Livre, Chap.
[1, 3]	οὖσα τυγχάνει, ἀλλὰ καὶ ὠφελείας·	ἃ	γὰρ ἂν δυνάμενοι εἰς ἀδυνάτους
[1, 6]	δὲ τοῦ οἰκονόμου τέτταρα καθ´〉	ἃ	δεῖ ἔχειν περὶ τὰ χρήματα.
[1, 5]	τὰ〉 μήτε δειλὰ μήτε ἀνδρεῖα	ἄγαν.	Ἀμφότερα γὰρ ἀδικοῦσι. Καὶ γὰρ
[1, 5]	γὰρ ἀδικοῦσι. Καὶ γὰρ οἱ	ἄγαν	δειλοὶ οὐχ ὑπομένουσι καὶ οἱ
[1, 4]	ἠγμένην ὡς ἥκιστα δεῖν (δοκεῖν)	ἀδικεῖν·	ἀδικία δὲ ἀνδρὸς αἱ θύραζε
[1, 4]	πρὸς γυναῖκα) (καὶ) τὸ μὴ	ἀδικεῖν·	οὕτως γὰρ ἂν οὐδ´ αὐτὸς
[1, 4]	ὡς ἥκιστα δεῖν (δοκεῖν) ἀδικεῖν·	ἀδικία	δὲ ἀνδρὸς αἱ θύραζε συνουσίαι
[1, 4]	οὕτως γὰρ ἂν οὐδ´ αὐτὸς	ἀδικοῖτο.	Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ) καὶ
[1, 5]	μήτε ἀνδρεῖα ἄγαν. Ἀμφότερα γὰρ	ἀδικοῦσι.	Καὶ γὰρ οἱ ἄγαν δειλοὶ
[1, 5]	τροφὴν δὲ μή, βίαιον καὶ	ἀδυναμίαν	ποιεῖ. Λείπεται δὴ ἔργα παρέχειν
[1, 4]	παρόντος〉 δεῖσθαι μήθ´ ὡς ἀπόντος	ἀδυνατεῖν	(ἡσυχάζειν) ἀλλ´ οὕτως ἐθίζειν ὥστε
[1, 6]	ἄλλοις, οὔτ´ ἐν ἐπιτροπείᾳ, ὡς	ἀδύνατον	ἂν μὴ ἐπιμελῶν δεσποτῶν ἐπιμελεῖς
[1, 3]	ὥσπερ καὶ τῶν ζῴων ἕκαστον·	ἀδύνατον	δὲ τὸ θῆλυ ἄνευ τοῦ
[1, 3]	πονήσωσι, πάλιν κομίζονται παρὰ δυναμένων	ἀδυνατοῦντες	ἐν τῷ γήρᾳ. Ἅμα δὲ
[1, 3]	ἃ γὰρ ἂν δυνάμενοι εἰς	ἀδυνάτους	πονήσωσι, πάλιν κομίζονται παρὰ δυναμένων
[1, 3]	ἀναπληροῖ ταύτῃ τῇ περιόδῳ τὸ	ἀεὶ	εἶναι, ἐπεὶ κατ´ ἀριθμὸν οὐ
[1, 5]	γίγνηται τοῖς βελτίοσι βέλτιον μηδὲ	ἆθλα	ᾖ ἀρετῆς καὶ κακίας, γίγνονται
[1, 5]	καὶ συμφέρον τὴν ἐλευθερίαν κεῖσθαι	ἆθλον.	Βούλονται γὰρ πονεῖν, ὅταν ᾖ
[1, 5]	Βούλονται γὰρ πονεῖν, ὅταν ᾖ	ἆθλον	καὶ ὁ χρόνος ὡρισμένος. Δεῖ
[1, 2]	συμβάλλεται μεγάλα· οὐ γὰρ ὥσπερ	αἱ	βάναυσοι τὰ σώματα ἀχρεῖα ποιοῦσιν,
[1, 4]	γαμεῖν, ἵνα ἤθεα κεδνὰ διδάξῃς.	Αἱ	γὰρ ἀνομοιότητες τῶν ἠθῶν ἥκιστα
[1, 4]	(δοκεῖν) ἀδικεῖν· ἀδικία δὲ ἀνδρὸς	αἱ	θύραζε συνουσίαι γιγνόμεναι. Περὶ δὲ
[1, 2]	οὔθ´ ἑκόντων, ὥσπερ καπηλεία καὶ	αἱ	μισθαρνικαί, οὔτ´ ἀκόντων, ὥσπερ αἱ
[1, 5]	ἐργάτης. Ἐπεὶ δὲ ὁρῶμεν ὅτι	αἱ	παιδεῖαι ποιούς τινας ποιοῦσι τοὺς
[1, 2]	αἱ μισθαρνικαί, οὔτ´ ἀκόντων, ὥσπερ	αἱ	πολεμικαί. Ἔτι δὲ καὶ τῶν
[1, 6]	πλείω τὰ κάρπιμα εἶναι τῶν	ἀκάρπων,	καὶ τὰς ἐργασίας οὕτω νενεμῆσθαι
[1, 2]	καπηλεία καὶ αἱ μισθαρνικαί, οὔτ´	ἀκόντων,	ὥσπερ αἱ πολεμικαί. Ἔτι δὲ
[1, 4]	ὥσπερ οὐδὲ τὰ ἤθη δεῖ	ἀλαζονευομένους	ἀλλήλοις πλησιάζειν, οὕτως οὐδὲ τὰ
[1, 3]	πάντα χρήσιμον ἔχειν τὴν δύναμιν,	ἀλλ´	ἔνια μὲν ἐπὶ τἀναντία, εἰς
[1, 4]	μήθ´ ὡς ἀπόντος ἀδυνατεῖν (ἡσυχάζειν)	ἀλλ´	οὕτως ἐθίζειν ὥστε ἱκανῶς ἔχειν
[1, 2]	βάναυσοι τὰ σώματα ἀχρεῖα ποιοῦσιν,	ἀλλὰ	δυνάμενα θυραυλεῖν καὶ πονεῖν· ἔτι
[1, 1]	γὰρ αὐταῖς ἐστι τὰ ὑποκείμενα)	ἀλλὰ	καὶ ὅτι ἡ μὲν πολιτικὴ
[1, 3]	ὅτι οὐ μόνον τοῦ εἶναι,	ἀλλὰ	καὶ τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ
[1, 3]	τῇ φύσει μόνον οὖσα τυγχάνει,	ἀλλὰ	καὶ ὠφελείας· ἃ γὰρ ἂν
[1, 3]	ἐπεὶ κατ´ ἀριθμὸν οὐ δύναται,	ἀλλὰ	κατὰ τὸ εἶδος. Οὕτω προῳκονόμηται
[1, 2]	οἷον μεταλλευτικὴ καὶ εἴ τις	ἄλλη	τοιαύτη. Ἡ δὲ γεωργικὴ μάλιστα,
[1, 3]	γινόμεναι καὶ εὔνοιαι καὶ συνεργίαι	ἀλλήλοις)	ἐν ἀνθρώπῳ δὲ μάλιστα, ὅτι
[1, 4]	οὐδὲ τὰ ἤθη δεῖ ἀλαζονευομένους	ἀλλήλοις	πλησιάζειν, οὕτως οὐδὲ τὰ σώματα.
[1, 3]	καὶ τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ	ἀλλήλοις	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν
[1, 4]	τραγῳδῶν ἐν τῇ σκευῇ πρὸς	ἀλλήλους	ὁμιλία. ~Τῶν δὲ κτημάτων πρῶτον
[1, 3]	συνέστηκεν. Ἐν μὲν οὖν τοῖς	ἄλλοις	ζῴοις ἀλόγως τοῦτο ὑπάρχει, καὶ
[1, 5]	τροφή. Ὥσπερ δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	ὅταν μὴ γίγνηται τοῖς βελτίοσι
[1, 3]	ἐστιν. Ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν ἐν	ἄλλοις	ὅτι πολλὰ τοιαῦτα ἡ φύσις
[1, 6]	καλῶς μιμεῖσθαι, οὔτ´ ἐν τοῖς	ἄλλοις,	οὔτ´ ἐν ἐπιτροπείᾳ, ὡς ἀδύνατον
[1, 6]	οὐδεὶς γὰρ ἐπιμελεῖται (ὁμοίως τῶν	ἀλλοτρίων	καὶ τῶν οἰκείων, ὥστε ὅσα
[1, 6]	ὃς ἂν ᾖ ἄχρηστος τῶν	ἄλλων	ἔργων, πρὸς τὴν σωτηρίαν τῶν
[1, 6]	καὶ ποία ὑγροῖς, καὶ τῶν	ἄλλων	κτημάτων ποία ἐμψύχοις καὶ ποία
[1, 3]	μὲν οὖν τοῖς ἄλλοις ζῴοις	ἀλόγως	τοῦτο ὑπάρχει, καὶ ἐφ´ ὅσον
[1, 3]	δυναμένων ἀδυνατοῦντες ἐν τῷ γήρᾳ.	Ἅμα	δὲ καὶ ἡ φύσις ἀναπληροῖ
[1, 6]	ἐργασίας οὕτω νενεμῆσθαι ὅπως μὴ	ἅμα	κινδυνεύσωσιν ἅπασαι. Πρὸς δὲ φυλακὴν
[1, 5]	ἔργα παρέχειν καὶ τροφὴν ἱκανήν·	ἀμίσθων	γὰρ οὐχ οἷόν τε ἄρχειν,
[1, 3]	διὰ τὸν φόβον, τὸ δ´	ἀμυντικώτερον	διὰ τὴν ἀνδρείαν, καὶ τὸ
[1, 5]	μήτε δειλὰ μήτε ἀνδρεῖα ἄγαν.	Ἀμφότερα	γὰρ ἀδικοῦσι. Καὶ γὰρ οἱ
[1, 3]	ἀλλὰ καὶ ὠφελείας· ἃ γὰρ	ἂν	δυνάμενοι εἰς ἀδυνάτους πονήσωσι, πάλιν
[1, 1]	δῆλον ὅτι καὶ τῆς οἰκονομικῆς	ἂν	εἴη καὶ κτήσασθαι οἶκον καὶ
[1, 5]	διὰ τὸ συνεχές. Γένη δὲ	ἂν	εἴη πρὸς τὰ ἔργα βέλτιστα
[1, 6]	αὑτοῦ χώρᾳ κεῖσθαι· οὕτω γὰρ	ἂν	ἕτοιμον ὂν οὐ ζητοῖτο.
[1, 6]	τὸ τοῦ Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ	ἂν	ἔχοι. Ὁ μὲν γὰρ ἐρωτηθεὶς
[1, 6]	οἰκονομίαις χρήσιμος εἶναι θυρωρὸς ὃς	ἂν	ᾖ ἄχρηστος τῶν ἄλλων ἔργων,
[1, 6]	δὲ τοῦ χειμῶνος. Εἴη δ´	ἂν	(ἡ) τοιαύτη κατάβορρος οὖσα καὶ
[1, 6]	οὔτ´ ἐν ἐπιτροπείᾳ, ὡς ἀδύνατον	ἂν	μὴ ἐπιμελῶν δεσποτῶν ἐπιμελεῖς εἶναι
[1, 2]	ἑκάστου θεωρεῖται, καὶ περὶ οἰκίας	ἂν	ὁμοίως ἔχοι. Ὥστε καθ´ Ἡσίοδον
[1, 4]	τὸ μὴ ἀδικεῖν· οὕτως γὰρ	ἂν	οὐδ´ αὐτὸς ἀδικοῖτο. Τοῦθ´ ὑφηγεῖται
[1, 2]	τῶν ἐλευθέρων δεύτερον〉 ὥστε δέοι	ἂν	τὰ περὶ τὴν τῆς γυναικὸς
[1, 2]	ἔχοι. Ὥστε καθ´ Ἡσίοδον δέοι	ἂν	ὑπάρχειν οἶκον μὲν πρώτιστα γυναῖκά
[1, 5]	ποιούς τινας ποιοῦσι τοὺς νέους,	ἀναγκαῖον	καὶ παρασκευασάμενον τρέφειν οἷς τὰ
[1, 5]	δὲ κτημάτων πρῶτον μὲν καὶ	ἀναγκαιότατον	τὸ βέλτιστον καὶ οἰκονομικώτατον· τοῦτο
[1, 3]	θήλεος ἀποτελεῖν τοῦτο· ὥστ´ ἐξ	ἀνάγκης	αὐτῶν ἡ κοινωνία συνέστηκεν. Ἐν
[1, 3]	Ἅμα δὲ καὶ ἡ φύσις	ἀναπληροῖ	ταύτῃ τῇ περιόδῳ τὸ ἀεὶ
[1, 6]	καὶ ἐλευθέροις, καὶ γυναιξὶ καὶ	ἀνδράσι,	καὶ ξένοις καὶ ἀστοῖς. Καὶ
[1, 5]	βέλτιστα τὰ〉 μήτε δειλὰ μήτε	ἀνδρεῖα	ἄγαν. Ἀμφότερα γὰρ ἀδικοῦσι. Καὶ
[1, 3]	τὸ δ´ ἀμυντικώτερον διὰ τὴν	ἀνδρείαν,	καὶ τὸ μὲν πορίζῃ τὰ
[1, 2]	Πρὸς δὲ τούτοις καὶ πρὸς	ἀνδρείαν	συμβάλλεται μεγάλα· οὐ γὰρ ὥσπερ
[1, 4]	δεῖν (δοκεῖν) ἀδικεῖν· ἀδικία δὲ	ἀνδρὸς	αἱ θύραζε συνουσίαι γιγνόμεναι. Περὶ
[1, 3]	ἑκατέρου ἡ φύσις, τοῦ τε	ἀνδρὸς	καὶ τῆς γυναικός, πρὸς τὴν
[1, 3]	ἕκαστον· ἀδύνατον δὲ τὸ θῆλυ	ἄνευ	τοῦ ἄρρενος ἢ τὸ ἄρρεν
[1, 3]	τοῦ ἄρρενος ἢ τὸ ἄρρεν	ἄνευ	τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν τοῦτο· ὥστ´
[1, 2]	πᾶσίν ἐστιν, ὥστε καὶ τοῖς	ἀνθρώποις	ἀπὸ τῆς γῆς. Πρὸς δὲ
[1, 5]	καὶ οἰκονομικώτατον· τοῦτο δὲ ἦν	ἄνθρωπος.	Διὸ δεῖ πρῶτον δούλους παρασκευάζεσθαι
[1, 2]	ἔργον αὐτῆς. ~Μέρη δὲ οἰκίας	ἄνθρωπός	τε καὶ κτῆσίς ἐστιν. Ἐπεὶ
[1, 3]	ἐστίν. ~Τῶν δὲ περὶ τοὺς	ἀνθρώπους	ἡ κατὰ γυναῖκα πρώτη ἐπιμέλεια.
[1, 3]	εὔνοιαι καὶ συνεργίαι ἀλλήλοις) ἐν	ἀνθρώπῳ	δὲ μάλιστα, ὅτι οὐ μόνον
[1, 2]	ὅτι δικαία· οὐ γὰρ ἀπ´	ἀνθρώπων,	οὔθ´ ἑκόντων, ὥσπερ καπηλεία καὶ
[1, 5]	ὡς μήτε ὑβρίζειν ἐᾶν μήτε	ἀνιέναι·	καὶ τοῖς μὲν ἐλευθεριωτέροις τιμῆς
[1, 5]	σκέψιν καὶ διανέμειν τε καὶ	ἀνιέναι	κατ´ ἀξίαν ἕκαστα, καὶ τροφὴν
[1, 4]	ἤθεα κεδνὰ διδάξῃς. Αἱ γὰρ	ἀνομοιότητες	τῶν ἠθῶν ἥκιστα φιλικόν. Περὶ
[1, 6]	τοῦ κτᾶσθαι· τῷ γὰρ ἠθμῷ	ἀντλεῖν	τοῦτ´ ἔστι, καὶ ὁ λεγόμενος
[1, 5]	διανέμειν τε καὶ ἀνιέναι κατ´	ἀξίαν	ἕκαστα, καὶ τροφὴν καὶ ἐσθῆτα
[1, 2]	μάλιστα, ὅτι δικαία· οὐ γὰρ	ἀπ´	ἀνθρώπων, οὔθ´ ἑκόντων, ὥσπερ καπηλεία
[1, 6]	νενεμῆσθαι ὅπως μὴ ἅμα κινδυνεύσωσιν	ἅπασαι.	Πρὸς δὲ φυλακὴν τοῖς τε
[1, 3]	πολλὰ τοιαῦτα ἡ φύσις ἐφίεται	ἀπεργάζεσθαι,	ὥσπερ καὶ τῶν ζῴων ἕκαστον·
[1, 5]	ὑβριστὰς ποιεῖ, καὶ πολλὰ ἔθνη	ἀπέχεται	καὶ τῶν ἐλευθέρων, οἷον Καρχηδόνιοι
[1, 2]	γεωργικὴ προτέρα, καὶ δεύτεραι ὅσαι	ἀπὸ	τῆς γῆς, οἷον μεταλλευτικὴ καὶ
[1, 2]	ἐστιν, ὥστε καὶ τοῖς ἀνθρώποις	ἀπὸ	τῆς γῆς. Πρὸς δὲ τούτοις
[1, 2]	τῶν κατὰ φύσιν· φύσει (γὰρ	ἀπὸ	τῆς μητρὸς ἡ τροφὴ πᾶσίν
[1, 6]	δὲ πρός τε τὰ κτήματα	ἀποβλέποντα	κατασκευαστέον καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ
[1, 6]	ἡ Ἀττικὴ δὲ οἰκονομία χρήσιμος·	ἀποδιδόμενοι	γὰρ ὠνοῦνται, καὶ ἡ τοῦ
[1, 5]	καὶ τὰς θυσίας καὶ τὰς	ἀπολαύσεις	μᾶλλον τῶν δούλων ἕνεκα ποιεῖσθαι
[1, 4]	ὥστε παρόντος〉 δεῖσθαι μήθ´ ὡς	ἀπόντος	ἀδυνατεῖν (ἡσυχάζειν) ἀλλ´ οὕτως ἐθίζειν
[1, 3]	τὸ ἄρρεν ἄνευ τοῦ θήλεος	ἀποτελεῖν	τοῦτο· ὥστ´ ἐξ ἀνάγκης αὐτῶν
[1, 6]	Πέρσου καὶ τὸ τοῦ Λίβυος	ἀπόφθεγμα	εὖ ἂν ἔχοι. Ὁ μὲν
[1, 5]	καὶ τροφὴν καὶ ἐσθῆτα καὶ	ἀργίαν	καὶ κολάσεις λόγῳ καὶ ἔργῳ,
[1, 6]	δὲ ταῦτα καὶ καλὰ πρὸς	ἀρετὴν	καὶ ὠφέλιμα πρὸς οἰκονομίαν, ἐγείρεσθαι
[1, 5]	βελτίοσι βέλτιον μηδὲ ἆθλα ᾖ	ἀρετῆς	καὶ κακίας, γίγνονται χείρους, οὕτω
[1, 3]	τὸ ἀεὶ εἶναι, ἐπεὶ κατ´	ἀριθμὸν	οὐ δύναται, ἀλλὰ κατὰ τὸ
[1, 6]	δὲ Λίβυς ἐρωτηθεὶς ποία κόπρος	ἀρίστη,	τὰ τοῦ δεσπότου ἴχνη» ἔφη.
[1, 2]	πρώτιστα γυναῖκά τε βοῦν τ´	ἀροτῆρα.	Τὸ μὲν γὰρ τῆς τροφῆς
[1, 3]	ἄνευ τοῦ ἄρρενος ἢ τὸ	ἄρρεν	ἄνευ τοῦ θήλεος ἀποτελεῖν τοῦτο·
[1, 3]	ἀλλήλοις τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ἐστί. Καὶ ἡ τῶν τέκνων
[1, 3]	φύσει τῷ θήλει καὶ τῷ	ἄρρενι	μάλιστά ἐστιν. Ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν
[1, 3]	δὲ τὸ θῆλυ ἄνευ τοῦ	ἄρρενος	ἢ τὸ ἄρρεν ἄνευ τοῦ
[1, 5]	ἀμίσθων γὰρ οὐχ οἷόν τε	ἄρχειν,	δούλῳ δὲ μισθὸς τροφή. Ὥσπερ
[1, 1]	πολιτικῆς ἐστι καὶ πόλιν ἐξ	ἀρχῆς	συστήσασθαι καὶ ὑπαρχούσῃ χρήσασθαι καλῶς·
[1, 1]	ἡ μὲν πολιτικὴ ἐκ πολλῶν	ἀρχόντων	ἐστίν, ἡ οἰκονομικὴ δὲ μοναρχία.
[1, 3]	πρὸς δὲ τὰς ἔξωθεν θυραυλίας	ἀσθενές,	τὸ δὲ πρὸς μὲν τὰς
[1, 3]	μὲν γὰρ ἰσχυρότερον, τὸ δ´	ἀσθενέστερον	ἐποίησεν, ἵνα (τὸ μὲν φυλακτικώτερον
[1, 6]	καὶ ἀνδράσι, καὶ ξένοις καὶ	ἀστοῖς.	Καὶ πρὸς εὐημερίαν δὲ καὶ
[1, 6]	καὶ τοῖς Λακωνικοῖς. Καὶ ἡ	Ἀττικὴ	δὲ οἰκονομία χρήσιμος· ἀποδιδόμενοι γὰρ
[1, 6]	οὖν ταῖς μικραῖς κτήσεσιν ὁ	Ἀττικὸς	τρόπος τῆς διαθέσεως τῶν ἐπικαρπιῶν
[1, 1]	τῷ ποιηθέντι, ὥσπερ λύρᾳ καὶ	αὐλοῖς·	τῆς δὲ πολιτικῆς ἐστι καὶ
[1, 1]	καὶ πόλις (ταῦτα μὲν γὰρ	αὐταῖς	ἐστι τὰ ὑποκείμενα) ἀλλὰ καὶ
[1, 1]	ἐστι καὶ χώρας καὶ κτημάτων	αὔταρκες	πρὸς τὸ εὖ ζῆν. Φανερὸν
[1, 1]	καὶ ἡ οὐσία αὐτοῦ τυγχάνει	αὕτη	οὖσα· ὥστε δῆλον ὅτι πρότερον
[1, 1]	τεχνῶν διῄρηνται, καὶ οὐ τῆς	αὐτῆς	ἐστι ποιῆσαι καὶ χρήσασθαι τῷ
[1, 1]	οἰκονομικῆς καὶ τί τὸ ἔργον	αὐτῆς.	~Μέρη δὲ οἰκίας ἄνθρωπός τε
[1, 6]	ἐπιτάττειν καὶ τὸ〉 πάντ´ ἐφορᾶν	αὐτόν,	καθ´ ὃ ἔλεγε Δίων περὶ
[1, 6]	ἔφη. Ἐπισκεπτέον οὖν τὰ μὲν	αὐτόν,	τὰ δὲ τὴν γυναῖκα, ὡς
[1, 4]	ἀδικεῖν· οὕτως γὰρ ἂν οὐδ´	αὐτὸς	ἀδικοῖτο. Τοῦθ´ ὑφηγεῖται δὲ (ὃ)
[1, 1]	καὶ γέγονε, καὶ ἡ οὐσία	αὐτοῦ	τυγχάνει αὕτη οὖσα· ὥστε δῆλον
[1, 6]	γὰρ ἓν ἕκαστον ἐν τῇ	αὑτοῦ	χώρᾳ κεῖσθαι· οὕτω γὰρ ἂν
[1, 1]	καὶ κτήσασθαι οἶκον καὶ χρήσασθαι	αὐτῷ.	Πόλις μὲν οὖν οἰκιῶν πλῆθός
[1, 6]	Ἐπὶ τούτοις καὶ τὴν ἐπίσκεψιν	αὐτῶν	διά τινος χρόνου ποιητέον, ἵνα
[1, 3]	ἀποτελεῖν τοῦτο· ὥστ´ ἐξ ἀνάγκης	αὐτῶν	ἡ κοινωνία συνέστηκεν. Ἐν μὲν
[1, 6]	πρὸς ὑγίειαν καὶ πρὸς εὐημερίαν	αὐτῶν.	Λέγω δὲ κτήματα μέν, οἷον
[1, 4]	Πυθαγόρειοι λέγουσιν, ὥσπερ ἱκέτιν καὶ	ἀφ´	ἑστίας ἠγμένην ὡς ἥκιστα δεῖν
[1, 6]	καὶ καθεύδειν ὕστερον· καὶ μηδέποτε	ἀφύλακτον	τὴν οἰκίαν εἶναι, ὥσπερ πόλιν·
[1, 2]	ὥσπερ αἱ βάναυσοι τὰ σώματα	ἀχρεῖα	ποιοῦσιν, ἀλλὰ δυνάμενα θυραυλεῖν καὶ
[1, 6]	εἶναι θυρωρὸς ὃς ἂν ᾖ	ἄχρηστος	τῶν ἄλλων ἔργων, πρὸς τὴν
[1, 6]	κτημάτων ποία ἐμψύχοις καὶ ποία	ἀψύχοις,	καὶ δούλοις καὶ ἐλευθέροις, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/02/2010