Livre, Chap. |
[1, 3] |
τῷ
θήλει
καὶ
τῷ
ἄρρενι
|
μάλιστά |
ἐστιν.
Ὑπόκειται
γὰρ
ἡμῖν
ἐν |
[1, 6] |
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἐρωτηθεὶς
τί
|
μάλιστα |
ἵππον
πιαίνει,
ὁ
τοῦ
δεσπότου |
[1, 2] |
ἄλλη
τοιαύτη.
Ἡ
δὲ
γεωργικὴ
|
μάλιστα, |
ὅτι
δικαία·
οὐ
γὰρ
ἀπ´ |
[1, 3] |
συνεργίαι
ἀλλήλοις)
ἐν
ἀνθρώπῳ
δὲ
|
μάλιστα, |
ὅτι
οὐ
μόνον
τοῦ
εἶναι, |
[1, 3] |
φρονιμωτέροις
διήρθρωται
μᾶλλον
(φαίνονται
γὰρ
|
μᾶλλον |
βοήθειαι
γινόμεναι
καὶ
εὔνοιαι
καὶ |
[1, 5] |
τὰς
θυσίας
καὶ
τὰς
ἀπολαύσεις
|
μᾶλλον |
τῶν
δούλων
ἕνεκα
ποιεῖσθαι
ἢ |
[1, 3] |
τοῖς
ἡμέροις
καὶ
φρονιμωτέροις
διήρθρωται
|
μᾶλλον |
(φαίνονται
γὰρ
μᾶλλον
βοήθειαι
γινόμεναι |
[1, 2] |
τούτοις
καὶ
πρὸς
ἀνδρείαν
συμβάλλεται
|
μεγάλα· |
οὐ
γὰρ
ὥσπερ
αἱ
βάναυσοι |
[1, 6] |
ἐπικαρπιῶν
χρήσιμος·
ἐν
δὲ
ταῖς
|
μεγάλαις, |
διαμερισθέντων
καὶ
τῶν
πρὸς
ἐνιαυτὸν |
[1, 6] |
Δοκεῖ
δὲ
καὶ
ἐν
ταῖς
|
μεγάλαις |
οἰκονομίαις
χρήσιμος
εἶναι
θυρωρὸς
ὃς |
[1, 6] |
ἴχνη»
ἔφη.
Ἐπισκεπτέον
οὖν
τὰ
|
μὲν |
αὐτόν,
τὰ
δὲ
τὴν
γυναῖκα, |
[1, 1] |
ὅσον
οἰκία
καὶ
πόλις
(ταῦτα
|
μὲν |
γὰρ
αὐταῖς
ἐστι
τὰ
ὑποκείμενα) |
[1, 6] |
ἀπόφθεγμα
εὖ
ἂν
ἔχοι.
Ὁ
|
μὲν |
γὰρ
ἐρωτηθεὶς
τί
μάλιστα
ἵππον |
[1, 3] |
εἰς
ταὐτὸν
δὲ
συντείνοντα·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἰσχυρότερον,
τὸ
δ´
ἀσθενέστερον |
[1, 2] |
τε
βοῦν
τ´
ἀροτῆρα.
Τὸ
|
μὲν |
γὰρ
τῆς
τροφῆς
πρῶτον,
τὸ |
[1, 3] |
τὴν
δὲ
ὠφέλειαν
ἴδιον·
τῶν
|
μὲν |
γὰρ
τὸ
θρέψαι,
τῶν
δὲ |
[1, 3] |
ὑγιεινόν·
καὶ
περὶ
τέκνων
τὴν
|
μὲν |
γένεσιν
κοινήν,
τὴν
δὲ
ὠφέλειαν |
[1, 3] |
καὶ
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν
τὸ
|
μὲν |
δυνάμενον
ἑδραῖον
εἶναι,
πρὸς
δὲ |
[1, 5] |
ἐᾶν
μήτε
ἀνιέναι·
καὶ
τοῖς
|
μὲν |
ἐλευθεριωτέροις
τιμῆς
μεταδιδόναι,
τοῖς
δ´ |
[1, 3] |
ἔχειν
τὴν
δύναμιν,
ἀλλ´
ἔνια
|
μὲν |
ἐπὶ
τἀναντία,
εἰς
ταὐτὸν
δὲ |
[1, 5] |
ὕβριν
(ἐμποιεῖ·
τὸ
δὲ
ἔργα
|
μὲν |
ἔχειν
καὶ
κολάσεις,
τροφὴν
δὲ |
[1, 5] |
ὁμιλία.
~Τῶν
δὲ
κτημάτων
πρῶτον
|
μὲν |
καὶ
ἀναγκαιότατον
τὸ
βέλτιστον
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
κολάσεως
καὶ
τροφῆς,
τὸ
|
μὲν |
μήτε
κολάζεσθαι,
μήτ´
ἐργάζεσθαι,
τροφὴν |
[1, 6] |
εὐημερίαν
αὐτῶν.
Λέγω
δὲ
κτήματα
|
μέν, |
οἷον
καρποῖς
καὶ
ἐσθῆτι
ποία |
[1, 4] |
δὲ
τὸ
παιδεῦσαί
ἐστιν.
~Πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
(νόμοι
πρὸς
γυναῖκα)
(καὶ) |
[1, 1] |
οἶκον
καὶ
χρήσασθαι
αὐτῷ.
Πόλις
|
μὲν |
οὖν
οἰκιῶν
πλῆθός
ἐστι
καὶ |
[1, 6] |
οἰκονομίαν
καὶ
φιλοσοφίαν
χρήσιμον.
Ἐν
|
μὲν |
οὖν
ταῖς
μικραῖς
κτήσεσιν
ὁ |
[1, 3] |
αὐτῶν
ἡ
κοινωνία
συνέστηκεν.
Ἐν
|
μὲν |
οὖν
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
ἀλόγως |
[1, 1] |
ἡ
οἰκονομικὴ
δὲ
μοναρχία.
Ἔνιαι
|
μὲν |
οὖν
τῶν
τεχνῶν
διῄρηνται,
καὶ |
[1, 1] |
ὑποκείμενα)
ἀλλὰ
καὶ
ὅτι
ἡ
|
μὲν |
πολιτικὴ
ἐκ
πολλῶν
ἀρχόντων
ἐστίν, |
[1, 3] |
διὰ
τὴν
ἀνδρείαν,
καὶ
τὸ
|
μὲν |
πορίζῃ
τὰ
ἔξωθεν,
τὸ
δὲ |
[1, 2] |
Ἡσίοδον
δέοι
ἂν
ὑπάρχειν
οἶκον
|
μὲν |
πρώτιστα
γυναῖκά
τε
βοῦν
τ´ |
[1, 3] |
θυραυλίας
ἀσθενές,
τὸ
δὲ
πρὸς
|
μὲν |
τὰς
ἡσυχίας
χεῖρον,
πρὸς
δὲ |
[1, 6] |
πρὸς
ὑγίειαν
δεῖ
εἶναι
εὔπνουν
|
μὲν |
τοῦ
θέρους,
εὐήλιον
δὲ
τοῦ |
[1, 3] |
δ´
ἀσθενέστερον
ἐποίησεν,
ἵνα
(τὸ
|
μὲν |
φυλακτικώτερον
ᾖ
διὰ
τὸν
φόβον, |
[1, 2] |
καὶ
τί
τὸ
ἔργον
αὐτῆς.
|
~Μέρη |
δὲ
οἰκίας
ἄνθρωπός
τε
καὶ |
[1, 5] |
καὶ
τοῖς
μὲν
ἐλευθεριωτέροις
τιμῆς
|
μεταδιδόναι, |
τοῖς
δ´
ἐργάταις
τροφῆς
πλῆθος. |
[1, 5] |
τούτου
ἢ
μηδὲν
ἢ
ὀλιγάκις
|
μεταδοτέον. |
Ὄντων
δὲ
τριῶν,
ἔργου
καὶ |
[1, 2] |
ὅσαι
ἀπὸ
τῆς
γῆς,
οἷον
|
μεταλλευτικὴ |
καὶ
εἴ
τις
ἄλλη
τοιαύτη. |
[1, 3] |
τοῦτο
ὑπάρχει,
καὶ
ἐφ´
ὅσον
|
μετέχουσι |
τῆς
φύσεως,
ἐπὶ
τοσοῦτον,
καὶ |
[1, 4] |
(νόμοι
πρὸς
γυναῖκα)
(καὶ)
τὸ
|
μὴ |
ἀδικεῖν·
οὕτως
γὰρ
ἂν
οὐδ´ |
[1, 6] |
τὰς
ἐργασίας
οὕτω
νενεμῆσθαι
ὅπως
|
μὴ |
ἅμα
κινδυνεύσωσιν
ἅπασαι.
Πρὸς
δὲ |
[1, 5] |
ἔχειν
καὶ
κολάσεις,
τροφὴν
δὲ
|
μή, |
βίαιον
καὶ
ἀδυναμίαν
ποιεῖ.
Λείπεται |
[1, 5] |
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ὅταν
|
μὴ |
γίγνηται
τοῖς
βελτίοσι
βέλτιον
μηδὲ |
[1, 1] |
ζῆν.
Φανερὸν
δέ·
ὅταν
γὰρ
|
μὴ |
δυνατοὶ
ὦσι
τούτου
τυγχάνειν,
διαλύεται |
[1, 3] |
τὴν
κοινωνίαν·
διείληπται
γὰρ
τῷ
|
μὴ |
ἐπὶ
ταὐτὰ
πάντα
χρήσιμον
ἔχειν |
[1, 6] |
ἐν
ἐπιτροπείᾳ,
ὡς
ἀδύνατον
ἂν
|
μὴ |
ἐπιμελῶν
δεσποτῶν
ἐπιμελεῖς
εἶναι
τοὺς |
[1, 6] |
(ἡ)
τοιαύτη
κατάβορρος
οὖσα
καὶ
|
μὴ |
ἰσοπλατής.
Δοκεῖ
δὲ
καὶ
ἐν |
[1, 6] |
πολλάκις.
Οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
|
μὴ |
καλῶς
ὑποδεικνύντος
καλῶς
μιμεῖσθαι,
οὔτ´ |
[1, 5] |
καὶ
ἐξομηρεύειν
ταῖς
τεκνοποιΐαις·
καὶ
|
μὴ |
κτᾶσθαι
ὁμοεθνεῖς
πολλούς,
ὥσπερ
καὶ |
[1, 6] |
διά
τινος
χρόνου
ποιητέον,
ἵνα
|
μὴ |
λανθάνῃ
τὸ
σῳζόμενον
καὶ
τὸ |
[1, 6] |
εἶναι,
καὶ
φυλάττειν
(εἰ
δὲ
|
μή, |
οὐδὲν
ὄφελος
τοῦ
κτᾶσθαι·
τῷ |
[1, 4] |
ὥστε
ἱκανῶς
ἔχειν
παρόντος
καὶ
|
μὴ |
παρόντος.
Εὖ
δ´
ἔχει
καὶ |
[1, 5] |
μὴ
γίγνηται
τοῖς
βελτίοσι
βέλτιον
|
μηδὲ |
ἆθλα
ᾖ
ἀρετῆς
καὶ
κακίας, |
[1, 5] |
στρατιᾶς,
φανερὸν
ὅτι
τούτου
ἢ
|
μηδὲν |
ἢ
ὀλιγάκις
μεταδοτέον.
Ὄντων
δὲ |
[1, 6] |
οἰκετῶν
καὶ
καθεύδειν
ὕστερον·
καὶ
|
μηδέποτε |
ἀφύλακτον
τὴν
οἰκίαν
εἶναι,
ὥσπερ |
[1, 4] |
ὁμιλίας
μήθ´
ὥστε
παρόντος〉
δεῖσθαι
|
μήθ´ |
ὡς
ἀπόντος
ἀδυνατεῖν
(ἡσυχάζειν)
ἀλλ´ |
[1, 4] |
συνουσίαι
γιγνόμεναι.
Περὶ
δὲ
ὁμιλίας
|
μήθ´ |
ὥστε
παρόντος〉
δεῖσθαι
μήθ´
ὡς |
[1, 6] |
πρὸς
ἐνιαυτὸν
καὶ
τῶν
κατὰ
|
μῆνα |
δαπανωμένων,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ |
[1, 5] |
τροφῆς,
τὸ
μὲν
μήτε
κολάζεσθαι,
|
μήτ´ |
ἐργάζεσθαι,
τροφὴν
δ´
ἔχειν
ὕβριν |
[1, 5] |
ἔργα
βέλτιστα
τὰ〉
μήτε
δειλὰ
|
μήτε |
ἀνδρεῖα
ἄγαν.
Ἀμφότερα
γὰρ
ἀδικοῦσι. |
[1, 5] |
δούλους
ὡς
μήτε
ὑβρίζειν
ἐᾶν
|
μήτε |
ἀνιέναι·
καὶ
τοῖς
μὲν
ἐλευθεριωτέροις |
[1, 5] |
πρὸς
τὰ
ἔργα
βέλτιστα
τὰ〉
|
μήτε |
δειλὰ
μήτε
ἀνδρεῖα
ἄγαν.
Ἀμφότερα |
[1, 6] |
τε
δεῖ
ποιεῖν
μήτε
νυκτὸς
|
μήτε |
ἡμέρας
παριέναι·
τό
τε
διανίστασθαι |
[1, 5] |
κολάσεως
καὶ
τροφῆς,
τὸ
μὲν
|
μήτε |
κολάζεσθαι,
μήτ´
ἐργάζεσθαι,
τροφὴν
δ´ |
[1, 6] |
πόλιν·
ὅσα
τε
δεῖ
ποιεῖν
|
μήτε |
νυκτὸς
μήτε
ἡμέρας
παριέναι·
τό |
[1, 5] |
Ὁμιλία
δὲ
πρὸς
δούλους
ὡς
|
μήτε |
ὑβρίζειν
ἐᾶν
μήτε
ἀνιέναι·
καὶ |
[1, 2] |
φύσιν·
φύσει
(γὰρ
ἀπὸ
τῆς
|
μητρὸς |
ἡ
τροφὴ
πᾶσίν
ἐστιν,
ὥστε |
[1, 6] |
χρήσιμον.
Ἐν
μὲν
οὖν
ταῖς
|
μικραῖς |
κτήσεσιν
ὁ
Ἀττικὸς
τρόπος
τῆς |
[1, 6] |
οἰκονομίας.
Καὶ
τοῦτο
ποιητέον
ἐν
|
μικραῖς |
οἰκονομίαις
ὀλιγάκις,
ἐν
δ´
ἐπιτροπευομέναις |
[1, 6] |
θέσις
οὐκ
ἔστιν
ἐν
ταῖς
|
μικροτέραις |
οἰκονομίαις.
Περσικὰ
δὲ
ἦν
τὸ |
[1, 6] |
τε
μὴ
καλῶς
ὑποδεικνύντος
καλῶς
|
μιμεῖσθαι, |
οὔτ´
ἐν
τοῖς
ἄλλοις,
οὔτ´ |
[1, 5] |
καὶ
κολάσεις
λόγῳ
καὶ
ἔργῳ,
|
μιμουμένους |
τὴν
τῶν
ἰατρῶν
δύναμιν
ἐν |
[1, 2] |
ἑκόντων,
ὥσπερ
καπηλεία
καὶ
αἱ
|
μισθαρνικαί, |
οὔτ´
ἀκόντων,
ὥσπερ
αἱ
πολεμικαί. |
[1, 5] |
οἷόν
τε
ἄρχειν,
δούλῳ
δὲ
|
μισθὸς |
τροφή.
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
τοῖς |
[1, 1] |
ἀρχόντων
ἐστίν,
ἡ
οἰκονομικὴ
δὲ
|
μοναρχία. |
Ἔνιαι
μὲν
οὖν
τῶν
τεχνῶν |
[1, 3] |
οὐ
λειτουργίας
ἕνεκεν
τῇ
φύσει
|
μόνον |
οὖσα
τυγχάνει,
ἀλλὰ
καὶ
ὠφελείας· |
[1, 1] |
καὶ
ἡ
πολιτικὴ
διαφέρει
οὐ
|
μόνον |
τοσοῦτον
ὅσον
οἰκία
καὶ
πόλις |
[1, 3] |
ἀνθρώπῳ
δὲ
μάλιστα,
ὅτι
οὐ
|
μόνον |
τοῦ
εἶναι,
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ |
[1, 3] |
φύσεως,
ἐπὶ
τοσοῦτον,
καὶ
τεκνοποιΐας
|
μόνον |
χάριν·
ἐν
δὲ
τοῖς
ἡμέροις |
[1, 2] |
δυνάμενα
κινδυνεύειν
πρὸς
τοὺς
πολεμίους·
|
μόνων |
γὰρ
τούτων
τὰ
κτήματα
ἔξω |
[1, 1] |
ἐστι.
Καὶ
γὰρ
τὸ
ἔργον·
|
μόριον |
γὰρ
οἰκία
πόλεώς
ἐστι.
Σκεπτέον |