>

Livre, fragment
[31, 22]	βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας	ἢ	βασιλέα τῶν Μακεδόνων, εἴ τις
[31, 22]	πρότερον οἴεσθ' ἂν ἢ Πέρσας	ἢ	βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας
[31, 2]	πρότερον ὡς φίλον δεξιώσηται πρὶν	ἢ	διὰ τῆς προαιρέσεως γνωσθῇ πότερον
[31, 18]	μηδὲν ὑποπτεῦσαι περὶ αὐτοῦ πραγματικὸν	ἢ	διαφορᾶς ἔμφασιν ἔχον τῆς δοκούσης
[31, 54]	τῆς πατρίδος μεγαλόψυχον ἀπεκρίθη τούτοις	ἢ	διδόναι περὶ πάν των ἐπιτροπὴν
[31, 22]	τῆς Δημητρίου μνησθῆναι, μείζονος οὔσης	ἢ	κατ' ἄνθρωπον. Προεῖπε γὰρ ἑκατὸν
[31, 44]	εἰς ὠμότητα καὶ παρανομίαν πλείονα	ἢ	κατὰ γυναῖκαα, καὶ πολλοὺς εἰσήγαγεν
[31, 22]	Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν	ἢ	Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων,
[31, 3]	τοῦτο ποιοῦντες. Τί γὰρ λαμπρὸν	ἢ	μέγα τὸ τοὺς πεσόντας ὑπὸ
[31, 22]	γὰρ ἔτει πρότερον οἴεσθ' ἂν	ἢ	Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν
[31, 54]	περὶ πάν των ἐπιτροπὴν Ῥωμαίοις	ἢ	πράττειν ἐνεργῶς τὰ τοῦ πολέμου.
[31, 23]	διαπορεῖν ἐπὶ τῷ πάντα κάλλιον	ἢ	προσεδόκα συντελεῖσθαι, πάντων δὲ συγχαιρόντων
[31, 12]	τοῦ ζῆν ἤθελε. Πρὶν γὰρ	ἢ	τὴν σύγκλητον ὑπὲρ αὐτοῦ διαλαβεῖν
[31, 27]	ὑπὸ τῶν πολλῶν νομιζομένοις ἀγαθοῖς	ἢ	τοὺς ὑπὲρ τὸ μέτριον εὐτυχοῦντας
[31, 53]	πόλεμον οὐκ ἂν ἕτερόν τις	ἢ	τοῦτον νοήσειεν. ~Ὅτι οἱ Κελτίβηρες
[31, 2]	προαιρέσεως γνωσθῇ πότερον πολέμιός ἐστιν	ἢ	φίλος. Ἐπεὶ δὲ ἀναγνοὺς ὁ
[31, 39]	ἰδίας προαιρέσεως ἐκ περιστάσεως τοιαύτης.	Ἡ	γὰρ μήτηρ αὐτοῦ Παπειρία πολὺ
[31, 52]	πρεσβευταὶ τῇ συγκλήτῳ ταῦτα ἀπήγγειλαν.	Ἡ	δὲ ἔλυσε τὰς συνθήκας καὶ
[31, 41]	τὸν Ὀκτάουιον φόνου δεσμίους ἀγαγόντες.	Ἡ	δὲ σύγκλητος ἐπὶ πολὺν μὲν
[31, 10]	τιμηθέντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν.	Ἡ	δὲ σύγκλητος οὐ κατὰ πᾶν
[31, 11]	καὶ γράφειν ἡμῖν ἀπρεπὲς εἶναι.	Ἡ	δὲ σύγκλητος τοῖς πλείστοις τῶν
[31, 52]	λαβούσης ἐψηφίσαντο αὐτὴν μείζονα κατασκευάζειν.	Ἡ	δὲ σύγκλητος ὑποπτεύσασα τὴν ἐπὶ
[31, 8]	πρεσβευταὶ συγχαρησόμενοι τοῖς γεγονόσι κατορθώμασιν.	Ἡ	δὲ σύγκλητος φιλανθρώπως ἅπαντας ἀποδεχομένη
[31, 39]	εἶχε τῆς περὶ αὐτὴν εὐγενείας.	Ἡ	δὲ τοῦ κατὰ θέσιν πατρὸς
[31, 28]	ἐν τῇ μάχῃ, αὐτή τε	ἡ	Καππαδοκία καὶ τὰ πλησιόχωρα αὐτῆς
[31, 56]	ἄλλοις ἔμελλον ὑποληφθήσεσθαι. Ὅτι οὐχ	ἡ	κατασκευὴ καὶ τὸ μέγεθος τῶν
[31, 53]	καιρὸς κρίνει, τοὺς δὲ Κελτιβηρικοὺς	ἡ	νὺξ κατὰ τὸ πλεῖστον διέλυσε,
[31, 28]	φιλοσοφίᾳ προσανέχων, ἐξ οὗ καὶ	ἡ	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἀγνοουμένη πάλαι
[31, 35]	τῶν πολιτῶν ἐτελεύτησεν. Ὡς δὲ	ἡ	περὶ αὐτοῦ φήμη τῆς τελευτῆς
[31, 38]	κατασκάψαντος, ὅπως μὴ παράδοξός τισιν	ἡ	προκοπὴ τούτου δόξῃ γεγονέναι κατὰ
[31, 22]	πρότερον ἦν γνώριμον; ἀλλ' ὅμως	ἡ	πρὸς τὸν βίον ἡμῶν ἀδιαλόγιστος
[31, 40]	τῶν περὶ τὸν Γράκχον πρεσβευτῶν,	ἡ	σύγκλητος ἐπαινέσασα τὸν Ἀριαράθη τόν
[31, 33]	ἐν τῷ συνεδρίῳ λόγου, διακούσασα	ἡ	σύγκλητος τὰ κατὰ μέρος ἐδογμάτισε
[31, 41]	χρηστέον ἦν τοῖς πράγμασιν. Καὶ	ἡ	σύγκλητος τὸν μὲν στέφανον προσεδέξατο,
[31, 10]	πρώτοις τοῖς περὶ Ἄτταλον ἐχρημάτισεν	ἡ	σύγκλητος. Ὑπόπτως γὰρ εἶχον οἱ
[31, 56]	τὸ μέγεθος τῶν νηῶν, ἀλλ'	ἡ	τόλμα καὶ τῶν ἀνδραγαθούντων ἐπιβατῶν
[31, 39]	γενέσθαι τὴν ἀφιλαργυρίαν. Αἰμιλία γὰρ	ἡ	τοῦ μεγάλου μὲν γυνὴ Σκιπίωνος,
[31, 24]	μεγίστοις περιέπεσε κινδύνοις. Ἀγαθὴ γὰρ	ἡ	τύχη τὰ βεβηκέναι δοκοῦντα ἀσφαλῶς
[31, 22]	ἡγεμονίαν ἐνοικίσασα, διότι καὶ τούτοις	ἡ	τύχη τἀγαθὰ κέχρηκεν ἕως ἂν
[31, 23]	πραγμάτων εὐθαρσὴς εἶναι καθ' ὅσον	ἡ	τύχη τὴν παλίρροιαν καὶ τὸν
[31, 39]	ὅλην τὴν πόλιν περιβόητος ἦν	ἡ	χρηστότης καὶ μεγαλοψυχία τοῦ νεανίσκου
[31, 23]	πατὴρ τούτων συνήγαγεν ἐκκλησίαν, ἐν	ᾗ	περὶ τῶν κατὰ τὸν πόλεμον
[31, 30]	τὸν ἐπὶ τῆς πόλεως τεταγμένον	ἤγαγον	βοῶντα διότι Τιμόθεος τοῦτο τὸ
[31, 22]	ἐνδείκνυται Μακεδόνας εἰς τὴν Περσῶν	ἡγεμονίαν	ἐνοικίσασα, διότι καὶ τούτοις ἡ
[31, 3]	μὲν ἀνθρώποις, μάλιστα δὲ τοῖς	ἡγεμονίας	προεστηκόσιν. Ἕκαστος γὰρ τῶν ἠσθενηκότων
[31, 2]	καταπεπληγμένος τὴν ὑπεροχὴν τῆς Ῥωμαίων	ἡγεμονίας,	πρὸς ἀμηχανίαν ἐλθὼν καὶ τὰ
[31, 31]	τε φίλων καὶ τῶν ἐφ'	ἡγεμονίας	τεταγμένων καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[31, 30]	τἀδελφοῦ. Τοῦ δὲ πλήθους τῶν	ἡγεμόνων	ἐκ τούτου κατ' ὀλίγον ἔννοιαν
[31, 27]	ὑπὲρ τὸ μέτριον εὐτυχοῦντας μακαριστοὺς	ἡγήσαιτο;	ὀξυτέραν γὰρ καὶ μείζονα μεταβολὴν
[31, 3]	γὰρ καρπὸν δικαίως ἄν τις	ἡγήσαιτο	τοῖς πραγμάτων ὀρεγομένοις τὴν ἐπὶ
[31, 28]	Περδίκκας ὁ τῶν ὅλων τότε	ἡγούμενος	εὐμένη πέμπει Καππαδοκίας στρατηγόν. Καὶ
[31, 54]	περὶ διαλύσεως. Ὁ δὲ ἀναγκαῖον	ἡγούμενος	τηρεῖν τὸ τῆς πατρίδος μεγαλόψυχον
[31, 28]	πατὴρ ἐξίστασθαι τῆς ὅλης ἀρχῆς	ἠγωνίζετο	τῷ παιδί, ὁ δὲ ἀδύνατον
[31, 17]	τῆς ἑστιάσεως καὶ τῶν πλειόνων	ἤδη	κεχωρισμένων, ἧκεν ὑπὸ τῶν μίμων
[31, 38]	ἦν κατὰ φύσιν υἱός, καθάπερ	ἤδη	προείρηται, δοθεὶς δὲ εἰς υἱοθεσίαν
[31, 39]	μετ' ἐκείνου συμβίωσιν πεποιημένος προεῖχεν	ἤδη	τι τῶν προὔργου καὶ προὐτετύπωτο.
[31, 38]	πλοῦτον ἔχοντες ταῖς πρὸς τὰς	ἡδονὰς	δαπάναις. ~Ὅτι ὁ Σκιπίων ὁρμήσας
[31, 38]	τις ὁρμὴ πρὸς τὰς ἀνέδην	ἡδονὰς	καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀκολασίας
[31, 12]	οὐδ' ὣς ἀπολυθῆναι τοῦ ζῆν	ἤθελε.	Πρὶν γὰρ ἢ τὴν σύγκλητον
[31, 39]	ἀρετῆς εἶχε μὲν καὶ τὸ	ἦθος	τοῦ κατὰ φυσὶν πατρὸς Αἰμιλίου
[31, 25]	Προυσίας ὁ τῆς Βιθυνίας βασιλεὺς	ἧκε	συγχαρησόμενος τῇ συγκλήτῳ καὶ τοῖς
[31, 17]	καὶ τῶν πλειόνων ἤδη κεχωρισμένων,	ἧκεν	ὑπὸ τῶν μίμων ἐκφερόμενος περικεκαλυμμένος.
[31, 8]	~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	ἧκον	εἰς Ῥώμην πάντοθεν οἱ πρεσβευταὶ
[31, 18]	δυνατόν ἐστιν. ~Ὅτι τούτων συντελεσθέντων	ἧκον	οἱ τοῦ Γράκχου πρεσβευταὶ κατασκεψόμενοι
[31, 33]	ἐκράτησε τῆς πατρῴας ἀρχῆς. ~Ὅτι	ἧκον	πρεσβευταὶ εἰς Ῥώμην παρά τε
[31, 9]	περὶ τῆς πατρίδος εἰς τοιαύτην	ἦλθον	κατάπληξιν ὥστε πένθιμον ἀναλαβεῖν ἐσθῆτα,
[31, 14]	τοῖς εἴδεσι καλλίστους καὶ ταῖς	ἡλικίαις	ἀκμαιοτάτους καταστέψας ἔθυσε τοῖς θεοῖς,
[31, 28]	υἱῷ, νηπίῳ παντελῶς ὄντι τὴν	ἡλικίαν.	Οὗτος δὲ ἔγημε θυγατέρα τοῦ
[31, 38]	προστάτης. Οὐ μὴν ἀλλὰ τῆς	ἡλικίας	οἰκείως πρῶτον ἤρξατο περιποιεῖσθαι τὴν
[31, 38]	ζηλωτὴς γενόμενος οὐχ οἷον τῶν	ἡλικιωτῶν	ἀλλὰ καὶ τῶν πρεσβυτέρων πάντων
[31, 37]	τεκμαίρεσθαι. Ἐπὶ γὰρ τοῦ καθ'	ἡμᾶς	βίου μεγίστην ὁρμὴν τοῦτο τὸ
[31, 22]	νῦν χρόνους συντελεσθῆναι. Διόπερ καὶ	ἡμεῖς	ἐκρίναμεν τῇ περιστάσει ταύτῃ τὸν
[31, 23]	Ῥωμαίοις, ἑαυτὸν ἐν ταῖς προειρημέναις	ἡμέραις	ἀπεφήνατο κεκυριευκέναι πάσης Μακεδονίας. Καὶ
[31, 23]	καὶ παραλαβεῖν τὰς δυνάμεις, ἐν	ἡμέραις	δὲ ταῖς ἁπάσαις πεντεκαίδεκα βιάσασθαι
[31, 33]	τοῦ πρεσβυτέρου Πτολεμαίου πρεσβευτὰς ἐν	ἡμέραις	πέντε ταῖς πάσαις ἐκ τῆς
[31, 23]	καλλιερήσαντα τῷ θεῷ μετὰ πέντε	ἡμέρας	εἰς Μακεδονίαν γενέσθαι καὶ παραλαβεῖν
[31, 12]	προσιόντων ῥᾳδίως δύνασθαι καρτερῆσαι. Ἐφ'	ἡμέρας	μὲν οὖν ἑπτὰ διετέλεσεν ἐνταῦθα
[31, 22]	πάντα παρὰ τὸν λογισμὸν τὸν	ἡμέτερον	καινοποιοῦσα καὶ τὴν αὑτῆς δύναμιν
[31, 11]	τοιαῦτα διῆλθεν ὥστε καὶ γράφειν	ἡμῖν	ἀπρεπὲς εἶναι. Ἡ δὲ σύγκλητος
[31, 39]	ἀναλισκομένων εἰς ταῦτα χρημάτων, τὴν	ἡμίσειαν	τῶν ἀναλωμάτων ἔδωκεν ἐκ τῆς
[31, 22]	ὅμως ἡ πρὸς τὸν βίον	ἡμῶν	ἀδιαλόγιστος τύχη καὶ πάντα παρὰ
[31, 22]	μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ πρὸ	ἡμῶν,	γνοίης ἂν ὡς τὸ τῆς
[31, 3]	προσεῖχε τῷ δόγματι. ~Ὅτι ἀληθὲς	ἦν	ἄρα, ὡς ἔοικε, τὸ ῥηθὲν
[31, 28]	ἔχων τὴν ἀρχήν, οὐ γὰρ	ἦν	αὐτῷ γονὴ γνησία, τὸν πρεσβύτερον
[31, 22]	κρατήσουσιν, ὧν οὐδ' ὄνομα πρότερον	ἦν	γνώριμον; ἀλλ' ὅμως ἡ πρὸς
[31, 2]	δεξιὰν αὐτοῦ λαβόντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως.	Ἦν	δὲ τὰ γεγραμμένα λύειν παραχρῆμα
[31, 18]	τὴν αἴγυπτον γενομένης προσκοπῆς. Οὐκ	ἦν	δὲ τῇ προαιρέσει τοιοῦτος, ἀλλὰ
[31, 47]	ὄρος Ἀρι άδνης, ἄσυλον δ'	ἦν	ἐκ παλαιῶν χρόνων. Τοῦτο μὲν
[31, 39]	καθ' ὅλην τὴν πόλιν περιβόητος	ἦν	ἡ χρηστότης καὶ μεγαλοψυχία τοῦ
[31, 38]	Αἰμιλίου μὲν τοῦ Περσέα θριαμβεύσαντος	ἦν	κατὰ φύσιν υἱός, καθάπερ ἤδη
[31, 52]	~Ὅτι ἐν τῇ Κελτιβηρίᾳ πόλις	ἦν	μικρὰ Βεγέδα καλουμένη, καὶ ταύτης
[31, 17]	χειρισμὸς πολλῆς εὐτελείας καὶ καταφρονήσεως	ἦν	οἰκεῖος. Παρέτρεχε γὰρ παρὰ τὴν
[31, 52]	κατὰ τὰς συνθήκας, ἐν αἷς	ἦν	σὺν ἄλλοις πλείοσι γεγραμμένον μηδὲ
[31, 10]	τῶν εὑρημένων, ἐν οἷς συμμαχίαν	ἦν	συντεθειμένος πρὸς Περσέα κατὰ Ῥωμαίων.
[31, 41]	μὲν χρόνον διηπόρησε πῶς χρηστέον	ἦν	τοῖς πράγμασιν. Καὶ ἡ σύγκλητος
[31, 40]	διασαφοῦντες τὴν εὔνοιαν τοῦ βασιλέως	ἣν	ἔχει πρὸς Ῥωμαίους, ἔτι δὲ
[31, 21]	ἐστράτευσεν ἐπ' αὐτὸν καὶ νικήσας	ἠνάγκασε	ποιεῖν τὸ προσταττόμενον. Ὅτι πάλιν
[31, 47]	Ἀπορούμενος δὲ τὸ παρὸν χρημάτων	ἠναγκάσθη	ἱεροσυλῆσαι τὸ τοῦ Διὸς ἱερόν,
[31, 26]	διδομένων ὥστε καὶ τὸν Δημήτριον	ἠξίωσεν	ἔν τινι τῶν κατὰ τὴν
[31, 43]	Ῥώμην. Τῶν δὲ κατὰ τὴν	Ἤπειρον	λαβὼν ἐξουσίαν Χάροψ διὰ τὸ
[31, 44]	τέλος ἐλυμήνατο τὰ κατὰ τὴν	Ἤπειρον.	Οὐ γὰρ διέλειπεν αἰτίας ψευδεῖς
[31, 44]	δημεύων οὐ μόνον τοὺς ἄνδρας	ἠργυρολόγησεν,	ἀλλὰ καὶ τὰς γυναῖκας διὰ
[31, 29]	ἑκατὸν ἑξήκοντα διαρκέσαντες, κατὰ τούτους	ἤρξαντο	τοὺς χρόνους, ὡς Διόδωρος γράφει.
[31, 38]	ἀλλὰ τῆς ἡλικίας οἰκείως πρῶτον	ἤρξατο	περιποιεῖσθαι τὴν ἐπὶ σωφροσύνῃ δόξαν.
[31, 11]	ἀπέφαινεν ἑαυτὸν ἀπελεύθερον εἶναι Ῥωμαίων.	Ἧς	ἀγεννεστέραν φωνὴν οὐ ῥᾳδιον εὑρεῖν.
[31, 39]	ταλάντων, φέρων ἐδωρήσατο τῇ μητρί.	Ἧς	κατὰ τὰς ἐπισήμους ἐξόδους χρωμένης
[31, 39]	τὸν βίον ἀπολιποῦσα μεγάλην οὐσίαν,	ἧς	οὗτος ὑπῆρξε κληρονόμος. Ἐν τούτοις
[31, 16]	χρημάτων πλήθεσι, καθὸ οἷοί τ'	ἦσαν	ἐπεκρύπτοντο τὴν αἵρεσιν διὰ τὴν
[31, 16]	πράξεων βασιλικαὶ καὶ θαυμάσιαι τελέως	ἦσαν,	τινὲς δὲ πάλιν οὕτως εὐτελεῖς
[31, 3]	ἡγεμονίας προεστηκόσιν. Ἕκαστος γὰρ τῶν	ἠσθενηκότων	ἑκουσίως ὑποταττόμενος προθύμως αὑπηρετεῖ καὶ
[31, 2]	πάντες τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαβόντες	ἠσπάζοντο	φιλοφρόνως. Ἦν δὲ τὰ γεγραμμένα
[31, 39]	σωματικὴν ὑγίειαν καὶ τὴν εὐεξίαν,	ἥτις	αὐτῷ πάντα τὸν βίον συμπαραμείνασα
[31, 24]	συμπάθειαν. ~Ὅτι μετὰ τὴν Περσέως	ἧτταν	εὐμένης ὁ βασιλεὺς μεγάλαις καὶ
[31, 3]	νικᾶν μὲν ἀνδρείᾳ τοὺς ἀντιτεταγμένους,	ἡττᾶσθαι	δὲ εὐγνωμοσύνῃ τοῦ τῶν ἐπταικότων
[31, 12]	οὐδὲν οὕτω γλυκὺ φαίνεται τοῖς	ἠτυχηκόσιν	ὡς τὸ ζῆν, καίπερ αὐτῶν
[31, 20]	οὐδὲν οὕτω γλυκὺ φαίνεται τῶν	ἠτυχηκότων	ἐνίοις ὡς τὸ ζῆν, καίπερ
[31, 32]	γενηθείσης τῆς πράξεως, οὐ μετρίως	ηὔξησε	τὴν περὶ αὑτοῦ δόξαν. Ὁ
[31, 50]	τὸν πόλεμον τοῖς ἰδίοις ἐλαττώμασιν	ηὔξησεν.	~Ὅτι οἱ Ῥωδιοι ἐδόκουν παραπλήσιόν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/10/2008