Livre, page
[5, 1313]	πυραμίδες αἱ περὶ Αἴγυπτον καὶ	τὰ	ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν καὶ τοῦ
[5, 1307]	ἀξίαν ἴσον καὶ τὸ ἔχειν	τὰ	αὑτῶν) συνέβη δὲ τὸ εἰρημένον
[5, 1314]	οὓς μὲν οὖν ὅρους ἀνάγεται	τὰ	βουλεύματα τῶν τυράννων, οὗτοι τρεῖς
[5, 1315]	δ' ὁ Γορδίου τρία ἔτη.	Τὰ	δ' αἴτια ταὐτὰ καὶ ταύτης·
[5, 1314]	μὲν ὥσπερ ὑπόθεσιν δεῖ μένειν,	τὰ	δ' ἄλλα τὰ μὲν ποιεῖν
[5, 1311]	πλεονεκτημάτων τὰ μὲν χρήματα τυραννικὰ,	τὰ	δ' εἰς τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον·
[5, 1314]	μὲν ὅπως μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις,	τὰ	δ' ὅπως μὴ δύνωνται, τὰ
[5, 1314]	τὰ δ' ὅπως μὴ δύνωνται,	τὰ	δ' ὅπως μικρὸν φρονῶσιν. Ὁ
[5, 1314]	δ' ἄλλα τὰ μὲν ποιεῖν	τὰ	δὲ δοκεῖν ὑποκρινόμενον τὸ βασιλικὸν
[5, 1304]	τοὺς ἐχθίστους ὁ κοινὸς φόβος)	τὰ	δὲ κοινῇ τὸ πλῆθος ἐπάγοντες.
[5, 1302]	τὰ μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι,	τὰ	δὲ τῇ κατ' ἀξίαν. Ὅμως
[5, 1305]	ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ ὅπου	τὰ	δικαστήρια μὴ ἐκ τοῦ πολιτεύματός
[5, 1307]	δὲ τὰ δύο· λέγω δὲ	τὰ	δύο δῆμον καὶ ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα
[5, 1309]	Ποιήσει γὰρ τὰ συμφέροντα καὶ	τὰ	δύο. Ἢ ὅτι ἐνδέχεται τοὺς
[5, 1307]	καὶ τὴν ἀρετήν, μάλιστα δὲ	τὰ	δύο· λέγω δὲ τὰ δύο
[5, 1309]	δύο. Ἢ ὅτι ἐνδέχεται τοὺς	τὰ	δύο ταῦτα ἔχοντας ἀκρατεῖς εἶναι,
[5, 1301]	τοῦ ἑνός· ἴσον γὰρ μέρος	τὰ	δύο τῶν τεττάρων καὶ τὸ
[5, 1310]	ἢ δυνάμενοι τὰς πόλεις ἢ	τὰ	ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς τιμῆς
[5, 1303]	μικρὸν ἁμάρτημα ἀνάλογόν ἐστι πρὸς	τὰ	ἐν τοῖς ἄλλοις μέρεσιν. Ὅλως
[5, 1309]	τῶν εὐπόρων εἰς τούτους, μείζω	τὰ	ἐπιτίμια εἶναι ἢ ἂν σφῶν
[5, 1305]	τῆς ὀλιγαρχίας καὶ ὅταν ἀναλώσωσι	τὰ	ἴδια ζῶντες ἀσελγῶς· καὶ γὰρ
[5, 1309]	Τοῦ μὲν οὖν μὴ κλέπτεσθαι	τὰ	κοινὰ ἡ παράδοσις γιγνέσθω τῶν
[5, 1308]	ἰδίοις σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν οἴωνται	τὰ	κοινὰ κλέπτειν τοὺς ἄρχοντας, τότε
[5, 1306]	τι κινεῖν, ὁτὲ δὲ κλέπτουσι	τὰ	κοινά, ὅθεν πρὸς αὐτοὺς στασιάζουσιν
[5, 1305]	δὲ διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι δημεύειν	τὰ	κτήματα τῶν πλουσίων. Ἐπὶ δὲ
[5, 1305]	Θεαγένης ἐν Μεγάροις τῶν εὐπόρων	τὰ	κτήνη ἀποσφάξας, λαβὼν παρὰ τὸν
[5, 1302]	τέλος κακόν τι. Διὸ δεῖ	τὰ	μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι, τὰ
[5, 1304]	διὰ τὴν τῶν δημαγωγῶν ἀσέλγειαν·	τὰ	μὲν γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες τοὺς
[5, 1314]	τυραννικὰ πρὸς ταύτας τὰς ὑποθέσεις,	τὰ	μὲν ὅπως μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις,
[5, 1315]	τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς.	Τὰ	μὲν οὖν περὶ τὰς πολιτείας
[5, 1314]	δεῖ μένειν, τὰ δ' ἄλλα	τὰ	μὲν ποιεῖν τὰ δὲ δοκεῖν
[5, 1311]	καλόν. Διὸ καὶ τῶν πλεονεκτημάτων	τὰ	μὲν χρήματα τυραννικὰ, τὰ δ'
[5, 1316]	ὃν λέγει πάντα μεταβάλλειν, καὶ	τὰ	μὴ ἅμα ἀρξάμενα γίγνεσθαι ἅμα
[5, 1303]	οἷον ἐν Ἑστιαίᾳ συνέβη μετὰ	τὰ	Μηδικά, δύο ἀδελφῶν περὶ τῆς
[5, 1304]	δημαγωγοὶ ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι	τὰ	ὀφειλόμενα τοῖς τριηράρχοις, οἱ δὲ
[5, 1315]	ὀκτωκαίδεκα δὲ οἱ παῖδες, ὥστε	τὰ	πάντα ἐγένετο ἔτη τριάκοντα καὶ
[5, 1307]	οὔ· τὸ γὰρ ὅλον καὶ	τὰ	πάντα οὐ μικρόν, ἀλλὰ σύγκειται
[5, 1310]	ἐκ τε τῶν βασιλέων παρεκβαινόντων	τὰ	πάτρια καὶ δεσποτικωτέρας ἀρχῆς ὀρεγομένων,
[5, 1315]	οὖν περὶ τὰς πολιτείας καὶ	τὰ	περὶ τὰς μοναρχίας, ἐξ ὧν
[5, 1313]	δυναμένων δὲ μάλιστα τούτων. Καὶ	τὰ	περὶ τὴν δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα
[5, 1314]	δαπανῶντα δωρεὰς τοιαύτας ἐφ' αἷς	τὰ	πλήθη χαλεπαίνουσιν, ὅταν ἀπ' αὐτῶν
[5, 1315]	Κλεισθένης οὐκ ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ	τὰ	πολλὰ ταῖς ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν. Λέγεται
[5, 1313]	τυράννων τὴν ἀρχήν. Τούτων δὲ	τὰ	πολλά φασι καταστῆσαι Περίανδρον τὸν
[5, 1314]	Καὶ χρήσιμοι οἱ πονηροὶ εἰς	τὰ	πονηρά· ἥλῳ γὰρ ὁ ἧλος,
[5, 1314]	καὶ μὴ τύραννον) ἔτι δὲ	τὰ	πρὸς τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ
[5, 1304]	εἶδος πολιτείας ἐκ τούτων μερίζοντας	τὰ	συμβαίνοντα δεῖ θεωρεῖν. Αἱ μὲν
[5, 1310]	περὶ τὰς πολιτείας ἐστὶ καὶ	τὰ	συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας καὶ
[5, 1315]	οὐδ' αὕτη πολλὰ διέμεινεν, ἀλλὰ	τὰ	σύμπαντα δυεῖν δέοντα εἴκοσι· Γέλων
[5, 1309]	δεῖ τῆς ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ	τὰ	συμφέροντα καὶ τὰ δύο. Ἢ
[5, 1315]	δὲ δυεῖν, τῆς τε εἰς	τὰ	σώματα κολάσεως καὶ τῆς εἰς
[5, 1313]	ἔστι τοιαῦτα λαβεῖν. Ἔστι δὲ	τά	τε πάλαι λεχθέντα πρὸς σωτηρίαν,
[5, 1311]	ἰδίων στέρησιν. Ἔστι δὲ καὶ	τὰ	τέλη ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ, καὶ
[5, 1301]	ταῦτα τοῦ ἑνός, λόγῳ δὲ	τὰ	τέτταρα τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα
[5, 1311]	ἡ τυραννὶς ἔχει κακὰ καὶ	τὰ	τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ τῆς
[5, 1311]	καὶ τὰ τῆς δημοκρατίας καὶ	τὰ	τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ μὲν
[5, 1308]	ἀνδρός. Πρὸς δὲ τὴν διὰ	τὰ	τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ ὀλιγαρχίας
[5, 1308]	τῆς πολιτείας, νόμον εἶναι καὶ	τὰ	τιμήματα ἐπιτείνειν ἢ ἀνιέναι, ἐὰν
[5, 1314]	τοὺς δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ	τὰ	τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ σωτήρια
[5, 1301]	ὑπερέχει κατ' ἀριθμὸν μὲν ἴσῳ	τὰ	τρία τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα
[5, 1314]	πάντα γὰρ ἀναγάγοι τις ἂν	τὰ	τυραννικὰ πρὸς ταύτας τὰς ὑποθέσεις,
[5, 1303]	ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν· ~καὶ Συρακούσιοι μετὰ	τὰ	τυραννικὰ τοὺς ξένους καὶ τοὺς
[5, 1315]	φιλοτίμους· τὴν μὲν γὰρ εἰς	τὰ	χρήματα ὀλιγωρίαν οἱ φιλοχρήματοι φέρουσι
[5, 1306]	τούτων εἰς ἐκείνας) Ἐν δὲ	ταῖς	ἀριστοκρατίαις γίνονται αἱ στάσεις αἱ
[5, 1316]	φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ οἱ ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς, ~ἀλλ' οὐχ ὅτι οἱ
[5, 1309]	δὲ τοὺς γνωρίμους εἶναι ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν, τοῦτο δ' ἔσται
[5, 1305]	οὐ τῶν ὄντων δ' ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις, ὅταν ὀλίγοι
[5, 1308]	τὸ εὖ χρῆσθαι τοὺς ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς γινομένους καὶ τοῖς ἔξω
[5, 1302]	ὑβριζόντων τε γὰρ τῶν ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων στασιάζουσι καὶ
[5, 1303]	δύο νεανίσκων στασιασάντων τῶν ἐν	ταῖς	ἀρχαῖς ὄντων, περὶ ἐρωτικὴν αἰτίαν.
[5, 1302]	πρὸς τὸν δῆμον, ἐν δὲ	ταῖς	δημοκρατίαις ἡ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν
[5, 1303]	Συμβαίνει δὲ τοῦτο καὶ ἐν	ταῖς	δημοκρατίαις, ἧττον δέ· πλειόνων γὰρ
[5, 1313]	εἶναι καὶ ταῖς τυραννίσι καὶ	ταῖς	δημοκρατίαις· καὶ γὰρ ὁ δῆμος
[5, 1310]	πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν	ταῖς	δημοκρατίαις καὶ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις,
[5, 1303]	τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος ἐν	ταῖς	δημοκρατίαις καὶ πολιτείαις. Συμβαίνει δ'
[5, 1303]	πρότερον, ἴσοι ὄντες, ἐν δὲ	ταῖς	δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι
[5, 1310]	ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν	ταῖς	δημοκρατίαις οἱ δημαγωγοί, ὅπου τὸ
[5, 1302]	γὰρ οἴονται εἶναι) καὶ ἐν	ταῖς	δημοκρατίαις οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς
[5, 1310]	καὶ δύνανται νεωτερίζειν· ἐν δὲ	ταῖς	δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις
[5, 1309]	εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ' ἐν μὲν	ταῖς	δημοκρατίαις τῶν εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ
[5, 1313]	δεῖ τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς	ταῖς	εἰρημέναις καὶ τὸ γίνεσθαι πολλοὺς
[5, 1315]	ἦν εὐκαταφρόνητος, καὶ τὰ πολλὰ	ταῖς	ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν. Λέγεται γοῦν Κλεισθένης
[5, 1307]	σωτηρίᾳ ἐναντίον. Ἐν μὲν οὖν	ταῖς	εὖ κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο
[5, 1307]	ἴσον ἔχοντες, οἱ δ' ἐν	ταῖς	εὐπορίαις, ἂν ἡ πολιτεία διδῷ
[5, 1313]	τοῦτο εἶναι τυραννίς. Ἐν δὲ	ταῖς	κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι δεῖ
[5, 1311]	Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας	ταῖς	κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ τῶν φίλων
[5, 1305]	ἀναδάστους ποιοῦντες ἢ τὰς προσόδους	ταῖς	λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες, ἵν'
[5, 1310]	νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις	ταῖς	μάλιστα εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον
[5, 1308]	τοῦτον τὸν χρόνον, ~ἐν δὲ	ταῖς	μείζοσι διὰ τριετηρίδος ἢ πενταετηρίδος,
[5, 1311]	καταφρόνησιν ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν ἀρχομένων	ταῖς	μοναρχίαις, τῆς δὲ ἀδικίας μάλιστα
[5, 1302]	τῆς ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται δύο, ἥ τε
[5, 1310]	ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ ἐν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1308]	πολύν, ἐπεὶ διὰ τοῦτο ἐν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις γίγνονται τυραννίδες·
[5, 1308]	ποιοῦντας τὴν τίμησιν. Ἐν γὰρ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις καὶ ταῖς πολιτείαις, μὴ
[5, 1303]	αὐτῶν. Στασιάζουσι δ' ἐν μὲν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις οἱ πολλοὶ ὡς ἀδικούμενοι,
[5, 1310]	δημοκρατεῖσθαι. Νῦν δ' ἐν μὲν	ταῖς	ὀλιγαρχίαις οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ
[5, 1302]	καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν τε	ταῖς	ὀλιγαρχίαις, ὅταν πλείους ὦσιν οἱ
[5, 1310]	λέγειν ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν δὲ	ταῖς	ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου τοὺς
[5, 1308]	κερδαίνειν. Τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν	ταῖς	ὀλιγαρχικαῖς δεῖ τηρεῖν. Οὐ γὰρ
[5, 1316]	οὐχ ὅτι οἱ πολὺ ὑπερέχοντες	ταῖς	οὐσίαις οὐ δίκαιον οἴονται εἶναι
[5, 1302]	ἢ τῶν φίλων, στασιάζουσιν ἐν	ταῖς	πόλεσιν. Αἱ δ' αἰτίαι καὶ
[5, 1309]	τοῖς νόμοις ὡς συμφέροντα λέγομεν	ταῖς	πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα σῴζει τὰς
[5, 1308]	Ἐν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ	ταῖς	πολιτείαις, μὴ ποιούντων οὕτως μὲν
[5, 1305]	ὀλίγοι σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν	ταῖς	τιμαῖς, οἷον ἐν Μασσαλίᾳ καὶ
[5, 1310]	τις ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν	ταῖς	τοιαύταις δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται,
[5, 1313]	τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι καὶ	ταῖς	τυραννίσι καὶ ταῖς δημοκρατίαις· καὶ
[5, 1312]	αἰτιῶν δι' ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται	ταῖς	τυραννίσι, μίσους καὶ καταφρονήσεως, θάτερον
[5, 1314]	τρόπος δι' οὗ γίγνεται σωτηρία	ταῖς	τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν· ὁ δ'
[5, 1313]	ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ δουλεύοντες) καὶ	τἆλλα	ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ καὶ βάρβαρα
[5, 1314]	τε αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα καὶ	ταμίαν	ὡς κοινῶν ἀλλὰ μὴ ὡς
[5, 1309]	πλεῖον) ἐν δὲ φυλακῇ καὶ	ταμιείᾳ	τἀναντία (πλείονος γὰρ ἀρετῆς δεῖται
[5, 1304]	δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ ὅταν	τἀναντία	εἶναι δοκοῦντα μέρη τῆς πόλεως
[5, 1307]	δ' εἰς ὀλιγαρχίαν· ἢ εἰς	τἀναντία,	οἷον ἡ μὲν ἀριστοκρατία εἰς
[5, 1309]	ἐν δὲ φυλακῇ καὶ ταμιείᾳ	τἀναντία	(πλείονος γὰρ ἀρετῆς δεῖται ἢ
[5, 1307]	ὧν σῴζονται· τῶν γὰρ ἐναντίων	τἀναντία	ποιητικά, φθορὰ δὲ σωτηρίᾳ ἐναντίον.
[5, 1302]	ἐστὶ κέρδος καὶ τιμὴ καὶ	τἀναντία	τούτοις. Καὶ γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες
[5, 1309]	ἱκανῶς, καίπερ ἐξεστηκυίας τῆς βελτίστης	τάξεως·	ἐὰν δέ τις ἐπιτείνῃ μᾶλλον
[5, 1307]	ἐποίουν οὐθέν, ἀλλὰ μετέβαλεν ἡ	τάξις	πᾶσα τῆς πολιτείας εἰς δυναστείαν
[5, 1313]	παρὰ δὲ τοῖς τυράννοις οἱ	ταπεινῶς	ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν ἔργον κολακείας.
[5, 1303]	καὶ διὰ τύχας, οἷον ἐν	Τάραντι	ἡττηθέντων καὶ ἀπολομένων πολλῶν γνωρίμων
[5, 1306]	ἦσαν) οὓς φωράσαντες ἐπιβουλεύσαντας ἀπέστειλαν	Τάραντος	οἰκιστάς, ἢ ὅταν τινὲς ἀτιμάζωνται
[5, 1302]	τίνες ἀρχαὶ γίνονται τῶν πολιτικῶν	ταραχῶν	καὶ τῶν πρὸς ἀλλήλους στάσεων.
[5, 1305]	γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν διὰ ταύτας	τὰς	αἰτίας. Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι
[5, 1302]	καθόλου πρῶτον τὰς ἀρχὰς καὶ	τὰς	αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ δὴ σχεδὸν
[5, 1306]	τιμήματος βουλεύουσι καὶ δικάζουσι καὶ	τὰς	ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις γὰρ
[5, 1309]	συμβαίνει δὴ τοῦτο καὶ περὶ	τὰς	ἄλλας πολιτείας. Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν
[5, 1314]	τὰς οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς	τὰς	ἄλλας, ὡς καὶ διὰ γυναικῶν
[5, 1310]	κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις καὶ	τὰς	ἁμαρτίας ἔχουσα τὰς παρ' ἀμφοτέρων
[5, 1314]	πολλαὶ τυραννίδες ἀπολώλασιν· περί τε	τὰς	ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν
[5, 1307]	ἔχοντες. Ἔτι διὰ τὸ πάσας	τὰς	ἀριστοκρατικὰς πολιτείας ὀλιγαρχικὰς εἶναι μᾶλλον
[5, 1309]	ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν, καὶ	τὰς	ἀρχὰς ἀφ' ὧν λήμματα τούτοις
[5, 1308]	δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον τὸ ἑξαμήνους	τὰς	ἀρχὰς εἶναι, ἵνα πάντες οἱ
[5, 1307]	τὸ ἀπὸ πλείονος τιμήματος εἶναι	τὰς	ἀρχὰς εἰς ἔλαττον μετέβη καὶ
[5, 1305]	ὅσαις ὀλιγαρχίαις οὐχ οὗτοι αἱροῦνται	τὰς	ἀρχὰς ἐξ ὧν οἱ ἄρχοντές
[5, 1311]	ὡς ὑβρισθέντες, καὶ τῶν περὶ	τὰς	ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον
[5, 1302]	τὰς πολιτείας, ληπτέον καθόλου πρῶτον	τὰς	ἀρχὰς καὶ τὰς αἰτίας αὐτῶν.
[5, 1308]	οὕτω τετάχθαι ὥστε μὴ εἶναι	τὰς	ἀρχὰς κερδαίνειν. Τοῦτο δὲ μάλιστα
[5, 1308]	μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις καὶ	τὰς	ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς
[5, 1312]	κτησαμένων οἱ πλεῖστοι καὶ διεφύλαξαν	τὰς	ἀρχάς, οἱ δὲ παραλαβόντες εὐθὺς
[5, 1301]	τῶν ἐν τῷ πολιτεύματι βαδίζειν	τὰς	ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις,
[5, 1303]	δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς	τὰς	ἀρχὰς τὰς κυρίας παριέναι τοὺς
[5, 1308]	πόλεως ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι διὰ	τὰς	αὐτὰς αἰτίας· τούτου δ' ἄκος
[5, 1311]	ἀναιρεῖν. Καθάπερ οὖν σχεδὸν ἐλέχθη,	τὰς	αὐτὰς ἀρχὰς δεῖ νομίζειν περί
[5, 1306]	συμβαίνει πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος ἀξίας	τὰς	αὐτὰς κτήσεις, ὥστε πάντας πάντων
[5, 1310]	ἐστὶ καὶ τὰ συμβαίνοντα περὶ	τὰς	βασιλείας καὶ τὰς τυραννίδας. Ἡ
[5, 1311]	καὶ περὶ τὰς τυραννίδας καὶ	τὰς	βασιλείας· μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου
[5, 1307]	αἱ δὲ μᾶλλον μόνιμοι αὐτῶν·	τὰς	γὰρ ἀποκλινούσας μᾶλλον πρὸς τὴν
[5, 1309]	δὲ καὶ βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν	τὰς	δαπανηρὰς μὲν μὴ χρησίμους δὲ
[5, 1315]	μὲν τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν,	τὰς	δὲ κολάσεις δι' ἑτέρων ἀρχόντων
[5, 1315]	ποιούμενον καὶ μὴ δι' ὀλιγωρίαν,	τὰς	δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας
[5, 1307]	πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας καλοῦσιν,	τὰς	δὲ πρὸς τὸ πλῆθος πολιτείας·
[5, 1310]	ἀρχαῖον οἱ δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους	τὰς	δημιουργίας καὶ τὰς θεωρίας) αἱ
[5, 1309]	γὰρ τῶν δοκούντων δημοτικῶν λύει	τὰς	δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς
[5, 1308]	μέσον αὔξειν (τοῦτο γὰρ διαλύει	τὰς	διὰ τὴν ἀνισότητα στάσεις) Μέγιστον
[5, 1302]	ἀλλήλους καὶ πρὸς τὰς πολιτείας	τὰς	διδούσας τὴν ἐξουσίαν· ἡ δὲ
[5, 1315]	μὴ δι' ἐξουσίαν, ὅλως δὲ	τὰς	δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς.
[5, 1314]	συναποδημοῦσιν, οἱ δὲ ὑπομένουσιν) ἔπειτα	τὰς	εἰσφορὰς καὶ τὰς λειτουργίας δεῖ
[5, 1306]	τὰς ἐναντίας πολιτείας ἀλλ' εἰς	τὰς	ἐν τῷ αὐτῷ γένει, οἷον
[5, 1306]	ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε οὐκ εἰς	τὰς	ἐναντίας πολιτείας ἀλλ' εἰς τὰς
[5, 1311]	γὰρ τούτων συμβαίνει γίγνεσθαι καὶ	τὰς	ἐπιβουλάς, τῶν μὲν ἄρχειν αὐτῶν
[5, 1312]	ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται	τὰς	ἐπιθέσεις. Τῶν δὲ διὰ φιλοτιμίαν
[5, 1302]	γνώριμοι ἐπὶ τὸν δῆμον διὰ	τὰς	ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ καταφρόνησιν δὲ
[5, 1304]	τοῖς τριηράρχοις, οἱ δὲ διὰ	τὰς	ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι
[5, 1303]	καὶ ἄνευ στάσεως διά τε	τὰς	ἐριθείας, ὥσπερ ἐν Ἡραίᾳ (ἐξ
[5, 1310]	καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας καὶ	τὰς	θεωρίας) αἱ δ' ἐκ τῶν
[5, 1309]	ἢ ἂν σφῶν αὐτῶν, καὶ	τὰς	κληρονομίας μὴ κατὰ δόσιν εἶναι
[5, 1305]	πολιτεύματός ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς	τὰς	κρίσεις μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν, ὅπερ
[5, 1309]	εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον τῷ	τὰς	κτήσεις μὴ ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ
[5, 1309]	χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν	τὰς	κυρίας ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν
[5, 1310]	δὲ ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ	τὰς	κυρίας ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον
[5, 1303]	ὅταν ἐάσωσιν εἰς τὰς ἀρχὰς	τὰς	κυρίας παριέναι τοὺς μὴ τῇ
[5, 1306]	ἐννόμων δημοκρατιῶν καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς	τὰς	κυρίους καὶ ἐκ τούτων εἰς
[5, 1314]	ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς καὶ	τὰς	λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς τε
[5, 1310]	αἱρουμένων ἕνα τινὰ κύριον ἐπὶ	τὰς	μεγίστας ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε
[5, 1308]	δ' οἱ δυνάσται, ἢ οἱ	τὰς	μεγίστας ἔχοντες ἀρχάς, ὅταν πολὺν
[5, 1313]	ὡς δὲ καθ' ἕκαστον τῷ	τὰς	μὲν βασιλείας ἄγειν ἐπὶ τὸ
[5, 1315]	χρῆσθαι δεῖ τοῖς τοιούτοις, ἢ	τὰς	μὲν κολάσεις πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον
[5, 1315]	τῶν πολιτῶν αὐτονόμων ὄντων, καὶ	τὰς	μὲν τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν,
[5, 1304]	ἐκ τῶν εἰρημένων συμβέβηκε γίνεσθαι	τὰς	μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον δ' εἶδος
[5, 1316]	ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας λέγει	τὰς	μεταβολὰς ὁ Σωκράτης.
[5, 1305]	ἄλλων ἄν τις ἴδοι θεωρῶν	τὰς	μεταβολὰς τοῦτον ἐχούσας τὸν τρόπον.
[5, 1315]	μὴ σφετεριστὴν ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ	τὰς	μετριότητας τοῦ βίου διώκειν, μὴ
[5, 1311]	εἶναι τῶν μεταβολῶν καὶ περὶ	τὰς	μοναρχίας· διά τε γὰρ ἀδικίαν
[5, 1315]	τὰς πολιτείας καὶ τὰ περὶ	τὰς	μοναρχίας, ἐξ ὧν τε φθείρονται
[5, 1311]	περὶ τὰς πολιτείας καὶ περὶ	τὰς	μοναρχίας· οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος
[5, 1314]	περὶ αὐτόν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὰς	οἰκείας ἔχειν γυναῖκας πρὸς τὰς
[5, 1313]	τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ	τὰς	οἰκίας, ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν
[5, 1306]	μετέχειν, ὅπερ εἴρηται κινεῖν καὶ	τὰς	ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ καὶ τὴν
[5, 1309]	τὰς δημοκρατίας καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν	τὰς	ὀλιγαρχίας. Οἱ δ' οἰόμενοι ταύτην
[5, 1307]	οἱ μὲν γὰρ Ἀθηναῖοι πανταχοῦ	τὰς	ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς
[5, 1306]	διὰ τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι	τὰς	ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐν τῇ
[5, 1305]	ἀδικοῦντες τοὺς γνωρίμους συνιστᾶσιν, ἢ	τὰς	οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες ἢ τὰς
[5, 1304]	μὲν γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες τοὺς	τὰς	οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει
[5, 1316]	μὲν τῶν ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι	τὰς	οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ τῶν
[5, 1311]	φύλαξ, ὅπως οἱ μὲν κεκτημένοι	τὰς	οὐσίας μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν, ὁ
[5, 1307]	γὰρ παραδυομένη ἡ παρανομία, ὥσπερ	τὰς	οὐσίας τὸ μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ
[5, 1310]	παρεκβάσεις καὶ τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα	τὰς	παρ' ἀμφοτέρων τῶν πολιτειῶν. Ὑπάρχει
[5, 1308]	εἰ δὲ μή, ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι	τὰς	παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ καὶ
[5, 1310]	ἐκ δυοῖν συγκειμένη κακῶν καὶ	τὰς	παρεκβάσεις καὶ τὰς ἁμαρτίας ἔχουσα
[5, 1309]	μὴ λανθάνειν, ὃ νῦν λανθάνει	τὰς	παρεκβεβηκυίας πολιτείας, τὸ μέσον· πολλὰ
[5, 1305]	τὸ μὴ μεγάλας εἶναι τότε	τὰς	πόλεις, ἀλλ' ἐπὶ τῶν ἀγρῶν
[5, 1310]	Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες ἢ δυνάμενοι	τὰς	πόλεις ἢ τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν
[5, 1304]	Καθόλου μὲν οὖν περὶ πάσας	τὰς	πολιτείας αἱ ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι
[5, 1308]	οὐ διὰ τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι	τὰς	πολιτείας, ἀλλὰ διὰ τὸ εὖ
[5, 1310]	τοῖς καθ' ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι	τὰς	πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν
[5, 1309]	ταὐτὸν τὸ δίκαιον κατὰ πάσας	τὰς	πολιτείας, ἀνάγκη καὶ τῆς δικαιοσύνης
[5, 1311]	ἀρχὰς δεῖ νομίζειν περί τε	τὰς	πολιτείας εἶναι τῶν μεταβολῶν καὶ
[5, 1304]	Ἁπλῶς μὲν οὖν περὶ πάσας	τὰς	πολιτείας ἐκ τῶν εἰρημένων συμβέβηκε
[5, 1310]	δὲ παραπλήσια τοῖς εἰρημένοις περὶ	τὰς	πολιτείας ἐστὶ καὶ τὰ συμβαίνοντα
[5, 1311]	αἰτίων ἦν, ὥσπερ καὶ περὶ	τὰς	πολιτείας καὶ περὶ τὰς μοναρχίας·
[5, 1315]	παντελῶς. Τὰ μὲν οὖν περὶ	τὰς	πολιτείας καὶ τὰ περὶ τὰς
[5, 1309]	ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα ταῦτα σῴζει	τὰς	πολιτείας, καὶ τὸ πολλάκις εἰρημένον
[5, 1316]	ἠ ὑβρίζωνται, στασιάζουσι καὶ μεταβάλλουσι	τὰς	πολιτείας, κἂν μὴ καταδαπανήσωσι τὴν
[5, 1302]	γίνονται καὶ αἱ μεταβολαὶ περὶ	τὰς	πολιτείας, ληπτέον καθόλου πρῶτον τὰς
[5, 1304]	ἔχουσι τὸν τρόπον. Κινοῦσι δὲ	τὰς	πολιτείας ὁτὲ μὲν διὰ βίας
[5, 1310]	τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ διαμένειν	τὰς	πολιτείας, οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες,
[5, 1310]	ὀλιγωροῦσι πάντες, τὸ παιδεύεσθαι πρὸς	τὰς	πολιτείας. Ὄφελος γὰρ οὐθὲν τῶν
[5, 1302]	καὶ πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς	τὰς	πολιτείας τὰς διδούσας τὴν ἐξουσίαν·
[5, 1308]	αἰεὶ τοῖς ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν	τὰς	πράξεις καὶ τὰς ἀρχάς (λέγω
[5, 1315]	τὸ τοιοῦτον ἦθος περὶ πάσας	τὰς	πράξεις) κἂν τῆς δυνάμεώς τινα
[5, 1305]	τὰς οὐσίας ἀναδάστους ποιοῦντες ἢ	τὰς	προσόδους ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ
[5, 1314]	ἀπολώλασιν· περί τε τὰς ἀπολαύσεις	τὰς	σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν ἢ νῦν
[5, 1310]	συμβαίνοντα περὶ τὰς βασιλείας καὶ	τὰς	τυραννίδας. Ἡ μὲν γὰρ βασιλεία
[5, 1311]	ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ	τὰς	τυραννίδας καὶ τὰς βασιλείας· μέγεθος
[5, 1308]	τὸ πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν. Ἔτι	τὰς	τῶν γνωρίμων φιλονεικίας καὶ στάσεις
[5, 1303]	δεῖ τῶν τοιούτων, καὶ διαλύειν	τὰς	τῶν ἡγεμόνων καὶ δυναμένων στάσεις·
[5, 1315]	μετριότητας τοῦ βίου διώκειν, μὴ	τὰς	ὑπερβολάς, ἔτι δὲ τοὺς μὲν
[5, 1314]	ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς ταύτας	τὰς	ὑποθέσεις, τὰ μὲν ὅπως μὴ
[5, 1303]	καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι	τὰς	φάλαγγας, οὕτως ἔοικε πᾶσα διαφορὰ
[5, 1305]	ἢ τοῦ γίγνεσθαι ἧττον τὸ	τὰς	φυλὰς φέρειν τοὺς ἄρχοντας, ἀλλὰ
[5, 1307]	τὰ δύο δῆμον καὶ ὀλιγαρχίαν.	Ταῦτα	γὰρ αἱ πολιτεῖαί τε πειρῶνται
[5, 1301]	γὰρ καὶ ἀρετὴ ἐν ὀλίγοις,	ταῦτα	δ' ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς γὰρ
[5, 1302]	καὶ ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν·	ταῦτα	δὲ ἀδίκως μὲν γίνεται ὅταν
[5, 1306]	αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ δὲ	ταῦτα	δεδιότες μεταδιδόασι τῷ πλήθει τῆς
[5, 1309]	μὴ βουλομένου. Παρὰ πάντα δὲ	ταῦτα	δεῖ μὴ λανθάνειν, ὃ νῦν
[5, 1313]	Σάμον ἔργα Πολυκράτεια (πάντα γὰρ	ταῦτα	δύναται ταὐτόν, ἀσχολίαν καὶ πενίαν
[5, 1309]	ὅτι ἐνδέχεται τοὺς τὰ δύο	ταῦτα	ἔχοντας ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε καθάπερ
[5, 1306]	ὀλίγοι) ἐπεὶ δοκεῖ γε διὰ	ταῦτα	καὶ ἡ ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία εἶναι.
[5, 1312]	μετὰ τῶν γυναικῶν νεἰ ἀληθῆ	ταῦτα	οἱ μυθολογοῦντες λέγουσιν· εἰ δὲ
[5, 1309]	δ' ἀπορίαν, ὅταν μὴ συμβαίνῃ	ταῦτα	πάντα περὶ τὸν αὐτόν, πῶς
[5, 1314]	Ἔστι δ' ὡς εἰπεῖν πάντα	ταῦτα	περιειλημμένα τρισὶν εἴδεσιν. Στοχάζεται γὰρ
[5, 1309]	συμφέροντα λέγομεν ταῖς πολιτείαις, ἅπαντα	ταῦτα	σῴζει τὰς πολιτείας, καὶ τὸ
[5, 1310]	ἢ κατ' εὐεργεσίας, ἢ κατὰ	ταῦτά	τε καὶ δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ
[5, 1307]	ὀλιγαρχίαν, ἐν δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ	ταῦτά	τε καὶ τὴν ἀρετήν, μάλιστα
[5, 1301]	τὰ τέτταρα τοῖν δυοῖν καὶ	ταῦτα	τοῦ ἑνός· ἴσον γὰρ μέρος
[5, 1301]	τὰ τρία τοῖν δυοῖν καὶ	ταῦτα	τοῦ ἑνός, λόγῳ δὲ τὰ
[5, 1311]	Ἔστι δὲ καὶ τὰ τέλη	ταὐτά,	καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ τὰς
[5, 1315]	τρία ἔτη. Τὰ δ' αἴτια	ταὐτὰ	καὶ ταύτης· ὁ μὲν γὰρ
[5, 1302]	πλείους. Ὧν δύο μέν ἐστι	ταὐτὰ	τοῖς εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως·
[5, 1309]	ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι τῆς πολιτείας,	ταύτας	δὲ τοῖς ἐκ τῆς πολιτείας
[5, 1301]	καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ τούτων, ἢ	ταύτας	ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ δ' οὐ
[5, 1313]	μὲν οὖν αἱ μοναρχίαι διὰ	ταύτας	καὶ τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται
[5, 1305]	μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν διὰ	ταύτας	τὰς αἰτίας. Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι
[5, 1314]	τις ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς	ταύτας	τὰς ὑποθέσεις, τὰ μὲν ὅπως
[5, 1301]	εἷς ἦν ἐν τῇ πολιτείᾳ	ταύτῃῃ.	Πανταχοῦ γὰρ διὰ τὸ ἄνισον
[5, 1309]	τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ δ' οἰόμενοι	ταύτην	εἶναι μίαν ἀρετὴν ἕλκουσιν εἰς
[5, 1301]	ἴσων αὑτοὺς διὰ τὴν ἀνισότητα	ταύτην·	εὐγενεῖς γὰρ εἶναι δοκοῦσιν οἷς
[5, 1301]	δι' αὑτῶν δ' εἶναι βούλονται	ταύτην,	οἷον τὴν ὀλιγαρχίαν ἢ τὴν
[5, 1315]	εἰς τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα δὲ	ταύτην	ποιητέον τὴν εὐλάβειαν περὶ τοὺς
[5, 1307]	μικρῶν. Μίαν μὲν οὖν φυλακὴν	ταύτην	πρὸς τὴν ἀρχὴν δεῖ ποιεῖσθαι·
[5, 1312]	Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης μάλιστα δὲ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν οἱ τὴν
[5, 1312]	τὸν ἀριθμόν εἰσιν οἱ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι γὰρ
[5, 1301]	δ' ἁπλῶς εἰσιν. Καὶ διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν, ὅταν μὴ κατὰ
[5, 1309]	τῆς οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη εἶναι	ταύτην	τὴν πολιτείαν, ~ὥστε φθείροντες τοῖς
[5, 1316]	εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ	ταύτης	εἰς δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα δὲ
[5, 1316]	τούτοις διὰ τίν' αἰτίαν ἐκ	ταύτης	εἰς τὴν Λακωνικὴν μεταβάλλει; Πλεονάκις
[5, 1315]	Τὰ δ' αἴτια ταὐτὰ καὶ	ταύτης·	ὁ μὲν γὰρ Κύψελος δημαγωγὸς
[5, 1310]	ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς τιμῆς	ταύτης,	οἱ μὲν κατὰ πόλεμον κωλύσαντες
[5, 1304]	περὶ Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ	ταύτης	τῆς ἡγεμονίας διὰ τὴν κατὰ
[5, 1301]	μὲν τὸ πλήθει ἢ μεγέθει	ταὐτὸ	καὶ ἴσον, κατ' ἀξίαν δὲ
[5, 1313]	Πολυκράτεια (πάντα γὰρ ταῦτα δύναται	ταὐτόν,	ἀσχολίαν καὶ πενίαν τῶν ἀρχομένων)
[5, 1313]	βάρβαρα τυραννικά ἐστιν (πάντα γὰρ	ταὐτὸν	δύναται) καὶ τὸ μὴ λανθάνειν
[5, 1304]	κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ	ταὐτὸν	καὶ περὶ Κύμην ~ἐπὶ τῆς
[5, 1306]	οἱ ἄρχοντες, οὐ μέντοι διὰ	ταὐτὸν	ὀλίγοι) ἐπεὶ δοκεῖ γε διὰ
[5, 1309]	τὴν πολιτείαν (εἰ γὰρ μὴ	ταὐτὸν	τὸ δίκαιον κατὰ πάσας τὰς
[5, 1306]	ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις γὰρ τὸ	ταχθὲν	πρῶτον τίμημα πρὸς τοὺς παρόντας
[5, 1308]	καὶ πολυχρονίους διδόναι τιμὰς ἢ	ταχὺ	μεγάλας (διαφθείρονται γάρ, καὶ φέρειν
[5, 1315]	ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον· τούς	τε	ἀγαθοὺς περί τι γιγνομένους τινᾶν
[5, 1313]	καὶ πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος τοῖς	τε	ἄλλοις καὶ τὴν τῶν ἐφόρων
[5, 1313]	αἱ γυναῖκες τοῖς τυράννοις, εὐημεροῦντάς	τε	ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι καὶ ταῖς
[5, 1314]	ξένοις καὶ τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον	τε	ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων καὶ δαπανωμένων,
[5, 1314]	πρὸς τοὺς πολεμικοὺς καιρούς, ὅλως	τε	αὑτὸν παρασκευάζειν φύλακα καὶ ταμίαν
[5, 1311]	καὶ περὶ τὰς μοναρχίας· διά	τε	γὰρ ἀδικίαν καὶ διὰ φόβον
[5, 1316]	οὐ μέντοι λέγεται καλῶς. Τῆς	τε	γὰρ ἀρίστης πολιτείας καὶ πρώτης
[5, 1313]	μένειν πᾶσαν τὴν ἀρχήν· αὐτοί	τε	γὰρ ἧττον γίγνονται δεσποτικοὶ καὶ
[5, 1313]	εἴη συνουσία καὶ σύλλογος (παρρησιάζονταί	τε	γὰρ ἧττον, φοβούμενοι τοὺς τοιούτους,
[5, 1304]	συνέστησαν) καὶ ἐν Ῥόδῳ· μισθοφοράν	τε	γὰρ οἱ δημαγωγοὶ ἐπόριζον, καὶ
[5, 1302]	ἔστι δὲ καὶ ἀδίκως) ἐλάττους	τε	γὰρ ὄντες ὅπως ἴσοι ὦσι
[5, 1307]	τοιαῦται τῶν ἑτέρων εἰσίν· κρεῖττόν	τε	γὰρ τὸ πλεῖον, καὶ μᾶλλον
[5, 1302]	αἴτια, σχεδόν ἐστι φανερόν· ὑβριζόντων	τε	γὰρ τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[5, 1314]	φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα διαφερόντως (ἧττόν	τε	γὰρ φοβοῦνται τὸ παθεῖν τι
[5, 1312]	πάντες. Ἀπολαυστικῶς γὰρ ζῶντες εὐκαταφρόνητοί	τε	γίνονται καὶ πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι
[5, 1302]	ἀρχαὶ τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί	τε	διατίθενται τὸν εἰρημένον τρόπον καὶ
[5, 1313]	Λακεδαιμονίων διὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς	τε	εἰς δύο μέρη διαιρεθῆναι τὴν
[5, 1315]	παρὰ πάσας δὲ δυεῖν, τῆς	τε	εἰς τὰ σώματα κολάσεως καὶ
[5, 1302]	πρῶτον. Δεῖ γὰρ λαβεῖν πῶς	τε	ἔχοντες στασιάζουσι καὶ τίνων ἕνεκεν,
[5, 1302]	Διὰ δὲ φόβον στασιάζουσιν οἵ	τε	ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ δῶσι δίκην,
[5, 1310]	κατ' εὐεργεσίας, ἢ κατὰ ταῦτά	τε	καὶ δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες
[5, 1313]	ὅθεν εἴωθε γίγνεσθαι δύο, φρόνημά	τε	καὶ πίστις, καὶ μήτε σχολὰς
[5, 1307]	ἐν δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά	τε	καὶ τὴν ἀρετήν, μάλιστα δὲ
[5, 1305]	ἄρχουσιν ἐνιαχοῦ μὲν ἅμα πατήρ	τε	καὶ υἱός, ἐνιαχοῦ δὲ ὁ
[5, 1312]	τοῖς τυράννοις ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη	τε	μεγάλα καὶ τιμὰς μεγάλας οὔσας
[5, 1314]	τὰς λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι τῆς	τε	οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα, κἄν ποτε
[5, 1316]	μηθὲν τοῖς κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς	τε	ὀλιγαρχίαις οὐκ ἔξεστι χρηματίζεσθαι, ἀλλὰ
[5, 1312]	εἰπεῖν, ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς	τε	ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας
[5, 1316]	δὲ προσέχωσι τὸν νοῦν. Πολλῶν	τε	οὐσῶν αἰτιῶν δι' ὧν γίγνονται
[5, 1313]	τοιαῦτα λαβεῖν. Ἔστι δὲ τά	τε	πάλαι λεχθέντα πρὸς σωτηρίαν, ὡς
[5, 1307]	ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ αἱ πολιτεῖαί	τε	πειρῶνται μιγνύναι καὶ αἱ πολλαὶ
[5, 1304]	πολιτείαν· ὁτὲ δὲ ἐξ ἀρχῆς	τε	πείσαντες καὶ ὕστερον πάλιν πεισθέντων
[5, 1305]	πρὸς τοὺς πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί	τε	Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς τοὺς πεδιακούς,
[5, 1313]	τὴν τελευταίαν τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία	τε	περὶ τὰς οἰκίας, ἵν' ἐξαγγέλλωσι
[5, 1314]	ἄγρυπνος, ἀλλ' ὁ καθεύδων τοὐναντίον	τε	ποιητέον τῶν πάλαι λεχθέντων σχεδὸν
[5, 1312]	διὰ τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν τούς	τε	πολίτας οὕτως ἔχοντας καὶ αὐτὸν
[5, 1307]	Ἄννων. Λύονται δὲ μάλιστα αἵ	τε	πολιτεῖαι καὶ αἱ ἀριστοκρατίαι διὰ
[5, 1302]	ταῖς ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται δύο, ἥ	τε	πρὸς ἀλλήλους στάσις καὶ ἔτι
[5, 1313]	ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα δὲ τούτου αἵ	τε	πυραμίδες αἱ περὶ Αἴγυπτον καὶ
[5, 1302]	δὲ σκοποῦμεν ἐκ τίνων αἵ	τε	στάσεις γίνονται καὶ αἱ μεταβολαὶ
[5, 1302]	στασιάζουσι καὶ ἐπιτίθενται, οἷον ἔν	τε	ταῖς ὀλιγαρχίαις, ὅταν πλείους ὦσιν
[5, 1314]	ὕβρεις πολλαὶ τυραννίδες ἀπολώλασιν· περί	τε	τὰς ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς τοὐναντίον
[5, 1303]	πολιτεῖαι καὶ ἄνευ στάσεως διά	τε	τὰς ἐριθείας, ὥσπερ ἐν Ἡραίᾳ
[5, 1311]	αὐτὰς ἀρχὰς δεῖ νομίζειν περί	τε	τὰς πολιτείας εἶναι τῶν μεταβολῶν
[5, 1313]	λεχθέντα πρὸς σωτηρίαν, ὡς οἷόν	τε,	τῆς τυραννίδος, τὸ τοὺς ὑπερέχοντας
[5, 1315]	ἐκ δύο συνεστήκασι μορίων, ἔκ	τε	τῶν ἀπόρων ἀνθρώπων καὶ τῶν
[5, 1310]	αἱ δὲ πρὸ τούτων ἐκ	τε	τῶν βασιλέων παρεκβαινόντων τὰ πάτρια
[5, 1312]	ὕβριν, δι' ἣν αἰτίαν ἥ	τε	τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς καὶ
[5, 1308]	τότε γ' ἀμφότερα λυπεῖ, τό	τε	τῶν τιμῶν μὴ μετέχειν καὶ
[5, 1310]	καὶ περὶ μοναρχίας, ἐξ ὧν	τε	φθείρεται καὶ δι' ὧν σῴζεσθαι
[5, 1315]	περὶ τὰς μοναρχίας, ἐξ ὧν	τε	φθείρονται καὶ πάλιν σῴζονται, σχεδὸν
[5, 1315]	τὴν δ' εἰς ἀτιμίαν οἵ	τε	φιλότιμοι καὶ οἱ ἐπιεικεῖς τῶν
[5, 1311]	καὶ διαμένειν ἀναγκαῖον μόνως τήν	τε	φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήνν, καὶ
[5, 1313]	ὁ τύραννος, ὅπως δὴ ἄσχολοί	τε	ὦσι καὶ ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ
[5, 1312]	ῖκαὶ γὰρ ἡ δημοκρατία ἡ	τελευταία	τυραννίς ἐστινν, βασιλεία δὲ καὶ
[5, 1313]	τὴν δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα τὴν	τελευταίαν	τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ
[5, 1312]	τε ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ	τελευταίας	καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης,
[5, 1312]	ἐπιβάντα τῆς γῆς εὐθὺς συμβαίη	τελευτῆσαι	τοῦτον καλῶς ἔχειν αὑτῷ τὸν
[5, 1311]	στέρησιν. Ἔστι δὲ καὶ τὰ	τέλη	ταὐτά, καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ
[5, 1303]	Ἀμβρακίᾳ μικρὸν ἦν τὸ τίμημα,	τέλος	δ' ἀπ' οὐθενὸς ἦρχον, ὡς
[5, 1309]	μὲν χείρω ποιήσει τὴν πολιτείαν,	τέλος	δ' οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ δεῖ
[5, 1309]	ἀποβαλεῖ τὴν μετριότητα τοῦ μορίου,	τέλος	δ' οὕτως ὥστε μηδὲ ῥῖνα
[5, 1311]	ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας τὸ τὸ	τέλος	εἶναι πλοῦτον νοὕτω γὰρ καὶ
[5, 1302]	ἡμαρτημένου μὴ ἀπαντᾶν εἰς τὸ	τέλος	κακόν τι. Διὸ δεῖ τὰ
[5, 1313]	ἀρχομένων) καὶ ἡ εἰσφορὰ τῶν	τελῶν,	οἷον ἐν Συρακούσαις (ἐν πέντε
[5, 1307]	προθύμως. Οἱ δ' ἐπὶ τούτῳ	τεταγμένοι	τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι σύμβουλοι,
[5, 1310]	Καθάπερ οὖν εἴπομεν, ἡ βασιλεία	τέτακται	κατὰ τὴν ἀριστοκρατίαν. Κατ' ἀξίαν
[5, 1315]	τῷ βελτιόνων ἄρχειν καὶ μὴ	τεταπεινωμένων	μηδὲ μισούμενον καὶ φοβούμενον διατελεῖν,
[5, 1302]	δὲ ἁπλῶς πάντῃ καθ' ἑκατέραν	τετάχθαι	τὴν ἰσότητα φαῦλον. Φανερὸν δ'
[5, 1308]	καὶ τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω	τετάχθαι	ὥστε μὴ εἶναι τὰς ἀρχὰς
[5, 1305]	Τριάκοντα δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς	Τετρακοσίοις	οἱ περὶ Φρύνιχον τὸν αὐτὸν
[5, 1304]	κατέχουσιν ἀκόντων, οἷον ἐπὶ τῶν	Τετρακοσίων	τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν φάσκοντες τὸν
[5, 1301]	τοῦ ἑνός, λόγῳ δὲ τὰ	τέτταρα	τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ
[5, 1315]	τριάκοντα, Περίανδρος δὲ τετταράκοντα καὶ	τέτταρα,	Ψαμμίτιχος δ' ὁ Γορδίου τρία
[5, 1315]	ἐτυράννησεν ἔτη τριάκοντα, Περίανδρος δὲ	τετταράκοντα	καὶ τέτταρα, Ψαμμίτιχος δ' ὁ
[5, 1301]	γὰρ μέρος τὰ δύο τῶν	τεττάρων	καὶ τὸ ἓν τοῖν δυοῖν·
[5, 1302]	φθείρεται, ὅταν ὁ μὲν ποὺς	τεττάρων	πηχῶν ᾖ τὸ δ' ἄλλο
[5, 1314]	δ' ἑταίραις καὶ ξένοις καὶ	τεχνίταις	ἀφθόνως, λόγον τε ἀποδιδόντα τῶν
[5, 1315]	οὕτως τὸν ἀνδριάντα τὸν ἐν	τῇ	ἀγορᾷ καθήμενον. Φασὶ δὲ καὶ
[5, 1308]	τὸ καὶ τοῖς νόμοις καὶ	τῇ	ἄλλῃ οἰκονομίᾳ οὕτω τετάχθαι ὥστε
[5, 1307]	δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν, ἐν δὲ	τῇ	ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά τε καὶ τὴν
[5, 1302]	ὑπεροχὴν δέ, ὅταν τις ᾖ	τῇ	δυνάμει μείζων (ἢ εἷς ἢ
[5, 1315]	ἱκανὸν γὰρ θάτερον μέρος πρὸς	τῇ	δυνάμει προστιθέμενον ὥστε κρείττους εἶναι
[5, 1303]	καὶ ἐν Ἄργει τῶν ἐν	τῇ	ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ Κλεομένους τοῦ
[5, 1306]	τῷ δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν δὲ	τῇ	εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀπιστίαν τὴν
[5, 1310]	τὸ πλεῖον εἶναι κύριον καὶ	τῇ	ἐλευθερίᾳ· τὸ μὲν γὰρ δίκαιον
[5, 1305]	ὅπερ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο	τῇ	ἐν τῷ Πόντῳ ἔτι δ'
[5, 1306]	κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη	τῇ	ἐν τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα δὲ
[5, 1311]	αἰτίαν· ὡς γὰρ χρώμενος αὐτοῦ	τῇ	ἡλικίᾳ οὐ κατῆγεν ὑποσχόμενος, δι'
[5, 1302]	ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι, τὰ δὲ	τῇ	κατ' ἀξίαν. Ὅμως δὲ ἀσφαλεστέρα
[5, 1306]	ἑτέρους ὑφ' ἑτέρων τῶν ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ
[5, 1306]	Καταλύονται δὲ καὶ ὅταν ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν ὀλιγαρχίαν ἐμποιῶσιν. Τοῦτο
[5, 1306]	καιρούς, ὥστε μετέχειν ἐν μὲν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ὀλίγους ἐν δὲ τῇ
[5, 1305]	τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν οἱ ἐν	τῇ	ὀλιγαρχίᾳ ὄντες, οἷον ἐν Λαρίσῃ
[5, 1307]	μὴ μεμεῖχθαι καλῶς ἐν μὲν	τῇ	πολιτείᾳ δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν, ἐν
[5, 1310]	ἔσονται εἰθισμένοι καὶ πεπαιδευμένοι ἐν	τῇ	πολιτείᾳ, εἰ μὲν οἱ νόμοι
[5, 1316]	εἴρηται περὶ πάντων. ~Ἐν δὲ	τῇ	Πολιτείᾳ λέγεται μὲν περὶ τῶν
[5, 1305]	καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων τῶν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ, ὅμως διὰ τὸ ὑπ'
[5, 1301]	ἄρχων ὁ εἷς ἦν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ ταύτῃῃ. Πανταχοῦ γὰρ διὰ
[5, 1306]	τὰς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν ἐν	τῇ	πολιτείᾳ τινῶν δυσχερανάντων κατελύθησαν, ὥσπερ
[5, 1307]	ἀριστοκρατίαι διὰ τὴν ἐν αὐτῇ	τῇ	πολιτείᾳ τοῦ δικαίου παρέκβασιν. Ἀρχὴ
[5, 1306]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὀλίγους ἐν δὲ	τῇ	πολιτείᾳ τοὺς μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης
[5, 1309]	εἴη, πονηρὸς δὲ καὶ μὴ	τῇ	πολιτείᾳ φίλος, ὁ δὲ δίκαιος
[5, 1303]	τὰς κυρίας παριέναι τοὺς μὴ	τῇ	πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ ἐν Ὠρεῷ
[5, 1316]	γίγνεσθαι ἅμα μεταβάλλει, οἷον εἰ	τῇ	προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο τῆς τροπῆς,
[5, 1306]	αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι καὶ ὁμοίαν	τῇ	τῶν ἐν Λακεδαίμονι γερόντων. Γίγνεται
[5, 1316]	ἂν βούλωνται ποιεῖν· οὗ αἰτίαν	τὴν	ἄγαν ἐλευθερίαν εἶναί φησιν. Πλειόνων
[5, 1311]	(ὁ μὲν γὰρ Ἁρμόδιος διὰ	τὴν	ἀδελφήν, ὁ δὲ Ἀριστογείτων διὰ
[5, 1309]	καὶ φίλος, πῶς δεῖ ποιεῖσθαι	τὴν	αἵρεσιν; Ἔοικε δὲ δεῖν βλέπειν
[5, 1309]	τὸν αὐτόν, πῶς χρὴ ποιεῖσθαι	τὴν	αἵρεσιν· ~οἷον εἰ στρατηγικὸς μέν
[5, 1312]	Μιθριδάτης μάλιστα δὲ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν ἐγχειροῦσιν οἱ τὴν φύσιν
[5, 1312]	ἀριθμόν εἰσιν οἱ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ
[5, 1301]	ἁπλῶς εἰσιν. Καὶ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν, ὅταν μὴ κατὰ τὴν
[5, 1307]	τοῦτον κινήσαντας τὸν νόμον ἐάσειν	τὴν	ἄλλην πολιτείαν, ὕστερον δὲ βουλόμενοι
[5, 1316]	Κλεάνδρου καὶ ἐν Ῥηγίῳ εἰς	τὴν	Ἀναξιλάου καὶ ἐν ἄλλαις πολλαῖς
[5, 1308]	(τοῦτο γὰρ διαλύει τὰς διὰ	τὴν	ἀνισότητα στάσεις) Μέγιστον δὲ ἐν
[5, 1301]	ἀξιοῦσι τῶν ἴσων αὑτοὺς διὰ	τὴν	ἀνισότητα ταύτην· εὐγενεῖς γὰρ εἶναι
[5, 1302]	ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ ὅταν κατὰ	τὴν	ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν δέ, ὅταν
[5, 1302]	ἀδίκως μὲν γίνεται ὅταν παρὰ	τὴν	ἀξίαν ἢ τιμῶνταί τινες ἢ
[5, 1306]	ἐν δὲ τῇ εἰρήνῃ διὰ	τὴν	ἀπιστίαν τὴν πρὸς ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι
[5, 1310]	μὲν γὰρ βασιλεία πρὸς βοήθειαν	τὴν	ἀπὸ τοῦ δήμου τοῖς ἐπιεικέσι
[5, 1307]	τῇ ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά τε καὶ	τὴν	ἀρετήν, μάλιστα δὲ τὰ δύο·
[5, 1316]	δεῖ εἰς τὴν πρώτην καὶ	τὴν	ἀρίστην· οὕτω γὰρ ἂν ἐγίγνετο
[5, 1310]	Ἡ μὲν γὰρ βασιλεία κατὰ	τὴν	ἀριστοκρατίαν ἐστίν, ἡ δὲ τυραννὶς
[5, 1310]	εἴπομεν, ἡ βασιλεία τέτακται κατὰ	τὴν	ἀριστοκρατίαν. Κατ' ἀξίαν γάρ ἐστιν,
[5, 1306]	τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ τὸ καὶ	τὴν	ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν εἶναί πως (ἐν
[5, 1311]	Πεισιστρατιδῶν διὰ τὸ προπηλακίσαι μὲν	τὴν	Ἁρμοδίου ἀδελφὴν ἐπηρεάσαι δ' Ἁρμόδιον
[5, 1311]	τῶν ἀρχόντων, αἱ δ' ἐπὶ	τὴν	ἀρχήν. Αἱ μὲν οὖν δι'
[5, 1313]	πλείω χρόνον ἀναγκαῖον μένειν πᾶσαν	τὴν	ἀρχήν· αὐτοί τε γὰρ ἧττον
[5, 1307]	μὲν οὖν φυλακὴν ταύτην πρὸς	τὴν	ἀρχὴν δεῖ ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ
[5, 1315]	Κύψελος δημαγωγὸς ἦν καὶ κατὰ	τὴν	ἀρχὴν διετέλεσεν ἀδορυφόρητος, Περίανδρος δ'
[5, 1315]	γὰρ τούτων ἀναγκαῖον οὐ μόνον	τὴν	ἀρχὴν εἶναι καλλίω καὶ ζηλωτοτέραν
[5, 1315]	καὶ φοβούμενον διατελεῖν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	ἀρχὴν εἶναι πολυχρονιωτέραν, ἔτι δ'
[5, 1311]	φυγαδεύειν ὡς ἀντιτέχνους καὶ πρὸς	τὴν	ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ γὰρ τούτων
[5, 1313]	τε εἰς δύο μέρη διαιρεθῆναι	τὴν	ἀρχήν, καὶ πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος
[5, 1314]	τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν ὥσπερ καταλύοντας	τὴν	ἀρχήν) καὶ τὸ χρῆσθαι συσσίτοις
[5, 1315]	ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν δεῖ σῴζεσθαι διὰ	τὴν	ἀρχήν, καὶ τοὺς ἑτέρους ὑπὸ
[5, 1301]	εἰρημένοις. Δεῖ δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν	τὴν	ἀρχήν, ὅτι πολλαὶ γεγένηνται πολιτεῖαι
[5, 1314]	ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς πρὸς	τὴν	ἀρχὴν οὐ μόνον διὰ τὸ
[5, 1313]	διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι τῶν τυράννων	τὴν	ἀρχήν. Τούτων δὲ τὰ πολλά
[5, 1312]	Καὶ οἱ οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν	τὴν	ἀρχὴν τρόπον τινὰ διὰ τὸ
[5, 1314]	τρόπος τῆς φθορᾶς τὸ ποιεῖν	τὴν	ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω τῆς τυραννίδος
[5, 1313]	ἀνδρῶν, καὶ δούλων ἄνεσις διὰ	τὴν	αὐτὴν αἰτίαν· οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν
[5, 1311]	καὶ Ἑλλανοκράτης ὁ Λαρισαῖος διὰ	τὴν	αὐτὴν αἰτίαν· ὡς γὰρ χρώμενος
[5, 1301]	ἀλλὰ τὴν μὲν κατάστασιν προαιροῦνται	τὴν	αὐτήν, δι' αὑτῶν δ' εἶναι
[5, 1311]	ἀρχὴ τὸ βαρέως φέρειν πρὸς	τὴν	ἀφροδισιαστικὴν χάριν. Συνεπέθετο δὲ καὶ
[5, 1313]	μοναρχίαι, τυραννίδες μᾶλλον, διὰ τὸ	τὴν	βασιλείαν ἑκούσιον μὲν ἀρχὴν εἶναι,
[5, 1313]	αὐτόν, εἰποῦσαν εἰ μηδὲν αἰσχύνεται	τὴν	βασιλείαν ἐλάττω παραδιδοὺς τοῖς υἱέσιν
[5, 1301]	φασι Λύσανδρόν τινες ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι	τὴν	βασιλείαν καὶ Παυσανίαν τὸν βασιλέα
[5, 1313]	δυνάμεως ἀφελὼν ηὔξησε τῷ χρόνῳ	τὴν	βασιλείαν, ὥστε τρόπον τινὰ ἐποίησεν
[5, 1311]	δι' ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο εἶναι	τὴν	γεγενημένην ὁμιλίαν. Πύθων δὲ καὶ
[5, 1313]	μείζον αὐτήν. Ὅπερ καὶ πρὸς	τὴν	γυναῖκα ἀποκρίνασθαί φασιν αὐτόν, εἰποῦσαν
[5, 1303]	πάλιν δ' ἐκεῖνος τούτῳ χαλεπήνας	τὴν	γυναῖκα αὐτοῦ ἀνέπεισεν ὡς αὑτὸν
[5, 1311]	τῷ Κυπρίῳ· διὰ γὰρ τὸ	τὴν	γυναῖκα παρελέσθαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[5, 1306]	τὸ ἀιδίους εἶναι ἐνενήκοντα ὄντας,	τὴν	δ' αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι καὶ
[5, 1315]	ὀλιγωρίαν οἱ φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέως,	τὴν	δ' εἰς ἀτιμίαν οἵ τε
[5, 1311]	τῷ βασιλεῖ τῷ τῆς Ἐλιμείας,	τὴν	δὲ νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ,
[5, 1313]	μάλιστα τούτων. Καὶ τὰ περὶ	τὴν	δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα τὴν τελευταίαν
[5, 1308]	πολιτείαν, ἐν μὲν δημοκρατίᾳ πρὸς	τὴν	δημοκρατίαν, ἐν δὲ ὀλιγαρχίᾳ πρὸς
[5, 1304]	διὰ τὴν κατὰ θάλατταν δύναμιν	τὴν	δημοκρατίαν ἰσχυροτέραν ἐποίησεν, καὶ ἐν
[5, 1309]	τῶν δημοτικῶν καὶ ποῖα φθείρει	τὴν	δημοκρατίαν, καὶ ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν
[5, 1308]	ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός. Πρὸς δὲ	τὴν	διὰ τὰ τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν
[5, 1311]	μοναρχίας· οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος	τὴν	διαβολὴν τὴν περὶ Δαρεῖον, ὅτι
[5, 1312]	πρᾶξιν. Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν δεῖ	τὴν	Δίωνος ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον δ'
[5, 1312]	καὶ καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου διὰ	τὴν	δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ
[5, 1314]	αὐτὴν βασιλικωτέραν, ἓν φυλάττοντα μόνον,	τὴν	δύναμιν, ὅπως ἄρχῃ μὴ μόνον
[5, 1302]	ἢ κατὰ τὴν πόλιν καὶ	τὴν	δύναμιν τοῦ πολιτεύματος· γίνεσθαι γὰρ
[5, 1312]	κινδυνεύειν· ἀλλ' ἐκεῖνοι μὲν διὰ	τὴν	εἰρημένην αἰτίαν, οὗτοι δ' ὥσπερ
[5, 1309]	φαίνεσθαι διὰ τὴν ὑπεροχὴν καὶ	τὴν	ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων, τὸν αὐτὸν
[5, 1309]	διὸ ἐν στρατηγίᾳ μὲν εἰς	τὴν	ἐμπειρίαν μᾶλλον τῆς ἀρετῆς (ἔλαττον
[5, 1307]	πολιτεῖαι καὶ αἱ ἀριστοκρατίαι διὰ	τὴν	ἐν αὐτῇ τῇ πολιτείᾳ τοῦ
[5, 1306]	αἰτίας αἱ εἰρημέναι πρότερον (καὶ	τὴν	ἐν Ἐρετρίᾳ δ' ὀλιγαρχίαν τὴν
[5, 1304]	Ἄργει οἱ γνώριμοι εὐδοκιμήσαντες περὶ	τὴν	ἐν Μαντινείᾳ μάχην τὴν πρὸς
[5, 1302]	οἷον καὶ ἐν Θήβαις μετὰ	τὴν	ἐν Οἰνοφύτοις μάχην κακῶς πολιτευομένων
[5, 1316]	Λακωνικὴν μεταβάλλει; Πλεονάκις γὰρ εἰς	τὴν	ἐναντίαν μεταβάλλουσι πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι
[5, 1312]	βασιλεία δὲ καὶ ἀριστοκρατία διὰ	τὴν	ἐναντιότητα τῆς πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι
[5, 1312]	βούλεσθαι δῆλον ὡς ὑπάρξει διὰ	τὴν	ἐναντιότητα τῆς προαιρέσεως· ἃ δὲ
[5, 1315]	καὶ μὴ πᾶσαν ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι	τὴν	ἐξουσίαν. Ἔτι δὲ πάσης μὲν
[5, 1302]	πρὸς τὰς πολιτείας τὰς διδούσας	τὴν	ἐξουσίαν· ἡ δὲ πλεονεξία γίνεται
[5, 1306]	τῶν τιμῶν, οἷον Κινάδων ὁ	τὴν	ἐπ' Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν ἐπὶ
[5, 1314]	ἐξ ἐναντίας ἔχει τοῖς εἰρημένοις	τὴν	ἐπιμέλειαν. Ἔστι δὲ λαβεῖν αὐτὸν
[5, 1308]	νεωτερίζουσιν, δεῖ ἐμποιεῖν ἀρχήν τινα	τὴν	ἐποψομένην τοὺς ζῶντας ἀσυμφόρως πρὸς
[5, 1309]	καθάπερ ῥὶς ἔστι παρεκβεβηκυῖα μὲν	τὴν	εὐθύτητα τὴν καλλίστην πρὸς τὸ
[5, 1315]	ἡλικίαν. Μάλιστα δὲ ταύτην ποιητέον	τὴν	εὐλάβειαν περὶ τοὺς φιλοτίμους· τὴν
[5, 1301]	βασιλείαν καὶ Παυσανίαν τὸν βασιλέα	τὴν	ἐφορείαν. Καὶ ἐν Ἐπιδάμνῳ δὲ
[5, 1305]	πλουσίων ἠξιώθη τῆς τυραννίδος, διὰ	τὴν	ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς δημοτικὸς ὤν.
[5, 1301]	φυλάρχων βουλὴν ἐποίησαν, εἰς δὲ	τὴν	ἡλιαίαν ἐπάναγκές ἐστιν ἔτι τῶν
[5, 1311]	Δέρδα διὰ τὸ καυχήσασθαι εἰς	τὴν	ἡλικίαν αὐτοῦ, καὶ ἡ τοῦ
[5, 1315]	σώματα κολάσεως καὶ τῆς εἰς	τὴν	ἡλικίαν. Μάλιστα δὲ ταύτην ποιητέον
[5, 1315]	δι' ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ πρὸς	τὴν	ἡλικίαν ὁμιλίας δι' ἐρωτικὰς αἰτίας
[5, 1302]	ἁπλῶς πάντῃ καθ' ἑκατέραν τετάχθαι	τὴν	ἰσότητα φαῦλον. Φανερὸν δ' ἐκ
[5, 1310]	βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ δὲ περὶ	τὴν	Ἰωνίαν καὶ Φάλαρις ἐκ τῶν
[5, 1301]	ἐκείνων, ὁτὲ δ' οὐ πρὸς	τὴν	καθεστηκυῖαν πολιτείαν, ἀλλὰ τὴν μὲν
[5, 1309]	ἀρχάς, πρῶτον μὲν φιλίαν πρὸς	τὴν	καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν μεγίστην
[5, 1309]	ἔστι παρεκβεβηκυῖα μὲν τὴν εὐθύτητα	τὴν	καλλίστην πρὸς τὸ γρυπὸν ἢ
[5, 1304]	διὰ ταύτης τῆς ἡγεμονίας διὰ	τὴν	κατὰ θάλατταν δύναμιν τὴν δημοκρατίαν
[5, 1316]	τυραννίδα καὶ ἐν Γέλᾳ εἰς	τὴν	Κλεάνδρου καὶ ἐν Ῥηγίῳ εἰς
[5, 1316]	Σικυῶνος ἐκ τῆς Μύρωνος εἰς	τὴν	Κλεισθένους, καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν, ὥσπερ
[5, 1306]	δικαίως μὲν στασιαστικῶς δὲ ποιησαμένων	τὴν	κόλασιν τῶν μὲν ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1316]	τίν' αἰτίαν ἐκ ταύτης εἰς	τὴν	Λακωνικὴν μεταβάλλει; Πλεονάκις γὰρ εἰς
[5, 1315]	τὴν εὐλάβειαν περὶ τοὺς φιλοτίμους·	τὴν	μὲν γὰρ εἰς τὰ χρήματα
[5, 1312]	καὶ τῆς δυνάμεως διὰ τὸ	τὴν	μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ
[5, 1301]	πρὸς τὴν καθεστηκυῖαν πολιτείαν, ἀλλὰ	τὴν	μὲν κατάστασιν προαιροῦνται τὴν αὐτήν,
[5, 1311]	οὐδεμίαν ἔδωκεν ὁμολογήσας αὐτῷ, ἀλλὰ	τὴν	μὲν προτέραν, κατεχόμενος ὑπὸ πολέμου
[5, 1302]	οὖν αὐτοὺς ἔχειν πως πρὸς	τὴν	μεταβολὴν αἰτίαν καθόλου μάλιστα θετέον
[5, 1316]	καὶ πρώτης οὔσης οὐ λέγει	τὴν	μεταβολὴν ἰδίως. Φησὶ γὰρ αἴτιον
[5, 1309]	τὴν ὑπερβολήν, πρῶτον μὲν ἀποβαλεῖ	τὴν	μετριότητα τοῦ μορίου, τέλος δ'
[5, 1301]	ταύτην, οἷον τὴν ὀλιγαρχίαν ἢ	τὴν	μοναρχίαν. Ἔτι περὶ τοῦ μᾶλλον
[5, 1305]	ἐκ τῆς πατρίας δημοκρατίας εἰς	τὴν	νεωτάτην· ὅπου γὰρ αἱρεταὶ μὲν
[5, 1304]	τι σύμπτωμα, ὡς ἦλθεν ἐπὶ	τὴν	νύμφην, οὐ λαβὼν ἀπῆλθεν, οἱ
[5, 1303]	γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν ποιοῦσι καὶ	τὴν	ὅλην πόλιν, οἷον ἐν Ἑστιαίᾳ
[5, 1307]	τὰς γὰρ ἀποκλινούσας μᾶλλον πρὸς	τὴν	ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας καλοῦσιν, τὰς δὲ
[5, 1316]	τῆς Λακωνικῆς, φησί, μεταβάλλει εἰς	τὴν	ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ ταύτης εἰς
[5, 1301]	δ' εἶναι βούλονται ταύτην, οἷον	τὴν	ὀλιγαρχίαν ἢ τὴν μοναρχίαν. Ἔτι
[5, 1302]	δὲ ταῖς δημοκρατίαις ἡ πρὸς	τὴν	ὀλιγαρχίαν μόνον, αὐτῷ δὲ πρὸς
[5, 1305]	ὅταν ἔνιοι εἰς ἐλάττους ἕλκωσι	τὴν	ὀλιγαρχίαν· οἱ γὰρ τὸ ἴσον
[5, 1308]	δημοκρατίαν, ἐν δὲ ὀλιγαρχίᾳ πρὸς	τὴν	ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[5, 1309]	δημοκρατίαν, καὶ ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν	τὴν	ὀλιγαρχίαν. Οὐδετέραν μὲν γὰρ ἐνδέχεται
[5, 1304]	μαχόμενοι τὸν δῆμον καὶ κατέστησαν	τὴν	ὀλιγαρχίαν. Συνέβη δὲ ταὐτὸν καὶ
[5, 1316]	τὸ φάναι δύο πόλεις εἶναι	τὴν	ὀλιγαρχικήν, πλουσίων καὶ πενήτων. Τί
[5, 1311]	αἰεὶ γὰρ βαρέως εἶχε πρὸς	τὴν	ὁμιλίαν, ὥστε ἱκανὴ καὶ ἐλάττων
[5, 1312]	δέ τι τοῦ μίσους καὶ	τὴν	ὀργὴν δεῖ τιθέναι· τρόπον γάρ
[5, 1313]	πέντε γὰρ ἔτεσιν ἐπὶ Διονυσίου	τὴν	οὐσίαν ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν) Ἔστι
[5, 1316]	τὰς πολιτείας, κἂν μὴ καταδαπανήσωσι	τὴν	οὐσίαν Διὰ τὸ ἐξεῖναι ὅ
[5, 1303]	γὰρ ἀπορώτερος, ὡς οὐκ ἀποφαίνοντος	τὴν	οὐσίαν οὐδὲ τὸν θησαυρὸν ὃν
[5, 1309]	καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα πρὸς	τὴν	ὄψιν, οὐ μὴν ἀλλ' ἐὰν
[5, 1316]	τῶν ἀρχαίων, ἐν Λεοντίνοις εἰς	τὴν	Παναιτίου τυραννίδα καὶ ἐν Γέλᾳ
[5, 1302]	ὑπεροχήν, διὰ καταφρόνησιν, διὰ αὔξησιν	τὴν	παρὰ τὸ ἀνάλογον· ἔτι δὲ
[5, 1302]	Γίνονται δὲ καὶ δι' αὔξησιν	τὴν	παρὰ τὸ ἀνάλογον μεταβολαὶ τῶν
[5, 1311]	πλήθει μηδὲν πιστεύειν νδιὸ καὶ	τὴν	παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν, καὶ
[5, 1311]	Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος τὴν διαβολὴν	τὴν	περὶ Δαρεῖον, ὅτι ἐκρέμασεν οὐ
[5, 1304]	Ἀθηναίους, ἐν ᾧ Πάχης ἔλαβε	τὴν	πόλιν αὐτῶν· Τιμοφάνους γὰρ τῶν
[5, 1302]	εἷς ἢ πλείους) ἢ κατὰ	τὴν	πόλιν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ
[5, 1310]	νόμων· δύο γὰρ ποιοῦσιν ἀεὶ	τὴν	πόλιν, μαχόμενοι τοῖς εὐπόροις, δεῖ
[5, 1314]	(κατασκευάζειν γὰρ δεῖ καὶ κοσμεῖν	τὴν	πόλιν ὡς ἐπίτροπον ὄντα καὶ
[5, 1310]	δουλείαν εἶναι τὸ ζῆν πρὸς	τὴν	πολιτείαν, ἀλλὰ σωτηρίαν. Ἐξ ὧν
[5, 1306]	πρὸς Χάρητα πράξας ἐνεχείρησε μεταβαλεῖν	τὴν	πολιτείαν διὰ τοιαύτην αἰτίαν· ὁτὲ
[5, 1309]	ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν πρὸς	τὴν	πολιτείαν (εἰ γὰρ μὴ ταὐτὸν
[5, 1304]	ἐξαπατήσαντες τὸ πρῶτον ἑκόντων μεταβάλλουσι	τὴν	πολιτείαν, εἶθ' ὕστερον βίᾳ κατέχουσιν
[5, 1308]	ἐποψομένην τοὺς ζῶντας ἀσυμφόρως πρὸς	τὴν	πολιτείαν, ἐν μὲν δημοκρατίᾳ πρὸς
[5, 1304]	τὸν τύραννον εἰς ἑαυτὸν περιέστησε	τὴν	πολιτείαν. Καὶ ὅλως δὴ δεῖ
[5, 1304]	τοῖς Μηδικοῖς ἔδοξε συντονωτέραν ποιῆσαι	τὴν	πολιτείαν, καὶ πάλιν ὁ ναυτικὸς
[5, 1308]	τοὺς ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν εἰς	τὴν	πολιτείαν καὶ τοὺς μὲν φιλοτίμους
[5, 1305]	ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν ὁ δῆμος μετέβαλε	τὴν	πολιτείαν. Κινοῦνται δ' αἱ ὀλιγαρχίαι
[5, 1307]	γάρ τι προῶνται τῶν πρὸς	τὴν	πολιτείαν, μετὰ τοῦτο καὶ ἄλλο
[5, 1305]	γὰρ πρὸς τὰς κρίσεις μεταβάλλουσι	τὴν	πολιτείαν, ὅπερ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1301]	διχῶς· ὁτὲ μὲν γὰρ πρὸς	τὴν	πολιτείαν, ὅπως ἐκ τῆς καθεστηκυίας
[5, 1304]	Λακεδαιμονίους, ψευσάμενοι δὲ κατέχειν ἐπειρῶντο	τὴν	πολιτείαν· ὁτὲ δὲ ἐξ ἀρχῆς
[5, 1310]	Ἔστι δὲ τὸ πεπαιδεῦσθαι πρὸς	τὴν	πολιτείαν οὐ τοῦτο, τὸ ποιεῖν
[5, 1309]	ὅπως κρεῖττον ἔσται τὸ βουλόμενον	τὴν	πολιτείαν πλῆθος τοῦ μὴ βουλομένου.
[5, 1309]	αὐτῶν, πρῶτον μὲν χείρω ποιήσει	τὴν	πολιτείαν, τέλος δ' οὐδὲ πολιτείαν.
[5, 1308]	γὰρ διὰ χειρῶν ἔχουσι μᾶλλον	τὴν	πολιτείαν. Ὥστε δεῖ τοὺς τῆς
[5, 1309]	οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη εἶναι ταύτην	τὴν	πολιτείαν, ~ὥστε φθείροντες τοῖς καθ'
[5, 1308]	ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ, ἐπιτείνοντας κατὰ	τὴν	πολλαπλασίωσιν, ἐὰν δ' ἐλλείπῃ, ἀνιέντας
[5, 1312]	φροντίζειν, ἂν μὴ μέλλῃ κατασχήσειν	τὴν	πρᾶξιν. Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν δεῖ
[5, 1306]	εὐπόρους, καὶ ἐν Αἰγίνῃ ὁ	τὴν	πρᾶξιν τὴν πρὸς Χάρητα πράξας
[5, 1306]	τῇ εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀπιστίαν	τὴν	πρὸς ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι τὴν φυλακὴν
[5, 1304]	περὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην	τὴν	πρὸς Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν
[5, 1309]	καὶ δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ	τὴν	πρὸς τὴν πολιτείαν (εἰ γὰρ
[5, 1306]	εἰρήνῃ, ἐν μὲν πολέμῳ διὰ	τὴν	πρὸς τὸν δῆμον ἀπιστίαν στρατιώταις
[5, 1306]	ἐν Αἰγίνῃ ὁ τὴν πρᾶξιν	τὴν	πρὸς Χάρητα πράξας ἐνεχείρησε μεταβαλεῖν
[5, 1316]	ἐπεὶ κατ' ἐκεῖνον δεῖ εἰς	τὴν	πρώτην καὶ τὴν ἀρίστην· οὕτω
[5, 1308]	μήτ' αὐξάνειν λίαν μηθένα παρὰ	τὴν	συμμετρίαν, ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς
[5, 1316]	μεταβάλλουσι πᾶσαι αἱ πολιτεῖαι ἢ	τὴν	σύνεγγυς. Ὁ δ' αὐτὸς λόγος
[5, 1311]	γὰρ καὶ διαμένειν ἀναγκαῖον μόνως	τήν	τε φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήνν,
[5, 1313]	περὶ τὴν δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα	τὴν	τελευταίαν τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία τε
[5, 1308]	μὴ καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν	τὴν	τῆς πολιτείας τήρησιν, καὶ τὸ
[5, 1310]	μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς τοῖς δὲ	τὴν	τῆς τιμῆς· οἷον Φείδων μὲν
[5, 1308]	ἐλλείπῃ, ἀνιέντας καὶ ἐλάττω ποιοῦντας	τὴν	τίμησιν. Ἐν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις
[5, 1315]	τιμαῖς. Τῶν δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ	τὴν	τοῦ σώματος διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι
[5, 1311]	μόνως τήν τε φυλακὴν καὶ	τὴν	τρυφήνν, καὶ τὸ τῷ πλήθει
[5, 1304]	οὖν δημοκρατίαι μάλιστα μεταβάλλουσι διὰ	τὴν	τῶν δημαγωγῶν ἀσέλγειαν· τὰ μὲν
[5, 1313]	μετριάσαντος τοῖς τε ἄλλοις καὶ	τὴν	τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος· τῆς
[5, 1311]	ὕβριν, ἐνίοτε δὲ καὶ διὰ	τὴν	τῶν ἰδίων στέρησιν. Ἔστι δὲ
[5, 1306]	τὴν ἐν Ἐρετρίᾳ δ' ὀλιγαρχίαν	τὴν	τῶν ἱππέων Διαγόρας κατέλυσεν ἀδικηθεὶς
[5, 1312]	συμβαίνει τοῖς θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ	τὴν	ὕβριν, δι' ἣν αἰτίαν ἥ
[5, 1309]	εἶναι μίαν ἀρετὴν ἕλκουσιν εἰς	τὴν	ὑπερβολήν, ἀγνοοῦντες ὅτι, καθάπερ ῥὶς
[5, 1309]	ἐπιτείνῃ τις ἔτι μᾶλλον εἰς	τὴν	ὑπερβολήν, πρῶτον μὲν ἀποβαλεῖ τὴν
[5, 1309]	μηδὲ ῥῖνα ποιήσει φαίνεσθαι διὰ	τὴν	ὑπεροχὴν καὶ τὴν ἔλλειψιν τῶν
[5, 1314]	δ' ἀντισεμνυνόμενος καὶ ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται	τὴν	ὑπεροχὴν καὶ τὸ δεσποτικὸν τῆς
[5, 1304]	τῆς στάσεως, ἢ οὗτοι διὰ	τὴν	ὑπεροχὴν οὐ θέλουσι μένειν ἐπὶ
[5, 1307]	εὐπορίαις, ἂν ἡ πολιτεία διδῷ	τὴν	ὑπεροχήν, ὑβρίζειν ζητοῦσι καὶ πλεονεκτεῖν.
[5, 1301]	τὴν αἰτίαν, ὅταν μὴ κατὰ	τὴν	ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες
[5, 1306]	ἀπιστίαν τὴν πρὸς ἀλλήλους ἐγχειρίζουσι	τὴν	φυλακὴν στρατιώταις καὶ ἄρχοντι μεσιδίῳ,
[5, 1312]	ταύτην τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν οἱ	τὴν	φύσιν μὲν θρασεῖς, τιμὴν δ'
[5, 1307]	τὸν πόλεμον ἠξίουν ἀνάδαστον ποιεῖν	τὴν	χώραν) ἔτι ἐάν τις μέγας
[5, 1307]	ἀρχεῖα πλείω, διὰ δὲ τὸ	τὴν	χώραν ὅλην τοὺς γνωρίμους συγκτήσασθαι
[5, 1309]	πολλάκις εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον, τὸ	τηρεῖν	ὅπως κρεῖττον ἔσται τὸ βουλόμενον
[5, 1307]	πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο τι δεῖ	τηρεῖν	ὅπως μηθὲν παρανομῶσι, καὶ μάλιστα
[5, 1308]	μάλιστα ἐν ταῖς ὀλιγαρχικαῖς δεῖ	τηρεῖν.	Οὐ γὰρ οὕτως ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι
[5, 1308]	νυκτερινὴν φυλακὴν τὴν τῆς πολιτείας	τήρησιν,	καὶ τὸ πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν.
[5, 1315]	ἕνα μέγαν, ἀλλ' εἴπερ, πλείους	(τηρήσουσι	γὰρ ἀλλήλους) ἐὰν δ' ἄρα
[5, 1312]	φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος τρόπος ἔστι	τῆς	αἰτίας παρὰ τοὺς εἰρημένους πρότερον.
[5, 1312]	αἰτίας εἰρήκαμεν τῆς τε ὀλιγαρχίας	τῆς	ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ τῆς
[5, 1302]	ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ	τῆς	ἀνισότητος καὶ τῆς ὑπεροχῆς ἂν
[5, 1309]	μὲν εἰς τὴν ἐμπειρίαν μᾶλλον	τῆς	ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ στρατηγίας μετέχουσι,
[5, 1310]	ἀρετῆς ἢ πράξεων τῶν ἀπὸ	τῆς	ἀρετῆς, ἢ καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου
[5, 1309]	τῆς πολιτείας φιλία, τί δεῖ	τῆς	ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ συμφέροντα
[5, 1311]	τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν. Καὶ	τῆς	Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος ἡγεμὼν
[5, 1314]	τοιαῦτα τυραννικὰ μὲν καὶ σωτήρια	τῆς	ἀρχῆς, οὐθὲν δ' ἐλλείπει μοχθηρίας.
[5, 1309]	ἔπειτα δύναμιν μεγίστην τῶν ἔργων	τῆς	ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν καὶ
[5, 1315]	κρείττους, τούτους ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι	τῆς	ἀρχῆς, ὡς, ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο
[5, 1313]	τὸ μέγεθος καὶ τὸ ἀξίωμα	τῆς	ἀρχῆς. Ὥστε διὰ μὲν τοῦτο
[5, 1302]	ταῖς δημοκρατίαις οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες	τῆς	ἀταξίας καὶ ἀναρχίας, οἷον καὶ
[5, 1313]	~ἕνα μὲν στασιασάντων τῶν μετεχόντων	τῆς	βασιλείας, ἄλλον δὲ τρόπον τυραννικώτερον
[5, 1314]	τῆς τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ	τῆς	βασιλείας εἷς τρόπος τῆς φθορᾶς
[5, 1309]	ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς, καίπερ ἐξεστηκυίας	τῆς	βελτίστης τάξεως· ἐὰν δέ τις
[5, 1313]	τὴν τῶν ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος·	τῆς	γὰρ δυνάμεως ἀφελὼν ηὔξησε τῷ
[5, 1311]	τὸν ἐκ τῆς Κλεοπάτρας· ἀλλὰ	τῆς	γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν ἀρχὴ τὸ
[5, 1302]	ἡττηθέντων, καὶ ἐν Συρακούσαις πρὸ	τῆς	Γέλωνος τυραννίδος, καὶ ἐν Ῥόδῳ
[5, 1312]	πράξεως, οἷον εἰ μικρὸν ἐπιβάντα	τῆς	γῆς εὐθὺς συμβαίη τελευτῆσαι τοῦτον
[5, 1311]	Πενθίλον πληγὰς λαβὼν καὶ παρὰ	τῆς	γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν. Καὶ τῆς
[5, 1309]	ἀρετῆς (ἔλαττον γὰρ στρατηγίας μετέχουσι,	τῆς	δ' ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν δὲ
[5, 1311]	δι' ὕβριν ἐπὶ τὸ σῶμα.	Τῆς	δ' ὕβρεως οὔσης πολυμεροῦς, ἕκαστον
[5, 1311]	πολλοὶ τῶν ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις,	τῆς	δὲ ἀδικίας μάλιστα δι' ὕβριν,
[5, 1305]	ταὐτὸν καὶ περὶ Κύμην ~ἐπὶ	τῆς	δημοκρατίας ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν
[5, 1311]	τυραννὶς ἔχει κακὰ καὶ τὰ	τῆς	δημοκρατίας καὶ τὰ τῆς ὀλιγαρχίας,
[5, 1312]	τῆς ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ	τῆς	δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ
[5, 1309]	πάσας τὰς πολιτείας, ἀνάγκη καὶ	τῆς	δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς) Ἔχει δ'
[5, 1312]	καὶ τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ	τῆς	δυνάμεως διὰ τὸ τὴν μὲν
[5, 1315]	περὶ πάσας τὰς πράξεις) κἂν	τῆς	δυνάμεώς τινα δοκῇ παραλύειν, ἐκ
[5, 1315]	εἰς τὰ σώματα κολάσεως καὶ	τῆς	εἰς τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα δὲ
[5, 1311]	Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ τῷ	τῆς	Ἐλιμείας, τὴν δὲ νεωτέραν τῷ
[5, 1302]	ἐν Ῥόδῳ ὁ δῆμος πρὸ	τῆς	ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ καὶ δι'
[5, 1312]	καὶ τελευταίας καὶ τῆς δημοκρατίας	τῆς	ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ τῆς τυραννίδος
[5, 1304]	Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ ταύτης	τῆς	ἡγεμονίας διὰ τὴν κατὰ θάλατταν
[5, 1307]	Συνέβη δὲ τοῦτο καὶ ἐπὶ	τῆς	Θουρίων πολιτείας. Νόμου γὰρ ὄντος
[5, 1311]	οὐδὲν ἀποβλέπει κοινόν, εἰ μὴ	τῆς	ἰδίας ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ
[5, 1301]	πρὸς τὴν πολιτείαν, ὅπως ἐκ	τῆς	καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ
[5, 1306]	τοῦτο ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως	τῆς	καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ τινες
[5, 1306]	καὶ ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ	τῆς	καλουμένης πολιτείας καὶ τῶν ὀλιγαρχιῶν
[5, 1311]	ἥκιστα διαφέρεσθαι καὶ τὸν ἐκ	τῆς	Κλεοπάτρας· ἀλλὰ τῆς γε ἀλλοτριότητος
[5, 1316]	πενήτων. Τί γὰρ αὕτη μᾶλλον	τῆς	Λακωνικῆς πέπονθεν ἢ ὁποιασοῦν ἄλλης,
[5, 1316]	τῶν ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ	τῆς	Λακωνικῆς, φησί, μεταβάλλει εἰς τὴν
[5, 1306]	προσαγωγῆς καὶ κατὰ μικρὸν γινομένης	τῆς	μεταβολῆς καὶ λανθανούσης, ὁτὲ δὲ
[5, 1316]	τυραννίς, ὥσπερ ἡ Σικυῶνος ἐκ	τῆς	Μύρωνος εἰς τὴν Κλεισθένους, καὶ
[5, 1315]	Λέγεται γοῦν Κλεισθένης τὸν ἀποκρίναντα	τῆς	νίκης αὐτὸν ὡς ἐστεφάνωσεν· ἔνιοι
[5, 1304]	Συρακούσαις ὁ δῆμος αἴτιος γενόμενος	τῆς	νίκης τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς
[5, 1314]	τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ	τῆς	οἰκείας καὶ συμφέρει τοῦτο μᾶλλον
[5, 1305]	δ' ὅταν ἐξ αὐτῆς συμβῇ	τῆς	ὀλιγαρχίας γίνεσθαι τὸν ἡγεμόνα, καθάπερ
[5, 1302]	καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον ἡ δημοκρατία	τῆς	ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ ταῖς
[5, 1305]	τὸν δῆμον) Γίνονται δὲ μεταβολαὶ	τῆς	ὀλιγαρχίας καὶ ὅταν ἀναλώσωσι τὰ
[5, 1311]	καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ	τῆς	ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ
[5, 1311]	τὰ τῆς δημοκρατίας καὶ τὰ	τῆς	ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας
[5, 1311]	τοὺς ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον δὲ	τῆς	ὀργῆς ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι
[5, 1311]	πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν αἴτιον γίγνεται	τῆς	ὀργῆς· τῶν δ' ὀργιζομένων σχεδὸν
[5, 1309]	πλήθους, ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης γένηται	τῆς	οὐσίας ἄλλην ἀνάγκη εἶναι ταύτην
[5, 1316]	ποτε φυούσης φαύλους καὶ κρείττους	τῆς	παιδείας, τοῦτο μὲν οὖν αὐτὸ
[5, 1305]	ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ ἐκ	τῆς	πατρίας δημοκρατίας εἰς τὴν νεωτάτην·
[5, 1303]	τὰ Μηδικά, δύο ἀδελφῶν περὶ	τῆς	πατρῴας νομῆς διενεχθέντων· ὁ μὲν
[5, 1304]	ὁ ναυτικὸς ὄχλος γενόμενος αἴτιος	τῆς	περὶ Σαλαμῖνα νίκης καὶ διὰ
[5, 1313]	Κορίνθιον· πολλὰ δὲ καὶ παρὰ	τῆς	Περσῶν ἀρχῆς ἔστι τοιαῦτα λαβεῖν.
[5, 1314]	ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ	τῆς	πολεμικῆς, καὶ δόξαν ἐμποιεῖν περὶ
[5, 1314]	ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων κύριος ὢν	τῆς	πόλεως· ἀλλὰ τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι
[5, 1308]	ἑκάστῃ· καὶ τὸ εὐημεροῦν δὲ	τῆς	πόλεως ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι διὰ
[5, 1304]	ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη	τῆς	πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις, ~οἷον οἱ
[5, 1304]	τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν	τῆς	πόλεως. Καὶ ἐν Φωκεῦσιν ἐξ
[5, 1304]	αὐξηθῆναι ἢ ἀρχεῖον ἢ μόριον	τῆς	πόλεως, οἷον ἡ ἐν Ἀρείῳ
[5, 1316]	δίκαιον οἴονται εἶναι ἴσον μετέχειν	τῆς	πόλεως τοὺς κεκτημένους μηθὲν τοῖς
[5, 1306]	ὅπερ ἐν Ἤλιδι συνέβη ποτέ·	τῆς	πολιτείας γὰρ δι' ὀλίγων οὔσης
[5, 1306]	ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι τῷ πλήθει	τῆς	πολιτείας διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι τῷ
[5, 1312]	καὶ ἀριστοκρατία διὰ τὴν ἐναντιότητα	τῆς	πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν
[5, 1309]	πολιτείας, ταύτας δὲ τοῖς ἐκ	τῆς	πολιτείας ἐγχειρίζειν μόνοις ἢ πλείοσιν.
[5, 1307]	ἀλλὰ μετέβαλεν ἡ τάξις πᾶσα	τῆς	πολιτείας εἰς δυναστείαν τῶν ἐπιχειρησάντων
[5, 1309]	προεδρίαν νέμειν τοῖς ἧττον κοινωνοῦσι	τῆς	πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ τοῖς
[5, 1304]	ὁ δῆμος ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο	τῆς	πολιτείας, καὶ ἐν Ἀμβρακίᾳ πάλιν
[5, 1308]	ἀρχαῖς γινομένους καὶ τοῖς ἔξω	τῆς	πολιτείας καὶ τοῖς ἐν τῷ
[5, 1302]	πλείους ὦσιν οἱ μὴ μετέχοντες	τῆς	πολιτείας (κρείττους γὰρ οἴονται εἶναι)
[5, 1308]	ἐν ᾧ αἱ τιμήσεις κατέστησαν	τῆς	πολιτείας, νόμον εἶναι καὶ τὰ
[5, 1301]	πρὸς τὸ μέρος τι κινῆσαι	τῆς	πολιτείας, οἷον ἀρχήν τινα καταστῆσαι
[5, 1301]	ἣν ἑκάτεροι τυγχάνουσιν ἔχοντες μετέχωσι	τῆς	πολιτείας, στασιάζουσιν. Πάντων δὲ δικαιότατα
[5, 1309]	ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι	τῆς	πολιτείας, ταύτας δὲ τοῖς ἐκ
[5, 1308]	καταλύωσιν ὥσπερ νυκτερινὴν φυλακὴν τὴν	τῆς	πολιτείας τήρησιν, καὶ τὸ πόρρω
[5, 1309]	τις, ἂν δύναμις ὑπάρχῃ καὶ	τῆς	πολιτείας φιλία, τί δεῖ τῆς
[5, 1308]	τὴν πολιτείαν. Ὥστε δεῖ τοὺς	τῆς	πολιτείας φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν, ἵνα
[5, 1304]	ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε τοὺς ἐκτὸς	τῆς	πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι δὲ
[5, 1312]	προελθεῖν, ἱκανὸν αὑτῷ τοσοῦτον μετασχεῖν	τῆς	πράξεως, οἷον εἰ μικρὸν ἐπιβάντα
[5, 1312]	ὡς ὑπάρξει διὰ τὴν ἐναντιότητα	τῆς	προαιρέσεως· ἃ δὲ βούλονται, δυνάμενοι
[5, 1307]	ἡ Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο ἐκ	τῆς	πρὸς Διονύσιον κηδείας, ὃ ἐν
[5, 1305]	τισιν, ὥσπερ ἐν Μιλήτῳ ἐκ	τῆς	πρυτανείας (πολλῶν γὰρ ἦν καὶ
[5, 1305]	δεινοὶ ἦσαν λέγειν) νῦν δὲ	τῆς	ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι λέγειν
[5, 1304]	οἱ τούτοις φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι	τῆς	στάσεως, ἢ οὗτοι διὰ τὴν
[5, 1304]	τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε	τῆς	στάσεως καὶ τοὺς Ἀθηναίους παρώξυνε,
[5, 1316]	Σωκράτους, οὐ μέντοι λέγεται καλῶς.	Τῆς	τε γὰρ ἀρίστης πολιτείας καὶ
[5, 1315]	εἴργεσθαι, παρὰ πάσας δὲ δυεῖν,	τῆς	τε εἰς τὰ σώματα κολάσεως
[5, 1314]	καὶ τὰς λειτουργίας δεῖ φαίνεσθαι	τῆς	τε οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα, κἄν
[5, 1312]	κεφαλαίοις εἰπεῖν, ὅσας αἰτίας εἰρήκαμεν	τῆς	τε ὀλιγαρχίας τῆς ἀκράτου καὶ
[5, 1310]	βασιλικῆς ἀρχῆς τοῖς δὲ τὴν	τῆς	τιμῆς· οἷον Φείδων μὲν περὶ
[5, 1310]	ἢ τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον	τῆς	τιμῆς ταύτης, οἱ μὲν κατὰ
[5, 1316]	εἰ τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο	τῆς	τροπῆς, ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς
[5, 1305]	Δαφναίου καὶ τῶν πλουσίων ἠξιώθη	τῆς	τυραννίδος, διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς
[5, 1311]	κοινόν, καὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ	τῆς	τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας δὲ τὸ
[5, 1312]	δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ	τῆς	τυραννίδος θετέον· καὶ γὰρ αὗται
[5, 1314]	τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὸ δεσποτικὸν	τῆς	τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν ὥσπερ καταλύοντας
[5, 1314]	ποιεῖν τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω	τῆς	τυραννίδος σωτηρία τὸ ποιεῖν αὐτὴν
[5, 1313]	πρὸς σωτηρίαν, ὡς οἷόν τε,	τῆς	τυραννίδος, τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν
[5, 1306]	δῆλον δὲ καὶ τοῦτο ἐκ	τῆς	Τυρταίου ποιήσεως τῆς καλουμένης Εὐνομίας.
[5, 1306]	ὅπερ συνέβη ἐν Λαρίσῃ ἐπὶ	τῆς	τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν περὶ
[5, 1314]	λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς φθορᾶς	τῆς	τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ τῆς
[5, 1305]	καὶ ἐν Ἐρυθραῖς δὲ ἐπὶ	τῆς	τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν τοῖς
[5, 1316]	τί ἂν ἴδιος εἴη μεταβολὴ	τῆς	ὑπ' ἐκείνου λεγομένης ἀρίστης πολιτείας
[5, 1302]	οἱ δὲ τῆς ἀνισότητος καὶ	τῆς	ὑπεροχῆς ἂν ὑπολαμβάνωσιν ὄντες ἄνισοι
[5, 1310]	ἡ δὲ τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας	τῆς	ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ
[5, 1313]	κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι δεῖ	τῆς	φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς εἰρημέναις
[5, 1314]	Ἔστι δὲ λαβεῖν αὐτὸν ἐκ	τῆς	φθορᾶς τῆς τῶν βασιλειῶν. Ὥσπερ
[5, 1314]	γὰρ τῆς βασιλείας εἷς τρόπος	τῆς	φθορᾶς τὸ ποιεῖν τὴν ἀρχὴν
[5, 1308]	δεῖ φυλάττειν, καὶ τοὺς ἔξω	τῆς	φιλονεικίας ὄντας πρὶν παρειληφέναι καὶ
[5, 1316]	ἀριθμὸς τούτου γένηται στερεός, ὡς	τῆς	φύσεώς ποτε φυούσης φαύλους καὶ
[5, 1303]	(πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς σφετέρας	τῆς	χώρας ἐξέπεσον) καὶ Βυζαντίοις οἱ
[5, 1307]	φρουρῶν ἐγένετο κρείττων, ἕως ἀφεῖσαν	τῆς	χώρας ὅσοι πλείω ἦσαν ἔχοντες.
[5, 1310]	δὲ καὶ ἴσον τὸ ὅ	τι	ἂν βούληταί τις ποιεῖν· ὥστε
[5, 1316]	οὐσίαν Διὰ τὸ ἐξεῖναι ὅ	τι	ἂν βούλωνται ποιεῖν· οὗ αἰτίαν
[5, 1310]	δοκεῖ εἶναι, ἴσον δ' ὅ	τι	ἂν δόξῃ τῷ πλήθει, τοῦτ'
[5, 1310]	κακόνους ἔσομαι καὶ βουλεύσω ὅ	τι	ἂν ἔχω κακόν, χρὴ δὲ
[5, 1307]	ἔρχονται· καὶ ἔξεστι ποιεῖν ὅ	τι	ἂν θέλωσι τοῖς γνωρίμοις μᾶλλον,
[5, 1316]	σπουδαίους ἄνδρας ἀδύνατον) ἀλλ' αὕτη	τί	ἂν ἴδιος εἴη μεταβολὴ τῆς
[5, 1301]	οἱ δ' ὅτι, ἐὰν κατὰ	τὶ	ἄνισοι, πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν ἑαυτούς.
[5, 1303]	ἐκ μερῶν, ~ὧν πολλάκις λανθάνει	τι	αὐξανόμενον, οἷον τὸ τῶν ἀπόρων
[5, 1311]	ὁ δ' Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν εἰπόντος	τι	αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν τοῦ στόματος.
[5, 1316]	τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων καὶ πενήτων.	Τί	γὰρ αὕτη μᾶλλον τῆς Λακωνικῆς
[5, 1305]	ἐπιτίθενται, πλὴν εἴ που βραχύ	τι	γέγονε τοιοῦτον. Ἐγίγνοντο δὲ τυραννίδες
[5, 1315]	τοιοῦτον· τούς τε ἀγαθοὺς περί	τι	γιγνομένους τινᾶν οὕτως ὥστε μὴ
[5, 1307]	εὖ κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο	τι	δεῖ τηρεῖν ὅπως μηθὲν παρανομῶσι,
[5, 1309]	ὑπάρχῃ καὶ τῆς πολιτείας φιλία,	τί	δεῖ τῆς ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ
[5, 1302]	ἀπαντᾶν εἰς τὸ τέλος κακόν	τι.	Διὸ δεῖ τὰ μὲν ἀριθμητικῇ
[5, 1302]	δὲ καὶ ἡ τιμή, καὶ	τί	δύναται καὶ πῶς αἰτία στάσεως·
[5, 1304]	εἰς πολιτείαν ἐκ τοῦ εὐδοκιμῆσαί	τι	ἢ αὐξηθῆναι ἢ ἀρχεῖον ἢ
[5, 1301]	οἱ μὲν ὅτι, ἐὰν κατὰ	τὶ	ἴσοι ὦσιν, ὅλως ἴσοι νομίζουσιν
[5, 1302]	αὐτῷ δὲ πρὸς αὑτόν, ὅ	τι	καὶ ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται
[5, 1306]	αἰτίαν· ὁτὲ μὲν οὖν ἐπιχειροῦσί	τι	κινεῖν, ὁτὲ δὲ κλέπτουσι τὰ
[5, 1301]	ἀνεθῶσιν· ἔτι πρὸς τὸ μέρος	τι	κινῆσαι τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν
[5, 1301]	δὲ ἐκ τοῦ ἀνίσους ἕν	τι	ὄντας ὅλως εἶναι ἀνίσους ὑπολαμβάνειν
[5, 1314]	τε γὰρ φοβοῦνται τὸ παθεῖν	τι	παράνομον ὑπὸ τῶν τοιούτων, ~ἐὰν
[5, 1301]	πλεῖον ἄνισον. Ἔχουσι μὲν οὖν	τι	πᾶσαι δίκαιον, ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς
[5, 1306]	τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον ὅταν ᾖ	τι	πλῆθος τῶν πεφρονηματισμένων ὡς ὁμοίων
[5, 1313]	(οὕτω γὰρ ἂν ἥκιστα λανθάνοιεν	τί	πράττουσι, καὶ φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο
[5, 1307]	τὸ μικρόν ἐστιν· ὅταν γάρ	τι	προῶνται τῶν πρὸς τὴν πολιτείαν,
[5, 1304]	ὕστερον· ~ὁ μὲν γὰρ οἰωνισάμενός	τι	σύμπτωμα, ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὴν
[5, 1312]	παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ	τι	τοῦ μίσους καὶ τὴν ὀργὴν
[5, 1311]	καὶ διὰ φόβον· ἓν γάρ	τι	τοῦτο τῶν αἰτίων ἦν, ὥσπερ
[5, 1313]	δὲ ταῖς κατὰ γένος βασιλείαις	τιθέναι	δεῖ τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς
[5, 1312]	μίσους καὶ τὴν ὀργὴν δεῖ	τιθέναι·	τρόπον γάρ τινα τῶν αὐτῶν
[5, 1309]	φατρίας καὶ λόχους καὶ φυλὰς	τιθέσθωσαν·	τοῦ δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς
[5, 1305]	σφόδρα ὦσιν οἱ ἐν ταῖς	τιμαῖς,	οἷον ἐν Μασσαλίᾳ καὶ ἐν
[5, 1315]	τὰς δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι	τιμαῖς.	Τῶν δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν
[5, 1315]	ὄντων, καὶ τὰς μὲν τοιαύτας	τιμὰς	ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ κολάσεις
[5, 1309]	τιθέσθωσαν· τοῦ δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν	τιμὰς	εἶναι δεῖ νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν.
[5, 1308]	πειρᾶσθαι μικρὰς καὶ πολυχρονίους διδόναι	τιμὰς	ἢ ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται γάρ,
[5, 1312]	ὁρῶντες κέρδη τε μεγάλα καὶ	τιμὰς	μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω καὶ
[5, 1302]	δὲ στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος καὶ	τιμὴ	καὶ τἀναντία τούτοις. Καὶ γὰρ
[5, 1302]	κοινῶν. Δῆλον δὲ καὶ ἡ	τιμή,	καὶ τί δύναται καὶ πῶς
[5, 1315]	ὥστε μὴ νομίζειν ἄν ποτε	τιμηθῆναι	μᾶλλον ὑπὸ τῶν πολιτῶν αὐτονόμων
[5, 1306]	Πολλάκις γὰρ τὸ ταχθὲν πρῶτον	τίμημα	πρὸς τοὺς παρόντας καιρούς, ὥστε
[5, 1303]	ἐν Ἀμβρακίᾳ μικρὸν ἦν τὸ	τίμημα,	τέλος δ' ἀπ' οὐθενὸς ἦρχον,
[5, 1308]	Πρὸς δὲ τὴν διὰ τὰ	τιμήματα	γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ ὀλιγαρχίας καὶ
[5, 1308]	πολιτείας, νόμον εἶναι καὶ τὰ	τιμήματα	ἐπιτείνειν ἢ ἀνιέναι, ἐὰν μὲν
[5, 1306]	τιν' εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου γίγνεσθαι	τιμήματος	ἀξίας τὰς αὐτὰς κτήσεις, ὥστε
[5, 1306]	τῶν ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις ἀπὸ	τιμήματος	βουλεύουσι καὶ δικάζουσι καὶ τὰς
[5, 1307]	μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ πλείονος	τιμήματος	εἶναι τὰς ἀρχὰς εἰς ἔλαττον
[5, 1308]	δὲ νομίσματος γιγνομένης, συμφέρει τοῦ	τιμήματος	ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ τὸ πλῆθος
[5, 1305]	μὲν αἱ ἀρχαί, μὴ ἀπὸ	τιμημάτων	δέ, αἱρεῖται δὲ ὁ δῆμος,
[5, 1308]	τοῦτο μενόντων μὲν τῶν αὐτῶν	τιμημάτων	εὐπορίας δὲ νομίσματος γιγνομένης, συμφέρει
[5, 1305]	ἀλλ' αἱ μὲν ἀρχαὶ ἐκ	τιμημάτων	μεγάλων εἰσὶν ἢ ἑταιριῶν, αἱροῦνται
[5, 1311]	χρήματα τυραννικὰ, τὰ δ' εἰς	τιμὴν	βασιλικὰ μᾶλλον· καὶ φυλακὴ βασιλικὴ
[5, 1312]	οἱ τὴν φύσιν μὲν θρασεῖς,	τιμὴν	δ' ἔχοντες πολεμικὴν παρὰ τοῖς
[5, 1302]	διὰ κέρδος γὰρ καὶ διὰ	τιμὴν	καὶ παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους οὐχ
[5, 1313]	μὴ κεκτημένους τυραννικὴν ἀλλὰ βασιλικὴν	τιμὴν	ὑβρίζειν· ῥᾳδία γὰρ ἐγίνετο ἡ
[5, 1310]	ἀρχῆς τοῖς δὲ τὴν τῆς	τιμῆς·	οἷον Φείδων μὲν περὶ Ἄργος
[5, 1310]	τὰ ἔθνη εὐεργετεῖν ἐτύγχανον τῆς	τιμῆς	ταύτης, οἱ μὲν κατὰ πόλεμον
[5, 1311]	μέγεθος γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ	τιμῆς	τοῖς μονάρχοις, ὧν ἐφίενται πάντες.
[5, 1308]	τοῦ πρότερον, ἐν ᾧ αἱ	τιμήσεις	κατέστησαν τῆς πολιτείας, νόμον εἶναι
[5, 1308]	ἀνιέντας καὶ ἐλάττω ποιοῦντας τὴν	τίμησιν.	Ἐν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ
[5, 1306]	γίνεται τύραννος, ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ	Τιμοφάνης·	ἂν δὲ πλείους, οὗτοι αὑτοῖς
[5, 1304]	Πάχης ἔλαβε τὴν πόλιν αὐτῶν·	Τιμοφάνους	γὰρ τῶν εὐπόρων τινὸς καταλιπόντος
[5, 1304]	ἢ γὰρ οἱ τούτοις φθονοῦντες	τιμωμένοις	ἄρχουσι τῆς στάσεως, ἢ οὗτοι
[5, 1302]	αὐτοὶ ἀτιμαζόμενοι καὶ ἄλλους ὁρῶντες	τιμωμένους	στασιάζουσιν· ταῦτα δὲ ἀδίκως μὲν
[5, 1306]	μὲν διὰ τὸ ὀλίγους τῶν	τιμῶν	μετέχειν, ὅπερ εἴρηται κινεῖν καὶ
[5, 1308]	ἀμφότερα λυπεῖ, τό τε τῶν	τιμῶν	μὴ μετέχειν καὶ τὸ τῶν
[5, 1316]	ἄλλην πολιτείαν. Ἔτι δὲ κἂν	τιμῶν	μὴ μετέχωσιν, κἂν ἀδικῶνται ἠ
[5, 1306]	τις ὢν μὴ μετέχῃ τῶν	τιμῶν,	οἷον Κινάδων ὁ τὴν ἐπ'
[5, 1310]	Ἰωνίαν καὶ Φάλαρις ἐκ τῶν	τιμῶν,	Παναίτιος δ' ἐν Λεοντίνοις καὶ
[5, 1308]	παρελθόν, ἐν ὅσαις μὲν πόλεσι	τιμῶνται	κατ' ἐνιαυτόν, κατὰ τοῦτον τὸν
[5, 1302]	ὅταν παρὰ τὴν ἀξίαν ἢ	τιμῶνταί	τινες ἢ ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ
[5, 1311]	δ' ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ πλεῖστοι	τιμωρίας	χάριν ἐπιτίθενται, ἀλλ' οὐχ ὑπεροχῆς.
[5, 1311]	Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν τῷ πατρὶ	τιμωροῦντες,	Ἀδάμας δ' ἀπέστη Κότυος διὰ
[5, 1316]	μεταβάλλει; Πρὸς δὲ τούτοις διὰ	τίν'	αἰτίαν ἐκ ταύτης εἰς τὴν
[5, 1316]	οὔτ' εἰ μὴ ἔσται, διὰ	τίν'	αἰτίαν καὶ εἰς ποίαν πολιτείαν,
[5, 1306]	δι' εἰρήνην ἢ δι' ἄλλην	τιν'	εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου γίγνεσθαι τιμήματος
[5, 1315]	γὰρ ἀλλήλους) ἐὰν δ' ἄρα	τινὰ	δέῃ ποιῆσαι μέγαν, μή τοι
[5, 1312]	δύνασθαι κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν τρόπον	τινὰ	διὰ τὸ καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς
[5, 1315]	τὰς πράξεις) κἂν τῆς δυνάμεώς	τινα	δοκῇ παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο
[5, 1313]	χρόνῳ τὴν βασιλείαν, ὥστε τρόπον	τινὰ	ἐποίησεν οὐκ ἐλάττον ἀλλὰ μείζον
[5, 1302]	δὲ ὕβρις μὲν καὶ κέρδος	τίνα	ἔχουσι δύναμιν καὶ πῶς αἴτια,
[5, 1301]	κινῆσαι τῆς πολιτείας, οἷον ἀρχήν	τινα	καταστῆσαι ἢ ἀνελεῖν, ὥσπερ ἐν
[5, 1310]	ἐκ τῶν ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων ἕνα	τινὰ	κύριον ἐπὶ τὰς μεγίστας ἀρχάς.
[5, 1308]	βίους νεωτερίζουσιν, δεῖ ἐμποιεῖν ἀρχήν	τινα	τὴν ἐποψομένην τοὺς ζῶντας ἀσυμφόρως
[5, 1312]	ὀργὴν δεῖ τιθέναι· τρόπον γάρ	τινα	τῶν αὐτῶν αἰτία γίνεται πράξεων.
[5, 1309]	μόνοις ἢ πλείοσιν. Τρία δέ	τινα	χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας ἄρξειν
[5, 1315]	τε ἀγαθοὺς περί τι γιγνομένους	τινᾶν	οὕτως ὥστε μὴ νομίζειν ἄν
[5, 1303]	Λάκωνος ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων	τινάς,	καὶ ἐν Ἀθήναις ἀτυχούντων πεζῇ
[5, 1311]	τὸ σῶμα αἰσχῦναι τῶν μονάρχων	τινάς.	Οἷον καὶ ἡ Κραταίου εἰς
[5, 1316]	οὐ κακῶς (ἐνδέχεται γὰρ εἶναί	τινας	οὓς παιδευθῆναι καὶ γενέσθαι σπουδαίους
[5, 1316]	ἀλλ' ὅταν μὲν τῶν ἡγεμόνων	τινὲς	ἀπολέσωσι τὰς οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν
[5, 1302]	καὶ τίνων ἕνεκεν, καὶ τρίτον	τίνες	ἀρχαὶ γίνονται τῶν πολιτικῶν ταραχῶν
[5, 1306]	ἀπέστειλαν Τάραντος οἰκιστάς, ἢ ὅταν	τινὲς	ἀτιμάζωνται μεγάλοι ὄντες καὶ μηθενὸς
[5, 1307]	τῆς καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ	τινες	διὰ τὸν πόλεμον ἠξίουν ἀνάδαστον
[5, 1314]	πρότερον τυραννὶς πρὶν ἢ πιστεύσωσί	τινες	ἑαυτοῖς· διὸ καὶ τοῖς ἐπιεικέσι
[5, 1301]	καὶ πόσων καὶ ποίων, καὶ	τίνες	ἑκάστης πολιτείας φθοραί, καὶ ἐκ
[5, 1312]	μεθύοντα. Καὶ τῶν φίλων δέ	τινες	ἐπιτίθενται διὰ καταφρόνησιν· διὰ γὰρ
[5, 1301]	ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονί φασι Λύσανδρόν	τινες	ἐπιχειρῆσαι καταλῦσαι τὴν βασιλείαν καὶ
[5, 1302]	παρὰ τὴν ἀξίαν ἢ τιμῶνταί	τινες	ἢ ἀτιμάζωνται, δικαίως δὲ ὅταν
[5, 1301]	μάλιστα μεθίστανται, ἔτι δὲ σωτηρίαι	τίνες	καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς ἑκάστης
[5, 1301]	εἶναι τούτους μόνον. Εἰσὶ δέ	τινες	οἳ κατὰ γένος ὑπερέχοντες οὐκ
[5, 1307]	διὰ πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί	τινες	πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων καὶ παρὰ
[5, 1314]	καὶ δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη πεποιήκασί	τινες	τῶν τυράννων (οὕτω γὰρ ἄν
[5, 1314]	σωματικὰς τοὐναντίον ποιεῖν ἢ νῦν	τινες	τῶν τυράννων ποιοῦσιν (οὐ γὰρ
[5, 1316]	μὴ μένειν μηθὲν ἀλλ' ἔν	τινι	περιόδῳ μεταβάλλειν, ἀρχὴν δ' εἶναι
[5, 1312]	οὗτοι δ' ὥσπερ κἂν ἄλλης	τινὸς	γενομένης πράξεως περιττῆς καὶ δι'
[5, 1309]	τίνος πλεῖον μετέχουσι πάντες καὶ	τίνος	ἔλαττον· διὸ ἐν στρατηγίᾳ μὲν
[5, 1304]	αὐτῶν· Τιμοφάνους γὰρ τῶν εὐπόρων	τινὸς	καταλιπόντος δύο θυγατέρας, ὁ περιωσθεὶς
[5, 1309]	δὲ δεῖν βλέπειν εἰς δύο,	τίνος	πλεῖον μετέχουσι πάντες καὶ τίνος
[5, 1302]	πολιτειῶν. Ἐπεὶ δὲ σκοποῦμεν ἐκ	τίνων	αἵ τε στάσεις γίνονται καὶ
[5, 1301]	ἑκάστης εἰσίν, ἔτι δὲ διὰ	τίνων	ἂν μάλιστα σῴζοιτο τῶν πολιτειῶν
[5, 1301]	σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων· ἐκ	τίνων	δὲ μεταβάλλουσιν αἱ πολιτεῖαι καὶ
[5, 1306]	ὑπὸ τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ	τινῶν	δυσχερανάντων κατελύθησαν, ὥσπερ ἡ ἐν
[5, 1302]	πῶς τε ἔχοντες στασιάζουσι καὶ	τίνων	ἕνεκεν, καὶ τρίτον τίνες ἀρχαὶ
[5, 1306]	μηθενὸς ἥττους κατ' ἀρετὴν ὑπό	τινων	ἐντιμοτέρων, οἷον Λύσανδρος ὑπὸ τῶν
[5, 1310]	μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται, καὶ διὰ	τίνων	σῴζονται καὶ διαμένουσιν, ὡς ἁπλῶς
[5, 1309]	κοινὴ πᾶσιν) Ἀπορήσειε δ' ἄν	τις,	ἂν δύναμις ὑπάρχῃ καὶ τῆς
[5, 1314]	τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ ἀναγάγοι	τις	ἂν τὰ τυραννικὰ πρὸς ταύτας
[5, 1314]	τῶν τυράννων (οὕτω γὰρ ἄν	τις	διοικῶν οἰκονόμος ἀλλ' οὐ τύραννος
[5, 1308]	πολλοί, ἀλλὰ καὶ χαίρουσιν ἐάν	τις	ἐᾷ πρὸς τοῖς ἰδίοις σχολάζειν,
[5, 1309]	αἵρεσιν· ~οἷον εἰ στρατηγικὸς μέν	τις	εἴη, πονηρὸς δὲ καὶ μὴ
[5, 1313]	οὓς ὠτακουστὰς ἐξέπεμπεν Ἱέρων, ὅπου	τις	εἴη συνουσία καὶ σύλλογος (παρρησιάζονταί
[5, 1308]	καὶ ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο κατασκευάσειέ	τις.	~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν καὶ τοὺς
[5, 1309]	τῆς βελτίστης τάξεως· ἐὰν δέ	τις	ἐπιτείνῃ μᾶλλον ἑκατέραν αὐτῶν, πρῶτον
[5, 1309]	οὐ μὴν ἀλλ' ἐὰν ἐπιτείνῃ	τις	ἔτι μᾶλλον εἰς τὴν ὑπερβολήν,
[5, 1313]	ἂν δὲ δι' ἀπάτης ἄρξῃ	τις	ἢ βίας, ἤδη δοκεῖ τοῦτο
[5, 1312]	ἑκάστη πολιτειῶν, ἔξωθεν, ~ἐὰν ἐναντία	τις	ᾖ πολιτεία κρείττων (τὸ μὲν
[5, 1302]	ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν δέ, ὅταν	τις	ᾖ τῇ δυνάμει μείζων (ἢ
[5, 1304]	πολιτεία ἐκ γαμικῶν· ὑπομνηστευσάμενος γάρ	τις	θυγατέρα, ὡς ἐζημίωσεν αὐτὸν ὁ
[5, 1304]	Καὶ τοῦτο ἐπὶ πολλῶν ἄν	τις	ἴδοι γιγνόμενον οὕτω. Καὶ γὰρ
[5, 1305]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἄν	τις	ἴδοι θεωρῶν τὰς μεταβολὰς τοῦτον
[5, 1313]	μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει	τις	λέγων ἢ πράττων τῶν ἀρχομένων,
[5, 1307]	ποιεῖν τὴν χώραν) ἔτι ἐάν	τις	μέγας ᾖ καὶ δυνάμενος ἔτι
[5, 1312]	διὰ καταφρόνησιν, ~ὥσπερ Σαρδανάπαλλον ἰδών	τις	ξαίνοντα μετὰ τῶν γυναικῶν νεἰ
[5, 1301]	τὰς ἀρχάς, ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή	τις,	ὀλιγαρχικὸν δὲ καὶ ὁ ἄρχων
[5, 1310]	τὸ ὅ τι ἂν βούληταί	τις	ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν ταῖς
[5, 1309]	ὧν λήμματα τούτοις ἀπονέμειν, κἄν	τις	ὑβρίσῃ τῶν εὐπόρων εἰς τούτους,
[5, 1306]	τῶν βασιλέων, ἢ ὅταν ἀνδρώδης	τις	ὢν μὴ μετέχῃ τῶν τιμῶν,
[5, 1305]	διὰ τὸ μεγάλας ἀρχὰς ἐγχειρίζεσθαί	τισιν,	ὥσπερ ἐν Μιλήτῳ ἐκ τῆς
[5, 1306]	κύφωνι) Πολλαὶ δὲ καὶ διὰ	τὸ	ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι τὰς ὀλιγαρχίας
[5, 1303]	γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς Τροιζηνίους, ὅθεν	τὸ	ἄγος συνέβη τοῖς Συβαρίταις· καὶ
[5, 1306]	γερόντων ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο διὰ	τὸ	ἀιδίους εἶναι ἐνενήκοντα ὄντας, τὴν
[5, 1308]	αὐτὰς αἰτίας· τούτου δ' ἄκος	τὸ	αἰεὶ τοῖς ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν
[5, 1305]	ἐν Λαρίσῃ οἱ πολιτοφύλακες διὰ	τὸ	αἱρεῖσθαι αὐτοὺς τὸν ὄχλον ἐδημαγώγουν,
[5, 1303]	στάσεις· ἐν ἀρχῇ γὰρ γίνεται	τὸ	ἁμάρτημα, ἡ δ' ἀρχὴ λέγεται
[5, 1306]	τῷ πλήθει τῆς πολιτείας διὰ	τὸ	ἀναγκάζεσθαι τῷ δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν
[5, 1302]	καταφρόνησιν, διὰ αὔξησιν τὴν παρὰ	τὸ	ἀνάλογον· ἔτι δὲ ἄλλον τρόπον
[5, 1302]	καὶ δι' αὔξησιν τὴν παρὰ	τὸ	ἀνάλογον μεταβολαὶ τῶν πολιτειῶν. Ὥσπερ
[5, 1302]	κατὰ τὸ ποιὸν αὐξάνοιτο παρὰ	τὸ	ἀνάλογον, οὕτω καὶ πόλις σύγκειται
[5, 1301]	πολιτείᾳ ταύτῃῃ. Πανταχοῦ γὰρ διὰ	τὸ	ἄνισον ἡ στάσις, οὐ μὴ
[5, 1313]	ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ μέγεθος καὶ	τὸ	ἀξίωμα τῆς ἀρχῆς. Ὥστε διὰ
[5, 1301]	ἄμφω γὰρ ἡμίση. Ὁμολογοῦντες δὲ	τὸ	ἁπλῶς εἶναι δίκαιον τὸ κατ'
[5, 1307]	ἐν Θουρίοις. Διὰ μὲν γὰρ	τὸ	ἀπὸ πλείονος τιμήματος εἶναι τὰς
[5, 1303]	οἱ τὸν Πειραιᾶ οἰκοῦντες τῶν	τὸ	ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς
[5, 1308]	ἀλλὰ καὶ ὀλιγαρχίαι οὐ διὰ	τὸ	ἀσφαλεῖς εἶναι τὰς πολιτείας, ἀλλὰ
[5, 1311]	τῆς γε ἀλλοτριότητος ὑπῆρχεν ἀρχὴ	τὸ	βαρέως φέρειν πρὸς τὴν ἀφροδισιαστικὴν
[5, 1314]	ποιεῖν τὰ δὲ δοκεῖν ὑποκρινόμενον	τὸ	βασιλικὸν καλῶς. ~Πρῶτον μὲν τοῦ
[5, 1309]	τὸ τηρεῖν ὅπως κρεῖττον ἔσται	τὸ	βουλόμενον τὴν πολιτείαν πλῆθος τοῦ
[5, 1310]	αἱρετῶν ἐπὶ τὰς κυρίας ἀρχάς	(τὸ	γὰρ ἀρχαῖον οἱ δῆμοι καθίστασαν
[5, 1307]	ὥς, ἔστι δ' ὡς οὔ·	τὸ	γὰρ ὅλον καὶ τὰ πάντα
[5, 1301]	ὡς ἄνισοι ὄντες πλεονεκτεῖν ζητοῦσιν,	τὸ	γὰρ πλεῖον ἄνισον. Ἔχουσι μὲν
[5, 1315]	δέῃ ποιῆσαι μέγαν, μή τοι	τό	γε ἦθος θρασύν (ἐπιθετικώτατον γὰρ
[5, 1314]	τοῖς τοιούτοις, εἰ δὲ μή,	τό	γε φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις διαφεύγειν
[5, 1313]	αἰτίαν πρὸς ταῖς εἰρημέναις καὶ	τὸ	γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ
[5, 1309]	τὴν εὐθύτητα τὴν καλλίστην πρὸς	τὸ	γρυπὸν ἢ τὸ σιμόν, ἀλλ'
[5, 1302]	μὲν ποὺς τεττάρων πηχῶν ᾖ	τὸ	δ' ἄλλο σῶμα δυοῖν σπιθαμαῖν,
[5, 1302]	οὐδαμοῦ ἑκατόν, εὔποροι δὲ πολλαχοῦ.	Τὸ	δὲ ἁπλῶς πάντῃ καθ' ἑκατέραν
[5, 1301]	ἴσον· τὸ μὲν γὰρ ἀριθμῷ	τὸ	δὲ κατ' ἀξίαν ἐστίν. Λέγω
[5, 1309]	γὰρ ἐξεῖναι πᾶσιν ἄρχειν δημοκρατικόν,	τὸ	δὲ τοὺς γνωρίμους εἶναι ἐν
[5, 1311]	οἰόμενος συγγνώσεσθαι ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ	τὸ	δειπνεῖν. Αἱ δὲ διὰ καταφρόνησιν,
[5, 1314]	ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν καὶ	τὸ	δεσποτικὸν τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν
[5, 1313]	κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον) καὶ	τὸ	διαβάλλειν ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν καὶ
[5, 1310]	δὲ πάντων τῶν εἰρημένων πρὸς	τὸ	διαμένειν τὰς πολιτείας, οὗ νῦν
[5, 1309]	μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις διὰ	τὸ	διατρίβειν πρὸς τοῖς ἔργοις, τοῖς
[5, 1301]	γεγένηνται πολιτεῖαι πάντων μὲν ὁμολογούντων	τὸ	δίκαιον καὶ τὸ κατ' ἀναλογίαν
[5, 1309]	πολιτείαν (εἰ γὰρ μὴ ταὐτὸν	τὸ	δίκαιον κατὰ πάσας τὰς πολιτείας,
[5, 1313]	τὸ γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ	τὸ	δύναμιν μὴ κεκτημένους τυραννικὴν ἀλλὰ
[5, 1310]	ῥᾳδίως, εἰ μόνον βουληθεῖεν, διὰ	τὸ	δύναμιν προυυπάρχειν τοῖς μὲν βασιλικῆς
[5, 1311]	δὲ Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου διὰ	τὸ	ἐᾶσαι ὑβρισθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν
[5, 1308]	διαφθειρόντων, ἀλλ' ἐνίοτε καὶ διὰ	τὸ	ἐγγύς· φοβούμενοι γὰρ διὰ χειρῶν
[5, 1307]	ἔχειν τὰ αὑτῶν) συνέβη δὲ	τὸ	εἰρημένον ἐν Θουρίοις. Διὰ μὲν
[5, 1311]	ὑβρισμένος. Πολλοὶ δὲ καὶ διὰ	τὸ	εἰς τὸ σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς
[5, 1311]	δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται καὶ διὰ	τὸ	εἰς τὸ σῶμα αἰσχῦναι τῶν
[5, 1303]	οἱ γνώριμοι ἐλάττους ἐγένοντο διὰ	τὸ	ἐκ καταλόγου στρατεύεσθαι ὑπὸ τὸν
[5, 1311]	τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον καὶ	τὸ	ἐκ τοῦ ἄστεως ἀπελαύνειν καὶ
[5, 1311]	Ἀδάμας δ' ἀπέστη Κότυος διὰ	τὸ	ἐκτμηθῆναι παῖς ὢν ὑπ' αὐτοῦ,
[5, 1310]	δὲ τούτου ὅτι κακῶς ὁρίζονται	τὸ	ἐλεύθερον. Δύο γάρ ἐστιν οἷς
[5, 1308]	πρὶν παρειληφέναι καὶ αὐτούς, ὡς	τὸ	ἐν ἀρχῇ γινόμενον κακὸν γνῶναι
[5, 1303]	ἥμισυ εἶναι παντός, ὥστε καὶ	τὸ	ἐν αὐτῇ μικρὸν ἁμάρτημα ἀνάλογόν
[5, 1301]	τὰ δύο τῶν τεττάρων καὶ	τὸ	ἓν τοῖν δυοῖν· ἄμφω γὰρ
[5, 1313]	διέμεινεν, καὶ ἡ Λακεδαιμονίων διὰ	τὸ	ἐξ ἀρχῆς τε εἰς δύο
[5, 1308]	συμφέρει τῶν δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον	τὸ	ἑξαμήνους τὰς ἀρχὰς εἶναι, ἵνα
[5, 1316]	μὴ καταδαπανήσωσι τὴν οὐσίαν Διὰ	τὸ	ἐξεῖναι ὅ τι ἂν βούλωνται
[5, 1308]	εἶναι τὰς πολιτείας, ἀλλὰ διὰ	τὸ	εὖ χρῆσθαι τοὺς ἐν ταῖς
[5, 1308]	τῶν ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ· καὶ	τὸ	εὐημεροῦν δὲ τῆς πόλεως ἀνὰ
[5, 1316]	ἐὰν κρεῖττον ᾖ τοῦ πλήθους	τὸ	εὔπορον καὶ οἱ μὲν ἀμελῶσιν
[5, 1307]	τὸ κατ' ἀξίαν ἴσον καὶ	τὸ	ἔχειν τὰ αὑτῶν) συνέβη δὲ
[5, 1315]	φυλακῆς ὅσοι μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι	τὸ	ζῆν διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι
[5, 1310]	γὰρ δεῖ οἴεσθαι δουλείαν εἶναι	τὸ	ζῆν πρὸς τὴν πολιτείαν, ἀλλὰ
[5, 1311]	Ἔστι δὲ σκοπὸς τυραννικὸς μὲν	τὸ	ἡδύ, βασιλικὸς δὲ τὸ καλόν.
[5, 1315]	ἔτι δ' αὐτὸν διακεῖσθαι κατὰ	τὸ	ἦθος ἤτοι καλῶς πρὸς ἀρετὴν
[5, 1301]	τὸ μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι ἢ εἰς	τὸ	ἧττον, ἢ δημοκρατίαν οὖσαν εἰς
[5, 1301]	τὸ μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι ἢ εἰς	τὸ	ἧττον, ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[5, 1305]	ἕλκωσι τὴν ὀλιγαρχίαν· οἱ γὰρ	τὸ	ἴσον ζητοῦντες ἀναγκάζονται βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι
[5, 1301]	ᾖ ἐν ἴσοις) ὅλως γὰρ	τὸ	ἴσον ζητοῦντες στασιάζουσιν. Ἔστι δὲ
[5, 1301]	ζητοῦντες στασιάζουσιν. Ἔστι δὲ διττὸν	τὸ	ἴσον· τὸ μὲν γὰρ ἀριθμῷ
[5, 1308]	τοῦ πλήθους ζητοῦσιν οἱ δημοτικοί,	τὸ	ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ τῶν ὁμοίων
[5, 1306]	κινεῖν καὶ τὰς ὀλιγαρχίας, διὰ	τὸ	καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν εἶναί
[5, 1308]	Μέγιστον δὲ ἐν πάσῃ πολιτείᾳ	τὸ	καὶ τοῖς νόμοις καὶ τῇ
[5, 1311]	παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλωνν, καὶ	τὸ	κακοῦν τὸν ὄχλον καὶ τὸ
[5, 1311]	μὲν τὸ ἡδύ, βασιλικὸς δὲ	τὸ	καλόν. Διὸ καὶ τῶν πλεονεκτημάτων
[5, 1301]	μὲν ὁμολογούντων τὸ δίκαιον καὶ	τὸ	κατ' ἀναλογίαν ἴσον, τούτου δ'
[5, 1301]	δὲ τὸ ἁπλῶς εἶναι δίκαιον	τὸ	κατ' ἀξίαν, διαφέρονται, καθάπερ ἐλέχθη
[5, 1307]	εἰς ὀλιγαρχίαν (μόνον γὰρ μόνιμον	τὸ	κατ' ἀξίαν ἴσον καὶ τὸ
[5, 1312]	τὴν ἀρχὴν τρόπον τινὰ διὰ	τὸ	καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι γὰρ
[5, 1312]	τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο διὰ	τὸ	καταφρονεῖν, ὁρῶν τούς τε πολίτας
[5, 1310]	γὰρ ὑπῆρχε τοῖς τρόποις τούτοις	τὸ	κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως, εἰ μόνον βουληθεῖεν,
[5, 1311]	τοῦ μικροῦ ὑπὸ Δέρδα διὰ	τὸ	καυχήσασθαι εἰς τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ,
[5, 1309]	φιλοῦντες αὑτούς, οὕτω καὶ πρὸς	τὸ	κοινὸν οὐθὲν κωλύει ἔχειν ἐνίους;
[5, 1315]	εἶναι τῶν ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ	τὸ	λέγειν καθ' ἕκαστον τῶν τοιούτων·
[5, 1304]	μερῶν, πρὸς τὸ φανερῶς κρεῖττον	τὸ	λοιπὸν οὐ θέλει κινδυνεύειν. Διὸ
[5, 1313]	διὰ τῶν φίλων, τυραννικὸν δὲ	τὸ	μάλιστ' ἀπιστεῖν τοῖς φίλοις, ὡς
[5, 1301]	ἧττον, ἢ δημοκρατίαν οὖσαν εἰς	τὸ	μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι ἢ εἰς τὸ
[5, 1301]	οἷον ἢ ὀλιγαρχίαν οὖσαν εἰς	τὸ	μᾶλλον ὀλιγαρχεῖσθαι ἢ εἰς τὸ
[5, 1305]	μᾶλλον ἢ νῦν καὶ διὰ	τὸ	μεγάλας ἀρχὰς ἐγχειρίζεσθαί τισιν, ὥσπερ
[5, 1313]	διαφέροντα τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς	τὸ	μέγεθος καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς
[5, 1301]	Ἔστι δὲ διττὸν τὸ ἴσον·	τὸ	μὲν γὰρ ἀριθμῷ τὸ δὲ
[5, 1312]	ἐναντία τις ᾖ πολιτεία κρείττων	(τὸ	μὲν γὰρ βούλεσθαι δῆλον ὡς
[5, 1310]	εἶναι κύριον καὶ τῇ ἐλευθερίᾳ·	τὸ	μὲν γὰρ δίκαιον ἴσον δοκεῖ
[5, 1309]	πλῆθος ἔχειν ἃ βούλονται ἀμφοτέρους.	Τὸ	μὲν γὰρ ἐξεῖναι πᾶσιν ἄρχειν
[5, 1301]	ἐπιταθῶσιν ἢ ἀνεθῶσιν· ἔτι πρὸς	τὸ	μέρος τι κινῆσαι τῆς πολιτείας,
[5, 1308]	καὶ τὸ τῶν εὐπόρων ἢ	τὸ	μέσον αὔξειν (τοῦτο γὰρ διαλύει
[5, 1309]	νῦν λανθάνει τὰς παρεκβεβηκυίας πολιτείας,	τὸ	μέσον· πολλὰ γὰρ τῶν δοκούντων
[5, 1313]	τὰς μὲν βασιλείας ἄγειν ἐπὶ	τὸ	μετριώτερον. Ὅσῳ γὰρ ἂν ἐλαττόνων
[5, 1307]	Λανθάνει γὰρ ἡ δαπάνη διὰ	τὸ	μὴ ἀθρόα γίγνεσθαι· παραλογίζεται γὰρ
[5, 1314]	τὴν ἀρχὴν οὐ μόνον διὰ	τὸ	μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶς, ἀλλὰ
[5, 1313]	(πάντα γὰρ ταὐτὸν δύναται) καὶ	τὸ	μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα τυγχάνει
[5, 1305]	ὁ πρύτανις) Ἔτι δὲ διὰ	τὸ	μὴ μεγάλας εἶναι τότε τὰς
[5, 1307]	τοῦ δικαίου παρέκβασιν. Ἀρχὴ γὰρ	τὸ	μὴ μεμεῖχθαι καλῶς ἐν μὲν
[5, 1316]	ἰδίως. Φησὶ γὰρ αἴτιον εἶναι	τὸ	μὴ μένειν μηθὲν ἀλλ' ἔν
[5, 1303]	τὸ μικρόν. Στασιωτικὸν δὲ καὶ	τὸ	μὴ ὁμόφυλον, ἕως ἂν συμπνεύσῃ·
[5, 1312]	μίσους· συντονώτερον γὰρ ἐπιτίθενται διὰ	τὸ	μὴ χρῆσθαι λογισμῷ τὸ πάθος
[5, 1314]	ἧλος, ὥσπερ ἡ παροιμία. Καὶ	τὸ	μηδενὶ χαίρειν σεμνῷ μηδ' ἐλευθέρῳ
[5, 1309]	οἱ δὲ εὔποροι δυνήσονται διὰ	τὸ	μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν· ὥστε
[5, 1315]	Κοινὴ δὲ φυλακὴ πάσης μοναρχίας	τὸ	μηθένα ποιεῖν ἕνα μέγαν, ἀλλ'
[5, 1303]	εὐφυῶς ἔχῃ ἡ χώρα πρὸς	τὸ	μίαν εἶναι πόλιν, οἷον ἐν
[5, 1307]	ἡ παρανομία, ὥσπερ τὰς οὐσίας	τὸ	μικρὸν δαπάνημα ἀναιρεῖ πολλάκις γινόμενον.
[5, 1307]	ὅτι αἴτιον τῶν μεταβολῶν καὶ	τὸ	μικρόν ἐστιν· ὅταν γάρ τι
[5, 1303]	ἢ μηθὲν διαφέρον τοῦ μηθὲν	τὸ	μικρόν. Στασιωτικὸν δὲ καὶ τὸ
[5, 1307]	ὅπως μηθὲν παρανομῶσι, καὶ μάλιστα	τὸ	μικρὸν φυλάττειν· λανθάνει γὰρ παραδυομένη
[5, 1303]	μετάβασις τῶν νομίμων, ὅταν παρορῶσι	τὸ	μικρόν, ὥσπερ ἐν Ἀμβρακίᾳ μικρὸν
[5, 1312]	ἀεὶ τούτων ὑπάρχει τοῖς τυράννοις,	τὸ	μῖσος, ἐκ δὲ τοῦ καταφρονεῖσθαι
[5, 1312]	πολλαὶ τῶν ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον	τὸ	μῖσος· ἡ μὲν γὰρ ὀργὴ
[5, 1310]	κύριον, ἐλεύθερον δὲ καὶ ἴσον	τὸ	ὅ τι ἂν βούληταί τις
[5, 1316]	πόλεσιν ὡσαύτως. Ἄτοπον δὲ καὶ	τὸ	οἴεσθαι εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ τοῦτο
[5, 1305]	γνωρίμων αὐτῶν πρὸς αὑτοὺς διὰ	τὸ	ὀλίγους μετέχειν καί, καθάπερ εἴρηται,
[5, 1306]	αἱ στάσεις αἱ μὲν διὰ	τὸ	ὀλίγους τῶν τιμῶν μετέχειν, ὅπερ
[5, 1314]	διαφερόντως (ἧττόν τε γὰρ φοβοῦνται	τὸ	παθεῖν τι παράνομον ὑπὸ τῶν
[5, 1312]	διὰ τὸ μὴ χρῆσθαι λογισμῷ	τὸ	πάθος (μάλιστα δὲ συμβαίνει τοῖς
[5, 1310]	πολιτείας, οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι πάντες,	τὸ	παιδεύεσθαι πρὸς τὰς πολιτείας. Ὄφελος
[5, 1303]	καὶ δημοκρατίαν κατεσκεύασεν. Ἔτι διὰ	τὸ	παρὰ μικρόν. Λέγω δὲ παρὰ
[5, 1308]	τοῦ κοινοῦ τὸ πλῆθος πρὸς	τὸ	παρελθόν, ἐν ὅσαις μὲν πόλεσι
[5, 1307]	πλείω ἦσαν ἔχοντες. Ἔτι διὰ	τὸ	πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς πολιτείας ὀλιγαρχικὰς
[5, 1308]	τοὺς ἀπόρους τοῖς εὐπόροις) καὶ	τὸ	πειρᾶσθαι ἢ συμμιγνύναι τὸ τῶν
[5, 1313]	καὶ τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ	τὸ	πένητας ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους τυραννικόν,
[5, 1310]	καὶ ἐπὶ πόλεως. Ἔστι δὲ	τὸ	πεπαιδεῦσθαι πρὸς τὴν πολιτείαν οὐ
[5, 1311]	δὲ μὴ δουλεύειν. Ὅθεν καὶ	τὸ	Περιάνδρου πρὸς Θρασύβουλον συμβούλευμά ἐστιν,
[5, 1312]	ἐπιτίθενται διὰ καταφρόνησιν· διὰ γὰρ	τὸ	πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς λήσοντες. Καὶ
[5, 1314]	ἄρχεσθαι δεσποτικῶς, ἀλλὰ καὶ διὰ	τὸ	πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς
[5, 1310]	ἡ δημοκρατία δοκεῖ ὡρίσθαι, τῷ	τὸ	πλεῖον εἶναι κύριον καὶ τῇ
[5, 1307]	ἑτέρων εἰσίν· κρεῖττόν τε γὰρ	τὸ	πλεῖον, καὶ μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον
[5, 1301]	ἐστίν. Λέγω δὲ ἀριθμῷ μὲν	τὸ	πλήθει ἢ μεγέθει ταὐτὸ καὶ
[5, 1304]	κοινὸς φόβος) τὰ δὲ κοινῇ	τὸ	πλῆθος ἐπάγοντες. Καὶ τοῦτο ἐπὶ
[5, 1309]	ἂν καὶ τοὺς γνωρίμους καὶ	τὸ	πλῆθος ἔχειν ἃ βούλονται ἀμφοτέρους.
[5, 1310]	ταῖς δημοκρατίαις οἱ δημαγωγοί, ὅπου	τὸ	πλῆθος κύριον τῶν νόμων· δύο
[5, 1305]	φανερωτάτους, ἕνα μὲν ἐὰν ἀδικῶσι	τὸ	πλῆθος· πᾶς γὰρ ἱκανὸς γίνεται
[5, 1307]	ἀριστοκρατίας καλοῦσιν, τὰς δὲ πρὸς	τὸ	πλῆθος πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι αἱ
[5, 1308]	τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ	τὸ	πλῆθος πρὸς τὸ παρελθόν, ἐν
[5, 1307]	πιστεύειν τοῖς σοφίσματος χάριν πρὸς	τὸ	πλῆθος συγκειμένοις, ~ἐξελέγχεται γὰρ ὑπὸ
[5, 1314]	τυραννικωτέραν, οὕτω τῆς τυραννίδος σωτηρία	τὸ	ποιεῖν αὐτὴν βασιλικωτέραν, ἓν φυλάττοντα
[5, 1310]	πρὸς τὴν πολιτείαν οὐ τοῦτο,	τὸ	ποιεῖν οἷς χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες
[5, 1314]	βασιλείας εἷς τρόπος τῆς φθορᾶς	τὸ	ποιεῖν τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω
[5, 1302]	τὸ ποσὸν ἀλλὰ καὶ κατὰ	τὸ	ποιὸν αὐξάνοιτο παρὰ τὸ ἀνάλογον,
[5, 1311]	τῆς τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας δὲ	τὸ	πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν
[5, 1315]	τοῖς νόμοις ἐδούλευον, καὶ διὰ	τὸ	πολεμικὸς γενέσθαι Κλεισθένης οὐκ ἦν
[5, 1309]	ταῦτα σῴζει τὰς πολιτείας, καὶ	τὸ	πολλάκις εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον, τὸ
[5, 1308]	τὴν τῆς πολιτείας τήρησιν, καὶ	τὸ	πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν. Ἔτι τὰς
[5, 1308]	αἱ πολιτεῖαι οὐ μόνον διὰ	τὸ	πόρρω εἶναι τῶν διαφθειρόντων, ἀλλ'
[5, 1302]	μορφήν, εἰ μὴ μόνον κατὰ	τὸ	ποσὸν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ
[5, 1311]	ἡ μὲν τῶν Πεισιστρατιδῶν διὰ	τὸ	προπηλακίσαι μὲν τὴν Ἁρμοδίου ἀδελφὴν
[5, 1304]	διττή. Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξαπατήσαντες	τὸ	πρῶτον ἑκόντων μεταβάλλουσι τὴν πολιτείαν,
[5, 1307]	ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι σύμβουλοι, ὁρμήσαντες	τὸ	πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες τοῦτον
[5, 1309]	καλλίστην πρὸς τὸ γρυπὸν ἢ	τὸ	σιμόν, ἀλλ' ὅμως ἔτι καλὴ
[5, 1305]	γνωρίμων, ἐπιθέμενος ἐκράτησεν, ἀσθενὲς γὰρ	τὸ	στασιάζον· καὶ ἐν Ἐρυθραῖς δὲ
[5, 1311]	τῷ ἐν Ἀμβρακίᾳ τυράννῳ ~διὰ	τὸ	συμπίνοντα μετὰ τῶν παιδικῶν ἐρωτῆσαι
[5, 1307]	πολιτεία, ἐπὶ τοῦτο μεθίσταται ἑκατέρων	τὸ	σφέτερον αὐξανόντων, οἷον ἡ μὲν
[5, 1311]	δὲ καὶ διὰ τὸ εἰς	τὸ	σῶμα αἰκισθῆναι πληγαῖς ὀργισθέντες οἱ
[5, 1311]	γεγένηνται καὶ διὰ τὸ εἰς	τὸ	σῶμα αἰσχῦναι τῶν μονάρχων τινάς.
[5, 1311]	δ' ἐπιθέσεων αἱ μὲν ἐπὶ	τὸ	σῶμα γίγνονται τῶν ἀρχόντων, αἱ
[5, 1311]	μὲν οὖν δι' ὕβριν ἐπὶ	τὸ	σῶμα. Τῆς δ' ὕβρεως οὔσης
[5, 1305]	γίγνεσθαι ἢ τοῦ γίγνεσθαι ἧττον	τὸ	τὰς φυλὰς φέρειν τοὺς ἄρχοντας,
[5, 1306]	ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν. Πολλάκις γὰρ	τὸ	ταχθὲν πρῶτον τίμημα πρὸς τοὺς
[5, 1308]	ἄρχοντας, τότε γ' ἀμφότερα λυπεῖ,	τό	τε τῶν τιμῶν μὴ μετέχειν
[5, 1311]	φανερόν· ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας τὸ	τὸ	τέλος εἶναι πλοῦτον νοὕτω γὰρ
[5, 1302]	ἀρχῇ ἡμαρτημένου μὴ ἀπαντᾶν εἰς	τὸ	τέλος κακόν τι. Διὸ δεῖ
[5, 1313]	γίγνωνται, μοναρχίαι, τυραννίδες μᾶλλον, διὰ	τὸ	τὴν βασιλείαν ἑκούσιον μὲν ἀρχὴν
[5, 1311]	Εὐαγόρᾳ τῷ Κυπρίῳ· διὰ γὰρ	τὸ	τὴν γυναῖκα παρελέσθαι τὸν υἱὸν
[5, 1312]	καταφρονῶν καὶ τῆς δυνάμεως διὰ	τὸ	τὴν μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν
[5, 1307]	εἰς ἀρχεῖα πλείω, διὰ δὲ	τὸ	τὴν χώραν ὅλην τοὺς γνωρίμους
[5, 1309]	τὸ πολλάκις εἰρημένον μέγιστον στοιχεῖον,	τὸ	τηρεῖν ὅπως κρεῖττον ἔσται τὸ
[5, 1303]	ὥσπερ ἐν Ἀμβρακίᾳ μικρὸν ἦν	τὸ	τίμημα, τέλος δ' ἀπ' οὐθενὸς
[5, 1311]	ὀλιγαρχίας, φανερόν· ἐκ μὲν ὀλιγαρχίας	τὸ	τὸ τέλος εἶναι πλοῦτον νοὕτω
[5, 1315]	γε ἦθος θρασύν (ἐπιθετικώτατον γὰρ	τὸ	τοιοῦτον ἦθος περὶ πάσας τὰς
[5, 1312]	αἰτίαν ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ	τὸ	τοῦ σωθῆναι μηδὲν φροντίζειν, ἂν
[5, 1313]	ποιεῖ μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους) καὶ	τὸ	τοὺς ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς εἶναι
[5, 1313]	ὡς οἷόν τε, τῆς τυραννίδος,	τὸ	τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν καὶ τοὺς
[5, 1314]	γὰρ καὶ τοῦτο προίίεται καὶ	τὸ	τυραννεῖν. Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὥσπερ
[5, 1301]	καὶ ἴσον, κατ' ἀξίαν δὲ	τὸ	τῷ λόγῳ, οἷον ὑπερέχει κατ'
[5, 1311]	φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήνν, καὶ	τὸ	τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν νδιὸ
[5, 1303]	πολλάκις λανθάνει τι αὐξανόμενον, οἷον	τὸ	τῶν ἀπόρων πλῆθος ἐν ταῖς
[5, 1308]	καὶ τὸ πειρᾶσθαι ἢ συμμιγνύναι	τὸ	τῶν ἀπόρων πλῆθος καὶ τὸ
[5, 1308]	τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθος καὶ	τὸ	τῶν εὐπόρων ἢ τὸ μέσον
[5, 1308]	τῶν τιμῶν μὴ μετέχειν καὶ	τὸ	τῶν κερδῶν· μοναχῶς δὲ καὶ
[5, 1305]	ἐν τῇ πολιτείᾳ, ὅμως διὰ	τὸ	ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν ὁ
[5, 1316]	οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον δὲ καὶ	τὸ	φάναι δύο πόλεις εἶναι τὴν
[5, 1304]	ὑπερέχῃ ὁποτερονοῦν τῶν μερῶν, πρὸς	τὸ	φανερῶς κρεῖττον τὸ λοιπὸν οὐ
[5, 1314]	ὥσπερ καταλύοντας τὴν ἀρχήν) καὶ	τὸ	χρῆσθαι συσσίτοις καὶ συνημερευταῖς ξενικοῖς
[5, 1306]	ὄντες πολλῶν κύριοί εἰσι διὰ	τὸ	χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται
[5, 1308]	εὐτυχίαν) εἰ δὲ μή, μή	τοί	γ' ἀθρόας δόντας ἀφαιρεῖσθαι πάλιν
[5, 1315]	τινὰ δέῃ ποιῆσαι μέγαν, μή	τοι	τό γε ἦθος θρασύν (ἐπιθετικώτατον
[5, 1313]	παρὰ τῆς Περσῶν ἀρχῆς ἔστι	τοιαῦτα	λαβεῖν. Ἔστι δὲ τά τε
[5, 1313]	αἰεὶ δουλεύοντες) καὶ τἆλλα ὅσα	τοιαῦτα	Περσικὰ καὶ βάρβαρα τυραννικά ἐστιν
[5, 1314]	δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ τὰ	τοιαῦτα	τυραννικὰ μὲν καὶ σωτήρια τῆς
[5, 1309]	καὶ λαμπαδαρχίας καὶ ὅσαι ἄλλαι	τοιαῦται·	ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἀπόρων
[5, 1307]	πλῆθος πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι αἱ	τοιαῦται	τῶν ἑτέρων εἰσίν· κρεῖττόν τε
[5, 1310]	ποιεῖν· ὥστε ζῇ ἐν ταῖς	τοιαύταις	δημοκρατίαις ἕκαστος ὡς βούλεται, καὶ
[5, 1311]	Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ διὰ	τοιαύτας	αἰτίας οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ
[5, 1306]	ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι διὰ	τοιαύτας	αἰτίας (ὅλως δὲ καὶ αἱ
[5, 1313]	αἱ μοναρχίαι διὰ ταύτας καὶ	τοιαύτας	ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται δὲ δῆλον
[5, 1314]	τῶν κοινῶν, μήτε δαπανῶντα δωρεὰς	τοιαύτας	ἐφ' αἷς τὰ πλήθη χαλεπαίνουσιν,
[5, 1315]	αὐτονόμων ὄντων, καὶ τὰς μὲν	τοιαύτας	τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ
[5, 1306]	ἐνεχείρησε μεταβαλεῖν τὴν πολιτείαν διὰ	τοιαύτην	αἰτίαν· ὁτὲ μὲν οὖν ἐπιχειροῦσί
[5, 1314]	καὶ δόξαν ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ	τοιαύτην·	ἔτι δὲ μὴ μόνον αὐτὸν
[5, 1301]	τῶν τεττάρων καὶ τὸ ἓν	τοῖν	δυοῖν· ἄμφω γὰρ ἡμίση. Ὁμολογοῦντες
[5, 1301]	ἑνός, λόγῳ δὲ τὰ τέτταρα	τοῖν	δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ ἑνός·
[5, 1301]	ἀριθμὸν μὲν ἴσῳ τὰ τρία	τοῖν	δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ ἑνός,
[5, 1305]	ζῶντες ἀσελγῶς· καὶ γὰρ οἱ	τοιοῦτοι	καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ ἢ τυραννίδι
[5, 1314]	ἀλλὰ μάλιστα μὲν μετριάζειν τοῖς	τοιούτοις,	εἰ δὲ μή, τό γε
[5, 1315]	ἢ μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖς	τοιούτοις,	ἢ τὰς μὲν κολάσεις πατρικῶς
[5, 1313]	μήτε παιδείαν μήτε ἄλλο μηθὲν	τοιοῦτον,	~ἀλλὰ πάντα φυλάττειν ὅθεν εἴωθε
[5, 1305]	εἴ που βραχύ τι γέγονε	τοιοῦτον.	Ἐγίγνοντο δὲ τυραννίδες πρότερον μᾶλλον
[5, 1315]	ἦθος θρασύν (ἐπιθετικώτατον γὰρ τὸ	τοιοῦτον	ἦθος περὶ πάσας τὰς πράξεις)
[5, 1314]	(αὑτὸν γὰρ εἶναι μόνον ἀξιοῖ	τοιοῦτον	ὁ τύραννος, ὁ δ' ἀντισεμνυνόμενος
[5, 1315]	δεῖ δὲ ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι	τοιοῦτον·	τούς τε ἀγαθοὺς περί τι
[5, 1314]	χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν, ἔτι δὲ	τοιοῦτον	ὥστε μὴ φοβεῖσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας
[5, 1314]	οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς τυραννίσι	τοιοῦτός	ἐστιν· ὁ δ' ἕτερος σχεδὸν
[5, 1310]	τῆς ἀρετῆς, ἢ καθ' ὑπεροχὴν	τοιούτου	γένους, ὁ δὲ τύραννος ἐκ
[5, 1313]	τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι τοὺς	τοιούτους,	κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον) καὶ
[5, 1314]	παθεῖν τι παράνομον ὑπὸ τῶν	τοιούτων,	~ἐὰν δεισιδαίμονα νομίζωσιν εἶναι τὸν
[5, 1303]	Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ τῶν	τοιούτων,	καὶ διαλύειν τὰς τῶν ἡγεμόνων
[5, 1302]	γίνεσθαι γὰρ εἴωθεν ἐκ τῶν	τοιούτων	μοναρχία ἢ δυναστεία· διὸ ἐνιαχοῦ
[5, 1315]	τὸ λέγειν καθ' ἕκαστον τῶν	τοιούτων·	ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός, ~ὁ
[5, 1302]	ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν ἀσφαλεστάτη τῶν	τοιούτων	πολιτειῶν. Ἐπεὶ δὲ σκοποῦμεν ἐκ
[5, 1302]	οὐδεμία γὰρ μόνιμος ἐκ τῶν	τοιούτων	πολιτειῶν. Τούτου δ' αἴτιον ὅτι
[5, 1314]	τῶν πραγμάτων (οὐθεὶς γὰρ ἐπιχειρεῖ	τοῖς	ἀδυνάτοις, ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν
[5, 1314]	πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι	τοῖς	ἄλλοις βούλονται τοῦτο πράττοντες, ἵν'
[5, 1314]	δὲ μή, τό γε φαίνεσθαι	τοῖς	ἄλλοις διαφεύγειν (οὔτε γὰρ εὐεπίθετος
[5, 1314]	τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς καὶ	τοῖς	ἄλλοις εἶναι καὶ μὴ καταγορεύειν
[5, 1303]	ἀνάλογόν ἐστι πρὸς τὰ ἐν	τοῖς	ἄλλοις μέρεσιν. Ὅλως δὲ αἱ
[5, 1312]	ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ γνώριμοι	τοῖς	ἄλλοις, οὕτω καὶ τοῖς μονάρχοις
[5, 1301]	ἄνισον ἡ στάσις, οὐ μὴ	τοῖς	ἀνίσοις ὑπάρχει ἀνάλογον (ἀίδιος γὰρ
[5, 1308]	τούτου δ' ἄκος τὸ αἰεὶ	τοῖς	ἀντικειμένοις μορίοις ἐγχειρίζειν τὰς πράξεις
[5, 1314]	εἰσὶ δὲ φοβερώτεροι τῶν τυράννων	τοῖς	ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες τῶν πολιτῶν·
[5, 1309]	τοῖς εὐπόροις, ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ	τοῖς	ἀπόροις, πλὴν ὅσαι ἀρχαὶ κύριαι
[5, 1305]	τῆς τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν	τοῖς	ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων
[5, 1303]	συνέβη καὶ ἐν Συρακούσαις ἐν	τοῖς	ἀρχαίοις χρόνοις. Μετέβαλε γὰρ ἡ
[5, 1310]	δημοκρατίας· διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη	τοῖς	ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε ἐκ δυοῖν
[5, 1315]	ἑκατόν. Τούτου δ' αἴτιον ὅτι	τοῖς	ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως καὶ πολλὰ
[5, 1315]	οἰκονόμον καὶ βασιλικὸν εἶναι φαίνεσθαι	τοῖς	ἀρχομένοις καὶ μὴ σφετεριστὴν ἀλλ'
[5, 1314]	κύριος ὢν τῆς πόλεως· ἀλλὰ	τοῖς	γ' ἐκτοπίζουσι τυράννοις ἀπὸ τῆς
[5, 1311]	ἐκ δημοκρατίας δὲ τὸ πολεμεῖν	τοῖς	γνωρίμοις καὶ διαφθείρειν λάθρᾳ καὶ
[5, 1313]	φίλους φίλοις καὶ τὸν δῆμον	τοῖς	γνωρίμοις καὶ τοὺς πλουσίους ἑαυτοῖς.
[5, 1307]	ποιεῖν ὅ τι ἂν θέλωσι	τοῖς	γνωρίμοις μᾶλλον, καὶ κηδεύειν ὅτῳ
[5, 1309]	τὸ διατρίβειν πρὸς τοῖς ἔργοις,	τοῖς	δὲ γνωρίμοις μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ
[5, 1310]	προυυπάρχειν τοῖς μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς	τοῖς	δὲ τὴν τῆς τιμῆς· οἷον
[5, 1313]	παρ' ἀμφοτέροις ἔντιμος, παρὰ μὲν	τοῖς	δήμοις ὁ δημαγωγός (ἔστι γὰρ
[5, 1302]	Ὧν δύο μέν ἐστι ταὐτὰ	τοῖς	εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως· διὰ
[5, 1301]	τῶν πολιτειῶν ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς	τοῖς	εἰρημένοις. Δεῖ δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν
[5, 1310]	σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ παραπλήσια	τοῖς	εἰρημένοις περὶ τὰς πολιτείας ἐστὶ
[5, 1314]	ἕτερος σχεδὸν ἐξ ἐναντίας ἔχει	τοῖς	εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν. Ἔστι δὲ
[5, 1309]	κύριαι τῆς πολιτείας, ταύτας δὲ	τοῖς	ἐκ τῆς πολιτείας ἐγχειρίζειν μόνοις
[5, 1308]	τοῖς ἔξω τῆς πολιτείας καὶ	τοῖς	ἐν τῷ πολιτεύματι, τοὺς μὲν
[5, 1308]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους καὶ	τοῖς	ἔξω τῆς πολιτείας καὶ τοῖς
[5, 1310]	βοήθειαν τὴν ἀπὸ τοῦ δήμου	τοῖς	ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ καθίσταται βασιλεὺς
[5, 1314]	πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς· διὸ καὶ	τοῖς	ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς βλαβεροῖς πρὸς
[5, 1304]	Ἀμβρακίᾳ πάλιν ὡσαύτως Περίανδρον συνεκβαλὼν	τοῖς	ἐπιθεμένοις ὁ δῆμος τὸν τύραννον
[5, 1312]	γίνονται καὶ πολλοὺς καιροὺς παραδιδόασι	τοῖς	ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ τι τοῦ
[5, 1305]	τὸν δῆμον ἄσχολον ὄντα πρὸς	τοῖς	ἔργοις, οἱ προστάται τοῦ δήμου,
[5, 1309]	εὐπόροις διὰ τὸ διατρίβειν πρὸς	τοῖς	ἔργοις, τοῖς δὲ γνωρίμοις μὴ
[5, 1309]	ἄρχειν τιμὰς εἶναι δεῖ νενομοθετημένας	τοῖς	εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ' ἐν μὲν
[5, 1310]	ποιοῦσιν ἀεὶ τὴν πόλιν, μαχόμενοι	τοῖς	εὐπόροις, δεῖ δὲ τοὐναντίον αἰεὶ
[5, 1309]	τῆς πολιτείας, ἐν μὲν δήμῳ	τοῖς	εὐπόροις, ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ τοῖς
[5, 1308]	τῷ πλήθει, καὶ τοὺς ἀπόρους	τοῖς	εὐπόροις) καὶ τὸ πειρᾶσθαι ἢ
[5, 1313]	γὰρ ἧττον γίγνονται δεσποτικοὶ καὶ	τοῖς	ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον, καὶ ὑπὸ
[5, 1309]	ἢ ἰσότητα ἢ προεδρίαν νέμειν	τοῖς	ἧττον κοινωνοῦσι τῆς πολιτείας, ἐν
[5, 1312]	τὸ πάθος (μάλιστα δὲ συμβαίνει	τοῖς	θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ τὴν ὕβριν,
[5, 1309]	τῷ μηδὲν κερδαίνειν, ἀλλὰ πρὸς	τοῖς	ἰδίοις εἶναι μᾶλλον, οἱ δὲ
[5, 1308]	χαίρουσιν ἐάν τις ἐᾷ πρὸς	τοῖς	ἰδίοις σχολάζειν, ὥστ' ἐὰν οἴωνται
[5, 1310]	ταύτην τὴν πολιτείαν, ~ὥστε φθείροντες	τοῖς	καθ' ὑπεροχὴν νόμοις φθείρουσι τὰς
[5, 1316]	τῆς πόλεως τοὺς κεκτημένους μηθὲν	τοῖς	κεκτημένοις· ἐν πολλαῖς τε ὀλιγαρχίαις
[5, 1303]	αἱ μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν ἐν	τοῖς	κυρίοις γένωνται, οἷον συνέβη καὶ
[5, 1309]	προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν· ὥστε συμβήσεται	τοῖς	μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις διὰ
[5, 1310]	βουληθεῖεν, διὰ τὸ δύναμιν προυυπάρχειν	τοῖς	μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς τοῖς δὲ
[5, 1304]	Ἀρείῳ πάγῳ βουλὴ εὐδοκιμήσασα ἐν	τοῖς	Μηδικοῖς ἔδοξε συντονωτέραν ποιῆσαι τὴν
[5, 1312]	τιμὴν δ' ἔχοντες πολεμικὴν παρὰ	τοῖς	μονάρχοις· ἀνδρεία γὰρ δύναμιν ἔχουσα
[5, 1312]	γνώριμοι τοῖς ἄλλοις, οὕτω καὶ	τοῖς	μονάρχοις ἐγχειροῦσιν, οὐ κτήσασθαι βουλόμενοι
[5, 1312]	ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες	τοῖς	μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει καὶ
[5, 1311]	γὰρ ὑπάρχει πλούτου καὶ τιμῆς	τοῖς	μονάρχοις, ὧν ἐφίενται πάντες. Τῶν
[5, 1315]	ἀρχομένοις ἐχρῶντο μετρίως καὶ πολλὰ	τοῖς	νόμοις ἐδούλευον, καὶ διὰ τὸ
[5, 1308]	ἐν πάσῃ πολιτείᾳ τὸ καὶ	τοῖς	νόμοις καὶ τῇ ἄλλῃ οἰκονομίᾳ
[5, 1308]	προσαγωγῆς· καὶ μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι	τοῖς	νόμοις οὕτω ῥυθμίζειν ὥστε μηδένα
[5, 1309]	ἐνίους; Ἁπλῶς δέ, ὅσα ἐν	τοῖς	νόμοις ὡς συμφέροντα λέγομεν ταῖς
[5, 1305]	διττή, ἡ μὲν ἐν αὐτοῖς	τοῖς	ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ δημαγωγὸς κἂν πάνυ
[5, 1310]	καὶ ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον, ἐπισημαινομένους ἐν	τοῖς	ὅρκοις ὅτι οὐκ ἀδικήσω τὸν
[5, 1302]	νομίζωσιν ἔλαττον ἔχειν ὄντες ἴσοι	τοῖς	πλεονεκτοῦσιν, οἱ δὲ τῆς ἀνισότητος
[5, 1303]	τὸ ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ ἐν	τοῖς	πολέμοις αἱ διαβάσεις τῶν ὀχετῶν,
[5, 1306]	δ' εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα ἐν	τοῖς	πολέμοις τοῦτο γίνεται· συνέβη δὲ
[5, 1307]	φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες τῶν ἐν	τοῖς	πράγμασι καὶ νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν,
[5, 1314]	γὰρ ἂν οἱ φυλάττοντες ἐπιτιθεῖντο	τοῖς	πράγμασιν, εἰσὶ δὲ φοβερώτεροι τῶν
[5, 1315]	ἀρχῆς, ὡς, ἂν ὑπάρξῃ τοῦτο	τοῖς	πράγμασιν, οὔτε δούλων ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη
[5, 1307]	κατὰ μικρόν, ὅπερ εἴρηται ἐν	τοῖς	πρότερον καθόλου κατὰ πασῶν τῶν
[5, 1307]	δεῖ ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ πιστεύειν	τοῖς	σοφίσματος χάριν πρὸς τὸ πλῆθος
[5, 1303]	Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη	τοῖς	Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται
[5, 1303]	Συβαρίταις· καὶ ἐν Θουρίοις Συβαρῖται	τοῖς	συνοικήσασιν (πλεονεκτεῖν γὰρ ἀξιοῦντες ὡς
[5, 1313]	ἀρχήν, καὶ πάλιν Θεοπόμπου μετριάσαντος	τοῖς	τε ἄλλοις καὶ τὴν τῶν
[5, 1305]	τοὺς Τριάκοντα δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν	τοῖς	Τετρακοσίοις οἱ περὶ Φρύνιχον τὸν
[5, 1314]	θαυμάσωσιν) ἀλλὰ μάλιστα μὲν μετριάζειν	τοῖς	τοιούτοις, εἰ δὲ μή, τό
[5, 1315]	Διόπερ ἢ μὴ χρῆσθαι δεῖ	τοῖς	τοιούτοις, ἢ τὰς μὲν κολάσεις
[5, 1305]	πάνυ ὀλίγοι ὦσιν, οἷον ἐν	τοῖς	Τριάκοντα Ἀθήνησιν οἱ περὶ Χαρικλέα
[5, 1304]	καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα	τοῖς	τριηράρχοις, οἱ δὲ διὰ τὰς
[5, 1310]	μεγίστας ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε	τοῖς	τρόποις τούτοις τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως,
[5, 1312]	πρότερον. Οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι	τοῖς	τυράννοις ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη τε
[5, 1313]	οἱ δοῦλοι καὶ αἱ γυναῖκες	τοῖς	τυράννοις, εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους
[5, 1313]	τοῦ δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ	τοῖς	τυράννοις οἱ ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ
[5, 1312]	θάτερον μὲν ἀεὶ τούτων ὑπάρχει	τοῖς	τυράννοις, τὸ μῖσος, ἐκ δὲ
[5, 1304]	ὁ περιωσθεὶς καὶ οὐ λαβὼν	τοῖς	υἱέσιν αὑτοῦ Δέξανδρος ἦρξε τῆς
[5, 1313]	αἰσχύνεται τὴν βασιλείαν ἐλάττω παραδιδοὺς	τοῖς	υἱέσιν ἢ παρὰ τοῦ πατρὸς
[5, 1313]	τυραννικὸν δὲ τὸ μάλιστ' ἀπιστεῖν	τοῖς	φίλοις, ὡς βουλομένων μὲν πάντων
[5, 1304]	ἀρχὴ τοῦ ἱεροῦ πολέμου κατέστη	τοῖς	Φωκεῦσιν. Μετέβαλε δὲ καὶ ἐν
[5, 1315]	φασὶν εἶναι τοῦ κρίναντος οὕτως	τὸν	ἀνδριάντα τὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ
[5, 1304]	ἐν Ἡρακλείᾳ ὁ δῆμος μετὰ	τὸν	ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ τοὺς δημαγωγούς·
[5, 1315]	ἐπιμελείαις ἐδημαγώγουν. Λέγεται γοῦν Κλεισθένης	τὸν	ἀποκρίναντα τῆς νίκης αὐτὸν ὡς
[5, 1302]	δὴ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν τρεῖς	τὸν	ἀριθμόν, ἃς διοριστέον καθ' αὑτὰς
[5, 1312]	Οὐ μὴν ἀλλ' ἐλάχιστοί γε	τὸν	ἀριθμόν εἰσιν οἱ διὰ ταύτην
[5, 1302]	τῶν λεχθέντων, ἔστι μὲν ὡς	τὸν	ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν οὖσαι, ἔστι
[5, 1311]	ἀδελφήν, ὁ δὲ Ἀριστογείτων διὰ	τὸν	Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν δὲ καὶ Περιάνδρῳ
[5, 1315]	τοιούτων, ~ἐὰν δεισιδαίμονα νομίζωσιν εἶναι	τὸν	ἄρχοντα καὶ φροντίζειν τῶν θεῶν,
[5, 1309]	καὶ τὴν ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων,	τὸν	αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει καὶ
[5, 1309]	γένος, μηδὲ πλειόνων ἢ μιᾶς	τὸν	αὐτὸν κληρονομεῖν. Οὕτω γὰρ ἂν
[5, 1309]	μὴ συμβαίνῃ ταῦτα πάντα περὶ	τὸν	αὐτόν, πῶς χρὴ ποιεῖσθαι τὴν
[5, 1310]	Διονύσιος ἐν Συρακούσαις καὶ ἕτεροι	τὸν	αὐτὸν τρόπον ἐκ δημαγωγίας. Καθάπερ
[5, 1305]	τοῖς Τετρακοσίοις οἱ περὶ Φρύνιχον	τὸν	αὐτὸν τρόπον) ἡ δ' ὅταν
[5, 1301]	καταλῦσαι τὴν βασιλείαν καὶ Παυσανίαν	τὸν	βασιλέα τὴν ἐφορείαν. Καὶ ἐν
[5, 1304]	Τετρακοσίων τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν φάσκοντες	τὸν	βασιλέα χρήματα παρέξειν πρὸς τὸν
[5, 1315]	γὰρ ἑπτὰ τυραννήσας τῷ ὀγδόῳ	τὸν	βίον ἐτελεύτησεν, δέκα δ' Ἱέρων,
[5, 1306]	μὲν πολέμῳ διὰ τὴν πρὸς	τὸν	δῆμον ἀπιστίαν στρατιώταις ἀναγκαζομένων χρῆσθαι
[5, 1305]	ἀλλ' ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οἰκεῖν	τὸν	δῆμον ἄσχολον ὄντα πρὸς τοῖς
[5, 1307]	τοὺς αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες	τὸν	δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως. Οἱ
[5, 1305]	ἴσον ζητοῦντες ἀναγκάζονται βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι	τὸν	δῆμον) Γίνονται δὲ μεταβολαὶ τῆς
[5, 1302]	Ῥόδῳ συνέστησαν οἱ γνώριμοι ἐπὶ	τὸν	δῆμον διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας.
[5, 1312]	στρατεύσας, κηδεστὴς ὢν καὶ προσλαβὼν	τὸν	δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν διεφθάρη. Δύο
[5, 1302]	στάσις καὶ ἔτι ἡ πρὸς	τὸν	δῆμον, ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1304]	ἀκόντων, οἷον ἐπὶ τῶν Τετρακοσίων	τὸν	δῆμον ἐξηπάτησαν φάσκοντες τὸν βασιλέα
[5, 1304]	τὴν πρὸς Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν καταλύειν	τὸν	δῆμον. Καὶ ἐν Συρακούσαις ὁ
[5, 1304]	οἱ δὲ κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι	τὸν	δῆμον καὶ κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν.
[5, 1305]	τοῦτο καθιστᾶσιν ὥστε κύριον εἶναι	τὸν	δῆμον καὶ τῶν νόμων. Ἄκος
[5, 1304]	ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι	τὸν	δῆμον. Κατελύθη δὲ καὶ ἐν
[5, 1310]	τοῖς ὅρκοις ὅτι οὐκ ἀδικήσω	τὸν	δῆμον. Μέγιστον δὲ πάντων τῶν
[5, 1304]	οἱ ἐκπίπτοντες καὶ κατελθόντες κατέλυσαν	τὸν	δῆμον. Παραπλησίως δὲ καὶ ἡ
[5, 1313]	συγκρούειν καὶ φίλους φίλοις καὶ	τὸν	δῆμον τοῖς γνωρίμοις καὶ τοὺς
[5, 1305]	τοὺς ἄρχοντας, ἀλλὰ μὴ πάντα	τὸν	δῆμον. Τῶν μὲν οὖν δημοκρατιῶν
[5, 1302]	κινήσεων, ὅθεν αὐτοί τε διατίθενται	τὸν	εἰρημένον τρόπον καὶ περὶ τῶν
[5, 1311]	ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι καὶ	τὸν	ἐκ τῆς Κλεοπάτρας· ἀλλὰ τῆς
[5, 1315]	τοῦ κρίναντος οὕτως τὸν ἀνδριάντα	τὸν	ἐν τῇ ἀγορᾷ καθήμενον. Φασὶ
[5, 1303]	Θατέρου γὰρ ἀποδημοῦντος ἅτερος ὤν	τὸν	ἐρώμενον αὐτοῦ ὑπεποιήσατο, πάλιν δ'
[5, 1305]	αὐτῆς συμβῇ τῆς ὀλιγαρχίας γίνεσθαι	τὸν	ἡγεμόνα, καθάπερ ἐν Νάξῳ Λύγδαμις,
[5, 1312]	τελευτῆσαι τοῦτον καλῶς ἔχειν αὑτῷ	τὸν	θάνατον. Φθείρεται δὲ τυραννὶς ἕνα
[5, 1303]	οὐκ ἀποφαίνοντος τὴν οὐσίαν οὐδὲ	τὸν	θησαυρὸν ὃν εὗρεν ὁ πατήρ,
[5, 1313]	τὰ πολλά φασι καταστῆσαι Περίανδρον	τὸν	Κορίνθιον· πολλὰ δὲ καὶ παρὰ
[5, 1307]	κινοῦσιν, ἕως ἂν πάντα κινήσωσι	τὸν	κόσμον. Συνέβη δὲ τοῦτο καὶ
[5, 1303]	τὸ ἐκ καταλόγου στρατεύεσθαι ὑπὸ	τὸν	Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει δὲ τοῦτο
[5, 1306]	καὶ τοῦτο ἐν Λακεδαίμονι ὑπὸ	τὸν	Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον δὲ καὶ
[5, 1307]	δοκεῖ Παυσανίας ὁ στρατηγήσας κατὰ	τὸν	Μηδικὸν πόλεμον, καὶ ἐν Καρχηδόνι
[5, 1304]	ἐπικλήρου στάσεως γενομένης περὶ Μνασέαν	τὸν	Μνάσωνος πατέρα καὶ Εὐθυκράτη τὸν
[5, 1309]	Διὸ δεῖ τοῦτο μὴ ἀγνοεῖν	τὸν	νομοθέτην καὶ τὸν πολιτικόν, ποῖα
[5, 1307]	ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες τοῦτον κινήσαντας	τὸν	νόμον ἐάσειν τὴν ἄλλην πολιτείαν,
[5, 1307]	ὅλην τοὺς γνωρίμους συγκτήσασθαι παρὰ	τὸν	νόμον (ἡ γὰρ πολιτεία ὀλιγαρχικωτέρα
[5, 1307]	καὶ νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν, τοῦτον	τὸν	νόμον λύειν ἐπεχείρησαν πρῶτον, ὥστ'
[5, 1313]	κύριοι πλειόνων ἀξιῶσι καὶ παρὰ	τὸν	νόμον. Οὐ γίγνονται δ' ἔτι
[5, 1316]	μὲν ἀμελῶσιν οἱ δὲ προσέχωσι	τὸν	νοῦν. Πολλῶν τε οὐσῶν αἰτιῶν
[5, 1304]	τὸν Μνάσωνος πατέρα καὶ Εὐθυκράτη	τὸν	Ὀνομάρχου, ἡ στάσις αὕτη ἀρχὴ
[5, 1305]	αὐτὸν τρόπον) ἡ δ' ὅταν	τὸν	ὄχλον δημαγωγῶσιν οἱ ἐν τῇ
[5, 1305]	πολιτοφύλακες διὰ τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς	τὸν	ὄχλον ἐδημαγώγουν, καὶ ἐν ὅσαις
[5, 1311]	τῶν ὅπλωνν, καὶ τὸ κακοῦν	τὸν	ὄχλον καὶ τὸ ἐκ τοῦ
[5, 1303]	εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον δημοτικοὶ οἱ	τὸν	Πειραιᾶ οἰκοῦντες τῶν τὸ ἄστυ.
[5, 1307]	Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ τινες διὰ	τὸν	πόλεμον ἠξίουν ἀνάδαστον ποιεῖν τὴν
[5, 1304]	τὸν βασιλέα χρήματα παρέξειν πρὸς	τὸν	πόλεμον τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους, ψευσάμενοι
[5, 1309]	μὴ ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην καὶ	τὸν	πολιτικόν, ποῖα σῴζει τῶν δημοτικῶν
[5, 1305]	τὰ κτήνη ἀποσφάξας, λαβὼν παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἐπινέμοντας, καὶ Διονύσιος κατηγορῶν
[5, 1305]	εἰ πλείους ἀδελφοί, ἀλλ' ἢ	τὸν	πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων ὁ
[5, 1304]	χρήματα παρέξειν πρὸς τὸν πόλεμον	τὸν	πρὸς Λακεδαιμονίους, ψευσάμενοι δὲ κατέχειν
[5, 1310]	γνωρίμους. Αἱ μὲν γὰρ τοῦτον	τὸν	τρόπον κατέστησαν τῶν τυραννίδων, ἤδη
[5, 1304]	καὶ τῶν μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι	τὸν	τρόπον. Κινοῦσι δὲ τὰς πολιτείας
[5, 1305]	θεωρῶν τὰς μεταβολὰς τοῦτον ἐχούσας	τὸν	τρόπον. Ὁτὲ μὲν γάρ, ἵνα
[5, 1304]	συνεκβαλὼν τοῖς ἐπιθεμένοις ὁ δῆμος	τὸν	τύραννον εἰς ἑαυτὸν περιέστησε τὴν
[5, 1304]	μετέβαλεν, καὶ ἐν Χαλκίδι Φόξον	τὸν	τύραννον μετὰ τῶν γνωρίμων ὁ
[5, 1315]	οὔτε δούλων ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη ποιεῖσθαι	τὸν	τύραννον οὔτε ὅπλων παραίρεσιν· ἱκανὸν
[5, 1311]	γὰρ τὸ τὴν γυναῖκα παρελέσθαι	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτεινεν ὡς ὑβρισμένος.
[5, 1312]	Γέλωνος Θρασυβούλου τοῦ Ἱέρωνος ἀδελφοῦ	τὸν	υἱὸν τοῦ Γέλωνος δημαγωγοῦντος καὶ
[5, 1308]	τιμῶνται κατ' ἐνιαυτόν, κατὰ τοῦτον	τὸν	χρόνον, ~ἐν δὲ ταῖς μείζοσι
[5, 1312]	κατέλυσαν τυραννίδας καὶ Συρακούσιοι κατὰ	τὸν	χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο καλῶς) ἕνα
[5, 1303]	αἱ πόλεις καὶ διὰ τοὺς	τόπους,	ὅταν μὴ εὐφυῶς ἔχῃ ἡ
[5, 1310]	καὶ διαμένουσιν, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν	τοσαῦτά	ἐστιν. Λείπεται δ' ἐπελθεῖν καὶ
[5, 1312]	καὶ τῆς δημοκρατίας τῆς ἐσχάτης,	τοσαύτας	καὶ τῆς τυραννίδος θετέον· καὶ
[5, 1312]	ἂν δύνηται προελθεῖν, ἱκανὸν αὑτῷ	τοσοῦτον	μετασχεῖν τῆς πράξεως, οἷον εἰ
[5, 1302]	ἀρχῆς ὁρᾶν ὅπως μὴ ἐνέσονται	τοσοῦτον	ὑπερέχοντες, ἢ ἐάσαντας γενέσθαι ἰᾶσθαι
[5, 1313]	τοὺς ὁμοίους, καὶ μηδένα διαφέροντα	τοσοῦτον	ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ μέγεθος
[5, 1308]	τὰ κοινὰ κλέπτειν τοὺς ἄρχοντας,	τότε	γ' ἀμφότερα λυπεῖ, τό τε
[5, 1316]	καὶ μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον οὐδὲ	τότε	εἰς δῆμον ἢ εἰς ἄλλην
[5, 1305]	δημαγωγῶν γεγόνασιν. Αἴτιον δὲ τοῦ	τότε	μὲν γίγνεσθαι νῦν δὲ μή,
[5, 1305]	γίγνεσθαι νῦν δὲ μή, ὅτι	τότε	μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἦσαν ἐκ
[5, 1305]	διὰ τὸ μὴ μεγάλας εἶναι	τότε	τὰς πόλεις, ἀλλ' ἐπὶ τῶν
[5, 1301]	εἶναι νομίζουσινν, ὀλιγαρχία δὲ ἐκ	τοῦ	ἀνίσους ἕν τι ὄντας ὅλως
[5, 1308]	Οὐ γὰρ οὕτως ἀγανακτοῦσιν εἰργόμενοι	τοῦ	ἄρχειν οἱ πολλοί, ἀλλὰ καὶ
[5, 1311]	τὸν ὄχλον καὶ τὸ ἐκ	τοῦ	ἄστεως ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων
[5, 1315]	ἀλλ' ἐπίτροπον, καὶ τὰς μετριότητας	τοῦ	βίου διώκειν, μὴ τὰς ὑπερβολάς,
[5, 1312]	μονάρχοις, οἷον Κῦρος Ἀστυάγει καὶ	τοῦ	βίου καταφρονῶν καὶ τῆς δυνάμεως
[5, 1312]	τοῦ Ἱέρωνος ἀδελφοῦ τὸν υἱὸν	τοῦ	Γέλωνος δημαγωγοῦντος καὶ πρὸς ἡδονὰς
[5, 1305]	δὲ τοῦ μὴ γίγνεσθαι ἢ	τοῦ	γίγνεσθαι ἧττον τὸ τὰς φυλὰς
[5, 1309]	καὶ λόχους καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν·	τοῦ	δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς εἶναι
[5, 1302]	ἐκ τῶν μέσων πολιτεία ἐγγυτέρω	τοῦ	δήμου ἢ ἡ τῶν ὀλίγων·
[5, 1310]	γένους, ὁ δὲ τύραννος ἐκ	τοῦ	δήμου καὶ τοῦ πλήθους ἐπὶ
[5, 1313]	δημαγωγός (ἔστι γὰρ ὁ δημαγωγὸς	τοῦ	δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ τοῖς
[5, 1305]	πρὸς τοῖς ἔργοις, οἱ προστάται	τοῦ	δήμου, ὅτε πολεμικοὶ γένοιντο, τυραννίδι
[5, 1305]	Πάντες δὲ τοῦτο ἔδρων ὑπὸ	τοῦ	δήμου πιστευθέντες, ἡ δὲ πίστις
[5, 1310]	βασιλεία πρὸς βοήθειαν τὴν ἀπὸ	τοῦ	δήμου τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ
[5, 1310]	ἐν δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ	τοῦ	δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς
[5, 1310]	δημαγωγῶν ὡς εἰπεῖν, πιστευθέντες ἐκ	τοῦ	διαβάλλειν τοὺς γνωρίμους. Αἱ μὲν
[5, 1316]	ἁρμονίας παρέχεται, λέγων ὅταν ὁ	τοῦ	διαγράμματος ἀριθμὸς τούτου γένηται στερεός,
[5, 1314]	ἂν μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου δὲ	τοῦ	διαπιστεῖν ἀλλήλοις (οὐ καταλύεται γὰρ
[5, 1307]	τὴν ἐν αὐτῇ τῇ πολιτείᾳ	τοῦ	δικαίου παρέκβασιν. Ἀρχὴ γὰρ τὸ
[5, 1314]	τὸ βασιλικὸν καλῶς. ~Πρῶτον μὲν	τοῦ	δοκεῖν φροντίζειν τῶν κοινῶν, μήτε
[5, 1302]	ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ πρώτου καὶ	τοῦ	ἐν ἀρχῇ ἡμαρτημένου μὴ ἀπαντᾶν
[5, 1301]	τέτταρα τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα	τοῦ	ἑνός· ἴσον γὰρ μέρος τὰ
[5, 1301]	τρία τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα	τοῦ	ἑνός, λόγῳ δὲ τὰ τέτταρα
[5, 1304]	δῆμον καὶ εἰς πολιτείαν ἐκ	τοῦ	εὐδοκιμῆσαί τι ἢ αὐξηθῆναι ἢ
[5, 1311]	τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ, καὶ ἡ	τοῦ	εὐνούχου Εὐαγόρᾳ τῷ Κυπρίῳ· διὰ
[5, 1304]	Ὀνομάρχου, ἡ στάσις αὕτη ἀρχὴ	τοῦ	ἱεροῦ πολέμου κατέστη τοῖς Φωκεῦσιν.
[5, 1312]	Διονύσιον, ἡ μὲν Γέλωνος Θρασυβούλου	τοῦ	Ἱέρωνος ἀδελφοῦ τὸν υἱὸν τοῦ
[5, 1301]	Δῆμος μὲν γὰρ ἐγένετο ἐκ	τοῦ	ἴσους ὁτιοῦν ὄντας οἴεσθαι ἁπλῶς
[5, 1312]	τυράννοις, τὸ μῖσος, ἐκ δὲ	τοῦ	καταφρονεῖσθαι πολλαὶ γίνονται τῶν καταλύσεων.
[5, 1312]	ὡς δυνάμενοι γὰρ καὶ καταφρονοῦντες	τοῦ	κινδύνου διὰ τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι
[5, 1308]	γιγνομένης, συμφέρει τοῦ τιμήματος ἐπισκοπεῖν	τοῦ	κοινοῦ τὸ πλῆθος πρὸς τὸ
[5, 1315]	ἔνιοι δ' εἰκόνα φασὶν εἶναι	τοῦ	κρίναντος οὕτως τὸν ἀνδριάντα τὸν
[5, 1303]	τῇ ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ Κλεομένους	τοῦ	Λάκωνος ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι τῶν περιοίκων
[5, 1301]	ἢ τὴν μοναρχίαν. Ἔτι περὶ	τοῦ	μᾶλλον καὶ ἧττον, οἷον ἢ
[5, 1302]	καὶ τῶν πρὸς ἀλλήλους στάσεων.	Τοῦ	μὲν οὖν αὐτοὺς ἔχειν πως
[5, 1309]	μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ τῶν τυχόντων.	Τοῦ	μὲν οὖν μὴ κλέπτεσθαι τὰ
[5, 1309]	τὸ βουλόμενον τὴν πολιτείαν πλῆθος	τοῦ	μὴ βουλομένου. Παρὰ πάντα δὲ
[5, 1305]	καὶ τῶν νόμων. Ἄκος δὲ	τοῦ	μὴ γίγνεσθαι ἢ τοῦ γίγνεσθαι
[5, 1303]	ὡς ἔγγιον ἢ μηθὲν διαφέρον	τοῦ	μηθὲν τὸ μικρόν. Στασιωτικὸν δὲ
[5, 1314]	ἡ τυραννὶς τριῶν, ἑνὸς μὲν	τοῦ	μικρὰ φρονεῖν τοὺς ἀρχομένους (οὐθενὶ
[5, 1311]	περὶ Ἄτταλον, καὶ ἡ Ἀμύντου	τοῦ	μικροῦ ὑπὸ Δέρδα διὰ τὸ
[5, 1312]	τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον δέ τι	τοῦ	μίσους καὶ τὴν ὀργὴν δεῖ
[5, 1312]	πράξεων. Πολλάκις δὲ καὶ πρακτικώτερον	τοῦ	μίσους· συντονώτερον γὰρ ἐπιτίθενται διὰ
[5, 1309]	πρῶτον μὲν ἀποβαλεῖ τὴν μετριότητα	τοῦ	μορίου, τέλος δ' οὕτως ὥστε
[5, 1313]	τὰ ἀναθήματα τῶν Κυψελιδῶν καὶ	τοῦ	Ὀλυμπίου ἡ οἰκοδόμησις ὑπὸ τῶν
[5, 1306]	ἐμποιῶσιν. Τοῦτο δ' ἐστὶν ὅταν	τοῦ	παντὸς πολιτεύματος ὀλίγου ὄντος τῶν
[5, 1313]	παραδιδοὺς τοῖς υἱέσιν ἢ παρὰ	τοῦ	πατρὸς παρέλαβεν· οὐ δῆτα φάναι·
[5, 1306]	Γίνονται δὲ στάσεις καὶ ἐκ	τοῦ	περιωθεῖσθαι ἑτέρους ὑφ' ἑτέρων τῶν
[5, 1309]	διαμένειν ἄνευ τῶν εὐπόρων καὶ	τοῦ	πλήθους, ἀλλ' ὅταν ὁμαλότης γένηται
[5, 1310]	τύραννος ἐκ τοῦ δήμου καὶ	τοῦ	πλήθους ἐπὶ τοὺς γνωρίμους, ὅπως
[5, 1308]	ἀλλήλοις δημοτικῶς. Ὃ γὰρ ἐπὶ	τοῦ	πλήθους ζητοῦσιν οἱ δημοτικοί, τὸ
[5, 1316]	εἰς ὀλιγαρχίαν, ἐὰν κρεῖττον ᾖ	τοῦ	πλήθους τὸ εὔπορον καὶ οἱ
[5, 1304]	δῆμος αἴτιος γενόμενος τῆς νίκης	τοῦ	πολέμου τοῦ πρὸς Ἀθηναίους ἐκ
[5, 1304]	πολλῶν ἐγένετο ἀρχὴ κακῶν καὶ	τοῦ	πολέμου τοῦ πρὸς Ἀθηναίους, ἐν
[5, 1302]	τὴν πόλιν καὶ τὴν δύναμιν	τοῦ	πολιτεύματος· γίνεσθαι γὰρ εἴωθεν ἐκ
[5, 1305]	ὅπου τὰ δικαστήρια μὴ ἐκ	τοῦ	πολιτεύματός ἐστι (δημαγωγοῦντες γὰρ πρὸς
[5, 1304]	γενόμενος τῆς νίκης τοῦ πολέμου	τοῦ	πρὸς Ἀθηναίους ἐκ πολιτείας εἰς
[5, 1304]	ἀρχὴ κακῶν καὶ τοῦ πολέμου	τοῦ	πρὸς Ἀθηναίους, ἐν ᾧ Πάχης
[5, 1308]	κἂν ᾖ πολλαπλάσιον ἢ πολλοστημόριον	τοῦ	πρότερον, ἐν ᾧ αἱ τιμήσεις
[5, 1302]	δ' αἴτιον ὅτι ἀδύνατον ἀπὸ	τοῦ	πρώτου καὶ τοῦ ἐν ἀρχῇ
[5, 1311]	εἰπόντος τι αὐτοῦ εἰς δυσωδίαν	τοῦ	στόματος. Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ
[5, 1302]	ἰσότητα φαῦλον. Φανερὸν δ' ἐκ	τοῦ	συμβαίνοντος· οὐδεμία γὰρ μόνιμος ἐκ
[5, 1310]	μάλιστα εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς τοὐναντίον	τοῦ	συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον δὲ τούτου
[5, 1312]	ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι γὰρ δεῖ τὸ	τοῦ	σωθῆναι μηδὲν φροντίζειν, ἂν μὴ
[5, 1316]	μὲν περὶ τῶν μεταβολῶν ὑπὸ	τοῦ	Σωκράτους, οὐ μέντοι λέγεται καλῶς.
[5, 1315]	Τῶν δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν	τοῦ	σώματος διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι καὶ
[5, 1308]	εὐπορίας δὲ νομίσματος γιγνομένης, συμφέρει	τοῦ	τιμήματος ἐπισκοπεῖν τοῦ κοινοῦ τὸ
[5, 1305]	ἐκ δημαγωγῶν γεγόνασιν. Αἴτιον δὲ	τοῦ	τότε μὲν γίγνεσθαι νῦν δὲ
[5, 1308]	ἀρχῇ γινόμενον κακὸν γνῶναι οὐ	τοῦ	τυχόντος ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός. Πρὸς
[5, 1303]	συμπνεύσῃ· ὥσπερ γὰρ οὐδ' ἐκ	τοῦ	τυχόντος πλήθους πόλις γίγνεται, οὕτως
[5, 1304]	θυγατέρα, ὡς ἐζημίωσεν αὐτὸν ὁ	τοῦ	ὑπομνηστευθέντος πατήρ, γενόμενος τῶν ἀρχόντων,
[5, 1316]	γιγνομένων πάντων; Καὶ διά γε	τοῦ	χρόνου, δι' ὃν λέγει πάντα
[5, 1310]	μαχόμενοι τοῖς εὐπόροις, δεῖ δὲ	τοὐναντίον	αἰεὶ δοκεῖν λέγειν ὑπὲρ εὐπόρων,
[5, 1310]	δὲ καὶ ὑπολαμβάνειν καὶ ὑποκρίνεσθαι	τοὐναντίον,	ἐπισημαινομένους ἐν τοῖς ὅρκοις ὅτι
[5, 1307]	νὡς ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν εἰς	τοὐναντίον	οἱ ἀπορώτεροἰ, αἱ δὲ πολιτεῖαι
[5, 1314]	τε τὰς ἀπολαύσεις τὰς σωματικὰς	τοὐναντίον	ποιεῖν ἢ νῦν τινες τῶν
[5, 1314]	ὁ ἄγρυπνος, ἀλλ' ὁ καθεύδων	τοὐναντίον	τε ποιητέον τῶν πάλαι λεχθέντων
[5, 1310]	ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς	τοὐναντίον	τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον δὲ
[5, 1304]	Δέξανδρος ἦρξε τῆς στάσεως καὶ	τοὺς	Ἀθηναίους παρώξυνε, πρόξενος ὢν τῆς
[5, 1308]	τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει, καὶ	τοὺς	ἀπόρους τοῖς εὐπόροις) καὶ τὸ
[5, 1314]	ἑνὸς μὲν τοῦ μικρὰ φρονεῖν	τοὺς	ἀρχομένους (οὐθενὶ γὰρ ἂν μικρόψυχος
[5, 1313]	ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ πένητας ποιεῖν	τοὺς	ἀρχομένους τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ
[5, 1305]	ἧττον τὸ τὰς φυλὰς φέρειν	τοὺς	ἄρχοντας, ἀλλὰ μὴ πάντα τὸν
[5, 1308]	ἐὰν οἴωνται τὰ κοινὰ κλέπτειν	τοὺς	ἄρχοντας, τότε γ' ἀμφότερα λυπεῖ,
[5, 1307]	λύειν ἐπεχείρησαν πρῶτον, ὥστ' ἐξεῖναι	τοὺς	αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν
[5, 1310]	εἰπεῖν, πιστευθέντες ἐκ τοῦ διαβάλλειν	τοὺς	γνωρίμους. Αἱ μὲν γὰρ τοῦτον
[5, 1309]	πᾶσιν ἄρχειν δημοκρατικόν, τὸ δὲ	τοὺς	γνωρίμους εἶναι ἐν ταῖς ἀρχαῖς
[5, 1309]	τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν καὶ	τοὺς	γνωρίμους καὶ τὸ πλῆθος ἔχειν
[5, 1310]	δήμου καὶ τοῦ πλήθους ἐπὶ	τοὺς	γνωρίμους, ὅπως ὁ δῆμος ἀδικῆται
[5, 1307]	δὲ τὸ τὴν χώραν ὅλην	τοὺς	γνωρίμους συγκτήσασθαι παρὰ τὸν νόμον
[5, 1305]	μὲν γάρ, ἵνα χαρίζωνται, ἀδικοῦντες	τοὺς	γνωρίμους συνιστᾶσιν, ἢ τὰς οὐσίας
[5, 1302]	ἑτέρους ὁρῶντες τοὺς μὲν δικαίως	τοὺς	δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων· ἔτι
[5, 1314]	τυραννικόν, ὡς τοὺς μὲν πολεμίους	τοὺς	δ' οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ τὰ
[5, 1315]	δὲ τοὺς μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν,	τοὺς	δὲ πολλοὺς δημαγωγεῖν. Ἐκ γὰρ
[5, 1308]	φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν εἰς ἀτιμίαν	τοὺς	δὲ πολλοὺς εἰς κέρδος, πρὸς
[5, 1304]	μετὰ τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ	τοὺς	δημαγωγούς· ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν
[5, 1303]	ὃν εὗρεν ὁ πατήρ, προσηγάγετο	τοὺς	δημοτικούς, ὁ δ' ἕτερος ἔχων
[5, 1307]	τὰς ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ Λάκωνες	τοὺς	δήμους κατέλυον. Ὅθεν μὲν οὖν
[5, 1312]	τρόπος ἔστι τῆς αἰτίας παρὰ	τοὺς	εἰρημένους πρότερον. Οὐ γὰρ ὥσπερ
[5, 1304]	γενόμενος τῶν ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε	τοὺς	ἐκτὸς τῆς πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς.
[5, 1303]	Κλαζομεναῖς οἱ ἐπὶ Χύτρῳ πρὸς	τοὺς	ἐν νήσῳ, καὶ Κολοφώνιοι καὶ
[5, 1308]	ἀλλὰ διὰ τὸ εὖ χρῆσθαι	τοὺς	ἐν ταῖς ἀρχαῖς γινομένους καὶ
[5, 1303]	ὡς αὑτὸν ἐλθεῖν· ὅθεν προσλαμβάνοντες	τοὺς	ἐν τῷ πολιτεύματι διεστασίασαν πάντας.
[5, 1313]	τυραννίδες σῴζονται κατὰ δύο τρόπους	τοὺς	ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός ἐστιν ὁ
[5, 1314]	δὲ τοιοῦτον ὥστε μὴ φοβεῖσθαι	τοὺς	ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι· τούτου
[5, 1308]	νόμων πειρᾶσθαι δεῖ φυλάττειν, καὶ	τοὺς	ἔξω τῆς φιλονεικίας ὄντας πρὶν
[5, 1313]	μᾶλλον πρὸς ἀλλήλους) καὶ τὸ	τοὺς	ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς εἶναι καὶ
[5, 1308]	τὰς ἀρχάς (λέγω δ' ἀντικεῖσθαι	τοὺς	ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει, καὶ τοὺς
[5, 1311]	ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων	τοὺς	ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον δὲ τῆς
[5, 1306]	Ἀμφιπόλει ᾧ ὄνομα ἦν Κλεότιμος	τοὺς	ἐποίκους τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ
[5, 1303]	τοῦτο ἐποίησαν κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο	τοὺς	ἐριθευομένους) καὶ δι' ὀλιγωρίαν, ὅταν
[5, 1315]	σῴζεσθαι διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ	τοὺς	ἑτέρους ὑπὸ τῶν ἑτέρων ἀδικεῖσθαι
[5, 1306]	καὶ ἐλθόντων διεστασίασεν αὐτοὺς πρὸς	τοὺς	εὐπόρους, καὶ ἐν Αἰγίνῃ ὁ
[5, 1303]	δ' ἕτερος ἔχων οὐσίαν πολλὴν	τοὺς	εὐπόρους. Καὶ ἐν Δελφοῖς ἐκ
[5, 1304]	συστρέφουσιν αὐτούς (συνάγει γὰρ καὶ	τοὺς	ἐχθίστους ὁ κοινὸς φόβος) τὰ
[5, 1308]	ἐμποιεῖν ἀρχήν τινα τὴν ἐποψομένην	τοὺς	ζῶντας ἀσυμφόρως πρὸς τὴν πολιτείαν,
[5, 1308]	τῷ μὴ ἀδικεῖν καὶ τῷ	τοὺς	ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν εἰς τὴν
[5, 1315]	ἧττον ὡς συμμάχους ἔχοντι καὶ	τοὺς	θεούς) δεῖ δὲ ἄνευ ἀβελτερίας
[5, 1314]	τύραννον) ἔτι δὲ τὰ πρὸς	τοὺς	θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα διαφερόντως
[5, 1308]	αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ καὶ διὰ	τοὺς	ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν, δεῖ ἐμποιεῖν
[5, 1309]	μὴ ποιεῖν ἀναδάστους, ἀλλὰ μηδὲ	τοὺς	καρπούς, ὃ ἐν ἐνίαις τῶν
[5, 1316]	εἶναι ἴσον μετέχειν τῆς πόλεως	τοὺς	κεκτημένους μηθὲν τοῖς κεκτημένοις· ἐν
[5, 1309]	Τρία δέ τινα χρὴ ἔχειν	τοὺς	μέλλοντας ἄρξειν τὰς κυρίας ἀρχάς,
[5, 1315]	μὴ τὰς ὑπερβολάς, ἔτι δὲ	τοὺς	μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν, τοὺς δὲ
[5, 1302]	εἴρηται πρότερον, ~ἀλλ' ἑτέρους ὁρῶντες	τοὺς	μὲν δικαίως τοὺς δ' ἀδίκως
[5, 1308]	καὶ τοῖς ἐν τῷ πολιτεύματι,	τοὺς	μὲν μὴ μετέχοντας τῷ μὴ
[5, 1314]	μᾶλλον ἢ πολιτικοῖς τυραννικόν, ὡς	τοὺς	μὲν πολεμίους τοὺς δ' οὐκ
[5, 1308]	εἰσάγειν εἰς τὴν πολιτείαν καὶ	τοὺς	μὲν φιλοτίμους μὴ ἀδικεῖν εἰς
[5, 1306]	ὀλίγους ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ	τοὺς	μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης δι' εἰρήνην
[5, 1308]	κέρδος, πρὸς αὑτοὺς δὲ καὶ	τοὺς	μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις δημοτικῶς.
[5, 1303]	τὰς ἀρχὰς τὰς κυρίας παριέναι	τοὺς	μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλους, ὥσπερ
[5, 1303]	τὰ τυραννικὰ τοὺς ξένους καὶ	τοὺς	μισθοφόρους πολίτας ποιησάμενοι ἐστασίασαν καὶ
[5, 1303]	~καὶ Συρακούσιοι μετὰ τὰ τυραννικὰ	τοὺς	ξένους καὶ τοὺς μισθοφόρους πολίτας
[5, 1310]	ταῖς ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου	τοὺς	ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς ὅρκους ἐναντίους
[5, 1310]	ὅρκους ἐναντίους ἢ νῦν ὀμνύναι	τοὺς	ὀλιγαρχικούς· νῦν μὲν γὰρ ἐν
[5, 1313]	δὲ κυρίαν, πολλοὺς δ' εἶναι	τοὺς	ὁμοίους, καὶ μηδένα διαφέροντα τοσοῦτον
[5, 1310]	τοῦ δήμου τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ	τοὺς	ὅρκους ἐναντίους ἢ νῦν ὀμνύναι
[5, 1306]	τὸ ταχθὲν πρῶτον τίμημα πρὸς	τοὺς	παρόντας καιρούς, ὥστε μετέχειν ἐν
[5, 1305]	Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος στασιάσας πρὸς	τοὺς	πεδιακούς, καὶ Θεαγένης ἐν Μεγάροις
[5, 1311]	βασιλικὰς δυναστείας. Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ	τοὺς	Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ τύπτοντας
[5, 1313]	τὸν δῆμον τοῖς γνωρίμοις καὶ	τοὺς	πλουσίους ἑαυτοῖς. Καὶ τὸ πένητας
[5, 1305]	ἦν ἡ ἀπέχθεια ἡ πρὸς	τοὺς	πλουσίους, οἷον Ἀθήνησί τε Πεισίστρατος
[5, 1314]	κἄν ποτε δεηθῇ χρῆσθαι πρὸς	τοὺς	πολεμικοὺς καιρούς, ὅλως τε αὑτὸν
[5, 1306]	ἐπ' Ἀγησιλάου συστήσας ἐπίθεσιν ἐπὶ	τοὺς	Σπαρτιάτας· ἔτι ὅταν οἱ μὲν
[5, 1309]	τὰ δύο. Ἢ ὅτι ἐνδέχεται	τοὺς	τὰ δύο ταῦτα ἔχοντας ἀκρατεῖς
[5, 1304]	τὰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ συκοφαντοῦντες	τοὺς	τὰς οὐσίας ἔχοντας συστρέφουσιν αὐτούς
[5, 1315]	δὲ ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον·	τούς	τε ἀγαθοὺς περί τι γιγνομένους
[5, 1312]	ἐπέθετο διὰ τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν	τούς	τε πολίτας οὕτως ἔχοντας καὶ
[5, 1308]	μᾶλλον τὴν πολιτείαν. Ὥστε δεῖ	τοὺς	τῆς πολιτείας φροντίζοντας φόβους παρασκευάζειν,
[5, 1313]	(παρρησιάζονταί τε γὰρ ἧττον, φοβούμενοι	τοὺς	τοιούτους, κἂν παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον)
[5, 1303]	ἐνίοτε αἱ πόλεις καὶ διὰ	τοὺς	τόπους, ὅταν μὴ εὐφυῶς ἔχῃ
[5, 1305]	Ἀθήνησιν οἱ περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν	τοὺς	Τριάκοντα δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς
[5, 1303]	πλείους οἱ Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον	τοὺς	Τροιζηνίους, ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη
[5, 1315]	διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ	τοὺς	ὑβρίζεσθαι νομίζοντας ἢ αὑτοὺς ἢ
[5, 1313]	οἷόν τε, τῆς τυραννίδος, τὸ	τοὺς	ὑπερέχοντας κολούειν καὶ τοὺς φρονηματίας
[5, 1311]	σταχύων κόλουσις, ὡς δέον αἰεὶ	τοὺς	ὑπερέχοντας τῶν πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ
[5, 1305]	μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα τρόπους	τοὺς	φανερωτάτους, ἕνα μὲν ἐὰν ἀδικῶσι
[5, 1304]	τῶν γνωρίμων, ἕως πολλοὺς ἐποίησαν	τοὺς	φεύγοντας, οἱ δὲ κατιόντες ἐνίκησαν
[5, 1315]	ταύτην ποιητέον τὴν εὐλάβειαν περὶ	τοὺς	φιλοτίμους· τὴν μὲν γὰρ εἰς
[5, 1313]	τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν καὶ	τοὺς	φρονηματίας ἀναιρεῖν, καὶ μήτε συσσίτια
[5, 1306]	ὄνομα ἦν Κλεότιμος τοὺς ἐποίκους	τοὺς	Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ ἐλθόντων διεστασίασεν
[5, 1303]	ἐξέπεσον διὰ μάχης· καὶ Ἀντισσαῖοι	τοὺς	Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι διὰ μάχης
[5, 1310]	τι ἂν δόξῃ τῷ πλήθει,	τοῦτ'	εἶναι κύριον, ἐλεύθερον δὲ καὶ
[5, 1307]	αἱ ἀριστοκρατίαι τούτῳ, καὶ διὰ	τοῦτ'	εἰσὶν αἱ μὲν ἧττον αἱ
[5, 1308]	ζητοῦσιν οἱ δημοτικοί, τὸ ἴσον,	τοῦτ'	ἐπὶ τῶν ὁμοίων οὐ μόνον
[5, 1312]	ἐπ' ἄλλου γε ἂν γένοιτο	τοῦτο	ἀληθέσσ, καὶ Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ
[5, 1308]	εὐπόρων ἢ τὸ μέσον αὔξειν	(τοῦτο	γὰρ διαλύει τὰς διὰ τὴν
[5, 1306]	νκαὶ μάλιστα ἐν τοῖς πολέμοις	τοῦτο	γίνεται· συνέβη δὲ καὶ τοῦτο
[5, 1309]	εἶναι ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν,	τοῦτο	δ' ἔσται ὅταν μὴ ᾖ
[5, 1310]	ὃ χρῄζων, ὡς φησὶν Εὐριπίδης·	τοῦτο	δ' ἐστὶ φαῦλον· οὐ γὰρ
[5, 1316]	ὄντων πάντων ἢ τῶν πλείστων.	Τοῦτο	δ' ἐστὶ ψεῦδος· ἀλλ' ὅταν
[5, 1307]	εἰ ἕκαστον μικρόν, καὶ πάντα·	τοῦτο	δ' ἔστι μὲν ὥς, ἔστι
[5, 1306]	τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν ὀλιγαρχίαν ἐμποιῶσιν.	Τοῦτο	δ' ἐστὶν ὅταν τοῦ παντὸς
[5, 1314]	ἡ τυραννίς· κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν,	τοῦτο	δ' οὐδ' ἂν εἷς ποιήσειε
[5, 1308]	μὴ εἶναι τὰς ἀρχὰς κερδαίνειν.	Τοῦτο	δὲ μάλιστα ἐν ταῖς ὀλιγαρχικαῖς
[5, 1315]	τινα δοκῇ παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς	τοῦτο	δρᾶν καὶ μὴ πᾶσαν ἀθρόαν
[5, 1314]	(οὐ γὰρ μόνον εὐθὺς ἕωθεν	τοῦτο	δρῶσιν, καὶ συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας,
[5, 1305]	γένοιντο, τυραννίδι ἐπετίθεντο. Πάντες δὲ	τοῦτο	ἔδρων ὑπὸ τοῦ δήμου πιστευθέντες,
[5, 1313]	τις ἢ βίας, ἤδη δοκεῖ	τοῦτο	εἶναι τυραννίς. Ἐν δὲ ταῖς
[5, 1306]	Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον δὲ καὶ	τοῦτο	ἐκ τῆς Τυρταίου ποιήσεως τῆς
[5, 1313]	τῆς ἀρχῆς. Ὥστε διὰ μὲν	τοῦτο	ἑκόντες οὐχ ὑπομένουσιν· ἂν δὲ
[5, 1306]	τοῦτο γίνεται· συνέβη δὲ καὶ	τοῦτο	ἐν Λακεδαίμονι ὑπὸ τὸν Μεσηνιακὸν
[5, 1308]	ἄρχοντας καὶ πολύν, ἐπεὶ διὰ	τοῦτο	ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις
[5, 1304]	κοινῇ τὸ πλῆθος ἐπάγοντες. Καὶ	τοῦτο	ἐπὶ πολλῶν ἄν τις ἴδοι
[5, 1303]	Ἡραίᾳ (ἐξ αἱρετῶν γὰρ διὰ	τοῦτο	ἐποίησαν κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο τοὺς
[5, 1305]	δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς	τοῦτο	καθιστᾶσιν ὥστε κύριον εἶναι τὸν
[5, 1307]	τῶν πρὸς τὴν πολιτείαν, μετὰ	τοῦτο	καὶ ἄλλο μικρῷ μεῖζον εὐχερέστερον
[5, 1303]	καὶ πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε	τοῦτο	καὶ διὰ τύχας, οἷον ἐν
[5, 1303]	τὸν Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει δὲ	τοῦτο	καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις, ἧττον
[5, 1307]	κινήσωσι τὸν κόσμον. Συνέβη δὲ	τοῦτο	καὶ ἐπὶ τῆς Θουρίων πολιτείας.
[5, 1313]	ἀρχομένων φθονοῦνται ἧττον. Διὰ γὰρ	τοῦτο	καὶ ἡ περὶ Μολοττοὺς πολὺν
[5, 1309]	τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ	τοῦτο	καὶ περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας.
[5, 1308]	εἶναι δημοκρατίαν καὶ ἀριστοκρατίαν, εἰ	τοῦτο	κατασκευάσειέ τις. ~Ἐνδέχοιτο γὰρ ἂν
[5, 1314]	ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ συμφέρει	τοῦτο	μᾶλλον ἢ καταλιπεῖν ἀθροίσαντας· ἧττον
[5, 1307]	ἂν ἐγκλίνῃ ἡ πολιτεία, ἐπὶ	τοῦτο	μεθίσταται ἑκατέρων τὸ σφέτερον αὐξανόντων,
[5, 1316]	φαύλους καὶ κρείττους τῆς παιδείας,	τοῦτο	μὲν οὖν αὐτὸ λέγων ἴσως
[5, 1314]	προίίεται καὶ τὸ τυραννεῖν. Ἀλλὰ	τοῦτο	μὲν ὥσπερ ὑπόθεσιν δεῖ μένειν,
[5, 1308]	ὀλιγαρχίας καὶ πολιτείας, ὅταν συμβαίνῃ	τοῦτο	μενόντων μὲν τῶν αὐτῶν τιμημάτων
[5, 1316]	τὸ οἴεσθαι εἰς ὀλιγαρχίαν διὰ	τοῦτο	μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι καὶ χρηματισταὶ
[5, 1309]	δ' οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ δεῖ	τοῦτο	μὴ ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην καὶ
[5, 1304]	πολιτείαν. Καὶ ὅλως δὴ δεῖ	τοῦτο	μὴ λανθάνειν, ὡς οἱ δυνάμεως
[5, 1314]	ἔργον κολακείας. ~Καὶ γὰρ διὰ	τοῦτο	πονηρόφιλον ἡ τυραννίς· κολακευόμενοι γὰρ
[5, 1314]	καὶ φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις βούλονται	τοῦτο	πράττοντες, ἵν' ὡς εὐδαίμονας καὶ
[5, 1301]	μὲν ἂν στασιάζοιεν, ἥκιστα δὲ	τοῦτο	πράττουσιν, οἱ κατ' ἀρετὴν διαφέροντες·
[5, 1314]	μὴ βουλομένων. Προϊέμενος γὰρ καὶ	τοῦτο	προίίεται καὶ τὸ τυραννεῖν. Ἀλλὰ
[5, 1306]	ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία εἶναι. Μάλιστα δὲ	τοῦτο	συμβαίνειν ἀναγκαῖον ὅταν ᾖ τι
[5, 1310]	πεπαιδεῦσθαι πρὸς τὴν πολιτείαν οὐ	τοῦτο,	τὸ ποιεῖν οἷς χαίρουσιν οἱ
[5, 1315]	τῆς ἀρχῆς, ὡς, ἂν ὑπάρξῃ	τοῦτο	τοῖς πράγμασιν, οὔτε δούλων ἐλευθέρωσιν
[5, 1311]	διὰ φόβον· ἓν γάρ τι	τοῦτο	τῶν αἰτίων ἦν, ὥσπερ καὶ
[5, 1309]	τὰς ἀρχὰς ἀφ' ὧν λήμματα	τούτοις	ἀπονέμειν, κἄν τις ὑβρίσῃ τῶν
[5, 1316]	ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς δὲ	τούτοις	διὰ τίν' αἰτίαν ἐκ ταύτης
[5, 1308]	οἱ ὅμοιοι (διὸ καὶ ἐν	τούτοις	ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ πολλάκις, ὥσπερ εἴρηται
[5, 1302]	κέρδος καὶ τιμὴ καὶ τἀναντία	τούτοις.	Καὶ γὰρ ἀτιμίαν φεύγοντες καὶ
[5, 1310]	Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε τοῖς τρόποις	τούτοις	τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως, εἰ μόνον
[5, 1304]	στάσιν κινοῦσιν· ἢ γὰρ οἱ	τούτοις	φθονοῦντες τιμωμένοις ἄρχουσι τῆς στάσεως,
[5, 1305]	τις ἴδοι θεωρῶν τὰς μεταβολὰς	τοῦτον	ἐχούσας τὸν τρόπον. Ὁτὲ μὲν
[5, 1304]	τῶν στάσεων καὶ τῶν μεταβολῶν	τοῦτον	ἔχουσι τὸν τρόπον. Κινοῦσι δὲ
[5, 1312]	τῆς γῆς εὐθὺς συμβαίη τελευτῆσαι	τοῦτον	καλῶς ἔχειν αὑτῷ τὸν θάνατον.
[5, 1307]	τὸ πρῶτον ἐναντιοῦσθαι συνεπείσθησαν, ὑπολαμβάνοντες	τοῦτον	κινήσαντας τὸν νόμον ἐάσειν τὴν
[5, 1307]	πράγμασι καὶ νομίζοντες ῥᾳδίως κατασχήσειν,	τοῦτον	τὸν νόμον λύειν ἐπεχείρησαν πρῶτον,
[5, 1310]	τοὺς γνωρίμους. Αἱ μὲν γὰρ	τοῦτον	τὸν τρόπον κατέστησαν τῶν τυραννίδων,
[5, 1308]	πόλεσι τιμῶνται κατ' ἐνιαυτόν, κατὰ	τοῦτον	τὸν χρόνον, ~ἐν δὲ ταῖς
[5, 1313]	ἄσχολοι ὦσιν ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα δὲ	τούτου	αἵ τε πυραμίδες αἱ περὶ
[5, 1316]	ὅταν ὁ τοῦ διαγράμματος ἀριθμὸς	τούτου	γένηται στερεός, ὡς τῆς φύσεώς
[5, 1302]	μόνιμος ἐκ τῶν τοιούτων πολιτειῶν.	Τούτου	δ' αἴτιον ὅτι ἀδύνατον ἀπὸ
[5, 1316]	αἰτίαν καὶ εἰς ποίαν πολιτείαν,	τούτου	δ' αἴτιον ὅτι οὐ ῥᾳδίως
[5, 1315]	ἔτη δ' αὕτη διέμεινεν ἑκατόν.	Τούτου	δ' αἴτιον ὅτι τοῖς ἀρχομένοις
[5, 1308]	φυλάττεσθαι διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας·	τούτου	δ' ἄκος τὸ αἰεὶ τοῖς
[5, 1301]	καὶ τὸ κατ' ἀναλογίαν ἴσον,	τούτου	δ' ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται καὶ
[5, 1314]	τοὺς ἐντυγχάνοντας ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι·	τούτου	μέντοι τυγχάνειν οὐ ῥᾴδιον ὄντα
[5, 1310]	τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον δὲ	τούτου	ὅτι κακῶς ὁρίζονται τὸ ἐλεύθερον.
[5, 1315]	ὁπότεροι δ' ἂν ὦσι κρείττους,	τούτους	ἰδίους μάλιστα ποιεῖσθαι τῆς ἀρχῆς,
[5, 1306]	ἢ οὗτοι ἢ οἱ πρὸς	τούτους	μαχόμενοι κλέπτοντας, ὅπερ ἐν Ἀπολλωνίᾳ
[5, 1309]	τις ὑβρίσῃ τῶν εὐπόρων εἰς	τούτους,	μείζω τὰ ἐπιτίμια εἶναι ἢ
[5, 1301]	γὰρ εὔλογον ἀνίσους ἁπλῶς εἶναι	τούτους	μόνον. Εἰσὶ δέ τινες οἳ
[5, 1307]	τῶν ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ ἀριστοκρατίαι	τούτῳ,	καὶ διὰ τοῦτ' εἰσὶν αἱ
[5, 1307]	χειροτονήσοντα προθύμως. Οἱ δ' ἐπὶ	τούτῳ	τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι
[5, 1303]	αὐτοῦ ὑπεποιήσατο, πάλιν δ' ἐκεῖνος	τούτῳ	χαλεπήνας τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἀνέπεισεν
[5, 1315]	δὲ πολλοὺς δημαγωγεῖν. Ἐκ γὰρ	τούτων	ἀναγκαῖον οὐ μόνον τὴν ἀρχὴν
[5, 1302]	ἔχειν ἀλλ' ἴσον ἢ ἔλαττον	(τούτων	δ' ἔστι μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως,
[5, 1313]	πλεῖστοι τῶν τυράννων τὴν ἀρχήν.	Τούτων	δὲ τὰ πολλά φασι καταστῆσαι
[5, 1302]	ὀλιγωρίαν, διὰ μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα.	Τούτων	δὲ ὕβρις μὲν καὶ κέρδος
[5, 1306]	εἰς τὰς κυρίους καὶ ἐκ	τούτων	εἰς ἐκείνας) Ἐν δὲ ταῖς
[5, 1310]	πόλεων ηὐξημένων, αἱ δὲ πρὸ	τούτων	ἐκ τε τῶν βασιλέων παρεκβαινόντων
[5, 1312]	Οἱ δὲ καὶ διὰ πλείω	τούτων	ἐπιτίθενται, οἷον καὶ καταφρονοῦντες καὶ
[5, 1302]	δικαίως τοὺς δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας	τούτων·	ἔτι διὰ ὕβριν, διὰ φόβον,
[5, 1315]	τριάκοντα καὶ τρισὶν ἑπτακαίδεκα ἔτη	τούτων	ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα δὲ οἱ παῖδες,
[5, 1301]	ἢ πολιτείαν καὶ ἀριστοκρατίαν ἐκ	τούτων,	ἢ ταύτας ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ
[5, 1313]	μὲν πάντων δυναμένων δὲ μάλιστα	τούτων.	Καὶ τὰ περὶ τὴν δημοκρατίαν
[5, 1304]	ἕκαστον δ' εἶδος πολιτείας ἐκ	τούτων	μερίζοντας τὰ συμβαίνοντα δεῖ θεωρεῖν.
[5, 1303]	δεξάμενοι Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ	τούτων	οἱ πλεῖστοι αὐτῶν. Στασιάζουσι δ'
[5, 1311]	τὴν ἀρχὴν ἐμποδίους. Ἐκ γὰρ	τούτων	συμβαίνει γίγνεσθαι καὶ τὰς ἐπιβουλάς,
[5, 1312]	καὶ καταφρονήσεως, θάτερον μὲν ἀεὶ	τούτων	ὑπάρχει τοῖς τυράννοις, τὸ μῖσος,
[5, 1316]	περιόδῳ μεταβάλλειν, ἀρχὴν δ' εἶναι	τούτων	ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν πεμπάδι συζυγεὶς
[5, 1302]	Εἰσὶ δὴ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν	τρεῖς	τὸν ἀριθμόν, ἃς διοριστέον καθ'
[5, 1314]	τὰ βουλεύματα τῶν τυράννων, οὗτοι	τρεῖς	τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα γὰρ ἀναγάγοι
[5, 1313]	ἀρχομένους τυραννικόν, ὅπως μήτε φυλακὴ	τρέφηται	καὶ πρὸς τῷ καθ' ἡμέραν
[5, 1309]	πολιτείας ἐγχειρίζειν μόνοις ἢ πλείοσιν.	Τρία	δέ τινα χρὴ ἔχειν τοὺς
[5, 1315]	τέτταρα, Ψαμμίτιχος δ' ὁ Γορδίου	τρία	ἔτη. Τὰ δ' αἴτια ταὐτὰ
[5, 1315]	καὶ γὰρ αὕτη διετέλεσεν ἔτη	τρία	καὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἓξ μῆνας·
[5, 1301]	κατ' ἀριθμὸν μὲν ἴσῳ τὰ	τρία	τοῖν δυοῖν καὶ ταῦτα τοῦ
[5, 1305]	ὀλίγοι ὦσιν, οἷον ἐν τοῖς	Τριάκοντα	Ἀθήνησιν οἱ περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν
[5, 1305]	οἱ περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς	Τριάκοντα	δημαγωγοῦντες, καὶ ἐν τοῖς Τετρακοσίοις
[5, 1315]	ὥστε τὰ πάντα ἐγένετο ἔτη	τριάκοντα	καὶ πέντε. Τῶν δὲ λοιπῶν
[5, 1315]	Πεισίστρατος τυραννῶν· ὥστ' ἐν ἔτεσι	τριάκοντα	καὶ τρισὶν ἑπτακαίδεκα ἔτη τούτων
[5, 1315]	Κύψελος μὲν γὰρ ἐτυράννησεν ἔτη	τριάκοντα,	Περίανδρος δὲ τετταράκοντα καὶ τέτταρα,
[5, 1308]	~ἐν δὲ ταῖς μείζοσι διὰ	τριετηρίδος	ἢ πενταετηρίδος, κἂν ᾖ πολλαπλάσιον
[5, 1304]	ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ ὀφειλόμενα τοῖς	τριηράρχοις,	οἱ δὲ διὰ τὰς ἐπιφερομένας
[5, 1314]	ὡς εἰπεῖν πάντα ταῦτα περιειλημμένα	τρισὶν	εἴδεσιν. Στοχάζεται γὰρ ἡ τυραννὶς
[5, 1315]	ὥστ' ἐν ἔτεσι τριάκοντα καὶ	τρισὶν	ἑπτακαίδεκα ἔτη τούτων ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα
[5, 1315]	ἐγένετο μὲν τυραννικός, ἀλλὰ πολεμικός.	Τρίτη	δ' ἡ τῶν Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν.
[5, 1314]	μήτε ἑαυτῶν μήτε τῶν ἄλλων)	τρίτον	δ' ἀδυναμία τῶν πραγμάτων (οὐθεὶς
[5, 1309]	μεγίστην τῶν ἔργων τῆς ἀρχῆς,	τρίτον	δ' ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην ἐν
[5, 1302]	στασιάζουσι καὶ τίνων ἕνεκεν, καὶ	τρίτον	τίνες ἀρχαὶ γίνονται τῶν πολιτικῶν
[5, 1314]	εἴδεσιν. Στοχάζεται γὰρ ἡ τυραννὶς	τριῶν,	ἑνὸς μὲν τοῦ μικρὰ φρονεῖν
[5, 1303]	ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι διεστασίασαν· οἷον	Τροιζηνίοις	Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν, εἶτα πλείους
[5, 1303]	οἱ Ἀχαιοὶ γενόμενοι ἐξέβαλον τοὺς	Τροιζηνίους,	ὅθεν τὸ ἄγος συνέβη τοῖς
[5, 1316]	τῇ προτέρᾳ ἡμέρᾳ ἐγένετο τῆς	τροπῆς,	ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς δὲ
[5, 1310]	ἀρχάς. Πᾶσι γὰρ ὑπῆρχε τοῖς	τρόποις	τούτοις τὸ κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως, εἰ
[5, 1312]	καὶ τὴν ὀργὴν δεῖ τιθέναι·	τρόπον	γάρ τινα τῶν αὐτῶν αἰτία
[5, 1302]	τὸ ἀνάλογον· ἔτι δὲ ἄλλον	τρόπον	δι' ἐριθείαν, δι' ὀλιγωρίαν, διὰ
[5, 1310]	Συρακούσαις καὶ ἕτεροι τὸν αὐτὸν	τρόπον	ἐκ δημαγωγίας. Καθάπερ οὖν εἴπομεν,
[5, 1309]	τῶν ἐναντίων, τὸν αὐτὸν δὲ	τρόπον	ἔχει καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[5, 1305]	οἱ περὶ Φρύνιχον τὸν αὐτὸν	τρόπον)	ἡ δ' ὅταν τὸν ὄχλον
[5, 1302]	αὐτοί τε διατίθενται τὸν εἰρημένον	τρόπον	καὶ περὶ τῶν λεχθέντων, ἔστι
[5, 1310]	Αἱ μὲν γὰρ τοῦτον τὸν	τρόπον	κατέστησαν τῶν τυραννίδων, ἤδη τῶν
[5, 1304]	τῶν μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν	τρόπον.	Κινοῦσι δὲ τὰς πολιτείας ὁτὲ
[5, 1305]	τὰς μεταβολὰς τοῦτον ἐχούσας τὸν	τρόπον.	Ὁτὲ μὲν γάρ, ἵνα χαρίζωνται,
[5, 1312]	οἰόμενοι δύνασθαι κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν	τρόπον	τινὰ διὰ τὸ καταφρονεῖν ἐπιτίθενται·
[5, 1313]	τῷ χρόνῳ τὴν βασιλείαν, ὥστε	τρόπον	τινὰ ἐποίησεν οὐκ ἐλάττον ἀλλὰ
[5, 1313]	μετεχόντων τῆς βασιλείας, ἄλλον δὲ	τρόπον	τυραννικώτερον πειρωμένων διοικεῖν, ὅταν εἶναι
[5, 1312]	Φθείρεται δὲ τυραννὶς ἕνα μὲν	τρόπον,	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων ἑκάστη
[5, 1314]	φρονῶσιν. Ὁ μὲν οὖν εἷς	τρόπος	δι' οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς
[5, 1312]	δὲ διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος	τρόπος	ἔστι τῆς αἰτίας παρὰ τοὺς
[5, 1314]	Ὥσπερ γὰρ τῆς βασιλείας εἷς	τρόπος	τῆς φθορᾶς τὸ ποιεῖν τὴν
[5, 1312]	συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ κατὰ δύο	τρόπους,	~ἕνα μὲν στασιασάντων τῶν μετεχόντων
[5, 1313]	δὲ τυραννίδες σῴζονται κατὰ δύο	τρόπους	τοὺς ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός ἐστιν
[5, 1305]	ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα	τρόπους	τοὺς φανερωτάτους, ἕνα μὲν ἐὰν
[5, 1312]	μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ	τρυφᾶν,	καὶ Σεύθης ὁ Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ
[5, 1311]	τήν τε φυλακὴν καὶ τὴν	τρυφήνν,	καὶ τὸ τῷ πλήθει μηδὲν
[5, 1310]	ὀλιγαρχίαις οἱ τῶν ἀρχόντων υἱοὶ	τρυφῶσιν,	οἱ δὲ τῶν ἀπόρων γίγνονται
[5, 1313]	τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι ὅσα	τυγχάνει	τις λέγων ἢ πράττων τῶν
[5, 1314]	ἀλλὰ μᾶλλον αἰδεῖσθαι· τούτου μέντοι	τυγχάνειν	οὐ ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ
[5, 1302]	μάλιστα θετέον περὶ ἧς ἤδη	τυγχάνομεν	εἰρηκότες. Οἱ μὲν γὰρ ἰσότητος
[5, 1315]	ἢ αὑτοὺς ἢ ὧν κηδόμενοι	τυγχάνουσιν·	ἀφειδῶς γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν οἱ
[5, 1301]	κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἣν ἑκάτεροι	τυγχάνουσιν	ἔχοντες μετέχωσι τῆς πολιτείας, στασιάζουσιν.
[5, 1314]	βουλεύματα τῶν τυράννων, οὗτοι τρεῖς	τυγχάνουσιν	ὄντες· πάντα γὰρ ἀναγάγοι τις
[5, 1312]	τυραννίδος θετέον· καὶ γὰρ αὗται	τυγχάνουσιν	οὖσαι διαιρεταὶ τυραννίδες. Βασιλεία δ'
[5, 1302]	μὲν ὡς τὸν ἀριθμὸν ἑπτὰ	τυγχάνουσιν	οὖσαι, ἔστι δ' ὡς πλείους.
[5, 1311]	τοὺς Πενθιλίδας Μεγακλῆς περιιόντας καὶ	τύπτοντας	ταῖς κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ τῶν
[5, 1302]	ἀριθμόν, ἃς διοριστέον καθ' αὑτὰς	τύπῳ	πρῶτον. Δεῖ γὰρ λαβεῖν πῶς
[5, 1314]	καὶ τοῦτο προίίεται καὶ τὸ	τυραννεῖν.	Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὥσπερ ὑπόθεσιν
[5, 1315]	εἴκοσι· Γέλων μὲν γὰρ ἑπτὰ	τυραννήσας	τῷ ὀγδόῳ τὸν βίον ἐτελεύτησεν,
[5, 1316]	δὲ ταύτης εἰς δημοκρατίαν, εἰς	τυραννίδα	δὲ ἐκ δημοκρατίας. Καίτοι καὶ
[5, 1316]	ἐν Λεοντίνοις εἰς τὴν Παναιτίου	τυραννίδα	καὶ ἐν Γέλᾳ εἰς τὴν
[5, 1314]	ἐπιχειρεῖ τοῖς ἀδυνάτοις, ὥστε οὐδὲ	τυραννίδα	καταλύειν μὴ δυνάμεως ὑπαρχούσης) Εἰς
[5, 1316]	καὶ ἐν Καρχηδόνι. Καὶ εἰς	τυραννίδα	μεταβάλλει ἐξ ὀλιγαρχίας, ὥσπερ ἐν
[5, 1305]	αὐτὸς δημαγωγὸς καὶ στρατηγός, εἰς	τυραννίδα	μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ οἱ πλεῖστοι
[5, 1316]	κύκλος. Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς	τυραννίδα	τυραννίς, ὥσπερ ἡ Σικυῶνος ἐκ
[5, 1310]	περὶ τὰς βασιλείας καὶ τὰς	τυραννίδας.	Ἡ μὲν γὰρ βασιλεία κατὰ
[5, 1312]	πολιτείας (διὸ Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν	τυραννίδας	καὶ Συρακούσιοι κατὰ τὸν χρόνον
[5, 1311]	καθάπερ κἀκεῖ, καὶ περὶ τὰς	τυραννίδας	καὶ τὰς βασιλείας· μέγεθος γὰρ
[5, 1314]	καὶ διὰ γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ	τυραννίδες	ἀπολώλασιν· περί τε τὰς ἀπολαύσεις
[5, 1312]	γὰρ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι διαιρεταὶ	τυραννίδες.	Βασιλεία δ' ὑπὸ μὲν τῶν
[5, 1308]	ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ δημοκρατίαις γίγνονται	τυραννίδες·	ἢ γὰρ οἱ μέγιστοι ἐν
[5, 1313]	ἀλλ' ἄν περ γίγνωνται, μοναρχίαι,	τυραννίδες	μᾶλλον, διὰ τὸ τὴν βασιλείαν
[5, 1305]	τι γέγονε τοιοῦτον. Ἐγίγνοντο δὲ	τυραννίδες	πρότερον μᾶλλον ἢ νῦν καὶ
[5, 1313]	παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ δὲ	τυραννίδες	σῴζονται κατὰ δύο τρόπους τοὺς
[5, 1308]	οἱ μέγιστοι ἐν ἑκατέρᾳ ἐπιτίθενται	τυραννίδι,	ἔνθα μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα
[5, 1305]	τοῦ δήμου, ὅτε πολεμικοὶ γένοιντο,	τυραννίδι	ἐπετίθεντο. Πάντες δὲ τοῦτο ἔδρων
[5, 1305]	τοιοῦτοι καινοτομεῖν ζητοῦσι, καὶ ἢ	τυραννίδι	ἐπιτίθενται αὐτοὶ ἢ κατασκευάζουσιν ἕτερον
[5, 1312]	δ' αἱ πολιτεῖαι, δῆμος μὲν	τυραννίδι	καθ' Ἡσίοδον ὡς κεραμεὺς κεραμεῖ
[5, 1305]	καὶ τῶν πλουσίων ἠξιώθη τῆς	τυραννίδος,	διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς
[5, 1311]	καὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ τῆς	τυραννίδος·	ἐκ δημοκρατίας δὲ τὸ πολεμεῖν
[5, 1312]	τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ τῆς	τυραννίδος	θετέον· καὶ γὰρ αὗται τυγχάνουσιν
[5, 1302]	ἐν Συρακούσαις πρὸ τῆς Γέλωνος	τυραννίδος,	καὶ ἐν Ῥόδῳ ὁ δῆμος
[5, 1314]	ὑπεροχὴν καὶ τὸ δεσποτικὸν τῆς	τυραννίδος·	μισοῦσιν οὖν ὥσπερ καταλύοντας τὴν
[5, 1316]	ἢ εἰς μοναρχίαν. Ἔτι δὲ	τυραννίδος	οὐ λέγει οὔτ' εἰ ἔσται
[5, 1314]	τὴν ἀρχὴν τυραννικωτέραν, οὕτω τῆς	τυραννίδος	σωτηρία τὸ ποιεῖν αὐτὴν βασιλικωτέραν,
[5, 1313]	σωτηρίαν, ὡς οἷόν τε, τῆς	τυραννίδος,	τὸ τοὺς ὑπερέχοντας κολούειν καὶ
[5, 1310]	τοῦτον τὸν τρόπον κατέστησαν τῶν	τυραννίδων,	ἤδη τῶν πόλεων ηὐξημένων, αἱ
[5, 1315]	ἐξέπεσεν. Αἱ δὲ πολλαὶ τῶν	τυραννίδων	ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς. Τὰ
[5, 1313]	ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ καὶ βάρβαρα	τυραννικά	ἐστιν (πάντα γὰρ ταὐτὸν δύναται)
[5, 1314]	οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα	τυραννικὰ	μὲν καὶ σωτήρια τῆς ἀρχῆς,
[5, 1313]	δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα τὴν τελευταίαν	τυραννικὰ	πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ τὰς
[5, 1314]	γὰρ ἀναγάγοι τις ἂν τὰ	τυραννικὰ	πρὸς ταύτας τὰς ὑποθέσεις, τὰ
[5, 1311]	τῶν πλεονεκτημάτων τὰ μὲν χρήματα	τυραννικὰ,	τὰ δ' εἰς τιμὴν βασιλικὰ
[5, 1303]	ἐστασίασαν· ~καὶ Συρακούσιοι μετὰ τὰ	τυραννικὰ	τοὺς ξένους καὶ τοὺς μισθοφόρους
[5, 1311]	καὶ φυλακὴ βασιλικὴ μὲν πολιτική,	τυραννικὴ	δὲ διὰ ξένων. Ὅτι δ'
[5, 1313]	καὶ τὸ δύναμιν μὴ κεκτημένους	τυραννικὴν	ἀλλὰ βασιλικὴν τιμὴν ὑβρίζειν· ῥᾳδία
[5, 1315]	σκοπὸς φανερός, ὅτι δεῖ μὴ	τυραννικὸν	ἀλλ' οἰκονόμον καὶ βασιλικὸν εἶναι
[5, 1314]	μηδενὶ χαίρειν σεμνῷ μηδ' ἐλευθέρῳ	τυραννικόν	(αὑτὸν γὰρ εἶναι μόνον ἀξιοῖ
[5, 1313]	βασιλεία σῴζεται διὰ τῶν φίλων,	τυραννικὸν	δὲ τὸ μάλιστ' ἀπιστεῖν τοῖς
[5, 1313]	τὸ πένητας ποιεῖν τοὺς ἀρχομένους	τυραννικόν,	ὅπως μήτε φυλακὴ τρέφηται καὶ
[5, 1314]	συνημερευταῖς ξενικοῖς μᾶλλον ἢ πολιτικοῖς	τυραννικόν,	ὡς τοὺς μὲν πολεμίους τοὺς
[5, 1315]	ἀδορυφόρητος, Περίανδρος δ' ἐγένετο μὲν	τυραννικός,	ἀλλὰ πολεμικός. Τρίτη δ' ἡ
[5, 1311]	ὠφελείας χάριν. Ἔστι δὲ σκοπὸς	τυραννικὸς	μὲν τὸ ἡδύ, βασιλικὸς δὲ
[5, 1314]	φθορᾶς τὸ ποιεῖν τὴν ἀρχὴν	τυραννικωτέραν,	οὕτω τῆς τυραννίδος σωτηρία τὸ
[5, 1313]	τῆς βασιλείας, ἄλλον δὲ τρόπον	τυραννικώτερον	πειρωμένων διοικεῖν, ὅταν εἶναι κύριοι
[5, 1313]	βίας, ἤδη δοκεῖ τοῦτο εἶναι	τυραννίς.	Ἐν δὲ ταῖς κατὰ γένος
[5, 1312]	αὑτῷ τὸν θάνατον. Φθείρεται δὲ	τυραννὶς	ἕνα μὲν τρόπον, ὥσπερ καὶ
[5, 1310]	τὴν ἀριστοκρατίαν ἐστίν, ἡ δὲ	τυραννὶς	ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης σύγκειται
[5, 1312]	γὰρ ἡ δημοκρατία ἡ τελευταία	τυραννίς	ἐστινν, βασιλεία δὲ καὶ ἀριστοκρατία
[5, 1311]	διὰ ξένων. Ὅτι δ' ἡ	τυραννὶς	ἔχει κακὰ καὶ τὰ τῆς
[5, 1315]	ἐγένετο χρόνον ἡ περὶ Σικυῶνα	τυραννίς,	ἡ τῶν Ὀρθαγόρου παίδων καὶ
[5, 1312]	ἥ τε τῶν Πεισιστρατιδῶν κατελύθη	τυραννὶς	καὶ πολλαὶ τῶν ἄλλων) ἀλλὰ
[5, 1314]	γὰρ διὰ τοῦτο πονηρόφιλον ἡ	τυραννίς·	κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο δ'
[5, 1312]	οἰκείων συστησάντων ἵνα μὴ ἡ	τυραννὶς	ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ
[5, 1315]	τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία καὶ	τυραννίς.	Πλεῖστον γὰρ ἐγένετο χρόνον ἡ
[5, 1314]	ἀλλήλοις (οὐ καταλύεται γὰρ πρότερον	τυραννὶς	πρὶν ἢ πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς·
[5, 1314]	τρισὶν εἴδεσιν. Στοχάζεται γὰρ ἡ	τυραννὶς	τριῶν, ἑνὸς μὲν τοῦ μικρὰ
[5, 1311]	μὴ ὑβρίζηται μηθέν· ἡ δὲ	τυραννίς,	ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, πρὸς οὐδὲν
[5, 1316]	Ἀλλὰ μεταβάλλει καὶ εἰς τυραννίδα	τυραννίς,	ὥσπερ ἡ Σικυῶνος ἐκ τῆς
[5, 1313]	ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι καὶ ταῖς	τυραννίσι	καὶ ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ
[5, 1312]	δι' ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς	τυραννίσι,	μίσους καὶ καταφρονήσεως, θάτερον μὲν
[5, 1314]	δι' οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς	τυραννίσι	τοιοῦτός ἐστιν· ὁ δ' ἕτερος
[5, 1310]	μὲν περὶ Ἄργος καὶ ἕτεροι	τύραννοι	κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ δὲ
[5, 1314]	πόλεως· ἀλλὰ τοῖς γ' ἐκτοπίζουσι	τυράννοις	ἀπὸ τῆς οἰκείας καὶ συμφέρει
[5, 1312]	Οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τοῖς	τυράννοις	ἐπιχειροῦσιν ὁρῶντες κέρδη τε μεγάλα
[5, 1313]	δοῦλοι καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς	τυράννοις,	εὐημεροῦντάς τε ἀναγκαῖον εὔνους εἶναι
[5, 1313]	δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ τοῖς	τυράννοις	οἱ ταπεινῶς ὁμιλοῦντες, ὅπερ ἐστὶν
[5, 1312]	μὲν ἀεὶ τούτων ὑπάρχει τοῖς	τυράννοις,	τὸ μῖσος, ἐκ δὲ τοῦ
[5, 1304]	τοῖς ἐπιθεμένοις ὁ δῆμος τὸν	τύραννον	εἰς ἑαυτὸν περιέστησε τὴν πολιτείαν.
[5, 1314]	ὡς ἐπίτροπον ὄντα καὶ μὴ	τύραννον)	ἔτι δὲ τὰ πρὸς τοὺς
[5, 1304]	καὶ ἐν Χαλκίδι Φόξον τὸν	τύραννον	μετὰ τῶν γνωρίμων ὁ δῆμος
[5, 1315]	δούλων ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη ποιεῖσθαι τὸν	τύραννον	οὔτε ὅπλων παραίρεσιν· ἱκανὸν γὰρ
[5, 1314]	τις διοικῶν οἰκονόμος ἀλλ' οὐ	τύραννος	εἶναι δόξειεν· οὐ δεῖ δὲ
[5, 1310]	ὑπεροχὴν τοιούτου γένους, ὁ δὲ	τύραννος	ἐκ τοῦ δήμου καὶ τοῦ
[5, 1313]	εὐθὺς οὐκ ἔσται βασιλεύς, ἀλλὰ	τύραννος	καὶ μὴ βουλομένων. Φθείρονται μὲν
[5, 1314]	εἶναι μόνον ἀξιοῖ τοιοῦτον ὁ	τύραννος,	ὁ δ' ἀντισεμνυνόμενος καὶ ἐλευθεριάζων
[5, 1313]	Ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ	τύραννος,	ὅπως δὴ ἄσχολοί τε ὦσι
[5, 1306]	ἂν ἐγχειρίσωσιν, οὗτος πολλάκις γίνεται	τύραννος,	ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ Τιμοφάνης· ἂν
[5, 1311]	καὶ Περιάνδρῳ τῷ ἐν Ἀμβρακίᾳ	τυράννῳ	~διὰ τὸ συμπίνοντα μετὰ τῶν
[5, 1310]	Σχεδὸν γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν	τυράννων	γεγόνασιν ἐκ δημαγωγῶν ὡς εἰπεῖν,
[5, 1305]	γὰρ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀρχαίων	τυράννων	ἐκ δημαγωγῶν γεγόνασιν. Αἴτιον δὲ
[5, 1314]	ὅρους ἀνάγεται τὰ βουλεύματα τῶν	τυράννων,	οὗτοι τρεῖς τυγχάνουσιν ὄντες· πάντα
[5, 1314]	ὅπερ ἤδη πεποιήκασί τινες τῶν	τυράννων	(οὕτω γὰρ ἄν τις διοικῶν
[5, 1314]	ποιεῖν ἢ νῦν τινες τῶν	τυράννων	ποιοῦσιν (οὐ γὰρ μόνον εὐθὺς
[5, 1313]	ὃν διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι τῶν	τυράννων	τὴν ἀρχήν. Τούτων δὲ τὰ
[5, 1314]	πράγμασιν, εἰσὶ δὲ φοβερώτεροι τῶν	τυράννων	τοῖς ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες τῶν
[5, 1315]	συνεχής· δὶς γὰρ ἔφυγε Πεισίστρατος	τυραννῶν·	ὥστ' ἐν ἔτεσι τριάκοντα καὶ
[5, 1306]	δὲ καὶ τοῦτο ἐκ τῆς	Τυρταίου	ποιήσεως τῆς καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι
[5, 1303]	δ' ἐνίοτε τοῦτο καὶ διὰ	τύχας,	οἷον ἐν Τάραντι ἡττηθέντων καὶ
[5, 1303]	γίγνεται, οὕτως οὐδ' ἐν τῷ	τυχόντι	χρόνῳ· διὸ ὅσοι ἤδη συνοίκους
[5, 1308]	γινόμενον κακὸν γνῶναι οὐ τοῦ	τυχόντος	ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός. Πρὸς δὲ
[5, 1303]	ὥσπερ γὰρ οὐδ' ἐκ τοῦ	τυχόντος	πλήθους πόλις γίγνεται, οὕτως οὐδ'
[5, 1309]	γνωρίμοις μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ τῶν	τυχόντων.	Τοῦ μὲν οὖν μὴ κλέπτεσθαι
[5, 1306]	πολιτείας ἀλλ' εἰς τὰς ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει, οἷον ἐκ τῶν
[5, 1311]	πρὸς Σίρραν καὶ Ἀρράβαιον, ἔδωκε	τῷ	βασιλεῖ τῷ τῆς Ἐλιμείας, τὴν
[5, 1315]	ἀρχὴν εἶναι καλλίω καὶ ζηλωτοτέραν	τῷ	βελτιόνων ἄρχειν καὶ μὴ τεταπεινωμένων
[5, 1310]	γὰρ ἐν ἐνίαις ὀμνύουσι καὶ	τῷ	δήμῳ κακόνους ἔσομαι καὶ βουλεύσω
[5, 1302]	καὶ ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται	τῷ	δήμῳ στάσις· ἔτι δὲ ἡ
[5, 1306]	τῆς πολιτείας διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι	τῷ	δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν δὲ τῇ
[5, 1311]	Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν δὲ καὶ Περιάνδρῳ	τῷ	ἐν Ἀμβρακίᾳ τυράννῳ ~διὰ τὸ
[5, 1315]	δέκα δ' Ἱέρων, Θρασύβουλος δὲ	τῷ	ἑνδεκάτῳ μηνὶ ἐξέπεσεν. Αἱ δὲ
[5, 1303]	αὐτοί· καὶ Ἀπολλωνιᾶται οἱ ἐν	τῷ	Εὐξείνῳ πόντῳ ἐποίκους ἐπαγαγόμενοι ἐστασίασαν·
[5, 1313]	μήτε φυλακὴ τρέφηται καὶ πρὸς	τῷ	καθ' ἡμέραν ὄντες ἄσχολοι ὦσιν
[5, 1311]	καὶ ἡ τοῦ εὐνούχου Εὐαγόρᾳ	τῷ	Κυπρίῳ· διὰ γὰρ τὸ τὴν
[5, 1306]	ὥστε δεθῆναι ἐν ἀγορᾷ ἐν	τῷ	κύφωνι) Πολλαὶ δὲ καὶ διὰ
[5, 1301]	ἴσον, κατ' ἀξίαν δὲ τὸ	τῷ	λόγῳ, οἷον ὑπερέχει κατ' ἀριθμὸν
[5, 1307]	δὲ λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι	τῷ	λύεσθαι κατὰ μικρόν, ὅπερ εἴρηται
[5, 1308]	πολιτεύματι, τοὺς μὲν μὴ μετέχοντας	τῷ	μὴ ἀδικεῖν καὶ τῷ τοὺς
[5, 1309]	γὰρ ἄποροι οὐ βουλήσονται ἄρχειν	τῷ	μηδὲν κερδαίνειν, ἀλλὰ πρὸς τοῖς
[5, 1315]	Γέλων μὲν γὰρ ἑπτὰ τυραννήσας	τῷ	ὀγδόῳ τὸν βίον ἐτελεύτησεν, δέκα
[5, 1311]	Ἡρακλείδης οἱ Αἴνιοι Κότυν διέφθειραν	τῷ	πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ' ἀπέστη
[5, 1308]	(λέγω δ' ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς	τῷ	πλήθει, καὶ τοὺς ἀπόρους τοῖς
[5, 1311]	καὶ τὴν τρυφήνν, καὶ τὸ	τῷ	πλήθει μηδὲν πιστεύειν νδιὸ καὶ
[5, 1306]	ὁτὲ δὲ ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι	τῷ	πλήθει τῆς πολιτείας διὰ τὸ
[5, 1310]	δ' ὅ τι ἂν δόξῃ	τῷ	πλήθει, τοῦτ' εἶναι κύριον, ἐλεύθερον
[5, 1307]	πολεμικοὶ τῶν νεωτέρων καὶ παρὰ	τῷ	πλήθει τῶν φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες
[5, 1311]	ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ	τῷ	ποιητῇ· ὁ δ' Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν
[5, 1307]	Ὁ δὲ δῆμος γυμνασθεὶς ἐν	τῷ	πολέμῳ τῶν φρουρῶν ἐγένετο κρείττων,
[5, 1301]	ἐπάναγκές ἐστιν ἔτι τῶν ἐν	τῷ	πολιτεύματι βαδίζειν τὰς ἀρχάς, ὅταν
[5, 1303]	ἐλθεῖν· ὅθεν προσλαμβάνοντες τοὺς ἐν	τῷ	πολιτεύματι διεστασίασαν πάντας. Διόπερ ἀρχομένων
[5, 1308]	Διὸ ἐὰν πλείους ὦσιν ἐν	τῷ	πολιτεύματι, πολλὰ συμφέρει τῶν δημοτικῶν
[5, 1308]	τῆς πολιτείας καὶ τοῖς ἐν	τῷ	πολιτεύματι, τοὺς μὲν μὴ μετέχοντας
[5, 1305]	ἐν Ἡρακλείᾳ ἐγένετο τῇ ἐν	τῷ	Πόντῳ ἔτι δ' ὅταν ἔνιοι
[5, 1306]	ἐν Ἀπολλωνίᾳ συνέβη τῇ ἐν	τῷ	Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα δὲ ὀλιγαρχία οὐκ
[5, 1309]	τῶν εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον	τῷ	τὰς κτήσεις μὴ ποιεῖν ἀναδάστους,
[5, 1313]	ἐναντίων, ὡς δὲ καθ' ἕκαστον	τῷ	τὰς μὲν βασιλείας ἄγειν ἐπὶ
[5, 1311]	καὶ Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ	τῷ	τῆς Ἐλιμείας, τὴν δὲ νεωτέραν
[5, 1310]	οἷς ἡ δημοκρατία δοκεῖ ὡρίσθαι,	τῷ	τὸ πλεῖον εἶναι κύριον καὶ
[5, 1308]	μετέχοντας τῷ μὴ ἀδικεῖν καὶ	τῷ	τοὺς ἡγεμονικοὺς αὐτῶν εἰσάγειν εἰς
[5, 1303]	πόλις γίγνεται, οὕτως οὐδ' ἐν	τῷ	τυχόντι χρόνῳ· διὸ ὅσοι ἤδη
[5, 1311]	τῆς Ἐλιμείας, τὴν δὲ νεωτέραν	τῷ	υἱεῖ Ἀμύντᾳ, οἰόμενος οὕτως ἂν
[5, 1312]	γένοιτο τοῦτο ἀληθέσσ, καὶ Διονυσίῳ	τῷ	ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο διὰ τὸ
[5, 1308]	αὑτοὺς δὲ καὶ τοὺς μετέχοντας	τῷ	χρῆσθαι ἀλλήλοις δημοτικῶς. Ὃ γὰρ
[5, 1313]	τῆς γὰρ δυνάμεως ἀφελὼν ηὔξησε	τῷ	χρόνῳ τὴν βασιλείαν, ὥστε τρόπον
[5, 1305]	τότε τὰς πόλεις, ἀλλ' ἐπὶ	τῶν	ἀγρῶν οἰκεῖν τὸν δῆμον ἄσχολον
[5, 1305]	ἕως μετέλαβον οἱ πρεσβύτεροι πρότερον	τῶν	ἀδελφῶν, ὕστερον δ' οἱ νεώτεροι
[5, 1310]	ἀρχῆς ὀρεγομένων, αἱ δὲ ἐκ	τῶν	αἱρετῶν ἐπὶ τὰς κυρίας ἀρχάς
[5, 1311]	φόβον· ἓν γάρ τι τοῦτο	τῶν	αἰτίων ἦν, ὥσπερ καὶ περὶ
[5, 1306]	συνέβη ἐν Λαρίσῃ ἐπὶ τῆς	τῶν	Ἀλευαδῶν ἀρχῆς τῶν περὶ Σῖμον,
[5, 1312]	Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς καὶ πολλαὶ	τῶν	ἄλλων) ἀλλὰ μᾶλλον τὸ μῖσος·
[5, 1305]	Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων ἄν τις ἴδοι θεωρῶν
[5, 1314]	εὐκαταφρόνητον, διὸ δεῖ κἂν μὴ	τῶν	ἄλλων ἀρετῶν ἐπιμέλειαν ποιῆται ἀλλὰ
[5, 1312]	ἕνα μὲν τρόπον, ὥσπερ καὶ	τῶν	ἄλλων ἑκάστη πολιτειῶν, ἔξωθεν, ~ἐὰν
[5, 1309]	ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ	τῶν	ἄλλων ἢ ἰσότητα ἢ προεδρίαν
[5, 1316]	δ' αὐτὸς λόγος καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων μεταβολῶν. Ἐκ γὰρ τῆς
[5, 1309]	δὲ τρόπον ἔχει καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ τοῦτο
[5, 1316]	τὰς οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν δὲ	τῶν	ἄλλων, οὐθὲν γίγνεται δεινόν, καὶ
[5, 1316]	λεγομένης ἀρίστης πολιτείας μᾶλλον ἢ	τῶν	ἄλλων πασῶν καὶ τῶν γιγνομένων
[5, 1308]	τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ· καὶ τὸ
[5, 1314]	μὴ καταγορεύειν μήτε ἑαυτῶν μήτε	τῶν	ἄλλων) τρίτον δ' ἀδυναμία τῶν
[5, 1301]	~Περὶ μὲν οὖν	τῶν	ἄλλων ὧν προειλόμεθα σχεδὸν εἴρηται
[5, 1313]	τὰς οἰκίας, ἵν' ἐξαγγέλλωσι κατὰ	τῶν	ἀνδρῶν, καὶ δούλων ἄνεσις διὰ
[5, 1315]	τε φιλότιμοι καὶ οἱ ἐπιεικεῖς	τῶν	ἀνθρώπων. Διόπερ ἢ μὴ χρῆσθαι
[5, 1310]	καθ' ὑπεροχὴν ἀρετῆς ἢ πράξεων	τῶν	ἀπὸ τῆς ἀρετῆς, ἢ καθ'
[5, 1315]	δύο συνεστήκασι μορίων, ἔκ τε	τῶν	ἀπόρων ἀνθρώπων καὶ τῶν εὐπόρων,
[5, 1310]	ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν, οἱ δὲ	τῶν	ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι καὶ πεπονηκότες,
[5, 1309]	ὁμαλώτεραι αἱ οὐσίαι εἶεν καὶ	τῶν	ἀπόρων εἰς εὐπορίαν ἂν καθίσταιντο
[5, 1309]	ἄλλαι τοιαῦται· ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ	τῶν	ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι πολλήν, καὶ
[5, 1303]	λανθάνει τι αὐξανόμενον, οἷον τὸ	τῶν	ἀπόρων πλῆθος ἐν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1308]	τὸ πειρᾶσθαι ἢ συμμιγνύναι τὸ	τῶν	ἀπόρων πλῆθος καὶ τὸ τῶν
[5, 1316]	ἐν Σικελίᾳ σχεδὸν αἱ πλεῖσται	τῶν	ἀρχαίων, ἐν Λεοντίνοις εἰς τὴν
[5, 1305]	κτήματα τῶν πλουσίων. Ἐπὶ δὲ	τῶν	ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο ὁ αὐτὸς
[5, 1305]	μετέβαλλον· σχεδὸν γὰρ οἱ πλεῖστοι	τῶν	ἀρχαίων τυράννων ἐκ δημαγωγῶν γεγόνασιν.
[5, 1313]	τυγχάνει τις λέγων ἢ πράττων	τῶν	ἀρχομένων, ἀλλ' εἶναι κατασκόπους, οἷον
[5, 1313]	δύναται ταὐτόν, ἀσχολίαν καὶ πενίαν	τῶν	ἀρχομένων) καὶ ἡ εἰσφορὰ τῶν
[5, 1311]	καὶ διὰ καταφρόνησιν ἐπιτίθενται πολλοὶ	τῶν	ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις, τῆς δὲ
[5, 1314]	μὴ μόνον αὐτὸν φαίνεσθαι μηδένα	τῶν	ἀρχομένων ὑβρίζοντα, μήτε νέον μήτε
[5, 1313]	ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον, καὶ ὑπὸ	τῶν	ἀρχομένων φθονοῦνται ἧττον. Διὰ γὰρ
[5, 1311]	μὲν ἐπὶ τὸ σῶμα γίγνονται	τῶν	ἀρχόντων, αἱ δ' ἐπὶ τὴν
[5, 1304]	ὁ τοῦ ὑπομνηστευθέντος πατήρ, γενόμενος	τῶν	ἀρχόντων, ἅτερος συμπαρέλαβε τοὺς ἐκτὸς
[5, 1303]	ἐν Ὠρεῷ κατελύθη ἡ ὀλιγαρχία	τῶν	ἀρχόντων γενομένου Ἡρακλεοδώρου, ὃς ἐξ
[5, 1307]	Οἱ δ' ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι	τῶν	ἀρχόντων, οἱ καλούμενοι σύμβουλοι, ὁρμήσαντες
[5, 1310]	ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ	τῶν	ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν, οἱ δὲ
[5, 1305]	συμβέβηκεν· οἱ γὰρ μὴ μετέχοντες	τῶν	ἀρχῶν ἐκίνουν, ἕως μετέλαβον οἱ
[5, 1309]	ὅταν μὴ ᾖ κερδαίνειν ἀπὸ	τῶν	ἀρχῶν· οἱ γὰρ ἄποροι οὐ
[5, 1312]	δεῖ τιθέναι· τρόπον γάρ τινα	τῶν	αὐτῶν αἰτία γίνεται πράξεων. Πολλάκις
[5, 1308]	ὅταν συμβαίνῃ τοῦτο μενόντων μὲν	τῶν	αὐτῶν τιμημάτων εὐπορίας δὲ νομίσματος
[5, 1314]	αὐτὸν ἐκ τῆς φθορᾶς τῆς	τῶν	βασιλειῶν. Ὥσπερ γὰρ τῆς βασιλείας
[5, 1306]	τινων ἐντιμοτέρων, οἷον Λύσανδρος ὑπὸ	τῶν	βασιλέων, ἢ ὅταν ἀνδρώδης τις
[5, 1310]	δὲ πρὸ τούτων ἐκ τε	τῶν	βασιλέων παρεκβαινόντων τὰ πάτρια καὶ
[5, 1305]	ἐν Ἐρυθραῖς δὲ ἐπὶ τῆς	τῶν	Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας ἐν τοῖς ἀρχαίοις
[5, 1307]	ἔχομεν καὶ δι' ὧν σῴζονται·	τῶν	γὰρ ἐναντίων τἀναντία ποιητικά, φθορὰ
[5, 1316]	καὶ εἰς δημοκρατίαν, ὥσπερ ἡ	τῶν	Γέλωνος ἐν Συρακούσαις, καὶ εἰς
[5, 1306]	πολιτείας γὰρ δι' ὀλίγων οὔσης	τῶν	γερόντων ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο διὰ
[5, 1316]	ἢ τῶν ἄλλων πασῶν καὶ	τῶν	γιγνομένων πάντων; Καὶ διά γε
[5, 1305]	ἐν Κνίδῳ ἡ ὀλιγαρχία στασιασάντων	τῶν	γνωρίμων αὐτῶν πρὸς αὑτοὺς διὰ
[5, 1305]	δῆμος, καὶ λαβὼν προστάτην ἐκ	τῶν	γνωρίμων, ἐπιθέμενος ἐκράτησεν, ἀσθενὲς γὰρ
[5, 1304]	χρήματα ἔχωσι δημεύειν, ἐξέβαλον πολλοὺς	τῶν	γνωρίμων, ἕως πολλοὺς ἐποίησαν τοὺς
[5, 1304]	Χαλκίδι Φόξον τὸν τύραννον μετὰ	τῶν	γνωρίμων ὁ δῆμος ἀνελὼν εὐθὺς
[5, 1303]	ἄλλοις μέρεσιν. Ὅλως δὲ αἱ	τῶν	γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν ποιοῦσι καὶ
[5, 1308]	πόρρω ἐγγὺς ποιεῖν. Ἔτι τὰς	τῶν	γνωρίμων φιλονεικίας καὶ στάσεις καὶ
[5, 1312]	Σαρδανάπαλλον ἰδών τις ξαίνοντα μετὰ	τῶν	γυναικῶν νεἰ ἀληθῆ ταῦτα οἱ
[5, 1306]	μὲν ἐν Ἡρακλείᾳ κατ' Εὐρυτίωνος,	~τῶν	δ' ἐν Θήβαις κατ' Ἀρχίου
[5, 1311]	τοῖς μονάρχοις, ὧν ἐφίενται πάντες.	Τῶν	δ' ἐπιθέσεων αἱ μὲν ἐπὶ
[5, 1315]	δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς.	Τῶν	δ' ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν τοῦ
[5, 1311]	αὐτῶν αἴτιον γίγνεται τῆς ὀργῆς·	τῶν	δ' ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ πλεῖστοι
[5, 1312]	ῥᾳδίως κρατήσοντες, ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις.	Τῶν	δὲ διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος
[5, 1315]	ἐγένετο ἔτη τριάκοντα καὶ πέντε.	Τῶν	δὲ λοιπῶν ἡ περὶ Ἱέρωνα
[5, 1311]	τῶν μὲν ἄρχειν αὐτῶν βουλομένων,	τῶν	δὲ μὴ δουλεύειν. Ὅθεν καὶ
[5, 1312]	ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ,	τῶν	δὲ οἰκείων συστησάντων ἵνα μὴ
[5, 1304]	δημοκρατίαι μάλιστα μεταβάλλουσι διὰ τὴν	τῶν	δημαγωγῶν ἀσέλγειαν· τὰ μὲν γὰρ
[5, 1309]	καὶ τὸν πολιτικόν, ποῖα σῴζει	τῶν	δημοτικῶν καὶ ποῖα φθείρει τὴν
[5, 1308]	ἐν τῷ πολιτεύματι, πολλὰ συμφέρει	τῶν	δημοτικῶν νομοθετημάτων, οἷον τὸ ἑξαμήνους
[5, 1312]	μεγάλας οὔσας αὐτοῖς, οὕτω καὶ	τῶν	διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστος προαιρεῖται
[5, 1308]	μόνον διὰ τὸ πόρρω εἶναι	τῶν	διαφθειρόντων, ἀλλ' ἐνίοτε καὶ διὰ
[5, 1309]	πολιτείας, τὸ μέσον· πολλὰ γὰρ	τῶν	δοκούντων δημοτικῶν λύει τὰς δημοκρατίας
[5, 1310]	τὸν δῆμον. Μέγιστον δὲ πάντων	τῶν	εἰρημένων πρὸς τὸ διαμένειν τὰς
[5, 1304]	περὶ πάσας τὰς πολιτείας ἐκ	τῶν	εἰρημένων συμβέβηκε γίνεσθαι τὰς μεταβολάς.
[5, 1306]	δυναστευτικὴν εἶναι καὶ ὁμοίαν τῇ	τῶν	ἐν Λακεδαίμονι γερόντων. Γίγνεται δὲ
[5, 1302]	ἐστι φανερόν· ὑβριζόντων τε γὰρ	τῶν	ἐν ταῖς ἀρχαῖς καὶ πλεονεκτούντων
[5, 1303]	πολιτεία ἐκ δύο νεανίσκων στασιασάντων	τῶν	ἐν ταῖς ἀρχαῖς ὄντων, περὶ
[5, 1303]	ἐκ πολιτείας, καὶ ἐν Ἄργει	τῶν	ἐν τῇ ἑβδόμῃ ἀπολομένων ὑπὸ
[5, 1306]	τοῦ περιωθεῖσθαι ἑτέρους ὑφ' ἑτέρων	τῶν	ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ αὐτῶν καὶ
[5, 1305]	ἀρχαίοις χρόνοις, καίπερ καλῶς ἐπιμελομένων	τῶν	ἐν τῇ πολιτείᾳ, ὅμως διὰ
[5, 1306]	δεσποτικὰς εἶναι τὰς ὀλιγαρχίας ὑπὸ	τῶν	ἐν τῇ πολιτείᾳ τινῶν δυσχερανάντων
[5, 1307]	πλήθει τῶν φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες	τῶν	ἐν τοῖς πράγμασι καὶ νομίζοντες
[5, 1301]	τὴν ἡλιαίαν ἐπάναγκές ἐστιν ἔτι	τῶν	ἐν τῷ πολιτεύματι βαδίζειν τὰς
[5, 1309]	τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν ἔλλειψιν	τῶν	ἐναντίων, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[5, 1313]	ὡς ἁπλῶς μὲν εἰπεῖν ἐκ	τῶν	ἐναντίων, ὡς δὲ καθ' ἕκαστον
[5, 1306]	τῷ αὐτῷ γένει, οἷον ἐκ	τῶν	ἐννόμων δημοκρατιῶν καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς
[5, 1312]	τυραννίδες. Βασιλεία δ' ὑπὸ μὲν	τῶν	ἔξωθεν ἥκιστα φθείρεται, διὸ καὶ
[5, 1310]	γέγονεν, καὶ καθίσταται βασιλεὺς ἐκ	τῶν	ἐπιεικῶν καθ' ὑπεροχὴν ἀρετῆς ἢ
[5, 1315]	δυνάμει προστιθέμενον ὥστε κρείττους εἶναι	τῶν	ἐπιτιθεμένων. Περίεργον δὲ τὸ λέγειν
[5, 1307]	πᾶσα τῆς πολιτείας εἰς δυναστείαν	τῶν	ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν. Πᾶσαι δ' αἱ
[5, 1308]	πλῆθος συγκειμένοις, ~ἐξελέγχεται γὰρ ὑπὸ	τῶν	ἔργων (ποῖα δὲ λέγομεν τῶν
[5, 1309]	καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα δύναμιν μεγίστην	τῶν	ἔργων τῆς ἀρχῆς, τρίτον δ'
[5, 1306]	Σῖμον, καὶ ἐν Ἀβύδῳ ἐπὶ	τῶν	ἑταιριῶν ὧν ἦν μία ἡ
[5, 1315]	ἀρχήν, καὶ τοὺς ἑτέρους ὑπὸ	τῶν	ἑτέρων ἀδικεῖσθαι μηδέν, ὁπότεροι δ'
[5, 1307]	πολιτείας· διόπερ ἀσφαλέστεραι αἱ τοιαῦται	τῶν	ἑτέρων εἰσίν· κρεῖττόν τε γὰρ
[5, 1303]	δημοκρατίαις, ἧττον δέ· πλειόνων γὰρ	τῶν	εὐπόρων γινομένων ἢ τῶν οὐσιῶν
[5, 1309]	τούτοις ἀπονέμειν, κἄν τις ὑβρίσῃ	τῶν	εὐπόρων εἰς τούτους, μείζω τὰ
[5, 1308]	τῶν ἀπόρων πλῆθος καὶ τὸ	τῶν	εὐπόρων ἢ τὸ μέσον αὔξειν
[5, 1309]	αὐτῶν εἶναι καὶ διαμένειν ἄνευ	τῶν	εὐπόρων καὶ τοῦ πλήθους, ἀλλ'
[5, 1315]	τε τῶν ἀπόρων ἀνθρώπων καὶ	τῶν	εὐπόρων, μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν
[5, 1305]	Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξ αὐτῶν	τῶν	εὐπόρων, οὐ τῶν ὄντων δ'
[5, 1305]	πεδιακούς, καὶ Θεαγένης ἐν Μεγάροις	τῶν	εὐπόρων τὰ κτήνη ἀποσφάξας, λαβὼν
[5, 1304]	τὴν πόλιν αὐτῶν· Τιμοφάνους γὰρ	τῶν	εὐπόρων τινὸς καταλιπόντος δύο θυγατέρας,
[5, 1309]	δ' ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις	τῶν	εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον τῷ
[5, 1313]	τοῖς τε ἄλλοις καὶ τὴν	τῶν	ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος· τῆς γὰρ
[5, 1303]	τῶν τοιούτων, καὶ διαλύειν τὰς	τῶν	ἡγεμόνων καὶ δυναμένων στάσεις· ἐν
[5, 1316]	ἐστὶ ψεῦδος· ἀλλ' ὅταν μὲν	τῶν	ἡγεμόνων τινὲς ἀπολέσωσι τὰς οὐσίας,
[5, 1315]	εἶναι τὸν ἄρχοντα καὶ φροντίζειν	τῶν	θεῶν, καὶ ἐπιβουλεύουσιν ἧττον ὡς
[5, 1311]	καὶ ἐλάττων ἐγένετο πρόφασισἢ διότι	τῶν	θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν ὁμολογήσας αὐτῷ,
[5, 1303]	καὶ ἀπολομένων πολλῶν γνωρίμων ὑπὸ	τῶν	Ἰαπύγων μικρὸν ὕστερον τῶν Μηδικῶν
[5, 1302]	πλεονεξία γίνεται ὁτὲ μὲν ἀπὸ	τῶν	ἰδίων ὁτὲ δὲ ἀπὸ τῶν
[5, 1311]	ἐνίοτε δὲ καὶ διὰ τὴν	τῶν	ἰδίων στέρησιν. Ἔστι δὲ καὶ
[5, 1304]	οἱ δ' ὡς ὑβρισθέντες ἐνέβαλον	τῶν	ἱερῶν χρημάτων θύοντος, κἄπειτα ὡς
[5, 1306]	ἐν Ἐρετρίᾳ δ' ὀλιγαρχίαν τὴν	τῶν	ἱππέων Διαγόρας κατέλυσεν ἀδικηθεὶς περὶ
[5, 1301]	μὲν ὡς ἴσοι ὄντες πάντων	τῶν	ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν· οἱ δ'
[5, 1301]	κατὰ γένος ὑπερέχοντες οὐκ ἀξιοῦσι	τῶν	ἴσων αὑτοὺς διὰ τὴν ἀνισότητα
[5, 1303]	ὡς ἀδικούμενοι, ὅτι οὐ μετέχουσι	τῶν	ἴσων, καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἴσοι
[5, 1304]	ὑπεροχὴν οὐ θέλουσι μένειν ἐπὶ	τῶν	ἴσων. Κινοῦνται δ' αἱ πολιτεῖαι
[5, 1303]	δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι	τῶν	ἴσων οὐκ ἴσοι ὄντες. Στασιάζουσι
[5, 1307]	πειρῶνται μιγνύναι καὶ αἱ πολλαὶ	τῶν	καλουμένων ἀριστοκρατιῶν. Διαφέρουσι γὰρ τῶν
[5, 1312]	δὲ τοῦ καταφρονεῖσθαι πολλαὶ γίνονται	τῶν	καταλύσεων. Σημεῖον δέ· τῶν μὲν
[5, 1308]	τιμῶν μὴ μετέχειν καὶ τὸ	τῶν	κερδῶν· μοναχῶς δὲ καὶ ἐνδέχεται
[5, 1302]	Αἱ δ' αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ	τῶν	κινήσεων, ὅθεν αὐτοί τε διατίθενται
[5, 1302]	τῶν ἰδίων ὁτὲ δὲ ἀπὸ	τῶν	κοινῶν. Δῆλον δὲ καὶ ἡ
[5, 1314]	~Πρῶτον μὲν τοῦ δοκεῖν φροντίζειν	τῶν	κοινῶν, μήτε δαπανῶντα δωρεὰς τοιαύτας
[5, 1309]	δυνήσονται διὰ τὸ μηδενὸς προσδεῖσθαι	τῶν	κοινῶν· ὥστε συμβήσεται τοῖς μὲν
[5, 1315]	δὲ ἡ περὶ Κόρινθον ἡ	τῶν	Κυψελιδῶν· καὶ γὰρ αὕτη διετέλεσεν
[5, 1313]	περὶ Αἴγυπτον καὶ τὰ ἀναθήματα	τῶν	Κυψελιδῶν καὶ τοῦ Ὀλυμπίου ἡ
[5, 1314]	τεχνίταις ἀφθόνως, λόγον τε ἀποδιδόντα	τῶν	λαμβανομένων καὶ δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη
[5, 1302]	τὸν εἰρημένον τρόπον καὶ περὶ	τῶν	λεχθέντων, ἔστι μὲν ὡς τὸν
[5, 1301]	ἧττον, ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	λοιπῶν πολιτειῶν, ἢ ἵνα ἐπιταθῶσιν
[5, 1306]	τοῦ παντὸς πολιτεύματος ὀλίγου ὄντος	τῶν	μεγίστων ἀρχῶν μὴ μετέχωσιν οἱ
[5, 1311]	συμβαίνει γίγνεσθαι καὶ τὰς ἐπιβουλάς,	τῶν	μὲν ἄρχειν αὐτῶν βουλομένων, τῶν
[5, 1312]	γίνονται τῶν καταλύσεων. Σημεῖον δέ·	τῶν	μὲν γὰρ κτησαμένων οἱ πλεῖστοι
[5, 1306]	στασιαστικῶς δὲ ποιησαμένων τὴν κόλασιν	τῶν	μὲν ἐν Ἡρακλείᾳ κατ' Εὐρυτίωνος,
[5, 1305]	ἀλλὰ μὴ πάντα τὸν δῆμον.	Τῶν	μὲν οὖν δημοκρατιῶν αἱ μεταβολαὶ
[5, 1304]	ἂν γὰρ πολὺ ὑπερέχῃ ὁποτερονοῦν	τῶν	μερῶν, πρὸς τὸ φανερῶς κρεῖττον
[5, 1302]	στάσις· ἔτι δὲ ἡ ἐκ	τῶν	μέσων πολιτεία ἐγγυτέρω τοῦ δήμου
[5, 1311]	περί τε τὰς πολιτείας εἶναι	τῶν	μεταβολῶν καὶ περὶ τὰς μοναρχίας·
[5, 1307]	πασῶν τῶν πολιτειῶν, ὅτι αἴτιον	τῶν	μεταβολῶν καὶ τὸ μικρόν ἐστιν·
[5, 1304]	καὶ αἰτίαι τῶν στάσεων καὶ	τῶν	μεταβολῶν τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.
[5, 1316]	τῇ Πολιτείᾳ λέγεται μὲν περὶ	τῶν	μεταβολῶν ὑπὸ τοῦ Σωκράτους, οὐ
[5, 1313]	δύο τρόπους, ~ἕνα μὲν στασιασάντων	τῶν	μετεχόντων τῆς βασιλείας, ἄλλον δὲ
[5, 1303]	ὑπὸ τῶν Ἰαπύγων μικρὸν ὕστερον	τῶν	Μηδικῶν δημοκρατία ἐγένετο ἐκ πολιτείας,
[5, 1310]	γένεσις εὐθὺς ἐξ ἐναντίων ἑκατέρᾳ	τῶν	μοναρχιῶν· ἡ μὲν γὰρ βασιλεία
[5, 1311]	τὸ εἰς τὸ σῶμα αἰσχῦναι	τῶν	μονάρχων τινάς. Οἷον καὶ ἡ
[5, 1305]	Λύγδαμις, ὃς καὶ ἐτυράννησεν ὕστερον	τῶν	Ναξίων. ~Ἔχει δὲ καὶ ἡ
[5, 1307]	ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί τινες πολεμικοὶ	τῶν	νεωτέρων καὶ παρὰ τῷ πλήθει
[5, 1303]	πολλάκις λανθάνει μεγάλη γινομένη μετάβασις	τῶν	νομίμων, ὅταν παρορῶσι τὸ μικρόν,
[5, 1305]	κύριον εἶναι τὸν δῆμον καὶ	τῶν	νόμων. Ἄκος δὲ τοῦ μὴ
[5, 1310]	δημαγωγοί, ὅπου τὸ πλῆθος κύριον	τῶν	νόμων· δύο γὰρ ποιοῦσιν ἀεὶ
[5, 1308]	φιλονεικίας καὶ στάσεις καὶ διὰ	τῶν	νόμων πειρᾶσθαι δεῖ φυλάττειν, καὶ
[5, 1309]	δημοτικῶν λύει τὰς δημοκρατίας καὶ	τῶν	ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ δ'
[5, 1309]	φθείρει τὴν δημοκρατίαν, καὶ ποῖα	τῶν	ὀλιγαρχικῶν τὴν ὀλιγαρχίαν. Οὐδετέραν μὲν
[5, 1310]	τὰς θεωρίας) αἱ δ' ἐκ	τῶν	ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων ἕνα τινὰ κύριον
[5, 1306]	καὶ τῆς καλουμένης πολιτείας καὶ	τῶν	ὀλιγαρχιῶν ἐν ὅσαις ἀπὸ τιμήματος
[5, 1306]	Λακεδαίμονι γερόντων. Γίγνεται δὲ μεταβολὴ	τῶν	ὀλιγαρχιῶν καὶ ἐν πολέμῳ καὶ
[5, 1302]	ἐγγυτέρω τοῦ δήμου ἢ ἡ	τῶν	ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν ἀσφαλεστάτη τῶν
[5, 1306]	Λακεδαίμονι οἱ λεγόμενοι Παρθενίαι (ἐκ	τῶν	ὁμοίων γὰρ ἦσαν) οὓς φωράσαντες
[5, 1308]	δημοτικοί, τὸ ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ	τῶν	ὁμοίων οὐ μόνον δίκαιον ἀλλὰ
[5, 1307]	τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν. Διαφέρουσι γὰρ	τῶν	ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ ἀριστοκρατίαι τούτῳ,
[5, 1305]	ἐξ αὐτῶν τῶν εὐπόρων, οὐ	τῶν	ὄντων δ' ἐν ταῖς ἀρχαῖς,
[5, 1311]	νδιὸ καὶ τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται	τῶν	ὅπλωνν, καὶ τὸ κακοῦν τὸν
[5, 1315]	ἡ περὶ Σικυῶνα τυραννίς, ἡ	τῶν	Ὀρθαγόρου παίδων καὶ αὐτοῦ Ὀρθαγόρου·
[5, 1303]	γὰρ τῶν εὐπόρων γινομένων ἢ	τῶν	οὐσιῶν αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας
[5, 1303]	ἐν τοῖς πολέμοις αἱ διαβάσεις	τῶν	ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν,
[5, 1311]	τυράννῳ ~διὰ τὸ συμπίνοντα μετὰ	τῶν	παιδικῶν ἐρωτῆσαι αὐτὸν εἰ ἤδη
[5, 1314]	ὁ καθεύδων τοὐναντίον τε ποιητέον	τῶν	πάλαι λεχθέντων σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν
[5, 1303]	αἱ διαβάσεις τῶν ὀχετῶν, καὶ	τῶν	πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰς φάλαγγας,
[5, 1315]	ἀλλὰ πολεμικός. Τρίτη δ' ἡ	τῶν	Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο δὲ
[5, 1311]	οὐχ ὑπεροχῆς. Οἷον ἡ μὲν	τῶν	Πεισιστρατιδῶν διὰ τὸ προπηλακίσαι μὲν
[5, 1313]	τοῦ Ὀλυμπίου ἡ οἰκοδόμησις ὑπὸ	τῶν	Πεισιστρατιδῶν, καὶ τῶν περὶ Σάμον
[5, 1312]	δι' ἣν αἰτίαν ἥ τε	τῶν	Πεισιστρατιδῶν κατελύθη τυραννὶς καὶ πολλαὶ
[5, 1311]	τὸ ἐᾶσαι ὑβρισθῆναι αὐτὸν ὑπὸ	τῶν	περὶ Ἄτταλον, καὶ ἡ Ἀμύντου
[5, 1314]	νέαν, ἀλλὰ μηδ' ἄλλον μηδένα	τῶν	περὶ αὐτόν, ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 1312]	οἱ μετέχοντες στασιάζωσιν, ὥσπερ ἡ	τῶν	περὶ Γέλωνα καὶ νῦν ἡ
[5, 1312]	περὶ Γέλωνα καὶ νῦν ἡ	τῶν	περὶ Διονύσιον, ἡ μὲν Γέλωνος
[5, 1313]	οἰκοδόμησις ὑπὸ τῶν Πεισιστρατιδῶν, καὶ	τῶν	περὶ Σάμον ἔργα Πολυκράτεια (πάντα
[5, 1306]	ἐπὶ τῆς τῶν Ἀλευαδῶν ἀρχῆς	τῶν	περὶ Σῖμον, καὶ ἐν Ἀβύδῳ
[5, 1311]	δ' ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες, καὶ	τῶν	περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς
[5, 1303]	Κλεομένους τοῦ Λάκωνος ἠναγκάσθησαν παραδέξασθαι	τῶν	περιοίκων τινάς, καὶ ἐν Ἀθήναις
[5, 1306]	ἀναγκαῖον ὅταν ᾖ τι πλῆθος	τῶν	πεφρονηματισμένων ὡς ὁμοίων κατ' ἀρετήν,
[5, 1316]	ἀρχῆς πλουσίων ὄντων πάντων ἢ	τῶν	πλείστων. Τοῦτο δ' ἐστὶ ψεῦδος·
[5, 1311]	δὲ τὸ καλόν. Διὸ καὶ	τῶν	πλεονεκτημάτων τὰ μὲν χρήματα τυραννικὰ,
[5, 1305]	ἵν' ἔχωσι δημεύειν τὰ κτήματα	τῶν	πλουσίων. Ἐπὶ δὲ τῶν ἀρχαίων,
[5, 1305]	καὶ Διονύσιος κατηγορῶν Δαφναίου καὶ	τῶν	πλουσίων ἠξιώθη τῆς τυραννίδος, διὰ
[5, 1305]	δημαγωγοῦσι μέν, δι' ἀπειρίαν δὲ	τῶν	πολεμικῶν οὐκ ἐπιτίθενται, πλὴν εἴ
[5, 1310]	τρόπον κατέστησαν τῶν τυραννίδων, ἤδη	τῶν	πόλεων ηὐξημένων, αἱ δὲ πρὸ
[5, 1315]	ἀλλ' ἡμιπόνηρον. Καίτοι πασῶν ὀλιγοχρονιώταται	τῶν	πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία καὶ τυραννίς.
[5, 1301]	διὰ τίνων ἂν μάλιστα σῴζοιτο	τῶν	πολιτειῶν ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς τοῖς
[5, 1307]	μὲν οὖν αἱ μεταβολαὶ γίγνονται	τῶν	πολιτειῶν καὶ αἱ στάσεις, εἴρηται
[5, 1309]	τοὺς καρπούς, ὃ ἐν ἐνίαις	τῶν	πολιτειῶν λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον δὲ
[5, 1307]	τοῖς πρότερον καθόλου κατὰ πασῶν	τῶν	πολιτειῶν, ὅτι αἴτιον τῶν μεταβολῶν
[5, 1308]	τῶν ἔργων (ποῖα δὲ λέγομεν	τῶν	πολιτειῶν σοφίσματα, πρότερον εἴρηται) Ἔτι
[5, 1310]	ἁμαρτίας ἔχουσα τὰς παρ' ἀμφοτέρων	τῶν	πολιτειῶν. Ὑπάρχει δ' ἡ γένεσις
[5, 1302]	τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον μεταβολαὶ	τῶν	πολιτειῶν. Ὥσπερ γὰρ σῶμα ἐκ
[5, 1310]	νόμων καὶ συνδεδοξασμένων ὑπὸ πάντων	τῶν	πολιτευομένων, εἰ μὴ ἔσονται εἰθισμένοι
[5, 1302]	καὶ τρίτον τίνες ἀρχαὶ γίνονται	τῶν	πολιτικῶν ταραχῶν καὶ τῶν πρὸς
[5, 1311]	ὡς δέον αἰεὶ τοὺς ὑπερέχοντας	τῶν	πολιτῶν ἀναιρεῖν. Καθάπερ οὖν σχεδὸν
[5, 1315]	ἄν ποτε τιμηθῆναι μᾶλλον ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν αὐτονόμων ὄντων, καὶ τὰς
[5, 1309]	γιγνέσθω τῶν χρημάτων παρόντων πάντων	τῶν	πολιτῶν, καὶ ἀντίγραφα κατὰ φατρίας
[5, 1314]	τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες	τῶν	πολιτῶν· οἱ μὲν γὰρ συναποδημοῦσιν,
[5, 1314]	τῶν ἄλλων) τρίτον δ' ἀδυναμία	τῶν	πραγμάτων (οὐθεὶς γὰρ ἐπιχειρεῖ τοῖς
[5, 1302]	γίνονται τῶν πολιτικῶν ταραχῶν καὶ	τῶν	πρὸς ἀλλήλους στάσεων. Τοῦ μὲν
[5, 1307]	ἐστιν· ὅταν γάρ τι προῶνται	τῶν	πρὸς τὴν πολιτείαν, μετὰ τοῦτο
[5, 1301]	ὡς εἰπεῖν αὗται καὶ πηγαὶ	τῶν	στάσεών εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν· διὸ
[5, 1304]	πολιτείας αἱ ἀρχαὶ καὶ αἰτίαι	τῶν	στάσεων καὶ τῶν μεταβολῶν τοῦτον
[5, 1303]	γενομένης διαφορᾶς ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο	τῶν	στάσεων τῶν ὕστερον· ~ὁ μὲν
[5, 1305]	μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἦσαν ἐκ	τῶν	στρατηγούντων (οὐ γάρ πω δεινοὶ
[5, 1310]	ὑπ' αὐτῶν. Φανερὸν δ' ἐκ	τῶν	συμβεβηκότων. Σχεδὸν γὰρ οἱ πλεῖστοι
[5, 1313]	τῶν ἀρχομένων) καὶ ἡ εἰσφορὰ	τῶν	τελῶν, οἷον ἐν Συρακούσαις (ἐν
[5, 1304]	βίᾳ κατέχουσιν ἀκόντων, οἷον ἐπὶ	τῶν	Τετρακοσίων τὸν δῆμον ἐξηπάτησαν φάσκοντες
[5, 1301]	ἴσον γὰρ μέρος τὰ δύο	τῶν	τεττάρων καὶ τὸ ἓν τοῖν
[5, 1306]	αἱ μὲν διὰ τὸ ὀλίγους	τῶν	τιμῶν μετέχειν, ὅπερ εἴρηται κινεῖν
[5, 1308]	γ' ἀμφότερα λυπεῖ, τό τε	τῶν	τιμῶν μὴ μετέχειν καὶ τὸ
[5, 1306]	ἀνδρώδης τις ὢν μὴ μετέχῃ	τῶν	τιμῶν, οἷον Κινάδων ὁ τὴν
[5, 1310]	τὴν Ἰωνίαν καὶ Φάλαρις ἐκ	τῶν	τιμῶν, Παναίτιος δ' ἐν Λεοντίνοις
[5, 1303]	δημοτικοὶ οἱ τὸν Πειραιᾶ οἰκοῦντες	τῶν	τὸ ἄστυ. Ὥσπερ γὰρ ἐν
[5, 1314]	τὸ παθεῖν τι παράνομον ὑπὸ	τῶν	τοιούτων, ~ἐὰν δεισιδαίμονα νομίζωσιν εἶναι
[5, 1303]	πάντας. Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ	τῶν	τοιούτων, καὶ διαλύειν τὰς τῶν
[5, 1302]	πολιτεύματος· γίνεσθαι γὰρ εἴωθεν ἐκ	τῶν	τοιούτων μοναρχία ἢ δυναστεία· διὸ
[5, 1315]	δὲ τὸ λέγειν καθ' ἕκαστον	τῶν	τοιούτων· ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός,
[5, 1302]	τῶν ὀλίγων· ἥπερ ἐστὶν ἀσφαλεστάτη	τῶν	τοιούτων πολιτειῶν. Ἐπεὶ δὲ σκοποῦμεν
[5, 1302]	συμβαίνοντος· οὐδεμία γὰρ μόνιμος ἐκ	τῶν	τοιούτων πολιτειῶν. Τούτου δ' αἴτιον
[5, 1310]	γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον κατέστησαν	τῶν	τυραννίδων, ἤδη τῶν πόλεων ηὐξημένων,
[5, 1315]	μηνὶ ἐξέπεσεν. Αἱ δὲ πολλαὶ	τῶν	τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι γεγόνασι παντελῶς.
[5, 1310]	συμβεβηκότων. Σχεδὸν γὰρ οἱ πλεῖστοι	τῶν	τυράννων γεγόνασιν ἐκ δημαγωγῶν ὡς
[5, 1314]	οὖν ὅρους ἀνάγεται τὰ βουλεύματα	τῶν	τυράννων, οὗτοι τρεῖς τυγχάνουσιν ὄντες·
[5, 1314]	δαπανωμένων, ὅπερ ἤδη πεποιήκασί τινες	τῶν	τυράννων (οὕτω γὰρ ἄν τις
[5, 1314]	τοὐναντίον ποιεῖν ἢ νῦν τινες	τῶν	τυράννων ποιοῦσιν (οὐ γὰρ μόνον
[5, 1313]	καθ' ὃν διοικοῦσιν οἱ πλεῖστοι	τῶν	τυράννων τὴν ἀρχήν. Τούτων δὲ
[5, 1314]	τοῖς πράγμασιν, εἰσὶ δὲ φοβερώτεροι	τῶν	τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν οἱ φυλάττοντες
[5, 1309]	δὲ γνωρίμοις μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ	τῶν	τυχόντων. Τοῦ μὲν οὖν μὴ
[5, 1311]	πρὸς Θρασύβουλον συμβούλευμά ἐστιν, ἡ	τῶν	ὑπερεχόντων σταχύων κόλουσις, ὡς δέον
[5, 1303]	ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο τῶν στάσεων	τῶν	ὕστερον· ~ὁ μὲν γὰρ οἰωνισάμενός
[5, 1311]	τύπτοντας ταῖς κορύναις ἐπιθέμενος μετὰ	τῶν	φίλων ἀνεῖλεν, καὶ ὕστερον Σμέρδης
[5, 1312]	καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα. Καὶ	τῶν	φίλων δέ τινες ἐπιτίθενται διὰ
[5, 1302]	ζημίαν, ἢ ὑπὲρ αὑτῶν ἢ	τῶν	φίλων, στασιάζουσιν ἐν ταῖς πόλεσιν.
[5, 1313]	ἡ μὲν βασιλεία σῴζεται διὰ	τῶν	φίλων, τυραννικὸν δὲ τὸ μάλιστ'
[5, 1307]	δῆμος γυμνασθεὶς ἐν τῷ πολέμῳ	τῶν	φρουρῶν ἐγένετο κρείττων, ἕως ἀφεῖσαν
[5, 1307]	νεωτέρων καὶ παρὰ τῷ πλήθει	τῶν	φρουρῶν εὐδοκιμοῦντες, καταφρονήσαντες τῶν ἐν
[5, 1301]	πολιτεία κατὰ μόριον νἀντὶ γὰρ	τῶν	φυλάρχων βουλὴν ἐποίησαν, εἰς δὲ
[5, 1309]	τὰ κοινὰ ἡ παράδοσις γιγνέσθω	τῶν	χρημάτων παρόντων πάντων τῶν πολιτῶν,
[5, 1310]	τὰς πολιτείας. Ὄφελος γὰρ οὐθὲν	τῶν	ὠφελιμωτάτων νόμων καὶ συνδεδοξασμένων ὑπὸ