Livre, Chapitre
[4, 1]	ὁμοίων αʹ βʹ γʹ δʹ	εʹ	ζʹ ηʹ θʹ ιʹ Διαιρέσεις
[4, 2]	διάνοιαν αʹ βʹ γʹ δʹ	εʹ	ζʹ ηʹ Λύσις τῶν περὶ
[4, 2]	ἀκροάσεως αʹ βʹ γʹ δʹ	εʹ	Κεφάλαιον αʹ Περὶ γενῶν καὶ
[4, 2]	φύσεως αʹ βʹ γʹ δʹ	εʹ	Περὶ σοφίας Περὶ πλούτου αʹ
[4, 2]	βιβλία δύο, Περὶ γεωμετρῶν βιβλία	εʹ	Ὑπομνημάτων αʹ Ἐναντίων αʹ Περὶ
[4, 6]	Ἔστι καὶ εἰς τοῦτον ἡμῶν	Ἀρκεσίλαε,	τί μοι, τί τοσοῦτον ἄκρητον
[4, 7]	δύο θεράποντας ἀπέστειλε. Καὶ ἠκολούθει	γε	αὐτῷ ἐν φορείῳ, καθά φησι
[4, 2]	δείξας τὸν ἴδιον, Οὐκ ἄν	γε,	ἔφη, τὶς πρότερον τούτου. Φασὶ
[4, 5]	ἄνδρ' ὑπόδεξαι· ἦ ῥ' ὅ	γε	καὶ κεῖθι ζώει ἐν εὐθαλίῃ.
[4, 5]	ὑπ' εὐρέος Ὠκεανοῖο· ἤ σέ	γε	Κύπριδος υἷα περίφρονος, ἠέ σε
[4, 1]	δὲ φάναι, Ἀλλὰ μὴ σύ	γε,	ὅστις ὑπομένεις ζῆν τοιοῦτος ὤν.
[4, 7]	Βίωνι καὶ οὐδὲν ἄτοπον δοκῶ	γε	πεπονθέναι. Πολλὰ δὲ καὶ ἀθεώτερον
[4, 7]	εἰπόντων, ἐὰν γνωσθῶμεν, Ἐγὼ δέ	γε,	φησίν, ἐὰν μὴ γνωσθῶμεν. Τὴν
[4, 6]	ἀνθ´ ὧν ἐς Χῖον αὐτὸν	προήγαγε	τὸν Μοιρέαν λανθάνων, κἀκεῖθεν εἰς
[4, 6]	Μοιρέαν λανθάνων, κἀκεῖθεν εἰς Ἀθήνας	ἀπήγαγε.	περιὼν δὲ οὔτε γύναιον εἰσηγάγετο
[4, 7]	ἀναισθήτους, παρακαόντων δὲ ὡς αἰσθανομένους.	Ἔλεγε	δὲ συνεχὲς ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι
[4, 7]	πυροὺς ἐκόμισα καὶ κριθὰς πιπράσκω;	Ἔλεγε	δὲ τοὺς ἐν ᾅδου μᾶλλον
[4, 2]	πρὶν ἢ τὸν λόγον ὃν	ἔλεγε	διαπεράνασθαι. Ἀτυφότατος δὲ ὢν πολλάκις
[4, 7]	ἐὰν μὴ γνωσθῶμεν. Τὴν οἴησιν	ἔλεγε	προκοπῆς ἐγκοπήν. Πρὸς πλούσιον μικρολόγον,
[4, 3]	μέγα. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ καθίζων	ἔλεγε	πρὸς τὰς θέσεις, φασί, περιπατῶν
[4, 7]	κέκτηται, ἀλλ' ἡ οὐσία τοῦτον.	Ἔλεγε	τοὺς μικρολόγους τῶν μὲν ὑπαρχόντων
[4, 9]	μάλιστα> τὰ Χρυσίππου, ἐπιεικῶς αὐτοῖς	ἀντέλεγε	καὶ εὐημέρει τοσοῦτον, ὥστε ἐκεῖνο
[4, 2]	Πλάτωνα, Ξενόκρατες, θῦε ταῖς Χάρισι.	Διῆγέ	τ' ἐν Ἀκαδημείᾳ τὰ πλεῖστα·
[4, 6]	τραχεῖα κοὐκ εἰθισμένως λαλεῖς; στωμύλου	δὲ	ἀγεννοῦς πράγματα αὐτῷ παρέχοντος ἔφη·
[4, 6]	εὐσχημόνως ᾖ μοι διῳκημένα. κεῖνται	δὲ	Ἀθήνησιν αὗται παρά τισι τῶν
[4, 3]	δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Φησὶ	δὲ	Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος ἐν τοῖς
[4, 9]	ἥλιον καλλίστου τῶν ἄστρων. Φησὶ	δὲ	Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς ἀπελθεῖν αὐτὸν
[4, 7]	μετὰ πονηρῶν λῃσταῖς περιέπεσε· τῶν	δέ,	Ἀπολώλαμεν, εἰπόντων, ἐὰν γνωσθῶμεν, Ἐγὼ
[4, 1]	καὶ τὴν σχολὴν διαδέξασθαι. Φασὶ	δὲ	αὐτὸν ἐπ' ἀμαξίου φερόμενον εἰς
[4, 5]	τινά τινες Ἀρκεσιλάῳ προσάπτουσι. Φασὶ	δὲ	αὐτὸν ἐρωτηθέντα τίνι θηραθείη ὑπὸ
[4, 2]	καὶ τοὺς ἀνθινοὺς εἰώθει. Λόγος	δὲ	αὐτὸν μετὰ καὶ ἄλλων πεμφθῆναι
[4, 1]	ἐπὶ τὸν Κασσάνδρου γάμον. Ἐλέγοντο	δὲ	αὐτοῦ καὶ αἱ Πλάτωνος ἀκούειν
[4, 2]	πολίτης τῷ προειρημένῳ φιλοσόφῳ· φέρεται	δὲ	αὐτοῦ λόγος Ἀρσινοητικός, γεγραμμένος περὶ
[4, 5]	Θεοφράστου θέσεις ὀστρέῳ γεγράφθαι. Θαυμάζεται	δὲ	αὐτοῦ μάλιστα βιβλίον τὸ Περὶ
[4, 8]	εἰκόνας πόρρωθεν δεῖν θεωρεῖσθαι. Ὀψὲ	δὲ	αὐτῷ γεωμετροῦντι λέγει τις, εἶτα
[4, 8]	τοῖς εἴκοσιν ἔτη· ἡ τελευτὴ	δὲ	αὐτῷ παράλυσις ἐκ πολυποσίας. Καὶ
[4, 7]	Χαῖρ' εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι	δὲ	Βίωνες δέκα· πρῶτος ὁ Φερεκύδῃ
[4, 6]	γὰρ ἀνδρῶν γάλλοι γίνονται, ἐκ	δὲ	γάλλων ἄνδρες οὐ γίνονται. Λοιπὸν
[4, 7]	Ἀπολώλαμεν, εἰπόντων, ἐὰν γνωσθῶμεν, Ἐγὼ	δέ	γε, φησίν, ἐὰν μὴ γνωσθῶμεν.
[4, 7]	ἄνδρας ἀπάγοι τῶν γυναικῶν, νεανίσκος	δὲ	γενόμενος τὰς γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν.
[4, 3]	δὲ Σοφοκλέα Ὅμηρον τραγικόν. Ἐτελεύτησε	δὲ	γηραιὸς ἤδη ὑπὸ φθίσεως, ἱκανὰ
[4, 7]	μὲν γένος ἦν Βορυσθενίτης, ὧντινων	δὲ	γονέων καὶ ἀφ' οἵων πραγμάτων
[4, 1]	παρ' αὐτὸν φοιτῶντας ἐποίει· σὺ	δὲ	δασμολογεῖς καὶ παρ' ἑκόντων καὶ
[4, 6]	αὐτὸς μὲν θέλειν ἀνοῖξαι, ἐκεῖνον	δὲ	διακωλύειν. τούτου δὲ ἤρων καὶ
[4, 2]	γὰρ πόκος οὐ κνάπτεται. Εἰπόντος	δὲ	Διονυσίου πρὸς Πλάτωνα ὡς ἀφαιρήσει
[4, 9]	αὐτῷ μὴ οὕτω βοᾶν· τὸν	δὲ	εἰπεῖν, Καὶ δὸς μέτρον φωνῆς.
[4, 9]	φησι, Δότε οὖν κἀμοί· τῶν	δὲ	εἰπόντων, Τί; Οἰνόμελι, εἶπεν. Τελευτῶντος
[4, 6]	ἐθεράπευσεν, ἐς ὅσον ἀποκαταστῆσαι. Κράτητος	δὲ	ἐκλιπόντος κατέσχε τὴν σχολήν, ἐκχωρήσαντος
[4, 2]	καταφυγεῖν εἰς τὸ οἰκίδιον. Τὸν	δὲ	ἕνεκα τοῦ ἀνθρωπίνου εἰσδέξασθαι, καὶ
[4, 6]	ὡς φίλοχλον καὶ φιλόδοξον· μάλιστα	δὲ	ἐπετίθεντο αὐτῷ οἱ περὶ Ἱερώνυμον
[4, 3]	πρὸς τὰς θέσεις, φασί, περιπατῶν	δὲ	ἐπεχείρει. Διὰ δὴ οὖν τὸ
[4, 3]	γυναικός, ὡς μειρακίοις συνόντα. Τοσοῦτον	δὲ	ἐπιτεῖναι τὸ ἦθος ἀρξάμενον φιλοσοφεῖν,
[4, 2]	γὰρ ἐπιβαλλόμενοι πεζογραφεῖν ἐπιτυγχάνουσι· πεζογράφοι	δὲ	ἐπιτιθέμενοι ποιητικῇ πταίουσι· τῷ δῆλον
[4, 10]	καὶ συνήσκει τὸν ἄνδρα. ὁ	δὲ	ἐς τοσοῦτον ἤλασεν ἐπιμελείας, ὥστε
[4, 6]	ἀνοῖξαι, ἐκεῖνον δὲ διακωλύειν. τούτου	δὲ	ἤρων καὶ Δημοχάρης ὁ Λάχητος
[4, 4]	καὶ Βίωνα τὸν Βορυσθενίτην ὕστερον	δὲ	Θεοδώρειον ἀπὸ τῆς αἱρέσεως ἐπικαλούμενον,
[4, 7]	ἄτοπον δοκῶ γε πεπονθέναι. Πολλὰ	δὲ	καὶ ἀθεώτερον προεφέρετο τοῖς ὁμιλοῦσι,
[4, 2]	πάντη Ξενοκράτης ἀνὴρ γεγώς. Γεγόνασι	δὲ	καὶ ἄλλοι Ξενοκράτεις πέντε· ὅ
[4, 6]	οὐ μετρίῃ χρησάμενος κύλικι. Γεγόνασι	δὲ	καὶ ἄλλοι τρεῖς Ἀρκεσίλαοι· ποιητὴς
[4, 5]	οἴμοι; θνητά τοι πεπόνθαμεν. Λέγεται	δὲ	καὶ Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ ὡς
[4, 2]	ὑπομεῖναι περὶ τὸ αἰδοῖον. Ἦν	δὲ	καὶ ἀξιόπιστος σφόδρα, ὥστε μὴ
[4, 6]	καὶ εἰς σκολιὸν Διόδωρον. Ἦν	δὲ	καὶ ἀξιωματικώτατος καὶ συνηγμένος καὶ
[4, 5]	καὶ σέο σῶμα δίφυιον. Ἦν	δὲ	καὶ δεινὸς ὀνοματοποιῆσαι. Τραγῳδὸν γοῦν
[4, 9]	τὸν παῖδα λύχνον ἅψαι· εἰσκομίσαντος	δὲ	καὶ εἰπόντος, Κεκόμικα, Οὐκοῦν, εἰπεῖν,
[4, 6]	τὰς ἐναντιότητας τῶν λόγων. πρῶτος	δὲ	καὶ εἰς ἑκάτερον ἐπεχείρησε, καὶ
[4, 2]	γεγονὼς δεύτερον καὶ ὀγδοηκοστόν. Φαμὲν	δὲ	καὶ εἰς τοῦτον οὑτωσί· Χαλκῇ
[4, 6]	καὶ πᾶν τὸ σχῆμα. Ἦν	δὲ	καὶ εὑρεσιλογώτατος ἀπαντῆσαι εὐστόχως καὶ
[4, 6]	καὶ ῥημάτων εὐπορίαν παρασχεῖν. Ἴωνα	δὲ	καὶ ἐχαρακτήριζε νέος ὤν. Διήκουσε
[4, 7]	Θεοφράστου διήκουσε τοῦ περιπατητικοῦ. Ἦν	δὲ	καὶ θεατρικὸς καὶ πολὺς ἐν
[4, 6]	καὶ ἐχαρακτήριζε νέος ὤν. Διήκουσε	δὲ	καὶ Ἱππονίκου τοῦ γεωμέτρου· ὃν
[4, 9]	ἰέναι καὶ αὐτοῦ ἀκούειν. Ἦν	δὲ	καὶ μεγαλοφωνότατος, ὥστε τὸν γυμνασίαρχον
[4, 6]	οὕτω καλὰ ἱμάτια ἔχῃ; ἐπεὶ	δὲ	καὶ παρακίναιδος ὢν ὡς εἰς
[4, 5]	φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν. Λέγεται	δὲ	καὶ ποιήματα γράψαι καὶ ἐν
[4, 7]	βουλομένοις καθιππάζεσθαι φιλοσοφίας· ἔν τισι	δὲ	καὶ πότιμος καὶ ἀπολαῦσαι τύφου
[4, 5]	ᾧ καὶ μάλιστα θαυμασθῆναι. Λέγεται	δὲ	καὶ τὴν οὐσίαν καταλιπεῖν Ἀρκεσιλάῳ,
[4, 1]	Σύλλα φθειρσὶν ἐκζέσαι αὐτόν. Ἦν	δὲ	καὶ τὸ σῶμα διακεχυμένος, ὥς
[4, 6]	τῶν ἄλλων βασιλέων προσεφώνει. Πολλῶν	δὲ	καὶ τὸν Ἀντίγονον θεραπευόντων καὶ
[4, 7]	βλάπτεσθαι καὶ εἰς ψυχήν. Διέβαλλε	δὲ	καὶ τὸν Σωκράτην, λέγων ὡς
[4, 7]	ἐπλημμέλησεν εἰς τὸ θεῖον. Ἀπορίᾳ	δὲ	καὶ τῶν νοσοκομούντων δεινῶς διετίθετο,
[4, 7]	μὴ δύνασθαι φέρειν κακόν. Κατεγίνωσκε	δὲ	καὶ τῶν τοὺς ἀνθρώπους κατακαόντων
[4, 1]	Δίωνός τε καὶ Βίωνος. Φησὶ	δὲ	καὶ Φαβωρῖνος ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων
[4, 3]	οἱονεὶ Δώριός τις οἰκονομία. Ἦν	δὲ	καὶ φιλοσοφοκλῆς, καὶ μάλιστα ἐν
[4, 7]	γήμῃς αἰσχράν, ἕξεις ποινήν· ἂν	δὲ	καλήν, ἕξεις κοινήν. Τὸ γῆρας
[4, 3]	ξηρότητα τοῖς ἔργοις ἐπιτρέχειν, ὁμοίως	δὲ	κἀν τοῖς ἤθεσιν. Ἔφασκε δὲ
[4, 6]	φασιν οἱ μὲν ἐκδοῦναι, οἱ	δὲ	κατακαῦσαι. ἐῴκει δὴ θαυμάζειν καὶ
[4, 9]	αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ συνέγραψαν· αὐτὸς	δὲ	κατέλιπεν οὐδέν. Ἔστι καὶ εἰς
[4, 9]	καὶ ἄλλοι γεγόνασι μαθηταί, ἐλλογιμώτατος	δὲ	Κλειτόμαχος· περὶ οὗ καὶ λεκτέον.
[4, 6]	καὶ ἀπο– κρίσεως ἐριστικώτερον. παρέβαλε	δὲ	Κράντορι τοῦτον τὸν τρό– πον.
[4, 4]	μέν, ὡς προείρηται, Πολέμωνος· Ἀρκεσίλαος	δὲ	Κράντορος. Τελευτῶν δὴ ὁ Κράτης
[4, 4]	αὐτοῦ λέξομεν ἐχομένως Ἀρκεσιλάου. Γεγόνασι	δὲ	Κράτητες δέκα· πρῶτος ὁ τῆς
[4, 2]	ἀλλ' ἀπ' ἀνδριάντος ἀνασταίη. Ἔνιοι	δὲ	Λαΐδα φασὶ παρακατακλῖναι αὐτῷ τοὺς
[4, 2]	αὐτὸν τιμῆσαι. Καὶ τὸν Φίλιππον	δὲ	λέγειν ὕστερον ὡς μόνος εἴη
[4, 4]	τὰ δὲ περὶ κωμῳδίας, τὰ	δὲ	λόγους δημηγορικοὺς καὶ πρεσβευτικούς. Ἀλλὰ
[4, 9]	Ἀριαράθην τὸν Καππαδοκίας βασιλέα. Τὰ	δὲ	λοιπὰ αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ συνέγραψαν·
[4, 7]	καὶ Φιλωνίδης ἱστοροῦντες αὐτά· σκόπει	δέ	με ἐξ ἐμαυτοῦ. Καὶ ἦν
[4, 7]	καὶ ἀπείχετο, μάταιος ἦν· εἰ	δὲ	μὴ εἶχεν, οὐδὲν ἐποίει παράδοξον.
[4, 2]	ᾔδει δωροδοκήσαντας ὁ Φίλιππος, ἐμὲ	δὲ	μηδενὶ λόγῳ ὑπαξόμενος) φασὶ διπλασίως
[4, 2]	καὶ τῷ Φιλίππῳ λαλεῖν· τὸν	δὲ	μηδέτερον τούτων ποιεῖν. Οὔτε γὰρ
[4, 6]	εἰπὼν ὄχλοιο περίστασιν εἰσκατέδυνεν. οἱ	δέ	μιν ἠΰτε γλαῦκα πέρι σπίζαι
[4, 2]	δεκάτης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος. Ἐτελεύτα	δὲ	νυκτὸς λεκάνῃ προσπταίσας, ἔτος ἤδη
[4, 5]	κεῖθι ζώει ἐν εὐθαλίῃ. Ἐθαύμαζε	δὲ	ὁ Κράντωρ πάντων δὴ μᾶλλον
[4, 3]	δὲ κἀν τοῖς ἤθεσιν. Ἔφασκε	δὲ	ὁ Πολέμων δεῖν ἐν τοῖς
[4, 7]	τοῦ δεσπότου πικρίας σύμβολον· μήτηρ	δὲ	οἵαν ὁ τοιοῦτος ἂν γήμαι,
[4, 4]	τούτων τε καὶ Ἀρκεσιλάου. Τὴν	δὲ	οἴκησιν Ἀρκεσίλαον μὲν ἔχειν μετὰ
[4, 6]	εἶχε δύο μὲν ὁμοπατρίους, δύο	δὲ	ὁμομητρίους· καὶ τῶν μὲν ὁμομητρίων
[4, 6]	μὲν ὁμομητρίων πρεσβύτερον Πυλάδην, τῶν	δὲ	ὁμοπατρίων Μοιρέαν, ὃς ἦν αὐτῷ
[4, 6]	βιβλίον, φασί τινες, συνέγραψεν· οἱ	δέ,	ὅτι ἐφωράθη τινὰ διορθῶν, ἅ
[4, 6]	αὐτὸν χαλεπῆς τετυχηκέναι ἔφη· τισὶ	δὲ	οὐδὲ ἀπεκρίνετο. πρὸς δὲ τὸν
[4, 3]	τὴν Ξενοκράτους ᾖξε σχολήν· ὁ	δὲ	οὐδὲν διατραπεὶς εἶρε τὸν λόγον
[4, 6]	κἀκεῖθεν εἰς Ἀθήνας ἀπήγαγε. περιὼν	δὲ	οὔτε γύναιον εἰσηγάγετο οὔτ´ ἐπαιδοποιήσατο.
[4, 2]	παρακατακλῖναι αὐτῷ τοὺς μαθητάς· τὸν	δὲ	οὕτως εἶναι ἐγκρατῆ ὥστε καὶ
[4, 1]	δέκα ταλάντων εὐμορφοτέραν εὑρήσω. Καταλέλοιπε	δὲ	πάμπλειστα ὑπομνήματα καὶ διαλόγους πλείονας,
[4, 5]	Ἀσκληπιεῖον ἀνεχώρησε κἀκεῖ περιεπάτει· οἱ	δὲ	πανταχόθεν προσῄεσαν αὐτῷ, νομίζοντες οὐ
[4, 6]	πολλῶν πενεστέων ἦσθα προσφιλέστερος. Ἀπεδέχετο	δὲ	πάντων μᾶλλον Ὅμηρον, οὗ καὶ
[4, 2]	γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον	δὲ	παρ' αὐτὸν φοιτᾶν, Πορεύου, ἔφη·
[4, 2]	ἑτοίμους εἶναι ζημιοῦν αὐτόν. Μαθόντας	δὲ	παρ' αὐτοῦ ὡς νῦν καὶ
[4, 4]	βιβλία τὰ μὲν φιλοσοφούμενα, τὰ	δὲ	περὶ κωμῳδίας, τὰ δὲ λόγους
[4, 3]	εἶρε τὸν λόγον ὁμοίως· ἦν	δὲ	περὶ σωφροσύνης. Ἀκούων δὴ τὸ
[4, 2]	ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ ἐπιτυχῶς. Ἴδιον	δέ·	ποιηταὶ μὲν γὰρ ἐπιβαλλόμενοι πεζογραφεῖν
[4, 6]	ὁμιλεῖν γίγνεται δούλων τέκνα. ἄλλου	δὲ	πολλὰ φλυαροῦντος οὐδὲ τίτθης αὐτὸν
[4, 2]	τὴν εὐστοχίαν εὐθὺς ἀνεῖναι. Στρουθίου	δέ	ποτε διωκομένου ὑπὸ ἱέρακος καὶ
[4, 6]	ἄξιος Ἀρκεσίλας υἱὸς Ἀριστοδίκου. Ὁ	δὲ	προειρημένος φιλόσοφος, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος
[4, 7]	φέρεται βιβλία δύο Ἰάδι· ἔστι	δὲ	Προκοννήσιος. Δεύτερος Συρακούσιος, τέχνας ῥητορικὰς
[4, 6]	γάλλων ἄνδρες οὐ γίνονται. Λοιπὸν	δὲ	πρὸς τῷ τέλει γινόμενος ἅπαντα
[4, 9]	δ' ἠγείροντο μάλ' ὦκα. Δειλότερον	δέ	πως δοκεῖ περὶ τὴν τελευτὴν
[4, 6]	ὥραν τὰ μαθήματα ἀνειληφόσι. φυσικῶς	δέ	πως ἐν τῷ διαλέγεσθαι ἐχρῆτο
[4, 1]	ἐρῶντα πλούσιον ἀμόρφου ἔφη, Τί	δέ	σοι δεῖ τούτου; ἐγὼ γάρ
[4, 3]	Ὅμηρον ἐπικὸν εἶναι Σοφοκλέα, τὸν	δὲ	Σοφοκλέα Ὅμηρον τραγικόν. Ἐτελεύτησε δὲ
[4, 2]	τῶν Ἱστορικῶν ὁμοίων κεφαλαίων. Διεδέξατο	δὲ	Σπεύσιππον καὶ ἀφηγήσατο τῆς σχολῆς
[4, 4]	μὲν ἔχειν μετὰ Κράντορος, Πολέμωνα	δὲ	σὺν Κράτητι μετὰ Λυσικλέους τινὸς
[4, 7]	παρακαόντων δὲ ὡς αἰσθανομένους. Ἔλεγε	δὲ	συνεχὲς ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι τὴν
[4, 8]	ὅς· εἶτα μηδὲ νῦν; Ἐτελεύτησε	δὲ	σχολαρχεῖν ἀρξάμενος τῷ τετάρτῳ ἔτει
[4, 9]	ἔλασσον ἔβη κατὰ γῆς, ἐνῆν	δὲ	τὰ πλέω κακὰ κέρδε' ἔχοντα
[4, 2]	ἵππον οἷον ὄνον ἀλείφω. Σεμνὸς	δὲ	τά τ' ἄλλα Ξενοκράτης καὶ
[4, 6]	πλὴν ὅταν τόκος παρῇ. ἔστι	δὲ	ταῦτα ἐκ τοῦ Οἰνομάου τοῦ
[4, 5]	ἤλυθεν οὔτι πρόσω. Γῆ, σὺ	δὲ	τεθνεῶτα τὸν ἱερὸν ἄνδρ' ὑπόδεξαι·
[4, 2]	τὸ μὲν φύσεως εἶναι, τὸ	δὲ	τέχνης ἔργον. Πέμπτος ἀνδριαντοποιός· ἕκτος
[4, 6]	νωθρὸν ὄντα καὶ χασμώδη, ἐν	δὲ	τῇ τέχνῃ τεθεωρημένον, εἰπὼν τὴν
[4, 7]	ἔφη, ἡ γῆ κατέπιε, σὺ	δὲ	τὴν γῆν. Μέγα κακὸν τὸ
[4, 3]	μὲν τὴν ἐρώτησιν θαυμάζεσθαι, κατὰ	δὲ	τὴν διάθεσιν ἑαυτοῖς μάχεσθαι. Ἦν
[4, 2]	εἰς Σικελίαν αὐτῷ συναπεδήμησεν. Ἦν	δὲ	τὴν φύσιν νωθρός, ὥστε λέγειν
[4, 1]	τῶν μὲν δήμων Μυρρινούσιος, υἱὸς	δὲ	τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ Πωτώνης. Καὶ
[4, 6]	τὸ δεκαδάκτυλον τοῦ ἑξαδακτύλου. Ἥμονος	δέ	τινος Χίου ἀειδοῦς ὄντος καὶ
[4, 6]	τὸ καιρὸν ἑκάστων ἐπίστασθαι. εἰς	δὲ	τὸ διαβαλλόμενον αὐτοῦ φίλοχλον καὶ
[4, 2]	Ξενοκράτει μὲν τὴν ἐλευθερίαν, Ἀθηναίοις	δὲ	τὸ μετοίκιον. Τοῦτό φησι Μυρωνιανὸς
[4, 6]	ἐκχωρήσαντος αὐτῷ Σωκρατίδου τινός. διὰ	δὲ	τὸ περὶ πάντων ἐπέχειν οὐδὲ
[4, 6]	αἶνος ἀνδρῶν, πάντοθεν μετρεύμενα. σῆμα	δέ	τοι τόδ´ ἔρεξεν ἀριφραδὲς Εὔδαμος,
[4, 9]	τοῖς φυσικοῖς ἧττον φερόμενος, ἐν	δὲ	τοῖς ἠθικοῖς μᾶλλον. Ὅθεν καὶ
[4, 6]	τις, ἔφη, τοῦτον ἀστραγάλῳ; πρὸς	δὲ	τὸν αἰτίαν ἔχοντα περαίνεσθαι, ὡς
[4, 6]	τισὶ δὲ οὐδὲ ἀπεκρίνετο. πρὸς	δὲ	τὸν δανειστικὸν καὶ φιλόλογον εἰπόντα
[4, 6]	αὐδᾶται Πῖσαν ἀνὰ ζαθέην. εἰ	δὲ	τὸν ἐκ Διόθεν θεμιτὸν θνατῷ
[4, 3]	τῶν πολιτῶν καὶ ἁρματοτροφῆσαι. Φυγεῖν	δὲ	τὸν Πολέμωνα καὶ δίκην κακώσεως
[4, 7]	ἀπελεύθερος, τῷ ἀγκῶνι ἀπομυσσόμενος διεδήλου	δὲ	τὸν ταριχέμπορον γένος Βορυσθενίτης, ἔχων
[4, 10]	καὶ περιπατητικῇ καὶ Στωικῇ. Καθόλου	δὲ	τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς ὁ Τίμων οὕτω
[4, 10]	οὐδ' Ἀκαδημαϊκῶν πλατυρημοσύνης ἀναλίστου. Ἡμεῖς	δὲ	τοὺς Ἀκαδημαϊκοὺς τοὺς ἀπὸ Πλάτωνος
[4, 7]	ἐκόμισα καὶ κριθὰς πιπράσκω; Ἔλεγε	δὲ	τοὺς ἐν ᾅδου μᾶλλον ἂν
[4, 3]	Οὐ μᾶλλον Πολέμωνα, τὸ σῶμα	δέ·	τοῦτο γὰρ αὐτὸς βαίνων ἐς
[4, 2]	γὰρ οὐκ ἔχεις φιλοσοφίας. Οἱ	δὲ	τοῦτό φασιν εἰπεῖν, Παρ' ἐμοὶ
[4, 6]	παρά τινας τῶν φίλων, τὴν	δὲ	τρίτην ἀπέστειλεν εἰς οἶκον πρὸς
[4, 4]	μὲν ἦν Ἀντιγένους Ἀθηναῖος> Θριάσιος	δὲ	τῶν δήμων, ἀκροατὴς ἅμα καὶ
[4, 6]	μεταβαίνουσιν εἰς τὴν Ἐπικούρειον, ἐκ	δὲ	τῶν Ἐπικουρείων οὐδέποτε, ἔφη, ἐκ
[4, 1]	τῶν φρυγάνων εὔογκα ποιοῦσιν. Ἤδη	δὲ	ὑπὸ παραλύσεως καὶ τὸ σῶμα
[4, 1]	Διογένει καὶ Χαῖρε εἰπεῖν· τὸν	δὲ	φάναι, Ἀλλὰ μὴ σύ γε,
[4, 6]	οὐκ ἀπῄτησεν οὐδὲ προσεποιήθη. οἱ	δέ	φασιν ἐπίτηδες χρῆσαι καὶ ἀποδιδόντος,
[4, 4]	κρήνης ἀκηκοέναι, καθάπερ Ἰσμηνίου. Συσσίτιον	δέ	φησιν αὐτῷ ὁ Ἀντίγονος εἶναι
[4, 1]	διά τι σφόδρα μικρόν. Πλούταρχος	δέ	φησιν ἐν τῷ Λυσάνδρου βίῳ
[4, 4]	Λυσικλέους τινὸς τῶν πολιτῶν. Ἦν	δέ,	φησίν, ἐρώμενος Κράτης μέν, ὡς
[4, 6]	ἦγεν αὐτὸν ἐπὶ ῥητορικήν· ὁ	δὲ	φιλοσοφίας ἤρα, καὶ αὐτοῦ Κράντωρ
[4, 7]	νέους ὄντας ἔφη χρῆσθαι, τῇ	δὲ	φρονήσει γηράσκοντας ἀκμάζειν. Τοσοῦτον διαφέρειν
[4, 2]	Τῷ μὲν μύωπος δεῖ, τῷ	δὲ	χαλινοῦ· καὶ Ἐφ' οἷον ἵππον
[4, 5]	μὲν ἐκεῖθι χαίρεις, σῶν λόγων	δὲ	χήρη ἕστηκεν Ἀκαδήμεια καὶ Σόλοι,
[4, 2]	λόγον ὃν ἔλεγε διαπεράνασθαι. Ἀτυφότατος	δὲ	ὢν πολλάκις τῆς ἡμέρας ἑαυτῷ
[4, 7]	κατακαόντων μὲν ὡς ἀναισθήτους, παρακαόντων	δὲ	ὡς αἰσθανομένους. Ἔλεγε δὲ συνεχὲς
[4, 6]	ἐν Ἐρετρίᾳ παρ´ Ἀμφικρίτῳ. Ἐτελεύτησε	δέ,	ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἄκρατον ἐμφορηθεὶς
[4, 6]	πεφιλοτιμημένον. ἀξιοπιστότατος δ´ εἶ τῶν	ἐνθάδε	σύ μοι τηρῶν αὐτὰς διά
[4, 9]	νημερτής, Μέντορι εἰδόμενος ἠμὲν δέμας	ἠδὲ	καὶ αὐδήν· τοῦτον σχολῆς τῆσδ'
[4, 2]	εἴη, πρὶν τλαίη πάσσασθαι ἐδητύος	ἠδὲ	ποτῆτος πρὶν λύσασθ' ἑτάρους καὶ
[4, 7]	εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις	ἠδὲ	τοκῆες; Αἰσθόμενος ὅτι προδιαβέβληται, φησὶ
[4, 2]	Βίωνος οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι·	μηδὲ	γὰρ τὴν τραγῳδίαν ὑπὸ τῆς
[4, 8]	νῦν καιρός; καὶ ὅς· εἶτα	μηδὲ	νῦν; Ἐτελεύτησε δὲ σχολαρχεῖν ἀρξάμενος
[4, 3]	ἀΐεις; Πολέμωνα κεκεύθαμεν, ὃν θέτο	τῇδε	ἀρρωστίη, τὸ δεινὸν ἀνθρώποις πάθος.
[4, 1]	οὐκ ἂν ἔπεισέ μέ τις	τόδε	λέξαι, ὡς ἦν οὐχὶ Πλάτωνι
[4, 9]	ἐνῆν δὲ τὰ πλέω κακὰ	κέρδε'	ἔχοντα μολεῖν ἐς ᾅδην. Λέγεται
[4, 6]	καὶ Καλλικράτους τὰς χρυσιαίας παντὸς	ἔσπευδε	μᾶλλον. συχνοῖς τε ἐπήρκει καὶ
[4, 6]	χαλεπῆς τετυχηκέναι ἔφη· τισὶ δὲ	οὐδὲ	ἀπεκρίνετο. πρὸς δὲ τὸν δανειστικὸν
[4, 6]	δὲ τὸ περὶ πάντων ἐπέχειν	οὐδὲ	βιβλίον, φασί τινες, συνέγραψεν· οἱ
[4, 7]	θεοὺς εἶναι λέγων, ὁ νηὸν	οὐδὲ	βλέψας, ὁ πολλὰ χλευάσας βροτούς,
[4, 3]	πρὸς κρέας μέγα. Ἀλλὰ μὴν	οὐδὲ	καθίζων ἔλεγε πρὸς τὰς θέσεις,
[4, 6]	φίλων καὶ ἀποστεροῦντος οὐκ ἀπῄτησεν	οὐδὲ	προσεποιήθη. οἱ δέ φασιν ἐπίτηδες
[4, 6]	τέκνα. ἄλλου δὲ πολλὰ φλυαροῦντος	οὐδὲ	τίτθης αὐτὸν χαλεπῆς τετυχηκέναι ἔφη·
[4, 6]	ἑτέρου μεῖζον εἶναι, ἠρώτησεν εἰ	οὐδὲ	τὸ δεκαδάκτυλον τοῦ ἑξαδακτύλου. Ἥμονος
[4, 1]	Ἀλλ' εἰ μὴ Σπεύσιππον ἐμάνθανον	ὧδε	θανεῖσθαι, οὐκ ἂν ἔπεισέ μέ
[4, 7]	λέμφος ἄνθραξ, τὴν χεῖρα τείνας	ὧδέ	πως, Χαῖρ' εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ.
[4, 4]	τοῦτον ἐποίησε τὸν τρόπον· Μνήματι	τῷδε	Κράτητα θεουδέα καὶ Πολέμωνα ἔννεπε
[4, 6]	καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς,	ἤκμαζε	περὶ τὴν ὀγδόην καὶ εἰκοστὴν
[4, 5]	καὶ κεῖθι ζώει ἐν εὐθαλίῃ.	Ἐθαύμαζε	δὲ ὁ Κράντωρ πάντων δὴ
[4, 7]	τὰ συγγράμματα καὶ πάντα συγξύσας	Ἀθήναζε	ἦλθον καὶ ἐφιλοσόφησα. Ταύτης τοι
[4, 6]	καὶ ὁπότε ἥκοι ἀπαντώντων αὐτὸς	ἡσύχαζε,	μὴ βουλόμενος προεμπίπτειν εἰς γνῶσιν.
[4, 8]	μαθόντα δὴ τοῦτο τὰ θεραπόντια	ἀπεσφράγιζε	καὶ ὅσα ἐβούλετο ἐβάσταζεν· ἔπειτα
[4, 6]	μᾶλλον. συχνοῖς τε ἐπήρκει καὶ	συνηράνιζε·	καί ποτέ τινος ἀργυρώματα λαβόντος
[4, 6]	εὐπορίαν παρασχεῖν. Ἴωνα δὲ καὶ	ἐχαρακτήριζε	νέος ὤν. Διήκουσε δὲ καὶ
[4, 5]	σέ γε Κύπριδος υἷα περίφρονος,	ἠέ	σε Γαίης, ἢ Ἀνέμων· τοῖος
[4, 7]	ἀπάθειαν; ἔπειτα ἐπὶ τὰ Θεοδώρεια	μετῆλθε	διακούσας Θεοδώρου τοῦ ἀθέου κατὰ
[4, 6]	ἐλέγετο ἐπ´ αὐτοῦ ὑπ´ Ἀρίστωνος·	πρόσθε	Πλάτων, ὄπιθεν Πύρρων, μέσσος Διόδωρος.
[4, 2]	αʹ βψμʹ Μετὰ τοῦτο βιβλία	ιεʹ	καὶ ἄλλα βιβλία ιϚ περὶ
[4, 7]	μὲν Ἀμφιάραον, ἔφη, ἡ γῆ	κατέπιε,	σὺ δὲ τὴν γῆν. Μέγα
[4, 6]	ἰδὼν ἀπορίᾳ θλιβόμενον, κρύφα βαλάντιον	ὑπέθηκε	τῷ προσκεφαλαίῳ· καὶ ὃς εὑρών,
[4, 7]	ῥητορικὰ διασκούντων Ἀθηναίων τὰ φιλοσοφούμενα	ἐδίδασκε·	πρὸς οὖν τὸν αἰτιασάμενον ἔφη,
[4, 3]	ὁμοίως δὲ κἀν τοῖς ἤθεσιν.	Ἔφασκε	δὲ ὁ Πολέμων δεῖν ἐν
[4, 6]	βούλοιτο ἀναγνῶναι. τόν τε Πίνδαρον	ἔφασκε	δεινὸν εἶναι φωνῆς ἐμπλῆσαι καὶ
[4, 7]	εἶχεν, οὐδὲν ἐποίει παράδοξον. Εὔκολον	ἔφασκε	τὴν εἰς ᾅδου ὁδόν· καταμύοντας
[4, 9]	εἰπόντος, Κεκόμικα, Οὐκοῦν, εἰπεῖν, σὺ	ἀναγίνωσκε.	Τούτου πολλοὶ μὲν καὶ ἄλλοι
[4, 7]	τὸ μὴ δύνασθαι φέρειν κακόν.	Κατεγίνωσκε	δὲ καὶ τῶν τοὺς ἀνθρώπους
[4, 8]	μόνος τῶν ἀπ’ αἰῶνος ζῶν	παρέδωκε	τὴν σχολὴν Τηλεκλεῖ καὶ Εὐάνδρῳ
[4, 6]	ἐρωτήσεως καὶ ἀπο– κρίσεως ἐριστικώτερον.	παρέβαλε	δὲ Κράντορι τοῦτον τὸν τρό–
[4, 7]	ἕως Ἀντίγονος αὐτῷ δύο θεράποντας	ἀπέστειλε.	Καὶ ἠκολούθει γε αὐτῷ ἐν
[4, 7]	σῶμα βλάπτεσθαι καὶ εἰς ψυχήν.	Διέβαλλε	δὲ καὶ τὸν Σωκράτην, λέγων
[4, 7]	πανοίκιος ἐπράθη μεθ' ἡμῶν. Καί	με	ἀγοράζει τις ῥήτωρ νεώτερον ὄντα
[4, 7]	Φιλωνίδης ἱστοροῦντες αὐτά· σκόπει δέ	με	ἐξ ἐμαυτοῦ. Καὶ ἦν ὡς
[4, 9]	πρόχειρα ταυτί· Φύσις ἡ συνέχουσά	με	καὶ διαλύσεται δή. Ὁ μὲν
[4, 9]	λογαοιδικῷ μέτρῳ καὶ Ἀρχεβουλείῳ· Τί	με	Καρνεάδην, τί με, Μοῦσα, θέλεις
[4, 9]	Ἀρχεβουλείῳ· Τί με Καρνεάδην, τί	με,	Μοῦσα, θέλεις ἐλέγχειν; ἀμαθὴς γὰρ>
[4, 1]	ὧδε θανεῖσθαι, οὐκ ἂν ἔπεισέ	μέ	τις τόδε λέξαι, ὡς ἦν
[4, 6]	καὶ ὃς τὰ ἐχόμενα· ἄγου	με,	ὦ ξένε, εἴτε δμωΐδ´ ἐθέλεις
[4, 9]	ἀπέσβη, Δότε τοίνυν, ἔφησε, τὶ	κἀμὲ	πιεῖν. Τί μέντοι; τί; δότ'
[4, 2]	γὰρ ᾔδει δωροδοκήσαντας ὁ Φίλιππος,	ἐμὲ	δὲ μηδενὶ λόγῳ ὑπαξόμενος) φασὶ
[4, 6]	σὲ ἠδικηκὼς ἀπίω τὸν εἰς	ἐμὲ	ἐκτενῶς οὕτω πεφιλοτιμημένον. ἀξιοπιστότατος δ´
[4, 6]	ὅσον ἐπὶ σοὶ τὰ κατ´	ἐμὲ	εὐσχημόνως ᾖ μοι διῳκημένα. κεῖνται
[4, 7]	εἶναι Ταῦτά ἐστι τὰ κατ'	ἐμέ.	Ὥστε παυσάσθωσαν Περσαῖός τε καὶ
[4, 2]	ἐμελέτα, καὶ ὥραν μίαν, φασίν,	ἀπένεμε	σιωπῇ. Καὶ πλεῖστα ὅσα καταλέλοιπε
[4, 7]	λέγεται εἰπεῖν, Ἐγώ τοι, ὦ	Μενέδημε,	νύκτωρ συνδέομαι Βίωνι καὶ οὐδὲν
[4, 5]	ἀνθρώποις, ὁ δ' ἐπὶ πλέον	ἥνδανε	Μούσαις Κράντωρ, καὶ γήρως ἤλυθεν
[4, 6]	τὰ ἐχόμενα· ἄγου με, ὦ	ξένε,	εἴτε δμωΐδ´ ἐθέλεις εἴτ´ ἄλοχον.
[4, 1]	Πλάτωνος ἐν Ἀκαδημείᾳ ἱδρυθέντι. Καὶ	ἔμεινε	μὲν ἐπὶ τῶν αὐτῶν Πλάτωνι
[4, 1]	Οὐ μὴν τό γ' ἦθος	διέμεινε	τοιοῦτος· καὶ γὰρ ὀργίλος καὶ
[4, 4]	θεουδέα καὶ Πολέμωνα ἔννεπε κρύπτεσθαι,	ξεῖνε,	παρερχόμενος, ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ μεγαλήτορας, ὧν
[4, 9]	Κλειτόμαχος· περὶ οὗ καὶ λεκτέον.	Γέγονε	μέντοι καὶ ἄλλος Καρνεάδης, ἐλεγείας
[4, 1]	τὰ βιβλία τριῶν ταλάντων ὠνήσατο.	Γέγονε	Σπεύσιππος καὶ ἕτερος, ἰατρὸς Ἡροφίλειος
[4, 1]	ὑπὸ ἀθυμίας ἑκὼν τὸν βίον	μετήλλαξε	γηραιὸς ὤν. Καὶ ἔστιν ἡμῶν
[4, 1]	Τιμωνίδης τὰς ἱστορίας, ἐν αἷς	κατέταξε	τὰς πράξεις Δίωνός τε καὶ
[4, 3]	καὶ ἐστεφανωμένος εἰς τὴν Ξενοκράτους	ᾖξε	σχολήν· ὁ δὲ οὐδὲν διατραπεὶς
[4, 6]	καὶ τὸ σῶμα ἀσθενῶς ἔχειν	ἔδοξέ	μοι διαθέσθαι, ἵν´ εἴ τι
[4, 7]	ὅπως δοκεῖ· κακῶς μέν, ἀλλ'	ἔδοξε.	Νῦν δ' ἐς νόσον πεσὼν
[4, 1]	Ὅροι, Τάξεις ὑπομνημάτων. Στίχοι Μκβʹ	δοεʹ	Πρὸς τοῦτον γράφει καὶ Τιμωνίδης
[4, 4]	τῷδε Κράτητα θεουδέα καὶ Πολέμωνα	ἔννεπε	κρύπτεσθαι, ξεῖνε, παρερχόμενος, ἄνδρας ὁμοφροσύνῃ
[4, 7]	θυήμασιν θεῶν ἔδαισε ῥῖνας· οὐδ'	εἶπε	μοῦνον, Ἤλιτον, σύγγνωτε τοῖς πρίν·
[4, 7]	χεῖρα τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ'	εἶπε,	χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ Βίωνες
[4, 4]	φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τρίτῳ Χρονικῶν,	ἀπέλιπε	βιβλία τὰ μὲν φιλοσοφούμενα, τὰ
[4, 7]	καὶ εὔχαριν· ὃς καὶ ἀποθνήσκων	κατέλιπέ	μοι πάντα. Κἀγὼ κατακαύσας αὐτοῦ
[4, 6]	πρὸς τῷ τέλει γινόμενος ἅπαντα	κατέλιπε	Πυλάδῃ τῷ ἀδελφῷ τὰ αὑτοῦ,
[4, 1]	σοι δέκα ταλάντων εὐμορφοτέραν εὑρήσω.	Καταλέλοιπε	δὲ πάμπλειστα ὑπομνήματα καὶ διαλόγους
[4, 2]	ἀπένεμε σιωπῇ. Καὶ πλεῖστα ὅσα	καταλέλοιπε	συγγράμματα καὶ ἔπη καὶ παραινέσεις,
[4, 1]	τὴν Ἀκαδήμειαν συναντῆσαι Διογένει καὶ	Χαῖρε	εἰπεῖν· τὸν δὲ φάναι, Ἀλλὰ
[4, 7]	τείνας ὧδέ πως, Χαῖρ' εἶπε,	χαῖρε,	Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ Βίωνες δέκα·
[4, 3]	σχολήν· ὁ δὲ οὐδὲν διατραπεὶς	εἶρε	τὸν λόγον ὁμοίως· ἦν δὲ
[4, 6]	τηλοῦ δ´ ἱερὴ Θυάτειρα· ὦ	Μηνόδωρε,	σὴ πατρίς, Καδαυάδη. ἀλλὰ γὰρ
[4, 5]	γε Κύπριδος υἷα περίφρονος, ἠέ	σε	Γαίης, ἢ Ἀνέμων· τοῖος σὺ
[4, 5]	πελάγεσσιν ὑπ' εὐρέος Ὠκεανοῖο· ἤ	σέ	γε Κύπριδος υἷα περίφρονος, ἠέ
[4, 6]	Διογένει διαθήκας ἐμαυτοῦ κομίσαι πρὸς	σέ·	διὰ γὰρ τὸ πολλάκις ἀρρωστεῖν
[4, 6]	εἴ τι γένοιτο ἀλλοῖον, μήτι	σὲ	ἠδικηκὼς ἀπίω τὸν εἰς ἐμὲ
[4, 5]	ὅ τοι γένος ἀμφίσβητον, ἤ	σε	θεῶν τὸν πρῶτον ἀειγενέων, Ἔρος,
[4, 5]	εἰς αὐτὸν ἡμῶν· Ἐπέκλυσε καὶ	σέ,	Κράντορ, ἡ νόσων κακίστη, χοὔτω
[4, 7]	ἔλθῃς. πλέων μετὰ πονηρῶν λῃσταῖς	περιέπεσε·	τῶν δέ, Ἀπολώλαμεν, εἰπόντων, ἐὰν
[4, 7]	ἐπῳδὴν καὶ σκυτίσιν βραχίονας πεπεισμένως	ἔδησε·	ῥάμνον τε καὶ κλάδον δάφνης
[4, 6]	τὸν ὑπὸ Πλάτωνος παραδεδομένον καὶ	ἐποίησε	δι´ ἐρωτήσεως καὶ ἀπο– κρίσεως
[4, 10]	αὐτοῦ τὸ φιλόπονον γράμματά τ'	ἐποίησε	μαθεῖν καὶ συνήσκει τὸν ἄνδρα.
[4, 4]	ὅθεν Ἀνταγόρας εἰς ἄμφω τοῦτον	ἐποίησε	τὸν τρόπον· Μνήματι τῷδε Κράτητα
[4, 6]	τὸν Ἀρκάδα Εὐμένει συστήσας πολλῆς	ἐποίησε	τυχεῖν τῆς ἀξίας. ἐλευθέριός τε
[4, 6]	ἐπεχείρησε, καὶ πρῶτος τὸν λόγον	ἐκίνησε	τὸν ὑπὸ Πλάτωνος παραδεδομένον καὶ
[4, 6]	πρῶτος δὲ καὶ εἰς ἑκάτερον	ἐπεχείρησε,	καὶ πρῶτος τὸν λόγον ἐκίνησε
[4, 5]	Οὗτος νοσήσας εἰς τὸ Ἀσκληπιεῖον	ἀνεχώρησε	κἀκεῖ περιεπάτει· οἱ δὲ πανταχόθεν
[4, 6]	Ἱερωνύμου τοῦ προειρημένου, αὐτὸς ἀπαγαγὼν	συνέστησε	τῷ φιλοσόφῳ, παραινέσας εὐτακτεῖν. Χάριεν
[4, 2]	Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς καὶ ἑκάτερον	ἀποκατέστησε·	Ξενοκράτει μὲν τὴν ἐλευθερίαν, Ἀθηναίοις
[4, 3]	τὸν δὲ Σοφοκλέα Ὅμηρον τραγικόν.	Ἐτελεύτησε	δὲ γηραιὸς ἤδη ὑπὸ φθίσεως,
[4, 8]	καὶ ὅς· εἶτα μηδὲ νῦν;	Ἐτελεύτησε	δὲ σχολαρχεῖν ἀρξάμενος τῷ τετάρτῳ
[4, 6]	καὶ ἐν Ἐρετρίᾳ παρ´ Ἀμφικρίτῳ.	Ἐτελεύτησε	δέ, ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἄκρατον
[4, 9]	τι> πιὼν ἀπέσβη, Δότε τοίνυν,	ἔφησε,	τὶ κἀμὲ πιεῖν. Τί μέντοι;
[4, 7]	τραπέζης κνίσῃ, λίπει, θυήμασιν θεῶν	ἔδαισε	ῥῖνας· οὐδ' εἶπε μοῦνον, Ἤλιτον,
[4, 1]	ἐμάνθανον ὧδε θανεῖσθαι, οὐκ ἂν	ἔπεισέ	μέ τις τόδε λέξαι, ὡς
[4, 7]	Ἐν γοῦν Ῥόδῳ τοὺς ναύτας	ἔπεισε	σχολαστικὰς ἐσθῆτας ἀναλαβεῖν καὶ ἀκολουθῆσαι
[4, 8]	ὅταν πολὺς ἐς δέμας ἔλθῃ,	λῦσε	μέλη· διὸ δὴ μήτι Λυαῖος
[4, 5]	Καὶ ἔστιν εἰς αὐτὸν ἡμῶν·	Ἐπέκλυσε	καὶ σέ, Κράντορ, ἡ νόσων
[4, 6]	Μοιρέαν, ὃς ἦν αὐτῷ ἐπίτροπος.	ἤκουσε	δὴ κατ´ ἀρχὰς μὲν Αὐτολύκου
[4, 10]	Ἀθήνας ἤδη τετταράκοντ' ἔτη γεγονὼς	ἤκουσε	Καρνεάδου· κἀκεῖνος ἀποδεξάμενος αὐτοῦ τὸ
[4, 4]	ὧν Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ λέξομεν	διήκουσε	γὰρ καὶ τούτου- καὶ Βίωνα
[4, 6]	δὲ καὶ ἐχαρακτήριζε νέος ὤν.	Διήκουσε	δὲ καὶ Ἱππονίκου τοῦ γεωμέτρου·
[4, 5]	ἀπῆρεν εἰς Ἀθήνας καὶ Ξενοκράτους	διήκουσε	Πολέμωνι συσχολάζων. Καὶ κατέλιπεν ὑπομνήματα
[4, 7]	λόγου σοφιστεύοντος· μεθ' ὃν Θεοφράστου	διήκουσε	τοῦ περιπατητικοῦ. Ἦν δὲ καὶ
[4, 7]	οὕτως ᾐτιασάμεθα· Βίωνα, τὸν Βορυσθένης	ἔφυσε	γῆ Σκύθισσα, λέγειν ἀκούομεν θεοὺς
[4, 1]	μαθήμασιν ἐθεάσατο τὸ κοινὸν καὶ	συνῳκείωσε	καθ' ὅσον ἦν δυνατὸν ἀλλήλοις·
[4, 6]	καὶ πρός τινων διεβάλλετο. πολυτελής	τε	ἄγαν ὤν— καὶ τί γὰρ
[4, 9]	συστήσασα φύσις καὶ διαλύσει. μαθών	τε	Ἀντίπατρον φάρμακον πιόντα ἀποθανεῖν, παρωρμήθη
[4, 6]	διὰ ταῦτα δὴ οὖν ἔδακνόν	τε	αὐτὸν οἱ προειρημένοι καὶ ἐπέσκωπτον
[4, 9]	ἐν ταῖς ζητήσεσι δύσμαχος· τά	τε	δεῖπνα λοιπὸν παρῃτεῖτο διὰ τὰς
[4, 6]	γύναιον εἰσηγάγετο οὔτ´ ἐπαιδοποιήσατο. τρεῖς	τε	διαθήκας ποιησάμενος ἔθετο τὴν μὲν
[4, 3]	Βίοις τὸν πατέρα αὐτοῦ πρῶτόν	τε	εἶναι τῶν πολιτῶν καὶ ἁρματοτροφῆσαι.
[4, 7]	μὴ θηρᾶσαι μειράκιον, Οὐχ οἷόν	τε,	εἶπεν, ἁπαλὸν τυρὸν ἀγκίστρῳ ἐπισπᾶσθαι.
[4, 8]	οὐκ ὀλίγους ἐσχηκὼς ζηλωτάς· φιλόπονός	τε	ἐκ νέου καὶ πένης μέν,
[4, 6]	χρυσιαίας παντὸς ἔσπευδε μᾶλλον. συχνοῖς	τε	ἐπήρκει καὶ συνηράνιζε· καί ποτέ
[4, 1]	αἱ Πλάτωνος ἀκούειν μαθήτριαι, Λασθένειά	τε	ἡ Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα ἡ
[4, 6]	προεφέρετο τὰς Ἀριστίππου χρείας. φιλομειράκιός	τε	ἦν καὶ καταφερής· ὅθεν οἱ
[4, 6]	βουλόμενος προεμπίπτειν εἰς γνῶσιν. φίλος	τε	ἦν μάλιστα Ἱεροκλεῖ τῷ τὴν
[4, 7]	καὶ ἐφιλοσόφησα. Ταύτης τοι γενεῆς	τε	καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι Ταῦτά
[4, 4]	παρὰ Κράντορι, ὁμονόως συμβιούντων τούτων	τε	καὶ Ἀρκεσιλάου. Τὴν δὲ οἴκησιν
[4, 1]	αἷς κατέταξε τὰς πράξεις Δίωνός	τε	καὶ Βίωνος. Φησὶ δὲ καὶ
[4, 3]	Οἴηθεν. Νέος δ' ὢν ἀκόλαστός	τε	καὶ διακεχυμένος ἦν οὕτως ὥστε
[4, 7]	σκυτίσιν βραχίονας πεπεισμένως ἔδησε· ῥάμνον	τε	καὶ κλάδον δάφνης ὑπὲρ θύρην
[4, 3]	ἀναγινώσκοντός τι τοῦ ποιητοῦ αὐτῷ	τε	καὶ Κράτητι, τὸν μὲν συνδιατίθεσθαι,
[4, 7]	οὐ μοῦνον ἐσχάρης ὕπερ βωμῶν	τε	καὶ τραπέζης κνίσῃ, λίπει, θυήμασιν
[4, 6]	πλὴν ἀλλ´ ἀπήντα. καὶ Θεοδότῃ	τε	καὶ Φίλᾳ ταῖς Ἠλείαις ἑταίραις
[4, 7]	κατ' ἐμέ. Ὥστε παυσάσθωσαν Περσαῖός	τε	καὶ Φιλωνίδης ἱστοροῦντες αὐτά· σκόπει
[4, 7]	καὶ ἀπολαῦσαι τύφου δυνάμενος. Πλεῖστά	τε	καταλέλοιπεν ὑπομνήματα, ἀλλὰ καὶ ἀποφθέγματα
[4, 7]	τὸ γυμνάσιον περίβλεπτος ἦν. Εἰώθει	τε	νεανίσκων τινῶν υἱοθεσίας ποιεῖσθαι εἰς
[4, 5]	ὅσσους Ἔρεβός τε πάλαι βασίλειά	τε	παῖδας γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν ὑπ'
[4, 5]	Ἔρος, εἴπω, τῶν ὅσσους Ἔρεβός	τε	πάλαι βασίλειά τε παῖδας γείνατο
[4, 6]	ὁπότ´ ἂν βούλοιτο ἀναγνῶναι. τόν	τε	Πίνδαρον ἔφασκε δεινὸν εἶναι φωνῆς
[4, 7]	μουσικὴν καὶ γεωμετρίαν διέπαιζεν. Ἦν	τε	πολυτελής· καὶ διὰ τοῦτο πόλιν
[4, 2]	πολλὰ ἐκλιπαροῦσαν ἄπρακτον ἀναστῆναι. Λέγειν	τε	πρὸς τοὺς πυνθανομένους ὡς οὐκ
[4, 6]	ἔχοντι καὶ τὸν Πειραιᾶ· ἔν	τε	ταῖς ἑορταῖς κατῄει πρὸς αὐτὸν
[4, 2]	καὶ ἄλλοι Ξενοκράτεις πέντε· ὅ	τε	τακτικὸς ἀρχαῖος σφόδρα καὶ ὁ
[4, 7]	εἰς τὸ ἀποχρῆσθαι αὐτοῖς ἔς	τε	τὰς ἡδονὰς καὶ ὥστε φυλάττεσθαι
[4, 10]	ταῖς τρισὶν αἱρέσεσι διατρίψας, ἔν	τε	τῇ Ἀκαδημαϊκῇ καὶ περιπατητικῇ καὶ
[4, 6]	ἕως πυλῶν ἐλθὼν ἀνέστρεψε. μετά	τε	τὴν Ἀντιγόνου ναυμαχίαν πολλῶν προσιόντων
[4, 6]	σύ μοι τηρῶν αὐτὰς διά	τε	τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πρὸς
[4, 3]	τὸ γινόμενον ἄτρεπτον μεῖναι. Ἔν	τε	τοῖς θεάτροις ἀσυμπαθέστατος ἦν. Νικοστράτου
[4, 6]	καὶ ἄλλοτε χιλίας ἀπέστειλεν. Ἀρχίαν	τε	τὸν Ἀρκάδα Εὐμένει συστήσας πολλῆς
[4, 2]	κωμῳδίας σκωπτομένην ἀποκρίσεως ἀξιοῦν. Πρός	τε	τὸν μήτε μουσικὴν μήτε γεωμετρικὴν
[4, 9]	νυκτὸς ὑποχυθῆναι καὶ ἀγνοεῖν· κελεῦσαί	τε	τὸν παῖδα λύχνον ἅψαι· εἰσκομίσαντος
[4, 6]	ἐλπίδων ὑποπιμπλὰς τοὺς ἀκούοντας. ἔν	τε	τῷ βίῳ κοινωνικώτατος ἐγένετο καὶ
[4, 6]	καὶ ἅπαντι συναρμόσασθαι καιρῷ. πειστικός	τε	ὑπὲρ ἅπανθ´ ὁντινοῦν· παρ´ ὃ
[4, 6]	ἐποίησε τυχεῖν τῆς ἀξίας. ἐλευθέριός	τε	ὢν καὶ ἀφιλαργυρώτατος εἰς τὰς
[4, 6]	εἰπών, ὡς ὑμεῖς τὰ ἐμὰ	διαφθείρετε,	κἀγὼ τὰ ὑμέτερα. ἤχθετο οὖν
[4, 2]	τὸν μήτε μουσικὴν μήτε γεωμετρικὴν	μήτε	ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον δὲ παρ'
[4, 5]	Πολέμωνος, εἰπεῖν τῷ μήτ' ὀξύτερον	μήτε	βαρύτερον ἀκοῦσαι φθεγγομένου. Οὗτος νοσήσας
[4, 2]	Πρός τε τὸν μήτε μουσικὴν	μήτε	γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον
[4, 2]	ἀποκρίσεως ἀξιοῦν. Πρός τε τὸν	μήτε	μουσικὴν μήτε γεωμετρικὴν μήτε ἀστρονομίαν
[4, 6]	ἐχόμενα· ἄγου με, ὦ ξένε,	εἴτε	δμωΐδ´ ἐθέλεις εἴτ´ ἄλοχον. ἐκ
[4, 2]	Σπεύσιππον καὶ ἀφηγήσατο τῆς σχολῆς	πέντε	καὶ εἴκοσιν ἔτη ἐπὶ Λυσιμαχίδου
[4, 2]	Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Ξενοκράτεις	πέντε·	ὅ τε τακτικὸς ἀρχαῖος σφόδρα
[4, 9]	καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος, βιώσαντα ἔτη	πέντε	πρὸς τοῖς ὀγδοήκοντα. Φέρονται δ'
[4, 4]	σχεδὸν ἀναπνοῆς ἐξωμοιώσθην ἀλλήλοιν καὶ	θανόντε	τῆς αὐτῆς ταφῆς ἐκοινωνείτην. ὅθεν
[4, 4]	οὕτως ἀλλήλω ἐφιλείτην ὥστε καὶ	ζῶντε	οὐ μόνον τῶν αὐτῶν ἤστην
[4, 1]	Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα ἡ Φλιασία.	Ὅτε	καὶ Διονύσιος πρὸς αὐτὸν γράφων
[4, 9]	κάτοιδεν ὅπως δεδοίκει τὸ θανεῖν·	ὅτε	καὶ φθισικήν ποτ' ἔχων κακίστην
[4, 9]	δοκεῖ περὶ τὴν τελευτὴν ἀνεστράφθαι,	ὅτε	συνεχὲς ἔλεγεν, ἡ συστήσασα φύσις
[4, 9]	εὐθαρσὲς τῆς ἀπαλλαγῆς καί φησι,	Δότε	οὖν κἀμοί· τῶν δὲ εἰπόντων,
[4, 9]	φάρμακον Ἀντίπατρός τι> πιὼν ἀπέσβη,	Δότε	τοίνυν, ἔφησε, τὶ κἀμὲ πιεῖν.
[4, 7]	τοῦτο πόλιν ἐκ πόλεως ἤμειβεν,	ἐνίοτε	καὶ φαντασίαν ἐπιτεχνώμενος. Ἐν γοῦν
[4, 6]	φησί, τὸ παίγνιον. ἀλλὰ καὶ	ἄλλοτε	χιλίας ἀπέστειλεν. Ἀρχίαν τε τὸν
[4, 6]	Ἀκαδημείᾳ τὸν πολιτισμὸν ἐκτοπίζων. Καί	ποτε	δὴ καὶ Ἀθήνησιν ἐν τῷ
[4, 2]	εὐστοχίαν εὐθὺς ἀνεῖναι. Στρουθίου δέ	ποτε	διωκομένου ὑπὸ ἱέρακος καὶ εἰσπηδήσαντος
[4, 2]	πρότερον τούτου. Φασὶ καὶ Ἀντιπάτρου	ποτὲ	ἐλθόντος εἰς Ἀθήνας καὶ ἀσπασαμένου
[4, 7]	τοῦτο Θεοδώρειον ἀπολαύσας. Καὶ ὕστερόν	ποτε	ἐμπεσὼν εἰς νόσον, ὡς ἔφασκον
[4, 2]	τοῦτον οὑτωσί· Χαλκῇ προσκόψας λεκάνῃ	ποτὲ	καὶ τὸ μέτωπον πλήξας ἴαχεν
[4, 2]	ὑποστέλλειν αὐτοῦ τῇ παρόδῳ. Καί	ποτε	καὶ Φρύνην τὴν ἑταίραν ἐθελῆσαι
[4, 7]	τῶν συνήθων αὐτῷ πρὸς Μενέδημόν	ποτε	λέγεται εἰπεῖν, Ἐγώ τοι, ὦ
[4, 2]	Ἀκαδημείᾳ τὰ πλεῖστα· καὶ εἴ	ποτε	μέλλοι ἐς ἄστυ ἀνιέναι, φασὶ
[4, 9]	διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. Οὗτός	ποτε	Μέντορος τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ ὄντος
[4, 6]	τὴν χάριν ἀτυφότατος. εἰσελθὼν γοῦν	ποτε	πρὸς Κτησίβιον νοσοῦντα καὶ ἰδὼν
[4, 3]	ὁμοίαν τῇ προειρημένῃ πρόφασιν. Καί	ποτε	συνθέμενος τοῖς νέοις μεθύων καὶ
[4, 6]	τε ἐπήρκει καὶ συνηράνιζε· καί	ποτέ	τινος ἀργυρώματα λαβόντος εἰς ὑποδοχὴν
[4, 7]	ἁπαλὸν τυρὸν ἀγκίστρῳ ἐπισπᾶσθαι. Ἐρωτηθείς	ποτε	τίς μᾶλλον ἀγωνιᾷ, ἔφη, Ὁ
[4, 2]	ὅμως αὐτὸν ὄντα τοιοῦτον ἐπίπρασκόν	ποτε,	τὸ μετοίκιον ἀτονοῦντα θεῖναι. Καὶ
[4, 3]	θεάτροις ἀσυμπαθέστατος ἦν. Νικοστράτου γοῦν	ποτε	τοῦ ἐπικαλουμένου Κλυταιμνήστρα ἀναγινώσκοντός τι
[4, 4]	οὐ φιλοδημώδει· ἀλλ' οἷον Διονυσόδωρόν	ποτέ	φασι τὸν αὐλητὴν εἰπεῖν, σεμνυνόμενον
[4, 6]	Ἐπικούρειον, ἐκ δὲ τῶν Ἐπικουρείων	οὐδέποτε,	ἔφη, ἐκ μὲν γὰρ ἀνδρῶν
[4, 6]	καὶ τὸν Ἀντίγονον θεραπευόντων καὶ	ὁπότε	ἥκοι ἀπαντώντων αὐτὸς ἡσύχαζε, μὴ
[4, 6]	οἱ περὶ Ἱερώνυμον τὸν Περιπατητικόν,	ὁπότε	συνάγοι τοὺς φίλους εἰς τὴν
[4, 8]	τὴν στοάν· καὶ τοῦτο ποιοῦντα	οὐδεπώποτε	ἐφωράθη. Ὁ γοῦν Λακύδης ἐσχόλαζεν
[4, 3]	ἐπὶ ταὐτοῦ σχήματος τῆς μορφῆς	πάντοτε	μένειν. Ἀλλὰ καὶ τὴν φωνὴν
[4, 6]	ταῖς ἑορταῖς κατῄει πρὸς αὐτὸν	ἑκάστοτε.	καὶ δὴ καὶ πολλὰ ἐκείνου
[4, 6]	πρὸς ἀπόλαυσιν. ἔνθα καὶ παραιτούμενος	ἑκάστοτε	τὰς ἐπικυλικείους ἐξηγήσεις πρὸς Ἀρίδηλον
[4, 2]	ἄλλα Ξενοκράτης καὶ σκυθρωπὸς ἀεί,	ὥστε	αὐτῷ λέγειν συνεχὲς τὸν Πλάτωνα,
[4, 9]	αὐτοῖς ἀντέλεγε καὶ εὐημέρει τοσοῦτον,	ὥστε	ἐκεῖνο ἐπιλέγειν· Εἰ μὴ γὰρ
[4, 4]	αὐτοῦ. Καὶ οὕτως ἀλλήλω ἐφιλείτην	ὥστε	καὶ ζῶντε οὐ μόνον τῶν
[4, 3]	τε καὶ διακεχυμένος ἦν οὕτως	ὥστε	καὶ περιφέρειν ἀργύριον πρὸς τὰς
[4, 2]	τὸν δὲ οὕτως εἶναι ἐγκρατῆ	ὥστε	καὶ τομὰς καὶ καύσεις πολλάκις
[4, 9]	Τοσοῦτον δ' ἴσχυσεν ἐν φιλοσοφίᾳ	ὥστε	καὶ τοὺς ῥήτορας ἀπολύσαντας ἐκ
[4, 2]	Ἦν δὲ τὴν φύσιν νωθρός,	ὥστε	λέγειν τὸν Πλάτωνα συγκρίνοντα αὐτὸν
[4, 2]	Ἦν δὲ καὶ ἀξιόπιστος σφόδρα,	ὥστε	μὴ ἐξὸν ἀνώμοτον μαρτυρεῖν, τούτῳ
[4, 7]	Ταῦτά ἐστι τὰ κατ' ἐμέ.	Ὥστε	παυσάσθωσαν Περσαῖός τε καὶ Φιλωνίδης
[4, 6]	μὴν ἀλλ´ οὕτως ἄτυφος ἦν	ὥστε	τοῖς μαθηταῖς παρῄνει καὶ ἄλλων
[4, 9]	ἀκούειν. Ἦν δὲ καὶ μεγαλοφωνότατος,	ὥστε	τὸν γυμνασίαρχον προσπέμψαι αὐτῷ μὴ
[4, 10]	δὲ ἐς τοσοῦτον ἤλασεν ἐπιμελείας,	ὥστε	ὑπὲρ τὰ τετρακόσια βιβλία συνέγραψε.
[4, 6]	τί τοσοῦτον ἄκρητον ἀφειδῶς ἔσπασας,	ὥστε	φρενῶν ἐκτὸς ὄλισθες ἑῶν; οἰκτείρω
[4, 7]	ἔς τε τὰς ἡδονὰς καὶ	ὥστε	φυλάττεσθαι ὑπ' εὐνοίας αὐτῶν· ἀλλὰ
[4, 6]	περίστασιν εἰσκατέδυνεν. οἱ δέ μιν	ἠΰτε	γλαῦκα πέρι σπίζαι τερατοῦντο ἠλέματον
[4, 2]	τὸν δὲ μηδέτερον τούτων ποιεῖν.	Οὔτε	γὰρ ὁ Φίλιππος αὐτὸν προσίετο
[4, 6]	εἰς Ἀθήνας ἀπήγαγε. περιὼν δὲ	οὔτε	γύναιον εἰσηγάγετο οὔτ´ ἐπαιδοποιήσατο. τρεῖς
[4, 7]	ῥῖνας· οὐδ' εἶπε μοῦνον, Ἤλιτον,	σύγγνωτε	τοῖς πρίν· ἀλλὰ καὶ γραῒ
[4, 2]	λέγειν συνεχὲς τὸν Πλάτωνα, Ξενόκρατες,	θῦε	ταῖς Χάρισι. Διῆγέ τ' ἐν
[4, 7]	τὰ Ἀκαδημαϊκά, καθ' ὃν χρόνον	ἤκουε	Κράτητος· εἶτ' ἐπανείλετο τὴν κυνικὴν
[4, 7]	ταῦτα· Ὦ πέπον Ἀρχύτα, ψαλληγενές,	ὀλβιότυφε,	τῆς ὑπάτης ἔριδος πάντων ἐμπειρότατ'
[4, 6]	πον. τέταρτος ἀδελφὸς ἦν ὧν	εἶχε	δύο μὲν ὁμοπατρίους, δύο δὲ
[4, 9]	τί; δότ' οἰνόμελι. Σφόδρα τ'	εἶχε	πρόχειρα ταυτί· Φύσις ἡ συνέχουσά
[4, 6]	ὅσον ἀποκαταστῆσαι. Κράτητος δὲ ἐκλιπόντος	κατέσχε	τὴν σχολήν, ἐκχωρήσαντος αὐτῷ Σωκρατίδου
[4, 6]	Δημητριάδα πρὸς Ἀντίγονον καὶ οὐκ	ἐπέτυχε.	τὸ πᾶν δὴ διέτριβεν ἐν
[4, 10]	ὥστε ὑπὲρ τὰ τετρακόσια βιβλία	συνέγραψε.	καὶ διεδέξατο τὸν Καρνεάδην καὶ
[4, 6]	ἐπείσθη, ἀλλ´ ἕως πυλῶν ἐλθὼν	ἀνέστρεψε.	μετά τε τὴν Ἀντιγόνου ναυμαχίαν
[4, 7]	Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ. Ἀλλὰ καὶ ὣς	κατέστρεψε	καὶ ἡμεῖς αὐτὸν οὕτως ᾐτιασάμεθα·
[4, 7]	οἱ ἐν Χαλκίδιαὐτόθι γὰρ καὶ	κατέστρεψε	περίαπτα λαβεῖν ἐπείσθη καὶ μεταγινώσκειν
[4, 5]	βιβλίον τὸ Περὶ πένθους. Καὶ	κατέστρεψε	πρὸ Πολέμωνος καὶ Κράτητος, ὑδρωπικῇ
[4, 8]	τὰς εἰκόνας πόρρωθεν δεῖν θεωρεῖσθαι.	Ὀψὲ	δὲ αὐτῷ γεωμετροῦντι λέγει τις,
[4, 6]	Ἱππονίκου τοῦ γεωμέτρου· ὃν καὶ	ἔσκωψε	τὰ μὲν ἄλλα νωθρὸν ὄντα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/05/2009