HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la science économique, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


τ  =  57 formes différentes pour 246 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 2]   μὲν πρώτιστα γυναῖκά τε βοῦν  τ´   ἀροτῆρα. Τὸ μὲν γὰρ τῆς
[1, 6]   Ἐπισκεπτέον οὖν τὰ μὲν αὐτόν,  τὰ   δὲ τὴν γυναῖκα, ὡς ἑκατέροις
[1, 5]   ἀναγκαῖον καὶ παρασκευασάμενον τρέφειν οἷς  τὰ   ἐλευθέρια τῶν ἔργων προστακτέον. Ὁμιλία
[1, 3]   τὰ ἔξωθεν, τὸ δὲ σῴζῃ  τὰ   ἔνδον· καὶ πρὸς τὴν ἐργασίαν
[1, 3]   ἀνδρείαν, καὶ τὸ μὲν πορίζῃ  τὰ   ἔξωθεν, τὸ δὲ σῴζῃ τὰ
[1, 5]   Γένη δὲ ἂν εἴη πρὸς  τὰ   ἔργα βέλτιστα τὰ〉 μήτε δειλὰ
[1, 6]   τὴν γυναῖκα, ὡς ἑκατέροις διαιρεῖται  τὰ   ἔργα τῆς οἰκονομίας. Καὶ τοῦτο
[1, 4]   Περὶ δὲ κοσμήσεως, ὥσπερ οὐδὲ  τὰ   ἤθη δεῖ ἀλαζονευομένους ἀλλήλοις πλησιάζειν,
[1, 6]   δεῖ τούτων ἕκαστον, καὶ πλείω  τὰ   κάρπιμα εἶναι τῶν ἀκάρπων, καὶ
[1, 6]   ἐλλεῖπον. Οἰκίαν δὲ πρός τε  τὰ   κτήματα ἀποβλέποντα κατασκευαστέον καὶ πρὸς
[1, 2]   τοὺς πολεμίους· μόνων γὰρ τούτων  τὰ   κτήματα ἔξω τῶν ἐρυμάτων ἐστίν.
[1, 6]   δεσπότου ἴχνη» ἔφη. Ἐπισκεπτέον οὖν  τὰ   μὲν αὐτόν, τὰ δὲ τὴν
[1, 5]   εἴη πρὸς τὰ ἔργα βέλτιστα  τὰ〉   μήτε δειλὰ μήτε ἀνδρεῖα ἄγαν.
[1, 2]   ἐλευθέρων δεύτερον〉 ὥστε δέοι ἂν  τὰ   περὶ τὴν τῆς γυναικὸς ὁμιλίαν
[1, 2]   οὐ γὰρ ὥσπερ αἱ βάναυσοι  τὰ   σώματα ἀχρεῖα ποιοῦσιν, ἀλλὰ δυνάμενα
[1, 4]   ἀλαζονευομένους ἀλλήλοις πλησιάζειν, οὕτως οὐδὲ  τὰ   σώματα. δὲ διὰ τῆς
[1, 5]   γὰρ ἔχουσιν οὗτοι οὗπερ ἕνεκα  τὰ   τοιαῦτα ἐνομίσθη. ~Εἴδη δὲ τοῦ
[1, 6]   Λίβυς ἐρωτηθεὶς ποία κόπρος ἀρίστη,  τὰ   τοῦ δεσπότου ἴχνη» ἔφη. Ἐπισκεπτέον
[1, 1]   (ταῦτα μὲν γὰρ αὐταῖς ἐστι  τὰ   ὑποκείμενα) ἀλλὰ καὶ ὅτι
[1, 6]   καθ´〉 δεῖ ἔχειν περὶ  τὰ   χρήματα. Καὶ γὰρ τὸ κτᾶσθαι
[1, 6]   τῶν ἐπικαρπιῶν χρήσιμος· ἐν δὲ  ταῖς   μεγάλαις, διαμερισθέντων καὶ τῶν πρὸς
[1, 6]   ἰσοπλατής. Δοκεῖ δὲ καὶ ἐν  ταῖς   μεγάλαις οἰκονομίαις χρήσιμος εἶναι θυρωρὸς
[1, 6]   φιλοσοφίαν χρήσιμον. Ἐν μὲν οὖν  ταῖς   μικραῖς κτήσεσιν Ἀττικὸς τρόπος
[1, 6]   ταμιείου θέσις οὐκ ἔστιν ἐν  ταῖς   μικροτέραις οἰκονομίαις. Περσικὰ δὲ ἦν
[1, 5]   ὁμοεθνεῖς πολλούς, ὥσπερ καὶ ἐν  ταῖς   πόλεσιν· καὶ τὰς θυσίας καὶ
[1, 5]   ὡρισμένος. Δεῖ δὲ καὶ ἐξομηρεύειν  ταῖς   τεκνοποιΐαις· καὶ μὴ κτᾶσθαι ὁμοεθνεῖς
[1, 6]   γὰρ ὠνοῦνται, καὶ τοῦ  ταμιείου   θέσις οὐκ ἔστιν ἐν ταῖς
[1, 3]   δύναμιν, ἀλλ´ ἔνια μὲν ἐπὶ  τἀναντία,   εἰς ταὐτὸν δὲ συντείνοντα· τὸ
[1, 5]   πόλεσιν· καὶ τὰς θυσίας καὶ  τὰς   ἀπολαύσεις μᾶλλον τῶν δούλων ἕνεκα
[1, 3]   δυνάμενον ἑδραῖον εἶναι, πρὸς δὲ  τὰς   ἔξωθεν θυραυλίας ἀσθενές, τὸ δὲ
[1, 6]   κάρπιμα εἶναι τῶν ἀκάρπων, καὶ  τὰς   ἐργασίας οὕτω νενεμῆσθαι ὅπως μὴ
[1, 3]   ἀσθενές, τὸ δὲ πρὸς μὲν  τὰς   ἡσυχίας χεῖρον, πρὸς δὲ τὰς
[1, 5]   καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν· καὶ  τὰς   θυσίας καὶ τὰς ἀπολαύσεις μᾶλλον
[1, 3]   τὰς ἡσυχίας χεῖρον, πρὸς δὲ  τὰς   κινήσεις ὑγιεινόν· καὶ περὶ τέκνων
[1, 6]   εἶναι τοὺς ἐφεστῶτας. Ἐπεὶ δὲ  ταῦτα   καὶ καλὰ πρὸς ἀρετὴν καὶ
[1, 1]   τοσοῦτον ὅσον οἰκία καὶ πόλις  (ταῦτα   μὲν γὰρ αὐταῖς ἐστι τὰ
[1, 6]   καθ´ ἡμέραν καὶ τῶν ὀλιγάκις,  ταῦτα   παραδοτέον τοῖς ἐφεστῶσιν. Ἐπὶ τούτοις
[1, 3]   διείληπται γὰρ τῷ μὴ ἐπὶ  ταὐτὰ   πάντα χρήσιμον ἔχειν τὴν δύναμιν,
[1, 3]   δὲ καὶ φύσις ἀναπληροῖ  ταύτῃ   τῇ περιόδῳ τὸ ἀεὶ εἶναι,
[1, 2]   δέ ἐστιν ὁποίαν τινὰ δεῖ  ταύτην   εἶναι παρασκευάσαι. Κτήσεως δὲ πρώτη
[1, 3]   ἔνια μὲν ἐπὶ τἀναντία, εἰς  ταὐτὸν   δὲ συντείνοντα· τὸ μὲν γὰρ
[1, 3]   θείου ἑκατέρου φύσις, τοῦ  τε   ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικός, πρὸς
[1, 5]   ἱκανήν· ἀμίσθων γὰρ οὐχ οἷόν  τε   ἄρχειν, δούλῳ δὲ μισθὸς τροφή.
[1, 2]   ὑπάρχειν οἶκον μὲν πρώτιστα γυναῖκά  τε   βοῦν τ´ ἀροτῆρα. Τὸ μὲν
[1, 6]   οἰκίαν εἶναι, ὥσπερ πόλιν· ὅσα  τε   δεῖ ποιεῖν μήτε νυκτὸς μήτε
[1, 6]   νυκτὸς μήτε ἡμέρας παριέναι· τό  τε   διανίστασθαι νύκτωρ· τοῦτο γὰρ καὶ
[1, 5]   δεῖ ποιεῖσθαι σκέψιν καὶ διανέμειν  τε   καὶ ἀνιέναι κατ´ ἀξίαν ἕκαστα,
[1, 2]   αὐτῆς. ~Μέρη δὲ οἰκίας ἄνθρωπός  τε   καὶ κτῆσίς ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ
[1, 6]   ἐπιτροπευομέναις πολλάκις. Οὐ γὰρ οἷόν  τε   μὴ καλῶς ὑποδεικνύντος καλῶς μιμεῖσθαι,
[1, 6]   ἅπασαι. Πρὸς δὲ φυλακὴν τοῖς  τε   Περσικοῖς συμφέρει χρῆσθαι καὶ τοῖς
[1, 6]   τὸ ἐλλεῖπον. Οἰκίαν δὲ πρός  τε   τὰ κτήματα ἀποβλέποντα κατασκευαστέον καὶ
[1, 5]   Δεῖ δὲ καὶ ἐξομηρεύειν ταῖς  τεκνοποιΐαις·   καὶ μὴ κτᾶσθαι ὁμοεθνεῖς πολλούς,
[1, 3]   τῆς φύσεως, ἐπὶ τοσοῦτον, καὶ  τεκνοποιΐας   μόνον χάριν· ἐν δὲ τοῖς
[1, 3]   ἄρρεν ἐστί. Καὶ τῶν  τέκνων   κτῆσις οὐ λειτουργίας ἕνεκεν τῇ
[1, 3]   τὰς κινήσεις ὑγιεινόν· καὶ περὶ  τέκνων   τὴν μὲν γένεσιν κοινήν, τὴν
[1, 5]   οὐκ εὔαρχοι. Χρὴ δὲ καὶ  τέλος   ὡρίσθαι πᾶσι· δίκαιον γὰρ καὶ
[1, 6]   τοῦτ´ ἔστι, καὶ λεγόμενος  τετρημένος   πίθος) ἔτι δὲ καὶ εἶναι
[1, 6]   ἐνομίσθη. ~Εἴδη δὲ τοῦ οἰκονόμου  τέτταρα   καθ´〉 δεῖ ἔχειν περὶ
[1, 1]   μοναρχία. Ἔνιαι μὲν οὖν τῶν  τεχνῶν   διῄρηνται, καὶ οὐ τῆς αὐτῆς
[1, 6]   χρὴ γὰρ ἓν ἕκαστον ἐν  τῇ   αὑτοῦ χώρᾳ κεῖσθαι· οὕτω γὰρ
[1, 3]   καὶ φύσις ἀναπληροῖ ταύτῃ  τῇ   περιόδῳ τὸ ἀεὶ εἶναι, ἐπεὶ
[1, 4]   ἐστι τῆς τῶν τραγῳδῶν ἐν  τῇ   σκευῇ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλία. ~Τῶν
[1, 3]   τέκνων κτῆσις οὐ λειτουργίας ἕνεκεν  τῇ   φύσει μόνον οὖσα τυγχάνει, ἀλλὰ
[1, 3]   φόβον, τὸ δ´ ἀμυντικώτερον διὰ  τὴν   ἀνδρείαν, καὶ τὸ μὲν πορίζῃ
[1, 6]   τὰ μὲν αὐτόν, τὰ δὲ  τὴν   γυναῖκα, ὡς ἑκατέροις διαιρεῖται τὰ
[1, 3]   τέκνων τὴν μὲν γένεσιν κοινήν,  τὴν   δὲ ὠφέλειαν ἴδιον· τῶν μὲν
[1, 3]   ἐπὶ ταὐτὰ πάντα χρήσιμον ἔχειν  τὴν   δύναμιν, ἀλλ´ ἔνια μὲν ἐπὶ
[1, 5]   πᾶσι· δίκαιον γὰρ καὶ συμφέρον  τὴν   ἐλευθερίαν κεῖσθαι ἆθλον. Βούλονται γὰρ
[1, 6]   ἐνδέχεται, δι´ ἑαυτοῦ ποιεῖσθαι χρὴ  τὴν   ἐπιμέλειαν. Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου
[1, 6]   τοῖς ἐφεστῶσιν. Ἐπὶ τούτοις καὶ  τὴν   ἐπίσκεψιν αὐτῶν διά τινος χρόνου
[1, 3]   σῴζῃ τὰ ἔνδον· καὶ πρὸς  τὴν   ἐργασίαν τὸ μὲν δυνάμενον ἑδραῖον
[1, 3]   ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικός, πρὸς  τὴν   κοινωνίαν· διείληπται γὰρ τῷ μὴ
[1, 3]   κινήσεις ὑγιεινόν· καὶ περὶ τέκνων  τὴν   μὲν γένεσιν κοινήν, τὴν δὲ
[1, 6]   καθεύδειν ὕστερον· καὶ μηδέποτε ἀφύλακτον  τὴν   οἰκίαν εἶναι, ὥσπερ πόλιν· ὅσα
[1, 6]   ἄχρηστος τῶν ἄλλων ἔργων, πρὸς  τὴν   σωτηρίαν τῶν εἰσφερομένων (καὶ ἐκφερομένων.
[1, 2]   ὥστε δέοι ἂν τὰ περὶ  τὴν   τῆς γυναικὸς ὁμιλίαν οἰκονομήσασθαι καλῶς·
[1, 5]   κολάσεις λόγῳ καὶ ἔργῳ, μιμουμένους  τὴν   τῶν ἰατρῶν δύναμιν ἐν φαρμάκου
[1, 1]   τῶν τεχνῶν διῄρηνται, καὶ οὐ  τῆς   αὐτῆς ἐστι ποιῆσαι καὶ χρήσασθαι
[1, 2]   προτέρα, καὶ δεύτεραι ὅσαι ἀπὸ  τῆς   γῆς, οἷον μεταλλευτικὴ καὶ εἴ
[1, 2]   ὥστε καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀπὸ  τῆς   γῆς. Πρὸς δὲ τούτοις καὶ
[1, 2]   δέοι ἂν τὰ περὶ τὴν  τῆς   γυναικὸς ὁμιλίαν οἰκονομήσασθαι καλῶς· τοῦτο
[1, 3]   φύσις, τοῦ τε ἀνδρὸς καὶ  τῆς   γυναικός, πρὸς τὴν κοινωνίαν· διείληπται
[1, 1]   ποιηθέντι, ὥσπερ λύρᾳ καὶ αὐλοῖς·  τῆς   δὲ πολιτικῆς ἐστι καὶ πόλιν
[1, 6]   μικραῖς κτήσεσιν Ἀττικὸς τρόπος  τῆς   διαθέσεως τῶν ἐπικαρπιῶν χρήσιμος· ἐν
[1, 4]   τὰ σώματα. δὲ διὰ  τῆς   κοσμήσεως οὐδὲν διαφέρουσά ἐστι τῆς
[1, 2]   κατὰ φύσιν· φύσει (γὰρ ἀπὸ  τῆς   μητρὸς τροφὴ πᾶσίν ἐστιν,
[1, 6]   ὡς ἑκατέροις διαιρεῖται τὰ ἔργα  τῆς   οἰκονομίας. Καὶ τοῦτο ποιητέον ἐν
[1, 1]   καλῶς· ὥστε δῆλον ὅτι καὶ  τῆς   οἰκονομικῆς ἂν εἴη καὶ κτήσασθαι
[1, 1]   πόλεώς ἐστι. Σκεπτέον οὖν περὶ  τῆς   οἰκονομικῆς καὶ τί τὸ ἔργον
[1, 1]   ὅτι πρότερον γενέσει οἰκονομικὴ  τῆς〉   πολιτικῆς ἐστι. Καὶ γὰρ τὸ
[1, 2]   τ´ ἀροτῆρα. Τὸ μὲν γὰρ  τῆς   τροφῆς πρῶτον, τὸ δὲ τῶν
[1, 4]   τῆς κοσμήσεως οὐδὲν διαφέρουσά ἐστι  τῆς   τῶν τραγῳδῶν ἐν τῇ σκευῇ
[1, 3]   ὑπάρχει, καὶ ἐφ´ ὅσον μετέχουσι  τῆς   φύσεως, ἐπὶ τοσοῦτον, καὶ τεκνοποιΐας
[1, 6]   ἔχοι. μὲν γὰρ ἐρωτηθεὶς  τί   μάλιστα ἵππον πιαίνει, τοῦ
[1, 1]   οὖν περὶ τῆς οἰκονομικῆς καὶ  τί   τὸ ἔργον αὐτῆς. ~Μέρη δὲ
[1, 5]   ἀνιέναι· καὶ τοῖς μὲν ἐλευθεριωτέροις  τιμῆς   μεταδιδόναι, τοῖς δ´ ἐργάταις τροφῆς
[1, 2]   καλῶς· τοῦτο δέ ἐστιν ὁποίαν  τινὰ   δεῖ ταύτην εἶναι παρασκευάσαι. Κτήσεως
[1, 5]   ὁρῶμεν ὅτι αἱ παιδεῖαι ποιούς  τινας   ποιοῦσι τοὺς νέους, ἀναγκαῖον καὶ
[1, 6]   καὶ τὴν ἐπίσκεψιν αὐτῶν διά  τινος   χρόνου ποιητέον, ἵνα μὴ λανθάνῃ
[1, 2]   γῆς, οἷον μεταλλευτικὴ καὶ εἴ  τις   ἄλλη τοιαύτη. δὲ γεωργικὴ
[1, 3]   φύσις ἀναπληροῖ ταύτῃ τῇ περιόδῳ  τὸ   ἀεὶ εἶναι, ἐπεὶ κατ´ ἀριθμὸν
[1, 3]   θῆλυ ἄνευ τοῦ ἄρρενος  τὸ   ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν
[1, 3]   συνεργὰ ἀλλήλοις τὸ θῆλυ καὶ  τὸ   ἄρρεν ἐστί. Καὶ τῶν
[1, 5]   κτημάτων πρῶτον μὲν καὶ ἀναγκαιότατον  τὸ   βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ
[1, 3]   φυλακτικώτερον διὰ τὸν φόβον,  τὸ   δ´ ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν,
[1, 3]   συντείνοντα· τὸ μὲν γὰρ ἰσχυρότερον,  τὸ   δ´ ἀσθενέστερον ἐποίησεν, ἵνα (τὸ
[1, 5]   τροφὴν δ´ ἔχειν ὕβριν (ἐμποιεῖ·  τὸ   δὲ ἔργα μὲν ἔχειν καὶ
[1, 3]   δὲ τὰς ἔξωθεν θυραυλίας ἀσθενές,  τὸ   δὲ πρὸς μὲν τὰς ἡσυχίας
[1, 3]   τὸ μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν,  τὸ   δὲ σῴζῃ τὰ ἔνδον· καὶ
[1, 2]   μὲν γὰρ τῆς τροφῆς πρῶτον,  τὸ   δὲ τῶν ἐλευθέρων δεύτερον〉 ὥστε
[1, 3]   ἀριθμὸν οὐ δύναται, ἀλλὰ κατὰ  τὸ   εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται ὑπὸ τοῦ
[1, 6]   μὴ λανθάνῃ τὸ σῳζόμενον καὶ  τὸ   ἐλλεῖπον. Οἰκίαν δὲ πρός τε
[1, 1]   περὶ τῆς οἰκονομικῆς καὶ τί  τὸ   ἔργον αὐτῆς. ~Μέρη δὲ οἰκίας
[1, 1]   τῆς〉 πολιτικῆς ἐστι. Καὶ γὰρ  τὸ   ἔργον· μόριον γὰρ οἰκία πόλεώς
[1, 1]   χώρας καὶ κτημάτων αὔταρκες πρὸς  τὸ   εὖ ζῆν. Φανερὸν δέ· ὅταν
[1, 3]   τῶν ζῴων ἕκαστον· ἀδύνατον δὲ  τὸ   θῆλυ ἄνευ τοῦ ἄρρενος
[1, 3]   τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοις  τὸ   θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ἐστί.
[1, 3]   ὠφέλειαν ἴδιον· τῶν μὲν γὰρ  τὸ   θρέψαι, τῶν δὲ τὸ παιδεῦσαί
[1, 6]   περὶ τὰ χρήματα. Καὶ γὰρ  τὸ   κτᾶσθαι δυνατὸν χρὴ εἶναι, καὶ
[1, 6]   ἐκφερομένων. Πρὸς εὐχρηστίαν δὲ σκευῶν  τὸ   Λακωνικόν· χρὴ γὰρ ἓν ἕκαστον
[1, 3]   τἀναντία, εἰς ταὐτὸν δὲ συντείνοντα·  τὸ   μὲν γὰρ ἰσχυρότερον, τὸ δ´
[1, 2]   γυναῖκά τε βοῦν τ´ ἀροτῆρα.  Τὸ   μὲν γὰρ τῆς τροφῆς πρῶτον,
[1, 3]   ἔνδον· καὶ πρὸς τὴν ἐργασίαν  τὸ   μὲν δυνάμενον ἑδραῖον εἶναι, πρὸς
[1, 5]   ἔργου καὶ κολάσεως καὶ τροφῆς,  τὸ   μὲν μήτε κολάζεσθαι, μήτ´ ἐργάζεσθαι,
[1, 3]   ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν, καὶ  τὸ   μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν, τὸ
[1, 3]   τὸ δ´ ἀσθενέστερον ἐποίησεν, ἵνα  (τὸ   μὲν φυλακτικώτερον διὰ τὸν
[1, 4]   οὖν (νόμοι πρὸς γυναῖκα) (καὶ)  τὸ   μὴ ἀδικεῖν· οὕτως γὰρ ἂν
[1, 3]   γὰρ τὸ θρέψαι, τῶν δὲ  τὸ   παιδεῦσαί ἐστιν. ~Πρῶτον μὲν οὖν
[1, 6]   ἦν τὸ πάντα ἐπιτάττειν καὶ  τὸ〉   πάντ´ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ´
[1, 6]   μικροτέραις οἰκονομίαις. Περσικὰ δὲ ἦν  τὸ   πάντα ἐπιτάττειν καὶ τὸ〉 πάντ´
[1, 5]   τροφὴ οὐ φάρμακον διὰ  τὸ   συνεχές. Γένη δὲ ἂν εἴη
[1, 6]   χρόνου ποιητέον, ἵνα μὴ λανθάνῃ  τὸ   σῳζόμενον καὶ τὸ ἐλλεῖπον. Οἰκίαν
[1, 6]   μήτε νυκτὸς μήτε ἡμέρας παριέναι·  τό   τε διανίστασθαι νύκτωρ· τοῦτο γὰρ
[1, 4]   παρόντος. Εὖ δ´ ἔχει καὶ  τὸ   τοῦ Ἡσιόδου. παρθενικὴν δὲ γαμεῖν,
[1, 6]   Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου καὶ  τὸ   τοῦ Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν
[1, 6]   ποιεῖσθαι χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν. Καὶ  τὸ   τοῦ Πέρσου καὶ τὸ τοῦ
[1, 5]   ἔχουσιν οὗτοι οὗπερ ἕνεκα τὰ  τοιαῦτα   ἐνομίσθη. ~Εἴδη δὲ τοῦ οἰκονόμου
[1, 3]   ἡμῖν ἐν ἄλλοις ὅτι πολλὰ  τοιαῦτα   φύσις ἐφίεται ἀπεργάζεσθαι, ὥσπερ
[1, 2]   μεταλλευτικὴ καὶ εἴ τις ἄλλη  τοιαύτη.   δὲ γεωργικὴ μάλιστα, ὅτι
[1, 6]   χειμῶνος. Εἴη δ´ ἂν (ἡ)  τοιαύτη   κατάβορρος οὖσα καὶ μὴ ἰσοπλατής.
[1, 3]   κοινωνία συνέστηκεν. Ἐν μὲν οὖν  τοῖς   ἄλλοις ζῴοις ἀλόγως τοῦτο ὑπάρχει,
[1, 5]   μισθὸς τροφή. Ὥσπερ δὲ καὶ  τοῖς   ἄλλοις ὅταν μὴ γίγνηται τοῖς
[1, 6]   ὑποδεικνύντος καλῶς μιμεῖσθαι, οὔτ´ ἐν  τοῖς   ἄλλοις, οὔτ´ ἐν ἐπιτροπείᾳ, ὡς
[1, 2]   τροφὴ πᾶσίν ἐστιν, ὥστε καὶ  τοῖς   ἀνθρώποις ἀπὸ τῆς γῆς. Πρὸς
[1, 5]   τοῖς ἄλλοις ὅταν μὴ γίγνηται  τοῖς   βελτίοσι βέλτιον μηδὲ ἆθλα
[1, 5]   τοῖς μὲν ἐλευθεριωτέροις τιμῆς μεταδιδόναι,  τοῖς   δ´ ἐργάταις τροφῆς πλῆθος. Καὶ
[1, 2]   ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ πρῶτον ἐν  τοῖς   ἐλαχίστοις Φύσις ἑκάστου θεωρεῖται,
[1, 6]   καὶ τῶν ὀλιγάκις, ταῦτα παραδοτέον  τοῖς   ἐφεστῶσιν. Ἐπὶ τούτοις καὶ τὴν
[1, 3]   τεκνοποιΐας μόνον χάριν· ἐν δὲ  τοῖς   ἡμέροις καὶ φρονιμωτέροις διήρθρωται μᾶλλον
[1, 6]   τε Περσικοῖς συμφέρει χρῆσθαι καὶ  τοῖς   Λακωνικοῖς. Καὶ Ἀττικὴ δὲ
[1, 5]   ὑβρίζειν ἐᾶν μήτε ἀνιέναι· καὶ  τοῖς   μὲν ἐλευθεριωτέροις τιμῆς μεταδιδόναι, τοῖς
[1, 6]   κινδυνεύσωσιν ἅπασαι. Πρὸς δὲ φυλακὴν  τοῖς   τε Περσικοῖς συμφέρει χρῆσθαι καὶ
[1, 3]   (τὸ μὲν φυλακτικώτερον διὰ  τὸν   φόβον, τὸ δ´ ἀμυντικώτερον διὰ
[1, 3]   ὅσον μετέχουσι τῆς φύσεως, ἐπὶ  τοσοῦτον,   καὶ τεκνοποιΐας μόνον χάριν· ἐν
[1, 1]   πολιτικὴ διαφέρει οὐ μόνον  τοσοῦτον   ὅσον οἰκία καὶ πόλις (ταῦτα
[1, 3]   ἀδύνατον δὲ τὸ θῆλυ ἄνευ  τοῦ   ἄρρενος τὸ ἄρρεν ἄνευ
[1, 6]   ἐρωτηθεὶς ποία κόπρος ἀρίστη, τὰ  τοῦ   δεσπότου ἴχνη» ἔφη. Ἐπισκεπτέον οὖν
[1, 6]   τί μάλιστα ἵππον πιαίνει,  τοῦ   δεσπότου ὀφθαλμός» ἔφη· δὲ
[1, 3]   δὲ μάλιστα, ὅτι οὐ μόνον  τοῦ   εἶναι, ἀλλὰ καὶ τοῦ εὖ
[1, 3]   μόνον τοῦ εἶναι, ἀλλὰ καὶ  τοῦ   εὖ εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοις τὸ
[1, 4]   Εὖ δ´ ἔχει καὶ τὸ  τοῦ   Ἡσιόδου. παρθενικὴν δὲ γαμεῖν, ἵνα
[1, 3]   τὸ εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται ὑπὸ  τοῦ   θείου ἑκατέρου φύσις, τοῦ
[1, 6]   ὑγίειαν δεῖ εἶναι εὔπνουν μὲν  τοῦ   θέρους, εὐήλιον δὲ τοῦ χειμῶνος.
[1, 3]   ἄρρενος τὸ ἄρρεν ἄνευ  τοῦ   θήλεος ἀποτελεῖν τοῦτο· ὥστ´ ἐξ
[1, 6]   (εἰ δὲ μή, οὐδὲν ὄφελος  τοῦ   κτᾶσθαι· τῷ γὰρ ἠθμῷ ἀντλεῖν
[1, 6]   τὸ τοῦ Πέρσου καὶ τὸ  τοῦ   Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν ἔχοι.
[1, 6]   τὰ τοιαῦτα ἐνομίσθη. ~Εἴδη δὲ  τοῦ   οἰκονόμου τέτταρα καθ´〉 δεῖ
[1, 5]   τροφῆς πλῆθος. Καὶ ἐπειδὴ  τοῦ   οἴνου πόσις καὶ τοὺς ἐλευθέρους
[1, 6]   χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν. Καὶ τὸ  τοῦ   Πέρσου καὶ τὸ τοῦ Λίβυος
[1, 6]   ἀποδιδόμενοι γὰρ ὠνοῦνται, καὶ  τοῦ   ταμιείου θέσις οὐκ ἔστιν ἐν
[1, 3]   τοῦ θείου ἑκατέρου φύσις,  τοῦ   τε ἀνδρὸς καὶ τῆς γυναικός,
[1, 6]   μὲν τοῦ θέρους, εὐήλιον δὲ  τοῦ   χειμῶνος. Εἴη δ´ ἂν (ἡ)
[1, 4]   γὰρ ἂν οὐδ´ αὐτὸς ἀδικοῖτο.  Τοῦθ´   ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ
[1, 3]   ἐρυμάτων ἐστίν. ~Τῶν δὲ περὶ  τοὺς   ἀνθρώπους κατὰ γυναῖκα πρώτη
[1, 5]   τοῦ οἴνου πόσις καὶ  τοὺς   ἐλευθέρους ὑβριστὰς ποιεῖ, καὶ πολλὰ
[1, 6]   μὴ ἐπιμελῶν δεσποτῶν ἐπιμελεῖς εἶναι  τοὺς   ἐφεστῶτας. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα καὶ
[1, 5]   αἱ παιδεῖαι ποιούς τινας ποιοῦσι  τοὺς   νέους, ἀναγκαῖον καὶ παρασκευασάμενον τρέφειν
[1, 2]   ἔτι δὲ δυνάμενα κινδυνεύειν πρὸς  τοὺς   πολεμίους· μόνων γὰρ τούτων τὰ
[1, 6]   κτᾶσθαι· τῷ γὰρ ἠθμῷ ἀντλεῖν  τοῦτ´   ἔστι, καὶ λεγόμενος τετρημένος
[1, 6]   παριέναι· τό τε διανίστασθαι νύκτωρ·  τοῦτο   γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ
[1, 2]   τῆς γυναικὸς ὁμιλίαν οἰκονομήσασθαι καλῶς·  τοῦτο   δέ ἐστιν ὁποίαν τινὰ δεῖ
[1, 5]   ἀναγκαιότατον τὸ βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον·  τοῦτο   δὲ ἦν ἄνθρωπος. Διὸ δεῖ
[1, 6]   τὰ ἔργα τῆς οἰκονομίας. Καὶ  τοῦτο   ποιητέον ἐν μικραῖς οἰκονομίαις ὀλιγάκις,
[1, 3]   οὖν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἀλόγως  τοῦτο   ὑπάρχει, καὶ ἐφ´ ὅσον μετέχουσι
[1, 3]   ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν  τοῦτο·   ὥστ´ ἐξ ἀνάγκης αὐτῶν
[1, 2]   ἀπὸ τῆς γῆς. Πρὸς δὲ  τούτοις   καὶ πρὸς ἀνδρείαν συμβάλλεται μεγάλα·
[1, 6]   ταῦτα παραδοτέον τοῖς ἐφεστῶσιν. Ἐπὶ  τούτοις   καὶ τὴν ἐπίσκεψιν αὐτῶν διά
[1, 5]   Καρχηδόνιοι ἐπὶ στρατιᾶς, φανερὸν ὅτι  τούτου   μηδὲν ὀλιγάκις μεταδοτέον.
[1, 1]   κοινωνία. Ἔτι δὲ ἕνεκα  τούτου   συνέρχονται. Οὗ δὲ ἕνεκα ἕκαστόν
[1, 1]   ὅταν γὰρ μὴ δυνατοὶ ὦσι  τούτου   τυγχάνειν, διαλύεται καὶ κοινωνία.
[1, 6]   κοσμητικὸν τῶν ὑπαρχόντων καὶ χρηστικόν·  τούτων   γὰρ ἕνεκα κἀκείνων δεόμεθα. Διῃρῆσθαι
[1, 6]   κἀκείνων δεόμεθα. Διῃρῆσθαι δὲ δεῖ  τούτων   ἕκαστον, καὶ πλείω τὰ κάρπιμα
[1, 2]   πρὸς τοὺς πολεμίους· μόνων γὰρ  τούτων   τὰ κτήματα ἔξω τῶν ἐρυμάτων
[1, 4]   οὐδὲν διαφέρουσά ἐστι τῆς τῶν  τραγῳδῶν   ἐν τῇ σκευῇ πρὸς ἀλλήλους
[1, 5]   τοὺς νέους, ἀναγκαῖον καὶ παρασκευασάμενον  τρέφειν   οἷς τὰ ἐλευθέρια τῶν ἔργων
[1, 5]   ὀλιγάκις μεταδοτέον. Ὄντων δὲ  τριῶν,   ἔργου καὶ κολάσεως καὶ τροφῆς,
[1, 6]   ταῖς μικραῖς κτήσεσιν Ἀττικὸς  τρόπος   τῆς διαθέσεως τῶν ἐπικαρπιῶν χρήσιμος·
[1, 5]   φαρμάκου λόγῳ, προσθεωροῦντας ὅτι  τροφὴ   οὐ φάρμακον διὰ τὸ συνεχές.
[1, 2]   (γὰρ ἀπὸ τῆς μητρὸς  τροφὴ   πᾶσίν ἐστιν, ὥστε καὶ τοῖς
[1, 5]   τε ἄρχειν, δούλῳ δὲ μισθὸς  τροφή.   Ὥσπερ δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[1, 5]   μὲν μήτε κολάζεσθαι, μήτ´ ἐργάζεσθαι,  τροφὴν   δ´ ἔχειν ὕβριν (ἐμποιεῖ· τὸ
[1, 5]   ἔργα μὲν ἔχειν καὶ κολάσεις,  τροφὴν   δὲ μή, βίαιον καὶ ἀδυναμίαν
[1, 5]   Λείπεται δὴ ἔργα παρέχειν καὶ  τροφὴν   ἱκανήν· ἀμίσθων γὰρ οὐχ οἷόν
[1, 5]   ἀνιέναι κατ´ ἀξίαν ἕκαστα, καὶ  τροφὴν   καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀργίαν καὶ
[1, 5]   τιμῆς μεταδιδόναι, τοῖς δ´ ἐργάταις  τροφῆς   πλῆθος. Καὶ ἐπειδὴ τοῦ
[1, 2]   ἀροτῆρα. Τὸ μὲν γὰρ τῆς  τροφῆς   πρῶτον, τὸ δὲ τῶν ἐλευθέρων
[1, 5]   τριῶν, ἔργου καὶ κολάσεως καὶ  τροφῆς,   τὸ μὲν μήτε κολάζεσθαι, μήτ´
[1, 3]   ἕνεκεν τῇ φύσει μόνον οὖσα  τυγχάνει,   ἀλλὰ καὶ ὠφελείας· γὰρ
[1, 1]   γέγονε, καὶ οὐσία αὐτοῦ  τυγχάνει   αὕτη οὖσα· ὥστε δῆλον ὅτι
[1, 1]   γὰρ μὴ δυνατοὶ ὦσι τούτου  τυγχάνειν,   διαλύεται καὶ κοινωνία. Ἔτι
[1, 3]   γὰρ φύσει τῷ θήλει καὶ  τῷ   ἄρρενι μάλιστά ἐστιν. Ὑπόκειται γὰρ
[1, 6]   μή, οὐδὲν ὄφελος τοῦ κτᾶσθαι·  τῷ   γὰρ ἠθμῷ ἀντλεῖν τοῦτ´ ἔστι,
[1, 3]   κομίζονται παρὰ δυναμένων ἀδυνατοῦντες ἐν  τῷ   γήρᾳ. Ἅμα δὲ καὶ
[1, 3]   πρώτη ἐπιμέλεια. Κοινωνία γὰρ φύσει  τῷ   θήλει καὶ τῷ ἄρρενι μάλιστά
[1, 3]   πρὸς τὴν κοινωνίαν· διείληπται γὰρ  τῷ   μὴ ἐπὶ ταὐτὰ πάντα χρήσιμον
[1, 1]   αὐτῆς ἐστι ποιῆσαι καὶ χρήσασθαι  τῷ   ποιηθέντι, ὥσπερ λύρᾳ καὶ αὐλοῖς·
[1, 6]   καὶ πλείω τὰ κάρπιμα εἶναι  τῶν   ἀκάρπων, καὶ τὰς ἐργασίας οὕτω
[1, 6]   Διονυσίου· οὐδεὶς γὰρ ἐπιμελεῖται (ὁμοίως  τῶν   ἀλλοτρίων καὶ τῶν οἰκείων, ὥστε
[1, 6]   θυρωρὸς ὃς ἂν ἄχρηστος  τῶν   ἄλλων ἔργων, πρὸς τὴν σωτηρίαν
[1, 6]   ξηροῖς καὶ ποία ὑγροῖς, καὶ  τῶν   ἄλλων κτημάτων ποία ἐμψύχοις καὶ
[1, 5]   τῇ σκευῇ πρὸς ἀλλήλους ὁμιλία.  ~Τῶν   δὲ κτημάτων πρῶτον μὲν καὶ
[1, 3]   κτήματα ἔξω τῶν ἐρυμάτων ἐστίν.  ~Τῶν   δὲ περὶ τοὺς ἀνθρώπους
[1, 3]   τῶν μὲν γὰρ τὸ θρέψαι,  τῶν   δὲ τὸ παιδεῦσαί ἐστιν. ~Πρῶτον
[1, 5]   θυσίας καὶ τὰς ἀπολαύσεις μᾶλλον  τῶν   δούλων ἕνεκα ποιεῖσθαι τῶν
[1, 6]   ἄλλων ἔργων, πρὸς τὴν σωτηρίαν  τῶν   εἰσφερομένων (καὶ ἐκφερομένων. Πρὸς εὐχρηστίαν
[1, 2]   τῆς τροφῆς πρῶτον, τὸ δὲ  τῶν   ἐλευθέρων δεύτερον〉 ὥστε δέοι ἂν
[1, 5]   καὶ πολλὰ ἔθνη ἀπέχεται καὶ  τῶν   ἐλευθέρων, οἷον Καρχηδόνιοι ἐπὶ στρατιᾶς,
[1, 5]   τῶν δούλων ἕνεκα ποιεῖσθαι  τῶν   ἐλευθέρων· πλείονα γὰρ ἔχουσιν οὗτοι
[1, 6]   Ἀττικὸς τρόπος τῆς διαθέσεως  τῶν   ἐπικαρπιῶν χρήσιμος· ἐν δὲ ταῖς
[1, 5]   παρασκευασάμενον τρέφειν οἷς τὰ ἐλευθέρια  τῶν   ἔργων προστακτέον. Ὁμιλία δὲ πρὸς
[1, 2]   γὰρ τούτων τὰ κτήματα ἔξω  τῶν   ἐρυμάτων ἐστίν. ~Τῶν δὲ περὶ
[1, 3]   φύσις ἐφίεται ἀπεργάζεσθαι, ὥσπερ καὶ  τῶν   ζῴων ἕκαστον· ἀδύνατον δὲ τὸ
[1, 4]   κεδνὰ διδάξῃς. Αἱ γὰρ ἀνομοιότητες  τῶν   ἠθῶν ἥκιστα φιλικόν. Περὶ δὲ
[1, 5]   λόγῳ καὶ ἔργῳ, μιμουμένους τὴν  τῶν   ἰατρῶν δύναμιν ἐν φαρμάκου λόγῳ,
[1, 6]   δὲ καὶ περὶ σκευῶν χρήσεως  τῶν   καθ´ ἡμέραν καὶ τῶν ὀλιγάκις,
[1, 6]   καὶ ἐσθῆτι ποία συμφέρει, καὶ  τῶν   καρπῶν ποία ξηροῖς καὶ ποία
[1, 6]   καὶ τῶν πρὸς ἐνιαυτὸν καὶ  τῶν   κατὰ μῆνα δαπανωμένων, ὁμοίως δὲ
[1, 2]   αἱ πολεμικαί. Ἔτι δὲ καὶ  τῶν   κατὰ φύσιν· φύσει (γὰρ ἀπὸ
[1, 3]   κοινήν, τὴν δὲ ὠφέλειαν ἴδιον·  τῶν   μὲν γὰρ τὸ θρέψαι, τῶν
[1, 6]   ἐπιμελεῖται (ὁμοίως τῶν ἀλλοτρίων καὶ  τῶν   οἰκείων, ὥστε ὅσα ἐνδέχεται, δι´
[1, 6]   χρήσεως τῶν καθ´ ἡμέραν καὶ  τῶν   ὀλιγάκις, ταῦτα παραδοτέον τοῖς ἐφεστῶσιν.
[1, 6]   δὲ ταῖς μεγάλαις, διαμερισθέντων καὶ  τῶν   πρὸς ἐνιαυτὸν καὶ τῶν κατὰ
[1, 3]   τὸ ἄρρεν ἐστί. Καὶ  τῶν   τέκνων κτῆσις οὐ λειτουργίας ἕνεκεν
[1, 1]   δὲ μοναρχία. Ἔνιαι μὲν οὖν  τῶν   τεχνῶν διῄρηνται, καὶ οὐ τῆς
[1, 4]   κοσμήσεως οὐδὲν διαφέρουσά ἐστι τῆς  τῶν   τραγῳδῶν ἐν τῇ σκευῇ πρὸς
[1, 6]   ἔτι δὲ καὶ εἶναι κοσμητικὸν  τῶν   ὑπαρχόντων καὶ χρηστικόν· τούτων γὰρ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/02/2010