HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  196 formes différentes pour 870 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, page
[5, 1314]   νήφων, ἀλλ' μεθύων, οὐδ'     ἄγρυπνος, ἀλλ' καθεύδων τοὐναντίον
[5, 1301]   ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν δὲ καὶ     ἄρχων εἷς ἦν ἐν
[5, 1305]   δὲ τῶν ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο     αὐτὸς δημαγωγὸς καὶ στρατηγός, εἰς
[5, 1311]   Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν. ~Βούλεται δ'     βασιλεὺς εἶναι φύλαξ, ὅπως οἱ
[5, 1315]   λέγειν καθ' ἕκαστον τῶν τοιούτων·     γὰρ σκοπὸς φανερός, ~ὁ γὰρ
[5, 1315]   τοιούτων· γὰρ σκοπὸς φανερός,  ~ὁ   γὰρ σκοπὸς φανερός, ὅτι δεῖ
[5, 1315]   τετταράκοντα καὶ τέτταρα, Ψαμμίτιχος δ'     Γορδίου τρία ἔτη. Τὰ δ'
[5, 1314]   μόνον ἀξιοῖ τοιοῦτον τύραννος,     δ' ἀντισεμνυνόμενος καὶ ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται
[5, 1316]   αἱ πολιτεῖαι τὴν σύνεγγυς.     δ' αὐτὸς λόγος καὶ περὶ
[5, 1303]   πατήρ, προσηγάγετο τοὺς δημοτικούς,     δ' ἕτερος ἔχων οὐσίαν πολλὴν
[5, 1314]   σωτηρία ταῖς τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν·     δ' ἕτερος σχεδὸν ἐξ ἐναντίας
[5, 1311]   ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ τῷ ποιητῇ·     δ' Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν εἰπόντος τι
[5, 1311]   γὰρ Ἁρμόδιος διὰ τὴν ἀδελφήν,     δὲ Ἀριστογείτων διὰ τὸν Ἁρμόδιον)
[5, 1307]   ὀλιγαρχικωτέρα ἦν, ὥστε ἐδύναντο πλεονεκτεῖν)     δὲ δῆμος γυμνασθεὶς ἐν τῷ
[5, 1311]   τὰς οὐσίας μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν,     δὲ δῆμος μὴ ὑβρίζηται μηθέν·
[5, 1309]   καὶ μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλος,     δὲ δίκαιος καὶ φίλος, πῶς
[5, 1310]   καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου γένους,     δὲ τύραννος ἐκ τοῦ δήμου
[5, 1313]   ἔντιμος, παρὰ μὲν τοῖς δήμοις     δημαγωγός (ἔστι γὰρ δημαγωγὸς
[5, 1313]   δήμοις δημαγωγός (ἔστι γὰρ     δημαγωγὸς τοῦ δήμου κόλαξ) παρὰ
[5, 1310]   πλήθους ἐπὶ τοὺς γνωρίμους, ὅπως     δῆμος ἀδικῆται μηδὲν ὑπ' αὐτῶν.
[5, 1304]   τὸν δῆμον. Καὶ ἐν Συρακούσαις     δῆμος αἴτιος γενόμενος τῆς νίκης
[5, 1304]   τὸν τύραννον μετὰ τῶν γνωρίμων     δῆμος ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο τῆς
[5, 1305]   ἀπὸ τιμημάτων δέ, αἱρεῖται δὲ     δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς
[5, 1313]   καὶ ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ     δῆμος εἶναι βούλεται μόναρχος. Διὸ
[5, 1305]   τὸν πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων     δῆμος, καὶ λαβὼν προστάτην ἐκ
[5, 1304]   ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ πλούσιοι καὶ     δῆμος, μέσον δ' μηθὲν
[5, 1304]   Κατελύθη δὲ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ     δῆμος μετὰ τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς
[5, 1305]   τὸ ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν     δῆμος μετέβαλε τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται
[5, 1305]   αἱροῦνται δ' οἱ ὁπλῖται     δῆμος, ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν,
[5, 1302]   Γέλωνος τυραννίδος, καὶ ἐν Ῥόδῳ     δῆμος πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται
[5, 1304]   ὡσαύτως Περίανδρον συνεκβαλὼν τοῖς ἐπιθεμένοις     δῆμος τὸν τύραννον εἰς ἑαυτὸν
[5, 1301]   ὀλιγαρχικὸν δὲ καὶ ἄρχων     εἷς ἦν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[5, 1314]   εἰς τὰ πονηρά· ἥλῳ γὰρ     ἧλος, ὥσπερ παροιμία. Καὶ
[5, 1312]   αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ Σεύθης     Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν. Οἱ
[5, 1314]   μεθύων, οὐδ' ἄγρυπνος, ἀλλ'     καθεύδων τοὐναντίον τε ποιητέον τῶν
[5, 1304]   (συνάγει γὰρ καὶ τοὺς ἐχθίστους     κοινὸς φόβος) τὰ δὲ κοινῇ
[5, 1313]   εἶναι βούλεται μόναρχος. Διὸ καὶ     κόλαξ παρ' ἀμφοτέροις ἔντιμος, παρὰ
[5, 1311]   χάριν. Συνεπέθετο δὲ καὶ Ἑλλανοκράτης     Λαρισαῖος διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν·
[5, 1314]   οὔτ' εὐκαταφρόνητος νήφων, ἀλλ'     μεθύων, οὐδ' ἄγρυπνος, ἀλλ'
[5, 1303]   περὶ τῆς πατρῴας νομῆς διενεχθέντων·     μὲν γὰρ ἀπορώτερος, ὡς οὐκ
[5, 1311]   Ἁρμοδίου ἀδελφὴν ἐπηρεάσαι δ' Ἁρμόδιον  (ὁ   μὲν γὰρ Ἁρμόδιος διὰ τὴν
[5, 1315]   δ' αἴτια ταὐτὰ καὶ ταύτης·     μὲν γὰρ Κύψελος δημαγωγὸς ἦν
[5, 1304]   ἐγένετο τῶν στάσεων τῶν ὕστερον·  ~ὁ   μὲν γὰρ οἰωνισάμενός τι σύμπτωμα,
[5, 1314]   τὰ δ' ὅπως μικρὸν φρονῶσιν.     μὲν οὖν εἷς τρόπος δι'
[5, 1302]   εἰ δὲ μή, φθείρεται, ὅταν     μὲν ποὺς τεττάρων πηχῶν
[5, 1304]   ποιῆσαι τὴν πολιτείαν, καὶ πάλιν     ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος αἴτιος τῆς
[5, 1305]   ἐνιαχοῦ δὲ πρεσβύτερος καὶ     νεώτερος ἀδελφός· καὶ ἔνθα μὲν
[5, 1314]   (οὔτε γὰρ εὐεπίθετος οὔτ' εὐκαταφρόνητος     νήφων, ἀλλ' μεθύων, οὐδ'
[5, 1313]   τοὺς ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός ἐστιν     παραδεδομένος καὶ καθ' ὃν διοικοῦσιν
[5, 1303]   οὐδὲ τὸν θησαυρὸν ὃν εὗρεν     πατήρ, προσηγάγετο τοὺς δημοτικούς,
[5, 1304]   εὐπόρων τινὸς καταλιπόντος δύο θυγατέρας,     περιωσθεὶς καὶ οὐ λαβὼν τοῖς
[5, 1305]   τε καὶ υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ     πρεσβύτερος καὶ νεώτερος ἀδελφός·
[5, 1305]   γὰρ ἦν καὶ μεγάλων κύριος     πρύτανις) Ἔτι δὲ διὰ τὸ
[5, 1307]   διάνοια ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ     σοφιστικὸς λόγος εἰ ἕκαστον μικρόν,
[5, 1307]   ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι δοκεῖ Παυσανίας     στρατηγήσας κατὰ τὸν Μηδικὸν πόλεμον,
[5, 1316]   οὔσης ἑκατέρας λέγει τὰς μεταβολὰς     Σωκράτης.
[5, 1306]   μετέχῃ τῶν τιμῶν, οἷον Κινάδων     τὴν ἐπ' Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν
[5, 1306]   τοὺς εὐπόρους, καὶ ἐν Αἰγίνῃ     τὴν πρᾶξιν τὴν πρὸς Χάρητα
[5, 1316]   δύο ἁρμονίας παρέχεται, λέγων ὅταν     τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου γένηται
[5, 1304]   τις θυγατέρα, ὡς ἐζημίωσεν αὐτὸν     τοῦ ὑπομνηστευθέντος πατήρ, γενόμενος τῶν
[5, 1314]   γὰρ εἶναι μόνον ἀξιοῖ τοιοῦτον     τύραννος, δ' ἀντισεμνυνόμενος καὶ
[5, 1313]   συνέβαινεν) Ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς     τύραννος, ὅπως δὴ ἄσχολοί τε
[5, 1310]   ἐλεύθερον δὲ καὶ ἴσον τὸ     τι ἂν βούληταί τις ποιεῖν·
[5, 1316]   τὴν οὐσίαν Διὰ τὸ ἐξεῖναι     τι ἂν βούλωνται ποιεῖν· οὗ
[5, 1310]   ἴσον δοκεῖ εἶναι, ἴσον δ'     τι ἂν δόξῃ τῷ πλήθει,
[5, 1310]   δήμῳ κακόνους ἔσομαι καὶ βουλεύσω     τι ἂν ἔχω κακόν, χρὴ
[5, 1307]   οὐσίαι ἔρχονται· καὶ ἔξεστι ποιεῖν     τι ἂν θέλωσι τοῖς γνωρίμοις
[5, 1302]   μόνον, αὐτῷ δὲ πρὸς αὑτόν,     τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ
[5, 1308]   μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις δημοτικῶς.     γὰρ ἐπὶ τοῦ πλήθους ζητοῦσιν
[5, 1307]   ἐκ τῆς πρὸς Διονύσιον κηδείας,     ἐν δημοκρατίᾳ οὐκ ἂν ἐγένετο,
[5, 1309]   ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ τοὺς καρπούς,     ἐν ἐνίαις τῶν πολιτειῶν λανθάνει
[5, 1309]   δὲ ταῦτα δεῖ μὴ λανθάνειν,     νῦν λανθάνει τὰς παρεκβεβηκυίας πολιτείας,
[5, 1310]   ἕκαστος ὡς βούλεται, καὶ εἰς     χρῄζων, ὡς φησὶν Εὐριπίδης· τοῦτο
[5, 1315]   μὲν γὰρ ἑπτὰ τυραννήσας τῷ  ὀγδόῳ   τὸν βίον ἐτελεύτησεν, δέκα δ'
[5, 1302]   αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ τῶν κινήσεων,  ὅθεν   αὐτοί τε διατίθενται τὸν εἰρημένον
[5, 1313]   μηθὲν τοιοῦτον, ~ἀλλὰ πάντα φυλάττειν  ὅθεν   εἴωθε γίγνεσθαι δύο, φρόνημά τε
[5, 1311]   βουλομένων, τῶν δὲ μὴ δουλεύειν.  Ὅθεν   καὶ τὸ Περιάνδρου πρὸς Θρασύβουλον
[5, 1307]   δὲ Λάκωνες τοὺς δήμους κατέλυον.  Ὅθεν   μὲν οὖν αἱ μεταβολαὶ γίγνονται
[5, 1306]   ὁτὲ δὲ κλέπτουσι τὰ κοινά,  ὅθεν   πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν οὗτοι
[5, 1303]   αὐτοῦ ἀνέπεισεν ὡς αὑτὸν ἐλθεῖν·  ὅθεν   προσλαμβάνοντες τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι
[5, 1301]   καὶ πηγαὶ τῶν στάσεών εἰσιν,  ὅθεν   στασιάζουσιν· διὸ καὶ αἱ μεταβολαὶ
[5, 1303]   Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους,  ὅθεν   τὸ ἄγος συνέβη τοῖς Συβαρίταις·
[5, 1311]   ὁμιλίαν. Πύθων δὲ καὶ Ἡρακλείδης  οἱ   Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν τῷ πατρὶ
[5, 1316]   ἐξ ὀλιγαρχίας, ἂν γένωνται πλείους  οἱ   ἄποροι, καὶ ἐκ δήμου εἰς
[5, 1307]   ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν εἰς τοὐναντίον  οἱ   ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ πολιτεῖαι εἰς
[5, 1305]   αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς ἐξ ὧν  οἱ   ἄρχοντές εἰσιν, ἀλλ' αἱ μὲν
[5, 1306]   πως (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ ὀλίγοι  οἱ   ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ ταὐτὸν
[5, 1303]   Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα πλείους  οἱ   Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους,
[5, 1309]   κερδαίνειν ἀπὸ τῶν ἀρχῶν·  οἱ   γὰρ ἄποροι οὐ βουλήσονται ἄρχειν
[5, 1304]   δημοκρατία μετέβαλε πονηρῶν ἐγγενομένων δημαγωγῶν  (οἱ   γὰρ γνώριμοι συνέστησαν) καὶ ἐν
[5, 1304]   ἐν Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία·  οἱ   γὰρ δημαγωγοί, ἵνα χρήματα ἔχωσι
[5, 1305]   καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσι συμβέβηκεν·  οἱ   γὰρ μὴ μετέχοντες τῶν ἀρχῶν
[5, 1305]   εἰς ἐλάττους ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν·  οἱ   γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες ἀναγκάζονται
[5, 1303]   καὶ ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ  οἱ   γνώριμοι ἐλάττους ἐγένοντο διὰ τὸ
[5, 1304]   δημαγωγούς· ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν  οἱ   γνώριμοι ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ
[5, 1302]   ἀδικηθῆναι, ὥσπερ ἐν Ῥόδῳ συνέστησαν  οἱ   γνώριμοι ἐπὶ τὸν δῆμον διὰ
[5, 1304]   ἰσχυροτέραν ἐποίησεν, καὶ ἐν Ἄργει  οἱ   γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες περὶ τὴν ἐν
[5, 1307]   πολιτείας ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν  οἱ   γνώριμοι, οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1303]   ὄντες, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις  οἱ   γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι τῶν ἴσων
[5, 1310]   πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος,  οἱ   δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος,
[5, 1307]   καὶ μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον ἔχοντες,  οἱ   δ' ἐν ταῖς εὐπορίαις, ἂν
[5, 1311]   πληγαῖς ὀργισθέντες οἱ μὲν διέφθειραν,  οἱ   δ' ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες, καὶ
[5, 1311]   τοιαύτας αἰτίας οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν  οἱ   δ' ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 1307]   τὸν δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως.  Οἱ   δ' ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι τῶν
[5, 1306]   ὅταν οἱ μὲν ἀπορῶσι λίαν  οἱ   δ' εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα ἐν
[5, 1309]   καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας.  Οἱ   δ' οἰόμενοι ταύτην εἶναι μίαν
[5, 1301]   ὦσιν, ὅλως ἴσοι νομίζουσιν εἶναι,  οἱ   δ' ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ
[5, 1301]   πάντων τῶν ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν·  οἱ   δ' ὡς ἄνισοι ὄντες πλεονεκτεῖν
[5, 1304]   τὴν νύμφην, οὐ λαβὼν ἀπῆλθεν,  οἱ   δ' ὡς ὑβρισθέντες ἐνέβαλον τῶν
[5, 1310]   οἷς δυνήσονται οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν  οἱ   δὲ δημοκρατεῖσθαι. Νῦν δ' ἐν
[5, 1304]   ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα τοῖς τριηράρχοις,  οἱ   δὲ διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας
[5, 1309]   πρὸς τοῖς ἰδίοις εἶναι μᾶλλον,  οἱ   δὲ εὔποροι δυνήσονται διὰ τὸ
[5, 1312]   Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν.  Οἱ   δὲ καὶ διὰ πλείω τούτων
[5, 1304]   ἕως πολλοὺς ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας,  οἱ   δὲ κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν
[5, 1307]   γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς ὀλιγαρχίας,  οἱ   δὲ Λάκωνες τοὺς δήμους κατέλυον.
[5, 1312]   πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς,  οἱ   δὲ παραλαβόντες εὐθὺς ὡς εἰπεῖν
[5, 1310]   ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης,  οἱ   δὲ περὶ τὴν Ἰωνίαν καὶ
[5, 1316]   εὔπορον καὶ οἱ μὲν ἀμελῶσιν  οἱ   δὲ προσέχωσι τὸν νοῦν. Πολλῶν
[5, 1312]   τυραννὶς ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος,  οἱ   δὲ συστάντες αὐτῶν, ὡς καιρὸν
[5, 1302]   ἔχειν ὄντες ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν,  οἱ   δὲ τῆς ἀνισότητος καὶ τῆς
[5, 1310]   οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν,  οἱ   δὲ τῶν ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι
[5, 1314]   πολιτῶν· οἱ μὲν γὰρ συναποδημοῦσιν,  οἱ   δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς
[5, 1308]   ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται τυραννίδι, ἔνθα μὲν  οἱ   δημαγωγοὶ ἔνθα δ' οἱ δυνάσται,
[5, 1304]   ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε γὰρ  οἱ   δημαγωγοὶ ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι
[5, 1305]   δὲ μή, ὅτι τότε μὲν  οἱ   δημαγωγοὶ ἦσαν ἐκ τῶν στρατηγούντων
[5, 1310]   ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις  οἱ   δημαγωγοί, ὅπου τὸ πλῆθος κύριον
[5, 1310]   κυρίας ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον  οἱ   δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας
[5, 1310]   οἷς χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες  οἱ   δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς δυνήσονται
[5, 1308]   γὰρ ἐπὶ τοῦ πλήθους ζητοῦσιν  οἱ   δημοτικοί, τὸ ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ
[5, 1315]   τυγχάνουσιν· ἀφειδῶς γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν  οἱ   διὰ θυμὸν ἐπιχειροῦντες, καθάπερ καὶ
[5, 1312]   ἐλάχιστοί γε τὸν ἀριθμόν εἰσιν  οἱ   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες·
[5, 1313]   αὐτὴν αἰτίαν· οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν  οἱ   δοῦλοι καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς
[5, 1305]   νῦν δὲ τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης  οἱ   δυνάμενοι λέγειν δημαγωγοῦσι μέν, δι'
[5, 1304]   δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς  οἱ   δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται
[5, 1308]   μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα δ'  οἱ   δυνάσται, οἱ τὰς μεγίστας
[5, 1304]   οἱ γνώριμοι ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες  οἱ   ἐκπίπτοντες καὶ κατελθόντες κατέλυσαν τὸν
[5, 1316]   μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ  οἱ   ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ
[5, 1305]   κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν  οἱ   ἐν ταῖς τιμαῖς, οἷον ἐν
[5, 1305]   δ' ὅταν τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν  οἱ   ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον
[5, 1303]   ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ Ἀπολλωνιᾶται  οἱ   ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ ἐποίκους
[5, 1303]   εἶναι πόλιν, οἷον ἐν Κλαζομεναῖς  οἱ   ἐπὶ Χύτρῳ πρὸς τοὺς ἐν
[5, 1314]   φρόνημα ἔχων ἐλεύθερον, ἀλλὰ φιλοῦσιν  οἱ   ἐπιεικεῖς, οὐ κολακεύουσιν. Καὶ
[5, 1315]   ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι καὶ  οἱ   ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ
[5, 1303]   τῆς χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις  οἱ   ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ
[5, 1302]   εἶναι) καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις  οἱ   εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας καὶ
[5, 1306]   κατ' Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν γὰρ αὐτοὺς  οἱ   ἐχθροὶ ὥστε δεθῆναι ἐν ἀγορᾷ
[5, 1307]   ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων,  οἱ   καλούμενοι σύμβουλοι, ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον
[5, 1301]   στασιάζοιεν, ἥκιστα δὲ τοῦτο πράττουσιν,  οἱ   κατ' ἀρετὴν διαφέροντες· ~μάλιστα γὰρ
[5, 1304]   οὐ θέλει κινδυνεύειν. Διὸ καὶ  οἱ   κατ' ἀρετὴν διαφέροντες οὐ ποιοῦσι
[5, 1316]   ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν  οἱ   κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ
[5, 1310]   κτίσαντες κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ  οἱ   Λακεδαιμονίων βασιλεῖς καὶ Μακεδόνων καὶ
[5, 1306]   κατ' ἀρετήν, οἷον ἐν Λακεδαίμονι  οἱ   λεγόμενοι Παρθενίαι (ἐκ τῶν ὁμοίων
[5, 1308]   δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες· γὰρ  οἱ   μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται τυραννίδι,
[5, 1302]   δεδιότες μὴ δῶσι δίκην, καὶ  οἱ   μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι φθάσαι πρὶν
[5, 1316]   τοῦ πλήθους τὸ εὔπορον καὶ  οἱ   μὲν ἀμελῶσιν οἱ δὲ προσέχωσι
[5, 1311]   δὲ πολλοὶ διὰ τοιαύτας αἰτίας  οἱ   μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν.
[5, 1306]   ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας· ἔτι ὅταν  οἱ   μὲν ἀπορῶσι λίαν οἱ δ'
[5, 1307]   συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων·  οἱ   μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς
[5, 1302]   περὶ ἧς ἤδη τυγχάνομεν εἰρηκότες.  Οἱ   μὲν γὰρ ἰσότητος ἐφιέμενοι στασιάζουσιν
[5, 1314]   ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες τῶν πολιτῶν·  οἱ   μὲν γὰρ συναποδημοῦσιν, οἱ δὲ
[5, 1311]   τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς ὀργισθέντες  οἱ   μὲν διέφθειραν, οἱ δ' ἐνεχείρησαν
[5, 1310]   εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς τιμῆς ταύτης,  οἱ   μὲν κατὰ πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν,
[5, 1311]   βασιλεὺς εἶναι φύλαξ, ὅπως  οἱ   μὲν κεκτημένοι τὰς οὐσίας μηθὲν
[5, 1310]   δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς δυνήσονται  οἱ   μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ δημοκρατεῖσθαι.
[5, 1301]   ἀξίαν, διαφέρονται, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον,  οἱ   μὲν ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ
[5, 1301]   ἁπλῶς ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα  οἱ   μὲν ὡς ἴσοι ὄντες πάντων
[5, 1312]   ἕνα δ' ἐξ αὑτῆς, ὅταν  οἱ   μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ τῶν
[5, 1302]   ταῖς ὀλιγαρχίαις, ὅταν πλείους ὦσιν  οἱ   μὴ μετέχοντες τῆς πολιτείας (κρείττους
[5, 1312]   τῶν γυναικῶν νεἰ ἀληθῆ ταῦτα  οἱ   μυθολογοῦντες λέγουσιν· εἰ δὲ μὴ
[5, 1305]   πρότερον τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον δ'  οἱ   νεώτεροι πάλιν· οὐ γὰρ ἄρχουσιν
[5, 1310]   ἐν τῇ πολιτείᾳ, εἰ μὲν  οἱ   νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ'
[5, 1312]   πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες. Καὶ  οἱ   οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν
[5, 1310]   τοῦτο, τὸ ποιεῖν οἷς χαίρουσιν  οἱ   ὀλιγαρχοῦντες οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι,
[5, 1306]   τῶν μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν  οἱ   ὀλίγοι πάντες, ὅπερ ἐν Ἤλιδι
[5, 1308]   ἔστι γὰρ ὥσπερ δῆμος ἤδη  οἱ   ὅμοιοι (διὸ καὶ ἐν τούτοις
[5, 1308]   τὰς ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες  οἱ   ὅμοιοι μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ
[5, 1305]   εἰσὶν ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ'  οἱ   ὁπλῖται δῆμος, ὅπερ
[5, 1315]   ἔτη τούτων ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα δὲ  οἱ   παῖδες, ὥστε τὰ πάντα ἐγένετο
[5, 1305]   δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς Τετρακοσίοις  οἱ   περὶ Φρύνιχον τὸν αὐτὸν τρόπον)
[5, 1305]   οἷον ἐν τοῖς Τριάκοντα Ἀθήνησιν  οἱ   περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα
[5, 1303]   Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ τούτων  οἱ   πλεῖστοι αὐτῶν. Στασιάζουσι δ' ἐν
[5, 1303]   ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο ἐποίκους,  οἱ   πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ
[5, 1312]   δέ· τῶν μὲν γὰρ κτησαμένων  οἱ   πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς,
[5, 1311]   ὀργῆς· τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν  οἱ   πλεῖστοι τιμωρίας χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ'
[5, 1305]   εἰς τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ  οἱ   πλεῖστοι τῶν ἀρχαίων τυράννων ἐκ
[5, 1310]   ἐκ τῶν συμβεβηκότων. Σχεδὸν γὰρ  οἱ   πλεῖστοι τῶν τυράννων γεγόνασιν ἐκ
[5, 1313]   παραδεδομένος καὶ καθ' ὃν διοικοῦσιν  οἱ   πλεῖστοι τῶν τυράννων τὴν ἀρχήν.
[5, 1304]   τῆς πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον  οἱ   πλούσιοι καὶ δῆμος, μέσον
[5, 1305]   ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον ἐν Λαρίσῃ  οἱ   πολιτοφύλακες διὰ τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς
[5, 1308]   οὕτως ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ ἄρχειν  οἱ   πολλοί, ἀλλὰ καὶ χαίρουσιν ἐάν
[5, 1309]   γὰρ ἀρετῆς δεῖται ὅσην  οἱ   πολλοὶ ἔχουσιν, δὲ ἐπιστήμη
[5, 1303]   δ' ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις  οἱ   πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι οὐ
[5, 1316]   ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ ὅτι  οἱ   πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις οὐ
[5, 1314]   οὐ κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι  οἱ   πονηροὶ εἰς τὰ πονηρά· ἥλῳ
[5, 1305]   τῶν ἀρχῶν ἐκίνουν, ἕως μετέλαβον  οἱ   πρεσβύτεροι πρότερον τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον
[5, 1306]   αὐτοὺς στασιάζουσιν οὗτοι  οἱ   πρὸς τούτους μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ
[5, 1305]   ἄσχολον ὄντα πρὸς τοῖς ἔργοις,  οἱ   προστάται τοῦ δήμου, ὅτε πολεμικοὶ
[5, 1305]   αἱρεῖται δὲ δῆμος, δημαγωγοῦντες  οἱ   σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε
[5, 1312]   τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ  οἱ   στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος
[5, 1313]   κόλαξ) παρὰ δὲ τοῖς τυράννοις  οἱ   ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον
[5, 1308]   ἔνθα δ' οἱ δυνάσται,  οἱ   τὰς μεγίστας ἔχοντες ἀρχάς, ὅταν
[5, 1312]   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν  οἱ   τὴν φύσιν μὲν θρασεῖς, τιμὴν
[5, 1305]   ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς· καὶ γὰρ  οἱ   τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ
[5, 1303]   ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον δημοτικοὶ  οἱ   τὸν Πειραιᾶ οἰκοῦντες τῶν τὸ
[5, 1304]   πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν· γὰρ  οἱ   τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς
[5, 1310]   δ' ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις  οἱ   τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν, οἱ
[5, 1315]   γὰρ εἰς τὰ χρήματα ὀλιγωρίαν  οἱ   φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέως, τὴν δ'
[5, 1314]   καταλιπεῖν ἀθροίσαντας· ἧττον γὰρ ἂν  οἱ   φυλάττοντες ἐπιτιθεῖντο τοῖς πράγμασιν, εἰσὶ
[5, 1314]   φοβερώτεροι τῶν τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν  οἱ   φυλάττοντες τῶν πολιτῶν· οἱ μὲν
[5, 1302]   ὕστερον. Διὰ δὲ φόβον στασιάζουσιν  οἵ   τε ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ δῶσι
[5, 1315]   βαρέως, τὴν δ' εἰς ἀτιμίαν  οἵ   τε φιλότιμοι καὶ οἱ ἐπιεικεῖς
[5, 1301]   τούτους μόνον. Εἰσὶ δέ τινες  οἳ   κατὰ γένος ὑπερέχοντες οὐκ ἀξιοῦσι
[5, 1301]   ἐκ τοῦ ἴσους ὁτιοῦν ὄντας  οἴεσθαι   ἁπλῶς ἴσους εἶναι ιὅτι γὰρ
[5, 1310]   ἐστὶ φαῦλον· οὐ γὰρ δεῖ  οἴεσθαι   δουλείαν εἶναι τὸ ζῆν πρὸς
[5, 1316]   ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ  οἴεσθαι   εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο μεταβάλλειν
[5, 1314]   αὐτόν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰς  οἰκείας   ἔχειν γυναῖκας πρὸς τὰς ἄλλας,
[5, 1314]   γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ τῆς  οἰκείας   καὶ συμφέρει τοῦτο μᾶλλον
[5, 1305]   πόλεις, ἀλλ' ἐπὶ τῶν ἀγρῶν  οἰκεῖν   τὸν δῆμον ἄσχολον ὄντα πρὸς
[5, 1312]   ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ, τῶν δὲ  οἰκείων   συστησάντων ἵνα μὴ τυραννὶς
[5, 1313]   πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ τὰς  οἰκίας,   ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν ἀνδρῶν,
[5, 1306]   οὓς φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος  οἰκιστάς,   ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι
[5, 1313]   Κυψελιδῶν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου  οἰκοδόμησις   ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν, καὶ τῶν
[5, 1308]   τοῖς νόμοις καὶ τῇ ἄλλῃ  οἰκονομίᾳ   οὕτω τετάχθαι ὥστε μὴ εἶναι
[5, 1314]   λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς τε  οἰκονομίας   ἕνεκα συνάγοντα, κἄν ποτε δεηθῇ
[5, 1315]   ὅτι δεῖ μὴ τυραννικὸν ἀλλ'  οἰκονόμον   καὶ βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι τοῖς
[5, 1314]   (οὕτω γὰρ ἄν τις διοικῶν  οἰκονόμος   ἀλλ' οὐ τύραννος εἶναι δόξειεν·
[5, 1303]   μᾶλλον δημοτικοὶ οἱ τὸν Πειραιᾶ  οἰκοῦντες   τῶν τὸ ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ
[5, 1302]   ἐν Θήβαις μετὰ τὴν ἐν  Οἰνοφύτοις   μάχην κακῶς πολιτευομένων δημοκρατία
[5, 1312]   καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες. Καὶ οἱ  οἰόμενοι   δύνασθαι κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν τρόπον
[5, 1309]   ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ δ'  οἰόμενοι   ταύτην εἶναι μίαν ἀρετὴν ἕλκουσιν
[5, 1311]   δὲ νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ,  οἰόμενος   οὕτως ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι
[5, 1311]   ἐκρέμασεν οὐ κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ'  οἰόμενος   συγγνώσεσθαι ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ
[5, 1305]   ἀπέχθεια πρὸς τοὺς πλουσίους,  οἷον   Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς
[5, 1301]   μέρος τι κινῆσαι τῆς πολιτείας,  οἷον   ἀρχήν τινα καταστῆσαι ἀνελεῖν,
[5, 1312]   αὑτῷ τοσοῦτον μετασχεῖν τῆς πράξεως,  οἷον   εἰ μικρὸν ἐπιβάντα τῆς γῆς
[5, 1309]   πῶς χρὴ ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν·  ~οἷον   εἰ στρατηγικὸς μέν τις εἴη,
[5, 1316]   ἅμα ἀρξάμενα γίγνεσθαι ἅμα μεταβάλλει,  οἷον   εἰ τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο
[5, 1306]   καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους δίκας,  οἷον   ἐκ γαμικῆς μὲν αἰτίας αἱ
[5, 1301]   ἐκ τῆς καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν,  οἷον   ἐκ δημοκρατίας ὀλιγαρχίαν δημοκρατίαν
[5, 1316]   δημοκρατίας. Καίτοι καὶ ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν,  οἷον   ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν, καὶ
[5, 1306]   τὰς ἐν τῷ αὐτῷ γένει,  οἷον   ἐκ τῶν ἐννόμων δημοκρατιῶν καὶ
[5, 1302]   δυναστεία· διὸ ἐνιαχοῦ εἰώθασιν ὀστρακίζειν,  οἷον   ἐν Ἄργει καὶ Ἀθήνησιν· καίτοι
[5, 1303]   ποιοῦσι καὶ τὴν ὅλην πόλιν,  οἷον   ἐν Ἑστιαίᾳ συνέβη μετὰ τὰ
[5, 1303]   πρὸς τὸ μίαν εἶναι πόλιν,  οἷον   ἐν Κλαζομεναῖς οἱ ἐπὶ Χύτρῳ
[5, 1306]   πεφρονηματισμένων ὡς ὁμοίων κατ' ἀρετήν,  οἷον   ἐν Λακεδαίμονι οἱ λεγόμενοι Παρθενίαι
[5, 1305]   οἱ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὄντες,  οἷον   ἐν Λαρίσῃ οἱ πολιτοφύλακες διὰ
[5, 1305]   ὦσιν οἱ ἐν ταῖς τιμαῖς,  οἷον   ἐν Μασσαλίᾳ καὶ ἐν Ἴστρῳ
[5, 1311]   τὰς ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς δυναστείας.  Οἷον   ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς
[5, 1313]   καὶ εἰσφορὰ τῶν τελῶν,  οἷον   ἐν Συρακούσαις (ἐν πέντε γὰρ
[5, 1303]   ἐνίοτε τοῦτο καὶ διὰ τύχας,  οἷον   ἐν Τάραντι ἡττηθέντων καὶ ἀπολομένων
[5, 1305]   δημαγωγὸς κἂν πάνυ ὀλίγοι ὦσιν,  οἷον   ἐν τοῖς Τριάκοντα Ἀθήνησιν οἱ
[5, 1302]   δὲ καὶ στασιάζουσι καὶ ἐπιτίθενται,  οἷον   ἔν τε ταῖς ὀλιγαρχίαις, ὅταν
[5, 1304]   εἶθ' ὕστερον βίᾳ κατέχουσιν ἀκόντων,  οἷον   ἐπὶ τῶν Τετρακοσίων τὸν δῆμον
[5, 1301]   περὶ τοῦ μᾶλλον καὶ ἧττον,  οἷον   ὀλιγαρχίαν οὖσαν εἰς τὸ
[5, 1304]   ἀρχεῖον μόριον τῆς πόλεως,  οἷον   ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ
[5, 1307]   εἰς ὀλιγαρχίαν· εἰς τἀναντία,  οἷον   μὲν ἀριστοκρατία εἰς δῆμον
[5, 1307]   μεθίσταται ἑκατέρων τὸ σφέτερον αὐξανόντων,  οἷον   μὲν πολιτεία εἰς δῆμον,
[5, 1311]   χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ' οὐχ ὑπεροχῆς.  Οἷον   μὲν τῶν Πεισιστρατιδῶν διὰ
[5, 1302]   καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας,  οἷον   καὶ ἐν Θήβαις μετὰ τὴν
[5, 1307]   εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ γνώριμοι,  οἷον   καὶ ἐν Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους
[5, 1311]   σῶμα αἰσχῦναι τῶν μονάρχων τινάς.  Οἷον   καὶ Κραταίου εἰς Ἀρχέλαον·
[5, 1312]   καὶ διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται,  οἷον   καὶ καταφρονοῦντες καὶ διὰ κέρδος,
[5, 1306]   ὢν μὴ μετέχῃ τῶν τιμῶν,  οἷον   Κινάδων τὴν ἐπ' Ἀγησιλάου
[5, 1312]   ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις,  οἷον   Κῦρος Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου
[5, 1306]   κατ' ἀρετὴν ὑπό τινων ἐντιμοτέρων,  οἷον   Λύσανδρος ὑπὸ τῶν βασιλέων,
[5, 1311]   πολιτείας καὶ περὶ τὰς μοναρχίας·  οἷον   Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος τὴν διαβολὴν
[5, 1304]   μέρη τῆς πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις,  ~οἷον   οἱ πλούσιοι καὶ δῆμος,
[5, 1313]   τῶν ἀρχομένων, ἀλλ' εἶναι κατασκόπους,  οἷον   περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι,
[5, 1303]   ὅταν ἐν τοῖς κυρίοις γένωνται,  οἷον   συνέβη καὶ ἐν Συρακούσαις ἐν
[5, 1313]   πάλαι λεχθέντα πρὸς σωτηρίαν, ὡς  οἷόν   τε, τῆς τυραννίδος, τὸ τοὺς
[5, 1301]   αὑτῶν δ' εἶναι βούλονται ταύτην,  οἷον   τὴν ὀλιγαρχίαν τὴν μοναρχίαν.
[5, 1308]   πολλὰ συμφέρει τῶν δημοτικῶν νομοθετημάτων,  οἷον   τὸ ἑξαμήνους τὰς ἀρχὰς εἶναι,
[5, 1303]   ~ὧν πολλάκις λανθάνει τι αὐξανόμενον,  οἷον   τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος ἐν
[5, 1303]   ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι διεστασίασαν·  οἷον   Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα
[5, 1301]   ἀξίαν δὲ τὸ τῷ λόγῳ,  οἷον   ὑπερέχει κατ' ἀριθμὸν μὲν ἴσῳ
[5, 1310]   τοῖς δὲ τὴν τῆς τιμῆς·  οἷον   Φείδων μὲν περὶ Ἄργος καὶ
[5, 1309]   μὲν μὴ χρησίμους δὲ λειτουργίας,  οἷον   χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι
[5, 1316]   ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις οὐ δίκαιον  οἴονται   εἶναι ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως
[5, 1302]   μετέχοντες τῆς πολιτείας (κρείττους γὰρ  οἴονται   εἶναι) καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1312]   μὴ μέλλῃ κατασχήσειν τὴν πρᾶξιν.  Οἷς   ἀκολουθεῖν μὲν δεῖ τὴν Δίωνος
[5, 1310]   οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ'  οἷς   δυνήσονται οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ
[5, 1310]   τὸ ἐλεύθερον. Δύο γάρ ἐστιν  οἷς   δημοκρατία δοκεῖ ὡρίσθαι, τῷ
[5, 1301]   ταύτην· εὐγενεῖς γὰρ εἶναι δοκοῦσιν  οἷς   ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ καὶ πλοῦτος.
[5, 1310]   πολιτείαν οὐ τοῦτο, τὸ ποιεῖν  οἷς   χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες οἱ
[5, 1304]   τῶν ὕστερον· ~ὁ μὲν γὰρ  οἰωνισάμενός   τι σύμπτωμα, ὡς ἦλθεν ἐπὶ
[5, 1308]   τοῖς ἰδίοις σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν  οἴωνται   τὰ κοινὰ κλέπτειν τοὺς ἄρχοντας,
[5, 1315]   τρισὶν ἑπτακαίδεκα ἔτη τούτων ἐτυράννησεν,  ὀκτωκαίδεκα   δὲ οἱ παῖδες, ὥστε τὰ
[5, 1303]   στάσεις συναπολαύειν ποιοῦσι καὶ τὴν  ὅλην   πόλιν, οἷον ἐν Ἑστιαίᾳ συνέβη
[5, 1307]   διὰ δὲ τὸ τὴν χώραν  ὅλην   τοὺς γνωρίμους συγκτήσασθαι παρὰ τὸν
[5, 1310]   ἀλλ' οἷς δυνήσονται οἱ μὲν  ὀλιγαρχεῖν   οἱ δὲ δημοκρατεῖσθαι. Νῦν δ'
[5, 1301]   ὀλιγαρχίαν οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον  ὀλιγαρχεῖσθαι   εἰς τὸ ἧττον,
[5, 1306]   ὑφ' ἑτέρων τῶν ἐν τῇ  ὀλιγαρχίᾳ   αὐτῶν καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους
[5, 1306]   Κνίδῳ καὶ ἐν Χίῳ  ὀλιγαρχία.   Γίγνονται δὲ καὶ ἀπὸ συμπτώματος
[5, 1301]   ὁμοίως, ἁπλῶς ἴσοι εἶναι νομίζουσινν,  ὀλιγαρχία   δὲ ἐκ τοῦ ἀνίσους ἕν
[5, 1306]   διὰ ταῦτα καὶ ἀριστοκρατία  ὀλιγαρχία   εἶναι. Μάλιστα δὲ τοῦτο συμβαίνειν
[5, 1305]   ἔνθα μὲν πολιτικωτέρα ἐγένετο  ὀλιγαρχία,   ἐν Ἴστρῳ δ' εἰς δῆμον
[5, 1306]   δὲ καὶ ὅταν ἐν τῇ  ὀλιγαρχίᾳ   ἑτέραν ὀλιγαρχίαν ἐμποιῶσιν. Τοῦτο δ'
[5, 1301]   δύο γίνονται πολιτεῖαι, δῆμος καὶ  ὀλιγαρχία·   εὐγένεια γὰρ καὶ ἀρετὴ ἐν
[5, 1308]   δὲ καὶ ἐν δήμῳ καὶ  ὀλιγαρχίᾳ   καὶ ἐν μοναρχίᾳ καὶ πάσῃ
[5, 1315]   πασῶν ὀλιγοχρονιώταται τῶν πολιτειῶν εἰσιν  ὀλιγαρχία   καὶ τυραννίς. Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο
[5, 1306]   ὥστε μετέχειν ἐν μὲν τῇ  ὀλιγαρχίᾳ   ὀλίγους ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ
[5, 1305]   ὄχλον δημαγωγῶσιν οἱ ἐν τῇ  ὀλιγαρχίᾳ   ὄντες, οἷον ἐν Λαρίσῃ οἱ
[5, 1306]   ἐν τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα δὲ  ὀλιγαρχία   οὐκ εὐδιάφθορος ἐξ αὑτῆς. Σημεῖον
[5, 1308]   πρὸς τὴν δημοκρατίαν, ἐν δὲ  ὀλιγαρχίᾳ   πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως δὲ
[5, 1305]   δὲ καὶ ἐν Κνίδῳ  ὀλιγαρχία   στασιασάντων τῶν γνωρίμων αὐτῶν πρὸς
[5, 1309]   δήμῳ τοῖς εὐπόροις, ἐν δ'  ὀλιγαρχίᾳ   τοῖς ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ
[5, 1309]   καὶ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν  ὀλιγαρχίᾳ   τῶν ἄλλων ἰσότητα
[5, 1309]   ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται· ἐν δ'  ὀλιγαρχίᾳ   τῶν ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν,
[5, 1303]   ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ κατελύθη  ὀλιγαρχία   τῶν ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου, ὃς
[5, 1305]   τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται δ' αἱ  ὀλιγαρχίαι   ἐξ αὑτῶν καὶ διὰ φιλονεικίαν
[5, 1306]   καὶ αἱ δημοκρατίαι καὶ αἱ  ὀλιγαρχίαι   ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ εἰς τὰς
[5, 1308]   ἧττον εἰς δυναστείας ἐμπίπτουσιν αἱ  ὀλιγαρχίαι   καὶ ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ ὁμοίως
[5, 1305]   ταύτας τὰς αἰτίας. Αἱ δ'  ὀλιγαρχίαι   μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα τρόπους
[5, 1306]   καὶ θᾶττον. Αἱ μὲν οὖν  ὀλιγαρχίαι   μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι διὰ τοιαύτας
[5, 1308]   οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ καὶ  ὀλιγαρχίαι   οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι
[5, 1302]   ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ ταῖς  ὀλιγαρχίαις   ἐγγίνονται δύο, τε πρὸς
[5, 1310]   ταῖς δημοκρατίαις καὶ ἐν ταῖς  ὀλιγαρχίαις,   ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις οἱ
[5, 1308]   ἐπεὶ διὰ τοῦτο ἐν ταῖς  ὀλιγαρχίαις   καὶ δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες·
[5, 1308]   τὴν τίμησιν. Ἐν γὰρ ταῖς  ὀλιγαρχίαις   καὶ ταῖς πολιτείαις, μὴ ποιούντων
[5, 1303]   Στασιάζουσι δ' ἐν μὲν ταῖς  ὀλιγαρχίαις   οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι
[5, 1310]   Νῦν δ' ἐν μὲν ταῖς  ὀλιγαρχίαις   οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν,
[5, 1302]   ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε ταῖς  ὀλιγαρχίαις,   ὅταν πλείους ὦσιν οἱ μὴ
[5, 1316]   τοῖς κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς τε  ὀλιγαρχίαις   οὐκ ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι
[5, 1305]   ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν ὅσαις  ὀλιγαρχίαις   οὐχ οὗτοι αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς
[5, 1310]   ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν δὲ ταῖς  ὀλιγαρχίαις   ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς,
[5, 1307]   γὰρ ἀποκλινούσας μᾶλλον πρὸς τὴν  ὀλιγαρχίαν   ἀριστοκρατίας καλοῦσιν, τὰς δὲ πρὸς
[5, 1316]   δὲ καὶ τὸ οἴεσθαι εἰς  ὀλιγαρχίαν   διὰ τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι
[5, 1316]   ἄποροι, καὶ ἐκ δήμου εἰς  ὀλιγαρχίαν,   ἐὰν κρεῖττον τοῦ πλήθους
[5, 1306]   διὰ τὸ καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν  ὀλιγαρχίαν   εἶναί πως (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ
[5, 1316]   Λακωνικῆς, φησί, μεταβάλλει εἰς τὴν  ὀλιγαρχίαν,   ἐκ δὲ ταύτης εἰς δημοκρατίαν,
[5, 1306]   ὅταν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν  ὀλιγαρχίαν   ἐμποιῶσιν. Τοῦτο δ' ἐστὶν ὅταν
[5, 1307]   μὲν τῇ πολιτείᾳ δημοκρατίαν καὶ  ὀλιγαρχίαν,   ἐν δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά
[5, 1308]   ποιούντων οὕτως μὲν ἔνθα μὲν  ὀλιγαρχίαν   ἔνθα δὲ δυναστείαν γίνεσθαι συμβαίνει,
[5, 1301]   ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ δημοκρατίας  ὀλιγαρχίαν   δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας,
[5, 1307]   εἰς δῆμον, ἀριστοκρατία δ' εἰς  ὀλιγαρχίαν·   εἰς τἀναντία, οἷον
[5, 1301]   εἶναι βούλονται ταύτην, οἷον τὴν  ὀλιγαρχίαν   τὴν μοναρχίαν. Ἔτι περὶ
[5, 1309]   τὰς ἄλλας πολιτείας. Καὶ γὰρ  ὀλιγαρχίαν   καὶ δημοκρατίαν ἔστιν ὥστ' ἔχειν
[5, 1304]   ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ εἰς  ὀλιγαρχίαν   καὶ εἰς δῆμον καὶ εἰς
[5, 1316]   μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ δήμου εἰς  ὀλιγαρχίαν,   καὶ μᾶλλον εἰς μοναρχίαν.
[5, 1302]   ταῖς δημοκρατίαις πρὸς τὴν  ὀλιγαρχίαν   μόνον, αὐτῷ δὲ πρὸς αὑτόν,
[5, 1307]   ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ πολιτεῖαι εἰς  ὀλιγαρχίαν   (μόνον γὰρ μόνιμον τὸ κατ'
[5, 1305]   ἔνιοι εἰς ἐλάττους ἕλκωσι τὴν  ὀλιγαρχίαν·   οἱ γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες
[5, 1308]   ἐν δὲ ὀλιγαρχίᾳ πρὸς τὴν  ὀλιγαρχίαν,   ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[5, 1309]   καὶ ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν τὴν  ὀλιγαρχίαν.   Οὐδετέραν μὲν γὰρ ἐνδέχεται αὐτῶν
[5, 1301]   μᾶλλον καὶ ἧττον, οἷον  ὀλιγαρχίαν   οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι
[5, 1304]   τὸν δῆμον καὶ κατέστησαν τὴν  ὀλιγαρχίαν.   Συνέβη δὲ ταὐτὸν καὶ περὶ
[5, 1307]   δὲ τὰ δύο δῆμον καὶ  ὀλιγαρχίαν.   Ταῦτα γὰρ αἱ πολιτεῖαί τε
[5, 1306]   (καὶ τὴν ἐν Ἐρετρίᾳ δ'  ὀλιγαρχίαν   τὴν τῶν ἱππέων Διαγόρας κατέλυσεν
[5, 1316]   εἰς τὴν Κλεισθένους, καὶ εἰς  ὀλιγαρχίαν,   ὥσπερ ἐν Χαλκίδι
[5, 1316]   ἧττον μεταβάλλουσιν εἰς δῆμον ἐξ  ὀλιγαρχίας,   ἂν γένωνται πλείους οἱ ἄποροι,
[5, 1305]   ὅταν ἐξ αὐτῆς συμβῇ τῆς  ὀλιγαρχίας   γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν
[5, 1306]   ὅπερ εἴρηται κινεῖν καὶ τὰς  ὀλιγαρχίας,   διὰ τὸ καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν
[5, 1302]   ἀστασίαστος μᾶλλον δημοκρατία τῆς  ὀλιγαρχίας.   Ἐν μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις
[5, 1305]   δὲ ἐπὶ τῆς τῶν Βασιλιδῶν  ὀλιγαρχίας   ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ
[5, 1301]   δημοκρατίας ὀλιγαρχίαν δημοκρατίαν ἐξ  ὀλιγαρχίας,   πολιτείαν καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ
[5, 1303]   τῶν οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς  ὀλιγαρχίας   καὶ δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ
[5, 1305]   δῆμον) Γίνονται δὲ μεταβολαὶ τῆς  ὀλιγαρχίας   καὶ ὅταν ἀναλώσωσι τὰ ἴδια
[5, 1308]   τὰ τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ  ὀλιγαρχίας   καὶ πολιτείας, ὅταν συμβαίνῃ τοῦτο
[5, 1311]   διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς  ὀλιγαρχίας   καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας
[5, 1309]   δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς  ὀλιγαρχίας.   Οἱ δ' οἰόμενοι ταύτην εἶναι
[5, 1307]   μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς  ὀλιγαρχίας,   οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς δήμους
[5, 1308]   μὲν πολιτείας δημοκρατίαν, ἐκ δ'  ὀλιγαρχίας   πολιτείαν δῆμον. Κοινὸν δὲ
[5, 1303]   ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου, ὃς ἐξ  ὀλιγαρχίας   πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν κατεσκεύασεν. Ἔτι
[5, 1312]   ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς τε  ὀλιγαρχίας   τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ
[5, 1310]   ἐστίν, δὲ τυραννὶς ἐξ  ὀλιγαρχίας   τῆς ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας·
[5, 1311]   τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ μὲν  ὀλιγαρχίας   τὸ τὸ τέλος εἶναι πλοῦτον
[5, 1306]   τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι τὰς  ὀλιγαρχίας   ὑπὸ τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ
[5, 1311]   τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ τῆς  ὀλιγαρχίας,   φανερόν· ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας τὸ
[5, 1316]   Καὶ εἰς τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ  ὀλιγαρχίας,   ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ σχεδὸν αἱ
[5, 1308]   Τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν ταῖς  ὀλιγαρχικαῖς   δεῖ τηρεῖν. Οὐ γὰρ οὕτως
[5, 1307]   τὸ πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς πολιτείας  ὀλιγαρχικὰς   εἶναι μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ γνώριμοι,
[5, 1316]   φάναι δύο πόλεις εἶναι τὴν  ὀλιγαρχικήν,   πλουσίων καὶ πενήτων. Τί γὰρ
[5, 1310]   νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ'  ὀλιγαρχικοί,   ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ γὰρ ἔστιν ἐφ'
[5, 1301]   ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις,  ὀλιγαρχικὸν   δὲ καὶ ἄρχων
[5, 1310]   ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς  ὀλιγαρχικούς,   καὶ τοὺς ὅρκους ἐναντίους
[5, 1310]   ἐναντίους νῦν ὀμνύναι τοὺς  ὀλιγαρχικούς·   νῦν μὲν γὰρ ἐν ἐνίαις
[5, 1309]   λύει τὰς δημοκρατίας καὶ τῶν  ὀλιγαρχικῶν   τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ δ' οἰόμενοι
[5, 1309]   τὴν δημοκρατίαν, καὶ ποῖα τῶν  ὀλιγαρχικῶν   τὴν ὀλιγαρχίαν. Οὐδετέραν μὲν γὰρ
[5, 1310]   δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ δ' ὀλιγαρχικοί,  ὀλιγαρχικῶς.   Εἴπερ γὰρ ἔστιν ἐφ' ἑνὸς
[5, 1307]   τὸν νόμον (ἡ γὰρ πολιτεία  ὀλιγαρχικωτέρα   ἦν, ὥστε ἐδύναντο πλεονεκτεῖν)
[5, 1310]   θεωρίας) αἱ δ' ἐκ τῶν  ὀλιγαρχιῶν,   αἱρουμένων ἕνα τινὰ κύριον ἐπὶ
[5, 1306]   ἐκ τῶν ἐννόμων δημοκρατιῶν καὶ  ὀλιγαρχιῶν   εἰς τὰς κυρίους καὶ ἐκ
[5, 1306]   τῆς καλουμένης πολιτείας καὶ τῶν  ὀλιγαρχιῶν   ἐν ὅσαις ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι
[5, 1316]   εἶναί φησιν. Πλειόνων δ' οὐσῶν  ὀλιγαρχιῶν   καὶ δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς οὔσης
[5, 1306]   γερόντων. Γίγνεται δὲ μεταβολὴ τῶν  ὀλιγαρχιῶν   καὶ ἐν πολέμῳ καὶ ἐν
[5, 1310]   τὸ ποιεῖν οἷς χαίρουσιν οἱ  ὀλιγαρχοῦντες   οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ'
[5, 1304]   οὐ ποιοῦσι στάσιν ὡς εἰπεῖν·  ὀλίγοι   γὰρ γίγνονται πρὸς πολλούς. Καθόλου
[5, 1306]   ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ ταὐτὸν  ὀλίγοι)   ἐπεὶ δοκεῖ γε διὰ ταῦτα
[5, 1306]   εἶναί πως (ἐν ἀμφοτέραις γὰρ  ὀλίγοι   οἱ ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ
[5, 1306]   ἐν Φαρσάλῳ πολιτεία· ἐκεῖνοι γὰρ  ὀλίγοι   ὄντες πολλῶν κύριοί εἰσι διὰ
[5, 1306]   δι' ὀλίγων οὔσης τῶν γερόντων  ὀλίγοι   πάμπαν ἐγίνοντο διὰ τὸ ἀιδίους
[5, 1306]   μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν οἱ  ὀλίγοι   πάντες, ὅπερ ἐν Ἤλιδι συνέβη
[5, 1305]   ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις, ὅταν  ὀλίγοι   σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν ταῖς
[5, 1305]   ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ δημαγωγὸς κἂν πάνυ  ὀλίγοι   ὦσιν, οἷον ἐν τοῖς Τριάκοντα
[5, 1301]   εὐγένεια γὰρ καὶ ἀρετὴ ἐν  ὀλίγοις,   ταῦτα δ' ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς
[5, 1305]   μὲν ἐν αὐτοῖς τοῖς  ὀλίγοισἐγγίγνεται   γὰρ δημαγωγὸς κἂν πάνυ ὀλίγοι
[5, 1308]   (οὐ γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον κακουργῆσαι  ὀλίγον   χρόνον ἄρχοντας καὶ πολύν, ἐπεὶ
[5, 1306]   ἐστὶν ὅταν τοῦ παντὸς πολιτεύματος  ὀλίγου   ὄντος τῶν μεγίστων ἀρχῶν μὴ
[5, 1307]   οἷον καὶ ἐν Λακεδαίμονι εἰς  ὀλίγους   αἱ οὐσίαι ἔρχονται· καὶ ἔξεστι
[5, 1306]   μετέχειν ἐν μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ  ὀλίγους   ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ τοὺς
[5, 1305]   αὐτῶν πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ  ὀλίγους   μετέχειν καί, καθάπερ εἴρηται, εἰ
[5, 1306]   στάσεις αἱ μὲν διὰ τὸ  ὀλίγους   τῶν τιμῶν μετέχειν, ὅπερ εἴρηται
[5, 1315]   Αἱ δὲ πολλαὶ τῶν τυραννίδων  ὀλιγοχρόνιαι   πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς. Τὰ μὲν
[5, 1315]   πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον. Καίτοι πασῶν  ὀλιγοχρονιώταται   τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία καὶ
[5, 1305]   πολιτείᾳ, ὅμως διὰ τὸ ὑπ'  ὀλίγων   ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν δῆμος μετέβαλε
[5, 1312]   ἐγγενέσθαι πολλοῖς· ἐκεῖνος γὰρ μετ'  ὀλίγων   ἐστράτευσεν ἐπὶ Διονύσιον οὕτως ἔχειν
[5, 1302]   τοῦ δήμου τῶν  ὀλίγων·   ἥπερ ἐστὶν ἀσφαλεστάτη τῶν τοιούτων
[5, 1306]   ποτέ· τῆς πολιτείας γὰρ δι'  ὀλίγων   οὔσης τῶν γερόντων ὀλίγοι πάμπαν
[5, 1302]   ἄλλον τρόπον δι' ἐριθείαν, δι'  ὀλιγωρίαν,   διὰ μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα. Τούτων
[5, 1315]   μὲν γὰρ εἰς τὰ χρήματα  ὀλιγωρίαν   οἱ φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέως, τὴν
[5, 1303]   ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ δι'  ὀλιγωρίαν,   ὅταν ἐάσωσιν εἰς τὰς ἀρχὰς
[5, 1315]   φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ δι'  ὀλιγωρίαν,   τὰς δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν
[5, 1310]   διαμένειν τὰς πολιτείας, οὗ νῦν  ὀλιγωροῦσι   πάντες, τὸ παιδεύεσθαι πρὸς τὰς
[5, 1307]   δ' ὡς οὔ· τὸ γὰρ  ὅλον   καὶ τὰ πάντα οὐ μικρόν,
[5, 1313]   ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν καὶ τοῦ  Ὀλυμπίου   οἰκοδόμησις ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν,
[5, 1301]   ἄνισος, ἐὰν ἐν ἴσοις)  ὅλως   γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες στασιάζουσιν.
[5, 1307]   ὑπεροχήν, ὑβρίζειν ζητοῦσι καὶ πλεονεκτεῖν.  Ὅλως   δ' ἐφ' ὁπότερον ἂν ἐγκλίνῃ
[5, 1303]   τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις μέρεσιν.  Ὅλως   δὲ αἱ τῶν γνωρίμων στάσεις
[5, 1306]   καὶ στασιάζουσι διὰ τοιαύτας αἰτίας  (ὅλως   δὲ καὶ αἱ δημοκρατίαι καὶ
[5, 1315]   αἰτίας ἀλλὰ μὴ δι' ἐξουσίαν,  ὅλως   δὲ τὰς δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι
[5, 1304]   ἑαυτὸν περιέστησε τὴν πολιτείαν. Καὶ  ὅλως   δὴ δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν,
[5, 1301]   τοῦ ἀνίσους ἕν τι ὄντας  ὅλως   εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν
[5, 1301]   ἐὰν κατὰ τὶ ἴσοι ὦσιν,  ὅλως   ἴσοι νομίζουσιν εἶναι, οἱ δ'
[5, 1312]   συστησάντων ἵνα μὴ τυραννὶς  ὅλως   καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ δὲ
[5, 1304]   καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ καὶ  ὅλως   μέρος καὶ ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν
[5, 1314]   χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολεμικοὺς καιρούς,  ὅλως   τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα καὶ
[5, 1309]   καὶ τοῦ πλήθους, ἀλλ' ὅταν  ὁμαλότης   γένηται τῆς οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη
[5, 1309]   αὐτὸν κληρονομεῖν. Οὕτω γὰρ ἂν  ὁμαλώτεραι   αἱ οὐσίαι εἶεν καὶ τῶν
[5, 1311]   ἐπιθυμίαν ᾤετο εἶναι τὴν γεγενημένην  ὁμιλίαν.   Πύθων δὲ καὶ Ἡρακλείδης οἱ
[5, 1311]   γὰρ βαρέως εἶχε πρὸς τὴν  ὁμιλίαν,   ὥστε ἱκανὴ καὶ ἐλάττων ἐγένετο
[5, 1315]   τὰς δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν  ὁμιλίας   δι' ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ μὴ
[5, 1313]   δὲ τοῖς τυράννοις οἱ ταπεινῶς  ὁμιλοῦντες,   ὅπερ ἐστὶν ἔργον κολακείας. ~Καὶ
[5, 1310]   τοὺς ὅρκους ἐναντίους νῦν  ὀμνύναι   τοὺς ὀλιγαρχικούς· νῦν μὲν γὰρ
[5, 1310]   νῦν μὲν γὰρ ἐν ἐνίαις  ὀμνύουσι   καὶ τῷ δήμῳ κακόνους ἔσομαι
[5, 1306]   δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι καὶ  ὁμοίαν   τῇ τῶν ἐν Λακεδαίμονι γερόντων.
[5, 1308]   γὰρ ὥσπερ δῆμος ἤδη οἱ  ὅμοιοι   (διὸ καὶ ἐν τούτοις ἐγγίγνονται
[5, 1308]   ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες οἱ  ὅμοιοι   μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ δῆμος
[5, 1313]   κυρίαν, πολλοὺς δ' εἶναι τοὺς  ὁμοίους,   καὶ μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε
[5, 1306]   οἱ λεγόμενοι Παρθενίαι (ἐκ τῶν  ὁμοίων   γὰρ ἦσαν) οὓς φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας
[5, 1306]   τι πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων ὡς  ὁμοίων   κατ' ἀρετήν, οἷον ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1308]   τὸ ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ τῶν  ὁμοίων   οὐ μόνον δίκαιον ἀλλὰ καὶ
[5, 1301]   εἶναι ιὅτι γὰρ ἐλεύθεροι πάντες  ὁμοίως,   ἁπλῶς ἴσοι εἶναι νομίζουσινν, ὀλιγαρχία
[5, 1311]   μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν.  Ὁμοίως   δὲ καὶ διὰ φόβον· ἓν
[5, 1301]   δημοκρατεῖσθαι εἰς τὸ ἧττον,  ὁμοίως   δὲ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν
[5, 1314]   ἄλλον μηδένα τῶν περὶ αὐτόν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰς οἰκείας ἔχειν
[5, 1308]   δὲ ὀλιγαρχίᾳ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν
[5, 1316]   κέκτηνται ἴσα μὴ πάντες  ὁμοίως   εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες; Οὐδενὸς δὲ
[5, 1303]   καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν οὐχ  ὁμοίως   εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον δημοτικοὶ οἱ
[5, 1308]   ὀλιγαρχίαι καὶ ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ  ὁμοίως   ῥᾴδιον κακουργῆσαι ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας
[5, 1311]   διότι τῶν θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν  ὁμολογήσας   αὐτῷ, ἀλλὰ τὴν μὲν προτέραν,
[5, 1301]   τοῖν δυοῖν· ἄμφω γὰρ ἡμίση.  Ὁμολογοῦντες   δὲ τὸ ἁπλῶς εἶναι δίκαιον
[5, 1301]   πολλαὶ γεγένηνται πολιτεῖαι πάντων μὲν  ὁμολογούντων   τὸ δίκαιον καὶ τὸ κατ'
[5, 1306]   συνέβη τῇ ἐν τῷ Πόντῳ.  Ὁμονοοῦσα   δὲ ὀλιγαρχία οὐκ εὐδιάφθορος ἐξ
[5, 1303]   Στασιωτικὸν δὲ καὶ τὸ μὴ  ὁμόφυλον,   ἕως ἂν συμπνεύσῃ· ὥσπερ γὰρ
[5, 1302]   τὰ δὲ τῇ κατ' ἀξίαν.  Ὅμως   δὲ ἀσφαλεστέρα καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον
[5, 1305]   ἐπιμελομένων τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ,  ὅμως   διὰ τὸ ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι
[5, 1309]   γρυπὸν τὸ σιμόν, ἀλλ'  ὅμως   ἔτι καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα
[5, 1313]   ἐστιν παραδεδομένος καὶ καθ'  ὃν   διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι τῶν τυράννων
[5, 1312]   καὶ Συρακούσιοι κατὰ τὸν χρόνον  ὃν   ἐπολιτεύοντο καλῶς) ἕνα δ' ἐξ
[5, 1303]   τὴν οὐσίαν οὐδὲ τὸν θησαυρὸν  ὃν   εὗρεν πατήρ, προσηγάγετο τοὺς
[5, 1316]   διά γε τοῦ χρόνου, δι'  ὃν   λέγει πάντα μεταβάλλειν, καὶ τὰ
[5, 1306]   Συρακούσαις, καὶ ἐν Ἀμφιπόλει  ὄνομα   ἦν Κλεότιμος τοὺς ἐποίκους τοὺς
[5, 1307]   καλουμένων ἀριστοκρατιῶν. Διαφέρουσι γὰρ τῶν  ὀνομαζομένων   πολιτειῶν αἱ ἀριστοκρατίαι τούτῳ, καὶ
[5, 1304]   Μνάσωνος πατέρα καὶ Εὐθυκράτη τὸν  Ὀνομάρχου,   στάσις αὕτη ἀρχὴ τοῦ
[5, 1312]   πράξεως περιττῆς καὶ δι' ἣν  ὀνομαστοὶ   γίγνονται καὶ γνώριμοι τοῖς ἄλλοις,
[5, 1314]   τούτου μέντοι τυγχάνειν οὐ ῥᾴδιον  ὄντα   εὐκαταφρόνητον, διὸ δεῖ κἂν μὴ
[5, 1315]   καλῶς πρὸς ἀρετὴν ἡμίχρηστον  ὄντα,   καὶ μὴ πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον.
[5, 1314]   κοσμεῖν τὴν πόλιν ὡς ἐπίτροπον  ὄντα   καὶ μὴ τύραννον) ἔτι δὲ
[5, 1305]   ἀγρῶν οἰκεῖν τὸν δῆμον ἄσχολον  ὄντα   πρὸς τοῖς ἔργοις, οἱ προστάται
[5, 1301]   ἐγένετο ἐκ τοῦ ἴσους ὁτιοῦν  ὄντας   οἴεσθαι ἁπλῶς ἴσους εἶναι ιὅτι
[5, 1301]   ἐκ τοῦ ἀνίσους ἕν τι  ὄντας   ὅλως εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ'
[5, 1308]   καὶ τοὺς ἔξω τῆς φιλονεικίας  ὄντας   πρὶν παρειληφέναι καὶ αὐτούς, ὡς
[5, 1306]   διὰ τὸ ἀιδίους εἶναι ἐνενήκοντα  ὄντας,   τὴν δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι
[5, 1302]   καὶ τῆς ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν  ὄντες   ἄνισοι μὴ πλέον ἔχειν ἀλλ'
[5, 1301]   ὑπολαμβάνειν νκατ' οὐσίαν γὰρ ἄνισοι  ὄντες   ἁπλῶς ἄνισοι ὑπολαμβάνουσιν εἶναἰ. Εἶτα
[5, 1313]   καὶ πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν  ὄντες   ἄσχολοι ὦσιν ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα δὲ
[5, 1303]   ἴσων, καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἴσοι  ὄντες,   ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις οἱ
[5, 1302]   στασιάζουσιν ἂν νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν  ὄντες   ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ
[5, 1313]   καὶ ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν  ὄντες.   Καὶ μὲν βασιλεία σῴζεται
[5, 1306]   ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι  ὄντες   καὶ μηθενὸς ἥττους κατ' ἀρετὴν
[5, 1305]   δημαγωγῶσιν οἱ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ  ὄντες,   οἷον ἐν Λαρίσῃ οἱ πολιτοφύλακες
[5, 1302]   καὶ ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ  ὄντες   ὅπως ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ
[5, 1302]   ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι  ὄντες   ὅπως μείζους. Πῶς μὲν οὖν
[5, 1314]   τῶν τυράννων, οὗτοι τρεῖς τυγχάνουσιν  ὄντες·   πάντα γὰρ ἀναγάγοι τις ἂν
[5, 1301]   Εἶτα οἱ μὲν ὡς ἴσοι  ὄντες   πάντων τῶν ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν·
[5, 1301]   μετέχειν· οἱ δ' ὡς ἄνισοι  ὄντες   πλεονεκτεῖν ζητοῦσιν, τὸ γὰρ πλεῖον
[5, 1306]   Φαρσάλῳ πολιτεία· ἐκεῖνοι γὰρ ὀλίγοι  ὄντες   πολλῶν κύριοί εἰσι διὰ τὸ
[5, 1303]   μετέχουσι τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι  ὄντες.   Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις
[5, 1307]   τῆς Θουρίων πολιτείας. Νόμου γὰρ  ὄντος   διὰ πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί
[5, 1306]   ὅταν τοῦ παντὸς πολιτεύματος ὀλίγου  ὄντος   τῶν μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν
[5, 1305]   αὐτῶν τῶν εὐπόρων, οὐ τῶν  ὄντων   δ' ἐν ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται
[5, 1315]   μᾶλλον ὑπὸ τῶν πολιτῶν αὐτονόμων  ὄντων,   καὶ τὰς μὲν τοιαύτας τιμὰς
[5, 1316]   πένητες, ὡς ἐξ ἀρχῆς πλουσίων  ὄντων   πάντων τῶν πλείστων. Τοῦτο
[5, 1303]   στασιασάντων τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς  ὄντων,   περὶ ἐρωτικὴν αἰτίαν. Θατέρου γὰρ
[5, 1307]   μεταβάλλουσαι τῷ λύεσθαι κατὰ μικρόν,  ὅπερ   εἴρηται ἐν τοῖς πρότερον καθόλου
[5, 1306]   τὸ ὀλίγους τῶν τιμῶν μετέχειν,  ὅπερ   εἴρηται κινεῖν καὶ τὰς ὀλιγαρχίας,
[5, 1305]   οἱ ὁπλῖται δῆμος,  ὅπερ   ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ ὅπου
[5, 1306]   οἱ πρὸς τούτους μαχόμενοι κλέπτοντας,  ὅπερ   ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη τῇ ἐν
[5, 1306]   μὴ μετέχωσιν οἱ ὀλίγοι πάντες,  ὅπερ   ἐν Ἤλιδι συνέβη ποτέ· τῆς
[5, 1313]   τοῖς τυράννοις οἱ ταπεινῶς ὁμιλοῦντες,  ὅπερ   ἐστὶν ἔργον κολακείας. ~Καὶ γὰρ
[5, 1314]   ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων καὶ δαπανωμένων,  ὅπερ   ἤδη πεποιήκασί τινες τῶν τυράννων
[5, 1305]   τὰς κρίσεις μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν,  ὅπερ   καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο τῇ
[5, 1313]   οὐκ ἐλάττον ἀλλὰ μείζον αὐτήν.  Ὅπερ   καὶ πρὸς τὴν γυναῖκα ἀποκρίνασθαί
[5, 1307]   πόρρω μὲν ἔχουσα δὲ δύναμιν.  Ὅπερ   συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων·
[5, 1306]   ὃς ἐνίοτε γίνεται κύριος ἀμφοτέρων,  ὅπερ   συνέβη ἐν Λαρίσῃ ἐπὶ τῆς
[5, 1305]   ἑταιριῶν, αἱροῦνται δ' οἱ  ὁπλῖται   δῆμος, ὅπερ ἐν
[5, 1315]   ἀνάγκη ποιεῖσθαι τὸν τύραννον οὔτε  ὅπλων   παραίρεσιν· ἱκανὸν γὰρ θάτερον μέρος
[5, 1311]   καὶ τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν  ὅπλωνν,   καὶ τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον
[5, 1312]   Διονύσιον οὕτως ἔχειν φάσκων ὡς  ὅποι   περ ἂν δύνηται προελθεῖν, ἱκανὸν
[5, 1316]   μᾶλλον τῆς Λακωνικῆς πέπονθεν  ὁποιασοῦν   ἄλλης, οὗ μὴ πάντες κέκτηνται
[5, 1304]   φυλαὶ καὶ ὅλως μέρος καὶ  ὁποινοῦν   πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν· γὰρ
[5, 1315]   ὑπὸ τῶν ἑτέρων ἀδικεῖσθαι μηδέν,  ὁπότεροι   δ' ἂν ὦσι κρείττους, τούτους
[5, 1307]   καὶ πλεονεκτεῖν. Ὅλως δ' ἐφ'  ὁπότερον   ἂν ἐγκλίνῃ πολιτεία, ἐπὶ
[5, 1304]   πάμπαν· ἂν γὰρ πολὺ ὑπερέχῃ  ὁποτερονοῦν   τῶν μερῶν, πρὸς τὸ φανερῶς
[5, 1305]   πατρίας δημοκρατίας εἰς τὴν νεωτάτην·  ὅπου   γὰρ αἱρεταὶ μὲν αἱ ἀρχαί,
[5, 1305]   ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ  ὅπου   τὰ δικαστήρια μὴ ἐκ τοῦ
[5, 1313]   καὶ οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων,  ὅπου   τις εἴη συνουσία καὶ σύλλογος
[5, 1310]   μὲν ταῖς δημοκρατίαις οἱ δημαγωγοί,  ὅπου   τὸ πλῆθος κύριον τῶν νόμων·
[5, 1314]   ἓν φυλάττοντα μόνον, τὴν δύναμιν,  ὅπως   ἄρχῃ μὴ μόνον βουλομένων ἀλλὰ
[5, 1313]   δὲ καὶ πολεμοποιὸς τύραννος,  ὅπως   δὴ ἄσχολοί τε ὦσι καὶ
[5, 1301]   μὲν γὰρ πρὸς τὴν πολιτείαν,  ὅπως   ἐκ τῆς καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν,
[5, 1302]   ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ ὄντες  ὅπως   ἴσοι ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι
[5, 1309]   εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον, τὸ τηρεῖν  ὅπως   κρεῖττον ἔσται τὸ βουλόμενον τὴν
[5, 1302]   ὦσι στασιάζουσι, καὶ ἴσοι ὄντες  ὅπως   μείζους. Πῶς μὲν οὖν ἔχοντες
[5, 1314]   μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ δ'  ὅπως   μὴ δύνωνται, τὰ δ' ὅπως
[5, 1302]   καίτοι βέλτιον ἐξ ἀρχῆς ὁρᾶν  ὅπως   μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες,
[5, 1314]   ταύτας τὰς ὑποθέσεις, τὰ μὲν  ὅπως   μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ δ'
[5, 1307]   εἰπερ ἄλλο τι δεῖ τηρεῖν  ὅπως   μηθὲν παρανομῶσι, καὶ μάλιστα τὸ
[5, 1313]   πένητας ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους τυραννικόν,  ὅπως   μήτε φυλακὴ τρέφηται καὶ πρὸς
[5, 1314]   ὅπως μὴ δύνωνται, τὰ δ'  ὅπως   μικρὸν φρονῶσιν. μὲν οὖν
[5, 1310]   τοῦ πλήθους ἐπὶ τοὺς γνωρίμους,  ὅπως   δῆμος ἀδικῆται μηδὲν ὑπ'
[5, 1311]   δ' βασιλεὺς εἶναι φύλαξ,  ὅπως   οἱ μὲν κεκτημένοι τὰς οὐσίας
[5, 1302]   Ἀθήνησιν· καίτοι βέλτιον ἐξ ἀρχῆς  ὁρᾶν   ὅπως μὴ ἐνέσονται τοσοῦτον ὑπερέχοντες,
[5, 1308]   σοφίσματα, πρότερον εἴρηται) Ἔτι δ'  ὁρᾶν   ὅτι ἔνιαι μένουσιν οὐ μόνον
[5, 1312]   τὸ μῖσος· μὲν γὰρ  ὀργὴ   μετὰ λύπης πάρεστιν, ὥστε οὐ
[5, 1312]   τι τοῦ μίσους καὶ τὴν  ὀργὴν   δεῖ τιθέναι· τρόπον γάρ τινα
[5, 1311]   ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς  ὀργῆς   ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ
[5, 1311]   ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται τῆς  ὀργῆς·   τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ
[5, 1311]   γίγνεται τῆς ὀργῆς· τῶν δ'  ὀργιζομένων   σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τιμωρίας χάριν
[5, 1311]   εἰς τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς  ὀργισθέντες   οἱ μὲν διέφθειραν, οἱ δ'
[5, 1302]   ἔλαττον (τούτων δ' ἔστι μὲν  ὀρέγεσθαι   δικαίως, ἔστι δὲ καὶ ἀδίκως)
[5, 1310]   τὰ πάτρια καὶ δεσποτικωτέρας ἀρχῆς  ὀρεγομένων,   αἱ δὲ ἐκ τῶν αἱρετῶν
[5, 1315]   τῶν Ὀρθαγόρου παίδων καὶ αὐτοῦ  Ὀρθαγόρου·   ἔτη δ' αὕτη διέμεινεν ἑκατόν.
[5, 1315]   περὶ Σικυῶνα τυραννίς, τῶν  Ὀρθαγόρου   παίδων καὶ αὐτοῦ Ὀρθαγόρου· ἔτη
[5, 1310]   αἴτιον δὲ τούτου ὅτι κακῶς  ὁρίζονται   τὸ ἐλεύθερον. Δύο γάρ ἐστιν
[5, 1310]   ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς  ὅρκοις   ὅτι οὐκ ἀδικήσω τὸν δῆμον.
[5, 1310]   δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς  ὅρκους   ἐναντίους νῦν ὀμνύναι τοὺς
[5, 1307]   τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι σύμβουλοι,  ὁρμήσαντες   τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες
[5, 1312]   οἱ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν  ὁρμῶντες·   ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ τὸ τοῦ
[5, 1312]   Γέλωνος δημαγωγοῦντος καὶ πρὸς ἡδονὰς  ὁρμῶντος,   ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ, τῶν δὲ
[5, 1314]   ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς μὲν οὖν  ὅρους   ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων,
[5, 1312]   Δίων ἐπέθετο διὰ τὸ καταφρονεῖν,  ὁρῶν   τούς τε πολίτας οὕτως ἔχοντας
[5, 1312]   ὥσπερ ἔνιοι τοῖς τυράννοις ἐπιχειροῦσιν  ὁρῶντες   κέρδη τε μεγάλα καὶ τιμὰς
[5, 1302]   γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους  ὁρῶντες   τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ ἀδίκως
[5, 1307]   ἐξεῖναι τοὺς αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν,  ὁρῶντες   τὸν δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως.
[5, 1302]   ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ' ἑτέρους  ὁρῶντες   τοὺς μὲν δικαίως τοὺς δ'
[5, 1306]   φυλακὴν στρατιώταις καὶ ἄρχοντι μεσιδίῳ,  ὃς   ἐνίοτε γίνεται κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ
[5, 1303]   ὀλιγαρχία τῶν ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου,  ὃς   ἐξ ὀλιγαρχίας πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν
[5, 1305]   ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν Νάξῳ Λύγδαμις,  ὃς   καὶ ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν Ναξίων.
[5, 1309]   κωλύει ἔχειν ἐνίους; Ἁπλῶς δέ,  ὅσα   ἐν τοῖς νόμοις ὡς συμφέροντα
[5, 1313]   μικρὸν αἰεὶ δουλεύοντες) καὶ τἆλλα  ὅσα   τοιαῦτα Περσικὰ καὶ βάρβαρα τυραννικά
[5, 1313]   καὶ τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι  ὅσα   τυγχάνει τις λέγων πράττων
[5, 1309]   οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας καὶ  ὅσαι   ἄλλαι τοιαῦται· ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1309]   δ' ὀλιγαρχίᾳ τοῖς ἀπόροις, πλὴν  ὅσαι   ἀρχαὶ κύριαι τῆς πολιτείας, ταύτας
[5, 1306]   πολιτείας καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν  ὅσαις   ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι καὶ δικάζουσι
[5, 1308]   πλῆθος πρὸς τὸ παρελθόν, ἐν  ὅσαις   μὲν πόλεσι τιμῶνται κατ' ἐνιαυτόν,
[5, 1305]   τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν  ὅσαις   ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι αἱροῦνται τὰς
[5, 1312]   Ὡς δὲ ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν,  ὅσας   αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς τε ὀλιγαρχίας
[5, 1309]   (πλείονος γὰρ ἀρετῆς δεῖται  ὅσην   οἱ πολλοὶ ἔχουσιν, δὲ
[5, 1303]   ἐν τῷ τυχόντι χρόνῳ· διὸ  ὅσοι   ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο ἐποίκους,
[5, 1315]   φοβερώτατοι καὶ δέονται πλείστης φυλακῆς  ὅσοι   μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν
[5, 1307]   κρείττων, ἕως ἀφεῖσαν τῆς χώρας  ὅσοι   πλείω ἦσαν ἔχοντες. Ἔτι διὰ
[5, 1302]   δυναστεία· διὸ ἐνιαχοῦ εἰώθασιν  ὀστρακίζειν,   οἷον ἐν Ἄργει καὶ Ἀθήνησιν·
[5, 1313]   βασιλείας ἄγειν ἐπὶ τὸ μετριώτερον.  Ὅσῳ   γὰρ ἂν ἐλαττόνων ὦσι κύριοι,
[5, 1305]   δὲ μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ  ὅταν   ἀναλώσωσι τὰ ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς·
[5, 1306]   Λύσανδρος ὑπὸ τῶν βασιλέων,  ὅταν   ἀνδρώδης τις ὢν μὴ μετέχῃ
[5, 1314]   ἐφ' αἷς τὰ πλήθη χαλεπαίνουσιν,  ὅταν   ἀπ' αὐτῶν μὲν λαμβάνωσιν ἐργαζομένων
[5, 1307]   μεταβολῶν καὶ τὸ μικρόν ἐστιν·  ὅταν   γάρ τι προῶνται τῶν πρὸς
[5, 1316]   τινὲς ἀπολέσωσι τὰς οὐσίας, καινοτομοῦσιν,  ὅταν   δὲ τῶν ἄλλων, οὐθὲν γίγνεται
[5, 1303]   τοὺς ἐριθευομένους) καὶ δι' ὀλιγωρίαν,  ὅταν   ἐάσωσιν εἰς τὰς ἀρχὰς τὰς
[5, 1313]   δὲ τρόπον τυραννικώτερον πειρωμένων διοικεῖν,  ὅταν   εἶναι κύριοι πλειόνων ἀξιῶσι καὶ
[5, 1306]   αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται δὲ καὶ  ὅταν   ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν ὀλιγαρχίαν
[5, 1303]   δὲ καὶ αἱ μικραὶ ἰσχύουσιν,  ὅταν   ἐν τοῖς κυρίοις γένωνται, οἷον
[5, 1307]   ἐξ αὑτῶν ὁτὲ δ' ἔξωθεν,  ὅταν   ἐναντία πολιτεία πλησίον
[5, 1305]   ἐν τῷ Πόντῳ ἔτι δ'  ὅταν   ἔνιοι εἰς ἐλάττους ἕλκωσι τὴν
[5, 1305]   ἱκανὸς γίνεται προστάτης, μάλιστα δ'  ὅταν   ἐξ αὐτῆς συμβῇ τῆς ὀλιγαρχίας
[5, 1301]   τῷ πολιτεύματι βαδίζειν τὰς ἀρχάς,  ὅταν   ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν δὲ
[5, 1306]   Μάλιστα δὲ τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον  ὅταν   τι πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων
[5, 1302]   τινες ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ  ὅταν   κατὰ τὴν ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν
[5, 1316]   Τοῦτο δ' ἐστὶ ψεῦδος· ἀλλ'  ὅταν   μὲν τῶν ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι
[5, 1303]   πόλεις καὶ διὰ τοὺς τόπους,  ὅταν   μὴ εὐφυῶς ἔχῃ χώρα
[5, 1309]   ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν, τοῦτο δ' ἔσται  ὅταν   μὴ κερδαίνειν ἀπὸ τῶν
[5, 1301]   Καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν,  ὅταν   μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἣν
[5, 1309]   εἶναι διαφοράς) Ἔχει δ' ἀπορίαν,  ὅταν   μὴ συμβαίνῃ ταῦτα πάντα περὶ
[5, 1302]   συμμετρία, εἰ δὲ μή, φθείρεται,  ὅταν   μὲν ποὺς τεττάρων πηχῶν
[5, 1316]   συζυγεὶς δύο ἁρμονίας παρέχεται, λέγων  ὅταν   τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου
[5, 1306]   ἐπίθεσιν ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας· ἔτι  ὅταν   οἱ μὲν ἀπορῶσι λίαν οἱ
[5, 1312]   καλῶς) ἕνα δ' ἐξ αὑτῆς,  ὅταν   οἱ μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ
[5, 1305]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις,  ὅταν   ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν
[5, 1309]   εὐπόρων καὶ τοῦ πλήθους, ἀλλ'  ὅταν   ὁμαλότης γένηται τῆς οὐσίας ἄλλην
[5, 1302]   ταῦτα δὲ ἀδίκως μὲν γίνεται  ὅταν   παρὰ τὴν ἀξίαν τιμῶνταί
[5, 1303]   μεγάλη γινομένη μετάβασις τῶν νομίμων,  ὅταν   παρορῶσι τὸ μικρόν, ὥσπερ ἐν
[5, 1302]   οἷον ἔν τε ταῖς ὀλιγαρχίαις,  ὅταν   πλείους ὦσιν οἱ μὴ μετέχοντες
[5, 1308]   οἱ τὰς μεγίστας ἔχοντες ἀρχάς,  ὅταν   πολὺν χρόνον ἄρχωσιν) Σῴζονται δ'
[5, 1308]   μεταβολὴν ἐξ ὀλιγαρχίας καὶ πολιτείας,  ὅταν   συμβαίνῃ τοῦτο μενόντων μὲν τῶν
[5, 1304]   Κινοῦνται δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ  ὅταν   τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη τῆς
[5, 1306]   ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς,  ὅταν   τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες καὶ
[5, 1302]   τὴν ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν δέ,  ὅταν   τις τῇ δυνάμει μείζων
[5, 1305]   τὸν αὐτὸν τρόπον) δ'  ὅταν   τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν οἱ ἐν
[5, 1306]   ὀλιγαρχίαν ἐμποιῶσιν. Τοῦτο δ' ἐστὶν  ὅταν   τοῦ παντὸς πολιτεύματος ὀλίγου ὄντος
[5, 1307]   λύονται ὁτὲ μὲν ἐξ αὑτῶν  ὁτὲ   δ' ἔξωθεν, ὅταν ἐναντία πολιτεία
[5, 1301]   τούτων, ταύτας ἐξ ἐκείνων,  ὁτὲ   δ' οὐ πρὸς τὴν καθεστηκυῖαν
[5, 1302]   ὁτὲ μὲν ἀπὸ τῶν ἰδίων  ὁτὲ   δὲ ἀπὸ τῶν κοινῶν. Δῆλον
[5, 1304]   πολιτείας ὁτὲ μὲν διὰ βίας  ὁτὲ   δὲ δι' ἀπάτης, διὰ βίας
[5, 1305]   τὰς προσόδους ταῖς λειτουργίαις,  ὁτὲ   δὲ διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι δημεύειν
[5, 1304]   δὲ κατέχειν ἐπειρῶντο τὴν πολιτείαν·  ὁτὲ   δὲ ἐξ ἀρχῆς τε πείσαντες
[5, 1306]   γινομένης τῆς μεταβολῆς καὶ λανθανούσης,  ὁτὲ   δὲ καὶ θᾶττον. Αἱ μὲν
[5, 1306]   μὲν οὖν ἐπιχειροῦσί τι κινεῖν,  ὁτὲ   δὲ κλέπτουσι τὰ κοινά, ὅθεν
[5, 1306]   πλείους, οὗτοι αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν·  ὁτὲ   δὲ ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι τῷ
[5, 1302]   ἐξουσίαν· δὲ πλεονεξία γίνεται  ὁτὲ   μὲν ἀπὸ τῶν ἰδίων ὁτὲ
[5, 1305]   ἐξ ἄλλων ἀρχὴ στάσεως διαφοράς.  Ὁτὲ   μὲν γὰρ ἐξ αὐτῶν τῶν
[5, 1304]   Καὶ γὰρ ἀπάτη διττή.  Ὁτὲ   μὲν γὰρ ἐξαπατήσαντες τὸ πρῶτον
[5, 1305]   μεταβολὰς τοῦτον ἐχούσας τὸν τρόπον.  Ὁτὲ   μὲν γάρ, ἵνα χαρίζωνται, ἀδικοῦντες
[5, 1301]   καὶ αἱ μεταβολαὶ γίνονται διχῶς·  ὁτὲ   μὲν γὰρ πρὸς τὴν πολιτείαν,
[5, 1304]   τρόπον. Κινοῦσι δὲ τὰς πολιτείας  ὁτὲ   μὲν διὰ βίας ὁτὲ δὲ
[5, 1306]   κτήσεις, ὥστε πάντας πάντων μετέχειν,  ὁτὲ   μὲν ἐκ προσαγωγῆς καὶ κατὰ
[5, 1307]   Πᾶσαι δ' αἱ πολιτεῖαι λύονται  ὁτὲ   μὲν ἐξ αὑτῶν ὁτὲ δ'
[5, 1306]   τὴν πολιτείαν διὰ τοιαύτην αἰτίαν·  ὁτὲ   μὲν οὖν ἐπιχειροῦσί τι κινεῖν,
[5, 1305]   πλουσίων. Ἐπὶ δὲ τῶν ἀρχαίων,  ὅτε   γένοιτο αὐτὸς δημαγωγὸς καὶ
[5, 1305]   ἔργοις, οἱ προστάται τοῦ δήμου,  ὅτε   πολεμικοὶ γένοιντο, τυραννίδι ἐπετίθεντο. Πάντες
[5, 1302]   τοιούτων πολιτειῶν. Τούτου δ' αἴτιον  ὅτι   ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ πρώτου καὶ
[5, 1307]   καθόλου κατὰ πασῶν τῶν πολιτειῶν,  ὅτι   αἴτιον τῶν μεταβολῶν καὶ τὸ
[5, 1316]   οὐ λέγει ἀλλ' μίαν,  ὅτι   ἀσωτευόμενοι κατατοκιζόμενοι γίγνονται πένητες, ὡς
[5, 1311]   πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς ὀργῆς  ὅτι   αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ τῷ
[5, 1311]   πολιτική, τυραννικὴ δὲ διὰ ξένων.  Ὅτι   δ' τυραννὶς ἔχει κακὰ
[5, 1315]   φανερός, ~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός,  ὅτι   δεῖ μὴ τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον
[5, 1301]   ἴσοι νομίζουσιν εἶναι, οἱ δ'  ὅτι,   ἐὰν κατὰ τὶ ἄνισοι, πάντων
[5, 1301]   καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, οἱ μὲν  ὅτι,   ἐὰν κατὰ τὶ ἴσοι ὦσιν,
[5, 1307]   εἰπεῖν. Πρῶτον μὲν οὖν δῆλον  ὅτι,   εἴπερ ἔχομεν δι' ὧν φθείρονται
[5, 1311]   τὴν διαβολὴν τὴν περὶ Δαρεῖον,  ὅτι   ἐκρέμασεν οὐ κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ'
[5, 1309]   συμφέροντα καὶ τὰ δύο.  ὅτι   ἐνδέχεται τοὺς τὰ δύο ταῦτα
[5, 1308]   πρότερον εἴρηται) Ἔτι δ' ὁρᾶν  ὅτι   ἔνιαι μένουσιν οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι
[5, 1303]   γὰρ διὰ τοῦτο ἐποίησαν κληρωτάς,  ὅτι   ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ δι'
[5, 1309]   ἕλκουσιν εἰς τὴν ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες  ὅτι,   καθάπερ ῥὶς ἔστι παρεκβεβηκυῖα μὲν
[5, 1310]   συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου  ὅτι   κακῶς ὁρίζονται τὸ ἐλεύθερον. Δύο
[5, 1313]   καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν  ὅτι   μάλιστα ἀγνῶτες ἀλλήλοις ἔσονται πάντες
[5, 1303]   δὲ ταῖς δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι,  ὅτι   μετέχουσι τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι
[5, 1316]   ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ  ὅτι   οἱ πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις
[5, 1303]   ὀλιγαρχίαις οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι,  ὅτι   οὐ μετέχουσι τῶν ἴσων, καθάπερ
[5, 1316]   ποίαν πολιτείαν, τούτου δ' αἴτιον  ὅτι   οὐ ῥᾳδίως ἂν εἶχε λέγειν·
[5, 1310]   τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς ὅρκοις  ὅτι   οὐκ ἀδικήσω τὸν δῆμον. Μέγιστον
[5, 1301]   δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν,  ὅτι   πολλαὶ γεγένηνται πολιτεῖαι πάντων μὲν
[5, 1303]   μικρόν. Λέγω δὲ παρὰ μικρόν,  ὅτι   πολλάκις λανθάνει μεγάλη γινομένη μετάβασις
[5, 1315]   διέμεινεν ἑκατόν. Τούτου δ' αἴτιον  ὅτι   τοῖς ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως καὶ
[5, 1305]   μὲν γίγνεσθαι νῦν δὲ μή,  ὅτι   τότε μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἦσαν
[5, 1316]   εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο μεταβάλλειν  ὅτι   φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν
[5, 1301]   γὰρ ἐγένετο ἐκ τοῦ ἴσους  ὁτιοῦν   ὄντας οἴεσθαι ἁπλῶς ἴσους εἶναι
[5, 1307]   τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον, καὶ κηδεύειν  ὅτῳ   θέλουσιν, διὸ καὶ Λοκρῶν
[5, 1309]   τῶν ἀρχῶν· οἱ γὰρ ἄποροι  οὐ   βουλήσονται ἄρχειν τῷ μηδὲν κερδαίνειν,
[5, 1305]   ὕστερον δ' οἱ νεώτεροι πάλιν·  οὐ   γὰρ ἄρχουσιν ἐνιαχοῦ μὲν ἅμα
[5, 1310]   Εὐριπίδης· τοῦτο δ' ἐστὶ φαῦλον·  οὐ   γὰρ δεῖ οἴεσθαι δουλείαν εἶναι
[5, 1314]   νῦν τινες τῶν τυράννων ποιοῦσιν  (οὐ   γὰρ μόνον εὐθὺς ἕωθεν τοῦτο
[5, 1308]   ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι καὶ ἀριστοκρατίαι  (οὐ   γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον κακουργῆσαι ὀλίγον
[5, 1308]   ἐν ταῖς ὀλιγαρχικαῖς δεῖ τηρεῖν.  Οὐ   γὰρ οὕτως ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ
[5, 1305]   δημαγωγοὶ ἦσαν ἐκ τῶν στρατηγούντων  (οὐ   γάρ πω δεινοὶ ἦσαν λέγειν)
[5, 1312]   αἰτίας παρὰ τοὺς εἰρημένους πρότερον.  Οὐ   γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τοῖς τυράννοις
[5, 1313]   ἀξιῶσι καὶ παρὰ τὸν νόμον.  Οὐ   γίγνονται δ' ἔτι βασιλεῖαι νῦν,
[5, 1314]   ἀλλ' οὐ τύραννος εἶναι δόξειεν·  οὐ   δεῖ δὲ φοβεῖσθαι μή ποτε
[5, 1313]   παρὰ τοῦ πατρὸς παρέλαβεν·  οὐ   δῆτα φάναι· παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν.
[5, 1311]   κατῆγεν ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν καὶ  οὐ   δι' ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο εἶναι
[5, 1308]   μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ καὶ ὀλιγαρχίαι  οὐ   διὰ τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι τὰς
[5, 1316]   οἱ πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις  οὐ   δίκαιον οἴονται εἶναι ἴσον μετέχειν
[5, 1304]   τὸ φανερῶς κρεῖττον τὸ λοιπὸν  οὐ   θέλει κινδυνεύειν. Διὸ καὶ οἱ
[5, 1304]   οὗτοι διὰ τὴν ὑπεροχὴν  οὐ   θέλουσι μένειν ἐπὶ τῶν ἴσων.
[5, 1316]   μὲν οὖν αὐτὸ λέγων ἴσως  οὐ   κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί τινας
[5, 1314]   δευτέρου δὲ τοῦ διαπιστεῖν ἀλλήλοις  (οὐ   καταλύεται γὰρ πρότερον τυραννὶς πρὶν
[5, 1311]   γὰρ χρώμενος αὐτοῦ τῇ ἡλικίᾳ  οὐ   κατῆγεν ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν καὶ
[5, 1311]   τὴν περὶ Δαρεῖον, ὅτι ἐκρέμασεν  οὐ   κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ' οἰόμενος συγγνώσεσθαι
[5, 1314]   ἀλλὰ φιλοῦσιν οἱ ἐπιεικεῖς,  οὐ   κολακεύουσιν. Καὶ χρήσιμοι οἱ πονηροὶ
[5, 1312]   οὕτω καὶ τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν,  οὐ   κτήσασθαι βουλόμενοι μοναρχίαν ἀλλὰ δόξαν.
[5, 1304]   ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὴν νύμφην,  οὐ   λαβὼν ἀπῆλθεν, οἱ δ' ὡς
[5, 1304]   δύο θυγατέρας, περιωσθεὶς καὶ  οὐ   λαβὼν τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος
[5, 1316]   δι' ὧν γίγνονται αἱ μεταβολαί,  οὐ   λέγει ἀλλ' μίαν, ὅτι
[5, 1316]   εἰς μοναρχίαν. Ἔτι δὲ τυραννίδος  οὐ   λέγει οὔτ' εἰ ἔσται μεταβολὴ
[5, 1316]   ἀρίστης πολιτείας καὶ πρώτης οὔσης  οὐ   λέγει τὴν μεταβολὴν ἰδίως. Φησὶ
[5, 1306]   ἀμφοτέραις γὰρ ὀλίγοι οἱ ἄρχοντες,  οὐ   μέντοι διὰ ταὐτὸν ὀλίγοι) ἐπεὶ
[5, 1316]   τῶν μεταβολῶν ὑπὸ τοῦ Σωκράτους,  οὐ   μέντοι λέγεται καλῶς. Τῆς τε
[5, 1303]   οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι  οὐ   μετέχουσι τῶν ἴσων, καθάπερ εἴρηται
[5, 1301]   διὰ τὸ ἄνισον στάσις,  οὐ   μὴ τοῖς ἀνίσοις ὑπάρχει ἀνάλογον
[5, 1309]   χάριν ἔχουσα πρὸς τὴν ὄψιν,  οὐ   μὴν ἀλλ' ἐὰν ἐπιτείνῃ τις
[5, 1312]   κτήσασθαι βουλόμενοι μοναρχίαν ἀλλὰ δόξαν.  Οὐ   μὴν ἀλλ' ἐλάχιστοί γε τὸν
[5, 1307]   γὰρ ὅλον καὶ τὰ πάντα  οὐ   μικρόν, ἀλλὰ σύγκειται ἐκ μικρῶν.
[5, 1308]   δ' ὁρᾶν ὅτι ἔνιαι μένουσιν  οὐ   μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ καὶ ὀλιγαρχίαι
[5, 1314]   ὡς βλαβεροῖς πρὸς τὴν ἀρχὴν  οὐ   μόνον διὰ τὸ μὴ ἀξιοῦν
[5, 1308]   ἄρχωσιν) Σῴζονται δ' αἱ πολιτεῖαι  οὐ   μόνον διὰ τὸ πόρρω εἶναι
[5, 1308]   ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ τῶν ὁμοίων  οὐ   μόνον δίκαιον ἀλλὰ καὶ συμφέρον
[5, 1315]   δημαγωγεῖν. Ἐκ γὰρ τούτων ἀναγκαῖον  οὐ   μόνον τὴν ἀρχὴν εἶναι καλλίω
[5, 1308]   μεγάλας (διαφθείρονται γάρ, καὶ φέρειν  οὐ   παντὸς ἀνδρὸς εὐτυχίαν) εἰ δὲ
[5, 1303]   Γίγνονται μὲν οὖν αἱ στάσεις  οὐ   περὶ μικρῶν ἀλλ' ἐκ μικρῶν,
[5, 1304]   καὶ οἱ κατ' ἀρετὴν διαφέροντες  οὐ   ποιοῦσι στάσιν ὡς εἰπεῖν· ὀλίγοι
[5, 1301]   ταύτας ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ δ'  οὐ   πρὸς τὴν καθεστηκυῖαν πολιτείαν, ἀλλὰ
[5, 1312]   μὲν δεῖ τὴν Δίωνος ὑπόληψιν,  οὐ   ῥᾴδιον δ' αὐτὴν ἐγγενέσθαι πολλοῖς·
[5, 1312]   ὀργὴ μετὰ λύπης πάρεστιν, ὥστε  οὐ   ῥᾴδιον λογίζεσθαι, δ' ἔχθρα
[5, 1314]   μᾶλλον αἰδεῖσθαι· τούτου μέντοι τυγχάνειν  οὐ   ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ δεῖ
[5, 1316]   πολιτείαν, τούτου δ' αἴτιον ὅτι  οὐ   ῥᾳδίως ἂν εἶχε λέγειν· ἀόριστον
[5, 1308]   ἐν ἀρχῇ γινόμενον κακὸν γνῶναι  οὐ   τοῦ τυχόντος ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός.
[5, 1310]   τὸ πεπαιδεῦσθαι πρὸς τὴν πολιτείαν  οὐ   τοῦτο, τὸ ποιεῖν οἷς χαίρουσιν
[5, 1314]   ἄν τις διοικῶν οἰκονόμος ἀλλ'  οὐ   τύραννος εἶναι δόξειεν· οὐ δεῖ
[5, 1305]   γὰρ ἐξ αὐτῶν τῶν εὐπόρων,  οὐ   τῶν ὄντων δ' ἐν ταῖς
[5, 1307]   μὲν ὥς, ἔστι δ' ὡς  οὔ·   τὸ γὰρ ὅλον καὶ τὰ
[5, 1316]   τι ἂν βούλωνται ποιεῖν·  οὗ   αἰτίαν τὴν ἄγαν ἐλευθερίαν εἶναί
[5, 1314]   μὲν οὖν εἷς τρόπος δι'  οὗ   γίγνεται σωτηρία ταῖς τυραννίσι τοιοῦτός
[5, 1316]   Λακωνικῆς πέπονθεν ὁποιασοῦν ἄλλης,  οὗ   μὴ πάντες κέκτηνται ἴσα
[5, 1310]   πρὸς τὸ διαμένειν τὰς πολιτείας,  οὗ   νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες, τὸ παιδεύεσθαι
[5, 1314]   κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο δ'  οὐδ'   ἂν εἷς ποιήσειε φρόνημα ἔχων
[5, 1307]   ἐν δημοκρατίᾳ οὐκ ἂν ἐγένετο,  οὐδ'   ἂν ἐν ἀριστοκρατίᾳ εὖ μεμειγμένῃ.
[5, 1315]   Γέλωνα περὶ Συρακούσας. Ἔτη δ'  οὐδ'   αὕτη πολλὰ διέμεινεν, ἀλλὰ τὰ
[5, 1303]   ἕως ἂν συμπνεύσῃ· ὥσπερ γὰρ  οὐδ'   ἐκ τοῦ τυχόντος πλήθους πόλις
[5, 1303]   τυχόντος πλήθους πόλις γίγνεται, οὕτως  οὐδ'   ἐν τῷ τυχόντι χρόνῳ· διὸ
[5, 1314]   νήφων, ἀλλ' μεθύων,  οὐδ'   ἄγρυπνος, ἀλλ' καθεύδων
[5, 1302]   πλείοσιν· ~εὐγενεῖς γὰρ καὶ ἀγαθοὶ  οὐδαμοῦ   ἑκατόν, εὔποροι δὲ πολλαχοῦ. Τὸ
[5, 1309]   ποιήσει τὴν πολιτείαν, τέλος δ'  οὐδὲ   πολιτείαν. Διὸ δεῖ τοῦτο μὴ
[5, 1303]   ὡς οὐκ ἀποφαίνοντος τὴν οὐσίαν  οὐδὲ   τὸν θησαυρὸν ὃν εὗρεν
[5, 1316]   δεινόν, καὶ μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον  οὐδὲ   τότε εἰς δῆμον εἰς
[5, 1314]   γὰρ ἐπιχειρεῖ τοῖς ἀδυνάτοις, ὥστε  οὐδὲ   τυραννίδα καταλύειν μὴ δυνάμεως ὑπαρχούσης)
[5, 1302]   Φανερὸν δ' ἐκ τοῦ συμβαίνοντος·  οὐδεμία   γὰρ μόνιμος ἐκ τῶν τοιούτων
[5, 1311]   ἐγένετο πρόφασισἢ διότι τῶν θυγατέρων  οὐδεμίαν   ἔδωκεν ὁμολογήσας αὐτῷ, ἀλλὰ τὴν
[5, 1311]   τυραννίς, ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, πρὸς  οὐδὲν   ἀποβλέπει κοινόν, εἰ μὴ τῆς
[5, 1316]   δὲ πενεστέρου γενομένου πρότερον  οὐδὲν   ἧττον μεταβάλλουσιν εἰς δῆμον ἐξ
[5, 1316]   πάντες ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες;  Οὐδενὸς   δὲ πενεστέρου γενομένου πρότερον
[5, 1309]   ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν τὴν ὀλιγαρχίαν.  Οὐδετέραν   μὲν γὰρ ἐνδέχεται αὐτῶν εἶναι
[5, 1314]   τρίτον δ' ἀδυναμία τῶν πραγμάτων  (οὐθεὶς   γὰρ ἐπιχειρεῖ τοῖς ἀδυνάτοις, ὥστε
[5, 1307]   ἄλλων κινουμένων οὐκέτι πλέον ἐποίουν  οὐθέν,   ἀλλὰ μετέβαλεν τάξις πᾶσα
[5, 1316]   καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ τῶν ἄλλων,  οὐθὲν   γίγνεται δεινόν, καὶ μεταβάλλουσιν οὐθὲν
[5, 1314]   μὲν καὶ σωτήρια τῆς ἀρχῆς,  οὐθὲν   δ' ἐλλείπει μοχθηρίας. Ἔστι δ'
[5, 1309]   οὕτω καὶ πρὸς τὸ κοινὸν  οὐθὲν   κωλύει ἔχειν ἐνίους; Ἁπλῶς δέ,
[5, 1316]   οὐθὲν γίγνεται δεινόν, καὶ μεταβάλλουσιν  οὐθὲν   μᾶλλον οὐδὲ τότε εἰς δῆμον
[5, 1310]   πρὸς τὰς πολιτείας. Ὄφελος γὰρ  οὐθὲν   τῶν ὠφελιμωτάτων νόμων καὶ συνδεδοξασμένων
[5, 1314]   τοῦ μικρὰ φρονεῖν τοὺς ἀρχομένους  (οὐθενὶ   γὰρ ἂν μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου
[5, 1303]   τὸ τίμημα, τέλος δ' ἀπ'  οὐθενὸς   ἦρχον, ὡς ἔγγιον μηθὲν
[5, 1310]   ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς ὅρκοις ὅτι  οὐκ   ἀδικήσω τὸν δῆμον. Μέγιστον δὲ
[5, 1307]   Διονύσιον κηδείας, ἐν δημοκρατίᾳ  οὐκ   ἂν ἐγένετο, οὐδ' ἂν ἐν
[5, 1314]   τοὺς μὲν πολεμίους τοὺς δ'  οὐκ   ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ
[5, 1301]   τινες οἳ κατὰ γένος ὑπερέχοντες  οὐκ   ἀξιοῦσι τῶν ἴσων αὑτοὺς διὰ
[5, 1303]   μὲν γὰρ ἀπορώτερος, ὡς  οὐκ   ἀποφαίνοντος τὴν οὐσίαν οὐδὲ τὸν
[5, 1302]   τι καὶ ἄξιον εἰπεῖν,  οὐκ   ἐγγίνεται τῷ δήμῳ στάσις· ἔτι
[5, 1315]   δ' τῶν Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν.  Οὐκ   ἐγένετο δὲ συνεχής· δὶς γὰρ
[5, 1306]   καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε  οὐκ   εἰς τὰς ἐναντίας πολιτείας ἀλλ'
[5, 1313]   βασιλείαν, ὥστε τρόπον τινὰ ἐποίησεν  οὐκ   ἐλάττον ἀλλὰ μείζον αὐτήν. Ὅπερ
[5, 1316]   κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις  οὐκ   ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν
[5, 1305]   δι' ἀπειρίαν δὲ τῶν πολεμικῶν  οὐκ   ἐπιτίθενται, πλὴν εἴ που βραχύ
[5, 1313]   κατάλυσις· μὴ βουλομένων γὰρ εὐθὺς  οὐκ   ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ τύραννος καὶ
[5, 1306]   τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα δὲ ὀλιγαρχία  οὐκ   εὐδιάφθορος ἐξ αὑτῆς. Σημεῖον δὲ
[5, 1315]   διὰ τὸ πολεμικὸς γενέσθαι Κλεισθένης  οὐκ   ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ τὰ πολλὰ
[5, 1303]   γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι τῶν ἴσων  οὐκ   ἴσοι ὄντες. Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε
[5, 1307]   δὲ βουλόμενοι κωλύειν ἄλλων κινουμένων  οὐκέτι   πλέον ἐποίουν οὐθέν, ἀλλὰ μετέβαλεν
[5, 1307]   τοὺς δήμους κατέλυον. Ὅθεν μὲν  οὖν   αἱ μεταβολαὶ γίγνονται τῶν πολιτειῶν
[5, 1313]   καὶ μὴ βουλομένων. Φθείρονται μὲν  οὖν   αἱ μοναρχίαι διὰ ταύτας καὶ
[5, 1310]   ἀλλὰ σωτηρίαν. Ἐξ ὧν μὲν  οὖν   αἱ πολιτεῖαι μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται,
[5, 1303]   εἰρημένη ἐστί. Γίγνονται μὲν  οὖν   αἱ στάσεις οὐ περὶ μικρῶν
[5, 1316]   κρείττους τῆς παιδείας, τοῦτο μὲν  οὖν   αὐτὸ λέγων ἴσως οὐ κακῶς
[5, 1302]   πρὸς ἀλλήλους στάσεων. Τοῦ μὲν  οὖν   αὐτοὺς ἔχειν πως πρὸς τὴν
[5, 1307]   ἐχόμενόν ἐστιν εἰπεῖν. Πρῶτον μὲν  οὖν   δῆλον ὅτι, εἴπερ ἔχομεν δι'
[5, 1304]   συμβαίνοντα δεῖ θεωρεῖν. Αἱ μὲν  οὖν   δημοκρατίαι μάλιστα μεταβάλλουσι διὰ τὴν
[5, 1305]   πάντα τὸν δῆμον. Τῶν μὲν  οὖν   δημοκρατιῶν αἱ μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι
[5, 1311]   ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Αἱ μὲν  οὖν   δι' ὕβριν ἐπὶ τὸ σῶμα.
[5, 1310]   αὐτὸν τρόπον ἐκ δημαγωγίας. Καθάπερ  οὖν   εἴπομεν, βασιλεία τέτακται κατὰ
[5, 1314]   ὅπως μικρὸν φρονῶσιν. μὲν  οὖν   εἷς τρόπος δι' οὗ γίγνεται
[5, 1306]   διὰ τοιαύτην αἰτίαν· ὁτὲ μὲν  οὖν   ἐπιχειροῦσί τι κινεῖν, ὁτὲ δὲ
[5, 1302]   ὄντες ὅπως μείζους. Πῶς μὲν  οὖν   ἔχοντες στασιάζουσιν, εἴρηται· περὶ ὧν
[5, 1303]   διαφορὰ ποιεῖν διάστασιν. Μεγίστη μὲν  οὖν   ἴσως διάστασις ἀρετὴ καὶ μοχθηρία,
[5, 1309]   ὑπὸ τῶν τυχόντων. Τοῦ μὲν  οὖν   μὴ κλέπτεσθαι τὰ κοινὰ
[5, 1306]   δὲ καὶ θᾶττον. Αἱ μὲν  οὖν   ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι διὰ
[5, 1314]   δυνάμεως ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς μὲν  οὖν   ὅρους ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν
[5, 1304]   γίγνονται πρὸς πολλούς. Καθόλου μὲν  οὖν   περὶ πάσας τὰς πολιτείας αἱ
[5, 1304]   ἑκόντων ἄρχουσιν αὐτῶν. Ἁπλῶς μὲν  οὖν   περὶ πάσας τὰς πολιτείας ἐκ
[5, 1315]   πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς. Τὰ μὲν  οὖν   περὶ τὰς πολιτείας καὶ τὰ
[5, 1311]   ὑπερέχοντας τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ  οὖν   σχεδὸν ἐλέχθη, τὰς αὐτὰς ἀρχὰς
[5, 1307]   δὲ σωτηρίᾳ ἐναντίον. Ἐν μὲν  οὖν   ταῖς εὖ κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ
[5, 1301]   γὰρ πλεῖον ἄνισον. Ἔχουσι μὲν  οὖν   τι πᾶσαι δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ'
[5, 1301]   ~Περὶ μὲν  οὖν   τῶν ἄλλων ὧν προειλόμεθα σχεδὸν
[5, 1307]   σύγκειται ἐκ μικρῶν. Μίαν μὲν  οὖν   φυλακὴν ταύτην πρὸς τὴν ἀρχὴν
[5, 1301]   ἀρετὴ καὶ πλοῦτος. Ἀρχαὶ μὲν  οὖν   ὡς εἰπεῖν αὗται καὶ πηγαὶ
[5, 1314]   τὸ δεσποτικὸν τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν  οὖν   ὥσπερ καταλύοντας τὴν ἀρχήν) καὶ
[5, 1316]   Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται καὶ  οὔπω   μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ
[5, 1314]   καταλύειν μὴ δυνάμεως ὑπαρχούσης) Εἰς  οὓς   μὲν οὖν ὅρους ἀνάγεται τὰ
[5, 1316]   κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί τινας  οὓς   παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι σπουδαίους ἄνδρας
[5, 1306]   (ἐκ τῶν ὁμοίων γὰρ ἦσαν)  οὓς   φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς,
[5, 1313]   Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ  οὓς   ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου τις
[5, 1312]   θετέον· καὶ γὰρ αὗται τυγχάνουσιν  οὖσαι   διαιρεταὶ τυραννίδες. Βασιλεία δ' ὑπὸ
[5, 1302]   ὡς τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν  οὖσαι,   ἔστι δ' ὡς πλείους. Ὧν
[5, 1301]   εἰς τὸ ἧττον, δημοκρατίαν  οὖσαν   εἰς τὸ μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι
[5, 1301]   καὶ ἧττον, οἷον ὀλιγαρχίαν  οὖσαν   εἰς τὸ μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι
[5, 1312]   τε μεγάλα καὶ τιμὰς μεγάλας  οὔσας   αὐτοῖς, οὕτω καὶ τῶν διὰ
[5, 1316]   ὀλιγαρχιῶν καὶ δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς  οὔσης   ἑκατέρας λέγει τὰς μεταβολὰς
[5, 1316]   γὰρ ἀρίστης πολιτείας καὶ πρώτης  οὔσης   οὐ λέγει τὴν μεταβολὴν ἰδίως.
[5, 1311]   τὸ σῶμα. Τῆς δ' ὕβρεως  οὔσης   πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται
[5, 1306]   τῆς πολιτείας γὰρ δι' ὀλίγων  οὔσης   τῶν γερόντων ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο
[5, 1309]   Οὕτω γὰρ ἂν ὁμαλώτεραι αἱ  οὐσίαι   εἶεν καὶ τῶν ἀπόρων εἰς
[5, 1307]   ἐν Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους αἱ  οὐσίαι   ἔρχονται· καὶ ἔξεστι ποιεῖν
[5, 1316]   ὅτι οἱ πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς  οὐσίαις   οὐ δίκαιον οἴονται εἶναι ἴσον
[5, 1313]   γὰρ ἔτεσιν ἐπὶ Διονυσίου τὴν  οὐσίαν   ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν) Ἔστι δὲ
[5, 1301]   ὅλως εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν νκατ'  οὐσίαν   γὰρ ἄνισοι ὄντες ἁπλῶς ἄνισοι
[5, 1316]   πολιτείας, κἂν μὴ καταδαπανήσωσι τὴν  οὐσίαν   Διὰ τὸ ἐξεῖναι τι
[5, 1303]   ἀπορώτερος, ὡς οὐκ ἀποφαίνοντος τὴν  οὐσίαν   οὐδὲ τὸν θησαυρὸν ὃν εὗρεν
[5, 1303]   δημοτικούς, δ' ἕτερος ἔχων  οὐσίαν   πολλὴν τοὺς εὐπόρους. Καὶ ἐν
[5, 1309]   ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης γένηται τῆς  οὐσίας   ἄλλην ἀνάγκη εἶναι ταύτην τὴν
[5, 1305]   τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν, τὰς  οὐσίας   ἀναδάστους ποιοῦντες τὰς προσόδους
[5, 1304]   γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες τοὺς τὰς  οὐσίας   ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ
[5, 1316]   τῶν ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι τὰς  οὐσίας,   καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ τῶν ἄλλων,
[5, 1311]   ὅπως οἱ μὲν κεκτημένοι τὰς  οὐσίας   μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν, δὲ
[5, 1307]   παραδυομένη παρανομία, ὥσπερ τὰς  οὐσίας   τὸ μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ πολλάκις
[5, 1303]   τῶν εὐπόρων γινομένων τῶν  οὐσιῶν   αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας καὶ
[5, 1312]   ἐκεῖνον ἐκβαλὼν διεφθάρη. Δύο δὲ  οὐσῶν   αἰτιῶν δι' ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται
[5, 1316]   προσέχωσι τὸν νοῦν. Πολλῶν τε  οὐσῶν   αἰτιῶν δι' ὧν γίγνονται αἱ
[5, 1316]   ἐλευθερίαν εἶναί φησιν. Πλειόνων δ'  οὐσῶν   ὀλιγαρχιῶν καὶ δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς
[5, 1316]   Ἔτι δὲ τυραννίδος οὐ λέγει  οὔτ'   εἰ ἔσται μεταβολὴ οὔτ' εἰ
[5, 1316]   λέγει οὔτ' εἰ ἔσται μεταβολὴ  οὔτ'   εἰ μὴ ἔσται, διὰ τίν'
[5, 1314]   ἄλλοις διαφεύγειν (οὔτε γὰρ εὐεπίθετος  οὔτ'   εὐκαταφρόνητος νήφων, ἀλλ'
[5, 1313]   ἄνεσις διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν·  οὔτε   γὰρ ἐπιβουλεύουσιν οἱ δοῦλοι καὶ
[5, 1314]   γε φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις διαφεύγειν  (οὔτε   γὰρ εὐεπίθετος οὔτ' εὐκαταφρόνητος
[5, 1315]   ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο τοῖς πράγμασιν,  οὔτε   δούλων ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη ποιεῖσθαι τὸν
[5, 1315]   ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη ποιεῖσθαι τὸν τύραννον  οὔτε   ὅπλων παραίρεσιν· ἱκανὸν γὰρ θάτερον
[5, 1305]   καὶ ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ  οὗτοι   αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς ἐξ ὧν
[5, 1306]   Κορίνθῳ Τιμοφάνης· ἂν δὲ πλείους,  οὗτοι   αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ δὲ
[5, 1312]   μὲν διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν,  οὗτοι   δ' ὥσπερ κἂν ἄλλης τινὸς
[5, 1304]   τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς στάσεως,  οὗτοι   διὰ τὴν ὑπεροχὴν οὐ θέλουσι
[5, 1306]   ὅθεν πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν  οὗτοι   οἱ πρὸς τούτους μαχόμενοι
[5, 1314]   ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων,  οὗτοι   τρεῖς τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ
[5, 1315]   ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος διαφθορὰν  οὗτοι   φοβερώτατοι καὶ δέονται πλείστης φυλακῆς
[5, 1306]   χρῆσθαι ιᾧ γὰρ ἂν ἐγχειρίσωσιν,  οὗτος   πολλάκις γίνεται τύραννος, ὥσπερ ἐν
[5, 1314]   ἤδη πεποιήκασί τινες τῶν τυράννων  (οὕτω   γὰρ ἄν τις διοικῶν οἰκονόμος
[5, 1316]   τὴν πρώτην καὶ τὴν ἀρίστην·  οὕτω   γὰρ ἂν ἐγίγνετο συνεχὲς καὶ
[5, 1313]   εἶναι καὶ διατρίβειν περὶ θύρας  (οὕτω   γὰρ ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν τί
[5, 1309]   μιᾶς τὸν αὐτὸν κληρονομεῖν.  Οὕτω   γὰρ ἂν ὁμαλώτεραι αἱ οὐσίαι
[5, 1304]   πολλῶν ἄν τις ἴδοι γιγνόμενον  οὕτω.   Καὶ γὰρ ἐν Κῷ
[5, 1302]   ποιὸν αὐξάνοιτο παρὰ τὸ ἀνάλογον,  οὕτω   καὶ πόλις σύγκειται ἐκ μερῶν,
[5, 1309]   ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ φιλοῦντες αὑτούς,  οὕτω   καὶ πρὸς τὸ κοινὸν οὐθὲν
[5, 1312]   γίγνονται καὶ γνώριμοι τοῖς ἄλλοις,  οὕτω   καὶ τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ
[5, 1312]   καὶ τιμὰς μεγάλας οὔσας αὐτοῖς,  οὕτω   καὶ τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων
[5, 1308]   μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι τοῖς νόμοις  οὕτω   ῥυθμίζειν ὥστε μηδένα ἐγγίγνεσθαι πολὺ
[5, 1308]   νόμοις καὶ τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ  οὕτω   τετάχθαι ὥστε μὴ εἶναι τὰς
[5, 1314]   τὸ ποιεῖν τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν,  οὕτω   τῆς τυραννίδος σωτηρία τὸ ποιεῖν
[5, 1308]   ὀλιγαρχικαῖς δεῖ τηρεῖν. Οὐ γὰρ  οὕτως   ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι τοῦ ἄρχειν οἱ
[5, 1311]   νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ, οἰόμενος  οὕτως   ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι καὶ
[5, 1303]   εἶτα πλοῦτος καὶ πενία, καὶ  οὕτως   δὴ ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον, ὧν
[5, 1303]   πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰς φάλαγγας,  οὕτως   ἔοικε πᾶσα διαφορὰ ποιεῖν διάστασιν.
[5, 1312]   μετ' ὀλίγων ἐστράτευσεν ἐπὶ Διονύσιον  οὕτως   ἔχειν φάσκων ὡς ὅποι περ
[5, 1312]   καταφρονεῖν, ὁρῶν τούς τε πολίτας  οὕτως   ἔχοντας καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα.
[5, 1308]   καὶ ταῖς πολιτείαις, μὴ ποιούντων  οὕτως   μὲν ἔνθα μὲν ὀλιγαρχίαν ἔνθα
[5, 1303]   τοῦ τυχόντος πλήθους πόλις γίγνεται,  οὕτως   οὐδ' ἐν τῷ τυχόντι χρόνῳ·
[5, 1315]   εἰκόνα φασὶν εἶναι τοῦ κρίναντος  οὕτως   τὸν ἀνδριάντα τὸν ἐν τῇ
[5, 1315]   ἀγαθοὺς περί τι γιγνομένους τινᾶν  οὕτως   ὥστε μὴ νομίζειν ἄν ποτε
[5, 1309]   μετριότητα τοῦ μορίου, τέλος δ'  οὕτως   ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει φαίνεσθαι
[5, 1302]   τιμὴν καὶ παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους  οὐχ   ἵνα κτήσωνται σφίσιν αὐτοῖς, ὥσπερ
[5, 1303]   Κολοφώνιοι καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν  οὐχ   ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον δημοτικοὶ
[5, 1316]   οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς, ~ἀλλ'  οὐχ   ὅτι οἱ πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς
[5, 1305]   ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις  οὐχ   οὗτοι αἱροῦνται τὰς ἀρχὰς ἐξ
[5, 1311]   πλεῖστοι τιμωρίας χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ'  οὐχ   ὑπεροχῆς. Οἷον μὲν τῶν
[5, 1309]   εἶναι, ὥστε καθάπερ καὶ αὑτοῖς  οὐχ   ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ φιλοῦντες αὑτούς,
[5, 1313]   Ὥστε διὰ μὲν τοῦτο ἑκόντες  οὐχ   ὑπομένουσιν· ἂν δὲ δι' ἀπάτης
[5, 1302]   ἐστι ταὐτὰ τοῖς εἰρημένοις, ἀλλ'  οὐχ   ὡσαύτως· διὰ κέρδος γὰρ καὶ
[5, 1304]   ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ  ὀφειλόμενα   τοῖς τριηράρχοις, οἱ δὲ διὰ
[5, 1310]   τὸ παιδεύεσθαι πρὸς τὰς πολιτείας.  Ὄφελος   γὰρ οὐθὲν τῶν ὠφελιμωτάτων νόμων
[5, 1303]   τοῖς πολέμοις αἱ διαβάσεις τῶν  ὀχετῶν,   καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι
[5, 1305]   τρόπον) δ' ὅταν τὸν  ὄχλον   δημαγωγῶσιν οἱ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1305]   διὰ τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς τὸν  ὄχλον   ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις
[5, 1311]   ὅπλωνν, καὶ τὸ κακοῦν τὸν  ὄχλον   καὶ τὸ ἐκ τοῦ ἄστεως
[5, 1304]   πολιτείαν, καὶ πάλιν ναυτικὸς  ὄχλος   γενόμενος αἴτιος τῆς περὶ Σαλαμῖνα
[5, 1309]   καὶ χάριν ἔχουσα πρὸς τὴν  ὄψιν,   οὐ μὴν ἀλλ' ἐὰν ἐπιτείνῃ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/03/2007