Livre, Chap.
[5, 45]	χρημάτων ἀφθόνους ἄγοντες ὠφελείας. ~Ῥωμαῖοι	δ´	ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ συμφορᾷ καὶ
[5, 61]	ὡς προδεδωκόσι τοὺς συμμάχους. συναχθείσης	δ´	ἀγορᾶς ἐν Φερεντίνῳ πολλὴν ἐποιοῦντο
[5, 58]	τοῖς Ῥωμαίοις χρήσιμος ἦν, ἐδόκει	δ´	ἀγῶνος δεῖν· καὶ γίνεται πλησίον
[5, 66]	τοὺς ἀκολάστους τῶν σωφρόνων, τοὺς	δ´	ἀδίκους τῶν δικαίων καὶ τοὺς
[5, 37]	Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης τὸ δεύτερον, ἄρχων	δ´	Ἀθήνησιν Ἀκεστορίδης, ὕπατοι δὲ Ῥωμαίων
[5, 31]	ταῦτα μὲν ὑπὲρ ἐκείνων, ἑαυτῷ	δ´	αἰτεῖσθαι διαλυομένῳ τὴν ἔχθραν τοὺς
[5, 48]	ἀλλ´ ὁ μικρῶν δεόμενος. πίστις	δ´	ἀκριβὴς καὶ ἀναμφίλεκτος τῆς αὐταρκείας
[5, 10]	τοῦδε μηνυθέντα τοῦ ἀνδρός· ἔστι	δ´	Ἀκυλλίων δοῦλος, παρ´ οἷς καταγόμενοι
[5, 47]	φορήσει παρὰ τὸν ἕτερον, τὰ	δ´	ἄλλα πάντα ταὐτὰ ἔχει. αἴτιον
[5, 15]	ἐκβάλλοντες αἷμα καὶ ψυχορραγοῦντες, αἱ	δ´	ἄλλαι δυνάμεις ὡς τοὺς ἡγεμόνας
[5, 60]	τὰς οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσε, τοῖς	δ´	ἄλλοις ἅπασιν ἀπέδωκε τήν τε
[5, 49]	τὴν ἀπόστασιν ἅπαντας ἀπέκτεινε, τὸν	δ´	ἄλλον ὄχλον ἀπέδοτο, τὴν δὲ
[5, 49]	δέχεσθαι τὸν ὕπατον ἀξιούντων, τῶν	δ´	ἀμύνεσθαι πάσῃ δυνάμει καὶ μὴ
[5, 15]	τῆς μοίρας θάνατον ἐπειγόμενος. ὁμοίῳ	δ´	ἀμφότεροι θυμῷ φερόμενοι καὶ λογισμὸν
[5, 62]	φίλων ἀπαιτεῖν τὰ δίκαια. Τυρρηνοὶ	δ´	ἀμφοτέροις ἐμποδὼν ἐγίνοντο, Ῥωμαίοις μὲν
[5, 68]	ἀπὸ τῆς πόλεως ἀποφθαρῶσιν· οὓς	δ´	ἂν αἰσθάνωνται διὰ πονηρὰν τύχην
[5, 70]	αὖθις ἄρχειν τοὺς ὑπάτους. τὰ	δ´	ἀναγκάσαντα αὐτὴν ἐπὶ τῷ καταλῦσαι
[5, 70]	πραγμάτων τινῶν κοινῶν ἐπιμέλειαν· ἕνα	δ´	ἄνδρα, ὃν ἂν ἥ τε
[5, 44]	ἀλαλάξαντες ἵενται ἐπ´ αὐτούς. ἀσυντάκτοις	δ´	ἀνθρώποις καὶ τεταραγμένοις καὶ ὑπὸ
[5, 35]	πρὸ τούτου δεδήλωκα λόγῳ. τὴν	δ´	ἀνιέρωσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιγραφὴν
[5, 18]	πατρικίων γένους ἐκεῖνος ἦν, οἱ	δ´	ἀπ´ ἐκείνης αὑτοὺς λέγοντες εἶναι
[5, 71]	πάντα ἀνατρέψῃ τὰ κοινά. αἰδουμένων	δ´	ἁπάντων, ἃ φρονοῦντες ἐτύγχανον, εἰς
[5, 48]	τοῦδε τὰ πολλὰ εἴρηται· ὃ	δ´	ἁπάντων ἐστὶ τῶν τοῦ ἀνδρὸς
[5, 50]	αὐτῶν καὶ τὴν συγγένειαν. ὁρῶν	δ´	ἁπάσας συνεληλυθυίας τὰς πόλεις ἐπὶ
[5, 59]	οὗτος ἐποίησεν ἀνθρώπων φθόρον. ὡς	δ´	ἀπειρήκεσαν ἤδη τοῖς κακοῖς, πρεσβευτὰς
[5, 61]	ἐπ´ οἴκου τὴν στρατιάν. ~Ὡς	δ´	ἀπηγγέλθη τοῖς Λατίνοις ἡ τῆς
[5, 4]	μετὰ πάντων ἐξ ἴσου, φυγῆς	δ´	ἀπηλλάχθαι καὶ πλάνης. ταῦτα διεξελθόντες
[5, 32]	προβουλεύματος ἐψηφίσατο κύρια εἶναι, τὴν	δ´	ἀπόδοσιν τῶν χρημάτων οὐκ ἠνέσχετο,
[5, 60]	παρὰ τῆς Ῥωμαίων πόλεως· τοὺς	δ´	ἀποσταλέντας ἐπὶ τὸ Λατίνων ἔθνος
[5, 70]	τὰ δόξαντα τῇ βουλῇ· ἦν	δ´	ἄρα ἡ κρείττων ἀρχὴ τῆς
[5, 60]	οἷς ὁ κρατῶν ἠξίου. οὕτως	δ´	ἄρα πολιτικὰ ἦν τὰ τῶν
[5, 13]	πόλεως καὶ τοῦ ποταμοῦ. τοῦτο	δ´	Ἄρεος ὑπάρχειν ἱερὸν οἱ πρότερον
[5, 22]	Ἑρμίνιος κατεῖχον ἐναντίοι Ταρκυνίοις· τὸ	δ´	ἀριστερὸν Μάρκος Οὐαλέριος ἀδελφὸς θατέρου
[5, 74]	εὐπρεπεστέροις, Θετταλοὶ μὲν ἀρχούς, Λακεδαιμόνιοι	δ´	ἁρμοστὰς καλοῦντες, φοβούμενοι τυράννους ἢ
[5, 67]	κατὰ τὰ πάθη ζῶσιν. ἐὰν	δ´	ἄρχεσθαί τε καὶ ἄγεσθαι τὸν
[5, 41]	κλίμακας τεκταίνεται καὶ διαβάθρας· ὅπου	δ´	αὐταῖς καὶ ὁπότε μέλλοι χρῆσθαι,
[5, 14]	ἡ Ταρκυνιητῶν δύναμις ἦν· ἡγεμόνες	δ´	αὐτὴν ἐκόσμουν οἱ Ταρκυνίου τοῦ
[5, 31]	χώρα τὸ ἀρχαῖον ἦν, Ῥωμαῖοι	δ´	αὐτὴν κατέσχον πολέμῳ τοὺς ἔχοντας
[5, 17]	ἱππέων στεφάνοις κεκοσμημένον ἀριστείοις. ὑπήντα	δ´	αὐτοῖς ἥ τε βουλὴ θριάμβου
[5, 33]	τέλος οὐκέτι περιμενοῦντες. οὐκ εἴασε	δ´	αὐτοῖς κατὰ νοῦν χωρῆσαι τὴν
[5, 71]	τὰ τῆς πόλεως ἐπιτροπεύσειν. μεσοβασιλέων	δ´	αὐτοῖς μηθὲν ἐν τῷ παρόντι
[5, 65]	ἐκείνων τὰ σώματα, μὴ χαριζόμενοι	δ´	αὐτοῖς τὰ χρήματα, καὶ λέγοντες
[5, 51]	πόλεις ἐμπεδοῦν τοὺς ὅρκους, κατάγειν	δ´	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἀρχήν· Καμαριναίων
[5, 77]	βασιλείας τὰς μὲν ἀνεῖλε, τὰς	δ´	αὐτὸς ἀπέδειξε, καὶ ἄλλα πολλὰ
[5, 70]	ὁ δῆμος αὐτῶν καταψηφίσηται, ἀναιρεθέντος	δ´	αὐτοῦ κατὰ πολλὴν ἀνάγκην τὰ
[5, 15]	αὐτοὺς τῶν ἔνδον ἀπετράποντο. ἦσαν	δ´	αὐτοῦ φύλακες οἱ τριάριοι λεγόμενοι,
[5, 73]	αἱρετοί τινες ἦσαν τύραννοι· ᾑροῦντο	δ´	αὐτοὺς αἱ πόλεις οὔτ´ εἰς
[5, 74]	ἔχοντας ἐξουσίαν τοῖς βασιλεῦσι, καλεῖν	δ´	αὐτοὺς δικτάτορας· ἐγὼ δ´ οὐ
[5, 76]	ἔχειν πρὸς τὸν πόλεμον· μάλιστα	δ´	αὐτοὺς ἐξεθεράπευσε καὶ διαστῆναι πρὸς
[5, 49]	ὕπατον διαλεξομένους περὶ φιλίας. ἀναβαλλομένου	δ´	αὐτοὺς ἐπὶ τὴν βουλὴν τοῦ
[5, 44]	κόσμον καὶ τάξιν φυλάττοντας. ἰδόντες	δ´	αὐτοὺς οἱ Σαβῖνοι προσιόντας οὐκέτι
[5, 73]	παντὸς ἄλλου πράγματος αὐτοκράτωρ. ὄνομα	δ´	αὐτῷ τίθενται δικτάτορα, εἴτε διὰ
[5, 21]	προεῖπεν αὐτοῖς τὸν πόλεμον. συνῄρετο	δ´	αὐτῷ τοῦ πολέμου πᾶσαν προθυμίαν
[5, 16]	χάρακα πρὶν ἡμέραν γενέσθαι. τοιαῦτα	δ´	αὐτῶν διανοουμένων καὶ διαλεγομένων πρὸς
[5, 15]	Ταρκυνίου τοῦ βασιλέως παῖδες. ~Μελλόντων	δ´	αὐτῶν εἰς χεῖρας ἰέναι προελθὼν
[5, 2]	καὶ τοὺς ὑπάτους ἀποκτεῖναι. ἡγεμόνες	δ´	αὐτῶν οἵτινες ἐγένοντο καὶ δι´
[5, 62]	ἐπικουρίαν πέμψειν ἄντικρυς ὑπέσχοντο, Ῥωμαίοις	δ´	ἐὰν βουληθῶσι καταλύσασθαι τὴν ἔχθραν,
[5, 74]	νόμοις μὲν ὀλίγα χρωμένων, ταῖς	δ´	ἑαυτῶν γνώμαις τὰ πολλὰ διοικούντων,
[5, 65]	μηθενὸς ὧν ἠξίωσαν ἀντειπεῖν, τοῖς	δ´	ἑαυτῶν πολίταις περὶ μικροῦ πολεμεῖν
[5, 61]	ἐψηφίσαντο καὶ πολεμίους ἁπάντων. οἱ	δ´	ἐγγραψάμενοι ταῖς συνθήκαις ταῦτα πρόβουλοι
[5, 37]	ἐπ´ αὐτὴν γένηται αἰφνίδιος· Οὐαλέριος	δ´	ἐγγὺς τῶν πολεμίων παρὰ ποταμὸν
[5, 20]	οὐδὲν ἄξιον λόγου ἐπράχθη, τιμήσεις	δ´	ἐγένοντο τῶν βίων καὶ τάξεις
[5, 7]	ποιεῖν κατασχόντι τὴν ἀρχήν. τούτων	δ´	ἐγένοντο τῶν ἐπιστολῶν ἐγκρατεῖς οἱ
[5, 27]	τῷ προσήκοντι καιρῷ μαθήσονται. τὸ	δ´	ἐγχείρημά μου τοιόνδε ἐστίν. αὐτομόλου
[5, 53]	μὲν ἤδη διδόντες αὐτοῖς, τὰ	δ´,	εἰ κατέλθοιεν οἱ βασιλεῖς, ἐπαγγελλόμενοι,
[5, 27]	καταλυθήσεται μὲν ὁ πόλεμος, ἐγὼ	δ´	εἰ ὅ τι ἂν τῷ
[5, 27]	οὐ πολλὰς ἐλπίδας ἔχω, μᾶλλον	δ´	εἰ χρὴ τἀληθὲς λέγειν οὐδεμίαν.
[5, 30]	μὲν ἔφησεν αὐτὸν λέγειν, βουλῆς	δ´	εἶναι ἄξιον τὸ πρᾶγμα, πῶς
[5, 70]	ἂν βουλεύσηται καὶ πράξῃ. χρόνου	δ´	εἶναι μέτρον τῇ νέᾳ ἀρχῇ
[5, 66]	καὶ ἀργοτάτοις τῶν πολιτῶν. πολλῆς	δ´	εἶναι μωρίας ἔργον τῷ χείρονι
[5, 67]	τοὺς τῶν ἰδιωτῶν βίους. ἔθος	δ´	εἶναι οὐδὲν κάκιον οὔτε πόλεσιν
[5, 66]	τῶν φυλαττόντων τὰ ἴδια. ταῦτα	δ´	εἶναι τὰ ποιοῦντα διχοστασίας ἐν
[5, 37]	ἤρξατο μὲν ἀπὸ λῃστηρίων, προὔβη	δ´	εἰς πολλοὺς καὶ μεγάλους ἀγῶνας,
[5, 25]	τις ἄλλος Ῥωμαίων ἐγένετο, ἄχρηστος	δ´	εἰς τὰ λοιπὰ πράγματα τῆς
[5, 15]	πλευρὰ βάψας τὴν αἰχμήν, ὁ	δ´	εἰς τὰς λαγόνας· καὶ οἱ
[5, 23]	τὴν τροπὴν τῶν ἑτέρων. φευγόντων	δ´	εἰς τὴν πόλιν ἁπάντων καὶ
[5, 17]	τραπέζαις ὑποδεχόμενος τὴν στρατιάν. ὡς	δ´	εἰς τὴν πόλιν ἀφίκοντο, πομπεύσας
[5, 44]	μὴ λάθοιεν σφᾶς ἀποδράντες. ὡς	δ´	εἰς τὴν Ῥώμην τὸ πάθος
[5, 58]	μόνος ὁ Σολπίκιος κατέσχεν. ~Ὕπατοι	δ´	εἰς τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτὸν ἀπεδείχθησαν
[5, 32]	καὶ τὰ δεδομένα δέχεσθαι. ἀφικομένων	δ´	εἰς τὸν ὁρισθέντα χρόνον ἐκ
[5, 51]	ἐκ τῶν οἰκιῶν συλληφθέντες, οἱ	δ´	ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀναχθέντες, ὅσους
[5, 56]	αὐτὸ τῶν πραχθέντων ἀκοῦσαι, ἀπαιτεῖ	δ´	ἕκαστος καὶ τὰς αἰτίας ἱστορῆσαι
[5, 4]	ἧς αὐτοὶ γενήσονται δικασταί· εἰ	δ´	ἐκείνῳ ταύτην οὐ βούλονται δοῦναι
[5, 49]	μυρίους καὶ τριακοσίους Σαβίνων, αἰχμάλωτοι	δ´	ἐλήφθησαν ὀλίγον ἀποδέοντες τετρακισχιλίων. ταύτῃ
[5, 42]	καὶ τρισχιλίους καὶ πεντακοσίους, αἰχμάλωτοι	δ´	ἐλήφθησαν τετρακισχίλιοι καὶ διακόσιοι· καὶ
[5, 14]	παρασκευασθέντας, οὓς δὲ μισθοφόρους· ἐπεὶ	δ´	ἔμαθον ἐξεληλυθότας ἤδη τοὺς πολεμίους,
[5, 35]	μὲν οὐκέτι κειμένην εὕρομεν, ἐλέγετο	δ´	ἐμπρήσεως περὶ τὰς πλησίον οἰκίας
[5, 24]	στρατιὰ διῆλθε τὸν ποταμόν. ~Ὡς	δ´	ἐν ἀσφαλεῖ τοὺς σφετέρους ἔδοξαν
[5, 41]	ὕπαιθρον οὐ πρόσω Φιδήνης, ἑτέραν	δ´	ἐν αὐτῇ Φιδήνῃ φυλακῆς τε
[5, 54]	πύλας τοῖς τυράννοις ἀνοῖξαι. ~Ἡ	δ´	ἐν παντὶ καιρῷ σώζουσα τὴν
[5, 19]	τὴν τοῦ δήμου κρίσιν, πάσχειν	δ´	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ μηδὲν
[5, 19]	τούτων τινὰ ποιῶν ἀθῷον· ἕτερον	δ´,	ἐν ᾧ γέγραπται, Ἐάν τις
[5, 59]	ἀπαλλάξαι τῆς πολιορκίας αὐτούς, κοινῇ	δ´	ἐξ ὅλου τοῦ ἔθνους οὔπω
[5, 52]	προαιρουμένων οὓς μὲν διαφθείραντες, οὓς	δ´	ἐξελάσαντες, ἀφιστᾶσιν αὖθις ἀπὸ Ῥωμαίων
[5, 20]	τῶν ὑπάτων τοιάδε ἦν· ~Τῷ	δ´	ἑξῆς αὐτός τε πάλιν ἀποδείκνυται
[5, 59]	πολιορκίαν ἀπῆγε τὰς δυνάμεις. ~Τῷ	δ´	ἑξῆς ἐνιαυτῷ Ῥωμαῖοι καθιστᾶσιν ὑπάτους
[5, 47]	δι´ ἐμπειρίαν τῶν τόπων. ~Τῇ	δ´	ἑξῆς ἡμέρᾳ καύσαντες τοὺς ἑαυτῶν
[5, 72]	καὶ ἀντιβολῶν ἕκαστον διετέλει. τῇ	δ´	ἑξῆς ἡμέρᾳ πάλιν τοῦ συνεδρίου
[5, 44]	τὰς ψυχὰς ἄγρυπνοι διῆγον· τῇ	δ´	ἑξῆς ἡμέρᾳ πάντας τοὺς ἐν
[5, 17]	ἡ μάχη τέλος ἔλαβεν· τῇ	δ´	ἑξῆς ἡμέρᾳ σκυλεύσαντες οἱ Ῥωμαῖοι
[5, 17]	πολιτῶν ἑστιάσει {προθεὶς} ὑπεδέχετο· τῇ	δ´	ἑξῆς ἡμέρᾳ φαιὰν ἐσθῆτα λαβὼν
[5, 49]	χρήματα τοῖς σφετέροις ἐφῆκε· τῇ	δ´	ἑξῆς συναχθῆναι τοὺς αἰχμαλώτους εἰς
[5, 29]	καταστρατηγῆσαι τὸν ἄνδρα διανοούμενος· ὁ	δ´	ἔξω τοῦ φρονεῖν γεγονὼς καὶ
[5, 6]	ἀποληψομένους τὰ χρήματα πέμπειν, αὐτοὶ	δ´	ἐπέμειναν ἐν τῇ πόλει συναγωγήν
[5, 13]	μὲν ἐπὶ ταῖς καλάμαις, τὸν	δ´	ἐπὶ ταῖς ἔτι ἅλωσιν κείμενον
[5, 28]	Τυρρηνίδος τὸ γένος ἐκδιδαχθείς. ὡς	δ´	ἐπὶ τὴν ἀγορὰν καὶ τὸ
[5, 28]	ἄρα γραμματεὺς τοῦ βασιλέως, ἐκάθητο	δ´	ἐπὶ τοῦ βήματος διαριθμῶν τοὺς
[5, 74]	περὶ Ἀλκαῖον τὸν ποιητήν. ~Ἦλθον	δ´	ἐπὶ τοῦτο οἱ πρῶτοι διδαχθέντες
[5, 47]	τε καὶ στρατηγῶν φόρημα, στέφανον	δ´	ἐπίκειται δάφνης, μεμείωται δὲ καὶ
[5, 8]	κατεψηφικότες ἑαυτῶν ἔκλαιον ἀμφότεροι, ὀλίγον	δ´	ἐπισχὼν χρόνον ἀνίσταται καὶ σιωπὴν
[5, 64]	λόγους καὶ ἀπειλὰς εἶναι, πονηρὸν	δ´	ἔργον μηδὲν ὑπὸ τοῦ δήμου
[5, 38]	ἐπὶ πολὺ τοῦ ποταμοῦ· βραχὺς	δ´	ἔρρει τηνικαῦτα οὔπω τοῖς χειμερινοῖς
[5, 72]	κύριον ἀποδειχθῆναι τῆς ἀναρρήσεως, τὸν	δ´	ἕτερον ὑπὸ τοῦ συνάρχοντος αἱρεθῆναι
[5, 49]	τοῦ πολέμου τοῦδε κατήγαγεν· ὁ	δ´	ἕτερος τῶν ὑπάτων Οὐεργίνιος ἐπὶ
[5, 2]	δώδεκα κατατάξαντες προηγεῖσθαι πελέκεις, τοῦ	δ´	ἑτέρου δώδεκα ὑπηρέτας ῥάβδους ἔχοντας
[5, 8]	τοὺς οἴκτους τῶν τέκτων, πολλῷ	δ´	ἔτι τούτου θαυμασιώτερον τὸ περὶ
[5, 52]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἀνακτησαμένους. οἱ	δ´	εὐπορώτατοί τε καὶ ἐπιεικέστατοι μένειν
[5, 61]	γὰρ ἀπέδειξαν στρατηγοὺς αὐτοκράτορας. ἵνα	δ´	εὐπρεπεῖς δόξωσι ποιεῖσθαι τὰς τοῦ
[5, 14]	ἐναντίαν στάσιν ἔχων Οὐιεντανοῖς, τοῦ	δ´	εὐωνύμου Βροῦτος, καθ´ ὃ μέρος
[5, 39]	ἐναντίοις καὶ προσωτέρω χωροῦντος, τοῦ	δ´	εὐωνύμου κάμνοντος ἤδη καὶ πρὸς
[5, 34]	εἰς χρημάτων λόγον δωρεάν. ἐδήλωσε	δ´	ἡ πράσις, ἣν ἐποιήσαντο μετὰ
[5, 77]	ὅταν πονηροὺς λάβῃ προστάτας. τούτου	δ´	ἡ φύσις αἰτία προσθεῖσα τοῖς
[5, 57]	πεδίον ἄγων τὴν δύναμιν. ὡς	δ´	ἡμέρα τάχιστα διέλαμψεν, ὁπλίτας περὶ
[5, 29]	ὅρκοις παρ´ ἀλλήλων ἐλάβομεν. ἔδοξε	δ´	ἡμῖν βουλευομένοις ὅστις ὁ τῆς
[5, 64]	κατὰ τὴν ἀγορὰν λέγειν· Τί	δ´	ἡμῖν ἔσται πλέον, ἐὰν νικήσωμεν
[5, 24]	ταῖς ἀσπίσι τῶν νεκρῶν. ὁ	δ´	ἠμύνετο τοῖς ἐκείνων χρώμενος ὅπλοις
[5, 28]	ἄνδρα ὑπέλαβε Πορσίναν εἶναι· ὁ	δ´	ἦν ἄρα γραμματεὺς τοῦ βασιλέως,
[5, 72]	εἶναι τῷ κοινῷ λέγοντες. ὁ	δ´	ἦν ἀτενὴς καὶ πολλὰ ἐν
[5, 76]	πρεσβυτέροις ἐντὸς τείχους μένουσα. ~Ὡς	δ´	ἦν αὐτῷ πάντα τὰ εἰς
[5, 16]	τραυματίας τοὺς πολλοὺς ὄντας. πλείων	δ´	ἦν περὶ τοὺς Ῥωμαίους ἀθυμία
[5, 31]	ἂν εἴη τοῦτ´ ἀληθέστερον. ἐντολαὶ	δ´	ἦσαν, ἃς ἔδωκε τοῖς πρεσβευταῖς
[5, 32]	δίκην αὐτὸς ἀναδέχεται δικάζειν. Ταρκύνιοι	δ´	ἤχθοντο μὲν ἀπὸ μειζόνων ἐκπεσόντες
[5, 10]	χρὴ ταῦτ´ εἶναι κύρια· εὖ	δ´	ἴστε {ὅτι} δυεῖν θάτερον ἢ
[5, 6]	ὁ Βροῦτος ἐδόκει λέγειν, δικαιότερα	δ´	ὁ Κολλατῖνος παρῄνει, τελευτῶσα διέγνω
[5, 70]	καὶ ἄλλα ἦν, ὑπὲρ ἅπαντα	δ´	ὁ κυρωθεὶς ὑφ´ ἑνὸς τῶν
[5, 60]	ἅπαντα πράττειν, ὅσα προῃρεῖτο. γενόμενος	δ´	ὁ Λάρκιος ἁπάντων κύριος ὀλίγους
[5, 64]	ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ. ~Ἦν	δ´	ὁ ταύτης ἡγούμενος τῆς γνώμης
[5, 56]	πρὸς τὰ συμβαίνοντα χρῆσθαι. ἦν	δ´	ὁ τρόπος τῆς συλλήψεως τῶν
[5, 18]	ἄλλα τούτου φέροντες, ὑπὲρ ἅπαντα	δ´	ὃ δυσαντίλεκτόν ἐστιν, ὅτι τοῦ
[5, 27]	καὶ μόνοις ἐκφέρω· παρ´ ὑμῶν	δ´	οἱ ἄλλοι πολῖται ἐν τῷ
[5, 52]	καὶ πραγμάτων ἐφάψασθαι μεγάλων, μάλιστα	δ´	οἱ δυναστείας καὶ τυραννίδος ἐν
[5, 38]	ἀνέστελλον ἀπὸ τοῦ νάματος, τοτὲ	δ´	οἱ Σαβῖνοι τοὺς Ῥωμαίους ἐξεῖργον
[5, 65]	τῷ πείσαντι μεγάλην σοφίαν. Ῥωμαίοις	δ´,	οἷς οὐ περὶ μικρῶν τὸν
[5, 41]	ὑπαίθρου τῶν Σαβίνων παρεμβολῆς, Λουκρήτιος	δ´	ὀλίγον ἄπωθεν ἐπ´ ὄχθου τινός,
[5, 12]	τοῖς ἐχθροῖς κατ´ αὐτῆς· τὸ	δ´	ὅλον ἀποδημίαν ὑπολαβόντα τὴν μετανάστασιν,
[5, 4]	τιμὴν κατατίθεσθαι τῇ λαμβανούσῃ, ἀνθρώπους	δ´	ὄντας μηδὲν ὑπὲρ τὴν φύσιν
[5, 62]	λέγοντες κατὰ τὸ παρόν, βουλεύσεσθαι	δ´	ὁπότεροι δικαιότερα ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν,
[5, 23]	κέρας ἐκ τῶν πρεσβυτέρων, Πόπλιος	δ´	Ὁράτιος ὁ καλούμενος Κόκλης ἐκ
[5, 71]	ἐν τῷ παρόντι ἐδέοντο. ἅπαντα	δ´	ὁρῶντες ὅσα ἠξίουν περὶ τὸν
[5, 46]	ὑπὸ τοῦ πυρὸς διαφθείρεται. τοῦτο	δ´	ὅτι ἐκ τῶν ἀμυντηρίων αὐτοῖς
[5, 72]	τὸν συνάρχοντα κράτιστον ἀπέφηνε, τῷ	δ´	ὅτι πρὸς τοῦ συνάρχοντος ἄριστος
[5, 50]	μὲν καὶ ἄλλων καταλαμβανόμενος, μάλιστα	δ´	ὅτι Ῥωμαίοις μόνοις οὐ παρήγγειλαν
[5, 76]	τοὺς Λατίνους τὴν ἔφοδον. ἐνθυμούμενος	δ´,	ὅτι φρονίμων στρατηγῶν ἐστιν, οὐ
[5, 59]	οἷς αὐτὴν ποιήσονται δικαίοις. ἦν	δ´	οὐ βουλῆς χάριν αἰτούμενος ὑπ´
[5, 58]	ἐλαττόνων εἰς φυγὴν κατέστησαν. φόνος	δ´	οὐ πολὺς αὐτῶν ἐγένετο, τῆς
[5, 3]	καταχθησόμενος ἐπὶ τὴν ἀρχήν. ὡς	δ´	οὐ προσεῖχον αὐτῷ τὸν νοῦν
[5, 77]	τοῦτό μοι προὔκειτο ἐπιδεῖξαι. πέφυκε	δ´	οὐ ταῖς δυναστείαις τοῦτο μόναις,
[5, 74]	καλεῖν δ´ αὐτοὺς δικτάτορας· ἐγὼ	δ´	οὐ τοὔνομα ζητεῖν ἠξίουν, πόθεν
[5, 18]	ἀγορανομίας τε καὶ δημαρχίας, ὑπατείαν	δ´	οὐδείς, ἧς τοῖς πατρικίοις μετῆν.
[5, 59]	σφίσιν ἐπικουρίας ἐν τάχει· ἔργον	δ´	οὐδὲν ἐγίνετο ταῖς ὑποσχέσεσιν ὅμοιον,
[5, 54]	τοὺς ἐνισταμένους σφίσι δαίμονας· ὡς	δ´	οὐδὲν ἐπέραινον, ἐπὶ μαντείας ἐτράποντο
[5, 49]	ἡμίσειαν τῆς ἑτέρας στρατιᾶς, φράσας	δ´	οὐδενί, ποῖ μέλλει πορεύεσθαι καὶ
[5, 63]	πατρίκιοι καὶ μεταπείθειν ἐπειρῶντο, ἐπεὶ	δ´	οὐθὲν ἐγίνοντο μετριώτεροι πρὸς τὰς
[5, 74]	ἐχρῶντο τῶν πόλεων φυλακαῖς. ἐπεὶ	δ´	οὐκ αὐτάρκεις ἦσαν οὔτε οἱ
[5, 9]	οὐκ ἀσήμων οἰκιῶν ἐνίους. ὡς	δ´	οὐκ ἔπειθε, τελευτῶν ἠξίου μὴ
[5, 8]	παισίν, εἴ τι βούλονται. ὡς	δ´	οὐκ ἐτόλμησεν αὐτῶν οὐδέτερος πρὸς
[5, 8]	ἄπιστον ἐφ´ ἑαυτοὺς ποιεῖν· ἐρῶ	δ´	οὖν ὅμως. ἐπειδὴ γὰρ ἡμέρα
[5, 27]	ὥσπερ μυστηρίου ἀπορρήτου φυλακῆς· ὑμῖν	δ´	οὓς καθέξειν αὐτὰ πεπίστευκα ἐγκρατῶς
[5, 60]	τότε διαλέγεσθαι πρὸς αὐτόν· ἄλλως	δ´	οὔτε διαλλαγὰς οὔτε ἀνοχὰς οὔτε
[5, 8]	μειρακίων ἐβούλοντο τῷ πατρί. ὁ	δ´	οὔτε τὰς φωνὰς αὐτῶν οὔτε
[5, 10]	τῶν ὁμοίων ἐκείνοις τυχεῖν. εἰ	δ´	οὗτοι μηδεμίαν ὑφέξουσι δίκην, οὐδὲ
[5, 5]	οὐ δεδυνήμεθα τούτου τυχεῖν· ἐπεὶ	δ´	οὕτως ὑμῖν δοκεῖ, περὶ μὲν
[5, 30]	τῶν δεόντων φρονεῖν οὐδέν· ὁ	δ´	υἱὸς αὐτοῦ τελευταίαν ἀπεφήνατο γνώμην
[5, 5]	Ταρκυνίων οὐδὲν ἔτι λιπαροῦμεν, προκαλούμεθα	δ´	ὑμᾶς εἰς ἕτερόν τι δίκαιον,
[5, 10]	ὑμᾶς ἐπὶ τούτῳ παρεκάλεσα· φράσω	δ´	ὑμῖν πρῶτον μὲν, ἐν οἷς
[5, 54]	τὸν ἐνδημοῦντα τῶν ὑπάτων. ὁ	δ´	{ὕπατος} ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ πολλὰ
[5, 5]	οἱ πρέσβεις διαλεχθέντες ἐξῆλθον· τῶν	δ´	ὑπάτων Βροῦτος μὲν κατέχειν τὰ
[5, 53]	πένησι πρὸς τοὺς εὐπόρους. ἤδη	δ´	ὑπεκίνει τὸ πολὺ τοῦ δημοτικοῦ
[5, 59]	πάντα τὰ δεινὰ ὑπομένοντες. ἦν	δ´	ὑπὲρ πάντα ὁ λιμὸς ἄμαχον
[5, 11]	καθ´ ἑαυτοῦ διαβολῶν ἀπολογούμενος, τὰ	δ´	ὑπὲρ τῶν ἀδελφιδῶν δεόμενος ψῆφόν
[5, 28]	ἡγεμόνα τῆς ὁδοῦ ποιησάμενος. ~Ἐπαινεθεὶς	δ´	ὑπὸ τῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ
[5, 52]	πολεμίοις χρήσασθαι τοῖς ἀνδράσι, κωλυθέντες	δ´	ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων ἐξέβαλον αὐτοὺς
[5, 75]	ἐπιχώριον μὲν τοῖς βασιλεῦσιν, ἐκλειφθὲν	δ´	ὑπὸ τῶν ὑπάτων, ἐξ οὗ
[5, 12]	ψυχὴν παρὰ τοῖς προπέμπουσι. ταῦτα	δ´	ὑποθέμενος τῷ ἀνδρὶ πείθει τὸν
[5, 31]	καὶ τοὺς παρόντας εἶπεν· ὀλίγαις	δ´	ὕστερον ἡμέραις αὐτὸς ἠναγκάσθη πρότερος
[5, 38]	διαβάντες τὸν ποταμὸν ὤκνουν, χρόνῳ	δ´	ὕστερον οὐ κατὰ λογισμὸν καὶ
[5, 72]	τοῦτον ἀναστὰς ἕτερος εἶπεν· Ἐμοὶ	δ´,	ὦ βουλή, δοκεῖ καὶ τοῦτ´
[5, 10]	πόλιν ἑτέραν κελεύω μεταλαβεῖν· ὑμῖν	δ´,	ὦ πολῖται, ψῆφον ἀναδώσω καλέσας
[5, 3]	ποτε γενομένους ἠναγκάσθη καταφυγεῖν. διεξελθὼν	δ´	ὧδε ταῦτα μετὰ πολλῶν οἴκτων
[5, 28]	τοῦ γραμματέως ἀναίρεσιν ἀπάγεται. ὁ	δ´	ὡς εἶδεν αὐτόν, Ὦ μιαρώτατε
[5, 7]	καὶ ὧν εἶδε γίνεται. ὁ	δ´	ὡς ἔμαθεν οὐδεμίαν ἀναβολὴν ποιησάμενος
[5, 7]	μηνύσαντα τὴν συνωμοσίαν ἀφανίσωσιν, ἀφικόμενος	δ´	ὡς Πόπλιον Οὐαλέριον, ὃς ἐν
[5, 6]	χρήματα διδόντες ἐπεχείρουν διαφθείρειν. ἔμελλον	δ´	ὥσπερ εἰκὸς ἐν πόλει μεγάλῃ
[5, 54]	ἐπειρῶντο παραιτεῖσθαι τοὺς ἐνισταμένους σφίσι	δαίμονας·	ὡς δ´ οὐδὲν ἐπέραινον, ἐπὶ
[5, 16]	Φαύνου. τούτῳ γὰρ ἀνατιθέασι τῷ	δαίμονι	Ῥωμαῖοι τὰ πανικὰ καὶ ὅσα
[5, 16]	ἔρχεται δείματα φέροντα, ἢ φωναὶ	δαιμόνιοι	ταράττουσι τὰς ἀκοὰς τούτου φασὶν
[5, 33]	νοῦν χωρῆσαι τὴν ἐπιβουλὴν τὸ	δαιμόνιον.	ἐν ὅσῳ γὰρ ἐκ τοῦ
[5, 46]	ταχεῖαν καὶ λαμπρὰν σημαίνει τὸ	δαιμόνιον,	ἐπειδήπερ ἅπαν εἴκει τῷ πυρὶ
[5, 56]	πραξάντων καὶ τὰ παρὰ τοῦ	δαιμονίου	συγκυρήσαντα, καὶ μηδενὸς ἀνήκοος γενέσθαι
[5, 16]	τὸ ἔργον. ἡ δὲ τοῦ	δαιμονίου	φωνὴ θαρρεῖν παρεκελεύετο τοῖς Ῥωμαίοις
[5, 27]	εἰ ὅ τι ἂν τῷ	δαιμονίῳ	δόξῃ πείσομαι, τούτων συνίστορας ὑμᾶς
[5, 54]	τῆς ἐπιθέσεως, διώκεσθαί τε ὑπὸ	δαιμόνων	τινῶν καὶ παίεσθαι καὶ τοὺς
[5, 17]	μετὰ πολλῶν ἐπαίνων τε καὶ	δακρύων	εἰς τὴν Ῥώμην ἀπεκόμιζον οἱ
[5, 3]	μετὰ πολλῶν οἴκτων τε καὶ	δακρύων	ἔπεισε τὸν δῆμον πρέσβεις ἀποστεῖλαι
[5, 53]	ἐμετρίαζον ἐν ταῖς ἐξουσίαις οἱ	δανείζοντες,	ἀλλ´ εἰς δεσμοὺς τὰ τῶν
[5, 64]	τοὺς ἔξωθεν πολεμίους, εἰ τοῖς	δανεισταῖς	ἀγώγιμοι πρὸς τὰ χρέα γενησόμεθα
[5, 69]	ἐκ τῶν αἰχμαλώτων ἕτερα τοῖς	δανεισταῖς	διαμειψαμένους ὑπὲρ αὐτῶν σώματα. τοιούτων
[5, 69]	τὰ χρήματα ποιοῦντες ἀγώγιμα τοῖς	δανεισταῖς,	οὐ τὰ σώματα· οἱ δὲ
[5, 53]	δὲ τὸ ἄπορον καὶ ὑπὸ	δανείων	ἠναγκασμένον μηκέτι τὰ κράτιστα τῷ
[5, 39]	καὶ τὰς εἰς τὴν κατασκευὴν	δαπάνας	ἐκ τοῦ δημοσίου χορηγεῖσθαι. ταύτης
[5, 48]	ἐπιχορηγηθῆναι τὰς εἰς τὴν ταφὴν	δαπάνας,	καὶ χωρίον, ἔνθα ἐκαύθη καὶ
[5, 76]	σὺν ἐλαχίστῃ τοῦ στρατιωτικοῦ πλήθους	δαπάνῃ,	πολέμων θ´ ἁπάντων κακίστους ἡγούμενος
[5, 48]	οὐθὲν ἔξω τῆς εἰς τἀναγκαῖα	δαπάνης	κτήσασθαι προελόμενος, ὡς τῶν πολυχρημάτων
[5, 26]	τὰ παρασκευασθέντα οὐ πολλὰ ὄντα	δαπανώσαις.	καὶ μετὰ τοῦθ´ οἱ θεράποντες
[5, 47]	στρατηγῶν φόρημα, στέφανον δ´ ἐπίκειται	δάφνης,	μεμείωται δὲ καὶ τοῦ σκήπτρου
[5, 71]	τιμωρὸς ἦν τῶν ἀπειθούντων· ἡ	δὲ	βουλὴ δι´ αἰσχύνης ἐλάμβανον τοῦ
[5, 57]	συνωμοσίαν τοιούτῳ τρόπῳ διεφθάρησαν· ἡ	δὲ	βουλὴ καθαρθῆναι ψηφισαμένη τοὺς πολίτας
[5, 62]	δικαιότερα ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν, τῇ	δὲ	βουλῇ χρόνον ἐνιαύσιον ἀποδώσειν. Ῥότολοι
[5, 12]	ἀδικῶν, ἀποτίθεται τὴν ἀρχήν. ὁ	δὲ	Βροῦτος ἐπαινέσας αὐτὸν ὡς τὰ
[5, 12]	ἐν ᾗ γηραιὸς ἐτελεύτα· ὁ	δὲ	Βροῦτος οὐκ ἀξιῶν μόνος ἄρχειν
[5, 17]	τοὺς ἑαυτῶν θάψαντες ἀπῄεσαν. τὸ	δὲ	Βρούτου σῶμα ἀράμενοι μετὰ πολλῶν
[5, 1]	ἐνιαύσιον ἀρχὴν ἔχοντος Ἰσαγόρου. ἀριστοκρατίας	δὲ	γενομένης οἱ πρῶτοι τὴν βασιλικὴν
[5, 51]	ἐμπρῆσαι τόπους τὴν πόλιν. μηνύσεως	δὲ	γενομένης ὑπὸ τῶν συνειδότων αἱ
[5, 23]	Μάρκου θατέρου τῶν ὑπάτων, τὸ	δὲ	γένος κατῆγεν ἀφ´ ἑνὸς τῶν
[5, 60]	ἔχειν καὶ τὰ χρήματα, τῆς	δὲ	γῆς αὐτῶν ἀπετέμετο τὴν ἡμίσειαν,
[5, 68]	αὐτὸ κολακεύῃ μεγάλα φρονεῖν, ὅταν	δὲ	δεδίττηται σωφρονεῖν. ~Αὗται μὲν αἱ
[5, 50]	τοὺς μὲν ὑποσχέσεσι δώρων, τοὺς	δὲ	δεήσεσι πείσαντος συμπρᾶξαι τοῖς φυγάσι
[5, 22]	μισθοφόρων χεῖρα οὐκ ὀλίγην· τοῦ	δὲ	δεξιοῦ Μαμίλιος ὁ Ταρκυνίου κηδεστής,
[5, 48]	ἀπὸ τοῦ Τυρρηνῶν ἔθνους, τὸν	δὲ	δεύτερον ἀπὸ Σαβίνων, τοιαύτας ἀφορμὰς
[5, 32]	οἷς ἂν γένηται δικαίοις. ὁ	δὲ	δῆμος τὰ μὲν ἄλλα τοῦ
[5, 77]	ὁ παρὼν καιρὸς ἐξετάζειν· ὅτι	δὲ	διὰ ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ δεινὸν
[5, 37]	ὑψηλοῦ πολὺς ἐκχεῖται σκοπέλου, φέρεται	δὲ	διὰ τῆς Σαβίνων τε καὶ
[5, 47]	ὧν οἱ στρατιῶται διήρπασαν· τούτων	δὲ	διαπραθέντων δημοσίᾳ τὰς κατ´ ἄνδρα
[5, 53]	ἀποκτεῖναι τοὺς δεσπότας καθεύδοντας, ταῦτα	δὲ	διαπραξαμένους τάςτε οἰκίας διαρπάσαι τῶν
[5, 9]	οὐδενὸς ἔτι ἑτέρου ἐνοχλήσοντι, τὰ	δὲ	διδάσκων, ὅτι συνταραχθῆναι κίνδυνος ὅλην
[5, 48]	ὑπατικῆς ἐξουσίας γενόμενος κύριος, μεγίστους	δὲ	δύο νικήσας πολέμους καὶ θριάμβους
[5, 5]	αὐτοὺς περὶ τῆς καθόδου, πρόδηλον	δὲ	θάτερον ὡς οὐκ ἀξιώσουσιν εἰρήνην
[5, 47]	τὸν θρίαμβον τῆς βουλῆς. διαφέρει	δὲ	θατέρου πρῶτον μέν, ὅτι πεζὸς
[5, 39]	τοῖς ὑπάτοις θριάμβου καταγωγήν, ἰδίᾳ	δὲ	θατέρῳ τῶν ἀνδρῶν Οὐαλερίῳ δωρεὰν
[5, 53]	τῆς πόλεως τόπους καταλαβέσθαι· τοὺς	δὲ	θεράποντας, ὅταν αἴσθωνται κρατοῦντας ἐκείνους
[5, 67]	τῶν τὰ ὅμοια βουλομένων. ἀπληρώτους	δὲ	καὶ ἀορίστους ὑπαρχούσας τὰς τῶν
[5, 77]	τις αὐτοῖς χρῆται καλῶς, αἰσχρὰ	δὲ	καὶ ἀσύμφορα, ὅταν πονηροὺς λάβῃ
[5, 4]	φιλίαις χαρίζεσθαι τὰς ἔχθρας, ἀνοήτων	δὲ	καὶ βαρβάρων τοῖς ἐχθροῖς συναναιρεῖν
[5, 7]	τοσαύτην προελθεῖν εὐδαιμονίαν, οὐχ ἥκιστα	δὲ	καὶ ἐκ τῶν τότε γενομένων.
[5, 77]	ἧττον ἂν θαυμαστὸν ἦν· νῦν	δὲ	καὶ ἐν ταῖς ἐμφυλίοις διχοστασίαις
[5, 62]	τὰς συμβάσεις αὐτοῖς διαιτήσειν. Οὐολοῦσκοι	δὲ	καὶ θαυμάζειν ἔλεγον τῆς Ῥωμαίων
[5, 34]	μὲν ἀπολύουσι τῶν ἐγκλημάτων, Ταρκυνίῳ	δὲ	καὶ Μαμιλίῳ διαλύονται τὴν ξενίαν·
[5, 33]	τὰς παρθένους ἄξων ᾤχετο· Ταρκύνιος	δὲ	καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ τῶν
[5, 74]	μηθὲν ἐκδιαιτώμενος τῶν πατρίων. δηλοῖ	δὲ	καὶ Ὅμηρος δικασπόλους τε καλῶν
[5, 46]	τὸ τῶν ἀντιπολεμούντων πλῆθος· ἐθάρρησαν	δὲ	καὶ οὐ μικρὰς ἐλπίδας ὑπὲρ
[5, 4]	αὐτοῦ κατηγορήσῃ πᾶσι Ῥωμαίοις. ἀπολογηθεὶς	δὲ	καὶ πείσας ἅπαντας, ὡς οὐδὲν
[5, 9]	τῶν τυράννων φίλους θανάτῳ. ἀντιλέγοντος	δὲ	καὶ πρὸς τὴν ἐπιείκειαν τῆς
[5, 13]	ἐνοπλίους μελέτας γυμνάσιον ἐπιτηδειότατον· ὅτι	δὲ	καὶ πρότερον ἱερὸν ἦν τοῦδε
[5, 17]	τῶν περὶ Μαραθῶνα ἔργων. ὑστερεῖ	δὲ	καὶ τὰ Μαραθώνια τῆς Βρούτου
[5, 69]	μηθενὸς μήτε καταδίκης μηδεμιᾶς, ἀφεῖσθαι	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας ἀμφισβητήσεις πάσας,
[5, 29]	ἔμελλον ὁρμᾶν, οὐ παραιτοῦμαι· βασάνους	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας ὕβρεις εἴ
[5, 26]	λαθόντες τοὺς πολεμίους διεκόμισαν. ταχὺ	δὲ	καὶ ταύτης ἐξαναλωθείσης τῆς ἀγορᾶς
[5, 58]	οὐδὲν ἀξιόλογον πράττων διετέλει· ἀποτυχὼν	δὲ	καὶ ταύτης τῆς ἐλπίδος ἀφικομένης
[5, 56]	τοῖς πράγμασι δηλώσεως δέον· ἐγὼ	δὲ	καὶ τὸν τρόπον τῆς συλλήψεως
[5, 47]	στέφανον δ´ ἐπίκειται δάφνης, μεμείωται	δὲ	καὶ τοῦ σκήπτρου τῇ φορήσει
[5, 11]	γενομένοις ὀργίζεσθαι πεφύκασιν ἅπαντες, προδοσίᾳ	δὲ	καὶ ὑποπτευομένῃ, σωφρονέστερον ἡγούμενοι καὶ
[5, 49]	πάσῃ πολιορκίας ἐχρῆτο ἰδέᾳ. τῶν	δὲ	Καμαριναίων καταπλαγέντων τὸ αἰφνίδιον τῆς
[5, 58]	λιμῷ τοὺς ἀνθρώπους παραστησόμενος. ἤδη	δὲ	κάμνουσι τοῖς Φιδηναίοις ἧκεν ἐπικουρία
[5, 39]	εὐτολμίαν καὶ προθυμίαν ἀποδεικνύμενοι. ~Ἀγῶνος	δὲ	καρτεροῦ γενομένου καὶ τοῦ δεξιοῦ
[5, 13]	ἅπαντα κίνδυνον ἐποίησεν ὑπομένειν· τοὺς	δὲ	κατὰ δέος ὧν παρηνόμησαν ἐπὶ
[5, 68]	παραλαμβάνειν ἐπὶ τὰ πράγματα· τοὺς	δὲ	κατὰ συνθήκας ὁποίας δήποτε ἀξιοῦντας
[5, 35]	τὴν παρουσίαν τοῦ συνάρχοντος. ἐτύγχανε	δὲ	κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον Οὐαλέριος
[5, 50]	τῶν ἄλλων βουλεύσασθαι παρασκευῶν. ἐτύγχανε	δὲ	κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον ἀπεσταλμένος
[5, 24]	ἀεί τινος τεύξεσθαι σκοποῦ. ἤδη	δὲ	καταβελὴς ὢν καὶ τραυμάτων πλῆθος
[5, 40]	τοὺς ὅπλα φέρειν δυναμένους. ἡ	δὲ	καταλαβοῦσα αὐτὸν ἀνάγκη μετενέγκασθαι τὴν
[5, 71]	δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι, δύο	δὲ	καταλείπεται βουλῆς καὶ φροντίδος οὐ
[5, 75]	Σπόριον Κάσσιον τὸν ἱππάρχην, τὴν	δὲ	καταλειπομένην τὸν ἀδελφὸν Σπόριον Λάρκιον·
[5, 74]	μὲν τὰ βασιλικὰ πολιτεύματα, νόμους	δὲ	καταστησάμενοι καὶ ἀρχὰς ἀποδείξαντες, ταύταις
[5, 10]	ὑπέσχεν, οὓς ἐπιώρκει, δίκας· ἐπειδὴ	δὲ	καταφανὴς γέγονεν, ὑφ´ ἡμῶν αὐτὸν
[5, 2]	πατρικίων ἀνὴρ ἡσυχίας φίλος. ~Ὡς	δὲ	κατεστήσαντο ταῦτα, δείσαντες, ὡς ἐμοὶ
[5, 51]	ἐπέθηκαν τῇ βουλῇ τέλος· τῇ	δὲ	κατόπιν οὐκέτι τοὺς πρεσβευτὰς τῶν
[5, 68]	μικράν τινα κομιδῇ λήψονται, κακῶν	δὲ	κινδυνεύσουσι τὰ ἔσχατα παθεῖν. μακρῷ
[5, 10]	οὔτε νόμος οὔθ´ ὅρκος· Ἀκυλλίους	δὲ	Κολλατῖνος ἀφαιρεῖταί μου καί φησιν
[5, 23]	οἱ Ῥωμαῖοι τῶν ἐναντίων, πλήθει	δὲ	κρατοῦντες τῶν Ῥωμαίων οἱ Τυρρηνοί
[5, 36]	μέχρι τῆς πόλεως ἤλασεν, ὑπὸ	δὲ	Κυμαίων, οὓς ἦγεν Ἀριστόδημος ὁ
[5, 37]	ἐργαζομένους τὴν γῆν παρανομεῖν. αὐθάδεις	δὲ	λαβόντες ἀποκρίσεις προεῖπον αὐτοῖς τὸν
[5, 59]	εἶναι δοκῶν καὶ δημοτικός. ὁ	δὲ	Λάρκιος ἐπὶ τὸν κατὰ Φιδηναίων
[5, 62]	βουλῇ χρόνον ἐνιαύσιον ἀποδώσειν. Ῥότολοι	δὲ	Λατίνοις μὲν ἐπικουρίαν πέμψειν ἄντικρυς
[5, 17]	ὑφ´ Ἡρακλέους ἐπὶ Πέλοπι· ἐπαίνους	δὲ	λεγομένους ἐπ´ αὐτοῖς οὐ γράφουσιν
[5, 11]	ἕξοντες ὕπατον ἢ Βροῦτον. ~Τοιαῦτα	δὲ	λέγοντος αὐτοῦ βοῶν καὶ δεινοπαθῶν
[5, 31]	ὑπὲρ τοῦ πάλιν ἐλεύσεσθαι· ἕτεροι	δὲ	λέγουσιν ὅμηρον, ἕως αἱ διαλλαγαὶ
[5, 6]	καὶ τοῦ δικαίου κριτήν. πολλῶν	δὲ	λεχθέντων ὑφ´ ἑκατέρου τῶν ὑπάτων
[5, 76]	μέν τινας ἀποκτείνει μαχόμενος, τοὺς	δὲ	λοιποὺς αἰχμαλώτους λαμβάνει. τούτους ὁ
[5, 43]	ἐπιφανεστάτους ἁπάντων ὁρώντων ἀπέκτειναν· τοὺς	δὲ	λοιποὺς εἴασαν οἰκεῖν ὡς πρότερον
[5, 16]	μὲν ἀποκτείναντα ἐξ αὐτῶν, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἐκβαλόντα κρατῆσαι τοῦ στρατοπέδου.
[5, 67]	μοίρας τυχοῦσαι πανώλεθροι διεφθάρησαν. ~Παντὸς	δὲ	μάλιστα σκοπεῖν αὐτοὺς ἠξίου καινὴν
[5, 67]	ἥδιστον τοὺς βίους ἄγουσι. βλάβην	δὲ	μεγάλην οὐδεμίαν ἀπέφαινε συμβήσεσθαι τῇ
[5, 22]	Μαμιλίῳ καὶ Λατίνοις συνοισόμενοι· τὰ	δὲ	μέσα τῶν κεράτων οἱ ὕπατοι
[5, 8]	καθίστησιν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους. ~Τὰ	δὲ	μετὰ ταῦτα ἔργα θατέρου τῶν
[5, 12]	μήτε τῇ πατρίδι μνησικακεῖν· ἑτέραν	δὲ	μεταλαβόντα οἴκησιν τὴν καταλειπομένην πατρίδα
[5, 42]	οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν γινομένου. παρεκάθηντο	δὲ	μεταξὺ τῶν τάφρων καὶ τῶν
[5, 57]	πλέθρα γῆς δημοσίας εἴκοσι· τοὺς	δὲ	μετασχόντας τῆς συνωμοσίας συλληφθέντας ἀποθανεῖν,
[5, 31]	τῷ δικαίῳ κτησάμενοι κατέσχον· εἰ	δὲ	μή γ´ ὅσα δυνατὰ ἀγρῶν
[5, 76]	πόνου καταλύεσθαι τοὺς πολέμους, εἰ	δὲ	μή γε σὺν ἐλαχίστῃ τοῦ
[5, 13]	χρόνον ὁρίσαντες ἡμερῶν εἴκοσιν· εἰ	δὲ	μὴ κατέλθοιεν ἐν ταύτῃ τῇ
[5, 39]	λοιποὺς ἐξωθεῖ τῆς τάξεως. εἰ	δὲ	μὴ νὺξ ἐπέλαβεν, ἅπαντες ἂν
[5, 46]	λαμβάνουσιν αὐτῶν τὰ ἐρύματα. τοῦ	δὲ	μὴ πανσυδὶ τὸν τῶν πολεμίων
[5, 24]	καὶ λίθοις χειροπληθέσιν ἔβαλλον, οἷς	δὲ	μὴ παρῆν ταῦτα τοῖς ξίφεσι
[5, 45]	τυχεῖν εἰρήνης καὶ φιλίας· ἐὰν	δὲ	μὴ ποιῶσι τὰ κελευόμενα προσδέχεσθαι
[5, 43]	τὴν μάχην ἀπολομένων ὄλεθρος· τοῦ	δὲ	μὴ προχείρως ἔτι τοὺς ἑαλωκότας
[5, 69]	ψῆφον ἀναδοῦναι τοῖς συνέδροις· τέως	δὲ	μηδεμίαν εἴσπραξιν εἶναι μήτε συμβολαίου
[5, 66]	τῶν δικαίων μὴ τυγχάνωσιν. εἰ	δὲ	μηδὲν ἀγανακτήσειν μέλλοιεν οἱ τῶν
[5, 64]	πρὸς τὰ ἔργα φιλοτιμίαι, τοῖς	δὲ	μηδὲν ἀπολαύειν μέλλουσιν ἀγαθὸν οὐδὲν
[5, 28]	τῆς ἐπιβουλῆς ἢ συνίστορας; ἀποκρύψῃ	δὲ	μηδὲν τῶν ἀληθῶν, ἵνα μὴ
[5, 52]	φίλους ἀφαιρεθέντας τὴν πατρίδα· ἐὰν	δὲ	μηδέτερον τούτων ὑπομείνωσι πράττειν, τότε
[5, 56]	τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ. ἵνα	δὲ	μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν
[5, 70]	τὰ κελευόμενα ποιήσειν ἅπαντας. ἵνα	δὲ	μηθὲν ἐναντιωθεῖεν οἱ πένητες, εἴ
[5, 4]	ὁρίσωσιν οἱ πολῖται δικαίοις, ἐὰν	δὲ	μηκέτι βασιλεύεσθαι προαιρῶνται καθάπερ ἔμπροσθεν,
[5, 24]	τῆς πόλεως ἐν τάχει· ἦν	δὲ	μία κατ´ ἐκείνους τοὺς χρόνους
[5, 14]	μὲν ὑπὸ φίλων παρασκευασθέντας, οὓς	δὲ	μισθοφόρους· ἐπεὶ δ´ ἔμαθον ἐξεληλυθότας
[5, 73]	αἱρετὴ τυραννὶς ἡ δικτατορία. δοκοῦσι	δέ	μοι καὶ τοῦτο παρ´ Ἑλλήνων
[5, 66]	εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι δὲ φιλεργίαν, κρείττω	δὲ	μοῖραν ἕξειν τοὺς ἀκολάστους τῶν
[5, 30]	πυλῶν ὑπομένοντας ἔτι προελθεῖν· μίαν	δὲ	μόνην ἔσεσθαι ἀποφαίνων καλὴν τῆς
[5, 54]	τῆς ἐπιχειρήσεως ἀπόρρητον φυλάττοντες, τοῦτο	δὲ	μόνον ἀξιοῦντες μαθεῖν, εἰ καιρὸς
[5, 24]	πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα. Ὁράτιος	δὲ	μόνος ἀνακαλουμένων αὐτὸν ἀπὸ τῆς
[5, 32]	μὲν Ὁρατίου τὸν υἱόν, Ποπλίου	δὲ	Οὐαλερίου τὴν θυγατέρα γάμων ἔχουσαν
[5, 21]	ὅθεν τὸν πόλεμον προσεδέχοντο. ~Ποπλίου	δὲ	Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος Ποπλικόλα τὸ
[5, 46]	κατὰ τέλη βιασθέντες ἀνεστάλησαν. φυγῆς	δὲ	πάντων γενομένης ἐπὶ τοὺς χάρακας
[5, 51]	αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον. τελευταῖος	δὲ	πάντων ὁ Ταρκυνίου κηδεστὴς Μαμίλιος
[5, 74]	παράδειγμα λαβεῖν, ὥσπερ ἔφην, Λικίννιος	δὲ	παρ´ Ἀλβανῶν οἴεται τὸν δικτάτορα
[5, 70]	βίοις τὸ ἀσφαλὲς ἔχειν· τὸν	δὲ	παρὰ ταῦτά τι ποιεῖν ἐπιχειροῦντα
[5, 19]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι Οὐελίαν, ἐκλεξάμενος. πυθόμενος	δὲ	παρὰ τῶν ἐπιτηδείων, ὅτι ταῦτα
[5, 6]	βουλομένων τὰς ἀποδιδόναι κελευούσας. λαβόντες	δὲ	παρὰ τῶν ὑπάτων τὰς ἀποκρίσεις
[5, 9]	ταύτην ἐμπεσόντων τὴν φρενοβλάβειαν, τὰ	δὲ	παρακαλῶν ἑαυτῷ χαρίσασθαι τὰς ψυχὰς
[5, 52]	ἐνιαύσιον Ῥωμαίοις μὲν βουλῆς, ἑαυτοῖς	δὲ	παρασκευῆς, καὶ πρεσβευτὰς ἀποδείξαντες, οὓς
[5, 72]	προστεθέντος ἐπικυροῦται τὸ δόγμα. ὡς	δὲ	παρέλαβον τὴν ἐξουσίαν οἱ ὕπατοι
[5, 27]	ἐλάττους οἱ λοιποὶ γενήσεσθε· ἐὰν	δὲ	παρελθεῖν εἴσω τοῦ χάρακος ἐκγένηταί
[5, 39]	διέσωσεν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. τῆς	δὲ	παρεμβολῆς αὐτῶν οἱ ὕπατοι χωρὶς
[5, 41]	τὸ αὐτὸ φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ	δὲ	παρεσκεύαστο ἅπαντα ἀμφοτέροις, πρῶτον μὲν
[5, 34]	τὴν πίστιν τῆς πόλεως. μίαν	δὲ	παρθένον ἐκ τῶν ὁμήρων, ὑφ´
[5, 17]	οἰόμενοι δεῖν τοὺς ἀγαθούς· Ῥωμαῖοι	δὲ	πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις ἀνδράσιν, ἐάν
[5, 11]	ἢ καταφρονήσει ἐπιτρέψαντες ἀνατραπῆναι· Βροῦτον	δὲ	πείθων μὴ μετ´ αἰσχύνης καὶ
[5, 37]	Ἑπτὰ πάγων κύριοι συντελέσειν. ~Ἐνιαυτῷ	δὲ	πέμπτῳ μετὰ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[5, 16]	τῶν μεγίστων ἀγῶνας καταχρῶνται. ~Ἤδη	δὲ	περὶ καταφορὰν ὄντος ἡλίου πρὸς
[5, 32]	τοῖς τυράννοις μηδὲν ἀποδιδόναι, πρεσβευτὰς	δὲ	περὶ τούτων πρὸς βασιλέα Πορσίναν
[5, 23]	τε καὶ Λατῖνοι μακρῷ. πολλῶν	δὲ	πεσόντων ἀφ´ ἑκατέρων δέος εἰσέρχεται
[5, 37]	ποταμῷ καλὸς μὲν ὀφθῆναι, γλυκὺς	δὲ	πίνεσθαι. ~Ἐκ δὲ τῶν ἑτέρων
[5, 65]	ἀπὸ τῶν τυράννων παρέσχοντο, ἔτι	δὲ	πλείονα παρέξεσθαι σπουδὴν ἔμελλον εἰς
[5, 36]	ὑπὸ τῶν Κυμαίων διεφθάρησαν, ἄλλοι	δὲ	πλείους σκεδασθέντες ἀνὰ τὴν χώραν
[5, 15]	τὸ ἔρυμα ἐξ ἐφόδου, πολλὰς	δὲ	πληγὰς λαβόντες ὑποστάντων αὐτοὺς τῶν
[5, 24]	μέρεσι τοῦ σώματος ἔχων, μίαν	δὲ	πληγὴν λόγχης, ἣ διὰ θατέρου
[5, 14]	δρυμὸν ἱερὸν ἥρωος Ὁρατίου. ἐτύγχανον	δὲ	πλήθει τε ἀγχώμαλοι μάλισθ´ αἱ
[5, 62]	καταλήψεσθαι τὴν πόλιν συμφοράν, τὸ	δὲ	πλῆθος ὠρρώδει τῶν πολεμίων· καὶ
[5, 44]	τινα κατακλείουσι ῥάχιν ἔρημον. θέμενοι	δὲ	πλησίον αὐτῶν τὰ ὅπλα· νὺξ
[5, 42]	ἐπὶ τῷ ἐρύματι γένωνται. ὡς	δὲ	πλησίον ἐγένοντο τοῦ χάρακος οἱ
[5, 68]	χρημάτων καλὸν ὀφείλημα περιῇ. κοινὴν	δὲ	ποιεῖν τὴν βοήθειαν ἅπασιν, ἧς
[5, 45]	πάλιν, ὥσπερ πρότερον ἦσαν, ταῦτα	δὲ	ποιήσαντας {αὐτοὺς} ἥκειν τότε περὶ
[5, 49]	δ´ ἄλλον ὄχλον ἀπέδοτο, τὴν	δὲ	πόλιν κατέσκαψεν. ~Ἐπὶ δὲ τῆς
[5, 58]	προσβολὰς ἐποιεῖτο συνεχεῖς. οὐ δυνάμενος	δὲ	πολιορκίᾳ τὸ τεῖχος ἑλεῖν ἀπεχαράκου
[5, 58]	οὐδὲν τοὺς ἔνδον ὠφελήσαντες· ἡ	δὲ	πόλις ἐν ταῖς αὐταῖς πάλιν
[5, 56]	πεφυκότων τοῖς πράγμασι παρακολουθεῖν· τοῖς	δὲ	πολιτικοῖς καὶ πάνυ ἀναγκαίαν ὑπάρχουσαν
[5, 65]	ἔχωσιν ἤδη τὸ ἀσφαλές. ~Ἐξαριθμησάμενος	δὲ	πολλὰ καὶ ἐκ πολλῶν παραδείγματα
[5, 7]	διαφανεῖ τὴν ὄψιν προσβαλών. ἐξελθὼν	δὲ	πολλῆς ἔτι νυκτὸς οὔσης ὡς
[5, 6]	πρὸς τοὺς φυγάδας ἐλάμβανον· συνιόντες	δὲ	πολλοῖς εἰς ὁμιλίαν καὶ διάπειραν
[5, 1]	μεθ´ ἑαυτοὺς γένους ὤμοσαν. Ἐπειδὴ	δὲ	πολλῶν καὶ μεγάλων ἀγαθῶν αἴτιοι
[5, 76]	ἐλάσοντες ἐπὶ τὴν Ῥώμην, ἐδαπάνων	δὲ	πολὺν εἰς τὸ μέλλειν χρόνον,
[5, 22]	τῆς πόλεως ἐστρατοπεδεύοντο πεδίῳ. βασιλεὺς	δὲ	Πορσίνας ἄγων τὴν στρατιὰν τὸ
[5, 22]	οἱ ἀποστάντες Ῥωμαίων ἐτάξαντο· βασιλεὺς	δὲ	Πορσίνας κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα
[5, 27]	πολεμίων ἀποκτενεῖν ὑμῖν ὑποδέχομαι· ἀποθανόντος	δὲ	Πορσίνου καταλυθήσεται μὲν ὁ πόλεμος,
[5, 44]	τῆς τούτων ὑπατείας ἐπράχθη. ~Ποπλίου	δὲ	Ποστομίου τοῦ καλουμένου Τουβέρτου τὸ
[5, 18]	ἧς τοῖς πατρικίοις μετῆν. ὀψὲ	δέ	ποτε καὶ ταύτης ἔτυχον τῆς
[5, 3]	καὶ συλληψομένων τῆς καθόδου. ἀποδειχθέντων	δὲ	πρεσβευτῶν, οὓς αὐτὸς προείλετο, διδάξας
[5, 39]	πεζῶν ἐπαγόμενος βάδην ἠκολούθει· τῶν	δὲ	πρεσβυτέρων Σπόριον Λάρκιον τὸν ὑπατεύσαντα
[5, 52]	πόλεις δεόμενοι ταχείας συμμαχίας· οἱ	δὲ	προεστηκότες τῶν Λατίνων, ἀγορὰν ποιησάμενοι
[5, 9]	ἀπολογίαν ἔφησεν αὐτοῖς διδόναι. ὡς	δὲ	προήχθησαν οἱ νεανίσκοι πρὸς τὸ
[5, 65]	οἱ βασιλεῖς τὰ κοινά, μεγάλην	δὲ	προθυμίαν εἰς τὸ συνελευθερῶσαι τὴν
[5, 51]	τῆς πόλεως διεξῆλθε δημηγορίαν. ἀπολογουμένου	δὲ	πρὸς ἅπαντα τοῦ Οὐαλερίου καὶ
[5, 20]	Ταρκυνίου δυναστείας χρόνον ἀφειμέναι, τότε	δὲ	πρῶτον ὑπὸ τούτων ἀνανεωθεῖσαι· ἐξ
[5, 47]	εὑρίσκω γραφαῖς ἐπιχωρίοις φερόμενον. τότε	δὲ	πρῶτον, ὡς Λικίννιος ἱστορεῖ, τοῦτον
[5, 38]	παρέστη διαβαίνειν τὸν ποταμόν. ἔφθασε	δὲ	πρῶτος ὁ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος
[5, 66]	οἱ τῶν συμβολαίων ἀποστερούμενοι, πρᾴως	δέ	πως καὶ ῥᾳθύμως οἴσειν τὰς
[5, 52]	τε καὶ ἐπιφανεστάτων ἀρξάμενοι. πολλῶν	δὲ	ῥηθέντων λόγων καὶ περὶ αὐτοῦ
[5, 42]	ὅπλα τρέπονται πρὸς φυγήν. οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι μέγα ἀναβοήσαντες· ἦν δὲ
[5, 46]	τῆς τῶν πολεμίων ὀλιγότητος, τοῖς	δὲ	Ῥωμαίοις δέος πρὸς τὸ τῶν
[5, 17]	ἔχω τὸ σαφὲς εἰπεῖν· ὅτι	δὲ	Ῥωμαίων ἐστὶν ἀρχαῖον εὕρεμα τὸ
[5, 37]	ἄρχων δ´ Ἀθήνησιν Ἀκεστορίδης, ὕπατοι	δὲ	Ῥωμαίων Μάρκος Οὐαλέριος ἀδελφὸς Οὐαλερίου
[5, 52]	τούτων ἐπράχθη τῶν ὑπάτων. ~Σερουιλίου	δὲ	Σολπικίου Καμερινοῦ καὶ Μανίου Τυλλίου
[5, 65]	κοινῆς ἐλευθερίας ἕνεκα πολεμοῦσι, τῶν	δὲ	συγκατακτησαμένων αὐτὴν ἀφαιρούμενοι, οὐ πονηρίαν
[5, 40]	Καμερίαν, Ῥωμαίων μὲν ἀποστήσας, ἐκείνοις	δὲ	συμμαχεῖν πείσας· ἀνθ´ ὧν αὐτὸν
[5, 46]	πιστὸν ἔχοντες· καὶ ἡ ἐμπειρία	δὲ	σὺν τῷ φιλοπόνῳ πολλὴ αὐτοῖς
[5, 46]	ἐστὶν ἔθνους, οὐ πρόσω. ~Ὡς	δὲ	συνεῖδον ἀμφότεροι τὰ τῶν πολεμίων
[5, 57]	τῷ δήμῳ ταὐτὰ δοκῇ. τοῦ	δὲ	συνεληλυθότος ὄχλου κύρια ποιήσαντος τὰ
[5, 23]	οἱ ὕπατοι κατεῖχον ἀμφότεροι. ~Ὡς	δὲ	συνῆλθον εἰς χεῖρας, ἐμάχοντο γενναίως
[5, 13]	ἦν τοῦδε τοῦ θεοῦ, Ταρκύνιος	δὲ	σφετερισάμενος ἔσπειρεν αὐτὸ μέγιστον ἡγοῦμαι
[5, 65]	παρακληθέντες, βίων μὲν σπανίζοντες, τὰ	δὲ	σώματα καὶ τὰς ψυχάς, ἃ
[5, 63]	τῶν πολλῶν ἀγώνων περιῆν. ~Παρασκευαζόμενοι	δὲ	τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια
[5, 65]	κατασκευάσωνται τῇ πόλει γενέσθαι; διεξελθὼν	δὲ	τὰ ξενικὰ παραδείγματα τελευταῖον τὸν
[5, 8]	τοῖς πελέκεσιν ἀποκοπῆναι. ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	τὰ παράδοξα καὶ θαυμαστὰ τοῦ
[5, 32]	τὴν ἀρχὴν ὑπ´ ἐκείνου, στέργειν	δὲ	τὰ παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ τὰ
[5, 13]	τῶν ἐχθρῶν ἑταιρίας ἐμείωσαν. ἦν	δὲ	τὰ πολιτεύματα τῶν ἀνδρῶν τοιάδε·
[5, 3]	μητρὸς αὐτῷ γένος ἦν. πείσας	δὲ	τὰ τέλη τῶν Ταρκυνιητῶν δωρεαῖς
[5, 19]	γένωνται χρῆσθαι τοῖς πελέκεσιν, ἔνδον	δὲ	ταῖς ῥάβδοις κοσμεῖσθαι μόναις· νόμους
[5, 6]	τε καὶ φέρεσθαι σκηπτόμενοι· ὡς	δὲ	τἀληθὲς εἶχε ταράττοντες καὶ σκευωρούμενοι
[5, 5]	κατελθεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Κολλατῖνος	δὲ	τἀναντία παρῄνει λέγων, ὡς οὐδὲν
[5, 10]	τοὺς τυράννους καὶ πολεμεῖν· ἐπεὶ	δὲ	τἀναντία φρονῶν γέγονέ μοι καταφανὴς
[5, 61]	ὅπλα πείθοντες αὐτοὺς ἀναλαβεῖν, μάλιστα	δὲ	Ταρκύνιός τε καὶ ὁ κηδεστὴς
[5, 26]	ποταμοῦ χώρας ἁπάσης ἐκράτει. οἱ	δὲ	Ταρκυνίου παῖδες καὶ ὁ κηδεστὴς
[5, 62]	λέγοντες οὐ πρὸ πολλοῦ, πρὸς	δὲ	Ταρκυνίους συγγένειαν εἶναι σφίσι καὶ
[5, 7]	τοῖς ἐκ Τυρρηνίας πρέσβεσιν, ἐκείνους	δὲ	Ταρκυνίῳ. ἐν τούτῳ δὴ τῷ
[5, 53]	οὐ πάνυ βεβαίας ἀφίεσαν· μεταθέμενοι	δὲ	τὰς γνώμας τὸν πολιτικὸν καὶ
[5, 51]	αὐτοὺς ἀμύνεσθαι χρή. Ἐν ᾧ	δὲ	ταῦτ´ ἐπράττετο χρόνῳ, συνωμοσία κατὰ
[5, 30]	πρὸς ἅπαντας ἀρκοῦσα φυλακή. ~Ὡς	δὲ	ταῦτ´ ἤκουσεν ὁ βασιλεύς, ἐκεῖνον
[5, 46]	παρὰ ταῖς σκηναῖς ὑσσῶν· ἔστι	δὲ	ταῦτα βέλη Ῥωμαίων, ἃ συνιόντες
[5, 14]	τὰ τῆς πόλεως φρονεῖν. ~Διαπραξάμενοι	δὲ	ταῦτα καὶ τὰ πρὸς τὸν
[5, 68]	Ῥωμαίων ἀρετῇ προσήκειν. ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	ταῦτα καὶ τἆλλα, δεινόν τι
[5, 71]	τὸ ἀνόητον παραχθησομένου· ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	ταῦτα καὶ τἆλλα ὅσα δεῖ
[5, 57]	τόπῳ θέσθαι τὰ ὅπλα. ~Παρασκευασάμενος	δὲ	ταῦτα τοῖς μηνύσασι τὴν πρᾶξιν
[5, 65]	περὶ αὐτῆς κινδύνους ἐπιδιδόντες. ἔφη	δὲ	τελευτῶν ὡς εἰ καὶ μηδὲν
[5, 29]	ἐλπίδος ἀποθανεῖν ὑπάρχει μοι, χαρίσασθαι	δὲ	τῇ γειναμένῃ τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν
[5, 35]	ταῦτα μὲν τοῖς ἀνδράσι· Κλοιλίᾳ	δὲ	τῇ παρθένῳ στάσιν εἰκόνος χαλκῆς
[5, 19]	σαφὲς εἰδέναι παρίημι σκοπεῖν. ~Μετὰ	δὲ	τὴν Βρούτου τελευτὴν ὁ συνύπατος
[5, 72]	πόλεως τὴν ὅσιον ἀρχήν. ~Ἐπαινεσάντων	δὲ	τὴν γνώμην ἁπάντων μετὰ τοῦτον
[5, 30]	ποιῶν οὐ δεήσεται φυλακῆς· θαυμασάντων	δὲ	τὴν διάνοιαν αὐτοῦ πάντων καὶ
[5, 34]	πολεμιστῇ φαλάροις κεκοσμημένῳ διαπρεπέσι. μετὰ	δὲ	τὴν ἐκκλησίαν τὰ περὶ τῆς
[5, 1]	ἐνίκα στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης, Ἀθήνησι	δὲ	τὴν ἐνιαύσιον ἀρχὴν ἔχοντος Ἰσαγόρου.
[5, 70]	νέᾳ ἀρχῇ μῆνας ἕξ, μετὰ	δὲ	τὴν ἑξάμηνον αὖθις ἄρχειν τοὺς
[5, 7]	ἐφ´ ἱερὰ καὶ θυσίαν· μετὰ	δὲ	τὴν ἑστίασιν ἐξελθεῖν ἐκ τοῦ
[5, 22]	πολλῇ καταφρονήσει τὴν δύναμιν. εἶχον	δὲ	τὴν ἡγεμονίαν τοῦ μὲν ἀριστεροῦ
[5, 58]	πρᾶξις ἐκ τῶν πενήτων· Οὐετούριος	δὲ	τὴν ἡμίσειαν τῆς στρατιᾶς ἐπαγόμενος
[5, 26]	σφίσι πέμψαι διὰ ταχέων, εἰς	δὲ	τὴν Καμπανίδα Κύμην καὶ τὰς
[5, 23]	τοῖς φεύγουσιν οἱ διώκοντες. οἱ	δὲ	τὴν ὁρμὴν τῶν πολεμίων ἐπισχόντες
[5, 29]	τῶν ἐπιτυχόντων ἕνεκα γένους, ἐλευθερῶσαι	δὲ	τὴν πατρίδα τοῦ πολέμου βουληθεὶς
[5, 22]	Τυρρηνῶν ἐν αὐτῷ καθίστησιν· ἐπὶ	δὲ	τὴν πόλιν ἐλαύνων ὡς καὶ
[5, 61]	αὐτοῖς ἔφασαν δεήσειν πολέμου· εἰ	δὲ	τὴν συνήθη φυλάξαντες αὐθάδειαν, οὐδὲν
[5, 10]	τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν. πληρωθείσης	δὲ	τῆς ἀγορᾶς ὄχλου· περιβόητον γὰρ
[5, 12]	τε καὶ θαυμάζεσθαι ἄξιον, μάλιστα	δὲ	τῆς αὐταρκείας τοῦ βίου. φιλοσοφία
[5, 72]	τῷ συνεδρίῳ παρόντας ἀμηχανίᾳ. διαλυθείσης	δὲ	τῆς βουλῆς οἱ προσήκοντες κατὰ
[5, 68]	ἐπὶ τὸν πόλεμον προσλαμβάνειν. κεφάλαιον	δὲ	τῆς γνώμης ἦν αὐτῷ τόδε·
[5, 33]	κελεύσας ἀπέδωκεν αὐτοῖς λόγον. ~Ἔτι	δὲ	τῆς δικαιολογίας γινομένης ἧκέ τις
[5, 28]	αὐτὸν ἑστῶτας ἐνόπλους συχνούς. διαμαρτὼν	δὲ	τῆς δόξης, οἷα δὴ μηδέποτε
[5, 50]	τὴν δὲ πόλιν κατέσκαψεν. ~Ἐπὶ	δὲ	τῆς ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα
[5, 29]	σώματος ἀθάνατον δόξαν καταλιπεῖν· ψευσθεὶς	δὲ	τῆς ἐλπίδος ἀντὶ σοῦ τὸν
[5, 27]	ῥᾳδίως αὐτοῦ κρατήσειν οἴομαι· περὶ	δὲ	τῆς ἐμαυτοῦ ψυχῆς, εἰ περιέσται
[5, 52]	τούτων οὐδέτερον ὑπομενοῦσι Ῥωμαῖοι, προφάσεις	δὲ	τῆς ἔχθρας βουλόμενοι λαβεῖν εὐπρεπεῖς,
[5, 77]	ἡ τοῦ δικτάτορος ἀρχή. ἐπὶ	δὲ	τῆς κατὰ τοὺς πατέρας ἡμῶν
[5, 32]	πόλεως αἰτεῖν παρ´ αὐτῶν. ~Ἀφικομένης	δὲ	τῆς πρεσβείας εἰς Ῥώμην ἡ
[5, 53]	πρὸς τὴν ἐπίθεσιν ὑπήκουσαν. ὁ	δὲ	τῆς συνωμοσίας αὐτῶν τοιόσδε ἦν
[5, 48]	τῆς τροπῆς αἰχμάλωτος γενέσθαι. ~Ἐπὶ	δὲ	τῆς τούτων ἀρχῆς Πόπλιος Οὐαλέριος
[5, 26]	τῶν ἐρυμάτων βοσκήμασιν ἐπετίθεντο. κρατουμένης	δὲ	τῆς ὑπαίθρου πάσης ὑπὸ τῶν
[5, 48]	δημεύσας αὐτῶν τὰς ὑπάρξεις, τετράκις	δὲ	τῆς ὑπατικῆς ἐξουσίας γενόμενος κύριος,
[5, 66]	πράξασαι τὴν ἐλευθερίαν ἀφῃρέθησαν, αἱ	δὲ	τῆς χείρονος μοίρας τυχοῦσαι πανώλεθροι
[5, 70]	ἀνελεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἑτέραν	δέ	τινα ἀρχὴν ἀποδεῖξαι πολέμου τε
[5, 47]	καὶ τὰ σκῦλα συλλέξαντες· ἑάλω	δέ	τινα καὶ ἀπὸ τῶν ζώντων
[5, 55]	θάνατον τῶν πολιτῶν καταψηφιοῦνται· καινὸν	δέ	τινα τρόπον ἀπάτης ἐξεῦρε τῶν
[5, 69]	ἀλλήλων διαφέρουσαι γνῶμαι ἐλέχθησαν, ἕτεραι	δέ	τινες αἱ τὴν μεταξὺ τούτων
[5, 2]	εἰς ἀνέλπιστον ἀφιγμένοις ἐλευθερίαν, εὑρέθησαν	δέ	τινες ἐξ αὐτῶν ὅμως, οἷς
[5, 2]	ὑπηρέτας ῥάβδους ἔχοντας μόνον, ὡς	δέ	τινες ἱστοροῦσι, καὶ κορύνας, γίνεσθαι
[5, 5]	μηδὲ τοῖς κατάγουσιν ἐπιτρέψειν· εἰ	δέ	τινος ἄλλου δεῖσθε τῶν μετρίων,
[5, 74]	διοικούμεναι, καθάπερ ἡ Λακεδαιμονίων· ἀρξαμένων	δέ	τινων ἐν ταῖς ἐξουσίαις πλημμελεῖν
[5, 69]	διαμειψαμένους ὑπὲρ αὐτῶν σώματα. τοιούτων	δέ	τινων λεχθέντων ἡ νικῶσα ἦν
[5, 17]	τοῖς ἀπογενομένοις, ἑκκαίδεκα ἔτεσιν. εἰ	δέ	τις ἐάσας σκοπεῖν, οἵ τινες
[5, 41]	βουλομένοις, περιέμεινε τὸν καιρόν· αὐτόμολος	δέ	τις ἐλθὼν εἰς τὸν χάρακα
[5, 40]	δὴ περὶ ταῦτ´ ἦσαν· τύχη	δέ	τις ἐξισῶσαι βουλομένη ταῖς βλάβαις
[5, 69]	συμβεβληκότες αὐτοῖς μηθὲν ἀδικηθῶσιν. ἐδόκει	δέ	τισι καὶ τῶν ἤδη κατεχομένων
[5, 53]	δημοτικοῦ μέρος καὶ ἐνόσει, μάλιστα	δὲ	τὸ ἄπορον καὶ ὑπὸ δανείων
[5, 69]	δανεισταῖς, οὐ τὰ σώματα· οἱ	δὲ	τὸ δημόσιον ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων
[5, 69]	γενέσθαι περὶ αὐτῶν προβούλευμα· ὅταν	δὲ	τὸ κράτιστον τέλος οἱ πόλεμοι
[5, 22]	μέσην τὴν φάλαγγα ἐτέτακτο. Ῥωμαίων	δὲ	τὸ μὲν δεξιὸν κέρας Σπόριος
[5, 72]	τοῖς ἀνδράσιν οὕτως ποιεῖν· κρεῖττον	δὲ	τὸ μηδ´ ὑμῶν ἕτερόν τι
[5, 70]	αὐτοῖς νόμον ἀνελοῦσα ἔλαθεν. ἦν	δὲ	τὸ προβούλευμα τοιόνδε· Λάρκιον μὲν
[5, 37]	ὁρίζων τὴν ἑκατέρων χώραν· συνάπτει	δὲ	τὸ ῥεῦμα τῷ Τεβέρει ποταμῷ
[5, 39]	ἱπποκρατούντων ἤδη πανσυδὶ διεφθάρησαν. νῦν	δὲ	τὸ σκότος τοὺς διαφυγόντας ἐκ
[5, 57]	καὶ τὸ προβούλευμα ἀνέγνωσαν. ἦν	δὲ	τοιόνδε· Ταρκυνίοις μὲν τοῖς μηνύσασι
[5, 24]	ἐμοῦ τοιαύτην φυλάττουσι Ῥωμαῖοι· ἐπιστεῖλαι	δὲ	τοῖς ἀνδράσιν, ὅταν τὰ πλείω
[5, 45]	ἂν οἱ κεκρατηκότες τάξωσιν. ἀποκρινάμενοι	δὲ	τοῖς πρεσβευταῖς ἀπαγγέλλειν πρὸς τὸ
[5, 51]	τὴν φυγὴν τῆς πατρίδος, οἱ	δὲ	τὸν ἀνδραποδισμὸν καὶ τὴν κατασκαφὴν
[5, 19]	τὴν ἀρχὴν κατασχὼν ἀποθνήσκει. εἰς	δὲ	τὸν ἐκείνου τόπον καθίστησι Μάρκον
[5, 49]	ἀναγκαίοις τῶν συγγενῶν κήδεσι. ~Μετὰ	δὲ	τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ὕπατοι καθίστανται
[5, 36]	τῆς τρίτης ὑπατείας ἐπράχθη. ~Οἱ	δὲ	τὸν τέταρτον ἐνιαυτὸν ἄρξαντες ὕπατοι
[5, 10]	προδότας τῆς πατρίδος σώζεις, ἐμὲ	δὲ	τὸν ὑπὲρ αὐτῆς ἀγωνιζόμενον ἀποκτενεῖς;
[5, 9]	ὡς δι´ ἐκείνου σωθησόμενοι. κελεύσαντος	δὲ	τοῦ Βρούτου τοῖς ῥαβδούχοις ἀποσπᾶν
[5, 28]	ἄνδρα κατὰ τῆς κεφαλῆς. ἀποθανόντος	δὲ	τοῦ γραμματέως πληγῇ μιᾷ, συλληφθεὶς
[5, 16]	τοῦ θεοῦ τὸ ἔργον. ἡ	δὲ	τοῦ δαιμονίου φωνὴ θαρρεῖν παρεκελεύετο
[5, 67]	ἐχούσης τι τῆς βουλῆς, σώματι	δὲ	τοῦ δήμου. ἐὰν μὲν οὖν
[5, 24]	ἔχοντι πρόβλημα τὸν ποταμόν, ἐκ	δὲ	τοῦ κατὰ πρόσωπον ὅπλων τε
[5, 54]	ἤδη πράττειν, ἃ βούλονται. ἀποκριναμένου	δὲ	τοῦ μάντεως, ὅτι πονηρὰν καὶ
[5, 14]	ἀμφοτέρων τὴν ἵππον στήσαντες. ἡγεῖτο	δὲ	τοῦ μὲν δεξιοῦ Ῥωμαίων κέρατος
[5, 5]	βίᾳ κατασχὼν οὔτε λάθρα, παρὰ	δὲ	τοῦ πατρὸς διαδεξάμενος καὶ πρὸς
[5, 26]	περὶ τῆς φιλίας ὅρκια· ἐκ	δὲ	τοῦ Πωμεντίνου πεδίου Λάρκιός τε
[5, 1]	τετταράκοντα καὶ διακοσίων ἀριθμόν, ἐπὶ	δὲ	τοῦ τελευταίου βασιλέως τυραννὶς γενομένη
[5, 33]	δολίων μηθὲν προσέχειν αὐτοῖς. ἀπολογουμένου	δὲ	τοῦ ὑπάτου καὶ τὸ ἔργον
[5, 29]	δι´ ὅρκων τὸ πιστόν. μετὰ	δὲ	τοῦθ´ ὁ Μούκιος καινότατον ἐνθυμηθεὶς
[5, 58]	σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἐπονεῖτο, κατὰ	δὲ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους Σέξτος Ταρκύνιος
[5, 52]	σπονδὰς τῶν διαλελύσθαι λεγόντων· ἐπὶ	δὲ	τοὺς ἐν Φιδήνῃ τὸν ἕτερον
[5, 10]	τῆς πόλεως οἱ ἐχθροί· νῦν	δὲ	τοὺς ἐπὶ καθόδῳ τῶν τυράννων
[5, 30]	δῆσαι καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς· αὐτὸς	δὲ	τοὺς πιστοτάτους τῶν φίλων παραλαβὼν
[5, 41]	ἐπιχειρεῖν τοῖς πολεμίοις ὑποθησόμενον· αὐτὸς	δὲ	τοὺς ταξιάρχους καὶ λοχαγοὺς καλέσας
[5, 9]	τοὺς λογισμοὺς παθῶν καρτερός. ~Ἀποκτείνας	δὲ	τοὺς υἱοὺς εὐθὺς ἐκάλει τοὺς
[5, 53]	ἐκείνους τῶν ἐπικαίρων χωρίων· ἀλαλαγμῷ	δὲ	τοῦτ´ ἔμελλεν αὐτοῖς γενήσεσθαι φανερόν·
[5, 22]	τὸν καλούμενον Ἰανίκολον ὄχθον· ἔστι	δὲ	τοῦτ´ ὄρος ὑψηλὸν ἀγχοῦ τῆς
[5, 68]	ἰδίων τούτους εὖ ποιεῖν. ἄριστα	δὲ	τοῦτο καὶ γινώσκειν καὶ ποιήσειν
[5, 67]	καὶ εἰς ἄπειρον προβαίνειν· μάλιστα	δὲ	τοῦτο πάσχειν τοὺς ὄχλους· ἃ
[5, 42]	δὲ Ῥωμαῖοι μέγα ἀναβοήσαντες· ἦν	δὲ	τοῦτο σύνθημα τοῖς ἐπὶ τῆς
[5, 3]	ἦσαν πεποιημένοι πρὸς αὐτόν· ἐπὶ	δὲ	τούτοις ἅπασι τῆς κατειληφυίας αὐτὸν
[5, 55]	ἀπολογίαν αὐτοῖς καταλείπεσθαι μηδεμίαν, πρὸς	δὲ	τούτοις οὐκ εἰς ἔρημον συναχθέντες
[5, 71]	πολεμικῶν ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος, πρὸς	δὲ	τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος
[5, 57]	συνεκλείσθησαν χωρίῳ περιστάντες κατεφόνευσαν. διαχρησάμενοι	δὲ	τούτους οὐκέτι παρεδέξαντο μήνυσιν οὐδεμίαν
[5, 39]	ἐπὶ χρόνον πολὺν ἀγών. ἐν	δὲ	τούτῳ καὶ ὁ Ποστόμιος τοὺς
[5, 75]	τῆς ἀρχῆς, αὐτὸς ἀνανεωσάμενος. καταπληξάμενος	δὲ	τούτῳ τε καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 40]	τὸ ἔξω μέρος ἀνοίγονται. ~Παρὰ	δὲ	τούτων ἐκδέχονται τῶν ἀνδρῶν τὴν
[5, 32]	θυγατέρα γάμων ἔχουσαν ὥραν. ἀφικομένων	δὲ	τούτων ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἥσθη
[5, 66]	τὰ ἑαυτοῦ χρήματα προήσεσθαι· ἐκ	δὲ	τούτων φθονήσεσθαι μὲν εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι
[5, 75]	ἣν αὐτὸς ἐβούλετο λαβεῖν, τὴν	δὲ	τρίτην Σπόριον Κάσσιον τὸν ἱππάρχην,
[5, 75]	προὔργου τὰ πλείω γράφειν. ~Ὃν	δὲ	τρόπον ὁ Λάρκιος ἐχρήσατο τοῖς
[5, 57]	ἔθηκεν εἰς ταῦτα ἱεράς. Μανίου	δὲ	Τυλλίου θατέρου τῶν ὑπάτων ἐν
[5, 47]	ἄλλα πάντα ταὐτὰ ἔχει. αἴτιον	δὲ	τῷ ἀνδρὶ {Ποστομίῳ} τῆς ἐλάττονος
[5, 47]	ἐφ´ ἁρματίου δίφρου βασιλικοῦ, Ποστόμιος	δὲ	τῷ ἐλάσσονι καὶ ὑποδεεστέρῳ, ὃν
[5, 24]	μὲν τῷ ξίφει παίων, οὓς	δὲ	τῷ θυρεῷ περιτρέπων πάντας ἀνέστειλε
[5, 35]	ᾗ οἱ βασιλεῖς ἐκοσμοῦντο· Μουκίῳ	δὲ	τῷ προελομένῳ περὶ τῆς πατρίδος
[5, 14]	Οὐιεντανούς, ἀξιοχρέοις δυνάμεσιν ἀμφοτέρας, ἐκ	δὲ	τῶν ἄλλων ἐθελοντάς τινας, οὓς
[5, 60]	μαστιγωθέντας ἀποκοπῆναι τὰς κεφαλάς· περὶ	δὲ	τῶν ἄλλων ἐπ´ ἐκείνῳ τὴν
[5, 21]	Ῥωμαίων ἐκ τοῦ φανεροῦ· παρὰ	δὲ	τῶν ἄλλων ὁμοεθνῶν, οἷς οὐκ
[5, 25]	μιᾷ ζεύγει βοῶν περιαρόσει· χωρὶς	δὲ	τῶν δημοσίᾳ δοθέντων κατὰ κεφαλὴν
[5, 58]	ἐφόδου τὸ φρούριον παραληψόμενος. γενναίως	δὲ	τῶν ἔνδον ἀπομαχεσαμένων, παρεσκεύαστο μὲν
[5, 38]	ὀφθῆναι, γλυκὺς δὲ πίνεσθαι. ~Ἐκ	δὲ	τῶν ἑτέρων τοῦ ποταμοῦ μερῶν
[5, 14]	φάλαγγα τῶν πεζῶν ποιήσαντες, ἐπὶ	δὲ	τῶν κεράτων ἀμφοτέρων τὴν ἵππον
[5, 53]	ἐβούλετο, διέλυσαν τὸν σύλλογον. ~Διασκεδασθέντων	δὲ	τῶν Λατίνων κατὰ πόλεις, ὁρῶντες
[5, 54]	ἑαυτῷ κατεῖχεν οὐδενὶ φράσας· τοὺς	δὲ	τῶν Λατίνων πρέσβεις ἀναβαλλόμενος τέως
[5, 2]	τινες ἱστοροῦσι, καὶ κορύνας, γίνεσθαι	δὲ	τῶν πελέκεων τὴν παράληψιν ἐκ
[5, 11]	πᾶσι τοῖς λεγομένοις θορύβους. ἠγριωμένων	δὲ	τῶν πολιτῶν πρὸς αὐτὸν καὶ
[5, 35]	πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν. ~Ἡ	δὲ	τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ τὴν
[5, 27]	καὶ λιμοῦ ἀπηλλάχθαι. ~Οὐκ ἀνασχομένων	δὲ	τῶν Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγάς, ἀλλὰ
[5, 41]	ταχείαν ἕξοντος τὴν κρίσιν, ὁ	δὲ	τῶν Σαβίνων στρατηγὸς ὀρρωδῶν ἐκ
[5, 9]	μὲν τυράννους φυγαῖς ἐζημιῶσθαι, τοὺς	δὲ	τῶν τυράννων φίλους θανάτῳ. ἀντιλέγοντος
[5, 34]	αἰσχύνῃ τε καὶ μίσει. ὁ	δὲ	τῶν Τυρρηνῶν βασιλεὺς τὰ ὅμηρα
[5, 6]	ἄγειν τὰς οὐσίας ἀφαιρεθέντες. ~Ταῦτα	δὲ	τῶν ὑπάτων λεγόντων καὶ πολλῶν
[5, 75]	κρατίστην περὶ αὑτὸν εἶχεν, ἐκ	δὲ	τῶν ὑπολειπομένων Κλοίλιον ἐκέλευσε τὸν
[5, 32]	καὶ τὴν χώραν παραλαβεῖν, περὶ	δὲ	τῶν χρημάτων αὐτὸν δικαστὴν γενόμενον
[5, 43]	μὲν χάραξ αὐθημερὸν ἑάλω. ~Ἡ	δὲ	Φιδήνη πολιορκηθεῖσα οὐ πολλαῖς ἡμέραις,
[5, 66]	τούτων φθονήσεσθαι μὲν εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι	δὲ	φιλεργίαν, κρείττω δὲ μοῖραν ἕξειν
[5, 38]	Ῥωμαίους ἐξεῖργον τοῦ ποταμοῦ. πολλῶν	δὲ	φόνων καὶ τραυμάτων γενομένων καὶ
[5, 42]	ὁ τῶν προηγουμένων ὄλεθρος· ἐπεὶ	δὲ	φῶς ἐγένετο σελήνης ἀνισχούσης οἱ
[5, 71]	κατὰ τοὺς νόμους εἶχε, τῷ	δὲ	χαρίσασθαι τὴν ἀμφοτέρων ἐξουσίαν, μείζονα
[5, 31]	Ταρκυνίων μηδένα ποιεῖσθαι λόγον, τὰ	δὲ	χρήματα αὐτοῖς ἀξιοῦν ἀποδοθῆναι, μάλιστα
[5, 18]	μὲν εἰς ἐπιφάνειαν προελθών, ἀκαρῆ	δὲ	χρόνον ἀνθήσας ἐν αὐτῇ Ῥωμαίων
[5, 75]	τε καὶ τέκνων. ἐν ὀλίγῳ	δὲ	χρόνῳ πάντων τιμησαμένων διὰ τὸ
[5, 10]	σῶμα παρ´ ἡμῖν ἔχεις, τὴν	δὲ	ψυχὴν παρὰ τοῖς πολεμίοις, καὶ
[5, 12]	παρὰ τοῖς ὑποδεξαμένοις ἔχειν, τὴν	δὲ	ψυχὴν παρὰ τοῖς προπέμπουσι. ταῦτα
[5, 24]	τοὺς χρόνους ξυλόφρακτος ἄνευ σιδήρου	δεδεμένη	ταῖς σανίσιν αὐταῖς, ἣν καὶ
[5, 23]	ἑκατέρας, ὡς ἐν τοῖς προτέροις	δεδήλωκα	λόγοις. οὗτοι δὴ μόνοι κατὰ
[5, 35]	μέρος ἐν τῷ πρὸ τούτου	δεδήλωκα	λόγῳ. τὴν δ´ ἀνιέρωσιν αὐτοῦ
[5, 67]	ἑαυτὸν ἕκαστος αἰσχύνεται πράττειν ἢ	δέδιεν	ὑπὸ τοῦ κρείττονος κατειργόμενος, ταῦτ´
[5, 68]	κολακεύῃ μεγάλα φρονεῖν, ὅταν δὲ	δεδίττηται	σωφρονεῖν. ~Αὗται μὲν αἱ πλεῖστον
[5, 7]	μὲν τοὺς ὑπάτους ὤκνησεν ἐλθεῖν	δεδιώς,	μὴ συγκρύψαι τὸ πρᾶγμα βουλόμενοι
[5, 37]	Ῥώμης ἐν ὀρεινοῖς τόποις κατεστρατοπέδευσε	δεδιώς,	μή τις ἔφοδος ἐκ τῶν
[5, 8]	ἐφ´ οἷς μέγιστα φρονοῦσι Ῥωμαῖοι,	δέδοικα	μὴ σκληρὰ καὶ ἄπιστα τοῖς
[5, 55]	τὸν ἀποσπασμὸν τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ	δεδοικώς,	μή τινες ἀπονοηθέντες ἐπὶ τὰ
[5, 32]	τὰ παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ τὰ	δεδομένα	δέχεσθαι. ἀφικομένων δ´ εἰς τὸν
[5, 57]	τοῖς μηνύσασι τὴν ἐπίθεσιν πολιτείαν	δεδόσθαι	καὶ ἀργυρίου μυρίας ἑκατέρῳ δραχμὰς
[5, 5]	εἰς ἰδίαν αἰτούμενοι χάριν οὐ	δεδυνήμεθα	τούτου τυχεῖν· ἐπεὶ δ´ οὕτως
[5, 61]	ἐν ἀκμῇ συστρατεύειν ὅσων ἂν	δέῃ	τοῖς ἡγεμόσιν Ὀκταουΐῳ Μαμιλίῳ καὶ
[5, 27]	κρίσεις τὸν οἴκτιστον ἀπολέσθαι μόρον,	δεηθεὶς	τῶν ὑπάτων τὴν βουλὴν αὐτῷ
[5, 33]	τὴν φυγὴν τῶν ὁμηρευουσῶν παρθένων.	δεηθεῖσαι	γὰρ τῶν φυλαττόντων, ἵνα συγχωρήσωσιν
[5, 67]	τῶν ἀφρόνων τυγχανούσας ὧν ἂν	δεηθῶσιν,	ἀλλ´ ἑτέρων εὐθὺς ὀρέγεσθαι μειζόνων
[5, 69]	τε καὶ ἀποπληρωθέντων, ὅτου ἂν	δεηθῶσιν.	~Ἐν τοιαύτῃ δὴ καταστάσει τῶν
[5, 36]	ἰδίαν κατασκευαζόμενος ἀρχὴν καὶ μικροῦ	δεήσας	τὴν πόλιν ἑλεῖν, ἐλθούσης τοῖς
[5, 49]	παραγενηθέντες εἰς Ῥώμην σὺν πολλῇ	δεήσει	μόλις εὑρίσκονται διαλλαγὰς καὶ κατάλυσιν
[5, 16]	τῶν ἀπολωλότων ἀχθόμενοι καί, εἰ	δεήσειεν	αὐτοῖς ἑτέρας μάχης, οὐχ ἱκανοὺς
[5, 61]	πάντων δικασθησομένοις, οὐδὲν αὐτοῖς ἔφασαν	δεήσειν	πολέμου· εἰ δὲ τὴν συνήθη
[5, 72]	τοῦ ἀνδρὸς ἄχρι πολλῆς νυκτὸς	δεήσεις	διδάσκοντες, ὡς ἐν ἐκείνῳ τὰς
[5, 3]	σὺν αὐτῷ φυγάδων γράμματα δοὺς	δεήσεις	ἔχοντα πρὸς τοὺς οἰκείους αὐτῶν
[5, 60]	ἐλπίδας ἐπὶ τὰς τῶν πολεμίων	δεήσεις	καταφυγεῖν. καὶ συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν
[5, 9]	πολλὰς ἐξέτεινεν ὑπὲρ τῶν μειρακίων	δεήσεις·	τὰ μὲν ἀπολογούμενος ὡς διὰ
[5, 8]	τὸν ἄνδρα μήτε πρὸς τὰς	δεήσεις	τῶν πολιτῶν μήτε πρὸς τοὺς
[5, 50]	μὲν ὑποσχέσεσι δώρων, τοὺς δὲ	δεήσεσι	πείσαντος συμπρᾶξαι τοῖς φυγάσι τὴν
[5, 30]	δεινόν, ἀλλὰ τί ποιῶν οὐ	δεήσεται	φυλακῆς· θαυμασάντων δὲ τὴν διάνοιαν
[5, 11]	ἰδιώτην ἐν ἐκκλησίᾳ, κοινὴν ἐποιήσατο	δέησιν	ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων, Κολλατίνῳ μὲν
[5, 11]	καὶ οὔτ´ ἀπολογίαν ὑπομενόντων οὔτε	δέησιν	προσιεμένων, ἀλλὰ τὰς ψήφους ἀναδοθῆναι
[5, 9]	τελευταία γὰρ αὕτη τοῦ συνάρχοντος	δέησις	ἦν· ἀλλ´ αὐθημερὸν ἀποκτενεῖν ἅπαντας
[5, 50]	ὑπατικὸς εἰς τὰς ὁμόρους πόλεις	δεησόμενος	αὐτῶν μηδὲν νεωτερίζειν· ἐλῄστευον γὰρ
[5, 50]	τὰς ἀποστελλούσας τὰ λῃστήρια πόλεις	δεησόμενος	αὐτῶν τοὺς ἐνόχους τοῖς ἀδικήμασιν
[5, 45]	αὐτοὺς ἐν ταῖς πρότερον εἰσβολαῖς	δεησομένους,	εἰ βούλονται τυχεῖν εἰρήνης καὶ
[5, 10]	ἀποκτενεῖς; πόθεν; πολλοῦ γε καὶ	δεῖ·	ἀλλ´ ἵνα μηδὲν ἔτι τοιοῦτον
[5, 57]	καὶ σύνθημα ληψομένους, καὶ ἃ	δεῖ	πράττειν ἑκάστους ἀκούσοντας. ἐγίγνετο ταῦτα·
[5, 71]	δὲ ταῦτα καὶ τἆλλα ὅσα	δεῖ	προσεῖναι στρατηλάταις ἀγαθοῖς ἄρχειν ἐγκρατῶς
[5, 15]	ἀνανδρίαν τ´ ἐν ταὐτῷ καὶ	δειλίαν	ὀνειδίζων, καὶ τελευτῶν εἰς τὸν
[5, 54]	καὶ οὐδὲ καθεύδειν διὰ τὰ	δείματα	ταῦτ´ ἐδύναντο. κατ´ ἀρχὰς μὲν
[5, 16]	ἴσχοντα εἰς ὄψιν ἀνθρώπων ἔρχεται	δείματα	φέροντα, ἢ φωναὶ δαιμόνιοι ταράττουσι
[5, 76]	ἐπιεικεστέρων μᾶλλον ἢ δικαιοτέρων ᾤετο	δεῖν	αὐτοῖς διαλύσεων. κρύφα τε δὴ
[5, 10]	συνομοσαμένους ἀφεῖσθαι τῆς τιμωρίας οἴεται	δεῖν,	ἐκείνοις αὐτοὺς δηλονότι χαριζόμενος, ἵν´,
[5, 68]	διαλῦσαι τὰ χρέα παραινοῦντας ἔφη	δεῖν	ἐξετάζειν, τί ποτε τὸ πεποιηκὸς
[5, 17]	περὶ τὸν βίον ἀρετῆς οἰόμενοι	δεῖν	ἐπαινεῖσθαι τοὺς ἀγαθούς, οὐκ ἐκ
[5, 73]	ἀποδειχθεὶς ἑνός. οὐ γὰρ ᾤοντο	δεῖν	ἐπίφθονον ὄνομα καὶ βαρὺ θέσθαι
[5, 58]	χρήσιμος ἦν, ἐδόκει δ´ ἀγῶνος	δεῖν·	καὶ γίνεται πλησίον τῆς πόλεως
[5, 71]	τ´ ἀνδρὸς εἰς τὰ πράγματα	δεῖν	καὶ πολλὴν τῶν πολεμικῶν ἀγώνων
[5, 67]	ἀνοήτων ὄχλων ἐπιθυμίας ἀρχομένας ἔφη	δεῖν	κωλύειν, ἕως εἰσὶν ἀσθενεῖς, οὐχ,
[5, 55]	οὔτε δικαστήρια καθίζειν αὐτοῖς ᾤετο	δεῖν,	λογιζόμενος, ὅτι πάντες ἀρνήσονται καὶ
[5, 48]	οὔπω τέτευχε λόγου, τοῦτ´ οἴομαι	δεῖν	μὴ παρελθεῖν, παντὸς μάλιστα νομίζων
[5, 71]	αὐτοῖς μηθὲν ἐν τῷ παρόντι	δεῖν,	οὓς ἐν ταῖς μοναρχίαις ἀποδείκνυσθαι
[5, 17]	φαῦλος γένηταί τις, ἐξετάζειν οἰόμενοι	δεῖν	τοὺς ἀγαθούς· Ῥωμαῖοι δὲ πᾶσι
[5, 21]	ὑβρίζεσθαι φήσας ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ	δεινὰ	πάσχειν, ὅτι τῶν ἀξιουμένων οὐδετέρου
[5, 27]	τὰς ἐπιταγάς, ἀλλὰ πάντα τὰ	δεινὰ	ὑπομένειν βουλομένων, καταμαθὼν ὁ Μούκιος,
[5, 41]	καὶ καρτερίαν ἀνθρώπων ἅπαντα τὰ	δεινὰ	ὑπομένειν ἑτοίμων νύκτωρ ἐπιχειρεῖν αὐτοῖς
[5, 59]	ταῖς ἐκεῖθεν ἐλπίσι πάντα τὰ	δεινὰ	ὑπομένοντες. ἦν δ´ ὑπὲρ πάντα
[5, 25]	τε καὶ γυναικῶν, ὅτε μάλιστα	δεινὴ	σπάνις τῶν ἀναγκαίων {ἐπιτηδείων} ἅπαντας
[5, 8]	ὑπανεχώρησεν, ἕως ἐκεῖνοι κολασθῶσι, τὴν	δεινὴν	θέαν ἐκτρεπόμενος, οὔτ´ ἄνευ προπηλακισμοῦ
[5, 30]	τίσι φυλακαῖς χρώμενος οὐδὲν πείσεται	δεινόν,	ἀλλὰ τί ποιῶν οὐ δεήσεται
[5, 77]	δὲ διὰ ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ	δεινὸν	ἐφάνη τὸ τοῦ δικτάτορος ὄνομα,
[5, 44]	οὐδὲν προσδεχομένοις αἰφνιδίως ἐπέστη τὸ	δεινόν,	πρὶν εἰς τὰ φρούρια τὰ
[5, 68]	ἅπαντα δὲ ταῦτα καὶ τἆλλα,	δεινόν	τι καὶ οὐκ ἀνεκτὸν εἶναι
[5, 11]	δὲ λέγοντος αὐτοῦ βοῶν καὶ	δεινοπαθῶν	ὁ Κολλατῖνος ἐπίβουλόν τε καὶ
[5, 46]	πολλὴ αὐτοῖς παροῦσα παντὸς ἐπήγετο	δεινοῦ	καταφρονεῖν. πρῶτος μὲν οὖν ὁ
[5, 11]	χαλεπώτερον ἐποίει τὸν δῆμον καὶ	δεινοὺς	ἤγειρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς λεγομένοις
[5, 54]	βουλεύματα, τὸν αἴσχιστον ἀπολοῦνται τρόπον,	δείσαντες	μὴ φθάσωσιν αὐτοὺς ἕτεροι τὰ
[5, 2]	φίλος. ~Ὡς δὲ κατεστήσαντο ταῦτα,	δείσαντες,	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ δόξα
[5, 58]	ἐτάχθη πραγμάτων φυλακῆς οὐ μικρᾶς	δεῖσθαι	δοκούντων, μή τις ἑτέρα νεωτερισθῇ
[5, 26]	τοῖς ὑπάτοις ἔδοξε Λατίνων μὲν	δεῖσθαι	τῶν ἔτι αἰδουμένων τὸ συγγενὲς
[5, 5]	ἐπιτρέψειν· εἰ δέ τινος ἄλλου	δεῖσθε	τῶν μετρίων, ἃ μὴ νόμοις
[5, 32]	σπάνει τῶν ἐπιτηδείων, καὶ ἀγαπητῶς	δέξεσθαι	τὴν τοῦ πολέμου λύσιν, ἐφ´
[5, 23]	καὶ Τῖτος Ἑρμίνιος οἱ τὸ	δεξιὸν	ἔχοντες κέρας ἐκ τῶν πρεσβυτέρων,
[5, 15]	Ῥωμαίων τε γὰρ οἱ τὸ	δεξιὸν	κέρας ἔχοντες, ἐφ´ οὗ τεταγμένος
[5, 22]	ἐτέτακτο. Ῥωμαίων δὲ τὸ μὲν	δεξιὸν	κέρας Σπόριος Λάρκιος καὶ Τῖτος
[5, 46]	τὴν προτέραν ἧτταν προθυμούμενος τὸ	δεξιὸν	τῶν πολεμίων ἐξωθεῖ κέρας πρόνοιαν
[5, 39]	οὐδενὸς εὐπετῶς καὶ κατὰ τὸ	δεξιὸν	τῶν πολεμίων κέρας παριππεύσας, ἐνσείει
[5, 15]	Τυρρηνῶν τε οἱ τὴν τοῦ	δεξιοῦ	κέρατος ἔχοντες στάσιν, ὧν ἡγοῦντο
[5, 23]	ἔπειτα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῦ	δεξιοῦ	κέρατος τεταγμένους νικῶντας ἤδη τὴν
[5, 22]	χεῖρα οὐκ ὀλίγην· τοῦ δὲ	δεξιοῦ	Μαμίλιος ὁ Ταρκυνίου κηδεστής, ἐφ´
[5, 14]	στήσαντες. ἡγεῖτο δὲ τοῦ μὲν	δεξιοῦ	Ῥωμαίων κέρατος Οὐαλέριος ὁ προσαιρεθεὶς
[5, 39]	δὲ καρτεροῦ γενομένου καὶ τοῦ	δεξιοῦ	τῶν Ῥωμαίων κέρατος, ἔνθα ἦν
[5, 24]	ὑπάρχον ἐξ εὐωνύμων μὲν καὶ	δεξιῶν	ἔχοντι πρόβλημα τὸν ποταμόν, ἐκ
[5, 7]	ἦν τῶν τὴν τυραννίδα καταλυσάντων,	δεξιώσει	καὶ δι´ ὅρκων τὸ πιστὸν
[5, 52]	αὐτοῦ τοῦ πολέμου πρῶτον, εἰ	δέοι	αὐτὸν ἐπικυρῶσαι, οἱ μὲν ταραχωδέστεροι
[5, 41]	τῶν ἐχθρῶν καλάς, ἅ τε	δέοι	πράττειν ἑκάστοις ὑποθέμενος καὶ τὸ
[5, 48]	μνήμης τυγχάνειν ἄξιός ἐστιν, οὐδὲν	δέομαι	λέγειν· ἐν ἀρχῇ γὰρ τοῦ
[5, 71]	βουλῆς καὶ φροντίδος οὐ μικρᾶς	δεόμενα,	τίς ὁ παραληψόμενος τὴν ἰσοτύραννον
[5, 4]	βούλονται δοῦναι τὴν χάριν, τῆς	δεομένης	ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεως ἕνεκα μετριάσαι,
[5, 52]	πρὸς τὰς Λατίνων ἐπρεσβεύοντο πόλεις	δεόμενοι	ταχείας συμμαχίας· οἱ δὲ προεστηκότες
[5, 66]	εἰς ἅπαντα γὰρ ταῦτα τοῖς	δεομένοις	ἀφορμῆς οὐδένα τῶν εὐπόρων τὰ
[5, 54]	βασιλεὺς Πορσίνας, ὑπὲρ τῶν αὐτῶν	δεομένοις	καὶ πόλεμον ἐπάγουσιν ἁπάντων {πολέμων}
[5, 48]	πολλὰ κεκτημένος, ἀλλ´ ὁ μικρῶν	δεόμενος.	πίστις δ´ ἀκριβὴς καὶ ἀναμφίλεκτος
[5, 72]	ἀτενὴς καὶ πολλὰ ἐν μέρει	δεόμενός	τε καὶ ἀντιβολῶν ἕκαστον διετέλει.
[5, 11]	τὰ δ´ ὑπὲρ τῶν ἀδελφιδῶν	δεόμενος	ψῆφόν τε καθ´ ἑαυτοῦ τοῖς
[5, 65]	περὶ αὐτῶν λαβόντας, ὧν ᾔδεσαν	δεομένους	καὶ κοινῇ καὶ καθ´ ἕνα
[5, 69]	εἶναι τὰς διανοίας τῶν ἀνθρώπων	δεομένων	τε καὶ ἀποπληρωθέντων, ὅτου ἂν
[5, 4]	τὶ πράττειν ἐπιεικὲς ὑπομεῖναι τῶν	δεομένων	χάριν, ἐνθυμηθέντας, ὅτι φρονίμων μὲν
[5, 27]	πρὸς τοὺς πολεμίους αὐτὰ ἐξενέγκῃ,	δέον	αὐτοῖς ὥσπερ μυστηρίου ἀπορρήτου φυλακῆς·
[5, 56]	ὡς ὀλίγης τοῖς πράγμασι δηλώσεως	δέον·	ἐγὼ δὲ καὶ τὸν τρόπον
[5, 19]	ὅτι μόνος κατέσχε τὴν ἀρχὴν	δέον	εὐθὺς ἑλέσθαι {τὸν} συνύπατον, ὥσπερ
[5, 30]	εὐήθεις ἀσφαλείας λέγων ἐδόκει τῶν	δεόντων	φρονεῖν οὐδέν· ὁ δ´ υἱὸς
[5, 44]	δρόμος ἐπὶ τὰ τείχη καὶ	δέος	ἁπάντων, μὴ διὰ νυκτὸς εἰς
[5, 71]	σχήματος γινομένην· καί τι καὶ	δέος	αὐτὴν ὑπῄει, μὴ βαρεῖαν ὁ
[5, 2]	οἱ βασιλεῖς, ἔκριναν τό τε	δέος	ἀφελέσθαι τῶν πολιτῶν καὶ τῆς
[5, 23]	πολλῶν δὲ πεσόντων ἀφ´ ἑκατέρων	δέος	εἰσέρχεται Ῥωμαίους, πρῶτον μὲν τοὺς
[5, 46]	πολεμίων ὀλιγότητος, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις	δέος	πρὸς τὸ τῶν ἀντιπολεμούντων πλῆθος·
[5, 13]	ἐποίησεν ὑπομένειν· τοὺς δὲ κατὰ	δέος	ὧν παρηνόμησαν ἐπὶ τῆς τυραννίδος
[5, 75]	τοῖς ῥαβδούχοις ἐκέλευσεν ἅμα ταῖς	δεσμαῖς	τῶν ῥάβδων τοὺς πελέκεις διὰ
[5, 53]	ἐξουσίαις οἱ δανείζοντες, ἀλλ´ εἰς	δεσμοὺς	τὰ τῶν ὑποχρέων ἀπῆγον σώματα
[5, 53]	καὶ ἐπιβούλως διακείμενοι πρὸς τοὺς	δεσπότας,	ἀπιστούμενοί τε ὑπ´ αὐτῶν καὶ
[5, 26]	οἱ θεράποντες πολλοὶ καταλιπόντες τοὺς	δεσπότας	ηὐτομόλουν ὁσημέραι, καὶ ἐκ τοῦ
[5, 53]	αὐτοῖς γενήσεσθαι φανερόν· ἀποκτεῖναι τοὺς	δεσπότας	καθεύδοντας, ταῦτα δὲ διαπραξαμένους τάςτε
[5, 74]	οὐχ ὥσπερ τὰ βάρβαρα ἔθνη	δεσποτικῶς,	ἀλλὰ κατὰ νόμους τινὰς καὶ
[5, 7]	οὔσης ὡς ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν	δεσποτῶν	ἐπὶ χρείαν τινά, πρὸς μὲν
[5, 48]	τοῦ Τυρρηνῶν ἔθνους, τὸν δὲ	δεύτερον	ἀπὸ Σαβίνων, τοιαύτας ἀφορμὰς χρηματισμοῦ
[5, 44]	Ποστομίου τοῦ καλουμένου Τουβέρτου τὸ	δεύτερον	ἄρχειν αἱρεθέντος καὶ Ἀγρίππα Μενηνίου
[5, 37]	ἐνίκα στάδιον Ἰσχόμαχος Κροτωνιάτης τὸ	δεύτερον,	ἄρχων δ´ Ἀθήνησιν Ἀκεστορίδης, ὕπατοι
[5, 21]	αὐτῷ Μάρκου Ὁρατίου Πολβίλλου τὸ	δεύτερον	βασιλεὺς Κλουσινῶν τῶν ἐν Τυρρηνίᾳ
[5, 36]	βασιλέως υἱὸς τὴν Ἀρικηνῶν πόλιν	δεύτερον	ἔτος ἤδη πολιορκῶν ἐτελεύτησεν. εὐθὺς
[5, 40]	αἱρεθεὶς καὶ Τῖτος Λουκρήτιος τὸ	δεύτερον	τῷ Οὐαλερίῳ συνάρχων. ἐφ´ ὧν
[5, 20]	τε πάλιν ἀποδείκνυται Οὐαλέριος τὸ	δεύτερον	ὕπατος καὶ σὺν αὐτῷ Λουκρήτιος,
[5, 32]	παρόντα ἠναγκάζοντο καὶ τὰ δεδομένα	δέχεσθαι.	ἀφικομένων δ´ εἰς τὸν ὁρισθέντα
[5, 26]	ἔνδον, ἐπεκηρυκεύσατο πρὸς αὐτοὺς ἐπιτάττων	δέχεσθαι	Ταρκύνιον, εἰ βούλονται πολέμου τε
[5, 52]	ἅμα καὶ συμβουλεύσοντας τῇ πόλει	δέχεσθαι	Ταρκυνίους καὶ τοὺς ἄλλους φυγάδας
[5, 62]	προσθήσειν ἔτι βαρύτερα τούτων ἐπιτάγματα,	δέχεσθαι	τὸν πόλεμον ἐψηφίσαντο. τῆς μὲν
[5, 49]	μὲν ἀνοίγειν τὰς πύλας καὶ	δέχεσθαι	τὸν ὕπατον ἀξιούντων, τῶν δ´
[5, 54]	εἰ ταῦτ´ εἰδότες οὐδὲν ἧττον	δέχεσθαι	τοὺς τυράννους καὶ τὴν Φιδήνης
[5, 17]	Μαραθώνια τῆς Βρούτου ταφῆς, εἰ	δὴ	ἀπὸ τούτων πρώτων ἤρξαντο οἱ
[5, 36]	τρέπεται πρὸς φυγήν. πολλοὶ μὲν	δὴ	αὐτῶν διωκόμενοι ὑπὸ τῶν Κυμαίων
[5, 1]	ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ. ~Ἡ μὲν	δὴ	βασιλικὴ Ῥωμαίων πολιτεία διαμείνασα μετὰ
[5, 18]	τὸν θάνατον εὐκλείας. ~Ἰούνιος μὲν	δὴ	Βροῦτος ὁ τὴν βασιλείαν ἐκβαλὼν
[5, 10]	ἐξέσται μοι κολάσαι. τί γὰρ	δὴ	δίκαιον πρὸς αὐτοὺς ἕξω λέγειν,
[5, 25]	στρατιωτικῆς οὐδεμιᾶς ἔτυχεν. οὗτός τε	δὴ	θαυμαστὸν ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν τῷ
[5, 46]	σημείων γενομένων σφίσι θεοπέμπτων καὶ	δὴ	καὶ τελευταίου φάσματος, ὅτε παρατάττεσθαι
[5, 49]	πεφυτευμένης πλέθρα μύρια. Σπόριος μὲν	δὴ	Κάσσιος θρίαμβον ἐκ τοῦ πολέμου
[5, 70]	ὅτου ἂν δεηθῶσιν. ~Ἐν τοιαύτῃ	δὴ	καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα
[5, 27]	τἀληθὲς λέγειν οὐδεμίαν. εἰς τοσοῦτον	δὴ	κίνδυνον ἐμαυτὸν καθιέναι μέλλων οὐκ
[5, 12]	ἐκ τῶν ἰδίων. Ταρκύνιος μὲν	δὴ	Κολλατῖνος τοιαύτῃ τύχῃ περιπεσὼν εἰς
[5, 45]	καὶ αὐθάδειαν ἀχθόμενοι. ὡς γὰρ	δὴ	κρατοῦντες ἤδη καὶ δίχα πόνου
[5, 53]	ὥσπερ ἀργυρωνήτοις αὐτοῖς ἐχρῶντο. ταῦτα	δὴ	μαθὼν ἔπεμψεν ὁ Ταρκύνιος εἰς
[5, 70]	ἐπιχειροῦντα νηποινὶ τεθνάναι κελεύων. ἐλογίζετο	δὴ	μένοντος μὲν κυρίου τοῦ νόμου
[5, 67]	ἕνεκα τῶν πολεμίων συνόντες, οἷα	δὴ	μηδὲν φέροντες ὅπλον ὅτι μὴ
[5, 28]	διαμαρτὼν δὲ τῆς δόξης, οἷα	δὴ	μηδέποτε τὸν βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν
[5, 23]	τοῖς προτέροις δεδήλωκα λόγοις. οὗτοι	δὴ	μόνοι κατὰ νώτου λαβόντες τὴν
[5, 74]	ταύτας πάλιν ἐμπεδοῦν. ἐμοὶ μὲν	δὴ	παρὰ τῶν Ἑλλήνων δοκοῦσι Ῥωμαῖοι
[5, 66]	εἰς τοὺς εὐπόρους. δῆλον γὰρ	δὴ	πᾶσιν ὑπάρχειν, ὅτι χαλεπῶς οἴσουσιν
[5, 76]	δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων. κρύφα τε	δὴ	πέμπων πρὸς τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν
[5, 40]	στρατηγοῦ μωρίαν σφαλέντες. οἱ μὲν	δὴ	περὶ ταῦτ´ ἦσαν· τύχη δέ
[5, 58]	στρατόπεδον ἐν ὑπαίθρῳ. ὁ μὲν	δὴ	περιτειχισμὸς οὐκέτι τοῖς Ῥωμαίοις χρήσιμος
[5, 15]	ἐπιβάτας ἀναχαιτίσαντες ἀποσείονται. οὕτω μὲν	δὴ	πεσόντες ἔκειντο πολὺ διὰ τῶν
[5, 34]	βασιλέως οἱ ταμίαι. ὁ μὲν	δὴ	πόλεμος ὁ συστὰς Ῥωμαίοις πρὸς
[5, 33]	εἰς τὴν πόλιν ἀπῆλθον. ἔνθα	δὴ	πολὺς ὁ Ταρκύνιος ἦν ἐπιορκίαν
[5, 48]	ἀλλὰ τῷ καλῷ. Οὐαλέριος μὲν	δὴ	Ποπλικόλας οὐθὲν ἔξω τῆς εἰς
[5, 60]	τὸ κοινὸν ἱκετηρίας φέροντας. ~Ταῦτα	δὴ	προεγνωκὼς ὁ Λάρκιος τοῖς μὲν
[5, 52]	οὗτοι τῷ πλήθει πιθανώτατοι. ἐξωθούμενοι	δὴ	πρὸς τῶν παραινούντων τὴν εἰρήνην
[5, 41]	χωρεῖν ἐπ´ αὐτούς. ὁ μὲν	δὴ	Σέξτος ταῦτα βουλευσάμενος καὶ τοῖς
[5, 3]	φέροντας ὑπὲρ αὐτοῦ λόγους, ὡς	δὴ	συμπραττόντων αὐτῷ τῶν δυνατῶν ἐκεῖθεν
[5, 63]	μετριώτεροι πρὸς τὰς παρακλήσεις, οὕτω	δὴ	συνελθόντες εἰς τὸ βουλευτήριον ἐσκόπουν,
[5, 57]	ἐκ τῆς πόλεως. οἱ μὲν	δὴ	συστήσαντες τὴν συνωμοσίαν τοιούτῳ τρόπῳ
[5, 33]	ἀγαγεῖν, ὡς ὑπισχνεῖτο. Οὐαλέριος μὲν	δὴ	τὰς παρθένους ἄξων ᾤχετο· Ταρκύνιος
[5, 29]	σωτηρίαν ἀνῆκόν σοι. Ὁ μὲν	δὴ	ταῦτ´ ἔλεγε καταστρατηγῆσαι τὸν ἄνδρα
[5, 52]	ἄλλην βοήθειαν μηδεμίαν. Φιδηναῖοι μὲν	δὴ	τειχήρεις ἐγένοντο καὶ πρὸς τὰς
[5, 38]	γόνατος ἔχοντες αὐτὸν ἐπεραιοῦντο. συμπλοκῆς	δή	τινος πρῶτον ὀλίγοις πρὸς οὐ
[5, 13]	τῆς οὐσίας τῶν τυράννων ὅτου	δή	τινος ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀφαιρεθῆναι
[5, 2]	κατέχοντος αὐτοὺς ἑκατέρου παραλλάξ. τοῦτο	δὴ	τὸ πολίτευμα καταστησάμενοι καὶ ἄλλα
[5, 25]	πλείους ἢ τριάκοντα. Ὁράτιος μὲν	δὴ	τοιαύτην ἀποδειξάμενος ἀρετὴν ἐν τῷ
[5, 65]	τῇ καταλύσει τοῦ πολέμου. τούτοις	δὴ	τοῖς παραδείγμασι χρησάμενος οὐ τῆς
[5, 28]	αὐτοῖς τοὺς ὀψωνιασμούς. ἐπὶ τοῦτον	δὴ	τὸν γραμματέα χωρήσας διὰ τοῦ
[5, 76]	οὐ γινομένων καλῶν. ἐν τούτῳ	δὴ	τῷ χρόνῳ τινὲς ἀποσκιδνάμενοι τοῦ
[5, 7]	ἐκείνους δὲ Ταρκυνίῳ. ἐν τούτῳ	δὴ	τῷ χρόνῳ τῶν θεραπόντων τις
[5, 46]	σὺν τῷ σιδήρῳ· ἐκ τούτων	δὴ	τῶν ὑσσῶν περὶ τοῖς ἄκροις
[5, 44]	θᾶττον ἢ βάδην ἀνεχώρουν ὡς	δὴ	φεύγοντες ὀπίσω, τέως εἰς δρυμοὺς
[5, 43]	αἰτίων τῆς ἀποστάσεως κόλασις. συγκαλέσαντες	δὴ	Φιδηναίων τοὺς ἁλόντας εἰς τὴν
[5, 54]	μὴ πειθομένοις πόλεμον ἀπειλεῖτε. παύσασθε	δὴ	ψυχρὰς καὶ ἀπιθάνους τῆς ἔχθρας
[5, 74]	καὶ μηθὲν ἐκδιαιτώμενος τῶν πατρίων.	δηλοῖ	δὲ καὶ Ὅμηρος δικασπόλους τε
[5, 66]	τῶν πενήτων εἰς τοὺς εὐπόρους.	δῆλον	γὰρ δὴ πᾶσιν ὑπάρχειν, ὅτι
[5, 48]	ἐθρέψατο τοῦ γένους ἀξίους, καὶ	δῆλον	ἐποίησεν ἅπασιν, ὅτι πλούσιός ἐστιν
[5, 10]	τιμωρίας οἴεται δεῖν, ἐκείνοις αὐτοὺς	δηλονότι	χαριζόμενος, ἵν´, ἐὰν ἄρα κατέλθωσιν
[5, 19]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων διάλεκτον βούλεται	δηλοῦν	δημοκηδῆ. καὶ τὰ μὲν ἐν
[5, 7]	γράψαι πρὸς τὸν τύραννον αὐτογράφους	δηλοῦντες	αὐτῷ τὸ πλῆθός τε τῶν
[5, 57]	κατὰ τὴν πόλιν ὄχλου συνδραμόντος,	δηλοῦσί	τε αὐτοῖς τὴν γενομένην ἐπὶ
[5, 73]	ἧς ὁ δικτάτωρ ἔχει, ἥκιστα	δηλοῦται	ὑπὸ τοῦ ὀνόματος· ἔστι γὰρ
[5, 29]	θεῶν ὑπισχνοῦμαί σοι μέγα πρᾶγμα	δηλώσειν	καὶ πρὸς τὴν σωτηρίαν ἀνῆκόν
[5, 56]	ἀπέκτεινεν, ὡς ὀλίγης τοῖς πράγμασι	δηλώσεως	δέον· ἐγὼ δὲ καὶ τὸν
[5, 75]	συμφερόντων παραδειγμάτων νομοθέταις τε καὶ	δημαγωγοῖς	καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι τοῖς
[5, 77]	ἀνθρώπων συνέστησε καὶ τὸ τῆς	δημαρχίας	κράτος εἰς τοὐλάχιστον συνέστειλε καὶ
[5, 18]	μετιέναι νόμος, ἀγορανομίας τε καὶ	δημαρχίας,	ὑπατείαν δ´ οὐδείς, ἧς τοῖς
[5, 66]	φιλεργοῦντες καὶ σωφρόνως ζῶντες ἐκτήσαντο	δημεύεσθαι	τοῖς πονηροτάτοις καὶ ἀργοτάτοις τῶν
[5, 68]	καὶ τὰ τελευταῖα ἐκ τῆς	δημευθείσης	τῶν τυράννων οὐσίας τὴν ἐπιβαλοῦσαν
[5, 66]	ἀδικωτάτοις τῶν πολιτῶν τὰς ἀλλοτρίας	δημεύοντας	οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων
[5, 48]	τοῖς πρώτοις τέτταρσι πατρικίοις καὶ	δημεύσας	αὐτῶν τὰς ὑπάρξεις, τετράκις δὲ
[5, 13]	φυγὰς καὶ κτημάτων ὧν ἐκέκτηντο	δημεύσεις.	ταῦτα τῶν ἀνδρῶν τὰ πολιτεύματα
[5, 11]	τότε Ῥωμαίοις ὄντος ἐν ἔθει	δημηγορεῖν	ἰδιώτην ἐν ἐκκλησίᾳ, κοινὴν ἐποιήσατο
[5, 51]	μακρὰν κατὰ τῆς πόλεως διεξῆλθε	δημηγορίαν.	ἀπολογουμένου δὲ πρὸς ἅπαντα τοῦ
[5, 19]	τὴν Ἑλλήνων διάλεκτον βούλεται δηλοῦν	δημοκηδῆ.	καὶ τὰ μὲν ἐν ἐκείνῳ
[5, 65]	ἐπιτιμᾶν οὐδὲ τὸν εἰσηγησάμενον αὐτὸ	δημοκόπον	καὶ πονηρὸν ἀποκαλεῖν, ἀλλὰ καὶ
[5, 27]	ἕξων καὶ μάρτυρας πρὸς τὸν	δῆμον	ἄπειμι τὴν κρείττονα τύχην τῆς
[5, 19]	ἐπιτηδείων, ὅτι ταῦτα λυπεῖ τὸν	δῆμον,	ἀρχαιρεσιῶν προθεὶς ἡμέραν ὕπατον αἱρεῖται
[5, 67]	οὖν τῆς βουλῆς τὸν ἄφρονα	δῆμον	ἄρχειν ἐῶσιν, ὅμοια πείσεσθαι αὐτοὺς
[5, 12]	ὑποθέμενος τῷ ἀνδρὶ πείθει τὸν	δῆμον	εἴκοσι ταλάντων δοῦναι αὐτῷ δωρεὰν
[5, 1]	ἐκβολῆς τοῦ τυράννου συγκαλέσαντες τὸν	δῆμον	εἰς ἐκκλησίαν καὶ πολλοὺς ὑπὲρ
[5, 17]	ἐπὶ στρωμνῆς ἐκπρεποῦς συνεκάλει τὸν	δῆμον	εἰς ἐκκλησίαν καὶ προελθὼν ἐπὶ
[5, 57]	κήρυξι περιαγγεῖλαι κελεύσαντες ἥκειν τὸν	δῆμον	εἰς ἐκκλησίαν, παντὸς τοῦ κατὰ
[5, 10]	τοῖς μειρακίοις ἐπιστήσας ἐκάλει τὸν	δῆμον	εἰς ἐκκλησίαν. πληρωθείσης δὲ τῆς
[5, 64]	φθάσαι τῇ βοηθείᾳ ταύτῃ τὸν	δῆμον	εἰς τὰ πράγματα προοικειωσαμένους παρῄνει,
[5, 12]	ἐκ τῆς πατρίδος, καλέσας τὸν	δῆμον	εἰς τὸ πεδίον, ἔνθα σύνηθες
[5, 69]	τοῦτο τὸ προβούλευμα εἰς τὸν	δῆμον	ἐξενεχθὲν ἐμείωσε μέν τι τῆς
[5, 11]	ἐῶν ἀναδοῦναι χαλεπώτερον ἐποίει τὸν	δῆμον	καὶ δεινοὺς ἤγειρεν ἐπὶ πᾶσι
[5, 70]	προκαλεῖσθαι τὴν διάγνωσιν ἐπὶ τὸν	δῆμον,	καὶ τέως ἂν ἡ πληθὺς
[5, 6]	Κολλατῖνος παρῄνει, τελευτῶσα διέγνω τὸν	δῆμον	ποιῆσαι τοῦ τε συμφέροντος καὶ
[5, 3]	τε καὶ δακρύων ἔπεισε τὸν	δῆμον	πρέσβεις ἀποστεῖλαι πρῶτον εἰς Ῥώμην
[5, 67]	ἄρχεσθαί τε καὶ ἄγεσθαι τὸν	δῆμον	συνεθίζωσιν ὑπὸ τῆς βουλῆς, ταὐτὸ
[5, 17]	κοσμῆσαι τὸν ἡγεμόνα, καὶ ὁ	δῆμος	ἅπας κρατῆρσι καὶ τραπέζαις ὑποδεχόμενος
[5, 70]	ὑφέξειν ἔμελλον, ἀλλ´ ὅταν ὁ	δῆμος	αὐτῶν καταψηφίσηται, ἀναιρεθέντος δ´ αὐτοῦ
[5, 40]	ὧν ἡ βουλὴ καὶ ὁ	δῆμος	εἴς τε τοὺς πατρικίους αὐτὸν
[5, 71]	τε βουλὴ διέγνωκε καὶ ὁ	δῆμος	ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι, δύο δὲ
[5, 70]	τε βουλὴ προέληται καὶ ὁ	δῆμος	ἐπιψηφίσῃ, τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν παραλαβόντα
[5, 25]	θάνατον, εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον ὁ	δῆμος	ἔστησεν αὐτοῦ τῆς ἀγορᾶς ἐν
[5, 64]	ἐκπολεμωθῇ πρὸς τὴν βουλὴν ὁ	δῆμος,	μὴ καταλίπῃ τὴν πόλιν ἐν
[5, 54]	τῶν Λατίνων, ὅτι Ῥωμαίων ὁ	δῆμος	οὔτε πρότερον Ταρκυνιήταις ἀξιοῦσιν ἐχαρίσατο
[5, 32]	ἂν γένηται δικαίοις. ὁ δὲ	δῆμος	τὰ μὲν ἄλλα τοῦ προβουλεύματος
[5, 19]	τῆς ἀρχῆς, ἕως ἂν ὁ	δῆμος	ὑπὲρ αὐτοῦ ψηφίσηται. ἐκ τούτων
[5, 25]	βοῶν περιαρόσει· χωρὶς δὲ τῶν	δημοσίᾳ	δοθέντων κατὰ κεφαλὴν ἕκαστος ἀνδρῶν
[5, 63]	αὐτῆς κερδανεῖν ἰδίᾳ τε καὶ	δημοσίᾳ.	~Ἦν δ´ ὁ ταύτης ἡγούμενος
[5, 47]	στρατιῶται διήρπασαν· τούτων δὲ διαπραθέντων	δημοσίᾳ	τὰς κατ´ ἄνδρα γενομένας εἰσφοράς,
[5, 34]	ὡς πόλιν ἰδίαις τε καὶ	δημοσίαις	οἰκοδομαῖς ἀποχρώντως, οὐκ ὄντος τοῖς
[5, 35]	τοῦ πολέμου χώραν ἐκ τῆς	δημοσίας	δοθῆναι πέραν τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ,
[5, 25]	κρατίστῳ καὶ χώραν ἐκ τῆς	δημοσίας	ἔδωκεν, ὅσην αὐτὸς ἐν ἡμέρᾳ
[5, 57]	ἑκατέρῳ δραχμὰς καὶ πλέθρα γῆς	δημοσίας	εἴκοσι· τοὺς δὲ μετασχόντας τῆς
[5, 40]	τ´ αὐτῷ προσέθηκεν ἐκ τῆς	δημοσίας	τὴν μεταξὺ Φιδήνης καὶ Πικετίας,
[5, 69]	πίστις τῶν πενήτων ὑπὸ τῆς	δημοσίας	φυλαχθῇ χάριτος καὶ οἱ συμβεβληκότες
[5, 69]	τὰ σώματα· οἱ δὲ τὸ	δημόσιον	ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων διαλῦσαι τὰ
[5, 31]	εἰσφέρειν, ἐάν τ´ ἐκ τοῦ	δημοσίου	διαλύειν. ταῦτα μὲν ὑπὲρ ἐκείνων,
[5, 11]	σχολὴν ἀνασκευάσασθαι, καὶ ἐκ τοῦ	δημοσίου	προσθεῖναί τινα δωρεάν, ἵνα παραμύθιον
[5, 39]	τὴν κατασκευὴν δαπάνας ἐκ τοῦ	δημοσίου	χορηγεῖσθαι. ταύτης τῆς οἰκίας, παρ´
[5, 48]	τὰ πράγματα {ἀπόρως} ἐκ τῶν	δημοσίων	ἐψηφίσατο χρημάτων ἐπιχορηγηθῆναι τὰς εἰς
[5, 39]	μόναι τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ	δημοσίων	τε καὶ ἰδιωτικῶν οἴκων εἰς
[5, 2]	ἃς ἐποιοῦντο κοινῶς συνιόντες οἱ	δημόται	τε καὶ οἱ φυλέται, πάλιν
[5, 32]	ὁ Τυρρηνὸς ἠξίου, κάμνειν τὸν	δημότην	καὶ ἄπορον ὄχλον οἰομένη τῇ
[5, 2]	τὴν διαμονὴν τῶν πραγμάτων τὸν	δημότην	καὶ ταπεινὸν ὄχλον καὶ γὰρ
[5, 70]	ἀγνοήσαντες, ἣν ἔχει δύναμιν, οἱ	δημοτικοὶ	ψηφίζονται κύρια εἶναι τὰ δόξαντα
[5, 18]	ἀρχῆς, ὅτε συνεχωρήθη καὶ τοῖς	δημοτικοῖς	αὐτὴν λαβεῖν. ἀλλ´ ὑπὲρ μὲν
[5, 19]	φιλανθρωποτάτους ἔθετο βοηθείας ἔχοντας τοῖς	δημοτικοῖς·	ἕνα μέν, ἐν ᾧ διαρρήδην
[5, 19]	γίνεται τῶν πολιτευμάτων τίμιος τοῖς	δημοτικοῖς,	καὶ τίθενται αὐτῷ ἐπωνύμιον Ποπλικόλαν·
[5, 18]	τὰς ἀρχὰς μετῄεσαν, ἃς τοῖς	δημοτικοῖς	μετιέναι νόμος, ἀγορανομίας τε καὶ
[5, 19]	αὐτοῦ Οὐαλέριος ὕποπτος γίνεται τοῖς	δημοτικοῖς	ὡς βασιλείαν κατασκευαζόμενος· πρῶτον μὲν
[5, 64]	κληθέντος διὰ τὴν εἰς τὸ	δημοτικὸν	εὔνοιαν Ποπλικόλα, διδάσκων αὐτούς, ὅτι
[5, 59]	τὴν φύσιν εἶναι δοκῶν καὶ	δημοτικός.	ὁ δὲ Λάρκιος ἐπὶ τὸν
[5, 53]	δ´ ὑπεκίνει τὸ πολὺ τοῦ	δημοτικοῦ	μέρος καὶ ἐνόσει, μάλιστα δὲ
[5, 26]	ηὐτομόλουν ὁσημέραι, καὶ ἐκ τοῦ	δημοτικοῦ	πλήθους οἱ πονηρότατοι πρὸς τοὺς
[5, 52]	ἀλλ´ ἐν ἑκάστῃ πόλει τοὺς	δημοτικοὺς	ἀναδύεσθαι τὸν πόλεμον, καὶ πλείους
[5, 2]	ὑπὸ Τυλλίου γραφέντας φιλανθρώπους καὶ	δημοτικοὺς	εἶναι δοκοῦντας, οὓς ἅπαντας κατέλυσε
[5, 70]	τρόπου μηθὲν ἔτι νεωτερίσαι τοὺς	δημοτικούς,	ἔκρινε τὴν μὲν ὑπατικὴν ἐξουσίαν
[5, 19]	πίστιν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας τοὺς	δημοτικοὺς	λαβεῖν βουλόμενος ἀφεῖλεν ἀπὸ τῶν
[5, 13]	τοιάδε· πρῶτον μὲν ἐκ τῶν	δημοτικῶν	τοὺς κρατίστους ἐπιλέξαντες πατρικίους ἐποίησαν
[5, 75]	τῶν ὑπὸ Σερουΐου Τυλλίου τοῦ	δημοτικωτάτου	βασιλέως κατασταθέντων νομίμων, πρῶτον ἐπέταξε
[5, 22]	τ´ ἐντὸς τείχους ἐπὶ τὸ	δημοτικώτερον	καθίσταντο πολλὰ πολιτευόμενοι φιλάνθρωπα πρὸς
[5, 64]	δ´ ἔργον μηδὲν ὑπὸ τοῦ	δήμου	γεγονέναι, φθάσαι τῇ βοηθείᾳ ταύτῃ
[5, 71]	τὴν προαίρεσιν τοῦ βίου τοῦ	δήμου	γενόμενος προστάτης καὶ πάντα ἀνατρέψῃ
[5, 67]	τῆς βουλῆς, σώματι δὲ τοῦ	δήμου.	ἐὰν μὲν οὖν τῆς βουλῆς
[5, 19]	τὴν ἀρχὴν ἐπὶ τὴν τοῦ	δήμου	κρίσιν, πάσχειν δ´ ἐν τῷ
[5, 19]	ὃς ἂν μὴ παρὰ τοῦ	δήμου	λάβῃ τὴν ἀρχήν, θάνατον ἐπιθεὶς
[5, 32]	αὐτοῖς οἱ κατασταθέντες ὑπὸ τοῦ	δήμου	πρέσβεις ἄγοντες ἐκ τῶν πρώτων
[5, 73]	ἀνάρρησιν, ἐπειδὴ οὐ παρὰ τοῦ	δήμου	τὴν ἀρχὴν εὑρόμενος κατὰ τοὺς
[5, 11]	τῆς συμφορᾶς τὴν παρὰ τοῦ	δήμου	χάριν. ~Ταῦτα τοῦ ἀνδρὸς ἀμφοτέροις
[5, 27]	σώματος ἀθάνατον ὑπάρξει μοι κλέος.	δήμῳ	μὲν φράζειν ἃ διανοοῦμαι πράττειν
[5, 11]	κοινά, ἐπειδὴ τοῦτο δοκεῖ τῷ	δήμῳ	συμφέρειν, ἐνθυμούμενον, ὅτι τοῖς μὲν
[5, 13]	καρπούς. ἅπαντα γὰρ ἐπιτρέψαντες τῷ	δήμῳ	τὰ τῶν τυράννων ἄγειν τε
[5, 57]	συλληφθέντας ἀποθανεῖν, ἐὰν καὶ τῷ	δήμῳ	ταὐτὰ δοκῇ. τοῦ δὲ συνεληλυθότος
[5, 11]	λαβὼν Σπόριος Λουκρήτιος, ἀνὴρ τῷ	δήμῳ	τίμιος, μὴ μεθ´ ὕβρεως τῆς
[5, 68]	τοὺς δὲ κατὰ συνθήκας ὁποίας	δήποτε	ἀξιοῦντας ἀναλαμβάνειν τὰ ὅπλα περὶ
[5, 50]	αὐταῖς τῶν προέδρων, θαυμάζειν, τί	δήποτε	παθόντες ἢ τί κατηγορεῖν ἔχοντες
[5, 30]	μὲν ἀπαγαγόντας τοὺς δορυφόρους ἐκέλευσε	δῆσαι	καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς· αὐτὸς δὲ
[5, 48]	οὖν ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς ἔργα,	δι´	ἃ θαυμάζεσθαί τε καὶ μνήμης
[5, 55]	ὅπλα τὴν ὁρμὴν λάβωσι, καὶ	δι´	αἵματος ἐμφυλίου χωρήσῃ τὸ ἀναγκασθὲν
[5, 71]	τῶν ἀπειθούντων· ἡ δὲ βουλὴ	δι´	αἰσχύνης ἐλάμβανον τοῦ μὲν ἀφελέσθαι
[5, 31]	διελέγοντο πρὸς ἀλλήλους κατὰ συστροφάς,	δι´	αἰτίας τόν τε βασιλέα καὶ
[5, 67]	Ἑλληνίδων ἔργα διεξιών, ὅσαι μαλακισθεῖσαι	δι´	ἀκαιρούς τινας ἀφορμὰς καὶ πονηρῶν
[5, 44]	ἔλεος, ὡς ἀναρπασθησομένων αὐτίκα μάλα	δι´	ἀπορίαν τῶν ἀναγκαίων, εἰ μή
[5, 6]	προαιρέσεως λαμβάνοντες, οὓς εὑρίσκοιεν εὐαλώτους	δι´	ἀσθένειαν γνώμης ἢ βίου σπάνιν
[5, 40]	ὡς ἐν τῇ προτέρᾳ μάχῃ	δι´	ἀσθένειαν δυνάμεως καὶ στρατηγοῦ μωρίαν
[5, 15]	ἀφύκτους κατ´ ἀλλήλων πληγὰς ἀμφότεροι	δι´	ἀσπίδων τε καὶ θωράκων, ὁ
[5, 74]	ὑπερβαλλούσαις τὸ μέτριον εὐτυχίαις, διαφθειρομένων	δι´	αὐτὰς τῶν πολιτικῶν κόσμων, οἷς
[5, 64]	τοῦτο καθισταμένους οὔτε αἰσχύνην τινὰ	δι´	αὐτὸ μεγάλην ὀφλήσοντας, ἀλλὰ πολλοὺς
[5, 9]	γόνασι τοῦ θείου προσπίπτουσιν ὡς	δι´	ἐκείνου σωθησόμενοι. κελεύσαντος δὲ τοῦ
[5, 3]	τέλη τῶν Ταρκυνιητῶν δωρεαῖς καὶ	δι´	ἐκείνων ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν παραχθεὶς
[5, 3]	ταῖς Λατίνων ἐλπίσιν ἐπέχων ὡς	δι´	ἐκείνων καταχθησόμενος ἐπὶ τὴν ἀρχήν.
[5, 46]	φεύγοντες ἐπὶ τὰ σφέτερα ἐσώζοντο	δι´	ἐμπειρίαν τῶν τόπων. ~Τῇ δ´
[5, 2]	ἦν τῶν ἐν τυραννίδι κακῶν	δι´	εὐήθειαν ἢ διὰ πλεονεξίαν, ἄνδρες
[5, 38]	ἐχυροῦ. κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν	δι´	εὐλαβείας εἶχον ἀλλήλους ἑκάτεροι καὶ
[5, 11]	τὰς ψήφους ἀναδοθῆναι σφίσι κελευσάντων,	δι´	εὐλαβείας τὸ πρᾶγμα ὁ κηδεστὴς
[5, 66]	δωρεὰν τοῖς πένησι χαρίζεσθαι τοιαύτην,	δι´	ἣν ἀσυνάλλακτος ὁ κοινὸς ἔσται
[5, 71]	τιμιώτατος τῶν ὑπατικῶν γνώμην ἀπεδείξατο,	δι´	ἧς ἀμφοτέρους ἐν ἴσῃ τιμῇ
[5, 2]	δ´ αὐτῶν οἵτινες ἐγένοντο καὶ	δι´	οἵας ἐξηλέγχθησαν ἀνελπίστου συντυχίας καίτοι
[5, 44]	γὰρ ἤδη κατελάμβανε· φυλακὰς ἐποιοῦντο	δι´	ὅλης νυκτός, ἵνα μὴ λάθοιεν
[5, 46]	τῶν ὀβελίσκων φλόγες ἀνήπτοντο, καὶ	δι´	ὅλου τοῦ στρατοπέδου τὸ σέλας
[5, 29]	ἀνθρώπων οὐκ ἀληθεῖς δίδωσιν αὐτῷ	δι´	ὅρκων τὸ πιστόν. μετὰ δὲ
[5, 7]	τὴν τυραννίδα καταλυσάντων, δεξιώσει καὶ	δι´	ὅρκων τὸ πιστὸν παρ´ αὐτοῦ
[5, 31]	δόντα τὴν πίστιν τῷ βασιλεῖ	δι´	ὅρκων ὑπὲρ τοῦ πάλιν ἐλεύσεσθαι·
[5, 70]	κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα ἡ βουλή,	δι´	οὗ μάλιστα διαπράξεται τρόπου μηθὲν
[5, 70]	τοὺς νόμους. καὶ γράφει προβούλευμα,	δι´	οὗ παρακρουσαμένη τοὺς πένητας καὶ
[5, 55]	τρόπον ἀπάτης ἐξεῦρε τῶν νεωτεριζόντων,	δι´	οὗ πρῶτον μὲν αὐτοὶ μηδενὸς
[5, 24]	μίαν δὲ πληγὴν λόγχης, ἣ	διὰ	θατέρου τῶν γλουτῶν ὑπὲρ τῆς
[5, 77]	σωτηρίας ἐλπίς, ὅταν ἀπορραγῶσιν ἅπασαι	διὰ	καιρούς τινας, ἡ τοῦ δικτάτορος
[5, 11]	καὶ ὑποπτευομένῃ, σωφρονέστερον ἡγούμενοι καὶ	διὰ	κενῆς φοβηθέντες αὐτὴν φυλάξασθαι μᾶλλον
[5, 58]	ὑποχωρήσεως εἰς τὴν πόλιν οὐ	διὰ	μακροῦ γενομένης καὶ τῶν ἐπὶ
[5, 23]	εἰς τὴν πόλιν ἁπάντων καὶ	διὰ	μιᾶς γεφύρας βιαζομένων ἀθρόων ὁρμὴ
[5, 9]	δεήσεις· τὰ μὲν ἀπολογούμενος ὡς	διὰ	νεότητος ἄνοιαν καὶ πονηρὰς φίλων
[5, 49]	οὐδενί, ποῖ μέλλει πορεύεσθαι καὶ	διὰ	νυκτὸς ἀνύσας τὴν ὁδόν, ἵνα
[5, 44]	τείχη καὶ δέος ἁπάντων, μὴ	διὰ	νυκτὸς εἰς τὴν πόλιν ἔλθοιεν
[5, 57]	προῆλθον ἐπὶ τὸ βῆμα· καὶ	διὰ	πάντων τῶν στενωπῶν τοῖς κήρυξι
[5, 2]	τυραννίδι κακῶν δι´ εὐήθειαν ἢ	διὰ	πλεονεξίαν, ἄνδρες οὐκ ἀφανεῖς, οἳ
[5, 68]	Ῥωμαίοις τῆς ἡγεμονίας ἀντιποιουμένοις, ἣν	διὰ	πολλῶν πόνων οἱ πατέρες αὐτῶν
[5, 68]	ἀποφθαρῶσιν· οὓς δ´ ἂν αἰσθάνωνται	διὰ	πονηρὰν τύχην ἀπολωλεκότας τοὺς βίους,
[5, 21]	καὶ μεγάλην ἰσχὺν ἐχούσῃ πόλει	διὰ	προφάσεις οὐκ ἀναγκαίας, ἐθελοντὰς συχνοὺς
[5, 12]	Κολλατῖνος πολλὰ κατολοφυρόμενος ἑαυτόν, εἰ	διὰ	συγγενῶν ἔλεον ἐκλιπεῖν ἀναγκασθήσεται τὴν
[5, 57]	ἑταίρων ἅπαντες εἰς τὴν ἀγοράν,	διὰ	συνθημάτων ἀδήλων ἐκείνοις εὐθὺς αἵ
[5, 62]	ἐὰν βουληθῶσι καταλύσασθαι τὴν ἔχθραν,	διὰ	σφῶν μετριωτέρους παρέξειν Λατίνους ἔφασαν
[5, 54]	παλλόμενοι διηγείροντο καὶ οὐδὲ καθεύδειν	διὰ	τὰ δείματα ταῦτ´ ἐδύναντο. κατ´
[5, 24]	διεφθαρμένων αὐτοῖς ἤδη τῶν σκεπαστηρίων	διὰ	τὰς συνεχεῖς πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ
[5, 68]	ταῖς αἰσχίσταις ἐζηκότας ἡδοναῖς καὶ	διὰ	ταῦτ´ ἐκπεπτωκότας ἐκ τῶν βίων,
[5, 77]	παρὼν καιρὸς ἐξετάζειν· ὅτι δὲ	διὰ	ταῦτ´ ἐμισήθη καὶ δεινὸν ἐφάνη
[5, 54]	ἔχθρας παραβαλλόμενοι προφάσεις καὶ εἰ	διὰ	ταῦτα μέλλετε διαλύειν τὸ συγγενὲς
[5, 1]	τοῦ τελευταίου βασιλέως τυραννὶς γενομένη	διὰ	ταύτας τὰς προφάσεις καὶ ὑπὸ
[5, 26]	τῇ φιλίᾳ συμμαχίας σφίσι πέμψαι	διὰ	ταχέων, εἰς δὲ τὴν Καμπανίδα
[5, 62]	πρὸς τὸν ἀγῶνα ἐγίνοντο, ὡς	διὰ	τὴν ἀνάγκην ἄνδρες ἀγαθοὶ παρὰ
[5, 64]	καταλυσάντων τὴν τυραννίδα, τοῦ κληθέντος	διὰ	τὴν εἰς τὸ δημοτικὸν εὔνοιαν
[5, 34]	βοηθούντων ἢ τὰ χρήματα κομιούμενοι,	διὰ	τὴν εἰς τοὺς πρέσβεις καὶ
[5, 10]	παῖδας τετιμώρημαι· καὶ οὐδὲν καταλέλυται	διὰ	τὴν ἐμὴν ἐπιείκειαν οὔτε νόμος
[5, 73]	δ´ αὐτῷ τίθενται δικτάτορα, εἴτε	διὰ	τὴν ἐξουσίαν τοῦ κελεύειν, ὅτι
[5, 7]	μὴ συγκρύψαι τὸ πρᾶγμα βουλόμενοι	διὰ	τὴν εὔνοιαν τῶν συγγενῶν τὸν
[5, 25]	τὰ λοιπὰ πράγματα τῆς πόλεως	διὰ	τὴν πήρωσιν τῆς βάσεως· καὶ
[5, 58]	τοῦ ταλαιπώρου τῶν Ῥωμαίων, ὃ	διὰ	τὴν πολλὴν ἄσκησιν αὐτοῖς περιῆν,
[5, 25]	τὴν πήρωσιν τῆς βάσεως· καὶ	διὰ	τὴν συμφορὰν ταύτην οὔθ´ ὑπατείας
[5, 56]	ἄλλων τινὲς πολιτῶν μηδ´ ἐμφύλιοι	διὰ	τὴν ταραχὴν ταύτην γένωνται φόνοι,
[5, 73]	καλοῦσιν· εἴτε ὥς τινες γράφουσι	διὰ	τὴν τότε γενομένην ἀνάρρησιν, ἐπειδὴ
[5, 61]	οὐ μόνον ἀσφαλεῖς παρέσχον αὐτοῖς	διὰ	τῆς ἑαυτῶν χώρας τὰς διόδους,
[5, 75]	δεσμαῖς τῶν ῥάβδων τοὺς πελέκεις	διὰ	τῆς πόλεως φέρειν· ἔθος ἐπιχώριον
[5, 37]	πολὺς ἐκχεῖται σκοπέλου, φέρεται δὲ	διὰ	τῆς Σαβίνων τε καὶ Ῥωμαίων
[5, 4]	ἐδέοντο τῆς βουλῆς, μάλιστα μὲν	διὰ	τὸ δίκαιον, ὃ πᾶσιν ἀνθρώποις
[5, 75]	ὀλίγῳ δὲ χρόνῳ πάντων τιμησαμένων	διὰ	τὸ μέγεθος τῆς τιμωρίας· τήν
[5, 42]	οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ σπείρας ἀφανεῖς	διὰ	τὸ σκότος, καὶ τοὺς διαβαίνοντας
[5, 31]	ἠναγκάσθη πρότερος ἄρχειν λόγων διαλλακτηρίων	διὰ	τοιαύτην αἰτίαν· ἐσκεδασμένων ἀνὰ τὴν
[5, 76]	διαστῆναι πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ἐποίησε	διὰ	τοιαύτης εὐεργεσίας. οἱ τὴν αὐτοκράτορα
[5, 5]	πονηρᾶς παρὰ πάντων τύχωσιν ὡς	διὰ	τὸν πλοῦτον ἐξεληλακότες ἐκ τῆς
[5, 16]	ἀθυμία καὶ ἀπόγνωσις τῶν πραγμάτων	διὰ	τὸν τοῦ ἡγεμόνος θάνατον· καὶ
[5, 28]	τοῦτον δὴ τὸν γραμματέα χωρήσας	διὰ	τοῦ περιεστηκότος ὄχλου καὶ ἀναβὰς
[5, 26]	πόλιν τῶν ἀγορῶν οὔτε μὴν	διὰ	τοῦ ποταμοῦ καταγομένων ὅτι μὴ
[5, 53]	πονηρῶν ἐλευθερίας ἐλπίσιν ὑπαχθέντων, οἳ	διὰ	τοὺς κολασθέντας ὁμοδούλους ἐν τῷ
[5, 15]	μὲν δὴ πεσόντες ἔκειντο πολὺ	διὰ	τῶν τραυμάτων ἐκβάλλοντες αἷμα καὶ
[5, 20]	Σιγνούριον καλούμενον Ῥωμαίων ἀπεστάλη στρατιά,	διὰ	φυλακῆς ἕξουσα τὸ φρούριον ἐπὶ
[5, 41]	λέγουσιν, ὅτι κλίμακας τεκταίνεται καὶ	διαβάθρας·	ὅπου δ´ αὐταῖς καὶ ὁπότε
[5, 28]	λαβὼν οἰωνοὺς αἰσίους τῆς πράξεως	διαβαίνει	τὸν ποταμόν. καὶ παραγενόμενος ἐπὶ
[5, 38]	ἡγεμόσι τῶν στρατοπέδων ὁμοία παρέστη	διαβαίνειν	τὸν ποταμόν. ἔφθασε δὲ πρῶτος
[5, 42]	διὰ τὸ σκότος, καὶ τοὺς	διαβαίνοντας	αὐτῶν, ὅτε γένοιντο ἐν χερσίν,
[5, 38]	ἀλλήλους ἑκάτεροι καὶ μάχης ἄρχειν	διαβάντες	τὸν ποταμὸν ὤκνουν, χρόνῳ δ´
[5, 23]	λαβόντες τὴν γέφυραν εἶργον τῆς	διαβάσεως	τοὺς πολεμίους μέχρι πολλοῦ καὶ
[5, 14]	αὐτοῖς ἔγνωσαν, καὶ πρὶν ἐκείνους	διαβῆναι	τὸν ποταμὸν αὐτοὶ τὰς δυνάμεις
[5, 14]	τὸν ποταμὸν αὐτοὶ τὰς δυνάμεις	διαβιβάσαντες	ἐχώρουν πρόσω, καὶ κατεστρατοπέδευσαν πλησίον
[5, 26]	Μαμίλιος σχεδίαις τε καὶ σκάφαις	διαβιβάσαντες	τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις ἐπὶ θάτερα
[5, 38]	ὁ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος καὶ	διαβιβάσας	τὸν στρατὸν ἔτι τῶν Σαβίνων
[5, 11]	λόγοις ἀπολύεσθαι τὰς καθ´ ἑαυτοῦ	διαβολάς,	ἀλλὰ τοῖς πράγμασι, μεταθέσθαι τε
[5, 11]	μὲν ὑπὲρ τῶν καθ´ ἑαυτοῦ	διαβολῶν	ἀπολογούμενος, τὰ δ´ ὑπὲρ τῶν
[5, 77]	ἡμῶν ἡλικίας ὁμοῦ τι τετρακοσίων	διαγενομένων	ἐτῶν ἀπὸ τῆς Τίτου Λαρκίου
[5, 69]	δικαστήρια καθίζειν μήτε τὰς ἀρχὰς	διαγινώσκειν	περὶ μηθενὸς ἔξω τῶν εἰς
[5, 72]	ἕτερον ὑπὸ τοῦ συνάρχοντος αἱρεθῆναι	διαγνόντων	αὐτῶν ἐν ἀλλήλοις τὸν ἐπιτηδειότερον·
[5, 72]	τὴν ἐξουσίαν οἱ ὕπατοι τοῦ	διαγνῶναι,	πότερος ἐξ αὐτῶν ἄρχειν ἐστὶν
[5, 10]	αὐτίκα μάλα τοὺς λόχους, ἵνα	διαγνῶσιν,	εἰ χρὴ ταῦτ´ εἶναι κύρια·
[5, 70]	κολάσεις ὑπ´ αὐτῶν προκαλεῖσθαι τὴν	διάγνωσιν	ἐπὶ τὸν δῆμον, καὶ τέως
[5, 73]	τὰ γὰρ ἐπιτάγματα καὶ τὰς	διαγραφὰς	τῶν δικαίων τε καὶ ἀδίκων
[5, 28]	βήματος διαριθμῶν τοὺς στρατιώτας καὶ	διαγράφων	αὐτοῖς τοὺς ὀψωνιασμούς. ἐπὶ τοῦτον
[5, 5]	λάθρα, παρὰ δὲ τοῦ πατρὸς	διαδεξάμενος	καὶ πρὸς ὑμᾶς μετενέγκας. ἀπόχρη
[5, 6]	συναγωγήν τε τῶν ἐπίπλων καὶ	διάθεσιν	τῶν μὴ δυναμένων ἄγεσθαί τε
[5, 62]	ἔφασαν καὶ τὰς συμβάσεις αὐτοῖς	διαιτήσειν.	Οὐολοῦσκοι δὲ καὶ θαυμάζειν ἔλεγον
[5, 53]	παρελθόντι ἐνιαυτῷ δυσμενῶς καὶ ἐπιβούλως	διακείμενοι	πρὸς τοὺς δεσπότας, ἀπιστούμενοί τε
[5, 7]	ἐκ τοῦ συμποσίου κελεύσαντες τοὺς	διακόνους	καὶ πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ
[5, 7]	βουλεύειν πονηρὰ τῇ μεταστάσει τῶν	διακόνων	ἔμεινε μόνος ἔξω παρὰ ταῖς
[5, 42]	αἰχμάλωτοι δ´ ἐλήφθησαν τετρακισχίλιοι καὶ	διακόσιοι·	καὶ ὁ μὲν χάραξ αὐθημερὸν
[5, 1]	ἐτῶν τεττάρων καὶ τετταράκοντα καὶ	διακοσίων	ἀριθμόν, ἐπὶ δὲ τοῦ τελευταίου
[5, 75]	Ῥωμαῖοι πεντεκαίδεκα μυριάδων. μετὰ τοῦτο	διακρίνας	τοὺς ἔχοντας τὴν στρατεύσιμον ἡλικίαν
[5, 30]	τί ποιῶν τὰς ἐπιβουλὰς αὐτῶν	διακρούσεται.	τῶν μὲν οὖν ἄλλων ἕκαστος
[5, 60]	πόλιν ἀγούσας ὁδοὺς φρουραῖς ἐπιμελεστέραις	διαλαβών,	ὥστε ἠναγκάσθησαν οἱ πολιορκούμενοι τὰς
[5, 60]	καὶ τὰς πύλας ἀνοίξασι, τότε	διαλέγεσθαι	πρὸς αὐτόν· ἄλλως δ´ οὔτε
[5, 30]	τινες πρὸς αὐτὸν περὶ φιλίας	διαλεγόμενοι.	~Ταῦτα μὲν τότε πρὸς τὸν
[5, 28]	φανερὸν ἔχων καὶ γλώττῃ Τυρρηνικῇ	διαλεγόμενος,	ἣν ἐξέμαθεν ἔτι παῖς ὢν
[5, 16]	τοιαῦτα δ´ αὐτῶν διανοουμένων καὶ	διαλεγομένων	πρὸς ἀλλήλους περὶ τὴν πρώτην
[5, 19]	Ποπλικόλαν· τοῦτο κατὰ τὴν Ἑλλήνων	διάλεκτον	βούλεται δηλοῦν δημοκηδῆ. καὶ τὰ
[5, 36]	Ῥωμαίων καλεῖται κατὰ τὴν ἐπιχώριον	διάλεκτον	{ἡ φέρουσα δίοδος ἀπὸ τῆς
[5, 1]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι κατὰ τὴν ἑαυτῶν	διάλεκτον	ὥσπερ ἔφην προβούλους, ἑτέρους παραλαβόντες
[5, 52]	ἀξιοῦντας μένειν τὰς σπονδὰς τῶν	διαλελύσθαι	λεγόντων· ἐπὶ δὲ τοὺς ἐν
[5, 49]	πρέσβεις ἀπέστειλαν ὡς τὸν ὕπατον	διαλεξομένους	περὶ φιλίας. ἀναβαλλομένου δ´ αὐτοὺς
[5, 5]	ὑμῖν. τοιαῦτα μὲν οἱ πρέσβεις	διαλεχθέντες	ἐξῆλθον· τῶν δ´ ὑπάτων Βροῦτος
[5, 9]	Καλλατῖνος εἰπών, ἕως τῷ συνάρχοντι	διαλεχθῇ,	λαβὼν τὸν ἄνδρα καταμόνας πολλὰς
[5, 31]	δὲ λέγουσιν ὅμηρον, ἕως αἱ	διαλλαγαὶ	γένωνται, τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐν
[5, 30]	εὐπρεπεῖς γενήσονται πρὸς αὐτοὺς αἱ	διαλλαγαί·	μεγάλην αἰσχύνην φάσκων εἶναι, εἰ
[5, 31]	οὖν ἅπασι κεχαρισμένας φανήσεσθαι τὰς	διαλλαγάς,	ἀποστέλλει πρεσβευτὰς ἐκ τῶν ἰδίων
[5, 37]	ἀγῶνας, ἐχώρησε μέντοι τελευτῶν εἰς	διαλλαγὰς	εὐπρεπεῖς ἐπὶ τῆς τετάρτης μετὰ
[5, 21]	μεμιγμένας ἀπειλαῖς ἐπικλήσεις κομίζοντας οὔτε	διαλλαγὰς	εὕρετο τοῖς ἀνδράσι καὶ κάθοδον,
[5, 60]	εἰς ἐκκλησίαν ἔκριναν ὑπομένειν τὰς	διαλλαγὰς,	ἐφ´ οἷς ὁ κρατῶν ἠξίου.
[5, 49]	σὺν πολλῇ δεήσει μόλις εὑρίσκονται	διαλλαγὰς	καὶ κατάλυσιν τοῦ πολέμου, σῖτόν
[5, 60]	πρὸς αὐτόν· ἄλλως δ´ οὔτε	διαλλαγὰς	οὔτε ἀνοχὰς οὔτε ἄλλο φιλάνθρωπον
[5, 10]	συγγενής, ἀλλὰ καὶ τῇ προαιρέσει,	διαλλαγάς	τε πράττων πρὸς αὐτοὺς καὶ
[5, 10]	ἢ τῶν πρὸς τοὺς τυράννους	διαλλαγῶν,	καὶ πότερα τῆς ἐμπεδώσεως τῶν
[5, 31]	αὐτὸς ἠναγκάσθη πρότερος ἄρχειν λόγων	διαλλακτηρίων	διὰ τοιαύτην αἰτίαν· ἐσκεδασμένων ἀνὰ
[5, 21]	ὑποσχόμενος αὐτοῖς δυεῖν θάτερον ἢ	διαλλάξειν	αὐτοὺς πρὸς τοὺς πολίτας ἐπὶ
[5, 31]	ἐάν τ´ ἐκ τοῦ δημοσίου	διαλύειν.	ταῦτα μὲν ὑπὲρ ἐκείνων, ἑαυτῷ
[5, 54]	καὶ εἰ διὰ ταῦτα μέλλετε	διαλύειν	τὸ συγγενὲς καὶ τὸν πόλεμον
[5, 72]	ἐν τῷ συνεδρίῳ παρόντας ἀμηχανίᾳ.	διαλυθείσης	δὲ τῆς βουλῆς οἱ προσήκοντες
[5, 76]	Ῥωμαίων τοὺς ἐντιμοτάτους. οὗτοι διεπράξαντο	διαλυθῆναι	τὸ στράτευμα τῶν Λατίνων καὶ
[5, 31]	ὑπὲρ ἐκείνων, ἑαυτῷ δ´ αἰτεῖσθαι	διαλυομένῳ	τὴν ἔχθραν τοὺς καλουμένους Ἑπτὰ
[5, 34]	ἐγκλημάτων, Ταρκυνίῳ δὲ καὶ Μαμιλίῳ	διαλύονται	τὴν ξενίαν· {καὶ} προεῖπεν αὐθημερὸν
[5, 63]	οἱ τὰ χρέα τοῖς συμβαλοῦσι	διαλῦσαι	οὐ δυνάμενοι πολλοὶ σφόδρα ὄντες
[5, 69]	τὸ δημόσιον ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων	διαλῦσαι	τὰ συμβόλαια συνεβούλευον, ἵνα ἥ
[5, 68]	καὶ βοηθεῖν τοῖς μὴ δυναμένοις	διαλῦσαι	τὰ χρέα παραινοῦντας ἔφη δεῖν
[5, 76]	ἢ δικαιοτέρων ᾤετο δεῖν αὐτοῖς	διαλύσεων.	κρύφα τε δὴ πέμπων πρὸς
[5, 27]	μεγάλων, ἐὰν ἄρα συμβῇ μοι	διαμαρτεῖν	τῆς πείρας, ἀλλ´ ἐπὶ καλοῖς
[5, 34]	καὶ τὰ ὅμηρα παρανομίαν ἀμφοτέρων	διαμαρτόντες	ἀπῆλθον ἐκ τοῦ στρατοπέδου σὺν
[5, 29]	μέν, ὅτι καὶ κατορθώσαντι καὶ	διαμαρτόντι	τῆς ἐλπίδος ἀποθανεῖν ὑπάρχει μοι,
[5, 28]	περὶ αὐτὸν ἑστῶτας ἐνόπλους συχνούς.	διαμαρτὼν	δὲ τῆς δόξης, οἷα δὴ
[5, 66]	οὔτε τὴν θάλατταν πλεόντων καὶ	διαμειβομένων	τὰς διαποντίους ἀγορὰς τῶν ἐμπόρων,
[5, 27]	αὐτοῖς συμβήσεται θάτερον ἢ μὴ	διαμεῖναι	πολὺν ἐν τοῖς λελογισμένοις χρόνον
[5, 1]	μὲν δὴ βασιλικὴ Ῥωμαίων πολιτεία	διαμείνασα	μετὰ τὸν οἰκισμὸν τῆς Ῥώμης
[5, 69]	τῶν αἰχμαλώτων ἕτερα τοῖς δανεισταῖς	διαμειψαμένους	ὑπὲρ αὐτῶν σώματα. τοιούτων δέ
[5, 1]	ἀρχῆς, ὅσον ἂν ἡ πόλις	διαμένῃ	χρόνον, βουλόμενοι τοὺς ἱεροφάντας τε
[5, 8]	τε καὶ ἀστένακτος καὶ ἀτενὴς	διαμένων	εὐκαρδίως ἤνεγκε τὴν συμφοράν. οὕτως
[5, 2]	ὀλίγα πρόθυμον ἐποίησαν εἰς τὴν	διαμονὴν	τῶν πραγμάτων τὸν δημότην καὶ
[5, 40]	Φιδήνης καὶ Πικετίας, ὡς ἔχοι	διανεῖμαι	κλήρους ἅπασι τοῖς περὶ αὐτόν,
[5, 21]	τὰς οὐσίας ἀνεπράξατο αὐτοῖς, τῶν	διανειμαμένων	καὶ κατακληρουχησάντων αὐτὰς οὐκ ἀξιούντων
[5, 33]	τῆς Κλοιλίας καὶ πρώτης καταρχούσης,	διανηξάμεναι	τὸν ποταμὸν εἰς τὴν πόλιν
[5, 24]	ὅπλοις εἰς τὸν ποταμὸν καὶ	διανηξάμενος	τὸ ῥεῦμα χαλεπῶς πάνυ· περὶ
[5, 34]	ὑφ´ ἧς ἐπείσθησαν αἱ λοιπαὶ	διανήξασθαι	τὸν ποταμόν, ἐπαινέσας ὡς κρεῖττον
[5, 29]	ἡμῖν ὑπάρχῃ τὸ λαθεῖν. ταῦτα	διανοηθέντες	ἐκληρωσάμεθα, καὶ πρῶτος ἄρξαι τῆς
[5, 30]	δεήσεται φυλακῆς· θαυμασάντων δὲ τὴν	διάνοιαν	αὐτοῦ πάντων καὶ πῶς ἂν
[5, 41]	χάρακα τῶν Ῥωμαίων μηνύει τὴν	διάνοιαν	αὐτοῦ πρὸς τὸν ὕπατον, καὶ
[5, 29]	καὶ ἀγαθοὶ τὴν αὐτήν μοι	διάνοιαν	ἕξουσιν ἐπιθυμίᾳ δόξης, ὧν ὡς
[5, 54]	ἐπὶ μαντείας ἐτράποντο τὴν μὲν	διάνοιαν	τῆς ἐπιχειρήσεως ἀπόρρητον φυλάττοντες, τοῦτο
[5, 41]	τὸν ἕτερον χάρακα τήν τε	διάνοιαν	τῶν πολεμίων ἀπαγγελοῦντα τῷ κατέχοντι
[5, 69]	οὐ γὰρ ὁμοίας εἶναι τὰς	διανοίας	τῶν ἀνθρώπων δεομένων τε καὶ
[5, 56]	τρόπους τῶν πράξεων καὶ τὰς	διανοίας	τῶν πραξάντων καὶ τὰ παρὰ
[5, 27]	κλέος. δήμῳ μὲν φράζειν ἃ	διανοοῦμαι	πράττειν οὐκ ἀσφαλές, μή τις
[5, 29]	ταῦτ´ ἔλεγε καταστρατηγῆσαι τὸν ἄνδρα	διανοούμενος·	ὁ δ´ ἔξω τοῦ φρονεῖν
[5, 27]	τοιάδε· Ἄνδρες πατέρες, ἐγχείρημα τολμᾶν	διανοούμενος,	ὑφ´ οὗ τῶν παρόντων ἀπαλλαγήσεται
[5, 16]	ἡμέραν γενέσθαι. τοιαῦτα δ´ αὐτῶν	διανοουμένων	καὶ διαλεγομένων πρὸς ἀλλήλους περὶ
[5, 14]	τοὺς πεζοὺς καταστρατοπεδεύεσθαι, ἐν ᾗ	διάπειραν	ἀλλήλων λαβόντες καὶ οὔτε νικήσαντες
[5, 6]	δὲ πολλοῖς εἰς ὁμιλίαν καὶ	διάπειραν	αὐτῶν τῆς προαιρέσεως λαμβάνοντες, οὓς
[5, 62]	ὠρρώδει τῶν πολεμίων· καὶ πολλαχῇ	διαπέμπουσα	πρέσβεις παρεκάλει τὰς πλησιοχώρους πόλεις
[5, 39]	ἵππους ἐλαύνων τόν τε ποταμὸν	διαπεραιοῦται	κωλύοντος οὐδενὸς εὐπετῶς καὶ κατὰ
[5, 66]	θάλατταν πλεόντων καὶ διαμειβομένων τὰς	διαποντίους	ἀγορὰς τῶν ἐμπόρων, οὔτε ἄλλην
[5, 47]	οἱ στρατιῶται διήρπασαν· τούτων δὲ	διαπραθέντων	δημοσίᾳ τὰς κατ´ ἄνδρα γενομένας
[5, 14]	ἀλλὰ τὰ τῆς πόλεως φρονεῖν.	~Διαπραξάμενοι	δὲ ταῦτα καὶ τὰ πρὸς
[5, 43]	μοῖραν τοῖς φρουροῖς ἔδωκαν. ταῦτα	διαπραξάμενοι	τὴν δύναμιν ἀπῆγον ἐκ τῆς
[5, 60]	Ῥωμαίων φρουροὶ τῆς ἄκρας. ταῦτα	διαπραξάμενος	ἀπῆγεν ἐπ´ οἴκου τὴν στρατιάν.
[5, 77]	ταῖς πόλεσιν ἐνιαυσίους ἀνοχάς. ~Ταῦτα	διαπραξάμενος	ὁ ἀνὴρ ἀπῆγε τὰς δυνάμεις
[5, 30]	ἀπελεύσεται, μηθὲν ὧν Ταρκυνίοις ὑπέσχετο	διαπραξάμενος,	ὥσπερ ἡττημένος ὑπὸ τῶν νενικημένων
[5, 53]	τοὺς δεσπότας καθεύδοντας, ταῦτα δὲ	διαπραξαμένους	τάςτε οἰκίας διαρπάσαι τῶν εὐπόρων
[5, 70]	ἡ βουλή, δι´ οὗ μάλιστα	διαπράξεται	τρόπου μηθὲν ἔτι νεωτερίσαι τοὺς
[5, 34]	κόρην ἵππῳ πολεμιστῇ φαλάροις κεκοσμημένῳ	διαπρεπέσι.	μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν τὰ
[5, 28]	ἐκάθητο δ´ ἐπὶ τοῦ βήματος	διαριθμῶν	τοὺς στρατιώτας καὶ διαγράφων αὐτοῖς
[5, 53]	ταῦτα δὲ διαπραξαμένους τάςτε οἰκίας	διαρπάσαι	τῶν εὐπόρων καὶ τὰς πύλας
[5, 19]	δημοτικοῖς· ἕνα μέν, ἐν ᾧ	διαρρήδην	ἀπεῖπεν ἄρχοντα μηδένα εἶναι Ῥωμαίων,
[5, 29]	οὔτε συννοίᾳ προσώπου τὸν ὀρρωδοῦντα	διασημήνας	οὔτ´ ἄλλο παθὼν οὐδέν, ὧν
[5, 58]	τὸ ἔργον οἱ μὲν ἐπίκουροι	διασκεδασθέντες	ἀπῄεσαν οὐδὲν τοὺς ἔνδον ὠφελήσαντες·
[5, 53]	Ταρκύνιος ἐβούλετο, διέλυσαν τὸν σύλλογον.	~Διασκεδασθέντων	δὲ τῶν Λατίνων κατὰ πόλεις,
[5, 8]	ἐπιστολὰς τῶν ἐν τῇ συνωμοσίᾳ	διασκεπτόμενος,	ὡς εὗρε τὰς ὑπὸ τῶν
[5, 76]	μάλιστα δ´ αὐτοὺς ἐξεθεράπευσε καὶ	διαστῆναι	πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ἐποίησε διὰ
[5, 50]	μηδὲν ἁμάρτημα γένηται κοινόν, ὃ	διαστήσει	τήν τε φιλίαν αὐτῶν καὶ
[5, 23]	ὁρμὴν τῶν πολεμίων ἐπισχόντες καὶ	διασώσαντες	ὅλην τὴν στρατιὰν τρεῖς ἄνδρες
[5, 8]	γνώμην καὶ βέβαιος τὰ κριθέντα	διατηρεῖν	καὶ τῶν ἐπιταραττόντων τοὺς λογισμοὺς
[5, 44]	καὶ τῶν κατὰ πόλιν τηνικαῦτα	διατριβόντων.	ὁ γὰρ ἕτερος τῶν ὑπάτων
[5, 44]	εὐτυχίαν· καὶ οὐ πολὺν ἔτι	διατρίψαντες	χρόνον ἀπῄεσαν ἐπὶ τὰ σφέτερα
[5, 49]	ἅπαντας ἔλαθεν ἄρτι τῆς ἡμέρας	διαυγούσης,	καὶ πρὶν ἢ καταστρατοπεδεύεσθαι κριοὺς
[5, 7]	γραφομένας, ἁρμῷ τινι τῆς θύρας	διαφανεῖ	τὴν ὄψιν προσβαλών. ἐξελθὼν δὲ
[5, 47]	ἐξευρούσης τὸν θρίαμβον τῆς βουλῆς.	διαφέρει	δὲ θατέρου πρῶτον μέν, ὅτι
[5, 18]	τούτων οἷς μέλει τε καὶ	διαφέρει	τὸ σαφὲς εἰδέναι παρίημι σκοπεῖν.
[5, 28]	μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ σώματος	διαφέροντα,	ἐσθῆτα πορφυρᾶν ἐνδεδυκότα, καθήμενον ἐπὶ
[5, 69]	~Αὗται μὲν αἱ πλεῖστον ἀλλήλων	διαφέρουσαι	γνῶμαι ἐλέχθησαν, ἕτεραι δέ τινες
[5, 46]	μὴ πανσυδὶ τὸν τῶν πολεμίων	διαφθαρῆναι	στρατὸν ἥ τε νὺξ αἰτία
[5, 25]	τῶν τραυμάτων οὐκ εἰς μακρὰν	διαφθαρήσεσθαι·	καὶ ἐπειδὴ διέφυγε τὸν θάνατον,
[5, 52]	μὴ ταὐτὰ προαιρουμένων οὓς μὲν	διαφθείραντες,	οὓς δ´ ἐξελάσαντες, ἀφιστᾶσιν αὖθις
[5, 6]	αὐτοῖς καὶ χρήματα διδόντες ἐπεχείρουν	διαφθείρειν.	ἔμελλον δ´ ὥσπερ εἰκὸς ἐν
[5, 46]	τι οὐχ ὑπὸ τοῦ πυρὸς	διαφθείρεται.	τοῦτο δ´ ὅτι ἐκ τῶν
[5, 77]	ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς ἀρχῆς	διαφθειρόμενοι	ἧττον ἂν θαυμαστὸν ἦν· νῦν
[5, 74]	ταῖς ὑπερβαλλούσαις τὸ μέτριον εὐτυχίαις,	διαφθειρομένων	δι´ αὐτὰς τῶν πολιτικῶν κόσμων,
[5, 31]	λοχήσαντες αὐτοὺς ἐν καλῷ χωρίῳ	διαφθείρουσί	τε συχνοὺς καὶ ἔτι πλείους
[5, 71]	Κλοίλιος ἐν ταῖς πολιτικαῖς χρείαις	διάφορος	ὢν τὸ δραστήριον καὶ φιλοπόλεμον
[5, 63]	καὶ πρίασθαι πολιτικὴν εὔνοιαν ὀλίγου	διαφόρου,	μεγάλα μέλλοντας ἐξ αὐτῆς κερδανεῖν
[5, 65]	ἑαυτῶν πολίταις περὶ μικροῦ πολεμεῖν	διαφόρου,	οἳ πολέμους μὲν ἠγωνίσαντο καλοὺς
[5, 65]	περὶ μικρῶν τὸν κίνδυνον εἶναι	διαφορῶν,	ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ μὴ παραδοθῆναι
[5, 60]	ἡγεμόνων ἴσχυσαν ἐξουσίας ἐπαρθέντες μεγέθει	διαφυγεῖν,	ὥστε παραλαβὼν τὴν πόλιν ὁ
[5, 39]	νῦν δὲ τὸ σκότος τοὺς	διαφυγόντας	ἐκ τῆς μάχης ὄντας ἀνόπλους
[5, 57]	πάντας ἀφῆκαν τῶν ἐγκλημάτων τοὺς	διαφυγόντας	τὴν ἐκ χειρὸς κόλασιν, ἵνα
[5, 57]	ᾧ συνεκλείσθησαν χωρίῳ περιστάντες κατεφόνευσαν.	διαχρησάμενοι	δὲ τούτους οὐκέτι παρεδέξαντο μήνυσιν
[5, 3]	δὲ πρεσβευτῶν, οὓς αὐτὸς προείλετο,	διδάξας	τοὺς ἄνδρας ἃ χρὴ λέγειν
[5, 65]	κατέχουσι καιροῖς καὶ τὴν ἀνάγκην	διδάσκαλον	τῶν συμφερόντων λαβόντες, ὅμηρα τε
[5, 72]	ἀνδρὸς ἄχρι πολλῆς νυκτὸς δεήσεις	διδάσκοντες,	ὡς ἐν ἐκείνῳ τὰς ἐλπίδας
[5, 64]	εἰς τὸ δημοτικὸν εὔνοιαν Ποπλικόλα,	διδάσκων	αὐτούς, ὅτι τοῖς μὲν ὑπὲρ
[5, 9]	ἔτι ἑτέρου ἐνοχλήσοντι, τὰ δὲ	διδάσκων,	ὅτι συνταραχθῆναι κίνδυνος ὅλην τὴν
[5, 66]	προσήκοντι κληθεὶς τόπῳ τἀναντία παρῄνει	διδάσκων,	ὅτι τὸ στασιάζον οὐκ ἐξαιρεθήσεται
[5, 5]	αὐτοῖς ἀφορμὴ πρὸς τὸν πόλεμον,	διδάσκων	ὡς οὐκ ἀγαπήσουσι Ταρκύνιοι τὰς
[5, 74]	δ´ ἐπὶ τοῦτο οἱ πρῶτοι	διδαχθέντες	τῇ πείρᾳ τὸ χρήσιμον. κατ´
[5, 69]	θάτερον αὐτὴν ἠξίουν ποιεῖν, ἢ	διδόναι	σφίσιν ἤδη τὴν ἄφεσιν τῶν
[5, 45]	τὰ κελευόμενα ποιεῖν, Ταρκυνίοις τε	διδόναι	τὴν κάθοδον ἐκέλευον καὶ τῆς
[5, 9]	τοὺς παρόντας, ἀπολογίαν ἔφησεν αὐτοῖς	διδόναι.	ὡς δὲ προήχθησαν οἱ νεανίσκοι
[5, 4]	πόλεως ἕνεκα μετριάσαι, δωρεὰν αὐτῇ	διδόντας,	ἐξ ἧς οὐδὲν αὐτοὶ βλαπτόμενοι
[5, 53]	θρασυτάτοις, καὶ τὰ μὲν ἤδη	διδόντες	αὐτοῖς, τὰ δ´, εἰ κατέλθοιεν
[5, 6]	χρηστὰς ὑποτείνοντες αὐτοῖς καὶ χρήματα	διδόντες	ἐπεχείρουν διαφθείρειν. ἔμελλον δ´ ὥσπερ
[5, 65]	ὧν αὐτοῖς ὁ τύραννος ἐνεκάλει,	διδόντες	καὶ ἀγορὰν καὶ ὅπλα καὶ
[5, 34]	αὐτοὺς δῶρα τῇ πόλει φέρεσθαι	δίδωσι	τοὺς αἰχμαλώτους ἅπαντας ἄνευ λύτρων
[5, 29]	πολλῶν μαντευόμενος ἀνθρώπων οὐκ ἀληθεῖς	δίδωσιν	αὐτῷ δι´ ὅρκων τὸ πιστόν.
[5, 42]	τάφρους κατὰ πολλὰ μέρη καὶ	διέβαινον	οὐδενὸς σφίσιν ἐμποδὼν γινομένου. παρεκάθηντο
[5, 48]	ἂν ὡς αἰσχρὰς καὶ ἀδίκους	διέβαλεν,	οὐχ ἑάλω τῇ πάντας ἀνθρώπους
[5, 77]	ἀπὸ τῆς Τίτου Λαρκίου δικτατορίας	διεβλήθη	καὶ μισητὸν ἅπασιν ἀνθρώποις ἐφάνη
[5, 6]	δ´ ὁ Κολλατῖνος παρῄνει, τελευτῶσα	διέγνω	τὸν δῆμον ποιῆσαι τοῦ τε
[5, 71]	ἀρχῆς κράτος ἥ τε βουλὴ	διέγνωκε	καὶ ὁ δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ
[5, 54]	ἐμὲ χρόνων παραμένουσα θεία πρόνοια	διεκάλυψεν	αὐτῶν τὰ βουλεύματα μηνύσεως θατέρῳ
[5, 59]	Λατίνων ἀπεγνώκεσαν οἱ Φιδηναῖοι, ἀλλὰ	διεκαρτέρουν	ἐπὶ ταῖς ἐκεῖθεν ἐλπίσι πάντα
[5, 26]	νυκτὶ ἀσελήνῳ λαθόντες τοὺς πολεμίους	διεκόμισαν.	ταχὺ δὲ καὶ ταύτης ἐξαναλωθείσης
[5, 26]	ἐξαγωγὴν ἐπιτρέψαι. Λατῖνοι μὲν οὖν	διεκρούσαντο	τὴν ἐπικουρίαν, ὡς οὐχ ὅσιον
[5, 57]	δύναμιν. ὡς δ´ ἡμέρα τάχιστα	διέλαμψεν,	ὁπλίτας περὶ ἑαυτοὺς ἔχοντες οἱ
[5, 31]	ἐφ´ ᾧ χαλεπαίνοντες οἱ Τυρρηνοὶ	διελέγοντο	πρὸς ἀλλήλους κατὰ συστροφάς, δι´
[5, 36]	ποταμοῦ χώραν, ἧς ἀπέστησαν ὅτε	διελύοντο	τὸν πόλεμον· καὶ θυσίας ἀπέδοσαν
[5, 52]	πρεσβευτὰς ἀποδείξαντες, οὓς Ταρκύνιος ἐβούλετο,	διέλυσαν	τὸν σύλλογον. ~Διασκεδασθέντων δὲ τῶν
[5, 72]	συνεδρίου συναχθέντος, ἐπειδὴ καὶ τότε	διεμάχετο	καὶ πειθόμενος ὑπὸ πάντων οὐκ
[5, 40]	Κλαυδία καλουμένη καὶ μέχρις ἐμοῦ	διέμεινε	τὸ αὐτὸ φυλάττουσα ὄνομα. ~Ἐπεὶ
[5, 19]	ὃ καὶ μέχρι τῆς ἐμῆς	διέμεινεν	ἡλικίας, ὅταν ἔξωθεν τῆς πόλεως
[5, 48]	ἐπὶ τῇ μικρᾷ καὶ πατροπαραδότῳ	διέμεινεν	οὐσίᾳ σώφρονα καὶ αὐτάρκη καὶ
[5, 74]	καὶ θεμιστοπόλους. καὶ μέχρι πολλοῦ	διέμενον	ἐπὶ ῥητοῖς τισιν αἱ βασιλεῖαι
[5, 23]	τοὺς πολεμίους μέχρι πολλοῦ καὶ	διέμενον	ἐπὶ τῆς αὐτῆς στάσεως βαλλόμενοί
[5, 50]	τῶν πόλεων γιγνομένην ἐπὶ τῷ	διενεγκεῖν	ἁπάσας τὴν περὶ τοῦ πολέμου
[5, 13]	ἐκέκτηντο τοῖς μηδένα κλῆρον ἔχουσι	διένειμαν,	ἓν μόνον ἐξελόμενοι πεδίον, ὃ
[5, 75]	πρεσβυτέρων καὶ καταχωρίσας εἰς λόχους,	διένειμε	πεζούς τε καὶ ἱππεῖς εἰς
[5, 75]	περιέθηκε τῇ ἀρχῇ, συντόμως πειράσομαι	διεξελθεῖν,	ταῦτα ἡγούμενος εἶναι χρησιμώτατα τοῖς
[5, 4]	δ´ ἀπηλλάχθαι καὶ πλάνης. ταῦτα	διεξελθόντες	ἐδέοντο τῆς βουλῆς, μάλιστα μὲν
[5, 3]	ἑαυτῷ ποτε γενομένους ἠναγκάσθη καταφυγεῖν.	διεξελθὼν	δ´ ὧδε ταῦτα μετὰ πολλῶν
[5, 65]	πένητας κατασκευάσωνται τῇ πόλει γενέσθαι;	διεξελθὼν	δὲ τὰ ξενικὰ παραδείγματα τελευταῖον
[5, 34]	ἐκκλησίαν τοὺς Τυρρηνοὺς συνεκάλει καὶ	διεξελθών,	ὡς ἐπιτρεψάντων αὐτῷ {δίκας} Ῥωμαίων
[5, 51]	ἀναστὰς μακρὰν κατὰ τῆς πόλεως	διεξῆλθε	δημηγορίαν. ἀπολογουμένου δὲ πρὸς ἅπαντα
[5, 3]	τὴν πόλιν καὶ τὰς εὐεργεσίας	διεξῆλθεν,	ἃς ὁ πάππος αὐτοῦ πάσαις
[5, 48]	πολεμικὰς πράξεις τῶν ἐπισήμων ἡγεμόνων	διεξιέναι,	μηδ´ εἴ τι πολίτευμα καλὸν
[5, 67]	τοῦτ´ ἐχρήσατο πόλεων Ἑλληνίδων ἔργα	διεξιών,	ὅσαι μαλακισθεῖσαι δι´ ἀκαιρούς τινας
[5, 76]	πέμψας Ῥωμαίων τοὺς ἐντιμοτάτους. οὗτοι	διεπράξαντο	διαλυθῆναι τὸ στράτευμα τῶν Λατίνων
[5, 77]	καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ αὐθάδη	διεπράξατο,	περὶ ὧν πολὺ ἂν ἔργον
[5, 55]	ἐξουσίαν παρ´ αὐτῶν αὐτοκράτορα τοῦ	διερευνήσασθαι	τοὺς μετασχόντας τῶν ἀπορρήτων βουλευμάτων
[5, 42]	τῆς κραυγῆς τοὺς ἱππεῖς προαποστείλας	διερευνησομένους,	μή τις ἐγκάθηται πολεμίων λόχος,
[5, 44]	ἐπὶ σφᾶς ἀσυντάκτους τε καὶ	διεσπασμένους	ἀπ´ ἀλλήλων, ἔτι μᾶλλον αὐξῆσαι
[5, 39]	καὶ οὐ πολλοὺς ἐρρύσατο καὶ	διέσωσεν	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. τῆς δὲ
[5, 58]	αὐτόθι χρόνον οὐδὲν ἀξιόλογον πράττων	διετέλει·	ἀποτυχὼν δὲ καὶ ταύτης τῆς
[5, 72]	δεόμενός τε καὶ ἀντιβολῶν ἕκαστον	διετέλει.	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ πάλιν
[5, 36]	Ἑρμίνιος ἄνευ πολέμου τὴν ἀρχὴν	διετέλεσαν.	ἐπὶ τούτων Ἄρρος ὁ Πορσίνου
[5, 48]	μένοντες ἐπὶ τοῖς πατρίοις ἐπιτηδεύμασι	διετέλεσαν,	ἐπιδείκνυσθαι. ἐκεῖνος τοίνυν ὁ ἀνὴρ
[5, 75]	αἱρεθεὶς χωρὶς ἱππάρχου τὴν ἀρχὴν	διετέλεσεν.	ἔπειτα τῆς ἐξουσίας τὸ κράτος
[5, 68]	ἣν ἱεροῦ κατασκευῇ καὶ θυσίαις	διετησίοις	οἱ πατέρες αὐτῶν ἔταξαν γεραίρεσθαι,
[5, 3]	οὐ πολὺν ἐν πόλει Γαβίοις	διέτριβε	τούς τε συνιόντας πρὸς αὐτὸν
[5, 7]	τῶν θυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος ἀπελθεῖν	διεφέροντό	τε πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ τῆς
[5, 36]	αὐτῶν διωκόμενοι ὑπὸ τῶν Κυμαίων	διεφθάρησαν,	ἄλλοι δὲ πλείους σκεδασθέντες ἀνὰ
[5, 57]	συστήσαντες τὴν συνωμοσίαν τοιούτῳ τρόπῳ	διεφθάρησαν·	ἡ δὲ βουλὴ καθαρθῆναι ψηφισαμένη
[5, 39]	τῶν Ῥωμαίων ἱπποκρατούντων ἤδη πανσυδὶ	διεφθάρησαν.	νῦν δὲ τὸ σκότος τοὺς
[5, 66]	τῆς χείρονος μοίρας τυχοῦσαι πανώλεθροι	διεφθάρησαν.	~Παντὸς δὲ μάλιστα σκοπεῖν αὐτοὺς
[5, 21]	αὐτῶν ἔτυχεν, ἀνὴρ αὐθάδης καὶ	διεφθαρμένος	τὴν γνώμην ὑπό τε πλούτου
[5, 24]	αὐτῶν Ἑρμίνιός τε καὶ Λάρκιος	διεφθαρμένων	αὐτοῖς ἤδη τῶν σκεπαστηρίων διὰ
[5, 53]	ἐπαγγελλόμενοι, πολλοὺς πάνυ τῶν πολιτῶν	διέφθειραν·	καὶ γίνεται συνωμοσία κατὰ τῆς
[5, 25]	εἰς μακρὰν διαφθαρήσεσθαι· καὶ ἐπειδὴ	διέφυγε	τὸν θάνατον, εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον
[5, 54]	ὧν περίφοβοι καὶ τρόμῳ παλλόμενοι	διηγείροντο	καὶ οὐδὲ καθεύδειν διὰ τὰ
[5, 75]	ἀνθρώπων βουλεύματα καὶ πράξεις μέλλω	διηγεῖσθαι,	ὥστε ὄχλον ἄν τινι καὶ
[5, 25]	περὶ οὗ μικρὸν ὕστερον ἐρῶ	διηγησάμενος	πρῶτον, ἐν οἵαις ἡ πόλις
[5, 44]	πονηρὰς ἔχοντας τὰς ψυχὰς ἄγρυπνοι	διῆγον·	τῇ δ´ ἑξῆς ἡμέρᾳ πάντας
[5, 51]	κατηγορεῖν ἀποδόντες λόγον, ἐπειδὴ πάντων	διήκουσαν	ψηφίζονται λελύσθαι τὰς σπονδὰς ὑπὸ
[5, 23]	ξίφεσιν, ἕως ἅπασα ἡ στρατιὰ	διῆλθε	τὸν ποταμόν. ~Ὡς δ´ ἐν
[5, 47]	χρήματα, χωρὶς ὧν οἱ στρατιῶται	διήρπασαν·	τούτων δὲ διαπραθέντων δημοσίᾳ τὰς
[5, 57]	τὸ βουλευτήριον γνώμας ὑπὲρ αὐτῶν	διηρώτησαν	τοὺς συνέδρους, καὶ γραψάμενοι τὰ
[5, 32]	καὶ τὴν δίκην αὐτὸς ἀναδέχεται	δικάζειν.	Ταρκύνιοι δ´ ἤχθοντο μὲν ἀπὸ
[5, 32]	ὅταν ἀμφοτέρων ἀκούσῃ κρῖναι τὰ	δίκαια	μήτε χάριτι μήτ´ ἔχθρᾳ παραχθέντα.
[5, 75]	τῆς ἅπασι τὰ καλὰ καὶ	δίκαια	ὁριζούσης πόλεως καὶ περὶ τῶν
[5, 66]	ἐχόντων αἱ πόλεις ἀπόλλυνται τὰ	δίκαια	ποιεῖν ἀναγκαζομένων, ἀλλ´ ὑπὸ τῶν
[5, 6]	τὴν πόλιν ἐπαινέσαντες, ὅτι τὰ	δίκαια	πρὸ τῶν συμφερόντων εἵλοντο, Ταρκυνίῳ
[5, 73]	ὅτι θέλοι, καὶ τάττειν τὰ	δίκαιά	τε καὶ τὰ καλὰ τοῖς
[5, 62]	αὐτῶν ὡς φίλων ἀπαιτεῖν τὰ	δίκαια.	Τυρρηνοὶ δ´ ἀμφοτέροις ἐμποδὼν ἐγίνοντο,
[5, 5]	ἀρχῆς Ταρκυνίους, καὶ πρόφασιν πολέμου	δικαίαν	παράσχωσιν αὐτοῖς ὡς ἀποστερουμένοις τῶν
[5, 66]	ἐμπόρων, οὔτε ἄλλην ἐργασίαν οὐδεμίαν	δικαίαν	ποιουμένων τῶν πενήτων. εἰς ἅπαντα
[5, 4]	οἷς ἂν ὁρίσωσιν οἱ πολῖται	δικαίοις,	ἐὰν δὲ μηκέτι βασιλεύεσθαι προαιρῶνται
[5, 51]	Οὐαλερίου καὶ δοκοῦντος περιεῖναι τοῖς	δικαίοις,	ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν εἰς
[5, 59]	φιλίας, ἐφ´ οἷς αὐτὴν ποιήσονται	δικαίοις.	ἦν δ´ οὐ βουλῆς χάριν
[5, 32]	λύσιν, ἐφ´ οἷς ἂν γένηται	δικαίοις.	ὁ δὲ δῆμος τὰ μὲν
[5, 68]	πολέμου τύχης ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς	δικαίοις,	οἷς καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος,
[5, 33]	αὐτοῖς λόγον. ~Ἔτι δὲ τῆς	δικαιολογίας	γινομένης ἧκέ τις ἀπαγγέλλων τὴν
[5, 5]	ἀξιοῦντος καὶ τὸ κοινὸν ἁπάντων	δίκαιον	εἰς ἰδίαν αἰτούμενοι χάριν οὐ
[5, 4]	ἐπὶ τὸ συνέδριον, ὥσπερ ἐστὶ	δίκαιον·	ἔπειτ´ ἂν λάβῃ παρὰ τῆς
[5, 4]	βουλῆς, μάλιστα μὲν διὰ τὸ	δίκαιον,	ὃ πᾶσιν ἀνθρώποις καθέστηκε, μηθένα
[5, 74]	ὑπ´ αὐτῶν νόμοι βεβαιοῦν τὸ	δίκαιον	οὔτε οἱ τὰς ἀρχὰς καὶ
[5, 10]	μοι κολάσαι. τί γὰρ δὴ	δίκαιον	πρὸς αὐτοὺς ἕξω λέγειν, ἂν
[5, 5]	δ´ ὑμᾶς εἰς ἕτερόν τι	δίκαιον,	ὑπὲρ οὗ τὰς ἐντολὰς ἡμῖν
[5, 74]	καὶ κράτιστος ἦν βασιλεὺς ὁ	δικαιότατός	τε καὶ νομιμώτατος καὶ μηθὲν
[5, 62]	τὸ παρόν, βουλεύσεσθαι δ´ ὁπότεροι	δικαιότερα	ἀξιοῦσι κατὰ σχολήν, τῇ δὲ
[5, 6]	μὲν ὁ Βροῦτος ἐδόκει λέγειν,	δικαιότερα	δ´ ὁ Κολλατῖνος παρῄνει, τελευτῶσα
[5, 76]	τινες ἀναιροῦνται, ἐπιεικεστέρων μᾶλλον ἢ	δικαιοτέρων	ᾤετο δεῖν αὐτοῖς διαλύσεων. κρύφα
[5, 6]	τοῦ τε συμφέροντος καὶ τοῦ	δικαίου	κριτήν. πολλῶν δὲ λεχθέντων ὑφ´
[5, 31]	κατέλιπε καὶ αὐτοὶ σὺν τῷ	δικαίῳ	κτησάμενοι κατέσχον· εἰ δὲ μή
[5, 61]	ἀξιώσουσι συγχωρεῖν τοῖς συγγενέσι τῶν	δικαίων	καὶ μετρίων, ἠπείλουν πολεμήσειν αὐτοῖς
[5, 66]	σωφρόνων, τοὺς δ´ ἀδίκους τῶν	δικαίων	καὶ τοὺς σφετεριζομένους τἀλλότρια τῶν
[5, 66]	τῶν χειρόνων ὑβρίζωνται καὶ τῶν	δικαίων	μὴ τυγχάνωσιν. εἰ δὲ μηδὲν
[5, 73]	ἐπιτάγματα καὶ τὰς διαγραφὰς τῶν	δικαίων	τε καὶ ἀδίκων ἠδίκτα οἱ
[5, 33]	καὶ ὁ κηδεστὴς αὐτοῦ τῶν	δικαίων	ὑπεριδόντες πράγματι ἐπεβούλευσαν ἀνοσίῳ, λόχον
[5, 66]	τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν	δικαίως	αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι. ἐνθυμεῖσθαί τ´
[5, 34]	παρανομεῖν ἐν σπονδαῖς ἐπεχείρησαν οἱ	δικαίως	ὑπ´ αὐτῶν ἐξελασθέντες· ὅθεν Τυρρηνοὶ
[5, 61]	ἁπάσας. εἰ μὲν οὖν βουλήσονται	δίκας	Ἀρικηνοῖς ὑπέχειν ἐπὶ τὸ κοινὸν
[5, 9]	ἐξελέσθαι· ἀλλὰ καὶ σὺ δώσεις	δίκας	ἃς προσῆκεν οὐκ εἰς μακράν.
[5, 10]	καὶ θεοῖς ὑπέσχεν, οὓς ἐπιώρκει,	δίκας·	ἐπειδὴ δὲ καταφανὴς γέγονεν, ὑφ´
[5, 37]	πρὶν ἐπὶ τὰ ὅπλα χωρῆσαι	δίκας	ᾔτουν καὶ τὸ λοιπὸν ἠξίουν
[5, 41]	νομίσαντας εὐχῆς ἄξιον, ἐν ᾧ	δίκας	λήψονται παρὰ τῶν ἐχθρῶν καλάς,
[5, 34]	καὶ διεξελθών, ὡς ἐπιτρεψάντων αὐτῷ	{δίκας}	Ῥωμαίων δικάσαι περὶ ὧν ἐνεκαλοῦντο
[5, 28]	μιαρώτατε πάντων, εἶπεν, ἀνθρώπων, καὶ	δίκας	ὑφέξων οὐκ εἰς μακρὰν ὧν
[5, 34]	ὡς ἐπιτρεψάντων αὐτῷ {δίκας} Ῥωμαίων	δικάσαι	περὶ ὧν ἐνεκαλοῦντο ὑπὸ Ταρκυνίου,
[5, 40]	γὰρ αὐτὴν ὑπὸ τῶν ἄλλων	δικασθῆναι	πόλεων· ἀναλαβὼν τὰ χρήματα καὶ
[5, 61]	καὶ στέρξουσι τοῖς ὑπὸ πάντων	δικασθησομένοις,	οὐδὲν αὐτοῖς ἔφασαν δεήσειν πολέμου·
[5, 74]	πατρίων. δηλοῖ δὲ καὶ Ὅμηρος	δικασπόλους	τε καλῶν τοὺς βασιλεῖς καὶ
[5, 4]	τὴν ἀπολογίαν, ἧς αὐτοὶ γενήσονται	δικασταί·	εἰ δ´ ἐκείνῳ ταύτην οὐ
[5, 55]	καὶ οὐθὲν ἔσται βέβαιον τοῖς	δικασταῖς	τεκμήριον οὐδ´ ἀναμφίλεκτον ἔξω τῆς
[5, 4]	οὗ τὴν ἀρχὴν παρέλαβε, καὶ	δικασταῖς	χρησόμενος ἐάν τις αὐτοῦ κατηγορήσῃ
[5, 65]	Ἑπτὰ πάγων Τυρρηνοῖς ἀποστάντες, καὶ	δικαστῇ	χρήσασθαι τῷ πολεμίῳ, περὶ ὧν
[5, 32]	περὶ δὲ τῶν χρημάτων αὐτὸν	δικαστὴν	γενόμενον Ταρκυνίοις τε καὶ Ῥωμαίοις,
[5, 55]	χωρήσῃ τὸ ἀναγκασθὲν παρανομεῖν· οὔτε	δικαστήρια	καθίζειν αὐτοῖς ᾤετο δεῖν, λογιζόμενος,
[5, 69]	ἀμφισβητήσεις πάσας, καὶ μήτε τὰ	δικαστήρια	καθίζειν μήτε τὰς ἀρχὰς διαγινώσκειν
[5, 61]	τὸ κοινὸν τῶν Λατίνων ἀφικόμενοι	δικαστήριον	καὶ στέρξουσι τοῖς ὑπὸ πάντων
[5, 13]	παρηνόμησαν ἐπὶ τῆς τυραννίδος μὴ	δίκην	ἀναγκασθεῖεν ὑπέχειν φυγῆς ἑαυτοῖς τιμησαμένους,
[5, 40]	εἰς τὰ κοινὰ φιλοτιμίας, εἰς	δίκην	αὐτὸν ὑπῆγον αἰτιασάμενοι προδοσίαν, ὅτι
[5, 32]	τινὰ ἡμερῶν ἀριθμὸν καὶ τὴν	δίκην	αὐτὸς ἀναδέχεται δικάζειν. Ταρκύνιοι δ´
[5, 40]	ἄλλοις ἡγεῖσθαι. ταύτην ὀρρωδῶν τὴν	δίκην·	ἔδει γὰρ αὐτὴν ὑπὸ τῶν
[5, 34]	ὑπὸ Ταρκυνίου, πρὶν ἐπιτελεσθῆναι τὴν	δίκην	εἰς ἱερὰ σώματα πρέσβεών τε
[5, 32]	τῆς πόλεως τῶν ἀπολογησομένων τὴν	δίκην	καὶ ἀπὸ τῆς βουλῆς τῶν
[5, 10]	εἰ δ´ οὗτοι μηδεμίαν ὑφέξουσι	δίκην,	οὐδὲ τοὺς ἀδελφοὺς τῆς ἐμῆς
[5, 62]	προκαλουμένων τῶν πρεσβευτῶν οὐκ ἀξιοῦσα	δίκην	ὑποσχεῖν Ἀρικηνοῖς ἡ βουλή, περὶ
[5, 70]	μὴ τιμωρεῖσθαι Ῥωμαίων τινὰ πρὸ	δίκης,	ἐπιτρέψας τοῖς ἀγομένοις ἐπὶ τὰς
[5, 33]	τὰ σώματα ταῦτα, καὶ τῆς	δίκης	τὸ τέλος οὐκέτι περιμενοῦντες. οὐκ
[5, 73]	αὐτοκράτωρ. ὄνομα δ´ αὐτῷ τίθενται	δικτάτορα,	εἴτε διὰ τὴν ἐξουσίαν τοῦ
[5, 74]	δὲ παρ´ Ἀλβανῶν οἴεται τὸν	δικτάτορα	Ῥωμαίους εἰληφέναι, τούτους λέγων πρώτους
[5, 74]	τοῖς βασιλεῦσι, καλεῖν δ´ αὐτοὺς	δικτάτορας·	ἐγὼ δ´ οὐ τοὔνομα ζητεῖν
[5, 73]	ἔστι γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς ἡ	δικτατορία.	δοκοῦσι δέ μοι καὶ τοῦτο
[5, 77]	μόνον ἦσαν οἱ λαμβάνοντες τὴν	δικτατορίαν	ἀγαθοὶ προστάται τῆς πατρίδος μηθὲν
[5, 77]	ἐτῶν ἀπὸ τῆς Τίτου Λαρκίου	δικτατορίας	διεβλήθη καὶ μισητὸν ἅπασιν ἀνθρώποις
[5, 77]	ὅτι τυραννίς ἐστιν ἡ τοῦ	δικτάτορος	ἀρχή. βουλήν τε γὰρ ἐκ
[5, 77]	διὰ καιρούς τινας, ἡ τοῦ	δικτάτορος	ἀρχή. ἐπὶ δὲ τῆς κατὰ
[5, 77]	καὶ δεινὸν ἐφάνη τὸ τοῦ	δικτάτορος	ὄνομα, τοῦτό μοι προὔκειτο ἐπιδεῖξαι.
[5, 75]	καὶ οὐθεὶς εἰς τόδε χρόνου	δικτάτωρ	αἱρεθεὶς χωρὶς ἱππάρχου τὴν ἀρχὴν
[5, 73]	τῆς ἐξουσίας μέγεθος, ἧς ὁ	δικτάτωρ	ἔχει, ἥκιστα δηλοῦται ὑπὸ τοῦ
[5, 75]	ὁ Λάρκιος ἐχρήσατο τοῖς πράγμασι	δικτάτωρ	πρῶτος ἀποδειχθεὶς καὶ κόσμον, οἷον
[5, 24]	ὁ ῥοῦς ὀξὺς ἦν καὶ	δίνας	ἐποίει μεγάλας· ἐξεκολύμβησεν εἰς τὴν
[5, 36]	τὴν ἐπιχώριον διάλεκτον {ἡ φέρουσα	δίοδος	ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς ἐπὶ τὸν
[5, 61]	διὰ τῆς ἑαυτῶν χώρας τὰς	διόδους,	ἀλλὰ καὶ συνέπραξαν ὅσων αὐτοῖς
[5, 74]	ἐπὶ ῥητοῖς τισιν αἱ βασιλεῖαι	διοικούμεναι,	καθάπερ ἡ Λακεδαιμονίων· ἀρξαμένων δέ
[5, 74]	δ´ ἑαυτῶν γνώμαις τὰ πολλὰ	διοικούντων,	δυσχεράναντες ὅλον τὸ πρᾶγμα οἱ
[5, 72]	εἰς τόδε χρόνου τὰ κοινὰ	διοικούντων,	ὧν οὐκ ἂν εὕροιτε ἀμείνους,
[5, 9]	αὐθημερὸν ἀποκτενεῖν ἅπαντας ἀπειλοῦντος καὶ	διομνυμένου,	ἀδημονῶν ὁ Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ
[5, 25]	καὶ ἄλλος τῶν ἐπ´ ἀνδρείᾳ	διονομασθέντων	ἐπαινεῖσθαι, καὶ ἔτι πρὸς τούτῳ
[5, 0]		~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ	ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ.
[5, 35]	ἐνιαυτὸν ὁ νεὼς τοῦ Καπιτωλίου	Διὸς	εἰς συντέλειαν ἐξειργάσθη, περὶ οὗ
[5, 47]	καὶ τιμιωτέρῳ, παρεμβεβηκὼς ἐφ´ ἁρματίου	δίφρου	βασιλικοῦ, Ποστόμιος δὲ τῷ ἐλάσσονι
[5, 29]	τῇ τε πορφύρᾳ καὶ τῷ	δίφρῳ	καὶ τοῖς ἄλλοις τῆς ἐξουσίας
[5, 22]	πόλιν ἐλαύνων ὡς καὶ ταύτην	δίχα	πόνου παραστησόμενος, ἐπειδὴ πλησίον τῆς
[5, 45]	γὰρ δὴ κρατοῦντες ἤδη καὶ	δίχα	πόνου τὴν Ῥώμην αἱρήσοντες αὐτῶν
[5, 33]	αὐτῶν λέγοντος εἶναι τῶν παρθένων	δίχα	τῆς ἐπιταγῆς τῶν πατέρων, καὶ
[5, 77]	δὲ καὶ ἐν ταῖς ἐμφυλίοις	διχοστασίαις	πολλαῖς καὶ μεγάλαις γενομέναις καὶ
[5, 66]	ταῦτα δ´ εἶναι τὰ ποιοῦντα	διχοστασίας	ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ἀλληλοφθορίας
[5, 54]	παύσαιντο καὶ ἀποσταῖεν τῆς ἐπιθέσεως,	διώκεσθαί	τε ὑπὸ δαιμόνων τινῶν καὶ
[5, 36]	φυγήν. πολλοὶ μὲν δὴ αὐτῶν	διωκόμενοι	ὑπὸ τῶν Κυμαίων διεφθάρησαν, ἄλλοι
[5, 23]	αὐτὴν ἅμα τοῖς φεύγουσιν οἱ	διώκοντες.	οἱ δὲ τὴν ὁρμὴν τῶν
[5, 24]	χεῖρας αὐτῷ χωρεῖν ἐτόλμων οἱ	διώκοντες	ὡς μεμηνότι καὶ θανατῶντι· καὶ
[5, 44]	ὑπεκάθητο· ἔπειθ´ ὑποστρέψαντες ἐχώρουν τοῖς	διώκουσιν	ὁμόσε, καὶ οἱ ἐκ τοῦ
[5, 58]	τῶν ἐπὶ τοῖς τείχεσι τοὺς	διώξαντας	ἀποκρουσαμένων. μετὰ τοῦτο τὸ ἔργον
[5, 15]	Οὐιεντανοὺς καὶ μέχρι τοῦ στρατοπέδου	διώξαντες	ἐπλήρωσαν νεκρῶν τὸ πεδίον, Τυρρηνῶν
[5, 72]	τῇ γνώμῃ προστεθέντος ἐπικυροῦται τὸ	δόγμα.	ὡς δὲ παρέλαβον τὴν ἐξουσίαν
[5, 25]	περιαρόσει· χωρὶς δὲ τῶν δημοσίᾳ	δοθέντων	κατὰ κεφαλὴν ἕκαστος ἀνδρῶν τε
[5, 71]	καὶ ὁ δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ	δοθῆναι,	δύο δὲ καταλείπεται βουλῆς καὶ
[5, 39]	τῷ κρατίστῳ τοῦ Παλλαντίου {τόπῳ}	δοθῆναι,	καὶ τὰς εἰς τὴν κατασκευὴν
[5, 35]	πολέμου χώραν ἐκ τῆς δημοσίας	δοθῆναι	πέραν τοῦ Τεβέριος ποταμοῦ, τὸν
[5, 72]	εἶπεν· Ἐμοὶ δ´, ὦ βουλή,	δοκεῖ	καὶ τοῦτ´ ἔτι προστεθῆναι τῇ
[5, 2]	κατεστήσαντο ταῦτα, δείσαντες, ὡς ἐμοὶ	δοκεῖ,	μὴ δόξα τοῖς πολλοῖς ἐγγένηται
[5, 5]	τυχεῖν· ἐπεὶ δ´ οὕτως ὑμῖν	δοκεῖ,	περὶ μὲν εἰσόδου Ταρκυνίων οὐδὲν
[5, 11]	παρ´ ἑκόντων ἔλαβεν, ἀλλ´ εἰ	δοκεῖ	τοῖς δοῦσιν αὐτὴν ἀπολαβεῖν ἑκόντα
[5, 11]	γένηται τὰ κοινά, ἐπειδὴ τοῦτο	δοκεῖ	τῷ δήμῳ συμφέρειν, ἐνθυμούμενον, ὅτι
[5, 71]	ἄρχειν εὕρετο· ἔφη γὰρ αὑτῷ	δοκεῖν,	ἐπειδὴ τὸ μὲν τῆς ἀρχῆς
[5, 73]	τοῖς ἄλλοις, ὡς ἂν αὐτῷ	δοκῇ·	τὰ γὰρ ἐπιτάγματα καὶ τὰς
[5, 57]	ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ ταὐτὰ	δοκῇ.	τοῦ δὲ συνεληλυθότος ὄχλου κύρια
[5, 68]	προσδοκώσης τοῦτο πείσεσθαι παρὰ τὸ	δοκοῦν	ἑαυτοῖς πράττειν, ἐξ ὧν ὠφέλειαν
[5, 2]	γραφέντας φιλανθρώπους καὶ δημοτικοὺς εἶναι	δοκοῦντας,	οὓς ἅπαντας κατέλυσε Ταρκύνιος, ἀνενεώσαντο
[5, 2]	συντυχίας καίτοι πάντας ἀνθρώπους λεληθέναι	δοκοῦντες,	μικρὰ τῶν ἔμπροσθεν γενομένων ἀναλαβὼν
[5, 51]	πρὸς ἅπαντα τοῦ Οὐαλερίου καὶ	δοκοῦντος	περιεῖναι τοῖς δικαίοις, ἐκείνην μὲν
[5, 26]	αἰδουμένων τὸ συγγενὲς καὶ μένειν	δοκούντων	ἐν τῇ φιλίᾳ συμμαχίας σφίσι
[5, 58]	πραγμάτων φυλακῆς οὐ μικρᾶς δεῖσθαι	δοκούντων,	μή τις ἑτέρα νεωτερισθῇ πρᾶξις
[5, 73]	γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς ἡ δικτατορία.	δοκοῦσι	δέ μοι καὶ τοῦτο παρ´
[5, 74]	μὲν δὴ παρὰ τῶν Ἑλλήνων	δοκοῦσι	Ῥωμαῖοι τὸ παράδειγμα λαβεῖν, ὥσπερ
[5, 17]	καταστήσασθαι τοὺς ἐπιταφίους ἀγορεύεσθαι λόγους	δοκοῦσιν	ἐκ μιᾶς τῆς περὶ τὸν
[5, 59]	νεωτεριζόντων, ἐπιεικὴς τὴν φύσιν εἶναι	δοκῶν	καὶ δημοτικός. ὁ δὲ Λάρκιος
[5, 33]	παροξύνων ὡς ἐξαπατώμενον ὑπ´ ἀνθρώπων	δολίων	μηθὲν προσέχειν αὐτοῖς. ἀπολογουμένου δὲ
[5, 31]	τὸν Μούκιον ἅμα τούτοις ἀποσταλῆναι	δόντα	τὴν πίστιν τῷ βασιλεῖ δι´
[5, 49]	πολέμου, σῖτόν τε τῇ στρατιᾷ	δόντες,	ὅσον ἐπέταξε Κάσσιος καὶ ἀργύριόν
[5, 2]	δείσαντες, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ	δόξα	τοῖς πολλοῖς ἐγγένηται περὶ τῆς
[5, 25]	~Τοῦτο τὸ ἔργον ἀθάνατον αὐτῷ	δόξαν	εἰργάσατο. παραχρῆμά τε γὰρ οἱ
[5, 29]	ἀντὶ τοῦ θνητοῦ σώματος ἀθάνατον	δόξαν	καταλιπεῖν· ψευσθεὶς δὲ τῆς ἐλπίδος
[5, 5]	παρελθόντες οἱ πρέσβεις λέγουσι· Παρὰ	δόξαν	μὲν ἡμῖν ἀπήντηται τὰ πρῶτα·
[5, 77]	ὥσθ´ ἅπασι παραστῆναι τὴν αὐτὴν	δόξαν,	ὅτι μία βοήθεια παντός ἐστιν
[5, 57]	τοὺς συνέδρους, καὶ γραψάμενοι τὰ	δόξαντα	αὐτοῖς ἧκον αὖθις ἐπὶ τὴν
[5, 7]	καταγωγῆς τῶν τυράννων καὶ τὰ	δόξαντα	εἰς ἐπιστολὰς κατεχώριζον αὐτογράφους, ἃς
[5, 70]	δημοτικοὶ ψηφίζονται κύρια εἶναι τὰ	δόξαντα	τῇ βουλῇ· ἦν δ´ ἄρα
[5, 57]	συνεληλυθότος ὄχλου κύρια ποιήσαντος τὰ	δόξαντα	τῇ βουλῇ, μεταστῆναι κελεύσαντες ἐκ
[5, 40]	οὐκ εἴα κύρια εἶναι τὰ	δόξαντα	τοῖς ἄλλοις ἡγεῖσθαι. ταύτην ὀρρωδῶν
[5, 54]	εἰσαγαγὼν εἰς τὸ βουλευτήριον τὰ	δόξαντα	τοῖς συνέδροις ἀποκρίνεται πρὸς αὐτούς·
[5, 9]	ἅπαντας ἐπιχειρῶσι θανάτῳ ζημιοῦν τοὺς	δόξαντάς	τι συμπράττειν τοῖς φυγάσιν ὑπὲρ
[5, 32]	εἶχον ἐπὶ τῷ βασιλεῖ, καταχθῆναι	δόξαντες	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὑπ´ ἐκείνου,
[5, 35]	περὶ τῆς πατρίδος ἀποθανεῖν αἰτιωτάτῳ	δόξαντι	γεγονέναι τῆς καταλύσεως τοῦ πολέμου
[5, 31]	ἀπαλλάττεσθαι ποθοῦντες ἐπὶ τὰ οἰκεῖα.	δόξας	μὲν οὖν ἅπασι κεχαρισμένας φανήσεσθαι
[5, 73]	ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς, ὁπότε	δόξειε	συμφέρειν, καὶ εἰς ὁποσονοῦν χρόνον·
[5, 27]	ὅ τι ἂν τῷ δαιμονίῳ	δόξῃ	πείσομαι, τούτων συνίστορας ὑμᾶς ἕξων
[5, 31]	τὰς ἀξίας, ὁποτέρως ἂν αὐτοῖς	δόξῃ	συμφέρειν, ἐάν τε τοὺς κατέχοντας
[5, 28]	ἐνόπλους συχνούς. διαμαρτὼν δὲ τῆς	δόξης,	οἷα δὴ μηδέποτε τὸν βασιλέα
[5, 5]	τ´ αὐτοὺς ἀξιῶν ἀμφότερα, μὴ	δόξης	τε πονηρᾶς παρὰ πάντων τύχωσιν
[5, 62]	τὸν πόλεμον οὐδενὶ κοινωσόμενοι τῆς	δόξης.	τοσοῦτον αὐτοῖς φρονήματος καὶ τόλμης
[5, 29]	αὐτήν μοι διάνοιαν ἕξουσιν ἐπιθυμίᾳ	δόξης,	ὧν ὡς εἰκάσαι τις ἀμείνονι
[5, 4]	ἧς οὐδὲν αὐτοὶ βλαπτόμενοι μεγάλην	δόξουσι	τιμὴν κατατίθεσθαι τῇ λαμβανούσῃ, ἀνθρώπους
[5, 8]	σκληρὰ καὶ ἄπιστα τοῖς Ἕλλησι	δόξω	λέγειν, ἐπειδὴ πεφύκασιν ἅπαντες ἀπὸ
[5, 61]	στρατηγοὺς αὐτοκράτορας. ἵνα δ´ εὐπρεπεῖς	δόξωσι	ποιεῖσθαι τὰς τοῦ πολέμου προφάσεις,
[5, 30]	βασιλεύς, ἐκεῖνον μὲν ἀπαγαγόντας τοὺς	δορυφόρους	ἐκέλευσε δῆσαι καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς·
[5, 2]	ὑπ´ αὐτῶν ἦν ἐκ πολυχρονίου	δουλείας	εἰς ἀνέλπιστον ἀφιγμένοις ἐλευθερίαν, εὑρέθησαν
[5, 13]	καὶ τὸν μηνύσαντα τὴν συνωμοσίαν	δοῦλον	ἐλευθερίᾳ τε καὶ πολιτείας μεταδόσει
[5, 10]	τοῦ ἀνδρός· ἔστι δ´ Ἀκυλλίων	δοῦλος,	παρ´ οἷς καταγόμενοι τῇ παρελθούσῃ
[5, 53]	μόνον ἐλευθέρων ἀπόρων, ἀλλὰ καὶ	δούλων	πονηρῶν ἐλευθερίας ἐλπίσιν ὑπαχθέντων, οἳ
[5, 51]	συνωμοσία κατὰ τῆς πόλεως ἐγένετο	δούλων	συχνῶν συνειπαμένων τάς τ´ ἄκρας
[5, 12]	πείθει τὸν δῆμον εἴκοσι ταλάντων	δοῦναι	αὐτῷ δωρεὰν καὶ αὐτὸς πέντε
[5, 65]	τῶν συμφερόντων λαβόντες, ὅμηρα τε	δοῦναι	βασιλεῖ Πορσίνᾳ τοὺς ἐπιφανεστάτους παῖδας
[5, 52]	αὐτοὺς {ἀπὸ} τῆς πόλεως, οὔτε	δοῦναι	λόγον ἀξιώσαντες οὔτε λαβεῖν. ταῦθ´
[5, 4]	δ´ ἐκείνῳ ταύτην οὐ βούλονται	δοῦναι	τὴν χάριν, τῆς δεομένης ὑπὲρ
[5, 41]	ἑκάστοις ὑποθέμενος καὶ τὸ σύνθημα	δοὺς	ἀπέλυσεν ἐπὶ τὰς τάξεις. ~Οὔπω
[5, 3]	τῶν σὺν αὐτῷ φυγάδων γράμματα	δοὺς	δεήσεις ἔχοντα πρὸς τοὺς οἰκείους
[5, 29]	ὕβρεις εἴ μοι παρείης, πίστεις	δοὺς	ἐπὶ θεῶν ὑπισχνοῦμαί σοι μέγα
[5, 11]	ἔλαβεν, ἀλλ´ εἰ δοκεῖ τοῖς	δοῦσιν	αὐτὴν ἀπολαβεῖν ἑκόντα καταθέσθαι καὶ
[5, 5]	μὴ νόμοις μηδ´ ὅρκοις κεκωλύμεθα	δρᾶν,	λέγετε. μετὰ τοῦτο παρελθόντες οἱ
[5, 15]	πείσονται λαβόντες, ἀλλ´ ὧν ἐβούλοντο	δρᾶσαι,	συρράττουσι τοὺς ἵππους ἐξ ἐναντίας
[5, 73]	παθόντες ὑφ´ ἑτέρων πλημμελὲς ἢ	δράσαντες	αὐτοὶ τοὺς πέλας, ὧν φέρουσιν
[5, 71]	πολιτικαῖς χρείαις διάφορος ὢν τὸ	δραστήριον	καὶ φιλοπόλεμον οὐκ εἶχεν, οὐδέ
[5, 71]	τὴν ἡγεμονίαν. ἐδόκει γὰρ αὐτοῖς	δραστηρίου	τ´ ἀνδρὸς εἰς τὰ πράγματα
[5, 57]	δεδόσθαι καὶ ἀργυρίου μυρίας ἑκατέρῳ	δραχμὰς	καὶ πλέθρα γῆς δημοσίας εἴκοσι·
[5, 44]	ταραχή τ´ ἦν πολλὴ καὶ	δρόμος	ἐπὶ τὰ τείχη καὶ δέος
[5, 44]	καὶ τεταραγμένοις καὶ ὑπὸ τοῦ	δρόμου	συγκεκομμένοις τὰ πνεύματα πολλοὶ καὶ
[5, 14]	ἐν λειμῶνι καλουμένῳ Ναιβίῳ παρὰ	δρυμὸν	ἱερὸν ἥρωος Ὁρατίου. ἐτύγχανον δὲ
[5, 44]	ὁμόσε, καὶ οἱ ἐκ τοῦ	δρυμοῦ	μέγα ἀλαλάξαντες ἵενται ἐπ´ αὐτούς.
[5, 16]	που μάλιστα φυλακὴν ἐκ τοῦ	δρυμοῦ,	παρ´ ὃν ἐστρατοπεδεύσαντο, φωνή τις
[5, 44]	δὴ φεύγοντες ὀπίσω, τέως εἰς	δρυμοὺς	ἀφίκοντο βαθεῖς, ἔνθα ὁ λοιπὸς
[5, 72]	τοῦτ´ ἔτι προστεθῆναι τῇ γνώμῃ,	δυεῖν	ἀνδρῶν κρατίστων εἰς τόδε χρόνου
[5, 27]	βουλομένων, καταμαθὼν ὁ Μούκιος, ὅτι	δυεῖν	αὐτοῖς συμβήσεται θάτερον ἢ μὴ
[5, 69]	οὐδὲ βέβαιον ἔχουσα οὐδέν· ἀλλὰ	δυεῖν	θάτερον αὐτὴν ἠξίουν ποιεῖν, ἢ
[5, 21]	ἐπ´ αὐτὸν Ταρκυνίων, ὑποσχόμενος αὐτοῖς	δυεῖν	θάτερον ἢ διαλλάξειν αὐτοὺς πρὸς
[5, 10]	κύρια· εὖ δ´ ἴστε {ὅτι}	δυεῖν	θάτερον ἢ Κολλατῖνον ἕξοντες ὕπατον
[5, 15]	πείρας μὲν οὐκ ἀπέστησαν, εἰ	δύναιντο	ἑλεῖν τὸ ἔρυμα ἐξ ἐφόδου,
[5, 49]	ἀξιούντων, τῶν δ´ ἀμύνεσθαι πάσῃ	δυνάμει	καὶ μὴ παριέναι τοὺς πολεμίους
[5, 36]	τῆς Καμπανίδος Κύμης, παραταξάμενος ἐλάττονι	δυνάμει	πρὸς μείζονα τοὺς μὲν ἄλλους
[5, 63]	τὸν πόλεμον ἐπιτήδεια καὶ τὰς	δυνάμεις	ἀρξάμενοι καταγράφειν, εἰς πολλὴν ἐνέπιπτον
[5, 14]	πλήθει τε ἀγχώμαλοι μάλισθ´ αἱ	δυνάμεις	αὐτῶν οὖσαι καὶ προθυμίᾳ ὁμοίᾳ
[5, 14]	διαβῆναι τὸν ποταμὸν αὐτοὶ τὰς	δυνάμεις	διαβιβάσαντες ἐχώρουν πρόσω, καὶ κατεστρατοπέδευσαν
[5, 76]	πόλεμον ἐπιτήδεια εὐτρεπῆ, προήγαγε τὰς	δυνάμεις	εἰς ὕπαιθρον, καὶ τίθεται στρατόπεδα
[5, 77]	διαπραξάμενος ὁ ἀνὴρ ἀπῆγε τὰς	δυνάμεις	ἐκ τῆς ὑπαίθρου καὶ πρὶν
[5, 26]	καὶ σκάφαις διαβιβάσαντες τὰς ἑαυτῶν	δυνάμεις	ἐπὶ θάτερα μέρη τοῦ ποταμοῦ
[5, 40]	αὐτὸν αἱροῦνται στρατηγὸν αὐτοκράτορα καὶ	δυνάμεις	ἐπιτρέπουσιν ἐξ ἁπάσης πόλεως καταγράφειν,
[5, 41]	μὲν ἐξῆγον οἱ Σαβῖνοι τὰς	δυνάμεις	καὶ ποιοῦνται δύο παρεμβολὰς μίαν
[5, 45]	τὸν ἀγῶνα ἐπιτηδείοις, ἐξῆγον τὰς	δυνάμεις,	Σαβῖνοί τε τὴν κρατίστην ἐξ
[5, 14]	μὲν ὑπὸ τῇ πόλει τὰς	δυνάμεις	συνεῖχον ἐν τοῖς πεδίοις ὑπὸ
[5, 76]	Σέξτος ἐν Τύσκλῳ πόλει τὰς	δυνάμεις	συνέχοντες, παρεσκευάζοντο μὲν ὡς ἐλάσοντες
[5, 39]	ἐπέτρεψαν, ἀπῆγον ἐπ´ οἴκου τὰς	δυνάμεις.	τότε πρῶτον ἡ πόλις ἀναλαβοῦσα
[5, 58]	λύσας τὴν πολιορκίαν ἀπῆγε τὰς	δυνάμεις.	~Τῷ δ´ ἑξῆς ἐνιαυτῷ Ῥωμαῖοι
[5, 15]	καὶ ψυχορραγοῦντες, αἱ δ´ ἄλλαι	δυνάμεις	ὡς τοὺς ἡγεμόνας εἶδον συμπεσόντας,
[5, 63]	χρέα τοῖς συμβαλοῦσι διαλῦσαι οὐ	δυνάμενοι	πολλοὶ σφόδρα ὄντες οὐχ ὑπήκουον
[5, 68]	ἀξιοῦντας καὶ βοηθεῖν τοῖς μὴ	δυναμένοις	διαλῦσαι τὰ χρέα παραινοῦντας ἔφη
[5, 51]	τότε χρόνοις παρὰ τοῖς Λατίνοις	δυνάμενος	ἀναστὰς μακρὰν κατὰ τῆς πόλεως
[5, 58]	πόλει προσβολὰς ἐποιεῖτο συνεχεῖς. οὐ	δυνάμενος	δὲ πολιορκίᾳ τὸ τεῖχος ἑλεῖν
[5, 59]	πλεῖστον ἐν ταῖς Λατίνων πόλεσι	δυναμένους	ἀπεστάλκεσαν πρέσβεις πρὸς τὸ κοινὸν
[5, 40]	ἐλάττους πεντακισχιλίων τοὺς ὅπλα φέρειν	δυναμένους.	ἡ δὲ καταλαβοῦσα αὐτὸν ἀνάγκη
[5, 6]	ἐπίπλων καὶ διάθεσιν τῶν μὴ	δυναμένων	ἄγεσθαί τε καὶ φέρεσθαι σκηπτόμενοι·
[5, 66]	εὐπόρων καὶ τὰ πολιτικὰ πράττειν	δυναμένων,	ὅταν ὑπὸ τῶν χειρόνων ὑβρίζωνται
[5, 62]	συμμαχικὰς ἐλπίδας, ἀλλὰ ταῖς οἰκείαις	δυνάμεσι	πιστεύοντες μόναις πολλῷ προθυμότεροι πρὸς
[5, 45]	ἐν αἰτίαις ἔχοντες ἔγνωσαν ἁπάσαις	δυνάμεσι	στρατεύειν κατὰ τάχος ἐπὶ τὴν
[5, 37]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔξοδος ἁπάσαις ταῖς	δυνάμεσιν	ἀγόντων ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων. Ποστόμιος
[5, 23]	συνέβησαν μὴ πάσαις ἀποκινδυνεῦσαι ταῖς	δυνάμεσιν,	ἀλλὰ τρισὶν ἀνδράσιν ἀφ´ ἑκατέρας,
[5, 16]	ἐστρατοπεδεύσαντο, φωνή τις ἠκούσθη ταῖς	δυνάμεσιν	ἀμφοτέραις γεγονυῖα, ὥσθ´ ἅπαντας αὐτοὺς
[5, 14]	Ταρκυνιήτας τε καὶ Οὐιεντανούς, ἀξιοχρέοις	δυνάμεσιν	ἀμφοτέρας, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων
[5, 35]	καιρὸν τοῦτον Οὐαλέριος προεξεληλυθὼς μετὰ	δυνάμεως	ἐπὶ τὴν βοήθειαν τῆς χώρας.
[5, 40]	τῇ προτέρᾳ μάχῃ δι´ ἀσθένειαν	δυνάμεως	καὶ στρατηγοῦ μωρίαν σφαλέντες. οἱ
[5, 47]	γενόμενον, ἐξ οὗ τῆς τε	δυνάμεως	πολλοὺς ἀπώλεσε καὶ αὐτὸς ὀλίγου
[5, 43]	φρουροῖς ἔδωκαν. ταῦτα διαπραξάμενοι τὴν	δύναμιν	ἀπῆγον ἐκ τῆς τῶν πολεμίων
[5, 22]	ἐπῆγε σὺν πολλῇ καταφρονήσει τὴν	δύναμιν.	εἶχον δὲ τὴν ἡγεμονίαν τοῦ
[5, 38]	οὔτε πρὸς ἅπασαν τὴν Ῥωμαίων	δύναμιν	ἔμελλον ἀγωνιεῖσθαι, καὶ συρράξαντες ἐμάχοντο
[5, 67]	οὐκέτι παῦσαι καὶ ἀνελεῖν αὐτὰ	δύναμιν	ἔσχον· ἐξ ὧν εἰς αἰσχρὰς
[5, 22]	προκινδυνεύοντα τῆς πατρίδος· τήν τε	δύναμιν	ἠσκημένην ἐκ πολλοῦ καὶ παρεσκευασμένην
[5, 70]	ὑπάτων. τοῦτ´ ἀγνοήσαντες, ἣν ἔχει	δύναμιν,	οἱ δημοτικοὶ ψηφίζονται κύρια εἶναι
[5, 45]	ἐπαγόμενοι, Ῥωμαῖοί τε πᾶσαν τὴν	δύναμιν	τήν τε κατὰ πόλιν καὶ
[5, 23]	νικῶντας ἤδη τὴν σὺν Ταρκυνίοις	δύναμιν	τὸ αὐτὸ καταλαμβάνει πάθος, ὁρῶντας
[5, 57]	εἰς τὸ πεδίον ἄγων τὴν	δύναμιν.	ὡς δ´ ἡμέρα τάχιστα διέλαμψεν,
[5, 59]	ὅλου τοῦ ἔθνους οὔπω συνειστήκει	δύναμις,	ἀλλὰ πολλάκις πρεσβευομένοις αὐτοῖς τὰς
[5, 14]	καθ´ ὃ μέρος ἡ Ταρκυνιητῶν	δύναμις	ἦν· ἡγεμόνες δ´ αὐτὴν ἐκόσμουν
[5, 58]	ἐθάρρησαν προελθεῖν ἐκ τῆς πόλεως,	δύναμις	οὐ μικρά, καὶ ποιοῦνται στρατόπεδον
[5, 73]	πέλας, ὧν φέρουσιν αἱ τοιαῦται	δυναστεῖαι·	ἐπεὶ τό γε τῆς ἐξουσίας
[5, 77]	ἐπιδεῖξαι. πέφυκε δ´ οὐ ταῖς	δυναστείαις	τοῦτο μόναις, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[5, 52]	ἐφάψασθαι μεγάλων, μάλιστα δ´ οἱ	δυναστείας	καὶ τυραννίδος ἐν ταῖς ἑαυτῶν
[5, 20]	πάντα τὸν ἐπὶ τῆς Ταρκυνίου	δυναστείας	χρόνον ἀφειμέναι, τότε δὲ πρῶτον
[5, 40]	Ῥώμην τοιαύτη λέγεται γενέσθαι. οἱ	δυναστεύοντες	ἐν ταῖς ἐπιφανεστάταις πόλεσιν ἀλλοτρίως
[5, 31]	εἰ δὲ μή γ´ ὅσα	δυνατὰ	ἀγρῶν τε καὶ οἰκιῶν καὶ
[5, 40]	οἰκῶν Ῥήγιλλον εὐγενὴς καὶ χρήμασι	δυνατὸς	Τῖτος Κλαύδιος, αὐτομολεῖ πρὸς αὐτοὺς
[5, 40]	ἰδίᾳ θεραπεύων καὶ λιπαρῶν τοὺς	δυνατοὺς	ἐξ ἑκάστης πόλεως ἐξεπολέμωσε κοινῇ
[5, 50]	τοὺς ὁμοτέρμονας ἀγροὺς ὑπὸ τῶν	δυνατῶν	ἀποστελλόμενοι καὶ πολλὰ τοὺς γεωργοὺς
[5, 3]	ὡς δὴ συμπραττόντων αὐτῷ τῶν	δυνατῶν	ἐκεῖθεν καὶ συλληψομένων τῆς καθόδου.
[5, 64]	τὴν ἐλευθερίαν τοῖς σώμασι φυλάξαι	δυνησόμεθα;	κίνδυνόν τ´ οὐ τοῦτον μόνον
[5, 35]	ἀρότρῳ περιλαβεῖν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ	δύνηται.	οὗτος ὁ χῶρος ἕως τῶν
[5, 67]	οὐχ, ὅταν ἰσχυραὶ καὶ μεγάλαι	δύνωνται,	καθαιρεῖν. χαλεπωτέραν γὰρ ὀργὴν ἅπαντας
[5, 2]	καινῆς πολιτείας οὐκ ἀληθής, ὅτι	δύο	βασιλεῖς κύριοι γεγόνασι τῆς πόλεως
[5, 71]	ὁ δῆμος ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι,	δύο	δὲ καταλείπεται βουλῆς καὶ φροντίδος
[5, 6]	θατέρου τῶν ὑπάτων ἀδελφῆς υἱοὶ	δύο	Λεύκιος καὶ Μάρκος Ἀκύλλιοι τὴν
[5, 6]	καὶ σὺν αὐτοῖς Οὐιτέλλιοί τε	δύο	Μάρκος καὶ Μάνιος, ἀδελφοὶ τῆς
[5, 24]	ἀσφαλεῖ τοὺς σφετέρους ἔδοξαν γεγονέναι,	δύο	μὲν ἐξ αὐτῶν Ἑρμίνιός τε
[5, 14]	ἀγείρειν ἐπὶ σφᾶς στρατόν, καὶ	δύο	μὲν πόλεις ἐκ τοῦ φανεροῦ
[5, 48]	ἐξουσίας γενόμενος κύριος, μεγίστους δὲ	δύο	νικήσας πολέμους καὶ θριάμβους καταγαγὼν
[5, 41]	Σαβῖνοι τὰς δυνάμεις καὶ ποιοῦνται	δύο	παρεμβολὰς μίαν μὲν ὕπαιθρον οὐ
[5, 40]	κοινῇ πρὸς πάντας καὶ προσηγάγετο	δύο	πόλεις, Φιδήνην καὶ Καμερίαν, Ῥωμαίων
[5, 54]	γενομένης Σολπικίῳ, ἣν ἐποίησαν ἀδελφοὶ	δύο	Ταρκύνιοι, Πόπλιος καὶ Μάρκος, ἐκ
[5, 6]	ἐν οἷς ἦσαν Ἰούνιοί τε	δύο	Τίτος καὶ Τιβέριος Βρούτου παῖδες
[5, 43]	πολλαῖς ἡμέραις, καθ´ ὃ μάλιστα	δυσάλωτος	εἶναι μέρος ἐδόκει καὶ ὑπ´
[5, 18]	φέροντες, ὑπὲρ ἅπαντα δ´ ὃ	δυσαντίλεκτόν	ἐστιν, ὅτι τοῦ πατρικίων γένους
[5, 24]	ἑαυτῷ μελήσειν. ταῦτ´ ἐπικελευσάμενος τοῖς	δυσὶν	ἐπ´ αὐτῆς ἵσταται τῆς γεφύρας
[5, 53]	ὁμοδούλους ἐν τῷ παρελθόντι ἐνιαυτῷ	δυσμενῶς	καὶ ἐπιβούλως διακείμενοι πρὸς τοὺς
[5, 7]	γὰρ ἄνοια καὶ θεοβλάβεια τοὺς	δυστήνους	ἐκείνους κατέσχεν, ὥσθ´ ὑπέμειναν ἐπιστολὰς
[5, 74]	ἑαυτῶν γνώμαις τὰ πολλὰ διοικούντων,	δυσχεράναντες	ὅλον τὸ πρᾶγμα οἱ πολλοὶ
[5, 2]	μὲν ἑτέρου τῶν ὑπάτων τοὺς	δώδεκα	κατατάξαντες προηγεῖσθαι πελέκεις, τοῦ δ´
[5, 2]	ἑνὸς ἑκατέρου τῶν ὑπάτων τοὺς	δώδεκα	πελέκεις ἔχοντος, ὥσπερ εἶχον οἱ
[5, 2]	προηγεῖσθαι πελέκεις, τοῦ δ´ ἑτέρου	δώδεκα	ὑπηρέτας ῥάβδους ἔχοντας μόνον, ὡς
[5, 34]	Ῥωμαίων ποιησάμενος καὶ ξενίσας αὐτοὺς	δῶρα	τῇ πόλει φέρεσθαι δίδωσι τοὺς
[5, 3]	δὲ τὰ τέλη τῶν Ταρκυνιητῶν	δωρεαῖς	καὶ δι´ ἐκείνων ἐπὶ τὴν
[5, 4]	ὑπὲρ αὐτοῦ πόλεως ἕνεκα μετριάσαι,	δωρεὰν	αὐτῇ διδόντας, ἐξ ἧς οὐδὲν
[5, 34]	πόλει χαρισάμενος εἰς χρημάτων λόγον	δωρεάν.	ἐδήλωσε δ´ ἡ πράσις, ἣν
[5, 11]	ἐκ τοῦ δημοσίου προσθεῖναί τινα	δωρεάν,	ἵνα παραμύθιον ἔχῃ τῆς συμφορᾶς
[5, 12]	δῆμον εἴκοσι ταλάντων δοῦναι αὐτῷ	δωρεὰν	καὶ αὐτὸς πέντε τάλαντα προστίθησιν
[5, 9]	συγγενῶν μίαν αἰτουμένῳ ταύτην τὴν	δωρεὰν	καὶ περὶ οὐδενὸς ἔτι ἑτέρου
[5, 36]	εὕροντο παρὰ τοῦ βασιλέως αὐτῶν	δωρεὰν	οὐ τὴν ἐλαχίστου ἀξίαν, ἀλλ´
[5, 66]	καλῶς ἕξειν σφίσιν οὐδ´ ἀσφαλῶς	δωρεὰν	τοῖς πένησι χαρίζεσθαι τοιαύτην, δι´
[5, 39]	δὲ θατέρῳ τῶν ἀνδρῶν Οὐαλερίῳ	δωρεὰν	τόπον εἰς οἴκησιν ἐν τῷ
[5, 34]	ἀλλὰ καὶ παρθένους ἀνδράσιν ὁμοίας,	δωρεῖται	τὴν κόρην ἵππῳ πολεμιστῇ φαλάροις
[5, 50]	ἑκάστης πόλεως, τοὺς μὲν ὑποσχέσεσι	δώρων,	τοὺς δὲ δεήσεσι πείσαντος συμπρᾶξαι
[5, 9]	ἰσχύσεις ἐξελέσθαι· ἀλλὰ καὶ σὺ	δώσεις	δίκας ἃς προσῆκεν οὐκ εἰς