Livre, Chap. |
[38, 10] |
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
Κατιλίνου
συνωμοσίᾳ,
|
ἑάλω |
δὲ
δι´
ἐκεῖνα,
καὶ
συνέβη |
[38, 24] |
δ´
ἄκοντες
χαλεπῶς
ποιοῦμεν,
εὐθεράπευτον·
|
ἐὰν |
γάρ
τοι
πάντα
τὰ
ἀναγκαῖα |
[38, 45] |
ἡμῶν
γένοιντο.
ἵνα
γὰρ
τἆλλα
|
ἐάσω, |
τὸ
πλῆθος
ἡμῶν,
τὴν
ἡλικίαν, |
[38, 38] |
μὲν
μὴ
μείναντα
αὐτὰ
ἐφ´
|
ἑαυτὰ |
κατατριφθείη
καὶ
καταγηράσειεν,
αἰσχυνθέντες
δὲ |
[38, 3] |
ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνός
τε
ἑτοιμότατα
|
ἑαυτὸν |
ἀπάγεσθαι
ἐπέδωκε,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[38, 8] |
λέγοντες·
τὰ
δὲ
δὴ
καθ´
|
ἑαυτὸν |
δι´
ἑτέρων
διῆγε.
τοῦτο
γὰρ |
[38, 5] |
πολλὰ
ἀνατιμῶν
τε
καὶ
ἀποσεμνύνων
|
ἑαυτὸν |
διελέξατο,
καὶ
τέλος
εἶπεν
ὅτι, |
[38, 42] |
εἴτε
τι
ὑποτετόπηκεν,
σαφέστατα
αὐτὸς
|
ἑαυτὸν |
ἐξελέγχει
ἐπιβουλεύοντα
ἡμῖν·
οὐδεὶς
γὰρ
|
[38, 1] |
τοῦτο
προδιωμολογήσατο,
ὅπως
μὴ
δι´
|
ἑαυτόν |
τι
γράφειν
νομισθείη·
αὐτὸς
μὲν |
[38, 4] |
οὐκ
ἂν
ἀνάσχοιτο
ἐν
τῇ
|
ἑαυτοῦ |
ἀρχῇ
νεωτερισθῆναί
τι,
αὐτός
τε |
[38, 34] |
ἡσύχασεν,
ἀλλ´
αὐτός
τε
τὸ
|
ἑαυτοῦ |
βούλημα
ἅμα
ἀπεπλήρωσε
καὶ
τοῖς |
[38, 40] |
φυλάσσουσιν
(οὐδεὶς
γὰρ
περὶ
τοῖς
|
ἑαυτοῦ |
δεδιὼς
τῶν
τοῦ
πέλας
ἐφίεται· |
[38, 22] |
σὺ
δέ,
ὡς
ἔοικας,
αὐτὸς
|
ἑαυτοῦ, |
ἐκπλαγεὶς
ὅτι
παρά
τε
τὴν |
[38, 5] |
ὁ
Πομπήιος,
ὅτι
τῆς
παρ´
|
ἑαυτοῦ |
ἐπικουρίας,
καίπερ
μηδεμίαν
ἡγεμονίαν
ἔχοντος, |
[38, 1] |
ἔπειτα
δὲ
τοὺς
ἐπιτηδειοτάτους,
πλὴν
|
ἑαυτοῦ. |
πάνυ
γάρ
τι
τοῦτο
προδιωμολογήσατο, |
[38, 11] |
αὐτὸν
ἀφθόνως,
καθάπερ
τισὶν
ἐπαίνοις
|
ἑαυτοῦ, |
ταῖς
λοιδορίαις
χρῆσθαι.
οὐ
μέντοι |
[38, 15] |
προσέτι
καὶ
δίκην
δώσειν
καὶ
|
ἑαυτοῦ |
τι
πρὸς
τοῦτο
συμπράξαντος.
τοιούτους |
[38, 8] |
πάνυ
ἰσχυρῶς
ἐφυλάξατο,
μηδὲν
αὐτὸς
|
ἑαυτῷ |
δοῦναι·
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ |
[38, 12] |
τρόπον
τινὰ
προαιρεῖσθαι,
πικροτάτους
ἐχθροὺς
|
ἑαυτῷ |
ἐσεποίει
περιεῖναί
τε
καὶ
τῶν |
[38, 21] |
ὄν,
πολλὰ
μὲν
ἄτοπα
ἐν
|
ἑαυτῷ |
ἔχει,
πολλῆς
δὲ
ἐπικουρίας
παρὰ |
[38, 12] |
ηὔχει
καὶ
οὐδένα
ἐξ
ἴσου
|
ἑαυτῷ |
ἦγεν,
ἀλλὰ
ἔν
τε
τοῖς |
[38, 18] |
τυχεῖν.
εἰ
μὲν
γὰρ
αὐτάρκης
|
ἑαυτῷ
|
ἦσθα,
οὐδὲν
ἂν
ἡμῖν
τῶν |
[38, 11] |
ὅτι
ἀνεπιφθονώτατα
πρὸς
τὸ
συμφέρον
|
ἑαυτῷ |
πάντα
διοικήσειε.
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[38, 11] |
ἠξίου
ἀντίπαλον
ἐκ
τούτου
οὐδένα
|
ἑαυτῷ |
ποιεῖν.
καὶ
διὰ
τοῦτο
τοῖς |
[38, 18] |
ἄλλων
τέ
τινα
λέγειν
καὶ
|
ἑαυτῷ |
συμβουλεύειν.
τὰ
μὲν
γὰρ
ὑπὲρ |
[38, 15] |
γνώμην
δὲ
ἐδίδου
καταμεῖναι
καὶ
|
ἑαυτῷ |
τε
ἅμα
καὶ
τῇ
βουλῇ |
[38, 11] |
τότε
τὸν
Κικέρωνα
ὁρῶν
οὐχ
|
ἑαυτῷ |
τι
τοσοῦτον
λοιδορήσασθαι
ἐθέλοντα
ὅσον |
[38, 38] |
ἀγαθὰ
καὶ
σώζεται,
πολλὰ
μὲν
|
ἐβεβαιώσαντο |
τῶν
προϋπαρχόντων,
πολλὰ
δὲ
καὶ |
[38, 10] |
Καίσαρι
καὶ
τῷ
Πομπηίῳ
γενόμενος
|
ἐβεβαιώσατο |
τὴν
ὑπόνοιαν
ἐν
τῇ
ὑπὲρ |
[38, 7] |
Λουκούλλου
μήτ´
ἄλλου
τινὸς
ἀντιστάντος,
|
ἐβεβαίωσεν, |
ἔπειτα
δὲ
καὶ
ἄλλα
πολλὰ |
[38, 49] |
μεγάλα
τινὰ
ἐκ
τούτου
σφᾶς
|
ἔβλαψαν· |
συμπλεκόμενοι
γὰρ
αὐτοῖς
οἱ
Ῥωμαῖοι |
[38, 4] |
τὸν
δῆμον
ἄντικρυς
πάνθ´
ὅσα
|
ἐβούλετο |
ἐσέφερεν.
ἐθελήσας
δ´
οὖν
καὶ |
[38, 44] |
οὖν
ἡνίκα
εὐεργετεῖν
τε
ἡμᾶς
|
ἐβούλετο |
κἀντ´
εὖ
πάσχειν
ἠξίου,
δικαίως |
[38, 15] |
νυκτὸς
ὁμοίως
περιιὼν
ἐθεράπευε.
~καὶ
|
ἐβούλοντο |
γὰρ
καὶ
ἐκεῖνοι
μήτε
τὸν |
[38, 38] |
πολλὰ
οἱ
παῖδες
αὐτοῦ
καὶ
|
ἔγγονοι |
ὥστε
ἐπὶ
τῆς
Εὐρώπης
καταμεῖναι. |
[38, 40] |
μὲν
γάρ
τις
τῶν
θεῶν
|
ἐγγυητὴς |
ἡμῖν
ἐγένετο
ὅτι,
κἂν
ταῦτα |
[38, 50] |
ἐξ
ἐπιδρομῆς
οἱ
δὲ
καὶ
|
ἐγγύθεν, |
ἐνήλλοντο
τρόπον
τινὰ
καὶ
ἔκοπτον |
[38, 41] |
ἔτη
καθάπαξ,
ὃ
μήπω
πρότερον
|
ἐγεγόνει, |
ἄρχειν
ἑλόμενος,
τοῦτο
δὲ
τέσσαρσι |
[38, 17] |
πράττειν
ἐδόκουν,
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
ἐκποδὼν
|
ἐγεγόνει, |
ἔλαβε·
καὶ
ἥ
τε
οὐσία |
[38, 17] |
Σικελίαν·
προστάτης
τε
γὰρ
αὐτῶν
|
ἐγεγόνει, |
καὶ
ἐλπίδα
πολλὴν
ἔν
τε |
[38, 5] |
αὐτῶν
ἔκδηλος
ἦν)
συνῄνουν
οἷς
|
ἐγεγράφει, |
πρόθυμοι
πρὸς
τὴν
τοῦ
νόμου |
[38, 34] |
καὶ
εὐπρεπῆ
λήψεσθαι
ἤλπισεν.
ὅπερ
|
ἐγένετο· |
ἀχθεσθεὶς
γὰρ
ὁ
βάρβαρος
τοῖς |
[38, 6] |
σφισιν,
ὡς
δὲ
ἄνω
τε
|
ἐγένετο |
καὶ
ἀντιλέγειν
ἐπειρᾶτο,
αὐτός
τε |
[38, 49] |
προσβολὰς
χαλυβδικὰς
ἔχοντα
χρησιμώτατά
σφισιν
|
ἐγένετο, |
καὶ
αὐτοὶ
τῷ
αὐτῷ
πόνῳ |
[38, 13] |
διοσημία,
εἴτε
ἐναίσιον
εἴτε
ἐξαίσιον
|
ἐγένετο. |
καὶ
τὸ
μὲν
αἴτιον
τῆς |
[38, 40] |
τις
τῶν
θεῶν
ἐγγυητὴς
ἡμῖν
|
ἐγένετο
|
ὅτι,
κἂν
ταῦτα
μὴ
ποιῶμεν, |
[38, 30] |
μὲν
ταῦτα
ἀκούσας
ῥᾴων
πως
|
ἐγένετο, |
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐπὶ
πολὺ |
[38, 23] |
τις
ἢ
καὶ
ψήφισμά
τι
|
ἐγένετο |
τὸν
δεῖνα
νοσεῖν
ἢ
τὸν |
[38, 0] |
οἷς
ἄρχοντες
οἱ
ἀριθμούμενοι
οἵδε
|
ἐγένοντο. |
Γ.
Ἰούλιος
Γ.
υἱ.
Καῖσαρ |
[38, 5] |
πρὸς
τὴν
τοῦ
νόμου
κύρωσιν
|
ἐγένοντο. |
~οὐ
μέντοι
καὶ
ὁ
Βίβουλος |
[38, 9] |
καὶ
αὐτὸς
τὴν
τοῦ
Πίσωνος
|
ἔγημε. |
καὶ
ὁ
μὲν
οὕτω
πανταχόθεν |
[38, 7] |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἀτόπων
|
ἐγίγνετο) |
καὶ
ἀπισχυρίζοντο,
ἄλλως
τε
καὶ |
[38, 31] |
~ταῦτα
μὲν
ἐν
τῇ
πόλει
|
ἐγίγνετο· |
Καῖσαρ
δὲ
εὗρε
μὲν
οὐδὲν |
[38, 13] |
ἢ
ἐπέτρεπε
πραχθῆναί
τινα,
καὶ
|
ἐγίγνετο |
μηδενὸς
ἔτι
καθ´
ἕκαστον
οἰωνίσματος |
[38, 30] |
τραύματα
ἀπ´
αὐτῶν
πολλὰ
ἑκατέροις
|
ἐγίγνετο. |
πρὶν
δὲ
ἢ
ἐς
τοῦτο |
[38, 14] |
τὰ
τοιαῦτά
σφισι
ποιεῖν
ἐξὸν
|
ἐγίγνετο, |
προσετετάχει,
καὶ
μετὰ
τοῦτο
καὶ |
[38, 2] |
αὐτόν,
ἐφ´
ᾧπέρ
που
καὶ
|
ἐγίγνετο, |
τό
τε
πλῆθος
ἀπ´
αὐτῶν |
[38, 49] |
δυσκίνητοι
δὲ
ὑπὸ
τῆς
πυκνότητος
|
ἐγίγνοντο, |
καὶ
οὔτε
ἔδρων
οὐδὲν
οὔτε |
[38, 7] |
γὰρ
αἱ
τελωνίαι
δι´
αὐτῶν
|
ἐγίγνοντο, |
καὶ
πολλάκις
τῆς
βουλῆς
δεηθέντες |
[38, 49] |
τε
ὁπλίσει
καὶ
τῇ
τέχνῃ
|
ἐγίγνοντο. |
καὶ
τέλος
ἐπὶ
μακρότατον
τοιουτοτρόπῳ |
[38, 2] |
διατριβαὶ
καὶ
ἀναβολαὶ
τὴν
ἄλλως
|
ἐγίγνοντο· |
~ὁ
δὲ
δὴ
Κάτων
ὁ |
[38, 15] |
λεγόντων
οὐχ
ὅτι
ἐναντία
ἀλλήλοις
|
ἐγίγνωσκον |
ἀλλ´
ἵν´
ἐκεῖνον
ἀνυπόπτως
ἀπατήσωσι, |
[38, 47] |
μάλιστά
τινες
{ἐς}
τἀναντία
σφίσιν
|
ἐγίγνωσκον, |
ἀλλὰ
καὶ
συνῄνεσαν
πάντες,
καὶ |
[38, 35] |
Καίσαρος
φιλοτιμίαν
ἀναιροῖντο,
καὶ
προσεπηπείλουν
|
ἐγκαταλείψειν |
αὐτὸν,
ἂν
μὴ
μεταβάληται.
μαθὼν |
[38, 46] |
ἔγωγε
καὶ
ὣς
πολεμήσω,
οὐδὲ
|
ἐγκαταλείψω |
ποτὲ
τὴν
τάξιν
ἣν
ἐτάχθην |
[38, 41] |
ἄλλος
καὶ
ἐπιτέτραπται
ἡμῖν
καὶ
|
ἐγκεχείρισται. |
καὶ
πάνυ
γε
φρονίμως
ἐποίησαν |
[38, 41] |
πρεσβείας
τινὸς
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
|
ἐγκλημάτων |
λάβῃ,
καὶ
σκέψιν
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[38, 39] |
τε
ἢ
ἄρχειν
τῶν
ἄλλων
|
ἐγκρατῶς |
ἢ
καὶ
αὐτοὺς
παντελῶς
ἀπολέσθαι |
[38, 10] |
ἐπὶ
τούτοις
αἰτίαν
ἔσχεν,
ἀλλ´
|
ἐγράφη |
μὲν
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
Κατιλίνου |
[38, 8] |
Καίσαρα
δὶς
καὶ
ὠνόμαζον
καὶ
|
ἔγραφον, |
Γάιόν
τε
Καίσαρα
καὶ
Ἰούλιον |
[38, 13] |
δελεάσας
καὶ
ἕτερόν
τινα
νόμον
|
ἔγραψε, |
περὶ
οὗ
διὰ
πλειόνων
ἀναγκαῖόν |
[38, 42] |
ἥξειν
ὑπέσχετο.
καίτοι
τί
μὲν
|
ἐγὼ |
ἄδικον
ἢ
ἀνεπιεικὲς
ἢ
φορτικὸν |
[38, 43] |
φαῦλον
εἶναι
νομίσητε.
οὔτε
γὰρ
|
ἐγὼ |
αὐτὸν
μετεπεμψάμην,
ἀλλ´
ὁ
Ῥωμαῖος, |
[38, 5] |
οὖν
Πομπήιος
μάλα
ἀσμένως
οὐκ
|
ἐγώ" |
ἔφη
μόνος,
ὦ
Κυιρῖται,
τὰ |
[38, 44] |
αὐτοῦ,
εἶτα
ταυτὶ
νυνὶ
λέγω.
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
καὶ
τότε
καὶ
|
[38, 23] |
καὶ
ἄλλου
τινὸς
τῶν
τοιούτων;
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
οὐχ
ὁρῶ.
τὸ
|
[38, 22] |
οὕτω
δὲ
δὴ
τούτων
ἐχόντων
|
ἐγὼ
|
μέν
σε
καὶ
ἀνδρειότατον
ᾤμην |
[38, 3] |
ἀπήλλαξε,
τοσοῦτον
μόνον
ὑπειπὼν
ὅτι
|
ἐγὼ |
μὲν
ὑμᾶς
καὶ
δικαστὰς
τοῦ |
[38, 21] |
οὐ
καὶ
τοῦτ´
αὐτῇ
συννοσεῖν)
|
ἐγὼ
|
μέντοι
πολλῷ
ῥᾷον
οἴομαι
εἶναι |
[38, 43] |
τὸ
ἀξίωμα,
τὰ
στρατόπεδα,
οὔτε
|
ἐγὼ |
μετεπέμφθην
ὑπ´
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
ταῦτα |
[38, 20] |
σώματος
εὐπάθειαι
τέρπουσιν.
ὥσπερ
καὶ
|
ἐγὼ |
νῦν
οὐδὲν
οὔτε
τῆς
τοῦ |
[38, 44] |
καὶ
μὴ
θαυμάσητε
εἰ
αὐτὸς
|
ἐγὼ |
πρότερόν
ποτε
καὶ
ἐν
τῇ |
[38, 28] |
διαφέρει,
ἵν´
ἐπιθυμήσῃς
ζῆσαι
ὡς
|
ἐγώ |
σοι
παραινῶ.
οὕτω
μὲν
γὰρ |
[38, 18] |
συναιρόμενοί
τισιν
ἐπικουφίζουσιν
αὐτούς,
καὶ
|
ἐγώ |
σοι
τὸ
πάθος
τοῦτο
ἐπελαφρύναιμι, |
[38, 5] |
τις
τολμήσῃ
ξίφος
ἀνελέσθαι,
καὶ
|
ἐγὼ |
τὴν
ἀσπίδα
ἀναλήψομαι.
ταῦθ´
οὕτως |
[38, 19] |
δὲ
τίνα
τρόπον
αὐτὰ
ἀκεσόμεθα.
|
ἐγὼ |
τοίνυν
πρῶτον
μὲν
ἁπάντων
ὁρῶ |
[38, 26] |
κατ´
ἐπήρειαν
ἐξελαθέντι
προσγίγνεται.
~καίτοι
|
ἔγωγε |
ἀκούω
τοῦθ´,
ὅτι
οὐκ
ἄκων |
[38, 46] |
τινες
ἄλλως
πως
φρονοῦσιν,
ἀλλ´
|
ἔγωγε |
καὶ
ὣς
πολεμήσω,
οὐδὲ
ἐγκαταλείψω |
[38, 24] |
τοῦτο
καὶ
περὶ
τὴν
φυγὴν
|
ἔγωγε |
ὁρῶ
ὄν.
ἀποδημία
γάρ
τις |
[38, 18] |
θρηνῶν
καὶ
γυναικείως
διακείμενος;
ὡς
|
ἔγωγε |
οὔποτ´
ἄν
σε
προσεδόκησα
οὕτω |
[38, 22] |
οὐκ
ἂν
ἀποτριψαίμεθα.
~ὁρῶ
τοίνυν
|
ἔγωγε |
πρῶτον
μὲν
φρονιμώτατόν
σε
ἀνθρώπων |
[38, 17] |
τινὸς
πολεμίου
κατεσκάφη,
τό
τε
|
ἔδαφος |
αὐτῆς
ἐς
νεὼν
Ἐλευθερίας
ἀνέθηκαν. |
[38, 16] |
ἐθάρσει
παρὰ
λόγον
ὥσπερ
ἀνεξετάστως
|
ἐδεδίει) |
καὶ
φοβηθεὶς
μὴ
καὶ
ἐκ |
[38, 18] |
ἂν
ἡμῖν
τῶν
λόγων
τούτων
|
ἔδει· |
νῦν
δ´
ὅμοιον
πέπονθας
ὥσπερ |
[38, 14] |
δημαρχοῦντα
ἐναντιωθῆναι
πᾶσί
σφισιν
ἀντιπαρεσκεύασεν,
|
ἔδεισε |
μὴ
καὶ
θόρυβος
ἐκ
τούτου |
[38, 35] |
τοὺς
πολεμίους
μέλλοντα
ἐκφοιτήσειν,
καὶ
|
ἔδεισε |
μή
πως
ἀπειθήσαντες
θορυβήσωσι
καὶ |
[38, 32] |
τε
παρ´
αὐτοῦ
ᾔτουν,
καὶ
|
ἐδέοντο |
μή
σφας
περιιδεῖν
ἀπολομένους.
καὶ |
[38, 17] |
καὶ
ἥ
τε
οὐσία
αὐτοῦ
|
ἐδημεύθη, |
καὶ
ἡ
οἰκία
ὥσπερ
τινὸς |
[38, 6] |
τὸ
Διοσκόρειον,
ἀφ´
οὗπερ
ἐκεῖνος
|
ἐδημηγόρει, |
διέπεσεν,
τὰ
μὲν
αἰδοῖ
τῶν |
[38, 30] |
οὐκ
ἐλύσατο,
τήν
τε
νῆσον
|
ἐδημοσίωσε |
καὶ
πρὸς
τὴν
διοίκησιν
αὐτῆς |
[38, 15] |
συμβουλεύοντα
ὑποσημαίνων,
ἀπέτρεπε,
γνώμην
δὲ
|
ἐδίδου |
καταμεῖναι
καὶ
ἑαυτῷ
τε
ἅμα
|
[38, 11] |
ἅτε
καὶ
ἐν
τοσούτοις
πράγμασιν,
|
ἐδικαίου, |
οὐ
μὴν
ὥστε
καὶ
δι´ |
[38, 7] |
πλείω
τε
ἔτι
τέκνα
ἔχουσιν
|
ἐδόθη. |
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἄποικος |
[38, 14] |
Κλώδιος
ἐσήνεγκεν,
ἄλλως
μὲν
οὐκ
|
ἐδόκει |
ἐπ´
αὐτῷ
τίθεσθαι
(οὐδὲ
γὰρ
|
[38, 12] |
τῷ
Κικέρωνι.
καὶ
ἐπειδὴ
μὴ
|
ἐδόκει |
οἱ
ῥᾴδιον
εἶναι
ἄνδρα
πάμπολυ |
[38, 15] |
τι
οὐ
κατὰ
γνώμην
αὐτοῦ
|
ἐδόκει |
ποιήσειν.
τόν
τε
Γαβίνιον
ἄντικρυς, |
[38, 17] |
τὴν
ἐπ´
αὐτοῖς
γραφομένην
οὐκ
|
ἐδοκίμασεν· |
ὅσα
μὲν
γὰρ
περὶ
τῶν |
[38, 17] |
τοῦ
Κικέρωνος
ἀνὰ
πρώτους
πράττειν
|
ἐδόκουν, |
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
ἐκποδὼν
ἐγεγόνει,
ἔλαβε· |
[38, 5] |
Καίσαρα
ἐχθρῶς,
ὥς
γε
καὶ
|
ἐδόκουν |
σφίσιν,
ἔχοντες
(οὐ
γάρ
πω |
[38, 9] |
ἐσέπεσε,
κἀνταῦθα
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
|
ἐδολοφονήθη· |
~ὕποπτός
τε
οὖν
ἐκ
τούτων |
[38, 38] |
καίτοι
συχνὰ
μὲν
ἂν
χρήματα
|
ἔδοσαν
|
αὐτοῖς
Καρχηδόνιοι
ὥστε
μὴ
ἐκεῖσε |
[38, 49] |
τῆς
πυκνότητος
ἐγίγνοντο,
καὶ
οὔτε
|
ἔδρων |
οὐδὲν
οὔτε
ἔπασχον.
~οἱ
οὖν |
[38, 50] |
ἀπετέθειντο,
καὶ
τοῖς
ξίφεσιν
οὐκ
|
ἐδύναντο |
οὔτε
συστάδην
μάχεσθαι
οὔτε
τῶν |
[38, 6] |
δῆμος
ἐκ
τῶν
νόμων
συνελθεῖν
|
ἐδύνατο, |
προηγόρευσε.
καὶ
ἐπειδὴ
ὅ
τε |
[38, 1] |
ἕνεκα
οὐδεὶς
αὐτῷ
οὐδὲν
ἐπικαλέσαι
|
ἐδύνατο· |
τό
τε
γὰρ
πλῆθος
τῶν |
[38, 2] |
γε
ἔξω
τῆς
συνωμοσίας
ὄντες
|
ἐδυσχέραινον. |
καὶ
αὐτό
γε
τοῦτο
αὐτοὺς |
[38, 8] |
τριῶν
στρατοπέδων
ἐπὶ
ἔτη
πέντε
|
ἔδωκε, |
καὶ
ἡ
βουλὴ
τήν
τε |
[38, 30] |
οὖσι
καὶ
πληγὰς
καὶ
τραύματα
|
ἔδωκε, |
καὶ
τοῦ
ὑπάτου
τάς
τε |
[38, 16] |
τοῖς
ἱππεῦσιν
ἐς
τὴν
βουλὴν
|
ἔδωκεν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἕνα
τινὰ
αὐτῶν, |
[38, 39] |
μὴ
ἐπιτρέπωμεν
(οὕτω
γὰρ
οὐδεὶς
|
ἔθ´ |
ἡμᾶς
ἀδικεῖν
ἐθελήσει)
~εἰ
μὲν |
[38, 16] |
λογισμοῖς
κρατήσειν
ἐλπίσας
(καὶ
γὰρ
|
ἐθάρσει |
παρὰ
λόγον
ὥσπερ
ἀνεξετάστως
ἐδεδίει) |
[38, 49] |
ἐφ´
ᾗ
ἐς
τὰ
μάλιστα
|
ἐθάρσουν, |
δρόμῳ
μετὰ
βοῆς
προσπεσόντες
ὑπετέμοντο, |
[38, 36] |
εἶναι·
τὸ
γὰρ
ἐπιεικὲς
οὐκ
|
ἐθέλει |
μὴ
καὶ
ἐκ
τούτου
σώζεσθαι· |
[38, 28] |
ὄντως
ἀθάνατος
καθάπερ
ἐκεῖνοι
γενέσθαι
|
ἐθέλεις, |
ζήλωσον
αὐτούς.
τά
τε
γὰρ |
[38, 3] |
δῆμον
ἐσενεχθείη·
ἐπεὶ
δ´
οὐκ
|
ἐθέλετε |
προβουλεῦσαι,
ἐκεῖνος
αὐτὸς
αἱρήσεται.
~κἀκ |
[38, 32] |
ἐς
ὁμολογίαν
ἐπὶ
χώρᾳ
τινὶ
|
ἐθελῆσαι |
ἐλθεῖν.
~οὐ
μέντοι
καὶ
συνέβησαν· |
[38, 43] |
τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
μὴ
|
ἐθελῆσαι |
πρὸς
ἡμᾶς
ἀφικέσθαι
τάχ´
ἄν |
[38, 25] |
οὐ
γάρ
που
μᾶλλον
ἂν
|
ἐθελήσαις |
τῷ
τε
Κατιλίνᾳ
συμπράξας
καὶ |
[38, 33] |
ἀνορθώσαντες
ᾤκησαν·
οἱ
δὲ
οὐκ
|
ἐθελήσαντες |
τὰ
ὅπλα
παραδοῦναι
πρὸς
τὸν |
[38, 4] |
ἄντικρυς
πάνθ´
ὅσα
ἐβούλετο
ἐσέφερεν.
|
ἐθελήσας |
δ´
οὖν
καὶ
ὣς
ὁμογνώμονας |
[38, 42] |
ἐκεῖνος
ὕβρεως
καὶ
ἀσελγείας,
οὐκ
|
ἐθελήσας |
ἐλθεῖν,
ἐκλέλοιπεν;
ἆρ´
οὐ
δυοῖν |
[38, 39] |
γὰρ
οὐδεὶς
ἔθ´
ἡμᾶς
ἀδικεῖν
|
ἐθελήσει) |
~εἰ
μὲν
γάρ
τις
τῶν |
[38, 45] |
μέρος
τι
παρ´
ἡμῶν
προσλαβεῖν
|
ἐθελήσειαν; |
εἰ
δὲ
δὴ
καὶ
συσταῖέν |
[38, 4] |
ἕξετε
τὸν
νόμον
ἂν
οὗτος
|
ἐθελήσῃ. |
ὁ
οὖν
Βίβουλος
μέγα
ἀναβοήσας |
[38, 26] |
ἄλλοθί
που
τῆς
οἰκουμένης
ζῆν
|
ἐθελήσῃς. |
οὐ
γὰρ
δήπου
τὰ
χωρία |
[38, 4] |
ἔτει
τούτῳ,
οὐδ´
ἂν
πάντες
|
ἐθελήσητε. |
καὶ
ὁ
μὲν
ταῦτ´
εἰπὼν |
[38, 26] |
ἡμῖν
τοῦ
ζῆν
ὅπως
ἂν
|
ἐθελήσωμεν, |
ὥσπερ
εἶπον,
ἀλλὰ
ἀνάγκη
πᾶσα |
[38, 11] |
οὐχ
ἑαυτῷ
τι
τοσοῦτον
λοιδορήσασθαι
|
ἐθέλοντα
|
ὅσον
ἀντακοῦσαί
τι
τῶν
ὁμοίων, |
[38, 36] |
πράττειν,
οἱ
δὲ
δὴ
πλείους
|
ἐθελονταὶ |
διά
τε
τὰς
τιμὰς
καὶ |
[38, 24] |
πράττειν
ἐστὶν
ὅτι
τὰ
μὲν
|
ἐθελονταὶ |
ἑτοίμως
τὰ
δ´
ἄκοντες
χαλεπῶς |
[38, 26] |
δαιμονίῳ.
τοῦτο
δὲ
ἂν
μὲν
|
ἐθελονταὶ |
ποιῶμεν,
οὐ
λυπησόμεθα,
ἂν
δὲ |
[38, 26] |
ἄκων
οὐδ´
ἁλοὺς
μετέστης,
ἀλλ´
|
ἐθελοντὴς |
ἐμίσησας
τὸν
μετ´
αὐτῶν
βίον, |
[38, 17] |
ὡς
καὶ
ἐκ
τοῦ
συνειδότος
|
ἐθελοντὴς
|
πεφευγώς,
μετέστη.
πρὶν
δὲ
δὴ |
[38, 24] |
σωμασκῶν
ἧττόν
τι
ἔρρωται
τοῦ
|
ἐθελοντὶ |
αὐτὸ
δρῶντος,
οὐδ´
ὁ
ἄκων |
[38, 32] |
τούτων
καὶ
διὰ
τῶν
Αἰδούων
|
ἐθελοντί
|
σφισι
τὴν
δίοδον,
ἐφ´
ᾧ |
[38, 28] |
καὶ
ὑπευθύνου
πᾶσι
τοῖς
συκοφαντεῖν
|
ἐθέλουσιν |
ἐξουσίας.
καὶ
ταῦτ´
εἶπον
οὐχ |
[38, 25] |
δὴ
τοιαῦτά
ἐστιν,
ἄν
τ´
|
ἐθέλωμεν |
ἄν
τε
καὶ
μή·
εἰ
|
[38, 14] |
ἡμέρας
καὶ
νυκτὸς
ὁμοίως
περιιὼν
|
ἐθεράπευε. |
~καὶ
ἐβούλοντο
γὰρ
καὶ
ἐκεῖνοι
|
[38, 8] |
τοῦτο
ποιεῖν,
ἀλλὰ
τά
γε
|
ἔθνη |
αὐτῶν
ἔκδηλα
ὅπως
φρονοίη
γίγνοιτο. |
[38, 46] |
εἰ
καί
τι
φοβερὸν
τὰ
|
ἔθνη |
ταῦτα
εἶχε,
τοῦτο
καὶ
ἡμῖν |
[38, 7] |
δ´
οὖν
καὶ
τοῦτο
τὸ
|
ἔθνος |
μηδ´
ἀντειπόντος
τινὸς
ᾠκειώσατο,
πρῶτον |
[38, 33] |
νώτου
τοῖς
ἐπιδιώκουσί
σφας,
καὶ
|
ἐθορύβησαν |
μὲν
αὐτούς,
πλεῖον
δὲ
οὐδὲν |
[38, 35] |
ἄπορα
καὶ
ἄγρια
προσοισόμενοι.
καὶ
|
ἐθρύλουν |
ὅτι
πόλεμον
οὔτε
προσήκοντα
οὔτε |
[38, 11] |
εἰλήχει,
καὶ
οὐ
πάνυ
ῥᾳδίως
|
ἐθυμοῦτο· |
συχνοὺς
δ´
οὖν,
ἅτε
καὶ |
[38, 44] |
μέρει
νομισθείη.
καὶ
μὴ
θαυμάσητε
|
εἰ |
αὐτὸς
ἐγὼ
πρότερόν
ποτε
καὶ |
[38, 5] |
ἰδὼν
τοῦτο
ἐκεῖνόν
τε
ἐπήρετο
|
εἰ |
βοηθήσοι
οἱ
προθύμως
ἐπὶ
τοὺς |
[38, 28] |
καὶ
οὔτ´
ἀξιώματός
τινος
προσδέῃ.
|
εἰ |
γάρ
τι
καὶ
ἐν
τούτοις |
[38, 40] |
μηδὲν
τῶν
δεόντων
πράττειν
βουλόμενοι.
|
εἰ |
δ´
ἀνάγκη
τε
τοὺς
κεκτημένους |
[38, 36] |
στρατείαν
ἢ
προσταχθέντας
αὐτὴν
προδοῦναι.
|
εἰ |
δ´
οἱ
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
[38, 23] |
ἂν
εἰκότως
καὶ
αἰσχρὸν
νομίζοιτο,
|
εἰ |
δ´
ὀρθῶς
ἔχοι,
καὶ
μᾶλλον |
[38, 41] |
οὐδέν´
ἂν
ἀντειπεῖν
ὑμῶν
νομίζω·
|
~εἰ |
δ´
ὅτι
μήτε
ἐξήτασται
περὶ |
[38, 45] |
τι
παρ´
ἡμῶν
προσλαβεῖν
ἐθελήσειαν;
|
εἰ |
δὲ
δὴ
καὶ
συσταῖέν
τινες, |
[38, 20] |
εἶχεν
ἄχθεσθαί
σε
τοῖς
ἀπολωλόσιν·
|
εἰ |
δὲ
ἔκπλεά
σοι
πάντα
τὰ |
[38, 25] |
ἐθέλωμεν
ἄν
τε
καὶ
μή·
|
εἰ
|
δέ
σε
οὐχὶ
ἡ
ἀτιμία |
[38, 29] |
ἐν
φυγῇ
γένοιο,
μεταγνώσῃ
μόνον,
|
εἰ |
δέ
τι
ἕτερον
ἀνήκεστον
πάθοις, |
[38, 17] |
Ῥώμην
ὑπερωρίσθη,
καὶ
προσεπεκηρύχθη
ἵν´
|
εἰ
|
δή
ποτε
ἐντὸς
αὐτῶν
φανείη, |
[38, 23] |
φυγαὶ
καὶ
αἱ
ἀτιμίαι,
καὶ
|
εἰ |
δή
τι
τοιοῦτον
ἕτερον,
νόμῳ |
[38, 18] |
νῦν
δ´
ὅμοιον
πέπονθας
ὥσπερ
|
εἰ |
Ἱπποκράτης
ἢ
Δημοκήδης
ἢ
καὶ |
[38, 20] |
καὶ
ἀπόλωλεν.
οὔκουν
ἀγανακτεῖν
προσήκει
|
εἰ |
καθάπερ
ἐκτήθη
τινά,
οὕτω
καὶ |
[38, 19] |
ποικίλαι
εἰσίν,
ὥστ´
οὐδὲν
θαυμαστὸν
|
εἰ |
καὶ
ἐμὲ
τὸν
λαμπρὸν
ἔν |
[38, 2] |
ἀνθρώπους
ἕξειν.
καὶ
διὰ
τοῦτο,
|
εἰ |
καὶ
μηδείς
οἱ
ἀντέλεγεν,
ἀλλ´ |
[38, 31] |
Ῥωμαίων
γῆν
κακώσειν.
καὶ
ὅς,
|
εἰ |
καὶ
τὰ
μάλιστα
μήτε
ἐπίστευεν |
[38, 47] |
εἰπόντος
οὐ
μόνον
οὐδεὶς
ἀντεῖπεν,
|
εἰ |
καὶ
τὰ
μάλιστά
τινες
{ἐς} |
[38, 25] |
ἀδικήσας
ἢ
κατορθώσας
φυγεῖν.
οὐκοῦν
|
εἰ
|
καὶ
τῆς
δόξης
σοι
μέλει, |
[38, 46] |
σφίσι
συχνοὶ
ἡμῖν
συμμαχήσουσιν,
ὥστ´
|
εἰ |
καί
τι
φοβερὸν
τὰ
ἔθνη |
[38, 5] |
λεχθέντα
καὶ
Κράσσος
ἐπῄνεσεν.
ὥστ´
|
εἰ |
καί
τισι
τῶν
ἄλλων
μὴ |
[38, 19] |
ἕτοιμος
εἶ,
σκεψώμεθα
πρῶτον
μὲν
|
εἰ |
κακὰ
ὡς
ἀληθῶς
ἐστι
ταῦτα |
[38, 23] |
αὐτὸν
νομίζεται.
ὥσπερ
ἂν
οὖν,
|
εἰ |
κρίσις
τις
ἢ
καὶ
ψήφισμά |
[38, 18] |
παραμυθίου
τινὸς
παρ´
ἑτέρου
τυχεῖν.
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
αὐτάρκης
ἑαυτῷ
ἦσθα, |
[38, 20] |
καὶ
τοῦτό
σε"
ἔφη
λυπεῖ;
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
ἐνδεήσεσθαι
τῶν
ἀναγκαίων
|
[38, 40] |
οὐδεὶς
ἔθ´
ἡμᾶς
ἀδικεῖν
ἐθελήσει)
|
~εἰ |
μὲν
γάρ
τις
τῶν
θεῶν |
[38, 29] |
τι
καὶ
αὖθις
σφαλῇς.
καὶ
|
εἰ |
μὲν
ἐν
φυγῇ
γένοιο,
μεταγνώσῃ |
[38, 23] |
καὶ
ἀγαθῶν
καὶ
κακῶν
δεδομένων,
|
εἰ |
μέν
τι
περὶ
ταῦθ´
ἁμαρτάνοιτο, |
[38, 1] |
καὶ
οὐδὲ
ταύτην
μέντοι
ἐσοίσειν,
|
εἰ |
μὴ
βουλομένοις
σφίσιν
εἴη,
ἐπλάττετο. |
[38, 8] |
αὐτοὺς
ὡς
ἑκάστους
ψηφίζεσθαι,
ἵν´
|
εἰ |
μὴ
καὶ
κατ´
ἄνδρα,
τῷ |
[38, 41] |
τοῦτο
δὲ
τέσσαρσι
στρατοπέδοις
ὁπλίσας,
|
εἰ |
μὴ
καὶ
πολεμῆσαι
πάντως
ἡμᾶς |
[38, 45] |
ἄν
τις
αὐτῷ
προθύμως,
οὐδ´
|
εἰ |
πάνυ
ἐπαγγέλλεται,
βοηθήσειε·
τίς
μὲν |
[38, 4] |
τοῦ
συνάρχοντος,
καὶ
ἐπύθετο
αὐτοῦ
|
εἰ |
τὰ
τοῦ
νόμου
μέμφοιτο.
ἐπεί |
[38, 38] |
κατατριφθείη
καὶ
καταγηράσειεν,
αἰσχυνθέντες
δὲ
|
εἰ |
τοσαῦτα
παραδεξάμενοι
μηδὲν
ἐπικτήσαιντο,
πολλῷ |
[38, 14] |
εἶναι,
τότε
ὑπὸ
τοῦ
Κλωδίου,
|
εἴ |
γε
ἐκεῖνον
ἀλλὰ
μὴ
τὸν |
[38, 46] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
διδάσκετε·
ὡς
|
εἴ |
γε
καὶ
ὑμῶν
τινες
ἄλλως |
[38, 36] |
καὶ
τὰ
ἡμέτερα
ἐπαυξήσωμεν.
ὡς
|
εἴ |
γε
μὴ
ταῦθ´
οὕτω
φρονοῦντες
|
[38, 19] |
τὴν
ἄκεσιν
αὐτοῦ
προσεδεήθη.
~ἀλλ´
|
εἴ |
γέ
τινα"
ἔφη
ὁ
Κικέρων |
[38, 2] |
μεταγράψειν
ἢ
καὶ
παντελῶς
ἀπαλείψειν,
|
εἴ |
γέ
τῳ
μὴ
ἀρέσειέ
τι, |
[38, 18] |
πρὸς
πάντα
τὰ
ἀνθρώπινα,
ἵν´
|
εἴ |
τι
καὶ
παράλογόν
σοι
προσπέσοι, |
[38, 3] |
νόμου
καὶ
κυρίους
ἐποιησάμην,
ὅπως,
|
εἴ |
τι
μὴ
ἀρέσειεν
ὑμᾶς,
μηδ´ |
[38, 34] |
ὑπήκουσεν,
ἀλλὰ
καὶ
ἔφη
ὅτι
|
εἴ |
τί
μοι
βούλεται
Καῖσαρ
εἰπεῖν, |
[38, 13] |
μήτ´
ἀτιμάζειν
μηδένα,
χωρὶς
ἢ
|
εἴ |
τις
παρ´
ἀμφοτέροις
σφίσι
κριθεὶς |
[38, 42] |
ἀπροφυλάκτως
αὐτὸν
ποιησόμεθα.
~καί
μοι
|
εἴ |
τις
ὑμῶν
ἐκεῖνο
ὑπολαμβάνει,
τί |
[38, 28] |
εὐδαιμονήσεις,
καί
σου
μέγα
ὄνομα
|
{εἶ} |
καὶ
τοῦτο
ἀεὶ
καὶ
ζῶντος |
[38, 19] |
ὁ
Φιλίσκος,
ἐπειδήπερ
ἀκούειν
ἕτοιμος
|
εἶ, |
σκεψώμεθα
πρῶτον
μὲν
εἰ
κακὰ |
[38, 11] |
οὐδὲν
ὧν
ἔλεγε
προσεποιήσατο,
ἀλλ´
|
εἴα |
αὐτὸν
ἀφθόνως,
καθάπερ
τισὶν
ἐπαίνοις |
[38, 9] |
τι
δρᾶσαι,
κατεῖπεν
αὐτῶν·
καὶ
|
εἴγε |
μὴ
καὶ
τὸν
Βίβουλον
ὡς |
[38, 17] |
τῶν
τότε
γενομένων
ἐφρόνησε,
πάντας
|
εἰδέναι |
ἔφη
(τὴν
γὰρ
σώζουσάν
σφας |
[38, 40] |
ἐν
τῇ
Ἰταλίᾳ,
πλὴν
ἅπαξ,
|
εἴδομεν. |
ὅταν
οὖν
τούτων
οὕτως
ἐχόντων |
[38, 28] |
ὡς
Θουκυδίδης.
τό
τε
γὰρ
|
εἶδος |
τοῦτο
τῆς
σοφίας
διαρκέστατόν
ἐστι |
[38, 41] |
ἀφεστηκότες
ἠδυνήθησαν
ἄν,
καὶ
πρὸς
|
εἰδότας |
καὶ
προπαρεσκευασμένους
τοὺς
πολεμίους
οὐκ |
[38, 38] |
οὐδὲ
τὰ
ὀνόματα
πρότερον
ἀκριβῶς
|
εἰδότες |
νῦν
τῶν
μὲν
αὐτοὶ
δεσπόζομεν, |
[38, 38] |
ἔτ´
ὄντες,
ἀλλ´
ἅτε
εὖ
|
εἰδότες
|
ὅτι
διὰ
{τε}
τῶν
αὐτῶν |
[38, 26] |
μὲν
καὶ
ἄτιμοι
καὶ
ἐξόριστοι
|
εἶεν |
ἄν,
πάντα
τἀγαθὰ
ἐκ
τῶν |
[38, 1] |
ἐσοίσειν,
εἰ
μὴ
βουλομένοις
σφίσιν
|
εἴη, |
ἐπλάττετο.
τοῦ
μὲν
δὴ
οὖν |
[38, 6] |
τῶν
ὑπηρετῶν
ὅτι
ἱερομηνία
τε
|
εἴη |
καὶ
οὐδὲν
ὁσίως
ἐκ
τῶν |
[38, 23] |
ἔχοι,
καὶ
μᾶλλον
ἂν
ὠφέλιμον
|
εἴη. |
ὃ
καὶ
σοὶ
νῦν
ὑπάρχει. |
[38, 13] |
ψηφίσασθαί
τι
τὸν
δῆμον
ἀναγκαῖον
|
εἴη, |
τὰ
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
γιγνόμενα |
[38, 46] |
ἐνταῦθα
τρύχεσθε,
τά
τε
κοινὰ
|
εἰκῇ |
ἀναλίσκοντες
καὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
πόνων
|
[38, 36] |
γὰρ
τά
τε
ἄλλα
ὅσα
|
εἰκός |
ἐστι,
καὶ
μάλισθ´
ὅτι
δεῦρο |
[38, 11] |
ἤχθετο
μὲν
ἐπ´
αὐτοῖς
ὥσπερ
|
εἰκὸς |
ἦν,
οὐ
μὴν
οὔτ´
εἶπεν |
[38, 1] |
τοῦ
συχνοὺς
τῆς
τιμῆς
μετασχεῖν
|
εἴκοσιν, |
ἔπειτα
δὲ
τοὺς
ἐπιτηδειοτάτους,
πλὴν |
[38, 19] |
ὑπομένειν,
ὃ
δὴ
καὶ
δεύτερον
|
εἰκότως |
ἄν
τις
ἀγαθὸν
ἀνθρώπῳ
φύσει |
[38, 5] |
(οὐ
γὰρ
ηὐπόρει
τὸ
δημόσιον)
|
εἰκότως |
ἡ
δόσις
αὐτῆς
ἀνεβλήθη·
ἐν |
[38, 23] |
ταῦθ´
ἁμαρτάνοιτο,
καὶ
βλαβερὸν
ἂν
|
εἰκότως |
καὶ
αἰσχρὸν
νομίζοιτο,
εἰ
δ´ |
[38, 23] |
ἔργον
αὐτῆς
ἴσασι.
καὶ
πάνυ
|
εἰκότως· |
ὅσα
γὰρ
μὴ
προσάπτεται
τῶν |
[38, 48] |
ὀλίγου
καὶ
τὸ
χαράκωμα
αὐτῶν
|
εἷλε. |
προχωρούντων
οὖν
οὕτως
οἱ
τῶν |
[38, 32] |
τὴν
Τόλοσαν
οἱ
Ἐλουήτιοι
τράπωνται,
|
εἵλετο |
μετ´
ἐκείνων
αὐτοὺς
ἀμύνασθαι
μᾶλλον |
[38, 1] |
τῆς
λείας
ἣν
ὁ
Πομπήιος
|
εἰλήφει |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
φόρων
τῶν
|
[38, 34] |
τῆς
βασιλείας
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων
|
εἰλήφει, |
καὶ
ἐς
τοὺς
φίλους
τούς |
[38, 11] |
ἐπιεικεστέραν
μὲν
γὰρ
ὄντως
φύσιν
|
εἰλήχει, |
καὶ
οὐ
πάνυ
ῥᾳδίως
ἐθυμοῦτο· |
[38, 40] |
ὀλίγον
καὶ
τὸ
ἄστυ
αὐτὸ
|
εἷλον, |
ἐπειδὴ
δ´
ἀντιπολεμεῖσθαι
ἤρξαντο,
παντάπασιν |
[38, 38] |
τε
ἀκλεῶς
καὶ
πλουτεῖν
ἀδεῶς
|
εἵλοντο, |
οὔτ´
αὐτῶν
ἡμῶν
οἱ
πρεσβύτεροι |
[38, 19] |
ἀρχαῖόν
με
φῶς
ἐπαναγαγεῖν,
ἑτοιμότατός
|
εἰμι |
ἀκούειν.
ὥσπερ
γὰρ
τῶν
φαρμάκων, |
[38, 34] |
οὔτε
γὰρ
ἄλλως
καταδεέστερος
αὐτοῦ
|
εἰμί, |
καὶ
τὸν
χρείαν
τινὸς
ἔχοντα |
[38, 23] |
διατρίβειν
μήτε
μετὰ
τῶν
φίλων
|
εἶναι, |
ἀλλὰ
ἐκ
τῆς
πατρίδος
μεθ´ |
[38, 12] |
ἐπειδὴ
μὴ
ἐδόκει
οἱ
ῥᾴδιον
|
εἶναι |
ἄνδρα
πάμπολυ
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ |
[38, 23] |
δοκεῖ
οὖν
σοι
μέγα
κακὸν
|
εἶναι |
ἀτιμία
καὶ
φυγή,
καὶ
τὸ |
[38, 23] |
αὐτὰ
δοξάσῃ,
τοιαῦτα
καὶ
δοκεῖ
|
εἶναι. |
αὐτίκα
τὴν
ἀτιμίαν
οὐκ
ἐπὶ |
[38, 3] |
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
σοῦ
ἐνταῦθα
|
εἶναι |
βούλομαι,
κατῃδέσθη,
καὶ
τόν
τε |
[38, 23] |
νοσεῖν
ἢ
τὸν
δεῖνα
αἰσχρὸν
|
εἶναι, |
γελοιότατον
ἂν
δήπουθεν
ἦν,
οὕτω |
[38, 41] |
ἐφ´
ἡμῖν
τὸ
τίσι
πολεμητέον
|
εἶναι |
διαγνῶναι
καταλιπόντες
καὶ
μὴ
αὐτοὶ |
[38, 36] |
ὅστις
ἀπραγμονέστατός
ἐστι,
καὶ
ἀσφαλέστατος
|
εἶναι |
δοκεῖ,
πόλις
δέ,
ἄλλως
τε |
[38, 12] |
ἄλλος,
καὶ
πρὸ
τοῦ
χρηστὸς
|
εἶναι |
δοκεῖν,
θηρώμενος.
ἔκ
τε
οὖν |
[38, 44] |
τῶν
ἐχθίστων
τις
ὁμολογούντων
ἡμῖν
|
εἶναι |
ἐτόλμησέ
ποτε
ποιῆσαι,
ταῦτ´
ἐκεῖνος |
[38, 24] |
ἐν
τῷ
ἀκουσίῳ
θῇ
τις
|
εἶναι. |
καὶ
γάρ
που
καὶ
ἀρχαῖος |
[38, 11] |
γέ
τι
ὁμοιότροπον
ἀντακούσωσι,
δόξωσιν
|
εἶναι· |
καὶ
οὐκ
ἠξίου
ἀντίπαλον
ἐκ |
[38, 1] |
ἐξαίρετον
διὰ
τὴν
ἀρετὴν
συνεβούλευσεν
|
εἶναι) |
καὶ
τὴν
λοιπὴν
οὔτε
παρὰ |
[38, 38] |
δὲ
ἀκριβῆ
τὴν
ταλαιπωρίαν
νομίσαντες
|
εἶναι, |
καὶ
φοβηθέντες
μὲν
μὴ
μείναντα |
[38, 26] |
ψυχῆς
ἡμῶν
φύσει
προσήκει,
νόμιζε
|
εἶναι, |
μήτ´
ἀγανάκτει
τοῖς
προσπεπτωκόσιν.
οὐδὲ |
[38, 43] |
μοι
μικρὰν
τὴν
προσθήκην
ταύτην
|
εἶναι |
νομίσητε·
μεγάλη
γάρ
ἐστιν
ἐπίδειξις |
[38, 43] |
σμικρόν
τι
τοῦτο
καὶ
φαῦλον
|
εἶναι |
νομίσητε.
οὔτε
γὰρ
ἐγὼ
αὐτὸν |
[38, 28] |
ἑπτάκις
ὑπατεύσας
μᾶλλον
ἢ
Κικέρων
|
εἶναι. |
οὔτ´
αὖ
ἡγεμονίας
τινὸς
ἐπιθυμεῖς, |
[38, 26] |
δοκεῖν
εἶναι
ποιοῦσιν
οἷα
αὑτοῖς
|
εἶναι |
παρασκευάζουσι.
~καὶ
σὺ
οὖν
ταῦτα |
[38, 26] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἑκάτερα
δοκεῖν
|
εἶναι |
ποιοῦσιν
οἷα
αὑτοῖς
εἶναι
παρασκευάζουσι. |
[38, 21] |
ἐγὼ
μέντοι
πολλῷ
ῥᾷον
οἴομαι
|
εἶναι |
τῆς
εὐεξίας
τῆς
γνώμης
ἐπιμεληθῆναί |
[38, 36] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἰδίοις
δραστηρίους
|
εἶναι· |
τὸ
γὰρ
ἐπιεικὲς
οὐκ
ἐθέλει |
[38, 35] |
διελέξατο
(οὔτε
γὰρ
καλὸν
ἐνόμιζεν
|
εἶναι |
τοιαῦτα
πρὸς
πολλοὺς
λέγειν,
καὶ |
[38, 22] |
μέν
σε
καὶ
ἀνδρειότατον
ᾤμην
|
εἶναι, |
τοσαύτῃ
μὲν
ῥώμῃ
διανοίας
τοσαύτῃ |
[38, 14] |
μὲν
οὕτω,
καίτοι
φρονιμώτατος
ἀξιῶν
|
εἶναι, |
τότε
ὑπὸ
τοῦ
Κλωδίου,
εἴ |
[38, 12] |
ὑπερεφρόνει
καὶ
ἰσοδίαιτος
οὐδενὶ
ἠξίου
|
εἶναι, |
φορτικός
τε
καὶ
ἐπαχθὴς
ἦν, |
[38, 20] |
μὴ
ἔχρῃζες
ἢ
καὶ
νῦν
|
εἶναι |
ὧν
μὴ
δέῃ
νόμιζε.
καὶ |
[38, 20] |
ἐχρῶ,
ὥστε
καὶ
τότε
μὴ
|
εἶναι |
ὧν
μὴ
ἔχρῃζες
ἢ
καὶ |
[38, 40] |
ἄρχειν,
οὐκ
ἐλευθέρους,
οὐ
Ῥωμαίους
|
εἶναι. |
ὥσπερ
οὖν
ἄν,
εἴπερ
τι |
[38, 17] |
νόμον
συγγράφεσθαι.
Καῖσαρ
μὲν
ταῦτ´
|
εἶπε, |
Κράσσος
δὲ
διὰ
μὲν
τοῦ |
[38, 1] |
δι´
ἀπεχθείας
αὐτῷ
ὦσι,
πράττειν,
|
εἶπέ |
σφισι
πολλάκις
ὅτι
οὔτε
γράψοι |
[38, 40] |
οὖν
ἄν,
εἴπερ
τι
τούτων
|
εἶπέ |
τις,
οὐκ
ἂν
ἠνέσχεσθε
ἀλλὰ
|
[38, 12] |
τοῦ
δύνασθαι
συνεῖναί
τε
καὶ
|
εἰπεῖν |
ἃ
μηδεὶς
ἄλλος,
καὶ
πρὸ |
[38, 34] |
εἴ
τί
μοι
βούλεται
Καῖσαρ
|
εἰπεῖν, |
αὐτὸς
πρὸς
ἐμὲ
ἐλθέτω·
οὔτε |
[38, 29] |
λαμπρότητα
ζηλώσῃς,
δυσχερὲς
μὲν
οὐδὲν
|
εἰπεῖν |
βούλομαι,
φοβοῦμαι
δέ,
ἔς
τε |
[38, 40] |
Γαλατῶν
καὶ
Κελτῶν
ἄν
τις
|
εἰπεῖν |
ἔχοι.
καὶ
γὰρ
οὗτοι,
μέχρι |
[38, 23] |
ποῖον
μὲν
γὰρ
ἂν
σῶμα
|
εἰπεῖν |
ἔχοις
νενοσηκὸς
ἢ
καὶ
ἀπολωλός, |
[38, 13] |
οὗ
διὰ
πλειόνων
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
|
εἰπεῖν, |
ὅπως
σαφέστερος
τοῖς
πολλοῖς
γένηται. |
[38, 40] |
καρπωσόμεθα,
αἰσχρὸν
μὲν
ἂν
ἦν
|
εἰπεῖν |
ὅτι
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγειν
ἐχρῆν, |
[38, 18] |
καὶ
συνηγορηκότα.
καὶ
ὃς
ὑπολαβὼν
|
εἶπεν |
ἀλλ´
οὐδέν
τοι
ὅμοιόν
ἐστιν, |
[38, 23] |
τοῖς
οἰκείοις
παρέχοντα.
οὐδαμῇ
ἔμοιγε"
|
εἶπεν |
ὁ
Φιλίσκος.
δύο
γὰρ
τούτων |
[38, 19] |
σοφίᾳ
τινὶ
καταιονήσειας.
φέρε
οὖν"
|
εἶπεν |
ὁ
Φιλίσκος,
ἐπειδήπερ
ἀκούειν
ἕτοιμος |
[38, 5] |
ἀποσεμνύνων
ἑαυτὸν
διελέξατο,
καὶ
τέλος
|
εἶπεν |
ὅτι,
ἄν
τις
τολμήσῃ
ξίφος |
[38, 16] |
γνώμην
περὶ
τῶν
γεγραμμένων
ἔχοι,
|
εἶπεν |
ὅτι
οὐδέν
μοι
οὔτ´
ὠμὸν |
[38, 11] |
εἰκὸς
ἦν,
οὐ
μὴν
οὔτ´
|
εἶπεν |
οὔτ´
ἔπραξεν
ὑβριστικὸν
ἐς
αὐτὸν |
[38, 24] |
γάρ
τις
ἄτιμός
ἐστιν,
ὥστ´
|
εἴπερ |
αὐτὴ
καθ´
αὑτὴν
ἡ
ἀτιμία |
[38, 24] |
δυνάμενον
ἀνδρὶ
φρονίμῳ
συμβῆναι.
ὥστ´
|
εἴπερ |
ἐν
τούτῳ
τὸ
διάφορον
τοῦ |
[38, 28] |
φέρει
τινὰ
σχολὴν
γονιμωτέραν.
ὥστ´
|
εἴπερ |
ὄντως
ἀθάνατος
καθάπερ
ἐκεῖνοι
γενέσθαι |
[38, 42] |
ἐμὲ
ἐλθεῖν
πρὸς
αὑτὸν
ἐκέλευσεν,
|
εἴπερ |
τι
αὐτοῦ
δεοίμην.
~καὶ
μή |
[38, 40] |
Ῥωμαίους
εἶναι.
ὥσπερ
οὖν
ἄν,
|
εἴπερ |
τι
τούτων
εἶπέ
τις,
οὐκ |
[38, 43] |
κοινῇ
δὲ
δὴ
πάντες
καὶ
|
εἴπομέν |
τι
καὶ
ἐποιήσαμεν
καὶ
ἀντηκούσαμεν |
[38, 26] |
ζῆν
ὅπως
ἂν
ἐθελήσωμεν,
ὥσπερ
|
εἶπον, |
ἀλλὰ
ἀνάγκη
πᾶσα
ὑπομένειν
ἡμᾶς |
[38, 7] |
(τοῦτο
γὰρ
ἀρξάμενόν
ποτε,
ὥσπερ
|
εἶπον, |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν |
[38, 9] |
Οὐέττιος
ἐσαχθείς,
καὶ
μόνους
οὓς
|
εἶπον |
ὀνομάσας,
ἔς
τε
τὸ
οἴκημα |
[38, 28] |
συκοφαντεῖν
ἐθέλουσιν
ἐξουσίας.
καὶ
ταῦτ´
|
εἶπον |
οὐχ
ὅτι
καὶ
ἀναγκαῖόν
τι |
[38, 13] |
καὶ
ἐξ
ἄλλων
τινῶν,
ὥσπερ
|
εἶπον, |
ποιουμένης,
τὸ
μέγιστον
κῦρος
ἡ |
[38, 23] |
λυποῦν
ἐστί
σε.
~ταῦτα
αὐτοῦ
|
εἰπόντος |
ὁ
Κικέρων
ἔφη
οὐ
δοκεῖ |
[38, 47] |
κτωμένην
σφετεριζόμενοι.
~ταῦτα
τοῦ
Καίσαρος
|
εἰπόντος |
οὐ
μόνον
οὐδεὶς
ἀντεῖπεν,
εἰ |
[38, 27] |
Γράκχους
ἢ
καὶ
ἄλλους
τινὰς
|
εἴπω, |
μέμνησθε
μὲν
ὅπως
ὁ
Κάμιλλος |
[38, 4] |
ἐθελήσητε.
καὶ
ὁ
μὲν
ταῦτ´
|
εἰπὼν |
ἀπηλλάγη·
ὁ
δὲ
δὴ
Καῖσαρ |
[38, 5] |
τῶν
κοινῶν
πόνων
ἀποδοθῆναι.
ταῦτ´
|
εἰπὼν |
ἐπεξῆλθέ
τε
καθ´
ἕκαστον
τῶν
|
[38, 4] |
τὸν
ὅμιλον
συνδεηθῆναί
οἱ
ἔπεισεν,
|
εἰπὼν |
ὅτι
ἕξετε
τὸν
νόμον
ἂν |
[38, 10] |
ἄρξας
αὐτῆς,
καὶ
τὸ
ἔνσπονδον
|
εἰργάσατο, |
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἀντέπαθε.
τά |
[38, 16] |
ὑπεροίσων.
πρὸς
γὰρ
δὴ
τοῖς
|
εἰρημένοις, |
οἵ
τε
ἱππῆς
συνελθόντες
ἐς |
[38, 31] |
ἡσύχαζεν,
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐν
|
εἰρήνῃ |
διεγένετο,
ἀλλὰ
αὐτομάτου
τὸ
πρῶτον |
[38, 39] |
ἀεὶ
ἔχωμεν
(οὕτω
γὰρ
μόνως
|
εἰρήνη |
σώζεται)
καὶ
τὰ
ἔργα
τοῦ |
[38, 47] |
καὶ
ἐς
λόγους
οἱ
ὑπὲρ
|
εἰρήνης |
ἐλθεῖν
κατηνάγκασεν.
οὐ
μέντοι
καὶ |
[38, 18] |
ἐννοῆσαι.
ὅθεν
που
πάνυ
καλῶς
|
εἴρηται |
ὅτι
ῥᾷον
παραινέσαι
ἑτέροις
ἐστὶν |
[38, 36] |
ἰδίᾳ
μὲν
γὰρ
οὐδ´
ἂν
|
εἷς |
οὕτως
εὖ
πράξειεν
ὥστε
μὴ |
[38, 41] |
πολεμίων
αὐτοῖς
γιγνώμεθα,
(οὐδ´
ἂν
|
εἷς |
ταῦτα
φήσειεν)
ἀλλ´
ἵνα
τὴν |
[38, 23] |
τινῶν
τιμώμενα
πρὸς
ἑτέρων
κολάζεται·
|
εἰσὶ |
δὲ
οἳ
καὶ
τὴν
ἀρχὴν |
[38, 45] |
δὲ
δὴ
γυμνοὶ
τὸ
πλεῖστόν
|
εἰσι, |
καὶ
ἡμεῖς
μὲν
καὶ
λογισμῷ |
[38, 27] |
ἄλλως
αἱ
τῶν
ἀνθρώπων
εὐπραγίαι
|
εἰσί, |
καὶ
ὅσῳ
ἂν
μᾶλλόν
τις |
[38, 7] |
μὲν
οὖν,
ὅτι
πάμπολλοί
τέ
|
εἰσι |
καὶ
οὐδ´
ὁτιοῦν
τῇδε
τῇ |
[38, 19] |
διαφοραὶ
πολλαὶ
καὶ
δυνάμεις
ποικίλαι
|
εἰσίν, |
ὥστ´
οὐδὲν
θαυμαστὸν
εἰ
καὶ |
[38, 50] |
ταὐτῷ
μένοντες
ὥσπερ
ἐν
πύργοις
|
εἱστήκεσαν, |
καὶ
αὐτοὶ
τά
τε
δοράτια |
[38, 42] |
ἐκ
τοῦ
συνειδότος
σφῶν
ἔχουσιν·
|
εἴτ´ |
αὖ
μηδενὸς
τοιούτου
ὑπόντος
ὑπερεόρακέ |
[38, 44] |
δήμῳ
χρηματίσας
τινὰ
ὑπὲρ
αὐτοῦ,
|
εἶτα |
ταυτὶ
νυνὶ
λέγω.
ἐγὼ
μὲν |
[38, 13] |
ἦν
πρὸς
αὐτὰς
ἀεὶ
διοσημία,
|
εἴτε |
ἐναίσιον
εἴτε
ἐξαίσιον
ἐγένετο.
καὶ |
[38, 13] |
αὐτὰς
ἀεὶ
διοσημία,
εἴτε
ἐναίσιον
|
εἴτε |
ἐξαίσιον
ἐγένετο.
καὶ
τὸ
μὲν |
[38, 42] |
ὑπερπεφρονηκότα
ἡμᾶς
τοῦτο
πεποιηκέναι;
οὐκοῦν
|
εἴτε |
τι
ὑποτετόπηκεν,
σαφέστατα
αὐτὸς
ἑαυτὸν |
[38, 17] |
ἰδιώταις
τῷ
τε
ἄρχοντι
αὐτῶν
|
εἶχε |
τιμηθήσεσθαι.
φυγόντος
δ´
αὐτοῦ
ὁ |
[38, 46] |
τι
φοβερὸν
τὰ
ἔθνη
ταῦτα
|
εἶχε, |
τοῦτο
καὶ
ἡμῖν
καὶ
ἐκείνοις |
[38, 14] |
(οὐδὲ
γὰρ
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ
|
εἶχεν |
ἀλλὰ
κατὰ
πάντων
ἁπλῶς
τῶν |
[38, 20] |
ἀναγκαίων
ἔμελλες,
λόγον
ἄν
τινα
|
εἶχεν |
ἄχθεσθαί
σε
τοῖς
ἀπολωλόσιν·
εἰ |
[38, 47] |
ὅτι
εὔνοιάν
πως
ἀεὶ
αὐτοῦ
|
εἶχεν. |
οὕτω
δὲ
δὴ
τὰ
πολιτικὰ |
[38, 13] |
κῦρος
ἡ
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
|
εἶχεν, |
οὕτως
ὥστε
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[38, 40] |
ἄγειν
ἐχρῆν,
ὅμως
δ´
οὖν
|
εἶχον |
ἄν
τινα
σκῆψιν
εὐπρεπῆ
οἱ |
[38, 40] |
ἀφ´
ἡμῶν
ἐν
τῇ
Ἀφρικῇ
|
εἶχον, |
ἔς
τε
τὴν
Ἰταλίαν
διέπλεον |
[38, 25] |
δεῖνα
δὲ
καὶ
ὁ
δεῖνα
|
ἐκ |
δυναστείας
καὶ
ἐπηρείας
πάντα
κατὰ |
[38, 9] |
ἐπὶ
τῶν
λοιπῶν
ἀληθεύειν,
ἀλλ´
|
ἐκ |
κατασκευασμοῦ
τινος
πρὸς
συκοφαντίαν
τῶν |
[38, 3] |
τινὰ
οὔτε
ἐκ
φύσεως
οὔτε
|
ἐκ |
παιδείας
ἔχων)
τοῖς
μὲν
γεγραμμένοις |
[38, 41] |
πώποτε
γεγόνασιν
ἡμῖν,
οἱ
μὲν
|
ἐκ |
παρασκευῆς
καὶ
προεπαγγέλσεως
οἱ
δὲ |
[38, 40] |
περὶ
τούτοις
κινδυνεύουσιν,
οἱ
δὲ
|
ἐκ |
περιουσίας
τῷ
πολέμῳ
καὶ
κατὰ |
[38, 16] |
ἐδεδίει)
καὶ
φοβηθεὶς
μὴ
καὶ
|
ἐκ |
πονηροῦ
συνειδότος
τὴν
ἀποδημίαν
πεποιῆσθαι |
[38, 41] |
τὴν
ἡσυχίαν
ἀγόντων
κινηθῇ
καὶ
|
ἐκ |
πρεσβείας
τινὸς
τὴν
ἀρχὴν
τῶν |
[38, 16] |
τὴν
γερουσίαν,
ἄλλους
τέ
τινας
|
ἐκ |
σφῶν
καὶ
βουλευτὰς
τόν
τε |
[38, 40] |
ἐπειδὴ
δ´
ἀντιπολεμεῖσθαι
ἤρξαντο,
παντάπασιν
|
ἐκ |
τῆς
γῆς
ἡμῶν
ἐξέδρασαν.
τὰ |
[38, 7] |
ὅτι
μάτην
ζημιωθήσεσθαι
ἔμελλον,
μηδὲν
|
ἐκ |
τῆς
ἰσχυρογνωμοσύνης
σφῶν
τὸ
κοινὸν |
[38, 23] |
μετὰ
τῶν
φίλων
εἶναι,
ἀλλὰ
|
ἐκ |
τῆς
πατρίδος
μεθ´
ὕβρεως
ἐκπεπτωκότα
|
[38, 16] |
αὐτῶν,
ὡς
πολὺς
ἐνέκειτο,
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως
ἐξήλασε,
τῷ
τε
|
[38, 32] |
τοὺς
δὲ
προκεχωρηκότας
ἐς
τοσοῦτον
|
ἐκ
|
τοῦ
αἰφνιδίου
καὶ
ἐκ
τοῦ |
[38, 13] |
κολλήγια
ἐπιχωρίως
καλούμενα,
ὄντα
μὲν
|
ἐκ
|
τοῦ
ἀρχαίου
καταλυθέντα
δὲ
χρόνον |
[38, 13] |
τὸν
δῆμον
ἀναγκαῖον
εἴη,
τὰ
|
ἐκ |
τοῦ
οὐρανοῦ
γιγνόμενα
παρατηρεῖν.
~τοιαῦτα |
[38, 13] |
ποιουμένης,
τὸ
μέγιστον
κῦρος
ἡ
|
ἐκ |
τοῦ
οὐρανοῦ
εἶχεν,
οὕτως
ὥστε |
[38, 13] |
ἐσαγομένας
βουλόμενοι
προεπήγγελλον
ὡς
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
οὐρανοῦ
τὴν
ἡμέραν
ἐκείνην |
[38, 34] |
ἐσεγέγραπτο·
πρὸς
δὲ
δὴ
τὴν
|
ἐκ |
τοῦ
πολέμου
δόξαν
καὶ
τὴν |
[38, 47] |
χαλεπῶς
ἔπεισαν
πειθαρχῆσαι,
τοὺς
μὲν
|
ἐκ |
τοῦ
προκεκρίσθαι
προθυμουμένους,
τοὺς
δ´ |
[38, 17] |
καὶ
μετὰ
κακοδοξίας,
ὡς
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
συνειδότος
ἐθελοντὴς
πεφευγώς,
μετέστη. |
[38, 42] |
ἑτοίμην
τὴν
ὑποψίαν
κατ´
αὐτῶν
|
ἐκ |
τοῦ
συνειδότος
σφῶν
ἔχουσιν·
εἴτ´ |
[38, 32] |
τοσοῦτον
ἐκ
τοῦ
αἰφνιδίου
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
τάχους
τῆς
διώξεως
καὶ |
[38, 13] |
τὸν
Κικέρωνα
ἀναβολήν
τέ
τινες
|
ἐκ |
τοῦ
τοιούτου
καὶ
τριβὴν
τῇ |
[38, 14] |
ἀντιπαρεσκεύασεν,
ἔδεισε
μὴ
καὶ
θόρυβος
|
ἐκ |
τούτου
καὶ
διατριβή
τις
γένηται, |
[38, 11] |
εἶναι·
καὶ
οὐκ
ἠξίου
ἀντίπαλον
|
ἐκ |
τούτου
οὐδένα
ἑαυτῷ
ποιεῖν.
καὶ |
[38, 17] |
τοῦ
Ὁρτησίου,
μὴ
καὶ
ἐμφύλιος
|
ἐκ |
τούτου
πόλεμος
γένηται,
τότε
δὴ |
[38, 49] |
οὐ
μέντοι
καὶ
μεγάλα
τινὰ
|
ἐκ |
τούτου
σφᾶς
ἔβλαψαν·
συμπλεκόμενοι
γὰρ |
[38, 36] |
ἐπιεικὲς
οὐκ
ἐθέλει
μὴ
καὶ
|
ἐκ |
τούτου
σώζεσθαι·
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
[38, 7] |
ἐνομίσθη.
τὸ
μὲν
οὖν
πλῆθος
|
ἐκ |
τούτων
ὁ
Καῖσαρ
ἀνηρτήσατο,
τοὺς |
[38, 10] |
ὕστερον
ἐδολοφονήθη·
~ὕποπτός
τε
οὖν
|
ἐκ |
τούτων
ὁ
Κικέρων
τῷ
τε
|
[38, 47] |
Καίσαρος
φρόνημα
εὑρίσκετο,
ὥστε
ἰσοπαλεῖς
|
ἐκ |
τούτων
ὄντες
καὶ
τὰς
ἐλπίδας |
[38, 37] |
μετ´
ἀπραξίας
ἡσυχάζειν
ἡγούμενοι.
τοιγαροῦν
|
ἐκ |
τούτων
τῶν
πολιτευμάτων
αὐτοί
τε, |
[38, 45] |
δυσπολέμητός
ἐστιν,
ὁρᾶτε
μὲν
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
ἄλλων
τῶν
ὁμοφύλων
αὐτῷ, |
[38, 36] |
ἔκ
τε
τῆς
βουλῆς
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
ἱππέων
ὄντες,
καὶ
πλῆθος |
[38, 12] |
εὔνοιαν
ἰσχύοντα,
καθαιρήσειν.
παμπληθεῖς
γὰρ
|
ἐκ |
τῶν
λόγων
ἐλύπει,
καὶ
οὐκ |
[38, 6] |
τε
εἴη
καὶ
οὐδὲν
ὁσίως
|
ἐκ |
τῶν
νόμων
ἐν
αὐτῇ
δύναιτο |
[38, 6] |
οὐδ´
ἐς
ἐκκλησίαν
ὁ
δῆμος
|
ἐκ |
τῶν
νόμων
συνελθεῖν
ἐδύνατο,
προηγόρευσε. |
[38, 45] |
ἀπαράσκευός
ἐστιν.
οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
|
ἐκ |
τῶν
ὁμοχώρων
ἄν
τις
αὐτῷ |
[38, 37] |
προσστασιάζοντας,
ἵν´
αὐτοί
τε
βεβαιοτέραν
|
ἐκ |
τῶν
παρ´
ἐμοῦ
λόγων
τὴν |
[38, 46] |
ἐχυρωτάτην
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
νίκης
|
ἐκ |
τῶν
προκατειργασμένων
ποιεῖσθαι.
καὶ
μέντοι |
[38, 49] |
ἀντεπεξήγαγε.
~καὶ
αὐτοὺς
ἐκεῖνοι
προϊόντας
|
ἐκ |
τῶν
σκηνωμάτων
ἰδόντες
οὐχ
ἡσύχασαν, |
[38, 26] |
ἐξόριστοι
εἶεν
ἄν,
πάντα
τἀγαθὰ
|
ἐκ |
τῶν
ψυχῶν
ἐκβεβληκότες,
σὺ
δὲ |
[38, 3] |
μὴν
καὶ
ῥώμην
τινὰ
οὔτε
|
ἐκ |
φύσεως
οὔτε
ἐκ
παιδείας
ἔχων) |
[38, 12] |
τοῦ
χρηστὸς
εἶναι
δοκεῖν,
θηρώμενος.
|
ἔκ |
τε
οὖν
τούτου,
καὶ
διότι |
[38, 36] |
αὐτοί
τε
τοσοῦτοι
καὶ
τοιοῦτοι
|
ἔκ |
τε
τῆς
βουλῆς
καὶ
ἐκ |
[38, 10] |
οὕτω
τοὺς
πεζοὺς
ἐκεῖνοι
περισχόντες
|
ἔκ |
τε
τῆς
χώρας
βιαίως
ἐξήλασαν |
[38, 13] |
τῆς
γὰρ
μαντείας
τῆς
δημοσίας
|
ἔκ |
τε
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
ἐξ |
[38, 24] |
ἀξιοῦν
γίγνεσθαι,
ἀλλ´
ὅσα
ἂν
|
ἔκ |
τινος
ἀνάγκης
γίγνηται
βούλεσθαι.
οὔτε |
[38, 13] |
τε
τιμηταῖς
ἀπηγόρευσε
μήτ´
ἀπαλείφειν
|
ἔκ |
τινος
τέλους
μήτ´
ἀτιμάζειν
μηδένα, |
[38, 43] |
μηδ´
ὅτι
ἐμὲ
τὸν
Καίσαρα
|
ἐκάλεσε, |
σμικρόν
τι
τοῦτο
καὶ
φαῦλον |
[38, 13] |
ἄλλα
οἰωνίσματα
πολλὰ
καὶ
καθ´
|
ἑκάστην |
πρᾶξιν,
ἐκεῖνο
δὲ
ἐσάπαξ
ἐπὶ |
[38, 2] |
τῇ
βουλῇ,
καὶ
ὀνομαστὶ
ἕνα
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
ἀνακαλῶν
ἐπηρώτησε
μή
τί |
[38, 38] |
τί
γὰρ
δεῖ
κἀνταῦθα
καθ´
|
ἕκαστον |
ἐπεξιέναι
τὴν
Κρήτην,
τὸν
Πόντον, |
[38, 38] |
τί
γὰρ
ἄν
τις
καθ´
|
ἕκαστον |
λέγοι
τὴν
Σαρδώ,
τὴν
Σικελίαν, |
[38, 13] |
καὶ
ἐγίγνετο
μηδενὸς
ἔτι
καθ´
|
ἕκαστον |
οἰωνίσματος
ἐπαγομένου,
ἢ
ἐκώλυε,
καὶ
|
[38, 5] |
ταῦτ´
εἰπὼν
ἐπεξῆλθέ
τε
καθ´
|
ἕκαστον |
τῶν
γεγραμμένων,
καὶ
πάντα
αὐτὰ |
[38, 26] |
τινὰ
δίδωσιν,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς
|
ἕκαστος |
αὑτῷ
καὶ
πατρίδα
καὶ
εὐδαιμονίαν |
[38, 23] |
ἀλλ´
ὁποῖά
ποτ´
ἄν
τις
|
ἕκαστος |
ἡμῶν
περὶ
αὐτὰ
δοξάσῃ,
τοιαῦτα |
[38, 36] |
δημόσιον
εὐτυχοῦν
πάσας
καὶ
τὰς
|
ἑκάστου |
συμφορὰς
ἀναφέρει.
~λέγω
δὲ
ταῦτα |
[38, 8] |
τε
κρείττω
πρὸς
σφᾶς
ὡς
|
ἑκάστου |
τῶν
γενῶν
ἄγοντος
καὶ
τὰ |
[38, 8] |
ἐνομοθέτησε
στρατηγῶν
χωρὶς
αὐτοὺς
ὡς
|
ἑκάστους |
ψηφίζεσθαι,
ἵν´
εἰ
μὴ
καὶ |
[38, 24] |
τύχῃ
δόξῃ,
καὶ
ὁποῖος
ἂν
|
ἑκάστῳ |
ἡμῶν
δαίμων
ἐκπληρωτὴς
τοῦ
τεταγμένου |
[38, 36] |
αὐτὸν
ὁρῶ
σκοπὸν
ἰδίᾳ
τε
|
ἑκάστῳ |
καὶ
δημοσίᾳ
ἅπασιν
ὄντα.
ἡμῖν
|
[38, 26] |
μεταχειριζόμενοι,
τοιαῦτα
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἑκάτερα |
δοκεῖν
εἶναι
ποιοῦσιν
οἷα
αὑτοῖς |
[38, 47] |
καὶ
μετέωροι
οὐ
μόνον
αὐτοὶ
|
ἑκάτεροι |
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
σύμμαχοι
οἵ |
[38, 30] |
καὶ
τραύματα
ἀπ´
αὐτῶν
πολλὰ
|
ἑκατέροις |
ἐγίγνετο.
πρὶν
δὲ
ἢ
ἐς |
[38, 38] |
τὴν
ἐκεῖ,
Σύρους
ἀμφοτέρους,
Ἀρμενίους
|
ἑκατέρους, |
Ἀραβίους,
Παλαιστίνους;
ὧν
οὐδὲ
τὰ |
[38, 23] |
τε
καὶ
σώματος,
καὶ
ῥητῶν
|
ἑκατέρῳ |
παρ´
αὐτῆς
τῆς
φύσεως
καὶ |
[38, 31] |
καὶ
τὰς
πόλεις
σφῶν
ἁπάσας
|
ἔκαυσαν |
ὥστε
μηδένα
μετάμελον
τῆς
ἀναστάσεως |
[38, 27] |
παροῦσιν
ἄχθου,
μήτ´,
ἂν
τοὺς
|
ἐκβαλόντας |
σε
εὐτυχοῦντας
πυνθάνῃ,
λυποῦ.
κουφαὶ |
[38, 30] |
τοῦ
Πομπηίου
τοῦ
μάλιστα
αὐτὸν
|
ἐκβαλόντος |
κατήχθη.
αἴτιον
δὲ
ὅτι
ὁ |
[38, 25] |
καὶ
ἡ
αἰσχύνη
τοῖς
ἀδίκως
|
ἐκβαλοῦσί |
τινα,
ἀλλ´
οὐ
τῷ
κατ´ |
[38, 27] |
ὡς
πυνθάνομαι,
καὶ
αὐτοὶ
οἱ
|
ἐκβεβληκότες, |
ποθήσουσι
δὲ
πάντες)
ἂν
δὲ |
[38, 26] |
πάντα
τἀγαθὰ
ἐκ
τῶν
ψυχῶν
|
ἐκβεβληκότες, |
σὺ
δὲ
ἐπίτιμος
καὶ
εὐδαίμων, |
[38, 8] |
ἀλλὰ
τά
γε
ἔθνη
αὐτῶν
|
ἔκδηλα |
ὅπως
φρονοίη
γίγνοιτο.
τὰ
μὲν |
[38, 5] |
γάρ
πω
ἡ
καταλλαγὴ
αὐτῶν
|
ἔκδηλος |
ἦν)
συνῄνουν
οἷς
ἐγεγράφει,
πρόθυμοι |
[38, 7] |
πολλάκις
τῆς
βουλῆς
δεηθέντες
ὅπως
|
ἐκδικίας |
τινὸς
τύχωσιν
οὐχ
εὕροντο
ἄλλων
|
[38, 18] |
Μακεδονίαν
διὰ
τοῦτο
μετέστη
καὶ
|
ἐκεῖ |
διέτριβεν
ὀδυρόμενος·
ἐντυχὼν
δ´
αὐτῷ |
[38, 50] |
πεζοῦ
τὸ
πλεῖστον
οὕτω
καὶ
|
ἐκεῖ |
καὶ
πρὸς
ταῖς
ἁμάξαις,
ὅσον |
[38, 38] |
τὴν
Ἀσιανήν,
τὴν
Ἀλβανίαν
τὴν
|
ἐκεῖ, |
Σύρους
ἀμφοτέρους,
Ἀρμενίους
ἑκατέρους,
Ἀραβίους, |
[38, 34] |
ὁ
Καῖσαρ
ἐπολέμησεν,
ἀρξάμενος
δὲ
|
ἐκεῖθεν |
οὐχ
ἡσύχασεν,
ἀλλ´
αὐτός
τε |
[38, 23] |
ὑπάρχει.
τὰ
γὰρ
δὴ
ἄλλ´
|
ἐκεῖνα, |
αἱ
φυγαὶ
καὶ
αἱ
ἀτιμίαι, |
[38, 10] |
Κατιλίνου
συνωμοσίᾳ,
ἑάλω
δὲ
δι´
|
ἐκεῖνα, |
καὶ
συνέβη
αὐτῷ,
ὧν
μὲν |
[38, 40] |
ὦ
ἄνδρες
ἑταῖροι,
πρὸς
τοὺς
|
ἐκεῖνα |
λέγοντας
διατίθεσθε,
μὴ
τοῖς
ῥήμασί |
[38, 40] |
κατὰ
τῶν
ἀλλοτρίων
χρώμενοι
καὶ
|
ἐκεῖνα |
φυλάσσουσιν
(οὐδεὶς
γὰρ
περὶ
τοῖς |
[38, 21] |
ἐπικουρίας
παρὰ
τοῦ
δαιμονίου
δεῖται·
|
ἐκείνη |
δὲ
δή,
οἷα
θειοτέρας
φύσεως |
[38, 47] |
οἵ
τε
πολέμιοί
σφων
οἱ
|
ἐκείνῃ |
πάντες
ἦσαν,
τήν
τε
μάχην |
[38, 13] |
ἐκ
τοῦ
οὐρανοῦ
τὴν
ἡμέραν
|
ἐκείνην |
μαντευσόμενοι,
ὥστε
μηδεμίαν
ἐν
αὐτῇ |
[38, 30] |
δέ
οἱ
ἑτέρου
τινὸς
δημάρχου
|
ἐκείνην |
τε
ὡς
καὶ
τῷ
πλήθει |
[38, 20] |
δάκνῃ·
πολλῷ
γὰρ
πλεῖον
αἱ
|
ἐκείνης |
φροντίδες
ταλαιπωροῦσί
τινα
ἢ
αἱ |
[38, 43] |
οὐδεμίαν
ἐνδέχεται,
καὶ
προσεξελέγχει
καὶ
|
ἐκεῖνο |
αὐτὸν
οὐ
κατ´
ἄλλο
τι |
[38, 45] |
ἡλικίαν,
τὴν
ἐμπειρίαν,
τὰ
ἔργα,
|
ἐκεῖνό |
γε
τίς
οὐκ
οἶδεν,
ὅτι |
[38, 13] |
πολλὰ
καὶ
καθ´
ἑκάστην
πρᾶξιν,
|
ἐκεῖνο |
δὲ
ἐσάπαξ
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ |
[38, 42] |
~καί
μοι
εἴ
τις
ὑμῶν
|
ἐκεῖνο |
ὑπολαμβάνει,
τί
δὴ
τηλικοῦτον
ὁ
|
[38, 50] |
~οἱ
οὖν
Ῥωμαῖοι,
ἐπειδὴ
μήτε
|
ἐκεῖνοι |
ἀντεπῄεσάν
σφισιν
ἢ
καὶ
ἔφευγον, |
[38, 28] |
ὥστ´
εἴπερ
ὄντως
ἀθάνατος
καθάπερ
|
ἐκεῖνοι |
γενέσθαι
ἐθέλεις,
ζήλωσον
αὐτούς.
τά |
[38, 45] |
πᾶν
ὁμοίως
τὸ
σῶμα
ὡπλίσμεθα,
|
ἐκεῖνοι |
δὲ
δὴ
γυμνοὶ
τὸ
πλεῖστόν |
[38, 45] |
καὶ
λογισμῷ
καὶ
τάξει
χρώμεθα,
|
ἐκεῖνοι |
δὲ
δὴ
θυμῷ
πρὸς
πάντα |
[38, 4] |
τινὸς
ὀρέγοιντο,
ἀλλ´
ὧν
καὶ
|
ἐκεῖνοι |
καὶ
δοκιμασταὶ
καὶ
ἐπαινέται
γίγνοιντο. |
[38, 26] |
ἀλλὰ
τοὺς
ἐπιβουλεύοντας
αὐτῇ.
ὥστ´
|
ἐκεῖνοι |
μὲν
καὶ
ἄτιμοι
καὶ
ἐξόριστοι |
[38, 15] |
ἐθεράπευε.
~καὶ
ἐβούλοντο
γὰρ
καὶ
|
ἐκεῖνοι
|
μήτε
τὸν
Κλώδιον
αὐτοὶ
παρεσκευακέναι |
[38, 49] |
διὰ
μὲν
οὖν
ταῦτα
ἡττήθησαν
|
ἐκεῖνοι, |
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐτράποντο,
οὐχ |
[38, 10] |
ἔφυγεν,
καὶ
οὕτω
τοὺς
πεζοὺς
|
ἐκεῖνοι |
περισχόντες
ἔκ
τε
τῆς
χώρας |
[38, 38] |
τῆς
Εὐρώπης
καταμεῖναι.
ἀλλ´
οὔτε
|
ἐκεῖνοι |
πρό
τε
τῆς
δόξης
καὶ |
[38, 49] |
ἡμέραν
ἐποιοῦντο,
ἀντεπεξήγαγε.
~καὶ
αὐτοὺς
|
ἐκεῖνοι |
προϊόντας
ἐκ
τῶν
σκηνωμάτων
ἰδόντες |
[38, 39] |
τῶν
ὁμοίων
κεκτημένοις
βουλευτέον
ἐστίν.
|
ἐκείνοις |
μὲν
γὰρ
ἐξαρκεῖ
ῥᾳστωνεύειν
καὶ |
[38, 25] |
πάντα
κατὰ
σοῦ
συνεσκευάσαντο,
ὥστ´
|
ἐκείνοις |
μὲν
καὶ
ἄχθεσθαι
καὶ
λυπεῖσθαι |
[38, 1] |
γράψοι
τι
ὃ
μὴ
καὶ
|
ἐκείνοις |
συνοίσει·
καὶ
δὴ
γνώμην
τινὰ |
[38, 5] |
ὑπ´
ἐμοῦ
γέγονε)
προσήκει
καὶ
|
ἐκείνοις |
τὴν
ὑπόσχεσιν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[38, 4] |
ἔπραττον)
ἀλλ´
ἵνα
αὐτοῖς
τε
|
ἐκείνοις |
τιμήν,
ὅτι
καίτοι
μηδεμίαν
ἀρχὴν |
[38, 46] |
εἶχε,
τοῦτο
καὶ
ἡμῖν
καὶ
|
ἐκείνοις |
ὑπάρξει.
ταῦτ´
οὖν
αὐτοί
τε |
[38, 14] |
ὑπὸ
τοῦ
Κλωδίου,
εἴ
γε
|
ἐκεῖνον
|
ἀλλὰ
μὴ
τὸν
Καίσαρα
τούς |
[38, 15] |
ἐναντία
ἀλλήλοις
ἐγίγνωσκον
ἀλλ´
ἵν´
|
ἐκεῖνον |
ἀνυπόπτως
ἀπατήσωσι,
τῷ
Πομπηίῳ
προσέθετο. |
[38, 34] |
χρείαν
τινὸς
ἔχοντα
αὐτὸν
πρὸς
|
ἐκεῖνον |
ἀφικνεῖσθαι
δεῖ"
ὀργήν
τε
ὡς |
[38, 16] |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο
οὐχ
ὅπως
|
ἐκεῖνον |
ἐπῄνεσεν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἱππέων |
[38, 17] |
ἐξεστράτευτο,
τὸν
ὅμιλον
συναγαγὼν
καὶ
|
ἐκεῖνον |
ἐπιγνώμονα
τῶν
γεγραμμένων
ἐποιήσατο)
τὴν |
[38, 24] |
τεταγμένου
δοθῇ,
τοιοῦτον
ἀνάγκη
καὶ
|
ἐκεῖνον |
ἡμᾶς
ποιεῖσθαι.
~ταῦτα
μὲν
δὴ |
[38, 9] |
ὁ
Αὖλος
ὑπατεύσειν
ἔμελλε,
νεωτερίσῃ,
|
ἐκεῖνόν |
τε
ἅμα
καὶ
τὸν
ἕτερον |
[38, 5] |
ὁ
οὖν
Καῖσαρ
ἰδὼν
τοῦτο
|
ἐκεῖνόν |
τε
ἐπήρετο
εἰ
βοηθήσοι
οἱ |
[38, 33] |
αὐτοί
τε
φρόνημα
λαβόντες
καὶ
|
ἐκεῖνον |
φυγεῖν
διά
τε
τὴν
ἐλάττωσιν, |
[38, 3] |
ἐπεὶ
δ´
οὐκ
ἐθέλετε
προβουλεῦσαι,
|
ἐκεῖνος |
αὐτὸς
αἱρήσεται.
~κἀκ
τούτου
οὐδ´ |
[38, 44] |
ἀπίστους
καὶ
ἀτιμάζειν
καὶ
ἀμύνεσθαι.
|
ἐκεῖνος
|
δέ
ἐστιν
ὁ
μεταβαλλόμενος,
ὁ |
[38, 6] |
μὲν
τὸ
Διοσκόρειον,
ἀφ´
οὗπερ
|
ἐκεῖνος |
ἐδημηγόρει,
διέπεσεν,
τὰ
μὲν
αἰδοῖ |
[38, 44] |
εἶναι
ἐτόλμησέ
ποτε
ποιῆσαι,
ταῦτ´
|
ἐκεῖνος |
ἔν
τε
τοῖς
τῆς
φιλίας
|
[38, 9] |
καὶ
αὐτοὶ
προσαπώλοντο.
προμηνυθεὶς
γὰρ
|
ἐκεῖνος |
καὶ
συλληφθεὶς
πρίν
τι
δρᾶσαι, |
[38, 4] |
τοῦ
νόμου
μέμφοιτο.
ἐπεί
τ´
|
ἐκεῖνος |
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο
πλὴν
ὅτι
οὐκ |
[38, 47] |
τε
γὰρ
πάντα
προστάξαι
καὶ
|
ἐκεῖνος |
οὐδὲν
ὑπακοῦσαι
ἠθέλησεν.
ὅ
τε |
[38, 43] |
ὁ
ἀνθύπατος
ὁ
Ῥωμαίων,
καὶ
|
ἐκεῖνος |
οὐκ
ἔρχεται·
μεταπέμπεταί
τις
τὸν |
[38, 14] |
τὸν
Κικέρωνα
συνέγραψε.
καὶ
ἐπειδὴ
|
ἐκεῖνος, |
συνεὶς
τὸ
γιγνόμενον,
Λούκιον
Νίννιον |
[38, 3] |
συνεδρίου
ἐξελκύσας
ἐμβαλεῖν·
ἐπεὶ
δὲ
|
ἐκεῖνός |
τε
ἑτοιμότατα
ἑαυτὸν
ἀπάγεσθαι
ἐπέδωκε, |
[38, 6] |
οἱ
ἐναντιωθέντων
οὐκ
ἐνέβαλεν,
ἀλλ´
|
ἐκεῖνός |
τε
οὕτω
τῶν
πολιτικῶν
ἐξέστη
|
[38, 35] |
μὴ
μεταβάληται.
μαθὼν
οὖν
ταῦτ´
|
ἐκεῖνος |
τῷ
μὲν
πλήθει
τῶν
στρατιωτῶν |
[38, 42] |
φίλον
καὶ
σύμμαχον;
τί
δὲ
|
ἐκεῖνος |
ὕβρεως
καὶ
ἀσελγείας,
οὐκ
ἐθελήσας |
[38, 50] |
ἀπέκτειναν,
τοὺς
δὲ
καὶ
αὐτὸς
|
ἐκεῖνος
|
ὑπολαβὼν
ἀπήνεγκεν.
|
[38, 16] |
προϋπεξέχειν,
ὅμως
ἐπειδὴ
διὰ
τοῦτο
|
ἐκεῖνος |
ὠργίσθη,
παρῆλθεν
ἐς
τὴν
ἐκκλησίαν |
[38, 15] |
διαπράξασθαί
τι
αὐτὸν
παρόντος
τε
|
ἐκείνου |
καὶ
ἐναντιουμένου
δυνήσεσθαι
ἔλεγε,
καὶ |
[38, 14] |
γράψειν,
ἔπειτα
τὴν
ἡσυχίαν
καὶ
|
ἐκείνου |
καὶ
τοῦ
Νιννίου
ἄγοντος
διενομοθέτησεν |
[38, 40] |
Ἰταλίαν
στρατεύσειν,
πρὶν
φθάσαντας
τὴν
|
ἐκείνου |
κακῶς
ποιῆσαι·
οὐ
Περσεύς,
οὐκ |
[38, 45] |
καὶ
ἐξ
ὧν
περὶ
αὐτοῦ
|
ἐκείνου |
πυνθανόμεθα.
οὔτε
γὰρ
ἄλλως
δύναμίν
|
[38, 1] |
πολιτῶν
κινδύνοις
πεπορισμένα,
ἐς
αὐτοὺς
|
ἐκείνους |
ἀναλωθῆναι.
καὶ
μέντοι
καὶ
τοὺς |
[38, 33] |
προστάξας
αὐτὸς
τῷ
ὁπλιτικῷ
πρὸς
|
ἐκείνους |
ἐτράπετο,
καὶ
κρατήσας
πρός
τε |
[38, 37] |
τῆς
πατρίδος
προθυμίαν
ποιήσησθε,
καὶ
|
ἐκείνους |
πάνθ´
ἃ
προσήκει
διδάξητε·
πλείω |
[38, 47] |
προθυμουμένους,
τοὺς
δ´
ἄλλους
δι´
|
ἐκείνους |
φιλοτιμουμένους.
ἐξαίρετον
δὲ
δὴ
τὸ |
[38, 15] |
Κικέρωνα
ἀπάτην,
σφίσι
μὲν
εὐπρεπῆ
|
ἐκείνῳ |
δὲ
δὴ
ἀφανῆ,
προσεξεῦρον.
ὁ |
[38, 17] |
νεὼν
Ἐλευθερίας
ἀνέθηκαν.
αὐτῷ
τε
|
ἐκείνῳ |
ἥ
τε
φυγὴ
ἐπετιμήθη
καὶ |
[38, 45] |
τίς
μὲν
γὰρ
ἂν
ἕλοιτο
|
ἐκείνῳ |
συμμαχήσας
πολεμῆσαι
ἡμῖν,
μηδὲν
ὑφ´ |
[38, 45] |
ἂν
μᾶλλον
ἡμῖν
πάντες
ἢ
|
ἐκείνῳ |
συναράμενοι
τήν
τε
τυραννίδα
αὐτοῦ
|
[38, 34] |
ἔργα
ὁμολογοῦντα
ταῖς
ἐλπίσιν
αἰσθόμενοι,
|
ἐκείνῳ |
τε
εὐεργεσίαν
ἅμα
καταθέσθαι
καὶ |
[38, 32] |
οἱ
Ἐλουήτιοι
τράπωνται,
εἵλετο
μετ´
|
ἐκείνων |
αὐτοὺς
ἀμύνασθαι
μᾶλλον
ἢ
συμφρονήσασί |
[38, 48] |
μὲν
αὐτό,
ἀντικαταλαβόντων
δὲ
καὶ
|
ἐκείνων |
ἕτερον
ἐς
μὲν
μάχην,
καίπερ |
[38, 44] |
κἀντ´
εὖ
πάσχειν
ἠξίου,
δικαίως
|
ἐκείνων |
ἐτύγχανεν,
οὕτω
καὶ
νῦν,
ἐπειδὴ |
[38, 49] |
χερσὶ
καὶ
τοῖς
στόμασιν
ἀντ´
|
ἐκείνων |
ἠγωνίζοντο,
κατασπῶντες
τοὺς
ἀντιπάλους,
δάκνοντες, |
[38, 33] |
παρατάξῃ.
τρεψαμένων
τε
αὖθις
αὐτοὺς
|
ἐκείνων, |
καὶ
πρὸς
αὐτὸ
τὸ
ὄρθιον |
[38, 34] |
μὲν
γὰρ
Ἀριόουιστος
τῶν
Κελτῶν
|
ἐκείνων, |
καὶ
τήν
τε
κύρωσιν
τῆς |
[38, 17] |
σπουδασάντων
ἄλλων
τε
καὶ
αὐτῶν
|
ἐκείνων |
οἵπερ
τὰ
τοῦ
Κικέρωνος
ἀνὰ |
[38, 12] |
ἀπὸ
τούτων
καὶ
ὑπ´
αὐτῶν
|
ἐκείνων |
οἷς
ἤρεσκε,
καὶ
ἐφθονεῖτο
καὶ |
[38, 18] |
πάθος
τοῦτο
ἐπελαφρύναιμι,
τοσούτῳ
ῥᾷον
|
ἐκείνων |
ὅσῳ
μηδὲ
τὸ
βραχύτατον
αὐτοῦ |
[38, 4] |
ἔτι
διήρετο,
δείσας
μὴ
καὶ
|
ἐκείνων
|
τις
ἐναντιωθῇ
οἱ,
τὸν
δὲ |
[38, 28] |
ἱκανῶς
ἐξήτασαι,
ἵνα
καὶ
ἐξ
|
ἐκείνων |
τὸ
διάφορον
τῶν
βίων
μαθὼν |
[38, 40] |
πρὶν
τοὺς
πολέμους
ἐν
τῇ
|
ἐκείνων |
χώρᾳ
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν
ποιήσασθαι, |
[38, 38] |
ἔδοσαν
αὐτοῖς
Καρχηδόνιοι
ὥστε
μὴ
|
ἐκεῖσε |
ἐκπλεῦσαι,
συχνὰ
δὲ
Φίλιππος
καὶ |
[38, 27] |
τοτὲ
μὲν
δεῦρο
τοτὲ
δὲ
|
ἐκεῖσε |
κἂν
ἄρα
τι
καὶ
τὸ |
[38, 4] |
τε
Κράσσον
καίπερ
ἰδιωτεύοντας
παραγαγὼν
|
ἐκέλευσε |
γνώμην
περὶ
τῶν
γεγραμμένων
ἀποφήνασθαι, |
[38, 1] |
ἐν
ταῖς
ἀπογραφαῖς
ἐτετίμητο,
ἀγορασθῆναι
|
ἐκέλευσε. |
χρήματά
τε
γὰρ
πολλὰ
ἀπό |
[38, 42] |
καὶ
ἐμὲ
ἐλθεῖν
πρὸς
αὑτὸν
|
ἐκέλευσεν, |
εἴπερ
τι
αὐτοῦ
δεοίμην.
~καὶ |
[38, 30] |
ἀπεδεδώκει,
κατ´
αὐτοῦ
ὁ
Κλώδιος
|
ἐκέχρητο, |
ἀνακαλέσασθαι
τὸν
Κικέρωνα
ἠθέλησε,
καὶ |
[38, 45] |
τὸ
κατ´
ἀρχὰς
οὖσα
καὶ
|
ἐκκενοῦται |
ῥᾳδίως
καὶ
ἐπ´
ὀλίγον
ἀνθεῖ. |
[38, 4] |
τῶν
πρώτων
τινὰς
ἐν
τῇ
|
ἐκκλησίᾳ |
λαβεῖν
(καὶ
γὰρ
ἤλπιζε
μετεγνωκέναι |
[38, 19] |
τῇ
γερουσίᾳ
καὶ
ἐν
ταῖς
|
ἐκκλησίαις |
τοῖς
τε
δικαστηρίοις
σοφίᾳ
τινὶ |
[38, 6] |
ἡμέρας,
ἐν
αἷς
οὐδ´
ἐς
|
ἐκκλησίαν |
ὁ
δῆμος
ἐκ
τῶν
νόμων |
[38, 16] |
ἐκεῖνος
ὠργίσθη,
παρῆλθεν
ἐς
τὴν
|
ἐκκλησίαν |
ὅτε
πρῶτον
ἠδυνήθη
(τὰ
γὰρ |
[38, 42] |
καὶ
ἀσελγείας,
οὐκ
ἐθελήσας
ἐλθεῖν,
|
ἐκλέλοιπεν; |
ἆρ´
οὐ
δυοῖν
ἀνάγκη
θάτερον, |
[38, 28] |
τέ
τι
παραθαλασσίδιον
ἔξω
πάτου
|
ἐκλεξάμενος, |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
γεωργῶν
τε |
[38, 39] |
ῥίψωμεν,
οὐδ´
ἂν
τὰς
τάξεις
|
ἐκλίπωμεν, |
οὐδ´
ἂν
διὰ
κενῆς
οἴκοι |
[38, 49] |
ὑπ´
ἀπορίας
τε
ἅμα
καὶ
|
ἐκλύσεως. |
συστρεφόμενοι
οὖν
κατὰ
τριακοσίους
καὶ |
[38, 24] |
μὲν
ἄκοντες
οἱ
δὲ
καὶ
|
ἑκόντες |
ἀποδημοῦσι,
καί
τινες
καὶ
πάντα |
[38, 1] |
βουληθῶσιν,
ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν
παρ´
|
ἑκόντων, |
ἔπειτα
δὲ
τοσούτου
ὅσου
ἐν |
[38, 50] |
ἐγγύθεν,
ἐνήλλοντο
τρόπον
τινὰ
καὶ
|
ἔκοπτον |
αὐτούς.
κἀκ
τούτου
πολλοὶ
μὲν |
[38, 39] |
ἰδιωτεῦσαι)
πειθώμεθα
τῇ
τύχῃ,
μηδὲ
|
ἑκοῦσαν |
αὐτὴν
καὶ
αὐτεπάγγελτον
τοῖς
τε |
[38, 24] |
γάρ
τοι
πάντα
τὰ
ἀναγκαῖα
|
ἑκούσιοι |
ὑπομένωμεν
καὶ
πρὸς
μηδὲν
αὐτῶν |
[38, 24] |
οὐ
μὴν
οὐδὲ
διαφέρει
τι
|
ἑκούσιόν
|
τινα
ἢ
μὴ
τοῦτο
ποιεῖν· |
[38, 41] |
προστάττεσθαί
σφισι
καὶ
τὰς
δυνάμεις
|
ἐκπέμπεσθαι· |
ὅσα
δ´
ἂν
ἐξεληλυθότων
ἤδη |
[38, 48] |
τῶν
συντεταγμένων
σφίσι
πεζῶν
μόνους
|
ἐκπέμπων |
ἰσχυρῶς
αὐτοὺς
ἐλύπει.
κἀκ
τούτου |
[38, 31] |
σφῶν
ἔχοντες,
μέρος
μέν
τι
|
ἐκπέμψαι |
ἐς
ἀποικίαν
οὐκ
ἠθέλησαν,
μὴ |
[38, 36] |
ἔχοι
ψεύσασθαι
καὶ
τὰς
τῶν
|
ἐκπεμψάντων |
ἡμᾶς
ἅμα
καὶ
τὰς
ἡμετέρας |
[38, 25] |
αἱρετώτερόν
ἐστι
μηδὲν
ἀδικήσαντά
σε
|
ἐκπεπτωκέναι |
ἢ
κακουργήσαντά
τι
οἴκοι
μεμενηκέναι· |
[38, 23] |
ἐκ
τῆς
πατρίδος
μεθ´
ὕβρεως
|
ἐκπεπτωκότα
|
ζῆν
ἐν
ἀλλοτρίᾳ
γῇ
καὶ |
[38, 22] |
δέ,
ὡς
ἔοικας,
αὐτὸς
ἑαυτοῦ,
|
ἐκπλαγεὶς |
ὅτι
παρά
τε
τὴν
ἐλπίδα |
[38, 35] |
τὰς
ἀπ´
αὐτοῦ
προχείρους
ἀπειλὰς
|
ἐκπλαγέντες |
οὕτω
διετέθησαν
ὡς
μηδὲ
πρὸς |
[38, 20] |
σε
τοῖς
ἀπολωλόσιν·
εἰ
δὲ
|
ἔκπλεά |
σοι
πάντα
τὰ
ἐπιτήδεια
ὑπάρχει, |
[38, 38] |
αὐτοῖς
Καρχηδόνιοι
ὥστε
μὴ
ἐκεῖσε
|
ἐκπλεῦσαι, |
συχνὰ
δὲ
Φίλιππος
καὶ
Περσεὺς |
[38, 24] |
ὁποῖος
ἂν
ἑκάστῳ
ἡμῶν
δαίμων
|
ἐκπληρωτὴς |
τοῦ
τεταγμένου
δοθῇ,
τοιοῦτον
ἀνάγκη |
[38, 15] |
τε
ἀρχῆς
καὶ
μετὰ
τιμῆς
|
ἐκποδὼν |
δὴ
τῷ
Κλωδίῳ
γένηται.
ὁ |
[38, 17] |
πρώτους
πράττειν
ἐδόκουν,
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
|
ἐκποδὼν |
ἐγεγόνει,
ἔλαβε·
καὶ
ἥ
τε |
[38, 30] |
ὁ
Κλώδιος
τόν
τε
Κάτωνα
|
ἐκποδών, |
ὅπως
ῥᾷον
ὅσα
ἔπραττε
κατορθώσῃ, |
[38, 12] |
δικαιώματα
αὖθις
αὐτόν,
ὅπως
νομίμως
|
ἐκποιηθῇ, |
συμπράττοντος
αὐτῷ
καὶ
τοῦ
Πομπηίου |
[38, 37] |
σώμασι
πάντα
τὰ
ἀρέσαντα
προθύμως
|
ἐκπονοῦντες, |
καὶ
τὰ
μὲν
ἴδια
ὡς |
[38, 37] |
ἐλάττω
τὸ
πρῶτον
νεμόμενοι,
Λατίνους
|
ἐκράτησαν, |
Σαβίνους
ἐνίκησαν,
Τυρσηνοὺς
Οὐόλσκους
Ὀπικοὺς |
[38, 9] |
καὶ
ὁ
μὲν
οὕτω
πανταχόθεν
|
ἐκρατύνθη, |
Κικέρων
δὲ
καὶ
Λούκουλλος
οὐκ |
[38, 10] |
καὶ
συνέβη
αὐτῷ,
ὧν
μὲν
|
ἐκρίνετο, |
μὴ
ἐλεγχθῆναι,
ὧν
δ´
οὐκ |
[38, 40] |
ποτε
ἔξω
τε
τῶν
ὅρων
|
ἐκστρατεῦσαι |
καὶ
τὸν
πόλεμόν
σφισι
περιστῆσαι, |
[38, 20] |
οὔκουν
ἀγανακτεῖν
προσήκει
εἰ
καθάπερ
|
ἐκτήθη |
τινά,
οὕτω
καὶ
ἀπεβλήθη.
οὐδὲ |
[38, 6] |
καὶ
ὁ
μὲν
νόμος
οὕτως
|
ἐκυρώθη, |
Βίβουλος
δὲ
τότε
μὲν
ἀγαπητῶς |
[38, 7] |
ὅ
τε
οὖν
νόμος
οὕτως
|
ἐκυρώθη, |
καὶ
προσέτι
καὶ
ἡ
τῶν |
[38, 41] |
ἐξεληλυθότων
ἤδη
καὶ
ἐξεστρατευμένων
τινῶν
|
ἐκφανῇ, |
ταῦτ´
οὐκέτ´
ἐς
διαγνώμην
ἄγεσθαι |
[38, 26] |
λυπησόμεθα,
ἂν
δὲ
ἄκοντες,
οὔτε
|
ἐκφευξόμεθά |
τι
τῶν
πεπρωμένων,
καὶ
τὸ |
[38, 35] |
ταῦτ´
ἐς
τοὺς
πολεμίους
μέλλοντα
|
ἐκφοιτήσειν, |
καὶ
ἔδεισε
μή
πως
ἀπειθήσαντες |
[38, 13] |
καθ´
ἕκαστον
οἰωνίσματος
ἐπαγομένου,
ἢ
|
ἐκώλυε, |
καὶ
ἀνεχειρίζετό
τι,
τὰς
δὲ |
[38, 6] |
ἀλλὰ
τρεῖς
δημάρχους
συναγωνιστὰς
προσθέμενος
|
ἐκώλυσε |
τὸ
νομοθέτημα,
καὶ
τέλος,
ἐπειδὴ
|
[38, 26] |
Ἄννιον,
τί
τὸν
Σόλωνα,
ὃς
|
ἑκὼν |
ἔτη
δέκα
ἀπεξενώθη.
μὴ
οὖν |
[38, 17] |
ἐδόκουν,
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
ἐκποδὼν
ἐγεγόνει,
|
ἔλαβε· |
καὶ
ἥ
τε
οὐσία
αὐτοῦ |
[38, 6] |
ἄλλοι
τε
καὶ
οἱ
δήμαρχοι
|
ἔλαβον. |
καὶ
ὁ
μὲν
νόμος
οὕτως |
[38, 49] |
κατὰ
τριακοσίους
καὶ
πλείους
καὶ
|
ἐλάττους, |
τάς
τε
ἀσπίδας
ἁπανταχόθεν
σφῶν |
[38, 37] |
καὶ
πόλιν
οὐδεμίαν
ἧς
οὐκ
|
ἐλάττω |
τὸ
πρῶτον
νεμόμενοι,
Λατίνους
ἐκράτησαν, |
[38, 33] |
ἐκεῖνον
φυγεῖν
διά
τε
τὴν
|
ἐλάττωσιν, |
καὶ
ὅτι
σπανίσας
τῶν
ἐπιτηδείων |
[38, 26] |
νομίζουσιν,
οἱ
δὲ
καὶ
τοῖς
|
ἐλαφροτάτοις |
βαρυνόμενοι
πάντα
τὰ
ἐξ
ἀνθρώπων
|
[38, 15] |
τε
ἐκείνου
καὶ
ἐναντιουμένου
δυνήσεσθαι
|
ἔλεγε, |
καὶ
προσέτι
καὶ
δίκην
δώσειν |
[38, 1] |
τελῶν
τῶν
προσκαταστάντων
περιεῖναί
σφισιν
|
ἔλεγε, |
καὶ
χρῆναι
αὐτά,
ἅτε
καὶ |
[38, 11] |
αὐτοῦ
ἐφρόντισε
καὶ
οὐδὲν
ὧν
|
ἔλεγε |
προσεποιήσατο,
ἀλλ´
εἴα
αὐτὸν
ἀφθόνως, |
[38, 11] |
καίπερ
ὑπατεύων.
τοὺς
γὰρ
πολλοὺς
|
ἔλεγε |
συχνὰ
καὶ
μάταια
ἐξεπίτηδες
ἐς |
[38, 16] |
Καίσαρι
χάριν
δή
τινα
ἔχειν
|
ἔλεγε, |
τῷ
δὲ
δὴ
Πομπηίῳ
ἐπείσθη. |
[38, 1] |
τοῦ
πράγματος
ἠρκεῖτο,
ὥς
γε
|
ἔλεγε, |
τῷ
δὲ
δὴ
Πομπηίῳ
καὶ |
[38, 8] |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
οὐδενὸς
προσδεῖσθαι
|
ἔλεγεν, |
ἀλλὰ
καὶ
σφόδρα
τοῖς
παροῦσιν |
[38, 32] |
μή
σφας
περιιδεῖν
ἀπολομένους.
καὶ
|
ἔλεγον |
μὲν
οὐδὲν
ὅμοια
οἷς
ἔπραξαν, |
[38, 42] |
ἡμῖν,
πῶς
ἂν
ἄλλως
μᾶλλον
|
ἐλεγχθείη |
ἢ
ἐξ
ὧν
ἐποίησεν;
πέμψαντος |
[38, 10] |
αὐτῷ,
ὧν
μὲν
ἐκρίνετο,
μὴ
|
ἐλεγχθῆναι, |
ὧν
δ´
οὐκ
ᾐτιάζετο,
κολασθῆναι. |
[38, 32] |
ὡμολογημένοις,
ἀλλὰ
τὴν
χώραν
αὐτῶν
|
ἐλεηλάτουν. |
πέμψαντες
οὖν
οἵ
τε
Σηκουανοὶ |
[38, 35] |
ὑπομείονας
ἀθροίσας
τοιάδε
ἐν
αὐτοῖς
|
ἔλεξεν. |
~οὐ
τὸν
αὐτόν,
ὦ
ἄνδρες |
[38, 28] |
εὔροια
τῶν
θορύβων
ἥ
τε
|
ἐλευθερία
|
τῆς
δουλείας
καὶ
ἡ
ἀσφάλεια |
[38, 17] |
τε
ἔδαφος
αὐτῆς
ἐς
νεὼν
|
Ἐλευθερίας |
ἀνέθηκαν.
αὐτῷ
τε
ἐκείνῳ
ἥ |
[38, 40] |
οὐ
χρὴ
ἑτέρων
ἄρχειν,
οὐκ
|
ἐλευθέρους, |
οὐ
Ῥωμαίους
εἶναι.
ὥσπερ
οὖν |
[38, 28] |
τῶν
βίων
μαθὼν
τὰ
μὲν
|
ἕλῃ |
τὰ
δὲ
ἀπώσῃ
καὶ
τὰ |
[38, 42] |
ὕβρεως
καὶ
ἀσελγείας,
οὐκ
ἐθελήσας
|
ἐλθεῖν, |
ἐκλέλοιπεν;
ἆρ´
οὐ
δυοῖν
ἀνάγκη |
[38, 47] |
ἐς
λόγους
οἱ
ὑπὲρ
εἰρήνης
|
ἐλθεῖν |
κατηνάγκασεν.
οὐ
μέντοι
καὶ
συνέβησαν· |
[38, 32] |
ὁμολογίαν
ἐπὶ
χώρᾳ
τινὶ
ἐθελῆσαι
|
ἐλθεῖν. |
~οὐ
μέντοι
καὶ
συνέβησαν·
ἐπειδὴ |
[38, 42] |
αὐτῷ
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ
ἐμὲ
|
ἐλθεῖν |
πρὸς
αὑτὸν
ἐκέλευσεν,
εἴπερ
τι |
[38, 34] |
Καῖσαρ
εἰπεῖν,
αὐτὸς
πρὸς
ἐμὲ
|
ἐλθέτω· |
οὔτε
γὰρ
ἄλλως
καταδεέστερος
αὐτοῦ |
[38, 42] |
μου
πρὸς
αὐτὸν
φιλικῶς
ὅπως
|
ἔλθῃ |
τε
πρὸς
ἡμᾶς
καὶ
κοινῇ |
[38, 35] |
~κἀν
τούτῳ
οἱ
στρατιῶται,
ἀγγελίας
|
ἐλθούσης |
ὅτι
τε
ὁ
Ἀριόουιστος
ἰσχυρῶς |
[38, 40] |
οἱ
Ἠπειρῶται
πρὶν
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
αὐτοὺς
περαιωθῆναι;
οὐ
Φίλιππος
μελλήσας |
[38, 38] |
τοὺς
Μακεδόνας,
τοὺς
Ἰλλυριούς,
τὴν
|
Ἑλλάδα, |
τὴν
Ἀσίαν
τὴν
περὶ
τὴν |
[38, 28] |
ἀποθανόντα
τινὰ
ὠφελεῖ.
οὔκουν
ἂν
|
ἕλοιο |
οὔτε
Κορουῖνος
οὔτε
Μάριος
ὁ |
[38, 45] |
βοηθήσειε·
τίς
μὲν
γὰρ
ἂν
|
ἕλοιτο |
ἐκείνῳ
συμμαχήσας
πολεμῆσαι
ἡμῖν,
μηδὲν |
[38, 41] |
ὃ
μήπω
πρότερον
ἐγεγόνει,
ἄρχειν
|
ἑλόμενος, |
τοῦτο
δὲ
τέσσαρσι
στρατοπέδοις
ὁπλίσας, |
[38, 31] |
πάντα
καὶ
πολεμῆσαι
καὶ
κατορθῶσαι.
|
Ἐλουήτιοι
|
γὰρ
πλήθει
τε
ἀκμάζοντες
καὶ |
[38, 32] |
καὶ
ἐπὶ
τὴν
Τόλοσαν
οἱ
|
Ἐλουήτιοι |
τράπωνται,
εἵλετο
μετ´
ἐκείνων
αὐτοὺς |
[38, 32] |
προσπεσὼν
οὖν
διὰ
ταῦτα
τοῖς
|
Ἐλουητίοις
|
τὸν
Ἄραριν
διαβαίνουσι
τοὺς
μὲν |
[38, 0] |
Φιλίσκος
παρεμυθήσατο.
δ.
Ὡς
Καῖσαρ
|
Ἑλουητίους |
καὶ
Ἀριοουίστῳ
ἐπολέμησεν.
Χρόνου
πλῆθος |
[38, 22] |
ἐκπλαγεὶς
ὅτι
παρά
τε
τὴν
|
ἐλπίδα |
καὶ
παρὰ
τὴν
ἀξίαν
ἔπταισας, |
[38, 17] |
τε
γὰρ
αὐτῶν
ἐγεγόνει,
καὶ
|
ἐλπίδα |
πολλὴν
ἔν
τε
τοῖς
δήμοις |
[38, 46] |
καὶ
τῷ
ἔργῳ
ἐχυρωτάτην
τὴν
|
ἐλπίδα |
τῆς
νίκης
ἐκ
τῶν
προκατειργασμένων |
[38, 36] |
ἅμα
καὶ
τὰς
ἡμετέρας
αὐτῶν
|
ἐλπίδας; |
ἰδίᾳ
μὲν
γὰρ
οὐδ´
ἂν |
[38, 47] |
ἐκ
τούτων
ὄντες
καὶ
τὰς
|
ἐλπίδας |
τήν
τε
ἐπ´
αὐταῖς
προθυμίαν |
[38, 31] |
ἡμέρᾳ
δώσειν.
καί
τι
καὶ
|
ἐλπίδος, |
ὡς
καὶ
ἐπιτρέψων
σφίσι
τὴν |
[38, 27] |
ὥστε
καὶ
σὺ
μάλιστα
μὲν
|
ἔλπιζε |
καὶ
καταχθήσεσθαι
(οὔτε
γὰρ
ἐξ
|
[38, 12] |
καὶ
ὁ
Κικέρων
πλεῖστος
ἐφέρετο,
|
ἐλπίσας, |
ἂν
τούτους
σφετερίσηται,
ῥᾳδίως
αὐτόν, |
[38, 13] |
καὶ
ἐμισεῖτο.
~ὁ
οὖν
Κλώδιος
|
ἐλπίσας |
αὐτὸν
διὰ
ταῦτα,
ἂν
τήν |
[38, 16] |
τε
οὖν
τοῖς
λογισμοῖς
κρατήσειν
|
ἐλπίσας |
(καὶ
γὰρ
ἐθάρσει
παρὰ
λόγον |
[38, 34] |
καὶ
τὰ
ἔργα
ὁμολογοῦντα
ταῖς
|
ἐλπίσιν |
αἰσθόμενοι,
ἐκείνῳ
τε
εὐεργεσίαν
ἅμα |
[38, 12] |
παμπληθεῖς
γὰρ
ἐκ
τῶν
λόγων
|
ἐλύπει, |
καὶ
οὐκ
ἐς
τοσοῦτον
οἵ |
[38, 48] |
πεζῶν
μόνους
ἐκπέμπων
ἰσχυρῶς
αὐτοὺς
|
ἐλύπει. |
κἀκ
τούτου
καταφρονήσας
χωρίον
τι |
[38, 2] |
τοῦτο
αὐτοὺς
ἐς
τὰ
μάλιστα
|
ἐλύπει, |
ὅτι
τοιαῦτα
συγγεγραφὼς
ἦν
ὥστε |
[38, 30] |
αὐτὸν
παρὰ
τῶν
καταποντιστῶν
οὐκ
|
ἐλύσατο, |
τήν
τε
νῆσον
ἐδημοσίωσε
καὶ |
[38, 49] |
τὸ
πλεῖον
ἢ
τοῖς
ὅπλοις
|
ἐμάχοντο, |
ἀνατρέψαι
τε
τὸν
προσκείμενον
καὶ |
[38, 3] |
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
συνεδρίου
ἐξελκύσας
|
ἐμβαλεῖν· |
ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνός
τε
ἑτοιμότατα |
[38, 42] |
ἀπέχρησεν
αὐτῷ
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐμὲ |
ἐλθεῖν
πρὸς
αὑτὸν
ἐκέλευσεν,
εἴπερ |
[38, 34] |
βούλεται
Καῖσαρ
εἰπεῖν,
αὐτὸς
πρὸς
|
ἐμὲ |
ἐλθέτω·
οὔτε
γὰρ
ἄλλως
καταδεέστερος |
[38, 41] |
δῆμος
ἐξέπεμψεν,
τίνος
δ´
ἕνεκα
|
ἐμὲ |
μετὰ
τὴν
ὑπατείαν
εὐθὺς
ἔστειλε, |
[38, 43] |
ἀνέθηκε·
τὸ
δὲ
δὴ
καὶ
|
ἐμὲ |
μεταπέμψασθαι
οὔτε
σκῆψιν
οὐδεμίαν
ἐνδέχεται, |
[38, 43] |
Καίσαρος
οὐκ
ἐπείσθη,
μηδ´
ὅτι
|
ἐμὲ |
τὸν
Καίσαρα
ἐκάλεσε,
σμικρόν
τι |
[38, 19] |
ὥστ´
οὐδὲν
θαυμαστὸν
εἰ
καὶ
|
ἐμὲ |
τὸν
λαμπρὸν
ἔν
τε
τῇ |
[38, 47] |
ὁ
Καῖσαρ
οὐκέτι
κατὰ
χώραν
|
ἔμεινε, |
μὴ
καὶ
χρονίσαντες
ἀμβλύτεροι
αὖθις |
[38, 11] |
ἤδη
γεγονότων
μᾶλλόν
τι
αὐτῷ
|
ἔμελεν |
ἢ
ἵνα
καὶ
λυθείη.
κἀκ
|
[38, 9] |
ὁ
Γαβίνιος
ὁ
Αὖλος
ὑπατεύσειν
|
ἔμελλε, |
νεωτερίσῃ,
ἐκεῖνόν
τε
ἅμα
καὶ |
[38, 42] |
γὰρ
ἐν
οἷς
μηδὲν
κερδανεῖν
|
ἔμελλε
|
τοσαύτῃ
ὑπεροψίᾳ
κεχρημένος
πῶς
οὐ |
[38, 31] |
αὐτοῖς
μήτε
προχωρῆσαί
ποι
ἐπιτρέψειν
|
ἔμελλεν, |
ἀλλ´
ὅτι
γε
οὐδέπω
καλῶς |
[38, 20] |
μὲν
γὰρ
ἐνδεήσεσθαι
τῶν
ἀναγκαίων
|
ἔμελλες, |
λόγον
ἄν
τινα
εἶχεν
ἄχθεσθαί |
[38, 3] |
μηδὲν
ἔξω
αὐτῆς
ποιεῖν.
καὶ
|
ἐμέλλησε |
μὲν
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
Καῖσαρ |
[38, 7] |
ἢ
καὶ
ὅτι
μάτην
ζημιωθήσεσθαι
|
ἔμελλον, |
μηδὲν
ἐκ
τῆς
ἰσχυρογνωμοσύνης
σφῶν |
[38, 7] |
ὡς
μέντοι
ἡμέρα
ᾗ
καὶ
|
ἔμελλον
|
τὰ
τεταγμένα
ἐπιτίμια
ὀφλήσειν,
ὤμοσαν, |
[38, 7] |
τριτημόριόν
σφισι
τῶν
τελῶν
ἃ
|
ἐμεμίσθωντο |
ἀφείς·
πᾶσαί
τε
γὰρ
αἱ |
[38, 40] |
μέχρι
μὲν
ἐντὸς
τῶν
Ἄλπεων
|
ἐμένομεν, |
πολλάκις
αὐτὰς
ὑπερέβησαν
καὶ
πολλὰ |
[38, 12] |
οἷς
ἤρεσκε,
καὶ
ἐφθονεῖτο
καὶ
|
ἐμισεῖτο. |
~ὁ
οὖν
Κλώδιος
ἐλπίσας
αὐτὸν |
[38, 26] |
οὐδ´
ἁλοὺς
μετέστης,
ἀλλ´
ἐθελοντὴς
|
ἐμίσησας |
τὸν
μετ´
αὐτῶν
βίον,
ἅτε |
[38, 27] |
δὴ
καὶ
ἐν
τοῖς
παροῦσιν
|
ἐμμείνῃς, |
μήτι
γε
καὶ
ἀνιαθῇς
παρὰ |
[38, 43] |
ταῦτα
πάντα.
ἰδίᾳ
μὲν
γὰρ
|
ἐμοὶ |
πρὸς
αὐτὸν
οὐδέν
ἐστι
συμβόλαιον· |
[38, 23] |
δὲ
τοῖς
οἰκείοις
παρέχοντα.
οὐδαμῇ
|
ἔμοιγε" |
εἶπεν
ὁ
Φιλίσκος.
δύο
γὰρ |
[38, 5] |
ὧν
οὐχ
ὅτι
τοῖς
μετ´
|
ἐμοῦ |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
μετὰ
τοῦ |
[38, 37] |
ἀκούοντες
αὐτὰ
ὠφεληθεῖεν
ἢ
παρ´
|
ἐμοῦ |
ἅπαξ
πυθόμενοι.
λέγετε
τοίνυν
αὐτοῖς |
[38, 5] |
τῷ
παρόντι
(παμπλούσιον
γὰρ
ὑπ´
|
ἐμοῦ |
γέγονε)
προσήκει
καὶ
ἐκείνοις
τὴν |
[38, 37] |
τε
βεβαιοτέραν
ἐκ
τῶν
παρ´
|
ἐμοῦ |
λόγων
τὴν
ὑπὲρ
τῆς
πατρίδος |
[38, 46] |
μήτε
τῷ
λόγῳ
δοκεῖν
ὑπ´
|
ἐμοῦ
|
παράγεσθαι,
καὶ
τῷ
ἔργῳ
ἐχυρωτάτην |
[38, 43] |
Ἀλλόβριξ
ὤν.
μὴ
γὰρ
ὅτι
|
ἐμοῦ |
τοῦ
Καίσαρος
οὐκ
ἐπείσθη,
μηδ´ |
[38, 47] |
δὲ
δὴ
Ῥωμαῖοι
τῇ
τε
|
ἐμπειρίᾳ |
καὶ
ταῖς
ὁπλίσεσι·
καί
πως |
[38, 45] |
πλῆθος
ἡμῶν,
τὴν
ἡλικίαν,
τὴν
|
ἐμπειρίαν, |
τὰ
ἔργα,
ἐκεῖνό
γε
τίς |
[38, 13] |
τὰ
λεγόμενα.
ἐπεὶ
οὖν
πολλοὶ
|
ἐμποδίζειν |
ἢ
νόμων
ἐσφορὰς
ἢ
ἀρχόντων |
[38, 14] |
ὁτιοῦν,
ἂν
μηδὲν
τῶν
νομοθετουμένων
|
ἐμποδίσῃ, |
κατ´
αὐτοῦ
γράψειν,
ἔπειτα
τὴν
|
[38, 13] |
τοιούτου
καὶ
τριβὴν
τῇ
δίκῃ
|
ἐμποιήσωσιν, |
ἐσήνεγκε
μηδένα
τῶν
ἀρχόντων
ἐν |
[38, 17] |
καὶ
τοῦ
Ὁρτησίου,
μὴ
καὶ
|
ἐμφύλιος |
ἐκ
τούτου
πόλεμος
γένηται,
τότε |
[38, 6] |
τὰς
λοιπὰς
τοῦ
ἔτους
ἡμέρας,
|
ἐν |
αἷς
οὐδ´
ἐς
ἐκκλησίαν
ὁ |
[38, 13] |
τῶν
ἀρχόντων
ἐν
ταῖς
ἡμέραις
|
ἐν |
αἷς
ψηφίσασθαί
τι
τὸν
δῆμον
|
[38, 23] |
πατρίδος
μεθ´
ὕβρεως
ἐκπεπτωκότα
ζῆν
|
ἐν |
ἀλλοτρίᾳ
γῇ
καὶ
ἀλᾶσθαι,
φυγάδα |
[38, 26] |
ταῦθ´
ὁ
Κάμιλλος
ἐννοήσας
ἡδέως
|
ἐν |
Ἀρδέᾳ
κατῴκησε,
ταῦθ´
ὁ
Σκιπίων |
[38, 6] |
οὐδὲν
ὁσίως
ἐκ
τῶν
νόμων
|
ἐν |
αὐτῇ
δύναιτο
δρᾶσθαι.
ἐπεχείρησε
μὲν |
[38, 13] |
ἡμέραν
ἐκείνην
μαντευσόμενοι,
ὥστε
μηδεμίαν
|
ἐν |
αὐτῇ
κύρωσιν
τὸν
δῆμον
σχεῖν, |
[38, 6] |
ῥητήν
τινα
ἡμέραν
προεῖπεν
ἵν´
|
ἐν |
αὐτῇ
νομοθετήσῃ,
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[38, 8] |
τῷ
πλήθει
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐν |
αὐτῇ
τῇ
γερουσίᾳ.
ὅ
τε |
[38, 35] |
καὶ
τοὺς
ὑπομείονας
ἀθροίσας
τοιάδε
|
ἐν |
αὐτοῖς
ἔλεξεν.
~οὐ
τὸν
αὐτόν, |
[38, 28] |
παραθαλασσίδιον
ἔξω
πάτου
ἐκλεξάμενος,
καὶ
|
ἐν |
αὐτῷ
γεωργῶν
τε
ἅμα
καὶ |
[38, 13] |
γίγνεσθαι.
τοῦτό
τε
οὖν
ἰδιώτατον
|
ἐν |
αὐτῷ
ἦν,
καὶ
ὅτι
ἐπὶ |
[38, 32] |
διαβαίνουσι
τοὺς
μὲν
τελευταίους
ἐπακολουθοῦντας
|
ἐν
|
αὐτῷ
τῷ
πόρῳ
διέφθειρε,
τοὺς |
[38, 15] |
καὶ
ὁ
Κλώδιος,
ἅτε
καὶ
|
ἐν
|
γένει
ποτὲ
αὐτῷ
γενόμενος
καὶ |
[38, 5] |
εἰκότως
ἡ
δόσις
αὐτῆς
ἀνεβλήθη·
|
ἐν |
δὲ
δὴ
τῷ
παρόντι
(παμπλούσιον |
[38, 30] |
τόν
τε
Τιγράνην
τὸν
νεώτερον,
|
ἐν |
δεσμοῖς
ἔτι
καὶ
τότε
παρὰ |
[38, 21] |
σάρκινον
ὄν,
πολλὰ
μὲν
ἄτοπα
|
ἐν |
ἑαυτῷ
ἔχει,
πολλῆς
δὲ
ἐπικουρίας |
[38, 31] |
πάντα
ἡσύχαζεν,
οὐ
μέντοι
καὶ
|
ἐν |
εἰρήνῃ
διεγένετο,
ἀλλὰ
αὐτομάτου
τὸ |
[38, 33] |
ἱππέας
προεβάλετο
προκινδυνεῦσαί
σφισιν,
ἕως
|
ἐν |
ἐπιτηδείῳ
παρατάξῃ.
τρεψαμένων
τε
αὖθις |
[38, 44] |
αὐτῶν
πάντα
ποιεῖ,
δικαιότατα
ἂν
|
ἐν
|
ἐχθροῦ
μέρει
νομισθείη.
καὶ
μὴ |
[38, 26] |
ταῦθ´
ὁ
Σκιπίων
λογισάμενος
ἀλύπως
|
ἐν |
Λιτέρνῳ
κατεβίω.
τί
γὰρ
δεῖ |
[38, 26] |
τε
ἐν
Σικελίᾳ
ἄν
τε
|
ἐν |
Μακεδονίᾳ
ἄν
τε
καὶ
ἄλλοθί |
[38, 22] |
τινα
ταῖς
τοῦ
σώματος
ἡδοναῖς
|
ἐν |
μέσῳ
τε
ἀεὶ
φαίνεσθαι
καὶ |
[38, 31] |
προσλαβόντες
ἀπῆραν,
Ὀρκετόριγός
σφισιν
ἡγουμένου,
|
ἐν |
νῷ
ἔχοντες
τόν
τε
Ῥοδανὸν |
[38, 0] |
ἐπολέμησεν.
Χρόνου
πλῆθος
ἔτη
δύο,
|
ἐν |
οἷς
ἄρχοντες
οἱ
ἀριθμούμενοι
οἵδε |
[38, 11] |
διὰ
τοῦτο
καὶ
ἀδήλως,
καὶ
|
ἐν |
οἷς
ἥκιστα
ἄν
τις
προσεδόκησε, |
[38, 42] |
ἐπιλάβηται,
προσδοκῆσαι
πράξειν;
ὁ
γὰρ
|
ἐν |
οἷς
μηδὲν
κερδανεῖν
ἔμελλε
τοσαύτῃ |
[38, 22] |
τὴν
βουλὴν
καὶ
τὸν
δῆμον,
|
ἐν |
οἷς
συνεβούλευσάς
τι
αὐτοῖς,
ἔπεισας, |
[38, 22] |
πλεῖστα
δὲ
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας,
|
ἐν |
οἷς
συνηγόρησάς
σφισιν,
ὠφέλησας·
ἔπειτα |
[38, 26] |
καὶ
τὰ
ἀτοπώτατα
εὐκόλως
φέροντες
|
ἐν |
οὐδενὶ
δεινῷ
καθεστηκέναι
νομίζουσιν,
οἱ |
[38, 50] |
ἀλλ´
ἐν
ταὐτῷ
μένοντες
ὥσπερ
|
ἐν |
πύργοις
εἱστήκεσαν,
καὶ
αὐτοὶ
τά |
[38, 31] |
ὑποστρατήγων
ἔφη
καὶ
τὴν
ἀπόκρισιν
|
ἐν |
ῥητῇ
τινι
ἡμέρᾳ
δώσειν.
καί |
[38, 26] |
τὰ
προσήκοντα
ἔχων,
ἄν
τε
|
ἐν |
Σικελίᾳ
ἄν
τε
ἐν
Μακεδονίᾳ |
[38, 1] |
ἑκόντων,
ἔπειτα
δὲ
τοσούτου
ὅσου
|
ἐν |
ταῖς
ἀπογραφαῖς
ἐτετίμητο,
ἀγορασθῆναι
ἐκέλευσε. |
[38, 4] |
Καῖσαρ
τῶν
μὲν
ἄλλων
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
ἀρχαῖς
ὄντων
οὐδένα
ἔτι |
[38, 19] |
ἔν
τε
τῇ
γερουσίᾳ
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
ἐκκλησίαις
τοῖς
τε
δικαστηρίοις |
[38, 13] |
ἐμποιήσωσιν,
ἐσήνεγκε
μηδένα
τῶν
ἀρχόντων
|
ἐν |
ταῖς
ἡμέραις
ἐν
αἷς
ψηφίσασθαί |
[38, 27] |
ὥσπερ
πνεῦμα
πίπτει,
μάλιστα
δὲ
|
ἐν |
ταῖς
στάσεσιν.
ἅτε
γὰρ
ἐν |
[38, 1] |
συνῳκίζετο,
ὥστε
μὴ
μόνον
τοὺς
|
ἐν |
ταῖς
στρατείαις
τεταλαιπωρημένους
ἀλλὰ
καὶ |
[38, 50] |
σφισιν
ἢ
καὶ
ἔφευγον,
ἀλλ´
|
ἐν |
ταὐτῷ
μένοντες
ὥσπερ
ἐν
πύργοις |
[38, 27] |
ἐν
ταῖς
στάσεσιν.
ἅτε
γὰρ
|
ἐν |
τεταραγμένοις
καὶ
ἀκαταστάτοις
πράγμασι
φερόμενοι |
[38, 22] |
μέσῳ
τε
ἀεὶ
φαίνεσθαι
καὶ
|
ἐν |
τῇ
ἀγορᾷ
ἀναστρέφεσθαι,
μαρτύρια
τὰ |
[38, 9] |
ὣς
μή
τι
ὁ
Πομπήιος
|
ἐν |
τῇ
ἀπουσίᾳ
αὐτοῦ,
ἐπειδὴ
ὁ |
[38, 4] |
οὐδ´
ἄλλο
τι
τῇ
γερουσίᾳ
|
ἐν |
τῇ
ἀρχῇ
ταύτῃ
ἐπεκοινώνησεν,
ἀλλ´ |
[38, 40] |
μὲν
οὐδὲν
δεινὸν
ἀφ´
ἡμῶν
|
ἐν
|
τῇ
Ἀφρικῇ
εἶχον,
ἔς
τε |
[38, 44] |
αὐτὸς
ἐγὼ
πρότερόν
ποτε
καὶ
|
ἐν |
τῇ
βουλῇ
καὶ
ἐν
τῷ |
[38, 2] |
τολμῆσαι·
καὶ
γὰρ
προανέγνω
αὐτὰ
|
ἐν |
τῇ
βουλῇ,
καὶ
ὀνομαστὶ
ἕνα |
[38, 31] |
Καῖσαρ
δὲ
εὗρε
μὲν
οὐδὲν
|
ἐν
|
τῇ
Γαλατίᾳ
πολέμιον,
ἀλλὰ
ἀκριβῶς |
[38, 4] |
πλὴν
ὅτι
οὐκ
ἂν
ἀνάσχοιτο
|
ἐν |
τῇ
ἑαυτοῦ
ἀρχῇ
νεωτερισθῆναί
τι, |
[38, 40] |
ἡμῶν
ἐπιβουλεύειν
πρὶν
τοὺς
πολέμους
|
ἐν |
τῇ
ἐκείνων
χώρᾳ
τοὺς
προγόνους |
[38, 4] |
ὣς
ὁμογνώμονας
τῶν
πρώτων
τινὰς
|
ἐν |
τῇ
ἐκκλησίᾳ
λαβεῖν
(καὶ
γὰρ |
[38, 14] |
καὶ
τὴν
βουλευτικὴν
ἐσθῆτα
ἀπορρίψας
|
ἐν |
τῇ
ἱππάδι
περιενόστει,
πάντας
τε |
[38, 40] |
δὲ
ἑορακότες,
ὅτι
οὔτε
τῶν
|
ἐν |
τῇ
Ἰταλίᾳ
γενῶν
οὐδὲν
πρότερον |
[38, 40] |
οὐκέτ´
οὐδένα
πόλεμον
ἀπ´
αὐτῶν
|
ἐν |
τῇ
Ἰταλίᾳ,
πλὴν
ἅπαξ,
εἴδομεν. |
[38, 10] |
δεινὰ
καὶ
τὸ
ὑπήκοον
τὸ
|
ἐν |
τῇ
Μακεδονίᾳ,
ἄρξας
αὐτῆς,
καὶ |
[38, 10] |
καὶ
περὶ
τοὺς
συμμάχους
τοὺς
|
ἐν |
τῇ
Μυσίᾳ
ποιήσας
ἡττήθη
πρὸς |
[38, 6] |
τοῦ
ἔτους
ἡμέρας
παρῆλθεν,
ἀλλ´
|
ἐν |
τῇ
οἰκίᾳ
καταμένων
ἀεὶ
τῷ |
[38, 23] |
οὐδ´
ἡ
ἐπιτιμία
οὐδ´
ἡ
|
ἐν |
τῇ
πατρίδι
διατριβὴ
φύσει
χρηστή, |
[38, 31] |
μάλα
ἄκοντα
ἀπέστειλε.
~ταῦτα
μὲν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
ἐγίγνετο·
Καῖσαρ
δὲ |
[38, 4] |
ὁμογνώμονας
τοὺς
πρώτους
τε
ὁμολογουμένως
|
ἐν |
τῇ
πόλει
τότε
ὄντας
καὶ |
[38, 12] |
οἱ
ῥᾴδιον
εἶναι
ἄνδρα
πάμπολυ
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ
διὰ
τὴν
τῶν
|
[38, 29] |
τε
κάθοδον
σπουδάσῃς
καὶ
τὴν
|
ἐν |
τῇ
πολιτείᾳ
λαμπρότητα
ζηλώσῃς,
δυσχερὲς |
[38, 17] |
τε
φυγὴ
ἐπετιμήθη
καὶ
ἡ
|
ἐν |
τῇ
Σικελίᾳ
διατριβὴ
ἀπερρήθη·
τρισχιλίους |
[38, 7] |
ὁ
Κάτων
ἀντεῖπέ
τι,
καίπερ
|
ἐν |
τῇ
στρατηγίᾳ,
ἣν
μετὰ
ταῦτα |
[38, 10] |
Πομπηίῳ
γενόμενος
ἐβεβαιώσατο
τὴν
ὑπόνοιαν
|
ἐν
|
τῇ
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀντωνίου
ἀπολογίᾳ. |
[38, 36] |
προσήκει.
δεῖ
μὲν
γὰρ
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
ἰδίοις
δραστηρίους
εἶναι·
τὸ |
[38, 17] |
ἔν
τε
τοῖς
δήμοις
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
ἰδιώταις
τῷ
τε
ἄρχοντι |
[38, 27] |
πάντες)
ἂν
δὲ
δὴ
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
παροῦσιν
ἐμμείνῃς,
μήτι
γε |
[38, 28] |
εὐδαιμονίαν
ἐστίν,
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
πολιτικοῖς,
ἐπείπερ
ἐχρῆν,
ἱκανῶς |
[38, 44] |
ἔν
τε
τοῖς
φίλοις
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
συμμάχοις
ἡμῶν
ἀναγεγράφθαι
φήσῃ, |
[38, 44] |
τε
τοῖς
τῆς
φιλίας
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
τῆς
συμμαχίας
ὀνόμασιν
ἐξείργασται, |
[38, 11] |
συχνοὺς
δ´
οὖν,
ἅτε
καὶ
|
ἐν |
τοσούτοις
πράγμασιν,
ἐδικαίου,
οὐ
μὴν |
[38, 28] |
προσδέῃ.
εἰ
γάρ
τι
καὶ
|
ἐν |
τούτοις
ἀγαθόν
ἐστιν,
ὑπάτευκας·
καὶ |
[38, 34] |
πάντας
τοὺς
Ῥωμαίους
προπεπηλακικότος
αὐτοῦ
|
ἐν |
τούτῳ
ἐποιήσατο,
καὶ
παραχρῆμα
τούς |
[38, 18] |
σε
εὕροι.
ἐπεὶ
δ´
οὖν
|
ἐν |
τούτῳ
καθέστηκας,
καὶ
γὰρ
ἄν |
[38, 41] |
καὶ
τῶν
ἀναλωμάτων
ἐργασώμεθα.
οὐκοῦν
|
ἐν |
τούτῳ
καὶ
οὗτος
ὁ
πόλεμος |
[38, 24] |
ἀνδρὶ
φρονίμῳ
συμβῆναι.
ὥστ´
εἴπερ
|
ἐν |
τούτῳ
τὸ
διάφορον
τοῦ
τε |
[38, 24] |
συνανῄρηται
πάντα
κἀκεῖνα,
ὅσα
ἂν
|
ἐν |
τῷ
ἀκουσίῳ
θῇ
τις
εἶναι. |
[38, 12] |
τε
τοῖς
λόγοις
ὁμοίως
καὶ
|
ἐν |
τῷ
βίῳ
πάντας
τε
ὑπερεφρόνει
|
[38, 1] |
τῆς
Καμπανίδος
ἔνεμε
(ταύτην
γὰρ
|
ἐν |
τῷ
δημοσίῳ
ἐξαίρετον
διὰ
τὴν |
[38, 44] |
καὶ
ἐν
τῇ
βουλῇ
καὶ
|
ἐν |
τῷ
δήμῳ
χρηματίσας
τινὰ
ὑπὲρ |
[38, 4] |
ἕξετε"
ἔφη
τὸν
νόμον
τοῦτον
|
ἐν |
τῷ
ἔτει
τούτῳ,
οὐδ´
ἂν |
[38, 20] |
τινὶ
ὂν
περιττόν
ἐστι,
καὶ
|
ἐν |
τῷ
ἴσῳ
καὶ
παρὸν
καὶ |
[38, 3] |
ἀπαλλάττοιτο,
ἔφη
ὅτι
μετὰ
Κάτωνος
|
ἐν |
τῷ
οἰκήματι
μᾶλλον
ἢ
μετὰ |
[38, 36] |
τὸ
ἴδιον
ἡδὺ
καὶ
ἀσφαλὲς
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
μᾶλλον
ἢ
τὸ
|
[38, 8] |
ἠθέλησε
καὶ
κυρωθῆναι
ἐποίησαν,
οὐκ
|
ἐν |
τῷ
πλήθει
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
|
[38, 6] |
τῇ
δ´
ὑστεραίᾳ
ἐπείρασε
μὲν
|
ἐν |
τῷ
συνεδρίῳ
αὐτὸν
λῦσαι,
ἐπέρανε |
[38, 0] |
~Τάδε
ἔνεστιν
|
ἐν |
τῷ
τριακοστῷ
ὀγδόῳ
τῶν
Δίωνος |
[38, 29] |
αὖθις
σφαλῇς.
καὶ
εἰ
μὲν
|
ἐν |
φυγῇ
γένοιο,
μεταγνώσῃ
μόνον,
εἰ |
[38, 40] |
οὐκ
ἂν
ἠνέσχεσθε
ἀλλὰ
κἂν
|
ἐν |
χερσὶν
αὐτὸν
ἀπεκτείνατε,
οὕτω
καὶ |
[38, 8] |
Καλῆνος
ἀναμὶξ
πάντων
τὰς
ψήφους
|
ἔν |
γε
ταῖς
φιλονεικίαις
(τά
τε |
[38, 18] |
δ´
αὐτῷ
Φιλίσκος
τις
ἀνὴρ
|
ἔν |
τε
ταῖς
Ἀθήναις
συγγεγονώς
οἱ |
[38, 19] |
εἰ
καὶ
ἐμὲ
τὸν
λαμπρὸν
|
ἔν |
τε
τῇ
γερουσίᾳ
καὶ
ἐν |
[38, 17] |
αὐτῶν
ἐγεγόνει,
καὶ
ἐλπίδα
πολλὴν
|
ἔν |
τε
τοῖς
δήμοις
καὶ
ἐν |
[38, 12] |
ἐξ
ἴσου
ἑαυτῷ
ἦγεν,
ἀλλὰ
|
ἔν |
τε
τοῖς
λόγοις
ὁμοίως
καὶ |
[38, 44] |
ἐτόλμησέ
ποτε
ποιῆσαι,
ταῦτ´
ἐκεῖνος
|
ἔν |
τε
τοῖς
τῆς
φιλίας
καὶ |
[38, 44] |
~ὥσθ´
ὅσῳ
τις
ἂν
αὐτὸν
|
ἔν |
τε
τοῖς
φίλοις
καὶ
ἐν |
[38, 39] |
ἅπασι
τοῖς
καταδεεστέροις
πρὸς
τοὺς
|
ἔν |
τινι
αὐτῶν
ὑπερέχοντας.
ἢ
οὖν |
[38, 2] |
ἐν
τῇ
βουλῇ,
καὶ
ὀνομαστὶ
|
ἕνα |
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀνακαλῶν
ἐπηρώτησε
μή |
[38, 16] |
τὴν
βουλὴν
ἔδωκεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἕνα |
τινὰ
αὐτῶν,
ὡς
πολὺς
ἐνέκειτο, |
[38, 13] |
πρὸς
αὐτὰς
ἀεὶ
διοσημία,
εἴτε
|
ἐναίσιον |
εἴτε
ἐξαίσιον
ἐγένετο.
καὶ
τὸ |
[38, 15] |
αὐτῶν
λόγους
λεγόντων
οὐχ
ὅτι
|
ἐναντία |
ἀλλήλοις
ἐγίγνωσκον
ἀλλ´
ἵν´
ἐκεῖνον |
[38, 15] |
αὐτὸν
παρόντος
τε
ἐκείνου
καὶ
|
ἐναντιουμένου |
δυνήσεσθαι
ἔλεγε,
καὶ
προσέτι
καὶ |
[38, 7] |
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
διενομοθέτησε
μηδενὸς
|
ἐναντιουμένου. |
οὐδὲ
γὰρ
οὐδ´
ὁ
Κάτων |
[38, 17] |
τὸ
κῦρος,
οὐχ
ὅπως
οὐκ
|
ἐναντιωθέντος |
τινός,
ἀλλὰ
καὶ
σπουδασάντων
ἄλλων |
[38, 6] |
καταθέσθαι,
τῶν
δὲ
συναρχόντων
οἱ
|
ἐναντιωθέντων |
οὐκ
ἐνέβαλεν,
ἀλλ´
ἐκεῖνός
τε |
[38, 4] |
δείσας
μὴ
καὶ
ἐκείνων
τις
|
ἐναντιωθῇ |
οἱ,
τὸν
δὲ
δὴ
Πομπήιον |
[38, 14] |
γιγνόμενον,
Λούκιον
Νίννιον
Κουαδρᾶτον
δημαρχοῦντα
|
ἐναντιωθῆναι |
πᾶσί
σφισιν
ἀντιπαρεσκεύασεν,
ἔδεισε
μὴ |
[38, 6] |
καὶ
νομιζόντων
αὐτὸν
μὴ
καὶ
|
ἐναντιωθήσεσθαί |
σφισιν,
ὡς
δὲ
ἄνω
τε |
[38, 20] |
ἔφη
λυπεῖ;
εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἐνδεήσεσθαι |
τῶν
ἀναγκαίων
ἔμελλες,
λόγον
ἄν |
[38, 43] |
ἐμὲ
μεταπέμψασθαι
οὔτε
σκῆψιν
οὐδεμίαν
|
ἐνδέχεται, |
καὶ
προσεξελέγχει
καὶ
ἐκεῖνο
αὐτὸν |
[38, 26] |
δὲ
τὸν
Θεμιστοκλέα
λέγειν,
οὓς
|
ἐνδοξοτέρους
|
ἡ
φυγὴ
ἐποίησεν·
τί
τὸν |
[38, 6] |
δὲ
συναρχόντων
οἱ
ἐναντιωθέντων
οὐκ
|
ἐνέβαλεν, |
ἀλλ´
ἐκεῖνός
τε
οὕτω
τῶν |
[38, 17] |
υἱέος
βοήθειάν
τινα
τῷ
Κικέρωνι
|
ἐνεδείκνυτο, |
αὐτὸς
δὲ
τὰ
τοῦ
πλήθους |
[38, 6] |
~οὐ
μέντοι
καὶ
ὁ
Βίβουλος
|
ἐνεδίδου, |
ἀλλὰ
τρεῖς
δημάρχους
συναγωνιστὰς
προσθέμενος |
[38, 41] |
ὁ
δῆμος
ἐξέπεμψεν,
τίνος
δ´
|
ἕνεκα |
ἐμὲ
μετὰ
τὴν
ὑπατείαν
εὐθὺς |
[38, 2] |
τοῖς
τε
ἄλλοις
φανερῶς
ἐχαρίζετο.
|
~ἕνεκα |
μὲν
οὖν
τῶν
γραφέντων
ἀναίτιος |
[38, 1] |
τοῦ
μὲν
δὴ
οὖν
νόμου
|
ἕνεκα |
οὐδεὶς
αὐτῷ
οὐδὲν
ἐπικαλέσαι
ἐδύνατο· |
[38, 11] |
τιμωρίας
ἐπῆγε,
τῆς
τε
φήμης
|
ἕνεκα, |
τοῦ
μὴ
δοκεῖν
ὀργίλως
ἔχειν, |
[38, 41] |
πρὶν
αὐξηθῆναι.
ἢ
τίνος
μὲν
|
ἕνεκα |
ὑμᾶς
ἐνταῦθ´
ὁ
δῆμος
ἐξέπεμψεν, |
[38, 16] |
ἕνα
τινὰ
αὐτῶν,
ὡς
πολὺς
|
ἐνέκειτο, |
καὶ
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐξήλασε, |
[38, 1] |
κοινὴν
ἅπασαν
πλὴν
τῆς
Καμπανίδος
|
ἔνεμε |
(ταύτην
γὰρ
ἐν
τῷ
δημοσίῳ |
[38, 32] |
μηδὲν
ἀδικηθῶσι,
παρεχόντων
διιόντες
οὐκ
|
ἐνέμειναν |
τοῖς
ὡμολογημένοις,
ἀλλὰ
τὴν
χώραν |
[38, 0] |
~Τάδε
|
ἔνεστιν |
ἐν
τῷ
τριακοστῷ
ὀγδόῳ
τῶν |
[38, 6] |
Καίσαρι,
ὁσάκις
γε
ἐνεωτέριζέ
τι,
|
ἐνετέλλετο |
διὰ
τῶν
ὑπηρετῶν
ὅτι
ἱερομηνία
|
[38, 6] |
ἀεὶ
τῷ
Καίσαρι,
ὁσάκις
γε
|
ἐνεωτέριζέ |
τι,
ἐνετέλλετο
διὰ
τῶν
ὑπηρετῶν |
[38, 50] |
ἐπιδρομῆς
οἱ
δὲ
καὶ
ἐγγύθεν,
|
ἐνήλλοντο |
τρόπον
τινὰ
καὶ
ἔκοπτον
αὐτούς. |
[38, 37] |
Ὀπικοὺς
Λευκανοὺς
Σαυνίτας
ἐχειρώσαντο,
πᾶσαν
|
ἑνὶ |
λόγῳ
τὴν
ἐντὸς
τῶν
Ἄλπεων |
[38, 45] |
πρότερον,
ῥᾷστα
δὲ
καὶ
νῦν
|
ἐνικήσαμεν, |
λογίζεσθε
δὲ
καὶ
ἐξ
ὧν |
[38, 33] |
αὐτῶν
παραλυποῦσαν,
ὑποστάντες
τῷ
ἱππικῷ
|
ἐνίκησαν, |
κἀκ
τούτου
αὐτοί
τε
φρόνημα |
[38, 37] |
πρῶτον
νεμόμενοι,
Λατίνους
ἐκράτησαν,
Σαβίνους
|
ἐνίκησαν, |
Τυρσηνοὺς
Οὐόλσκους
Ὀπικοὺς
Λευκανοὺς
Σαυνίτας |
[38, 33] |
ἰσχυρῶς
ἐπ´
αὐτῶν
ἀμυνομένους
σφᾶς
|
ἐνίκησε. |
παθόντες
δὲ
ταῦθ´
οἱ
βάρβαροι |
[38, 18] |
σκοτοῦται
καὶ
οὐδὲν
δύναται
καίριον
|
ἐννοῆσαι. |
ὅθεν
που
πάνυ
καλῶς
εἴρηται |
[38, 26] |
ποιεῖ.
καὶ
ταῦθ´
ὁ
Κάμιλλος
|
ἐννοήσας |
ἡδέως
ἐν
Ἀρδέᾳ
κατῴκησε,
ταῦθ´ |
[38, 29] |
ἀποβλέπων
καὶ
τὴν
σὴν
παρρησίαν
|
ἐννοῶν, |
τήν
τε
δύναμιν
καὶ
τὸ |
[38, 35] |
οὐδὲν
διελέξατο
(οὔτε
γὰρ
καλὸν
|
ἐνόμιζεν |
εἶναι
τοιαῦτα
πρὸς
πολλοὺς
λέγειν, |
[38, 41] |
καὶ
πολεμῆσαι
πάντως
ἡμᾶς
δεήσειν
|
ἐνόμιζεν; |
οὐ
γάρ
που
ἵνα
μάτην |
[38, 7] |
Ῥωμαίων
ἡ
Καπύη
τότε
πρῶτον
|
ἐνομίσθη. |
τὸ
μὲν
οὖν
πλῆθος
ἐκ |
[38, 8] |
ἐς
ἑτέρους
ἀπωθοῦντος)
οὔσας
εὑρών,
|
ἐνομοθέτησε |
στρατηγῶν
χωρὶς
αὐτοὺς
ὡς
ἑκάστους |
[38, 10] |
Μακεδονίᾳ,
ἄρξας
αὐτῆς,
καὶ
τὸ
|
ἔνσπονδον |
εἰργάσατο,
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἀντέπαθε. |
[38, 36] |
ὀρθῶς
διοικήσωμεν
καὶ
τὰ
τῶν
|
ἐνσπόνδων |
ἀσφαλῶς
διασώσωμεν,
τούς
τε
ἀδικεῖν |
[38, 41] |
ἢ
τίνος
μὲν
ἕνεκα
ὑμᾶς
|
ἐνταῦθ´ |
ὁ
δῆμος
ἐξέπεμψεν,
τίνος
δ´
|
[38, 3] |
οἰκήματι
μᾶλλον
ἢ
μετὰ
σοῦ
|
ἐνταῦθα |
εἶναι
βούλομαι,
κατῃδέσθη,
καὶ
τόν
|
[38, 37] |
ἑταῖροί
τε
καὶ
φίλοι,
τοὺς
|
ἐνταῦθα |
ὄντας
(οὔτε
γὰρ
ἄλλως
ἀγνοεῖτε |
[38, 46] |
ταχίστην
ἀπαγάγετε,
μηδέ
μοι
μάτην
|
ἐνταῦθα |
τρύχεσθε,
τά
τε
κοινὰ
εἰκῇ |
[38, 17] |
προσεπεκηρύχθη
ἵν´
εἰ
δή
ποτε
|
ἐντὸς |
αὐτῶν
φανείη,
καὶ
αὐτὸς
καὶ |
[38, 8] |
Ἰλλυρικοῦ
καὶ
τῆς
Γαλατίας
τῆς
|
ἐντὸς |
τῶν
Ἄλπεων
ἄρξαι
αὐτῷ
μετὰ |
[38, 37] |
ἐχειρώσαντο,
πᾶσαν
ἑνὶ
λόγῳ
τὴν
|
ἐντὸς |
τῶν
Ἄλπεων
γῆν
κατεστρέψαντο,
πάντας |
[38, 40] |
καὶ
γὰρ
οὗτοι,
μέχρι
μὲν
|
ἐντὸς |
τῶν
Ἄλπεων
ἐμένομεν,
πολλάκις
αὐτὰς |
[38, 32] |
Ἀλλοβρίγων
ἐπορεύοντο
ᾗπερ
ὥρμηντο,
ἔπειτ´
|
ἐντυχόντες |
τοῖς
κωλύμασιν
ἐς
Σηκουανοὺς
ἀπετράποντο, |
[38, 18] |
μετέστη
καὶ
ἐκεῖ
διέτριβεν
ὀδυρόμενος·
|
ἐντυχὼν |
δ´
αὐτῷ
Φιλίσκος
τις
ἀνὴρ |
[38, 29] |
ἄνδρα
τινὰ
αὐτῇ
καὶ
γυναῖκα
|
ἐνυβρίσαι; |
καί
με
μὴ
ὡς
φαῦλά |
[38, 27] |
ἔλπιζε
καὶ
καταχθήσεσθαι
(οὔτε
γὰρ
|
ἐξ
|
ἀδικίας
ἐξελήλασαι,
καὶ
ἐπιζητήσουσι
μέν |
[38, 13] |
ἔκ
τε
τοῦ
οὐρανοῦ
καὶ
|
ἐξ |
ἄλλων
τινῶν,
ὥσπερ
εἶπον,
ποιουμένης, |
[38, 26] |
τοῖς
ἐλαφροτάτοις
βαρυνόμενοι
πάντα
τὰ
|
ἐξ |
ἀνθρώπων
κακὰ
ἔχειν
ὑποπτεύουσι·
καὶ |
[38, 3] |
ἐς
τὸ
δεσμωτήριον
τὸν
Κάτωνα
|
ἐξ |
αὐτοῦ
τοῦ
συνεδρίου
ἐξελκύσας
ἐμβαλεῖν· |
[38, 38] |
τὰ
δὲ
ἑτέροις
ἐχαρισάμεθα,
ὥστε
|
ἐξ |
αὐτῶν
καὶ
προσόδους
καὶ
δυνάμεις |
[38, 28] |
ἐχρῆν,
ἱκανῶς
ἐξήτασαι,
ἵνα
καὶ
|
ἐξ |
ἐκείνων
τὸ
διάφορον
τῶν
βίων |
[38, 50] |
καὶ
προσπίπτοντές
σφισιν,
οἱ
μὲν
|
ἐξ |
ἐπιδρομῆς
οἱ
δὲ
καὶ
ἐγγύθεν, |
[38, 12] |
τε
ἀνθρώπων
ηὔχει
καὶ
οὐδένα
|
ἐξ |
ἴσου
ἑαυτῷ
ἦγεν,
ἀλλὰ
ἔν |
[38, 12] |
ὑπερβολῇ
πάντως
τι
δεινὸν
πείσεται.
|
~ἐξ |
οὖν
τούτων
τῶν
λογισμῶν
καὶ |
[38, 33] |
ἐξαίφνης,
καὶ
ἅτε
συντεταγμένος
σποράδας
|
ἐξ |
ὑπερδεξίων
οὐ
χαλεπῶς
ἀπεώσατο.
τραπομένων |
[38, 1] |
καὶ
δυναστείᾳ
τινὶ
ἐοικέναι,
οὔτ´
|
ἐξ |
ὑπευθύνων,
ὥστε
τινὰ
δυσχερᾶναι,
καθίστη, |
[38, 42] |
ἂν
ἄλλως
μᾶλλον
ἐλεγχθείη
ἢ
|
ἐξ |
ὧν
ἐποίησεν;
πέμψαντος
γάρ
μου |
[38, 45] |
νῦν
ἐνικήσαμεν,
λογίζεσθε
δὲ
καὶ
|
ἐξ |
ὧν
περὶ
αὐτοῦ
ἐκείνου
πυνθανόμεθα. |
[38, 23] |
Φιλίσκος.
δύο
γὰρ
τούτων
ὄντων
|
ἐξ |
ὧν
συνεστήκαμεν,
ψυχῆς
τε
καὶ |
[38, 47] |
δ´
ἄλλους
δι´
ἐκείνους
φιλοτιμουμένους.
|
ἐξαίρετον |
δὲ
δὴ
τὸ
δέκατον
στράτευμα |
[38, 1] |
(ταύτην
γὰρ
ἐν
τῷ
δημοσίῳ
|
ἐξαίρετον |
διὰ
τὴν
ἀρετὴν
συνεβούλευσεν
εἶναι) |
[38, 13] |
ἀεὶ
διοσημία,
εἴτε
ἐναίσιον
εἴτε
|
ἐξαίσιον |
ἐγένετο.
καὶ
τὸ
μὲν
αἴτιον |
[38, 33] |
ὄρθιον
θυμῷ
φερομένων,
ἐπικατέδραμέ
σφισιν
|
ἐξαίφνης, |
καὶ
ἅτε
συντεταγμένος
σποράδας
ἐξ |
[38, 33] |
οὐ
πάντες
ἅμα
παρεγένοντο)
προσέμιξαν
|
ἐξαίφνης |
κατὰ
νώτου
τοῖς
ἐπιδιώκουσί
σφας, |
[38, 35] |
αὐτῷ
τῷ
ποταμῷ
συνειλέχαται
ὅπως
|
ἐξαίφνης |
σφίσιν
ἐπίθωνται,
δεινῶς
ἠθύμησαν·
τά |
[38, 33] |
ἔς
τε
τὴν
οἰκείαν
ὅθεν
|
ἐξανέστησαν |
ἐπανῆλθον,
κἀνταῦθα
τὰς
πόλεις
ἀνορθώσαντες |
[38, 49] |
σκηνωμάτων
ἰδόντες
οὐχ
ἡσύχασαν,
ἀλλ´
|
ἐξᾴξαντες |
οὔτε
συντάξασθαί
σφισιν
ἀκριβῶς
ἐπέτρεψαν, |
[38, 29] |
τινὰ
προδεικνύντα
φύλαξαι.
μηδέ
σε
|
ἐξαπατάτω |
τοῦθ´,
ὅτι
καὶ
φίλους
τινὰς |
[38, 48] |
αὐτοῦ
πρὸς
ἑσπέραν
ἐπῆλθέ
τε
|
ἐξαπιναίως |
σφίσι
καὶ
ὀλίγου
καὶ
τὸ |
[38, 39] |
βουλευτέον
ἐστίν.
ἐκείνοις
μὲν
γὰρ
|
ἐξαρκεῖ |
ῥᾳστωνεύειν
καὶ
μετὰ
ἀσφαλείας
ἄλλοις |
[38, 40] |
παντάπασιν
ἐκ
τῆς
γῆς
ἡμῶν
|
ἐξέδρασαν. |
τὰ
δ´
αὐτὰ
ταῦτα
καὶ |
[38, 30] |
ὡς
καὶ
τῷ
πλήθει
κοινώσων
|
ἐξέθηκε, |
καὶ
τῷ
Κλωδίῳ
πρὸς
πάντα
|
[38, 2] |
ἰσχὺν
καὶ
ἐπὶ
πάντας
ἀνθρώπους
|
ἕξειν. |
καὶ
διὰ
τοῦτο,
εἰ
καὶ |
[38, 44] |
ἐν
τοῖς
τῆς
συμμαχίας
ὀνόμασιν
|
ἐξείργασται, |
καθάπερ
ἐπ´
αὐτὸ
τοῦτο
πεποιημένος |
[38, 25] |
ἀλλ´
οὐ
τῷ
κατ´
ἐπήρειαν
|
ἐξελαθέντι |
προσγίγνεται.
~καίτοι
ἔγωγε
ἀκούω
τοῦθ´, |
[38, 24] |
καταναλίσκουσι
περινοστοῦντες,
ὥσπερ
ἀεὶ
πανταχόθεν
|
ἐξελαυνόμενοι, |
καὶ
οὐδὲν
μέντοι
παρὰ
τοῦτο |
[38, 42] |
τι
ὑποτετόπηκεν,
σαφέστατα
αὐτὸς
ἑαυτὸν
|
ἐξελέγχει |
ἐπιβουλεύοντα
ἡμῖν·
οὐδεὶς
γὰρ
ἡμῖν |
[38, 27] |
καταχθήσεσθαι
(οὔτε
γὰρ
ἐξ
ἀδικίας
|
ἐξελήλασαι, |
καὶ
ἐπιζητήσουσι
μέν
σε,
ὡς |
[38, 25] |
πολλὰ
εὐηργετηκὼς
ἠτίμωσαί
τε
καὶ
|
ἐξελήλασαι, |
λόγισαι
τοῦθ´,
ὅτι
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
|
[38, 42] |
ὑπεροψίᾳ
κεχρημένος
πῶς
οὐ
πόρρωθεν
|
ἐξελήλεγκται |
μηδὲν
δίκαιον
μήτε
φρονῶν
μήτε |
[38, 41] |
δυνάμεις
ἐκπέμπεσθαι·
ὅσα
δ´
ἂν
|
ἐξεληλυθότων |
ἤδη
καὶ
ἐξεστρατευμένων
τινῶν
ἐκφανῇ, |
[38, 50] |
ἱππέων
τήν
τε
χώραν
παραχρῆμα
|
ἐξέλιπε, |
καὶ
πρὸς
τὸν
Ῥῆνον
{παραχρῆμα} |
[38, 3] |
Κάτωνα
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
συνεδρίου
|
ἐξελκύσας |
ἐμβαλεῖν·
ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνός
τε |
[38, 41] |
ἕνεκα
ὑμᾶς
ἐνταῦθ´
ὁ
δῆμος
|
ἐξέπεμψεν, |
τίνος
δ´
ἕνεκα
ἐμὲ
μετὰ |
[38, 11] |
πολλοὺς
ἔλεγε
συχνὰ
καὶ
μάταια
|
ἐξεπίτηδες |
ἐς
τοὺς
κρείττονάς
σφων
ἐς |
[38, 32] |
καὶ
τῆς
πύστεως
τῶν
ἀπολωλότων
|
ἐξέπληξεν |
ὥστε
ἐς
ὁμολογίαν
ἐπὶ
χώρᾳ |
[38, 35] |
ἀπειθήσαντες
θορυβήσωσι
καὶ
κακόν
τι
|
ἐξεργάσωνται) |
τοὺς
δὲ
δὴ
ὑπάρχους
καὶ |
[38, 6] |
ἐκεῖνός
τε
οὕτω
τῶν
πολιτικῶν
|
ἐξέστη
|
καὶ
οἱ
δήμαρχοι
οἱ
συνεξετασθέντες |
[38, 28] |
γε
καὶ
τὴν
δοθεῖσάν
σοι
|
ἐξέστης, |
καταφρονήσας
μὲν
τῶν
ἀπ´
αὐτῆς |
[38, 41] |
δ´
ἂν
ἐξεληλυθότων
ἤδη
καὶ
|
ἐξεστρατευμένων |
τινῶν
ἐκφανῇ,
ταῦτ´
οὐκέτ´
ἐς |
[38, 36] |
ἤλθομεν,
τί
ποτε
καὶ
ἀρχὴν
|
ἐξεστρατεύσαμεν, |
ἀλλ´
οὐ
τρόπον
γέ
τινα |
[38, 17] |
ὁ
Κλώδιος
δι´
αὐτόν,
ἐπειδήπερ
|
ἐξεστράτευτο, |
τὸν
ὅμιλον
συναγαγὼν
καὶ
ἐκεῖνον |
[38, 4] |
οὖν
Βίβουλος
μέγα
ἀναβοήσας
οὐχ
|
ἕξετε" |
ἔφη
τὸν
νόμον
τοῦτον
ἐν |
[38, 4] |
συνδεηθῆναί
οἱ
ἔπεισεν,
εἰπὼν
ὅτι
|
ἕξετε |
τὸν
νόμον
ἂν
οὗτος
ἐθελήσῃ. |
[38, 33] |
τινὰ
ἔξω
τῆς
ὁδοῦ
οὖσαν
|
ἐξετράπετο, |
νομίσαντες
τοῦ
τε
πρόσω
ἀφεῖντο |
[38, 10] |
ἔκ
τε
τῆς
χώρας
βιαίως
|
ἐξήλασαν |
καὶ
τὴν
λείαν
προσαφείλοντο.
τὸ |
[38, 16] |
ἐνέκειτο,
καὶ
ἐκ
τῆς
πόλεως
|
ἐξήλασε, |
τῷ
τε
Ὁρτησίῳ
καὶ
τῷ |
[38, 2] |
τοῖς
μὲν
δὴ
οὖν
ἄλλοις
|
ἐξήρκει |
τοῦτο,
καὶ
ἐπηγγέλλοντο
μὲν
ἀεὶ |
[38, 30] |
Φλαουίῳ
ὄντα,
πεισθεὶς
ὑπὸ
χρημάτων
|
ἐξήρπασε |
καὶ
ἀφῆκε,
καὶ
τὸν
Πομπήιον |
[38, 1] |
Γαουίνιος
Αὔλ.
υἱ.
~Τῷ
δὲ
|
ἑξῆς |
ἔτει
ὁ
Καῖσαρ
τὸ
σύμπαν |
[38, 28] |
τοῖς
πολιτικοῖς,
ἐπείπερ
ἐχρῆν,
ἱκανῶς
|
ἐξήτασαι, |
ἵνα
καὶ
ἐξ
ἐκείνων
τὸ |
[38, 22] |
φίλων
ἀνταγωνιζόμενος
τοῖς
ἐπιβουλεύουσιν
αὐτοῖς
|
ἐξήτασαι· |
καὶ
αὐτά
γε
ταῦτα
ἃ |
[38, 41] |
νομίζω·
~εἰ
δ´
ὅτι
μήτε
|
ἐξήτασται |
περὶ
τοῦ
πολέμου
τούτου
παρὰ
|
[38, 12] |
τε
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἐπ´
|
ἐξόδῳ |
τῆς
ἀρχῆς,
καὶ
διανοούμενον
μετὰ |
[38, 39] |
ἐπικουρῶμεν
(οὕτω
γὰρ
πολὺ
πλείους
|
ἕξομεν) |
καὶ
τοῖς
ἀεί
τι
παρακινοῦσι |
[38, 14] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτά
σφισι
ποιεῖν
|
ἐξὸν
|
ἐγίγνετο,
προσετετάχει,
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
[38, 34] |
καὶ
καταπλήξειν
αὐτόν,
ἀλλ´
ὅτι
|
ἐξοργιεῖν |
κἀκ
τούτου
πρόφασιν
τοῦ
πολέμου |
[38, 26] |
ἐκεῖνοι
μὲν
καὶ
ἄτιμοι
καὶ
|
ἐξόριστοι |
εἶεν
ἄν,
πάντα
τἀγαθὰ
ἐκ |
[38, 30] |
ἄλλως
τε
καὶ
ὅτι
τῇ
|
ἐξουσίᾳ, |
ἣν
αὐτὸς
τοῖς
δημάρχοις
ἀπεδεδώκει, |
[38, 28] |
ὑπευθύνου
πᾶσι
τοῖς
συκοφαντεῖν
ἐθέλουσιν
|
ἐξουσίας. |
καὶ
ταῦτ´
εἶπον
οὐχ
ὅτι |
[38, 3] |
σφᾶς
καταστάσει
χρῆσθαι
καὶ
μηδὲν
|
ἔξω |
αὐτῆς
ποιεῖν.
καὶ
ἐμέλλησε
μὲν |
[38, 17] |
βουλῆς
προσκατηγόρησεν.
~ὁ
μέντοι
Καῖσαρ
|
(ἔξω |
γὰρ
τοῦ
τείχους
ὁ
Κλώδιος |
[38, 28] |
ἀγαπήσεις
χωρίον
τέ
τι
παραθαλασσίδιον
|
ἔξω |
πάτου
ἐκλεξάμενος,
καὶ
ἐν
αὐτῷ |
[38, 40] |
ἐπόρθησαν·
ἐπεὶ
δὲ
ἐτολμήσαμέν
ποτε
|
ἔξω |
τε
τῶν
ὅρων
ἐκστρατεῦσαι
καὶ |
[38, 33] |
τῶν
ἐπιτηδείων
πρὸς
πόλιν
τινὰ
|
ἔξω |
τῆς
ὁδοῦ
οὖσαν
ἐξετράπετο,
νομίσαντες |
[38, 2] |
πάντες
οἱ
δυνατοὶ
οἵ
γε
|
ἔξω |
τῆς
συνωμοσίας
ὄντες
ἐδυσχέραινον.
καὶ |
[38, 48] |
μέχρι
τῆς
μεσημβρίας
τὸν
στρατὸν
|
ἔξω |
τοῦ
Καίσαρος
παρατάξαντος,
οὐχ
ὥρμησεν, |
[38, 50] |
ταῖς
ἁμάξαις,
ὅσον
γε
καὶ
|
ἐξωσθὲν |
ἐς
αὐτὰς
ἐτύγχανε,
σύν
τε |
[38, 22] |
λόγων
χρώμενον·
σὺ
δέ,
ὡς
|
ἔοικας, |
αὐτὸς
ἑαυτοῦ,
ἐκπλαγεὶς
ὅτι
παρά |
[38, 1] |
ὀλίγους,
ὥστε
καὶ
δυναστείᾳ
τινὶ
|
ἐοικέναι, |
οὔτ´
ἐξ
ὑπευθύνων,
ὥστε
τινὰ
|
[38, 40] |
τὰ
μὲν
ἀκηκοότες
τὰ
δὲ
|
ἑορακότες, |
ὅτι
οὔτε
τῶν
ἐν
τῇ |
[38, 10] |
αὐτοὺς
ὑπομεῖναι,
ἀλλ´
ὡς
καὶ
|
ἐπ´ |
ἄλλο
τι
μετὰ
τῶν
ἱππέων |
[38, 47] |
καὶ
τὰς
ἐλπίδας
τήν
τε
|
ἐπ´ |
αὐταῖς
προθυμίαν
ἰσοστασίας
ἐποιοῦντο.
~ἀντικαθημένων |
[38, 44] |
τῆς
συμμαχίας
ὀνόμασιν
ἐξείργασται,
καθάπερ
|
ἐπ´ |
αὐτὸ
τοῦτο
πεποιημένος
αὐτάς,
ἵν´ |
[38, 17] |
κατεψηφίσατο,
τὴν
μέντοι
τιμωρίαν
τὴν
|
ἐπ´ |
αὐτοῖς
γραφομένην
οὐκ
ἐδοκίμασεν·
ὅσα |
[38, 11] |
προσελοιδόρησεν.
~ὁ
δ´
ἤχθετο
μὲν
|
ἐπ´ |
αὐτοῖς
ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν,
οὐ |
[38, 14] |
καὶ
ἀπεκτονότων
ἐσήγετο)
ἔργῳ
δὲ
|
ἐπ´ |
αὐτὸν
ὅτι
μάλιστα
συνεγράφετο.
ἔφερε
|
[38, 38] |
Φίλιππος
καὶ
Περσεὺς
ὥστε
μὴ
|
ἐπ´ |
αὐτοὺς
στρατεῦσαι,
πολλὰ
Ἀντίοχος,
πολλὰ |
[38, 41] |
πολέμου
γιγνόμενοι,
καὶ
προσέτι
καὶ
|
ἐπ´ |
αὐτοφώρους
τοὺς
ἐχθροὺς
τὰ
ὅπλα |
[38, 14] |
ἐσήνεγκεν,
ἄλλως
μὲν
οὐκ
ἐδόκει
|
ἐπ´ |
αὐτῷ
τίθεσθαι
(οὐδὲ
γὰρ
τὸ |
[38, 35] |
βοήθειαν
αὐτοῦ,
οἱ
δὲ
καὶ
|
ἐπ´ |
αὐτῷ
τῷ
ποταμῷ
συνειλέχαται
ὅπως |
[38, 33] |
συγκαταφυγοῦσιν
ἐφέσπετο,
κἀνταῦθα
αὖθις
ἰσχυρῶς
|
ἐπ´ |
αὐτῶν
ἀμυνομένους
σφᾶς
ἐνίκησε.
παθόντες |
[38, 12] |
ἐσελθόντα
τε
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
|
ἐπ´ |
ἐξόδῳ
τῆς
ἀρχῆς,
καὶ
διανοούμενον |
[38, 45] |
οὖσα
καὶ
ἐκκενοῦται
ῥᾳδίως
καὶ
|
ἐπ´ |
ὀλίγον
ἀνθεῖ.
~πεπειραμένοις
δέ
που |
[38, 45] |
αὐτῷ
προθύμως,
οὐδ´
εἰ
πάνυ
|
ἐπαγγέλλεται, |
βοηθήσειε·
τίς
μὲν
γὰρ
ἂν |
[38, 41] |
ἀναγκαῖόν
ἐστι
γίγνεσθαι
καὶ
ψῆφον
|
ἐπάγεσθαι, |
καὶ
μετὰ
τοῦτο
τούς
τε |
[38, 34] |
σφῶν
ἐπιβαίνειν
μήτ´
ἐπικουρίας
οἴκοθεν
|
ἐπάγεσθαι. |
ταῦτα
δὲ
ἔπραξεν
οὐχ
ὅτι |
[38, 13] |
μηδενὸς
ἔτι
καθ´
ἕκαστον
οἰωνίσματος
|
ἐπαγομένου, |
ἢ
ἐκώλυε,
καὶ
ἀνεχειρίζετό
τι, |
[38, 43] |
καὶ
ἐποιήσαμεν
καὶ
ἀντηκούσαμεν
καὶ
|
ἐπάθομεν. |
~ὥσθ´
ὅσῳ
τις
ἂν
αὐτὸν |
[38, 23] |
παρὰ
τισὶν
ὄντα
παρ´
ἄλλοις
|
ἐπαινεῖται, |
καὶ
ἕτερα
πρὸς
τινῶν
τιμώμενα |
[38, 4] |
καὶ
ἐκεῖνοι
καὶ
δοκιμασταὶ
καὶ
|
ἐπαινέται |
γίγνοιντο.
~ὅ
τε
οὖν
Πομπήιος |
[38, 11] |
εἴα
αὐτὸν
ἀφθόνως,
καθάπερ
τισὶν
|
ἐπαίνοις |
ἑαυτοῦ,
ταῖς
λοιδορίαις
χρῆσθαι.
οὐ |
[38, 23] |
ἀλλ´
ἔστιν
ἃ
τῶν
ἔργων
|
ἐπαίτια |
παρὰ
τισὶν
ὄντα
παρ´
ἄλλοις |
[38, 32] |
Ἄραριν
διαβαίνουσι
τοὺς
μὲν
τελευταίους
|
ἐπακολουθοῦντας |
ἐν
αὐτῷ
τῷ
πόρῳ
διέφθειρε, |
[38, 19] |
ἐς
τὸ
ἀρχαῖόν
με
φῶς
|
ἐπαναγαγεῖν, |
ἑτοιμότατός
εἰμι
ἀκούειν.
ὥσπερ
γὰρ |
[38, 48] |
τοῦ
Καίσαρος
παρατάξαντος,
οὐχ
ὥρμησεν,
|
ἐπαναχωρήσαντος |
δὲ
αὐτοῦ
πρὸς
ἑσπέραν
ἐπῆλθέ |
[38, 33] |
ἐς
τὴν
ἀρχαίαν
σφῶν
γῆν
|
ἐπανελθεῖν |
δυνάμενοι,
ὥρμησαν,
καὶ
αὐτοὺς
οἱ
|
[38, 33] |
τε
τὴν
οἰκείαν
ὅθεν
ἐξανέστησαν
|
ἐπανῆλθον, |
κἀνταῦθα
τὰς
πόλεις
ἀνορθώσαντες
ᾤκησαν· |
[38, 5] |
τοῦτο
αὐτοῦ.
γενομένου
δὲ
τούτου
|
ἐπαρθεὶς |
ὁ
Πομπήιος,
ὅτι
τῆς
παρ´ |
[38, 49] |
καὶ
οὔτε
ἔδρων
οὐδὲν
οὔτε
|
ἔπασχον. |
~οἱ
οὖν
Ῥωμαῖοι,
ἐπειδὴ
μήτε |
[38, 27] |
ἂν
μᾶλλόν
τις
ἀπ´
αὐτῶν
|
ἐπαύξῃ, |
ῥᾷον
ὥσπερ
πνεῦμα
πίπτει,
μάλιστα |
[38, 36] |
σφας
ἀμυνώμεθα,
καὶ
τὰ
ἡμέτερα
|
ἐπαυξήσωμεν. |
ὡς
εἴ
γε
μὴ
ταῦθ´ |
[38, 12] |
ἠξίου
εἶναι,
φορτικός
τε
καὶ
|
ἐπαχθὴς |
ἦν,
καὶ
ἀπὸ
τούτων
καὶ |
[38, 33] |
τοῦ
τε
πρόσω
ἀφεῖντο
καὶ
|
ἐπεδίωξαν |
αὐτόν.
ἰδὼν
οὖν
τοῦτο
ὁ |
[38, 50] |
πρὸς
τὸν
Ῥῆνον
{παραχρῆμα}
ὁρμήσας
|
ἐπεδιώχθη |
μέν,
οὐ
κατελήφθη
δέ.
ἀλλ´ |
[38, 3] |
ἐκεῖνός
τε
ἑτοιμότατα
ἑαυτὸν
ἀπάγεσθαι
|
ἐπέδωκε, |
καὶ
τῶν
ἄλλων
οὐκ
ὀλίγοι |
[38, 12] |
καὶ
περὶ
τῶν
παρόντων
δημηγορῆσαι,
|
ἐπέθετο |
δὲ
καὶ
τῷ
Κικέρωνι.
καὶ |
[38, 8] |
τοῦτο
καὶ
ῥᾷον
πάνθ´
ὅσων
|
ἐπεθύμει |
κατειργάσατο.
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
οὐδενὸς |
[38, 31] |
αὐτόν,
ὅπερ
ἐς
τὰ
μάλιστα
|
ἐπεθύμει, |
πάντα
καὶ
πολεμῆσαι
καὶ
κατορθῶσαι. |
[38, 3] |
μηδ´
ἐς
τὸν
δῆμον
ἐσενεχθείη·
|
ἐπεὶ |
δ´
οὐκ
ἐθέλετε
προβουλεῦσαι,
ἐκεῖνος |
[38, 18] |
γε
καὶ
ἄφρακτόν
σε
εὕροι.
|
ἐπεὶ |
δ´
οὖν
ἐν
τούτῳ
καθέστηκας, |
[38, 3] |
αὐτοῦ
τοῦ
συνεδρίου
ἐξελκύσας
ἐμβαλεῖν·
|
ἐπεὶ |
δὲ
ἐκεῖνός
τε
ἑτοιμότατα
ἑαυτὸν |
[38, 40] |
καὶ
πολλὰ
τῆς
Ἰταλίας
ἐπόρθησαν·
|
ἐπεὶ |
δὲ
ἐτολμήσαμέν
ποτε
ἔξω
τε |
[38, 13] |
φράσαι,
γράφω
δὲ
τὰ
λεγόμενα.
|
ἐπεὶ |
οὖν
πολλοὶ
ἐμποδίζειν
ἢ
νόμων |
[38, 4] |
εἰ
τὰ
τοῦ
νόμου
μέμφοιτο.
|
ἐπεί |
τ´
ἐκεῖνος
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο
πλὴν |
[38, 24] |
δήπου
προστρίψασθαί
τι
κακὸν
δύναται,
|
ἐπεὶ |
τήν
γε
ἄλλως
συχνοὶ
πλεῖστον |
[38, 20] |
καὶ
παρὸν
καὶ
ἀπὸν
καθέστηκεν,
|
ἐπεί |
τοι
καὶ
πρότερον
οὐδὲν
δήπου |
[38, 42] |
ὑπερηφάνοις
ὕβρικε,
τί
χρὴ
τοῦτον,
|
ἐπειδὰν |
ἔργου
τινὸς
ἐπιλάβηται,
προσδοκῆσαι
πράξειν; |
[38, 33] |
ἐλθεῖν.
~οὐ
μέντοι
καὶ
συνέβησαν·
|
ἐπειδὴ |
γὰρ
ὁμήρους
ᾐτήθησαν,
ἠγανάκτησαν
οὐχ |
[38, 40] |
καὶ
τὸ
ἄστυ
αὐτὸ
εἷλον,
|
ἐπειδὴ |
δ´
ἀντιπολεμεῖσθαι
ἤρξαντο,
παντάπασιν
ἐκ |
[38, 21] |
πράγματα
καὶ
φθόνους
ἔχειν
ἡγοῦμαι.
|
ἐπειδὴ |
δὲ
ἔφησθα
ὅτι
οὐδεμία
ἀπόλαυσις |
[38, 16] |
ἄλλως
αὐτὸν
σωθῆναι,
προϋπεξέχειν,
ὅμως
|
ἐπειδὴ |
διὰ
τοῦτο
ἐκεῖνος
ὠργίσθη,
παρῆλθεν |
[38, 14] |
ἐπὶ
τὸν
Κικέρωνα
συνέγραψε.
καὶ
|
ἐπειδὴ
|
ἐκεῖνος,
συνεὶς
τὸ
γιγνόμενον,
Λούκιον |
[38, 14] |
οὐ
μέντοι
ἀλλ´
ὁ
Κικέρων,
|
ἐπειδὴ |
καὶ
ἐσηγγέλκει
περὶ
αὐτῶν
καὶ |
[38, 12] |
δὲ
καὶ
τῷ
Κικέρωνι.
καὶ
|
ἐπειδὴ |
μὴ
ἐδόκει
οἱ
ῥᾴδιον
εἶναι |
[38, 32] |
χρόνον
μέν
τινα
ἐπέσχον,
ἔπειτ´
|
ἐπειδὴ |
μηδὲν
ἤκουσαν
κατὰ
τὸ
συγκείμενον, |
[38, 6] |
ἐκώλυσε
τὸ
νομοθέτημα,
καὶ
τέλος,
|
ἐπειδὴ
|
μηκέτ´
αὐτῷ
μηδεμία
ἄλλη
σκῆψις |
[38, 50] |
οὔτε
ἔπασχον.
~οἱ
οὖν
Ῥωμαῖοι,
|
ἐπειδὴ |
μήτε
ἐκεῖνοι
ἀντεπῄεσάν
σφισιν
ἢ |
[38, 9] |
Πομπήιος
ἐν
τῇ
ἀπουσίᾳ
αὐτοῦ,
|
ἐπειδὴ |
ὁ
Γαβίνιος
ὁ
Αὖλος
ὑπατεύσειν |
[38, 31] |
ταῖς
Ἄλπεσί
που
κατοικισθῆναι.
καὶ
|
ἐπειδὴ |
ὁ
Καῖσαρ
τήν
τε
γέφυραν
|
[38, 6] |
νόμων
συνελθεῖν
ἐδύνατο,
προηγόρευσε.
καὶ
|
ἐπειδὴ |
ὅ
τε
Καῖσαρ
βραχὺ
αὐτοῦ |
[38, 44] |
ἐκείνων
ἐτύγχανεν,
οὕτω
καὶ
νῦν,
|
ἐπειδὴ |
τἀναντία
αὐτῶν
πάντα
ποιεῖ,
δικαιότατα |
[38, 34] |
καὶ
διαλεχθῆναί
τι
αὐτῷ
δεόμενος.
|
ἐπειδή |
τε
οὐχ
ὑπήκουσεν,
ἀλλὰ
καὶ |
[38, 19] |
φέρε
οὖν"
εἶπεν
ὁ
Φιλίσκος,
|
ἐπειδήπερ |
ἀκούειν
ἕτοιμος
εἶ,
σκεψώμεθα
πρῶτον |
[38, 17] |
Κικέρωνος
ἀνὰ
πρώτους
πράττειν
ἐδόκουν,
|
ἐπειδήπερ |
ἅπαξ
ἐκποδὼν
ἐγεγόνει,
ἔλαβε·
καὶ |
[38, 25] |
καὶ
ἐξελήλασαι,
λόγισαι
τοῦθ´,
ὅτι
|
ἐπειδήπερ |
ἅπαξ
ἐπέπρωτό
σοι
τοιοῦτό
τι |
[38, 17] |
τείχους
ὁ
Κλώδιος
δι´
αὐτόν,
|
ἐπειδήπερ |
ἐξεστράτευτο,
τὸν
ὅμιλον
συναγαγὼν
καὶ |
[38, 28] |
ὅτι
καὶ
ἐν
τοῖς
πολιτικοῖς,
|
ἐπείπερ
|
ἐχρῆν,
ἱκανῶς
ἐξήτασαι,
ἵνα
καὶ |
[38, 39] |
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων
ηὐξῆσθαι·
ἢ
|
ἐπείπερ
|
τηλικοῦτοι
γεγόναμεν
καὶ
τοσαῦτα
κεκτήμεθα, |
[38, 6] |
ἀγαπητῶς
ἐσώθη,
τῇ
δ´
ὑστεραίᾳ
|
ἐπείρασε |
μὲν
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
αὐτὸν |
[38, 6] |
ἄνω
τε
ἐγένετο
καὶ
ἀντιλέγειν
|
ἐπειρᾶτο, |
αὐτός
τε
κατὰ
τῶν
ἀναβασμῶν |
[38, 47] |
τούς
γε
στρατιώτας
οὐ
χαλεπῶς
|
ἔπεισαν |
πειθαρχῆσαι,
τοὺς
μὲν
ἐκ
τοῦ |
[38, 22] |
ἐν
οἷς
συνεβούλευσάς
τι
αὐτοῖς,
|
ἔπεισας, |
πλεῖστα
δὲ
καὶ
τοὺς
ἰδιώτας, |
[38, 4] |
καὶ
τὸν
ὅμιλον
συνδεηθῆναί
οἱ
|
ἔπεισεν, |
εἰπὼν
ὅτι
ἕξετε
τὸν
νόμον |
[38, 16] |
ἔλεγε,
τῷ
δὲ
δὴ
Πομπηίῳ
|
ἐπείσθη. |
καὶ
ὁ
μὲν
οὕτως
ἀπατηθεὶς |
[38, 43] |
ὅτι
ἐμοῦ
τοῦ
Καίσαρος
οὐκ
|
ἐπείσθη, |
μηδ´
ὅτι
ἐμὲ
τὸν
Καίσαρα |
[38, 32] |
τῶν
Ἀλλοβρίγων
ἐπορεύοντο
ᾗπερ
ὥρμηντο,
|
ἔπειτ´ |
ἐντυχόντες
τοῖς
κωλύμασιν
ἐς
Σηκουανοὺς
|
[38, 32] |
βάρβαροι
χρόνον
μέν
τινα
ἐπέσχον,
|
ἔπειτ´ |
ἐπειδὴ
μηδὲν
ἤκουσαν
κατὰ
τὸ |
[38, 12] |
αὐτῷ
καὶ
τοῦ
Πομπηίου
μετέστησεν,
|
ἔπειτα |
δὲ
δήμαρχον
εὐθὺς
ἀποδειχθῆναι
διεπράξατο. |
[38, 7] |
μήτ´
ἄλλου
τινὸς
ἀντιστάντος,
ἐβεβαίωσεν,
|
ἔπειτα |
δὲ
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
διενομοθέτησε
|
[38, 22] |
ἐν
οἷς
συνηγόρησάς
σφισιν,
ὠφέλησας·
|
ἔπειτα |
δὲ
καὶ
δικαιότατον·
πανταχοῦ
γοῦν |
[38, 19] |
κατὰ
φύσιν
ἀγαθόν
ἐστιν
ἀνθρώποις,
|
ἔπειτα |
δὲ
τὰ
ἐπιτήδεια
αὐτάρκη
κεκτημένον, |
[38, 19] |
ἐστι
ταῦτα
τὰ
περιεστηκότα
σε,
|
ἔπειτα |
δὲ
τίνα
τρόπον
αὐτὰ
ἀκεσόμεθα. |
[38, 1] |
ἀλλὰ
πρῶτον
μὲν
παρ´
ἑκόντων,
|
ἔπειτα |
δὲ
τοσούτου
ὅσου
ἐν
ταῖς |
[38, 1] |
συχνοὺς
τῆς
τιμῆς
μετασχεῖν
εἴκοσιν,
|
ἔπειτα |
δὲ
τοὺς
ἐπιτηδειοτάτους,
πλὴν
ἑαυτοῦ. |
[38, 14] |
νομοθετουμένων
ἐμποδίσῃ,
κατ´
αὐτοῦ
γράψειν,
|
ἔπειτα |
τὴν
ἡσυχίαν
καὶ
ἐκείνου
καὶ |
[38, 16] |
συνεγένοντο
καὶ
τὴν
πρεσβείαν
ὑπέστησαν,
|
ἐπεκάλει. |
καὶ
αὐτοὺς
ὁ
Κλώδιος
ἐς
|
[38, 3] |
μὲν
γεγραμμένοις
οὐδὲν
οὐδ´
αὐτὸς
|
ἐπεκάλει, |
τὸ
δ´
ὅλον
ἠξίου
τῇ |
[38, 8] |
βουλὴ
τήν
τε
Γαλατίαν
τὴν
|
ἐπέκεινα |
τῶν
ὀρῶν
καὶ
στρατόπεδον
ἕτερον |
[38, 4] |
γερουσίᾳ
ἐν
τῇ
ἀρχῇ
ταύτῃ
|
ἐπεκοινώνησεν, |
ἀλλ´
ἐς
τὸν
δῆμον
ἄντικρυς |
[38, 49] |
τοιουτοτρόπῳ
μάχῃ
χρησάμενοι
ὀψέ
ποτε
|
ἐπεκράτησαν· |
τά
τε
γὰρ
ξιφίδια
καὶ |
[38, 18] |
ἐγώ
σοι
τὸ
πάθος
τοῦτο
|
ἐπελαφρύναιμι, |
τοσούτῳ
ῥᾷον
ἐκείνων
ὅσῳ
μηδὲ |
[38, 37] |
κατεστρέψαντο,
πάντας
τοὺς
ἀλλοφύλους
τοὺς
|
ἐπελθόντας |
σφίσιν
ἀπεώσαντο,
~καὶ
αὐτοὺς
καὶ |
[38, 16] |
τὸν
Κύιντον
καὶ
Γάιον
Κουρίωνα,
|
ἔπεμψαν· |
καὶ
ὁ
Νίννιος
τά
τε |
[38, 31] |
ὡς
κωλύσων
αὐτοὺς
διαβῆναι
ἡτοιμάζετο,
|
ἔπεμψαν |
πρὸς
αὐτὸν
δίοδόν
τε
αἰτούμενοι |
[38, 11] |
συνεγίγνωσκεν
ἢ
καὶ
ἐπὶ
βραχὺ
|
ἐπεξῄει, |
ὅτι
οὐδὲν
ἔτι
κακουργήσειν
αὐτοὺς |
[38, 5] |
κοινῶν
πόνων
ἀποδοθῆναι.
ταῦτ´
εἰπὼν
|
ἐπεξῆλθέ |
τε
καθ´
ἕκαστον
τῶν
γεγραμμένων, |
[38, 7] |
ῥᾷον
ἢ
καὶ
τῷ
ἔργῳ
|
ἐπεξίασιν, |
ἢ
καὶ
ὅτι
μάτην
ζημιωθήσεσθαι |
[38, 38] |
γὰρ
δεῖ
κἀνταῦθα
καθ´
ἕκαστον
|
ἐπεξιέναι
|
τὴν
Κρήτην,
τὸν
Πόντον,
τὴν |
[38, 34] |
τινα
παρετέτμηντο
καὶ
αὐτοὺς
ὑποτελεῖς
|
ἐπεποίηντο, |
ὁμήρους
σφῶν
ἔχοντες.
καὶ
ἐτύγχανον |
[38, 14] |
γε
τῶν
τὰ
τοιαῦτα
ὑπηρετούντων
|
ἐπεποίητο, |
καὶ
τὴν
αἰτίαν
μόνος
ἢ |
[38, 9] |
ἐσηγγέλκει,
πάντως
ἄν
τι
δεινὸν
|
ἐπεπόνθεσαν· |
νῦν
δέ,
ὅτι
τοῦτον
τῷ |
[38, 25] |
λόγισαι
τοῦθ´,
ὅτι
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
|
ἐπέπρωτό |
σοι
τοιοῦτό
τι
παθεῖν,
κάλλιστον |
[38, 6] |
ἐν
τῷ
συνεδρίῳ
αὐτὸν
λῦσαι,
|
ἐπέρανε |
δ´
οὐδέν·
τῇ
γὰρ
τοῦ |
[38, 12] |
διεπράξατο.
οὗτος
οὖν
ὁ
Κλώδιος
|
ἐπεστόμισε |
μὲν
καὶ
τὸν
Βίβουλον
ἐσελθόντα |
[38, 32] |
οὖν
βάρβαροι
χρόνον
μέν
τινα
|
ἐπέσχον, |
ἔπειτ´
ἐπειδὴ
μηδὲν
ἤκουσαν
κατὰ |
[38, 17] |
τε
ἐκείνῳ
ἥ
τε
φυγὴ
|
ἐπετιμήθη |
καὶ
ἡ
ἐν
τῇ
Σικελίᾳ |
[38, 13] |
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ἢ
|
ἐπέτρεπε |
πραχθῆναί
τινα,
καὶ
ἐγίγνετο
μηδενὸς |
[38, 49] |
ἐξᾴξαντες
οὔτε
συντάξασθαί
σφισιν
ἀκριβῶς
|
ἐπέτρεψαν, |
καὶ
τὴν
ἀκόντισιν
αὐτῶν,
ἐφ´ |
[38, 16] |
τι
ὑπὲρ
αὐτοῦ
τῷ
Νιννίῳ
|
ἐπέτρεψεν, |
οὔτε
Γαβίνιος
τὴν
πρόσοδον
τοῖς |
[38, 9] |
Πομπήιον
διὰ
Λουκίου
τινὸς
Οὐεττίου
|
ἐπεχείρησαν |
μέν,
οὐκ
ἠδυνήθησαν
δέ,
ἀλλ´ |
[38, 48] |
ὑπὲρ
τοῦ
ταφρεύματός
σφων
καταλαβεῖν
|
ἐπεχείρησε. |
καὶ
κατέσχε
μὲν
αὐτό,
ἀντικαταλαβόντων |
[38, 6] |
νόμων
ἐν
αὐτῇ
δύναιτο
δρᾶσθαι.
|
ἐπεχείρησε |
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
ἐπὶ
τούτοις |
[38, 17] |
ὁ
Κικέρων
καὶ
φοβηθεὶς
αὖθις
|
ἐπεχείρησε |
μὲν
ὅπλα
ἄρασθαι
(τά
τε |
[38, 14] |
μετὰ
τοῦτο
καὶ
τῷ
Κικέρωνι
|
ἐπεχείρησεν. |
καὶ
ὁ
μὲν
οὕτω,
καίτοι |
[38, 14] |
αὐτῶν
καὶ
ἐσήγητο
ἀεὶ
καὶ
|
ἐπεψηφίκει |
καὶ
τέλος
καὶ
τὴν
τιμωρίαν |
[38, 2] |
οὖν
ἄλλοις
ἐξήρκει
τοῦτο,
καὶ
|
ἐπηγγέλλοντο |
μὲν
ἀεὶ
αὐτῷ
προβουλεύσειν,
ἐποίουν
|
[38, 11] |
ἄν
τις
προσεδόκησε,
τὰς
τιμωρίας
|
ἐπῆγε, |
τῆς
τε
φήμης
ἕνεκα,
τοῦ |
[38, 6] |
πλῆθος
νυκτὸς
τὴν
ἀγορὰν
προκατέλαβεν,
|
ἐπῆλθε |
μετὰ
τῶν
παρεσκευασμένων,
καὶ
πρὸς
|
[38, 48] |
ἐπαναχωρήσαντος
δὲ
αὐτοῦ
πρὸς
ἑσπέραν
|
ἐπῆλθέ |
τε
ἐξαπιναίως
σφίσι
καὶ
ὀλίγου |
[38, 17] |
ἀποδημίας
συχνὰς
ἐπίτηδες
στελλόμενος
οὐκ
|
ἐπήμυνε. |
ἰδὼν
οὖν
ταῦθ´
ὁ
Κικέρων |
[38, 16] |
αὐτὸ
τοῦτο
οὐχ
ὅπως
ἐκεῖνον
|
ἐπῄνεσεν, |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἱππέων
τῆς |
[38, 5] |
τοῦ
Πομπηίου
λεχθέντα
καὶ
Κράσσος
|
ἐπῄνεσεν. |
ὥστ´
εἰ
καί
τισι
τῶν |
[38, 5] |
τῶν
γεγραμμένων,
καὶ
πάντα
αὐτὰ
|
ἐπῄνεσεν, |
ὥστε
τὸν
ὅμιλον
ἰσχυρῶς
ἡσθῆναι. |
[38, 25] |
συμβέβηκε
τὸ
μηδὲν
ἀδικήσαντά
σε
|
ἐπηρεάσθαι. |
{καὶ}
σὺ
μὲν
γὰρ
πάντα |
[38, 25] |
τινα,
ἀλλ´
οὐ
τῷ
κατ´
|
ἐπήρειαν |
ἐξελαθέντι
προσγίγνεται.
~καίτοι
ἔγωγε
ἀκούω |
[38, 25] |
ὁ
δεῖνα
ἐκ
δυναστείας
καὶ
|
ἐπηρείας |
πάντα
κατὰ
σοῦ
συνεσκευάσαντο,
ὥστ´ |
[38, 5] |
Καῖσαρ
ἰδὼν
τοῦτο
ἐκεῖνόν
τε
|
ἐπήρετο |
εἰ
βοηθήσοι
οἱ
προθύμως
ἐπὶ |
[38, 2] |
ὀνομαστὶ
ἕνα
ἕκαστον
αὐτῶν
ἀνακαλῶν
|
ἐπηρώτησε |
μή
τί
τις
αἰτιᾶται,
μεταγράψειν |
[38, 35] |
διαβεβήκασιν
ἤδη
τὸν
Ῥῆνον
ὡς
|
ἐπὶ |
βοήθειαν
αὐτοῦ,
οἱ
δὲ
καὶ |
[38, 11] |
αὐτὸν
λυπησάντων
συνεγίγνωσκεν
ἢ
καὶ
|
ἐπὶ |
βραχὺ
ἐπεξῄει,
ὅτι
οὐδὲν
ἔτι |
[38, 8] |
ἄρξαι
αὐτῷ
μετὰ
τριῶν
στρατοπέδων
|
ἐπὶ |
ἔτη
πέντε
ἔδωκε,
καὶ
ἡ |
[38, 41] |
καὶ
προεπαγγέλσεως
οἱ
δὲ
καὶ
|
ἐπὶ |
καιροῦ
συμβεβήκασι.
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
[38, 49] |
τῇ
τέχνῃ
ἐγίγνοντο.
καὶ
τέλος
|
ἐπὶ |
μακρότατον
τοιουτοτρόπῳ
μάχῃ
χρησάμενοι
ὀψέ |
[38, 13] |
ἐν
αὐτῷ
ἦν,
καὶ
ὅτι
|
ἐπὶ |
μὲν
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ἢ |
[38, 2] |
καὶ
ὄνομα
καὶ
ἰσχὺν
καὶ
|
ἐπὶ |
πάντας
ἀνθρώπους
ἕξειν.
καὶ
διὰ |
[38, 14] |
συνεγράφετο.
ἔφερε
μὲν
γὰρ
καὶ
|
ἐπὶ |
πᾶσαν
τὴν
βουλήν,
ὅτι
τοῖς |
[38, 13] |
ἑκάστην
πρᾶξιν,
ἐκεῖνο
δὲ
ἐσάπαξ
|
ἐπὶ |
πάσῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
γίγνεσθαι.
τοῦτό |
[38, 41] |
ὑπατείαν
εὐθὺς
ἔστειλε,
τοῦτο
μὲν
|
ἐπὶ |
πέντε
ἔτη
καθάπαξ,
ὃ
μήπω |
[38, 49] |
καὶ
αὐτοὶ
τῷ
αὐτῷ
πόνῳ
|
ἐπὶ |
πλεῖον
συσχεθέντες
μᾶλλον
τῶν
βαρβάρων |
[38, 11] |
αὐτοὺς
ἐπίστευε·
πολλοὺς
δὲ
καὶ
|
ἐπὶ |
πλεῖον
τοῦ
καθήκοντος
ἐς
ἀσφάλειαν
|
[38, 50] |
κατελήφθη
δέ.
ἀλλ´
ὁ
μὲν
|
ἐπὶ |
πλοίου
προεξέφυγε,
τῶν
δ´
ἄλλων |
[38, 30] |
πως
ἐγένετο,
οὐ
μέντοι
καὶ
|
ἐπὶ |
πολὺ
ἔφυγεν,
ἀλλὰ
καὶ
ὑπ´ |
[38, 15] |
ποτὲ
αὐτῷ
γενόμενος
καὶ
συστρατεύσας
|
ἐπὶ |
πολὺν
χρόνον,
οὐδὲν
ὅ
τι |
[38, 15] |
ὡς
καὶ
ὑπεύθυνος
ὤν,
ἀλλὰ
|
ἐπί |
τε
ἀρχῆς
καὶ
μετὰ
τιμῆς
|
[38, 25] |
μὲν
καὶ
ἄχθεσθαι
καὶ
λυπεῖσθαι
|
ἐπὶ |
τῇ
ἀδικίᾳ
προσήκει,
σοὶ
δὲ |
[38, 16] |
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἐσαγαγὼν
πληγαῖς
|
ἐπὶ |
τῇ
πρεσβείᾳ
διά
τινων
προπαρεσκευασμένων |
[38, 10] |
αἰτίαν
ἔσχεν,
ἀλλ´
ἐγράφη
μὲν
|
ἐπὶ |
τῇ
τοῦ
Κατιλίνου
συνωμοσίᾳ,
ἑάλω |
[38, 0] |
Κικέρων
ἔφυγεν.
γ.
Ὡς
Κικέρωνα
|
ἐπὶ |
τῇ
φυγῇ
Φιλίσκος
παρεμυθήσατο.
δ. |
[38, 40] |
περαιωθῆναι;
οὐ
Φίλιππος
μελλήσας
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἰταλίαν
στρατεύσειν,
πρὶν
φθάσαντας |
[38, 32] |
γὰρ
Καῖσαρ
φοβηθεὶς
μὴ
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
Τόλοσαν
οἱ
Ἐλουήτιοι
τράπωνται, |
[38, 38] |
παῖδες
αὐτοῦ
καὶ
ἔγγονοι
ὥστε
|
ἐπὶ |
τῆς
Εὐρώπης
καταμεῖναι.
ἀλλ´
οὔτε |
[38, 16] |
ἐσθῆτα
τῷ
πλήθει
ὡς
καὶ
|
ἐπί |
τινι
κοινῇ
συμφορᾷ
μεταβαλεῖν
παρῄνεσε. |
[38, 23] |
εἶναι.
αὐτίκα
τὴν
ἀτιμίαν
οὐκ
|
ἐπὶ |
τοῖς
αὐτοῖς
παντελῶς
ἄνθρωποι
νομίζουσιν
|
[38, 12] |
τοὺς
πλείους
τῶν
ἀνθρώπων
προχειρότερον
|
ἐπὶ |
τοῖς
δυσχερεστέροις
ἀγανακτεῖν
ἢ
τῶν
|
[38, 36] |
τρόπον
γέ
τινα
οἴκοι
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἰδίοις
κατεμείναμεν;
καὶ
γάρ |
[38, 40] |
αὐτῶν
προκαταλαμβάνεσθαι,
καὶ
οἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῖς
οἰκείοις
ἡσυχάζοντες
καὶ
περὶ |
[38, 17] |
ἦν)
οὐ
μὴν
καὶ
προσήκειν
|
ἐπὶ |
τοῖς
παρεληλυθόσι
τοιοῦτόν
τινα
νόμον |
[38, 47] |
αὖθις
γένωνται,
ἀλλ´
εὐθὺς
ἄρας
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀριόουιστον
ἤλασε.
καὶ
οὕτω |
[38, 15] |
αὐτοῦ
ἀρέσκεσθαι
δοκεῖν,
τοιάνδε
τινὰ
|
ἐπὶ |
τὸν
Κικέρωνα
ἀπάτην,
σφίσι
μὲν |
[38, 14] |
γιγνόμενα
παρατηρεῖν.
~τοιαῦτα
μὲν
τότε
|
ἐπὶ |
τὸν
Κικέρωνα
συνέγραψε.
καὶ
ἐπειδὴ
|
[38, 5] |
ἐπήρετο
εἰ
βοηθήσοι
οἱ
προθύμως
|
ἐπὶ |
τοὺς
τἀναντία
σφίσι
πράττοντας,
καὶ |
[38, 10] |
καὶ
ἀπέδρα.
οὐ
μέντοι
καὶ
|
ἐπὶ |
τούτοις
αἰτίαν
ἔσχεν,
ἀλλ´
ἐγράφη |
[38, 3] |
αὐτῆς
ποιεῖν.
καὶ
ἐμέλλησε
μὲν
|
ἐπὶ |
τούτοις
ὁ
Καῖσαρ
ἐς
τὸ |
[38, 6] |
δρᾶσθαι.
ἐπεχείρησε
μὲν
γὰρ
αὐτὸν
|
ἐπὶ |
τούτοις
Πούπλιός
τις
Οὐατίνιος
δήμαρχος |
[38, 28] |
καὶ
τοῦτο
ἀεὶ
καὶ
ζῶντος
|
ἐπὶ |
τούτῳ
καὶ
τελευτήσαντος
ἔσται·
~ἂν |
[38, 30] |
Πομπήιον
τόν
τε
Γαβίνιον
ἀγανακτήσαντας
|
ἐπὶ |
τούτῳ
περιύβρισε,
τοῖς
τε
ἀμφ´ |
[38, 25] |
πειθόμενος,
οὐ
κατὰ
στάσιν
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
τῷ
βελτίστῳ
γενομένοις·
ὁ
δεῖνα |
[38, 44] |
ἀδεῶς
ἔχῃ.
ἀλλ´
οὔτε
τότε
|
ἐπὶ |
τῷ
προπηλακίζεσθαι
καὶ
ἐπιβουλεύεσθαι
ἐσπεισάμεθα
|
[38, 7] |
ἀρξάμενόν
ποτε,
ὥσπερ
εἶπον,
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἀτόπων
ἐγίγνετο) |
[38, 9] |
δηλώσαντα
ἀμυνόμενος
ᾐτιᾶτο,
ὑπωπτεύθη
μηδὲ
|
ἐπὶ |
τῶν
λοιπῶν
ἀληθεύειν,
ἀλλ´
ἐκ |
[38, 32] |
ἀπολωλότων
ἐξέπληξεν
ὥστε
ἐς
ὁμολογίαν
|
ἐπὶ |
χώρᾳ
τινὶ
ἐθελῆσαι
ἐλθεῖν.
~οὐ |
[38, 34] |
αὐτῷ
μήτε
τῆς
χώρας
σφῶν
|
ἐπιβαίνειν |
μήτ´
ἐπικουρίας
οἴκοθεν
ἐπάγεσθαι.
ταῦτα |
[38, 19] |
δύνηται,
πάντα
τὰ
πρὸς
εὐδαιμονίαν
|
ἐπιβάλλοντα |
καρποῦται.
~ὁ
οὖν
Κικέρων
ὑπολαβὼν |
[38, 10] |
πρὸς
τῶν
Σκυθῶν
τῶν
Βασταρνῶν,
|
ἐπιβοηθησάντων |
αὐτοῖς,
καὶ
ἀπέδρα.
οὐ
μέντοι |
[38, 40] |
ἀπέσχετο
τοῦ
τῇ
πατρίδι
ἡμῶν
|
ἐπιβουλεύειν |
πρὶν
τοὺς
πολέμους
ἐν
τῇ |
[38, 44] |
τότε
ἐπὶ
τῷ
προπηλακίζεσθαι
καὶ
|
ἐπιβουλεύεσθαι |
ἐσπεισάμεθα
αὐτῷ,
οὔτε
νῦν
αὐτοὶ |
[38, 40] |
τοὺς
κεκτημένους
τινὰ
ὑπὸ
πολλῶν
|
ἐπιβουλεύεσθαι, |
καὶ
προσήκει
τὰς
ἐπιθέσεις
αὐτῶν |
[38, 42] |
ὑποτετόπηκεν,
σαφέστατα
αὐτὸς
ἑαυτὸν
ἐξελέγχει
|
ἐπιβουλεύοντα |
ἡμῖν·
οὐδεὶς
γὰρ
ἡμῖν
μηδὲν |
[38, 26] |
οὐ
τὴν
πατρίδα
ἀλλὰ
τοὺς
|
ἐπιβουλεύοντας |
αὐτῇ.
ὥστ´
ἐκεῖνοι
μὲν
καὶ |
[38, 39] |
εὐδαιμονίαν
φυλάττειν.
πολλοί
{τε}
γὰρ
|
ἐπιβουλεύουσιν
|
αὐτῇ·
πᾶν
γὰρ
τὸ
ὑπεραῖρόν |
[38, 22] |
καὶ
τῶν
φίλων
ἀνταγωνιζόμενος
τοῖς
|
ἐπιβουλεύουσιν |
αὐτοῖς
ἐξήτασαι·
καὶ
αὐτά
γε |
[38, 40] |
μὴ
ποιῶμεν,
οὔτε
τις
ἡμῖν
|
ἐπιβουλεύσει |
καὶ
πάνθ´
ὅσα
κεκτήμεθα
ἀσφαλῶς |
[38, 17] |
τὸν
ὅμιλον
συναγαγὼν
καὶ
ἐκεῖνον
|
ἐπιγνώμονα |
τῶν
γεγραμμένων
ἐποιήσατο)
τὴν
μὲν |
[38, 43] |
εἶναι
νομίσητε·
μεγάλη
γάρ
ἐστιν
|
ἐπίδειξις |
τῆς
διανοίας
αὐτοῦ.
τὸ
μὲν |
[38, 33] |
προσέμιξαν
ἐξαίφνης
κατὰ
νώτου
τοῖς
|
ἐπιδιώκουσί |
σφας,
καὶ
ἐθορύβησαν
μὲν
αὐτούς, |
[38, 50] |
προσπίπτοντές
σφισιν,
οἱ
μὲν
ἐξ
|
ἐπιδρομῆς |
οἱ
δὲ
καὶ
ἐγγύθεν,
ἐνήλλοντο |
[38, 15] |
τὸν
Πίσωνα
ἀπό
τε
τῆς
|
ἐπιεικείας |
καὶ
διὰ
τὴν
τοῦ
Καίσαρος |
[38, 36] |
ἰδίοις
δραστηρίους
εἶναι·
τὸ
γὰρ
|
ἐπιεικὲς |
οὐκ
ἐθέλει
μὴ
καὶ
ἐκ |
[38, 36] |
ὄντα.
ἡμῖν
μὲν
γὰρ
τὰ
|
ἐπιεικέστατα |
καὶ
ἀσφαλέστατα,
τῷ
δὲ
δήμῳ |
[38, 11] |
καὶ
παντάπασιν
ὀλιγώρως
αὐτοῦ
ἔσχεν.
|
ἐπιεικεστέραν |
μὲν
γὰρ
ὄντως
φύσιν
εἰλήχει, |
[38, 3] |
ὕπατος}
(ἦν
δὲ
ἄλλως
μὲν
|
ἐπιεικὴς |
καὶ
οὐδενὶ
νεοχμῷ
ἀρεσκόμενος,
οὐ |
[38, 27] |
γὰρ
ἐξ
ἀδικίας
ἐξελήλασαι,
καὶ
|
ἐπιζητήσουσι |
μέν
σε,
ὡς
πυνθάνομαι,
καὶ
|
[38, 40] |
πολλῶν
ἐπιβουλεύεσθαι,
καὶ
προσήκει
τὰς
|
ἐπιθέσεις |
αὐτῶν
προκαταλαμβάνεσθαι,
καὶ
οἱ
μὲν |
[38, 28] |
εἶναι.
οὔτ´
αὖ
ἡγεμονίας
τινὸς
|
ἐπιθυμεῖς, |
ὅς
γε
καὶ
τὴν
δοθεῖσάν |
[38, 28] |
ἀσφάλεια
τῶν
κινδύνων
διαφέρει,
ἵν´
|
ἐπιθυμήσῃς |
ζῆσαι
ὡς
ἐγώ
σοι
παραινῶ. |
[38, 34] |
καὶ
οἱ
Αἴδουοι
τήν
τε
|
ἐπιθυμίαν |
αὐτοῦ
ἰδόντες
καὶ
τὰ
ἔργα |
[38, 11] |
ὁμοίων,
ὥστε
καὶ
παρισωθῆναί
οἱ,
|
ἐπιθυμοῦντα, |
βραχύ
τε
αὐτοῦ
ἐφρόντισε
καὶ |
[38, 35] |
ποταμῷ
συνειλέχαται
ὅπως
ἐξαίφνης
σφίσιν
|
ἐπίθωνται, |
δεινῶς
ἠθύμησαν·
τά
τε
γὰρ |
[38, 31] |
δίοδον,
ὑπετείνατο.
κἀν
τούτῳ
τὰ
|
ἐπικαιρότατα |
διετάφρευσε
καὶ
ἀπετείχισεν,
ὥστ´
ἄπορον |
[38, 1] |
νόμου
ἕνεκα
οὐδεὶς
αὐτῷ
οὐδὲν
|
ἐπικαλέσαι |
ἐδύνατο·
τό
τε
γὰρ
πλῆθος |
[38, 7] |
αὐτοῦ
προσηγορίας,
ὡς
καὶ
Ἰουλίων
|
ἐπικαλουμένων, |
ἐπιμνησθείς·
τὰ
γὰρ
δικαστήρια
κατ´ |
[38, 5] |
ὑπόσχεσιν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τὴν
|
ἐπικαρπίαν |
τῶν
κοινῶν
πόνων
ἀποδοθῆναι.
ταῦτ´ |
[38, 33] |
αὐτὸ
τὸ
ὄρθιον
θυμῷ
φερομένων,
|
ἐπικατέδραμέ |
σφισιν
ἐξαίφνης,
καὶ
ἅτε
συντεταγμένος
|
[38, 47] |
ὁμοίως
τὰ
νῦν
ὄντα
τὰς
|
ἐπικλήσεις |
ἔχει.
ὡρμημένων
οὖν
αὐτῶν
ὁ |
[38, 50] |
μὲν
εὐθὺς
ἅτε
καὶ
μιᾶς
|
ἐπικοπῆς |
ὄντες
ἔπιπτον,
πολλοὶ
δὲ
καὶ |
[38, 34] |
ὧν
ὠρέγετο,
ῥᾳδίως
αὐτὸν
ἀνέπεισαν
|
ἐπικουρῆσαί |
σφισιν.
ἦρχε
μὲν
γὰρ
Ἀριόουιστος |
[38, 17] |
Πομπήιος
ὑπισχνεῖτο
μὲν
αὐτῷ
τὴν
|
ἐπικουρίαν, |
σκήψεις
δέ
τινας
ἄλλοτε
ἄλλας |
[38, 32] |
οἱ
Αἴδουοι
πρὸς
τὸν
Καίσαρα
|
ἐπικουρίαν |
τε
παρ´
αὐτοῦ
ᾔτουν,
καὶ |
[38, 5] |
Πομπήιος,
ὅτι
τῆς
παρ´
ἑαυτοῦ
|
ἐπικουρίας, |
καίπερ
μηδεμίαν
ἡγεμονίαν
ἔχοντος,
καὶ |
[38, 34] |
τῆς
χώρας
σφῶν
ἐπιβαίνειν
μήτ´
|
ἐπικουρίας
|
οἴκοθεν
ἐπάγεσθαι.
ταῦτα
δὲ
ἔπραξεν |
[38, 21] |
ἐν
ἑαυτῷ
ἔχει,
πολλῆς
δὲ
|
ἐπικουρίας |
παρὰ
τοῦ
δαιμονίου
δεῖται·
ἐκείνη |
[38, 39] |
τε
δεομένοις
τῶν
συμμάχων
ἀπροφασίστως
|
ἐπικουρῶμεν |
(οὕτω
γὰρ
πολὺ
πλείους
ἕξομεν) |
[38, 18] |
οἱ
τὰ
φορτία
συναιρόμενοί
τισιν
|
ἐπικουφίζουσιν |
αὐτούς,
καὶ
ἐγώ
σοι
τὸ
|
[38, 38] |
δὲ
εἰ
τοσαῦτα
παραδεξάμενοι
μηδὲν
|
ἐπικτήσαιντο, |
πολλῷ
πλείω
καὶ
μείζω
προσκατειργάσαντο. |
[38, 42] |
χρὴ
τοῦτον,
ἐπειδὰν
ἔργου
τινὸς
|
ἐπιλάβηται, |
προσδοκῆσαι
πράξειν;
ὁ
γὰρ
ἐν |
[38, 21] |
εἶναι
τῆς
εὐεξίας
τῆς
γνώμης
|
ἐπιμεληθῆναί |
τινι
ἢ
τῆς
τοῦ
σώματος. |
[38, 7] |
προσηγορίας,
ὡς
καὶ
Ἰουλίων
ἐπικαλουμένων,
|
ἐπιμνησθείς· |
τὰ
γὰρ
δικαστήρια
κατ´
αὐτοὺς |
[38, 10] |
πλησιοχώρων
σφίσι
πορθήσας
οὐκ
ἐτόλμησεν
|
ἐπιόντας
|
αὐτοὺς
ὑπομεῖναι,
ἀλλ´
ὡς
καὶ |
[38, 50] |
ἅτε
καὶ
μιᾶς
ἐπικοπῆς
ὄντες
|
ἔπιπτον, |
πολλοὶ
δὲ
καὶ
πρὶν
πεσεῖν |
[38, 20] |
ζημιούμενοι·
λογίζεσθαι
γάρ,
οἶμαι,
φρονίμως
|
ἐπίστανται |
ὅτι
ἡ
θάλαττα
ἡ
διδοῦσά
|
[38, 15] |
προϋπώπτευέ
τι
ἐς
αὐτόν,
καὶ
|
ἐπίστευε |
πάντως
ὑπ´
αὐτοῦ
σωθήσεσθαι.
τῶν |
[38, 11] |
ὅτι
οὐδὲν
ἔτι
κακουργήσειν
αὐτοὺς
|
ἐπίστευε· |
πολλοὺς
δὲ
καὶ
ἐπὶ
πλεῖον |
[38, 31] |
εἰ
καὶ
τὰ
μάλιστα
μήτε
|
ἐπίστευεν |
αὐτοῖς
μήτε
προχωρῆσαί
ποι
ἐπιτρέψειν |
[38, 13] |
δὴ
τοῦ
δήμου
διαψηφίσεις
πάντως
|
ἐπῖσχεν, |
καὶ
ἦν
πρὸς
αὐτὰς
ἀεὶ |
[38, 34] |
ἀχθεσθεὶς
γὰρ
ὁ
βάρβαρος
τοῖς
|
ἐπιτάγμασι |
πολλὰ
καὶ
δεινὰ
ἀπεκρίνατο,
ὥστε |
[38, 41] |
καὶ
πᾶς
ὁστισοῦν
ἄλλος
καὶ
|
ἐπιτέτραπται |
ἡμῖν
καὶ
ἐγκεχείρισται.
καὶ
πάνυ |
[38, 28] |
ζήλωσον
αὐτούς.
τά
τε
γὰρ
|
ἐπιτήδεια |
ἀρκοῦντα
ἔχεις
καὶ
οὔτ´
ἀξιώματός
|
[38, 19] |
ἐστιν
ἀνθρώποις,
ἔπειτα
δὲ
τὰ
|
ἐπιτήδεια |
αὐτάρκη
κεκτημένον,
ὥστε
μήτε
πεινῆν |
[38, 20] |
δὲ
ἔκπλεά
σοι
πάντα
τὰ
|
ἐπιτήδεια |
ὑπάρχει,
τί
ἀνιᾷ
ὅτι
μὴ |
[38, 1] |
μετασχεῖν
εἴκοσιν,
ἔπειτα
δὲ
τοὺς
|
ἐπιτηδειοτάτους, |
πλὴν
ἑαυτοῦ.
πάνυ
γάρ
τι |
[38, 33] |
προεβάλετο
προκινδυνεῦσαί
σφισιν,
ἕως
ἐν
|
ἐπιτηδείῳ |
παρατάξῃ.
τρεψαμένων
τε
αὖθις
αὐτοὺς |
[38, 14] |
τι
δυναμένους,
οὐχ
ὅπως
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἀντιστασιωτῶν,
καὶ |
[38, 20] |
τὴν
γνώμην,
οὔτε
τῆς
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
εὐπορίας·
πολλῶν
γὰρ
ἀπεστέρημαι.
καὶ |
[38, 33] |
ἐλάττωσιν,
καὶ
ὅτι
σπανίσας
τῶν
|
ἐπιτηδείων |
πρὸς
πόλιν
τινὰ
ἔξω
τῆς |
[38, 15] |
ὥστε
καὶ
κατ´
ἔχθραν
οὐκ
|
ἐπιτηδείως |
οἱ
συμβουλεύοντα
ὑποσημαίνων,
ἀπέτρεπε,
γνώμην |
[38, 41] |
τοὺς
πολεμίους
οὐκ
ἂν
ὁμοίως
|
ἐπιτηδείως |
προσηνέχθησαν·
ἡμεῖς
δὲ
δὴ
κριταὶ |
[38, 17] |
ἄλλας
ποιούμενος
καὶ
ἀποδημίας
συχνὰς
|
ἐπίτηδες |
στελλόμενος
οὐκ
ἐπήμυνε.
ἰδὼν
οὖν
|
[38, 22] |
τὰ
πρῶτα
ἀνήκεις,
αὐτὸ
τὸ
|
ἐπιτήδευμά |
σου
δηλοῖ·
οὐ
γὰρ
οἷόν |
[38, 38] |
ὅτι
διὰ
{τε}
τῶν
αὐτῶν
|
ἐπιτηδευμάτων |
καὶ
κτᾶται
τὰ
ἀγαθὰ
καὶ
|
[38, 3] |
καί
τις
αὐτῶν
Μᾶρκος
Πετρέιος
|
ἐπιτιμηθεὶς |
ὑπ´
αὐτοῦ
ὅτι
μηδέπω
διαφειμένης
|
[38, 16] |
τοὺς
ὑπάτους
σφίσι
διὰ
προγραφῆς
|
ἐπιτιμῆσαι. |
ἀλλ´
ἦν
γὰρ
τὰ
τῶν |
[38, 23] |
κακόν
ἐστιν,
ὥσπερ
οὐδ´
ἡ
|
ἐπιτιμία
|
οὐδ´
ἡ
ἐν
τῇ
πατρίδι |
[38, 7] |
ᾗ
καὶ
ἔμελλον
τὰ
τεταγμένα
|
ἐπιτίμια |
ὀφλήσειν,
ὤμοσαν,
ἤτοι
κατὰ
τὸ |
[38, 23] |
τοῖς
αὐτοῖς
παντελῶς
ἄνθρωποι
νομίζουσιν
|
{ἐπιτιμίαν} |
ἀλλ´
ἔστιν
ἃ
τῶν
ἔργων |
[38, 26] |
τῶν
ψυχῶν
ἐκβεβληκότες,
σὺ
δὲ
|
ἐπίτιμος |
καὶ
εὐδαίμων,
μήτ´
ἀτόπως
τινὶ |
[38, 39] |
τι
παρακινοῦσι
τῶν
πολεμίων
μὴ
|
ἐπιτρέπωμεν |
(οὕτω
γὰρ
οὐδεὶς
ἔθ´
ἡμᾶς
|
[38, 31] |
ἐπίστευεν
αὐτοῖς
μήτε
προχωρῆσαί
ποι
|
ἐπιτρέψειν |
ἔμελλεν,
ἀλλ´
ὅτι
γε
οὐδέπω |
[38, 31] |
τι
καὶ
ἐλπίδος,
ὡς
καὶ
|
ἐπιτρέψων |
σφίσι
τὴν
δίοδον,
ὑπετείνατο.
κἀν |
[38, 41] |
τοὺς
ἐχθροὺς
τὰ
ὅπλα
εὐθὺς
|
ἐπιφέροντες, |
οὔτ´
ἀνεξετάστως
οὔτ´
ἀδίκως
οὔτ´ |
[38, 11] |
τι
δεινὸν
αὐτόν,
πρὶν
παθεῖν,
|
ἐπιχειρῆσαι. |
οὐ
γὰρ
τῶν
ἤδη
γεγονότων |
[38, 42] |
τοῦθ´,
ὅτι
τοὺς
ἀδικεῖν
τι
|
ἐπιχειροῦντας
|
οὐκ
ἐφ´
οἷς
ποιοῦσι
μόνον |
[38, 36] |
ἀσφαλῶς
διασώσωμεν,
τούς
τε
ἀδικεῖν
|
ἐπιχειροῦντάς |
σφας
ἀμυνώμεθα,
καὶ
τὰ
ἡμέτερα |
[38, 12] |
καὶ
τῶν
κρατίστων
ἀεί
ποτε
|
ἐπιχειρῶν |
καὶ
τῇ
παρρησίᾳ
πρὸς
πάντας |
[38, 13] |
ἐσηγήσατο)
καὶ
τὰ
ἑταιρικά,
κολλήγια
|
ἐπιχωρίως |
καλούμενα,
ὄντα
μὲν
ἐκ
τοῦ |
[38, 1] |
εἰ
μὴ
βουλομένοις
σφίσιν
εἴη,
|
ἐπλάττετο. |
τοῦ
μὲν
δὴ
οὖν
νόμου |
[38, 42] |
ἄδικον
ἢ
ἀνεπιεικὲς
ἢ
φορτικὸν
|
ἐποίησα |
μεταπεμψάμενος
αὐτὸν
ὡς
φίλον
καὶ |
[38, 43] |
πάντες
καὶ
εἴπομέν
τι
καὶ
|
ἐποιήσαμεν |
καὶ
ἀντηκούσαμεν
καὶ
ἐπάθομεν.
~ὥσθ´ |
[38, 3] |
δικαστὰς
τοῦ
νόμου
καὶ
κυρίους
|
ἐποιησάμην, |
ὅπως,
εἴ
τι
μὴ
ἀρέσειεν |
[38, 37] |
ῥᾳθυμίας
διώκοντες
τηλικαύτην
τὴν
πόλιν
|
ἐποίησαν, |
ἀλλὰ
ταῖς
γνώμαις
πάντα
τὰ |
[38, 41] |
ἐγκεχείρισται.
καὶ
πάνυ
γε
φρονίμως
|
ἐποίησαν |
ἐφ´
ἡμῖν
τὸ
τίσι
πολεμητέον |
[38, 8] |
ἐσηγήσαντο
ὅσα
ἠθέλησε
καὶ
κυρωθῆναι
|
ἐποίησαν, |
οὐκ
ἐν
τῷ
πλήθει
μόνον |
[38, 34] |
Ῥωμαίους
προπεπηλακικότος
αὐτοῦ
ἐν
τούτῳ
|
ἐποιήσατο, |
καὶ
παραχρῆμα
τούς
τε
ὁμήρους |
[38, 10] |
τῆς
δίκης
αὐτῷ
γεγενημένου
καταδρομὴν
|
ἐποιήσατο, |
καί
τινα
αὐτὸν
καὶ
προσελοιδόρησεν. |
[38, 47] |
δὲ
δὴ
τὸ
δέκατον
στράτευμα
|
ἐποιήσατο, |
ὅτι
εὔνοιάν
πως
ἀεὶ
αὐτοῦ |
[38, 17] |
καὶ
ἐκεῖνον
ἐπιγνώμονα
τῶν
γεγραμμένων
|
ἐποιήσατο) |
τὴν
μὲν
{γὰρ}
παρανομίαν
τῶν |
[38, 42] |
μᾶλλον
ἐλεγχθείη
ἢ
ἐξ
ὧν
|
ἐποίησεν; |
πέμψαντος
γάρ
μου
πρὸς
αὐτὸν
|
[38, 26] |
λέγειν,
οὓς
ἐνδοξοτέρους
ἡ
φυγὴ
|
ἐποίησεν· |
τί
τὸν
Ἄννιον,
τί
τὸν |
[38, 2] |
ἐπηγγέλλοντο
μὲν
ἀεὶ
αὐτῷ
προβουλεύσειν,
|
ἐποίουν
|
δὲ
οὐδέν,
ἀλλὰ
διατριβαὶ
καὶ |
[38, 48] |
Ῥωμαίων,
ὅπερ
που
καθ´
ἡμέραν
|
ἐποιοῦντο, |
ἀντεπεξήγαγε.
~καὶ
αὐτοὺς
ἐκεῖνοι
προϊόντας |
[38, 47] |
τε
ἐπ´
αὐταῖς
προθυμίαν
ἰσοστασίας
|
ἐποιοῦντο. |
~ἀντικαθημένων
δὲ
αὐτῶν
ἀλλήλοις,
αἱ |
[38, 34] |
τὸν
πρῶτον
πόλεμον
ὁ
Καῖσαρ
|
ἐπολέμησεν, |
ἀρξάμενος
δὲ
ἐκεῖθεν
οὐχ
ἡσύχασεν, |
[38, 0] |
Ὡς
Καῖσαρ
Ἑλουητίους
καὶ
Ἀριοουίστῳ
|
ἐπολέμησεν. |
Χρόνου
πλῆθος
ἔτη
δύο,
ἐν |
[38, 32] |
μὲν
πρῶτον
διὰ
τῶν
Ἀλλοβρίγων
|
ἐπορεύοντο
|
ᾗπερ
ὥρμηντο,
ἔπειτ´
ἐντυχόντες
τοῖς |
[38, 40] |
ὑπερέβησαν
καὶ
πολλὰ
τῆς
Ἰταλίας
|
ἐπόρθησαν· |
ἐπεὶ
δὲ
ἐτολμήσαμέν
ποτε
ἔξω |
[38, 40] |
χώραν
κατέτρεχον
τάς
τε
πόλεις
|
ἐπόρθουν |
καὶ
παρ´
ὀλίγον
καὶ
τὸ |
[38, 32] |
ἔλεγον
μὲν
οὐδὲν
ὅμοια
οἷς
|
ἔπραξαν, |
ἔτυχον
δ´
οὖν
ὅμως
ὧν |
[38, 6] |
συνεξετασθέντες
αὐτῷ
οὐκέτ´
οὐδὲν
δημόσιον
|
ἔπραξαν. |
~ὁ
δ´
οὖν
Μέτελλος
ὁ |
[38, 25] |
καθήκοντα
τοῖς
πολίταις
συνεβούλευσας
καὶ
|
ἔπραξας, |
οὐκ
ἰδιωτεύων
ἀλλ´
ὑπατεύων,
οὐδ´ |
[38, 34] |
ἐπικουρίας
οἴκοθεν
ἐπάγεσθαι.
ταῦτα
δὲ
|
ἔπραξεν |
οὐχ
ὅτι
καὶ
καταπλήξειν
αὐτόν, |
[38, 11] |
οὐ
μὴν
οὔτ´
εἶπεν
οὔτ´
|
ἔπραξεν |
ὑβριστικὸν
ἐς
αὐτὸν
οὐδέν,
καίπερ |
[38, 17] |
αὐτὸς
δὲ
τὰ
τοῦ
πλήθους
|
ἔπρασσε. |
καὶ
ὁ
Πομπήιος
ὑπισχνεῖτο
μὲν |
[38, 11] |
γὰρ
ὅπως
δόξειεν
ἀμύνεσθαί
τινας
|
ἔπρασσεν, |
ἀλλ´
ὅπως
ὅτι
ἀνεπιφθονώτατα
πρὸς |
[38, 30] |
Κάτωνα
ἐκποδών,
ὅπως
ῥᾷον
ὅσα
|
ἔπραττε |
κατορθώσῃ,
ποιήσασθαι,
καὶ
τὸν
Πτολεμαῖον |
[38, 4] |
διάνοιαν
αὐτῶν
(σύμπαντα
γὰρ
κοινῇ
|
ἔπραττον) |
ἀλλ´
ἵνα
αὐτοῖς
τε
ἐκείνοις |
[38, 44] |
καὶ
σύμμαχον
ἔτ´
αὐτὸν
ὄντα
|
ἐπρεσβευσάμεθα, |
ὁ
δ´
ὁρᾶτε
ὅπως
ἡμῖν |
[38, 22] |
ἐλπίδα
καὶ
παρὰ
τὴν
ἀξίαν
|
ἔπταισας, |
παρῄρησαι
τι
τοῦ
σφόδρα
ἀνδρείου. |
[38, 28] |
οὔτε
Κορουῖνος
οὔτε
Μάριος
ὁ
|
ἑπτάκις |
ὑπατεύσας
μᾶλλον
ἢ
Κικέρων
εἶναι. |
[38, 17] |
ἀπερρήθη·
τρισχιλίους
τε
γὰρ
καὶ
|
ἑπτακοσίους |
καὶ
πεντήκοντα
σταδίους
ὑπὲρ
τὴν |
[38, 4] |
ἤρξατο
ἀπὸ
τοῦ
συνάρχοντος,
καὶ
|
ἐπύθετο |
αὐτοῦ
εἰ
τὰ
τοῦ
νόμου |
[38, 45] |
τὴν
ἡλικίαν,
τὴν
ἐμπειρίαν,
τὰ
|
ἔργα, |
ἐκεῖνό
γε
τίς
οὐκ
οἶδεν, |
[38, 1] |
μάλιστα
ἐστασίαζον,
πρός
τε
τὰ
|
ἔργα |
καὶ
πρὸς
γεωργίας
ἐτρέπετο,
καὶ |
[38, 39] |
παραδείγματα,
μήτε
τὰ
τῶν
πατέρων
|
ἔργα |
καταισχύνητε
μήτε
τὴν
ἀρχὴν
μεγίστην |
[38, 34] |
ἐπιθυμίαν
αὐτοῦ
ἰδόντες
καὶ
τὰ
|
ἔργα |
ὁμολογοῦντα
ταῖς
ἐλπίσιν
αἰσθόμενοι,
ἐκείνῳ |
[38, 39] |
μόνως
εἰρήνη
σώζεται)
καὶ
τὰ
|
ἔργα |
τοῦ
πολέμου
διὰ
κινδύνων
ἀσκῶμεν |
[38, 22] |
ἀγορᾷ
ἀναστρέφεσθαι,
μαρτύρια
τὰ
ἡμερινὰ
|
ἔργα |
τῶν
νυκτερινῶν
ποιούμενον.
οὕτω
δὲ |
[38, 40] |
Μιθριδάτης,
πρὶν
τὰ
αὐτὰ
αὐτοὺς
|
ἐργάσασθαι. |
καὶ
τί
τἆλλα
λέγοι
τις |
[38, 41] |
τοῦ
πλήθους
καὶ
τῶν
ἀναλωμάτων
|
ἐργασώμεθα. |
οὐκοῦν
ἐν
τούτῳ
καὶ
οὗτος |
[38, 40] |
τοῖς
ῥήμασί
σφων
ἀλλὰ
τοῖς
|
ἔργοις |
τὸν
νοῦν
τεκμαιρόμενοι.
οὐκοῦν
ὅτι |
[38, 16] |
μοι
οὔτ´
ὠμὸν
οὔτε
σκυθρωπὸν
|
ἔργον |
ἀρέσκει·
καὶ
ὁ
Γαβίνιος
ἐρωτηθεὶς |
[38, 23] |
οὔτε
τὸ
ὄνομα
οὔτε
τὸ
|
ἔργον
|
αὐτῆς
ἴσασι.
καὶ
πάνυ
εἰκότως· |
[38, 42] |
ὕβρικε,
τί
χρὴ
τοῦτον,
ἐπειδὰν
|
ἔργου |
τινὸς
ἐπιλάβηται,
προσδοκῆσαι
πράξειν;
ὁ |
[38, 14] |
ἀποκτενούντων
ἢ
καὶ
ἀπεκτονότων
ἐσήγετο)
|
ἔργῳ |
δὲ
ἐπ´
αὐτὸν
ὅτι
μάλιστα |
[38, 7] |
ἀπειλοῦσι
ῥᾷον
ἢ
καὶ
τῷ
|
ἔργῳ |
ἐπεξίασιν,
ἢ
καὶ
ὅτι
μάτην |
[38, 46] |
ὑπ´
ἐμοῦ
παράγεσθαι,
καὶ
τῷ
|
ἔργῳ |
ἐχυρωτάτην
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
νίκης |
[38, 42] |
προκαταλαμβάνειν,
καὶ
μὴ
περιμείναντας
κακῶς
|
ἔργῳ |
παθεῖν,
τότε
τιμωρεῖσθαι.
ὅτι
τοίνυν |
[38, 23] |
{ἐπιτιμίαν}
ἀλλ´
ἔστιν
ἃ
τῶν
|
ἔργων |
ἐπαίτια
παρὰ
τισὶν
ὄντα
παρ´
|
[38, 19] |
τῷ
σώματι
καὶ
εὖ
μάλα
|
ἐρρωμένον, |
ὅπερ
που
πρῶτον
κατὰ
φύσιν |
[38, 24] |
ὁ
ἄκων
σωμασκῶν
ἧττόν
τι
|
ἔρρωται |
τοῦ
ἐθελοντὶ
αὐτὸ
δρῶντος,
οὐδ´ |
[38, 43] |
ὁ
Ῥωμαίων,
καὶ
ἐκεῖνος
οὐκ
|
ἔρχεται· |
μεταπέμπεταί
τις
τὸν
ἀνθύπατον
τὸν |
[38, 29] |
καὶ
πεπείρασαι.
οἱ
γὰρ
δυναστείας
|
ἐρῶντες |
παρ´
οὐδὲν
πάντα
τἆλλα,
πρὸς |
[38, 16] |
ἔργον
ἀρέσκει·
καὶ
ὁ
Γαβίνιος
|
ἐρωτηθεὶς |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο
οὐχ
ὅπως |
[38, 31] |
ἔχοντες,
μέρος
μέν
τι
ἐκπέμψαι
|
ἐς |
ἀποικίαν
οὐκ
ἠθέλησαν,
μὴ
καὶ |
[38, 11] |
καὶ
ἐπὶ
πλεῖον
τοῦ
καθήκοντος
|
ἐς |
ἀσφάλειαν
ἐτιμωρεῖτο,
λέγων
ὅτι
τὸ |
[38, 50] |
ἁμάξαις,
ὅσον
γε
καὶ
ἐξωσθὲν
|
ἐς |
αὐτὰς
ἐτύγχανε,
σύν
τε
ταῖς |
[38, 15] |
προσέθετο.
οὔτε
γὰρ
προϋπώπτευέ
τι
|
ἐς |
αὐτόν,
καὶ
ἐπίστευε
πάντως
ὑπ´ |
[38, 23] |
τοῦ
ἀνθρώπου
προσηκόντων,
οὐδ´
ἀνήκειν
|
ἐς |
αὐτὸν
νομίζεται.
ὥσπερ
ἂν
οὖν, |
[38, 34] |
διαφορᾶς,
μὴ
καὶ
προϋπάρχειν
τι
|
ἐς |
αὐτὸν
νομισθῇ,
λαβεῖν
ἠθέλησε.
καὶ |
[38, 11] |
οὔτ´
εἶπεν
οὔτ´
ἔπραξεν
ὑβριστικὸν
|
ἐς |
αὐτὸν
οὐδέν,
καίπερ
ὑπατεύων.
τοὺς |
[38, 1] |
τοῖς
τῶν
πολιτῶν
κινδύνοις
πεπορισμένα,
|
ἐς |
αὐτοὺς
ἐκείνους
ἀναλωθῆναι.
καὶ
μέντοι |
[38, 41] |
ἐξεστρατευμένων
τινῶν
ἐκφανῇ,
ταῦτ´
οὐκέτ´
|
ἐς |
διαγνώμην
ἄγεσθαι
χρή,
ἀλλ´
ὡς |
[38, 39] |
ἔς
τε
ἀξίωμα
τοσοῦτον
καὶ
|
ἐς |
δύναμιν
τηλικαύτην
προκεχωρηκόσιν
ἀδύνατόν
ἐστιν |
[38, 6] |
ἔτους
ἡμέρας,
ἐν
αἷς
οὐδ´
|
ἐς
|
ἐκκλησίαν
ὁ
δῆμος
ἐκ
τῶν |
[38, 31] |
δὴ
ἀπαναστῆναι
βουληθέντες,
ὡς
καὶ
|
ἐς |
ἑτέραν
τινὰ
καὶ
πλείω
καὶ |
[38, 8] |
γενῶν
ἄγοντος
καὶ
τὰ
ἀτοπώτερα
|
ἐς |
ἑτέρους
ἀπωθοῦντος)
οὔσας
εὑρών,
ἐνομοθέτησε |
[38, 47] |
τῆς
ἐφόδου
κατέπληξεν
ὥστε
καὶ
|
ἐς |
λόγους
οἱ
ὑπὲρ
εἰρήνης
ἐλθεῖν |
[38, 48] |
ἀντικαταλαβόντων
δὲ
καὶ
ἐκείνων
ἕτερον
|
ἐς |
μὲν
μάχην,
καίπερ
καὶ
μέχρι |
[38, 17] |
κατεσκάφη,
τό
τε
ἔδαφος
αὐτῆς
|
ἐς |
νεὼν
Ἐλευθερίας
ἀνέθηκαν.
αὐτῷ
τε |
[38, 32] |
πύστεως
τῶν
ἀπολωλότων
ἐξέπληξεν
ὥστε
|
ἐς |
ὁμολογίαν
ἐπὶ
χώρᾳ
τινὶ
ἐθελῆσαι |
[38, 12] |
τι
ὠφελούμενοι
ὑπ´
αὐτοῦ
ᾠκειοῦντο
|
ἐς |
ὅσον
οἱ
βλαπτόμενοι
ἠλλοτριοῦντο.
πρὸς |
[38, 43] |
πεποιηκότα
ἢ
ὅτι
οὔθ´
ὑπακούειν
|
ἐς |
οὐδὲν
ἡμῖν
καὶ
προσέτι
καὶ |
[38, 6] |
ἄλλη
σκῆψις
ἀναβολῆς
ὑπελείπετο,
ἱερομηνίαν
|
ἐς |
πάσας
ὁμοίως
τὰς
λοιπὰς
τοῦ |
[38, 32] |
ὥρμηντο,
ἔπειτ´
ἐντυχόντες
τοῖς
κωλύμασιν
|
ἐς |
Σηκουανοὺς
ἀπετράποντο,
καὶ
διά
τε |
[38, 17] |
Φυλακίδα
αὐτὴν
ὀνομάσας.
ὑπεξῆλθε
δὲ
|
ἐς |
Σικελίαν·
προστάτης
τε
γὰρ
αὐτῶν |
[38, 7] |
τις
δι´
αὐτὸν
Φαουώνιος,
ζηλωτὴς
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
αὐτοῦ
ὤν,
τέως
|
[38, 49] |
τὴν
ἀκόντισιν
αὐτῶν,
ἐφ´
ᾗ
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
ἐθάρσουν,
δρόμῳ
μετὰ |
[38, 2] |
καὶ
αὐτό
γε
τοῦτο
αὐτοὺς
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
ἐλύπει,
ὅτι
τοιαῦτα |
[38, 31] |
ἕτερος
συνηνέχθη,
ὥστ´
αὐτόν,
ὅπερ
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
ἐπεθύμει,
πάντα
καὶ |
[38, 18] |
ἀδιαφθόρου
τῆς
γνώμης
προϊόντα,
καιρὸν
|
ἐς |
τὰ
μάλιστα
λαμβάνει·
ὅταν
δὲ |
[38, 22] |
καὶ
μὴν
ὅτι
καὶ
σωφροσύνης
|
ἐς |
τὰ
πρῶτα
ἀνήκεις,
αὐτὸ
τὸ |
[38, 12] |
τοῦ
Κικέρωνος.
καὶ
πρῶτον
μὲν
|
ἐς |
τὰ
τοῦ
πλήθους
δικαιώματα
αὖθις |
[38, 47] |
εἰ
καὶ
τὰ
μάλιστά
τινες
|
{ἐς} |
τἀναντία
σφίσιν
ἐγίγνωσκον,
ἀλλὰ
καὶ |
[38, 12] |
καὶ
τὸν
Βίβουλον
ἐσελθόντα
τε
|
ἐς |
τὴν
ἀγορὰν
ἐπ´
ἐξόδῳ
τῆς |
[38, 29] |
τέ
τινος
τὴν
κεφαλὴν
καὶ
|
ἐς |
τὴν
ἀγορὰν
τεθῆναι,
κἂν
οὕτω |
[38, 33] |
πρὸς
τὸν
Ῥῆνον,
ὡς
καὶ
|
ἐς |
τὴν
ἀρχαίαν
σφῶν
γῆν
ἐπανελθεῖν |
[38, 16] |
Γαβίνιος
τὴν
πρόσοδον
τοῖς
ἱππεῦσιν
|
ἐς |
τὴν
βουλὴν
ἔδωκεν,
ἀλλὰ
καὶ |
[38, 16] |
διὰ
τοῦτο
ἐκεῖνος
ὠργίσθη,
παρῆλθεν
|
ἐς |
τὴν
ἐκκλησίαν
ὅτε
πρῶτον
ἠδυνήθη |
[38, 40] |
ποιήσασθαι,
οὔτε
οἱ
Ἠπειρῶται
πρὶν
|
ἐς |
τὴν
Ἑλλάδα
αὐτοὺς
περαιωθῆναι;
οὐ
|
[38, 18] |
ἀνατὶ
διόλωνται.
~καὶ
ὁ
μὲν
|
ἐς |
τὴν
Μακεδονίαν
διὰ
τοῦτο
μετέστη |
[38, 19] |
ἀπὸ
τῆς
ψυχῆς
ἀφελεῖν
καὶ
|
ἐς |
τὸ
ἀρχαῖόν
με
φῶς
ἐπαναγαγεῖν, |
[38, 30] |
ἤρξατο.
καὶ
ὃς
ἐσήνεγκε
μὲν
|
ἐς |
τὸ
βουλευτήριον
τὴν
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[38, 3] |
μὲν
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
Καῖσαρ
|
ἐς |
τὸ
δεσμωτήριον
τὸν
Κάτωνα
ἐξ |
[38, 16] |
εἰρημένοις,
οἵ
τε
ἱππῆς
συνελθόντες
|
ἐς |
τὸ
Καπιτώλιον
πρέσβεις
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[38, 6] |
οἴκαδε,
καὶ
οὐκέτι
τὸ
παράπαν
|
ἐς |
τὸ
κοινὸν
μέχρι
τῆς
τελευταίας |
[38, 6] |
τούτοις
Πούπλιός
τις
Οὐατίνιος
δήμαρχος
|
ἐς |
τὸ
οἴκημα
καταθέσθαι,
τῶν
δὲ |
[38, 16] |
ἐπεκάλει.
καὶ
αὐτοὺς
ὁ
Κλώδιος
|
ἐς
|
τὸ
πλῆθος
ἐσαγαγὼν
πληγαῖς
ἐπὶ |
[38, 9] |
που
καὶ
διηλέγχθη
τι,
ἀλλὰ
|
ἐς |
τὸ
πλῆθος
ὁ
Οὐέττιος
ἐσαχθείς, |
[38, 4] |
τῇ
ἀρχῇ
ταύτῃ
ἐπεκοινώνησεν,
ἀλλ´
|
ἐς |
τὸν
δῆμον
ἄντικρυς
πάνθ´
ὅσα |
[38, 13] |
νόμων
ἐσφορὰς
ἢ
ἀρχόντων
καταστάσεις
|
ἐς |
τὸν
δῆμον
ἐσαγομένας
βουλόμενοι
προεπήγγελλον |
[38, 3] |
τι
μὴ
ἀρέσειεν
ὑμᾶς,
μηδ´
|
ἐς |
τὸν
δῆμον
ἐσενεχθείη·
ἐπεὶ
δ´ |
[38, 15] |
πρᾶγμα
ἀπόδρασιν
ἄντικρυς
ὀνομάζων
καὶ
|
ἐς |
τὸν
Καίσαρα
ὥστε
καὶ
κατ´ |
[38, 7] |
ἄλλως
τε
καὶ
ὁ
Μέτελλος
|
ἐς |
τὸν
Νουμιδικὸν
ἀναφέρων,
μηδέποτε
αὐτὸν |
[38, 50] |
ἄλλων
τοὺς
μὲν
οἱ
Ῥωμαῖοι
|
ἐς |
τὸν
ποταμὸν
ἐσβαίνοντες
ἀπέκτειναν,
τοὺς |
[38, 32] |
πόρῳ
διέφθειρε,
τοὺς
δὲ
προκεχωρηκότας
|
ἐς |
τοσοῦτον
ἐκ
τοῦ
αἰφνιδίου
καὶ |
[38, 12] |
τῶν
λόγων
ἐλύπει,
καὶ
οὐκ
|
ἐς |
τοσοῦτον
οἵ
τι
ὠφελούμενοι
ὑπ´ |
[38, 11] |
ἔλεγε
συχνὰ
καὶ
μάταια
ἐξεπίτηδες
|
ἐς |
τοὺς
κρείττονάς
σφων
ἐς
φιλονεικίαν |
[38, 35] |
πρὸς
πολλοὺς
λέγειν,
καὶ
ταῦτ´
|
ἐς |
τοὺς
πολεμίους
μέλλοντα
ἐκφοιτήσειν,
καὶ |
[38, 34] |
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων
εἰλήφει,
καὶ
|
ἐς |
τοὺς
φίλους
τούς
τε
συμμάχους
|
[38, 30] |
ἑκατέροις
ἐγίγνετο.
πρὶν
δὲ
ἢ
|
ἐς |
τοῦτο
ἀφικέσθαι,
βουληθεὶς
ὁ
Κλώδιος |
[38, 11] |
ἐξεπίτηδες
ἐς
τοὺς
κρείττονάς
σφων
|
ἐς |
φιλονεικίαν
αὐτοὺς
ὑπάγοντας
ἵν´
ἴσοι |
[38, 39] |
αὐτοὺς
παντελῶς
ἀπολέσθαι
(τοῖς
γὰρ
|
ἔς |
τε
ἀξίωμα
τοσοῦτον
καὶ
ἐς |
[38, 29] |
οὐδὲν
εἰπεῖν
βούλομαι,
φοβοῦμαι
δέ,
|
ἔς |
τε
τὰ
πράγματα
ἀποβλέπων
καὶ |
[38, 40] |
ἡμῶν
ἐν
τῇ
Ἀφρικῇ
εἶχον,
|
ἔς |
τε
τὴν
Ἰταλίαν
διέπλεον
καὶ |
[38, 33] |
μὲν
γὰρ
ὡμολόγησαν
αὐτῷ
καὶ
|
ἔς |
τε
τὴν
οἰκείαν
ὅθεν
ἐξανέστησαν |
[38, 17] |
μετέστη.
πρὶν
δὲ
δὴ
ἀφορμῆσαι,
|
ἔς |
τε
τὸ
Καπιτώλιον
ἀνέβη
καὶ |
[38, 9] |
καὶ
μόνους
οὓς
εἶπον
ὀνομάσας,
|
ἔς |
τε
τὸ
οἴκημα
ἐσέπεσε,
κἀνταῦθα |
[38, 16] |
ὁ
Κλώδιος
ἐς
τὸ
πλῆθος
|
ἐσαγαγὼν |
πληγαῖς
ἐπὶ
τῇ
πρεσβείᾳ
διά |
[38, 13] |
ἀρχόντων
καταστάσεις
ἐς
τὸν
δῆμον
|
ἐσαγομένας |
βουλόμενοι
προεπήγγελλον
ὡς
καὶ
ἐκ |
[38, 13] |
καθ´
ἑκάστην
πρᾶξιν,
ἐκεῖνο
δὲ
|
ἐσάπαξ |
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
γίγνεσθαι. |
[38, 9] |
ἐς
τὸ
πλῆθος
ὁ
Οὐέττιος
|
ἐσαχθείς, |
καὶ
μόνους
οὓς
εἶπον
ὀνομάσας, |
[38, 50] |
οἱ
Ῥωμαῖοι
ἐς
τὸν
ποταμὸν
|
ἐσβαίνοντες |
ἀπέκτειναν,
τοὺς
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
[38, 34] |
ὑπ´
αὐτοῦ
τοῦ
Καίσαρος
ὑπατεύοντος
|
ἐσεγέγραπτο· |
πρὸς
δὲ
δὴ
τὴν
ἐκ |
[38, 12] |
ἐπεστόμισε
μὲν
καὶ
τὸν
Βίβουλον
|
ἐσελθόντα |
τε
ἐς
τὴν
ἀγορὰν
ἐπ´ |
[38, 3] |
ὑμᾶς,
μηδ´
ἐς
τὸν
δῆμον
|
ἐσενεχθείη· |
ἐπεὶ
δ´
οὐκ
ἐθέλετε
προβουλεῦσαι, |
[38, 9] |
ὀνομάσας,
ἔς
τε
τὸ
οἴκημα
|
ἐσέπεσε, |
κἀνταῦθα
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
ἐδολοφονήθη· |
[38, 12] |
τινὰ
προαιρεῖσθαι,
πικροτάτους
ἐχθροὺς
ἑαυτῷ
|
ἐσεποίει |
περιεῖναί
τε
καὶ
τῶν
κρατίστων |
[38, 47] |
τε
μάχην
αὐτῶν
ὅτι
τάχιστα
|
ἔσεσθαι |
καὶ
τοῖς
ἅπαξ
κρατήσασι
καὶ |
[38, 4] |
δῆμον
ἄντικρυς
πάνθ´
ὅσα
ἐβούλετο
|
ἐσέφερεν. |
ἐθελήσας
δ´
οὖν
καὶ
ὣς |
[38, 9] |
Βίβουλον
ὡς
καὶ
συνεπιβουλεύοντά
σφισιν
|
ἐσηγγέλκει, |
πάντως
ἄν
τι
δεινὸν
ἐπεπόνθεσαν· |
[38, 14] |
ἀλλ´
ὁ
Κικέρων,
ἐπειδὴ
καὶ
|
ἐσηγγέλκει |
περὶ
αὐτῶν
καὶ
ἐσήγητο
ἀεὶ |
[38, 8] |
ἄλλα
αὐτὸς
ὁ
Καῖσαρ
καὶ
|
ἐσηγεῖτο |
καὶ
συνεβούλευε
καὶ
διέταττε
πάντα |
[38, 14] |
καταγνώσεως
ἀποκτενούντων
ἢ
καὶ
ἀπεκτονότων
|
ἐσήγετο) |
ἔργῳ
δὲ
ἐπ´
αὐτὸν
ὅτι |
[38, 8] |
τοῖς
πράγμασιν
αὐτοῦ
ὄντος,
καὶ
|
ἐσηγήσαντο |
ὅσα
ἠθέλησε
καὶ
κυρωθῆναι
ἐποίησαν, |
[38, 13] |
ἤδη
καὶ
τοῦ
Πίσωνος
ὑπατευόντων,
|
ἐσηγήσατο) |
καὶ
τὰ
ἑταιρικά,
κολλήγια
ἐπιχωρίως |
[38, 1] |
τῇ
τε
εὑρήσει
καὶ
τῇ
|
ἐσηγήσει |
τοῦ
πράγματος
ἠρκεῖτο,
ὥς
γε |
[38, 14] |
καὶ
ἐσηγγέλκει
περὶ
αὐτῶν
καὶ
|
ἐσήγητο |
ἀεὶ
καὶ
ἐπεψηφίκει
καὶ
τέλος |
[38, 30] |
Νιννίου
πράττειν
ἤρξατο.
καὶ
ὃς
|
ἐσήνεγκε |
μὲν
ἐς
τὸ
βουλευτήριον
τὴν |
[38, 13] |
καὶ
τριβὴν
τῇ
δίκῃ
ἐμποιήσωσιν,
|
ἐσήνεγκε |
μηδένα
τῶν
ἀρχόντων
ἐν
ταῖς |
[38, 14] |
ὃν
μετὰ
ταῦτα
ὁ
Κλώδιος
|
ἐσήνεγκεν, |
ἄλλως
μὲν
οὐκ
ἐδόκει
ἐπ´ |
[38, 14] |
αὐτῷ
ἀντέπρασσε,
καὶ
τὴν
βουλευτικὴν
|
ἐσθῆτα |
ἀπορρίψας
ἐν
τῇ
ἱππάδι
περιενόστει, |
[38, 16] |
ἄλλα
αὐτῷ
συνῄρετο,
καὶ
τὴν
|
ἐσθῆτα |
τῷ
πλήθει
ὡς
καὶ
ἐπί |
[38, 8] |
καὶ
σφόδρα
τοῖς
παροῦσιν
ἀρκεῖσθαι
|
ἐσκήπτετο· |
ἕτεροι
δέ,
ὡς
καὶ
ἀναγκαίου |
[38, 24] |
βίου
τρόπον
ἔχομεν
οὔθ´
αὑτῶν
|
ἐσμέν· |
ἀλλ´
ὅπως
ἂν
τῇ
τύχῃ |
[38, 1] |
αἰτιαθῆναι·
καὶ
οὐδὲ
ταύτην
μέντοι
|
ἐσοίσειν, |
εἰ
μὴ
βουλομένοις
σφίσιν
εἴη, |
[38, 32] |
συμφρονήσασί
σφισιν,
ὅπερ
εὔδηλον
ἦν
|
ἐσόμενον, |
πολεμῆσαι.
προσπεσὼν
οὖν
διὰ
ταῦτα |
[38, 44] |
ἐπὶ
τῷ
προπηλακίζεσθαι
καὶ
ἐπιβουλεύεσθαι
|
ἐσπεισάμεθα
|
αὐτῷ,
οὔτε
νῦν
αὐτοὶ
τὰς |
[38, 48] |
ὥρμησεν,
ἐπαναχωρήσαντος
δὲ
αὐτοῦ
πρὸς
|
ἑσπέραν |
ἐπῆλθέ
τε
ἐξαπιναίως
σφίσι
καὶ |
[38, 28] |
ζῶντος
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
τελευτήσαντος
|
ἔσται· |
~ἂν
δὲ
δὴ
τήν
τε |
[38, 39] |
ὑπάρξασαν
καὶ
ἡμῖν
παραμένουσαν
ἀπωσώμεθα.
|
ἔσται |
δὲ
τοῦτο
οὐκ
ἂν
τὰ
|
[38, 36] |
ἦν
ἀεὶ
καὶ
ἔστι,
καὶ
|
ἔσται |
μέχριπερ
ἂν
καὶ
τὸ
θνητὸν |
[38, 1] |
ἀφ´
οὗπερ
καὶ
τὰ
μάλιστα
|
ἐστασίαζον, |
πρός
τε
τὰ
ἔργα
καὶ |
[38, 0] |
τῶν
Δίωνος
Ῥωμαϊκῶν
α.
Ὡς
|
ἐστασίασαν |
Καῖσαρ
καὶ
Βίβουλος.
β.
Ὡς |
[38, 41] |
ἐμὲ
μετὰ
τὴν
ὑπατείαν
εὐθὺς
|
ἔστειλε, |
τοῦτο
μὲν
ἐπὶ
πέντε
ἔτη |
[38, 41] |
αὐτῶν
καὶ
δεῖ
καὶ
ἀναγκαῖόν
|
ἐστι |
γίγνεσθαι
καὶ
ψῆφον
ἐπάγεσθαι,
καὶ |
[38, 22] |
δηλοῖ·
οὐ
γὰρ
οἷόν
τ´
|
ἐστὶ |
δουλεύοντά
τινα
ταῖς
τοῦ
σώματος |
[38, 36] |
ἀλλὰ
ἀνὴρ
μὲν
ὅστις
ἀπραγμονέστατός
|
ἐστι, |
καὶ
ἀσφαλέστατος
εἶναι
δοκεῖ,
πόλις |
[38, 20] |
τὴν
χρείαν
τινὶ
ὂν
περιττόν
|
ἐστι, |
καὶ
ἐν
τῷ
ἴσῳ
καὶ |
[38, 36] |
τά
τε
ἄλλα
ὅσα
εἰκός
|
ἐστι, |
καὶ
μάλισθ´
ὅτι
δεῦρο
ἤλθομεν |
[38, 23] |
τινὶ
καὶ
αἰσχρὰ
καὶ
κακά
|
ἐστι, |
καὶ
οὐδὲν
οὔτε
τῷ
σώματι |
[38, 28] |
εἶδος
τοῦτο
τῆς
σοφίας
διαρκέστατόν
|
ἐστι |
καὶ
παντὶ
μὲν
ἀνδρὶ
πάσῃ |
[38, 39] |
ἄλλοις
ὑποπεπτωκέναι,
ἡμῖν
δ´
ἀναγκαῖόν
|
ἐστι |
καὶ
πονεῖν
καὶ
στρατεύεσθαι
καὶ |
[38, 25] |
σοι
μέλει,
πολλῷ
που
αἱρετώτερόν
|
ἐστι |
μηδὲν
ἀδικήσαντά
σε
ἐκπεπτωκέναι
ἢ |
[38, 22] |
οὐχ
ὁρῶ
τί
τὸ
λυποῦν
|
ἐστί |
σε.
~ταῦτα
αὐτοῦ
εἰπόντος
ὁ |
[38, 43] |
γὰρ
ἐμοὶ
πρὸς
αὐτὸν
οὐδέν
|
ἐστι |
συμβόλαιον·
κοινῇ
δὲ
δὴ
πάντες |
[38, 19] |
μὲν
εἰ
κακὰ
ὡς
ἀληθῶς
|
ἐστι |
ταῦτα
τὰ
περιεστηκότα
σε,
ἔπειτα |
[38, 36] |
νομοθετηθέντα
καὶ
ἦν
ἀεὶ
καὶ
|
ἔστι, |
καὶ
ἔσται
μέχριπερ
ἂν
καὶ |
[38, 21] |
τὰ
τῆς
ψυχῆς
προσυπάρχῃ
τινί,
|
ἔστι |
μὲν
ἀληθὴς
ὁ
λόγος
(ἀδύνατον
|
[38, 39] |
ἐς
δύναμιν
τηλικαύτην
προκεχωρηκόσιν
ἀδύνατόν
|
ἐστιν |
ἀκινδύνως
ἰδιωτεῦσαι)
πειθώμεθα
τῇ
τύχῃ, |
[38, 28] |
ἀναγκαῖόν
τι
αὐτῶν
πρὸς
εὐδαιμονίαν
|
ἐστίν, |
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
ἐν
τοῖς |
[38, 25] |
ποιεῖσθαι.
~ταῦτα
μὲν
δὴ
τοιαῦτά
|
ἐστιν, |
ἄν
τ´
ἐθέλωμεν
ἄν
τε |
[38, 21] |
ἀπόλαυσις
τῶν
τοῦ
σώματος
ἀγαθῶν
|
ἐστιν, |
ἂν
μὴ
καὶ
τὰ
τῆς |
[38, 19] |
που
πρῶτον
κατὰ
φύσιν
ἀγαθόν
|
ἐστιν |
ἀνθρώποις,
ἔπειτα
δὲ
τὰ
ἐπιτήδεια |
[38, 39] |
φθονεῖται,
κἀκ
τούτου
πόλεμος
ἀίδιός
|
ἐστιν |
ἅπασι
τοῖς
καταδεεστέροις
πρὸς
τοὺς |
[38, 44] |
καὶ
οὐ
μεταβάλλομαι.
τίς
δέ
|
ἐστιν
|
αὕτη;
τοὺς
μὲν
ἀγαθοὺς
καὶ |
[38, 13] |
περὶ
οὗ
διὰ
πλειόνων
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν |
εἰπεῖν,
ὅπως
σαφέστερος
τοῖς
πολλοῖς |
[38, 39] |
μηδὲν
τῶν
ὁμοίων
κεκτημένοις
βουλευτέον
|
ἐστίν. |
ἐκείνοις
μὲν
γὰρ
ἐξαρκεῖ
ῥᾳστωνεύειν |
[38, 43] |
ταύτην
εἶναι
νομίσητε·
μεγάλη
γάρ
|
ἐστιν |
ἐπίδειξις
τῆς
διανοίας
αὐτοῦ.
τὸ |
[38, 18] |
εἴρηται
ὅτι
ῥᾷον
παραινέσαι
ἑτέροις
|
ἐστὶν |
ἢ
αὐτὸν
παθόντα
καρτερῆσαι.
λέγεις |
[38, 42] |
τοίνυν
καὶ
ἐχθρὸς
καὶ
ἔχθιστός
|
ἐστιν |
ἡμῖν,
πῶς
ἂν
ἄλλως
μᾶλλον |
[38, 43] |
ὕβρεως
καὶ
πόσου
προπηλακισμοῦ
μεστόν
|
ἐστιν; |
μεταπέμπεταί
τινα
ὁ
ἀνθύπατος
ὁ
|
[38, 44] |
ἀτιμάζειν
καὶ
ἀμύνεσθαι.
ἐκεῖνος
δέ
|
ἐστιν |
ὁ
μεταβαλλόμενος,
ὁ
μήτε
καλῶς |
[38, 45] |
δὲ
οὔτε
ἄμαχος
οὔτε
δυσπολέμητός
|
ἐστιν, |
ὁρᾶτε
μὲν
καὶ
ἐκ
τῶν |
[38, 20] |
ἀλλ´
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
ὄφελός
|
ἐστιν, |
ὅταν
του
τὴν
ψυχὴν
λυπῇ |
[38, 24] |
λόγος
καὶ
μάλα
εὖ
ἔχων
|
ἐστὶν |
ὅτι
δεῖ
ἡμᾶς
μὴ
ὅσα |
[38, 24] |
εὖ
καὶ
τοῦ
κακῶς
πράττειν
|
ἐστὶν
|
ὅτι
τὰ
μὲν
ἐθελονταὶ
ἑτοίμως |
[38, 25] |
δαίμονι
καὶ
καλὸν
καὶ
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν. |
οὐ
γάρ
που
μᾶλλον
ἂν |
[38, 45] |
δεινὸν
προσδοκῶν,
καὶ
παντελῶς
ἀπαράσκευός
|
ἐστιν. |
οὐ
τοίνυν
οὐδὲ
ἐκ
τῶν |
[38, 42] |
ἡμῖν
μηδὲν
δεινὸν
παθὼν
ὕποπτός
|
ἐστιν, |
οὐδ´
ἀπ´
ὀρθῆς
καὶ
ἀδόλου |
[38, 28] |
τι
καὶ
ἐν
τούτοις
ἀγαθόν
|
ἐστιν, |
ὑπάτευκας·
καὶ
πλέον
οὐδὲν
τοῖς |
[38, 18] |
εἶπεν
ἀλλ´
οὐδέν
τοι
ὅμοιόν
|
ἐστιν, |
ὦ
Φιλίσκε,
ὑπὲρ
ἄλλων
τέ |
[38, 23] |
ὅτι
οὐδέν
σφων
φύσει
κακόν
|
ἐστιν, |
ὥσπερ
οὐδ´
ἡ
ἐπιτιμία
οὐδ´ |
[38, 24] |
ὄν.
ἀποδημία
γάρ
τις
ἄτιμός
|
ἐστιν, |
ὥστ´
εἴπερ
αὐτὴ
καθ´
αὑτὴν |
[38, 23] |
παντελῶς
ἄνθρωποι
νομίζουσιν
{ἐπιτιμίαν}
ἀλλ´
|
ἔστιν |
ἃ
τῶν
ἔργων
ἐπαίτια
παρὰ |
[38, 26] |
οὐδὲ
γὰρ
οὐδ´
αἵρεσίς
τις
|
ἔστιν |
ἡμῖν
τοῦ
ζῆν
ὅπως
ἂν |
[38, 13] |
οὖν
πολλοὶ
ἐμποδίζειν
ἢ
νόμων
|
ἐσφορὰς |
ἢ
ἀρχόντων
καταστάσεις
ἐς
τὸν |
[38, 14] |
αἰτίαν
μόνος
ἢ
καὶ
μάλιστα
|
ἔσχε. |
καὶ
διὰ
τοῦτο
τά
τε |
[38, 7] |
μετὰ
ταῦτα
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
|
ἔσχε, |
μηδαμοῦ
τῆς
τῶν
νόμων
αὐτοῦ |
[38, 10] |
μέντοι
καὶ
ἐπὶ
τούτοις
αἰτίαν
|
ἔσχεν, |
ἀλλ´
ἐγράφη
μὲν
ἐπὶ
τῇ |
[38, 11] |
μέντοι
καὶ
παντάπασιν
ὀλιγώρως
αὐτοῦ
|
ἔσχεν. |
ἐπιεικεστέραν
μὲν
γὰρ
ὄντως
φύσιν |
[38, 33] |
μὲν
αὐτούς,
πλεῖον
δὲ
οὐδὲν
|
ἔσχον· |
ὁ
γὰρ
Καῖσαρ
τοῖς
ἱππεῦσι |
[38, 6] |
Βίβουλος
δὲ
τότε
μὲν
ἀγαπητῶς
|
ἐσώθη, |
τῇ
δ´
ὑστεραίᾳ
ἐπείρασε
μὲν |
[38, 44] |
ὡς
πρὸς
φίλον
καὶ
σύμμαχον
|
ἔτ´ |
αὐτὸν
ὄντα
ἐπρεσβευσάμεθα,
ὁ
δ´
|
[38, 38] |
οἱ
πρεσβύτεροι
οἱ
καὶ
νῦν
|
ἔτ´ |
ὄντες,
ἀλλ´
ἅτε
εὖ
εἰδότες
|
[38, 13] |
Πίσωνος
ὑπατευόντων,
ἐσηγήσατο)
καὶ
τὰ
|
ἑταιρικά, |
κολλήγια
ἐπιχωρίως
καλούμενα,
ὄντα
μὲν |
[38, 40] |
οὕτω
καὶ
νῦν,
ὦ
ἄνδρες
|
ἑταῖροι, |
πρὸς
τοὺς
ἐκεῖνα
λέγοντας
διατίθεσθε, |
[38, 37] |
ταῦτα
οὐ
πρὸς
ὑμᾶς,
ἄνδρες
|
ἑταῖροί |
τε
καὶ
φίλοι,
τοὺς
ἐνταῦθα |
[38, 46] |
ἐγκαταλείψω
ποτὲ
τὴν
τάξιν
ἣν
|
ἐτάχθην |
ὑπὸ
τῆς
πατρίδος.
καί
μοι |
[38, 1] |
Αὔλ.
υἱ.
~Τῷ
δὲ
ἑξῆς
|
ἔτει |
ὁ
Καῖσαρ
τὸ
σύμπαν
θεραπεῦσαι |
[38, 4] |
τὸν
νόμον
τοῦτον
ἐν
τῷ
|
ἔτει |
τούτῳ,
οὐδ´
ἂν
πάντες
ἐθελήσητε. |
[38, 23] |
ὄντα
παρ´
ἄλλοις
ἐπαινεῖται,
καὶ
|
ἕτερα |
πρὸς
τινῶν
τιμώμενα
πρὸς
ἑτέρων |
[38, 31] |
ἀπαναστῆναι
βουληθέντες,
ὡς
καὶ
ἐς
|
ἑτέραν |
τινὰ
καὶ
πλείω
καὶ
βελτίω |
[38, 8] |
σφόδρα
τοῖς
παροῦσιν
ἀρκεῖσθαι
ἐσκήπτετο·
|
ἕτεροι |
δέ,
ὡς
καὶ
ἀναγκαίου
καὶ
|
[38, 26] |
ἀνθρώπων
κακὰ
ἔχειν
ὑποπτεύουσι·
καὶ
|
ἕτεροι, |
οἱ
μὲν
καὶ
τὰ
ἀμείνω |
[38, 35] |
ἰσχυρῶς
παρασκευάζεται,
καὶ
ὅτι
καὶ
|
ἕτεροι |
τῶν
Κελτῶν
πολλοὶ
οἱ
μὲν |
[38, 18] |
καλῶς
εἴρηται
ὅτι
ῥᾷον
παραινέσαι
|
ἑτέροις |
ἐστὶν
ἢ
αὐτὸν
παθόντα
καρτερῆσαι. |
[38, 38] |
μὲν
αὐτοὶ
δεσπόζομεν,
τὰ
δὲ
|
ἑτέροις |
ἐχαρισάμεθα,
ὥστε
ἐξ
αὐτῶν
καὶ |
[38, 29] |
μεταγνώσῃ
μόνον,
εἰ
δέ
τι
|
ἕτερον |
ἀνήκεστον
πάθοις,
οὐδὲ
μετανοῆσαι
δυνήσῃ. |
[38, 48] |
αὐτό,
ἀντικαταλαβόντων
δὲ
καὶ
ἐκείνων
|
ἕτερον |
ἐς
μὲν
μάχην,
καίπερ
καὶ |
[38, 23] |
καὶ
εἰ
δή
τι
τοιοῦτον
|
ἕτερον, |
νόμῳ
τε
καὶ
δοκήσει
τινὶ |
[38, 8] |
ἐπέκεινα
τῶν
ὀρῶν
καὶ
στρατόπεδον
|
ἕτερον |
προσεπέτρεψε.
~φοβηθεὶς
δ´
οὖν
καὶ |
[38, 13] |
τούτοις
οὖν
αὐτοὺς
δελεάσας
καὶ
|
ἕτερόν |
τινα
νόμον
ἔγραψε,
περὶ
οὗ |
[38, 9] |
ἐκεῖνόν
τε
ἅμα
καὶ
τὸν
|
ἕτερον |
ὕπατον
Λούκιον
Πίσωνα
συγγενείας
ἀνάγκῃ |
[38, 31] |
πρῶτον
πολέμου
τινὸς
αὐτῷ
συμβάντος
|
ἕτερος |
συνηνέχθη,
ὥστ´
αὐτόν,
ὅπερ
ἐς |
[38, 24] |
ναυτιλλόμενος
ἥττω
τινὰ
ὠφελίαν
τοῦ
|
ἑτέρου |
κτᾶται.
καὶ
αὐτό
γε
τοῦτο |
[38, 30] |
Κλώδιον
τηρήσας·
ἀντιστάντος
δέ
οἱ
|
ἑτέρου |
τινὸς
δημάρχου
ἐκείνην
τε
ὡς |
[38, 18] |
καὶ
ἀπαξιώσεις
παραμυθίου
τινὸς
παρ´
|
ἑτέρου |
τυχεῖν.
εἰ
μὲν
γὰρ
αὐτάρκης |
[38, 8] |
ἄγοντος
καὶ
τὰ
ἀτοπώτερα
ἐς
|
ἑτέρους |
ἀπωθοῦντος)
οὔσας
εὑρών,
ἐνομοθέτησε
στρατηγῶν |
[38, 31] |
ποιήσασθαι.
καί
τινας
{μὲν}
καὶ
|
ἑτέρους
|
τῶν
αὐτῶν
δεομένους
προσλαβόντες
ἀπῆραν, |
[38, 40] |
οὐ
χρὴ
πλουτεῖν,
οὐ
χρὴ
|
ἑτέρων |
ἄρχειν,
οὐκ
ἐλευθέρους,
οὐ
Ῥωμαίους |
[38, 8] |
δὲ
δὴ
καθ´
ἑαυτὸν
δι´
|
ἑτέρων |
διῆγε.
τοῦτο
γὰρ
δὴ
καὶ |
[38, 23] |
ἕτερα
πρὸς
τινῶν
τιμώμενα
πρὸς
|
ἑτέρων |
κολάζεται·
εἰσὶ
δὲ
οἳ
καὶ |
[38, 46] |
τε
λείαν
{καὶ}
τὴν
ὑφ´
|
ἑτέρων |
κτωμένην
σφετεριζόμενοι.
~ταῦτα
τοῦ
Καίσαρος |
[38, 1] |
τοσούτου
ὅσου
ἐν
ταῖς
ἀπογραφαῖς
|
ἐτετίμητο, |
ἀγορασθῆναι
ἐκέλευσε.
χρήματά
τε
γὰρ |
[38, 26] |
τί
τὸν
Σόλωνα,
ὃς
ἑκὼν
|
ἔτη |
δέκα
ἀπεξενώθη.
μὴ
οὖν
μηδὲ |
[38, 0] |
καὶ
Ἀριοουίστῳ
ἐπολέμησεν.
Χρόνου
πλῆθος
|
ἔτη |
δύο,
ἐν
οἷς
ἄρχοντες
οἱ |
[38, 41] |
ἔστειλε,
τοῦτο
μὲν
ἐπὶ
πέντε
|
ἔτη |
καθάπαξ,
ὃ
μήπω
πρότερον
ἐγεγόνει, |
[38, 8] |
αὐτῷ
μετὰ
τριῶν
στρατοπέδων
ἐπὶ
|
ἔτη |
πέντε
ἔδωκε,
καὶ
ἡ
βουλὴ |
[38, 4] |
ἐν
ταῖς
ἀρχαῖς
ὄντων
οὐδένα
|
ἔτι |
διήρετο,
δείσας
μὴ
καὶ
ἐκείνων
|
[38, 13] |
πραχθῆναί
τινα,
καὶ
ἐγίγνετο
μηδενὸς
|
ἔτι |
καθ´
ἕκαστον
οἰωνίσματος
ἐπαγομένου,
ἢ |
[38, 1] |
θεραπεῦσαι
πλῆθος
ἠθέλησεν,
ὅπως
σφᾶς
|
ἔτι |
καὶ
μᾶλλον
σφετερίσηται.
βουληθεὶς
δὲ |
[38, 30] |
Τιγράνην
τὸν
νεώτερον,
ἐν
δεσμοῖς
|
ἔτι |
καὶ
τότε
παρὰ
Λουκίῳ
Φλαουίῳ |
[38, 11] |
ἐπὶ
βραχὺ
ἐπεξῄει,
ὅτι
οὐδὲν
|
ἔτι |
κακουργήσειν
αὐτοὺς
ἐπίστευε·
πολλοὺς
δὲ |
[38, 7] |
τοῖς
τρία
τε
πλείω
τε
|
ἔτι |
τέκνα
ἔχουσιν
ἐδόθη.
καὶ
διὰ |
[38, 48] |
οἱ
τῶν
πραγμάτων
σμικρόν
τε
|
ἔτι |
τῶν
γυναικῶν
ἐφρόντισε,
καὶ
τῇ |
[38, 15] |
πολλοὶ
καὶ
ᾐδοῦντο
αὐτὸν
καὶ
|
ἐτίμων, |
ὥστε
καὶ
κινδυνεύοντας
συχνοὺς
τοὺς |
[38, 11] |
πλεῖον
τοῦ
καθήκοντος
ἐς
ἀσφάλειαν
|
ἐτιμωρεῖτο, |
λέγων
ὅτι
τὸ
μὲν
οὐκ |
[38, 42] |
ἀλλ´
οἱ
προπαρεσκευασμένοι
τινὰς
ἀδικῆσαι
|
ἑτοίμην |
τὴν
ὑποψίαν
κατ´
αὐτῶν
ἐκ |
[38, 19] |
εἶπεν
ὁ
Φιλίσκος,
ἐπειδήπερ
ἀκούειν
|
ἕτοιμος |
εἶ,
σκεψώμεθα
πρῶτον
μὲν
εἰ |
[38, 3] |
ἐμβαλεῖν·
ἐπεὶ
δὲ
ἐκεῖνός
τε
|
ἑτοιμότατα |
ἑαυτὸν
ἀπάγεσθαι
ἐπέδωκε,
καὶ
τῶν |
[38, 19] |
τὸ
ἀρχαῖόν
με
φῶς
ἐπαναγαγεῖν,
|
ἑτοιμότατός |
εἰμι
ἀκούειν.
ὥσπερ
γὰρ
τῶν |
[38, 37] |
τῶν
πέλας
ὡς
καὶ
οἰκεῖα
|
ἑτοίμως |
κτώμενοι,
καὶ
μήτε
εὐδαιμονίαν
ἄλλο |
[38, 24] |
ἐστὶν
ὅτι
τὰ
μὲν
ἐθελονταὶ
|
ἑτοίμως |
τὰ
δ´
ἄκοντες
χαλεπῶς
ποιοῦμεν, |
[38, 40] |
τῆς
Ἰταλίας
ἐπόρθησαν·
ἐπεὶ
δὲ
|
ἐτολμήσαμέν |
ποτε
ἔξω
τε
τῶν
ὅρων |
[38, 44] |
ἐχθίστων
τις
ὁμολογούντων
ἡμῖν
εἶναι
|
ἐτόλμησέ |
ποτε
ποιῆσαι,
ταῦτ´
ἐκεῖνος
ἔν |
[38, 10] |
τῶν
πλησιοχώρων
σφίσι
πορθήσας
οὐκ
|
ἐτόλμησεν |
ἐπιόντας
αὐτοὺς
ὑπομεῖναι,
ἀλλ´
ὡς |
[38, 6] |
πάσας
ὁμοίως
τὰς
λοιπὰς
τοῦ
|
ἔτους |
ἡμέρας,
ἐν
αἷς
οὐδ´
ἐς
|
[38, 6] |
κοινὸν
μέχρι
τῆς
τελευταίας
τοῦ
|
ἔτους
|
ἡμέρας
παρῆλθεν,
ἀλλ´
ἐν
τῇ |
[38, 33] |
αὐτὸς
τῷ
ὁπλιτικῷ
πρὸς
ἐκείνους
|
ἐτράπετο, |
καὶ
κρατήσας
πρός
τε
τὰς |
[38, 4] |
αὐτός
τε
πρὸς
ἱκετείαν
αὐτοῦ
|
ἐτράπετο |
καὶ
τὸν
ὅμιλον
συνδεηθῆναί
οἱ |
[38, 49] |
ἡττήθησαν
ἐκεῖνοι,
οὐ
μέντοι
καὶ
|
ἐτράποντο, |
οὐχ
ὅτι
οὐκ
ἠθέλησαν
ἀλλ´ |
[38, 1] |
τὰ
ἔργα
καὶ
πρὸς
γεωργίας
|
ἐτρέπετο, |
καὶ
τὰ
πλεῖστα
τῆς
Ἰταλίας |
[38, 50] |
γε
καὶ
ἐξωσθὲν
ἐς
αὐτὰς
|
ἐτύγχανε, |
σύν
τε
ταῖς
γυναιξὶ
καὶ |
[38, 44] |
εὖ
πάσχειν
ἠξίου,
δικαίως
ἐκείνων
|
ἐτύγχανεν, |
οὕτω
καὶ
νῦν,
ἐπειδὴ
τἀναντία |
[38, 34] |
ἐπεποίηντο,
ὁμήρους
σφῶν
ἔχοντες.
καὶ
|
ἐτύγχανον |
γὰρ
δεόμενοι
ὧν
ὠρέγετο,
ῥᾳδίως |
[38, 32] |
μὲν
οὐδὲν
ὅμοια
οἷς
ἔπραξαν,
|
ἔτυχον |
δ´
οὖν
ὅμως
ὧν
ἠξίουν· |
[38, 22] |
εὖ
μὲν
ἥκοντος
τοῦ
σώματος
|
εὖ |
δὲ
καὶ
τῆς
ψυχῆς,
οὐχ |
[38, 38] |
νῦν
ἔτ´
ὄντες,
ἀλλ´
ἅτε
|
εὖ |
εἰδότες
ὅτι
διὰ
{τε}
τῶν |
[38, 19] |
ἥ
τε
τοῦ
σώματος
σύστασις
|
εὖ |
ἔχῃ
καὶ
διαρκεῖν
ἀφροντιστῶν
δύνηται, |
[38, 24] |
καὶ
ἀρχαῖος
λόγος
καὶ
μάλα
|
εὖ |
ἔχων
ἐστὶν
ὅτι
δεῖ
ἡμᾶς |
[38, 24] |
τούτῳ
τὸ
διάφορον
τοῦ
τε
|
εὖ |
καὶ
τοῦ
κακῶς
πράττειν
ἐστὶν
|
[38, 19] |
σε
ὑγιαίνοντα
τῷ
σώματι
καὶ
|
εὖ |
μάλα
ἐρρωμένον,
ὅπερ
που
πρῶτον |
[38, 22] |
τῶν
κατὰ
σὲ
ὄντων,
καὶ
|
εὖ |
μὲν
ἥκοντος
τοῦ
σώματος
εὖ |
[38, 46] |
δέκατον
στρατόπεδον
ἀρκέσει·
καὶ
γὰρ
|
εὖ
|
οἶδ´
ὅτι
κἂν
διὰ
πυρὸς |
[38, 44] |
εὐεργετεῖν
τε
ἡμᾶς
ἐβούλετο
κἀντ´
|
εὖ |
πάσχειν
ἠξίου,
δικαίως
ἐκείνων
ἐτύγχανεν, |
[38, 36] |
γὰρ
οὐδ´
ἂν
εἷς
οὕτως
|
εὖ |
πράξειεν
ὥστε
μὴ
οὐ
τῷ
|
[38, 28] |
σοι
παραινῶ.
οὕτω
μὲν
γὰρ
|
εὐδαιμονήσεις, |
καί
σου
μέγα
ὄνομα
{εἶ} |
[38, 26] |
ἕκαστος
αὑτῷ
καὶ
πατρίδα
καὶ
|
εὐδαιμονίαν |
ἀεὶ
καὶ
πανταχοῦ
ποιεῖ.
καὶ |
[38, 37] |
οἰκεῖα
ἑτοίμως
κτώμενοι,
καὶ
μήτε
|
εὐδαιμονίαν |
ἄλλο
τι
ἢ
τὸ
τὰ
|
[38, 19] |
ἀφροντιστῶν
δύνηται,
πάντα
τὰ
πρὸς
|
εὐδαιμονίαν |
ἐπιβάλλοντα
καρποῦται.
~ὁ
οὖν
Κικέρων |
[38, 28] |
καὶ
ἀναγκαῖόν
τι
αὐτῶν
πρὸς
|
εὐδαιμονίαν |
ἐστίν,
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
ἐν |
[38, 21] |
ἀποχρῆν
τε
γὰρ
ἀνθρώπῳ
πρὸς
|
εὐδαιμονίαν |
τὸ
τὰ
ἀρκοῦντα
κεκτῆσθαι
καὶ |
[38, 39] |
καὶ
μετὰ
κινδύνων
τὴν
παροῦσαν
|
εὐδαιμονίαν |
φυλάττειν.
πολλοί
{τε}
γὰρ
ἐπιβουλεύουσιν
|
[38, 26] |
ἐκβεβληκότες,
σὺ
δὲ
ἐπίτιμος
καὶ
|
εὐδαίμων, |
μήτ´
ἀτόπως
τινὶ
δουλεύων
καὶ |
[38, 32] |
μᾶλλον
ἢ
συμφρονήσασί
σφισιν,
ὅπερ
|
εὔδηλον |
ἦν
ἐσόμενον,
πολεμῆσαι.
προσπεσὼν
οὖν |
[38, 21] |
πολλῷ
ῥᾷον
οἴομαι
εἶναι
τῆς
|
εὐεξίας |
τῆς
γνώμης
ἐπιμεληθῆναί
τινι
ἢ |
[38, 31] |
οὐκ
ἠθέλησαν,
μὴ
καὶ
διασπασθέντες
|
εὐεπιβουλευτότεροι |
τοῖς
λυπηθεῖσί
ποτε
ὑπ´
αὐτῶν |
[38, 34] |
ταῖς
ἐλπίσιν
αἰσθόμενοι,
ἐκείνῳ
τε
|
εὐεργεσίαν
|
ἅμα
καταθέσθαι
καὶ
τοὺς
Κελτοὺς |
[38, 44] |
ἡμῖν
κέχρηται.
ὥσπερ
οὖν
ἡνίκα
|
εὐεργετεῖν |
τε
ἡμᾶς
ἐβούλετο
κἀντ´
εὖ |
[38, 25] |
τὴν
πατρίδα
ἀλλὰ
καὶ
πολλὰ
|
εὐηργετηκὼς
|
ἠτίμωσαί
τε
καὶ
ἐξελήλασαι,
λόγισαι |
[38, 24] |
τὰ
δ´
ἄκοντες
χαλεπῶς
ποιοῦμεν,
|
εὐθεράπευτον· |
ἐὰν
γάρ
τοι
πάντα
τὰ |
[38, 15] |
παρρησίας
βοηθῆσαι,
τόν
τε
Κλώδιον
|
εὐθὺς |
ἀμύνασθαι·
οὔτε
γὰρ
διαπράξασθαί
τι |
[38, 12] |
Πομπηίου
μετέστησεν,
ἔπειτα
δὲ
δήμαρχον
|
εὐθὺς |
ἀποδειχθῆναι
διεπράξατο.
οὗτος
οὖν
ὁ |
[38, 22] |
σφόδρα
ἀνδρείου.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
|
εὐθὺς
|
ἀπολήψῃ·
τοιούτων
δὲ
τῶν
κατὰ |
[38, 47] |
χρονίσαντες
ἀμβλύτεροι
αὖθις
γένωνται,
ἀλλ´
|
εὐθὺς |
ἄρας
ἐπὶ
τὸν
Ἀριόουιστον
ἤλασε. |
[38, 50] |
αὐτούς.
κἀκ
τούτου
πολλοὶ
μὲν
|
εὐθὺς |
ἅτε
καὶ
μιᾶς
ἐπικοπῆς
ὄντες |
[38, 50] |
τά
τε
δοράτια
κατὰ
πρώτας
|
εὐθὺς |
ἅτε
μηδεμίαν
χρῆσιν
ἔχοντα
ἀπετέθειντο, |
[38, 30] |
ἠθέλησε,
καὶ
αὐτῷ
τὴν
κάθοδον
|
εὐθὺς |
διὰ
τοῦ
Νιννίου
πράττειν
ἤρξατο. |
[38, 41] |
αὐτοφώρους
τοὺς
ἐχθροὺς
τὰ
ὅπλα
|
εὐθὺς |
ἐπιφέροντες,
οὔτ´
ἀνεξετάστως
οὔτ´
ἀδίκως |
[38, 41] |
ἕνεκα
ἐμὲ
μετὰ
τὴν
ὑπατείαν
|
εὐθὺς |
ἔστειλε,
τοῦτο
μὲν
ἐπὶ
πέντε
|
[38, 34] |
Οὐεσοντίωνα,
τὴν
τῶν
Σηκουανῶν
πόλιν,
|
εὐθύς, |
καὶ
πρὶν
αἰσθέσθαι
τινά,
προκατασχεῖν. |
[38, 48] |
τοιοῦτό
τι
ποιήσειαν)
οὐχ
ἁπάσῃ
|
εὐθὺς |
τῇ
δυνάμει,
καίτοι
τῶν
Ῥωμαίων |
[38, 26] |
οἱ
μὲν
καὶ
τὰ
ἀτοπώτατα
|
εὐκόλως |
φέροντες
ἐν
οὐδενὶ
δεινῷ
καθεστηκέναι |
[38, 12] |
διὰ
φόβον
μᾶλλον
ἢ
δι´
|
εὔνοιαν
|
ἰσχύοντα,
καθαιρήσειν.
παμπληθεῖς
γὰρ
ἐκ |
[38, 47] |
τὸ
δέκατον
στράτευμα
ἐποιήσατο,
ὅτι
|
εὔνοιάν |
πως
ἀεὶ
αὐτοῦ
εἶχεν.
οὕτω |
[38, 15] |
ἵνα
γε
καὶ
μᾶλλον
ὑπ´
|
εὐνοίας |
τοῦτο
ποιεῖν
πιστευθῇ,
ὑποστρατήγῳ
οἱ |
[38, 16] |
ταῦτα
ὅ
τε
Πίσων,
καίπερ
|
εὐνοϊκῶς |
τῷ
Κικέρωνι
δοκῶν
ἔχειν,
καὶ |
[38, 20] |
τινα
ἢ
αἱ
τοῦ
σώματος
|
εὐπάθειαι |
τέρπουσιν.
ὥσπερ
καὶ
ἐγὼ
νῦν |
[38, 20] |
γνώμην,
οὔτε
τῆς
τῶν
ἐπιτηδείων
|
εὐπορίας· |
πολλῶν
γὰρ
ἀπεστέρημαι.
καὶ
ὅς |
[38, 27] |
καὶ
ἄλλως
αἱ
τῶν
ἀνθρώπων
|
εὐπραγίαι |
εἰσί,
καὶ
ὅσῳ
ἂν
μᾶλλόν |
[38, 36] |
τὸ
τοῖς
πᾶσι
Ῥωμαίοις
καὶ
|
εὐπρεπὲς |
καὶ
συμφέρον
προσκοπεῖν.
λογίζεσθε
γὰρ |
[38, 15] |
τὸν
Κικέρωνα
ἀπάτην,
σφίσι
μὲν
|
εὐπρεπῆ |
ἐκείνῳ
δὲ
δὴ
ἀφανῆ,
προσεξεῦρον. |
[38, 34] |
τοῦ
πολέμου
καὶ
μεγάλην
καὶ
|
εὐπρεπῆ |
λήψεσθαι
ἤλπισεν.
ὅπερ
ἐγένετο·
ἀχθεσθεὶς
|
[38, 40] |
οὖν
εἶχον
ἄν
τινα
σκῆψιν
|
εὐπρεπῆ |
οἱ
μηδὲν
τῶν
δεόντων
πράττειν |
[38, 31] |
τῇ
πόλει
ἐγίγνετο·
Καῖσαρ
δὲ
|
εὗρε |
μὲν
οὐδὲν
ἐν
τῇ
Γαλατίᾳ |
[38, 1] |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
τῇ
τε
|
εὑρήσει |
καὶ
τῇ
ἐσηγήσει
τοῦ
πράγματος |
[38, 47] |
ἀντίρροπον
τὸ
τοῦ
Καίσαρος
φρόνημα
|
εὑρίσκετο, |
ὥστε
ἰσοπαλεῖς
ἐκ
τούτων
ὄντες |
[38, 18] |
μήτι
γε
καὶ
ἄφρακτόν
σε
|
εὕροι. |
ἐπεὶ
δ´
οὖν
ἐν
τούτῳ |
[38, 28] |
ἡσυχία
τῆς
ταραχῆς
καὶ
ἡ
|
εὔροια |
τῶν
θορύβων
ἥ
τε
ἐλευθερία
|
[38, 7] |
ὅπως
ἐκδικίας
τινὸς
τύχωσιν
οὐχ
|
εὕροντο |
ἄλλων
τε
καὶ
τοῦ
Κάτωνος |
[38, 8] |
ἀτοπώτερα
ἐς
ἑτέρους
ἀπωθοῦντος)
οὔσας
|
εὑρών, |
ἐνομοθέτησε
στρατηγῶν
χωρὶς
αὐτοὺς
ὡς |
[38, 38] |
καὶ
ἔγγονοι
ὥστε
ἐπὶ
τῆς
|
Εὐρώπης |
καταμεῖναι.
ἀλλ´
οὔτε
ἐκεῖνοι
πρό |
[38, 26] |
γὰρ
δήπου
τὰ
χωρία
οὔτε
|
εὐτυχίαν |
οὔτε
κακοδαιμονίαν
τινὰ
δίδωσιν,
ἀλλὰ |
[38, 36] |
πταίσαντι
συναπολέσθαι·
τὸ
δὲ
δημόσιον
|
εὐτυχοῦν |
πάσας
καὶ
τὰς
ἑκάστου
συμφορὰς |
[38, 27] |
μήτ´,
ἂν
τοὺς
ἐκβαλόντας
σε
|
εὐτυχοῦντας |
πυνθάνῃ,
λυποῦ.
κουφαὶ
μὲν
γὰρ |
[38, 38] |
φοβηθέντες
μὲν
μὴ
μείναντα
αὐτὰ
|
ἐφ´ |
ἑαυτὰ
κατατριφθείη
καὶ
καταγηράσειεν,
αἰσχυνθέντες |
[38, 49] |
ἐπέτρεψαν,
καὶ
τὴν
ἀκόντισιν
αὐτῶν,
|
ἐφ´ |
ᾗ
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἐθάρσουν, |
[38, 41] |
καὶ
πάνυ
γε
φρονίμως
ἐποίησαν
|
ἐφ´ |
ἡμῖν
τὸ
τίσι
πολεμητέον
εἶναι |
[38, 42] |
τοὺς
ἀδικεῖν
τι
ἐπιχειροῦντας
οὐκ
|
ἐφ´ |
οἷς
ποιοῦσι
μόνον
ἀλλὰ
καὶ |
[38, 42] |
οἷς
ποιοῦσι
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐφ´ |
οἷς
φρονοῦσιν
ἀμύνασθαι
δεῖ,
καὶ |
[38, 32] |
Αἰδούων
ἐθελοντί
σφισι
τὴν
δίοδον,
|
ἐφ´ |
ᾧ
μηδὲν
ἀδικηθῶσι,
παρεχόντων
διιόντες
|
[38, 2] |
σφᾶς
βαρύνειν·
ὑπώπτευον
γὰρ
αὐτόν,
|
ἐφ´ |
ᾧπέρ
που
καὶ
ἐγίγνετο,
τό |
[38, 14] |
ἐπ´
αὐτὸν
ὅτι
μάλιστα
συνεγράφετο.
|
ἔφερε
|
μὲν
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
πᾶσαν |
[38, 12] |
που
καὶ
ὁ
Κικέρων
πλεῖστος
|
ἐφέρετο, |
ἐλπίσας,
ἂν
τούτους
σφετερίσηται,
ῥᾳδίως |
[38, 33] |
τὰς
ἁμάξας
ἀμφοτέροις
σφίσι
συγκαταφυγοῦσιν
|
ἐφέσπετο, |
κἀνταῦθα
αὖθις
ἰσχυρῶς
ἐπ´
αὐτῶν |
[38, 3] |
τῶν
ἄλλων
οὐκ
ὀλίγοι
οἱ
|
ἐφέσποντο, |
καί
τις
αὐτῶν
Μᾶρκος
Πετρέιος |
[38, 50] |
ἐκεῖνοι
ἀντεπῄεσάν
σφισιν
ἢ
καὶ
|
ἔφευγον, |
ἀλλ´
ἐν
ταὐτῷ
μένοντες
ὥσπερ |
[38, 20] |
καρποῦται.
~ὁ
οὖν
Κικέρων
ὑπολαβὼν
|
ἔφη |
ἀλλ´
οὐδὲν
τῶν
τοιούτων
ὄφελός |
[38, 31] |
ὧν
ἠξίουν
μετὰ
τῶν
ὑποστρατήγων
|
ἔφη |
καὶ
τὴν
ἀπόκρισιν
ἐν
ῥητῇ |
[38, 20] |
καὶ
ὅς
καὶ
τοῦτό
σε"
|
ἔφη |
λυπεῖ;
εἰ
μὲν
γὰρ
ἐνδεήσεσθαι |
[38, 5] |
Πομπήιος
μάλα
ἀσμένως
οὐκ
ἐγώ"
|
ἔφη |
μόνος,
ὦ
Κυιρῖται,
τὰ
γεγραμμένα |
[38, 19] |
προσεδεήθη.
~ἀλλ´
εἴ
γέ
τινα"
|
ἔφη |
ὁ
Κικέρων
τοιοῦτον
ἔχεις
λόγον |
[38, 18] |
παθόντα
καρτερῆσαι.
λέγεις
μέν
τι"
|
ἔφη |
ὁ
Φιλίσκος
ἀνθρώπινον·
οὐ
μέντοι
|
[38, 34] |
τε
οὐχ
ὑπήκουσεν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἔφη |
ὅτι
εἴ
τί
μοι
βούλεται |
[38, 3] |
μηδέπω
διαφειμένης
τῆς
βουλῆς
ἀπαλλάττοιτο,
|
ἔφη |
ὅτι
μετὰ
Κάτωνος
ἐν
τῷ |
[38, 23] |
~ταῦτα
αὐτοῦ
εἰπόντος
ὁ
Κικέρων
|
ἔφη |
οὐ
δοκεῖ
οὖν
σοι
μέγα
|
[38, 17] |
τότε
γενομένων
ἐφρόνησε,
πάντας
εἰδέναι
|
ἔφη |
(τὴν
γὰρ
σώζουσάν
σφας
ψῆφον |
[38, 4] |
Βίβουλος
μέγα
ἀναβοήσας
οὐχ
ἕξετε"
|
ἔφη |
τὸν
νόμον
τοῦτον
ἐν
τῷ |
[38, 18] |
τὴν
τύχην
συντυχών
οὐκ
αἰσχύνῃ"
|
ἔφη, |
ὦ
Κικέρων,
θρηνῶν
καὶ
γυναικείως |
[38, 27] |
λυποῦ.
κουφαὶ
μὲν
γὰρ
καὶ
|
ἐφήμεροι |
καὶ
ἄλλως
αἱ
τῶν
ἀνθρώπων |
[38, 21] |
φθόνους
ἔχειν
ἡγοῦμαι.
ἐπειδὴ
δὲ
|
ἔφησθα |
ὅτι
οὐδεμία
ἀπόλαυσις
τῶν
τοῦ |
[38, 50] |
καὶ
σὺν
τοῖς
παισὶν
αὐτῶν
|
ἐφθάρησαν· |
ὁ
δὲ
{ὁ}
Ἀριόουιστος
μεθ´
|
[38, 33] |
ἅτε
καὶ
ὀλίγους
καὶ
νενικημένους,
|
ἔφθειραν. |
~οὕτω
μὲν
δὴ
τὸν
πρῶτον |
[38, 12] |
αὐτῶν
ἐκείνων
οἷς
ἤρεσκε,
καὶ
|
ἐφθονεῖτο |
καὶ
ἐμισεῖτο.
~ὁ
οὖν
Κλώδιος |
[38, 40] |
ἑαυτοῦ
δεδιὼς
τῶν
τοῦ
πέλας
|
ἐφίεται· |
ὁ
γὰρ
περὶ
τῶν
ὑπαρχόντων |
[38, 50] |
που
γυμναῖς
αὐταῖς
μαχόμενοι
ἦσαν,
|
ἐφικνεῖσθαι, |
τάς
τε
ἀσπίδας
ἀπέρριψαν,
καὶ |
[38, 47] |
γε
αὐτὸν
τῷ
αἰφνιδίῳ
τῆς
|
ἐφόδου |
κατέπληξεν
ὥστε
καὶ
ἐς
λόγους |
[38, 49] |
οὐχ
ὅμοιον
ταῖς
ὀξύτησι
τῶν
|
ἐφόδων |
τὸ
διαρκές
σφων
ἐχόντων.
διὰ |
[38, 17] |
γὰρ
περὶ
τῶν
τότε
γενομένων
|
ἐφρόνησε, |
πάντας
εἰδέναι
ἔφη
(τὴν
γὰρ |
[38, 11] |
οἱ,
ἐπιθυμοῦντα,
βραχύ
τε
αὐτοῦ
|
ἐφρόντισε |
καὶ
οὐδὲν
ὧν
ἔλεγε
προσεποιήσατο, |
[38, 48] |
σμικρόν
τε
ἔτι
τῶν
γυναικῶν
|
ἐφρόντισε, |
καὶ
τῇ
ὑστεραίᾳ
παραταξαμένων
τῶν
|
[38, 34] |
ἀπ´
αὐτῆς
ἰσχὺν
οὐδὲν
τούτων
|
ἐφρόντισε, |
πλὴν
καθ´
ὅσον
παρὰ
τοῦ |
[38, 30] |
οὐ
μέντοι
καὶ
ἐπὶ
πολὺ
|
ἔφυγεν, |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπ´
αὐτοῦ
τοῦ |
[38, 0] |
καὶ
Βίβουλος.
β.
Ὡς
Κικέρων
|
ἔφυγεν. |
γ.
Ὡς
Κικέρωνα
ἐπὶ
τῇ |
[38, 10] |
τι
μετὰ
τῶν
ἱππέων
ὑποχωρήσας
|
ἔφυγεν, |
καὶ
οὕτω
τοὺς
πεζοὺς
ἐκεῖνοι |
[38, 26] |
μήτε
συναπολέσθαι
σφίσιν
ὑπομένων,
καὶ
|
ἔφυγες |
οὐ
τὴν
πατρίδα
ἀλλὰ
τοὺς |
[38, 8] |
γὰρ
δὴ
καὶ
πάνυ
ἰσχυρῶς
|
ἐφυλάξατο, |
μηδὲν
αὐτὸς
ἑαυτῷ
δοῦναι·
καὶ |
[38, 1] |
Κράσσῳ
τοῖς
τε
ἄλλοις
φανερῶς
|
ἐχαρίζετο. |
~ἕνεκα
μὲν
οὖν
τῶν
γραφέντων |
[38, 11] |
ποιεῖν.
θυμῷ
μὲν
δὴ
οὐδὲν
|
ἐχαρίζετο, |
τοῦ
δὲ
δὴ
καιροῦ
διεσκόπει, |
[38, 38] |
αὐτοὶ
δεσπόζομεν,
τὰ
δὲ
ἑτέροις
|
ἐχαρισάμεθα, |
ὥστε
ἐξ
αὐτῶν
καὶ
προσόδους |
[38, 34] |
ἅμα
ἀπεπλήρωσε
καὶ
τοῖς
συμμάχοις
|
ἐχαρίσατο. |
οἵ
τε
γὰρ
Σηκουανοὶ
καὶ |
[38, 45] |
τινα
οἰκείαν
συνεστηκυῖαν
καὶ
συγκεκροτημένην
|
ἔχει· |
νῦν
τε,
ἅτε
μηδὲν
δεινὸν |
[38, 24] |
αὑτὴν
ἡ
ἀτιμία
μηδεμίαν
κακίαν
|
ἔχει, |
οὐδὲ
τῇ
φυγῇ
δήπου
προστρίψασθαί |
[38, 21] |
πολλὰ
μὲν
ἄτοπα
ἐν
ἑαυτῷ
|
ἔχει, |
πολλῆς
δὲ
ἐπικουρίας
παρὰ
τοῦ |
[38, 23] |
οὕτω
καὶ
περὶ
τῆς
ἀτιμίας
|
ἔχει. |
~τὸ
δ´
αὐτὸ
τοῦτο
καὶ |
[38, 47] |
τὰ
νῦν
ὄντα
τὰς
ἐπικλήσεις
|
ἔχει. |
ὡρμημένων
οὖν
αὐτῶν
ὁ
Καῖσαρ |
[38, 16] |
μὲν
Καίσαρι
χάριν
δή
τινα
|
ἔχειν |
ἔλεγε,
τῷ
δὲ
δὴ
Πομπηίῳ |
[38, 21] |
φροντίδας
καὶ
πράγματα
καὶ
φθόνους
|
ἔχειν |
ἡγοῦμαι.
ἐπειδὴ
δὲ
ἔφησθα
ὅτι |
[38, 16] |
καίπερ
εὐνοϊκῶς
τῷ
Κικέρωνι
δοκῶν
|
ἔχειν, |
καὶ
συμβουλεύσας
γε
αὐτῷ,
ὡς
|
[38, 12] |
ἢ
τῶν
ἀμεινόνων
χάριν
τισὶν
|
ἔχειν, |
καὶ
τοῖς
μὲν
συναγορεύσασί
σφισιν
|
[38, 11] |
ἕνεκα,
τοῦ
μὴ
δοκεῖν
ὀργίλως
|
ἔχειν, |
καὶ
τοῦ
μή
τινα
προαισθανόμενον |
[38, 1] |
ἄλλους
ἅπαντας
διαρκῆ
τὴν
τροφὴν
|
ἔχειν |
μήτε
τῆς
πόλεως
οἴκοθέν
τι |
[38, 26] |
πάντα
τὰ
ἐξ
ἀνθρώπων
κακὰ
|
ἔχειν |
ὑποπτεύουσι·
καὶ
ἕτεροι,
οἱ
μὲν |
[38, 37] |
Τυρσηνοὺς
Οὐόλσκους
Ὀπικοὺς
Λευκανοὺς
Σαυνίτας
|
ἐχειρώσαντο, |
πᾶσαν
ἑνὶ
λόγῳ
τὴν
ἐντὸς |
[38, 28] |
τά
τε
γὰρ
ἐπιτήδεια
ἀρκοῦντα
|
ἔχεις |
καὶ
οὔτ´
ἀξιώματός
τινος
προσδέῃ. |
[38, 19] |
τινα"
ἔφη
ὁ
Κικέρων
τοιοῦτον
|
ἔχεις |
λόγον
ὥστε
τὴν
ἀχλύν
μου |
[38, 29] |
καὶ
φίλους
τινὰς
τῶν
δυνατῶν
|
ἔχεις· |
οὐδὲν
γάρ
σε
ὠφελήσουσιν
οἱ |
[38, 37] |
μαθεῖν
δεῖσθαι,
οὔτ´
ὀλιγώρως
αὐτῶν
|
ἔχετε |
ὥστε
καὶ
προτροπῆς
χρῄζειν)
ἀλλ´ |
[38, 44] |
αὐτάς,
ἵν´
ἡμᾶς
ἀδικεῖν
ἀδεῶς
|
ἔχῃ. |
ἀλλ´
οὔτε
τότε
ἐπὶ
τῷ |
[38, 19] |
τε
τοῦ
σώματος
σύστασις
εὖ
|
ἔχῃ |
καὶ
διαρκεῖν
ἀφροντιστῶν
δύνηται,
πάντα |
[38, 42] |
ὅτι
τοίνυν
καὶ
ἐχθρὸς
καὶ
|
ἔχθιστός |
ἐστιν
ἡμῖν,
πῶς
ἂν
ἄλλως |
[38, 29] |
τοὺς
συγγενεστάτους
πολλάκις
ἀντὶ
τῶν
|
ἐχθίστων |
ἀντικαταλλάσσονται.
~καὶ
Κικέρων
μὲν
ταῦτα |
[38, 44] |
τί;
ὅτι
οἷα
μηδὲ
τῶν
|
ἐχθίστων |
τις
ὁμολογούντων
ἡμῖν
εἶναι
ἐτόλμησέ |
[38, 14] |
τὸν
Καίσαρα
ἅτε
μηδὲ
τὴν
|
ἔχθραν |
αὐτοῦ
προσποιούμενον,
καὶ
ἡμέρας
καὶ
|
[38, 15] |
τὸν
Καίσαρα
ὥστε
καὶ
κατ´
|
ἔχθραν |
οὐκ
ἐπιτηδείως
οἱ
συμβουλεύοντα
ὑποσημαίνων, |
[38, 23] |
προσαγορευόμενον,
καὶ
γέλωτα
μὲν
τοῖς
|
ἐχθροῖς |
αἶσχος
δὲ
τοῖς
οἰκείοις
παρέχοντα. |
[38, 42] |
τότε
τιμωρεῖσθαι.
ὅτι
τοίνυν
καὶ
|
ἐχθρὸς |
καὶ
ἔχθιστός
ἐστιν
ἡμῖν,
πῶς |
[38, 44] |
πάντα
ποιεῖ,
δικαιότατα
ἂν
ἐν
|
ἐχθροῦ |
μέρει
νομισθείη.
καὶ
μὴ
θαυμάσητε |
[38, 12] |
ἀμύνεσθαι
τρόπον
τινὰ
προαιρεῖσθαι,
πικροτάτους
|
ἐχθροὺς |
ἑαυτῷ
ἐσεποίει
περιεῖναί
τε
καὶ |
[38, 41] |
προσέτι
καὶ
ἐπ´
αὐτοφώρους
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
τὰ
ὅπλα
εὐθὺς
ἐπιφέροντες,
οὔτ´
|
[38, 16] |
παρεσκευάζετο
ὡς
καὶ
πολὺ
τῶν
|
ἐχθρῶν |
ὑπεροίσων.
πρὸς
γὰρ
δὴ
τοῖς |
[38, 29] |
οἱ
δοκοῦντες
φιλεῖν
πρὸς
τοὺς
|
ἐχθρῶς |
διακειμένους,
ὥσπερ
που
καὶ
πεπείρασαι. |
[38, 5] |
νομιζόμενοι
καὶ
πρὸς
τὸν
Καίσαρα
|
ἐχθρῶς, |
ὥς
γε
καὶ
ἐδόκουν
σφίσιν, |
[38, 16] |
τίνα
γνώμην
περὶ
τῶν
γεγραμμένων
|
ἔχοι, |
εἶπεν
ὅτι
οὐδέν
μοι
οὔτ´ |
[38, 40] |
καὶ
Κελτῶν
ἄν
τις
εἰπεῖν
|
ἔχοι. |
καὶ
γὰρ
οὗτοι,
μέχρι
μὲν |
[38, 23] |
αἰσχρὸν
νομίζοιτο,
εἰ
δ´
ὀρθῶς
|
ἔχοι, |
καὶ
μᾶλλον
ἂν
ὠφέλιμον
εἴη. |
[38, 36] |
ἢ
καλῶς
ἢ
ὁσίως
ἡμῖν
|
ἔχοι |
ψεύσασθαι
καὶ
τὰς
τῶν
ἐκπεμψάντων |
[38, 23] |
μὲν
γὰρ
ἂν
σῶμα
εἰπεῖν
|
ἔχοις |
νενοσηκὸς
ἢ
καὶ
ἀπολωλός,
ποίαν |
[38, 24] |
αὐθαίρετον
τὸν
τοῦ
βίου
τρόπον
|
ἔχομεν |
οὔθ´
αὑτῶν
ἐσμέν·
ἀλλ´
ὅπως |
[38, 30] |
Πτολεμαῖον
τὸν
τότε
τὴν
Κύπρον
|
ἔχοντα |
ἀμύνασθαι
ὅτι
αὐτὸν
παρὰ
τῶν |
[38, 50] |
πρώτας
εὐθὺς
ἅτε
μηδεμίαν
χρῆσιν
|
ἔχοντα |
ἀπετέθειντο,
καὶ
τοῖς
ξίφεσιν
οὐκ |
[38, 34] |
εἰμί,
καὶ
τὸν
χρείαν
τινὸς
|
ἔχοντα |
αὐτὸν
πρὸς
ἐκεῖνον
ἀφικνεῖσθαι
δεῖ" |
[38, 45] |
ἅτε
τὰς
αὐτὰς
ἡμῖν
χεῖρας
|
ἔχοντα, |
πάσχειν
δὲ
πολὺ
πλείω,
ἅτε |
[38, 49] |
ὄντα
καὶ
τὰς
προσβολὰς
χαλυβδικὰς
|
ἔχοντα |
χρησιμώτατά
σφισιν
ἐγένετο,
καὶ
αὐτοὶ |
[38, 34] |
αὐτοὺς
ὑποτελεῖς
ἐπεποίηντο,
ὁμήρους
σφῶν
|
ἔχοντες. |
καὶ
ἐτύγχανον
γὰρ
δεόμενοι
ὧν |
[38, 31] |
οὐκ
αὐτάρκη
τῇ
πολυανθρωπίᾳ
σφῶν
|
ἔχοντες, |
μέρος
μέν
τι
ἐκπέμψαι
ἐς |
[38, 5] |
ὥς
γε
καὶ
ἐδόκουν
σφίσιν,
|
ἔχοντες |
(οὐ
γάρ
πω
ἡ
καταλλαγὴ |
[38, 39] |
καὶ
συμμαχίας
προσειληφέναι.
~τοιαῦτα
γοῦν
|
ἔχοντες |
παραδείγματα,
μήτε
τὰ
τῶν
πατέρων
|
[38, 31] |
Ὀρκετόριγός
σφισιν
ἡγουμένου,
ἐν
νῷ
|
ἔχοντες |
τόν
τε
Ῥοδανὸν
διαβῆναι
καὶ |
[38, 5] |
ἑαυτοῦ
ἐπικουρίας,
καίπερ
μηδεμίαν
ἡγεμονίαν
|
ἔχοντος, |
καὶ
ὁ
ὕπατος
καὶ
ὁ |
[38, 49] |
τῶν
ἐφόδων
τὸ
διαρκές
σφων
|
ἐχόντων. |
διὰ
μὲν
οὖν
ταῦτα
ἡττήθησαν |
[38, 22] |
ποιούμενον.
οὕτω
δὲ
δὴ
τούτων
|
ἐχόντων |
ἐγὼ
μέν
σε
καὶ
ἀνδρειότατον |
[38, 40] |
εἴδομεν.
ὅταν
οὖν
τούτων
οὕτως
|
ἐχόντων |
λέγῃ
τις
ὅτι
οὐ
χρὴ |
[38, 36] |
γένος
συνεστήκῃ.
τούτων
οὖν
οὕτως
|
ἐχόντων, |
οὐδ´
ὑμῶν
οὐδένα
χρὴ
τὸ |
[38, 36] |
δέ,
ἄλλως
τε
καὶ
ἀρχὴν
|
ἔχουσα, |
τάχιστ´
ἂν
ὑπὸ
τοῦ
τοιούτου |
[38, 21] |
λόγος
(ἀδύνατον
γάρ,
κακῶς
αὐτῆς
|
ἐχούσης, |
μὴ
οὐ
καὶ
τοῦτ´
αὐτῇ |
[38, 7] |
τε
πλείω
τε
ἔτι
τέκνα
|
ἔχουσιν |
ἐδόθη.
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ
|
[38, 42] |
αὐτῶν
ἐκ
τοῦ
συνειδότος
σφῶν
|
ἔχουσιν· |
εἴτ´
αὖ
μηδενὸς
τοιούτου
ὑπόντος |
[38, 4] |
τιμήν,
ὅτι
καίτοι
μηδεμίαν
ἀρχὴν
|
ἔχουσιν |
συμβούλοις
περὶ
τοῦ
νόμου
χρῷτο, |
[38, 5] |
ὁ
ὕπατος
καὶ
ὁ
ὅμιλος
|
ἔχρῃζεν, |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἀνατιμῶν
τε |
[38, 20] |
τότε
μὴ
εἶναι
ὧν
μὴ
|
ἔχρῃζες |
ἢ
καὶ
νῦν
εἶναι
ὧν |
[38, 28] |
καὶ
ἐν
τοῖς
πολιτικοῖς,
ἐπείπερ
|
ἐχρῆν, |
ἱκανῶς
ἐξήτασαι,
ἵνα
καὶ
ἐξ |
[38, 39] |
ὑπερέχοντας.
ἢ
οὖν
ἀπὸ
πρώτης
|
ἐχρῆν |
μηδὲν
διαφερόντως
ἡμᾶς
τῶν
ἄλλων |
[38, 40] |
εἰπεῖν
ὅτι
τὴν
ἡσυχίαν
ἄγειν
|
ἐχρῆν, |
ὅμως
δ´
οὖν
εἶχον
ἄν |
[38, 20] |
οὐδὲν
δήπου
τοῖς
μὴ
ἀναγκαίοις
|
ἐχρῶ, |
ὥστε
καὶ
τότε
μὴ
εἶναι |
[38, 46] |
ἐμοῦ
παράγεσθαι,
καὶ
τῷ
ἔργῳ
|
ἐχυρωτάτην |
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
νίκης
ἐκ |
[38, 44] |
καὶ
νῦν
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
|
ἔχω |
καὶ
οὐ
μεταβάλλομαι.
τίς
δέ |
[38, 13] |
αἴτιον
τῆς
νομίσεως
ταύτης
οὐκ
|
ἔχω |
φράσαι,
γράφω
δὲ
τὰ
λεγόμενα. |
[38, 39] |
τε
ὅπλα
διὰ
χειρὸς
ἀεὶ
|
ἔχωμεν |
(οὕτω
γὰρ
μόνως
εἰρήνη
σώζεται) |
[38, 26] |
δουλεύων
καὶ
πάντα
τὰ
προσήκοντα
|
ἔχων, |
ἄν
τε
ἐν
Σικελίᾳ
ἄν |
[38, 24] |
ἀρχαῖος
λόγος
καὶ
μάλα
εὖ
|
ἔχων |
ἐστὶν
ὅτι
δεῖ
ἡμᾶς
μὴ |
[38, 3] |
ἐκ
φύσεως
οὔτε
ἐκ
παιδείας
|
ἔχων) |
τοῖς
μὲν
γεγραμμένοις
οὐδὲν
οὐδ´ |
[38, 49] |
καὶ
οὕτω
γε
ὁμόσε
αὐτοῖς
|
ἐχώρησαν |
ὥστε
σφᾶς
μήτε
τοῖς
κοντοῖς |
[38, 5] |
Μετέλλου
συστρατευσαμένοις
ποτὲ
γῆν
δοθῆναι
|
ἐψηφίσατο. |
τότε
μὲν
οὖν
(οὐ
γὰρ
|
[38, 35] |
ὅτι
πόλεμον
οὔτε
προσήκοντα
οὔτε
|
ἐψηφισμένον |
διὰ
τὴν
ἰδίαν
τοῦ
Καίσαρος
|
[38, 41] |
καὶ
παρὰ
τῷ
δήμῳ
μὴ
|
ἐψήφισται, |
διὰ
τοῦτό
τις
ἧττον
οἴεται |
[38, 16] |
καὶ
συμβουλεύσας
γε
αὐτῷ,
ὡς
|
ἑώρα |
ἀδύνατον
ὂν
ἄλλως
αὐτὸν
σωθῆναι, |
[38, 33] |
δὲ
ἱππέας
προεβάλετο
προκινδυνεῦσαί
σφισιν,
|
ἕως |
ἐν
ἐπιτηδείῳ
παρατάξῃ.
τρεψαμένων
τε |
[38, 40] |
τις
ἄν;
ἀλλ´
οἱ
Καρχηδόνιοι
|
ἕως |
μὲν
οὐδὲν
δεινὸν
ἀφ´
ἡμῶν |
[38, 6] |
αὐτός
τε
κατὰ
τῶν
ἀναβασμῶν
|
ἐώσθη |
καὶ
αἱ
ῥάβδοι
αὐτοῦ
συνετρίβησαν, |