Livre, Chap.
[4, 17]	δὲ καὶ τοὺς παρανομοῦντας ἀνθρώπους	ἢ	δυνάστας ὑπερηφάνους ἀποκτείνας τὰς πόλεις
[4, 52]	τοῦ μὲν τὸ σῶμα κατακόπτειν	ἢ	καθέψειν ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ δεῖν
[4, 2]	λαβόντα ἢ τὴν παρθένον ἀγαγεῖν	ἢ	μὴ ἀνακάμπτειν εἰς τὴν Φοινίκην.
[4, 1]	πρὸς τὸν κοινὸν βίον εὑρόντων	ἢ	νομοθετησάντων. ποιησόμεθα δὲ τὴν ἀρχὴν
[4, 14]	ἀλλήλοις ὄντων· τὸν γὰρ πύκτην	ἢ	παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι,
[4, 8]	τι τῆς τοῦ θεοῦ δόξης	ἢ	πάντα διεξιόντας τὴν ἱστορίαν ποιεῖν
[4, 8]	πολλοῖς ἀπιστουμένων τῶν μύθων, ἀναγκαῖον	ἢ	παραλιπόντας τὰ μέγιστα τῶν πραχθέντων
[4, 57]	τῶν Ἀρκάδων τῶν Ἡρακλεῖ συνεστρατευκότων,	ἢ	ταῦτα μὴ ποιοῦντα πόλεμον ἀναδέξασθαι.
[4, 78]	φιλοτεχνήσας ἐποίησε δύνασθαι διὰ τριῶν	ἢ	τεττάρων ἀνθρώπων φυλάττεσθαι. διόπερ ὁ
[4, 2]	ζήτησιν τῆς Εὐρώπης, ἐντολὰς λαβόντα	ἢ	τὴν παρθένον ἀγαγεῖν ἢ μὴ
[4, 17]	νήσῳ, οἷον ἄρκτων, λύκων, ὄφεων	ἢ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. ταῦτα
[4, 8]	διὰ τὸ μέγεθος ἔπαθλον ἦν	ἡ	ἀθανασία. διὰ δὲ τὴν παλαιότητα
[4, 72]	τὸν τόπον οὗ νῦν ἐστιν	ἡ	ἀπ´ ἐκείνης ὀνομασθεῖσα πόλις Σινώπη·
[4, 10]	τοὔνομα περιτιθέασι, τούτῳ δὲ μόνῳ	ἡ	ἀρετὴ τὴν προσηγορίαν ἔθετο. μετὰ
[4, 67]	τούτου δὲ πράξαντος τὸ προσταχθέν,	ἡ	Ἄρνη τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ ἐγέννησεν
[4, 31]	ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ κατέσκαψεν.	ἡ	δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν ἀνδρείαν
[4, 20]	ἠδύνατο πεῖσαι παύσασθαι τῶν ἔργων·	ἡ	δ´ οὐ πρότερον ἀπέστη τῆς
[4, 38]	εἰώθει χρῆσθαι πρὸς τὰς θυσίας.	ἡ	δὲ Δηιάνειρα πυθομένη τοῦ Λίχα
[4, 36]	δοὺς τῇ Δηιανείρᾳ παραχρῆμα ἐξέπνευσεν.	ἡ	δὲ κατὰ τὴν γενομένην ὑπὸ
[4, 9]	μήτηρ τὸ ἴδιον τέκνον ἀπώλλυεν,	ἡ	δὲ μητρυιᾶς ἔχουσα μῖσος δι´
[4, 16]	τὸ δὲ ζῆν οὐ διετήρησεν.	ἡ	δὲ τὴν στρατηγίαν ἔχουσα τῶν
[4, 68]	παῖδας ἐγέννησε Πελίαν καὶ Νηλέα.	ἡ	δὲ Τυρὼ συνοικήσασα Κρηθεῖ ἐτέκνωσεν
[4, 1]	πολλὴν ἀπορίαν παρέχεται τοῖς γράφουσιν,	ἡ	δὲ τῶν χρόνων ἀπαγγελία τὸν
[4, 18]	μέγεθος τῶν ἔργων μένῃ ἀείμνηστος	ἡ	δόξα τοῦ κατασκευάσαντος· ὡς δέ
[4, 34]	πρωτεῖον συνεχωρήθη· τοῦτο δ´ ἦν	ἡ	δορὰ τοῦ ζῴου. μετεχούσης δὲ
[4, 34]	Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν· δι´ ἣν αἰτίαν	ἡ	θεὸς αὐτῷ μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον
[4, 51]	ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι διότι πάρεστιν	ἡ	θεὸς εὐδαίμονα ποιήσουσα τὸν οἶκον
[4, 81]	δικαίαν ὀργὴν ἔσχε πρὸς αὐτὸν	ἡ	θεός. καθόλου δὲ πιθανῶς εἰς
[4, 73]	θεὸς τότε τελευτήσειν αὐτὸν ὅταν	ἡ	θυγάτηρ Ἱπποδάμεια συνοικήσῃ. εὐλαβούμενον οὖν
[4, 61]	αὐτῶν εἰς Κρήτην Ἀριάδνη μὲν	ἡ	θυγάτηρ τοῦ Μίνωος ἠράσθη τοῦ
[4, 22]	Φερσεφόνης νομιζομένην. κεῖται μὲν οὖν	ἡ	λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ καὶ Δικαιαρχείων,
[4, 34]	ὄντας τῆς Ἀλθαίας ἀδελφούς. διόπερ	ἡ	μὲν Ἀλθαία γενομένη περιαλγὴς ἐπὶ
[4, 9]	εἰκότως τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον·	ἡ	μὲν γὰρ στέργειν ὀφείλουσα μήτηρ
[4, 1]	τὴν γραφὴν ἐν πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι.	ἡ	μὲν γὰρ τῶν ἀναγραφομένων ἀρχαιότης
[4, 9]	ἡλικίαν βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν,	ἡ	μὲν Ἥρα διαλγήσασα τὸ βρέφος
[4, 10]	φύσει πολέμιον. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	ἡ	μὲν Ἥρα δύο δράκοντας ἀπέστειλε
[4, 74]	Λητοῦς ἑαυτὴν εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο. εἶθ´	ἡ	μὲν Λητὼ κατὰ τοὺς μύθους
[4, 51]	εἰπόντος πάντα πράττειν ὅσα ἂν	ἡ	Μήδεια προστάττῃ περὶ τὸ σῶμα
[4, 12]	συνεστήσατο μάχην. συνηγωνίζετο δ´ αὐτοῖς	ἡ	μήτηρ Νεφέλη πολὺν ὄμβρον ἐκχέουσα,
[4, 17]	τὴν ὁρμήν· σφόδρα γὰρ εὐφυῶς	ἡ	νῆσος αὕτη κεῖται πρὸς τὰς
[4, 29]	κατεσκεύασε περιμάχητον· ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ	ἡ	νῆσος διωνομάσθη τῇ τῶν καρπῶν
[4, 1]	τοὺς ἀναγινώσκοντας· πρὸς δὲ τούτοις	ἡ	ποικιλία καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[4, 13]	τοῦ πλήθους, φιλοτέχνου δ´ ἐπινοίας	ἡ	πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν
[4, 38]	κεραυνῶν ἐκ τοῦ περιέχοντος πεσόντων,	ἡ	πυρὰ πᾶσα κατεφλέχθη. μετὰ δὲ
[4, 21]	Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν οὗ νῦν	ἡ	Ῥώμη ἐστίν. ἀλλ´ αὕτη μὲν
[4, 60]	συμπεπλεγμένα τούτοις διελθεῖν, ἵνα σαφὴς	ἡ	σύμπασα γένηται διήγησις. Τέκταμος ὁ
[4, 18]	κατ´ αὐτὴν πυλῶν. διαμεμένηκε δὲ	ἡ	ταύτης τῆς πόλεως εὐδαιμονία μέχρι
[4, 7]	τ´ Οὐρανίη τε Καλλιόπη θ´,	ἥ	σφεων προφερεστάτη ἐστὶν ἁπασέων. τούτων
[4, 83]	θεῷ ποιήσειν τὴν ἑαυτῶν παρουσίαν·	ἥ	τε σύγκλητος τῶν Ῥωμαίων εἰς
[4, 18]	τῷ μεγέθει, τὴν ὀνομαζομένην Ἑκατόμπυλον,	ᾗ	ἔθετο τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ
[4, 81]	εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι κυνηγόν,	ᾗ	καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς ἐν
[4, 81]	εἰς ταύτην τὴν χώραν, ἐν	ᾗ	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους τινὰ
[4, 55]	Ἰωλκόν, οὖσαν Ἰάσονος πατρίδα· ἐν	ᾗ	καταλαβόντα προσφάτως Ἄκαστον τὸν Πελίου
[4, 69]	παῖδας ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ Στίλβην,	ᾗ	μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ Κένταυρον
[4, 17]	ἔπραξεν ἀποσεμνύνων τὴν νῆσον, ἐν	ᾗ	μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι καὶ τραφῆναι
[4, 22]	χώρας πρός τινα πέτραν, πρὸς	ᾗ	μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι καὶ
[4, 16]	πλησίον Θεμισκύρας πόλεως κατεστρατοπέδευσεν, ἐν	ᾗ	τὰ βασίλεια τῶν Ἀμαζόνων ὑπῆρχε.
[4, 24]	ἀκολούθως τὴν μὲν πύλην, πρὸς	ᾗ	τὰς ἀπαντήσεις καὶ θυσίας τῷ
[4, 39]	ἐν θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον	Ἥβην.	τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα λέγουσι
[4, 39]	τὴν τέκνωσιν μυθολογοῦσι συνοικίσαι τὴν	Ἥβην	τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς καὶ
[4, 13]	Μίνω τὸν βασιλέα συνεργὸν λαβών,	ἤγαγεν	αὐτὸν εἰς Πελοπόννησον, τὸ τηλικοῦτον
[4, 80]	ἀξιόλογον παρὰ τῶν ἀστυγειτόνων Ἀγυριναίων	ἤγαγον,	τῶν μὲν πόλεων διεστηκυιῶν ὡς
[4, 34]	πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου παῖδες συγκυνηγοῦντες	ἠγανάκτησαν,	ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν,
[4, 32]	ἐπὶ δὲ τῶν νεῶν ἀπέλιπεν	ἡγεμόνα	τὸν Ἀμφιαράου υἱὸν Οἰκλέα. Λαομέδων
[4, 28]	τὸ τὸν Θησέα καταδεδουλῶσθαι τὴν	ἡγεμόνα	τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην, ὡς δ´
[4, 65]	Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας	ἡγεμόνας,	Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα καὶ
[4, 18]	κατεστρατοπεδευκότας ἐκ διαστήματος, πάντας τοὺς	ἡγεμόνας	ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν καὶ τὴν
[4, 29]	τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ γενομένους υἱοὺς	ἡγεμόνας	ποιῆσαι ταύτης, ἔκρινε τὸν ἀδελφιδοῦν
[4, 19]	δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας καὶ τοὺς	ἡγεμόνας	τῆς παρανομίας ἀνελὼν ἐποίησεν ἀσφαλῆ
[4, 67]	Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους	ἡγεμόνας	τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´
[4, 61]	καρπῶν, συνελθόντες οἱ τῶν πόλεων	ἡγεμόνες	ἐπηρώτησαν τὸν θεὸν πῶς ἂν
[4, 16]	μάλιστα δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε τὴν	ἡγεμονίαν.	Ἡρακλῆς δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν
[4, 23]	Καρχηδόνος ἀφέληται τῶν Φοινίκων τὴν	ἡγεμονίαν,	στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι
[4, 61]	ἐνεπίμπλαντο καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων	ἡγεμονίας	ὠρέχθησαν. ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων
[4, 65]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων	ἡγεμόνων	ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου, καὶ πολλῶν
[4, 52]	καταπλαγεισῶν, καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας	ἡγησαμένων	ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι.
[4, 29]	δημούχους, ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους	ἡγήσασθαί	φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν
[4, 29]	εἰς Σαρδόνα κατὰ τὸν χρησμόν.	ἡγουμένου	δὲ τοῦ στόλου παντὸς Ἰολάου,
[4, 34]	ἔγημε Δηιάνειραν τὴν Οἰνέως, τετελευτηκότος	ἤδη	Μελεάγρου. οὐκ ἀνοίκειον δ´ εἶναι
[4, 48]	θεοῖς, δι´ οὓς τετεύχασι δὶς	ἤδη	τῆς σωτηρίας. ~ἔπειτα τὸν μὲν
[4, 24]	τοῦ ἄθλου δεκάτου τελουμένου, νομίσας	ἤδη	τι λαμβάνειν τῆς ἀθανασίας, προσεδέχετο
[4, 48]	Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι, καὶ μέσον	ἤδη	τὸ Ποντικὸν πέλαγος ἔχοντας περιπεσεῖν
[4, 4]	διενεγκεῖν καὶ πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς	ἡδονὰς	εὐκατάφορον γεγονέναι, κατὰ δὲ τὰς
[4, 6]	φυσικῶς ἐντετάσθαι πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς	ἡδονάς.	τινὲς δέ φασι τὸ αἰδοῖον
[4, 3]	τὴν μὲν τέρψιν καὶ τὴν	ἡδονὴν	μένειν, τὸ δὲ τῆς μανίας
[4, 5]	ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν	ἡδονὴν	παρέχεσθαι τῷ θεῷ. καθόλου δὲ
[4, 3]	καθ´ ὑπερβολὴν διά τε τὴν	ἡδονὴν	τὴν ἐκ τοῦ ποτοῦ καὶ
[4, 4]	τὸν ἄκρατον ἀποδοκιμάσαι διὰ τὴν	ἡδονὴν	τοῦ ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ νάρθηξι
[4, 20]	γενομένης, ὁ μὲν ἐφεστηκὼς οὐδαμῶς	ἠδύνατο	πεῖσαι παύσασθαι τῶν ἔργων· ἡ
[4, 64]	τὸ παιδίον ἐκθεῖναι μὲν οὐκ	ἠθέλησαν,	ἐδωρήσαντο δὲ τῇ Πολύβου γυναικί,
[4, 17]	κινδύνους. καὶ τὰς μὲν δυνάμεις	ἤθροισεν	εἰς Κρήτην, κεκρικὼς ἐκ ταύτης
[4, 13]	αὕτη δ´ ἐκ πολλῶν χρόνων	ἠθροισμένην	κόπρον εἶχεν ἄπλατον, ἣν ὕβρεως
[4, 37]	Ἀσίνην καὶ Ἑρμιόνην, ἔτι δ´	Ἠιόνα.	μετὰ δὲ τὴν Δρυόπων ἀνάστασιν,
[4, 69]	ἠνεχύρασεν. ὁ δ´ Ἰξίων τὸν	Ἠϊονέα	μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα ὑπακούσεσθαι, καὶ
[4, 69]	ἐπαγγελλόμενος πάντα ὑπακούσεσθαι, καὶ τὸν	Ἠϊονέα	παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς βόθρον πυρὸς
[4, 69]	φασιν, ὑποσχόμενος ἕδνα πολλὰ δώσειν	Ἠϊονεῖ	ἔγημε τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα Δίαν,
[4, 69]	ἕδνα τῇ γυναικί, ὁ δ´	Ἠϊονεὺς	τὰς ἵππους ἀντὶ τούτων ἠνεχύρασεν.
[4, 69]	πολλὰ δώσειν Ἠϊονεῖ ἔγημε τὴν	Ἠϊονέως	θυγατέρα Δίαν, ἐξ ἧς ἐγέννησε
[4, 61]	τὴν κατὰ τὸν υἱὸν συμφοράν,	ἧκεν	εἰς τὰς Ἀθήνας δίκας αἰτῶν
[4, 21]	οἷς καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεὺς	ἠκολούθησεν.	~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ
[4, 62]	ἑαυτήν, Ἱππόλυτος δ´ ἁρματηλατῶν, ὡς	ἤκουσε	τὰ περὶ τῆς διαβολῆς, συνεχύθη
[4, 56]	κόλπον. τούτους γὰρ ὁ χρόνος	ἤλεγξεν	ὑπολαβόντας τὸν ἐν τῷ Πόντῳ
[4, 69]	μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ τῆς	Ἠλείας	βασιλεὺς βοηθόν, φοβούμενος τὴν Πέλοπος
[4, 68]	μετὰ πλειόνων Αἰολέων ᾤκισε τῆς	Ἠλείας	παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν
[4, 33]	γενομένης δὲ μάχης πρὸς τοὺς	Ἠλείους,	τότε μὲν ἄπρακτος ἐπανῆλθεν εἰς
[4, 69]	Αἰγεὺς καὶ Ἄκτωρ, οἱ τὴν	Ἠλείων	βασιλείαν παραλαβόντες. ὁ δ´ ἕτερος
[4, 53]	πρὸς τὴν πανήγυριν τῆς τῶν	Ἠλείων	χώρας τὸν παρὰ τὸν Ἀλφειόν.
[4, 67]	δ´ Ἱππάλκιμος μὲν ἐγέννησε Πηνέλεων,	Ἠλεκτρύων	δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ Κλονίον,
[4, 9]	δὲ μιγεῖσαν τὴν Κηφέως Ἀνδρομέδαν	Ἠλεκτρύωνα	γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ τὴν Πέλοπος
[4, 67]	ἐτέκνωσεν υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον καὶ	Ἠλεκτρύωνα,	ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον καὶ Ἀλεγήνορα.
[4, 58]	κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν	Ἠλεκτρύωνος	ἐρίσαντα περί τινων, διὰ δὲ
[4, 10]	ἡλικίαν ἔφηβος ὢν πρῶτον μὲν	ἠλευθέρωσε	τὰς Θήβας, ἀποδιδοὺς ὡς πατρίδι
[4, 36]	τὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενος	ἦλθε	πρὸς τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε
[4, 61]	ἐτῶν ἐννέα πάλιν ὁ Μίνως	ἦλθεν	εἰς τὴν Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου
[4, 32]	δ´ ὅσους ἐδύνατο, μετὰ τούτων	ἦλθεν	ἐπὶ τὰς ναῦς, ἐλπίζων, εἰ
[4, 69]	τὴν Πέλοπος δυναστείαν, τῆς ἐν	Ἤλιδι	βασιλείας μετέδωκεν· ἐκ δὲ Φόρβαντος
[4, 33]	δὲ ὁρμώμενος, καὶ πυθόμενος ἐξ	Ἤλιδος	πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν,
[4, 36]	τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ, παιδὸς τὴν	ἡλικίαν,	ἁμαρτάνοντος δ´ ἐν τῷ διακονεῖν,
[4, 9]	τοῦ δὲ παιδὸς ὑπὲρ τὴν	ἡλικίαν	βιαιότερον ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν, ἡ
[4, 1]	καὶ Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν	ἡλικίαν	γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων.
[4, 36]	ἐκ ταύτης, παιδὸς ὄντος τὴν	ἡλικίαν.	ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς
[4, 76]	παρὰ Δαιδάλῳ, παῖς ὢν τὴν	ἡλικίαν·	εὐφυέστερος δ´ ὢν τοῦ διδασκάλου
[4, 10]	λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε τὴν	ἡλικίαν	ἔφηβος ὢν πρῶτον μὲν ἠλευθέρωσε
[4, 29]	δ´ ἔτι παιδὸς ὄντος τὴν	ἡλικίαν,	καὶ ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς ὄντος,
[4, 34]	Μελέαγρος ὁ Οἰνέως, τὴν μὲν	ἡλικίαν	μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ καὶ
[4, 50]	δ´ ἀδελφὸν Πρόμαχον, παῖδα τὴν	ἡλικίαν	ὄντα, φονεῦσαι. Ἀμφινόμην δὲ τὴν
[4, 63]	Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν τὴν	ἡλικίαν	οὖσαν, εὐπρεπείᾳ δὲ πασῶν διαφέρουσαν.
[4, 10]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πείσας τοὺς	ἡλικιώτας	ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα, κατέσπασεν ἐκ
[4, 40]	καὶ ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν	ἡλικιωτῶν	ἐπιθυμῆσαί τι πρᾶξαι μνήμης ἄξιον.
[4, 33]	δὲ ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ τὴν	Ἦλιν	τόν τε βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν,
[4, 77]	τὸ πέλαγος, τακέντος διὰ τὸν	ἥλιον	τοῦ συνέχοντος τὰς πτέρυγας κηροῦ,
[4, 45]	τῶν Ἀργοναυτῶν πράξεσι. φασὶ γὰρ	Ἡλίου	δύο γενέσθαι παῖδας, Αἰήτην τε
[4, 60]	ἐθαλαττοκράτησε. γήμας δὲ Πασιφάην τὴν	Ἡλίου	καὶ Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ
[4, 46]	διαδρᾶσαν καταφυγεῖν εἴς τι τέμενος	Ἡλίου	κείμενον παρὰ θάλατταν. καθ´ ὃν
[4, 27]	Αἰθιοπίαν τὸν βασιλεύοντα τῶν Αἰθιόπων	Ἠμαθίωνα	κατάρχοντα μάχης ἀποκτεῖναι, τὸ δ´
[4, 69]	Ἰξίονα διὰ τὸ μέγεθος τῶν	ἡμαρτημένων	ὑπὸ Διὸς εἰς τροχὸν ἐνδεθῆναι,
[4, 52]	ὡς ἐκ κακίας μὲν οὐδὲν	ἥμαρτον,	ἀκουσίως δὲ δι´ ἀπάτην ἠτύχησαν.
[4, 73]	ἀναγκαῖον δὲ τοῖς χρόνοις προσαναδραμόντας	ἡμᾶς	ἀπ´ ἀρχῆς ἐν κεφαλαίοις ἅπαντα
[4, 34]	δ´ εἶναι νομίζομεν βραχὺ παρεκβάντας	ἡμᾶς	ἀπαγγεῖλαι τὴν περὶ τὸν Μελέαγρον
[4, 8]	ὁμολογουμένην αὐτῷ συγχωρῆσαι τὴν ἀθανασίαν,	ἡμᾶς	δὲ πρὸς τὸν θεὸν μηδὲ
[4, 56]	γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν καθ´	ἡμᾶς	θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ τούτων
[4, 18]	τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι τῇ καθ´	ἡμᾶς	θαλάττῃ. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[4, 18]	τὴν Ἰβηρίαν μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	καιρῶν. Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ
[4, 30]	χρησμῷ διέμεινε μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	καιρῶν. οἱ μὲν γὰρ λαοὶ
[4, 20]	ἴδιόν τι καὶ παράδοξον καθ´	ἡμᾶς	συνέβη περὶ μίαν γυναῖκα γενέσθαι.
[4, 8]	τοῖς πραττομένοις ἐν τοῖς καθ´	ἡμᾶς	χρόνοις, καὶ τὰ δισταζόμενα τῶν
[4, 19]	καὶ ἀπόρθητος μέχρι τοῦ καθ´	ἡμᾶς	χρόνου· τὸ δὲ τελευταῖον ὑπὸ
[4, 21]	χρόνους διαμεῖναι μέχρι τῶν καθ´	ἡμᾶς	χρόνων· πολλοὺς γὰρ τῶν Ῥωμαίων
[4, 83]	ὄντες, τὴν αἰτίαν τῆς αὐξήσεως	ἠμείβοντο	ταῖς προσηκούσαις χάρισι καὶ τιμαῖς.
[4, 28]	Σκυθίαν καὶ μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν.	ἡμεῖς	δ´ ἀρκούντως περὶ τούτων διεληλυθότες
[4, 25]	μεταδόντα τῆς ἀθανασίας Θυώνην μετονομάσαι.	ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ περὶ Ὀρφέως διεληλύθαμεν,
[4, 18]	μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν.	Ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους
[4, 63]	τὸ προσαγορευόμενον ἀπ´ ἐκείνου Θησεῖον.	~Ἡμεῖς	δ´ ἐπεὶ τὸν περὶ Θησέως
[4, 85]	καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα.	ἡμεῖς	δὲ κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ
[4, 81]	πλῆθος ὥστε λαμβάνειν μεγάλας προσόδους.	~Ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες
[4, 61]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν.	ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως διεληλυθότες
[4, 64]	δούλην τὴν μητέρα Θησέως Αἴθραν.	~Ἡμεῖς	δὲ περὶ τούτων ἀρκούντως εἰρηκότες
[4, 1]	τοῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώποις.	ἡμεῖς	δὲ τὰ κατὰ μέρος περὶ
[4, 1]	γεγονότες, ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων.	ἡμεῖς	δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν
[4, 51]	εἰς τὴν πόλιν εἰσβαλεῖν ἅμ´	ἡμέρᾳ.	ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς, καὶ τοῦ
[4, 13]	ὕβρεως συνετέλεσε τὸν ἆθλον ἐν	ἡμέρᾳ	μιᾷ. διὸ καὶ θαυμάσαι τις
[4, 48]	ὑπὸ τῆς Μηδείας ἐν ὀλίγαις	ἡμέραις	ῥίζαις καὶ βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι,
[4, 54]	ἐκ τῆς πόλεως, καὶ μίαν	ἡμέραν	παρὰ τοῦ Κρέοντος λαβοῦσαν εἰς
[4, 9]	ὅτι τὸν κατ´ ἐκείνην τὴν	ἡμέραν	Περσειδῶν γεννώμενον ποιήσει βασιλέα, τὴν
[4, 54]	δὲ τοῦ πατρὸς καὶ τάξαντος	ἡμέραν	τοῖς γάμοις, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 50]	αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς μὲν	ἡμέρας	καπνῷ, τῆς δὲ νυκτὸς πυρί,
[4, 48]	ἐπὶ δύο νύκτας καὶ δύο	ἡμέρας	συνεχῶς τῇ νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν
[4, 46]	ξενοκτονίας νόμιμον, ἀποδέξασθαι μὲν τὴν	ἡμερότητα	τῆς παρθένου, δηλώσαντας δ´ αὐτῇ
[4, 84]	φυομένων. ἔχειν δὲ καὶ τῶν	ἡμέρων	καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς
[4, 82]	αὐτὴν καὶ τὸ πρότερον ἐξηγριωμένην	ἡμερῶσαι.	γεννῆσαι δ´ ἐν αὐτῇ δύο
[4, 85]	πρόθεσιν περὶ τῶν ἡρώων καὶ	ἡμιθέων	ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν τήνδε
[4, 1]	τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	καὶ καθόλου τῶν κατὰ πόλεμον
[4, 1]	ὑπὸ τῶν ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν·
[4, 1]	τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ	ἡμιθέων	καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον
[4, 56]	τοῖς Εὐεσπερίταις. οὐ παραλειπτέον δ´	ἡμῖν	ἀνεξέλεγκτον τὴν ἱστορίαν τῶν ἀποφηναμένων
[4, 7]	ὑπὸ τῶν ἀκουόντων. Τούτων δ´	ἡμῖν	ἀρκούντως εἰρημένων μεταβιβάσομεν τὸν λόγον
[4, 57]	γενέσθαι τὴν ὁμωνυμίαν τῶν ποταμῶν.	~Ἡμῖν	δ´ ἀρκούντως ἐξειργασμένοις τὴν περὶ
[4, 27]	τεύξεσθαι, καθάπερ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν.	~Ἡμῖν	δ´ οὐ παραλειπτέον τὰ περὶ
[4, 71]	τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ
[4, 73]	ἐπὶ Τροίαν στρατεύσαντα. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Πέλοπος
[4, 68]	τῶν ἁπάντων Βοιωτῶν. ~Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως
[4, 75]	τῷ Διὶ οἰνοχοεῖν. Τούτων δ´	ἡμῖν	διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι περὶ Δαιδάλου
[4, 60]	παραλαβὼν ἔθυσεν Ἀπόλλωνι. ~Λείπεται δ´	ἡμῖν	εἰπεῖν περὶ Μινωταύρου τοῦ ἀναιρεθέντος
[4, 12]	περὶ μὲν τῶν Κενταύρων ἱκανῶς	ἡμῖν	εἰρήσθω. ~Μετὰ δὲ ταῦτ´ ἔλαβε
[4, 1]	τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται μὲν οὖν	ἡμῖν	ἐν ταῖς προειρημέναις βίβλοις ὅτι
[4, 6]	περὶ μὲν τῶν τοιούτων ἅλις	ἡμῖν	ἐχέτω. ~Περὶ δὲ τῶν Μουσῶν,
[4, 54]	πάντα διήλθομεν, νυνὶ δὲ προσθετέον	ἡμῖν	καὶ ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν ὑπολειπόμενον
[4, 85]	~Καὶ περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς	ἡμῖν	{πάλιν} εἰρήσθω, περὶ δὲ Ὠρίωνος
[4, 39]	τιμᾶν τὸν Ἡρακλέα. προσθετέον δ´	ἡμῖν	τοῖς εἰρημένοις ὅτι μετὰ τὴν
[4, 29]	παντελῶς νέους εἶναι. ἀναγκαῖον δ´	ἡμῖν	φαίνεται προδιελθεῖν περὶ τῆς γενέσεως
[4, 12]	πέτρας μεγάλας, τινὲς δὲ λαμπάδας	ἡμμένας,	ἕτεροι δὲ βουφόνους πελέκεις. ὁ
[4, 53]	καὶ διδάξαντα διότι τοὺς προαδικήσαντας	ἠμύνατο,	τιμωρίαν ἐλάττονα λαβὼν ὧν αὐτὸς
[4, 80]	τῶν ἀναλωμάτων· βραχὺ γὰρ πρὸ	ἡμῶν	εἶχον αἱ θεαὶ βοῦς μὲν
[4, 38]	γυναῖκα Δηιάνειραν· τούτῳ δὲ προστεταγμένον	ἦν	αἰτῆσαι χιτῶνα καὶ ἱμάτιον, οἷς
[4, 29]	λόγον καθαρώτερον ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν. Θέσπιος	ἦν	ἀνὴρ τὸ γένος ἐπιφανὴς ἐκ
[4, 11]	οὗτος δὲ μεγέθει μὲν ὑπερφυὴς	ἦν,	ἄτρωτος δὲ ὢν σιδήρῳ καὶ
[4, 64]	τὸν Λάιον, ἀγνοῶν ὅτι πατὴρ	ἦν	αὐτοῦ. καθ´ ὃν δὴ χρόνον
[4, 76]	Ἀθηναῖος, εἷς τῶν Ἐρεχθειδῶν ὀνομαζόμενος·	ἦν	γὰρ υἱὸς Μητίονος τοῦ Εὐπαλάμου
[4, 33]	καὶ τούτῳ τὴν βασιλείαν παρέδωκεν·	ἦν	γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς πεφυγαδευμένος
[4, 64]	δὲ Οἰδίπουν λῦσαι τὸ αἴνιγμα.	ἦν	δὲ τὸ προτεθὲν ὑπὸ τῆς
[4, 10]	τὸ βάρος τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος	ἦν	ἐκδιδόναι τὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων.
[4, 11]	ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς	ἦν	ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆς συμφορᾶς.
[4, 10]	θεοῖς ἦσαν ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ	ἦν	εὑρεῖν κατὰ τὴν πόλιν ἰδιωτικὸν
[4, 8]	οἷς διὰ τὸ μέγεθος ἔπαθλον	ἦν	ἡ ἀθανασία. διὰ δὲ τὴν
[4, 34]	τὸ πρωτεῖον συνεχωρήθη· τοῦτο δ´	ἦν	ἡ δορὰ τοῦ ζῴου. μετεχούσης
[4, 62]	Ἀφροδίτης παρὰ τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν	ἦν	καθορᾶν τὴν Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ
[4, 12]	Κενταύρους διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος	ἦν	Κένταυρος, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ
[4, 59]	χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ	ἦν	ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ τοὺς παριόντας
[4, 33]	τὴν μητέρα, καὶ γνωσθεὶς τίνος	ἦν	πατρός, ἀποδοχῆς ἐτύγχανε τῆς μεγίστης.
[4, 28]	τὴν Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ ἧς	ἦν	πεπαιδοποιημένος υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας δὲ
[4, 69]	Ὑψέως ἐγέννησεν ὀκτὼ παῖδας, ὧν	ἦν	πρεσβύτατος Ἀντίων, ὃς μιγεὶς Περιμήλᾳ
[4, 68]	Θηβαίου, παῖδας ἐγέννησε δώδεκα, ὧν	ἦν	πρεσβύτατος μὲν Περικλύμενος, νεώτατος δὲ
[4, 76]	ἐπὶ Κώκαλον τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος	ἦν	τὸ μὲν γένος Ἀθηναῖος, εἷς
[4, 39]	τὴν τιμὴν ταύτην· ἀδύνατον γὰρ	ἦν	τοῦτον καταλεχθῆναι μὴ πρότερον ἑνὸς
[4, 68]	στρατεύσαντος ἐπὶ Τροίαν. Σαλμωνεὺς γὰρ	ἦν	υἱὸς Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ
[4, 81]	Ἀρισταίου γράφειν ἐγχειρήσομεν. Ἀρισταῖος γὰρ	ἦν	υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος καὶ Κυρήνης
[4, 25]	περὶ αὐτοῦ διελθεῖν. οὗτος γὰρ	ἦν	υἱὸς μὲν Οἰάγρου, Θρᾷξ δὲ
[4, 74]	ἀξίων παραλίπωμεν. Τάνταλος Διὸς μὲν	ἦν	υἱός, πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ
[4, 13]	ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν οὖν ἀδύνατον	ἦν	χειρώσασθαι τὰ ζῷα διὰ τὴν
[4, 43]	ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς καὶ Κλεοπάτρας,	ἥν	φασιν ἐξ Ὠρειθυίας τῆς Ἐρεχθέως
[4, 11]	ὁ τμηθεὶς ἀνίει τόπος· δι´	ἣν	αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο, καὶ
[4, 34]	δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ὠλιγώρησεν· δι´	ἣν	αἰτίαν ἡ θεὸς αὐτῷ μηνίσασα
[4, 74]	παρὰ τοῖς ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´	ἣν	αἰτίαν καὶ ζῶν ἐκολάσθη καὶ
[4, 80]	τραχείας καὶ παντελῶς δυσπορεύτου· δι´	ἣν	αἰτίαν κατασκευάσαντες ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν
[4, 64]	αὐτοῦ τὰ σφυρὰ σιδήρῳ· δι´	ἣν	αἰτίαν Οἰδίπους ὕστερον ὠνομάσθη. οἱ
[4, 47]	παρθένον ἀποπεσεῖν εἰς τὴν θάλατταν,	ἣν	ἀπ´ ἐκείνης Ἑλλήσποντον ὀνομασθῆναι, τὸν
[4, 79]	καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν	ἣν	ἀπὸ τῆς ἐν τῇ πόλει
[4, 79]	οἱ μὲν ἐνταῦθα πόλιν ᾤκισαν	ἣν	ἀπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Μινῴαν
[4, 55]	δ´ Αἰγέως τοὺς παραπέμψοντας εἰς	ἣν	βούλοιτο χώραν, εἰς τὴν Φοινίκην
[4, 11]	τὴν ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ, καθ´	ἣν	εἰώθει φωλεύειν τὸ θηρίον. ὁ
[4, 16]	δὲ ταῦτα Προθόῃ συνῆψε μάχην,	ἣν	ἐκ προκλήσεως ἔφασαν ἑπτάκις νενικηκέναι
[4, 2]	κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας,	ἣν	Ἐλευθερὰς προσαγορεῦσαι. ~στρατεύσαντα δ´ εἰς
[4, 66]	Θηβαίων ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ´	ἣν	ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν Ἀλκμαίωνα·
[4, 24]	ἔχουσαν τὸν περίβολον σταδίων τεττάρων,	ἣν	ἐπώνυμον αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν· ὡσαύτως
[4, 48]	ἑβδομήκοντα σταδίους ἀπὸ τῆς πόλεως,	ἣν	καλεῖσθαι μὲν Σύβαριν, ἔχειν δὲ
[4, 29]	καὶ μάλιστα τὴν πεδιάδα χώραν,	ἣν	μέχρι τοῦ νῦν καλεῖσθαι Ἰολαεῖον.
[4, 82]	τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν, καθ´	ἣν	συνέβαινε πνεῖν τοὺς ἐτησίας, λῆξαι
[4, 77]	πρός τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς	ἣν	τὸν Ἴκαρον παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν
[4, 13]	χρόνων ἠθροισμένην κόπρον εἶχεν ἄπλατον,	ἣν	ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς προσέταξε καθᾶραι.
[4, 59]	οὗτος δὲ τοὺς παριόντας ὁδοιπόρους	ἠνάγκαζεν	ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ
[4, 12]	ἀπέκτεινε, τοὺς δ´ ὑπολειφθέντας φυγεῖν	ἠνάγκασε.	τῶν δ´ ἀναιρεθέντων Κενταύρων ὑπῆρχον
[4, 37]	τῶν ἄλλων τοὺς πλείστους κατακόψας	ἠνάγκασεν	ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας. τούτων
[4, 61]	μόνοις διέμεινεν· οὗ δὴ χάριν	ἠναγκάσθησαν	οἱ Ἀθηναῖοι τὸν θεὸν ἐπερωτῆσαι
[4, 57]	χρόνον ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους παίδων	ἠνδρωμένων,	καὶ φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς νεανίσκοις
[4, 69]	Ἠϊονεὺς τὰς ἵππους ἀντὶ τούτων	ἠνεχύρασεν.	ὁ δ´ Ἰξίων τὸν Ἠϊονέα
[4, 62]	ταραχθέντων καὶ ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς	ἡνίαις,	συνέβη τὸν μὲν δίφρον συντριβῆναι,
[4, 73]	τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ καὶ	ἡνίοχον	τὸν Μυρτίλον· εἰ δ´ ἐφίκοιτο
[4, 73]	τοῦ γάμου· φθείρας δὲ τὸν	ἡνίοχον	τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον, καὶ λαβὼν
[4, 62]	Πιτθεῖ μετὰ τοῦ Θησέως καταλύσασα	ἠξίου	τὸν Ἱππόλυτον μιγῆναι αὐτῇ. ἀντειπόντος
[4, 74]	αἰωνίου κατὰ τοὺς μύθους τιμωρίας	ἠξιώθη,	καταταχθεὶς εἰς τοὺς ἀσεβεῖς. τούτου
[4, 12]	τὸν κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας	ἠξιώθη·	Ὅμαδος μὲν γὰρ ἐν Ἀρκαδίᾳ
[4, 15]	κοσμηθεὶς ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ χείρονος·	ἠξίωσε	δὲ ταύτης τῆς προσηγορίας τῶν
[4, 34]	ἀναιρέσει ἀρὰς ἔθετο, καθ´ ἃς	ἠξίωσεν	ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ τοὺς ἀθανάτους
[4, 75]	διατείνας ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ	Ἠοῦς	τεκνῶσαι Μέμνονα τὸν τοῖς Τρωσὶ
[4, 15]	παρέστησεν ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα τὸ	ἧπαρ	αὐτοῦ. Ἡρακλῆς δ´ ὁρῶν τῆς
[4, 85]	πορθμὸν διειργούσης τῆς θαλάττης τὴν	ἤπειρον	ἀπὸ τῆς νήσου. Ἡσίοδος δ´
[4, 25]	προειρημένον κόλπον κατήντησεν εἰς τὴν	Ἤπειρον,	ἐξ ἧς πορευθεὶς εἰς τὴν
[4, 56]	δὲ καὶ τὴν ἐντὸς Γαδείρων	ἤπειρον	ἔχειν ἐμφανῆ σημεῖα τῆς τούτων
[4, 85]	γενομένων διαρραγῆναι τὸν αὐχένα τῆς	ἠπείρου,	καὶ γενέσθαι τὸν πορθμὸν διειργούσης
[4, 18]	δέ τινές φασι, τοὐναντίον τῶν	ἠπείρων	ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας, καὶ
[4, 18]	στήλας ἔθετο καθ´ ἑκατέραν τῶν	ἠπείρων.	συμπαραπλέοντος δὲ τοῦ στόλου διαβὰς
[4, 18]	παραβαλὼν εἰς τὰς ἄκρας τῶν	ἠπείρων	τὰς παρὰ τὸν ὠκεανὸν κειμένας
[4, 9]	ἐπισπασαμένου τὴν θηλήν, ἡ μὲν	Ἥρα	διαλγήσασα τὸ βρέφος ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ
[4, 10]	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἡ μὲν	Ἥρα	δύο δράκοντας ἀπέστειλε τοὺς ἀναλώσοντας
[4, 11]	πολλὴν οὖν ἀμηχανίαν ἐμπίπτοντος αὐτοῦ,	Ἥρα	μὲν ἔπεμψεν αὐτῷ λύτταν· ὁ
[4, 84]	Δάφνιδος πειρασόμεθα διελθεῖν τὰ μυθολογούμενα.	Ἡραῖα	γὰρ ὄρη κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 9]	ταύτῃ Δία μιγέντα δι´ ἀπάτης	Ἡρακλέα	γεννῆσαι. τὴν μὲν οὖν ὅλην
[4, 12]	ἐφ´ ᾧ συνέβη θαυμασθῆναι τὸν	Ἡρακλέα	διαφερόντως· τὸν μὲν γὰρ ἐχθρὸν
[4, 42]	πολιτῶν ἐκτεθῇ τιμωρίαν. τὸν δ´	Ἡρακλέα	δώροις καὶ τοῖς προσήκουσι ξενίοις
[4, 53]	συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι μόνον τὸν	Ἡρακλέα	καὶ γυμνὸν ὅπλων τελέσαι τοὺς
[4, 27]	τινος ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν	Ἡρακλέα,	καὶ παρὰ τῶν παρθένων μαθόντα
[4, 37]	οἱ Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ τὸν	Ἡρακλέα,	καὶ σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ
[4, 41]	Κάστορα καὶ Πολυδεύκην, ἔτι δ´	Ἡρακλέα	καὶ Τελαμῶνα, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 39]	Ἥραν μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν	Ἡρακλέα	καὶ τὸ λοιπὸν εἰς τὸν
[4, 39]	ὡς θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις τὸν	Ἡρακλέα,	καὶ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα
[4, 22]	λίμνης εἰς τὴν θάλατταν, τὸν	Ἡρακλέα	λέγεται τὸν μὲν ἔκρουν ἐγχῶσαι,
[4, 39]	καλλίσφυρον Ἥβην. τὸν δ´ οὖν	Ἡρακλέα	λέγουσι καταλεγόμενον ὑπὸ τοῦ Διὸς
[4, 55]	Μήδειαν ἐν Θήβαις φασὶ καταλαβοῦσαν	Ἡρακλέα	μανικῷ πάθει συνεχόμενον καὶ τοὺς
[4, 16]	τιμιώταται κατ´ αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν	Ἡρακλέα	μάχην καρτερὰν συνεστήσαντο. πρώτη μὲν
[4, 8]	θεοῦ τιμήν. καὶ γὰρ ἄτοπον	Ἡρακλέα	μὲν ἔτι κατ´ ἀνθρώπους ὄντα
[4, 38]	δὲ θεὸς ἔχρησε κομισθῆναι τὸν	Ἡρακλέα	μετὰ τῆς πολεμικῆς διασκευῆς εἰς
[4, 42]	αἰγιαλόν. ἐνταῦθα δὲ τὸν μὲν	Ἡρακλέα	μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν ἀπόβασιν
[4, 49]	Ἀργοναυτῶν, ἀλλ´ ἰδίᾳ στρατεύσαντα τὸν	Ἡρακλέα	ναυσὶν ἓξ ἕνεκα τῶν ἵππων
[4, 21]	Κάκιος καὶ Πινάριος ἐδέξαντο τὸν	Ἡρακλέα	ξενίοις ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις
[4, 15]	θνητῶν γυναικῶν γενομένων Διόνυσον καὶ	Ἡρακλέα,	οὐ μόνον ὅτι πατρὸς ἦσαν
[4, 25]	διεληλύθαμεν, μεταβησόμεθα πάλιν ἐπὶ τὸν	Ἡρακλέα.	~Οὗτος γὰρ κατὰ τοὺς παραδεδομένους
[4, 44]	τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος, φασὶ τὸν	Ἡρακλέα	πάντων ἄριστα διαγωνισάμενον αὐτόν τε
[4, 49]	τὰς ἀρετὰς ἐπικρατούντων, μυθολογοῦσι τὸν	Ἡρακλέα	πάντων ἄριστα διαγωνίσασθαι· τόν τε
[4, 43]	χαρίζεσθαι. τῶν δὲ περὶ τὸν	Ἡρακλέα	παραδόξως ἐπιφανέντων, φασὶ τοὺς μὲν
[4, 33]	δικαστὴς γενόμενος τῷ πατρὶ πρὸς	Ἡρακλέα	περὶ τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα
[4, 41]	συνελθόντας ἑλέσθαι σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν	Ἡρακλέα,	προκρίναντας κατ´ ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´ ἐκ
[4, 35]	τὸ πραχθέν· παρεισήγαγον γὰρ τὸν	Ἡρακλέα	πρὸς τὸν Ἀχελῷον συνάψαι μάχην,
[4, 10]	διόπερ Ἀργεῖοι πυθόμενοι τὸ γεγονὸς	Ἡρακλέα	προσηγόρευσαν, ὅτι δι´ Ἥραν ἔσχε
[4, 39]	ἅπαντας ὡς θεὸν τιμᾶν τὸν	Ἡρακλέα.	προσθετέον δ´ ἡμῖν τοῖς εἰρημένοις
[4, 39]	ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην καὶ τὸν	Ἡρακλέα	προσλαβομένην πρὸς τὸ σῶμα διὰ
[4, 53]	τὰς πατρίδας διαχωρίζεσθαι, φασὶ τὸν	Ἡρακλέα	συμβουλεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσι πρὸς τὰ
[4, 21]	ἀλκὴν τῶν γιγάντων, φασὶ τὸν	Ἡρακλέα,	συμμαχούντων αὐτῷ τῶν θεῶν, κρατῆσαι
[4, 27]	δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν τὸν	Ἡρακλέα	τελοῦντα τὸν ὕστατον ἆθλον Ἀνταῖον
[4, 9]	ἰδίαν ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα, τὸν δ´	Ἡρακλέα	τεταγμένον ὑπὸ τὸν Εὐρυσθέα τελέσαι
[4, 14]	τὰ μικρὰ μυστήρια συνεστήσατο, τὸν	Ἡρακλέα	τιμῶσα. Ἴδιον δέ τι συνέβη
[4, 44]	Βορέου. ὁμοίως δὲ καὶ τὸν	Ἡρακλέα	τινὲς παραδεδώκασι πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα
[4, 39]	καὶ τιμᾶν ὡς ἥρωα τὸν	Ἡρακλέα.	τὸ παραπλήσιον δὲ καὶ τῶν
[4, 31]	μὲν τιμὴν ὁ ἀποδόμενος τὸν	Ἡρακλέα	τοῖς Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε κατὰ
[4, 38]	ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον τὸν	Ἡρακλέα	τοῖς χρησμοῖς ἀκολούθως ἐξ ἀνθρώπων
[4, 12]	Φολόην ὀνομασθῆναι· οὗτος ξενίοις δεχόμενος	Ἡρακλέα	τὸν κατακεχωσμένον οἴνου πίθον ἀνέῳξε.
[4, 44]	ἐνταῦθα συμπλέοντας τοῖς περὶ τὸν	Ἡρακλέα	τοὺς ἐπικαλουμένους μὲν Βορεάδας, ἀδελφοὺς
[4, 54]	καὶ διεκπεσεῖν εἰς Θήβας πρὸς	Ἡρακλέα·	τοῦτον γὰρ μεσίτην γεγονότα τῶν
[4, 37]	διὰ τὴν ἔχθραν τὴν πρὸς	Ἡρακλέα·	τούτου γὰρ αὐτοῖς συνεργοῦντος τρεῖς
[4, 22]	τῶν ἀσεβῶν τιμωρίαν. τῷ δ´	Ἡρακλεῖ	διὰ τὴν εὐσέβειαν τοὐναντίον συνέβη
[4, 18]	ὁ δὲ λαβὼν ἁπάσας καθιέρωσεν	Ἡρακλεῖ,	καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων
[4, 21]	τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν	Ἡρακλεῖ,	καὶ μετὰ ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας,
[4, 39]	ὁ Ἄκτορος υἱός, φίλος ὢν	Ἡρακλεῖ,	κάπρον καὶ ταῦρον καὶ κριὸν
[4, 32]	τὰς ἵππους ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ	Ἡρακλεῖ	κατὰ τὰς ἐπαγγελίας. ὁ δ´
[4, 31]	Λάμον ἐγέννησε. προϋπῆρχε δὲ τῷ	Ἡρακλεῖ	κατὰ τὸν τῆς δουλείας καιρὸν
[4, 33]	τοῦ μισθοῦ τὸ νίκημα ἀπέδωκεν	Ἡρακλεῖ.	μετὰ δὲ ταῦτα Ἱπποκόων μὲν
[4, 39]	μυθολογοῦσι συνοικίσαι τὴν Ἥβην τῷ	Ἡρακλεῖ,	περὶ ἧς καὶ τὸν ποιητὴν
[4, 48]	τῇ νηὶ συμπλεύσαντα προειπεῖν μὲν	Ἡρακλεῖ	περὶ τῶν ἄθλων καὶ τῆς
[4, 48]	Εὐρυσθέως ἀδελφὸν τοῦ τοὺς ἄθλους	Ἡρακλεῖ	προστάξαντος, ἔπειτα τοῖς ἄλλοις τῷ
[4, 57]	τὸ σύστημα τῶν Ἀρκάδων τῶν	Ἡρακλεῖ	συνεστρατευκότων, ἢ ταῦτα μὴ ποιοῦντα
[4, 21]	εἰς θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν	Ἡρακλεῖ	τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον
[4, 24]	ὁμοίως δὲ καὶ αὐτῷ τῷ	Ἡρακλεῖ	τούτου συμβαίνοντος, καὶ τοῦ ἄθλου
[4, 53]	τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων	Ἡρακλεῖ,	φασὶ τοῦτον {τὸν} τόπον προκρῖναι
[4, 24]	καὶ θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν,	Ἡρακλείαν	προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν καὶ
[4, 22]	κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην	Ἡρακλείαν.	Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε περὶ
[4, 23]	τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε πόλιν	Ἡράκλειαν.	ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης, οἱ
[4, 57]	μετὰ πολλῆς δυνάμεως. οἱ δ´	Ἡρακλεῖδαι,	βοηθούντων αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι
[4, 57]	ποιοῦντα πόλεμον ἀναδέξασθαι. οἱ δ´	Ἡρακλεῖδαι	καὶ οἱ μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες
[4, 58]	μὲν Ὕλλος ἀνῃρέθη, οἱ δ´	Ἡρακλεῖδαι	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς
[4, 58]	~μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν	Ἡρακλεῖδαι	πάντες περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες τὸν
[4, 58]	καί τινας ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς	Ἡρακλείδαις.	κατὰ δὲ τὸν Ἰσθμὸν τῶν
[4, 58]	Ὕλλος λειφθείη, μὴ κατιέναι τοὺς	Ἡρακλείδας	εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα.
[4, 57]	ἐν Μυκήναις βασιλείας, ἔγνω τοὺς	Ἡρακλείδας	ἐξ ὅλης τῆς Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι.
[4, 57]	τῷ βασιλεῖ προηγόρευσε τούς τε	Ἡρακλείδας	καὶ τοὺς Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν,
[4, 57]	παρ´ αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς	Ἡρακλείδας·	κατῴκισαν δὲ αὐτοὺς μετὰ τῶν
[4, 58]	Ὕλλος νικήσαι τὸν ἀντιταχθέντα, παραλαβεῖν	Ἡρακλείδας	τὴν Εὐρυσθέως βασιλείαν, εἰ δ´
[4, 58]	τοῖς Θηβαίοις. τοὺς δ´ ἄλλους	Ἡρακλείδας	φασὶν ἐλθόντας παρ´ Αἰγίμιον τὸν
[4, 1]	ὑπερέβη, τὰ δ´ ἀπὸ τῆς	Ἡρακλειδῶν	καθόδου πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν
[4, 9]	νῦν ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται πεδίον	Ἡράκλειον.	καθ´ ὃν δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ
[4, 57]	αὐτοῖς τῶν Ἀθηναίων, προστησάμενοι τὸν	Ἡρακλέους	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ τούτῳ τε
[4, 59]	τὸ τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν	Ἡρακλέους	ἄθλων. Θησεὺς τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας
[4, 42]	φασὶ τὸ μὲν κῆτος ὑφ´	Ἡρακλέους	ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´ Ἡσιόνῃ δοθῆναι
[4, 57]	φυγὴν συντριβέντος, ὑπὸ Ὕλλου τοῦ	Ἡρακλέους	ἀνῃρέθη· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ
[4, 23]	αὐτάς· πρὸς ταῦτα δὲ τοῦ	Ἡρακλέους	ἀποφαινομένου διότι, ταύτας ἂν ἀποβάλῃ,
[4, 59]	παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴς ὢν τῆς	Ἡρακλέους	ἀρετῆς, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλους περιέχοντας
[4, 10]	ἔχων τῆς Ἀργείας ὑποπτεύσας τὴν	Ἡρακλέους	αὔξησιν μετεπέμπετό τε αὐτὸν καὶ
[4, 9]	τὸν μὲν Δία πρὸς τὴν	Ἡρακλέους	γένεσιν ἐνεχθέντα τῇ διανοίᾳ προειπεῖν
[4, 29]	ἐκ πλειόνων γυναικῶν θυγατέρας πεντήκοντα.	Ἡρακλέους	δ´ ἔτι παιδὸς ὄντος τὴν
[4, 58]	Ῥοδίων διὰ τὴν τοῦ πατρὸς	Ἡρακλέους	δόξαν, καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον
[4, 57]	τοῖς νεανίσκοις διὰ τὴν ἀφ´	Ἡρακλέους	δόξαν, ὑφορώμενος αὐτῶν τὴν αὔξησιν
[4, 8]	καθ´ αὑτοὺς βίου τεκμαιρόμενοι, τὴν	Ἡρακλέους	δύναμιν ἐκ τῆς ἀσθενείας τῶν
[4, 39]	φέρουσαν ἀτιμίαν. Περὶ μὲν οὖν	Ἡρακλέους	εἰ καὶ πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν
[4, 58]	στρατοπέδων ἀθροισθέντων, Ὕλλος μὲν ὁ	Ἡρακλέους	εἰς μονομαχίαν προεκαλέσατο τῶν πολεμίων
[4, 58]	τῶν παίδων καὶ Τληπολέμου τοῦ	Ἡρακλέους,	ἑκουσίως τῶν Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων,
[4, 58]	Δωριέων κατοικῆσαι. Τληπόλεμον δὲ τὸν	Ἡρακλέους	ἐν Ἄργει κατοικοῦντα λέγουσιν ἀνελεῖν
[4, 27]	φοροῦντα. παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ	Ἡρακλέους	ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς Ἕλληνας τὸν
[4, 33]	βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν. εἰς Τίρυνθα δὲ	Ἡρακλέους	ἐπανελθόντος, Εὐρυσθεὺς αἰτιασάμενος αὐτὸν ἐπιβουλεύειν
[4, 9]	τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι καὶ τῆς	Ἡρακλέους	ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό φασιν αὐτὸν
[4, 36]	τὴν ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ τοῦ	Ἡρακλέους	ἐφύλαττεν. ὁ δὲ διαβὰς τὸν
[4, 10]	ἄθλους. οὐχ ὑπακούοντος δὲ τοῦ	Ἡρακλέους,	Ζεὺς μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν
[4, 31]	Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν ἀνδρείαν τὴν	Ἡρακλέους,	καὶ πυθομένη τίς ἐστι καὶ
[4, 59]	Τροίαν στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ	Ἡρακλέους	καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν,
[4, 33]	Κλεωνάς, ἔνθα νῦν ἐστιν ἱερὸν	Ἡρακλέους.	μετὰ δὲ ταῦτα στρατεύσας ἐπὶ
[4, 33]	δὲ τὸν Λικυμνίου φίλον ὄντα	Ἡρακλέους	οἱ υἱοὶ τοῦ Ἱπποκόωντος εἴκοσι
[4, 33]	τῇ μάχῃ τῶν μὲν μεθ´	Ἡρακλέους	ὀλίγοι παντελῶς, ἐν οἷς ἦσαν
[4, 36]	αἷμα, χρῖσαι τὸν χιτῶνα τοῦ	Ἡρακλέους.	οὗτος μὲν οὖν ταύτην τὴν
[4, 57]	δέ τινα χρόνον ἁπάντων τῶν	Ἡρακλέους	παίδων ἠνδρωμένων, καὶ φρονήματος ἐμφυομένου
[4, 21]	δ´ οὖν γίγαντας πυθομένους τὴν	Ἡρακλέους	παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας καὶ παρατάξασθαι
[4, 49]	προσενεχθῆναι τῇ Τρῳάδι. ἐνταῦθα δ´	Ἡρακλέους	πέμψαντος εἰς τὴν πόλιν Ἴφικλόν
[4, 28]	ἀνθρώπων τὸ γεγονός. ~Τοῦ δ´	Ἡρακλέους	περὶ ταῦτ´ ὄντος φασὶ τὰς
[4, 23]	ἀπὸ τῶν τόπων. τοῦ δ´	Ἡρακλέους	πλησιάσαντος τοῖς κατὰ τὸν Ἔρυκα
[4, 7]	μεταβιβάσομεν τὸν λόγον ἐπὶ τὰς	Ἡρακλέους	πράξεις. ~οὐκ ἀγνοῶ δ´ ὅτι
[4, 28]	διεληλυθότες ἐπάνιμεν πάλιν ἐπὶ τὰς	Ἡρακλέους	πράξεις. ~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς
[4, 57]	Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν καὶ τὰ ὑφ´	Ἡρακλέους	πραχθέντα οἰκεῖον ἂν εἴη κατὰ
[4, 32]	βιασάμενος εἰσέπεσεν εἰς τὴν πόλιν,	Ἡρακλέους	προσβαλόντος κατὰ τὸ καρτερώτατον μέρος
[4, 18]	Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν	Ἡρακλέους	στηλῶν ἐμνήσθημεν, οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν
[4, 32]	Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ. οὗτος γὰρ	Ἡρακλέους	στρατεύοντος μετὰ Ἰάσονος ἐπὶ τὸ
[4, 32]	πρὸς τῇ πόλει τοῖς μεθ´	Ἡρακλέους	συμβαλὼν αὐτός τε ἔπεσε καὶ
[4, 38]	Δηιάνειρα δὲ τὸ μέγεθος τῆς	Ἡρακλέους	συμφορᾶς καταπεπληγμένη, καὶ συνειδυῖα ἑαυτῇ
[4, 30]	ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσι, περὶ δ´	Ἡρακλέους	τὰ συνεχῆ τοῖς προειρημένοις προσθήσομεν.
[4, 23]	διδόντος τὴν χώραν, τοῦ δ´	Ἡρακλέους	τὰς βοῦς, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 57]	υἱῶν αὐτοῦ πράξεις. μετὰ τὴν	Ἡρακλέους	τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ παῖδες αὐτοῦ
[4, 8]	μυθολογίας, καὶ μάλιστα τὰς περὶ	Ἡρακλέους.	τῷ μὲν γὰρ μεγέθει τῶν
[4, 12]	τι συνέβη καὶ περὶ τὸν	Ἡρακλέους	φίλον τὸν ὀνομαζόμενον Φόλον. οὗτος
[4, 63]	Θησέα μὲν ὕστερον διὰ τὴν	Ἡρακλέους	χάριν ἀπολυθῆναι, Πειρίθουν δὲ διὰ
[4, 19]	δ´ αὕτη πάντα τὸν ἀφ´	Ἡρακλέους	χρόνον ἐλευθέρα καὶ ἀπόρθητος μέχρι
[4, 49]	ἀλλ´ οἷόν τινά φασι βίην	Ἡρακληείην	εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα,
[4, 32]	ἀλλ´ οἷόν τινά φασι βίην	Ἡρακληείην	εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα, θυμολέοντα,
[4, 17]	τὸν προειρημένον ἆθλον. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἀκολούθως ταῖς προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως
[4, 33]	Αὔγης ἀποφαινομένης ὅτι βιάσαιτο αὐτὴν	Ἡρακλῆς,	ἀπιστήσας τοῖς ὑπὸ ταύτης λεγομένοις
[4, 21]	δεκάτης θυσίας. Ὁ δ´ οὖν	Ἡρακλῆς	ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας, καὶ
[4, 38]	ἀποθεωρούντων τὸ ἀποβησόμενον, ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν, καὶ
[4, 21]	τοῦ Κακίου. ὁ δ´ οὖν	Ἡρακλῆς	ἀποδεξάμενος τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ
[4, 15]	συμφορὰν τῶν ἀκληρούντων. ταύτας ὁ	Ἡρακλῆς	βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην
[4, 18]	εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν.	Ἡρακλῆς	γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς ἄκρας
[4, 15]	τὸν ἐσθίοντα τὸ ἧπαρ αὐτοῦ.	Ἡρακλῆς	δ´ ὁρῶν τῆς τιμωρίας αὐτὸν
[4, 21]	μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν ἔργων.	~Ἡρακλῆς	δὲ διελθὼν τήν τε τῶν
[4, 16]	στρατείᾳ τὰ κατὰ μέρος διέξιμεν.	~Ἡρακλῆς	δὲ λαβὼν πρόσταγμα τὸν Ἱππολύτης
[4, 34]	καὶ διάδοχον ἀπέδειξε τῆς βασιλείας.	~Ἡρακλῆς	δὲ μετὰ τὴν ἐν Φενεῷ
[4, 10]	μὲν ἀπέστειλε διακελευόμενος ὑπουργεῖν Εὐρυσθεῖ,	Ἡρακλῆς	δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς καὶ
[4, 16]	δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε τὴν ἡγεμονίαν.	Ἡρακλῆς	δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν Ἀμαζονίδων
[4, 32]	καὶ τῶν συναγωνιζομένων οἱ πλείους·	Ἡρακλῆς	δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ
[4, 35]	δ´ Οἰνέα τοιαύτης ἔτυχε διεξόδου.	Ἡρακλῆς	δὲ τοῖς Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι
[4, 36]	τὴν εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι.	~Ἡρακλῆς	δὲ τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ
[4, 23]	χρόνοις ἀναγράψομεν. τότε δ´ ὁ	Ἡρακλῆς	ἐγκυκλούμενος τὴν Σικελίαν, καταντήσας εἰς
[4, 22]	ὁ συγγραφεὺς ἠκολούθησεν. ~Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἐκ τοῦ Φλεγραίου πεδίου κατελθὼν
[4, 38]	πρὸς τὴν θυσίαν· ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἐνδὺς τὸν κεχριμένον χιτῶνα, καὶ
[4, 11]	~Τούτων δὲ πραχθέντων ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἐνέπεσεν εἰς ἀθυμίαν οὐ τὴν
[4, 31]	Τίρυνθα, τοῦτον μὲν ἀναβιβάσας {ὁ	Ἡρακλῆς}	ἐπί τινα πύργον ὑψηλὸν ἐκέλευσεν
[4, 32]	κατὰ τὰς ἐπαγγελίας. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἐστεφάνωσε Τελαμῶνα ἀριστείοις, δοὺς αὐτῷ
[4, 33]	ὄντες ἀπέκτειναν· ἐφ´ οἷς ἀγανακτήσας	Ἡρακλῆς	ἐστράτευσεν ἐπ´ αὐτούς· μεγάλῃ δὲ
[4, 36]	αὐτῆς τὸν ἄνδρα, ὁ μὲν	Ἡρακλῆς	ἐτόξευσε τὸν Κένταυρον, ὁ δὲ
[4, 37]	Λαπίθας στρατείαν ἐποιήσαντο. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ἔχων ἀεὶ τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ
[4, 36]	ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων γυναικῶν	Ἡρακλῆς	θελήσῃ πλησιάσαι. παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν
[4, 17]	πρὸς τὸν ὠκεανὸν κεκλιμένοις μέρεσιν,	Ἡρακλῆς	θεωρῶν τὸν πόνον τοῦτον μεγάλης
[4, 33]	θυγατρὸς Ἱππολύτης συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν	Ἡρακλῆς	καὶ θεασάμενος ἐν τοῖς γάμοις
[4, 22]	κατὰ τὴν χώραν. Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	καταντήσας ἐπὶ τὸν πορθμὸν κατὰ
[4, 11]	φωλεύειν τὸ θηρίον. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	καταντήσας ἐπὶ τὸν τόπον προσέβαλεν
[4, 32]	δ´ ἀγυιάς. ὁ δ´ οὖν	Ἡρακλῆς	καταπλεύσας εἰς τὴν Τρῳάδα αὐτὸς
[4, 12]	πίθον. Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις	Ἡρακλῆς	κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ
[4, 12]	τραῦμα ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν. ὃν	Ἡρακλῆς	μεγαλοπρεπῶς θάψας ὑπὸ τὸ ὄρος
[4, 33]	τῆς ἀκροπόλεως. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	Ἡρακλῆς	μὲν ἐπανελθὼν εἰς Πελοπόννησον ἐστράτευσεν
[4, 24]	τῷ θεῷ συντελεῖν. Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	μετὰ τῶν βοῶν περαιωθεὶς εἰς
[4, 31]	διὰ δὲ τὸν τούτου θάνατον	Ἡρακλῆς	νοσήσας παρῆλθεν εἰς Πύλον πρὸς
[4, 12]	καὶ προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν	Ἡρακλῆς	παραγένηται. διόπερ ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς
[4, 12]	ὅμως τοὺς τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας	Ἡρακλῆς	παραδόξως κατηγωνίσατο, καὶ τοὺς μὲν
[4, 12]	φοβηθεὶς ἔκρυψεν ἑαυτόν, ὁ δ´	Ἡρακλῆς	παραδόξως συνεπλάκη τοῖς βιαζομένοις· ἔδει
[4, 10]	αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πείσας τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν
[4, 18]	αὐτὴν κύριοι κατέστησαν. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πολλὴν τῆς Λιβύης ἐπελθὼν παρῆλθεν
[4, 13]	ἆθλον τοῦτον κατειργάσατο. Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πρόσταγμα λαβὼν τὰς ἐκ τῆς
[4, 10]	Θήβας ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	πυθόμενος Ἐργῖνον τὸν βασιλέα τῶν
[4, 28]	τοὺς Ἕλληνας ἀμύνασθαι περὶ ὧν	Ἡρακλῆς	στρατεύσας διειργάσατο. διαφορώτατα δὲ τοὺς
[4, 40]	δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν, ἐπειδὴ τούτοις	Ἡρακλῆς	συνεστράτευσεν, οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν
[4, 59]	τὸν ἐν Μαραθῶνι ταῦρον, ὃν	Ἡρακλῆς	τελῶν ἆθλον ἐκ Κρήτης ἀπήγαγεν
[4, 19]	Κελτῶν ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὴν ἐκ τῆς Κελτικῆς πορείαν
[4, 23]	τὴν χώραν ἀπέβαλεν. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὴν μὲν χώραν παρέθετο τοῖς
[4, 13]	Εὐρυσθεὺς προσέταξε καθᾶραι. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὸ μὲν τοῖς ὤμοις ἐξενεγκεῖν
[4, 15]	τὸν πρὸς τοὺς ἀθανάτους πόλεμον,	Ἡρακλῆς	τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος καὶ πολλοὺς
[4, 38]	σώματος λυμαινομένου, περιαλγὴς γενόμενος ὁ	Ἡρακλῆς	τὸν μὲν διακονήσαντα Λίχαν ἀπέκτεινε,
[4, 26]	ἕκαστος ἑαυτὸν πείθῃ. ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τὸν φύλακα τῶν μήλων ἀνελών,
[4, 31]	προσδέξασθαι τὸν καθαρμόν· ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τότε μὲν παρελθὼν πρὸς Δηίφοβον
[4, 10]	μετῴκησεν εἰς Θήβας· ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τραφεὶς καὶ παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´
[4, 19]	τῶν Θηβαίων καταδούλωσιν. ~Ὁ δ´	Ἡρακλῆς	τῶν μὲν Ἰβήρων παρέδωκε τὴν
[4, 31]	κατὰ τὸν χρησμόν, ὁ δ´	Ἡρακλῆς	ὑγιασθεὶς καὶ δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ
[4, 39]	τέκνωσιν γενέσθαι φασὶ τοιαύτην· τὴν	Ἥραν	ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην καὶ τὸν
[4, 10]	γεγονὸς Ἡρακλέα προσηγόρευσαν, ὅτι δι´	Ἥραν	ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον.
[4, 9]	γεννώμενον ποιήσει βασιλέα, τὴν δ´	Ἥραν	ζηλοτυποῦσαν καὶ συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν
[4, 39]	μετὰ τὴν ἀποθέωσιν αὐτοῦ Ζεὺς	Ἥραν	μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα
[4, 39]	υἱὸν ποιεῖσθαι βούλωνται. τὴν δ´	Ἥραν	μετὰ τὴν τέκνωσιν μυθολογοῦσι συνοικίσαι
[4, 9]	διό φασιν αὐτὸν τὴν μὲν	Ἥραν	πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν ὑπάρξαι
[4, 2]	ὁμοίας ποιεῖσθαι ταῖς πρὸς τὴν	Ἥραν	συμπεριφοραῖς. τὸν μὲν οὖν Δία
[4, 9]	παιδίου τὴν φύσιν, συνέπεισε τὴν	Ἥραν	ὑποσχεῖν τὴν θηλήν. τοῦ δὲ
[4, 55]	Πυθίαν ἐν τῷ τεμένει τῆς	Ἥρας	αὐτοὺς θάψαι καὶ τιμῶν ἡρωικῶν
[4, 9]	τεκοῦσα καὶ φοβηθεῖσα τὴν τῆς	Ἥρας	ζηλοτυπίαν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος εἰς
[4, 69]	μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν τῆς	Ἥρας	καὶ κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας λόγους
[4, 69]	μὲν Δία εἴδωλον ποιήσαντα τῆς	Ἥρας	νεφέλην ἐξαποστεῖλαι, τὸν δὲ Ἰξίονα
[4, 9]	δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς	Ἥρας	προσιοῦσα, καὶ θαυμάσασα τοῦ παιδίου
[4, 54]	σώματα τούτων ἐν τῷ τῆς	Ἥρας	τεμένει θάψαι} καὶ μετὰ τῶν
[4, 15]	ἵππων ταύτας μὲν ἱερὰς ἐποίησεν	Ἥρας,	ὧν τὴν ἐπιγονὴν συνέβη διαμεῖναι
[4, 69]	Διὸς κατὰ τοὺς μύθους ἁγνισθείς,	ἠράσθη	μὲν τῆς Ἥρας καὶ κατετόλμησεν
[4, 61]	μὲν ἡ θυγάτηρ τοῦ Μίνωος	ἠράσθη	τοῦ Θησέως εὐπρεπείᾳ διαφέροντος, Θησεὺς
[4, 12]	οὐκ ἔβλαπτε, τῷ δὲ δυσὶν	ἠρεισμένῳ	σκέλεσι τὴν βάσιν ὀλισθηρὰν κατεσκεύαζεν.
[4, 14]	ἐκ μὲν τῶν ταύτης προγόνων	ἤρξατο,	εἰς αὐτὴν δὲ ταύτην κατέληξεν·
[4, 34]	τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει τοὺς	ἡρπακότας	ἀποδοῦναι τῇ γυναικὶ τὸ δοθὲν
[4, 63]	πλειόνων, καὶ καιρὸν εὔθετον λαβόντες,	ἥρπασαν	τὴν Ἑλένην κοινῇ καὶ ἀπήγαγον
[4, 61]	τελευτὴν Θησεὺς διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν	ἦρχε	τοῦ πλήθους νομίμως καὶ πολλὰ
[4, 39]	Ὀποῦντι θύειν καὶ τιμᾶν ὡς	ἥρωα	τὸν Ἡρακλέα. τὸ παραπλήσιον δὲ
[4, 24]	ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς, τέμενος κατεσκεύασεν	ἥρωι	Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 39]	ταῦρον καὶ κριὸν θύσας ὡς	ἥρωι	κατέδειξε κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι
[4, 39]	εἰς θεοὺς μεθεστάσθαι· ~διόπερ ὡς	ἥρωι	ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα κατασκευάσαντες
[4, 1]	τοὺς μὲν ἰσοθέοις, τοὺς δ´	ἡρωικαῖς	θυσίαις ἐτίμησαν, πάντας δ´ ὁ
[4, 30]	πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι καὶ τιμαῖς	ἡρωικαῖς.	ἴδιον δέ τι καὶ παράδοξον
[4, 61]	καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν,	ἡρωικὴν	ἅμα πρᾶξιν καὶ συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι·
[4, 23]	γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι τοῦ νῦν	ἡρωικῆς	τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην
[4, 55]	Ἥρας αὐτοὺς θάψαι καὶ τιμῶν	ἡρωικῶν	αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ τῶν
[4, 28]	καὶ κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν,	ἡρωικῶς	καταστρέψαι τὸν βίον. αἱ δ´
[4, 50]	ξίφει πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ στῆθος	ἡρωικῶς	καταστρέψαι τὸν βίον. τὸν δὲ
[4, 85]	ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ τῶν	ἡρώων	καὶ ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ
[4, 1]	ἀρχαίους χρόνους περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων καὶ καθόλου
[4, 1]	πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων καὶ πολλῶν
[4, 1]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων	ἡρώων	τε καὶ ἡμιθέων καὶ τῶν
[4, 85]	καὶ ῥώμῃ πολὺ τῶν μνημονευομένων	ἡρώων	ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι καὶ κατασκευάσαι
[4, 28]	συνέβη δύναμιν ἀξιόλογον ἀθροισθῆναι, μεθ´	ἧς	αἱ προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι
[4, 84]	τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´	ἧς	αἰτίας βουκόλον αὐτὸν ὀνομασθῆναι. φύσει
[4, 4]	αὐτὸν μίτρᾳ τὴν κεφαλήν, ἀφ´	ἧς	αἰτίας καὶ μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ
[4, 27]	χρόᾳ ξανθὰ καὶ χρυσοειδῆ· ἀφ´	ἧς	αἰτίας τοὺς ποιητὰς τὰ πρόβατα
[4, 80]	σταδίους, τῆς δ´ ὁδοῦ δι´	ἧς	ἀνάγκη κομίζεσθαι τοὺς λίθους ὑπαρχούσης
[4, 77]	κατενεχθῆναι τῆς Σικελίας πρὸς χώραν	ἧς	βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον,
[4, 69]	τὴν Ἠϊονέως θυγατέρα Δίαν, ἐξ	ἧς	ἐγέννησε Πειρίθουν. ἔπειθ´ ὁ μὲν
[4, 72]	Ἀθηνῶν Ἐρίβοιαν τὴν Ἀλκάθου, ἐξ	ἧς	ἐγέννησεν Αἴαντα τὸν ἐπὶ Τροίαν
[4, 72]	ἔγημε Μετώπην τὴν Λάδωνος, ἐξ	ἧς	ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί, Πελασγὸς
[4, 11]	ἆθλον ἀποκτεῖναι τὴν Λερναίαν ὕδραν,	ἧς	ἐξ ἑνὸς σώματος ἑκατὸν αὐχένες
[4, 31]	ἀφείλετο καὶ τὴν πόλιν, ἐξ	ἧς	ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο
[4, 28]	ἑαυτοῦ τὴν Ἀμαζονίδα Ἀντιόπην, ἐξ	ἧς	ἦν πεπαιδοποιημένος υἱὸν Ἱππόλυτον. συνάψας
[4, 39]	τὴν Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ	ἧς	καὶ τὸν ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ
[4, 78]	ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην κολυμβήθραν, ἐξ	ἧς	μέγας ποταμὸς εἰς τὴν πλησίον
[4, 69]	μὲν εἰς Ὤλενον παρῆλθεν, ἐξ	ἧς	μεταπεμψάμενος αὐτὸν Ἀλέκτωρ ὁ τῆς
[4, 25]	κατήντησεν εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ	ἧς	πορευθεὶς εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ
[4, 35]	κέρας οἱονεί τινος ἀμαλακιστίας, δι´	ἧς	τὴν εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι.
[4, 27]	ὀνομαζομένην Ἑσπερίδα συνοικίσαι τἀδελφῷ, ἀφ´	ἧς	τὴν χώραν Ἑσπερῖτιν ὀνομασθῆναι· τὸν
[4, 7]	δ´ ἀπὸ τῆς μελῳδίας, δι´	ἧς	τοὺς ἀκούοντας ψυχαγωγεῖσθαι, Τερψιχόρην δ´
[4, 66]	παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς κατασκευαῖς· παρ´	ἧς	φασι καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον
[4, 81]	τῶν Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ	ἧς	φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν κατὰ
[4, 10]	οἱ πρόγονοι σκῦλα τοῖς θεοῖς	ἦσαν	ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ ἦν εὑρεῖν
[4, 15]	Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι πατρὸς	ἦσαν	Διός, ἀλλὰ διότι καὶ τὴν
[4, 33]	Ἡρακλέους ὀλίγοι παντελῶς, ἐν οἷς	ἦσαν	ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς
[4, 85]	περὶ τοὺς Ἀλῳάδας, ὅτι ἐνναετεῖς	ἦσαν	τὸ μὲν εὖρος πηχῶν ἐννέα,
[4, 85]	τὴν ἤπειρον ἀπὸ τῆς νήσου.	Ἡσίοδος	δ´ ὁ ποιητής φησι τοὐναντίον
[4, 7]	ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ·	Ἡσίοδος	δὲ καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν
[4, 7]	λέγω δὲ Ὁμήρου τε καὶ	Ἡσιόδου	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[4, 42]	ὑφ´ Ἡρακλέους ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´	Ἡσιόνῃ	δοθῆναι τὴν ἐξουσίαν εἴτε βούλοιτο
[4, 49]	τάς τε ἵππους καὶ τὴν	Ἡσιόνην	ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν Λαομέδοντα τοὺς
[4, 42]	προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν	Ἡσιόνην	καὶ τὰς ἵππους παραθέσθαι τῷ
[4, 32]	δοὺς αὐτῷ τὴν Λαομέδοντος θυγατέρα	Ἡσιόνην·	οὗτος γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν
[4, 42]	τὸν κλῆρον ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς	Ἡσιόνην	τὴν τοῦ βασιλέως θυγατέρα· διόπερ
[4, 20]	τῶν πλησιοχώρων τὸ πονεῖν συνεχῶς	ἠσκηκότων,	καὶ τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας
[4, 77]	πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ κηροῦ θαυμαστῶς	ἠσκημένας·	ἐπιθέντα δὲ ταύτας τῷ τε
[4, 11]	πολὺν χρόνον κατὰ τὴν οἰκίαν	ἡσύχαζεν,	ἐκκλίνων τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας
[4, 2]	κάλλος Δία μιγέντα καὶ μεθ´	ἡσυχίας	ποιούμενον τὰς ὁμιλίας δόξαι καταφρονεῖν
[4, 16]	ὑπῆρχε. καὶ τὸ μὲν πρῶτον	ᾔτει	παρ´ αὐτῶν τὸν προστεταγμένον ζωστῆρα·
[4, 57]	τῶν συμφυγόντων εἰς Τρικόρυθον πόλιν,	ἥτις	ἐστὶ μία τῆς ὀνομαζομένης τετραπόλεως.
[4, 59]	διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι καὶ τὸν	ἡττηθέντα	διαφθείροντα. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν
[4, 73]	γῆμαι τοιοῦτον· ἔδει τὸν μὲν	ἡττηθέντα	τελευτῆσαι, τὸν δ´ ἐπιτυχόντα γαμεῖν
[4, 66]	αὕτη δὲ τὴν μαντικὴν οὐχ	ἧττον	τοῦ πατρὸς εἰδυῖα, πολὺ μᾶλλον
[4, 77]	ταύρου κάλλει διαφέροντος ἕτερον τῶν	ἡττόνων	ταύρων θῦσαι· τὸν δὲ Ποσειδῶνα
[4, 52]	ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ δι´ ἀπάτην	ἠτύχησαν.	~καθόλου δὲ πᾶσι τοῖς συγγενέσιν
[4, 14]	τῶν θεῶν, Ἀθηνᾶ μὲν πέπλῳ,	Ἥφαιστος	δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι· καὶ
[4, 59]	βραχίονα προσδεσμεύων, ἄφνω τὰς πίτυς	ἠφίει·	διόπερ τῶν σωμάτων διὰ τὴν
[4, 38]	χάριν τὴν τῶν τόξων δωρεὰν	ἧψε	τὴν πυράν. εὐθὺς δὲ καὶ