Livre, Chap. |
[4, 21] |
εἰς
τὸ
Κυμαῖον
πεδίον,
ἐν
|
ᾧ
|
μυθολογοῦσιν
ἄνδρας
γενέσθαι
ταῖς
τε |
[4, 21] |
τὸν
Τίβεριν
ἱερὸν
ἀξιόλογον,
ἐν
|
ᾧ
|
νομίζουσι
συντελεῖν
τὰς
ἐκ
τῆς |
[4, 35] |
ὃ
προσαγορεῦσαι
κέρας
Ἀμαλθείας.
ἐν
|
ᾧ |
πλάττουσι
πλῆθος
ὑπάρχειν
πάσης
ὀπωρινῆς
|
[4, 12] |
ἀδελφὴν
Ἀλκυόνην
βιαζόμενος
ἀνῃρέθη.
ἐφ´
|
ᾧ |
συνέβη
θαυμασθῆναι
τὸν
Ἡρακλέα
διαφερόντως· |
[4, 78] |
τὴν
Σελινουντίαν
χώραν
κατεσκεύασεν,
ἐν
|
ᾧ
|
τὴν
ἀτμίδα
τοῦ
κατ´
αὐτὴν |
[4, 14] |
τὸν
Ἀλφειὸν
ποταμὸν
πεδίον,
ἐν
|
ᾧ |
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον
τῷ
Διὶ |
[4, 76] |
κατὰ
τὴν
Ἀττικὴν
δήμων,
ἐν
|
ᾧ |
τοὺς
κατοικοῦντας
ἀπ´
ἐκείνου
Δαιδαλίδας |
[4, 77] |
καὶ
τοῖς
ἀπείροις
δυσευρέτους,
ἐν
|
ᾧ |
τρεφόμενον
τὸν
Μινώταυρον
τοὺς
ἐξ |
[4, 25] |
θαυμαζόμενον
καὶ
τῇ
κατὰ
τὴν
|
ᾠδὴν |
εὐμελείᾳ
διαφέρον.
ἐπὶ
τοσοῦτο
δὲ |
[4, 9] |
τῆς
μὲν
Ἀλκμήνης
παρακατασχεῖν
τὰς
|
ὠδῖνας, |
τὸν
δ´
Εὐρυσθέα
πρὸ
τοῦ |
[4, 33] |
τὸ
Παρθένιον
ὄρος,
ὑπὸ
τῶν
|
ὠδίνων
|
καταβαρουμένη
παρῆλθεν
εἰς
τὴν
πλησίον |
[4, 20] |
ἐργαζομένη
μισθοῦ,
μεταξὺ
συνεχομένη
ταῖς
|
ὠδῖσιν |
ἀπῆλθεν
εἴς
τινας
θάμνους
ἀθορύβως· |
[4, 19] |
ὀρεινὴν
τὴν
κατὰ
τὰς
Ἄλπεις,
|
ὡδοποίησε
|
τὴν
τραχύτητα
τῆς
ὁδοῦ
καὶ |
[4, 45] |
τῶν
μυθογράφων
φυγεῖν
ἐπὶ
τὸν
|
ὠκεανόν, |
καὶ
νῆσον
ἔρημον
καταλαβομένην
ἐνταῦθα |
[4, 18] |
παρῆλθεν
ἐπὶ
τὸν
πρὸς
Γαδείροις
|
ὠκεανόν, |
καὶ
στήλας
ἔθετο
καθ´
ἑκατέραν |
[4, 56] |
τὴν
ῥύσιν
ἔχοντος
εἰς
τὸν
|
ὠκεανὸν |
καταπλεῦσαι
πρὸς
τὴν
θάλατταν,
ἀπὸ |
[4, 56] |
φέρουσι,
δεικνύντες
τοὺς
παρὰ
τὸν
|
ὠκεανὸν |
κατοικοῦντας
Κελτοὺς
σεβομένους
μάλιστα
τῶν |
[4, 18] |
τῶν
ἠπείρων
τὰς
παρὰ
τὸν
|
ὠκεανὸν |
κειμένας
τῆς
τε
Λιβύης
καὶ |
[4, 17] |
Ἰβηρίας
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὸν
|
ὠκεανὸν |
κεκλιμένοις
μέρεσιν,
Ἡρακλῆς
θεωρῶν
τὸν |
[4, 18] |
τὸν
πόρον
ἀνοίξαντα
ποιῆσαι
τὸν
|
ὠκεανὸν |
μίσγεσθαι
τῇ
καθ´
ἡμᾶς
θαλάττῃ. |
[4, 56] |
δὲ
καὶ
τὴν
παρὰ
τὸν
|
ὠκεανὸν
|
χώραν
οὐκ
ὀλίγας
ἔχουσαν
προσηγορίας |
[4, 56] |
τῶν
θεῶν
παρουσίαν
ἐκ
τοῦ
|
ὠκεανοῦ |
γεγενημένην.
εἶναι
δὲ
καὶ
τὴν |
[4, 69] |
καὶ
Κενταύρων
ἐν
μέρει
διέξιμεν.
|
Ὠκεανοῦ |
καὶ
Τηθύος
κατὰ
τοὺς
μύθους |
[4, 72] |
Αἰακῷ
γενομένων
υἱῶν
νῦν
διέξιμεν.
|
Ὠκεανοῦ |
καὶ
Τηθύος
κατὰ
τοὺς
μύθους
|
[4, 18] |
μεγάλα
κήτη
διεκπίπτειν
ἐκ
τοῦ
|
ὠκεανοῦ |
πρὸς
τὴν
ἐντὸς
θάλατταν,
ἅμα |
[4, 37] |
γὰρ
αὐτοῖς
συνεργοῦντος
τρεῖς
πόλεις
|
ᾤκισαν |
ἐν
Πελοποννήσῳ,
Ἀσίνην
καὶ
Ἑρμιόνην, |
[4, 79] |
κατοικεῖν,
οἱ
μὲν
ἐνταῦθα
πόλιν
|
ᾤκισαν |
ἣν
ἀπὸ
τοῦ
βασιλέως
αὐτῶν
|
[4, 68] |
Αἰολίδος
ὁρμηθεὶς
μετὰ
πλειόνων
Αἰολέων
|
ᾤκισε |
τῆς
Ἠλείας
παρὰ
τὸν
Ἀλφειὸν |
[4, 75] |
Ἀσσάρακος,
Γανυμήδης.
Ἶλος
μὲν
οὖν
|
ᾤκισεν |
ἐν
πεδίῳ
πόλιν
ἐπιφανεστάτην
τῶν |
[4, 30] |
ἀπὸ
τοῦ
κατασκευάσαντος
Δαιδάλεια
καλούμενα.
|
ᾠκοδόμησε |
δὲ
καὶ
γυμνάσια
μεγάλα
τε |
[4, 69] |
τῶν
Λαπίθου
Φόρβας
μὲν
εἰς
|
Ὤλενον |
παρῆλθεν,
ἐξ
ἧς
μεταπεμψάμενος
αὐτὸν |
[4, 33] |
τότε
μὲν
ἄπρακτος
ἐπανῆλθεν
εἰς
|
Ὤλενον |
πρὸς
Δεξαμενόν·
τῆς
δὲ
τούτου |
[4, 35] |
δὲ
τούτοις
πραττομένοις
Ἱππόνουν
ἐν
|
Ὠλένῳ |
πρὸς
τὴν
θυγατέρα
Περίβοιαν,
φάσκουσαν |
[4, 34] |
θυσίας,
μόνης
δὲ
τῆς
Ἀρτέμιδος
|
ὠλιγώρησεν· |
δι´
ἣν
αἰτίαν
ἡ
θεὸς |
[4, 79] |
θανάτου
διότι
κατὰ
τὸν
λουτρῶνα
|
ὠλίσθηκε |
καὶ
πεσὼν
εἰς
τὸ
θερμὸν |
[4, 45] |
διαδεξαμένην
πολλὰ
κατὰ
τῶν
ἀρχομένων
|
ὠμὰ
|
πρᾶξαι
καὶ
βίαια.
διόπερ
ἐκπεσοῦσαν |
[4, 13] |
δ´
Ἡρακλῆς
τὸ
μὲν
τοῖς
|
ὤμοις |
ἐξενεγκεῖν
ταύτην
ἀπεδοκίμασεν,
ἐκκλίνων
τὴν |
[4, 78] |
τῷ
κατ´
ἀλήθειαν
κριῷ
ἀπαρεγχειρήτως
|
ὡμοιωμένον. |
ἄλλα
τε
πολλά
φασιν
αὐτὸν |
[4, 77] |
ἐρασθείσης
τοῦ
ταύρου,
μηχάνημα
ποιήσας
|
ὡμοιωμένον |
βοῒ
συνήργησε
τῇ
Πασιφάῃ
πρὸς |
[4, 35] |
πρὸς
τὸν
Ἀχελῷον
συνάψαι
μάχην,
|
ὡμοιωμένου |
τοῦ
ποταμοῦ
ταύρῳ,
κατὰ
δὲ |
[4, 49] |
τήν
τε
ἀδελφὴν
καὶ
τὰς
|
ὡμολογημένας |
ἵππους
ἀποδιδόναι.
οὐδενὸς
δ´
αὐτῷ |
[4, 32] |
τὸ
κῆτος
ἀνελόντος,
ἀπεστέρησε
τῶν
|
ὡμολογημένων |
ἵππων,
περὶ
ὧν
ἐν
τοῖς |
[4, 65] |
τῆς
γυναικὸς
προδεδόσθαι
συστρατεύσειν
μὲν
|
ὡμολόγησεν, |
ἐντολὰς
δὲ
ἔδωκεν
Ἀλκμαίωνι
τῷ |
[4, 47] |
αἰτίας
καὶ
{διὰ}
τὴν
ἰδίαν
|
ὠμότητα |
καταδεῖξαι
θύειν
τοὺς
ξένους,
ἵνα |
[4, 46] |
τὰ
μὲν
διὰ
τὴν
ἰδίαν
|
ὠμότητα, |
τὰ
δ´
ὑπὸ
τῆς
γυναικὸς |
[4, 45] |
θύεσθαι
τῇ
θεῷ
καταδείξασαν
ἐπ´
|
ὠμότητι |
διονομασθῆναι.
μετὰ
δὲ
ταῦτα
συνοικήσασαν |
[4, 45] |
τῆς
Ταυρικῆς,
ἀμφοτέρους
δὲ
διενεγκεῖν
|
ὠμότητι. |
καὶ
Πέρσου
μὲν
Ἑκάτην
γενέσθαι |
[4, 47] |
δὲ
τῆς
κατὰ
τὴν
ξενοκτονίαν
|
ὠμότητος |
πυρπνεῖν
τοὺς
ταύρους
μυθολογηθέντος·
παραπλησίως |
[4, 54] |
ἅμα
καὶ
ζηλοτυπίας,
ἔτι
δ´
|
ὠμότητος, |
ὥστ´
ἐπεὶ
διέφυγε
τὸν
μετὰ |
[4, 80] |
τῶν
ἄστρων
ποίησιν,
ἔμπαλιν
εἰς
|
ὤμους |
τετραμμέναι·
εἰ
ἐτεόν
γε
Κρήτηθεν |
[4, 77] |
μέρη
τοῦ
σώματος
ἄχρι
τῶν
|
ὤμων |
ἔχειν
ταύρου,
τὰ
δὲ
λοιπὰ |
[4, 12] |
ἰδὼν
ὁ
βασιλεὺς
ἐπὶ
τῶν
|
ὤμων |
φέροντα,
καὶ
φοβηθείς,
ἔκρυψεν
ἑαυτὸν |
[4, 27] |
τὸν
κόσμον
ὅλον
ἐπὶ
τῶν
|
ὤμων |
φοροῦντα.
παραπλησίως
δὲ
καὶ
τοῦ |
[4, 64] |
Κρέοντος,
καὶ
χρόνον
ἱκανὸν
ἄπαις
|
ὤν, |
ἐπηρώτησε
τὸν
θεὸν
περὶ
τέκνων
|
[4, 67] |
Βοιωτόν,
οὓς
ὁ
Μεταπόντιος,
ἄπαις
|
ὤν, |
κατά
τινα
χρησμὸν
υἱοποιήσατο.
οὗτοι |
[4, 33] |
μεγίστης.
ὁ
δὲ
Τεύθρας
ἄπαις
|
ὢν |
ἀρρένων
παίδων
τὴν
θυγατέρα
Ἀργιόπην |
[4, 23] |
Ἔρυξ
εἰς
πάλην,
υἱὸς
{μὲν}
|
ὢν |
Ἀφροδίτης
καὶ
Βούτα
τοῦ
τότε |
[4, 21] |
αὑτὸν
Ῥωμαίων
σχεδόν
τι
πλουσιώτατος
|
ὢν
|
διατιμησάμενος
τὴν
ἰδίαν
οὐσίαν
κατέθυσε |
[4, 39] |
Μενοίτιος
ὁ
Ἄκτορος
υἱός,
φίλος
|
ὢν |
Ἡρακλεῖ,
κάπρον
καὶ
ταῦρον
καὶ |
[4, 68] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Σαλμωνεύς,
ὑβριστὴς
|
ὢν |
καὶ
ἀσεβής,
ὑπὸ
μὲν
τῶν |
[4, 1] |
μὲν
γὰρ
ὁ
Κυμαῖος,
Ἰσοκράτους
|
ὢν |
μαθητής,
ὑποστησάμενος
γράφειν
τὰς
κοινὰς |
[4, 10] |
ὅς
γε
τὴν
ἡλικίαν
ἔφηβος
|
ὢν |
πρῶτον
μὲν
ἠλευθέρωσε
τὰς
Θήβας, |
[4, 11] |
μὲν
ὑπερφυὴς
ἦν,
ἄτρωτος
δὲ
|
ὢν
|
σιδήρῳ
καὶ
χαλκῷ
καὶ
λίθῳ |
[4, 75] |
χώρας
πρῶτος
ἐβασίλευσε
Τεῦκρος,
υἱὸς
|
ὢν |
Σκαμάνδρου
τοῦ
ποταμοῦ
καὶ
Ἰδαίας
|
[4, 68] |
Πελοπόννησον.
καὶ
Μελάμπους
μὲν
μάντις
|
ὢν |
τὰς
Ἀργείας
γυναῖκας
μανείσας
διὰ |
[4, 76] |
Τάλως
ἐπαιδεύετο
παρὰ
Δαιδάλῳ,
παῖς
|
ὢν |
τὴν
ἡλικίαν·
εὐφυέστερος
δ´
ὢν |
[4, 59] |
φασι,
τὴν
παραθαλάττιον,
καὶ
ζηλωτὴς
|
ὢν |
τῆς
Ἡρακλέους
ἀρετῆς,
ἐπεβάλετο
τελεῖν |
[4, 76] |
ὢν
τὴν
ἡλικίαν·
εὐφυέστερος
δ´
|
ὢν |
τοῦ
διδασκάλου
τόν
τε
κεραμευτικὸν
|
[4, 60] |
τῆς
Κρήτης
ἔγημεν·
ἄπαις
δ´
|
ὢν |
τοὺς
τοῦ
Διὸς
παῖδας
υἱοποιησάμενος
|
[4, 51] |
εἴδωλα
φαντασθῆναι
τῶν
δρακόντων,
ἐφ´
|
ὧν |
ἀποφαίνεσθαι
τὴν
θεὸν
κομισθεῖσαν
δι´ |
[4, 80] |
λάθρᾳ
τοῦ
πατρὸς
Κρόνου,
ἀνθ´
|
ὧν |
αὐτὰς
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
ἀναβιβασθῆναι |
[4, 53] |
προαδικήσαντας
ἠμύνατο,
τιμωρίαν
ἐλάττονα
λαβὼν
|
ὧν |
αὐτὸς
πέπονθεν,
Ἀκάστῳ
μὲν
τῷ |
[4, 17] |
δυνάμεις
συνεστώσας
ἐξ
ἐθνῶν
μαχίμων·
|
ὧν |
δὴ
χάριν
ὁ
μὲν
Εὐρυσθεὺς |
[4, 1] |
καὶ
πολλῶν
ἄλλων
ἀνδρῶν
ἀγαθῶν·
|
ὧν |
διὰ
τὰς
κοινὰς
εὐεργεσίας
οἱ |
[4, 37] |
τοῖς
τὴν
Ἑστιαιῶτιν
καλουμένην
οἰκοῦσιν,
|
ὧν |
ἐβασίλευεν
Αἰγίμιος,
καὶ
τοῖς
Λαπίθαις |
[4, 37] |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ὄλυμπον
ἱδρυμένοις,
|
ὧν |
ἐδυνάστευε
Κόρωνος
ὁ
Καινέως,
ὑπερεχόντων |
[4, 55] |
διαφώνους
ἑτέρας
παραδεδόσθαι
συμβέβηκε,
περὶ
|
ὧν |
ἐν
οἰκειοτέροις
μνησθησόμεθα
καιροῖς.
τὴν |
[4, 32] |
ἀπεστέρησε
τῶν
ὡμολογημένων
ἵππων,
περὶ
|
ὧν |
ἐν
τοῖς
Ἀργοναύταις
τὰ
κατὰ |
[4, 19] |
ἐγχωρίων
ἀνέμιξεν
εἰς
τὴν
πόλιν·
|
ὧν |
ἐπικρατησάντων
τῷ
πλήθει
πάντας
τοὺς |
[4, 56] |
ἀρχαίων
συγγραφέων
καὶ
τῶν
μεταγενεστέρων,
|
ὧν
|
ἐστι
καὶ
Τίμαιος,
φασὶ
τοὺς |
[4, 69] |
τὴν
Ὑψέως
ἐγέννησεν
ὀκτὼ
παῖδας,
|
ὧν |
ἦν
πρεσβύτατος
Ἀντίων,
ὃς
μιγεὶς |
[4, 68] |
τοῦ
Θηβαίου,
παῖδας
ἐγέννησε
δώδεκα,
|
ὧν
|
ἦν
πρεσβύτατος
μὲν
Περικλύμενος,
νεώτατος |
[4, 28] |
σπεῦσαι
τοὺς
Ἕλληνας
ἀμύνασθαι
περὶ
|
ὧν |
Ἡρακλῆς
στρατεύσας
διειργάσατο.
διαφορώτατα
δὲ |
[4, 47] |
τῶν
ἐκ
τῆς
Ταυρικῆς·
ἀφ´
|
ὧν |
καὶ
τερατώδεις
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησι |
[4, 80] |
καὶ
καταστερισθείσας
ἄρκτους
προσαγορευθῆναι·
περὶ
|
ὧν
|
καὶ
τὸν
Ἄρατον
συμφωνοῦντα
τούτοις |
[4, 29] |
ἐν
Θεσπιαῖς,
οὓς
ὀνομάζουσι
δημούχους,
|
ὧν |
καὶ
τοὺς
ἀπογόνους
ἡγήσασθαί
φασι
|
[4, 29] |
ἐγκύους
ἐγένετο
πατὴρ
υἱῶν
πεντήκοντα.
|
ὧν |
λαβόντων
τὴν
κοινὴν
προσηγορίαν
ἀπὸ |
[4, 5] |
προσηγορίας
ἐπιθετικὰς
αὐτῷ
γεγενῆσθαι,
περὶ
|
ὧν |
μακρὸν
ἂν
εἴη
λέγειν
καὶ |
[4, 61] |
κελεύειν
ὑπὲρ
αὐτῶν
εὐχὰς
ποιήσασθαι.
|
ὧν |
πραξάντων
τὸ
προσταχθέν,
ὁ
μὲν |
[4, 77] |
καὶ
κόρας
{ἑπτὰ}
κατεσθίειν,
περὶ
|
ὧν |
προειρήκαμεν.
τὸν
οὖν
Δαίδαλον
πυθόμενον |
[4, 58] |
χρόνος
διῆλθε,
κατῆλθον
εἰς
Πελοπόννησον·
|
ὧν |
τὰς
πράξεις
ἀναγράψομεν,
ὅταν
εἰς |
[4, 15] |
ταύτας
μὲν
ἱερὰς
ἐποίησεν
Ἥρας,
|
ὧν |
τὴν
ἐπιγονὴν
συνέβη
διαμεῖναι
μέχρι |
[4, 75] |
Λαομέδων
Τιθωνὸν
καὶ
Πρίαμον
ἐγέννησεν·
|
ὧν |
Τιθωνὸς
μὲν
στρατεύσας
εἰς
τὰ |
[4, 27] |
πρὸς
Ἄτλαντα
τὸν
πατέρα·
ἀνθ´
|
ὧν |
τὸν
Ἄτλαντα
χάριν
τῆς
εὐεργεσίας |
[4, 29] |
μὲν
κατέμειναν
ἐν
ταῖς
Θήβαις,
|
ὧν |
τοὺς
ἀπογόνους
φασὶ
μέχρι
τοῦ
|
[4, 5] |
τι
τῆς
μουσικῆς
ἐπιστήμης·
ἀφ´
|
ὧν |
τοὺς
μεταγενεστέρους
μουσικὰς
συνόδους
συστήσασθαι
|
[4, 53] |
τὸ
γένος
τῶν
ἀνθρώπων·
ἀνθ´
|
ὧν |
τυχεῖν
αὐτὸν
συμφωνουμένης
ἀθανασίας.
τοὺς |
[4, 79] |
ἐν
τῇ
πόλει
ῥεούσης
πηγῆς
|
ὠνόμασαν |
Ἔγγυον.
ὕστερον
δὲ
μετὰ
τὴν |
[4, 79] |
ἀπὸ
τοῦ
βασιλέως
αὐτῶν
Μινῴαν
|
ὠνόμασαν, |
οἱ
δὲ
διὰ
τῆς
μεσογείου |
[4, 67] |
δὲ
λαοὺς
ἀφ´
ἑαυτοῦ
Βοιωτοὺς
|
ὠνόμασε. |
Βοιωτοῦ
δὲ
Ἴτωνος
γενόμενος
ἐτέκνωσεν |
[4, 75] |
τοὺς
μὲν
λαοὺς
ἀφ´
ἑαυτοῦ
|
ὠνόμασε |
Δαρδάνους,
πόλιν
δ´
οἰκίσας
ἐπὶ |
[4, 30] |
τὰ
πρὸς
τὴν
εὐδαιμονίαν
συντείνοντα.
|
ὠνόμασε |
δὲ
καὶ
τοὺς
λαοὺς
Ἰολαείους, |
[4, 67] |
καλουμένην,
τοὺς
μεθ´
ἑαυτοῦ
Βοιωτοὺς
|
ὠνόμασε. |
περὶ
δὲ
τῶν
Αἰολέων
τούτων
|
[4, 75] |
πόλιν
δ´
οἰκίσας
ἐπὶ
θαλάττης
|
ὠνόμασεν |
ἀφ´
ἑαυτοῦ
Δάρδανον.
τούτου
δ´ |
[4, 75] |
υἱὸς
γενόμενος
Τρὼς
τοὺς
λαοὺς
|
ὠνόμασεν |
ἀφ´
ἑαυτοῦ
Τρῶας.
τούτου
δ´ |
[4, 73] |
οὗτος
δὲ
θυγατέρα
μονογενῆ
γεννήσας
|
ὠνόμασεν |
Ἱπποδάμειαν.
χρηστηριαζομένῳ
δ´
αὐτῷ
περὶ |
[4, 15] |
μὲν
συναγωνισαμένους
τῶν
θεῶν
μόνους
|
ὠνόμασεν |
Ὀλυμπίους,
ἵνα
τῇ
ταύτης
τιμῇ
|
[4, 7] |
δοκεῖν
εἶναι.
Μούσας
δ´
αὐτὰς
|
ὠνομάσθαι |
ἀπὸ
τοῦ
μυεῖν
τοὺς
ἀνθρώπους, |
[4, 84] |
τῆς
πυκνότητος
τῆς
φυομένης
δάφνης
|
ὠνομάσθαι |
Δάφνιν.
τοῦτον
δ´
ὑπὸ
Νυμφῶν |
[4, 21] |
παρανομίᾳ
διωνομασμένους,
οὓς
ὀνομάζεσθαι
γίγαντας.
|
ὠνομάσθαι |
δὲ
καὶ
τὸ
πεδίον
τοῦτο |
[4, 49] |
καὶ
τὴν
πόλιν
τῶν
Βυζαντίων
|
ὠνομάσθαι. |
ἐνταῦθα
δὲ
βωμοὺς
ἱδρυσαμένους
καὶ |
[4, 5] |
πυριγενῆ
διὰ
τὴν
ὁμοίαν
αἰτίαν
|
ὠνομάσθαι. |
Θρίαμβον
δ´
αὐτὸν
ὀνομασθῆναί
φασιν
|
[4, 70] |
Κενταύρους
πρώτους
ἱππεύειν
ἐπιχειρήσαντας
Ἱπποκενταύρους
|
ὠνομάσθαι
|
καὶ
εἰς
πλάσμα
μύθου
καταταχθῆναι |
[4, 26] |
δὲ
μῆλα
ἀπὸ
τοῦ
κάλλους
|
ὠνομάσθαι
|
ποιητικῶς,
ὥσπερ
καὶ
τὴν
Ἀφροδίτην |
[4, 7] |
τὸν
οἰκεῖον
λόγον
ἀπονέμοντές
φασιν
|
ὠνομάσθαι |
τὴν
μὲν
Κλειὼ
διὰ
τὸ |
[4, 5] |
τῶν
δὲ
ὀργίλων
γινομένων,
δίμορφον
|
ὠνομάσθαι |
τὸν
θεόν.
καὶ
Σατύρους
δέ |
[4, 59] |
πόδας
προέκρουεν,
ἀφ´
οὗπερ
Προκρούστης
|
ὠνομάσθη. |
κατορθώσας
δὲ
τὰ
προειρημένα
κατήντησεν |
[4, 64] |
δι´
ἣν
αἰτίαν
Οἰδίπους
ὕστερον
|
ὠνομάσθη. |
οἱ
δ´
οἰκέται
λαβόντες
τὸ |
[4, 5] |
πάντας
πωγωνοτροφεῖν,
τὸν
δὲ
νεώτερον
|
ὡραῖον |
καὶ
τρυφερὸν
καὶ
νέον,
καθότι
|
[4, 35] |
πλάττουσι
πλῆθος
ὑπάρχειν
πάσης
ὀπωρινῆς
|
ὥρας, |
βοτρύων
τε
καὶ
μήλων
καὶ |
[4, 43] |
καὶ
Κλεοπάτρας,
ἥν
φασιν
ἐξ
|
Ὠρειθυίας |
τῆς
Ἐρεχθέως
γεννηθῆναι
καὶ
Βορέου, |
[4, 61] |
καὶ
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
ἡγεμονίας
|
ὠρέχθησαν. |
ἡμεῖς
δὲ
περὶ
τούτων
ἀρκούντως |
[4, 10] |
τῶν
Μινυῶν,
καὶ
κατ´
ἐνιαυτὸν
|
ὡρισμένους |
φόρους
τελούντων,
οὐ
καταπλαγεὶς
τὴν |
[4, 85] |
πολὺ
καλλίστους
μετά
γε
κλυτὸν
|
Ὠρίωνα. |
ἡμεῖς
δὲ
κατὰ
τὴν
ἐν |
[4, 85] |
μιμνησκόμενός
φησι
τὸν
δὲ
μέτ´
|
Ὠρίωνα |
πελώριον
εἰσενόησα
θῆρας
ὁμοῦ
εἰλεῦντα |
[4, 85] |
φησι
τοὐναντίον
ἀναπεπταμένου
τοῦ
πελάγους
|
Ὠρίωνα |
προσχῶσαι
τὸ
κατὰ
τὴν
Πελωρίδα
|
[4, 85] |
ἡμῖν
{πάλιν}
εἰρήσθω,
περὶ
δὲ
|
Ὠρίωνος |
τὰ
μυθολογούμενα
νῦν
διέξιμεν.
λέγεται |
[4, 12] |
τῇ
οἰκήσει
τοῦ
Φόλου
καταπληκτικῶς
|
ὥρμησαν |
πρὸς
ἁρπαγήν.
ὁ
μὲν
οὖν |
[4, 26] |
καὶ
προσδεχθεὶς
ὑπὸ
τῆς
Φερσεφόνης
|
ὡς |
ἂν
ἀδελφός,
Θησέα
μὲν
ἀνήγαγεν |
[4, 48] |
τῶν
δὲ
στρατιωτῶν
ἀνοιξάντων
προθύμως
|
ὡς |
ἂν
βασιλέως
θυγατρί,
φασὶ
τοὺς |
[4, 26] |
περὶ
μὲν
τούτων
ἐξέσται
διαλαμβάνειν
|
ὡς |
ἂν
ἕκαστος
ἑαυτὸν
πείθῃ.
ὁ |
[4, 18] |
περὶ
μὲν
τούτων
ἐξέσται
σκοπεῖν
|
ὡς |
ἂν
ἕκαστος
ἑαυτὸν
πείθῃ.
τὸ |
[4, 83] |
νήσῳ
πολλοῖς
ἀναθήμασι
τὸ
ἱερόν,
|
ὡς |
ἂν
ἰδίας
μητρὸς
ὑπάρχον,
ἐκόσμησε· |
[4, 68] |
χαλεπῶς
διετέθη
πρὸς
τὴν
Τυρώ,
|
ὡς |
ἂν
μητρυιά.
μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[4, 41] |
τῆς
περὶ
τὸ
τάχος
ὑπερβολῆς,
|
ὡς |
ἂν
τῶν
ἀρχαίων
ἀργὸν
τὸ
|
[4, 52] |
Πελίου
πρὸς
ὕπνον
τραπέντος
λέγειν
|
ὡς |
ἀναγκαῖον
ἐν
λέβητι
καθεψῆσαι
τὸ |
[4, 19] |
καιρῶν
τιμῶσι
ταύτην
τὴν
πόλιν,
|
ὡς |
ἁπάσης
τῆς
Κελτικῆς
οὖσαν
ἑστίαν |
[4, 65] |
τὰς
Θήβας·
τοῦ
δὲ
προγινώσκοντος
|
ὡς |
ἀπολεῖται
συστρατεύσας
αὐτοῖς,
καὶ
διὰ |
[4, 79] |
πλείους
ἐτιμᾶτο,
θυόντων
τῶν
ἐγχωρίων
|
ὡς |
Ἀφροδίτης
ὄντος
τοῦ
νεώ·
κατὰ |
[4, 61] |
Θησέως
τὴν
παρθένον,
ἔχειν
αὐτὴν
|
ὡς |
γυναῖκα
γαμετὴν
ἀγαπωμένην
διαφερόντως.
μετὰ |
[4, 28] |
τὴν
ἡγεμόνα
τῶν
Ἀμαζόνων
Ἀντιόπην,
|
ὡς |
δ´
ἔνιοι
γράφουσιν,
Ἱππολύτην.
συστρατευσάντων |
[4, 41] |
τὰ
πονοῦντα
μέρη
τῆς
νεώς,
|
ὡς |
δ´
ἔνιοι
λέγουσιν
ἀπὸ
τῆς |
[4, 58] |
ἄλλοι
πάντες
ἐν
Τρικορύθῳ
{κατῴκησαν}
|
ὡς |
δ´
ὁ
πεντηκονταετὴς
χρόνος
διῆλθε, |
[4, 34] |
τῇ
γυναικὶ
τὸ
δοθὲν
ἀριστεῖον·
|
ὡς |
δ´
οὐ
προσεῖχον,
ἀπέκτεινεν
αὐτούς, |
[4, 16] |
παρ´
αὐτῶν
τὸν
προστεταγμένον
ζωστῆρα·
|
ὡς |
δ´
οὐχ
ὑπήκουον,
συνῆψε
μάχην |
[4, 32] |
τινές
φασι,
ναυσὶ
μακραῖς
ὀκτωκαίδεκα,
|
ὡς |
δὲ
Ὅμηρος
γέγραφεν,
ἓξ
ταῖς |
[4, 18] |
ἀείμνηστος
ἡ
δόξα
τοῦ
κατασκευάσαντος·
|
ὡς
|
δέ
τινές
φασι,
τοὐναντίον
τῶν |
[4, 48] |
προσφωνήσαντα
πάντας
τοὺς
Ἀργοναύτας
εἰπεῖν
|
ὡς |
διὰ
τὰς
Ὀρφέως
εὐχὰς
θεῶν |
[4, 27] |
σφαιρικὸν
λόγον,
δόξης
μεγάλης
τυχεῖν,
|
ὡς |
διαδεδεγμένον
τὸν
Ἀτλαντικὸν
κόσμον,
αἰνιττομένων |
[4, 70] |
καὶ
εἰς
πλάσμα
μύθου
καταταχθῆναι
|
ὡς |
διφυεῖς
ὄντας.
φασὶ
δὲ
τούτους |
[4, 33] |
τῶν
Διοσκόρων,
καὶ
τὴν
βασιλείαν
|
ὡς |
δορίκτητον
Τυνδάρεῳ
παρέθετο,
προστάξας
τοῖς |
[4, 52] |
αὐτάς,
καὶ
θαρρεῖν
παρακαλέσαντα
δεικνύειν
|
ὡς |
ἐκ
κακίας
μὲν
οὐδὲν
ἥμαρτον, |
[4, 80] |
ἤγαγον,
τῶν
μὲν
πόλεων
διεστηκυιῶν
|
ὡς |
ἑκατὸν
σταδίους,
τῆς
δ´
ὁδοῦ |
[4, 40] |
προαγαγεῖν
εἰς
ἐπιφάνειαν
τὸν
νεανίσκον
|
ὡς |
ἐλπίζοντος
ἐν
ταῖς
παραβόλοις
στρατείαις |
[4, 13] |
συνετέλεσε
τὸν
ἆθλον.
ἐπεπόλασε
γάρ,
|
ὡς |
ἔοικεν,
ὀρνίθων
πλῆθος
ἀμύθητον,
καὶ
|
[4, 33] |
παρῆλθεν
εἰς
τὴν
πλησίον
ὕλην
|
ὡς
|
ἐπί
τινα
χρείαν
ἀναγκαίαν·
τεκοῦσα |
[4, 62] |
ἀνεκρέμασεν
ἑαυτήν,
Ἱππόλυτος
δ´
ἁρματηλατῶν,
|
ὡς |
ἤκουσε
τὰ
περὶ
τῆς
διαβολῆς, |
[4, 39] |
ἐν
Ὀποῦντι
θύειν
καὶ
τιμᾶν
|
ὡς |
ἥρωα
τὸν
Ἡρακλέα.
τὸ
παραπλήσιον
|
[4, 39] |
καὶ
ταῦρον
καὶ
κριὸν
θύσας
|
ὡς |
ἥρωι
κατέδειξε
κατ´
ἐνιαυτὸν
ἐν |
[4, 39] |
ἀνθρώπων
εἰς
θεοὺς
μεθεστάσθαι·
~διόπερ
|
ὡς |
ἥρωι
ποιήσαντες
ἁγισμοὺς
καὶ
χώματα |
[4, 39] |
ποιησάντων,
Ἀθηναῖοι
πρῶτοι
τῶν
ἄλλων
|
ὡς |
θεὸν
ἐτίμησαν
θυσίαις
τὸν
Ἡρακλέα, |
[4, 6] |
οὐ
δυναμένην
ἀνευρεῖν
καταδεῖξαι
τιμᾶν
|
ὡς
|
θεὸν
καὶ
ἀναθεῖναι
κατὰ
τὸ |
[4, 82] |
διαφερόντως
φασὶ
τιμηθῆναι
τὸν
Ἀρισταῖον
|
ὡς |
θεόν,
καὶ
μάλισθ´
ὑπὸ
τῶν |
[4, 39] |
κατὰ
τὴν
οἰκουμένην
ἀνθρώπους
ἅπαντας
|
ὡς |
θεὸν
τιμᾶν
τὸν
Ἡρακλέα.
προσθετέον |
[4, 6] |
τοῖς
ἱερεῦσι
καὶ
τιμᾶν
προστάξαι
|
ὡς |
θεὸν
τὸν
Ὄσιριν,
τὸ
δὲ |
[4, 33] |
Κόρυθος
παραλαβὼν
τὸ
παιδίον
ἀσμένως
|
ὡς |
ἴδιον
υἱὸν
ἔτρεφε,
προσαγορεύσας
Τήλεφον |
[4, 32] |
καιρὸν
ἐπὶ
τὴν
Τροίαν
ἐστράτευσεν,
|
ὡς |
μέν
τινές
φασι,
ναυσὶ
μακραῖς |
[4, 33] |
Ἄλεως
δ´
ἀγνοῶν
τὸ
πεπραγμένον,
|
ὡς |
ὁ
τῆς
γαστρὸς
ὄγκος
ἐμήνυσε |
[4, 10] |
μὲν
ἠλευθέρωσε
τὰς
Θήβας,
ἀποδιδοὺς
|
ὡς |
πατρίδι
τὰς
προσηκούσας
χάριτας.
ὑποτεταγμένων |
[4, 22] |
ἔχει
δὲ
τὴν
μὲν
περίμετρον
|
ὡς |
πέντε
σταδίων,
τὸ
δὲ
βάθος |
[4, 11] |
ἐκ
Μεγάρας
πλησίον
διατριβόντων,
τούτους
|
ὡς |
πολεμίους
κατετόξευσε.
μόγις
δὲ
τῆς |
[4, 70] |
διφυεῖς
ὄντας.
φασὶ
δὲ
τούτους
|
ὡς |
συγγενεῖς
ὑπάρχοντας
ἀπαιτῆσαι
τὸν
Πειρίθουν |
[4, 71] |
αὐτοῦ
ποιήσασθαι
πρὸς
τὸν
Δία
|
ὡς |
τῆς
ἐπαρχίας
αὐτοῦ
ταπεινουμένης·
ἐλάττους |
[4, 22] |
διαστήματος
σταδίων
τριῶν
καὶ
δέκα,
|
ὡς |
Τίμαιός
φησι.
~μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[4, 27] |
σφαῖραν
φιλοτέχνως
εὑρόντα
ἔχειν
ὑπόληψιν
|
ὡς |
τὸν
κόσμον
ὅλον
ἐπὶ
τῶν |
[4, 21] |
γένος
διαμένει
παρὰ
τοῖς
Ῥωμαίοις,
|
ὡς |
ὑπάρχον
ἀρχαιότατον,
τοῦ
δὲ
Κακίου |
[4, 59] |
εἰς
τὰς
Ἀθήνας.
διεξιὼν
δ´,
|
ὥς |
φασι,
τὴν
παραθαλάττιον,
καὶ
ζηλωτὴς |
[4, 66] |
τοῦ
υἱοῦ
τελευτῆς·
Ἀφροδίτης
γάρ,
|
ὥς |
φασι,
τὸ
παλαιὸν
δωρησαμένης
Ἁρμονίᾳ |
[4, 74] |
ἀπὸ
τοῦ
πατρὸς
Διὸς
εὐγένειαν,
|
ὥς |
φασι,
φίλος
ἐγένετο
τῶν
θεῶν |
[4, 60] |
οὗ
βασιλεύοντος
ἐν
Κρήτῃ
Ζεύς,
|
ὥς |
φασιν,
Εὐρώπην
ἁρπάσας
ἐκ
Φοινίκης |
[4, 69] |
Ἀμυθάονος
ἐγέννησεν
Ἰξίονα.
οὗτος
δ´,
|
ὥς |
φασιν,
ὑποσχόμενος
ἕδνα
πολλὰ
δώσειν |
[4, 24] |
ἣν
ἐπώνυμον
αὐτῷ
καλεῖσθαι
προσέταξεν·
|
ὡσαύτως
|
δὲ
καὶ
τῶν
βοῶν
τοῖς |
[4, 26] |
ἀπὸ
τοῦ
κάλλους
ὠνομάσθαι
ποιητικῶς,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὴν
Ἀφροδίτην
χρυσῆν
καλεῖσθαι |
[4, 54] |
καὶ
ζηλοτυπίας,
ἔτι
δ´
ὠμότητος,
|
ὥστ´
|
ἐπεὶ
διέφυγε
τὸν
μετὰ
τῆς |
[4, 30] |
σπουδὴν
ἐπὶ
τοσοῦτ´
εὐνοίας
προήχθησαν
|
ὥστ´ |
ἐπώνυμον
αὐτῷ
περιθεῖναι
τὴν
τοῦ
|
[4, 78] |
αὐτὴν
πυρὸς
οὕτως
εὐστόχως
ἐξέλαβεν
|
ὥστε |
διὰ
τὴν
μαλακότητα
τῆς
θερμασίας |
[4, 8] |
ἀσθενείας
τῶν
νῦν
ἀνθρώπων
θεωροῦσιν,
|
ὥστε |
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
μεγέθους |
[4, 76] |
τὴν
τοῦ
ὅλου
σώματος
διάθεσιν,
|
ὥστε |
δοκεῖν
εἶναι
τὸ
κατασκευασθὲν
ἔμψυχον |
[4, 25] |
τοσοῦτο
δὲ
προέβη
τῇ
δόξῃ
|
ὥστε |
δοκεῖν
τῇ
μελῳδίᾳ
θέλγειν
τά |
[4, 19] |
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
τὸ
δύσβατον,
|
ὥστε
|
δύνασθαι
στρατοπέδοις
καὶ
ταῖς
τῶν |
[4, 12] |
τοιούτῳ
θηρίῳ
τοσαύτην
ἔχειν
περιουσίαν
|
ὥστε |
ἐπ´
αὐτῆς
τῆς
μάχης
ἀκριβῶς |
[4, 17] |
τὴν
ἔρημον
χώραν
χειρωσάμενος,
ἐξημέρωσεν,
|
ὥστε |
καὶ
γεωργίαις
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
|
[4, 29] |
διωνομάσθη
τῇ
τῶν
καρπῶν
ἀφθονίᾳ
|
ὥστε |
Καρχηδονίους
ὕστερον
αὐξηθέντας
ἐπιθυμῆσαι
τῆς |
[4, 80] |
ἱερὰς
τρισχιλίας,
χώρας
δὲ
πλῆθος
|
ὥστε |
λαμβάνειν
μεγάλας
προσόδους.
~Ἡμεῖς
δὲ |
[4, 42] |
πλήθη
καὶ
καρπῶν
παντελῆ
φθοράν,
|
ὥστε
|
πάντας
ἐκπλήττεσθαι
τὸ
μέγεθος
τῆς |
[4, 16] |
φυγεῖν
συναναγκάσας,
κατέκοψε
τὰς
πλείστας,
|
ὥστε |
παντελῶς
τὸ
ἔθνος
αὐτῶν
συντριβῆναι. |
[4, 53] |
ἐκ
τῆς
Ὀλυμπικῆς
πανηγύρεως
δόξαν,
|
ὥστε |
πάντων
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπιφανέστατον
ὑπάρχειν |
[4, 51] |
τερατείας
εἰς
τοιαύτην
κατάπληξιν
ἀγαγεῖν
|
ὥστε |
πιστεῦσαι
διότι
πάρεστιν
ἡ
θεὸς |
[4, 71] |
τοσοῦτο
δὲ
προβῆναι
τῇ
δόξῃ
|
ὥστε
|
πολλοὺς
τῶν
ἀπεγνωσμένων
ἀρρώστων
παραδόξως
|
[4, 41] |
αὐτῆς
προαιρέσεως
τοὺς
ἐπιφανεστάτους
ἀριστεῖς,
|
ὥστε |
σὺν
αὐτῷ
τοὺς
ἅπαντας
εἶναι |
[4, 12] |
δὲ
τοῦ
δέοντος
καταπολεμήσας
ἀπέκτεινεν,
|
ὥστε |
τὸν
ἆθλον
ὑπάρχειν
ἀσυντέλεστον.
ὅμως |
[4, 14] |
Νιόβης
ἑκκαιδεκάτην
οἱ
μυθογράφοι
γενεαλογοῦσιν·
|
ὥστε |
τοῦ
γεννᾶν
ἀνθρώπους
ἐκ
μὲν |
[4, 51] |
καὶ
τὸ
σῶμα
ῥυτίδων
πλῆρες,
|
ὥστε
|
τοὺς
ἰδόντας
δοκεῖν
εἶναί
τινα |
[4, 76] |
τοσοῦτο
τῶν
ἁπάντων
ἀνθρώπων
διήνεγκεν
|
ὥστε |
τοὺς
μεταγενεστέρους
μυθολογῆσαι
περὶ
αὐτοῦ |
[4, 24] |
καὶ
σεμνότης
περὶ
τὸ
τέμενος
|
ὥστε |
τοὺς
μὴ
τελοῦντας
τὰς
εἰθισμένας |
[4, 5] |
τοῖς
ἐκ
τῆς
παιδείας
ἀγαθοῖς
|
ὠφελούσας |
τε
καὶ
τερπούσας,
τοὺς
δὲ |