Livre, page
[5, 1314]	εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν. Ἔστι δὲ	λαβεῖν	αὐτὸν ἐκ τῆς φθορᾶς τῆς
[5, 1313]	τῆς Περσῶν ἀρχῆς ἔστι τοιαῦτα	λαβεῖν.	Ἔστι δὲ τά τε πάλαι
[5, 1302]	αὑτὰς τύπῳ πρῶτον. Δεῖ γὰρ	λαβεῖν	πῶς τε ἔχοντες στασιάζουσι καὶ
[5, 1304]	ἦλθεν ἐπὶ τὴν νύμφην, οὐ	λαβὼν	ἀπῆλθεν, οἱ δ' ὡς ὑβρισθέντες
[5, 1311]	καὶ ὕστερον Σμέρδης Πενθίλον πληγὰς	λαβὼν	καὶ παρὰ τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς
[5, 1305]	τῶν εὐπόρων τὰ κτήνη ἀποσφάξας,	λαβὼν	παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας, καὶ
[5, 1305]	γὰρ στασιαζόντων ὁ δῆμος, καὶ	λαβὼν	προστάτην ἐκ τῶν γνωρίμων, ἐπιθέμενος
[5, 1304]	θυγατέρας, ὁ περιωσθεὶς καὶ οὐ	λαβὼν	τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε
[5, 1311]	πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν	λάθρᾳ	καὶ φανερῶς καὶ φυγαδεύειν ὡς
[5, 1306]	καὶ ὁμοίαν τῇ τῶν ἐν	Λακεδαίμονι	γερόντων. Γίγνεται δὲ μεταβολὴ τῶν
[5, 1307]	εἶναι, ἵνα μοναρχῇ, ὥσπερ ἐν	Λακεδαίμονι	δοκεῖ Παυσανίας ὁ στρατηγήσας κατὰ
[5, 1307]	οἱ γνώριμοι, οἷον καὶ ἐν	Λακεδαίμονι	εἰς ὀλίγους αἱ οὐσίαι ἔρχονται·
[5, 1316]	ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ ἡ Χαρίλλου ἐν	Λακεδαίμονι,	καὶ ἐν Καρχηδόνι. Καὶ εἰς
[5, 1306]	ὁμοίων κατ' ἀρετήν, οἷον ἐν	Λακεδαίμονι	οἱ λεγόμενοι Παρθενίαι (ἐκ τῶν
[5, 1306]	συνέβη δὲ καὶ τοῦτο ἐν	Λακεδαίμονι	ὑπὸ τὸν Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον
[5, 1301]	καταστῆσαι ἢ ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν	Λακεδαίμονί	φασι Λύσανδρόν τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι
[5, 1312]	τὴν ἐναντιότητα τῆς πολιτείας (διὸ	Λακεδαιμόνιοι	πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας καὶ Συρακούσιοι
[5, 1304]	ἐν Μαντινείᾳ μάχην τὴν πρὸς	Λακεδαιμονίους	ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν δῆμον. Καὶ
[5, 1304]	πρὸς τὸν πόλεμον τὸν πρὸς	Λακεδαιμονίους,	ψευσάμενοι δὲ κατέχειν ἐπειρῶντο τὴν
[5, 1310]	ἢ κτησάμενοι χώραν, ὥσπερ οἱ	Λακεδαιμονίων	βασιλεῖς καὶ Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν.
[5, 1313]	χρόνον βασιλεία διέμεινεν, καὶ ἡ	Λακεδαιμονίων	διὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς τε
[5, 1307]	Ὅπερ συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων καὶ	Λακεδαιμονίων·	οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ
[5, 1307]	πανταχοῦ τὰς ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ	Λάκωνες	τοὺς δήμους κατέλυον. Ὅθεν μὲν
[5, 1316]	αἰτίαν ἐκ ταύτης εἰς τὴν	Λακωνικὴν	μεταβάλλει; Πλεονάκις γὰρ εἰς τὴν
[5, 1316]	Τί γὰρ αὕτη μᾶλλον τῆς	Λακωνικῆς	πέπονθεν ἢ ὁποιασοῦν ἄλλης, οὗ
[5, 1316]	ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ τῆς	Λακωνικῆς,	φησί, μεταβάλλει εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν,
[5, 1303]	ἐκ καταλόγου στρατεύεσθαι ὑπὸ τὸν	Λακωνικὸν	πόλεμον. Συμβαίνει δὲ τοῦτο καὶ
[5, 1303]	ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ Κλεομένους τοῦ	Λάκωνος	ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων τινάς,
[5, 1314]	ἀφθόνως, λόγον τε ἀποδιδόντα τῶν	λαμβανομένων	καὶ δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη πεποιήκασί
[5, 1314]	χαλεπαίνουσιν, ὅταν ἀπ' αὐτῶν μὲν	λαμβάνωσιν	ἐργαζομένων καὶ πονούντων γλίσχρως, διδῶσι
[5, 1309]	δὲ λειτουργίας, οἷον χορηγίας καὶ	λαμπαδαρχίας	καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται· ἐν
[5, 1307]	μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ πολλάκις γινόμενον.	Λανθάνει	γὰρ ἡ δαπάνη διὰ τὸ
[5, 1307]	καὶ μάλιστα τὸ μικρὸν φυλάττειν·	λανθάνει	γὰρ παραδυομένη ἡ παρανομία, ὥσπερ
[5, 1309]	ὃ ἐν ἐνίαις τῶν πολιτειῶν	λανθάνει	γιγνόμενον, βέλτιον δὲ καὶ βουλομένους
[5, 1303]	δὲ παρὰ μικρόν, ὅτι πολλάκις	λανθάνει	μεγάλη γινομένη μετάβασις τῶν νομίμων,
[5, 1309]	δεῖ μὴ λανθάνειν, ὃ νῦν	λανθάνει	τὰς παρεκβεβηκυίας πολιτείας, τὸ μέσον·
[5, 1303]	σύγκειται ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις	λανθάνει	τι αὐξανόμενον, οἷον τὸ τῶν
[5, 1309]	πάντα δὲ ταῦτα δεῖ μὴ	λανθάνειν,	ὃ νῦν λανθάνει τὰς παρεκβεβηκυίας
[5, 1313]	ταὐτὸν δύναται) καὶ τὸ μὴ	λανθάνειν	πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει τις λέγων
[5, 1304]	ὅλως δὴ δεῖ τοῦτο μὴ	λανθάνειν,	ὡς οἱ δυνάμεως αἴτιοι γενόμενοι,
[5, 1313]	θύρας (οὕτω γὰρ ἂν ἥκιστα	λανθάνοιεν	τί πράττουσι, καὶ φρονεῖν ἂν
[5, 1306]	μικρὸν γινομένης τῆς μεταβολῆς καὶ	λανθανούσης,	ὁτὲ δὲ καὶ θᾶττον. Αἱ
[5, 1307]	ἀριστοκρατίᾳ εὖ μεμειγμένῃ. ~Μάλιστα δὲ	λανθάνουσιν	αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ λύεσθαι
[5, 1313]	φοβούμενοι τοὺς τοιούτους, κἂν παρρησιάζωνται,	λανθάνουσιν	ἧττον) καὶ τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις
[5, 1311]	Συνεπέθετο δὲ καὶ Ἑλλανοκράτης ὁ	Λαρισαῖος	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν· ὡς
[5, 1306]	κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ συνέβη ἐν	Λαρίσῃ	ἐπὶ τῆς τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς
[5, 1305]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον ἐν	Λαρίσῃ	οἱ πολιτοφύλακες διὰ τὸ αἱρεῖσθαι
[5, 1316]	ὧν γίγνονται αἱ μεταβολαί, οὐ	λέγει	ἀλλ' ἢ μίαν, ὅτι ἀσωτευόμενοι
[5, 1316]	μοναρχίαν. Ἔτι δὲ τυραννίδος οὐ	λέγει	οὔτ' εἰ ἔσται μεταβολὴ οὔτ'
[5, 1316]	γε τοῦ χρόνου, δι' ὃν	λέγει	πάντα μεταβάλλειν, καὶ τὰ μὴ
[5, 1316]	δημοκρατιῶν, ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας	λέγει	τὰς μεταβολὰς ὁ Σωκράτης.
[5, 1316]	πολιτείας καὶ πρώτης οὔσης οὐ	λέγει	τὴν μεταβολὴν ἰδίως. Φησὶ γὰρ
[5, 1316]	ὅτι οὐ ῥᾳδίως ἂν εἶχε	λέγειν·	ἀόριστον γάρ, ἐπεὶ κατ' ἐκεῖνον
[5, 1305]	τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι	λέγειν	δημαγωγοῦσι μέν, δι' ἀπειρίαν δὲ
[5, 1315]	τῶν ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ τὸ	λέγειν	καθ' ἕκαστον τῶν τοιούτων· ὁ
[5, 1305]	(οὐ γάρ πω δεινοὶ ἦσαν	λέγειν)	νῦν δὲ τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης
[5, 1310]	δεῖ δὲ τοὐναντίον αἰεὶ δοκεῖν	λέγειν	ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν δὲ ταῖς
[5, 1315]	τὰ πολλὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν.	Λέγεται	γοῦν Κλεισθένης τὸν ἀποκρίναντα τῆς
[5, 1303]	τὸ ἁμάρτημα, ἡ δ' ἀρχὴ	λέγεται	ἥμισυ εἶναι παντός, ὥστε καὶ
[5, 1316]	ὑπὸ τοῦ Σωκράτους, οὐ μέντοι	λέγεται	καλῶς. Τῆς τε γὰρ ἀρίστης
[5, 1316]	πάντων. ~Ἐν δὲ τῇ Πολιτείᾳ	λέγεται	μὲν περὶ τῶν μεταβολῶν ὑπὸ
[5, 1309]	ἐν τοῖς νόμοις ὡς συμφέροντα	λέγομεν	ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα σῴζει
[5, 1308]	ὑπὸ τῶν ἔργων (ποῖα δὲ	λέγομεν	τῶν πολιτειῶν σοφίσματα, πρότερον εἴρηται)
[5, 1316]	εἴη μεταβολὴ τῆς ὑπ' ἐκείνου	λεγομένης	ἀρίστης πολιτείας μᾶλλον ἢ τῶν
[5, 1306]	ἀρετήν, οἷον ἐν Λακεδαίμονι οἱ	λεγόμενοι	Παρθενίαι (ἐκ τῶν ὁμοίων γὰρ
[5, 1312]	νεἰ ἀληθῆ ταῦτα οἱ μυθολογοῦντες	λέγουσιν·	εἰ δὲ μὴ ἐπ' ἐκείνου,
[5, 1308]	τὰς πράξεις καὶ τὰς ἀρχάς	(λέγω	δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ
[5, 1301]	τὸ δὲ κατ' ἀξίαν ἐστίν.	Λέγω	δὲ ἀριθμῷ μὲν τὸ πλήθει
[5, 1303]	Ἔτι διὰ τὸ παρὰ μικρόν.	Λέγω	δὲ παρὰ μικρόν, ὅτι πολλάκις
[5, 1307]	ἀρετήν, μάλιστα δὲ τὰ δύο·	λέγω	δὲ τὰ δύο δῆμον καὶ
[5, 1313]	λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει τις	λέγων	ἢ πράττων τῶν ἀρχομένων, ἀλλ'
[5, 1316]	παιδείας, τοῦτο μὲν οὖν αὐτὸ	λέγων	ἴσως οὐ κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ
[5, 1316]	πεμπάδι συζυγεὶς δύο ἁρμονίας παρέχεται,	λέγων	ὅταν ὁ τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς
[5, 1310]	ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά ἐστιν.	Λείπεται	δ' ἐπελθεῖν καὶ περὶ μοναρχίας,
[5, 1309]	βέλτιον δὲ καὶ βουλομένους κωλύειν	λειτουργεῖν	τὰς δαπανηρὰς μὲν μὴ χρησίμους
[5, 1305]	ποιοῦντες ἢ τὰς προσόδους ταῖς	λειτουργίαις,	ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι
[5, 1314]	ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς καὶ τὰς	λειτουργίας	δεῖ φαίνεσθαι τῆς τε οἰκονομίας
[5, 1309]	δαπανηρὰς μὲν μὴ χρησίμους δὲ	λειτουργίας,	οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας καὶ
[5, 1316]	αἱ πλεῖσται τῶν ἀρχαίων, ἐν	Λεοντίνοις	εἰς τὴν Παναιτίου τυραννίδα καὶ
[5, 1310]	τῶν τιμῶν, Παναίτιος δ' ἐν	Λεοντίνοις	καὶ Κύψελος ἐν Κορίνθῳ καὶ
[5, 1313]	Ἔστι δὲ τά τε πάλαι	λεχθέντα	πρὸς σωτηρίαν, ὡς οἷόν τε,
[5, 1302]	εἰρημένον τρόπον καὶ περὶ τῶν	λεχθέντων,	ἔστι μὲν ὡς τὸν ἀριθμὸν
[5, 1314]	τοὐναντίον τε ποιητέον τῶν πάλαι	λεχθέντων	σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν γὰρ δεῖ
[5, 1309]	καὶ τὰς ἀρχὰς ἀφ' ὧν	λήμματα	τούτοις ἀπονέμειν, κἄν τις ὑβρίσῃ
[5, 1302]	αἱ μεταβολαὶ περὶ τὰς πολιτείας,	ληπτέον	καθόλου πρῶτον τὰς ἀρχὰς καὶ
[5, 1312]	γὰρ τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς	λήσοντες.	Καὶ οἱ οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν
[5, 1308]	καὶ πάσῃ πολιτείᾳ μήτ' αὐξάνειν	λίαν	μηθένα παρὰ τὴν συμμετρίαν, ἀλλὰ
[5, 1306]	ἔτι ὅταν οἱ μὲν ἀπορῶσι	λίαν	οἱ δ' εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα
[5, 1307]	Τυρταίου ποιήσεως τῆς καλουμένης Εὐνομίας.	~(λιβόμενοι	γάρ τινες διὰ τὸν πόλεμον
[5, 1312]	λύπης πάρεστιν, ὥστε οὐ ῥᾴδιον	λογίζεσθαι,	ἡ δ' ἔχθρα ἄνευ λύπης.
[5, 1312]	ἐπιτίθενται διὰ τὸ μὴ χρῆσθαι	λογισμῷ	τὸ πάθος (μάλιστα δὲ συμβαίνει
[5, 1314]	καὶ ξένοις καὶ τεχνίταις ἀφθόνως,	λόγον	τε ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων καὶ
[5, 1307]	ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ ὁ σοφιστικὸς	λόγος	εἰ ἕκαστον μικρόν, καὶ πάντα·
[5, 1316]	τὴν σύνεγγυς. Ὁ δ' αὐτὸς	λόγος	καὶ περὶ τῶν ἄλλων μεταβολῶν.
[5, 1301]	δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ ἑνός,	λόγῳ	δὲ τὰ τέτταρα τοῖν δυοῖν
[5, 1301]	κατ' ἀξίαν δὲ τὸ τῷ	λόγῳ,	οἷον ὑπερέχει κατ' ἀριθμὸν μὲν
[5, 1304]	πρὸς τὸ φανερῶς κρεῖττον τὸ	λοιπὸν	οὐ θέλει κινδυνεύειν. Διὸ καὶ
[5, 1315]	τριάκοντα καὶ πέντε. Τῶν δὲ	λοιπῶν	ἡ περὶ Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα
[5, 1301]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	λοιπῶν	πολιτειῶν, ἢ ἵνα ἐπιταθῶσιν ἢ
[5, 1307]	ὅτῳ θέλουσιν, διὸ καὶ ἡ	Λοκρῶν	πόλις ἀπώλετο ἐκ τῆς πρὸς
[5, 1309]	καὶ ἀντίγραφα κατὰ φατρίας καὶ	λόχους	καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ
[5, 1305]	τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν Νάξῳ	Λύγδαμις,	ὃς καὶ ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν
[5, 1309]	πολλὰ γὰρ τῶν δοκούντων δημοτικῶν	λύει	τὰς δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν
[5, 1307]	ῥᾳδίως κατασχήσειν, τοῦτον τὸν νόμον	λύειν	ἐπεχείρησαν πρῶτον, ὥστ' ἐξεῖναι τοὺς
[5, 1307]	λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ	λύεσθαι	κατὰ μικρόν, ὅπερ εἴρηται ἐν
[5, 1307]	πόλεμον, καὶ ἐν Καρχηδόνι Ἄννων.	Λύονται	δὲ μάλιστα αἵ τε πολιτεῖαι
[5, 1307]	νεωτερίζειν. Πᾶσαι δ' αἱ πολιτεῖαι	λύονται	ὁτὲ μὲν ἐξ αὑτῶν ὁτὲ
[5, 1308]	τοὺς ἄρχοντας, τότε γ' ἀμφότερα	λυπεῖ,	τό τε τῶν τιμῶν μὴ
[5, 1312]	ἡ μὲν γὰρ ὀργὴ μετὰ	λύπης	πάρεστιν, ὥστε οὐ ῥᾴδιον λογίζεσθαι,
[5, 1312]	λογίζεσθαι, ἡ δ' ἔχθρα ἄνευ	λύπης.	Ὡς δὲ ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν,
[5, 1301]	ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί φασι	Λύσανδρόν	τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι τὴν βασιλείαν
[5, 1306]	ἀρετὴν ὑπό τινων ἐντιμοτέρων, οἷον	Λύσανδρος	ὑπὸ τῶν βασιλέων, ἢ ὅταν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/03/2007