Livre, Chap.
[5, 14]	πλησίον Τυρρηνῶν ἐν λειμῶνι καλουμένῳ	Ναιβίῳ	παρὰ δρυμὸν ἱερὸν ἥρωος Ὁρατίου.
[5, 38]	τοὺς Σαβίνους ἀνέστελλον ἀπὸ τοῦ	νάματος,	τοτὲ δ´ οἱ Σαβῖνοι τοὺς
[5, 70]	χρόνου δ´ εἶναι μέτρον τῇ	νέᾳ	ἀρχῇ μῆνας ἕξ, μετὰ δὲ
[5, 9]	διδόναι. ὡς δὲ προήχθησαν οἱ	νεανίσκοι	πρὸς τὸ βῆμα, εἴθ´ ὑποθεμένου
[5, 8]	ἐκέλευσε τοῖς ὑπηρέταις ἀπάγειν τοὺς	νεανίσκους	ὀλοφυρομένους καὶ ἀντιβολοῦντας καὶ ταῖς
[5, 7]	γίνεται τῶν ἐπιστολῶν καὶ τοὺς	νεανίσκους	συλλαβὼν καθίστησιν ἐπὶ τοὺς ὑπάτους.
[5, 24]	οὐδὲν τῶν ὅπλων ἐν τῷ	νεῖν	ἀποβαλών. ~Τοῦτο τὸ ἔργον ἀθάνατον
[5, 17]	οἱ Ῥωμαῖοι τοὺς τῶν πολεμίων	νεκροὺς	καὶ τοὺς ἑαυτῶν θάψαντες ἀπῄεσαν.
[5, 47]	ἑξῆς ἡμέρᾳ καύσαντες τοὺς ἑαυτῶν	νεκροὺς	οἱ ὕπατοι καὶ τὰ σκῦλα
[5, 16]	εἶναι τοὺς τῶν πολεμίων ἀποφαίνουσα	νεκρούς.	ταύτῃ λέγουσι τῇ φωνῇ τὸν
[5, 24]	ξίφεσι καὶ ταῖς ἀσπίσι τῶν	νεκρῶν.	ὁ δ´ ἠμύνετο τοῖς ἐκείνων
[5, 42]	τάφρῳ σωρούς θ´ ὁρῶντες οἰκείων	νεκρῶν	παρ´ αὐτῇ καὶ στίφη πολεμίων
[5, 24]	κατὰ πρόσωπον ὅπλων τε καὶ	νεκρῶν	σωρόν· ἀλλ´ ἄπωθεν ἑστῶτες ἀθρόοι
[5, 15]	μέχρι τοῦ στρατοπέδου διώξαντες ἐπλήρωσαν	νεκρῶν	τὸ πεδίον, Τυρρηνῶν τε οἱ
[5, 74]	πρώτους μετὰ τὸν Ἀμολίου καὶ	Νεμέτορος	θάνατον ἐκλιπούσης τῆς βασιλικῆς συγγενείας
[5, 16]	θαρρεῖν παρεκελεύετο τοῖς Ῥωμαίοις ὡς	νενικηκόσιν,	ἑνὶ πλείους εἶναι τοὺς τῶν
[5, 30]	διαπραξάμενος, ὥσπερ ἡττημένος ὑπὸ τῶν	νενικημένων	καὶ πεφευγὼς τοὺς μηδ´ ἐκ
[5, 13]	ἐψηφίσαντο ἵπποις τε λειμῶνα καὶ	νέοις	ἀσκοῦσι τὰς ἐνοπλίους μελέτας γυμνάσιον
[5, 45]	τὴν κρατίστην ἐξ ἁπάσης πόλεως	νεότητα	ὅπλοις ἐκπρεπέσι κεκοσμημένην ἐπαγόμενοι, Ῥωμαῖοί
[5, 9]	τὰ μὲν ἀπολογούμενος ὡς διὰ	νεότητος	ἄνοιαν καὶ πονηρὰς φίλων ὁμιλίας
[5, 74]	νόμοις, οἵ τε καιροὶ πολλὰ	νεοχμοῦντες	οὐ τὰ κράτιστα τῶν πολιτευμάτων,
[5, 35]	Κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ὁ	νεὼς	τοῦ Καπιτωλίου Διὸς εἰς συντέλειαν
[5, 45]	ἐπανορθῶσαι προθυμούμενοι, καὶ ἐπὶ τῇ	νεωστὶ	ἀφικομένῃ παρὰ τῶν πολεμίων πρεσβείᾳ
[5, 50]	ὁμόρους πόλεις δεησόμενος αὐτῶν μηδὲν	νεωτερίζειν·	ἐλῄστευον γὰρ ἐξ αὐτῶν τινες
[5, 55]	τινα τρόπον ἀπάτης ἐξεῦρε τῶν	νεωτεριζόντων,	δι´ οὗ πρῶτον μὲν αὐτοὶ
[5, 59]	στρατιᾶς ἔχων φυλακῆς ἕνεκα τῶν	νεωτεριζόντων,	ἐπιεικὴς τὴν φύσιν εἶναι δοκῶν
[5, 55]	φιλεῖ περὶ τὰς κολάσεις τῶν	νεωτεριζόντων,	καὶ ταῦτ´ ἐν ἐπισφαλέσι καιροῖς.
[5, 70]	μάλιστα διαπράξεται τρόπου μηθὲν ἔτι	νεωτερίσαι	τοὺς δημοτικούς, ἔκρινε τὴν μὲν
[5, 58]	δεῖσθαι δοκούντων, μή τις ἑτέρα	νεωτερισθῇ	πρᾶξις ἐκ τῶν πενήτων· Οὐετούριος
[5, 75]	βασιλικῆς ἡγεμονίας τοὺς ταρακτικοὺς καὶ	νεωτεριστάς,	τὸ κράτιστον τῶν ὑπὸ Σερουΐου
[5, 56]	ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν	νεωτερίσωσιν	οἱ προσήκοντες αὐτοῖς ἢ τῶν
[5, 23]	τὸν ἕτερον ὀφθαλμὸν ἐκ τῶν	νεωτέρων,	μορφήν τε κάλλιστος ἀνθρώπων καὶ
[5, 70]	παρὰ ταῦτά τι ποιεῖν ἐπιχειροῦντα	νηποινὶ	τεθνάναι κελεύων. ἐλογίζετο δὴ μένοντος
[5, 13]	μνημεῖον ἐμφανὲς τοῦ ποτε ἔργου	νῆσος	εὐμεγέθης Ἀσκληπιοῦ ἱερά, περίκλυστος ἐκ
[5, 46]	τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς παρὰ τὸ	νικᾶν	ποιούμενος, ἀλλ´ ὥσπερ οἱ μεμηνότες
[5, 50]	ἑβδομηκοστῆς ὀλυμπιάδος, ἣν ἐνίκα στάδιον	Νικέας	Λοκρὸς ἐξ Ὀποῦντος, ἄρχοντος Ἀθήνησι
[5, 16]	χάρακας, οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῇ	νίκῃ	χαίροντες, ὅσον ἐπὶ τῷ πλήθει
[5, 36]	ἦγεν Ἀριστόδημος ὁ Μαλακὸς ἐπικαλούμενος,	νικηθεὶς	ἀποθνήσκει, καὶ ἡ στρατιὰ τῶν
[5, 46]	συμβαλεῖν οὐ χαλεπὸν ἦν, ὅτι	νίκην	αὐτοῖς ταχεῖαν καὶ λαμπρὰν σημαίνει
[5, 47]	ἀπῄεσαν ἐπ´ οἴκου λαμπροτάτην ἀνῃρημένοι	νίκην.	καὶ θριάμβοις ὑπὸ τῆς βουλῆς
[5, 46]	οὐ μικρὰς ἐλπίδας ὑπὲρ τῆς	νίκης	ἔλαβον ἄλλων τε σημείων γενομένων
[5, 14]	διάπειραν ἀλλήλων λαβόντες καὶ οὔτε	νικήσαντες	οὔτε λειφθέντες πρὸς τοὺς ἑαυτῶν
[5, 23]	τῶν τριδύμων Ὁρατίου Μάρκου τοῦ	νικήσαντος	τοὺς Ἀλβανοὺς τριδύμους, ὅτε περὶ
[5, 48]	γενόμενος κύριος, μεγίστους δὲ δύο	νικήσας	πολέμους καὶ θριάμβους καταγαγὼν ἀπ´
[5, 64]	δ´ ἡμῖν ἔσται πλέον, ἐὰν	νικήσωμεν	τοὺς ἔξωθεν πολεμίους, εἰ τοῖς
[5, 23]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος τεταγμένους	νικῶντας	ἤδη τὴν σὺν Ταρκυνίοις δύναμιν
[5, 69]	τοιούτων δέ τινων λεχθέντων ἡ	νικῶσα	ἦν γνώμη, μηθὲν ἐν τῷ
[5, 46]	τῆς στάσεως, ὡς ἔμαθον, ὅτι	νικῶσι	τοὺς κατὰ σφᾶς οἱ τοῦ
[5, 26]	αὐλὰς κατέσκαπτον καὶ τοῖς ἐπὶ	νομὰς	ἐξιοῦσιν ἐκ τῶν ἐρυμάτων βοσκήμασιν
[5, 68]	τῶν βίων, αἰσχύνας τῆς πόλεως	νομίζειν	καὶ βλάβας, καὶ μέγα τῷ
[5, 52]	μεταξὺ χρόνῳ καὶ χάρισιν ἐπάξεσθαι	νομίζοντες.	ταῦτα ψηφισάμενοι καὶ χρόνον ὁρίσαντες
[5, 48]	δεῖν μὴ παρελθεῖν, παντὸς μάλιστα	νομίζων	τοῦτο προσήκειν τοῖς γράφουσιν ἱστορίας,
[5, 8]	περὶ τὰς τιμωρίας ἔθη καὶ	νόμιμα	φυλάττων, ὅσα τοῖς κακούργοις ἀπόκειται
[5, 71]	καὶ ὑπὸ τίνος ἀποδειχθεὶς ἐξουσίας	νομίμου,	ἐκ τῶν τότε ὄντων ὑπάτων
[5, 77]	ἀναγκασθείσης τῆς πόλεως καταλῦσαι τὰς	νομίμους	ἀρχὰς καὶ πάντα ποιῆσαι τὰ
[5, 75]	Τυλλίου τοῦ δημοτικωτάτου βασιλέως κατασταθέντων	νομίμων,	πρῶτον ἐπέταξε ποιῆσαι Ῥωμαίοις ἅπασι,
[5, 74]	βασιλεὺς ὁ δικαιότατός τε καὶ	νομιμώτατος	καὶ μηθὲν ἐκδιαιτώμενος τῶν πατρίων.
[5, 41]	ἄνδρας ἀγαθοὺς εἶναι καιρὸν εἰληφέναι	νομίσαντας	εὐχῆς ἄξιον, ἐν ᾧ δίκας
[5, 56]	τῶν ἀνδρῶν ἱστορίας ἄξιον εἶναι	νομίσας	ἔκρινα μὴ παρελθεῖν, ἐνθυμούμενος ὅτι
[5, 48]	τότε Ῥωμαίων κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν	νομισθείς.	τὰ μὲν οὖν ἄλλα τοῦ
[5, 75]	παρέξει καλῶν καὶ συμφερόντων παραδειγμάτων	νομοθέταις	τε καὶ δημαγωγοῖς καὶ τοῖς
[5, 74]	οὔτε οἱ τεθέντες ὑπ´ αὐτῶν	νόμοι	βεβαιοῦν τὸ δίκαιον οὔτε οἱ
[5, 74]	ἐν ταῖς ἐξουσίαις πλημμελεῖν καὶ	νόμοις	μὲν ὀλίγα χρωμένων, ταῖς δ´
[5, 5]	δεῖσθε τῶν μετρίων, ἃ μὴ	νόμοις	μηδ´ ὅρκοις κεκωλύμεθα δρᾶν, λέγετε.
[5, 74]	ἐπιμελείας αὐτῶν λαμβάνοντες βοηθεῖν τοῖς	νόμοις,	οἵ τε καιροὶ πολλὰ νεοχμοῦντες
[5, 70]	τὸν βεβαιοῦντα τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖς	νόμον	ἀνελοῦσα ἔλαθεν. ἦν δὲ τὸ
[5, 17]	τοὺς ἐπιταφίους ἐπαίνους καταστησάμενοι, τὸν	νόμον	αὐτὸν ἐφ´ ἑαυτοῦ βουληθείη καταμαθεῖν,
[5, 70]	εἴ τις αὐτὸν καταλύοι τὸν	νόμον	ἐκ τοῦ φανεροῦ, τὴν ἰσοτύραννον
[5, 57]	τὰ θεῖα κατὰ τὸν ἐπιχώριον	νόμον	ἐπράχθη, θυσίας μετὰ τοῦτο χαριστηρίους
[5, 50]	σφίσι τιμωρίας ὑφέξοντας κατὰ τὸν	νόμον,	ὃν ἐν ταῖς συνθήκαις ὥρισαν,
[5, 17]	οὖν Οὐαλέριος πρῶτος κατεστήσατο τὸν	νόμον	τόνδε Ῥωμαίοις ἢ κείμενον ὑπὸ
[5, 18]	μετῄεσαν, ἃς τοῖς δημοτικοῖς μετιέναι	νόμος,	ἀγορανομίας τε καὶ δημαρχίας, ὑπατείαν
[5, 5]	ἔδωκεν ἡ πατρίς, καὶ οὔτε	νόμος	ὁ κωλύσων αὐτὸ ποιεῖν ὑμᾶς
[5, 10]	διὰ τὴν ἐμὴν ἐπιείκειαν οὔτε	νόμος	οὔθ´ ὅρκος· Ἀκυλλίους δὲ Κολλατῖνος
[5, 70]	Ποπλίου Οὐαλερίου τοῦ κληθέντος Ποπλικόλα	νόμος,	ὑπὲρ οὗ κατ´ ἀρχὰς ἔφην,
[5, 70]	δὴ μένοντος μὲν κυρίου τοῦ	νόμου	τοῦδε μηθὲν ὑπηρετήσειν ἀναγκαζομένους ταῖς
[5, 74]	κατέλυσαν μὲν τὰ βασιλικὰ πολιτεύματα,	νόμους	δὲ καταστησάμενοι καὶ ἀρχὰς ἀποδείξαντες,
[5, 71]	τὴν ἀρχήν, ἣν κατὰ τοὺς	νόμους	εἶχε, τῷ δὲ χαρίσασθαι τὴν
[5, 70]	ἔμελλεν ἕξειν ὑφ´ ἑαυτῇ τοὺς	νόμους.	καὶ γράφει προβούλευμα, δι´ οὗ
[5, 45]	παραχωρεῖν πολιτείαν τε καταστήσασθαι καὶ	νόμους,	οὓς ἂν οἱ κεκρατηκότες τάξωσιν.
[5, 19]	δὲ ταῖς ῥάβδοις κοσμεῖσθαι μόναις·	νόμους	τε φιλανθρωποτάτους ἔθετο βοηθείας ἔχοντας
[5, 74]	βάρβαρα ἔθνη δεσποτικῶς, ἀλλὰ κατὰ	νόμους	τινὰς καὶ ἐθισμοὺς πατρίους· καὶ
[5, 2]	ταπεινὸν ὄχλον καὶ γὰρ τοὺς	νόμους	τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τοὺς
[5, 70]	κρείττων ἀρχὴ τῆς κατὰ τοὺς	νόμους	τυραννίς· τήν τε αἵρεσιν τοῦ
[5, 17]	προσέθεσαν τὸν ἐπιτάφιον ἔπαινον τῷ	νόμῳ,	εἴτ´ ἀπὸ τῶν ἐπ´ Ἀρτεμισίῳ
[5, 48]	ἀρχῆς Πόπλιος Οὐαλέριος Ποπλικόλας ἐπικαλούμενος	νοσήσας	ἐτελεύτα, κράτιστος τῶν τότε Ῥωμαίων
[5, 3]	δ´ οὐ προσεῖχον αὐτῷ τὸν	νοῦν	αἱ πόλεις οὐδ´ ἐβούλοντο πόλεμον
[5, 52]	ψηφισθέντα ὑπὸ τῶν προβούλων κατὰ	νοῦν,	ἀλλ´ ἐν ἑκάστῃ πόλει τοὺς
[5, 72]	βουλομένων. ἐδόκει καὶ τοῦτο κατὰ	νοῦν	ἅπασιν εἰρῆσθαι· καὶ οὐθενὸς ἔτι
[5, 10]	αὐτὸν παρεσκεύασμαι πράττειν ἃ κατὰ	νοῦν	ἔχει πονηρὰ ὄντα, καὶ ὑμᾶς
[5, 65]	χείρονι θηρίου τυράννῳ, τίς τῶν	νοῦν	ἐχόντων ἐπιτιμήσειεν ἄν, ἐὰν τῇ
[5, 62]	κινδύνους ἐσόμενοι, καὶ ἐὰν κατὰ	νοῦν	πράξωσι ταῖς ἰδίαις ἀρεταῖς κατορθώσαντες
[5, 33]	οὐκ εἴασε δ´ αὐτοῖς κατὰ	νοῦν	χωρῆσαι τὴν ἐπιβουλὴν τὸ δαιμόνιον.
[5, 53]	ἡγεμόνας τῆς ἐπιχειρήσεως ἔδει φυλάξαντας	νύκτ´	ἀσέληνον τὰς ἄκρας καὶ τοὺς
[5, 44]	ταχεῖα. ἐκείνην μὲν οὖν τὴν	νύκτα	πονηρὰς ἔχοντας τὰς ψυχὰς ἄγρυπνοι
[5, 49]	τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ἐπιοῦσαν	νύκτα	φέρειν τε καὶ ἄγειν τὰ
[5, 57]	εἰς τὴν ἀγορὰν περὶ μέσας	νύκτας,	ἄγοντας οἷς μάλιστα πιστεύουσι τῶν
[5, 42]	ἐπὶ τὰς τάξεις. ~Οὔπω μέσαι	νύκτες	ἦσαν, καὶ ὁ τῶν Σαβίνων
[5, 26]	θαλάττης ἀνὰ τὸν ποταμὸν ἐν	νυκτὶ	ἀσελήνῳ λαθόντες τοὺς πολεμίους διεκόμισαν.
[5, 10]	παρ´ οἷς καταγόμενοι τῇ παρελθούσῃ	νυκτὶ	τὰς ἐπιστολὰς ἔγραψαν· καὶ τῶν
[5, 59]	ἔναγχος ἀφιγμένοι. τῇ γὰρ ἔμπροσθεν	νυκτὶ	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν καὶ
[5, 56]	τεταγμένον ὕπατον ἐκέλευσεν ἀρχομένης τῆς	νυκτὸς	ἄγοντα τὸ κράτιστον τῆς στρατιᾶς
[5, 49]	ποῖ μέλλει πορεύεσθαι καὶ διὰ	νυκτὸς	ἀνύσας τὴν ὁδόν, ἵνα ἀπαρασκεύοις
[5, 72]	ἐποιοῦντο τοῦ ἀνδρὸς ἄχρι πολλῆς	νυκτὸς	δεήσεις διδάσκοντες, ὡς ἐν ἐκείνῳ
[5, 44]	καὶ δέος ἁπάντων, μὴ διὰ	νυκτὸς	εἰς τὴν πόλιν ἔλθοιεν οἱ
[5, 46]	ἀπὸ λαμπάδων, καὶ κατέσχε τῆς	νυκτὸς	ἐπὶ πολύ. ἐκ τούτου κατέλαβον
[5, 16]	τῇ φωνῇ τὸν Οὐαλέριον ἐπαρθέντα	νυκτὸς	ἔτι πολλῆς ἐπὶ τὸν χάρακα
[5, 44]	κατελάμβανε· φυλακὰς ἐποιοῦντο δι´ ὅλης	νυκτός,	ἵνα μὴ λάθοιεν σφᾶς ἀποδράντες.
[5, 7]	προσβαλών. ἐξελθὼν δὲ πολλῆς ἔτι	νυκτὸς	οὔσης ὡς ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν
[5, 59]	προσφέρων καὶ οὔθ´ ἡμέρας οὔτε	νυκτὸς	τῆς πολιορκίας ἀφιστάμενος ὀλίγου τε
[5, 41]	ἅπαντα τὰ δεινὰ ὑπομένειν ἑτοίμων	νύκτωρ	ἐπιχειρεῖν αὐτοῖς ἔγνω· καὶ παρασκευασάμενος
[5, 77]	διαφθειρόμενοι ἧττον ἂν θαυμαστὸν ἦν·	νῦν	δὲ καὶ ἐν ταῖς ἐμφυλίοις
[5, 39]	Ῥωμαίων ἱπποκρατούντων ἤδη πανσυδὶ διεφθάρησαν.	νῦν	δὲ τὸ σκότος τοὺς διαφυγόντας
[5, 10]	κατὰ τῆς πόλεως οἱ ἐχθροί·	νῦν	δὲ τοὺς ἐπὶ καθόδῳ τῶν
[5, 13]	ποταμὸν καταβαλεῖν ἐψηφίσαντο. καὶ ἔστι	νῦν	μνημεῖον ἐμφανὲς τοῦ ποτε ἔργου
[5, 46]	πολεμίων διαφθαρῆναι στρατὸν ἥ τε	νὺξ	αἰτία ἐγένετο καὶ τὸ ἐν
[5, 44]	δὲ πλησίον αὐτῶν τὰ ὅπλα·	νὺξ	γὰρ ἤδη κατελάμβανε· φυλακὰς ἐποιοῦντο
[5, 39]	τῆς τάξεως. εἰ δὲ μὴ	νὺξ	ἐπέλαβεν, ἅπαντες ἂν οἱ Σαβῖνοι
[5, 61]	Γαβίων, Λαυρεντίνων, Λανουινίων, Λαβινιατῶν, Λαβικανῶν,	Νωμεντανῶν,	Νωρβανῶν, Πραινεστίνων, Πεδανῶν, Κορκοτουλανῶν, Σατρικανῶν,
[5, 61]	Λαυρεντίνων, Λανουινίων, Λαβινιατῶν, Λαβικανῶν, Νωμεντανῶν,	Νωρβανῶν,	Πραινεστίνων, Πεδανῶν, Κορκοτουλανῶν, Σατρικανῶν, Σκαπτηνίων,
[5, 41]	στρατιᾶς ἐπίοιεν, ἀναστάντας καὶ κατὰ	νώτου	γενομένους σὺν βοῇ τε καὶ
[5, 23]	λόγοις. οὗτοι δὴ μόνοι κατὰ	νώτου	λαβόντες τὴν γέφυραν εἶργον τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/06/2009