>

Livre, fragment
[31, 11]	οὐδὸν καὶ τοὺς καθημένους ἐπιφθεγξάμενος,	Χαίρετε	θεοὶ σωτῆρες, ὑπερβολὴν οὐδεμίαν ἀπολιπὼν
[31, 22]	ἂν ὡς τὸ τῆς τύχης	χαλεπὸν	ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει πρότερον
[31, 36]	εἰδωλοποιοῦνται κατά τε τὴν τοῦ	χαρακτῆρος	ὁμοιότητα καὶ κατὰ τὴν ὅλην
[31, 28]	δὲ νεώτερον εἰς τὴν Ἰωνίαν	χάριν	τοῦ μὴ διαμφισβητεῖν ὑπὲρ τῆς
[31, 28]	γονέων ἔτι ζώντων τὴν τοιαύτην	χάριτα.	Οὗτος τὸν πατέρα τοῦ πεπρωμένου
[31, 3]	παρὰ μὲν τῶν εὖ παθόντων	χάριτας	ἀειμνήστους, παρὰ δὲ τῶν ἄλλων
[31, 39]	βίον συμπαραμείνασα καλὰς ἀμοιβὰς καὶ	χάριτας	ἀπέδωκε. Τοῦ δὲ κατὰ τὴν
[31, 49]	καὶ μετὰ πολλῆς προνοίας, πολλαπλασίους	χάριτας	κομίζονται καὶ δωρεὰς λαμβάνουσι παρὰ
[31, 3]	τῆς τύχης καλῶς τεθησαυρικότας τὰς	χάριτας	παρὰ τοῖς εὖ παθοῦσι, τοὺς
[31, 1]	διαγωνοθετῶν τὰ μειράκια διελάμβανε μεγάλην	χάριτος	ἀφορμὴν παρέχων ἀκονιτὶ κυριεύσειν τῆς
[31, 43]	κατὰ τὴν Ἤπειρον λαβὼν ἐξουσίαν	Χάροψ	διὰ τὸ δοκεῖν εἶναι φιλορώμαιος
[31, 53]	μενούσης, τὸν δὲ πόλεμον οὐδὲ	χειμὼν	διέλυσε. Διὸ καὶ τὸν ὑπό
[31, 48]	ναυτικὴν δύναμιν. Τοῦ γὰρ στόλου	χειμῶνι	παραλόγῳ περιπεσόντος ἐν τῇ Προποντίδι
[31, 11]	τοῦ συνεδρίου καὶ καθεὶς τὰς	χεῖρας	ἀμφοτέρας προσεκύνησε τὸν οὐδὸν καὶ
[31, 56]	καὶ τῶν ἀνδραγαθούντων ἐπιβατῶν αἱ	χεῖρες	καταγωνίζονται. ~Ὅτι οἱ Κρῆτες καταπλεύσαντες
[31, 19]	καὶ τὰ κατὰ πότον οἰκείως	χειρίσαι	καὶ παρατάξασθαι τοῖς ἀντιτεταγμένοις στρατηγικῶς.
[31, 17]	ὑπερέβαλεν. Ὁ δὲ δι' αὐτοῦ	χειρισμὸς	πολλῆς εὐτελείας καὶ καταφρονήσεως ἦν
[31, 39]	καιρῷ τῆς δωρεᾶς καὶ τῷ	χειρισμῷ	τῆς προθέσεως. Τὴν δὲ σωφροσύνην
[31, 47]	περὶ τὸν Ὀροφέρνην, ἐπὶ τὸ	χεῖρον	αὐτοῖς τῶν πραγμάτων προβαινόντων, ἔσπευδον
[31, 34]	ἐκ τούτου τὴν ἐπὶ τὸ	χεῖρον	τῆς ἀγωγῆς καὶ πολιτείας διαστροφήν,
[31, 17]	τῶν ὀρχήσεων τὰς γέλωτα καὶ	χλευασμὸν	εἰωθυίας ἐπισπᾶσθαι, ὡς πάντας αἰσχυνθέντας
[31, 39]	ἐπισήμους ἐξόδους χρωμένης τῇ δοθείσῃ	χορηγίᾳ	καὶ λαμπρότητι, τὸ μὲν πρῶτον
[31, 39]	δὲ διάγουσα τὴν τοῦ βίου	χορηγίαν	ἐλλιπεστέραν εἶχε τῆς περὶ αὐτὴν
[31, 28]	τὸν μὲν πρεσβύτερον μετὰ συμμέτρου	χορηγίας	εἰς Ῥώμην ἀποσταλῆναι παρασκευάσαι, τὸν
[31, 17]	μὲν εἰς τὴν ὑπερβολὴν τῆς	χορηγίας	ἐμβλέψαι καὶ τὴν ἐν τοῖς
[31, 38]	τε καὶ χρημάτων εὐπορηκότες καὶ	χορηγὸν	ἀξιόχρεων τὸν πλοῦτον ἔχοντες ταῖς
[31, 52]	συμμάχους εἶναι προθύμως, ὁπόταν αὐτοῖς	χρεία	γένηται, τῆς δὲ κατὰ τὴν
[31, 12]	τροφὴν καὶ τὴν ἄλλην πᾶσαν	χρείαν	ἀνηκόντων πάντων ἐν ταὐτῷ πεφυρμένων
[31, 15]	δωρεαῖς ἐτίμα τοὺς δυναμένους μάλιστα	χρείας	παρέχεσθαι. Τοιγαροῦν ἐκεῖνος μὲν οὐ
[31, 12]	σύγκλητον ὑπὲρ αὐτοῦ διαλαβεῖν ὃ	χρὴ	παθεῖν, τῶν κατὰ πόλιν στρατηγῶν
[31, 37]	ἐκεῖνο δεῖ λογίζεσθαι, ὅτι οὐ	χρὴ	τὴν τῶν ἀρχαίων ἀφιλαργυρίαν ἐκ
[31, 39]	ἀδελφὸν ἑαυτοῦ κατεδεέστερον ὄντα τοῖς	χρήμασι,	ἐπεχορήγησεν αὐτῷ τὴν ἰδίαν μερίδα
[31, 39]	μεγαλοψυχίᾳ καὶ τῇ περὶ τὰ	χρήματα	ἐλευθεριότητι διενεγκεῖν τῶν ἄλλων. Πρὸς
[31, 35]	καὶ τὴν σύγκλητον ὑπερθέσθαι τοὺς	χρηματισμούς.	Ἀκολούθως δὲ τούτοις καὶ τῶν
[31, 37]	Ἐπαμινώνδαν. Ἐκείνους μὲν γὰρ διδομένων	χρημάτων	ἐπὶ τῷ λυσιτελεῖ τῶν διδόντων
[31, 38]	μέρος εὐχέρειαν, ἄλλως τε καὶ	χρημάτων	εὐπορηκότες καὶ χορηγὸν ἀξιόχρεων τὸν
[31, 47]	ἐπιχειρήσωσιν. Ἀπορούμενος δὲ τὸ παρὸν	χρημάτων	ἠναγκάσθη ἱεροσυλῆσαι τὸ τοῦ Διὸς
[31, 39]	προσοφειλομένων εἰς τὴν φερνὴν πολλῶν	χρημάτων,	καὶ τῶν Ῥωμαίων πάντων εἰθισμένων
[31, 23]	τῆς τύχης. Διακομισθέντων δὲ τῶν	χρημάτων	καὶ τῶν στρατιωτῶν εἰς τὴν
[31, 15]	τηλικαύτην συμμαχίαν, ἵνα φείσηται τῶν	χρημάτων.	Ὁ δὲ εὐμένης οὐ λίαν
[31, 16]	ἰδίαν βασιλείαν καὶ δυνάμεσι καὶ	χρημάτων	πλήθεσι, καθὸ οἷοί τ' ἦσαν
[31, 45]	τὸ βασιλικὸν ἀναλαμβάνειν. Ἀθροίσας δὲ	χρημάτων	πλῆθος τετρακόσια τάλαντα παρέθετο Πριηνεῦσι
[31, 39]	πλῆθος τῶν ἀναλισκομένων εἰς ταῦτα	χρημάτων,	τὴν ἡμίσειαν τῶν ἀναλωμάτων ἔδωκεν
[31, 39]	οὐχ οὕτως τῷ πλήθει τῶν	χρημάτων	τὸ προκείμενον κατεργασάμενος ὡς τῷ
[31, 37]	ἀπέσχετο τοῦ σφετερίσασθαί τι τῶν	χρημάτων	ὥστε μετὰ τὴν τελευτὴν τοὺς
[31, 3]	τῆς γεγενημένης νίκης, ἂν ὑπερηφάνως	χρησάμενοι	τοῖς κατορθώμασιν ἐξαλείφωμεν τὴν προυυπάρχουσαν
[31, 12]	ἀγχόνην, ἐξουσίας διδομένης ὡς βούλοιτο	χρήσασθαι.	Ἀλλ' οὐδὲν οὕτω γλυκὺ φαίνεται
[31, 4]	μετὰ πολλῆς ἐπισκέψεως πῶς καθήκει	χρήσασθαι	τοῖς εὐτυχήμασι Κατὰ τρόπον εὐχερέστερον
[31, 22]	τῷ Περὶ Τύχης ὑπομνήματι καθάπερ	χρησμῳδῶν	ὑπὲρ τῶν αὐτῇ συμβησομένων εὐστόχως
[31, 41]	πολὺν μὲν χρόνον διηπόρησε πῶς	χρηστέον	ἦν τοῖς πράγμασιν. Καὶ ἡ
[31, 25]	κακίαν ὁρμώντων ἀποτρέπονται. Διὸ καὶ	χρηστέον	οὐ παρέργως τῇ τῆς ἱστορίας
[31, 39]	τὴν πόλιν περιβόητος ἦν ἡ	χρηστότης	καὶ μεγαλοψυχία τοῦ νεανίσκου καὶ
[31, 46]	ἐτόλμησεν, ἅμα μὲν διὰ τὴν	χρηστότητα	καὶ διὰ τὸ τῆς φύσεως
[31, 13]	φυλακὴν διὰ τὴν τῆς συγκλήτου	χρηστότητα	κεναῖς ἐλπίσι προσανεῖχεν. ~Ὅτι ὁ
[31, 39]	τὴν πόλιν ἀναντίρρητον ἀπολαμβάνων ἔπαινον	χρηστότητος	καὶ μεγαλοψυχίας, οὐχ οὕτως τῷ
[31, 12]	καταδικαζομένων, ὧν ἐν ἐκείνοις τοῖς	χρόνοις	οἱ πλείους ἐνταῦθα καθείργνυντο. Ἐν
[31, 11]	διατελέσας πάντα τὸν τοῦ ζῆν	χρόνον	αἰσχρῶς κολακεύων τοὺς ὑπερέχοντας, καί
[31, 22]	λάβοις πρὸ τῆς ἐννοίας μὴ	χρόνον	ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ
[31, 41]	δὲ σύγκλητος ἐπὶ πολὺν μὲν	χρόνον	διηπόρησε πῶς χρηστέον ἦν τοῖς
[31, 38]	Ἐν γὰρ τῷ Περσικῷ πολέμῳ	χρόνον	πλείονα διατρίψαντες ταχέως ἐζήλωσαν τῶν
[31, 41]	ἀπέστειλεν. ~Ὅτι κατὰ τὸν αὐτὸν	χρόνον	συνεισήχθησαν καὶ οἱ παρὰ Δημητρίου
[31, 28]	καὶ Ὁλοφέρνην. Μετὰ δέ τινα	χρόνον	τῆς φύσεως ἐπιδεξαμένης ἀνελπίστως τεκεῖν
[31, 28]	Ἀρμενίαν. Μετ' οὐ πολὺν δὲ	χρόνον	τῶν περὶ τὸν εὐμένη καὶ
[31, 12]	βίου τὴν καταστροφήν. Διετῆ γὰρ	χρόνον	φιλοψυχήσας, καὶ προσκόψας τοῖς φυλάττουσι
[31, 35]	τὴν Ῥώμην πόλεων ὅσαις ὁ	χρόνος	τὴν ἀναστροφὴν ἐδίδου ἐλθεῖν πρὸς
[31, 38]	δόξῃ γεγονέναι κατὰ τοὺς ὕστερον	χρόνους,	ἀγνοουμένης τῆς κατὰ τὴν νεότητα
[31, 28]	υἱοποιεῖται. Κατὰ δὲ τούτους τοὺς	χρόνους	Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδὼν καταπολεμεῖ μὲν
[31, 29]	ἐν τούτοις. ~Καππαδόκων βασιλεῖς ἑπτά,	χρόνους	ἑκατὸν ἑξήκοντα διαρκέσαντες, κατὰ τούτους
[31, 8]	πατρίδα. ~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς	χρόνους	ἧκον εἰς Ῥώμην πάντοθεν οἱ
[31, 10]	ὠνειδίσθησαν. ~Ὅτι κατὰ τοὺς αὐτοὺς	χρόνους	πολλῶν παραγεγονότων πρεσβευτῶν, πρώτοις τοῖς
[31, 22]	Ὃ συνέβη κατὰ τοὺς νῦν	χρόνους	συντελεσθῆναι. Διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκρίναμεν
[31, 29]	διαρκέσαντες, κατὰ τούτους ἤρξαντο τοὺς	χρόνους,	ὡς Διόδωρος γράφει. ~Ὅτι τοῦ
[31, 21]	Ἀντίοχος ἰσχύων κατ' ἐκείνους τοὺς	χρόνους	ὡς οὐδεὶς τῶν ἄλλων βασιλέων
[31, 47]	ἄσυλον δ' ἦν ἐκ παλαιῶν	χρόνων.	Τοῦτο μὲν ἐσύλησε καὶ τὰ
[31, 37]	τῶν καθ' αὑτὸν ἐξ Ἰβηρίας	χρυσὸν	κομίσας εἰς τὴν Ῥώμην, μεγίστων
[31, 26]	δὲ τούτοις καὶ ἵππον πολυτελῆ	χρυσοφάλαρον,	μετὰ τῶν ἰδίων παίδων ἀπήντησε
[31, 41]	τὸν στέφανον κομίζοντες ἀπὸ μυρίων	χρυσῶν	καὶ τοὺς αἰτίους τοῦ κατὰ
[31, 40]	παρὰ Ἀριαράθου στέφανον κομίζοντες ἀπὸ	χρυσῶν	μυρίων καὶ διασαφοῦντες τὴν εὔνοιαν
[31, 39]	Ἧς κατὰ τὰς ἐπισήμους ἐξόδους	χρωμένης	τῇ δοθείσῃ χορηγίᾳ καὶ λαμπρότητι,
[31, 57]	δὲ πίστιν ὥστε μηδὲν ἀδικήσειν,	χρώμενοι	δὲ τῇ συνήθει τοῖς Κρησὶν
[31, 49]	ἀγχίνοιαν καὶ προστασίαν, καὶ ταύτῃ	χρώμενοι,	διετέλουν καθαπερεί τινας ἑκουσίους φόρους
[31, 12]	γε τοὺς ὑπερηφάνως ταῖς ἐξουσίαις	χρωμένους	μετερχομένην νέμεσιν αἰδεῖσθαι. Διόπερ εἰς
[31, 13]	γε τοὺς ὑπερηφάνως ταῖς ἐξουσίαις	χρωμένους	μετερχομένην νέμεσιν αἰδεῖσθαι. Διόπερ εἰς
[31, 3]	Πάντες γὰρ ἀποδεχόμεθα τοὺς ἐπιεικῶς	χρωμένους	ταῖς ἐξουσίαις, προσκόπτομεν δὲ τοῖς
[31, 4]	κινδυνεύοντας τῶν ταῖς εὐημερίαις ἀνθρωπίνως	χρωμένων.	~Οὗτοι δὲ πολλὰ πρὸς δέησιν
[31, 21]	πόλεως βεβηκυίας ἐπί τινος ἀρχαίου	χώματος	καὶ δοκούσης ὀχυρᾶς εἶναι ἐκ
[31, 28]	δὲ καὶ Μακεδόνας ταχέως τῆς	χώρας,	καὶ τὴν οἰκείαν ἀρχὴν ἀνεκτήσατο.
[31, 39]	πατρὸς μήτηρ τὴν κληρονομίαν ἀπολιποῦσα	χωρὶς	τῆς ἄλλης εὐπορίας μεγάλην ἐσχήκει
[31, 45]	ταλάντοις Δημήτριον τὸν βασιλέα, καὶ	χωρὶς	τούτων ἑξακόσια τάλαντα Προσεπαγγειλάμενος καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/10/2008