Livre, Chap.
[5, 76]	τοῦ στρατιωτικοῦ πλήθους δαπάνῃ, πολέμων	θ´	ἁπάντων κακίστους ἡγούμενος καὶ πλεῖστα
[5, 42]	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον οἵ	θ´	ἱππεῖς τοῖς ἐκ τῆς Φιδήνης
[5, 56]	ἕκαστοι τὰς οἰκήσεις ἔχοντες· τοῖς	θ´	ἱππεῦσι προεῖπεν ἐν ταῖς ἐπιτηδειοτάταις
[5, 31]	μάλιστα μὲν ἅπαντα ὅσα Ταρκύνιός	θ´	ὁ πρεσβύτατος κατέλιπε καὶ αὐτοὶ
[5, 42]	οἱ πλησιάζοντες τῇ τάφρῳ σωρούς	θ´	ὁρῶντες οἰκείων νεκρῶν παρ´ αὐτῇ
[5, 24]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς πόλεως τῶν	θ´	ὑπάτων καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν
[5, 23]	ἐπὶ τῆς αὐτῆς στάσεως βαλλόμενοί	θ´	ὑπὸ πολλῶν παντοδαποῖς βέλεσι καὶ
[5, 66]	φυτευόντων τῶν γεωργῶν, οὔτε τὴν	θάλατταν	πλεόντων καὶ διαμειβομένων τὰς διαποντίους
[5, 26]	γεμίσαντες σκάφας παντοίας τροφῆς ἀπὸ	θαλάττης	ἀνὰ τὸν ποταμὸν ἐν νυκτὶ
[5, 9]	οὐκ ἔπειθε, τελευτῶν ἠξίου μὴ	θάνατον,	ἀλλὰ μετρίαν κατ´ αὐτῶν ὁρίσαι
[5, 55]	ἄγεσθαι τοὺς πολίτας ἐπὶ τὸν	θάνατον	ἀποσπωμένους ἀπὸ γυναικῶν τε καὶ
[5, 17]	ἐκ μιᾶς τῆς περὶ τὸν	θάνατον	ἀρετῆς, κἂν τἆλλα φαῦλος γένηταί
[5, 48]	βίου χρόνον, ἡ μετὰ τὸν	θάνατον	αὐτοῦ φανεῖσα ἀπορία. οὐδὲ γὰρ
[5, 9]	αὐτοὺς καὶ ἀπάγειν ἐπὶ τὸν	θάνατον,	εἰ μὴ βούλοιντο ἀπολογήσασθαι, μικρὸν
[5, 25]	διαφθαρήσεσθαι· καὶ ἐπειδὴ διέφυγε τὸν	θάνατον,	εἰκόνα χαλκῆν ἔνοπλον ὁ δῆμος
[5, 74]	μετὰ τὸν Ἀμολίου καὶ Νεμέτορος	θάνατον	ἐκλιπούσης τῆς βασιλικῆς συγγενείας ἐνιαυσίους
[5, 15]	τὸν κατεψηφισμένον ὑπὸ τῆς μοίρας	θάνατον	ἐπειγόμενος. ὁμοίῳ δ´ ἀμφότεροι θυμῷ
[5, 19]	τοῦ δήμου λάβῃ τὴν ἀρχήν,	θάνατον	ἐπιθεὶς ζημίαν, ἐάν τις παρὰ
[5, 17]	ἐκ μιᾶς τῆς περὶ τὸν	θάνατον	εὐκλείας. ~Ἰούνιος μὲν δὴ Βροῦτος
[5, 8]	ἐκδεχομένων ἁπάντων, τί τέλος ἐξοίσει,	θάνατον	ἔφη καταδικάζειν τῶν τέκνων· ἐφ´
[5, 16]	πραγμάτων διὰ τὸν τοῦ ἡγεμόνος	θάνατον·	καὶ λογισμὸς εἰσῄει πολλοῖς, ὡς
[5, 29]	συμβόλοις πλανηθείς. τὸν μὲν οὖν	θάνατον,	ὃν αὐτὸς ἐμαυτοῦ κατεψηφισάμην, ὅτ´
[5, 55]	ἔξω τῆς μηνύσεως, ᾧ πιστεύσαντες	θάνατον	τῶν πολιτῶν καταψηφιοῦνται· καινὸν δέ
[5, 9]	τοὺς δὲ τῶν τυράννων φίλους	θανάτῳ.	ἀντιλέγοντος δὲ καὶ πρὸς τὴν
[5, 9]	τὴν πόλιν, ἐὰν ἅπαντας ἐπιχειρῶσι	θανάτῳ	ζημιοῦν τοὺς δόξαντάς τι συμπράττειν
[5, 8]	ἀξιοῦντες τοιοῦτον ἄνδρα ζημιωθῆναι τέκνων	θανάτῳ	καὶ χαρίζεσθαι τὰς ψυχὰς τῶν
[5, 46]	ἀλλ´ ὥσπερ οἱ μεμηνότες καὶ	θανατῶντες	εἰς μέσους τοὺς πολεμίους ῥιπτῶν
[5, 24]	οἱ διώκοντες ὡς μεμηνότι καὶ	θανατῶντι·	καὶ ἅμα οὐδὲ ῥᾴδιον αὐτῷ
[5, 65]	οὐκ ἔσχον ἀνθρώπων μεμηνότων καὶ	θανατώντων	ἀνοήτους λογισμούς, ἀλλ´ εἴξαντες τοῖς
[5, 48]	τῆς πόλεως καίειν τε καὶ	θάπτειν·	ἡ μέντοι βουλὴ μαθοῦσα ὡς
[5, 17]	πόλιν ἐπὶ τοῖς ὑπὸ Θησέως	θαπτομένοις	καὶ τοῦτ´ ἐμύθευσαν. ὀψὲ γάρ
[5, 17]	ἐπὶ τοῖς ἐκ τῶν πολέμων	θαπτομένοις	καταστήσασθαι τοὺς ἐπιταφίους ἀγορεύεσθαι λόγους
[5, 16]	ἡ δὲ τοῦ δαιμονίου φωνὴ	θαρρεῖν	παρεκελεύετο τοῖς Ῥωμαίοις ὡς νενικηκόσιν,
[5, 46]	ἐμάχοντο πολλαπλασίοις ἐλάττους ἐν τῷ	θαρρεῖν	τὸ πιστὸν ἔχοντες· καὶ ἡ
[5, 46]	κατὰ σφᾶς οἱ τοῦ Ποστομίου,	θαρρήσαντες	εἰς ἀντίπαλα χωροῦσι· καὶ γίνεται
[5, 27]	πόλις, τῷ μὲν ἔργῳ πάνυ	θαρρῶ	καὶ ῥᾳδίως αὐτοῦ κρατήσειν οἴομαι·
[5, 46]	αἰχμαλώτων ἀκούσαντες, τοῖς μὲν Σαβίνοις	θάρσος	παρέστη καὶ καταφρόνησις τῆς τῶν
[5, 46]	αὐτοῖς ὅπλων ἀνήφθη, μετὰ πολλοῦ	θάρσους	προῄεσαν ἐκ τοῦ χάρακος καὶ
[5, 26]	διαβιβάσαντες τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις ἐπὶ	θάτερα	μέρη τοῦ ποταμοῦ τὰ πρὸς
[5, 6]	οὕτω μικρὰν ἐποιήσαντο τὴν ἐπὶ	θάτερα	ῥοπήν, ὥστε μιᾷ ψήφῳ πλείους
[5, 69]	βέβαιον ἔχουσα οὐδέν· ἀλλὰ δυεῖν	θάτερον	αὐτὴν ἠξίουν ποιεῖν, ἢ διδόναι
[5, 46]	καὶ οἱ σὺν τῷ Μενηνίῳ	θάτερον	ἔχοντες κέρας κάμνοντες ἤδη καὶ
[5, 21]	αὐτὸν Ταρκυνίων, ὑποσχόμενος αὐτοῖς δυεῖν	θάτερον	ἢ διαλλάξειν αὐτοὺς πρὸς τοὺς
[5, 10]	εὖ δ´ ἴστε {ὅτι} δυεῖν	θάτερον	ἢ Κολλατῖνον ἕξοντες ὕπατον ἢ
[5, 27]	Μούκιος, ὅτι δυεῖν αὐτοῖς συμβήσεται	θάτερον	ἢ μὴ διαμεῖναι πολὺν ἐν
[5, 5]	περὶ τῆς καθόδου, πρόδηλον δὲ	θάτερον	ὡς οὐκ ἀξιώσουσιν εἰρήνην ἄγειν
[5, 38]	πάλιν ἀμυνοῦντες τοῖς κατισχυομένοις ἐκ	θατέρου·	καὶ τοτὲ μὲν οἱ Ῥωμαῖοι
[5, 47]	θρίαμβον τῆς βουλῆς. διαφέρει δὲ	θατέρου	πρῶτον μέν, ὅτι πεζὸς εἰσέρχεται
[5, 46]	ἔχοντα προὔχοντας κατ´ εὐθεῖαν ἐκ	θατέρου	τῶν ἄκρων, μετρίοις ἀκοντίοις ἴσα
[5, 24]	δὲ πληγὴν λόγχης, ἣ διὰ	θατέρου	τῶν γλουτῶν ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς
[5, 40]	τοὺς ὅρκους· πεισθέντες ὑπὸ Σέξτου	θατέρου	τῶν Ταρκυνίου παίδων, ὃς αὐτοὺς
[5, 6]	τὰ κοινὰ πράττειν, καὶ Κολλατίνου	θατέρου	τῶν ὑπάτων ἀδελφῆς υἱοὶ δύο
[5, 8]	~Τὰ δὲ μετὰ ταῦτα ἔργα	θατέρου	τῶν ὑπάτων Βρούτου μεγάλα καὶ
[5, 57]	ταῦτα ἱεράς. Μανίου δὲ Τυλλίου	θατέρου	τῶν ὑπάτων ἐν τοῖς ἱεροῖς
[5, 22]	δ´ ἀριστερὸν Μάρκος Οὐαλέριος ἀδελφὸς	θατέρου	τῶν ὑπάτων Ποπλικόλα καὶ Τῖτος
[5, 49]	ὁ πρὸς Σαβίνους πόλεμος ὑπὸ	θατέρου	τῶν ὑπάτων Σπορίου κατελύθη μάχης
[5, 23]	ἀδελφιδοῦς μὲν ἦν Ὁρατίου Μάρκου	θατέρου	τῶν ὑπάτων, τὸ δὲ γένος
[5, 39]	ὑπάτοις θριάμβου καταγωγήν, ἰδίᾳ δὲ	θατέρῳ	τῶν ἀνδρῶν Οὐαλερίῳ δωρεὰν τόπον
[5, 54]	διεκάλυψεν αὐτῶν τὰ βουλεύματα μηνύσεως	θατέρῳ	τῶν ὑπάτων γενομένης Σολπικίῳ, ἣν
[5, 32]	ἡ βουλὴ μὲν ἐψηφίσατο Ποπλικόλᾳ	θατέρῳ	τῶν ὑπάτων πεισθεῖσα πάντα συγχωρεῖν,
[5, 44]	αὐξῆσαι τὸ καταφρονοῦν αὐτῶν βουλόμενοι	θᾶττον	ἢ βάδην ἀνεχώρουν ὡς δὴ
[5, 62]	αὐτοῖς διαιτήσειν. Οὐολοῦσκοι δὲ καὶ	θαυμάζειν	ἔλεγον τῆς Ῥωμαίων ἀναισχυντίας, ὅτι
[5, 50]	γένους, παραγγειλάντων αὐταῖς τῶν προέδρων,	θαυμάζειν,	τί δήποτε παθόντες ἢ τί
[5, 12]	ἐπιτηδευμάτων χάριν ἐπαινεῖσθαί τε καὶ	θαυμάζεσθαι	ἄξιον, μάλιστα δὲ τῆς αὐταρκείας
[5, 48]	τοῦ ἀνδρὸς ἔργα, δι´ ἃ	θαυμάζεσθαί	τε καὶ μνήμης τυγχάνειν ἄξιός
[5, 77]	ἄλλοις συμβαίνειν τοῖς περιμαχήτοις καὶ	θαυμαζομένοις	ὑπὸ τοῦ κοινοῦ βίου πράγμασι.
[5, 30]	τί ποιῶν οὐ δεήσεται φυλακῆς·	θαυμασάντων	δὲ τὴν διάνοιαν αὐτοῦ πάντων
[5, 48]	ἐστὶ τῶν τοῦ ἀνδρὸς ἐγκωμίων	θαυμασιώτατον	καὶ οὔπω τέτευχε λόγου, τοῦτ´
[5, 8]	τέκτων, πολλῷ δ´ ἔτι τούτου	θαυμασιώτερον	τὸ περὶ τὰς τιμωρίας αὐτῶν
[5, 8]	τῶν ὑπάτων Βρούτου μεγάλα καὶ	θαυμαστὰ	λέγειν ἔχων, ἐφ´ οἷς μέγιστα
[5, 8]	ἅπαντα δὲ τὰ παράδοξα καὶ	θαυμαστὰ	τοῦ ἀνδρὸς τὸ ἀτενὲς τῆς
[5, 67]	ὠφέλειάν τινα παρέξεσθαι τῷ κοινῷ	θαυμαστὴν	ὅσην παρόντας ταῖς στρατείαις, οὔτε
[5, 25]	οὐδεμιᾶς ἔτυχεν. οὗτός τε δὴ	θαυμαστὸν	ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν τῷ τότε
[5, 77]	τῆς ἀρχῆς διαφθειρόμενοι ἧττον ἂν	θαυμαστὸν	ἦν· νῦν δὲ καὶ ἐν
[5, 8]	ταῖς φιλτάταις αὐτὸν ἀνακαλουμένους προσηγορίαις.	θαυμαστὸν	μὲν καὶ τοῦτο πᾶσιν ἐφάνη
[5, 72]	ἐξ αὐτῶν ἄρχειν ἐστὶν ἐπιτηδειότερος,	θαυμαστόν	τι καὶ παρὰ πάσας τὰς
[5, 17]	πολεμίων νεκροὺς καὶ τοὺς ἑαυτῶν	θάψαντες	ἀπῄεσαν. τὸ δὲ Βρούτου σῶμα
[5, 8]	ἕως ἐκεῖνοι κολασθῶσι, τὴν δεινὴν	θέαν	ἐκτρεπόμενος, οὔτ´ ἄνευ προπηλακισμοῦ ἀφῆκεν
[5, 28]	μηδέποτε τὸν βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν	θεασάμενος,	τοῦτον τὸν ἄνδρα ὑπέλαβε Πορσίναν
[5, 25]	ποθῶν αὐτόν, ἕως ἔτι περιῆν,	θεάσασθαι	τὴν τελευταίαν πρόσοψιν· ἐδόκει γὰρ
[5, 39]	ὑπὸ τῶν ἔνδον ἅμα τῷ	θεάσασθαι	τὴν τροπὴν τῶν σφετέρων· ἐξ
[5, 57]	ὅσιον ὑπὸ τῶν ἐξηγουμένων τὰ	θεῖα	κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον ἐπράχθη,
[5, 54]	τῶν κατ´ ἐμὲ χρόνων παραμένουσα	θεία	πρόνοια διεκάλυψεν αὐτῶν τὰ βουλεύματα
[5, 1]	ἑτέρου πλὴν τῶν περὶ τὰ	θεῖα	σεβασμῶν τὴν προστασίαν, ἁπάσης λειτουργίας
[5, 54]	τῶν μετασχόντων τῆς συνωμοσίας, ὑπὸ	θείας	ἀνάγκης βιαζόμενοι. ἐφίσταντο γὰρ αὐτοῖς,
[5, 9]	αὐτοὶ συμφρονήσαντες τοῖς γόνασι τοῦ	θείου	προσπίπτουσιν ὡς δι´ ἐκείνου σωθησόμενοι.
[5, 19]	μαστιγοῦν ἢ ζημιοῦν εἰς χρήματα	θέλῃ,	ἐξεῖναι τῷ ἰδιώτῃ προκαλεῖσθαι τὴν
[5, 67]	συγχωρηθῆναι σφίσι τὴν χρεοκοπίαν μὴ	θελήσωσιν	ὑπὲρ αὐτῆς τὰ ὅπλα ἀναλαβεῖν,
[5, 73]	τὴν ἐξουσίαν τοῦ κελεύειν, ὅτι	θέλοι,	καὶ τάττειν τὰ δίκαιά τε
[5, 68]	ἦν αὐτῷ τόδε· τοὺς μὲν	θέλοντας	τῶν πολιτῶν κοινωνεῖν τῆς ἐκ
[5, 59]	χαλεπὸς ἦν ὑπορύττων τε τοὺς	θεμελίους	τῶν τειχῶν καὶ χώματα ἐγείρων
[5, 44]	ὀρεινήν τινα κατακλείουσι ῥάχιν ἔρημον.	θέμενοι	δὲ πλησίον αὐτῶν τὰ ὅπλα·
[5, 74]	τε καλῶν τοὺς βασιλεῖς καὶ	θεμιστοπόλους.	καὶ μέχρι πολλοῦ διέμενον ἐπὶ
[5, 57]	γνώμας ἠναγκάσθησαν ἀποδείξασθαι, ὡς οὐ	θεμιτὸν	αὐτοῖς ἐφ´ ἱερὰ παρεῖναι καὶ
[5, 7]	γενομένων. τοσαύτη γὰρ ἄνοια καὶ	θεοβλάβεια	τοὺς δυστήνους ἐκείνους κατέσχεν, ὥσθ´
[5, 17]	ἐπιτελοῖεν, καὶ τὰ σκῦλα τοῖς	θεοῖς	ἀναθείς, ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν
[5, 36]	πόλεμον· καὶ θυσίας ἀπέδοσαν τοῖς	θεοῖς	ἀπὸ χρημάτων πολλῶν, ἃς εὔξαντο
[5, 10]	ἀραῖς ἔνοχος ἦν ἂν καὶ	θεοῖς	ὑπέσχεν, οὓς ἐπιώρκει, δίκας· ἐπειδὴ
[5, 46]	ἄλλων τε σημείων γενομένων σφίσι	θεοπέμπτων	καὶ δὴ καὶ τελευταίου φάσματος,
[5, 13]	πρότερον ἱερὸν ἦν τοῦδε τοῦ	θεοῦ,	Ταρκύνιος δὲ σφετερισάμενος ἔσπειρεν αὐτὸ
[5, 16]	ἀκοὰς τούτου φασὶν εἶναι τοῦ	θεοῦ	τὸ ἔργον. ἡ δὲ τοῦ
[5, 5]	κατ´ αὐτῶν ὁρίζουσα φυγήν, καὶ	θεοὺς	ὀμωμόκαμεν ἅπαντες μήτ´ αὐτοὶ κατάξειν
[5, 73]	ἐν τοῖς περὶ βασιλείας ἱστορεῖ	Θεόφραστος,	αἱρετοί τινες ἦσαν τύραννοι· ᾑροῦντο
[5, 52]	εὐπρεπεῖς, καὶ τοὺς ἐναντιουμένους σφίσι	θεραπείαις	ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ καὶ
[5, 36]	ἑαυτῶν οἰκίας τροφαῖς τε καὶ	θεραπείαις	καὶ ταῖς ἄλλαις φιλανθρωπίαις πολὺ
[5, 40]	Ταρκυνίου παίδων, ὃς αὐτοὺς ἰδίᾳ	θεραπεύων	καὶ λιπαρῶν τοὺς δυνατοὺς ἐξ
[5, 53]	πόλεως τόπους καταλαβέσθαι· τοὺς δὲ	θεράποντας,	ὅταν αἴσθωνται κρατοῦντας ἐκείνους τῶν
[5, 26]	δαπανώσαις. καὶ μετὰ τοῦθ´ οἱ	θεράποντες	πολλοὶ καταλιπόντες τοὺς δεσπότας ηὐτομόλουν
[5, 7]	τούτῳ δὴ τῷ χρόνῳ τῶν	θεραπόντων	τις οἰνοχόος ἐκ πόλεως Καινίνης
[5, 38]	μὴν ἐμέλλησάν γ´ οὐδ´ ἐκεῖνοι	θέσθαι	μάχην, καταφρονήσει πολλῇ ἐπαρθέντες, ὅτι
[5, 56]	τοῦ τείχους ἐν ὀρεινῷ τόπῳ	θέσθαι	τὰ ὅπλα. ~Παρασκευασάμενος δὲ ταῦτα
[5, 73]	δεῖν ἐπίφθονον ὄνομα καὶ βαρὺ	θέσθαι	τινὶ ἀρχῇ πόλιν ἐλευθέραν ἐπιτροπευούσῃ,
[5, 74]	μέσον, ὀνόμασι περικαλύπτοντες αὐτὰς εὐπρεπεστέροις,	Θετταλοὶ	μὲν ἀρχούς, Λακεδαιμόνιοι δ´ ἁρμοστὰς
[5, 7]	μοι τὰ Ῥωμαίων πράγματα προνοίᾳ	θεῶν	εἰς τοσαύτην προελθεῖν εὐδαιμονίαν, οὐχ
[5, 74]	ἐξουσίας ὅρκοις καὶ ἀραῖς ἐπιθεσπισάντων	θεῶν,	ταύτας πάλιν ἐμπεδοῦν. ἐμοὶ μὲν
[5, 10]	τοὺς φυγάδας ἔμελλον. ταῦθ´ ἡμῖν	θεῶν	τινος εὐνοίᾳ καταφανῆ γέγονεν ὑπὸ
[5, 29]	μοι παρείης, πίστεις δοὺς ἐπὶ	θεῶν	ὑπισχνοῦμαί σοι μέγα πρᾶγμα δηλώσειν
[5, 18]	γενεὰν οὔτε ἄρρενα καταλιπὼν οὔτε	θήλειαν,	ὡς οἱ τὰ Ῥωμαίων σαφέστατα
[5, 15]	ἡγεμόνα τῶν Ῥωμαίων Βροῦτον ἀπερρίπτει,	θηρίον	ἄγριον ἀποκαλῶν καὶ τέκνων αἵματι
[5, 65]	πάλιν ὠμῷ καὶ παντὸς χείρονι	θηρίου	τυράννῳ, τίς τῶν νοῦν ἐχόντων
[5, 17]	τὴν πόλιν ἐπὶ τοῖς ὑπὸ	Θησέως	θαπτομένοις καὶ τοῦτ´ ἐμύθευσαν. ὀψὲ
[5, 69]	ἦσαν γάρ τινες ἐκ τοῦ	θητικοῦ	πλήθους, οἷς οὐκ ἐφαίνετο ἀποχρῶσα
[5, 4]	ἀθανάτους ἔχειν τὰς ὀργὰς ἐν	θνητοῖς	σώμασιν, ἀλλὰ καὶ παρὰ γνώμην
[5, 29]	ψυχὴν προαιρούμενος καὶ ἀντὶ τοῦ	θνητοῦ	σώματος ἀθάνατον δόξαν καταλιπεῖν· ψευσθεὶς
[5, 27]	τυγχάνειν, ἐξ ὧν ἀντὶ τοῦ	θνητοῦ	σώματος ἀθάνατον ὑπάρξει μοι κλέος.
[5, 11]	ἤγειρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς λεγομένοις	θορύβους.	ἠγριωμένων δὲ τῶν πολιτῶν πρὸς
[5, 53]	εἰς λόγους τοῖς ἀπόροις καὶ	θρασυτάτοις,	καὶ τὰ μὲν ἤδη διδόντες
[5, 35]	σκῆπτρον καὶ στέφανον χρυσοῦν καὶ	θριαμβικὴν	ἐσθῆτα, ᾗ οἱ βασιλεῖς ἐκοσμοῦντο·
[5, 47]	οἴκου λαμπροτάτην ἀνῃρημένοι νίκην. καὶ	θριάμβοις	ὑπὸ τῆς βουλῆς ἐκοσμοῦντο ἀμφότεροι,
[5, 47]	προηγούμενος ὁ τὸν οὐαστὴν κατάγων	θρίαμβον,	ἀλλ´ οὐκ ἐφ´ ἅρματος ὥσπερ
[5, 49]	μύρια. Σπόριος μὲν δὴ Κάσσιος	θρίαμβον	ἐκ τοῦ πολέμου τοῦδε κατήγαγεν·
[5, 43]	τὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς ψηφισθέντα	θρίαμβον	κατήγαγον. ταῦτα μὲν ἐπὶ τῆς
[5, 47]	Λικίννιος ἱστορεῖ, τοῦτον ἐξευρούσης τὸν	θρίαμβον	τῆς βουλῆς. διαφέρει δὲ θατέρου
[5, 17]	δ´ αὐτοῖς ἥ τε βουλὴ	θριάμβου	καταγωγῇ ψηφισαμένη κοσμῆσαι τὸν ἡγεμόνα,
[5, 39]	κοινῇ μὲν ἀμφοτέροις τοῖς ὑπάτοις	θριάμβου	καταγωγήν, ἰδίᾳ δὲ θατέρῳ τῶν
[5, 48]	δὲ δύο νικήσας πολέμους καὶ	θριάμβους	καταγαγὼν ἀπ´ ἀμφοτέρων, τὸν μὲν
[5, 35]	συνελθοῦσα ἐψηφίσατο Πορσίνᾳ μὲν πέμψαι	θρόνον	ἐλεφάντινον καὶ σκῆπτρον καὶ στέφανον
[5, 32]	υἱόν, Ποπλίου δὲ Οὐαλερίου τὴν	θυγατέρα	γάμων ἔχουσαν ὥραν. ἀφικομένων δὲ
[5, 11]	ὑπάτων, Κολλατίνῳ μὲν παραινῶν μὴ	θυμομαχεῖν	μηδ´ ἀκόντων κατέχειν τῶν πολιτῶν
[5, 15]	θάνατον ἐπειγόμενος. ὁμοίῳ δ´ ἀμφότεροι	θυμῷ	φερόμενοι καὶ λογισμὸν οὐχ ὧν
[5, 39]	χαλκοῦς ἕστηκε ταῦρος, αἱ κλισιάδες	θύραι	μόναι τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[5, 7]	ἔμεινε μόνος ἔξω παρὰ ταῖς	θύραις	καὶ τούς τε λόγους παρ´
[5, 7]	πάντων γραφομένας, ἁρμῷ τινι τῆς	θύρας	διαφανεῖ τὴν ὄψιν προσβαλών. ἐξελθὼν
[5, 24]	ξίφει παίων, οὓς δὲ τῷ	θυρεῷ	περιτρέπων πάντας ἀνέστειλε τοὺς ὁρμήσαντας
[5, 7]	τοὺς διακόνους καὶ πρὸ τῶν	θυρῶν	τοῦ ἀνδρῶνος ἀπελθεῖν διεφέροντό τε
[5, 7]	ὄρθρον καὶ παρελθὼν εἴσω τῶν	θυρῶν	ὡς ἐπ´ ἄλλην τινὰ χρείαν
[5, 68]	πόλεως, ἣν ἱεροῦ κατασκευῇ καὶ	θυσίαις	διετησίοις οἱ πατέρες αὐτῶν ἔταξαν
[5, 54]	οὖν ἀποτροπαίοις τισὶ καὶ ἐξακεστηρίοις	θυσίαις	ἐπειρῶντο παραιτεῖσθαι τοὺς ἐνισταμένους σφίσι
[5, 7]	παρακληθέντες ὡς ἐφ´ ἱερὰ καὶ	θυσίαν·	μετὰ δὲ τὴν ἑστίασιν ἐξελθεῖν
[5, 36]	ὅτε διελύοντο τὸν πόλεμον· καὶ	θυσίας	ἀπέδοσαν τοῖς θεοῖς ἀπὸ χρημάτων
[5, 17]	τὰς τροπαιφόρους πομπάς τε καὶ	θυσίας	ἐπιτελοῖεν, καὶ τὰ σκῦλα τοῖς
[5, 57]	κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον ἐπράχθη,	θυσίας	μετὰ τοῦτο χαριστηρίους καὶ ἀγῶνας
[5, 2]	κατέλυσε Ταρκύνιος, ἀνενεώσαντο καὶ τὰς	θυσίας	τάς τε κατὰ πόλιν καὶ
[5, 57]	αὐτοῖς ἐφ´ ἱερὰ παρεῖναι καὶ	θυσιῶν	κατάρχεσθαι, πρὶν ἀφοσιώσασθαι τὸ μίασμα
[5, 15]	ἀμφότεροι δι´ ἀσπίδων τε καὶ	θωράκων,	ὁ μὲν εἰς τὰ πλευρὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/06/2009