Livre, Chapitre
[4, 2]	παρ' αὐτὸν φοιτᾶν, Πορεύου, ἔφη·	λαβὰς	γὰρ οὐκ ἔχεις φιλοσοφίας. Οἱ
[4, 10]	Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος. οὗτος ἐκαλεῖτο μὲν	Ἀσδρούβας	καὶ τῇ ἰδίᾳ φωνῇ κατὰ
[4, 5]	συσχολάζων. Καὶ κατέλιπεν ὑπομνήματα εἰς	μυριάδας	στίχων τρεῖς, ὧν τινά τινες
[4, 6]	ἐρωτικῶς διατεθεὶς ἐπύθετο τὰ ἐξ	Ἀνδρομέδας	Εὐριπίδου προενεγκάμενος· ὦ παρθέν´, εἰ
[4, 5]	Ἔρεβός τε πάλαι βασίλειά τε	παῖδας	γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν ὑπ' εὐρέος
[4, 8]	Κυρηναῖος. Οὗτός ἐστιν ὁ τῆς	νέας	Ἀκαδημείας κατάρξας καὶ Ἀρκεσίλαον διαδεξάμενος,
[4, 6]	μετῆλθεν εἰς Ἀκαδήμειαν πρὸς Κράντορα·	Μοιρέας	μὲν γὰρ ὁ προειρημένος ἀδελφὸς
[4, 6]	θεύσεται ἢ Πύρρωνα τὸ πᾶν	κρέας	ἢ Διόδωρον. καὶ διαλιπὼν αὐτὸν
[4, 3]	φησι, Καταπυγοσύνη ταῦτ' ἐστὶ πρὸς	κρέας	μέγα. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ καθίζων
[4, 7]	αἰτιασάμενον ἔφη, πυροὺς ἐκόμισα καὶ	κριθὰς	πιπράσκω; Ἔλεγε δὲ τοὺς ἐν
[4, 6]	τὴν Ἀρχεκράτους καὶ Καλλικράτους τὰς	χρυσιαίας	παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον. συχνοῖς τε
[4, 3]	Ἀρίστιππος ἐν τῷ τετάρτῳ Περὶ	παλαιᾶς	τρυφῆς. Ἀεὶ γοῦν ἐμέμνητο ὁ
[4, 6]	καὶ ἄλλοι τρεῖς Ἀρκεσίλαοι· ποιητὴς	ἀρχαίας	κωμῳδίας, ἄλλος ἐλεγείας, ἕτερος ἀγαλματοποιός·
[4, 4]	Κράτητες δέκα· πρῶτος ὁ τῆς	ἀρχαίας	κωμῳδίας ποιητής, δεύτερος ῥήτωρ Τραλλιανὸς
[4, 7]	μέμνηται καὶ Πολέμων· ἔνατος ποιητὴς	τραγῳδίας	τῶν Ταρσικῶν λεγομένων· δέκατος ἀγαλματοποιὸς
[4, 6]	ἄλλοι τρεῖς Ἀρκεσίλαοι· ποιητὴς ἀρχαίας	κωμῳδίας,	ἄλλος ἐλεγείας, ἕτερος ἀγαλματοποιός· εἰς
[4, 4]	δέκα· πρῶτος ὁ τῆς ἀρχαίας	κωμῳδίας	ποιητής, δεύτερος ῥήτωρ Τραλλιανὸς Ἰσοκράτειος,
[4, 2]	γὰρ τὴν τραγῳδίαν ὑπὸ τῆς	κωμῳδίας	σκωπτομένην ἀποκρίσεως ἀξιοῦν. Πρός τε
[4, 4]	μὲν φιλοσοφούμενα, τὰ δὲ περὶ	κωμῳδίας,	τὰ δὲ λόγους δημηγορικοὺς καὶ
[4, 6]	Ἀρκεσίλαοι· ποιητὴς ἀρχαίας κωμῳδίας, ἄλλος	ἐλεγείας,	ἕτερος ἀγαλματοποιός· εἰς ὃν καὶ
[4, 9]	Γέγονε μέντοι καὶ ἄλλος Καρνεάδης,	ἐλεγείας	ποιητὴς ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος.
[4, 2]	Περὶ φιλίας αʹ βʹ Περὶ	ἐπιεικείας	αʹ Περὶ τοῦ ἐναντίου αʹ
[4, 10]	ὁ δὲ ἐς τοσοῦτον ἤλασεν	ἐπιμελείας,	ὥστε ὑπὲρ τὰ τετρακόσια βιβλία
[4, 2]	ἀστρολογίαν Στοιχεῖα πρὸς Ἀλέξανδρον περὶ	βασιλείας	δʹ Πρὸς Ἀρρύβαν, Πρὸς Ἡφαιστίωνα,
[4, 8]	Οὗτός ἐστιν ὁ τῆς νέας	Ἀκαδημείας	κατάρξας καὶ Ἀρκεσίλαον διαδεξάμενος, ἀνὴρ
[4, 6]	οὗτός ἐστιν ὁ τῆς μέσης	Ἀκαδημείας	κατάρξας, πρῶτος ἐπισχὼν τὰς ἀποφάσεις
[4, 2]	βʹ Περὶ βίου αʹ Περὶ	ἀνδρείας	αʹ Περὶ τοῦ ἑνὸς αʹ
[4, 6]	τοὺς διασύροντας προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου	χρείας.	φιλομειράκιός τε ἦν καὶ καταφερής·
[4, 2]	γʹ Τῆς περὶ τὸ διαλέγεσθαι	πραγματείας	βιβλία ιδʹ στίχοι μύριοι> αʹ
[4, 2]	Περὶ τοῦ παιδίου αʹ Περὶ	ἐγκρατείας	αʹ Περὶ τοῦ ὠφελίμου αʹ
[4, 2]	Περὶ δυνάμεως νόμου αʹ Περὶ	πολιτείας	αʹ Περὶ ὁσιότητος αʹ Ὅτι
[4, 6]	τοῦ Βουσέλου· οὓς καταλαβὼν ὑπ´	ἀνεξικακίας	παραχωρεῖν ἔφη. διὰ ταῦτα δὴ
[4, 9]	αὐτοῦ ἐπιστολαὶ πρὸς Ἀριαράθην τὸν	Καππαδοκίας	βασιλέα. Τὰ δὲ λοιπὰ αὐτοῦ
[4, 2]	αʹ Περὶ ἑκουσίου αʹ Περὶ	φιλίας	αʹ βʹ Περὶ ἐπιεικείας αʹ
[4, 1]	αʹ Περὶ φιλοσοφίας αʹ Περὶ	φιλίας	αʹ Περὶ θεῶν αʹ Φιλόσοφος
[4, 6]	τὸ παίγνιον. ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε	χιλίας	ἀπέστειλεν. Ἀρχίαν τε τὸν Ἀρκάδα
[4, 2]	γοῦν συχνὸν ἀργύριον ἀποστείλαντος αὐτῷ,	τρισχιλίας	Ἀττικὰς ἀφελὼν τὸ λοιπὸν ἀπέπεμψεν
[4, 1]	τοιοῦτος ὤν. Καὶ τέλος ὑπὸ	ἀθυμίας	ἑκὼν τὸν βίον μετήλλαξε γηραιὸς
[4, 2]	τοῦ ἐναντίου αʹ βʹ Περὶ	εὐδαιμονίας	αʹ βʹ Περὶ τοῦ γράφειν
[4, 6]	συστήσας πολλῆς ἐποίησε τυχεῖν τῆς	ἀξίας.	ἐλευθέριός τε ὢν καὶ ἀφιλαργυρώτατος
[4, 2]	αʹ Περὶ βίων αʹ Περὶ	ὁμονοίας	αʹ Περὶ μαθητῶν αʹ βʹ
[4, 7]	ἡδονὰς καὶ ὥστε φυλάττεσθαι ὑπ'	εὐνοίας	αὐτῶν· ἀλλὰ καὶ φίλαυτος ἦν
[4, 7]	τοῦ προσώπου, τῆς τοῦ δεσπότου	πικρίας	σύμβολον· μήτηρ δὲ οἵαν ὁ
[4, 1]	τοῦτον γράφει καὶ Τιμωνίδης τὰς	ἱστορίας,	ἐν αἷς κατέταξε τὰς πράξεις
[4, 2]	Πρὸς Ἀρρύβαν, Πρὸς Ἡφαιστίωνα, Περὶ	γεωμετρίας	αʹ βʹ Στίχοι μύριοι> κβʹ
[4, 1]	Καὶ ἐκ τῆς Ἀρκαδικῆς σου	μαθητρίας	ἔστι καταμαθεῖν τὴν σοφίαν. Καὶ
[4, 7]	τὴν ὥραν ἄλλῳ χαρίζεσθαι ἢ	ἀλλοτρίας	ἀποδρέπεσθαι· καὶ γὰρ εἰς σῶμα
[4, 7]	ἦν. Εἰώθει τε νεανίσκων τινῶν	υἱοθεσίας	ποιεῖσθαι εἰς τὸ ἀποχρῆσθαι αὐτοῖς
[4, 1]	πρὸς Δίωνα, Διονύσιον, Φίλιππον, Περὶ	νομοθεσίας,	Μαθηματικός, Μανδρόβολος, Λυσίας, Ὅροι, Τάξεις
[4, 8]	τελευτὴ δὲ αὐτῷ παράλυσις ἐκ	πολυποσίας.	Καὶ αὐτῷ προσεπαίξαμεν ἡμεῖς οὑτωσί·
[4, 2]	Καὶ χρυσῷ στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ	πολυποσίας	τοῖς Χουσὶ παρὰ Διονυσίῳ ἐξιόντα
[4, 1]	αʹ Κέφαλος αʹ Κλεινόμαχος ἢ	Λυσίας	αʹ Πολίτης αʹ Περὶ ψυχῆς
[4, 1]	Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας, Μαθηματικός, Μανδρόβολος,	Λυσίας,	Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι Μκβʹ
[4, 9]	λοιπὸν παρῃτεῖτο διὰ τὰς προειρημένας	αἰτίας.	Οὗτός ποτε Μέντορος τοῦ Βιθυνοῦ
[4, 4]	δαιμονίου στόματος, καὶ βίοτος καθαρὸς	σοφίας	ἐπὶ θεῖον ἐκόσμει αἰῶν' ἀστρέπτοις
[4, 2]	βʹ γʹ δʹ εʹ Περὶ	σοφίας	Περὶ πλούτου αʹ Ἀρκὰς αʹ
[4, 2]	αʹ Περὶ ἐπιστημοσύνης αʹ Περὶ	φιλοσοφίας	αʹ Περὶ τῶν Παρμενίδου αʹ
[4, 1]	αʹ Περὶ δικαιοσύνης αʹ Περὶ	φιλοσοφίας	αʹ Περὶ φιλίας αʹ Περὶ
[4, 7]	ἀφορμὰς δεδωκὼς τοῖς βουλομένοις καθιππάζεσθαι	φιλοσοφίας·	ἔν τισι δὲ καὶ πότιμος
[4, 6]	αὐτὸν ἐπὶ ῥητορικήν· ὁ δὲ	φιλοσοφίας	ἤρα, καὶ αὐτοῦ Κράντωρ ἐρωτικῶς
[4, 6]	εἶπεν, ἀλλ´ αὐτὸ τοῦτο μάλιστα	φιλοσοφίας	ἴδιον, τὸ καιρὸν ἑκάστων ἐπίστασθαι.
[4, 2]	ἔφη· λαβὰς γὰρ οὐκ ἔχεις	φιλοσοφίας.	Οἱ δὲ τοῦτό φασιν εἰπεῖν,
[4, 6]	Ἀρκεσίλαος Θαυμασίᾳ χαίρειν. Δέδωκα Διογένει	διαθήκας	ἐμαυτοῦ κομίσαι πρὸς σέ· διὰ
[4, 6]	εἰσηγάγετο οὔτ´ ἐπαιδοποιήσατο. τρεῖς τε	διαθήκας	ποιησάμενος ἔθετο τὴν μὲν ἐν
[4, 7]	γυναικῶν, νεανίσκος δὲ γενόμενος τὰς	γυναῖκας	τῶν ἀνδρῶν. Ἐν Ῥόδῳ τὰ
[4, 7]	δὲ Προκοννήσιος. Δεύτερος Συρακούσιος, τέχνας	ῥητορικὰς	γεγραφώς· τρίτος αὐτὸς οὗτος· τέταρτος
[4, 6]	ὢν καὶ ἀφιλαργυρώτατος εἰς τὰς	ἀργυρικὰς	δείξεις ἀπήντα πρῶτος, καὶ ἐπὶ
[4, 7]	γοῦν Ῥόδῳ τοὺς ναύτας ἔπεισε	σχολαστικὰς	ἐσθῆτας ἀναλαβεῖν καὶ ἀκολουθῆσαι αὐτῷ·
[4, 2]	συχνὸν ἀργύριον ἀποστείλαντος αὐτῷ, τρισχιλίας	Ἀττικὰς	ἀφελὼν τὸ λοιπὸν ἀπέπεμψεν εἰπὼν
[4, 2]	Περὶ σοφίας Περὶ πλούτου αʹ	Ἀρκὰς	αʹ Περὶ τοῦ ἀορίστου αʹ
[4, 6]	ὁθούνεκεν ὀχλοάρεσκος. οὐ μέγα πρῆγμα,	τάλας·	τί πλατύνεαι ἠλίθιος ὥς; Οὐ
[4, 6]	δ´ ἐποίησεν Ἀθηναίης παλάμῃσιν ἄξιος	Ἀρκεσίλας	υἱὸς Ἀριστοδίκου. Ὁ δὲ προειρημένος
[4, 6]	ἦν ἀγαθὸς σφόδρα καὶ ἐλπίδων	ὑποπιμπλὰς	τοὺς ἀκούοντας. ἔν τε τῷ
[4, 8]	ἦν· Διόνυσος ὅταν πολὺς ἐς	δέμας	ἔλθῃ, λῦσε μέλη· διὸ δὴ
[4, 9]	ἅλιος νημερτής, Μέντορι εἰδόμενος ἠμὲν	δέμας	ἠδὲ καὶ αὐδήν· τοῦτον σχολῆς
[4, 6]	τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πρὸς	ἡμᾶς	οἰκειότητα. πειρῶ οὖν, μεμνημένος διότι
[4, 2]	οὕτως εἶναι ἐγκρατῆ ὥστε καὶ	τομὰς	καὶ καύσεις πολλάκις ὑπομεῖναι περὶ
[4, 7]	καὶ σοφιστὴς ποικίλος καὶ πλείστας	ἀφορμὰς	δεδωκὼς τοῖς βουλομένοις καθιππάζεσθαι φιλοσοφίας·
[4, 9]	δεῖπνα λοιπὸν παρῃτεῖτο διὰ τὰς	προειρημένας	αἰτίας. Οὗτός ποτε Μέντορος τοῦ
[4, 6]	τὸν Μοιρέαν λανθάνων, κἀκεῖθεν εἰς	Ἀθήνας	ἀπήγαγε. περιὼν δὲ οὔτε γύναιον
[4, 10]	πατρίδα ἐφιλοσόφει. ἐλθὼν δ' εἰς	Ἀθήνας	ἤδη τετταράκοντ' ἔτη γεγονὼς ἤκουσε
[4, 5]	τῇ πατρίδι ἐπὶ τῷ τῆς	Ἀθηνᾶς	ἱερῷ σφραγισάμενος αὐτὰ θεῖναι. Καί
[4, 2]	καὶ Ἀντιπάτρου ποτὲ ἐλθόντος εἰς	Ἀθήνας	καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν, μὴ πρότερον
[4, 5]	τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι ἀπῆρεν εἰς	Ἀθήνας	καὶ Ξενοκράτους διήκουσε Πολέμωνι συσχολάζων.
[4, 6]	πολίτου τυγχάνοντος, πρὶν ἀπαίρειν εἰς	Ἀθήνας,	μεθ´ οὗ καὶ εἰς Σάρδεις
[4, 2]	ἐλθόντας τοὺς πρέσβεις εἰς τὰς	Ἀθήνας	φάσκειν ὡς μάτην αὐτοῖς Ξενοκράτης
[4, 7]	ὁ λέμφος ἄνθραξ, τὴν χεῖρα	τείνας	ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε, χαῖρε,
[4, 7]	κνίσῃ, λίπει, θυήμασιν θεῶν ἔδαισε	ῥῖνας·	οὐδ' εἶπε μοῦνον, Ἤλιτον, σύγγνωτε
[4, 6]	ἀλλὰ καὶ τὸν Πύρρωνα κατά	τινας	ἐζηλώκει καὶ τῆς διαλεκτικῆς εἴχετο
[4, 7]	ἐπιγράφεται, τοσούτων αὐτῷ σχολασάντων· καίτοι	τινὰς	εἰς ἀναισχυντίαν προῆγεν. Ὁ γοῦν
[4, 7]	Ἰάδι· οὗτος πρῶτος εἶπεν εἶναί	τινας	οἰκήσεις ἔνθα γίνεσθαι ἓξ μηνῶν
[4, 6]	Ἀμφίκριτον, τὴν δ´ Ἀθήνησι παρά	τινας	τῶν φίλων, τὴν δὲ τρίτην
[4, 7]	ἀποχρῆσθαι αὐτοῖς ἔς τε τὰς	ἡδονὰς	καὶ ὥστε φυλάττεσθαι ὑπ' εὐνοίας
[4, 1]	δὲ πάμπλειστα ὑπομνήματα καὶ διαλόγους	πλείονας,	ἐν οἷς καὶ Ἀρίστιππον τὸν
[4, 2]	ἀπέπεμψεν εἰπὼν ἐκείνῳ πλειόνων δεῖν	πλείονας	τρέφοντι. Ἀλλὰ καὶ τὸ> ὑπ'
[4, 7]	τράχηλον εἰς ἐπῳδὴν καὶ σκυτίσιν	βραχίονας	πεπεισμένως ἔδησε· ῥάμνον τε καὶ
[4, 8]	αὐτὸν μεταπεμπομένου φασὶν εἰπεῖν τὰς	εἰκόνας	πόρρωθεν δεῖν θεωρεῖσθαι. Ὀψὲ δὲ
[4, 7]	ἔστι δὲ Προκοννήσιος. Δεύτερος Συρακούσιος,	τέχνας	ῥητορικὰς γεγραφώς· τρίτος αὐτὸς οὗτος·
[4, 2]	λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ μέτωπον	πλήξας	ἴαχεν ὦ σύντονον, εἶτ' ἔθανεν,
[4, 2]	τὸν τράχηλον, παρὼν οὗτος καὶ	δείξας	τὸν ἴδιον, Οὐκ ἄν γε,
[4, 8]	ἐστιν ὁ τῆς νέας Ἀκαδημείας	κατάρξας	καὶ Ἀρκεσίλαον διαδεξάμενος, ἀνὴρ σεμνότατος
[4, 6]	ἐστιν ὁ τῆς μέσης Ἀκαδημείας	κατάρξας,	πρῶτος ἐπισχὼν τὰς ἀποφάσεις διὰ
[4, 7]	Τοιγὰρ μάτην φρονῶν, ὅτ' ἦν	ἅπας	ὁ λέμφος ἄνθραξ, τὴν χεῖρα
[4, 3]	πλησίον τοῦ μουσείου καὶ τῆς	ἐξέδρας.	Ἐῴκει δὴ ὁ Πολέμων κατὰ
[4, 7]	ὡς νέος μὲν ὢν τοὺς	ἄνδρας	ἀπάγοι τῶν γυναικῶν, νεανίσκος δὲ
[4, 4]	Πολέμωνα ἔννεπε κρύπτεσθαι, ξεῖνε, παρερχόμενος,	ἄνδρας	ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας, ὧν ἄπο μῦθος
[4, 2]	Ἀτυφότατος δὲ ὢν πολλάκις τῆς	ἡμέρας	ἑαυτῷ ἐμελέτα, καὶ ὥραν μίαν,
[4, 9]	ἐξ ἀνθρώπων ἔτει τετάρτῳ τῆς	δευτέρας	καὶ ἑξηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος,
[4, 7]	Μὴ δεῖν ἔφασκεν ὀνειδίζειν τὸ	γῆρας,	εἰς ὅ, ἔφη, πάντες εὐχόμεθα
[4, 7]	δὲ καλήν, ἕξεις κοινήν. Τὸ	γῆρας	ἔλεγεν ὅρμον εἶναι κακῶν· εἰς
[4, 4]	τῆς αὐτῆς ταφῆς ἐκοινωνείτην. ὅθεν	Ἀνταγόρας	εἰς ἄμφω τοῦτον ἐποίησε τὸν
[4, 4]	κρύπτεσθαι, ξεῖνε, παρερχόμενος, ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ	μεγαλήτορας,	ὧν ἄπο μῦθος ἱερὸς ἤϊσσεν
[4, 9]	ἐν φιλοσοφίᾳ ὥστε καὶ τοὺς	ῥήτορας	ἀπολύσαντας ἐκ τῶν σχολῶν παρ'
[4, 7]	πρῶτος ὁ Φερεκύδῃ τῷ Συρίῳ	συνακμάσας,	οὗ φέρεται βιβλία δύο Ἰάδι·
[4, 6]	μοι, τί τοσοῦτον ἄκρητον ἀφειδῶς	ἔσπασας,	ὥστε φρενῶν ἐκτὸς ὄλισθες ἑῶν;
[4, 7]	νηὸν οὐδὲ βλέψας, ὁ πολλὰ	χλευάσας	βροτούς, ὅσοι θεοῖς ἔθυον, οὐ
[4, 6]	αὐτὸς ἀπαγαγὼν συνέστησε τῷ φιλοσόφῳ,	παραινέσας	εὐτακτεῖν. Χάριεν δ´ αὐτοῦ φέρεται
[4, 5]	μήτε βαρύτερον ἀκοῦσαι φθεγγομένου. Οὗτος	νοσήσας	εἰς τὸ Ἀσκληπιεῖον ἀνεχώρησε κἀκεῖ
[4, 5]	Πολέμωνος καὶ Κράτητος, ὑδρωπικῇ διαθέσει	νοσήσας.	Καὶ ἔστιν εἰς αὐτὸν ἡμῶν·
[4, 6]	Ἀρχίαν τε τὸν Ἀρκάδα Εὐμένει	συστήσας	πολλῆς ἐποίησε τυχεῖν τῆς ἀξίας.
[4, 2]	εἰσπηδήσαντος εἰς τοὺς κόλπους αὐτοῦ,	καταψήσας	μεθῆκεν, εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν
[4, 2]	Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα δὲ νυκτὸς λεκάνῃ	προσπταίσας,	ἔτος ἤδη γεγονὼς δεύτερον καὶ
[4, 6]	ἐπεὶ θάνες, ἀλλ´ ὅτι Μούσας	ὕβρισας	οὐ μετρίῃ χρησάμενος κύλικι. Γεγόνασι
[4, 7]	ἀποθνήσκων κατέλιπέ μοι πάντα. Κἀγὼ	κατακαύσας	αὐτοῦ τὰ συγγράμματα καὶ πάντα
[4, 7]	προεφέρετο τοῖς ὁμιλοῦσι, τοῦτο Θεοδώρειον	ἀπολαύσας.	Καὶ ὕστερόν ποτε ἐμπεσὼν εἰς
[4, 7]	αὐτοῦ τὰ συγγράμματα καὶ πάντα	συγξύσας	Ἀθήναζε ἦλθον καὶ ἐφιλοσόφησα. Ταύτης
[4, 9]	οὐκ ἔθελεν λύσιν ἰσχέμεν· ἀλλ'	ἀκούσας	ὅτι φάρμακον Ἀντίπατρός τι> πιὼν
[4, 7]	ἔπειτα ἐπὶ τὰ Θεοδώρεια μετῆλθε	διακούσας	Θεοδώρου τοῦ ἀθέου κατὰ πᾶν
[4, 6]	τόσσον ἐπεὶ θάνες, ἀλλ´ ὅτι	Μούσας	ὕβρισας οὐ μετρίῃ χρησάμενος κύλικι.
[4, 6]	πρὸς Θαυμασίαν ἕνα τινὰ ἀναγκαίων,	ἀξιώσας	διατηρῆσαι· πρὸς ὃν καὶ γράφει
[4, 2]	Ὅθεν ἐλθόντας τοὺς πρέσβεις εἰς	τὰς	Ἀθήνας φάσκειν ὡς μάτην αὐτοῖς
[4, 6]	μέσης Ἀκαδημείας κατάρξας, πρῶτος ἐπισχὼν	τὰς	ἀποφάσεις διὰ τὰς ἐναντιότητας τῶν
[4, 6]	τε ὢν καὶ ἀφιλαργυρώτατος εἰς	τὰς	ἀργυρικὰς δείξεις ἀπήντα πρῶτος, καὶ
[4, 6]	καὶ πρὸς τοὺς διασύροντας προεφέρετο	τὰς	Ἀριστίππου χρείας. φιλομειράκιός τε ἦν
[4, 7]	τῶν γυναικῶν, νεανίσκος δὲ γενόμενος	τὰς	γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν. Ἐν Ῥόδῳ
[4, 8]	γὰρ αὐτὸν μεταπεμπομένου φασὶν εἰπεῖν	τὰς	εἰκόνας πόρρωθεν δεῖν θεωρεῖσθαι. Ὀψὲ
[4, 6]	πρῶτος ἐπισχὼν τὰς ἀποφάσεις διὰ	τὰς	ἐναντιότητας τῶν λόγων. πρῶτος δὲ
[4, 6]	ἀπόλαυσιν. ἔνθα καὶ παραιτούμενος ἑκάστοτε	τὰς	ἐπικυλικείους ἐξηγήσεις πρὸς Ἀρίδηλον προτείνοντά
[4, 3]	ὥστε καὶ περιφέρειν ἀργύριον πρὸς	τὰς	ἑτοίμους λύσεις τῶν ἐπιθυμιῶν· ἀλλὰ
[4, 7]	τὸ ἀποχρῆσθαι αὐτοῖς ἔς τε	τὰς	ἡδονὰς καὶ ὥστε φυλάττεσθαι ὑπ'
[4, 5]	μεστοὺς εἶναι τοὺς στίχους· καὶ	τὰς	Θεοφράστου θέσεις ὀστρέῳ γεγράφθαι. Θαυμάζεται
[4, 6]	Ἀθήνησιν ἐν τῷ Πειραιεῖ πρὸς	τὰς	θέσεις λέγων ἐχρόνισεν, οἰκείως ἔχων
[4, 3]	μὴν οὐδὲ καθίζων ἔλεγε πρὸς	τὰς	θέσεις, φασί, περιπατῶν δὲ ἐπεχείρει.
[4, 1]	Πρὸς τοῦτον γράφει καὶ Τιμωνίδης	τὰς	ἱστορίας, ἐν αἷς κατέταξε τὰς
[4, 2]	μὲν δώροις μαλθασσομένους καὶ εἰς	τὰς	κλήσεις συνιέναι καὶ τῷ Φιλίππῳ
[4, 9]	μολεῖν ἐς ᾅδην. Λέγεται καὶ	τὰς	ὄψεις νυκτὸς ὑποχυθῆναι καὶ ἀγνοεῖν·
[4, 6]	κακῶς ᾄδοντας τούτους καταλαβὼν αὐτὸς	τὰς	πλίνθους αὐτῶν συνεπάτησεν, εἰπών, ὡς
[4, 1]	τὰς ἱστορίας, ἐν αἷς κατέταξε	τὰς	πράξεις Δίωνός τε καὶ Βίωνος.
[4, 9]	τε δεῖπνα λοιπὸν παρῃτεῖτο διὰ	τὰς	προειρημένας αἰτίας. Οὗτός ποτε Μέντορος
[4, 6]	ἐπὶ τὴν Ἀρχεκράτους καὶ Καλλικράτους	τὰς	χρυσιαίας παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον. συχνοῖς
[4, 4]	δημηγορικοὺς καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ καὶ	μαθητὰς	ἐλλογίμους· ὧν Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ
[4, 2]	Λαΐδα φασὶ παρακατακλῖναι αὐτῷ τοὺς	μαθητάς·	τὸν δὲ οὕτως εἶναι ἐγκρατῆ
[4, 7]	Ῥόδῳ τοὺς ναύτας ἔπεισε σχολαστικὰς	ἐσθῆτας	ἀναλαβεῖν καὶ ἀκολουθῆσαι αὐτῷ· σὺν
[4, 6]	ἐπισχὼν τὰς ἀποφάσεις διὰ τὰς	ἐναντιότητας	τῶν λόγων. πρῶτος δὲ καὶ
[4, 2]	ἄστυ ἀνιέναι, φασὶ τοὺς θορυβώδεις	πάντας	καὶ προυνίκους ὑποστέλλειν αὐτοῦ τῇ
[4, 6]	ἐφ´ ᾧ καὶ πρὸς τοὺς	κωμάσαντας	εἰπεῖν αὐτὸς μὲν θέλειν ἀνοῖξαι,
[4, 2]	αὐτοῖς (τοὺς μὲν γὰρ ᾔδει	δωροδοκήσαντας	ὁ Φίλιππος, ἐμὲ δὲ μηδενὶ
[4, 9]	φιλοσοφίᾳ ὥστε καὶ τοὺς ῥήτορας	ἀπολύσαντας	ἐκ τῶν σχολῶν παρ' αὐτὸν
[4, 7]	ὠφελεῖσθαι. Τῇ μὲν ἀνδρείᾳ νέους	ὄντας	ἔφη χρῆσθαι, τῇ δὲ φρονήσει
[4, 6]	ἐκεῖνος γὰρ τὰ αὑτοῦ κακῶς	ᾄδοντας	τούτους καταλαβὼν αὐτὸς τὰς πλίνθους
[4, 2]	τοὺς ἑτοίμους εἶναι ζημιοῦν αὐτόν.	Μαθόντας	δὲ παρ' αὐτοῦ ὡς νῦν
[4, 2]	αὐτὸν προσίετο διὰ τοῦτο. Ὅθεν	ἐλθόντας	τοὺς πρέσβεις εἰς τὰς Ἀθήνας
[4, 7]	ἔφη χρῆσθαι, τῇ δὲ φρονήσει	γηράσκοντας	ἀκμάζειν. Τοσοῦτον διαφέρειν τὴν φρόνησιν
[4, 7]	διετίθετο, ἕως Ἀντίγονος αὐτῷ δύο	θεράποντας	ἀπέστειλε. Καὶ ἠκολούθει γε αὐτῷ
[4, 6]	συνῴκει φανερῶς καὶ πρὸς τοὺς	διασύροντας	προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου χρείας. φιλομειράκιός
[4, 7]	ἔφασκε τὴν εἰς ᾅδου ὁδόν·	καταμύοντας	γοῦν ἀπιέναι. Τὸν Ἀλκιβιάδην μεμφόμενος
[4, 9]	φάναι γάρ, Μέτρον ἔχεις τοὺς	ἀκούοντας.	Δεινῶς τ' ἦν ἐπιπληκτικὸς καὶ
[4, 6]	σφόδρα καὶ ἐλπίδων ὑποπιμπλὰς τοὺς	ἀκούοντας.	ἔν τε τῷ βίῳ κοινωνικώτατος
[4, 1]	ἀτελεῖς φόρων τοὺς παρ' αὐτὸν	φοιτῶντας	ἐποίει· σὺ δὲ δασμολογεῖς καὶ
[4, 9]	τῆσδ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω· καὶ ὃς	ἀναστάς·	Οἱ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ'
[4, 7]	πολύτροπος καὶ σοφιστὴς ποικίλος καὶ	πλείστας	ἀφορμὰς δεδωκὼς τοῖς βουλομένοις καθιππάζεσθαι
[4, 6]	τῶν ἐνθάδε σύ μοι τηρῶν	αὐτὰς	διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ
[4, 7]	ἐπιτεχνώμενος. Ἐν γοῦν Ῥόδῳ τοὺς	ναύτας	ἔπεισε σχολαστικὰς ἐσθῆτας ἀναλαβεῖν καὶ
[4, 8]	σεμνότατος καὶ οὐκ ὀλίγους ἐσχηκὼς	ζηλωτάς·	φιλόπονός τε ἐκ νέου καὶ
[4, 6]	αὐτῷ ἐπίτροπος. ἤκουσε δὴ κατ´	ἀρχὰς	μὲν Αὐτολύκου τοῦ μαθηματικοῦ πολίτου
[4, 9]	Ὅθεν καὶ ἐκόμα καὶ ἔτρεφεν	ὄνυχας	ἀσχολίᾳ τῇ περὶ τοὺς λόγους.
[4, 7]	εἶναι λέγων, ὁ νηὸν οὐδὲ	βλέψας,	ὁ πολλὰ χλευάσας βροτούς, ὅσοι
[4, 10]	ἀνὴρ ἐν ταῖς τρισὶν αἱρέσεσι	διατρίψας,	ἔν τε τῇ Ἀκαδημαϊκῇ καὶ
[4, 6]	Ἕρμιππος, ἄκρατον ἐμφορηθεὶς πολὺν καὶ	παρακόψας,	ἤδη γεγονὼς ἔτος πέμπτον καὶ
[4, 2]	καὶ εἰς τοῦτον οὑτωσί· Χαλκῇ	προσκόψας	λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ μέτωπον
[4, 9]	πλέω κακὰ κέρδε' ἔχοντα μολεῖν	ἐς	ᾅδην. Λέγεται καὶ τὰς ὄψεις
[4, 3]	δέ· τοῦτο γὰρ αὐτὸς βαίνων	ἐς	ἄστρα διάβορον θῆκεν χαμαί. ~ΚΡΑΤΗΣ
[4, 2]	πλεῖστα· καὶ εἴ ποτε μέλλοι	ἐς	ἄστυ ἀνιέναι, φασὶ τοὺς θορυβώδεις
[4, 8]	σαφὲς ἦν· Διόνυσος ὅταν πολὺς	ἐς	δέμας ἔλθῃ, λῦσε μέλη· διὸ
[4, 7]	μέν, ἀλλ' ἔδοξε. Νῦν δ'	ἐς	νόσον πεσὼν μακρὴν καὶ μὴ
[4, 6]	ἀναλαβὼν οἴκοι ἐς τοσοῦτον ἐθεράπευσεν,	ἐς	ὅσον ἀποκαταστῆσαι. Κράτητος δὲ ἐκλιπόντος
[4, 1]	μὲν περὶ Πλάτωνος τοσαῦτα ἦν	ἐς	τὸ δυνατὸν ἡμῖν συναγαγεῖν, φιλοπόνως
[4, 6]	τοῦτον καὶ παρακόψαντα ἀναλαβὼν οἴκοι	ἐς	τοσοῦτον ἐθεράπευσεν, ἐς ὅσον ἀποκαταστῆσαι.
[4, 10]	συνήσκει τὸν ἄνδρα. ὁ δὲ	ἐς	τοσοῦτον ἤλασεν ἐπιμελείας, ὥστε ὑπὲρ
[4, 6]	ἀδελφῷ τὰ αὑτοῦ, ἀνθ´ ὧν	ἐς	Χῖον αὐτὸν προήγαγε τὸν Μοιρέαν
[4, 7]	ποιεῖσθαι εἰς τὸ ἀποχρῆσθαι αὐτοῖς	ἔς	τε τὰς ἡδονὰς καὶ ὥστε
[4, 6]	σῆμα δέ τοι τόδ´ ἔρεξεν	ἀριφραδὲς	Εὔδαμος, ᾧ σὺ πολλῶν πενεστέων
[4, 6]	οὐδὲ προσεποιήθη. οἱ δέ φασιν	ἐπίτηδες	χρῆσαι καὶ ἀποδιδόντος, ἐπεὶ πένης
[4, 5]	μᾶλλον Ὅμηρον καὶ Εὐριπίδην, λέγων	ἐργῶδες	ἐν τῷ κυρίῳ τραγικῶς ἅμα
[4, 7]	ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ	τοκῆες;	Αἰσθόμενος ὅτι προδιαβέβληται, φησὶ πρὸς
[4, 5]	Κράντορ, ἡ νόσων κακίστη, χοὔτω	κατῆλθες	μέλαν Πλουτέως ἄβυσσον. Καὶ σὺ
[4, 6]	ἀφειδῶς ἔσπασας, ὥστε φρενῶν ἐκτὸς	ὄλισθες	ἑῶν; οἰκτείρω ς´ οὐ τόσσον
[4, 6]	οἰκτείρω ς´ οὐ τόσσον ἐπεὶ	θάνες,	ἀλλ´ ὅτι Μούσας ὕβρισας οὐ
[4, 7]	καὶ ταῦτα· Ὦ πέπον Ἀρχύτα,	ψαλληγενές,	ὀλβιότυφε, τῆς ὑπάτης ἔριδος πάντων
[4, 5]	μυριάδας στίχων τρεῖς, ὧν τινά	τινες	Ἀρκεσιλάῳ προσάπτουσι. Φασὶ δὲ αὐτὸν
[4, 4]	αὐτοὺς λέγειν ὡς εἶεν θεοί	τινες	ἢ λείψανα τῶν ἐκ τοῦ
[4, 6]	πάντων ἐπέχειν οὐδὲ βιβλίον, φασί	τινες,	συνέγραψεν· οἱ δέ, ὅτι ἐφωράθη
[4, 7]	εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ	Βίωνες	δέκα· πρῶτος ὁ Φερεκύδῃ τῷ
[4, 6]	γάλλοι γίνονται, ἐκ δὲ γάλλων	ἄνδρες	οὐ γίνονται. Λοιπὸν δὲ πρὸς
[4, 8]	σὺ Βάκχου ἑλὼν Ἀΐδην ποσσὶν	ἔσυρες	ἄκροις. Ἦ σαφὲς ἦν· Διόνυσος
[4, 9]	πιόντα ἀποθανεῖν, παρωρμήθη πρὸς τὸ	εὐθαρσὲς	τῆς ἀπαλλαγῆς καί φησι, Δότε
[4, 2]	αὐτῷ λέγειν συνεχὲς τὸν Πλάτωνα,	Ξενόκρατες,	θῦε ταῖς Χάρισι. Διῆγέ τ'
[4, 4]	λέξομεν ἐχομένως Ἀρκεσιλάου. Γεγόνασι δὲ	Κράτητες	δέκα· πρῶτος ὁ τῆς ἀρχαίας
[4, 7]	τὸ γῆρας, εἰς ὅ, ἔφη,	πάντες	εὐχόμεθα ἐλθεῖν. Πρὸς τὸν βάσκανον
[4, 5]	οἱ δὲ πανταχόθεν προσῄεσαν αὐτῷ,	νομίζοντες	οὐ διὰ νόσον, ἀλλὰ βούλεσθαι
[4, 6]	γλαῦκα πέρι σπίζαι τερατοῦντο ἠλέματον	δεικνύντες,	ὁθούνεκεν ὀχλοάρεσκος. οὐ μέγα πρῆγμα,
[4, 6]	νέων καὶ κιναιδολόγον καὶ θρασὺν	ἀποκαλοῦντες.	καὶ γὰρ καὶ Δημητρίου τοῦ
[4, 7]	παυσάσθωσαν Περσαῖός τε καὶ Φιλωνίδης	ἱστοροῦντες	αὐτά· σκόπει δέ με ἐξ
[4, 10]	τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς τοὺς ἀπὸ Πλάτωνος	διεληλυθότες	ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς ἀπὸ Πλάτωνος
[4, 8]	Ἀΐδην ποσσὶν ἔσυρες ἄκροις. Ἦ	σαφὲς	ἦν· Διόνυσος ὅταν πολὺς ἐς
[4, 9]	περὶ τὴν τελευτὴν ἀνεστράφθαι, ὅτε	συνεχὲς	ἔλεγεν, ἡ συστήσασα φύσις καὶ
[4, 7]	δὲ ὡς αἰσθανομένους. Ἔλεγε δὲ	συνεχὲς	ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι τὴν ὥραν
[4, 2]	σκυθρωπὸς ἀεί, ὥστε αὐτῷ λέγειν	συνεχὲς	τὸν Πλάτωνα, Ξενόκρατες, θῦε ταῖς
[4, 6]	καὶ ἐν Πιτάνῃ περιουσία, ἀφ´	ἧς	ἀπέστειλεν αὐτῷ Πυλάδης ὁ ἀδελφός.
[4, 6]	εὐφυὴς καὶ εὐεπιχείρητος ἀπεληλυθὼς τῆς	διατριβῆς	εἴη νεανίσκος. καὶ γὰρ ἐν
[4, 9]	μὲν οὐδὲν ἔλασσον ἔβη κατὰ	γῆς,	ἐνῆν δὲ τὰ πλέω κακὰ
[4, 5]	ποῦ βούλεται ταφῆναι, εἰπεῖν· Ἐν	γῆς	φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν. Λέγεται
[4, 9]	παρωρμήθη πρὸς τὸ εὐθαρσὲς τῆς	ἀπαλλαγῆς	καί φησι, Δότε οὖν κἀμοί·
[4, 9]	λεκτέον. Γέγονε μέντοι καὶ ἄλλος	Καρνεάδης,	ἐλεγείας ποιητὴς ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος
[4, 9]	δὴ μήτι Λυαῖος ἔφυ; ~ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ.	Καρνεάδης	Ἐπικώμου ἢ Φιλοκώμου, ὡς Ἀλέξανδρος
[4, 9]	διὸ δὴ μήτι Λυαῖος ἔφυ;	~ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ.	Καρνεάδης Ἐπικώμου ἢ Φιλοκώμου, ὡς
[4, 8]	διεδέξατο Ἡγησίνους Περγαμηνός, ἀφ’ οὗ	Καρνεάδης.	Χάριεν δ’ εἰς τὸν Λακύδην
[4, 6]	περιουσία, ἀφ´ ἧς ἀπέστειλεν αὐτῷ	Πυλάδης	ὁ ἀδελφός. ἀλλὰ καὶ ἐχορήγει
[4, 7]	Ὥστε παυσάσθωσαν Περσαῖός τε καὶ	Φιλωνίδης	ἱστοροῦντες αὐτά· σκόπει δέ με
[4, 6]	ἕτερος ἀγαλματοποιός· εἰς ὃν καὶ	Σιμωνίδης	ἐποίησεν ἐπίγραμμα τουτί· Ἀρτέμιδος τόδ´
[4, 1]	δοεʹ Πρὸς τοῦτον γράφει καὶ	Τιμωνίδης	τὰς ἱστορίας, ἐν αἷς κατέταξε
[4, 8]	οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ.	Λακύδης	Ἀλεξάνδρου Κυρηναῖος. Οὗτός ἐστιν ὁ
[4, 8]	ποιοῦντα οὐδεπώποτε ἐφωράθη. Ὁ γοῦν	Λακύδης	ἐσχόλαζεν ἐν Ἀκαδημείᾳ ἐν τῷ
[4, 8]	Χῖος, οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ.	~ΛΑΚΥΔΗΣ.	Λακύδης Ἀλεξάνδρου Κυρηναῖος. Οὗτός ἐστιν
[4, 7]	ἦλθον καὶ ἐφιλοσόφησα. Ταύτης τοι	γενεῆς	τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι
[4, 7]	ἐσχάρης ὕπερ βωμῶν τε καὶ	τραπέζης	κνίσῃ, λίπει, θυήμασιν θεῶν ἔδαισε
[4, 9]	τί με, Μοῦσα, θέλεις ἐλέγχειν;	ἀμαθὴς	γὰρ> ὃς οὔτι κάτοιδεν ὅπως
[4, 7]	παρακλήτους πέμψῃς καὶ αὐτὸς μὴ	ἔλθῃς.	πλέων μετὰ πονηρῶν λῃσταῖς περιέπεσε·
[4, 6]	ἄλλου δὲ πολλὰ φλυαροῦντος οὐδὲ	τίτθης	αὐτὸν χαλεπῆς τετυχηκέναι ἔφη· τισὶ
[4, 5]	Κύπριδος υἷα περίφρονος, ἠέ σε	Γαίης,	ἢ Ἀνέμων· τοῖος σὺ κακὰ
[4, 6]	ἐπίσημα τράγος. ἀσκητὸς δ´ ἐποίησεν	Ἀθηναίης	παλάμῃσιν ἄξιος Ἀρκεσίλας υἱὸς Ἀριστοδίκου.
[4, 1]	τωθαστικῶς φησι· Καὶ ἐκ τῆς	Ἀρκαδικῆς	σου μαθητρίας ἔστι καταμαθεῖν τὴν
[4, 2]	τῶν περὶ τοὺς λόγους ιʹ	Φυσικῆς	ἀκροάσεως αʹ βʹ γʹ δʹ
[4, 6]	φιλογράμματος ἱκανῶς γεγόμενος ἥπτετο καὶ	ποιητικῆς.	καὶ αὐτοῦ φέρεται ἐπίγραμμα εἰς
[4, 6]	κατά τινας ἐζηλώκει καὶ τῆς	διαλεκτικῆς	εἴχετο καὶ τῶν Ἐρετρικῶν ἥπτετο
[4, 3]	ὁ ζωγράφος ἐν τοῖς Περὶ	ζωγραφικῆς·	φησὶ γὰρ δεῖν αὐθάδειάν τινα
[4, 10]	ἀπὸ Πλάτωνος περιπατητικούς, ὧν ἦρξεν	Ἀριστοτέλης.
[4, 1]	Φαβωρῖνος ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων ὡς	Ἀριστοτέλης	αὐτοῦ τὰ βιβλία τριῶν ταλάντων
[4, 7]	καὶ γεωμετρίαν διέπαιζεν. Ἦν τε	πολυτελής·	καὶ διὰ τοῦτο πόλιν ἐκ
[4, 6]	ᾧ καὶ πρός τινων διεβάλλετο.	πολυτελής	τε ἄγαν ὤν— καὶ τί
[4, 5]	βούλεται ταφῆναι, εἰπεῖν· Ἐν γῆς	φίλης	ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν. Λέγεται δὲ
[4, 2]	αʹ Περὶ τοῦ ψεύδους αʹ	Καλλικλῆς	αʹ Περὶ φρονήσεως αʹ βʹ
[4, 6]	καὶ Δημοχάρης ὁ Λάχητος καὶ	Πυθοκλῆς	ὁ τοῦ Βουσέλου· οὓς καταλαβὼν
[4, 3]	τις οἰκονομία. Ἦν δὲ καὶ	φιλοσοφοκλῆς,	καὶ μάλιστα ἐν ἐκείνοις ὅπου
[4, 6]	τε τὸν Ἀρκάδα Εὐμένει συστήσας	πολλῆς	ἐποίησε τυχεῖν τῆς ἀξίας. ἐλευθέριός
[4, 8]	τριακοστῆς καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος, τῆς	σχολῆς	ἀφηγησάμενος ἓξ πρὸς τοῖς εἴκοσιν
[4, 2]	δὲ Σπεύσιππον καὶ ἀφηγήσατο τῆς	σχολῆς	πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη ἐπὶ
[4, 9]	δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν· τοῦτον	σχολῆς	τῆσδ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω· καὶ ὃς
[4, 7]	εἰς τοῦτον ἔφη, Ἐὰν μὲν	γήμῃς	αἰσχράν, ἕξεις ποινήν· ἂν δὲ
[4, 2]	Περὶ τοῦ γράφειν αʹ Περὶ	μνήμης	αʹ Περὶ τοῦ ψεύδους αʹ
[4, 2]	Περὶ ψυχῆς αʹ βʹ Περὶ	ἐπιστήμης	αʹ Πολιτικὸς αʹ Περὶ ἐπιστημοσύνης
[4, 3]	καὶ γενναῖος, παρῃτημένος ἅ φησιν	Ἀριστοφάνης	περὶ Εὐριπίδου, Ὀξωτὰ καὶ σιλφιωτά·
[4, 2]	τακτικὸς ἀρχαῖος σφόδρα καὶ ὁ	συγγενὴς	ἅμα καὶ πολίτης τῷ προειρημένῳ
[4, 7]	αὐτὸν οὕτως ᾐτιασάμεθα· Βίωνα, τὸν	Βορυσθένης	ἔφυσε γῆ Σκύθισσα, λέγειν ἀκούομεν
[4, 3]	μόνον μὴ ὠχριᾶσαι· καὶ ταραχῆς	γενομένης	ἐπὶ τῆς πόλεως πυθόμενον τὸ
[4, 2]	Περὶ τοῦ ὄντος αʹ Περὶ	εἱμαρμένης	αʹ Περὶ παθῶν αʹ Περὶ
[4, 6]	ἀλλὰ καὶ ἐχορήγει αὐτῷ πολλὰ	Εὐμένης	ὁ τοῦ Φιλεταίρου· διὸ καὶ
[4, 6]	ἐπίτηδες χρῆσαι καὶ ἀποδιδόντος, ἐπεὶ	πένης	ἦν, χαρίσασθαι. ἦν μὲν οὖν
[4, 8]	φιλόπονός τε ἐκ νέου καὶ	πένης	μέν, εὔχαρις δ’ ἄλλως καὶ
[4, 9]	δ' αὐτοῦ φασιν ἔκλειψιν γενέσθαι	σελήνης,	συμπάθειαν, ὡς ἂν εἴποι τις,
[4, 4]	μήτ' ἐπὶ τριήρους μήτ' ἐπὶ	κρήνης	ἀκηκοέναι, καθάπερ Ἰσμηνίου. Συσσίτιον δέ
[4, 2]	βʹ Περὶ εἰδῶν αʹ Περὶ	ἡδονῆς	αʹ βʹ Περὶ βίου αʹ
[4, 1]	Κυρηναῖον, Περὶ πλούτου αʹ Περὶ	ἡδονῆς	αʹ Περὶ δικαιοσύνης αʹ Περὶ
[4, 1]	τὸ φρέαρ ῥῖψαι καὶ ὑφ'	ἡδονῆς	ἐλθεῖν εἰς Μακεδονίαν ἐπὶ τὸν
[4, 2]	Περὶ μαθητῶν αʹ βʹ Περὶ	δικαιοσύνης	αʹ Περὶ ἀρετῆς αʹ βʹ
[4, 2]	Παρμενίδου αʹ Ἀρχέδημος ἢ περὶ	δικαιοσύνης	αʹ Περὶ τἀγαθοῦ αʹ Τῶν
[4, 1]	αʹ Περὶ ἡδονῆς αʹ Περὶ	δικαιοσύνης	αʹ Περὶ φιλοσοφίας αʹ Περὶ
[4, 10]	Τίμων οὕτω διασύρει· οὐδ' Ἀκαδημαϊκῶν	πλατυρημοσύνης	ἀναλίστου. Ἡμεῖς δὲ τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς
[4, 2]	ἐπιστήμης αʹ Πολιτικὸς αʹ Περὶ	ἐπιστημοσύνης	αʹ Περὶ φιλοσοφίας αʹ Περὶ
[4, 2]	αʹ βʹ Οἰκονομικὸς αʹ Περὶ	σωφροσύνης	αʹ Περὶ δυνάμεως νόμου αʹ
[4, 3]	λόγον ὁμοίως· ἦν δὲ περὶ	σωφροσύνης.	Ἀκούων δὴ τὸ μειράκιον κατ'
[4, 7]	ἔδησε· ῥάμνον τε καὶ κλάδον	δάφνης	ὑπὲρ θύρην ἔθηκεν, ἅπαντα μᾶλλον
[4, 2]	αʹ Περὶ ἰδεῶν αʹ Περὶ	τέχνης	αʹ Περὶ θεῶν αʹ βʹ
[4, 2]	μὲν φύσεως εἶναι, τὸ δὲ	τέχνης	ἔργον. Πέμπτος ἀνδριαντοποιός· ἕκτος ᾄσματα
[4, 1]	υἱὸς δὲ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ	Πωτώνης.	Καὶ ἐσχολάρχησεν ἔτη ὀκτώ, ἀρξάμενος
[4, 6]	τε Πίνδαρον ἔφασκε δεινὸν εἶναι	φωνῆς	ἐμπλῆσαι καὶ ὀνομάτων καὶ ῥημάτων
[4, 9]	δὲ εἰπεῖν, Καὶ δὸς μέτρον	φωνῆς.	ὅθεν εὐστόχως ἑλόντα ἀμείψασθαι· φάναι
[4, 1]	ἔτη ὀκτώ, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς	ὀγδόης	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος· Χαρίτων τ'
[4, 2]	αὐτοῦ λόγος Ἀρσινοητικός, γεγραμμένος περὶ	Ἀρσινόης	ἀποθανούσης. Τέταρτος φιλόσοφος, ἐλεγείαν γεγραφὼς
[4, 4]	ἐπιτηδευμάτων, ἀλλὰ καὶ μέχρι σχεδὸν	ἀναπνοῆς	ἐξωμοιώσθην ἀλλήλοιν καὶ θανόντε τῆς
[4, 6]	πολλὰ φλυαροῦντος οὐδὲ τίτθης αὐτὸν	χαλεπῆς	τετυχηκέναι ἔφη· τισὶ δὲ οὐδὲ
[4, 8]	τὸν αὐτὸν τρόπον διὰ τῆς	ὀπῆς	ἐνίει εἰς τὴν στοάν· καὶ
[4, 8]	εἴσω τὸν δακτύλιον διὰ τῆς	ὀπῆς	ἐρρίπτει, ὡς μηδέποτ’ αὐτοῦ περιαιρεθείη
[4, 7]	μὴ γνωσθῶμεν. Τὴν οἴησιν ἔλεγε	προκοπῆς	ἐγκοπήν. Πρὸς πλούσιον μικρολόγον, Οὐχ
[4, 6]	διακωλύειν. τούτου δὲ ἤρων καὶ	Δημοχάρης	ὁ Λάχητος καὶ Πυθοκλῆς ὁ
[4, 7]	ὅσοι θεοῖς ἔθυον, οὐ μοῦνον	ἐσχάρης	ὕπερ βωμῶν τε καὶ τραπέζης
[4, 6]	χρείας. φιλομειράκιός τε ἦν καὶ	καταφερής·	ὅθεν οἱ περὶ Ἀρίστωνα τὸν
[4, 6]	Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν ὁ τῆς	μέσης	Ἀκαδημείας κατάρξας, πρῶτος ἐπισχὼν τὰς
[4, 2]	λόγος Ἀρσινοητικός, γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης	ἀποθανούσης.	Τέταρτος φιλόσοφος, ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ
[4, 1]	μὲν δήμων Μυρρινούσιος, υἱὸς δὲ	τῆς	ἀδελφῆς αὐτοῦ Πωτώνης. Καὶ ἐσχολάρχησεν
[4, 5]	ἐν τῇ πατρίδι ἐπὶ τῷ	τῆς	Ἀθηνᾶς ἱερῷ σφραγισάμενος αὐτὰ θεῖναι.
[4, 6]	ἐν τῷ τρίτῳ Χρονικῶν, Πιταναῖος	τῆς	Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν ὁ τῆς
[4, 4]	Βορυσθενίτην ὕστερον δὲ Θεοδώρειον ἀπὸ	τῆς	αἱρέσεως ἐπικαλούμενον, περὶ οὗ καὶ
[4, 6]	Εὐμένει συστήσας πολλῆς ἐποίησε τυχεῖν	τῆς	ἀξίας. ἐλευθέριός τε ὢν καὶ
[4, 9]	ἀποθανεῖν, παρωρμήθη πρὸς τὸ εὐθαρσὲς	τῆς	ἀπαλλαγῆς καί φησι, Δότε οὖν
[4, 1]	γράφων τωθαστικῶς φησι· Καὶ ἐκ	τῆς	Ἀρκαδικῆς σου μαθητρίας ἔστι καταμαθεῖν
[4, 4]	δὲ Κράτητες δέκα· πρῶτος ὁ	τῆς	ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής, δεύτερος ῥήτωρ
[4, 4]	ἀναπνοῆς ἐξωμοιώσθην ἀλλήλοιν καὶ θανόντε	τῆς	αὐτῆς ταφῆς ἐκοινωνείτην. ὅθεν Ἀνταγόρας
[4, 3]	Πολέμωνα καὶ δίκην κακώσεως ὑπὸ	τῆς	γυναικός, ὡς μειρακίοις συνόντα. Τοσοῦτον
[4, 2]	ἀρξάμενος κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος	τῆς	δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα
[4, 9]	αὐτὸν ἐξ ἀνθρώπων ἔτει τετάρτῳ	τῆς	δευτέρας καὶ ἑξηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς
[4, 6]	Πύρρωνα κατά τινας ἐζηλώκει καὶ	τῆς	διαλεκτικῆς εἴχετο καὶ τῶν Ἐρετρικῶν
[4, 6]	ὡς εὐφυὴς καὶ εὐεπιχείρητος ἀπεληλυθὼς	τῆς	διατριβῆς εἴη νεανίσκος. καὶ γὰρ
[4, 3]	διαδέξασθαι τὴν σχολήν, ἀρξάμενον ἀπὸ	τῆς	ἕκτης καὶ δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς
[4, 3]	κατῴκουν πλησίον τοῦ μουσείου καὶ	τῆς	ἐξέδρας. Ἐῴκει δὴ ὁ Πολέμων
[4, 4]	ὁ Κράτης κατὰ τὸ ἔτος	τῆς	ηʹ καὶ κʹ καὶ ρʹ
[4, 2]	διαπεράνασθαι. Ἀτυφότατος δὲ ὢν πολλάκις	τῆς	ἡμέρας ἑαυτῷ ἐμελέτα, καὶ ὥραν
[4, 2]	ἑνὸς ὄντος κλινιδίου δεομένῃ μεταδοῦναι	τῆς	κατακλίσεως· καὶ τέλος πολλὰ ἐκλιπαροῦσαν
[4, 2]	μηδὲ γὰρ τὴν τραγῳδίαν ὑπὸ	τῆς	κωμῳδίας σκωπτομένην ἀποκρίσεως ἀξιοῦν. Πρός
[4, 6]	τῆς Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν ὁ	τῆς	μέσης Ἀκαδημείας κατάρξας, πρῶτος ἐπισχὼν
[4, 3]	φιλοσοφεῖν, ὥστ' ἐπὶ ταὐτοῦ σχήματος	τῆς	μορφῆς πάντοτε μένειν. Ἀλλὰ καὶ
[4, 8]	Ἀλεξάνδρου Κυρηναῖος. Οὗτός ἐστιν ὁ	τῆς	νέας Ἀκαδημείας κατάρξας καὶ Ἀρκεσίλαον
[4, 1]	ἐσχολάρχησεν ἔτη ὀκτώ, ἀρξάμενος ἀπὸ	τῆς	ὀγδόης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος· Χαρίτων
[4, 8]	δακτύλιον τὸν αὐτὸν τρόπον διὰ	τῆς	ὀπῆς ἐνίει εἰς τὴν στοάν·
[4, 8]	πάλιν εἴσω τὸν δακτύλιον διὰ	τῆς	ὀπῆς ἐρρίπτει, ὡς μηδέποτ’ αὐτοῦ
[4, 6]	ἐσιώπησεν. ἀλλ´ οὖν ὅμως ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ἐπρέσβευσεν εἰς Δημητριάδα πρὸς
[4, 2]	βιβλία κʹ στίχοι μύριοι> γʹ	Τῆς	περὶ τὸ διαλέγεσθαι πραγματείας βιβλία
[4, 2]	νῦν καὶ μᾶλλον φροντιστέον εἴη	τῆς	πόλεως αὐτοῖς (τοὺς μὲν γὰρ
[4, 3]	ὠχριᾶσαι· καὶ ταραχῆς γενομένης ἐπὶ	τῆς	πόλεως πυθόμενον τὸ γινόμενον ἄτρεπτον
[4, 8]	καὶ τριακοστῆς καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος,	τῆς	σχολῆς ἀφηγησάμενος ἓξ πρὸς τοῖς
[4, 2]	Διεδέξατο δὲ Σπεύσιππον καὶ ἀφηγήσατο	τῆς	σχολῆς πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη
[4, 8]	σχολαρχεῖν ἀρξάμενος τῷ τετάρτῳ ἔτει	τῆς	τετάρτης καὶ τριακοστῆς καὶ ἑκατοστῆς
[4, 7]	ἀλλὰ συγγραφὴν ἐπὶ τοῦ προσώπου,	τῆς	τοῦ δεσπότου πικρίας σύμβολον· μήτηρ
[4, 7]	Ὦ πέπον Ἀρχύτα, ψαλληγενές, ὀλβιότυφε,	τῆς	ὑπάτης ἔριδος πάντων ἐμπειρότατ' ἀνδρῶν.
[4, 2]	κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς	δεκάτης	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα δὲ
[4, 3]	ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς ἕκτης καὶ	δεκάτης	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Φησὶ δὲ
[4, 4]	Ἀθηναῖος> Θριάσιος δὲ τῶν δήμων,	ἀκροατὴς	ἅμα καὶ ἐρώμενος Πολέμωνος· ἀλλὰ
[4, 7]	πέπον Ἀρχύτα, ψαλληγενές, ὀλβιότυφε, τῆς	ὑπάτης	ἔριδος πάντων ἐμπειρότατ' ἀνδρῶν. Καὶ
[4, 4]	δὲ Κράντορος. Τελευτῶν δὴ ὁ	Κράτης	κατὰ τὸ ἔτος τῆς ηʹ
[4, 4]	ἐς ἄστρα διάβορον θῆκεν χαμαί.	~ΚΡΑΤΗΣ	Κράτης πατρὸς μὲν ἦν Ἀντιγένους
[4, 4]	πολιτῶν. Ἦν δέ, φησίν, ἐρώμενος	Κράτης	μέν, ὡς προείρηται, Πολέμωνος· Ἀρκεσίλαος
[4, 4]	ἄστρα διάβορον θῆκεν χαμαί. ~ΚΡΑΤΗΣ	Κράτης	πατρὸς μὲν ἦν Ἀντιγένους Ἀθηναῖος>
[4, 2]	ἕτερος, ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ.	Ξενοκράτης	Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος· οὗτος ἐκ νέου
[4, 2]	εἶτ' ἔθανεν, ὁ πάντα πάντη	Ξενοκράτης	ἀνὴρ γεγώς. Γεγόνασι δὲ καὶ
[4, 2]	Σεμνὸς δὲ τά τ' ἄλλα	Ξενοκράτης	καὶ σκυθρωπὸς ἀεί, ὥστε αὐτῷ
[4, 2]	καὶ ἕτερος, ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς.	~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ.	Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος· οὗτος ἐκ
[4, 2]	Ἀθήνας φάσκειν ὡς μάτην αὐτοῖς	Ξενοκράτης	συνεληλύθοι· καὶ τοὺς ἑτοίμους εἶναι
[4, 2]	λέγειν ὕστερον ὡς μόνος εἴη	Ξενοκράτης	τῶν πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένων ἀδωροδόκητος.
[4, 2]	βʹ Περὶ δικαιοσύνης αʹ Περὶ	ἀρετῆς	αʹ βʹ Περὶ εἰδῶν αʹ
[4, 7]	Παρ' ὃ καὶ οὐδεὶς αὐτοῦ	μαθητὴς	ἐπιγράφεται, τοσούτων αὐτῷ σχολασάντων· καίτοι
[4, 6]	δὲ καὶ ἄλλοι τρεῖς Ἀρκεσίλαοι·	ποιητὴς	ἀρχαίας κωμῳδίας, ἄλλος ἐλεγείας, ἕτερος
[4, 4]	ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς, ἔνατος ἐπιγραμμάτων	ποιητής,	δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ.
[4, 4]	πρῶτος ὁ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας	ποιητής,	δεύτερος ῥήτωρ Τραλλιανὸς Ἰσοκράτειος, τρίτος
[4, 7]	βιβλία Μουσῶν ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος μελικὸς	ποιητής·	ὄγδοος Μιλήσιος ἀνδριαντοποιός, οὗ μέμνηται
[4, 5]	θεῖναι. Καί φησι Θεαίτητος ὁ	ποιητὴς	περὶ αὐτοῦ οὑτωσί· Ἥνδανεν ἀνθρώποις,
[4, 7]	οὗ μέμνηται καὶ Πολέμων· ἔνατος	ποιητὴς	τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν λεγομένων· δέκατος
[4, 9]	μέντοι καὶ ἄλλος Καρνεάδης, ἐλεγείας	ποιητὴς	ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος. οὗτος
[4, 1]	αʹ Κλεινόμαχος ἢ Λυσίας αʹ	Πολίτης	αʹ Περὶ ψυχῆς αʹ Πρὸς
[4, 2]	καὶ ὁ συγγενὴς ἅμα καὶ	πολίτης	τῷ προειρημένῳ φιλοσόφῳ· φέρεται δὲ
[4, 7]	διεδήλου δὲ τὸν ταριχέμπορον γένος	Βορυσθενίτης,	ἔχων οὐ πρόσωπον, ἀλλὰ συγγραφὴν
[4, 7]	Βίων τὸ μὲν γένος ἦν	Βορυσθενίτης,	ὧντινων δὲ γονέων καὶ ἀφ'
[4, 7]	οὗτος· τέταρτος Δημοκρίτειος καὶ μαθηματικός,	Ἀβδηρίτης,	Ἀτθίδι γεγραφὼς καὶ Ἰάδι· οὗτος
[4, 3]	τὴν σχολήν, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς	ἕκτης	καὶ δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος.
[4, 6]	τῇ λαλιᾷ διαστατικὸς τῶν ὀνομάτων,	ἐπικόπτης	θ´ ἱκανῶς καὶ παρρησιαστής· διὸ
[4, 8]	ἀρξάμενος τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς	τετάρτης	καὶ τριακοστῆς καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος,
[4, 9]	Πωλεῖταί τις δεῦρο γέρων ἅλιος	νημερτής,	Μέντορι εἰδόμενος ἠμὲν δέμας ἠδὲ
[4, 6]	ὀνομάτων, ἐπικόπτης θ´ ἱκανῶς καὶ	παρρησιαστής·	διὸ καὶ πάλιν ὁ Τίμων
[4, 7]	τὰ μὲν ἄλλα πολύτροπος καὶ	σοφιστὴς	ποικίλος καὶ πλείστας ἀφορμὰς δεδωκὼς
[4, 8]	τετάρτῳ ἔτει τῆς τετάρτης καὶ	τριακοστῆς	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος, τῆς σχολῆς
[4, 9]	ἔτει τετάρτῳ τῆς δευτέρας καὶ	ἑξηκοστῆς	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος, βιώσαντα ἔτη
[4, 9]	τῆς δευτέρας καὶ ἑξηκοστῆς καὶ	ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος, βιώσαντα ἔτη πέντε πρὸς
[4, 2]	δεύτερον ἔτος τῆς δεκάτης καὶ	ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα δὲ νυκτὸς λεκάνῃ
[4, 8]	τῆς τετάρτης καὶ τριακοστῆς καὶ	ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος, τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἓξ
[4, 3]	τῆς ἕκτης καὶ δεκάτης καὶ	ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος. Φησὶ δὲ Ἀντίγονος ὁ
[4, 1]	ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς ὀγδόης καὶ	ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος· Χαρίτων τ' ἀγάλματ' ἀνέθηκεν
[4, 4]	ἐξωμοιώσθην ἀλλήλοιν καὶ θανόντε τῆς	αὐτῆς	ταφῆς ἐκοινωνείτην. ὅθεν Ἀνταγόρας εἰς
[4, 7]	συγξύσας Ἀθήναζε ἦλθον καὶ ἐφιλοσόφησα.	Ταύτης	τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος
[4, 4]	ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος, ἕβδομος	Μαλλώτης	γραμματικός, ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς, ἔνατος
[4, 7]	πρῶτος Βίων φιλοσοφίαν ἀνθινὰ ἐνέδυσεν.	Εὐφυὴς	γὰρ ἦν καὶ παρῳδῆσαι· οἷά
[4, 6]	Θεόφραστον κνιζόμενόν φασιν εἰπεῖν ὡς	εὐφυὴς	καὶ εὐεπιχείρητος ἀπεληλυθὼς τῆς διατριβῆς
[4, 4]	ἀλλήλοιν καὶ θανόντε τῆς αὐτῆς	ταφῆς	ἐκοινωνείτην. ὅθεν Ἀνταγόρας εἰς ἄμφω
[4, 5]	φλοιοῦ μεστήν· καί τινος ποιητοῦ	σκίφης	μεστοὺς εἶναι τοὺς στίχους· καὶ
[4, 1]	δήμων Μυρρινούσιος, υἱὸς δὲ τῆς	ἀδελφῆς	αὐτοῦ Πωτώνης. Καὶ ἐσχολάρχησεν ἔτη
[4, 3]	ὥστ' ἐπὶ ταὐτοῦ σχήματος τῆς	μορφῆς	πάντοτε μένειν. Ἀλλὰ καὶ τὴν
[4, 3]	ἐν τῷ τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶς	τρυφῆς.	Ἀεὶ γοῦν ἐμέμνητο ὁ Πολέμων
[4, 3]	διασπάσαντος μόνον μὴ ὠχριᾶσαι· καὶ	ταραχῆς	γενομένης ἐπὶ τῆς πόλεως πυθόμενον
[4, 2]	Περὶ θεῶν αʹ βʹ Περὶ	ψυχῆς	αʹ βʹ Περὶ ἐπιστήμης αʹ
[4, 1]	Λυσίας αʹ Πολίτης αʹ Περὶ	ψυχῆς	αʹ Πρὸς Γρύλλον αʹ Ἀρίστιππος
[4, 7]	σοι ποιήσω, φησίν, ἐὰν παρακλήτους	πέμψῃς	καὶ αὐτὸς μὴ ἔλθῃς. πλέων
[4, 1]	καὶ Τιμωνίδης τὰς ἱστορίας, ἐν	αἷς	κατέταξε τὰς πράξεις Δίωνός τε
[4, 6]	Θεοδότῃ τε καὶ Φίλᾳ ταῖς	Ἠλείαις	ἑταίραις συνῴκει φανερῶς καὶ πρὸς
[4, 6]	τε καὶ Φίλᾳ ταῖς Ἠλείαις	ἑταίραις	συνῴκει φανερῶς καὶ πρὸς τοὺς
[4, 5]	ὁ δ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε	Μούσαις	Κράντωρ, καὶ γήρως ἤλυθεν οὔτι
[4, 6]	καὶ τὸν Πειραιᾶ· ἔν τε	ταῖς	ἑορταῖς κατῄει πρὸς αὐτὸν ἑκάστοτε.
[4, 9]	τ' ἦν ἐπιπληκτικὸς καὶ ἐν	ταῖς	ζητήσεσι δύσμαχος· τά τε δεῖπνα
[4, 6]	καὶ Θεοδότῃ τε καὶ Φίλᾳ	ταῖς	Ἠλείαις ἑταίραις συνῴκει φανερῶς καὶ
[4, 10]	τῶν συγγραμμάτων ἐφώτισεν. ἀνὴρ ἐν	ταῖς	τρισὶν αἱρέσεσι διατρίψας, ἔν τε
[4, 2]	συνεχὲς τὸν Πλάτωνα, Ξενόκρατες, θῦε	ταῖς	Χάρισι. Διῆγέ τ' ἐν Ἀκαδημείᾳ
[4, 6]	οὕτως ἄτυφος ἦν ὥστε τοῖς	μαθηταῖς	παρῄνει καὶ ἄλλων ἀκούειν. καί
[4, 6]	τὸν Πειραιᾶ· ἔν τε ταῖς	ἑορταῖς	κατῄει πρὸς αὐτὸν ἑκάστοτε. καὶ
[4, 7]	μὴ ἔλθῃς. πλέων μετὰ πονηρῶν	λῃσταῖς	περιέπεσε· τῶν δέ, Ἀπολώλαμεν, εἰπόντων,
[4, 9]	ἢ Φιλοκώμου, ὡς Ἀλέξανδρος ἐν	Διαδοχαῖς,	Κυρηναῖος. Οὗτος τὰ τῶν Στωικῶν
[4, 7]	ἐποίει παράδοξον. Εὔκολον ἔφασκε τὴν	εἰς	ᾅδου ὁδόν· καταμύοντας γοῦν ἀπιέναι.
[4, 6]	προήγαγε τὸν Μοιρέαν λανθάνων, κἀκεῖθεν	εἰς	Ἀθήνας ἀπήγαγε. περιὼν δὲ οὔτε
[4, 10]	τὴν πατρίδα ἐφιλοσόφει. ἐλθὼν δ'	εἰς	Ἀθήνας ἤδη τετταράκοντ' ἔτη γεγονὼς
[4, 2]	Φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου ποτὲ ἐλθόντος	εἰς	Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν, μὴ
[4, 5]	ἐν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι ἀπῆρεν	εἰς	Ἀθήνας καὶ Ξενοκράτους διήκουσε Πολέμωνι
[4, 6]	μαθηματικοῦ πολίτου τυγχάνοντος, πρὶν ἀπαίρειν	εἰς	Ἀθήνας, μεθ´ οὗ καὶ εἰς
[4, 6]	ὃν Θεοφράστου διήκουσεν. ἔπειτα μετῆλθεν	εἰς	Ἀκαδήμειαν πρὸς Κράντορα· Μοιρέας μὲν
[4, 4]	αὐτῆς ταφῆς ἐκοινωνείτην. ὅθεν Ἀνταγόρας	εἰς	ἄμφω τοῦτον ἐποίησε τὸν τρόπον·
[4, 7]	τοσούτων αὐτῷ σχολασάντων· καίτοι τινὰς	εἰς	ἀναισχυντίαν προῆγεν. Ὁ γοῦν Βητίων
[4, 7]	Ἐρομένου γὰρ αὐτὸν Τίς πόθεν	εἰς	ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ
[4, 6]	ποιητικῆς. καὶ αὐτοῦ φέρεται ἐπίγραμμα	εἰς	Ἄτταλον ἔχον οὕτω· Πέργαμος οὐχ
[4, 6]	θεμιτὸν θνατῷ νόον εἰπεῖν, ἔσσεται	εἰς	αὖθις πολλὸν ἀοιδοτέρη. ἀλλὰ καὶ
[4, 7]	γῆρας ἔλεγεν ὅρμον εἶναι κακῶν·	εἰς	αὐτὸ γοῦν πάντα καταφεύγειν. Τὴν
[4, 6]	προτείνοντά τι θεώρημα καὶ ἀξιοῦντα	εἰς	αὐτὸ λέγειν εἶπεν, ἀλλ´ αὐτὸ
[4, 1]	γηραιὸς ὤν. Καὶ ἔστιν ἡμῶν	εἰς	αὐτόν· Ἀλλ' εἰ μὴ Σπεύσιππον
[4, 5]	ὑδρωπικῇ διαθέσει νοσήσας. Καὶ ἔστιν	εἰς	αὐτὸν ἡμῶν· Ἐπέκλυσε καὶ σέ,
[4, 3]	συγγράμματα καταλιπών. Καὶ ἔστιν ἡμῶν	εἰς	αὐτόν· Οὐκ ἀΐεις; Πολέμωνα κεκεύθαμεν,
[4, 9]	Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ, μεταξὺ λέγων παρῴδησεν	εἰς	αὐτόν· Πωλεῖταί τις δεῦρο γέρων
[4, 6]	σὴ πατρίς, Καδαυάδη. ἀλλὰ γὰρ	εἰς	Ἀχέροντα τὸν οὐ φατὸν ἶσα
[4, 6]	δὲ καὶ παρακίναιδος ὢν ὡς	εἰς	βαρὺν τὸν Ἀρκεσίλαον ἔφη· ἔξεστ´
[4, 6]	αὐτὸς ἡσύχαζε, μὴ βουλόμενος προεμπίπτειν	εἰς	γνῶσιν. φίλος τε ἦν μάλιστα
[4, 6]	ἴδιον, τὸ καιρὸν ἑκάστων ἐπίστασθαι.	εἰς	δὲ τὸ διαβαλλόμενον αὐτοῦ φίλοχλον
[4, 6]	ὅμως ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐπρέσβευσεν	εἰς	Δημητριάδα πρὸς Ἀντίγονον καὶ οὐκ
[4, 6]	τῶν λόγων. πρῶτος δὲ καὶ	εἰς	ἑκάτερον ἐπεχείρησε, καὶ πρῶτος τὸν
[4, 6]	μήτι σὲ ἠδικηκὼς ἀπίω τὸν	εἰς	ἐμὲ ἐκτενῶς οὕτω πεφιλοτιμημένον. ἀξιοπιστότατος
[4, 7]	καὶ γραῒ δῶκεν εὐμαρῶς τράχηλον	εἰς	ἐπῳδὴν καὶ σκυτίσιν βραχίονας πεπεισμένως
[4, 5]	Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ ὡς Κράντορος	εἰς	Ἔρωτα πεποιημένα φέρεσθαι ταυτί· Ἐν
[4, 6]	Ἁλκυονέως τοῦ Ἀντιγόνου υἱοῦ ἡμέραν,	εἰς	ἣν ἱκανὰ χρήματα ἀπέστελλεν Ἀντίγονος
[4, 6]	γὰρ καὶ Δημητρίου τοῦ πλεύσαντος	εἰς	Κυρήνην ἐπὶ πλέον ἐρασθῆναι λέγεται,
[4, 1]	ῥῖψαι καὶ ὑφ' ἡδονῆς ἐλθεῖν	εἰς	Μακεδονίαν ἐπὶ τὸν Κασσάνδρου γάμον.
[4, 6]	αὖθις πολλὸν ἀοιδοτέρη. ἀλλὰ καὶ	εἰς	Μηνόδωρον τὸν Εὐδάμου ἑνὸς τῶν
[4, 5]	Πολέμωνι συσχολάζων. Καὶ κατέλιπεν ὑπομνήματα	εἰς	μυριάδας στίχων τρεῖς, ὧν τινά
[4, 7]	ἀπολαύσας. Καὶ ὕστερόν ποτε ἐμπεσὼν	εἰς	νόσον, ὡς ἔφασκον οἱ ἐν
[4, 7]	δεῖν ἔφασκεν ὀνειδίζειν τὸ γῆρας,	εἰς	ὅ, ἔφη, πάντες εὐχόμεθα ἐλθεῖν.
[4, 6]	φίλων, τὴν δὲ τρίτην ἀπέστειλεν	εἰς	οἶκον πρὸς Θαυμασίαν ἕνα τινὰ
[4, 6]	κωμῳδίας, ἄλλος ἐλεγείας, ἕτερος ἀγαλματοποιός·	εἰς	ὃν καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν ἐπίγραμμα
[4, 6]	διαλιπὼν αὐτὸν ποιεῖ λέγοντα νήξομαι	εἰς	Πύρρωνα καὶ εἰς σκολιὸν Διόδωρον.
[4, 6]	εἰς Ἀθήνας, μεθ´ οὗ καὶ	εἰς	Σάρδεις ἀπεδήμησεν· ἔπειτα Ξάνθου τοῦ
[4, 2]	νέου Πλάτωνος ἤκουσεν, ἀλλὰ καὶ	εἰς	Σικελίαν αὐτῷ συναπεδήμησεν. Ἦν δὲ
[4, 6]	λέγοντα νήξομαι εἰς Πύρρωνα καὶ	εἰς	σκολιὸν Διόδωρον. Ἦν δὲ καὶ
[4, 7]	ἢ ἀλλοτρίας ἀποδρέπεσθαι· καὶ γὰρ	εἰς	σῶμα βλάπτεσθαι καὶ εἰς ψυχήν.
[4, 2]	τοῦτο. Ὅθεν ἐλθόντας τοὺς πρέσβεις	εἰς	τὰς Ἀθήνας φάσκειν ὡς μάτην
[4, 6]	ἐλευθέριός τε ὢν καὶ ἀφιλαργυρώτατος	εἰς	τὰς ἀργυρικὰς δείξεις ἀπήντα πρῶτος,
[4, 2]	τοὺς μὲν δώροις μαλθασσομένους καὶ	εἰς	τὰς κλήσεις συνιέναι καὶ τῷ
[4, 1]	δὲ αὐτὸν ἐπ' ἀμαξίου φερόμενον	εἰς	τὴν Ἀκαδήμειαν συναντῆσαι Διογένει καὶ
[4, 6]	Περιπατητικόν, ὁπότε συνάγοι τοὺς φίλους	εἰς	τὴν Ἁλκυονέως τοῦ Ἀντιγόνου υἱοῦ
[4, 9]	ὄντος καὶ παρ' αὐτὸν ἐλθόντος	εἰς	τὴν διατριβήν, ὡς ἐπείρα αὐτοῦ
[4, 6]	ἐκ μὲν τῶν ἄλλων μεταβαίνουσιν	εἰς	τὴν Ἐπικούρειον, ἐκ δὲ τῶν
[4, 3]	τοῖς νέοις μεθύων καὶ ἐστεφανωμένος	εἰς	τὴν Ξενοκράτους ᾖξε σχολήν· ὁ
[4, 8]	τρόπον διὰ τῆς ὀπῆς ἐνίει	εἰς	τὴν στοάν· καὶ τοῦτο ποιοῦντα
[4, 6]	καὶ πλείους πρὸς αὐτὸν ἀπήντων	εἰς	τὴν σχολὴν καίπερ ὑπ´ ὀξύτητος
[4, 7]	τε νεανίσκων τινῶν υἱοθεσίας ποιεῖσθαι	εἰς	τὸ ἀποχρῆσθαι αὐτοῖς ἔς τε
[4, 5]	βαρύτερον ἀκοῦσαι φθεγγομένου. Οὗτος νοσήσας	εἰς	τὸ Ἀσκληπιεῖον ἀνεχώρησε κἀκεῖ περιεπάτει·
[4, 7]	ἀκολουθῆσαι αὐτῷ· σὺν οἷς εἰσβάλλων	εἰς	τὸ γυμνάσιον περίβλεπτος ἦν. Εἰώθει
[4, 7]	καὶ μεταγινώσκειν ἐφ' οἷς ἐπλημμέλησεν	εἰς	τὸ θεῖον. Ἀπορίᾳ δὲ καὶ
[4, 2]	δῆθεν διωκομένην ὑπό τινων καταφυγεῖν	εἰς	τὸ οἰκίδιον. Τὸν δὲ ἕνεκα
[4, 6]	εἰπὼν τὴν γεωμετρίαν αὐτοῦ χάσκοντος	εἰς	τὸ στόμα ἐμπτῆναι. τοῦτον καὶ
[4, 1]	αὐτὸν ὑπὸ θυμοῦ τὸ κυνίδιον	εἰς	τὸ φρέαρ ῥῖψαι καὶ ὑφ'
[4, 8]	ἀφ’ οὗ Καρνεάδης. Χάριεν δ’	εἰς	τὸν Λακύδην ἀναφέρεται· Ἀττάλου γὰρ
[4, 2]	διωκομένου ὑπὸ ἱέρακος καὶ εἰσπηδήσαντος	εἰς	τοὺς κόλπους αὐτοῦ, καταψήσας μεθῆκεν,
[4, 7]	εἰ γήμαι ἀναφέρεται γὰρ καὶ	εἰς	τοῦτον ἔφη, Ἐὰν μὲν γήμῃς
[4, 6]	Ἀθηναίων ὡς οὐδείς. Ἔστι καὶ	εἰς	τοῦτον ἡμῶν Ἀρκεσίλαε, τί μοι,
[4, 9]	δὲ κατέλιπεν οὐδέν. Ἔστι καὶ	εἰς	τοῦτον ἡμῶν τῷ λογαοιδικῷ μέτρῳ
[4, 2]	καὶ ὀγδοηκοστόν. Φαμὲν δὲ καὶ	εἰς	τοῦτον οὑτωσί· Χαλκῇ προσκόψας λεκάνῃ
[4, 6]	πάντων μᾶλλον Ὅμηρον, οὗ καὶ	εἰς	ὕπνον ἰὼν πάντως τι ἀνεγίνωσκεν,
[4, 6]	καί ποτέ τινος ἀργυρώματα λαβόντος	εἰς	ὑποδοχὴν φίλων καὶ ἀποστεροῦντος οὐκ
[4, 7]	γὰρ εἰς σῶμα βλάπτεσθαι καὶ	εἰς	ψυχήν. Διέβαλλε δὲ καὶ τὸν
[4, 7]	ἀναισχυντίαν προῆγεν. Ὁ γοῦν Βητίων	εἷς	τῶν συνήθων αὐτῷ πρὸς Μενέδημόν
[4, 2]	διὰ τοῦτο. Ὅθεν ἐλθόντας τοὺς	πρέσβεις	εἰς τὰς Ἀθήνας φάσκειν ὡς
[4, 1]	αὐτὸν φοιτῶντας ἐποίει· σὺ δὲ	δασμολογεῖς	καὶ παρ' ἑκόντων καὶ ἀκόντων
[4, 6]	Ἀθήνας, μεθ´ οὗ καὶ εἰς	Σάρδεις	ἀπεδήμησεν· ἔπειτα Ξάνθου τοῦ Ἀθηναίου
[4, 7]	τὰ φίλων. Παρ' ὃ καὶ	οὐδεὶς	αὐτοῦ μαθητὴς ἐπιγράφεται, τοσούτων αὐτῷ
[4, 6]	ἑβδομηκοστόν, ἀποδεχθεὶς πρὸς Ἀθηναίων ὡς	οὐδείς.	Ἔστι καὶ εἰς τοῦτον ἡμῶν
[4, 2]	ἐς ἄστυ ἀνιέναι, φασὶ τοὺς	θορυβώδεις	πάντας καὶ προυνίκους ὑποστέλλειν αὐτοῦ
[4, 6]	ἤρα, καὶ αὐτοῦ Κράντωρ ἐρωτικῶς	διατεθεὶς	ἐπύθετο τὰ ἐξ Ἀνδρομέδας Εὐριπίδου
[4, 2]	κατὰ τὸν Λαμιακὸν πόλεμον, καὶ	κληθεὶς	ἐπὶ δεῖπνον πρὸς αὐτὸν προηνέγκατο
[4, 6]	δέ, ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἄκρατον	ἐμφορηθεὶς	πολὺν καὶ παρακόψας, ἤδη γεγονὼς
[4, 7]	Ὁ τὰ μέγιστα βουλόμενος εὐημερεῖν.	Ἐρωτηθεὶς	εἰ γήμαι ἀναφέρεται γὰρ καὶ
[4, 7]	εἶπεν, ἁπαλὸν τυρὸν ἀγκίστρῳ ἐπισπᾶσθαι.	Ἐρωτηθείς	ποτε τίς μᾶλλον ἀγωνιᾷ, ἔφη,
[4, 6]	γεγονὼς ἔτος πέμπτον καὶ ἑβδομηκοστόν,	ἀποδεχθεὶς	πρὸς Ἀθηναίων ὡς οὐδείς. Ἔστι
[4, 3]	ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν· Οὐκ	ἀΐεις;	Πολέμωνα κεκεύθαμεν, ὃν θέτο τῇδε
[4, 6]	τί μοι τραχεῖα κοὐκ εἰθισμένως	λαλεῖς;	στωμύλου δὲ ἀγεννοῦς πράγματα αὐτῷ
[4, 9]	με Καρνεάδην, τί με, Μοῦσα,	θέλεις	ἐλέγχειν; ἀμαθὴς γὰρ> ὃς οὔτι
[4, 6]	με, ὦ ξένε, εἴτε δμωΐδ´	ἐθέλεις	εἴτ´ ἄλοχον. ἐκ τούτου συνήστην
[4, 1]	τὴν σοφίαν. Καὶ Πλάτων μὲν	ἀτελεῖς	φόρων τοὺς παρ' αὐτὸν φοιτῶντας
[4, 7]	Ἀλλὰ καὶ ὣς κατέστρεψε καὶ	ἡμεῖς	αὐτὸν οὕτως ᾐτιασάμεθα· Βίωνα, τὸν
[4, 10]	διασύρει· οὐδ' Ἀκαδημαϊκῶν πλατυρημοσύνης ἀναλίστου.	Ἡμεῖς	δὲ τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς τοὺς ἀπὸ
[4, 8]	ἐκ πολυποσίας. Καὶ αὐτῷ προσεπαίξαμεν	ἡμεῖς	οὑτωσί· Καὶ σέο, Λακύδη, φάτιν
[4, 6]	πλίνθους αὐτῶν συνεπάτησεν, εἰπών, ὡς	ὑμεῖς	τὰ ἐμὰ διαφθείρετε, κἀγὼ τὰ
[4, 1]	καὶ παρ' ἑκόντων καὶ ἀκόντων	λαμβάνεις.	Οὗτος πρῶτος, καθά φησι Διόδωρος
[4, 1]	Ἀλλὰ μὴ σύ γε, ὅστις	ὑπομένεις	ζῆν τοιοῦτος ὤν. Καὶ τέλος
[4, 1]	ἱστορίας, ἐν αἷς κατέταξε τὰς	πράξεις	Δίωνός τε καὶ Βίωνος. Φησὶ
[4, 1]	νομοθεσίας, Μαθηματικός, Μανδρόβολος, Λυσίας, Ὅροι,	Τάξεις	ὑπομνημάτων. Στίχοι Μκβʹ δοεʹ Πρὸς
[4, 7]	ἕξεις ποινήν· ἂν δὲ καλήν,	ἕξεις	κοινήν. Τὸ γῆρας ἔλεγεν ὅρμον
[4, 7]	ἔφη, Ἐὰν μὲν γήμῃς αἰσχράν,	ἕξεις	ποινήν· ἂν δὲ καλήν, ἕξεις
[4, 6]	καὶ ἀφιλαργυρώτατος εἰς τὰς ἀργυρικὰς	δείξεις	ἀπήντα πρῶτος, καὶ ἐπὶ τὴν
[4, 3]	ᾖξε σχολήν· ὁ δὲ οὐδὲν	διατραπεὶς	εἶρε τὸν λόγον ὁμοίως· ἦν
[4, 5]	ἄβυσσον. Καὶ σὺ μὲν ἐκεῖθι	χαίρεις,	σῶν λόγων δὲ χήρη ἕστηκεν
[4, 6]	κύλικι. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι	τρεῖς	Ἀρκεσίλαοι· ποιητὴς ἀρχαίας κωμῳδίας, ἄλλος
[4, 6]	οὔτε γύναιον εἰσηγάγετο οὔτ´ ἐπαιδοποιήσατο.	τρεῖς	τε διαθήκας ποιησάμενος ἔθετο τὴν
[4, 5]	κατέλιπεν ὑπομνήματα εἰς μυριάδας στίχων	τρεῖς,	ὧν τινά τινες Ἀρκεσιλάῳ προσάπτουσι.
[4, 6]	Ἀκαδημείας κατάρξας, πρῶτος ἐπισχὼν τὰς	ἀποφάσεις	διὰ τὰς ἐναντιότητας τῶν λόγων.
[4, 6]	ἐν τῷ Πειραιεῖ πρὸς τὰς	θέσεις	λέγων ἐχρόνισεν, οἰκείως ἔχων πρὸς
[4, 5]	τοὺς στίχους· καὶ τὰς Θεοφράστου	θέσεις	ὀστρέῳ γεγράφθαι. Θαυμάζεται δὲ αὐτοῦ
[4, 3]	οὐδὲ καθίζων ἔλεγε πρὸς τὰς	θέσεις,	φασί, περιπατῶν δὲ ἐπεχείρει. Διὰ
[4, 1]	Διαιρέσεις καὶ πρὸς τὰ ὅμοια	ὑποθέσεις,	Περὶ γενῶν καὶ εἰδῶν παραδειγμάτων,
[4, 2]	καταλέλοιπε συγγράμματα καὶ ἔπη καὶ	παραινέσεις,	ἅ ἐστι ταῦτα· Περὶ φύσεως
[4, 2]	Πυθαγόρεια αʹ Λύσεις αʹ βʹ	Διαιρέσεις	ηʹ Θέσεων βιβλία κʹ στίχοι
[4, 1]	εʹ ζʹ ηʹ θʹ ιʹ	Διαιρέσεις	καὶ πρὸς τὰ ὅμοια ὑποθέσεις,
[4, 6]	καὶ παραιτούμενος ἑκάστοτε τὰς ἐπικυλικείους	ἐξηγήσεις	πρὸς Ἀρίδηλον προτείνοντά τι θεώρημα
[4, 7]	οὗτος πρῶτος εἶπεν εἶναί τινας	οἰκήσεις	ἔνθα γίνεσθαι ἓξ μηνῶν τὴν
[4, 2]	δώροις μαλθασσομένους καὶ εἰς τὰς	κλήσεις	συνιέναι καὶ τῷ Φιλίππῳ λαλεῖν·
[4, 2]	ἐγκρατῆ ὥστε καὶ τομὰς καὶ	καύσεις	πολλάκις ὑπομεῖναι περὶ τὸ αἰδοῖον.
[4, 2]	καὶ εἰδῶν αʹ Πυθαγόρεια αʹ	Λύσεις	αʹ βʹ Διαιρέσεις ηʹ Θέσεων
[4, 3]	περιφέρειν ἀργύριον πρὸς τὰς ἑτοίμους	λύσεις	τῶν ἐπιθυμιῶν· ἀλλὰ καὶ ἐν
[4, 2]	γεγώς. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι	Ξενοκράτεις	πέντε· ὅ τε τακτικὸς ἀρχαῖος
[4, 9]	ἑλόντα ἀμείψασθαι· φάναι γάρ, Μέτρον	ἔχεις	τοὺς ἀκούοντας. Δεινῶς τ' ἦν
[4, 2]	Πορεύου, ἔφη· λαβὰς γὰρ οὐκ	ἔχεις	φιλοσοφίας. Οἱ δὲ τοῦτό φασιν
[4, 9]	ἐς ᾅδην. Λέγεται καὶ τὰς	ὄψεις	νυκτὸς ὑποχυθῆναι καὶ ἀγνοεῖν· κελεῦσαί
[4, 6]	θνατῷ νόον εἰπεῖν, ἔσσεται εἰς	αὖθις	πολλὸν ἀοιδοτέρη. ἀλλὰ καὶ εἰς
[4, 6]	πρὸς σέ· διὰ γὰρ τὸ	πολλάκις	ἀρρωστεῖν καὶ τὸ σῶμα ἀσθενῶς
[4, 6]	κλεινὴ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἵπποις	πολλάκις	αὐδᾶται Πῖσαν ἀνὰ ζαθέην. εἰ
[4, 2]	ἔλεγε διαπεράνασθαι. Ἀτυφότατος δὲ ὢν	πολλάκις	τῆς ἡμέρας ἑαυτῷ ἐμελέτα, καὶ
[4, 2]	ὥστε καὶ τομὰς καὶ καύσεις	πολλάκις	ὑπομεῖναι περὶ τὸ αἰδοῖον. Ἦν
[4, 7]	πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι	πόλις	ἠδὲ τοκῆες; Αἰσθόμενος ὅτι προδιαβέβληται,
[4, 3]	ἦν κατὰ τὸν Φρύνιχον Οὐ	γλύξις	οὐδ' ὑπόχυτος, ἀλλὰ Πράμνιος. Ἔλεγεν
[4, 7]	ἀναλαβεῖν καὶ ἀκολουθῆσαι αὐτῷ· σὺν	οἷς	εἰσβάλλων εἰς τὸ γυμνάσιον περίβλεπτος
[4, 7]	λαβεῖν ἐπείσθη καὶ μεταγινώσκειν ἐφ'	οἷς	ἐπλημμέλησεν εἰς τὸ θεῖον. Ἀπορίᾳ
[4, 1]	ὑπομνήματα καὶ διαλόγους πλείονας, ἐν	οἷς	καὶ Ἀρίστιππον τὸν Κυρηναῖον, Περὶ
[4, 6]	νεανίσκος. καὶ γὰρ ἐν τοῖς	λόγοις	ἐμβριθέστατος καὶ φιλογράμματος ἱκανῶς γεγόμενος
[4, 3]	αὐθάδειάν τινα καὶ ξηρότητα τοῖς	ἔργοις	ἐπιτρέχειν, ὁμοίως δὲ κἀν τοῖς
[4, 7]	ὁ πολλὰ χλευάσας βροτούς, ὅσοι	θεοῖς	ἔθυον, οὐ μοῦνον ἐσχάρης ὕπερ
[4, 3]	πρόφασιν. Καί ποτε συνθέμενος τοῖς	νέοις	μεθύων καὶ ἐστεφανωμένος εἰς τὴν
[4, 2]	ἀποκατέστησε· Ξενοκράτει μὲν τὴν ἐλευθερίαν,	Ἀθηναίοις	δὲ τὸ μετοίκιον. Τοῦτό φησι
[4, 3]	Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος ἐν τοῖς	Βίοις	τὸν πατέρα αὐτοῦ πρῶτόν τε
[4, 7]	εἰ ὁλοκλήροις καὶ μὴ τετρημένοις	ἀγγείοις	ὑδροφόρουν. Πρὸς τὸν ἀδολέσχην λιπαροῦντα
[4, 3]	κακώσεως ὑπὸ τῆς γυναικός, ὡς	μειρακίοις	συνόντα. Τοσοῦτον δὲ ἐπιτεῖναι τὸ
[4, 6]	οὑτωσὶ περὶ αὐτοῦ· καὶ νόον	αἱμυλίοις	ἐπιπλήξεσιν ἐγκαταμιγνύς. ὅθεν καὶ πρὸς
[4, 2]	προσέσθαι, ὥς φησι Μυρωνιανὸς ἐν	Ὁμοίοις.	Καὶ χρυσῷ στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ
[4, 9]	ἧττον φερόμενος, ἐν δὲ τοῖς	ἠθικοῖς	μᾶλλον. Ὅθεν καὶ ἐκόμα καὶ
[4, 9]	ἄστρων. Φησὶ δὲ Ἀπολλόδωρος ἐν	Χρονικοῖς	ἀπελθεῖν αὐτὸν ἐξ ἀνθρώπων ἔτει
[4, 6]	φιλόσοφος, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν	Χρονικοῖς,	ἤκμαζε περὶ τὴν ὀγδόην καὶ
[4, 9]	τις ἄλλος, ἐν μὲν τοῖς	φυσικοῖς	ἧττον φερόμενος, ἐν δὲ τοῖς
[4, 3]	γυμνάζεσθαι καὶ μὴ ἐν τοῖς	διαλεκτικοῖς	θεωρήμασι, καθάπερ ἁρμονικόν τι τέχνιον
[4, 7]	πολὺς ἐν τῷ γελοίῳ διαφορῆσαι,	φορτικοῖς	ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων χρώμενος.
[4, 1]	συνῳκείωσε καθ' ὅσον ἦν δυνατὸν	ἀλλήλοις·	καὶ πρῶτος παρὰ Ἰσοκράτους τὰ
[4, 6]	Ἄτταλον ἔχον οὕτω· Πέργαμος οὐχ	ὅπλοις	κλεινὴ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἵπποις
[4, 7]	κολάζεσθαι εἰ ὁλοκλήροις καὶ μὴ	τετρημένοις	ἀγγείοις ὑδροφόρουν. Πρὸς τὸν ἀδολέσχην
[4, 7]	καὶ πλείστας ἀφορμὰς δεδωκὼς τοῖς	βουλομένοις	καθιππάζεσθαι φιλοσοφίας· ἔν τισι δὲ
[4, 3]	καὶ φιλοσοφοκλῆς, καὶ μάλιστα ἐν	ἐκείνοις	ὅπου κατὰ τὸν κωμικὸν τὰ
[4, 6]	τὰς χρυσιαίας παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον.	συχνοῖς	τε ἐπήρκει καὶ συνηράνιζε· καί
[4, 6]	ὅπλοις κλεινὴ μόνον, ἀλλὰ καὶ	ἵπποις	πολλάκις αὐδᾶται Πῖσαν ἀνὰ ζαθέην.
[4, 3]	ἐπιθυμιῶν· ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς	στενωποῖς	διέκρυπτεν. Καὶ ἐν Ἀκαδημείᾳ πρὸς
[4, 5]	τοῖος σὺ κακὰ φρονέων ἀλάλησαι	ἀνθρώποις	ἠδ' ἐσθλά· τὸ καὶ σέο
[4, 5]	ποιητὴς περὶ αὐτοῦ οὑτωσί· Ἥνδανεν	ἀνθρώποις,	ὁ δ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε
[4, 3]	θέτο τῇδε ἀρρωστίη, τὸ δεινὸν	ἀνθρώποις	πάθος. Οὐ μᾶλλον Πολέμωνα, τὸ
[4, 7]	ᾅδου μᾶλλον ἂν κολάζεσθαι εἰ	ὁλοκλήροις	καὶ μὴ τετρημένοις ἀγγείοις ὑδροφόρουν.
[4, 7]	ὦσι συντηρεῖν, ἵνα μὴ δοκοίημεν	πονηροῖς	κεχρῆσθαι ἢ χρηστοὺς παρῃτῆσθαι. Οὗτος
[4, 8]	Βάκχου ἑλὼν Ἀΐδην ποσσὶν ἔσυρες	ἄκροις.	Ἦ σαφὲς ἦν· Διόνυσος ὅταν
[4, 3]	ἄτρεπτον μεῖναι. Ἔν τε τοῖς	θεάτροις	ἀσυμπαθέστατος ἦν. Νικοστράτου γοῦν ποτε
[4, 2]	πρὸς Φίλιππον· καὶ τοὺς μὲν	δώροις	μαλθασσομένους καὶ εἰς τὰς κλήσεις
[4, 3]	δὲ Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος ἐν	τοῖς	Βίοις τὸν πατέρα αὐτοῦ πρῶτόν
[4, 7]	ποικίλος καὶ πλείστας ἀφορμὰς δεδωκὼς	τοῖς	βουλομένοις καθιππάζεσθαι φιλοσοφίας· ἔν τισι
[4, 3]	πράγμασι γυμνάζεσθαι καὶ μὴ ἐν	τοῖς	διαλεκτικοῖς θεωρήμασι, καθάπερ ἁρμονικόν τι
[4, 8]	τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἓξ πρὸς	τοῖς	εἴκοσιν ἔτη· ἡ τελευτὴ δὲ
[4, 3]	δεῖν αὐθάδειάν τινα καὶ ξηρότητα	τοῖς	ἔργοις ἐπιτρέχειν, ὁμοίως δὲ κἀν
[4, 3]	ἔργοις ἐπιτρέχειν, ὁμοίως δὲ κἀν	τοῖς	ἤθεσιν. Ἔφασκε δὲ ὁ Πολέμων
[4, 9]	φυσικοῖς ἧττον φερόμενος, ἐν δὲ	τοῖς	ἠθικοῖς μᾶλλον. Ὅθεν καὶ ἐκόμα
[4, 3]	γινόμενον ἄτρεπτον μεῖναι. Ἔν τε	τοῖς	θεάτροις ἀσυμπαθέστατος ἦν. Νικοστράτου γοῦν
[4, 6]	εἴη νεανίσκος. καὶ γὰρ ἐν	τοῖς	λόγοις ἐμβριθέστατος καὶ φιλογράμματος ἱκανῶς
[4, 1]	Διόδωρος ἐν Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ, ἐν	τοῖς	μαθήμασιν ἐθεάσατο τὸ κοινὸν καὶ
[4, 6]	ἀλλ´ οὕτως ἄτυφος ἦν ὥστε	τοῖς	μαθηταῖς παρῄνει καὶ ἄλλων ἀκούειν.
[4, 6]	τὰ ὑμέτερα. ἤχθετο οὖν δὴ	τοῖς	μὴ καθ´ ὥραν τὰ μαθήματα
[4, 3]	προειρημένῃ πρόφασιν. Καί ποτε συνθέμενος	τοῖς	νέοις μεθύων καὶ ἐστεφανωμένος εἰς
[4, 9]	Ὀλυμπιάδος, βιώσαντα ἔτη πέντε πρὸς	τοῖς	ὀγδοήκοντα. Φέρονται δ' αὐτοῦ ἐπιστολαὶ
[4, 7]	Πολλὰ δὲ καὶ ἀθεώτερον προεφέρετο	τοῖς	ὁμιλοῦσι, τοῦτο Θεοδώρειον ἀπολαύσας. Καὶ
[4, 3]	φησι Μελάνθιος ὁ ζωγράφος ἐν	τοῖς	Περὶ ζωγραφικῆς· φησὶ γὰρ δεῖν
[4, 3]	δὲ ὁ Πολέμων δεῖν ἐν	τοῖς	πράγμασι γυμνάζεσθαι καὶ μὴ ἐν
[4, 7]	οὐδ' εἶπε μοῦνον, Ἤλιτον, σύγγνωτε	τοῖς	πρίν· ἀλλὰ καὶ γραῒ δῶκεν
[4, 3]	τῶν ἐπιθυμιῶν· ἀλλὰ καὶ ἐν	τοῖς	στενωποῖς διέκρυπτεν. Καὶ ἐν Ἀκαδημείᾳ
[4, 9]	καί τις ἄλλος, ἐν μὲν	τοῖς	φυσικοῖς ἧττον φερόμενος, ἐν δὲ
[4, 8]	τὴν σχολὴν Τηλεκλεῖ καὶ Εὐάνδρῳ	τοῖς	Φωκαεῦσι. Παρὰ δ’ Εὐάνδρου διεδέξατο
[4, 2]	χρυσῷ στεφάνῳ τιμηθέντα ἐπάθλῳ πολυποσίας	τοῖς	Χουσὶ παρὰ Διονυσίῳ ἐξιόντα θεῖναι
[4, 4]	σοφίας ἐπὶ θεῖον ἐκόσμει αἰῶν'	ἀστρέπτοις	δόγμασι πειθόμενος. Ἔνθεν καὶ Ἀρκεσίλαον
[4, 9]	καὶ μάλιστα> τὰ Χρυσίππου, ἐπιεικῶς	αὐτοῖς	ἀντέλεγε καὶ εὐημέρει τοσοῦτον, ὥστε
[4, 7]	υἱοθεσίας ποιεῖσθαι εἰς τὸ ἀποχρῆσθαι	αὐτοῖς	ἔς τε τὰς ἡδονὰς καὶ
[4, 2]	τὰς Ἀθήνας φάσκειν ὡς μάτην	αὐτοῖς	Ξενοκράτης συνεληλύθοι· καὶ τοὺς ἑτοίμους
[4, 2]	μᾶλλον φροντιστέον εἴη τῆς πόλεως	αὐτοῖς	(τοὺς μὲν γὰρ ᾔδει δωροδοκήσαντας
[4, 3]	θαυμάζεσθαι, κατὰ δὲ τὴν διάθεσιν	ἑαυτοῖς	μάχεσθαι. Ἦν οὖν ἀστεῖός τις
[4, 6]	Φήμ´ ἐγώ, καί, Οὐ συγκαταθήσεται	τούτοις	ὁ δεῖνα, εἰπὼν τοὔνομα· ὃ
[4, 8]	ἐκ νέου καὶ πένης μέν,	εὔχαρις	δ’ ἄλλως καὶ εὐόμιλος. Τοῦτόν
[4, 6]	ἱερὴ Θυάτειρα· ὦ Μηνόδωρε, σὴ	πατρίς,	Καδαυάδη. ἀλλὰ γὰρ εἰς Ἀχέροντα
[4, 5]	χήρη ἕστηκεν Ἀκαδήμεια καὶ Σόλοι,	πατρίς	σευ. ~ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ. Ἀρκεσίλαος Σεύθου (ἢ
[4, 2]	γʹ δʹ εʹ ζʹ ηʹ	Λύσις	τῶν περὶ τοὺς λόγους ιʹ
[4, 8]	ἔτη· ἡ τελευτὴ δὲ αὐτῷ	παράλυσις	ἐκ πολυποσίας. Καὶ αὐτῷ προσεπαίξαμεν
[4, 9]	Σφόδρα τ' εἶχε πρόχειρα ταυτί·	Φύσις	ἡ συνέχουσά με καὶ διαλύσεται
[4, 9]	ὅτε συνεχὲς ἔλεγεν, ἡ συστήσασα	φύσις	καὶ διαλύσει. μαθών τε Ἀντίπατρον
[4, 9]	σελήνης, συμπάθειαν, ὡς ἂν εἴποι	τις,	αἰνιττομένου τοῦ μεθ' ἥλιον καλλίστου
[4, 9]	δ' ἄνθρωπος γέγονεν εἰ καί	τις	ἄλλος, ἐν μὲν τοῖς φυσικοῖς
[4, 2]	Διονυσίου πρὸς Πλάτωνα ὡς ἀφαιρήσει	τις	αὐτοῦ τὸν τράχηλον, παρὼν οὗτος
[4, 2]	αὐτὸν προηνέγκατο ταυτί· Ὦ Κίρκη,	τίς	γάρ κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος
[4, 9]	λέγων παρῴδησεν εἰς αὐτόν· Πωλεῖταί	τις	δεῦρο γέρων ἅλιος νημερτής, Μέντορι
[4, 3]	κωμικὸν τὰ ποιήματα αὐτῷ Κύων	τις	ἐδόκει συμποιεῖν Μολοττικός, καὶ ἔνθα
[4, 8]	Ὀψὲ δὲ αὐτῷ γεωμετροῦντι λέγει	τις,	εἶτα νῦν καιρός; καὶ ὅς·
[4, 6]	θρασύτερον διαλεγόμενον νεανίσκον, οὐ λήψεταί	τις,	ἔφη, τοῦτον ἀστραγάλῳ; πρὸς δὲ
[4, 7]	Δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός	τις	ᾖ. Τοὺς φίλους ὁποῖοι ἂν
[4, 3]	ἑαυτοῖς μάχεσθαι. Ἦν οὖν ἀστεῖός	τις	καὶ γενναῖος, παρῃτημένος ἅ φησιν
[4, 7]	τυρὸν ἀγκίστρῳ ἐπισπᾶσθαι. Ἐρωτηθείς ποτε	τίς	μᾶλλον ἀγωνιᾷ, ἔφη, Ὁ τὰ
[4, 3]	καὶ τὸ βάρος οἱονεὶ Δώριός	τις	οἰκονομία. Ἦν δὲ καὶ φιλοσοφοκλῆς,
[4, 7]	Ἀντιγόνῳ διασαφεῖ. Ἐρομένου γὰρ αὐτὸν	Τίς	πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι
[4, 2]	ἴδιον, Οὐκ ἄν γε, ἔφη,	τὶς	πρότερον τούτου. Φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου
[4, 7]	μεθ' ἡμῶν. Καί με ἀγοράζει	τις	ῥήτωρ νεώτερον ὄντα καὶ εὔχαριν·
[4, 1]	θανεῖσθαι, οὐκ ἂν ἔπεισέ μέ	τις	τόδε λέξαι, ὡς ἦν οὐχὶ
[4, 6]	οὐδ´ ἐὰν οὕτω καλὸς ᾖ	τις	ὥσπερ σὺ οὐδ´ ἐὰν οὕτω
[4, 1]	φάναι, Ἀλλὰ μὴ σύ γε,	ὅστις	ὑπομένεις ζῆν τοιοῦτος ὤν. Καὶ
[4, 8]	τις, εἶτα νῦν καιρός; καὶ	ὅς·	εἶτα μηδὲ νῦν; Ἐτελεύτησε δὲ
[4, 9]	σχολῆς τῆσδ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω· καὶ	ὃς	ἀναστάς· Οἱ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ
[4, 2]	Κίρκη, τίς γάρ κεν ἀνήρ,	ὃς	ἐναίσιμος εἴη, πρὶν τλαίη πάσσασθαι
[4, 6]	βαλάντιον ὑπέθηκε τῷ προσκεφαλαίῳ· καὶ	ὃς	εὑρών, Ἀρκεσιλάου, φησί, τὸ παίγνιον.
[4, 7]	ἕτοιμος ὢν ὑπουργεῖν. Μωρὸς δ'	ὃς	ἤθελέν τινος μισθοῦ τὸ θεῖον
[4, 6]	Πυλάδην, τῶν δὲ ὁμοπατρίων Μοιρέαν,	ὃς	ἦν αὐτῷ ἐπίτροπος. ἤκουσε δὴ
[4, 7]	ῥήτωρ νεώτερον ὄντα καὶ εὔχαριν·	ὃς	καὶ ἀποθνήσκων κατέλιπέ μοι πάντα.
[4, 9]	Μοῦσα, θέλεις ἐλέγχειν; ἀμαθὴς γὰρ>	ὃς	οὔτι κάτοιδεν ὅπως δεδοίκει τὸ
[4, 6]	ς´, εἴσῃ μοι χάριν; καὶ	ὃς	τὰ ἐχόμενα· ἄγου με, ὦ
[4, 6]	Ἀκαδήμεια καὶ Σόλοι, πατρίς σευ.	~ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ.	Ἀρκεσίλαος Σεύθου (ἢ Σκύθου, ὡς
[4, 4]	Κράτης μέν, ὡς προείρηται, Πολέμωνος·	Ἀρκεσίλαος	δὲ Κράντορος. Τελευτῶν δὴ ὁ
[4, 6]	πρὸς ὃν καὶ γράφει ταυτί·	Ἀρκεσίλαος	Θαυμασίᾳ χαίρειν. Δέδωκα Διογένει διαθήκας
[4, 5]	σχολὴν συστήσασθαι. Ὧν ἦν καὶ	Ἀρκεσίλαος	θέλων ὑπ' αὐτοῦ συστῆναι Πολέμωνι,
[4, 6]	καὶ Σόλοι, πατρίς σευ. ~ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ.	Ἀρκεσίλαος	Σεύθου (ἢ Σκύθου, ὡς Ἀπολλόδωρος
[4, 5]	ἀειγενέων, Ἔρος, εἴπω, τῶν ὅσσους	Ἔρεβός	τε πάλαι βασίλειά τε παῖδας
[4, 6]	δραχμαὶ ταὶ Πάριαι, τῶν ἐπίσημα	τράγος.	ἀσκητὸς δ´ ἐποίησεν Ἀθηναίης παλάμῃσιν
[4, 2]	προειρημένῳ φιλοσόφῳ· φέρεται δὲ αὐτοῦ	λόγος	Ἀρσινοητικός, γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης.
[4, 2]	τιθέναι καὶ τοὺς ἀνθινοὺς εἰώθει.	Λόγος	δὲ αὐτὸν μετὰ καὶ ἄλλων
[4, 9]	βοᾶν· τὸν δὲ εἰπεῖν, Καὶ	δὸς	μέτρον φωνῆς. ὅθεν εὐστόχως ἑλόντα
[4, 9]	δευτέρας καὶ ἑξηκοστῆς καὶ ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος,	βιώσαντα ἔτη πέντε πρὸς τοῖς
[4, 2]	ἔτος τῆς δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος.	Ἐτελεύτα δὲ νυκτὸς λεκάνῃ προσπταίσας,
[4, 4]	ηʹ καὶ κʹ καὶ ρʹ	Ὀλυμπιάδος>	καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τρίτῳ
[4, 8]	τετάρτης καὶ τριακοστῆς καὶ ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος,	τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἓξ πρὸς
[4, 3]	ἕκτης καὶ δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος.	Φησὶ δὲ Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος
[4, 1]	ἀπὸ τῆς ὀγδόης καὶ ἑκατοστῆς	Ὀλυμπιάδος·	Χαρίτων τ' ἀγάλματ' ἀνέθηκεν ἐν
[4, 6]	ἱμάτια ἔχῃ; ἐπεὶ δὲ καὶ	παρακίναιδος	ὢν ὡς εἰς βαρὺν τὸν
[4, 7]	Θεοδώρου τοῦ ἀθέου κατὰ πᾶν	εἶδος	λόγου σοφιστεύοντος· μεθ' ὃν Θεοφράστου
[4, 6]	τῷ τρίτῳ Χρονικῶν, Πιταναῖος τῆς	Αἰολίδος.	οὗτός ἐστιν ὁ τῆς μέσης
[4, 6]	καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν ἐπίγραμμα τουτί·	Ἀρτέμιδος	τόδ´ ἄγαλμα, διηκόσιαι δ´ ἄρ´
[4, 7]	Ἀρχύτα, ψαλληγενές, ὀλβιότυφε, τῆς ὑπάτης	ἔριδος	πάντων ἐμπειρότατ' ἀνδρῶν. Καὶ ὅλως
[4, 5]	εὐρέος Ὠκεανοῖο· ἤ σέ γε	Κύπριδος	υἷα περίφρονος, ἠέ σε Γαίης,
[4, 6]	ἀλλ´ οὖν ὅμως ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	ἐπρέσβευσεν εἰς Δημητριάδα πρὸς Ἀντίγονον
[4, 1]	τὸ σῶμα διακεχυμένος, ὥς φησι	Τιμόθεος	ἐν τῷ Περὶ βίων. Οὗτος,
[4, 3]	υἱός, Ἀθηναῖος τῶν δήμων Οἴηθεν.	Νέος	δ' ὢν ἀκόλαστός τε καὶ
[4, 7]	Τὸν Ἀλκιβιάδην μεμφόμενος ἔλεγεν ὡς	νέος	μὲν ὢν τοὺς ἄνδρας ἀπάγοι
[4, 6]	παρασχεῖν. Ἴωνα δὲ καὶ ἐχαρακτήριζε	νέος	ὤν. Διήκουσε δὲ καὶ Ἱππονίκου
[4, 5]	παῖδας γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν ὑπ'	εὐρέος	Ὠκεανοῖο· ἤ σέ γε Κύπριδος
[4, 6]	ἔφερον ἡδέως· καὶ γὰρ ἦν	ἀγαθὸς	σφόδρα καὶ ἐλπίδων ὑποπιμπλὰς τοὺς
[4, 3]	τῇδε ἀρρωστίη, τὸ δεινὸν ἀνθρώποις	πάθος.	Οὐ μᾶλλον Πολέμωνα, τὸ σῶμα
[4, 3]	συνόντα. Τοσοῦτον δὲ ἐπιτεῖναι τὸ	ἦθος	ἀρξάμενον φιλοσοφεῖν, ὥστ' ἐπὶ ταὐτοῦ
[4, 1]	δογμάτων. Οὐ μὴν τό γ'	ἦθος	διέμεινε τοιοῦτος· καὶ γὰρ ὀργίλος
[4, 6]	ἄγαλμα, διηκόσιαι δ´ ἄρ´ ὁ	μισθὸς	δραχμαὶ ταὶ Πάριαι, τῶν ἐπίσημα
[4, 4]	ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας, ὧν ἄπο	μῦθος	ἱερὸς ἤϊσσεν δαιμονίου στόματος, καὶ
[4, 6]	σοι πίστιν τὴν ἀναγκαιοτάτην παρακατατίθεμαι,	δίκαιος	ἡμῖν εἶναι, ὅπως ὅσον ἐπὶ
[4, 6]	Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ τρίτῳ Χρονικῶν,	Πιταναῖος	τῆς Αἰολίδος. οὗτός ἐστιν ὁ
[4, 4]	Κράτης πατρὸς μὲν ἦν Ἀντιγένους	Ἀθηναῖος>	Θριάσιος δὲ τῶν δήμων, ἀκροατὴς
[4, 3]	Πολέμων Φιλοστράτου μὲν ἦν υἱός,	Ἀθηναῖος	τῶν δήμων Οἴηθεν. Νέος δ'
[4, 1]	Διεδέξατο δ' αὐτὸν Σπεύσιππος Εὐρυμέδοντος	Ἀθηναῖος,	τῶν μὲν δήμων Μυρρινούσιος, υἱὸς
[4, 8]	καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ. Λακύδης Ἀλεξάνδρου	Κυρηναῖος.	Οὗτός ἐστιν ὁ τῆς νέας
[4, 9]	Φιλοκώμου, ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς,	Κυρηναῖος.	Οὗτος τὰ τῶν Στωικῶν βιβλία
[4, 3]	Ἦν οὖν ἀστεῖός τις καὶ	γενναῖος,	παρῃτημένος ἅ φησιν Ἀριστοφάνης περὶ
[4, 3]	Σοφοκλέα Ὅμηρον τραγικόν. Ἐτελεύτησε δὲ	γηραιὸς	ἤδη ὑπὸ φθίσεως, ἱκανὰ συγγράμματα
[4, 1]	ἀθυμίας ἑκὼν τὸν βίον μετήλλαξε	γηραιὸς	ὤν. Καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς
[4, 7]	τὰ κατ' ἐμέ. Ὥστε παυσάσθωσαν	Περσαῖός	τε καὶ Φιλωνίδης ἱστοροῦντες αὐτά·
[4, 7]	εἶχεν Ἀλκιβιάδου χρείαν καὶ ἀπείχετο,	μάταιος	ἦν· εἰ δὲ μὴ εἶχεν,
[4, 8]	λῦσε μέλη· διὸ δὴ μήτι	Λυαῖος	ἔφυ; ~ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ. Καρνεάδης Ἐπικώμου ἢ
[4, 2]	Ξενοκράτεις πέντε· ὅ τε τακτικὸς	ἀρχαῖος	σφόδρα καὶ ὁ συγγενὴς ἅμα
[4, 1]	Γέγονε Σπεύσιππος καὶ ἕτερος, ἰατρὸς	Ἡροφίλειος	Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος·
[4, 4]	κωμῳδίας ποιητής, δεύτερος ῥήτωρ Τραλλιανὸς	Ἰσοκράτειος,	τρίτος ταφρωρύχος Ἀλεξάνδρῳ συνών, τέταρτος
[4, 7]	γεγραφώς· τρίτος αὐτὸς οὗτος· τέταρτος	Δημοκρίτειος	καὶ μαθηματικός, Ἀβδηρίτης, Ἀτθίδι γεγραφὼς
[4, 3]	διάθεσιν ἑαυτοῖς μάχεσθαι. Ἦν οὖν	ἀστεῖός	τις καὶ γενναῖος, παρῃτημένος ἅ
[4, 6]	μέγα πρῆγμα, τάλας· τί πλατύνεαι	ἠλίθιος	ὥς; Οὐ μὴν ἀλλ´ οὕτως
[4, 3]	ὅλως ἦν τοιοῦτος οἷόν φησι	Μελάνθιος	ὁ ζωγράφος ἐν τοῖς Περὶ
[4, 6]	διασύροντας προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου χρείας.	φιλομειράκιός	τε ἦν καὶ καταφερής· ὅθεν
[4, 7]	Ἔπειτα ὁ πατὴρ παρατελωνησάμενός τι	πανοίκιος	ἐπράθη μεθ' ἡμῶν. Καί με
[4, 9]	αὐτόν· Πωλεῖταί τις δεῦρο γέρων	ἅλιος	νημερτής, Μέντορι εἰδόμενος ἠμὲν δέμας
[4, 7]	τῶν Ταρσικῶν λεγομένων· δέκατος ἀγαλματοποιὸς	Κλαζομένιος	ἢ Χῖος, οὗ μέμνηται καὶ
[4, 3]	Οὐ γλύξις οὐδ' ὑπόχυτος, ἀλλὰ	Πράμνιος.	Ἔλεγεν οὖν τὸν μὲν Ὅμηρον
[4, 2]	Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος	Χαλκηδόνιος·	οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν,
[4, 10]	ἐλεγείας ποιητὴς ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος	Καρχηδόνιος.	οὗτος ἐκαλεῖτο μὲν Ἀσδρούβας καὶ
[4, 6]	ἀσκητὸς δ´ ἐποίησεν Ἀθηναίης παλάμῃσιν	ἄξιος	Ἀρκεσίλας υἱὸς Ἀριστοδίκου. Ὁ δὲ
[4, 6]	ἀρχαίας κωμῳδίας, ἄλλος ἐλεγείας, ἕτερος	ἀγαλματοποιός·	εἰς ὃν καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν
[4, 7]	τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν λεγομένων· δέκατος	ἀγαλματοποιὸς	Κλαζομένιος ἢ Χῖος, οὗ μέμνηται
[4, 2]	τὸ δὲ τέχνης ἔργον. Πέμπτος	ἀνδριαντοποιός·	ἕκτος ᾄσματα γεγραφώς, ὥς φησιν
[4, 7]	ἕβδομος μελικὸς ποιητής· ὄγδοος Μιλήσιος	ἀνδριαντοποιός,	οὗ μέμνηται καὶ Πολέμων· ἔνατος
[4, 5]	ἠέ σε Γαίης, ἢ Ἀνέμων·	τοῖος	σὺ κακὰ φρονέων ἀλάλησαι ἀνθρώποις
[4, 6]	πολλῆς ἐποίησε τυχεῖν τῆς ἀξίας.	ἐλευθέριός	τε ὢν καὶ ἀφιλαργυρώτατος εἰς
[4, 2]	ἀτονοῦντα θεῖναι. Καὶ αὐτὸν ὠνεῖται	Δημήτριος	ὁ Φαληρεὺς καὶ ἑκάτερον ἀποκατέστησε·
[4, 3]	τἀνδρὸς καὶ τὸ βάρος οἱονεὶ	Δώριός	τις οἰκονομία. Ἦν δὲ καὶ
[4, 4]	πατρὸς μὲν ἦν Ἀντιγένους Ἀθηναῖος>	Θριάσιος	δὲ τῶν δήμων, ἀκροατὴς ἅμα
[4, 7]	ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος μελικὸς ποιητής· ὄγδοος	Μιλήσιος	ἀνδριαντοποιός, οὗ μέμνηται καὶ Πολέμων·
[4, 7]	βιβλία δύο Ἰάδι· ἔστι δὲ	Προκοννήσιος.	Δεύτερος Συρακούσιος, τέχνας ῥητορικὰς γεγραφώς·
[4, 1]	Ἀξιοθέα ἡ Φλιασία. Ὅτε καὶ	Διονύσιος	πρὸς αὐτὸν γράφων τωθαστικῶς φησι·
[4, 7]	Ἰάδι· ἔστι δὲ Προκοννήσιος. Δεύτερος	Συρακούσιος,	τέχνας ῥητορικὰς γεγραφώς· τρίτος αὐτὸς
[4, 1]	Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος, τῶν μὲν δήμων	Μυρρινούσιος,	υἱὸς δὲ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ
[4, 3]	Ὀλυμπιάδος. Φησὶ δὲ Ἀντίγονος ὁ	Καρύστιος	ἐν τοῖς Βίοις τὸν πατέρα
[4, 3]	~ΠΟΛΕΜΩΝ. Πολέμων Φιλοστράτου μὲν ἦν	υἱός,	Ἀθηναῖος τῶν δήμων Οἴηθεν. Νέος
[4, 6]	ἐποίησεν Ἀθηναίης παλάμῃσιν ἄξιος Ἀρκεσίλας	υἱὸς	Ἀριστοδίκου. Ὁ δὲ προειρημένος φιλόσοφος,
[4, 1]	Ἀθηναῖος, τῶν μὲν δήμων Μυρρινούσιος,	υἱὸς	δὲ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ Πωτώνης.
[4, 7]	λεγομένων· δέκατος ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ	Χῖος,	οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ.
[4, 2]	Στρουθίου δέ ποτε διωκομένου ὑπὸ	ἱέρακος	καὶ εἰσπηδήσαντος εἰς τοὺς κόλπους
[4, 4]	ἐπιγραμμάτων ποιητής, δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος	Ἀκαδημαϊκός.	~ΚΡΑΝΤΩΡ. Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν
[4, 4]	λέξομεν, πέμπτος φιλόσοφος περιπατητικός, ἕκτος	Ἀκαδημαϊκὸς	ὁ προειρημένος, ἕβδομος Μαλλώτης γραμματικός,
[4, 3]	καὶ δίκην κακώσεως ὑπὸ τῆς	γυναικός,	ὡς μειρακίοις συνόντα. Τοσοῦτον δὲ
[4, 7]	τοῦτ' ἔχων ἔμιμνεν, ἦν ἂν	εἰκὸς	λέγειν, φρονεῖν ὅπως δοκεῖ· κακῶς
[4, 7]	ἐννέα βιβλία Μουσῶν ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος	μελικὸς	ποιητής· ὄγδοος Μιλήσιος ἀνδριαντοποιός, οὗ
[4, 2]	αʹ Περὶ φρονήσεως αʹ βʹ	Οἰκονομικὸς	αʹ Περὶ σωφροσύνης αʹ Περὶ
[4, 7]	Πέμπτος Σολεύς, Αἰθιοπικὰ γεγραφώς· ἕκτος	ῥητορικός,	οὗ φέρεται ἐννέα βιβλία Μουσῶν
[4, 7]	τοῦ περιπατητικοῦ. Ἦν δὲ καὶ	θεατρικὸς	καὶ πολὺς ἐν τῷ γελοίῳ
[4, 7]	αὐτὸς οὗτος· τέταρτος Δημοκρίτειος καὶ	μαθηματικός,	Ἀβδηρίτης, Ἀτθίδι γεγραφὼς καὶ Ἰάδι·
[4, 1]	Δίωνα, Διονύσιον, Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας,	Μαθηματικός,	Μανδρόβολος, Λυσίας, Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων.
[4, 4]	Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος, ἕβδομος Μαλλώτης	γραμματικός,	ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς, ἔνατος ἐπιγραμμάτων
[4, 6]	συνηγμένος καὶ ἐν τῇ λαλιᾷ	διαστατικὸς	τῶν ὀνομάτων, ἐπικόπτης θ´ ἱκανῶς
[4, 2]	φιλοσόφῳ· φέρεται δὲ αὐτοῦ λόγος	Ἀρσινοητικός,	γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης. Τέταρτος
[4, 4]	περὶ οὗ λέξομεν, πέμπτος φιλόσοφος	περιπατητικός,	ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος, ἕβδομος
[4, 2]	αʹ βʹ Περὶ ἐπιστήμης αʹ	Πολιτικὸς	αʹ Περὶ ἐπιστημοσύνης αʹ Περὶ
[4, 2]	ἄλλοι Ξενοκράτεις πέντε· ὅ τε	τακτικὸς	ἀρχαῖος σφόδρα καὶ ὁ συγγενὴς
[4, 9]	τοὺς ἀκούοντας. Δεινῶς τ' ἦν	ἐπιπληκτικὸς	καὶ ἐν ταῖς ζητήσεσι δύσμαχος·
[4, 6]	λόγων καὶ ἅπαντι συναρμόσασθαι καιρῷ.	πειστικός	τε ὑπὲρ ἅπανθ´ ὁντινοῦν· παρ´
[4, 3]	αὐτῷ Κύων τις ἐδόκει συμποιεῖν	Μολοττικός,	καὶ ἔνθα ἦν κατὰ τὸν
[4, 2]	φασιν εἰπεῖν, Παρ' ἐμοὶ γὰρ	πόκος	οὐ κνάπτεται. Εἰπόντος δὲ Διονυσίου
[4, 6]	διέξοδοι θήλειαν ὄρνιν, πλὴν ὅταν	τόκος	παρῇ. ἔστι δὲ ταῦτα ἐκ
[4, 6]	σπίζαι τερατοῦντο ἠλέματον δεικνύντες, ὁθούνεκεν	ὀχλοάρεσκος.	οὐ μέγα πρῆγμα, τάλας· τί
[4, 7]	τοὺς ἄνδρας ἀπάγοι τῶν γυναικῶν,	νεανίσκος	δὲ γενόμενος τὰς γυναῖκας τῶν
[4, 6]	εὐεπιχείρητος ἀπεληλυθὼς τῆς διατριβῆς εἴη	νεανίσκος.	καὶ γὰρ ἐν τοῖς λόγοις
[4, 6]	ἔφη, πότερον οὐδ´ ἐὰν οὕτω	καλὸς	ᾖ τις ὥσπερ σὺ οὐδ´
[4, 1]	Φιλόσοφος αʹ Πρὸς Κέφαλον αʹ	Κέφαλος	αʹ Κλεινόμαχος ἢ Λυσίας αʹ
[4, 2]	δεομένῃ μεταδοῦναι τῆς κατακλίσεως· καὶ	τέλος	πολλὰ ἐκλιπαροῦσαν ἄπρακτον ἀναστῆναι. Λέγειν
[4, 1]	ὑπομένεις ζῆν τοιοῦτος ὤν. Καὶ	τέλος	ὑπὸ ἀθυμίας ἑκὼν τὸν βίον
[4, 1]	ἦθος διέμεινε τοιοῦτος· καὶ γὰρ	ὀργίλος	καὶ ἡδονῶν ἥττων ἦν. Φασὶ
[4, 7]	μὲν ἄλλα πολύτροπος καὶ σοφιστὴς	ποικίλος	καὶ πλείστας ἀφορμὰς δεδωκὼς τοῖς
[4, 8]	μέν, εὔχαρις δ’ ἄλλως καὶ	εὐόμιλος.	Τοῦτόν φασι καὶ περὶ οἰκονομίαν
[4, 6]	μὴ βουλόμενος προεμπίπτειν εἰς γνῶσιν.	φίλος	τε ἦν μάλιστα Ἱεροκλεῖ τῷ
[4, 6]	τρεῖς Ἀρκεσίλαοι· ποιητὴς ἀρχαίας κωμῳδίας,	ἄλλος	ἐλεγείας, ἕτερος ἀγαλματοποιός· εἰς ὃν
[4, 9]	ἄνθρωπος γέγονεν εἰ καί τις	ἄλλος,	ἐν μὲν τοῖς φυσικοῖς ἧττον
[4, 9]	καὶ λεκτέον. Γέγονε μέντοι καὶ	ἄλλος	Καρνεάδης, ἐλεγείας ποιητὴς ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ
[4, 7]	δόξαν ἐτῶν μητέρα εἶναι· τὸ	κάλλος	ἀλλότριον ἀγαθόν· τὸν πλοῦτον νεῦρα
[4, 1]	Διονύσιον, Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας, Μαθηματικός,	Μανδρόβολος,	Λυσίας, Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι
[4, 6]	ἐπίγραμμα εἰς Ἄτταλον ἔχον οὕτω·	Πέργαμος	οὐχ ὅπλοις κλεινὴ μόνον, ἀλλὰ
[4, 6]	δέ τοι τόδ´ ἔρεξεν ἀριφραδὲς	Εὔδαμος,	ᾧ σὺ πολλῶν πενεστέων ἦσθα
[4, 2]	αʹ Περὶ τῶν Παρμενίδου αʹ	Ἀρχέδημος	ἢ περὶ δικαιοσύνης αʹ Περὶ
[4, 7]	ἔθηκεν, ἅπαντα μᾶλλον ἢ θανεῖν	ἕτοιμος	ὢν ὑπουργεῖν. Μωρὸς δ' ὃς
[4, 2]	τίς γάρ κεν ἀνήρ, ὃς	ἐναίσιμος	εἴη, πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος
[4, 7]	φιλοσοφίας· ἔν τισι δὲ καὶ	πότιμος	καὶ ἀπολαῦσαι τύφου δυνάμενος. Πλεῖστά
[4, 4]	περιπατητικός, ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος,	ἕβδομος	Μαλλώτης γραμματικός, ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς,
[4, 7]	φέρεται ἐννέα βιβλία Μουσῶν ἐπιγραφόμενα·	ἕβδομος	μελικὸς ποιητής· ὄγδοος Μιλήσιος ἀνδριαντοποιός,
[4, 5]	φέρεσθαι ταυτί· Ἐν δοιῇ μοι	θυμός,	ὅ τοι γένος ἀμφίσβητον, ἤ
[4, 4]	ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής, δεύτερος ῥήτωρ	Τραλλιανὸς	Ἰσοκράτειος, τρίτος ταφρωρύχος Ἀλεξάνδρῳ συνών,
[4, 2]	πεμφθὲν μὴ προσέσθαι, ὥς φησι	Μυρωνιανὸς	ἐν Ὁμοίοις. Καὶ χρυσῷ στεφάνῳ
[4, 2]	δὲ τὸ μετοίκιον. Τοῦτό φησι	Μυρωνιανὸς	ὁ Ἀμαστριανὸς ἐν τῷ πρώτῳ
[4, 2]	μετοίκιον. Τοῦτό φησι Μυρωνιανὸς ὁ	Ἀμαστριανὸς	ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἱστορικῶν
[4, 2]	Περὶ ἀνδρείας αʹ Περὶ τοῦ	ἑνὸς	αʹ Περὶ ἰδεῶν αʹ Περὶ
[4, 2]	ἕνεκα τοῦ ἀνθρωπίνου εἰσδέξασθαι, καὶ	ἑνὸς	ὄντος κλινιδίου δεομένῃ μεταδοῦναι τῆς
[4, 6]	καὶ εἰς Μηνόδωρον τὸν Εὐδάμου	ἑνὸς	τῶν συσχολαστῶν ἐρώμενον· τηλοῦ μὲν
[4, 5]	δοιῇ μοι θυμός, ὅ τοι	γένος	ἀμφίσβητον, ἤ σε θεῶν τὸν
[4, 7]	ἀπομυσσόμενος διεδήλου δὲ τὸν ταριχέμπορον	γένος	Βορυσθενίτης, ἔχων οὐ πρόσωπον, ἀλλὰ
[4, 7]	Ὀλυμπιάδα. ~ΒΙΩΝ Βίων τὸ μὲν	γένος	ἦν Βορυσθενίτης, ὧντινων δὲ γονέων
[4, 6]	ἐπύθετο τὰ ἐξ Ἀνδρομέδας Εὐριπίδου	προενεγκάμενος·	ὦ παρθέν´, εἰ σώσαιμί ς´,
[4, 7]	καὶ πότιμος καὶ ἀπολαῦσαι τύφου	δυνάμενος.	Πλεῖστά τε καταλέλοιπεν ὑπομνήματα, ἀλλὰ
[4, 8]	νέας Ἀκαδημείας κατάρξας καὶ Ἀρκεσίλαον	διαδεξάμενος,	ἀνὴρ σεμνότατος καὶ οὐκ ὀλίγους
[4, 10]	ἔτη γεγονὼς ἤκουσε Καρνεάδου· κἀκεῖνος	ἀποδεξάμενος	αὐτοῦ τὸ φιλόπονον γράμματά τ'
[4, 1]	Πωτώνης. Καὶ ἐσχολάρχησεν ἔτη ὀκτώ,	ἀρξάμενος	ἀπὸ τῆς ὀγδόης καὶ ἑκατοστῆς
[4, 2]	καὶ εἴκοσιν ἔτη ἐπὶ Λυσιμαχίδου	ἀρξάμενος	κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς
[4, 8]	μηδὲ νῦν; Ἐτελεύτησε δὲ σχολαρχεῖν	ἀρξάμενος	τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς τετάρτης
[4, 8]	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος, τῆς σχολῆς	ἀφηγησάμενος	ἓξ πρὸς τοῖς εἴκοσιν ἔτη·
[4, 6]	οὔτ´ ἐπαιδοποιήσατο. τρεῖς τε διαθήκας	ποιησάμενος	ἔθετο τὴν μὲν ἐν Ἐρετρίᾳ
[4, 7]	ἀπ' οἰκήματος. Ἔπειτα ὁ πατὴρ	παρατελωνησάμενός	τι πανοίκιος ἐπράθη μεθ' ἡμῶν.
[4, 6]	ὅτι Μούσας ὕβρισας οὐ μετρίῃ	χρησάμενος	κύλικι. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι
[4, 5]	ἐπὶ τῷ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερῷ	σφραγισάμενος	αὐτὰ θεῖναι. Καί φησι Θεαίτητος
[4, 8]	γάρ τι προέλοι τοῦ ταμείου,	σφραγισάμενος	πάλιν εἴσω τὸν δακτύλιον διὰ
[4, 6]	Ἦν δὲ καὶ ἀξιωματικώτατος καὶ	συνηγμένος	καὶ ἐν τῇ λαλιᾷ διαστατικὸς
[4, 3]	τῇ προειρημένῃ πρόφασιν. Καί ποτε	συνθέμενος	τοῖς νέοις μεθύων καὶ ἐστεφανωμένος
[4, 6]	πρὸς ἡμᾶς οἰκειότητα. πειρῶ οὖν,	μεμνημένος	διότι σοι πίστιν τὴν ἀναγκαιοτάτην
[4, 6]	Κράντορα· Μοιρέας μὲν γὰρ ὁ	προειρημένος	ἀδελφὸς ἦγεν αὐτὸν ἐπὶ ῥητορικήν·
[4, 4]	φιλόσοφος περιπατητικός, ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ	προειρημένος,	ἕβδομος Μαλλώτης γραμματικός, ὄγδοος γεωμετρικὰ
[4, 6]	Ἀρκεσίλας υἱὸς Ἀριστοδίκου. Ὁ δὲ	προειρημένος	φιλόσοφος, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν
[4, 3]	οὖν ἀστεῖός τις καὶ γενναῖος,	παρῃτημένος	ἅ φησιν Ἀριστοφάνης περὶ Εὐριπίδου,
[4, 7]	φίλαυτος ἦν ἰσχυρῶς καὶ πολὺς	ἐγκείμενος	τῷ Κοινὰ τὰ φίλων. Παρ'
[4, 2]	φέρεται δὲ αὐτοῦ λόγος Ἀρσινοητικός,	γεγραμμένος	περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης. Τέταρτος φιλόσοφος,
[4, 6]	λόγοις ἐμβριθέστατος καὶ φιλογράμματος ἱκανῶς	γεγόμενος	ἥπτετο καὶ ποιητικῆς. καὶ αὐτοῦ
[4, 9]	δεῦρο γέρων ἅλιος νημερτής, Μέντορι	εἰδόμενος	ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν·
[4, 5]	φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ. Κράντωρ Σολεὺς	θαυμαζόμενος	ἐν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι ἀπῆρεν
[4, 7]	ἀποφθέγματα χρειώδη πραγματείαν περιέχοντα. Οἷον	ὀνειδιζόμενος	ἐπὶ τῷ μὴ θηρᾶσαι μειράκιον,
[4, 4]	θεῖον ἐκόσμει αἰῶν' ἀστρέπτοις δόγμασι	πειθόμενος.	Ἔνθεν καὶ Ἀρκεσίλαον μετελθόντα παρὰ
[4, 7]	πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες;	Αἰσθόμενος	ὅτι προδιαβέβληται, φησὶ πρὸς αὐτόν·
[4, 7]	ἀγωνιᾷ, ἔφη, Ὁ τὰ μέγιστα	βουλόμενος	εὐημερεῖν. Ἐρωτηθεὶς εἰ γήμαι ἀναφέρεται
[4, 6]	ἥκοι ἀπαντώντων αὐτὸς ἡσύχαζε, μὴ	βουλόμενος	προεμπίπτειν εἰς γνῶσιν. φίλος τε
[4, 7]	ἀπάγοι τῶν γυναικῶν, νεανίσκος δὲ	γενόμενος	τὰς γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν. Ἐν
[4, 6]	Λοιπὸν δὲ πρὸς τῷ τέλει	γινόμενος	ἅπαντα κατέλιπε Πυλάδῃ τῷ ἀδελφῷ
[4, 2]	Φίλιππος, ἐμὲ δὲ μηδενὶ λόγῳ	ὑπαξόμενος)	φασὶ διπλασίως αὐτὸν τιμῆσαι. Καὶ
[4, 9]	ἐν μὲν τοῖς φυσικοῖς ἧττον	φερόμενος,	ἐν δὲ τοῖς ἠθικοῖς μᾶλλον.
[4, 7]	μὲν ἦν ἀπελεύθερος, τῷ ἀγκῶνι	ἀπομυσσόμενος	διεδήλου δὲ τὸν ταριχέμπορον γένος
[4, 2]	τὸν ἱκέτην δεῖν μὴ ἐκδιδόναι.	Σκωπτόμενος	ὑπὸ Βίωνος οὐκ ἔφη αὐτῷ
[4, 7]	καταμύοντας γοῦν ἀπιέναι. Τὸν Ἀλκιβιάδην	μεμφόμενος	ἔλεγεν ὡς νέος μὲν ὢν
[4, 4]	καὶ Πολέμωνα ἔννεπε κρύπτεσθαι, ξεῖνε,	παρερχόμενος,	ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας, ὧν ἄπο
[4, 6]	Ἀντίγονος πρὸς ἀπόλαυσιν. ἔνθα καὶ	παραιτούμενος	ἑκάστοτε τὰς ἐπικυλικείους ἐξηγήσεις πρὸς
[4, 3]	δ' ὢν ἀκόλαστός τε καὶ	διακεχυμένος	ἦν οὕτως ὥστε καὶ περιφέρειν
[4, 1]	Ἦν δὲ καὶ τὸ σῶμα	διακεχυμένος,	ὥς φησι Τιμόθεος ἐν τῷ
[4, 3]	συνθέμενος τοῖς νέοις μεθύων καὶ	ἐστεφανωμένος	εἰς τὴν Ξενοκράτους ᾖξε σχολήν·
[4, 7]	πόλεως ἤμειβεν, ἐνίοτε καὶ φαντασίαν	ἐπιτεχνώμενος.	Ἐν γοῦν Ῥόδῳ τοὺς ναύτας
[4, 4]	τῶν πολιτῶν. Ἦν δέ, φησίν,	ἐρώμενος	Κράτης μέν, ὡς προείρηται, Πολέμωνος·
[4, 4]	τῶν δήμων, ἀκροατὴς ἅμα καὶ	ἐρώμενος	Πολέμωνος· ἀλλὰ καὶ διεδέξατο τὴν
[4, 7]	φορτικοῖς ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων	χρώμενος.	Διὰ δὴ οὖν τὸ παντὶ
[4, 2]	ἕκτος ᾄσματα γεγραφώς, ὥς φησιν	Ἀριστόξενος.	~ΠΟΛΕΜΩΝ. Πολέμων Φιλοστράτου μὲν ἦν
[4, 8]	Παρὰ δ’ Εὐάνδρου διεδέξατο Ἡγησίνους	Περγαμηνός,	ἀφ’ οὗ Καρνεάδης. Χάριεν δ’
[4, 6]	οὐ φατὸν ἶσα κέλευθα, ὡς	αἶνος	ἀνδρῶν, πάντοθεν μετρεύμενα. σῆμα δέ
[4, 5]	σῶμα δίφυιον. Ἦν δὲ καὶ	δεινὸς	ὀνοματοποιῆσαι. Τραγῳδὸν γοῦν ἀπελέκητον εἶπεν
[4, 10]	τετταράκοντ' ἔτη γεγονὼς ἤκουσε Καρνεάδου·	κἀκεῖνος	ἀποδεξάμενος αὐτοῦ τὸ φιλόπονον γράμματά
[4, 6]	πρὸς τοὺς πλινθιακοὺς πραχθὲν εἶπεν·	ἐκεῖνος	γὰρ τὰ αὑτοῦ κακῶς ᾄδοντας
[4, 1]	καὶ Βίωνος. Φησὶ δὲ καὶ	Φαβωρῖνος	ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων ὡς Ἀριστοτέλης
[4, 7]	αὐτῷ ἐν φορείῳ, καθά φησι	Φαβωρῖνος	ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ. Ἀλλὰ καὶ
[4, 9]	παλλακὴν ὁ Μέντωρ, καθά φησι	Φαβωρῖνος	ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ, μεταξὺ λέγων
[4, 6]	ἐπήρκει καὶ συνηράνιζε· καί ποτέ	τινος	ἀργυρώματα λαβόντος εἰς ὑποδοχὴν φίλων
[4, 6]	τὴν σχολήν, ἐκχωρήσαντος αὐτῷ Σωκρατίδου	τινός.	διὰ δὲ τὸ περὶ πάντων
[4, 7]	ὑπουργεῖν. Μωρὸς δ' ὃς ἤθελέν	τινος	μισθοῦ τὸ θεῖον εἶναι, ὡς
[4, 5]	φωνὴν καὶ φλοιοῦ μεστήν· καί	τινος	ποιητοῦ σκίφης μεστοὺς εἶναι τοὺς
[4, 4]	δὲ σὺν Κράτητι μετὰ Λυσικλέους	τινὸς	τῶν πολιτῶν. Ἦν δέ, φησίν,
[4, 6]	δεκαδάκτυλον τοῦ ἑξαδακτύλου. Ἥμονος δέ	τινος	Χίου ἀειδοῦς ὄντος καὶ ὑπολαμβάνοντος
[4, 6]	παρῄνει καὶ ἄλλων ἀκούειν. καί	τινος	Χίου νεανίσκου μὴ εὐαρεστουμένου τῇ
[4, 2]	οἷον ἵππον οἷον ὄνον ἀλείφω.	Σεμνὸς	δὲ τά τ' ἄλλα Ξενοκράτης
[4, 7]	τῶν νοσοκομούντων δεινῶς διετίθετο, ἕως	Ἀντίγονος	αὐτῷ δύο θεράποντας ἀπέστειλε. Καὶ
[4, 4]	Συσσίτιον δέ φησιν αὐτῷ ὁ	Ἀντίγονος	εἶναι παρὰ Κράντορι, ὁμονόως συμβιούντων
[4, 3]	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Φησὶ δὲ	Ἀντίγονος	ὁ Καρύστιος ἐν τοῖς Βίοις
[4, 6]	εἰς ἣν ἱκανὰ χρήματα ἀπέστελλεν	Ἀντίγονος	πρὸς ἀπόλαυσιν. ἔνθα καὶ παραιτούμενος
[4, 2]	Φίλιππον δὲ λέγειν ὕστερον ὡς	μόνος	εἴη Ξενοκράτης τῶν πρὸς αὐτὸν
[4, 8]	Λακύδειον ἀπ’ αὐτοῦ προσηγορεύετο. Καὶ	μόνος	τῶν ἀπ’ αἰῶνος ζῶν παρέδωκε
[4, 6]	οὐδὲ τὸ δεκαδάκτυλον τοῦ ἑξαδακτύλου.	Ἥμονος	δέ τινος Χίου ἀειδοῦς ὄντος
[4, 9]	Χρύσιππος, οὐκ ἂν ἦν ἐγώ.	Φιλόπονος	δ' ἄνθρωπος γέγονεν εἰ καί
[4, 8]	καὶ οὐκ ὀλίγους ἐσχηκὼς ζηλωτάς·	φιλόπονός	τε ἐκ νέου καὶ πένης
[4, 3]	ὀλίγον ἐθηράθη καὶ οὕτως ἐγένετο	φιλόπονος	ὡς ὑπερβάλλεσθαι τοὺς ἄλλους καὶ
[4, 5]	ἤ σέ γε Κύπριδος υἷα	περίφρονος,	ἠέ σε Γαίης, ἢ Ἀνέμων·
[4, 3]	καὶ θηραθῆναι Κράντορα ὑπ' αὐτοῦ.	Κυνὸς	γοῦν λυττῶντος καὶ) τὴν ἰγνύαν
[4, 7]	παρρησίᾳ· Δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν	θρασύσπλαγχνός	τις ᾖ. Τοὺς φίλους ὁποῖοι
[4, 8]	προσηγορεύετο. Καὶ μόνος τῶν ἀπ’	αἰῶνος	ζῶν παρέδωκε τὴν σχολὴν Τηλεκλεῖ
[4, 2]	δεῖν μὴ ἐκδιδόναι. Σκωπτόμενος ὑπὸ	Βίωνος	οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι· μηδὲ
[4, 1]	τὰς πράξεις Δίωνός τε καὶ	Βίωνος.	Φησὶ δὲ καὶ Φαβωρῖνος ἐν
[4, 1]	ἐν αἷς κατέταξε τὰς πράξεις	Δίωνός	τε καὶ Βίωνος. Φησὶ δὲ
[4, 4]	δήμων, ἀκροατὴς ἅμα καὶ ἐρώμενος	Πολέμωνος·	ἀλλὰ καὶ διεδέξατο τὴν σχολὴν
[4, 4]	ἐρώμενος Κράτης μέν, ὡς προείρηται,	Πολέμωνος·	Ἀρκεσίλαος δὲ Κράντορος. Τελευτῶν δὴ
[4, 5]	αὐτὸν ἐρωτηθέντα τίνι θηραθείη ὑπὸ	Πολέμωνος,	εἰπεῖν τῷ μήτ' ὀξύτερον μήτε
[4, 5]	Ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ὑγιάναντα διακούειν	Πολέμωνος,	ἐφ' ᾧ καὶ μάλιστα θαυμασθῆναι.
[4, 5]	Περὶ πένθους. Καὶ κατέστρεψε πρὸ	Πολέμωνος	καὶ Κράτητος, ὑδρωπικῇ διαθέσει νοσήσας.
[4, 1]	Ἐλέγοντο δὲ αὐτοῦ καὶ αἱ	Πλάτωνος	ἀκούειν μαθήτριαι, Λασθένειά τε ἡ
[4, 10]	δὲ τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς τοὺς ἀπὸ	Πλάτωνος	διεληλυθότες ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς ἀπὸ
[4, 1]	εἰδῶν παραδειγμάτων, Πρὸς τὸν Ἀμάρτυρον,	Πλάτωνος	ἐγκώμιον, Ἐπιστολαὶ πρὸς Δίωνα, Διονύσιον,
[4, 1]	ἐν τῷ μουσείῳ τῷ ὑπὸ	Πλάτωνος	ἐν Ἀκαδημείᾳ ἱδρυθέντι. Καὶ ἔμεινε
[4, 2]	Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος· οὗτος ἐκ νέου	Πλάτωνος	ἤκουσεν, ἀλλὰ καὶ εἰς Σικελίαν
[4, 6]	τὸν λόγον ἐκίνησε τὸν ὑπὸ	Πλάτωνος	παραδεδομένον καὶ ἐποίησε δι´ ἐρωτήσεως
[4, 10]	διεληλυθότες ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς ἀπὸ	Πλάτωνος	περιπατητικούς, ὧν ἦρξεν Ἀριστοτέλης.
[4, 1]	~ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ. Τὰ μὲν περὶ	Πλάτωνος	τοσαῦτα ἦν ἐς τὸ δυνατὸν
[4, 6]	καὶ ἐλέγετο ἐπ´ αὐτοῦ ὑπ´	Ἀρίστωνος·	πρόσθε Πλάτων, ὄπιθεν Πύρρων, μέσσος
[4, 4]	ὁ προειρημένος, ἕβδομος Μαλλώτης γραμματικός,	ὄγδοος	γεωμετρικὰ γεγραφώς, ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής,
[4, 7]	Μουσῶν ἐπιγραφόμενα· ἕβδομος μελικὸς ποιητής·	ὄγδοος	Μιλήσιος ἀνδριαντοποιός, οὗ μέμνηται καὶ
[4, 6]	ὁμοπατρίων Μοιρέαν, ὃς ἦν αὐτῷ	ἐπίτροπος.	ἤκουσε δὴ κατ´ ἀρχὰς μὲν
[4, 7]	ὁ Βίων τὰ μὲν ἄλλα	πολύτροπος	καὶ σοφιστὴς ποικίλος καὶ πλείστας
[4, 2]	τούτων ποιεῖν. Οὔτε γὰρ ὁ	Φίλιππος	αὐτὸν προσίετο διὰ τοῦτο. Ὅθεν
[4, 2]	μὲν γὰρ ᾔδει δωροδοκήσαντας ὁ	Φίλιππος,	ἐμὲ δὲ μηδενὶ λόγῳ ὑπαξόμενος)
[4, 6]	Ἀμφικρίτῳ. Ἐτελεύτησε δέ, ὥς φησιν	Ἕρμιππος,	ἄκρατον ἐμφορηθεὶς πολὺν καὶ παρακόψας,
[4, 1]	περὶ τἀνδρός. Διεδέξατο δ' αὐτὸν	Σπεύσιππος	Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος, τῶν μὲν δήμων
[4, 1]	βιβλία τριῶν ταλάντων ὠνήσατο. Γέγονε	Σπεύσιππος	καὶ ἕτερος, ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς.
[4, 1]		~ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ.	Τὰ μὲν περὶ Πλάτωνος τοσαῦτα
[4, 9]	ἐπιλέγειν· Εἰ μὴ γὰρ ἦν	Χρύσιππος,	οὐκ ἂν ἦν ἐγώ. Φιλόπονος
[4, 1]	ψυχῆς αʹ Πρὸς Γρύλλον αʹ	Ἀρίστιππος	αʹ Τεχνῶν ἔλεγχος αʹ Ὑπομνηματικοὶ
[4, 3]	Ξενοκράτην· καὶ ἐρασθῆναι αὐτοῦ φησιν	Ἀρίστιππος	ἐν τῷ τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶς
[4, 6]	τί γὰρ ἄλλο ἢ ἕτερος	Ἀρίστιππος;	ἐπὶ τὰ δεῖπνα πρὸς τοὺς
[4, 9]	ἂν ἦν ἐγώ. Φιλόπονος δ'	ἄνθρωπος	γέγονεν εἰ καί τις ἄλλος,
[4, 2]	τά τ' ἄλλα Ξενοκράτης καὶ	σκυθρωπὸς	ἀεί, ὥστε αὐτῷ λέγειν συνεχὲς
[4, 2]	συγκρίνοντα αὐτὸν Ἀριστοτέλει, Τῷ μὲν	μύωπος	δεῖ, τῷ δὲ χαλινοῦ· καὶ
[4, 3]	αὐχμὸν ἐνεδέδυτο τἀνδρὸς καὶ τὸ	βάρος	οἱονεὶ Δώριός τις οἰκονομία. Ἦν
[4, 4]	ἤϊσσεν δαιμονίου στόματος, καὶ βίοτος	καθαρὸς	σοφίας ἐπὶ θεῖον ἐκόσμει αἰῶν'
[4, 2]	τοὺς πυνθανομένους ὡς οὐκ ἀπ'	ἀνδρός,	ἀλλ' ἀπ' ἀνδριάντος ἀνασταίη. Ἔνιοι
[4, 9]	Καρνεάδης Ἐπικώμου ἢ Φιλοκώμου, ὡς	Ἀλέξανδρος	ἐν Διαδοχαῖς, Κυρηναῖος. Οὗτος τὰ
[4, 1]	φιλοπόνως διειλήσασι τὰ λεγόμενα περὶ	τἀνδρός.	Διεδέξατο δ' αὐτὸν Σπεύσιππος Εὐρυμέδοντος
[4, 3]	ἀκακίαν καὶ τὸν αὐχμὸν ἐνεδέδυτο	τἀνδρὸς	καὶ τὸ βάρος οἱονεὶ Δώριός
[4, 5]	σε θεῶν τὸν πρῶτον ἀειγενέων,	Ἔρος,	εἴπω, τῶν ὅσσους Ἔρεβός τε
[4, 7]	Ἐμοὶ ὁ πατὴρ μὲν ἦν	ἀπελεύθερος,	τῷ ἀγκῶνι ἀπομυσσόμενος διεδήλου δὲ
[4, 4]	ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας, ὧν ἄπο μῦθος	ἱερὸς	ἤϊσσεν δαιμονίου στόματος, καὶ βίοτος
[4, 6]	ποιητὴς ἀρχαίας κωμῳδίας, ἄλλος ἐλεγείας,	ἕτερος	ἀγαλματοποιός· εἰς ὃν καὶ Σιμωνίδης
[4, 6]	καὶ τί γὰρ ἄλλο ἢ	ἕτερος	Ἀρίστιππος; ἐπὶ τὰ δεῖπνα πρὸς
[4, 1]	ταλάντων ὠνήσατο. Γέγονε Σπεύσιππος καὶ	ἕτερος,	ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης
[4, 6]	ᾧ σὺ πολλῶν πενεστέων ἦσθα	προσφιλέστερος.	Ἀπεδέχετο δὲ πάντων μᾶλλον Ὅμηρον,
[4, 4]	ὁ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής,	δεύτερος	ῥήτωρ Τραλλιανὸς Ἰσοκράτειος, τρίτος ταφρωρύχος
[4, 7]	δύο Ἰάδι· ἔστι δὲ Προκοννήσιος.	Δεύτερος	Συρακούσιος, τέχνας ῥητορικὰς γεγραφώς· τρίτος
[4, 2]	συναπεδήμησεν. Ἦν δὲ τὴν φύσιν	νωθρός,	ὥστε λέγειν τὸν Πλάτωνα συγκρίνοντα
[4, 8]	γεωμετροῦντι λέγει τις, εἶτα νῦν	καιρός;	καὶ ὅς· εἶτα μηδὲ νῦν;
[4, 6]	βίῳ κοινωνικώτατος ἐγένετο καὶ εὐεργετῆσαι	πρόχειρος	ἦν καὶ λαθεῖν τὴν χάριν
[4, 2]	ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης	Ἀγαθήνορος	Χαλκηδόνιος· οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος
[4, 5]	καὶ Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ ὡς	Κράντορος	εἰς Ἔρωτα πεποιημένα φέρεσθαι ταυτί·
[4, 4]	οἴκησιν Ἀρκεσίλαον μὲν ἔχειν μετὰ	Κράντορος,	Πολέμωνα δὲ σὺν Κράτητι μετὰ
[4, 4]	ὡς προείρηται, Πολέμωνος· Ἀρκεσίλαος δὲ	Κράντορος.	Τελευτῶν δὴ ὁ Κράτης κατὰ
[4, 9]	τὰς προειρημένας αἰτίας. Οὗτός ποτε	Μέντορος	τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ ὄντος καὶ
[4, 6]	ἔτος πέμπτον καὶ ἑβδομηκοστόν, ἀποδεχθεὶς	πρὸς	Ἀθηναίων ὡς οὐδείς. Ἔστι καὶ
[4, 1]	λέξαι, ὡς ἦν οὐχὶ Πλάτωνι	πρὸς	αἵματος· οὐ γὰρ ἀθυμῶν κάτθανεν
[4, 2]	αʹ Τῶν περὶ ἀστρολογίαν Στοιχεῖα	πρὸς	Ἀλέξανδρον περὶ βασιλείας δʹ Πρὸς
[4, 6]	ἐκ τοῦ Οἰνομάου τοῦ Σοφοκλέους.	Πρὸς	Ἀλεξίνειόν τινα διαλεκτικὸν μὴ δυνάμενον
[4, 6]	ἔθετο τὴν μὲν ἐν Ἐρετρίᾳ	πρὸς	Ἀμφίκριτον, τὴν δ´ Ἀθήνησι παρά
[4, 6]	τῆς πατρίδος ἐπρέσβευσεν εἰς Δημητριάδα	πρὸς	Ἀντίγονον καὶ οὐκ ἐπέτυχε. τὸ
[4, 2]	ἀφιγμένων ἀδωροδόκητος. Ἀλλὰ καὶ πρεσβεύων	πρὸς	Ἀντίπατρον περὶ αἰχμαλώτων Ἀθηναίων κατὰ
[4, 7]	τί γὰρ ἄλλο μετεσκεύασεν αὐτὸν	πρὸς	ἀπάθειαν; ἔπειτα ἐπὶ τὰ Θεοδώρεια
[4, 6]	ἣν ἱκανὰ χρήματα ἀπέστελλεν Ἀντίγονος	πρὸς	ἀπόλαυσιν. ἔνθα καὶ παραιτούμενος ἑκάστοτε
[4, 9]	ὀγδοήκοντα. Φέρονται δ' αὐτοῦ ἐπιστολαὶ	πρὸς	Ἀριαράθην τὸν Καππαδοκίας βασιλέα. Τὰ
[4, 6]	παραιτούμενος ἑκάστοτε τὰς ἐπικυλικείους ἐξηγήσεις	πρὸς	Ἀρίδηλον προτείνοντά τι θεώρημα καὶ
[4, 2]	πρὸς Ἀλέξανδρον περὶ βασιλείας δʹ	Πρὸς	Ἀρρύβαν, Πρὸς Ἡφαιστίωνα, Περὶ γεωμετρίας
[4, 6]	ὁντινοῦν· παρ´ ὃ καὶ πλείους	πρὸς	αὐτὸν ἀπήντων εἰς τὴν σχολὴν
[4, 2]	ὡς μόνος εἴη Ξενοκράτης τῶν	πρὸς	αὐτὸν ἀφιγμένων ἀδωροδόκητος. Ἀλλὰ καὶ
[4, 1]	ἡ Φλιασία. Ὅτε καὶ Διονύσιος	πρὸς	αὐτὸν γράφων τωθαστικῶς φησι· Καὶ
[4, 6]	ἔν τε ταῖς ἑορταῖς κατῄει	πρὸς	αὐτὸν ἑκάστοτε. καὶ δὴ καὶ
[4, 7]	τοκῆες; Αἰσθόμενος ὅτι προδιαβέβληται, φησὶ	πρὸς	αὐτόν· Ἐμοὶ ὁ πατὴρ μὲν
[4, 2]	πόλεμον, καὶ κληθεὶς ἐπὶ δεῖπνον	πρὸς	αὐτὸν προηνέγκατο ταυτί· Ὦ Κίρκη,
[4, 5]	ταλάντων οὖσαν δυοκαίδεκα. Καὶ ἐρωτηθέντα	πρὸς	αὐτοῦ ποῦ βούλεται ταφῆναι, εἰπεῖν·
[4, 4]	καὶ Ἀρκεσίλαον μετελθόντα παρὰ Θεοφράστου	πρὸς	αὐτοὺς λέγειν ὡς εἶεν θεοί
[4, 1]	Πολίτης αʹ Περὶ ψυχῆς αʹ	Πρὸς	Γρύλλον αʹ Ἀρίστιππος αʹ Τεχνῶν
[4, 6]	λήψεταί τις, ἔφη, τοῦτον ἀστραγάλῳ;	πρὸς	δὲ τὸν αἰτίαν ἔχοντα περαίνεσθαι,
[4, 6]	ἔφη· τισὶ δὲ οὐδὲ ἀπεκρίνετο.	πρὸς	δὲ τὸν δανειστικὸν καὶ φιλόλογον
[4, 1]	τὸν Ἀμάρτυρον, Πλάτωνος ἐγκώμιον, Ἐπιστολαὶ	πρὸς	Δίωνα, Διονύσιον, Φίλιππον, Περὶ νομοθεσίας,
[4, 6]	τε τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν	πρὸς	ἡμᾶς οἰκειότητα. πειρῶ οὖν, μεμνημένος
[4, 2]	περὶ βασιλείας δʹ Πρὸς Ἀρρύβαν,	Πρὸς	Ἡφαιστίωνα, Περὶ γεωμετρίας αʹ βʹ
[4, 6]	δὲ τρίτην ἀπέστειλεν εἰς οἶκον	πρὸς	Θαυμασίαν ἕνα τινὰ ἀναγκαίων, ἀξιώσας
[4, 6]	θέσεις λέγων ἐχρόνισεν, οἰκείως ἔχων	πρὸς	Ἱεροκλέα· ἐφ´ ᾧ καὶ πρός
[4, 1]	Περὶ θεῶν αʹ Φιλόσοφος αʹ	Πρὸς	Κέφαλον αʹ Κέφαλος αʹ Κλεινόμαχος
[4, 3]	στενωποῖς διέκρυπτεν. Καὶ ἐν Ἀκαδημείᾳ	πρὸς	κίονί τινι τριώβολον εὑρέθη προσπεπλασμένον
[4, 6]	διήκουσεν. ἔπειτα μετῆλθεν εἰς Ἀκαδήμειαν	πρὸς	Κράντορα· Μοιρέας μὲν γὰρ ὁ
[4, 3]	αὐτός φησι, Καταπυγοσύνη ταῦτ' ἐστὶ	πρὸς	κρέας μέγα. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[4, 6]	χάριν ἀτυφότατος. εἰσελθὼν γοῦν ποτε	πρὸς	Κτησίβιον νοσοῦντα καὶ ἰδὼν ἀπορίᾳ
[4, 7]	Βητίων εἷς τῶν συνήθων αὐτῷ	πρὸς	Μενέδημόν ποτε λέγεται εἰπεῖν, Ἐγώ
[4, 1]	καὶ τὸ σῶμα διέφθαρτο, καὶ	πρὸς	Ξενοκράτην διεπέμπετο παρακαλῶν αὐτὸν ἐλθεῖν
[4, 6]	ἕνα τινὰ ἀναγκαίων, ἀξιώσας διατηρῆσαι·	πρὸς	ὃν καὶ γράφει ταυτί· Ἀρκεσίλαος
[4, 7]	διασκούντων Ἀθηναίων τὰ φιλοσοφούμενα ἐδίδασκε·	πρὸς	οὖν τὸν αἰτιασάμενον ἔφη, πυροὺς
[4, 2]	οὐ κνάπτεται. Εἰπόντος δὲ Διονυσίου	πρὸς	Πλάτωνα ὡς ἀφαιρήσει τις αὐτοῦ
[4, 7]	Τὴν οἴησιν ἔλεγε προκοπῆς ἐγκοπήν.	Πρὸς	πλούσιον μικρολόγον, Οὐχ οὗτος, ἔφη,
[4, 6]	Δέδωκα Διογένει διαθήκας ἐμαυτοῦ κομίσαι	πρὸς	σέ· διὰ γὰρ τὸ πολλάκις
[4, 1]	ηʹ θʹ ιʹ Διαιρέσεις καὶ	πρὸς	τὰ ὅμοια ὑποθέσεις, Περὶ γενῶν
[4, 3]	οὕτως ὥστε καὶ περιφέρειν ἀργύριον	πρὸς	τὰς ἑτοίμους λύσεις τῶν ἐπιθυμιῶν·
[4, 6]	καὶ Ἀθήνησιν ἐν τῷ Πειραιεῖ	πρὸς	τὰς θέσεις λέγων ἐχρόνισεν, οἰκείως
[4, 3]	Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ καθίζων ἔλεγε	πρὸς	τὰς θέσεις, φασί, περιπατῶν δὲ
[4, 2]	τῆς κωμῳδίας σκωπτομένην ἀποκρίσεως ἀξιοῦν.	Πρός	τε τὸν μήτε μουσικὴν μήτε
[4, 6]	πρὸς Ἱεροκλέα· ἐφ´ ᾧ καὶ	πρός	τινων διεβάλλετο. πολυτελής τε ἄγαν
[4, 9]	Ἀντίπατρον φάρμακον πιόντα ἀποθανεῖν, παρωρμήθη	πρὸς	τὸ εὐθαρσὲς τῆς ἀπαλλαγῆς καί
[4, 8]	Ὀλυμπιάδος, τῆς σχολῆς ἀφηγησάμενος ἓξ	πρὸς	τοῖς εἴκοσιν ἔτη· ἡ τελευτὴ
[4, 9]	ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος, βιώσαντα ἔτη πέντε	πρὸς	τοῖς ὀγδοήκοντα. Φέρονται δ' αὐτοῦ
[4, 7]	καὶ μὴ τετρημένοις ἀγγείοις ὑδροφόρουν.	Πρὸς	τὸν ἀδολέσχην λιπαροῦντα αὐτῷ συλλαβέσθαι,
[4, 1]	Περὶ γενῶν καὶ εἰδῶν παραδειγμάτων,	Πρὸς	τὸν Ἀμάρτυρον, Πλάτωνος ἐγκώμιον, Ἐπιστολαὶ
[4, 7]	ὅ, ἔφη, πάντες εὐχόμεθα ἐλθεῖν.	Πρὸς	τὸν βάσκανον ἐσκυθρωπακότα, Οὐκ οἶδα,
[4, 1]	τῷ Περὶ βίων. Οὗτος, φησί,	πρὸς	τὸν ἐρῶντα πλούσιον ἀμόρφου ἔφη,
[4, 6]	αἱμυλίοις ἐπιπλήξεσιν ἐγκαταμιγνύς. ὅθεν καὶ	πρὸς	τὸν θρασύτερον διαλεγόμενον νεανίσκον, οὐ
[4, 2]	Χουσὶ παρὰ Διονυσίῳ ἐξιόντα θεῖναι	πρὸς	τὸν ἱδρυμένον Ἑρμῆν, ἔνθαπερ τιθέναι
[4, 6]	Χάριεν δ´ αὐτοῦ φέρεται κἀκεῖνο·	πρὸς	τὸν πυθόμενον διὰ τί ἐκ
[4, 7]	ἀγαθόν· τὸν πλοῦτον νεῦρα πραγμάτων.	Πρὸς	τὸν τὰ χωρία κατεδηδοκότα, Τὸν
[4, 6]	Ἠλείαις ἑταίραις συνῴκει φανερῶς καὶ	πρὸς	τοὺς διασύροντας προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου
[4, 6]	τοῦ Μυρλεανοῦ· ἐφ´ ᾧ καὶ	πρὸς	τοὺς κωμάσαντας εἰπεῖν αὐτὸς μὲν
[4, 6]	ἕτερος Ἀρίστιππος; ἐπὶ τὰ δεῖπνα	πρὸς	τοὺς ὁμοιοτρόπους μέν, πλὴν ἀλλ´
[4, 6]	Ἀλεξίνου τι διηγήσασθαι τὸ Φιλοξένῳ	πρὸς	τοὺς πλινθιακοὺς πραχθὲν εἶπεν· ἐκεῖνος
[4, 2]	ἐκλιπαροῦσαν ἄπρακτον ἀναστῆναι. Λέγειν τε	πρὸς	τοὺς πυνθανομένους ὡς οὐκ ἀπ'
[4, 1]	Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι Μκβʹ δοεʹ	Πρὸς	τοῦτον γράφει καὶ Τιμωνίδης τὰς
[4, 6]	ἄνδρες οὐ γίνονται. Λοιπὸν δὲ	πρὸς	τῷ τέλει γινόμενος ἅπαντα κατέλιπε
[4, 2]	μετὰ καὶ ἄλλων πεμφθῆναι πρεσβευτὴν	πρὸς	Φίλιππον· καὶ τοὺς μὲν δώροις
[4, 1]	ὠνήσατο. Γέγονε Σπεύσιππος καὶ ἕτερος,	ἰατρὸς	Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος
[4, 4]	διάβορον θῆκεν χαμαί. ~ΚΡΑΤΗΣ Κράτης	πατρὸς	μὲν ἦν Ἀντιγένους Ἀθηναῖος> Θριάσιος
[4, 9]	ἰσχέμεν· ἀλλ' ἀκούσας ὅτι φάρμακον	Ἀντίπατρός	τι> πιὼν ἀπέσβη, Δότε τοίνυν,
[4, 9]	καὶ ἄλλος Καρνεάδης, ἐλεγείας ποιητὴς	ψυχρός.	~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος. οὗτος ἐκαλεῖτο
[4, 1]	λαμβάνεις. Οὗτος πρῶτος, καθά φησι	Διόδωρος	ἐν Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ, ἐν τοῖς
[4, 6]	πρόσθε Πλάτων, ὄπιθεν Πύρρων, μέσσος	Διόδωρος.	καὶ ὁ Τίμων ἐπ´ αὐτοῦ
[4, 4]	καὶ ρʹ Ὀλυμπιάδος> καθά φησιν	Ἀπολλόδωρος	ἐν τρίτῳ Χρονικῶν, ἀπέλιπε βιβλία
[4, 6]	Ἀρκεσίλαος Σεύθου (ἢ Σκύθου, ὡς	Ἀπολλόδωρος	ἐν τῷ τρίτῳ Χρονικῶν, Πιταναῖος
[4, 9]	καλλίστου τῶν ἄστρων. Φησὶ δὲ	Ἀπολλόδωρος	ἐν Χρονικοῖς ἀπελθεῖν αὐτὸν ἐξ
[4, 6]	δὲ προειρημένος φιλόσοφος, καθά φησιν	Ἀπολλόδωρος	ἐν Χρονικοῖς, ἤκμαζε περὶ τὴν
[4, 7]	ἢ θανεῖν ἕτοιμος ὢν ὑπουργεῖν.	Μωρὸς	δ' ὃς ἤθελέν τινος μισθοῦ
[4, 6]	Ἀρίστωνος· πρόσθε Πλάτων, ὄπιθεν Πύρρων,	μέσσος	Διόδωρος. καὶ ὁ Τίμων ἐπ´
[4, 8]	ἔσυρες ἄκροις. Ἦ σαφὲς ἦν·	Διόνυσος	ὅταν πολὺς ἐς δέμας ἔλθῃ,
[4, 7]	ποιητὴς τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν λεγομένων·	δέκατος	ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ Χῖος, οὗ
[4, 4]	γεωμετρικὰ γεγραφώς, ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής,	δέκατος	Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ. Κράντωρ
[4, 7]	ὁ τοιοῦτος ἂν γήμαι, ἀπ'	οἰκήματος.	Ἔπειτα ὁ πατὴρ παρατελωνησάμενός τι
[4, 3]	ἀρξάμενον φιλοσοφεῖν, ὥστ' ἐπὶ ταὐτοῦ	σχήματος	τῆς μορφῆς πάντοτε μένειν. Ἀλλὰ
[4, 7]	Ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ	αἵματος	εὔχομαι εἶναι Ταῦτά ἐστι τὰ
[4, 1]	ὡς ἦν οὐχὶ Πλάτωνι πρὸς	αἵματος·	οὐ γὰρ ἀθυμῶν κάτθανεν ἂν
[4, 6]	ἐν τοῖς λόγοις ἐμβριθέστατος καὶ	φιλογράμματος	ἱκανῶς γεγόμενος ἥπτετο καὶ ποιητικῆς.
[4, 4]	ἄπο μῦθος ἱερὸς ἤϊσσεν δαιμονίου	στόματος,	καὶ βίοτος καθαρὸς σοφίας ἐπὶ
[4, 4]	Μαλλώτης γραμματικός, ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς,	ἔνατος	ἐπιγραμμάτων ποιητής, δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος
[4, 7]	ἀνδριαντοποιός, οὗ μέμνηται καὶ Πολέμων·	ἔνατος	ποιητὴς τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν λεγομένων·
[4, 8]	κατάρξας καὶ Ἀρκεσίλαον διαδεξάμενος, ἀνὴρ	σεμνότατος	καὶ οὐκ ὀλίγους ἐσχηκὼς ζηλωτάς·
[4, 9]	αὐτοῦ ἀκούειν. Ἦν δὲ καὶ	μεγαλοφωνότατος,	ὥστε τὸν γυμνασίαρχον προσπέμψαι αὐτῷ
[4, 6]	εἰς ἐμὲ ἐκτενῶς οὕτω πεφιλοτιμημένον.	ἀξιοπιστότατος	δ´ εἶ τῶν ἐνθάδε σύ
[4, 2]	τὸν λόγον ὃν ἔλεγε διαπεράνασθαι.	Ἀτυφότατος	δὲ ὢν πολλάκις τῆς ἡμέρας
[4, 6]	ἦν καὶ λαθεῖν τὴν χάριν	ἀτυφότατος.	εἰσελθὼν γοῦν ποτε πρὸς Κτησίβιον
[4, 3]	μεῖναι. Ἔν τε τοῖς θεάτροις	ἀσυμπαθέστατος	ἦν. Νικοστράτου γοῦν ποτε τοῦ
[4, 6]	καὶ γὰρ ἐν τοῖς λόγοις	ἐμβριθέστατος	καὶ φιλογράμματος ἱκανῶς γεγόμενος ἥπτετο
[4, 2]	συνεχώρουν Ἀθηναῖοι. Καὶ δὴ καὶ	αὐταρκέστατος	ἦν. Ἀλεξάνδρου γοῦν συχνὸν ἀργύριον
[4, 6]	τὸ σχῆμα. Ἦν δὲ καὶ	εὑρεσιλογώτατος	ἀπαντῆσαι εὐστόχως καὶ ἐπὶ τὸ
[4, 6]	ἀκούοντας. ἔν τε τῷ βίῳ	κοινωνικώτατος	ἐγένετο καὶ εὐεργετῆσαι πρόχειρος ἦν
[4, 6]	σκολιὸν Διόδωρον. Ἦν δὲ καὶ	ἀξιωματικώτατος	καὶ συνηγμένος καὶ ἐν τῇ
[4, 9]	μὲν καὶ ἄλλοι γεγόνασι μαθηταί,	ἐλλογιμώτατος	δὲ Κλειτόμαχος· περὶ οὗ καὶ
[4, 6]	ἀξίας. ἐλευθέριός τε ὢν καὶ	ἀφιλαργυρώτατος	εἰς τὰς ἀργυρικὰς δείξεις ἀπήντα
[4, 2]	Ἐτελεύτα δὲ νυκτὸς λεκάνῃ προσπταίσας,	ἔτος	ἤδη γεγονὼς δεύτερον καὶ ὀγδοηκοστόν.
[4, 6]	πολὺν καὶ παρακόψας, ἤδη γεγονὼς	ἔτος	πέμπτον καὶ ἑβδομηκοστόν, ἀποδεχθεὶς πρὸς
[4, 2]	Λυσιμαχίδου ἀρξάμενος κατὰ τὸ δεύτερον	ἔτος	τῆς δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος.
[4, 4]	δὴ ὁ Κράτης κατὰ τὸ	ἔτος	τῆς ηʹ καὶ κʹ καὶ
[4, 2]	Ξενοκράτης τῶν πρὸς αὐτὸν ἀφιγμένων	ἀδωροδόκητος.	Ἀλλὰ καὶ πρεσβεύων πρὸς Ἀντίπατρον
[4, 6]	ταὶ Πάριαι, τῶν ἐπίσημα τράγος.	ἀσκητὸς	δ´ ἐποίησεν Ἀθηναίης παλάμῃσιν ἄξιος
[4, 6]	φασιν εἰπεῖν ὡς εὐφυὴς καὶ	εὐεπιχείρητος	ἀπεληλυθὼς τῆς διατριβῆς εἴη νεανίσκος.
[4, 6]	τοσοῦτον ἐθεράπευσεν, ἐς ὅσον ἀποκαταστῆσαι.	Κράτητος	δὲ ἐκλιπόντος κατέσχε τὴν σχολήν,
[4, 7]	Ἀκαδημαϊκά, καθ' ὃν χρόνον ἤκουε	Κράτητος·	εἶτ' ἐπανείλετο τὴν κυνικὴν ἀγωγήν,
[4, 5]	Καὶ κατέστρεψε πρὸ Πολέμωνος καὶ	Κράτητος,	ὑδρωπικῇ διαθέσει νοσήσας. Καὶ ἔστιν
[4, 5]	σφραγισάμενος αὐτὰ θεῖναι. Καί φησι	Θεαίτητος	ὁ ποιητὴς περὶ αὐτοῦ οὑτωσί·
[4, 2]	αʹ Περὶ πολιτείας αʹ Περὶ	ὁσιότητος	αʹ Ὅτι παραδοτὴ ἡ ἀρετὴ
[4, 2]	πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος ἠδὲ	ποτῆτος	πρὶν λύσασθ' ἑτάρους καὶ ἐν
[4, 6]	εἰς τὴν σχολὴν καίπερ ὑπ´	ὀξύτητος	αὐτοῦ ἐπιπληττόμενοι. ἀλλ´ ἔφερον ἡδέως·
[4, 6]	δὲ ἤρων καὶ Δημοχάρης ὁ	Λάχητος	καὶ Πυθοκλῆς ὁ τοῦ Βουσέλου·
[4, 7]	Δεύτερος Συρακούσιος, τέχνας ῥητορικὰς γεγραφώς·	τρίτος	αὐτὸς οὗτος· τέταρτος Δημοκρίτειος καὶ
[4, 4]	ποιητής, δεύτερος ῥήτωρ Τραλλιανὸς Ἰσοκράτειος,	τρίτος	ταφρωρύχος Ἀλεξάνδρῳ συνών, τέταρτος ὁ
[4, 6]	ἄκρητον ἀφειδῶς ἔσπασας, ὥστε φρενῶν	ἐκτὸς	ὄλισθες ἑῶν; οἰκτείρω ς´ οὐ
[4, 4]	οὗ λέξομεν, πέμπτος φιλόσοφος περιπατητικός,	ἕκτος	Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος, ἕβδομος Μαλλώτης
[4, 2]	δὲ τέχνης ἔργον. Πέμπτος ἀνδριαντοποιός·	ἕκτος	ᾄσματα γεγραφώς, ὥς φησιν Ἀριστόξενος.
[4, 7]	ἡμέραν. Πέμπτος Σολεύς, Αἰθιοπικὰ γεγραφώς·	ἕκτος	ῥητορικός, οὗ φέρεται ἐννέα βιβλία
[4, 2]	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα δὲ	νυκτὸς	λεκάνῃ προσπταίσας, ἔτος ἤδη γεγονὼς
[4, 9]	ᾅδην. Λέγεται καὶ τὰς ὄψεις	νυκτὸς	ὑποχυθῆναι καὶ ἀγνοεῖν· κελεῦσαί τε
[4, 2]	οὐκ ἀπ' ἀνδρός, ἀλλ' ἀπ'	ἀνδριάντος	ἀνασταίη. Ἔνιοι δὲ Λαΐδα φασὶ
[4, 2]	ἦν. Ἀλεξάνδρου γοῦν συχνὸν ἀργύριον	ἀποστείλαντος	αὐτῷ, τρισχιλίας Ἀττικὰς ἀφελὼν τὸ
[4, 6]	Ἀρχεκράτους καὶ Καλλικράτους τὰς χρυσιαίας	παντὸς	ἔσπευδε μᾶλλον. συχνοῖς τε ἐπήρκει
[4, 3]	γοῦν λυττῶντος καὶ) τὴν ἰγνύαν	διασπάσαντος	μόνον μὴ ὠχριᾶσαι· καὶ ταραχῆς
[4, 2]	ποτε διωκομένου ὑπὸ ἱέρακος καὶ	εἰσπηδήσαντος	εἰς τοὺς κόλπους αὐτοῦ, καταψήσας
[4, 6]	δὲ ἐκλιπόντος κατέσχε τὴν σχολήν,	ἐκχωρήσαντος	αὐτῷ Σωκρατίδου τινός. διὰ δὲ
[4, 9]	τε τὸν παῖδα λύχνον ἅψαι·	εἰσκομίσαντος	δὲ καὶ εἰπόντος, Κεκόμικα, Οὐκοῦν,
[4, 6]	καὶ γὰρ καὶ Δημητρίου τοῦ	πλεύσαντος	εἰς Κυρήνην ἐπὶ πλέον ἐρασθῆναι
[4, 2]	ἡ ἀρετὴ αʹ Περὶ τοῦ	ὄντος	αʹ Περὶ εἱμαρμένης αʹ Περὶ
[4, 9]	ποτε Μέντορος τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ	ὄντος	καὶ παρ' αὐτὸν ἐλθόντος εἰς
[4, 6]	Ἥμονος δέ τινος Χίου ἀειδοῦς	ὄντος	καὶ ὑπολαμβάνοντος εἶναι καλοῦ καὶ
[4, 2]	τοῦ ἀνθρωπίνου εἰσδέξασθαι, καὶ ἑνὸς	ὄντος	κλινιδίου δεομένῃ μεταδοῦναι τῆς κατακλίσεως·
[4, 6]	συνηράνιζε· καί ποτέ τινος ἀργυρώματα	λαβόντος	εἰς ὑποδοχὴν φίλων καὶ ἀποστεροῦντος
[4, 1]	τἀνδρός. Διεδέξατο δ' αὐτὸν Σπεύσιππος	Εὐρυμέδοντος	Ἀθηναῖος, τῶν μὲν δήμων Μυρρινούσιος,
[4, 6]	δέ φασιν ἐπίτηδες χρῆσαι καὶ	ἀποδιδόντος,	ἐπεὶ πένης ἦν, χαρίσασθαι. ἦν
[4, 6]	καὶ δὴ καὶ πολλὰ ἐκείνου	συμπείθοντος	ὥστ´ ἀσπάσασθαι τὸν Ἀντίγονον, οὐκ
[4, 2]	τούτου. Φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου ποτὲ	ἐλθόντος	εἰς Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου αὐτόν,
[4, 9]	μαθητοῦ ὄντος καὶ παρ' αὐτὸν	ἐλθόντος	εἰς τὴν διατριβήν, ὡς ἐπείρα
[4, 6]	τεθεωρημένον, εἰπὼν τὴν γεωμετρίαν αὐτοῦ	χάσκοντος	εἰς τὸ στόμα ἐμπτῆναι. τοῦτον
[4, 3]	γοῦν ποτε τοῦ ἐπικαλουμένου Κλυταιμνήστρα	ἀναγινώσκοντός	τι τοῦ ποιητοῦ αὐτῷ τε
[4, 6]	τινος Χίου ἀειδοῦς ὄντος καὶ	ὑπολαμβάνοντος	εἶναι καλοῦ καὶ ἐν χλανίσιν
[4, 6]	μὲν Αὐτολύκου τοῦ μαθηματικοῦ πολίτου	τυγχάνοντος,	πρὶν ἀπαίρειν εἰς Ἀθήνας, μεθ´
[4, 2]	ἐμοὶ γὰρ πόκος οὐ κνάπτεται.	Εἰπόντος	δὲ Διονυσίου πρὸς Πλάτωνα ὡς
[4, 9]	λύχνον ἅψαι· εἰσκομίσαντος δὲ καὶ	εἰπόντος,	Κεκόμικα, Οὐκοῦν, εἰπεῖν, σὺ ἀναγίνωσκε.
[4, 6]	καὶ ἐν χλανίσιν ἀεὶ ἀναστρεφομένου	εἰπόντος	ὅτι οὐ δοκεῖ αὐτῷ ὁ
[4, 6]	ἐς ὅσον ἀποκαταστῆσαι. Κράτητος δὲ	ἐκλιπόντος	κατέσχε τὴν σχολήν, ἐκχωρήσαντος αὐτῷ
[4, 7]	ἀθέου κατὰ πᾶν εἶδος λόγου	σοφιστεύοντος·	μεθ' ὃν Θεοφράστου διήκουσε τοῦ
[4, 6]	στωμύλου δὲ ἀγεννοῦς πράγματα αὐτῷ	παρέχοντος	ἔφη· ἀκόλασθ´ ὁμιλεῖν γίγνεται δούλων
[4, 6]	δούλων τέκνα. ἄλλου δὲ πολλὰ	φλυαροῦντος	οὐδὲ τίτθης αὐτὸν χαλεπῆς τετυχηκέναι
[4, 6]	λαβόντος εἰς ὑποδοχὴν φίλων καὶ	ἀποστεροῦντος	οὐκ ἀπῄτησεν οὐδὲ προσεποιήθη. οἱ
[4, 5]	ὑπ' αὐτοῦ συστῆναι Πολέμωνι, καίπερ	ἐρῶντος,	ὡς ἐν τῷ περὶ Ἀρκεσιλάου
[4, 3]	Κράντορα ὑπ' αὐτοῦ. Κυνὸς γοῦν	λυττῶντος	καὶ) τὴν ἰγνύαν διασπάσαντος μόνον
[4, 9]	δὲ εἰπόντων, Τί; Οἰνόμελι, εἶπεν.	Τελευτῶντος	δ' αὐτοῦ φασιν ἔκλειψιν γενέσθαι
[4, 4]	ἱερὸς ἤϊσσεν δαιμονίου στόματος, καὶ	βίοτος	καθαρὸς σοφίας ἐπὶ θεῖον ἐκόσμει
[4, 7]	οἷς εἰσβάλλων εἰς τὸ γυμνάσιον	περίβλεπτος	ἦν. Εἰώθει τε νεανίσκων τινῶν
[4, 2]	εἶναι, τὸ δὲ τέχνης ἔργον.	Πέμπτος	ἀνδριαντοποιός· ἕκτος ᾄσματα γεγραφώς, ὥς
[4, 7]	νύκτι καὶ ἓξ τὴν ἡμέραν.	Πέμπτος	Σολεύς, Αἰθιοπικὰ γεγραφώς· ἕκτος ῥητορικός,
[4, 4]	ὁ κύων περὶ οὗ λέξομεν,	πέμπτος	φιλόσοφος περιπατητικός, ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ
[4, 6]	Κράντορι τοῦτον τὸν τρό– πον.	τέταρτος	ἀδελφὸς ἦν ὧν εἶχε δύο
[4, 7]	ῥητορικὰς γεγραφώς· τρίτος αὐτὸς οὗτος·	τέταρτος	Δημοκρίτειος καὶ μαθηματικός, Ἀβδηρίτης, Ἀτθίδι
[4, 4]	Ἰσοκράτειος, τρίτος ταφρωρύχος Ἀλεξάνδρῳ συνών,	τέταρτος	ὁ κύων περὶ οὗ λέξομεν,
[4, 2]	Ἀρσινοητικός, γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης.	Τέταρτος	φιλόσοφος, ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ ἐπιτυχῶς.
[4, 3]	δήμων Οἴηθεν. Νέος δ' ὢν	ἀκόλαστός	τε καὶ διακεχυμένος ἦν οὕτως
[4, 2]	τὸ αἰδοῖον. Ἦν δὲ καὶ	ἀξιόπιστος	σφόδρα, ὥστε μὴ ἐξὸν ἀνώμοτον
[4, 7]	οἵων πραγμάτων ἧξεν ἐπὶ φιλοσοφίαν,	αὐτὸς	Ἀντιγόνῳ διασαφεῖ. Ἐρομένου γὰρ αὐτὸν
[4, 6]	αὐτοῦ ἀλλ´ Ἱερωνύμου τοῦ προειρημένου,	αὐτὸς	ἀπαγαγὼν συνέστησε τῷ φιλοσόφῳ, παραινέσας
[4, 3]	τὸ σῶμα δέ· τοῦτο γὰρ	αὐτὸς	βαίνων ἐς ἄστρα διάβορον θῆκεν
[4, 9]	λοιπὰ αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ συνέγραψαν·	αὐτὸς	δὲ κατέλιπεν οὐδέν. Ἔστι καὶ
[4, 6]	προσιόντων καὶ ἐπιστόλια παρακλητικὰ γραφόντων	αὐτὸς	ἐσιώπησεν. ἀλλ´ οὖν ὅμως ὑπὲρ
[4, 6]	θεραπευόντων καὶ ὁπότε ἥκοι ἀπαντώντων	αὐτὸς	ἡσύχαζε, μὴ βουλόμενος προεμπίπτειν εἰς
[4, 6]	καὶ πρὸς τοὺς κωμάσαντας εἰπεῖν	αὐτὸς	μὲν θέλειν ἀνοῖξαι, ἐκεῖνον δὲ
[4, 7]	φησίν, ἐὰν παρακλήτους πέμψῃς καὶ	αὐτὸς	μὴ ἔλθῃς. πλέων μετὰ πονηρῶν
[4, 7]	Συρακούσιος, τέχνας ῥητορικὰς γεγραφώς· τρίτος	αὐτὸς	οὗτος· τέταρτος Δημοκρίτειος καὶ μαθηματικός,
[4, 6]	αὑτοῦ κακῶς ᾄδοντας τούτους καταλαβὼν	αὐτὸς	τὰς πλίνθους αὐτῶν συνεπάτησεν, εἰπών,
[4, 3]	Ὀξωτὰ καὶ σιλφιωτά· Ἅπερ, ὡς	αὐτός	φησι, Καταπυγοσύνη ταῦτ' ἐστὶ πρὸς
[4, 7]	ὑπ' εὐνοίας αὐτῶν· ἀλλὰ καὶ	φίλαυτος	ἦν ἰσχυρῶς καὶ πολὺς ἐγκείμενος
[4, 2]	Ἀλεξανδρεύς. ~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος·	οὗτος	ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν, ἀλλὰ
[4, 10]	ποιητὴς ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος.	οὗτος	ἐκαλεῖτο μὲν Ἀσδρούβας καὶ τῇ
[4, 6]	τρίτῳ Χρονικῶν, Πιταναῖος τῆς Αἰολίδος.	οὗτός	ἐστιν ὁ τῆς μέσης Ἀκαδημείας
[4, 8]	Ἱππῶναξ. ~ΛΑΚΥΔΗΣ. Λακύδης Ἀλεξάνδρου Κυρηναῖος.	Οὗτός	ἐστιν ὁ τῆς νέας Ἀκαδημείας
[4, 7]	ἐγκοπήν. Πρὸς πλούσιον μικρολόγον, Οὐχ	οὗτος,	ἔφη, τὴν οὐσίαν κέκτηται, ἀλλ'
[4, 2]	τις αὐτοῦ τὸν τράχηλον, παρὼν	οὗτος	καὶ δείξας τὸν ἴδιον, Οὐκ
[4, 5]	ὀξύτερον μήτε βαρύτερον ἀκοῦσαι φθεγγομένου.	Οὗτος	νοσήσας εἰς τὸ Ἀσκληπιεῖον ἀνεχώρησε
[4, 9]	παρῃτεῖτο διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.	Οὗτός	ποτε Μέντορος τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ
[4, 7]	Ἀβδηρίτης, Ἀτθίδι γεγραφὼς καὶ Ἰάδι·	οὗτος	πρῶτος εἶπεν εἶναί τινας οἰκήσεις
[4, 1]	παρ' ἑκόντων καὶ ἀκόντων λαμβάνεις.	Οὗτος	πρῶτος, καθά φησι Διόδωρος ἐν
[4, 9]	ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, Κυρηναῖος.	Οὗτος	τὰ τῶν Στωικῶν βιβλία ἀναγνοὺς
[4, 7]	τέχνας ῥητορικὰς γεγραφώς· τρίτος αὐτὸς	οὗτος·	τέταρτος Δημοκρίτειος καὶ μαθηματικός, Ἀβδηρίτης,
[4, 7]	πονηροῖς κεχρῆσθαι ἢ χρηστοὺς παρῃτῆσθαι.	Οὗτος	τὴν ἀρχὴν μὲν παρῃτεῖτο τὰ
[4, 1]	Τιμόθεος ἐν τῷ Περὶ βίων.	Οὗτος,	φησί, πρὸς τὸν ἐρῶντα πλούσιον
[4, 7]	σύμβολον· μήτηρ δὲ οἵαν ὁ	τοιοῦτος	ἂν γήμαι, ἀπ' οἰκήματος. Ἔπειτα
[4, 1]	μὴν τό γ' ἦθος διέμεινε	τοιοῦτος·	καὶ γὰρ ὀργίλος καὶ ἡδονῶν
[4, 3]	μὴ ἀκοῦσαι. Καὶ ὅλως ἦν	τοιοῦτος	οἷόν φησι Μελάνθιος ὁ ζωγράφος
[4, 1]	σύ γε, ὅστις ὑπομένεις ζῆν	τοιοῦτος	ὤν. Καὶ τέλος ὑπὸ ἀθυμίας
[4, 3]	τὸν Φρύνιχον Οὐ γλύξις οὐδ'	ὑπόχυτος,	ἀλλὰ Πράμνιος. Ἔλεγεν οὖν τὸν
[4, 3]	μένειν. Ἀλλὰ καὶ τὴν φωνὴν	ἀναλλοίωτος	ἦν· διὸ καὶ θηραθῆναι Κράντορα
[4, 7]	ἐπ' αὐτοῦ τὸν Ἐρατοσθένην, ὡς	πρῶτος	Βίων φιλοσοφίαν ἀνθινὰ ἐνέδυσεν. Εὐφυὴς
[4, 6]	διὰ τὰς ἐναντιότητας τῶν λόγων.	πρῶτος	δὲ καὶ εἰς ἑκάτερον ἐπεχείρησε,
[4, 7]	Ἀτθίδι γεγραφὼς καὶ Ἰάδι· οὗτος	πρῶτος	εἶπεν εἶναί τινας οἰκήσεις ἔνθα
[4, 6]	ὁ τῆς μέσης Ἀκαδημείας κατάρξας,	πρῶτος	ἐπισχὼν τὰς ἀποφάσεις διὰ τὰς
[4, 1]	ἐξήνεγκεν, ὥς φησι Καινεύς. Καὶ	πρῶτος	εὗρεν ᾧ τὰ φορμία τῶν
[4, 1]	ἑκόντων καὶ ἀκόντων λαμβάνεις. Οὗτος	πρῶτος,	καθά φησι Διόδωρος ἐν Ἀπομνημονευμάτων
[4, 6]	εἰς τὰς ἀργυρικὰς δείξεις ἀπήντα	πρῶτος,	καὶ ἐπὶ τὴν Ἀρχεκράτους καὶ
[4, 4]	Ἀρκεσιλάου. Γεγόνασι δὲ Κράτητες δέκα·	πρῶτος	ὁ τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής,
[4, 7]	Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ Βίωνες δέκα·	πρῶτος	ὁ Φερεκύδῃ τῷ Συρίῳ συνακμάσας,
[4, 1]	ὅσον ἦν δυνατὸν ἀλλήλοις· καὶ	πρῶτος	παρὰ Ἰσοκράτους τὰ καλούμενα ἀπόρρητα
[4, 6]	καὶ εἰς ἑκάτερον ἐπεχείρησε, καὶ	πρῶτος	τὸν λόγον ἐκίνησε τὸν ὑπὸ
[4, 2]	ἐναίσιμος εἴη, πρὶν τλαίη πάσσασθαι	ἐδητύος	ἠδὲ ποτῆτος πρὶν λύσασθ' ἑτάρους
[4, 3]	τοιοῦτος οἷόν φησι Μελάνθιος ὁ	ζωγράφος	ἐν τοῖς Περὶ ζωγραφικῆς· φησὶ
[4, 6]	ἧς ἀπέστειλεν αὐτῷ Πυλάδης ὁ	ἀδελφός.	ἀλλὰ καὶ ἐχορήγει αὐτῷ πολλὰ
[4, 6]	Μοιρέας μὲν γὰρ ὁ προειρημένος	ἀδελφὸς	ἦγεν αὐτὸν ἐπὶ ῥητορικήν· ὁ
[4, 6]	τοῦτον τὸν τρό– πον. τέταρτος	ἀδελφὸς	ἦν ὧν εἶχε δύο μὲν
[4, 7]	φρονῶν, ὅτ' ἦν ἅπας ὁ	λέμφος	ἄνθραξ, τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ
[4, 6]	ὅτι οὐ δοκεῖ αὐτῷ ὁ	σοφὸς	ἐρασθήσεσθαι, ἔφη, πότερον οὐδ´ ἐὰν
[4, 1]	φιλίας αʹ Περὶ θεῶν αʹ	Φιλόσοφος	αʹ Πρὸς Κέφαλον αʹ Κέφαλος
[4, 4]	ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής, δέκατος Ταρσεὺς	φιλόσοφος	Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ. Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος
[4, 2]	γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης. Τέταρτος	φιλόσοφος,	ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ ἐπιτυχῶς. Ἴδιον
[4, 6]	υἱὸς Ἀριστοδίκου. Ὁ δὲ προειρημένος	φιλόσοφος,	καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς,
[4, 4]	κύων περὶ οὗ λέξομεν, πέμπτος	φιλόσοφος	περιπατητικός, ἕκτος Ἀκαδημαϊκὸς ὁ προειρημένος,
[4, 6]	ὥς; Οὐ μὴν ἀλλ´ οὕτως	ἄτυφος	ἦν ὥστε τοῖς μαθηταῖς παρῄνει
[4, 1]	Πρὸς Κέφαλον αʹ Κέφαλος αʹ	Κλεινόμαχος	ἢ Λυσίας αʹ Πολίτης αʹ
[4, 10]	Καρνεάδης, ἐλεγείας ποιητὴς ψυχρός. ~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ	Κλειτόμαχος	Καρχηδόνιος. οὗτος ἐκαλεῖτο μὲν Ἀσδρούβας
[4, 10]	ἄλλος Καρνεάδης, ἐλεγείας ποιητὴς ψυχρός.	~ΚΛΕΙΤΟΜΑΧΟΣ	Κλειτόμαχος Καρχηδόνιος. οὗτος ἐκαλεῖτο μὲν
[4, 9]	ἄλλοι γεγόνασι μαθηταί, ἐλλογιμώτατος δὲ	Κλειτόμαχος·	περὶ οὗ καὶ λεκτέον. Γέγονε
[4, 9]	ἐπιπληκτικὸς καὶ ἐν ταῖς ζητήσεσι	δύσμαχος·	τά τε δεῖπνα λοιπὸν παρῃτεῖτο
[4, 1]	Γρύλλον αʹ Ἀρίστιππος αʹ Τεχνῶν	ἔλεγχος	αʹ Ὑπομνηματικοὶ διάλογοι, Τεχνικὸν αʹ
[4, 1]	ἂν διά τι σφόδρα μικρόν.	Πλούταρχος	δέ φησιν ἐν τῷ Λυσάνδρου
[4, 4]	δεύτερος ῥήτωρ Τραλλιανὸς Ἰσοκράτειος, τρίτος	ταφρωρύχος	Ἀλεξάνδρῳ συνών, τέταρτος ὁ κύων
[4, 7]	καὶ ἓξ τὴν ἡμέραν. Πέμπτος	Σολεύς,	Αἰθιοπικὰ γεγραφώς· ἕκτος ῥητορικός, οὗ
[4, 5]	Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ. Κράντωρ	Σολεὺς	θαυμαζόμενος ἐν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι
[4, 1]	καλούμενα ἀπόρρητα ἐξήνεγκεν, ὥς φησι	Καινεύς.	Καὶ πρῶτος εὗρεν ᾧ τὰ
[4, 1]	Σπεύσιππος καὶ ἕτερος, ἰατρὸς Ἡροφίλειος	Ἀλεξανδρεύς.	~ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ. Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος· οὗτος
[4, 2]	Καὶ αὐτὸν ὠνεῖται Δημήτριος ὁ	Φαληρεὺς	καὶ ἑκάτερον ἀποκατέστησε· Ξενοκράτει μὲν
[4, 4]	γεγραφώς, ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής, δέκατος	Ταρσεὺς	φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ. Κράντωρ Σολεὺς
[4, 2]	καὶ τὸν ἀποδεξάμενον τὴν εὐστοχίαν	εὐθὺς	ἀνεῖναι. Στρουθίου δέ ποτε διωκομένου
[4, 7]	καὶ φίλαυτος ἦν ἰσχυρῶς καὶ	πολὺς	ἐγκείμενος τῷ Κοινὰ τὰ φίλων.
[4, 7]	Ἦν δὲ καὶ θεατρικὸς καὶ	πολὺς	ἐν τῷ γελοίῳ διαφορῆσαι, φορτικοῖς
[4, 8]	Ἦ σαφὲς ἦν· Διόνυσος ὅταν	πολὺς	ἐς δέμας ἔλθῃ, λῦσε μέλη·
[4, 6]	αὐτοῦ· καὶ νόον αἱμυλίοις ἐπιπλήξεσιν	ἐγκαταμιγνύς.	ὅθεν καὶ πρὸς τὸν θρασύτερον
[4, 6]	καὶ Πυθοκλῆς ὁ τοῦ Βουσέλου·	οὓς	καταλαβὼν ὑπ´ ἀνεξικακίας παραχωρεῖν ἔφη.
[4, 8]	διαδεξάμενος, ἀνὴρ σεμνότατος καὶ οὐκ	ὀλίγους	ἐσχηκὼς ζηλωτάς· φιλόπονός τε ἐκ
[4, 4]	δὲ περὶ κωμῳδίας, τὰ δὲ	λόγους	δημηγορικοὺς καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ καὶ
[4, 2]	ηʹ Λύσις τῶν περὶ τοὺς	λόγους	ιʹ Φυσικῆς ἀκροάσεως αʹ βʹ
[4, 9]	ὄνυχας ἀσχολίᾳ τῇ περὶ τοὺς	λόγους.	Τοσοῦτον δ' ἴσχυσεν ἐν φιλοσοφίᾳ
[4, 1]	Καταλέλοιπε δὲ πάμπλειστα ὑπομνήματα καὶ	διαλόγους	πλείονας, ἐν οἷς καὶ Ἀρίστιππον
[4, 7]	ἡ οὐσία τοῦτον. Ἔλεγε τοὺς	μικρολόγους	τῶν μὲν ὑπαρχόντων ὡς ἰδίων
[4, 6]	ἑξαδακτύλου. Ἥμονος δέ τινος Χίου	ἀειδοῦς	ὄντος καὶ ὑπολαμβάνοντος εἶναι καλοῦ
[4, 2]	Περὶ μνήμης αʹ Περὶ τοῦ	ψεύδους	αʹ Καλλικλῆς αʹ Περὶ φρονήσεως
[4, 7]	μὴ θάνῃ δεδοικὼς ὁ μὴ	θεοὺς	εἶναι λέγων, ὁ νηὸν οὐδὲ
[4, 7]	ἔφυσε γῆ Σκύθισσα, λέγειν ἀκούομεν	θεοὺς	ὡς οὐδέν εἰσιν ὄντως. Κεἰ
[4, 4]	Πολέμωνα δὲ σὺν Κράτητι μετὰ	Λυσικλέους	τινὸς τῶν πολιτῶν. Ἦν δέ,
[4, 6]	ταῦτα ἐκ τοῦ Οἰνομάου τοῦ	Σοφοκλέους.	Πρὸς Ἀλεξίνειόν τινα διαλεκτικὸν μὴ
[4, 7]	μηδὲν ὠφελεῖσθαι. Τῇ μὲν ἀνδρείᾳ	νέους	ὄντας ἔφη χρῆσθαι, τῇ δὲ
[4, 5]	αὐτοῦ μάλιστα βιβλίον τὸ Περὶ	πένθους.	Καὶ κατέστρεψε πρὸ Πολέμωνος καὶ
[4, 6]	ᾄδοντας τούτους καταλαβὼν αὐτὸς τὰς	πλίνθους	αὐτῶν συνεπάτησεν, εἰπών, ὡς ὑμεῖς
[4, 6]	ἔνθα καὶ παραιτούμενος ἑκάστοτε τὰς	ἐπικυλικείους	ἐξηγήσεις πρὸς Ἀρίδηλον προτείνοντά τι
[4, 6]	ἅπανθ´ ὁντινοῦν· παρ´ ὃ καὶ	πλείους	πρὸς αὐτὸν ἀπήντων εἰς τὴν
[4, 6]	ἦν ὧν εἶχε δύο μὲν	ὁμοπατρίους,	δύο δὲ ὁμομητρίους· καὶ τῶν
[4, 6]	δύο μὲν ὁμοπατρίους, δύο δὲ	ὁμομητρίους·	καὶ τῶν μὲν ὁμομητρίων πρεσβύτερον
[4, 6]	διηγήσασθαι τὸ Φιλοξένῳ πρὸς τοὺς	πλινθιακοὺς	πραχθὲν εἶπεν· ἐκεῖνος γὰρ τὰ
[4, 10]	καὶ Στωικῇ. Καθόλου δὲ τοὺς	Ἀκαδημαϊκοὺς	ὁ Τίμων οὕτω διασύρει· οὐδ'
[4, 10]	πλατυρημοσύνης ἀναλίστου. Ἡμεῖς δὲ τοὺς	Ἀκαδημαϊκοὺς	τοὺς ἀπὸ Πλάτωνος διεληλυθότες ἔλθωμεν
[4, 2]	φασὶ τοὺς θορυβώδεις πάντας καὶ	προυνίκους	ὑποστέλλειν αὐτοῦ τῇ παρόδῳ. Καί
[4, 4]	περὶ κωμῳδίας, τὰ δὲ λόγους	δημηγορικοὺς	καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ καὶ μαθητὰς
[4, 10]	ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺς ἀπὸ Πλάτωνος	περιπατητικούς,	ὧν ἦρξεν Ἀριστοτέλης.
[4, 4]	τὰ δὲ λόγους δημηγορικοὺς καὶ	πρεσβευτικούς.	Ἀλλὰ καὶ μαθητὰς ἐλλογίμους· ὧν
[4, 6]	τὸν Περιπατητικόν, ὁπότε συνάγοι τοὺς	φίλους	εἰς τὴν Ἁλκυονέως τοῦ Ἀντιγόνου
[4, 7]	κἂν θρασύσπλαγχνός τις ᾖ. Τοὺς	φίλους	ὁποῖοι ἂν ὦσι συντηρεῖν, ἵνα
[4, 3]	ἐγένετο φιλόπονος ὡς ὑπερβάλλεσθαι τοὺς	ἄλλους	καὶ αὐτὸν διαδέξασθαι τὴν σχολήν,
[4, 4]	καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ καὶ μαθητὰς	ἐλλογίμους·	ὧν Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ λέξομεν
[4, 2]	αὐτοῖς Ξενοκράτης συνεληλύθοι· καὶ τοὺς	ἑτοίμους	εἶναι ζημιοῦν αὐτόν. Μαθόντας δὲ
[4, 3]	καὶ περιφέρειν ἀργύριον πρὸς τὰς	ἑτοίμους	λύσεις τῶν ἐπιθυμιῶν· ἀλλὰ καὶ
[4, 9]	Οὗτος τὰ τῶν Στωικῶν βιβλία	ἀναγνοὺς	ἐπιμελῶς καὶ μάλιστα> τὰ Χρυσίππου,
[4, 4]	λείψανα τῶν ἐκ τοῦ χρυσοῦ	γένους.	Καὶ γὰρ ἤστην οὐ φιλοδημώδει·
[4, 4]	~ΚΡΑΤΗΣ Κράτης πατρὸς μὲν ἦν	Ἀντιγένους	Ἀθηναῖος> Θριάσιος δὲ τῶν δήμων,
[4, 2]	ἀναστῆναι. Λέγειν τε πρὸς τοὺς	πυνθανομένους	ὡς οὐκ ἀπ' ἀνδρός, ἀλλ'
[4, 7]	ὡς ἀναισθήτους, παρακαόντων δὲ ὡς	αἰσθανομένους.	Ἔλεγε δὲ συνεχὲς ὅτι αἱρετώτερόν
[4, 2]	Φίλιππον· καὶ τοὺς μὲν δώροις	μαλθασσομένους	καὶ εἰς τὰς κλήσεις συνιέναι
[4, 2]	Ἑρμῆν, ἔνθαπερ τιθέναι καὶ τοὺς	ἀνθινοὺς	εἰώθει. Λόγος δὲ αὐτὸν μετὰ
[4, 8]	Φωκαεῦσι. Παρὰ δ’ Εὐάνδρου διεδέξατο	Ἡγησίνους	Περγαμηνός, ἀφ’ οὗ Καρνεάδης. Χάριεν
[4, 6]	κοὐκ εἰθισμένως λαλεῖς; στωμύλου δὲ	ἀγεννοῦς	πράγματα αὐτῷ παρέχοντος ἔφη· ἀκόλασθ´
[4, 2]	ἱέρακος καὶ εἰσπηδήσαντος εἰς τοὺς	κόλπους	αὐτοῦ, καταψήσας μεθῆκεν, εἰπὼν τὸν
[4, 6]	ἐπὶ τὰ δεῖπνα πρὸς τοὺς	ὁμοιοτρόπους	μέν, πλὴν ἀλλ´ ἀπήντα. καὶ
[4, 7]	Κατεγίνωσκε δὲ καὶ τῶν τοὺς	ἀνθρώπους	κατακαόντων μὲν ὡς ἀναισθήτους, παρακαόντων
[4, 2]	ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος πρὶν λύσασθ'	ἑτάρους	καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι; καὶ
[4, 6]	ἐπὶ πλέον ἐρασθῆναι λέγεται, καὶ	Κλεοχάρους	τοῦ Μυρλεανοῦ· ἐφ´ ᾧ καὶ
[4, 4]	τῶν κρουμάτων αὐτοῦ μήτ' ἐπὶ	τριήρους	μήτ' ἐπὶ κρήνης ἀκηκοέναι, καθάπερ
[4, 7]	πρὸς οὖν τὸν αἰτιασάμενον ἔφη,	πυροὺς	ἐκόμισα καὶ κριθὰς πιπράσκω; Ἔλεγε
[4, 5]	πρῶτον ἀειγενέων, Ἔρος, εἴπω, τῶν	ὅσσους	Ἔρεβός τε πάλαι βασίλειά τε
[4, 10]	περιπατητικῇ καὶ Στωικῇ. Καθόλου δὲ	τοὺς	Ἀκαδημαϊκοὺς ὁ Τίμων οὕτω διασύρει·
[4, 10]	Ἀκαδημαϊκῶν πλατυρημοσύνης ἀναλίστου. Ἡμεῖς δὲ	τοὺς	Ἀκαδημαϊκοὺς τοὺς ἀπὸ Πλάτωνος διεληλυθότες
[4, 9]	ἀμείψασθαι· φάναι γάρ, Μέτρον ἔχεις	τοὺς	ἀκούοντας. Δεινῶς τ' ἦν ἐπιπληκτικὸς
[4, 6]	ἀγαθὸς σφόδρα καὶ ἐλπίδων ὑποπιμπλὰς	τοὺς	ἀκούοντας. ἔν τε τῷ βίῳ
[4, 3]	οὕτως ἐγένετο φιλόπονος ὡς ὑπερβάλλεσθαι	τοὺς	ἄλλους καὶ αὐτὸν διαδέξασθαι τὴν
[4, 7]	ἔλεγεν ὡς νέος μὲν ὢν	τοὺς	ἄνδρας ἀπάγοι τῶν γυναικῶν, νεανίσκος
[4, 2]	ἱδρυμένον Ἑρμῆν, ἔνθαπερ τιθέναι καὶ	τοὺς	ἀνθινοὺς εἰώθει. Λόγος δὲ αὐτὸν
[4, 7]	κακόν. Κατεγίνωσκε δὲ καὶ τῶν	τοὺς	ἀνθρώπους κατακαόντων μὲν ὡς ἀναισθήτους,
[4, 10]	ἀναλίστου. Ἡμεῖς δὲ τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς	τοὺς	ἀπὸ Πλάτωνος διεληλυθότες ἔλθωμεν ἐπὶ
[4, 10]	ἀπὸ Πλάτωνος διεληλυθότες ἔλθωμεν ἐπὶ	τοὺς	ἀπὸ Πλάτωνος περιπατητικούς, ὧν ἦρξεν
[4, 6]	ἑταίραις συνῴκει φανερῶς καὶ πρὸς	τοὺς	διασύροντας προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου χρείας.
[4, 7]	καὶ κριθὰς πιπράσκω; Ἔλεγε δὲ	τοὺς	ἐν ᾅδου μᾶλλον ἂν κολάζεσθαι
[4, 2]	μάτην αὐτοῖς Ξενοκράτης συνεληλύθοι· καὶ	τοὺς	ἑτοίμους εἶναι ζημιοῦν αὐτόν. Μαθόντας
[4, 2]	μέλλοι ἐς ἄστυ ἀνιέναι, φασὶ	τοὺς	θορυβώδεις πάντας καὶ προυνίκους ὑποστέλλειν
[4, 2]	ὑπὸ ἱέρακος καὶ εἰσπηδήσαντος εἰς	τοὺς	κόλπους αὐτοῦ, καταψήσας μεθῆκεν, εἰπὼν
[4, 6]	Μυρλεανοῦ· ἐφ´ ᾧ καὶ πρὸς	τοὺς	κωμάσαντας εἰπεῖν αὐτὸς μὲν θέλειν
[4, 2]	ζʹ ηʹ Λύσις τῶν περὶ	τοὺς	λόγους ιʹ Φυσικῆς ἀκροάσεως αʹ
[4, 9]	ἔτρεφεν ὄνυχας ἀσχολίᾳ τῇ περὶ	τοὺς	λόγους. Τοσοῦτον δ' ἴσχυσεν ἐν
[4, 2]	δὲ Λαΐδα φασὶ παρακατακλῖναι αὐτῷ	τοὺς	μαθητάς· τὸν δὲ οὕτως εἶναι
[4, 2]	φροντιστέον εἴη τῆς πόλεως αὐτοῖς	(τοὺς	μὲν γὰρ ᾔδει δωροδοκήσαντας ὁ
[4, 2]	πεμφθῆναι πρεσβευτὴν πρὸς Φίλιππον· καὶ	τοὺς	μὲν δώροις μαλθασσομένους καὶ εἰς
[4, 7]	ἀλλ' ἡ οὐσία τοῦτον. Ἔλεγε	τοὺς	μικρολόγους τῶν μὲν ὑπαρχόντων ὡς
[4, 7]	φαντασίαν ἐπιτεχνώμενος. Ἐν γοῦν Ῥόδῳ	τοὺς	ναύτας ἔπεισε σχολαστικὰς ἐσθῆτας ἀναλαβεῖν
[4, 6]	Ἀρίστιππος; ἐπὶ τὰ δεῖπνα πρὸς	τοὺς	ὁμοιοτρόπους μέν, πλὴν ἀλλ´ ἀπήντα.
[4, 1]	Καὶ Πλάτων μὲν ἀτελεῖς φόρων	τοὺς	παρ' αὐτὸν φοιτῶντας ἐποίει· σὺ
[4, 6]	τι διηγήσασθαι τὸ Φιλοξένῳ πρὸς	τοὺς	πλινθιακοὺς πραχθὲν εἶπεν· ἐκεῖνος γὰρ
[4, 2]	προσίετο διὰ τοῦτο. Ὅθεν ἐλθόντας	τοὺς	πρέσβεις εἰς τὰς Ἀθήνας φάσκειν
[4, 2]	ἄπρακτον ἀναστῆναι. Λέγειν τε πρὸς	τοὺς	πυνθανομένους ὡς οὐκ ἀπ' ἀνδρός,
[4, 9]	ἴσχυσεν ἐν φιλοσοφίᾳ ὥστε καὶ	τοὺς	ῥήτορας ἀπολύσαντας ἐκ τῶν σχολῶν
[4, 5]	τινος ποιητοῦ σκίφης μεστοὺς εἶναι	τοὺς	στίχους· καὶ τὰς Θεοφράστου θέσεις
[4, 6]	Ἱερώνυμον τὸν Περιπατητικόν, ὁπότε συνάγοι	τοὺς	φίλους εἰς τὴν Ἁλκυονέως τοῦ
[4, 7]	ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός τις ᾖ.	Τοὺς	φίλους ὁποῖοι ἂν ὦσι συντηρεῖν,
[4, 6]	ἀπήντα πρῶτος, καὶ ἐπὶ τὴν	Ἀρχεκράτους	καὶ Καλλικράτους τὰς χρυσιαίας παντὸς
[4, 6]	καὶ ἐπὶ τὴν Ἀρχεκράτους καὶ	Καλλικράτους	τὰς χρυσιαίας παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον.
[4, 5]	πατρίδι ἀπῆρεν εἰς Ἀθήνας καὶ	Ξενοκράτους	διήκουσε Πολέμωνι συσχολάζων. Καὶ κατέλιπεν
[4, 3]	μεθύων καὶ ἐστεφανωμένος εἰς τὴν	Ξενοκράτους	ᾖξε σχολήν· ὁ δὲ οὐδὲν
[4, 1]	δυνατὸν ἀλλήλοις· καὶ πρῶτος παρὰ	Ἰσοκράτους	τὰ καλούμενα ἀπόρρητα ἐξήνεγκεν, ὥς
[4, 7]	τοὺς ἀνθρώπους κατακαόντων μὲν ὡς	ἀναισθήτους,	παρακαόντων δὲ ὡς αἰσθανομένους. Ἔλεγε
[4, 7]	ἱκανόν σοι ποιήσω, φησίν, ἐὰν	παρακλήτους	πέμψῃς καὶ αὐτὸς μὴ ἔλθῃς.
[4, 7]	οὐδὲ βλέψας, ὁ πολλὰ χλευάσας	βροτούς,	ὅσοι θεοῖς ἔθυον, οὐ μοῦνον
[4, 5]	μεστήν· καί τινος ποιητοῦ σκίφης	μεστοὺς	εἶναι τοὺς στίχους· καὶ τὰς
[4, 7]	μὴ δοκοίημεν πονηροῖς κεχρῆσθαι ἢ	χρηστοὺς	παρῃτῆσθαι. Οὗτος τὴν ἀρχὴν μὲν
[4, 4]	Ἀρκεσίλαον μετελθόντα παρὰ Θεοφράστου πρὸς	αὐτοὺς	λέγειν ὡς εἶεν θεοί τινες
[4, 6]	γὰρ τὰ αὑτοῦ κακῶς ᾄδοντας	τούτους	καταλαβὼν αὐτὸς τὰς πλίνθους αὐτῶν
[4, 5]	ποιητοῦ σκίφης μεστοὺς εἶναι τοὺς	στίχους·	καὶ τὰς Θεοφράστου θέσεις ὀστρέῳ
[4, 6]	τὸν οὐ φατὸν ἶσα κέλευθα,	ὡς	αἶνος ἀνδρῶν, πάντοθεν μετρεύμενα. σῆμα
[4, 7]	μὲν ὡς ἀναισθήτους, παρακαόντων δὲ	ὡς	αἰσθανομένους. Ἔλεγε δὲ συνεχὲς ὅτι
[4, 9]	~ΚΑΡΝΕΑΔΗΣ. Καρνεάδης Ἐπικώμου ἢ Φιλοκώμου,	ὡς	Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, Κυρηναῖος. Οὗτος
[4, 7]	με ἐξ ἐμαυτοῦ. Καὶ ἦν	ὡς	ἀληθῶς ὁ Βίων τὰ μὲν
[4, 9]	φασιν ἔκλειψιν γενέσθαι σελήνης, συμπάθειαν,	ὡς	ἂν εἴποι τις, αἰνιττομένου τοῦ
[4, 7]	τῶν τοὺς ἀνθρώπους κατακαόντων μὲν	ὡς	ἀναισθήτους, παρακαόντων δὲ ὡς αἰσθανομένους.
[4, 6]	δὲ τὸν αἰτίαν ἔχοντα περαίνεσθαι,	ὡς	ἀνήνεγκεν αὐτῷ ὅτι οὐ δοκεῖ
[4, 6]	~ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ. Ἀρκεσίλαος Σεύθου (ἢ Σκύθου,	ὡς	Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ τρίτῳ Χρονικῶν,
[4, 8]	Καὶ σέο, Λακύδη, φάτιν ἔκλυον	ὡς	ἄρα καὶ σὺ Βάκχου ἑλὼν
[4, 1]	καὶ Φαβωρῖνος ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων	ὡς	Ἀριστοτέλης αὐτοῦ τὰ βιβλία τριῶν
[4, 3]	Εὐριπίδου, Ὀξωτὰ καὶ σιλφιωτά· Ἅπερ,	ὡς	αὐτός φησι, Καταπυγοσύνη ταῦτ' ἐστὶ
[4, 2]	Εἰπόντος δὲ Διονυσίου πρὸς Πλάτωνα	ὡς	ἀφαιρήσει τις αὐτοῦ τὸν τράχηλον,
[4, 7]	μὲν ὑπαρχόντων ὡς ἰδίων ἐπιμελεῖσθαι,	ὡς	δ' ἐξ ἀλλοτρίων μηδὲν ὠφελεῖσθαι.
[4, 7]	δὲ καὶ τὸν Σωκράτην, λέγων	ὡς	εἰ μὲν εἶχεν Ἀλκιβιάδου χρείαν
[4, 4]	παρὰ Θεοφράστου πρὸς αὐτοὺς λέγειν	ὡς	εἶεν θεοί τινες ἢ λείψανα
[4, 6]	ἐπεὶ δὲ καὶ παρακίναιδος ὢν	ὡς	εἰς βαρὺν τὸν Ἀρκεσίλαον ἔφη·
[4, 5]	αὐτοῦ συστῆναι Πολέμωνι, καίπερ ἐρῶντος,	ὡς	ἐν τῷ περὶ Ἀρκεσιλάου λέξομεν.
[4, 9]	αὐτὸν ἐλθόντος εἰς τὴν διατριβήν,	ὡς	ἐπείρα αὐτοῦ τὴν παλλακὴν ὁ
[4, 6]	τὸν Θεόφραστον κνιζόμενόν φασιν εἰπεῖν	ὡς	εὐφυὴς καὶ εὐεπιχείρητος ἀπεληλυθὼς τῆς
[4, 7]	ὕστερόν ποτε ἐμπεσὼν εἰς νόσον,	ὡς	ἔφασκον οἱ ἐν Χαλκίδιαὐτόθι γὰρ
[4, 1]	ἔπεισέ μέ τις τόδε λέξαι,	ὡς	ἦν οὐχὶ Πλάτωνι πρὸς αἵματος·
[4, 7]	τοὺς μικρολόγους τῶν μὲν ὑπαρχόντων	ὡς	ἰδίων ἐπιμελεῖσθαι, ὡς δ' ἐξ
[4, 3]	τέχνιον καταπιόντα καὶ μὴ μελετήσαντα,	ὡς	κατὰ μὲν τὴν ἐρώτησιν θαυμάζεσθαι,
[4, 5]	δὲ καὶ Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ	ὡς	Κράντορος εἰς Ἔρωτα πεποιημένα φέρεσθαι
[4, 2]	πρέσβεις εἰς τὰς Ἀθήνας φάσκειν	ὡς	μάτην αὐτοῖς Ξενοκράτης συνεληλύθοι· καὶ
[4, 3]	δίκην κακώσεως ὑπὸ τῆς γυναικός,	ὡς	μειρακίοις συνόντα. Τοσοῦτον δὲ ἐπιτεῖναι
[4, 8]	δακτύλιον διὰ τῆς ὀπῆς ἐρρίπτει,	ὡς	μηδέποτ’ αὐτοῦ περιαιρεθείη τι καὶ
[4, 2]	τὸν Φίλιππον δὲ λέγειν ὕστερον	ὡς	μόνος εἴη Ξενοκράτης τῶν πρὸς
[4, 7]	ἀπιέναι. Τὸν Ἀλκιβιάδην μεμφόμενος ἔλεγεν	ὡς	νέος μὲν ὢν τοὺς ἄνδρας
[4, 2]	αὐτόν. Μαθόντας δὲ παρ' αὐτοῦ	ὡς	νῦν καὶ μᾶλλον φροντιστέον εἴη
[4, 6]	καὶ ἑβδομηκοστόν, ἀποδεχθεὶς πρὸς Ἀθηναίων	ὡς	οὐδείς. Ἔστι καὶ εἰς τοῦτον
[4, 7]	γῆ Σκύθισσα, λέγειν ἀκούομεν θεοὺς	ὡς	οὐδέν εἰσιν ὄντως. Κεἰ μὲν
[4, 2]	Λέγειν τε πρὸς τοὺς πυνθανομένους	ὡς	οὐκ ἀπ' ἀνδρός, ἀλλ' ἀπ'
[4, 4]	δέ, φησίν, ἐρώμενος Κράτης μέν,	ὡς	προείρηται, Πολέμωνος· Ἀρκεσίλαος δὲ Κράντορος.
[4, 7]	λέγειν ἐπ' αὐτοῦ τὸν Ἐρατοσθένην,	ὡς	πρῶτος Βίων φιλοσοφίαν ἀνθινὰ ἐνέδυσεν.
[4, 7]	τινος μισθοῦ τὸ θεῖον εἶναι,	ὡς	τῶν θεῶν ὄντων ὅταν Βίων
[4, 6]	τὰς πλίνθους αὐτῶν συνεπάτησεν, εἰπών,	ὡς	ὑμεῖς τὰ ἐμὰ διαφθείρετε, κἀγὼ
[4, 3]	ἐθηράθη καὶ οὕτως ἐγένετο φιλόπονος	ὡς	ὑπερβάλλεσθαι τοὺς ἄλλους καὶ αὐτὸν
[4, 6]	αὐτὸν οἱ προειρημένοι καὶ ἐπέσκωπτον	ὡς	φίλοχλον καὶ φιλόδοξον· μάλιστα δὲ
[4, 6]	πρῆγμα, τάλας· τί πλατύνεαι ἠλίθιος	ὥς;	Οὐ μὴν ἀλλ´ οὕτως ἄτυφος
[4, 1]	Ἰσοκράτους τὰ καλούμενα ἀπόρρητα ἐξήνεγκεν,	ὥς	φησι Καινεύς. Καὶ πρῶτος εὗρεν
[4, 2]	ὑπ' Ἀντιπάτρου πεμφθὲν μὴ προσέσθαι,	ὥς	φησι Μυρωνιανὸς ἐν Ὁμοίοις. Καὶ
[4, 1]	δὲ καὶ τὸ σῶμα διακεχυμένος,	ὥς	φησι Τιμόθεος ἐν τῷ Περὶ
[4, 2]	Πέμπτος ἀνδριαντοποιός· ἕκτος ᾄσματα γεγραφώς,	ὥς	φησιν Ἀριστόξενος. ~ΠΟΛΕΜΩΝ. Πολέμων Φιλοστράτου
[4, 6]	Ἐρετρίᾳ παρ´ Ἀμφικρίτῳ. Ἐτελεύτησε δέ,	ὥς	φησιν Ἕρμιππος, ἄκρατον ἐμφορηθεὶς πολὺν
[4, 6]	ἀτὰρ δὴ τοῦτον τὸν τρόπον·	ὣς	εἰπὼν ὄχλοιο περίστασιν εἰσκατέδυνεν. οἱ
[4, 7]	ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ. Ἀλλὰ καὶ	ὣς	κατέστρεψε καὶ ἡμεῖς αὐτὸν οὕτως
[4, 2]	ὁ πάντα πάντη Ξενοκράτης ἀνὴρ	γεγώς.	Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Ξενοκράτεις
[4, 6]	τί μοι, τί τοσοῦτον ἄκρητον	ἀφειδῶς	ἔσπασας, ὥστε φρενῶν ἐκτὸς ὄλισθες
[4, 7]	καὶ τῶν νοσοκομούντων δεινῶς διετίθετο,	ἕως	Ἀντίγονος αὐτῷ δύο θεράποντας ἀπέστειλε.
[4, 6]	τὸν Ἀντίγονον, οὐκ ἐπείσθη, ἀλλ´	ἕως	πυλῶν ἐλθὼν ἀνέστρεψε. μετά τε
[4, 6]	ὀξύτητος αὐτοῦ ἐπιπληττόμενοι. ἀλλ´ ἔφερον	ἡδέως·	καὶ γὰρ ἦν ἀγαθὸς σφόδρα
[4, 8]	κατασκευασθέντι κήπῳ ὑπὸ Ἀττάλου τοῦ	βασιλέως,	καὶ Λακύδειον ἀπ’ αὐτοῦ προσηγορεύετο.
[4, 2]	καὶ μᾶλλον φροντιστέον εἴη τῆς	πόλεως	αὐτοῖς (τοὺς μὲν γὰρ ᾔδει
[4, 7]	καὶ διὰ τοῦτο πόλιν ἐκ	πόλεως	ἤμειβεν, ἐνίοτε καὶ φαντασίαν ἐπιτεχνώμενος.
[4, 3]	καὶ ταραχῆς γενομένης ἐπὶ τῆς	πόλεως	πυθόμενον τὸ γινόμενον ἄτρεπτον μεῖναι.
[4, 2]	αʹ Περὶ σωφροσύνης αʹ Περὶ	δυνάμεως	νόμου αʹ Περὶ πολιτείας αʹ
[4, 6]	συνάγοι τοὺς φίλους εἰς τὴν	Ἁλκυονέως	τοῦ Ἀντιγόνου υἱοῦ ἡμέραν, εἰς
[4, 2]	περὶ τοὺς λόγους ιʹ Φυσικῆς	ἀκροάσεως	αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ
[4, 4]	ὕστερον δὲ Θεοδώρειον ἀπὸ τῆς	αἱρέσεως	ἐπικαλούμενον, περὶ οὗ καὶ αὐτοῦ
[4, 2]	ψεύδους αʹ Καλλικλῆς αʹ Περὶ	φρονήσεως	αʹ βʹ Οἰκονομικὸς αʹ Περὶ
[4, 6]	Πλάτωνος παραδεδομένον καὶ ἐποίησε δι´	ἐρωτήσεως	καὶ ἀπο– κρίσεως ἐριστικώτερον. παρέβαλε
[4, 3]	Ἐτελεύτησε δὲ γηραιὸς ἤδη ὑπὸ	φθίσεως,	ἱκανὰ συγγράμματα καταλιπών. Καὶ ἔστιν
[4, 2]	ὄντος κλινιδίου δεομένῃ μεταδοῦναι τῆς	κατακλίσεως·	καὶ τέλος πολλὰ ἐκλιπαροῦσαν ἄπρακτον
[4, 6]	ἐποίησε δι´ ἐρωτήσεως καὶ ἀπο–	κρίσεως	ἐριστικώτερον. παρέβαλε δὲ Κράντορι τοῦτον
[4, 2]	τραγῳδίαν ὑπὸ τῆς κωμῳδίας σκωπτομένην	ἀποκρίσεως	ἀξιοῦν. Πρός τε τὸν μήτε
[4, 1]	εὔογκα ποιοῦσιν. Ἤδη δὲ ὑπὸ	παραλύσεως	καὶ τὸ σῶμα διέφθαρτο, καὶ
[4, 2]	παραινέσεις, ἅ ἐστι ταῦτα· Περὶ	φύσεως	αʹ βʹ γʹ δʹ εʹ
[4, 2]	πταίουσι· τῷ δῆλον τὸ μὲν	φύσεως	εἶναι, τὸ δὲ τέχνης ἔργον.
[4, 3]	δὲ τὸν Πολέμωνα καὶ δίκην	κακώσεως	ὑπὸ τῆς γυναικός, ὡς μειρακίοις
[4, 5]	νόσων κακίστη, χοὔτω κατῆλθες μέλαν	Πλουτέως	ἄβυσσον. Καὶ σὺ μὲν ἐκεῖθι
[4, 5]	τῷ κυρίῳ τραγικῶς ἅμα καὶ	συμπαθῶς	γράψαι. Καὶ προεφέρετο τὸν στίχον
[4, 7]	ἐξ ἐμαυτοῦ. Καὶ ἦν ὡς	ἀληθῶς	ὁ Βίων τὰ μὲν ἄλλα
[4, 6]	εἰπεῖν ὡς εὐφυὴς καὶ εὐεπιχείρητος	ἀπεληλυθὼς	τῆς διατριβῆς εἴη νεανίσκος. καὶ
[4, 6]	πρὸς τὰς θέσεις λέγων ἐχρόνισεν,	οἰκείως	ἔχων πρὸς Ἱεροκλέα· ἐφ´ ᾧ
[4, 3]	καὶ ξηρότητα τοῖς ἔργοις ἐπιτρέχειν,	ὁμοίως	δὲ κἀν τοῖς ἤθεσιν. Ἔφασκε
[4, 3]	οὐδὲν διατραπεὶς εἶρε τὸν λόγον	ὁμοίως·	ἦν δὲ περὶ σωφροσύνης. Ἀκούων
[4, 2]	δὲ μηδενὶ λόγῳ ὑπαξόμενος) φασὶ	διπλασίως	αὐτὸν τιμῆσαι. Καὶ τὸν Φίλιππον
[4, 6]	εἶπεν· ἐκεῖνος γὰρ τὰ αὑτοῦ	κακῶς	ᾄδοντας τούτους καταλαβὼν αὐτὸς τὰς
[4, 7]	εἰκὸς λέγειν, φρονεῖν ὅπως δοκεῖ·	κακῶς	μέν, ἀλλ' ἔδοξε. Νῦν δ'
[4, 6]	τι γένοιτο ἀλλοῖον, μήτι σὲ	ἠδικηκὼς	ἀπίω τὸν εἰς ἐμὲ ἐκτενῶς
[4, 3]	πόλει. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	ἐκπεπατηκὼς	ἦν διατρίβων ἐν τῷ κήπῳ,
[4, 8]	ἀνὴρ σεμνότατος καὶ οὐκ ὀλίγους	ἐσχηκὼς	ζηλωτάς· φιλόπονός τε ἐκ νέου
[4, 5]	λέγων ἐργῶδες ἐν τῷ κυρίῳ	τραγικῶς	ἅμα καὶ συμπαθῶς γράψαι. Καὶ
[4, 9]	ἐπιμελῶς καὶ μάλιστα> τὰ Χρυσίππου,	ἐπιεικῶς	αὐτοῖς ἀντέλεγε καὶ εὐημέρει τοσοῦτον,
[4, 7]	πεσὼν μακρὴν καὶ μὴ θάνῃ	δεδοικὼς	ὁ μὴ θεοὺς εἶναι λέγων,
[4, 6]	καθ´ ὥραν τὰ μαθήματα ἀνειληφόσι.	φυσικῶς	δέ πως ἐν τῷ διαλέγεσθαι
[4, 1]	καὶ Διονύσιος πρὸς αὐτὸν γράφων	τωθαστικῶς	φησι· Καὶ ἐκ τῆς Ἀρκαδικῆς
[4, 6]	φιλοσοφίας ἤρα, καὶ αὐτοῦ Κράντωρ	ἐρωτικῶς	διατεθεὶς ἐπύθετο τὰ ἐξ Ἀνδρομέδας
[4, 7]	σοφιστὴς ποικίλος καὶ πλείστας ἀφορμὰς	δεδωκὼς	τοῖς βουλομένοις καθιππάζεσθαι φιλοσοφίας· ἔν
[4, 9]	τὰ τῶν Στωικῶν βιβλία ἀναγνοὺς	ἐπιμελῶς	καὶ μάλιστα> τὰ Χρυσίππου, ἐπιεικῶς
[4, 8]	καὶ πένης μέν, εὔχαρις δ’	ἄλλως	καὶ εὐόμιλος. Τοῦτόν φασι καὶ
[4, 3]	ἴσα καὶ μὴ ἀκοῦσαι. Καὶ	ὅλως	ἦν τοιοῦτος οἷόν φησι Μελάνθιος
[4, 7]	ἔριδος πάντων ἐμπειρότατ' ἀνδρῶν. Καὶ	ὅλως	καὶ μουσικὴν καὶ γεωμετρίαν διέπαιζεν.
[4, 2]	μύριοι> κβʹ δσλθʹ Ἀθηναῖοι δ'	ὅμως	αὐτὸν ὄντα τοιοῦτον ἐπίπρασκόν ποτε,
[4, 6]	γραφόντων αὐτὸς ἐσιώπησεν. ἀλλ´ οὖν	ὅμως	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἐπρέσβευσεν εἰς
[4, 6]	τοῖς λόγοις ἐμβριθέστατος καὶ φιλογράμματος	ἱκανῶς	γεγόμενος ἥπτετο καὶ ποιητικῆς. καὶ
[4, 6]	διαστατικὸς τῶν ὀνομάτων, ἐπικόπτης θ´	ἱκανῶς	καὶ παρρησιαστής· διὸ καὶ πάλιν
[4, 6]	πολλάκις ἀρρωστεῖν καὶ τὸ σῶμα	ἀσθενῶς	ἔχειν ἔδοξέ μοι διαθέσθαι, ἵν´
[4, 4]	περὶ οὗ καὶ αὐτοῦ λέξομεν	ἐχομένως	Ἀρκεσιλάου. Γεγόνασι δὲ Κράτητες δέκα·
[4, 7]	εἰς ἐπῳδὴν καὶ σκυτίσιν βραχίονας	πεπεισμένως	ἔδησε· ῥάμνον τε καὶ κλάδον
[4, 6]	γύναι, τί μοι τραχεῖα κοὐκ	εἰθισμένως	λαλεῖς; στωμύλου δὲ ἀγεννοῦς πράγματα
[4, 6]	ἠδικηκὼς ἀπίω τὸν εἰς ἐμὲ	ἐκτενῶς	οὕτω πεφιλοτιμημένον. ἀξιοπιστότατος δ´ εἶ
[4, 7]	Ἀπορίᾳ δὲ καὶ τῶν νοσοκομούντων	δεινῶς	διετίθετο, ἕως Ἀντίγονος αὐτῷ δύο
[4, 9]	γάρ, Μέτρον ἔχεις τοὺς ἀκούοντας.	Δεινῶς	τ' ἦν ἐπιπληκτικὸς καὶ ἐν
[4, 2]	νυκτὸς λεκάνῃ προσπταίσας, ἔτος ἤδη	γεγονὼς	δεύτερον καὶ ὀγδοηκοστόν. Φαμὲν δὲ
[4, 6]	ἐμφορηθεὶς πολὺν καὶ παρακόψας, ἤδη	γεγονὼς	ἔτος πέμπτον καὶ ἑβδομηκοστόν, ἀποδεχθεὶς
[4, 10]	εἰς Ἀθήνας ἤδη τετταράκοντ' ἔτη	γεγονὼς	ἤκουσε Καρνεάδου· κἀκεῖνος ἀποδεξάμενος αὐτοῦ
[4, 6]	ἐπὶ σοὶ τὰ κατ´ ἐμὲ	εὐσχημόνως	ᾖ μοι διῳκημένα. κεῖνται δὲ
[4, 1]	ἐς τὸ δυνατὸν ἡμῖν συναγαγεῖν,	φιλοπόνως	διειλήσασι τὰ λεγόμενα περὶ τἀνδρός.
[4, 4]	ὁ Ἀντίγονος εἶναι παρὰ Κράντορι,	ὁμονόως	συμβιούντων τούτων τε καὶ Ἀρκεσιλάου.
[4, 9]	ἠγείροντο μάλ' ὦκα. Δειλότερον δέ	πως	δοκεῖ περὶ τὴν τελευτὴν ἀνεστράφθαι,
[4, 6]	τὰ μαθήματα ἀνειληφόσι. φυσικῶς δέ	πως	ἐν τῷ διαλέγεσθαι ἐχρῆτο τῷ
[4, 7]	ἄνθραξ, τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ	πως,	Χαῖρ' εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι
[4, 9]	ἀμαθὴς γὰρ> ὃς οὔτι κάτοιδεν	ὅπως	δεδοίκει τὸ θανεῖν· ὅτε καὶ
[4, 7]	ἦν ἂν εἰκὸς λέγειν, φρονεῖν	ὅπως	δοκεῖ· κακῶς μέν, ἀλλ' ἔδοξε.
[4, 6]	ἀναγκαιοτάτην παρακατατίθεμαι, δίκαιος ἡμῖν εἶναι,	ὅπως	ὅσον ἐπὶ σοὶ τὰ κατ´
[4, 7]	πρίν· ἀλλὰ καὶ γραῒ δῶκεν	εὐμαρῶς	τράχηλον εἰς ἐπῳδὴν καὶ σκυτίσιν
[4, 6]	Φίλᾳ ταῖς Ἠλείαις ἑταίραις συνῴκει	φανερῶς	καὶ πρὸς τοὺς διασύροντας προεφέρετο
[4, 5]	πλέον ἥνδανε Μούσαις Κράντωρ, καὶ	γήρως	ἤλυθεν οὔτι πρόσω. Γῆ, σὺ
[4, 7]	αὐτῶν· ἀλλὰ καὶ φίλαυτος ἦν	ἰσχυρῶς	καὶ πολὺς ἐγκείμενος τῷ Κοινὰ
[4, 6]	οὗ καὶ εἰς ὕπνον ἰὼν	πάντως	τι ἀνεγίνωσκεν, ἀλλὰ καὶ ὄρθρου
[4, 7]	ἀκούομεν θεοὺς ὡς οὐδέν εἰσιν	ὄντως.	Κεἰ μὲν τὸ δόγμα τοῦτ'
[4, 4]	διεδέξατο τὴν σχολὴν αὐτοῦ. Καὶ	οὕτως	ἀλλήλω ἐφιλείτην ὥστε καὶ ζῶντε
[4, 6]	ἠλίθιος ὥς; Οὐ μὴν ἀλλ´	οὕτως	ἄτυφος ἦν ὥστε τοῖς μαθηταῖς
[4, 3]	μειράκιον κατ' ὀλίγον ἐθηράθη καὶ	οὕτως	ἐγένετο φιλόπονος ὡς ὑπερβάλλεσθαι τοὺς
[4, 2]	αὐτῷ τοὺς μαθητάς· τὸν δὲ	οὕτως	εἶναι ἐγκρατῆ ὥστε καὶ τομὰς
[4, 7]	ὣς κατέστρεψε καὶ ἡμεῖς αὐτὸν	οὕτως	ᾐτιασάμεθα· Βίωνα, τὸν Βορυσθένης ἔφυσε
[4, 6]	ὁ Τίμων ἐπ´ αὐτοῦ φησιν	οὕτως	τῇ γὰρ ἔχων Μενεδήμου ὑπὸ
[4, 3]	ἀκόλαστός τε καὶ διακεχυμένος ἦν	οὕτως	ὥστε καὶ περιφέρειν ἀργύριον πρὸς
[4, 7]	τὴν ἡμέραν. Πέμπτος Σολεύς, Αἰθιοπικὰ	γεγραφώς·	ἕκτος ῥητορικός, οὗ φέρεται ἐννέα
[4, 4]	ἕβδομος Μαλλώτης γραμματικός, ὄγδοος γεωμετρικὰ	γεγραφώς,	ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής, δέκατος Ταρσεὺς
[4, 7]	Δημοκρίτειος καὶ μαθηματικός, Ἀβδηρίτης, Ἀτθίδι	γεγραφὼς	καὶ Ἰάδι· οὗτος πρῶτος εἶπεν
[4, 2]	Ἀρσινόης ἀποθανούσης. Τέταρτος φιλόσοφος, ἐλεγείαν	γεγραφὼς	οὐκ ἐπιτυχῶς. Ἴδιον δέ· ποιηταὶ
[4, 7]	Προκοννήσιος. Δεύτερος Συρακούσιος, τέχνας ῥητορικὰς	γεγραφώς·	τρίτος αὐτὸς οὗτος· τέταρτος Δημοκρίτειος
[4, 2]	ἔργον. Πέμπτος ἀνδριαντοποιός· ἕκτος ᾄσματα	γεγραφώς,	ὥς φησιν Ἀριστόξενος. ~ΠΟΛΕΜΩΝ. Πολέμων
[4, 9]	Καὶ δὸς μέτρον φωνῆς. ὅθεν	εὐστόχως	ἑλόντα ἀμείψασθαι· φάναι γάρ, Μέτρον
[4, 6]	Ἦν δὲ καὶ εὑρεσιλογώτατος ἀπαντῆσαι	εὐστόχως	καὶ ἐπὶ τὸ προκείμενον ἀνενεγκεῖν
[4, 2]	Τέταρτος φιλόσοφος, ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ	ἐπιτυχῶς.	Ἴδιον δέ· ποιηταὶ μὲν γὰρ