Livre, page
[5, 1302]	τρεῖς τὸν ἀριθμόν, ἃς διοριστέον	καθ'	αὑτὰς τύπῳ πρῶτον. Δεῖ γὰρ
[5, 1304]	εἰρημένων συμβέβηκε γίνεσθαι τὰς μεταβολάς.	Καθ'	ἕκαστον δ' εἶδος πολιτείας ἐκ
[5, 1313]	ἐκ τῶν ἐναντίων, ὡς δὲ	καθ'	ἕκαστον τῷ τὰς μὲν βασιλείας
[5, 1315]	ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ τὸ λέγειν	καθ'	ἕκαστον τῶν τοιούτων· ὁ γὰρ
[5, 1302]	πολλαχοῦ. Τὸ δὲ ἁπλῶς πάντῃ	καθ'	ἑκατέραν τετάχθαι τὴν ἰσότητα φαῦλον.
[5, 1313]	φυλακὴ τρέφηται καὶ πρὸς τῷ	καθ'	ἡμέραν ὄντες ἄσχολοι ὦσιν ἐπιβουλεύειν.
[5, 1312]	αἱ πολιτεῖαι, δῆμος μὲν τυραννίδι	καθ'	Ἡσίοδον ὡς κεραμεὺς κεραμεῖ ῖκαὶ
[5, 1313]	ἅτερός ἐστιν ὁ παραδεδομένος καὶ	καθ'	ὃν διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι τῶν
[5, 1310]	καθίσταται βασιλεὺς ἐκ τῶν ἐπιεικῶν	καθ'	ὑπεροχὴν ἀρετῆς ἢ πράξεων τῶν
[5, 1310]	τὴν πολιτείαν, ~ὥστε φθείροντες τοῖς	καθ'	ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι τὰς πολιτείας.
[5, 1310]	τῶν ἀπὸ τῆς ἀρετῆς, ἢ	καθ'	ὑπεροχὴν τοιούτου γένους, ὁ δὲ
[5, 1305]	διὰ τὸ ὀλίγους μετέχειν καί,	καθάπερ	εἴρηται, εἰ πατήρ, υἱὸν μὴ
[5, 1303]	ὅτι οὐ μετέχουσι τῶν ἴσων,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον, ἴσοι ὄντες, ἐν
[5, 1301]	δίκαιον τὸ κατ' ἀξίαν, διαφέρονται,	καθάπερ	ἐλέχθη πρότερον, οἱ μὲν ὅτι,
[5, 1305]	τῆς ὀλιγαρχίας γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα,	καθάπερ	ἐν Νάξῳ Λύγδαμις, ὃς καὶ
[5, 1309]	ταῦτα ἔχοντας ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε	καθάπερ	καὶ αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες
[5, 1315]	ἔχουσιν οἱ διὰ θυμὸν ἐπιχειροῦντες,	καθάπερ	καὶ Ἡράκλειτος εἶπε, χαλεπὸν φάσκων
[5, 1311]	δὲ καὶ τὰ τέλη ταὐτά,	καθάπερ	κἀκεῖ, καὶ περὶ τὰς τυραννίδας
[5, 1310]	τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκ δημαγωγίας.	Καθάπερ	οὖν εἴπομεν, ἡ βασιλεία τέτακται
[5, 1311]	τοὺς ὑπερέχοντας τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν.	Καθάπερ	οὖν σχεδὸν ἐλέχθη, τὰς αὐτὰς
[5, 1309]	εἰς τὴν ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες ὅτι,	καθάπερ	ῥὶς ἔστι παρεκβεβηκυῖα μὲν τὴν
[5, 1310]	δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος	καθέστηκεν,	αἴτιον δὲ τούτου ὅτι κακῶς
[5, 1301]	ὁτὲ δ' οὐ πρὸς τὴν	καθεστηκυῖαν	πολιτείαν, ἀλλὰ τὴν μὲν κατάστασιν
[5, 1301]	τὴν πολιτείαν, ὅπως ἐκ τῆς	καθεστηκυίας	ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ δημοκρατίας
[5, 1309]	πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς τὴν	καθεστῶσαν	πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν μεγίστην τῶν
[5, 1314]	οὐδ' ὁ ἄγρυπνος, ἀλλ' ὁ	καθεύδων	τοὐναντίον τε ποιητέον τῶν πάλαι
[5, 1315]	ἀνδριάντα τὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ	καθήμενον.	Φασὶ δὲ καὶ Πεισίστρατον ὑπομεῖναί
[5, 1309]	τῶν ἀπόρων εἰς εὐπορίαν ἂν	καθίσταιντο	πλείους. Συμφέρει δὲ καὶ ἐν
[5, 1310]	(τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ δῆμοι	καθίστασαν	πολυχρονίους τὰς δημιουργίας καὶ τὰς
[5, 1305]	δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο	καθιστᾶσιν	ὥστε κύριον εἶναι τὸν δῆμον
[5, 1310]	δήμου τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ	καθίσταται	βασιλεὺς ἐκ τῶν ἐπιεικῶν καθ'
[5, 1307]	ὅπερ εἴρηται ἐν τοῖς πρότερον	καθόλου	κατὰ πασῶν τῶν πολιτειῶν, ὅτι
[5, 1302]	πως πρὸς τὴν μεταβολὴν αἰτίαν	καθόλου	μάλιστα θετέον περὶ ἧς ἤδη
[5, 1304]	ὀλίγοι γὰρ γίγνονται πρὸς πολλούς.	Καθόλου	μὲν οὖν περὶ πάσας τὰς
[5, 1302]	μεταβολαὶ περὶ τὰς πολιτείας, ληπτέον	καθόλου	πρῶτον τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς
[5, 1315]	ἔτι δὲ τοὺς μὲν γνωρίμους	καθομιλεῖν,	τοὺς δὲ πολλοὺς δημαγωγεῖν. Ἐκ
[5, 1302]	δ' ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς γὰρ	καὶ	ἀγαθοὶ οὐδαμοῦ ἑκατόν, εὔποροι δὲ
[5, 1302]	μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως, ἔστι δὲ	καὶ	ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ ὄντες
[5, 1302]	εἰώθασιν ὀστρακίζειν, οἷον ἐν Ἄργει	καὶ	Ἀθήνησιν· καίτοι βέλτιον ἐξ ἀρχῆς
[5, 1303]	νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι καὶ Νοτιεῖς·	καὶ	Ἀθήνησιν οὐχ ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ
[5, 1307]	δὲ μάλιστα αἵ τε πολιτεῖαι	καὶ	αἱ ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν ἐν
[5, 1313]	οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν οἱ δοῦλοι	καὶ	αἱ γυναῖκες τοῖς τυράννοις, εὐημεροῦντάς
[5, 1306]	διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως δὲ	καὶ	αἱ δημοκρατίαι καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι
[5, 1301]	στάσεών εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν· διὸ	καὶ	αἱ μεταβολαὶ γίνονται διχῶς· ὁτὲ
[5, 1302]	τίνων αἵ τε στάσεις γίνονται	καὶ	αἱ μεταβολαὶ περὶ τὰς πολιτείας,
[5, 1303]	δὲ περὶ μεγάλων. Μάλιστα δὲ	καὶ	αἱ μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν
[5, 1306]	(ὅλως δὲ καὶ αἱ δημοκρατίαι	καὶ	αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ
[5, 1307]	αἱ πολιτεῖαί τε πειρῶνται μιγνύναι	καὶ	αἱ πολλαὶ τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν.
[5, 1307]	αἱ μεταβολαὶ γίγνονται τῶν πολιτειῶν	καὶ	αἱ στάσεις, εἴρηται σχεδόν. Περὶ
[5, 1304]	πάσας τὰς πολιτείας αἱ ἀρχαὶ	καὶ	αἰτίαι τῶν στάσεων καὶ τῶν
[5, 1307]	πρὸς τὴν πολιτείαν, μετὰ τοῦτο	καὶ	ἄλλο μικρῷ μεῖζον εὐχερέστερον κινοῦσιν,
[5, 1311]	αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ στόματος.	Καὶ	ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ τοιαύτας
[5, 1302]	στάσεως· καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι	καὶ	ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα
[5, 1303]	ἐστασίασαν καὶ εἰς μάχην ἦλθον·	καὶ	Ἀμφιπολῖται δεξάμενοι Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον
[5, 1316]	τυραννίδα δὲ ἐκ δημοκρατίας. Καίτοι	καὶ	ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ δήμου
[5, 1302]	καὶ ἡ Μεγαρέων δι' ἀταξίαν	καὶ	ἀναρχίαν ἡττηθέντων, καὶ ἐν Συρακούσαις
[5, 1302]	οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας	καὶ	ἀναρχίας, οἷον καὶ ἐν Θήβαις
[5, 1303]	δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ πολιτεῖαι	καὶ	ἄνευ στάσεως διά τε τὰς
[5, 1309]	χρημάτων παρόντων πάντων τῶν πολιτῶν,	καὶ	ἀντίγραφα κατὰ φατρίας καὶ λόχους
[5, 1303]	ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον διὰ μάχης·	καὶ	Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι
[5, 1302]	δὲ πρὸς αὑτόν, ὅ τι	καὶ	ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται τῷ
[5, 1306]	ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία. Γίγνονται δὲ	καὶ	ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ τῆς
[5, 1303]	δὲ Σαμίους ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί·	καὶ	Ἀπολλωνιᾶται οἱ ἐν τῷ Εὐξείνῳ
[5, 1303]	τύχας, οἷον ἐν Τάραντι ἡττηθέντων	καὶ	ἀπολομένων πολλῶν γνωρίμων ὑπὸ τῶν
[5, 1301]	δῆμος καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ	καὶ	ἀρετὴ ἐν ὀλίγοις, ταῦτα δ'
[5, 1312]	τελευταία τυραννίς ἐστινν, βασιλεία δὲ	καὶ	ἀριστοκρατία διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς
[5, 1308]	εἰς δυναστείας ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι	καὶ	ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον
[5, 1308]	καὶ ἐνδέχεται ἅμα εἶναι δημοκρατίαν	καὶ	ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο κατασκευάσειέ τις.
[5, 1301]	δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας, ἢ πολιτείαν	καὶ	ἀριστοκρατίαν ἐκ τούτων, ἢ ταύτας
[5, 1311]	κατεχόμενος ὑπὸ πολέμου πρὸς Σίρραν	καὶ	Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ τῷ
[5, 1304]	δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται	καὶ	ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ καὶ ὅλως
[5, 1302]	ταῖς πόλεσιν. Αἱ δ' αἰτίαι	καὶ	ἀρχαὶ τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί
[5, 1306]	ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν στρατιώταις	καὶ	ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε γίνεται
[5, 1302]	κατ' ἀξίαν. Ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα	καὶ	ἀστασίαστος μᾶλλον ἡ δημοκρατία τῆς
[5, 1309]	ἔχοντας ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε καθάπερ	καὶ	αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες καὶ
[5, 1312]	τούς τε πολίτας οὕτως ἔχοντας	καὶ	αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα. Καὶ τῶν
[5, 1315]	τυραννίς, ἡ τῶν Ὀρθαγόρου παίδων	καὶ	αὐτοῦ Ὀρθαγόρου· ἔτη δ' αὕτη
[5, 1308]	τῆς φιλονεικίας ὄντας πρὶν παρειληφέναι	καὶ	αὐτούς, ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ
[5, 1313]	καὶ τἆλλα ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ	καὶ	βάρβαρα τυραννικά ἐστιν (πάντα γὰρ
[5, 1311]	καὶ τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς	καὶ	βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ
[5, 1315]	δεῖ μὴ τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον	καὶ	βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις
[5, 1310]	σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ δὴ	καὶ	βλαβερωτάτη τοῖς ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε
[5, 1310]	καὶ τῷ δήμῳ κακόνους ἔσομαι	καὶ	βουλεύσω ὅ τι ἂν ἔχω
[5, 1309]	πολιτειῶν λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον δὲ	καὶ	βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν τὰς δαπανηρὰς
[5, 1310]	γίγνονται γεγυμνασμένοι καὶ πεπονηκότες, ὥστε	καὶ	βούλονται μᾶλλον καὶ δύνανται νεωτερίζειν·
[5, 1303]	ὡς σφετέρας τῆς χώρας ἐξέπεσον)	καὶ	Βυζαντίοις οἱ ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες
[5, 1302]	καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία τούτοις.	Καὶ	γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες καὶ ζημίαν,
[5, 1312]	τοσαύτας καὶ τῆς τυραννίδος θετέον·	καὶ	γὰρ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι διαιρεταὶ
[5, 1315]	περὶ Κόρινθον ἡ τῶν Κυψελιδῶν·	καὶ	γὰρ αὕτη διετέλεσεν ἔτη τρία
[5, 1302]	δύναται καὶ πῶς αἰτία στάσεως·	καὶ	γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους
[5, 1314]	ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον κολακείας.	~Καὶ	γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον ἡ
[5, 1304]	ἄν τις ἴδοι γιγνόμενον οὕτω.	Καὶ	γὰρ ἐν Κῷ ἡ δημοκρατία
[5, 1304]	ἐξ ἀρχῆς ἢ ὕστερον ἀναγκάζοντες.	Καὶ	γὰρ ἡ ἀπάτη διττή. Ὁτὲ
[5, 1313]	ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς δημοκρατίαις·	καὶ	γὰρ ὁ δῆμος εἶναι βούλεται
[5, 1305]	ἀναλώσωσι τὰ ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς·	καὶ	γὰρ οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι,
[5, 1309]	καὶ περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας.	Καὶ	γὰρ ὀλιγαρχίαν καὶ δημοκρατίαν ἔστιν
[5, 1315]	δὲ λοιπῶν ἡ περὶ Ἱέρωνα	καὶ	Γέλωνα περὶ Συρακούσας. Ἔτη δ'
[5, 1316]	γὰρ εἶναί τινας οὓς παιδευθῆναι	καὶ	γενέσθαι σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ'
[5, 1312]	καὶ δι' ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται	καὶ	γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω καὶ
[5, 1314]	λόγον τε ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων	καὶ	δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη πεποιήκασί τινες
[5, 1302]	γὰρ σῶμα ἐκ μερῶν σύγκειται	καὶ	δεῖ αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα μένῃ
[5, 1315]	τοῦ σώματος διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι	καὶ	δέονται πλείστης φυλακῆς ὅσοι μὴ
[5, 1310]	τῶν βασιλέων παρεκβαινόντων τὰ πάτρια	καὶ	δεσποτικωτέρας ἀρχῆς ὀρεγομένων, αἱ δὲ
[5, 1308]	διὰ τοῦτο ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις	καὶ	δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες· ἢ γὰρ
[5, 1309]	ἄλλας πολιτείας. Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν	καὶ	δημοκρατίαν ἔστιν ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς,
[5, 1303]	Ἡρακλεοδώρου, ὃς ἐξ ὀλιγαρχίας πολιτείαν	καὶ	δημοκρατίαν κατεσκεύασεν. Ἔτι διὰ τὸ
[5, 1310]	ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης σύγκειται	καὶ	δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη
[5, 1316]	φησιν. Πλειόνων δ' οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν	καὶ	δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας
[5, 1302]	πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ	καὶ	δι' αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ
[5, 1312]	ἄλλης τινὸς γενομένης πράξεως περιττῆς	καὶ	δι' ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ
[5, 1303]	κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους)	καὶ	δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς
[5, 1310]	μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρεται	καὶ	δι' ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν
[5, 1307]	ὧν φθείρονται αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν	καὶ	δι' ὧν σῴζονται· τῶν γὰρ
[5, 1316]	πασῶν καὶ τῶν γιγνομένων πάντων;	Καὶ	διά γε τοῦ χρόνου, δι'
[5, 1314]	γυναῖκας πρὸς τὰς ἄλλας, ὡς	καὶ	διὰ γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ τυραννίδες
[5, 1311]	γὰρ ἀδικίαν καὶ διὰ φόβον	καὶ	διὰ καταφρόνησιν ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν
[5, 1312]	τούτων ἐπιτίθενται, οἷον καὶ καταφρονοῦντες	καὶ	διὰ κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης
[5, 1312]	Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν. Οἱ δὲ	καὶ	διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον
[5, 1301]	δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς εἰσιν.	Καὶ	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅταν
[5, 1304]	αἴτιος τῆς περὶ Σαλαμῖνα νίκης	καὶ	διὰ ταύτης τῆς ἡγεμονίας διὰ
[5, 1311]	μάλιστα δι' ὕβριν, ἐνίοτε δὲ	καὶ	διὰ τὴν τῶν ἰδίων στέρησιν.
[5, 1302]	οὐχ ὡσαύτως· διὰ κέρδος γὰρ	καὶ	διὰ τιμὴν καὶ παροξύνονται πρὸς
[5, 1310]	αἱ πολιτεῖαι μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται,	καὶ	διὰ τίνων σῴζονται καὶ διαμένουσιν,
[5, 1306]	ἐν τῷ κύφωνι) Πολλαὶ δὲ	καὶ	διὰ τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι
[5, 1308]	εἶναι τῶν διαφθειρόντων, ἀλλ' ἐνίοτε	καὶ	διὰ τὸ ἐγγύς· φοβούμενοι γὰρ
[5, 1311]	αὐτοῦ, ὡς ὑβρισμένος. Πολλοὶ δὲ	καὶ	διὰ τὸ εἰς τὸ σῶμα
[5, 1311]	ὑβρισμένος. Πολλαὶ δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται	καὶ	διὰ τὸ εἰς τὸ σῶμα
[5, 1305]	τυραννίδες πρότερον μᾶλλον ἢ νῦν	καὶ	διὰ τὸ μεγάλας ἀρχὰς ἐγχειρίζεσθαί
[5, 1314]	μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶς, ἀλλὰ	καὶ	διὰ τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς
[5, 1315]	καὶ πολλὰ τοῖς νόμοις ἐδούλευον,	καὶ	διὰ τὸ πολεμικὸς γενέσθαι Κλεισθένης
[5, 1308]	τὰς παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ	καὶ	διὰ τοὺς ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν,
[5, 1303]	Στασιάζουσι δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις	καὶ	διὰ τοὺς τόπους, ὅταν μὴ
[5, 1307]	ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ ἀριστοκρατίαι τούτῳ,	καὶ	διὰ τοῦτ' εἰσὶν αἱ μὲν
[5, 1303]	πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε τοῦτο	καὶ	διὰ τύχας, οἷον ἐν Τάραντι
[5, 1308]	τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ στάσεις	καὶ	διὰ τῶν νόμων πειρᾶσθαι δεῖ
[5, 1305]	δ' αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν	καὶ	διὰ φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία
[5, 1311]	οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	διὰ φόβον· ἓν γάρ τι
[5, 1311]	μοναρχίας· διά τε γὰρ ἀδικίαν	καὶ	διὰ φόβον καὶ διὰ καταφρόνησιν
[5, 1303]	ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ τῶν τοιούτων,	καὶ	διαλύειν τὰς τῶν ἡγεμόνων καὶ
[5, 1311]	τέλος εἶναι πλοῦτον νοὕτω γὰρ	καὶ	διαμένειν ἀναγκαῖον μόνως τήν τε
[5, 1309]	μὲν γὰρ ἐνδέχεται αὐτῶν εἶναι	καὶ	διαμένειν ἄνευ τῶν εὐπόρων καὶ
[5, 1310]	φθείρονται, καὶ διὰ τίνων σῴζονται	καὶ	διαμένουσιν, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά
[5, 1313]	τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς εἶναι	καὶ	διατρίβειν περὶ θύρας (οὕτω γὰρ
[5, 1311]	δὲ τὸ πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις	καὶ	διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ φανερῶς καὶ
[5, 1312]	μὲν γὰρ κτησαμένων οἱ πλεῖστοι	καὶ	διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς, οἱ δὲ
[5, 1306]	ἐν ὅσαις ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι	καὶ	δικάζουσι καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς
[5, 1309]	τῆς ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν	καὶ	δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν
[5, 1315]	δὲ κολάσεις δι' ἑτέρων ἀρχόντων	καὶ	δικαστηρίων. Κοινὴ δὲ φυλακὴ πάσης
[5, 1311]	τὸ ἐκ τοῦ ἄστεως ἀπελαύνειν	καὶ	διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς
[5, 1310]	ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι	καὶ	Διονύσιος ἐν Συρακούσαις καὶ ἕτεροι
[5, 1305]	λαβὼν παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας,	καὶ	Διονύσιος κατηγορῶν Δαφναίου καὶ τῶν
[5, 1312]	γε ἂν γένοιτο τοῦτο ἀληθέσσ,	καὶ	Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο
[5, 1314]	ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ τῆς πολεμικῆς,	καὶ	δόξαν ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ τοιαύτην·
[5, 1313]	ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν ἀνδρῶν,	καὶ	δούλων ἄνεσις διὰ τὴν αὐτὴν
[5, 1307]	ἔτι ἐάν τις μέγας ᾖ	καὶ	δυνάμενος ἔτι μείζων εἶναι, ἵνα
[5, 1303]	καὶ διαλύειν τὰς τῶν ἡγεμόνων	καὶ	δυναμένων στάσεις· ἐν ἀρχῇ γὰρ
[5, 1310]	εὐεργεσίας, ἢ κατὰ ταῦτά τε	καὶ	δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες ἢ
[5, 1310]	πεπονηκότες, ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον	καὶ	δύνανται νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς
[5, 1303]	οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας	καὶ	δυναστείας. Μεταβάλλουσι δ' αἱ πολιτεῖαι
[5, 1314]	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πιστοὺς	καὶ	ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις εἶναι
[5, 1315]	γὰρ αὕτη διετέλεσεν ἔτη τρία	καὶ	ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ μῆνας· Κύψελος
[5, 1316]	ἡ τῶν Γέλωνος ἐν Συρακούσαις,	καὶ	εἰς ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ ἡ Χαρίλλου
[5, 1307]	τὰς ἀρχὰς εἰς ἔλαττον μετέβη	καὶ	εἰς ἀρχεῖα πλείω, διὰ δὲ
[5, 1316]	ἡ ἐν Χαλκίδι ἡ Ἀντιλέοντος,	καὶ	εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ ἡ τῶν
[5, 1304]	Μεταβάλλουσι δὲ καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν	καὶ	εἰς δῆμον καὶ εἰς πολιτείαν
[5, 1303]	τοὺς μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν	καὶ	εἰς μάχην ἦλθον· καὶ Ἀμφιπολῖται
[5, 1310]	τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται,	καὶ	εἰς ὃ χρῄζων, ὡς φησὶν
[5, 1304]	πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ	καὶ	εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς δῆμον
[5, 1316]	τῆς Μύρωνος εἰς τὴν Κλεισθένους,	καὶ	εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ ἡ ἐν
[5, 1316]	μὴ ἔσται, διὰ τίν' αἰτίαν	καὶ	εἰς ποίαν πολιτείαν, τούτου δ'
[5, 1304]	εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς δῆμον	καὶ	εἰς πολιτείαν ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί
[5, 1316]	ἐν Λακεδαίμονι, καὶ ἐν Καρχηδόνι.	Καὶ	εἰς τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ ὀλιγαρχίας,
[5, 1316]	συνεχὲς καὶ κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει	καὶ	εἰς τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ ἡ
[5, 1316]	ἂν γένωνται πλείους οἱ ἄποροι,	καὶ	ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν, ἐὰν
[5, 1301]	καὶ τίνες ἑκάστης πολιτείας φθοραί,	καὶ	ἐκ ποίων εἰς ποίας μάλιστα
[5, 1305]	ὡς δημοτικὸς ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ	καὶ	ἐκ τῆς πατρίας δημοκρατίας εἰς
[5, 1306]	ἡ Ἰφιάδου. Γίνονται δὲ στάσεις	καὶ	ἐκ τοῦ περιωθεῖσθαι ἑτέρους ὑφ'
[5, 1306]	καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς κυρίους	καὶ	ἐκ τούτων εἰς ἐκείνας) Ἐν
[5, 1304]	τε γὰρ οἱ δημαγωγοὶ ἐπόριζον,	καὶ	ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα τοῖς
[5, 1308]	πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ' ἐλλείπῃ, ἀνιέντας	καὶ	ἐλάττω ποιοῦντας τὴν τίμησιν. Ἐν
[5, 1311]	πρὸς τὴν ὁμιλίαν, ὥστε ἱκανὴ	καὶ	ἐλάττων ἐγένετο πρόφασισἢ διότι τῶν
[5, 1314]	ὁ τύραννος, ὁ δ' ἀντισεμνυνόμενος	καὶ	ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν καὶ
[5, 1306]	τοὺς ἐποίκους τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε,	καὶ	ἐλθόντων διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς τοὺς
[5, 1311]	τὴν ἀφροδισιαστικὴν χάριν. Συνεπέθετο δὲ	καὶ	Ἑλλανοκράτης ὁ Λαρισαῖος διὰ τὴν
[5, 1306]	Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν περὶ Σῖμον,	καὶ	ἐν Ἀβύδῳ ἐπὶ τῶν ἑταιριῶν
[5, 1303]	ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων τινάς,	καὶ	ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ οἱ
[5, 1306]	διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς τοὺς εὐπόρους,	καὶ	ἐν Αἰγίνῃ ὁ τὴν πρᾶξιν
[5, 1305]	ἐν Ἴστρῳ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ	καὶ	ἐν ἄλλαις πόλεσι συμβέβηκεν· οἱ
[5, 1316]	ἐν Ῥηγίῳ εἰς τὴν Ἀναξιλάου	καὶ	ἐν ἄλλαις πολλαῖς πόλεσιν ὡσαύτως.
[5, 1304]	ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο τῆς πολιτείας,	καὶ	ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν ὡσαύτως Περίανδρον
[5, 1306]	~ὥσπερ Ἱππαρῖνος Διονύσιον ἐν Συρακούσαις,	καὶ	ἐν Ἀμφιπόλει ᾧ ὄνομα ἦν
[5, 1304]	δύναμιν τὴν δημοκρατίαν ἰσχυροτέραν ἐποίησεν,	καὶ	ἐν Ἄργει οἱ γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες
[5, 1303]	Μηδικῶν δημοκρατία ἐγένετο ἐκ πολιτείας,	καὶ	ἐν Ἄργει τῶν ἐν τῇ
[5, 1316]	Λεοντίνοις εἰς τὴν Παναιτίου τυραννίδα	καὶ	ἐν Γέλᾳ εἰς τὴν Κλεάνδρου
[5, 1303]	ἔχων οὐσίαν πολλὴν τοὺς εὐπόρους.	Καὶ	ἐν Δελφοῖς ἐκ κηδείας γενομένης
[5, 1309]	ἂν καθίσταιντο πλείους. Συμφέρει δὲ	καὶ	ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1308]	πολιτείαν ἢ δῆμον. Κοινὸν δὲ	καὶ	ἐν δήμῳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ
[5, 1306]	τῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ ἐν πολέμῳ	καὶ	ἐν εἰρήνῃ, ἐν μὲν πολέμῳ
[5, 1301]	Παυσανίαν τὸν βασιλέα τὴν ἐφορείαν.	Καὶ	ἐν Ἐπιδάμνῳ δὲ μετέβαλεν ἡ
[5, 1304]	κατέστη τοῖς Φωκεῦσιν. Μετέβαλε δὲ	καὶ	ἐν Ἐπιδάμνῳ ἡ πολιτεία ἐκ
[5, 1305]	ἐκράτησεν, ἀσθενὲς γὰρ τὸ στασιάζον·	καὶ	ἐν Ἐρυθραῖς δὲ ἐπὶ τῆς
[5, 1305]	κρίσεις μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ	καὶ	ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο τῇ ἐν
[5, 1305]	ἐν Μασσαλίᾳ καὶ ἐν Ἴστρῳ	καὶ	ἐν Ἡρακλείᾳ καὶ ἐν ἄλλαις
[5, 1304]	καταλῦσαι τὸν δῆμον. Κατελύθη δὲ	καὶ	ἐν Ἡρακλείᾳ ὁ δῆμος μετὰ
[5, 1302]	τῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας, οἷον	καὶ	ἐν Θήβαις μετὰ τὴν ἐν
[5, 1303]	τὸ ἄγος συνέβη τοῖς Συβαρίταις·	καὶ	ἐν Θουρίοις Συβαρῖται τοῖς συνοικήσασιν
[5, 1305]	ταῖς τιμαῖς, οἷον ἐν Μασσαλίᾳ	καὶ	ἐν Ἴστρῳ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1307]	στρατηγήσας κατὰ τὸν Μηδικὸν πόλεμον,	καὶ	ἐν Καρχηδόνι Ἄννων. Λύονται δὲ
[5, 1316]	ὥσπερ ἡ Χαρίλλου ἐν Λακεδαίμονι,	καὶ	ἐν Καρχηδόνι. Καὶ εἰς τυραννίδα
[5, 1305]	εἰς ἑξακοσίους ἦλθεν· μετέβαλε δὲ	καὶ	ἐν Κνίδῳ ἡ ὀλιγαρχία στασιασάντων
[5, 1307]	μᾶλλον πλεονεκτοῦσιν οἱ γνώριμοι, οἷον	καὶ	ἐν Λακεδαίμονι εἰς ὀλίγους αἱ
[5, 1308]	καὶ ἐν δήμῳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ	καὶ	ἐν μοναρχίᾳ καὶ πάσῃ πολιτείᾳ
[5, 1309]	Συμφέρει δὲ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ	καὶ	ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἄλλων ἢ
[5, 1305]	αἱρεῖσθαι αὐτοὺς τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν,	καὶ	ἐν ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι
[5, 1306]	Γίγνεται δὲ μεταβολὴ τῶν ὀλιγαρχιῶν	καὶ	ἐν πολέμῳ καὶ ἐν εἰρήνῃ,
[5, 1316]	ἐν Γέλᾳ εἰς τὴν Κλεάνδρου	καὶ	ἐν Ῥηγίῳ εἰς τὴν Ἀναξιλάου
[5, 1304]	δημαγωγῶν (οἱ γὰρ γνώριμοι συνέστησαν)	καὶ	ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε γὰρ
[5, 1302]	Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος τυραννίδος,	καὶ	ἐν Ῥόδῳ ὁ δῆμος πρὸ
[5, 1303]	τοῖς κυρίοις γένωνται, οἷον συνέβη	καὶ	ἐν Συρακούσαις ἐν τοῖς ἀρχαίοις
[5, 1304]	Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν δῆμον.	Καὶ	ἐν Συρακούσαις ὁ δῆμος αἴτιος
[5, 1302]	δι' ἀταξίαν καὶ ἀναρχίαν ἡττηθέντων,	καὶ	ἐν Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος
[5, 1303]	Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει δὲ τοῦτο	καὶ	ἐν ταῖς δημοκρατίαις, ἧττον δέ·
[5, 1310]	φθείρουσι τὰς πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ	καὶ	ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ ἐν
[5, 1302]	πολιτείας (κρείττους γὰρ οἴονται εἶναι)	καὶ	ἐν ταῖς δημοκρατίαις οἱ εὔποροι
[5, 1310]	δὲ καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις	καὶ	ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν
[5, 1305]	Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα δημαγωγοῦντες,	καὶ	ἐν τοῖς Τετρακοσίοις οἱ περὶ
[5, 1308]	δῆμος ἤδη οἱ ὅμοιοι (διὸ	καὶ	ἐν τούτοις ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ πολλάκις,
[5, 1304]	παρώξυνε, πρόξενος ὢν τῆς πόλεως.	Καὶ	ἐν Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου στάσεως
[5, 1304]	ἐκ πολιτείας εἰς δημοκρατίαν μετέβαλεν,	καὶ	ἐν Χαλκίδι Φόξον τὸν τύραννον
[5, 1308]	τὸ τῶν κερδῶν· μοναχῶς δὲ	καὶ	ἐνδέχεται ἅμα εἶναι δημοκρατίαν καὶ
[5, 1305]	πρεσβύτερος καὶ ὁ νεώτερος ἀδελφός·	καὶ	ἔνθα μὲν πολιτικωτέρα ἐγένετο ἡ
[5, 1315]	διετέλεσεν ἔτη τρία καὶ ἑβδομήκοντα	καὶ	ἓξ μῆνας· Κύψελος μὲν γὰρ
[5, 1307]	εἰς ὀλίγους αἱ οὐσίαι ἔρχονται·	καὶ	ἔξεστι ποιεῖν ὅ τι ἂν
[5, 1310]	ἔστιν ἐφ' ἑνὸς ἀκρασία, ἔστι	καὶ	ἐπὶ πόλεως. Ἔστι δὲ τὸ
[5, 1307]	τὸν κόσμον. Συνέβη δὲ τοῦτο	καὶ	ἐπὶ τῆς Θουρίων πολιτείας. Νόμου
[5, 1305]	ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἄν τις
[5, 1301]	εἰς τὸ ἧττον, ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν λοιπῶν πολιτειῶν, ἢ
[5, 1315]	ἄρχοντα καὶ φροντίζειν τῶν θεῶν,	καὶ	ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς συμμάχους ἔχοντι
[5, 1302]	Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ στασιάζουσι	καὶ	ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε ταῖς
[5, 1310]	Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν Συρακούσαις	καὶ	ἕτεροι τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκ
[5, 1310]	οἷον Φείδων μὲν περὶ Ἄργος	καὶ	ἕτεροι τύραννοι κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης,
[5, 1302]	ἥ τε πρὸς ἀλλήλους στάσις	καὶ	ἔτι ἡ πρὸς τὸν δῆμον,
[5, 1305]	καθάπερ ἐν Νάξῳ Λύγδαμις, ὃς	καὶ	ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν Ναξίων. ~Ἔχει
[5, 1304]	περὶ Μνασέαν τὸν Μνάσωνος πατέρα	καὶ	Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου, ἡ στάσις
[5, 1315]	μόνον τὴν ἀρχὴν εἶναι καλλίω	καὶ	ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων ἄρχειν καὶ
[5, 1302]	τούτοις. Καὶ γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες	καὶ	ζημίαν, ἢ ὑπὲρ αὑτῶν ἢ
[5, 1305]	γὰρ οἱ τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι,	καὶ	ἢ τυραννίδι ἐπιτίθενται αὐτοὶ ἢ
[5, 1311]	αὐτὸν ὑπὸ τῶν περὶ Ἄτταλον,	καὶ	ἡ Ἀμύντου τοῦ μικροῦ ὑπὸ
[5, 1306]	ἐπεὶ δοκεῖ γε διὰ ταῦτα	καὶ	ἡ ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία εἶναι. Μάλιστα
[5, 1303]	ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον, ὧν μία	καὶ	ἡ εἰρημένη ἐστί. Γίγνονται μὲν
[5, 1313]	ἀσχολίαν καὶ πενίαν τῶν ἀρχομένων)	καὶ	ἡ εἰσφορὰ τῶν τελῶν, οἷον
[5, 1306]	ἡ ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις ἐγένετο	καὶ	ἡ ἐν Θήβαις, ἐπ' αἰτίᾳ
[5, 1304]	κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως δὲ	καὶ	ἡ ἐν Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία·
[5, 1306]	κατελύθησαν, ὥσπερ ἡ ἐν Κνίδῳ	καὶ	ἡ ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία. Γίγνονται
[5, 1305]	ὕστερον τῶν Ναξίων. ~Ἔχει δὲ	καὶ	ἡ ἐξ ἄλλων ἀρχὴ στάσεως
[5, 1311]	αἰσχῦναι τῶν μονάρχων τινάς. Οἷον	καὶ	ἡ Κραταίου εἰς Ἀρχέλαον· αἰεὶ
[5, 1313]	Μολοττοὺς πολὺν χρόνον βασιλεία διέμεινεν,	καὶ	ἡ Λακεδαιμονίων διὰ τὸ ἐξ
[5, 1307]	καὶ κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν, διὸ	καὶ	ἡ Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο ἐκ
[5, 1302]	κακῶς πολιτευομένων ἡ δημοκρατία διεφθάρη,	καὶ	ἡ Μεγαρέων δι' ἀταξίαν καὶ
[5, 1313]	ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν ὄντες.	Καὶ	ἡ μὲν βασιλεία σῴζεται διὰ
[5, 1313]	φθονοῦνται ἧττον. Διὰ γὰρ τοῦτο	καὶ	ἡ περὶ Μολοττοὺς πολὺν χρόνον
[5, 1302]	ἀπὸ τῶν κοινῶν. Δῆλον δὲ	καὶ	ἡ τιμή, καὶ τί δύναται
[5, 1311]	καυχήσασθαι εἰς τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ,	καὶ	ἡ τοῦ εὐνούχου Εὐαγόρᾳ τῷ
[5, 1313]	ὅπως δὴ ἄσχολοί τε ὦσι	καὶ	ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ διατελῶσιν ὄντες.
[5, 1311]	τὴν γεγενημένην ὁμιλίαν. Πύθων δὲ	καὶ	Ἡρακλείδης οἱ Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν
[5, 1315]	οἱ διὰ θυμὸν ἐπιχειροῦντες, καθάπερ	καὶ	Ἡράκλειτος εἶπε, χαλεπὸν φάσκων εἶναι
[5, 1301]	μοναρχίαν. Ἔτι περὶ τοῦ μᾶλλον	καὶ	ἧττον, οἷον ἢ ὀλιγαρχίαν οὖσαν
[5, 1306]	μεταβολῆς καὶ λανθανούσης, ὁτὲ δὲ	καὶ	θᾶττον. Αἱ μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι
[5, 1305]	Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς τοὺς πεδιακούς,	καὶ	Θεαγένης ἐν Μεγάροις τῶν εὐπόρων
[5, 1304]	ὡς οἱ δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι,	καὶ	ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ
[5, 1302]	ὄντες ὅπως ἴσοι ὦσι στασιάζουσι,	καὶ	ἴσοι ὄντες ὅπως μείζους. Πῶς
[5, 1301]	τὸ πλήθει ἢ μεγέθει ταὐτὸ	καὶ	ἴσον, κατ' ἀξίαν δὲ τὸ
[5, 1310]	τοῦτ' εἶναι κύριον, ἐλεύθερον δὲ	καὶ	ἴσον τὸ ὅ τι ἂν
[5, 1313]	ὧν ἅτερός ἐστιν ὁ παραδεδομένος	καὶ	καθ' ὃν διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι
[5, 1305]	αὑτοὺς διὰ τὸ ὀλίγους μετέχειν	καί,	καθάπερ εἴρηται, εἰ πατήρ, υἱὸν
[5, 1310]	τοῦ δήμου τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν,	καὶ	καθίσταται βασιλεὺς ἐκ τῶν ἐπιεικῶν
[5, 1306]	μετέχειν, ὁτὲ μὲν ἐκ προσαγωγῆς	καὶ	κατὰ μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς
[5, 1315]	μὲν γὰρ Κύψελος δημαγωγὸς ἦν	καὶ	κατὰ τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν ἀδορυφόρητος,
[5, 1302]	μόνον κατὰ τὸ ποσὸν ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὸ ποιὸν αὐξάνοιτο παρὰ
[5, 1306]	τῶν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν	καὶ	καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους ἢ δίκας,
[5, 1312]	μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι, μίσους	καὶ	καταφρονήσεως, θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων
[5, 1312]	διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον	καὶ	καταφρονοῦντες καὶ διὰ κέρδος, ὥσπερ
[5, 1312]	καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι γὰρ	καὶ	καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου διὰ τὴν
[5, 1304]	ἐξέπιπτον, ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ ἐκπίπτοντες	καὶ	κατελθόντες κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως
[5, 1304]	κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν δῆμον	καὶ	κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ
[5, 1302]	ἀνομοιότητα. Τούτων δὲ ὕβρις μὲν	καὶ	κέρδος τίνα ἔχουσι δύναμιν καὶ
[5, 1307]	ἂν θέλωσι τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον,	καὶ	κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν, διὸ καὶ
[5, 1301]	μεθίστανται, ἔτι δὲ σωτηρίαι τίνες	καὶ	κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης εἰσίν,
[5, 1307]	εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας	καὶ	κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης πολιτείας
[5, 1303]	Χύτρῳ πρὸς τοὺς ἐν νήσῳ,	καὶ	Κολοφώνιοι καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν
[5, 1314]	σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν γὰρ δεῖ	καὶ	κοσμεῖν τὴν πόλιν ὡς ἐπίτροπον
[5, 1316]	τῆς φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους	καὶ	κρείττους τῆς παιδείας, τοῦτο μὲν
[5, 1316]	οὕτω γὰρ ἂν ἐγίγνετο συνεχὲς	καὶ	κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς
[5, 1310]	τιμῶν, Παναίτιος δ' ἐν Λεοντίνοις	καὶ	Κύψελος ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος
[5, 1305]	ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων ὁ δῆμος,	καὶ	λαβὼν προστάτην ἐκ τῶν γνωρίμων,
[5, 1307]	δύναμιν. Ὅπερ συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων	καὶ	Λακεδαιμονίων· οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι
[5, 1309]	χρησίμους δὲ λειτουργίας, οἷον χορηγίας	καὶ	λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται·
[5, 1306]	κατὰ μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς	καὶ	λανθανούσης, ὁτὲ δὲ καὶ θᾶττον.
[5, 1309]	πολιτῶν, καὶ ἀντίγραφα κατὰ φατρίας	καὶ	λόχους καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ
[5, 1314]	τοῦτο πράττοντες, ἵν' ὡς εὐδαίμονας	καὶ	μακαρίους θαυμάσωσιν) ἀλλὰ μάλιστα μὲν
[5, 1310]	χώραν, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς	καὶ	Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν. ~Βούλεται δ'
[5, 1301]	πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν ἑαυτούς. Διὸ	καὶ	μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι, δῆμος
[5, 1308]	πάλιν ἀθρόας, ἀλλ' ἐκ προσαγωγῆς·	καὶ	μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι τοῖς νόμοις
[5, 1307]	δεῖ τηρεῖν ὅπως μηθὲν παρανομῶσι,	καὶ	μάλιστα τὸ μικρὸν φυλάττειν· λανθάνει
[5, 1307]	κρεῖττόν τε γὰρ τὸ πλεῖον,	καὶ	μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον ἔχοντες, οἱ
[5, 1316]	οἷον ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν,	καὶ	μᾶλλον ἢ εἰς μοναρχίαν. Ἔτι
[5, 1305]	τῆς πρυτανείας (πολλῶν γὰρ ἦν	καὶ	μεγάλων κύριος ὁ πρύτανις) Ἔτι
[5, 1316]	κἂν ἀδικῶνται ἠ ὑβρίζωνται, στασιάζουσι	καὶ	μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν μὴ
[5, 1316]	τῶν ἄλλων, οὐθὲν γίγνεται δεινόν,	καὶ	μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον οὐδὲ τότε
[5, 1314]	ἄρχῃ μὴ μόνον βουλομένων ἀλλὰ	καὶ	μὴ βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ καὶ
[5, 1313]	οὐκ ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ τύραννος	καὶ	μὴ βουλομένων. Φθείρονται μὲν οὖν
[5, 1315]	μὲν κολάσεις πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον	καὶ	μὴ δι' ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ
[5, 1314]	ἑαυτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις εἶναι	καὶ	μὴ καταγορεύειν μήτε ἑαυτῶν μήτε
[5, 1308]	φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι	καὶ	μὴ καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν
[5, 1315]	παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο δρᾶν	καὶ	μὴ πᾶσαν ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι τὴν
[5, 1315]	πρὸς ἀρετὴν ἢ ἡμίχρηστον ὄντα,	καὶ	μὴ πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον. Καίτοι
[5, 1315]	βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις	καὶ	μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ
[5, 1315]	καὶ ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων ἄρχειν	καὶ	μὴ τεταπεινωμένων μηδὲ μισούμενον καὶ
[5, 1309]	μέν τις εἴη, πονηρὸς δὲ	καὶ	μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλος, ὁ
[5, 1314]	τὴν πόλιν ὡς ἐπίτροπον ὄντα	καὶ	μὴ τύραννον) ἔτι δὲ τὰ
[5, 1313]	πολλοὺς δ' εἶναι τοὺς ὁμοίους,	καὶ	μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν
[5, 1306]	ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες	καὶ	μηθενὸς ἥττους κατ' ἀρετὴν ὑπό
[5, 1313]	κολούειν καὶ τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν,	καὶ	μήτε συσσίτια ἐᾶν μήτε ἑταιρίαν
[5, 1313]	δύο, φρόνημά τε καὶ πίστις,	καὶ	μήτε σχολὰς μήτε ἄλλους συλλόγους
[5, 1310]	οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς καὶ Μακεδόνων	καὶ	Μολοττῶν. ~Βούλεται δ' ὁ βασιλεὺς
[5, 1303]	μὲν οὖν ἴσως διάστασις ἀρετὴ	καὶ	μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος καὶ πενία,
[5, 1307]	καταφρονήσαντες τῶν ἐν τοῖς πράγμασι	καὶ	νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν, τοῦτον τὸν
[5, 1303]	τοὺς ἐν νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι	καὶ	Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν οὐχ ὁμοίως
[5, 1312]	ὥσπερ ἡ τῶν περὶ Γέλωνα	καὶ	νῦν ἡ τῶν περὶ Διονύσιον,
[5, 1314]	πονούντων γλίσχρως, διδῶσι δ' ἑταίραις	καὶ	ξένοις καὶ τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον
[5, 1301]	ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν δὲ	καὶ	ὁ ἄρχων ὁ εἷς ἦν
[5, 1304]	ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ πλούσιοι	καὶ	ὁ δῆμος, μέσον δ' ᾖ
[5, 1313]	δῆμος εἶναι βούλεται μόναρχος. Διὸ	καὶ	ὁ κόλαξ παρ' ἀμφοτέροις ἔντιμος,
[5, 1305]	υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ ὁ πρεσβύτερος	καὶ	ὁ νεώτερος ἀδελφός· καὶ ἔνθα
[5, 1315]	εἰς ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι	καὶ	οἱ ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων. Διόπερ
[5, 1304]	λοιπὸν οὐ θέλει κινδυνεύειν. Διὸ	καὶ	οἱ κατ' ἀρετὴν διαφέροντες οὐ
[5, 1302]	ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ δῶσι δίκην,	καὶ	οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι φθάσαι
[5, 1316]	ᾖ τοῦ πλήθους τὸ εὔπορον	καὶ	οἱ μὲν ἀμελῶσιν οἱ δὲ
[5, 1312]	τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες.	Καὶ	οἱ οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν τὴν
[5, 1301]	μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι, δῆμος	καὶ	ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ καὶ ἀρετὴ
[5, 1308]	Κοινὸν δὲ καὶ ἐν δήμῳ	καὶ	ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ καὶ
[5, 1308]	μένουσιν οὐ μόνον ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ	καὶ	ὀλιγαρχίαι οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς
[5, 1307]	ἐν μὲν τῇ πολιτείᾳ δημοκρατίαν	καὶ	ὀλιγαρχίαν, ἐν δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ
[5, 1307]	λέγω δὲ τὰ δύο δῆμον	καὶ	ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ αἱ πολιτεῖαί
[5, 1306]	οἷον ἐκ τῶν ἐννόμων δημοκρατιῶν	καὶ	ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς κυρίους καὶ
[5, 1304]	εἰς ἑαυτὸν περιέστησε τὴν πολιτείαν.	Καὶ	ὅλως δὴ δεῖ τοῦτο μὴ
[5, 1304]	ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ καὶ φυλαὶ	καὶ	ὅλως μέρος καὶ ὁποινοῦν πλῆθος,
[5, 1306]	τὴν δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι	καὶ	ὁμοίαν τῇ τῶν ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1304]	καὶ φυλαὶ καὶ ὅλως μέρος	καὶ	ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν κινοῦσιν· ἢ
[5, 1305]	δῆμος, ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν,	καὶ	ὅπου τὰ δικαστήρια μὴ ἐκ
[5, 1309]	λειτουργίας, οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας	καὶ	ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται· ἐν δ'
[5, 1305]	Γίνονται δὲ μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας	καὶ	ὅταν ἀναλώσωσι τὰ ἴδια ζῶντες
[5, 1306]	σφίσιν αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται δὲ	καὶ	ὅταν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν
[5, 1304]	ἴσων. Κινοῦνται δ' αἱ πολιτεῖαι	καὶ	ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη
[5, 1311]	οὐ κατῆγεν ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν	καὶ	οὐ δι' ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο
[5, 1304]	καταλιπόντος δύο θυγατέρας, ὁ περιωσθεὶς	καὶ	οὐ λαβὼν τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ
[5, 1316]	ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται	καὶ	οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ καὶ
[5, 1313]	περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι,	καὶ	οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου
[5, 1303]	μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος καὶ πενία,	καὶ	οὕτως δὴ ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον,
[5, 1313]	δύο μέρη διαιρεθῆναι τὴν ἀρχήν,	καὶ	πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος τοῖς τε
[5, 1304]	ἔδοξε συντονωτέραν ποιῆσαι τὴν πολιτείαν,	καὶ	πάλιν ὁ ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος
[5, 1315]	μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρονται	καὶ	πάλιν σῴζονται, σχεδὸν εἴρηται περὶ
[5, 1313]	ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι σχολαστικούς,	καὶ	πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν ὅτι
[5, 1307]	σοφιστικὸς λόγος εἰ ἕκαστον μικρόν,	καὶ	πάντα· τοῦτο δ' ἔστι μὲν
[5, 1311]	ὕστερον Σμέρδης Πενθίλον πληγὰς λαβὼν	καὶ	παρὰ τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν.
[5, 1313]	Περίανδρον τὸν Κορίνθιον· πολλὰ δὲ	καὶ	παρὰ τῆς Περσῶν ἀρχῆς ἔστι
[5, 1313]	ὅταν εἶναι κύριοι πλειόνων ἀξιῶσι	καὶ	παρὰ τὸν νόμον. Οὐ γίγνονται
[5, 1307]	γενόμενοί τινες πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων	καὶ	παρὰ τῷ πλήθει τῶν φρουρῶν
[5, 1302]	κέρδος γὰρ καὶ διὰ τιμὴν	καὶ	παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους οὐχ ἵνα
[5, 1308]	καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ	καὶ	πάσῃ πολιτείᾳ μήτ' αὐξάνειν λίαν
[5, 1301]	τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι τὴν βασιλείαν	καὶ	Παυσανίαν τὸν βασιλέα τὴν ἐφορείαν.
[5, 1315]	τῇ ἀγορᾷ καθήμενον. Φασὶ δὲ	καὶ	Πεισίστρατον ὑπομεῖναί ποτε προσκληθέντα δίκην
[5, 1310]	Λεοντίνοις καὶ Κύψελος ἐν Κορίνθῳ	καὶ	Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν
[5, 1316]	πόλεις εἶναι τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων	καὶ	πενήτων. Τί γὰρ αὕτη μᾶλλον
[5, 1303]	ἀρετὴ καὶ μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος	καὶ	πενία, καὶ οὕτως δὴ ἑτέρα
[5, 1313]	γὰρ ταῦτα δύναται ταὐτόν, ἀσχολίαν	καὶ	πενίαν τῶν ἀρχομένων) καὶ ἡ
[5, 1315]	τὰ πάντα ἐγένετο ἔτη τριάκοντα	καὶ	πέντε. Τῶν δὲ λοιπῶν ἡ
[5, 1310]	πολιτευομένων, εἰ μὴ ἔσονται εἰθισμένοι	καὶ	πεπαιδευμένοι ἐν τῇ πολιτείᾳ, εἰ
[5, 1310]	δὲ τῶν ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι	καὶ	πεπονηκότες, ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον
[5, 1304]	τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ ταὐτὸν	καὶ	περὶ Κύμην ~ἐπὶ τῆς δημοκρατίας
[5, 1310]	τοσαῦτά ἐστιν. Λείπεται δ' ἐπελθεῖν	καὶ	περὶ μοναρχίας, ἐξ ὧν τε
[5, 1304]	θύοντος, κἄπειτα ὡς ἱερόσυλον ἀπέκτειναν.	Καὶ	περὶ Μυτιλήνην δὲ ἐξ ἐπικλήρων
[5, 1309]	ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ τοῦτο	καὶ	περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας. Καὶ
[5, 1311]	τὰς πολιτείας εἶναι τῶν μεταβολῶν	καὶ	περὶ τὰς μοναρχίας· διά τε
[5, 1311]	ὥσπερ καὶ περὶ τὰς πολιτείας	καὶ	περὶ τὰς μοναρχίας· οἷον Ξέρξην
[5, 1311]	τοῦτο τῶν αἰτίων ἦν, ὥσπερ	καὶ	περὶ τὰς πολιτείας καὶ περὶ
[5, 1311]	τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ,	καὶ	περὶ τὰς τυραννίδας καὶ τὰς
[5, 1316]	σύνεγγυς. Ὁ δ' αὐτὸς λόγος	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ
[5, 1309]	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει
[5, 1302]	τε διατίθενται τὸν εἰρημένον τρόπον	καὶ	περὶ τῶν λεχθέντων, ἔστι μὲν
[5, 1311]	διὰ τὸν Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν δὲ	καὶ	Περιάνδρῳ τῷ ἐν Ἀμβρακίᾳ τυράννῳ
[5, 1301]	μὲν οὖν ὡς εἰπεῖν αὗται	καὶ	πηγαὶ τῶν στάσεών εἰσιν, ὅθεν
[5, 1313]	εἴωθε γίγνεσθαι δύο, φρόνημά τε	καὶ	πίστις, καὶ μήτε σχολὰς μήτε
[5, 1307]	διδῷ τὴν ὑπεροχήν, ὑβρίζειν ζητοῦσι	καὶ	πλεονεκτεῖν. Ὅλως δ' ἐφ' ὁπότερον
[5, 1302]	γὰρ τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς	καὶ	πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ πρὸς ἀλλήλους
[5, 1301]	δοκοῦσιν οἷς ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ	καὶ	πλοῦτος. Ἀρχαὶ μὲν οὖν ὡς
[5, 1309]	καὶ ποῖα φθείρει τὴν δημοκρατίαν,	καὶ	ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν τὴν ὀλιγαρχίαν.
[5, 1309]	πολιτικόν, ποῖα σῴζει τῶν δημοτικῶν	καὶ	ποῖα φθείρει τὴν δημοκρατίαν, καὶ
[5, 1301]	μεταβάλλουσιν αἱ πολιτεῖαι καὶ πόσων	καὶ	ποίων, καὶ τίνες ἑκάστης πολιτείας
[5, 1313]	ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν) Ἔστι δὲ	καὶ	πολεμοποιὸς ὁ τύραννος, ὅπως δὴ
[5, 1302]	αὐξάνοιτο παρὰ τὸ ἀνάλογον, οὕτω	καὶ	πόλις σύγκειται ἐκ μερῶν, ~ὧν
[5, 1303]	ἀπόρων πλῆθος ἐν ταῖς δημοκρατίαις	καὶ	πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε τοῦτο
[5, 1308]	τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ ὀλιγαρχίας	καὶ	πολιτείας, ὅταν συμβαίνῃ τοῦτο μενόντων
[5, 1315]	ὅτι τοῖς ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως	καὶ	πολλὰ τοῖς νόμοις ἐδούλευον, καὶ
[5, 1312]	τε τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς	καὶ	πολλαὶ τῶν ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον
[5, 1312]	γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται	καὶ	πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις.
[5, 1308]	ῥᾴδιον κακουργῆσαι ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας	καὶ	πολύν, ἐπεὶ διὰ τοῦτο ἐν
[5, 1312]	τῶν ἔξωθεν ἥκιστα φθείρεται, διὸ	καὶ	πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ αὐτῆς δ'
[5, 1308]	συμμετρίαν, ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς	καὶ	πολυχρονίους διδόναι τιμὰς ἢ ταχὺ
[5, 1314]	ἀπ' αὐτῶν μὲν λαμβάνωσιν ἐργαζομένων	καὶ	πονούντων γλίσχρως, διδῶσι δ' ἑταίραις
[5, 1301]	τίνων δὲ μεταβάλλουσιν αἱ πολιτεῖαι	καὶ	πόσων καὶ ποίων, καὶ τίνες
[5, 1312]	αἰτία γίνεται πράξεων. Πολλάκις δὲ	καὶ	πρακτικώτερον τοῦ μίσους· συντονώτερον γὰρ
[5, 1302]	ταῖς ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι	καὶ	πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς τὰς
[5, 1312]	τὸν υἱὸν τοῦ Γέλωνος δημαγωγοῦντος	καὶ	πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς
[5, 1302]	πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ πρὸς ἀλλήλους	καὶ	πρὸς τὰς πολιτείας τὰς διδούσας
[5, 1311]	φανερῶς καὶ φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους	καὶ	πρὸς τὴν ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ
[5, 1313]	ἐλάττον ἀλλὰ μείζον αὐτήν. Ὅπερ	καὶ	πρὸς τὴν γυναῖκα ἀποκρίνασθαί φασιν
[5, 1309]	εἰδότες καὶ φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω	καὶ	πρὸς τὸ κοινὸν οὐθὲν κωλύει
[5, 1313]	τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ τρέφηται	καὶ	πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν ὄντες
[5, 1312]	δὲ Δίων στρατεύσας, κηδεστὴς ὢν	καὶ	προσλαβὼν τὸν δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν
[5, 1301]	τούτου δ' ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται	καὶ	πρότερον. Δῆμος μὲν γὰρ ἐγένετο
[5, 1316]	Τῆς τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας	καὶ	πρώτης οὔσης οὐ λέγει τὴν
[5, 1302]	ἡ τιμή, καὶ τί δύναται	καὶ	πῶς αἰτία στάσεως· καὶ γὰρ
[5, 1302]	καὶ κέρδος τίνα ἔχουσι δύναμιν	καὶ	πῶς αἴτια, σχεδόν ἐστι φανερόν·
[5, 1312]	δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν,	καὶ	Σεύθης ὁ Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς
[5, 1308]	Ἔτι τὰς τῶν γνωρίμων φιλονεικίας	καὶ	στάσεις καὶ διὰ τῶν νόμων
[5, 1306]	Αἱ μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι	καὶ	στασιάζουσι διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως
[5, 1302]	ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ	καὶ	στασιάζουσι καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν
[5, 1305]	ὅτε γένοιτο ὁ αὐτὸς δημαγωγὸς	καὶ	στρατηγός, εἰς τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν
[5, 1313]	ἧττον) καὶ τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις	καὶ	συγκρούειν καὶ φίλους φίλοις καὶ
[5, 1313]	Ἱέρων, ὅπου τις εἴη συνουσία	καὶ	σύλλογος (παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον,
[5, 1314]	ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ τῆς οἰκείας	καὶ	συμφέρει τοῦτο μᾶλλον ἢ καταλιπεῖν
[5, 1308]	ὁμοίων οὐ μόνον δίκαιον ἀλλὰ	καὶ	συμφέρον ἐστίν. Διὸ ἐὰν πλείους
[5, 1310]	γὰρ οὐθὲν τῶν ὠφελιμωτάτων νόμων	καὶ	συνδεδοξασμένων ὑπὸ πάντων τῶν πολιτευομένων,
[5, 1314]	μόνον εὐθὺς ἕωθεν τοῦτο δρῶσιν,	καὶ	συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ
[5, 1314]	ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοις	καὶ	συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον ἢ πολιτικοῖς
[5, 1312]	(διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας	καὶ	Συρακούσιοι κατὰ τὸν χρόνον ὃν
[5, 1303]	Εὐξείνῳ πόντῳ ἐποίκους ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν·	~καὶ	Συρακούσιοι μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς
[5, 1314]	καὶ τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν	καὶ	σωτήρια τῆς ἀρχῆς, οὐθὲν δ'
[5, 1313]	τε πυραμίδες αἱ περὶ Αἴγυπτον	καὶ	τὰ ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν καὶ
[5, 1309]	ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ συμφέροντα	καὶ	τὰ δύο. Ἢ ὅτι ἐνδέχεται
[5, 1316]	δι' ὃν λέγει πάντα μεταβάλλειν,	καὶ	τὰ μὴ ἅμα ἀρξάμενα γίγνεσθαι
[5, 1307]	ὡς οὔ· τὸ γὰρ ὅλον	καὶ	τὰ πάντα οὐ μικρόν, ἀλλὰ
[5, 1315]	μὲν οὖν περὶ τὰς πολιτείας	καὶ	τὰ περὶ τὰς μοναρχίας, ἐξ
[5, 1313]	πάντων δυναμένων δὲ μάλιστα τούτων.	Καὶ	τὰ περὶ τὴν δημοκρατίαν δὲ
[5, 1315]	γενέσθαι Κλεισθένης οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος,	καὶ	τὰ πολλὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν.
[5, 1310]	εἰρημένοις περὶ τὰς πολιτείας ἐστὶ	καὶ	τὰ συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας
[5, 1311]	τῶν ἰδίων στέρησιν. Ἔστι δὲ	καὶ	τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ,
[5, 1311]	δ' ἡ τυραννὶς ἔχει κακὰ	καὶ	τὰ τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ
[5, 1311]	κακὰ καὶ τὰ τῆς δημοκρατίας	καὶ	τὰ τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ
[5, 1308]	κατέστησαν τῆς πολιτείας, νόμον εἶναι	καὶ	τὰ τιμήματα ἐπιτείνειν ἢ ἀνιέναι,
[5, 1314]	πολεμίους τοὺς δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα	καὶ	τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ
[5, 1313]	εὔνους εἶναι καὶ ταῖς τυραννίσι	καὶ	ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ ὁ
[5, 1308]	τίμησιν. Ἐν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις	καὶ	ταῖς πολιτείαις, μὴ ποιούντων οὕτως
[5, 1313]	εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι	καὶ	ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς δημοκρατίαις·
[5, 1313]	ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ δουλεύοντες)	καὶ	τἆλλα ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ καὶ
[5, 1314]	ὅλως τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα	καὶ	ταμίαν ὡς κοινῶν ἀλλὰ μὴ
[5, 1309]	ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν δὲ φυλακῇ	καὶ	ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος γὰρ ἀρετῆς
[5, 1302]	στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος καὶ τιμὴ	καὶ	τἀναντία τούτοις. Καὶ γὰρ ἀτιμίαν
[5, 1302]	ληπτέον καθόλου πρῶτον τὰς ἀρχὰς	καὶ	τὰς αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ
[5, 1306]	ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι καὶ δικάζουσι	καὶ	τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις
[5, 1310]	συγκειμένη κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις	καὶ	τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα τὰς παρ'
[5, 1309]	τῶν ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν,	καὶ	τὰς ἀρχὰς ἀφ' ὧν λήμματα
[5, 1308]	ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις	καὶ	τὰς ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι
[5, 1311]	κἀκεῖ, καὶ περὶ τὰς τυραννίδας	καὶ	τὰς βασιλείας· μέγεθος γὰρ ὑπάρχει
[5, 1311]	Ἐκ γὰρ τούτων συμβαίνει γίγνεσθαι	καὶ	τὰς ἐπιβουλάς, τῶν μὲν ἄρχειν
[5, 1310]	δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας	καὶ	τὰς θεωρίας) αἱ δ' ἐκ
[5, 1309]	εἶναι ἢ ἂν σφῶν αὐτῶν,	καὶ	τὰς κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν
[5, 1314]	δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς	καὶ	τὰς λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς
[5, 1315]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν αὐτονόμων ὄντων,	καὶ	τὰς μὲν τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν
[5, 1315]	καὶ μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον,	καὶ	τὰς μετριότητας τοῦ βίου διώκειν,
[5, 1314]	τῶν περὶ αὐτόν, ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰς οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς
[5, 1306]	τιμῶν μετέχειν, ὅπερ εἴρηται κινεῖν	καὶ	τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ καὶ
[5, 1310]	ἅτε ἐκ δυοῖν συγκειμένη κακῶν	καὶ	τὰς παρεκβάσεις καὶ τὰς ἁμαρτίας
[5, 1310]	τὰ συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας	καὶ	τὰς τυραννίδας. Ἡ μὲν γὰρ
[5, 1301]	δὲ τὰ τέτταρα τοῖν δυοῖν	καὶ	ταῦτα τοῦ ἑνός· ἴσον γὰρ
[5, 1301]	ἴσῳ τὰ τρία τοῖν δυοῖν	καὶ	ταῦτα τοῦ ἑνός, λόγῳ δὲ
[5, 1315]	ἔτη. Τὰ δ' αἴτια ταὐτὰ	καὶ	ταύτης· ὁ μὲν γὰρ Κύψελος
[5, 1312]	τῆς τε ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου	καὶ	τελευταίας καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς
[5, 1315]	ἔτη τριάκοντα, Περίανδρος δὲ τετταράκοντα	καὶ	τέτταρα, Ψαμμίτιχος δ' ὁ Γορδίου
[5, 1314]	διδῶσι δ' ἑταίραις καὶ ξένοις	καὶ	τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον τε ἀποδιδόντα
[5, 1308]	πολιτείᾳ τὸ καὶ τοῖς νόμοις	καὶ	τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι
[5, 1310]	τῷ τὸ πλεῖον εἶναι κύριον	καὶ	τῇ ἐλευθερίᾳ· τὸ μὲν γὰρ
[5, 1307]	δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά τε	καὶ	τὴν ἀρετήν, μάλιστα δὲ τὰ
[5, 1316]	ἐκεῖνον δεῖ εἰς τὴν πρώτην	καὶ	τὴν ἀρίστην· οὕτω γὰρ ἂν
[5, 1306]	καὶ τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ	καὶ	τὴν ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν εἶναί πως
[5, 1315]	μισούμενον καὶ φοβούμενον διατελεῖν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν ἀρχὴν εἶναι πολυχρονιωτέραν, ἔτι
[5, 1302]	πλείους) ἢ κατὰ τὴν πόλιν	καὶ	τὴν δύναμιν τοῦ πολιτεύματος· γίνεσθαι
[5, 1309]	ποιήσει φαίνεσθαι διὰ τὴν ὑπεροχὴν	καὶ	τὴν ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων, τὸν
[5, 1306]	μὲν αἰτίας αἱ εἰρημέναι πρότερον	(καὶ	τὴν ἐν Ἐρετρίᾳ δ' ὀλιγαρχίαν
[5, 1303]	τῶν γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν ποιοῦσι	καὶ	τὴν ὅλην πόλιν, οἷον ἐν
[5, 1312]	Μόριον δέ τι τοῦ μίσους	καὶ	τὴν ὀργὴν δεῖ τιθέναι· τρόπον
[5, 1311]	τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν νδιὸ	καὶ	τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν,
[5, 1311]	ἀναγκαῖον μόνως τήν τε φυλακὴν	καὶ	τὴν τρυφήνν, καὶ τὸ τῷ
[5, 1313]	Θεοπόμπου μετριάσαντος τοῖς τε ἄλλοις	καὶ	τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος·
[5, 1311]	παρὰ τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν.	Καὶ	τῆς Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος
[5, 1312]	ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας	καὶ	τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας
[5, 1309]	κατὰ πάσας τὰς πολιτείας, ἀνάγκη	καὶ	τῆς δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς) Ἔχει
[5, 1312]	Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν	καὶ	τῆς δυνάμεως διὰ τὸ τὴν
[5, 1315]	τε εἰς τὰ σώματα κολάσεως	καὶ	τῆς εἰς τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα
[5, 1306]	δὲ καὶ ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ	καὶ	τῆς καλουμένης πολιτείας καὶ τῶν
[5, 1311]	ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν,	καὶ	τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος·
[5, 1309]	ἄν τις, ἂν δύναμις ὑπάρχῃ	καὶ	τῆς πολιτείας φιλία, τί δεῖ
[5, 1311]	ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς ὀλιγαρχίας	καὶ	τῆς τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας δὲ
[5, 1312]	τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας	καὶ	τῆς τυραννίδος θετέον· καὶ γὰρ
[5, 1302]	πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ τῆς ἀνισότητος	καὶ	τῆς ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες
[5, 1302]	Δῆλον δὲ καὶ ἡ τιμή,	καὶ	τί δύναται καὶ πῶς αἰτία
[5, 1312]	ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη τε μεγάλα	καὶ	τιμὰς μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω
[5, 1302]	ὧν δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος	καὶ	τιμὴ καὶ τἀναντία τούτοις. Καὶ
[5, 1311]	βασιλείας· μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου	καὶ	τιμῆς τοῖς μονάρχοις, ὧν ἐφίενται
[5, 1301]	πολιτεῖαι καὶ πόσων καὶ ποίων,	καὶ	τίνες ἑκάστης πολιτείας φθοραί, καὶ
[5, 1309]	δύο, τίνος πλεῖον μετέχουσι πάντες	καὶ	τίνος ἔλαττον· διὸ ἐν στρατηγίᾳ
[5, 1302]	λαβεῖν πῶς τε ἔχοντες στασιάζουσι	καὶ	τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον τίνες
[5, 1313]	ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ μέγεθος	καὶ	τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχῆς. Ὥστε
[5, 1313]	φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς εἰρημέναις	καὶ	τὸ γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ
[5, 1314]	καὶ ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν	καὶ	τὸ δεσποτικὸν τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν
[5, 1313]	τοιούτους, κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον)	καὶ	τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν
[5, 1313]	καὶ τὸ γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους,	καὶ	τὸ δύναμιν μὴ κεκτημένους τυραννικὴν
[5, 1311]	καὶ τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον	καὶ	τὸ ἐκ τοῦ ἄστεως ἀπελαύνειν
[5, 1303]	λέγεται ἥμισυ εἶναι παντός, ὥστε	καὶ	τὸ ἐν αὐτῇ μικρὸν ἁμάρτημα
[5, 1301]	μέρος τὰ δύο τῶν τεττάρων	καὶ	τὸ ἓν τοῖν δυοῖν· ἄμφω
[5, 1308]	καὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ·	καὶ	τὸ εὐημεροῦν δὲ τῆς πόλεως
[5, 1307]	μόνιμον τὸ κατ' ἀξίαν ἴσον	καὶ	τὸ ἔχειν τὰ αὑτῶν) συνέβη
[5, 1311]	τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν,	καὶ	τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον καὶ
[5, 1301]	πάντων μὲν ὁμολογούντων τὸ δίκαιον	καὶ	τὸ κατ' ἀναλογίαν ἴσον, τούτου
[5, 1313]	ἐστιν (πάντα γὰρ ταὐτὸν δύναται)	καὶ	τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα
[5, 1303]	μηθὲν τὸ μικρόν. Στασιωτικὸν δὲ	καὶ	τὸ μὴ ὁμόφυλον, ἕως ἂν
[5, 1314]	ὁ ἧλος, ὥσπερ ἡ παροιμία.	Καὶ	τὸ μηδενὶ χαίρειν σεμνῷ μηδ'
[5, 1307]	πολιτειῶν, ὅτι αἴτιον τῶν μεταβολῶν	καὶ	τὸ μικρόν ἐστιν· ὅταν γάρ
[5, 1316]	πολλαῖς πόλεσιν ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ	καὶ	τὸ οἴεσθαι εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ
[5, 1308]	καὶ τοὺς ἀπόρους τοῖς εὐπόροις)	καὶ	τὸ πειρᾶσθαι ἢ συμμιγνύναι τὸ
[5, 1313]	γνωρίμοις καὶ τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς.	Καὶ	τὸ πένητας ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους
[5, 1311]	τῶν δὲ μὴ δουλεύειν. Ὅθεν	καὶ	τὸ Περιάνδρου πρὸς Θρασύβουλον συμβούλευμά
[5, 1309]	γὰρ ἂν καὶ τοὺς γνωρίμους	καὶ	τὸ πλῆθος ἔχειν ἃ βούλονται
[5, 1309]	ἅπαντα ταῦτα σῴζει τὰς πολιτείας,	καὶ	τὸ πολλάκις εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον,
[5, 1308]	φυλακὴν τὴν τῆς πολιτείας τήρησιν,	καὶ	τὸ πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν. Ἔτι
[5, 1313]	πίστιν ποιεῖ μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους)	καὶ	τὸ τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς
[5, 1314]	Προϊέμενος γὰρ καὶ τοῦτο προίίεται	καὶ	τὸ τυραννεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν
[5, 1311]	τε φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήνν,	καὶ	τὸ τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν
[5, 1308]	συμμιγνύναι τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος	καὶ	τὸ τῶν εὐπόρων ἢ τὸ
[5, 1308]	τε τῶν τιμῶν μὴ μετέχειν	καὶ	τὸ τῶν κερδῶν· μοναχῶς δὲ
[5, 1316]	καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ	καὶ	τὸ φάναι δύο πόλεις εἶναι
[5, 1314]	οὖν ὥσπερ καταλύοντας τὴν ἀρχήν)	καὶ	τὸ χρῆσθαι συσσίτοις καὶ συνημερευταῖς
[5, 1313]	οὖν αἱ μοναρχίαι διὰ ταύτας	καὶ	τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται δὲ
[5, 1314]	διὰ τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς	καὶ	τοῖς ἄλλοις εἶναι καὶ μὴ
[5, 1308]	καὶ τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας	καὶ	τοῖς ἐν τῷ πολιτεύματι, τοὺς
[5, 1308]	τοὺς ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους	καὶ	τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας καὶ
[5, 1314]	ἢ πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς· διὸ	καὶ	τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς
[5, 1313]	τε γὰρ ἧττον γίγνονται δεσποτικοὶ	καὶ	τοῖς ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον, καὶ
[5, 1312]	καὶ γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω	καὶ	τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι
[5, 1308]	δὲ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ τὸ	καὶ	τοῖς νόμοις καὶ τῇ ἄλλῃ
[5, 1313]	καὶ συγκρούειν καὶ φίλους φίλοις	καὶ	τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις καὶ
[5, 1311]	οὕτως ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι	καὶ	τὸν ἐκ τῆς Κλεοπάτρας· ἀλλὰ
[5, 1309]	τοῦτο μὴ ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην	καὶ	τὸν πολιτικόν, ποῖα σῴζει τῶν
[5, 1312]	τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει	καὶ	τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ τῆς
[5, 1302]	ὅτι ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ πρώτου	καὶ	τοῦ ἐν ἀρχῇ ἡμαρτημένου μὴ
[5, 1313]	καὶ τὰ ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν	καὶ	τοῦ Ὀλυμπίου ἡ οἰκοδόμησις ὑπὸ
[5, 1309]	καὶ διαμένειν ἄνευ τῶν εὐπόρων	καὶ	τοῦ πλήθους, ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης
[5, 1310]	δὲ τύραννος ἐκ τοῦ δήμου	καὶ	τοῦ πλήθους ἐπὶ τοὺς γνωρίμους,
[5, 1304]	γενομένης πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ κακῶν	καὶ	τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Ἀθηναίους,
[5, 1304]	αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε τῆς στάσεως	καὶ	τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν
[5, 1308]	ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει,	καὶ	τοὺς ἀπόρους τοῖς εὐπόροις) καὶ
[5, 1309]	κατασκευάσειέ τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν	καὶ	τοὺς γνωρίμους καὶ τὸ πλῆθος
[5, 1308]	τῶν νόμων πειρᾶσθαι δεῖ φυλάττειν,	καὶ	τοὺς ἔξω τῆς φιλονεικίας ὄντας
[5, 1315]	δεῖ σῴζεσθαι διὰ τὴν ἀρχήν,	καὶ	τοὺς ἑτέρους ὑπὸ τῶν ἑτέρων
[5, 1304]	ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ	καὶ	τοὺς ἐχθίστους ὁ κοινὸς φόβος)
[5, 1315]	ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς συμμάχους ἔχοντι	καὶ	τοὺς θεούς) δεῖ δὲ ἄνευ
[5, 1308]	αὐτῶν εἰσάγειν εἰς τὴν πολιτείαν	καὶ	τοὺς μὲν φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν
[5, 1308]	εἰς κέρδος, πρὸς αὑτοὺς δὲ	καὶ	τοὺς μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις
[5, 1303]	μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς ξένους	καὶ	τοὺς μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν
[5, 1310]	ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς,	καὶ	τοὺς ὅρκους ἐναντίους ἢ νῦν
[5, 1313]	καὶ τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις	καὶ	τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ
[5, 1313]	τυραννίδος, τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν	καὶ	τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν, καὶ μήτε
[5, 1306]	τὸν Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον δὲ	καὶ	τοῦτο ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως
[5, 1306]	πολέμοις τοῦτο γίνεται· συνέβη δὲ	καὶ	τοῦτο ἐν Λακεδαίμονι ὑπὸ τὸν
[5, 1304]	δὲ κοινῇ τὸ πλῆθος ἐπάγοντες.	Καὶ	τοῦτο ἐπὶ πολλῶν ἄν τις
[5, 1314]	καὶ μὴ βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ	καὶ	τοῦτο προίίεται καὶ τὸ τυραννεῖν.
[5, 1315]	τυραννῶν· ὥστ' ἐν ἔτεσι τριάκοντα	καὶ	τρισὶν ἑπτακαίδεκα ἔτη τούτων ἐτυράννησεν,
[5, 1302]	ἔχοντες στασιάζουσι καὶ τίνων ἕνεκεν,	καὶ	τρίτον τίνες ἀρχαὶ γίνονται τῶν
[5, 1311]	Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας	καὶ	τύπτοντας ταῖς κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ
[5, 1315]	ὀλιγοχρονιώταται τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία	καὶ	τυραννίς. Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο χρόνον
[5, 1310]	μὲν γὰρ ἐν ἐνίαις ὀμνύουσι	καὶ	τῷ δήμῳ κακόνους ἔσομαι καὶ
[5, 1308]	μὴ μετέχοντας τῷ μὴ ἀδικεῖν	καὶ	τῷ τοὺς ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν
[5, 1312]	τυραννὶς ἕνα μὲν τρόπον, ὥσπερ	καὶ	τῶν ἄλλων ἑκάστη πολιτειῶν, ἔξωθεν,
[5, 1308]	πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ· καὶ
[5, 1309]	ἂν ὁμαλώτεραι αἱ οὐσίαι εἶεν	καὶ	τῶν ἀπόρων εἰς εὐπορίαν ἂν
[5, 1316]	μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων πασῶν	καὶ	τῶν γιγνομένων πάντων; Καὶ διά
[5, 1312]	τιμὰς μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω	καὶ	τῶν διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστος
[5, 1315]	ἔκ τε τῶν ἀπόρων ἀνθρώπων	καὶ	τῶν εὐπόρων, μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους
[5, 1304]	ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι τῶν στάσεων	καὶ	τῶν μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν
[5, 1305]	ὥστε κύριον εἶναι τὸν δῆμον	καὶ	τῶν νόμων. Ἄκος δὲ τοῦ
[5, 1309]	δοκούντων δημοτικῶν λύει τὰς δημοκρατίας	καὶ	τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ
[5, 1306]	μεταβολαὶ καὶ τῆς καλουμένης πολιτείας	καὶ	τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις ἀπὸ
[5, 1303]	πολέμοις αἱ διαβάσεις τῶν ὀχετῶν,	καὶ	τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰς
[5, 1313]	ἡ οἰκοδόμησις ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν,	καὶ	τῶν περὶ Σάμον ἔργα Πολυκράτεια
[5, 1311]	οἱ δ' ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες,	καὶ	τῶν περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ
[5, 1311]	βασιλικὸς δὲ τὸ καλόν. Διὸ	καὶ	τῶν πλεονεκτημάτων τὰ μὲν χρήματα
[5, 1305]	ἐπινέμοντας, καὶ Διονύσιος κατηγορῶν Δαφναίου	καὶ	τῶν πλουσίων ἠξιώθη τῆς τυραννίδος,
[5, 1302]	ἀρχαὶ γίνονται τῶν πολιτικῶν ταραχῶν	καὶ	τῶν πρὸς ἀλλήλους στάσεων. Τοῦ
[5, 1312]	ἔχοντας καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα.	Καὶ	τῶν φίλων δέ τινες ἐπιτίθενται
[5, 1305]	ἐνιαχοῦ μὲν ἅμα πατήρ τε	καὶ	υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ ὁ πρεσβύτερος
[5, 1313]	καὶ τοῖς ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον,	καὶ	ὑπὸ τῶν ἀρχομένων φθονοῦνται ἧττον.
[5, 1310]	κακόν, χρὴ δὲ καὶ ὑπολαμβάνειν	καὶ	ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς
[5, 1310]	ἂν ἔχω κακόν, χρὴ δὲ	καὶ	ὑπολαμβάνειν καὶ ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους
[5, 1304]	δὲ ἐξ ἀρχῆς τε πείσαντες	καὶ	ὕστερον πάλιν πεισθέντων ἑκόντων ἄρχουσιν
[5, 1311]	ἐπιθέμενος μετὰ τῶν φίλων ἀνεῖλεν,	καὶ	ὕστερον Σμέρδης Πενθίλον πληγὰς λαβὼν
[5, 1314]	κοινῶν ἀλλὰ μὴ ὡς ἰδίων·	καὶ	φαίνεσθαι μὴ χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν,
[5, 1314]	καὶ συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ	καὶ	φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις βούλονται τοῦτο
[5, 1310]	οἱ δὲ περὶ τὴν Ἰωνίαν	καὶ	Φάλαρις ἐκ τῶν τιμῶν, Παναίτιος
[5, 1311]	τοῖς γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ	καὶ	φανερῶς καὶ φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους
[5, 1308]	ἢ ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται γάρ,	καὶ	φέρειν οὐ παντὸς ἀνδρὸς εὐτυχίαν)
[5, 1310]	μὲν οὖν αἱ πολιτεῖαι μεταβάλλουσι	καὶ	φθείρονται, καὶ διὰ τίνων σῴζονται
[5, 1309]	πολιτείᾳ φίλος, ὁ δὲ δίκαιος	καὶ	φίλος, πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν
[5, 1309]	καὶ αὑτοῖς οὐχ ὑπηρετοῦσιν εἰδότες	καὶ	φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω καὶ πρὸς
[5, 1313]	τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν	καὶ	φίλους φίλοις καὶ τὸν δῆμον
[5, 1315]	καὶ μὴ τεταπεινωμένων μηδὲ μισούμενον	καὶ	φοβούμενον διατελεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[5, 1313]	ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν τί πράττουσι,	καὶ	φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ
[5, 1315]	δεισιδαίμονα νομίζωσιν εἶναι τὸν ἄρχοντα	καὶ	φροντίζειν τῶν θεῶν, καὶ ἐπιβουλεύουσιν
[5, 1311]	καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ φανερῶς	καὶ	φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους καὶ πρὸς
[5, 1304]	γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται καὶ ἀρχαὶ	καὶ	φυλαὶ καὶ ὅλως μέρος καὶ
[5, 1311]	δ' εἰς τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον·	καὶ	φυλακὴ βασιλικὴ μὲν πολιτική, τυραννικὴ
[5, 1309]	ἀντίγραφα κατὰ φατρίας καὶ λόχους	καὶ	φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ ἀκερδῶς
[5, 1308]	τοῦ ἄρχειν οἱ πολλοί, ἀλλὰ	καὶ	χαίρουσιν ἐάν τις ἐᾷ πρὸς
[5, 1309]	σιμόν, ἀλλ' ὅμως ἔτι καλὴ	καὶ	χάριν ἔχουσα πρὸς τὴν ὄψιν,
[5, 1316]	διὰ τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι	καὶ	χρηματισταὶ οἱ ἐν ταῖς ἀρχαῖς,
[5, 1314]	οἱ ἐπιεικεῖς, ἢ οὐ κολακεύουσιν.	Καὶ	χρήσιμοι οἱ πονηροὶ εἰς τὰ
[5, 1301]	δὲ σωτηρίαι τίνες καὶ κοινῇ	καὶ	χωρὶς ἑκάστης εἰσίν, ἔτι δὲ
[5, 1307]	Περὶ δὲ σωτηρίας καὶ κοινῇ	καὶ	χωρὶς ἑκάστης πολιτείας ἐχόμενόν ἐστιν
[5, 1305]	ἀσελγῶς· καὶ γὰρ οἱ τοιοῦτοι	καινοτομεῖν	ζητοῦσι, καὶ ἢ τυραννίδι ἐπιτίθενται
[5, 1316]	ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι τὰς οὐσίας,	καινοτομοῦσιν,	ὅταν δὲ τῶν ἄλλων, οὐθὲν
[5, 1309]	δημοκρατίαν ἔστιν ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς,	καίπερ	ἐξεστηκυίας τῆς βελτίστης τάξεως· ἐὰν
[5, 1305]	ὀλιγαρχίας ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις,	καίπερ	καλῶς ἐπιμελομένων τῶν ἐν τῇ
[5, 1312]	οἱ δὲ συστάντες αὐτῶν, ὡς	καιρὸν	ἔχοντες, ἐξέβαλον ἅπαντας αὐτούς· Διονύσιον
[5, 1314]	δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολεμικοὺς	καιρούς,	ὅλως τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα
[5, 1312]	εὐκαταφρόνητοί τε γίνονται καὶ πολλοὺς	καιροὺς	παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ
[5, 1306]	πρῶτον τίμημα πρὸς τοὺς παρόντας	καιρούς,	ὥστε μετέχειν ἐν μὲν τῇ
[5, 1302]	οἷον ἐν Ἄργει καὶ Ἀθήνησιν·	καίτοι	βέλτιον ἐξ ἀρχῆς ὁρᾶν ὅπως
[5, 1316]	εἰς τυραννίδα δὲ ἐκ δημοκρατίας.	Καίτοι	καὶ ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ
[5, 1315]	καὶ μὴ πονηρὸν ἀλλ' ἡμιπόνηρον.	Καίτοι	πασῶν ὀλιγοχρονιώταται τῶν πολιτειῶν εἰσιν
[5, 1311]	Ὅτι δ' ἡ τυραννὶς ἔχει	κακὰ	καὶ τὰ τῆς δημοκρατίας καὶ
[5, 1311]	καὶ τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ	κἀκεῖ,	καὶ περὶ τὰς τυραννίδας καὶ
[5, 1308]	ὡς τὸ ἐν ἀρχῇ γινόμενον	κακὸν	γνῶναι οὐ τοῦ τυχόντος ἀλλὰ
[5, 1302]	μὴ ἀπαντᾶν εἰς τὸ τέλος	κακόν	τι. Διὸ δεῖ τὰ μὲν
[5, 1310]	βουλεύσω ὅ τι ἂν ἔχω	κακόν,	χρὴ δὲ καὶ ὑπολαμβάνειν καὶ
[5, 1310]	ἐνίαις ὀμνύουσι καὶ τῷ δήμῳ	κακόνους	ἔσομαι καὶ βουλεύσω ὅ τι
[5, 1311]	ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν, καὶ τὸ	κακοῦν	τὸν ὄχλον καὶ τὸ ἐκ
[5, 1308]	ἀριστοκρατίαι (οὐ γὰρ ὁμοίως ῥᾴδιον	κακουργῆσαι	ὀλίγον χρόνον ἄρχοντας καὶ πολύν,
[5, 1310]	ἐστίν, ἅτε ἐκ δυοῖν συγκειμένη	κακῶν	καὶ τὰς παρεκβάσεις καὶ τὰς
[5, 1304]	στάσεως γενομένης πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ	κακῶν	καὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς
[5, 1316]	οὖν αὐτὸ λέγων ἴσως οὐ	κακῶς	(ἐνδέχεται γὰρ εἶναί τινας οὓς
[5, 1310]	καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου ὅτι	κακῶς	ὁρίζονται τὸ ἐλεύθερον. Δύο γάρ
[5, 1302]	μετὰ τὴν ἐν Οἰνοφύτοις μάχην	κακῶς	πολιτευομένων ἡ δημοκρατία διεφθάρη, καὶ
[5, 1309]	τὸ σιμόν, ἀλλ' ὅμως ἔτι	καλὴ	καὶ χάριν ἔχουσα πρὸς τὴν
[5, 1309]	παρεκβεβηκυῖα μὲν τὴν εὐθύτητα τὴν	καλλίστην	πρὸς τὸ γρυπὸν ἢ τὸ
[5, 1315]	οὐ μόνον τὴν ἀρχὴν εἶναι	καλλίω	καὶ ζηλωτοτέραν τῷ βελτιόνων ἄρχειν
[5, 1311]	τὸ ἡδύ, βασιλικὸς δὲ τὸ	καλόν.	Διὸ καὶ τῶν πλεονεκτημάτων τὰ
[5, 1313]	οἷον περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες	καλούμεναι,	καὶ οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων,
[5, 1306]	ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως τῆς	καλουμένης	Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ τινες διὰ
[5, 1306]	ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ τῆς	καλουμένης	πολιτείας καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν
[5, 1307]	τούτῳ τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων, οἱ	καλούμενοι	σύμβουλοι, ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι
[5, 1307]	μιγνύναι καὶ αἱ πολλαὶ τῶν	καλουμένων	ἀριστοκρατιῶν. Διαφέρουσι γὰρ τῶν ὀνομαζομένων
[5, 1307]	μᾶλλον πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας	καλοῦσιν,	τὰς δὲ πρὸς τὸ πλῆθος
[5, 1307]	Ἀρχὴ γὰρ τὸ μὴ μεμεῖχθαι	καλῶς	ἐν μὲν τῇ πολιτείᾳ δημοκρατίαν
[5, 1312]	κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο	καλῶς)	ἕνα δ' ἐξ αὑτῆς, ὅταν
[5, 1305]	ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ	καλῶς	ἐπιμελομένων τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ,
[5, 1312]	γῆς εὐθὺς συμβαίη τελευτῆσαι τοῦτον	καλῶς	ἔχειν αὑτῷ τὸν θάνατον. Φθείρεται
[5, 1306]	διὰ τὸ χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς	καλῶς.	Καταλύονται δὲ καὶ ὅταν ἐν
[5, 1315]	διακεῖσθαι κατὰ τὸ ἦθος ἤτοι	καλῶς	πρὸς ἀρετὴν ἢ ἡμίχρηστον ὄντα,
[5, 1314]	δὲ δοκεῖν ὑποκρινόμενον τὸ βασιλικὸν	καλῶς.	~Πρῶτον μὲν τοῦ δοκεῖν φροντίζειν
[5, 1316]	τοῦ Σωκράτους, οὐ μέντοι λέγεται	καλῶς.	Τῆς τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας
[5, 1314]	τῆς τε οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα,	κἄν	ποτε δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς τοὺς
[5, 1309]	ἀφ' ὧν λήμματα τούτοις ἀπονέμειν,	κἄν	τις ὑβρίσῃ τῶν εὐπόρων εἰς
[5, 1316]	δὲ κἂν τιμῶν μὴ μετέχωσιν,	κἂν	ἀδικῶνται ἠ ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ
[5, 1312]	εἰρημένην αἰτίαν, οὗτοι δ' ὥσπερ	κἂν	ἄλλης τινὸς γενομένης πράξεως περιττῆς
[5, 1302]	σῶμα δυοῖν σπιθαμαῖν, ἐνίοτε δὲ	κἂν	εἰς ἄλλου ζῴου μεταβάλοι μορφήν,
[5, 1308]	μείζοσι διὰ τριετηρίδος ἢ πενταετηρίδος,	κἂν	ᾖ πολλαπλάσιον ἢ πολλοστημόριον τοῦ
[5, 1316]	στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας,	κἂν	μὴ καταδαπανήσωσι τὴν οὐσίαν Διὰ
[5, 1314]	ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ δεῖ	κἂν	μὴ τῶν ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν
[5, 1305]	αὐτοῖς τοῖς ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ δημαγωγὸς	κἂν	πάνυ ὀλίγοι ὦσιν, οἷον ἐν
[5, 1313]	γὰρ ἧττον, φοβούμενοι τοὺς τοιούτους,	κἂν	παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον) καὶ τὸ
[5, 1315]	ἦθος περὶ πάσας τὰς πράξεις)	κἂν	τῆς δυνάμεώς τινα δοκῇ παραλύειν,
[5, 1316]	εἰς ἄλλην πολιτείαν. Ἔτι δὲ	κἂν	τιμῶν μὴ μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται
[5, 1304]	ἐνέβαλον τῶν ἱερῶν χρημάτων θύοντος,	κἄπειτα	ὡς ἱερόσυλον ἀπέκτειναν. Καὶ περὶ
[5, 1309]	ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ τοὺς	καρπούς,	ὃ ἐν ἐνίαις τῶν πολιτειῶν
[5, 1307]	τὸν Μηδικὸν πόλεμον, καὶ ἐν	Καρχηδόνι	Ἄννων. Λύονται δὲ μάλιστα αἵ
[5, 1316]	νόμοι εἰσὶν οἱ κωλύοντες, ἐν	Καρχηδόνι	δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται καὶ οὔπω
[5, 1316]	Χαρίλλου ἐν Λακεδαίμονι, καὶ ἐν	Καρχηδόνι.	Καὶ εἰς τυραννίδα μεταβάλλει ἐξ
[5, 1301]	ὁμολογούντων τὸ δίκαιον καὶ τὸ	κατ'	ἀναλογίαν ἴσον, τούτου δ' ἁμαρτανόντων,
[5, 1310]	βασιλεία τέτακται κατὰ τὴν ἀριστοκρατίαν.	Κατ'	ἀξίαν γάρ ἐστιν, ἢ κατ'
[5, 1301]	ἢ μεγέθει ταὐτὸ καὶ ἴσον,	κατ'	ἀξίαν δὲ τὸ τῷ λόγῳ,
[5, 1301]	τὸ ἁπλῶς εἶναι δίκαιον τὸ	κατ'	ἀξίαν, διαφέρονται, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον,
[5, 1301]	μὲν γὰρ ἀριθμῷ τὸ δὲ	κατ'	ἀξίαν ἐστίν. Λέγω δὲ ἀριθμῷ
[5, 1307]	ὀλιγαρχίαν (μόνον γὰρ μόνιμον τὸ	κατ'	ἀξίαν ἴσον καὶ τὸ ἔχειν
[5, 1302]	ἰσότητι χρῆσθαι, τὰ δὲ τῇ	κατ'	ἀξίαν. Ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα καὶ
[5, 1301]	ἥκιστα δὲ τοῦτο πράττουσιν, οἱ	κατ'	ἀρετὴν διαφέροντες· ~μάλιστα γὰρ εὔλογον
[5, 1304]	θέλει κινδυνεύειν. Διὸ καὶ οἱ	κατ'	ἀρετὴν διαφέροντες οὐ ποιοῦσι στάσιν
[5, 1306]	πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων ὡς ὁμοίων	κατ'	ἀρετήν, οἷον ἐν Λακεδαίμονι οἱ
[5, 1306]	μεγάλοι ὄντες καὶ μηθενὸς ἥττους	κατ'	ἀρετὴν ὑπό τινων ἐντιμοτέρων, οἷον
[5, 1301]	τὸ τῷ λόγῳ, οἷον ὑπερέχει	κατ'	ἀριθμὸν μὲν ἴσῳ τὰ τρία
[5, 1306]	Εὐρυτίωνος, ~τῶν δ' ἐν Θήβαις	κατ'	Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν γὰρ αὐτοὺς οἱ
[5, 1316]	εἶχε λέγειν· ἀόριστον γάρ, ἐπεὶ	κατ'	ἐκεῖνον δεῖ εἰς τὴν πρώτην
[5, 1308]	ἐν ὅσαις μὲν πόλεσι τιμῶνται	κατ'	ἐνιαυτόν, κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον,
[5, 1310]	ἀρετὴν ἢ κατὰ γένος, ἢ	κατ'	εὐεργεσίας, ἢ κατὰ ταῦτά τε
[5, 1306]	κόλασιν τῶν μὲν ἐν Ἡρακλείᾳ	κατ'	Εὐρυτίωνος, ~τῶν δ' ἐν Θήβαις
[5, 1310]	Κατ' ἀξίαν γάρ ἐστιν, ἢ	κατ'	ἰδίαν ἀρετὴν ἢ κατὰ γένος,
[5, 1306]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ καταστασιάζεσθαι	κατὰ	γάμους ἢ δίκας, οἷον ἐκ
[5, 1313]	εἶναι τυραννίς. Ἐν δὲ ταῖς	κατὰ	γένος βασιλείαις τιθέναι δεῖ τῆς
[5, 1310]	ἢ κατ' ἰδίαν ἀρετὴν ἢ	κατὰ	γένος, ἢ κατ' εὐεργεσίας, ἢ
[5, 1309]	μὴ κατὰ δόσιν εἶναι ἀλλὰ	κατὰ	γένος, μηδὲ πλειόνων ἢ μιᾶς
[5, 1301]	μόνον. Εἰσὶ δέ τινες οἳ	κατὰ	γένος ὑπερέχοντες οὐκ ἀξιοῦσι τῶν
[5, 1309]	αὐτῶν, καὶ τὰς κληρονομίας μὴ	κατὰ	δόσιν εἶναι ἀλλὰ κατὰ γένος,
[5, 1312]	πλεῖσται φθοραὶ συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ	κατὰ	δύο τρόπους, ~ἕνα μὲν στασιασάντων
[5, 1313]	πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ τυραννίδες σῴζονται	κατὰ	δύο τρόπους τοὺς ἐναντιωτάτους, ὧν
[5, 1304]	ταύτης τῆς ἡγεμονίας διὰ τὴν	κατὰ	θάλατταν δύναμιν τὴν δημοκρατίαν ἰσχυροτέραν
[5, 1306]	ὁτὲ μὲν ἐκ προσαγωγῆς καὶ	κατὰ	μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς καὶ
[5, 1307]	αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ λύεσθαι	κατὰ	μικρόν, ὅπερ εἴρηται ἐν τοῖς
[5, 1301]	Ἐπιδάμνῳ δὲ μετέβαλεν ἡ πολιτεία	κατὰ	μόριον νἀντὶ γὰρ τῶν φυλάρχων
[5, 1309]	γὰρ μὴ ταὐτὸν τὸ δίκαιον	κατὰ	πάσας τὰς πολιτείας, ἀνάγκη καὶ
[5, 1307]	εἴρηται ἐν τοῖς πρότερον καθόλου	κατὰ	πασῶν τῶν πολιτειῶν, ὅτι αἴτιον
[5, 1310]	τῆς τιμῆς ταύτης, οἱ μὲν	κατὰ	πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος,
[5, 1310]	γένος, ἢ κατ' εὐεργεσίας, ἢ	κατὰ	ταῦτά τε καὶ δύναμιν. Ἅπαντες
[5, 1302]	ἢ ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ ὅταν	κατὰ	τὴν ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν δέ,
[5, 1310]	τυραννίδας. Ἡ μὲν γὰρ βασιλεία	κατὰ	τὴν ἀριστοκρατίαν ἐστίν, ἡ δὲ
[5, 1310]	οὖν εἴπομεν, ἡ βασιλεία τέτακται	κατὰ	τὴν ἀριστοκρατίαν. Κατ' ἀξίαν γάρ
[5, 1315]	γὰρ Κύψελος δημαγωγὸς ἦν καὶ	κατὰ	τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν ἀδορυφόρητος, Περίανδρος
[5, 1302]	(ἢ εἷς ἢ πλείους) ἢ	κατὰ	τὴν πόλιν καὶ τὴν δύναμιν
[5, 1308]	ἀνιέναι, ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ, ἐπιτείνοντας	κατὰ	τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ' ἐλλείπῃ,
[5, 1301]	ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅταν μὴ	κατὰ	τὴν ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν
[5, 1301]	εἶναι, οἱ δ' ὅτι, ἐὰν	κατὰ	τὶ ἄνισοι, πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν
[5, 1301]	πρότερον, οἱ μὲν ὅτι, ἐὰν	κατὰ	τὶ ἴσοι ὦσιν, ὅλως ἴσοι
[5, 1315]	πολυχρονιωτέραν, ἔτι δ' αὐτὸν διακεῖσθαι	κατὰ	τὸ ἦθος ἤτοι καλῶς πρὸς
[5, 1302]	κατὰ τὸ ποσὸν ἀλλὰ καὶ	κατὰ	τὸ ποιὸν αὐξάνοιτο παρὰ τὸ
[5, 1302]	μεταβάλοι μορφήν, εἰ μὴ μόνον	κατὰ	τὸ ποσὸν ἀλλὰ καὶ κατὰ
[5, 1307]	Λακεδαίμονι δοκεῖ Παυσανίας ὁ στρατηγήσας	κατὰ	τὸν Μηδικὸν πόλεμον, καὶ ἐν
[5, 1312]	πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας καὶ Συρακούσιοι	κατὰ	τὸν χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο καλῶς)
[5, 1308]	μὲν πόλεσι τιμῶνται κατ' ἐνιαυτόν,	κατὰ	τοῦτον τὸν χρόνον, ~ἐν δὲ
[5, 1313]	περὶ τὰς οἰκίας, ἵν' ἐξαγγέλλωσι	κατὰ	τῶν ἀνδρῶν, καὶ δούλων ἄνεσις
[5, 1309]	πάντων τῶν πολιτῶν, καὶ ἀντίγραφα	κατὰ	φατρίας καὶ λόχους καὶ φυλὰς
[5, 1314]	τοῖς ἄλλοις εἶναι καὶ μὴ	καταγορεύειν	μήτε ἑαυτῶν μήτε τῶν ἄλλων)
[5, 1316]	μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν μὴ	καταδαπανήσωσι	τὴν οὐσίαν Διὰ τὸ ἐξεῖναι
[5, 1314]	καὶ συμφέρει τοῦτο μᾶλλον ἢ	καταλιπεῖν	ἀθροίσαντας· ἧττον γὰρ ἂν οἱ
[5, 1304]	Τιμοφάνους γὰρ τῶν εὐπόρων τινὸς	καταλιπόντος	δύο θυγατέρας, ὁ περιωσθεὶς καὶ
[5, 1303]	ἐλάττους ἐγένοντο διὰ τὸ ἐκ	καταλόγου	στρατεύεσθαι ὑπὸ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον.
[5, 1314]	τοῖς ἀδυνάτοις, ὥστε οὐδὲ τυραννίδα	καταλύειν	μὴ δυνάμεως ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς
[5, 1304]	μάχην τὴν πρὸς Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν	καταλύειν	τὸν δῆμον. Καὶ ἐν Συρακούσαις
[5, 1314]	δὲ τοῦ διαπιστεῖν ἀλλήλοις (οὐ	καταλύεται	γὰρ πρότερον τυραννὶς πρὶν ἢ
[5, 1312]	ἵνα μὴ ἡ τυραννὶς ὅλως	καταλυθῇ	ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ δὲ συστάντες
[5, 1306]	τὸ χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς καλῶς.	Καταλύονται	δὲ καὶ ὅταν ἐν τῇ
[5, 1314]	τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν ὥσπερ	καταλύοντας	τὴν ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι
[5, 1301]	Λακεδαίμονί φασι Λύσανδρόν τινες ἐπιχειρῆσαι	καταλῦσαι	τὴν βασιλείαν καὶ Παυσανίαν τὸν
[5, 1304]	τὰς ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες	καταλῦσαι	τὸν δῆμον. Κατελύθη δὲ καὶ
[5, 1312]	τοῦ καταφρονεῖσθαι πολλαὶ γίνονται τῶν	καταλύσεων.	Σημεῖον δέ· τῶν μὲν γὰρ
[5, 1313]	ὑβρίζειν· ῥᾳδία γὰρ ἐγίνετο ἡ	κατάλυσις·	μὴ βουλομένων γὰρ εὐθὺς οὐκ
[5, 1305]	δ' ἐν ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται	κατάλυσις,	ὅταν ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν οἱ
[5, 1308]	παρασκευάζειν, ἵνα φυλάττωσι καὶ μὴ	καταλύωσιν	ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν τὴν τῆς
[5, 1314]	τῶν πάλαι λεχθέντων σχεδὸν πάντων	(κατασκευάζειν	γὰρ δεῖ καὶ κοσμεῖν τὴν
[5, 1305]	ἢ τυραννίδι ἐπιτίθενται αὐτοὶ ἢ	κατασκευάζουσιν	ἕτερον ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος Διονύσιον ἐν
[5, 1308]	δημοκρατίαν καὶ ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο	κατασκευάσειέ	τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν καὶ
[5, 1313]	πράττων τῶν ἀρχομένων, ἀλλ' εἶναι	κατασκόπους,	οἷον περὶ Συρακούσας αἱ ποταγωγίδες
[5, 1306]	ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ	καταστασιάζεσθαι	κατὰ γάμους ἢ δίκας, οἷον
[5, 1301]	καθεστηκυῖαν πολιτείαν, ἀλλὰ τὴν μὲν	κατάστασιν	προαιροῦνται τὴν αὐτήν, δι' αὑτῶν
[5, 1301]	τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα	καταστῆσαι	ἢ ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί
[5, 1313]	Τούτων δὲ τὰ πολλά φασι	καταστῆσαι	Περίανδρον τὸν Κορίνθιον· πολλὰ δὲ
[5, 1312]	λήσοντες. Καὶ οἱ οἰόμενοι δύνασθαι	κατασχεῖν	τὴν ἀρχὴν τρόπον τινὰ διὰ
[5, 1312]	μηδὲν φροντίζειν, ἂν μὴ μέλλῃ	κατασχήσειν	τὴν πρᾶξιν. Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν
[5, 1307]	τοῖς πράγμασι καὶ νομίζοντες ῥᾳδίως	κατασχήσειν,	τοῦτον τὸν νόμον λύειν ἐπεχείρησαν
[5, 1316]	ἀλλ' ἢ μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι	κατατοκιζόμενοι	γίγνονται πένητες, ὡς ἐξ ἀρχῆς
[5, 1312]	ἀρχὴν τρόπον τινὰ διὰ τὸ	καταφρονεῖν	ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι γὰρ καὶ
[5, 1312]	ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο διὰ τὸ	καταφρονεῖν,	ὁρῶν τούς τε πολίτας οὕτως
[5, 1312]	τὸ μῖσος, ἐκ δὲ τοῦ	καταφρονεῖσθαι	πολλαὶ γίνονται τῶν καταλύσεων. Σημεῖον
[5, 1302]	ἐν ταῖς δημοκρατίαις οἱ εὔποροι	καταφρονήσαντες	τῆς ἀταξίας καὶ ἀναρχίας, οἷον
[5, 1307]	τῷ πλήθει τῶν φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες,	καταφρονήσαντες	τῶν ἐν τοῖς πράγμασι καὶ
[5, 1312]	ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι, μίσους καὶ	καταφρονήσεως,	θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων ὑπάρχει
[5, 1302]	διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ	καταφρόνησιν	δὲ καὶ στασιάζουσι καὶ ἐπιτίθενται,
[5, 1302]	διὰ φόβον, διὰ ὑπεροχήν, διὰ	καταφρόνησιν,	διὰ αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ
[5, 1312]	φίλων δέ τινες ἐπιτίθενται διὰ	καταφρόνησιν·	διὰ γὰρ τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν
[5, 1311]	καὶ διὰ φόβον καὶ διὰ	καταφρόνησιν	ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν ἀρχομένων ταῖς
[5, 1311]	τὸ δειπνεῖν. Αἱ δὲ διὰ	καταφρόνησιν,	~ὥσπερ Σαρδανάπαλλον ἰδών τις ξαίνοντα
[5, 1312]	πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον καὶ	καταφρονοῦντες	καὶ διὰ κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ
[5, 1312]	ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι γὰρ καὶ	καταφρονοῦντες	τοῦ κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν
[5, 1312]	καταφρόνησιν· διὰ γὰρ τὸ πιστεύεσθαι	καταφρονοῦσιν	ὡς λήσοντες. Καὶ οἱ οἰόμενοι
[5, 1312]	Κῦρος Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου	καταφρονῶν	καὶ τῆς δυνάμεως διὰ τὸ
[5, 1304]	ἔπειτα ἀθροισθέντες οἱ ἐκπίπτοντες καὶ	κατελθόντες	κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως δὲ
[5, 1304]	ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι τὸν δῆμον.	Κατελύθη	δὲ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ὁ
[5, 1304]	δὲ καὶ ἡ ἐν Μεγάροις	κατελύθη	δημοκρατία· οἱ γὰρ δημαγωγοί, ἵνα
[5, 1303]	πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ	κατελύθη	ἡ ὀλιγαρχία τῶν ἀρχόντων γενομένου
[5, 1312]	αἰτίαν ἥ τε τῶν Πεισιστρατιδῶν	κατελύθη	τυραννὶς καὶ πολλαὶ τῶν ἄλλων)
[5, 1306]	ἐν τῇ πολιτείᾳ τινῶν δυσχερανάντων	κατελύθησαν,	ὥσπερ ἡ ἐν Κνίδῳ καὶ
[5, 1307]	οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς δήμους	κατέλυον.	Ὅθεν μὲν οὖν αἱ μεταβολαὶ
[5, 1304]	ἀθροισθέντες οἱ ἐκπίπτοντες καὶ κατελθόντες	κατέλυσαν	τὸν δῆμον. Παραπλησίως δὲ καὶ
[5, 1312]	τῆς πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας	κατέλυσαν	τυραννίδας καὶ Συρακούσιοι κατὰ τὸν
[5, 1305]	Κύμην ~ἐπὶ τῆς δημοκρατίας ἣν	κατέλυσε	Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ καὶ ἐπὶ
[5, 1306]	ὀλιγαρχίαν τὴν τῶν ἱππέων Διαγόρας	κατέλυσεν	ἀδικηθεὶς περὶ γάμον) ἐκ δὲ
[5, 1310]	ὑπῆρχε τοῖς τρόποις τούτοις τὸ	κατεργάζεσθαι	ῥᾳδίως, εἰ μόνον βουληθεῖεν, διὰ
[5, 1303]	ἐξ ὀλιγαρχίας πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν	κατεσκεύασεν.	Ἔτι διὰ τὸ παρὰ μικρόν.
[5, 1304]	αὕτη ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου	κατέστη	τοῖς Φωκεῦσιν. Μετέβαλε δὲ καὶ
[5, 1310]	περὶ Ἄργος καὶ ἕτεροι τύραννοι	κατέστησαν	βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ δὲ περὶ
[5, 1304]	ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν δῆμον καὶ	κατέστησαν	τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ ταὐτὸν
[5, 1308]	πρότερον, ἐν ᾧ αἱ τιμήσεις	κατέστησαν	τῆς πολιτείας, νόμον εἶναι καὶ
[5, 1310]	μὲν γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον	κατέστησαν	τῶν τυραννίδων, ἤδη τῶν πόλεων
[5, 1304]	τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους, ψευσάμενοι δὲ	κατέχειν	ἐπειρῶντο τὴν πολιτείαν· ὁτὲ δὲ
[5, 1311]	αὐτῷ, ἀλλὰ τὴν μὲν προτέραν,	κατεχόμενος	ὑπὸ πολέμου πρὸς Σίρραν καὶ
[5, 1304]	τὴν πολιτείαν, εἶθ' ὕστερον βίᾳ	κατέχουσιν	ἀκόντων, οἷον ἐπὶ τῶν Τετρακοσίων
[5, 1311]	χρώμενος αὐτοῦ τῇ ἡλικίᾳ οὐ	κατῆγεν	ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν καὶ οὐ
[5, 1305]	τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας, καὶ Διονύσιος	κατηγορῶν	Δαφναίου καὶ τῶν πλουσίων ἠξιώθη
[5, 1304]	ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας, οἱ δὲ	κατιόντες	ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν δῆμον καὶ
[5, 1311]	μικροῦ ὑπὸ Δέρδα διὰ τὸ	καυχήσασθαι	εἰς τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ, καὶ
[5, 1307]	Ἐν μὲν οὖν ταῖς εὖ	κεκραμέναις	πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο τι δεῖ
[5, 1311]	εἶναι φύλαξ, ὅπως οἱ μὲν	κεκτημένοι	τὰς οὐσίας μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν,
[5, 1316]	πόλεως τοὺς κεκτημένους μηθὲν τοῖς	κεκτημένοις·	ἐν πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις οὐκ
[5, 1316]	ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως τοὺς	κεκτημένους	μηθὲν τοῖς κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς
[5, 1313]	εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ δύναμιν μὴ	κεκτημένους	τυραννικὴν ἀλλὰ βασιλικὴν τιμὴν ὑβρίζειν·
[5, 1316]	ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ μὴ πάντες	κέκτηνται	ἴσα ἢ μὴ πάντες ὁμοίως
[5, 1311]	περὶ Δαρεῖον, ὅτι ἐκρέμασεν οὐ	κελεύσαντος	Ξέρξου, ἀλλ' οἰόμενος συγγνώσεσθαι ὡς
[5, 1312]	τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον ὡς κεραμεὺς	κεραμεῖ	ῖκαὶ γὰρ ἡ δημοκρατία ἡ
[5, 1312]	μὲν τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον ὡς	κεραμεὺς	κεραμεῖ ῖκαὶ γὰρ ἡ δημοκρατία
[5, 1309]	οὐ βουλήσονται ἄρχειν τῷ μηδὲν	κερδαίνειν,	ἀλλὰ πρὸς τοῖς ἰδίοις εἶναι
[5, 1309]	δ' ἔσται ὅταν μὴ ᾖ	κερδαίνειν	ἀπὸ τῶν ἀρχῶν· οἱ γὰρ
[5, 1308]	ὥστε μὴ εἶναι τὰς ἀρχὰς	κερδαίνειν.	Τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν ταῖς
[5, 1312]	ἔνιοι τοῖς τυράννοις ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες	κέρδη	τε μεγάλα καὶ τιμὰς μεγάλας
[5, 1302]	εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως· διὰ	κέρδος	γὰρ καὶ διὰ τιμὴν καὶ
[5, 1302]	περὶ ὧν δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ	κέρδος	καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία τούτοις.
[5, 1308]	ἀτιμίαν τοὺς δὲ πολλοὺς εἰς	κέρδος,	πρὸς αὑτοὺς δὲ καὶ τοὺς
[5, 1302]	Τούτων δὲ ὕβρις μὲν καὶ	κέρδος	τίνα ἔχουσι δύναμιν καὶ πῶς
[5, 1312]	οἷον καὶ καταφρονοῦντες καὶ διὰ	κέρδος,	ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης μάλιστα δὲ
[5, 1308]	μὴ μετέχειν καὶ τὸ τῶν	κερδῶν·	μοναχῶς δὲ καὶ ἐνδέχεται ἅμα
[5, 1312]	ἄνευ λύπης. Ὡς δὲ ἐν	κεφαλαίοις	εἰπεῖν, ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς
[5, 1303]	εὐπόρους. Καὶ ἐν Δελφοῖς ἐκ	κηδείας	γενομένης διαφορᾶς ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο
[5, 1307]	ἀπώλετο ἐκ τῆς πρὸς Διονύσιον	κηδείας,	ὃ ἐν δημοκρατίᾳ οὐκ ἂν
[5, 1312]	αὐτούς· Διονύσιον δὲ Δίων στρατεύσας,	κηδεστὴς	ὢν καὶ προσλαβὼν τὸν δῆμον,
[5, 1307]	θέλωσι τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον, καὶ	κηδεύειν	ὅτῳ θέλουσιν, διὸ καὶ ἡ
[5, 1315]	νομίζοντας ἢ αὑτοὺς ἢ ὧν	κηδόμενοι	τυγχάνουσιν· ἀφειδῶς γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν
[5, 1306]	μὴ μετέχῃ τῶν τιμῶν, οἷον	Κινάδων	ὁ τὴν ἐπ' Ἀγησιλάου συστήσας
[5, 1312]	διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστος προαιρεῖται	κινδυνεύειν·	ἀλλ' ἐκεῖνοι μὲν διὰ τὴν
[5, 1304]	κρεῖττον τὸ λοιπὸν οὐ θέλει	κινδυνεύειν.	Διὸ καὶ οἱ κατ' ἀρετὴν
[5, 1312]	δυνάμενοι γὰρ καὶ καταφρονοῦντες τοῦ	κινδύνου	διὰ τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως,
[5, 1306]	τῶν τιμῶν μετέχειν, ὅπερ εἴρηται	κινεῖν	καὶ τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ
[5, 1306]	ὁτὲ μὲν οὖν ἐπιχειροῦσί τι	κινεῖν,	ὁτὲ δὲ κλέπτουσι τὰ κοινά,
[5, 1301]	ἔτι πρὸς τὸ μέρος τι	κινῆσαι	τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα
[5, 1307]	πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες τοῦτον	κινήσαντας	τὸν νόμον ἐάσειν τὴν ἄλλην
[5, 1302]	δ' αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ τῶν	κινήσεων,	ὅθεν αὐτοί τε διατίθενται τὸν
[5, 1307]	εὐχερέστερον κινοῦσιν, ἕως ἂν πάντα	κινήσωσι	τὸν κόσμον. Συνέβη δὲ τοῦτο
[5, 1307]	ὕστερον δὲ βουλόμενοι κωλύειν ἄλλων	κινουμένων	οὐκέτι πλέον ἐποίουν οὐθέν, ἀλλὰ
[5, 1305]	ὁ δῆμος μετέβαλε τὴν πολιτείαν.	Κινοῦνται	δ' αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν
[5, 1304]	θέλουσι μένειν ἐπὶ τῶν ἴσων.	Κινοῦνται	δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ ὅταν
[5, 1304]	μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.	Κινοῦσι	δὲ τὰς πολιτείας ὁτὲ μὲν
[5, 1307]	καὶ ἄλλο μικρῷ μεῖζον εὐχερέστερον	κινοῦσιν,	ἕως ἂν πάντα κινήσωσι τὸν
[5, 1304]	μέρος καὶ ὁποινοῦν πλῆθος, στάσιν	κινοῦσιν·	ἢ γὰρ οἱ τούτοις φθονοῦντες
[5, 1303]	μίαν εἶναι πόλιν, οἷον ἐν	Κλαζομεναῖς	οἱ ἐπὶ Χύτρῳ πρὸς τοὺς
[5, 1316]	καὶ ἐν Γέλᾳ εἰς τὴν	Κλεάνδρου	καὶ ἐν Ῥηγίῳ εἰς τὴν
[5, 1315]	καὶ διὰ τὸ πολεμικὸς γενέσθαι	Κλεισθένης	οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ τὰ
[5, 1315]	ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν. Λέγεται γοῦν	Κλεισθένης	τὸν ἀποκρίναντα τῆς νίκης αὐτὸν
[5, 1316]	ἐκ τῆς Μύρωνος εἰς τὴν	Κλεισθένους,	καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ ἡ
[5, 1303]	ἐν τῇ ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ	Κλεομένους	τοῦ Λάκωνος ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν
[5, 1311]	διαφέρεσθαι καὶ τὸν ἐκ τῆς	Κλεοπάτρας·	ἀλλὰ τῆς γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν
[5, 1306]	ἐν Ἀμφιπόλει ᾧ ὄνομα ἦν	Κλεότιμος	τοὺς ἐποίκους τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε,
[5, 1308]	ὥστ' ἐὰν οἴωνται τὰ κοινὰ	κλέπτειν	τοὺς ἄρχοντας, τότε γ' ἀμφότερα
[5, 1309]	τυχόντων. Τοῦ μὲν οὖν μὴ	κλέπτεσθαι	τὰ κοινὰ ἡ παράδοσις γιγνέσθω
[5, 1306]	ἢ οἱ πρὸς τούτους μαχόμενοι	κλέπτοντας,	ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη τῇ
[5, 1306]	ἐπιχειροῦσί τι κινεῖν, ὁτὲ δὲ	κλέπτουσι	τὰ κοινά, ὅθεν πρὸς αὐτοὺς
[5, 1309]	πλειόνων ἢ μιᾶς τὸν αὐτὸν	κληρονομεῖν.	Οὕτω γὰρ ἂν ὁμαλώτεραι αἱ
[5, 1309]	ἂν σφῶν αὐτῶν, καὶ τὰς	κληρονομίας	μὴ κατὰ δόσιν εἶναι ἀλλὰ
[5, 1303]	αἱρετῶν γὰρ διὰ τοῦτο ἐποίησαν	κληρωτάς,	ὅτι ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ
[5, 1305]	ἦλθεν· μετέβαλε δὲ καὶ ἐν	Κνίδῳ	ἡ ὀλιγαρχία στασιασάντων τῶν γνωρίμων
[5, 1306]	δυσχερανάντων κατελύθησαν, ὥσπερ ἡ ἐν	Κνίδῳ	καὶ ἡ ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία.
[5, 1310]	κατὰ πόλεμον κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ	Κόδρος,	οἱ δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος,
[5, 1309]	μὲν οὖν μὴ κλέπτεσθαι τὰ	κοινὰ	ἡ παράδοσις γιγνέσθω τῶν χρημάτων
[5, 1308]	σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν οἴωνται τὰ	κοινὰ	κλέπτειν τοὺς ἄρχοντας, τότε γ'
[5, 1306]	κινεῖν, ὁτὲ δὲ κλέπτουσι τὰ	κοινά,	ὅθεν πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν ἢ
[5, 1315]	δι' ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων.	Κοινὴ	δὲ φυλακὴ πάσης μοναρχίας τὸ
[5, 1301]	ἔτι δὲ σωτηρίαι τίνες καὶ	κοινῇ	καὶ χωρὶς ἑκάστης εἰσίν, ἔτι
[5, 1307]	σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας καὶ	κοινῇ	καὶ χωρὶς ἑκάστης πολιτείας ἐχόμενόν
[5, 1309]	πολλοὶ ἔχουσιν, ἡ δὲ ἐπιστήμη	κοινὴ	πᾶσιν) Ἀπορήσειε δ' ἄν τις,
[5, 1304]	ὁ κοινὸς φόβος) τὰ δὲ	κοινῇ	τὸ πλῆθος ἐπάγοντες. Καὶ τοῦτο
[5, 1308]	δ' ὀλιγαρχίας πολιτείαν ἢ δῆμον.	Κοινὸν	δὲ καὶ ἐν δήμῳ καὶ
[5, 1311]	εἴρηται πολλάκις, πρὸς οὐδὲν ἀποβλέπει	κοινόν,	εἰ μὴ τῆς ἰδίας ὠφελείας
[5, 1311]	ἄστεως ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων	κοινόν,	καὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς
[5, 1309]	αὑτούς, οὕτω καὶ πρὸς τὸ	κοινὸν	οὐθὲν κωλύει ἔχειν ἐνίους; Ἁπλῶς
[5, 1304]	γὰρ καὶ τοὺς ἐχθίστους ὁ	κοινὸς	φόβος) τὰ δὲ κοινῇ τὸ
[5, 1308]	συμφέρει τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ	κοινοῦ	τὸ πλῆθος πρὸς τὸ παρελθόν,
[5, 1314]	παρασκευάζειν φύλακα καὶ ταμίαν ὡς	κοινῶν	ἀλλὰ μὴ ὡς ἰδίων· καὶ
[5, 1302]	ἰδίων ὁτὲ δὲ ἀπὸ τῶν	κοινῶν.	Δῆλον δὲ καὶ ἡ τιμή,
[5, 1314]	μὲν τοῦ δοκεῖν φροντίζειν τῶν	κοινῶν,	μήτε δαπανῶντα δωρεὰς τοιαύτας ἐφ'
[5, 1309]	διὰ τὸ μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν	κοινῶν·	ὥστε συμβήσεται τοῖς μὲν ἀπόροις
[5, 1309]	ἢ προεδρίαν νέμειν τοῖς ἧττον	κοινωνοῦσι	τῆς πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ
[5, 1313]	ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον	κολακείας.	~Καὶ γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον
[5, 1314]	διὰ τοῦτο πονηρόφιλον ἡ τυραννίς·	κολακευόμενοι	γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο δ' οὐδ'
[5, 1314]	φιλοῦσιν οἱ ἐπιεικεῖς, ἢ οὐ	κολακεύουσιν.	Καὶ χρήσιμοι οἱ πονηροὶ εἰς
[5, 1313]	βούλεται μόναρχος. Διὸ καὶ ὁ	κόλαξ	παρ' ἀμφοτέροις ἔντιμος, παρὰ μὲν
[5, 1313]	γὰρ ὁ δημαγωγὸς τοῦ δήμου	κόλαξ)	παρὰ δὲ τοῖς τυράννοις οἱ
[5, 1315]	τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ	κολάσεις	δι' ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων.
[5, 1315]	τοῖς τοιούτοις, ἢ τὰς μὲν	κολάσεις	πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ
[5, 1315]	τῆς τε εἰς τὰ σώματα	κολάσεως	καὶ τῆς εἰς τὴν ἡλικίαν.
[5, 1306]	μὲν στασιαστικῶς δὲ ποιησαμένων τὴν	κόλασιν	τῶν μὲν ἐν Ἡρακλείᾳ κατ'
[5, 1313]	τῆς τυραννίδος, τὸ τοὺς ὑπερέχοντας	κολούειν	καὶ τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν, καὶ
[5, 1311]	ἐστιν, ἡ τῶν ὑπερεχόντων σταχύων	κόλουσις,	ὡς δέον αἰεὶ τοὺς ὑπερέχοντας
[5, 1303]	πρὸς τοὺς ἐν νήσῳ, καὶ	Κολοφώνιοι	καὶ Νοτιεῖς· καὶ Ἀθήνησιν οὐχ
[5, 1313]	πολλά φασι καταστῆσαι Περίανδρον τὸν	Κορίνθιον·	πολλὰ δὲ καὶ παρὰ τῆς
[5, 1315]	πάγον. Δευτέρα δὲ ἡ περὶ	Κόρινθον	ἡ τῶν Κυψελιδῶν· καὶ γὰρ
[5, 1310]	ἐν Λεοντίνοις καὶ Κύψελος ἐν	Κορίνθῳ	καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος
[5, 1306]	πολλάκις γίνεται τύραννος, ὥσπερ ἐν	Κορίνθῳ	Τιμοφάνης· ἂν δὲ πλείους, οὗτοι
[5, 1311]	Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας ταῖς	κορύναις	ἐπιθέμενος μετὰ τῶν φίλων ἀνεῖλεν,
[5, 1314]	πάντων (κατασκευάζειν γὰρ δεῖ καὶ	κοσμεῖν	τὴν πόλιν ὡς ἐπίτροπον ὄντα
[5, 1307]	ἕως ἂν πάντα κινήσωσι τὸν	κόσμον.	Συνέβη δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ
[5, 1311]	δὲ καὶ Ἡρακλείδης οἱ Αἴνιοι	Κότυν	διέφθειραν τῷ πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας
[5, 1311]	πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ' ἀπέστη	Κότυος	διὰ τὸ ἐκτμηθῆναι παῖς ὢν
[5, 1311]	μονάρχων τινάς. Οἷον καὶ ἡ	Κραταίου	εἰς Ἀρχέλαον· αἰεὶ γὰρ βαρέως
[5, 1312]	δι' ἃς ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως	κρατήσοντες,	ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις. Τῶν δὲ
[5, 1309]	μέγιστον στοιχεῖον, τὸ τηρεῖν ὅπως	κρεῖττον	ἔσται τὸ βουλόμενον τὴν πολιτείαν
[5, 1316]	ἐκ δήμου εἰς ὀλιγαρχίαν, ἐὰν	κρεῖττον	ᾖ τοῦ πλήθους τὸ εὔπορον
[5, 1307]	αἱ τοιαῦται τῶν ἑτέρων εἰσίν·	κρεῖττόν	τε γὰρ τὸ πλεῖον, καὶ
[5, 1304]	τῶν μερῶν, πρὸς τὸ φανερῶς	κρεῖττον	τὸ λοιπὸν οὐ θέλει κινδυνεύειν.
[5, 1302]	οἱ μὴ μετέχοντες τῆς πολιτείας	(κρείττους	γὰρ οἴονται εἶναι) καὶ ἐν
[5, 1315]	πρὸς τῇ δυνάμει προστιθέμενον ὥστε	κρείττους	εἶναι τῶν ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ
[5, 1316]	φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους καὶ	κρείττους	τῆς παιδείας, τοῦτο μὲν οὖν
[5, 1315]	μηδέν, ὁπότεροι δ' ἂν ὦσι	κρείττους,	τούτους ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς
[5, 1307]	τῷ πολέμῳ τῶν φρουρῶν ἐγένετο	κρείττων,	ἕως ἀφεῖσαν τῆς χώρας ὅσοι
[5, 1312]	~ἐὰν ἐναντία τις ᾖ πολιτεία	κρείττων	(τὸ μὲν γὰρ βούλεσθαι δῆλον
[5, 1315]	δ' εἰκόνα φασὶν εἶναι τοῦ	κρίναντος	οὕτως τὸν ἀνδριάντα τὸν ἐν
[5, 1305]	ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς τὰς	κρίσεις	μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ καὶ
[5, 1306]	περὶ γάμον) ἐκ δὲ δικαστηρίου	κρίσεως	ἡ ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις ἐγένετο
[5, 1305]	διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι δημεύειν τὰ	κτήματα	τῶν πλουσίων. Ἐπὶ δὲ τῶν
[5, 1305]	ἐν Μεγάροις τῶν εὐπόρων τὰ	κτήνη	ἀποσφάξας, λαβὼν παρὰ τὸν ποταμὸν
[5, 1310]	ὥσπερ Κῦρος, ἢ κτίσαντες ἢ	κτησάμενοι	χώραν, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς
[5, 1312]	Σημεῖον δέ· τῶν μὲν γὰρ	κτησαμένων	οἱ πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν τὰς
[5, 1312]	καὶ τοῖς μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ	κτήσασθαι	βουλόμενοι μοναρχίαν ἀλλὰ δόξαν. Οὐ
[5, 1309]	φείδεσθαι, μὴ μόνον τῷ τὰς	κτήσεις	μὴ ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ
[5, 1306]	γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας τὰς αὐτὰς	κτήσεις,	ὥστε πάντας πάντων μετέχειν, ὁτὲ
[5, 1302]	παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους οὐχ ἵνα	κτήσωνται	σφίσιν αὐτοῖς, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[5, 1310]	δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος, ἢ	κτίσαντες	ἢ κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ οἱ
[5, 1311]	αὐτὸν εἰ ἤδη ἐξ αὐτοῦ	κύει·	ἡ δὲ Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου
[5, 1316]	γὰρ ἂν ἐγίγνετο συνεχὲς καὶ	κύκλος.	Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς τυραννίδα
[5, 1304]	Συνέβη δὲ ταὐτὸν καὶ περὶ	Κύμην	~ἐπὶ τῆς δημοκρατίας ἣν κατέλυσε
[5, 1311]	ἡ τοῦ εὐνούχου Εὐαγόρᾳ τῷ	Κυπρίῳ·	διὰ γὰρ τὸ τὴν γυναῖκα
[5, 1309]	τοῖς ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ	κύριαι	τῆς πολιτείας, ταύτας δὲ τοῖς
[5, 1313]	μὲν ἀρχὴν εἶναι, μειζόνων δὲ	κυρίαν,	πολλοὺς δ' εἶναι τοὺς ὁμοίους,
[5, 1309]	ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν τὰς	κυρίας	ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς
[5, 1310]	ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ τὰς	κυρίας	ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ
[5, 1303]	ἐάσωσιν εἰς τὰς ἀρχὰς τὰς	κυρίας	παριέναι τοὺς μὴ τῇ πολιτείᾳ
[5, 1306]	ἐκεῖνοι γὰρ ὀλίγοι ὄντες πολλῶν	κύριοί	εἰσι διὰ τὸ χρῆσθαι σφίσιν
[5, 1313]	τυραννικώτερον πειρωμένων διοικεῖν, ὅταν εἶναι	κύριοι	πλειόνων ἀξιῶσι καὶ παρὰ τὸν
[5, 1313]	Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐλαττόνων ὦσι	κύριοι,	πλείω χρόνον ἀναγκαῖον μένειν πᾶσαν
[5, 1303]	μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν τοῖς	κυρίοις	γένωνται, οἷον συνέβη καὶ ἐν
[5, 1305]	σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε	κύριον	εἶναι τὸν δῆμον καὶ τῶν
[5, 1310]	δόξῃ τῷ πλήθει, τοῦτ' εἶναι	κύριον,	ἐλεύθερον δὲ καὶ ἴσον τὸ
[5, 1310]	τῶν ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων ἕνα τινὰ	κύριον	ἐπὶ τὰς μεγίστας ἀρχάς. Πᾶσι
[5, 1310]	ὡρίσθαι, τῷ τὸ πλεῖον εἶναι	κύριον	καὶ τῇ ἐλευθερίᾳ· τὸ μὲν
[5, 1310]	οἱ δημαγωγοί, ὅπου τὸ πλῆθος	κύριον	τῶν νόμων· δύο γὰρ ποιοῦσιν
[5, 1306]	ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε γίνεται	κύριος	ἀμφοτέρων, ὅπερ συνέβη ἐν Λαρίσῃ
[5, 1305]	(πολλῶν γὰρ ἦν καὶ μεγάλων	κύριος	ὁ πρύτανις) Ἔτι δὲ διὰ
[5, 1314]	φοβεῖσθαι μή ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων	κύριος	ὢν τῆς πόλεως· ἀλλὰ τοῖς
[5, 1306]	δημοκρατιῶν καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς	κυρίους	καὶ ἐκ τούτων εἰς ἐκείνας)
[5, 1312]	οἱ στρατηγοῦντες τοῖς μονάρχοις, οἷον	Κῦρος	Ἀστυάγει καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν
[5, 1310]	Κόδρος, οἱ δ' ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ	Κῦρος,	ἢ κτίσαντες ἢ κτησάμενοι χώραν,
[5, 1306]	δεθῆναι ἐν ἀγορᾷ ἐν τῷ	κύφωνι)	Πολλαὶ δὲ καὶ διὰ τὸ
[5, 1315]	ἡ περὶ Κόρινθον ἡ τῶν	Κυψελιδῶν·	καὶ γὰρ αὕτη διετέλεσεν ἔτη
[5, 1313]	Αἴγυπτον καὶ τὰ ἀναθήματα τῶν	Κυψελιδῶν	καὶ τοῦ Ὀλυμπίου ἡ οἰκοδόμησις
[5, 1315]	καὶ ταύτης· ὁ μὲν γὰρ	Κύψελος	δημαγωγὸς ἦν καὶ κατὰ τὴν
[5, 1310]	Παναίτιος δ' ἐν Λεοντίνοις καὶ	Κύψελος	ἐν Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι
[5, 1315]	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ μῆνας·	Κύψελος	μὲν γὰρ ἐτυράννησεν ἔτη τριάκοντα,
[5, 1304]	γιγνόμενον οὕτω. Καὶ γὰρ ἐν	Κῷ	ἡ δημοκρατία μετέβαλε πονηρῶν ἐγγενομένων
[5, 1309]	καὶ πρὸς τὸ κοινὸν οὐθὲν	κωλύει	ἔχειν ἐνίους; Ἁπλῶς δέ, ὅσα
[5, 1307]	ἄλλην πολιτείαν, ὕστερον δὲ βουλόμενοι	κωλύειν	ἄλλων κινουμένων οὐκέτι πλέον ἐποίουν
[5, 1309]	γιγνόμενον, βέλτιον δὲ καὶ βουλομένους	κωλύειν	λειτουργεῖν τὰς δαπανηρὰς μὲν μὴ
[5, 1316]	χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ νόμοι εἰσὶν οἱ	κωλύοντες,	ἐν Καρχηδόνι δὲ δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται
[5, 1310]	ταύτης, οἱ μὲν κατὰ πόλεμον	κωλύσαντες	δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος, οἱ δ'