Alphabétiquement     [«   »]
καθάπερ 1
καθεύδειν 1
Καὶ 9
καὶ 119
κἀκείνων 1
κακίας 1
καλὰ 1
Fréquences     [«    »]
34 γὰρ
62 δὲ
34 τὸ
119 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la science économique, livre I

καὶ


Livre, Chap.
[1, 5]   κολάσεις, τροφὴν δὲ μή, βίαιον  καὶ   ἀδυναμίαν ποιεῖ. Λείπεται δὴ ἔργα
[1, 2]   ἀνθρώπων, οὔθ´ ἑκόντων, ὥσπερ καπηλεία  καὶ   αἱ μισθαρνικαί, οὔτ´ ἀκόντων, ὥσπερ
[1, 5]   ~Τῶν δὲ κτημάτων πρῶτον μὲν  καὶ   ἀναγκαιότατον τὸ βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον·
[1, 6]   δούλοις καὶ ἐλευθέροις, καὶ γυναιξὶ  καὶ   ἀνδράσι, καὶ ξένοις καὶ ἀστοῖς.
[1, 5]   ποιεῖσθαι σκέψιν καὶ διανέμειν τε  καὶ   ἀνιέναι κατ´ ἀξίαν ἕκαστα, καὶ
[1, 5]   ἕκαστα, καὶ τροφὴν καὶ ἐσθῆτα  καὶ   ἀργίαν καὶ κολάσεις λόγῳ καὶ
[1, 6]   γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι, καὶ ξένοις  καὶ   ἀστοῖς. Καὶ πρὸς εὐημερίαν δὲ
[1, 1]   χρήσασθαι τῷ ποιηθέντι, ὥσπερ λύρᾳ  καὶ   αὐλοῖς· τῆς δὲ πολιτικῆς ἐστι
[1, 4]   οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν, ὥσπερ ἱκέτιν  καὶ   ἀφ´ ἑστίας ἠγμένην ὡς ἥκιστα
[1, 1]   Οὗ δὲ ἕνεκα ἕκαστόν ἐστι  καὶ   γέγονε, καὶ οὐσία αὐτοῦ
[1, 6]   ἀψύχοις, καὶ δούλοις καὶ ἐλευθέροις,  καὶ   γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι, καὶ ξένοις
[1, 2]   Κατὰ φύσιν δὲ γεωργικὴ προτέρα,  καὶ   δεύτεραι ὅσαι ἀπὸ τῆς γῆς,
[1, 5]   οἰκέτας. Διόπερ δεῖ ποιεῖσθαι σκέψιν  καὶ   διανέμειν τε καὶ ἀνιέναι κατ´
[1, 6]   ποία ἐμψύχοις καὶ ποία ἀψύχοις,  καὶ   δούλοις καὶ ἐλευθέροις, καὶ γυναιξὶ
[1, 2]   ἀπὸ τῆς γῆς, οἷον μεταλλευτικὴ  καὶ   εἴ τις ἄλλη τοιαύτη.
[1, 6]   λεγόμενος τετρημένος πίθος) ἔτι δὲ  καὶ   εἶναι κοσμητικὸν τῶν ὑπαρχόντων καὶ
[1, 6]   πρὸς τὴν σωτηρίαν τῶν εἰσφερομένων  (καὶ   ἐκφερομένων. Πρὸς εὐχρηστίαν δὲ σκευῶν
[1, 6]   καὶ ποία ἀψύχοις, καὶ δούλοις  καὶ   ἐλευθέροις, καὶ γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι,
[1, 6]   καὶ μὴ ἰσοπλατής. Δοκεῖ δὲ  καὶ   ἐν ταῖς μεγάλαις οἰκονομίαις χρήσιμος
[1, 5]   μὴ κτᾶσθαι ὁμοεθνεῖς πολλούς, ὥσπερ  καὶ   ἐν ταῖς πόλεσιν· καὶ τὰς
[1, 5]   χρόνος ὡρισμένος. Δεῖ δὲ  καὶ   ἐξομηρεύειν ταῖς τεκνοποιΐαις· καὶ μὴ
[1, 5]   Δούλων δὲ εἴδη δύο, ἐπίτροπος  καὶ   ἐργάτης. Ἐπεὶ δὲ ὁρῶμεν ὅτι
[1, 5]   καὶ ἀργίαν καὶ κολάσεις λόγῳ  καὶ   ἔργῳ, μιμουμένους τὴν τῶν ἰατρῶν
[1, 5]   κατ´ ἀξίαν ἕκαστα, καὶ τροφὴν  καὶ   ἐσθῆτα καὶ ἀργίαν καὶ κολάσεις
[1, 6]   δὲ κτήματα μέν, οἷον καρποῖς  καὶ   ἐσθῆτι ποία συμφέρει, καὶ τῶν
[1, 3]   (φαίνονται γὰρ μᾶλλον βοήθειαι γινόμεναι  καὶ   εὔνοιαι καὶ συνεργίαι ἀλλήλοις) ἐν
[1, 3]   ἄλλοις ζῴοις ἀλόγως τοῦτο ὑπάρχει,  καὶ   ἐφ´ ὅσον μετέχουσι τῆς φύσεως,
[1, 1]   δυνατοὶ ὦσι τούτου τυγχάνειν, διαλύεται  καὶ   κοινωνία. Ἔτι δὲ ἕνεκα
[1, 1]   ἕνεκα ἕκαστόν ἐστι καὶ γέγονε,  καὶ   οὐσία αὐτοῦ τυγχάνει αὕτη
[1, 1]   ~(Ἡ οἰκονομικὴ  καὶ   πολιτικὴ διαφέρει οὐ μόνον
[1, 6]   οἰκονομία χρήσιμος· ἀποδιδόμενοι γὰρ ὠνοῦνται,  καὶ   τοῦ ταμιείου θέσις οὐκ
[1, 3]   ἐν τῷ γήρᾳ. Ἅμα δὲ  καὶ   φύσις ἀναπληροῖ ταύτῃ τῇ
[1, 6]   ἐγείρεσθαι χρὴ πρότερον δεσπότας οἰκετῶν  καὶ   καθεύδειν ὕστερον· καὶ μηδέποτε ἀφύλακτον
[1, 5]   βέλτιον μηδὲ ἆθλα ἀρετῆς  καὶ   κακίας, γίγνονται χείρους, οὕτω καὶ
[1, 6]   τοὺς ἐφεστῶτας. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα  καὶ   καλὰ πρὸς ἀρετὴν καὶ ὠφέλιμα
[1, 5]   τροφὴν καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀργίαν  καὶ   κολάσεις λόγῳ καὶ ἔργῳ, μιμουμένους
[1, 5]   τὸ δὲ ἔργα μὲν ἔχειν  καὶ   κολάσεις, τροφὴν δὲ μή, βίαιον
[1, 5]   μεταδοτέον. Ὄντων δὲ τριῶν, ἔργου  καὶ   κολάσεως καὶ τροφῆς, τὸ μὲν
[1, 1]   οἰκιῶν πλῆθός ἐστι καὶ χώρας  καὶ   κτημάτων αὔταρκες πρὸς τὸ εὖ
[1, 1]   καὶ τῆς οἰκονομικῆς ἂν εἴη  καὶ   κτήσασθαι οἶκον καὶ χρήσασθαι αὐτῷ.
[1, 2]   ~Μέρη δὲ οἰκίας ἄνθρωπός τε  καὶ   κτῆσίς ἐστιν. Ἐπεὶ δὲ πρῶτον
[1, 6]   ἂν (ἡ) τοιαύτη κατάβορρος οὖσα  καὶ   μὴ ἰσοπλατής. Δοκεῖ δὲ καὶ
[1, 5]   δὲ καὶ ἐξομηρεύειν ταῖς τεκνοποιΐαις·  καὶ   μὴ κτᾶσθαι ὁμοεθνεῖς πολλούς, ὥσπερ
[1, 4]   ἐθίζειν ὥστε ἱκανῶς ἔχειν παρόντος  καὶ   μὴ παρόντος. Εὖ δ´ ἔχει
[1, 6]   δεσπότας οἰκετῶν καὶ καθεύδειν ὕστερον·  καὶ   μηδέποτε ἀφύλακτον τὴν οἰκίαν εἶναι,
[1, 6]   ἐλευθέροις, καὶ γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι,  καὶ   ξένοις καὶ ἀστοῖς. Καὶ πρὸς
[1, 4]   ἀδικοῖτο. Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ)  καὶ   κοινὸς νόμος· καθάπερ οἱ
[1, 6]   γὰρ ἠθμῷ ἀντλεῖν τοῦτ´ ἔστι,  καὶ   λεγόμενος τετρημένος πίθος) ἔτι
[1, 5]   γὰρ πονεῖν, ὅταν ἆθλον  καὶ   χρόνος ὡρισμένος. Δεῖ δὲ
[1, 5]   οἱ ἄγαν δειλοὶ οὐχ ὑπομένουσι  καὶ   οἱ θυμοειδεῖς οὐκ εὔαρχοι. Χρὴ
[1, 6]   τοῦτο γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν  καὶ   οἰκονομίαν καὶ φιλοσοφίαν χρήσιμον. Ἐν
[1, 5]   μὲν καὶ ἀναγκαιότατον τὸ βέλτιστον  καὶ   οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ ἦν ἄνθρωπος.
[1, 1]   αὐταῖς ἐστι τὰ ὑποκείμενα) ἀλλὰ  καὶ   ὅτι μὲν πολιτικὴ ἐκ
[1, 1]   μὲν οὖν τῶν τεχνῶν διῄρηνται,  καὶ   οὐ τῆς αὐτῆς ἐστι ποιῆσαι
[1, 5]   τινας ποιοῦσι τοὺς νέους, ἀναγκαῖον  καὶ   παρασκευασάμενον τρέφειν οἷς τὰ ἐλευθέρια
[1, 5]   καὶ κακίας, γίγνονται χείρους, οὕτω  καὶ   περὶ οἰκέτας. Διόπερ δεῖ ποιεῖσθαι
[1, 2]   ἐλαχίστοις Φύσις ἑκάστου θεωρεῖται,  καὶ   περὶ οἰκίας ἂν ὁμοίως ἔχοι.
[1, 6]   κατὰ μῆνα δαπανωμένων, ὁμοίως δὲ  καὶ   περὶ σκευῶν χρήσεως τῶν καθ´
[1, 3]   πρὸς δὲ τὰς κινήσεις ὑγιεινόν·  καὶ   περὶ τέκνων τὴν μὲν γένεσιν
[1, 6]   Διῃρῆσθαι δὲ δεῖ τούτων ἕκαστον,  καὶ   πλείω τὰ κάρπιμα εἶναι τῶν
[1, 6]   τῶν ἄλλων κτημάτων ποία ἐμψύχοις  καὶ   ποία ἀψύχοις, καὶ δούλοις καὶ
[1, 6]   καὶ τῶν καρπῶν ποία ξηροῖς  καὶ   ποία ὑγροῖς, καὶ τῶν ἄλλων
[1, 1]   αὐλοῖς· τῆς δὲ πολιτικῆς ἐστι  καὶ   πόλιν ἐξ ἀρχῆς συστήσασθαι καὶ
[1, 1]   οὐ μόνον τοσοῦτον ὅσον οἰκία  καὶ   πόλις (ταῦτα μὲν γὰρ αὐταῖς
[1, 5]   καὶ τοὺς ἐλευθέρους ὑβριστὰς ποιεῖ,  καὶ   πολλὰ ἔθνη ἀπέχεται καὶ τῶν
[1, 2]   ἀχρεῖα ποιοῦσιν, ἀλλὰ δυνάμενα θυραυλεῖν  καὶ   πονεῖν· ἔτι δὲ δυνάμενα κινδυνεύειν
[1, 2]   τῆς γῆς. Πρὸς δὲ τούτοις  καὶ   πρὸς ἀνδρείαν συμβάλλεται μεγάλα· οὐ
[1, 6]   ἀποβλέποντα κατασκευαστέον καὶ πρὸς ὑγίειαν  καὶ   πρὸς εὐημερίαν αὐτῶν. Λέγω δὲ
[1, 3]   τὸ δὲ σῴζῃ τὰ ἔνδον·  καὶ   πρὸς τὴν ἐργασίαν τὸ μὲν
[1, 6]   ἀστοῖς. Καὶ πρὸς εὐημερίαν δὲ  καὶ   πρὸς ὑγίειαν δεῖ εἶναι εὔπνουν
[1, 6]   τε διανίστασθαι νύκτωρ· τοῦτο γὰρ  καὶ   πρὸς ὑγίειαν καὶ οἰκονομίαν καὶ
[1, 6]   τε τὰ κτήματα ἀποβλέποντα κατασκευαστέον  καὶ   πρὸς ὑγίειαν καὶ πρὸς εὐημερίαν
[1, 5]   τέλος ὡρίσθαι πᾶσι· δίκαιον γὰρ  καὶ   συμφέρον τὴν ἐλευθερίαν κεῖσθαι ἆθλον.
[1, 3]   μᾶλλον βοήθειαι γινόμεναι καὶ εὔνοιαι  καὶ   συνεργίαι ἀλλήλοις) ἐν ἀνθρώπῳ δὲ
[1, 5]   ταῖς πόλεσιν· καὶ τὰς θυσίας  καὶ   τὰς ἀπολαύσεις μᾶλλον τῶν δούλων
[1, 6]   τὰ κάρπιμα εἶναι τῶν ἀκάρπων,  καὶ   τὰς ἐργασίας οὕτω νενεμῆσθαι ὅπως
[1, 5]   ὥσπερ καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν·  καὶ   τὰς θυσίας καὶ τὰς ἀπολαύσεις
[1, 3]   μετέχουσι τῆς φύσεως, ἐπὶ τοσοῦτον,  καὶ   τεκνοποιΐας μόνον χάριν· ἐν δὲ
[1, 5]   θυμοειδεῖς οὐκ εὔαρχοι. Χρὴ δὲ  καὶ   τέλος ὡρίσθαι πᾶσι· δίκαιον γὰρ
[1, 6]   παραδοτέον τοῖς ἐφεστῶσιν. Ἐπὶ τούτοις  καὶ   τὴν ἐπίσκεψιν αὐτῶν διά τινος
[1, 3]   φύσις, τοῦ τε ἀνδρὸς  καὶ   τῆς γυναικός, πρὸς τὴν κοινωνίαν·
[1, 1]   χρήσασθαι καλῶς· ὥστε δῆλον ὅτι  καὶ   τῆς οἰκονομικῆς ἂν εἴη καὶ
[1, 1]   Σκεπτέον οὖν περὶ τῆς οἰκονομικῆς  καὶ   τί τὸ ἔργον αὐτῆς. ~Μέρη
[1, 3]   εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοις τὸ θῆλυ  καὶ   τὸ ἄρρεν ἐστί. Καὶ
[1, 6]   ἵνα μὴ λανθάνῃ τὸ σῳζόμενον  καὶ   τὸ ἐλλεῖπον. Οἰκίαν δὲ πρός
[1, 3]   δ´ ἀμυντικώτερον διὰ τὴν ἀνδρείαν,  καὶ   τὸ μὲν πορίζῃ τὰ ἔξωθεν,
[1, 4]   μὲν οὖν (νόμοι πρὸς γυναῖκα)  (καὶ)   τὸ μὴ ἀδικεῖν· οὕτως γὰρ
[1, 6]   δὲ ἦν τὸ πάντα ἐπιτάττειν  καὶ   τὸ〉 πάντ´ ἐφορᾶν αὐτόν, καθ´
[1, 4]   μὴ παρόντος. Εὖ δ´ ἔχει  καὶ   τὸ τοῦ Ἡσιόδου. παρθενικὴν δὲ
[1, 6]   ἐπιμέλειαν. Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου  καὶ   τὸ τοῦ Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ
[1, 5]   δὲ μισθὸς τροφή. Ὥσπερ δὲ  καὶ   τοῖς ἄλλοις ὅταν μὴ γίγνηται
[1, 2]   τροφὴ πᾶσίν ἐστιν, ὥστε  καὶ   τοῖς ἀνθρώποις ἀπὸ τῆς γῆς.
[1, 6]   τοῖς τε Περσικοῖς συμφέρει χρῆσθαι  καὶ   τοῖς Λακωνικοῖς. Καὶ Ἀττικὴ
[1, 5]   μήτε ὑβρίζειν ἐᾶν μήτε ἀνιέναι·  καὶ   τοῖς μὲν ἐλευθεριωτέροις τιμῆς μεταδιδόναι,
[1, 3]   οὐ μόνον τοῦ εἶναι, ἀλλὰ  καὶ   τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοις
[1, 5]   ἐπειδὴ τοῦ οἴνου πόσις  καὶ   τοὺς ἐλευθέρους ὑβριστὰς ποιεῖ, καὶ
[1, 5]   ποιεῖ. Λείπεται δὴ ἔργα παρέχειν  καὶ   τροφὴν ἱκανήν· ἀμίσθων γὰρ οὐχ
[1, 5]   καὶ ἀνιέναι κατ´ ἀξίαν ἕκαστα,  καὶ   τροφὴν καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀργίαν
[1, 5]   δὲ τριῶν, ἔργου καὶ κολάσεως  καὶ   τροφῆς, τὸ μὲν μήτε κολάζεσθαι,
[1, 3]   Κοινωνία γὰρ φύσει τῷ θήλει  καὶ   τῷ ἄρρενι μάλιστά ἐστιν. Ὑπόκειται
[1, 6]   ποία ξηροῖς καὶ ποία ὑγροῖς,  καὶ   τῶν ἄλλων κτημάτων ποία ἐμψύχοις
[1, 5]   ποιεῖ, καὶ πολλὰ ἔθνη ἀπέχεται  καὶ   τῶν ἐλευθέρων, οἷον Καρχηδόνιοι ἐπὶ
[1, 3]   φύσις ἐφίεται ἀπεργάζεσθαι, ὥσπερ  καὶ   τῶν ζῴων ἕκαστον· ἀδύνατον δὲ
[1, 6]   καρποῖς καὶ ἐσθῆτι ποία συμφέρει,  καὶ   τῶν καρπῶν ποία ξηροῖς καὶ
[1, 6]   διαμερισθέντων καὶ τῶν πρὸς ἐνιαυτὸν  καὶ   τῶν κατὰ μῆνα δαπανωμένων, ὁμοίως
[1, 2]   ὥσπερ αἱ πολεμικαί. Ἔτι δὲ  καὶ   τῶν κατὰ φύσιν· φύσει (γὰρ
[1, 6]   γὰρ ἐπιμελεῖται (ὁμοίως τῶν ἀλλοτρίων  καὶ   τῶν οἰκείων, ὥστε ὅσα ἐνδέχεται,
[1, 6]   σκευῶν χρήσεως τῶν καθ´ ἡμέραν  καὶ   τῶν ὀλιγάκις, ταῦτα παραδοτέον τοῖς
[1, 6]   ἐν δὲ ταῖς μεγάλαις, διαμερισθέντων  καὶ   τῶν πρὸς ἐνιαυτὸν καὶ τῶν
[1, 1]   καὶ πόλιν ἐξ ἀρχῆς συστήσασθαι  καὶ   ὑπαρχούσῃ χρήσασθαι καλῶς· ὥστε δῆλον
[1, 6]   καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ οἰκονομίαν  καὶ   φιλοσοφίαν χρήσιμον. Ἐν μὲν οὖν
[1, 3]   χάριν· ἐν δὲ τοῖς ἡμέροις  καὶ   φρονιμωτέροις διήρθρωται μᾶλλον (φαίνονται γὰρ
[1, 6]   τὸ κτᾶσθαι δυνατὸν χρὴ εἶναι,  καὶ   φυλάττειν (εἰ δὲ μή, οὐδὲν
[1, 1]   ἂν εἴη καὶ κτήσασθαι οἶκον  καὶ   χρήσασθαι αὐτῷ. Πόλις μὲν οὖν
[1, 1]   οὐ τῆς αὐτῆς ἐστι ποιῆσαι  καὶ   χρήσασθαι τῷ ποιηθέντι, ὥσπερ λύρᾳ
[1, 6]   καὶ εἶναι κοσμητικὸν τῶν ὑπαρχόντων  καὶ   χρηστικόν· τούτων γὰρ ἕνεκα κἀκείνων
[1, 1]   μὲν οὖν οἰκιῶν πλῆθός ἐστι  καὶ   χώρας καὶ κτημάτων αὔταρκες πρὸς
[1, 3]   φύσει μόνον οὖσα τυγχάνει, ἀλλὰ  καὶ   ὠφελείας· γὰρ ἂν δυνάμενοι
[1, 6]   ταῦτα καὶ καλὰ πρὸς ἀρετὴν  καὶ   ὠφέλιμα πρὸς οἰκονομίαν, ἐγείρεσθαι χρὴ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/02/2010