Livre, Chap.
[38, 37]	τὸ πρῶτον νεμόμενοι, Λατίνους ἐκράτησαν,	Σαβίνους	ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς Λευκανοὺς
[38, 38]	τις καθ´ ἕκαστον λέγοι τὴν	Σαρδώ,	τὴν Σικελίαν, τοὺς Μακεδόνας, τοὺς
[38, 21]	τοῦτο μὲν γάρ, ἅτε καὶ	σάρκινον	ὄν, πολλὰ μὲν ἄτοπα ἐν
[38, 37]	ἐνίκησαν, Τυρσηνοὺς Οὐόλσκους Ὀπικοὺς Λευκανοὺς	Σαυνίτας	ἐχειρώσαντο, πᾶσαν ἑνὶ λόγῳ τὴν
[38, 42]	πεποιηκέναι; οὐκοῦν εἴτε τι ὑποτετόπηκεν,	σαφέστατα	αὐτὸς ἑαυτὸν ἐξελέγχει ἐπιβουλεύοντα ἡμῖν·
[38, 13]	πλειόνων ἀναγκαῖόν ἐστιν εἰπεῖν, ὅπως	σαφέστερος	τοῖς πολλοῖς γένηται. τῆς γὰρ
[38, 38]	παρέλαβον, ἀλλ´ ὄλεθρον μὲν αὑτῶν	σαφῆ	τὴν ῥᾳστώνην σωτηρίαν δὲ ἀκριβῆ
[38, 22]	τοίνυν ἔγωγε πρῶτον μὲν φρονιμώτατόν	σε	ἀνθρώπων ὄντα· τεκμήριον δὲ ὅτι
[38, 18]	καὶ γὰρ ἄν τι ὠφελήσαιμί	σε	διαλεξάμενός τι τῶν προσφόρων, ἵν´
[38, 25]	που αἱρετώτερόν ἐστι μηδὲν ἀδικήσαντά	σε	ἐκπεπτωκέναι ἢ κακουργήσαντά τι οἴκοι
[38, 29]	διοσημίαν τινὰ προδεικνύντα φύλαξαι. μηδέ	σε	ἐξαπατάτω τοῦθ´, ὅτι καὶ φίλους
[38, 19]	ἀληθῶς ἐστι ταῦτα τὰ περιεστηκότα	σε,	ἔπειτα δὲ τίνα τρόπον αὐτὰ
[38, 25]	ἄριστον συμβέβηκε τὸ μηδὲν ἀδικήσαντά	σε	ἐπηρεάσθαι. {καὶ} σὺ μὲν γὰρ
[38, 18]	προσπέσοι, μήτι γε καὶ ἄφρακτόν	σε	εὕροι. ἐπεὶ δ´ οὖν ἐν
[38, 27]	ἄχθου, μήτ´, ἂν τοὺς ἐκβαλόντας	σε	εὐτυχοῦντας πυνθάνῃ, λυποῦ. κουφαὶ μὲν
[38, 20]	ἀπεστέρημαι. καὶ ὅς καὶ τοῦτό	σε"	ἔφη λυπεῖ; εἰ μὲν γὰρ
[38, 22]	δὴ τούτων ἐχόντων ἐγὼ μέν	σε	καὶ ἀνδρειότατον ᾤμην εἶναι, τοσαύτῃ
[38, 28]	ὁ βίος ἡμῶν, καὶ δεῖ	σε	μὴ πάντα αὐτὸν ἄλλοις βιῶναι,
[38, 22]	ἀπολήψῃ· τοιούτων δὲ τῶν κατὰ	σὲ	ὄντων, καὶ εὖ μὲν ἥκοντος
[38, 25]	τε καὶ μή· εἰ δέ	σε	οὐχὶ ἡ ἀτιμία αὐτὴ οὐδ´
[38, 18]	διακείμενος; ὡς ἔγωγε οὔποτ´ ἄν	σε	προσεδόκησα οὕτω μαλακισθήσεσθαι, πολλῆς μὲν
[38, 20]	τὰ πολλὰ αὐτῶν γέγονεν, ὥστε	σε	σπουδὴν ἰδιωτέραν περὶ αὐτὰ ποιεῖσθαι,
[38, 22]	ὁρῶ τί τὸ λυποῦν ἐστί	σε.	~ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος ὁ Κικέρων
[38, 20]	λόγον ἄν τινα εἶχεν ἄχθεσθαί	σε	τοῖς ἀπολωλόσιν· εἰ δὲ ἔκπλεά
[38, 18]	ἀνθρώπινον· οὐ μέντοι καὶ ἠξίουν	σε,	τοσαύτῃ μὲν φρονήσει κεχρημένον τοσαύτην
[38, 19]	τοίνυν πρῶτον μὲν ἁπάντων ὁρῶ	σε	ὑγιαίνοντα τῷ σώματι καὶ εὖ
[38, 27]	ἀδικίας ἐξελήλασαι, καὶ ἐπιζητήσουσι μέν	σε,	ὡς πυνθάνομαι, καὶ αὐτοὶ οἱ
[38, 29]	τῶν δυνατῶν ἔχεις· οὐδὲν γάρ	σε	ὠφελήσουσιν οἱ δοκοῦντες φιλεῖν πρὸς
[38, 28]	βιῶναι, ἀλλ´ ἤδη τι καὶ	σεαυτῷ	χαρίσασθαι. σκέψαι δὲ ὅσον ἥ
[38, 48]	θειάσασαι μηδεμίαν πρὸ τῆς νέας	σελήνης	μάχην συνάψαι. καὶ διὰ τοῦτο
[38, 32]	ἐλεηλάτουν. πέμψαντες οὖν οἵ τε	Σηκουανοὶ	καὶ οἱ Αἴδουοι πρὸς τὸν
[38, 34]	συμμάχοις ἐχαρίσατο. οἵ τε γὰρ	Σηκουανοὶ	καὶ οἱ Αἴδουοι τήν τε
[38, 32]	ἔπειτ´ ἐντυχόντες τοῖς κωλύμασιν ἐς	Σηκουανοὺς	ἀπετράποντο, καὶ διά τε τούτων
[38, 34]	δὲ δὴ Οὐεσοντίωνα, τὴν τῶν	Σηκουανῶν	πόλιν, εὐθύς, καὶ πρὶν αἰσθέσθαι
[38, 29]	τὰ πράγματα ἀποβλέπων καὶ τὴν	σὴν	παρρησίαν ἐννοῶν, τήν τε δύναμιν
[38, 26]	προσήκοντα ἔχων, ἄν τε ἐν	Σικελίᾳ	ἄν τε ἐν Μακεδονίᾳ ἄν
[38, 17]	ἐπετιμήθη καὶ ἡ ἐν τῇ	Σικελίᾳ	διατριβὴ ἀπερρήθη· τρισχιλίους τε γὰρ
[38, 17]	αὐτὴν ὀνομάσας. ὑπεξῆλθε δὲ ἐς	Σικελίαν·	προστάτης τε γὰρ αὐτῶν ἐγεγόνει,
[38, 38]	ἕκαστον λέγοι τὴν Σαρδώ, τὴν	Σικελίαν,	τοὺς Μακεδόνας, τοὺς Ἰλλυριούς, τὴν
[38, 13]	προπαρασκευάσηται, ταχὺ κατεργάσεσθαι, τόν τε	σῖτον	προῖκα αὖθις διένειμε (τὸ γὰρ
[38, 28]	ἤδη τι καὶ σεαυτῷ χαρίσασθαι.	σκέψαι	δὲ ὅσον ἥ τε ἡσυχία
[38, 41]	ἀρχὴν τῶν ἐγκλημάτων λάβῃ, καὶ	σκέψιν	ὑπὲρ αὐτῶν καὶ δεῖ καὶ
[38, 19]	Φιλίσκος, ἐπειδήπερ ἀκούειν ἕτοιμος εἶ,	σκεψώμεθα	πρῶτον μὲν εἰ κακὰ ὡς
[38, 49]	αὐτοὺς ἐκεῖνοι προϊόντας ἐκ τῶν	σκηνωμάτων	ἰδόντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ´ ἐξᾴξαντες
[38, 17]	ὑπισχνεῖτο μὲν αὐτῷ τὴν ἐπικουρίαν,	σκήψεις	δέ τινας ἄλλοτε ἄλλας ποιούμενος
[38, 40]	δ´ οὖν εἶχον ἄν τινα	σκῆψιν	εὐπρεπῆ οἱ μηδὲν τῶν δεόντων
[38, 43]	δὴ καὶ ἐμὲ μεταπέμψασθαι οὔτε	σκῆψιν	οὐδεμίαν ἐνδέχεται, καὶ προσεξελέγχει καὶ
[38, 6]	ἐπειδὴ μηκέτ´ αὐτῷ μηδεμία ἄλλη	σκῆψις	ἀναβολῆς ὑπελείπετο, ἱερομηνίαν ἐς πάσας
[38, 26]	ἐν Ἀρδέᾳ κατῴκησε, ταῦθ´ ὁ	Σκιπίων	λογισάμενος ἀλύπως ἐν Λιτέρνῳ κατεβίω.
[38, 27]	μήτε τὸν Δροῦσον μήτε τὸν	Σκιπίωνα	μήτε τοὺς Γράκχους ἢ καὶ
[38, 42]	καὶ συμμάχου πολέμιος ἡμῖν γενέσθαι,	σκοπείτω	τοῦθ´, ὅτι τοὺς ἀδικεῖν τι
[38, 36]	οὐδὲ γὰρ τὸν αὐτὸν ὁρῶ	σκοπὸν	ἰδίᾳ τε ἑκάστῳ καὶ δημοσίᾳ
[38, 18]	τὴν ψυχὴν καταλάβῃ, θολοῦται καὶ	σκοτοῦται	καὶ οὐδὲν δύναται καίριον ἐννοῆσαι.
[38, 16]	οὐδέν μοι οὔτ´ ὠμὸν οὔτε	σκυθρωπὸν	ἔργον ἀρέσκει· καὶ ὁ Γαβίνιος
[38, 10]	τῶν Ἰστριανῶν πόλει πρὸς τῶν	Σκυθῶν	τῶν Βασταρνῶν, ἐπιβοηθησάντων αὐτοῖς, καὶ
[38, 48]	οὖν οὕτως οἱ τῶν πραγμάτων	σμικρόν	τε ἔτι τῶν γυναικῶν ἐφρόντισε,
[38, 43]	ὅτι ἐμὲ τὸν Καίσαρα ἐκάλεσε,	σμικρόν	τι τοῦτο καὶ φαῦλον εἶναι
[38, 28]	μὲν διώξῃς τὰ δὲ φύγῃς.	σμικρὸς	γὰρ ὁ βίος ἡμῶν, καὶ
[38, 49]	τά τε γὰρ ξιφίδια καὶ	σμικρότερα	τῶν Γαλατικῶν ὄντα καὶ τὰς
[38, 25]	λυπεῖσθαι ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ προσήκει,	σοὶ	δὲ δὴ ἀνδρείως φέρειν τὰ
[38, 28]	ὅς γε καὶ τὴν δοθεῖσάν	σοι	ἐξέστης, καταφρονήσας μὲν τῶν ἀπ´
[38, 22]	οὐ δι´ ἄλλο τι συμβέβηκέ	σοι	ἢ ὅτι πάνθ´ ὑπὲρ τῶν
[38, 23]	Κικέρων ἔφη οὐ δοκεῖ οὖν	σοι	μέγα κακὸν εἶναι ἀτιμία καὶ
[38, 25]	οὐκοῦν εἰ καὶ τῆς δόξης	σοι	μέλει, πολλῷ που αἱρετώτερόν ἐστι
[38, 23]	ἂν ὠφέλιμον εἴη. ὃ καὶ	σοὶ	νῦν ὑπάρχει. τὰ γὰρ δὴ
[38, 29]	καί με μὴ ὡς φαῦλά	σοι	οἰωνιζόμενον μισήσῃς, ἀλλ´ ὡς διοσημίαν
[38, 20]	τοῖς ἀπολωλόσιν· εἰ δὲ ἔκπλεά	σοι	πάντα τὰ ἐπιτήδεια ὑπάρχει, τί
[38, 28]	ἵν´ ἐπιθυμήσῃς ζῆσαι ὡς ἐγώ	σοι	παραινῶ. οὕτω μὲν γὰρ εὐδαιμονήσεις,
[38, 18]	ἵν´ εἴ τι καὶ παράλογόν	σοι	προσπέσοι, μήτι γε καὶ ἄφρακτόν
[38, 20]	νόμιζε. καὶ γὰρ οὐδὲ πατρῷά	σοι	τὰ πολλὰ αὐτῶν γέγονεν, ὥστε
[38, 18]	τισιν ἐπικουφίζουσιν αὐτούς, καὶ ἐγώ	σοι	τὸ πάθος τοῦτο ἐπελαφρύναιμι, τοσούτῳ
[38, 25]	τοῦθ´, ὅτι ἐπειδήπερ ἅπαξ ἐπέπρωτό	σοι	τοιοῦτό τι παθεῖν, κάλλιστον δήπου
[38, 21]	οὐκοῦν κἀνταῦθα ἴδωμεν τί τέ	σοι	τῶν τῆς ψυχῆς ἀγαθῶν ἀπέστη,
[38, 25]	παραινέσας, μηδὲν δὲ τῶν προσταχθέντων	σοι	ὑπ´ αὐτῆς ποιήσας, οἴκοι μένειν
[38, 26]	τί τὸν Ἄννιον, τί τὸν	Σόλωνα,	ὃς ἑκὼν ἔτη δέκα ἀπεξενώθη.
[38, 22]	πρῶτα ἀνήκεις, αὐτὸ τὸ ἐπιτήδευμά	σου	δηλοῖ· οὐ γὰρ οἷόν τ´
[38, 3]	τῷ οἰκήματι μᾶλλον ἢ μετὰ	σοῦ	ἐνταῦθα εἶναι βούλομαι, κατῃδέσθη, καὶ
[38, 29]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἀντιστασιωτῶν	σου	θεωρῶν, μήποτέ τι καὶ αὖθις
[38, 28]	οὕτω μὲν γὰρ εὐδαιμονήσεις, καί	σου	μέγα ὄνομα {εἶ} καὶ τοῦτο
[38, 20]	γλώττης καὶ ὑπὸ τῶν λόγων	σου	πεπόρισται, δι´ οὓς καὶ ἀπόλωλεν.
[38, 25]	δυναστείας καὶ ἐπηρείας πάντα κατὰ	σοῦ	συνεσκευάσαντο, ὥστ´ ἐκείνοις μὲν καὶ
[38, 19]	ταῖς ἐκκλησίαις τοῖς τε δικαστηρίοις	σοφίᾳ	τινὶ καταιονήσειας. φέρε οὖν" εἶπεν
[38, 18]	μὲν φρονήσει κεχρημένον τοσαύτην δὲ	σοφίαν	ἠσκηκότα, μὴ οὐ προπαρεσκευάσθαι πρὸς
[38, 28]	τε γὰρ εἶδος τοῦτο τῆς	σοφίας	διαρκέστατόν ἐστι καὶ παντὶ μὲν
[38, 33]	τε τὴν ἐλάττωσιν, καὶ ὅτι	σπανίσας	τῶν ἐπιτηδείων πρὸς πόλιν τινὰ
[38, 49]	ἠγωνίζοντο, κατασπῶντες τοὺς ἀντιπάλους, δάκνοντες,	σπαράττοντες,	ἅτε καὶ τῷ μεγέθει τῶν
[38, 44]	αὐτῷ, οὔτε νῦν αὐτοὶ τὰς	σπονδὰς	λύσομεν· ἡμεῖς μὲν γὰρ ὡς
[38, 33]	τισὶ δοῦναι. καὶ τῶν μὲν	σπονδῶν	κατεφρόνησαν, προχωροῦντες δὲ αὖθις τήν
[38, 33]	σφισιν ἐξαίφνης, καὶ ἅτε συντεταγμένος	σποράδας	ἐξ ὑπερδεξίων οὐ χαλεπῶς ἀπεώσατο.
[38, 17]	οὐκ ἐναντιωθέντος τινός, ἀλλὰ καὶ	σπουδασάντων	ἄλλων τε καὶ αὐτῶν ἐκείνων
[38, 29]	δὲ δὴ τήν τε κάθοδον	σπουδάσῃς	καὶ τὴν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[38, 6]	οὐδέν· τῇ γὰρ τοῦ πλήθους	σπουδῇ	δεδουλωμένοι πάντες ἡσύχαζον. ἀνεχώρησέ τε
[38, 20]	πολλὰ αὐτῶν γέγονεν, ὥστε σε	σπουδὴν	ἰδιωτέραν περὶ αὐτὰ ποιεῖσθαι, ἀλλὰ
[38, 33]	τοῦ πλήθους καὶ ὑπὸ τῆς	σπουδῆς	οὐ πάντες ἅμα παρεγένοντο) προσέμιξαν
[38, 17]	γὰρ καὶ ἑπτακοσίους καὶ πεντήκοντα	σταδίους	ὑπὲρ τὴν Ῥώμην ὑπερωρίσθη, καὶ
[38, 27]	πίπτει, μάλιστα δὲ ἐν ταῖς	στάσεσιν.	ἅτε γὰρ ἐν τεταραγμένοις καὶ
[38, 25]	βουλῆς δόγμασι πειθόμενος, οὐ κατὰ	στάσιν	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ βελτίστῳ γενομένοις·
[38, 17]	ποιούμενος καὶ ἀποδημίας συχνὰς ἐπίτηδες	στελλόμενος	οὐκ ἐπήμυνε. ἰδὼν οὖν ταῦθ´
[38, 49]	τῆς τῶν βραχυτέρων ξιφῶν χρήσεως	στερηθέντες	ταῖς τε χερσὶ καὶ τοῖς
[38, 2]	ἦν, ὥστε μηδὲ διᾶραι τὸ	στόμα	ὑπεναντίον οἱ μηδένα τολμῆσαι· καὶ
[38, 49]	ταῖς τε χερσὶ καὶ τοῖς	στόμασιν	ἀντ´ ἐκείνων ἠγωνίζοντο, κατασπῶντες τοὺς
[38, 1]	μὴ μόνον τοὺς ἐν ταῖς	στρατείαις	τεταλαιπωρημένους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους
[38, 36]	ἄμεινον ἦν μηδ´ ὑποστῆναι τὴν	στρατείαν	ἢ προσταχθέντας αὐτὴν προδοῦναι. εἰ
[38, 37]	οὐκ οἴκοι μένοντες, οὐδὲ τὰς	στρατείας	ὀκνοῦντες, οὐδὲ τοὺς πολέμους φεύγοντες,
[38, 39]	ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ πονεῖν καὶ	στρατεύεσθαι	καὶ μετὰ κινδύνων τὴν παροῦσαν
[38, 47]	ἐξαίρετον δὲ δὴ τὸ δέκατον	στράτευμα	ἐποιήσατο, ὅτι εὔνοιάν πως ἀεὶ
[38, 38]	Περσεὺς ὥστε μὴ ἐπ´ αὐτοὺς	στρατεῦσαι,	πολλὰ Ἀντίοχος, πολλὰ οἱ παῖδες
[38, 40]	μελλήσας καὶ ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν	στρατεύσειν,	πρὶν φθάσαντας τὴν ἐκείνου κακῶς
[38, 7]	ἀντεῖπέ τι, καίπερ ἐν τῇ	στρατηγίᾳ,	ἣν μετὰ ταῦτα οὐ πολλῷ
[38, 41]	τούς τε ὑπάτους ἢ καὶ	στρατηγοὺς	προστάττεσθαί σφισι καὶ τὰς δυνάμεις
[38, 8]	ἑτέρους ἀπωθοῦντος) οὔσας εὑρών, ἐνομοθέτησε	στρατηγῶν	χωρὶς αὐτοὺς ὡς ἑκάστους ψηφίζεσθαι,
[38, 35]	τινά, προκατασχεῖν. ~κἀν τούτῳ οἱ	στρατιῶται,	ἀγγελίας ἐλθούσης ὅτι τε ὁ
[38, 47]	ἃ ἤκουσαν. καὶ τούς γε	στρατιώτας	οὐ χαλεπῶς ἔπεισαν πειθαρχῆσαι, τοὺς
[38, 37]	χρῄζειν) ἀλλ´ ὅτι τινὰς τῶν	στρατιωτῶν	ᾔσθημαι αὐτούς τε θρυλοῦντας ὡς
[38, 35]	ἐκεῖνος τῷ μὲν πλήθει τῶν	στρατιωτῶν	οὐδὲν διελέξατο (οὔτε γὰρ καλὸν
[38, 36]	ἱππέων ὄντες, καὶ πλῆθος πολὺ	στρατιωτῶν	χρήματά τε ἄφθονα λαβόντες, οὐχ
[38, 48]	καὶ μέχρι τῆς μεσημβρίας τὸν	στρατὸν	ἔξω τοῦ Καίσαρος παρατάξαντος, οὐχ
[38, 43]	αἱ ῥάβδοι, τὸ ἀξίωμα, τὰ	στρατόπεδα,	οὔτε ἐγὼ μετεπέμφθην ὑπ´ αὐτοῦ,
[38, 47]	οὕτω δὲ δὴ τὰ πολιτικὰ	στρατόπεδα	πρὸς τὴν τῶν καταλόγων τάξιν
[38, 41]	ἄρχειν ἑλόμενος, τοῦτο δὲ τέσσαρσι	στρατοπέδοις	ὁπλίσας, εἰ μὴ καὶ πολεμῆσαι
[38, 46]	πατρίδος. καί μοι τὸ δέκατον	στρατόπεδον	ἀρκέσει· καὶ γὰρ εὖ οἶδ´
[38, 8]	τὴν ἐπέκεινα τῶν ὀρῶν καὶ	στρατόπεδον	ἕτερον προσεπέτρεψε. ~φοβηθεὶς δ´ οὖν
[38, 8]	Ἄλπεων ἄρξαι αὐτῷ μετὰ τριῶν	στρατοπέδων	ἐπὶ ἔτη πέντε ἔδωκε, καὶ
[38, 26]	τἀγαθὰ ἐκ τῶν ψυχῶν ἐκβεβληκότες,	σὺ	δὲ ἐπίτιμος καὶ εὐδαίμων, μήτ´
[38, 22]	δὲ καὶ ἰσχύι λόγων χρώμενον·	σὺ	δέ, ὡς ἔοικας, αὐτὸς ἑαυτοῦ,
[38, 27]	Θεμιστοκλέους ὕστερον διήνεγκεν. ὥστε καὶ	σὺ	μάλιστα μὲν ἔλπιζε καὶ καταχθήσεσθαι
[38, 25]	μηδὲν ἀδικήσαντά σε ἐπηρεάσθαι. {καὶ}	σὺ	μὲν γὰρ πάντα τὰ καθήκοντα
[38, 26]	δέκα ἀπεξενώθη. μὴ οὖν μηδὲ	σὺ	μήτε χαλεπόν τι τῶν τοιούτων,
[38, 27]	οἷα αὑτοῖς εἶναι παρασκευάζουσι. ~καὶ	σὺ	οὖν ταῦτα λογιζόμενος μήτε τοῖς
[38, 18]	ἀνὴρ ἔν τε ταῖς Ἀθήναις	συγγεγονώς	οἱ καὶ τότε κατὰ τὴν
[38, 2]	τὰ μάλιστα ἐλύπει, ὅτι τοιαῦτα	συγγεγραφὼς	ἦν ὥστε μήτε τινὰ αἰτίαν
[38, 15]	καὶ διὰ τὴν τοῦ Καίσαρος	συγγένειαν	ὑπάρξειν οἱ προσεδόκησε. ~τούτοις τε
[38, 9]	τὸν ἕτερον ὕπατον Λούκιον Πίσωνα	συγγενείας	ἀνάγκῃ προσηταιρίσατο· τῷ μὲν γὰρ
[38, 29]	καὶ τοὺς φιλτάτους καὶ τοὺς	συγγενεστάτους	πολλάκις ἀντὶ τῶν ἐχθίστων ἀντικαταλλάσσονται.
[38, 17]	τοῖς παρεληλυθόσι τοιοῦτόν τινα νόμον	συγγράφεσθαι.	Καῖσαρ μὲν ταῦτ´ εἶπε, Κράσσος
[38, 7]	καὶ οὐδ´ ὁτιοῦν τῇδε τῇ	συγγραφῇ	συμβάλλονται, παραλείψω· ~Κύιντος δὲ δὴ
[38, 28]	αὐτῷ γεωργῶν τε ἅμα καὶ	συγγράφων	τι, ὡς Ξενοφῶν, ὡς Θουκυδίδης.
[38, 33]	τε τὰς ἁμάξας ἀμφοτέροις σφίσι	συγκαταφυγοῦσιν	ἐφέσπετο, κἀνταῦθα αὖθις ἰσχυρῶς ἐπ´
[38, 32]	ἐπειδὴ μηδὲν ἤκουσαν κατὰ τὸ	συγκείμενον,	ἄραντες τὸ μὲν πρῶτον διὰ
[38, 45]	δύναμίν τινα οἰκείαν συνεστηκυῖαν καὶ	συγκεκροτημένην	ἔχει· νῦν τε, ἅτε μηδὲν
[38, 49]	ἱστάμενοι ἀπρόσμικτοι μὲν ὑπὸ τῆς	συγκλείσεως	δυσκίνητοι δὲ ὑπὸ τῆς πυκνότητος
[38, 28]	τε καὶ ὑπευθύνου πᾶσι τοῖς	συκοφαντεῖν	ἐθέλουσιν ἐξουσίας. καὶ ταῦτ´ εἶπον
[38, 9]	ἀλλ´ ἐκ κατασκευασμοῦ τινος πρὸς	συκοφαντίαν	τῶν ἀντιστασιωτῶν σφων παρεσκευάσθαι. καὶ
[38, 9]	προσαπώλοντο. προμηνυθεὶς γὰρ ἐκεῖνος καὶ	συλληφθεὶς	πρίν τι δρᾶσαι, κατεῖπεν αὐτῶν·
[38, 7]	οὐδ´ ὁτιοῦν τῇδε τῇ συγγραφῇ	συμβάλλονται,	παραλείψω· ~Κύιντος δὲ δὴ Φούφιος
[38, 31]	τὸ πρῶτον πολέμου τινὸς αὐτῷ	συμβάντος	ἕτερος συνηνέχθη, ὥστ´ αὐτόν, ὅπερ
[38, 41]	οἱ δὲ καὶ ἐπὶ καιροῦ	συμβεβήκασι.	καὶ διὰ τοῦτο ὅσα μὲν
[38, 22]	πέπονθας, οὐ δι´ ἄλλο τι	συμβέβηκέ	σοι ἢ ὅτι πάνθ´ ὑπὲρ
[38, 25]	παθεῖν, κάλλιστον δήπου καὶ ἄριστον	συμβέβηκε	τὸ μηδὲν ἀδικήσαντά σε ἐπηρεάσθαι.
[38, 24]	οὐχ ὁρῶ δυνάμενον ἀνδρὶ φρονίμῳ	συμβῆναι.	ὥστ´ εἴπερ ἐν τούτῳ τὸ
[38, 43]	ἐμοὶ πρὸς αὐτὸν οὐδέν ἐστι	συμβόλαιον·	κοινῇ δὲ δὴ πάντες καὶ
[38, 18]	τέ τινα λέγειν καὶ ἑαυτῷ	συμβουλεύειν.	τὰ μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν
[38, 15]	κατ´ ἔχθραν οὐκ ἐπιτηδείως οἱ	συμβουλεύοντα	ὑποσημαίνων, ἀπέτρεπε, γνώμην δὲ ἐδίδου
[38, 16]	τῷ Κικέρωνι δοκῶν ἔχειν, καὶ	συμβουλεύσας	γε αὐτῷ, ὡς ἑώρα ἀδύνατον
[38, 4]	ὅτι καίτοι μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχουσιν	συμβούλοις	περὶ τοῦ νόμου χρῷτο, προσθείη,
[38, 45]	μὲν γὰρ ἂν ἕλοιτο ἐκείνῳ	συμμαχήσας	πολεμῆσαι ἡμῖν, μηδὲν ὑφ´ ἡμῶν
[38, 46]	τῶν ὁμοίων σφίσι συχνοὶ ἡμῖν	συμμαχήσουσιν,	ὥστ´ εἰ καί τι φοβερὸν
[38, 44]	φιλίας καὶ ἐν τοῖς τῆς	συμμαχίας	ὀνόμασιν ἐξείργασται, καθάπερ ἐπ´ αὐτὸ
[38, 38]	καὶ δυνάμεις καὶ τιμὰς καὶ	συμμαχίας	προσειληφέναι. ~τοιαῦτα γοῦν ἔχοντες παραδείγματα,
[38, 41]	ἵνα τάς τε πόλεις τὰς	συμμαχίδας	καὶ τὴν χώραν τὴν ὑπήκοον
[38, 47]	αὐτοὶ ἑκάτεροι ἀλλὰ καὶ οἱ	σύμμαχοι	οἵ τε πολέμιοί σφων οἱ
[38, 33]	δυνάμενοι, ὥρμησαν, καὶ αὐτοὺς οἱ	σύμμαχοι	τῶν Ῥωμαίων δι´ ὧν διῄεσαν
[38, 34]	βούλημα ἅμα ἀπεπλήρωσε καὶ τοῖς	συμμάχοις	ἐχαρίσατο. οἵ τε γὰρ Σηκουανοὶ
[38, 44]	τοῖς φίλοις καὶ ἐν τοῖς	συμμάχοις	ἡμῶν ἀναγεγράφθαι φήσῃ, τοσούτῳ μᾶλλον
[38, 39]	καθώμεθα ἢ καὶ παρὰ τοῖς	συμμάχοις	πλανώμεθα, ἀλλὰ ἂν τά τε
[38, 44]	γὰρ ὡς πρὸς φίλον καὶ	σύμμαχον	ἔτ´ αὐτὸν ὄντα ἐπρεσβευσάμεθα, ὁ
[38, 42]	μεταπεμψάμενος αὐτὸν ὡς φίλον καὶ	σύμμαχον;	τί δὲ ἐκεῖνος ὕβρεως καὶ
[38, 42]	πεπλημμέληκεν ὥστ´ ἀντὶ φίλου καὶ	συμμάχου	πολέμιος ἡμῖν γενέσθαι, σκοπείτω τοῦθ´,
[38, 34]	ἐς τοὺς φίλους τούς τε	συμμάχους	αὐτῶν ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος
[38, 10]	αὐτὸ τοῦτο καὶ περὶ τοὺς	συμμάχους	τοὺς ἐν τῇ Μυσίᾳ ποιήσας
[38, 34]	παραχρῆμα τούς τε ὁμήρους τῶν	συμμάχων	ἀπῄτησεν αὐτόν, καὶ προσαπηγόρευσεν αὐτῷ
[38, 39]	πολεμήσομεν) τοῖς τε δεομένοις τῶν	συμμάχων	ἀπροφασίστως ἐπικουρῶμεν (οὕτω γὰρ πολὺ
[38, 41]	γὰρ οὔτ´ ἀκριβῶσαι τὰ τῶν	συμμάχων	{καὶ} τοσοῦτον αὐτῶν ἀφεστηκότες ἠδυνήθησαν
[38, 1]	ἑξῆς ἔτει ὁ Καῖσαρ τὸ	σύμπαν	θεραπεῦσαι πλῆθος ἠθέλησεν, ὅπως σφᾶς
[38, 2]	τι, ὑποσχόμενος. τὸ δὲ δὴ	σύμπαν	καὶ πάνυ πάντες οἱ δυνατοὶ
[38, 4]	οὐκ ἠπίστατο τὴν διάνοιαν αὐτῶν	(σύμπαντα	γὰρ κοινῇ ἔπραττον) ἀλλ´ ἵνα
[38, 49]	τινὰ ἐκ τούτου σφᾶς ἔβλαψαν·	συμπλεκόμενοι	γὰρ αὐτοῖς οἱ Ῥωμαῖοι ἰσόρροποί
[38, 15]	καὶ ἑαυτοῦ τι πρὸς τοῦτο	συμπράξαντος.	τοιούτους αὐτῶν λόγους λεγόντων οὐχ
[38, 25]	ἂν ἐθελήσαις τῷ τε Κατιλίνᾳ	συμπράξας	καὶ τῷ Λεντούλῳ συνομόσας, καὶ
[38, 12]	αὖθις αὐτόν, ὅπως νομίμως ἐκποιηθῇ,	συμπράττοντος	αὐτῷ καὶ τοῦ Πομπηίου μετέστησεν,
[38, 11]	ὅπως ὅτι ἀνεπιφθονώτατα πρὸς τὸ	συμφέρον	ἑαυτῷ πάντα διοικήσειε. καὶ διὰ
[38, 36]	πᾶσι Ῥωμαίοις καὶ εὐπρεπὲς καὶ	συμφέρον	προσκοπεῖν. λογίζεσθε γὰρ τά τε
[38, 25]	καὶ πάντα μὲν τἀναντία τῶν	συμφερόντων	τῇ πατρίδι παραινέσας, μηδὲν δὲ
[38, 16]	ὡς καὶ ἐπί τινι κοινῇ	συμφορᾷ	μεταβαλεῖν παρῄνεσε. καὶ πολλοὶ τοῦτο
[38, 36]	εὐτυχοῦν πάσας καὶ τὰς ἑκάστου	συμφορὰς	ἀναφέρει. ~λέγω δὲ ταῦτα οὐ
[38, 32]	ἐκείνων αὐτοὺς ἀμύνασθαι μᾶλλον ἢ	συμφρονήσασί	σφισιν, ὅπερ εὔδηλον ἦν ἐσόμενον,
[38, 50]	καὶ ἐξωσθὲν ἐς αὐτὰς ἐτύγχανε,	σύν	τε ταῖς γυναιξὶ καὶ σὺν
[38, 50]	σύν τε ταῖς γυναιξὶ καὶ	σὺν	τοῖς παισὶν αὐτῶν ἐφθάρησαν· ὁ
[38, 17]	αὐτόν, ἐπειδήπερ ἐξεστράτευτο, τὸν ὅμιλον	συναγαγὼν	καὶ ἐκεῖνον ἐπιγνώμονα τῶν γεγραμμένων
[38, 12]	τισὶν ἔχειν, καὶ τοῖς μὲν	συναγορεύσασί	σφισιν ἀποδεδωκέναι τὸν μισθὸν νομίζειν,
[38, 6]	Βίβουλος ἐνεδίδου, ἀλλὰ τρεῖς δημάρχους	συναγωνιστὰς	προσθέμενος ἐκώλυσε τὸ νομοθέτημα, καὶ
[38, 18]	ἵν´ ὥσπερ οἱ τὰ φορτία	συναιρόμενοί	τισιν ἐπικουφίζουσιν αὐτούς, καὶ ἐγώ
[38, 24]	καὶ πρὸς μηδὲν αὐτῶν ἡττώμεθα,	συνανῄρηται	πάντα κἀκεῖνα, ὅσα ἂν ἐν
[38, 26]	βελτίους σφᾶς ποιῆσαι δυνάμενος μήτε	συναπολέσθαι	σφίσιν ὑπομένων, καὶ ἔφυγες οὐ
[38, 36]	μὴ οὐ τῷ κοινῷ πταίσαντι	συναπολέσθαι·	τὸ δὲ δημόσιον εὐτυχοῦν πάσας
[38, 45]	μᾶλλον ἡμῖν πάντες ἢ ἐκείνῳ	συναράμενοι	τήν τε τυραννίδα αὐτοῦ ὅμορόν
[38, 4]	πλῆθος φοβηθήσεσθαι) ἤρξατο ἀπὸ τοῦ	συνάρχοντος,	καὶ ἐπύθετο αὐτοῦ εἰ τὰ
[38, 10]	ὑπὲρ αὐτοῦ τότε, ἅτε καὶ	συνάρχοντός	οἱ, ὑπερδικῶν πλείστην κατὰ τοῦ
[38, 6]	τὸ οἴκημα καταθέσθαι, τῶν δὲ	συναρχόντων	οἱ ἐναντιωθέντων οὐκ ἐνέβαλεν, ἀλλ´
[38, 48]	πρὸ τῆς νέας σελήνης μάχην	συνάψαι.	καὶ διὰ τοῦτο ὁ Ἀριόουιστος
[38, 4]	αὐτοῦ ἐτράπετο καὶ τὸν ὅμιλον	συνδεηθῆναί	οἱ ἔπεισεν, εἰπὼν ὅτι ἕξετε
[38, 10]	ἑάλω δὲ δι´ ἐκεῖνα, καὶ	συνέβη	αὐτῷ, ὧν μὲν ἐκρίνετο, μὴ
[38, 47]	ἐλθεῖν κατηνάγκασεν. οὐ μέντοι καὶ	συνέβησαν·	αὐτός τε γὰρ πάντα προστάξαι
[38, 33]	ἐθελῆσαι ἐλθεῖν. ~οὐ μέντοι καὶ	συνέβησαν·	ἐπειδὴ γὰρ ὁμήρους ᾐτήθησαν, ἠγανάκτησαν
[38, 8]	ὁ Καῖσαρ καὶ ἐσηγεῖτο καὶ	συνεβούλευε	καὶ διέταττε πάντα καθάπαξ τἀν
[38, 15]	μὲν γὰρ Καῖσαρ ὑπείκειν αὐτῷ	συνεβούλευε,	μὴ καὶ κατὰ χώραν μείνας
[38, 25]	πάντα τὰ καθήκοντα τοῖς πολίταις	συνεβούλευσας	καὶ ἔπραξας, οὐκ ἰδιωτεύων ἀλλ´
[38, 22]	καὶ τὸν δῆμον, ἐν οἷς	συνεβούλευσάς	τι αὐτοῖς, ἔπεισας, πλεῖστα δὲ
[38, 1]	δημοσίῳ ἐξαίρετον διὰ τὴν ἀρετὴν	συνεβούλευσεν	εἶναι) καὶ τὴν λοιπὴν οὔτε
[38, 16]	Κουρίωνι, ὅτι καὶ ἀθροισθεῖσί σφισι	συνεγένοντο	καὶ τὴν πρεσβείαν ὑπέστησαν, ἐπεκάλει.
[38, 11]	καὶ τῶν μεγάλα αὐτὸν λυπησάντων	συνεγίγνωσκεν	ἢ καὶ ἐπὶ βραχὺ ἐπεξῄει,
[38, 14]	δὲ ἐπ´ αὐτὸν ὅτι μάλιστα	συνεγράφετο.	ἔφερε μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ
[38, 14]	μὲν τότε ἐπὶ τὸν Κικέρωνα	συνέγραψε.	καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνος, συνεὶς τὸ
[38, 1]	παντὶ τῷ ὁμίλῳ κατένειμεν, οὕτω	συνέγραψεν	ὥστε μηδὲ μικρόν τι αὐτῆς
[38, 3]	τὸν Κάτωνα ἐξ αὐτοῦ τοῦ	συνεδρίου	ἐξελκύσας ἐμβαλεῖν· ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνός
[38, 6]	ὑστεραίᾳ ἐπείρασε μὲν ἐν τῷ	συνεδρίῳ	αὐτὸν λῦσαι, ἐπέρανε δ´ οὐδέν·
[38, 17]	κακοδοξίας, ὡς καὶ ἐκ τοῦ	συνειδότος	ἐθελοντὴς πεφευγώς, μετέστη. πρὶν δὲ
[38, 42]	ὑποψίαν κατ´ αὐτῶν ἐκ τοῦ	συνειδότος	σφῶν ἔχουσιν· εἴτ´ αὖ μηδενὸς
[38, 16]	φοβηθεὶς μὴ καὶ ἐκ πονηροῦ	συνειδότος	τὴν ἀποδημίαν πεποιῆσθαι δόξῃ, τῷ
[38, 35]	καὶ ἐπ´ αὐτῷ τῷ ποταμῷ	συνειλέχαται	ὅπως ἐξαίφνης σφίσιν ἐπίθωνται, δεινῶς
[38, 12]	καὶ τὴν δόξαν τοῦ δύνασθαι	συνεῖναί	τε καὶ εἰπεῖν ἃ μηδεὶς
[38, 14]	Κικέρωνα συνέγραψε. καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνος,	συνεὶς	τὸ γιγνόμενον, Λούκιον Νίννιον Κουαδρᾶτον
[38, 16]	τῇ πρεσβείᾳ διά τινων προπαρεσκευασμένων	συνέκοψε.	καὶ μετὰ ταῦτα ὅ τε
[38, 6]	ὁ δῆμος ἐκ τῶν νόμων	συνελθεῖν	ἐδύνατο, προηγόρευσε. καὶ ἐπειδὴ ὅ
[38, 16]	τοῖς εἰρημένοις, οἵ τε ἱππῆς	συνελθόντες	ἐς τὸ Καπιτώλιον πρέσβεις ὑπὲρ
[38, 48]	καίτοι τῶν Ῥωμαίων προκαλουμένων σφᾶς,	συνέμιξεν,	ἀλλὰ τοὺς ἱππέας μετὰ τῶν
[38, 6]	ἐξέστη καὶ οἱ δήμαρχοι οἱ	συνεξετασθέντες	αὐτῷ οὐκέτ´ οὐδὲν δημόσιον ἔπραξαν.
[38, 7]	τὸν Νουμιδικὸν ἀναφέρων, μηδέποτε αὐτὸν	συνεπαινέσειν·	ὡς μέντοι ἡμέρα ᾗ καὶ
[38, 2]	ἀντέλεγεν, ἀλλ´ οὔτι γε καὶ	συνεπῄνουν.	τοῖς μὲν δὴ οὖν ἄλλοις
[38, 9]	καὶ τὸν Βίβουλον ὡς καὶ	συνεπιβουλεύοντά	σφισιν ἐσηγγέλκει, πάντως ἄν τι
[38, 47]	ἠθέλησεν. ὅ τε οὖν πόλεμος	συνερρώγει,	καὶ μετέωροι οὐ μόνον αὐτοὶ
[38, 25]	καὶ ἐπηρείας πάντα κατὰ σοῦ	συνεσκευάσαντο,	ὥστ´ ἐκείνοις μὲν καὶ ἄχθεσθαι
[38, 23]	γὰρ τούτων ὄντων ἐξ ὧν	συνεστήκαμεν,	ψυχῆς τε καὶ σώματος, καὶ
[38, 36]	ἂν καὶ τὸ θνητὸν γένος	συνεστήκῃ.	τούτων οὖν οὕτως ἐχόντων, οὐδ´
[38, 14]	τε ἄλλους τοὺς μετ´ αὐτῶν	συνεστηκότας	δεῖ λέγειν, ἠπατήθη· ὁ δὲ
[38, 45]	γὰρ ἄλλως δύναμίν τινα οἰκείαν	συνεστηκυῖαν	καὶ συγκεκροτημένην ἔχει· νῦν τε,
[38, 6]	ἐώσθη καὶ αἱ ῥάβδοι αὐτοῦ	συνετρίβησαν,	πληγάς τε καὶ τραύματα ἄλλοι
[38, 30]	τοῦ ὑπάτου τάς τε ῥάβδους	συνέτριψε	καὶ τὴν οὐσίαν καθιέρωσεν. ὀργισθεὶς
[38, 18]	παντοδαπῆς μετεσχηκότα, πολλοῖς δὲ καὶ	συνηγορηκότα.	καὶ ὃς ὑπολαβὼν εἶπεν ἀλλ´
[38, 22]	καὶ τοὺς ἰδιώτας, ἐν οἷς	συνηγόρησάς	σφισιν, ὠφέλησας· ἔπειτα δὲ καὶ
[38, 47]	τἀναντία σφίσιν ἐγίγνωσκον, ἀλλὰ καὶ	συνῄνεσαν	πάντες, καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ
[38, 31]	πολέμου τινὸς αὐτῷ συμβάντος ἕτερος	συνηνέχθη,	ὥστ´ αὐτόν, ὅπερ ἐς τὰ
[38, 5]	ἡ καταλλαγὴ αὐτῶν ἔκδηλος ἦν)	συνῄνουν	οἷς ἐγεγράφει, πρόθυμοι πρὸς τὴν
[38, 16]	Νίννιος τά τε ἄλλα αὐτῷ	συνῄρετο,	καὶ τὴν ἐσθῆτα τῷ πλήθει
[38, 21]	μὴ οὐ καὶ τοῦτ´ αὐτῇ	συννοσεῖν)	ἐγὼ μέντοι πολλῷ ῥᾷον οἴομαι
[38, 1]	τι ὃ μὴ καὶ ἐκείνοις	συνοίσει·	καὶ δὴ γνώμην τινὰ περὶ
[38, 25]	Κατιλίνᾳ συμπράξας καὶ τῷ Λεντούλῳ	συνομόσας,	καὶ πάντα μὲν τἀναντία τῶν
[38, 49]	οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ´ ἐξᾴξαντες οὔτε	συντάξασθαί	σφισιν ἀκριβῶς ἐπέτρεψαν, καὶ τὴν
[38, 33]	ἐπικατέδραμέ σφισιν ἐξαίφνης, καὶ ἅτε	συντεταγμένος	σποράδας ἐξ ὑπερδεξίων οὐ χαλεπῶς
[38, 48]	ἀλλὰ τοὺς ἱππέας μετὰ τῶν	συντεταγμένων	σφίσι πεζῶν μόνους ἐκπέμπων ἰσχυρῶς
[38, 18]	καὶ τότε κατὰ τὴν τύχην	συντυχών	οὐκ αἰσχύνῃ" ἔφη, ὦ Κικέρων,
[38, 1]	πλεῖστα τῆς Ἰταλίας ἠρημωμένα αὖθις	συνῳκίζετο,	ὥστε μὴ μόνον τοὺς ἐν
[38, 9]	θυγατέρα καίπερ ἄλλῳ τινὶ ἠγγυηκὼς	συνῴκισε,	καὶ αὐτὸς τὴν τοῦ Πίσωνος
[38, 10]	μὲν ἐπὶ τῇ τοῦ Κατιλίνου	συνωμοσίᾳ,	ἑάλω δὲ δι´ ἐκεῖνα, καὶ
[38, 2]	δυνατοὶ οἵ γε ἔξω τῆς	συνωμοσίας	ὄντες ἐδυσχέραινον. καὶ αὐτό γε
[38, 38]	Ἀσιανήν, τὴν Ἀλβανίαν τὴν ἐκεῖ,	Σύρους	ἀμφοτέρους, Ἀρμενίους ἑκατέρους, Ἀραβίους, Παλαιστίνους;
[38, 50]	τοῖς ξίφεσιν οὐκ ἐδύναντο οὔτε	συστάδην	μάχεσθαι οὔτε τῶν κεφαλῶν αὐτῶν,
[38, 45]	ἐθελήσειαν; εἰ δὲ δὴ καὶ	συσταῖέν	τινες, οὔτι γε καὶ κρείττους
[38, 50]	ὑπὸ γὰρ τῆς πυκνότητος τῆς	συστάσεως	καὶ τεθνηκότες ὀρθοὶ ἀνείχοντο. τοῦ
[38, 19]	τινι ἥ τε τοῦ σώματος	σύστασις	εὖ ἔχῃ καὶ διαρκεῖν ἀφροντιστῶν
[38, 5]	καὶ τοῖς μετὰ τοῦ Μετέλλου	συστρατευσαμένοις	ποτὲ γῆν δοθῆναι ἐψηφίσατο. τότε
[38, 15]	γένει ποτὲ αὐτῷ γενόμενος καὶ	συστρατεύσας	ἐπὶ πολὺν χρόνον, οὐδὲν ὅ
[38, 49]	ἀπορίας τε ἅμα καὶ ἐκλύσεως.	συστρεφόμενοι	οὖν κατὰ τριακοσίους καὶ πλείους
[38, 49]	τῷ αὐτῷ πόνῳ ἐπὶ πλεῖον	συσχεθέντες	μᾶλλον τῶν βαρβάρων ἀντήρκεσαν, ἅτε
[38, 38]	Καρχηδόνιοι ὥστε μὴ ἐκεῖσε ἐκπλεῦσαι,	συχνὰ	δὲ Φίλιππος καὶ Περσεὺς ὥστε
[38, 11]	ὑπατεύων. τοὺς γὰρ πολλοὺς ἔλεγε	συχνὰ	καὶ μάταια ἐξεπίτηδες ἐς τοὺς
[38, 38]	Ἰωνίαν, Βιθυνούς, Ἴβηρας, Ἄφρους; καίτοι	συχνὰ	μὲν ἂν χρήματα ἔδοσαν αὐτοῖς
[38, 17]	ἄλλοτε ἄλλας ποιούμενος καὶ ἀποδημίας	συχνὰς	ἐπίτηδες στελλόμενος οὐκ ἐπήμυνε. ἰδὼν
[38, 46]	Γαλατῶν αὐτῶν τῶν ὁμοίων σφίσι	συχνοὶ	ἡμῖν συμμαχήσουσιν, ὥστ´ εἰ καί
[38, 24]	δύναται, ἐπεὶ τήν γε ἄλλως	συχνοὶ	πλεῖστον ὅσον χρόνον οἱ μὲν
[38, 11]	καὶ οὐ πάνυ ῥᾳδίως ἐθυμοῦτο·	συχνοὺς	δ´ οὖν, ἅτε καὶ ἐν
[38, 1]	καθίστη, ἀλλὰ πρῶτον μὲν τοῦ	συχνοὺς	τῆς τιμῆς μετασχεῖν εἴκοσιν, ἔπειτα
[38, 15]	καὶ ἐτίμων, ὥστε καὶ κινδυνεύοντας	συχνοὺς	τοὺς μὲν παρὰ τῶν δικαστῶν
[38, 29]	θεωρῶν, μήποτέ τι καὶ αὖθις	σφαλῇς.	καὶ εἰ μὲν ἐν φυγῇ
[38, 27]	ἄρα τι καὶ τὸ βραχύτατον	σφαλῶσι,	παντελῶς βαπτίζονται. καὶ ἵνα γε
[38, 36]	διασώσωμεν, τούς τε ἀδικεῖν ἐπιχειροῦντάς	σφας	ἀμυνώμεθα, καὶ τὰ ἡμέτερα ἐπαυξήσωμεν.
[38, 2]	αἰτίαν δύνασθαι λαβεῖν καὶ πάντας	σφᾶς	βαρύνειν· ὑπώπτευον γὰρ αὐτόν, ἐφ´
[38, 49]	καὶ μεγάλα τινὰ ἐκ τούτου	σφᾶς	ἔβλαψαν· συμπλεκόμενοι γὰρ αὐτοῖς οἱ
[38, 33]	αὖθις ἰσχυρῶς ἐπ´ αὐτῶν ἀμυνομένους	σφᾶς	ἐνίκησε. παθόντες δὲ ταῦθ´ οἱ
[38, 1]	σύμπαν θεραπεῦσαι πλῆθος ἠθέλησεν, ὅπως	σφᾶς	ἔτι καὶ μᾶλλον σφετερίσηται. βουληθεὶς
[38, 33]	ἐξαίφνης κατὰ νώτου τοῖς ἐπιδιώκουσί	σφας,	καὶ ἐθορύβησαν μὲν αὐτούς, πλεῖον
[38, 3]	ὅλον ἠξίου τῇ τε παρούσῃ	σφᾶς	καταστάσει χρῆσθαι καὶ μηδὲν ἔξω
[38, 49]	γε ὁμόσε αὐτοῖς ἐχώρησαν ὥστε	σφᾶς	μήτε τοῖς κοντοῖς μήτε τοῖς
[38, 32]	αὐτοῦ ᾔτουν, καὶ ἐδέοντο μή	σφας	περιιδεῖν ἀπολομένους. καὶ ἔλεγον μὲν
[38, 26]	αὐτῶν βίον, ἅτε μήτε βελτίους	σφᾶς	ποιῆσαι δυνάμενος μήτε συναπολέσθαι σφίσιν
[38, 48]	δυνάμει, καίτοι τῶν Ῥωμαίων προκαλουμένων	σφᾶς,	συνέμιξεν, ἀλλὰ τοὺς ἱππέας μετὰ
[38, 8]	καὶ κατ´ ἄνδρα, τῷ κρύφα	σφᾶς	τοῦτο ποιεῖν, ἀλλὰ τά γε
[38, 17]	εἰδέναι ἔφη (τὴν γὰρ σώζουσάν	σφας	ψῆφον δεδωκὼς ἦν) οὐ μὴν
[38, 8]	φιλονεικίαις (τά τε κρείττω πρὸς	σφᾶς	ὡς ἑκάστου τῶν γενῶν ἄγοντος
[38, 46]	{καὶ} τὴν ὑφ´ ἑτέρων κτωμένην	σφετεριζόμενοι.	~ταῦτα τοῦ Καίσαρος εἰπόντος οὐ
[38, 1]	ὅπως σφᾶς ἔτι καὶ μᾶλλον	σφετερίσηται.	βουληθεὶς δὲ καὶ τὰ τῶν
[38, 12]	πλεῖστος ἐφέρετο, ἐλπίσας, ἂν τούτους	σφετερίσηται,	ῥᾳδίως αὐτόν, ἅτε καὶ διὰ
[38, 16]	γε μετεβάλοντο πρὶν τοὺς ὑπάτους	σφίσι	διὰ προγραφῆς ἐπιτιμῆσαι. ἀλλ´ ἦν
[38, 48]	γυναῖκες αἱ τῶν βαρβάρων ἀπηγόρευσάν	σφισι	θειάσασαι μηδεμίαν πρὸ τῆς νέας
[38, 48]	πρὸς ἑσπέραν ἐπῆλθέ τε ἐξαπιναίως	σφίσι	καὶ ὀλίγου καὶ τὸ χαράκωμα
[38, 11]	φιλονεικίαν αὐτοὺς ὑπάγοντας ἵν´ ἴσοι	σφίσι	καὶ ὅμοιοι, ἄν γέ τι
[38, 41]	ὑπάτους ἢ καὶ στρατηγοὺς προστάττεσθαί	σφισι	καὶ τὰς δυνάμεις ἐκπέμπεσθαι· ὅσα
[38, 13]	ἢ εἴ τις παρ´ ἀμφοτέροις	σφίσι	κριθεὶς ἁλοίη. τούτοις οὖν αὐτοὺς
[38, 15]	τινὰ ἐπὶ τὸν Κικέρωνα ἀπάτην,	σφίσι	μὲν εὐπρεπῆ ἐκείνῳ δὲ δὴ
[38, 48]	τοὺς ἱππέας μετὰ τῶν συντεταγμένων	σφίσι	πεζῶν μόνους ἐκπέμπων ἰσχυρῶς αὐτοὺς
[38, 40]	ὅρων ἐκστρατεῦσαι καὶ τὸν πόλεμόν	σφισι	περιστῆσαι, καί τινα καὶ τῆς
[38, 14]	δι´ ἧσπερ καὶ τὰ τοιαῦτά	σφισι	ποιεῖν ἐξὸν ἐγίγνετο, προσετετάχει, καὶ
[38, 1]	ἀπεχθείας αὐτῷ ὦσι, πράττειν, εἶπέ	σφισι	πολλάκις ὅτι οὔτε γράψοι τι
[38, 10]	Δαρδάνων καὶ τὰ τῶν πλησιοχώρων	σφίσι	πορθήσας οὐκ ἐτόλμησεν ἐπιόντας αὐτοὺς
[38, 5]	οἱ προθύμως ἐπὶ τοὺς τἀναντία	σφίσι	πράττοντας, καὶ τῷ πλήθει παρῄνεσε
[38, 33]	πρός τε τὰς ἁμάξας ἀμφοτέροις	σφίσι	συγκαταφυγοῦσιν ἐφέσπετο, κἀνταῦθα αὖθις ἰσχυρῶς
[38, 16]	τῷ Κουρίωνι, ὅτι καὶ ἀθροισθεῖσί	σφισι	συνεγένοντο καὶ τὴν πρεσβείαν ὑπέστησαν,
[38, 46]	τῶν Γαλατῶν αὐτῶν τῶν ὁμοίων	σφίσι	συχνοὶ ἡμῖν συμμαχήσουσιν, ὥστ´ εἰ
[38, 32]	καὶ διὰ τῶν Αἰδούων ἐθελοντί	σφισι	τὴν δίοδον, ἐφ´ ᾧ μηδὲν
[38, 31]	καὶ ἐλπίδος, ὡς καὶ ἐπιτρέψων	σφίσι	τὴν δίοδον, ὑπετείνατο. κἀν τούτῳ
[38, 34]	καὶ τοὺς Κελτοὺς τοὺς ὁμοχώρους	σφίσι	τιμωρήσασθαι ἠθέλησαν· τὸν γὰρ Ῥῆνον
[38, 7]	τοὺς δ´ ἱππέας τὸ τριτημόριόν	σφισι	τῶν τελῶν ἃ ἐμεμίσθωντο ἀφείς·
[38, 49]	ἡσύχασαν, ἀλλ´ ἐξᾴξαντες οὔτε συντάξασθαί	σφισιν	ἀκριβῶς ἐπέτρεψαν, καὶ τὴν ἀκόντισιν
[38, 14]	Νίννιον Κουαδρᾶτον δημαρχοῦντα ἐναντιωθῆναι πᾶσί	σφισιν	ἀντιπαρεσκεύασεν, ἔδεισε μὴ καὶ θόρυβος
[38, 37]	πάντας τοὺς ἀλλοφύλους τοὺς ἐπελθόντας	σφίσιν	ἀπεώσαντο, ~καὶ αὐτοὺς καὶ οἱ
[38, 12]	ἔχειν, καὶ τοῖς μὲν συναγορεύσασί	σφισιν	ἀποδεδωκέναι τὸν μισθὸν νομίζειν, τοὺς
[38, 20]	ὅτι ἡ θάλαττα ἡ διδοῦσά	σφισιν	αὐτὰ καὶ ἀφαιρεῖται. ~καὶ περὶ
[38, 49]	τὰς προσβολὰς χαλυβδικὰς ἔχοντα χρησιμώτατά	σφισιν	ἐγένετο, καὶ αὐτοὶ τῷ αὐτῷ
[38, 47]	τὰ μάλιστά τινες {ἐς} τἀναντία	σφίσιν	ἐγίγνωσκον, ἀλλὰ καὶ συνῄνεσαν πάντες,
[38, 1]	μέντοι ἐσοίσειν, εἰ μὴ βουλομένοις	σφίσιν	εἴη, ἐπλάττετο. τοῦ μὲν δὴ
[38, 1]	τε τελῶν τῶν προσκαταστάντων περιεῖναί	σφισιν	ἔλεγε, καὶ χρῆναι αὐτά, ἅτε
[38, 33]	τὸ ὄρθιον θυμῷ φερομένων, ἐπικατέδραμέ	σφισιν	ἐξαίφνης, καὶ ἅτε συντεταγμένος σποράδας
[38, 35]	τῷ ποταμῷ συνειλέχαται ὅπως ἐξαίφνης	σφίσιν	ἐπίθωνται, δεινῶς ἠθύμησαν· τά τε
[38, 9]	τὸν Βίβουλον ὡς καὶ συνεπιβουλεύοντά	σφισιν	ἐσηγγέλκει, πάντως ἄν τι δεινὸν
[38, 5]	ἐχθρῶς, ὥς γε καὶ ἐδόκουν	σφίσιν,	ἔχοντες (οὐ γάρ πω ἡ
[38, 33]	τοὺς δὲ ἱππέας προεβάλετο προκινδυνεῦσαί	σφισιν,	ἕως ἐν ἐπιτηδείῳ παρατάξῃ. τρεψαμένων
[38, 50]	Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ μήτε ἐκεῖνοι ἀντεπῄεσάν	σφισιν	ἢ καὶ ἔφευγον, ἀλλ´ ἐν
[38, 31]	αὐτῶν δεομένους προσλαβόντες ἀπῆραν, Ὀρκετόριγός	σφισιν	ἡγουμένου, ἐν νῷ ἔχοντες τόν
[38, 34]	ὠρέγετο, ῥᾳδίως αὐτὸν ἀνέπεισαν ἐπικουρῆσαί	σφισιν.	ἦρχε μὲν γὰρ Ἀριόουιστος τῶν
[38, 50]	τε ἀσπίδας ἀπέρριψαν, καὶ προσπίπτοντές	σφισιν,	οἱ μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ
[38, 32]	αὐτοὺς ἀμύνασθαι μᾶλλον ἢ συμφρονήσασί	σφισιν,	ὅπερ εὔδηλον ἦν ἐσόμενον, πολεμῆσαι.
[38, 45]	τήν τε τυραννίδα αὐτοῦ ὅμορόν	σφισιν	οὖσαν καταλῦσαι καὶ τῆς χώρας
[38, 26]	σφᾶς ποιῆσαι δυνάμενος μήτε συναπολέσθαι	σφίσιν	ὑπομένων, καὶ ἔφυγες οὐ τὴν
[38, 6]	νομιζόντων αὐτὸν μὴ καὶ ἐναντιωθήσεσθαί	σφισιν,	ὡς δὲ ἄνω τε ἐγένετο
[38, 22]	τοὺς ἰδιώτας, ἐν οἷς συνηγόρησάς	σφισιν,	ὠφέλησας· ἔπειτα δὲ καὶ δικαιότατον·
[38, 22]	ἀξίαν ἔπταισας, παρῄρησαι τι τοῦ	σφόδρα	ἀνδρείου. ἀλλὰ τοῦτο μὲν εὐθὺς
[38, 8]	οὐδενὸς προσδεῖσθαι ἔλεγεν, ἀλλὰ καὶ	σφόδρα	τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι ἐσκήπτετο· ἕτεροι
[38, 40]	λέγοντας διατίθεσθε, μὴ τοῖς ῥήμασί	σφων	ἀλλὰ τοῖς ἔργοις τὸν νοῦν
[38, 31]	τε κώμας καὶ τὰς πόλεις	σφῶν	ἁπάσας ἔκαυσαν ὥστε μηδένα μετάμελον
[38, 33]	ὡς καὶ ἐς τὴν ἀρχαίαν	σφῶν	γῆν ἐπανελθεῖν δυνάμενοι, ὥρμησαν, καὶ
[38, 14]	καὶ τέλος καὶ τὴν τιμωρίαν	σφῶν	διά γε τῶν τὰ τοιαῦτα
[38, 34]	προσαπηγόρευσεν αὐτῷ μήτε τῆς χώρας	σφῶν	ἐπιβαίνειν μήτ´ ἐπικουρίας οἴκοθεν ἐπάγεσθαι.
[38, 11]	μάταια ἐξεπίτηδες ἐς τοὺς κρείττονάς	σφων	ἐς φιλονεικίαν αὐτοὺς ὑπάγοντας ἵν´
[38, 34]	καὶ αὐτοὺς ὑποτελεῖς ἐπεποίηντο, ὁμήρους	σφῶν	ἔχοντες. καὶ ἐτύγχανον γὰρ δεόμενοι
[38, 31]	χώραν οὐκ αὐτάρκη τῇ πολυανθρωπίᾳ	σφῶν	ἔχοντες, μέρος μέν τι ἐκπέμψαι
[38, 49]	ὀξύτησι τῶν ἐφόδων τὸ διαρκές	σφων	ἐχόντων. διὰ μὲν οὖν ταῦτα
[38, 42]	κατ´ αὐτῶν ἐκ τοῦ συνειδότος	σφῶν	ἔχουσιν· εἴτ´ αὖ μηδενὸς τοιούτου
[38, 16]	γερουσίαν, ἄλλους τέ τινας ἐκ	σφῶν	καὶ βουλευτὰς τόν τε Ὁρτήσιον
[38, 48]	χωρίον τι ὑπὲρ τοῦ ταφρεύματός	σφων	καταλαβεῖν ἐπεχείρησε. καὶ κατέσχε μὲν
[38, 47]	οἱ σύμμαχοι οἵ τε πολέμιοί	σφων	οἱ ἐκείνῃ πάντες ἦσαν, τήν
[38, 9]	τινος πρὸς συκοφαντίαν τῶν ἀντιστασιωτῶν	σφων	παρεσκευάσθαι. καὶ περὶ μὲν τούτων
[38, 49]	ἐλάττους, τάς τε ἀσπίδας ἁπανταχόθεν	σφῶν	προεβάλλοντο, καὶ ὀρθοὶ ἱστάμενοι ἀπρόσμικτοι
[38, 7]	ἔμελλον, μηδὲν ἐκ τῆς ἰσχυρογνωμοσύνης	σφῶν	τὸ κοινὸν ὠφελήσαντες. ὅ τε
[38, 23]	τὸ δὲ αἴτιον ὅτι οὐδέν	σφων	φύσει κακόν ἐστιν, ὥσπερ οὐδ´
[38, 13]	ἐν αὐτῇ κύρωσιν τὸν δῆμον	σχεῖν,	φοβηθεὶς ὁ Κλώδιος μὴ γραψαμένου
[38, 28]	καὶ ἡ φυγὴ φέρει τινὰ	σχολὴν	γονιμωτέραν. ὥστ´ εἴπερ ὄντως ἀθάνατος
[38, 36]	ἐθέλει μὴ καὶ ἐκ τούτου	σώζεσθαι·	οὐ μὴν ἀλλὰ ἀνὴρ μὲν
[38, 39]	ἔχωμεν (οὕτω γὰρ μόνως εἰρήνη	σώζεται)	καὶ τὰ ἔργα τοῦ πολέμου
[38, 38]	καὶ κτᾶται τὰ ἀγαθὰ καὶ	σώζεται,	πολλὰ μὲν ἐβεβαιώσαντο τῶν προϋπαρχόντων,
[38, 17]	πάντας εἰδέναι ἔφη (τὴν γὰρ	σώζουσάν	σφας ψῆφον δεδωκὼς ἦν) οὐ
[38, 16]	ἑώρα ἀδύνατον ὂν ἄλλως αὐτὸν	σωθῆναι,	προϋπεξέχειν, ὅμως ἐπειδὴ διὰ τοῦτο
[38, 15]	καὶ ἐπίστευε πάντως ὑπ´ αὐτοῦ	σωθήσεσθαι.	τῶν τε γὰρ ἄλλων πολλοὶ
[38, 23]	λυμαίνεται. ποῖον μὲν γὰρ ἂν	σῶμα	εἰπεῖν ἔχοις νενοσηκὸς ἢ καὶ
[38, 21]	κεκτῆσθαι καὶ μηδενὸς ὧν τὸ	σῶμα	χρῄζει προσδεῖσθαι νομίζω, καὶ πᾶν
[38, 45]	μὲν κατὰ πᾶν ὁμοίως τὸ	σῶμα	ὡπλίσμεθα, ἐκεῖνοι δὲ δὴ γυμνοὶ
[38, 37]	προσήκοντα προχείρως τολμῶντες καὶ τοῖς	σώμασι	πάντα τὰ ἀρέσαντα προθύμως ἐκπονοῦντες,
[38, 49]	ὠθίζοντό τε οὖν, καὶ τοῖς	σώμασι	τὸ πλεῖον ἢ τοῖς ὅπλοις
[38, 24]	οὐδὲ γὰρ οὐδ´ ὁ ἄκων	σωμασκῶν	ἧττόν τι ἔρρωται τοῦ ἐθελοντὶ
[38, 45]	πώποτε ἀνθρώπων ἀπέκτεινε, καὶ τὰ	σώματα	αὐτῶν δρᾶν μὲν οὐδὲν πλέον,
[38, 19]	ἁπάντων ὁρῶ σε ὑγιαίνοντα τῷ	σώματι	καὶ εὖ μάλα ἐρρωμένον, ὅπερ
[38, 23]	ἐστι, καὶ οὐδὲν οὔτε τῷ	σώματι	οὔτε τῇ ψυχῇ λυμαίνεται. ποῖον
[38, 21]	ὅτι οὐδεμία ἀπόλαυσις τῶν τοῦ	σώματος	ἀγαθῶν ἐστιν, ἂν μὴ καὶ
[38, 22]	καὶ εὖ μὲν ἥκοντος τοῦ	σώματος	εὖ δὲ καὶ τῆς ψυχῆς,
[38, 20]	ταλαιπωροῦσί τινα ἢ αἱ τοῦ	σώματος	εὐπάθειαι τέρπουσιν. ὥσπερ καὶ ἐγὼ
[38, 22]	ἐστὶ δουλεύοντά τινα ταῖς τοῦ	σώματος	ἡδοναῖς ἐν μέσῳ τε ἀεὶ
[38, 23]	ὧν συνεστήκαμεν, ψυχῆς τε καὶ	σώματος,	καὶ ῥητῶν ἑκατέρῳ παρ´ αὐτῆς
[38, 26]	τοιούτων, ἃ μήτε τῇ τοῦ	σώματος	μήτε τῇ τῆς ψυχῆς ἡμῶν
[38, 19]	γάρ τινι ἥ τε τοῦ	σώματος	σύστασις εὖ ἔχῃ καὶ διαρκεῖν
[38, 21]	ἐπιμεληθῆναί τινι ἢ τῆς τοῦ	σώματος.	τοῦτο μὲν γάρ, ἅτε καὶ
[38, 20]	νῦν οὐδὲν οὔτε τῆς τοῦ	σώματος	ὑγιείας προτιμῶ, νοσῶν γε τὴν
[38, 45]	μήτε τὸ μέγεθος ἢ τῶν	σωμάτων	ἢ τῆς βοῆς φοβηθῆτε. φωνή
[38, 49]	ἅτε καὶ τῷ μεγέθει τῶν	σωμάτων	πολὺ αὐτῶν ὑπερέχοντες. οὐ μέντοι
[38, 38]	μὲν αὑτῶν σαφῆ τὴν ῥᾳστώνην	σωτηρίαν	δὲ ἀκριβῆ τὴν ταλαιπωρίαν νομίσαντες
[38, 22]	διετέλεις. καὶ μὴν ὅτι καὶ	σωφροσύνης	ἐς τὰ πρῶτα ἀνήκεις, αὐτὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/05/2006