Livre, Chap.
[4, 14]	ὄντων· τὸν γὰρ πύκτην ἢ	παγκρατιαστὴν	τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ
[4, 85]	οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων ῥόπαλον	παγχάλκεον,	αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 36]	περιαλγὴς δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ	πάθει	πάλιν ἐκ τῆς Καλυδῶνος ἑκουσίως
[4, 55]	Θήβαις φασὶ καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ	πάθει	συνεχόμενον καὶ τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα,
[4, 50]	ἑστίαν τοῦ βασιλέως καὶ καταρασαμένην	παθεῖν	αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων, ξίφει
[4, 52]	τὸν δ´ Ἰάσονα κατελεήσαντα τὰ	πάθη	παρακατασχεῖν αὐτάς, καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντα
[4, 11]	τέλος δὲ τοῦ χρόνου τὸ	πάθος	πραΰναντος κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους
[4, 11]	δυσφορῶν εἰς μανίαν ἐνέπεσε. τοῦ	πάθους	δ´ αὐξομένου τῶν φρενῶν ἐκτὸς
[4, 76]	δόξῃ προέξειν τοῦ διδασκάλου, τὸν	παῖδα	ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´ αὐτὸν καὶ
[4, 55]	γεννῆσαι παῖδα Μῆδον· καὶ τὸν	παῖδα	μετὰ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν
[4, 55]	ἐπιφανῶν βασιλέων, ἐξ οὗ γεννῆσαι	παῖδα	Μῆδον· καὶ τὸν παῖδα μετὰ
[4, 64]	(τὸν γὰρ ἐξ αὐτοῦ τεκνωθέντα	παῖδα	πατροκτόνον ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν
[4, 36]	πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν	παῖδα.	περιαλγὴς δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ
[4, 50]	ταύρου, τὸν δ´ ἀδελφὸν Πρόμαχον,	παῖδα	τὴν ἡλικίαν ὄντα, φονεῦσαι. Ἀμφινόμην
[4, 4]	τὸν θεόν. φασὶ δὲ καὶ	παιδαγωγὸν	καὶ τροφέα συνέπεσθαι κατὰ τὰς
[4, 47]	αὐτῷ τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ	παιδαγωγὸν	ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι τοῖς θεοῖς,
[4, 47]	συνέβη τὸν Φρίξον μετὰ τοῦ	παιδαγωγοῦ,	ἐρωτικῶς δὲ σχόντα τοῦ παιδὸς
[4, 45]	φασὶ γὰρ Ἡλίου δύο γενέσθαι	παῖδας,	Αἰήτην τε καὶ Πέρσην· τούτων
[4, 37]	πόλιν εἷλε καὶ τοὺς Εὐρύτου	παῖδας	ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ Μολίονα καὶ
[4, 24]	μὴ τελοῦντας τὰς εἰθισμένας θυσίας	παῖδας	ἀφώνους γίνεσθαι καὶ τοῖς τετελευτηκόσιν
[4, 68]	Χλῶριν τὴν Ἀμφίονος τοῦ Θηβαίου,	παῖδας	ἐγέννησε δώδεκα, ὧν ἦν πρεσβύτατος
[4, 68]	τοὺς χρόνους οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς	παῖδας	ἐγέννησε Πελίαν καὶ Νηλέα. ἡ
[4, 69]	μιγεὶς νύμφῃ τῇ προσαγορευομένῃ Κρεούσῃ	παῖδας	ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ Στίλβην, ᾗ
[4, 57]	τε Ἡρακλείδας καὶ τοὺς Λικυμνίου	παῖδας	ἐκβαλεῖν, ἔτι δὲ Ἰόλαον καὶ
[4, 54]	συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον Μηδείᾳ γεννῆσαι	παῖδας	ἐξ αὐτῆς, τοὺς μὲν πρεσβυτάτους
[4, 41]	Ἀταλάντην, ἔτι δὲ τοὺς Θεσπίου	παῖδας	καὶ αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν
[4, 64]	Πολύβου γυναικί, οὐ δυναμένῃ γεννῆσαι	παῖδας.	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνδρωθέντος τοῦ
[4, 37]	τὴν Οἰχαλίαν ἐπὶ τοὺς Εὐρύτου	παῖδας,	ὅτι τὴν Ἰόλην μνηστεύσας ἀπέτυχε·
[4, 60]	δ´ ὢν τοὺς τοῦ Διὸς	παῖδας	υἱοποιησάμενος διαδόχους τῆς βασιλείας ἀπέλιπε.
[4, 82]	γεννῆσαι δ´ ἐν αὐτῇ δύο	παῖδας,	Χάρμον καὶ Καλλίκαρπον. μετὰ δὲ
[4, 69]	Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ	παῖδας,	ὧν ἦν πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς
[4, 25]	Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ τὸ γένος,	παιδείᾳ	δὲ καὶ μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει
[4, 4]	δὲ τῶν ἄλλων τῶν ἐν	παιδείᾳ	καλῶν ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. φασὶ
[4, 7]	διὰ τὸ τὰς κατὰ τὴν	παιδείαν	ἀρετὰς ἀφθόρους δοκεῖν εἶναι. Μούσας
[4, 25]	καὶ τὰ δένδρα. περὶ δὲ	παιδείαν	ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ περὶ τῆς
[4, 7]	τοὺς ἀκροωμένους τοῖς ἀπὸ τῆς	παιδείας	ἀγαθοῖς, Θάλειαν δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 5]	μὲν Μούσας τοῖς ἐκ τῆς	παιδείας	ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε καὶ τερπούσας,
[4, 7]	τέρπειν τοὺς ἀκροατὰς τοῖς ἐκ	παιδείας	περιγινομένοις ἀγαθοῖς, Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ
[4, 72]	Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο	παῖδες	ἄλλοι τε πλείους ἐπώνυμοι ποταμῶν,
[4, 57]	τὴν Ἡρακλέους τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ	παῖδες	αὐτοῦ κατῴκουν ἐν Τραχῖνι παρὰ
[4, 69]	καὶ Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους	παῖδες	ἐγένοντο πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν
[4, 66]	πέρας ἔσχον. οἱ δὲ τούτων	παῖδες,	ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες, τὸν τῶν
[4, 34]	δὲ τοῖς πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου	παῖδες	συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα
[4, 10]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς καὶ	παιδευθεὶς	καὶ μάλιστ´ ἐν τοῖς γυμνασίοις
[4, 7]	Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς	παιδευθέντας	ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν
[4, 7]	Οὐρανίαν δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς	παιδευθέντας	ὑπ´ αὐτῆς ἐξαίρεσθαι πρὸς οὐρανόν·
[4, 76]	ὁ δὲ Δαίδαλος φθονήσας τῷ	παιδί,	καὶ νομίζων αὐτὸν πολὺ τῇ
[4, 17]	θηρίων καὶ παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι	παιδὶ	μὲν ὄντι νηπίῳ συνέβη τοὺς
[4, 81]	Νύμφαις τρέφειν· ταύτας δὲ τῷ	παιδὶ	τρεῖς ὀνομασίας προσάψαι· καλεῖν γὰρ
[4, 83]	τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς	παιδιὰς	καὶ γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ πολλῆς
[4, 6]	τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ	παιδιᾶς	παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις. παραπλησίως
[4, 2]	πυρὸς αὐτὴν τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ	παιδίον	ἀναλαβόντα τὸν Δία παραδοῦναι τῷ
[4, 33]	τινα χρείαν ἀναγκαίαν· τεκοῦσα δὲ	παιδίον	ἄρρεν ἀπέλιπε τὸ βρέφος εἴς
[4, 33]	ὁ δὲ Κόρυθος παραλαβὼν τὸ	παιδίον	ἀσμένως ὡς ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε,
[4, 64]	οἱ δ´ οἰκέται λαβόντες τὸ	παιδίον	ἐκθεῖναι μὲν οὐκ ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο
[4, 20]	ἐν οἷς τεκοῦσα, καὶ τὸ	παιδίον	φύλλοις ἐνειλήσασα, τοῦτο μὲν ἀπέκρυψεν,
[4, 9]	Ἥρας προσιοῦσα, καὶ θαυμάσασα τοῦ	παιδίου	τὴν φύσιν, συνέπεισε τὴν Ἥραν
[4, 9]	τῷ πλήθει τοῦ πρὸς τὴν	παιδοποιίαν	ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι τὴν ὑπερβολὴν
[4, 31]	συμφορὰν ὑποπτευσάμενος τὴν ἐξ ἐκείνης	παιδοποιίαν,	ἑτέραν δ´ ἐζήτει πρὸς τέκνων
[4, 9]	γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ πλέον τῆς	παιδοποιίας	χάριν. διὸ καὶ βουλόμενον τὴν
[4, 47]	παιδαγωγοῦ, ἐρωτικῶς δὲ σχόντα τοῦ	παιδὸς	λαβεῖν αὐτὸν ἐν δωρεᾷ παρ´
[4, 64]	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνδρωθέντος τοῦ	παιδός,	ὁ μὲν Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι
[4, 36]	καὶ Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης,	παιδὸς	ὄντος τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ
[4, 29]	θυγατέρας πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´ ἔτι	παιδὸς	ὄντος τὴν ἡλικίαν, καὶ ῥώμῃ
[4, 36]	διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ,	παιδὸς	τὴν ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν
[4, 9]	ὑποσχεῖν τὴν θηλήν. τοῦ δὲ	παιδὸς	ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου
[4, 40]	μὲν γὰρ ἐκ φύσεως ἐστερῆσθαι	παίδων	ἀρρένων, τὸν δ´ ἀδελφὸν εὐλαβεῖσθαι
[4, 34]	κατῴκησεν. οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ	παίδων	γνησίων οὐδὲ γαμετῆς γυναικός, ἔγημε
[4, 29]	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον ἐκπέμψαι μετὰ τῶν	παίδων	διὰ τὸ παντελῶς νέους εἶναι.
[4, 55]	ἀπορεῖν περὶ τῆς ταφῆς τῶν	παίδων.	διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν Πυθώδε τοὺς
[4, 62]	~Δευκαλίων ὁ πρεσβύτατος τῶν Μίνωος	παίδων,	δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ ποιησάμενος
[4, 29]	τὴν ἀποικίαν. τῶν δὲ πεντήκοντα	παίδων	δύο μὲν κατέμειναν ἐν ταῖς
[4, 57]	τινα χρόνον ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους	παίδων	ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς
[4, 29]	προδιελθεῖν περὶ τῆς γενέσεως τῶν	παίδων,	ἵνα τὸν περὶ τῆς ἀποικίας
[4, 58]	χρόνους Λικύμνιος μὲν μετὰ τῶν	παίδων	καὶ Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως
[4, 69]	ὁ δ´ ἕτερος τῶν Λαπίθου	παίδων	Περίφας γήμας Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως
[4, 55]	χρηστέον ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν	παίδων,	προστάξαι τὴν Πυθίαν ἐν τῷ
[4, 33]	δὲ Τεύθρας ἄπαις ὢν ἀρρένων	παίδων	τὴν θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ
[4, 11]	ἐκείνου δὲ φυγόντος καὶ τῶν	παίδων	τῶν ἐκ Μεγάρας πλησίον διατριβόντων,
[4, 27]	δὲ λῃστὰς ἐν κήπῳ τινὶ	παιζούσας	τὰς κόρας συναρπάσαι, καὶ ταχὺ
[4, 10]	ἀναλώσοντας τὸ βρέφος, ὁ δὲ	παῖς	οὐ καταπλαγεὶς ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν
[4, 76]	υἱὸς Τάλως ἐπαιδεύετο παρὰ Δαιδάλῳ,	παῖς	ὢν τὴν ἡλικίαν· εὐφυέστερος δ´
[4, 31]	ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου	παισίν,	ἀναγκαζόμενος πείθεσθαι {ὑπὸ τῆς νόσου}
[4, 31]	ἀποδόμενος τὸν Ἡρακλέα τοῖς Ἰφίτου	παισὶν	ἀπέδωκε κατὰ τὸν χρησμόν, ὁ
[4, 60]	ἅπαντας συνήθης ἐγένετο τοῖς Πάλλαντος	παισίν.	ἐνταῦθ´ ὁ μὲν Αἰγεὺς ὑποπτεύσας
[4, 8]	δύσχρηστα συμβαίνει τοῖς ἱστοροῦσι τὰς	παλαιὰς	μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς περὶ
[4, 1]	ἀγνοῶ μὲν ὅτι τοῖς τὰς	παλαιὰς	μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει κατὰ τὴν
[4, 1]	τὰς κοινὰς πράξεις, τὰς μὲν	παλαιὰς	μυθολογίας ὑπερέβη, τὰ δ´ ἀπὸ
[4, 85]	πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ γὰρ οἱ	παλαιοὶ	μυθογράφοι τὴν Σικελίαν τὸ πρὸ
[4, 6]	Διονυσιακαῖς ἱστορίαις. μυθολογοῦσιν οὖν οἱ	παλαιοὶ	τὸν Πρίαπον υἱὸν μὲν εἶναι
[4, 6]	τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ τοῖς	παλαιοῖς	τῶν Αἰγυπτίων. τοῦτον δὲ τὸν
[4, 22]	βάθους. μυθολογοῦσι δὲ τὸ μὲν	παλαιὸν	γεγενῆσθαι νεκυομαντεῖον πρὸς αὐτῇ, ὃ
[4, 12]	ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ μυθολογοῦσι τὸ	παλαιὸν	Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ, καὶ
[4, 66]	Ἀφροδίτης γάρ, ὥς φασι, τὸ	παλαιὸν	δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ τῇ Κάδμου τόν
[4, 1]	ἀπὸ Διονύσου διὰ τὸ καὶ	παλαιὸν	εἶναι σφόδρα τοῦτον καὶ μεγίστας
[4, 21]	ἀπὸ τοῦ λόφου τοῦ τὸ	παλαιὸν	ἐκφυσῶντος ἄπλατον πῦρ παραπλησίως τῇ
[4, 80]	διαφερόντως. ~μυθολογοῦσι δ´ αὐτὰς τὸ	παλαιὸν	θρέψαι τὸν Δία λάθρᾳ τοῦ
[4, 5]	δύο Διονύσους γεγονέναι, τὸν μὲν	παλαιὸν	καταπώγωνα διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους
[4, 3]	Διονύσου, μιμουμένας τὰς ἱστορουμένας τὸ	παλαιὸν	παρεδρεύειν τῷ θεῷ μαινάδας. κολάσαι
[4, 6]	τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντές φασι τὸ	παλαιὸν	τοὺς Τιτᾶνας ἐπιβουλεύσαντας Ὀσίριδι τοῦτον
[4, 8]	πράξεις ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς	παλαιοτάτοις	τῶν ποιητῶν τε καὶ μυθολόγων.
[4, 12]	καὶ τῆς εὐωδίας διὰ τὴν	παλαιότητα	καὶ δύναμιν τοῦ οἴνου προσπεσούσης
[4, 8]	ἡ ἀθανασία. διὰ δὲ τὴν	παλαιότητα	καὶ τὸ παράδοξον τῶν ἱστορουμένων
[4, 44]	χώρας ἀπολειφθῆναι. καθόλου δὲ τοὺς	παλαιοὺς	μύθους οὐχ ἁπλῆν οὐδὲ συμπεφωνημένην
[4, 6]	τὸ αἰδοῖον τῶν ἀνθρώπων τοὺς	παλαιοὺς	μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον προσαγορεῦσαι.
[4, 23]	ὁ Ἔρυξ τῇ συνθήκῃ καὶ	παλαίσας	ἐλείφθη καὶ τὴν χώραν ἀπέβαλεν.
[4, 17]	Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος καὶ	παλαίστρας	ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον καὶ τοὺς ὑπ´
[4, 1]	αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν	παλαιῶν	μύθων. ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν
[4, 56]	παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ	παλαιῶν	χρόνων τὴν τούτων τῶν θεῶν
[4, 21]	ἀποδεξάμενος τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ	Παλάτιον	οἰκούντων, προεῖπεν αὐτοῖς ὅτι μετὰ
[4, 21]	τοῦ δὲ Κακίου ἐν τῷ	Παλατίῳ	κατάβασίς ἐστιν ἔχουσα λιθίνην κλίμακα
[4, 21]	κατῴκουν ἐν τῷ νῦν καλουμένῳ	Παλατίῳ,	μικρὰν παντελῶς πόλιν οἰκοῦντες. ἐν
[4, 23]	τόποις, προεκαλέσατο αὐτὸν Ἔρυξ εἰς	πάλην,	υἱὸς {μὲν} ὢν Ἀφροδίτης καὶ
[4, 49]	μεγάλοις θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας	πάλιν	ἀναθεῖναι τὰς φιάλας εἰς τὸ
[4, 85]	περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν	{πάλιν}	εἰρήσθω, περὶ δὲ Ὠρίωνος τὰ
[4, 49]	~ἔπειτα τὸν μὲν Γλαῦκον δῦναι	πάλιν	εἰς τὸ πέλαγος, τοὺς δ´
[4, 36]	δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ πάθει	πάλιν	ἐκ τῆς Καλυδῶνος ἑκουσίως ἔφυγε
[4, 28]	ἀρκούντως περὶ τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν	πάλιν	ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους πράξεις. ~Τετελεκότος
[4, 27]	ἀποκτεῖναι, τὸ δ´ ὕστατον ἐπανελθεῖν	πάλιν	ἐπὶ τὸν ἆθλον. τοὺς δὲ
[4, 25]	ἐπεὶ περὶ Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα	πάλιν	ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ
[4, 26]	τὰ τῶν Ἑσπερίδων χρυσᾶ μῆλα,	πάλιν	ἔπλευσεν εἰς τὴν Λιβύην. περὶ
[4, 71]	πολλοὺς δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων ποιεῖν	πάλιν	ζῶντας. διὸ καὶ τὸν μὲν
[4, 61]	Ἀθήνας. διελθόντων δὲ ἐτῶν ἐννέα	πάλιν	ὁ Μίνως ἦλθεν εἰς τὴν
[4, 46]	δ´ αὐτῇ τὴν ἑαυτῶν ἐπιβολὴν	πάλιν	παρ´ ἐκείνης μαθεῖν τὸν ὑπάρχοντα
[4, 56]	τὴν ναῦν διελκύσαντας, καθ´ ἑτέρου	πάλιν	ποταμοῦ τὴν ῥύσιν ἔχοντος εἰς
[4, 14]	τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι, καὶ	πάλιν	τὸν ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι
[4, 42]	προκρίνασαν, ἀλλὰ καὶ φοβουμένην μὴ	πάλιν	φανέντος κήτους πρὸς τὴν ὁμοίαν
[4, 60]	Μίνως βοηθήσας τοῖς υἱοῖς τοῦ	Πάλλαντος	ἀφέληται τὴν ἀρχήν, ἐπεβούλευσε τῷ
[4, 60]	ἀθλητὰς ἅπαντας συνήθης ἐγένετο τοῖς	Πάλλαντος	παισίν. ἐνταῦθ´ ὁ μὲν Αἰγεὺς
[4, 15]	δὲ ταῦτα τῶν περὶ τὴν	Παλλήνην	γιγάντων ἑλομένων τὸν πρὸς τοὺς
[4, 33]	αὐτούς· μεγάλῃ δὲ μάχῃ νικήσας	παμπληθεῖς	ἀπέκτεινε. τὴν δὲ Σπάρτην ἑλὼν
[4, 33]	υἱοί, τῶν δ´ ἄλλων Σπαρτιατῶν	παμπληθεῖς.	ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς στρατείας
[4, 84]	Νυμφῶν τραφέντα, καὶ βοῶν ἀγέλας	παμπληθεῖς	κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν·
[4, 35]	κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴν καὶ	πάμφορον,	ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ προειρημένου ῥείθρου.
[4, 51]	ἑαυτὴν καὶ περινιψαμένην τὸ σῶμα	πᾶν	ἀποκλύσασθαι τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις·
[4, 40]	ἆθλον δυσέφικτον μέν, οὐ κατὰ	πᾶν	δ´ ἀδύνατον κρίνοντα, καὶ διὰ
[4, 9]	παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ	πᾶν	ὁμοιωθέντα. διελθόντος δὲ τοῦ κατὰ
[4, 60]	μὲν εἰς τὰς Ἀθήνας κατήντησε	Παναθηναίων	συντελουμένων, Αἰγέως βασιλεύοντος, ἐν δὲ
[4, 28]	περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας	πανδημεὶ	σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ
[4, 70]	ταύτην τὴν αἰτίαν τῶν Κενταύρων	πανδημεὶ	στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας καὶ
[4, 24]	ἔτος μετὰ πάσης προθυμίας ποιοῦσι.	πανδήμου	δὲ τῆς ἀποδοχῆς ἐλευθέρων τε
[4, 55]	εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα τὸν	Πανδίονος.	ἐνταῦθα δ´ οἱ μέν φασιν
[4, 14]	αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε καὶ	πανηγύρεις,	ἔτι δ´ ἑορτὰς καὶ ἀγῶνας,
[4, 4]	κατὰ δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ	πανηγύρεις	καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ
[4, 24]	ἐπ´ ἴσης τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς	πανηγύρεσι	καὶ θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ κατὰ
[4, 53]	προσγενέσθαι τὴν ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς	πανηγύρεως	δόξαν, ὥστε πάντων τῶν Ἑλλήνων
[4, 53]	τόπον εἰς ἀγώνων θέσιν καὶ	πανήγυριν	κοινήν, καὶ καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα
[4, 14]	κάλλιστον τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην	πανήγυριν	προκρίνας τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν
[4, 23]	πρὸς τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν	πανήγυρίν	τε καὶ θυσίαν. αὐτὸς δὲ
[4, 53]	{τὸν} τόπον προκρῖναι πρὸς τὴν	πανήγυριν	τῆς τῶν Ἠλείων χώρας τὸν
[4, 10]	ἐκ τῶν ναῶν τὰς προσηλωμένας	πανοπλίας,	ἃς οἱ πρόγονοι σκῦλα τοῖς
[4, 14]	λαβὼν μισθόν. τὰ δ´ ἀθλήματα	πάντα	αὐτὸς ἀδηρίτως ἐνίκησε, μηδενὸς τολμήσαντος
[4, 8]	τῆς τοῦ θεοῦ δόξης ἢ	πάντα	διεξιόντας τὴν ἱστορίαν ποιεῖν ἀπιστουμένην.
[4, 54]	τοῦ θεοῦ τούτου τὰ μυθολογούμενα	πάντα	διήλθομεν, νυνὶ δὲ προσθετέον ἡμῖν
[4, 50]	ὄντων βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι καὶ	πάντα	κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς ἐπιθέσεως
[4, 63]	συμπρᾶξαι περὶ ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα	πάντα	κίνδυνον. περὶ δὲ τούτων δόντες
[4, 79]	Κώκαλος εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ	πάντα	ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ ξένια
[4, 51]	Πελίου ταῖς θυγατράσι διαρρήδην εἰπόντος	πάντα	πράττειν ὅσα ἂν ἡ Μήδεια
[4, 77]	δυνάμενον εὑρεῖν, τά τε πλοῖα	πάντα	τὰ κατὰ τὴν νῆσον ἐρευνᾶν
[4, 1]	καὶ τἄλλα ζῷα καὶ καθόλου	πάντα	τὰ μνήμης ἄξια καὶ παραδοξολογούμενα
[4, 19]	καὶ μητρόπολιν. διέμεινε δ´ αὕτη	πάντα	τὸν ἀφ´ Ἡρακλέους χρόνον ἐλευθέρα
[4, 69]	Ἰξίων τὸν Ἠϊονέα μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος	πάντα	ὑπακούσεσθαι, καὶ τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον
[4, 43]	διὰ τὸν πρὸς αὐτὴν ἔρωτα	πάντα	χαριζόμενον, πιστεῦσαι διότι τῇ μητρυιᾷ
[4, 50]	ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους τῆς βασιλείας	πάντας	ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν μὲν πατέρα
[4, 1]	τοὺς δ´ ἡρωικαῖς θυσίαις ἐτίμησαν,	πάντας	δ´ ὁ τῆς ἱστορίας λόγος
[4, 42]	καὶ καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε	πάντας	ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως.
[4, 21]	πυθομένους τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι	πάντας	καὶ παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς
[4, 31]	βουλευσάμενος μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε	πάντας	πλὴν Νέστορος τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας
[4, 5]	καταπώγωνα διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους	πάντας	πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον
[4, 48]	καθόλου δ´ ἐξ ὀνόματος προσφωνήσαντα	πάντας	τοὺς Ἀργοναύτας εἰπεῖν ὡς διὰ
[4, 19]	πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει	πάντας	τοὺς ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ
[4, 8]	τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται	πάντας	τοὺς ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι τῇ
[4, 18]	δυνάμεσι μεγάλαις κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος,	πάντας	τοὺς ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν
[4, 83]	Ῥωμαῖοι, πάσης Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο	πάντας	τοὺς πρὸ αὐτῶν ταῖς εἰς
[4, 65]	Ἀθηναῖοι διαφέροντες τῶν ἄλλων χρηστότητι	πάντας	τοὺς ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότας
[4, 42]	εἰς τὰ πλήθη καὶ καρπῶν	παντελῆ	φθοράν, ὥστε πάντας ἐκπλήττεσθαι τὸ
[4, 40]	περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων καὶ	παντελῶς	ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν
[4, 41]	τοὺς τότε ἀνθρώπους καὶ μικροῖς	παντελῶς	ἀκατίοις. διὸ καὶ τῶν ἰδόντων
[4, 4]	τῷ σώματι γενέσθαι τρυφερὸν καὶ	παντελῶς	ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ τῶν
[4, 80]	τοὺς λίθους ὑπαρχούσης τραχείας καὶ	παντελῶς	δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν κατασκευάσαντες
[4, 78]	οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ	παντελῶς	ἐκ βίας ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ
[4, 33]	τῶν μὲν μεθ´ Ἡρακλέους ὀλίγοι	παντελῶς,	ἐν οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες
[4, 48]	Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας περιπεσεῖν χειμῶνι	παντελῶς	ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´ Ὀρφέως, καθάπερ
[4, 20]	Λίγυες νέμονται γῆν τραχεῖαν καὶ	παντελῶς	λυπράν· τῶν δ´ ἐγχωρίων ταῖς
[4, 29]	μετὰ τῶν παίδων διὰ τὸ	παντελῶς	νέους εἶναι. ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν
[4, 51]	Πελίου διά τινων δυνάμεων νέον	παντελῶς	ποιῆσαι τὸ σῶμα καὶ πολλὰ
[4, 21]	τῷ νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν	παντελῶς	πόλιν οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 51]	τοὺς ἰδόντας δοκεῖν εἶναί τινα	παντελῶς	πρεσβῦτιν· τὸ δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν
[4, 16]	συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς πλείστας, ὥστε	παντελῶς	τὸ ἔθνος αὐτῶν συντριβῆναι. τῶν
[4, 24]	τὰς μέχρι τοῦ νῦν τηρουμένας·	πάντες	γὰρ οἱ κατὰ ταύτην τὴν
[4, 58]	Ἄργει κατῴκησαν, οἱ δ´ ἄλλοι	πάντες	ἐν Τρικορύθῳ {κατῴκησαν} ὡς δ´
[4, 57]	καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως	πάντες	κατὰ τὴν μάχην ἐτελεύτησαν. ~μετὰ
[4, 50]	Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν φήμην ὅτι	πάντες	οἱ μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες ἐν
[4, 83]	νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ καὶ	πάντες	οἱ μετά τινος ἐξουσίας ἐπιδημοῦντες,
[4, 30]	γὰρ θεὸς ἔχρησεν αὐτοῖς ὅτι	πάντες	οἱ τῆς ἀποικίας ταύτης μετασχόντες
[4, 58]	δὲ ταῦτα οἱ μὲν Ἡρακλεῖδαι	πάντες	περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες τὸν Εὐρυσθέα,
[4, 51]	εἴδωλον κοῖλον, εἰς μὲν τοῦτο	παντοδαπὰς	φύσεις φαρμάκων κατακρύψαι, ἑαυτῆς δὲ
[4, 66]	δὲ θαυμαστῇ κεχορηγημένη χρησμοὺς ἔγραψε	παντοδαπούς,	διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς· παρ´ ἧς
[4, 45]	τὴν μὲν Κίρκην εἰς φαρμάκων	παντοδαπῶν	ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας
[4, 45]	παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν	παντοίας	φύσεις καὶ δυνάμεις ἀπιστουμένας· οὐκ
[4, 84]	τῶν ὑδάτων διαφόρους καὶ δένδρεσι	παντοίοις	πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ καὶ δρυῶν
[4, 16]	Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ καὶ διὰ	παντὸς	εὐστόχως ἀκοντίζουσαι, τὸν ἕνα στόχον
[4, 29]	χρησμόν. ἡγουμένου δὲ τοῦ στόλου	παντὸς	Ἰολάου, καὶ συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας
[4, 53]	φιλίας, οὓς προθύμους εἶναι μετασχεῖν	παντὸς	κινδύνου. ταχὺ δ´ ἐπ´ ἀνδρείᾳ
[4, 8]	ταῖς μυθολογουμέναις ἱστορίαις οὐκ ἐκ	παντὸς	τρόπου πικρῶς τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον.
[4, 44]	Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ τὸν Ἡρακλέα	πάντων	ἄριστα διαγωνισάμενον αὐτόν τε τὸν
[4, 49]	ἀρετὰς ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι τὸν Ἡρακλέα	πάντων	ἄριστα διαγωνίσασθαι· τόν τε γὰρ
[4, 1]	ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ μέγιστον καὶ	πάντων	ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας
[4, 11]	ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς συμφορᾶς.	πάντων	δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ συμπενθούντων,
[4, 51]	πόλει πάσῃ καὶ τῷ βασιλεῖ.	πάντων	δὲ προσκυνούντων καὶ τιμώντων τὴν
[4, 50]	γενόμενα περὶ τοὺς συγγενεῖς ἀτυχήματα.	πάντων	δὲ τῶν ἀριστέων ἑτοίμων ὄντων
[4, 57]	ἑτέρων ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς μὴ	πάντων	ἐνηλίκων γενομένων ἐκπέσῃ τῆς ἐν
[4, 10]	καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ	πάντων	θαυμαζόντων τὸ παράδοξον, ὁ μὲν
[4, 50]	παραδώσειν τοῖς ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα	πάντων	θαυμασάντων τὸν λόγον καὶ τὸν
[4, 19]	ἐκ βίας ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ	πάντων	τῶν ἄλλων Κελτῶν ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις.
[4, 53]	τῆς Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως δόξαν, ὥστε	πάντων	τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ
[4, 58]	Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν	πάντων	τῶν Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ
[4, 58]	δ´ ἄλλους Ἡρακλείδας φασὶν ἐλθόντας	παρ´	Αἰγίμιον τὸν Δώρου τὴν πατρῴαν
[4, 47]	παιδὸς λαβεῖν αὐτὸν ἐν δωρεᾷ	παρ´	Αἰήτου, καὶ καθάπερ υἱὸν γνήσιον
[4, 20]	ἐργασίαις κοινωνοὺς ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ	παρ´	ἀλλήλοις ἐργαζομένων τῶν τε ἀνδρῶν
[4, 6]	καὶ κατά τινας χρόνους φαίνεσθαι	παρ´	ἀνθρώποις, καὶ γεννᾶσθαι τὴν τοῦ
[4, 3]	τῶν θεῶν μεγίστης ἀποδοχῆς τυγχάνειν	παρ´	ἀνθρώποις τοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους
[4, 71]	Δία προστάξαι τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι	παρ´	ἀνθρώπῳ, καὶ ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν
[4, 66]	ἐπὶ τὰς Θήβας, λαβόντες χρησμὸν	παρ´	Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν προειρημένην πόλιν
[4, 61]	τὴν ἔξοδον τὴν τοῦ λαβυρίνθου	παρ´	αὐτῆς μαθὼν διεσώθη. ἀνακομιζόμενος δ´
[4, 46]	παρὰ τὸν αἰγιαλόν, καὶ μαθόντας	παρ´	αὐτῆς τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον,
[4, 24]	τιμῶντας αὐτὸν οἰκείως διατιθέμενος ἀπέλιπε	παρ´	αὐτοῖς ἀθάνατα μνημεῖα τῆς ἑαυτοῦ
[4, 57]	ἄλλων Ἀθηναῖοι διὰ τὴν ἔμφυτον	παρ´	αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς Ἡρακλείδας·
[4, 1]	ἑκάστοις χώρας καὶ τὰ φυόμενα	παρ´	αὐτοῖς θηρία καὶ τἄλλα ζῷα
[4, 1]	πράξεις καὶ τὰ περὶ θεῶν	παρ´	αὐτοῖς ἱστορούμενα, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 1]	τούτου. Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ τὸν	παρ´	αὑτοῖς θεὸν Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν φασιν
[4, 71]	ἀνθρώπῳ, καὶ ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν	παρ´	αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων. Ἀσκληπιοῦ δέ
[4, 82]	συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ πολλὰ μαθεῖν	παρ´	αὐτοῦ τῶν χρησίμων· περὶ δὲ
[4, 16]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον ᾔτει	παρ´	αὐτῶν τὸν προστεταγμένον ζωστῆρα· ὡς
[4, 1]	τοὺς Ἰνδοὺς τὸν θεὸν τοῦτον	παρ´	ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι, καὶ τὰ
[4, 1]	δὲ τούτοις τὰς τοποθεσίας τῆς	παρ´	ἑκάστοις χώρας καὶ τὰ φυόμενα
[4, 77]	παρὰ τὴν θάλατταν πετόμενον καὶ	παρ´	ἕκαστον τέγγοντα τὰς πτέρυγας διασωθῆναι
[4, 46]	αὐτῇ τὴν ἑαυτῶν ἐπιβολὴν πάλιν	παρ´	ἐκείνης μαθεῖν τὸν ὑπάρχοντα αὐτῇ
[4, 1]	Ὄσιριν ὀνομαζόμενόν φασιν εἶναι τὸν	παρ´	Ἕλλησι Διόνυσον καλούμενον. τοῦτον δὲ
[4, 65]	ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους	παρ´	ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου δ´ ὄντος
[4, 13]	καὶ τοῦτον τὸν ἆθλον ἔλαβε	παρ´	Εὐρυσθέως πρόσταγμα τὴν αὐλὴν τὴν
[4, 25]	τὸν δέκατον ἆθλον, ἔλαβε πρόσταγμα	παρ´	Εὐρυσθέως τὸν ἐξ ᾅδου Κέρβερον
[4, 66]	ἔγραψε παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς·	παρ´	ἧς φασι καὶ τὸν ποιητὴν
[4, 36]	γάμον τρισὶν ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν	παρ´	Οἰνεῖ, διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους
[4, 44]	Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς καταπλέοντας ξένους·	παρ´	οἷς φασι τὴν Ἰφιγένειαν ἐν
[4, 44]	πολυπραγμονεῖν· μηδένα γὰρ πατέρα λαβεῖν	παρ´	υἱῶν ἑκουσίως τιμωρίαν, εἰ μὴ
[4, 33]	εἰς τὴν Ἀρκαδίαν, καὶ καταλύσας	παρὰ	Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ, τῇ θυγατρὶ
[4, 76]	Δαιδάλου γενόμενος υἱὸς Τάλως ἐπαιδεύετο	παρὰ	Δαιδάλῳ, παῖς ὢν τὴν ἡλικίαν·
[4, 61]	μὲν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἐπαύσατο,	παρὰ	δὲ τοῖς Ἀθηναίοις μόνοις διέμεινεν·
[4, 46]	εἴς τι τέμενος Ἡλίου κείμενον	παρὰ	θάλατταν. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 22]	δ´ ὁδὸν τὴν νῦν οὖσαν	παρὰ	θάλατταν κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 51]	τῶν τέκνων θεραπευθέντα τυχεῖν τῆς	παρὰ	θεῶν εὐεργεσίας. διόπερ τοῦ Πελίου
[4, 57]	παῖδες αὐτοῦ κατῴκουν ἐν Τραχῖνι	παρὰ	Κήυκι τῷ βασιλεῖ. μετὰ δὲ
[4, 61]	τὰς εὐχάς, καὶ ὁ αὐχμὸς	παρὰ	μὲν τοῖς ἄλλοις Ἕλλησιν ἐπαύσατο,
[4, 2]	ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ τοῦτο τυχεῖν	παρὰ	πᾶσι μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ´
[4, 48]	Διόσκοροι, τιμῆς δ´ ἰσοθέου τεύξονται	παρὰ	πᾶσιν ἀνθρώποις. καθόλου δ´ ἐξ
[4, 59]	καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι	παρὰ	Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι, καὶ τὰ
[4, 3]	τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ καὶ	παρὰ	πολλαῖς τῶν Ἑλληνίδων πόλεων διὰ
[4, 8]	καὶ τὸ παράδοξον τῶν ἱστορουμένων	παρὰ	πολλοῖς ἀπιστουμένων τῶν μύθων, ἀναγκαῖον
[4, 66]	τὴν Ἐριφύλην, τὸν μὲν ὅρμον	παρὰ	Πολυνείκους λαβοῦσαν, τὸν δὲ πέπλον
[4, 53]	τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ	παρὰ	ταῖς πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς
[4, 46]	~τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι μαθεῖν	παρά	τε τῆς μητρὸς καὶ τῆς
[4, 78]	μὴ παραλιπεῖν αὐτόν. ~Δαίδαλος δὲ	παρά	τε τῷ Κωκάλῳ καὶ τοῖς
[4, 62]	εἰς Τροιζῆνα ἱδρύσατο ἱερὸν Ἀφροδίτης	παρὰ	τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν ἦν καθορᾶν
[4, 77]	τὰς πτέρυγας κηροῦ, αὐτὸν δὲ	παρὰ	τὴν θάλατταν πετόμενον καὶ παρ´
[4, 42]	τὴν ἀπόβασιν ποιησάμενον, καὶ μαθόντα	παρὰ	τῆς κόρης τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι
[4, 64]	ἐκτεθέντος, ὁ δὲ Οἰδίπους μαθὼν	παρά	τινος τὴν καθ´ ἑαυτὸν ὑποβολήν,
[4, 50]	τοῖς ἐκ τῆς πόλεως, μαθεῖν	παρά	τινος τῶν κατὰ τὴν χώραν
[4, 74]	παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις τὰ	παρὰ	τοῖς ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´ ἣν
[4, 62]	υἱὸν ἔπεμψεν εἰς Τροιζῆνα τρέφεσθαι	παρὰ	τοῖς Αἴθρας ἀδελφοῖς, ἐκ δὲ
[4, 1]	ταύτης βίβλοις τρισὶν ἀνεγράψαμεν τὰς	παρὰ	τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις
[4, 3]	τὸν χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς	παρὰ	τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ καὶ
[4, 76]	χεῖρας διατεταμένας ποιῶν, εἰκότως ἐθαυμάζετο	παρὰ	τοῖς ἀνθρώποις· οἱ γὰρ πρὸ
[4, 53]	τῶν ἀγώνων. διὰ δὲ τὴν	παρὰ	τοῖς Ἀργοναύταις γενομένην ἀποδοχὴν αὐτοῦ
[4, 82]	ἀθανάτων τιμῶν οὐ μόνον ἐνταῦθα	παρὰ	τοῖς βαρβάροις, ἀλλὰ καὶ παρὰ
[4, 4]	δὲ ταύτης τῆς μίτρας ὕστερον	παρὰ	τοῖς βασιλεῦσι καταδειχθῆναι τὸ διάδημά
[4, 24]	ὃ μέχρι τοῦ νῦν τιμᾶται	παρὰ	τοῖς ἐγχωρίοις. Ἰολάου τε τοῦ
[4, 82]	παρὰ τοῖς βαρβάροις, ἀλλὰ καὶ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι. ~Καὶ περὶ μὲν
[4, 1]	περὶ τούτων εἰρηκότες νῦν τὰ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι λεγόμενα περὶ τοῦ
[4, 47]	Ταυρικῆς· ἀφ´ ὧν καὶ τερατώδεις	παρὰ	τοῖς Ἕλλησι πλασθῆναι μύθους. διαβεβοῆσθαι
[4, 1]	διεξιόντες, ἐν ταύτῃ δὲ τὰ	παρὰ	τοῖς Ἕλλησιν ἱστορούμενα κατὰ τοὺς
[4, 56]	δὲ τῶν νεωτέρων χρόνων διαμείναντα	παρὰ	τοῖς Εὐεσπερίταις. οὐ παραλειπτέον δ´
[4, 58]	ἄφαντος γενομένη, τιμῶν ἰσοθέων ἔτυχε	παρὰ	τοῖς Θηβαίοις. τοὺς δ´ ἄλλους
[4, 44]	ἐκ τῆς Κλεοπάτρας υἱοὺς ἀπενέγκασθαι	παρὰ	τοῖς Θρᾳξὶ δόξαν ἐπιεικείας. οὐκ
[4, 82]	τὰς ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ καὶ	παρὰ	τοῖς κατὰ τὴν Σικελίαν οἰκοῦσι
[4, 82]	ἐσομένην αὐτοῦ καὶ τὰς ἐσομένας	παρὰ	τοῖς Κείοις τιμάς. τὸν δὲ
[4, 47]	τῶν Σκυθῶν, ὄντα γαμβρὸν Αἰήτου,	παρὰ	τοῖς Κόλχοις ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν
[4, 79]	τῆς Κρήτης διὰ τὸ καὶ	παρὰ	τοῖς Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς θεὰς
[4, 6]	καὶ τῆς τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται	παρὰ	τοῖς παλαιοῖς τῶν Αἰγυπτίων. τοῦτον
[4, 21]	τῶν Πιναρίων ὀνομαζομένων γένος διαμένει	παρὰ	τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς ὑπάρχον ἀρχαιότατον,
[4, 42]	ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι παρθένον δεδεμένην	παρὰ	τὸν αἰγιαλὸν διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[4, 42]	ὑπὸ δὲ τούτου τούς τε	παρὰ	τὸν αἰγιαλὸν διατρίβοντας καὶ τοὺς
[4, 42]	παρθένον καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν	παρὰ	τὸν αἰγιαλόν. ἐνταῦθα δὲ τὸν
[4, 46]	δὴ περιτυχόντας τῇ Μηδείᾳ πλανωμένῃ	παρὰ	τὸν αἰγιαλόν, καὶ μαθόντας παρ´
[4, 53]	τῆς τῶν Ἠλείων χώρας τὸν	παρὰ	τὸν Ἀλφειόν. διὸ καὶ τὴν
[4, 14]	πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ	παρὰ	τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον, ἐν
[4, 68]	πλειόνων Αἰολέων ᾤκισε τῆς Ἠλείας	παρὰ	τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν καὶ
[4, 18]	φανῆναι τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν	παρὰ	τὸν Πηνειὸν ποταμόν· ἐν δὲ
[4, 21]	καὶ Ῥωμαῖοι τούτῳ τῷ θεῷ	παρὰ	τὸν Τίβεριν ἱερὸν ἀξιόλογον, ἐν
[4, 56]	δὲ τούτων φέρουσι, δεικνύντες τοὺς	παρὰ	τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντας Κελτοὺς σεβομένους
[4, 18]	τὰς ἄκρας τῶν ἠπείρων τὰς	παρὰ	τὸν ὠκεανὸν κειμένας τῆς τε
[4, 56]	γεγενημένην. εἶναι δὲ καὶ τὴν	παρὰ	τὸν ὠκεανὸν χώραν οὐκ ὀλίγας
[4, 68]	ταύτης τῆς εὐεργεσίας χάριν ἔλαβε	παρὰ	τοῦ βασιλέως τῶν Ἀργείων Ἀναξαγόρου
[4, 38]	ἀγαπᾶσθαι, τὸν χιτῶνα ἔχρισε τῷ	παρὰ	τοῦ Κενταύρου δεδομένῳ πρὸς ἀπώλειαν
[4, 54]	τῆς πόλεως, καὶ μίαν ἡμέραν	παρὰ	τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν εἰς τὴν
[4, 46]	τῶν κινδύνων, καὶ ποτὲ μὲν	παρὰ	τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι δεήσει καὶ
[4, 66]	Πολυνείκους λαβοῦσαν, τὸν δὲ πέπλον	παρὰ	τοῦ υἱοῦ τοῦ Πολυνείκους Θερσάνδρου,
[4, 56]	εἰς τὰς Σύρτεις, καὶ μαθόντας	παρὰ	Τρίτωνος τοῦ τότε βασιλεύοντος τῆς
[4, 62]	διὰ σωφροσύνην τὸν βίον καταστρέψας	παρὰ	Τροιζηνίοις ἔτυχεν ἰσοθέων τιμῶν, Θησεὺς
[4, 53]	θεῷ. ἀποδοχῆς δὲ μεγάλης τυγχάνοντα	παρὰ	τῷ βασιλεῖ τῶν Κορινθίων Κρέοντι
[4, 62]	καθορᾶν τὴν Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ	παρὰ	τῷ Πιτθεῖ μετὰ τοῦ Θησέως
[4, 80]	τὴν ἰδίαν χώραν λίθον ἀξιόλογον	παρὰ	τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν
[4, 81]	Νόμιον, Ἀρισταῖον, Ἀγρέα. τοῦτον δὲ	παρὰ	τῶν Νυμφῶν μαθόντα τήν τε
[4, 27]	δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα, καὶ	παρὰ	τῶν παρθένων μαθόντα τὸ συμβεβηκός,
[4, 18]	κατὰ τὴν Βοιωτίαν τιμωρίαν λαμβάνων	παρὰ	τῶν τὴν Μινυάδα κατοικούντων διὰ
[4, 82]	τελευταῖον μυθολογοῦσιν αὐτὸν εἰς Θρᾴκην	παραβαλόντα	πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν τῶν ὀργίων,
[4, 18]	περὶ αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ	παραβαλὼν	εἰς τὰς ἄκρας τῶν ἠπείρων
[4, 83]	ἐπιδημοῦντες, ἐπειδὰν εἰς τὸν Ἔρυκα	παραβάλωσι,	μεγαλοπρεπέσι θυσίαις καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι
[4, 40]	νεανίσκον ὡς ἐλπίζοντος ἐν ταῖς	παραβόλοις	στρατείαις διαφθαρήσεσθαι· αὐτὸν μὲν γὰρ
[4, 40]	τὰς ὑπερορίους στρατείας καὶ τὸ	παράβολον	τῶν ἄθλων δόξης ἀειμνήστου τετευχότας,
[4, 77]	πελαγίαν, πρὸς ἣν τὸν Ἴκαρον	παραβόλως	ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς θάλατταν καὶ
[4, 44]	Φινέα πικρῶς ἀπαντήσαντα τοῖς ξένοις	παραγγεῖλαι	μηδὲν τῶν καθ´ ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν·
[4, 36]	τὴν γενομένην ὑπὸ τοῦ Νέσσου	παραγγελίαν	εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον,
[4, 12]	μνησθῆναι τὸν Φόλον τῆς Διονύσου	παραγγελίας.	ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ πίθου, καὶ
[4, 61]	τὴν λύπην ἐπιλαθομένους τῆς Αἰγέως	παραγγελίας,	τοῖς μέλασιν ἱστίοις καταπλεῖν εἰς
[4, 51]	πλήθους κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος,	παραγγέλλειν	πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς·
[4, 58]	ὅταν εἰς ἐκείνους τοὺς χρόνους	παραγενηθῶμεν.	Ἀλκμήνη δ´ εἰς Θήβας καταντήσασα,
[4, 12]	προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς	παραγένηται.	διόπερ ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς ἐπιξενωθέντος
[4, 64]	χρόνον μυθολογοῦσι σφίγγα, δίμορφον θηρίον,	παραγενομένην	εἰς τὰς Θήβας αἴνιγμα προτιθέναι
[4, 63]	οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν διαφέρουσαν.	παραγενόμενοι	δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων,
[4, 69]	πάντα ὑπακούσεσθαι, καὶ τὸν Ἠϊονέα	παραγενόμενον	ἔβαλεν εἰς βόθρον πυρὸς μεστόν.
[4, 2]	συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν οὖν Δία	παραγενόμενον	θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν
[4, 23]	ἄν τις τῶν ἐκγόνων αὐτοῦ	παραγενόμενος	ἀπαιτήσῃ· ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.
[4, 68]	Νηλεὺς δὲ μετὰ τῶν συνακολουθησάντων	παραγενόμενος	εἰς Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε Πύλον,
[4, 73]	συνεργὸν πρὸς τὴν νίκην, ἔφθασε	παραγενόμενος	ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν πρὸς τὸν
[4, 31]	Εὐρύτου τὸ γεγονὸς ὑποπτεύσαντος καὶ	παραγενομένου	κατὰ ζήτησιν τῶν ἵππων εἰς
[4, 10]	πρᾶξιν ἐπιτελέσαι περιβόητον· τοὺς γὰρ	παραγενομένους	τῶν Μινυῶν ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν
[4, 77]	τοῦ βασιλέως. κατὰ δὲ τὸν	παραδεδομένον	μῦθον Πασιφάης τῆς Μίνωος γυναικὸς
[4, 2]	εἰς τὴν Βοιωτίαν κατὰ τὸν	παραδεδομένον	χρησμὸν κτίσαι τὰς Θήβας. ἐνταῦθα
[4, 26]	Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ κατὰ τοὺς	παραδεδομένους	μύθους καταβὰς εἰς τοὺς καθ´
[4, 55]	ἱστορίαν, ἀλλὰ καὶ διαφώνους ἑτέρας	παραδεδόσθαι	συμβέβηκε, περὶ ὧν ἐν οἰκειοτέροις
[4, 8]	μεγέθει τῶν κατεργασθέντων ὁμολογουμένως οὗτος	παραδέδοται	πάντας τοὺς ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι
[4, 44]	δὲ καὶ τὸν Ἡρακλέα τινὲς	παραδεδώκασι	πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ τὴν
[4, 49]	ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν	παραδεδώκασιν	οὐ μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἀλλ´
[4, 39]	Ἡρακλέα, καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις	παράδειγμα	τὴν ἑαυτῶν εἰς τὸν θεὸν
[4, 65]	διελθόντος τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι	παραδιδόναι	τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ Πολυνείκην
[4, 8]	ἐξ αἰῶνος ὑπερᾶραι τῇ μνήμῃ	παραδοθέντας·	δυσέφικτον οὖν ἐστι τὸ κατὰ
[4, 44]	τοὺς Φινείδας λέγεται τὴν βασιλείαν	παραδόντας	τῇ μητρὶ Κλεοπάτρᾳ συστρατεῦσαι τοῖς
[4, 57]	Θησεῖ καὶ Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν	παραδόντες,	ἐνίκησαν παρατάξει τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ
[4, 15]	τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ, Προμηθέως	παραδόντος	τὸ πῦρ τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς
[4, 53]	συμβουλεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσι πρὸς τὰ	παράδοξα	τῆς τύχης ἀλλήλοις ὅρκους δοῦναι
[4, 1]	πάντα τὰ μνήμης ἄξια καὶ	παραδοξολογούμενα	διεξιόντες, ἐν ταύτῃ δὲ τὰ
[4, 9]	τις εἰκότως τὸ τῆς περιπετείας	παράδοξον·	ἡ μὲν γὰρ στέργειν ὀφείλουσα
[4, 20]	τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι καὶ	παράδοξον	καθ´ ἡμᾶς συνέβη περὶ μίαν
[4, 56]	στόμα τοῦ Πόντου, πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι	παράδοξον	καὶ μνήμης ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας γὰρ
[4, 48]	τοὺς δ´ ἄλλους διὰ τὸ	παράδοξον	καταπληξαμένους ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ τεμένους,
[4, 10]	Ἑλλάδα καὶ πάντων θαυμαζόντων τὸ	παράδοξον,	ὁ μὲν βασιλεὺς Κρέων θαυμάσας
[4, 76]	θαυμάσαι δ´ ἄν τις τὸ	παράδοξον,	ὅτι διὰ τὸ ζῷον ἐξ
[4, 30]	ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι καὶ	παράδοξον	συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν ἀποικίαν
[4, 22]	μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι καὶ	παράδοξον.	τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν
[4, 8]	δὲ τὴν παλαιότητα καὶ τὸ	παράδοξον	τῶν ἱστορουμένων παρὰ πολλοῖς ἀπιστουμένων
[4, 51]	ἐκπληττομένου δὲ τοῦ βασιλέως τὸ	παράδοξον	τῶν λόγων, ἐπαγγείλασθαι τὴν Μήδειαν
[4, 43]	ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ	παράδοξον,	ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν προνοίᾳ τῶν
[4, 77]	περὶ μὲν τούτων εἰ καὶ	παράδοξός	ἐστιν ὁ μῦθος, ὅμως ἐκρίναμεν
[4, 33]	εἰς τὸν ἐν Ναυπλίᾳ λιμένα	παραδόξου	σωτηρίας ἔτυχεν· ὁ γὰρ Ναύπλιος
[4, 50]	κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς καὶ	παραδόξους	δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας ὑπό τε
[4, 26]	τὸν δὲ κύνα παραλαβὼν δεδεμένον	παραδόξως	ἀπήγαγε καὶ φανερὸν κατέστησεν ἀνθρώποις.
[4, 77]	ἕκαστον τέγγοντα τὰς πτέρυγας διασωθῆναι	παραδόξως	εἰς τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ περὶ
[4, 65]	πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν καὶ	παραδόξως	εἰς τὸ Ἄργος διασωθῆναι, τὸν
[4, 77]	υἱοῦ σώματι καὶ τῷ ἑαυτοῦ	παραδόξως	ἐκπετασθῆναι καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον
[4, 52]	τέγους πρὸς τὴν καθέψησιν, καὶ	παραδόξως	ἐν τοῖς βασιλείοις ἰδούσας τόν
[4, 43]	τῶν δὲ περὶ τὸν Ἡρακλέα	παραδόξως	ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς μὲν ἐν
[4, 25]	γυναῖκα καταβῆναι μὲν εἰς ᾅδου	παραδόξως	ἐτόλμησε, τὴν δὲ Φερσεφόνην διὰ
[4, 71]	ὥστε πολλοὺς τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων	παραδόξως	θεραπεύειν, καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺς
[4, 12]	τοὺς τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς	παραδόξως	κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς μὲν πλείστους
[4, 77]	διὰ τῶν πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι	παραδόξως	πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ
[4, 42]	καὶ τοὺς γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον	παραδόξως	συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ τούτοις λοιμὸν
[4, 12]	ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς	παραδόξως	συνεπλάκη τοῖς βιαζομένοις· ἔδει γὰρ
[4, 78]	αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ τοῖχον, προβιβάσας	παραδόξως	τὸ ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ. χρυσοῦν
[4, 56]	μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς Διοσκόρους·	παραδόσιμον	γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ παλαιῶν
[4, 43]	ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ τοῖς ἐπιγινομένοις	παραδοσίμου	γεγενημένης τῆς περιπετείας, ἀεὶ τοὺς
[4, 81]	Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν νήπιον ὄντα	παραδοῦναι	ταῖς Νύμφαις τρέφειν· ταύτας δὲ
[4, 49]	Πριάμῳ δὲ διὰ τὴν δικαιοσύνην	παραδοῦναι	τὴν βασιλείαν, καὶ φιλίαν συνθέμενον
[4, 42]	θυγατέρα· διόπερ τὸν Λαομέδοντα συναναγκασθέντα	παραδοῦναι	τὴν παρθένον καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον
[4, 2]	καὶ Νείλου, ταῖς δὲ νύμφαις	παραδοῦναι	τρέφειν καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς
[4, 2]	τὸ παιδίον ἀναλαβόντα τὸν Δία	παραδοῦναι	τῷ Ἑρμῇ, καὶ προστάξαι τοῦτο
[4, 53]	τῷ Πελίου τὴν πατρῴαν βασιλείαν	παραδοῦναι,	τῶν δὲ τοῦ βασιλέως θυγατέρων
[4, 3]	τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν κρατίστην	παραδοῦσαν	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι
[4, 50]	ἀποκτενεῖν δόλῳ καὶ τὰ βασίλεια	παραδώσειν	τοῖς ἀριστεῦσιν ἀκινδύνως. ἐνταῦθα πάντων
[4, 42]	τὸ λαχὸν τῶν τέκνων ἑκουσίως	παραδῶσι	βορὰν τῷ κήτει, φασὶν ἁπάντων
[4, 59]	διεξιὼν δ´, ὥς φασι, τὴν	παραθαλάττιον,	καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς Ἡρακλέους
[4, 42]	διατρίβοντας καὶ τοὺς γεωργοῦντας τὴν	παραθαλάττιον	παραδόξως συναρπάζεσθαι· πρὸς δὲ τούτοις
[4, 42]	τὴν Ἡσιόνην καὶ τὰς ἵππους	παραθέσθαι	τῷ Λαομέδοντι, συνταξάμενον μετὰ τὴν
[4, 40]	τὴν στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον,	παρακαλεῖν	ἆθλον τελέσαι στειλάμενον τὸν πλοῦν
[4, 51]	κατὰ μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ	παρακαλέσαι	ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ
[4, 44]	πέμψαντας εἰς τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον	παρακαλέσαι	τῶν εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν
[4, 52]	πάθη παρακατασχεῖν αὐτάς, καὶ θαρρεῖν	παρακαλέσαντα	δεικνύειν ὡς ἐκ κακίας μὲν
[4, 63]	δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην καὶ	παρακαλοῦντος	συναποδημῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον ὁ
[4, 58]	Δώρου τὴν πατρῴαν τῆς χώρας	παρακαταθήκην	ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων κατοικῆσαι. Τληπόλεμον
[4, 52]	δ´ Ἰάσονα κατελεήσαντα τὰ πάθη	παρακατασχεῖν	αὐτάς, καὶ θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν
[4, 9]	τὴν θυγατέρα, τῆς μὲν Ἀλκμήνης	παρακατασχεῖν	τὰς ὠδῖνας, τὸν δ´ Εὐρυσθέα
[4, 79]	λουμένου δ´ αὐτοῦ, Κώκαλος μὲν	παρακατασχὼν	πλείονα χρόνον ἐν τῷ θερμῷ
[4, 63]	Ἄφιδναν, μίαν τῶν Ἀττικῶν πόλεων.	παρακατέστησε	δ´ αὐτῇ τὴν μητέρα Αἴθραν
[4, 35]	εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα καὶ	παρακελεύσασθαι	ταύτην ἀφανίσαι τὴν ταχίστην. ὁ
[4, 81]	εἶναι κυνηγόν, ᾗ καὶ θεοὶ	παρακεχωρήκασι	τῆς ἐν τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην
[4, 2]	καταφρονεῖν αὐτῆς· διόπερ ὑπ´ αὐτῆς	παρακληθῆναι	τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς
[4, 52]	καθεψῆσαι, καὶ διά τινων φαρμάκων	παρακρουσαμένην	ἐξελεῖν ἐκ τοῦ λέβητος ἀρνὸς
[4, 9]	ἀπάτην οὖν προκρίναντα διὰ ταύτης	παρακρούσασθαι	τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι κατὰ πᾶν
[4, 58]	μὲν Ὕλλος νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα,	παραλαβεῖν	Ἡρακλείδας τὴν Εὐρυσθέως βασιλείαν, εἰ
[4, 55]	προσφάτως Ἄκαστον τὸν Πελίου τετελευτηκότα	παραλαβεῖν	κατὰ γένος προσήκουσαν τὴν βασιλείαν,
[4, 65]	τὴν αἰσχύνην, τοὺς δὲ νεανίσκους	παραλαβόντας	τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι πρὸς
[4, 69]	Ἄκτωρ, οἱ τὴν Ἠλείων βασιλείαν	παραλαβόντες.	ὁ δ´ ἕτερος τῶν Λαπίθου
[4, 26]	τῆς Κόρης, τὸν δὲ κύνα	παραλαβὼν	δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε καὶ φανερὸν
[4, 59]	τὰς Ἀθήνας· τοῦτον δ´ Αἰγεὺς	παραλαβὼν	ἔθυσεν Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´ ἡμῖν
[4, 68]	πλησίον χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ	παραλαβὼν	Μελάμποδα καὶ Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος
[4, 33]	τῷ δεσπότῃ. ὁ δὲ Κόρυθος	παραλαβὼν	τὸ παιδίον ἀσμένως ὡς ἴδιον
[4, 56]	διαμείναντα παρὰ τοῖς Εὐεσπερίταις. οὐ	παραλειπτέον	δ´ ἡμῖν ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν
[4, 27]	Ἀπόλλων ἔχρησεν. ~Ἡμῖν δ´ οὐ	παραλειπτέον	τὰ περὶ Ἄτλαντος μυθολογούμενα καὶ
[4, 39]	οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ	παραλελοίπαμεν.	~περὶ δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ
[4, 24]	τὴν Ἰταλίαν προῆγε διὰ τῆς	παραλίας,	καὶ Λακίνιον μὲν κλέπτοντα τῶν
[4, 23]	Ἔρυκα. διεξιόντος δ´ αὐτοῦ τὴν	παράλιον	τῆς νήσου, μυθολογοῦσι τὰς Νύμφας
[4, 21]	Τιβέρεως ἀναζεύξας, καὶ διεξιὼν τὴν	παράλιον	τῆς νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν
[4, 77]	ὁ μῦθος, ὅμως ἐκρίναμεν μὴ	παραλιπεῖν	αὐτόν. ~Δαίδαλος δὲ παρά τε
[4, 14]	ἀγαθοῦ λαβών. Οὐκ ἄξιον δὲ	παραλιπεῖν	οὐδὲ τὰς ὑπὸ τῶν θεῶν
[4, 80]	Κρόνον ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον δὲ	παραλιπεῖν	τὴν περὶ τὰς θεὰς ἁγνείαν
[4, 8]	ἀπιστουμένων τῶν μύθων, ἀναγκαῖον ἢ	παραλιπόντας	τὰ μέγιστα τῶν πραχθέντων καθαιρεῖν
[4, 74]	ἵνα μηδὲν τῶν ἀκοῆς ἀξίων	παραλίπωμεν.	Τάνταλος Διὸς μὲν ἦν υἱός,
[4, 42]	Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν ποιησαμένους, καὶ	παραλλάξαντας	τόν τε Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην,
[4, 3]	τὸ δὲ τῆς μανίας καὶ	παραλύσεως	βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ μυθολογοῦσι
[4, 37]	εἰς τὸ ἐν Δελφοῖς ἱερὸν	παρανενομηκέναι,	στρατεύσας μετὰ Μηλιέων τόν τε
[4, 15]	Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖς τοῦ	παρανομεῖν	διδάξαντος σαρξὶν ἐκπληρώσας τὴν ἔνδειαν
[4, 21]	τε ῥώμαις προέχοντας καὶ ἐπὶ	παρανομίᾳ	διωνομασμένους, οὓς ὀνομάζεσθαι γίγαντας. ὠνομάσθαι
[4, 45]	Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ καὶ	παρανομίᾳ	προέχουσαν τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον δ´
[4, 70]	βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ δὲ τὴν	παρανομίαν	τόν τε Θησέα καὶ τοὺς
[4, 19]	ἅπαντας καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῆς	παρανομίας	ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ τοῖς μεταγενεστέροις
[4, 43]	αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ πατρὸς	παρανομίας	δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς ἐξελέσθαι.
[4, 19]	ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις	παρανομίας	καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ πλήθους
[4, 69]	διὰ δὲ τὸ μέγεθος τῆς	παρανομίας	μηδένα βούλεσθαι καθᾶραι τὸν φόνον.
[4, 17]	λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς	παρανομοῦντας	ἀνθρώπους ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας
[4, 17]	γένος τῶν ἀγρίων θηρίων καὶ	παρανόμων	ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ μὲν ὄντι
[4, 34]	ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν,	παραπέμψας	τὴν οἰκειότητα. διόπερ ἀκυροῦντες τοῦ
[4, 55]	πόλεως· δόντος δ´ Αἰγέως τοὺς	παραπέμψοντας	εἰς ἣν βούλοιτο χώραν, εἰς
[4, 49]	καὶ νῦν τιμώμενον ὑπὸ τῶν	παραπλεόντων.	μετὰ δὲ ταῦτα ἀναχθέντας, καὶ
[4, 39]	ὡς ἥρωα τὸν Ἡρακλέα. τὸ	παραπλήσιον	δὲ καὶ τῶν Θηβαίων ποιησάντων,
[4, 18]	ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. τὸ	παραπλήσιον	δὲ τούτοις ἔπραξε πρότερον κατὰ
[4, 5]	ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ πολλῶν λαφύρων.	παραπλησίως	δὲ καὶ τὰς λοιπὰς προσηγορίας
[4, 56]	τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ τῶν Διοσκόρων.	παραπλησίως	δὲ καὶ τὴν ἐντὸς Γαδείρων
[4, 27]	ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα.	παραπλησίως	δὲ καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος
[4, 56]	χρόνων διαμένειν αὐτοῦ τὴν προσηγορίαν.	παραπλησίως	δὲ τοῖς εἰρημένοις κατὰ μὲν
[4, 47]	ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος·	παραπλησίως	δὲ τοῦ τηροῦντος τὸ τέμενος
[4, 48]	τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν.	παραπλησίως	δὲ τούτοις καὶ τὴν Μήδειαν
[4, 6]	παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις.	παραπλησίως	δὲ τῷ Πριάπῳ τινὲς μυθολογοῦσι
[4, 21]	τὸ παλαιὸν ἐκφυσῶντος ἄπλατον πῦρ	παραπλησίως	τῇ κατὰ τὴν Σικελίαν Αἴτνῃ·
[4, 25]	αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν ἀναγαγεῖν ἐξ ᾅδου	παραπλησίως	τῷ Διονύσῳ· καὶ γὰρ ἐκεῖνον
[4, 53]	τὸν Ἀλφειόν. διὸ καὶ τὴν	παραποταμίαν	καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ τῶν θεῶν,
[4, 5]	πρὸς γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι χρωμένους,	παρασκευάζειν	τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα καὶ
[4, 17]	ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς καρποὺς	παρασκευαζούσαις	πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον χώραν,
[4, 67]	τοῦ Μεταποντίου τὸ συμβεβηκός, πλοῖα	παρασκευασάμενοι	καὶ τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν
[4, 79]	Σικελίαν, ἔγνω στρατεύειν ἐπ´ αὐτήν.	παρασκευασάμενος	δὲ δύναμιν ναυτικὴν ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν
[4, 40]	μᾶλλον αὑτὸν ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα,	παρασκευάσασθαι	τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ
[4, 65]	δ´ Ἄδραστον πυθόμενον τὰ συμβάντα	παρασκευάσασθαι	τὰ πρὸς τὴν στρατείαν, πείσαντα
[4, 54]	λαβοῦσαν εἰς τὴν τῆς φυγῆς	παρασκευήν,	εἰς μὲν τὰ βασίλεια νυκτὸς
[4, 17]	τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον	παρασκευῆς	καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον
[4, 54]	ἐν Κόλχοις ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν αὐτῇ	παρασπονδουμένῃ.	~ἐν τοσούτῳ δὲ τὸν μὲν
[4, 71]	τὸν πόλεμον μεγάλας χρείας αὐτοὺς	παρασχέσθαι	τοῖς Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς
[4, 21]	Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας καὶ	παρατάξασθαι	τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ γενομένης
[4, 23]	μεγάλαις δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ	παρατάξει	καὶ πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς
[4, 57]	Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν παραδόντες, ἐνίκησαν	παρατάξει	τὸν Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ τὴν
[4, 12]	γὰρ μυθολογοῦσι τὸ παλαιὸν Διόνυσον	παρατεθεῖσθαί	τινι Κενταύρῳ, καὶ προστάξαι τότε
[4, 24]	τῆς θυσίας ἀναδείξῃ τῷ θεῷ,	παραχρῆμα	ἀποκαθίστασθαί φασι τοὺς τῇ προειρημένῃ
[4, 50]	ἀμφισβήτησιν· τοὺς μὲν γὰρ συμβουλεύειν	παραχρῆμα	βιασαμένους εἰς τὴν πόλιν ἀπροσδοκήτως
[4, 36]	τὴν ὑποθήκην δοὺς τῇ Δηιανείρᾳ	παραχρῆμα	ἐξέπνευσεν. ἡ δὲ κατὰ τὴν
[4, 51]	τῶν λόγων, ἐπαγγείλασθαι τὴν Μήδειαν	παραχρῆμα	ἐπὶ τοῦ σώματος ἑαυτῆς τὰς
[4, 54]	αὐτὸν πείθειν τὴν Μήδειαν ἑκουσίως	παραχωρῆσαι	τῆς συμβιώσεως· βούλεσθαι γὰρ αὐτὸν
[4, 4]	αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς	παρδάλεων,	κατὰ δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ
[4, 15]	βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην	παρέβαλε,	καὶ ταῖς τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος
[4, 11]	πραΰναντος κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους	παρεγένετο	πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον μὲν
[4, 3]	μιμουμένας τὰς ἱστορουμένας τὸ παλαιὸν	παρεδρεύειν	τῷ θεῷ μαινάδας. κολάσαι δ´
[4, 33]	ὑπὸ ταύτης λεγομένοις ταύτην μὲν	παρέδωκε	Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι, καὶ προσέταξε
[4, 31]	ἀπέκτεινεν, οὓς δὲ ζωγρήσας δεδεμένους	παρέδωκε	τῇ Ὀμφάλῃ· Συλέα δὲ τοὺς
[4, 67]	ἐμίγη καὶ τῇ φθορᾷ μεμφόμενος,	παρέδωκε	τὴν Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ
[4, 19]	δ´ Ἡρακλῆς τῶν μὲν Ἰβήρων	παρέδωκε	τὴν βασιλείαν τοῖς ἀρίστοις τῶν
[4, 37]	ἐκ τῆς χώρας ἐξαναστήσας Μηλιεῦσι	παρέδωκε	τὴν χώραν· τὴν δὲ Φύλαντος
[4, 33]	μετεπέμψατο, καὶ τούτῳ τὴν βασιλείαν	παρέδωκεν·	ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[4, 37]	ἐπιβάλλον τῆς χώρας τρίτον μέρος	παρέθετο	καὶ παρεκελεύσατο φυλάττειν τοῖς ἀπ´
[4, 33]	τὴν βασιλείαν ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ	παρέθετο,	προστάξας τοῖς ἀφ´ ἑαυτοῦ γενομένοις
[4, 23]	δ´ Ἡρακλῆς τὴν μὲν χώραν	παρέθετο	τοῖς ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν
[4, 51]	πᾶσι δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς·	παρεῖναι	γὰρ αὐτὴν ἐξ Ὑπερβορέων ἐπ´
[4, 32]	ἓξ ταῖς ἁπάσαις, ἐν οἷς	παρεισάγει	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Τληπόλεμον λέγοντα
[4, 6]	τιμῆς, μετὰ γέλωτος καὶ παιδιᾶς	παρεισαγόμενος	ἐν ταῖς θυσίαις. παραπλησίως δὲ
[4, 6]	τι τῶν καλῶν τοῦτον κολαστὴν	παρεισάγοντες.	ἔν τε ταῖς τελεταῖς οὐ
[4, 4]	καὶ τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους	παρεισάγουσι	διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν ἐκ
[4, 4]	οὗ δὴ καὶ κερατίαν αὐτὸν	παρεισάγουσι.	καὶ τὸν μὲν ἐκ Σεμέλης
[4, 52]	ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς τὴν πόλιν,	παρεισελθόντας	δ´ ἐντὸς τοῦ τείχους ἐσπασμένοις
[4, 35]	ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν·	παρεισήγαγον	γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸς τὸν
[4, 10]	τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων καὶ	παρεισπεσὼν	ἐντὸς τῶν πυλῶν τά τε
[4, 38]	καὶ παρελθὼν εἰς τὴν πυράν,	παρεκάλει	τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι τὴν
[4, 34]	Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	παρεκάλει	τοὺς ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ
[4, 31]	εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα, καὶ	παρεκάλεσεν	αὐτὸν καθᾶραι τὸν φόνον. ὁ
[4, 25]	Ὀρφέως ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι	παρεκβάντας	βραχέα περὶ αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος
[4, 34]	ἀνοίκειον δ´ εἶναι νομίζομεν βραχὺ	παρεκβάντας	ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν
[4, 45]	διελθεῖν, ἄλλως τε καὶ τῆς	παρεκβάσεως	οἰκείας ἐσομένης ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 9]	αὐτὸ πρὸς τὴν μητέρα τρέφειν	παρεκελεύσατο.	θαυμάσαι δ´ ἄν τις εἰκότως
[4, 36]	ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ πλησιάσαι.	παρεκελεύσατο	οὖν λαβοῦσαν τὸν ἐξ αὑτοῦ
[4, 37]	χώρας τρίτον μέρος παρέθετο καὶ	παρεκελεύσατο	φυλάττειν τοῖς ἀπ´ αὐτοῦ· ἐπανιὼν
[4, 34]	ῥώμῃ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων,	παρέλαβε	πολλοὺς τῶν ἀρίστων ἐπὶ τὴν
[4, 73]	τρόπῳ Πέλοψ γήμας τὴν Ἱπποδάμειαν	παρέλαβε	τὴν ἐν Πίσῃ βασιλείαν, καὶ
[4, 67]	πατέρα, καὶ τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ,	παρέλαβε	τῆς Αἰολίδος τὴν βασιλείαν· καὶ
[4, 79]	ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ ξένια	παρέλαβε	τὸν Μίνω. λουμένου δ´ αὐτοῦ,
[4, 18]	~Μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου θάνατον	παρελθὼν	εἰς Αἴγυπτον ἀνεῖλε Βούσιριν τὸν
[4, 10]	διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ, Ἡρακλῆς δὲ	παρελθὼν	εἰς Δελφοὺς καὶ περὶ τούτων
[4, 38]	ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν, καὶ	παρελθὼν	εἰς τὴν πυράν, παρεκάλει τὸν
[4, 31]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τότε μὲν	παρελθὼν	πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ
[4, 6]	μαλακότητα τοῦ σώματος ἔχειν γυναικὶ	παρεμφερῆ,	τὸ δ´ ἀρρενωπὸν καὶ δραστικὸν
[4, 49]	εἰς τὴν φυλακὴν δύο ξίφη	παρενέγκαντα	λάθρᾳ δοῦναι τοῖς περὶ τὸν
[4, 78]	τέρψεως θεραπεύειν τὰ σώματα μηδὲν	παρενοχλουμένους	ὑπὸ τῆς θερμότητος. κατὰ δὲ
[4, 51]	σώματος ἑαυτῆς τὰς τούτων πίστεις	παρέξεσθαι.	εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ τῶν Πελίου
[4, 18]	Βούσιριν τὸν βασιλέα ξενοκτονοῦντα τοὺς	παρεπιδημοῦντας.	διεξιὼν δὲ τὴν ἄνυδρον τῆς
[4, 27]	τῷ Διὶ {καλλιερεῖν} σφαγιάζοντα τοὺς	παρεπιδημοῦντας	ξένους τῆς προσηκούσης τιμωρίας καταξιῶσαι.
[4, 67]	Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ τύχην	παρεπιδημοῦντι,	προστάξας ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον. τούτου
[4, 24]	ἀπαντήσεις καὶ θυσίας τῷ θεῷ	παρέστησαν,	Ἡρακλείαν προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν
[4, 15]	τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο καὶ	παρέστησεν	ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ
[4, 51]	κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι διότι	πάρεστιν	ἡ θεὸς εὐδαίμονα ποιήσουσα τὸν
[4, 39]	τὸν ἅπαντα χρόνον μητρὸς εὔνοιαν	παρέχεσθαι,	τὴν δὲ τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ
[4, 5]	τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν ἡδονὴν	παρέχεσθαι	τῷ θεῷ. καθόλου δὲ τὰς
[4, 1]	ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα πολλὴν ἀπορίαν	παρέχεται	τοῖς γράφουσιν, ἡ δὲ τῶν
[4, 84]	Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι,	παρεχομένων	τῶν ὀρῶν πολλαῖς μυριάσι χορηγίας
[4, 34]	Σχοινέως, ἐρασθεὶς αὐτῆς ὁ Μελέαγρος	παρεχώρησε	τῆς δορᾶς καὶ τοῦ κατὰ
[4, 33]	καὶ τὴν μητέρα μαθεῖν σπεύδων,	παρῆλθεν	εἰς Δελφούς, καὶ χρησμὸν ἔλαβε
[4, 31]	τὸν τούτου θάνατον Ἡρακλῆς νοσήσας	παρῆλθεν	εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα, καὶ
[4, 25]	τὸν ἆθλον ὑπολαβὼν συνοίσειν αὑτῷ,	παρῆλθεν	εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ μετέσχε
[4, 63]	Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην,	παρῆλθεν	εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς Θησέα.
[4, 33]	ὄρος, ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη	παρῆλθεν	εἰς τὴν πλησίον ὕλην ὡς
[4, 69]	Λαπίθου Φόρβας μὲν εἰς Ὤλενον	παρῆλθεν,	ἐξ ἧς μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ
[4, 18]	Ἡρακλῆς πολλὴν τῆς Λιβύης ἐπελθὼν	παρῆλθεν	ἐπὶ τὸν πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν,
[4, 33]	Ναυπλίαν, καὶ γενομένη κατὰ τὸ	Παρθένιον	ὄρος, ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη
[4, 33]	τὸ δ´ ἀπολειφθὲν ἐν τῷ	Παρθενίῳ	βρέφος ὑπὸ τῆς Αὔγης βουκόλοι
[4, 3]	τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι, καὶ ταῖς	παρθένοις	νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν
[4, 2]	Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα ἢ τὴν	παρθένον	ἀγαγεῖν ἢ μὴ ἀνακάμπτειν εἰς
[4, 47]	ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου, τὴν μὲν	παρθένον	ἀποπεσεῖν εἰς τὴν θάλατταν, ἣν
[4, 42]	τὴν ἀπόβασιν ποιησαμένων, εὑρεθῆναί φασι	παρθένον	δεδεμένην παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διὰ
[4, 73]	γάμου τῆς θυγατρὸς κρῖναι ταύτην	παρθένον	διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως ἐκφεύξεσθαι
[4, 61]	Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ Θησέως τὴν	παρθένον,	ἔχειν αὐτὴν ὡς γυναῖκα γαμετὴν
[4, 42]	τὸν Λαομέδοντα συναναγκασθέντα παραδοῦναι τὴν	παρθένον	καὶ δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ
[4, 63]	δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα	παρθένον	οὖσαν, καὶ μετ´ αὐτῆς δούλην
[4, 54]	τῆς Κρέοντος θυγατρὸς μνηστεῦσαι τὴν	παρθένον.	συγκαταθεμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ
[4, 65]	Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ	Παρθενοπαῖον	τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐστράτευσαν
[4, 65]	Καπανέα τε καὶ Ἱππομέδοντα καὶ	Παρθενοπαῖον	τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως. τοὺς
[4, 16]	Ἀλκίππην ἐχειρώσατο. αὕτη δ´ ὀμόσασα	παρθένος	διαμενεῖν τὸν μὲν ὅρκον ἐφύλαξε,
[4, 46]	ἀποδέξασθαι μὲν τὴν ἡμερότητα τῆς	παρθένου,	δηλώσαντας δ´ αὐτῇ τὴν ἑαυτῶν
[4, 31]	τινος τῶν φίλων ἐπράθη, καὶ	παρθένου	δοῦλος ἐγένετο Ὀμφάλης τῆς Ἰαρδάνου,
[4, 81]	Κυρήνης κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς	παρθένου,	καὶ μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς Λιβύης
[4, 51]	προνοίᾳ μετηλλαχέναι τὸ γῆρας εἰς	παρθένου	νεότητα καὶ κάλλος περίβλεπτον. ποιῆσαι
[4, 63]	φίλων τοὺς ἀρίστους, φύλακας τῆς	παρθένου.	Πειρίθου δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην
[4, 51]	καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ, καὶ τῆς	παρθένου	τὸ ῥηθὲν εὐθὺς ἐπὶ τέλος
[4, 63]	μὲν οὖν κύριος κατέστη τῆς	παρθένου	τὸν τρόπον τοῦτον· τῶν δ´
[4, 52]	ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ, τὰς μὲν	παρθένους	ἀναβιβάσαι μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὸ
[4, 7]	καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων.	παρθένους	δ´ αὐτὰς οἱ πλεῖστοι {γεγονέναι}
[4, 51]	σῶμα τοῦ πατρός, τὰς μὲν	παρθένους	ἑτοίμους οὔσας τὸ κελευόμενον ἐπιτελεῖν,
[4, 4]	καὶ τὰς Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν,	παρθένους	οὔσας καὶ πεπαιδευμένας διαφερόντως· ταύτας
[4, 68]	ἀσέβειαν ἐκεραυνώθη. τῇ δὲ Τυροῖ,	παρθένῳ	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους οὔσῃ,
[4, 52]	τοῦ Πελίου. προσάντως δὲ τῶν	παρθένων	δεξαμένων τὸν λόγον, ἑτέραν αὐτὴν
[4, 27]	βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων ἐπιθυμῆσαι τῶν	παρθένων	ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ καὶ λῃστὰς
[4, 52]	λέβητος ἀρνὸς εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν	παρθένων	καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας
[4, 27]	τὸν Ἡρακλέα, καὶ παρὰ τῶν	παρθένων	μαθόντα τὸ συμβεβηκός, τοὺς μὲν
[4, 59]	πέτρας· οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς	παριόντας	ἀναγκάζειν ἀπονίπτειν ἑαυτὸν ἐπί τινος
[4, 59]	ἦν ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ τοὺς	παριόντας	ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ τὸν ἐν
[4, 31]	τῇ Ὀμφάλῃ· Συλέα δὲ τοὺς	παριόντας	ξένους συναρπάζοντα καὶ τοὺς ἀμπελῶνας
[4, 59]	τῆς Ἀττικῆς· οὗτος δὲ τοὺς	παριόντας	ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης
[4, 70]	ἐκ τῆς Φολόης, λῄζεσθαι τοὺς	παριόντας	τῶν Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν
[4, 59]	Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα τοῖς	παριοῦσι	καὶ τὸν ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ
[4, 26]	τὴν χρόαν ἰδιάζουσαν ἔχοντα καὶ	παρόμοιον	χρυσῷ τετευχέναι ταύτης τῆς προσηγορίας,
[4, 22]	εὐχήν, μὴ μόνον κατὰ τὸ	παρὸν	ἀφανεῖς γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ καὶ
[4, 55]	προστάγμασιν, ἀπογνοῦσαν τὴν κατὰ τὸ	παρὸν	ἐκ τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν εἰς
[4, 9]	γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ προειπεῖν	παρόντων	ἁπάντων τῶν θεῶν ὅτι τὸν
[4, 34]	ἔρωτα καὶ διὰ τὴν ἀτιμίαν	παροξυνθείς,	ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ
[4, 34]	ἐπὶ τῷ φόνῳ τῶν ἀδελφῶν	παροξυνθεῖσαν	κατακαῦσαι τὸν δαλὸν καὶ τῷ
[4, 71]	Ἀσκληπιοῦ. καὶ τὸν μὲν Δία	παροξυνθέντα	{καὶ} κεραυνώσαντα τὸν Ἀσκληπιὸν διαφθεῖραι,
[4, 71]	ἐπὶ δὲ τῇ τούτων τελευτῇ	παροξυνθέντα	τὸν Δία προστάξαι τῷ Ἀπόλλωνι
[4, 71]	Ἀπόλλωνα διὰ τὴν ἀναίρεσιν τούτου	παροξυνθέντα	φονεῦσαι τοὺς τὸν κεραυνὸν τῷ
[4, 70]	τε Θησέα καὶ τοὺς Λαπίθας	παροξυνθέντας	οὐκ ὀλίγους μὲν ἀνελεῖν, τοὺς
[4, 21]	οὖν γίγαντας πυθομένους τὴν Ἡρακλέους	παρουσίαν	ἀθροισθῆναι πάντας καὶ παρατάξασθαι τῷ
[4, 56]	χρόνων τὴν τούτων τῶν θεῶν	παρουσίαν	ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην. εἶναι
[4, 83]	τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν ἑαυτῶν	παρουσίαν·	ἥ τε σύγκλητος τῶν Ῥωμαίων
[4, 3]	καὶ βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν	παρουσίαν	ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου, μιμουμένας τὰς
[4, 43]	Σαμόθρᾳξι, τὰς δὲ τῶν ἀστέρων	παρουσίας	ἀναπέμπειν εἰς τὴν τῶν Διοσκόρων
[4, 24]	αὐτοῖς ἀθάνατα μνημεῖα τῆς ἑαυτοῦ	παρουσίας.	ἴδιον δέ τι συνέβη γενέσθαι
[4, 32]	Οἰκλέα. Λαομέδων δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς	παρουσίας	τῶν πολεμίων γενομένης δύναμιν ἀξιόλογον
[4, 74]	μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ πάσης	παρρησίας,	ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παρὰ
[4, 10]	ὅπλον διὰ τὸ τοὺς Μινύας	παρωπλικέναι	τὴν πόλιν, ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν
[4, 38]	τοῦ περιέχοντος πεσόντων, ἡ πυρὰ	πᾶσα	κατεφλέχθη. μετὰ δὲ ταῦτα οἱ
[4, 7]	γὰρ λέγει Μοῦσαι δ´ ἐννέα	πᾶσαι	ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ· Ἡσίοδος δὲ
[4, 16]	ἔτρωσαν, ἀλλ´ ἑαυταῖς συνασπίζουσαι τότε	πᾶσαι	κατεκόπησαν. μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν
[4, 53]	στρατόπεδόν τε κράτιστον συστήσασθαι καὶ	πᾶσαν	ἐπελθεῖν τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα τὸ
[4, 19]	καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ	πᾶσαν	ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις
[4, 1]	τῆς ἀναγραφῆς πόνον ὑποστάντες, τὴν	πᾶσαν	ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται
[4, 23]	~μετὰ δὲ ταῦτα βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι	πᾶσαν	Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ἀπὸ
[4, 21]	ἰδίαν οὐσίαν κατέθυσε τῷ θεῷ	πᾶσαν	τὴν δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς
[4, 50]	δὲ Πελίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ	πᾶσαν	τὴν Ἰάσονος συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα
[4, 64]	τεκνωθέντα παῖδα πατροκτόνον ἔσεσθαι καὶ	πᾶσαν	τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων ἀτυχημάτων)
[4, 17]	τὴν στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ κατὰ	πᾶσαν	τὴν οἰκουμένην ὅτι Χρυσάωρ ὁ
[4, 3]	πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους κατὰ	πᾶσαν	τὴν οἰκουμένην τοὺς δοκοῦντας ἀσεβεῖν,
[4, 56]	Μηδίαν προσαγορευθεῖσαν. ἀλλὰ γὰρ τὸ	πάσας	τὰς ἀποφάσεις τῶν περὶ τῆς
[4, 2]	ἀποδιδόντα τῇ πατρίδι χάριτας ἐλευθερῶσαι	πάσας	τὰς πόλεις, καὶ κτίσαι πόλιν
[4, 53]	φασι μετά τινα χρόνον συνοικίσαντα	πάσας	τοῖς ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν μὲν γὰρ
[4, 51]	ἀγαθῷ δαίμονι τῇ τε πόλει	πάσῃ	καὶ τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ
[4, 35]	ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθος ὑπάρχειν	πάσης	ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε καὶ
[4, 74]	καὶ μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ	πάσης	παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις τὰ
[4, 34]	ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας καὶ	πάσης	Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´ αὐτῷ πολλῶν
[4, 24]	ἱππικὸν καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ	πάσης	προθυμίας ποιοῦσι. πανδήμου δὲ τῆς
[4, 83]	διαφερόντως. τὸ δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι,	πάσης	Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς
[4, 51]	κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν	πᾶσι	δέχεσθαι τὴν θεὸν εὐσεβῶς· παρεῖναι
[4, 55]	στερηθέντα τέκνων καὶ γυναικὸς δόξαι	πᾶσι	δίκαια πεπονθέναι· διὸ καὶ μὴ
[4, 2]	καὶ διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ	πᾶσι	μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ´ αὐτὸν
[4, 41]	καθελκύσαντα τὸ σκάφος καὶ κοσμήσαντα	πᾶσι	τοῖς ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν λαμπρῶς,
[4, 53]	δι´ ἀπάτην ἠτύχησαν. ~καθόλου δὲ	πᾶσι	τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ
[4, 48]	τιμῆς δ´ ἰσοθέου τεύξονται παρὰ	πᾶσιν	ἀνθρώποις. καθόλου δ´ ἐξ ὀνόματος
[4, 77]	ποιήσας ὡμοιωμένον βοῒ συνήργησε τῇ	Πασιφάῃ	πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ
[4, 77]	Μίνῳ ποιῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ	Πασιφάην	ἐρασθῆναι τοῦ ταύρου. διὰ δὲ
[4, 13]	ἐκ Κρήτης ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ	Πασιφάην	ἐρασθῆναί φασι, πλεύσας εἰς τὴν
[4, 77]	δὲ τῆς τούτου φιλοτεχνίας τὴν	Πασιφάην	μιγεῖσαν τῷ ταύρῳ γεννῆσαι τὸν
[4, 60]	ἀξιόλογον συστησάμενος ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ	Πασιφάην	τὴν Ἡλίου καὶ Κρήτης ἐγέννησε
[4, 77]	τῆς Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς	Πασιφάης	καὶ πλοῖον δούσης πρὸς τὸν
[4, 77]	Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ ὑπὸ τῆς	Πασιφάης	κρυπτομένου, Μίνωα μὲν τὸν βασιλέα
[4, 77]	κατὰ δὲ τὸν παραδεδομένον μῦθον	Πασιφάης	τῆς Μίνωος γυναικὸς ἐρασθείσης τοῦ
[4, 63]	τὴν ἡλικίαν οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ	πασῶν	διαφέρουσαν. παραγενόμενοι δ´ εἰς Λακεδαίμονα
[4, 78]	καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ πέτρας οὖσαν	πασῶν	ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ παντελῶς ἐκ
[4, 31]	ἀμπελῶνας σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ σκαφείῳ	πατάξας	ἀπέκτεινεν· Ἰτώνων δὲ λεηλατούντων πολλὴν
[4, 36]	ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν τῷ διακονεῖν,	πατάξας	κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆς πληγῆς
[4, 50]	αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων, ξίφει	πατάξασαν	ἑαυτῆς τὸ στῆθος ἡρωικῶς καταστρέψαι
[4, 27]	κόρας ἀποκομίσαι πρὸς Ἄτλαντα τὸν	πατέρα·	ἀνθ´ ὧν τὸν Ἄτλαντα χάριν
[4, 54]	τε συμφορᾷ περιπεσεῖν καὶ τὸν	πατέρα	βοηθοῦντα καὶ τοῦ σώματος ἁψάμενον
[4, 49]	φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι, ἐμὸν	πατέρα	θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς ποτε δεῦρ´
[4, 32]	φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι, ἐμὸν	πατέρα	θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς ποτε δεῦρ´
[4, 30]	τῷ θεῷ προσαγορεύουσιν αὐτὸν Ἰόλαον	πατέρα,	καθάπερ οἱ Πέρσαι τὸν Κῦρον.
[4, 67]	πρὸς Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης	πατέρα,	καὶ τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε
[4, 44]	καθ´ ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν· μηδένα γὰρ	πατέρα	λαβεῖν παρ´ υἱῶν ἑκουσίως τιμωρίαν,
[4, 44]	ταύτης ἀποστῆναι, πρὸς δὲ τὸν	πατέρα	πέμψαντας εἰς τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον
[4, 50]	πάντας ἄρδην ἀνελεῖν, τὸν μὲν	πατέρα	τὸν Ἰάσονος ἀναγκάσαι πιεῖν αἷμα
[4, 52]	τὰς μὲν ἄλλας ἁπάσας τὸν	πατέρα	τυπτούσας ἀποκτεῖναι, μόνην δ´ Ἄλκηστιν
[4, 33]	ἐπὶ τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν	πατέρα	τῶν Διοσκόρων, καὶ τὴν βασιλείαν
[4, 45]	τούτοις ἔχουσαν πρῶτον μὲν τὸν	πατέρα	φαρμάκῳ διαφθεῖραι καὶ διαδέξασθαι τὴν
[4, 66]	ἐπίγονοι δ´ ὀνομασθέντες, τὸν τῶν	πατέρων	θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν κοινῇ
[4, 64]	ἀπέκτεινε τὸν Λάιον, ἀγνοῶν ὅτι	πατὴρ	ἦν αὐτοῦ. καθ´ ὃν δὴ
[4, 29]	μιγεὶς καὶ ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο	πατὴρ	υἱῶν πεντήκοντα. ὧν λαβόντων τὴν
[4, 5]	ὀνομάσαι, Ληναῖον δὲ ἀπὸ τοῦ	πατῆσαι	τὰς σταφυλὰς ἐν ληνῷ, Βρόμιον
[4, 30]	τοῦτο τὸ γέρας καθαπερεί τινι	πατρί.	διὰ γὰρ τὴν πρὸς αὐτοὺς
[4, 11]	τό τε τῷ Διὶ καὶ	πατρὶ	μὴ πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο
[4, 33]	ὃν καιρὸν δικαστὴς γενόμενος τῷ	πατρὶ	πρὸς Ἡρακλέα περὶ τοῦ μισθοῦ
[4, 32]	υἱῶν τοῦ Λαομέδοντος ἐναντιούμενος τῷ	πατρὶ	τὰς ἵππους ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ
[4, 55]	ἐπανελθεῖν εἰς Ἰωλκόν, οὖσαν Ἰάσονος	πατρίδα·	ἐν ᾗ καταλαβόντα προσφάτως Ἄκαστον
[4, 61]	διεσώθη. ἀνακομιζόμενος δ´ εἰς τὴν	πατρίδα	καὶ κλέψας τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν
[4, 10]	πείσας τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν	πατρίδα,	κατέσπασεν ἐκ τῶν ναῶν τὰς
[4, 5]	τῆς στρατείας θρίαμβον εἰς τὴν	πατρίδα,	τὴν ἐξ Ἰνδῶν ποιησάμενον ἐπάνοδον
[4, 53]	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς τὰς	πατρίδας	διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι
[4, 79]	ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν εἰς τὰς	πατρίδας	ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν, κρίναντες δ´ ἐν
[4, 65]	ἐπαγγείλασθαι κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς τὰς	πατρίδας.	κρίναντος δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν
[4, 67]	πολλῶν λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς τὰς	πατρίδας.	τῶν δὲ Καδμείων τῶν συμφυγόντων
[4, 10]	ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς	πατρίδι	τὰς προσηκούσας χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ
[4, 42]	τῶν γονέων καταμένειν ἐν τῇ	πατρίδι.	τὴν μὲν οὖν κόρην ἑλέσθαι
[4, 2]	μὲν τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ	πατρίδι	χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις,
[4, 50]	δεῖν στρατιώτας ἀπὸ τῆς ἰδίας	πατρίδος	ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι πόλεμον·
[4, 62]	καταστασιασθεὶς καὶ φυγὼν ἐκ τῆς	πατρίδος	ἐπὶ τῆς ξένης ἐτελεύτησεν. οἱ
[4, 61]	καὶ πολλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς	πατρίδος	ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον δὲ συνετελέσθη τὸ
[4, 76]	φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ τῆς	πατρίδος,	καταδικασθεὶς ἐπὶ φόνῳ διὰ τοιαύτας
[4, 67]	ἐκείνους μὲν ἐξέβαλον ἐκ τῶν	πατρίδων,	αὐτοὶ δ´ ἐπί τινας χρόνους
[4, 67]	βασιλεύοντος. οἱ δ´ ἐκ τῶν	πατρίδων	ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι χρόνοις κατῆλθον
[4, 14]	ἀγῶνα τοῦτον τῷ Διὶ τῷ	πατρίῳ	καθιέρωσε. στεφανίτην δ´ αὐτὸν ἐποίησεν,
[4, 64]	γὰρ ἐξ αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα	πατροκτόνον	ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν
[4, 8]	πρὸς τὸν θεὸν μηδὲ τὴν	πατροπαράδοτον	εὐσέβειαν διαφυλάττειν. ἀλλὰ γὰρ τῶν
[4, 43]	διαβολὰς ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	ἀδίκως τῆς προειρημένης τιμωρίας· τὸν
[4, 46]	καὶ ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ	πατρὸς	αἰτεῖσθαι δεήσει καὶ χάριτι τὴν
[4, 66]	δέξασθαι κατὰ τῆς ἀπωλείας τοῦ	πατρός,	ἀλλὰ καὶ πέπλον λαβεῖν αὐτὴν
[4, 33]	μητέρα, καὶ γνωσθεὶς τίνος ἦν	πατρός,	ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς μεγίστης. ὁ
[4, 27]	θυγατέρας, ἃς ἀπὸ μὲν τοῦ	πατρὸς	Ἀτλαντίδας, ἀπὸ δὲ τῆς μητρὸς
[4, 74]	ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ περὶ τοῦ	πατρὸς	αὐτοῦ Ταντάλου διελθεῖν, ἵνα μηδὲν
[4, 46]	ὑπάρχοντα αὐτῇ κίνδυνον ἀπὸ τοῦ	πατρὸς	διὰ τὴν πρὸς τοὺς ξένους
[4, 74]	διὰ δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ	πατρὸς	Διὸς εὐγένειαν, ὥς φασι, φίλος
[4, 66]	τὴν μαντικὴν οὐχ ἧττον τοῦ	πατρὸς	εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον ἐν τοῖς
[4, 65]	οὖν ὕστερον κατὰ τὰς τοῦ	πατρὸς	ἐντολὰς ἀνεῖλε τὴν μητέρα, καὶ
[4, 58]	τῶν Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	Ἡρακλέους δόξαν, καὶ κατὰ τοὺς
[4, 15]	καὶ Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι	πατρὸς	ἦσαν Διός, ἀλλὰ διότι καὶ
[4, 54]	τὴν παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ	πατρὸς	καὶ τάξαντος ἡμέραν τοῖς γάμοις,
[4, 82]	ἐλθεῖν εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ	πατρός,	καὶ τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ
[4, 44]	φασι τοὺς Φινείδας ὑπὸ τοῦ	πατρός,	καὶ τὸν Φινέα τῆς ὁμοίας
[4, 80]	θρέψαι τὸν Δία λάθρᾳ τοῦ	πατρὸς	Κρόνου, ἀνθ´ ὧν αὐτὰς εἰς
[4, 4]	αὐτὸν προσαγορευθῆναι λέγουσι διὰ τὸ	πατρὸς	μὲν ἑνὸς ὑπάρξαι τοὺς δύο
[4, 43]	τὰς αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ	πατρὸς	παρανομίας δεῖσθαι τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺς
[4, 33]	παρέδωκεν· ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	πεφυγαδευμένος καθ´ ὃν καιρὸν δικαστὴς
[4, 49]	τὸν Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ	πατρὸς	προαίρεσιν ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι τῆς
[4, 51]	προστάττῃ περὶ τὸ σῶμα τοῦ	πατρός,	τὰς μὲν παρθένους ἑτοίμους οὔσας
[4, 55]	τὸν παῖδα μετὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	τελευτὴν διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν θαυμασθῆναί
[4, 45]	τόλμῃ καὶ παρανομίᾳ προέχουσαν τοῦ	πατρός·	φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν ἐν ταῖς
[4, 72]	τὸν φόνον Πηλεὺς ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	φυγαδευθεὶς ἔφυγε τῆς νῦν Θετταλίας
[4, 44]	τοῖς δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν	πατρῴαν	ἀρχήν· βουλομένων δ´ αὐτῶν τὴν
[4, 53]	Ἀκάστῳ μὲν τῷ Πελίου τὴν	πατρῴαν	βασιλείαν παραδοῦναι, τῶν δὲ τοῦ
[4, 28]	ὑπολειφθεῖσαι τῶν Ἀμαζόνων ἀπογνοῦσαι τὴν	πατρῴαν	γῆν, ἐπανῆλθον μετὰ τῶν Σκυθῶν
[4, 58]	παρ´ Αἰγίμιον τὸν Δώρου τὴν	πατρῴαν	τῆς χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ
[4, 70]	τὸν Πειρίθουν τὸ μέρος τῆς	πατρῴας	ἀρχῆς· οὐκ ἀποδιδόντος δὲ τοῦ
[4, 49]	οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι	παυροτέροισιν	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´
[4, 32]	οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι	παυροτέροισιν	Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´
[4, 20]	μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο πεῖσαι	παύσασθαι	τῶν ἔργων· ἡ δ´ οὐ
[4, 74]	Ἀσίας περὶ τὴν νῦν ὀνομαζομένην	Παφλαγονίαν.	διὰ δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ
[4, 74]	τῶν θεῶν ἐξέπεσεν ἐκ τῆς	Παφλαγονίας	ὑπὸ Ἴλου τοῦ Τρωός, ἀναγκαῖόν
[4, 18]	τὴν λίμνην ὕδωρ ἐποίησε τὰ	πεδία	φανῆναι τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν
[4, 19]	τῆς νῦν καλουμένης Γαλατίας τὴν	πεδιάδα	διεξιὼν ἐποιήσατο τὴν πορείαν διὰ
[4, 29]	τῆς νήσου, καὶ μάλιστα τὴν	πεδιάδα	χώραν, ἣν μέχρι τοῦ νῦν
[4, 18]	γὰρ τὰ καλούμενα Τέμπη τῆς	πεδιάδος	χώρας ἐπὶ πολὺν τόπον λιμναζούσης
[4, 23]	ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ	Πεδιακράτην	καὶ Βουφόναν καὶ Γλυχάταν, ἔτι
[4, 21]	ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς τὸ Κυμαῖον	πεδίον,	ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας γενέσθαι
[4, 14]	τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν	πεδίον,	ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον
[4, 9]	ὃς νῦν ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται	πεδίον	Ἡράκλειον. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 24]	δὲ ταῦτα διελθὼν τὸ Λεοντῖνον	πεδίον,	τὸ μὲν κάλλος τῆς χώρας
[4, 21]	γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ	πεδίον	τοῦτο Φλεγραῖον ἀπὸ τοῦ λόφου
[4, 22]	δ´ Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ Φλεγραίου	πεδίου	κατελθὼν ἐπὶ τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν
[4, 75]	Ἶλος μὲν οὖν ᾤκισεν ἐν	πεδίῳ	πόλιν ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν τῇ
[4, 25]	δ´ ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν καὶ	πεζῇ	περιελθὼν τὸν προειρημένον κόλπον κατήντησεν
[4, 65]	δὲ περὶ τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι	πείθειν	Ἀμφιάραον τὸν μάντιν συστρατεύειν αὐτοῖς
[4, 54]	μὲν πρῶτον ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν	πείθειν	τὴν Μήδειαν ἑκουσίως παραχωρῆσαι τῆς
[4, 11]	τῷ Διὶ καὶ πατρὶ μὴ	πείθεσθαι	καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον.
[4, 31]	ἀποδοίη τοῖς Ἰφίτου παισίν, ἀναγκαζόμενος	πείθεσθαι	{ὑπὸ τῆς νόσου} τῷ χρησμῷ
[4, 26]	διαλαμβάνειν ὡς ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν	πείθῃ.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸν φύλακα
[4, 18]	σκοπεῖν ὡς ἂν ἕκαστος ἑαυτὸν	πείθῃ.	τὸ παραπλήσιον δὲ τούτοις ἔπραξε
[4, 45]	ἐξευρεῖν, καὶ τῆς ἑκάστου δυνάμεως	πεῖραν	λαμβάνειν μίσγουσαν ταῖς διδομέναις τοῖς
[4, 83]	περὶ δὲ Δάφνιδος καὶ Ἔρυκος	πειρασόμεθα	διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν υἱὸν μὲν
[4, 71]	ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων	πειρασόμεθα	διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν
[4, 73]	στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων	πειρασόμεθα	διελθεῖν περὶ Πέλοπος καὶ Ταντάλου
[4, 68]	Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων,	πειρασόμεθα	διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς
[4, 84]	ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ περὶ Δάφνιδος	πειρασόμεθα	διελθεῖν τὰ μυθολογούμενα. Ἡραῖα γὰρ
[4, 75]	οἰνοχοεῖν. Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων	πειρασόμεθα	διεξιέναι περὶ Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου
[4, 72]	Σαλαμίς, ἔτι δ´ Αἴγινα καὶ	Πειρήνη	καὶ Κλεώνη, πρὸς δὲ ταύταις
[4, 63]	καὶ τῆς μνηστείας Φερσεφόνης ὑπὸ	Πειρίθου·	αὗται γὰρ αἱ πράξεις συμπεπλεγμέναι
[4, 63]	διὰ τὴν ἀσέβειαν· τοῦ δὲ	Πειρίθου	βιαζομένου συνηναγκάσθη διὰ τοὺς ὅρκους
[4, 63]	τοὺς ἀρίστους, φύλακας τῆς παρθένου.	Πειρίθου	δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην καὶ
[4, 70]	ἀρχῆς· οὐκ ἀποδιδόντος δὲ τοῦ	Πειρίθου	πόλεμον ἐξενεγκεῖν πρὸς αὐτόν τε
[4, 26]	μὲν ἀνήγαγεν ἐκ δεσμῶν μετὰ	Πειρίθου,	χαρισαμένης τῆς Κόρης, τὸν δὲ
[4, 63]	διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν ἀπολυθῆναι,	Πειρίθουν	δὲ διὰ τὴν ἀσέβειαν ἐν
[4, 69]	θυγατέρα Δίαν, ἐξ ἧς ἐγέννησε	Πειρίθουν.	ἔπειθ´ ὁ μὲν Ἰξίων οὐκ
[4, 70]	ὡς συγγενεῖς ὑπάρχοντας ἀπαιτῆσαι τὸν	Πειρίθουν	τὸ μέρος τῆς πατρῴας ἀρχῆς·
[4, 63]	πράξεις συμπεπλεγμέναι ταῖς Θησέως εἰσί.	Πειρίθους	γὰρ ὁ Ἰξίονος, ἀποθανούσης αὐτοῦ
[4, 70]	Λαπίθας. ὕστερον δὲ διαλυθέντων αὐτῶν	Πειρίθους	μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου,
[4, 9]	ποιήσασθαι βιάσασθαι μὲν μὴ βουληθῆναι,	πεῖσαι	δ´ οὐδαμῶς ἐλπίζειν διὰ τὴν
[4, 20]	ὁ μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς ἠδύνατο	πεῖσαι	παύσασθαι τῶν ἔργων· ἡ δ´
[4, 9]	φασιν αὐτὸν τὴν μὲν Ἥραν	πεῖσαι	συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν ὑπάρξαι κατὰ
[4, 44]	τὴν μητρυιὰν μετ´ αἰκίας ἀποκτεῖναι,	πεῖσαι	τῆς μὲν τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι,
[4, 65]	παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς τὴν στρατείαν,	πείσαντα	μετασχεῖν τοῦ πολέμου Καπανέα τε
[4, 37]	Δωρίδος χώρας καὶ τῆς βασιλείας·	πείσαντες	δὲ κοινῇ τὴν ἐπὶ τοὺς
[4, 31]	πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ	πείσας	αὐτὸν ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος δ´
[4, 15]	ἀετὸν κατετόξευσε, τὸν δὲ Δία	πείσας	λῆξαι τῆς ὀργῆς ἔσωσε τὸν
[4, 10]	τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πείσας	τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα,
[4, 65]	τῇ Ἀμφιαράου, ὅπως τὸν ἄνδρα	πείσῃ	συμμαχῆσαι. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 66]	υἱοῦ τοῦ Πολυνείκους Θερσάνδρου, ὅπως	πείσῃ	τὸν υἱὸν στρατεύειν ἐπὶ τὰς
[4, 46]	δ´ ὑπὸ τῆς γυναικὸς Ἑκάτης	πεισθέντα,	προσδέξασθαι τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον.
[4, 67]	οὖν τὰς ἐν τῷ Τυρρηνικῷ	πελάγει	καλουμένας ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας
[4, 77]	φυγόντα κατενεχθῆναι πρός τινα νῆσον	πελαγίαν,	πρὸς ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλως
[4, 13]	αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον, τὸ τηλικοῦτον	πέλαγος	ἐπ´ αὐτῷ ναυστοληθείς. ~Τελέσας δὲ
[4, 48]	καὶ μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν	πέλαγος	ἔχοντας περιπεσεῖν χειμῶνι παντελῶς ἐπικινδύνῳ.
[4, 77]	τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ καὶ τὸ	πέλαγος	Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον
[4, 77]	τὸ πλησίον τῆς Κρήτης νήσου	πέλαγος.	καὶ τὸν μὲν Ἴκαρον διὰ
[4, 77]	πτῆσιν ποιούμενον πεσεῖν εἰς τὸ	πέλαγος,	τακέντος διὰ τὸν ἥλιον τοῦ
[4, 49]	Γλαῦκον δῦναι πάλιν εἰς τὸ	πέλαγος,	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας κατὰ στόμα
[4, 42]	βασιλεῖ κῆτος ἀνεῖναι ἐκ τοῦ	πελάγους	πρὸς τὴν χώραν· ὑπὸ δὲ
[4, 85]	ποιητής φησι τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ	πελάγους	Ὠρίωνα προσχῶσαι τὸ κατὰ τὴν
[4, 37]	Ἰτώνου πορευόμενος καὶ διὰ τῆς	Πελασγιώτιδος	γῆς βαδίζων Ὀρμενίῳ τῷ βασιλεῖ
[4, 72]	ἧς ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί,	Πελασγὸς	καὶ Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα,
[4, 60]	Κρήτην πλεύσας μετὰ Αἰολέων καὶ	Πελασγῶν	ἐβασίλευσε τῆς νήσου, γήμας δὲ
[4, 12]	λαμπάδας ἡμμένας, ἕτεροι δὲ βουφόνους	πελέκεις.	ὁ δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς ἀξίαν
[4, 51]	αὐτὴν κατὰ μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ	Πελίᾳ	παρακαλέσαι ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν
[4, 51]	ἀέρος ἐξ Ὑπερβορέων ἐπιξενωθῆναι τῷ	Πελίᾳ.	τῶν δ´ ἐνεργημάτων ὑπὲρ τὴν
[4, 50]	ἐπαγγείλασθαι δι´ ἑαυτῆς τόν τε	Πελίαν	ἀποκτενεῖν δόλῳ καὶ τὰ βασίλεια
[4, 51]	τὰ βασίλεια, καὶ τόν τε	Πελίαν	εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν καὶ
[4, 68]	οὔσῃ, Ποσειδῶν μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε	Πελίαν	καὶ Νηλέα. ἡ δὲ Τυρὼ
[4, 50]	Πόντον τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν	Πελίαν	καιρὸν ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους
[4, 50]	καταστρέψαι τὸν βίον. τὸν δὲ	Πελίαν	τούτῳ τῷ τρόπῳ πᾶσαν τὴν
[4, 68]	τε καὶ Νηλεύς· τούτων δὲ	Πελίας	μὲν Ἰωλκοῦ καὶ τῶν πλησίον
[4, 68]	τελευτήσαντος ἐστασίασαν περὶ τῆς βασιλείας	Πελίας	τε καὶ Νηλεύς· τούτων δὲ
[4, 51]	καὶ τὸ γῆρας ἀφελοῦσαν τὸ	Πελίου	διά τινων δυνάμεων νέον παντελῶς
[4, 52]	φυλάκων ἀνελεῖν. τὰς δὲ τοῦ	Πελίου	θυγατέρας ἄρτι καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ
[4, 51]	παρέξεσθαι. εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ τῶν	Πελίου	θυγατέρων καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ, καὶ
[4, 52]	Μήδειαν νυκτὸς ἐπιγενομένης καὶ τοῦ	Πελίου	πρὸς ὕπνον τραπέντος λέγειν ὡς
[4, 52]	λέβητι καθεψῆσαι τὸ σῶμα τοῦ	Πελίου.	προσάντως δὲ τῶν παρθένων δεξαμένων
[4, 40]	αὐτὸν συγκάταινον, οὐχ οὕτω τοῦ	Πελίου	σπεύδοντος προαγαγεῖν εἰς ἐπιφάνειαν τὸν
[4, 51]	παρὰ θεῶν εὐεργεσίας. διόπερ τοῦ	Πελίου	ταῖς θυγατράσι διαρρήδην εἰπόντος πάντα
[4, 55]	ᾗ καταλαβόντα προσφάτως Ἄκαστον τὸν	Πελίου	τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ γένος προσήκουσαν
[4, 53]	αὐτὸς πέπονθεν, Ἀκάστῳ μὲν τῷ	Πελίου	τὴν πατρῴαν βασιλείαν παραδοῦναι, τῶν
[4, 40]	υἱὸν μὲν Αἴσονος, ἀδελφιδοῦν δὲ	Πελίου	τοῦ Θετταλῶν βασιλέως, ῥώμῃ δὲ
[4, 73]	ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ γὰρ τὴν	Πελοπόννησον	ἐν πόλει Πίσῃ Ἄρης Ἁρπίνῃ
[4, 58]	μὴ κατιέναι τοὺς Ἡρακλείδας εἰς	Πελοπόννησον	ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα. καταβάντος δ´
[4, 32]	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς	Πελοπόννησον	ἐστράτευσεν εἰς Ἴλιον, ἐγκαλῶν Λαομέδοντι
[4, 33]	ταῦτα Ἡρακλῆς μὲν ἐπανελθὼν εἰς	Πελοπόννησον	ἐστράτευσεν ἐπ´ Αὐγέαν διὰ τὴν
[4, 68]	καὶ τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς	Πελοπόννησον.	καὶ Μελάμπους μὲν μάντις ὢν
[4, 25]	ἐξ ἧς πορευθεὶς εἰς τὴν	Πελοπόννησον,	καὶ τετελεκὼς τὸν δέκατον ἆθλον,
[4, 73]	τοὺς πλείστους τῶν κατὰ τὴν	Πελοπόννησον	οἰκούντων προσηγάγετο, καὶ τὴν χώραν
[4, 73]	καὶ τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ	Πελοπόννησον	προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν,
[4, 59]	ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς	Πελοπόννησον,	συμπλακεὶς καὶ κρατήσας τοῦ ζῴου
[4, 13]	συνεργὸν λαβών, ἤγαγεν αὐτὸν εἰς	Πελοπόννησον,	τὸ τηλικοῦτον πέλαγος ἐπ´ αὐτῷ
[4, 58]	συμμάχων εὐπορήσαντες, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν	Πελοπόννησον	Ὕλλου στρατηγοῦντος. Ἀτρεὺς δὲ μετὰ
[4, 58]	πεντηκονταετὴς χρόνος διῆλθε, κατῆλθον εἰς	Πελοπόννησον·	ὧν τὰς πράξεις ἀναγράψομεν, ὅταν
[4, 34]	ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας καὶ πάσης	Πελοποννήσου.	συναπελθόντων δ´ αὐτῷ πολλῶν ἐκ
[4, 37]	συνεργοῦντος τρεῖς πόλεις ᾤκισαν ἐν	Πελοποννήσῳ,	Ἀσίνην καὶ Ἑρμιόνην, ἔτι δ´
[4, 53]	ἀριστέων εἰς Ἰσθμὸν τὸν ἐν	Πελοποννήσῳ	πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι
[4, 69]	Ἠλείας βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος τὴν	Πέλοπος	δυναστείαν, τῆς ἐν Ἤλιδι βασιλείας
[4, 74]	ἑαυτοῦ Πελοπόννησον προσηγόρευσεν. ~Ἐπεὶ δὲ	Πέλοπος	ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ περὶ
[4, 9]	Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ τὴν	Πέλοπος	Εὐρυδίκην συνοικήσασαν Ἀλκμήνην τεκνῶσαι, καὶ
[4, 73]	ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ	Πέλοπος	καὶ Ταντάλου καὶ Οἰνομάου· ἀναγκαῖον
[4, 73]	μετέστησε. τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ	Πέλοψ	γήμας τὴν Ἱπποδάμειαν παρέλαβε τὴν
[4, 73]	ὀξύτητα τῶν ἵππων πολλοὺς ἀνῄρει.	Πέλοψ	δ´ ὁ Ταντάλου καταντήσας εἰς
[4, 74]	τοὺς ἀσεβεῖς. τούτου δ´ ἐγένετο	Πέλοψ	υἱὸς καὶ Νιόβη θυγάτηρ· αὕτη
[4, 23]	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς	Πελωριάδος	ἐπὶ τὸν Ἔρυκα. διεξιόντος δ´
[4, 85]	Ὠρίωνα προσχῶσαι τὸ κατὰ τὴν	Πελωρίδα	κείμενον ἀκρωτήριον, καὶ τὸ τέμενος
[4, 85]	φησι τὸν δὲ μέτ´ Ὠρίωνα	πελώριον	εἰσενόησα θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ´
[4, 34]	τὴν ἐν Φενεῷ κατοίκησιν ἔτει	πέμπτῳ,	δυσφορῶν ἐπὶ τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν
[4, 29]	θεοὺς μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ	πέμψαι	καὶ τοὺς ἐκ τῶν Θεσπιάδων
[4, 42]	τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν βασιλέα	πέμψαι	πρὸς τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας
[4, 35]	ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν ἔγκυον, διενεχθέντα	πέμψαι	ταύτην εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα
[4, 44]	ἀποστῆναι, πρὸς δὲ τὸν πατέρα	πέμψαντας	εἰς τὴν Σκυθίαν ἐκεῖνον παρακαλέσαι
[4, 49]	τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους	πέμψαντος	εἰς τὴν πόλιν Ἴφικλόν τε
[4, 79]	ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν καὶ	πέμψας	ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον τὸν βασιλέα
[4, 3]	τοὺς δοκοῦντας ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ	Πενθέα	καὶ Λυκοῦργον. τῆς δὲ κατὰ
[4, 22]	δὲ τὴν μὲν περίμετρον ὡς	πέντε	σταδίων, τὸ δὲ βάθος ἄπιστον·
[4, 65]	κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπὸ Ἐτεοκλέους	πεντήκοντα	ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν καὶ παραδόξως
[4, 29]	ἐγέννησεν ἐκ πλειόνων γυναικῶν θυγατέρας	πεντήκοντα.	Ἡρακλέους δ´ ἔτι παιδὸς ὄντος
[4, 41]	σὺν αὐτῷ τοὺς ἅπαντας εἶναι	πεντήκοντα	καὶ τέτταρας. τούτων δ´ ὑπάρχειν
[4, 50]	ἄρασθαι πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ εἶναι	πεντήκοντα	καὶ τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως
[4, 58]	Ἡρακλείδας εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν	πεντήκοντα.	καταβάντος δ´ εἰς τὴν πρόκλησιν
[4, 29]	καὶ τὴν ἀποικίαν. τῶν δὲ	πεντήκοντα	παίδων δύο μὲν κατέμειναν ἐν
[4, 29]	ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ υἱῶν	πεντήκοντα.	ὧν λαβόντων τὴν κοινὴν προσηγορίαν
[4, 58]	Τρικορύθῳ {κατῴκησαν} ὡς δ´ ὁ	πεντηκονταετὴς	χρόνος διῆλθε, κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον·
[4, 4]	αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας καὶ	πεπαιδευμένας	διαφερόντως· ταύτας δὲ διά τε
[4, 28]	Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ ἧς ἦν	πεπαιδοποιημένος	υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ μάχην
[4, 8]	καὶ γὰρ ἐν τοῖς θεάτροις,	πεπεισμένοι	μήτε Κενταύρους διφυεῖς ἐξ ἑτερογενῶν
[4, 83]	περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ	πεπλεονάκαμεν,	ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν
[4, 39]	μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ καὶ	πεπλεονάκαμεν,	ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων
[4, 84]	ὑδάτων διαφόρους καὶ δένδρεσι παντοίοις	πεπληρῶσθαι.	εἶναι δὲ καὶ δρυῶν μεγάλων
[4, 66]	Κάδμου τόν τε ὅρμον καὶ	πέπλον,	ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι τὴν Ἐριφύλην,
[4, 66]	ἀπωλείας τοῦ πατρός, ἀλλὰ καὶ	πέπλον	λαβεῖν αὐτὴν κατὰ τῆς τοῦ
[4, 66]	παρὰ Πολυνείκους λαβοῦσαν, τὸν δὲ	πέπλον	παρὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ Πολυνείκους
[4, 14]	ἕκαστος τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ μὲν	πέπλῳ,	Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι·
[4, 83]	καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οἰκείαν	πεποιήμεθα	τὴν περὶ τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν·
[4, 67]	δ´ ἐπίγονοι τὴν στρατείαν ἐπιφανῆ	πεποιημένοι	μετὰ πολλῶν λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς
[4, 53]	τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν ὧν αὐτὸς	πέπονθεν,	Ἀκάστῳ μὲν τῷ Πελίου τὴν
[4, 55]	καὶ γυναικὸς δόξαι πᾶσι δίκαια	πεπονθέναι·	διὸ καὶ μὴ δυνάμενον ἐνεγκεῖν
[4, 34]	ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς	πεπραγμένοις	λυπουμένην τὸ τέλος ἀγχόνῃ τὸν
[4, 33]	ἐπανῆλθεν. Ἄλεως δ´ ἀγνοῶν τὸ	πεπραγμένον,	ὡς ὁ τῆς γαστρὸς ὄγκος
[4, 53]	πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ περὶ τῶν	πεπραγμένων,	καὶ διδάξαντα διότι τοὺς προαδικήσαντας
[4, 65]	πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν Καδμείαν	πεπτωκότας	ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν οὖν ἑπτὰ
[4, 12]	διὰ τὴν συγγένειαν θάπτων τοὺς	πεπτωκότας	Κενταύρους, καὶ βέλος ἔκ τινος
[4, 65]	μενόντων τῶν ὑπὸ τὴν Καδμείαν	πεπτωκότων	σωμάτων, καὶ μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν,
[4, 47]	Ἕλλην φυγεῖν ἐκ τῆς Ἑλλάδος.	περαιουμένων	δ´ αὐτῶν κατά τινα θεῶν
[4, 24]	δ´ Ἡρακλῆς μετὰ τῶν βοῶν	περαιωθεὶς	εἰς τὴν Ἰταλίαν προῆγε διὰ
[4, 28]	ἧς αἱ προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων	περαιωθεῖσαι	τὸν Κιμμέριον Βόσπορον προῆγον διὰ
[4, 66]	ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας τοιοῦτον τὸ	πέρας	ἔσχον. οἱ δὲ τούτων παῖδες,
[4, 63]	Θησεὺς μετασχεῖν τῆς πράξεως. καὶ	πέρας	καταβάντων αὐτῶν εἰς τοὺς καθ´
[4, 53]	ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι. καὶ	πέρας	συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν αὐτόν φασι
[4, 13]	ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα, καὶ	πέρας	τῇ συνεχείᾳ τοῦ κρότου ῥᾳδίως
[4, 81]	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες	περὶ	Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ
[4, 71]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν	περὶ	Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ.
[4, 27]	~Ἡμῖν δ´ οὐ παραλειπτέον τὰ	περὶ	Ἄτλαντος μυθολογούμενα καὶ τὰ περὶ
[4, 9]	εἰρημένον τρόπον. τὴν δὲ γεγενημένην	περὶ	αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ ἐν ταῖς
[4, 5]	προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν	περὶ	αὐτὸν ἐπιτηδευμάτων λαβόντας. Βακχεῖον μὲν
[4, 48]	φασὶ τὸν Αἰήτην μετὰ τῶν	περὶ	αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας
[4, 25]	οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι παρεκβάντας βραχέα	περὶ	αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος γὰρ ἦν
[4, 76]	διήνεγκεν ὥστε τοὺς μεταγενεστέρους μυθολογῆσαι	περὶ	αὐτοῦ διότι τὰ κατασκευαζόμενα τῶν
[4, 5]	περὶ μὲν Διονύσου καὶ τῶν	περὶ	αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι
[4, 6]	δὲ Πριάπου καὶ τῶν μυθολογουμένων	περὶ	αὐτοῦ νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον ὁρῶντες
[4, 39]	ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν μυθολογουμένων	περὶ	αὐτοῦ παραλελοίπαμεν. ~περὶ δὲ τῶν
[4, 18]	στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν	περὶ	αὐτῶν διελθεῖν. Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν
[4, 40]	συνεστράτευσεν, οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν	περὶ	αὐτῶν. Ἰάσονα γενέσθαι λέγουσιν υἱὸν
[4, 30]	Σαρδόνα γενομένης ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι,	περὶ	δ´ Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ τοῖς
[4, 75]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι	περὶ	Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου καὶ τῆς
[4, 84]	τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ	περὶ	Δάφνιδος πειρασόμεθα διελθεῖν τὰ μυθολογούμενα.
[4, 83]	μὲν Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,	περὶ	δὲ Δάφνιδος καὶ Ἔρυκος πειρασόμεθα
[4, 25]	τε θηρία καὶ τὰ δένδρα.	περὶ	δὲ παιδείαν ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ
[4, 6]	τοῖς ῥηθεῖσι στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας.	~Περὶ	δὲ Πριάπου καὶ τῶν μυθολογουμένων
[4, 81]	τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ·	περὶ	δὲ τῆς γενέσεως αὐτοῦ μυθολογοῦσί
[4, 82]	μαθεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν χρησίμων·	περὶ	δὲ τὸ ὄρος τὸ καλούμενον
[4, 63]	ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον.	περὶ	δὲ τούτων δόντες ἀλλήλοις ὅρκους
[4, 67]	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε.	περὶ	δὲ τῶν Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον
[4, 40]	τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ παραλελοίπαμεν.	~περὶ	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις
[4, 72]	υἱῶν αὐτοῦ τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,	περὶ	δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων καὶ
[4, 69]	τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας,	περὶ	δὲ {τῶν} Λαπιθῶν καὶ Κενταύρων
[4, 38]	δὲ πλησίον αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη·	περὶ	δὲ τῶν λοιπῶν ἔφησε Διὶ
[4, 26]	πάλιν ἔπλευσεν εἰς τὴν Λιβύην.	περὶ	δὲ τῶν μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν
[4, 7]	τῶν τοιούτων ἅλις ἡμῖν ἐχέτω.	~Περὶ	δὲ τῶν Μουσῶν, ἐπειδήπερ ἐμνήσθημεν
[4, 85]	Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν {πάλιν} εἰρήσθω,	περὶ	δὲ Ὠρίωνος τὰ μυθολογούμενα νῦν
[4, 22]	Ἡρακλείαν. Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε	περὶ	ἐκείνους τοὺς τόπους. ἐντεῦθεν δ´
[4, 63]	Ἑλένην, τῷ δ´ ἑτέρῳ συμπρᾶξαι	περὶ	ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα κίνδυνον.
[4, 59]	τὴν Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ	περὶ	Ἡρακλέους καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ
[4, 8]	παλαιὰς μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς	περὶ	Ἡρακλέους. τῷ μὲν γὰρ μεγέθει
[4, 39]	συνοικίσαι τὴν Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ,	περὶ	ἧς καὶ τὸν ποιητὴν τεθεικέναι
[4, 1]	ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις καὶ τὰ	περὶ	θεῶν παρ´ αὐτοῖς ἱστορούμενα, πρὸς
[4, 61]	ἀρκούντως διεληλυθότες τὰ λειπόμενα τῶν	περὶ	Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ
[4, 59]	αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν εἴη	περὶ	Θησέως εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον
[4, 63]	Θησεῖον. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ τὸν	περὶ	Θησέως λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει
[4, 33]	προσπεσὼν ἄφνω τὸν Εὔρυτον ἀπέκτεινε	περὶ	Κλεωνάς, ἔνθα νῦν ἐστιν ἱερὸν
[4, 35]	υἱὸν Τυδέα. Τὰ μὲν οὖν	περὶ	Μελέαγρον καὶ Ἀλθαίαν, ἔτι δ´
[4, 83]	καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησι. ~Καὶ	περὶ	μὲν Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα,
[4, 18]	ἔπραξε πρότερον κατὰ τὴν Ἑλλάδα.	περὶ	μὲν γὰρ τὰ καλούμενα Τέμπη
[4, 56]	ἐμφανῆ σημεῖα τῆς τούτων ἀνακομιδῆς.	περὶ	μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν καταπλεύσαντας
[4, 85]	ὑπὸ τῆς Νύμφης πρόρρησιν. ~Καὶ	περὶ	μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν {πάλιν}
[4, 5]	τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας. καὶ	περὶ	μὲν Διονύσου καὶ τῶν περὶ
[4, 83]	διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν. Καὶ	περὶ	μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν,
[4, 30]	τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον. Καὶ	περὶ	μὲν Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν, ἔτι
[4, 72]	τῆς ἐν τῷ θεραπεύειν εὐχρηστίας.	~Περὶ	μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ καὶ τῶν
[4, 39]	τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν.	Περὶ	μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ καὶ
[4, 6]	ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον.	περὶ	μὲν οὖν τῆς γενέσεως τοῦ
[4, 69]	Νέστωρ ὁ ἐπὶ Τροίαν στρατεύσας.	~Περὶ	μὲν οὖν τῶν Νέστορος προγόνων
[4, 54]	τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους ἄθλους. ~Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τοῦ θεοῦ τούτου τὰ
[4, 77]	παραδόξως εἰς τὴν Σικελίαν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων εἰ καὶ παράδοξός
[4, 15]	χρυσόμαλλον δέρος εἰς Κόλχους. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν τῇ τῶν
[4, 29]	κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν τοῖς οἰκείοις
[4, 26]	λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐξέσται διαλαμβάνειν ὡς
[4, 18]	τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐξέσται σκοπεῖν ὡς
[4, 23]	κατὰ κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων τὰ κατὰ μέρος
[4, 21]	κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους. καὶ	περὶ	μὲν τῶν ἐν Φλέγρᾳ φονευθέντων
[4, 12]	ἀκουσίως τόξου βολῇ διέφθειρε. καὶ	περὶ	μὲν τῶν Κενταύρων ἱκανῶς ἡμῖν
[4, 6]	κακῶν ποτὲ δ´ ἀγαθῶν. καὶ	περὶ	μὲν τῶν τοιούτων ἅλις ἡμῖν
[4, 56]	τις {διάθεσις} καὶ διάφορος ἱστορία	περὶ	Μηδείας ἐξενήνεκται, καί τινες χαρίζεσθαι
[4, 20]	καὶ παράδοξον καθ´ ἡμᾶς συνέβη	περὶ	μίαν γυναῖκα γενέσθαι. ἔγκυος γὰρ
[4, 60]	Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´ ἡμῖν εἰπεῖν	περὶ	Μινωταύρου τοῦ ἀναιρεθέντος ὑπὸ Θησέως,
[4, 7]	προσάπτουσι τὰς οἰκείας διαθέσεις τῶν	περὶ	μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν,
[4, 60]	ἐδολοφόνησεν αὐτὸν διά τινων ἐγχωρίων	περὶ	Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ
[4, 11]	μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν καὶ Νεμέας	περὶ	ὄρος τὸ καλούμενον ἀπὸ τοῦ
[4, 25]	Θυώνην μετονομάσαι. ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ	περὶ	Ὀρφέως διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ
[4, 75]	εὐδαιμονίᾳ καὶ πλούτῳ πολὺ διήνεγκε·	περὶ	οὗ καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρός
[4, 85]	ἄστροις καταριθμηθέντα τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης.	περὶ	οὗ καὶ ὁ ποιητὴς Ὅμηρος
[4, 46]	Μηδείας ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος·	περὶ	οὗ τὰ κατὰ μέρος οἰκεῖον
[4, 73]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν	περὶ	Πέλοπος καὶ Ταντάλου καὶ Οἰνομάου·
[4, 68]	δ´ ἡμῖν διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν	περὶ	Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς καὶ τῶν
[4, 31]	Μεγάραν συνῴκισεν Ἰολάῳ, διὰ τὴν	περὶ	τὰ τέκνα συμφορὰν ὑποπτευσάμενος τὴν
[4, 80]	οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν τὴν	περὶ	τὰς θεὰς ἁγνείαν τε καὶ
[4, 28]	τὸ γεγονός. ~Τοῦ δ´ Ἡρακλέους	περὶ	ταῦτ´ ὄντος φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας
[4, 63]	λόγον ἀποδεδώκαμεν, ἐν μέρει διέξιμεν	περί	τε τῆς κατὰ τὴν Ἑλένην
[4, 41]	φήμης διαδοθείσης κατὰ τὴν Ἑλλάδα	περί	τε τοῦ ἄθλου καὶ τῆς
[4, 64]	ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε τὸν θεὸν	περὶ	τέκνων γενέσεως. τῆς δὲ Πυθίας
[4, 22]	ἐπὶ τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα	περὶ	τὴν Ἄορνον ὀνομαζομένην λίμνην, ἱερὰν
[4, 30]	δ´ ὁ Ἰόλαος καταστήσας τὰ	περὶ	τὴν ἀποικίαν, καὶ τὸν Δαίδαλον
[4, 61]	αὐχμὸν καὶ λιμόν. ταχὺ δὲ	περὶ	τὴν Ἀττικὴν καὶ τὴν Ἑλλάδα
[4, 59]	ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ καὶ	περὶ	τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα
[4, 74]	δόξῃ διαφέρων κατῴκει τῆς Ἀσίας	περὶ	τὴν νῦν ὀνομαζομένην Παφλαγονίαν. διὰ
[4, 72]	Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν κατοικήσας	περὶ	τὴν νῦν οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον
[4, 65]	δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων, καὶ τῶν	περὶ	τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων γνωσθέντων, τὸν
[4, 15]	χείρω. ~Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν	περὶ	τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν
[4, 24]	ἴδιον δέ τι συνέβη γενέσθαι	περὶ	τὴν πόλιν τῶν Ἀγυριναίων. ἐν
[4, 11]	τοῦ συμβεβηκότος Τρητόν· εἶχε γὰρ	περὶ	τὴν ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ, καθ´
[4, 76]	ἅπαντας ὑπεραίρων ἐζήλωσε τά τε	περὶ	τὴν τεκτονικὴν τέχνην καὶ τὴν
[4, 1]	ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι, καὶ τὰ	περὶ	τὴν φυτείαν τῆς ἀμπέλου φιλοτεχνήσαντα
[4, 29]	γενέσεως τῶν παίδων, ἵνα τὸν	περὶ	τῆς ἀποικίας λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι
[4, 65]	χρόνον Ἀμφιαράου πρὸς Ἄδραστον στασιάζοντος	περὶ	τῆς βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι πρὸς
[4, 68]	Αἴσονα. Κρηθέως δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν	περὶ	τῆς βασιλείας Πελίας τε καὶ
[4, 29]	ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν φαίνεται προδιελθεῖν	περὶ	τῆς γενέσεως τῶν παίδων, ἵνα
[4, 62]	αὐτῇ μιγῆναι. Θησέως δὲ διστάζοντος	περὶ	τῆς διαβολῆς, καὶ τὸν Ἱππόλυτον
[4, 62]	δ´ ἁρματηλατῶν, ὡς ἤκουσε τὰ	περὶ	τῆς διαβολῆς, συνεχύθη τὴν ψυχήν,
[4, 65]	τὸ νίκημα περιθείσης Ἀδράστῳ καὶ	περὶ	τῆς ἐπὶ Θήβας στρατείας ἀποφηναμένης
[4, 66]	αὐτῶν στρατηγὸς ἐπηρώτησε τὸν θεὸν	περὶ	τῆς ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας
[4, 50]	Ἰάσονι καὶ πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι,	περὶ	τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν αὐτοῖς ἀμφισβήτησιν·
[4, 66]	ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας καὶ	περὶ	τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς κολάσεως.
[4, 83]	ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα τὴν	περὶ	τῆς θεᾶς ἀπαγγελίαν· ~νυνὶ δὲ
[4, 25]	δὲ παιδείαν ἀσχοληθεὶς καὶ τὰ	περὶ	τῆς θεολογίας μυθολογούμενα μαθών, ἀπεδήμησε
[4, 31]	τῆς νόσου ἐπηρώτησε τὸν Ἀπόλλω	περὶ	τῆς θεραπείας. τούτου δὲ χρήσαντος
[4, 65]	Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα	περὶ	τῆς καθόδου. ἐνταῦθά φασι τὸν
[4, 47]	τῆς φήμης εἰς ἅπαντα τόπον	περὶ	τῆς Κόλχων ἀγριότητος μηδεὶς τῶν
[4, 56]	τὸ πάσας τὰς ἀποφάσεις τῶν	περὶ	τῆς Μηδείας μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ
[4, 38]	ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα τί χρὴ	περὶ	τῆς νόσου πράττειν, Δηιάνειρα δὲ
[4, 53]	Ὀλυμπίῳ. συνομοσάντων δὲ τῶν ἀριστέων	περὶ	τῆς συμμαχίας, καὶ τὴν διάταξιν
[4, 55]	τῆς περιπετείας, μάλιστα δ´ ἀπορεῖν	περὶ	τῆς ταφῆς τῶν παίδων. διόπερ
[4, 73]	ὠνόμασεν Ἱπποδάμειαν. χρηστηριαζομένῳ δ´ αὐτῷ	περὶ	τῆς τελευτῆς ἔχρησεν ὁ θεὸς
[4, 55]	Θετταλούς. οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι	περὶ	τῆς τῶν Θετταλῶν προσηγορίας οὐ
[4, 61]	οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι	περὶ	τῆς τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆς. εἶθ´
[4, 58]	ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν Ἠλεκτρύωνος ἐρίσαντα	περί	τινων, διὰ δὲ τὸν φόνον
[4, 83]	ἄν τις εἰκότως ἀναλογισάμενος τὴν	περὶ	τὸ ἱερὸν τοῦτο γενομένην δόξαν·
[4, 41]	τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ πρῶτον μὲν	περὶ	τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ
[4, 81]	αὐτοῦ μυθολογοῦσί τινες οὕτως. Ἀπόλλωνα,	περὶ	τὸ Πήλιον τρεφομένης κόρης ὄνομα
[4, 42]	τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς	περὶ	τὸ σῶμα δεσμούς, ἀναβάντα δ´
[4, 51]	ὅσα ἂν ἡ Μήδεια προστάττῃ	περὶ	τὸ σῶμα τοῦ πατρός, τὰς
[4, 41]	δ´ ἔνιοι λέγουσιν ἀπὸ τῆς	περὶ	τὸ τάχος ὑπερβολῆς, ὡς ἂν
[4, 47]	διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι ταῦροι	περὶ	τὸ τέμενος ὑπῆρχον, δράκων δ´
[4, 24]	δ´ ἐστὶν ἁγνεία καὶ σεμνότης	περὶ	τὸ τέμενος ὥστε τοὺς μὴ
[4, 71]	ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν συστρατεῦσαι τοῖς	περὶ	τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ τὸν
[4, 65]	εἰς μανίαν περιέστη· οἱ δὲ	περὶ	τὸν Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ
[4, 66]	καρτερά, καθ´ ἣν ἐνίκησαν οἱ	περὶ	τὸν Ἀλκμαίωνα· οἱ δὲ Θηβαῖοι
[4, 5]	μεταγενεστέρους μουσικὰς συνόδους συστήσασθαι τῶν	περὶ	τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς
[4, 43]	τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι. τῶν δὲ	περὶ	τὸν Ἡρακλέα παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ
[4, 44]	τέκνα φιλοστοργίαν. ἐνταῦθα συμπλέοντας τοῖς	περὶ	τὸν Ἡρακλέα τοὺς ἐπικαλουμένους μὲν
[4, 12]	ἴδιον δέ τι συνέβη καὶ	περὶ	τὸν Ἡρακλέους φίλον τὸν ὀνομαζόμενον
[4, 28]	ὄντος φασὶ τὰς ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας	περὶ	τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἀθροισθείσας πανδημεὶ
[4, 28]	ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις, ἐνίκησαν οἱ	περὶ	τὸν Θησέα, καὶ τῶν ἀντιταχθεισῶν
[4, 61]	ἔλαβε. μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν τῶν	περὶ	τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺς συνέθετο
[4, 61]	οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνης. τοὺς δὲ	περὶ	τὸν Θησέα φασὶ διὰ τὴν
[4, 74]	Τρωός, ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τὰ	περὶ	τὸν Ἶλον καὶ τοὺς προγόνους
[4, 38]	μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν	περὶ	τὸν Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ τὴν
[4, 38]	ἔφησε Διὶ μελήσειν. τῶν δὲ	περὶ	τὸν Ἰόλαον ποιησάντων τὰ προστεταγμένα
[4, 79]	τῶν δὲ νεῶν ὑπὸ τῶν	περὶ	τὸν Κώκαλον Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν
[4, 34]	βραχὺ παρεκβάντας ἡμᾶς ἀπαγγεῖλαι τὴν	περὶ	τὸν Μελέαγρον περιπέτειαν. Οἰνεὺς γάρ,
[4, 18]	τῇ Βοιωτίᾳ τοὐναντίον ἐμφράξας τὸ	περὶ	τὸν Μινύειον Ὀρχομενὸν ῥεῖθρον ἐποίησε
[4, 2]	οὐ πολὺ δὲ λειπόμενον τῆς	περὶ	τὸν οἶνον εὐωδίας. τοῦτο δὲ
[4, 37]	Αἰγίμιος, καὶ τοῖς Λαπίθαις τοῖς	περὶ	τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε
[4, 69]	καὶ τούτων Λαπίθης μὲν κατοικῶν	περὶ	τὸν Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν
[4, 65]	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως. τοὺς δὲ	περὶ	τὸν Πολυνείκην ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον
[4, 85]	προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς προκειμένοις τὰς	περὶ	τὸν πορθμὸν διηγήσεις. φασὶ γὰρ
[4, 72]	μὲν εἰς Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε	περὶ	τὸν ποταμὸν τὸν ἀπ´ ἐκείνου
[4, 49]	ξίφη παρενέγκαντα λάθρᾳ δοῦναι τοῖς	περὶ	τὸν Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ
[4, 49]	σωτηρίας αὐτοῖς. εὐθὺς γὰρ τοὺς	περὶ	τὸν Τελαμῶνα φονεῦσαι μὲν τῶν
[4, 64]	Λάιος ἔκρινεν ἐπερωτῆσαι τὸν θεὸν	περὶ	τοῦ βρέφους τοῦ ἐκτεθέντος, ὁ
[4, 31]	γενομένην ἀτυχίαν εὐλαβηθείς, ἀπεκρίθη βουλεύσεσθαι	περὶ	τοῦ γάμου. ὁ δ´ ἀποτυχὼν
[4, 73]	Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ. εὐλαβούμενον οὖν αὐτὸν	περὶ	τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς κρῖναι
[4, 27]	περὶ Ἄτλαντος μυθολογούμενα καὶ τὰ	περὶ	τοῦ γένους τῶν Ἑσπερίδων. κατὰ
[4, 1]	τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι λεγόμενα	περὶ	τοῦ θεοῦ τούτου διέξιμεν. ~Κάδμον
[4, 85]	αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ καὶ	περὶ	τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ προεκθέμενος
[4, 33]	γενόμενος τῷ πατρὶ πρὸς Ἡρακλέα	περὶ	τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα ἀπέδωκεν
[4, 74]	Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ	περὶ	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ταντάλου διελθεῖν,
[4, 6]	ἀθανάτου τιμῆς. οἱ δ´ Αἰγύπτιοι	περὶ	τοῦ Πριάπου μυθολογοῦντές φασι τὸ
[4, 20]	ἐκείνοις ὑπέμεινε κακοπάθειαν, οὐδὲν δηλώσασα	περὶ	τοῦ συμβεβηκότος. τοῦ βρέφους δὲ
[4, 47]	δὲ μυθολογίας ἔχεσθαι καὶ τὰ	περὶ	τοῦ Φρίξου λεγόμενα. διαπλεῦσαι γὰρ
[4, 85]	μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ προεκθέμενος τὰ	περὶ	τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι ἐνναετεῖς ἦσαν
[4, 29]	τὰς στρατείας, ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὰ	περὶ	τοὺς Θεσπιάδας καὶ τὴν ἀποικίαν.
[4, 50]	κατὰ τὴν χώραν τὰ γενόμενα	περὶ	τοὺς συγγενεῖς ἀτυχήματα. πάντων δὲ
[4, 6]	νῦν διέξιμεν, οἰκεῖον ὁρῶντες τὸν	περὶ	τούτου λόγον ταῖς Διονυσιακαῖς ἱστορίαις.
[4, 38]	ὁ μὲν οὖν Λίχας ἀγνοῶν	περὶ	τούτων ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα πρὸς
[4, 81]	λαμβάνειν μεγάλας προσόδους. ~Ἡμεῖς δὲ	περὶ	τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες περὶ Ἀρισταίου
[4, 61]	Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ	περὶ	τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες τὰ λειπόμενα
[4, 64]	μητέρα Θησέως Αἴθραν. ~Ἡμεῖς δὲ	περὶ	τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες τὰ περὶ
[4, 28]	ἐκείνων κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως	περὶ	τούτων διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ
[4, 1]	ἡμεῖς δὲ τὰ κατὰ μέρος	περὶ	τούτων εἰρηκότες νῦν τὰ παρὰ
[4, 10]	δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ	περὶ	τούτων ἐπερωτήσας τὸν θεόν, ἔλαβε
[4, 53]	ἀγῶνα καὶ γυμνικόν, τά τε	περὶ	τῶν ἄθλων διατάξαι καὶ θεωροὺς
[4, 48]	νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν Ἡρακλεῖ	περὶ	τῶν ἄθλων καὶ τῆς ἀθανασίας,
[4, 65]	ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι	περὶ	τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα μὲν
[4, 57]	~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν	περὶ	τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν καὶ τὰ
[4, 56]	εἶναι κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα τῆς	περὶ	τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας προσθήσομεν. οὐκ
[4, 1]	ἱστορούμενα κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους	περὶ	τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ
[4, 64]	περὶ τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες τὰ	περὶ	τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας ἱστορήσομεν,
[4, 18]	ἡμᾶς καιρῶν. Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ	περὶ	τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον
[4, 85]	κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν	περὶ	τῶν ἡρώων καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως
[4, 64]	ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν	περὶ	τῶν κατ´ ἀλήθειαν γονέων. κατὰ
[4, 53]	ἐκκλησίαν τὰ πλήθη. ἀπολογησάμενον δὲ	περὶ	τῶν πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα διότι
[4, 42]	πρὸς τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας	περὶ	τῶν συμβεβηκότων. ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ
[4, 55]	καὶ διαφώνους ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε,	περὶ	ὧν ἐν οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα καιροῖς.
[4, 32]	ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων ἵππων,	περὶ	ὧν ἐν τοῖς Ἀργοναύταις τὰ
[4, 28]	πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι	περὶ	ὧν Ἡρακλῆς στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα
[4, 80]	ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι·	περὶ	ὧν καὶ τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα
[4, 5]	λοιπὰς προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι,	περὶ	ὧν μακρὸν ἂν εἴη λέγειν
[4, 77]	κόρους καὶ κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν,	περὶ	ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν Δαίδαλον
[4, 2]	ἐπιδέχεσθαι τὴν τῆς ἀμπέλου φυτείαν.	περιάγεσθαι	δ´ αὐτὸν καὶ στρατόπεδον οὐ
[4, 4]	δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος	περιάγεσθαι	καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ
[4, 5]	καὶ Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν	περιάγεσθαι,	καὶ τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι
[4, 52]	τε Ἰάσονα καὶ τοὺς ἀριστεῖς,	περιαλγεῖς	ἐπὶ τῇ συμφορᾷ γενέσθαι· οὔτε
[4, 38]	τὴν σάρκα τοῦ σώματος λυμαινομένου,	περιαλγὴς	γενόμενος ὁ Ἡρακλῆς τὸν μὲν
[4, 36]	γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα.	περιαλγὴς	δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ πάθει
[4, 34]	διόπερ ἡ μὲν Ἀλθαία γενομένη	περιαλγὴς	ἐπὶ τῇ τῶν ὁμαίμων ἀναιρέσει
[4, 11]	καὶ ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν,	περιαλγὴς	ἦν ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς
[4, 47]	ξένων ἐπιβῆναι τολμήσῃ τῆς χώρας.	περιβαλεῖν	δὲ καὶ τῷ τεμένει τεῖχος
[4, 51]	εἰς παρθένου νεότητα καὶ κάλλος	περίβλεπτον.	ποιῆσαι δ´ αὐτὴν καὶ διά
[4, 10]	δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε πρᾶξιν ἐπιτελέσαι	περιβόητον·	τοὺς γὰρ παραγενομένους τῶν Μινυῶν
[4, 10]	ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς λαμπρότητι	περιβόητος,	ὅς γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος
[4, 10]	ἐνέπρησε καὶ τὴν πόλιν κατέσκαψε.	περιβοήτου	δὲ τῆς πράξεως γενομένης καθ´
[4, 58]	ταῦτα οἱ μὲν Ἡρακλεῖδαι πάντες	περιβοήτῳ	μάχῃ νενικηκότες τὸν Εὐρυσθέα, καὶ
[4, 35]	γυναῖκα, τὸ μὲν ἀποκτεῖναι τὴν	Περίβοιαν	ἀπέγνω, γήμας δ´ αὐτὴν ἐγέννησεν
[4, 35]	ἐν Ὠλένῳ πρὸς τὴν θυγατέρα	Περίβοιαν,	φάσκουσαν αὑτὴν ἐξ Ἄρεος ὑπάρχειν
[4, 24]	πόλεως κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν τὸν	περίβολον	σταδίων τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ
[4, 50]	εἶναι πεντήκοντα καὶ τρισὶν ἀνδράσι	περιγενέσθαι	βασιλέως δύναμιν ἔχοντος καὶ πόλεις
[4, 14]	ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον	περιγενέσθαι,	καὶ πάλιν τὸν ἐν τοῖς
[4, 7]	τοὺς ἀκροατὰς τοῖς ἐκ παιδείας	περιγινομένοις	ἀγαθοῖς, Ἐρατὼ δ´ ἀπὸ τοῦ
[4, 85]	καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ	περιγράψομεν	τήνδε τὴν βίβλον.
[4, 59]	τόπου, λακτίσματι δ´ ἄφνω τύπτων	περιεκύλιε	κατὰ τῶν κρημνῶν εἰς θάλατταν
[4, 25]	ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν καὶ πεζῇ	περιελθὼν	τὸν προειρημένον κόλπον κατήντησεν εἰς
[4, 38]	τοῦ σηπτικοῦ φαρμάκου δυνάμεως ἐνεργούσης,	περιέπεσε	συμφορᾷ τῇ μεγίστῃ. τῆς γὰρ
[4, 48]	τεμένει τὸν μυθολογούμενον ἄυπνον δράκοντα	περιεσπειραμένον	τὸ δέρος τοῖς φαρμάκοις ἀποκτεῖναι,
[4, 65]	συνείδησιν τοῦ μύσους εἰς μανίαν	περιέστη·	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον
[4, 59]	Ἡρακλέους ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους	περιέχοντας	ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν. πρῶτον
[4, 38]	δὲ καὶ κεραυνῶν ἐκ τοῦ	περιέχοντος	πεσόντων, ἡ πυρὰ πᾶσα κατεφλέχθη.
[4, 22]	θεᾶς ταύτης πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται	περιέχουσαι	τὴν κατὰ τῶν ἀσεβῶν τιμωρίαν.
[4, 30]	εὐνοίας προήχθησαν ὥστ´ ἐπώνυμον αὐτῷ	περιθεῖναι	τὴν τοῦ γονέως προσηγορίαν· διόπερ
[4, 65]	Ἀδράστου. τῆς δὲ τὸ νίκημα	περιθείσης	Ἀδράστῳ καὶ περὶ τῆς ἐπὶ
[4, 54]	Γλαύκην δεξαμένην καὶ τῷ σώματι	περιθεμένην	αὐτήν τε συμφορᾷ περιπεσεῖν καὶ
[4, 11]	ἀπέπνιξε. τὴν δὲ δορὰν αὐτοῦ	περιθέμενος,	καὶ διὰ τὸ μέγεθος ἅπαν
[4, 54]	καὶ τὸν Κρέοντα τοῦ πυρὸς	περικαταλαβόντος	διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ τῶν συγγραφέων
[4, 76]	ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´ αὐτὸν καὶ	περικατάληπτος	γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει, καὶ
[4, 44]	τὴν βοήθειαν, καὶ τοὺς μὲν	περικειμένους	τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι, τοὺς
[4, 68]	δώδεκα, ὧν ἦν πρεσβύτατος μὲν	Περικλύμενος,	νεώτατος δὲ Νέστωρ ὁ ἐπὶ
[4, 19]	εἰωθότων τὰ διεξιόντα τῶν στρατοπέδων	περικόπτειν	καὶ λῃστεύειν ἐν ταῖς δυσχωρίαις,
[4, 11]	μέγεθος ἅπαν τὸ ἴδιον σῶμα	περιλαβών,	εἶχε σκεπαστήριον τῶν μετὰ ταῦτα
[4, 29]	καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε	περιμάχητον·	ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ ἡ νῆσος
[4, 22]	ὑδάτων, ἔχει δὲ τὴν μὲν	περίμετρον	ὡς πέντε σταδίων, τὸ δὲ
[4, 69]	ἦν πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς μιγεὶς	Περιμήλᾳ	τῇ Ἀμυθάονος ἐγέννησεν Ἰξίονα. οὗτος
[4, 51]	οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν καὶ	περινιψαμένην	τὸ σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι τὰς
[4, 40]	Πόντον κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους	περιοικούμενον	ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων καὶ παντελῶς
[4, 70]	τῶν Ἑλλήνων καὶ πολλοὺς τῶν	περιοίκων	ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´ ἡμῖν διευκρινημένων
[4, 80]	ἀλλὰ καί τινες τῶν ἄλλων	περιοίκων	θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι καὶ ταῖς
[4, 79]	πόλεως καὶ καταπολεμήσαντές τινας τῶν	περιοίκων	ἱκανὴν κατεκτήσαντο χώραν. ἀεὶ δὲ
[4, 12]	ἀγωνιζόμενον τοιούτῳ θηρίῳ τοσαύτην ἔχειν	περιουσίαν	ὥστε ἐπ´ αὐτῆς τῆς μάχης
[4, 76]	βλέπειν τε γὰρ αὐτὰ καὶ	περιπατεῖν,	καὶ καθόλου τηρεῖν τὴν τοῦ
[4, 43]	τὴν ὑπὸ Φινέως βασιλευομένην χώραν,	περιπεσεῖν	δὲ δυσὶ νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ
[4, 42]	τε Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι	περιπεσεῖν,	καὶ προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος πρὸς
[4, 54]	σώματι περιθεμένην αὐτήν τε συμφορᾷ	περιπεσεῖν	καὶ τὸν πατέρα βοηθοῦντα καὶ
[4, 48]	ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας	περιπεσεῖν	χειμῶνι παντελῶς ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´
[4, 16]	τῆς πρώτης συστάσεως καιρίῳ πληγῇ	περιπεσοῦσα	διεφθάρη. μετὰ δὲ ταῦτα Προθόῃ
[4, 16]	ψευδῆ τὴν ἐπαγγελίαν ἔσχε κρείττονι	περιπεσοῦσα.	μετὰ δὲ ταύτας Κελαινὼ καὶ
[4, 42]	μαθόντα παρὰ τῆς κόρης τὴν	περιπέτειαν,	ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς περὶ τὸ
[4, 34]	ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον	περιπέτειαν.	Οἰνεὺς γάρ, γενομένης εὐκαρπίας αὐτῷ
[4, 43]	τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης τῆς	περιπετείας,	ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους τῶν πλεόντων
[4, 82]	συλλογιζόμενος εἰκότως θαυμάσαι τὸ τῆς	περιπετείας	ἴδιον· ὁ γὰρ ὑπὸ τῶν
[4, 55]	ἐκπεπλῆχθαι μὲν τὴν δεινότητα τῆς	περιπετείας,	μάλιστα δ´ ἀπορεῖν περὶ τῆς
[4, 9]	ἄν τις εἰκότως τὸ τῆς	περιπετείας	παράδοξον· ἡ μὲν γὰρ στέργειν
[4, 6]	τὰ δὲ τοῦ σώματος μέρη	περιπλάσασαν	εἰς ἀνθρώπου τύπον, ταῦτα μὲν
[4, 7]	τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα κλέος	περιποιεῖν	τοῖς ἐπαινουμένοις, Εὐτέρπην δ´ ἀπὸ
[4, 44]	μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς	περιρρῆξαι,	τοὺς δ´ ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων
[4, 22]	ὅτι τῆς θεᾶς ταύτης πολλαὶ	περιστάσεις	μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν κατὰ τῶν
[4, 83]	ἀνθήσαντα ταῖς δόξαις πολλάκις διὰ	περιστάσεις	τινὰς τεταπείνωται, μόνον δὲ τοῦτο
[4, 4]	προσκόψαντα τὸν Διόνυσον ταῖς τοιαύταις	περιστάσεσι	τὸ μὲν ἀποστῆσαι τοῦ πίνειν
[4, 42]	πάντας ἐκπλήττεσθαι τὸ μέγεθος τῆς	περιστάσεως.	διὸ καὶ συντρεχόντων τῶν ὄχλων
[4, 2]	οὖσαν καὶ τὸ μέγεθος τῆς	περιστάσεως	οὐκ ἐνέγκασαν τὸ μὲν βρέφος
[4, 22]	κρεμάσαι ταύτην, αὐτὸν δέ, καυματώδους	περιστάσεως	οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν εἰς ὕπνον
[4, 10]	οὖν ἄλλοις οἱ γονεῖς τοὔνομα	περιτιθέασι,	τούτῳ δὲ μόνῳ ἡ ἀρετὴ
[4, 27]	κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἀφθόνως διδάξαι.	περιττότερον	γὰρ αὐτὸν τὰ κατὰ τὴν
[4, 83]	τοῦ τεκνωθέντος υἱοῦ τιμὴν ἀγαπῆσαι	περιττότερον	τὴν πόλιν· διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην
[4, 78]	τῇ Ἐρυκίνῃ φασὶν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι	περιττῶς	εἰργασμένον καὶ τῷ κατ´ ἀλήθειαν
[4, 46]	τὸ προειρημένον τέμενος. ἔνθα δὴ	περιτυχόντας	τῇ Μηδείᾳ πλανωμένῃ παρὰ τὸν
[4, 76]	κεραμευτικὸν τροχὸν εὗρε καὶ σιαγόνι	περιτυχὼν	ὄφεως, καὶ ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν
[4, 18]	τὴν ἄνυδρον τῆς Λιβύης, καὶ	περιτυχὼν	χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ, πόλιν
[4, 69]	ἐγέννησεν υἱοὺς δύο, Φόρβαντα καὶ	Περίφαντα.	οὗτοι μὲν οὖν ἐνταῦθα ἐβασίλευσαν,
[4, 69]	δ´ ἕτερος τῶν Λαπίθου παίδων	Περίφας	γήμας Ἀστυάγυιαν τὴν Ὑψέως ἐγέννησεν
[4, 48]	ἄλλοις τῷ πλήθει τῶν συναγωνιζομένων	περιχυθέντα	καὶ βιαιότερον ἐγκείμενον ὑπὸ Μελεάγρου
[4, 30]	αὐτὸν Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ οἱ	Πέρσαι	τὸν Κῦρον. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 40]	ὁρῶντα δὲ τῶν πρὸ αὐτοῦ	Περσέα	καί τινας ἄλλους διὰ τὰς
[4, 9]	Δανάης καὶ Διός φασι γενέσθαι	Περσέα·	τούτῳ δὲ μιγεῖσαν τὴν Κηφέως
[4, 9]	τὸν κατ´ ἐκείνην τὴν ἡμέραν	Περσειδῶν	γεννώμενον ποιήσει βασιλέα, τὴν δ´
[4, 56]	Μήδου τοῦ Μηδείας ἀνελόντος τὸν	Πέρσην·	μετὰ δὲ ταῦτα δυνάμεως ἐγκρατῆ
[4, 45]	γενέσθαι παῖδας, Αἰήτην τε καὶ	Πέρσην·	τούτων δὲ τὸν μὲν Αἰήτην
[4, 56]	ἐκ τῆς βασιλείας ὑπὸ τἀδελφοῦ	Πέρσου	βιαίως ἐκπεπτωκότα τὴν ἀρχὴν ἀνακτήσασθαι,
[4, 45]	ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι. καὶ	Πέρσου	μὲν Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ
[4, 77]	ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα	πεσεῖν	εἰς θάλατταν καὶ τελευτῆσαι, ἀφ´
[4, 77]	νεότητα μετέωρον τὴν πτῆσιν ποιούμενον	πεσεῖν	εἰς τὸ πέλαγος, τακέντος διὰ
[4, 22]	χρόνον τοῦ δεσμοῦ λυθέντος αὐτομάτως	πεσεῖν	τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν κοιμώμενον
[4, 17]	ἐπιβούλους αὐτῷ γενέσθαι, ἀνδρωθέντι δὲ	πεσεῖν	ὑπ´ ἐξουσίαν ὑπερηφάνου καὶ ἀδίκου
[4, 36]	οὖν λαβοῦσαν τὸν ἐξ αὑτοῦ	πεσόντα	γόνον, καὶ τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον
[4, 48]	ὑπὸ Μελεάγρου φονευθῆναι. ἔνθα δὴ	πεσόντος	τοῦ βασιλέως καὶ τῶν Ἑλλήνων
[4, 38]	καὶ κεραυνῶν ἐκ τοῦ περιέχοντος	πεσόντων,	ἡ πυρὰ πᾶσα κατεφλέχθη. μετὰ
[4, 65]	πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν	πεσόντων,	οἱ μὲν Θηβαῖοι τὴν ἀναίρεσιν
[4, 16]	ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον.	πεσούσης	δὲ καὶ ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο
[4, 79]	κατὰ τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε καὶ	πεσὼν	εἰς τὸ θερμὸν ὕδωρ ἐτελεύτησε.
[4, 77]	αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν θάλατταν	πετόμενον	καὶ παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς
[4, 59]	τὰ ὑπὸ Αἰγέως ὑπό τινι	πέτρᾳ	τεθειμένα, κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας.
[4, 22]	τῆς Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός τινα	πέτραν,	πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι
[4, 78]	στενοχωρίας ἀναγκαζούσης ἐπὶ τὸ τῆς	πέτρας	ἀπόκρημνον ποιήσασθαι τὴν οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν
[4, 12]	αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ δὲ	πέτρας	μεγάλας, τινὲς δὲ λαμπάδας ἡμμένας,
[4, 78]	τῷ Καμικῷ καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ	πέτρας	οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε καὶ
[4, 78]	θερμότητος. κατὰ δὲ τὸν Ἔρυκα	πέτρας	οὔσης ἀποτομάδος εἰς ὕψος ἐξαίσιον,
[4, 59]	τὰς ὀνομαζομένας ἀπ´ ἐκείνου Σκειρωνίδας	πέτρας·	οὗτος γὰρ εἰώθει τοὺς παριόντας
[4, 24]	οὔσης οὐκ ἄπωθεν τῆς πόλεως	πετρώδους,	αἱ βόες τὰ ἴχνη καθάπερ
[4, 12]	τῶν δὲ Κενταύρων οἱ μὲν	πεύκας	αὐτορρίζους ἔχοντες ἐπῇσαν, οἱ δὲ
[4, 77]	πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας	πεφιλοτεχνημένας	καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶς ἠσκημένας·
[4, 33]	ἦν γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς	πεφυγαδευμένος	καθ´ ὃν καιρὸν δικαστὴς γενόμενος
[4, 84]	θερινὴν ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ	πεφυκέναι.	πολλάς τε γὰρ πηγὰς ἔχειν
[4, 84]	εὖ πεφυκέναι. πολλάς τε γὰρ	πηγὰς	ἔχειν τῇ γλυκύτητι τῶν ὑδάτων
[4, 56]	τῶν Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη τὰς	πηγὰς	ἔχων ὁ ποταμὸς ἀπὸ τετταράκοντα
[4, 56]	τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ ἐπὶ τὰς	πηγάς,	καὶ κατὰ τόπον τινὰ τὴν
[4, 79]	τῆς ἐν τῇ πόλει ῥεούσης	πηγῆς	ὠνόμασαν Ἔγγυον. ὕστερον δὲ μετὰ
[4, 56]	τὸν Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι τῶν	πηγῶν	κατενεχθῆναι διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως
[4, 72]	Πηλεὺς καὶ Τελαμών. τούτων δὲ	Πηλεὺς	δίσκῳ βαλὼν ἀπέκτεινεν ἀκουσίως Φῶκον
[4, 72]	νήσου. τούτου δ´ ἐγένοντο υἱοὶ	Πηλεὺς	καὶ Τελαμών. τούτων δὲ Πηλεὺς
[4, 72]	γεγενημένον. διὰ δὲ τὸν φόνον	Πηλεὺς	ὑπὸ τοῦ πατρὸς φυγαδευθεὶς ἔφυγε
[4, 72]	ὄντος τοῦ Ἄκτορος. ἐκ δὲ	Πηλέως	καὶ Θέτιδος γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε
[4, 41]	~καὶ πρῶτον μὲν περὶ τὸ	Πήλιον	ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ τῷ μεγέθει
[4, 81]	τινες οὕτως. Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ	Πήλιον	τρεφομένης κόρης ὄνομα Κυρήνης κάλλει
[4, 70]	τινὲς μέν φασιν ἐν τῷ	Πηλίῳ	τραφῆναι ὑπὸ Νυμφῶν, ἀνδρωθέντας δὲ
[4, 72]	ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι	Πηνειὸν	καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν
[4, 69]	οὗ συνέβη τὸν ἐν Θετταλίᾳ	Πηνειὸν	ὀνομασθῆναι. οὗτος δὲ μιγεὶς νύμφῃ
[4, 69]	Λαπίθης μὲν κατοικῶν περὶ τὸν	Πηνειὸν	ποταμὸν ἐβασίλευσε τῶν τόπων τούτων,
[4, 18]	κατὰ τὴν Θετταλίαν παρὰ τὸν	Πηνειὸν	ποταμόν· ἐν δὲ τῇ Βοιωτίᾳ
[4, 69]	ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν οἷς καὶ	Πηνειός,	ἀφ´ οὗ συνέβη τὸν ἐν
[4, 72]	οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ Ἀσωπόν.	Πηνειὸς	μὲν οὖν κατοικήσας περὶ τὴν
[4, 81]	Κυρήνης τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ	Πηνειοῦ·	περὶ δὲ τῆς γενέσεως αὐτοῦ
[4, 67]	τούτων δ´ Ἱππάλκιμος μὲν ἐγέννησε	Πηνέλεων,	Ἠλεκτρύων δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ
[4, 81]	μαθόντα τήν τε τοῦ γάλακτος	πῆξιν	καὶ τὴν κατασκευὴν τῶν σμήνων,
[4, 85]	ἐνναετεῖς ἦσαν τὸ μὲν εὖρος	πηχῶν	ἐννέα, τὸ δὲ μῆκος τῶν
[4, 84]	στρατόπεδόν ποτε Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ	πιεζόμενον	διαθρέψαι, παρεχομένων τῶν ὀρῶν πολλαῖς
[4, 50]	μὲν πατέρα τὸν Ἰάσονος ἀναγκάσαι	πιεῖν	αἷμα ταύρου, τὸν δ´ ἀδελφὸν
[4, 81]	αὐτὸν ἡ θεός. καθόλου δὲ	πιθανῶς	εἰς τὴν τῶν ἁλισκομένων θηρίων
[4, 6]	μὲν εἶναι Διονύσου καὶ Ἀφροδίτης,	πιθανῶς	τὴν γένεσιν ταύτην ἐξηγούμενοι· τοὺς
[4, 12]	φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς χαλκοῦν	πίθον.	Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἡρακλῆς
[4, 12]	δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν κατακεχωσμένον οἴνου	πίθον	ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ μυθολογοῦσι τὸ
[4, 12]	Διονύσου παραγγελίας. ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ	πίθου,	καὶ τῆς εὐωδίας διὰ τὴν
[4, 44]	αὐτοὺς ἐξελέσθαι. ~τὸν δὲ Φινέα	πικρῶς	ἀπαντήσαντα τοῖς ξένοις παραγγεῖλαι μηδὲν
[4, 8]	ἱστορίαις οὐκ ἐκ παντὸς τρόπου	πικρῶς	τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον. καὶ γὰρ
[4, 21]	ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν Κάκιος καὶ	Πινάριος	ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις
[4, 21]	νῦν εὐγενῶν ἀνδρῶν τὸ τῶν	Πιναρίων	ὀνομαζομένων γένος διαμένει παρὰ τοῖς
[4, 4]	περιστάσεσι τὸ μὲν ἀποστῆσαι τοῦ	πίνειν	δαψιλῆ τὸν ἄκρατον ἀποδοκιμάσαι διὰ
[4, 4]	τοῦ ὕδατος κράσεως εὑρημένης ἄκρατον	πίνειν	τὸν οἶνον· κατὰ δὲ τὰς
[4, 3]	τὸν γὰρ οἶνον ἄκρατον μὲν	πινόμενον	μανιώδεις διαθέσεις ἀποτελεῖν, τοῦ δ´
[4, 3]	εὐτονωτέρους γίνεσθαι τοὺς τὸν οἶνον	πίνοντας,	φασὶν ἐπὶ τὸ δεῖπνον, ὅταν
[4, 4]	τοῦ πλεονάζοντος οἴνου κεφαλαλγίας τοῖς	πίνουσι	γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ
[4, 73]	δ´ ὁ Ταντάλου καταντήσας εἰς	Πῖσαν,	καὶ θεασάμενος τὴν Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε
[4, 73]	γὰρ τὴν Πελοπόννησον ἐν πόλει	Πίσῃ	Ἄρης Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ θυγατρὶ
[4, 73]	τὴν Ἱπποδάμειαν παρέλαβε τὴν ἐν	Πίσῃ	βασιλείαν, καὶ διὰ τὴν ἀνδρείαν
[4, 73]	ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ τῆς	Πίσης	μέχρι τοῦ κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ
[4, 46]	Ἰάσονα διὰ τῶν ὅρκων δοῦναι	πίστεις	ὅτι γήμας αὐτὴν ἕξει σύμβιον
[4, 51]	τοῦ σώματος ἑαυτῆς τὰς τούτων	πίστεις	παρέξεσθαι. εἰποῦσαν γὰρ μιᾷ τῶν
[4, 52]	ἐνταῦθα τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν, καὶ	πίστεις	τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν,
[4, 51]	εἰς τοιαύτην κατάπληξιν ἀγαγεῖν ὥστε	πιστεῦσαι	διότι πάρεστιν ἡ θεὸς εὐδαίμονα
[4, 43]	πρὸς αὐτὴν ἔρωτα πάντα χαριζόμενον,	πιστεῦσαι	διότι τῇ μητρυιᾷ βίαν ἐφ´
[4, 51]	τὴν Μήδειαν καὶ τὸ σύνολον	πιστεύσαντος	ἀληθῆ λέγειν, φασὶν αὐτὴν κατὰ
[4, 52]	τὸν λόγον, ἑτέραν αὐτὴν ἐπινοῆσαι	πίστιν	τῶν ὑπ´ αὐτῆς λεγομένων· τρεφομένου
[4, 83]	θεοῦ τιμὰς φιλοτιμηθεῖσα τὰς μὲν	πιστοτάτας	τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν πόλεων
[4, 54]	τεμένει θάψαι} καὶ μετὰ τῶν	πιστοτάτων	θεραπαινίδων ἔτι νυκτὸς μέσης φυγεῖν
[4, 62]	Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ παρὰ τῷ	Πιτθεῖ	μετὰ τοῦ Θησέως καταλύσασα ἠξίου
[4, 59]	Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ	Πιτθεῖ	τῷ μητροπάτορι, καὶ τὰ μυθολογούμενα
[4, 59]	Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς	Πιτθέως	καὶ Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι
[4, 59]	ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰς	πίτυς	ἠφίει· διόπερ τῶν σωμάτων διὰ
[4, 59]	κατοικοῦντα Σίνιν. οὗτος γὰρ δύο	πίτυς	κάμπτων, καὶ πρὸς ἑκατέραν τὸν
[4, 4]	μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας μὲν τἀληθές,	πλανηθέντας	δὲ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν, ἕνα
[4, 79]	οἱ δὲ διὰ τῆς μεσογείου	πλανηθέντες	καὶ καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν
[4, 56]	γὰρ τοῖς συγγραφεῦσιν αἰτίαν τῆς	πλάνης	φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν
[4, 46]	ἔνθα δὴ περιτυχόντας τῇ Μηδείᾳ	πλανωμένῃ	παρὰ τὸν αἰγιαλόν, καὶ μαθόντας
[4, 47]	καὶ τερατώδεις παρὰ τοῖς Ἕλλησι	πλασθῆναι	μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι πυρίπνοοι
[4, 70]	ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι καὶ εἰς	πλάσμα	μύθου καταταχθῆναι ὡς διφυεῖς ὄντας.
[4, 13]	πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν	πλαταγήν,	καὶ διὰ ταύτης ἐξαίσιον κατασκευάζων
[4, 35]	προσαγορεῦσαι κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ	πλάττουσι	πλῆθος ὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς ὥρας,
[4, 33]	εἰς Δελφούς, καὶ χρησμὸν ἔλαβε	πλεῖν	εἰς τὴν Μυσίαν πρὸς Τεύθραντα
[4, 41]	συνήθειαν ὑπερβάλλον, διὰ τὸ σχεδίαις	πλεῖν	τοὺς τότε ἀνθρώπους καὶ μικροῖς
[4, 60]	Ἀριάδνην, καὶ ἕτερα τέκνα ἔσχε	πλείονα	νόθα. τῶν δὲ Μίνωος υἱῶν
[4, 79]	δ´ αὐτοῦ, Κώκαλος μὲν παρακατασχὼν	πλείονα	χρόνον ἐν τῷ θερμῷ τὸν
[4, 68]	ἐκ τῆς Αἰολίδος ὁρμηθεὶς μετὰ	πλειόνων	Αἰολέων ᾤκισε τῆς Ἠλείας παρὰ
[4, 29]	τῆς ὁμωνύμου χώρας ἐγέννησεν ἐκ	πλειόνων	γυναικῶν θυγατέρας πεντήκοντα. Ἡρακλέους δ´
[4, 63]	παραγενόμενοι δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ	πλειόνων,	καὶ καιρὸν εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν
[4, 30]	διὰ τὸ πλῆθος τοῦ χρόνου,	πλειόνων	τῶν βαρβάρων ὄντων τῶν μετεσχηκότων
[4, 56]	ὑπολαβόντας τὸν ἐν τῷ Πόντῳ	πλείοσι	στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ τὸν
[4, 75]	δ´ Ἑκάβην γήμας σὺν ἄλλοις	πλείοσιν	υἱοῖς ἐγέννησεν Ἕκτορα τὸν ἐπισημότατον
[4, 72]	μύθους ἐγένοντο παῖδες ἄλλοι τε	πλείους	ἐπώνυμοι ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι
[4, 79]	νεών. οὗτος δ´ ἐπὶ γενεὰς	πλείους	ἐτιμᾶτο, θυόντων τῶν ἐγχωρίων ὡς
[4, 32]	ἔπεσε καὶ τῶν συναγωνιζομένων οἱ	πλείους·	Ἡρακλῆς δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν
[4, 69]	κατὰ τοὺς μύθους παῖδες ἐγένοντο	πλείους	ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν οἷς καὶ
[4, 1]	τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ καὶ	πλεῖσται	συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν ἡρώων
[4, 53]	ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν καὶ παρὰ ταῖς	πλείσταις	πόλεσι γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς
[4, 16]	πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς	πλείστας,	ὥστε παντελῶς τὸ ἔθνος αὐτῶν
[4, 7]	ἐπιτηδευμάτων. παρθένους δ´ αὐτὰς οἱ	πλεῖστοι	{γεγονέναι} μυθολογοῦσι διὰ τὸ τὰς
[4, 57]	Εὐρυσθέα. κατὰ δὲ τὴν μάχην	πλεῖστοι	μὲν τῶν μετ´ Εὐρυσθέως κατεκόπησαν,
[4, 7]	ἐν κεφαλαίοις. ταύτας γὰρ οἱ	πλεῖστοι	τῶν μυθογράφων καὶ μάλιστα δεδοκιμασμένοι
[4, 21]	κρατῆσαι τῇ μάχῃ, καὶ τοὺς	πλείστους	ἀνελόντα τὴν χώραν ἐξημερῶσαι. μυθολογοῦνται
[4, 12]	παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς μὲν	πλείστους	ἀπέκτεινε, τοὺς δ´ ὑπολειφθέντας φυγεῖν
[4, 48]	καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς	πλείστους	αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ καὶ
[4, 37]	ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων τοὺς	πλείστους	κατακόψας ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου
[4, 73]	σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς	πλείστους	τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων
[4, 45]	μητρὸς Ἑκάτης διδαχθῆναι, πολὺ δὲ	πλείω	διὰ τῆς ἰδίας ἐπιμελείας ἐξευροῦσαν
[4, 78]	Κωκάλῳ καὶ τοῖς Σικανοῖς διέτριψε	πλείω	χρόνον, θαυμαζόμενος ἐν τῇ κατὰ
[4, 12]	ἀπὸ τῶν ὀδόντων ἂν ἐκινδύνευσε,	πλέον	δὲ τοῦ δέοντος καταπολεμήσας ἀπέκτεινεν,
[4, 38]	πρὸς Ἰόλην φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη	πλέον	ἑαυτὴν ἀγαπᾶσθαι, τὸν χιτῶνα ἔχρισε
[4, 23]	φθονήσαντες ἅμα καὶ φοβηθέντες μήποτε	πλέον	ἰσχύσασα τῆς Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν
[4, 9]	τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ τὸ	πλέον	τῆς παιδοποιίας χάριν. διὸ καὶ
[4, 77]	καὶ δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ	πλέον.	τινὲς δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν
[4, 74]	φίλος ἐγένετο τῶν θεῶν ἐπὶ	πλέον.	ὕστερον δὲ τὴν εὐτυχίαν οὐ
[4, 4]	πρὸς δὲ τὰς ἐκ τοῦ	πλεονάζοντος	οἴνου κεφαλαλγίας τοῖς πίνουσι γινομένας
[4, 74]	πλήθει τῶν τέκνων μέγα φρυαττομένη	πλεονάκις	ἐκαυχᾶτο καὶ τῆς Λητοῦς ἑαυτὴν
[4, 12]	ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις προτερήμασι	πλεονεκτοῦντας	Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς
[4, 43]	περιπετείας, ἀεὶ τοὺς χειμαζομένους τῶν	πλεόντων	εὐχὰς μὲν τίθεσθαι τοῖς Σαμόθρᾳξι,
[4, 76]	χεῖρας ἔχοντα καθειμένας καὶ ταῖς	πλευραῖς	κεκολλημένας. ὁ δ´ οὖν Δαίδαλος
[4, 85]	κατὰ τὸ στενώτατον ὑπὸ δυοῖν	πλευρῶν	θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι, καὶ τὸν
[4, 82]	τοῖς Κείοις τιμάς. τὸν δὲ	πλεῦσαι	μὲν εἰς τὴν νῆσον ταύτην,
[4, 27]	δὲ ταῦτα ἀνὰ τὸν Νεῖλον	πλεύσαντα	εἰς τὴν Αἰθιοπίαν τὸν βασιλεύοντα
[4, 53]	εἰς Ἰσθμὸν τὸν ἐν Πελοποννήσῳ	πλεύσαντα	θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι καὶ
[4, 56]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀνὰ τὸν Ἴστρον	πλεύσαντας	μέχρι τῶν πηγῶν κατενεχθῆναι διὰ
[4, 37]	δ´ εἰς Κύπρον τὴν νῆσον	πλεύσαντες	καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα
[4, 13]	ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί φασι,	πλεύσας	εἰς τὴν νῆσον, καὶ Μίνω
[4, 60]	Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος εἰς Κρήτην	πλεύσας	μετὰ Αἰολέων καὶ Πελασγῶν ἐβασίλευσε
[4, 16]	ἐπὶ τὰς Ἀμαζόνας στρατείαν ἐποιήσατο.	πλεύσας	οὖν εἰς τὸν Εὔξεινον ἀπ´
[4, 67]	{ἀπ´ αὐτοῦ} Λιπάραν· Βοιωτὸς δὲ	πλεύσας	πρὸς Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης
[4, 83]	τιμὰς ὕστερον Αἰνείας ὁ Ἀφροδίτης	πλέων	εἰς Ἰταλίαν καὶ προσορμισθεὶς τῇ
[4, 43]	ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις καὶ μάστιξι	πληγὰς	συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους δ´ ὑπάρχειν
[4, 16]	ἐκ τῆς πρώτης συστάσεως καιρίῳ	πληγῇ	περιπεσοῦσα διεφθάρη. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 11]	ἔχῃ τὴν ἐκ τῆς ἀκίδος	πληγὴν	ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ πρόσταγμα ἔλαβεν
[4, 36]	πατάξας κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆς	πληγῆς	γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα.
[4, 36]	καὶ διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς	πληγῆς	εὐθὺς ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳ
[4, 19]	τὴν πόλιν· ὧν ἐπικρατησάντων τῷ	πλήθει	πάντας τοὺς ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη.
[4, 9]	τὴν νύκτα ποιῆσαι, καὶ τῷ	πλήθει	τοῦ πρὸς τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος
[4, 83]	κατασκευῇ τοῦ νεὼ καὶ τῷ	πλήθει	τῶν ἀναθημάτων. τὴν δὲ θεὸν
[4, 48]	προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ	πλήθει	τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα καὶ βιαιότερον
[4, 74]	{εὐπρεπείᾳ διαφερούσας} ἐπὶ δὲ τῷ	πλήθει	τῶν τέκνων μέγα φρυαττομένη πλεονάκις
[4, 53]	προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν τὰ	πλήθη.	ἀπολογησάμενον δὲ περὶ τῶν πεπραγμένων,
[4, 42]	τούτοις λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰς τὰ	πλήθη	καὶ καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε
[4, 13]	ἐπεπόλασε γάρ, ὡς ἔοικεν, ὀρνίθων	πλῆθος	ἀμύθητον, καὶ τοὺς ἐν τῇ
[4, 16]	αὐταῖς. τὸ μὲν οὖν ἄλλο	πλῆθος	αὐτῶν ἀντετάχθη τοῖς πολλοῖς, αἱ
[4, 77]	τὴν νῆσον ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων	πλῆθος	ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ τὸν Δαίδαλον
[4, 3]	ποιήσασθαι, κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον	πλῆθος,	καταγαγεῖν δὲ πρῶτον τῶν ἁπάντων
[4, 4]	κατὰ δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν	πλῆθος	περιάγεσθαι καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ
[4, 17]	κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ	πλῆθος	στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην τὴν
[4, 78]	τὴν Σικελίαν, ἃ διὰ τὸ	πλῆθος	τοῦ χρόνου διέφθαρται. ~Μίνως δ´
[4, 30]	μὲν γὰρ λαοὶ διὰ τὸ	πλῆθος	τοῦ χρόνου, πλειόνων τῶν βαρβάρων
[4, 1]	τούτοις ἡ ποικιλία καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ
[4, 82]	τῇ νήσῳ καρπῶν καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν ἐν αὐτῇ βοσκομένων κτηνῶν
[4, 80]	τὸν λίθον. διὰ γὰρ τὸ	πλῆθος	τῶν ἱερῶν χρημάτων εὐπορούμενοι, τῇ
[4, 35]	τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν καρποφορούντων φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´
[4, 17]	δὲ τὴν Λιβύην διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν κατὰ τὴν χώραν θηρίων
[4, 35]	κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι	πλῆθος	ὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων
[4, 84]	εἶναι δὲ καὶ δρυῶν μεγάλων	πλῆθος,	φερουσῶν καρπὸν τῷ μεγέθει διαλλάττοντα,
[4, 16]	Ἀμαζονίδων ἀνελὼν καὶ τὸ λοιπὸν	πλῆθος	φυγεῖν συναναγκάσας, κατέκοψε τὰς πλείστας,
[4, 80]	μὲν ἱερὰς τρισχιλίας, χώρας δὲ	πλῆθος	ὥστε λαμβάνειν μεγάλας προσόδους. ~Ἡμεῖς
[4, 19]	παρανομίας καὶ ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ	πλήθους	ἀνθρώπων ἐξ ἅπαντος ἔθνους ἑκουσίως
[4, 84]	πολλῆς φυομένης καὶ μήλων ἀμυθήτου	πλήθους.	διὸ καὶ στρατόπεδόν ποτε Καρχηδονίων
[4, 84]	Νύμφης υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ	πλήθους	καὶ τῆς πυκνότητος τῆς φυομένης
[4, 51]	ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς, καὶ τοῦ	πλήθους	κατὰ τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν
[4, 61]	διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν ἦρχε τοῦ	πλήθους	νομίμως καὶ πολλὰ πρὸς αὔξησιν
[4, 44]	Φινέως πρὸς μάχην, καὶ τοῦ	πλήθους	τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ τὸν
[4, 18]	ἔθετο τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ	πλήθους	τῶν κατ´ αὐτὴν πυλῶν. διαμεμένηκε
[4, 13]	ζῷα διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	πλήθους,	φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας ἡ πρᾶξις
[4, 17]	δὲ τούτοις τὴν μὲν Λιβύην	πλήθουσαν	ἀγρίων ζῴων, πολλὰ τῶν κατὰ
[4, 65]	καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων	πλὴν	Ἀδράστου, καὶ πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων,
[4, 13]	τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ καταπονῆσαι·	πλὴν	ἄνευ βίας καὶ κινδύνων διὰ
[4, 54]	αὐτὸν εἰς τὰς μεγίστας συμφοράς·	πλὴν	γὰρ ἑνὸς τοῦ διαφυγόντος τοὺς
[4, 31]	μετὰ τῶν υἱῶν ἔλαβε πάντας	πλὴν	Νέστορος τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ
[4, 51]	πρόσωπον καὶ τὸ σῶμα ῥυτίδων	πλῆρες,	ὥστε τοὺς ἰδόντας δοκεῖν εἶναί
[4, 17]	φυτείαις ταῖς τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις	πληρωθῆναι	πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν
[4, 64]	ἔσεσθαι καὶ πᾶσαν τὴν οἰκίαν	πληρώσειν	μεγάλων ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ
[4, 36]	τῶν ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃ	πλησιάσαι.	παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν τὸν ἐξ
[4, 84]	τινος θυγατρὸς βασιλέως καταμεθυσθέντα, καὶ	πλησιάσαντα	αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς ὁράσεως κατὰ
[4, 23]	τῶν τόπων. τοῦ δ´ Ἡρακλέους	πλησιάσαντος	τοῖς κατὰ τὸν Ἔρυκα τόποις,
[4, 84]	ἐρασθεῖσαν προειπεῖν, ἐὰν ἄλλῃ τινὶ	πλησιάσῃ,	στερήσεσθαι τῆς ὁράσεως· κἀκεῖνον ὑπό
[4, 38]	εἰς τὴν Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ	πλησίον	αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη· περὶ δὲ
[4, 56]	γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων, καὶ	πλησίον	γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν καθ´
[4, 11]	τῶν παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας	πλησίον	διατριβόντων, τούτους ὡς πολεμίους κατετόξευσε.
[4, 78]	ἧς μέγας ποταμὸς εἰς τὴν	πλησίον	θάλατταν ἐξερεύγεται καλούμενος Ἀλαβών. κατὰ
[4, 16]	τὰς ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ,	πλησίον	Θεμισκύρας πόλεως κατεστρατοπέδευσεν, ἐν ᾗ
[4, 78]	ἃ μέχρι τοῦ νῦν διαμένει.	πλησίον	μὲν γὰρ τῆς Μεγαρίδος φιλοτέχνως
[4, 12]	δύναμιν τοῦ οἴνου προσπεσούσης τοῖς	πλησίον	οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους·
[4, 12]	Κένταυρος, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ	πλησίον	ὄρος Φολόην ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις
[4, 66]	στρατιώτας, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν	πλησίον	πόλεων, ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ
[4, 48]	στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας καταλαβεῖν	πλησίον	τῆς θαλάττης· ἐξ ἐφόδου δὲ
[4, 77]	παραδόξως ἐκπετασθῆναι καὶ διαδρᾶναι τὸ	πλησίον	τῆς Κρήτης νήσου πέλαγος. καὶ
[4, 48]	μὲν τοὺς ἀνέμους, φανῆναι δὲ	πλησίον	τῆς νεὼς τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον
[4, 21]	ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν, οὖσαν	πλησίον	τῆς τότε γενομένης οἰκίας τοῦ
[4, 22]	λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ καὶ Δικαιαρχείων,	πλησίον	τῶν θερμῶν ὑδάτων, ἔχει δὲ
[4, 33]	ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰς τὴν	πλησίον	ὕλην ὡς ἐπί τινα χρείαν
[4, 13]	ἀμύθητον, καὶ τοὺς ἐν τῇ	πλησίον	χώρᾳ καρποὺς ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν
[4, 68]	Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ καὶ τῶν	πλησίον	χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ παραλαβὼν
[4, 20]	ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου δὲ τῶν	πλησιοχώρων	τὸ πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ
[4, 77]	μὴ δυνάμενον εὑρεῖν, τά τε	πλοῖα	πάντα τὰ κατὰ τὴν νῆσον
[4, 67]	φέροντος τοῦ Μεταποντίου τὸ συμβεβηκός,	πλοῖα	παρασκευασάμενοι καὶ τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες
[4, 77]	ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης καὶ	πλοῖον	δούσης πρὸς τὸν ἔκπλουν. μετὰ
[4, 77]	Δαίδαλον ἀπογνόντα τὸν διὰ τῶν	πλοίων	δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας
[4, 40]	παρακαλεῖν ἆθλον τελέσαι στειλάμενον τὸν	πλοῦν	εἰς Κόλχους ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον
[4, 41]	καὶ αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν	πλοῦν	ἐπὶ τὴν Κολχίδα. τὴν δὲ
[4, 17]	ποιησάμενος οὖν τὸν ἐκ ταύτης	πλοῦν	κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην, καὶ
[4, 21]	καθ´ αὑτὸν Ῥωμαίων σχεδόν τι	πλουσιώτατος	ὢν διατιμησάμενος τὴν ἰδίαν οὐσίαν
[4, 17]	Χρυσάωρ ὁ λαβὼν ἀπὸ τοῦ	πλούτου	τὴν προσηγορίαν βασιλεύει μὲν ἁπάσης
[4, 74]	Τάνταλος Διὸς μὲν ἦν υἱός,	πλούτῳ	δὲ καὶ δόξῃ διαφέρων κατῴκει
[4, 75]	Ἐριχθόνιος υἱὸς γενόμενος εὐδαιμονίᾳ καὶ	πλούτῳ	πολὺ διήνεγκε· περὶ οὗ καὶ
[4, 82]	ἄστρου ἐπιτολήν, καθ´ ἣν συνέβαινε	πνεῖν	τοὺς ἐτησίας, λῆξαι τὰς λοιμικὰς
[4, 43]	σωτηρίας εὐχάς. εὐθὺς δὲ τοῦ	πνεύματος	ἐνδόντος, καὶ δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ
[4, 71]	φασι γενομένους υἱοὺς Μαχάονα καὶ	Ποδαλείριον,	καὶ τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ
[4, 22]	θηρίων τὰς κεφαλὰς καὶ τοὺς	πόδας	ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ προσηλοῦν
[4, 59]	ἀπέκοπτε, τῶν δ´ ἐλαττόνων τοὺς	πόδας	προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη.
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας	ποθεινοὺς	καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν δ´
[4, 1]	ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη καταφρονεῖν	ποιεῖ	τῆς ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας· πρὸς
[4, 8]	ἢ πάντα διεξιόντας τὴν ἱστορίαν	ποιεῖν	ἀπιστουμένην. ἔνιοι γὰρ τῶν ἀναγινωσκόντων
[4, 61]	ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ πρότερον	ποιεῖν	εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν εἰς
[4, 71]	τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων	ποιεῖν	πάλιν ζῶντας. διὸ καὶ τὸν
[4, 39]	γένεσιν· ὅπερ μέχρι τοῦ νῦν	ποιεῖν	τοὺς βαρβάρους ὅταν θετὸν υἱὸν
[4, 39]	τοὺς βαρβάρους ὅταν θετὸν υἱὸν	ποιεῖσθαι	βούλωνται. τὴν δ´ Ἥραν μετὰ
[4, 69]	καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας λόγους	ποιεῖσθαι.	ἔπειτα τὸν μὲν Δία εἴδωλον
[4, 20]	τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις κοινωνοὺς	ποιεῖσθαι.	μισθοῦ δὲ παρ´ ἀλλήλοις ἐργαζομένων
[4, 84]	βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων	ποιεῖσθαι	πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς αἰτίας
[4, 2]	αὐτῆς παρακληθῆναι τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας	ποιεῖσθαι	ταῖς πρὸς τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς.
[4, 3]	νομίζειν κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον	ποιεῖσθαι	τὰς παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας.
[4, 2]	μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ	ποιεῖσθαι	τὴν ἀρίστην. διὸ καὶ τραφέντα
[4, 52]	ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι	ποιεῖσθαι	τὴν ἐπίθεσιν. διὸ καὶ τοὺς
[4, 17]	εἰς Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ ταύτης	ποιεῖσθαι	τὴν ὁρμήν· σφόδρα γὰρ εὐφυῶς
[4, 2]	μετὰ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν ἐπιφανῶς	ποιεῖσθαι	τὴν συνουσίαν· τὴν δὲ Σεμέλην
[4, 84]	εὐμέλειαν κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν	ποίημα	καὶ μέλος, ὃ μέχρι τοῦ
[4, 25]	προέχων τῶν μνημονευομένων· καὶ γὰρ	ποίημα	συνετάξατο θαυμαζόμενον καὶ τῇ κατὰ
[4, 25]	θεολογίαις καὶ ταῖς τελεταῖς καὶ	ποιήμασι	καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ καὶ
[4, 7]	ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν τοὺς διὰ τῶν	ποιημάτων	ἀπαθανατιζομένους τῇ δόξῃ, Οὐρανίαν δ´
[4, 7]	πολλοὺς χρόνους τοὺς διὰ τῶν	ποιημάτων	ἐγκωμιαζομένους, Μελπομένην δ´ ἀπὸ τῆς
[4, 54]	συγγενῆ τὸν τοῦ βασιλέως οἶκον	ποιῆσαι.	ἀγανακτούσης δὲ τῆς γυναικὸς καὶ
[4, 51]	παρθένου νεότητα καὶ κάλλος περίβλεπτον.	ποιῆσαι	δ´ αὐτὴν καὶ διά τινων
[4, 85]	λιμένα προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην Ἀκτὴν	ποιῆσαι.	ἐπεὶ δὲ τῆς Μεσσήνης ἐμνήσθημεν,
[4, 5]	ποιήσασθαι· πρὸς δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους	ποιῆσαι	καὶ τοὺς ἐν ταῖς στρατείαις
[4, 9]	μισγόμενον Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν τὴν νύκτα	ποιῆσαι,	καὶ τῷ πλήθει τοῦ πρὸς
[4, 51]	μὲν τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασαν	ποιῆσαι	πολιάς, τὸ δὲ πρόσωπον καὶ
[4, 29]	Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους υἱοὺς ἡγεμόνας	ποιῆσαι	ταύτης, ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον
[4, 77]	δὲ Ποσειδῶνα μηνίσαντα τῷ Μίνῳ	ποιῆσαι	τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Πασιφάην ἐρασθῆναι
[4, 58]	κοινῇ μετὰ τῶν ἐγχωρίων τριμερῆ	ποιῆσαι	τὴν Ῥόδον, καὶ τρεῖς ἐν
[4, 51]	διά τινων δυνάμεων νέον παντελῶς	ποιῆσαι	τὸ σῶμα καὶ πολλὰ ἕτερα
[4, 18]	ταύτας, καὶ τὸν πόρον ἀνοίξαντα	ποιῆσαι	τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι τῇ καθ´
[4, 5]	τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ ἀτελεῖς	ποιῆσαι	τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας. καὶ
[4, 82]	τῆς μητρὸς Νύμφης τὴν ἀναγωγὴν	ποιησάμενον	εἰς τὴν Σαρδὼ νῆσον καταπλεῦσαι.
[4, 5]	τὴν πατρίδα, τὴν ἐξ Ἰνδῶν	ποιησάμενον	ἐπάνοδον μετὰ πολλῶν λαφύρων. παραπλησίως
[4, 42]	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν ἀπόβασιν	ποιησάμενον,	καὶ μαθόντα παρὰ τῆς κόρης
[4, 17]	γενέσθαι καὶ τραφῆναι τὸν Δία.	ποιησάμενος	οὖν τὸν ἐκ ταύτης πλοῦν
[4, 62]	παίδων, δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ	ποιησάμενος	πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν
[4, 48]	Ὀρφέως, καθάπερ καὶ πρότερον, εὐχὰς	ποιησαμένου	τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν τοὺς
[4, 42]	ἐκ τῆς Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν	ποιησαμένους,	καὶ παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω
[4, 42]	ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν τὴν ἀπόβασιν	ποιησαμένων,	εὑρεθῆναί φασι παρθένον δεδεμένην παρὰ
[4, 69]	ἔπειτα τὸν μὲν Δία εἴδωλον	ποιήσαντα	τῆς Ἥρας νεφέλην ἐξαποστεῖλαι, τὸν
[4, 39]	θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς ἥρωι	ποιήσαντες	ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες ἀπηλλάγησαν
[4, 39]	παραπλήσιον δὲ καὶ τῶν Θηβαίων	ποιησάντων,	Ἀθηναῖοι πρῶτοι τῶν ἄλλων ὡς
[4, 55]	καὶ τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν.	ποιησάντων	δὲ τῶν Κορινθίων τὸ προσταχθέν,
[4, 38]	τῶν δὲ περὶ τὸν Ἰόλαον	ποιησάντων	τὰ προστεταγμένα καὶ ἐκ διαστήματος
[4, 10]	τῆς τῶν πολεμίων δυνάμεως ἄχρηστον	ποιήσας,	αὐτόν τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε
[4, 33]	λάθρᾳ μιγεὶς Αὔγῃ καὶ ταύτην	ποιήσας	ἔγκυον εἰς Στύμφαλον ἐπανῆλθεν. Ἄλεως
[4, 29]	θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις μιγεὶς καὶ	ποιήσας	ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ υἱῶν πεντήκοντα.
[4, 76]	ὀμματώσας καὶ διαβεβηκότα τὰ σκέλη	ποιήσας,	ἔτι δὲ τὰς χεῖρας διατεταμένας
[4, 78]	διόπερ ὁ Κώκαλος ἐν ταύτῃ	ποιήσας	τὰ βασίλεια καὶ τὰ χρήματα
[4, 77]	γυναικὸς ἐρασθείσης τοῦ ταύρου, μηχάνημα	ποιήσας	ὡμοιωμένον βοῒ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ
[4, 9]	καὶ βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον	ποιήσασθαι	βιάσασθαι μὲν μὴ βουληθῆναι, πεῖσαι
[4, 9]	ταύτην οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα	ποιήσασθαι,	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων γυναικῶν,
[4, 53]	βασιλέως θυγατέρων ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα	ποιήσασθαι.	καὶ πέρας συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν
[4, 3]	τὴν ἐπάνοδον εἰς τὴν Βοιωτίαν	ποιήσασθαι,	κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος,
[4, 5]	καταδεῖξαι, καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα	ποιήσασθαι·	πρὸς δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι
[4, 71]	ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν αὐτοῦ	ποιήσασθαι	πρὸς τὸν Δία ὡς τῆς
[4, 52]	προσποιησαμένην δὲ δεῖν πρότερον εὐχὰς	ποιήσασθαι	τῇ σελήνῃ, τὰς μὲν παρθένους
[4, 82]	λοιμοῦ δὲ τὴν Ἑλλάδα κατασχόντος	ποιήσασθαι	τὴν θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων τῶν
[4, 78]	ἐπὶ τὸ τῆς πέτρας ἀπόκρημνον	ποιήσασθαι	τὴν οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν ἐπ´ αὐτοῦ
[4, 43]	τελετῆς μόνον τῶν συμπλεόντων μετεσχηκότα,	ποιήσασθαι	τοῖς Σαμόθρᾳξι τὰς ὑπὲρ τῆς
[4, 48]	Ἰάσονος τὴν ἐπὶ θάλατταν κατάβασιν	ποιήσασθαι.	τῶν δὲ διαφυγόντων Ταύρων ἀπαγγειλάντων
[4, 77]	διὰ τὴν εὐφυΐαν καὶ δόξαν	ποιήσασθαι	φίλον ἐπὶ πλέον. τινὲς δὲ
[4, 61]	καὶ κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς	ποιήσασθαι.	ὧν πραξάντων τὸ προσταχθέν, ὁ
[4, 9]	ἐκείνην τὴν ἡμέραν Περσειδῶν γεννώμενον	ποιήσει	βασιλέα, τὴν δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν
[4, 25]	παιδείᾳ δὲ καὶ μελῳδίᾳ καὶ	ποιήσει	πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων· καὶ
[4, 52]	κόραις τοῦτον πρότερον καθεψήσειν καὶ	ποιήσειν	ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα. συγκαταθεμένων δ´
[4, 79]	εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ πάντα	ποιήσειν	ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ ξένια παρέλαβε
[4, 83]	οὕτω νομίζοντες κεχαρισμένην τῇ θεῷ	ποιήσειν	τὴν ἑαυτῶν παρουσίαν· ἥ τε
[4, 7]	διὰ τὸ τὸν ἐκ τῆς	ποιήσεως	τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα κλέος
[4, 80]	τεθεικέναι κατὰ τὴν τῶν ἄστρων	ποίησιν,	ἔμπαλιν εἰς ὤμους τετραμμέναι· εἰ
[4, 66]	ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν ἰδίαν	ποίησιν.	ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς πολλάκις καὶ
[4, 1]	κοινὸν βίον εὑρόντων ἢ νομοθετησάντων.	ποιησόμεθα	δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ Διονύσου
[4, 51]	διότι πάρεστιν ἡ θεὸς εὐδαίμονα	ποιήσουσα	τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως· ἀπεφαίνετο
[4, 44]	ἀρχαιολογουμένων μὴ συμφώνως ἅπασι τοῖς	ποιηταῖς	καὶ συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ μὴν
[4, 53]	αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας. τοὺς δὲ	ποιητὰς	διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι
[4, 47]	τέμενος Δράκοντος ὀνομαζομένου, μετενηνοχέναι τοὺς	ποιητὰς	ἐπὶ τὸ τερατῶδες καὶ καταπληκτικὸν
[4, 27]	χρυσοειδῆ· ἀφ´ ἧς αἰτίας τοὺς	ποιητὰς	τὰ πρόβατα μῆλα καλοῦντας ὀνομάσαι
[4, 66]	παρ´ ἧς φασι καὶ τὸν	ποιητὴν	Ὅμηρον πολλὰ τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον
[4, 39]	Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς καὶ τὸν	ποιητὴν	τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν εἴδωλον,
[4, 85]	μνήμης. περὶ οὗ καὶ ὁ	ποιητὴς	Ὅμηρος ἐν τῇ Νεκυίᾳ μιμνησκόμενός
[4, 75]	διήνεγκε· περὶ οὗ καὶ ὁ	ποιητὴς	Ὅμηρός φησι, ὃς δὴ ἀφνειότατος
[4, 85]	τῆς νήσου. Ἡσίοδος δ´ ὁ	ποιητής	φησι τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγους
[4, 7]	τῶν περὶ μουσικὴν ἐπιτηδευμάτων, οἷον	ποιητικήν,	μελῳδίαν, ὀρχήσεις καὶ χορείας, ἀστρολογίαν
[4, 26]	μῆλα ἀπὸ τοῦ κάλλους ὠνομάσθαι	ποιητικῶς,	ὥσπερ καὶ τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν
[4, 7]	καὶ Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ τῶν	ποιητῶν,	ἐν οἷς ἐστι καὶ Ἀλκμάν,
[4, 35]	ἄλλων τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν	ποιητῶν	κέρας μὲν τοῦ Ἀχελῴου τὸ
[4, 49]	Ἀργοναυτῶν. ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων	ποιητῶν	παραδεδώκασιν οὐ μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν,
[4, 8]	ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς παλαιοτάτοις τῶν	ποιητῶν	τε καὶ μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου
[4, 35]	προειρημένου ῥείθρου. διὸ καὶ τῶν	ποιητῶν	τινας μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν· παρεισήγαγον
[4, 56]	διὰ τὴν τῶν τραγῳδῶν τερατείαν	ποικίλη	τις {διάθεσις} καὶ διάφορος ἱστορία
[4, 1]	ἀναγινώσκοντας· πρὸς δὲ τούτοις ἡ	ποικιλία	καὶ τὸ πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων
[4, 26]	δράκοντος φοβερωτάτου, τινὲς δὲ λέγουσι	ποίμνας	προβάτων κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς
[4, 26]	τῆς προσηγορίας, Δράκοντα δὲ τῶν	ποιμνῶν	ἐπιμελητὴν καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ σώματος
[4, 30]	βίου διεξαγωγὴν ἐν τοῖς ὀρύγμασι	ποιούμενοι	τοὺς ἐκ τῶν πολέμων κινδύνους
[4, 77]	τὴν νεότητα μετέωρον τὴν πτῆσιν	ποιούμενον	πεσεῖν εἰς τὸ πέλαγος, τακέντος
[4, 2]	Δία μιγέντα καὶ μεθ´ ἡσυχίας	ποιούμενον	τὰς ὁμιλίας δόξαι καταφρονεῖν αὐτῆς·
[4, 19]	Κελτικῆς πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν	ποιούμενος,	καὶ διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν τὴν
[4, 57]	Ἡρακλεῖ συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα μὴ	ποιοῦντα	πόλεμον ἀναδέξασθαι. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι
[4, 24]	ἕκαστον ἔτος μετὰ πάσης προθυμίας	ποιοῦσι.	πανδήμου δὲ τῆς ἀποδοχῆς ἐλευθέρων
[4, 76]	ἔτι δὲ τὰς χεῖρας διατεταμένας	ποιῶν,	εἰκότως ἐθαυμάζετο παρὰ τοῖς ἀνθρώποις·
[4, 21]	θεῷ πᾶσαν τὴν δεκάτην, εὐωχίας	ποιῶν	συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ
[4, 10]	βασιλέα τῶν Μινυῶν προσάγειν τῇ	πόλει	μετὰ στρατιωτῶν, ἀπαντήσας αὐτῷ κατά
[4, 51]	ἐπ´ ἀγαθῷ δαίμονι τῇ τε	πόλει	πάσῃ καὶ τῷ βασιλεῖ. πάντων
[4, 73]	κατὰ γὰρ τὴν Πελοπόννησον ἐν	πόλει	Πίσῃ Ἄρης Ἁρπίνῃ τῇ Ἀσωποῦ
[4, 79]	ἣν ἀπὸ τῆς ἐν τῇ	πόλει	ῥεούσης πηγῆς ὠνόμασαν Ἔγγυον. ὕστερον
[4, 83]	τὴν ἄκραν τὴν ἐν τῇ	πόλει	τῆς μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι, καὶ
[4, 32]	δ´ ἐπανελθὼν καὶ πρὸς τῇ	πόλει	τοῖς μεθ´ Ἡρακλέους συμβαλὼν αὐτός
[4, 10]	ἀπέκτεινεν. ἄφνω δὲ προσπεσὼν τῇ	πόλει	τῶν Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς
[4, 50]	περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν ἔχοντος καὶ	πόλεις	ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´ οὔσης ἐν
[4, 17]	ἢ δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς	πόλεις	ἐποίησεν εὐδαίμονας. μυθολογοῦσι δ´ αὐτὸν
[4, 80]	ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας καὶ τὰς	πόλεις	εὐθενήσειν. τέλος δὲ προβαινούσης ἐπὶ
[4, 2]	πατρίδι χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς	πόλεις,	καὶ κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς
[4, 58]	καὶ τρεῖς ἐν αὐτῇ καταστῆσαι	πόλεις,	Λίνδον, Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι δ´
[4, 37]	τούτου γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος τρεῖς	πόλεις	ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην καὶ
[4, 57]	αὑτοὺς οὐκ ἀξιομάχους ὄντας Εὐρυσθεῖ	πολεμεῖν,	ἔγνωσαν ἑκουσίως φεύγειν ἐκ τῆς
[4, 66]	Θήβας, λαβόντες χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος	πολεμεῖν	τὴν προειρημένην πόλιν στρατηγὸν ἔχοντας
[4, 17]	αὐτὸν διὰ τοῦτο μισῆσαι καὶ	πολεμῆσαι	τὸ γένος τῶν ἀγρίων θηρίων
[4, 30]	μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι πολλάκις	πολεμήσαντες	τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον. Καὶ
[4, 38]	κομισθῆναι τὸν Ἡρακλέα μετὰ τῆς	πολεμικῆς	διασκευῆς εἰς τὴν Οἴτην, κατασκευάσαι
[4, 20]	εὐκινησίαις εἰσίν, ἐν δὲ τοῖς	πολεμικοῖς	ἀγῶσι ταῖς ἀλκαῖς διάφοροι. καθόλου
[4, 17]	σωμάτων καὶ ταῖς ἐν τοῖς	πολεμικοῖς	ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 16]	δὲ διὰ τὴν ἐν τοῖς	πολεμικοῖς	ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν καυχωμένη μηδενὸς χρείαν
[4, 4]	τοῖς πολέμοις μάχας ὅπλοις αὐτὸν	πολεμικοῖς	κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς παρδάλεων, κατὰ
[4, 14]	τοῦ δὲ πρὸς τὴν τῶν	πολεμικῶν	κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων
[4, 9]	ἄγνοιαν ἔσωζε τὸ τῇ φύσει	πολέμιον.	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ μὲν
[4, 11]	Μεγάρας πλησίον διατριβόντων, τούτους ὡς	πολεμίους	κατετόξευσε. μόγις δὲ τῆς μανίας
[4, 32]	δ´ ἀπροσδοκήτου τῆς παρουσίας τῶν	πολεμίων	γενομένης δύναμιν ἀξιόλογον συναγαγεῖν ἐξεκλείσθη
[4, 10]	καὶ τὸ μέγεθος τῆς τῶν	πολεμίων	δυνάμεως ἄχρηστον ποιήσας, αὐτόν τε
[4, 58]	Ἡρακλέους εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν	πολεμίων	τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας θέμενος τοιαύτας,
[4, 4]	κατὰ μὲν τὰς ἐν τοῖς	πολέμοις	μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι
[4, 50]	πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα κοινὸν ἄρασθαι	πόλεμον·	ἀδύνατον γὰρ εἶναι πεντήκοντα καὶ
[4, 57]	συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα μὴ ποιοῦντα	πόλεμον	ἀναδέξασθαι. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι καὶ
[4, 1]	ἡμιθέων καὶ καθόλου τῶν κατὰ	πόλεμον	ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ
[4, 70]	οὐκ ἀποδιδόντος δὲ τοῦ Πειρίθου	πόλεμον	ἐξενεγκεῖν πρὸς αὐτόν τε καὶ
[4, 15]	ἑλομένων τὸν πρὸς τοὺς ἀθανάτους	πόλεμον,	Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ
[4, 71]	τὸν Ἀγαμέμνονα· κατὰ δὲ τὸν	πόλεμον	μεγάλας χρείας αὐτοὺς παρασχέσθαι τοῖς
[4, 61]	αὐτῷ προσέχοντος, πρὸς μὲν Ἀθηναίους	πόλεμον	συνεστήσατο, ἀρὰς δὲ ἐποιήσατο τῷ
[4, 65]	τὴν στρατείαν, πείσαντα μετασχεῖν τοῦ	πολέμου	Καπανέα τε καὶ Ἱππομέδοντα καὶ
[4, 64]	τὰς ἐξ ἀρχῆς αἰτίας τοῦ	πολέμου.	Λάιος ὁ Θηβῶν βασιλεὺς γήμας
[4, 37]	μετὰ δὲ τὴν Δρυόπων ἀνάστασιν,	πολέμου	συνεστῶτος τοῖς Δωριεῦσι τοῖς τὴν
[4, 75]	ἐπισημότατον γενόμενον ἐν τῷ Τρωικῷ	πολέμῳ.	Ἀσσάρακος δὲ Δαρδάνων βασιλεύσας Κάπυν
[4, 32]	ταύτας ἐμπρήσειε, τέλος ἐπιθήσειν τῷ	πολέμῳ.	τοῦ δὲ Οἰκλέους ἀπαντήσαντος, ὁ
[4, 61]	τὴν Ἀττικήν, καὶ ὁ Μίνως	πολεμῶν	ἐπαύσατο τὰς Ἀθήνας. διελθόντων δὲ
[4, 30]	ὀρύγμασι ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν	πολέμων	κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον
[4, 14]	τὴν ἀρετήν. ἀπὸ γὰρ τῶν	πολέμων	τραπέντος αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε
[4, 53]	ὑπάρχειν καὶ παρὰ ταῖς πλείσταις	πόλεσι	γνωσθέντα πολλοὺς ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς
[4, 80]	ἀποσεμνύνουσι τὰς θεάς. ἐνίαις δὲ	πόλεσι	καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν
[4, 53]	καὶ θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς	πόλεσι	προεροῦντας τὴν θέαν τῶν ἀγώνων.
[4, 66]	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν πλησίον	πόλεων,	ἀξιολόγῳ δυνάμει ἐστράτευσεν ἐπὶ τὰς
[4, 3]	καὶ παρὰ πολλαῖς τῶν Ἑλληνίδων	πόλεων	διὰ τριῶν ἐτῶν βακχεῖά τε
[4, 80]	ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων ἤγαγον, τῶν μὲν	πόλεων	διεστηκυιῶν ὡς ἑκατὸν σταδίους, τῆς
[4, 30]	πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς τῶν	πόλεων	ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ τιμαῖς ἡρωικαῖς.
[4, 61]	τῶν καρπῶν, συνελθόντες οἱ τῶν	πόλεων	ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν πῶς
[4, 83]	πιστοτάτας τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν	πόλεων	οὔσας ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε τῇ
[4, 63]	εἰς Ἄφιδναν, μίαν τῶν Ἀττικῶν	πόλεων.	παρακατέστησε δ´ αὐτῇ τὴν μητέρα
[4, 57]	Τραχῖνος· ἐπιόντες δὲ τῶν ἄλλων	πόλεων	τὰς ἀξιολογωτάτας ἐδέοντο δέξασθαι σφᾶς
[4, 51]	θυσίαις, καὶ τὸ σύνολον τῆς	πόλεως	ἁπάσης συνενθεαζούσης, εἰσβαλεῖν τὴν Μήδειαν
[4, 79]	κτισθείσης μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων	πόλεως,	γνωσθείσης δὲ τῆς τῶν ὀστῶν
[4, 70]	δὲ λοιποὺς ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς	πόλεως.	διὰ δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν
[4, 55]	ἐπὶ φαρμακείᾳ φυγεῖν ἐκ τῆς	πόλεως·	δόντος δ´ Αἰγέως τοὺς παραπέμψοντας
[4, 49]	μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ τῆς	πόλεως	ἐκχεομένοις μετὰ τοῦ βασιλέως· γενομένης
[4, 49]	γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι, καὶ τῆς	πόλεως	ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα κολάσαι μὲν
[4, 67]	αὐτοὶ δὲ μεταναστάντες ἐκ τῆς	πόλεως	ἐπὶ Δωριεῖς ἐστράτευσαν, καὶ μάχῃ
[4, 10]	εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς	πόλεως.	Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν αἴτιον,
[4, 18]	διαμεμένηκε δὲ ἡ ταύτης τῆς	πόλεως	εὐδαιμονία μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν,
[4, 48]	ἀπέχον ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ τῆς	πόλεως,	ἣν καλεῖσθαι μὲν Σύβαριν, ἔχειν
[4, 79]	μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς	πόλεως	καὶ καταπολεμήσαντές τινας τῶν περιοίκων
[4, 54]	δὲ Μήδειαν ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς	πόλεως,	καὶ μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ
[4, 24]	χάριτας ἀποδιδούς, πρὸ μὲν τῆς	πόλεως	κατεσκεύασε λίμνην, ἔχουσαν τὸν περίβολον
[4, 16]	τοῦ Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας	πόλεως	κατεστρατοπέδευσεν, ἐν ᾗ τὰ βασίλεια
[4, 50]	ἀθεώρητον δὲ τοῖς ἐκ τῆς	πόλεως,	μαθεῖν παρά τινος τῶν κατὰ
[4, 29]	τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς	πόλεως	μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν. τοὺς
[4, 66]	ὃς ἐκέλευσε φυγεῖν ἐκ τῆς	πόλεως·	μόνως γὰρ οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ
[4, 24]	γὰρ οὔσης οὐκ ἄπωθεν τῆς	πόλεως	πετρώδους, αἱ βόες τὰ ἴχνη
[4, 61]	Ἀθηναῖοι διὰ τὸ βάρος τῆς	πόλεως	φρονήματος ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς τῶν
[4, 51]	τρίχας δυνάμεσί τισι χρίσασαν ποιῆσαι	πολιάς,	τὸ δὲ πρόσωπον καὶ τὸ
[4, 83]	τῆς νήσου. κτίσαι δὲ καὶ	πόλιν	ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην ἐπί
[4, 81]	τοὺς ὕστερον χρόνους τινὰ κτίσαντα	πόλιν	ἀπ´ ἐκείνης ὀνομάσαι Κυρήνην. τὸν
[4, 6]	δὲ τιμὰς οὐ μόνον κατὰ	πόλιν	ἀπονέμουσιν αὐτῷ {ἐν τοῖς ἱεροῖς}
[4, 50]	συμβουλεύειν παραχρῆμα βιασαμένους εἰς τὴν	πόλιν	ἀπροσδοκήτως ἐπιθέσθαι τῷ βασιλεῖ, τινὰς
[4, 75]	λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ ὠνόμασε Δαρδάνους,	πόλιν	δ´ οἰκίσας ἐπὶ θαλάττης ὠνόμασεν
[4, 83]	υἱοῦ τιμὴν ἀγαπῆσαι περιττότερον τὴν	πόλιν·	διόπερ αὐτὴν Ἀφροδίτην Ἐρυκίνην ὀνομασθῆναι.
[4, 37]	στρατεύσας ἐπ´ αὐτὸν τήν τε	πόλιν	εἷλε καὶ τὸν ἀπειθοῦντα βασιλέα
[4, 37]	αὐτῷ τῶν Ἀρκάδων, τήν τε	πόλιν	εἷλε καὶ τοὺς Εὐρύτου παῖδας
[4, 51]	εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν	πόλιν	εἰσβαλεῖν ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης δ´
[4, 18]	περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ,	πόλιν	ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ μεγέθει, τὴν
[4, 68]	τῶν συνακολουθησάντων παραγενόμενος εἰς Μεσσήνην	πόλιν	ἔκτισε Πύλον, δόντων αὐτῷ τῶν
[4, 67]	αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας κατέσχε, καὶ	πόλιν	ἔκτισε τὴν ὀνομαζομένην {ἀπ´ αὐτοῦ}
[4, 63]	ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν καὶ τὴν	πόλιν	ἑλόντας ταύτην μὲν κατασκάψαι, τὴν
[4, 66]	ἔπειθ´ οἱ μὲν ἐπίγονοι τὴν	πόλιν	ἑλόντες διήρπασαν, καὶ τῆς Τειρεσίου
[4, 32]	οἱ πλείους· Ἡρακλῆς δὲ τὴν	πόλιν	ἑλὼν κατὰ κράτος καὶ πολλοὺς
[4, 33]	βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν, καὶ τὴν	πόλιν	ἑλὼν κατὰ κράτος Φυλέα τὸν
[4, 31]	τε λείαν ἀφείλετο καὶ τὴν	πόλιν,	ἐξ ἧς ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν,
[4, 42]	δεσμούς, ἀναβάντα δ´ εἰς τὴν	πόλιν	ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ διαφθερεῖν τὸ
[4, 10]	υἱῷ γνησίῳ τὰ κατὰ τὴν	πόλιν	ἐπέτρεψεν, Εὐρυσθεὺς δ´ ὁ τὴν
[4, 32]	τῶν ἀρίστων προῆγεν ἐπὶ τὴν	πόλιν,	ἐπὶ δὲ τῶν νεῶν ἀπέλιπεν
[4, 78]	Ἀκραγαντίνην ἐν τῷ Καμικῷ καλουμένῳ	πόλιν	ἐπὶ πέτρας οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην
[4, 75]	μὲν οὖν ᾤκισεν ἐν πεδίῳ	πόλιν	ἐπιφανεστάτην τῶν ἐν τῇ Τρῳάδι,
[4, 2]	πάσας τὰς πόλεις, καὶ κτίσαι	πόλιν	ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν Ἐλευθερὰς
[4, 19]	ἅπαντος ἔθνους ἑκουσίως συστρατεύοντος ἔκτισε	πόλιν	εὐμεγέθη τὴν ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τῆς
[4, 79]	καὶ καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν	πόλιν	ἣν ἀπὸ τῆς ἐν τῇ
[4, 23]	καὶ τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε	πόλιν	Ἡράκλειαν. ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης,
[4, 32]	πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν	πόλιν,	Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ τὸ καρτερώτατον
[4, 57]	μετὰ τῶν συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον	πόλιν,	ἥτις ἐστὶ μία τῆς ὀνομαζομένης
[4, 10]	γὰρ ἦν εὑρεῖν κατὰ τὴν	πόλιν	ἰδιωτικὸν ὅπλον διὰ τὸ τοὺς
[4, 10]	τὸ τοὺς Μινύας παρωπλικέναι τὴν	πόλιν,	ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν οἱ κατὰ
[4, 49]	δ´ Ἡρακλέους πέμψαντος εἰς τὴν	πόλιν	Ἴφικλόν τε τὸν ἀδελφὸν καὶ
[4, 68]	Ἠλείας παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν	πόλιν	καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν.
[4, 66]	τοῦ μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν	πόλιν,	καὶ νυκτὸς συνέφυγον εἴς τι
[4, 23]	τὴν νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων	πόλιν	καὶ πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα κατὰ
[4, 37]	εἰς τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν	πόλιν	Κάρυστον, οἱ δ´ εἰς Κύπρον
[4, 10]	τῶν Μινυῶν ἐνέπρησε καὶ τὴν	πόλιν	κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ τῆς πράξεως
[4, 80]	οὐ μόνον οἱ ταύτην τὴν	πόλιν	οἰκοῦντες, ἀλλὰ καί τινες τῶν
[4, 24]	γὰρ οἱ κατὰ ταύτην τὴν	πόλιν	οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς τὰς κόμας
[4, 21]	νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ, μικρὰν παντελῶς	πόλιν	οἰκοῦντες. ἐν ταύτῃ δὲ τῶν
[4, 52]	βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ πρὸς τὴν	πόλιν,	παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς τοῦ τείχους
[4, 66]	παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν προειρημένην	πόλιν	στρατηγὸν ἔχοντας Ἀλκμαίωνα τὸν Ἀμφιαράου.
[4, 36]	τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς	πόλιν	τε Ἐφύραν κατὰ κράτος εἷλε
[4, 85]	τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν	πόλιν	τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας. ἔνιοι
[4, 24]	τι συνέβη γενέσθαι περὶ τὴν	πόλιν	τῶν Ἀγυριναίων. ἐν ταύτῃ γὰρ
[4, 61]	τῷ Διὶ γενέσθαι κατὰ τὴν	πόλιν	τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν καὶ λιμόν.
[4, 49]	Βύζαντος, ἀφ´ οὗ καὶ τὴν	πόλιν	τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ
[4, 32]	καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε	πόλιν,	χήρωσε δ´ ἀγυιάς. ὁ δ´
[4, 49]	καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε	πόλιν,	χήρωσε δ´ ἀγυιάς. τοὺς δ´
[4, 79]	Σικελίᾳ κατοικεῖν, οἱ μὲν ἐνταῦθα	πόλιν	ᾤκισαν ἣν ἀπὸ τοῦ βασιλέως
[4, 19]	τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς τὴν	πόλιν·	ὧν ἐπικρατησάντων τῷ πλήθει πάντας
[4, 19]	τῶν καιρῶν τιμῶσι ταύτην τὴν	πόλιν,	ὡς ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν
[4, 32]	Ἡσιόνην· οὗτος γὰρ κατὰ τὴν	πολιορκίαν	πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν
[4, 24]	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους ἔσται	πόλις	ἐπίσημος ὁμώνυμος τῷ τετελευτηκότι. ~αὐτὸς
[4, 72]	ἐστιν ἡ ἀπ´ ἐκείνης ὀνομασθεῖσα	πόλις	Σινώπη· ἐκ δὲ ταύτης καὶ
[4, 53]	τῶν Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν τῆς	πολιτείας	καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν
[4, 79]	διὰ τὴν συγγένειαν καὶ τῆς	πολιτείας	μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς
[4, 28]	τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει ταῖς	πολιτικαῖς	δυνάμεσιν, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ τὴν
[4, 66]	τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺς τῶν	πολιτῶν	ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς ἐλπίσιν. οὐκ
[4, 42]	πρὸς τὴν ὁμοίαν ὑπὸ τῶν	πολιτῶν	ἐκτεθῇ τιμωρίαν. τὸν δ´ Ἡρακλέα
[4, 8]	πράξεις. ~οὐκ ἀγνοῶ δ´ ὅτι	πολλὰ	δύσχρηστα συμβαίνει τοῖς ἱστοροῦσι τὰς
[4, 69]	δ´, ὥς φασιν, ὑποσχόμενος ἕδνα	πολλὰ	δώσειν Ἠϊονεῖ ἔγημε τὴν Ἠϊονέως
[4, 51]	παντελῶς ποιῆσαι τὸ σῶμα καὶ	πολλὰ	ἕτερα πρὸς μακάριον καὶ θεοφιλῆ
[4, 30]	τῆς Σικελίας μεταπεμψάμενος, κατεσκεύασεν ἔργα	πολλὰ	καὶ μεγάλα μέχρι τῶν νῦν
[4, 31]	γὰρ ὀνομαζομένους Κέρκωπας, λῃστεύοντας καὶ	πολλὰ	κακὰ διεργαζομένους, οὓς μὲν ἀπέκτεινεν,
[4, 45]	δὲ ταῦτα τὴν βασιλείαν διαδεξαμένην	πολλὰ	κατὰ τῶν ἀρχομένων ὠμὰ πρᾶξαι
[4, 82]	ὀργίων, καὶ συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ	πολλὰ	μαθεῖν παρ´ αὐτοῦ τῶν χρησίμων·
[4, 51]	τὴν Ἄρτεμιν δι´ ἀέρος ὑπερπετασθῆναι	πολλὰ	μέρη τῆς οἰκουμένης, καὶ πρὸς
[4, 61]	ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως καὶ	πολλὰ	πρὸς αὔξησιν τῆς πατρίδος ἔπραξεν.
[4, 25]	ἀπεδήμησε μὲν εἰς Αἴγυπτον, κἀκεῖ	πολλὰ	προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων
[4, 21]	νῦν ὁ λόφος Οὐεσουούιος, ἔχων	πολλὰ	σημεῖα τοῦ κεκαῦσθαι κατὰ τοὺς
[4, 66]	φασι καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον	πολλὰ	τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον κοσμῆσαι τὴν
[4, 17]	μὲν Λιβύην πλήθουσαν ἀγρίων ζῴων,	πολλὰ	τῶν κατὰ τὴν ἔρημον χώραν
[4, 71]	ζηλῶσαι τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην, καὶ	πολλὰ	τῶν συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν ἀνθρώπων
[4, 78]	κριῷ ἀπαρεγχειρήτως ὡμοιωμένον. ἄλλα τε	πολλά	φασιν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι κατὰ τὴν
[4, 22]	γεγονός, ὅτι τῆς θεᾶς ταύτης	πολλαὶ	περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν κατὰ
[4, 23]	ἀπαιτήσῃ· ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι.	πολλαῖς	γὰρ ὕστερον γενεαῖς Δωριεὺς ὁ
[4, 21]	Ῥώμη ἐστίν. ἀλλ´ αὕτη μὲν	πολλαῖς	γενεαῖς ὕστερον ὑπὸ Ῥωμύλου τοῦ
[4, 84]	πιεζόμενον διαθρέψαι, παρεχομένων τῶν ὀρῶν	πολλαῖς	μυριάσι χορηγίας εἰς τροφὴν ἀνέκλειπτον.
[4, 3]	ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ καὶ παρὰ	πολλαῖς	τῶν Ἑλληνίδων πόλεων διὰ τριῶν
[4, 30]	τυγχάνων καὶ πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν	πολλαῖς	τῶν πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ
[4, 83]	ἄλλα τεμένη ἀνθήσαντα ταῖς δόξαις	πολλάκις	διὰ περιστάσεις τινὰς τεταπείνωται, μόνον
[4, 66]	ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς	πολλάκις	καὶ χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν ἐπικληθῆναι
[4, 30]	Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι	πολλάκις	πολεμήσαντες τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον.
[4, 30]	τρέφεσθαι γάλακτι καὶ κρέασι καὶ	πολλὰς	ἀγέλας κτηνῶν τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο
[4, 83]	ἐκόσμησε· μετὰ δὲ τοῦτον ἐπὶ	πολλὰς	γενεὰς τιμῶντες οἱ Σικανοὶ τὴν
[4, 50]	εἰπεῖν ὅτι κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς	πολλὰς	καὶ παραδόξους δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας
[4, 5]	~Ἐπωνυμίας δ´ αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους	πολλὰς	προσάψαι, τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν
[4, 84]	ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ πεφυκέναι.	πολλάς	τε γὰρ πηγὰς ἔχειν τῇ
[4, 1]	τῶν ἀναγραφομένων ἀρχαιότης δυσεύρετος οὖσα	πολλὴν	ἀπορίαν παρέχεται τοῖς γράφουσιν, ἡ
[4, 17]	πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον χώραν,	πολλὴν	δ´ ἐλαιοφόρον· καθόλου δὲ τὴν
[4, 56]	δυνάμεως ἐγκρατῆ γενόμενον τὸν Μῆδον	πολλὴν	ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ τὸν Πόντον
[4, 84]	ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων ποιεῖσθαι	πολλὴν	ἐπιμέλειαν· ἀφ´ ἧς αἰτίας βουκόλον
[4, 12]	ἐδόκει δὲ τὸ πρόσταγμα τοῦτο	πολλὴν	ἔχειν δυσχέρειαν· ἔδει γὰρ τὸν
[4, 5]	καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ	πολλὴν	ἡδονὴν παρέχεσθαι τῷ θεῷ. καθόλου
[4, 35]	ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν	πολλὴν	καὶ πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ
[4, 17]	ταῖς τοὺς καρποὺς παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι	πολλὴν	μὲν ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν δ´
[4, 11]	ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον. εἰς	πολλὴν	οὖν ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ, Ἥρα
[4, 28]	διὰ τῆς Θρᾴκης. τέλος δὲ	πολλὴν	τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς
[4, 18]	κύριοι κατέστησαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πολλὴν	τῆς Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ
[4, 31]	πατάξας ἀπέκτεινεν· Ἰτώνων δὲ λεηλατούντων	πολλὴν	τῆς ὑπὸ Ὀμφάλῃ χώρας, τήν
[4, 2]	δὲ σχεδὸν ὅλην τὴν οἰκουμένην	πολλὴν	χώραν ἐξημερῶσαι, καὶ διὰ τοῦτο
[4, 2]	εἰς τὴν Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ	πολλὴν	χώραν, καὶ μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν,
[4, 57]	Εὐρυσθεὺς ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτοὺς μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων
[4, 20]	συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ τῆς χώρας	πολλῆς	ἐργασίας προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς γυναῖκας
[4, 83]	παιδιὰς καὶ γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ	πολλῆς	ἱλαρότητος, μόνως οὕτω νομίζοντες κεχαρισμένην
[4, 2]	νύμφαις παραδοῦναι τρέφειν καὶ μετὰ	πολλῆς	σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν
[4, 83]	ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε	πολλῆς	τυγχάνον αὐξήσεως. μετὰ γὰρ τὰς
[4, 7]	Πολύμνιαν δ´ ἀπὸ τοῦ διὰ	πολλῆς	ὑμνήσεως ἐπιφανεῖς κατασκευάζειν τοὺς διὰ
[4, 84]	ἡμέρων καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου τε	πολλῆς	φυομένης καὶ μήλων ἀμυθήτου πλήθους.
[4, 16]	ἄλλο πλῆθος αὐτῶν ἀντετάχθη τοῖς	πολλοῖς,	αἱ δὲ τιμιώταται κατ´ αὐτὸν
[4, 83]	Ἰταλίαν καὶ προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ	πολλοῖς	ἀναθήμασι τὸ ἱερόν, ὡς ἂν
[4, 80]	θεὰς ἐπιφανείας, οἱ μὲν ἐγχώριοι	πολλοῖς	ἀναθήμασιν ἀργυροῖς καὶ χρυσοῖς διετέλεσαν
[4, 8]	τὸ παράδοξον τῶν ἱστορουμένων παρὰ	πολλοῖς	ἀπιστουμένων τῶν μύθων, ἀναγκαῖον ἢ
[4, 1]	συμβαίνει κατὰ τὴν γραφὴν ἐν	πολλοῖς	ἐλαττοῦσθαι. ἡ μὲν γὰρ τῶν
[4, 85]	Ῥήγιον ὀνομασθῆναι, καὶ τὴν ὕστερον	πολλοῖς	ἔτεσι κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν τῆς
[4, 79]	διαφόρως ἐτίμων τὰς θεάς, ἀναθήμασι	πολλοῖς	κοσμοῦντες τὸ ἱερὸν αὐτῶν. ταύτας
[4, 19]	τὰς συνήθεις παρανομίας καὶ ξενοκτονίας,	πολλοῦ	δὲ πλήθους ἀνθρώπων ἐξ ἅπαντος
[4, 29]	αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου, καὶ	πολλοὺς	ἀγῶνας καὶ κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς
[4, 29]	λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ	πολλοὺς	ἄλλους τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν τῆς
[4, 70]	στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας καὶ	πολλοὺς	ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν εἰς
[4, 15]	Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ	πολλοὺς	ἀνελὼν τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς ἔτυχε
[4, 73]	διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν ἵππων	πολλοὺς	ἀνῄρει. Πέλοψ δ´ ὁ Ταντάλου
[4, 59]	ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει καὶ	πολλοὺς	ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ
[4, 23]	ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει καὶ	πολλοὺς	ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί τινες
[4, 21]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς χρόνων·	πολλοὺς	γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὐ μόνον
[4, 19]	κατὰ τὴν στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν.	πολλοὺς	δὲ καὶ τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν
[4, 61]	ὄντας μικροὺς μὲν τοῖς μεγέθεσι,	πολλοὺς	δὲ τὸν ἀριθμόν, μεταγαγεῖν εἰς
[4, 71]	παραδόξως θεραπεύειν, καὶ διὰ τοῦτο	πολλοὺς	δοκεῖν τῶν τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν
[4, 32]	πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος καὶ	πολλοὺς	ἐν χειρῶν νόμῳ κατασφάξας, Πριάμῳ
[4, 47]	τῷ τεμένει τεῖχος καὶ φύλακας	πολλοὺς	ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ τῆς Ταυρικῆς·
[4, 30]	Ἰόλαος μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνων καὶ	πολλοὺς	εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς τῶν πόλεων
[4, 53]	παρὰ ταῖς πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα	πολλοὺς	ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας, οὓς
[4, 3]	θεῷ μαινάδας. κολάσαι δ´ αὐτὸν	πολλοὺς	μὲν καὶ ἄλλους κατὰ πᾶσαν
[4, 48]	Ἀργοναύτας εἰσπεσόντας ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι	πολλοὺς	μὲν φονεῦσαι τῶν βαρβάρων, τοὺς
[4, 76]	τέχνην, κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ	πολλοὺς	τόπους τῆς οἰκουμένης. κατὰ δὲ
[4, 71]	δὲ προβῆναι τῇ δόξῃ ὥστε	πολλοὺς	τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν,
[4, 34]	δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε	πολλοὺς	τῶν ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου
[4, 70]	τοὺς παριόντας τῶν Ἑλλήνων καὶ	πολλοὺς	τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´
[4, 66]	Θηβαῖοι λειφθέντες τῇ μάχῃ καὶ	πολλοὺς	τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν ταῖς
[4, 64]	προτιθέναι τῷ δυναμένῳ λῦσαι, καὶ	πολλοὺς	ὑπ´ αὐτῆς δι´ ἀπορίαν ἀναιρεῖσθαι.
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ θάλλειν ἐπὶ	πολλοὺς	χρόνους τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων
[4, 1]	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ	πολλῶν	ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν διὰ
[4, 34]	πάσης Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´ αὐτῷ	πολλῶν	ἐκ τῆς Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε τῆς
[4, 67]	τὴν στρατείαν ἐπιφανῆ πεποιημένοι μετὰ	πολλῶν	λαφύρων ἀνέκαμψαν εἰς τὰς πατρίδας.
[4, 5]	ἐξ Ἰνδῶν ποιησάμενον ἐπάνοδον μετὰ	πολλῶν	λαφύρων. παραπλησίως δὲ καὶ τὰς
[4, 73]	οὕτως ἐκφεύξεσθαι τὸν κίνδυνον. διόπερ	πολλῶν	μνηστευομένων τὴν κόρην, ἆθλον προετίθει
[4, 65]	ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ	πολλῶν	στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν Θηβαῖοι
[4, 76]	καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος	πολλῶν	τῶν συνεργούντων εἰς τὴν τέχνην,
[4, 67]	τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ	πολλῶν	φίλων. Αἰόλος μὲν οὖν τὰς
[4, 13]	μηδενὸς βοηθοῦντος· αὕτη δ´ ἐκ	πολλῶν	χρόνων ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν ἄπλατον,
[4, 2]	μὲν ὑπ´ ἐνίων ζῦθος, οὐ	πολὺ	δὲ λειπόμενον τῆς περὶ τὸν
[4, 45]	ὑπὸ τῆς μητρὸς Ἑκάτης διδαχθῆναι,	πολὺ	δὲ πλείω διὰ τῆς ἰδίας
[4, 18]	καὶ πρότερον διεστηκυίας ἀπ´ ἀλλήλων	πολὺ	διάστημα, συναγαγεῖν τὸν πόρον εἰς
[4, 75]	υἱὸς γενόμενος εὐδαιμονίᾳ καὶ πλούτῳ	πολὺ	διήνεγκε· περὶ οὗ καὶ ὁ
[4, 85]	μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ	πολὺ	καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα.
[4, 20]	γὰρ κατὰ τὴν τρυφὴν ῥᾳστώνης	πολὺ	κεχωρισμένοι ἐλαφροὶ μὲν ταῖς εὐκινησίαις
[4, 23]	πρῶτον ἀγανακτεῖν τὸν Ἔρυκα, διότι	πολὺ	λείπονται τῆς ἀξίας αἱ βόες,
[4, 66]	οὐχ ἧττον τοῦ πατρὸς εἰδυῖα,	πολὺ	μᾶλλον ἐν τοῖς Δελφοῖς διατρίψασα
[4, 54]	καὶ Ἀλκιμένην, τὸν δὲ τρίτον	πολὺ	νεώτερον τούτων Τίσανδρον. τοῦτον μὲν
[4, 10]	διαπονηθεὶς ἐγένετο ῥώμῃ τε σώματος	πολὺ	προέχων τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ
[4, 25]	δὲ καὶ μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει	πολὺ	προέχων τῶν μνημονευομένων· καὶ γὰρ
[4, 18]	φασὶ τὰς ἄκρας ἀμφοτέρας ἐπὶ	πολὺ	προχῶσαι· διὸ καὶ πρότερον διεστηκυίας
[4, 37]	Καινέως, ὑπερεχόντων δὲ τῶν Λαπιθῶν	πολὺ	ταῖς δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς κατέφυγον
[4, 76]	τῷ παιδί, καὶ νομίζων αὐτὸν	πολὺ	τῇ δόξῃ προέξειν τοῦ διδασκάλου,
[4, 80]	εὐθενήσειν. τέλος δὲ προβαινούσης ἐπὶ	πολὺ	τῆς κατὰ τὰς θεὰς ἐπιφανείας,
[4, 4]	τινες καὶ ἕτερον Διόνυσον γεγονέναι	πολὺ	τοῖς χρόνοις προτεροῦντα τούτου. φασὶ
[4, 76]	Εὐπαλάμου τοῦ Ἐρεχθέως· φύσει δὲ	πολὺ	τοὺς ἄλλους ἅπαντας ὑπεραίρων ἐζήλωσε
[4, 41]	περὶ τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι σκάφος,	πολὺ	τῷ μεγέθει καὶ τῇ λοιπῇ
[4, 4]	καὶ παντελῶς ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ	πολὺ	τῶν ἄλλων διενεγκεῖν καὶ πρὸς
[4, 85]	τοῦτον σώματος μεγέθει καὶ ῥώμῃ	πολὺ	τῶν μνημονευομένων ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον
[4, 68]	Ὑπερμνήστρας τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ	Πολύβοια	καὶ Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν
[4, 64]	οὐκ ἠθέλησαν, ἐδωρήσαντο δὲ τῇ	Πολύβου	γυναικί, οὐ δυναμένῃ γεννῆσαι παῖδας.
[4, 21]	δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς καὶ	πολυδαπάνους.	κατεσκεύασαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τούτῳ
[4, 41]	δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα καὶ	Πολυδεύκην,	ἔτι δ´ Ἡρακλέα καὶ Τελαμῶνα,
[4, 2]	Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην, ἔτι δὲ	Πολύδωρον.	τῇ δὲ Σεμέλῃ διὰ τὸ
[4, 52]	αὐτῆς λεγομένων· τρεφομένου γὰρ κριοῦ	πολυετοῦς	κατὰ τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς
[4, 7]	τε Τερψιχόρη τ´ Ἐρατώ τε	Πολύμνιά	τ´ Οὐρανίη τε Καλλιόπη θ´,
[4, 7]	παιδευθέντας ποθεινοὺς καὶ ἐπεράστους ἀποτελεῖν,	Πολύμνιαν	δ´ ἀπὸ τοῦ διὰ πολλῆς
[4, 12]	δ´ αὐτοῖς ἡ μήτηρ Νεφέλη	πολὺν	ὄμβρον ἐκχέουσα, δι´ οὗ τοὺς
[4, 18]	Τέμπη τῆς πεδιάδος χώρας ἐπὶ	πολὺν	τόπον λιμναζούσης διέσκαψε τὸν συνεχῆ
[4, 11]	αὐτῷ συλλυπουμένων καὶ συμπενθούντων, ἐπὶ	πολὺν	χρόνον κατὰ τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν,
[4, 65]	τὰς θυγατέρας αὐτοῖς, Ἀργείαν μὲν	Πολυνείκει,	Δηιπύλην δὲ Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ
[4, 65]	δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν τὸν	Πολυνείκην,	ἄγγελον εἰς τὰς Θήβας ἀποστεῖλαι
[4, 64]	δύο μὲν υἱοὺς Ἐτεοκλέα καὶ	Πολυνείκην,	δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην καὶ
[4, 65]	Σχοινέως. τοὺς δὲ περὶ τὸν	Πολυνείκην	ἐπιβαλέσθαι πείθειν Ἀμφιάραον τὸν μάντιν
[4, 65]	δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ	Πολυνείκην	καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας,
[4, 65]	παραδιδόναι τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ	Πολυνείκην	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπαιτεῖν τὴν
[4, 65]	καὶ διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντος,	Πολυνείκην	φασὶ τὸν χρυσοῦν ὅρμον, ὃν
[4, 65]	δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς μὲν καὶ	Πολυνείκης	ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος
[4, 66]	πέπλον παρὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ	Πολυνείκους	Θερσάνδρου, ὅπως πείσῃ τὸν υἱὸν
[4, 66]	Ἐριφύλην, τὸν μὲν ὅρμον παρὰ	Πολυνείκους	λαβοῦσαν, τὸν δὲ πέπλον παρὰ
[4, 63]	γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ καταλιπούσης υἱὸν	Πολυποίτην,	παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς
[4, 44]	παραγγεῖλαι μηδὲν τῶν καθ´ ἑαυτὸν	πολυπραγμονεῖν·	μηδένα γὰρ πατέρα λαβεῖν παρ´
[4, 80]	μεγέθει διάφορον, ἀλλὰ καὶ τῇ	πολυτελείᾳ	τῇ κατὰ τὴν οἰκοδομίαν θαυμαζόμενον·
[4, 30]	καὶ γυμνάσια μεγάλα τε καὶ	πολυτελῆ,	καὶ δικαστήρια κατέστησε καὶ τἄλλα
[4, 2]	τὸ ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον	πόμα,	τὸ προσαγορευόμενον μὲν ὑπ´ ἐνίων
[4, 33]	ὁρμώμενος, καὶ πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος	πομπὴν	ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν, καὶ
[4, 20]	καθόλου δὲ τῶν πλησιοχώρων τὸ	πονεῖν	συνεχῶς ἠσκηκότων, καὶ τῆς χώρας
[4, 8]	κατ´ ἀνθρώπους ὄντα τοῖς ἰδίοις	πόνοις	ἐξημερῶσαι τὴν οἰκουμένην, τοὺς δ´
[4, 17]	κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν	πόνον	τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ
[4, 1]	καὶ τὸν ἐκ τῆς ἀναγραφῆς	πόνον	ὑποστάντες, τὴν πᾶσαν ἐπιμέλειαν ἐποιησάμεθα
[4, 41]	ἕνεκα τοῦ θεραπεύειν ἀεὶ τὰ	πονοῦντα	μέρη τῆς νεώς, ὡς δ´
[4, 48]	ἐκπλεῦσαι, καὶ μέσον ἤδη τὸ	Ποντικὸν	πέλαγος ἔχοντας περιπεσεῖν χειμῶνι παντελῶς
[4, 56]	πολλὴν ἐπελθεῖν τῆς ὑπὲρ τὸν	Πόντον	Ἀσίας, καὶ κατασχεῖν τὴν ἀπ´
[4, 16]	τὸν Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα	Πόντον,	καὶ καταπλεύσας ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς
[4, 40]	κριοῦ δέρος χρυσόμαλλον. τὸν δὲ	Πόντον	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους περιοικούμενον
[4, 45]	τινας τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν	Πόντον	κατοικῆσαι τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ
[4, 47]	τὸν δὲ Φρίξον εἰς τὸν	Πόντον	πορευθέντα καταχθῆναι μὲν πρὸς τὴν
[4, 44]	Θρᾴκης καὶ κομισθέντας εἰς τὸν	Πόντον	προσχεῖν τῇ Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα
[4, 50]	στρατεύσαντες ἐν τοῖς κατὰ τὸν	Πόντον	τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν Πελίαν
[4, 49]	δ´ Ἀργοναύτας κατὰ στόμα τοῦ	Πόντου	γενομένους προσπλεῦσαι τῇ γῇ, βασιλεύοντος
[4, 56]	προκατειλῆφθαι ναυσὶ τὸ στόμα τοῦ	Πόντου,	πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ μνήμης
[4, 56]	ἤλεγξεν ὑπολαβόντας τὸν ἐν τῷ	Πόντῳ	πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον καὶ
[4, 23]	ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν Σικελίαν, ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν	ἀπὸ τῆς Πελωριάδος ἐπὶ τὸν
[4, 19]	τὴν πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο τὴν	πορείαν	διὰ τῆς Λιγυστικῆς. ~Οἱ δὲ
[4, 19]	Ἡρακλῆς τὴν ἐκ τῆς Κελτικῆς	πορείαν	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος, καὶ
[4, 25]	εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ ἧς	πορευθεὶς	εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ τετελεκὼς
[4, 47]	δὲ Φρίξον εἰς τὸν Πόντον	πορευθέντα	καταχθῆναι μὲν πρὸς τὴν Κολχίδα,
[4, 36]	ὄντος τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ	πορευόμενος	ἦλθε πρὸς τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν,
[4, 37]	ἀπέκτεινεν, ἐκ δὲ τῆς Ἰτώνου	πορευόμενος	καὶ διὰ τῆς Πελασγιώτιδος γῆς
[4, 85]	τῆς ἠπείρου, καὶ γενέσθαι τὸν	πορθμὸν	διειργούσης τῆς θαλάττης τὴν ἤπειρον
[4, 85]	τοῖς προκειμένοις τὰς περὶ τὸν	πορθμὸν	διηγήσεις. φασὶ γὰρ οἱ παλαιοὶ
[4, 22]	δ´ Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ τὸν	πορθμὸν	κατὰ τὸ στενώτατον τῆς θαλάττης
[4, 18]	συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας, καὶ τὸν	πόρον	ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι
[4, 18]	ἀλλήλων πολὺ διάστημα, συναγαγεῖν τὸν	πόρον	εἰς στενόν, ὅπως ἁλιτενοῦς καὶ
[4, 22]	ταύρου κέρως λαβόμενος διενήξατο τὸν	πόρον,	ὄντος τοῦ διαστήματος σταδίων τριῶν
[4, 14]	κινδύνων ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων	Ποσειδῶν	μὲν ἵππους ἐδωρήσατο, Ἑρμῆς δὲ
[4, 68]	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους οὔσῃ,	Ποσειδῶν	μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε Πελίαν καὶ
[4, 42]	διὰ τοιαύτας αἰτίας. λέγεται τὸν	Ποσειδῶνα	διὰ τὴν μυθολογουμένην τῶν Τρωικῶν
[4, 77]	ἡττόνων ταύρων θῦσαι· τὸν δὲ	Ποσειδῶνα	μηνίσαντα τῷ Μίνῳ ποιῆσαι τὴν
[4, 33]	πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι	Ποσειδῶνι	εἰς Ἰσθμόν, καὶ ταύτης ἀφηγεῖσθαι
[4, 67]	ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´ ἀπιστῶν εἰ	Ποσειδῶνι	ἐμίγη καὶ τῇ φθορᾷ μεμφόμενος,
[4, 77]	κάλλιστον τῶν γινομένων ταύρων τῷ	Ποσειδῶνι	καὶ θύειν τοῦτον τῷ θεῷ·
[4, 53]	Πελοποννήσῳ πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ	Ποσειδῶνι	καὶ καθιερῶσαι τὴν Ἀργὼ τῷ
[4, 72]	Σαλαμῖνα προσαγορευθεῖσαν· αὕτη δὲ μιγεῖσα	Ποσειδῶνι	Κυχρέα ἐγέννησεν, ὃς βασιλεύσας τῆς
[4, 22]	ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας κατήντησε τῆς	Ποσειδωνιατῶν	χώρας πρός τινα πέτραν, πρὸς
[4, 72]	Σύρων ὀνομασθέντων. Κόρκυρα δ´ ὑπὸ	Ποσειδῶνος	ἀπηνέχθη εἰς νῆσον τὴν ἀπ´
[4, 72]	τὴν Ἰθάκην. Σαλαμὶς δ´ ὑπὸ	Ποσειδῶνος	ἁρπαγεῖσα ἐκομίσθη εἰς τὴν ἀπ´
[4, 73]	τὸν Ἰσθμὸν πρὸς τὸν τοῦ	Ποσειδῶνος	βωμόν. ὁ δ´ Οἰνόμαος τὸ
[4, 72]	ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ καὶ	Ποσειδῶνος	ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ´ οὗ τοὺς
[4, 67]	Ἄρνη γενομένη θυγάτηρ Βοιωτὸν ἐκ	Ποσειδῶνος	ἐγέννησεν. Αἰόλος δ´ ἀπιστῶν εἰ
[4, 42]	ἐκπεσόντος οὖν χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν	Ποσειδῶνος,	καὶ τότε ταύτην λήξειν ὅταν
[4, 67]	χρόνων Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης καὶ	Ποσειδῶνος	καταντήσας εἰς τὴν τότε μὲν
[4, 85]	ἀκρωτήριον, καὶ τὸ τέμενος τοῦ	Ποσειδῶνος	κατασκευάσαι, τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[4, 73]	Ἰσθμοῦ πρὸς τὸν βωμὸν τοῦ	Ποσειδῶνος,	τὴν δ´ ἄφεσιν τῶν ἵππων
[4, 59]	γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως καὶ	Ποσειδῶνος,	τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ
[4, 28]	ὑπολειφθείσας Ἀμαζόνας περὶ τὸν Θερμώδοντα	ποταμὸν	ἀθροισθείσας πανδημεὶ σπεῦσαι τοὺς Ἕλληνας
[4, 35]	Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον	ποταμὸν	ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας
[4, 69]	μὲν κατοικῶν περὶ τὸν Πηνειὸν	ποταμὸν	ἐβασίλευσε τῶν τόπων τούτων, γήμας
[4, 18]	τὴν Θετταλίαν παρὰ τὸν Πηνειὸν	ποταμόν·	ἐν δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τοὐναντίον
[4, 13]	ἐπαγαγὼν δὲ τὸν Ἀλφειὸν καλούμενον	ποταμὸν	ἐπὶ τὴν αὐλήν, καὶ διὰ
[4, 72]	Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν προειρημένον	ποταμὸν	ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν Φλιοῦντι
[4, 36]	πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν Εὐηνὸν	ποταμὸν,	κατέλαβε Νέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ
[4, 21]	χώραν, καταντήσας πρὸς τὸν Τίβεριν	ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν οὗ νῦν ἡ Ῥώμη
[4, 36]	ἐφύλαττεν. ὁ δὲ διαβὰς τὸν	ποταμὸν	κατήντησε πρὸς Κήυκα τὸν τῆς
[4, 36]	τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν	ποταμόν.	οὗτος δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν
[4, 14]	προκρίνας τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν	ποταμὸν	πεδίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα
[4, 68]	τῆς Ἠλείας παρὰ τὸν Ἀλφειὸν	ποταμὸν	πόλιν καὶ ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 6]	δὲ τὸ αἰδοῖον εἰς τὸν	ποταμὸν	ῥῖψαι διὰ τὸ μηδένα βούλεσθαι
[4, 72]	Βοιωτίαν ἐλθὼν κατῴκησε περὶ τὸν	ποταμὸν	τὸν ἀπ´ ἐκείνου τὴν ὁμωνυμίαν
[4, 56]	εὑρέθη τὰς πηγὰς ἔχων ὁ	ποταμὸς	ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων τῆς θαλάττης.
[4, 78]	ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ ἧς μέγας	ποταμὸς	εἰς τὴν πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται
[4, 35]	καρποφόρον χώραν τὴν ὑπὸ τοῦ	ποταμοῦ	ἀρδευομένην καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[4, 56]	γὰρ αὐτοὺς διὰ τοῦ Τανάιδος	ποταμοῦ	ἐπὶ τὰς πηγάς, καὶ κατὰ
[4, 75]	Τεῦκρος, υἱὸς ὢν Σκαμάνδρου τοῦ	ποταμοῦ	καὶ Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής,
[4, 16]	ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος	ποταμοῦ,	πλησίον Θεμισκύρας πόλεως κατεστρατοπέδευσεν, ἐν
[4, 35]	Ἀχελῷον συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ	ποταμοῦ	ταύρῳ, κατὰ δὲ τὴν συμπλοκὴν
[4, 56]	ναῦν διελκύσαντας, καθ´ ἑτέρου πάλιν	ποταμοῦ	τὴν ῥύσιν ἔχοντος εἰς τὸν
[4, 72]	παῖδες ἄλλοι τε πλείους ἐπώνυμοι	ποταμῶν,	ἐν οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν καὶ
[4, 69]	τοὺς μύθους παῖδες ἐγένοντο πλείους	ποταμῶν	ἐπώνυμοι, ἐν οἷς καὶ Πηνειός,
[4, 56]	φασὶ γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν	ποταμῶν.	~Ἡμῖν δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν
[4, 6]	προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ μὲν κακῶν	ποτὲ	δ´ ἀγαθῶν. καὶ περὶ μὲν
[4, 46]	τὴν τῶν μελλόντων ἀπόλλυσθαι σωτηρίαν,	ποτὲ	δ´ αὐτὴν ἐκ τῆς φυλακῆς
[4, 49]	ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς	ποτε	δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος
[4, 32]	ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα, ὅς	ποτε	δεῦρ´ ἐλθὼν ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος
[4, 84]	ἀμυθήτου πλήθους. διὸ καὶ στρατόπεδόν	ποτε	Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι,
[4, 6]	καὶ γεννώμενα σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι	ποτὲ	μὲν κακῶν ποτὲ δ´ ἀγαθῶν.
[4, 46]	ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν κινδύνων, καὶ	ποτὲ	μὲν παρὰ τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι
[4, 3]	Δήμητραν, τὸν μὲν τοῦ προσηνεστάτου	ποτοῦ	γενόμενον εὑρετήν, τὴν δὲ τῆς
[4, 3]	τὴν ἡδονὴν τὴν ἐκ τοῦ	ποτοῦ	καὶ διὰ τὸ τοῖς σώμασιν
[4, 4]	ἀποδοκιμάσαι διὰ τὴν ἡδονὴν τοῦ	ποτοῦ,	καταδεῖξαι δὲ νάρθηξι χρῆσθαι καὶ
[4, 31]	πύργον ὑψηλὸν ἐκέλευσεν ἀφορᾶν μή	που	νεμόμεναι τυγχάνουσιν· οὐ δυναμένου δὲ
[4, 31]	οὕτως ἀπολυθήσεται τῆς νόσου, εἰ	πραθεὶς	δικαίως τὴν ἑαυτοῦ τιμὴν ἀποδοίη
[4, 66]	Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα τὰ προειρημένα	πρᾶξαι	διὰ τὸ μὴ μόνον τὸν
[4, 45]	πολλὰ κατὰ τῶν ἀρχομένων ὠμὰ	πρᾶξαι	καὶ βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς
[4, 40]	διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν ἐπιθυμῆσαί τι	πρᾶξαι	μνήμης ἄξιον. ὁρῶντα δὲ τῶν
[4, 53]	βασιλεύοντι. ταῦτα μὲν αὐτὸν ὕστερον	πρᾶξαι,	τότε δὲ μετὰ τῶν ἀριστέων
[4, 10]	τελέσαι προστάττοντος Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο	πράξαντα	τεύξεσθαι τῆς ἀθανασίας. ~Τούτων δὲ
[4, 9]	ὁ Εὐρυσθεὺς προστάξῃ, καὶ τοῦτο	πράξαντα	τυχεῖν τῆς ἀθανασίας. Ἀλκμήνη δὲ
[4, 67]	ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον. τούτου δὲ	πράξαντος	τὸ προσταχθέν, ἡ Ἄρνη τρεφομένη
[4, 61]	ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν	πραξάντων	τὸ προσταχθέν, ὁ μὲν Αἰακὸς
[4, 49]	μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν τῇ	πράξει	συνεργούς, Πρίαμον δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα·
[4, 60]	ἵνα συντελέσωμεν τὰς τοῦ Θησέως	πράξεις.	ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ προσαναδραμόντας τοῖς
[4, 1]	τὴν δυσχέρειαν, τὰς δὲ νεωτέρας	πράξεις	ἀναγράφειν ἐπεχείρησαν. Ἔφορος μὲν γὰρ
[4, 58]	κατῆλθον εἰς Πελοπόννησον· ὧν τὰς	πράξεις	ἀναγράψομεν, ὅταν εἰς ἐκείνους τοὺς
[4, 8]	λόγων ἀφέμενοι διέξιμεν αὐτοῦ τὰς	πράξεις	ἀπ´ ἀρχῆς ἀκολούθως τοῖς παλαιοτάτοις
[4, 4]	νεώτερον καὶ τὰς τοῦ προγενεστέρου	πράξεις·	διόπερ τοὺς μεταγενεστέρους ἀνθρώπους, ἀγνοοῦντας
[4, 1]	παρὰ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας	πράξεις	καὶ τὰ περὶ θεῶν παρ´
[4, 57]	ἀναγράψαι τὰς τῶν υἱῶν αὐτοῦ	πράξεις.	μετὰ τὴν Ἡρακλέους τοίνυν ἀποθέωσιν
[4, 7]	τὸν λόγον ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους	πράξεις.	~οὐκ ἀγνοῶ δ´ ὅτι πολλὰ
[4, 63]	ὑπὸ Πειρίθου· αὗται γὰρ αἱ	πράξεις	συμπεπλεγμέναι ταῖς Θησέως εἰσί. Πειρίθους
[4, 1]	μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν τὰς κοινὰς	πράξεις,	τὰς μὲν παλαιὰς μυθολογίας ὑπερέβη,
[4, 1]	συμβαίνει τοὺς ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας	πράξεις	τε καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι
[4, 28]	ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ τὰς Ἡρακλέους	πράξεις.	~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς ἄθλους,
[4, 1]	μέγισται γὰρ καὶ πλεῖσται συνετελέσθησαν	πράξεις	ὑπὸ τῶν ἡρώων τε καὶ
[4, 9]	αὐτὸν ἀρετὴν οὐκ ἐν ταῖς	πράξεσι	θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸ
[4, 17]	δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως ταῖς προκατειργασμέναις	πράξεσι	τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους. καὶ
[4, 45]	οἰκείας ἐσομένης ταῖς τῶν Ἀργοναυτῶν	πράξεσι.	φασὶ γὰρ Ἡλίου δύο γενέσθαι
[4, 83]	καὶ διὰ τοῦτο ἐν ταῖς	πράξεσιν	ἐπιτυχεῖς ὄντες, τὴν αἰτίαν τῆς
[4, 7]	ἐμνήσθημεν ἐν ταῖς τοῦ Διονύσου	πράξεσιν,	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν ἐν
[4, 19]	τοῦ διὰ τὸ μέγεθος τῶν	πράξεων	θεοῦ προσαγορευθέντος ἐκ βίας ἁλοῦσα
[4, 63]	ὁ Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων τῆς	πράξεως	αὐτὸν διὰ τὴν ἀσέβειαν· τοῦ
[4, 10]	πόλιν κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ τῆς	πράξεως	γενομένης καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα
[4, 63]	ὅρκους ὁ Θησεὺς μετασχεῖν τῆς	πράξεως.	καὶ πέρας καταβάντων αὐτῶν εἰς
[4, 20]	βρέφους δὲ κλαυθμυριζομένου, καὶ τῆς	πράξεως	φανερᾶς γενομένης, ὁ μὲν ἐφεστηκὼς
[4, 10]	τὴν τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε	πρᾶξιν	ἐπιτελέσαι περιβόητον· τοὺς γὰρ παραγενομένους
[4, 56]	ναυσὶ τὸ στόμα τοῦ Πόντου,	πρᾶξιν	ἐπιτελέσασθαι παράδοξον καὶ μνήμης ἀξίαν.
[4, 61]	τεθνηκέναι τὸν υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα	πρᾶξιν	καὶ συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ
[4, 50]	ἔπανδρον καὶ μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι	πρᾶξιν·	καταφυγοῦσαν γὰρ ἐπὶ τὴν ἑστίαν
[4, 13]	πλήθους, φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας ἡ	πρᾶξις	προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν πλαταγήν,
[4, 51]	ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν καὶ	πράττειν	ἅπερ ἂν αὐταῖς προστάττῃ· προσήκειν
[4, 38]	τί χρὴ περὶ τῆς νόσου	πράττειν,	Δηιάνειρα δὲ τὸ μέγεθος τῆς
[4, 51]	ταῖς θυγατράσι διαρρήδην εἰπόντος πάντα	πράττειν	ὅσα ἂν ἡ Μήδεια προστάττῃ
[4, 8]	ἀρχαίαις μυθολογίαις ἐπ´ ἴσης τοῖς	πραττομένοις	ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς χρόνοις,
[4, 12]	χαλκοῦν πίθον. Ἅμα δὲ τούτοις	πραττομένοις	Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους
[4, 35]	βίον καταστρέψαι. ~ἅμα δὲ τούτοις	πραττομένοις	Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ πρὸς τὴν
[4, 11]	δὲ τοῦ χρόνου τὸ πάθος	πραΰναντος	κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους παρεγένετο
[4, 34]	ἀριστείαν ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ τοῖς	πραχθεῖσιν	οἱ Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν,
[4, 52]	Μήδειαν εἶχον ἐξουσίαν οὔτε τὸ	πραχθὲν	αὐταῖς μύσος δι´ ἀπάτην διορθώσασθαι.
[4, 35]	τῶν ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ	πραχθέν·	παρεισήγαγον γὰρ τὸν Ἡρακλέα πρὸς
[4, 57]	ἱστορίαν καὶ τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους	πραχθέντα	οἰκεῖον ἂν εἴη κατὰ τὴν
[4, 1]	δ´ ἀπὸ τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου	πραχθέντα	συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο τῆς
[4, 37]	τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας. τούτων δὲ	πραχθέντων,	Αἰγιμίῳ μὲν τὸ ἐπιβάλλον τῆς
[4, 8]	κατὰ τὴν ἀξίαν ἕκαστον τῶν	πραχθέντων	ἀπαγγεῖλαι καὶ τὸν λόγον ἐξισῶσαι
[4, 8]	ἢ παραλιπόντας τὰ μέγιστα τῶν	πραχθέντων	καθαιρεῖν τι τῆς τοῦ θεοῦ
[4, 11]	τεύξεσθαι τῆς ἀθανασίας. ~Τούτων δὲ	πραχθέντων	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐνέπεσεν εἰς
[4, 49]	λέγεται τὸν Λαομέδοντα τοὺς μὲν	πρεσβευτὰς	εἰς φυλακὴν ἀποθέσθαι, τοῖς δ´
[4, 53]	ἐπιφανεστάτοις. Ἄλκηστιν μὲν γὰρ τὴν	πρεσβυτάτην	ἐκδοῦναι πρὸς γάμον Ἀδμήτῳ τῷ
[4, 69]	ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας, ὧν ἦν	πρεσβύτατος	Ἀντίων, ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ τῇ
[4, 68]	παῖδας ἐγέννησε δώδεκα, ὧν ἦν	πρεσβύτατος	μὲν Περικλύμενος, νεώτατος δὲ Νέστωρ
[4, 62]	Θησέα γενομένων ἀναγράψομεν. ~Δευκαλίων ὁ	πρεσβύτατος	τῶν Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς
[4, 54]	παῖδας ἐξ αὐτῆς, τοὺς μὲν	πρεσβυτάτους	δύο διδύμους Θετταλόν τε καὶ
[4, 65]	πρὸς ἀλλήλους παρ´ ἐνιαυτὸν ἄρχειν.	πρεσβυτέρου	δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον πρῶτον
[4, 51]	ἰδόντας δοκεῖν εἶναί τινα παντελῶς	πρεσβῦτιν·	τὸ δὲ τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν τὴν
[4, 49]	υἱοὺς ἔχειν τῇ πράξει συνεργούς,	Πρίαμον	δὲ μόνον ἐναντιοπραγοῦντα· τοῦτον γὰρ
[4, 75]	γενόμενος υἱὸς Λαομέδων Τιθωνὸν καὶ	Πρίαμον	ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας
[4, 75]	βοηθήσαντα καὶ ὑπ´ Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα,	Πρίαμος	δ´ Ἑκάβην γήμας σὺν ἄλλοις
[4, 49]	μετασχόντας τῷ βασιλεῖ τῆς ἐπιβουλῆς,	Πριάμῳ	δὲ διὰ τὴν δικαιοσύνην παραδοῦναι
[4, 32]	πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ κατασφάξας,	Πριάμῳ	τὴν βασιλείαν ἀπέδωκε τῶν Ἰλιαδῶν
[4, 6]	τοὺς παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους	Πρίαπον	προσαγορεῦσαι. ἔνιοι δὲ λέγουσι τὸ
[4, 6]	μυθολογοῦσιν οὖν οἱ παλαιοὶ τὸν	Πρίαπον	υἱὸν μὲν εἶναι Διονύσου καὶ
[4, 6]	μὲν οὖν τῆς γενέσεως τοῦ	Πριάπου	καὶ τῆς τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται
[4, 6]	στοχαζόμενοι τῆς συμμετρίας. ~Περὶ δὲ	Πριάπου	καὶ τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ
[4, 6]	οἱ δ´ Αἰγύπτιοι περὶ τοῦ	Πριάπου	μυθολογοῦντές φασι τὸ παλαιὸν τοὺς
[4, 6]	ταῖς θυσίαις. παραπλησίως δὲ τῷ	Πριάπῳ	τινὲς μυθολογοῦσι γεγενῆσθαι τὸν ὀνομαζόμενον
[4, 76]	σιδήρου πρίονα, καὶ διὰ τούτου	πρίζων	τὴν ἐν τοῖς ἔργοις ξυλίνην
[4, 76]	ὀδόντων· διόπερ κατασκευασάμενος ἐκ σιδήρου	πρίονα,	καὶ διὰ τούτου πρίζων τὴν
[4, 76]	τὸ ζῷον ἐξ οὗ τοῦ	πρίονος	ἐνεθυμήθη τὴν κατασκευήν, διὰ τούτου
[4, 40]	μνήμης ἄξιον. ὁρῶντα δὲ τῶν	πρὸ	αὐτοῦ Περσέα καί τινας ἄλλους
[4, 83]	Σικελίας κρατήσαντες, ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς	πρὸ	αὐτῶν ταῖς εἰς ταύτην τιμαῖς.
[4, 17]	ἐφ´ ὅλην τὴν οἰκουμένην στρατείας.	πρὸ	δὲ τῆς ἀναγωγῆς τιμηθεὶς ὑπὸ
[4, 67]	Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ καὶ Βοιῷ.	Πρὸ	δὲ τούτων τῶν χρόνων Βοιωτὸς
[4, 80]	ὑπερεῖδον τῶν ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ	πρὸ	ἡμῶν εἶχον αἱ θεαὶ βοῦς
[4, 24]	τοῖς εὐδοκουμένοις τὰς χάριτας ἀποδιδούς,	πρὸ	μὲν τῆς πόλεως κατεσκεύασε λίμνην,
[4, 1]	καθύμνησεν. ἐν μὲν οὖν ταῖς	πρὸ	ταύτης βίβλοις τρισὶν ἀνεγράψαμεν τὰς
[4, 9]	πράξεσι θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ καὶ	πρὸ	τῆς γενέσεως γινώσκεσθαι. τὸν γὰρ
[4, 29]	καὶ τοῦ θεοῦ χρήσαντος συμφέρειν	πρὸ	τῆς εἰς θεοὺς μεταλλαγῆς ἀποικίαν
[4, 9]	τὰς ὠδῖνας, τὸν δ´ Εὐρυσθέα	πρὸ	τοῦ καθήκοντος χρόνου πρὸς τὸ
[4, 85]	παλαιοὶ μυθογράφοι τὴν Σικελίαν τὸ	πρὸ	τοῦ χερρόνησον οὖσαν ὕστερον γενέσθαι
[4, 76]	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις· οἱ γὰρ	πρὸ	τούτου τεχνῖται κατεσκεύαζον τὰ ἀγάλματα
[4, 77]	πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ	πρὸ	τούτων τῶν χρόνων Μίνωα κατ´
[4, 40]	οὐχ οὕτω τοῦ Πελίου σπεύδοντος	προαγαγεῖν	εἰς ἐπιφάνειαν τὸν νεανίσκον ὡς
[4, 44]	μὲν Κλεοπάτραν {ἐκ} τῆς φυλακῆς	προαγαγεῖν,	τοῖς δὲ Φινείδαις ἀποκαταστῆσαι τὴν
[4, 53]	πεπραγμένων, καὶ διδάξαντα διότι τοὺς	προαδικήσαντας	ἠμύνατο, τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν ὧν
[4, 46]	ἁπάσας τὰς τῶν φαρμάκων δυνάμεις,	προαιρέσει	δ´ ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι· διατελεῖν γὰρ
[4, 46]	τῆς Μηδείας ἀεὶ μᾶλλον τῇ	προαιρέσει	τῶν γονέων, φασὶ τὸν Αἰήτην
[4, 40]	δόξης ἀειμνήστου τετευχότας, ζηλῶσαι τὰς	προαιρέσεις	αὐτῶν. διὸ καὶ τὴν ἐπιβολὴν
[4, 47]	κρίνειν πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου	προαιρέσεις.	~Τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι
[4, 41]	ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων τῆς αὐτῆς	προαιρέσεως	τοὺς ἐπιφανεστάτους ἀριστεῖς, ὥστε σὺν
[4, 49]	Τελαμῶνα, καὶ τὴν τοῦ πατρὸς	προαίρεσιν	ἐξηγησάμενον αἴτιον γενέσθαι τῆς σωτηρίας
[4, 15]	Διός, ἀλλὰ διότι καὶ τὴν	προαίρεσιν	ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες μεγάλα τὸν
[4, 80]	τὰς πόλεις εὐθενήσειν. τέλος δὲ	προβαινούσης	ἐπὶ πολὺ τῆς κατὰ τὰς
[4, 26]	καὶ ἀλκῇ διαφέροντα, τηρεῖν τὰ	πρόβατα	καὶ τοὺς λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας
[4, 27]	ἧς αἰτίας τοὺς ποιητὰς τὰ	πρόβατα	μῆλα καλοῦντας ὀνομάσαι χρυσᾶ μῆλα.
[4, 26]	ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι τὰ	πρόβατα	τὴν χρόαν ἰδιάζουσαν ἔχοντα καὶ
[4, 27]	καὶ Ἄτλαντα. τούτους δὲ κεκτῆσθαι	πρόβατα	τῷ μὲν κάλλει διάφορα, τῇ
[4, 26]	φοβερωτάτου, τινὲς δὲ λέγουσι ποίμνας	προβάτων	κάλλει διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς Ἑσπερίδας,
[4, 71]	ἀνθρώπων ἐξευρεῖν. ἐπὶ τοσοῦτο δὲ	προβῆναι	τῇ δόξῃ ὥστε πολλοὺς τῶν
[4, 78]	ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ τοῖχον,	προβιβάσας	παραδόξως τὸ ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ.
[4, 64]	Οἰδίπους ἀπεφήνατο ἄνθρωπον εἶναι τὸ	προβληθέν·	νήπιον μὲν γὰρ αὐτὸν ὑπάρχοντα
[4, 4]	τὸν νεώτερον καὶ τὰς τοῦ	προγενεστέρου	πράξεις· διόπερ τοὺς μεταγενεστέρους ἀνθρώπους,
[4, 65]	ἐπὶ τὰς Θήβας· τοῦ δὲ	προγινώσκοντος	ὡς ἀπολεῖται συστρατεύσας αὐτοῖς, καὶ
[4, 43]	βίαν ἐφ´ ὕβρει προσήγαγον οἱ	πρόγονοι,	βουλόμενοι τῇ μητρὶ χαρίζεσθαι. τῶν
[4, 10]	τὰς προσηλωμένας πανοπλίας, ἃς οἱ	πρόγονοι	σκῦλα τοῖς θεοῖς ἦσαν ἀνατεθεικότες·
[4, 74]	περὶ τὸν Ἶλον καὶ τοὺς	προγόνους	αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς Τρῳάδος χώρας
[4, 8]	ἔργοις ἔπαινον, καὶ τοὺς μὲν	προγόνους	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς
[4, 69]	~Περὶ μὲν οὖν τῶν Νέστορος	προγόνων	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, στοχαζόμενοι τῆς
[4, 14]	ἀνθρώπους ἐκ μὲν τῶν ταύτης	προγόνων	ἤρξατο, εἰς αὐτὴν δὲ ταύτην
[4, 65]	Ἀμφιάραος δόξας ὑπὸ τῆς γυναικὸς	προδεδόσθαι	συστρατεύσειν μὲν ὡμολόγησεν, ἐντολὰς δὲ
[4, 29]	εἶναι. ἀναγκαῖον δ´ ἡμῖν φαίνεται	προδιελθεῖν	περὶ τῆς γενέσεως τῶν παίδων,
[4, 25]	εὐμελείᾳ διαφέρον. ἐπὶ τοσοῦτο δὲ	προέβη	τῇ δόξῃ ὥστε δοκεῖν τῇ
[4, 24]	μεγαλοπρεπῶς καὶ τάφον αὐτοῦ κατεσκεύασε·	προεῖπε	δὲ καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι
[4, 82]	τοῦ πατρός, καὶ τὸν Ἀπόλλω	προειπεῖν	αὐτῷ τὴν εἰς Κέων νῆσον
[4, 84]	αὐτοῦ μίαν τῶν Νυμφῶν ἐρασθεῖσαν	προειπεῖν,	ἐὰν ἄλλῃ τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι
[4, 48]	ἡμέρας συνεχῶς τῇ νηὶ συμπλεύσαντα	προειπεῖν	μὲν Ἡρακλεῖ περὶ τῶν ἄθλων
[4, 9]	Ἡρακλέους γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ	προειπεῖν	παρόντων ἁπάντων τῶν θεῶν ὅτι
[4, 21]	εὔνοιαν τῶν τὸ Παλάτιον οἰκούντων,	προεῖπεν	αὐτοῖς ὅτι μετὰ τὴν ἑαυτοῦ
[4, 50]	ἀμυνεῖσθαι ῥᾳδίως τοὺς ἀξίους τιμωρίας.	προειποῦσαν	δὲ τοῖς ἀριστεῦσι τὰ κατὰ
[4, 77]	κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν	προειρήκαμεν.	τὸν οὖν Δαίδαλον πυθόμενον τὴν
[4, 59]	Προκρούστης ὠνομάσθη. κατορθώσας δὲ τὰ	προειρημένα	κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας, καὶ
[4, 66]	δ´ Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα τὰ	προειρημένα	πρᾶξαι διὰ τὸ μὴ μόνον
[4, 1]	μὲν οὖν ἡμῖν ἐν ταῖς	προειρημέναις	βίβλοις ὅτι τινὲς τῶν βαρβάρων
[4, 83]	τυγχάνον αὐξήσεως. μετὰ γὰρ τὰς	προειρημένας	ὑπ´ Ἔρυκος τιμὰς ὕστερον Αἰνείας
[4, 24]	παραχρῆμα ἀποκαθίστασθαί φασι τοὺς τῇ	προειρημένῃ	νόσῳ κατεχομένους. οἱ δ´ οὖν
[4, 66]	χρησμὸν παρ´ Ἀπόλλωνος πολεμεῖν τὴν	προειρημένην	πόλιν στρατηγὸν ἔχοντας Ἀλκμαίωνα τὸν
[4, 74]	τέκνα τῆς Νιόβης, συνέβη τὴν	προειρημένην	ὑφ´ ἕνα καιρὸν ὀξέως ἅμα
[4, 43]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀδίκως τῆς	προειρημένης	τιμωρίας· τὸν γὰρ Φινέα γεγαμηκότα
[4, 14]	καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ	προειρημένοι	θεοὶ κατὰ τὰς τέχνας, τῆς
[4, 30]	δ´ Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ τοῖς	προειρημένοις	προσθήσομεν. ~τελέσας γὰρ τοὺς ἄθλους
[4, 67]	μὲν ἄλλοι κατῴκησαν ἐν τοῖς	προειρημένοις	τόποις, Μίμας δὲ μείνας ἐβασίλευσε
[4, 17]	ἐπὶ τούτους στρατείαν, προσετετάχει τὸν	προειρημένον	ἆθλον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως
[4, 25]	Ἀδρίαν καὶ πεζῇ περιελθὼν τὸν	προειρημένον	κόλπον κατήντησεν εἰς τὴν Ἤπειρον,
[4, 72]	οὖσαν Θετταλίαν ἐπώνυμον ἑαυτοῦ τὸν	προειρημένον	ποταμὸν ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν
[4, 46]	καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος εἰς τὸ	προειρημένον	τέμενος. ἔνθα δὴ περιτυχόντας τῇ
[4, 35]	καὶ πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ	προειρημένου	ῥείθρου. διὸ καὶ τῶν ποιητῶν
[4, 21]	ἀθροισθῆναι πάντας καὶ παρατάξασθαι τῷ	προειρημένῳ.	θαυμαστῆς δὲ γενομένης μάχης κατά
[4, 5]	καὶ τρυφερὸν καὶ νέον, καθότι	προείρηται.	ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι τῶν
[4, 23]	τοῖς κατὰ τὸν Ἔρυκα τόποις,	προεκαλέσατο	αὐτὸν Ἔρυξ εἰς πάλην, υἱὸς
[4, 58]	μὲν ὁ Ἡρακλέους εἰς μονομαχίαν	προεκαλέσατο	τῶν πολεμίων τὸν βουλόμενον, ὁμολογίας
[4, 85]	περὶ τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ	προεκθέμενος	τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι
[4, 59]	τῶν δ´ ἐλαττόνων τοὺς πόδας	προέκρουεν,	ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη. κατορθώσας
[4, 54]	Ἰάσονος τιμωρίας. ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ	προελθεῖν	αὐτὴν ὀργῆς ἅμα καὶ ζηλοτυπίας,
[4, 76]	νομίζων αὐτὸν πολὺ τῇ δόξῃ	προέξειν	τοῦ διδασκάλου, τὸν παῖδα ἐδολοφόνησε.
[4, 53]	θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς πόλεσι	προεροῦντας	τὴν θέαν τῶν ἀγώνων. διὰ
[4, 25]	Μουσαίου τοῦ Ὀρφέως υἱοῦ τότε	προεστηκότος	τῆς τελετῆς. Ἐπεὶ δ´ Ὀρφέως
[4, 73]	πολλῶν μνηστευομένων τὴν κόρην, ἆθλον	προετίθει	τοῖς βουλομένοις αὐτὴν γῆμαι τοιοῦτον·
[4, 34]	συγκυνηγοῦντες ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα	προετίμησεν	αὐτῶν, παραπέμψας τὴν οἰκειότητα. διόπερ
[4, 39]	εἰς τὸν θεὸν εὐσέβειαν ἀποδείξαντες	προετρέψαντο	τὸ μὲν πρῶτον ἅπαντας Ἕλληνας,
[4, 21]	ἄνδρας γενέσθαι ταῖς τε ῥώμαις	προέχοντας	καὶ ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς
[4, 45]	γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ καὶ παρανομίᾳ	προέχουσαν	τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον δ´ οὖσαν
[4, 10]	ἐγένετο ῥώμῃ τε σώματος πολὺ	προέχων	τῶν ἄλλων ἁπάντων καὶ ψυχῆς
[4, 25]	καὶ μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει πολὺ	προέχων	τῶν μνημονευομένων· καὶ γὰρ ποίημα
[4, 24]	βοῶν περαιωθεὶς εἰς τὴν Ἰταλίαν	προῆγε	διὰ τῆς παραλίας, καὶ Λακίνιον
[4, 32]	αὐτὸς μὲν μετὰ τῶν ἀρίστων	προῆγεν	ἐπὶ τὴν πόλιν, ἐπὶ δὲ
[4, 28]	Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον Βόσπορον	προῆγον	διὰ τῆς Θρᾴκης. τέλος δὲ
[4, 57]	διὸ Κήυκι μὲν τῷ βασιλεῖ	προηγόρευσε	τούς τε Ἡρακλείδας καὶ τοὺς
[4, 28]	ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´ ἧς αἱ	προηγούμεναι	τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν Κιμμέριον
[4, 81]	ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ τῶν κυνηγίων	προῃρεῖτο	τὸν γάμον κατεργάσασθαι τῆς Ἀρτέμιδος,
[4, 30]	αὐτοὺς σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας	προήχθησαν	ὥστ´ ἐπώνυμον αὐτῷ περιθεῖναι τὴν
[4, 30]	Ῥωμαῖοι πολλάκις πολεμήσαντες τούτοις τῆς	προθέσεως	διήμαρτον. Καὶ περὶ μὲν Ἰολάου
[4, 85]	δὲ κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ	πρόθεσιν	περὶ τῶν ἡρώων καὶ ἡμιθέων
[4, 16]	περιπεσοῦσα διεφθάρη. μετὰ δὲ ταῦτα	Προθόῃ	συνῆψε μάχην, ἣν ἐκ προκλήσεως
[4, 67]	Ἀλεγήνωρ δὲ Κλονίον, Ἀρχίλυκος δὲ	Προθοήνορα	καὶ Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ Τροίαν
[4, 24]	καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ πάσης	προθυμίας	ποιοῦσι. πανδήμου δὲ τῆς ἀποδοχῆς
[4, 53]	ἔχειν ἐπιθυμητὰς τῆς φιλίας, οὓς	προθύμους	εἶναι μετασχεῖν παντὸς κινδύνου. ταχὺ
[4, 27]	τὰ πρὸς τὸν ἆθλον καθήκοντα	προθύμως,	ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ τὴν
[4, 48]	φρουρούς. τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων	προθύμως	ὡς ἂν βασιλέως θυγατρί, φασὶ
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τοῦ καλὴν ὄπα	προΐεσθαι,	τοῦτο δ´ ἐστὶ τῇ εὐεπείᾳ
[4, 17]	ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας ξένους ἀποκτείναντα	προκαλεσάμενος	εἰς μάχην καὶ συμπλακεὶς διέφθειρεν.
[4, 79]	ὁ δὲ Κώκαλος εἰς σύλλογον	προκαλεσάμενος	καὶ πάντα ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ
[4, 56]	δέρους ἁρπαγὴν πυθομένους ὑπ´ Αἰήτου	προκατειλῆφθαι	ναυσὶ τὸ στόμα τοῦ Πόντου,
[4, 17]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἀκολούθως ταῖς	προκατειργασμέναις	πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους.
[4, 12]	δ´ ἀκαταπλήκτως ὑποστὰς ἀξίαν τῶν	προκατειργασμένων	συνεστήσατο μάχην. συνηγωνίζετο δ´ αὐτοῖς
[4, 85]	οὐκ ἀνοίκειον προσθεῖναι νομίζομεν τοῖς	προκειμένοις	τὰς περὶ τὸν πορθμὸν διηγήσεις.
[4, 42]	Ἀργοναυτῶν κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὸν	προκείμενον	ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου χειμῶνος,
[4, 46]	αὐτοῖς μέχρι ἂν συντελέσωσι τὸν	προκείμενον	ἆθλον, τὸν δ´ Ἰάσονα διὰ
[4, 37]	ἐπανιὼν δ´ εἰς Τραχῖνα, καὶ	προκληθεὶς	ὑπὸ Κύκνου τοῦ Ἄρεος, τοῦτον
[4, 18]	διαστήματος, πάντας τοὺς ἡγεμόνας ἐκ	προκλήσεως	ἀνελὼν καὶ τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος
[4, 16]	Προθόῃ συνῆψε μάχην, ἣν ἐκ	προκλήσεως	ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον.
[4, 58]	πεντήκοντα. καταβάντος δ´ εἰς τὴν	πρόκλησιν	Ἐχέμου τοῦ βασιλέως τῶν Τεγεατῶν,
[4, 53]	Ἡρακλεῖ, φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον	προκρῖναι	πρὸς τὴν πανήγυριν τῆς τῶν
[4, 9]	τὴν σωφροσύνην· τὴν ἀπάτην οὖν	προκρίναντα	διὰ ταύτης παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην,
[4, 41]	ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα,	προκρίναντας	κατ´ ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´ ἐκ τῆς
[4, 14]	τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν	προκρίνας	τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν
[4, 42]	μόνον τὴν εὐεργεσίαν τῆς συγγενείας	προκρίνασαν,	ἀλλὰ καὶ φοβουμένην μὴ πάλιν
[4, 59]	μετὰ δὲ ταῦτα τὸν ὀνομαζόμενον	Προκρούστην	ἀπέκτεινε, τὸν οἰκοῦντα ἐν τῷ
[4, 59]	τοὺς πόδας προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ	Προκρούστης	ὠνομάσθη. κατορθώσας δὲ τὰ προειρημένα
[4, 50]	αἷμα ταύρου, τὸν δ´ ἀδελφὸν	Πρόμαχον,	παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα, φονεῦσαι.
[4, 15]	βίον τῶν ἀνθρώπων. Ζεὺς δέ,	Προμηθέως	παραδόντος τὸ πῦρ τοῖς ἀνθρώποις,
[4, 46]	αὐτὴν ἐκ τῆς φυλακῆς ἀφιεῖσαν	προνοεῖσθαι	τῆς τῶν ἀτυχούντων ἀσφαλείας· τὸν
[4, 9]	βεβαιῶσαι καὶ τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας	προνοηθῆναι·	διό φασιν αὐτὸν τὴν μὲν
[4, 68]	Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα καὶ	Προνόην·	Ἀντιφάτου δὲ καὶ Ζευξίππης τῆς
[4, 51]	ὁρῶντας, καὶ δόξαι τινὶ θεῶν	προνοίᾳ	μετηλλαχέναι τὸ γῆρας εἰς παρθένου
[4, 43]	τὸ παράδοξον, ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν	προνοίᾳ	τῶν κινδύνων ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ
[4, 48]	διὰ τὰς Ὀρφέως εὐχὰς θεῶν	προνοίᾳ	φανεὶς αὐτοῖς σημαίνει τὰ μέλλοντα
[4, 47]	δ´ αὐτῶν κατά τινα θεῶν	πρόνοιαν	ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν
[4, 47]	νεὼς ἐκκύπτουσαν, εἰς τὴν θάλατταν	προπεσεῖν.	ἔνιοι δέ φασι τὸν βασιλέα
[4, 49]	ἀναχθέντας, καὶ διαπλεύσαντας τήν τε	Προποντίδα	καὶ τὸν Ἑλλήσποντον, προσενεχθῆναι τῇ
[4, 84]	τὴν γεγενημένην ὑπὸ τῆς Νύμφης	πρόρρησιν.	~Καὶ περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς
[4, 65]	καθ´ ὃν δὴ χρόνον Ἀμφιαράου	πρὸς	Ἄδραστον στασιάζοντος περὶ τῆς βασιλείας,
[4, 65]	μὴ ὑπακούοντος φυγεῖν εἰς Ἄργος	πρὸς	Ἄδραστον τὸν βασιλέα. καθ´ ὃν
[4, 62]	δυναστεύων τῆς Κρήτης καὶ ποιησάμενος	πρὸς	Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε τὴν ἰδίαν
[4, 61]	ὁ δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν αὐτοὺς	πρὸς	Αἰακὸν τὸν Διὸς καὶ Αἰγίνης
[4, 55]	τούτου βοήθειαν καταφυγεῖν εἰς Ἀθήνας	πρὸς	Αἰγέα τὸν Πανδίονος. ἐνταῦθα δ´
[4, 67]	αὐτοῦ} Λιπάραν· Βοιωτὸς δὲ πλεύσας	πρὸς	Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης πατέρα,
[4, 1]	τε καὶ μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι	πρὸς	ἀλλήλους. διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων
[4, 14]	δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι· καὶ	πρὸς	ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι θεοὶ
[4, 65]	περὶ τῆς βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι	πρὸς	ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι
[4, 63]	ἀπήγαγον εἰς τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα	πρὸς	ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι, καὶ
[4, 65]	παραλαβόντας τὴν ἀρχὴν ὁμολογίας θέσθαι	πρὸς	ἀλλήλους παρ´ ἐνιαυτὸν ἄρχειν. πρεσβυτέρου
[4, 14]	γὰρ τῶν πολέμων τραπέντος αὐτοῦ	πρὸς	ἀνέσεις τε καὶ πανηγύρεις, ἔτι
[4, 50]	ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον	πρὸς	ἀπώλειαν ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ δι´
[4, 38]	τῷ παρὰ τοῦ Κενταύρου δεδομένῳ	πρὸς	ἀπώλειαν φίλτρῳ. ὁ μὲν οὖν
[4, 4]	καὶ μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ Διονύσῳ	πρὸς	ἀρετήν τε καὶ δόξαν. καὶ
[4, 12]	οἰκήσει τοῦ Φόλου καταπληκτικῶς ὥρμησαν	πρὸς	ἁρπαγήν. ὁ μὲν οὖν Φόλος
[4, 27]	ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ κόρας ἀποκομίσαι	πρὸς	Ἄτλαντα τὸν πατέρα· ἀνθ´ ὧν
[4, 61]	τοῦ πλήθους νομίμως καὶ πολλὰ	πρὸς	αὔξησιν τῆς πατρίδος ἔπραξεν. ἐπιφανέστατον
[4, 23]	αἱ βόες, συγκρινομένης τῆς χώρας	πρὸς	αὐτάς· πρὸς ταῦτα δὲ τοῦ
[4, 22]	τὸ μὲν παλαιὸν γεγενῆσθαι νεκυομαντεῖον	πρὸς	αὐτῇ, ὃ τοῖς ὕστερον χρόνοις
[4, 43]	βασιλέως θυγατέρα, καὶ διὰ τὸν	πρὸς	αὐτὴν ἔρωτα πάντα χαριζόμενον, πιστεῦσαι
[4, 54]	αὐτὸν γαμεῖν οὐκ ἀποδοκιμάσαντα τὴν	πρὸς	αὐτὴν ὁμιλίαν, ἀλλὰ τοῖς τέκνοις
[4, 67]	ὕστερον δὲ τῆς Ἄρνης διενεχθείσης	πρὸς	Αὐτολύτην τὴν γυναῖκα τοῦ Μεταποντίου,
[4, 81]	ὁμολογουμένην καὶ δικαίαν ὀργὴν ἔσχε	πρὸς	αὐτὸν ἡ θεός. καθόλου δὲ
[4, 70]	δὲ τοῦ Πειρίθου πόλεμον ἐξενεγκεῖν	πρὸς	αὐτόν τε καὶ τοὺς Λαπίθας.
[4, 15]	εὐπειθεῖς ἔσχεν. Εὐρυσθεὺς δ´ ἀχθεισῶν	πρὸς	αὐτὸν τῶν ἵππων ταύτας μὲν
[4, 30]	τινι πατρί. διὰ γὰρ τὴν	πρὸς	αὐτοὺς σπουδὴν ἐπὶ τοσοῦτ´ εὐνοίας
[4, 20]	τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς	πρὸς	βίαν ὀλίγους. διὸ καὶ τοῖς
[4, 18]	Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν ἐπὶ τὸν	πρὸς	Γαδείροις ὠκεανόν, καὶ στήλας ἔθετο
[4, 53]	μὲν γὰρ τὴν πρεσβυτάτην ἐκδοῦναι	πρὸς	γάμον Ἀδμήτῳ τῷ Φέρητος Θετταλῷ,
[4, 5]	τερπούσας, τοὺς δὲ Σατύρους τοῖς	πρὸς	γέλωτα συνεργοῦσιν ἐπιτηδεύμασι χρωμένους, παρασκευάζειν
[4, 4]	κατὰ τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι.	πρὸς	δὲ τὰς ἐκ τοῦ πλεονάζοντος
[4, 72]	Αἴγινα καὶ Πειρήνη καὶ Κλεώνη,	πρὸς	δὲ ταύταις Θήβη τε καὶ
[4, 72]	καὶ Ἀσωπίς, ἔτι δὲ Σινώπη,	πρὸς	δὲ ταύταις Ὀρνία καὶ Χαλκίς.
[4, 11]	αὐτῆς μέρος διπλάσιον ἀπεδίδου βοήθημα.	πρὸς	δὲ τὴν δυστραπέλειαν ταύτην ἐπινοήσας
[4, 44]	τῆς μὲν τιμωρίας ταύτης ἀποστῆναι,	πρὸς	δὲ τὸν πατέρα πέμψαντας εἰς
[4, 24]	μὲν κάλλος τῆς χώρας ἐθαύμασε,	πρὸς	δὲ τοὺς τιμῶντας αὐτὸν οἰκείως
[4, 5]	καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι·	πρὸς	δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι καὶ
[4, 1]	ποιεῖ τῆς ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας·	πρὸς	δὲ τούτοις ἡ ποικιλία καὶ
[4, 12]	Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης,	πρὸς	δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων
[4, 42]	γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον παραδόξως συναρπάζεσθαι·	πρὸς	δὲ τούτοις λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰς
[4, 41]	ἔτι δ´ Ἡρακλέα καὶ Τελαμῶνα,	πρὸς	δὲ τούτοις Ὀρφέα καὶ τὴν
[4, 17]	ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαις,	πρὸς	δὲ τούτοις ὅτι τῶν υἱῶν
[4, 1]	περὶ θεῶν παρ´ αὐτοῖς ἱστορούμενα,	πρὸς	δὲ τούτοις τὰς τοποθεσίας τῆς
[4, 56]	Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην προσαγορευόμενον.	πρὸς	δὲ τούτοις ὑπ´ ἀνέμων αὐτοὺς
[4, 47]	τὸ τέμενος καὶ φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι,	πρὸς	δὲ τούτοις χρυσῶσαι τὸ δέρος,
[4, 25]	Κέρβερον πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν.	πρὸς	δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον ὑπολαβὼν
[4, 33]	μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς Ὤλενον	πρὸς	Δεξαμενόν· τῆς δὲ τούτου θυγατρὸς
[4, 31]	δ´ Ἡρακλῆς τότε μὲν παρελθὼν	πρὸς	Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου καὶ πείσας
[4, 77]	ἀνθρώπου. τῷ δὲ τέρατι τούτῳ	πρὸς	διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον,
[4, 82]	μυθολογοῦσιν αὐτὸν εἰς Θρᾴκην παραβαλόντα	πρὸς	Διόνυσον μετασχεῖν τῶν ὀργίων, καὶ
[4, 27]	τὰς κόρας ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι	πρὸς	ἑαυτόν. κατὰ δὲ τοῦτον τὸν
[4, 14]	κατὰ τὰς τέχνας, τῆς μὲν	πρὸς	εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν καὶ τέρψιν, τοῦ
[4, 59]	γὰρ δύο πίτυς κάμπτων, καὶ	πρὸς	ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα προσδεσμεύων,
[4, 41]	καὶ κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι	πρὸς	ἔκπληξιν λαμπρῶς, ἐκλέξαι τῶν ὀρεγομένων
[4, 45]	ἐξευροῦσαν μηδεμίαν ὑπερβολὴν ἀπολιπεῖν ἑτέρᾳ	πρὸς	ἐπίνοιαν φαρμακείας. δοθῆναι δ´ αὐτὴν
[4, 65]	εἰς τὰς Θήβας ἀποστεῖλαι Τυδέα	πρὸς	Ἐτεοκλέα περὶ τῆς καθόδου. ἐνταῦθά
[4, 84]	αὐτὸν ὀνομασθῆναι. φύσει δὲ διαφόρῳ	πρὸς	εὐμέλειαν κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν
[4, 11]	κρίνας ὑπομένειν τοὺς κινδύνους παρεγένετο	πρὸς	Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον μὲν ἔλαβεν
[4, 26]	μήλων ἀνελών, καὶ ταῦτα ἀποκομίσας	πρὸς	Εὐρυσθέα, καὶ τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς,
[4, 12]	συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν κάπρον ζῶντα	πρὸς	Εὐρυσθέα· ὃν ἰδὼν ὁ βασιλεὺς
[4, 75]	Τιθωνὸς μὲν στρατεύσας εἰς τὰ	πρὸς	ἕω μέρη τῆς Ἀσίας καὶ
[4, 2]	Φοινίκης ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἀποσταλῆναι	πρὸς	ζήτησιν τῆς Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα
[4, 22]	Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός τινα πέτραν,	πρὸς	ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι
[4, 24]	τούτοις ἀκολούθως τὴν μὲν πύλην,	πρὸς	ᾗ τὰς ἀπαντήσεις καὶ θυσίας
[4, 77]	κατενεχθῆναι πρός τινα νῆσον πελαγίαν,	πρὸς	ἣν τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα
[4, 33]	καιρὸν δικαστὴς γενόμενος τῷ πατρὶ	πρὸς	Ἡρακλέα περὶ τοῦ μισθοῦ τὸ
[4, 54]	Κορίνθου, καὶ διεκπεσεῖν εἰς Θήβας	πρὸς	Ἡρακλέα· τοῦτον γὰρ μεσίτην γεγονότα
[4, 37]	ἔτυχον διὰ τὴν ἔχθραν τὴν	πρὸς	Ἡρακλέα· τούτου γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος
[4, 84]	καὶ φύσει καὶ τόπων ἰδιότησι	πρὸς	θερινὴν ἄνεσιν καὶ ἀπόλαυσιν εὖ
[4, 63]	Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας	πρὸς	Θησέα. καταλαβὼν δὲ τετελευτηκυῖαν τὴν
[4, 14]	κατέληξεν· ἐν ταύτῃ γὰρ τὰς	πρὸς	θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ κατὰ
[4, 38]	Δηιάνειρα πυθομένη τοῦ Λίχα τὴν	πρὸς	Ἰόλην φιλοστοργίαν καὶ βουλομένη πλέον
[4, 51]	πολλὰ μέρη τῆς οἰκουμένης, καὶ	πρὸς	καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ τιμὰς αἰωνίους
[4, 36]	δὲ διαβὰς τὸν ποταμὸν κατήντησε	πρὸς	Κήυκα τὸν τῆς Τραχῖνος βασιλέα,
[4, 79]	τὴν δύναμιν καὶ πέμψας ἀγγέλους	πρὸς	Κώκαλον τὸν βασιλέα ἐξῄτει τὸν
[4, 51]	τὸ σῶμα καὶ πολλὰ ἕτερα	πρὸς	μακάριον καὶ θεοφιλῆ βίον δωρήσασθαι.
[4, 49]	διόπερ τούτους μὲν ἑτοίμους γενομένους	πρὸς	μάχην ἀπαντῆσαι τοῖς ἐκ τῆς
[4, 44]	ἀποκτεῖναι. ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως	πρὸς	μάχην, καὶ τοῦ πλήθους τῶν
[4, 61]	φόνου. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ προσέχοντος,	πρὸς	μὲν Ἀθηναίους πόλεμον συνεστήσατο, ἀρὰς
[4, 31]	Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν εἰς Πύλον	πρὸς	Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν καθᾶραι
[4, 35]	διενεχθέντα πέμψαι ταύτην εἰς Αἰτωλίαν	πρὸς	Οἰνέα καὶ παρακελεύσασθαι ταύτην ἀφανίσαι
[4, 7]	τοὺς παιδευθέντας ὑπ´ αὐτῆς ἐξαίρεσθαι	πρὸς	οὐρανόν· τῇ γὰρ δόξῃ καὶ
[4, 42]	περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος	πρὸς	Σίγειον. ἐνταῦθα δ´ αὐτῶν τὴν
[4, 22]	συνέβη γενέσθαι. καταντήσαντος γὰρ αὐτοῦ	πρὸς	τὰ μεθόρια τῆς Ῥηγίνης καὶ
[4, 62]	Ἱππολύτου ἐπανελθόντος εἰς τὰς Ἀθήνας	πρὸς	τὰ μυστήρια, Φαίδρα διὰ τὸ
[4, 53]	τὸν Ἡρακλέα συμβουλεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσι	πρὸς	τὰ παράδοξα τῆς τύχης ἀλλήλοις
[4, 4]	πολὺ τῶν ἄλλων διενεγκεῖν καὶ	πρὸς	τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι,
[4, 6]	τοὺς γὰρ οἰνωθέντας φυσικῶς ἐντετάσθαι	πρὸς	τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονάς. τινὲς δέ
[4, 17]	εὐφυῶς ἡ νῆσος αὕτη κεῖται	πρὸς	τὰς ἐφ´ ὅλην τὴν οἰκουμένην
[4, 38]	καὶ ἱμάτιον, οἷς εἰώθει χρῆσθαι	πρὸς	τὰς θυσίας. ἡ δὲ Δηιάνειρα
[4, 47]	οὖν ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας κρίνειν	πρὸς	τὰς ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις. ~Τὴν
[4, 23]	συγκρινομένης τῆς χώρας πρὸς αὐτάς·	πρὸς	ταῦτα δὲ τοῦ Ἡρακλέους ἀποφαινομένου
[4, 31]	ἐκείνης παιδοποιίαν, ἑτέραν δ´ ἐζήτει	πρὸς	τέκνων γένεσιν ἀνύποπτον. διόπερ ἐμνήστευσεν
[4, 33]	ἔλαβε πλεῖν εἰς τὴν Μυσίαν	πρὸς	Τεύθραντα τὸν βασιλέα. ἀνευρὼν δὲ
[4, 23]	κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ καὶ	πρὸς	τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν πανήγυρίν
[4, 32]	γῆς. Λαομέδων δ´ ἐπανελθὼν καὶ	πρὸς	τῇ πόλει τοῖς μεθ´ Ἡρακλέους
[4, 14]	ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων	πρὸς	τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνας τὸ παρὰ
[4, 81]	θεόν· εἴτε γὰρ τοῖς ἁλισκομένοις	πρὸς	τὴν ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις κατεχρῆτο
[4, 23]	τὰς Νύμφας ἀνεῖναι θερμὰ λουτρὰ	πρὸς	τὴν ἀνάπαυσιν τῆς κατὰ τὴν
[4, 34]	Μελέαγρος δὲ διά τε τὸν	πρὸς	τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα καὶ διὰ
[4, 44]	διὰ τὴν συγγένειαν πρώτους ὁρμῆσαι	πρὸς	τὴν βοήθειαν, καὶ τοὺς μὲν
[4, 39]	σῶμα διὰ τῶν ἐνδυμάτων ἀφεῖναι	πρὸς	τὴν γῆν, μιμουμένην τὴν ἀληθινὴν
[4, 38]	Λίχαν τὸν ὑπηρέτην εἰς Τραχῖνα	πρὸς	τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ
[4, 25]	καὶ διὰ τὸν ἔρωτα τὸν	πρὸς	τὴν γυναῖκα καταβῆναι μὲν εἰς
[4, 18]	κήτη διεκπίπτειν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ	πρὸς	τὴν ἐντὸς θάλατταν, ἅμα δὲ
[4, 40]	ἐπιφανέστερον ἔσεσθαι διαλαμβάνοντα, παρασκευάσασθαι τὰ	πρὸς	τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ πρῶτον μὲν
[4, 77]	ὡμοιωμένον βοῒ συνήργησε τῇ Πασιφάῃ	πρὸς	τὴν ἐπιθυμίαν. μυθολογοῦσι γὰρ πρὸ
[4, 30]	δικαστήρια κατέστησε καὶ τἄλλα τὰ	πρὸς	τὴν εὐδαιμονίαν συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ
[4, 9]	ταῖς ἐγκύοις, τὸν μὲν Δία	πρὸς	τὴν Ἡρακλέους γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ
[4, 2]	τὰς ἐπιπλοκὰς ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς	πρὸς	τὴν Ἥραν συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν
[4, 56]	ἔχοντος εἰς τὸν ὠκεανὸν καταπλεῦσαι	πρὸς	τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ τῶν
[4, 35]	τούτοις πραττομένοις Ἱππόνουν ἐν Ὠλένῳ	πρὸς	τὴν θυγατέρα Περίβοιαν, φάσκουσαν αὑτὴν
[4, 38]	περὶ τούτων ἀπήνεγκε τὴν ἐσθῆτα	πρὸς	τὴν θυσίαν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 52]	ἄρτι καταβεβηκυίας ἀπὸ τοῦ τέγους	πρὸς	τὴν καθέψησιν, καὶ παραδόξως ἐν
[4, 47]	τὸν Πόντον πορευθέντα καταχθῆναι μὲν	πρὸς	τὴν Κολχίδα, κατὰ δέ τι
[4, 9]	ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ κομίσασα αὐτὸ	πρὸς	τὴν μητέρα τρέφειν παρεκελεύσατο. θαυμάσαι
[4, 48]	τεμένους, καὶ τὸ δέρος ἀναλαβόντας	πρὸς	τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι κατὰ σπουδήν.
[4, 73]	Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ λαβὼν συνεργὸν	πρὸς	τὴν νίκην, ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ
[4, 42]	φοβουμένην μὴ πάλιν φανέντος κήτους	πρὸς	τὴν ὁμοίαν ὑπὸ τῶν πολιτῶν
[4, 9]	ποιῆσαι, καὶ τῷ πλήθει τοῦ	πρὸς	τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου προσημῆναι
[4, 53]	φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον προκρῖναι	πρὸς	τὴν πανήγυριν τῆς τῶν Ἠλείων
[4, 52]	ἀναίρεσιν τοῦ βασιλέως, ὁρμῆσαι δρόμῳ	πρὸς	τὴν πόλιν, παρεισελθόντας δ´ ἐντὸς
[4, 65]	πυθόμενον τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ	πρὸς	τὴν στρατείαν, πείσαντα μετασχεῖν τοῦ
[4, 40]	τὴν ὑποψίαν ταύτην, καὶ τὰ	πρὸς	τὴν στρατείαν χρήσιμα χορηγήσειν ἐπαγγειλάμενον,
[4, 76]	ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα	πρὸς	τὴν τεκτονικὴν τέχνην. ὁμοίως δὲ
[4, 68]	Σιδηρώ· αὕτη δὲ χαλεπῶς διετέθη	πρὸς	τὴν Τυρώ, ὡς ἂν μητρυιά.
[4, 14]	ἀπόλαυσιν καὶ τέρψιν, τοῦ δὲ	πρὸς	τὴν τῶν πολεμικῶν κινδύνων ἀσφάλειαν.
[4, 50]	καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς πυρί,	πρὸς	τὴν ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης σκοπήν.
[4, 42]	κῆτος ἀνεῖναι ἐκ τοῦ πελάγους	πρὸς	τὴν χώραν· ὑπὸ δὲ τούτου
[4, 77]	τὸν υἱὸν Ἴκαρον φυγόντα κατενεχθῆναι	πρός	τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς ἣν
[4, 22]	ἀναζεύξας κατήντησε τῆς Ποσειδωνιατῶν χώρας	πρός	τινα πέτραν, πρὸς ᾗ μυθολογοῦσιν
[4, 2]	καὶ προστάξαι τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι	πρὸς	τὸ ἄντρον τὸ ἐν τῇ
[4, 81]	τὴν ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις κατεχρῆτο	πρὸς	τὸ συντελέσαι τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν,
[4, 39]	κλίνην καὶ τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην	πρὸς	τὸ σῶμα διὰ τῶν ἐνδυμάτων
[4, 48]	Μήδειαν ἱστοροῦσι καθηγήσασθαι τοῖς Ἀργοναύταις	πρὸς	τὸ τοῦ Ἄρεος τέμενος, ἀπέχον
[4, 25]	Εὐρυσθέως τὸν ἐξ ᾅδου Κέρβερον	πρὸς	τὸ φῶς ἀγαγεῖν. πρὸς δὲ
[4, 9]	Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου	πρὸς	τὸ φῶς ἀγαγεῖν. τὸν δὲ
[4, 56]	κατενεχθῆναι διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως	πρὸς	τὸν Ἀδριατικὸν κόλπον. τούτους γὰρ
[4, 27]	ἀποδιδόντα μὴ μόνον δοῦναι τὰ	πρὸς	τὸν ἆθλον καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ
[4, 42]	ἀτυχημάτων, λέγεται τὸν βασιλέα πέμψαι	πρὸς	τὸν Ἀπόλλω τοὺς ἐπερωτήσοντας περὶ
[4, 35]	πραχθέν· παρεισήγαγον γὰρ τὸν Ἡρακλέα	πρὸς	τὸν Ἀχελῷον συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου
[4, 73]	μέχρι τοῦ κατὰ Κόρινθον Ἰσθμοῦ	πρὸς	τὸν βωμὸν τοῦ Ποσειδῶνος, τὴν
[4, 71]	τῷ Ἀσκληπιῷ κατηγορίαν αὐτοῦ ποιήσασθαι	πρὸς	τὸν Δία ὡς τῆς ἐπαρχίας
[4, 77]	τῆς Πασιφάης καὶ πλοῖον δούσης	πρὸς	τὸν ἔκπλουν. μετὰ δὲ τούτου
[4, 62]	διαβολῆς, καὶ τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου	πρὸς	τὸν ἔλεγχον, Φαίδρα μὲν φοβηθεῖσα
[4, 36]	ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε	πρὸς	τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον
[4, 8]	συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν, ἡμᾶς δὲ	πρὸς	τὸν θεὸν μηδὲ τὴν πατροπαράδοτον
[4, 14]	καὶ τοξεύειν ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ	πρὸς	τὸν καθαρμὸν τοῦ Κενταύρων φόνου
[4, 1]	τῶν ἐν εἰρήνῃ τι χρήσιμον	πρὸς	τὸν κοινὸν βίον εὑρόντων ἢ
[4, 61]	τὸν Θησέα, ὁ Αἰγεὺς συνέθετο	πρὸς	τὸν κυβερνήτην {καὶ προσέταξεν αὐτῷ}
[4, 33]	δὲ ταῦτα Αὔγη μὲν ἀπηλλάγη	πρὸς	τὸν Ναύπλιον, καὶ καταντήσασα τῆς
[4, 21]	τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας	πρὸς	τὸν Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν οὗ
[4, 73]	ἔφθασε παραγενόμενος ἐπὶ τὸν Ἰσθμὸν	πρὸς	τὸν τοῦ Ποσειδῶνος βωμόν. ὁ
[4, 17]	συνέβαινε τῆς Ἰβηρίας ἐν τοῖς	πρὸς	τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν, Ἡρακλῆς
[4, 15]	τὴν Παλλήνην γιγάντων ἑλομένων τὸν	πρὸς	τοὺς ἀθανάτους πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς
[4, 12]	τοῖς βιαζομένοις· ἔδει γὰρ διαγωνίζεσθαι	πρὸς	τοὺς ἀπὸ μὲν μητρὸς ὄντας
[4, 6]	καὶ τῶν κήπων, ἔτι δὲ	πρὸς	τοὺς βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν
[4, 33]	τοῦ μισθοῦ· γενομένης δὲ μάχης	πρὸς	τοὺς Ἠλείους, τότε μὲν ἄπρακτος
[4, 49]	τοῦτον γὰρ ἀποφήνασθαι δεῖν τὰ	πρὸς	τοὺς ξένους δίκαια τηρεῖν, καὶ
[4, 46]	ἀπὸ τοῦ πατρὸς διὰ τὴν	πρὸς	τοὺς ξένους εὐσέβειαν. κοινοῦ δὲ
[4, 72]	μὲν ὑπὸ Ἀπόλλωνος ἁρπαγεῖσα ἀπηνέχθη	πρὸς	τοῦτον τὸν τόπον οὗ νῦν
[4, 71]	ἐπιστήμην, καὶ πολλὰ τῶν συντεινόντων	πρὸς	ὑγίειαν ἀνθρώπων ἐξευρεῖν. ἐπὶ τοσοῦτο
[4, 44]	καὶ τὸν Ἡρακλέα τινὲς παραδεδώκασι	πρὸς	ὑδρείαν ἐξελθόντα κατὰ τὴν Ἀσίαν
[4, 52]	νυκτὸς ἐπιγενομένης καὶ τοῦ Πελίου	πρὸς	ὕπνον τραπέντος λέγειν ὡς ἀναγκαῖον
[4, 48]	καὶ τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι	πρὸς	φυγὴν τοὺς Κόλχους, καὶ κατὰ
[4, 77]	ταύτης ἐκπλεύσαντα κατενεχθῆναι τῆς Σικελίας	πρὸς	χώραν ἧς βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν
[4, 10]	Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν	προσάγειν	τῇ πόλει μετὰ στρατιωτῶν, ἀπαντήσας
[4, 40]	βαρβάρων καὶ παντελῶς ἀγρίων ἄξενον	προσαγορεύεσθαι,	ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων τοὺς καταπλέοντας.
[4, 23]	μὲν Ἱμεραῖα, τὰ δ´ Ἐγεσταῖα	προσαγορεύεται,	τὴν ὀνομασίαν ἔχοντα ταύτην ἀπὸ
[4, 56]	κατασχεῖν τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν	προσαγορευθεῖσαν.	ἀλλὰ γὰρ τὸ πάσας τὰς
[4, 72]	τὴν ἀπ´ αὐτῆς νῆσον Σαλαμῖνα	προσαγορευθεῖσαν·	αὕτη δὲ μιγεῖσα Ποσειδῶνι Κυχρέα
[4, 68]	τὴν Ἀλέου ἐγέννησε θυγατέρα τὴν	προσαγορευθεῖσαν	Τυρώ, κάλλει διαφέρουσαν. τῆς δὲ
[4, 19]	τὸ μέγεθος τῶν πράξεων θεοῦ	προσαγορευθέντος	ἐκ βίας ἁλοῦσα συνηναγκάσθη μετὰ
[4, 41]	Κολχίδα. τὴν δὲ ναῦν Ἀργὼ	προσαγορευθῆναι	κατὰ μέν τινας τῶν μυθογράφων
[4, 4]	διάδημά φασι. διμήτορα δ´ αὐτὸν	προσαγορευθῆναι	λέγουσι διὰ τὸ πατρὸς μὲν
[4, 80]	οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ καταστερισθείσας ἄρκτους	προσαγορευθῆναι·	περὶ ὧν καὶ τὸν Ἄρατον
[4, 48]	ἀθανασίας, τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις, ὅτι	προσαγορευθήσονται	μὲν Διόσκοροι, τιμῆς δ´ ἰσοθέου
[4, 59]	τὸν ὀνομαζόμενον Κορυνήτην, χρώμενον τῇ	προσαγορευομένῃ	κορύνῃ, ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον,
[4, 69]	οὗτος δὲ μιγεὶς νύμφῃ τῇ	προσαγορευομένῃ	Κρεούσῃ παῖδας ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ
[4, 61]	μὲν Δίαν, νῦν δὲ Νάξον	προσαγορευομένην.	καθ´ ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι
[4, 62]	ἐποίησαν ἐν ταῖς Ἀθήναις τὸ	προσαγορευόμενον	ἀπ´ ἐκείνου Θησεῖον. ~Ἡμεῖς δ´
[4, 48]	δὲ πλησίον τῆς νεὼς τὸν	προσαγορευόμενον	θαλάττιον Γλαῦκον. τοῦτον δ´ ἐπὶ
[4, 2]	τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ	προσαγορευόμενον	μὲν ὑπ´ ἐνίων ζῦθος, οὐ
[4, 56]	Ἰταλίας Αἰήτην τὸν νῦν Καιήτην	προσαγορευόμενον.	πρὸς δὲ τούτοις ὑπ´ ἀνέμων
[4, 48]	δ´ Ἀταλάντην καὶ τοὺς Θεσπιάδας	προσαγορευομένους.	τούτους μὲν οὖν φασιν ὑπὸ
[4, 41]	τῶν ἀρχαίων ἀργὸν τὸ ταχὺ	προσαγορευόντων.	τοὺς δ´ οὖν ἀριστεῖς συνελθόντας
[4, 45]	τῶν Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι Σκύθας	προσαγορεύουσι.	καὶ τὸ μὲν πρῶτον τὸν
[4, 30]	θυσίας τελοῦντες τούτῳ τῷ θεῷ	προσαγορεύουσιν	αὐτὸν Ἰόλαον πατέρα, καθάπερ οἱ
[4, 6]	παλαιοὺς μυθωδῶς ὀνομάζειν βουλομένους Πρίαπον	προσαγορεῦσαι.	ἔνιοι δὲ λέγουσι τὸ γεννητικὸν
[4, 55]	ὑφ´ ἑαυτὸν τεταγμένους ἀφ´ ἑαυτοῦ	προσαγορεῦσαι	Θετταλούς. οὐκ ἀγνοῶ δὲ διότι
[4, 56]	τόποις, Ἀργῷον ἀπὸ τῆς νεὼς	προσαγορεῦσαι,	καὶ μέχρι τῶνδε τῶν χρόνων
[4, 35]	κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ	προσαγορεῦσαι	κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι
[4, 2]	ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν Ἐλευθερὰς	προσαγορεῦσαι.	~στρατεύσαντα δ´ εἰς τὴν Ἰνδικὴν
[4, 53]	τῶν θεῶν, Ὀλυμπίαν ἀπ´ ἐκείνου	προσαγορεῦσαι.	ὑποστησάμενον δ´ ἱππικὸν ἀγῶνα καὶ
[4, 33]	ἀσμένως ὡς ἴδιον υἱὸν ἔτρεφε,	προσαγορεύσας	Τήλεφον ἀπὸ τῆς τρεφούσης ἐλάφου.
[4, 73]	Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ τοῖς χρόνοις	προσαναδραμόντας	ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς ἐν κεφαλαίοις
[4, 67]	δὲ τῶν Αἰολέων τούτων ἀναγκαῖον	προσαναδραμόντας	τοῖς χρόνοις τὰ κατὰ μέρος
[4, 60]	Θησέως πράξεις. ἀναγκαῖον δ´ ἐστὶ	προσαναδραμόντας	τοῖς χρόνοις τὰ συμπεπλεγμένα τούτοις
[4, 52]	καθεψῆσαι τὸ σῶμα τοῦ Πελίου.	προσάντως	δὲ τῶν παρθένων δεξαμένων τὸν
[4, 7]	ἐστὶν ἁπασέων. τούτων δ´ ἑκάστῃ	προσάπτουσι	τὰς οἰκείας διαθέσεις τῶν περὶ
[4, 4]	νομίσαι Διόνυσον. τὸν δὲ νάρθηκα	προσάπτουσιν	αὐτῷ διά τινας τοιαύτας αἰτίας.
[4, 81]	δὲ τῷ παιδὶ τρεῖς ὀνομασίας	προσάψαι·	καλεῖν γὰρ αὐτὸν Νόμιον, Ἀρισταῖον,
[4, 5]	δ´ αὐτῷ τοὺς ἀνθρώπους πολλὰς	προσάψαι,	τὰς ἀφορμὰς ἀπὸ τῶν περὶ
[4, 32]	εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν, Ἡρακλέους	προσβαλόντος	κατὰ τὸ καρτερώτατον μέρος τοῦ
[4, 53]	τὴν στρατείαν οὐ μετρίως δοξασθέντος,	προσγενέσθαι	τὴν ἐκ τῆς Ὀλυμπικῆς πανηγύρεως
[4, 53]	δοῦναι συμμαχήσειν, ἐάν τις βοηθείας	προσδεηθῇ·	ἐκλέξασθαι δὲ καὶ τῆς Ἑλλάδος
[4, 58]	Ἡρακλέους, ἑκουσίως τῶν Ἀργείων αὐτοὺς	προσδεξαμένων,	ἐν Ἄργει κατῴκησαν, οἱ δ´
[4, 66]	ὅρμον καὶ πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα	προσδέξασθαι	τὴν Ἐριφύλην, τὸν μὲν ὅρμον
[4, 39]	εἰς τοὺς δώδεκα θεοὺς μὴ	προσδέξασθαι	τὴν τιμὴν ταύτην· ἀδύνατον γὰρ
[4, 39]	θεῶν ἐκβληθέντος· ἄτοπον οὖν εἶναι	προσδέξασθαι	τιμὴν ἑτέρῳ θεῷ φέρουσαν ἀτιμίαν.
[4, 46]	ὑπὸ τῆς γυναικὸς Ἑκάτης πεισθέντα,	προσδέξασθαι	τὸ τῆς ξενοκτονίας νόμιμον. ἀντιπραττούσης
[4, 31]	Νέστορος τοῦ νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ	προσδέξασθαι	τὸν καθαρμόν· ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 20]	καὶ τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας	προσδεομένης,	εἰθίκασι τὰς γυναῖκας τῶν κακοπαθειῶν
[4, 17]	θεωρῶν τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης	προσδεόμενον	παρασκευῆς καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον
[4, 59]	πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα	προσδεσμεύων,	ἄφνω τὰς πίτυς ἠφίει· διόπερ
[4, 26]	τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους, καὶ	προσδεχθεὶς	ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης ὡς ἂν
[4, 8]	ὑπάρξαι μήτε Γηρυόνην τρισώματον, ὅμως	προσδεχόμεθα	τὰς τοιαύτας μυθολογίας, καὶ ταῖς
[4, 1]	ἀπαγγελία τὸν ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ	προσδεχομένη	καταφρονεῖν ποιεῖ τῆς ἱστορίας τοὺς
[4, 24]	τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν	προσδεχόμενος,	τότε πρώτως συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου
[4, 11]	Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ τὸν τόπον	προσέβαλεν	αὐτῷ, καὶ τοῦ θηρίου συμφυγόντος
[4, 11]	λίθῳ τῆς κατὰ χεῖρα βιαζομένης	προσεδεῖτο	ἀνάγκης. διέτριβε δὲ μάλιστα μεταξὺ
[4, 13]	φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας ἡ πρᾶξις	προσεδεῖτο.	διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν πλαταγήν, καὶ
[4, 57]	τὴν ἔμφυτον παρ´ αὐτοῖς ἐπιείκειαν	προσεδέξαντο	τοὺς Ἡρακλείδας· κατῴκισαν δὲ αὐτοὺς
[4, 79]	τοῦ Κρητὸς προσενεχθέντος τῇ Σικελίᾳ,	προσεδέξαντο	τοὺς καταπλεύσαντας Κρῆτας διὰ τὴν
[4, 24]	ἤδη τι λαμβάνειν τῆς ἀθανασίας,	προσεδέχετο	τὰς τελουμένας ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων
[4, 26]	Εὐρυσθέα, καὶ τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς,	προσεδέχετο	τῆς ἀθανασίας τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ
[4, 34]	δοθὲν ἀριστεῖον· ὡς δ´ οὐ	προσεῖχον,	ἀπέκτεινεν αὐτούς, ὄντας τῆς Ἀλθαίας
[4, 48]	δὲ τὰ βασίλεια τῶν Κόλχων.	προσελθοῦσαν	δὲ ταῖς πύλαις κεκλειμέναις νυκτὸς
[4, 79]	Τροίας ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ Κρητὸς	προσενεχθέντος	τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς καταπλεύσαντας
[4, 49]	τε Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον,	προσενεχθῆναι	τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´ Ἡρακλέους
[4, 42]	καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ	προσενεχθῆναι	τῆς Τρῳάδος πρὸς Σίγειον. ἐνταῦθα
[4, 53]	συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς καὶ μεγαλοψύχως	προσενεχθήσεσθαι,	συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη.
[4, 3]	δεῖπνον, ὅταν ἄκρατος οἶνος ἐπιδιδῶται,	προσεπιλέγειν	ἀγαθοῦ δαίμονος· ὅταν δὲ μετὰ
[4, 25]	μὲν εἰς Αἴγυπτον, κἀκεῖ πολλὰ	προσεπιμαθὼν	μέγιστος ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων ἔν
[4, 80]	δὲ πόλεσι καὶ πυθόχρηστοι χρησμοὶ	προσέταξαν	τιμᾶν τὰς θεάς· ἔσεσθαι γὰρ
[4, 13]	ἄπλατον, ἣν ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς	προσέταξε	καθᾶραι. ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸ
[4, 33]	παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι, καὶ	προσέταξε	καταποντίσαι. Αὔγη δ´ ἀπαγομένη εἰς
[4, 74]	Λητὼ κατὰ τοὺς μύθους χολωσαμένη	προσέταξε	τῷ μὲν Ἀπόλλωνι κατατοξεῦσαι τοὺς
[4, 33]	αἰτιασάμενος αὐτὸν ἐπιβουλεύειν τῇ βασιλείᾳ	προσέταξεν	ἀπελθεῖν ἐκ Τίρυνθος αὐτόν τε
[4, 61]	δὲ τῷ θεῷ τῶν Ἀθηναίων,	προσέταξεν	αὐτοῖς ὁ Μίνως διδόναι κόρους
[4, 61]	συνέθετο πρὸς τὸν κυβερνήτην {καὶ	προσέταξεν	αὐτῷ} ἐὰν μὲν ὁ Θησεὺς
[4, 11]	δυστραπέλειαν ταύτην ἐπινοήσας τι φιλοτέχνημα	προσέταξεν	Ἰολάῳ λαμπάδι καομένῃ τὸ ἀποτμηθὲν
[4, 24]	τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι	προσέταξεν·	ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν βοῶν
[4, 10]	αὔξησιν μετεπέμπετό τε αὐτὸν καὶ	προσέταττε	τελεῖν ἄθλους. οὐχ ὑπακούοντος δὲ
[4, 64]	Λάιος ὑπερηφάνως ἐκχωρεῖν τῆς ὁδοῦ	προσέταττεν,	ὁ δ´ Οἰδίπους ὀργισθεὶς ἀπέκτεινε
[4, 17]	εἶναι τὴν ἐπὶ τούτους στρατείαν,	προσετετάχει	τὸν προειρημένον ἆθλον. ὁ δ´
[4, 37]	τὴν θυγατέρα ἐμνήστευεν Ἀστυδάμειαν· οὐ	προσέχοντος	δ´ αὐτοῦ διὰ τὸ ἔχειν
[4, 61]	Ἀνδρόγεω φόνου. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ	προσέχοντος,	πρὸς μὲν Ἀθηναίους πόλεμον συνεστήσατο,
[4, 49]	ἵππους ἀποδιδόναι. οὐδενὸς δ´ αὐτῷ	προσέχοντος,	φασὶν εἰς τὴν φυλακὴν δύο
[4, 73]	τῶν κατὰ τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων	προσηγάγετο,	καὶ τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 43]	τῇ μητρυιᾷ βίαν ἐφ´ ὕβρει	προσήγαγον	οἱ πρόγονοι, βουλόμενοι τῇ μητρὶ
[4, 69]	σύμπαντες λαοὶ ἀπὸ Λαπίθου Λαπίθαι	προσηγορεύθησαν.	τῶν δ´ υἱῶν τῶν Λαπίθου
[4, 24]	θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν, Ἡρακλείαν	προσηγόρευσαν,	ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν
[4, 10]	Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ γεγονὸς Ἡρακλέα	προσηγόρευσαν,	ὅτι δι´ Ἥραν ἔσχε κλέος,
[4, 75]	τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Τεύκρους	προσηγόρευσε.	Τεύκρου δ´ ἐγένετο θυγάτηρ Βάτεια·
[4, 73]	τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον	προσηγόρευσεν.	~Ἐπεὶ δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν
[4, 7]	τῶν ἀπαιδεύτων ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ δὲ	προσηγορίᾳ	τὸν οἰκεῖον λόγον ἀπονέμοντές φασιν
[4, 18]	ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον, ᾗ ἔθετο τὴν	προσηγορίαν	ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν κατ´
[4, 29]	πεντήκοντα. ὧν λαβόντων τὴν κοινὴν	προσηγορίαν	ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων, καὶ γενομένων
[4, 17]	λαβὼν ἀπὸ τοῦ πλούτου τὴν	προσηγορίαν	βασιλεύει μὲν ἁπάσης Ἰβηρίας, τρεῖς
[4, 30]	αὐτῷ περιθεῖναι τὴν τοῦ γονέως	προσηγορίαν·	διόπερ ἐν τοῖς ὕστερον χρόνοις
[4, 10]	δὲ μόνῳ ἡ ἀρετὴ τὴν	προσηγορίαν	ἔθετο. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ
[4, 24]	ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι τὴν ἐφ´ ἑαυτοῦ	προσηγορίαν	ἐπιθείς, τέμενος κατεσκεύασεν ἥρωι Γηρυόνῃ,
[4, 75]	Ἴλιον ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν	προσηγορίαν.	Ἴλου δὲ γενόμενος υἱὸς Λαομέδων
[4, 82]	ἄστρων τὸ τὴν αὐτὴν ἔχον	προσηγορίαν	καὶ φθείρειν νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους
[4, 56]	τῶν χρόνων διαμένειν αὐτοῦ τὴν	προσηγορίαν.	παραπλησίως δὲ τοῖς εἰρημένοις κατὰ
[4, 30]	Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ θέμενος τὴν	προσηγορίαν,	συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν, καὶ δόντων
[4, 56]	ὠκεανὸν χώραν οὐκ ὀλίγας ἔχουσαν	προσηγορίας	ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ
[4, 26]	παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι ταύτης τῆς	προσηγορίας,	Δράκοντα δὲ τῶν ποιμνῶν ἐπιμελητὴν
[4, 85]	κτισθεῖσαν πόλιν τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου	προσηγορίας.	ἔνιοι δὲ λέγουσι σεισμῶν μεγάλων
[4, 5]	παραπλησίως δὲ καὶ τὰς λοιπὰς	προσηγορίας	ἐπιθετικὰς αὐτῷ γεγενῆσθαι, περὶ ὧν
[4, 16]	τὸ τάχος ταύτης τετευχυῖα τῆς	προσηγορίας,	ὀξύτερον εὗρεν αὑτῆς τὸν ἀντιταχθέντα.
[4, 55]	διότι περὶ τῆς τῶν Θετταλῶν	προσηγορίας	οὐ ταύτην μόνην τὴν ἱστορίαν,
[4, 2]	ἐν τῇ Νύσῃ τυχεῖν τῆς	προσηγορίας	ταύτης ἀπὸ Διὸς καὶ Νύσης.
[4, 6]	ἐξ ἀμφοτέρων τῶν γονέων συντεθείσης	προσηγορίας.	τοῦτον δ´ οἱ μέν φασιν
[4, 15]	χείρονος· ἠξίωσε δὲ ταύτης τῆς	προσηγορίας	τῶν ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων
[4, 72]	Φαίακας συνέβη τυχεῖν ταύτης τῆς	προσηγορίας.	Φαίακος δ´ ἐγένετο Ἀλκίνοος ὁ
[4, 51]	πράττειν ἅπερ ἂν αὐταῖς προστάττῃ·	προσήκειν	γὰρ τῷ τοῦ βασιλέως σώματι
[4, 83]	αἰτίαν τῆς αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς	προσηκούσαις	χάρισι καὶ τιμαῖς. οἱ μὲν
[4, 55]	Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν κατὰ γένος	προσήκουσαν	τὴν βασιλείαν, καὶ τοὺς ὑφ´
[4, 50]	συγγένειαν ἄρδην ἀνελόντα ταχὺ τὴν	προσήκουσαν	τοῖς ἀσεβήμασι κομίσασθαι τιμωρίαν. τὸν
[4, 10]	Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι τὰς	προσηκούσας	χάριτας. ὑποτεταγμένων γὰρ τῶν Θηβαίων
[4, 27]	σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς	προσηκούσης	τιμωρίας καταξιῶσαι. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 42]	δ´ Ἡρακλέα δώροις καὶ τοῖς	προσήκουσι	ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην
[4, 22]	πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ	προσηλοῦν	τοῖς δένδρεσι, τότε δ´ οὖν
[4, 47]	θεοῖς, καὶ τοῦ σώματος ἐκδαρέντος	προσηλωθῆναι	τῷ νεῷ τὸ δέρμα κατά
[4, 10]	κατέσπασεν ἐκ τῶν ναῶν τὰς	προσηλωμένας	πανοπλίας, ἃς οἱ πρόγονοι σκῦλα
[4, 24]	τοῦ δαιμονίου τὴν ἀθανασίαν αὐτῷ	προσημαίνοντος.	ὁδοῦ γὰρ οὔσης οὐκ ἄπωθεν
[4, 6]	τέρατα ὑπάρχειν, καὶ γεννώμενα σπανίως	προσημαντικὰ	γίνεσθαι ποτὲ μὲν κακῶν ποτὲ
[4, 9]	πρὸς τὴν παιδοποιίαν ἀναλωθέντος χρόνου	προσημῆναι	τὴν ὑπερβολὴν τῆς τοῦ γεννηθησομένου
[4, 3]	καὶ Δήμητραν, τὸν μὲν τοῦ	προσηνεστάτου	ποτοῦ γενόμενον εὑρετήν, τὴν δὲ
[4, 85]	τῆς Μεσσήνης ἐμνήσθημεν, οὐκ ἀνοίκειον	προσθεῖναι	νομίζομεν τοῖς προκειμένοις τὰς περὶ
[4, 54]	τὴν οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν τι	προσθεῖσαν,	εὑρημένον μὲν ὑπὸ Κίρκης τῆς
[4, 39]	ὡς θεὸν τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα.	προσθετέον	δ´ ἡμῖν τοῖς εἰρημένοις ὅτι
[4, 54]	μυθολογούμενα πάντα διήλθομεν, νυνὶ δὲ	προσθετέον	ἡμῖν καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν
[4, 56]	τῆς περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας	προσθήσομεν.	οὐκ ὀλίγοι γὰρ τῶν τε
[4, 30]	Ἡρακλέους τὰ συνεχῆ τοῖς προειρημένοις	προσθήσομεν.	~τελέσας γὰρ τοὺς ἄθλους τὴν
[4, 38]	τὴν πυράν, παρεκάλει τὸν ἀεὶ	προσιόντα	ὑφάψαι τὴν πυράν. οὐδενὸς δὲ
[4, 9]	χρόνον Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς Ἥρας	προσιοῦσα,	καὶ θαυμάσασα τοῦ παιδίου τὴν
[4, 85]	στενώτατον ὑπὸ δυοῖν πλευρῶν θαλάττῃ	προσκλυζόμενον	ἀναρραγῆναι, καὶ τὸν τόπον ἀπὸ
[4, 4]	τελευτώντων ἐκ τῶν καιρίων τραυμάτων,	προσκόψαντα	τὸν Διόνυσον ταῖς τοιαύταις περιστάσεσι
[4, 61]	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης	προσκόψαντα	τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι. μετὰ
[4, 51]	καὶ τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ	προσκυνούντων	καὶ τιμώντων τὴν θεὸν θυσίαις,
[4, 39]	ἐπὶ κλίνην καὶ τὸν Ἡρακλέα	προσλαβομένην	πρὸς τὸ σῶμα διὰ τῶν
[4, 65]	Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην καὶ Τυδέα	προσλαβόμενοι	τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε καὶ
[4, 58]	τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν, καὶ	προσλαβόμενος	συμμάχους Τεγεάτας καί τινας ἄλλους,
[4, 49]	τῶν ἵππων ἑλεῖν τὴν Τροίαν·	προσμαρτυρεῖν	δὲ τούτοις καὶ Ὅμηρον ἐν.
[4, 36]	αὑτοῦ πεσόντα γόνον, καὶ τούτῳ	προσμίξασαν	ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ τῆς
[4, 80]	δὲ πλῆθος ὥστε λαμβάνειν μεγάλας	προσόδους.	~Ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως
[4, 83]	Ἀφροδίτης πλέων εἰς Ἰταλίαν καὶ	προσορμισθεὶς	τῇ νήσῳ πολλοῖς ἀναθήμασι τὸ
[4, 50]	ἔτι κατὰ τὴν Θετταλίαν, φασὶ	προσπεσεῖν	φήμην ὅτι πάντες οἱ μετὰ
[4, 12]	συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ καὶ	προσπεσόντες	ἀθρόοι τῇ οἰκήσει τοῦ Φόλου
[4, 12]	παλαιότητα καὶ δύναμιν τοῦ οἴνου	προσπεσούσης	τοῖς πλησίον οἰκοῦσι Κενταύροις, συνέβη
[4, 33]	ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον τὸν Αὐγέου,	προσπεσὼν	ἄφνω τὸν Εὔρυτον ἀπέκτεινε περὶ
[4, 10]	σχεδὸν ἅπαντας ἀπέκτεινεν. ἄφνω δὲ	προσπεσὼν	τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων καὶ
[4, 49]	κατὰ στόμα τοῦ Πόντου γενομένους	προσπλεῦσαι	τῇ γῇ, βασιλεύοντος τότε τῆς
[4, 30]	ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ	προσπλεύσας	τῇ Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον χρόνον
[4, 52]	σῶμα κατακόπτειν ἢ καθέψειν ἀποστῆναι,	προσποιησαμένην	δὲ δεῖν πρότερον εὐχὰς ποιήσασθαι
[4, 12]	ἀκίδος πληγὴν ἀνίατον. ~Τρίτον δὲ	πρόσταγμα	ἔλαβεν ἐνεγκεῖν τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον
[4, 13]	τοῦτον κατειργάσατο. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πρόσταγμα	λαβὼν τὰς ἐκ τῆς Στυμφαλίδος
[4, 25]	τετελεκὼς τὸν δέκατον ἆθλον, ἔλαβε	πρόσταγμα	παρ´ Εὐρυσθέως τὸν ἐξ ᾅδου
[4, 13]	τὸν ἆθλον ἔλαβε παρ´ Εὐρυσθέως	πρόσταγμα	τὴν αὐλὴν τὴν Αὐγέου καθᾶραι
[4, 13]	εἰρήσθω. ~Μετὰ δὲ ταῦτ´ ἔλαβε	πρόσταγμα	τὴν χρυσόκερων μὲν οὖσαν ἔλαφον,
[4, 16]	μέρος διέξιμεν. ~Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν	πρόσταγμα	τὸν Ἱππολύτης τῆς Ἀμαζόνος ἐνεγκεῖν
[4, 12]	τῆς Ἀρκαδίας. ἐδόκει δὲ τὸ	πρόσταγμα	τοῦτο πολλὴν ἔχειν δυσχέρειαν· ἔδει
[4, 52]	ἡγησαμένων ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς	προστάγμασι.	καὶ τὰς μὲν ἄλλας ἁπάσας
[4, 55]	τοῦ δ´ Εὐρυσθέως ἐπικειμένου τοῖς	προστάγμασιν,	ἀπογνοῦσαν τὴν κατὰ τὸ παρὸν
[4, 13]	ἐπίνοιαν· τὸ γὰρ ὑπερήφανον τοῦ	προστάγματος	χωρὶς αἰσχύνης ἐπετέλεσεν, οὐδὲν ὑπομείνας
[4, 55]	ἐστὶ τοῖς σώμασι τῶν παίδων,	προστάξαι	τὴν Πυθίαν ἐν τῷ τεμένει
[4, 12]	Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ, καὶ	προστάξαι	τότε ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς παραγένηται.
[4, 2]	Δία παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ, καὶ	προστάξαι	τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι πρὸς τὸ
[4, 71]	τούτων τελευτῇ παροξυνθέντα τὸν Δία	προστάξαι	τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ,
[4, 6]	θάψαι τοῖς ἱερεῦσι καὶ τιμᾶν	προστάξαι	ὡς θεὸν τὸν Ὄσιριν, τὸ
[4, 17]	ἀντιλαβὼν τὸν ζωστῆρα. ~Εὐρυσθέως δὲ	προστάξαντος	ἆθλον δέκατον τὰς Γηρυόνου βοῦς
[4, 48]	ἀδελφὸν τοῦ τοὺς ἄθλους Ἡρακλεῖ	προστάξαντος,	ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ πλήθει
[4, 67]	Μεταποντίῳ ξένῳ κατὰ τύχην παρεπιδημοῦντι,	προστάξας	ἀπάγειν εἰς Μεταπόντιον. τούτου δὲ
[4, 33]	βασιλείαν ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ παρέθετο,	προστάξας	τοῖς ἀφ´ ἑαυτοῦ γενομένοις φυλάττειν.
[4, 9]	ἄθλους οὓς ἂν ὁ Εὐρυσθεὺς	προστάξῃ,	καὶ τοῦτο πράξαντα τυχεῖν τῆς
[4, 51]	πράττειν ὅσα ἂν ἡ Μήδεια	προστάττῃ	περὶ τὸ σῶμα τοῦ πατρός,
[4, 51]	καὶ πράττειν ἅπερ ἂν αὐταῖς	προστάττῃ·	προσήκειν γὰρ τῷ τοῦ βασιλέως
[4, 10]	θεοῖς δέδοκται δώδεκα ἄθλους τελέσαι	προστάττοντος	Εὐρυσθέως, καὶ τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι
[4, 17]	ἀδίκου μονάρχου τοῦ τοὺς ἄθλους	προστάττοντος.	~Μετὰ δὲ τὸν Ἀνταίου θάνατον
[4, 67]	Μεταπόντιον. τούτου δὲ πράξαντος τὸ	προσταχθέν,	ἡ Ἄρνη τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ
[4, 61]	εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν πραξάντων τὸ	προσταχθέν,	ὁ μὲν Αἰακὸς ἐπετέλεσε τὰς
[4, 55]	ποιησάντων δὲ τῶν Κορινθίων τὸ	προσταχθέν,	φασὶ Θετταλὸν μὲν τὸν διαφυγόντα
[4, 38]	περὶ τὸν Ἰόλαον ποιησάντων τὰ	προστεταγμένα	καὶ ἐκ διαστήματος ἀποθεωρούντων τὸ
[4, 16]	πρῶτον ᾔτει παρ´ αὐτῶν τὸν	προστεταγμένον	ζωστῆρα· ὡς δ´ οὐχ ὑπήκουον,
[4, 38]	τὴν γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ	προστεταγμένον	ἦν αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ ἱμάτιον,
[4, 51]	τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν βασιλέων·	προστεταχέναι	δ´ αὐτῇ καὶ τὸ γῆρας
[4, 57]	Ἡρακλεῖδαι, βοηθούντων αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων,	προστησάμενοι	τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ
[4, 23]	γενομένης δὲ τῆς φιλοτιμίας μετὰ	προστίμου,	καὶ τοῦ μὲν Ἔρυκος διδόντος
[4, 55]	Ἰάσονος πατρίδα· ἐν ᾗ καταλαβόντα	προσφάτως	Ἄκαστον τὸν Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν
[4, 35]	ταχίστην. ὁ δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς	προσφάτως	υἱὸν καὶ γυναῖκα, τὸ μὲν
[4, 48]	κεκλειμέναις νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ	προσφωνῆσαι	τοὺς φρουρούς. τῶν δὲ στρατιωτῶν
[4, 48]	ἀνθρώποις. καθόλου δ´ ἐξ ὀνόματος	προσφωνήσαντα	πάντας τοὺς Ἀργοναύτας εἰπεῖν ὡς
[4, 44]	καὶ κομισθέντας εἰς τὸν Πόντον	προσχεῖν	τῇ Ταυρικῇ, τὴν ἀγριότητα τῶν
[4, 85]	τοὐναντίον ἀναπεπταμένου τοῦ πελάγους Ὠρίωνα	προσχῶσαι	τὸ κατὰ τὴν Πελωρίδα κείμενον
[4, 85]	ἄλλα τε καὶ τὸν λιμένα	προσχώσαντα	τὴν ὀνομαζομένην Ἀκτὴν ποιῆσαι. ἐπεὶ
[4, 51]	χρίσασαν ποιῆσαι πολιάς, τὸ δὲ	πρόσωπον	καὶ τὸ σῶμα ῥυτίδων πλῆρες,
[4, 64]	μὲν μηδένα δύνασθαι γνῶναι τὸ	προτεθειμένον,	μόνον δὲ Οἰδίπουν λῦσαι τὸ
[4, 64]	τὸ αἴνιγμα. ἦν δὲ τὸ	προτεθὲν	ὑπὸ τῆς σφιγγός, τί ἐστι
[4, 70]	τοὺς δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς	προτερήμασι,	καὶ ὁρμωμένους ἐκ τῆς Φολόης,
[4, 12]	κατεσκεύαζεν. ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις	προτερήμασι	πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ
[4, 20]	τῶν ἔργων· ἡ δ´ οὐ	πρότερον	ἀπέστη τῆς κακοπαθείας, ἕως ὁ
[4, 18]	ἐπὶ πολὺ προχῶσαι· διὸ καὶ	πρότερον	διεστηκυίας ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ διάστημα,
[4, 39]	γὰρ ἦν τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ	πρότερον	ἑνὸς τῶν δώδεκα θεῶν ἐκβληθέντος·
[4, 82]	φυτεῦσαί τε αὐτὴν καὶ τὸ	πρότερον	ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι. γεννῆσαι δ´ ἐν
[4, 48]	τοῦ δ´ Ὀρφέως, καθάπερ καὶ	πρότερον,	εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι, λῆξαι
[4, 52]	καθέψειν ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ δεῖν	πρότερον	εὐχὰς ποιήσασθαι τῇ σελήνῃ, τὰς
[4, 52]	οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις τοῦτον	πρότερον	καθεψήσειν καὶ ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς
[4, 10]	δι´ Ἥραν ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον	πρότερον	καλούμενον. τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις
[4, 18]	τὸ παραπλήσιον δὲ τούτοις ἔπραξε	πρότερον	κατὰ τὴν Ἑλλάδα. περὶ μὲν
[4, 30]	πολέμων κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ καὶ	πρότερον	μὲν Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 17]	κατὰ τὴν χώραν θηρίων ἀοίκητον	πρότερον	οὖσαν ἐξημερώσας ἐποίησε μηδεμιᾶς χώρας
[4, 61]	δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ καὶ	πρότερον	ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν
[4, 50]	καὶ ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι	πρότερον	πρὸς ἀπώλειαν ἀνθρώπων, νυνὶ δὲ
[4, 4]	Διόνυσον γεγονέναι πολὺ τοῖς χρόνοις	προτεροῦντα	τούτου. φασὶ γὰρ ἐκ Διὸς
[4, 64]	ὑπ´ αὐτῆς δι´ ἀπορίαν ἀναιρεῖσθαι.	προτιθεμένου	δὲ ἐπάθλου φιλανθρώπου τῷ λύσαντι
[4, 64]	παραγενομένην εἰς τὰς Θήβας αἴνιγμα	προτιθέναι	τῷ δυναμένῳ λῦσαι, καὶ πολλοὺς
[4, 47]	φασιν οἱ μὲν ἐπὶ νεὼς	προτομὴν	ἐπὶ τῆς πρῴρας ἐχούσης κριοῦ,
[4, 51]	δυνάμεις· ἀποκατασταθεῖσαν δ´ εἰς τὴν	προϋπάρχουσαν	διάθεσιν καὶ φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ
[4, 31]	καὶ συνοικήσασα αὐτῷ Λάμον ἐγέννησε.	προϋπῆρχε	δὲ τῷ Ἡρακλεῖ κατὰ τὸν
[4, 79]	τὸ σῶμα ἀπέδωκε τοῖς Κρησί,	πρόφασιν	ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου διότι κατὰ
[4, 7]	τε Καλλιόπη θ´, ἥ σφεων	προφερεστάτη	ἐστὶν ἁπασέων. τούτων δ´ ἑκάστῃ
[4, 18]	τὰς ἄκρας ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ	προχῶσαι·	διὸ καὶ πρότερον διεστηκυίας ἀπ´
[4, 47]	ἐπὶ νεὼς προτομὴν ἐπὶ τῆς	πρῴρας	ἐχούσης κριοῦ, καὶ τὴν Ἕλλην
[4, 34]	θηρίον ἀκοντίσαντος, ὁμολογούμενον αὐτῷ τὸ	πρωτεῖον	συνεχωρήθη· τοῦτο δ´ ἦν ἡ
[4, 81]	δ´ ὅτι τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν	πρωτεύειν	ταῖς κυνηγίαις ἀπεφήνατο. οὐκ ἀπίθανον
[4, 14]	τὸν ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι	πρωτεύοντα	καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν
[4, 1]	διόπερ τῶν μεταγενεστέρων ἱστοριογράφων οἱ	πρωτεύοντες	τῇ δόξῃ τῆς μὲν ἀρχαίας
[4, 16]	τὸν Ἡρακλέα μάχην καρτερὰν συνεστήσαντο.	πρώτη	μὲν γὰρ αὐτῷ συνάψασα μάχην
[4, 14]	θεοῦ τούτου συντελεσθῆναι. Ζεὺς γὰρ	πρώτῃ	μὲν ἐμίγη γυναικὶ θνητῇ Νιόβῃ
[4, 36]	διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν. οὗτος δὲ	πρώτην	διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν, καὶ διὰ
[4, 16]	δὲ Φιλιππὶς εὐθὺς ἐκ τῆς	πρώτης	συστάσεως καιρίῳ πληγῇ περιπεσοῦσα διεφθάρη.
[4, 39]	καὶ τῶν Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι	πρῶτοι	τῶν ἄλλων ὡς θεὸν ἐτίμησαν
[4, 54]	τὴν δὲ Μήδειαν ἐπιτυχοῦσαν τοῖς	πρώτοις	ἐγχειρήμασιν οὐκ ἀποστῆναι τῆς Ἰάσονος
[4, 23]	Ἡρακλέους τὰς βοῦς, τὸ μὲν	πρῶτον	ἀγανακτεῖν τὸν Ἔρυκα, διότι πολὺ
[4, 39]	εὐσέβειαν ἀποδείξαντες προετρέψαντο τὸ μὲν	πρῶτον	ἅπαντας Ἕλληνας, μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 65]	πρεσβυτέρου δ´ ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον	πρῶτον	ἄρξαι, καὶ διελθόντος τοῦ χρόνου
[4, 54]	ἡμέραν τοῖς γάμοις, τὸ μὲν	πρῶτον	ἐπιβαλέσθαι φασὶν αὐτὸν πείθειν τὴν
[4, 4]	δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν, καὶ	πρῶτον	ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν καὶ διὰ
[4, 76]	τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ μὲν	πρῶτον	ἔφυγεν εἰς ἕνα τῶν κατὰ
[4, 16]	Ἀμαζόνων ὑπῆρχε. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	ᾔτει παρ´ αὐτῶν τὸν προστεταγμένον
[4, 65]	τὰς πατρίδας. κρίναντος δ´ αὐτοῦ	πρῶτον	καταγαγεῖν τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς
[4, 17]	κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην, καὶ	πρῶτον	μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος
[4, 11]	κινδύνους παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ	πρῶτον	μὲν ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι τὸν
[4, 10]	γε τὴν ἡλικίαν ἔφηβος ὢν	πρῶτον	μὲν ἠλευθέρωσε τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς
[4, 59]	περιέχοντας ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν.	πρῶτον	μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον
[4, 41]	τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν. ~καὶ	πρῶτον	μὲν περὶ τὸ Πήλιον ναυπηγήσασθαι
[4, 45]	δὲ μεγάλην ἐν τούτοις ἔχουσαν	πρῶτον	μὲν τὸν πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι
[4, 63]	καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ μὲν	πρῶτον	ὁ Θησεὺς μετέπειθεν ἀποτρέπων τῆς
[4, 34]	τῇ Ἀταλάντῃ. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	παρεκάλει τοὺς ἡρπακότας ἀποδοῦναι τῇ
[4, 45]	Σκύθας προσαγορεύουσι. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	τὸν ἄνδρα φαρμάκοις ἀνελεῖν, μετὰ
[4, 81]	τῶν ἐλαιῶν τὴν κατεργασίαν, διδάξαι	πρῶτον	τοὺς ἀνθρώπους. διὰ δὲ τὴν
[4, 3]	λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος, καταγαγεῖν δὲ	πρῶτον	τῶν ἁπάντων θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος
[4, 5]	αὐτὸν ὀνομασθῆναί φασιν ἀπὸ τοῦ	πρῶτον	τῶν μνημονευομένων καταγαγεῖν ἀπὸ τῆς
[4, 32]	οὗτος γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν	πρῶτος	βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν,
[4, 76]	εἶναι τὸ κατασκευασθὲν ἔμψυχον ζῷον.	πρῶτος	δ´ ὀμματώσας καὶ διαβεβηκότα τὰ
[4, 75]	αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς Τρῳάδος χώρας	πρῶτος	ἐβασίλευσε Τεῦκρος, υἱὸς ὢν Σκαμάνδρου
[4, 60]	τινες Διὸς υἱὸν ἀναγράφουσιν. οὗτος	πρῶτος	Ἑλλήνων ναυτικὴν δύναμιν ἀξιόλογον συστησάμενος
[4, 34]	ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου κυνηγίαν.	πρώτου	δὲ Μελεάγρου τὸ θηρίον ἀκοντίσαντος,
[4, 70]	Νεφέλης καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους	πρώτους	ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι καὶ
[4, 44]	Κλεοπάτρας, λέγεται διὰ τὴν συγγένειαν	πρώτους	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν, καὶ
[4, 24]	χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν προσδεχόμενος, τότε	πρώτως	συνευδόκησε, τοῦ δαιμονίου τὴν ἀθανασίαν
[4, 77]	καὶ παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς	πτέρυγας	διασωθῆναι παραδόξως εἰς τὴν Σικελίαν.
[4, 77]	τὸν ἥλιον τοῦ συνέχοντος τὰς	πτέρυγας	κηροῦ, αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν
[4, 77]	τῶν πλοίων δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως	πτέρυγας	πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶς
[4, 77]	διὰ τὴν νεότητα μετέωρον τὴν	πτῆσιν	ποιούμενον πεσεῖν εἰς τὸ πέλαγος,
[4, 55]	σώμασι τῶν παίδων, προστάξαι τὴν	Πυθίαν	ἐν τῷ τεμένει τῆς Ἥρας
[4, 64]	ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν	Πυθίαν	περὶ τῶν κατ´ ἀλήθειαν γονέων.
[4, 64]	περὶ τέκνων γενέσεως. τῆς δὲ	Πυθίας	δούσης χρησμὸν αὐτῷ μὴ συμφέρειν
[4, 31]	τὴν ἀνδρείαν τὴν Ἡρακλέους, καὶ	πυθομένη	τίς ἐστι καὶ τίνων, ἐθαύμασε
[4, 38]	τὰς θυσίας. ἡ δὲ Δηιάνειρα	πυθομένη	τοῦ Λίχα τὴν πρὸς Ἰόλην
[4, 10]	ἀπέπνιξε τοὺς δράκοντας. διόπερ Ἀργεῖοι	πυθόμενοι	τὸ γεγονὸς Ἡρακλέα προσηγόρευσαν, ὅτι
[4, 65]	Ἄργος διασωθῆναι, τὸν δ´ Ἄδραστον	πυθόμενον	τὰ συμβάντα παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς
[4, 77]	ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν Δαίδαλον	πυθόμενον	τὴν ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος διὰ
[4, 33]	Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ ὁρμώμενος, καὶ	πυθόμενος	ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι
[4, 10]	ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	πυθόμενος	Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν Μινυῶν
[4, 23]	οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν καὶ	πυθόμενος	τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν τῆς
[4, 79]	κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους, καὶ	πυθόμενος	τὴν Δαιδάλου φυγὴν εἰς Σικελίαν,
[4, 61]	Οἰνόην τῆς Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ	πυθόμενος	τὴν κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν,
[4, 28]	ἀπ´ ἐκείνων Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ	πυθόμενος	τὴν τῶν Ἀμαζόνων ἔφοδον ἐβοήθει
[4, 21]	χρόνους. τοὺς δ´ οὖν γίγαντας	πυθομένους	τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας
[4, 56]	μετὰ τὴν τοῦ δέρους ἁρπαγὴν	πυθομένους	ὑπ´ Αἰήτου προκατειλῆφθαι ναυσὶ τὸ
[4, 80]	θεάς. ἐνίαις δὲ πόλεσι καὶ	πυθόχρηστοι	χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν τὰς θεάς·
[4, 55]	τῶν παίδων. διόπερ ἀποστειλάντων αὐτῶν	Πυθώδε	τοὺς ἐπερωτήσοντας τὸν θεὸν ὅπως
[4, 84]	δὲ τοῦ πλήθους καὶ τῆς	πυκνότητος	τῆς φυομένης δάφνης ὠνομάσθαι Δάφνιν.
[4, 14]	ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων· τὸν γὰρ	πύκτην	ἢ παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον
[4, 48]	τῶν Κόλχων. προσελθοῦσαν δὲ ταῖς	πύλαις	κεκλειμέναις νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ
[4, 24]	ἐγχώριοι τούτοις ἀκολούθως τὴν μὲν	πύλην,	πρὸς ᾗ τὰς ἀπαντήσεις καὶ
[4, 68]	παραγενόμενος εἰς Μεσσήνην πόλιν ἔκτισε	Πύλον,	δόντων αὐτῷ τῶν ἐγχωρίων. ταύτης
[4, 31]	θάνατον Ἡρακλῆς νοσήσας παρῆλθεν εἰς	Πύλον	πρὸς Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν
[4, 18]	τοῦ πλήθους τῶν κατ´ αὐτὴν	πυλῶν.	διαμεμένηκε δὲ ἡ ταύτης τῆς
[4, 10]	Ὀρχομενίων καὶ παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν	πυλῶν	τά τε βασίλεια τῶν Μινυῶν
[4, 52]	ἀπὸ τῆς σκοπῆς καταμαθόντας τὸ	πῦρ,	καὶ νομίσαντας συντετελέσθαι τὴν ἀναίρεσιν
[4, 21]	τοῦ τὸ παλαιὸν ἐκφυσῶντος ἄπλατον	πῦρ	παραπλησίως τῇ κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 15]	Ζεὺς δέ, Προμηθέως παραδόντος τὸ	πῦρ	τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο καὶ
[4, 38]	ἐκ τοῦ περιέχοντος πεσόντων, ἡ	πυρὰ	πᾶσα κατεφλέχθη. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 38]	τῶν τόξων δωρεὰν ἧψε τὴν	πυράν.	εὐθὺς δὲ καὶ κεραυνῶν ἐκ
[4, 38]	Οἴτην, κατασκευάσαι δὲ πλησίον αὐτοῦ	πυρὰν	εὐμεγέθη· περὶ δὲ τῶν λοιπῶν
[4, 38]	τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι τὴν	πυράν.	οὐδενὸς δὲ τολμῶντος ὑπακοῦσαι μόνος
[4, 38]	ἑαυτόν, καὶ παρελθὼν εἰς τὴν	πυράν,	παρεκάλει τὸν ἀεὶ προσιόντα ὑφάψαι
[4, 31]	ἀναβιβάσας {ὁ Ἡρακλῆς} ἐπί τινα	πύργον	ὑψηλὸν ἐκέλευσεν ἀφορᾶν μή που
[4, 31]	τὴν κλοπὴν κατεκρήμνισεν ἀπὸ τοῦ	πύργου.	διὰ δὲ τὸν τούτου θάνατον
[4, 50]	ἡμέρας καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς	πυρί,	πρὸς τὴν ὑπερκειμένην τῆς θαλάττης
[4, 5]	γενομένου βρόμου· ὁμοίως δὲ καὶ	πυριγενῆ	διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν ὠνομάσθαι.
[4, 47]	πλασθῆναι μύθους. διαβεβοῆσθαι γὰρ ὅτι	πυρίπνοοι	ταῦροι περὶ τὸ τέμενος ὑπῆρχον,
[4, 2]	βρέφος ἐκτρῶσαι, ὑπὸ δὲ τοῦ	πυρὸς	αὐτὴν τελευτῆσαι. ἔπειτα τὸ παιδίον
[4, 69]	Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς βόθρον	πυρὸς	μεστόν. διὰ δὲ τὸ μέγεθος
[4, 78]	τὴν ἀτμίδα τοῦ κατ´ αὐτὴν	πυρὸς	οὕτως εὐστόχως ἐξέλαβεν ὥστε διὰ
[4, 54]	Γλαύκην καὶ τὸν Κρέοντα τοῦ	πυρὸς	περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι. τινὲς δὲ τῶν
[4, 47]	τῆς κατὰ τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητος	πυρπνεῖν	τοὺς ταύρους μυθολογηθέντος· παραπλησίως δὲ
[4, 5]	διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους πάντας	πωγωνοτροφεῖν,	τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον καὶ
[4, 61]	πόλεων ἡγεμόνες ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν	πῶς	ἂν δύναιντο τῶν κακῶν ἀπαλλαγῆναι.