>

Livre, fragment
[31, 12]	ὑπὲρ αὐτοῦ διαλαβεῖν ὃ χρὴ	παθεῖν,	τῶν κατὰ πόλιν στρατηγῶν εἷς
[31, 12]	ὅμοια μύθοις ἀγενήτοις εἶναι τὰ	πάθη	τὰ περὶ αὐτόν, οὐδ' ὣς
[31, 3]	θηρώμενοι παρὰ μὲν τῶν εὖ	παθόντων	χάριτας ἀειμνήστους, παρὰ δὲ τῶν
[31, 3]	τὰς χάριτας παρὰ τοῖς εὖ	παθοῦσι,	τοὺς δὲ οὐ μόνον ἐν
[31, 28]	Φαρνάκου τοῦ Καππαδοκίας βασιλέως γενέσθαι	παῖδα	Γάλλον, καὶ τούτου γενέσθαι Σμέρδιν,
[31, 28]	μὴ γινομένων τέκνων ὑποβαλέσθαι δύο	παῖδας	ἀγνοοῦντος τοῦ ἀνδρὸς Ἀριαράθην καὶ
[31, 23]	τῷ γενέσθαι τὴν περὶ τοὺς	παῖδας	ἀτυχίαν ἐπὶ μὲν ταύτῃ διαφερόντως
[31, 38]	δόξης. Ἐκ παίδων γὰρ Ἑλληνικῆς	παιδείας	ἐπὶ πολὺ μεταλαβών, καὶ γεγονὼς
[31, 28]	ἀνδρωθέντα καὶ Ἀριαράθην φασὶ μετονομασθῆναι,	παιδείας	τε Ἑλληνικῆς μετασχεῖν, καὶ κατὰ
[31, 28]	ὁ υἱὸς Ἀριάμνης, οὗ γίνονται	παῖδες	Ἀριαράθης καὶ Ὁλοφέρνης. Οὗτος δὲ
[31, 28]	δὲ φιλότεκνος διαφερόντως περιέθετο τῷ	παιδὶ	διάδημα, καὶ συνάρχειν πάντων τῶν
[31, 28]	τῆς ὅλης ἀρχῆς ἠγωνίζετο τῷ	παιδί,	ὁ δὲ ἀδύνατον ἐδείκνυ δέξασθαι
[31, 38]	δὲ εἰς υἱοθεσίαν Σκιπίωνι τῷ	παιδὶ	τοῦ τὸν Ἀννίβαν καὶ Καρχηδονίους
[31, 26]	πολυτελῆ χρυσοφάλαρον, μετὰ τῶν ἰδίων	παίδων	ἀπήντησε τῷ Πτολεμαίῳ. Συμμίξας δὲ
[31, 38]	τῆς τῶν προγόνων δόξης. Ἐκ	παίδων	γὰρ Ἑλληνικῆς παιδείας ἐπὶ πολὺ
[31, 28]	ἀρχὴν ἀνεκτήσατο. Τούτῳ δὲ τριῶν	παίδων	γενομένων, παρέλαβε τὴν βασιλείαν ὁ
[31, 27]	μετὰ σπάδωνος ἑνὸς καὶ τριῶν	παίδων.	Πεπυσμένος δὲ κατὰ τὴν πορείαν
[31, 28]	γονὴ γνησία, τὸν πρεσβύτερον τῶν	παίδων	τἀδελφοῦ Ἀριαράθην υἱοποιεῖται. Κατὰ δὲ
[31, 23]	συμβησομένων. ~Ὅτι τῶν τοῦ Αἰμιλίου	παίδων	τῶν δύο παραδόξως τελευτησάντων, καὶ
[31, 23]	αὐτοῦ ἐθαύμασεν, ἐπὶ δὲ τοῖς	παισὶ	πολλαπλάσιον ἔσχε συμπάθειαν. ~Ὅτι μετὰ
[31, 28]	ἡ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἀγνοουμένη	πάλαι	Καππαδοκία τότε τοῖς πεπαιδευμένοις ἐμβιωτήριον
[31, 3]	τὸ ῥηθὲν ὑπό τινων τῶν	πάλαι	σοφῶν, ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα.
[31, 47]	άδνης, ἄσυλον δ' ἦν ἐκ	παλαιῶν	χρόνων. Τοῦτο μὲν ἐσύλησε καὶ
[31, 21]	ἠνάγκασε ποιεῖν τὸ προσταττόμενον. Ὅτι	πάλιν	ἄλλη κίνησις συνέστη κατὰ τὴν
[31, 24]	ἀσφαλῶς ἀνατρέψαι, κἂν συναγωνίσηταί τι,	πάλιν	ἐκ μεταβολῆς ἀντισηκοῦν καὶ λυμαίνεσθαι
[31, 16]	θαυμάσιαι τελέως ἦσαν, τινὲς δὲ	πάλιν	οὕτως εὐτελεῖς καὶ ληρώδεις ὥσθ'
[31, 23]	καθ' ὅσον ἡ τύχη τὴν	παλίρροιαν	καὶ τὸν φθόνον οὐκ εἰς
[31, 10]	Ἡ δὲ σύγκλητος οὐ κατὰ	πᾶν	ἔληγε τῆς κατ' εὐμένους ὑποψίας,
[31, 2]	τὰ σύμπαντα λογιζόμενος ἔφη ποιήσειν	πᾶν	τὸ παρακελευόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ
[31, 15]	ἐρρύσατο τὴν βασιλείαν, ἀλλὰ καὶ	πᾶν	τὸ τῶν Γαλατῶν ἔθνος ὑποχείριον
[31, 54]	ἀπεκρίθη τούτοις ἢ διδόναι περὶ	πάν	των ἐπιτροπὴν Ῥωμαίοις ἢ πράττειν
[31, 35]	εἰς τὴν Ῥώμην σχεδόν τι	πανδημεὶ	μετὰ προθυμίας, ἅμα θεασόμενοι καὶ
[31, 39]	οὐδ' ὅλοις πέντε ἔτεσι περιεποιήσατο	πάνδημον	καὶ συγχωρουμένην τὴν ἐπ' εὐταξίᾳ
[31, 17]	πολυτελεῖς ἀγῶνας καὶ τὴν θαυμαστὴν	πανήγυριν	ἐκτελέσας ὁ Ἀντίοχος πάντας τοὺς
[31, 16]	τοὺς ἐπιφανεστάτους ἄνδρας εἰς τὴν	πανήγυριν,	καὶ πάντα τὰ τοῦ βασιλείου
[31, 17]	ἕκαστον τῶν ἀπηντηκότων ἐπὶ τὴν	πανήγυριν,	ὅτε μὲν εἰς τὴν ὑπερβολὴν
[31, 28]	Μεγάλου κληθέντος Ἀντιόχου, ὀνομαζομένην Ἀντιοχίδα,	πανοῦργον	μάλιστα. Ταύτην δὲ μὴ γινομένων
[31, 48]	περιττῶς κατεσκευασμένον, καὶ τὰ ἱερὰ	πάντ'	ἐσύλα. Ἀνθ' ὧν αὐτῷ ταχὺ
[31, 15]	αἰχμάλωτον. Οὗτος δὲ τῆς νίκης	πάντα	δεύτερα τιθέμενος οὐ μόνον ἐκ
[31, 23]	τόθ' ὁλοσχερῶς διαπορεῖν ἐπὶ τῷ	πάντα	κάλλιον ἢ προσεδόκα συντελεῖσθαι, πάντων
[31, 22]	βίον ἡμῶν ἀδιαλόγιστος τύχη καὶ	πάντα	παρὰ τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον
[31, 3]	ἑκουσίως ὑποταττόμενος προθύμως αὑπηρετεῖ καὶ	πάντα	συμπράττει μετ' εὐνοίας. Ταύτης δ'
[31, 16]	ἄνδρας εἰς τὴν πανήγυριν, καὶ	πάντα	τὰ τοῦ βασιλείου μέρη διαφερόντως
[31, 39]	καὶ τὴν εὐεξίαν, ἥτις αὐτῷ	πάντα	τὸν βίον συμπαραμείνασα καλὰς ἀμοιβὰς
[31, 17]	ἀνεπήδα καὶ μετανίστατο, καὶ περιῄει	πάντα	τὸν πότον, προπόσεις λαμβάνων ὀρθός
[31, 11]	τῆς βασιλείας προσχήματος καὶ διατελέσας	πάντα	τὸν τοῦ ζῆν χρόνον αἰσχρῶς
[31, 17]	καὶ χλευασμὸν εἰωθυίας ἐπισπᾶσθαι, ὡς	πάντας	αἰσχυνθέντας ἐπὶ τοῖς πραττομένοις φεύγειν
[31, 45]	τοὺς Καππάδοκας ἀλλοτρίως διακειμένους ἐνήρξατο	πάντας	ἀργυρολογεῖν καὶ τὰς οὐσίας τῶν
[31, 15]	δωρεαῖς ἐτίμησε καὶ ἐπαγγελίαις ἐψυχαγώγει	πάντας,	ἐκκαλούμενος τὴν εὔνοιαν, οὐχ ὁμοίως
[31, 14]	τοιαύτας τιμάς. Τοὺς δὲ ἄλλους	πάντας	κατηκόντισεν, πολλῶν μὲν ἐν αὐτοῖς
[31, 17]	θαυμαστὴν πανήγυριν ἐκτελέσας ὁ Ἀντίοχος	πάντας	τοὺς πρὶν ὑπερέβαλεν. Ὁ δὲ
[31, 39]	πεποιημένων σπουδὴν περὶ τὰς κυνηγεσίας	πάντας	ὑπερέβαλε. ~Ὅτι κατὰ τὴν ἑκατοστὴν
[31, 51]	τραγωδίων παντελῶς μικρῶν παραδόξως συγκυκλούμενοι	πανταχόθεν	εἰς δυσχρηστίαν ἐνέπιπτον τὴν μεγίστην.
[31, 57]	τῇ γῇ πέτραις προσραχθέντες ἀπώλοντο,	παντελῶς	δὲ ὀλίγοι διεσώθησαν οἱ τῆς
[31, 27]	δὲ ἐν ὑπερῴῳ στενῷ καὶ	παντελῶς	εὐτελεῖ διὰ τὸ μέγεθος τῶν
[31, 51]	ὑπεροχὴν ὑπὸ μυδίων καὶ τραγωδίων	παντελῶς	μικρῶν παραδόξως συγκυκλούμενοι πανταχόθεν εἰς
[31, 28]	βασιλείαν Ἀριαράθῃ τῷ υἱῷ, νηπίῳ	παντελῶς	ὄντι τὴν ἡλικίαν. Οὗτος δὲ
[31, 2]	πρᾶγμα βαρὺ δοκοῦν εἶναι καὶ	παντελῶς	ὑπερήφανον. Ἔχων γὰρ προχειρότατον ἀμπέλινον
[31, 14]	αἰχμαλώτους πρᾶξιν ἐπετελέσατο βαρβαρικὴν καὶ	παντελῶς	ὑπερήφανον. Τούς τε γὰρ τοῖς
[31, 3]	σοφῶν, ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα.	Πάντες	γὰρ ἀποδεχόμεθα τοὺς ἐπιεικῶς χρωμένους
[31, 2]	δὲ περὶ τὸν Ποπίλλιον ἅμα	πάντες	τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαβόντες ἠσπάζοντο
[31, 56]	δὲ προσδέχονται τὰς ἐπῳδὰς καὶ	παντοδαπὰ	γένη περιάπτων, καὶ οἱ Ῥώδιοι
[31, 38]	ἑταίρας, οἱ δὲ εἰς ἀκροάματα	παντοδαπὰ	καὶ πότους καὶ καθόλου τὴν
[31, 8]	αὐτοὺς χρόνους ἧκον εἰς Ῥώμην	πάντοθεν	οἱ πρεσβευταὶ συγχαρησόμενοι τοῖς γεγονόσι
[31, 23]	παραδόξως τελευτησάντων, καὶ τοῦ δήμου	παντὸς	διαφερόντως συναλγοῦντος, ὁ πατὴρ τούτων
[31, 36]	σώματος περιγραφήν, μιμητὰς ἔχοντες ἐκ	παντὸς	τοῦ βίου παρατετηρηκότας τήν τε
[31, 52]	πράττειν οὐδὲ τὸ κοινὸν ἔθος	πάντων	ἀνθρώπων. Καὶ τὰ μὲν ἄλλα
[31, 23]	πάντα κάλλιον ἢ προσεδόκα συντελεῖσθαι,	πάντων	δὲ συγχαιρόντων καὶ μακαριζόντων τὴν
[31, 39]	πολλῶν χρημάτων, καὶ τῶν Ῥωμαίων	πάντων	εἰθισμένων ἐν τρισὶν ἔτεσι κατὰ
[31, 12]	τὴν ἄλλην πᾶσαν χρείαν ἀνηκόντων	πάντων	ἐν ταὐτῷ πεφυρμένων τοσαύτην προσπίπτειν
[31, 16]	καὶ ληρώδεις ὥσθ' ὁλοσχερῶς ὑπὸ	πάντων	καταφρονεῖσθαι. Συντελῶν γὰρ τοὺς ἀγῶνας
[31, 44]	καταιτιασάμενος φρονεῖν ἀλλότρια Ῥωμαίων. Καὶ	πάντων	κατέγνωσαν θάνατον. ~Ὅτι Ὀροφέρνης τὸν
[31, 38]	ἡλικιωτῶν ἀλλὰ καὶ τῶν πρεσβυτέρων	πάντων	πολὺ προέσχε σωφροσύνῃ καὶ καλοκἀγαθίᾳ
[31, 3]	ἀειμνήστους, παρὰ δὲ τῶν ἄλλων	πάντων	τὸν δίκαιον ἔπαινον. ~Ὅτι τῆς
[31, 37]	υἱοθεσίαν διαδεξαμένους τὴν κληρονομίαν ἐκ	πάντων	τῶν ἐπίπλων μὴ δύνασθαι διαλῦσαι
[31, 28]	τῷ παιδὶ διάδημα, καὶ συνάρχειν	πάντων	τῶν τῆς βασιλείας προτερημάτων ἐπ'
[31, 23]	ἐμπεσεῖν τὴν μεταβολήν, ἀλλ' εἰ	πάντως	αὐτῷ τι πρᾶξαι δέδοκτο δυσχερές,
[31, 21]	ῥᾳδίως προσηγάγετο, τῆς δὲ καλουμένης	Πανῶν	πόλεως βεβηκυίας ἐπί τινος ἀρχαίου
[31, 39]	τοιαύτης. Ἡ γὰρ μήτηρ αὐτοῦ	Παπειρία	πολὺ πρὸ τῆς τοῦ πατρὸς
[31, 38]	Καρχηδονίους καταπολεμήσαντος ἔσχε κατὰ θέσιν	πάππον	Σκιπίωνα τὸν Ἀφρικανὸν προσαγορευθέντα, μέγιστον
[31, 40]	ἐδέξατο καὶ τὰ μέγιστα τῶν	παρ'	αὐτοῖς νομιζομένων δώρων ἀπέστειλεν. ~Ὅτι
[31, 32]	καὶ τῶν νεανίσκων ἑκάτερον τὸν	παρ'	ἑαυτῷ διαχειρισάμενον διελέσθαι τὴν Σωφηνήν.
[31, 14]	Καὶ θαυμαστὸν οὐδὲν εἰ βάρβαροι	παρ'	ἐλπίδας κατορθώσαντες ὑπὲρ ἄνθρωπον ἐχρήσαντο
[31, 39]	θαυμαστόν, μάλιστα δὲ παρὰ Ῥωμαίοις	παρ'	οἷς οὐδεὶς οὐδενὶ δίδωσι τῶν
[31, 40]	πεντηκοστὴν πέμπτην ὀλυμπιάδα πρέσβεις παρεγένοντο	παρὰ	Ἀριαράθου στέφανον κομίζοντες ἀπὸ χρυσῶν
[31, 49]	δωρεὰς λαμβάνουσι παρὰ τῶν βασιλέων.	Παρὰ	γὰρ Δημητρίου ἔλαβον πυρῶν δωρεὰν
[31, 28]	δὲ ἀδύνατον ἐδείκνυ δέξασθαι αὑτὸν	παρὰ	γονέων ἔτι ζώντων τὴν τοιαύτην
[31, 3]	τῶν εὖ παθόντων χάριτας ἀειμνήστους,	παρὰ	δὲ τῶν ἄλλων πάντων τὸν
[31, 41]	αὐτὸν χρόνον συνεισήχθησαν καὶ οἱ	παρὰ	Δημητρίου πρέσβεις οἱ τὸν στέφανον
[31, 3]	εἰς τοὺς κρατηθέντας εὐεργεσίαις θηρώμενοι	παρὰ	μὲν τῶν εὖ παθόντων χάριτας
[31, 39]	δὲ τυγχάνων καὶ φήμης ἀγαθῆς	παρὰ	πᾶσι θαυμασιώτερόν τι διεπράξατο. Τοῦ
[31, 39]	δ' αὐτῷ συμφώνως μαρτυρουμένης καὶ	παρὰ	πᾶσι μεγάλης ἐπισημασίας τυγχανούσης, ὥρμησεν
[31, 39]	λοιποῦ ὄντος, ὅπερ ἐστὶν ἀναγκαιότατον	παρὰ	πᾶσι μέν, μάλιστα δὲ Ῥωμαίοις,
[31, 10]	πρεσβευτῶν καὶ μάλιστα τῶν ἀπεσταλμένων	παρὰ	Προυσίου βασιλέως καὶ Γαλατῶν, οἱ
[31, 39]	καλὸν καὶ θαυμαστόν, μάλιστα δὲ	παρὰ	Ῥωμαίοις παρ' οἷς οὐδεὶς οὐδενὶ
[31, 11]	δὲ τὴν τῶν προσφάτως ἀπελευθερουμένων	παρὰ	Ῥωμαίοις τάξιν ἀπήντησεν ἐξυρημένος τὴν
[31, 7]	πικρῶς ὠνειδίσθησαν. ~Διόπερ ἰδεῖν ἔστι	παρὰ	Ῥωμαίοις τοὺς ἐπιφανεστάτους ἄνδρας ὑπὲρ
[31, 52]	τὴν οὖσαν ἐπισκευάζειν. Οὐδὲν δὲ	παρὰ	τὰς συνθήκας πράττειν οὐδὲ τὸ
[31, 33]	~Ὅτι ἧκον πρεσβευταὶ εἰς Ῥώμην	παρά	τε τοῦ νεωτέρου Πτολεμαίου καὶ
[31, 17]	καταφρονήσεως ἦν οἰκεῖος. Παρέτρεχε γὰρ	παρὰ	τὴν πομπὴν ἱππάριον ἔχων εὐτελὲς
[31, 23]	εὐποτμίαν αὐτοῦ τότε μάλιστα προσδέχεσθαι	παρὰ	τῆς τύχης σύμπτωμα. Διόπερ προσεύχεσθαι
[31, 56]	τοιαῦτ' ἔπραττον ἐξ ὧν καταγέλαστοι	παρὰ	τοῖς ἄλλοις ἔμελλον ὑποληφθήσεσθαι. Ὅτι
[31, 37]	ὑπερβεβηκέναι κατὰ τὴν ἀφιλαργυρίαν τοὺς	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι περὶ τοῦτο τὸ
[31, 28]	προσανέχων, ἐξ οὗ καὶ ἡ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησιν ἀγνοουμένη πάλαι Καππαδοκία
[31, 3]	τύχης καλῶς τεθησαυρικότας τὰς χάριτας	παρὰ	τοῖς εὖ παθοῦσι, τοὺς δὲ
[31, 31]	καθήκουσαν ἐπιμέλειαν ποιησάμενος, μεγάλην εὔνοιαν	παρὰ	τοῖς πλήθεσιν ἀπηνέγκατο. ~Ὅτι τὸν
[31, 38]	τοῦ φιλοσοφίας ἅψασθαι, διάληψιν ἔσχε	παρὰ	τοῖς πολλοῖς ὡς νωθρὸς ὢν
[31, 22]	ἡμῶν ἀδιαλόγιστος τύχη καὶ πάντα	παρὰ	τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα
[31, 28]	καὶ Σελεύκου περισπωμένων, λαβὼν δύναμιν	παρὰ	τοῦ βασιλέως τῶν Ἀρμενίων Ἀρδοάτου,
[31, 27]	βασιλεὺς αἰγύπτου, ἐκπεσὼν τῆς βασιλείας	παρὰ	τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ, ἐν ἰδιώτου
[31, 33]	τε τοῦ νεωτέρου Πτολεμαίου καὶ	παρὰ	τοῦ πρεσβυτέρου. Δοθέντος δὲ αὐτοῖς
[31, 33]	κατὰ μέρος ἐδογμάτισε τοὺς μὲν	παρὰ	τοῦ πρεσβυτέρου Πτολεμαίου πρεσβευτὰς ἐν
[31, 3]	ἐναντίαις περιστάσεσιν ὁμοίαν ἀπολαμβάνοντας τιμωρίαν	παρὰ	τῶν ἀγνωμονηθέντων, ἀλλὰ καὶ τὸν
[31, 49]	καθαπερεί τινας ἑκουσίους φόρους λαμβάνοντες	παρὰ	τῶν βασιλέων. Ἐπιδεξίοις γὰρ θωπεύμασι
[31, 49]	χάριτας κομίζονται καὶ δωρεὰς λαμβάνουσι	παρὰ	τῶν βασιλέων. Παρὰ γὰρ Δημητρίου
[31, 12]	διετέλεσεν ἐνταῦθα κακουχούμενος, ὥστε καὶ	παρὰ	τῶν ἐσχάτων καὶ τακτὰ σιτουμένων
[31, 56]	Ἐκεῖνοί τε γὰρ ὅταν ταῖς	παρὰ	τῶν ἰατρῶν θεραπείαις ὑπακούσαντες μηδὲν
[31, 3]	ἐν μέρει περιπταίσαντα τυγχάνειν τῆς	παρὰ	τῶν κρατούντων ἐπιεικείας. Καίτοι γε
[31, 3]	τοῖς προπετῶς τὰς κολάσεις λαμβάνουσι	παρὰ	τῶν ὑπο πεσόντων. Διόπερ ὁρῶμεν
[31, 2]	δὲ ἀναγνοὺς ὁ βασιλεὺς ἔλεξε	παρὰ	τῶν φίλων γνώμην ἂν λαβεῖν
[31, 10]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους πολλῶν	παραγεγονότων	πρεσβευτῶν, πρώτοις τοῖς περὶ Ἄτταλον
[31, 15]	Περσεῖ. Ἐκεῖνος γὰρ δισμυρίων Γαλατῶν	παραγενομένων	εἰς τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον
[31, 11]	καί ποτε Ῥωμαίων πρὸς αὐτὸν	παραγενομένων	πρεσβευτῶν, τὰ μὲν τῆς βασιλείας
[31, 12]	δυσοσμίας διὰ τὸ πλῆθος τῶν	παραδεδομένων	εἰς τοῦτον τὸν τόπον ἀνδρῶν
[31, 41]	τοὺς δὲ μετὰ τοῦ στεφάνου	παραδιδομένους	Ἰσοκράτη καὶ Λεπτίνην οὐκ ἐβουλήθη
[31, 3]	ὁρῶμεν τοὺς μὲν πρὸς τὰ	παράδοξα	τῆς τύχης καλῶς τεθησαυρικότας τὰς
[31, 22]	τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐν τοῖς	παραδόξοις	ἐνδεικνυμένη καὶ νῦν, ὡς ἐμοὶ
[31, 24]	εὐμένης ὁ βασιλεὺς μεγάλαις καὶ	παραδόξοις	ἐχρήσατο μεταβολαῖς. Ὑπολαβὼν γὰρ ἐν
[31, 26]	τοῦ Σελεύκου, καὶ θαυμάσας τὸ	παράδοξον	ἐποίησέ τι βασιλικὸν καὶ μεγαλοπρεπὲς
[31, 38]	Νομαντίαν ὕστερον κατασκάψαντος, ὅπως μὴ	παράδοξός	τισιν ἡ προκοπὴ τούτου δόξῃ
[31, 46]	ἀλλοτριότητα καὶ κινδύνους ἀπηλπισμένους προαχθέντα	παραδόξου	καὶ φιλανθρώπου συλλύσεως ἔτυχε. ~Ὅτι
[31, 51]	μυδίων καὶ τραγωδίων παντελῶς μικρῶν	παραδόξως	συγκυκλούμενοι πανταχόθεν εἰς δυσχρηστίαν ἐνέπιπτον
[31, 23]	τοῦ Αἰμιλίου παίδων τῶν δύο	παραδόξως	τελευτησάντων, καὶ τοῦ δήμου παντὸς
[31, 57]	τὸ θεῖον ἐπέθηκε τὴν δίκην,	παραδόξως	τὴν ἀσέβειαν αὐτῶν ἐπισημηναμένου τοῦ
[31, 17]	καὶ τοὺς διακόνους τοὺς τὰς	παραθέσεις	φέροντας διέταττεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις
[31, 5]	δὲ πολλὰ πρὸς δέησιν καὶ	παραίτησιν	εἰπόντες καὶ τὸ τελευταῖον κατὰ
[31, 6]	Πολλὰ δὲ πρὸς δέησιν καὶ	παραίτησιν	εἰπόντες καὶ τὸ τελευταῖον κατὰ
[31, 9]	τὰς ἐντεύξεις τῶν φίλων μηκέτι	παρακαλεῖν	μηδὲ ἀξιοῦν, ἀλλὰ δεῖσθαι μετὰ
[31, 9]	τῶν δημάρχων, τοῦ καὶ τὸν	παρακαλοῦντα	πρὸς τὸν πόλεμον στρατηγὸν κατασπάσαντος
[31, 32]	ἐπέπληξε, καὶ πρὸς Ἀρταξίαν ἔγραψε	παρακαλῶν	αὐτὸν ἀπέχεσθαι τῶν τοιούτων ἔργων.
[31, 32]	πλεονεξίας πρέσβεις ἀπέστειλε πρὸς Ἀριαράθην,	παρακαλῶν	συμφρονῆσαι, καὶ τῶν νεανίσκων ἑκάτερον
[31, 2]	λογιζόμενος ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ	παρακελευόμενον	ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ
[31, 41]	Ἰσοκράτη καὶ Λεπτίνην οὐκ ἐβουλήθη	παραλαβεῖν.	~Ὅτι τοῦ Δημητρίου πρέσβεις ἀποστείλαντος
[31, 23]	ἡμέρας εἰς Μακεδονίαν γενέσθαι καὶ	παραλαβεῖν	τὰς δυνάμεις, ἐν ἡμέραις δὲ
[31, 25]	τῆς ψυχῆς ἀγεννὲς οὐκ ἄξιον	παραλιπεῖν	ἀνεπισή μαντον. Τῆς μὲν γὰρ
[31, 45]	Πριηνεῦσι πρὸς τὰ τῆς τύχης	παράλογα.	Ἅπερ ὕστερον ἀπέδωκαν. ~Ὅτι ὁ
[31, 23]	τότε μὲν θαυμάζειν ἔφη τὸ	παράλογον	τῶν κατορθωμάτων. Ὡς δὲ μετ'
[31, 56]	δὲ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς, εἰς	παραλόγους	ἐννοίας ἐνέπιπτε καὶ παραπλησίους τοῖς
[31, 48]	δύναμιν. Τοῦ γὰρ στόλου χειμῶνι	παραλόγῳ	περιπεσόντος ἐν τῇ Προποντίδι συνέβη
[31, 56]	γένη περιάπτων, καὶ οἱ Ῥώδιοι	παραλόγως	ἐν πάσαις ταῖς ἐπιβολαῖς ἀποπίπτοντες
[31, 44]	ἐξημάρτανεν. Αἰεὶ δὲ προβαίνων τῇ	παρανομίᾳ	εἰς τέλος ἐλυμήνατο τὰ κατὰ
[31, 44]	τὸ πρόσωπον εἰς ὠμότητα καὶ	παρανομίαν	πλείονα ἢ κατὰ γυναῖκαα, καὶ
[31, 57]	ὠφελείαις ὄντες. Ταχὺ δὲ τῆς	παρανομίας	αὐτοῖς τὸ θεῖον ἐπέθηκε τὴν
[31, 22]	μὲν οὐδ' ὄνομα λειφθήσεται τὸ	παράπαν,	οἱἱ πάσης σχεδὸν τῆς οἰκουμένης
[31, 48]	οἱ πλεῖστοι τῶν στρατιωτῶν διεφθάρησαν.	Παραπλήσιον	δέ τι συνέβη καὶ περὶ
[31, 51]	ηὔξησεν. ~Ὅτι οἱ Ῥωδιοι ἐδόκουν	παραπλήσιόν	τι πεπονθέναι ταῖς τῶν ἄρκτων
[31, 56]	εἰς παραλόγους ἐννοίας ἐνέπιπτε καὶ	παραπλησίους	τοῖς ἐν ταῖς μακραῖς νόσοις
[31, 36]	κατὰ μέρος ἰδιότητας τῆς ἐμφάσεως.	Παραπλησίως	δὲ καὶ τῶν προγόνων ἕκαστος
[31, 26]	παρεκάλει κοσμηθέντα τοῖς τῆς βασιλείας	παρασήμοις	ἀξίαν ἑαυτοῦ ποιήσασθαι τὴν εἰς
[31, 28]	συμμέτρου χορηγίας εἰς Ῥώμην ἀποσταλῆναι	παρασκευάσαι,	τὸν δὲ νεώτερον εἰς τὴν
[31, 56]	εἰς τὸν πόλεμον ὁρμὴν καὶ	παρασκευήν,	ἀποπίπτων δὲ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς,
[31, 39]	δὲ αὐτῷ συνήργησε καὶ ταὐτόματον,	παρασχόμενον	ἀφορμὰς τοῦ ταχὺ περιβόητον αὐτοῦ
[31, 23]	τὰ κατὰ τὴν Πέτραν καὶ	παρατάξασθαι	καὶ νικῆσαι Περσέα. Καθόλου δὲ
[31, 19]	κατὰ πότον οἰκείως χειρίσαι καὶ	παρατάξασθαι	τοῖς ἀντιτεταγμένοις στρατηγικῶς. ~Ὅτι οὐδὲν
[31, 36]	ἔχοντες ἐκ παντὸς τοῦ βίου	παρατετηρηκότας	τήν τε πορείαν καὶ τὰς
[31, 26]	μεγαλοπρεπὲς δεῖγμα τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως.	Παραχρῆμα	γὰρ προχειρισάμενος βασιλικὴν ἐσθῆτα καὶ
[31, 2]	Ἦν δὲ τὰ γεγραμμένα λύειν	παραχρῆμα	τὸν πρὸς Πτολεμαῖον πόλεμον. Ὁ
[31, 40]	ἑκατοστὴν πεντηκοστὴν πέμπτην ὀλυμπιάδα πρέσβεις	παρεγένοντο	παρὰ Ἀριαράθου στέφανον κομίζοντες ἀπὸ
[31, 9]	τὰς πατρίδας. ~Ὅτι εἰς Ῥώμην	παρεγένοντο	πρεσβευταὶ Ῥοδίων πρὸς τὰς γεγενημένας
[31, 6]	δὲ τούτοις πραττομένοις εἰς Ῥώμην	παρεγένοντο	πρεσβευταὶ Ῥοδίων, τὰς γεγενημένας διαβολὰς
[31, 57]	μὲν καταπληξάμενοι τὰ δὲ ἐξαπατήσαντες	παρεδέχθησαν	ἐντὸς τῶν τειχῶν. Δόντες δὲ
[31, 45]	δὲ χρημάτων πλῆθος τετρακόσια τάλαντα	παρέθετο	Πριηνεῦσι πρὸς τὰ τῆς τύχης
[31, 5]	ἀποκρίσεις, δι' ὧν τοῦ φόβου	παρείθησαν.	Ὅτι τῶν ἐπηρτημένων φόβων ἐδόκουν
[31, 9]	ὧν τοῦ μὲν ὁλοσχεροῦς φόβου	παρείθησαν,	περὶ δὲ τῶν κατὰ μέρος
[31, 26]	διακοσίων σταδίων καὶ φιλοφρόνως ἀσπασάμενος	παρεκάλει	κοσμηθέντα τοῖς τῆς βασιλείας παρασήμοις
[31, 9]	τῶν στρατηγῶν τις συναγαγὼν ἐκκλησίαν	παρεκάλει	τὰ πλήθη πρὸς τὸν κατὰ
[31, 28]	Τούτῳ δὲ τριῶν παίδων γενομένων,	παρέλαβε	τὴν βασιλείαν ὁ πρεσβύτατος Ἀριάμνης.
[31, 6]	ὧν τοῦ μὲν ὁλοσχεροῦς φόβου	παρελύθησαν,	περὶ δὲ τῶν ἐγκλημάτων πικρῶς
[31, 25]	ἀποτρέπονται. Διὸ καὶ χρηστέον οὐ	παρέργως	τῇ τῆς ἱστορίας παρρησίᾳ πρὸς
[31, 1]	κατ' αἴγυπτον βασιλείας ἑαυτὸν ἐπιθυμοῦντα	παρεσκευάσθαι	μεγάλας δυνάμεις εἰς τὸν πόλεμον,
[31, 17]	εὐτελείας καὶ καταφρονήσεως ἦν οἰκεῖος.	Παρέτρεχε	γὰρ παρὰ τὴν πομπὴν ἱππάριον
[31, 15]	ἐτίμα τοὺς δυναμένους μάλιστα χρείας	παρέχεσθαι.	Τοιγαροῦν ἐκεῖνος μὲν οὐ βασιλικὴν
[31, 1]	μειράκια διελάμβανε μεγάλην χάριτος ἀφορμὴν	παρέχων	ἀκονιτὶ κυριεύσειν τῆς αἰγύπτου. Τῆς
[31, 13]	καὶ τὸ τῆς πατρίδος ἐπιεικὲς	παρῄνεσε	τῇ συγκλήτῳ σχετλιάζων, εἰ μὴ
[31, 12]	καὶ τὸ τῆς πατρίδος ἐπιεικές,	παρῄνεσε	τῇ συγκλήτῳ σχετλιάζων, εἰ μὴ
[31, 3]	πρὸς τοὺς ἐπταικότας ἔλεον ἑαυτῶν	παρῃρημένους.	Οὐ γὰρ δίκαιον τὸν ἐπὶ
[31, 5]	καὶ τὸ τελευταῖον κατὰ τὴν	παροιμίαν	τὸ κύκνειον ᾄσαντες μέλος μόγις
[31, 6]	καὶ τὸ τελευταῖον κατὰ τὴν	παροιμίαν	τὸ κύκνειον ᾄσαντες μόλις ἔλαβον
[31, 28]	προβεβασιλευκότος υἱὸς ἀπελπίσας κατὰ τὸ	παρὸν	ἀποχωρεῖ μετ' ὀλίγων πρὸς τὴν
[31, 47]	στασιάζειν ἐπιχειρήσωσιν. Ἀπορούμενος δὲ τὸ	παρὸν	χρημάτων ἠναγκάσθη ἱεροσυλῆσαι τὸ τοῦ
[31, 25]	οὐ παρέργως τῇ τῆς ἱστορίας	παρρησίᾳ	πρὸς ἐπανόρθωσιν τοῦ κοινοῦ βίου.
[31, 23]	ἐκείνου βίον ἀπέσκηψεν. Τούτων ῥηθέντων	πᾶς	ὁ δῆμος τὴν μεγαλοψυχίαν αὐτοῦ
[31, 33]	πρεσβευτὰς ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς	πάσαις	ἐκ τῆς Ἰταλίας ἀπαλλάττεσθαι, καὶ
[31, 56]	καὶ οἱ Ῥώδιοι παραλόγως ἐν	πάσαις	ταῖς ἐπιβολαῖς ἀποπίπτοντες εἰς τὰς
[31, 39]	ἐναντίαν ἀγωγὴν τοῦ βίου καὶ	πάσαις	ταῖς τῆς φύσεως ἐπιθυμίαις ὥσπερ
[31, 21]	τὴν ὀχυρότητα, συνίστατο πολιορκίαν καὶ	πᾶσαν	κακοπάθειαν ὑπομείνας ἐκράτησε τῆς πόλεως,
[31, 39]	τεκοῦσαν ὁσιότης. Τοῦτο δὲ κατὰ	πᾶσαν	πόλιν κρίνοιτ' ἂν καλὸν καὶ
[31, 3]	τὸν ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀπειπάμενον	πᾶσαν	φιλανθρωπίαν αὐτὸν ἐν μέρει περιπταίσαντα
[31, 12]	πρὸς τροφὴν καὶ τὴν ἄλλην	πᾶσαν	χρείαν ἀνηκόντων πάντων ἐν ταὐτῷ
[31, 15]	ἀναλαβὼν μικροψυχίαν, ἅμα τῇ βασιλείᾳ	πάσῃ	καὶ τὸν τηρηθέντα πλοῦτον ἐπεῖδεν
[31, 46]	ἀδελφὸν εἰς πολιορκίαν καὶ πεῖραν	πάσης	ἀπορίας λαβεῖν ἀναγκάσας ἐπανελέσθαι μὲν
[31, 38]	συντεταγμένον. Τούτῳ δὲ συμβιώσας καὶ	πάσης	ἀρετῆς ζηλωτὴς γενόμενος οὐχ οἷον
[31, 22]	οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ καὶ	πάσης	κρατήσουσιν, ὧν οὐδ' ὄνομα πρότερον
[31, 23]	ταῖς προειρημέναις ἡμέραις ἀπεφήνατο κεκυριευκέναι	πάσης	Μακεδονίας. Καὶ τότε μὲν θαυμάζειν
[31, 22]	ὄνομα λειφθήσεται τὸ παράπαν, οἱἱ	πάσης	σχεδὸν τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες
[31, 16]	λαβὼν διάθεσιν συνήγαγεν σχεδὸν ἀπὸ	πάσης	τῆς οἰκουμένης τοὺς ἐπιφανεστάτους ἄνδρας
[31, 35]	ἐκφορᾶς καιρός, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι	πάσης	τῆς πόλεως συμπάθειαν ὥστε μὴ
[31, 39]	τυγχάνων καὶ φήμης ἀγαθῆς παρὰ	πᾶσι	θαυμασιώτερόν τι διεπράξατο. Τοῦ γὰρ
[31, 39]	αὐτῷ συμφώνως μαρτυρουμένης καὶ παρὰ	πᾶσι	μεγάλης ἐπισημασίας τυγχανούσης, ὥρμησεν ἐπὶ
[31, 3]	γὰρ συμβάλλεται μεγάλα πρὸς αὔξησιν	πᾶσι	μὲν ἀνθρώποις, μάλιστα δὲ τοῖς
[31, 39]	ὄντος, ὅπερ ἐστὶν ἀναγκαιότατον παρὰ	πᾶσι	μέν, μάλιστα δὲ Ῥωμαίοις, ἐξεπόνησε
[31, 35]	τιμητὴς ὢν καὶ σχεδὸν ἐν	πᾶσι	τοῖς μέρεσι τῆς ἀρετῆς πρωτεύων
[31, 38]	καλοκἀγαθίᾳ καὶ μεγαλοψυχίᾳ καὶ καθόλου	πᾶσι	τοῖς τῆς ἀρετῆς γένεσι. Καίτοι
[31, 30]	ὅλης ῥᾳδιουργίας καὶ τοὺς ἀνήκεστα	πάσχοντας	ἐλεοῦντος, φοβηθέντες οἱ περὶ Τιμόθεον
[31, 12]	ζῆν, καίπερ αὐτῶν ἄξια θανάτου	πασχόντων.	Καὶ πέρας ἐν ταύταις ἂν
[31, 20]	ζῆν, καίπερ αὐτῶν ἄξια θανάτου	πασχόντων.	Ὅπερ συνέβη εἰς Περσέα τὸν
[31, 31]	πατρῴαν βασιλείαν, πρῶτον μὲν τὸν	πατέρα	μεγαλοπρεπῶς ἔθαψεν. Ἔπειτα τῶν τε
[31, 28]	τὴν τοιαύτην χάριτα. Οὗτος τὸν	πατέρα	τοῦ πεπρωμένου καταλαβόντος διεδέξατο τὴν
[31, 28]	ἀλλήλους εὐνοίας ὥστε ὁ μὲν	πατὴρ	ἐξίστασθαι τῆς ὅλης ἀρχῆς ἠγωνίζετο
[31, 23]	δήμου παντὸς διαφερόντως συναλγοῦντος, ὁ	πατὴρ	τούτων συνήγαγεν ἐκκλησίαν, ἐν ᾗ
[31, 28]	ἐπαινεῖσθαι ἀρετήν. Καὶ ὁ μὲν	πατὴρ	φιλοπάτορι ὄντι τῷ υἱῷ ἔσπευδεν
[31, 39]	μονομαχίας βουλομένου ποιεῖν ἐπὶ τῷ	πατρί,	μὴ δυναμένου δὲ ὑποδέξασθαι τὴν
[31, 7]	ἀλλήλων ἐπιβολὰς λυμαινομένους βλάπτειν τὴν	πατρίδα.	~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[31, 8]	συντόμως ἑκάστους ἀπέλυσεν εἰς τὰς	πατρίδας.	~Ὅτι εἰς Ῥώμην παρεγένοντο πρεσβευταὶ
[31, 52]	συνθῆκαι κωλύουσιν, αὔξειν δὲ τὰς	πατρίδας	οὐκ ἀπαγορεύουσιν. Αὑτοὺς δὲ μὴ
[31, 28]	καὶ τὸν βίον ἐν τῇ	πατρίδι	λιπεῖν, υἱοὺς ἐγκαταλιπόντα Ἀριαράθην καὶ
[31, 9]	τόθ' ὁλοσχερῶς δείσαντες περὶ τῆς	πατρίδος	εἰς τοιαύτην ἦλθον κατάπληξιν ὥστε
[31, 13]	αὑτὸν ἀξίωμα καὶ τὸ τῆς	πατρίδος	ἐπιεικὲς παρῄνεσε τῇ συγκλήτῳ σχετλιάζων,
[31, 12]	αὑτὸν ἀξίωμα καὶ τὸ τῆς	πατρίδος	ἐπιεικές, παρῄνεσε τῇ συγκλήτῳ σχετλιάζων,
[31, 54]	ἀναγκαῖον ἡγούμενος τηρεῖν τὸ τῆς	πατρίδος	μεγαλόψυχον ἀπεκρίθη τούτοις ἢ διδόναι
[31, 23]	λυπηθῆναι, περὶ δὲ τῶν τῆς	πατρίδος	πραγμάτων εὐθαρσὴς εἶναι καθ' ὅσον
[31, 28]	οὕτω καταριθμοῦνται. Καμβύσου τοῦ Κύρου	πατρὸς	ἀδελφὴν ὑπάρξαι γνησίαν Ἄτοσσαν. Ταύτης
[31, 39]	τὸ ἦθος τοῦ κατὰ φυσὶν	πατρὸς	Αἰμιλίου πρὸς μίμησιν κάλλιστον ἀρχέτυπον,
[31, 39]	μεταλλάξαντος Αἰμιλίου τοῦ κατὰ φύσιν	πατρὸς	καὶ τούτῳ τε καὶ τῷ
[31, 39]	Ἡ δὲ τοῦ κατὰ θέσιν	πατρὸς	μήτηρ τὴν κληρονομίαν ἀπολιποῦσα χωρὶς
[31, 39]	Παπειρία πολὺ πρὸ τῆς τοῦ	πατρὸς	τελευτῆς ἐτύγχανε κεχωρισμένη μὲν ἀπὸ
[31, 28]	ἐπ' ἴσης μεταδίδωσι. Τοῦ δὲ	πατρὸς	τελευτήσαντος, Ἀριαράθης βασιλεύει καθ' ἑαυτόν,
[31, 32]	~Ὅτι τὸν Μιθροβουζάνην ἐπὶ τὴν	πατρῴαν	ἀρχὴν καταγαγόντος Ἀριαράθου, Ἀρταξίας ὁ
[31, 1]	πρεσβυτέρῳ Πτολεμαίῳ βούλεσθαι συγκατασκευάσαι τὴν	πατρῴαν	ἀρχήν. Οὐ μὴν τό γε
[31, 31]	Φιλοπάτωρ κληθεὶς Ἀριαράθης διαδεξάμενος τὴν	πατρῴαν	βασιλείαν, πρῶτον μὲν τὸν πατέρα
[31, 32]	πίστιν καὶ καλοκἀγαθίαν ἐκράτησε τῆς	πατρῴας	ἀρχῆς. ~Ὅτι ἧκον πρεσβευταὶ εἰς
[31, 26]	Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως ἐκπεσόντος καὶ	πεζῇ	ἀπερχομένου εἰς Ῥώμην, ἐγνώρισεν αὐτὸν
[31, 52]	ἀνθρώπων. Καὶ τὰ μὲν ἄλλα	πειθαρχεῖν	Ῥωμαίοις καὶ συμμάχους εἶναι προθύμως,
[31, 46]	τὸν ἀδελφὸν εἰς πολιορκίαν καὶ	πεῖραν	πάσης ἀπορίας λαβεῖν ἀναγκάσας ἐπανελέσθαι
[31, 39]	Ἐν τούτοις οὖν πρώτην ἔδωκε	πεῖραν	τῆς ἰδίας προαιρέσεως ἐκ περιστάσεως
[31, 3]	ἀληθῆ καὶ συμφέρουσαν ἐπὶ τῆς	πείρας	οὐ βεβαιοῦσι τὴν ἰδίαν γνώμην.
[31, 28]	τῶν ὅλων τότε ἡγούμενος εὐμένη	πέμπει	Καππαδοκίας στρατηγόν. Καὶ καταπολεμηθέντος Ἀριαράθου
[31, 40]	~Ὅτι κατὰ τὴν ἑκατοστὴν πεντηκοστὴν	πέμπτην	ὀλυμπιάδα πρέσβεις παρεγένοντο παρὰ Ἀριαράθου
[31, 33]	πρὸς δὲ τὸν νεώτερον Πτολεμαῖον	πέμψαι	πρεσβευτὰς τοὺς ἐμφανιοῦντας αὐτῷ τὴν
[31, 9]	εἰς τοιαύτην ἦλθον κατάπληξιν ὥστε	πένθιμον	ἀναλαβεῖν ἐσθῆτα, κατὰ δὲ τὰς
[31, 39]	θηρίοις ἀντιταξάμενος, ἐν οὐδ' ὅλοις	πέντε	ἔτεσι περιεποιήσατο πάνδημον καὶ συγχωρουμένην
[31, 23]	Δελφοῖς καλλιερήσαντα τῷ θεῷ μετὰ	πέντε	ἡμέρας εἰς Μακεδονίαν γενέσθαι καὶ
[31, 33]	πρεσβυτέρου Πτολεμαίου πρεσβευτὰς ἐν ἡμέραις	πέντε	ταῖς πάσαις ἐκ τῆς Ἰταλίας
[31, 23]	ἐν ἡμέραις δὲ ταῖς ἁπάσαις	πεντεκαίδεκα	βιάσασθαι τὰ στενὰ τὰ κατὰ
[31, 28]	καὶ Ὁλοφέρνης. Οὗτος δὲ ἔτη	πεντήκοντα	δυναστεύσας καὶ μηδὲν ἔργον ἄξιον
[31, 45]	Ἀργυρολογῶν δὲ καὶ πολλοὺς ἐπαναιρούμενος	πεντήκοντα	μὲν ταλάντοις ἐστεφάνωσε Τιμόθεον, ἑβδομήκοντα
[31, 22]	ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ	πεντήκοντα	μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ πρὸ
[31, 22]	ἄνθρωπον. Προεῖπε γὰρ ἑκατὸν καὶ	πεντήκοντα	πρότερον ἔτεσι περὶ τῶν ὕστερον
[31, 40]	ὑπερέβαλε. ~Ὅτι κατὰ τὴν ἑκατοστὴν	πεντηκοστὴν	πέμπτην ὀλυμπιάδα πρέσβεις παρεγένοντο παρὰ
[31, 22]	τὸ τῆς τύχης χαλεπὸν ἐνταῦθα.	Πεντηκοστῷ	γὰρ ἔτει πρότερον οἴεσθ' ἂν
[31, 28]	ἀγνοουμένη πάλαι Καππαδοκία τότε τοῖς	πεπαιδευμένοις	ἐμβιωτήριον ὑπῆρχεν. Ἀνενεώσατο δ' οὗτος
[31, 39]	καθόλου τὴν μετ' ἐκείνου συμβίωσιν	πεποιημένος	προεῖχεν ἤδη τι τῶν προὔργου
[31, 39]	κατὰ τὴν Μακεδονίαν βασιλέων πλείστην	πεποιημένων	σπουδὴν περὶ τὰς κυνηγεσίας πάντας
[31, 3]	Ταύτης δ' ἐοίκασι Ῥωμαῖοι μάλιστα	πεποιῆσθαι	πρόνοιαν, βουλευόμενοι πραγματικῶς καὶ ταῖς
[31, 51]	οἱ Ῥωδιοι ἐδόκουν παραπλήσιόν τι	πεπονθέναι	ταῖς τῶν ἄρκτων κυνηγίαις. Καὶ
[31, 28]	χάριτα. Οὗτος τὸν πατέρα τοῦ	πεπρωμένου	καταλαβόντος διεδέξατο τὴν βασιλείαν, τήν
[31, 27]	σπάδωνος ἑνὸς καὶ τριῶν παίδων.	Πεπυσμένος	δὲ κατὰ τὴν πορείαν τὸ
[31, 23]	Ἰταλίας εἰς τὴν Ἑλλάδα μέλλοντα	περαιοῦν	τὰς δυνάμεις ἀποθεωρῆσαι τὴν ἀνατολὴν
[31, 12]	αὐτῶν ἄξια θανάτου πασχόντων. Καὶ	πέρας	ἐν ταύταις ἂν ταῖς ἀνάγκαις
[31, 28]	τῶν περὶ τὸν εὐμένη καὶ	Περδίκκαν	τελευτησάντων, Ἀντιγόνου δὲ καὶ Σελεύκου
[31, 28]	Πέρσας, εἶτα καὶ τελευτᾶᾶ, καὶ	Περδίκκας	ὁ τῶν ὅλων τότε ἡγούμενος
[31, 38]	τοῦ πλείονος ἐπιθυμίαν. ~Ἐπεὶ δὲ	περὶ	ἀνδρὸς νῦν ἐμνήσθην ἀγαθοῦ, βούλομαι
[31, 10]	πολλῶν παραγεγονότων πρεσβευτῶν, πρώτοις τοῖς	περὶ	Ἄτταλον ἐχρημάτισεν ἡ σύγκλητος. Ὑπόπτως
[31, 39]	βίου χορηγίαν ἐλλιπεστέραν εἶχε τῆς	περὶ	αὐτὴν εὐγενείας. Ἡ δὲ τοῦ
[31, 39]	εὐπορίας μεγάλην ἐσχήκει περικοπὴν κόσμου	περὶ	αὑτὴν καὶ θεραπαινίδων καὶ τῶν
[31, 16]	ἅπασαν ἐποίησε μηδὲν ἀγνοεῖν τῶν	περὶ	αὐτόν. ~Ὅτι τοὺς πολυτελεῖς ἀγῶνας
[31, 12]	ἀγενήτοις εἶναι τὰ πάθη τὰ	περὶ	αὐτόν, οὐδ' ὣς ἀπολυθῆναι τοῦ
[31, 13]	τοῦ βουλευτηρίου καὶ τηρῶν τὸ	περὶ	αὑτὸν ἀξίωμα καὶ τὸ τῆς
[31, 12]	τοῦ βουλευτηρίου, τηρῶν τό τε	περὶ	αὑτὸν ἀξίωμα καὶ τὸ τῆς
[31, 18]	ὡμίλησε φιλοφρόνως, ὥστε μηδὲν ὑποπτεῦσαι	περὶ	αὐτοῦ πραγματικὸν ἢ διαφορᾶς ἔμφασιν
[31, 35]	πολιτῶν ἐτελεύτησεν. Ὡς δὲ ἡ	περὶ	αὐτοῦ φήμη τῆς τελευτῆς διεδόθη
[31, 32]	πράξεως, οὐ μετρίως ηὔξησε τὴν	περὶ	αὑτοῦ δόξαν. Ὁ δὲ Μιθροβουζάνης
[31, 9]	δεῖσθαι μετὰ δακρύων μηδὲν ἀνήκεστον	περὶ	αὐτῶν βουλεύεσθαι. Εἰσαγαγόντος δὲ αὐτοὺς
[31, 22]	ἕως ἂν ἄλλο τι βουλεύσηται	περὶ	αὐτῶν. Ὃ συνέβη κατὰ τοὺς
[31, 6]	τοῦ μὲν ὁλοσχεροῦς φόβου παρελύθησαν,	περὶ	δὲ τῶν ἐγκλημάτων πικρῶς ὠνειδίσθησαν.
[31, 9]	τοῦ μὲν ὁλοσχεροῦς φόβου παρείθησαν,	περὶ	δὲ τῶν κατὰ μέρος ἐγκλημάτων
[31, 23]	ἐπὶ μὲν ταύτῃ διαφερόντως λυπηθῆναι,	περὶ	δὲ τῶν τῆς πατρίδος πραγμάτων
[31, 54]	πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν πρὸς τὸν ὕπατον	περὶ	διαλύσεως. Ὁ δὲ ἀναγκαῖον ἡγούμενος
[31, 36]	καὶ τιμήσοντες τὸν μετηλλαχότα. ~Ὅτι	περὶ	Λευκίου Αἰμιλίου τοῦ Περσέα καταπολεμήσαντος
[31, 17]	τῶν ἐπιτηδευμάτων κατεγνωσμένον, ἀπιστεῖν εἰ	περὶ	μίαν καὶ τὴν αὐτὴν φύσιν
[31, 54]	μεγαλόψυχον ἀπεκρίθη τούτοις ἢ διδόναι	περὶ	πάν των ἐπιτροπὴν Ῥωμαίοις ἢ
[31, 38]	ἀγνοουμένης τῆς κατὰ τὴν νεότητα	περὶ	τὰ κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων σπουδῆς.
[31, 37]	Μακεδονίαν ἐγκρατὴς γενόμενος, πλείστης δὲ	περὶ	τὰ προειρημένα τετευχὼς ἐξουσίας, τοσοῦτον
[31, 39]	ἐπὶ τὸ μεγαλοψυχίᾳ καὶ τῇ	περὶ	τὰ χρήματα ἐλευθεριότητι διενεγκεῖν τῶν
[31, 39]	Μακεδονίαν βασιλέων πλείστην πεποιημένων σπουδὴν	περὶ	τὰς κυνηγεσίας πάντας ὑπερέβαλε. ~Ὅτι
[31, 48]	Παραπλήσιον δέ τι συνέβη καὶ	περὶ	τὴν ναυτικὴν δύναμιν. Τοῦ γὰρ
[31, 28]	καὶ συμμαχίαν. Ἀλλὰ τὰ μὲν	περὶ	τῆς εἰς Κῦρον ἀναφορᾶς τῶν
[31, 9]	Ῥοδίων πόλεμον, τόθ' ὁλοσχερῶς δείσαντες	περὶ	τῆς πατρίδος εἰς τοιαύτην ἦλθον
[31, 38]	ἐμνήσθην ἀγαθοῦ, βούλομαι βραχέα διελθεῖν	περὶ	τῆς Σκιπίωνος διαγωγῆς τοῦ Νομαντίαν
[31, 30]	ἀνήκεστα πάσχοντας ἐλεοῦντος, φοβηθέντες οἱ	περὶ	Τιμόθεον τοὺς λοιποὺς τῶν καταιτιαθέντων
[31, 26]	ὁδὸν πόλεων καταμεῖναι καὶ τοὺς	περὶ	τὸν Ἀρχίαν μετ' αὐτοῦ. ~Ὅτι
[31, 10]	Προυσίου βασιλέως καὶ Γαλατῶν, οἱ	περὶ	τὸν Ἄτταλον ἐνδεχομένως ἀπολογησάμενοι πρὸς
[31, 48]	βασιλεὺς ἀποτυχὼν τῆς ἐπιβολῆς τῆς	περὶ	τὸν Ἄτταλον τὸ πρὸ τῆς
[31, 40]	Δημήτριον. Συνεπιμαρτυρούντων δὲ καὶ τῶν	περὶ	τὸν Γράκχον πρεσβευτῶν, ἡ σύγκλητος
[31, 28]	οὐ πολὺν δὲ χρόνον τῶν	περὶ	τὸν εὐμένη καὶ Περδίκκαν τελευτησάντων,
[31, 47]	φιλανθρώπου συλλύσεως ἔτυχε. ~Ὅτι οἱ	περὶ	τὸν Ὀροφέρνην, ἐπὶ τὸ χεῖρον
[31, 2]	παρακελευόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ	περὶ	τὸν Ποπίλλιον ἅμα πάντες τὴν
[31, 23]	Διόπερ ἅμα τῷ γενέσθαι τὴν	περὶ	τοὺς παῖδας ἀτυχίαν ἐπὶ μὲν
[31, 38]	ταχέως ἐζήλωσαν τῶν Ἑλλήνων τὴν	περὶ	τοῦτο τὸ μέρος εὐχέρειαν, ἄλλως
[31, 37]	ἀφιλαργυρίαν τοὺς παρὰ τοῖς Ἕλλησι	περὶ	τοῦτο τὸ μέρος θαυμασθέντας Ἀριστείδην
[31, 2]	τῶν φίλων γνώμην ἂν λαβεῖν	περὶ	τούτων, ἀκούσας ὁ Ποπίλλιος ἐποίησε
[31, 22]	Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς ἐν τῷ	Περὶ	Τύχης ὑπομνήματι καθάπερ χρησμῳδῶν ὑπὲρ
[31, 23]	τούτων συνήγαγεν ἐκκλησίαν, ἐν ᾗ	περὶ	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον πραχθέντων
[31, 22]	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πρότερον ἔτεσι	περὶ	τῶν ὕστερον συμβησομένων. ~Ὅτι τῶν
[31, 56]	τὰς ἐπῳδὰς καὶ παντοδαπὰ γένη	περιάπτων,	καὶ οἱ Ῥώδιοι παραλόγως ἐν
[31, 3]	τοὺς πεσόντας ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν	περιβαλεῖν	ἀνηκέστοις συμφοραῖς; τί δὲ ὄφελος
[31, 39]	κληρονομίας. Ἀεὶ δὲ καὶ μᾶλλον	περίβλεπτος	ἐγένετο κατὰ τὴν πόλιν ἀναντίρρητον
[31, 3]	ὁμολογοῦντες εἶναι τὴν ἐν ἀρχῇ	περιβοηθεῖσαν	ἀπόφασιν ἀληθῆ καὶ συμφέρουσαν ἐπὶ
[31, 48]	τῶν θεῶν ξόανα καὶ τὸ	περιβόητον	ἄγαλμα τοῦ Ἀσκληπιοῦ, δοκοῦν ἔργον
[31, 39]	ταὐτόματον, παρασχόμενον ἀφορμὰς τοῦ ταχὺ	περιβόητον	αὐτοῦ γενέσθαι τὴν ἀφιλαργυρίαν. Αἰμιλία
[31, 39]	ἀνδράσι καθ' ὅλην τὴν πόλιν	περιβόητος	ἦν ἡ χρηστότης καὶ μεγαλοψυχία
[31, 55]	τὸ πλεῖστον τοῦ στρατοῦ διέφθειραν.	Περιβοήτου	δὲ γενομένης τῆς τῶν Ἰβήρων
[31, 36]	κατὰ τὴν ὅλην τοῦ σώματος	περιγραφήν,	μιμητὰς ἔχοντες ἐκ παντὸς τοῦ
[31, 2]	Ἔχων γὰρ προχειρότατον ἀμπέλινον βακτήριον	περιέγραψε	τῷ κλήματι τὸν Ἀντίοχον καὶ
[31, 28]	Ἀριαράθῃ. Ὑπάρχων δὲ φιλότεκνος διαφερόντως	περιέθετο	τῷ παιδὶ διάδημα, καὶ συνάρχειν
[31, 24]	αὐτῷ βασιλείας καταλελυμένης, τότε μεγίστοις	περιέπεσε	κινδύνοις. Ἀγαθὴ γὰρ ἡ τύχη
[31, 39]	τῆς προθέσεως. Τὴν δὲ σωφροσύνην	περιεποιήσατο	δαπανήσας μὲν οὐδέν, τῶν δὲ
[31, 39]	ἐν οὐδ' ὅλοις πέντε ἔτεσι	περιεποιήσατο	πάνδημον καὶ συγχωρουμένην τὴν ἐπ'
[31, 17]	ψωμὸν ἀνεπήδα καὶ μετανίστατο, καὶ	περιῄει	πάντα τὸν πότον, προπόσεις λαμβάνων
[31, 17]	ἧκεν ὑπὸ τῶν μίμων ἐκφερόμενος	περικεκαλυμμένος.	Τεθεὶς δὲ ἐπὶ τὴν γῆν
[31, 39]	τῆς ἄλλης εὐπορίας μεγάλην ἐσχήκει	περικοπὴν	κόσμου περὶ αὑτὴν καὶ θεραπαινίδων
[31, 27]	ἄφνω τρεῖς οἰκέτας ἔσχε μόνον	περιλελειμμένους	ἀπὸ τῶν τῆς ἰδίας τύχης
[31, 35]	Ἀκολούθως δὲ τούτοις καὶ τῶν	περιοικουσῶν	τὴν Ῥώμην πόλεων ὅσαις ὁ
[31, 48]	Τοῦ γὰρ στόλου χειμῶνι παραλόγῳ	περιπεσόντος	ἐν τῇ Προποντίδι συνέβη τῶν
[31, 48]	ἐπεσήμαινε. Τῆς γὰρ δυνάμεως δυσεντερίᾳ	περιπεσούσης	οἱ πλεῖστοι τῶν στρατιωτῶν διεφθάρησαν.
[31, 12]	νίκῃ κατήγαγε. Περσεὺς δὲ τηλικαύταις	περιπεσὼν	συμφοραῖς ὥστε δοκεῖν ὅμοια μύθοις
[31, 27]	καὶ μείζονα μεταβολὴν τύχης καὶ	περιπέτειαν	οὕτως ἀνέλπιστον οὐκ ἄν τις
[31, 38]	τῆς ἡλικίας οἰκείως πρῶτον ἤρξατο	περιποιεῖσθαι	τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ δόξαν. Πολλὴ
[31, 3]	πᾶσαν φιλανθρωπίαν αὐτὸν ἐν μέρει	περιπταίσαντα	τυγχάνειν τῆς παρὰ τῶν κρατούντων
[31, 28]	τελευτησάντων, Ἀντιγόνου δὲ καὶ Σελεύκου	περισπωμένων,	λαβὼν δύναμιν παρὰ τοῦ βασιλέως
[31, 22]	Διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκρίναμεν τῇ	περιστάσει	ταύτῃ τὸν ἁρμόζοντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι
[31, 3]	οὐ μόνον ἐν ταῖς ἐναντίαις	περιστάσεσιν	ὁμοίαν ἀπολαμβάνοντας τιμωρίαν παρὰ τῶν
[31, 3]	ἐπιτυγχάνωσι, τότε μάλιστα τῆς ἐναντίας	περιστάσεως	ἔννοιαν λαμβάνειν, καὶ νικᾶν μὲν
[31, 39]	πεῖραν τῆς ἰδίας προαιρέσεως ἐκ	περιστάσεως	τοιαύτης. Ἡ γὰρ μήτηρ αὐτοῦ
[31, 39]	δὲ Ῥωμαίοις, ἐξεπόνησε καὶ τοῦτο	περιττῶς,	ἀφορμὴν δούσης αὐτῷ μεγάλην τῆς
[31, 48]	Ἀσκληπιοῦ, δοκοῦν ἔργον εἶναι Φυρομάχου,	περιττῶς	κατεσκευασμένον, καὶ τὰ ἱερὰ πάντ'
[31, 28]	μέρη τῆς βασιλείας ἐπαινούμενον, ὃς	Πέρσαις	διὰ μάχης ἐλθὼν καὶ λαμπρῶς
[31, 28]	ἀναφέρειν τὸ γένος τὸν ἐν	Πέρσαις,	διαβεβαιοῦνται δὲ καὶ τῶν ἑπτὰ
[31, 28]	τὰς ἐπιφανεστάτας τάξεις. Ὃν καὶ	Πέρσαις	κατ' αἰγυπτίων ἀποσταλέντα συμμαχῆσαι μετὰ
[31, 28]	δυναστείαν, ὥστε μὴ τελεῖν φόρους	Πέρσαις.	Οὗ τελευτήσαντος ὁμώνυμος υἱὸς ἄρχει.
[31, 28]	Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν καταπολεμεῖ μὲν	Πέρσας,	εἶτα καὶ τελευτᾶᾶ, καὶ Περδίκκας
[31, 22]	ἔτει πρότερον οἴεσθ' ἂν ἢ	Πέρσας	ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ
[31, 38]	τοίνυν Σκιπίων Αἰμιλίου μὲν τοῦ	Περσέα	θριαμβεύσαντος ἦν κατὰ φύσιν υἱός,
[31, 23]	Πέτραν καὶ παρατάξασθαι καὶ νικῆσαι	Περσέα.	Καθόλου δὲ τέταρτον ἔτος ἀντοφθαλμοῦντος
[31, 10]	οἷς συμμαχίαν ἦν συντεθειμένος πρὸς	Περσέα	κατὰ Ῥωμαίων. Κατηγορησάντων δὲ πλειόνων
[31, 39]	γυνὴ Σκιπίωνος, ἀδελφὴ δὲ τοῦ	Περσέα	καταπολεμήσαντος Αἰμιλίου μετήλλαξε τὸν βίον
[31, 36]	~Ὅτι περὶ Λευκίου Αἰμιλίου τοῦ	Περσέα	καταπολεμήσαντος τῆς ταφῆς διερχόμενος, καὶ
[31, 35]	ζευγηλατῶν. ~Ὅτι ὁ Αἰμίλιος ὁ	Περσέα	καταπολεμήσας τιμητὴς ὢν καὶ σχεδὸν
[31, 6]	Ἐδόκουν γὰρ ἐν τῷ πρὸς	Περσέα	πολέμῳ ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι πρὸς
[31, 9]	Ἐδόκουν γὰρ ἐν τῷ πρὸς	Περσέα	πολέμῳ ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι πρὸς
[31, 20]	θανάτου πασχόντων. Ὅπερ συνέβη εἰς	Περσέα	τὸν Μακεδόνων βασιλέα γενέσθαι. ~οτι
[31, 12]	ἀνδρείᾳ μεγαλοφρονοῦντας νικᾶν σπεύδουσιν. ~Ὅτι	Περσέα	τὸν τελευταῖον Μακεδονίας βασιλέα, πολλάκις
[31, 43]	ἐξουσίαν. ~Ὅτι οἱ Ῥωμαῖοι καταπολεμήσαντες	Περσέα	τῶν μετασχόντων τοῦ πολέμου τοῖς
[31, 15]	τὴν εὔνοιαν, οὐχ ὁμοίως τῷ	Περσεῖ.	Ἐκεῖνος γὰρ δισμυρίων Γαλατῶν παραγενομένων
[31, 12]	θρίαμβον ἐπὶ τῇ νίκῃ κατήγαγε.	Περσεὺς	δὲ τηλικαύταις περιπεσὼν συμφοραῖς ὥστε
[31, 13]	ὕπνου τυχεῖν ἐτελεύτησεν. ~Ὅτι ὁ	Περσεὺς	εἰς τὸ κατάγειον ἐμβληθεὶς οἴκημα
[31, 24]	ἔσχε συμπάθειαν. ~Ὅτι μετὰ τὴν	Περσέως	ἧτταν εὐμένης ὁ βασιλεὺς μεγάλαις
[31, 38]	πολυτέλειαν ἐξεκέχυντο. Ἐν γὰρ τῷ	Περσικῷ	πολέμῳ χρόνον πλείονα διατρίψαντες ταχέως
[31, 28]	τιμῶν ἐπανελθεῖν, ἃς Ὦχος ὁ	Περσῶν	βασιλεὺς ὑπὲρ ἀνδρείας ἐδίδου, καὶ
[31, 22]	ἢ Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν	Περσῶν	ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν
[31, 22]	ὁμοίως ἐνδείκνυται Μακεδόνας εἰς τὴν	Περσῶν	ἡγεμονίαν ἐνοικίσασα, διότι καὶ τούτοις
[31, 22]	ὡς εἰς τοῦτον τὸν καιρὸν	Περσῶν	μὲν οὐδ' ὄνομα λειφθήσεται τὸ
[31, 28]	γενέσθαι δ' ἕνα τῶν ἑπτὰ	Περσῶν.	Τὴν μὲν οὖν εἰς Κῦρον
[31, 28]	διαβεβαιοῦνται δὲ καὶ τῶν ἑπτὰ	Περσῶν	τῶν τὸν μάγον ἐπανελομένων ἑνὸς
[31, 3]	λαμπρὸν ἢ μέγα τὸ τοὺς	πεσόντας	ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν περιβαλεῖν ἀνηκέστοις
[31, 28]	Καππαδοκίας στρατηγόν. Καὶ καταπολεμηθέντος Ἀριαράθου	πεσόντος	τε ἐν τῇ μάχῃ, αὐτή
[31, 3]	κολάσεις λαμβάνουσι παρὰ τῶν ὑπο	πεσόντων.	Διόπερ ὁρῶμεν τοὺς μὲν πρὸς
[31, 57]	δὲ ταῖς πρὸς τῇ γῇ	πέτραις	προσραχθέντες ἀπώλοντο, παντελῶς δὲ ὀλίγοι
[31, 23]	τὰ στενὰ τὰ κατὰ τὴν	Πέτραν	καὶ παρατάξασθαι καὶ νικῆσαι Περσέα.
[31, 44]	~τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγα καὶ	πεφεισμένως	εἰς αὐτοὺς ἐξημάρτανεν. Αἰεὶ δὲ
[31, 27]	τοπογράφου, πρὸς τοῦτον ζητήσας κατέλυσε	πεφιλοξενημένον	ὑπ' αὐτοῦ πλεονάκις ἐν τῇ
[31, 12]	χρείαν ἀνηκόντων πάντων ἐν ταὐτῷ	πεφυρμένων	τοσαύτην προσπίπτειν δυσωδίαν συνέβαινεν ὥστε
[31, 6]	παρελύθησαν, περὶ δὲ τῶν ἐγκλημάτων	πικρῶς	ὠνειδίσθησαν. ~Διόπερ ἰδεῖν ἔστι παρὰ
[31, 9]	δὲ τῶν κατὰ μέρος ἐγκλημάτων	πικρῶς	ὠνειδίσθησαν. ~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[31, 11]	ἀπήντησεν ἐξυρημένος τὴν κεφαλὴν καὶ	πίλεον	ἔχων λευκόν, ἔτι δὲ φορῶν
[31, 22]	θεῶν αὐτοῖς προὔλεγε τὸ μέλλον,	πιστεῦσαί	ποτ' ἂν ὡς εἰς τοῦτον
[31, 17]	διάδημα, μηδέν' ἂν τῶν ἀγνοούντων	πιστεῦσαι	τοῦτον εἶναι τὸν βασιλέα τὸν
[31, 27]	Ῥώμῃ μισθῶν. Ὥστε τίς ἂν	πιστεύσειεν	τοῖς ὑπὸ τῶν πολλῶν νομιζομένοις
[31, 32]	τὴν θαυμαζομένην τοῦ καταγαγόντος αὐτὸν	πίστιν	καὶ καλοκἀγαθίαν ἐκράτησε τῆς πατρῴας
[31, 57]	ἐντὸς τῶν τειχῶν. Δόντες δὲ	πίστιν	ὥστε μηδὲν ἀδικήσειν, χρώμενοι δὲ
[31, 52]	δὲ σύγκλητος ὑποπτεύσασα τὴν ἐπὶ	πλεῖον	αὐτῶν ἰσχὺν ἐξαπέστειλε τοὺς κωλύσοντας
[31, 34]	καὶ πολιτείας διαστροφήν, ὅταν πωλούμενοι	πλεῖον	εὑρίσκωσιν οἱ μὲν ἐρώμενοι τῶν
[31, 38]	γὰρ τῷ Περσικῷ πολέμῳ χρόνον	πλείονα	διατρίψαντες ταχέως ἐζήλωσαν τῶν Ἑλλήνων
[31, 44]	πρόσωπον εἰς ὠμότητα καὶ παρανομίαν	πλείονα	ἢ κατὰ γυναῖκαα, καὶ πολλοὺς
[31, 37]	ἐσχηκέναι δοκεῖ πρὸς τὴν τοῦ	πλείονος	ἐπιθυμίαν. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ ἀνδρὸς
[31, 10]	Περσέα κατὰ Ῥωμαίων. Κατηγορησάντων δὲ	πλειόνων	ἀπὸ τῆς Ἀσίας πρεσβευτῶν καὶ
[31, 17]	πολὺ τῆς ἑστιάσεως καὶ τῶν	πλειόνων	ἤδη κεχωρισμένων, ἧκεν ὑπὸ τῶν
[31, 52]	ἐν αἷς ἦν σὺν ἄλλοις	πλείοσι	γεγραμμένον μηδὲ κτίζειν πόλιν ἐξουσίαν
[31, 4]	μὴν καὶ τἀληθὲς οὕτως ἔχει.	Πλείους	γὰρ εὑρεῖν ἔστι τοὺς εὐγενῶς
[31, 12]	ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις οἱ	πλείους	ἐνταῦθα καθείργνυντο. Ἐν οὕτω γὰρ
[31, 39]	γὰρ κατὰ τὴν Μακεδονίαν βασιλέων	πλείστην	πεποιημένων σπουδὴν περὶ τὰς κυνηγεσίας
[31, 37]	τῶν κατὰ Μακεδονίαν ἐγκρατὴς γενόμενος,	πλείστης	δὲ περὶ τὰ προειρημένα τετευχὼς
[31, 57]	σκαφῶν, μεγάλου πνεύματος ἐπιρράξαντος οἱ	πλεῖστοι	μὲν ὑποβρύχιοι κατεπόθησαν ὑπὸ τῆς
[31, 48]	γὰρ δυνάμεως δυσεντερίᾳ περιπεσούσης οἱ	πλεῖστοι	τῶν στρατιωτῶν διεφθάρησαν. Παραπλήσιον δέ
[31, 11]	εἶναι. Ἡ δὲ σύγκλητος τοῖς	πλείστοις	τῶν λεγομένων προσκόπτουσα καὶ τοῦ
[31, 53]	Κελτιβηρικοὺς ἡ νὺξ κατὰ τὸ	πλεῖστον	διέλυσε, τῆς ἀκμῆς τῶν ἀνδρῶν
[31, 37]	τοιοῦτον ἀπέλιπε τὸν βίον μεταλλάττων.	Πλεῖστον	μὲν γὰρ τῶν καθ' αὑτὸν
[31, 45]	ἐκκαλεῖσθαι τὰ πλήθη πρὸς εὔνοιαν	πλεῖστον	ὅσον ἀπέσχεν. Ἀργυρολογῶν δὲ καὶ
[31, 55]	μάχῃ τε ἐνίκησαν καὶ τὸ	πλεῖστον	τοῦ στρατοῦ διέφθειραν. Περιβοήτου δὲ
[31, 27]	ζητήσας κατέλυσε πεφιλοξενημένον ὑπ' αὐτοῦ	πλεονάκις	ἐν τῇ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[31, 32]	οὐκ ἀφιστάμενος τῆς ἐξ ἀρχῆς	πλεονεξίας	πρέσβεις ἀπέστειλε πρὸς Ἀριαράθην, παρακαλῶν
[31, 37]	ἀφιλαργυρίαν ἐκ τῆς νῦν Ῥωμαίων	πλεονεξίας	τεκμαίρεσθαι. Ἐπὶ γὰρ τοῦ καθ'
[31, 39]	καὶ μεγαλοψυχίας, οὐχ οὕτως τῷ	πλήθει	τῶν χρημάτων τὸ προκείμενον κατεργασάμενος
[31, 16]	βασιλείαν καὶ δυνάμεσι καὶ χρημάτων	πλήθεσι,	καθὸ οἷοί τ' ἦσαν ἐπεκρύπτοντο
[31, 21]	τὴν Θηβαίίδα, ἐμπεσούσης ὁρμῆς τοῖς	πλήθεσι	πρὸς ἀπόστασιν. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[31, 31]	ποιησάμενος, μεγάλην εὔνοιαν παρὰ τοῖς	πλήθεσιν	ἀπηνέγκατο. ~Ὅτι τὸν Μιθροβουζάνην ἐπὶ
[31, 45]	εὐεργεσίαις καὶ φιλανθρωπίαις ἐκκαλεῖσθαι τὰ	πλήθη	πρὸς εὔνοιαν πλεῖστον ὅσον ἀπέσχεν.
[31, 9]	τις συναγαγὼν ἐκκλησίαν παρεκάλει τὰ	πλήθη	πρὸς τὸν κατὰ Ῥοδίων πόλεμον,
[31, 46]	τὸν νεώτερον εὐδοκεῖν καὶ σίτου	πλῆθος	τακτὸν λαμβάνειν κατ' ἐνιαυτόν. Καὶ
[31, 45]	βασιλικὸν ἀναλαμβάνειν. Ἀθροίσας δὲ χρημάτων	πλῆθος	τετρακόσια τάλαντα παρέθετο Πριηνεῦσι πρὸς
[31, 55]	κατεφρόνησαν τῶν πολεμίων, καὶ τὸ	πλῆθος	τὸ κατὰ τὴν ἐκκλησίαν διὰ
[31, 39]	ὑποδέξασθαι τὴν δαπάνην διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν ἀναλισκομένων εἰς ταῦτα χρημάτων,
[31, 12]	πλῆρες καὶ δυσοσμίας διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν παραδεδομένων εἰς τοῦτον τὸν
[31, 52]	δὴ τρόπον ἀποστήσεσθαι. Τοῦ δὲ	πλήθους	ὁμοθυμαδὸν ἐπισημαινομένου τὴν γνώμην, οἱ
[31, 30]	ἀσεβῆ τιμωρίαν τἀδελφοῦ. Τοῦ δὲ	πλήθους	τῶν ἡγεμόνων ἐκ τούτου κατ'
[31, 12]	μάλιστά πως ἐννεακλίνου, σκότου δὲ	πλῆρες	καὶ δυσοσμίας διὰ τὸ πλῆθος
[31, 28]	τε ἡ Καππαδοκία καὶ τὰ	πλησιόχωρα	αὐτῆς ἔπεσεν ὑπὸ Μακεδόνας. Ἀριαράθης
[31, 23]	τὴν ἀνατολὴν καὶ τότε τὸν	πλοῦν	ποιησάμενον ἐνάτης ὥρας καταπλεῦσαι μηδενὸς
[31, 15]	βασιλείᾳ πάσῃ καὶ τὸν τηρηθέντα	πλοῦτον	ἐπεῖδεν αἰχμάλωτον. Οὗτος δὲ τῆς
[31, 38]	εὐπορηκότες καὶ χορηγὸν ἀξιόχρεων τὸν	πλοῦτον	ἔχοντες ταῖς πρὸς τὰς ἡδονὰς
[31, 57]	τὰ μεγέθη τῶν σκαφῶν, μεγάλου	πνεύματος	ἐπιρράξαντος οἱ πλεῖστοι μὲν ὑποβρύχιοι
[31, 51]	τρέπονται. Ἐχόντων γὰρ αὐτῶν τοὺς	πόδας	ἁπαλοὺς καὶ σαρκώδεις, ἐκ τῶν
[31, 39]	γὰρ ἀδελφοῦ Φαβίου μονομαχίας βουλομένου	ποιεῖν	ἐπὶ τῷ πατρί, μὴ δυναμένου
[31, 2]	τὸν Ἀντίοχον. Τοῦτο δὲ ἔδοξε	ποιεῖν	ὅπως μὴ πρότερον ὡς φίλον
[31, 21]	ἐπ' αὐτὸν καὶ νικήσας ἠνάγκασε	ποιεῖν	τὸ προσταττόμενον. Ὅτι πάλιν ἄλλη
[31, 2]	ἀπόκρισιν ἐν τούτῳ τῷ γύρῳ	ποιεῖσθαι.	Ὁ δὲ βασιλεὺς τὰ μὲν
[31, 42]	φιλανθρώπων Δημήτριος, ἐὰν τὸ ἱκανὸν	ποιῇ	τῇ συγκλήτῳ κατὰ τὴν τῆς
[31, 23]	ἀνατολὴν καὶ τότε τὸν πλοῦν	ποιησάμενον	ἐνάτης ὥρας καταπλεῦσαι μηδενὸς ἀπολειφθέντος
[31, 31]	τῶν ὑποτεταγμένων τὴν καθήκουσαν ἐπιμέλειαν	ποιησάμενος,	μεγάλην εὔνοιαν παρὰ τοῖς πλήθεσιν
[31, 11]	τὸν λόγον ἐν τῇ συγκλήτῳ	ποιησάμενος,	τοιαῦτα διῆλθεν ὥστε καὶ γράφειν
[31, 28]	Ἀριάμνης. Ὃς ἐπιγαμίαν πρὸς Ἀντίοχον	ποιησάμενος	τὸν ἐπονομασθέντα Θεόν, τὴν τούτου
[31, 26]	τῆς βασιλείας παρασήμοις ἀξίαν ἑαυτοῦ	ποιήσασθαι	τὴν εἰς τὴν Ῥώμην εἴσοδον,
[31, 57]	γὰρ ὑπὸ τῶν πολεμίων νυκτὸς	ποιήσασθαι	τὸν ἔκπλουν διὰ τὸ δεδιέναι
[31, 2]	καὶ τὰ σύμπαντα λογιζόμενος ἔφη	ποιήσειν	πᾶν τὸ παρακελευόμενον ὑπὸ Ῥωμαίων.
[31, 3]	σεμνύνεσθαι τολμῶσιν, οὐ προσηκόντως τοῦτο	ποιοῦντες.	Τί γὰρ λαμπρὸν ἢ μέγα
[31, 57]	καταπλεύσαντες εἰς Σίφνον προσέβαλον τῇ	πόλει	καὶ τὰ μὲν καταπληξάμενοι τὰ
[31, 12]	δὲ καὶ στρατιᾶᾶ οὐκ ἀναξιολόγῳ	πολεμήσαντα,	τέλος Αἰμίλιος καταπολεμήσας εἷλε, καὶ
[31, 2]	διὰ τῆς προαιρέσεως γνωσθῇ πότερον	πολέμιός	ἐστιν ἢ φίλος. Ἐπεὶ δὲ
[31, 11]	ἀποκρίσεις ἐποιήσατο. Ῥωμαῖοι γὰρ καὶ	πολεμίους	ἐπ' ἀνδρείᾳ μεγαλοφρονοῦντας νικᾶν σπεύδουσιν.
[31, 55]	εἶναι τῶν Ἰβήρων, κατεφρόνησαν τῶν	πολεμίων,	καὶ τὸ πλῆθος τὸ κατὰ
[31, 57]	δαιμονίου. Συναναγκασθέντες γὰρ ὑπὸ τῶν	πολεμίων	νυκτὸς ποιήσασθαι τὸν ἔκπλουν διὰ
[31, 24]	ἰδίαν ἀρχήν, ὡς ἂν τῆς	πολεμιωτάτης	αὐτῷ βασιλείας καταλελυμένης, τότε μεγίστοις
[31, 1]	παρεσκευάσθαι μεγάλας δυνάμεις εἰς τὸν	πόλεμον,	ἀλλὰ τῷ πρεσβυτέρῳ Πτολεμαίῳ βούλεσθαι
[31, 15]	παραγενομένων εἰς τὸν πρὸς Ῥωμαίους	πόλεμον	ἀπετρίψατο τὴν τηλικαύτην συμμαχίαν, ἵνα
[31, 52]	δὲ ἔλυσε τὰς συνθήκας καὶ	πόλεμον	ἐπήνεγκεν. ~Ὅτι τοὺς Ἑλληνικοὺς πολέμους
[31, 28]	ἀρχὴν Δατάμην, ἄνδρα καὶ κατὰ	πόλεμον	καὶ κατ' ἄλλα μέρη τῆς
[31, 2]	λύειν παραχρῆμα τὸν πρὸς Πτολεμαῖον	πόλεμον.	Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀκολούθως τοῖς
[31, 56]	θυμῷ πρὸς τὴν εἰς τὸν	πόλεμον	ὁρμὴν καὶ παρασκευήν, ἀποπίπτων δὲ
[31, 55]	αἰτίαν εἵλετο τὸν πρὸς Ῥωμαίους	πόλεμον.	~Ὅτι ὁ τῶν Ῥοδίων δῆμος
[31, 53]	ὁρμῆς ἔτι μενούσης, τὸν δὲ	πόλεμον	οὐδὲ χειμὼν διέλυσε. Διὸ καὶ
[31, 53]	τὸν ὑπό τινων λεγόμενον πύρινον	πόλεμον	οὐκ ἂν ἕτερόν τις ἢ
[31, 23]	ᾗ περὶ τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	πραχθέντων ἀπολογισάμενος ἐπὶ τέλους διεξῆλθε
[31, 9]	καὶ τὸν παρακαλοῦντα πρὸς τὸν	πόλεμον	στρατηγὸν κατασπάσαντος ἀπὸ τῶν ἐμβόλων,
[31, 9]	πλήθη πρὸς τὸν κατὰ Ῥοδίων	πόλεμον,	τόθ' ὁλοσχερῶς δείσαντες περὶ τῆς
[31, 50]	νομισμάτων ἀλλοῖος ἐφάνη καὶ τὸν	πόλεμον	τοῖς ἰδίοις ἐλαττώμασιν ηὔξησεν. ~Ὅτι
[31, 54]	ἢ πράττειν ἐνεργῶς τὰ τοῦ	πολέμου.	~Ὅτι τοὺς Ἴβηρας καὶ Λυσιτανοὺς
[31, 43]	καταπολεμήσαντες Περσέα τῶν μετασχόντων τοῦ	πολέμου	τοῖς Μακεδόσι τοὺς μὲν ἐκόλασαν,
[31, 53]	πόλεμον ἐπήνεγκεν. ~Ὅτι τοὺς Ἑλληνικοὺς	πολέμους	εἷς καιρὸς κρίνει, τοὺς δὲ
[31, 25]	τῇ συγκλήτῳ καὶ τοῖς τοὺς	πολέμους	κατορθώσασι στρατηγοῖς. Οὗ τὸ τῆς
[31, 6]	γὰρ ἐν τῷ πρὸς Περσέα	πολέμῳ	ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι πρὸς τὸν
[31, 9]	γὰρ ἐν τῷ πρὸς Περσέα	πολέμῳ	ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι πρὸς τὸν
[31, 38]	ἐξεκέχυντο. Ἐν γὰρ τῷ Περσικῷ	πολέμῳ	χρόνον πλείονα διατρίψαντες ταχέως ἐζήλωσαν
[31, 26]	τινι τῶν κατὰ τὴν ὁδὸν	πόλεων	καταμεῖναι καὶ τοὺς περὶ τὸν
[31, 35]	καὶ τῶν περιοικουσῶν τὴν Ῥώμην	πόλεων	ὅσαις ὁ χρόνος τὴν ἀναστροφὴν
[31, 26]	Πτολεμαίῳ. Συμμίξας δὲ αὐτῷ τῆς	πόλεως	ἀπὸ διακοσίων σταδίων καὶ φιλοφρόνως
[31, 21]	προσηγάγετο, τῆς δὲ καλουμένης Πανῶν	πόλεως	βεβηκυίας ἐπί τινος ἀρχαίου χώματος
[31, 49]	τῶν δυναστῶν εἰς τὰς τῆς	πόλεως	εὐεργεσίας. ~Καθόλου δὲ εἰς τοὺς
[31, 21]	πᾶσαν κακοπάθειαν ὑπομείνας ἐκράτησε τῆς	πόλεως,	καὶ κολάσας τοὺς αἰτίους ἐπανῆλθεν
[31, 35]	τοιαύτην συνέβη γενέσθαι πάσης τῆς	πόλεως	συμπάθειαν ὥστε μὴ μόνον τοὺς
[31, 48]	τὸν Ἄτταλον τὸ πρὸ τῆς	πόλεως	τέμενος τὸ καλούμενον Νικηφόριον διέφθειρεν
[31, 30]	ἐναποθανόντος, Ἀσκληπιάδην τὸν ἐπὶ τῆς	πόλεως	τεταγμένον ἤγαγον βοῶντα διότι Τιμόθεος
[31, 52]	δὲ μὴ κτίζειν μὴ γεγενημένην	πόλιν,	ἀλλὰ τὴν οὖσαν ἐπισκευάζειν. Οὐδὲν
[31, 39]	μᾶλλον περίβλεπτος ἐγένετο κατὰ τὴν	πόλιν	ἀναντίρρητον ἀπολαμβάνων ἔπαινον χρηστότητος καὶ
[31, 21]	τῆς Ἀρμενίας βασιλεὺς ἀποστὰς Ἀντιόχου	πόλιν	ἔκτισεν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ καὶ δυνάμεις
[31, 57]	τοῖς Κρησὶν ἀθεσίᾳ τήν τε	πόλιν	ἐξηνδραποδίσαντο καὶ τοὺς τῶν θεῶν
[31, 52]	ἄλλοις πλείοσι γεγραμμένον μηδὲ κτίζειν	πόλιν	ἐξουσίαν ἔχειν Κελτίβηρας ἄνευ Ῥωμαίων.
[31, 39]	ὁσιότης. Τοῦτο δὲ κατὰ πᾶσαν	πόλιν	κρίνοιτ' ἂν καλὸν καὶ θαυμαστόν,
[31, 52]	γένηται, τῆς δὲ κατὰ τὴν	πόλιν	οἰκοδομίας κατ' οὐδένα δὴ τρόπον
[31, 39]	τοῖς ἀνδράσι καθ' ὅλην τὴν	πόλιν	περιβόητος ἦν ἡ χρηστότης καὶ
[31, 12]	ὃ χρὴ παθεῖν, τῶν κατὰ	πόλιν	στρατηγῶν εἷς ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰς
[31, 21]	τοῦ τόπου τὴν ὀχυρότητα, συνίστατο	πολιορκίαν	καὶ πᾶσαν κακοπάθειαν ὑπομείνας ἐκράτησε
[31, 46]	στρατιᾶς συγκλείσας τὸν ἀδελφὸν εἰς	πολιορκίαν	καὶ πεῖραν πάσης ἀπορίας λαβεῖν
[31, 52]	μεγίστην. ~Ὅτι ἐν τῇ Κελτιβηρίᾳ	πόλις	ἦν μικρὰ Βεγέδα καλουμένη, καὶ
[31, 36]	καὶ μετέσχον τῶν ἐν τῇ	πολιτείᾳ	καλῶν. ~Ὅτι ὁ αὐτὸς Αἰμίλιος
[31, 34]	τὸ χεῖρον τῆς ἀγωγῆς καὶ	πολιτείας	διαστροφήν, ὅταν πωλούμενοι πλεῖον εὑρίσκωσιν
[31, 7]	Ἐν μὲν γὰρ τοῖς ἄλλοις	πολιτεύμασι	ζηλοτυποῦσιν ἀλλήλους, Ῥωμαῖοι δὲ ἐπαινοῦσιν.
[31, 49]	μὲν οὖν κάλλιστα τῶν Ἑλλήνων	πολιτευόμενοι	πολλοὺς ἔσχον ἁμιλλωμένους τῶν δυναστῶν
[31, 23]	οὐκ εἰς τὸ κοινὸν τῶν	πολιτῶν	ἀλλ' εἰς τὸν ἴδιον ἐκείνου
[31, 35]	μέρεσι τῆς ἀρετῆς πρωτεύων τῶν	πολιτῶν	ἐτελεύτησεν. Ὡς δὲ ἡ περὶ
[31, 11]	ἀγεννεστέραν φωνὴν οὐ ῥᾳδιον εὑρεῖν.	Πολλὰ	δὲ καὶ ἄλλα τούτοις οἰκεῖα
[31, 6]	Φιλόφρων, μετὰ δὲ τοῦτον Ἀστυμήδης.	Πολλὰ	δὲ πρὸς δέησιν καὶ παραίτησιν
[31, 9]	ἐμβόλων, ἐποιεῖτο τοὺς λόγους. Καὶ	πολλὰ	πρὸς δέησιν εἰπόντες ἔλαβον ἀποκρίσεις
[31, 5]	εὐημερίαις ἀνθρωπίνως χρωμένων. ~Οὗτοι δὲ	πολλὰ	πρὸς δέησιν καὶ παραίτησιν εἰπόντες
[31, 12]	πολλάκις Ῥωμαίοις διὰ φιλίας ἰόντα,	πολλάκις	δὲ καὶ στρατιᾶᾶ οὐκ ἀναξιολόγῳ
[31, 12]	Περσέα τὸν τελευταῖον Μακεδονίας βασιλέα,	πολλάκις	Ῥωμαίοις διὰ φιλίας ἰόντα, πολλάκις
[31, 23]	ἐθαύμασεν, ἐπὶ δὲ τοῖς παισὶ	πολλαπλάσιον	ἔσχε συμπάθειαν. ~Ὅτι μετὰ τὴν
[31, 49]	βεβαίως καὶ μετὰ πολλῆς προνοίας,	πολλαπλασίους	χάριτας κομίζονται καὶ δωρεὰς λαμβάνουσι
[31, 22]	μὴ χρόνον ἄπειρον μηδὲ γενεὰς	πολλάς,	ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ
[31, 48]	τῇ Προποντίδι συνέβη τῶν νηῶν	πολλὰς	μὲν αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσιν ὑπὸ
[31, 38]	περιποιεῖσθαι τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ δόξαν.	Πολλὴ	γάρ τις ὁρμὴ πρὸς τὰς
[31, 46]	τὰ κατὰ τοὺς βασιλεῖς εἰς	πολλὴν	ἀλλοτριότητα καὶ κινδύνους ἀπηλπισμένους προαχθέντα
[31, 21]	Πτολεμαῖος ἀναζεύξας ἐπ' αὐτοὺς μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως τὰ μὲν ἄλλα μέρη
[31, 4]	εὐροούσης τοῖς Ῥωμαίοις ἐβουλεύοντο μετὰ	πολλῆς	ἐπισκέψεως πῶς καθήκει χρήσασθαι τοῖς
[31, 17]	Ὁ δὲ δι' αὐτοῦ χειρισμὸς	πολλῆς	εὐτελείας καὶ καταφρονήσεως ἦν οἰκεῖος.
[31, 49]	τοῦτο πράττοντες βεβαίως καὶ μετὰ	πολλῆς	προνοίας, πολλαπλασίους χάριτας κομίζονται καὶ
[31, 5]	ἔφερον. Ὡς ἐπίπαν γὰρ οἱ	πολλοὶ	διὰ τὸ μέγεθος τῶν προσδοκωμένων
[31, 3]	τῶν κρατούντων ἐπιεικείας. Καίτοι γε	πολλοὶ	τῷ μεγέθει τῆς κατὰ τῶν
[31, 25]	τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαινουμένης ἀρετῆς,	πολλοὶ	τῶν ἐπιγινομένων προάγονται πρὸς τὸν
[31, 37]	κτημάτων ἔνια προσαπέδοντο. Διὸ καὶ	πολλοῖς	ἔδοξεν ὑπερβεβηκέναι κατὰ τὴν ἀφιλαργυρίαν
[31, 38]	ἅψασθαι, διάληψιν ἔσχε παρὰ τοῖς	πολλοῖς	ὡς νωθρὸς ὢν τὴν ψυχὴν
[31, 44]	πλείονα ἢ κατὰ γυναῖκαα, καὶ	πολλοὺς	εἰσήγαγεν εἰς τὸν δῆμον, καταιτιασάμενος
[31, 45]	ὅσον ἀπέσχεν. Ἀργυρολογῶν δὲ καὶ	πολλοὺς	ἐπαναιρούμενος πεντήκοντα μὲν ταλάντοις ἐστεφάνωσε
[31, 49]	οὖν κάλλιστα τῶν Ἑλλήνων πολιτευόμενοι	πολλοὺς	ἔσχον ἁμιλλωμένους τῶν δυναστῶν εἰς
[31, 12]	οὕτω γὰρ στενῷ τόπῳ συγκεκλεισμένων	πολλῶν	ἀνδρῶν ἀπεθηριοῦτο τὰ τῶν ἀτυχῶν
[31, 14]	Τοὺς δὲ ἄλλους πάντας κατηκόντισεν,	πολλῶν	μὲν ἐν αὐτοῖς γνωριζομένων διὰ
[31, 27]	ἂν πιστεύσειεν τοῖς ὑπὸ τῶν	πολλῶν	νομιζομένοις ἀγαθοῖς ἢ τοὺς ὑπὲρ
[31, 39]	Ταύτην ἅπασαν τὴν κατα σκευήν,	πολλῶν	οὖσαν ταλάντων, φέρων ἐδωρήσατο τῇ
[31, 10]	~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	πολλῶν	παραγεγονότων πρεσβευτῶν, πρώτοις τοῖς περὶ
[31, 39]	θυγατράσι προσοφειλομένων εἰς τὴν φερνὴν	πολλῶν	χρημάτων, καὶ τῶν Ῥωμαίων πάντων
[31, 1]	πρόφασιν ἀφαιρούσης φανερὸς ἐγένετο τῶν	πολλῶν	ὢν βασιλέων οἱἱ τοῦ λυσιτελοῦς
[31, 32]	τὴν Σωφηνήν. Ὁ δὲ Ἀριαράθης	πολὺ	κεχωρισμένος τῆς τοιαύτης ῥᾳδιουργίας τοῖς
[31, 55]	εὐημερίας, οἱ μὲν Ἀρουακοί, νομίσαντες	πολὺ	κρείττους εἶναι τῶν Ἰβήρων, κατεφρόνησαν
[31, 23]	τέκνων καὶ τῆς βασιλείας γάζης,	πολὺ	μᾶλλον θαυμάζειν τὴν εὔροιαν τῆς
[31, 38]	παίδων γὰρ Ἑλληνικῆς παιδείας ἐπὶ	πολὺ	μεταλαβών, καὶ γεγονὼς κατὰ τοῦτον
[31, 39]	Ἡ γὰρ μήτηρ αὐτοῦ Παπειρία	πολὺ	πρὸ τῆς τοῦ πατρὸς τελευτῆς
[31, 38]	ἀλλὰ καὶ τῶν πρεσβυτέρων πάντων	πολὺ	προέσχε σωφροσύνῃ καὶ καλοκἀγαθίᾳ καὶ
[31, 17]	Καὶ δή ποτε προκοπτούσης ἐπὶ	πολὺ	τῆς ἑστιάσεως καὶ τῶν πλειόνων
[31, 38]	ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους, λαβὼν ἐπιστάτην	Πολύβιον	τὸν Μεγαλοπολίτην τὸν τὰς ἱστορίας
[31, 28]	πρὸς τὴν Ἀρμενίαν. Μετ' οὐ	πολὺν	δὲ χρόνον τῶν περὶ τὸν
[31, 41]	ἀγαγόντες. Ἡ δὲ σύγκλητος ἐπὶ	πολὺν	μὲν χρόνον διηπόρησε πῶς χρηστέον
[31, 38]	καὶ καθόλου τὴν ἐπὶ τούτοις	πολυτέλειαν	ἐξεκέχυντο. Ἐν γὰρ τῷ Περσικῷ
[31, 17]	τῶν περὶ αὐτόν. ~Ὅτι τοὺς	πολυτελεῖς	ἀγῶνας καὶ τὴν θαυμαστὴν πανήγυριν
[31, 26]	πρὸς δὲ τούτοις καὶ ἵππον	πολυτελῆ	χρυσοφάλαρον, μετὰ τῶν ἰδίων παίδων
[31, 17]	τὴν ἐν τοῖς ἀγῶσι καὶ	πομπείαις	οἰκονομίαν καὶ διάταξιν τῶν ὅλων,
[31, 17]	οἰκεῖος. Παρέτρεχε γὰρ παρὰ τὴν	πομπὴν	ἱππάριον ἔχων εὐτελὲς καὶ τοὺς
[31, 34]	ἐρώμενον μὲν ταλάντου, κεράμιον δὲ	Ποντικοῦ	ταρίχου τριακοσίων δραχμῶν Ἀττικῶν Μάρκος
[31, 2]	Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ τὸν	Ποπίλλιον	ἅμα πάντες τὴν δεξιὰν αὐτοῦ
[31, 2]	λαβεῖν περὶ τούτων, ἀκούσας ὁ	Ποπίλλιος	ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ δοκοῦν εἶναι
[31, 2]	τὴν δεξιὰν ἐκτείνοντος, ὁ μὲν	Ποπίλλιος	πρόχειρον ἔχων τὸ βυβλίον ἐν
[31, 38]	τὰ κάλλιστα τῶν ἐπιτηδευμάτων σπουδῆς.	Πόπλιος	τοίνυν Σκιπίων Αἰμιλίου μὲν τοῦ
[31, 36]	τοῦ βίου παρατετηρηκότας τήν τε	πορείαν	καὶ τὰς κατὰ μέρος ἰδιότητας
[31, 27]	παίδων. Πεπυσμένος δὲ κατὰ τὴν	πορείαν	τὸ κατάλυμα τὸ τοῦ Δημητρίου
[31, 34]	ταρίχου τριακοσίων δραχμῶν Ἀττικῶν Μάρκος	Πόρκιος	Κάτων, τῶν εὐδοκιμουμένων ἀνδρῶν, εἶπεν
[31, 11]	τό τε διάδημα καὶ τὴν	πορφύραν,	ἀπέθετο, μιμησάμενος δὲ τὴν τῶν
[31, 22]	αὐτοῖς προὔλεγε τὸ μέλλον, πιστεῦσαί	ποτ'	ἂν ὡς εἰς τοῦτον τὸν
[31, 17]	εἰ τύχοι, ποτὲ μὲν ἐκάθιζεν	ποτὲ	δὲ προσανέπιπτε. Καὶ ποτὲ μὲν
[31, 17]	ποτὲ μὲν ἀποτιθέμενος τὸ ποτήριον,	ποτὲ	δὲ ῥίπτων τὸν ψωμὸν ἀνεπήδα
[31, 17]	ἐκάθιζεν ποτὲ δὲ προσανέπιπτε. Καὶ	ποτὲ	μὲν ἀποτιθέμενος τὸ ποτήριον, ποτὲ
[31, 17]	προσιὼν τοῖς εὐωχουμένοις, εἰ τύχοι,	ποτὲ	μὲν ἐκάθιζεν ποτὲ δὲ προσανέπιπτε.
[31, 17]	τοῖς ἀκροάμασι προσπαίζων. Καὶ δή	ποτε	προκοπτούσης ἐπὶ πολὺ τῆς ἑστιάσεως
[31, 11]	αἰσχρῶς κολακεύων τοὺς ὑπερέχοντας, καί	ποτε	Ῥωμαίων πρὸς αὐτὸν παραγενομένων πρεσβευτῶν,
[31, 2]	ἢ διὰ τῆς προαιρέσεως γνωσθῇ	πότερον	πολέμιός ἐστιν ἢ φίλος. Ἐπεὶ
[31, 17]	Καὶ ποτὲ μὲν ἀποτιθέμενος τὸ	ποτήριον,	ποτὲ δὲ ῥίπτων τὸν ψωμὸν
[31, 17]	φαντασίαν ἔχοντα. Ἐν δὲ τοῖς	πότοις	αὐτὸς ἐφιστάμενος ταῖς εἰσόδοις οὓς
[31, 19]	κατὰ τρόπον καὶ τὰ κατὰ	πότον	οἰκείως χειρίσαι καὶ παρατάξασθαι τοῖς
[31, 17]	μετανίστατο, καὶ περιῄει πάντα τὸν	πότον,	προπόσεις λαμβάνων ὀρθός τε καὶ
[31, 17]	τοῖς πραττομένοις φεύγειν ἐκ τοῦ	πότου,	καὶ ἕκαστον τῶν ἀπηντηκότων ἐπὶ
[31, 38]	δὲ εἰς ἀκροάματα παντοδαπὰ καὶ	πότους	καὶ καθόλου τὴν ἐπὶ τούτοις
[31, 2]	τούτων, ἀκούσας ὁ Ποπίλλιος ἐποίησε	πρᾶγμα	βαρὺ δοκοῦν εἶναι καὶ παντελῶς
[31, 41]	διηπόρησε πῶς χρηστέον ἦν τοῖς	πράγμασιν.	Καὶ ἡ σύγκλητος τὸν μὲν
[31, 18]	ὥστε μηδὲν ὑποπτεῦσαι περὶ αὐτοῦ	πραγματικὸν	ἢ διαφορᾶς ἔμφασιν ἔχον τῆς
[31, 3]	Ῥωμαῖοι μάλιστα πεποιῆσθαι πρόνοιαν, βουλευόμενοι	πραγματικῶς	καὶ ταῖς εἰς τοὺς κρατηθέντας
[31, 23]	περὶ δὲ τῶν τῆς πατρίδος	πραγμάτων	εὐθαρσὴς εἶναι καθ' ὅσον ἡ
[31, 3]	δικαίως ἄν τις ἡγήσαιτο τοῖς	πραγμάτων	ὀρεγομένοις τὴν ἐπὶ τοῖς καλοῖς
[31, 47]	ἐπὶ τὸ χεῖρον αὐτοῖς τῶν	πραγμάτων	προβαινόντων, ἔσπευδον ἀποδοῦναι τοὺς μισθούς,
[31, 21]	δυσπροσίτου, συνέδραμον εἰς ταύτην οἱ	πρακτικώτατοι	τῶν ἀφεστηκότων. Πτολεμαῖος δὲ τήν
[31, 23]	ἀλλ' εἰ πάντως αὐτῷ τι	πρᾶξαι	δέδοκτο δυσχερές, τοῦτ' εἰς αὐτὸν
[31, 28]	καὶ μηδὲν ἔργον ἄξιον μνήμης	πράξας	τελευτᾶᾶ. Τὴν δὲ ἀρχὴν διεδέξατο
[31, 16]	ἐπιβολῶν τοῦ Ἀντιόχου καὶ τῶν	πράξεων	βασιλικαὶ καὶ θαυμάσιαι τελέως ἦσαν,
[31, 32]	οὖν ἀκολούθως, οὕτω γενηθείσης τῆς	πράξεως,	οὐ μετρίως ηὔξησε τὴν περὶ
[31, 14]	γενόμενος καὶ συναθροίσας τοὺς αἰχμαλώτους	πρᾶξιν	ἐπετελέσατο βαρβαρικὴν καὶ παντελῶς ὑπερήφανον.
[31, 7]	οὗ συμβαίνει μάλιστα τοὺς μὲν	πράσσειν	τὰ κάλλιστα τῶν ἔργων, ἁμιλλωμένους
[31, 54]	πάν των ἐπιτροπὴν Ῥωμαίοις ἢ	πράττειν	ἐνεργῶς τὰ τοῦ πολέμου. ~Ὅτι
[31, 52]	Οὐδὲν δὲ παρὰ τὰς συνθήκας	πράττειν	οὐδὲ τὸ κοινὸν ἔθος πάντων
[31, 6]	ἐλαττόνων συμπτωμάτων. ~Ἅμα δὲ τούτοις	πραττομένοις	εἰς Ῥώμην παρεγένοντο πρεσβευταὶ Ῥοδίων,
[31, 17]	ὡς πάντας αἰσχυνθέντας ἐπὶ τοῖς	πραττομένοις	φεύγειν ἐκ τοῦ πότου, καὶ
[31, 49]	ἐν ἐξουσίαις ὄντας, καὶ τοῦτο	πράττοντες	βεβαίως καὶ μετὰ πολλῆς προνοίας,
[31, 23]	περὶ τῶν κατὰ τὸν πόλεμον	πραχθέντων	ἀπολογισάμενος ἐπὶ τέλους διεξῆλθε τοιούτους
[31, 11]	προσκόπτουσα καὶ τοῦ Προυσίου καταγινώσκουσα	πρεπούσας	τῇ κολακείᾳ τὰς ἀποκρίσεις ἐποιήσατο.
[31, 6]	μὲν ἐποιεῖτο τὸν ὑπὲρ τῆς	πρεσβείας	λόγον Φιλόφρων, μετὰ δὲ τοῦτον
[31, 32]	ἀφιστάμενος τῆς ἐξ ἀρχῆς πλεονεξίας	πρέσβεις	ἀπέστειλε πρὸς Ἀριαράθην, παρακαλῶν συμφρονῆσαι,
[31, 42]	ἐβουλήθη παραλαβεῖν. ~Ὅτι τοῦ Δημητρίου	πρέσβεις	ἀποστείλαντος εἰς Ῥωμαίους, ἀπόκρισιν ἔδωκεν
[31, 41]	συνεισήχθησαν καὶ οἱ παρὰ Δημητρίου	πρέσβεις	οἱ τὸν στέφανον κομίζοντες ἀπὸ
[31, 40]	τὴν ἑκατοστὴν πεντηκοστὴν πέμπτην ὀλυμπιάδα	πρέσβεις	παρεγένοντο παρὰ Ἀριαράθου στέφανον κομίζοντες
[31, 33]	τῆς πατρῴας ἀρχῆς. ~Ὅτι ἧκον	πρεσβευταὶ	εἰς Ῥώμην παρά τε τοῦ
[31, 18]	συντελεσθέντων ἧκον οἱ τοῦ Γράκχου	πρεσβευταὶ	κατασκεψόμενοι τὴν βασιλείαν. Οἷς ὁ
[31, 9]	πατρίδας. ~Ὅτι εἰς Ῥώμην παρεγένοντο	πρεσβευταὶ	Ῥοδίων πρὸς τὰς γεγενημένας κατ'
[31, 6]	τούτοις πραττομένοις εἰς Ῥώμην παρεγένοντο	πρεσβευταὶ	Ῥοδίων, τὰς γεγενημένας διαβολὰς κατ'
[31, 8]	ἧκον εἰς Ῥώμην πάντοθεν οἱ	πρεσβευταὶ	συγχαρησόμενοι τοῖς γεγονόσι κατορθώμασιν. Ἡ
[31, 52]	ὁμοθυμαδὸν ἐπισημαινομένου τὴν γνώμην, οἱ	πρεσβευταὶ	τῇ συγκλήτῳ ταῦτα ἀπήγγειλαν. Ἡ
[31, 32]	κεχωρισμένος τῆς τοιαύτης ῥᾳδιουργίας τοῖς	πρεσβευταῖς	ἐπέπληξε, καὶ πρὸς Ἀρταξίαν ἔγραψε
[31, 11]	καὶ καλίκιον, ἀσπασάμενος δὲ τοὺς	πρεσβευτὰς	ἀπέφαινεν ἑαυτὸν ἀπελεύθερον εἶναι Ῥωμαίων.
[31, 33]	μὲν παρὰ τοῦ πρεσβυτέρου Πτολεμαίου	πρεσβευτὰς	ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς πάσαις
[31, 54]	οὐκ ἀφρόνως προνοούμενοι τοῦ μέλλοντος	πρεσβευτὰς	ἐξαπέστειλαν πρὸς τὸν ὕπατον περὶ
[31, 33]	δὲ τὸν νεώτερον Πτολεμαῖον πέμψαι	πρεσβευτὰς	τοὺς ἐμφανιοῦντας αὐτῷ τὴν εὔνοιαν
[31, 40]	καὶ τῶν περὶ τὸν Γράκχον	πρεσβευτῶν,	ἡ σύγκλητος ἐπαινέσασα τὸν Ἀριαράθη
[31, 10]	δὲ πλειόνων ἀπὸ τῆς Ἀσίας	πρεσβευτῶν	καὶ μάλιστα τῶν ἀπεσταλμένων παρὰ
[31, 10]	τοὺς αὐτοὺς χρόνους πολλῶν παραγεγονότων	πρεσβευτῶν,	πρώτοις τοῖς περὶ Ἄτταλον ἐχρημάτισεν
[31, 11]	ποτε Ῥωμαίων πρὸς αὐτὸν παραγενομένων	πρεσβευτῶν,	τὰ μὲν τῆς βασιλείας σύμβολα,
[31, 28]	γενομένων, παρέλαβε τὴν βασιλείαν ὁ	πρεσβύτατος	Ἀριάμνης. Ὃς ἐπιγαμίαν πρὸς Ἀντίοχον
[31, 28]	ὑποβολιμαίους ἀναδιδαξαμένην τἀνδρὶ τὸν μὲν	πρεσβύτερον	μετὰ συμμέτρου χορηγίας εἰς Ῥώμην
[31, 28]	ἦν αὐτῷ γονὴ γνησία, τὸν	πρεσβύτερον	τῶν παίδων τἀδελφοῦ Ἀριαράθην υἱοποιεῖται.
[31, 46]	Ἅπερ ὕστερον ἀπέδωκαν. ~Ὅτι ὁ	πρεσβύτερος	Πτολεμαῖος ταχὺ διὰ τὸ μέγεθος
[31, 28]	Τὴν δὲ ἀρχὴν διεδέξατο ὁ	πρεσβύτερος	τῶν υἱῶν Ἀριαράθης, ὃς φιλοστοργῆσαι
[31, 33]	νεωτέρου Πτολεμαίου καὶ παρὰ τοῦ	πρεσβυτέρου.	Δοθέντος δὲ αὐτοῖς ἐν τῷ
[31, 33]	ἐδογμάτισε τοὺς μὲν παρὰ τοῦ	πρεσβυτέρου	Πτολεμαίου πρεσβευτὰς ἐν ἡμέραις πέντε
[31, 1]	εἰς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ τῷ	πρεσβυτέρῳ	Πτολεμαίῳ βούλεσθαι συγκατασκευάσαι τὴν πατρῴαν
[31, 28]	τούτου θυγατέρα Στρατονίκην συνῴκισε τῷ	πρεσβυτέρῳ	τῶν υἱῶν Ἀριαράθῃ. Ὑπάρχων δὲ
[31, 52]	Ῥωμαίων. Ἀπεκρίθη δέ τις τῶν	πρεσβυτέρων	ὄνομα Κάκυρος ὅτι κτίζειν μὲν
[31, 38]	τῶν ἡλικιωτῶν ἀλλὰ καὶ τῶν	πρεσβυτέρων	πάντων πολὺ προέσχε σωφροσύνῃ καὶ
[31, 34]	διασεσαφημένα τἀδελφῷ. ~Ὅτι νεανίσκων τινῶν	πριαμένων	ἐρώμενον μὲν ταλάντου, κεράμιον δὲ
[31, 45]	χρημάτων πλῆθος τετρακόσια τάλαντα παρέθετο	Πριηνεῦσι	πρὸς τὰ τῆς τύχης παράλογα.
[31, 12]	ὣς ἀπολυθῆναι τοῦ ζῆν ἤθελε.	Πρὶν	γὰρ ἢ τὴν σύγκλητον ὑπὲρ
[31, 2]	μὴ πρότερον ὡς φίλον δεξιώσηται	πρὶν	ἢ διὰ τῆς προαιρέσεως γνωσθῇ
[31, 17]	ἐκτελέσας ὁ Ἀντίοχος πάντας τοὺς	πρὶν	ὑπερέβαλεν. Ὁ δὲ δι' αὐτοῦ
[31, 38]	τὸν Ἀφρικανὸν προσαγορευθέντα, μέγιστον τῶν	πρὸ	αὐτοῦ Ῥωμαίων. Ἀπὸ δὲ τοιαύτης
[31, 22]	πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ	πρὸ	ἡμῶν, γνοίης ἂν ὡς τὸ
[31, 22]	λόγους ἀποπεφοίβακεν. Εἰ γὰρ λάβοις	πρὸ	τῆς ἐννοίας μὴ χρόνον ἄπειρον
[31, 48]	τῆς περὶ τὸν Ἄτταλον τὸ	πρὸ	τῆς πόλεως τέμενος τὸ καλούμενον
[31, 39]	γὰρ μήτηρ αὐτοῦ Παπειρία πολὺ	πρὸ	τῆς τοῦ πατρὸς τελευτῆς ἐτύγχανε
[31, 38]	γένεσι. Καίτοι γ' ἐν ἀρχαῖς,	πρὸ	τοῦ φιλοσοφίας ἅψασθαι, διάληψιν ἔσχε
[31, 28]	διαφερόντως λέγεται τὸν ἀδελφόν, καὶ	προάγειν	αὐτὸν εἰς τὰς ἐπιφανεστάτας τάξεις.
[31, 17]	ἔχων εὐτελὲς καὶ τοὺς μὲν	προάγειν	κελεύων, τοὺς δὲ ἐπέχειν, ἄλλους
[31, 25]	ἐπαινουμένης ἀρετῆς, πολλοὶ τῶν ἐπιγινομένων	προάγονται	πρὸς τὸν ὅμοιον ζῆλον, τῆς
[31, 18]	προσκοπῆς. Οὐκ ἦν δὲ τῇ	προαιρέσει	τοιοῦτος, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἀλλοτριώτατα
[31, 2]	δεξιώσηται πρὶν ἢ διὰ τῆς	προαιρέσεως	γνωσθῇ πότερον πολέμιός ἐστιν ἢ
[31, 39]	πρώτην ἔδωκε πεῖραν τῆς ἰδίας	προαιρέσεως	ἐκ περιστάσεως τοιαύτης. Ἡ γὰρ
[31, 26]	καὶ μεγαλοπρεπὲς δεῖγμα τῆς ἑαυτοῦ	προαιρέσεως.	Παραχρῆμα γὰρ προχειρισάμενος βασιλικὴν ἐσθῆτα
[31, 16]	ἐναντίαν τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσι ἔσχε	προαίρεσιν.	Ἐκεῖνοι γὰρ αὔξοντες τὴν ἰδίαν
[31, 1]	Τῆς γὰρ τύχης αὐτοῦ τὴν	προαίρεσιν	ἐξελεγχούσης καὶ τὴν προειρημένην πρόφασιν
[31, 46]	πολλὴν ἀλλοτριότητα καὶ κινδύνους ἀπηλπισμένους	προαχθέντα	παραδόξου καὶ φιλανθρώπου συλλύσεως ἔτυχε.
[31, 47]	τὸ χεῖρον αὐτοῖς τῶν πραγμάτων	προβαινόντων,	ἔσπευδον ἀποδοῦναι τοὺς μισθούς, φοβούμενοι
[31, 44]	εἰς αὐτοὺς ἐξημάρτανεν. Αἰεὶ δὲ	προβαίνων	τῇ παρανομίᾳ εἰς τέλος ἐλυμήνατο
[31, 28]	Μακεδόνας. Ἀριαράθης δὲ ὁ τοῦ	προβεβασιλευκότος	υἱὸς ἀπελπίσας κατὰ τὸ παρὸν
[31, 14]	ἐν αὐτοῖς γνωριζομένων διὰ τὰς	προγεγενημένας	ἐπιξενώσεις, οὐδενὸς δὲ διὰ τὴν
[31, 36]	Ῥωμαίων οἱ ταῖς εὐγενείαις καὶ	προγόνων	δόξῃ διαφέροντες μετὰ τὴν τελευτὴν
[31, 38]	διαδεδεγμένος ἄξιος ἐφάνη τῆς τῶν	προγόνων	δόξης. Ἐκ παίδων γὰρ Ἑλληνικῆς
[31, 36]	ἐμφάσεως. Παραπλησίως δὲ καὶ τῶν	προγόνων	ἕκαστος προηγεῖται τοιαύτην ἔχων διασκευὴν
[31, 6]	ἀποκεκλικέναι πρὸς τὸν βασιλέα καὶ	προδεδωκέναι	τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν. Μηδὲν
[31, 9]	ἀποκεκλικέναι πρὸς τὸν βασιλέα καὶ	προδεδωκέναι	τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν. Ὁρῶντες
[31, 28]	σπουδήν, καὶ ἐπὶ τοσοῦτον αὐτοῖς	προέβη	τὰ τῆς πρὸς ἀλλήλους εὐνοίας
[31, 22]	μείζονος οὔσης ἢ κατ' ἄνθρωπον.	Προεῖπε	γὰρ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πρότερον
[31, 37]	γενόμενος, πλείστης δὲ περὶ τὰ	προειρημένα	τετευχὼς ἐξουσίας, τοσοῦτον ἀπέσχετο τοῦ
[31, 23]	τοῖς Ῥωμαίοις, ἑαυτὸν ἐν ταῖς	προειρημέναις	ἡμέραις ἀπεφήνατο κεκυριευκέναι πάσης Μακεδονίας.
[31, 1]	τὴν προαίρεσιν ἐξελεγχούσης καὶ τὴν	προειρημένην	πρόφασιν ἀφαιρούσης φανερὸς ἐγένετο τῶν
[31, 38]	κατὰ φύσιν υἱός, καθάπερ ἤδη	προείρηται,	δοθεὶς δὲ εἰς υἱοθεσίαν Σκιπίωνι
[31, 39]	τὴν μετ' ἐκείνου συμβίωσιν πεποιημένος	προεῖχεν	ἤδη τι τῶν προὔργου καὶ
[31, 3]	ἀνθρώποις, μάλιστα δὲ τοῖς ἡγεμονίας	προεστηκόσιν.	Ἕκαστος γὰρ τῶν ἠσθενηκότων ἑκουσίως
[31, 38]	καὶ τῶν πρεσβυτέρων πάντων πολὺ	προέσχε	σωφροσύνῃ καὶ καλοκἀγαθίᾳ καὶ μεγαλοψυχίᾳ
[31, 2]	τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα κατεκεχώριστο	προέτεινε	καὶ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἀναγνῶναι τὸν
[31, 36]	δὲ καὶ τῶν προγόνων ἕκαστος	προηγεῖται	τοιαύτην ἔχων διασκευὴν καὶ κόσμον
[31, 12]	κεναῖς ἐλπίσι προσανέχων, ὁμοίαν τοῖς	προητυχημένοις	ἔσχε τοῦ βίου τὴν καταστροφήν.
[31, 36]	γινώσκειν ἐφ' ὅσον ἕκαστοι τιμῆς	προήχθησαν	καὶ μετέσχον τῶν ἐν τῇ
[31, 39]	δωρεᾶς καὶ τῷ χειρισμῷ τῆς	προθέσεως.	Τὴν δὲ σωφροσύνην περιεποιήσατο δαπανήσας
[31, 26]	Ὁ δὲ Πτολεμαῖος τὴν μὲν	προθυμίαν	ἀπεδέξατο, τοσοῦτον δὲ ἀπέσχε τοῦ
[31, 35]	Ῥώμην σχεδόν τι πανδημεὶ μετὰ	προθυμίας,	ἅμα θεασόμενοι καὶ τιμήσοντες τὸν
[31, 3]	γὰρ τῶν ἠσθενηκότων ἑκουσίως ὑποταττόμενος	προθύμως	αὑπηρετεῖ καὶ πάντα συμπράττει μετ'
[31, 52]	πειθαρχεῖν Ῥωμαίοις καὶ συμμάχους εἶναι	προθύμως,	ὁπόταν αὐτοῖς χρεία γένηται, τῆς
[31, 13]	βίον, εἰ μὴ ὁ Αἰμίλιος	προκαθήμενος	τοῦ βουλευτηρίου καὶ τηρῶν τὸ
[31, 12]	βίον, εἰ μὴ Μάρκος Αἰμίλιος	προκαθήμενος	τοῦ βουλευτηρίου, τηρῶν τό τε
[31, 17]	συμπαιζόντων, μετὰ ταῦτα τῆς συμφωνίας	προκαλουμένης	ἀνεπήδα γυμνὸς καὶ τοῖς μίμοις
[31, 39]	τῷ πλήθει τῶν χρημάτων τὸ	προκείμενον	κατεργασάμενος ὡς τῷ καιρῷ τῆς
[31, 30]	δρᾶμα συντέθεικε καὶ τὸ μειράκιον	προκεκλημένος	εἴη πρὸς ἄδικον καὶ ἀσεβῆ
[31, 38]	ὅπως μὴ παράδοξός τισιν ἡ	προκοπὴ	τούτου δόξῃ γεγονέναι κατὰ τοὺς
[31, 17]	ἀκροάμασι προσπαίζων. Καὶ δή ποτε	προκοπτούσης	ἐπὶ πολὺ τῆς ἑστιάσεως καὶ
[31, 3]	δ' ἐοίκασι Ῥωμαῖοι μάλιστα πεποιῆσθαι	πρόνοιαν,	βουλευόμενοι πραγματικῶς καὶ ταῖς εἰς
[31, 49]	πράττοντες βεβαίως καὶ μετὰ πολλῆς	προνοίας,	πολλαπλασίους χάριτας κομίζονται καὶ δωρεὰς
[31, 54]	μετὰ τὴν νίκην οὐκ ἀφρόνως	προνοούμενοι	τοῦ μέλλοντος πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν πρὸς
[31, 3]	ταῖς ἐξουσίαις, προσκόπτομεν δὲ τοῖς	προπετῶς	τὰς κολάσεις λαμβάνουσι παρὰ τῶν
[31, 48]	χειμῶνι παραλόγῳ περιπεσόντος ἐν τῇ	Προποντίδι	συνέβη τῶν νηῶν πολλὰς μὲν
[31, 17]	καὶ περιῄει πάντα τὸν πότον,	προπόσεις	λαμβάνων ὀρθός τε καὶ τοῖς
[31, 12]	ξίφος πρὸς ἀναίρεσιν καὶ κάλως	πρὸς	ἀγχόνην, ἐξουσίας διδομένης ὡς βούλοιτο
[31, 30]	καὶ τὸ μειράκιον προκεκλημένος εἴη	πρὸς	ἄδικον καὶ ἀσεβῆ τιμωρίαν τἀδελφοῦ.
[31, 28]	τοσοῦτον αὐτοῖς προέβη τὰ τῆς	πρὸς	ἀλλήλους εὐνοίας ὥστε ὁ μὲν
[31, 2]	τὴν ὑπεροχὴν τῆς Ῥωμαίων ἡγεμονίας,	πρὸς	ἀμηχανίαν ἐλθὼν καὶ τὰ σύμπαντα
[31, 12]	δ' οὖν αὐτῷ καὶ ξίφος	πρὸς	ἀναίρεσιν καὶ κάλως πρὸς ἀγχόνην,
[31, 28]	ὁ πρεσβύτατος Ἀριάμνης. Ὃς ἐπιγαμίαν	πρὸς	Ἀντίοχον ποιησάμενος τὸν ἐπονομασθέντα Θεόν,
[31, 21]	Θηβαίίδα, ἐμπεσούσης ὁρμῆς τοῖς πλήθεσι	πρὸς	ἀπόστασιν. Ὁ δὲ βασιλεὺς Πτολεμαῖος
[31, 32]	ἐξ ἀρχῆς πλεονεξίας πρέσβεις ἀπέστειλε	πρὸς	Ἀριαράθην, παρακαλῶν συμφρονῆσαι, καὶ τῶν
[31, 32]	ῥᾳδιουργίας τοῖς πρεσβευταῖς ἐπέπληξε, καὶ	πρὸς	Ἀρταξίαν ἔγραψε παρακαλῶν αὐτὸν ἀπέχεσθαι
[31, 3]	ἐλέου. Ταῦτα γὰρ συμβάλλεται μεγάλα	πρὸς	αὔξησιν πᾶσι μὲν ἀνθρώποις, μάλιστα
[31, 55]	δυνάμεως, οἱ δὲ Λυσιτανοὶ συστραφέντες	πρὸς	αὐτὸν καὶ λαβόντες ἀπαράσκευον ἐκ
[31, 11]	τοὺς ὑπερέχοντας, καί ποτε Ῥωμαίων	πρὸς	αὐτὸν παραγενομένων πρεσβευτῶν, τὰ μὲν
[31, 33]	καὶ τὴν συμμαχίαν ἀνελεῖν τὴν	πρὸς	αὐτόν, πρὸς δὲ τὸν νεώτερον
[31, 9]	Ὁρῶντες δὲ τὴν ἀλλοτριότητα τὴν	πρὸς	αὑτοὺς εἰς ἀθυμίαν ἐνέπιπτον. Ὡς
[31, 33]	συμμαχίαν ἀνελεῖν τὴν πρὸς αὐτόν,	πρὸς	δὲ τὸν νεώτερον Πτολεμαῖον πέμψαι
[31, 39]	χρήματα ἐλευθεριότητι διενεγκεῖν τῶν ἄλλων.	Πρὸς	δὲ τοῦτο τὸ μέρος τῆς
[31, 26]	προχειρισάμενος βασιλικὴν ἐσθῆτα καὶ διάδημα,	πρὸς	δὲ τούτοις καὶ ἵππον πολυτελῆ
[31, 9]	ἐποιεῖτο τοὺς λόγους. Καὶ πολλὰ	πρὸς	δέησιν εἰπόντες ἔλαβον ἀποκρίσεις δι'
[31, 6]	δὲ τοῦτον Ἀστυμήδης. Πολλὰ δὲ	πρὸς	δέησιν καὶ παραίτησιν εἰπόντες καὶ
[31, 5]	ἀνθρωπίνως χρωμένων. ~Οὗτοι δὲ πολλὰ	πρὸς	δέησιν καὶ παραίτησιν εἰπόντες καὶ
[31, 40]	ἀπόρρησιν τοῦ γάμου καὶ φιλίας	πρὸς	Δημήτριον. Συνεπιμαρτυρούντων δὲ καὶ τῶν
[31, 10]	περὶ τὸν Ἄτταλον ἐνδεχομένως ἀπολογησάμενοι	πρὸς	ἕκαστον τῶν ἐγκαλουμένων οὐ μόνον
[31, 25]	παρέργως τῇ τῆς ἱστορίας παρρησίᾳ	πρὸς	ἐπανόρθωσιν τοῦ κοινοῦ βίου. ~Ὅτι
[31, 45]	καὶ φιλανθρωπίαις ἐκκαλεῖσθαι τὰ πλήθη	πρὸς	εὔνοιαν πλεῖστον ὅσον ἀπέσχεν. Ἀργυρολογῶν
[31, 27]	τὸ τηλικοῦτο τῆς βασιλείας ἀξίωμα	πρὸς	ἰδιωτικὴν ταπεινότητα τύχης ἐπεπτώκει, καὶ
[31, 39]	τοῦ κατὰ φυσὶν πατρὸς Αἰμιλίου	πρὸς	μίμησιν κάλλιστον ἀρχέτυπον, καὶ καθόλου
[31, 10]	ἐν οἷς συμμαχίαν ἦν συντεθειμένος	πρὸς	Περσέα κατὰ Ῥωμαίων. Κατηγορησάντων δὲ
[31, 6]	ἀπολύσασθαι. Ἐδόκουν γὰρ ἐν τῷ	πρὸς	Περσέα πολέμῳ ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι
[31, 9]	ἀπολογησόμενοι. Ἐδόκουν γὰρ ἐν τῷ	πρὸς	Περσέα πολέμῳ ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι
[31, 2]	τὰ γεγραμμένα λύειν παραχρῆμα τὸν	πρὸς	Πτολεμαῖον πόλεμον. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[31, 40]	εὔνοιαν τοῦ βασιλέως ἣν ἔχει	πρὸς	Ῥωμαίους, ἔτι δὲ τὴν δι'
[31, 18]	ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἀλλοτριώτατα διέκειτο	πρὸς	Ῥωμαίους. ~Ὅτι πρὸς τοὺς θαυμάζοντας
[31, 15]	δισμυρίων Γαλατῶν παραγενομένων εἰς τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον ἀπετρίψατο τὴν τηλικαύτην
[31, 55]	μάλιστα τὴν αἰτίαν εἵλετο τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον. ~Ὅτι ὁ τῶν
[31, 6]	τὸν βασιλέα καὶ προδεδωκέναι τὴν	πρὸς	Ῥωμαίους φιλίαν. Μηδὲν δὲ ἀνύοντες
[31, 9]	τὸν βασιλέα καὶ προδεδωκέναι τὴν	πρὸς	Ῥωμαίους φιλίαν. Ὁρῶντες δὲ τὴν
[31, 28]	Ἀνενεώσατο δ' οὗτος καὶ τὴν	πρὸς	Ῥωμαίους φιλίαν τε καὶ συμμαχίαν.
[31, 3]	πεσόντων. Διόπερ ὁρῶμεν τοὺς μὲν	πρὸς	τὰ παράδοξα τῆς τύχης καλῶς
[31, 45]	πλῆθος τετρακόσια τάλαντα παρέθετο Πριηνεῦσι	πρὸς	τὰ τῆς τύχης παράλογα. Ἅπερ
[31, 38]	δόξαν. Πολλὴ γάρ τις ὁρμὴ	πρὸς	τὰς ἀνέδην ἡδονὰς καὶ τὴν
[31, 9]	εἰς Ῥώμην παρεγένοντο πρεσβευταὶ Ῥοδίων	πρὸς	τὰς γεγενημένας κατ' αὐτῶν διαβολὰς
[31, 38]	ἀξιόχρεων τὸν πλοῦτον ἔχοντες ταῖς	πρὸς	τὰς ἡδονὰς δαπάναις. ~Ὅτι ὁ
[31, 57]	τῆς θαλάσσης, τινὲς δὲ ταῖς	πρὸς	τῇ γῇ πέτραις προσραχθέντες ἀπώλοντο,
[31, 28]	τὸ παρὸν ἀποχωρεῖ μετ' ὀλίγων	πρὸς	τὴν Ἀρμενίαν. Μετ' οὐ πολὺν
[31, 48]	τῆς θαλάσσης καταποθῆναι, τινὰς δὲ	πρὸς	τὴν γῆν ἐκπεσόντας ναυαγῆσαι. Καὶ
[31, 56]	δῆμος ἐπηρμένος μὲν τῷ θυμῷ	πρὸς	τὴν εἰς τὸν πόλεμον ὁρμὴν
[31, 25]	ἀνανδρίας ὀνειδιζομένης, οὐκ ὀλίγοι τῶν	πρὸς	τὴν κακίαν ὁρμώντων ἀποτρέπονται. Διὸ
[31, 39]	τοῦ νεανίσκου καὶ τὸ σύνολον	πρὸς	τὴν τεκοῦσαν ὁσιότης. Τοῦτο δὲ
[31, 37]	τοῦτο τὸ ἔθνος ἐσχηκέναι δοκεῖ	πρὸς	τὴν τοῦ πλείονος ἐπιθυμίαν. ~Ἐπεὶ
[31, 39]	τὸν τρόπον ἐποίησεν ἴσην ἑαυτῷ	πρὸς	τὸν ἀδελφὸν γενέσθαι τὴν ὅλην
[31, 9]	Περσέα πολέμῳ ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι	πρὸς	τὸν βασιλέα καὶ προδεδωκέναι τὴν
[31, 6]	Περσέα πολέμῳ ταῖς εὐνοίαις ἀποκεκλικέναι	πρὸς	τὸν βασιλέα καὶ προδεδωκέναι τὴν
[31, 22]	ἦν γνώριμον; ἀλλ' ὅμως ἡ	πρὸς	τὸν βίον ἡμῶν ἀδιαλόγιστος τύχη
[31, 10]	γὰρ εἶχον οἱ Ῥωμαῖοι τὰ	πρὸς	τὸν εὐμένη ἕνεκεν τῶν γραμμάτων
[31, 9]	συναγαγὼν ἐκκλησίαν παρεκάλει τὰ πλήθη	πρὸς	τὸν κατὰ Ῥοδίων πόλεμον, τόθ'
[31, 25]	ἀρετῆς, πολλοὶ τῶν ἐπιγινομένων προάγονται	πρὸς	τὸν ὅμοιον ζῆλον, τῆς δὲ
[31, 9]	δημάρχων, τοῦ καὶ τὸν παρακαλοῦντα	πρὸς	τὸν πόλεμον στρατηγὸν κατασπάσαντος ἀπὸ
[31, 35]	χρόνος τὴν ἀναστροφὴν ἐδίδου ἐλθεῖν	πρὸς	τὸν τῆς ἐκφορᾶς καιρόν, κατήντων
[31, 54]	προνοούμενοι τοῦ μέλλοντος πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν	πρὸς	τὸν ὕπατον περὶ διαλύσεως. Ὁ
[31, 38]	ἐνιαυτὸν ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν, ἔδωκεν ἑαυτὸν	πρὸς	τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ λόγους, λαβὼν
[31, 3]	ἀγνωμονηθέντων, ἀλλὰ καὶ τὸν κοινὸν	πρὸς	τοὺς ἐπταικότας ἔλεον ἑαυτῶν παρῃρημένους.
[31, 19]	ἀλλοτριώτατα διέκειτο πρὸς Ῥωμαίους. ~Ὅτι	πρὸς	τοὺς θαυμάζοντας τὴν ἐν τῷ
[31, 27]	τὸ τοῦ Δημητρίου τοῦ τοπογράφου,	πρὸς	τοῦτον ζητήσας κατέλυσε πεφιλοξενημένον ὑπ'
[31, 12]	τῶν ἀτυχῶν σώματα, τῶν τε	πρὸς	τροφὴν καὶ τὴν ἄλλην πᾶσαν
[31, 38]	θέσιν πάππον Σκιπίωνα τὸν Ἀφρικανὸν	προσαγορευθέντα,	μέγιστον τῶν πρὸ αὐτοῦ Ῥωμαίων.
[31, 13]	τῆς συγκλήτου χρηστότητα κεναῖς ἐλπίσι	προσανεῖχεν.	~Ὅτι ὁ τῶν βαρβάρων Γαλατῶν
[31, 17]	ποτὲ μὲν ἐκάθιζεν ποτὲ δὲ	προσανέπιπτε.	Καὶ ποτὲ μὲν ἀποτιθέμενος τὸ
[31, 28]	βίου ἀξιολογωτάτην ἐνδεικνύμενος καὶ φιλοσοφίᾳ	προσανέχων,	ἐξ οὗ καὶ ἡ παρὰ
[31, 12]	δοθεὶς φυλακήν, καὶ κεναῖς ἐλπίσι	προσανέχων,	ὁμοίαν τοῖς προητυχημένοις ἔσχε τοῦ
[31, 37]	καὶ τῶν ἐγγείων κτημάτων ἔνια	προσαπέδοντο.	Διὸ καὶ πολλοῖς ἔδοξεν ὑπερβεβηκέναι
[31, 51]	δοκοῦντα εἶναι φοβερά, ἐπειδὰν αὐτοῖς	προσβάλωσιν	οἱ κυνηγοῦντες κυνίδια μικρά, ἐνεργὰ
[31, 23]	τὴν εὐποτμίαν αὐτοῦ τότε μάλιστα	προσδέχεσθαι	παρὰ τῆς τύχης σύμπτωμα. Διόπερ
[31, 56]	θύτας καὶ μάντεις, ἔνιοι δὲ	προσδέχονται	τὰς ἐπῳδὰς καὶ παντοδαπὰ γένη
[31, 5]	πολλοὶ διὰ τὸ μέγεθος τῶν	προσδοκωμένων	κακῶν καταφρονοῦσι τῶν ἐλαττόνων συμπτωμάτων.
[31, 57]	οἱ Κρῆτες καταπλεύσαντες εἰς Σίφνον	προσέβαλον	τῇ πόλει καὶ τὰ μὲν
[31, 41]	ἡ σύγκλητος τὸν μὲν στέφανον	προσεδέξατο,	τοὺς δὲ μετὰ τοῦ στεφάνου
[31, 23]	ἐπὶ τῷ πάντα κάλλιον ἢ	προσεδόκα	συντελεῖσθαι, πάντων δὲ συγχαιρόντων καὶ
[31, 2]	γεγενῆσθαι δοκῶν οὔποτ' ἂν ἑκουσίως	προσεῖχε	τῷ δόγματι. ~Ὅτι ἀληθὲς ἦν
[31, 11]	καὶ καθεὶς τὰς χεῖρας ἀμφοτέρας	προσεκύνησε	τὸν οὐδὸν καὶ τοὺς καθημένους
[31, 45]	καὶ χωρὶς τούτων ἑξακόσια τάλαντα	Προσεπαγγειλάμενος	καὶ τὰ λοιπὰ τετρακόσια δώσειν
[31, 23]	παρὰ τῆς τύχης σύμπτωμα. Διόπερ	προσεύχεσθαι	τῷ θεῷ τῶν μὲν δημοσίων
[31, 21]	ἄλλα μέρη τῆς Θηβαίίδος ῥᾳδίως	προσηγάγετο,	τῆς δὲ καλουμένης Πανῶν πόλεως
[31, 3]	ἐχθρῶν τιμωρίας σεμνύνεσθαι τολμῶσιν, οὐ	προσηκόντως	τοῦτο ποιοῦντες. Τί γὰρ λαμπρὸν
[31, 39]	συνεχώρησεν ἔχειν ταῖς ἀδελφαῖς, οὐ	προσηκούσης	αὐταῖς κατὰ νόμον τῆς κληρονομίας.
[31, 12]	δυσωδίαν συνέβαινεν ὥστε μηδένα τῶν	προσιόντων	ῥᾳδίως δύνασθαι καρτερῆσαι. Ἐφ' ἡμέρας
[31, 17]	φέροντας διέταττεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις	προσιὼν	τοῖς εὐωχουμένοις, εἰ τύχοι, ποτὲ
[31, 18]	τῆς κατὰ τὴν αἴγυπτον γενομένης	προσκοπῆς.	Οὐκ ἦν δὲ τῇ προαιρέσει
[31, 3]	τοὺς ἐπιεικῶς χρωμένους ταῖς ἐξουσίαις,	προσκόπτομεν	δὲ τοῖς προπετῶς τὰς κολάσεις
[31, 11]	σύγκλητος τοῖς πλείστοις τῶν λεγομένων	προσκόπτουσα	καὶ τοῦ Προυσίου καταγινώσκουσα πρεπούσας
[31, 12]	Διετῆ γὰρ χρόνον φιλοψυχήσας, καὶ	προσκόψας	τοῖς φυλάττουσι βαρβάροις, κωλυόμενος ὑπ'
[31, 47]	Τοῦτο μὲν ἐσύλησε καὶ τὰ	προσοφειλόμενα	τῶν ὀψωνίων ἀπέδωκεν. ~Ὅτι Προυσίας
[31, 39]	ταῖς Σκιπίωνος τοῦ μεγάλου θυγατράσι	προσοφειλομένων	εἰς τὴν φερνὴν πολλῶν χρημάτων,
[31, 49]	κριθῆς δὲ δέκα, καὶ εὐμένης	προσοφείλων	τρεῖς μυριάδας ἐτετελευτήκει. Ἐπηγγείλατο δὲ
[31, 17]	ὀρθός τε καὶ τοῖς ἀκροάμασι	προσπαίζων.	Καὶ δή ποτε προκοπτούσης ἐπὶ
[31, 17]	ἀνεπήδα γυμνὸς καὶ τοῖς μίμοις	προσπαίζων	ὠρχεῖτο τῶν ὀρχήσεων τὰς γέλωτα
[31, 12]	πάντων ἐν ταὐτῷ πεφυρμένων τοσαύτην	προσπίπτειν	δυσωδίαν συνέβαινεν ὥστε μηδένα τῶν
[31, 57]	ταῖς πρὸς τῇ γῇ πέτραις	προσραχθέντες	ἀπώλοντο, παντελῶς δὲ ὀλίγοι διεσώθησαν
[31, 49]	οἱ Ῥωδιοι ἔχοντες ἀγχίνοιαν καὶ	προστασίαν,	καὶ ταύτῃ χρώμενοι, διετέλουν καθαπερεί
[31, 38]	οἰκίας οὐκ ἀξιόχρεως διάδοχος καὶ	προστάτης.	Οὐ μὴν ἀλλὰ τῆς ἡλικίας
[31, 21]	καὶ νικήσας ἠνάγκασε ποιεῖν τὸ	προσταττόμενον.	Ὅτι πάλιν ἄλλη κίνησις συνέστη
[31, 2]	τὴν Ῥωμαίων ὑπεροχήν, ἅτε καὶ	προσφάτως	ἀκηκοὼς τὸ τῶν Μακεδόνων πταῖσμα.
[31, 11]	ἀπέθετο, μιμησάμενος δὲ τὴν τῶν	προσφάτως	ἀπελευθερουμένων παρὰ Ῥωμαίοις τάξιν ἀπήντησεν
[31, 11]	ἀνάξιος γεγονὼς τοῦ τῆς βασιλείας	προσχήματος	καὶ διατελέσας πάντα τὸν τοῦ
[31, 44]	εὐφυὲς ἐγένετο καὶ τοῦτο τὸ	πρόσωπον	εἰς ὠμότητα καὶ παρανομίαν πλείονα
[31, 39]	οὐδέν, τῶν δὲ ἐπιθυμιῶν ἀποσχόμενος	προσωφελήθη	τήν τε σωματικὴν ὑγίειαν καὶ
[31, 28]	συνάρχειν πάντων τῶν τῆς βασιλείας	προτερημάτων	ἐπ' ἴσης μεταδίδωσι. Τοῦ δὲ
[31, 11]	δὲ καὶ ἄλλα τούτοις οἰκεῖα	πρότερον	διεπράξατο, καὶ τότε δὲ κατὰ
[31, 39]	ἀπέσχετο τοῦ κομίσασθαί τι τῶν	πρότερον	δωρηθέντων ὥστε καὶ ταῦτα καὶ
[31, 22]	Προεῖπε γὰρ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα	πρότερον	ἔτεσι περὶ τῶν ὕστερον συμβησομένων.
[31, 22]	πάσης κρατήσουσιν, ὧν οὐδ' ὄνομα	πρότερον	ἦν γνώριμον; ἀλλ' ὅμως ἡ
[31, 22]	χαλεπὸν ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει	πρότερον	οἴεσθ' ἂν ἢ Πέρσας ἢ
[31, 2]	δὲ ἔδοξε ποιεῖν ὅπως μὴ	πρότερον	ὡς φίλον δεξιώσηται πρὶν ἢ
[31, 22]	Μακεδόνων, εἴ τις θεῶν αὐτοῖς	προὔλεγε	τὸ μέλλον, πιστεῦσαί ποτ' ἂν
[31, 1]	τοῦ λυσιτελοῦς οὐδὲν τῶν καλῶν	προὐργιαίτερον	τίθενται. ~Ὅτι ἀπαντήσασι τὸν Ἀντίοχον
[31, 39]	πεποιημένος προεῖχεν ἤδη τι τῶν	προὔργου	καὶ προὐτετύπωτο. Οὐκ ὀλίγα δὲ
[31, 11]	τὰ κατὰ τὸν Εὐμένη. ~Ὅτι	Προυσίας	ἀνάξιος γεγονὼς τοῦ τῆς βασιλείας
[31, 48]	προσοφειλόμενα τῶν ὀψωνίων ἀπέδωκεν. ~Ὅτι	Προυσίας	ὁ Βιθυνῶν βασιλεὺς ἀποτυχὼν τῆς
[31, 25]	λυμαίνεσθαι τὰ κατορθωθέντα. ~Ὅτι καὶ	Προυσίας	ὁ τῆς Βιθυνίας βασιλεὺς ἧκε
[31, 10]	καὶ μάλιστα τῶν ἀπεσταλμένων παρὰ	Προυσίου	βασιλέως καὶ Γαλατῶν, οἱ περὶ
[31, 11]	τῶν λεγομένων προσκόπτουσα καὶ τοῦ	Προυσίου	καταγινώσκουσα πρεπούσας τῇ κολακείᾳ τὰς
[31, 39]	ἤδη τι τῶν προὔργου καὶ	προὐτετύπωτο.	Οὐκ ὀλίγα δὲ αὐτῷ συνήργησε
[31, 3]	χρησάμενοι τοῖς κατορθώμασιν ἐξαλείφωμεν τὴν	προυυπάρχουσαν	εὐφημίαν, ἀνάξιοι φανέντες τῶν εὐτυχηθέντων;
[31, 1]	προαίρεσιν ἐξελεγχούσης καὶ τὴν προειρημένην	πρόφασιν	ἀφαιρούσης φανερὸς ἐγένετο τῶν πολλῶν
[31, 10]	ἔληγε τῆς κατ' εὐμένους ὑποψίας,	προχειρισαμένη	δὲ Γάιον ἐξαπέστειλε κατοπτεύσοντα τὰ
[31, 26]	τῆς ἑαυτοῦ προαιρέσεως. Παραχρῆμα γὰρ	προχειρισάμενος	βασιλικὴν ἐσθῆτα καὶ διάδημα, πρὸς
[31, 2]	δεξιὰν ἐκτείνοντος, ὁ μὲν Ποπίλλιος	πρόχειρον	ἔχων τὸ βυβλίον ἐν ᾧ
[31, 2]	καὶ παντελῶς ὑπερήφανον. Ἔχων γὰρ	προχειρότατον	ἀμπέλινον βακτήριον περιέγραψε τῷ κλήματι
[31, 48]	γῆν ἐκπεσόντας ναυαγῆσαι. Καὶ τὰς	πρώτας	ἀμοιβὰς τῆς εἰς τὸ θεῖον
[31, 35]	πᾶσι τοῖς μέρεσι τῆς ἀρετῆς	πρωτεύων	τῶν πολιτῶν ἐτελεύτησεν. Ὡς δὲ
[31, 39]	ὑπῆρξε κληρονόμος. Ἐν τούτοις οὖν	πρώτην	ἔδωκε πεῖραν τῆς ἰδίας προαιρέσεως
[31, 10]	αὐτοὺς χρόνους πολλῶν παραγεγονότων πρεσβευτῶν,	πρώτοις	τοῖς περὶ Ἄτταλον ἐχρημάτισεν ἡ
[31, 39]	χορηγίᾳ καὶ λαμπρότητι, τὸ μὲν	πρῶτον	ἐν ταῖς γυναιξίν, εἶτα ἐν
[31, 38]	μὴν ἀλλὰ τῆς ἡλικίας οἰκείως	πρῶτον	ἤρξατο περιποιεῖσθαι τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ
[31, 16]	καταφρονεῖσθαι. Συντελῶν γὰρ τοὺς ἀγῶνας	πρῶτον	μὲν ἐναντίαν τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσι
[31, 31]	Ἀριαράθης διαδεξάμενος τὴν πατρῴαν βασιλείαν,	πρῶτον	μὲν τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς ἔθαψεν.
[31, 44]	δοκεῖν εἶναι φιλορώμαιος ~τὸ μὲν	πρῶτον	ὀλίγα καὶ πεφεισμένως εἰς αὐτοὺς
[31, 6]	σύγκλητον ἑνὸς τῶν δημάρχων Ἀντωνίου,	πρῶτος	μὲν ἐποιεῖτο τὸν ὑπὲρ τῆς
[31, 2]	προσφάτως ἀκηκοὼς τὸ τῶν Μακεδόνων	πταῖσμα.	Τοῦτο γὰρ μήπω γεγενῆσθαι δοκῶν
[31, 51]	τῶν ὑποκάτω μερῶν δάκνοντα τὰς	πτέρνας	ἀναγκάζει καθίζειν, ἕως ἄν τις
[31, 33]	αὐτόν, πρὸς δὲ τὸν νεώτερον	Πτολεμαῖον	πέμψαι πρεσβευτὰς τοὺς ἐμφανιοῦντας αὐτῷ
[31, 2]	γεγραμμένα λύειν παραχρῆμα τὸν πρὸς	Πτολεμαῖον	πόλεμον. Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀκολούθως
[31, 21]	πρὸς ἀπόστασιν. Ὁ δὲ βασιλεὺς	Πτολεμαῖος	ἀναζεύξας ἐπ' αὐτοὺς μετὰ πολλῆς
[31, 21]	ταύτην οἱ πρακτικώτατοι τῶν ἀφεστηκότων.	Πτολεμαῖος	δὲ τήν τε ἀπόνοιαν ν
[31, 27]	Ἀρχίαν μετ' αὐτοῦ. ~Ὅτι ὁ	Πτολεμαῖος	ὁ βασιλεὺς αἰγύπτου, ἐκπεσὼν τῆς
[31, 46]	ὕστερον ἀπέδωκαν. ~Ὅτι ὁ πρεσβύτερος	Πτολεμαῖος	ταχὺ διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[31, 26]	εὐκαταφρόνητος εἶναι δόξῃ. Ὁ δὲ	Πτολεμαῖος	τὴν μὲν προθυμίαν ἀπεδέξατο, τοσοῦτον
[31, 33]	Ῥώμην παρά τε τοῦ νεωτέρου	Πτολεμαίου	καὶ παρὰ τοῦ πρεσβυτέρου. Δοθέντος
[31, 33]	τοὺς μὲν παρὰ τοῦ πρεσβυτέρου	Πτολεμαίου	πρεσβευτὰς ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς
[31, 26]	τοῦ κοινοῦ βίου. ~Ὅτι τοῦ	Πτολεμαίου	τοῦ βασιλέως ἐκπεσόντος καὶ πεζῇ
[31, 1]	τὸν πόλεμον, ἀλλὰ τῷ πρεσβυτέρῳ	Πτολεμαίῳ	βούλεσθαι συγκατασκευάσαι τὴν πατρῴαν ἀρχήν.
[31, 26]	τῶν ἰδίων παίδων ἀπήντησε τῷ	Πτολεμαίῳ.	Συμμίξας δὲ αὐτῷ τῆς πόλεως
[31, 53]	καὶ τὸν ὑπό τινων λεγόμενον	πύρινον	πόλεμον οὐκ ἂν ἕτερόν τις
[31, 49]	βασιλέων. Παρὰ γὰρ Δημητρίου ἔλαβον	πυρῶν	δωρεὰν εἴκοσι μυριάδας μεδί μνων,
[31, 34]	ἀγωγῆς καὶ πολιτείας διαστροφήν, ὅταν	πωλούμενοι	πλεῖον εὑρίσκωσιν οἱ μὲν ἐρώμενοι
[31, 3]	Διὸ καὶ θαυμάσαι τις ἂν	πῶς	ἅπαντες σχεδὸν ὁμολογοῦντες εἶναι τὴν
[31, 12]	μὲν μέγεθος ἔχον οἴκου μάλιστά	πως	ἐννεακλίνου, σκότου δὲ πλῆρες καὶ
[31, 4]	Ῥωμαίοις ἐβουλεύοντο μετὰ πολλῆς ἐπισκέψεως	πῶς	καθήκει χρήσασθαι τοῖς εὐτυχήμασι Κατὰ
[31, 41]	ἐπὶ πολὺν μὲν χρόνον διηπόρησε	πῶς	χρηστέον ἦν τοῖς πράγμασιν. Καὶ