Livre, Chap.
[4, 65]	χρηστότητι πάντας τοὺς ὑπὸ τὴν	Καδμείαν	πεπτωκότας ἔθαψαν. ~Οἱ μὲν οὖν
[4, 65]	δὲ μενόντων τῶν ὑπὸ τὴν	Καδμείαν	πεπτωκότων σωμάτων, καὶ μηδενὸς τολμῶντος
[4, 66]	οὕτω σωθήσεσθαι. οἱ μὲν οὖν	Καδμεῖοι	κατὰ τὴν τοῦ μάντεως ὑποθήκην
[4, 67]	ἐτελεύτησεν, ὃν θάψαντες λαμπρῶς οἱ	Καδμεῖοι	τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν· αὐτοὶ δὲ
[4, 67]	εἰς τὰς πατρίδας. τῶν δὲ	Καδμείων	τῶν συμφυγόντων εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον
[4, 2]	περὶ τοῦ θεοῦ τούτου διέξιμεν.	~Κάδμον	μὲν γάρ φασι τὸν Ἀγήνορος
[4, 81]	εἰς Βοιωτίαν καταντήσαντα γῆμαι τῶν	Κάδμου	θυγατέρων Αὐτονόην, ἐξ ἧς φασιν
[4, 66]	τὸ παλαιὸν δωρησαμένης Ἁρμονίᾳ τῇ	Κάδμου	τόν τε ὅρμον καὶ πέπλον,
[4, 26]	παραδεδομένους μύθους καταβὰς εἰς τοὺς	καθ´	ᾅδου τόπους, καὶ προσδεχθεὶς ὑπὸ
[4, 63]	πέρας καταβάντων αὐτῶν εἰς τοὺς	καθ´	ᾅδου τόπους, συνέβη διὰ τὴν
[4, 65]	βασιλείας, ὁμολογίας θέσθαι πρὸς ἀλλήλους,	καθ´	ἃς ἐπέτρεπον κρῖναι περὶ τῶν
[4, 34]	τῶν ὁμαίμων ἀναιρέσει ἀρὰς ἔθετο,	καθ´	ἃς ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον· καὶ
[4, 21]	τετρακισχιλίων. Λεύκολλος γὰρ ὁ τῶν	καθ´	αὑτὸν Ῥωμαίων σχεδόν τι πλουσιώτατος
[4, 8]	διὰ τὸ μέγεθος ἐκ τοῦ	καθ´	αὑτοὺς βίου τεκμαιρόμενοι, τὴν Ἡρακλέους
[4, 38]	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἀπογνοὺς τὰ	καθ´	ἑαυτόν, καὶ παρελθὼν εἰς τὴν
[4, 44]	τοῖς ξένοις παραγγεῖλαι μηδὲν τῶν	καθ´	ἑαυτὸν πολυπραγμονεῖν· μηδένα γὰρ πατέρα
[4, 64]	Οἰδίπους μαθὼν παρά τινος τὴν	καθ´	ἑαυτὸν ὑποβολήν, ἐπεχείρησεν ἐπερωτῆσαι τὴν
[4, 24]	ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν	καθ´	ἕκαστον ἔτος μετὰ πάσης προθυμίας
[4, 18]	Γαδείροις ὠκεανόν, καὶ στήλας ἔθετο	καθ´	ἑκατέραν τῶν ἠπείρων. συμπαραπλέοντος δὲ
[4, 56]	τόπον τινὰ τὴν ναῦν διελκύσαντας,	καθ´	ἑτέρου πάλιν ποταμοῦ τὴν ῥύσιν
[4, 56]	πλησίον γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν	καθ´	ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι. ἀποδείξεις δὲ
[4, 18]	ποιῆσαι τὸν ὠκεανὸν μίσγεσθαι τῇ	καθ´	ἡμᾶς θαλάττῃ. ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 18]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν μέχρι τῶν	καθ´	ἡμᾶς καιρῶν. Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ
[4, 30]	τῷ χρησμῷ διέμεινε μέχρι τῶν	καθ´	ἡμᾶς καιρῶν. οἱ μὲν γὰρ
[4, 20]	γυναικῶν, ἴδιόν τι καὶ παράδοξον	καθ´	ἡμᾶς συνέβη περὶ μίαν γυναῖκα
[4, 8]	ἴσης τοῖς πραττομένοις ἐν τοῖς	καθ´	ἡμᾶς χρόνοις, καὶ τὰ δισταζόμενα
[4, 19]	ἐλευθέρα καὶ ἀπόρθητος μέχρι τοῦ	καθ´	ἡμᾶς χρόνου· τὸ δὲ τελευταῖον
[4, 21]	ὕστερον χρόνους διαμεῖναι μέχρι τῶν	καθ´	ἡμᾶς χρόνων· πολλοὺς γὰρ τῶν
[4, 11]	περὶ τὴν ῥίζαν διώρυχα διηνεκῆ,	καθ´	ἣν εἰώθει φωλεύειν τὸ θηρίον.
[4, 66]	τῶν Θηβαίων ἐγένετο μάχη καρτερά,	καθ´	ἣν ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν
[4, 82]	τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν,	καθ´	ἣν συνέβαινε πνεῖν τοὺς ἐτησίας,
[4, 10]	περιβοήτου δὲ τῆς πράξεως γενομένης	καθ´	ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ πάντων
[4, 9]	ἀπ´ ἐκείνου καλεῖται πεδίον Ἡράκλειον.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον Ἀθηνᾶ μετὰ
[4, 65]	ὅπως τὸν ἄνδρα πείσῃ συμμαχῆσαι.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον Ἀμφιαράου πρὸς
[4, 30]	χρόνον διέτριψεν ἐν τῇ νήσῳ.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον καί τινες
[4, 63]	ἀμφοτέρους μὴ τυχεῖν τοῦ νόστου.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον λέγουσι τοὺς
[4, 61]	Δίαν, νῦν δὲ Νάξον προσαγορευομένην.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι Διόνυσον
[4, 64]	ἀγνοῶν ὅτι πατὴρ ἦν αὐτοῦ.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον μυθολογοῦσι σφίγγα,
[4, 22]	κατὰ μεσημβρίαν εἰς ὕπνον τραπῆναι·	καθ´	ὃν δὴ χρόνον τοῦ δεσμοῦ
[4, 46]	τέμενος Ἡλίου κείμενον παρὰ θάλατταν.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον τοὺς Ἀργοναύτας
[4, 65]	Ἄργος πρὸς Ἄδραστον τὸν βασιλέα.	καθ´	ὃν δὴ χρόνον φασὶ Τυδέα
[4, 47]	δὲ ταῦτα Αἰήτῃ γενομένου χρησμοῦ,	καθ´	ὃν ἐσημαίνετο τότε τελευτήσειν αὐτὸν
[4, 47]	Αἰήτου, παρὰ τοῖς Κόλχοις ἐπιδημῆσαι	καθ´	ὃν καιρὸν ἁλῶναι συνέβη τὸν
[4, 33]	γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς πεφυγαδευμένος	καθ´	ὃν καιρὸν δικαστὴς γενόμενος τῷ
[4, 3]	καὶ δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς ἀνθρώποις	καθ´	ὑπερβολὴν διά τε τὴν ἡδονὴν
[4, 34]	γένεσιν τῇ Ἀλθαίᾳ τὰς Μοίρας	καθ´	ὕπνον ἐπιστάσας εἰπεῖν ὅτι τότε
[4, 81]	τιμῆσαι τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς,	καθὰ	καὶ τὸν Διόνυσον. μετὰ δὲ
[4, 23]	Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων	καθαγίσας	κατέδειξε θύειν τοὺς ἐγχωρίους κατ´
[4, 79]	θέσεως, συνέβη τὸν μὲν τάφον	καθαιρεθῆναι,	τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς Κρησὶν
[4, 8]	παραλιπόντας τὰ μέγιστα τῶν πραχθέντων	καθαιρεῖν	τι τῆς τοῦ θεοῦ δόξης
[4, 24]	πετρώδους, αἱ βόες τὰ ἴχνη	καθάπερ	ἐπὶ κηροῦ τινος ἀπετυποῦντο. ὁμοίως
[4, 9]	οὐκ ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας ἕνεκα ποιήσασθαι,	καθάπερ	ἐπὶ τῶν ἄλλων γυναικῶν, ἀλλὰ
[4, 43]	ἐν ταῖς ἀνάγκαις ὄντας ἐπικαλέσασθαι	καθάπερ	θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς, καὶ τὰς
[4, 48]	παντελῶς ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´ Ὀρφέως,	καθάπερ	καὶ πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς
[4, 61]	ἱστίοις, ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι,	καθάπερ	καὶ πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων
[4, 26]	ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς ἀθανασίας τεύξεσθαι,	καθάπερ	ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν. ~Ἡμῖν δ´
[4, 30]	θεῷ προσαγορεύουσιν αὐτὸν Ἰόλαον πατέρα,	καθάπερ	οἱ Πέρσαι τὸν Κῦρον. μετὰ
[4, 47]	ἐν δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου, καὶ	καθάπερ	υἱὸν γνήσιον ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν αὐτῷ
[4, 10]	θυγατέρα Μεγάραν συνῴκισεν αὐτῷ καὶ	καθάπερ	υἱῷ γνησίῳ τὰ κατὰ τὴν
[4, 30]	δόντων αὐτῷ τοῦτο τὸ γέρας	καθαπερεί	τινι πατρί. διὰ γὰρ τὴν
[4, 13]	πρόσταγμα τὴν αὐλὴν τὴν Αὐγέου	καθᾶραι	μηδενὸς βοηθοῦντος· αὕτη δ´ ἐκ
[4, 13]	ἣν ὕβρεως ἕνεκεν Εὐρυσθεὺς προσέταξε	καθᾶραι.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τὸ μὲν
[4, 31]	πρὸς Νηλέα, καὶ παρεκάλεσεν αὐτὸν	καθᾶραι	τὸν φόνον. ὁ μὲν οὖν
[4, 69]	μέγεθος τῆς παρανομίας μηδένα βούλεσθαι	καθᾶραι	τὸν φόνον. τέλος δ´ ὑπὸ
[4, 13]	συνεχείᾳ τοῦ κρότου ῥᾳδίως ἐκπολιορκήσας	καθαρὰν	ἐποίησε τὴν λίμνην. Τελέσας δὲ
[4, 17]	καὶ βουλόμενος τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι,	καθαρὰν	ἐποίησε τὴν νῆσον τῶν θηρίων.
[4, 72]	Θετταλίας καλουμένης εἰς Φθίαν, καὶ	καθαρθεὶς	ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ βασιλέως διεδέξατο
[4, 31]	νεωτάτου συγκαταινοῦντας μὴ προσδέξασθαι τὸν	καθαρμόν·	ὁ δ´ Ἡρακλῆς τότε μὲν
[4, 14]	ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ πρὸς τὸν	καθαρμὸν	τοῦ Κενταύρων φόνου τὰ μικρὰ
[4, 51]	γὰρ μιᾷ τῶν Πελίου θυγατέρων	καθαρὸν	ἐνεγκεῖν ὕδωρ, καὶ τῆς παρθένου
[4, 22]	βάθος ἄπιστον· ἔχουσα γὰρ ὕδωρ	καθαρώτατον	φαίνεται τῇ χρόᾳ κυανοῦν διὰ
[4, 29]	τὸν περὶ τῆς ἀποικίας λόγον	καθαρώτερον	ἐκθέσθαι δυνηθῶμεν. Θέσπιος ἦν ἀνὴρ
[4, 76]	μεμυκότα, τὰς δὲ χεῖρας ἔχοντα	καθειμένας	καὶ ταῖς πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ
[4, 41]	μετασχεῖν τῆς στρατείας. Ἰάσονα δὲ	καθελκύσαντα	τὸ σκάφος καὶ κοσμήσαντα πᾶσι
[4, 26]	Δράκοντα δὲ τῶν ποιμνῶν ἐπιμελητὴν	καθεσταμένον,	καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ ἀλκῇ
[4, 33]	ταύτην μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ	καθεστῶτι,	καὶ προσέταξε καταποντίσαι. Αὔγη δ´
[4, 13]	δὲ διὰ τῆς στιβείας χειρώσασθαι	καθεύδουσαν,	τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ καταπονῆσαι·
[4, 52]	μὲν τὸ σῶμα κατακόπτειν ἢ	καθέψειν	ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ δεῖν πρότερον
[4, 52]	διελοῦσαν τὸ σῶμα τοῦ κριοῦ	καθεψῆσαι,	καὶ διά τινων φαρμάκων παρακρουσαμένην
[4, 52]	λέγειν ὡς ἀναγκαῖον ἐν λέβητι	καθεψῆσαι	τὸ σῶμα τοῦ Πελίου. προσάντως
[4, 52]	ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις τοῦτον πρότερον	καθεψήσειν	καὶ ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα.
[4, 52]	ἀπὸ τοῦ τέγους πρὸς τὴν	καθέψησιν,	καὶ παραδόξως ἐν τοῖς βασιλείοις
[4, 48]	προαιρέσεις. ~Τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι	καθηγήσασθαι	τοῖς Ἀργοναύταις πρὸς τὸ τοῦ
[4, 27]	δοῦναι τὰ πρὸς τὸν ἆθλον	καθήκοντα	προθύμως, ἀλλὰ καὶ τὰ κατὰ
[4, 9]	τὸν δ´ Εὐρυσθέα πρὸ τοῦ	καθήκοντος	χρόνου πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν.
[4, 1]	ὁ τῆς ἱστορίας λόγος τοῖς	καθήκουσιν	ἐπαίνοις εἰς τὸν αἰῶνα καθύμνησεν.
[4, 45]	ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν γυναικῶν	καθιδρυθῆναι,	κατὰ δέ τινας τῶν ἱστορικῶν
[4, 51]	μέρη τῆς οἰκουμένης, καὶ πρὸς	καθίδρυσιν	ἑαυτῆς καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι
[4, 77]	χρόνων Μίνωα κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως	καθιεροῦν	τὸν κάλλιστον τῶν γινομένων ταύρων
[4, 53]	θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι καὶ	καθιερῶσαι	τὴν Ἀργὼ τῷ θεῷ. ἀποδοχῆς
[4, 53]	θέσιν καὶ πανήγυριν κοινήν, καὶ	καθιερῶσαι	τὸν ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ τῶν
[4, 49]	τοῖς θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας	καθιερῶσαι	τὸν τόπον τὸν ἔτι καὶ
[4, 53]	Ἀλφειόν. διὸ καὶ τὴν παραποταμίαν	καθιερώσαντα	τῷ μεγίστῳ τῶν θεῶν, Ὀλυμπίαν
[4, 14]	τοῦτον τῷ Διὶ τῷ πατρίῳ	καθιέρωσε.	στεφανίτην δ´ αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι
[4, 18]	βασιλεῖ. ὁ δὲ λαβὼν ἁπάσας	καθιέρωσεν	Ἡρακλεῖ, καὶ κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ
[4, 65]	Τυδέα πρὸς Ἐτεοκλέα περὶ τῆς	καθόδου.	ἐνταῦθά φασι τὸν μὲν Τυδέα
[4, 58]	κατὰ τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς	καθόδου	καὶ τὴν εἰς Τρικόρυθον ἐπάνοδον
[4, 1]	τὰ δ´ ἀπὸ τῆς Ἡρακλειδῶν	καθόδου	πραχθέντα συνταξάμενος ταύτην ἀρχὴν ἐποιήσατο
[4, 48]	ἰσοθέου τεύξονται παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις.	καθόλου	δ´ ἐξ ὀνόματος προσφωνήσαντα πάντας
[4, 56]	λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Μήδους ὀνομάσαι.	~Καθόλου	δὲ διὰ τὴν τῶν τραγῳδῶν
[4, 3]	μανίας καὶ παραλύσεως βλάπτον διορθοῦσθαι.	καθόλου	δὲ μυθολογοῦσι τῶν θεῶν μεγίστης
[4, 53]	ἀκουσίως δὲ δι´ ἀπάτην ἠτύχησαν.	~καθόλου	δὲ πᾶσι τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον
[4, 81]	ἔσχε πρὸς αὐτὸν ἡ θεός.	καθόλου	δὲ πιθανῶς εἰς τὴν τῶν
[4, 5]	πολλὴν ἡδονὴν παρέχεσθαι τῷ θεῷ.	καθόλου	δὲ τὰς μὲν Μούσας τοῖς
[4, 17]	ἀμπελόφυτον χώραν, πολλὴν δ´ ἐλαιοφόρον·	καθόλου	δὲ τὴν Λιβύην διὰ τὸ
[4, 9]	ὑπερβολὴν τῆς τοῦ γεννηθησομένου ῥώμης.	καθόλου	δὲ τὴν ὁμιλίαν ταύτην οὐκ
[4, 44]	Ἀργοναυτῶν ἐπὶ τῆς χώρας ἀπολειφθῆναι.	καθόλου	δὲ τοὺς παλαιοὺς μύθους οὐχ
[4, 5]	τὸν εὐδαίμονα καὶ κεχαρισμένον βίον.	καθόλου	δὲ τοῦτον τῶν θυμελικῶν ἀγώνων
[4, 20]	πολεμικοῖς ἀγῶσι ταῖς ἀλκαῖς διάφοροι.	καθόλου	δὲ τῶν πλησιοχώρων τὸ πονεῖν
[4, 8]	τῶν ἔργων ἀπιστεῖσθαι τὴν γραφήν.	καθόλου	μὲν γὰρ ἐν ταῖς μυθολογουμέναις
[4, 1]	θηρία καὶ τἄλλα ζῷα καὶ	καθόλου	πάντα τὰ μνήμης ἄξια καὶ
[4, 3]	τῷ θεῷ καὶ βακχεύειν καὶ	καθόλου	τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ Διονύσου,
[4, 76]	γὰρ αὐτὰ καὶ περιπατεῖν, καὶ	καθόλου	τηρεῖν τὴν τοῦ ὅλου σώματος
[4, 1]	ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων καὶ	καθόλου	τῶν κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν τι
[4, 62]	παρὰ τὴν ἀκρόπολιν, ὅθεν ἦν	καθορᾶν	τὴν Τροιζῆνα, ὕστερον δὲ παρὰ
[4, 5]	ὡραῖον καὶ τρυφερὸν καὶ νέον,	καθότι	προείρηται. ἔνιοι δὲ λέγουσιν ὅτι
[4, 1]	καθήκουσιν ἐπαίνοις εἰς τὸν αἰῶνα	καθύμνησεν.	ἐν μὲν οὖν ταῖς πρὸ
[4, 4]	τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος περιάγεσθαι	καθωπλισμένων	λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ καὶ
[4, 2]	Σεμέλην καὶ Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην	καὶ	Ἀγαύην, ἔτι δὲ Πολύδωρον. τῇ
[4, 68]	Μελάμποδα καὶ Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος	καὶ	Ἀγλαΐας υἱοὺς καί τινας ἄλλους
[4, 71]	ὑπάρχειν καὶ Κορωνίδος, φύσει δὲ	καὶ	ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα ζηλῶσαι τὴν ἰατρικὴν
[4, 14]	καὶ πανηγύρεις, ἔτι δ´ ἑορτὰς	καὶ	ἀγῶνας, ἐτίμησαν αὐτὸν δωρεαῖς οἰκείαις
[4, 17]	δὲ πεσεῖν ὑπ´ ἐξουσίαν ὑπερηφάνου	καὶ	ἀδίκου μονάρχου τοῦ τοὺς ἄθλους
[4, 11]	μὴ πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον ἐφαίνετο	καὶ	ἀδύνατον. εἰς πολλὴν οὖν ἀμηχανίαν
[4, 61]	αὐτοὺς πρὸς Αἰακὸν τὸν Διὸς	καὶ	Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ
[4, 68]	Κρηθεῖ ἐτέκνωσεν Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα	καὶ	Αἴσονα. Κρηθέως δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν
[4, 69]	Φόρβαντος ὑπῆρξαν υἱοὶ δύο, Αἰγεὺς	καὶ	Ἄκτωρ, οἱ τὴν Ἠλείων βασιλείαν
[4, 67]	καὶ Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον	καὶ	Ἀλεγήνορα. τούτων δ´ Ἱππάλκιμος μὲν
[4, 35]	Τὰ μὲν οὖν περὶ Μελέαγρον	καὶ	Ἀλθαίαν, ἔτι δ´ Οἰνέα τοιαύτης
[4, 26]	ἐπιμελητὴν καθεσταμένον, καὶ ῥώμῃ σώματος	καὶ	ἀλκῇ διαφέροντα, τηρεῖν τὰ πρόβατα
[4, 54]	πρεσβυτάτους δύο διδύμους Θετταλόν τε	καὶ	Ἀλκιμένην, τὸν δὲ τρίτον πολὺ
[4, 16]	καὶ Μάρπην, ἔτι δὲ Τέκμησσαν	καὶ	Ἀλκίππην ἐχειρώσατο. αὕτη δ´ ὀμόσασα
[4, 7]	τῶν ποιητῶν, ἐν οἷς ἐστι	καὶ	Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ καὶ
[4, 3]	κολάσαι δ´ αὐτὸν πολλοὺς μὲν	καὶ	ἄλλους κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην
[4, 68]	καὶ Ζευξίππης τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς	καὶ	Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ καὶ
[4, 68]	τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ Πολύβοια	καὶ	Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν οὖν
[4, 12]	ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ Ἀργεῖος	καὶ	Ἀμφίων, ἔτι δὲ Ἱπποτίων καὶ
[4, 6]	ἀνευρεῖν καταδεῖξαι τιμᾶν ὡς θεὸν	καὶ	ἀναθεῖναι κατὰ τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον.
[4, 83]	θεὸν θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι συνεχῶς	καὶ	ἀναθήμασιν ἐκόσμουν· μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 32]	Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ	καὶ	ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν,
[4, 49]	Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ	καὶ	ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν,
[4, 34]	ἡλικίαν μάλιστα ἀκμάζων, ῥώμῃ δὲ	καὶ	ἀνδρείᾳ διαφέρων, παρέλαβε πολλοὺς τῶν
[4, 60]	Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα	καὶ	Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην, καὶ ἕτερα
[4, 6]	μόρια συγγεννᾶσθαι τούτῳ καὶ γυναικὸς	καὶ	ἀνδρός} ἔνιοι δὲ τὰ τοιαῦτα
[4, 11]	τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας τε	καὶ	ἀπαντήσεις· τέλος δὲ τοῦ χρόνου
[4, 63]	λαβόντες, ἥρπασαν τὴν Ἑλένην κοινῇ	καὶ	ἀπήγαγον εἰς τὰς Ἀθήνας. ἔπειτα
[4, 30]	μέχρι τῶν νῦν καιρῶν διαμένοντα	καὶ	ἀπὸ τοῦ κατασκευάσαντος Δαιδάλεια καλούμενα.
[4, 84]	τόπων ἰδιότησι πρὸς θερινὴν ἄνεσιν	καὶ	ἀπόλαυσιν εὖ πεφυκέναι. πολλάς τε
[4, 72]	πόλις Σινώπη· ἐκ δὲ ταύτης	καὶ	Ἀπόλλωνος γενόμενος υἱὸς Σύρος ἐβασίλευσε
[4, 19]	τὸν ἀφ´ Ἡρακλέους χρόνον ἐλευθέρα	καὶ	ἀπόρθητος μέχρι τοῦ καθ´ ἡμᾶς
[4, 12]	ἀναιρεθέντων Κενταύρων ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις	καὶ	Ἀργεῖος καὶ Ἀμφίων, ἔτι δὲ
[4, 60]	Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων	καὶ	Ἀριάδνην, καὶ ἕτερα τέκνα ἔσχε
[4, 67]	δὲ Κλονίον, Ἀρχίλυκος δὲ Προθοήνορα	καὶ	Ἀρκεσίλαον τοὺς ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένους
[4, 2]	καὶ γυναικῶν, καὶ τοὺς ἀδίκους	καὶ	ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ
[4, 68]	δὲ ταῦτα Σαλμωνεύς, ὑβριστὴς ὢν	καὶ	ἀσεβής, ὑπὸ μὲν τῶν ὑποτεταγμένων
[4, 16]	κατεκόπησαν. μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν	καὶ	Ἀστερίαν καὶ Μάρπην, ἔτι δὲ
[4, 2]	Δία παραγενόμενον θεοπρεπῶς μετὰ βροντῶν	καὶ	ἀστραπῶν ἐπιφανῶς ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν·
[4, 11]	Διὶ καὶ πατρὶ μὴ πείθεσθαι	καὶ	ἀσύμφορον ἐφαίνετο καὶ ἀδύνατον. εἰς
[4, 72]	τε καὶ Τάναγρα καὶ Θέσπεια	καὶ	Ἀσωπίς, ἔτι δὲ Σινώπη, πρὸς
[4, 72]	ποταμῶν, ἐν οἷς ὑπάρξαι Πηνειὸν	καὶ	Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν κατοικήσας
[4, 74]	ἕνα καιρὸν ὀξέως ἅμα εὔτεκνον	καὶ	ἄτεκνον γενέσθαι. ἐπεὶ δὲ ὁ
[4, 5]	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν,	καὶ	ἀτελεῖς ποιῆσαι τοὺς τὰ τοιαῦτα
[4, 27]	δύο γενέσθαι δόξῃ διωνομασμένους, Ἕσπερον	καὶ	Ἄτλαντα. τούτους δὲ κεκτῆσθαι πρόβατα
[4, 41]	ἔτι δὲ τοὺς Θεσπίου παῖδας	καὶ	αὐτὸν τὸν στελλόμενον τὸν πλοῦν
[4, 2]	ἐξ αὐτῆς Σεμέλην καὶ Ἰνὼ	καὶ	Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην, ἔτι δὲ
[4, 14]	στεφανίτην δ´ αὐτὸν ἐποίησεν, ὅτι	καὶ	αὐτὸς εὐηργέτησε τὸ γένος τῶν
[4, 24]	κηροῦ τινος ἀπετυποῦντο. ὁμοίως δὲ	καὶ	αὐτῷ τῷ Ἡρακλεῖ τούτου συμβαίνοντος,
[4, 6]	ὀνομαζόμενον Ἑρμαφρόδιτον, ὃν ἐξ Ἑρμοῦ	καὶ	Ἀφροδίτης γεννηθέντα τυχεῖν τῆς ἐξ
[4, 6]	Πρίαπον υἱὸν μὲν εἶναι Διονύσου	καὶ	Ἀφροδίτης, πιθανῶς τὴν γένεσιν ταύτην
[4, 3]	κατὰ συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ	καὶ	βακχεύειν καὶ καθόλου τὴν παρουσίαν
[4, 36]	ἐν τῷ διακονεῖν, πατάξας κονδύλῳ,	καὶ	βαρυτέρας τῆς πληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν
[4, 64]	τῷ λύσαντι γαμεῖν τὴν Ἰοκάστην	καὶ	βασιλεύειν τῶν Θηβῶν, ἄλλον μὲν
[4, 83]	θαυμασθῆναί τε ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων	καὶ	βασιλεῦσαι μέρους τῆς νήσου. κτίσαι
[4, 12]	συγγένειαν θάπτων τοὺς πεπτωκότας Κενταύρους,	καὶ	βέλος ἔκ τινος ἐξαιρῶν, ὑπὸ
[4, 70]	μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις γυναιξὶ	καὶ	βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ δὲ τὴν
[4, 45]	κατὰ τῶν ἀρχομένων ὠμὰ πρᾶξαι	καὶ	βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς βασιλείας
[4, 48]	τῷ πλήθει τῶν συναγωνιζομένων περιχυθέντα	καὶ	βιαιότερον ἐγκείμενον ὑπὸ Μελεάγρου φονευθῆναι.
[4, 68]	ἐβασίλευσε, Νηλεὺς δὲ παραλαβὼν Μελάμποδα	καὶ	Βίαντα τοὺς Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας
[4, 68]	Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους μὲν οὖν	καὶ	Βίας καὶ οἱ ἀπ´ ἐκείνων
[4, 67]	κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ	καὶ	Βοιῷ. Πρὸ δὲ τούτων τῶν
[4, 67]	τρεφομένη ἐν Μεταποντίῳ ἐγέννησεν Αἰόλον	καὶ	Βοιωτόν, οὓς ὁ Μεταπόντιος, ἄπαις
[4, 43]	ἐξ Ὠρειθυίας τῆς Ἐρεχθέως γεννηθῆναι	καὶ	Βορέου, διὰ {δὲ} μητρυιᾶς τόλμαν
[4, 48]	Μηδείας ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ῥίζαις	καὶ	βοτάναις τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺς δ´
[4, 84]	κεχαρισμένως, καὶ διὰ τῆς σύριγγος	καὶ	βουκολικῆς μελῳδίας τέρπειν αὐτὴν διαφερόντως.
[4, 38]	Λίχα τὴν πρὸς Ἰόλην φιλοστοργίαν	καὶ	βουλομένη πλέον ἑαυτὴν ἀγαπᾶσθαι, τὸν
[4, 9]	πλέον τῆς παιδοποιίας χάριν. διὸ	καὶ	βουλόμενον τὴν ἐπιπλοκὴν νόμιμον ποιήσασθαι
[4, 17]	τιμηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς,	καὶ	βουλόμενος τοῖς Κρησὶ χαρίσασθαι, καθαρὰν
[4, 83]	φασιν υἱὸν μὲν γενέσθαι Ἀφροδίτης	καὶ	Βούτα, βασιλέως τινὸς ἐγχωρίου δόξῃ
[4, 23]	πάλην, υἱὸς {μὲν} ὢν Ἀφροδίτης	καὶ	Βούτα τοῦ τότε βασιλεύοντος τῶν
[4, 23]	τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην	καὶ	Βουφόναν καὶ Γλυχάταν, ἔτι δὲ
[4, 84]	τοῦτον δ´ ὑπὸ Νυμφῶν τραφέντα,	καὶ	βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς κεκτημένον, τούτων
[4, 8]	συναύξομεν τὴν τοῦ θεοῦ τιμήν.	καὶ	γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν ἔτι
[4, 25]	ἐξ ᾅδου παραπλησίως τῷ Διονύσῳ·	καὶ	γὰρ ἐκεῖνον μυθολογοῦσιν ἀναγαγεῖν τὴν
[4, 8]	τρόπου πικρῶς τὴν ἀλήθειαν ἐξεταστέον.	καὶ	γὰρ ἐν τοῖς θεάτροις, πεπεισμένοι
[4, 25]	ποιήσει πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων·	καὶ	γὰρ ποίημα συνετάξατο θαυμαζόμενον καὶ
[4, 17]	τὴν νῆσον, ἐν ᾗ μυθολογοῦσι	καὶ	γενέσθαι καὶ τραφῆναι τὸν Δία.
[4, 85]	διαρραγῆναι τὸν αὐχένα τῆς ἠπείρου,	καὶ	γενέσθαι τὸν πορθμὸν διειργούσης τῆς
[4, 6]	τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις,	καὶ	γεννᾶσθαι τὴν τοῦ σώματος φύσιν
[4, 64]	μεγάλων ἀτυχημάτων) ἐπιλαθόμενος τοῦ χρησμοῦ	καὶ	γεννήσας υἱόν, ἐξέθηκε τὸ βρέφος
[4, 6]	ταῖς φύσεσιν ἀποφαίνονται τέρατα ὑπάρχειν,	καὶ	γεννώμενα σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ
[4, 33]	Αὔγη δ´ ἀπαγομένη εἰς Ναυπλίαν,	καὶ	γενομένη κατὰ τὸ Παρθένιον ὄρος,
[4, 72]	ὃς βασιλεύσας τῆς νήσου ταύτης	καὶ	γενόμενος ἐπιφανὴς ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ
[4, 29]	κοινὴν προσηγορίαν ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων,	καὶ	γενομένων ἐνηλίκων, ἔκρινεν ἐκπέμπειν τούτους
[4, 17]	ἔρημον χώραν χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε	καὶ	γεωργίαις καὶ ταῖς ἄλλαις φυτείαις
[4, 60]	ἐγέννησεν, ὃς διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν	καὶ	γήμας Ἴδην τὴν Κορύβαντος ἐγέννησε
[4, 60]	Μίνως δὲ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν	καὶ	γήμας Ἰτώνην τὴν Λυκτίου Λύκαστον
[4, 72]	ἐξ Αἰγίνης κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα,	καὶ	γήμας Κυχρέως τοῦ βασιλέως τῶν
[4, 68]	τῶν ἐγχωρίων. ταύτης δὲ βασιλεύων	καὶ	γήμας Χλῶριν τὴν Ἀμφίονος τοῦ
[4, 7]	καὶ Ἀλκμάν, θυγατέρας ἀποφαίνονται Οὐρανοῦ	καὶ	Γῆς. ὁμοίως δὲ καὶ κατὰ
[4, 23]	Λεύκασπιν καὶ Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν	καὶ	Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν καὶ
[4, 33]	βασιλέα. ἀνευρὼν δὲ τὴν μητέρα,	καὶ	γνωσθεὶς τίνος ἦν πατρός, ἀποδοχῆς
[4, 30]	κατασκευάσαντος Δαιδάλεια καλούμενα. ᾠκοδόμησε δὲ	καὶ	γυμνάσια μεγάλα τε καὶ πολυτελῆ,
[4, 53]	προσαγορεῦσαι. ὑποστησάμενον δ´ ἱππικὸν ἀγῶνα	καὶ	γυμνικόν, τά τε περὶ τῶν
[4, 53]	τερατολογίαν μυθολογῆσαι μόνον τὸν Ἡρακλέα	καὶ	γυμνὸν ὅπλων τελέσαι τοὺς τεθρυλημένους
[4, 35]	δ´ Οἰνεὺς ἀπολωλεκὼς προσφάτως υἱὸν	καὶ	γυναῖκα, τὸ μὲν ἀποκτεῖναι τὴν
[4, 55]	τὸν μὲν Ἰάσονα στερηθέντα τέκνων	καὶ	γυναικὸς δόξαι πᾶσι δίκαια πεπονθέναι·
[4, 6]	δὲ φυσικὰ μόρια συγγεννᾶσθαι τούτῳ	καὶ	γυναικὸς καὶ ἀνδρός} ἔνιοι δὲ
[4, 6]	φύσιν ἔχοντα μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς	καὶ	γυναικός· καὶ τὴν μὲν εὐπρέπειαν
[4, 2]	στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ	καὶ	γυναικῶν, καὶ τοὺς ἀδίκους καὶ
[4, 83]	ἐξουσίας ἀποθέμενοι μεταβάλλουσιν εἰς παιδιὰς	καὶ	γυναικῶν ὁμιλίας μετὰ πολλῆς ἱλαρότητος,
[4, 22]	ὄντος τοῦ διαστήματος σταδίων τριῶν	καὶ	δέκα, ὡς Τίμαιός φησι. ~μετὰ
[4, 84]	τῇ γλυκύτητι τῶν ὑδάτων διαφόρους	καὶ	δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ
[4, 42]	Λαομέδοντα συναναγκασθέντα παραδοῦναι τὴν παρθένον	καὶ	δεσμοῖς καταλαβόμενον ἀπολιπεῖν παρὰ τὸν
[4, 3]	εὕρεσιν τῶν ἀγαθῶν Διόνυσόν τε	καὶ	Δήμητραν, τὸν μὲν τοῦ προσηνεστάτου
[4, 62]	ἀδελφοῖς, ἐκ δὲ Φαίδρας Ἀκάμαντα	καὶ	Δημοφῶντα ἐγέννησε. μικρὸν δ´ ὕστερον
[4, 77]	δρασμόν, κατασκευάσαι παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας	καὶ	διὰ κηροῦ θαυμαστῶς ἠσκημένας· ἐπιθέντα
[4, 65]	ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος	καὶ	διὰ κλίμακος ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ
[4, 16]	Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ	καὶ	διὰ παντὸς εὐστόχως ἀκοντίζουσαι, τὸν
[4, 71]	Ἕλλησι, θεραπεύοντας ἐμπειρότατα τοὺς τιτρωσκομένους,	καὶ	διὰ τὰς εὐεργεσίας ταύτας ὑπὸ
[4, 1]	διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους,	καὶ	διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν
[4, 13]	προσεδεῖτο. διόπερ κατασκευάσας χαλκῆν πλαταγήν,	καὶ	διὰ ταύτης ἐξαίσιον κατασκευάζων ψόφον,
[4, 73]	παρέλαβε τὴν ἐν Πίσῃ βασιλείαν,	καὶ	διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν
[4, 83]	τὴν ἀπὸ τῶν ἐγχωρίων εὐσέβειαν	καὶ	διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ τεκνωθέντος
[4, 34]	τὸν πρὸς τὴν Ἀταλάντην ἔρωτα	καὶ	διὰ τὴν ἀτιμίαν παροξυνθείς, ἐβοήθησε
[4, 77]	δὲ ταῦτα διαδρὰς εἰς Κρήτην,	καὶ	διὰ τὴν ἐν τῇ τέχνῃ
[4, 58]	περιβοήτῳ μάχῃ νενικηκότες τὸν Εὐρυσθέα,	καὶ	διὰ τὴν εὐημερίαν συμμάχων εὐπορήσαντες,
[4, 77]	βασιλεύοντα Κώκαλον ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον,	καὶ	διὰ τὴν εὐφυΐαν καὶ δόξαν
[4, 47]	διὰ δὴ ταύτας τὰς αἰτίας	καὶ	{διὰ} τὴν ἰδίαν ὠμότητα καταδεῖξαι
[4, 73]	Οἰνόμαος τὸ λόγιον τετελέσθαι νομίζων,	καὶ	διὰ τὴν λύπην ἀθυμήσας, αὑτὸν
[4, 61]	ἁρπαγὴν τῆς κόρης δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς,	καὶ	διὰ τὴν λύπην ἐπιλαθομένους τῆς
[4, 36]	ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος,	καὶ	διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς
[4, 65]	πατρὸς ἐντολὰς ἀνεῖλε τὴν μητέρα,	καὶ	διὰ τὴν συνείδησιν τοῦ μύσους
[4, 20]	καὶ τοῖς ὄγκοις εἰσὶ συνεσταλμένοι	καὶ	διὰ τὴν συνεχῆ γυμνασίαν εὔτονοι·
[4, 61]	ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν,	καὶ	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης
[4, 37]	ἐκ δὲ τῆς Ἰτώνου πορευόμενος	καὶ	διὰ τῆς Πελασγιώτιδος γῆς βαδίζων
[4, 84]	κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ κεχαρισμένως,	καὶ	διὰ τῆς σύριγγος καὶ βουκολικῆς
[4, 51]	κάλλος περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´ αὐτὴν	καὶ	διά τινων φαρμάκων εἴδωλα φαντασθῆναι
[4, 52]	τὸ σῶμα τοῦ κριοῦ καθεψῆσαι,	καὶ	διά τινων φαρμάκων παρακρουσαμένην ἐξελεῖν
[4, 36]	δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν,	καὶ	διὰ τὸ κάλλος ἐρασθείς, ἐπεχείρησε
[4, 61]	δὴ χρόνον μυθολογοῦσι Διόνυσον ἐπιφανέντα,	καὶ	διὰ τὸ κάλλος τῆς Ἀριάδνης
[4, 11]	τὴν δὲ δορὰν αὐτοῦ περιθέμενος,	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος ἅπαν τὸ
[4, 18]	τὴν ἐντὸς θάλατταν, ἅμα δὲ	καὶ	διὰ τὸ μέγεθος τῶν ἔργων
[4, 16]	γὰρ αὐτῷ συνάψασα μάχην Ἄελλα,	{καὶ}	διὰ τὸ τάχος ταύτης τετευχυῖα
[4, 3]	ἡδονὴν τὴν ἐκ τοῦ ποτοῦ	καὶ	διὰ τὸ τοῖς σώμασιν εὐτονωτέρους
[4, 22]	μεθόρια τῆς Ῥηγίνης καὶ Λοκρίδος,	καὶ	διὰ τὸν ἐκ τῆς ὁδοιπορίας
[4, 25]	συνεστρατεύσατο δὲ καὶ τοῖς Ἀργοναύταις,	καὶ	διὰ τὸν ἔρωτα τὸν πρὸς
[4, 43]	Δαρδάνου τοῦ Σκυθῶν βασιλέως θυγατέρα,	καὶ	διὰ τὸν πρὸς αὐτὴν ἔρωτα
[4, 13]	καλούμενον ποταμὸν ἐπὶ τὴν αὐλήν,	καὶ	διὰ τοῦ ῥεύματος ἐκκαθάρας αὐτήν,
[4, 47]	Ἕλλην δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῇ ναυτίᾳ,	καὶ	διὰ τοῦτ´ ἐπὶ τοῦ τοίχου
[4, 83]	γὰρ γένος εἰς ταύτην ἀναπέμποντες,	καὶ	διὰ τοῦτο ἐν ταῖς πράξεσιν
[4, 40]	κατὰ πᾶν δ´ ἀδύνατον κρίνοντα,	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον αὑτὸν ἐπιφανέστερον
[4, 65]	προγινώσκοντος ὡς ἀπολεῖται συστρατεύσας αὐτοῖς,	καὶ	διὰ τοῦτο μὴ συγχωροῦντος, Πολυνείκην
[4, 71]	τῶν ἀπεγνωσμένων ἀρρώστων παραδόξως θεραπεύειν,	καὶ	διὰ τοῦτο πολλοὺς δοκεῖν τῶν
[4, 38]	ἐκ τῆς ἐχίδνης ἰὸν ἀνειληφυίας,	καὶ	διὰ τοῦτο τοῦ χιτῶνος διὰ
[4, 2]	τὴν οἰκουμένην πολλὴν χώραν ἐξημερῶσαι,	καὶ	διὰ τοῦτο τυχεῖν παρὰ πᾶσι
[4, 22]	ἀφανεῖς γενέσθαι τοὺς ἐνοχλοῦντας αὐτόν·	καὶ	διὰ τοῦτο, τῶν θεῶν βεβαιωσάντων
[4, 62]	τῆς διαβολῆς, συνεχύθη τὴν ψυχήν,	καὶ	διὰ τοῦτο τῶν ἵππων ταραχθέντων
[4, 76]	διόπερ κατασκευασάμενος ἐκ σιδήρου πρίονα,	καὶ	διὰ τούτου πρίζων τὴν ἐν
[4, 4]	καὶ πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν	καὶ	διὰ τούτων τὸν σπόρον τῶν
[4, 76]	ἔμψυχον ζῷον. πρῶτος δ´ ὀμματώσας	καὶ	διαβεβηκότα τὰ σκέλη ποιήσας, ἔτι
[4, 43]	Βορέου, διὰ {δὲ} μητρυιᾶς τόλμαν	καὶ	διαβολὰς ψευδεῖς τυγχάνοντας ὑπὸ τοῦ
[4, 45]	μὲν τὸν πατέρα φαρμάκῳ διαφθεῖραι	καὶ	διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος
[4, 33]	θυγατέρα Ἀργιόπην συνῴκισε τῷ Τηλέφῳ,	καὶ	διάδοχον ἀπέδειξε τῆς βασιλείας. ~Ἡρακλῆς
[4, 77]	καὶ τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως ἐκπετασθῆναι	καὶ	διαδρᾶναι τὸ πλησίον τῆς Κρήτης
[4, 27]	ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς κόρας ἁρπάσαι	καὶ	διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν. κατὰ δὲ
[4, 60]	φασιν, Εὐρώπην ἁρπάσας ἐκ Φοινίκης	καὶ	διακομίσας εἰς Κρήτην ἐπὶ ταύρου,
[4, 6]	ὑπάρχον τῆς γενέσεως τῶν ἀνθρώπων	καὶ	διαμονῆς εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα,
[4, 49]	παραπλεόντων. μετὰ δὲ ταῦτα ἀναχθέντας,	καὶ	διαπλεύσαντας τήν τε Προποντίδα καὶ
[4, 75]	πρὸς ἕω μέρη τῆς Ἀσίας	καὶ	διατείνας ἕως Αἰθιοπίας ἐμυθολογήθη ἐξ
[4, 22]	τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν κοιμώμενον	καὶ	διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἄν
[4, 73]	διωκόμενον ἅρμα, τύπτειν τῷ δόρατι	καὶ	διαφθείρειν τὸν μνηστῆρα. τούτῳ δὲ
[4, 56]	τραγῳδῶν τερατείαν ποικίλη τις {διάθεσις}	καὶ	διάφορος ἱστορία περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται,
[4, 55]	ταύτην μόνην τὴν ἱστορίαν, ἀλλὰ	καὶ	διαφώνους ἑτέρας παραδεδόσθαι συμβέβηκε, περὶ
[4, 53]	ἀπολογησάμενον δὲ περὶ τῶν πεπραγμένων,	καὶ	διδάξαντα διότι τοὺς προαδικήσαντας ἠμύνατο,
[4, 4]	τὰς στρατείας αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν	καὶ	διδάσκαλον γινόμενον τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων,
[4, 54]	μέσης φυγεῖν ἐκ τῆς Κορίνθου,	καὶ	διεκπεσεῖν εἰς Θήβας πρὸς Ἡρακλέα·
[4, 65]	ὄντος Ἐτεοκλέους, τοῦτον πρῶτον ἄρξαι,	καὶ	διελθόντος τοῦ χρόνου μὴ βούλεσθαι
[4, 19]	πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος,	καὶ	διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν τὴν κατὰ
[4, 21]	Ἡρακλῆς ἀπὸ τοῦ Τιβέρεως ἀναζεύξας,	καὶ	διεξιὼν τὴν παράλιον τῆς νῦν
[4, 81]	τῆς ἐν τούτοις ἁμίλλης, ὁμολογουμένην	καὶ	δικαίαν ὀργὴν ἔσχε πρὸς αὐτὸν
[4, 22]	οὖν ἡ λίμνη μεταξὺ Μισηνοῦ	καὶ	Δικαιαρχείων, πλησίον τῶν θερμῶν ὑδάτων,
[4, 18]	τῶν ἐγχωρίων βασιλέως, ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ	καὶ	δικαιοσύνῃ διαφέροντος, κατέλιπε μέρος τῶν
[4, 30]	γυμνάσια μεγάλα τε καὶ πολυτελῆ,	καὶ	δικαστήρια κατέστησε καὶ τἄλλα τὰ
[4, 63]	ἔπεισεν αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν Λήδας	καὶ	Διὸς Ἑλένην, δεκαετῆ μὲν τὴν
[4, 9]	μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης	καὶ	Διός φασι γενέσθαι Περσέα· τούτῳ
[4, 79]	σῶμα τοῦ βασιλέως ἔθαψαν μεγαλοπρεπῶς,	καὶ	διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν
[4, 73]	ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου τὸν Οἰνόμαον	καὶ	διώκειν τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ
[4, 30]	τὴν προσηγορίαν, συγχωρησάντων τῶν Θεσπιαδῶν,	καὶ	δόντων αὐτῷ τοῦτο τὸ γέρας
[4, 51]	τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς ὁρῶντας,	καὶ	δόξαι τινὶ θεῶν προνοίᾳ μετηλλαχέναι
[4, 4]	τῷ Διονύσῳ πρὸς ἀρετήν τε	καὶ	δόξαν. καὶ κατὰ μὲν τὰς
[4, 77]	Δαίδαλον, καὶ διὰ τὴν εὐφυΐαν	καὶ	δόξαν ποιήσασθαι φίλον ἐπὶ πλέον.
[4, 59]	τελεῖν ἄθλους περιέχοντας ἀποδοχήν τε	καὶ	δόξαν. πρῶτον μὲν οὖν ἀνεῖλε
[4, 61]	Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν κατάπλουν,	καὶ	δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν, ἡρωικὴν
[4, 74]	μὲν ἦν υἱός, πλούτῳ δὲ	καὶ	δόξῃ διαφέρων κατῴκει τῆς Ἀσίας
[4, 4]	μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι	καὶ	δοραῖς παρδάλεων, κατὰ δὲ τὰς
[4, 31]	χρησμόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς ὑγιασθεὶς	καὶ	δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς κατὰ
[4, 24]	δὲ τῆς ἀποδοχῆς ἐλευθέρων τε	καὶ	δούλων γινομένης, κατέδειξαν καὶ τοὺς
[4, 12]	Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς	καὶ	Δούπων καὶ Φρίξος. τῶν δὲ
[4, 6]	γυναικὶ παρεμφερῆ, τὸ δ´ ἀρρενωπὸν	καὶ	δραστικὸν ἀνδρὸς ἔχειν {τὰ δὲ
[4, 84]	δένδρεσι παντοίοις πεπληρῶσθαι. εἶναι δὲ	καὶ	δρυῶν μεγάλων πλῆθος, φερουσῶν καρπὸν
[4, 45]	ἐκτραπεῖσαν ἐξευρεῖν ῥιζῶν παντοίας φύσεις	καὶ	δυνάμεις ἀπιστουμένας· οὐκ ὀλίγα μὲν
[4, 12]	τῆς εὐωδίας διὰ τὴν παλαιότητα	καὶ	δύναμιν τοῦ οἴνου προσπεσούσης τοῖς
[4, 48]	τοῦτον δ´ ἐπὶ δύο νύκτας	καὶ	δύο ἡμέρας συνεχῶς τῇ νηὶ
[4, 43]	εὐθὺς δὲ τοῦ πνεύματος ἐνδόντος,	καὶ	δυοῖν ἀστέρων ἐπὶ τὰς τῶν
[4, 21]	ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις	καὶ	δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν· καὶ τούτων
[4, 42]	δὲ Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου τὸν λόγον	καὶ	δωρεὰν δώσειν ἐπαγγειλαμένου τὰς ἀνικήτους
[4, 3]	δὲ κατὰ τὸν οἶνον εὑρέσεως	καὶ	δωρεᾶς κεχαρισμένης τοῖς ἀνθρώποις καθ´
[4, 70]	πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι	καὶ	εἰς πλάσμα μύθου καταταχθῆναι ὡς
[4, 23]	ἔθυσέ τε ταῖς θεαῖς μεγαλοπρεπῶς	καὶ	εἰς τὴν Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα
[4, 38]	τὸν Ἰόλαον ποιησάντων τὰ προστεταγμένα	καὶ	ἐκ διαστήματος ἀποθεωρούντων τὸ ἀποβησόμενον,
[4, 37]	υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν. ἐτέκνωσε δὲ	καὶ	ἐκ τῆς Δηιανείρας νεωτέρους τοῦ
[4, 66]	ἀθροίσας ἐξ Ἄργους στρατιώτας, ἀλλὰ	καὶ	ἐκ τῶν πλησίον πόλεων, ἀξιολόγῳ
[4, 68]	παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πόλιν	καὶ	ἐκάλεσεν ἀφ´ ἑαυτοῦ Σαλμωνίαν. γήμας
[4, 24]	εὔξηταί τις ἀποδώσειν τὴν θυσίαν	καὶ	ἐνέχυρον τῆς θυσίας ἀναδείξῃ τῷ
[4, 4]	δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ πανηγύρεις	καὶ	ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ κατὰ
[4, 62]	ἐκείνου φασὶ τὴν Φαίδραν ἀγανακτῆσαι,	καὶ	ἐπανελθοῦσαν εἰς τὰς Ἀθήνας εἰπεῖν
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ τοὺς παιδευθέντας ποθεινοὺς	καὶ	ἐπεράστους ἀποτελεῖν, Πολύμνιαν δ´ ἀπὸ
[4, 21]	γενέσθαι ταῖς τε ῥώμαις προέχοντας	καὶ	ἐπὶ παρανομίᾳ διωνομασμένους, οὓς ὀνομάζεσθαι
[4, 11]	μόγις δὲ τῆς μανίας ἀπολυθείς,	καὶ	ἐπιγνοὺς τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν, περιαλγὴς
[4, 13]	Στυμφαλίδος λίμνης ὄρνιθας ἐξελάσαι, τέχνῃ	καὶ	ἐπινοίᾳ ῥᾳδίως συνετέλεσε τὸν ἆθλον.
[4, 62]	διὰ τοῦτο τῶν ἵππων ταραχθέντων	καὶ	ἐπισπασαμένων αὐτὸν ταῖς ἡνίαις, συνέβη
[4, 37]	πόλεις ᾤκισαν ἐν Πελοποννήσῳ, Ἀσίνην	καὶ	Ἑρμιόνην, ἔτι δ´ Ἠιόνα. μετὰ
[4, 83]	ῥηθεῖσιν ἀρκεσθησόμεθα, περὶ δὲ Δάφνιδος	καὶ	Ἔρυκος πειρασόμεθα διελθεῖν. Ἔρυκά φασιν
[4, 36]	θυγατέρα τοῦ Φυλέως ἐπεμίγη ταύτῃ	καὶ	ἐτέκνωσε Τληπόλεμον. μετὰ δὲ τὸν
[4, 60]	Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην,	καὶ	ἕτερα τέκνα ἔσχε πλείονα νόθα.
[4, 76]	δὲ καὶ τὸν τόρνον εὑρὼν	καὶ	ἕτερά τινα φιλοτεχνήματα, δόξαν ἀπηνέγκατο
[4, 4]	τῶν ἀνθρώπων. ~Μυθολογοῦσι δέ τινες	καὶ	ἕτερον Διόνυσον γεγονέναι πολὺ τοῖς
[4, 80]	ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο	καὶ	ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι Κούρητες
[4, 16]	περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ ταύτας Κελαινὼ	καὶ	Εὐρυβία καὶ Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος
[4, 4]	δὲ τὰς τῶν φίλων συναναστροφὰς	καὶ	εὐωχίας τοὺς συνεορτάζοντας δαψιλῆ τὸν
[4, 76]	περικατάληπτος γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει,	καὶ	ἔφησεν ὄφιν καταχωννύειν. θαυμάσαι δ´
[4, 39]	ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται ἐν θαλίαις	καὶ	ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην. τὸν δ´
[4, 68]	Βίαντα καὶ Προνόην· Ἀντιφάτου δὲ	καὶ	Ζευξίππης τῆς Ἱπποκόωντος Οἰκλῆς καὶ
[4, 54]	γὰρ προελθεῖν αὐτὴν ὀργῆς ἅμα	καὶ	ζηλοτυπίας, ἔτι δ´ ὠμότητος, ὥστ´
[4, 59]	δ´, ὥς φασι, τὴν παραθαλάττιον,	καὶ	ζηλωτὴς ὢν τῆς Ἡρακλέους ἀρετῆς,
[4, 42]	συντρεχόντων τῶν ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν	καὶ	ζητούντων ἀπαλλαγὴν τῶν ἀτυχημάτων, λέγεται
[4, 74]	ἀθανάτοις ἀπόρρητα. δι´ ἣν αἰτίαν	καὶ	ζῶν ἐκολάσθη καὶ τελευτήσας αἰωνίου
[4, 67]	γενόμενος ἐτέκνωσεν υἱοὺς τέτταρας, Ἱππάλκιμον	καὶ	Ἠλεκτρύωνα, ἔτι δ´ Ἀρχίλυκον καὶ
[4, 85]	ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ τῶν ἡρώων	καὶ	ἡμιθέων ἀρκούντως εἰρηκότες αὐτοῦ περιγράψομεν
[4, 1]	περὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε	καὶ	ἡμιθέων καὶ καθόλου τῶν κατὰ
[4, 1]	πράξεις ὑπὸ τῶν ἡρώων τε	καὶ	ἡμιθέων καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν
[4, 1]	πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων τε	καὶ	ἡμιθέων καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν
[4, 73]	διώκειν τὸν μνηστῆρα, ἔχοντα δόρυ	καὶ	ἡνίοχον τὸν Μυρτίλον· εἰ δ´
[4, 15]	ἐκ θνητῶν γυναικῶν γενομένων Διόνυσον	καὶ	Ἡρακλέα, οὐ μόνον ὅτι πατρὸς
[4, 7]	βεβαιούμενος, λέγω δὲ Ὁμήρου τε	καὶ	Ἡσιόδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 52]	κατελεήσαντα τὰ πάθη παρακατασχεῖν αὐτάς,	καὶ	θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς ἐκ
[4, 16]	στρατηγίαν ἔχουσα τῶν Ἀμαζόνων Μελανίππη	καὶ	θαυμαζομένη μάλιστα δι´ ἀνδρείαν ἀπέβαλε
[4, 13]	ἆθλον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ	καὶ	θαυμάσαι τις ἂν τὴν ἐπίνοιαν·
[4, 9]	Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς Ἥρας προσιοῦσα,	καὶ	θαυμάσασα τοῦ παιδίου τὴν φύσιν,
[4, 33]	Ἱππολύτης συνοικιζομένης Ἀζᾶνι, συνδειπνῶν Ἡρακλῆς	καὶ	θεασάμενος ἐν τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα
[4, 73]	ὁ Ταντάλου καταντήσας εἰς Πῖσαν,	καὶ	θεασάμενος τὴν Ἱπποδάμειαν, ἐπεθύμησε τοῦ
[4, 5]	θυμελικῶν ἀγώνων φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι,	καὶ	θέατρα καταδεῖξαι, καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων
[4, 81]	αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι κυνηγόν, ᾗ	καὶ	θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς ἐν τούτοις
[4, 1]	ἱστορίας. ὁμοίως δὲ τούτῳ Καλλισθένης	καὶ	Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
[4, 54]	ποιῆσαι. ἀγανακτούσης δὲ τῆς γυναικὸς	καὶ	θεοὺς μαρτυρομένης τοὺς ἐπόπτας γενομένους
[4, 51]	καὶ πολλὰ ἕτερα πρὸς μακάριον	καὶ	θεοφιλῆ βίον δωρήσασθαι. ἐκπληττομένου δὲ
[4, 72]	ταύταις Θήβη τε καὶ Τάναγρα	καὶ	Θέσπεια καὶ Ἀσωπίς, ἔτι δὲ
[4, 30]	διήμαρτον. Καὶ περὶ μὲν Ἰολάου	καὶ	Θεσπιαδῶν, ἔτι δὲ τῆς ἀποικίας
[4, 72]	τοῦ Ἄκτορος. ἐκ δὲ Πηλέως	καὶ	Θέτιδος γενόμενος Ἀχιλλεὺς ἐστράτευσε μετ´
[4, 53]	τε περὶ τῶν ἄθλων διατάξαι	καὶ	θεωροὺς ἀποστεῖλαι τοὺς ταῖς πόλεσι
[4, 63]	διὰ τὴν ἀσέβειαν ἀμφοτέρους δεθῆναι,	καὶ	Θησέα μὲν ὕστερον διὰ τὴν
[4, 57]	ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον, καὶ τούτῳ τε	καὶ	Θησεῖ καὶ Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν
[4, 3]	Βοιωτοὺς καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας	καὶ	Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς κατὰ τὴν
[4, 74]	αὕτη δ´ ἐγέννησεν υἱοὺς ἑπτὰ	καὶ	θυγατέρας τὰς ἴσας {εὐπρεπείᾳ διαφερούσας}
[4, 77]	τῶν γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι	καὶ	θύειν τοῦτον τῷ θεῷ· γενομένου
[4, 24]	ἴσης τοῖς Ὀλυμπίοις θεοῖς πανηγύρεσι	καὶ	θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ κατὰ τοὺς
[4, 23]	Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν πανήγυρίν τε	καὶ	θυσίαν. αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν
[4, 24]	τέμενος ἀξιόλογον ἐποίησε, καὶ τιμὰς	καὶ	θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι κατ´
[4, 24]	πύλην, πρὸς ᾗ τὰς ἀπαντήσεις	καὶ	θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν, Ἡρακλείαν
[4, 24]	συνάγειν καὶ συνιόντας εὐωχίας τε	καὶ	θυσίας τῷ θεῷ συντελεῖν. Ὁ
[4, 14]	μὲν πέπλῳ, Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ	καὶ	θώρακι· καὶ πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν
[4, 75]	υἱὸς ὢν Σκαμάνδρου τοῦ ποταμοῦ	καὶ	Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής, καὶ
[4, 38]	δὲ προστεταγμένον ἦν αἰτῆσαι χιτῶνα	καὶ	ἱμάτιον, οἷς εἰώθει χρῆσθαι πρὸς
[4, 2]	γεννῆσαι δ´ ἐξ αὐτῆς Σεμέλην	καὶ	Ἰνὼ καὶ Αὐτονόην καὶ Ἀγαύην,
[4, 70]	δὲ λέγουσι τοὺς ἐκ Νεφέλης	καὶ	Ἰξίονος γεννηθέντας Κενταύρους πρώτους ἱππεύειν
[4, 33]	καὶ τὴν Ἀλκμήνην καὶ Ἰφικλέα	καὶ	Ἰόλαον. διόπερ ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ
[4, 38]	μὲν ἀπέστειλεν εἰς Δελφοὺς Λικύμνιον	καὶ	Ἰόλαον ἐπερωτήσοντας τὸν Ἀπόλλωνα τί
[4, 24]	Ἡρακλείαν προσηγόρευσαν, ἀγῶνα δὲ γυμνικὸν	καὶ	ἱππικὸν καθ´ ἕκαστον ἔτος μετὰ
[4, 65]	ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε καὶ Καπανέα	καὶ	Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον τὸν
[4, 65]	μετασχεῖν τοῦ πολέμου Καπανέα τε	καὶ	Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης
[4, 64]	Πολυνείκην, δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην	καὶ	Ἰσμήνην. ~τῶν δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων,
[4, 72]	ἐγένοντο δύο μὲν υἱοί, Πελασγὸς	καὶ	Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα, Κόρκυρα
[4, 12]	ἔτι δὲ Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος	καὶ	Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ
[4, 33]	αὐτόν τε καὶ τὴν Ἀλκμήνην	καὶ	Ἰφικλέα καὶ Ἰόλαον. διόπερ ἀναγκασθεὶς
[4, 34]	τῷ τετελευτηκέναι Οἰωνὸν τὸν Λικυμνίου	καὶ	Ἴφικλον τὸν ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως
[4, 47]	αὐτὸν ἐν δωρεᾷ παρ´ Αἰήτου,	καὶ	καθάπερ υἱὸν γνήσιον ἀγαπήσαντα καταλιπεῖν
[4, 10]	τε θυγατέρα Μεγάραν συνῴκισεν αὐτῷ	καὶ	καθάπερ υἱῷ γνησίῳ τὰ κατὰ
[4, 72]	νῦν Θετταλίας καλουμένης εἰς Φθίαν,	καὶ	καθαρθεὶς ὑπὸ Ἄκτορος τοῦ βασιλέως
[4, 53]	πλεύσαντα θυσίαν ἐπιτελέσαι τῷ Ποσειδῶνι	καὶ	καθιερῶσαι τὴν Ἀργὼ τῷ θεῷ.
[4, 53]	ἀγώνων θέσιν καὶ πανήγυριν κοινήν,	καὶ	καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα τῷ μεγίστῳ
[4, 1]	αὐτοῖς θηρία καὶ τἄλλα ζῷα	καὶ	καθόλου πάντα τὰ μνήμης ἄξια
[4, 3]	θυσιάζειν τῷ θεῷ καὶ βακχεύειν	καὶ	καθόλου τὴν παρουσίαν ὑμνεῖν τοῦ
[4, 76]	τε γὰρ αὐτὰ καὶ περιπατεῖν,	καὶ	καθόλου τηρεῖν τὴν τοῦ ὅλου
[4, 1]	ἐπιφανεστάτων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων	καὶ	καθόλου τῶν κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν
[4, 63]	δ´ εἰς Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων,	καὶ	καιρὸν εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν τὴν
[4, 17]	πόνον τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς	καὶ	κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ
[4, 70]	μὲν γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου,	καὶ	καλέσαντος εἰς τοὺς γάμους τόν
[4, 82]	ἐν αὐτῇ δύο παῖδας, Χάρμον	καὶ	Καλλίκαρπον. μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλας
[4, 51]	τὸ γῆρας εἰς παρθένου νεότητα	καὶ	κάλλος περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´ αὐτὴν
[4, 65]	προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε	καὶ	Καπανέα καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ
[4, 18]	Λιβύης, καὶ περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ	καὶ	καρποφόρῳ, πόλιν ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ
[4, 42]	λοιμὸν ἐμπεσεῖν εἰς τὰ πλήθη	καὶ	καρπῶν παντελῆ φθοράν, ὥστε πάντας
[4, 18]	δὲ λαβὼν ἁπάσας καθιέρωσεν Ἡρακλεῖ,	καὶ	κατ´ ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων ἔθυεν
[4, 10]	Ἐργίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Μινυῶν,	καὶ	κατ´ ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους τελούντων,
[4, 38]	Ἡρακλῆς ἐνδὺς τὸν κεχριμένον χιτῶνα,	καὶ	κατ´ ὀλίγον τῆς τοῦ σηπτικοῦ
[4, 23]	στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι	καὶ	κατὰ κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ
[4, 11]	ἣν αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο,	καὶ	κατὰ λόγον· τὸ γὰρ χειρωθὲν
[4, 4]	πρὸς ἀρετήν τε καὶ δόξαν.	καὶ	κατὰ μὲν τὰς ἐν τοῖς
[4, 2]	καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν.	καὶ	κατὰ μὲν τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα
[4, 78]	μαλακότητα τῆς θερμασίας ἐξιδροῦν λεληθότως	καὶ	κατὰ μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας καὶ
[4, 6]	αὐτῷ {ἐν τοῖς ἱεροῖς} ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὰς ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν
[4, 14]	τιμῶσα. Ἴδιον δέ τι συνέβη	καὶ	κατὰ τὴν γένεσιν τοῦ θεοῦ
[4, 34]	Μελεάγρου τὴν δωρεὰν ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ,	καὶ	κατὰ τὴν εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον
[4, 4]	πανηγύρεις καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς	καὶ	κατὰ τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι.
[4, 28]	τὴν Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ,	καὶ	κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς
[4, 82]	ταῦτα ἄλλας τε νήσους ἐπελθεῖν	καὶ	κατὰ τὴν Σικελίαν διατρῖψαί τινα
[4, 18]	λιμναζούσης διέσκαψε τὸν συνεχῆ τόπον,	καὶ	κατὰ τῆς διώρυχος δεξάμενος ἅπαν
[4, 6]	οἱ μέν φασιν εἶναι θεὸν	καὶ	κατά τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ´
[4, 7]	Οὐρανοῦ καὶ Γῆς. ὁμοίως δὲ	καὶ	κατὰ τὸν ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν· οἱ
[4, 74]	τούτων δ´ ὑπακουσάντων τῇ μητρὶ	καὶ	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν κατατοξευσάντων
[4, 48]	τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους,	καὶ	κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους
[4, 22]	παρὸν ἀφανεῖς γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὸν ὕστερον χρόνον ἅπαντα
[4, 56]	Τανάιδος ποταμοῦ ἐπὶ τὰς πηγάς,	καὶ	κατὰ τόπον τινὰ τὴν ναῦν
[4, 24]	δὲ καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι	{καὶ}	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους ἔσται
[4, 58]	τὴν τοῦ πατρὸς Ἡρακλέους δόξαν,	καὶ	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους μετ´
[4, 14]	τὰς πρὸς θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε,	καὶ	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους οὐδένα
[4, 76]	ἐπίγνωσιν συνέβη γενέσθαι. κατηγορηθεὶς δὲ	καὶ	καταδικασθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου,
[4, 79]	δὲ διὰ τῆς μεσογείου πλανηθέντες	καὶ	καταλαβόμενοι χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν
[4, 18]	στόλου διαβὰς εἰς τὴν Ἰβηρίαν,	καὶ	καταλαβὼν τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ
[4, 63]	ἀποθανούσης αὐτοῦ τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας	καὶ	καταλιπούσης υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς
[4, 33]	στρατείας ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἀρκαδίαν,	καὶ	καταλύσας παρὰ Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ,
[4, 19]	αὐτὸς δ´ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν	καὶ	καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ
[4, 33]	μὲν ἀπηλλάγη πρὸς τὸν Ναύπλιον,	καὶ	καταντήσασα τῆς Ἀργείας εἰς τὸν
[4, 16]	Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα Πόντον,	καὶ	καταπλεύσας ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ
[4, 47]	τοὺς ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες	καὶ	καταπληκτικὸν τοῦ ζῴου. τῆς ὁμοίας
[4, 79]	ὁρμώμενοι δ´ ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως	καὶ	καταπολεμήσαντές τινας τῶν περιοίκων ἱκανὴν
[4, 50]	ἐπὶ τὴν ἑστίαν τοῦ βασιλέως	καὶ	καταρασαμένην παθεῖν αὐτὸν ἄξια τῶν
[4, 85]	μνημονευομένων ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι	καὶ	κατασκευάσαι μεγάλα ἔργα διὰ τὴν
[4, 79]	χώραν. ἀεὶ δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι,	καὶ	κατασκευάσαντες ἱερὸν τῶν Μητέρων, διαφόρως
[4, 80]	αὐτὰς εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι	καὶ	καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν
[4, 56]	τῆς ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίας,	καὶ	κατασχεῖν τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν
[4, 29]	Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν	καὶ	καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε περιμάχητον·
[4, 31]	ἐποιοῦντο τὴν ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο	καὶ	κατέσκαψεν. ἡ δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη
[4, 28]	ἐπελθοῦσαι κατήντησαν εἰς τὴν Ἀττικήν,	καὶ	κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν ἐστι τὸ
[4, 69]	ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν τῆς Ἥρας	καὶ	κατετόλμησεν ὑπὲρ συνουσίας λόγους ποιεῖσθαι.
[4, 79]	ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Κρήτης,	καὶ	κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν
[4, 61]	τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός,	καὶ	κατῆρεν εἰς νῆσον τὴν τότε
[4, 60]	Ἡλίου καὶ Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα	καὶ	Κατρέα καὶ Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην,
[4, 67]	χρόνοις κατῆλθον εἰς τὴν Δωρίδα	καὶ	κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ
[4, 33]	διόπερ ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ τούτων	καὶ	κατῴκησε τῆς Ἀρκαδίας ἐν Φενεῷ.
[4, 7]	τρεῖς λέγουσιν, οἱ δ´ ἐννέα,	καὶ	κεκράτηκεν ὁ τῶν ἐννέα ἀριθμὸς
[4, 61]	καὶ Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός,	καὶ	κελεύειν ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι.
[4, 69]	Στίλβην, ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην	καὶ	Κένταυρον ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης
[4, 69]	συμμετρίας, περὶ δὲ {τῶν} Λαπιθῶν	καὶ	Κενταύρων ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ
[4, 4]	καρπῶν ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ	καὶ	κερατίαν αὐτὸν παρεισάγουσι. καὶ τὸν
[4, 38]	ἧψε τὴν πυράν. εὐθὺς δὲ	καὶ	κεραυνῶν ἐκ τοῦ περιέχοντος πεσόντων,
[4, 71]	καὶ τὸν μὲν Δία παροξυνθέντα	{καὶ}	κεραυνώσαντα τὸν Ἀσκληπιὸν διαφθεῖραι, τὸν
[4, 5]	παρασκευάζειν τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα	καὶ	κεχαρισμένον βίον. καθόλου δὲ τοῦτον
[4, 33]	οἷς ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος	καὶ	Κηφεὺς καὶ Κηφέως υἱοὶ τὸν
[4, 33]	ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς	καὶ	Κηφέως υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες
[4, 29]	τῆς νήσου, καὶ πολλοὺς ἀγῶνας	καὶ	κινδύνους ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ
[4, 13]	διωγμῷ καταπονῆσαι· πλὴν ἄνευ βίας	καὶ	κινδύνων διὰ τῆς κατὰ τὴν
[4, 43]	τούτους δ´ ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς	καὶ	Κλεοπάτρας, ἥν φασιν ἐξ Ὠρειθυίας
[4, 61]	ἀνακομιζόμενος δ´ εἰς τὴν πατρίδα	καὶ	κλέψας τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας
[4, 72]	ἔτι δ´ Αἴγινα καὶ Πειρήνη	καὶ	Κλεώνη, πρὸς δὲ ταύταις Θήβη
[4, 37]	παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ Μολίονα	καὶ	Κλυτίον. λαβὼν δὲ καὶ τὴν
[4, 44]	δ´ αὐτοὺς ἐκ τῆς Θρᾴκης	καὶ	κομισθέντας εἰς τὸν Πόντον προσχεῖν
[4, 77]	ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ κόρους	καὶ	κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν
[4, 71]	τοίνυν Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν	καὶ	Κορωνίδος, φύσει δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ
[4, 83]	πόλει τῆς μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι,	καὶ	κοσμῆσαι τῇ τε κατασκευῇ τοῦ
[4, 41]	Ἰάσονα δὲ καθελκύσαντα τὸ σκάφος	καὶ	κοσμήσαντα πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι πρὸς
[4, 59]	Κρήτης ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς	καὶ	κρατήσας τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς
[4, 30]	ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι	καὶ	κρέασι καὶ πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν
[4, 60]	γήμας δὲ Πασιφάην τὴν Ἡλίου	καὶ	Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα
[4, 39]	ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ ταῦρον	καὶ	κριὸν θύσας ὡς ἥρωι κατέδειξε
[4, 23]	καὶ Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν	καὶ	Κρυτίδαν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα διελθὼν
[4, 4]	τὰς θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς	καὶ	κρυφίους παρεισάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην
[4, 2]	χάριτας ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις,	καὶ	κτίσαι πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας,
[4, 81]	γὰρ ἦν υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος	καὶ	Κυρήνης τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ
[4, 67]	Δωρίδα καὶ κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ	καὶ	Κυτινίῳ καὶ Βοιῷ. Πρὸ δὲ
[4, 6]	διελόντας εἰς ἴσας μερίδας ἑαυτοῖς	καὶ	λαβόντας ἀπενεγκεῖν ἐκ τῆς οἰκείας
[4, 73]	τὸν ἡνίοχον τοῦ Οἰνομάου Μυρτίλον,	καὶ	λαβὼν συνεργὸν πρὸς τὴν νίκην,
[4, 48]	καὶ τῶν ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα	καὶ	Λαέρτην, ἔτι δ´ Ἀταλάντην καὶ
[4, 24]	Ἰταλίαν προῆγε διὰ τῆς παραλίας,	καὶ	Λακίνιον μὲν κλέπτοντα τῶν βοῶν
[4, 29]	καλέσας αὐτὸν ἐπί τινα θυσίαν	καὶ	λαμπρῶς ἑστιάσας, ἀπέστειλε κατὰ μίαν
[4, 27]	τῶν παρθένων ἐγκρατῆ γενέσθαι· διὸ	καὶ	λῃστὰς {ἐπ´ αὐτὰς} κατὰ θάλατταν
[4, 19]	τὰ διεξιόντα τῶν στρατοπέδων περικόπτειν	καὶ	λῃστεύειν ἐν ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος
[4, 76]	καὶ τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν	καὶ	λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος πολλῶν
[4, 11]	δὲ ὢν σιδήρῳ καὶ χαλκῷ	καὶ	λίθῳ τῆς κατὰ χεῖρα βιαζομένης
[4, 61]	τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν	καὶ	λιμόν. ταχὺ δὲ περὶ τὴν
[4, 22]	πρὸς τὰ μεθόρια τῆς Ῥηγίνης	καὶ	Λοκρίδος, καὶ διὰ τὸν ἐκ
[4, 3]	δοκοῦντας ἀσεβεῖν, ἐπιφανεστάτους δὲ Πενθέα	καὶ	Λυκοῦργον. τῆς δὲ κατὰ τὸν
[4, 65]	Καλυδῶνι τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν	καὶ	Λυκωπέα φυγεῖν ἐκ τῆς Αἰτωλίας
[4, 72]	ἀπέκτεινεν ὄφιν ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος	καὶ	λυμαινόμενον τοὺς ἐγχωρίους. Αἴγινα δ´
[4, 42]	τῶν Ἀργοναυτῶν τὴν ἀπόβασιν ποιησάμενον,	καὶ	μαθόντα παρὰ τῆς κόρης τὴν
[4, 46]	Μηδείᾳ πλανωμένῃ παρὰ τὸν αἰγιαλόν,	καὶ	μαθόντας παρ´ αὐτῆς τὸ τῆς
[4, 56]	αὐτοὺς ἐκριφέντας εἰς τὰς Σύρτεις,	καὶ	μαθόντας παρὰ Τρίτωνος τοῦ τότε
[4, 56]	μυθολογησάντων ἀναγράφειν οὐκ ἀναγκαῖον ἅμα	καὶ	μακρὸν εἶναι κρίνοντες τὰ καταλειπόμενα
[4, 6]	γυναικός· καὶ τὴν μὲν εὐπρέπειαν	καὶ	μαλακότητα τοῦ σώματος ἔχειν γυναικὶ
[4, 82]	τιμηθῆναι τὸν Ἀρισταῖον ὡς θεόν,	καὶ	μάλισθ´ ὑπὸ τῶν συγκομιζόντων τὸν
[4, 10]	δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς καὶ παιδευθεὶς	καὶ	μάλιστ´ ἐν τοῖς γυμνασίοις διαπονηθεὶς
[4, 7]	γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν μυθογράφων	καὶ	μάλιστα δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας εἶναι
[4, 8]	τοῖς ἱστοροῦσι τὰς παλαιὰς μυθολογίας,	καὶ	μάλιστα τὰς περὶ Ἡρακλέους. τῷ
[4, 29]	κατεκληρούχησε τὸ κάλλιστον τῆς νήσου,	καὶ	μάλιστα τὴν πεδιάδα χώραν, ἣν
[4, 68]	Ἰφιάνειραν τὴν Μεγαπένθους ἐτέκνωσεν Ἀντιφάτην	καὶ	Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα καὶ
[4, 16]	δὲ ταύτας Δηιάνειραν καὶ Ἀστερίαν	καὶ	Μάρπην, ἔτι δὲ Τέκμησσαν καὶ
[4, 43]	δυσὶ νεανίσκοις ἐπὶ τιμωρίᾳ διωρυγμένοις	καὶ	μάστιξι πληγὰς συνεχεῖς λαμβάνουσι· τούτους
[4, 67]	τῆς πόλεως ἐπὶ Δωριεῖς ἐστράτευσαν,	καὶ	μάχῃ νικήσαντες τοὺς ἐγχωρίους ἐκείνους
[4, 30]	Σικελίας μεταπεμψάμενος, κατεσκεύασεν ἔργα πολλὰ	καὶ	μεγάλα μέχρι τῶν νῦν καιρῶν
[4, 4]	διδάσκαλον γινόμενον τῶν καλλίστων ἐπιτηδευμάτων,	καὶ	μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ Διονύσῳ πρὸς
[4, 65]	Τυδεῖ. εὐδοκιμούντων δὲ τῶν νεανίσκων	καὶ	μεγάλης ἀποδοχῆς ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[4, 53]	πᾶσι τοῖς συγγενέσιν ἐπαγγειλάμενον ἐπιεικῶς	καὶ	μεγαλοψύχως προσενεχθήσεσθαι, συναγαγεῖν εἰς ἐκκλησίαν
[4, 59]	ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ τε	καὶ	μεγέθει καὶ πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν,
[4, 1]	καὶ παλαιὸν εἶναι σφόδρα τοῦτον	καὶ	μεγίστας εὐεργεσίας κατατεθεῖσθαι τῷ γένει
[4, 2]	διὰ τὸ κάλλος Δία μιγέντα	καὶ	μεθ´ ἡσυχίας ποιούμενον τὰς ὁμιλίας
[4, 10]	ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῶν δασμῶν	καὶ	μεθ´ ὕβρεως εἰσπραττομένους ἀκρωτηριάσας ἐξέβαλεν
[4, 12]	Ἱπποτίων καὶ Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς	καὶ	Μελαγχαίτης, πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς
[4, 68]	τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον.	καὶ	Μελάμπους μὲν μάντις ὢν τὰς
[4, 84]	κεχορηγημένον ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα	καὶ	μέλος, ὃ μέχρι τοῦ νῦν
[4, 25]	δὲ τὸ γένος, παιδείᾳ δὲ	καὶ	μελῳδίᾳ καὶ ποιήσει πολὺ προέχων
[4, 25]	καὶ ταῖς τελεταῖς καὶ ποιήμασι	καὶ	μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ καὶ τοῖς
[4, 48]	τοὺς δ´ Ἀργοναύτας ἐπισιτισαμένους ἐκπλεῦσαι,	καὶ	μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγος
[4, 63]	ἀπαγαγεῖν εἰς Λακεδαίμονα παρθένον οὖσαν,	καὶ	μετ´ αὐτῆς δούλην τὴν μητέρα
[4, 33]	ἐναντίων αὐτός τε ὁ Ἱπποκόων	καὶ	μετ´ αὐτοῦ δέκα μὲν υἱοί,
[4, 28]	τῶν Σκυθῶν εἰς τὴν Σκυθίαν	καὶ	μετ´ ἐκείνων κατῴκησαν. ἡμεῖς δ´
[4, 48]	τὸ δέρος τοῖς φαρμάκοις ἀποκτεῖναι,	καὶ	μετὰ Ἰάσονος τὴν ἐπὶ θάλατταν
[4, 2]	ταῖς δὲ νύμφαις παραδοῦναι τρέφειν	καὶ	μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἐπιμέλειαν αὐτοῦ
[4, 58]	Ἀλκμήνη δ´ εἰς Θήβας καταντήσασα,	καὶ	μετὰ ταῦτ´ ἄφαντος γενομένη, τιμῶν
[4, 21]	μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ,	καὶ	μετὰ ταῦτα γενομένους εὐδαίμονας, ἐκδεκατεῦσαι
[4, 82]	ἐκγόνους ἐν τῇ Κέῳ καταλιπόντα,	καὶ	μετὰ ταῦτα εἰς τὴν Λιβύην
[4, 78]	καὶ κατὰ μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας	καὶ	μετὰ τέρψεως θεραπεύειν τὰ σώματα
[4, 36]	Κήυκα τὸν τῆς Τραχῖνος βασιλέα,	καὶ	μετὰ τούτου κατῴκησεν, ἔχων τοὺς
[4, 37]	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ στρατεύσαντας Ἀρκάδας,	καὶ	μετὰ τούτων χειρωσάμενος τοὺς Λαπίθας,
[4, 20]	γυναῖκα γενέσθαι. ἔγκυος γὰρ οὖσα	καὶ	μετὰ τῶν ἀνδρῶν ἐργαζομένη μισθοῦ,
[4, 54]	τῷ τῆς Ἥρας τεμένει θάψαι}	καὶ	μετὰ τῶν πιστοτάτων θεραπαινίδων ἔτι
[4, 25]	τὴν μητέρα Σεμέλην ἐξ ᾅδου,	καὶ	μεταδόντα τῆς ἀθανασίας Θυώνην μετονομάσαι.
[4, 30]	τῶν μετεσχηκότων τῆς ἀποικίας, ἐξεβαρβαρώθησαν,	καὶ	μεταστάντες εἰς τὴν ὀρεινὴν ἐν
[4, 74]	τὴν εὐτυχίαν οὐ φέρων ἀνθρωπίνως,	καὶ	μετασχὼν κοινῆς τραπέζης καὶ πάσης
[4, 81]	κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου,	καὶ	μετενεγκεῖν αὐτὴν τῆς Λιβύης εἰς
[4, 25]	αὑτῷ, παρῆλθεν εἰς τὰς Ἀθήνας	καὶ	μετέσχε τῶν ἐν Ἐλευσῖνι μυστηρίων,
[4, 56]	Ἀργῷον ἀπὸ τῆς νεὼς προσαγορεῦσαι,	καὶ	μέχρι τῶνδε τῶν χρόνων διαμένειν
[4, 2]	Φοινίκην. ἐπελθόντα δὲ πολλὴν χώραν,	καὶ	μὴ δυνάμενον ἀνευρεῖν, ἀπογνῶναι τὴν
[4, 55]	δόξαι πᾶσι δίκαια πεπονθέναι· διὸ	καὶ	μὴ δυνάμενον ἐνεγκεῖν τὸ μέγεθος
[4, 77]	βουλόμενον τιμωρίας ἀξιῶσαι τὸν Δαίδαλον,	καὶ	μὴ δυνάμενον εὑρεῖν, τά τε
[4, 4]	ποτοῦ, καταδεῖξαι δὲ νάρθηξι χρῆσθαι	καὶ	μὴ ξυλίναις βακτηρίαις. ~Ἐπωνυμίας δ´
[4, 45]	γεννῆσαι δύο θυγατέρας, Κίρκην τε	καὶ	Μήδειαν, ἔτι δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα.
[4, 38]	Ἰόλαον ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ὀστολογίαν,	καὶ	μηδὲν ὅλως ὀστοῦν εὑρόντες, ὑπέλαβον
[4, 65]	ὑπὸ τὴν Καδμείαν πεπτωκότων σωμάτων,	καὶ	μηδενὸς τολμῶντος θάπτειν, Ἀθηναῖοι διαφέροντες
[4, 84]	αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς φυομένης	καὶ	μήλων ἀμυθήτου πλήθους. διὸ καὶ
[4, 35]	πάσης ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε	καὶ	μήλων καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[4, 19]	ἁπάσης τῆς Κελτικῆς οὖσαν ἑστίαν	καὶ	μητρόπολιν. διέμεινε δ´ αὕτη πάντα
[4, 54]	Μήδειαν ἐξελαυνομένην ἐκ τῆς πόλεως,	καὶ	μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ Κρέοντος
[4, 37]	τὴν δ´ Ἀστυδάμειαν αἰχμάλωτον λαβών,	καὶ	μιγεὶς αὐτῇ, Κτήσιππον υἱὸν ἐγέννησε.
[4, 37]	δὲ Φύλαντος θυγατέρα λαβὼν αἰχμάλωτον	καὶ	μιγεὶς αὐτῇ υἱὸν Ἀντίοχον ἐγέννησεν.
[4, 70]	τραφῆναι ὑπὸ Νυμφῶν, ἀνδρωθέντας δὲ	καὶ	μιγέντας ἵπποις θηλείαις γεννῆσαι τοὺς
[4, 41]	σχεδίαις πλεῖν τοὺς τότε ἀνθρώπους	καὶ	μικροῖς παντελῶς ἀκατίοις. διὸ καὶ
[4, 13]	φασι, πλεύσας εἰς τὴν νῆσον,	καὶ	Μίνω τὸν βασιλέα συνεργὸν λαβών,
[4, 75]	διευκρινημένων πειρασόμεθα διεξιέναι περὶ Δαιδάλου	καὶ	Μινωταύρου καὶ τῆς Μίνωος στρατείας
[4, 4]	τὴν κεφαλήν, ἀφ´ ἧς αἰτίας	καὶ	μιτρηφόρον ὀνομάζεσθαι· ἀπὸ δὲ ταύτης
[4, 56]	τοῦ Πόντου, πρᾶξιν ἐπιτελέσασθαι παράδοξον	καὶ	μνήμης ἀξίαν. ἀναπλεύσαντας γὰρ αὐτοὺς
[4, 50]	μητέρα μέλλουσαν ἀναιρεῖσθαί φασιν ἔπανδρον	καὶ	μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν· καταφυγοῦσαν
[4, 7]	δεδοκιμασμένοι φασὶ θυγατέρας εἶναι Διὸς	καὶ	Μνημοσύνης· ὀλίγοι δὲ τῶν ποιητῶν,
[4, 37]	τοὺς Εὐρύτου παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα	καὶ	Μολίονα καὶ Κλυτίον. λαβὼν δὲ
[4, 5]	εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ θέατρα καταδεῖξαι,	καὶ	μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι· πρὸς
[4, 1]	ἀναγεγραφότας τὰς ἀρχαιοτάτας πράξεις τε	καὶ	μυθολογίας ἀσυμφώνους εἶναι πρὸς ἀλλήλους.
[4, 8]	τοῖς παλαιοτάτοις τῶν ποιητῶν τε	καὶ	μυθολόγων. ~Τῆς Ἀκρισίου τοίνυν Δανάης
[4, 2]	τῇ Νύσῃ, κείμενον μεταξὺ Φοινίκης	καὶ	Νείλου, ταῖς δὲ νύμφαις παραδοῦναι
[4, 11]	διέτριβε δὲ μάλιστα μεταξὺ Μυκηνῶν	καὶ	Νεμέας περὶ ὄρος τὸ καλούμενον
[4, 5]	δὲ νεώτερον ὡραῖον καὶ τρυφερὸν	καὶ	νέον, καθότι προείρηται. ἔνιοι δὲ
[4, 68]	Ποσειδῶν μιγεὶς παῖδας ἐγέννησε Πελίαν	καὶ	Νηλέα. ἡ δὲ Τυρὼ συνοικήσασα
[4, 68]	περὶ τῆς βασιλείας Πελίας τε	καὶ	Νηλεύς· τούτων δὲ Πελίας μὲν
[4, 45]	μυθογράφων φυγεῖν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν,	καὶ	νῆσον ἔρημον καταλαβομένην ἐνταῦθα μετὰ
[4, 74]	τούτου δ´ ἐγένετο Πέλοψ υἱὸς	καὶ	Νιόβη θυγάτηρ· αὕτη δ´ ἐγέννησεν
[4, 76]	δὲ Δαίδαλος φθονήσας τῷ παιδί,	καὶ	νομίζων αὐτὸν πολὺ τῇ δόξῃ
[4, 52]	τῆς σκοπῆς καταμαθόντας τὸ πῦρ,	καὶ	νομίσαντας συντετελέσθαι τὴν ἀναίρεσιν τοῦ
[4, 34]	ὁ δαλὸς κατακαυθῇ. διόπερ τεκοῦσαν,	καὶ	νομίσασαν ἐν τῇ τοῦ δαλοῦ
[4, 66]	μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον τὴν πόλιν,	καὶ	νυκτὸς συνέφυγον εἴς τι χωρίον
[4, 84]	χώρᾳ συναγκείας δένδρων οὔσης θεοπρεποῦς	καὶ	Νύμφαις ἄλσους ἀνειμένου μυθολογοῦσι γεννηθῆναι
[4, 84]	τὸν ὀνομαζόμενον Δάφνιν, Ἑρμοῦ μὲν	καὶ	Νύμφης υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ
[4, 49]	εἰς τὸ τέμενος τὰς ἔτι	καὶ	νῦν διαμενούσας. ~Τῆς δὲ τῶν
[4, 49]	καθιερῶσαι τὸν τόπον τὸν ἔτι	καὶ	νῦν τιμώμενον ὑπὸ τῶν παραπλεόντων.
[4, 2]	τῆς προσηγορίας ταύτης ἀπὸ Διὸς	καὶ	Νύσης. καὶ τὸν Ὅμηρον δὲ
[4, 19]	κατέλυσε μὲν τὰς συνήθεις παρανομίας	καὶ	ξενοκτονίας, πολλοῦ δὲ πλήθους ἀνθρώπων
[4, 61]	μὲν Αἰακὸς ἐπετέλεσε τὰς εὐχάς,	καὶ	ὁ αὐχμὸς παρὰ μὲν τοῖς
[4, 61]	κακῶν οἱ κατὰ τὴν Ἀττικήν,	καὶ	ὁ Μίνως πολεμῶν ἐπαύσατο τὰς
[4, 85]	τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης. περὶ οὗ	καὶ	ὁ ποιητὴς Ὅμηρος ἐν τῇ
[4, 75]	πλούτῳ πολὺ διήνεγκε· περὶ οὗ	καὶ	ὁ ποιητὴς Ὅμηρός φησι, ὃς
[4, 37]	τοῦ Ὕλλου υἱοὺς δύο, Γληνέα	καὶ	Ὁδίτην. τῶν δ´ ἐκπεσόντων Δρυόπων
[4, 68]	Μελάμπους μὲν οὖν καὶ Βίας	καὶ	οἱ ἀπ´ ἐκείνων οὕτω τῆς
[4, 57]	πόλεμον ἀναδέξασθαι. οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι	καὶ	οἱ μετ´ αὐτῶν θεωροῦντες αὑτοὺς
[4, 30]	οἱ τῆς ἀποικίας ταύτης μετασχόντες	καὶ	οἱ τούτων ἔκγονοι διατελέσουσιν ἅπαντα
[4, 57]	τοῦ Ἡρακλέους ἀνῃρέθη· ὁμοίως δὲ	καὶ	οἱ υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως πάντες
[4, 73]	διελθεῖν περὶ Πέλοπος καὶ Ταντάλου	καὶ	Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ τοῖς χρόνοις
[4, 49]	τὴν Τροίαν· προσμαρτυρεῖν δὲ τούτοις	καὶ	Ὅμηρον ἐν. τοῖσδε τοῖς ἔπεσιν,
[4, 12]	καὶ Ἀμφίων, ἔτι δὲ Ἱπποτίων	καὶ	Ὄρειος καὶ Ἰσοπλὴς καὶ Μελαγχαίτης,
[4, 70]	δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς προτερήμασι,	καὶ	ὁρμωμένους ἐκ τῆς Φολόης, λῄζεσθαι
[4, 12]	τῆς ἐπωνυμίας μηνύει τὸν ταφέντα	καὶ	οὐ δι´ ἐπιγραφῆς. ὁμοίως δὲ
[4, 4]	ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. φασὶ δὲ	καὶ	παιδαγωγὸν καὶ τροφέα συνέπεσθαι κατὰ
[4, 10]	Θήβας· ὁ δ´ Ἡρακλῆς τραφεὶς	καὶ	παιδευθεὶς καὶ μάλιστ´ ἐν τοῖς
[4, 6]	τυγχάνει τινὸς τιμῆς, μετὰ γέλωτος	καὶ	παιδιᾶς παρεισαγόμενος ἐν ταῖς θυσίαις.
[4, 1]	ἀρχὴν ἀπὸ Διονύσου διὰ τὸ	καὶ	παλαιὸν εἶναι σφόδρα τοῦτον καὶ
[4, 23]	εὐδοκήσας ὁ Ἔρυξ τῇ συνθήκῃ	καὶ	παλαίσας ἐλείφθη καὶ τὴν χώραν
[4, 17]	μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ σώματος	καὶ	παλαίστρας ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον καὶ τοὺς
[4, 14]	παγκρατιαστὴν τοῦ σταδιέως δύσκολον περιγενέσθαι,	καὶ	πάλιν τὸν ἐν τοῖς κούφοις
[4, 35]	ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴν	καὶ	πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ προειρημένου
[4, 14]	τραπέντος αὐτοῦ πρὸς ἀνέσεις τε	καὶ	πανηγύρεις, ἔτι δ´ ἑορτὰς καὶ
[4, 53]	ἐπιφανέστατον τόπον εἰς ἀγώνων θέσιν	καὶ	πανήγυριν κοινήν, καὶ καθιερῶσαι τὸν
[4, 50]	ἑτοίμων ὄντων βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι	καὶ	πάντα κίνδυνον ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς
[4, 79]	δὲ Κώκαλος εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος	καὶ	πάντα ποιήσειν ἐπαγγειλάμενος ἐπὶ τὰ
[4, 40]	χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ ἐθνῶν βαρβάρων	καὶ	παντελῶς ἀγρίων ἄξενον προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων
[4, 4]	φασὶ τῷ σώματι γενέσθαι τρυφερὸν	καὶ	παντελῶς ἁπαλόν, εὐπρεπείᾳ δὲ πολὺ
[4, 80]	κομίζεσθαι τοὺς λίθους ὑπαρχούσης τραχείας	καὶ	παντελῶς δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν
[4, 78]	πέτρας οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην κατεσκεύασε	καὶ	παντελῶς ἐκ βίας ἀνάλωτον· στενὴν
[4, 20]	οἰκοῦντες Λίγυες νέμονται γῆν τραχεῖαν	καὶ	παντελῶς λυπράν· τῶν δ´ ἐγχωρίων
[4, 83]	τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ στρατηγοὶ	καὶ	πάντες οἱ μετά τινος ἐξουσίας
[4, 1]	τὴν ἀπαγγελίαν· τὸ δὲ μέγιστον	καὶ	πάντων ἀτοπώτατον, ὅτι συμβαίνει τοὺς
[4, 10]	γενομένης καθ´ ὅλην τὴν Ἑλλάδα	καὶ	πάντων θαυμαζόντων τὸ παράδοξον, ὁ
[4, 77]	δὲ παρὰ τὴν θάλατταν πετόμενον	καὶ	παρ´ ἕκαστον τέγγοντα τὰς πτέρυγας
[4, 3]	παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιφανείας. διὸ	καὶ	παρὰ πολλαῖς τῶν Ἑλληνίδων πόλεων
[4, 53]	πάντων τῶν Ἑλλήνων ἐπιφανέστατον ὑπάρχειν	καὶ	παρὰ ταῖς πλείσταις πόλεσι γνωσθέντα
[4, 82]	ἐνταῦθα παρὰ τοῖς βαρβάροις, ἀλλὰ	καὶ	παρὰ τοῖς Ἕλλησι. ~Καὶ περὶ
[4, 82]	ἐνδείξασθαι τὰς ἰδίας εὐεργεσίας. διὸ	καὶ	παρὰ τοῖς κατὰ τὴν Σικελίαν
[4, 79]	ἐκ τῆς Κρήτης διὰ τὸ	καὶ	παρὰ τοῖς Κρησὶ τιμᾶσθαι τὰς
[4, 27]	ἀκτῆς δειπνοποιουμένοις ἐπιστάντα τὸν Ἡρακλέα,	καὶ	παρὰ τῶν παρθένων μαθόντα τὸ
[4, 31]	τοῦ Εὐρύτου τὸ γεγονὸς ὑποπτεύσαντος	καὶ	παραγενομένου κατὰ ζήτησιν τῶν ἵππων
[4, 1]	καθόλου πάντα τὰ μνήμης ἄξια	καὶ	παραδοξολογούμενα διεξιόντες, ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 20]	καὶ τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι	καὶ	παράδοξον καθ´ ἡμᾶς συνέβη περὶ
[4, 30]	τιμαῖς ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι	καὶ	παράδοξον συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν
[4, 22]	ᾗ μυθολογοῦσιν ἴδιόν τι γενέσθαι	καὶ	παράδοξον. τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ
[4, 77]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων εἰ	καὶ	παράδοξός ἐστιν ὁ μῦθος, ὅμως
[4, 50]	ὅτι κομίζει μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς	καὶ	παραδόξους δυνάμεις φαρμάκων εὑρημένας ὑπό
[4, 65]	Ἐτεοκλέους πεντήκοντα ἀνδράσιν ἅπαντας ἀνελεῖν	καὶ	παραδόξως εἰς τὸ Ἄργος διασωθῆναι,
[4, 52]	τοῦ τέγους πρὸς τὴν καθέψησιν,	καὶ	παραδόξως ἐν τοῖς βασιλείοις ἰδούσας
[4, 63]	Πειρίθου δὲ κρίναντος μνηστεῦσαι Φερσεφόνην	καὶ	παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον
[4, 35]	ταύτην εἰς Αἰτωλίαν πρὸς Οἰνέα	καὶ	παρακελεύσασθαι ταύτην ἀφανίσαι τὴν ταχίστην.
[4, 42]	τῆς Ἰωλκοῦ τὸν ἔκπλουν ποιησαμένους,	καὶ	παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω καὶ
[4, 3]	μένειν, τὸ δὲ τῆς μανίας	καὶ	παραλύσεως βλάπτον διορθοῦσθαι. καθόλου δὲ
[4, 45]	μὲν Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα, τόλμῃ	καὶ	παρανομίᾳ προέχουσαν τοῦ πατρός· φιλοκύνηγον
[4, 17]	τὸ γένος τῶν ἀγρίων θηρίων	καὶ	παρανόμων ἀνδρῶν, ὅτι παιδὶ μὲν
[4, 21]	τὴν Ἡρακλέους παρουσίαν ἀθροισθῆναι πάντας	καὶ	παρατάξασθαι τῷ προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ
[4, 10]	προσπεσὼν τῇ πόλει τῶν Ὀρχομενίων	καὶ	παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν πυλῶν τά
[4, 31]	παρῆλθεν εἰς Πύλον πρὸς Νηλέα,	καὶ	παρεκάλεσεν αὐτὸν καθᾶραι τὸν φόνον.
[4, 37]	τῆς χώρας τρίτον μέρος παρέθετο	καὶ	παρεκελεύσατο φυλάττειν τοῖς ἀπ´ αὐτοῦ·
[4, 38]	Ἡρακλῆς ἀπογνοὺς τὰ καθ´ ἑαυτόν,	καὶ	παρελθὼν εἰς τὴν πυράν, παρεκάλει
[4, 15]	πῦρ τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς κατελάβετο	καὶ	παρέστησεν ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα τὸ
[4, 65]	πολέμου Καπανέα τε καὶ Ἱππομέδοντα	καὶ	Παρθενοπαῖον τὸν Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως.
[4, 31]	ὑπό τινος τῶν φίλων ἐπράθη,	καὶ	παρθένου δοῦλος ἐγένετο Ὀμφάλης τῆς
[4, 26]	πρόβατα τὴν χρόαν ἰδιάζουσαν ἔχοντα	καὶ	παρόμοιον χρυσῷ τετευχέναι ταύτης τῆς
[4, 53]	θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε κράτιστον συστήσασθαι	καὶ	πᾶσαν ἐπελθεῖν τὴν οἰκουμένην εὐεργετοῦντα
[4, 19]	καὶ καταντήσας εἰς τὴν Κελτικὴν	καὶ	πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν τὰς
[4, 64]	αὐτοῦ τεκνωθέντα παῖδα πατροκτόνον ἔσεσθαι	καὶ	πᾶσαν τὴν οἰκίαν πληρώσειν μεγάλων
[4, 74]	ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν κοινῆς τραπέζης	καὶ	πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε τοῖς ἀνθρώποις
[4, 34]	ἀδελφόν, ἀπῆλθεν ἑκουσίως ἐξ Ἀρκαδίας	καὶ	πάσης Πελοποννήσου. συναπελθόντων δ´ αὐτῷ
[4, 11]	ἀρετῆς, τό τε τῷ Διὶ	καὶ	πατρὶ μὴ πείθεσθαι καὶ ἀσύμφορον
[4, 23]	νῦν ἡρωικῆς τιμῆς τυγχάνοντας, Λεύκασπιν	καὶ	Πεδιακράτην καὶ Βουφόναν καὶ Γλυχάταν,
[4, 25]	~αὐτὸς δ´ ἐγκυκλωθεὶς τὸν Ἀδρίαν	καὶ	πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον κόλπον
[4, 72]	καὶ Σαλαμίς, ἔτι δ´ Αἴγινα	καὶ	Πειρήνη καὶ Κλεώνη, πρὸς δὲ
[4, 31]	παρελθὼν πρὸς Δηίφοβον τὸν Ἱππολύτου	καὶ	πείσας αὐτὸν ἐκαθάρθη, οὐ δυνάμενος
[4, 60]	εἰς Κρήτην πλεύσας μετὰ Αἰολέων	καὶ	Πελασγῶν ἐβασίλευσε τῆς νήσου, γήμας
[4, 79]	καλουμένην. ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν	καὶ	πέμψας ἀγγέλους πρὸς Κώκαλον τὸν
[4, 4]	Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους οὔσας	καὶ	πεπαιδευμένας διαφερόντως· ταύτας δὲ διά
[4, 83]	Καὶ περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ	καὶ	πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οἰκείαν πεποιήμεθα
[4, 39]	Περὶ μὲν οὖν Ἡρακλέους εἰ	καὶ	πεπλεονάκαμεν, ἀλλ´ οὖν οὐδὲν τῶν
[4, 66]	τῇ Κάδμου τόν τε ὅρμον	καὶ	πέπλον, ἀμφότερα ταῦτα προσδέξασθαι τὴν
[4, 66]	τῆς ἀπωλείας τοῦ πατρός, ἀλλὰ	καὶ	πέπλον λαβεῖν αὐτὴν κατὰ τῆς
[4, 63]	ὁ Θησεὺς μετασχεῖν τῆς πράξεως.	καὶ	πέρας καταβάντων αὐτῶν εἰς τοὺς
[4, 53]	θυγατέρων ἀξιῶσαι αὐτὸν φροντίδα ποιήσασθαι.	καὶ	πέρας συντελέσαι τὴν ὑπόσχεσιν αὐτόν
[4, 13]	κατασκευάζων ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα,	καὶ	πέρας τῇ συνεχείᾳ τοῦ κρότου
[4, 83]	ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς Ἕλλησι.	~Καὶ	περὶ μὲν Ἀρισταίου τοῖς ῥηθεῖσιν
[4, 85]	γεγενημένην ὑπὸ τῆς Νύμφης πρόρρησιν.	~Καὶ	περὶ μὲν Δάφνιδος ἱκανῶς ἡμῖν
[4, 5]	ποιῆσαι τοὺς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντας.	καὶ	περὶ μὲν Διονύσου καὶ τῶν
[4, 83]	στρατιώτας διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν.	Καὶ	περὶ μὲν Ἔρυκος εἰ καὶ
[4, 30]	πολεμήσαντες τούτοις τῆς προθέσεως διήμαρτον.	Καὶ	περὶ μὲν Ἰολάου καὶ Θεσπιαδῶν,
[4, 21]	τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους.	καὶ	περὶ μὲν τῶν ἐν Φλέγρᾳ
[4, 12]	θαυμαζόμενον ἀκουσίως τόξου βολῇ διέφθειρε.	καὶ	περὶ μὲν τῶν Κενταύρων ἱκανῶς
[4, 6]	μὲν κακῶν ποτὲ δ´ ἀγαθῶν.	καὶ	περὶ μὲν τῶν τοιούτων ἅλις
[4, 59]	τὴν ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ	καὶ	περὶ τὴν Ἐλευσῖνα Κερκυόνα τὸν
[4, 65]	δὲ τὸ νίκημα περιθείσης Ἀδράστῳ	καὶ	περὶ τῆς ἐπὶ Θήβας στρατείας
[4, 66]	τῆς ἐπὶ τὰς Θήβας στρατείας	καὶ	περὶ τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς
[4, 12]	ὑπελάμβανεν. ἴδιον δέ τι συνέβη	καὶ	περὶ τὸν Ἡρακλέους φίλον τὸν
[4, 85]	παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές. ὁμοίως δὲ	καὶ	περὶ τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων, καὶ
[4, 74]	δὲ Πέλοπος ἐμνήσθημεν, ἀναγκαῖόν ἐστι	καὶ	περὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ταντάλου
[4, 10]	Ἡρακλῆς δὲ παρελθὼν εἰς Δελφοὺς	καὶ	περὶ τούτων ἐπερωτήσας τὸν θεόν,
[4, 76]	παῖδα ἐδολοφόνησε. θάπτων δ´ αὐτὸν	καὶ	περικατάληπτος γενόμενος, ἐπηρωτήθη τίνα θάπτει,
[4, 51]	εἰς οἰκίσκον τινὰ συγκλείσασαν ἑαυτὴν	καὶ	περινιψαμένην τὸ σῶμα πᾶν ἀποκλύσασθαι
[4, 76]	ὑπάρχει· βλέπειν τε γὰρ αὐτὰ	καὶ	περιπατεῖν, καὶ καθόλου τηρεῖν τὴν
[4, 18]	δὲ τὴν ἄνυδρον τῆς Λιβύης,	καὶ	περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ καρποφόρῳ,
[4, 69]	Εὐρυνόμου ἐγέννησεν υἱοὺς δύο, Φόρβαντα	καὶ	Περίφαντα. οὗτοι μὲν οὖν ἐνταῦθα
[4, 45]	δύο γενέσθαι παῖδας, Αἰήτην τε	καὶ	Πέρσην· τούτων δὲ τὸν μὲν
[4, 45]	Ταυρικῆς, ἀμφοτέρους δὲ διενεγκεῖν ὠμότητι.	καὶ	Πέρσου μὲν Ἑκάτην γενέσθαι θυγατέρα,
[4, 79]	διότι κατὰ τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε	καὶ	πεσὼν εἰς τὸ θερμὸν ὕδωρ
[4, 69]	πλείους ποταμῶν ἐπώνυμοι, ἐν οἷς	καὶ	Πηνειός, ἀφ´ οὗ συνέβη τὸν
[4, 21]	τῶν ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν Κάκιος	καὶ	Πινάριος ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα ξενίοις
[4, 52]	εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν παρθένων καταπλαγεισῶν,	καὶ	πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων ἐνδεχομένας
[4, 1]	ἐποιησάμεθα τῆς ἀρχαιολογίας. μέγισται γὰρ	καὶ	πλεῖσται συνετελέσθησαν πράξεις ὑπὸ τῶν
[4, 17]	καὶ κακοπαθείας, συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον	καὶ	πλῆθος στρατιωτῶν ἀξιόχρεων ἐπὶ ταύτην
[4, 84]	ὑπό τινος θυγατρὸς βασιλέως καταμεθυσθέντα,	καὶ	πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς ὁράσεως
[4, 56]	τὴν γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων,	καὶ	πλησίον γινομένους Γαδείρων εἰς τὴν
[4, 77]	Κρήτης ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης	καὶ	πλοῖον δούσης πρὸς τὸν ἔκπλουν.
[4, 75]	δ´ Ἐριχθόνιος υἱὸς γενόμενος εὐδαιμονίᾳ	καὶ	πλούτῳ πολὺ διήνεγκε· περὶ οὗ
[4, 71]	δέ φασι γενομένους υἱοὺς Μαχάονα	καὶ	Ποδαλείριον, καὶ τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας,
[4, 25]	ταῖς θεολογίαις καὶ ταῖς τελεταῖς	καὶ	ποιήμασι καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ
[4, 62]	Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς Κρήτης	καὶ	ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν, συνῴκισε
[4, 29]	τῶν θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις μιγεὶς	καὶ	ποιήσας ἐγκύους ἐγένετο πατὴρ υἱῶν
[4, 25]	γένος, παιδείᾳ δὲ καὶ μελῳδίᾳ	καὶ	ποιήσει πολὺ προέχων τῶν μνημονευομένων·
[4, 52]	ταῖς κόραις τοῦτον πρότερον καθεψήσειν	καὶ	ποιήσειν ἀπ´ ἀρχῆς ἄρνα. συγκαταθεμένων
[4, 50]	ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν ἔχοντος	καὶ	πόλεις ἀξιολόγους. τοιαύτης δ´ οὔσης
[4, 17]	δ´ αὐτὸν διὰ τοῦτο μισῆσαι	καὶ	πολεμῆσαι τὸ γένος τῶν ἀγρίων
[4, 83]	μέρους τῆς νήσου. κτίσαι δὲ	καὶ	πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ, κειμένην
[4, 67]	ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας κατέσχε,	καὶ	πόλιν ἔκτισε τὴν ὀνομαζομένην {ἀπ´
[4, 51]	νέον παντελῶς ποιῆσαι τὸ σῶμα	καὶ	πολλὰ ἕτερα πρὸς μακάριον καὶ
[4, 31]	μὲν γὰρ ὀνομαζομένους Κέρκωπας, λῃστεύοντας	καὶ	πολλὰ κακὰ διεργαζομένους, οὓς μὲν
[4, 61]	βασιλείαν ἦρχε τοῦ πλήθους νομίμως	καὶ	πολλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς πατρίδος
[4, 71]	διενεγκόντα ζηλῶσαι τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην,	καὶ	πολλὰ τῶν συντεινόντων πρὸς ὑγίειαν
[4, 30]	ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι καὶ κρέασι	καὶ	πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν τρέφοντες οὐκ
[4, 5]	ὀρχήσεσι καὶ ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν	καὶ	πολλὴν ἡδονὴν παρέχεσθαι τῷ θεῷ.
[4, 29]	ὕστερον αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου,	καὶ	πολλοὺς ἀγῶνας καὶ κινδύνους ὑπὲρ
[4, 29]	δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν	καὶ	πολλοὺς ἄλλους τοὺς βουλομένους κοινωνεῖν
[4, 70]	πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας	καὶ	πολλοὺς ἀνελόντων, τοὺς ὑπολειφθέντας φυγεῖν
[4, 15]	πόλεμον, Ἡρακλῆς τοῖς θεοῖς συναγωνισάμενος	καὶ	πολλοὺς ἀνελὼν τῶν γηγενῶν ἀποδοχῆς
[4, 59]	διαφέρουσαν ἀλκῇ τε καὶ μεγέθει	καὶ	πολλοὺς ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε
[4, 23]	δυνάμεσιν ἀντιταξαμένων, ἐνίκησεν ἐπιφανεῖ παρατάξει	καὶ	πολλοὺς ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί
[4, 32]	τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος	καὶ	πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ κατασφάξας,
[4, 30]	δ´ Ἰόλαος μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνων	καὶ	πολλοὺς εὐεργετῶν ἐν πολλαῖς τῶν
[4, 70]	λῄζεσθαι τοὺς παριόντας τῶν Ἑλλήνων	καὶ	πολλοὺς τῶν περιοίκων ἀναιρεῖν. ~Τούτων
[4, 66]	δὲ Θηβαῖοι λειφθέντες τῇ μάχῃ	καὶ	πολλοὺς τῶν πολιτῶν ἀποβαλόντες συνετρίβησαν
[4, 64]	αἴνιγμα προτιθέναι τῷ δυναμένῳ λῦσαι,	καὶ	πολλοὺς ὑπ´ αὐτῆς δι´ ἀπορίαν
[4, 1]	τῶν ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων	καὶ	πολλῶν ἄλλων ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν
[4, 65]	ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν Ἀδράστου,	καὶ	πολλῶν στρατιωτῶν πεσόντων, οἱ μὲν
[4, 85]	δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα	καὶ	πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν
[4, 68]	καὶ Ὑπερμνήστρας τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα	καὶ	Πολύβοια καὶ Ἀμφιάραος ἐγένοντο. Μελάμπους
[4, 21]	τὴν δεκάτην, εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς	καὶ	πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι
[4, 41]	τούτων δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους Κάστορα	καὶ	Πολυδεύκην, ἔτι δ´ Ἡρακλέα καὶ
[4, 64]	γεννῆσαι δύο μὲν υἱοὺς Ἐτεοκλέα	καὶ	Πολυνείκην, δύο δὲ θυγατέρας Ἀντιγόνην
[4, 65]	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄδραστον	καὶ	Πολυνείκην καὶ Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας
[4, 65]	μετὰ δὲ ταῦτα Ἐτεοκλῆς μὲν	καὶ	Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον, Καπανεὺς δὲ
[4, 30]	δὲ καὶ γυμνάσια μεγάλα τε	καὶ	πολυτελῆ, καὶ δικαστήρια κατέστησε καὶ
[4, 72]	Κόρκυραν ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ	καὶ	Ποσειδῶνος ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ´ οὗ
[4, 67]	τῶν χρόνων Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης	καὶ	Ποσειδῶνος καταντήσας εἰς τὴν τότε
[4, 59]	τοίνυν γεγονὼς Αἴθρας τῆς Πιτθέως	καὶ	Ποσειδῶνος, τραφεὶς ἐν Τροιζῆνι παρὰ
[4, 46]	ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν κινδύνων,	καὶ	ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ πατρὸς
[4, 51]	παρακαλέσαι ταῖς θυγατράσι διακελεύσασθαι συνεργεῖν	καὶ	πράττειν ἅπερ ἂν αὐταῖς προστάττῃ·
[4, 75]	δὲ γενόμενος υἱὸς Λαομέδων Τιθωνὸν	καὶ	Πρίαμον ἐγέννησεν· ὧν Τιθωνὸς μὲν
[4, 9]	ταῖς πράξεσι θεωρηθῆναι μόνον, ἀλλὰ	καὶ	πρὸ τῆς γενέσεως γινώσκεσθαι. τὸν
[4, 85]	καὶ περὶ τοῦ μεγέθους ἐμφανίζων,	καὶ	προεκθέμενος τὰ περὶ τοὺς Ἀλῳάδας,
[4, 37]	αὐτοῦ· ἐπανιὼν δ´ εἰς Τραχῖνα,	καὶ	προκληθεὶς ὑπὸ Κύκνου τοῦ Ἄρεος,
[4, 68]	καὶ Μαντώ, ἔτι δὲ Βίαντα	καὶ	Προνόην· Ἀντιφάτου δὲ καὶ Ζευξίππης
[4, 14]	Ἥφαιστος δὲ ῥοπάλῳ καὶ θώρακι·	καὶ	πρὸς ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι
[4, 59]	οὗτος γὰρ δύο πίτυς κάμπτων,	καὶ	πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα βραχίονα
[4, 51]	ὑπερπετασθῆναι πολλὰ μέρη τῆς οἰκουμένης,	καὶ	πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς καὶ τιμὰς
[4, 4]	δὲ πολὺ τῶν ἄλλων διενεγκεῖν	καὶ	πρὸς τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον
[4, 23]	ἐγχωρίους κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ	καὶ	πρὸς τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς ἄγειν
[4, 32]	τῆς γῆς. Λαομέδων δ´ ἐπανελθὼν	καὶ	πρὸς τῇ πόλει τοῖς μεθ´
[4, 26]	εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους,	καὶ	προσδεχθεὶς ὑπὸ τῆς Φερσεφόνης ὡς
[4, 42]	Ἄθω καὶ Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν,	καὶ	προσενεχθῆναι τῆς Τρῳάδος πρὸς Σίγειον.
[4, 33]	μὲν παρέδωκε Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι,	καὶ	προσέταξε καταποντίσαι. Αὔγη δ´ ἀπαγομένη
[4, 61]	Αἰγεὺς συνέθετο πρὸς τὸν κυβερνήτην	{καὶ	προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν μὲν ὁ
[4, 10]	Ἡρακλέους αὔξησιν μετεπέμπετό τε αὐτὸν	καὶ	προσέταττε τελεῖν ἄθλους. οὐχ ὑπακούοντος
[4, 22]	τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι	καὶ	προσηλοῦν τοῖς δένδρεσι, τότε δ´
[4, 58]	καταλαβόμενος τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν,	καὶ	προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας καί τινας
[4, 83]	ὁ Ἀφροδίτης πλέων εἰς Ἰταλίαν	καὶ	προσορμισθεὶς τῇ νήσῳ πολλοῖς ἀναθήμασι
[4, 12]	Κενταύροις, συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ	καὶ	προσπεσόντες ἀθρόοι τῇ οἰκήσει τοῦ
[4, 30]	Ἰόλαος ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἑλλάδα,	καὶ	προσπλεύσας τῇ Σικελίᾳ, οὐκ ὀλίγον
[4, 12]	παλαιὸν Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι Κενταύρῳ,	καὶ	προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν Ἡρακλῆς
[4, 2]	τὸν Δία παραδοῦναι τῷ Ἑρμῇ,	καὶ	προστάξαι τοῦτο μὲν ἀποκομίσαι πρὸς
[4, 18]	ἀμφοτέρας ἐπὶ πολὺ προχῶσαι· διὸ	καὶ	πρότερον διεστηκυίας ἀπ´ ἀλλήλων πολὺ
[4, 48]	ἐπικινδύνῳ. τοῦ δ´ Ὀρφέως, καθάπερ	καὶ	πρότερον, εὐχὰς ποιησαμένου τοῖς Σαμόθρᾳξι,
[4, 30]	τῶν πολέμων κινδύνους ἐξέφυγον. διὸ	καὶ	πρότερον μὲν Καρχηδόνιοι, μετὰ δὲ
[4, 61]	ἐὰν δὲ ἀπόληται, μέλασι, καθάπερ	καὶ	πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´
[4, 4]	λέγουσι δ´ αὐτὸν ἀγχινοίᾳ διενεγκεῖν,	καὶ	πρῶτον ἐπιχειρῆσαι βοῦς ζευγνύειν καὶ
[4, 17]	πλοῦν κατῆρεν εἰς τὴν Λιβύην,	καὶ	πρῶτον μὲν Ἀνταῖον τὸν ῥώμῃ
[4, 11]	τοὺς κινδύνους παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα.	καὶ	πρῶτον μὲν ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι
[4, 41]	παρασκευάσασθαι τὰ πρὸς τὴν ἐπιβολήν.	~καὶ	πρῶτον μὲν περὶ τὸ Πήλιον
[4, 31]	ἀποδεχομένη τὴν ἀνδρείαν τὴν Ἡρακλέους,	καὶ	πυθομένη τίς ἐστι καὶ τίνων,
[4, 33]	ἐν Φενεῷ. ἐντεῦθεν δὲ ὁρμώμενος,	καὶ	πυθόμενος ἐξ Ἤλιδος πομπὴν ἀποστέλλεσθαι
[4, 23]	νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν	καὶ	πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν
[4, 79]	θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους,	καὶ	πυθόμενος τὴν Δαιδάλου φυγὴν εἰς
[4, 80]	τὰς θεάς. ἐνίαις δὲ πόλεσι	καὶ	πυθόχρηστοι χρησμοὶ προσέταξαν τιμᾶν τὰς
[4, 5]	αὐτοῦ γενομένου βρόμου· ὁμοίως δὲ	καὶ	πυριγενῆ διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν
[4, 60]	μιγεὶς τρεῖς υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω	καὶ	Ῥαδάμανθυν καὶ Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ
[4, 35]	χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε,	καὶ	ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν
[4, 21]	συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους. κατεσκεύασαν δὲ	καὶ	Ῥωμαῖοι τούτῳ τῷ θεῷ παρὰ
[4, 85]	λέγεται γὰρ τοῦτον σώματος μεγέθει	καὶ	ῥώμῃ πολὺ τῶν μνημονευομένων ἡρώων
[4, 26]	δὲ τῶν ποιμνῶν ἐπιμελητὴν καθεσταμένον,	καὶ	ῥώμῃ σώματος καὶ ἀλκῇ διαφέροντα,
[4, 29]	ἔτι παιδὸς ὄντος τὴν ἡλικίαν,	καὶ	ῥώμῃ σώματος ὑπερφυοῦς ὄντος, ἐφιλοτιμήθη
[4, 72]	Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα, Κόρκυρα	καὶ	Σαλαμίς, ἔτι δ´ Αἴγινα καὶ
[4, 42]	καὶ παραλλάξαντας τόν τε Ἄθω	καὶ	Σαμοθρᾴκην, χειμῶνι περιπεσεῖν, καὶ προσενεχθῆναι
[4, 60]	υἱοὺς ἐγέννησε, Μίνω καὶ Ῥαδάμανθυν	καὶ	Σαρπηδόνα. μετὰ δὲ ταῦτα τὴν
[4, 5]	γινομένων, δίμορφον ὠνομάσθαι τὸν θεόν.	καὶ	Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι,
[4, 24]	κατασκευάσωσι. τοσαύτη δ´ ἐστὶν ἁγνεία	καὶ	σεμνότης περὶ τὸ τέμενος ὥστε
[4, 76]	τόν τε κεραμευτικὸν τροχὸν εὗρε	καὶ	σιαγόνι περιτυχὼν ὄφεως, καὶ ταύτῃ
[4, 59]	ἀνθρώπους ἀναιροῦσαν, ἀπέκτεινεν. ἐκόλασε δὲ	καὶ	Σκείρωνα τὸν οἰκοῦντα τῆς Μεγαρίδος
[4, 78]	ἐκ βίας ἀνάλωτον· στενὴν γὰρ	καὶ	σκολιὰν τὴν ἀνάβασιν αὐτῆς φιλοτεχνήσας
[4, 18]	πόρον εἰς στενόν, ὅπως ἁλιτενοῦς	καὶ	στενοῦ γενομένου κωλύηται τὰ μεγάλα
[4, 18]	ἐπὶ τὸν πρὸς Γαδείροις ὠκεανόν,	καὶ	στήλας ἔθετο καθ´ ἑκατέραν τῶν
[4, 69]	προσαγορευομένῃ Κρεούσῃ παῖδας ἐγέννησεν Ὑψέα	καὶ	Στίλβην, ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην
[4, 53]	κινδύνου. ταχὺ δ´ ἐπ´ ἀνδρείᾳ	καὶ	στρατηγίᾳ θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε κράτιστον
[4, 83]	καταντῶντες εἰς τὴν νῆσον ὕπατοι	καὶ	στρατηγοὶ καὶ πάντες οἱ μετά
[4, 18]	ἐν οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις	καὶ	στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν
[4, 23]	ἀπέκτεινεν, ἐν οἷς μυθολογοῦσί τινες	καὶ	στρατηγοὺς ἐπιφανεῖς γεγενῆσθαι τοὺς μέχρι
[4, 83]	ἑπτακαίδεκα χρυσοφορεῖν ἐδογμάτισε τῇ Ἀφροδίτῃ	καὶ	στρατιώτας διακοσίους τηρεῖν τὸ ἱερόν.
[4, 2]	ἀμπέλου φυτείαν. περιάγεσθαι δ´ αὐτὸν	καὶ	στρατόπεδον οὐ μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ
[4, 84]	καὶ μήλων ἀμυθήτου πλήθους. διὸ	καὶ	στρατόπεδόν ποτε Καρχηδονίων ὑπὸ λιμοῦ
[4, 44]	μὴ συμφώνως ἅπασι τοῖς ποιηταῖς	καὶ	συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[4, 25]	ψυχαγωγήσας ἔπεισε συνεργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις	καὶ	συγχωρῆσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τετελευτηκυῖαν
[4, 54]	γὰρ αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ κατοικοῦντα	καὶ	συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον Μηδείᾳ γεννῆσαι
[4, 37]	Δωριεῖς κατέφυγον ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα,	καὶ	σύμμαχον αὐτὸν ἐκάλεσαν ἐπὶ τρίτῳ
[4, 11]	συμφορᾶς. πάντων δ´ αὐτῷ συλλυπουμένων	καὶ	συμπενθούντων, ἐπὶ πολὺν χρόνον κατὰ
[4, 17]	ξένους ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς μάχην	καὶ	συμπλακεὶς διέφθειρεν. ἀκολούθως δὲ τούτοις
[4, 41]	τοῦ τὸ σκάφος ἀρχιτεκτονήσαντος Ἄργου	καὶ	συμπλεύσαντος ἕνεκα τοῦ θεραπεύειν ἀεὶ
[4, 7]	ἀπὸ τοῦ διδάσκειν τὰ καλὰ	καὶ	συμφέροντα καὶ ὑπὸ τῶν ἀπαιδεύτων
[4, 61]	τὸν υἱόν, ἡρωικὴν ἅμα πρᾶξιν	καὶ	συμφορὰν ἐπιτελέσασθαι· ἀναβάντα γὰρ εἰς
[4, 82]	πρὸς Διόνυσον μετασχεῖν τῶν ὀργίων,	καὶ	συνδιατρίψαντα τῷ θεῷ πολλὰ μαθεῖν
[4, 23]	ἐκγόνων αὐτοῦ παραγενόμενος ἀπαιτήσῃ· ὅπερ	καὶ	συνέβη γενέσθαι. πολλαῖς γὰρ ὕστερον
[4, 21]	τὸν βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν. ὃ	καὶ	συνέβη κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους
[4, 63]	τούτων δόντες ἀλλήλοις ὅρκους ἔλαχον,	καὶ	συνέβη τῷ κλήρῳ λαχεῖν Θησέα.
[4, 38]	μέγεθος τῆς Ἡρακλέους συμφορᾶς καταπεπληγμένη,	καὶ	συνειδυῖα ἑαυτῇ τὴν ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ
[4, 3]	ταῖς παρθένοις νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν	καὶ	συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις καὶ τιμώσαις τὸν
[4, 9]	βασιλέα, τὴν δ´ Ἥραν ζηλοτυποῦσαν	καὶ	συνεργὸν ἔχουσαν Εἰλείθυιαν τὴν θυγατέρα,
[4, 73]	βασιλείαν, καὶ διὰ τὴν ἀνδρείαν	καὶ	σύνεσιν ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς
[4, 12]	δὲ δισωμάτους θῆρας, ἐμπειρίαν δὲ	καὶ	σύνεσιν ἔχοντας ἀνδρῶν. τῶν δὲ
[4, 29]	δὲ τοῦ στόλου παντὸς Ἰολάου,	καὶ	συνεστρατευμένου σχεδὸν ἁπάσας τὰς στρατείας,
[4, 24]	τὸν θεὸν θιάσους τε συνάγειν	καὶ	συνιόντας εὐωχίας τε καὶ θυσίας
[4, 31]	τὴν ἀρετήν, ἐλεύθερον δ´ ἀφεῖσα	καὶ	συνοικήσασα αὐτῷ Λάμον ἐγέννησε. προϋπῆρχε
[4, 42]	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως. διὸ	καὶ	συντρεχόντων τῶν ὄχλων εἰς ἐκκλησίαν
[4, 27]	τούτων δὲ τῶν Ἀτλαντίδων κάλλει	καὶ	σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι Βούσιριν τὸν
[4, 54]	μόνον κάλλει διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ	καὶ	σωφροσύνῃ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς
[4, 50]	τόν τε Πελίαν ἀποκτενεῖν δόλῳ	καὶ	τὰ βασίλεια παραδώσειν τοῖς ἀριστεῦσιν
[4, 25]	μελῳδίᾳ θέλγειν τά τε θηρία	καὶ	τὰ δένδρα. περὶ δὲ παιδείαν
[4, 8]	ἐν τοῖς καθ´ ἡμᾶς χρόνοις,	καὶ	τὰ δισταζόμενα τῶν ἔργων διὰ
[4, 27]	τὸν ἆθλον καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ	καὶ	τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἀφθόνως
[4, 7]	ὀρχήσεις καὶ χορείας, ἀστρολογίαν τε	καὶ	τὰ λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων. παρθένους
[4, 77]	τοῦτον δέ φασι διφυῆ γεγονέναι,	καὶ	τὰ μὲν ἀνώτερα μέρη τοῦ
[4, 59]	Τροιζῆνι παρὰ Πιτθεῖ τῷ μητροπάτορι,	καὶ	τὰ μυθολογούμενα σύμβολα ἀνῃρημένος τὰ
[4, 7]	ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ· Ἡσίοδος δὲ	καὶ	τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἀποφαίνεται λέγων
[4, 1]	τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι μυθολογουμένας πράξεις	καὶ	τὰ περὶ θεῶν παρ´ αὐτοῖς
[4, 1]	τοῦτον παρ´ ἑαυτοῖς ἀποφαίνεσθαι γεγονέναι,	καὶ	τὰ περὶ τὴν φυτείαν τῆς
[4, 25]	δένδρα. περὶ δὲ παιδείαν ἀσχοληθεὶς	καὶ	τὰ περὶ τῆς θεολογίας μυθολογούμενα
[4, 74]	Ἴλου τοῦ Τρωός, ἀναγκαῖόν ἐστι	καὶ	τὰ περὶ τὸν Ἶλον καὶ
[4, 27]	παραλειπτέον τὰ περὶ Ἄτλαντος μυθολογούμενα	καὶ	τὰ περὶ τοῦ γένους τῶν
[4, 47]	τῆς ὁμοίας δὲ μυθολογίας ἔχεσθαι	καὶ	τὰ περὶ τοῦ Φρίξου λεγόμενα.
[4, 40]	κρύπτοντα δὲ τὴν ὑποψίαν ταύτην,	καὶ	τὰ πρὸς τὴν στρατείαν χρήσιμα
[4, 54]	διαφυγόντος τοὺς ἄλλους υἱοὺς ἀποσφάξαι	{καὶ	τὰ σώματα τούτων ἐν τῷ
[4, 57]	τὴν περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίαν	καὶ	τὰ ὑφ´ Ἡρακλέους πραχθέντα οἰκεῖον
[4, 1]	τοποθεσίας τῆς παρ´ ἑκάστοις χώρας	καὶ	τὰ φυόμενα παρ´ αὐτοῖς θηρία
[4, 78]	ἐν ταύτῃ ποιήσας τὰ βασίλεια	καὶ	τὰ χρήματα κατατιθέμενος ἀνάλωτον ἔσχεν
[4, 54]	διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ	καὶ	ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς κεκοσμῆσθαι· μετὰ
[4, 6]	οὐ μόνον ταῖς Διονυσιακαῖς, ἀλλὰ	καὶ	ταῖς ἄλλαις σχεδὸν ἁπάσαις οὗτος
[4, 80]	ἄλλων περιοίκων θυσίαις τε μεγαλοπρεπέσι	καὶ	ταῖς ἄλλαις τιμαῖς ἀποσεμνύνουσι τὰς
[4, 17]	χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν, ὥστε καὶ γεωργίαις	καὶ	ταῖς ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς
[4, 4]	τὸν ἄκρατον ἐμφορησαμένους μανιώδεις γίνεσθαι,	καὶ	ταῖς βακτηρίαις ξυλίναις χρωμένους ταύταις
[4, 17]	ταῖς τε ῥώμαις τῶν σωμάτων	καὶ	ταῖς ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν
[4, 8]	ὅμως προσδεχόμεθα τὰς τοιαύτας μυθολογίας,	καὶ	ταῖς ἐπισημασίαις συναύξομεν τὴν τοῦ
[4, 3]	ἐτῶν βακχεῖά τε γυναικῶν ἀθροίζεσθαι,	καὶ	ταῖς παρθένοις νόμιμον εἶναι θυρσοφορεῖν
[4, 76]	τὰς δὲ χεῖρας ἔχοντα καθειμένας	καὶ	ταῖς πλευραῖς κεκολλημένας. ὁ δ´
[4, 25]	Ἑλλήνων ἔν τε ταῖς θεολογίαις	καὶ	ταῖς τελεταῖς καὶ ποιήμασι καὶ
[4, 20]	τῶν δ´ ἐγχωρίων ταῖς ἐργασίαις	καὶ	ταῖς τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει
[4, 15]	χειρώσασθαι τὸν κύριον Διομήδην παρέβαλε,	καὶ	ταῖς τοῦ παρανομεῖν διδάξαντος σαρξὶν
[4, 5]	καὶ τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι	καὶ	ταῖς τραγῳδίαις τέρψιν καὶ πολλὴν
[4, 19]	τὸ δύσβατον, ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις	καὶ	ταῖς τῶν ὑποζυγίων ἀποσκευαῖς βάσιμον
[4, 1]	τὰ φυόμενα παρ´ αὐτοῖς θηρία	καὶ	τἄλλα ζῷα καὶ καθόλου πάντα
[4, 81]	θηρίων μεταμορφωθεὶς ἰδέαν ὑπὸ τῶν	καὶ	τἄλλα θηρία χειρουμένων κυνῶν διεφθάρη.
[4, 30]	καὶ πολυτελῆ, καὶ δικαστήρια κατέστησε	καὶ	τἄλλα τὰ πρὸς τὴν εὐδαιμονίαν
[4, 72]	πρὸς δὲ ταύταις Θήβη τε	καὶ	Τάναγρα καὶ Θέσπεια καὶ Ἀσωπίς,
[4, 73]	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Πέλοπος	καὶ	Ταντάλου καὶ Οἰνομάου· ἀναγκαῖον δὲ
[4, 54]	παρθένον. συγκαταθεμένου δὲ τοῦ πατρὸς	καὶ	τάξαντος ἡμέραν τοῖς γάμοις, τὸ
[4, 43]	ἐπικαλέσασθαι καθάπερ θεοὺς τοὺς ἀριστεῖς,	καὶ	τὰς αἰτίας δηλώσαντας τῆς τοῦ
[4, 82]	Κέων νῆσον μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ	καὶ	τὰς ἐσομένας παρὰ τοῖς Κείοις
[4, 51]	Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα διάθεσιν ἐμβαλεῖν	καὶ	τὰς θυγατέρας αὐτοῦ διὰ τῆς
[4, 4]	ὀνομαζόμενον, οὗ τήν τε γένεσιν	καὶ	τὰς θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς
[4, 42]	ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα τὴν Ἡσιόνην	καὶ	τὰς ἵππους παραθέσθαι τῷ Λαομέδοντι,
[4, 61]	ὁ Μίνως διδόναι κόρους ἑπτὰ	καὶ	τὰς ἴσας κόρας δι´ ἐτῶν
[4, 5]	μετὰ πολλῶν λαφύρων. παραπλησίως δὲ	καὶ	τὰς λοιπὰς προσηγορίας ἐπιθετικὰς αὐτῷ
[4, 52]	ἐνδεχομένας ἔχειν, ὑπουργῆσαι τοῖς προστάγμασι.	καὶ	τὰς μὲν ἄλλας ἁπάσας τὸν
[4, 17]	πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς κινδύνους.	καὶ	τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς
[4, 4]	καθωπλισμένων λόγχαις τεθυρσωμέναις. φασὶ δὲ	καὶ	τὰς Μούσας αὐτῷ συναποδημεῖν, παρθένους
[4, 80]	τε τῶν ἰδιωτῶν βίους εὐδαίμονας	καὶ	τὰς πόλεις εὐθενήσειν. τέλος δὲ
[4, 35]	φερόμενον ῥεῖθρον, τὰ δὲ μῆλα	καὶ	τὰς ῥόας καὶ τοὺς βότρυς
[4, 4]	δυοῖν. κεκληρονομηκέναι δὲ τὸν νεώτερον	καὶ	τὰς τοῦ προγενεστέρου πράξεις· διόπερ
[4, 49]	τηρεῖν, καὶ τήν τε ἀδελφὴν	καὶ	τὰς ὡμολογημένας ἵππους ἀποδιδόναι. οὐδενὸς
[4, 39]	υἱός, φίλος ὢν Ἡρακλεῖ, κάπρον	καὶ	ταῦρον καὶ κριὸν θύσας ὡς
[4, 26]	τὸν φύλακα τῶν μήλων ἀνελών,	καὶ	ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα, καὶ
[4, 50]	Ἑκάτης καὶ τῆς ἀδελφῆς Κίρκης·	καὶ	ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι πρότερον
[4, 9]	Πέλοπος Εὐρυδίκην συνοικήσασαν Ἀλκμήνην τεκνῶσαι,	καὶ	ταύτῃ Δία μιγέντα δι´ ἀπάτης
[4, 76]	εὗρε καὶ σιαγόνι περιτυχὼν ὄφεως,	καὶ	ταύτῃ ξυλήφιον μικρὸν διαπρίσας, ἐμιμήσατο
[4, 33]	θυγατρὶ τούτου λάθρᾳ μιγεὶς Αὔγῃ	καὶ	ταύτην ποιήσας ἔγκυον εἰς Στύμφαλον
[4, 61]	δ´ εἰς λόγους ἐλθὼν αὐτῇ	καὶ	ταύτην συνεργὸν λαβών, τόν τε
[4, 71]	τῷ Ἀπόλλωνι θητεῦσαι παρ´ ἀνθρώπῳ,	καὶ	ταύτην τιμωρίαν λαβεῖν παρ´ αὐτοῦ
[4, 33]	πομπὴν ἀποστέλλεσθαι Ποσειδῶνι εἰς Ἰσθμόν,	καὶ	ταύτης ἀφηγεῖσθαι Εὔρυτον τὸν Αὐγέου,
[4, 81]	συντελέσαι τὴν ἰδίαν ἐπιθυμίαν, εἴτε	καὶ	ταύτης ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν
[4, 16]	νενικηκέναι τὸν ἀντιταξάμενον. πεσούσης δὲ	καὶ	ταύτης, τετάρτην ἐχειρώσατο τὴν ὀνομαζομένην
[4, 24]	δὲ ἀκουσίως ἀποκτείνας ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς	καὶ	τάφον αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ
[4, 27]	τινὶ παιζούσας τὰς κόρας συναρπάσαι,	καὶ	ταχὺ φυγόντας εἰς τὰς ναῦς
[4, 67]	Αἰόλον τὸν τῆς Ἄρνης πατέρα,	καὶ	τεκνωθεὶς ὑπ´ αὐτοῦ, παρέλαβε τῆς
[4, 72]	τούτου δ´ ἐγένοντο υἱοὶ Πηλεὺς	καὶ	Τελαμών. τούτων δὲ Πηλεὺς δίσκῳ
[4, 41]	καὶ Πολυδεύκην, ἔτι δ´ Ἡρακλέα	καὶ	Τελαμῶνα, πρὸς δὲ τούτοις Ὀρφέα
[4, 49]	πόλιν Ἴφικλόν τε τὸν ἀδελφὸν	καὶ	Τελαμῶνα τάς τε ἵππους καὶ
[4, 77]	παραβόλως ἀποβαίνοντα πεσεῖν εἰς θάλατταν	καὶ	τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ καὶ τὸ
[4, 62]	μειράκιον ἐμπλακὲν τοῖς ἱμᾶσιν ἑλκυσθῆναι	καὶ	τελευτῆσαι. Ἱππόλυτος μὲν οὖν διὰ
[4, 69]	ὑπὸ Διὸς εἰς τροχὸν ἐνδεθῆναι,	καὶ	τελευτήσαντα τὴν τιμωρίαν ἔχειν αἰώνιον.
[4, 74]	ἣν αἰτίαν καὶ ζῶν ἐκολάσθη	καὶ	τελευτήσας αἰωνίου κατὰ τοὺς μύθους
[4, 4]	τινῶν μὲν τραυματιζομένων, τινῶν δὲ	καὶ	τελευτώντων ἐκ τῶν καιρίων τραυμάτων,
[4, 62]	καὶ τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν,	καὶ	τέμενος ἄσυλον ἐποίησαν ἐν ταῖς
[4, 47]	ἐκ τῆς Ταυρικῆς· ἀφ´ ὧν	καὶ	τερατώδεις παρὰ τοῖς Ἕλλησι πλασθῆναι
[4, 5]	τῆς παιδείας ἀγαθοῖς ὠφελούσας τε	καὶ	τερπούσας, τοὺς δὲ Σατύρους τοῖς
[4, 14]	τῆς μὲν πρὸς εἰρηνικὴν ἀπόλαυσιν	καὶ	τέρψιν, τοῦ δὲ πρὸς τὴν
[4, 25]	ἧς πορευθεὶς εἰς τὴν Πελοπόννησον,	καὶ	τετελεκὼς τὸν δέκατον ἆθλον, ἔλαβε
[4, 41]	αὐτῷ τοὺς ἅπαντας εἶναι πεντήκοντα	καὶ	τέτταρας. τούτων δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους
[4, 25]	καὶ γὰρ ποίημα συνετάξατο θαυμαζόμενον	καὶ	τῇ κατὰ τὴν ᾠδὴν εὐμελείᾳ
[4, 41]	ναυπηγήσασθαι σκάφος, πολὺ τῷ μεγέθει	καὶ	τῇ λοιπῇ κατασκευῇ τὴν τότε
[4, 80]	μόνον τῷ μεγέθει διάφορον, ἀλλὰ	καὶ	τῇ πολυτελείᾳ τῇ κατὰ τὴν
[4, 67]	δ´ ἀπιστῶν εἰ Ποσειδῶνι ἐμίγη	καὶ	τῇ φθορᾷ μεμφόμενος, παρέδωκε τὴν
[4, 72]	γενομένων υἱῶν νῦν διέξιμεν. Ὠκεανοῦ	καὶ	Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους ἐγένοντο
[4, 69]	Κενταύρων ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ	καὶ	Τηθύος κατὰ τοὺς μύθους παῖδες
[4, 36]	εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον,	καὶ	τὴν ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳ τοῦ
[4, 21]	μάχης κατά τε τὴν ῥώμην	καὶ	τὴν ἀλκὴν τῶν γιγάντων, φασὶ
[4, 33]	ἀπελθεῖν ἐκ Τίρυνθος αὐτόν τε	καὶ	τὴν Ἀλκμήνην καὶ Ἰφικλέα καὶ
[4, 28]	τῆς Ἀττικῆς ἐξέβαλον. συνέβη δὲ	καὶ	τὴν Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ,
[4, 29]	αὐτῷ τὰ περὶ τοὺς Θεσπιάδας	καὶ	τὴν ἀποικίαν. τῶν δὲ πεντήκοντα
[4, 67]	Μεταποντίου τὸ συμβεβηκός, πλοῖα παρασκευασάμενοι	καὶ	τὴν Ἄρνην ἀναλαβόντες ἐξέπλευσαν μετὰ
[4, 26]	τοῦ κάλλους ὠνομάσθαι ποιητικῶς, ὥσπερ	καὶ	τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν καλεῖσθαι διὰ
[4, 75]	δὲ Δάρδανος ὁ Διὸς γήμας,	καὶ	τὴν βασιλείαν διαδεξάμενος, τοὺς μὲν
[4, 33]	Τυνδάρεων τὸν πατέρα τῶν Διοσκόρων,	καὶ	τὴν βασιλείαν ὡς δορίκτητον Τυνδάρεῳ
[4, 53]	τῶν ἀριστέων περὶ τῆς συμμαχίας,	καὶ	τὴν διάταξιν τῶν ἀγώνων ἐπιτρεψάντων
[4, 58]	τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς καθόδου	καὶ	τὴν εἰς Τρικόρυθον ἐπάνοδον ἐποιήσαντο.
[4, 61]	ταχὺ δὲ περὶ τὴν Ἀττικὴν	καὶ	τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν καὶ
[4, 47]	ἐπὶ τῆς πρῴρας ἐχούσης κριοῦ,	καὶ	τὴν Ἕλλην δυσφοροῦσαν ἐπὶ τῇ
[4, 56]	καὶ τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ	καὶ	τὴν ἐντὸς Γαδείρων ἤπειρον ἔχειν
[4, 61]	λαβών, τόν τε Μινώταυρον ἀπέκτεινε	καὶ	τὴν ἔξοδον τὴν τοῦ λαβυρίνθου
[4, 40]	ζηλῶσαι τὰς προαιρέσεις αὐτῶν. διὸ	καὶ	τὴν ἐπιβολὴν ἀνακοινωσάμενον τῷ βασιλεῖ
[4, 3]	ὄμβρου μιγέντος τὴν μὲν τέρψιν	καὶ	τὴν ἡδονὴν μένειν, τὸ δὲ
[4, 49]	καὶ Τελαμῶνα τάς τε ἵππους	καὶ	τὴν Ἡσιόνην ἀπαιτήσοντας, λέγεται τὸν
[4, 18]	τοὺς ἡγεμόνας ἐκ προκλήσεως ἀνελὼν	καὶ	τὴν Ἰβηρίαν χειρωσάμενος ἀπήλασε τὰς
[4, 37]	Μολίονα καὶ Κλυτίον. λαβὼν δὲ	καὶ	τὴν Ἰόλην αἰχμάλωτον ἀπῆλθε τῆς
[4, 33]	γάμοις ὑβρίζοντα τὸν Κένταυρον Εὐρυτίωνα	καὶ	τὴν Ἱππολύτην βιαζόμενον, ἀπέκτεινεν. εἰς
[4, 80]	περὶ τὰς θεὰς ἁγνείαν τε	καὶ	τὴν κατ´ ἀνθρώπους ἐπιφάνειαν. τιμῶσι
[4, 81]	τήν τε τοῦ γάλακτος πῆξιν	καὶ	τὴν κατασκευὴν τῶν σμήνων, ἔτι
[4, 6]	μεμιγμένην ἐξ ἀνδρὸς καὶ γυναικός·	καὶ	τὴν μὲν εὐπρέπειαν καὶ μαλακότητα
[4, 45]	Μήδειαν, ἔτι δ´ υἱὸν Αἰγιαλέα.	καὶ	τὴν μὲν Κίρκην εἰς φαρμάκων
[4, 31]	Μαιόνων, νῦν δὲ Λυδῶν ὀνομαζομένων.	καὶ	τὴν μὲν τιμὴν ὁ ἀποδόμενος
[4, 67]	παρέλαβε τῆς Αἰολίδος τὴν βασιλείαν·	καὶ	τὴν μὲν χώραν ἀπὸ τῆς
[4, 48]	κατὰ σπουδήν. παραπλησίως δὲ τούτοις	καὶ	τὴν Μήδειαν ἐν τῷ τεμένει
[4, 33]	τρεφούσης ἐλάφου. Τήλεφος δ´ ἀνδρωθεὶς	καὶ	τὴν μητέρα μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν
[4, 82]	καταπλεῦσαι. ἐν δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα,	καὶ	τὴν νῆσον διὰ τὸ κάλλος
[4, 77]	καὶ τὸ πέλαγος Ἰκάριον ὀνομασθῆναι	καὶ	τὴν νῆσον Ἰκαρίαν κληθῆναι. τὸν
[4, 54]	τοῖς φαρμάκοις τὴν αὑτῆς ὄψιν,	καὶ	τὴν οἰκίαν ὑφάψαι, ῥίζιόν τι
[4, 56]	τοῦ ὠκεανοῦ γεγενημένην. εἶναι δὲ	καὶ	τὴν παρὰ τὸν ὠκεανὸν χώραν
[4, 53]	τὸν παρὰ τὸν Ἀλφειόν. διὸ	καὶ	τὴν παραποταμίαν καθιερώσαντα τῷ μεγίστῳ
[4, 63]	Διοσκόρους στρατεύσαντας ἐπὶ τὴν Ἄφιδναν	καὶ	τὴν πόλιν ἑλόντας ταύτην μὲν
[4, 33]	τόν τε βασιλέα ἐφόνευσεν Αὐγέαν,	καὶ	τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ κράτος
[4, 31]	χώρας, τήν τε λείαν ἀφείλετο	καὶ	τὴν πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιοῦντο
[4, 10]	τε βασίλεια τῶν Μινυῶν ἐνέπρησε	καὶ	τὴν πόλιν κατέσκαψε. περιβοήτου δὲ
[4, 49]	τῆς χώρας Βύζαντος, ἀφ´ οὗ	καὶ	τὴν πόλιν τῶν Βυζαντίων ὠνομάσθαι.
[4, 15]	πατρὸς ἦσαν Διός, ἀλλὰ διότι	καὶ	τὴν προαίρεσιν ὁμοίαν ἔσχον, εὐεργετήσαντες
[4, 41]	Τελαμῶνα, πρὸς δὲ τούτοις Ὀρφέα	καὶ	τὴν Σχοινέως Ἀταλάντην, ἔτι δὲ
[4, 49]	πρὸς τοὺς ξένους δίκαια τηρεῖν,	καὶ	τήν τε ἀδελφὴν καὶ τὰς
[4, 71]	γενομένους υἱοὺς Μαχάονα καὶ Ποδαλείριον,	καὶ	τὴν τέχνην ἐκπονήσαντας, ἐπὶ Τροίαν
[4, 30]	κατασκευάσαντες δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς καταγείους	καὶ	τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν ἐν
[4, 49]	δοῦναι τοῖς περὶ τὸν Τελαμῶνα,	καὶ	τὴν τοῦ πατρὸς προαίρεσιν ἐξηγησάμενον
[4, 76]	τε περὶ τὴν τεκτονικὴν τέχνην	καὶ	τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν καὶ
[4, 27]	τὰ κατὰ τὴν ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα	καὶ	τὴν τῶν ἄστρων σφαῖραν φιλοτέχνως
[4, 21]	διελθὼν τήν τε τῶν Λιγύων	καὶ	τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν, καταντήσας
[4, 85]	τόπον ἀπὸ τούτου Ῥήγιον ὀνομασθῆναι,	καὶ	τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι κτισθεῖσαν
[4, 1]	οἰκουμένην, εὑρετὴν γενόμενον τοῦ οἴνου,	καὶ	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου
[4, 2]	εὑρετήν τε τοῦ οἴνου γενέσθαι	καὶ	τὴν φυτείαν διδάξαι τῆς ἀμπέλου
[4, 23]	τῇ συνθήκῃ καὶ παλαίσας ἐλείφθη	καὶ	τὴν χώραν ἀπέβαλεν. ὁ δ´
[4, 23]	Λακεδαιμόνιος καταντήσας εἰς τὴν Σικελίαν	καὶ	τὴν χώραν ἀπολαβὼν ἔκτισε πόλιν
[4, 73]	κατὰ τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο,	καὶ	τὴν χώραν ἀφ´ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον
[4, 46]	μαθεῖν παρά τε τῆς μητρὸς	καὶ	τῆς ἀδελφῆς ἁπάσας τὰς τῶν
[4, 50]	ὑπό τε τῆς μητρὸς Ἑκάτης	καὶ	τῆς ἀδελφῆς Κίρκης· καὶ ταύταις
[4, 48]	μὲν Ἡρακλεῖ περὶ τῶν ἄθλων	καὶ	τῆς ἀθανασίας, τοῖς δὲ Τυνδαρίδαις,
[4, 37]	τρίτῳ μέρει τῆς Δωρίδος χώρας	καὶ	τῆς βασιλείας· πείσαντες δὲ κοινῇ
[4, 45]	γενομένην τὸ καλούμενον ἀκόνιτον ἐξευρεῖν,	καὶ	τῆς ἑκάστου δυνάμεως πεῖραν λαμβάνειν
[4, 53]	τις βοηθείας προσδεηθῇ· ἐκλέξασθαι δὲ	καὶ	τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐπιφανέστατον τόπον
[4, 18]	ὠκεανὸν κειμένας τῆς τε Λιβύης	καὶ	τῆς Εὐρώπης ἔγνω τῆς στρατείας
[4, 12]	παραγγελίας. ἀνοιχθέντος οὖν τοῦ πίθου,	καὶ	τῆς εὐωδίας διὰ τὴν παλαιότητα
[4, 9]	βουληθῆναι τήν τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι	καὶ	τῆς Ἡρακλέους ἐπιφανείας προνοηθῆναι· διό
[4, 22]	δ´ οὖν ὑπερφυῆ κάπρον χειρωσάμενον	καὶ	τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι
[4, 41]	Ἑλλάδα περί τε τοῦ ἄθλου	καὶ	τῆς κατὰ τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς,
[4, 78]	οὔσης ἀποτομάδος εἰς ὕψος ἐξαίσιον,	καὶ	τῆς κατὰ τὸ ἱερὸν τῆς
[4, 74]	τέκνων μέγα φρυαττομένη πλεονάκις ἐκαυχᾶτο	καὶ	τῆς Λητοῦς ἑαυτὴν εὐτεκνοτέραν ἀπεφαίνετο.
[4, 75]	διεξιέναι περὶ Δαιδάλου καὶ Μινωταύρου	καὶ	τῆς Μίνωος στρατείας εἰς Σικελίαν
[4, 63]	τῆς κατὰ τὴν Ἑλένην ἁρπαγῆς	καὶ	τῆς μνηστείας Φερσεφόνης ὑπὸ Πειρίθου·
[4, 58]	Ἐχέμου τοῦ βασιλέως τῶν Τεγεατῶν,	καὶ	τῆς μονομαχίας γενομένης, ὁ μὲν
[4, 19]	ὁδοιπορίαν. διελθὼν δὲ τὰς Ἄλπεις	καὶ	τῆς νῦν καλουμένης Γαλατίας τὴν
[4, 45]	ἀναγκαῖον βραχέα διελθεῖν, ἄλλως τε	καὶ	τῆς παρεκβάσεως οἰκείας ἐσομένης ταῖς
[4, 51]	Πελίου θυγατέρων καθαρὸν ἐνεγκεῖν ὕδωρ,	καὶ	τῆς παρθένου τὸ ῥηθὲν εὐθὺς
[4, 49]	τόν τε γὰρ Λαομέδοντα φονεῦσαι,	καὶ	τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα
[4, 79]	καταπλεύσαντας Κρῆτας διὰ τὴν συγγένειαν	καὶ	τῆς πολιτείας μετέδοσαν, ὁρμώμενοι δ´
[4, 20]	συμβεβηκότος. τοῦ βρέφους δὲ κλαυθμυριζομένου,	καὶ	τῆς πράξεως φανερᾶς γενομένης, ὁ
[4, 84]	υἱόν, ἀπὸ δὲ τοῦ πλήθους	καὶ	τῆς πυκνότητος τῆς φυομένης δάφνης
[4, 66]	ἐπίγονοι τὴν πόλιν ἑλόντες διήρπασαν,	καὶ	τῆς Τειρεσίου θυγατρὸς Δάφνης ἐγκρατεῖς
[4, 6]	οὖν τῆς γενέσεως τοῦ Πριάπου	καὶ	τῆς τιμῆς τοιαῦτα μυθολογεῖται παρὰ
[4, 61]	βάρος τῆς πόλεως φρονήματος ἐνεπίμπλαντο	καὶ	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ὠρέχθησαν.
[4, 5]	ὧν μακρὸν ἂν εἴη λέγειν	καὶ	τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας ἀνοίκειον. δίμορφον
[4, 41]	τῶν ἰδόντων αὐτὸ τότε καταπληττομένων,	καὶ	τῆς φήμης διαδοθείσης κατὰ τὴν
[4, 20]	πλησιοχώρων τὸ πονεῖν συνεχῶς ἠσκηκότων,	καὶ	τῆς χώρας πολλῆς ἐργασίας προσδεομένης,
[4, 21]	γιγάντων τοιαῦτα μυθολογοῦσί τινες, οἷς	καὶ	Τίμαιος ὁ συγγραφεὺς ἠκολούθησεν. ~Ὁ
[4, 56]	καὶ τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι	καὶ	Τίμαιος, φασὶ τοὺς Ἀργοναύτας μετὰ
[4, 30]	πολλαῖς τῶν πόλεων ἐτιμήθη τεμένεσι	καὶ	τιμαῖς ἡρωικαῖς. ἴδιον δέ τι
[4, 62]	μεταμεληθέντες τά τε ὀστᾶ μετήνεγκαν	καὶ	τιμαῖς ἰσοθέοις ἐτίμησαν αὐτόν, καὶ
[4, 83]	τὸν Ἔρυκα παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις	καὶ	τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ τέμενος, καὶ
[4, 83]	αὐξήσεως ἠμείβοντο ταῖς προσηκούσαις χάρισι	καὶ	τιμαῖς. οἱ μὲν γὰρ καταντῶντες
[4, 6]	μὲν δοῦναι θάψαι τοῖς ἱερεῦσι	καὶ	τιμᾶν προστάξαι ὡς θεὸν τὸν
[4, 39]	κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι θύειν	καὶ	τιμᾶν ὡς ἥρωα τὸν Ἡρακλέα.
[4, 51]	οἰκουμένης, καὶ πρὸς καθίδρυσιν ἑαυτῆς	καὶ	τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον
[4, 24]	ἀδελφιδοῦ συστρατεύοντος τέμενος ἀξιόλογον ἐποίησε,	καὶ	τιμὰς καὶ θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ
[4, 4]	τε γένεσιν καὶ τὰς θυσίας	καὶ	τιμὰς νυκτερινὰς καὶ κρυφίους παρεισάγουσι
[4, 18]	δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων χώραν,	καὶ	τιμηθεὶς ὑπό τινος τῶν ἐγχωρίων
[4, 55]	τεμένει τῆς Ἥρας αὐτοὺς θάψαι	καὶ	τιμῶν ἡρωικῶν αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων
[4, 51]	τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ προσκυνούντων	καὶ	τιμώντων τὴν θεὸν θυσίαις, καὶ
[4, 3]	εἶναι θυρσοφορεῖν καὶ συνενθουσιάζειν εὐαζούσαις	καὶ	τιμώσαις τὸν θεόν· τὰς δὲ
[4, 58]	βασιλείαν, καὶ προσλαβόμενος συμμάχους Τεγεάτας	καί	τινας ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς Ἡρακλείδαις.
[4, 40]	δὲ τῶν πρὸ αὐτοῦ Περσέα	καί	τινας ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους
[4, 68]	τοὺς Ἀμυθάονος καὶ Ἀγλαΐας υἱοὺς	καί	τινας ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν {καὶ}
[4, 26]	μήλων τούτων διαπεφωνήκασιν οἱ μυθογράφοι,	καὶ	τινὲς μέν φασιν ἔν τισι
[4, 80]	ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες, ἀλλὰ	καί	τινες τῶν ἄλλων περιοίκων θυσίαις
[4, 30]	νήσῳ. καθ´ ὃν δὴ χρόνον	καί	τινες τῶν συναποδημούντων αὐτῷ διὰ
[4, 56]	διάφορος ἱστορία περὶ Μηδείας ἐξενήνεκται,	καί	τινες χαρίζεσθαι βουλόμενοι τοῖς Ἀθηναίοις
[4, 31]	Ἡρακλέους, καὶ πυθομένη τίς ἐστι	καὶ	τίνων, ἐθαύμασε τὴν ἀρετήν, ἐλεύθερον
[4, 57]	βασιλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα Ὕλλου	καί	τινων ἑτέρων ἀνδρωθέντων, Εὐρυσθεὺς φοβηθεὶς
[4, 4]	χρωμένους ταύταις ἀλλήλους τύπτειν. διὸ	καὶ	τινῶν μὲν τραυματιζομένων, τινῶν δὲ
[4, 58]	Λικύμνιος μὲν μετὰ τῶν παίδων	καὶ	Τληπολέμου τοῦ Ἡρακλέους, ἑκουσίως τῶν
[4, 36]	γόνον, καὶ τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον	καὶ	τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποστάζον
[4, 51]	τῶν βασιλέων· προστεταχέναι δ´ αὐτῇ	καὶ	τὸ γῆρας ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου
[4, 48]	καταπληξαμένους ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ τεμένους,	καὶ	τὸ δέρος ἀναλαβόντας πρὸς τὴν
[4, 19]	ὡδοποίησε τὴν τραχύτητα τῆς ὁδοῦ	καὶ	τὸ δύσβατον, ὥστε δύνασθαι στρατοπέδοις
[4, 2]	μεγίστων τιμῶν. εὑρεῖν δ´ αὐτὸν	καὶ	τὸ ἐκ τῆς κριθῆς κατασκευαζόμενον
[4, 11]	εἰς τὴν διώρυχα συνακολουθῶν αὐτῷ	καὶ	τὸ ἕτερον τῶν στομίων ἐμφράξας
[4, 32]	Ἰάσονος ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος,	καὶ	τὸ κῆτος ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν
[4, 39]	μὲν ἔπεισεν υἱοποιήσασθαι τὸν Ἡρακλέα	καὶ	τὸ λοιπὸν εἰς τὸν ἅπαντα
[4, 16]	τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν Ἀμαζονίδων ἀνελὼν	καὶ	τὸ λοιπὸν πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας,
[4, 2]	τὴν δὲ Σεμέλην ἔγκυον οὖσαν	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως οὐκ
[4, 10]	ἀπαντήσας αὐτῷ κατά τινα στενοχωρίαν,	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς τῶν πολεμίων
[4, 16]	τὰ βασίλεια τῶν Ἀμαζόνων ὑπῆρχε.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον ᾔτει παρ´
[4, 34]	ἀτιμίαν παροξυνθείς, ἐβοήθησε τῇ Ἀταλάντῃ.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον παρεκάλει τοὺς
[4, 45]	Σαρματῶν, οὓς ἔνιοι Σκύθας προσαγορεύουσι.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον τὸν ἄνδρα
[4, 20]	θάμνους ἀθορύβως· ἐν οἷς τεκοῦσα,	καὶ	τὸ παιδίον φύλλοις ἐνειλήσασα, τοῦτο
[4, 40]	ἄλλους διὰ τὰς ὑπερορίους στρατείας	καὶ	τὸ παράβολον τῶν ἄθλων δόξης
[4, 8]	ἀθανασία. διὰ δὲ τὴν παλαιότητα	καὶ	τὸ παράδοξον τῶν ἱστορουμένων παρὰ
[4, 21]	οὓς ὀνομάζεσθαι γίγαντας. ὠνομάσθαι δὲ	καὶ	τὸ πεδίον τοῦτο Φλεγραῖον ἀπὸ
[4, 77]	θάλατταν καὶ τελευτῆσαι, ἀφ´ οὗ	καὶ	τὸ πέλαγος Ἰκάριον ὀνομασθῆναι καὶ
[4, 1]	πρὸς δὲ τούτοις ἡ ποικιλία	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν γενεαλογουμένων ἡρώων
[4, 82]	τῶν ἐν τῇ νήσῳ καρπῶν	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ
[4, 35]	τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν καρποφορούντων φυτῶν·
[4, 82]	κάλλος στέρξαντα, φυτεῦσαί τε αὐτὴν	καὶ	τὸ πρότερον ἐξηγριωμένην ἡμερῶσαι. γεννῆσαι
[4, 83]	καὶ τιμαῖς κοσμοῦσι τὸ τέμενος,	καὶ	τὸ σκυθρωπὸν τῆς ἐξουσίας ἀποθέμενοι
[4, 51]	μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος τὴν Μήδειαν	καὶ	τὸ σύνολον πιστεύσαντος ἀληθῆ λέγειν,
[4, 51]	καὶ τιμώντων τὴν θεὸν θυσίαις,	καὶ	τὸ σύνολον τῆς πόλεως ἁπάσης
[4, 57]	παῖδας ἐκβαλεῖν, ἔτι δὲ Ἰόλαον	καὶ	τὸ σύστημα τῶν Ἀρκάδων τῶν
[4, 79]	τῷ θερμῷ τὸν Μίνωα διέφθειρε,	καὶ	τὸ σῶμα ἀπέδωκε τοῖς Κρησί,
[4, 51]	ποιῆσαι πολιάς, τὸ δὲ πρόσωπον	καὶ	τὸ σῶμα ῥυτίδων πλῆρες, ὥστε
[4, 85]	κατὰ τὴν Πελωρίδα κείμενον ἀκρωτήριον,	καὶ	τὸ τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος κατασκευάσαι,
[4, 12]	ἐξαιρῶν, ὑπὸ τῆς ἀκίδος ἐπλήγη,	καὶ	τὸ τραῦμα ἔχων ἀνίατον ἐτελεύτησεν.
[4, 82]	φθείρειν νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε,	καὶ	τοῖς ἄλλοις αἴτιος ἐγένετο τῆς
[4, 39]	θεὸν ἐτίμησαν θυσίαις τὸν Ἡρακλέα,	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις παράδειγμα τὴν
[4, 77]	λαβύρινθον, τὰς διεξόδους σκολιὰς ἔχοντα	καὶ	τοῖς ἀπείροις δυσευρέτους, ἐν ᾧ
[4, 25]	ποιήμασι καὶ μελῳδίαις. συνεστρατεύσατο δὲ	καὶ	τοῖς Ἀργοναύταις, καὶ διὰ τὸν
[4, 37]	εἰς Κύπρον τὴν νῆσον πλεύσαντες	καὶ	τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα κατῴκησαν,
[4, 24]	τάφον αὐτοῦ κατεσκεύασε· προεῖπε δὲ	καὶ	τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι {καὶ} κατὰ
[4, 43]	τῶν κινδύνων ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ	καὶ	τοῖς ἐπιγινομένοις παραδοσίμου γεγενημένης τῆς
[4, 49]	ὠνομάσθαι. ἐνταῦθα δὲ βωμοὺς ἱδρυσαμένους	καὶ	τοῖς θεοῖς τὰς εὐχὰς ἀποδόντας
[4, 37]	καλουμένην οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος,	καὶ	τοῖς Λαπίθαις τοῖς περὶ τὸν
[4, 22]	κεφαλὴν τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι,	καὶ	τοῖς λόγοις ἀκολούθως ἔκ τινος
[4, 49]	Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην κομισθῆναι,	καὶ	τοῖς μεγάλοις θεοῖς τὰς εὐχὰς
[4, 20]	καρποὺς πρὸς βίαν ὀλίγους. διὸ	καὶ	τοῖς ὄγκοις εἰσὶ συνεσταλμένοι καὶ
[4, 42]	τιμωρίαν. τὸν δ´ Ἡρακλέα δώροις	καὶ	τοῖς προσήκουσι ξενίοις λαμπρῶς τιμηθέντα
[4, 78]	δὲ παρά τε τῷ Κωκάλῳ	καὶ	τοῖς Σικανοῖς διέτριψε πλείω χρόνον,
[4, 30]	χώρας κατέμειναν ἐν τῇ Σικελίᾳ,	καὶ	τοῖς Σικανοῖς καταμιγέντες ἐν ταύτῃ
[4, 24]	εἰθισμένας θυσίας παῖδας ἀφώνους γίνεσθαι	καὶ	τοῖς τετελευτηκόσιν ὁμοίους. ἀλλ´ οὗτοι
[4, 7]	πρὸς οὐρανόν· τῇ γὰρ δόξῃ	καὶ	τοῖς φρονήμασι μετεωρίζεσθαι τὰς ψυχὰς
[4, 40]	καταπλέοντας. Ἰάσονα δὲ δόξης ὀρεγόμενον	καὶ	τὸν ἆθλον δυσέφικτον μέν, οὐ
[4, 59]	προειρημένα κατήντησεν εἰς τὰς Ἀθήνας,	καὶ	τὸν Αἰγέα διὰ τῶν συμβόλων
[4, 37]	αὐτὸν τήν τε πόλιν εἷλε	καὶ	τὸν ἀπειθοῦντα βασιλέα ἀπέκτεινε, τὴν
[4, 82]	εἰς τὸ χρηστήριον τοῦ πατρός,	καὶ	τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ τὴν
[4, 80]	καταστερισθείσας ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν	καὶ	τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι
[4, 11]	ἕτερον τῶν στομίων ἐμφράξας συνεπλάκη,	καὶ	τὸν αὐχένα σφίγξας τοῖς βραχίοσιν
[4, 30]	καταστήσας τὰ περὶ τὴν ἀποικίαν,	καὶ	τὸν Δαίδαλον ἐκ τῆς Σικελίας
[4, 81]	τὸν Ἀρισταῖον ἰσοθέοις τιμαῖς, καθὰ	καὶ	τὸν Διόνυσον. μετὰ δὲ ταῦτά
[4, 56]	Πόντῳ πλείοσι στόμασιν ἐξερευγόμενον Ἴστρον	καὶ	τὸν εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλοντα
[4, 1]	τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες,	καὶ	τὸν ἐκ τῆς ἀναγραφῆς πόνον
[4, 49]	καὶ διαπλεύσαντας τήν τε Προποντίδα	καὶ	τὸν Ἑλλήσποντον, προσενεχθῆναι τῇ Τρῳάδι.
[4, 69]	Ἠϊονέα μετεπέμψατο ἐπαγγελλόμενος πάντα ὑπακούσεσθαι,	καὶ	τὸν Ἠϊονέα παραγενόμενον ἔβαλεν εἰς
[4, 39]	τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ κλίνην	καὶ	τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην πρὸς τὸ
[4, 44]	συμφορᾶς ὑπὸ Βορέου. ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸν Ἡρακλέα τινὲς παραδεδώκασι πρὸς
[4, 59]	Κερκυόνα τὸν διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι	καὶ	τὸν ἡττηθέντα διαφθείροντα. μετὰ δὲ
[4, 3]	καταδεῖξαι τὰς τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ,	καὶ	τὸν θεὸν νομίζειν κατὰ τὸν
[4, 62]	δὲ διστάζοντος περὶ τῆς διαβολῆς,	καὶ	τὸν Ἱππόλυτον μεταπεμπομένου πρὸς τὸν
[4, 56]	Λιβύης τὴν ἰδιότητα τῆς θαλάττης,	καὶ	τὸν κίνδυνον ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν
[4, 54]	ταχέως ἐκπηδῆσαι, τὴν δὲ Γλαύκην	καὶ	τὸν Κρέοντα τοῦ πυρὸς περικαταλαβόντος
[4, 85]	δὲ Μεσσήνης ὀνομαζομένης, ἄλλα τε	καὶ	τὸν λιμένα προσχώσαντα τὴν ὀνομαζομένην
[4, 8]	ἀξίαν ἕκαστον τῶν πραχθέντων ἀπαγγεῖλαι	καὶ	τὸν λόγον ἐξισῶσαι τοῖς τηλικούτοις
[4, 53]	Κορινθίων Κρέοντι μετασχεῖν τῆς πολιτείας	καὶ	τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν τῇ
[4, 71]	τετελευτηκότων ποιεῖν πάλιν ζῶντας. διὸ	καὶ	τὸν μὲν Ἅιδην μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα
[4, 71]	τετελευτηκότας, θεραπευομένους ὑπὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ.	καὶ	τὸν μὲν Δία παροξυνθέντα {καὶ}
[4, 4]	δὴ καὶ κερατίαν αὐτὸν παρεισάγουσι.	καὶ	τὸν μὲν ἐκ Σεμέλης γενόμενον
[4, 77]	πλησίον τῆς Κρήτης νήσου πέλαγος.	καὶ	τὸν μὲν Ἴκαρον διὰ τὴν
[4, 63]	πρὸς ἀλλήλους ὁμολογίας ἔθεντο διακληρώσασθαι,	καὶ	τὸν μὲν λαχόντα γῆμαι τὴν
[4, 20]	κακοπαθείας, ἕως ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας	καὶ	τὸν μισθὸν ἀποδοὺς ἀπέλυσε τῶν
[4, 2]	ταύτης ἀπὸ Διὸς καὶ Νύσης.	καὶ	τὸν Ὅμηρον δὲ τούτοις μαρτυρῆσαι
[4, 55]	ἐξ οὗ γεννῆσαι παῖδα Μῆδον·	καὶ	τὸν παῖδα μετὰ τὴν τοῦ
[4, 54]	περιθεμένην αὐτήν τε συμφορᾷ περιπεσεῖν	καὶ	τὸν πατέρα βοηθοῦντα καὶ τοῦ
[4, 66]	ταῖς κατασκευαῖς· παρ´ ἧς φασι	καὶ	τὸν ποιητὴν Ὅμηρον πολλὰ τῶν
[4, 39]	Ἥβην τῷ Ἡρακλεῖ, περὶ ἧς	καὶ	τὸν ποιητὴν τεθεικέναι κατὰ τὴν
[4, 18]	ἠπείρων ἀμφοτέρων συνεζευγμένων διασκάψαι ταύτας,	καὶ	τὸν πόρον ἀνοίξαντα ποιῆσαι τὸν
[4, 51]	τὴν Μήδειαν εἰς τὰ βασίλεια,	καὶ	τόν τε Πελίαν εἰς δεισιδαίμονα
[4, 85]	δυοῖν πλευρῶν θαλάττῃ προσκλυζόμενον ἀναρραγῆναι,	καὶ	τὸν τόπον ἀπὸ τούτου Ῥήγιον
[4, 76]	τὴν τεκτονικὴν τέχνην. ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸν τόρνον εὑρὼν καὶ ἕτερά
[4, 50]	ἐνταῦθα πάντων θαυμασάντων τὸν λόγον	καὶ	τὸν τρόπον τῆς ἐπιβουλῆς μαθεῖν
[4, 44]	τοὺς Φινείδας ὑπὸ τοῦ πατρός,	καὶ	τὸν Φινέα τῆς ὁμοίας τυχεῖν
[4, 14]	Ἀπόλλων δὲ τόξον τε ἔδωκε	καὶ	τοξεύειν ἐδίδαξε, Δημήτηρ δὲ πρὸς
[4, 84]	φασι κάλλει τε καὶ φύσει	καὶ	τόπων ἰδιότησι πρὸς θερινὴν ἄνεσιν
[4, 32]	κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον διέξιμεν.	καὶ	τότε μὲν διὰ τὴν μετ´
[4, 42]	οὖν χρησμοῦ μῆνιν ὑπάρχειν Ποσειδῶνος,	καὶ	τότε ταύτην λήξειν ὅταν οἱ
[4, 24]	αὐτῷ τῷ Ἡρακλεῖ τούτου συμβαίνοντος,	καὶ	τοῦ ἄθλου δεκάτου τελουμένου, νομίσας
[4, 51]	ὑπὲρ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν φανέντων,	καὶ	τοῦ βασιλέως μεγάλης ἀποδοχῆς ἀξιοῦντος
[4, 27]	τῶν ὤμων φοροῦντα. παραπλησίως δὲ	καὶ	τοῦ Ἡρακλέους ἐξενέγκαντος εἰς τοὺς
[4, 29]	~Τετελεκότος γὰρ αὐτοῦ τοὺς ἄθλους,	καὶ	τοῦ θεοῦ χρήσαντος συμφέρειν πρὸ
[4, 11]	ἐπὶ τὸν τόπον προσέβαλεν αὐτῷ,	καὶ	τοῦ θηρίου συμφυγόντος εἰς τὴν
[4, 34]	ὁ Μελέαγρος παρεχώρησε τῆς δορᾶς	καὶ	τοῦ κατὰ τὴν ἀριστείαν ἐπαίνου.
[4, 23]	δὲ τῆς φιλοτιμίας μετὰ προστίμου,	καὶ	τοῦ μὲν Ἔρυκος διδόντος τὴν
[4, 52]	~τὴν δὲ Μήδειαν νυκτὸς ἐπιγενομένης	καὶ	τοῦ Πελίου πρὸς ὕπνον τραπέντος
[4, 51]	ἅμ´ ἡμέρᾳ. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς,	καὶ	τοῦ πλήθους κατὰ τὰς ὁδοὺς
[4, 44]	δὲ τοῦ Φινέως πρὸς μάχην,	καὶ	τοῦ πλήθους τῶν Θρᾳκῶν συνδραμόντος,
[4, 54]	περιπεσεῖν καὶ τὸν πατέρα βοηθοῦντα	καὶ	τοῦ σώματος ἁψάμενον τελευτῆσαι. τὴν
[4, 47]	ὀνομαζόμενον Κριὸν τυθῆναι τοῖς θεοῖς,	καὶ	τοῦ σώματος ἐκδαρέντος προσηλωθῆναι τῷ
[4, 76]	ἐνεθυμήθη τὴν κατασκευήν, διὰ τούτου	καὶ	τοῦ φόνου τὴν ἐπίγνωσιν συνέβη
[4, 83]	λαβὸν οὐδέποτε διέλιπε τιμώμενον, ἀλλὰ	καὶ	τοὐναντίον ἀεὶ διετέλεσε πολλῆς τυγχάνον
[4, 2]	μόνον ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν,	καὶ	τοὺς ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν
[4, 34]	καθ´ ἃς ἠξίωσεν ἀποθανεῖν Μελέαγρον·	καὶ	τοὺς ἀθανάτους ὑπακούσαντας ἐπενεγκεῖν αὐτῷ
[4, 26]	καὶ ταῦτα ἀποκομίσας πρὸς Εὐρυσθέα,	καὶ	τοὺς ἄθλους ἀποτετελεκώς, προσεδέχετο τῆς
[4, 37]	τε βασιλέα τῶν Δρυόπων ἀνεῖλε	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐκ τῆς χώρας
[4, 3]	Ἰνδικοῦ. καὶ τοὺς μὲν Βοιωτοὺς	καὶ	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας
[4, 31]	δὲ τοὺς παριόντας ξένους συναρπάζοντα	καὶ	τοὺς ἀμπελῶνας σκάπτειν ἀναγκάζοντα τῷ
[4, 29]	Θεσπιαῖς, οὓς ὀνομάζουσι δημούχους, ὧν	καὶ	τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς
[4, 52]	μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν. διὸ	καὶ	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς σκοπῆς
[4, 52]	βασιλείοις ἰδούσας τόν τε Ἰάσονα	καὶ	τοὺς ἀριστεῖς, περιαλγεῖς ἐπὶ τῇ
[4, 35]	δὲ μῆλα καὶ τὰς ῥόας	καὶ	τοὺς βότρυς δηλοῦν τὴν καρποφόρον
[4, 42]	τε παρὰ τὸν αἰγιαλὸν διατρίβοντας	καὶ	τοὺς γεωργοῦντας τὴν παραθαλάττιον παραδόξως
[4, 61]	τὴν Ἀττικὴν μετὰ μεγάλου στόλου,	καὶ	τοὺς δὶς ἑπτὰ κόρους ἀπαιτήσας
[4, 29]	μεταλλαγῆς ἀποικίαν εἰς Σαρδὼ πέμψαι	καὶ	τοὺς ἐκ τῶν Θεσπιάδων αὐτῷ
[4, 5]	πρὸς δὲ τούτοις ἀλειτουργήτους ποιῆσαι	καὶ	τοὺς ἐν ταῖς στρατείαις μεταχειριζομένους
[4, 13]	ὡς ἔοικεν, ὀρνίθων πλῆθος ἀμύθητον,	καὶ	τοὺς ἐν τῇ πλησίον χώρᾳ
[4, 52]	ξίφεσιν εἰς τὰ βασίλεια καταντῆσαι	καὶ	τοὺς ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων ἀνελεῖν.
[4, 37]	Ἀρκάδων, τήν τε πόλιν εἷλε	καὶ	τοὺς Εὐρύτου παῖδας ἀπέκτεινε, Τοξέα
[4, 19]	ἐν ταῖς δυσχωρίαις, χειρωσάμενος ἅπαντας	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας τῆς παρανομίας ἀνελὼν
[4, 48]	καὶ Λαέρτην, ἔτι δ´ Ἀταλάντην	καὶ	τοὺς Θεσπιάδας προσαγορευομένους. τούτους μὲν
[4, 39]	ἅπαντας Ἕλληνας, μετὰ δὲ ταῦτα	καὶ	τοὺς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους
[4, 45]	βασιλείαν, ἔπειτ´ Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην	καὶ	τοὺς καταπλέοντας ξένους θύεσθαι τῇ
[4, 70]	τοὺς γάμους τόν τε Θησέα	καὶ	τοὺς Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι
[4, 55]	θαυμασθῆναί τε κατὰ τὴν ἀνδρείαν	καὶ	τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Μήδους
[4, 75]	καὶ Ἰδαίας νύμφης, ἀνὴρ ἐπιφανής,	καὶ	τοὺς λαοὺς ἀφ´ ἑαυτοῦ Τεύκρους
[4, 30]	τὴν εὐδαιμονίαν συντείνοντα. ὠνόμασε δὲ	καὶ	τοὺς λαοὺς Ἰολαείους, ἀφ´ ἑαυτοῦ
[4, 70]	τὴν παρανομίαν τόν τε Θησέα	καὶ	τοὺς Λαπίθας παροξυνθέντας οὐκ ὀλίγους
[4, 70]	πόλεμον ἐξενεγκεῖν πρὸς αὐτόν τε	καὶ	τοὺς Λαπίθας. ὕστερον δὲ διαλυθέντων
[4, 26]	ἀλκῇ διαφέροντα, τηρεῖν τὰ πρόβατα	καὶ	τοὺς λῃστεύειν αὐτὰ τολμῶντας ἀποκτείνειν.
[4, 57]	βασιλεῖ προηγόρευσε τούς τε Ἡρακλείδας	καὶ	τοὺς Λικυμνίου παῖδας ἐκβαλεῖν, ἔτι
[4, 49]	Ἀργοναύταις δι´ ἐνέδρας βουλεῦσαι θάνατον·	καὶ	τοὺς μὲν ἄλλους υἱοὺς ἔχειν
[4, 3]	ἁπάντων θρίαμβον ἐπ´ ἐλέφαντος Ἰνδικοῦ.	καὶ	τοὺς μὲν Βοιωτοὺς καὶ τοὺς
[4, 44]	πρώτους ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν,	καὶ	τοὺς μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις
[4, 12]	προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως κατηγωνίσατο,	καὶ	τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτεινε, τοὺς
[4, 8]	ἐπὶ τοῖς καλλίστοις ἔργοις ἔπαινον,	καὶ	τοὺς μὲν προγόνους διὰ τὴν
[4, 6]	τὸν φόνον τοῦ ἀνδρὸς ἀναζητοῦσαν,	καὶ	τοὺς μὲν Τιτᾶνας ἀνελοῦσαν, τὰ
[4, 10]	αὐτόν τε τὸν Ἐργῖνον ἀνεῖλε	καὶ	τοὺς μετ´ αὐτοῦ σχεδὸν ἅπαντας
[4, 24]	τε καὶ δούλων γινομένης, κατέδειξαν	καὶ	τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας τὸν
[4, 17]	χώρας εὐδαιμονίᾳ λείπεσθαι. ὁμοίως δὲ	καὶ	τοὺς παρανομοῦντας ἀνθρώπους ἢ δυνάστας
[4, 59]	κορύνῃ, ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον,	καὶ	τοὺς παριόντας ἀποκτείνοντα, δεύτερον δὲ
[4, 21]	τῶν θεῶν, κρατῆσαι τῇ μάχῃ,	καὶ	τοὺς πλείστους ἀνελόντα τὴν χώραν
[4, 22]	τῶν ληφθέντων θηρίων τὰς κεφαλὰς	καὶ	τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι
[4, 74]	καὶ τὰ περὶ τὸν Ἶλον	καὶ	τοὺς προγόνους αὐτοῦ διελθεῖν. ~Τῆς
[4, 55]	καταλαβοῦσαν Ἡρακλέα μανικῷ πάθει συνεχόμενον	καὶ	τοὺς υἱοὺς ἀπεκταγκότα, φαρμάκοις αὐτὸν
[4, 17]	σώματος καὶ παλαίστρας ἐμπειρίᾳ διαβεβοημένον	καὶ	τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ καταπαλαισθέντας ξένους
[4, 55]	κατὰ γένος προσήκουσαν τὴν βασιλείαν,	καὶ	τοὺς ὑφ´ ἑαυτὸν τεταγμένους ἀφ´
[4, 44]	συγγραφεῦσι συγκρίνωμεν. οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	τοὺς Φινείδας λέγεται τὴν βασιλείαν
[4, 83]	αὐτῶν ταῖς εἰς ταύτην τιμαῖς.	καὶ	τοῦτο εἰκότως ἐποίουν· τὸ γὰρ
[4, 10]	δώδεκα ἄθλους τελέσαι προστάττοντος Εὐρυσθέως,	καὶ	τοῦτο πράξαντα τεύξεσθαι τῆς ἀθανασίας.
[4, 9]	οὓς ἂν ὁ Εὐρυσθεὺς προστάξῃ,	καὶ	τοῦτο πράξαντα τυχεῖν τῆς ἀθανασίας.
[4, 13]	ἐποίησε τὴν λίμνην. Τελέσας δὲ	καὶ	τοῦτον τὸν ἆθλον ἔλαβε παρ´
[4, 5]	Σατύρους δέ φασιν αὐτὸν περιάγεσθαι,	καὶ	τούτους ἐν ταῖς ὀρχήσεσι καὶ
[4, 36]	τὸν ἐξ αὑτοῦ πεσόντα γόνον,	καὶ	τούτῳ προσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ
[4, 57]	προστησάμενοι τὸν Ἡρακλέους ἀδελφιδοῦν Ἰόλαον,	καὶ	τούτῳ τε καὶ Θησεῖ καὶ
[4, 33]	κράτος Φυλέα τὸν Αὐγέου μετεπέμψατο,	καὶ	τούτῳ τὴν βασιλείαν παρέδωκεν· ἦν
[4, 69]	Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ Κένταυρον ἐγέννησε.	καὶ	τούτων Λαπίθης μὲν κατοικῶν περὶ
[4, 21]	ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς κεχαρισμέναις ἐτίμησαν·	καὶ	τούτων τῶν ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι
[4, 2]	αὐτοῦ ποιεῖσθαι τὴν ἀρίστην. διὸ	καὶ	τραφέντα τὸν Διόνυσον ἐν τῇ
[4, 17]	ἐν ᾗ μυθολογοῦσι καὶ γενέσθαι	καὶ	τραφῆναι τὸν Δία. ποιησάμενος οὖν
[4, 58]	ἐγχωρίων τριμερῆ ποιῆσαι τὴν Ῥόδον,	καὶ	τρεῖς ἐν αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις,
[4, 50]	πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ εἶναι πεντήκοντα	καὶ	τρισὶν ἀνδράσι περιγενέσθαι βασιλέως δύναμιν
[4, 4]	θεόν. φασὶ δὲ καὶ παιδαγωγὸν	καὶ	τροφέα συνέπεσθαι κατὰ τὰς στρατείας
[4, 5]	πωγωνοτροφεῖν, τὸν δὲ νεώτερον ὡραῖον	καὶ	τρυφερὸν καὶ νέον, καθότι προείρηται.
[4, 65]	περὶ τὸν Ἄδραστον καὶ Πολυνείκην	καὶ	Τυδέα προσλαβόμενοι τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν
[4, 68]	διευκρινημένων, πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως	καὶ	Τυροῦς καὶ τῶν ἀπογόνων ἕως
[4, 82]	οἰκήσαντά τινα χρόνον ἄφαντον γενέσθαι,	καὶ	τυχεῖν ἀθανάτων τιμῶν οὐ μόνον
[4, 51]	δαίμονι τῇ τε πόλει πάσῃ	καὶ	τῷ βασιλεῖ. πάντων δὲ προσκυνούντων
[4, 77]	τῷ τε τοῦ υἱοῦ σώματι	καὶ	τῷ ἑαυτοῦ παραδόξως ἐκπετασθῆναι καὶ
[4, 78]	φασὶν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι περιττῶς εἰργασμένον	καὶ	τῷ κατ´ ἀλήθειαν κριῷ ἀπαρεγχειρήτως
[4, 34]	ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν κατακαῦσαι τὸν δαλὸν	καὶ	τῷ Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς αἰτίαν
[4, 9]	Ἀλκμήνῃ τριπλασίαν τὴν νύκτα ποιῆσαι,	καὶ	τῷ πλήθει τοῦ πρὸς τὴν
[4, 83]	τῇ τε κατασκευῇ τοῦ νεὼ	καὶ	τῷ πλήθει τῶν ἀναθημάτων. τὴν
[4, 54]	κεχριμένα, τὴν δὲ Γλαύκην δεξαμένην	καὶ	τῷ σώματι περιθεμένην αὐτήν τε
[4, 47]	τολμήσῃ τῆς χώρας. περιβαλεῖν δὲ	καὶ	τῷ τεμένει τεῖχος καὶ φύλακας
[4, 28]	συνάψας δὲ μάχην ταῖς Ἀμαζόσι,	καὶ	τῶν Ἀθηναίων ὑπερεχόντων ταῖς ἀνδραγαθίαις,
[4, 72]	περὶ δὲ τῶν Ἀσωποῦ θυγατέρων	καὶ	τῶν Αἰακῷ γενομένων υἱῶν νῦν
[4, 68]	ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν {καὶ} Φθιωτῶν	καὶ	τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν εἰς Πελοπόννησον.
[4, 1]	γενεαλογουμένων ἡρώων τε καὶ ἡμιθέων	καὶ	τῶν ἄλλων ἀνδρῶν δυσέφικτον ἔχει
[4, 65]	ἅρματος ἄφαντος ἐγένετο. ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ἡγεμόνων ἀπολομένων πλὴν
[4, 71]	τῶν κατὰ τὰς μάχας κινδύνων	καὶ	τῶν ἄλλων λειτουργιῶν διὰ τὴν
[4, 44]	διαγωνισάμενον αὐτόν τε τὸν Φινέα	καὶ	τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους ἀνελεῖν,
[4, 37]	τε τὸν βασιλέα Κόρωνον ἀνεῖλε	καὶ	τῶν ἄλλων τοὺς πλείστους κατακόψας
[4, 35]	ὥρας, βοτρύων τε καὶ μήλων	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων
[4, 7]	δὲ Ὁμήρου τε καὶ Ἡσιόδου	καὶ	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων. Ὅμηρος
[4, 63]	δ´ αὐτῇ τὴν μητέρα Αἴθραν	καὶ	τῶν ἄλλων φίλων τοὺς ἀρίστους,
[4, 28]	ἐνίκησαν οἱ περὶ τὸν Θησέα,	καὶ	τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς μὲν
[4, 59]	στρατεῦσαι. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέους	καὶ	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον
[4, 71]	διευκρινημένων πειρασόμεθα διελθεῖν περὶ Ἀσκληπιοῦ	καὶ	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ. μυθολογοῦσι τοίνυν
[4, 68]	διελθεῖν περὶ Σαλμωνέως καὶ Τυροῦς	καὶ	τῶν ἀπογόνων ἕως Νέστορος τοῦ
[4, 43]	ἆθλον. ~Ἐπιγενομένου δὲ μεγάλου χειμῶνος,	καὶ	τῶν ἀριστέων ἀπογινωσκόντων τὴν σωτηρίαν,
[4, 49]	βασιλέως· γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς,	καὶ	τῶν ἀριστέων διὰ τὰς ἀρετὰς
[4, 48]	πλείστους αὐτῶν ἀναιρεθῆναι. γενέσθαι δὲ	καὶ	τῶν ἀριστέων τραυματίαν Ἰάσονα καὶ
[4, 24]	αὐτῷ καλεῖσθαι προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ	καὶ	τῶν βοῶν τοῖς ἀποτυπωθεῖσιν ἴχνεσι
[4, 20]	ἀλλήλοις ἐργαζομένων τῶν τε ἀνδρῶν	καὶ	τῶν γυναικῶν, ἴδιόν τι καὶ
[4, 56]	προσηγορίας ἀπό τε τῶν Ἀργοναυτῶν	καὶ	τῶν Διοσκόρων. παραπλησίως δὲ καὶ
[4, 55]	τοῦ Κρέοντος ἐξαιτουμένην τυχεῖν κρίσεως	καὶ	τῶν ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι. μετὰ δὲ
[4, 19]	στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν. πολλοὺς δὲ	καὶ	τῶν ἐγχωρίων ἀνέμιξεν εἰς τὴν
[4, 23]	βοῶν διὰ τῆς μεσογείου διεξιών,	καὶ	τῶν ἐγχωρίων Σικανῶν μεγάλαις δυνάμεσιν
[4, 48]	ἔνθα δὴ πεσόντος τοῦ βασιλέως	καὶ	τῶν Ἑλλήνων ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς
[4, 1]	ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἐν εἰρήνῃ τι χρήσιμον
[4, 84]	ἄλλαις χώραις φυομένων. ἔχειν δὲ	καὶ	τῶν ἡμέρων καρπῶν αὐτομάτων, ἀμπέλου
[4, 39]	τὸν Ἡρακλέα. τὸ παραπλήσιον δὲ	καὶ	τῶν Θηβαίων ποιησάντων, Ἀθηναῖοι πρῶτοι
[4, 41]	καὶ μικροῖς παντελῶς ἀκατίοις. διὸ	καὶ	τῶν ἰδόντων αὐτὸ τότε καταπληττομένων,
[4, 6]	ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες	καὶ	τῶν κήπων, ἔτι δὲ πρὸς
[4, 21]	τῶν συμμέτρους οὐσίας κεκτημένων, ἀλλὰ	καὶ	τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς εὐξαμένους ἐκδεκατεύσειν
[4, 5]	τῶν μεθυόντων διττὰς διαθέσεις ἐχόντων,	καὶ	τῶν μὲν ἱλαρῶν, τῶν δὲ
[4, 59]	ἠνάγκαζεν ἐπί τινος κλίνης ἀναπίπτειν,	καὶ	τῶν μὲν μακροτέρων τὰ ὑπερέχοντα
[4, 56]	γὰρ τῶν τε ἀρχαίων συγγραφέων	καὶ	τῶν μεταγενεστέρων, ὧν ἐστι καὶ
[4, 6]	τῆς συμμετρίας. ~Περὶ δὲ Πριάπου	καὶ	τῶν μυθολογουμένων περὶ αὐτοῦ νῦν
[4, 4]	δὲ διά τε τῆς μελῳδίας	καὶ	τῶν ὀρχήσεων, ἔτι δὲ τῶν
[4, 11]	ἐπεβάλετο κτείνειν, ἐκείνου δὲ φυγόντος	καὶ	τῶν παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας
[4, 5]	ἐπιτηδεύοντας. καὶ περὶ μὲν Διονύσου	καὶ	τῶν περὶ αὐτοῦ μυθολογουμένων ἀρκεσθησόμεθα
[4, 65]	Ἰσμήνην. ~τῶν δ´ υἱῶν ἀνδρωθέντων,	καὶ	τῶν περὶ τὴν οἰκίαν ἀσεβημάτων
[4, 68]	τούτων δὲ Πελίας μὲν Ἰωλκοῦ	καὶ	τῶν πλησίον χωρίων ἐβασίλευσε, Νηλεὺς
[4, 35]	ὑπὸ τοῦ προειρημένου ῥείθρου. διὸ	καὶ	τῶν ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ
[4, 32]	Ἡρακλέους συμβαλὼν αὐτός τε ἔπεσε	καὶ	τῶν συναγωνιζομένων οἱ πλείους· Ἡρακλῆς
[4, 72]	εὐχρηστίας. ~Περὶ μὲν οὖν Ἀσκληπιοῦ	καὶ	τῶν υἱῶν αὐτοῦ τοῖς ῥηθεῖσιν
[4, 36]	ἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς Δηιανείρας	καὶ	Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης, παιδὸς
[4, 57]	καὶ τούτῳ τε καὶ Θησεῖ	καὶ	Ὕλλῳ τὴν στρατηγίαν παραδόντες, ἐνίκησαν
[4, 75]	Μέμνονα τὸν τοῖς Τρωσὶ βοηθήσαντα	καὶ	ὑπ´ Ἀχιλλέως ἀναιρεθέντα, Πρίαμος δ´
[4, 54]	διήλθομεν, νυνὶ δὲ προσθετέον ἡμῖν	καὶ	ὑπὲρ Ἰάσονος τὸν ὑπολειπόμενον λόγον.
[4, 68]	καὶ Ἀμφάλκης ὑπῆρξαν, Οἰκλέους δὲ	καὶ	Ὑπερμνήστρας τῆς Θεσπίου Ἰφιάνειρα καὶ
[4, 77]	τὴν Κρήτην ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος	καὶ	ὑπὸ τῆς Πασιφάης κρυπτομένου, Μίνωα
[4, 7]	διδάσκειν τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα	καὶ	ὑπὸ τῶν ἀπαιδεύτων ἀγνοούμενα. ἑκάστῃ
[4, 51]	δ´ εἰς τὴν προϋπάρχουσαν διάθεσιν	καὶ	φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ καταπλήξασθαι τοὺς
[4, 26]	κύνα παραλαβὼν δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε	καὶ	φανερὸν κατέστησεν ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´
[4, 68]	Τυρὼ συνοικήσασα Κρηθεῖ ἐτέκνωσεν Ἀμυθάονα	καὶ	Φέρητα καὶ Αἴσονα. Κρηθέως δὲ
[4, 4]	τούτου. φασὶ γὰρ ἐκ Διὸς	καὶ	Φερσεφόνης Διόνυσον γενέσθαι τὸν ὑπό
[4, 61]	καὶ τὴν Ἑλλάδα γενομένων αὐχμῶν	καὶ	φθαρέντων τῶν καρπῶν, συνελθόντες οἱ
[4, 18]	ῥεῖθρον ἐποίησε λιμνάζειν τὴν χώραν	καὶ	φθαρῆναι τὰ κατ´ αὐτὴν ἅπαντα.
[4, 82]	τὸ τὴν αὐτὴν ἔχον προσηγορίαν	καὶ	φθείρειν νομιζόμενον τοὺς ἀνθρώπους ἔπαυσε,
[4, 68]	καί τινας ἄλλους τῶν Ἀχαιῶν	{καὶ}	Φθιωτῶν καὶ τῶν Αἰολέων ἐστράτευσεν
[4, 49]	τὴν δικαιοσύνην παραδοῦναι τὴν βασιλείαν,	καὶ	φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν
[4, 85]	μεγάλα ἔργα διὰ τὴν ἰσχὺν	καὶ	φιλοδοξίαν. κατὰ μὲν γὰρ τὴν
[4, 12]	βασιλεὺς ἐπὶ τῶν ὤμων φέροντα,	καὶ	φοβηθείς, ἔκρυψεν ἑαυτὸν εἰς χαλκοῦν
[4, 9]	τῆς ἀθανασίας. Ἀλκμήνη δὲ τεκοῦσα	καὶ	φοβηθεῖσα τὴν τῆς Ἥρας ζηλοτυπίαν,
[4, 23]	αὐξομένης, οἱ Καρχηδόνιοι φθονήσαντες ἅμα	καὶ	φοβηθέντες μήποτε πλέον ἰσχύσασα τῆς
[4, 42]	εὐεργεσίαν τῆς συγγενείας προκρίνασαν, ἀλλὰ	καὶ	φοβουμένην μὴ πάλιν φανέντος κήτους
[4, 16]	δὲ ταύτας Κελαινὼ καὶ Εὐρυβία	καὶ	Φοίβη, τῆς Ἀρτέμιδος οὖσαι συγκυνηγοὶ
[4, 12]	δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων	καὶ	Φρίξος. τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν
[4, 57]	ἁπάντων τῶν Ἡρακλέους παίδων ἠνδρωμένων,	καὶ	φρονήματος ἐμφυομένου τοῖς νεανίσκοις διὰ
[4, 47]	βασιλέα φασὶ τειχίσαι τὸ τέμενος	καὶ	φρουρὰν ἐγκαταστῆσαι, πρὸς δὲ τούτοις
[4, 62]	Θησεὺς δὲ μετὰ ταῦτα καταστασιασθεὶς	καὶ	φυγὼν ἐκ τῆς πατρίδος ἐπὶ
[4, 47]	δὲ καὶ τῷ τεμένει τεῖχος	καὶ	φύλακας πολλοὺς ἐπιστῆσαι τῶν ἐκ
[4, 36]	τε Ἐφύραν κατὰ κράτος εἷλε	καὶ	Φυλέα τὸν βασιλέα τῶν Θεσπρωτῶν
[4, 84]	ἐστίν, ἅ φασι κάλλει τε	καὶ	φύσει καὶ τόπων ἰδιότησι πρὸς
[4, 72]	Σινώπη, πρὸς δὲ ταύταις Ὀρνία	καὶ	Χαλκίς. τούτων δ´ Ἰσμηνὸς μὲν
[4, 11]	ἦν, ἄτρωτος δὲ ὢν σιδήρῳ	καὶ	χαλκῷ καὶ λίθῳ τῆς κατὰ
[4, 46]	παρὰ τοῦ πατρὸς αἰτεῖσθαι δεήσει	καὶ	χάριτι τὴν τῶν μελλόντων ἀπόλλυσθαι
[4, 12]	οὐ δι´ ἐπιγραφῆς. ὁμοίως δὲ	καὶ	Χείρωνα τὸν ἐπὶ τῇ ἰατρικῇ
[4, 7]	ἐπιτηδευμάτων, οἷον ποιητικήν, μελῳδίαν, ὀρχήσεις	καὶ	χορείας, ἀστρολογίαν τε καὶ τὰ
[4, 77]	τὰ κατὰ τὴν νῆσον ἐρευνᾶν	καὶ	χρημάτων πλῆθος ἐπαγγέλλεσθαι δώσειν τῷ
[4, 33]	μαθεῖν σπεύδων, παρῆλθεν εἰς Δελφούς,	καὶ	χρησμὸν ἔλαβε πλεῖν εἰς τὴν
[4, 66]	ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´ αὐτῆς πολλάκις	καὶ	χρησμοὺς ἀποφαινομένης, φασὶν ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν·
[4, 64]	βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην τὴν Κρέοντος,	καὶ	χρόνον ἱκανὸν ἄπαις ὤν, ἐπηρώτησε
[4, 27]	διάφορα, τῇ δὲ χρόᾳ ξανθὰ	καὶ	χρυσοειδῆ· ἀφ´ ἧς αἰτίας τοὺς
[4, 80]	μὲν ἐγχώριοι πολλοῖς ἀναθήμασιν ἀργυροῖς	καὶ	χρυσοῖς διετέλεσαν τιμῶντες ἄχρι τῶνδε
[4, 39]	~διόπερ ὡς ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς	καὶ	χώματα κατασκευάσαντες ἀπηλλάγησαν εἰς Τραχῖνα.
[4, 40]	Θετταλῶν βασιλέως, ῥώμῃ δὲ σώματος	καὶ	ψυχῆς λαμπρότητι διενέγκαντα τῶν ἡλικιωτῶν
[4, 10]	πολὺ προέχων τῶν ἄλλων ἁπάντων	καὶ	ψυχῆς λαμπρότητι περιβόητος, ὅς γε
[4, 56]	τῆς Ἰταλίας Αἰήτην τὸν νῦν	Καιήτην	προσαγορευόμενον. πρὸς δὲ τούτοις ὑπ´
[4, 37]	ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε Κόρωνος ὁ	Καινέως,	ὑπερεχόντων δὲ τῶν Λαπιθῶν πολὺ
[4, 24]	θεοῖς πανηγύρεσι καὶ θυσίαις λαμπραῖς,	καίπερ	κατὰ τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους οὐδεμίαν
[4, 14]	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀρετῆς,	καίπερ	τῶν ἀθλημάτων ἐναντίων ἀλλήλοις ὄντων·
[4, 16]	εὐθὺς ἐκ τῆς πρώτης συστάσεως	καιρίῳ	πληγῇ περιπεσοῦσα διεφθάρη. μετὰ δὲ
[4, 4]	δὲ καὶ τελευτώντων ἐκ τῶν	καιρίων	τραυμάτων, προσκόψαντα τὸν Διόνυσον ταῖς
[4, 55]	περὶ ὧν ἐν οἰκειοτέροις μνησθησόμεθα	καιροῖς.	τὴν δ´ οὖν Μήδειαν ἐν
[4, 47]	τοῖς Κόλχοις ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν	καιρὸν	ἁλῶναι συνέβη τὸν Φρίξον μετὰ
[4, 33]	τοῦ πατρὸς πεφυγαδευμένος καθ´ ὃν	καιρὸν	δικαστὴς γενόμενος τῷ πατρὶ πρὸς
[4, 31]	Ἡρακλεῖ κατὰ τὸν τῆς δουλείας	καιρὸν	ἐκ δούλης υἱὸς Κλεόδαιος. ~Μετὰ
[4, 32]	στρατείαν ἀσχοληθείς, ὕστερον δὲ λαβὼν	καιρὸν	ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσεν, ὡς
[4, 63]	εἰς Λακεδαίμονα μετὰ πλειόνων, καὶ	καιρὸν	εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν τὴν Ἑλένην
[4, 50]	τόποις ἀπολώλασι. διόπερ τὸν Πελίαν	καιρὸν	ἔχειν ὑπολαμβάνοντα τοὺς ἐφέδρους τῆς
[4, 74]	μητρὶ καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	κατατοξευσάντων τὰ τέκνα τῆς Νιόβης,
[4, 74]	συνέβη τὴν προειρημένην ὑφ´ ἕνα	καιρὸν	ὀξέως ἅμα εὔτεκνον καὶ ἄτεκνον
[4, 27]	ἑαυτόν. κατὰ δὲ τοῦτον τὸν	καιρὸν	τὸν Ἡρακλέα τελοῦντα τὸν ὕστατον
[4, 12]	τῆς μάχης ἀκριβῶς στοχάσασθαι τοῦ	καιροῦ.	ἔτι μὲν γὰρ ἰσχύοντα ἀφεὶς
[4, 79]	νεώ· κατὰ δὲ τοὺς νεωτέρους	καιροὺς	κτισθείσης μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων
[4, 32]	ἐξεκλείσθη διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν	καιρῶν,	ἀθροίσας δ´ ὅσους ἐδύνατο, μετὰ
[4, 21]	ἀνδρῶν ὑπομνήματα μέχρι τῶνδε τῶν	καιρῶν	διαμένει κατὰ τὴν Ῥώμην. τῶν
[4, 30]	καὶ μεγάλα μέχρι τῶν νῦν	καιρῶν	διαμένοντα καὶ ἀπὸ τοῦ κατασκευάσαντος
[4, 18]	πόλεως εὐδαιμονία μέχρι τῶν νεωτέρων	καιρῶν,	ἐν οἷς Καρχηδόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις
[4, 18]	Ἰβηρίαν μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς	καιρῶν.	Ἡμεῖς δ´ ἐπεὶ περὶ τῶν
[4, 30]	διέμεινε μέχρι τῶν καθ´ ἡμᾶς	καιρῶν.	οἱ μὲν γὰρ λαοὶ διὰ
[4, 19]	δὲ Κελτοὶ μέχρι τῶνδε τῶν	καιρῶν	τιμῶσι ταύτην τὴν πόλιν, ὡς
[4, 29]	τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων	καιρῶν.	τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος
[4, 19]	τὸ δὲ τελευταῖον ὑπὸ Γαΐου	Καίσαρος	τοῦ διὰ τὸ μέγεθος τῶν
[4, 31]	ὀνομαζομένους Κέρκωπας, λῃστεύοντας καὶ πολλὰ	κακὰ	διεργαζομένους, οὓς μὲν ἀπέκτεινεν, οὓς
[4, 85]	δὲ διαπραξάμενον εἰς Εὔβοιαν μεταναστῆναι	κἀκεῖ	κατοικῆσαι· διὰ δὲ τὴν δόξαν
[4, 34]	ἀπῆλθε τῆς Αἰτωλίας εἰς Καλυδῶνα	κἀκεῖ	κατῴκησεν. οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ
[4, 25]	μαθών, ἀπεδήμησε μὲν εἰς Αἴγυπτον,	κἀκεῖ	πολλὰ προσεπιμαθὼν μέγιστος ἐγένετο τῶν
[4, 84]	τινὶ πλησιάσῃ, στερήσεσθαι τῆς ὁράσεως·	κἀκεῖνον	ὑπό τινος θυγατρὸς βασιλέως καταμεθυσθέντα,
[4, 21]	κλίμακα τὴν ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου	Κακίαν,	οὖσαν πλησίον τῆς τότε γενομένης
[4, 52]	θαρρεῖν παρακαλέσαντα δεικνύειν ὡς ἐκ	κακίας	μὲν οὐδὲν ἥμαρτον, ἀκουσίως δὲ
[4, 21]	δὲ τῶν ἐπιφανῶν ὄντες ἀνδρῶν	Κάκιος	καὶ Πινάριος ἐδέξαντο τὸν Ἡρακλέα
[4, 21]	ὡς ὑπάρχον ἀρχαιότατον, τοῦ δὲ	Κακίου	ἐν τῷ Παλατίῳ κατάβασίς ἐστιν
[4, 21]	τῆς τότε γενομένης οἰκίας τοῦ	Κακίου.	ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς ἀποδεξάμενος
[4, 20]	ἐργαζομένοις τὴν αὐτὴν ἐκείνοις ὑπέμεινε	κακοπάθειαν,	οὐδὲν δηλώσασα περὶ τοῦ συμβεβηκότος.
[4, 20]	δ´ οὐ πρότερον ἀπέστη τῆς	κακοπαθείας,	ἕως ὁ μισθωσάμενος ἐλεήσας καὶ
[4, 17]	τοῦτον μεγάλης προσδεόμενον παρασκευῆς καὶ	κακοπαθείας,	συνεστήσατο στόλον ἀξιόλογον καὶ πλῆθος
[4, 23]	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ γενομένης	κακοπαθείας.	τούτων δ´ ὄντων διττῶν, τὰ
[4, 20]	ταῖς ἐργασίαις καὶ ταῖς τῆς	κακοπαθείας	ὑπερβολαῖς φέρει καρποὺς πρὸς βίαν
[4, 20]	προσδεομένης, εἰθίκασι τὰς γυναῖκας τῶν	κακοπαθειῶν	τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις κοινωνοὺς
[4, 61]	θεὸν πῶς ἂν δύναιντο τῶν	κακῶν	ἀπαλλαγῆναι. ὁ δ´ ἔχρησεν ἐλθεῖν
[4, 61]	θεὸν ἐπερωτῆσαι περὶ τῆς τῶν	κακῶν	ἀπαλλαγῆς. εἶθ´ ὁ μὲν θεὸς
[4, 61]	δόντων δ´ αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν	κακῶν	οἱ κατὰ τὴν Ἀττικήν, καὶ
[4, 6]	σπανίως προσημαντικὰ γίνεσθαι ποτὲ μὲν	κακῶν	ποτὲ δ´ ἀγαθῶν. καὶ περὶ
[4, 7]	ἐστὶν ἀπὸ τοῦ διδάσκειν τὰ	καλὰ	καὶ συμφέροντα καὶ ὑπὸ τῶν
[4, 81]	τῷ παιδὶ τρεῖς ὀνομασίας προσάψαι·	καλεῖν	γὰρ αὐτὸν Νόμιον, Ἀρισταῖον, Ἀγρέα.
[4, 26]	ὥσπερ καὶ τὴν Ἀφροδίτην χρυσῆν	καλεῖσθαι	διὰ τὴν εὐπρέπειαν. ἔνιοι δὲ
[4, 29]	χώραν, ἣν μέχρι τοῦ νῦν	καλεῖσθαι	Ἰολαεῖον. ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν
[4, 48]	σταδίους ἀπὸ τῆς πόλεως, ἣν	καλεῖσθαι	μὲν Σύβαριν, ἔχειν δὲ τὰ
[4, 24]	σταδίων τεττάρων, ἣν ἐπώνυμον αὐτῷ	καλεῖσθαι	προσέταξεν· ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν
[4, 21]	τῇ κατὰ τὴν Σικελίαν Αἴτνῃ·	καλεῖται	δὲ νῦν ὁ λόφος Οὐεσουούιος,
[4, 9]	τόπον ὃς νῦν ἀπ´ ἐκείνου	καλεῖται	πεδίον Ἡράκλειον. καθ´ ὃν δὴ
[4, 70]	γήμας Ἱπποδάμειαν τὴν Βούτου, καὶ	καλέσαντος	εἰς τοὺς γάμους τόν τε
[4, 29]	θυγατέρας ἐκ τούτου τεκνοποιήσασθαι. διὸ	καλέσας	αὐτὸν ἐπί τινα θυσίαν καὶ
[4, 7]	δ´ ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ	καλῇ·	Ἡσίοδος δὲ καὶ τὰ ὀνόματα
[4, 7]	οὐράνιον· Καλλιόπην δ´ ἀπὸ τοῦ	καλὴν	ὄπα προΐεσθαι, τοῦτο δ´ ἐστὶ
[4, 54]	ἀνδρὸς διὰ τὸ μὴ μόνον	κάλλει	διαφέρειν αὐτήν, ἀλλὰ καὶ σωφροσύνῃ
[4, 77]	θεῷ· γενομένου δὲ τότε ταύρου	κάλλει	διαφέροντος ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων
[4, 68]	ἐγέννησε θυγατέρα τὴν προσαγορευθεῖσαν Τυρώ,	κάλλει	διαφέρουσαν. τῆς δὲ γυναικὸς Ἀλκιδίκης
[4, 26]	τινὲς δὲ λέγουσι ποίμνας προβάτων	κάλλει	διαφερούσας κεκτῆσθαι τὰς Ἑσπερίδας, χρυσᾶ
[4, 81]	Πήλιον τρεφομένης κόρης ὄνομα Κυρήνης	κάλλει	διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου, καὶ
[4, 27]	δὲ κεκτῆσθαι πρόβατα τῷ μὲν	κάλλει	διάφορα, τῇ δὲ χρόᾳ ξανθὰ
[4, 27]	ὀνομασθῆναι. τούτων δὲ τῶν Ἀτλαντίδων	κάλλει	καὶ σωφροσύνῃ διαφερουσῶν, λέγουσι Βούσιριν
[4, 84]	τὴν Σικελίαν ἐστίν, ἅ φασι	κάλλει	τε καὶ φύσει καὶ τόπων
[4, 27]	κατὰ τὴν Αἴγυπτον τῷ Διὶ	{καλλιερεῖν}	σφαγιάζοντα τοὺς παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς
[4, 24]	μέχρι ἂν ὅτου θυσίαις μεγαλοπρεπέσι	καλλιερήσαντες	τὸν θεὸν ἵλεων κατασκευάσωσι. τοσαύτη
[4, 82]	αὐτῇ δύο παῖδας, Χάρμον καὶ	Καλλίκαρπον.	μετὰ δὲ ταῦτα ἄλλας τε
[4, 7]	τε Πολύμνιά τ´ Οὐρανίη τε	Καλλιόπη	θ´, ἥ σφεων προφερεστάτη ἐστὶν
[4, 7]	τὰς ψυχὰς εἰς ὕψος οὐράνιον·	Καλλιόπην	δ´ ἀπὸ τοῦ καλὴν ὄπα
[4, 1]	τῆς ἱστορίας. ὁμοίως δὲ τούτῳ	Καλλισθένης	καὶ Θεόπομπος, κατὰ τὴν αὐτὴν
[4, 23]	καὶ εἰς τὴν Κυάνην τὸν	καλλιστεύοντα	τῶν ταύρων καθαγίσας κατέδειξε θύειν
[4, 18]	ἐκ τούτων ἔθυεν αὐτῷ τὸν	καλλιστεύοντα	τῶν ταύρων· τὰς δὲ βοῦς
[4, 8]	εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖς	καλλίστοις	ἔργοις ἔπαινον, καὶ τοὺς μὲν
[4, 56]	Αἰθάλειαν τὸν ἐν αὐτῇ λιμένα,	κάλλιστον	ὄντα τῶν ἐν ἐκείνοις τοῖς
[4, 29]	μάχῃ τῶν ἐγχωρίων, κατεκληρούχησε τὸ	κάλλιστον	τῆς νήσου, καὶ μάλιστα τὴν
[4, 77]	κατ´ ἐνιαυτὸν συνήθως καθιεροῦν τὸν	κάλλιστον	τῶν γινομένων ταύρων τῷ Ποσειδῶνι
[4, 14]	ἆθλον τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο,	κάλλιστον	τῶν τόπων πρὸς τηλικαύτην πανήγυριν
[4, 85]	θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ	καλλίστους	μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα. ἡμεῖς
[4, 4]	εἰσηγητὴν καὶ διδάσκαλον γινόμενον τῶν	καλλίστων	ἐπιτηδευμάτων, καὶ μεγάλα συμβάλλεσθαι τῷ
[4, 39]	τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ ἔχει	καλλίσφυρον	Ἥβην. τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα
[4, 2]	τῇ δὲ Σεμέλῃ διὰ τὸ	κάλλος	Δία μιγέντα καὶ μεθ´ ἡσυχίας
[4, 36]	τὴν Δηιάνειραν, καὶ διὰ τὸ	κάλλος	ἐρασθείς, ἐπεχείρησε βιάσασθαι ταύτην. ἐπιβοωμένης
[4, 62]	τὰ μυστήρια, Φαίδρα διὰ τὸ	κάλλος	ἐρασθεῖσα αὐτοῦ τότε μὲν ἀπελθόντος
[4, 51]	γῆρας εἰς παρθένου νεότητα καὶ	κάλλος	περίβλεπτον. ποιῆσαι δ´ αὐτὴν καὶ
[4, 82]	καὶ τὴν νῆσον διὰ τὸ	κάλλος	στέρξαντα, φυτεῦσαί τε αὐτὴν καὶ
[4, 61]	Διόνυσον ἐπιφανέντα, καὶ διὰ τὸ	κάλλος	τῆς Ἀριάδνης ἀφελόμενον τοῦ Θησέως
[4, 24]	τὸ Λεοντῖνον πεδίον, τὸ μὲν	κάλλος	τῆς χώρας ἐθαύμασε, πρὸς δὲ
[4, 30]	τῶν συναποδημούντων αὐτῷ διὰ τὸ	κάλλος	τῆς χώρας κατέμειναν ἐν τῇ
[4, 26]	χρυσᾶ δὲ μῆλα ἀπὸ τοῦ	κάλλους	ὠνομάσθαι ποιητικῶς, ὥσπερ καὶ τὴν
[4, 18]	Ἑλλάδα. περὶ μὲν γὰρ τὰ	καλούμενα	Τέμπη τῆς πεδιάδος χώρας ἐπὶ
[4, 30]	καὶ ἀπὸ τοῦ κατασκευάσαντος Δαιδάλεια	καλούμενα.	ᾠκοδόμησε δὲ καὶ γυμνάσια μεγάλα
[4, 67]	τὰς ἐν τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει	καλουμένας	ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας κατέσχε,
[4, 79]	εἰς τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μινῴαν	καλουμένην.	ἀποβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν καὶ
[4, 22]	θάλατταν κατασκευάσαι, τὴν ἀπ´ ἐκείνου	καλουμένην	Ἡρακλείαν. Ταῦτα μὲν οὖν ἔπραξε
[4, 37]	τοῖς Δωριεῦσι τοῖς τὴν Ἑστιαιῶτιν	καλουμένην	οἰκοῦσιν, ὧν ἐβασίλευεν Αἰγίμιος, καὶ
[4, 67]	μὲν Αἰολίδα, νῦν δὲ Θετταλίαν	καλουμένην,	τοὺς μεθ´ ἑαυτοῦ Βοιωτοὺς ὠνόμασε.
[4, 19]	τὰς Ἄλπεις καὶ τῆς νῦν	καλουμένης	Γαλατίας τὴν πεδιάδα διεξιὼν ἐποιήσατο
[4, 72]	φυγαδευθεὶς ἔφυγε τῆς νῦν Θετταλίας	καλουμένης	εἰς Φθίαν, καὶ καθαρθεὶς ὑπὸ
[4, 82]	περὶ δὲ τὸ ὄρος τὸ	καλούμενον	Αἷμον οἰκήσαντά τινα χρόνον ἄφαντον
[4, 45]	φαρμάκων θανασίμων συνθέσεις γενομένην τὸ	καλούμενον	ἀκόνιτον ἐξευρεῖν, καὶ τῆς ἑκάστου
[4, 28]	κατεστρατοπέδευσαν ὅπου νῦν ἐστι τὸ	καλούμενον	ἀπ´ ἐκείνων Ἀμαζονεῖον. Θησεὺς δὲ
[4, 11]	καὶ Νεμέας περὶ ὄρος τὸ	καλούμενον	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος Τρητόν· εἶχε
[4, 37]	Εὐβοίας ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ	καλούμενον	Κηναῖον. ~Ἐνταῦθα δὲ θυσίαν ἐπιτελῶν
[4, 13]	αἰσχύνην· ἐπαγαγὼν δὲ τὸν Ἀλφειὸν	καλούμενον	ποταμὸν ἐπὶ τὴν αὐλήν, καὶ
[4, 10]	Ἥραν ἔσχε κλέος, Ἀλκαῖον πρότερον	καλούμενον.	τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις οἱ
[4, 1]	εἶναι τὸν παρ´ Ἕλλησι Διόνυσον	καλούμενον.	τοῦτον δὲ μυθολογοῦσιν ἐπελθεῖν ἅπασαν
[4, 78]	εἰς τὴν πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται	καλούμενος	Ἀλαβών. κατὰ δὲ τὴν νῦν
[4, 21]	ἐγχωρίων κατῴκουν ἐν τῷ νῦν	καλουμένῳ	Παλατίῳ, μικρὰν παντελῶς πόλιν οἰκοῦντες.
[4, 78]	νῦν Ἀκραγαντίνην ἐν τῷ Καμικῷ	καλουμένῳ	πόλιν ἐπὶ πέτρας οὖσαν πασῶν
[4, 27]	τοὺς ποιητὰς τὰ πρόβατα μῆλα	καλοῦντας	ὀνομάσαι χρυσᾶ μῆλα. τὸν μὲν
[4, 34]	Ἀρκαδίας, ἀπῆλθε τῆς Αἰτωλίας εἰς	Καλυδῶνα	κἀκεῖ κατῴκησεν. οὐκ ὄντων δ´
[4, 65]	φασὶ Τυδέα τὸν Οἰνέως ἐν	Καλυδῶνι	τοὺς ἀνεψιοὺς ἀνελόντα Ἀλκάθουν καὶ
[4, 35]	ἔτυχε διεξόδου. Ἡρακλῆς δὲ τοῖς	Καλυδωνίοις	βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν
[4, 36]	κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς	Καλυδωνίοις	συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν τε
[4, 34]	θεὸς αὐτῷ μηνίσασα τὸν διαβεβοημένον	Καλυδώνιον	ὗν ἀνῆκεν, ὑπερφυῆ τὸ μέγεθος.
[4, 36]	τῷ πάθει πάλιν ἐκ τῆς	Καλυδῶνος	ἑκουσίως ἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς
[4, 6]	πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς τι τῶν	καλῶν	τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες. ἔν τε
[4, 4]	τῶν ἄλλων τῶν ἐν παιδείᾳ	καλῶν	ψυχαγωγεῖν τὸν θεόν. φασὶ δὲ
[4, 58]	αὐτῇ καταστῆσαι πόλεις, Λίνδον, Ἰήλυσον,	Κάμειρον·	βασιλεῦσαι δ´ αὐτὸν πάντων τῶν
[4, 78]	τὴν νῦν Ἀκραγαντίνην ἐν τῷ	Καμικῷ	καλουμένῳ πόλιν ἐπὶ πέτρας οὖσαν
[4, 59]	Σίνιν. οὗτος γὰρ δύο πίτυς	κάμπτων,	καὶ πρὸς ἑκατέραν τὸν ἕνα
[4, 53]	Ἀνδραίμονι Λεοντέως ἀδελφῷ, Εὐάδνην δὲ	Κάνῃ	τῷ Κεφάλου, Φωκέων τότε βασιλεύοντι.
[4, 11]	τι φιλοτέχνημα προσέταξεν Ἰολάῳ λαμπάδι	καομένῃ	τὸ ἀποτμηθὲν μέρος ἐπικάειν, ἵνα
[4, 65]	τέτταρας ἡγεμόνας, Ἀμφιάραόν τε καὶ	Καπανέα	καὶ Ἱππομέδοντα, ἔτι δὲ Παρθενοπαῖον
[4, 65]	στρατείαν, πείσαντα μετασχεῖν τοῦ πολέμου	Καπανέα	τε καὶ Ἱππομέδοντα καὶ Παρθενοπαῖον
[4, 65]	μὲν καὶ Πολυνείκης ἀλλήλους ἀνεῖλον,	Καπανεὺς	δὲ βιαζόμενος καὶ διὰ κλίμακος
[4, 50]	ἐπαγγείλασθαι σημανεῖν τῆς μὲν ἡμέρας	καπνῷ,	τῆς δὲ νυκτὸς πυρί, πρὸς
[4, 12]	πρόσταγμα ἔλαβεν ἐνεγκεῖν τὸν Ἐρυμάνθιον	κάπρον	ζῶντα, ὃς διέτριβεν ἐν τῇ
[4, 12]	ἀκριβῶς τὴν συμμετρίαν ἀπήνεγκε τὸν	κάπρον	ζῶντα πρὸς Εὐρυσθέα· ὃν ἰδὼν
[4, 39]	Ἄκτορος υἱός, φίλος ὢν Ἡρακλεῖ,	κάπρον	καὶ ταῦρον καὶ κριὸν θύσας
[4, 22]	δένδρεσι, τότε δ´ οὖν ὑπερφυῆ	κάπρον	χειρωσάμενον καὶ τῆς θεοῦ καταφρονήσαντα
[4, 75]	πολέμῳ. Ἀσσάρακος δὲ Δαρδάνων βασιλεύσας	Κάπυν	ἐγέννησεν, ἐξ οὗ τεκνωθεὶς Ἀγχίσης
[4, 29]	τὴν χώραν καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι	καρπίμοις	κατεσκεύασε περιμάχητον· ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ
[4, 82]	τῶν συγκομιζόντων τὸν τῆς ἐλαίας	καρπόν.	τὸ δὲ τελευταῖον μυθολογοῦσιν αὐτὸν
[4, 84]	καὶ δρυῶν μεγάλων πλῆθος, φερουσῶν	καρπὸν	τῷ μεγέθει διαλλάττοντα, διπλασιάζοντα τῶν
[4, 13]	τοὺς ἐν τῇ πλησίον χώρᾳ	καρποὺς	ἐλυμαίνετο. βίᾳ μὲν οὖν ἀδύνατον
[4, 23]	ἐγχωρίοις, συγχωρήσας αὐτοῖς λαμβάνειν τοὺς	καρπούς,	μέχρι ἄν τις τῶν ἐκγόνων
[4, 17]	ταῖς ἄλλαις φυτείαις ταῖς τοὺς	καρποὺς	παρασκευαζούσαις πληρωθῆναι πολλὴν μὲν ἀμπελόφυτον
[4, 20]	ταῖς τῆς κακοπαθείας ὑπερβολαῖς φέρει	καρποὺς	πρὸς βίαν ὀλίγους. διὸ καὶ
[4, 35]	καὶ τοὺς βότρυς δηλοῦν τὴν	καρποφόρον	χώραν τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ
[4, 35]	ἀρδευομένην καὶ τὸ πλῆθος τῶν	καρποφορούντων	φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´ εἶναι κέρας
[4, 18]	καὶ περιτυχὼν χώρᾳ καταρρύτῳ καὶ	καρποφόρῳ,	πόλιν ἔκτισε θαυμαστὴν τῷ μεγέθει,
[4, 84]	ἔχειν δὲ καὶ τῶν ἡμέρων	καρπῶν	αὐτομάτων, ἀμπέλου τε πολλῆς φυομένης
[4, 29]	ἡ νῆσος διωνομάσθη τῇ τῶν	καρπῶν	ἀφθονίᾳ ὥστε Καρχηδονίους ὕστερον αὐξηθέντας
[4, 4]	διὰ τούτων τὸν σπόρον τῶν	καρπῶν	ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ
[4, 82]	ἀφθονίαν τῶν ἐν τῇ νήσῳ	καρπῶν	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐν
[4, 42]	ἐμπεσεῖν εἰς τὰ πλήθη καὶ	καρπῶν	παντελῆ φθοράν, ὥστε πάντας ἐκπλήττεσθαι
[4, 61]	γενομένων αὐχμῶν καὶ φθαρέντων τῶν	καρπῶν,	συνελθόντες οἱ τῶν πόλεων ἡγεμόνες
[4, 33]	οὐκ ἔκρινε, ξένοις δέ τισι	Καρσὶν	ἀναγομένοις εἰς τὴν Ἀσίαν δωρήσασθαι·
[4, 66]	δὲ τῶν Θηβαίων ἐγένετο μάχη	καρτερά,	καθ´ ἣν ἐνίκησαν οἱ περὶ
[4, 16]	αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα μάχην	καρτερὰν	συνεστήσαντο. πρώτη μὲν γὰρ αὐτῷ
[4, 32]	πόλιν, Ἡρακλέους προσβαλόντος κατὰ τὸ	καρτερώτατον	μέρος τοῦ τείχους τῆς ἀκροπόλεως.
[4, 37]	τὴν Εὔβοιαν καταντήσαντες ἔκτισαν πόλιν	Κάρυστον,	οἱ δ´ εἰς Κύπρον τὴν
[4, 18]	τῶν νεωτέρων καιρῶν, ἐν οἷς	Καρχηδόνιοι	δυνάμεσιν ἀξιολόγοις καὶ στρατηγοῖς ἀγαθοῖς
[4, 83]	ἀναθήμασιν ἐκόσμουν· μετὰ δὲ ταῦτα	Καρχηδόνιοι,	μέρους τῆς Σικελίας κυριεύσαντες, οὐ
[4, 30]	ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον μὲν	Καρχηδόνιοι,	μετὰ δὲ ταῦτα Ῥωμαῖοι πολλάκις
[4, 23]	ταχὺ δ´ αὐτῆς αὐξομένης, οἱ	Καρχηδόνιοι	φθονήσαντες ἅμα καὶ φοβηθέντες μήποτε
[4, 29]	τῇ τῶν καρπῶν ἀφθονίᾳ ὥστε	Καρχηδονίους	ὕστερον αὐξηθέντας ἐπιθυμῆσαι τῆς νήσου,
[4, 84]	πλήθους. διὸ καὶ στρατόπεδόν ποτε	Καρχηδονίων	ὑπὸ λιμοῦ πιεζόμενον διαθρέψαι, παρεχομένων
[4, 23]	φοβηθέντες μήποτε πλέον ἰσχύσασα τῆς	Καρχηδόνος	ἀφέληται τῶν Φοινίκων τὴν ἡγεμονίαν,
[4, 41]	τέτταρας. τούτων δ´ ὑπάρχειν ἐνδοξοτάτους	Κάστορα	καὶ Πολυδεύκην, ἔτι δ´ Ἡρακλέα
[4, 64]	ἐπερωτῆσαι τὴν Πυθίαν περὶ τῶν	κατ´	ἀλήθειαν γονέων. κατὰ δὲ τὴν
[4, 78]	φιλοτεχνῆσαι περιττῶς εἰργασμένον καὶ τῷ	κατ´	ἀλήθειαν κριῷ ἀπαρεγχειρήτως ὡμοιωμένον. ἄλλα
[4, 41]	σφῶν αὐτῶν στρατηγὸν Ἡρακλέα, προκρίναντας	κατ´	ἀνδρείαν. ~ἔπειτ´ ἐκ τῆς Ἰωλκοῦ
[4, 80]	θεὰς ἁγνείαν τε καὶ τὴν	κατ´	ἀνθρώπους ἐπιφάνειαν. τιμῶσι δ´ αὐτὰς
[4, 8]	γὰρ ἄτοπον Ἡρακλέα μὲν ἔτι	κατ´	ἀνθρώπους ὄντα τοῖς ἰδίοις πόνοις
[4, 85]	πελώριον εἰσενόησα θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα	κατ´	ἀσφοδελὸν λειμῶνα, οὓς αὐτὸς κατέπεφνεν
[4, 18]	τὴν χώραν καὶ φθαρῆναι τὰ	κατ´	αὐτὴν ἅπαντα. ἀλλὰ τὰ μὲν
[4, 18]	προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν	κατ´	αὐτὴν πυλῶν. διαμεμένηκε δὲ ἡ
[4, 78]	ἐν ᾧ τὴν ἀτμίδα τοῦ	κατ´	αὐτὴν πυρὸς οὕτως εὐστόχως ἐξέλαβεν
[4, 16]	τοῖς πολλοῖς, αἱ δὲ τιμιώταται	κατ´	αὐτὸν ταχθεῖσαι τὸν Ἡρακλέα μάχην
[4, 9]	ἁπάντων τῶν θεῶν ὅτι τὸν	κατ´	ἐκείνην τὴν ἡμέραν Περσειδῶν γεννώμενον
[4, 79]	ὁ τῶν Κρητῶν βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν	κατ´	ἐκείνους τοὺς χρόνους, καὶ πυθόμενος
[4, 68]	ἐκεραυνώθη. τῇ δὲ Τυροῖ, παρθένῳ	κατ´	ἐκείνους τοὺς χρόνους οὔσῃ, Ποσειδῶν
[4, 40]	δέρος χρυσόμαλλον. τὸν δὲ Πόντον	κατ´	ἐκείνους τοὺς χρόνους περιοικούμενον ὑπὸ
[4, 18]	λαβὼν ἁπάσας καθιέρωσεν Ἡρακλεῖ, καὶ	κατ´	ἐνιαυτὸν ἐκ τούτων ἔθυεν αὐτῷ
[4, 39]	κριὸν θύσας ὡς ἥρωι κατέδειξε	κατ´	ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι θύειν καὶ
[4, 24]	τὰς τελουμένας ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων	κατ´	ἐνιαυτὸν θυσίας. διόπερ τοῖς εὐδοκουμένοις
[4, 77]	πρὸ τούτων τῶν χρόνων Μίνωα	κατ´	ἐνιαυτὸν συνήθως καθιεροῦν τὸν κάλλιστον
[4, 24]	καὶ θυσίας κατέδειξεν αὐτῷ γίνεσθαι	κατ´	ἐνιαυτὸν τὰς μέχρι τοῦ νῦν
[4, 23]	καθαγίσας κατέδειξε θύειν τοὺς ἐγχωρίους	κατ´	ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ καὶ πρὸς
[4, 10]	τῷ βασιλεῖ τῶν Μινυῶν, καὶ	κατ´	ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους τελούντων, οὐ
[4, 12]	διαφερόντως· τὸν μὲν γὰρ ἐχθρὸν	κατ´	ἰδίαν ἐμίσησε, τὴν δ´ ὑβριζομένην
[4, 38]	ἐνδὺς τὸν κεχριμένον χιτῶνα, καὶ	κατ´	ὀλίγον τῆς τοῦ σηπτικοῦ φαρμάκου
[4, 85]	δὲ τὴν δόξαν ἐν τοῖς	κατ´	οὐρανὸν ἄστροις καταριθμηθέντα τυχεῖν ἀθανάτου
[4, 75]	ἀνθρώπων· τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος	κάτα	βουκολέοντο. Ἐριχθονίου δ´ υἱὸς γενόμενος
[4, 27]	περὶ τοῦ γένους τῶν Ἑσπερίδων.	κατὰ	γὰρ τὴν Ἑσπερῖτιν ὀνομαζομένην χώραν
[4, 73]	ἀρχῆς ἐν κεφαλαίοις ἅπαντα διελθεῖν.	κατὰ	γὰρ τὴν Πελοπόννησον ἐν πόλει
[4, 55]	Ἄκαστον τὸν Πελίου τετελευτηκότα παραλαβεῖν	κατὰ	γένος προσήκουσαν τὴν βασιλείαν, καὶ
[4, 66]	ἐπικληθῆναι Σίβυλλαν· τὸ γὰρ ἐνθεάζειν	κατὰ	γλῶτταν ὑπάρχειν σιβυλλαίνειν. ~οἱ δ´
[4, 4]	πολεμικοῖς κεκοσμῆσθαι καὶ δοραῖς παρδάλεων,	κατὰ	δὲ τὰς ἐν εἰρήνῃ πανηγύρεις
[4, 4]	τὰς ἀφροδισιακὰς ἡδονὰς εὐκατάφορον γεγονέναι,	κατὰ	δὲ τὰς στρατείας γυναικῶν πλῆθος
[4, 4]	εὑρημένης ἄκρατον πίνειν τὸν οἶνον·	κατὰ	δὲ τὰς τῶν φίλων συναναστροφὰς
[4, 83]	κειμένην ἐπί τινος ὑψηλοῦ τόπου·	κατὰ	δὲ τὴν ἄκραν τὴν ἐν
[4, 57]	παραδόντες, ἐνίκησαν παρατάξει τὸν Εὐρυσθέα.	κατὰ	δὲ τὴν μάχην πλεῖστοι μὲν
[4, 78]	πλησίον θάλατταν ἐξερεύγεται καλούμενος Ἀλαβών.	κατὰ	δὲ τὴν νῦν Ἀκραγαντίνην ἐν
[4, 35]	μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ ποταμοῦ ταύρῳ,	κατὰ	δὲ τὴν συμπλοκὴν θάτερον τῶν
[4, 76]	κατὰ πολλοὺς τόπους τῆς οἰκουμένης.	κατὰ	δὲ τὴν τῶν ἀγαλμάτων κατασκευὴν
[4, 64]	περὶ τῶν κατ´ ἀλήθειαν γονέων.	κατὰ	δὲ τὴν Φωκίδα τούτων ἀλλήλοις
[4, 47]	καταχθῆναι μὲν πρὸς τὴν Κολχίδα,	κατὰ	δέ τι λόγιον θύσαντα τὸν
[4, 45]	μετὰ τῶν συμφυγουσῶν γυναικῶν καθιδρυθῆναι,	κατὰ	δέ τινας τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν
[4, 79]	κεκρυμμένον τόπον ἔθεσαν τὰ ὀστᾶ,	κατὰ	δὲ τὸν ἀνεῳγμένον ἐποίησαν Ἀφροδίτης
[4, 78]	μηδὲν παρενοχλουμένους ὑπὸ τῆς θερμότητος.	κατὰ	δὲ τὸν Ἔρυκα πέτρας οὔσης
[4, 58]	τινας ἄλλους, ἀπήντησε τοῖς Ἡρακλείδαις.	κατὰ	δὲ τὸν Ἰσθμὸν τῶν στρατοπέδων
[4, 77]	φίλος ἐγένετο Μίνωος τοῦ βασιλέως.	κατὰ	δὲ τὸν παραδεδομένον μῦθον Πασιφάης
[4, 71]	συστρατεῦσαι τοῖς περὶ τὸν Ἀγαμέμνονα·	κατὰ	δὲ τὸν πόλεμον μεγάλας χρείας
[4, 79]	ὡς Ἀφροδίτης ὄντος τοῦ νεώ·	κατὰ	δὲ τοὺς νεωτέρους καιροὺς κτισθείσης
[4, 27]	ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν.	κατὰ	δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν τὸν
[4, 56]	Αἰγέως Μῆδον εἰς Κόλχους διασωθῆναι·	κατὰ	δὲ τοῦτον τὸν χρόνον Αἰήτην
[4, 56]	τῆς Ῥώμης ὀνομάσαι λιμένα Τελαμῶνα,	κατὰ	δὲ Φορμίας τῆς Ἰταλίας Αἰήτην
[4, 31]	τὸ γεγονὸς ὑποπτεύσαντος καὶ παραγενομένου	κατὰ	ζήτησιν τῶν ἵππων εἰς Τίρυνθα,
[4, 27]	διὸ καὶ λῃστὰς {ἐπ´ αὐτὰς}	κατὰ	θάλατταν ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς κόρας
[4, 73]	ἀπὸ τῆς Πίσης μέχρι τοῦ	κατὰ	Κόρινθον Ἰσθμοῦ πρὸς τὸν βωμὸν
[4, 36]	ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν τε Ἐφύραν	κατὰ	κράτος εἷλε καὶ Φυλέα τὸν
[4, 23]	ἐπ´ αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι καὶ	κατὰ	κράτος ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ περὶ
[4, 32]	Ἡρακλῆς δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν	κατὰ	κράτος καὶ πολλοὺς ἐν χειρῶν
[4, 33]	ἀπέκτεινε. τὴν δὲ Σπάρτην ἑλὼν	κατὰ	κράτος, κατήγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν
[4, 33]	Αὐγέαν, καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν	κατὰ	κράτος Φυλέα τὸν Αὐγέου μετεπέμψατο,
[4, 11]	αἰτίαν ἀήττητος ὑπάρχειν διείληπτο, καὶ	κατὰ	λόγον· τὸ γὰρ χειρωθὲν αὐτῆς
[4, 52]	δ´ αὐτῶν, μυθολογοῦσι τὴν Μήδειαν	κατὰ	μέλη διελοῦσαν τὸ σῶμα τοῦ
[4, 85]	διὰ τὴν ἰσχὺν καὶ φιλοδοξίαν.	κατὰ	μὲν γὰρ τὴν Σικελίαν κατασκευάσαι
[4, 4]	ἀρετήν τε καὶ δόξαν. καὶ	κατὰ	μὲν τὰς ἐν τοῖς πολέμοις
[4, 2]	ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων κολάζειν. καὶ	κατὰ	μὲν τὴν Βοιωτίαν ἀποδιδόντα τῇ
[4, 56]	προσηγορίαν. παραπλησίως δὲ τοῖς εἰρημένοις	κατὰ	μὲν τὴν Τυρρηνίαν ἀπὸ σταδίων
[4, 41]	τὴν δὲ ναῦν Ἀργὼ προσαγορευθῆναι	κατὰ	μέν τινας τῶν μυθογράφων ἀπὸ
[4, 45]	βίαια. διόπερ ἐκπεσοῦσαν τῆς βασιλείας	κατὰ	μέν τινας τῶν μυθογράφων φυγεῖν
[4, 79]	μεγαλοπρεπῶς, καὶ διπλοῦν τάφον οἰκοδομήσαντες	κατὰ	μὲν τὸν κεκρυμμένον τόπον ἔθεσαν
[4, 15]	τῇ τῶν Ἀργοναυτῶν στρατείᾳ τὰ	κατὰ	μέρος διέξιμεν. ~Ἡρακλῆς δὲ λαβὼν
[4, 67]	ἀναγκαῖον προσαναδραμόντας τοῖς χρόνοις τὰ	κατὰ	μέρος ἐκθέσθαι. ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[4, 23]	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων τὰ	κατὰ	μέρος ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις
[4, 32]	ὧν ἐν τοῖς Ἀργοναύταις τὰ	κατὰ	μέρος μικρὸν ὕστερον διέξιμεν. καὶ
[4, 46]	χρυσόμαλλον δέρος· περὶ οὗ τὰ	κατὰ	μέρος οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν,
[4, 1]	οἰκουμένην ἀνθρώποις. ἡμεῖς δὲ τὰ	κατὰ	μέρος περὶ τούτων εἰρηκότες νῦν
[4, 50]	προειποῦσαν δὲ τοῖς ἀριστεῦσι τὰ	κατὰ	μέρος τῆς ἐπιθέσεως, ἐκ τῶν
[4, 49]	δ´ ἐπὶ θάλατταν ἀπαγγεῖλαι τὰ	κατὰ	μέρος τοῖς Ἀργοναύταις. διόπερ τούτους
[4, 22]	αὐτὸν δέ, καυματώδους περιστάσεως οὔσης,	κατὰ	μεσημβρίαν εἰς ὕπνον τραπῆναι· καθ´
[4, 29]	θυσίαν καὶ λαμπρῶς ἑστιάσας, ἀπέστειλε	κατὰ	μίαν τῶν θυγατέρων· αἷς ἁπάσαις
[4, 78]	τῆς θερμασίας ἐξιδροῦν λεληθότως καὶ	κατὰ	μιχρὸν τοὺς ἐνδιατρίβοντας καὶ μετὰ
[4, 51]	πιστεύσαντος ἀληθῆ λέγειν, φασὶν αὐτὴν	κατὰ	μόνας ἐντυχοῦσαν τῷ Πελίᾳ παρακαλέσαι
[4, 40]	τὸν ἆθλον δυσέφικτον μέν, οὐ	κατὰ	πᾶν δ´ ἀδύνατον κρίνοντα, καὶ
[4, 9]	ταύτης παρακρούσασθαι τὴν Ἀλκμήνην, Ἀμφιτρύωνι	κατὰ	πᾶν ὁμοιωθέντα. διελθόντος δὲ τοῦ
[4, 17]	ταύτην τὴν στρατείαν. διεβεβόητο γὰρ	κατὰ	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην ὅτι Χρυσάωρ
[4, 3]	αὐτὸν πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους	κατὰ	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην τοὺς δοκοῦντας
[4, 1]	καὶ ἡμιθέων καὶ καθόλου τῶν	κατὰ	πόλεμον ἀξιόλογόν τι κατειργασμένων, ὁμοίως
[4, 6]	τὰς δὲ τιμὰς οὐ μόνον	κατὰ	πόλιν ἀπονέμουσιν αὐτῷ {ἐν τοῖς
[4, 76]	τὴν τέχνην, κατεσκεύασεν ἔργα θαυμαζόμενα	κατὰ	πολλοὺς τόπους τῆς οἰκουμένης. κατὰ
[4, 42]	δ´ ἀναχθῆναι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν	κατὰ	σπουδὴν ἐπὶ τὸν προκείμενον ἆθλον.
[4, 48]	ἀναλαβόντας πρὸς τὴν ναῦν ἐπείγεσθαι	κατὰ	σπουδήν. παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ
[4, 49]	τὸ πέλαγος, τοὺς δ´ Ἀργοναύτας	κατὰ	στόμα τοῦ Πόντου γενομένους προσπλεῦσαι
[4, 3]	τὸν θεόν· τὰς δὲ γυναῖκας	κατὰ	συστήματα θυσιάζειν τῷ θεῷ καὶ
[4, 6]	{ἐν τοῖς ἱεροῖς} ἀλλὰ καὶ	κατὰ	τὰς ἀγροικίας ὀπωροφύλακα τῶν ἀμπελώνων
[4, 19]	καὶ διεξιὼν τὴν ὀρεινὴν τὴν	κατὰ	τὰς Ἄλπεις, ὡδοποίησε τὴν τραχύτητα
[4, 33]	γὰρ Ναύπλιος καταποντίσαι μὲν αὐτὴν	κατὰ	τὰς ἐντολὰς οὐκ ἔκρινε, ξένοις
[4, 32]	ἵππους ἀποδοῦναι συνεβούλευσεν τῷ Ἡρακλεῖ	κατὰ	τὰς ἐπαγγελίας. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 80]	δὲ προβαινούσης ἐπὶ πολὺ τῆς	κατὰ	τὰς θεὰς ἐπιφανείας, οἱ μὲν
[4, 10]	πόλιν, ἵνα μηδεμίαν λαμβάνωσιν οἱ	κατὰ	τὰς Θήβας ἀποστάσεως ἔννοιαν. ὁ
[4, 71]	ἀτελεῖς δ´ αὐτοὺς ἀφεῖναι τῶν	κατὰ	τὰς μάχας κινδύνων καὶ τῶν
[4, 51]	δ´ αὐτῆς, καὶ τοῦ πλήθους	κατὰ	τὰς ὁδοὺς συντρέχοντος, παραγγέλλειν πᾶσι
[4, 65]	τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ Πολυνείκην	κατὰ	τὰς ὁμολογίας ἀπαιτεῖν τὴν ἀρχήν·
[4, 58]	Ὕλλος ἀνῃρέθη, οἱ δ´ Ἡρακλεῖδαι	κατὰ	τὰς ὁμολογίας ἀπέστησαν τῆς καθόδου
[4, 4]	καὶ παιδαγωγὸν καὶ τροφέα συνέπεσθαι	κατὰ	τὰς στρατείας αὐτῷ Σειληνόν, εἰσηγητὴν
[4, 14]	ἀλλήλους ἐφιλοτιμήθησαν οἱ προειρημένοι θεοὶ	κατὰ	τὰς τέχνας, τῆς μὲν πρὸς
[4, 65]	Ἐριφύλην. οὗτος μὲν οὖν ὕστερον	κατὰ	τὰς τοῦ πατρὸς ἐντολὰς ἀνεῖλε
[4, 24]	νῦν τηρουμένας· πάντες γὰρ οἱ	κατὰ	ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντες ἐκ
[4, 81]	Κυρήνην. τὸν δ´ οὖν Ἀπόλλω	κατὰ	ταύτην τὴν χώραν ἐκ Κυρήνης
[4, 21]	προειρημένῳ. θαυμαστῆς δὲ γενομένης μάχης	κατά	τε τὴν ῥώμην καὶ τὴν
[4, 27]	τοὺς ξένους διαπαλαίειν, Βούσιριν δὲ	κατὰ	τὴν Αἴγυπτον τῷ Διὶ {καλλιερεῖν}
[4, 55]	διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν θαυμασθῆναί τε	κατὰ	τὴν ἀνδρείαν καὶ τοὺς λαοὺς
[4, 8]	παραδοθέντας· δυσέφικτον οὖν ἐστι τὸ	κατὰ	τὴν ἀξίαν ἕκαστον τῶν πραχθέντων
[4, 30]	τι καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι	κατὰ	τὴν ἀποικίαν ταύτην· ὁ μὲν
[4, 34]	παρεχώρησε τῆς δορᾶς καὶ τοῦ	κατὰ	τὴν ἀριστείαν ἐπαίνου. ἐπὶ δὲ
[4, 44]	τινὲς παραδεδώκασι πρὸς ὑδρείαν ἐξελθόντα	κατὰ	τὴν Ἀσίαν ὑπὸ τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 27]	καθήκοντα προθύμως, ἀλλὰ καὶ τὰ	κατὰ	τὴν ἀστρολογίαν ἀφθόνως διδάξαι. περιττότερον
[4, 27]	διδάξαι. περιττότερον γὰρ αὐτὸν τὰ	κατὰ	τὴν ἀστρολογίαν ἐκπεπονηκότα καὶ τὴν
[4, 76]	πρῶτον ἔφυγεν εἰς ἕνα τῶν	κατὰ	τὴν Ἀττικὴν δήμων, ἐν ᾧ
[4, 61]	αὐτῶν, ἀπηλλάγησαν τῶν κακῶν οἱ	κατὰ	τὴν Ἀττικήν, καὶ ὁ Μίνως
[4, 1]	δὲ τούτῳ Καλλισθένης καὶ Θεόπομπος,	κατὰ	τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες, ἀπέστησαν
[4, 18]	εὐεργετῶν τοὺς Ἕλληνας, τὰ δὲ	κατὰ	τὴν Βοιωτίαν τιμωρίαν λαμβάνων παρὰ
[4, 84]	πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς ὁράσεως	κατὰ	τὴν γεγενημένην ὑπὸ τῆς Νύμφης
[4, 5]	ληνῷ, Βρόμιον δ´ ἀπὸ τοῦ	κατὰ	τὴν γένεσιν αὐτοῦ γενομένου βρόμου·
[4, 14]	Ἴδιον δέ τι συνέβη καὶ	κατὰ	τὴν γένεσιν τοῦ θεοῦ τούτου
[4, 57]	Ἡρακλέους πραχθέντα οἰκεῖον ἂν εἴη	κατὰ	τὴν γενομένην ἐπαγγελίαν ἀναγράψαι τὰς
[4, 36]	Δηιανείρᾳ παραχρῆμα ἐξέπνευσεν. ἡ δὲ	κατὰ	τὴν γενομένην ὑπὸ τοῦ Νέσσου
[4, 1]	τὰς παλαιὰς μυθολογίας συνταττομένοις συμβαίνει	κατὰ	τὴν γραφὴν ἐν πολλοῖς ἐλαττοῦσθαι.
[4, 34]	τὴν δωρεὰν ἐνήδρευσαν Ἀταλάντῃ, καὶ	κατὰ	τὴν εἰς Ἀρκαδίαν ἐπάνοδον ἐπιθέμενοι
[4, 63]	μέρει διέξιμεν περί τε τῆς	κατὰ	τὴν Ἑλένην ἁρπαγῆς καὶ τῆς
[4, 18]	παραπλήσιον δὲ τούτοις ἔπραξε πρότερον	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα. περὶ μὲν γὰρ
[4, 41]	καταπληττομένων, καὶ τῆς φήμης διαδοθείσης	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα περί τε τοῦ
[4, 85]	γε κλυτὸν Ὠρίωνα. ἡμεῖς δὲ	κατὰ	τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν περὶ
[4, 4]	αὐτῷ διά τινας τοιαύτας αἰτίας.	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς εὕρεσιν τοῦ
[4, 17]	πλήθουσαν ἀγρίων ζῴων, πολλὰ τῶν	κατὰ	τὴν ἔρημον χώραν χειρωσάμενος, ἐξημέρωσεν,
[4, 3]	ἀνθρώποις τοὺς ταῖς εὐεργεσίαις ὑπερβαλομένους	κατὰ	τὴν εὕρεσιν τῶν ἀγαθῶν Διόνυσόν
[4, 18]	αὐτὴν ἅπαντα. ἀλλὰ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Θετταλίαν ἔπραξεν εὐεργετῶν τοὺς
[4, 18]	ἐποίησε τὰ πεδία φανῆναι τὰ	κατὰ	τὴν Θετταλίαν παρὰ τὸν Πηνειὸν
[4, 50]	τῶν ἀριστέων ἀνακομιδῆς ἀγνοουμένης ἔτι	κατὰ	τὴν Θετταλίαν, φασὶ προσπεσεῖν φήμην
[4, 22]	ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν ἐν τοῖς	κατὰ	τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν
[4, 18]	βοῦς τηρουμένας συνέβη ἱερὰς διαμεῖναι	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν μέχρι τῶν καθ´
[4, 9]	πεῖσαι συγχωρῆσαι βασιλέα μὲν ὑπάρξαι	κατὰ	τὴν ἰδίαν ὑπόσχεσιν Εὐρυσθέα, τὸν
[4, 80]	οἰκοδομίαν θαυμαζόμενον· οὐκ ἔχοντες γὰρ	κατὰ	τὴν ἰδίαν χώραν λίθον ἀξιόλογον
[4, 3]	Ἕλληνας καὶ Θρᾷκας ἀπομνημονεύοντας τῆς	κατὰ	τὴν Ἰνδικὴν στρατείας καταδεῖξαι τὰς
[4, 77]	ἐπὶ πλέον. τινὲς δὲ μυθολογοῦσι,	κατὰ	τὴν Κρήτην ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος
[4, 26]	τισι κήποις τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι	κατὰ	τὴν Λιβύην μῆλα χρυσᾶ, τηρούμενα
[4, 18]	τῆς διώρυχος δεξάμενος ἅπαν τὸ	κατὰ	τὴν λίμνην ὕδωρ ἐποίησε τὰ
[4, 4]	καὶ ἑορτὰς ἐσθῆσιν ἀνθειναῖς καὶ	κατὰ	τὴν μαλακότητα τρυφεραῖς χρῆσθαι. πρὸς
[4, 28]	Ἀντιόπην συναγωνισαμένην τἀνδρὶ Θησεῖ, καὶ	κατὰ	τὴν μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς καταστρέψαι
[4, 57]	οἱ υἱοὶ τοῦ Εὐρυσθέως πάντες	κατὰ	τὴν μάχην ἐτελεύτησαν. ~μετὰ δὲ
[4, 12]	ἆθλον ὑπάρχειν ἀσυντέλεστον. ὅμως δὲ	κατὰ	τὴν μάχην ταμιευσάμενος ἀκριβῶς τὴν
[4, 34]	καταστροφήν. ἔνιοι δὲ μυθολογοῦσιν ὅτι	κατὰ	τὴν Μελεάγρου γένεσιν τῇ Ἀλθαίᾳ
[4, 41]	τε τοῦ ἄθλου καὶ τῆς	κατὰ	τὴν ναυπηγίαν ἐπιβολῆς, οὐκ ὀλίγους
[4, 39]	ἧς καὶ τὸν ποιητὴν τεθεικέναι	κατὰ	τὴν Νεκυίαν εἴδωλον, αὐτὸς δὲ
[4, 77]	τά τε πλοῖα πάντα τὰ	κατὰ	τὴν νῆσον ἐρευνᾶν καὶ χρημάτων
[4, 47]	βοῶν ἰσχύν, ἀπὸ δὲ τῆς	κατὰ	τὴν ξενοκτονίαν ὠμότητος πυρπνεῖν τοὺς
[4, 23]	λουτρὰ πρὸς τὴν ἀνάπαυσιν τῆς	κατὰ	τὴν ὁδοιπορίαν αὐτῷ γενομένης κακοπαθείας.
[4, 65]	φασι τὸν μὲν Τυδέα ἐνεδρευθέντα	κατὰ	τὴν ὁδὸν ὑπὸ Ἐτεοκλέους πεντήκοντα
[4, 52]	λεγομένων· τρεφομένου γὰρ κριοῦ πολυετοῦς	κατὰ	τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς κόραις
[4, 11]	καὶ συμπενθούντων, ἐπὶ πολὺν χρόνον	κατὰ	τὴν οἰκίαν ἡσύχαζεν, ἐκκλίνων τὰς
[4, 80]	ἀλλὰ καὶ τῇ πολυτελείᾳ τῇ	κατὰ	τὴν οἰκοδομίαν θαυμαζόμενον· οὐκ ἔχοντες
[4, 1]	τῆς τοῦ οἴνου χρήσεως τοῖς	κατὰ	τὴν οἰκουμένην ἀνθρώποις. ἡμεῖς δὲ
[4, 39]	μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τοὺς	κατὰ	τὴν οἰκουμένην ἀνθρώπους ἅπαντας ὡς
[4, 59]	κατὰ τῶν κρημνῶν εἰς θάλατταν	κατὰ	τὴν ὀνομαζομένην Χελώνην. ἀνεῖλε δὲ
[4, 7]	{γεγονέναι} μυθολογοῦσι διὰ τὸ τὰς	κατὰ	τὴν παιδείαν ἀρετὰς ἀφθόρους δοκεῖν
[4, 73]	μᾶλλον αὐξόμενος τοὺς πλείστους τῶν	κατὰ	τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων προσηγάγετο, καὶ
[4, 85]	τοῦ πελάγους Ὠρίωνα προσχῶσαι τὸ	κατὰ	τὴν Πελωρίδα κείμενον ἀκρωτήριον, καὶ
[4, 10]	καὶ καθάπερ υἱῷ γνησίῳ τὰ	κατὰ	τὴν πόλιν ἐπέτρεψεν, Εὐρυσθεὺς δ´
[4, 10]	ἀνατεθεικότες· οὐ γὰρ ἦν εὑρεῖν	κατὰ	τὴν πόλιν ἰδιωτικὸν ὅπλον διὰ
[4, 61]	δὲ ἐποιήσατο τῷ Διὶ γενέσθαι	κατὰ	τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων αὐχμὸν
[4, 32]	Λαομέδοντος θυγατέρα Ἡσιόνην· οὗτος γὰρ	κατὰ	τὴν πολιορκίαν πρῶτος βιασάμενος εἰσέπεσεν
[4, 21]	μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν διαμένει	κατὰ	τὴν Ῥώμην. τῶν γὰρ νῦν
[4, 78]	τοῦ τεχνίτου. τρίτον δὲ σπήλαιον	κατὰ	τὴν Σελινουντίαν χώραν κατεσκεύασεν, ἐν
[4, 78]	τε πολλά φασιν αὐτὸν φιλοτεχνῆσαι	κατὰ	τὴν Σικελίαν, ἃ διὰ τὸ
[4, 21]	ἐκφυσῶντος ἄπλατον πῦρ παραπλησίως τῇ	κατὰ	τὴν Σικελίαν Αἴτνῃ· καλεῖται δὲ
[4, 82]	ἄλλας τε νήσους ἐπελθεῖν καὶ	κατὰ	τὴν Σικελίαν διατρῖψαί τινα χρόνον,
[4, 84]	τὰ μυθολογούμενα. Ἡραῖα γὰρ ὄρη	κατὰ	τὴν Σικελίαν ἐστίν, ἅ φασι
[4, 79]	Ἀκραγαντίνων. οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ	κατὰ	τὴν Σικελίαν Κρῆτες μετὰ τὴν
[4, 82]	εὐεργεσίας. διὸ καὶ παρὰ τοῖς	κατὰ	τὴν Σικελίαν οἰκοῦσι διαφερόντως φασὶ
[4, 83]	φιλοτιμηθεῖσα τὰς μὲν πιστοτάτας τῶν	κατὰ	τὴν Σικελίαν πόλεων οὔσας ἑπτακαίδεκα
[4, 84]	μέλος, ὃ μέχρι τοῦ νῦν	κατὰ	τὴν Σικελίαν τυγχάνει διαμένον ἐν
[4, 19]	εὐμεγέθη τὴν ὀνομασθεῖσαν ἀπὸ τῆς	κατὰ	τὴν στρατείαν ἄλης Ἀλησίαν. πολλοὺς
[4, 53]	τοῖς Ἀργοναύταις γενομένην ἀποδοχὴν αὐτοῦ	κατὰ	τὴν στρατείαν οὐ μετρίως δοξασθέντος,
[4, 78]	πλείω χρόνον, θαυμαζόμενος ἐν τῇ	κατὰ	τὴν τέχνην ὑπερβολῇ. κατεσκεύασε δ´
[4, 23]	πόλιν καὶ πυθόμενος τὰ μυθολογούμενα	κατὰ	τὴν τῆς Κόρης ἁρπαγήν, ἔθυσέ
[4, 66]	σωθήσεσθαι. οἱ μὲν οὖν Καδμεῖοι	κατὰ	τὴν τοῦ μάντεως ὑποθήκην ἐξέλιπον
[4, 82]	Ἑλλήνων. γενομένης δὲ τῆς θυσίας	κατὰ	τὴν τοῦ σειρίου ἄστρου ἐπιτολήν,
[4, 20]	συνεχῆ γυμνασίαν εὔτονοι· τῆς γὰρ	κατὰ	τὴν τρυφὴν ῥᾳστώνης πολὺ κεχωρισμένοι
[4, 80]	τὸν Ἄρατον συμφωνοῦντα τούτοις τεθεικέναι	κατὰ	τὴν τῶν ἄστρων ποίησιν, ἔμπαλιν
[4, 76]	κεκολλημένας. ὁ δ´ οὖν Δαίδαλος	κατὰ	τὴν φιλοτεχνίαν θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ
[4, 57]	δ´ ὁ Εὐρυσθεύς, τοῦ ἅρματος	κατὰ	τὴν φυγὴν συντριβέντος, ὑπὸ Ὕλλου
[4, 17]	Λιβύην διὰ τὸ πλῆθος τῶν	κατὰ	τὴν χώραν θηρίων ἀοίκητον πρότερον
[4, 31]	καὶ δουλεύων τῇ Ὀμφάλῃ τοὺς	κατὰ	τὴν χώραν λῃστεύοντας ἐκόλασε. τοὺς
[4, 22]	χρόνον ἅπαντα μηδένα τέττιγα φαίνεσθαι	κατὰ	τὴν χώραν. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 50]	πόλεως, μαθεῖν παρά τινος τῶν	κατὰ	τὴν χώραν τὰ γενόμενα περὶ
[4, 13]	βίας καὶ κινδύνων διὰ τῆς	κατὰ	τὴν ψυχὴν ἀγχινοίας τὸν ἆθλον
[4, 25]	ποίημα συνετάξατο θαυμαζόμενον καὶ τῇ	κατὰ	τὴν ᾠδὴν εὐμελείᾳ διαφέρον. ἐπὶ
[4, 66]	μόνον τὸν χρυσοῦν ὅρμον δέξασθαι	κατὰ	τῆς ἀπωλείας τοῦ πατρός, ἀλλὰ
[4, 18]	διέσκαψε τὸν συνεχῆ τόπον, καὶ	κατὰ	τῆς διώρυχος δεξάμενος ἅπαν τὸ
[4, 66]	ἀλλὰ καὶ πέπλον λαβεῖν αὐτὴν	κατὰ	τῆς τοῦ υἱοῦ τελευτῆς· Ἀφροδίτης
[4, 65]	Ἄδραστον δ´ ἀμφοτέρους ὑποδεξάμενον φιλοφρόνως	κατά	τι λόγιον συνοικίσαι τὰς θυγατέρας
[4, 47]	προσηλωθῆναι τῷ νεῷ τὸ δέρμα	κατά	τι νόμιμον. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 66]	γενόμενοι ταύτην ἀνέθεσαν εἰς Δελφοὺς	κατά	τινα εὐχὴν ἀκροθίνιον τῷ θεῷ.
[4, 47]	τῆς Ἑλλάδος. περαιουμένων δ´ αὐτῶν	κατά	τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς
[4, 10]	πόλει μετὰ στρατιωτῶν, ἀπαντήσας αὐτῷ	κατά	τινα στενοχωρίαν, καὶ τὸ μέγεθος
[4, 67]	οὓς ὁ Μεταπόντιος, ἄπαις ὤν,	κατά	τινα χρησμὸν υἱοποιήσατο. οὗτοι δ´
[4, 6]	μέν φασιν εἶναι θεὸν καὶ	κατά	τινας χρόνους φαίνεσθαι παρ´ ἀνθρώποις,
[4, 6]	τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι	κατὰ	τὸ ἱερὸν ἐντεταμένον. περὶ μὲν
[4, 78]	εἰς ὕψος ἐξαίσιον, καὶ τῆς	κατὰ	τὸ ἱερὸν τῆς Ἀφροδίτης στενοχωρίας
[4, 32]	εἰς τὴν πόλιν, Ἡρακλέους προσβαλόντος	κατὰ	τὸ καρτερώτατον μέρος τοῦ τείχους
[4, 33]	ἀπαγομένη εἰς Ναυπλίαν, καὶ γενομένη	κατὰ	τὸ Παρθένιον ὄρος, ὑπὸ τῶν
[4, 22]	βεβαιωσάντων τὴν εὐχήν, μὴ μόνον	κατὰ	τὸ παρὸν ἀφανεῖς γενέσθαι τούτους,
[4, 55]	ἐπικειμένου τοῖς προστάγμασιν, ἀπογνοῦσαν τὴν	κατὰ	τὸ παρὸν ἐκ τούτου βοήθειαν
[4, 22]	Ἡρακλῆς καταντήσας ἐπὶ τὸν πορθμὸν	κατὰ	τὸ στενώτατον τῆς θαλάττης τὰς
[4, 85]	διὰ τοιαύτας αἰτίας. τὸν ἰσθμὸν	κατὰ	τὸ στενώτατον ὑπὸ δυοῖν πλευρῶν
[4, 21]	γεγονέναι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	κατὰ	τὸ σῶμα μεγέθους. καὶ περὶ
[4, 13]	ἐπίνοιαν ἔσχεν οὐκ ἀχρηστοτέραν τῆς	κατὰ	τὸ σῶμα ῥώμης. οἱ μὲν
[4, 81]	τῆς ἀτυχίας οἱ μὲν ὅτι	κατὰ	τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν διὰ
[4, 7]	καὶ Γῆς. ὁμοίως δὲ καὶ	κατὰ	τὸν ἀριθμὸν διαφωνοῦσιν· οἱ μὲν
[4, 74]	δ´ ὑπακουσάντων τῇ μητρὶ καὶ	κατὰ	τὸν αὐτὸν καιρὸν κατατοξευσάντων τὰ
[4, 48]	πρὸς φυγὴν τοὺς Κόλχους, καὶ	κατὰ	τὸν διωγμὸν τοὺς πλείστους αὐτῶν
[4, 23]	τοῦ δ´ Ἡρακλέους πλησιάσαντος τοῖς	κατὰ	τὸν Ἔρυκα τόποις, προεκαλέσατο αὐτὸν
[4, 79]	πρόφασιν ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου διότι	κατὰ	τὸν λουτρῶνα ὠλίσθηκε καὶ πεσὼν
[4, 64]	ἀσθένειαν. ἐνταῦθα τὴν μὲν σφίγγα	κατὰ	τὸν μυθολογούμενον χρησμὸν ἑαυτὴν κατακρημνίσαι,
[4, 3]	Πενθέα καὶ Λυκοῦργον. τῆς δὲ	κατὰ	τὸν οἶνον εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς
[4, 82]	τὸν υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος τῶν	κατὰ	τὸν οὐρανὸν ἄστρων τὸ τὴν
[4, 2]	καταντήσαντα δ´ εἰς τὴν Βοιωτίαν	κατὰ	τὸν παραδεδομένον χρησμὸν κτίσαι τὰς
[4, 50]	μετὰ Ἰάσονος στρατεύσαντες ἐν τοῖς	κατὰ	τὸν Πόντον τόποις ἀπολώλασι. διόπερ
[4, 31]	ἐγέννησε. προϋπῆρχε δὲ τῷ Ἡρακλεῖ	κατὰ	τὸν τῆς δουλείας καιρὸν ἐκ
[4, 61]	Ἀττικῆς. ~Μίνως δὲ πυθόμενος τὴν	κατὰ	τὸν υἱὸν συμφοράν, ἧκεν εἰς
[4, 22]	ἀφανεῖς γενέσθαι τούτους, ἀλλὰ καὶ	κατὰ	τὸν ὕστερον χρόνον ἅπαντα μηδένα
[4, 29]	τὴν ἀποικίαν τὴν εἰς Σαρδόνα	κατὰ	τὸν χρησμόν. ἡγουμένου δὲ τοῦ
[4, 31]	Ἡρακλέα τοῖς Ἰφίτου παισὶν ἀπέδωκε	κατὰ	τὸν χρησμόν, ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 3]	Διονύσῳ, καὶ τὸν θεὸν νομίζειν	κατὰ	τὸν χρόνον τοῦτον ποιεῖσθαι τὰς
[4, 56]	ποταμοῦ ἐπὶ τὰς πηγάς, καὶ	κατὰ	τόπον τινὰ τὴν ναῦν διελκύσαντας,
[4, 1]	τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἱστορούμενα	κατὰ	τοὺς ἀρχαίους χρόνους περὶ τῶν
[4, 21]	ἔχων πολλὰ σημεῖα τοῦ κεκαῦσθαι	κατὰ	τοὺς ἀρχαίους χρόνους. τοὺς δ´
[4, 24]	πανηγύρεσι καὶ θυσίαις λαμπραῖς, καίπερ	κατὰ	τοὺς ἔμπροσθεν χρόνους οὐδεμίαν θυσίαν
[4, 69]	τέλος δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς	κατὰ	τοὺς μύθους ἁγνισθείς, ἠράσθη μὲν
[4, 72]	νῦν διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος	κατὰ	τοὺς μύθους ἐγένοντο παῖδες ἄλλοι
[4, 69]	μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος	κατὰ	τοὺς μύθους παῖδες ἐγένοντο πλείους
[4, 74]	ζῶν ἐκολάσθη καὶ τελευτήσας αἰωνίου	κατὰ	τοὺς μύθους τιμωρίας ἠξιώθη, καταταχθεὶς
[4, 81]	ἧς φασιν Ἀκτέωνα γενέσθαι τὸν	κατὰ	τοὺς μύθους ὑπὸ τῶν ἰδίων
[4, 74]	ἀπεφαίνετο. εἶθ´ ἡ μὲν Λητὼ	κατὰ	τοὺς μύθους χολωσαμένη προσέταξε τῷ
[4, 26]	ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα. ~Οὗτος γὰρ	κατὰ	τοὺς παραδεδομένους μύθους καταβὰς εἰς
[4, 21]	εὐδαιμονέστερον ἔχειν. ὃ καὶ συνέβη	κατὰ	τοὺς ὕστερον χρόνους διαμεῖναι μέχρι
[4, 24]	καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ὅτι {καὶ}	κατὰ	τοὺς ὕστερον χρόνους ἔσται πόλις
[4, 58]	τοῦ πατρὸς Ἡρακλέους δόξαν, καὶ	κατὰ	τοὺς ὕστερον χρόνους μετ´ Ἀγαμέμνονος
[4, 14]	πρὸς θνητὴν ὁμιλίας κατέλυσε, καὶ	κατὰ	τοὺς ὕστερον χρόνους οὐδένα τούτων
[4, 81]	ταύτην τὴν χώραν, ἐν ᾗ	κατὰ	τοὺς ὕστερον χρόνους τινὰ κτίσαντα
[4, 67]	παρέδωκε τὴν Ἄρνην Μεταποντίῳ ξένῳ	κατὰ	τύχην παρεπιδημοῦντι, προστάξας ἀπάγειν εἰς
[4, 45]	ταῦτα τὴν βασιλείαν διαδεξαμένην πολλὰ	κατὰ	τῶν ἀρχομένων ὠμὰ πρᾶξαι καὶ
[4, 22]	πολλαὶ περιστάσεις μνημονεύονται περιέχουσαι τὴν	κατὰ	τῶν ἀσεβῶν τιμωρίαν. τῷ δ´
[4, 59]	λακτίσματι δ´ ἄφνω τύπτων περιεκύλιε	κατὰ	τῶν κρημνῶν εἰς θάλατταν κατὰ
[4, 9]	πᾶν ὁμοιωθέντα. διελθόντος δὲ τοῦ	κατὰ	φύσιν χρόνου ταῖς ἐγκύοις, τὸν
[4, 11]	καὶ χαλκῷ καὶ λίθῳ τῆς	κατὰ	χεῖρα βιαζομένης προσεδεῖτο ἀνάγκης. διέτριβε
[4, 58]	εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς ἐτῶν πεντήκοντα.	καταβάντος	δ´ εἰς τὴν πρόκλησιν Ἐχέμου
[4, 63]	μετασχεῖν τῆς πράξεως. καὶ πέρας	καταβάντων	αὐτῶν εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου
[4, 33]	Παρθένιον ὄρος, ὑπὸ τῶν ὠδίνων	καταβαρουμένη	παρῆλθεν εἰς τὴν πλησίον ὕλην
[4, 26]	γὰρ κατὰ τοὺς παραδεδομένους μύθους	καταβὰς	εἰς τοὺς καθ´ ᾅδου τόπους,
[4, 48]	μετὰ Ἰάσονος τὴν ἐπὶ θάλατταν	κατάβασιν	ποιήσασθαι. τῶν δὲ διαφυγόντων Ταύρων
[4, 21]	δὲ Κακίου ἐν τῷ Παλατίῳ	κατάβασίς	ἐστιν ἔχουσα λιθίνην κλίμακα τὴν
[4, 52]	δὲ τοῦ Πελίου θυγατέρας ἄρτι	καταβεβηκυίας	ἀπὸ τοῦ τέγους πρὸς τὴν
[4, 25]	ἔρωτα τὸν πρὸς τὴν γυναῖκα	καταβῆναι	μὲν εἰς ᾅδου παραδόξως ἐτόλμησε,
[4, 5]	ἀπὸ τοῦ πρῶτον τῶν μνημονευομένων	καταγαγεῖν	ἀπὸ τῆς στρατείας θρίαμβον εἰς
[4, 3]	κομίζοντα μὲν λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος,	καταγαγεῖν	δὲ πρῶτον τῶν ἁπάντων θρίαμβον
[4, 65]	πατρίδας. κρίναντος δ´ αὐτοῦ πρῶτον	καταγαγεῖν	τὸν Πολυνείκην, ἄγγελον εἰς τὰς
[4, 72]	ἐγένετο Ἀλκίνοος ὁ τὸν Ὀδυσσέα	καταγαγὼν	εἰς τὴν Ἰθάκην. Σαλαμὶς δ´
[4, 30]	σίτου· κατασκευάσαντες δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς	καταγείους	καὶ τὴν τοῦ βίου διεξαγωγὴν
[4, 44]	τὸν μὲν Σκύθην τῆς θυγατρὸς	καταγνῶναι	θάνατον, τοὺς δ´ ἐκ τῆς
[4, 14]	ἐν τοῖς κούφοις ἀθλήμασι πρωτεύοντα	καταγωνίσασθαι	τοὺς ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας
[4, 28]	ἐφιλοτιμοῦντο διὰ τὸ τὸν Θησέα	καταδεδουλῶσθαι	τὴν ἡγεμόνα τῶν Ἀμαζόνων Ἀντιόπην,
[4, 4]	διὰ τὴν ἡδονὴν τοῦ ποτοῦ,	καταδεῖξαι	δὲ νάρθηξι χρῆσθαι καὶ μὴ
[4, 47]	καὶ {διὰ} τὴν ἰδίαν ὠμότητα	καταδεῖξαι	θύειν τοὺς ξένους, ἵνα διαδοθείσης
[4, 5]	φασὶν εὑρετὴν γενέσθαι, καὶ θέατρα	καταδεῖξαι,	καὶ μουσικῶν ἀκροαμάτων σύστημα ποιήσασθαι·
[4, 3]	τῆς κατὰ τὴν Ἰνδικὴν στρατείας	καταδεῖξαι	τὰς τριετηρίδας θυσίας Διονύσῳ, καὶ
[4, 6]	αἰδοῖον μόνον οὐ δυναμένην ἀνευρεῖν	καταδεῖξαι	τιμᾶν ὡς θεὸν καὶ ἀναθεῖναι
[4, 45]	καταπλέοντας ξένους θύεσθαι τῇ θεῷ	καταδείξασαν	ἐπ´ ὠμότητι διονομασθῆναι. μετὰ δὲ
[4, 4]	μίτρας ὕστερον παρὰ τοῖς βασιλεῦσι	καταδειχθῆναι	τὸ διάδημά φασι. διμήτορα δ´
[4, 76]	θαυμαζόμενος ἔφυγεν ἐκ τῆς πατρίδος,	καταδικασθεὶς	ἐπὶ φόνῳ διὰ τοιαύτας αἰτίας.
[4, 76]	συνέβη γενέσθαι. κατηγορηθεὶς δὲ καὶ	καταδικασθεὶς	ὑπὸ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν φόνου, τὸ
[4, 18]	κατοικούντων διὰ τὴν τῶν Θηβαίων	καταδούλωσιν.	~Ὁ δ´ Ἡρακλῆς τῶν μὲν
[4, 34]	υἱὸς αὐτῆς, ὅταν ὁ δαλὸς	κατακαυθῇ.	διόπερ τεκοῦσαν, καὶ νομίσασαν ἐν
[4, 34]	τῷ φόνῳ τῶν ἀδελφῶν παροξυνθεῖσαν	κατακαῦσαι	τὸν δαλὸν καὶ τῷ Μελεάγρῳ
[4, 12]	οὗτος ξενίοις δεχόμενος Ἡρακλέα τὸν	κατακεχωσμένον	οἴνου πίθον ἀνέῳξε. τοῦτον γὰρ
[4, 52]	φασι τοῦ μὲν τὸ σῶμα	κατακόπτειν	ἢ καθέψειν ἀποστῆναι, προσποιησαμένην δὲ
[4, 37]	καὶ τῶν ἄλλων τοὺς πλείστους	κατακόψας	ἠνάγκασεν ἐκχωρῆσαι τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας.
[4, 61]	λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν	κατακρημνίσαι.	μετὰ δὲ τὴν Αἰγέως τελευτὴν
[4, 64]	κατὰ τὸν μυθολογούμενον χρησμὸν ἑαυτὴν	κατακρημνίσαι,	τὸν δ´ Οἰδίπουν γήμαντα τὴν
[4, 51]	μὲν τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις φαρμάκων	κατακρύψαι,	ἑαυτῆς δὲ τὰς μὲν τρίχας
[4, 48]	αὐτὸν στρατιωτῶν διώξαντα τοὺς Ἕλληνας	καταλαβεῖν	πλησίον τῆς θαλάττης· ἐξ ἐφόδου
[4, 73]	τὸν Μυρτίλον· εἰ δ´ ἐφίκοιτο	καταλαβεῖν	τὸ διωκόμενον ἅρμα, τύπτειν τῷ
[4, 45]	τὸν ὠκεανόν, καὶ νῆσον ἔρημον	καταλαβομένην	ἐνταῦθα μετὰ τῶν συμφυγουσῶν γυναικῶν
[4, 79]	διὰ τῆς μεσογείου πλανηθέντες καὶ	καταλαβόμενοι	χωρίον ὀχυρὸν ἔκτισαν πόλιν ἣν
[4, 42]	παραδοῦναι τὴν παρθένον καὶ δεσμοῖς	καταλαβόμενον	ἀπολιπεῖν παρὰ τὸν αἰγιαλόν. ἐνταῦθα
[4, 58]	δὲ μετὰ τὴν Εὐρυσθέως τελευτὴν	καταλαβόμενος	τὴν ἐν Μυκήναις βασιλείαν, καὶ
[4, 55]	οὖσαν Ἰάσονος πατρίδα· ἐν ᾗ	καταλαβόντα	προσφάτως Ἄκαστον τὸν Πελίου τετελευτηκότα
[4, 55]	οὖν Μήδειαν ἐν Θήβαις φασὶ	καταλαβοῦσαν	Ἡρακλέα μανικῷ πάθει συνεχόμενον καὶ
[4, 63]	εἰς τὰς Ἀθήνας πρὸς Θησέα.	καταλαβὼν	δὲ τετελευτηκυῖαν τὴν γυναῖκα τοῦ
[4, 18]	διαβὰς εἰς τὴν Ἰβηρίαν, καὶ	καταλαβὼν	τοὺς Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι
[4, 73]	τῷ τρόπῳ τοὺς ἀεὶ μνηστευομένους	καταλαμβάνων	διὰ τὴν ὀξύτητα τῶν ἵππων
[4, 39]	τὸν δ´ οὖν Ἡρακλέα λέγουσι	καταλεγόμενον	ὑπὸ τοῦ Διὸς εἰς τοὺς
[4, 56]	καὶ μακρὸν εἶναι κρίνοντες τὰ	καταλειπόμενα	τῆς περὶ τῶν Ἀργοναυτῶν ἱστορίας
[4, 22]	αὐτῇ, ὃ τοῖς ὕστερον χρόνοις	καταλελύσθαι	φασίν. ἀναπεπταμένης δὲ τῆς λίμνης
[4, 39]	ταύτην· ἀδύνατον γὰρ ἦν τοῦτον	καταλεχθῆναι	μὴ πρότερον ἑνὸς τῶν δώδεκα
[4, 47]	καὶ καθάπερ υἱὸν γνήσιον ἀγαπήσαντα	καταλιπεῖν	αὐτῷ τὴν βασιλείαν. τὸν δὲ
[4, 82]	Ἀρισταῖον ἐκγόνους ἐν τῇ Κέῳ	καταλιπόντα,	καὶ μετὰ ταῦτα εἰς τὴν
[4, 63]	αὐτοῦ τῆς γυναικὸς Ἱπποδαμείας καὶ	καταλιπούσης	υἱὸν Πολυποίτην, παρῆλθεν εἰς τὰς
[4, 65]	οὐ συνεχώρησαν, ὁ δ´ Ἄδραστος	καταλιπὼν	ἀτάφους τοὺς τετελευτηκότας ἐπανῆλθεν εἰς
[4, 33]	ἐπανιὼν εἰς τὴν Ἀρκαδίαν, καὶ	καταλύσας	παρὰ Ἄλεῳ τῷ βασιλεῖ, τῇ
[4, 62]	τῷ Πιτθεῖ μετὰ τοῦ Θησέως	καταλύσασα	ἠξίου τὸν Ἱππόλυτον μιγῆναι αὐτῇ.
[4, 52]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς σκοπῆς	καταμαθόντας	τὸ πῦρ, καὶ νομίσαντας συντετελέσθαι
[4, 84]	κἀκεῖνον ὑπό τινος θυγατρὸς βασιλέως	καταμεθυσθέντα,	καὶ πλησιάσαντα αὐτῇ, στερηθῆναι τῆς
[4, 42]	ἀπελθεῖν εἴτε μετὰ τῶν γονέων	καταμένειν	ἐν τῇ πατρίδι. τὴν μὲν
[4, 30]	τῇ Σικελίᾳ, καὶ τοῖς Σικανοῖς	καταμιγέντες	ἐν ταύτῃ κατῴκησαν, τιμώμενοι διαφερόντως
[4, 14]	ἐν τοῖς βαρέσιν ὑπερέχοντας δυσχερὲς	κατανοῆσαι.	διόπερ εἰκότως ἐγένετο τιμιώτατος ἁπάντων
[4, 31]	νεμόμεναι τυγχάνουσιν· οὐ δυναμένου δὲ	κατανοῆσαι	τοῦ Ἰφίτου, φήσας αὐτὸν ψευδῶς
[4, 52]	τοῖς ξίφεσιν εἰς τὰ βασίλεια	καταντῆσαι	καὶ τοὺς ἐναντιουμένους τῶν φυλάκων
[4, 81]	ταῦτά φασιν αὐτὸν εἰς Βοιωτίαν	καταντήσαντα	γῆμαι τῶν Κάδμου θυγατέρων Αὐτονόην,
[4, 2]	ἀπογνῶναι τὴν εἰς οἶκον ἀνακομιδήν·	καταντήσαντα	δ´ εἰς τὴν Βοιωτίαν κατὰ
[4, 37]	οἱ μὲν εἰς τὴν Εὔβοιαν	καταντήσαντες	ἔκτισαν πόλιν Κάρυστον, οἱ δ´
[4, 22]	τὴν εὐσέβειαν τοὐναντίον συνέβη γενέσθαι.	καταντήσαντος	γὰρ αὐτοῦ πρὸς τὰ μεθόρια
[4, 73]	ἀνῄρει. Πέλοψ δ´ ὁ Ταντάλου	καταντήσας	εἰς Πῖσαν, καὶ θεασάμενος τὴν
[4, 19]	δ´ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν καὶ	καταντήσας	εἰς τὴν Κελτικὴν καὶ πᾶσαν
[4, 23]	ὁ Ἡρακλῆς ἐγκυκλούμενος τὴν Σικελίαν,	καταντήσας	εἰς τὴν νῦν οὖσαν τῶν
[4, 23]	ὕστερον γενεαῖς Δωριεὺς ὁ Λακεδαιμόνιος	καταντήσας	εἰς τὴν Σικελίαν καὶ τὴν
[4, 67]	Βοιωτὸς ὁ Ἄρνης καὶ Ποσειδῶνος	καταντήσας	εἰς τὴν τότε μὲν Αἰολίδα,
[4, 22]	τὴν χώραν. Ὁ δ´ Ἡρακλῆς	καταντήσας	ἐπὶ τὸν πορθμὸν κατὰ τὸ
[4, 11]	τὸ θηρίον. ὁ δ´ Ἡρακλῆς	καταντήσας	ἐπὶ τὸν τόπον προσέβαλεν αὐτῷ,
[4, 21]	καὶ τὴν τῶν Τυρρηνῶν χώραν,	καταντήσας	πρὸς τὸν Τίβεριν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν
[4, 58]	παραγενηθῶμεν. Ἀλκμήνη δ´ εἰς Θήβας	καταντήσασα,	καὶ μετὰ ταῦτ´ ἄφαντος γενομένη,
[4, 33]	ἀπηλλάγη πρὸς τὸν Ναύπλιον, καὶ	καταντήσασα	τῆς Ἀργείας εἰς τὸν ἐν
[4, 83]	καὶ τιμαῖς. οἱ μὲν γὰρ	καταντῶντες	εἰς τὴν νῆσον ὕπατοι καὶ
[4, 65]	τὸν Ἄδραστον χαριζόμενον αὐτοῖς ἐπαγγείλασθαι	κατάξειν	ἀμφοτέρους εἰς τὰς πατρίδας. κρίναντος
[4, 27]	παρεπιδημοῦντας ξένους τῆς προσηκούσης τιμωρίας	καταξιῶσαι.	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνὰ τὸν
[4, 61]	αὐτῆς διὰ τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων	καταξιῶσαι	τιμῶν, καταστερίσαντα τὸν ἐν οὐρανῷ
[4, 17]	διαβεβοημένον καὶ τοὺς ὑπ´ αὐτοῦ	καταπαλαισθέντας	ξένους ἀποκτείναντα προκαλεσάμενος εἰς μάχην
[4, 38]	τὸ μέγεθος τῆς Ἡρακλέους συμφορᾶς	καταπεπληγμένη,	καὶ συνειδυῖα ἑαυτῇ τὴν ἁμαρτίαν,
[4, 10]	βρέφος, ὁ δὲ παῖς οὐ	καταπλαγεὶς	ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν τὸν αὐχένα
[4, 10]	ἐνιαυτὸν ὡρισμένους φόρους τελούντων, οὐ	καταπλαγεὶς	τὴν τῶν δεδουλωμένων ὑπεροχὴν ἐτόλμησε
[4, 10]	αἴτιον, Κρέων βασιλεύων τῶν Θηβαίων,	καταπλαγεὶς	τὸ βάρος τῆς ἐξουσίας, ἕτοιμος
[4, 52]	ἀρνὸς εἴδωλον. ἐνταῦθα τῶν παρθένων	καταπλαγεισῶν,	καὶ πίστεις τῆς ἐπαγγελίας ἡγησαμένων
[4, 61]	ὁ Θησεὺς νικήσῃ τὸν Μινώταυρον,	καταπλεῖν	αὐτοὺς λευκοῖς ἱστίοις, ἐὰν δὲ
[4, 61]	Αἰγέως παραγγελίας, τοῖς μέλασιν ἱστίοις	καταπλεῖν	εἰς τὴν Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ
[4, 40]	προσαγορεύεσθαι, ξενοκτονούντων τῶν ἐγχωρίων τοὺς	καταπλέοντας.	Ἰάσονα δὲ δόξης ὀρεγόμενον καὶ
[4, 45]	Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἱδρυσαμένην καὶ τοὺς	καταπλέοντας	ξένους θύεσθαι τῇ θεῷ καταδείξασαν
[4, 44]	βαρβάροις θύειν Ἀρτέμιδι Ταυροπόλῳ τοὺς	καταπλέοντας	ξένους· παρ´ οἷς φασι τὴν
[4, 46]	ἐναντιωτάτῃ χρῆσθαι· διατελεῖν γὰρ τοὺς	καταπλέοντας	τῶν ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν
[4, 82]	ποιησάμενον εἰς τὴν Σαρδὼ νῆσον	καταπλεῦσαι.	ἐν δὲ ταύτῃ κατοικήσαντα, καὶ
[4, 56]	ῥύσιν ἔχοντος εἰς τὸν ὠκεανὸν	καταπλεῦσαι	πρὸς τὴν θάλατταν, ἀπὸ δὲ
[4, 46]	ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς	καταπλεῦσαι	τῆς Κολχίδος εἰς τὸ προειρημένον
[4, 50]	κομίσασθαι τιμωρίαν. τὸν γὰρ Ἰάσονα	καταπλεύσαντα	νυκτὸς τῆς Θετταλίας εἰς ὅρμον
[4, 56]	περὶ μὲν γὰρ τὴν Τυρρηνίαν	καταπλεύσαντας	αὐτοὺς εἰς νῆσον τὴν ὀνομαζομένην
[4, 79]	προσενεχθέντος τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς	καταπλεύσαντας	Κρῆτας διὰ τὴν συγγένειαν καὶ
[4, 47]	τότε τελευτήσειν αὐτὸν ὅταν ξένοι	καταπλεύσαντες	τὸ τοῦ Κριοῦ δέρος ἀπενέγκωσι,
[4, 47]	καταστρέψει τὸν βίον ὅταν ξένοι	καταπλεύσαντες	τὸ χρυσόμαλλον δέρος ἀπενέγκωσι. διὰ
[4, 61]	καθάπερ καὶ πρότερον ποιεῖν εἰώθεσαν.	καταπλευσάντων	δ´ αὐτῶν εἰς Κρήτην Ἀριάδνη
[4, 32]	ἀγυιάς. ὁ δ´ οὖν Ἡρακλῆς	καταπλεύσας	εἰς τὴν Τρῳάδα αὐτὸς μὲν
[4, 16]	ἀπ´ ἐκείνου κληθέντα Πόντον, καὶ	καταπλεύσας	ἐπὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Θερμώδοντος
[4, 47]	ποιητὰς ἐπὶ τὸ τερατῶδες καὶ	καταπληκτικὸν	τοῦ ζῴου. τῆς ὁμοίας δὲ
[4, 51]	τελευταῖον ἀναλαβοῦσαν τὴν θεὸν διεσκευασμένην	καταπληκτικῶς	εἰς ὄχλων δεισιδαιμονίαν, εἰς τὴν
[4, 12]	ἀθρόοι τῇ οἰκήσει τοῦ Φόλου	καταπληκτικῶς	ὥρμησαν πρὸς ἁρπαγήν. ὁ μὲν
[4, 48]	δ´ ἄλλους διὰ τὸ παράδοξον	καταπληξαμένους	ἐκβαλεῖν ἐκ τοῦ τεμένους, καὶ
[4, 51]	διάθεσιν καὶ φανεῖσαν τῷ βασιλεῖ	καταπλήξασθαι	τοὺς ὁρῶντας, καὶ δόξαι τινὶ
[4, 51]	διὰ τῆς τερατείας εἰς τοιαύτην	κατάπληξιν	ἀγαγεῖν ὥστε πιστεῦσαι διότι πάρεστιν
[4, 41]	καὶ τῶν ἰδόντων αὐτὸ τότε	καταπληττομένων,	καὶ τῆς φήμης διαδοθείσης κατὰ
[4, 61]	Ἀττικήν. Αἰγέα δὲ θεασάμενον τὸν	κατάπλουν,	καὶ δόξαντα τεθνηκέναι τὸν υἱόν,
[4, 79]	δ´ ἐξ ὀχυρᾶς πόλεως καὶ	καταπολεμήσαντές	τινας τῶν περιοίκων ἱκανὴν κατεκτήσαντο
[4, 56]	τῶν αὐτῶν τόπων. Ῥωμαίων γὰρ	καταπολεμησάντων	τὸ τῶν Ἴστρων ἔθνος, εὑρέθη
[4, 12]	ἐκινδύνευσε, πλέον δὲ τοῦ δέοντος	καταπολεμήσας	ἀπέκτεινεν, ὥστε τὸν ἆθλον ὑπάρχειν
[4, 13]	καθεύδουσαν, τινὲς δὲ συνεχεῖ διωγμῷ	καταπονῆσαι·	πλὴν ἄνευ βίας καὶ κινδύνων
[4, 33]	Ναυπλίῳ φίλῳ καθεστῶτι, καὶ προσέταξε	καταποντίσαι.	Αὔγη δ´ ἀπαγομένη εἰς Ναυπλίαν,
[4, 33]	σωτηρίας ἔτυχεν· ὁ γὰρ Ναύπλιος	καταποντίσαι	μὲν αὐτὴν κατὰ τὰς ἐντολὰς
[4, 5]	Διονύσους γεγονέναι, τὸν μὲν παλαιὸν	καταπώγωνα	διὰ τὸ τοὺς ἀρχαίους πάντας
[4, 50]	τὴν ἑστίαν τοῦ βασιλέως καὶ	καταρασαμένην	παθεῖν αὐτὸν ἄξια τῶν ἀσεβημάτων,
[4, 85]	ἐν τοῖς κατ´ οὐρανὸν ἄστροις	καταριθμηθέντα	τυχεῖν ἀθανάτου μνήμης. περὶ οὗ
[4, 18]	τῆς Λιβύης, καὶ περιτυχὼν χώρᾳ	καταρρύτῳ	καὶ καρποφόρῳ, πόλιν ἔκτισε θαυμαστὴν
[4, 27]	τὸν βασιλεύοντα τῶν Αἰθιόπων Ἠμαθίωνα	κατάρχοντα	μάχης ἀποκτεῖναι, τὸ δ´ ὕστατον
[4, 63]	τὴν πόλιν ἑλόντας ταύτην μὲν	κατασκάψαι,	τὴν δ´ Ἑλένην ἀπαγαγεῖν εἰς
[4, 7]	τοῦ διὰ πολλῆς ὑμνήσεως ἐπιφανεῖς	κατασκευάζειν	τοὺς διὰ τῶν ποιημάτων ἀπαθανατιζομένους
[4, 76]	μυθολογῆσαι περὶ αὐτοῦ διότι τὰ	κατασκευαζόμενα	τῶν ἀγαλμάτων ὁμοιότατα τοῖς ἐμψύχοις
[4, 2]	καὶ τὸ ἐκ τῆς κριθῆς	κατασκευαζόμενον	πόμα, τὸ προσαγορευόμενον μὲν ὑπ´
[4, 13]	πλαταγήν, καὶ διὰ ταύτης ἐξαίσιον	κατασκευάζων	ψόφον, ἐξεφόβει τὰ ζῷα, καὶ
[4, 66]	χρησμοὺς ἔγραψε παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς	κατασκευαῖς·	παρ´ ἧς φασι καὶ τὸν
[4, 77]	τέρατι τούτῳ πρὸς διατροφὴν λέγεται	κατασκευάσαι	Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰς διεξόδους σκολιὰς
[4, 38]	πολεμικῆς διασκευῆς εἰς τὴν Οἴτην,	κατασκευάσαι	δὲ πλησίον αὐτοῦ πυρὰν εὐμεγέθη·
[4, 85]	κατὰ μὲν γὰρ τὴν Σικελίαν	κατασκευάσαι	Ζάγκλῳ τῷ τότε βασιλεύοντι τῆς
[4, 85]	ἡρώων ὑπεράγοντα φιλοκύνηγον γενέσθαι καὶ	κατασκευάσαι	μεγάλα ἔργα διὰ τὴν ἰσχὺν
[4, 77]	τὸν διὰ τῶν πλοίων δρασμόν,	κατασκευάσαι	παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ
[4, 22]	τὴν νῦν οὖσαν παρὰ θάλατταν	κατασκευάσαι,	τὴν ἀπ´ ἐκείνου καλουμένην Ἡρακλείαν.
[4, 85]	καὶ τὸ τέμενος τοῦ Ποσειδῶνος	κατασκευάσαι,	τιμώμενον ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων διαφερόντως·
[4, 76]	τὴν τραχύτητα τῶν ὀδόντων· διόπερ	κατασκευασάμενος	ἐκ σιδήρου πρίονα, καὶ διὰ
[4, 71]	τοὺς τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ	κατασκευάσαντας	Κύκλωπας· ἐπὶ δὲ τῇ τούτων
[4, 80]	παντελῶς δυσπορεύτου· δι´ ἣν αἰτίαν	κατασκευάσαντες	ἁμάξας τετρακύκλους ἑκατὸν ζεύγεσι βοῶν
[4, 39]	ἥρωι ποιήσαντες ἁγισμοὺς καὶ χώματα	κατασκευάσαντες	ἀπηλλάγησαν εἰς Τραχῖνα. μετὰ δὲ
[4, 30]	κτηνῶν τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο σίτου·	κατασκευάσαντες	δ´ οἰκήσεις ἑαυτοῖς καταγείους καὶ
[4, 79]	ἀεὶ δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι, καὶ	κατασκευάσαντες	ἱερὸν τῶν Μητέρων, διαφόρως ἐτίμων
[4, 30]	καιρῶν διαμένοντα καὶ ἀπὸ τοῦ	κατασκευάσαντος	Δαιδάλεια καλούμενα. ᾠκοδόμησε δὲ καὶ
[4, 35]	δι´ ἧς τὴν εὐτονίαν τοῦ	κατασκευάσαντος	δηλοῦσθαι. ~Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις
[4, 18]	μένῃ ἀείμνηστος ἡ δόξα τοῦ	κατασκευάσαντος·	ὡς δέ τινές φασι, τοὐναντίον
[4, 35]	ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν ἄλλην	κατασκευάσας	ἀπέλαβε χώραν πολλὴν καὶ πάμφορον,
[4, 13]	ἐπινοίας ἡ πρᾶξις προσεδεῖτο. διόπερ	κατασκευάσας	χαλκῆν πλαταγήν, καὶ διὰ ταύτης
[4, 51]	τῆς θαλάττης σκοπήν. ~αὐτὴν δὲ	κατασκευάσασαν	Ἀρτέμιδος εἴδωλον κοῖλον, εἰς μὲν
[4, 76]	διάθεσιν, ὥστε δοκεῖν εἶναι τὸ	κατασκευασθὲν	ἔμψυχον ζῷον. πρῶτος δ´ ὀμματώσας
[4, 24]	μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντες τὸν θεὸν ἵλεων	κατασκευάσωσι.	τοσαύτη δ´ ἐστὶν ἁγνεία καὶ
[4, 41]	τῷ μεγέθει καὶ τῇ λοιπῇ	κατασκευῇ	τὴν τότε συνήθειαν ὑπερβάλλον, διὰ
[4, 83]	ἱδρύσασθαι, καὶ κοσμῆσαι τῇ τε	κατασκευῇ	τοῦ νεὼ καὶ τῷ πλήθει
[4, 76]	οὗ τοῦ πρίονος ἐνεθυμήθη τὴν	κατασκευήν,	διὰ τούτου καὶ τοῦ φόνου
[4, 76]	τέχνην καὶ τὴν τῶν ἀγαλμάτων	κατασκευὴν	καὶ λιθουργίαν. εὑρετὴς δὲ γενόμενος
[4, 42]	τὴν μυθολογουμένην τῶν Τρωικῶν τειχῶν	κατασκευὴν	μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ κῆτος
[4, 77]	ἀπειλὴν τοῦ Μίνωος διὰ τὴν	κατασκευὴν	τῆς βοός φασι φοβηθέντα τὴν
[4, 76]	κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀγαλμάτων	κατασκευὴν	τοσοῦτο τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκεν
[4, 81]	τοῦ γάλακτος πῆξιν καὶ τὴν	κατασκευὴν	τῶν σμήνων, ἔτι δὲ τῶν
[4, 44]	χρόνοις ἱέρειαν τῆς εἰρημένης θεοῦ	κατασταθεῖσαν	θύειν τοὺς ἁλισκομένους. ~Ἐπιζητούσης δὲ
[4, 62]	τιμῶν, Θησεὺς δὲ μετὰ ταῦτα	καταστασιασθεὶς	καὶ φυγὼν ἐκ τῆς πατρίδος
[4, 61]	τὴν φιλοστοργίαν ἀθανάτων καταξιῶσαι τιμῶν,	καταστερίσαντα	τὸν ἐν οὐρανῷ στέφανον Ἀριάδνης.
[4, 80]	εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβιβασθῆναι καὶ	καταστερισθείσας	ἄρκτους προσαγορευθῆναι· περὶ ὧν καὶ
[4, 34]	τῷ Μελεάγρῳ τῆς τελευτῆς αἰτίαν	καταστῆναι·	ἀεὶ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς
[4, 58]	Ῥόδον, καὶ τρεῖς ἐν αὐτῇ	καταστῆσαι	πόλεις, Λίνδον, Ἰήλυσον, Κάμειρον· βασιλεῦσαι
[4, 30]	ἀναγράψομεν. ~τότε δ´ ὁ Ἰόλαος	καταστήσας	τὰ περὶ τὴν ἀποικίαν, καὶ
[4, 9]	φῶς ἀγαγεῖν. τὸν δὲ Δία	καταστρατηγηθέντα	βουληθῆναι τήν τε ὑπόσχεσιν βεβαιῶσαι
[4, 34]	τὸ τέλος ἀγχόνῃ τὸν βίον	καταστρέψαι.	~ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἱππόνουν
[4, 28]	κατὰ τὴν μάχην ἀριστεύουσαν, ἡρωικῶς	καταστρέψαι	τὸν βίον. αἱ δ´ ὑπολειφθεῖσαι
[4, 50]	πατάξασαν ἑαυτῆς τὸ στῆθος ἡρωικῶς	καταστρέψαι	τὸν βίον. τὸν δὲ Πελίαν
[4, 62]	οὖν διὰ σωφροσύνην τὸν βίον	καταστρέψας	παρὰ Τροιζηνίοις ἔτυχεν ἰσοθέων τιμῶν,
[4, 47]	Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν ὅτι τότε	καταστρέψει	τὸν βίον ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες
[4, 34]	ἐπενεγκεῖν αὐτῷ τὴν τοῦ βίου	καταστροφήν.	ἔνιοι δὲ μυθολογοῦσιν ὅτι κατὰ
[4, 32]	καὶ πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ	κατασφάξας,	Πριάμῳ τὴν βασιλείαν ἀπέδωκε τῶν
[4, 56]	ὑπὲρ τὸν Πόντον Ἀσίας, καὶ	κατασχεῖν	τὴν ἀπ´ ἐκείνου Μηδίαν προσαγορευθεῖσαν.
[4, 82]	ταύτην, λοιμοῦ δὲ τὴν Ἑλλάδα	κατασχόντος	ποιήσασθαι τὴν θυσίαν ὑπὲρ ἁπάντων
[4, 74]	κατὰ τοὺς μύθους τιμωρίας ἠξιώθη,	καταταχθεὶς	εἰς τοὺς ἀσεβεῖς. τούτου δ´
[4, 70]	ὠνομάσθαι καὶ εἰς πλάσμα μύθου	καταταχθῆναι	ὡς διφυεῖς ὄντας. φασὶ δὲ
[4, 1]	σφόδρα τοῦτον καὶ μεγίστας εὐεργεσίας	κατατεθεῖσθαι	τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων. εἴρηται
[4, 78]	τὰ βασίλεια καὶ τὰ χρήματα	κατατιθέμενος	ἀνάλωτον ἔσχεν αὐτὴν διὰ τῆς
[4, 45]	ἀποτυχίαις ἀνθρώπους ἀντὶ τῶν θηρίων	κατατοξεύειν.	φιλότεχνον δ´ εἰς φαρμάκων θανασίμων
[4, 74]	χολωσαμένη προσέταξε τῷ μὲν Ἀπόλλωνι	κατατοξεῦσαι	τοὺς υἱοὺς τῆς Νιόβης, τῇ
[4, 74]	καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν	κατατοξευσάντων	τὰ τέκνα τῆς Νιόβης, συνέβη
[4, 34]	οὗτος δὲ τὴν σύνεγγυς χώραν	καταφθείρων	τὰς κτήσεις ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος
[4, 2]	ἡσυχίας ποιούμενον τὰς ὁμιλίας δόξαι	καταφρονεῖν	αὐτῆς· διόπερ ὑπ´ αὐτῆς παρακληθῆναι
[4, 1]	τὸν ἀκριβέστατον ἔλεγχον οὐ προσδεχομένη	καταφρονεῖν	ποιεῖ τῆς ἱστορίας τοὺς ἀναγινώσκοντας·
[4, 22]	κάπρον χειρωσάμενον καὶ τῆς θεοῦ	καταφρονήσαντα	εἰπεῖν ὅτι τὴν κεφαλὴν τοῦ
[4, 54]	τῶν ὅρκων, φασὶ τὸν Ἰάσονα	καταφρονήσαντα	τῶν ὅρκων γῆμαι τὴν τοῦ
[4, 55]	τὸ παρὸν ἐκ τούτου βοήθειαν	καταφυγεῖν	εἰς Ἀθήνας πρὸς Αἰγέα τὸν
[4, 46]	φυλακήν· τὴν δὲ Μήδειαν διαδρᾶσαν	καταφυγεῖν	εἴς τι τέμενος Ἡλίου κείμενον
[4, 37]	οἱ δὲ λοιποὶ τῶν Δρυόπων	καταφυγόντες	ἐπὶ τὸν Εὐρυσθέα βοηθείας ἔτυχον
[4, 50]	καὶ μνήμης ἀξίαν ἐπιτελέσασθαι πρᾶξιν·	καταφυγοῦσαν	γὰρ ἐπὶ τὴν ἑστίαν τοῦ
[4, 29]	ἐξημερώσας δὲ τὴν χώραν καὶ	καταφυτεύσας	δένδρεσι καρπίμοις κατεσκεύασε περιμάχητον· ἐπὶ
[4, 47]	Φρίξον εἰς τὸν Πόντον πορευθέντα	καταχθῆναι	μὲν πρὸς τὴν Κολχίδα, κατὰ
[4, 76]	τίνα θάπτει, καὶ ἔφησεν ὄφιν	καταχωννύειν.	θαυμάσαι δ´ ἄν τις τὸ
[4, 24]	ἐλευθέρων τε καὶ δούλων γινομένης,	κατέδειξαν	καὶ τοὺς οἰκέτας ἰδίᾳ τιμῶντας
[4, 23]	τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων καθαγίσας	κατέδειξε	θύειν τοὺς ἐγχωρίους κατ´ ἐνιαυτὸν
[4, 39]	καὶ κριὸν θύσας ὡς ἥρωι	κατέδειξε	κατ´ ἐνιαυτὸν ἐν Ὀποῦντι θύειν
[4, 24]	ἐποίησε, καὶ τιμὰς καὶ θυσίας	κατέδειξεν	αὐτῷ γίνεσθαι κατ´ ἐνιαυτὸν τὰς
[4, 21]	ὢν διατιμησάμενος τὴν ἰδίαν οὐσίαν	κατέθυσε	τῷ θεῷ πᾶσαν τὴν δεκάτην,
[4, 13]	ψυχὴν ἀγχινοίας τὸν ἆθλον τοῦτον	κατειργάσατο.	Ὁ δ´ Ἡρακλῆς πρόσταγμα λαβὼν
[4, 1]	τῶν κατὰ πόλεμον ἀξιόλογόν τι	κατειργασμένων,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἐν
[4, 29]	κρατήσας δὲ μάχῃ τῶν ἐγχωρίων,	κατεκληρούχησε	τὸ κάλλιστον τῆς νήσου, καὶ
[4, 57]	πλεῖστοι μὲν τῶν μετ´ Εὐρυσθέως	κατεκόπησαν,	αὐτὸς δ´ ὁ Εὐρυσθεύς, τοῦ
[4, 16]	ἀλλ´ ἑαυταῖς συνασπίζουσαι τότε πᾶσαι	κατεκόπησαν.	μετὰ δὲ ταύτας Δηιάνειραν καὶ
[4, 28]	τῶν ἀντιταχθεισῶν Ἀμαζονίδων ἃς μὲν	κατέκοψαν,	ἃς δ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς
[4, 16]	τὸ λοιπὸν πλῆθος φυγεῖν συναναγκάσας,	κατέκοψε	τὰς πλείστας, ὥστε παντελῶς τὸ
[4, 31]	αὐτὸν ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι τὴν κλοπὴν	κατεκρήμνισεν	ἀπὸ τοῦ πύργου. διὰ δὲ
[4, 79]	καταπολεμήσαντές τινας τῶν περιοίκων ἱκανὴν	κατεκτήσαντο	χώραν. ἀεὶ δὲ μᾶλλον αὐξόμενοι,
[4, 36]	ἦλθε πρὸς τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν,	κατέλαβε	Νέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα
[4, 15]	τὸ πῦρ τοῖς ἀνθρώποις, δεσμοῖς	κατελάβετο	καὶ παρέστησεν ἀετὸν τὸν ἐσθίοντα
[4, 52]	τοῦ ζῆν, τὸν δ´ Ἰάσονα	κατελεήσαντα	τὰ πάθη παρακατασχεῖν αὐτάς, καὶ
[4, 14]	ἤρξατο, εἰς αὐτὴν δὲ ταύτην	κατέληξεν·	ἐν ταύτῃ γὰρ τὰς πρὸς
[4, 22]	Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ Φλεγραίου πεδίου	κατελθὼν	ἐπὶ τὴν θάλατταν κατεσκεύασεν ἔργα
[4, 18]	ἀνδρὸς εὐσεβείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ διαφέροντος,	κατέλιπε	μέρος τῶν βοῶν ἐν δωρεαῖς
[4, 14]	γὰρ τὰς πρὸς θνητὴν ὁμιλίας	κατέλυσε,	καὶ κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους
[4, 19]	τὴν Κελτικὴν καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν	κατέλυσε	μὲν τὰς συνήθεις παρανομίας καὶ
[4, 29]	δὲ πεντήκοντα παίδων δύο μὲν	κατέμειναν	ἐν ταῖς Θήβαις, ὧν τοὺς
[4, 30]	διὰ τὸ κάλλος τῆς χώρας	κατέμειναν	ἐν τῇ Σικελίᾳ, καὶ τοῖς
[4, 67]	κατοικήσαντες, οἱ μὲν ἐν αὐτῇ	κατέμειναν,	οἱ δ´ ἐπανῆλθον εἰς τὰς
[4, 56]	Ἴστρον πλεύσαντας μέχρι τῶν πηγῶν	κατενεχθῆναι	διὰ τῆς ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς
[4, 77]	τούτου τὸν υἱὸν Ἴκαρον φυγόντα	κατενεχθῆναι	πρός τινα νῆσον πελαγίαν, πρὸς
[4, 77]	ἐκ τῆς νήσου ταύτης ἐκπλεύσαντα	κατενεχθῆναι	τῆς Σικελίας πρὸς χώραν ἧς
[4, 85]	κατ´ ἀσφοδελὸν λειμῶνα, οὓς αὐτὸς	κατέπεφνεν	ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι, χερσὶν ἔχων
[4, 81]	τῶν κυνηγίων προῃρεῖτο τὸν γάμον	κατεργάσασθαι	τῆς Ἀρτέμιδος, οἱ δ´ ὅτι
[4, 8]	τῷ μὲν γὰρ μεγέθει τῶν	κατεργασθέντων	ὁμολογουμένως οὗτος παραδέδοται πάντας τοὺς
[4, 81]	ἔτι δὲ τῶν ἐλαιῶν τὴν	κατεργασίαν,	διδάξαι πρῶτον τοὺς ἀνθρώπους. διὰ
[4, 77]	ἑπτὰ κόρους καὶ κόρας {ἑπτὰ}	κατεσθίειν,	περὶ ὧν προειρήκαμεν. τὸν οὖν
[4, 23]	δυνάμεσι καὶ κατὰ κράτος ἑλόντες	κατέσκαψαν.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων τὰ
[4, 10]	Μινυῶν ἐνέπρησε καὶ τὴν πόλιν	κατέσκαψε.	περιβοήτου δὲ τῆς πράξεως γενομένης
[4, 31]	τὴν ὁρμήν, ἐκπορθήσας ἐξηνδραποδίσατο καὶ	κατέσκαψεν.	ἡ δ´ Ὀμφάλη ἀποδεχομένη τὴν
[4, 12]	ἠρεισμένῳ σκέλεσι τὴν βάσιν ὀλισθηρὰν	κατεσκεύαζεν.	ἀλλ´ ὅμως τοὺς τοιούτοις προτερήμασι
[4, 76]	οἱ γὰρ πρὸ τούτου τεχνῖται	κατεσκεύαζον	τὰ ἀγάλματα τοῖς μὲν ὄμμασι
[4, 21]	εὐωχίας ποιῶν συνεχεῖς καὶ πολυδαπάνους.	κατεσκεύασαν	δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τούτῳ τῷ
[4, 80]	γραφομένων. νεὼν μὲν γὰρ αὐταῖς	κατεσκεύασαν	οὐ μόνον τῷ μεγέθει διάφορον,
[4, 78]	τῇ κατὰ τὴν τέχνην ὑπερβολῇ.	κατεσκεύασε	δ´ ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ
[4, 78]	ἐπὶ πέτρας οὖσαν πασῶν ὀχυρωτάτην	κατεσκεύασε	καὶ παντελῶς ἐκ βίας ἀνάλωτον·
[4, 24]	ἀποδιδούς, πρὸ μὲν τῆς πόλεως	κατεσκεύασε	λίμνην, ἔχουσαν τὸν περίβολον σταδίων
[4, 29]	χώραν καὶ καταφυτεύσας δένδρεσι καρπίμοις	κατεσκεύασε	περιμάχητον· ἐπὶ τοσοῦτο γὰρ ἡ
[4, 24]	ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς καὶ τάφον αὐτοῦ	κατεσκεύασε·	προεῖπε δὲ καὶ τοῖς ἐγχωρίοις
[4, 78]	σπήλαιον κατὰ τὴν Σελινουντίαν χώραν	κατεσκεύασεν,	ἐν ᾧ τὴν ἀτμίδα τοῦ
[4, 78]	πέτρας ἀπόκρημνον ποιήσασθαι τὴν οἰκοδομίαν,	κατεσκεύασεν	ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ κρημνοῦ τοῖχον,
[4, 76]	τῶν συνεργούντων εἰς τὴν τέχνην,	κατεσκεύασεν	ἔργα θαυμαζόμενα κατὰ πολλοὺς τόπους
[4, 22]	πεδίου κατελθὼν ἐπὶ τὴν θάλατταν	κατεσκεύασεν	ἔργα περὶ τὴν Ἄορνον ὀνομαζομένην
[4, 30]	Δαίδαλον ἐκ τῆς Σικελίας μεταπεμψάμενος,	κατεσκεύασεν	ἔργα πολλὰ καὶ μεγάλα μέχρι
[4, 24]	ἐφ´ ἑαυτοῦ προσηγορίαν ἐπιθείς, τέμενος	κατεσκεύασεν	ἥρωι Γηρυόνῃ, ὃ μέχρι τοῦ
[4, 10]	τοὺς ἡλικιώτας ἐλευθεροῦν τὴν πατρίδα,	κατέσπασεν	ἐκ τῶν ναῶν τὰς προσηλωμένας
[4, 63]	Θησέα. οὗτος μὲν οὖν κύριος	κατέστη	τῆς παρθένου τὸν τρόπον τοῦτον·
[4, 18]	ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν κύριοι	κατέστησαν.	ὁ δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν τῆς
[4, 30]	τε καὶ πολυτελῆ, καὶ δικαστήρια	κατέστησε	καὶ τἄλλα τὰ πρὸς τὴν
[4, 26]	δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε καὶ φανερὸν	κατέστησεν	ἀνθρώποις. τελευταῖον δ´ ἆθλον λαβὼν
[4, 18]	Χρυσάορος υἱοὺς τρισὶ δυνάμεσι μεγάλαις	κατεστρατοπεδευκότας	ἐκ διαστήματος, πάντας τοὺς ἡγεμόνας
[4, 28]	κατήντησαν εἰς τὴν Ἀττικήν, καὶ	κατεστρατοπέδευσαν	ὅπου νῦν ἐστι τὸ καλούμενον
[4, 16]	Θερμώδοντος ποταμοῦ, πλησίον Θεμισκύρας πόλεως	κατεστρατοπέδευσεν,	ἐν ᾗ τὰ βασίλεια τῶν
[4, 21]	καταντήσας πρὸς τὸν Τίβεριν ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν	οὗ νῦν ἡ Ῥώμη ἐστίν.
[4, 38]	τὴν ἁμαρτίαν, ἀγχόνῃ τὸν βίον	κατέστρεψεν.	ὁ δὲ θεὸς ἔχρησε κομισθῆναι
[4, 67]	καλουμένας ἀπ´ αὐτοῦ νήσους Αἰολίδας	κατέσχε,	καὶ πόλιν ἔκτισε τὴν ὀνομαζομένην
[4, 67]	γενομένης ἐν τῷ Μεταποντίῳ, βίᾳ	κατέσχον	τὴν βασιλείαν. ὕστερον δὲ τῆς
[4, 69]	ἠράσθη μὲν τῆς Ἥρας καὶ	κατετόλμησεν	ὑπὲρ συνουσίας λόγους ποιεῖσθαι. ἔπειτα
[4, 11]	πλησίον διατριβόντων, τούτους ὡς πολεμίους	κατετόξευσε.	μόγις δὲ τῆς μανίας ἀπολυθείς,
[4, 15]	ἀνθρώπων εὐεργεσίαν, τὸν μὲν ἀετὸν	κατετόξευσε,	τὸν δὲ Δία πείσας λῆξαι
[4, 52]	αὐτὴν δὲ τῇ Κολχίδι διαλέκτῳ	κατευχήν	τινα μακρὰν διερχομένην ἐγχρονίζειν, ἀναστροφὴν
[4, 38]	περιέχοντος πεσόντων, ἡ πυρὰ πᾶσα	κατεφλέχθη.	μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν
[4, 37]	πολὺ ταῖς δυνάμεσιν, οἱ Δωριεῖς	κατέφυγον	ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα, καὶ σύμμαχον
[4, 24]	φασι τοὺς τῇ προειρημένῃ νόσῳ	κατεχομένους.	οἱ δ´ οὖν ἐγχώριοι τούτοις
[4, 81]	πρὸς τὴν ἀκοινώνητον τοῖς γάμοις	κατεχρῆτο	πρὸς τὸ συντελέσαι τὴν ἰδίαν
[4, 33]	δὲ Σπάρτην ἑλὼν κατὰ κράτος,	κατήγαγεν	ἐπὶ τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων τὸν
[4, 76]	φόνου τὴν ἐπίγνωσιν συνέβη γενέσθαι.	κατηγορηθεὶς	δὲ καὶ καταδικασθεὶς ὑπὸ τῶν
[4, 71]	Ἅιδην μυθολογοῦσιν ἐγκαλοῦντα τῷ Ἀσκληπιῷ	κατηγορίαν	αὐτοῦ ποιήσασθαι πρὸς τὸν Δία
[4, 12]	τοιούτοις προτερήμασι πλεονεκτοῦντας Ἡρακλῆς παραδόξως	κατηγωνίσατο,	καὶ τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτεινε,
[4, 12]	Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ἡρακλῆς	κατηγωνίσατο	τοὺς ὀνομαζομένους Κενταύρους διὰ τοιαύτας
[4, 58]	δ´ ὁ πεντηκονταετὴς χρόνος διῆλθε,	κατῆλθον	εἰς Πελοπόννησον· ὧν τὰς πράξεις
[4, 67]	πατρίδων ἐξελαθέντες ὕστερόν τισι χρόνοις	κατῆλθον	εἰς τὴν Δωρίδα καὶ κατῴκησαν
[4, 28]	δὲ πολλὴν τῆς Εὐρώπης ἐπελθοῦσαι	κατήντησαν	εἰς τὴν Ἀττικήν, καὶ κατεστρατοπέδευσαν
[4, 60]	Ἀνδρόγεως μὲν εἰς τὰς Ἀθήνας	κατήντησε	Παναθηναίων συντελουμένων, Αἰγέως βασιλεύοντος, ἐν
[4, 36]	ὁ δὲ διαβὰς τὸν ποταμὸν	κατήντησε	πρὸς Κήυκα τὸν τῆς Τραχῖνος
[4, 22]	τοὺς τόπους. ἐντεῦθεν δ´ ἀναζεύξας	κατήντησε	τῆς Ποσειδωνιατῶν χώρας πρός τινα
[4, 72]	Τελαμὼν δὲ φυγὼν ἐξ Αἰγίνης	κατήντησεν	εἰς Σαλαμῖνα, καὶ γήμας Κυχρέως
[4, 59]	Αἰγέως ὑπό τινι πέτρᾳ τεθειμένα,	κατήντησεν	εἰς τὰς Ἀθήνας. διεξιὼν δ´,
[4, 59]	ὠνομάσθη. κατορθώσας δὲ τὰ προειρημένα	κατήντησεν	εἰς τὰς Ἀθήνας, καὶ τὸν
[4, 25]	πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον κόλπον	κατήντησεν	εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ ἧς
[4, 21]	παράλιον τῆς νῦν Ἰταλίας ὀνομαζομένης,	κατήντησεν	εἰς τὸ Κυμαῖον πεδίον, ἐν
[4, 79]	ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Κρήτης, καὶ	κατῆρε	τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς τὴν ἀπ´
[4, 61]	Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός, καὶ	κατῆρεν	εἰς νῆσον τὴν τότε μὲν
[4, 17]	οὖν τὸν ἐκ ταύτης πλοῦν	κατῆρεν	εἰς τὴν Λιβύην, καὶ πρῶτον
[4, 31]	τοῦ Ἰφίτου, φήσας αὐτὸν ψευδῶς	κατῃτιᾶσθαι	τὴν κλοπὴν κατεκρήμνισεν ἀπὸ τοῦ
[4, 58]	εἰ δ´ Ὕλλος λειφθείη, μὴ	κατιέναι	τοὺς Ἡρακλείδας εἰς Πελοπόννησον ἐντὸς
[4, 79]	κρίναντες δ´ ἐν τῇ Σικελίᾳ	κατοικεῖν,	οἱ μὲν ἐνταῦθα πόλιν ᾤκισαν
[4, 85]	διαπραξάμενον εἰς Εὔβοιαν μεταναστῆναι κἀκεῖ	κατοικῆσαι·	διὰ δὲ τὴν δόξαν ἐν
[4, 53]	λοιπὸν χρόνον ἐν τῇ Κορίνθῳ	κατοικῆσαι.	Μελλόντων δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν εἰς
[4, 45]	τῶν ἱστορικῶν ἐκλιποῦσαν τὸν Πόντον	κατοικῆσαι	τῆς Ἰταλίας ἀκρωτήριον τὸ μέχρι
[4, 58]	χώρας παρακαταθήκην ἀπαιτήσαντας μετὰ Δωριέων	κατοικῆσαι.	Τληπόλεμον δὲ τὸν Ἡρακλέους ἐν
[4, 70]	δ´ εἰς Μαλέαν ἐκπεσόντας ἐνταῦθα	κατοικῆσαι.	τοὺς δὲ Κενταύρους μετεωρισθέντας τοῖς
[4, 2]	κτίσαι τὰς Θήβας. ἐνταῦθα δὲ	κατοικήσαντα	γῆμαι μὲν Ἁρμονίαν τὴν Ἀφροδίτης,
[4, 82]	νῆσον καταπλεῦσαι. ἐν δὲ ταύτῃ	κατοικήσαντα,	καὶ τὴν νῆσον διὰ τὸ
[4, 67]	αὐτοὶ δ´ ἐπί τινας χρόνους	κατοικήσαντες,	οἱ μὲν ἐν αὐτῇ κατέμειναν,
[4, 68]	τὰ δύο μέρη τῆς βασιλείας·	κατοικήσας	δ´ ἐν Ἄργει κοινὴν ἐποιήσατο
[4, 72]	ἐποίησεν· Ἀσωπὸς δ´ ἐν Φλιοῦντι	κατοικήσας	ἔγημε Μετώπην τὴν Λάδωνος, ἐξ
[4, 72]	καὶ Ἀσωπόν. Πηνειὸς μὲν οὖν	κατοικήσας	περὶ τὴν νῦν οὖσαν Θετταλίαν
[4, 34]	δὲ μετὰ τὴν ἐν Φενεῷ	κατοίκησιν	ἔτει πέμπτῳ, δυσφορῶν ἐπὶ τῷ
[4, 58]	οἱ ὑπὸ Τριόπα τοῦ Φόρβαντος	κατοικισθέντες.	τὸν δ´ οὖν Τληπόλεμον κοινῇ
[4, 54]	φασὶ γὰρ αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ	κατοικοῦντα	καὶ συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον Μηδείᾳ
[4, 58]	δὲ τὸν Ἡρακλέους ἐν Ἄργει	κατοικοῦντα	λέγουσιν ἀνελεῖν Λικύμνιον τὸν Ἠλεκτρύωνος
[4, 59]	δεύτερον δὲ τὸν ἐν Ἰσθμῷ	κατοικοῦντα	Σίνιν. οὗτος γὰρ δύο πίτυς
[4, 76]	Ἀττικὴν δήμων, ἐν ᾧ τοὺς	κατοικοῦντας	ἀπ´ ἐκείνου Δαιδαλίδας ὀνομασθῆναι. ~μετὰ
[4, 56]	δεικνύντες τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν	κατοικοῦντας	Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν
[4, 19]	τῶν δὲ τὴν ὀρεινὴν ταύτην	κατοικούντων	βαρβάρων εἰωθότων τὰ διεξιόντα τῶν
[4, 18]	λαμβάνων παρὰ τῶν τὴν Μινυάδα	κατοικούντων	διὰ τὴν τῶν Θηβαίων καταδούλωσιν.
[4, 69]	ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης μὲν	κατοικῶν	περὶ τὸν Πηνειὸν ποταμὸν ἐβασίλευσε
[4, 59]	προέκρουεν, ἀφ´ οὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη.	κατορθώσας	δὲ τὰ προειρημένα κατήντησεν εἰς
[4, 60]	καὶ Κρήτης ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ	Κατρέα	καὶ Ἀνδρόγεων καὶ Ἀριάδνην, καὶ
[4, 74]	πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ διαφέρων	κατῴκει	τῆς Ἀσίας περὶ τὴν νῦν
[4, 30]	τὴν ὀρεινὴν ἐν ταῖς δυσχωρίαις	κατῴκησαν,	ἐθίσαντες δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι
[4, 67]	κατῆλθον εἰς τὴν Δωρίδα καὶ	κατῴκησαν	ἐν Ἐρινεῷ καὶ Κυτινίῳ καὶ
[4, 67]	Δευκαλίωνος υἱῶν οἱ μὲν ἄλλοι	κατῴκησαν	ἐν τοῖς προειρημένοις τόποις, Μίμας
[4, 28]	τὴν Σκυθίαν καὶ μετ´ ἐκείνων	κατῴκησαν.	ἡμεῖς δ´ ἀρκούντως περὶ τούτων
[4, 58]	Ἀργείων αὐτοὺς προσδεξαμένων, ἐν Ἄργει	κατῴκησαν,	οἱ δ´ ἄλλοι πάντες ἐν
[4, 37]	καὶ τοῖς ἐγχωρίοις ἀναμιχθέντες ἐνταῦθα	κατῴκησαν,	οἱ δὲ λοιποὶ τῶν Δρυόπων
[4, 30]	τοῖς Σικανοῖς καταμιγέντες ἐν ταύτῃ	κατῴκησαν,	τιμώμενοι διαφερόντως ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων.
[4, 58]	δ´ ἄλλοι πάντες ἐν Τρικορύθῳ	{κατῴκησαν}	ὡς δ´ ὁ πεντηκονταετὴς χρόνος
[4, 72]	Ἰσμηνὸς μὲν εἰς Βοιωτίαν ἐλθὼν	κατῴκησε	περὶ τὸν ποταμὸν τὸν ἀπ´
[4, 33]	ἀναγκασθεὶς ἔφυγε μετὰ τούτων καὶ	κατῴκησε	τῆς Ἀρκαδίας ἐν Φενεῷ. ἐντεῦθεν
[4, 36]	Τραχῖνος βασιλέα, καὶ μετὰ τούτου	κατῴκησεν,	ἔχων τοὺς ἀεὶ συστρατεύοντας τῶν
[4, 34]	τῆς Αἰτωλίας εἰς Καλυδῶνα κἀκεῖ	κατῴκησεν.	οὐκ ὄντων δ´ αὐτῷ παίδων
[4, 57]	αὐτοῖς ἐπιείκειαν προσεδέξαντο τοὺς Ἡρακλείδας·	κατῴκισαν	δὲ αὐτοὺς μετὰ τῶν συμφυγόντων
[4, 58]	τὴν δὲ νῆσον ταύτην τότε	κατῴκουν	Ἕλληνες οἱ ὑπὸ Τριόπα τοῦ
[4, 57]	τοίνυν ἀποθέωσιν οἱ παῖδες αὐτοῦ	κατῴκουν	ἐν Τραχῖνι παρὰ Κήυκι τῷ
[4, 21]	τότε δέ τινες τῶν ἐγχωρίων	κατῴκουν	ἐν τῷ νῦν καλουμένῳ Παλατίῳ,
[4, 22]	δένδρου κρεμάσαι ταύτην, αὐτὸν δέ,	καυματώδους	περιστάσεως οὔσης, κατὰ μεσημβρίαν εἰς
[4, 16]	ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἀγῶσιν ἀνδραγαθίαν	καυχωμένη	μηδενὸς χρείαν ἔχειν βοηθοῦ, ψευδῆ
[4, 18]	ἠπείρων τὰς παρὰ τὸν ὠκεανὸν	κειμένας	τῆς τε Λιβύης καὶ τῆς
[4, 83]	καὶ πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον αὑτῷ,	κειμένην	ἐπί τινος ὑψηλοῦ τόπου· κατὰ
[4, 50]	οὐ μακρὰν μὲν τῆς Ἰωλκοῦ	κείμενον,	ἀθεώρητον δὲ τοῖς ἐκ τῆς
[4, 85]	προσχῶσαι τὸ κατὰ τὴν Πελωρίδα	κείμενον	ἀκρωτήριον, καὶ τὸ τέμενος τοῦ
[4, 2]	ἄντρον τὸ ἐν τῇ Νύσῃ,	κείμενον	μεταξὺ Φοινίκης καὶ Νείλου, ταῖς
[4, 46]	καταφυγεῖν εἴς τι τέμενος Ἡλίου	κείμενον	παρὰ θάλατταν. καθ´ ὃν δὴ
[4, 80]	τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν γε Κρήτηθεν	κεῖναί	γε Διὸς μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν
[4, 82]	καὶ τὰς ἐσομένας παρὰ τοῖς	Κείοις	τιμάς. τὸν δὲ πλεῦσαι μὲν
[4, 34]	φυλακῇ τὴν σωτηρίαν τοῦ τέκνου	κεῖσθαι,	τὸν δαλὸν ἐπιμελῶς τηρεῖν. ὕστερον
[4, 22]	λίμνην, ἱερὰν δὲ Φερσεφόνης νομιζομένην.	κεῖται	μὲν οὖν ἡ λίμνη μεταξὺ
[4, 17]	γὰρ εὐφυῶς ἡ νῆσος αὕτη	κεῖται	πρὸς τὰς ἐφ´ ὅλην τὴν
[4, 21]	Οὐεσουούιος, ἔχων πολλὰ σημεῖα τοῦ	κεκαῦσθαι	κατὰ τοὺς ἀρχαίους χρόνους. τοὺς
[4, 48]	Κόλχων. προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις	κεκλειμέναις	νυκτὸς τῇ Ταυρικῇ διαλέκτῳ προσφωνῆσαι
[4, 70]	Κενταύρους, φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς	κεκλημέναις	γυναιξὶ καὶ βίᾳ μίσγεσθαι, διὰ
[4, 4]	δύο Διονύσους, μητέρων δὲ δυοῖν.	κεκληρονομηκέναι	δὲ τὸν νεώτερον καὶ τὰς
[4, 17]	ἐν τοῖς πρὸς τὸν ὠκεανὸν	κεκλιμένοις	μέρεσιν, Ἡρακλῆς θεωρῶν τὸν πόνον
[4, 76]	ἔχοντα καθειμένας καὶ ταῖς πλευραῖς	κεκολλημένας.	ὁ δ´ οὖν Δαίδαλος κατὰ
[4, 4]	πολέμοις μάχας ὅπλοις αὐτὸν πολεμικοῖς	κεκοσμῆσθαι	καὶ δοραῖς παρδάλεων, κατὰ δὲ
[4, 54]	σωφροσύνῃ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς	κεκοσμῆσθαι·	μετὰ δὲ ταῦτα ἀεὶ μᾶλλον
[4, 3]	δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον διδῶται	κεκραμένος	ὕδατι, Διὸς σωτῆρος ἐπιφωνεῖν. τὸν
[4, 7]	λέγουσιν, οἱ δ´ ἐννέα, καὶ	κεκράτηκεν	ὁ τῶν ἐννέα ἀριθμὸς ὑπὸ
[4, 17]	μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς Κρήτην,	κεκρικὼς	ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν·
[4, 79]	τάφον οἰκοδομήσαντες κατὰ μὲν τὸν	κεκρυμμένον	τόπον ἔθεσαν τὰ ὀστᾶ, κατὰ
[4, 84]	τραφέντα, καὶ βοῶν ἀγέλας παμπληθεῖς	κεκτημένον,	τούτων ποιεῖσθαι πολλὴν ἐπιμέλειαν· ἀφ´
[4, 21]	οὐ μόνον τῶν συμμέτρους οὐσίας	κεκτημένων,	ἀλλὰ καὶ τῶν μεγαλοπλούτων τινὰς
[4, 27]	Ἕσπερον καὶ Ἄτλαντα. τούτους δὲ	κεκτῆσθαι	πρόβατα τῷ μὲν κάλλει διάφορα,
[4, 26]	λέγουσι ποίμνας προβάτων κάλλει διαφερούσας	κεκτῆσθαι	τὰς Ἑσπερίδας, χρυσᾶ δὲ μῆλα
[4, 16]	κρείττονι περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ ταύτας	Κελαινὼ	καὶ Εὐρυβία καὶ Φοίβη, τῆς
[4, 61]	Αἰγίνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός, καὶ	κελεύειν	ὑπὲρ αὐτῶν εὐχὰς ποιήσασθαι. ὧν
[4, 51]	μὲν παρθένους ἑτοίμους οὔσας τὸ	κελευόμενον	ἐπιτελεῖν, ~τὴν δὲ Μήδειαν νυκτὸς
[4, 19]	δύναμιν καὶ καταντήσας εἰς τὴν	Κελτικὴν	καὶ πᾶσαν ἐπελθὼν κατέλυσε μὲν
[4, 19]	τὴν πόλιν, ὡς ἁπάσης τῆς	Κελτικῆς	οὖσαν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν. διέμεινε
[4, 19]	δ´ Ἡρακλῆς τὴν ἐκ τῆς	Κελτικῆς	πορείαν ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ποιούμενος,
[4, 19]	ἐνοικοῦντας ἐκβαρβαρωθῆναι συνέβη. οἱ δὲ	Κελτοὶ	μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν τιμῶσι
[4, 56]	τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν κατοικοῦντας	Κελτοὺς	σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς
[4, 19]	συνηναγκάσθη μετὰ πάντων τῶν ἄλλων	Κελτῶν	ὑποταγῆναι Ῥωμαίοις. ὁ δ´ Ἡρακλῆς
[4, 12]	οἴνου προσπεσούσης τοῖς πλησίον οἰκοῦσι	Κενταύροις,	συνέβη διοιστρηθῆναι τούτους· διὸ καὶ
[4, 69]	ᾗ μιγεὶς Ἀπόλλων Λαπίθην καὶ	Κένταυρον	ἐγέννησε. καὶ τούτων Λαπίθης μὲν
[4, 33]	ἐν τοῖς γάμοις ὑβρίζοντα τὸν	Κένταυρον	Εὐρυτίωνα καὶ τὴν Ἱππολύτην βιαζόμενον,
[4, 36]	Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβε Νέσσον τὸν	Κένταυρον	μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν. οὗτος
[4, 36]	ὁ μὲν Ἡρακλῆς ἐτόξευσε τὸν	Κένταυρον,	ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος,
[4, 12]	διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος ἦν	Κένταυρος,	ἀφ´ οὗ συνέβη τὸ πλησίον
[4, 38]	χιτῶνα ἔχρισε τῷ παρὰ τοῦ	Κενταύρου	δεδομένῳ πρὸς ἀπώλειαν φίλτρῳ. ὁ
[4, 69]	νεφέλῃ μιγέντα γεννῆσαι τοὺς ὀνομαζομένους	Κενταύρους	ἀνθρωποφυεῖς. τέλος δὲ μυθολογοῦσι τὸν
[4, 12]	πραττομένοις Ἡρακλῆς κατηγωνίσατο τοὺς ὀνομαζομένους	Κενταύρους	διὰ τοιαύτας αἰτίας. Φόλος ἦν
[4, 8]	ἐν τοῖς θεάτροις, πεπεισμένοι μήτε	Κενταύρους	διφυεῖς ἐξ ἑτερογενῶν σωμάτων ὑπάρξαι
[4, 12]	τὴν συγγένειαν θάπτων τοὺς πεπτωκότας	Κενταύρους,	καὶ βέλος ἔκ τινος ἐξαιρῶν,
[4, 70]	ἐκπεσόντας ἐνταῦθα κατοικῆσαι. τοὺς δὲ	Κενταύρους	μετεωρισθέντας τοῖς προτερήμασι, καὶ ὁρμωμένους
[4, 70]	ἐκ Νεφέλης καὶ Ἰξίονος γεννηθέντας	Κενταύρους	πρώτους ἱππεύειν ἐπιχειρήσαντας Ἱπποκενταύρους ὠνομάσθαι
[4, 70]	τιμωρίαν ἔχειν αἰώνιον. ~τοὺς δὲ	Κενταύρους	τινὲς μέν φασιν ἐν τῷ
[4, 70]	τόν τε Θησέα καὶ τοὺς	Κενταύρους,	φασὶ μεθυσθέντας ἐπιβαλέσθαι ταῖς κεκλημέναις
[4, 12]	τὸ παλαιὸν Διόνυσον παρατεθεῖσθαί τινι	Κενταύρῳ,	καὶ προστάξαι τότε ἀνοῖξαι ὅταν
[4, 69]	περὶ δὲ {τῶν} Λαπιθῶν καὶ	Κενταύρων	ἐν μέρει διέξιμεν. Ὠκεανοῦ καὶ
[4, 12]	διέφθειρε. καὶ περὶ μὲν τῶν	Κενταύρων	ἱκανῶς ἡμῖν εἰρήσθω. ~Μετὰ δὲ
[4, 12]	σύνεσιν ἔχοντας ἀνδρῶν. τῶν δὲ	Κενταύρων	οἱ μὲν πεύκας αὐτορρίζους ἔχοντες
[4, 70]	δὲ ταύτην τὴν αἰτίαν τῶν	Κενταύρων	πανδημεὶ στρατευσάντων ἐπὶ τοὺς Λαπίθας
[4, 12]	φυγεῖν ἠνάγκασε. τῶν δ´ ἀναιρεθέντων	Κενταύρων	ὑπῆρχον ἐπιφανέστατοι Δάφνις καὶ Ἀργεῖος
[4, 14]	δὲ πρὸς τὸν καθαρμὸν τοῦ	Κενταύρων	φόνου τὰ μικρὰ μυστήρια συνεστήσατο,
[4, 76]	ὢν τοῦ διδασκάλου τόν τε	κεραμευτικὸν	τροχὸν εὗρε καὶ σιαγόνι περιτυχὼν
[4, 35]	δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι	κέρας	Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθος
[4, 35]	τῶν τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν	κέρας	μὲν τοῦ Ἀχελῴου τὸ διὰ
[4, 35]	καρποφορούντων φυτῶν· Ἀμαλθείας δ´ εἶναι	κέρας	οἱονεί τινος ἀμαλακιστίας, δι´ ἧς
[4, 4]	ἐπιτελεῖν· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ	κερατίαν	αὐτὸν παρεισάγουσι. καὶ τὸν μὲν
[4, 35]	δὲ τὴν συμπλοκὴν θάτερον τῶν	κεράτων	κλάσαντα δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ
[4, 71]	τούτου παροξυνθέντα φονεῦσαι τοὺς τὸν	κεραυνὸν	τῷ Διὶ κατασκευάσαντας Κύκλωπας· ἐπὶ
[4, 38]	τὴν πυράν. εὐθὺς δὲ καὶ	κεραυνῶν	ἐκ τοῦ περιέχοντος πεσόντων, ἡ
[4, 71]	τὸν μὲν Δία παροξυνθέντα {καὶ}	κεραυνώσαντα	τὸν Ἀσκληπιὸν διαφθεῖραι, τὸν δ´
[4, 25]	παρ´ Εὐρυσθέως τὸν ἐξ ᾅδου	Κέρβερον	πρὸς τὸ φῶς ἀγαγεῖν. πρὸς
[4, 59]	δὲ καὶ περὶ τὴν Ἐλευσῖνα	Κερκυόνα	τὸν διαπαλαίοντα τοῖς παριοῦσι καὶ
[4, 31]	ἐκόλασε. τοὺς μὲν γὰρ ὀνομαζομένους	Κέρκωπας,	λῃστεύοντας καὶ πολλὰ κακὰ διεργαζομένους,
[4, 22]	τὴν Σικελίαν, αὐτὸς δὲ ταύρου	κέρως	λαβόμενος διενήξατο τὸν πόρον, ὄντος
[4, 73]	προσαναδραμόντας ἡμᾶς ἀπ´ ἀρχῆς ἐν	κεφαλαίοις	ἅπαντα διελθεῖν. κατὰ γὰρ τὴν
[4, 7]	οἰκεῖον ἂν εἴη διελθεῖν ἐν	κεφαλαίοις.	ταύτας γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν
[4, 4]	τὰς ἐκ τοῦ πλεονάζοντος οἴνου	κεφαλαλγίας	τοῖς πίνουσι γινομένας διαδεδέσθαι λέγουσιν
[4, 43]	ἀστέρων ἐπὶ τὰς τῶν Διοσκόρων	κεφαλὰς	ἐπιπεσόντων, ἅπαντας μὲν ἐκπλαγῆναι τὸ
[4, 22]	εἰωθέναι τῶν ληφθέντων θηρίων τὰς	κεφαλὰς	καὶ τοὺς πόδας ἀνατιθέναι τῇ
[4, 11]	ἑνὸς σώματος ἑκατὸν αὐχένες ἔχοντες	κεφαλὰς	ὄφεων διετετύπωντο. τούτων δ´ εἰ
[4, 4]	διαδεδέσθαι λέγουσιν αὐτὸν μίτρᾳ τὴν	κεφαλήν,	ἀφ´ ἧς αἰτίας καὶ μιτρηφόρον
[4, 22]	θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι τὴν	κεφαλὴν	τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι, καὶ
[4, 53]	ἀδελφῷ, Εὐάδνην δὲ Κάνῃ τῷ	Κεφάλου,	Φωκέων τότε βασιλεύοντι. ταῦτα μὲν
[4, 56]	χαλκοῦν τρίποδα τὸν ἀρχαίοις μὲν	κεχαραγμένον	γράμμασι, μέχρι δὲ τῶν νεωτέρων
[4, 21]	Ἡρακλέα ξενίοις ἀξιολόγοις καὶ δωρεαῖς	κεχαρισμέναις	ἐτίμησαν· καὶ τούτων τῶν ἀνδρῶν
[4, 83]	πολλῆς ἱλαρότητος, μόνως οὕτω νομίζοντες	κεχαρισμένην	τῇ θεῷ ποιήσειν τὴν ἑαυτῶν
[4, 3]	τὸν οἶνον εὑρέσεως καὶ δωρεᾶς	κεχαρισμένης	τοῖς ἀνθρώποις καθ´ ὑπερβολὴν διά
[4, 5]	τῷ Διονύσῳ τὸν εὐδαίμονα καὶ	κεχαρισμένον	βίον. καθόλου δὲ τοῦτον τῶν
[4, 84]	Ἀρτέμιδος κυνηγεῖν ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ	κεχαρισμένως,	καὶ διὰ τῆς σύριγγος καὶ
[4, 66]	τέχνην ἐπηύξησε· φύσει δὲ θαυμαστῇ	κεχορηγημένη	χρησμοὺς ἔγραψε παντοδαπούς, διαφόρους ταῖς
[4, 84]	φύσει δὲ διαφόρῳ πρὸς εὐμέλειαν	κεχορηγημένον	ἐξευρεῖν τὸ βουκολικὸν ποίημα καὶ
[4, 54]	δῶρα κομίσαι τῇ νύμφῃ φαρμάκοις	κεχριμένα,	τὴν δὲ Γλαύκην δεξαμένην καὶ
[4, 38]	ὁ δ´ Ἡρακλῆς ἐνδὺς τὸν	κεχριμένον	χιτῶνα, καὶ κατ´ ὀλίγον τῆς
[4, 20]	κατὰ τὴν τρυφὴν ῥᾳστώνης πολὺ	κεχωρισμένοι	ἐλαφροὶ μὲν ταῖς εὐκινησίαις εἰσίν,
[4, 22]	δεσμοῦ λυθέντος αὐτομάτως πεσεῖν τὴν	κεψαλὴν	ἐπὶ τὸν κοιμώμενον καὶ διαφθεῖραι.
[4, 82]	τὸν Ἀρισταῖον ἐκγόνους ἐν τῇ	Κέῳ	καταλιπόντα, καὶ μετὰ ταῦτα εἰς
[4, 82]	Ἀπόλλω προειπεῖν αὐτῷ τὴν εἰς	Κέων	νῆσον μετάβασιν ἐσομένην αὐτοῦ καὶ
[4, 37]	ἐπὶ τὸ ἀκρωτήριον τὸ καλούμενον	Κηναῖον.	~Ἐνταῦθα δὲ θυσίαν ἐπιτελῶν ἀπέστειλε
[4, 26]	τινὲς μέν φασιν ἔν τισι	κήποις	τῶν Ἑσπερίδων ὑπάρξαι κατὰ τὴν
[4, 27]	ἆθλον. τοὺς δὲ λῃστὰς ἐν	κήπῳ	τινὶ παιζούσας τὰς κόρας συναρπάσαι,
[4, 6]	τῶν ἀμπελώνων ἀποδεικνύντες καὶ τῶν	κήπων,	ἔτι δὲ πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς
[4, 77]	ἥλιον τοῦ συνέχοντος τὰς πτέρυγας	κηροῦ,	αὐτὸν δὲ παρὰ τὴν θάλατταν
[4, 77]	παραδόξως πτέρυγας πεφιλοτεχνημένας καὶ διὰ	κηροῦ	θαυμαστῶς ἠσκημένας· ἐπιθέντα δὲ ταύτας
[4, 24]	βόες τὰ ἴχνη καθάπερ ἐπὶ	κηροῦ	τινος ἀπετυποῦντο. ὁμοίως δὲ καὶ
[4, 42]	τέκνων ἑκουσίως παραδῶσι βορὰν τῷ	κήτει,	φασὶν ἁπάντων εἰς τὸν κλῆρον
[4, 18]	στενοῦ γενομένου κωλύηται τὰ μεγάλα	κήτη	διεκπίπτειν ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ πρὸς
[4, 42]	κατασκευὴν μηνίσαντα Λαομέδοντι τῷ βασιλεῖ	κῆτος	ἀνεῖναι ἐκ τοῦ πελάγους πρὸς
[4, 32]	τὸ χρυσόμαλλον δέρος, καὶ τὸ	κῆτος	ἀνελόντος, ἀπεστέρησε τῶν ὡμολογημένων ἵππων,
[4, 42]	ἐπαγγείλασθαι τῷ βασιλεῖ διαφθερεῖν τὸ	κῆτος.	τοῦ δὲ Λαομέδοντος ἀποδεξαμένου τὸν
[4, 42]	ἀνικήτους ἵππους, φασὶ τὸ μὲν	κῆτος	ὑφ´ Ἡρακλέους ἀναιρεθῆναι, τῇ δ´
[4, 42]	καὶ φοβουμένην μὴ πάλιν φανέντος	κήτους	πρὸς τὴν ὁμοίαν ὑπὸ τῶν
[4, 36]	διαβὰς τὸν ποταμὸν κατήντησε πρὸς	Κήυκα	τὸν τῆς Τραχῖνος βασιλέα, καὶ
[4, 57]	ὅλης τῆς Ἑλλάδος φυγαδεῦσαι. διὸ	Κήυκι	μὲν τῷ βασιλεῖ προηγόρευσε τούς
[4, 57]	αὐτοῦ κατῴκουν ἐν Τραχῖνι παρὰ	Κήυκι	τῷ βασιλεῖ. μετὰ δὲ ταῦτα
[4, 33]	ἦσαν ἐπιφανεῖς ἄνδρες Ἴφικλος καὶ	Κηφεὺς	καὶ Κηφέως υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν
[4, 9]	Περσέα· τούτῳ δὲ μιγεῖσαν τὴν	Κηφέως	Ἀνδρομέδαν Ἠλεκτρύωνα γεννῆσαι, ἔπειτα τούτῳ
[4, 33]	ἄνδρες Ἴφικλος καὶ Κηφεὺς καὶ	Κηφέως	υἱοὶ τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἑπτακαίδεκα·
[4, 28]	προηγούμεναι τῶν Ἀμαζονίδων περαιωθεῖσαι τὸν	Κιμμέριον	Βόσπορον προῆγον διὰ τῆς Θρᾴκης.
[4, 50]	βοηθεῖν τῷ Ἰάσονι καὶ πάντα	κίνδυνον	ἀναδέχεσθαι, περὶ τῆς ἐπιθέσεως ἐμπεσεῖν
[4, 46]	ἐκείνης μαθεῖν τὸν ὑπάρχοντα αὐτῇ	κίνδυνον	ἀπὸ τοῦ πατρὸς διὰ τὴν
[4, 73]	ὑπολαμβάνοντα μόνως οὕτως ἐκφεύξεσθαι τὸν	κίνδυνον.	διόπερ πολλῶν μνηστευομένων τὴν κόρην,
[4, 56]	ἰδιότητα τῆς θαλάττης, καὶ τὸν	κίνδυνον	ἐκφυγόντας, δωρήσασθαι χαλκοῦν τρίποδα τὸν
[4, 63]	περὶ ἑτέρας γυναικός, ὑπομένοντα πάντα	κίνδυνον.	περὶ δὲ τούτων δόντες ἀλλήλοις
[4, 54]	διέφυγε τὸν μετὰ τῆς νύμφης	κίνδυνον,	τῇ σφαγῇ τῶν κοινῶν τέκνων
[4, 12]	Φρίξος. τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν	κίνδυνον	ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας ἠξιώθη· Ὅμαδος
[4, 53]	οὓς προθύμους εἶναι μετασχεῖν παντὸς	κινδύνου.	ταχὺ δ´ ἐπ´ ἀνδρείᾳ καὶ
[4, 30]	ποιούμενοι τοὺς ἐκ τῶν πολέμων	κινδύνους	ἐξέφυγον. διὸ καὶ πρότερον μὲν
[4, 17]	προκατειργασμέναις πράξεσι τεθαρρηκότως ὑπέστη τοὺς	κινδύνους.	καὶ τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν
[4, 11]	πάθος πραΰναντος κρίνας ὑπομένειν τοὺς	κινδύνους	παρεγένετο πρὸς Εὐρυσθέα. καὶ πρῶτον
[4, 29]	νήσου, καὶ πολλοὺς ἀγῶνας καὶ	κινδύνους	ὑπὲρ αὐτῆς ἀναδέξασθαι. ἀλλὰ περὶ
[4, 14]	δὲ πρὸς τὴν τῶν πολεμικῶν	κινδύνων	ἀσφάλειαν. τῶν δ´ ἄλλων Ποσειδῶν
[4, 11]	εἶχε σκεπαστήριον τῶν μετὰ ταῦτα	κινδύνων.	Δεύτερον δ´ ἔλαβεν ἆθλον ἀποκτεῖναι
[4, 13]	καταπονῆσαι· πλὴν ἄνευ βίας καὶ	κινδύνων	διὰ τῆς κατὰ τὴν ψυχὴν
[4, 43]	ὑπολαβεῖν δὲ θεῶν προνοίᾳ τῶν	κινδύνων	ἑαυτοὺς ἀπηλλάχθαι. διὸ καὶ τοῖς
[4, 46]	τῶν ξένων ἐξαιρουμένην ἐκ τῶν	κινδύνων,	καὶ ποτὲ μὲν παρὰ τοῦ
[4, 71]	ἀφεῖναι τῶν κατὰ τὰς μάχας	κινδύνων	καὶ τῶν ἄλλων λειτουργιῶν διὰ
[4, 45]	μέχρι τοῦ νῦν ἀπ´ ἐκείνης	Κίρκαιον	ὀνομαζόμενον. ~τὴν δὲ Μήδειαν ἱστοροῦσι
[4, 45]	υἱὸν Αἰγιαλέα. καὶ τὴν μὲν	Κίρκην	εἰς φαρμάκων παντοδαπῶν ἐπίνοιαν ἐκτραπεῖσαν
[4, 45]	συνοικήσασαν Αἰήτῃ γεννῆσαι δύο θυγατέρας,	Κίρκην	τε καὶ Μήδειαν, ἔτι δ´
[4, 50]	μητρὸς Ἑκάτης καὶ τῆς ἀδελφῆς	Κίρκης·	καὶ ταύταις μὲν μηδέποτε χρῆσθαι
[4, 54]	τι προσθεῖσαν, εὑρημένον μὲν ὑπὸ	Κίρκης	τῆς ἀδελφῆς, δύναμιν δ´ ἔχον,
[4, 35]	τὴν συμπλοκὴν θάτερον τῶν κεράτων	κλάσαντα	δωρήσασθαι τοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι
[4, 20]	τοῦ συμβεβηκότος. τοῦ βρέφους δὲ	κλαυθμυριζομένου,	καὶ τῆς πράξεως φανερᾶς γενομένης,
[4, 7]	ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι τὴν μὲν	Κλειὼ	διὰ τὸ τὸν ἐκ τῆς
[4, 7]	τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἀποφαίνεται λέγων	Κλειώ	τ´ Εὐτέρπη τε Θάλειά τε
[4, 31]	δουλείας καιρὸν ἐκ δούλης υἱὸς	Κλεόδαιος.	~Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπανελθὼν εἰς
[4, 44]	τὴν βασιλείαν παραδόντας τῇ μητρὶ	Κλεοπάτρᾳ	συστρατεῦσαι τοῖς ἀριστεῦσιν. ἀναχθέντας δ´
[4, 44]	κρατήσαντα τῶν βασιλείων τὴν μὲν	Κλεοπάτραν	{ἐκ} τῆς φυλακῆς προαγαγεῖν, τοῖς
[4, 43]	δ´ ὑπάρχειν Φινέως υἱοὺς καὶ	Κλεοπάτρας,	ἥν φασιν ἐξ Ὠρειθυίας τῆς
[4, 44]	μὲν Βορεάδας, ἀδελφοὺς δ´ ὄντας	Κλεοπάτρας,	λέγεται διὰ τὴν συγγένειαν πρώτους
[4, 44]	θάνατον, τοὺς δ´ ἐκ τῆς	Κλεοπάτρας	υἱοὺς ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς Θρᾳξὶ
[4, 10]	προσηγόρευσαν, ὅτι δι´ Ἥραν ἔσχε	κλέος,	Ἀλκαῖον πρότερον καλούμενον. τοῖς μὲν
[4, 7]	ποιήσεως τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον μέγα	κλέος	περιποιεῖν τοῖς ἐπαινουμένοις, Εὐτέρπην δ´
[4, 24]	τῆς παραλίας, καὶ Λακίνιον μὲν	κλέπτοντα	τῶν βοῶν ἀνεῖλε, Κρότωνα δὲ
[4, 61]	δ´ εἰς τὴν πατρίδα καὶ	κλέψας	τὴν Ἀριάδνην ἔλαθεν ἐκπλεύσας νυκτός,
[4, 33]	ἄφνω τὸν Εὔρυτον ἀπέκτεινε περὶ	Κλεωνάς,	ἔνθα νῦν ἐστιν ἱερὸν Ἡρακλέους.
[4, 72]	δ´ Αἴγινα καὶ Πειρήνη καὶ	Κλεώνη,	πρὸς δὲ ταύταις Θήβη τε
[4, 16]	εἰς τὸν Εὔξεινον ἀπ´ ἐκείνου	κληθέντα	Πόντον, καὶ καταπλεύσας ἐπὶ τὰς
[4, 77]	ὀνομασθῆναι καὶ τὴν νῆσον Ἰκαρίαν	κληθῆναι.	τὸν δὲ Δαίδαλον ἐκ τῆς
[4, 42]	κήτει, φασὶν ἁπάντων εἰς τὸν	κλῆρον	ἐμβαινόντων ἐπανελθεῖν εἰς Ἡσιόνην τὴν
[4, 63]	ὅρκους ἔλαχον, καὶ συνέβη τῷ	κλήρῳ	λαχεῖν Θησέα. οὗτος μὲν οὖν
[4, 21]	Παλατίῳ κατάβασίς ἐστιν ἔχουσα λιθίνην	κλίμακα	τὴν ὀνομαζομένην ἀπ´ ἐκείνου Κακίαν,
[4, 65]	Καπανεὺς δὲ βιαζόμενος καὶ διὰ	κλίμακος	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἐτελεύτησεν,
[4, 39]	τοιαύτην· τὴν Ἥραν ἀναβᾶσαν ἐπὶ	κλίνην	καὶ τὸν Ἡρακλέα προσλαβομένην πρὸς
[4, 59]	παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος	κλίνης	ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν μακροτέρων
[4, 67]	Ἠλεκτρύων δὲ Λήιτον, Ἀλεγήνωρ δὲ	Κλονίον,	Ἀρχίλυκος δὲ Προθοήνορα καὶ Ἀρκεσίλαον
[4, 31]	φήσας αὐτὸν ψευδῶς κατῃτιᾶσθαι τὴν	κλοπὴν	κατεκρήμνισεν ἀπὸ τοῦ πύργου. διὰ
[4, 37]	ἀπέκτεινε, Τοξέα καὶ Μολίονα καὶ	Κλυτίον.	λαβὼν δὲ καὶ τὴν Ἰόλην
[4, 85]	καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε	κλυτὸν	Ὠρίωνα. ἡμεῖς δὲ κατὰ τὴν
[4, 51]	~αὐτὴν δὲ κατασκευάσασαν Ἀρτέμιδος εἴδωλον	κοῖλον,	εἰς μὲν τοῦτο παντοδαπὰς φύσεις
[4, 22]	πεσεῖν τὴν κεψαλὴν ἐπὶ τὸν	κοιμώμενον	καὶ διαφθεῖραι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ
[4, 1]	ἀνδρῶν ἀγαθῶν· ὧν διὰ τὰς	κοινὰς	εὐεργεσίας οἱ μεταγενέστεροι τοὺς μὲν
[4, 1]	ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν τὰς	κοινὰς	πράξεις, τὰς μὲν παλαιὰς μυθολογίας
[4, 66]	πατέρων θάνατον ἐπεξιόντες ἔγνωσαν στρατεύειν	κοινῇ	ἐπὶ τὰς Θήβας, λαβόντες χρησμὸν
[4, 63]	εὔθετον λαβόντες, ἥρπασαν τὴν Ἑλένην	κοινῇ	καὶ ἀπήγαγον εἰς τὰς Ἀθήνας.
[4, 58]	κατοικισθέντες. τὸν δ´ οὖν Τληπόλεμον	κοινῇ	μετὰ τῶν ἐγχωρίων τριμερῆ ποιῆσαι
[4, 37]	καὶ τῆς βασιλείας· πείσαντες δὲ	κοινῇ	τὴν ἐπὶ τοὺς Λαπίθας στρατείαν
[4, 68]	βασιλείας· κατοικήσας δ´ ἐν Ἄργει	κοινὴν	ἐποιήσατο τὴν βασιλείαν Βίαντι τῷ
[4, 53]	εἰς ἀγώνων θέσιν καὶ πανήγυριν	κοινήν,	καὶ καθιερῶσαι τὸν ἀγῶνα τῷ
[4, 29]	υἱῶν πεντήκοντα. ὧν λαβόντων τὴν	κοινὴν	προσηγορίαν ἀπὸ τῶν Θεσπιάδων, καὶ
[4, 8]	τοὺς δ´ ἀνθρώπους ἐπιλαθομένους τῆς	κοινῆς	εὐεργεσίας συκοφαντεῖν τὸν ἐπὶ τοῖς
[4, 74]	οὐ φέρων ἀνθρωπίνως, καὶ μετασχὼν	κοινῆς	τραπέζης καὶ πάσης παρρησίας, ἀπήγγελλε
[4, 50]	τῆς ἰδίας πατρίδος ἕκαστον συλλέξαντα	κοινὸν	ἄρασθαι πόλεμον· ἀδύνατον γὰρ εἶναι
[4, 1]	εἰρήνῃ τι χρήσιμον πρὸς τὸν	κοινὸν	βίον εὑρόντων ἢ νομοθετησάντων. ποιησόμεθα
[4, 15]	λῆξαι τῆς ὀργῆς ἔσωσε τὸν	κοινὸν	εὐεργέτην. Μετὰ δὲ ταῦτα ἔλαβεν
[4, 46]	τὴν πρὸς τοὺς ξένους εὐσέβειαν.	κοινοῦ	δὲ τοῦ συμφέροντος φανέντος, τὴν
[4, 54]	νύμφης κίνδυνον, τῇ σφαγῇ τῶν	κοινῶν	τέκνων ἐμβαλεῖν αὐτὸν εἰς τὰς
[4, 29]	καὶ πολλοὺς ἄλλους τοὺς βουλομένους	κοινωνεῖν	τῆς ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς τὴν
[4, 20]	κακοπαθειῶν τῶν ἐν ταῖς ἐργασίαις	κοινωνοὺς	ποιεῖσθαι. μισθοῦ δὲ παρ´ ἀλλήλοις
[4, 2]	ἀδίκους καὶ ἀσεβεῖς τῶν ἀνθρώπων	κολάζειν.	καὶ κατὰ μὲν τὴν Βοιωτίαν
[4, 3]	παλαιὸν παρεδρεύειν τῷ θεῷ μαινάδας.	κολάσαι	δ´ αὐτὸν πολλοὺς μὲν καὶ
[4, 49]	τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου κρατήσαντα	κολάσαι	μὲν τοὺς μετασχόντας τῷ βασιλεῖ
[4, 66]	περὶ τῆς Ἐριφύλης τῆς μητρὸς	κολάσεως.	τοῦ δ´ Ἀπόλλωνος χρήσαντος ἀμφότερα
[4, 44]	τῶν εἰς αὐτοὺς ἀνομημάτων λαβεῖν	κόλασιν.	οὗ γενηθέντος τὸν μὲν Σκύθην
[4, 6]	βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν τοῦτον	κολαστὴν	παρεισάγοντες. ἔν τε ταῖς τελεταῖς
[4, 25]	καὶ πεζῇ περιελθὼν τὸν προειρημένον	κόλπον	κατήντησεν εἰς τὴν Ἤπειρον, ἐξ
[4, 56]	ἀντιπροσώπου ῥύσεως πρὸς τὸν Ἀδριατικὸν	κόλπον.	τούτους γὰρ ὁ χρόνος ἤλεγξεν
[4, 78]	Μεγαρίδος φιλοτέχνως ἐποίησε τὴν ὀνομαζομένην	κολυμβήθραν,	ἐξ ἧς μέγας ποταμὸς εἰς
[4, 47]	πορευθέντα καταχθῆναι μὲν πρὸς τὴν	Κολχίδα,	κατὰ δέ τι λόγιον θύσαντα
[4, 41]	στελλόμενον τὸν πλοῦν ἐπὶ τὴν	Κολχίδα.	τὴν δὲ ναῦν Ἀργὼ προσαγορευθῆναι
[4, 52]	τῶν βασιλείων, αὐτὴν δὲ τῇ	Κολχίδι	διαλέκτῳ κατευχήν τινα μακρὰν διερχομένην
[4, 47]	μετὰ δὲ ταῦτα βασιλεύοντος τῆς	Κολχίδος	Αἰήτου χρησμὸν ἐκπεσεῖν ὅτι τότε
[4, 46]	Ταυρικῆς κομισθέντας νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς	Κολχίδος	εἰς τὸ προειρημένον τέμενος. ἔνθα
[4, 45]	τὸν μὲν Αἰήτην βασιλεῦσαι τῆς	Κολχίδος,	τὸν δ´ ἕτερον τῆς Ταυρικῆς,
[4, 54]	μεσίτην γεγονότα τῶν ὁμολογιῶν ἐν	Κόλχοις	ἐπηγγέλθαι βοηθήσειν αὐτῇ παρασπονδουμένῃ. ~ἐν
[4, 47]	ὄντα γαμβρὸν Αἰήτου, παρὰ τοῖς	Κόλχοις	ἐπιδημῆσαι καθ´ ὃν καιρὸν ἁλῶναι
[4, 15]	ἐπὶ τὸ χρυσόμαλλον δέρος εἰς	Κόλχους.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[4, 56]	τὸν ἐξ Αἰγέως Μῆδον εἰς	Κόλχους	διασωθῆναι· κατὰ δὲ τοῦτον τὸν
[4, 40]	τελέσαι στειλάμενον τὸν πλοῦν εἰς	Κόλχους	ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον τοῦ κριοῦ
[4, 48]	ἐπαρθέντων, τραπῆναι πρὸς φυγὴν τοὺς	Κόλχους,	καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν τοὺς
[4, 47]	εἰς ἅπαντα τόπον περὶ τῆς	Κόλχων	ἀγριότητος μηδεὶς τῶν ξένων ἐπιβῆναι
[4, 42]	Λαομέδοντι, συνταξάμενον μετὰ τὴν ἐκ	Κόλχων	ἐπάνοδον ἀπολήψεσθαι, αὐτὸν δ´ ἀναχθῆναι
[4, 48]	ἔχειν δὲ τὰ βασίλεια τῶν	Κόλχων.	προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις κεκλειμέναις
[4, 24]	πόλιν οἰκοῦντες ἐκ γενετῆς τὰς	κόμας	{ἱερὰς} Ἰολάῳ τρέφουσι, μέχρι ἂν
[4, 50]	ἐπιβουλῆς μαθεῖν ζητούντων, εἰπεῖν ὅτι	κομίζει	μεθ´ ἑαυτῆς πολλὰς καὶ παραδόξους
[4, 80]	δ´ ὁδοῦ δι´ ἧς ἀνάγκη	κομίζεσθαι	τοὺς λίθους ὑπαρχούσης τραχείας καὶ
[4, 3]	ἐπάνοδον εἰς τὴν Βοιωτίαν ποιήσασθαι,	κομίζοντα	μὲν λαφύρων ἀξιόλογον πλῆθος, καταγαγεῖν
[4, 54]	μὲν υἱοὺς τῆς Μηδείας δῶρα	κομίσαι	τῇ νύμφῃ φαρμάκοις κεχριμένα, τὴν
[4, 9]	τὸ βρέφος ἔρριψεν, Ἀθηνᾶ δὲ	κομίσασα	αὐτὸ πρὸς τὴν μητέρα τρέφειν
[4, 50]	ταχὺ τὴν προσήκουσαν τοῖς ἀσεβήμασι	κομίσασθαι	τιμωρίαν. τὸν γὰρ Ἰάσονα καταπλεύσαντα
[4, 51]	ἐφ´ ὧν ἀποφαίνεσθαι τὴν θεὸν	κομισθεῖσαν	δι´ ἀέρος ἐξ Ὑπερβορέων ἐπιξενωθῆναι
[4, 44]	αὐτοὺς ἐκ τῆς Θρᾴκης καὶ	κομισθέντας	εἰς τὸν Πόντον προσχεῖν τῇ
[4, 46]	τοὺς Ἀργοναύτας ἀπὸ τῆς Ταυρικῆς	κομισθέντας	νυκτὸς καταπλεῦσαι τῆς Κολχίδος εἰς
[4, 55]	βούλοιτο χώραν, εἰς τὴν Φοινίκην	κομισθῆναι.	ἐντεῦθεν δ´ εἰς τοὺς ἄνω
[4, 49]	τῆς Τρῳάδος ἀναχθέντας εἰς Σαμοθρᾴκην	κομισθῆναι,	καὶ τοῖς μεγάλοις θεοῖς τὰς
[4, 56]	τῶν ἄρκτων ἐπὶ τὴν δύσιν	κομισθῆναι	τὴν γῆν ἔχοντας ἐξ εὐωνύμων,
[4, 38]	κατέστρεψεν. ὁ δὲ θεὸς ἔχρησε	κομισθῆναι	τὸν Ἡρακλέα μετὰ τῆς πολεμικῆς
[4, 36]	δ´ ἐν τῷ διακονεῖν, πατάξας	κονδύλῳ,	καὶ βαρυτέρας τῆς πληγῆς γενομένης,
[4, 22]	διὰ τὸν ἐκ τῆς ὁδοιπορίας	κόπον	ἀναπαυομένου, φασὶν ὑπὸ τῶν τεττίγων
[4, 13]	δ´ ἐκ πολλῶν χρόνων ἠθροισμένην	κόπρον	εἶχεν ἄπλατον, ἣν ὕβρεως ἕνεκεν
[4, 52]	κατὰ τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι ταῖς	κόραις	τοῦτον πρότερον καθεψήσειν καὶ ποιήσειν
[4, 27]	λῃστὰς ἅπαντας ἀποκτεῖναι, τὰς δὲ	κόρας	ἀποκομίσαι πρὸς Ἄτλαντα τὸν πατέρα·
[4, 27]	κατὰ θάλατταν ἀποστείλαντα διακελεύσασθαι τὰς	κόρας	ἁρπάσαι καὶ διακομίσαι πρὸς ἑαυτόν.
[4, 61]	κόρους ἑπτὰ καὶ τὰς ἴσας	κόρας	δι´ ἐτῶν ἐννέα βορὰν τῷ
[4, 77]	Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ κόρους καὶ	κόρας	{ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ ὧν προειρήκαμεν.
[4, 27]	ἐν κήπῳ τινὶ παιζούσας τὰς	κόρας	συναρπάσαι, καὶ ταχὺ φυγόντας εἰς
[4, 23]	τοὺς ἐγχωρίους κατ´ ἐνιαυτὸν τῇ	Κόρῃ	καὶ πρὸς τῇ Κυάνῃ λαμπρῶς
[4, 73]	κίνδυνον. διόπερ πολλῶν μνηστευομένων τὴν	κόρην,	ἆθλον προετίθει τοῖς βουλομένοις αὐτὴν
[4, 42]	τῇ πατρίδι. τὴν μὲν οὖν	κόρην	ἑλέσθαι τὸν μετὰ τοῦ ξένου
[4, 73]	τὸν δ´ ἐπιτυχόντα γαμεῖν τὴν	κόρην.	ὑπεστήσατο δ´ ἱπποδρομίαν ἀπὸ τῆς
[4, 23]	τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν τῆς	Κόρης	ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε ταῖς θεαῖς
[4, 61]	φασὶ διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῆς	κόρης	δυσφοροῦντας ἰσχυρῶς, καὶ διὰ τὴν
[4, 81]	Ἀπόλλωνα, περὶ τὸ Πήλιον τρεφομένης	κόρης	ὄνομα Κυρήνης κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι
[4, 42]	ποιησάμενον, καὶ μαθόντα παρὰ τῆς	κόρης	τὴν περιπέτειαν, ἀναρρῆξαι μὲν τοὺς
[4, 26]	δεσμῶν μετὰ Πειρίθου, χαρισαμένης τῆς	Κόρης,	τὸν δὲ κύνα παραλαβὼν δεδεμένον
[4, 55]	ζῆν ἑαυτὸν μεταστῆσαι. τοὺς δὲ	Κορινθίους	ἐκπεπλῆχθαι μὲν τὴν δεινότητα τῆς
[4, 53]	τυγχάνοντα παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν	Κορινθίων	Κρέοντι μετασχεῖν τῆς πολιτείας καὶ
[4, 55]	αὐτοὺς ἀξιοῦν. ποιησάντων δὲ τῶν	Κορινθίων	τὸ προσταχθέν, φασὶ Θετταλὸν μὲν
[4, 73]	τῆς Πίσης μέχρι τοῦ κατὰ	Κόρινθον	Ἰσθμοῦ πρὸς τὸν βωμὸν τοῦ
[4, 54]	νυκτὸς μέσης φυγεῖν ἐκ τῆς	Κορίνθου,	καὶ διεκπεσεῖν εἰς Θήβας πρὸς
[4, 53]	τὸν λοιπὸν χρόνον ἐν τῇ	Κορίνθῳ	κατοικῆσαι. Μελλόντων δὲ τῶν Ἀργοναυτῶν
[4, 54]	λόγον. φασὶ γὰρ αὐτὸν ἐν	Κορίνθῳ	κατοικοῦντα καὶ συμβιώσαντα δεκαετῆ χρόνον
[4, 55]	ἀπὸ τῆς μητρὸς φόνον ἐν	Κορίνθῳ	τραφέντα μετὰ ταῦτα ἐπανελθεῖν εἰς
[4, 72]	τῶν ἀπ´ ἐκείνου Σύρων ὀνομασθέντων.	Κόρκυρα	δ´ ὑπὸ Ποσειδῶνος ἀπηνέχθη εἰς
[4, 72]	καὶ Ἰσμηνός, θυγατέρες δὲ δώδεκα,	Κόρκυρα	καὶ Σαλαμίς, ἔτι δ´ Αἴγινα
[4, 72]	εἰς νῆσον τὴν ἀπ´ ἐκείνης	Κόρκυραν	ὀνομαζομένην· ἐκ ταύτης δὲ καὶ
[4, 61]	στόλου, καὶ τοὺς δὶς ἑπτὰ	κόρους	ἀπαιτήσας ἔλαβε. μελλόντων δ´ ἐκπλεῖν
[4, 61]	προσέταξεν αὐτοῖς ὁ Μίνως διδόναι	κόρους	ἑπτὰ καὶ τὰς ἴσας κόρας
[4, 77]	τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένους ἑπτὰ	κόρους	καὶ κόρας {ἑπτὰ} κατεσθίειν, περὶ
[4, 60]	ἀρχὴν καὶ γήμας Ἴδην τὴν	Κορύβαντος	ἐγέννησε Μίνωα τὸν δεύτερον, ὅν
[4, 59]	τὸν οἰκοῦντα ἐν τῷ λεγομένῳ	Κορυδαλλῷ	τῆς Ἀττικῆς· οὗτος δὲ τοὺς
[4, 33]	ἐδωρήσαντο τῷ δεσπότῃ. ὁ δὲ	Κόρυθος	παραλαβὼν τὸ παιδίον ἀσμένως ὡς
[4, 33]	ὑπὸ τῆς Αὔγης βουκόλοι τινὲς	Κορύθου	τοῦ βασιλέως εὑρόντες ὑπό τινος
[4, 59]	ὀνομαζόμενον Κορυνήτην, χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ	κορύνῃ,	ὅπερ ἦν ὅπλον ἀμυντήριον, καὶ
[4, 59]	μὲν οὖν ἀνεῖλε τὸν ὀνομαζόμενον	Κορυνήτην,	χρώμενον τῇ προσαγορευομένῃ κορύνῃ, ὅπερ
[4, 71]	Ἀσκληπιὸν Ἀπόλλωνος υἱὸν ὑπάρχειν καὶ	Κορωνίδος,	φύσει δὲ καὶ ἀγχινοίᾳ διενεγκόντα
[4, 37]	Λαπίθας, αὐτόν τε τὸν βασιλέα	Κόρωνον	ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων τοὺς
[4, 37]	τὸν Ὄλυμπον ἱδρυμένοις, ὧν ἐδυνάστευε	Κόρωνος	ὁ Καινέως, ὑπερεχόντων δὲ τῶν
[4, 15]	τῇ ταύτης τιμῇ ὁ ἀγαθὸς	κοσμηθεὶς	ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ χείρονος· ἠξίωσε
[4, 83]	τῆς μητρὸς ἱερὸν ἱδρύσασθαι, καὶ	κοσμῆσαι	τῇ τε κατασκευῇ τοῦ νεὼ
[4, 66]	Ὅμηρον πολλὰ τῶν ἐπῶν σφετερισάμενον	κοσμῆσαι	τὴν ἰδίαν ποίησιν. ἐνθεαζούσης δ´
[4, 41]	δὲ καθελκύσαντα τὸ σκάφος καὶ	κοσμήσαντα	πᾶσι τοῖς ἀνήκουσι πρὸς ἔκπληξιν
[4, 27]	τυχεῖν, ὡς διαδεδεγμένον τὸν Ἀτλαντικὸν	κόσμον,	αἰνιττομένων τῶν ἀνθρώπων τὸ γεγονός.
[4, 27]	εὑρόντα ἔχειν ὑπόληψιν ὡς τὸν	κόσμον	ὅλον ἐπὶ τῶν ὤμων φοροῦντα.
[4, 79]	ἐτίμων τὰς θεάς, ἀναθήμασι πολλοῖς	κοσμοῦντες	τὸ ἱερὸν αὐτῶν. ταύτας δ´
[4, 83]	παραβάλωσι, μεγαλοπρεπέσι θυσίαις καὶ τιμαῖς	κοσμοῦσι	τὸ τέμενος, καὶ τὸ σκυθρωπὸν
[4, 80]	καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι	Κούρητες	ὅτε Κρόνον ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον
[4, 80]	οὐρανὸν εἰσανέβησαν, ὅ μιν τότε	κουρίζοντα	Δίκτῳ ἐν εὐώδει ὄρεος σχεδὸν
[4, 14]	καὶ πάλιν τὸν ἐν τοῖς	κούφοις	ἀθλήμασι πρωτεύοντα καταγωνίσασθαι τοὺς ἐν
[4, 4]	οἴνου μήπω τῆς τοῦ ὕδατος	κράσεως	εὑρημένης ἄκρατον πίνειν τὸν οἶνον·
[4, 21]	Ἡρακλέα, συμμαχούντων αὐτῷ τῶν θεῶν,	κρατῆσαι	τῇ μάχῃ, καὶ τοὺς πλείστους
[4, 49]	καὶ τῆς πόλεως ἐξ ἐφόδου	κρατήσαντα	κολάσαι μὲν τοὺς μετασχόντας τῷ
[4, 44]	ὀλίγους ἀνελεῖν, τὸ δὲ τελευταῖον	κρατήσαντα	τῶν βασιλείων τὴν μὲν Κλεοπάτραν
[4, 83]	δὲ τελευταῖον Ῥωμαῖοι, πάσης Σικελίας	κρατήσαντες,	ὑπερεβάλοντο πάντας τοὺς πρὸ αὐτῶν
[4, 29]	ἀποικίας, ἔπλευσεν εἰς τὴν Σαρδόνα.	κρατήσας	δὲ μάχῃ τῶν ἐγχωρίων, κατεκληρούχησε
[4, 59]	ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ	κρατήσας	τοῦ ζῴου ἀπήγαγεν εἰς τὰς
[4, 3]	δὲ τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν	κρατίστην	παραδοῦσαν τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων.
[4, 53]	καὶ στρατηγίᾳ θαυμασθέντα στρατόπεδόν τε	κράτιστον	συστήσασθαι καὶ πᾶσαν ἐπελθεῖν τὴν
[4, 36]	Θεσπρωτοὺς πόλιν τε Ἐφύραν κατὰ	κράτος	εἷλε καὶ Φυλέα τὸν βασιλέα
[4, 23]	αὐτὴν μεγάλαις δυνάμεσι καὶ κατὰ	κράτος	ἑλόντες κατέσκαψαν. ἀλλὰ περὶ μὲν
[4, 32]	δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ	κράτος	καὶ πολλοὺς ἐν χειρῶν νόμῳ
[4, 33]	τὴν δὲ Σπάρτην ἑλὼν κατὰ	κράτος,	κατήγαγεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν Τυνδάρεων
[4, 33]	καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν κατὰ	κράτος	Φυλέα τὸν Αὐγέου μετεπέμψατο, καὶ
[4, 30]	δ´ ἑαυτοὺς τρέφεσθαι γάλακτι καὶ	κρέασι	καὶ πολλὰς ἀγέλας κτηνῶν τρέφοντες
[4, 12]	ἔθηκεν, ὃ στήλης ἐνδόξου γέγονε	κρεῖττον·	Φολόη γὰρ ὀνομαζόμενον διὰ τῆς
[4, 16]	βοηθοῦ, ψευδῆ τὴν ἐπαγγελίαν ἔσχε	κρείττονι	περιπεσοῦσα. μετὰ δὲ ταύτας Κελαινὼ
[4, 14]	ἄξιον ἐλπίζων οὐκ ἐβουλήθη τοῖς	κρείττοσιν	ἐπεισάγειν τὰ χείρω. ~Μετὰ δὲ
[4, 22]	λόγοις ἀκολούθως ἔκ τινος δένδρου	κρεμάσαι	ταύτην, αὐτὸν δέ, καυματώδους περιστάσεως
[4, 54]	τὴν δὲ Γλαύκην καὶ τὸν	Κρέοντα	τοῦ πυρὸς περικαταλαβόντος διαφθαρῆναι. τινὲς
[4, 53]	παρὰ τῷ βασιλεῖ τῶν Κορινθίων	Κρέοντι	μετασχεῖν τῆς πολιτείας καὶ τὸν
[4, 55]	δ´ ἱστοροῦσιν ὑφ´ Ἱππότου τοῦ	Κρέοντος	ἐξαιτουμένην τυχεῖν κρίσεως καὶ τῶν
[4, 54]	τὸν Ἰάσονα Γλαύκης ἐρασθέντα τῆς	Κρέοντος	θυγατρὸς μνηστεῦσαι τὴν παρθένον. συγκαταθεμένου
[4, 64]	Θηβῶν βασιλεὺς γήμας Ἰοκάστην τὴν	Κρέοντος,	καὶ χρόνον ἱκανὸν ἄπαις ὤν,
[4, 54]	καὶ μίαν ἡμέραν παρὰ τοῦ	Κρέοντος	λαβοῦσαν εἰς τὴν τῆς φυγῆς
[4, 67]	δ´ ἐπανῆλθον εἰς τὰς Θήβας,	Κρέοντος	τοῦ Μενοικέως βασιλεύοντος. οἱ δ´
[4, 69]	δὲ μιγεὶς νύμφῃ τῇ προσαγορευομένῃ	Κρεούσῃ	παῖδας ἐγέννησεν Ὑψέα καὶ Στίλβην,
[4, 10]	Ἐργίνου δ´ ἐξαιτοῦντος τὸν αἴτιον,	Κρέων	βασιλεύων τῶν Θηβαίων, καταπλαγεὶς τὸ
[4, 10]	τὸ παράδοξον, ὁ μὲν βασιλεὺς	Κρέων	θαυμάσας τὴν ἀρετὴν τοῦ νεανίσκου
[4, 68]	Νηλέα. ἡ δὲ Τυρὼ συνοικήσασα	Κρηθεῖ	ἐτέκνωσεν Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα καὶ
[4, 68]	Ἀμυθάονα καὶ Φέρητα καὶ Αἴσονα.	Κρηθέως	δὲ τελευτήσαντος ἐστασίασαν περὶ τῆς
[4, 60]	τῆς νήσου, γήμας δὲ τὴν	Κρηθέως	θυγατέρα ἐγέννησεν Ἀστέριον. οὗ βασιλεύοντος
[4, 78]	οἰκοδομίαν, κατεσκεύασεν ἐπ´ αὐτοῦ τοῦ	κρημνοῦ	τοῖχον, προβιβάσας παραδόξως τὸ ὑπερκείμενον
[4, 78]	προβιβάσας παραδόξως τὸ ὑπερκείμενον τοῦ	κρημνοῦ.	χρυσοῦν τε κριὸν τῇ Ἀφροδίτῃ
[4, 59]	ἄφνω τύπτων περιεκύλιε κατὰ τῶν	κρημνῶν	εἰς θάλατταν κατὰ τὴν ὀνομαζομένην
[4, 79]	καὶ τὸ σῶμα ἀπέδωκε τοῖς	Κρησί,	πρόφασιν ἐνεγκὼν τοῦ θανάτου διότι
[4, 79]	διὰ τὸ καὶ παρὰ τοῖς	Κρησὶ	τιμᾶσθαι τὰς θεὰς ταύτας διαφερόντως.
[4, 17]	ἐγχωρίων μεγαλοπρεπῶς, καὶ βουλόμενος τοῖς	Κρησὶ	χαρίσασθαι, καθαρὰν ἐποίησε τὴν νῆσον
[4, 79]	καθαιρεθῆναι, τὰ δ´ ὀστᾶ τοῖς	Κρησὶν	ἀποδοθῆναι, Θήρωνος δυναστεύοντος τῶν Ἀκραγαντίνων.
[4, 60]	τούτων δὲ Ῥαδάμανθυς μὲν τοῖς	Κρησὶν	ἐνομοθέτησε, Μίνως δὲ διαδεξάμενος τὴν
[4, 79]	τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς καταπλεύσαντας	Κρῆτας	διὰ τὴν συγγένειαν καὶ τῆς
[4, 79]	ἀλλ´ οἱ κατὰ τὴν Σικελίαν	Κρῆτες	μετὰ τὴν Μίνωος τελευτὴν ἐστασίασαν
[4, 60]	ἐγέννησεν Ἀστέριον. οὗ βασιλεύοντος ἐν	Κρήτῃ	Ζεύς, ὥς φασιν, Εὐρώπην ἁρπάσας
[4, 80]	ὤμους τετραμμέναι· εἰ ἐτεόν γε	Κρήτηθεν	κεῖναί γε Διὸς μεγάλου ἰότητι
[4, 61]	εἰώθεσαν. καταπλευσάντων δ´ αὐτῶν εἰς	Κρήτην	Ἀριάδνη μὲν ἡ θυγάτηρ τοῦ
[4, 60]	ἐκ Φοινίκης καὶ διακομίσας εἰς	Κρήτην	ἐπὶ ταύρου, μιγεὶς τρεῖς υἱοὺς
[4, 77]	τινὲς δὲ μυθολογοῦσι, κατὰ τὴν	Κρήτην	ἔτι Δαιδάλου διατρίβοντος καὶ ὑπὸ
[4, 77]	~μετὰ δὲ ταῦτα διαδρὰς εἰς	Κρήτην,	καὶ διὰ τὴν ἐν τῇ
[4, 17]	τὰς μὲν δυνάμεις ἤθροισεν εἰς	Κρήτην,	κεκρικὼς ἐκ ταύτης ποιεῖσθαι τὴν
[4, 60]	τοῦ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος εἰς	Κρήτην	πλεύσας μετὰ Αἰολέων καὶ Πελασγῶν
[4, 59]	ὃν Ἡρακλῆς τελῶν ἆθλον ἐκ	Κρήτης	ἀπήγαγεν εἰς Πελοπόννησον, συμπλακεὶς καὶ
[4, 79]	δ´ ἀφιδρυθῆναί φασιν ἐκ τῆς	Κρήτης	διὰ τὸ καὶ παρὰ τοῖς
[4, 60]	δὲ Πασιφάην τὴν Ἡλίου καὶ	Κρήτης	ἐγέννησε Δευκαλίωνα καὶ Κατρέα καὶ
[4, 60]	Εὐρώπην Ἀστέριος ὁ βασιλεὺς τῆς	Κρήτης	ἔγημεν· ἄπαις δ´ ὢν τοὺς
[4, 77]	ὀργὴν τοῦ βασιλέως ἐκ τῆς	Κρήτης	ἐκπλεῦσαι, συνεργούσης τῆς Πασιφάης καὶ
[4, 79]	ναυτικὴν ἀξιόλογον ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς	Κρήτης,	καὶ κατῆρε τῆς Ἀκραγαντίνης εἰς
[4, 62]	τῶν Μίνωος παίδων, δυναστεύων τῆς	Κρήτης	καὶ ποιησάμενος πρὸς Ἀθηναίους συμμαχίαν,
[4, 77]	καὶ διαδρᾶναι τὸ πλησίον τῆς	Κρήτης	νήσου πέλαγος. καὶ τὸν μὲν
[4, 13]	ταῦτα λαβὼν ἆθλον τὸν ἐκ	Κρήτης	ταῦρον ἀγαγεῖν, οὗ Πασιφάην ἐρασθῆναί
[4, 79]	τῆς Τροίας ἅλωσιν Μηριόνου τοῦ	Κρητὸς	προσενεχθέντος τῇ Σικελίᾳ, προσεδέξαντο τοὺς
[4, 79]	διέφθαρται. ~Μίνως δ´ ὁ τῶν	Κρητῶν	βασιλεὺς θαλαττοκρατῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς
[4, 2]	αὐτὸν καὶ τὸ ἐκ τῆς	κριθῆς	κατασκευαζόμενον πόμα, τὸ προσαγορευόμενον μὲν
[4, 65]	πρὸς ἀλλήλους, καθ´ ἃς ἐπέτρεπον	κρῖναι	περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων Ἐριφύλην, γυναῖκα
[4, 73]	περὶ τοῦ γάμου τῆς θυγατρὸς	κρῖναι	ταύτην παρθένον διαφυλάττειν, ὑπολαμβάνοντα μόνως
[4, 79]	εἰς τὰς πατρίδας ἐπάνοδον ἀπέγνωσαν,	κρίναντες	δ´ ἐν τῇ Σικελίᾳ κατοικεῖν,
[4, 65]	κατάξειν ἀμφοτέρους εἰς τὰς πατρίδας.	κρίναντος	δ´ αὐτοῦ πρῶτον καταγαγεῖν τὸν
[4, 63]	φύλακας τῆς παρθένου. Πειρίθου δὲ	κρίναντος	μνηστεῦσαι Φερσεφόνην καὶ παρακαλοῦντος συναποδημῆσαι,
[4, 11]	τοῦ χρόνου τὸ πάθος πραΰναντος	κρίνας	ὑπομένειν τοὺς κινδύνους παρεγένετο πρὸς
[4, 47]	μὲν οὖν ἐξέσται τοὺς ἀναγινώσκοντας	κρίνειν	πρὸς τὰς ἰδίας ἑκάστου προαιρέσεις.
[4, 40]	οὐ κατὰ πᾶν δ´ ἀδύνατον	κρίνοντα,	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον αὑτὸν
[4, 56]	ἀναγκαῖον ἅμα καὶ μακρὸν εἶναι	κρίνοντες	τὰ καταλειπόμενα τῆς περὶ τῶν
[4, 47]	δέ τι λόγιον θύσαντα τὸν	κριὸν	ἀναθεῖναι τὸ δέρος εἰς τὸ
[4, 39]	Ἡρακλεῖ, κάπρον καὶ ταῦρον καὶ	κριὸν	θύσας ὡς ἥρωι κατέδειξε κατ´
[4, 78]	ὑπερκείμενον τοῦ κρημνοῦ. χρυσοῦν τε	κριὸν	τῇ Ἀφροδίτῃ τῇ Ἐρυκίνῃ φασὶν
[4, 47]	βασιλείαν. τὸν δὲ παιδαγωγὸν ὀνομαζόμενον	Κριὸν	τυθῆναι τοῖς θεοῖς, καὶ τοῦ
[4, 73]	τοιαύτην. ὁ μὲν Οἰνόμαος ἔθυε	κριὸν	τῷ Διί, ὁ δὲ μνηστευόμενος
[4, 47]	ὅταν ξένοι καταπλεύσαντες τὸ τοῦ	Κριοῦ	δέρος ἀπενέγκωσι, τὸν βασιλέα φασὶ
[4, 40]	Κόλχους ἐπὶ τὸ διαβεβοημένον τοῦ	κριοῦ	δέρος χρυσόμαλλον. τὸν δὲ Πόντον
[4, 52]	μέλη διελοῦσαν τὸ σῶμα τοῦ	κριοῦ	καθεψῆσαι, καὶ διά τινων φαρμάκων
[4, 47]	προτομὴν ἐπὶ τῆς πρῴρας ἐχούσης	κριοῦ,	καὶ τὴν Ἕλλην δυσφοροῦσαν ἐπὶ
[4, 52]	ὑπ´ αὐτῆς λεγομένων· τρεφομένου γὰρ	κριοῦ	πολυετοῦς κατὰ τὴν οἰκίαν, ἐπαγγείλασθαι
[4, 47]	Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ	κριοῦ	χρυσομάλλου, τὴν μὲν παρθένον ἀποπεσεῖν
[4, 8]	τῶν ἀναγινωσκόντων οὐ δικαίᾳ χρώμενοι	κρίσει	τἀκριβὲς ἐπιζητοῦσιν ἐν ταῖς ἀρχαίαις
[4, 55]	Ἱππότου τοῦ Κρέοντος ἐξαιτουμένην τυχεῖν	κρίσεως	καὶ τῶν ἐγκλημάτων ἀπολυθῆναι. μετὰ
[4, 1]	ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις	κρίσιν	ἔχοντες, καὶ τὸν ἐκ τῆς
[4, 78]	εἰργασμένον καὶ τῷ κατ´ ἀλήθειαν	κριῷ	ἀπαρεγχειρήτως ὡμοιωμένον. ἄλλα τε πολλά
[4, 59]	τελευτᾶν. τρίτον δὲ τὴν ἐν	Κρομμυῶνι	ὑπάρχουσαν ὗν ἀγρίαν, διαφέρουσαν ἀλκῇ
[4, 80]	εἰς ἐνιαυτόν, Δικταῖοι Κούρητες ὅτε	Κρόνον	ἐψεύσαντο. οὐκ ἄξιον δὲ παραλιπεῖν
[4, 80]	τὸν Δία λάθρᾳ τοῦ πατρὸς	Κρόνου,	ἀνθ´ ὧν αὐτὰς εἰς τὸν
[4, 13]	καὶ πέρας τῇ συνεχείᾳ τοῦ	κρότου	ῥᾳδίως ἐκπολιορκήσας καθαρὰν ἐποίησε τὴν
[4, 24]	μὲν κλέπτοντα τῶν βοῶν ἀνεῖλε,	Κρότωνα	δὲ ἀκουσίως ἀποκτείνας ἔθαψε μεγαλοπρεπῶς
[4, 77]	διατρίβοντος καὶ ὑπὸ τῆς Πασιφάης	κρυπτομένου,	Μίνωα μὲν τὸν βασιλέα βουλόμενον
[4, 40]	τὸν υἱὸν ἐπίθηται τῇ βασιλείᾳ.	κρύπτοντα	δὲ τὴν ὑποψίαν ταύτην, καὶ
[4, 23]	Γλυχάταν, ἔτι δὲ Βυταίαν καὶ	Κρυτίδαν.	~Μετὰ δὲ ταῦτα διελθὼν τὸ
[4, 4]	θυσίας καὶ τιμὰς νυκτερινὰς καὶ	κρυφίους	παρεισάγουσι διὰ τὴν αἰσχύνην τὴν
[4, 33]	τὸ βρέφος εἴς τινας θάμνους	κρύψασα.	μετὰ δὲ ταῦτα Αὔγη μὲν
[4, 11]	γενόμενος τὸν μὲν Ἰόλαον ἐπεβάλετο	κτείνειν,	ἐκείνου δὲ φυγόντος καὶ τῶν
[4, 30]	καὶ κρέασι καὶ πολλὰς ἀγέλας	κτηνῶν	τρέφοντες οὐκ ἐπεδέοντο σίτου· κατασκευάσαντες
[4, 82]	πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ βοσκομένων	κτηνῶν	φιλοτιμηθῆναι τοῖς ἐγχωρίοις ἐνδείξασθαι τὰς
[4, 34]	τὴν σύνεγγυς χώραν καταφθείρων τὰς	κτήσεις	ἐλυμαίνετο· διόπερ Μελέαγρος ὁ Οἰνέως,
[4, 37]	αἰχμάλωτον λαβών, καὶ μιγεὶς αὐτῇ,	Κτήσιππον	υἱὸν ἐγέννησε. ταῦτα δὲ διαπραξάμενος
[4, 83]	καὶ βασιλεῦσαι μέρους τῆς νήσου.	κτίσαι	δὲ καὶ πόλιν ἀξιόλογον ὁμώνυμον
[4, 2]	ἐλευθερῶσαι πάσας τὰς πόλεις, καὶ	κτίσαι	πόλιν ἐπώνυμον τῆς αὐτονομίας, ἣν
[4, 2]	Βοιωτίαν κατὰ τὸν παραδεδομένον χρησμὸν	κτίσαι	τὰς Θήβας. ἐνταῦθα δὲ κατοικήσαντα
[4, 81]	κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους τινὰ	κτίσαντα	πόλιν ἀπ´ ἐκείνης ὀνομάσαι Κυρήνην.
[4, 85]	καὶ τὴν ὕστερον πολλοῖς ἔτεσι	κτισθεῖσαν	πόλιν τυχεῖν τῆς ὁμωνύμου προσηγορίας.
[4, 79]	κατὰ δὲ τοὺς νεωτέρους καιροὺς	κτισθείσης	μὲν τῆς τῶν Ἀκραγαντίνων πόλεως,
[4, 23]	τῇ Κόρῃ καὶ πρὸς τῇ	Κυάνῃ	λαμπρῶς ἄγειν πανήγυρίν τε καὶ
[4, 23]	θεαῖς μεγαλοπρεπῶς καὶ εἰς τὴν	Κυάνην	τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων καθαγίσας
[4, 22]	ὕδωρ καθαρώτατον φαίνεται τῇ χρόᾳ	κυανοῦν	διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ βάθους.
[4, 61]	ὁ Αἰγεὺς συνέθετο πρὸς τὸν	κυβερνήτην	{καὶ προσέταξεν αὐτῷ} ἐὰν μὲν
[4, 71]	τὸν κεραυνὸν τῷ Διὶ κατασκευάσαντας	Κύκλωπας·	ἐπὶ δὲ τῇ τούτων τελευτῇ
[4, 37]	εἰς Τραχῖνα, καὶ προκληθεὶς ὑπὸ	Κύκνου	τοῦ Ἄρεος, τοῦτον μὲν ἀπέκτεινεν,
[4, 21]	Ἰταλίας ὀνομαζομένης, κατήντησεν εἰς τὸ	Κυμαῖον	πεδίον, ἐν ᾧ μυθολογοῦσιν ἄνδρας
[4, 1]	ἐπεχείρησαν. Ἔφορος μὲν γὰρ ὁ	Κυμαῖος,	Ἰσοκράτους ὢν μαθητής, ὑποστησάμενος γράφειν
[4, 26]	χαρισαμένης τῆς Κόρης, τὸν δὲ	κύνα	παραλαβὼν δεδεμένον παραδόξως ἀπήγαγε καὶ
[4, 84]	τὸν Δάφνιν μετὰ τῆς Ἀρτέμιδος	κυνηγεῖν	ὑπηρετοῦντα τῇ θεῷ κεχαρισμένως, καὶ
[4, 81]	τῆς Ἀρτέμιδος αὑτὸν πρωτεύειν ταῖς	κυνηγίαις	ἀπεφήνατο. οὐκ ἀπίθανον δὲ ἐπ´
[4, 34]	τῶν ἀρίστων ἐπὶ τὴν τούτου	κυνηγίαν.	πρώτου δὲ Μελεάγρου τὸ θηρίον
[4, 34]	τοῦ ζῴου. μετεχούσης δὲ τῆς	κυνηγίας	Ἀταλάντης τῆς Σχοινέως, ἐρασθεὶς αὐτῆς
[4, 81]	τῶν ἀνατιθεμένων ἀκροθινίων ἐκ τῶν	κυνηγίων	προῃρεῖτο τὸν γάμον κατεργάσασθαι τῆς
[4, 22]	παράδοξον. τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ	κυνηγὸν	ἐν τοῖς κατὰ τὴν θήραν
[4, 81]	ἐτόλμησεν εἰπεῖν αἱρετώτερον αὑτὸν εἶναι	κυνηγόν,	ᾗ καὶ θεοὶ παρακεχωρήκασι τῆς
[4, 81]	τοὺς μύθους ὑπὸ τῶν ἰδίων	κυνῶν	διασπασθέντα. τὴν δ´ αἰτίαν ἀποδιδόασι
[4, 81]	τῶν καὶ τἄλλα θηρία χειρουμένων	κυνῶν	διεφθάρη. ~τὸν δ´ Ἀρισταῖόν φασι
[4, 82]	ἴδιον· ὁ γὰρ ὑπὸ τῶν	κυνῶν	ἰδὼν τὸν υἱὸν τετελευτηκότα, οὗτος
[4, 37]	πόλιν Κάρυστον, οἱ δ´ εἰς	Κύπρον	τὴν νῆσον πλεύσαντες καὶ τοῖς
[4, 81]	κτίσαντα πόλιν ἀπ´ ἐκείνης ὀνομάσαι	Κυρήνην.	τὸν δ´ οὖν Ἀπόλλω κατὰ
[4, 81]	κατὰ ταύτην τὴν χώραν ἐκ	Κυρήνης	γεννήσαντα υἱὸν Ἀρισταῖον τοῦτον μὲν
[4, 81]	τὸ Πήλιον τρεφομένης κόρης ὄνομα	Κυρήνης	κάλλει διαφερούσης, ἐρασθῆναι τῆς παρθένου,
[4, 81]	ἦν υἱὸς μὲν Ἀπόλλωνος καὶ	Κυρήνης	τῆς Ὑψέως θυγατρὸς τοῦ Πηνειοῦ·
[4, 83]	ταῦτα Καρχηδόνιοι, μέρους τῆς Σικελίας	κυριεύσαντες,	οὐ διέλιπον τιμῶντες τὴν θεὸν
[4, 18]	στρατηγοῖς ἀγαθοῖς στρατεύσαντες ἐπ´ αὐτὴν	κύριοι	κατέστησαν. ὁ δ´ Ἡρακλῆς πολλὴν
[4, 15]	ὁ Ἡρακλῆς βουλόμενος χειρώσασθαι τὸν	κύριον	Διομήδην παρέβαλε, καὶ ταῖς τοῦ
[4, 63]	λαχεῖν Θησέα. οὗτος μὲν οὖν	κύριος	κατέστη τῆς παρθένου τὸν τρόπον
[4, 30]	πατέρα, καθάπερ οἱ Πέρσαι τὸν	Κῦρον.	μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν
[4, 67]	καὶ κατῴκησαν ἐν Ἐρινεῷ καὶ	Κυτινίῳ	καὶ Βοιῷ. Πρὸ δὲ τούτων
[4, 72]	προσαγορευθεῖσαν· αὕτη δὲ μιγεῖσα Ποσειδῶνι	Κυχρέα	ἐγέννησεν, ὃς βασιλεύσας τῆς νήσου
[4, 72]	κατήντησεν εἰς Σαλαμῖνα, καὶ γήμας	Κυχρέως	τοῦ βασιλέως τῶν Σαλαμινίων θυγατέρα
[4, 77]	Σικελίας πρὸς χώραν ἧς βασιλεύοντα	Κώκαλον	ἀναλαβεῖν τὸν Δαίδαλον, καὶ διὰ
[4, 79]	νεῶν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν	Κώκαλον	Σικανῶν ἐμπυρισθεισῶν τὴν μὲν εἰς
[4, 75]	Μίνωος στρατείας εἰς Σικελίαν ἐπὶ	Κώκαλον	τὸν βασιλέα. ~Δαίδαλος ἦν τὸ
[4, 79]	δύναμιν καὶ πέμψας ἀγγέλους πρὸς	Κώκαλον	τὸν βασιλέα ἐξῄτει τὸν Δαίδαλον
[4, 79]	Δαίδαλον εἰς τιμωρίαν. ὁ δὲ	Κώκαλος	εἰς σύλλογον προκαλεσάμενος καὶ πάντα
[4, 78]	τεττάρων ἀνθρώπων φυλάττεσθαι. διόπερ ὁ	Κώκαλος	ἐν ταύτῃ ποιήσας τὰ βασίλεια
[4, 79]	τὸν Μίνω. λουμένου δ´ αὐτοῦ,	Κώκαλος	μὲν παρακατασχὼν πλείονα χρόνον ἐν
[4, 78]	~Δαίδαλος δὲ παρά τε τῷ	Κωκάλῳ	καὶ τοῖς Σικανοῖς διέτριψε πλείω
[4, 18]	ὅπως ἁλιτενοῦς καὶ στενοῦ γενομένου	κωλύηται	τὰ μεγάλα κήτη διεκπίπτειν ἐκ