Livre, page
[5, 1304]	ὄχλος γενόμενος αἴτιος τῆς περὶ	Σαλαμῖνα	νίκης καὶ διὰ ταύτης τῆς
[5, 1303]	διὰ μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι δὲ	Σαμίους	ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ Ἀπολλωνιᾶται
[5, 1313]	τῶν Πεισιστρατιδῶν, καὶ τῶν περὶ	Σάμον	ἔργα Πολυκράτεια (πάντα γὰρ ταῦτα
[5, 1312]	Αἱ δὲ διὰ καταφρόνησιν, ~ὥσπερ	Σαρδανάπαλλον	ἰδών τις ξαίνοντα μετὰ τῶν
[5, 1314]	καὶ φαίνεσθαι μὴ χαλεπὸν ἀλλὰ	σεμνόν,	ἔτι δὲ τοιοῦτον ὥστε μὴ
[5, 1314]	παροιμία. Καὶ τὸ μηδενὶ χαίρειν	σεμνῷ	μηδ' ἐλευθέρῳ τυραννικόν (αὑτὸν γὰρ
[5, 1312]	ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ	Σεύθης	ὁ Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν.
[5, 1306]	ὀλιγαρχία οὐκ εὐδιάφθορος ἐξ αὑτῆς.	Σημεῖον	δὲ ἡ ἐν Φαρσάλῳ πολιτεία·
[5, 1312]	καταφρονεῖσθαι πολλαὶ γίνονται τῶν καταλύσεων.	Σημεῖον	δέ· τῶν μὲν γὰρ κτησαμένων
[5, 1316]	μεταβάλλει ἐξ ὀλιγαρχίας, ὥσπερ ἐν	Σικελίᾳ	σχεδὸν αἱ πλεῖσται τῶν ἀρχαίων,
[5, 1315]	γὰρ ἐγένετο χρόνον ἡ περὶ	Σικυῶνα	τυραννίς, ἡ τῶν Ὀρθαγόρου παίδων
[5, 1316]	εἰς τυραννίδα τυραννίς, ὥσπερ ἡ	Σικυῶνος	ἐκ τῆς Μύρωνος εἰς τὴν
[5, 1309]	πρὸς τὸ γρυπὸν ἢ τὸ	σιμόν,	ἀλλ' ὅμως ἔτι καλὴ καὶ
[5, 1306]	τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν περὶ	Σῖμον,	καὶ ἐν Ἀβύδῳ ἐπὶ τῶν
[5, 1311]	προτέραν, κατεχόμενος ὑπὸ πολέμου πρὸς	Σίρραν	καὶ Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ
[5, 1301]	μάλιστα σῴζοιτο τῶν πολιτειῶν ἑκάστη,	σκεπτέον	ἐφεξῆς τοῖς εἰρημένοις. Δεῖ δὲ
[5, 1311]	ἰδίας ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ	σκοπὸς	τυραννικὸς μὲν τὸ ἡδύ, βασιλικὸς
[5, 1315]	ἕκαστον τῶν τοιούτων· ὁ γὰρ	σκοπὸς	φανερός, ~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός,
[5, 1315]	γὰρ σκοπὸς φανερός, ~ὁ γὰρ	σκοπὸς	φανερός, ὅτι δεῖ μὴ τυραννικὸν
[5, 1302]	τῶν τοιούτων πολιτειῶν. Ἐπεὶ δὲ	σκοποῦμεν	ἐκ τίνων αἵ τε στάσεις
[5, 1311]	τῶν φίλων ἀνεῖλεν, καὶ ὕστερον	Σμέρδης	Πενθίλον πληγὰς λαβὼν καὶ παρὰ
[5, 1303]	τῶν ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ	σμικρῶν,	διασπῶσι τὰς φάλαγγας, οὕτως ἔοικε
[5, 1308]	(ποῖα δὲ λέγομεν τῶν πολιτειῶν	σοφίσματα,	πρότερον εἴρηται) Ἔτι δ' ὁρᾶν
[5, 1307]	ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ πιστεύειν τοῖς	σοφίσματος	χάριν πρὸς τὸ πλῆθος συγκειμένοις,
[5, 1307]	διάνοια ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ ὁ	σοφιστικὸς	λόγος εἰ ἕκαστον μικρόν, καὶ
[5, 1306]	Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν ἐπὶ τοὺς	Σπαρτιάτας·	ἔτι ὅταν οἱ μὲν ἀπορῶσι
[5, 1302]	τὸ δ' ἄλλο σῶμα δυοῖν	σπιθαμαῖν,	ἐνίοτε δὲ κἂν εἰς ἄλλου
[5, 1314]	πρὸς τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ	σπουδάζοντα	διαφερόντως (ἧττόν τε γὰρ φοβοῦνται
[5, 1316]	τινας οὓς παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι	σπουδαίους	ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη τί
[5, 1305]	δὲ ὁ δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ	σπουδαρχιῶντες	εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε κύριον
[5, 1306]	δὲ ταῖς ἀριστοκρατίαις γίνονται αἱ	στάσεις	αἱ μὲν διὰ τὸ ὀλίγους
[5, 1302]	σκοποῦμεν ἐκ τίνων αἵ τε	στάσεις	γίνονται καὶ αἱ μεταβολαὶ περὶ
[5, 1307]	γίγνονται τῶν πολιτειῶν καὶ αἱ	στάσεις,	εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ σωτηρίας
[5, 1303]	τὰς τῶν ἡγεμόνων καὶ δυναμένων	στάσεις·	ἐν ἀρχῇ γὰρ γίνεται τὸ
[5, 1308]	τὰς τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ	στάσεις	καὶ διὰ τῶν νόμων πειρᾶσθαι
[5, 1306]	μία ἡ Ἰφιάδου. Γίνονται δὲ	στάσεις	καὶ ἐκ τοῦ περιωθεῖσθαι ἑτέρους
[5, 1308]	διαλύει τὰς διὰ τὴν ἀνισότητα	στάσεις)	Μέγιστον δὲ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ
[5, 1303]	ἐστί. Γίγνονται μὲν οὖν αἱ	στάσεις	οὐ περὶ μικρῶν ἀλλ' ἐκ
[5, 1303]	Ὅλως δὲ αἱ τῶν γνωρίμων	στάσεις	συναπολαύειν ποιοῦσι καὶ τὴν ὅλην
[5, 1301]	εἰπεῖν αὗται καὶ πηγαὶ τῶν	στάσεών	εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν· διὸ καὶ
[5, 1304]	αἱ ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι τῶν	στάσεων	καὶ τῶν μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι
[5, 1302]	ταραχῶν καὶ τῶν πρὸς ἀλλήλους	στάσεων.	Τοῦ μὲν οὖν αὐτοὺς ἔχειν
[5, 1303]	διαφορᾶς ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο τῶν	στάσεων	τῶν ὕστερον· ~ὁ μὲν γὰρ
[5, 1304]	Καὶ ἐν Φωκεῦσιν ἐξ ἐπικλήρου	στάσεως	γενομένης περὶ Μνασέαν τὸν Μνάσωνος
[5, 1304]	περὶ Μυτιλήνην δὲ ἐξ ἐπικλήρων	στάσεως	γενομένης πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ κακῶν
[5, 1303]	δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ ἄνευ	στάσεως	διά τε τὰς ἐριθείας, ὥσπερ
[5, 1305]	καὶ ἡ ἐξ ἄλλων ἀρχὴ	στάσεως	διαφοράς. Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξ
[5, 1304]	τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς	στάσεως,	ἢ οὗτοι διὰ τὴν ὑπεροχὴν
[5, 1302]	τί δύναται καὶ πῶς αἰτία	στάσεως·	καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ
[5, 1304]	υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε τῆς	στάσεως	καὶ τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος
[5, 1301]	Πάντων δὲ δικαιότατα μὲν ἂν	στασιάζοιεν,	ἥκιστα δὲ τοῦτο πράττουσιν, οἱ
[5, 1305]	ἐπιθέμενος ἐκράτησεν, ἀσθενὲς γὰρ τὸ	στασιάζον·	καὶ ἐν Ἐρυθραῖς δὲ ἐπὶ
[5, 1305]	ἢ τὸν πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος γὰρ	στασιαζόντων	ὁ δῆμος, καὶ λαβὼν προστάτην
[5, 1303]	ὑπὸ τούτων οἱ πλεῖστοι αὐτῶν.	Στασιάζουσι	δ' ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις
[5, 1303]	τῶν ἴσων οὐκ ἴσοι ὄντες.	Στασιάζουσι	δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις καὶ
[5, 1303]	περὶ μικρῶν ἀλλ' ἐκ μικρῶν,	στασιάζουσι	δὲ περὶ μεγάλων. Μάλιστα δὲ
[5, 1306]	μὲν οὖν ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ	στασιάζουσι	διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως δὲ
[5, 1302]	δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ	στασιάζουσι	καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε
[5, 1302]	γὰρ ὄντες ὅπως ἴσοι ὦσι	στασιάζουσι,	καὶ ἴσοι ὄντες ὅπως μείζους.
[5, 1316]	μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται ἠ ὑβρίζωνται,	στασιάζουσι	καὶ μεταβάλλουσι τὰς πολιτείας, κἂν
[5, 1302]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων	στασιάζουσι	καὶ πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς
[5, 1302]	γὰρ λαβεῖν πῶς τε ἔχοντες	στασιάζουσι	καὶ τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον
[5, 1302]	Οἱ μὲν γὰρ ἰσότητος ἐφιέμενοι	στασιάζουσιν	ἂν νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν ὄντες
[5, 1301]	πηγαὶ τῶν στάσεών εἰσιν, ὅθεν	στασιάζουσιν·	διὸ καὶ αἱ μεταβολαὶ γίνονται
[5, 1302]	μείζους. Πῶς μὲν οὖν ἔχοντες	στασιάζουσιν,	εἴρηται· περὶ ὧν δὲ στασιάζουσιν
[5, 1302]	ὑπὲρ αὑτῶν ἢ τῶν φίλων,	στασιάζουσιν	ἐν ταῖς πόλεσιν. Αἱ δ'
[5, 1302]	στασιάζουσιν, εἴρηται· περὶ ὧν δὲ	στασιάζουσιν	ἐστὶ κέρδος καὶ τιμὴ καὶ
[5, 1301]	ὅλως γὰρ τὸ ἴσον ζητοῦντες	στασιάζουσιν.	Ἔστι δὲ διττὸν τὸ ἴσον·
[5, 1306]	τὰ κοινά, ὅθεν πρὸς αὐτοὺς	στασιάζουσιν	ἢ οὗτοι ἢ οἱ πρὸς
[5, 1302]	ἰᾶσθαι ὕστερον. Διὰ δὲ φόβον	στασιάζουσιν	οἵ τε ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ
[5, 1301]	τυγχάνουσιν ἔχοντες μετέχωσι τῆς πολιτείας,	στασιάζουσιν.	Πάντων δὲ δικαιότατα μὲν ἂν
[5, 1302]	ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους	στασιάζουσιν·	ταῦτα δὲ ἀδίκως μὲν γίνεται
[5, 1312]	ἐξ αὑτῆς, ὅταν οἱ μετέχοντες	στασιάζωσιν,	ὥσπερ ἡ τῶν περὶ Γέλωνα
[5, 1305]	καὶ ἐν Κνίδῳ ἡ ὀλιγαρχία	στασιασάντων	τῶν γνωρίμων αὐτῶν πρὸς αὑτοὺς
[5, 1303]	ἡ πολιτεία ἐκ δύο νεανίσκων	στασιασάντων	τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων,
[5, 1313]	κατὰ δύο τρόπους, ~ἕνα μὲν	στασιασάντων	τῶν μετεχόντων τῆς βασιλείας, ἄλλον
[5, 1305]	πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος	στασιάσας	πρὸς τοὺς πεδιακούς, καὶ Θεαγένης
[5, 1306]	ἐπ' αἰτίᾳ μοιχείας δικαίως μὲν	στασιαστικῶς	δὲ ποιησαμένων τὴν κόλασιν τῶν
[5, 1304]	ὅλως μέρος καὶ ὁποινοῦν πλῆθος,	στάσιν	κινοῦσιν· ἢ γὰρ οἱ τούτοις
[5, 1304]	κατ' ἀρετὴν διαφέροντες οὐ ποιοῦσι	στάσιν	ὡς εἰπεῖν· ὀλίγοι γὰρ γίγνονται
[5, 1304]	καὶ Εὐθυκράτη τὸν Ὀνομάρχου, ἡ	στάσις	αὕτη ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου
[5, 1306]	δικαστηρίου κρίσεως ἡ ἐν Ἡρακλείᾳ	στάσις	ἐγένετο καὶ ἡ ἐν Θήβαις,
[5, 1302]	εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται τῷ δήμῳ	στάσις·	ἔτι δὲ ἡ ἐκ τῶν
[5, 1302]	δύο, ἥ τε πρὸς ἀλλήλους	στάσις	καὶ ἔτι ἡ πρὸς τὸν
[5, 1301]	γὰρ διὰ τὸ ἄνισον ἡ	στάσις,	οὐ μὴ τοῖς ἀνίσοις ὑπάρχει
[5, 1303]	διαφέρον τοῦ μηθὲν τὸ μικρόν.	Στασιωτικὸν	δὲ καὶ τὸ μὴ ὁμόφυλον,
[5, 1311]	συμβούλευμά ἐστιν, ἡ τῶν ὑπερεχόντων	σταχύων	κόλουσις, ὡς δέον αἰεὶ τοὺς
[5, 1316]	τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου γένηται	στερεός,	ὡς τῆς φύσεώς ποτε φυούσης
[5, 1311]	καὶ διὰ τὴν τῶν ἰδίων	στέρησιν.	Ἔστι δὲ καὶ τὰ τέλη
[5, 1309]	καὶ τὸ πολλάκις εἰρημένον μέγιστον	στοιχεῖον,	τὸ τηρεῖν ὅπως κρεῖττον ἔσται
[5, 1311]	τι αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ	στόματος.	Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ
[5, 1314]	πάντα ταῦτα περιειλημμένα τρισὶν εἴδεσιν.	Στοχάζεται	γὰρ ἡ τυραννὶς τριῶν, ἑνὸς
[5, 1303]	ἐγένοντο διὰ τὸ ἐκ καταλόγου	στρατεύεσθαι	ὑπὸ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει
[5, 1312]	ἅπαντας αὐτούς· Διονύσιον δὲ Δίων	στρατεύσας,	κηδεστὴς ὢν καὶ προσλαβὼν τὸν
[5, 1307]	γὰρ ὄντος διὰ πέντε ἐτῶν	στρατηγεῖν,	γενόμενοί τινες πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων
[5, 1307]	ὥστ' ἐξεῖναι τοὺς αὐτοὺς συνεχῶς	στρατηγεῖν,	ὁρῶντες τὸν δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα
[5, 1307]	ἐν Λακεδαίμονι δοκεῖ Παυσανίας ὁ	στρατηγήσας	κατὰ τὸν Μηδικὸν πόλεμον, καὶ
[5, 1309]	καὶ τίνος ἔλαττον· διὸ ἐν	στρατηγίᾳ	μὲν εἰς τὴν ἐμπειρίαν μᾶλλον
[5, 1309]	μᾶλλον τῆς ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ	στρατηγίας	μετέχουσι, τῆς δ' ἐπιεικείας πλεῖον)
[5, 1309]	ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν· ~οἷον εἰ	στρατηγικὸς	μέν τις εἴη, πονηρὸς δὲ
[5, 1305]	γένοιτο ὁ αὐτὸς δημαγωγὸς καὶ	στρατηγός,	εἰς τυραννίδα μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ
[5, 1312]	καὶ Σεύθης ὁ Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ	στρατηγὸς	ὤν. Οἱ δὲ καὶ διὰ
[5, 1312]	δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ	στρατηγοῦντες	τοῖς μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει
[5, 1305]	οἱ δημαγωγοὶ ἦσαν ἐκ τῶν	στρατηγούντων	(οὐ γάρ πω δεινοὶ ἦσαν
[5, 1306]	τὴν πρὸς τὸν δῆμον ἀπιστίαν	στρατιώταις	ἀναγκαζομένων χρῆσθαι ιᾧ γὰρ ἂν
[5, 1306]	πρὸς ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν	στρατιώταις	καὶ ἄρχοντι μεσιδίῳ, ὃς ἐνίοτε
[5, 1303]	διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ συνῴκησαν	Σύβαριν,	εἶτα πλείους οἱ Ἀχαιοὶ γενόμενοι
[5, 1303]	τοῖς Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις	Συβαρῖται	τοῖς συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες
[5, 1303]	ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη τοῖς	Συβαρίταις·	καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται τοῖς
[5, 1311]	οὐ κελεύσαντος Ξέρξου, ἀλλ' οἰόμενος	συγγνώσεσθαι	ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ δειπνεῖν.
[5, 1310]	ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε ἐκ δυοῖν	συγκειμένη	κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις καὶ
[5, 1307]	σοφίσματος χάριν πρὸς τὸ πλῆθος	συγκειμένοις,	~ἐξελέγχεται γὰρ ὑπὸ τῶν ἔργων
[5, 1302]	τὸ ἀνάλογον, οὕτω καὶ πόλις	σύγκειται	ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις λανθάνει
[5, 1307]	τὰ πάντα οὐ μικρόν, ἀλλὰ	σύγκειται	ἐκ μικρῶν. Μίαν μὲν οὖν
[5, 1302]	Ὥσπερ γὰρ σῶμα ἐκ μερῶν	σύγκειται	καὶ δεῖ αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα
[5, 1310]	τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης	σύγκειται	καὶ δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ
[5, 1313]	καὶ τὸ διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ	συγκρούειν	καὶ φίλους φίλοις καὶ τὸν
[5, 1307]	τὴν χώραν ὅλην τοὺς γνωρίμους	συγκτήσασθαι	παρὰ τὸν νόμον (ἡ γὰρ
[5, 1316]	τούτων ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν πεμπάδι	συζυγεὶς	δύο ἁρμονίας παρέχεται, λέγων ὅταν
[5, 1304]	ἀσέλγειαν· τὰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ	συκοφαντοῦντες	τοὺς τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν
[5, 1313]	ὅπου τις εἴη συνουσία καὶ	σύλλογος	(παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι
[5, 1313]	καὶ μήτε σχολὰς μήτε ἄλλους	συλλόγους	ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι σχολαστικούς, καὶ πάντα
[5, 1312]	μικρὸν ἐπιβάντα τῆς γῆς εὐθὺς	συμβαίη	τελευτῆσαι τοῦτον καλῶς ἔχειν αὑτῷ
[5, 1311]	ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ γὰρ τούτων	συμβαίνει	γίγνεσθαι καὶ τὰς ἐπιβουλάς, τῶν
[5, 1303]	ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ πολιτείαις.	Συμβαίνει	δ' ἐνίοτε τοῦτο καὶ διὰ
[5, 1303]	στρατεύεσθαι ὑπὸ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον.	Συμβαίνει	δὲ τοῦτο καὶ ἐν ταῖς
[5, 1309]	καὶ περὶ τῶν ἄλλων μορίων,	συμβαίνει	δὴ τοῦτο καὶ περὶ τὰς
[5, 1308]	ὀλιγαρχίαν ἔνθα δὲ δυναστείαν γίνεσθαι	συμβαίνει,	ἐκείνως δὲ ἐκ μὲν πολιτείας
[5, 1306]	ἢ δι' ἄλλην τιν' εὐτυχίαν	συμβαίνει	πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας τὰς
[5, 1312]	λογισμῷ τὸ πάθος (μάλιστα δὲ	συμβαίνει	τοῖς θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ τὴν
[5, 1306]	ὀλιγαρχία εἶναι. Μάλιστα δὲ τοῦτο	συμβαίνειν	ἀναγκαῖον ὅταν ᾖ τι πλῆθος
[5, 1309]	Ἔχει δ' ἀπορίαν, ὅταν μὴ	συμβαίνῃ	ταῦτα πάντα περὶ τὸν αὐτόν,
[5, 1308]	ἐξ ὀλιγαρχίας καὶ πολιτείας, ὅταν	συμβαίνῃ	τοῦτο μενόντων μὲν τῶν αὐτῶν
[5, 1304]	πολιτείας ἐκ τούτων μερίζοντας τὰ	συμβαίνοντα	δεῖ θεωρεῖν. Αἱ μὲν οὖν
[5, 1310]	τὰς πολιτείας ἐστὶ καὶ τὰ	συμβαίνοντα	περὶ τὰς βασιλείας καὶ τὰς
[5, 1302]	φαῦλον. Φανερὸν δ' ἐκ τοῦ	συμβαίνοντος·	οὐδεμία γὰρ μόνιμος ἐκ τῶν
[5, 1312]	αὐτῆς δ' αἱ πλεῖσται φθοραὶ	συμβαίνουσιν.	Φθείρεται δὲ κατὰ δύο τρόπους,
[5, 1304]	τὰς πολιτείας ἐκ τῶν εἰρημένων	συμβέβηκε	γίνεσθαι τὰς μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον
[5, 1305]	Ἡρακλείᾳ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσι	συμβέβηκεν·	οἱ γὰρ μὴ μετέχοντες τῶν
[5, 1310]	αὐτῶν. Φανερὸν δ' ἐκ τῶν	συμβεβηκότων.	Σχεδὸν γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν
[5, 1305]	μάλιστα δ' ὅταν ἐξ αὐτῆς	συμβῇ	τῆς ὀλιγαρχίας γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα,
[5, 1309]	μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν· ὥστε	συμβήσεται	τοῖς μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις
[5, 1311]	καὶ τὸ Περιάνδρου πρὸς Θρασύβουλον	συμβούλευμά	ἐστιν, ἡ τῶν ὑπερεχόντων σταχύων
[5, 1307]	τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι	σύμβουλοι,	ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν,
[5, 1315]	θεῶν, καὶ ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς	συμμάχους	ἔχοντι καὶ τοὺς θεούς) δεῖ
[5, 1302]	αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα μένῃ ἡ	συμμετρία,	εἰ δὲ μή, φθείρεται, ὅταν
[5, 1308]	αὐξάνειν λίαν μηθένα παρὰ τὴν	συμμετρίαν,	ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς καὶ
[5, 1308]	εὐπόροις) καὶ τὸ πειρᾶσθαι ἢ	συμμιγνύναι	τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος καὶ
[5, 1315]	αὕτη πολλὰ διέμεινεν, ἀλλὰ τὰ	σύμπαντα	δυεῖν δέοντα εἴκοσι· Γέλων μὲν
[5, 1304]	πατήρ, γενόμενος τῶν ἀρχόντων, ἅτερος	συμπαρέλαβε	τοὺς ἐκτὸς τῆς πολιτείας ὡς
[5, 1311]	ἐν Ἀμβρακίᾳ τυράννῳ ~διὰ τὸ	συμπίνοντα	μετὰ τῶν παιδικῶν ἐρωτῆσαι αὐτὸν
[5, 1303]	τὸ μὴ ὁμόφυλον, ἕως ἂν	συμπνεύσῃ·	ὥσπερ γὰρ οὐδ' ἐκ τοῦ
[5, 1304]	~ὁ μὲν γὰρ οἰωνισάμενός τι	σύμπτωμα,	ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὴν νύμφην,
[5, 1306]	ὀλιγαρχία. Γίγνονται δὲ καὶ ἀπὸ	συμπτώματος	μεταβολαὶ καὶ τῆς καλουμένης πολιτείας
[5, 1309]	εἰς εὐπορίαν ἂν καθίσταιντο πλείους.	Συμφέρει	δὲ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ
[5, 1308]	τιμημάτων εὐπορίας δὲ νομίσματος γιγνομένης,	συμφέρει	τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ
[5, 1314]	τυράννοις ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ	συμφέρει	τοῦτο μᾶλλον ἢ καταλιπεῖν ἀθροίσαντας·
[5, 1308]	ὦσιν ἐν τῷ πολιτεύματι, πολλὰ	συμφέρει	τῶν δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον τὸ
[5, 1308]	οὐ μόνον δίκαιον ἀλλὰ καὶ	συμφέρον	ἐστίν. Διὸ ἐὰν πλείους ὦσιν
[5, 1309]	τῆς ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ	συμφέροντα	καὶ τὰ δύο. Ἢ ὅτι
[5, 1309]	ὅσα ἐν τοῖς νόμοις ὡς	συμφέροντα	λέγομεν ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα
[5, 1310]	εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον τοῦ	συμφέροντος	καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου ὅτι
[5, 1304]	τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς	(συνάγει	γὰρ καὶ τοὺς ἐχθίστους ὁ
[5, 1314]	φαίνεσθαι τῆς τε οἰκονομίας ἕνεκα	συνάγοντα,	κἄν ποτε δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς
[5, 1314]	τῶν πολιτῶν· οἱ μὲν γὰρ	συναποδημοῦσιν,	οἱ δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς
[5, 1303]	δὲ αἱ τῶν γνωρίμων στάσεις	συναπολαύειν	ποιοῦσι καὶ τὴν ὅλην πόλιν,
[5, 1310]	οὐθὲν τῶν ὠφελιμωτάτων νόμων καὶ	συνδεδοξασμένων	ὑπὸ πάντων τῶν πολιτευομένων, εἰ
[5, 1307]	μὲν ἔχουσα δὲ δύναμιν. Ὅπερ	συνέβαινεν	ἐπ' Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων· οἱ
[5, 1313]	Διονυσίου τὴν οὐσίαν ἅπασαν εἰσενηνοχέναι	συνέβαινεν)	Ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ
[5, 1305]	ὁ δῆμος, ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ	συνέβαινεν,	καὶ ὅπου τὰ δικαστήρια μὴ
[5, 1306]	ἐν τοῖς πολέμοις τοῦτο γίνεται·	συνέβη	δὲ καὶ τοῦτο ἐν Λακεδαίμονι
[5, 1304]	δῆμον καὶ κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν.	Συνέβη	δὲ ταὐτὸν καὶ περὶ Κύμην
[5, 1307]	καὶ τὸ ἔχειν τὰ αὑτῶν)	συνέβη	δὲ τὸ εἰρημένον ἐν Θουρίοις.
[5, 1307]	ἂν πάντα κινήσωσι τὸν κόσμον.	Συνέβη	δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς
[5, 1306]	ἐνίοτε γίνεται κύριος ἀμφοτέρων, ὅπερ	συνέβη	ἐν Λαρίσῃ ἐπὶ τῆς τῶν
[5, 1303]	ἐν τοῖς κυρίοις γένωνται, οἷον	συνέβη	καὶ ἐν Συρακούσαις ἐν τοῖς
[5, 1303]	ὅλην πόλιν, οἷον ἐν Ἑστιαίᾳ	συνέβη	μετὰ τὰ Μηδικά, δύο ἀδελφῶν
[5, 1306]	ὀλίγοι πάντες, ὅπερ ἐν Ἤλιδι	συνέβη	ποτέ· τῆς πολιτείας γὰρ δι'
[5, 1306]	μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ	συνέβη	τῇ ἐν τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα
[5, 1303]	τοὺς Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ ἄγος	συνέβη	τοῖς Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις
[5, 1316]	πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι ἢ τὴν	σύνεγγυς.	Ὁ δ' αὐτὸς λόγος καὶ
[5, 1304]	ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν ὡσαύτως Περίανδρον	συνεκβαλὼν	τοῖς ἐπιθεμένοις ὁ δῆμος τὸν
[5, 1311]	φέρειν πρὸς τὴν ἀφροδισιαστικὴν χάριν.	Συνεπέθετο	δὲ καὶ Ἑλλανοκράτης ὁ Λαρισαῖος
[5, 1307]	σύμβουλοι, ὁρμήσαντες τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι	συνεπείσθησαν,	ὑπολαμβάνοντες τοῦτον κινήσαντας τὸν νόμον
[5, 1315]	δ' αἱ πόλεις ἐκ δύο	συνεστήκασι	μορίων, ἔκ τε τῶν ἀπόρων
[5, 1304]	ἐγγενομένων δημαγωγῶν (οἱ γὰρ γνώριμοι	συνέστησαν)	καὶ ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε
[5, 1302]	πρὶν ἀδικηθῆναι, ὥσπερ ἐν Ῥόδῳ	συνέστησαν	οἱ γνώριμοι ἐπὶ τὸν δῆμον
[5, 1316]	ἀρίστην· οὕτω γὰρ ἂν ἐγίγνετο	συνεχὲς	καὶ κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ
[5, 1315]	Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο δὲ	συνεχής·	δὶς γὰρ ἔφυγε Πεισίστρατος τυραννῶν·
[5, 1314]	εὐθὺς ἕωθεν τοῦτο δρῶσιν, καὶ	συνεχῶς	πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι
[5, 1307]	πρῶτον, ὥστ' ἐξεῖναι τοὺς αὐτοὺς	συνεχῶς	στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν δῆμον αὐτοὺς
[5, 1314]	καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοις καὶ	συνημερευταῖς	ξενικοῖς μᾶλλον ἢ πολιτικοῖς τυραννικόν,
[5, 1305]	ἵνα χαρίζωνται, ἀδικοῦντες τοὺς γνωρίμους	συνιστᾶσιν,	ἢ τὰς οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες
[5, 1303]	καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται τοῖς	συνοικήσασιν	(πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς σφετέρας
[5, 1303]	τυχόντι χρόνῳ· διὸ ὅσοι ἤδη	συνοίκους	ἐδέξαντο ἢ ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι
[5, 1313]	ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου τις εἴη	συνουσία	καὶ σύλλογος (παρρησιάζονταί τε γὰρ
[5, 1304]	εὐδοκιμήσασα ἐν τοῖς Μηδικοῖς ἔδοξε	συντονωτέραν	ποιῆσαι τὴν πολιτείαν, καὶ πάλιν
[5, 1312]	δὲ καὶ πρακτικώτερον τοῦ μίσους·	συντονώτερον	γὰρ ἐπιτίθενται διὰ τὸ μὴ
[5, 1303]	πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ	συνῴκησαν	Σύβαριν, εἶτα πλείους οἱ Ἀχαιοὶ
[5, 1313]	εἰσφορὰ τῶν τελῶν, οἷον ἐν	Συρακούσαις	(ἐν πέντε γὰρ ἔτεσιν ἐπὶ
[5, 1303]	γένωνται, οἷον συνέβη καὶ ἐν	Συρακούσαις	ἐν τοῖς ἀρχαίοις χρόνοις. Μετέβαλε
[5, 1316]	ὥσπερ ἡ τῶν Γέλωνος ἐν	Συρακούσαις,	καὶ εἰς ἀριστοκρατίαν, ὥσπερ ἡ
[5, 1306]	ἕτερον ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος Διονύσιον ἐν	Συρακούσαις,	καὶ ἐν Ἀμφιπόλει ᾧ ὄνομα
[5, 1310]	Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ Διονύσιος ἐν	Συρακούσαις	καὶ ἕτεροι τὸν αὐτὸν τρόπον
[5, 1304]	καταλύειν τὸν δῆμον. Καὶ ἐν	Συρακούσαις	ὁ δῆμος αἴτιος γενόμενος τῆς
[5, 1302]	καὶ ἀναρχίαν ἡττηθέντων, καὶ ἐν	Συρακούσαις	πρὸ τῆς Γέλωνος τυραννίδος, καὶ
[5, 1313]	ἀλλ' εἶναι κατασκόπους, οἷον περὶ	Συρακούσας	αἱ ποταγωγίδες καλούμεναι, καὶ οὓς
[5, 1315]	περὶ Ἱέρωνα καὶ Γέλωνα περὶ	Συρακούσας.	Ἔτη δ' οὐδ' αὕτη πολλὰ
[5, 1312]	Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας καὶ	Συρακούσιοι	κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο
[5, 1303]	πόντῳ ἐποίκους ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν· ~καὶ	Συρακούσιοι	μετὰ τὰ τυραννικὰ τοὺς ξένους
[5, 1313]	τοὺς φρονηματίας ἀναιρεῖν, καὶ μήτε	συσσίτια	ἐᾶν μήτε ἑταιρίαν μήτε παιδείαν
[5, 1314]	τὴν ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι	συσσίτοις	καὶ συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον ἢ
[5, 1312]	καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ δὲ	συστάντες	αὐτῶν, ὡς καιρὸν ἔχοντες, ἐξέβαλον
[5, 1304]	διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν	συστάντες	καταλῦσαι τὸν δῆμον. Κατελύθη δὲ
[5, 1312]	αὐτὸς ἄρχῃ, τῶν δὲ οἰκείων	συστησάντων	ἵνα μὴ ἡ τυραννὶς ὅλως
[5, 1306]	Κινάδων ὁ τὴν ἐπ' Ἀγησιλάου	συστήσας	ἐπίθεσιν ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας· ἔτι
[5, 1304]	συκοφαντοῦντες τοὺς τὰς οὐσίας ἔχοντας	συστρέφουσιν	αὐτούς (συνάγει γὰρ καὶ τοὺς
[5, 1303]	συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς	σφετέρας	τῆς χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις
[5, 1315]	φαίνεσθαι τοῖς ἀρχομένοις καὶ μὴ	σφετεριστὴν	ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ τὰς μετριότητας
[5, 1307]	ἐπὶ τοῦτο μεθίσταται ἑκατέρων τὸ	σφέτερον	αὐξανόντων, οἷον ἡ μὲν πολιτεία
[5, 1306]	κύριοί εἰσι διὰ τὸ χρῆσθαι	σφίσιν	αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται δὲ καὶ
[5, 1302]	πρὸς ἀλλήλους οὐχ ἵνα κτήσωνται	σφίσιν	αὐτοῖς, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ'
[5, 1305]	ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι	σφόδρα	ὦσιν οἱ ἐν ταῖς τιμαῖς,
[5, 1309]	τὰ ἐπιτίμια εἶναι ἢ ἂν	σφῶν	αὐτῶν, καὶ τὰς κληρονομίας μὴ
[5, 1316]	ἐξ ὀλιγαρχίας, ὥσπερ ἐν Σικελίᾳ	σχεδὸν	αἱ πλεῖσται τῶν ἀρχαίων, ἐν
[5, 1305]	καὶ στρατηγός, εἰς τυραννίδα μετέβαλλον·	σχεδὸν	γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀρχαίων
[5, 1310]	Φανερὸν δ' ἐκ τῶν συμβεβηκότων.	Σχεδὸν	γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν τυράννων
[5, 1305]	τῆς δημοκρατίας ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος.	Σχεδὸν	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[5, 1310]	καὶ δι' ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν.	~Σχεδὸν	δὲ παραπλήσια τοῖς εἰρημένοις περὶ
[5, 1305]	δημοκρατιῶν αἱ μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι	σχεδὸν	διὰ ταύτας τὰς αἰτίας. Αἱ
[5, 1301]	οὖν τῶν ἄλλων ὧν προειλόμεθα	σχεδὸν	εἴρηται περὶ πάντων· ἐκ τίνων
[5, 1315]	τε φθείρονται καὶ πάλιν σῴζονται,	σχεδὸν	εἴρηται περὶ πάντων. ~Ἐν δὲ
[5, 1311]	τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ οὖν	σχεδὸν	ἐλέχθη, τὰς αὐτὰς ἀρχὰς δεῖ
[5, 1314]	τοιοῦτός ἐστιν· ὁ δ' ἕτερος	σχεδὸν	ἐξ ἐναντίας ἔχει τοῖς εἰρημένοις
[5, 1302]	ἔχουσι δύναμιν καὶ πῶς αἴτια,	σχεδόν	ἐστι φανερόν· ὑβριζόντων τε γὰρ
[5, 1311]	τῆς ὀργῆς· τῶν δ' ὀργιζομένων	σχεδὸν	οἱ πλεῖστοι τιμωρίας χάριν ἐπιτίθενται,
[5, 1314]	τε ποιητέον τῶν πάλαι λεχθέντων	σχεδὸν	πάντων (κατασκευάζειν γὰρ δεῖ καὶ
[5, 1307]	πολιτειῶν καὶ αἱ στάσεις, εἴρηται	σχεδόν.	Περὶ δὲ σωτηρίας καὶ κοινῇ
[5, 1302]	τὰς αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ	σχεδὸν	ὡς εἰπεῖν τρεῖς τὸν ἀριθμόν,
[5, 1308]	τις ἐᾷ πρὸς τοῖς ἰδίοις	σχολάζειν,	ὥστ' ἐὰν οἴωνται τὰ κοινὰ
[5, 1313]	τε καὶ πίστις, καὶ μήτε	σχολὰς	μήτε ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι
[5, 1313]	μήτε ἄλλους συλλόγους ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι	σχολαστικούς,	καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν
[5, 1309]	λέγομεν ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα	σῴζει	τὰς πολιτείας, καὶ τὸ πολλάκις
[5, 1309]	νομοθέτην καὶ τὸν πολιτικόν, ποῖα	σῴζει	τῶν δημοτικῶν καὶ ποῖα φθείρει
[5, 1315]	μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν δεῖ	σῴζεσθαι	διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ τοὺς
[5, 1310]	τε φθείρεται καὶ δι' ὧν	σῴζεσθαι	πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ παραπλήσια τοῖς
[5, 1313]	ὄντες. Καὶ ἡ μὲν βασιλεία	σῴζεται	διὰ τῶν φίλων, τυραννικὸν δὲ
[5, 1301]	δὲ διὰ τίνων ἂν μάλιστα	σῴζοιτο	τῶν πολιτειῶν ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς
[5, 1308]	ἀρχάς, ὅταν πολὺν χρόνον ἄρχωσιν)	Σῴζονται	δ' αἱ πολιτεῖαι οὐ μόνον
[5, 1313]	ταύτας καὶ τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας.	Σῴζονται	δὲ δῆλον ὡς ἁπλῶς μὲν
[5, 1310]	καὶ φθείρονται, καὶ διὰ τίνων	σῴζονται	καὶ διαμένουσιν, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν
[5, 1313]	γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ τυραννίδες	σῴζονται	κατὰ δύο τρόπους τοὺς ἐναντιωτάτους,
[5, 1315]	ὧν τε φθείρονται καὶ πάλιν	σῴζονται,	σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων. ~Ἐν
[5, 1307]	πολιτεῖαι, ἔχομεν καὶ δι' ὧν	σῴζονται·	τῶν γὰρ ἐναντίων τἀναντία ποιητικά,
[5, 1312]	ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ τὸ τοῦ	σωθῆναι	μηδὲν φροντίζειν, ἂν μὴ μέλλῃ
[5, 1316]	ἑκατέρας λέγει τὰς μεταβολὰς ὁ	Σωκράτης.
[5, 1316]	περὶ τῶν μεταβολῶν ὑπὸ τοῦ	Σωκράτους,	οὐ μέντοι λέγεται καλῶς. Τῆς
[5, 1311]	καὶ διὰ τὸ εἰς τὸ	σῶμα	αἰκισθῆναι πληγαῖς ὀργισθέντες οἱ μὲν
[5, 1311]	καὶ διὰ τὸ εἰς τὸ	σῶμα	αἰσχῦναι τῶν μονάρχων τινάς. Οἷον
[5, 1311]	ἐπιθέσεων αἱ μὲν ἐπὶ τὸ	σῶμα	γίγνονται τῶν ἀρχόντων, αἱ δ'
[5, 1302]	πηχῶν ᾖ τὸ δ' ἄλλο	σῶμα	δυοῖν σπιθαμαῖν, ἐνίοτε δὲ κἂν
[5, 1302]	μεταβολαὶ τῶν πολιτειῶν. Ὥσπερ γὰρ	σῶμα	ἐκ μερῶν σύγκειται καὶ δεῖ
[5, 1311]	οὖν δι' ὕβριν ἐπὶ τὸ	σῶμα.	Τῆς δ' ὕβρεως οὔσης πολυμεροῦς,
[5, 1315]	δυεῖν, τῆς τε εἰς τὰ	σώματα	κολάσεως καὶ τῆς εἰς τὴν
[5, 1314]	περί τε τὰς ἀπολαύσεις τὰς	σωματικὰς	τοὐναντίον ποιεῖν ἢ νῦν τινες
[5, 1315]	δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν τοῦ	σώματος	διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι καὶ δέονται
[5, 1307]	ἐναντίων τἀναντία ποιητικά, φθορὰ δὲ	σωτηρίᾳ	ἐναντίον. Ἐν μὲν οὖν ταῖς
[5, 1314]	εἷς τρόπος δι' οὗ γίγνεται	σωτηρία	ταῖς τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν· ὁ
[5, 1314]	τὰ τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ	σωτήρια	τῆς ἀρχῆς, οὐθὲν δ' ἐλλείπει
[5, 1314]	ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω τῆς τυραννίδος	σωτηρία	τὸ ποιεῖν αὐτὴν βασιλικωτέραν, ἓν
[5, 1301]	ποίας μάλιστα μεθίστανται, ἔτι δὲ	σωτηρίαι	τίνες καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς
[5, 1310]	ζῆν πρὸς τὴν πολιτείαν, ἀλλὰ	σωτηρίαν.	Ἐξ ὧν μὲν οὖν αἱ
[5, 1313]	τά τε πάλαι λεχθέντα πρὸς	σωτηρίαν,	ὡς οἷόν τε, τῆς τυραννίδος,
[5, 1307]	στάσεις, εἴρηται σχεδόν. Περὶ δὲ	σωτηρίας	καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/03/2007