Livre, Chap. |
[1, 2] |
μὲν
πρώτιστα
γυναῖκά
τε
βοῦν
|
τ´ |
ἀροτῆρα.
Τὸ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[1, 6] |
Ἐπισκεπτέον
οὖν
τὰ
μὲν
αὐτόν,
|
τὰ |
δὲ
τὴν
γυναῖκα,
ὡς
ἑκατέροις |
[1, 5] |
ἀναγκαῖον
καὶ
παρασκευασάμενον
τρέφειν
οἷς
|
τὰ |
ἐλευθέρια
τῶν
ἔργων
προστακτέον.
Ὁμιλία |
[1, 3] |
τὰ
ἔξωθεν,
τὸ
δὲ
σῴζῃ
|
τὰ |
ἔνδον·
καὶ
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν |
[1, 3] |
ἀνδρείαν,
καὶ
τὸ
μὲν
πορίζῃ
|
τὰ |
ἔξωθεν,
τὸ
δὲ
σῴζῃ
τὰ |
[1, 5] |
Γένη
δὲ
ἂν
εἴη
πρὸς
|
τὰ |
ἔργα
βέλτιστα
τὰ〉
μήτε
δειλὰ |
[1, 6] |
τὴν
γυναῖκα,
ὡς
ἑκατέροις
διαιρεῖται
|
τὰ |
ἔργα
τῆς
οἰκονομίας.
Καὶ
τοῦτο |
[1, 4] |
Περὶ
δὲ
κοσμήσεως,
ὥσπερ
οὐδὲ
|
τὰ |
ἤθη
δεῖ
ἀλαζονευομένους
ἀλλήλοις
πλησιάζειν, |
[1, 6] |
δεῖ
τούτων
ἕκαστον,
καὶ
πλείω
|
τὰ |
κάρπιμα
εἶναι
τῶν
ἀκάρπων,
καὶ |
[1, 6] |
ἐλλεῖπον.
Οἰκίαν
δὲ
πρός
τε
|
τὰ |
κτήματα
ἀποβλέποντα
κατασκευαστέον
καὶ
πρὸς |
[1, 2] |
τοὺς
πολεμίους·
μόνων
γὰρ
τούτων
|
τὰ |
κτήματα
ἔξω
τῶν
ἐρυμάτων
ἐστίν. |
[1, 6] |
δεσπότου
ἴχνη»
ἔφη.
Ἐπισκεπτέον
οὖν
|
τὰ |
μὲν
αὐτόν,
τὰ
δὲ
τὴν |
[1, 5] |
εἴη
πρὸς
τὰ
ἔργα
βέλτιστα
|
τὰ〉 |
μήτε
δειλὰ
μήτε
ἀνδρεῖα
ἄγαν. |
[1, 2] |
ἐλευθέρων
δεύτερον〉
ὥστε
δέοι
ἂν
|
τὰ |
περὶ
τὴν
τῆς
γυναικὸς
ὁμιλίαν |
[1, 2] |
οὐ
γὰρ
ὥσπερ
αἱ
βάναυσοι
|
τὰ |
σώματα
ἀχρεῖα
ποιοῦσιν,
ἀλλὰ
δυνάμενα |
[1, 4] |
ἀλαζονευομένους
ἀλλήλοις
πλησιάζειν,
οὕτως
οὐδὲ
|
τὰ |
σώματα.
Ἡ
δὲ
διὰ
τῆς |
[1, 5] |
γὰρ
ἔχουσιν
οὗτοι
οὗπερ
ἕνεκα
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἐνομίσθη.
~Εἴδη
δὲ
τοῦ |
[1, 6] |
Λίβυς
ἐρωτηθεὶς
ποία
κόπρος
ἀρίστη,
|
τὰ |
τοῦ
δεσπότου
ἴχνη»
ἔφη.
Ἐπισκεπτέον |
[1, 1] |
(ταῦτα
μὲν
γὰρ
αὐταῖς
ἐστι
|
τὰ |
ὑποκείμενα)
ἀλλὰ
καὶ
ὅτι
ἡ |
[1, 6] |
καθ´〉
ἃ
δεῖ
ἔχειν
περὶ
|
τὰ |
χρήματα.
Καὶ
γὰρ
τὸ
κτᾶσθαι |
[1, 6] |
τῶν
ἐπικαρπιῶν
χρήσιμος·
ἐν
δὲ
|
ταῖς |
μεγάλαις,
διαμερισθέντων
καὶ
τῶν
πρὸς |
[1, 6] |
ἰσοπλατής.
Δοκεῖ
δὲ
καὶ
ἐν
|
ταῖς |
μεγάλαις
οἰκονομίαις
χρήσιμος
εἶναι
θυρωρὸς |
[1, 6] |
φιλοσοφίαν
χρήσιμον.
Ἐν
μὲν
οὖν
|
ταῖς |
μικραῖς
κτήσεσιν
ὁ
Ἀττικὸς
τρόπος |
[1, 6] |
ταμιείου
θέσις
οὐκ
ἔστιν
ἐν
|
ταῖς |
μικροτέραις
οἰκονομίαις.
Περσικὰ
δὲ
ἦν |
[1, 5] |
ὁμοεθνεῖς
πολλούς,
ὥσπερ
καὶ
ἐν
|
ταῖς |
πόλεσιν·
καὶ
τὰς
θυσίας
καὶ |
[1, 5] |
ὡρισμένος.
Δεῖ
δὲ
καὶ
ἐξομηρεύειν
|
ταῖς |
τεκνοποιΐαις·
καὶ
μὴ
κτᾶσθαι
ὁμοεθνεῖς |
[1, 6] |
γὰρ
ὠνοῦνται,
καὶ
ἡ
τοῦ
|
ταμιείου |
θέσις
οὐκ
ἔστιν
ἐν
ταῖς |
[1, 3] |
δύναμιν,
ἀλλ´
ἔνια
μὲν
ἐπὶ
|
τἀναντία, |
εἰς
ταὐτὸν
δὲ
συντείνοντα·
τὸ |
[1, 5] |
πόλεσιν·
καὶ
τὰς
θυσίας
καὶ
|
τὰς |
ἀπολαύσεις
μᾶλλον
τῶν
δούλων
ἕνεκα |
[1, 3] |
δυνάμενον
ἑδραῖον
εἶναι,
πρὸς
δὲ
|
τὰς |
ἔξωθεν
θυραυλίας
ἀσθενές,
τὸ
δὲ |
[1, 6] |
κάρπιμα
εἶναι
τῶν
ἀκάρπων,
καὶ
|
τὰς |
ἐργασίας
οὕτω
νενεμῆσθαι
ὅπως
μὴ |
[1, 3] |
ἀσθενές,
τὸ
δὲ
πρὸς
μὲν
|
τὰς |
ἡσυχίας
χεῖρον,
πρὸς
δὲ
τὰς |
[1, 5] |
καὶ
ἐν
ταῖς
πόλεσιν·
καὶ
|
τὰς |
θυσίας
καὶ
τὰς
ἀπολαύσεις
μᾶλλον |
[1, 3] |
τὰς
ἡσυχίας
χεῖρον,
πρὸς
δὲ
|
τὰς |
κινήσεις
ὑγιεινόν·
καὶ
περὶ
τέκνων |
[1, 6] |
εἶναι
τοὺς
ἐφεστῶτας.
Ἐπεὶ
δὲ
|
ταῦτα |
καὶ
καλὰ
πρὸς
ἀρετὴν
καὶ |
[1, 1] |
τοσοῦτον
ὅσον
οἰκία
καὶ
πόλις
|
(ταῦτα |
μὲν
γὰρ
αὐταῖς
ἐστι
τὰ |
[1, 6] |
καθ´
ἡμέραν
καὶ
τῶν
ὀλιγάκις,
|
ταῦτα |
παραδοτέον
τοῖς
ἐφεστῶσιν.
Ἐπὶ
τούτοις |
[1, 3] |
διείληπται
γὰρ
τῷ
μὴ
ἐπὶ
|
ταὐτὰ |
πάντα
χρήσιμον
ἔχειν
τὴν
δύναμιν, |
[1, 3] |
δὲ
καὶ
ἡ
φύσις
ἀναπληροῖ
|
ταύτῃ |
τῇ
περιόδῳ
τὸ
ἀεὶ
εἶναι, |
[1, 2] |
δέ
ἐστιν
ὁποίαν
τινὰ
δεῖ
|
ταύτην |
εἶναι
παρασκευάσαι.
Κτήσεως
δὲ
πρώτη |
[1, 3] |
ἔνια
μὲν
ἐπὶ
τἀναντία,
εἰς
|
ταὐτὸν |
δὲ
συντείνοντα·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[1, 3] |
θείου
ἑκατέρου
ἡ
φύσις,
τοῦ
|
τε |
ἀνδρὸς
καὶ
τῆς
γυναικός,
πρὸς |
[1, 5] |
ἱκανήν·
ἀμίσθων
γὰρ
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ἄρχειν,
δούλῳ
δὲ
μισθὸς
τροφή. |
[1, 2] |
ὑπάρχειν
οἶκον
μὲν
πρώτιστα
γυναῖκά
|
τε |
βοῦν
τ´
ἀροτῆρα.
Τὸ
μὲν |
[1, 6] |
οἰκίαν
εἶναι,
ὥσπερ
πόλιν·
ὅσα
|
τε |
δεῖ
ποιεῖν
μήτε
νυκτὸς
μήτε |
[1, 6] |
νυκτὸς
μήτε
ἡμέρας
παριέναι·
τό
|
τε |
διανίστασθαι
νύκτωρ·
τοῦτο
γὰρ
καὶ |
[1, 5] |
δεῖ
ποιεῖσθαι
σκέψιν
καὶ
διανέμειν
|
τε |
καὶ
ἀνιέναι
κατ´
ἀξίαν
ἕκαστα, |
[1, 2] |
αὐτῆς.
~Μέρη
δὲ
οἰκίας
ἄνθρωπός
|
τε |
καὶ
κτῆσίς
ἐστιν.
Ἐπεὶ
δὲ |
[1, 6] |
ἐπιτροπευομέναις
πολλάκις.
Οὐ
γὰρ
οἷόν
|
τε |
μὴ
καλῶς
ὑποδεικνύντος
καλῶς
μιμεῖσθαι, |
[1, 6] |
ἅπασαι.
Πρὸς
δὲ
φυλακὴν
τοῖς
|
τε |
Περσικοῖς
συμφέρει
χρῆσθαι
καὶ
τοῖς |
[1, 6] |
τὸ
ἐλλεῖπον.
Οἰκίαν
δὲ
πρός
|
τε |
τὰ
κτήματα
ἀποβλέποντα
κατασκευαστέον
καὶ |
[1, 5] |
Δεῖ
δὲ
καὶ
ἐξομηρεύειν
ταῖς
|
τεκνοποιΐαις· |
καὶ
μὴ
κτᾶσθαι
ὁμοεθνεῖς
πολλούς, |
[1, 3] |
τῆς
φύσεως,
ἐπὶ
τοσοῦτον,
καὶ
|
τεκνοποιΐας |
μόνον
χάριν·
ἐν
δὲ
τοῖς |
[1, 3] |
ἄρρεν
ἐστί.
Καὶ
ἡ
τῶν
|
τέκνων |
κτῆσις
οὐ
λειτουργίας
ἕνεκεν
τῇ |
[1, 3] |
τὰς
κινήσεις
ὑγιεινόν·
καὶ
περὶ
|
τέκνων |
τὴν
μὲν
γένεσιν
κοινήν,
τὴν |
[1, 5] |
οὐκ
εὔαρχοι.
Χρὴ
δὲ
καὶ
|
τέλος |
ὡρίσθαι
πᾶσι·
δίκαιον
γὰρ
καὶ |
[1, 6] |
τοῦτ´
ἔστι,
καὶ
ὁ
λεγόμενος
|
τετρημένος |
πίθος)
ἔτι
δὲ
καὶ
εἶναι |
[1, 6] |
ἐνομίσθη.
~Εἴδη
δὲ
τοῦ
οἰκονόμου
|
τέτταρα |
καθ´〉
ἃ
δεῖ
ἔχειν
περὶ |
[1, 1] |
μοναρχία.
Ἔνιαι
μὲν
οὖν
τῶν
|
τεχνῶν |
διῄρηνται,
καὶ
οὐ
τῆς
αὐτῆς |
[1, 6] |
χρὴ
γὰρ
ἓν
ἕκαστον
ἐν
|
τῇ |
αὑτοῦ
χώρᾳ
κεῖσθαι·
οὕτω
γὰρ |
[1, 3] |
καὶ
ἡ
φύσις
ἀναπληροῖ
ταύτῃ
|
τῇ |
περιόδῳ
τὸ
ἀεὶ
εἶναι,
ἐπεὶ |
[1, 4] |
ἐστι
τῆς
τῶν
τραγῳδῶν
ἐν
|
τῇ |
σκευῇ
πρὸς
ἀλλήλους
ὁμιλία.
~Τῶν |
[1, 3] |
τέκνων
κτῆσις
οὐ
λειτουργίας
ἕνεκεν
|
τῇ |
φύσει
μόνον
οὖσα
τυγχάνει,
ἀλλὰ |
[1, 3] |
φόβον,
τὸ
δ´
ἀμυντικώτερον
διὰ
|
τὴν |
ἀνδρείαν,
καὶ
τὸ
μὲν
πορίζῃ |
[1, 6] |
τὰ
μὲν
αὐτόν,
τὰ
δὲ
|
τὴν |
γυναῖκα,
ὡς
ἑκατέροις
διαιρεῖται
τὰ |
[1, 3] |
τέκνων
τὴν
μὲν
γένεσιν
κοινήν,
|
τὴν |
δὲ
ὠφέλειαν
ἴδιον·
τῶν
μὲν |
[1, 3] |
ἐπὶ
ταὐτὰ
πάντα
χρήσιμον
ἔχειν
|
τὴν |
δύναμιν,
ἀλλ´
ἔνια
μὲν
ἐπὶ |
[1, 5] |
πᾶσι·
δίκαιον
γὰρ
καὶ
συμφέρον
|
τὴν |
ἐλευθερίαν
κεῖσθαι
ἆθλον.
Βούλονται
γὰρ |
[1, 6] |
ἐνδέχεται,
δι´
ἑαυτοῦ
ποιεῖσθαι
χρὴ
|
τὴν |
ἐπιμέλειαν.
Καὶ
τὸ
τοῦ
Πέρσου |
[1, 6] |
τοῖς
ἐφεστῶσιν.
Ἐπὶ
τούτοις
καὶ
|
τὴν |
ἐπίσκεψιν
αὐτῶν
διά
τινος
χρόνου |
[1, 3] |
σῴζῃ
τὰ
ἔνδον·
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
ἐργασίαν
τὸ
μὲν
δυνάμενον
ἑδραῖον |
[1, 3] |
ἀνδρὸς
καὶ
τῆς
γυναικός,
πρὸς
|
τὴν |
κοινωνίαν·
διείληπται
γὰρ
τῷ
μὴ |
[1, 3] |
κινήσεις
ὑγιεινόν·
καὶ
περὶ
τέκνων
|
τὴν |
μὲν
γένεσιν
κοινήν,
τὴν
δὲ |
[1, 6] |
καθεύδειν
ὕστερον·
καὶ
μηδέποτε
ἀφύλακτον
|
τὴν |
οἰκίαν
εἶναι,
ὥσπερ
πόλιν·
ὅσα |
[1, 6] |
ἄχρηστος
τῶν
ἄλλων
ἔργων,
πρὸς
|
τὴν |
σωτηρίαν
τῶν
εἰσφερομένων
(καὶ
ἐκφερομένων. |
[1, 2] |
ὥστε
δέοι
ἂν
τὰ
περὶ
|
τὴν |
τῆς
γυναικὸς
ὁμιλίαν
οἰκονομήσασθαι
καλῶς· |
[1, 5] |
κολάσεις
λόγῳ
καὶ
ἔργῳ,
μιμουμένους
|
τὴν |
τῶν
ἰατρῶν
δύναμιν
ἐν
φαρμάκου |
[1, 1] |
τῶν
τεχνῶν
διῄρηνται,
καὶ
οὐ
|
τῆς |
αὐτῆς
ἐστι
ποιῆσαι
καὶ
χρήσασθαι |
[1, 2] |
προτέρα,
καὶ
δεύτεραι
ὅσαι
ἀπὸ
|
τῆς |
γῆς,
οἷον
μεταλλευτικὴ
καὶ
εἴ |
[1, 2] |
ὥστε
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις
ἀπὸ
|
τῆς |
γῆς.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ |
[1, 2] |
δέοι
ἂν
τὰ
περὶ
τὴν
|
τῆς |
γυναικὸς
ὁμιλίαν
οἰκονομήσασθαι
καλῶς·
τοῦτο |
[1, 3] |
φύσις,
τοῦ
τε
ἀνδρὸς
καὶ
|
τῆς |
γυναικός,
πρὸς
τὴν
κοινωνίαν·
διείληπται |
[1, 1] |
ποιηθέντι,
ὥσπερ
λύρᾳ
καὶ
αὐλοῖς·
|
τῆς |
δὲ
πολιτικῆς
ἐστι
καὶ
πόλιν |
[1, 6] |
μικραῖς
κτήσεσιν
ὁ
Ἀττικὸς
τρόπος
|
τῆς |
διαθέσεως
τῶν
ἐπικαρπιῶν
χρήσιμος·
ἐν |
[1, 4] |
τὰ
σώματα.
Ἡ
δὲ
διὰ
|
τῆς |
κοσμήσεως
οὐδὲν
διαφέρουσά
ἐστι
τῆς |
[1, 2] |
κατὰ
φύσιν·
φύσει
(γὰρ
ἀπὸ
|
τῆς |
μητρὸς
ἡ
τροφὴ
πᾶσίν
ἐστιν, |
[1, 6] |
ὡς
ἑκατέροις
διαιρεῖται
τὰ
ἔργα
|
τῆς |
οἰκονομίας.
Καὶ
τοῦτο
ποιητέον
ἐν |
[1, 1] |
καλῶς·
ὥστε
δῆλον
ὅτι
καὶ
|
τῆς |
οἰκονομικῆς
ἂν
εἴη
καὶ
κτήσασθαι |
[1, 1] |
πόλεώς
ἐστι.
Σκεπτέον
οὖν
περὶ
|
τῆς |
οἰκονομικῆς
καὶ
τί
τὸ
ἔργον |
[1, 1] |
ὅτι
πρότερον
γενέσει
ἡ
οἰκονομικὴ
|
τῆς〉 |
πολιτικῆς
ἐστι.
Καὶ
γὰρ
τὸ |
[1, 2] |
τ´
ἀροτῆρα.
Τὸ
μὲν
γὰρ
|
τῆς |
τροφῆς
πρῶτον,
τὸ
δὲ
τῶν |
[1, 4] |
τῆς
κοσμήσεως
οὐδὲν
διαφέρουσά
ἐστι
|
τῆς |
τῶν
τραγῳδῶν
ἐν
τῇ
σκευῇ |
[1, 3] |
ὑπάρχει,
καὶ
ἐφ´
ὅσον
μετέχουσι
|
τῆς |
φύσεως,
ἐπὶ
τοσοῦτον,
καὶ
τεκνοποιΐας |
[1, 6] |
ἔχοι.
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἐρωτηθεὶς
|
τί |
μάλιστα
ἵππον
πιαίνει,
ὁ
τοῦ |
[1, 1] |
οὖν
περὶ
τῆς
οἰκονομικῆς
καὶ
|
τί |
τὸ
ἔργον
αὐτῆς.
~Μέρη
δὲ |
[1, 5] |
ἀνιέναι·
καὶ
τοῖς
μὲν
ἐλευθεριωτέροις
|
τιμῆς |
μεταδιδόναι,
τοῖς
δ´
ἐργάταις
τροφῆς |
[1, 2] |
καλῶς·
τοῦτο
δέ
ἐστιν
ὁποίαν
|
τινὰ |
δεῖ
ταύτην
εἶναι
παρασκευάσαι.
Κτήσεως |
[1, 5] |
ὁρῶμεν
ὅτι
αἱ
παιδεῖαι
ποιούς
|
τινας |
ποιοῦσι
τοὺς
νέους,
ἀναγκαῖον
καὶ |
[1, 6] |
καὶ
τὴν
ἐπίσκεψιν
αὐτῶν
διά
|
τινος |
χρόνου
ποιητέον,
ἵνα
μὴ
λανθάνῃ |
[1, 2] |
γῆς,
οἷον
μεταλλευτικὴ
καὶ
εἴ
|
τις |
ἄλλη
τοιαύτη.
Ἡ
δὲ
γεωργικὴ |
[1, 3] |
φύσις
ἀναπληροῖ
ταύτῃ
τῇ
περιόδῳ
|
τὸ |
ἀεὶ
εἶναι,
ἐπεὶ
κατ´
ἀριθμὸν |
[1, 3] |
θῆλυ
ἄνευ
τοῦ
ἄρρενος
ἢ
|
τὸ |
ἄρρεν
ἄνευ
τοῦ
θήλεος
ἀποτελεῖν |
[1, 3] |
συνεργὰ
ἀλλήλοις
τὸ
θῆλυ
καὶ
|
τὸ |
ἄρρεν
ἐστί.
Καὶ
ἡ
τῶν |
[1, 5] |
κτημάτων
πρῶτον
μὲν
καὶ
ἀναγκαιότατον
|
τὸ |
βέλτιστον
καὶ
οἰκονομικώτατον·
τοῦτο
δὲ |
[1, 3] |
φυλακτικώτερον
ᾖ
διὰ
τὸν
φόβον,
|
τὸ |
δ´
ἀμυντικώτερον
διὰ
τὴν
ἀνδρείαν, |
[1, 3] |
συντείνοντα·
τὸ
μὲν
γὰρ
ἰσχυρότερον,
|
τὸ |
δ´
ἀσθενέστερον
ἐποίησεν,
ἵνα
(τὸ |
[1, 5] |
τροφὴν
δ´
ἔχειν
ὕβριν
(ἐμποιεῖ·
|
τὸ |
δὲ
ἔργα
μὲν
ἔχειν
καὶ |
[1, 3] |
δὲ
τὰς
ἔξωθεν
θυραυλίας
ἀσθενές,
|
τὸ |
δὲ
πρὸς
μὲν
τὰς
ἡσυχίας |
[1, 3] |
τὸ
μὲν
πορίζῃ
τὰ
ἔξωθεν,
|
τὸ |
δὲ
σῴζῃ
τὰ
ἔνδον·
καὶ |
[1, 2] |
μὲν
γὰρ
τῆς
τροφῆς
πρῶτον,
|
τὸ |
δὲ
τῶν
ἐλευθέρων
δεύτερον〉
ὥστε |
[1, 3] |
ἀριθμὸν
οὐ
δύναται,
ἀλλὰ
κατὰ
|
τὸ |
εἶδος.
Οὕτω
προῳκονόμηται
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 6] |
μὴ
λανθάνῃ
τὸ
σῳζόμενον
καὶ
|
τὸ |
ἐλλεῖπον.
Οἰκίαν
δὲ
πρός
τε |
[1, 1] |
περὶ
τῆς
οἰκονομικῆς
καὶ
τί
|
τὸ |
ἔργον
αὐτῆς.
~Μέρη
δὲ
οἰκίας |
[1, 1] |
τῆς〉
πολιτικῆς
ἐστι.
Καὶ
γὰρ
|
τὸ |
ἔργον·
μόριον
γὰρ
οἰκία
πόλεώς |
[1, 1] |
χώρας
καὶ
κτημάτων
αὔταρκες
πρὸς
|
τὸ |
εὖ
ζῆν.
Φανερὸν
δέ·
ὅταν |
[1, 3] |
τῶν
ζῴων
ἕκαστον·
ἀδύνατον
δὲ
|
τὸ |
θῆλυ
ἄνευ
τοῦ
ἄρρενος
ἢ |
[1, 3] |
τοῦ
εὖ
εἶναι
συνεργὰ
ἀλλήλοις
|
τὸ |
θῆλυ
καὶ
τὸ
ἄρρεν
ἐστί. |
[1, 3] |
ὠφέλειαν
ἴδιον·
τῶν
μὲν
γὰρ
|
τὸ |
θρέψαι,
τῶν
δὲ
τὸ
παιδεῦσαί |
[1, 6] |
περὶ
τὰ
χρήματα.
Καὶ
γὰρ
|
τὸ |
κτᾶσθαι
δυνατὸν
χρὴ
εἶναι,
καὶ |
[1, 6] |
ἐκφερομένων.
Πρὸς
εὐχρηστίαν
δὲ
σκευῶν
|
τὸ |
Λακωνικόν·
χρὴ
γὰρ
ἓν
ἕκαστον |
[1, 3] |
τἀναντία,
εἰς
ταὐτὸν
δὲ
συντείνοντα·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἰσχυρότερον,
τὸ
δ´ |
[1, 2] |
γυναῖκά
τε
βοῦν
τ´
ἀροτῆρα.
|
Τὸ |
μὲν
γὰρ
τῆς
τροφῆς
πρῶτον, |
[1, 3] |
ἔνδον·
καὶ
πρὸς
τὴν
ἐργασίαν
|
τὸ |
μὲν
δυνάμενον
ἑδραῖον
εἶναι,
πρὸς |
[1, 5] |
ἔργου
καὶ
κολάσεως
καὶ
τροφῆς,
|
τὸ |
μὲν
μήτε
κολάζεσθαι,
μήτ´
ἐργάζεσθαι, |
[1, 3] |
ἀμυντικώτερον
διὰ
τὴν
ἀνδρείαν,
καὶ
|
τὸ |
μὲν
πορίζῃ
τὰ
ἔξωθεν,
τὸ |
[1, 3] |
τὸ
δ´
ἀσθενέστερον
ἐποίησεν,
ἵνα
|
(τὸ |
μὲν
φυλακτικώτερον
ᾖ
διὰ
τὸν |
[1, 4] |
οὖν
(νόμοι
πρὸς
γυναῖκα)
(καὶ)
|
τὸ |
μὴ
ἀδικεῖν·
οὕτως
γὰρ
ἂν |
[1, 3] |
γὰρ
τὸ
θρέψαι,
τῶν
δὲ
|
τὸ |
παιδεῦσαί
ἐστιν.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν |
[1, 6] |
ἦν
τὸ
πάντα
ἐπιτάττειν
καὶ
|
τὸ〉 |
πάντ´
ἐφορᾶν
αὐτόν,
καθ´
ὃ |
[1, 6] |
μικροτέραις
οἰκονομίαις.
Περσικὰ
δὲ
ἦν
|
τὸ |
πάντα
ἐπιτάττειν
καὶ
τὸ〉
πάντ´ |
[1, 5] |
ἡ
τροφὴ
οὐ
φάρμακον
διὰ
|
τὸ |
συνεχές.
Γένη
δὲ
ἂν
εἴη |
[1, 6] |
χρόνου
ποιητέον,
ἵνα
μὴ
λανθάνῃ
|
τὸ |
σῳζόμενον
καὶ
τὸ
ἐλλεῖπον.
Οἰκίαν |
[1, 6] |
μήτε
νυκτὸς
μήτε
ἡμέρας
παριέναι·
|
τό |
τε
διανίστασθαι
νύκτωρ·
τοῦτο
γὰρ |
[1, 4] |
παρόντος.
Εὖ
δ´
ἔχει
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Ἡσιόδου.
παρθενικὴν
δὲ
γαμεῖν, |
[1, 6] |
Καὶ
τὸ
τοῦ
Πέρσου
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Λίβυος
ἀπόφθεγμα
εὖ
ἂν |
[1, 6] |
ποιεῖσθαι
χρὴ
τὴν
ἐπιμέλειαν.
Καὶ
|
τὸ |
τοῦ
Πέρσου
καὶ
τὸ
τοῦ |
[1, 5] |
ἔχουσιν
οὗτοι
οὗπερ
ἕνεκα
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἐνομίσθη.
~Εἴδη
δὲ
τοῦ
οἰκονόμου |
[1, 3] |
ἡμῖν
ἐν
ἄλλοις
ὅτι
πολλὰ
|
τοιαῦτα |
ἡ
φύσις
ἐφίεται
ἀπεργάζεσθαι,
ὥσπερ |
[1, 2] |
μεταλλευτικὴ
καὶ
εἴ
τις
ἄλλη
|
τοιαύτη. |
Ἡ
δὲ
γεωργικὴ
μάλιστα,
ὅτι |
[1, 6] |
χειμῶνος.
Εἴη
δ´
ἂν
(ἡ)
|
τοιαύτη |
κατάβορρος
οὖσα
καὶ
μὴ
ἰσοπλατής. |
[1, 3] |
κοινωνία
συνέστηκεν.
Ἐν
μὲν
οὖν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ζῴοις
ἀλόγως
τοῦτο
ὑπάρχει, |
[1, 5] |
μισθὸς
τροφή.
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ὅταν
μὴ
γίγνηται
τοῖς |
[1, 6] |
ὑποδεικνύντος
καλῶς
μιμεῖσθαι,
οὔτ´
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις,
οὔτ´
ἐν
ἐπιτροπείᾳ,
ὡς |
[1, 2] |
τροφὴ
πᾶσίν
ἐστιν,
ὥστε
καὶ
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
ἀπὸ
τῆς
γῆς.
Πρὸς |
[1, 5] |
τοῖς
ἄλλοις
ὅταν
μὴ
γίγνηται
|
τοῖς |
βελτίοσι
βέλτιον
μηδὲ
ἆθλα
ᾖ |
[1, 5] |
τοῖς
μὲν
ἐλευθεριωτέροις
τιμῆς
μεταδιδόναι,
|
τοῖς |
δ´
ἐργάταις
τροφῆς
πλῆθος.
Καὶ |
[1, 2] |
ἐστιν.
Ἐπεὶ
δὲ
πρῶτον
ἐν
|
τοῖς |
ἐλαχίστοις
ἡ
Φύσις
ἑκάστου
θεωρεῖται, |
[1, 6] |
καὶ
τῶν
ὀλιγάκις,
ταῦτα
παραδοτέον
|
τοῖς |
ἐφεστῶσιν.
Ἐπὶ
τούτοις
καὶ
τὴν |
[1, 3] |
τεκνοποιΐας
μόνον
χάριν·
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
ἡμέροις
καὶ
φρονιμωτέροις
διήρθρωται
μᾶλλον |
[1, 6] |
τε
Περσικοῖς
συμφέρει
χρῆσθαι
καὶ
|
τοῖς |
Λακωνικοῖς.
Καὶ
ἡ
Ἀττικὴ
δὲ |
[1, 5] |
ὑβρίζειν
ἐᾶν
μήτε
ἀνιέναι·
καὶ
|
τοῖς |
μὲν
ἐλευθεριωτέροις
τιμῆς
μεταδιδόναι,
τοῖς |
[1, 6] |
κινδυνεύσωσιν
ἅπασαι.
Πρὸς
δὲ
φυλακὴν
|
τοῖς |
τε
Περσικοῖς
συμφέρει
χρῆσθαι
καὶ |
[1, 3] |
(τὸ
μὲν
φυλακτικώτερον
ᾖ
διὰ
|
τὸν |
φόβον,
τὸ
δ´
ἀμυντικώτερον
διὰ |
[1, 3] |
ὅσον
μετέχουσι
τῆς
φύσεως,
ἐπὶ
|
τοσοῦτον, |
καὶ
τεκνοποιΐας
μόνον
χάριν·
ἐν |
[1, 1] |
ἡ
πολιτικὴ
διαφέρει
οὐ
μόνον
|
τοσοῦτον |
ὅσον
οἰκία
καὶ
πόλις
(ταῦτα |
[1, 3] |
ἀδύνατον
δὲ
τὸ
θῆλυ
ἄνευ
|
τοῦ |
ἄρρενος
ἢ
τὸ
ἄρρεν
ἄνευ |
[1, 6] |
ἐρωτηθεὶς
ποία
κόπρος
ἀρίστη,
τὰ
|
τοῦ |
δεσπότου
ἴχνη»
ἔφη.
Ἐπισκεπτέον
οὖν |
[1, 6] |
τί
μάλιστα
ἵππον
πιαίνει,
ὁ
|
τοῦ |
δεσπότου
ὀφθαλμός»
ἔφη·
ὁ
δὲ |
[1, 3] |
δὲ
μάλιστα,
ὅτι
οὐ
μόνον
|
τοῦ |
εἶναι,
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ
εὖ |
[1, 3] |
μόνον
τοῦ
εἶναι,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῦ |
εὖ
εἶναι
συνεργὰ
ἀλλήλοις
τὸ |
[1, 4] |
Εὖ
δ´
ἔχει
καὶ
τὸ
|
τοῦ |
Ἡσιόδου.
παρθενικὴν
δὲ
γαμεῖν,
ἵνα |
[1, 3] |
τὸ
εἶδος.
Οὕτω
προῳκονόμηται
ὑπὸ
|
τοῦ |
θείου
ἑκατέρου
ἡ
φύσις,
τοῦ |
[1, 6] |
ὑγίειαν
δεῖ
εἶναι
εὔπνουν
μὲν
|
τοῦ |
θέρους,
εὐήλιον
δὲ
τοῦ
χειμῶνος. |
[1, 3] |
ἄρρενος
ἢ
τὸ
ἄρρεν
ἄνευ
|
τοῦ |
θήλεος
ἀποτελεῖν
τοῦτο·
ὥστ´
ἐξ |
[1, 6] |
(εἰ
δὲ
μή,
οὐδὲν
ὄφελος
|
τοῦ |
κτᾶσθαι·
τῷ
γὰρ
ἠθμῷ
ἀντλεῖν |
[1, 6] |
τὸ
τοῦ
Πέρσου
καὶ
τὸ
|
τοῦ |
Λίβυος
ἀπόφθεγμα
εὖ
ἂν
ἔχοι. |
[1, 6] |
τὰ
τοιαῦτα
ἐνομίσθη.
~Εἴδη
δὲ
|
τοῦ |
οἰκονόμου
τέτταρα
καθ´〉
ἃ
δεῖ |
[1, 5] |
τροφῆς
πλῆθος.
Καὶ
ἐπειδὴ
ἡ
|
τοῦ |
οἴνου
πόσις
καὶ
τοὺς
ἐλευθέρους |
[1, 6] |
χρὴ
τὴν
ἐπιμέλειαν.
Καὶ
τὸ
|
τοῦ |
Πέρσου
καὶ
τὸ
τοῦ
Λίβυος |
[1, 6] |
ἀποδιδόμενοι
γὰρ
ὠνοῦνται,
καὶ
ἡ
|
τοῦ |
ταμιείου
θέσις
οὐκ
ἔστιν
ἐν |
[1, 3] |
τοῦ
θείου
ἑκατέρου
ἡ
φύσις,
|
τοῦ |
τε
ἀνδρὸς
καὶ
τῆς
γυναικός, |
[1, 6] |
μὲν
τοῦ
θέρους,
εὐήλιον
δὲ
|
τοῦ |
χειμῶνος.
Εἴη
δ´
ἂν
(ἡ) |
[1, 4] |
γὰρ
ἂν
οὐδ´
αὐτὸς
ἀδικοῖτο.
|
Τοῦθ´ |
ὑφηγεῖται
δὲ
(ὃ)
καὶ
ὁ |
[1, 3] |
ἐρυμάτων
ἐστίν.
~Τῶν
δὲ
περὶ
|
τοὺς |
ἀνθρώπους
ἡ
κατὰ
γυναῖκα
πρώτη |
[1, 5] |
ἡ
τοῦ
οἴνου
πόσις
καὶ
|
τοὺς |
ἐλευθέρους
ὑβριστὰς
ποιεῖ,
καὶ
πολλὰ |
[1, 6] |
μὴ
ἐπιμελῶν
δεσποτῶν
ἐπιμελεῖς
εἶναι
|
τοὺς |
ἐφεστῶτας.
Ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
καὶ |
[1, 5] |
αἱ
παιδεῖαι
ποιούς
τινας
ποιοῦσι
|
τοὺς |
νέους,
ἀναγκαῖον
καὶ
παρασκευασάμενον
τρέφειν |
[1, 2] |
ἔτι
δὲ
δυνάμενα
κινδυνεύειν
πρὸς
|
τοὺς |
πολεμίους·
μόνων
γὰρ
τούτων
τὰ |
[1, 6] |
κτᾶσθαι·
τῷ
γὰρ
ἠθμῷ
ἀντλεῖν
|
τοῦτ´ |
ἔστι,
καὶ
ὁ
λεγόμενος
τετρημένος |
[1, 6] |
παριέναι·
τό
τε
διανίστασθαι
νύκτωρ·
|
τοῦτο |
γὰρ
καὶ
πρὸς
ὑγίειαν
καὶ |
[1, 2] |
τῆς
γυναικὸς
ὁμιλίαν
οἰκονομήσασθαι
καλῶς·
|
τοῦτο |
δέ
ἐστιν
ὁποίαν
τινὰ
δεῖ |
[1, 5] |
ἀναγκαιότατον
τὸ
βέλτιστον
καὶ
οἰκονομικώτατον·
|
τοῦτο |
δὲ
ἦν
ἄνθρωπος.
Διὸ
δεῖ |
[1, 6] |
τὰ
ἔργα
τῆς
οἰκονομίας.
Καὶ
|
τοῦτο |
ποιητέον
ἐν
μικραῖς
οἰκονομίαις
ὀλιγάκις, |
[1, 3] |
οὖν
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις
ἀλόγως
|
τοῦτο |
ὑπάρχει,
καὶ
ἐφ´
ὅσον
μετέχουσι |
[1, 3] |
ἄρρεν
ἄνευ
τοῦ
θήλεος
ἀποτελεῖν
|
τοῦτο· |
ὥστ´
ἐξ
ἀνάγκης
αὐτῶν
ἡ |
[1, 2] |
ἀπὸ
τῆς
γῆς.
Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
καὶ
πρὸς
ἀνδρείαν
συμβάλλεται
μεγάλα· |
[1, 6] |
ταῦτα
παραδοτέον
τοῖς
ἐφεστῶσιν.
Ἐπὶ
|
τούτοις |
καὶ
τὴν
ἐπίσκεψιν
αὐτῶν
διά |
[1, 5] |
Καρχηδόνιοι
ἐπὶ
στρατιᾶς,
φανερὸν
ὅτι
|
τούτου |
ἢ
μηδὲν
ἢ
ὀλιγάκις
μεταδοτέον. |
[1, 1] |
ἡ
κοινωνία.
Ἔτι
δὲ
ἕνεκα
|
τούτου |
συνέρχονται.
Οὗ
δὲ
ἕνεκα
ἕκαστόν |
[1, 1] |
ὅταν
γὰρ
μὴ
δυνατοὶ
ὦσι
|
τούτου |
τυγχάνειν,
διαλύεται
καὶ
ἡ
κοινωνία. |
[1, 6] |
κοσμητικὸν
τῶν
ὑπαρχόντων
καὶ
χρηστικόν·
|
τούτων |
γὰρ
ἕνεκα
κἀκείνων
δεόμεθα.
Διῃρῆσθαι |
[1, 6] |
κἀκείνων
δεόμεθα.
Διῃρῆσθαι
δὲ
δεῖ
|
τούτων |
ἕκαστον,
καὶ
πλείω
τὰ
κάρπιμα |
[1, 2] |
πρὸς
τοὺς
πολεμίους·
μόνων
γὰρ
|
τούτων |
τὰ
κτήματα
ἔξω
τῶν
ἐρυμάτων |
[1, 4] |
οὐδὲν
διαφέρουσά
ἐστι
τῆς
τῶν
|
τραγῳδῶν |
ἐν
τῇ
σκευῇ
πρὸς
ἀλλήλους |
[1, 5] |
τοὺς
νέους,
ἀναγκαῖον
καὶ
παρασκευασάμενον
|
τρέφειν |
οἷς
τὰ
ἐλευθέρια
τῶν
ἔργων |
[1, 5] |
ἢ
ὀλιγάκις
μεταδοτέον.
Ὄντων
δὲ
|
τριῶν, |
ἔργου
καὶ
κολάσεως
καὶ
τροφῆς, |
[1, 6] |
ταῖς
μικραῖς
κτήσεσιν
ὁ
Ἀττικὸς
|
τρόπος |
τῆς
διαθέσεως
τῶν
ἐπικαρπιῶν
χρήσιμος· |
[1, 5] |
φαρμάκου
λόγῳ,
προσθεωροῦντας
ὅτι
ἡ
|
τροφὴ |
οὐ
φάρμακον
διὰ
τὸ
συνεχές. |
[1, 2] |
(γὰρ
ἀπὸ
τῆς
μητρὸς
ἡ
|
τροφὴ |
πᾶσίν
ἐστιν,
ὥστε
καὶ
τοῖς |
[1, 5] |
τε
ἄρχειν,
δούλῳ
δὲ
μισθὸς
|
τροφή. |
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[1, 5] |
μὲν
μήτε
κολάζεσθαι,
μήτ´
ἐργάζεσθαι,
|
τροφὴν |
δ´
ἔχειν
ὕβριν
(ἐμποιεῖ·
τὸ |
[1, 5] |
ἔργα
μὲν
ἔχειν
καὶ
κολάσεις,
|
τροφὴν |
δὲ
μή,
βίαιον
καὶ
ἀδυναμίαν |
[1, 5] |
Λείπεται
δὴ
ἔργα
παρέχειν
καὶ
|
τροφὴν |
ἱκανήν·
ἀμίσθων
γὰρ
οὐχ
οἷόν |
[1, 5] |
ἀνιέναι
κατ´
ἀξίαν
ἕκαστα,
καὶ
|
τροφὴν |
καὶ
ἐσθῆτα
καὶ
ἀργίαν
καὶ |
[1, 5] |
τιμῆς
μεταδιδόναι,
τοῖς
δ´
ἐργάταις
|
τροφῆς |
πλῆθος.
Καὶ
ἐπειδὴ
ἡ
τοῦ |
[1, 2] |
ἀροτῆρα.
Τὸ
μὲν
γὰρ
τῆς
|
τροφῆς |
πρῶτον,
τὸ
δὲ
τῶν
ἐλευθέρων |
[1, 5] |
τριῶν,
ἔργου
καὶ
κολάσεως
καὶ
|
τροφῆς, |
τὸ
μὲν
μήτε
κολάζεσθαι,
μήτ´ |
[1, 3] |
ἕνεκεν
τῇ
φύσει
μόνον
οὖσα
|
τυγχάνει, |
ἀλλὰ
καὶ
ὠφελείας·
ἃ
γὰρ |
[1, 1] |
γέγονε,
καὶ
ἡ
οὐσία
αὐτοῦ
|
τυγχάνει |
αὕτη
οὖσα·
ὥστε
δῆλον
ὅτι |
[1, 1] |
γὰρ
μὴ
δυνατοὶ
ὦσι
τούτου
|
τυγχάνειν, |
διαλύεται
καὶ
ἡ
κοινωνία.
Ἔτι |
[1, 3] |
γὰρ
φύσει
τῷ
θήλει
καὶ
|
τῷ |
ἄρρενι
μάλιστά
ἐστιν.
Ὑπόκειται
γὰρ |
[1, 6] |
μή,
οὐδὲν
ὄφελος
τοῦ
κτᾶσθαι·
|
τῷ |
γὰρ
ἠθμῷ
ἀντλεῖν
τοῦτ´
ἔστι, |
[1, 3] |
κομίζονται
παρὰ
δυναμένων
ἀδυνατοῦντες
ἐν
|
τῷ |
γήρᾳ.
Ἅμα
δὲ
καὶ
ἡ |
[1, 3] |
πρώτη
ἐπιμέλεια.
Κοινωνία
γὰρ
φύσει
|
τῷ |
θήλει
καὶ
τῷ
ἄρρενι
μάλιστά |
[1, 3] |
πρὸς
τὴν
κοινωνίαν·
διείληπται
γὰρ
|
τῷ |
μὴ
ἐπὶ
ταὐτὰ
πάντα
χρήσιμον |
[1, 1] |
αὐτῆς
ἐστι
ποιῆσαι
καὶ
χρήσασθαι
|
τῷ |
ποιηθέντι,
ὥσπερ
λύρᾳ
καὶ
αὐλοῖς· |
[1, 6] |
καὶ
πλείω
τὰ
κάρπιμα
εἶναι
|
τῶν |
ἀκάρπων,
καὶ
τὰς
ἐργασίας
οὕτω |
[1, 6] |
Διονυσίου·
οὐδεὶς
γὰρ
ἐπιμελεῖται
(ὁμοίως
|
τῶν |
ἀλλοτρίων
καὶ
τῶν
οἰκείων,
ὥστε |
[1, 6] |
θυρωρὸς
ὃς
ἂν
ᾖ
ἄχρηστος
|
τῶν |
ἄλλων
ἔργων,
πρὸς
τὴν
σωτηρίαν |
[1, 6] |
ξηροῖς
καὶ
ποία
ὑγροῖς,
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
κτημάτων
ποία
ἐμψύχοις
καὶ |
[1, 5] |
τῇ
σκευῇ
πρὸς
ἀλλήλους
ὁμιλία.
|
~Τῶν |
δὲ
κτημάτων
πρῶτον
μὲν
καὶ |
[1, 3] |
κτήματα
ἔξω
τῶν
ἐρυμάτων
ἐστίν.
|
~Τῶν |
δὲ
περὶ
τοὺς
ἀνθρώπους
ἡ |
[1, 3] |
τῶν
μὲν
γὰρ
τὸ
θρέψαι,
|
τῶν |
δὲ
τὸ
παιδεῦσαί
ἐστιν.
~Πρῶτον |
[1, 5] |
θυσίας
καὶ
τὰς
ἀπολαύσεις
μᾶλλον
|
τῶν |
δούλων
ἕνεκα
ποιεῖσθαι
ἢ
τῶν |
[1, 6] |
ἄλλων
ἔργων,
πρὸς
τὴν
σωτηρίαν
|
τῶν |
εἰσφερομένων
(καὶ
ἐκφερομένων.
Πρὸς
εὐχρηστίαν |
[1, 2] |
τῆς
τροφῆς
πρῶτον,
τὸ
δὲ
|
τῶν |
ἐλευθέρων
δεύτερον〉
ὥστε
δέοι
ἂν |
[1, 5] |
καὶ
πολλὰ
ἔθνη
ἀπέχεται
καὶ
|
τῶν |
ἐλευθέρων,
οἷον
Καρχηδόνιοι
ἐπὶ
στρατιᾶς, |
[1, 5] |
τῶν
δούλων
ἕνεκα
ποιεῖσθαι
ἢ
|
τῶν |
ἐλευθέρων·
πλείονα
γὰρ
ἔχουσιν
οὗτοι |
[1, 6] |
ὁ
Ἀττικὸς
τρόπος
τῆς
διαθέσεως
|
τῶν |
ἐπικαρπιῶν
χρήσιμος·
ἐν
δὲ
ταῖς |
[1, 5] |
παρασκευασάμενον
τρέφειν
οἷς
τὰ
ἐλευθέρια
|
τῶν |
ἔργων
προστακτέον.
Ὁμιλία
δὲ
πρὸς |
[1, 2] |
γὰρ
τούτων
τὰ
κτήματα
ἔξω
|
τῶν |
ἐρυμάτων
ἐστίν.
~Τῶν
δὲ
περὶ |
[1, 3] |
φύσις
ἐφίεται
ἀπεργάζεσθαι,
ὥσπερ
καὶ
|
τῶν |
ζῴων
ἕκαστον·
ἀδύνατον
δὲ
τὸ |
[1, 4] |
κεδνὰ
διδάξῃς.
Αἱ
γὰρ
ἀνομοιότητες
|
τῶν |
ἠθῶν
ἥκιστα
φιλικόν.
Περὶ
δὲ |
[1, 5] |
λόγῳ
καὶ
ἔργῳ,
μιμουμένους
τὴν
|
τῶν |
ἰατρῶν
δύναμιν
ἐν
φαρμάκου
λόγῳ, |
[1, 6] |
δὲ
καὶ
περὶ
σκευῶν
χρήσεως
|
τῶν |
καθ´
ἡμέραν
καὶ
τῶν
ὀλιγάκις, |
[1, 6] |
καὶ
ἐσθῆτι
ποία
συμφέρει,
καὶ
|
τῶν |
καρπῶν
ποία
ξηροῖς
καὶ
ποία |
[1, 6] |
καὶ
τῶν
πρὸς
ἐνιαυτὸν
καὶ
|
τῶν |
κατὰ
μῆνα
δαπανωμένων,
ὁμοίως
δὲ |
[1, 2] |
αἱ
πολεμικαί.
Ἔτι
δὲ
καὶ
|
τῶν |
κατὰ
φύσιν·
φύσει
(γὰρ
ἀπὸ |
[1, 3] |
κοινήν,
τὴν
δὲ
ὠφέλειαν
ἴδιον·
|
τῶν |
μὲν
γὰρ
τὸ
θρέψαι,
τῶν |
[1, 6] |
ἐπιμελεῖται
(ὁμοίως
τῶν
ἀλλοτρίων
καὶ
|
τῶν |
οἰκείων,
ὥστε
ὅσα
ἐνδέχεται,
δι´ |
[1, 6] |
χρήσεως
τῶν
καθ´
ἡμέραν
καὶ
|
τῶν |
ὀλιγάκις,
ταῦτα
παραδοτέον
τοῖς
ἐφεστῶσιν. |
[1, 6] |
δὲ
ταῖς
μεγάλαις,
διαμερισθέντων
καὶ
|
τῶν |
πρὸς
ἐνιαυτὸν
καὶ
τῶν
κατὰ |
[1, 3] |
τὸ
ἄρρεν
ἐστί.
Καὶ
ἡ
|
τῶν |
τέκνων
κτῆσις
οὐ
λειτουργίας
ἕνεκεν |
[1, 1] |
δὲ
μοναρχία.
Ἔνιαι
μὲν
οὖν
|
τῶν |
τεχνῶν
διῄρηνται,
καὶ
οὐ
τῆς |
[1, 4] |
κοσμήσεως
οὐδὲν
διαφέρουσά
ἐστι
τῆς
|
τῶν |
τραγῳδῶν
ἐν
τῇ
σκευῇ
πρὸς |
[1, 6] |
ἔτι
δὲ
καὶ
εἶναι
κοσμητικὸν
|
τῶν |
ὑπαρχόντων
καὶ
χρηστικόν·
τούτων
γὰρ |