτα δὲ τὰ ἐπιτήδεια
[38, 39]	φθονεῖται, κἀκ τούτου πόλεμος ἀίδιός	ἐστιν	ἅπασι τοῖς καταδεεστέροις πρὸς τοὺς
[38, 44]	καὶ οὐ μεταβάλλομαι. τίς δέ	ἐστιν	αὕτη; τοὺς μὲν ἀγαθοὺς καὶ
[38, 13]	περὶ οὗ διὰ πλειόνων ἀναγκαῖόν	ἐστιν	εἰπεῖν, ὅπως σαφέστερος τοῖς πολλοῖς
[38, 39]	μηδὲν τῶν ὁμοίων κεκτημένοις βουλευτέον	ἐστίν.	ἐκείνοις μὲν γὰρ ἐξαρκεῖ ῥᾳστωνεύειν
[38, 43]	ταύτην εἶναι νομίσητε· μεγάλη γάρ	ἐστιν	ἐπίδειξις τῆς διανοίας αὐτοῦ. τὸ
[38, 18]	εἴρηται ὅτι ῥᾷον παραινέσαι ἑτέροις	ἐστὶν	ἢ αὐτὸν παθόντα καρτερῆσαι. λέγεις
[38, 42]	τοίνυν καὶ ἐχθρὸς καὶ ἔχθιστός	ἐστιν	ἡμῖν, πῶς ἂν ἄλλως μᾶλλον
[38, 43]	ὕβρεως καὶ πόσου προπηλακισμοῦ μεστόν	ἐστιν;	μεταπέμπεταί τινα ὁ ἀνθύπατος ὁ
[38, 44]	ἀτιμάζειν καὶ ἀμύνεσθαι. ἐκεῖνος δέ	ἐστιν	ὁ μεταβαλλόμενος, ὁ μήτε καλῶς
[38, 45]	δὲ οὔτε ἄμαχος οὔτε δυσπολέμητός	ἐστιν,	ὁρᾶτε μὲν καὶ ἐκ τῶν
[38, 20]	ἀλλ´ οὐδὲν τῶν τοιούτων ὄφελός	ἐστιν,	ὅταν του τὴν ψυχὴν λυπῇ
[38, 24]	λόγος καὶ μάλα εὖ ἔχων	ἐστὶν	ὅτι δεῖ ἡμᾶς μὴ ὅσα
[38, 24]	εὖ καὶ τοῦ κακῶς πράττειν	ἐστὶν	ὅτι τὰ μὲν ἐθελονταὶ ἑτοίμως
[38, 25]	δαίμονι καὶ καλὸν καὶ ἀναγκαῖόν	ἐστιν.	οὐ γάρ που μᾶλλον ἂν
[38, 45]	δεινὸν προσδοκῶν, καὶ παντελῶς ἀπαράσκευός	ἐστιν.	οὐ τοίνυν οὐδὲ ἐκ τῶν
[38, 42]	ἡμῖν μηδὲν δεινὸν παθὼν ὕποπτός	ἐστιν,	οὐδ´ ἀπ´ ὀρθῆς καὶ ἀδόλου
[38, 28]	τι καὶ ἐν τούτοις ἀγαθόν	ἐστιν,	ὑπάτευκας· καὶ πλέον οὐδὲν τοῖς
[38, 18]	εἶπεν ἀλλ´ οὐδέν τοι ὅμοιόν	ἐστιν,	ὦ Φιλίσκε, ὑπὲρ ἄλλων τέ
[38, 23]	ὅτι οὐδέν σφων φύσει κακόν	ἐστιν,	ὥσπερ οὐδ´ ἡ ἐπιτιμία οὐδ´
[38, 24]	ὄν. ἀποδημία γάρ τις ἄτιμός	ἐστιν,	ὥστ´ εἴπερ αὐτὴ καθ´ αὑτὴν
[38, 23]	παντελῶς ἄνθρωποι νομίζουσιν {ἐπιτιμίαν} ἀλλ´	ἔστιν	ἃ τῶν ἔργων ἐπαίτια παρὰ
[38, 26]	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ αἵρεσίς τις	ἔστιν	ἡμῖν τοῦ ζῆν ὅπως ἂν
[38, 13]	οὖν πολλοὶ ἐμποδίζειν ἢ νόμων	ἐσφορὰς	ἢ ἀρχόντων καταστάσεις ἐς τὸν
[38, 14]	αἰτίαν μόνος ἢ καὶ μάλιστα	ἔσχε.	καὶ διὰ τοῦτο τά τε
[38, 7]	μετὰ ταῦτα οὐ πολλῷ ὕστερον	ἔσχε,	μηδαμοῦ τῆς τῶν νόμων αὐτοῦ
[38, 10]	μέντοι καὶ ἐπὶ τούτοις αἰτίαν	ἔσχεν,	ἀλλ´ ἐγράφη μὲν ἐπὶ τῇ
[38, 11]	μέντοι καὶ παντάπασιν ὀλιγώρως αὐτοῦ	ἔσχεν.	ἐπιεικεστέραν μὲν γὰρ ὄντως φύσιν
[38, 33]	μὲν αὐτούς, πλεῖον δὲ οὐδὲν	ἔσχον·	ὁ γὰρ Καῖσαρ τοῖς ἱππεῦσι
[38, 6]	Βίβουλος δὲ τότε μὲν ἀγαπητῶς	ἐσώθη,	τῇ δ´ ὑστεραίᾳ ἐπείρασε μὲν
[38, 44]	ὡς πρὸς φίλον καὶ σύμμαχον	ἔτ´	αὐτὸν ὄντα ἐπρεσβευσάμεθα, ὁ δ´
[38, 38]	οἱ πρεσβύτεροι οἱ καὶ νῦν	ἔτ´	ὄντες, ἀλλ´ ἅτε εὖ εἰδότες
[38, 13]	Πίσωνος ὑπατευόντων, ἐσηγήσατο) καὶ τὰ	ἑταιρικά,	κολλήγια ἐπιχωρίως καλούμενα, ὄντα μὲν
[38, 40]	οὕτω καὶ νῦν, ὦ ἄνδρες	ἑταῖροι,	πρὸς τοὺς ἐκεῖνα λέγοντας διατίθεσθε,
[38, 37]	ταῦτα οὐ πρὸς ὑμᾶς, ἄνδρες	ἑταῖροί	τε καὶ φίλοι, τοὺς ἐνταῦθα
[38, 46]	ἐγκαταλείψω ποτὲ τὴν τάξιν ἣν	ἐτάχθην	ὑπὸ τῆς πατρίδος. καί μοι
[38, 1]	Αὔλ. υἱ. ~Τῷ δὲ ἑξῆς	ἔτει	ὁ Καῖσαρ τὸ σύμπαν θεραπεῦσαι
[38, 4]	τὸν νόμον τοῦτον ἐν τῷ	ἔτει	τούτῳ, οὐδ´ ἂν πάντες ἐθελήσητε.
[38, 23]	ὄντα παρ´ ἄλλοις ἐπαινεῖται, καὶ	ἕτερα	πρὸς τινῶν τιμώμενα πρὸς ἑτέρων
[38, 31]	ἀπαναστῆναι βουληθέντες, ὡς καὶ ἐς	ἑτέραν	τινὰ καὶ πλείω καὶ βελτίω
[38, 8]	σφόδρα τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι ἐσκήπτετο·	ἕτεροι	δέ, ὡς καὶ ἀναγκαίου καὶ
[38, 26]	ἀνθρώπων κακὰ ἔχειν ὑποπτεύουσι· καὶ	ἕτεροι,	οἱ μὲν καὶ τὰ ἀμείνω
[38, 35]	ἰσχυρῶς παρασκευάζεται, καὶ ὅτι καὶ	ἕτεροι	τῶν Κελτῶν πολλοὶ οἱ μὲν
[38, 18]	καλῶς εἴρηται ὅτι ῥᾷον παραινέσαι	ἑτέροις	ἐστὶν ἢ αὐτὸν παθόντα καρτερῆσαι.
[38, 38]	μὲν αὐτοὶ δεσπόζομεν, τὰ δὲ	ἑτέροις	ἐχαρισάμεθα, ὥστε ἐξ αὐτῶν καὶ
[38, 29]	μεταγνώσῃ μόνον, εἰ δέ τι	ἕτερον	ἀνήκεστον πάθοις, οὐδὲ μετανοῆσαι δυνήσῃ.
[38, 48]	αὐτό, ἀντικαταλαβόντων δὲ καὶ ἐκείνων	ἕτερον	ἐς μὲν μάχην, καίπερ καὶ
[38, 23]	καὶ εἰ δή τι τοιοῦτον	ἕτερον,	νόμῳ τε καὶ δοκήσει τινὶ
[38, 8]	ἐπέκεινα τῶν ὀρῶν καὶ στρατόπεδον	ἕτερον	προσεπέτρεψε. ~φοβηθεὶς δ´ οὖν καὶ
[38, 13]	τούτοις οὖν αὐτοὺς δελεάσας καὶ	ἕτερόν	τινα νόμον ἔγραψε, περὶ οὗ
[38, 9]	ἐκεῖνόν τε ἅμα καὶ τὸν	ἕτερον	ὕπατον Λούκιον Πίσωνα συγγενείας ἀνάγκῃ
[38, 31]	πρῶτον πολέμου τινὸς αὐτῷ συμβάντος	ἕτερος	συνηνέχθη, ὥστ´ αὐτόν, ὅπερ ἐς
[38, 24]	ναυτιλλόμενος ἥττω τινὰ ὠφελίαν τοῦ	ἑτέρου	κτᾶται. καὶ αὐτό γε τοῦτο
[38, 30]	Κλώδιον τηρήσας· ἀντιστάντος δέ οἱ	ἑτέρου	τινὸς δημάρχου ἐκείνην τε ὡς
[38, 18]	καὶ ἀπαξιώσεις παραμυθίου τινὸς παρ´	ἑτέρου	τυχεῖν. εἰ μὲν γὰρ αὐτάρκης
[38, 8]	ἄγοντος καὶ τὰ ἀτοπώτερα ἐς	ἑτέρους	ἀπωθοῦντος) οὔσας εὑρών, ἐνομοθέτησε στρατηγῶν
[38, 31]	ποιήσασθαι. καί τινας {μὲν} καὶ	ἑτέρους	τῶν αὐτῶν δεομένους προσλαβόντες ἀπῆραν,
[38, 40]	οὐ χρὴ πλουτεῖν, οὐ χρὴ	ἑτέρων	ἄρχειν, οὐκ ἐλευθέρους, οὐ Ῥωμαίους
[38, 8]	δὲ δὴ καθ´ ἑαυτὸν δι´	ἑτέρων	διῆγε. τοῦτο γὰρ δὴ καὶ
[38, 23]	ἕτερα πρὸς τινῶν τιμώμενα πρὸς	ἑτέρων	κολάζεται· εἰσὶ δὲ οἳ καὶ
[38, 46]	τε λείαν {καὶ} τὴν ὑφ´	ἑτέρων	κτωμένην σφετεριζόμενοι. ~ταῦτα τοῦ Καίσαρος
[38, 1]	τοσούτου ὅσου ἐν ταῖς ἀπογραφαῖς	ἐτετίμητο,	ἀγορασθῆναι ἐκέλευσε. χρήματά τε γὰρ
[38, 26]	τί τὸν Σόλωνα, ὃς ἑκὼν	ἔτη	δέκα ἀπεξενώθη. μὴ οὖν μηδὲ
[38, 0]	καὶ Ἀριοουίστῳ ἐπολέμησεν. Χρόνου πλῆθος	ἔτη	δύο, ἐν οἷς ἄρχοντες οἱ
[38, 41]	ἔστειλε, τοῦτο μὲν ἐπὶ πέντε	ἔτη	καθάπαξ, ὃ μήπω πρότερον ἐγεγόνει,
[38, 8]	αὐτῷ μετὰ τριῶν στρατοπέδων ἐπὶ	ἔτη	πέντε ἔδωκε, καὶ ἡ βουλὴ
[38, 4]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων οὐδένα	ἔτι	διήρετο, δείσας μὴ καὶ ἐκείνων
[38, 13]	πραχθῆναί τινα, καὶ ἐγίγνετο μηδενὸς	ἔτι	καθ´ ἕκαστον οἰωνίσματος ἐπαγομένου, ἢ
[38, 1]	θεραπεῦσαι πλῆθος ἠθέλησεν, ὅπως σφᾶς	ἔτι	καὶ μᾶλλον σφετερίσηται. βουληθεὶς δὲ
[38, 30]	Τιγράνην τὸν νεώτερον, ἐν δεσμοῖς	ἔτι	καὶ τότε παρὰ Λουκίῳ Φλαουίῳ
[38, 11]	ἐπὶ βραχὺ ἐπεξῄει, ὅτι οὐδὲν	ἔτι	κακουργήσειν αὐτοὺς ἐπίστευε· πολλοὺς δὲ
[38, 7]	τοῖς τρία τε πλείω τε	ἔτι	τέκνα ἔχουσιν ἐδόθη. καὶ διὰ
[38, 48]	οἱ τῶν πραγμάτων σμικρόν τε	ἔτι	τῶν γυναικῶν ἐφρόντισε, καὶ τῇ
[38, 15]	πολλοὶ καὶ ᾐδοῦντο αὐτὸν καὶ	ἐτίμων,	ὥστε καὶ κινδυνεύοντας συχνοὺς τοὺς
[38, 11]	πλεῖον τοῦ καθήκοντος ἐς ἀσφάλειαν	ἐτιμωρεῖτο,	λέγων ὅτι τὸ μὲν οὐκ
[38, 42]	ἀλλ´ οἱ προπαρεσκευασμένοι τινὰς ἀδικῆσαι	ἑτοίμην	τὴν ὑποψίαν κατ´ αὐτῶν ἐκ
[38, 19]	εἶπεν ὁ Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν	ἕτοιμος	εἶ, σκεψώμεθα πρῶτον μὲν εἰ
[38, 3]	ἐμβαλεῖν· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνός τε	ἑτοιμότατα	ἑαυτὸν ἀπάγεσθαι ἐπέδωκε, καὶ τῶν
[38, 19]	τὸ ἀρχαῖόν με φῶς ἐπαναγαγεῖν,	ἑτοιμότατός	εἰμι ἀκούειν. ὥσπερ γὰρ τῶν
[38, 37]	τῶν πέλας ὡς καὶ οἰκεῖα	ἑτοίμως	κτώμενοι, καὶ μήτε εὐδαιμονίαν ἄλλο
[38, 24]	ἐστὶν ὅτι τὰ μὲν ἐθελονταὶ	ἑτοίμως	τὰ δ´ ἄκοντες χαλεπῶς ποιοῦμεν,
[38, 40]	τῆς Ἰταλίας ἐπόρθησαν· ἐπεὶ δὲ	ἐτολμήσαμέν	ποτε ἔξω τε τῶν ὅρων
[38, 44]	ἐχθίστων τις ὁμολογούντων ἡμῖν εἶναι	ἐτόλμησέ	ποτε ποιῆσαι, ταῦτ´ ἐκεῖνος ἔν
[38, 10]	τῶν πλησιοχώρων σφίσι πορθήσας οὐκ	ἐτόλμησεν	ἐπιόντας αὐτοὺς ὑπομεῖναι, ἀλλ´ ὡς
[38, 6]	πάσας ὁμοίως τὰς λοιπὰς τοῦ	ἔτους	ἡμέρας, ἐν αἷς οὐδ´ ἐς
[38, 6]	κοινὸν μέχρι τῆς τελευταίας τοῦ	ἔτους	ἡμέρας παρῆλθεν, ἀλλ´ ἐν τῇ
[38, 33]	αὐτὸς τῷ ὁπλιτικῷ πρὸς ἐκείνους	ἐτράπετο,	καὶ κρατήσας πρός τε τὰς
[38, 4]	αὐτός τε πρὸς ἱκετείαν αὐτοῦ	ἐτράπετο	καὶ τὸν ὅμιλον συνδεηθῆναί οἱ
[38, 49]	ἡττήθησαν ἐκεῖνοι, οὐ μέντοι καὶ	ἐτράποντο,	οὐχ ὅτι οὐκ ἠθέλησαν ἀλλ´
[38, 1]	τὰ ἔργα καὶ πρὸς γεωργίας	ἐτρέπετο,	καὶ τὰ πλεῖστα τῆς Ἰταλίας
[38, 50]	γε καὶ ἐξωσθὲν ἐς αὐτὰς	ἐτύγχανε,	σύν τε ταῖς γυναιξὶ καὶ
[38, 44]	εὖ πάσχειν ἠξίου, δικαίως ἐκείνων	ἐτύγχανεν,	οὕτω καὶ νῦν, ἐπειδὴ τἀναντία
[38, 34]	ἐπεποίηντο, ὁμήρους σφῶν ἔχοντες. καὶ	ἐτύγχανον	γὰρ δεόμενοι ὧν ὠρέγετο, ῥᾳδίως
[38, 32]	μὲν οὐδὲν ὅμοια οἷς ἔπραξαν,	ἔτυχον	δ´ οὖν ὅμως ὧν ἠξίουν·
[38, 22]	εὖ μὲν ἥκοντος τοῦ σώματος	εὖ	δὲ καὶ τῆς ψυχῆς, οὐχ
[38, 38]	νῦν ἔτ´ ὄντες, ἀλλ´ ἅτε	εὖ	εἰδότες ὅτι διὰ {τε} τῶν
[38, 19]	ἥ τε τοῦ σώματος σύστασις	εὖ	ἔχῃ καὶ διαρκεῖν ἀφροντιστῶν δύνηται,
[38, 24]	καὶ ἀρχαῖος λόγος καὶ μάλα	εὖ	ἔχων ἐστὶν ὅτι δεῖ ἡμᾶς
[38, 24]	τούτῳ τὸ διάφορον τοῦ τε	εὖ	καὶ τοῦ κακῶς πράττειν ἐστὶν
[38, 19]	σε ὑγιαίνοντα τῷ σώματι καὶ	εὖ	μάλα ἐρρωμένον, ὅπερ που πρῶτον
[38, 22]	τῶν κατὰ σὲ ὄντων, καὶ	εὖ	μὲν ἥκοντος τοῦ σώματος εὖ
[38, 46]	δέκατον στρατόπεδον ἀρκέσει· καὶ γὰρ	εὖ	οἶδ´ ὅτι κἂν διὰ πυρὸς
[38, 44]	εὐεργετεῖν τε ἡμᾶς ἐβούλετο κἀντ´	εὖ	πάσχειν ἠξίου, δικαίως ἐκείνων ἐτύγχανεν,
[38, 36]	γὰρ οὐδ´ ἂν εἷς οὕτως	εὖ	πράξειεν ὥστε μὴ οὐ τῷ
[38, 28]	σοι παραινῶ. οὕτω μὲν γὰρ	εὐδαιμονήσεις,	καί σου μέγα ὄνομα {εἶ}
[38, 26]	ἕκαστος αὑτῷ καὶ πατρίδα καὶ	εὐδαιμονίαν	ἀεὶ καὶ πανταχοῦ ποιεῖ. καὶ
[38, 37]	οἰκεῖα ἑτοίμως κτώμενοι, καὶ μήτε	εὐδαιμονίαν	ἄλλο τι ἢ τὸ τὰ
[38, 19]	ἀφροντιστῶν δύνηται, πάντα τὰ πρὸς	εὐδαιμονίαν	ἐπιβάλλοντα καρποῦται. ~ὁ οὖν Κικέρων
[38, 28]	καὶ ἀναγκαῖόν τι αὐτῶν πρὸς	εὐδαιμονίαν	ἐστίν, ἀλλ´ ὅτι καὶ ἐν
[38, 21]	ἀποχρῆν τε γὰρ ἀνθρώπῳ πρὸς	εὐδαιμονίαν	τὸ τὰ ἀρκοῦντα κεκτῆσθαι καὶ
[38, 39]	καὶ μετὰ κινδύνων τὴν παροῦσαν	εὐδαιμονίαν	φυλάττειν. πολλοί {τε} γὰρ ἐπιβουλεύουσιν
[38, 26]	ἐκβεβληκότες, σὺ δὲ ἐπίτιμος καὶ	εὐδαίμων,	μήτ´ ἀτόπως τινὶ δουλεύων καὶ
[38, 32]	μᾶλλον ἢ συμφρονήσασί σφισιν, ὅπερ	εὔδηλον	ἦν ἐσόμενον, πολεμῆσαι. προσπεσὼν οὖν
[38, 21]	πολλῷ ῥᾷον οἴομαι εἶναι τῆς	εὐεξίας	τῆς γνώμης ἐπιμεληθῆναί τινι ἢ
[38, 31]	οὐκ ἠθέλησαν, μὴ καὶ διασπασθέντες	εὐεπιβουλευτότεροι	τοῖς λυπηθεῖσί ποτε ὑπ´ αὐτῶν
[38, 34]	ταῖς ἐλπίσιν αἰσθόμενοι, ἐκείνῳ τε	εὐεργεσίαν	ἅμα καταθέσθαι καὶ τοὺς Κελτοὺς
[38, 44]	ἡμῖν κέχρηται. ὥσπερ οὖν ἡνίκα	εὐεργετεῖν	τε ἡμᾶς ἐβούλετο κἀντ´ εὖ
[38, 25]	τὴν πατρίδα ἀλλὰ καὶ πολλὰ	εὐηργετηκὼς	ἠτίμωσαί τε καὶ ἐξελήλασαι, λόγισαι
[38, 24]	τὰ δ´ ἄκοντες χαλεπῶς ποιοῦμεν,	εὐθεράπευτον·	ἐὰν γάρ τοι πάντα τὰ
[38, 15]	παρρησίας βοηθῆσαι, τόν τε Κλώδιον	εὐθὺς	ἀμύνασθαι· οὔτε γὰρ διαπράξασθαί τι
[38, 12]	Πομπηίου μετέστησεν, ἔπειτα δὲ δήμαρχον	εὐθὺς	ἀποδειχθῆναι διεπράξατο. οὗτος οὖν ὁ
[38, 22]	σφόδρα ἀνδρείου. ἀλλὰ τοῦτο μὲν	εὐθὺς	ἀπολήψῃ· τοιούτων δὲ τῶν κατὰ
[38, 47]	χρονίσαντες ἀμβλύτεροι αὖθις γένωνται, ἀλλ´	εὐθὺς	ἄρας ἐπὶ τὸν Ἀριόουιστον ἤλασε.
[38, 50]	αὐτούς. κἀκ τούτου πολλοὶ μὲν	εὐθὺς	ἅτε καὶ μιᾶς ἐπικοπῆς ὄντες
[38, 50]	τά τε δοράτια κατὰ πρώτας	εὐθὺς	ἅτε μηδεμίαν χρῆσιν ἔχοντα ἀπετέθειντο,
[38, 30]	ἠθέλησε, καὶ αὐτῷ τὴν κάθοδον	εὐθὺς	διὰ τοῦ Νιννίου πράττειν ἤρξατο.
[38, 41]	αὐτοφώρους τοὺς ἐχθροὺς τὰ ὅπλα	εὐθὺς	ἐπιφέροντες, οὔτ´ ἀνεξετάστως οὔτ´ ἀδίκως
[38, 41]	ἕνεκα ἐμὲ μετὰ τὴν ὑπατείαν	εὐθὺς	ἔστειλε, τοῦτο μὲν ἐπὶ πέντε
[38, 34]	Οὐεσοντίωνα, τὴν τῶν Σηκουανῶν πόλιν,	εὐθύς,	καὶ πρὶν αἰσθέσθαι τινά, προκατασχεῖν.
[38, 48]	τοιοῦτό τι ποιήσειαν) οὐχ ἁπάσῃ	εὐθὺς	τῇ δυνάμει, καίτοι τῶν Ῥωμαίων
[38, 26]	οἱ μὲν καὶ τὰ ἀτοπώτατα	εὐκόλως	φέροντες ἐν οὐδενὶ δεινῷ καθεστηκέναι
[38, 12]	διὰ φόβον μᾶλλον ἢ δι´	εὔνοιαν	ἰσχύοντα, καθαιρήσειν. παμπληθεῖς γὰρ ἐκ
[38, 47]	τὸ δέκατον στράτευμα ἐποιήσατο, ὅτι	εὔνοιάν	πως ἀεὶ αὐτοῦ εἶχεν. οὕτω
[38, 15]	ἵνα γε καὶ μᾶλλον ὑπ´	εὐνοίας	τοῦτο ποιεῖν πιστευθῇ, ὑποστρατήγῳ οἱ
[38, 16]	ταῦτα ὅ τε Πίσων, καίπερ	εὐνοϊκῶς	τῷ Κικέρωνι δοκῶν ἔχειν, καὶ
[38, 20]	τινα ἢ αἱ τοῦ σώματος	εὐπάθειαι	τέρπουσιν. ὥσπερ καὶ ἐγὼ νῦν
[38, 20]	γνώμην, οὔτε τῆς τῶν ἐπιτηδείων	εὐπορίας·	πολλῶν γὰρ ἀπεστέρημαι. καὶ ὅς
[38, 27]	καὶ ἄλλως αἱ τῶν ἀνθρώπων	εὐπραγίαι	εἰσί, καὶ ὅσῳ ἂν μᾶλλόν
[38, 36]	τὸ τοῖς πᾶσι Ῥωμαίοις καὶ	εὐπρεπὲς	καὶ συμφέρον προσκοπεῖν. λογίζεσθε γὰρ
[38, 15]	τὸν Κικέρωνα ἀπάτην, σφίσι μὲν	εὐπρεπῆ	ἐκείνῳ δὲ δὴ ἀφανῆ, προσεξεῦρον.
[38, 34]	τοῦ πολέμου καὶ μεγάλην καὶ	εὐπρεπῆ	λήψεσθαι ἤλπισεν. ὅπερ ἐγένετο· ἀχθεσθεὶς
[38, 40]	οὖν εἶχον ἄν τινα σκῆψιν	εὐπρεπῆ	οἱ μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν
[38, 31]	τῇ πόλει ἐγίγνετο· Καῖσαρ δὲ	εὗρε	μὲν οὐδὲν ἐν τῇ Γαλατίᾳ
[38, 1]	αὐτὸς μὲν γὰρ τῇ τε	εὑρήσει	καὶ τῇ ἐσηγήσει τοῦ πράγματος
[38, 47]	ἀντίρροπον τὸ τοῦ Καίσαρος φρόνημα	εὑρίσκετο,	ὥστε ἰσοπαλεῖς ἐκ τούτων ὄντες
[38, 18]	μήτι γε καὶ ἄφρακτόν σε	εὕροι.	ἐπεὶ δ´ οὖν ἐν τούτῳ
[38, 28]	ἡσυχία τῆς ταραχῆς καὶ ἡ	εὔροια	τῶν θορύβων ἥ τε ἐλευθερία
[38, 7]	ὅπως ἐκδικίας τινὸς τύχωσιν οὐχ	εὕροντο	ἄλλων τε καὶ τοῦ Κάτωνος
[38, 8]	ἀτοπώτερα ἐς ἑτέρους ἀπωθοῦντος) οὔσας	εὑρών,	ἐνομοθέτησε στρατηγῶν χωρὶς αὐτοὺς ὡς
[38, 38]	καὶ ἔγγονοι ὥστε ἐπὶ τῆς	Εὐρώπης	καταμεῖναι. ἀλλ´ οὔτε ἐκεῖνοι πρό
[38, 26]	γὰρ δήπου τὰ χωρία οὔτε	εὐτυχίαν	οὔτε κακοδαιμονίαν τινὰ δίδωσιν, ἀλλὰ
[38, 36]	πταίσαντι συναπολέσθαι· τὸ δὲ δημόσιον	εὐτυχοῦν	πάσας καὶ τὰς ἑκάστου συμφορὰς
[38, 27]	μήτ´, ἂν τοὺς ἐκβαλόντας σε	εὐτυχοῦντας	πυνθάνῃ, λυποῦ. κουφαὶ μὲν γὰρ
[38, 38]	φοβηθέντες μὲν μὴ μείναντα αὐτὰ	ἐφ´	ἑαυτὰ κατατριφθείη καὶ καταγηράσειεν, αἰσχυνθέντες
[38, 49]	ἐπέτρεψαν, καὶ τὴν ἀκόντισιν αὐτῶν,	ἐφ´	ᾗ ἐς τὰ μάλιστα ἐθάρσουν,
[38, 41]	καὶ πάνυ γε φρονίμως ἐποίησαν	ἐφ´	ἡμῖν τὸ τίσι πολεμητέον εἶναι
[38, 42]	τοὺς ἀδικεῖν τι ἐπιχειροῦντας οὐκ	ἐφ´	οἷς ποιοῦσι μόνον ἀλλὰ καὶ
[38, 42]	οἷς ποιοῦσι μόνον ἀλλὰ καὶ	ἐφ´	οἷς φρονοῦσιν ἀμύνασθαι δεῖ, καὶ
[38, 32]	Αἰδούων ἐθελοντί σφισι τὴν δίοδον,	ἐφ´	ᾧ μηδὲν ἀδικηθῶσι, παρεχόντων διιόντες
[38, 2]	σφᾶς βαρύνειν· ὑπώπτευον γὰρ αὐτόν,	ἐφ´	ᾧπέρ που καὶ ἐγίγνετο, τό
[38, 14]	ἐπ´ αὐτὸν ὅτι μάλιστα συνεγράφετο.	ἔφερε	μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ πᾶσαν
[38, 12]	που καὶ ὁ Κικέρων πλεῖστος	ἐφέρετο,	ἐλπίσας, ἂν τούτους σφετερίσηται, ῥᾳδίως
[38, 33]	τὰς ἁμάξας ἀμφοτέροις σφίσι συγκαταφυγοῦσιν	ἐφέσπετο,	κἀνταῦθα αὖθις ἰσχυρῶς ἐπ´ αὐτῶν
[38, 3]	τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγοι οἱ	ἐφέσποντο,	καί τις αὐτῶν Μᾶρκος Πετρέιος
[38, 50]	ἐκεῖνοι ἀντεπῄεσάν σφισιν ἢ καὶ	ἔφευγον,	ἀλλ´ ἐν ταὐτῷ μένοντες ὥσπερ
[38, 20]	καρποῦται. ~ὁ οὖν Κικέρων ὑπολαβὼν	ἔφη	ἀλλ´ οὐδὲν τῶν τοιούτων ὄφελός
[38, 31]	ὧν ἠξίουν μετὰ τῶν ὑποστρατήγων	ἔφη	καὶ τὴν ἀπόκρισιν ἐν ῥητῇ
[38, 20]	καὶ ὅς καὶ τοῦτό σε"	ἔφη	λυπεῖ; εἰ μὲν γὰρ ἐνδεήσεσθαι
[38, 5]	Πομπήιος μάλα ἀσμένως οὐκ ἐγώ"	ἔφη	μόνος, ὦ Κυιρῖται, τὰ γεγραμμένα
[38, 19]	προσεδεήθη. ~ἀλλ´ εἴ γέ τινα"	ἔφη	ὁ Κικέρων τοιοῦτον ἔχεις λόγον
[38, 18]	παθόντα καρτερῆσαι. λέγεις μέν τι"	ἔφη	ὁ Φιλίσκος ἀνθρώπινον· οὐ μέντοι
[38, 34]	τε οὐχ ὑπήκουσεν, ἀλλὰ καὶ	ἔφη	ὅτι εἴ τί μοι βούλεται
[38, 3]	μηδέπω διαφειμένης τῆς βουλῆς ἀπαλλάττοιτο,	ἔφη	ὅτι μετὰ Κάτωνος ἐν τῷ
[38, 23]	~ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος ὁ Κικέρων	ἔφη	οὐ δοκεῖ οὖν σοι μέγα
[38, 17]	τότε γενομένων ἐφρόνησε, πάντας εἰδέναι	ἔφη	(τὴν γὰρ σώζουσάν σφας ψῆφον
[38, 4]	Βίβουλος μέγα ἀναβοήσας οὐχ ἕξετε"	ἔφη	τὸν νόμον τοῦτον ἐν τῷ
[38, 18]	τὴν τύχην συντυχών οὐκ αἰσχύνῃ"	ἔφη,	ὦ Κικέρων, θρηνῶν καὶ γυναικείως
[38, 27]	λυποῦ. κουφαὶ μὲν γὰρ καὶ	ἐφήμεροι	καὶ ἄλλως αἱ τῶν ἀνθρώπων
[38, 21]	φθόνους ἔχειν ἡγοῦμαι. ἐπειδὴ δὲ	ἔφησθα	ὅτι οὐδεμία ἀπόλαυσις τῶν τοῦ
[38, 50]	καὶ σὺν τοῖς παισὶν αὐτῶν	ἐφθάρησαν·	ὁ δὲ {ὁ} Ἀριόουιστος μεθ´
[38, 33]	ἅτε καὶ ὀλίγους καὶ νενικημένους,	ἔφθειραν.	~οὕτω μὲν δὴ τὸν πρῶτον
[38, 12]	αὐτῶν ἐκείνων οἷς ἤρεσκε, καὶ	ἐφθονεῖτο	καὶ ἐμισεῖτο. ~ὁ οὖν Κλώδιος
[38, 40]	ἑαυτοῦ δεδιὼς τῶν τοῦ πέλας	ἐφίεται·	ὁ γὰρ περὶ τῶν ὑπαρχόντων
[38, 50]	που γυμναῖς αὐταῖς μαχόμενοι ἦσαν,	ἐφικνεῖσθαι,	τάς τε ἀσπίδας ἀπέρριψαν, καὶ
[38, 47]	γε αὐτὸν τῷ αἰφνιδίῳ τῆς	ἐφόδου	κατέπληξεν ὥστε καὶ ἐς λόγους
[38, 49]	οὐχ ὅμοιον ταῖς ὀξύτησι τῶν	ἐφόδων	τὸ διαρκές σφων ἐχόντων. διὰ
[38, 17]	γὰρ περὶ τῶν τότε γενομένων	ἐφρόνησε,	πάντας εἰδέναι ἔφη (τὴν γὰρ
[38, 11]	οἱ, ἐπιθυμοῦντα, βραχύ τε αὐτοῦ	ἐφρόντισε	καὶ οὐδὲν ὧν ἔλεγε προσεποιήσατο,
[38, 48]	σμικρόν τε ἔτι τῶν γυναικῶν	ἐφρόντισε,	καὶ τῇ ὑστεραίᾳ παραταξαμένων τῶν
[38, 34]	ἀπ´ αὐτῆς ἰσχὺν οὐδὲν τούτων	ἐφρόντισε,	πλὴν καθ´ ὅσον παρὰ τοῦ
[38, 30]	οὐ μέντοι καὶ ἐπὶ πολὺ	ἔφυγεν,	ἀλλὰ καὶ ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ
[38, 0]	καὶ Βίβουλος. β. Ὡς Κικέρων	ἔφυγεν.	γ. Ὡς Κικέρωνα ἐπὶ τῇ
[38, 10]	τι μετὰ τῶν ἱππέων ὑποχωρήσας	ἔφυγεν,	καὶ οὕτω τοὺς πεζοὺς ἐκεῖνοι
[38, 26]	μήτε συναπολέσθαι σφίσιν ὑπομένων, καὶ	ἔφυγες	οὐ τὴν πατρίδα ἀλλὰ τοὺς
[38, 8]	γὰρ δὴ καὶ πάνυ ἰσχυρῶς	ἐφυλάξατο,	μηδὲν αὐτὸς ἑαυτῷ δοῦναι· καὶ
[38, 1]	Κράσσῳ τοῖς τε ἄλλοις φανερῶς	ἐχαρίζετο.	~ἕνεκα μὲν οὖν τῶν γραφέντων
[38, 11]	ποιεῖν. θυμῷ μὲν δὴ οὐδὲν	ἐχαρίζετο,	τοῦ δὲ δὴ καιροῦ διεσκόπει,
[38, 38]	αὐτοὶ δεσπόζομεν, τὰ δὲ ἑτέροις	ἐχαρισάμεθα,	ὥστε ἐξ αὐτῶν καὶ προσόδους
[38, 34]	ἅμα ἀπεπλήρωσε καὶ τοῖς συμμάχοις	ἐχαρίσατο.	οἵ τε γὰρ Σηκουανοὶ καὶ
[38, 45]	τινα οἰκείαν συνεστηκυῖαν καὶ συγκεκροτημένην	ἔχει·	νῦν τε, ἅτε μηδὲν δεινὸν
[38, 24]	αὑτὴν ἡ ἀτιμία μηδεμίαν κακίαν	ἔχει,	οὐδὲ τῇ φυγῇ δήπου προστρίψασθαί
[38, 21]	πολλὰ μὲν ἄτοπα ἐν ἑαυτῷ	ἔχει,	πολλῆς δὲ ἐπικουρίας παρὰ τοῦ
[38, 23]	οὕτω καὶ περὶ τῆς ἀτιμίας	ἔχει.	~τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ
[38, 47]	τὰ νῦν ὄντα τὰς ἐπικλήσεις	ἔχει.	ὡρμημένων οὖν αὐτῶν ὁ Καῖσαρ
[38, 16]	μὲν Καίσαρι χάριν δή τινα	ἔχειν	ἔλεγε, τῷ δὲ δὴ Πομπηίῳ
[38, 21]	φροντίδας καὶ πράγματα καὶ φθόνους	ἔχειν	ἡγοῦμαι. ἐπειδὴ δὲ ἔφησθα ὅτι
[38, 16]	καίπερ εὐνοϊκῶς τῷ Κικέρωνι δοκῶν	ἔχειν,	καὶ συμβουλεύσας γε αὐτῷ, ὡς
[38, 12]	ἢ τῶν ἀμεινόνων χάριν τισὶν	ἔχειν,	καὶ τοῖς μὲν συναγορεύσασί σφισιν
[38, 11]	ἕνεκα, τοῦ μὴ δοκεῖν ὀργίλως	ἔχειν,	καὶ τοῦ μή τινα προαισθανόμενον
[38, 1]	ἄλλους ἅπαντας διαρκῆ τὴν τροφὴν	ἔχειν	μήτε τῆς πόλεως οἴκοθέν τι
[38, 26]	πάντα τὰ ἐξ ἀνθρώπων κακὰ	ἔχειν	ὑποπτεύουσι· καὶ ἕτεροι, οἱ μὲν
[38, 37]	Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς Λευκανοὺς Σαυνίτας	ἐχειρώσαντο,	πᾶσαν ἑνὶ λόγῳ τὴν ἐντὸς
[38, 28]	τά τε γὰρ ἐπιτήδεια ἀρκοῦντα	ἔχεις	καὶ οὔτ´ ἀξιώματός τινος προσδέῃ.
[38, 19]	τινα" ἔφη ὁ Κικέρων τοιοῦτον	ἔχεις	λόγον ὥστε τὴν ἀχλύν μου
[38, 29]	καὶ φίλους τινὰς τῶν δυνατῶν	ἔχεις·	οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσουσιν οἱ
[38, 37]	μαθεῖν δεῖσθαι, οὔτ´ ὀλιγώρως αὐτῶν	ἔχετε	ὥστε καὶ προτροπῆς χρῄζειν) ἀλλ´
[38, 44]	αὐτάς, ἵν´ ἡμᾶς ἀδικεῖν ἀδεῶς	ἔχῃ.	ἀλλ´ οὔτε τότε ἐπὶ τῷ
[38, 19]	τε τοῦ σώματος σύστασις εὖ	ἔχῃ	καὶ διαρκεῖν ἀφροντιστῶν δύνηται, πάντα
[38, 42]	ὅτι τοίνυν καὶ ἐχθρὸς καὶ	ἔχθιστός	ἐστιν ἡμῖν, πῶς ἂν ἄλλως
[38, 29]	τοὺς συγγενεστάτους πολλάκις ἀντὶ τῶν	ἐχθίστων	ἀντικαταλλάσσονται. ~καὶ Κικέρων μὲν ταῦτα
[38, 44]	τί; ὅτι οἷα μηδὲ τῶν	ἐχθίστων	τις ὁμολογούντων ἡμῖν εἶναι ἐτόλμησέ
[38, 14]	τὸν Καίσαρα ἅτε μηδὲ τὴν	ἔχθραν	αὐτοῦ προσποιούμενον, καὶ ἡμέρας καὶ
[38, 15]	τὸν Καίσαρα ὥστε καὶ κατ´	ἔχθραν	οὐκ ἐπιτηδείως οἱ συμβουλεύοντα ὑποσημαίνων,
[38, 23]	προσαγορευόμενον, καὶ γέλωτα μὲν τοῖς	ἐχθροῖς	αἶσχος δὲ τοῖς οἰκείοις παρέχοντα.
[38, 42]	τότε τιμωρεῖσθαι. ὅτι τοίνυν καὶ	ἐχθρὸς	καὶ ἔχθιστός ἐστιν ἡμῖν, πῶς
[38, 44]	πάντα ποιεῖ, δικαιότατα ἂν ἐν	ἐχθροῦ	μέρει νομισθείη. καὶ μὴ θαυμάσητε
[38, 12]	ἀμύνεσθαι τρόπον τινὰ προαιρεῖσθαι, πικροτάτους	ἐχθροὺς	ἑαυτῷ ἐσεποίει περιεῖναί τε καὶ
[38, 41]	προσέτι καὶ ἐπ´ αὐτοφώρους τοὺς	ἐχθροὺς	τὰ ὅπλα εὐθὺς ἐπιφέροντες, οὔτ´
[38, 16]	παρεσκευάζετο ὡς καὶ πολὺ τῶν	ἐχθρῶν	ὑπεροίσων. πρὸς γὰρ δὴ τοῖς
[38, 29]	οἱ δοκοῦντες φιλεῖν πρὸς τοὺς	ἐχθρῶς	διακειμένους, ὥσπερ που καὶ πεπείρασαι.
[38, 5]	νομιζόμενοι καὶ πρὸς τὸν Καίσαρα	ἐχθρῶς,	ὥς γε καὶ ἐδόκουν σφίσιν,
[38, 16]	τίνα γνώμην περὶ τῶν γεγραμμένων	ἔχοι,	εἶπεν ὅτι οὐδέν μοι οὔτ´
[38, 40]	καὶ Κελτῶν ἄν τις εἰπεῖν	ἔχοι.	καὶ γὰρ οὗτοι, μέχρι μὲν
[38, 23]	αἰσχρὸν νομίζοιτο, εἰ δ´ ὀρθῶς	ἔχοι,	καὶ μᾶλλον ἂν ὠφέλιμον εἴη.
[38, 36]	ἢ καλῶς ἢ ὁσίως ἡμῖν	ἔχοι	ψεύσασθαι καὶ τὰς τῶν ἐκπεμψάντων
[38, 23]	μὲν γὰρ ἂν σῶμα εἰπεῖν	ἔχοις	νενοσηκὸς ἢ καὶ ἀπολωλός, ποίαν
[38, 24]	αὐθαίρετον τὸν τοῦ βίου τρόπον	ἔχομεν	οὔθ´ αὑτῶν ἐσμέν· ἀλλ´ ὅπως
[38, 30]	Πτολεμαῖον τὸν τότε τὴν Κύπρον	ἔχοντα	ἀμύνασθαι ὅτι αὐτὸν παρὰ τῶν
[38, 50]	πρώτας εὐθὺς ἅτε μηδεμίαν χρῆσιν	ἔχοντα	ἀπετέθειντο, καὶ τοῖς ξίφεσιν οὐκ
[38, 34]	εἰμί, καὶ τὸν χρείαν τινὸς	ἔχοντα	αὐτὸν πρὸς ἐκεῖνον ἀφικνεῖσθαι δεῖ"
[38, 45]	ἅτε τὰς αὐτὰς ἡμῖν χεῖρας	ἔχοντα,	πάσχειν δὲ πολὺ πλείω, ἅτε
[38, 49]	ὄντα καὶ τὰς προσβολὰς χαλυβδικὰς	ἔχοντα	χρησιμώτατά σφισιν ἐγένετο, καὶ αὐτοὶ
[38, 34]	αὐτοὺς ὑποτελεῖς ἐπεποίηντο, ὁμήρους σφῶν	ἔχοντες.	καὶ ἐτύγχανον γὰρ δεόμενοι ὧν
[38, 31]	οὐκ αὐτάρκη τῇ πολυανθρωπίᾳ σφῶν	ἔχοντες,	μέρος μέν τι ἐκπέμψαι ἐς
[38, 5]	ὥς γε καὶ ἐδόκουν σφίσιν,	ἔχοντες	(οὐ γάρ πω ἡ καταλλαγὴ
[38, 39]	καὶ συμμαχίας προσειληφέναι. ~τοιαῦτα γοῦν	ἔχοντες	παραδείγματα, μήτε τὰ τῶν πατέρων
[38, 31]	Ὀρκετόριγός σφισιν ἡγουμένου, ἐν νῷ	ἔχοντες	τόν τε Ῥοδανὸν διαβῆναι καὶ
[38, 5]	ἑαυτοῦ ἐπικουρίας, καίπερ μηδεμίαν ἡγεμονίαν	ἔχοντος,	καὶ ὁ ὕπατος καὶ ὁ
[38, 49]	τῶν ἐφόδων τὸ διαρκές σφων	ἐχόντων.	διὰ μὲν οὖν ταῦτα ἡττήθησαν
[38, 22]	ποιούμενον. οὕτω δὲ δὴ τούτων	ἐχόντων	ἐγὼ μέν σε καὶ ἀνδρειότατον
[38, 40]	εἴδομεν. ὅταν οὖν τούτων οὕτως	ἐχόντων	λέγῃ τις ὅτι οὐ χρὴ
[38, 36]	γένος συνεστήκῃ. τούτων οὖν οὕτως	ἐχόντων,	οὐδ´ ὑμῶν οὐδένα χρὴ τὸ
[38, 36]	δέ, ἄλλως τε καὶ ἀρχὴν	ἔχουσα,	τάχιστ´ ἂν ὑπὸ τοῦ τοιούτου
[38, 21]	λόγος (ἀδύνατον γάρ, κακῶς αὐτῆς	ἐχούσης,	μὴ οὐ καὶ τοῦτ´ αὐτῇ
[38, 7]	τε πλείω τε ἔτι τέκνα	ἔχουσιν	ἐδόθη. καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[38, 42]	αὐτῶν ἐκ τοῦ συνειδότος σφῶν	ἔχουσιν·	εἴτ´ αὖ μηδενὸς τοιούτου ὑπόντος
[38, 4]	τιμήν, ὅτι καίτοι μηδεμίαν ἀρχὴν	ἔχουσιν	συμβούλοις περὶ τοῦ νόμου χρῷτο,
[38, 5]	ὁ ὕπατος καὶ ὁ ὅμιλος	ἔχρῃζεν,	ἄλλα τε πολλὰ ἀνατιμῶν τε
[38, 20]	τότε μὴ εἶναι ὧν μὴ	ἔχρῃζες	ἢ καὶ νῦν εἶναι ὧν
[38, 28]	καὶ ἐν τοῖς πολιτικοῖς, ἐπείπερ	ἐχρῆν,	ἱκανῶς ἐξήτασαι, ἵνα καὶ ἐξ
[38, 39]	ὑπερέχοντας. ἢ οὖν ἀπὸ πρώτης	ἐχρῆν	μηδὲν διαφερόντως ἡμᾶς τῶν ἄλλων
[38, 40]	εἰπεῖν ὅτι τὴν ἡσυχίαν ἄγειν	ἐχρῆν,	ὅμως δ´ οὖν εἶχον ἄν
[38, 20]	οὐδὲν δήπου τοῖς μὴ ἀναγκαίοις	ἐχρῶ,	ὥστε καὶ τότε μὴ εἶναι
[38, 46]	ἐμοῦ παράγεσθαι, καὶ τῷ ἔργῳ	ἐχυρωτάτην	τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης ἐκ
[38, 44]	καὶ νῦν τὴν αὐτὴν γνώμην	ἔχω	καὶ οὐ μεταβάλλομαι. τίς δέ
[38, 13]	αἴτιον τῆς νομίσεως ταύτης οὐκ	ἔχω	φράσαι, γράφω δὲ τὰ λεγόμενα.
[38, 39]	τε ὅπλα διὰ χειρὸς ἀεὶ	ἔχωμεν	(οὕτω γὰρ μόνως εἰρήνη σώζεται)
[38, 26]	δουλεύων καὶ πάντα τὰ προσήκοντα	ἔχων,	ἄν τε ἐν Σικελίᾳ ἄν
[38, 24]	ἀρχαῖος λόγος καὶ μάλα εὖ	ἔχων	ἐστὶν ὅτι δεῖ ἡμᾶς μὴ
[38, 3]	ἐκ φύσεως οὔτε ἐκ παιδείας	ἔχων)	τοῖς μὲν γεγραμμένοις οὐδὲν οὐδ´
[38, 49]	καὶ οὕτω γε ὁμόσε αὐτοῖς	ἐχώρησαν	ὥστε σφᾶς μήτε τοῖς κοντοῖς
[38, 5]	Μετέλλου συστρατευσαμένοις ποτὲ γῆν δοθῆναι	ἐψηφίσατο.	τότε μὲν οὖν (οὐ γὰρ
[38, 35]	ὅτι πόλεμον οὔτε προσήκοντα οὔτε	ἐψηφισμένον	διὰ τὴν ἰδίαν τοῦ Καίσαρος
[38, 41]	καὶ παρὰ τῷ δήμῳ μὴ	ἐψήφισται,	διὰ τοῦτό τις ἧττον οἴεται
[38, 16]	καὶ συμβουλεύσας γε αὐτῷ, ὡς	ἑώρα	ἀδύνατον ὂν ἄλλως αὐτὸν σωθῆναι,
[38, 33]	δὲ ἱππέας προεβάλετο προκινδυνεῦσαί σφισιν,	ἕως	ἐν ἐπιτηδείῳ παρατάξῃ. τρεψαμένων τε
[38, 40]	τις ἄν; ἀλλ´ οἱ Καρχηδόνιοι	ἕως	μὲν οὐδὲν δεινὸν ἀφ´ ἡμῶν
[38, 6]	αὐτός τε κατὰ τῶν ἀναβασμῶν	ἐώσθη	καὶ αἱ ῥάβδοι αὐτοῦ συνετρίβησαν,