Livre, Chapitre
[4, 5]	τὸν ἱερὸν ἄνδρ' ὑπόδεξαι· ἦ	ῥ'	ὅ γε καὶ κεῖθι ζώει
[4, 4]	τῆς ηʹ καὶ κʹ καὶ	ρʹ	Ὀλυμπιάδος> καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν
[4, 1]	οὐχὶ Πλάτωνι πρὸς αἵματος· οὐ	γὰρ	ἀθυμῶν κάτθανεν ἂν διά τι
[4, 6]	τε ἄγαν ὤν— καὶ τί	γὰρ	ἄλλο ἢ ἕτερος Ἀρίστιππος; ἐπὶ
[4, 7]	τρίβωνα καὶ πήραν. Καὶ τί	γὰρ	ἄλλο μετεσκεύασεν αὐτὸν πρὸς ἀπάθειαν;
[4, 7]	εἶναι σύνοικον τῇ παρρησίᾳ· Δουλοῖ	γὰρ	ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνός τις ᾖ.
[4, 6]	Ἐπικουρείων οὐδέποτε, ἔφη, ἐκ μὲν	γὰρ	ἀνδρῶν γάλλοι γίνονται, ἐκ δὲ
[4, 8]	εἰς τὸν Λακύδην ἀναφέρεται· Ἀττάλου	γὰρ	αὐτὸν μεταπεμπομένου φασὶν εἰπεῖν τὰς
[4, 7]	φιλοσοφίαν, αὐτὸς Ἀντιγόνῳ διασαφεῖ. Ἐρομένου	γὰρ	αὐτὸν Τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν;
[4, 3]	Πολέμωνα, τὸ σῶμα δέ· τοῦτο	γὰρ	αὐτὸς βαίνων ἐς ἄστρα διάβορον
[4, 3]	ἐν τοῖς Περὶ ζωγραφικῆς· φησὶ	γὰρ	δεῖν αὐθάδειάν τινα καὶ ξηρότητα
[4, 6]	Μηνόδωρε, σὴ πατρίς, Καδαυάδη. ἀλλὰ	γὰρ	εἰς Ἀχέροντα τὸν οὐ φατὸν
[4, 7]	χαρίζεσθαι ἢ ἀλλοτρίας ἀποδρέπεσθαι· καὶ	γὰρ	εἰς σῶμα βλάπτεσθαι καὶ εἰς
[4, 6]	τῆς διατριβῆς εἴη νεανίσκος. καὶ	γὰρ	ἐν τοῖς λόγοις ἐμβριθέστατος καὶ
[4, 2]	ἐπιτυχῶς. Ἴδιον δέ· ποιηταὶ μὲν	γὰρ	ἐπιβαλλόμενοι πεζογραφεῖν ἐπιτυγχάνουσι· πεζογράφοι δὲ
[4, 6]	ἐπ´ αὐτοῦ φησιν οὕτως τῇ	γὰρ	ἔχων Μενεδήμου ὑπὸ στέρνοισι μόλυβδον
[4, 2]	τῆς πόλεως αὐτοῖς (τοὺς μὲν	γὰρ	ᾔδει δωροδοκήσαντας ὁ Φίλιππος, ἐμὲ
[4, 6]	ἐπιπληττόμενοι. ἀλλ´ ἔφερον ἡδέως· καὶ	γὰρ	ἦν ἀγαθὸς σφόδρα καὶ ἐλπίδων
[4, 7]	Βίων φιλοσοφίαν ἀνθινὰ ἐνέδυσεν. Εὐφυὴς	γὰρ	ἦν καὶ παρῳδῆσαι· οἷά ἐστιν
[4, 9]	ὥστε ἐκεῖνο ἐπιλέγειν· Εἰ μὴ	γὰρ	ἦν Χρύσιππος, οὐκ ἂν ἦν
[4, 4]	ἐκ τοῦ χρυσοῦ γένους. Καὶ	γὰρ	ἤστην οὐ φιλοδημώδει· ἀλλ' οἷον
[4, 6]	κιναιδολόγον καὶ θρασὺν ἀποκαλοῦντες. καὶ	γὰρ	καὶ Δημητρίου τοῦ πλεύσαντος εἰς
[4, 7]	εὐημερεῖν. Ἐρωτηθεὶς εἰ γήμαι ἀναφέρεται	γὰρ	καὶ εἰς τοῦτον ἔφη, Ἐὰν
[4, 7]	ὡς ἔφασκον οἱ ἐν Χαλκίδιαὐτόθι	γὰρ	καὶ κατέστρεψε περίαπτα λαβεῖν ἐπείσθη
[4, 4]	Ἀρκεσίλαον περὶ οὗ λέξομεν διήκουσε	γὰρ	καὶ τούτου- καὶ Βίωνα τὸν
[4, 2]	προηνέγκατο ταυτί· Ὦ Κίρκη, τίς	γάρ	κεν ἀνήρ, ὃς ἐναίσιμος εἴη,
[4, 9]	ὅθεν εὐστόχως ἑλόντα ἀμείψασθαι· φάναι	γάρ,	Μέτρον ἔχεις τοὺς ἀκούοντας. Δεινῶς
[4, 6]	Ἀκαδήμειαν πρὸς Κράντορα· Μοιρέας μὲν	γὰρ	ὁ προειρημένος ἀδελφὸς ἦγεν αὐτὸν
[4, 2]	δὲ μηδέτερον τούτων ποιεῖν. Οὔτε	γὰρ	ὁ Φίλιππος αὐτὸν προσίετο διὰ
[4, 1]	γ' ἦθος διέμεινε τοιοῦτος· καὶ	γὰρ	ὀργίλος καὶ ἡδονῶν ἥττων ἦν.
[4, 9]	με, Μοῦσα, θέλεις ἐλέγχειν; ἀμαθὴς	γὰρ>	ὃς οὔτι κάτοιδεν ὅπως δεδοίκει
[4, 2]	αὐτὸν φοιτᾶν, Πορεύου, ἔφη· λαβὰς	γὰρ	οὐκ ἔχεις φιλοσοφίας. Οἱ δὲ
[4, 2]	τοῦτό φασιν εἰπεῖν, Παρ' ἐμοὶ	γὰρ	πόκος οὐ κνάπτεται. Εἰπόντος δὲ
[4, 1]	δέ σοι δεῖ τούτου; ἐγὼ	γάρ	σοι δέκα ταλάντων εὐμορφοτέραν εὑρήσω.
[4, 6]	τοὺς πλινθιακοὺς πραχθὲν εἶπεν· ἐκεῖνος	γὰρ	τὰ αὑτοῦ κακῶς ᾄδοντας τούτους
[4, 2]	οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι· μηδὲ	γὰρ	τὴν τραγῳδίαν ὑπὸ τῆς κωμῳδίας
[4, 8]	περὶ οἰκονομίαν γλυκύτατα ἐσχηκέναι· ἐπειδὰν	γάρ	τι προέλοι τοῦ ταμείου, σφραγισάμενος
[4, 6]	ἐμαυτοῦ κομίσαι πρὸς σέ· διὰ	γὰρ	τὸ πολλάκις ἀρρωστεῖν καὶ τὸ
[4, 6]	εἰπόντα τι ἀγνοεῖν, ἔφη· λήθουσι	γάρ	τοι κἀνέμων διέξοδοι θήλειαν ὄρνιν,
[4, 7]	ὄντων ὅταν Βίων θέλῃ νομίζειν.	Τοιγὰρ	μάτην φρονῶν, ὅτ' ἦν ἅπας
[4, 1]	θυμοῦ τὸ κυνίδιον εἰς τὸ	φρέαρ	ῥῖψαι καὶ ὑφ' ἡδονῆς ἐλθεῖν
[4, 9]	τοῦ Βιθυνοῦ μαθητοῦ ὄντος καὶ	παρ'	αὐτὸν ἐλθόντος εἰς τὴν διατριβήν,
[4, 9]	ῥήτορας ἀπολύσαντας ἐκ τῶν σχολῶν	παρ'	αὐτὸν ἰέναι καὶ αὐτοῦ ἀκούειν.
[4, 2]	μήτε ἀστρονομίαν μεμαθηκότα, βουλόμενον δὲ	παρ'	αὐτὸν φοιτᾶν, Πορεύου, ἔφη· λαβὰς
[4, 1]	Πλάτων μὲν ἀτελεῖς φόρων τοὺς	παρ'	αὐτὸν φοιτῶντας ἐποίει· σὺ δὲ
[4, 2]	εἶναι ζημιοῦν αὐτόν. Μαθόντας δὲ	παρ'	αὐτοῦ ὡς νῦν καὶ μᾶλλον
[4, 1]	ἐποίει· σὺ δὲ δασμολογεῖς καὶ	παρ'	ἑκόντων καὶ ἀκόντων λαμβάνεις. Οὗτος
[4, 2]	Οἱ δὲ τοῦτό φασιν εἰπεῖν,	Παρ'	ἐμοὶ γὰρ πόκος οὐ κνάπτεται.
[4, 7]	ἐγκείμενος τῷ Κοινὰ τὰ φίλων.	Παρ'	ὃ καὶ οὐδεὶς αὐτοῦ μαθητὴς
[4, 3]	ἦν διατρίβων ἐν τῷ κήπῳ,	παρ'	ὃν οἱ μαθηταὶ μικρὰ καλύβια
[4, 6]	Τίμων τά τ´ ἄλλα φησίν,	ἀτὰρ	δὴ τοῦτον τὸν τρόπον· ὣς
[4, 5]	σὺ δὲ τεθνεῶτα τὸν ἱερὸν	ἄνδρ'	ὑπόδεξαι· ἦ ῥ' ὅ γε
[4, 3]	περὶ Εὐριπίδου, Ὀξωτὰ καὶ σιλφιωτά·	Ἅπερ,	ὡς αὐτός φησι, Καταπυγοσύνη ταῦτ'
[4, 3]	μὴ ἐν τοῖς διαλεκτικοῖς θεωρήμασι,	καθάπερ	ἁρμονικόν τι τέχνιον καταπιόντα καὶ
[4, 4]	τριήρους μήτ' ἐπὶ κρήνης ἀκηκοέναι,	καθάπερ	Ἰσμηνίου. Συσσίτιον δέ φησιν αὐτῷ
[4, 2]	θεῖναι πρὸς τὸν ἱδρυμένον Ἑρμῆν,	ἔνθαπερ	τιθέναι καὶ τοὺς ἀνθινοὺς εἰώθει.
[4, 5]	θέλων ὑπ' αὐτοῦ συστῆναι Πολέμωνι,	καίπερ	ἐρῶντος, ὡς ἐν τῷ περὶ
[4, 6]	αὐτὸν ἀπήντων εἰς τὴν σχολὴν	καίπερ	ὑπ´ ὀξύτητος αὐτοῦ ἐπιπληττόμενοι. ἀλλ´
[4, 6]	ἐὰν οὕτω καλὸς ᾖ τις	ὥσπερ	σὺ οὐδ´ ἐὰν οὕτω καλὰ
[4, 6]	ἅπαντι συναρμόσασθαι καιρῷ. πειστικός τε	ὑπὲρ	ἅπανθ´ ὁντινοῦν· παρ´ ὃ καὶ
[4, 7]	ῥάμνον τε καὶ κλάδον δάφνης	ὑπὲρ	θύρην ἔθηκεν, ἅπαντα μᾶλλον ἢ
[4, 10]	ἐς τοσοῦτον ἤλασεν ἐπιμελείας, ὥστε	ὑπὲρ	τὰ τετρακόσια βιβλία συνέγραψε. καὶ
[4, 6]	αὐτὸς ἐσιώπησεν. ἀλλ´ οὖν ὅμως	ὑπὲρ	τῆς πατρίδος ἐπρέσβευσεν εἰς Δημητριάδα
[4, 7]	θεοῖς ἔθυον, οὐ μοῦνον ἐσχάρης	ὕπερ	βωμῶν τε καὶ τραπέζης κνίσῃ,
[4, 2]	ἔθανεν, ὁ πάντα πάντη Ξενοκράτης	ἀνὴρ	γεγώς. Γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι
[4, 10]	μάλιστα διὰ τῶν συγγραμμάτων ἐφώτισεν.	ἀνὴρ	ἐν ταῖς τρισὶν αἱρέσεσι διατρίψας,
[4, 2]	Ὦ Κίρκη, τίς γάρ κεν	ἀνήρ,	ὃς ἐναίσιμος εἴη, πρὶν τλαίη
[4, 8]	Ἀκαδημείας κατάρξας καὶ Ἀρκεσίλαον διαδεξάμενος,	ἀνὴρ	σεμνότατος καὶ οὐκ ὀλίγους ἐσχηκὼς
[4, 7]	φησὶ πρὸς αὐτόν· Ἐμοὶ ὁ	πατὴρ	μὲν ἦν ἀπελεύθερος, τῷ ἀγκῶνι
[4, 7]	γήμαι, ἀπ' οἰκήματος. Ἔπειτα ὁ	πατὴρ	παρατελωνησάμενός τι πανοίκιος ἐπράθη μεθ'
[4, 7]	τῆς τοῦ δεσπότου πικρίας σύμβολον·	μήτηρ	δὲ οἵαν ὁ τοιοῦτος ἂν
[4, 7]	τὴν χεῖρα τείνας ὧδέ πως,	Χαῖρ'	εἶπε, χαῖρε, Πλουτεῦ. Γεγόνασι δὲ
[4, 5]	αὐτὸν ἡμῶν· Ἐπέκλυσε καὶ σέ,	Κράντορ,	ἡ νόσων κακίστη, χοὔτω κατῆλθες
[4, 7]	ἡμῶν. Καί με ἀγοράζει τις	ῥήτωρ	νεώτερον ὄντα καὶ εὔχαριν· ὃς
[4, 4]	τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητής, δεύτερος	ῥήτωρ	Τραλλιανὸς Ἰσοκράτειος, τρίτος ταφρωρύχος Ἀλεξάνδρῳ
[4, 7]	εἰπεῖν, Ἐγώ τοι, ὦ Μενέδημε,	νύκτωρ	συνδέομαι Βίωνι καὶ οὐδὲν ἄτοπον
[4, 6]	δὲ φιλοσοφίας ἤρα, καὶ αὐτοῦ	Κράντωρ	ἐρωτικῶς διατεθεὶς ἐπύθετο τὰ ἐξ
[4, 5]	δ' ἐπὶ πλέον ἥνδανε Μούσαις	Κράντωρ,	καὶ γήρως ἤλυθεν οὔτι πρόσω.
[4, 5]	ποιητής, δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός.	~ΚΡΑΝΤΩΡ.	Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν τῇ
[4, 5]	ἐν εὐθαλίῃ. Ἐθαύμαζε δὲ ὁ	Κράντωρ	πάντων δὴ μᾶλλον Ὅμηρον καὶ
[4, 5]	δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός. ~ΚΡΑΝΤΩΡ.	Κράντωρ	Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν τῇ ἑαυτοῦ
[4, 9]	ἐπείρα αὐτοῦ τὴν παλλακὴν ὁ	Μέντωρ,	καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/05/2009