Livre, page
[5, 1302]	ὁρῶντες τοὺς μὲν δικαίως τοὺς	δ'	ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων· ἔτι διὰ
[5, 1314]	ἑαυτῶν μήτε τῶν ἄλλων) τρίτον	δ'	ἀδυναμία τῶν πραγμάτων (οὐθεὶς γὰρ
[5, 1305]	δῆμος μετέβαλε τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται	δ'	αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν καὶ
[5, 1312]	καὶ πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ αὐτῆς	δ'	αἱ πλεῖσται φθοραὶ συμβαίνουσιν. Φθείρεται
[5, 1315]	μάχεσθαι, ψυχῆς γὰρ ὠνεῖσθαι. Ἐπεὶ	δ'	αἱ πόλεις ἐκ δύο συνεστήκασι
[5, 1312]	βούλονται, δυνάμενοι πράττουσι πάντες) ἐναντίαι	δ'	αἱ πολιτεῖαι, δῆμος μὲν τυραννίδι
[5, 1303]	εἰς ὀλιγαρχίας καὶ δυναστείας. Μεταβάλλουσι	δ'	αἱ πολιτεῖαι καὶ ἄνευ στάσεως
[5, 1304]	μένειν ἐπὶ τῶν ἴσων. Κινοῦνται	δ'	αἱ πολιτεῖαι καὶ ὅταν τἀναντία
[5, 1307]	δυναστείαν τῶν ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν. Πᾶσαι	δ'	αἱ πολιτεῖαι λύονται ὁτὲ μὲν
[5, 1308]	ὅταν πολὺν χρόνον ἄρχωσιν) Σῴζονται	δ'	αἱ πολιτεῖαι οὐ μόνον διὰ
[5, 1306]	ἀιδίους εἶναι ἐνενήκοντα ὄντας, τὴν	δ'	αἵρεσιν δυναστευτικὴν εἶναι καὶ ὁμοίαν
[5, 1315]	ὁ Γορδίου τρία ἔτη. Τὰ	δ'	αἴτια ταὐτὰ καὶ ταύτης· ὁ
[5, 1302]	στασιάζουσιν ἐν ταῖς πόλεσιν. Αἱ	δ'	αἰτίαι καὶ ἀρχαὶ τῶν κινήσεων,
[5, 1302]	ἐκ τῶν τοιούτων πολιτειῶν. Τούτου	δ'	αἴτιον ὅτι ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ
[5, 1316]	καὶ εἰς ποίαν πολιτείαν, τούτου	δ'	αἴτιον ὅτι οὐ ῥᾳδίως ἂν
[5, 1315]	δ' αὕτη διέμεινεν ἑκατόν. Τούτου	δ'	αἴτιον ὅτι τοῖς ἀρχομένοις ἐχρῶντο
[5, 1308]	διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας· τούτου	δ'	ἄκος τὸ αἰεὶ τοῖς ἀντικειμένοις
[5, 1314]	ὥσπερ ὑπόθεσιν δεῖ μένειν, τὰ	δ'	ἄλλα τὰ μὲν ποιεῖν τὰ
[5, 1302]	ποὺς τεττάρων πηχῶν ᾖ τὸ	δ'	ἄλλο σῶμα δυοῖν σπιθαμαῖν, ἐνίοτε
[5, 1301]	τὸ κατ' ἀναλογίαν ἴσον, τούτου	δ'	ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.
[5, 1309]	δὲ ἐπιστήμη κοινὴ πᾶσιν) Ἀπορήσειε	δ'	ἄν τις, ἂν δύναμις ὑπάρχῃ
[5, 1315]	τῶν ἑτέρων ἀδικεῖσθαι μηδέν, ὁπότεροι	δ'	ἂν ὦσι κρείττους, τούτους ἰδίους
[5, 1308]	πράξεις καὶ τὰς ἀρχάς (λέγω	δ'	ἀντικεῖσθαι τοὺς ἐπιεικεῖς τῷ πλήθει,
[5, 1314]	ἀξιοῖ τοιοῦτον ὁ τύραννος, ὁ	δ'	ἀντισεμνυνόμενος καὶ ἐλευθεριάζων ἀφαιρεῖται τὴν
[5, 1303]	μικρὸν ἦν τὸ τίμημα, τέλος	δ'	ἀπ' οὐθενὸς ἦρχον, ὡς ἔγγιον
[5, 1311]	διέφθειραν τῷ πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας	δ'	ἀπέστη Κότυος διὰ τὸ ἐκτμηθῆναι
[5, 1301]	οὖν τι πᾶσαι δίκαιον, ἡμαρτημέναι	δ'	ἁπλῶς εἰσιν. Καὶ διὰ ταύτην
[5, 1309]	τῆς δικαιοσύνης εἶναι διαφοράς) Ἔχει	δ'	ἀπορίαν, ὅταν μὴ συμβαίνῃ ταῦτα
[5, 1315]	πλείους (τηρήσουσι γὰρ ἀλλήλους) ἐὰν	δ'	ἄρα τινὰ δέῃ ποιῆσαι μέγαν,
[5, 1309]	τῶν ἔργων τῆς ἀρχῆς, τρίτον	δ'	ἀρετὴν καὶ δικαιοσύνην ἐν ἑκάστῃ
[5, 1311]	μὲν τὴν Ἁρμοδίου ἀδελφὴν ἐπηρεάσαι	δ'	Ἁρμόδιον (ὁ μὲν γὰρ Ἁρμόδιος
[5, 1303]	γὰρ γίνεται τὸ ἁμάρτημα, ἡ	δ'	ἀρχὴ λέγεται ἥμισυ εἶναι παντός,
[5, 1315]	παίδων καὶ αὐτοῦ Ὀρθαγόρου· ἔτη	δ'	αὕτη διέμεινεν ἑκατόν. Τούτου δ'
[5, 1312]	τὴν Δίωνος ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον	δ'	αὐτὴν ἐγγενέσθαι πολλοῖς· ἐκεῖνος γὰρ
[5, 1315]	τὴν ἀρχὴν εἶναι πολυχρονιωτέραν, ἔτι	δ'	αὐτὸν διακεῖσθαι κατὰ τὸ ἦθος
[5, 1316]	πολιτεῖαι ἢ τὴν σύνεγγυς. Ὁ	δ'	αὐτὸς λόγος καὶ περὶ τῶν
[5, 1315]	τὴν ἀρχὴν διετέλεσεν ἀδορυφόρητος, Περίανδρος	δ'	ἐγένετο μὲν τυραννικός, ἀλλὰ πολεμικός.
[5, 1304]	γίνεσθαι τὰς μεταβολάς. Καθ' ἕκαστον	δ'	εἶδος πολιτείας ἐκ τούτων μερίζοντας
[5, 1315]	νίκης αὐτὸν ὡς ἐστεφάνωσεν· ἔνιοι	δ'	εἰκόνα φασὶν εἶναι τοῦ κρίναντος
[5, 1301]	προαιροῦνται τὴν αὐτήν, δι' αὑτῶν	δ'	εἶναι βούλονται ταύτην, οἷον τὴν
[5, 1313]	εἶναι, μειζόνων δὲ κυρίαν, πολλοὺς	δ'	εἶναι τοὺς ὁμοίους, καὶ μηδένα
[5, 1316]	ἔν τινι περιόδῳ μεταβάλλειν, ἀρχὴν	δ'	εἶναι τούτων ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν
[5, 1315]	οἱ φιλοχρήματοι φέρουσι βαρέως, τὴν	δ'	εἰς ἀτιμίαν οἵ τε φιλότιμοι
[5, 1305]	ἐγένετο ἡ ὀλιγαρχία, ἐν Ἴστρῳ	δ'	εἰς δῆμον ἀπετελεύτησεν, ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1307]	μὲν πολιτεία εἰς δῆμον, ἀριστοκρατία	δ'	εἰς ὀλιγαρχίαν· ἢ εἰς τἀναντία,
[5, 1311]	τὰ μὲν χρήματα τυραννικὰ, τὰ	δ'	εἰς τιμὴν βασιλικὰ μᾶλλον· καὶ
[5, 1302]	τετάχθαι τὴν ἰσότητα φαῦλον. Φανερὸν	δ'	ἐκ τοῦ συμβαίνοντος· οὐδεμία γὰρ
[5, 1310]	δημιουργίας καὶ τὰς θεωρίας) αἱ	δ'	ἐκ τῶν ὀλιγαρχιῶν, αἱρουμένων ἕνα
[5, 1310]	ἀδικῆται μηδὲν ὑπ' αὐτῶν. Φανερὸν	δ'	ἐκ τῶν συμβεβηκότων. Σχεδὸν γὰρ
[5, 1303]	τὸν ἐρώμενον αὐτοῦ ὑπεποιήσατο, πάλιν	δ'	ἐκεῖνος τούτῳ χαλεπήνας τὴν γυναῖκα
[5, 1310]	κωλύσαντες δουλεύειν, ὥσπερ Κόδρος, οἱ	δ'	ἐλευθερώσαντες, ὥσπερ Κῦρος, ἢ κτίσαντες
[5, 1314]	καὶ σωτήρια τῆς ἀρχῆς, οὐθὲν	δ'	ἐλλείπει μοχθηρίας. Ἔστι δ' ὡς
[5, 1308]	ἐπιτείνοντας κατὰ τὴν πολλαπλασίωσιν, ἐὰν	δ'	ἐλλείπῃ, ἀνιέντας καὶ ἐλάττω ποιοῦντας
[5, 1306]	ἐν Ἡρακλείᾳ κατ' Εὐρυτίωνος, ~τῶν	δ'	ἐν Θήβαις κατ' Ἀρχίου (ἐφιλονείκησαν
[5, 1310]	Φάλαρις ἐκ τῶν τιμῶν, Παναίτιος	δ'	ἐν Λεοντίνοις καὶ Κύψελος ἐν
[5, 1309]	δεῖ νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ	δ'	ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις τῶν
[5, 1303]	τούτων οἱ πλεῖστοι αὐτῶν. Στασιάζουσι	δ'	ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ
[5, 1310]	ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ δημοκρατεῖσθαι. Νῦν	δ'	ἐν μὲν ταῖς ὀλιγαρχίαις οἱ
[5, 1301]	καὶ ἀρετὴ ἐν ὀλίγοις, ταῦτα	δ'	ἐν πλείοσιν· ~εὐγενεῖς γὰρ καὶ
[5, 1305]	τῶν εὐπόρων, οὐ τῶν ὄντων	δ'	ἐν ταῖς ἀρχαῖς, γίγνεται κατάλυσις,
[5, 1307]	μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἴσον ἔχοντες, οἱ	δ'	ἐν ταῖς εὐπορίαις, ἂν ἡ
[5, 1311]	ὀργισθέντες οἱ μὲν διέφθειραν, οἱ	δ'	ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες, καὶ τῶν
[5, 1303]	ταῖς δημοκρατίαις καὶ πολιτείαις. Συμβαίνει	δ'	ἐνίοτε τοῦτο καὶ διὰ τύχας,
[5, 1312]	χρόνον ὃν ἐπολιτεύοντο καλῶς) ἕνα	δ'	ἐξ αὑτῆς, ὅταν οἱ μετέχοντες
[5, 1305]	εἰς δῆμον ἀπετελεύτησεν, ἐν Ἡρακλείᾳ	δ'	ἐξ ἐλαττόνων εἰς ἑξακοσίους ἦλθεν·
[5, 1307]	ὁτὲ μὲν ἐξ αὑτῶν ὁτὲ	δ'	ἔξωθεν, ὅταν ἐναντία πολιτεία ᾖ
[5, 1311]	αἰτίας οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν οἱ	δ'	ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ διὰ
[5, 1310]	ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά ἐστιν. Λείπεται	δ'	ἐπελθεῖν καὶ περὶ μοναρχίας, ἐξ
[5, 1311]	σῶμα γίγνονται τῶν ἀρχόντων, αἱ	δ'	ἐπὶ τὴν ἀρχήν. Αἱ μὲν
[5, 1307]	δῆμον αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως. Οἱ	δ'	ἐπὶ τούτῳ τεταγμένοι τῶν ἀρχόντων,
[5, 1309]	(ἔλαττον γὰρ στρατηγίας μετέχουσι, τῆς	δ'	ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν δὲ φυλακῇ
[5, 1311]	αὐτοῦ ἀπέκτεινεν ὡς ὑβρισμένος. Πολλαὶ	δ'	ἐπιθέσεις γεγένηνται καὶ διὰ τὸ
[5, 1311]	μονάρχοις, ὧν ἐφίενται πάντες. Τῶν	δ'	ἐπιθέσεων αἱ μὲν ἐπὶ τὸ
[5, 1311]	ἐξελκυσθεὶς διέφθειρεν. Καὶ τῆς Ἀρχελάου	δ'	ἐπιθέσεως Δεκάμνιχος ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων
[5, 1315]	ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς. Τῶν	δ'	ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος
[5, 1309]	ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἀριστοκρατικόν, τοῦτο	δ'	ἔσται ὅταν μὴ ᾖ κερδαίνειν
[5, 1310]	χρῄζων, ὡς φησὶν Εὐριπίδης· τοῦτο	δ'	ἐστὶ φαῦλον· οὐ γὰρ δεῖ
[5, 1316]	πάντων ἢ τῶν πλείστων. Τοῦτο	δ'	ἐστὶ ψεῦδος· ἀλλ' ὅταν μὲν
[5, 1302]	ἀλλ' ἴσον ἢ ἔλαττον (τούτων	δ'	ἔστι μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως, ἔστι
[5, 1307]	ἕκαστον μικρόν, καὶ πάντα· τοῦτο	δ'	ἔστι μὲν ὥς, ἔστι δ'
[5, 1306]	ὀλιγαρχίᾳ ἑτέραν ὀλιγαρχίαν ἐμποιῶσιν. Τοῦτο	δ'	ἐστὶν ὅταν τοῦ παντὸς πολιτεύματος
[5, 1314]	ἐργαζομένων καὶ πονούντων γλίσχρως, διδῶσι	δ'	ἑταίραις καὶ ξένοις καὶ τεχνίταις
[5, 1303]	πατήρ, προσηγάγετο τοὺς δημοτικούς, ὁ	δ'	ἕτερος ἔχων οὐσίαν πολλὴν τοὺς
[5, 1314]	ταῖς τυραννίσι τοιοῦτός ἐστιν· ὁ	δ'	ἕτερος σχεδὸν ἐξ ἐναντίας ἔχει
[5, 1313]	παρὰ τὸν νόμον. Οὐ γίγνονται	δ'	ἔτι βασιλεῖαι νῦν, ἀλλ' ἄν
[5, 1306]	οἱ μὲν ἀπορῶσι λίαν οἱ	δ'	εὐπορῶσιν νκαὶ μάλιστα ἐν τοῖς
[5, 1311]	μαστιγῶσαι Εὐριπίδῃ τῷ ποιητῇ· ὁ	δ'	Εὐριπίδης ἐχαλέπαινεν εἰπόντος τι αὐτοῦ
[5, 1307]	ὑβρίζειν ζητοῦσι καὶ πλεονεκτεῖν. Ὅλως	δ'	ἐφ' ὁπότερον ἂν ἐγκλίνῃ ἡ
[5, 1312]	ὥστε οὐ ῥᾴδιον λογίζεσθαι, ἡ	δ'	ἔχθρα ἄνευ λύπης. Ὡς δὲ
[5, 1312]	τὴν φύσιν μὲν θρασεῖς, τιμὴν	δ'	ἔχοντες πολεμικὴν παρὰ τοῖς μονάρχοις·
[5, 1304]	πλούσιοι καὶ ὁ δῆμος, μέσον	δ'	ᾖ μηθὲν ἢ μικρὸν πάμπαν·
[5, 1310]	παρ' ἀμφοτέρων τῶν πολιτειῶν. Ὑπάρχει	δ'	ἡ γένεσις εὐθὺς ἐξ ἐναντίων
[5, 1311]	τυραννικὴ δὲ διὰ ξένων. Ὅτι	δ'	ἡ τυραννὶς ἔχει κακὰ καὶ
[5, 1315]	μὲν τυραννικός, ἀλλὰ πολεμικός. Τρίτη	δ'	ἡ τῶν Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν. Οὐκ
[5, 1315]	ὀγδόῳ τὸν βίον ἐτελεύτησεν, δέκα	δ'	Ἱέρων, Θρασύβουλος δὲ τῷ ἑνδεκάτῳ
[5, 1311]	καὶ Μακεδόνων καὶ Μολοττῶν. ~Βούλεται	δ'	ὁ βασιλεὺς εἶναι φύλαξ, ὅπως
[5, 1315]	δὲ τετταράκοντα καὶ τέτταρα, Ψαμμίτιχος	δ'	ὁ Γορδίου τρία ἔτη. Τὰ
[5, 1310]	δίκαιον ἴσον δοκεῖ εἶναι, ἴσον	δ'	ὅ τι ἂν δόξῃ τῷ
[5, 1308]	ἔνθα μὲν οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα	δ'	οἱ δυνάσται, ἢ οἱ τὰς
[5, 1305]	πρεσβύτεροι πρότερον τῶν ἀδελφῶν, ὕστερον	δ'	οἱ νεώτεροι πάλιν· οὐ γὰρ
[5, 1305]	μεγάλων εἰσὶν ἢ ἑταιριῶν, αἱροῦνται	δ'	οἱ ὁπλῖται ἢ ὁ δῆμος,
[5, 1309]	τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας. Οἱ	δ'	οἰόμενοι ταύτην εἶναι μίαν ἀρετὴν
[5, 1309]	μὲν δήμῳ τοῖς εὐπόροις, ἐν	δ'	ὀλιγαρχίᾳ τοῖς ἀπόροις, πλὴν ὅσαι
[5, 1309]	καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται· ἐν	δ'	ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἀπόρων ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι
[5, 1305]	διὰ ταύτας τὰς αἰτίας. Αἱ	δ'	ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι διὰ δύο μάλιστα
[5, 1306]	πρότερον (καὶ τὴν ἐν Ἐρετρίᾳ	δ'	ὀλιγαρχίαν τὴν τῶν ἱππέων Διαγόρας
[5, 1308]	ἐκ μὲν πολιτείας δημοκρατίαν, ἐκ	δ'	ὀλιγαρχίας πολιτείαν ἢ δῆμον. Κοινὸν
[5, 1310]	οἱ νόμοι δημοτικοί, δημοτικῶς, εἰ	δ'	ὀλιγαρχικοί, ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ γὰρ ἔστιν
[5, 1314]	ὅπως μὴ πιστεύωσιν ἀλλήλοις, τὰ	δ'	ὅπως μὴ δύνωνται, τὰ δ'
[5, 1314]	δ' ὅπως μὴ δύνωνται, τὰ	δ'	ὅπως μικρὸν φρονῶσιν. Ὁ μὲν
[5, 1308]	πολιτειῶν σοφίσματα, πρότερον εἴρηται) Ἔτι	δ'	ὁρᾶν ὅτι ἔνιαι μένουσιν οὐ
[5, 1311]	αἴτιον γίγνεται τῆς ὀργῆς· τῶν	δ'	ὀργιζομένων σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τιμωρίας
[5, 1305]	τῇ ἐν τῷ Πόντῳ ἔτι	δ'	ὅταν ἔνιοι εἰς ἐλάττους ἕλκωσι
[5, 1305]	γὰρ ἱκανὸς γίνεται προστάτης, μάλιστα	δ'	ὅταν ἐξ αὐτῆς συμβῇ τῆς
[5, 1305]	Φρύνιχον τὸν αὐτὸν τρόπον) ἡ	δ'	ὅταν τὸν ὄχλον δημαγωγῶσιν οἱ
[5, 1301]	ὅλως ἴσοι νομίζουσιν εἶναι, οἱ	δ'	ὅτι, ἐὰν κατὰ τὶ ἄνισοι,
[5, 1301]	ἢ ταύτας ἐξ ἐκείνων, ὁτὲ	δ'	οὐ πρὸς τὴν καθεστηκυῖαν πολιτείαν,
[5, 1314]	τυραννίς· κολακευόμενοι γὰρ χαίρουσιν, τοῦτο	δ'	οὐδ' ἂν εἷς ποιήσειε φρόνημα
[5, 1315]	καὶ Γέλωνα περὶ Συρακούσας. Ἔτη	δ'	οὐδ' αὕτη πολλὰ διέμεινεν, ἀλλὰ
[5, 1309]	χείρω ποιήσει τὴν πολιτείαν, τέλος	δ'	οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ δεῖ τοῦτο
[5, 1314]	ὡς τοὺς μὲν πολεμίους τοὺς	δ'	οὐκ ἀντιποιουμένουσταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα
[5, 1316]	ἄγαν ἐλευθερίαν εἶναί φησιν. Πλειόνων	δ'	οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ δημοκρατιῶν, ὡς
[5, 1309]	τὴν μετριότητα τοῦ μορίου, τέλος	δ'	οὕτως ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει
[5, 1311]	ὕβριν ἐπὶ τὸ σῶμα. Τῆς	δ'	ὕβρεως οὔσης πολυμεροῦς, ἕκαστον αὐτῶν
[5, 1312]	τυγχάνουσιν οὖσαι διαιρεταὶ τυραννίδες. Βασιλεία	δ'	ὑπὸ μὲν τῶν ἔξωθεν ἥκιστα
[5, 1301]	τῶν ἴσων ἀξιοῦσι μετέχειν· οἱ	δ'	ὡς ἄνισοι ὄντες πλεονεκτεῖν ζητοῦσιν,
[5, 1314]	οὐθὲν δ' ἐλλείπει μοχθηρίας. Ἔστι	δ'	ὡς εἰπεῖν πάντα ταῦτα περιειλημμένα
[5, 1307]	δ' ἔστι μὲν ὥς, ἔστι	δ'	ὡς οὔ· τὸ γὰρ ὅλον
[5, 1302]	ἀριθμὸν ἑπτὰ τυγχάνουσιν οὖσαι, ἔστι	δ'	ὡς πλείους. Ὧν δύο μέν
[5, 1304]	νύμφην, οὐ λαβὼν ἀπῆλθεν, οἱ	δ'	ὡς ὑβρισθέντες ἐνέβαλον τῶν ἱερῶν
[5, 1312]	διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν, οὗτοι	δ'	ὥσπερ κἂν ἄλλης τινὸς γενομένης
[5, 1307]	πολλάκις γινόμενον. Λανθάνει γὰρ ἡ	δαπάνη	διὰ τὸ μὴ ἀθρόα γίγνεσθαι·
[5, 1307]	ὥσπερ τὰς οὐσίας τὸ μικρὸν	δαπάνημα	ἀναιρεῖ πολλάκις γινόμενον. Λανθάνει γὰρ
[5, 1309]	καὶ βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν τὰς	δαπανηρὰς	μὲν μὴ χρησίμους δὲ λειτουργίας,
[5, 1314]	τε ἀποδιδόντα τῶν λαμβανομένων καὶ	δαπανωμένων,	ὅπερ ἤδη πεποιήκασί τινες τῶν
[5, 1314]	δοκεῖν φροντίζειν τῶν κοινῶν, μήτε	δαπανῶντα	δωρεὰς τοιαύτας ἐφ' αἷς τὰ
[5, 1311]	φοβούμενος τὴν διαβολὴν τὴν περὶ	Δαρεῖον,	ὅτι ἐκρέμασεν οὐ κελεύσαντος Ξέρξου,
[5, 1305]	ποταμὸν ἐπινέμοντας, καὶ Διονύσιος κατηγορῶν	Δαφναίου	καὶ τῶν πλουσίων ἠξιώθη τῆς
[5, 1311]	τῶν ἀρχομένων ταῖς μοναρχίαις, τῆς	δὲ	ἀδικίας μάλιστα δι' ὕβριν, ἐνίοτε
[5, 1302]	ἄλλους ὁρῶντες τιμωμένους στασιάζουσιν· ταῦτα	δὲ	ἀδίκως μὲν γίνεται ὅταν παρὰ
[5, 1303]	ἐν τοῖς ἄλλοις μέρεσιν. Ὅλως	δὲ	αἱ τῶν γνωρίμων στάσεις συναπολαύειν
[5, 1305]	αἱ ἀρχαί, μὴ ἀπὸ τιμημάτων	δέ,	αἱρεῖται δὲ ὁ δῆμος, δημαγωγοῦντες
[5, 1309]	λόχους καὶ φυλὰς τιθέσθωσαν· τοῦ	δὲ	ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς εἶναι δεῖ
[5, 1302]	τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον· ἔτι	δὲ	ἄλλον τρόπον δι' ἐριθείαν, δι'
[5, 1315]	ἔχοντι καὶ τοὺς θεούς) δεῖ	δὲ	ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον· τούς
[5, 1302]	ἑκατόν, εὔποροι δὲ πολλαχοῦ. Τὸ	δὲ	ἁπλῶς πάντῃ καθ' ἑκατέραν τετάχθαι
[5, 1302]	μὲν ἀπὸ τῶν ἰδίων ὁτὲ	δὲ	ἀπὸ τῶν κοινῶν. Δῆλον δὲ
[5, 1301]	δὲ κατ' ἀξίαν ἐστίν. Λέγω	δὲ	ἀριθμῷ μὲν τὸ πλήθει ἢ
[5, 1311]	Ἁρμόδιος διὰ τὴν ἀδελφήν, ὁ	δὲ	Ἀριστογείτων διὰ τὸν Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν
[5, 1302]	δὲ τῇ κατ' ἀξίαν. Ὅμως	δὲ	ἀσφαλεστέρα καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον ἡ
[5, 1307]	ἐάσειν τὴν ἄλλην πολιτείαν, ὕστερον	δὲ	βουλόμενοι κωλύειν ἄλλων κινουμένων οὐκέτι
[5, 1312]	τὴν ἐναντιότητα τῆς προαιρέσεως· ἃ	δὲ	βούλονται, δυνάμενοι πράττουσι πάντες) ἐναντίαι
[5, 1313]	Καὶ τὰ περὶ τὴν δημοκρατίαν	δὲ	γιγνόμενα τὴν τελευταίαν τυραννικὰ πάντα,
[5, 1309]	διατρίβειν πρὸς τοῖς ἔργοις, τοῖς	δὲ	γνωρίμοις μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ τῶν
[5, 1309]	δεῖ ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν; Ἔοικε	δὲ	δεῖν βλέπειν εἰς δύο, τίνος
[5, 1313]	καὶ τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται	δὲ	δῆλον ὡς ἁπλῶς μὲν εἰπεῖν
[5, 1310]	δυνήσονται οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ	δὲ	δημοκρατεῖσθαι. Νῦν δ' ἐν μὲν
[5, 1316]	εἰσὶν οἱ κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι	δὲ	δημοκρατουμένῃ χρηματίζονται καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν.
[5, 1307]	ἦν, ὥστε ἐδύναντο πλεονεκτεῖν) Ὁ	δὲ	δῆμος γυμνασθεὶς ἐν τῷ πολέμῳ
[5, 1311]	οὐσίας μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν, ὁ	δὲ	δῆμος μὴ ὑβρίζηται μηθέν· ἡ
[5, 1313]	τοῦτο ἑκόντες οὐχ ὑπομένουσιν· ἂν	δὲ	δι' ἀπάτης ἄρξῃ τις ἢ
[5, 1304]	ὁτὲ μὲν διὰ βίας ὁτὲ	δὲ	δι' ἀπάτης, διὰ βίας μὲν
[5, 1311]	ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ δειπνεῖν. Αἱ	δὲ	διὰ καταφρόνησιν, ~ὥσπερ Σαρδανάπαλλον ἰδών
[5, 1311]	φυλακὴ βασιλικὴ μὲν πολιτική, τυραννικὴ	δὲ	διὰ ξένων. Ὅτι δ' ἡ
[5, 1304]	τὰ ὀφειλόμενα τοῖς τριηράρχοις, οἱ	δὲ	διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν
[5, 1312]	κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης μάλιστα	δὲ	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν
[5, 1301]	καὶ χωρὶς ἑκάστης εἰσίν, ἔτι	δὲ	διὰ τίνων ἂν μάλιστα σῴζοιτο
[5, 1305]	μεγάλων κύριος ὁ πρύτανις) Ἔτι	δὲ	διὰ τὸ μὴ μεγάλας εἶναι
[5, 1312]	κρατήσοντες, ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις. Τῶν	δὲ	διὰ φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος τρόπος
[5, 1305]	τὰς προσόδους ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ	δὲ	διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι δημεύειν τὰ
[5, 1309]	μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλος, ὁ	δὲ	δίκαιος καὶ φίλος, πῶς δεῖ
[5, 1301]	μετέχωσι τῆς πολιτείας, στασιάζουσιν. Πάντων	δὲ	δικαιότατα μὲν ἂν στασιάζοιεν, ἥκιστα
[5, 1306]	κατέλυσεν ἀδικηθεὶς περὶ γάμον) ἐκ	δὲ	δικαστηρίου κρίσεως ἡ ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1305]	διὰ φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία	δὲ	διττή, ἡ μὲν ἐν αὐτοῖς
[5, 1301]	τὸ ἴσον ζητοῦντες στασιάζουσιν. Ἔστι	δὲ	διττὸν τὸ ἴσον· τὸ μὲν
[5, 1312]	ἔχοντες, ἐξέβαλον ἅπαντας αὐτούς· Διονύσιον	δὲ	Δίων στρατεύσας, κηδεστὴς ὢν καὶ
[5, 1314]	ἄλλα τὰ μὲν ποιεῖν τὰ	δὲ	δοκεῖν ὑποκρινόμενον τὸ βασιλικὸν καλῶς.
[5, 1315]	μὲν ὕβρεως εἴργεσθαι, παρὰ πάσας	δὲ	δυεῖν, τῆς τε εἰς τὰ
[5, 1307]	πλησίον ἢ πόρρω μὲν ἔχουσα	δὲ	δύναμιν. Ὅπερ συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων
[5, 1308]	μὲν ἔνθα μὲν ὀλιγαρχίαν ἔνθα	δὲ	δυναστείαν γίνεσθαι συμβαίνει, ἐκείνως δὲ
[5, 1316]	ταύτης εἰς δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα	δὲ	ἐκ δημοκρατίας. Καίτοι καὶ ἀνάπαλιν
[5, 1308]	δὲ δυναστείαν γίνεσθαι συμβαίνει, ἐκείνως	δὲ	ἐκ μὲν πολιτείας δημοκρατίαν, ἐκ
[5, 1301]	ἁπλῶς ἴσοι εἶναι νομίζουσινν, ὀλιγαρχία	δὲ	ἐκ τοῦ ἀνίσους ἕν τι
[5, 1310]	καὶ δεσποτικωτέρας ἀρχῆς ὀρεγομένων, αἱ	δὲ	ἐκ τῶν αἱρετῶν ἐπὶ τὰς
[5, 1312]	δ' ἔχθρα ἄνευ λύπης. Ὡς	δὲ	ἐν κεφαλαίοις εἰπεῖν, ὅσας αἰτίας
[5, 1308]	διὰ τὴν ἀνισότητα στάσεις) Μέγιστον	δὲ	ἐν πάσῃ πολιτείᾳ τὸ καὶ
[5, 1303]	ἴσων οὐκ ἴσοι ὄντες. Στασιάζουσι	δὲ	ἐνίοτε αἱ πόλεις καὶ διὰ
[5, 1304]	κατέχειν ἐπειρῶντο τὴν πολιτείαν· ὁτὲ	δὲ	ἐξ ἀρχῆς τε πείσαντες καὶ
[5, 1304]	ἱερόσυλον ἀπέκτειναν. Καὶ περὶ Μυτιλήνην	δὲ	ἐξ ἐπικλήρων στάσεως γενομένης πολλῶν
[5, 1305]	τὸ στασιάζον· καὶ ἐν Ἐρυθραῖς	δὲ	ἐπὶ τῆς τῶν Βασιλιδῶν ὀλιγαρχίας
[5, 1309]	ὅσην οἱ πολλοὶ ἔχουσιν, ἡ	δὲ	ἐπιστήμη κοινὴ πᾶσιν) Ἀπορήσειε δ'
[5, 1309]	τοῖς ἰδίοις εἶναι μᾶλλον, οἱ	δὲ	εὔποροι δυνήσονται διὰ τὸ μηδενὸς
[5, 1302]	ἐγγίνεται τῷ δήμῳ στάσις· ἔτι	δὲ	ἡ ἐκ τῶν μέσων πολιτεία
[5, 1306]	οὐκ εὐδιάφθορος ἐξ αὑτῆς. Σημεῖον	δὲ	ἡ ἐν Φαρσάλῳ πολιτεία· ἐκεῖνοι
[5, 1315]	δίκην εἰς Ἄρειον πάγον. Δευτέρα	δὲ	ἡ περὶ Κόρινθον ἡ τῶν
[5, 1313]	εἰπεῖν ἐκ τῶν ἐναντίων, ὡς	δὲ	καθ' ἕκαστον τῷ τὰς μὲν
[5, 1302]	ἔστι μὲν ὀρέγεσθαι δικαίως, ἔστι	δὲ	καὶ ἀδίκως) ἐλάττους τε γὰρ
[5, 1306]	στασιάζουσι διὰ τοιαύτας αἰτίας (ὅλως	δὲ	καὶ αἱ δημοκρατίαι καὶ αἱ
[5, 1303]	στασιάζουσι δὲ περὶ μεγάλων. Μάλιστα	δὲ	καὶ αἱ μικραὶ ἰσχύουσιν, ὅταν
[5, 1306]	ἡ ἐν Χίῳ ὀλιγαρχία. Γίγνονται	δὲ	καὶ ἀπὸ συμπτώματος μεταβολαὶ καὶ
[5, 1312]	ἡ τελευταία τυραννίς ἐστινν, βασιλεία	δὲ	καὶ ἀριστοκρατία διὰ τὴν ἐναντιότητα
[5, 1309]	τῶν πολιτειῶν λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον	δὲ	καὶ βουλομένους κωλύειν λειτουργεῖν τὰς
[5, 1302]	δῆμος πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται	δὲ	καὶ δι' αὔξησιν τὴν παρὰ
[5, 1312]	Θρᾷξ Ἀμαδόκῳ στρατηγὸς ὤν. Οἱ	δὲ	καὶ διὰ πλείω τούτων ἐπιτίθενται,
[5, 1311]	ἀδικίας μάλιστα δι' ὕβριν, ἐνίοτε	δὲ	καὶ διὰ τὴν τῶν ἰδίων
[5, 1306]	ἀγορᾷ ἐν τῷ κύφωνι) Πολλαὶ	δὲ	καὶ διὰ τὸ ἄγαν δεσποτικὰς
[5, 1311]	ὑπ' αὐτοῦ, ὡς ὑβρισμένος. Πολλοὶ	δὲ	καὶ διὰ τὸ εἰς τὸ
[5, 1308]	ποιεῖσθαι τὰς παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ	δὲ	καὶ διὰ τοὺς ἰδίους βίους
[5, 1311]	ἀνῃρέθησαν οἱ δ' ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ διὰ φόβον· ἓν γάρ
[5, 1304]	τῆς πολιτείας ὡς ἐπηρεασθείς. Μεταβάλλουσι	δὲ	καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς
[5, 1305]	πιστευθεὶς ὡς δημοτικὸς ὤν. Μεταβάλλουσι	δὲ	καὶ ἐκ τῆς πατρίας δημοκρατίας
[5, 1311]	πρὸς τὴν ἀφροδισιαστικὴν χάριν. Συνεπέθετο	δὲ	καὶ Ἑλλανοκράτης ὁ Λαρισαῖος διὰ
[5, 1309]	εὐπορίαν ἂν καθίσταιντο πλείους. Συμφέρει	δὲ	καὶ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ἐν
[5, 1308]	ὀλιγαρχίας πολιτείαν ἢ δῆμον. Κοινὸν	δὲ	καὶ ἐν δήμῳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1304]	πολέμου κατέστη τοῖς Φωκεῦσιν. Μετέβαλε	δὲ	καὶ ἐν Ἐπιδάμνῳ ἡ πολιτεία
[5, 1304]	συστάντες καταλῦσαι τὸν δῆμον. Κατελύθη	δὲ	καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ὁ δῆμος
[5, 1305]	ἐλαττόνων εἰς ἑξακοσίους ἦλθεν· μετέβαλε	δὲ	καὶ ἐν Κνίδῳ ἡ ὀλιγαρχία
[5, 1310]	νόμοις φθείρουσι τὰς πολιτείας. Ἁμαρτάνουσι	δὲ	καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις καὶ
[5, 1308]	καὶ τὸ τῶν κερδῶν· μοναχῶς	δὲ	καὶ ἐνδέχεται ἅμα εἶναι δημοκρατίαν
[5, 1305]	δημοκρατίας ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἄν
[5, 1301]	ἢ εἰς τὸ ἧττον, ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν πολιτειῶν,
[5, 1304]	κατελθόντες κατέλυσαν τὸν δῆμον. Παραπλησίως	δὲ	καὶ ἡ ἐν Μεγάροις κατελύθη
[5, 1305]	ἐτυράννησεν ὕστερον τῶν Ναξίων. ~Ἔχει	δὲ	καὶ ἡ ἐξ ἄλλων ἀρχὴ
[5, 1302]	δὲ ἀπὸ τῶν κοινῶν. Δῆλον	δὲ	καὶ ἡ τιμή, καὶ τί
[5, 1311]	εἶναι τὴν γεγενημένην ὁμιλίαν. Πύθων	δὲ	καὶ Ἡρακλείδης οἱ Αἴνιοι Κότυν
[5, 1306]	τῆς μεταβολῆς καὶ λανθανούσης, ὁτὲ	δὲ	καὶ θᾶττον. Αἱ μὲν οὖν
[5, 1310]	πλήθει, τοῦτ' εἶναι κύριον, ἐλεύθερον	δὲ	καὶ ἴσον τὸ ὅ τι
[5, 1309]	στρατηγικὸς μέν τις εἴη, πονηρὸς	δὲ	καὶ μὴ τῇ πολιτείᾳ φίλος,
[5, 1301]	ὅταν ἐπιψηφίζηται ἀρχή τις, ὀλιγαρχικὸν	δὲ	καὶ ὁ ἄρχων ὁ εἷς
[5, 1306]	χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς καλῶς. Καταλύονται	δὲ	καὶ ὅταν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1313]	καταστῆσαι Περίανδρον τὸν Κορίνθιον· πολλὰ	δὲ	καὶ παρὰ τῆς Περσῶν ἀρχῆς
[5, 1315]	ἐν τῇ ἀγορᾷ καθήμενον. Φασὶ	δὲ	καὶ Πεισίστρατον ὑπομεῖναί ποτε προσκληθέντα
[5, 1311]	Ἀριστογείτων διὰ τὸν Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν	δὲ	καὶ Περιάνδρῳ τῷ ἐν Ἀμβρακίᾳ
[5, 1313]	οὐσίαν ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν) Ἔστι	δὲ	καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος, ὅπως
[5, 1312]	αὐτῶν αἰτία γίνεται πράξεων. Πολλάκις	δὲ	καὶ πρακτικώτερον τοῦ μίσους· συντονώτερον
[5, 1302]	τὰς ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ καταφρόνησιν	δὲ	καὶ στασιάζουσι καὶ ἐπιτίθενται, οἷον
[5, 1311]	τὴν τῶν ἰδίων στέρησιν. Ἔστι	δὲ	καὶ τὰ τέλη ταὐτά, καθάπερ
[5, 1314]	μηδένα τῶν περὶ αὐτόν, ὁμοίως	δὲ	καὶ τὰς οἰκείας ἔχειν γυναῖκας
[5, 1303]	τοῦ μηθὲν τὸ μικρόν. Στασιωτικὸν	δὲ	καὶ τὸ μὴ ὁμόφυλον, ἕως
[5, 1316]	ἄλλαις πολλαῖς πόλεσιν ὡσαύτως. Ἄτοπον	δὲ	καὶ τὸ οἴεσθαι εἰς ὀλιγαρχίαν
[5, 1316]	χρηματίζονται καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον	δὲ	καὶ τὸ φάναι δύο πόλεις
[5, 1308]	πολλοὺς εἰς κέρδος, πρὸς αὑτοὺς	δὲ	καὶ τοὺς μετέχοντας τῷ χρῆσθαι
[5, 1306]	ὑπὸ τὸν Μεσηνιακὸν πόλεμον· δῆλον	δὲ	καὶ τοῦτο ἐκ τῆς Τυρταίου
[5, 1306]	τοῖς πολέμοις τοῦτο γίνεται· συνέβη	δὲ	καὶ τοῦτο ἐν Λακεδαίμονι ὑπὸ
[5, 1308]	ὀλιγαρχίᾳ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων πολιτειῶν ἑκάστῃ·
[5, 1310]	τι ἂν ἔχω κακόν, χρὴ	δὲ	καὶ ὑπολαμβάνειν καὶ ὑποκρίνεσθαι τοὐναντίον,
[5, 1302]	ἄλλο σῶμα δυοῖν σπιθαμαῖν, ἐνίοτε	δὲ	κἂν εἰς ἄλλου ζῴου μεταβάλοι
[5, 1316]	ἢ εἰς ἄλλην πολιτείαν. Ἔτι	δὲ	κἂν τιμῶν μὴ μετέχωσιν, κἂν
[5, 1301]	τὸ μὲν γὰρ ἀριθμῷ τὸ	δὲ	κατ' ἀξίαν ἐστίν. Λέγω δὲ
[5, 1312]	αἱ πλεῖσται φθοραὶ συμβαίνουσιν. Φθείρεται	δὲ	κατὰ δύο τρόπους, ~ἕνα μὲν
[5, 1304]	πόλεμον τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους, ψευσάμενοι	δὲ	κατέχειν ἐπειρῶντο τὴν πολιτείαν· ὁτὲ
[5, 1304]	πολλοὺς ἐποίησαν τοὺς φεύγοντας, οἱ	δὲ	κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν δῆμον
[5, 1306]	οὖν ἐπιχειροῦσί τι κινεῖν, ὁτὲ	δὲ	κλέπτουσι τὰ κοινά, ὅθεν πρὸς
[5, 1304]	ἐχθίστους ὁ κοινὸς φόβος) τὰ	δὲ	κοινῇ τὸ πλῆθος ἐπάγοντες. Καὶ
[5, 1315]	τοιαύτας τιμὰς ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς	δὲ	κολάσεις δι' ἑτέρων ἀρχόντων καὶ
[5, 1313]	ἑκούσιον μὲν ἀρχὴν εἶναι, μειζόνων	δὲ	κυρίαν, πολλοὺς δ' εἶναι τοὺς
[5, 1314]	τοῖς εἰρημένοις τὴν ἐπιμέλειαν. Ἔστι	δὲ	λαβεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς φθορᾶς
[5, 1307]	Ἀθηναῖοι πανταχοῦ τὰς ὀλιγαρχίας, οἱ	δὲ	Λάκωνες τοὺς δήμους κατέλυον. Ὅθεν
[5, 1307]	ἐν ἀριστοκρατίᾳ εὖ μεμειγμένῃ. ~Μάλιστα	δὲ	λανθάνουσιν αἱ ἀριστοκρατίαι μεταβάλλουσαι τῷ
[5, 1308]	γὰρ ὑπὸ τῶν ἔργων (ποῖα	δὲ	λέγομεν τῶν πολιτειῶν σοφίσματα, πρότερον
[5, 1309]	τὰς δαπανηρὰς μὲν μὴ χρησίμους	δὲ	λειτουργίας, οἷον χορηγίας καὶ λαμπαδαρχίας
[5, 1315]	ἔτη τριάκοντα καὶ πέντε. Τῶν	δὲ	λοιπῶν ἡ περὶ Ἱέρωνα καὶ
[5, 1307]	καὶ ἐν Καρχηδόνι Ἄννων. Λύονται	δὲ	μάλιστα αἵ τε πολιτεῖαι καὶ
[5, 1308]	εἶναι τὰς ἀρχὰς κερδαίνειν. Τοῦτο	δὲ	μάλιστα ἐν ταῖς ὀλιγαρχικαῖς δεῖ
[5, 1313]	ὡς βουλομένων μὲν πάντων δυναμένων	δὲ	μάλιστα τούτων. Καὶ τὰ περὶ
[5, 1307]	εἰσὶν αἱ μὲν ἧττον αἱ	δὲ	μᾶλλον μόνιμοι αὐτῶν· τὰς γὰρ
[5, 1301]	εἴρηται περὶ πάντων· ἐκ τίνων	δὲ	μεταβάλλουσιν αἱ πολιτεῖαι καὶ πόσων
[5, 1305]	βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι τὸν δῆμον) Γίνονται	δὲ	μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ ὅταν
[5, 1306]	τῶν ἐν Λακεδαίμονι γερόντων. Γίγνεται	δὲ	μεταβολὴ τῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ ἐν
[5, 1301]	τὴν ἐφορείαν. Καὶ ἐν Ἐπιδάμνῳ	δὲ	μετέβαλεν ἡ πολιτεία κατὰ μόριον
[5, 1308]	μήτε φίλων μήτε χρημάτων, εἰ	δὲ	μή, ἀποδημητικὰς ποιεῖσθαι τὰς παραστάσεις
[5, 1311]	μὲν ἄρχειν αὐτῶν βουλομένων, τῶν	δὲ	μὴ δουλεύειν. Ὅθεν καὶ τὸ
[5, 1312]	ταῦτα οἱ μυθολογοῦντες λέγουσιν· εἰ	δὲ	μὴ ἐπ' ἐκείνου, ἀλλ' ἐπ'
[5, 1308]	οὐ παντὸς ἀνδρὸς εὐτυχίαν) εἰ	δὲ	μή, μή τοί γ' ἀθρόας
[5, 1314]	ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ τοιαύτην· ἔτι	δὲ	μὴ μόνον αὐτὸν φαίνεσθαι μηδένα
[5, 1305]	τοῦ τότε μὲν γίγνεσθαι νῦν	δὲ	μή, ὅτι τότε μὲν οἱ
[5, 1314]	μὲν μετριάζειν τοῖς τοιούτοις, εἰ	δὲ	μή, τό γε φαίνεσθαι τοῖς
[5, 1302]	ἵνα μένῃ ἡ συμμετρία, εἰ	δὲ	μή, φθείρεται, ὅταν ὁ μὲν
[5, 1311]	βασιλεῖ τῷ τῆς Ἐλιμείας, τὴν	δὲ	νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ, οἰόμενος
[5, 1308]	μὲν τῶν αὐτῶν τιμημάτων εὐπορίας	δὲ	νομίσματος γιγνομένης, συμφέρει τοῦ τιμήματος
[5, 1305]	μὴ ἀπὸ τιμημάτων δέ, αἱρεῖται	δὲ	ὁ δῆμος, δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες
[5, 1305]	πατήρ τε καὶ υἱός, ἐνιαχοῦ	δὲ	ὁ πρεσβύτερος καὶ ὁ νεώτερος
[5, 1315]	ἑπτακαίδεκα ἔτη τούτων ἐτυράννησεν, ὀκτωκαίδεκα	δὲ	οἱ παῖδες, ὥστε τὰ πάντα
[5, 1312]	ὁρμῶντος, ἵν' αὐτὸς ἄρχῃ, τῶν	δὲ	οἰκείων συστησάντων ἵνα μὴ ἡ
[5, 1306]	τῇ ἐν τῷ Πόντῳ. Ὁμονοοῦσα	δὲ	ὀλιγαρχία οὐκ εὐδιάφθορος ἐξ αὑτῆς.
[5, 1308]	δημοκρατίᾳ πρὸς τὴν δημοκρατίαν, ἐν	δὲ	ὀλιγαρχίᾳ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν, ὁμοίως
[5, 1309]	οὐθὲν κωλύει ἔχειν ἐνίους; Ἁπλῶς	δέ,	ὅσα ἐν τοῖς νόμοις ὡς
[5, 1302]	τιμῶνταί τινες ἢ ἀτιμάζωνται, δικαίως	δὲ	ὅταν κατὰ τὴν ἀξίαν. Δι'
[5, 1302]	κατὰ τὴν ἀξίαν. Δι' ὑπεροχὴν	δέ,	ὅταν τις ᾖ τῇ δυνάμει
[5, 1312]	δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν διεφθάρη. Δύο	δὲ	οὐσῶν αἰτιῶν δι' ἃς μάλιστ'
[5, 1310]	οὐκ ἀδικήσω τὸν δῆμον. Μέγιστον	δὲ	πάντων τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ
[5, 1303]	διὰ τὸ παρὰ μικρόν. Λέγω	δὲ	παρὰ μικρόν, ὅτι πολλάκις λανθάνει
[5, 1312]	καὶ διεφύλαξαν τὰς ἀρχάς, οἱ	δὲ	παραλαβόντες εὐθὺς ὡς εἰπεῖν ἀπολλύασι
[5, 1310]	δι' ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν	δὲ	παραπλήσια τοῖς εἰρημένοις περὶ τὰς
[5, 1315]	ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν. Ἔτι	δὲ	πάσης μὲν ὕβρεως εἴργεσθαι, παρὰ
[5, 1316]	ὁμοίως εἰσὶν ἀγαθοὶ ἄνδρες; Οὐδενὸς	δὲ	πενεστέρου γενομένου ἢ πρότερον οὐδὲν
[5, 1303]	μικρῶν ἀλλ' ἐκ μικρῶν, στασιάζουσι	δὲ	περὶ μεγάλων. Μάλιστα δὲ καὶ
[5, 1310]	τύραννοι κατέστησαν βασιλείας ὑπαρχούσης, οἱ	δὲ	περὶ τὴν Ἰωνίαν καὶ Φάλαρις
[5, 1305]	ὑπὸ τοῦ δήμου πιστευθέντες, ἡ	δὲ	πίστις ἦν ἡ ἀπέχθεια ἡ
[5, 1303]	καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις, ἧττον	δέ·	πλειόνων γὰρ τῶν εὐπόρων γινομένων
[5, 1306]	ὥσπερ ἐν Κορίνθῳ Τιμοφάνης· ἂν	δὲ	πλείους, οὗτοι αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν·
[5, 1302]	τὰς διδούσας τὴν ἐξουσίαν· ἡ	δὲ	πλεονεξία γίνεται ὁτὲ μὲν ἀπὸ
[5, 1306]	αἰτίᾳ μοιχείας δικαίως μὲν στασιαστικῶς	δὲ	ποιησαμένων τὴν κόλασιν τῶν μὲν
[5, 1307]	εἰς τοὐναντίον οἱ ἀπορώτεροἰ, αἱ	δὲ	πολιτεῖαι εἰς ὀλιγαρχίαν (μόνον γὰρ
[5, 1315]	τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ ἐξέπεσεν. Αἱ	δὲ	πολλαὶ τῶν τυραννίδων ὀλιγοχρόνιαι πᾶσαι
[5, 1302]	καὶ ἀγαθοὶ οὐδαμοῦ ἑκατόν, εὔποροι	δὲ	πολλαχοῦ. Τὸ δὲ ἁπλῶς πάντῃ
[5, 1311]	δυσωδίαν τοῦ στόματος. Καὶ ἄλλοι	δὲ	πολλοὶ διὰ τοιαύτας αἰτίας οἱ
[5, 1315]	τοὺς μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν, τοὺς	δὲ	πολλοὺς δημαγωγεῖν. Ἐκ γὰρ τούτων
[5, 1308]	μὴ ἀδικεῖν εἰς ἀτιμίαν τοὺς	δὲ	πολλοὺς εἰς κέρδος, πρὸς αὑτοὺς
[5, 1310]	ἤδη τῶν πόλεων ηὐξημένων, αἱ	δὲ	πρὸ τούτων ἐκ τε τῶν
[5, 1302]	πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον, αὐτῷ	δὲ	πρὸς αὑτόν, ὅ τι καὶ
[5, 1315]	καὶ μὴ δι' ὀλιγωρίαν, τὰς	δὲ	πρὸς τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας δι'
[5, 1307]	τὴν ὀλιγαρχίαν ἀριστοκρατίας καλοῦσιν, τὰς	δὲ	πρὸς τὸ πλῆθος πολιτείας· διόπερ
[5, 1316]	καὶ οἱ μὲν ἀμελῶσιν οἱ	δὲ	προσέχωσι τὸν νοῦν. Πολλῶν τε
[5, 1301]	σκεπτέον ἐφεξῆς τοῖς εἰρημένοις. Δεῖ	δὲ	πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅτι
[5, 1303]	εἰσδεξάμενοι διὰ μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι	δὲ	Σαμίους ὑποδεξάμενοι ἐξέπεσον αὐτοί· καὶ
[5, 1311]	τῆς ἰδίας ὠφελείας χάριν. Ἔστι	δὲ	σκοπὸς τυραννικὸς μὲν τὸ ἡδύ,
[5, 1302]	ἀσφαλεστάτη τῶν τοιούτων πολιτειῶν. Ἐπεὶ	δὲ	σκοποῦμεν ἐκ τίνων αἵ τε
[5, 1306]	ἦν μία ἡ Ἰφιάδου. Γίνονται	δὲ	στάσεις καὶ ἐκ τοῦ περιωθεῖσθαι
[5, 1302]	ἔχοντες στασιάζουσιν, εἴρηται· περὶ ὧν	δὲ	στασιάζουσιν ἐστὶ κέρδος καὶ τιμὴ
[5, 1312]	χρῆσθαι λογισμῷ τὸ πάθος (μάλιστα	δὲ	συμβαίνει τοῖς θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ
[5, 1315]	τῶν Πεισιστρατιδῶν Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο	δὲ	συνεχής· δὶς γὰρ ἔφυγε Πεισίστρατος
[5, 1312]	ὅλως καταλυθῇ ἀλλὰ Θρασύβουλος, οἱ	δὲ	συστάντες αὐτῶν, ὡς καιρὸν ἔχοντες,
[5, 1307]	γὰρ ἐναντίων τἀναντία ποιητικά, φθορὰ	δὲ	σωτηρίᾳ ἐναντίον. Ἐν μὲν οὖν
[5, 1301]	εἰς ποίας μάλιστα μεθίστανται, ἔτι	δὲ	σωτηρίαι τίνες καὶ κοινῇ καὶ
[5, 1307]	αἱ στάσεις, εἴρηται σχεδόν. Περὶ	δὲ	σωτηρίας καὶ κοινῇ καὶ χωρὶς
[5, 1307]	μάλιστα δὲ τὰ δύο· λέγω	δὲ	τὰ δύο δῆμον καὶ ὀλιγαρχίαν.
[5, 1307]	τε καὶ τὴν ἀρετήν, μάλιστα	δὲ	τὰ δύο· λέγω δὲ τὰ
[5, 1313]	τῶν τυράννων τὴν ἀρχήν. Τούτων	δὲ	τὰ πολλά φασι καταστῆσαι Περίανδρον
[5, 1314]	ὄντα καὶ μὴ τύραννον) ἔτι	δὲ	τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι
[5, 1313]	ἀρχῆς ἔστι τοιαῦτα λαβεῖν. Ἔστι	δὲ	τά τε πάλαι λεχθέντα πρὸς
[5, 1301]	καὶ ταῦτα τοῦ ἑνός, λόγῳ	δὲ	τὰ τέτταρα τοῖν δυοῖν καὶ
[5, 1306]	ἐκ τούτων εἰς ἐκείνας) Ἐν	δὲ	ταῖς ἀριστοκρατίαις γίνονται αἱ στάσεις
[5, 1302]	ἡ πρὸς τὸν δῆμον, ἐν	δὲ	ταῖς δημοκρατίαις ἡ πρὸς τὴν
[5, 1303]	εἴρηται πρότερον, ἴσοι ὄντες, ἐν	δὲ	ταῖς δημοκρατίαις οἱ γνώριμοι, ὅτι
[5, 1310]	μᾶλλον καὶ δύνανται νεωτερίζειν· ἐν	δὲ	ταῖς δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι
[5, 1313]	δοκεῖ τοῦτο εἶναι τυραννίς. Ἐν	δὲ	ταῖς κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι
[5, 1308]	κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον, ~ἐν	δὲ	ταῖς μείζοσι διὰ τριετηρίδος ἢ
[5, 1310]	δοκεῖν λέγειν ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν	δὲ	ταῖς ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ δήμου
[5, 1315]	ἀλλὰ μὴ δι' ἐξουσίαν, ὅλως	δὲ	τὰς δοκούσας ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι
[5, 1304]	τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον. Κινοῦσι	δὲ	τὰς πολιτείας ὁτὲ μὲν διὰ
[5, 1306]	οὗτοι αὑτοῖς περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ	δὲ	ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι τῷ πλήθει
[5, 1309]	τοῦ μὴ βουλομένου. Παρὰ πάντα	δὲ	ταῦτα δεῖ μὴ λανθάνειν, ὃ
[5, 1315]	τῆς εἰς τὴν ἡλικίαν. Μάλιστα	δὲ	ταύτην ποιητέον τὴν εὐλάβειαν περὶ
[5, 1316]	μεταβάλλει εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν, ἐκ	δὲ	ταύτης εἰς δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα
[5, 1304]	καὶ κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη	δὲ	ταὐτὸν καὶ περὶ Κύμην ~ἐπὶ
[5, 1315]	γὰρ ἐτυράννησεν ἔτη τριάκοντα, Περίανδρος	δὲ	τετταράκοντα καὶ τέτταρα, Ψαμμίτιχος δ'
[5, 1307]	πολιτείᾳ δημοκρατίαν καὶ ὀλιγαρχίαν, ἐν	δὲ	τῇ ἀριστοκρατίᾳ ταῦτά τε καὶ
[5, 1306]	ἀναγκάζεσθαι τῷ δήμῳ χρῆσθαἰ· ἐν	δὲ	τῇ εἰρήνῃ διὰ τὴν ἀπιστίαν
[5, 1302]	μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι, τὰ	δὲ	τῇ κατ' ἀξίαν. Ὅμως δὲ
[5, 1316]	σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων. ~Ἐν	δὲ	τῇ Πολιτείᾳ λέγεται μὲν περὶ
[5, 1306]	μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὀλίγους ἐν	δὲ	τῇ πολιτείᾳ τοὺς μέσους, εὐετηρίας
[5, 1308]	τυχόντος ἀλλὰ πολιτικοῦ ἀνδρός. Πρὸς	δὲ	τὴν διὰ τὰ τιμήματα γιγνομένην
[5, 1301]	τῶν φυλάρχων βουλὴν ἐποίησαν, εἰς	δὲ	τὴν ἡλιαίαν ἐπάναγκές ἐστιν ἔτι
[5, 1310]	τοῖς μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς τοῖς	δὲ	τὴν τῆς τιμῆς· οἷον Φείδων
[5, 1302]	ὄντες ἴσοι τοῖς πλεονεκτοῦσιν, οἱ	δὲ	τῆς ἀνισότητος καὶ τῆς ὑπεροχῆς
[5, 1311]	παροξύνων τοὺς ἐπιθεμένους πρῶτος· αἴτιον	δὲ	τῆς ὀργῆς ὅτι αὐτὸν ἐξέδωκε
[5, 1308]	πολιτειῶν ἑκάστῃ· καὶ τὸ εὐημεροῦν	δὲ	τῆς πόλεως ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι
[5, 1305]	πω δεινοὶ ἦσαν λέγειν) νῦν	δὲ	τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι
[5, 1312]	καιροὺς παραδιδόασι τοῖς ἐπιτιθεμένοις. Μόριον	δέ	τι τοῦ μίσους καὶ τὴν
[5, 1309]	ἐγχειρίζειν μόνοις ἢ πλείοσιν. Τρία	δέ	τινα χρὴ ἔχειν τοὺς μέλλοντας
[5, 1312]	ἀεὶ μεθύοντα. Καὶ τῶν φίλων	δέ	τινες ἐπιτίθενται διὰ καταφρόνησιν· διὰ
[5, 1301]	ἁπλῶς εἶναι τούτους μόνον. Εἰσὶ	δέ	τινες οἳ κατὰ γένος ὑπερέχοντες
[5, 1309]	ἐξεστηκυίας τῆς βελτίστης τάξεως· ἐὰν	δέ	τις ἐπιτείνῃ μᾶλλον ἑκατέραν αὐτῶν,
[5, 1301]	δυοῖν· ἄμφω γὰρ ἡμίση. Ὁμολογοῦντες	δὲ	τὸ ἁπλῶς εἶναι δίκαιον τὸ
[5, 1307]	τὸ ἔχειν τὰ αὑτῶν) συνέβη	δὲ	τὸ εἰρημένον ἐν Θουρίοις. Διὰ
[5, 1311]	τυραννικὸς μὲν τὸ ἡδύ, βασιλικὸς	δὲ	τὸ καλόν. Διὸ καὶ τῶν
[5, 1315]	κρείττους εἶναι τῶν ἐπιτιθεμένων. Περίεργον	δὲ	τὸ λέγειν καθ' ἕκαστον τῶν
[5, 1313]	σῴζεται διὰ τῶν φίλων, τυραννικὸν	δὲ	τὸ μάλιστ' ἀπιστεῖν τοῖς φίλοις,
[5, 1310]	ἔστι καὶ ἐπὶ πόλεως. Ἔστι	δὲ	τὸ πεπαιδεῦσθαι πρὸς τὴν πολιτείαν
[5, 1311]	καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ δημοκρατίας	δὲ	τὸ πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις καὶ
[5, 1307]	καὶ εἰς ἀρχεῖα πλείω, διὰ	δὲ	τὸ τὴν χώραν ὅλην τοὺς
[5, 1301]	ταὐτὸ καὶ ἴσον, κατ' ἀξίαν	δὲ	τὸ τῷ λόγῳ, οἷον ὑπερέχει
[5, 1314]	μὴ χαλεπὸν ἀλλὰ σεμνόν, ἔτι	δὲ	τοιοῦτον ὥστε μὴ φοβεῖσθαι τοὺς
[5, 1309]	ἀρχαὶ κύριαι τῆς πολιτείας, ταύτας	δὲ	τοῖς ἐκ τῆς πολιτείας ἐγχειρίζειν
[5, 1313]	δημαγωγὸς τοῦ δήμου κόλαξ) παρὰ	δὲ	τοῖς τυράννοις οἱ ταπεινῶς ὁμιλοῦντες,
[5, 1314]	γὰρ ἂν μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου	δὲ	τοῦ διαπιστεῖν ἀλλήλοις (οὐ καταλύεται
[5, 1312]	τοῖς τυράννοις, τὸ μῖσος, ἐκ	δὲ	τοῦ καταφρονεῖσθαι πολλαὶ γίνονται τῶν
[5, 1305]	δῆμον καὶ τῶν νόμων. Ἄκος	δὲ	τοῦ μὴ γίγνεσθαι ἢ τοῦ
[5, 1305]	τυράννων ἐκ δημαγωγῶν γεγόνασιν. Αἴτιον	δὲ	τοῦ τότε μὲν γίγνεσθαι νῦν
[5, 1310]	πόλιν, μαχόμενοι τοῖς εὐπόροις, δεῖ	δὲ	τοὐναντίον αἰεὶ δοκεῖν λέγειν ὑπὲρ
[5, 1309]	ἐξεῖναι πᾶσιν ἄρχειν δημοκρατικόν, τὸ	δὲ	τοὺς γνωρίμους εἶναι ἐν ταῖς
[5, 1315]	διώκειν, μὴ τὰς ὑπερβολάς, ἔτι	δὲ	τοὺς μὲν γνωρίμους καθομιλεῖν, τοὺς
[5, 1305]	πολεμικοὶ γένοιντο, τυραννίδι ἐπετίθεντο. Πάντες	δὲ	τοῦτο ἔδρων ὑπὸ τοῦ δήμου
[5, 1303]	ὑπὸ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον. Συμβαίνει	δὲ	τοῦτο καὶ ἐν ταῖς δημοκρατίαις,
[5, 1307]	πάντα κινήσωσι τὸν κόσμον. Συνέβη	δὲ	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῆς Θουρίων
[5, 1301]	δικαιότατα μὲν ἂν στασιάζοιεν, ἥκιστα	δὲ	τοῦτο πράττουσιν, οἱ κατ' ἀρετὴν
[5, 1306]	ἡ ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία εἶναι. Μάλιστα	δὲ	τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον ὅταν ᾖ
[5, 1316]	τροπῆς, ἅμα ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς	δὲ	τούτοις διὰ τίν' αἰτίαν ἐκ
[5, 1313]	ὄντες ἄσχολοι ὦσιν ἐπιβουλεύειν. Παράδειγμα	δὲ	τούτου αἵ τε πυραμίδες αἱ
[5, 1310]	τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον	δὲ	τούτου ὅτι κακῶς ὁρίζονται τὸ
[5, 1309]	ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων, τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον ἔχει καὶ περὶ τῶν
[5, 1313]	τῶν μετεχόντων τῆς βασιλείας, ἄλλον	δὲ	τρόπον τυραννικώτερον πειρωμένων διοικεῖν, ὅταν
[5, 1312]	τὴν μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι αὐτὸν	δὲ	τρυφᾶν, καὶ Σεύθης ὁ Θρᾷξ
[5, 1305]	βραχύ τι γέγονε τοιοῦτον. Ἐγίγνοντο	δὲ	τυραννίδες πρότερον μᾶλλον ἢ νῦν
[5, 1313]	φάναι· παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ	δὲ	τυραννίδες σῴζονται κατὰ δύο τρόπους
[5, 1316]	μᾶλλον ἢ εἰς μοναρχίαν. Ἔτι	δὲ	τυραννίδος οὐ λέγει οὔτ' εἰ
[5, 1312]	ἔχειν αὑτῷ τὸν θάνατον. Φθείρεται	δὲ	τυραννὶς ἕνα μὲν τρόπον, ὥσπερ
[5, 1310]	κατὰ τὴν ἀριστοκρατίαν ἐστίν, ἡ	δὲ	τυραννὶς ἐξ ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης
[5, 1311]	δῆμος μὴ ὑβρίζηται μηθέν· ἡ	δὲ	τυραννίς, ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, πρὸς
[5, 1310]	καθ' ὑπεροχὴν τοιούτου γένους, ὁ	δὲ	τύραννος ἐκ τοῦ δήμου καὶ
[5, 1315]	ἐτελεύτησεν, δέκα δ' Ἱέρων, Θρασύβουλος	δὲ	τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ ἐξέπεσεν. Αἱ
[5, 1316]	ἀπολέσωσι τὰς οὐσίας, καινοτομοῦσιν, ὅταν	δὲ	τῶν ἄλλων, οὐθὲν γίγνεται δεινόν,
[5, 1310]	τῶν ἀρχόντων υἱοὶ τρυφῶσιν, οἱ	δὲ	τῶν ἀπόρων γίγνονται γεγυμνασμένοι καὶ
[5, 1305]	τὰ κτήματα τῶν πλουσίων. Ἐπὶ	δὲ	τῶν ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο ὁ
[5, 1312]	πολλαὶ γίνονται τῶν καταλύσεων. Σημεῖον	δέ·	τῶν μὲν γὰρ κτησαμένων οἱ
[5, 1305]	λέγειν δημαγωγοῦσι μέν, δι' ἀπειρίαν	δὲ	τῶν πολεμικῶν οὐκ ἐπιτίθενται, πλὴν
[5, 1302]	διὰ μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα. Τούτων	δὲ	ὕβρις μὲν καὶ κέρδος τίνα
[5, 1314]	οἱ μὲν γὰρ συναποδημοῦσιν, οἱ	δὲ	ὑπομένουσιν) ἔπειτα τὰς εἰσφορὰς καὶ
[5, 1311]	ἤδη ἐξ αὐτοῦ κύει· ἡ	δὲ	Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου διὰ τὸ
[5, 1314]	τύραννος εἶναι δόξειεν· οὐ δεῖ	δὲ	φοβεῖσθαι μή ποτε ἀπορήσῃ χρημάτων
[5, 1314]	φυλάττοντες ἐπιτιθεῖντο τοῖς πράγμασιν, εἰσὶ	δὲ	φοβερώτεροι τῶν τυράννων τοῖς ἀποδημοῦσιν
[5, 1302]	ἐάσαντας γενέσθαι ἰᾶσθαι ὕστερον. Διὰ	δὲ	φόβον στασιάζουσιν οἵ τε ἠδικηκότες,
[5, 1309]	τῆς δ' ἐπιεικείας πλεῖον) ἐν	δὲ	φυλακῇ καὶ ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος
[5, 1315]	ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων. Κοινὴ	δὲ	φυλακὴ πάσης μοναρχίας τὸ μηθένα
[5, 1306]	περιποιοῦνται δυναστείαν· ὁτὲ δὲ ταῦτα	δεδιότες	μεταδιδόασι τῷ πλήθει τῆς πολιτείας
[5, 1302]	φόβον στασιάζουσιν οἵ τε ἠδικηκότες,	δεδιότες	μὴ δῶσι δίκην, καὶ οἱ
[5, 1315]	ἀλλήλους) ἐὰν δ' ἄρα τινὰ	δέῃ	ποιῆσαι μέγαν, μή τοι τό
[5, 1314]	οἰκονομίας ἕνεκα συνάγοντα, κἄν ποτε	δεηθῇ	χρῆσθαι πρὸς τοὺς πολεμικοὺς καιρούς,
[5, 1306]	γὰρ αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ ὥστε	δεθῆναι	ἐν ἀγορᾷ ἐν τῷ κύφωνι)
[5, 1302]	σῶμα ἐκ μερῶν σύγκειται καὶ	δεῖ	αὐξάνεσθαι ἀνάλογον ἵνα μένῃ ἡ
[5, 1302]	διοριστέον καθ' αὑτὰς τύπῳ πρῶτον.	Δεῖ	γὰρ λαβεῖν πῶς τε ἔχοντες
[5, 1309]	εἶναι δεῖ νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν.	Δεῖ	δ' ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1315]	συμμάχους ἔχοντι καὶ τοὺς θεούς)	δεῖ	δὲ ἄνευ ἀβελτερίας φαίνεσθαι τοιοῦτον·
[5, 1301]	ἑκάστη, σκεπτέον ἐφεξῆς τοῖς εἰρημένοις.	Δεῖ	δὲ πρῶτον ὑπολαβεῖν τὴν ἀρχήν,
[5, 1310]	τὴν πόλιν, μαχόμενοι τοῖς εὐπόροις,	δεῖ	δὲ τοὐναντίον αἰεὶ δοκεῖν λέγειν
[5, 1314]	οὐ τύραννος εἶναι δόξειεν· οὐ	δεῖ	δὲ φοβεῖσθαι μή ποτε ἀπορήσῃ
[5, 1316]	ἀόριστον γάρ, ἐπεὶ κατ' ἐκεῖνον	δεῖ	εἰς τὴν πρώτην καὶ τὴν
[5, 1308]	διὰ τοὺς ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν,	δεῖ	ἐμποιεῖν ἀρχήν τινα τὴν ἐποψομένην
[5, 1304]	ἐκ τούτων μερίζοντας τὰ συμβαίνοντα	δεῖ	θεωρεῖν. Αἱ μὲν οὖν δημοκρατίαι
[5, 1314]	λεχθέντων σχεδὸν πάντων (κατασκευάζειν γὰρ	δεῖ	καὶ κοσμεῖν τὴν πόλιν ὡς
[5, 1314]	οὐ ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον, διὸ	δεῖ	κἂν μὴ τῶν ἄλλων ἀρετῶν
[5, 1314]	Ἀλλὰ τοῦτο μὲν ὥσπερ ὑπόθεσιν	δεῖ	μένειν, τὰ δ' ἄλλα τὰ
[5, 1309]	βουλομένου. Παρὰ πάντα δὲ ταῦτα	δεῖ	μὴ λανθάνειν, ὃ νῦν λανθάνει
[5, 1315]	~ὁ γὰρ σκοπὸς φανερός, ὅτι	δεῖ	μὴ τυραννικὸν ἀλλ' οἰκονόμον καὶ
[5, 1309]	δὲ ἀκερδῶς ἄρχειν τιμὰς εἶναι	δεῖ	νενομοθετημένας τοῖς εὐδοκιμοῦσιν. Δεῖ δ'
[5, 1311]	σχεδὸν ἐλέχθη, τὰς αὐτὰς ἀρχὰς	δεῖ	νομίζειν περί τε τὰς πολιτείας
[5, 1310]	δ' ἐστὶ φαῦλον· οὐ γὰρ	δεῖ	οἴεσθαι δουλείαν εἶναι τὸ ζῆν
[5, 1307]	φυλακὴν ταύτην πρὸς τὴν ἀρχὴν	δεῖ	ποιεῖσθαι· ἔπειτα μὴ πιστεύειν τοῖς
[5, 1309]	δὲ δίκαιος καὶ φίλος, πῶς	δεῖ	ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν; Ἔοικε δὲ
[5, 1315]	εὐπόρων, μάλιστα μὲν ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν	δεῖ	σῴζεσθαι διὰ τὴν ἀρχήν, καὶ
[5, 1302]	τὸ τέλος κακόν τι. Διὸ	δεῖ	τὰ μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι χρῆσθαι,
[5, 1312]	τὴν πρᾶξιν. Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν	δεῖ	τὴν Δίωνος ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον
[5, 1307]	κεκραμέναις πολιτείαις, εἰπερ ἄλλο τι	δεῖ	τηρεῖν ὅπως μηθὲν παρανομῶσι, καὶ
[5, 1308]	δὲ μάλιστα ἐν ταῖς ὀλιγαρχικαῖς	δεῖ	τηρεῖν. Οὐ γὰρ οὕτως ἀγανακτοῦσιν
[5, 1309]	καὶ τῆς πολιτείας φιλία, τί	δεῖ	τῆς ἀρετῆς; Ποιήσει γὰρ τὰ
[5, 1313]	ταῖς κατὰ γένος βασιλείαις τιθέναι	δεῖ	τῆς φθορᾶς αἰτίαν πρὸς ταῖς
[5, 1312]	τοῦ μίσους καὶ τὴν ὀργὴν	δεῖ	τιθέναι· τρόπον γάρ τινα τῶν
[5, 1312]	τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι γὰρ	δεῖ	τὸ τοῦ σωθῆναι μηδὲν φροντίζειν,
[5, 1315]	ἀνθρώπων. Διόπερ ἢ μὴ χρῆσθαι	δεῖ	τοῖς τοιούτοις, ἢ τὰς μὲν
[5, 1308]	ἔχουσι μᾶλλον τὴν πολιτείαν. Ὥστε	δεῖ	τοὺς τῆς πολιτείας φροντίζοντας φόβους
[5, 1315]	ζῆν διαφθείραντες. Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι	δεῖ	τοὺς ὑβρίζεσθαι νομίζοντας ἢ αὑτοὺς
[5, 1309]	τέλος δ' οὐδὲ πολιτείαν. Διὸ	δεῖ	τοῦτο μὴ ἀγνοεῖν τὸν νομοθέτην
[5, 1304]	τὴν πολιτείαν. Καὶ ὅλως δὴ	δεῖ	τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς οἱ
[5, 1303]	διεστασίασαν πάντας. Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι	δεῖ	τῶν τοιούτων, καὶ διαλύειν τὰς
[5, 1314]	τὰς εἰσφορὰς καὶ τὰς λειτουργίας	δεῖ	φαίνεσθαι τῆς τε οἰκονομίας ἕνεκα
[5, 1308]	καὶ διὰ τῶν νόμων πειρᾶσθαι	δεῖ	φυλάττειν, καὶ τοὺς ἔξω τῆς
[5, 1309]	ποιεῖσθαι τὴν αἵρεσιν; Ἔοικε δὲ	δεῖν	βλέπειν εἰς δύο, τίνος πλεῖον
[5, 1305]	τῶν στρατηγούντων (οὐ γάρ πω	δεινοὶ	ἦσαν λέγειν) νῦν δὲ τῆς
[5, 1316]	δὲ τῶν ἄλλων, οὐθὲν γίγνεται	δεινόν,	καὶ μεταβάλλουσιν οὐθὲν μᾶλλον οὐδὲ
[5, 1311]	συγγνώσεσθαι ὡς ἀμνημονοῦντα διὰ τὸ	δειπνεῖν.	Αἱ δὲ διὰ καταφρόνησιν, ~ὥσπερ
[5, 1315]	παράνομον ὑπὸ τῶν τοιούτων, ~ἐὰν	δεισιδαίμονα	νομίζωσιν εἶναι τὸν ἄρχοντα καὶ
[5, 1309]	ταμιείᾳ τἀναντία (πλείονος γὰρ ἀρετῆς	δεῖται	ἢ ὅσην οἱ πολλοὶ ἔχουσιν,
[5, 1315]	τῷ ὀγδόῳ τὸν βίον ἐτελεύτησεν,	δέκα	δ' Ἱέρων, Θρασύβουλος δὲ τῷ
[5, 1311]	Καὶ τῆς Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως	Δεκάμνιχος	ἡγεμὼν ἐγένετο, παροξύνων τοὺς ἐπιθεμένους
[5, 1303]	πολλὴν τοὺς εὐπόρους. Καὶ ἐν	Δελφοῖς	ἐκ κηδείας γενομένης διαφορᾶς ἀρχὴ
[5, 1303]	εἰς μάχην ἦλθον· καὶ Ἀμφιπολῖται	δεξάμενοι	Χαλκιδέων ἐποίκους ἐξέπεσον ὑπὸ τούτων
[5, 1304]	οὐ λαβὼν τοῖς υἱέσιν αὑτοῦ	Δέξανδρος	ἦρξε τῆς στάσεως καὶ τοὺς
[5, 1311]	τῶν ὑπερεχόντων σταχύων κόλουσις, ὡς	δέον	αἰεὶ τοὺς ὑπερέχοντας τῶν πολιτῶν
[5, 1315]	διέμεινεν, ἀλλὰ τὰ σύμπαντα δυεῖν	δέοντα	εἴκοσι· Γέλων μὲν γὰρ ἑπτὰ
[5, 1315]	σώματος διαφθορὰν οὗτοι φοβερώτατοι καὶ	δέονται	πλείστης φυλακῆς ὅσοι μὴ προαιροῦνται
[5, 1311]	ἡ Ἀμύντου τοῦ μικροῦ ὑπὸ	Δέρδα	διὰ τὸ καυχήσασθαι εἰς τὴν
[5, 1306]	δὲ καὶ διὰ τὸ ἄγαν	δεσποτικὰς	εἶναι τὰς ὀλιγαρχίας ὑπὸ τῶν
[5, 1313]	αὐτοί τε γὰρ ἧττον γίγνονται	δεσποτικοὶ	καὶ τοῖς ἤθεσιν ἴσοι μᾶλλον,
[5, 1314]	ἀφαιρεῖται τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὸ	δεσποτικὸν	τῆς τυραννίδος· μισοῦσιν οὖν ὥσπερ
[5, 1314]	διὰ τὸ μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι	δεσποτικῶς,	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πιστοὺς
[5, 1310]	βασιλέων παρεκβαινόντων τὰ πάτρια καὶ	δεσποτικωτέρας	ἀρχῆς ὀρεγομένων, αἱ δὲ ἐκ
[5, 1315]	προσκληθέντα δίκην εἰς Ἄρειον πάγον.	Δευτέρα	δὲ ἡ περὶ Κόρινθον ἡ
[5, 1314]	(οὐθενὶ γὰρ ἂν μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν)	δευτέρου	δὲ τοῦ διαπιστεῖν ἀλλήλοις (οὐ
[5, 1313]	καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος, ὅπως	δὴ	ἄσχολοί τε ὦσι καὶ ἡγεμόνος
[5, 1304]	περιέστησε τὴν πολιτείαν. Καὶ ὅλως	δὴ	δεῖ τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς
[5, 1303]	πλοῦτος καὶ πενία, καὶ οὕτως	δὴ	ἑτέρα ἑτέρας μᾶλλον, ὧν μία
[5, 1310]	ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας· διὸ	δὴ	καὶ βλαβερωτάτη τοῖς ἀρχομένοις ἐστίν,
[5, 1302]	καὶ τὰς αἰτίας αὐτῶν. Εἰσὶ	δὴ	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν τρεῖς τὸν
[5, 1309]	περὶ τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει	δὴ	τοῦτο καὶ περὶ τὰς ἄλλας
[5, 1302]	ὁτὲ δὲ ἀπὸ τῶν κοινῶν.	Δῆλον	δὲ καὶ ἡ τιμή, καὶ
[5, 1306]	Λακεδαίμονι ὑπὸ τὸν Μεσηνιακὸν πόλεμον·	δῆλον	δὲ καὶ τοῦτο ἐκ τῆς
[5, 1307]	ἐστιν εἰπεῖν. Πρῶτον μὲν οὖν	δῆλον	ὅτι, εἴπερ ἔχομεν δι' ὧν
[5, 1313]	τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας. Σῴζονται δὲ	δῆλον	ὡς ἁπλῶς μὲν εἰπεῖν ἐκ
[5, 1312]	κρείττων (τὸ μὲν γὰρ βούλεσθαι	δῆλον	ὡς ὑπάρξει διὰ τὴν ἐναντιότητα
[5, 1315]	γνωρίμους καθομιλεῖν, τοὺς δὲ πολλοὺς	δημαγωγεῖν.	Ἐκ γὰρ τούτων ἀναγκαῖον οὐ
[5, 1305]	καὶ διὰ φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ	δημαγωγία	δὲ διττή, ἡ μὲν ἐν
[5, 1310]	ἕτεροι τὸν αὐτὸν τρόπον ἐκ	δημαγωγίας.	Καθάπερ οὖν εἴπομεν, ἡ βασιλεία
[5, 1308]	ἐπιτίθενται τυραννίδι, ἔνθα μὲν οἱ	δημαγωγοὶ	ἔνθα δ' οἱ δυνάσται, ἢ
[5, 1304]	Ῥόδῳ· μισθοφοράν τε γὰρ οἱ	δημαγωγοὶ	ἐπόριζον, καὶ ἐκώλυον ἀποδιδόναι τὰ
[5, 1305]	μή, ὅτι τότε μὲν οἱ	δημαγωγοὶ	ἦσαν ἐκ τῶν στρατηγούντων (οὐ
[5, 1304]	Μεγάροις κατελύθη δημοκρατία· οἱ γὰρ	δημαγωγοί,	ἵνα χρήματα ἔχωσι δημεύειν, ἐξέβαλον
[5, 1310]	ἐν μὲν ταῖς δημοκρατίαις οἱ	δημαγωγοί,	ὅπου τὸ πλῆθος κύριον τῶν
[5, 1308]	(διὸ καὶ ἐν τούτοις ἐγγίγνονται	δημαγωγοὶ	πολλάκις, ὥσπερ εἴρηται πρότερον) ἔπειθ'
[5, 1313]	παρὰ μὲν τοῖς δήμοις ὁ	δημαγωγός	(ἔστι γὰρ ὁ δημαγωγὸς τοῦ
[5, 1315]	ταύτης· ὁ μὲν γὰρ Κύψελος	δημαγωγὸς	ἦν καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν
[5, 1305]	ἀρχαίων, ὅτε γένοιτο ὁ αὐτὸς	δημαγωγὸς	καὶ στρατηγός, εἰς τυραννίδα μετέβαλλον·
[5, 1305]	ἐν αὐτοῖς τοῖς ὀλίγοισἐγγίγνεται γὰρ	δημαγωγὸς	κἂν πάνυ ὀλίγοι ὦσιν, οἷον
[5, 1313]	ὁ δημαγωγός (ἔστι γὰρ ὁ	δημαγωγὸς	τοῦ δήμου κόλαξ) παρὰ δὲ
[5, 1305]	μὴ ἐκ τοῦ πολιτεύματός ἐστι	(δημαγωγοῦντες	γὰρ πρὸς τὰς κρίσεις μεταβάλλουσι
[5, 1305]	περὶ Χαρικλέα ἴσχυσαν τοὺς Τριάκοντα	δημαγωγοῦντες,	καὶ ἐν τοῖς Τετρακοσίοις οἱ
[5, 1305]	δέ, αἱρεῖται δὲ ὁ δῆμος,	δημαγωγοῦντες	οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο καθιστᾶσιν
[5, 1312]	ἀδελφοῦ τὸν υἱὸν τοῦ Γέλωνος	δημαγωγοῦντος	καὶ πρὸς ἡδονὰς ὁρμῶντος, ἵν'
[5, 1305]	ἐξ αὑτῶν καὶ διὰ φιλονεικίαν	δημαγωγούντων	(ἡ δημαγωγία δὲ διττή, ἡ
[5, 1304]	τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ τοὺς	δημαγωγούς·	ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ' αὐτῶν οἱ
[5, 1305]	ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ δυνάμενοι λέγειν	δημαγωγοῦσι	μέν, δι' ἀπειρίαν δὲ τῶν
[5, 1304]	μάλιστα μεταβάλλουσι διὰ τὴν τῶν	δημαγωγῶν	ἀσέλγειαν· τὰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ
[5, 1305]	πλεῖστοι τῶν ἀρχαίων τυράννων ἐκ	δημαγωγῶν	γεγόνασιν. Αἴτιον δὲ τοῦ τότε
[5, 1304]	ἡ δημοκρατία μετέβαλε πονηρῶν ἐγγενομένων	δημαγωγῶν	(οἱ γὰρ γνώριμοι συνέστησαν) καὶ
[5, 1310]	πλεῖστοι τῶν τυράννων γεγόνασιν ἐκ	δημαγωγῶν	ὡς εἰπεῖν, πιστευθέντες ἐκ τοῦ
[5, 1305]	ἡ δ' ὅταν τὸν ὄχλον	δημαγωγῶσιν	οἱ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ὄντες,
[5, 1304]	γὰρ δημαγωγοί, ἵνα χρήματα ἔχωσι	δημεύειν,	ἐξέβαλον πολλοὺς τῶν γνωρίμων, ἕως
[5, 1305]	ὁτὲ δὲ διαβάλλοντες, ἵν' ἔχωσι	δημεύειν	τὰ κτήματα τῶν πλουσίων. Ἐπὶ
[5, 1310]	οἱ δῆμοι καθίστασαν πολυχρονίους τὰς	δημιουργίας	καὶ τὰς θεωρίας) αἱ δ'
[5, 1310]	ἀρχάς (τὸ γὰρ ἀρχαῖον οἱ	δῆμοι	καθίστασαν πολυχρονίους τὰς δημιουργίας καὶ
[5, 1313]	ἀμφοτέροις ἔντιμος, παρὰ μὲν τοῖς	δήμοις	ὁ δημαγωγός (ἔστι γὰρ ὁ
[5, 1301]	δημοκρατίαν οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον	δημοκρατεῖσθαι	ἢ εἰς τὸ ἧττον, ὁμοίως
[5, 1310]	οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ	δημοκρατεῖσθαι.	Νῦν δ' ἐν μὲν ταῖς
[5, 1302]	Οἰνοφύτοις μάχην κακῶς πολιτευομένων ἡ	δημοκρατία	διεφθάρη, καὶ ἡ Μεγαρέων δι'
[5, 1310]	Δύο γάρ ἐστιν οἷς ἡ	δημοκρατία	δοκεῖ ὡρίσθαι, τῷ τὸ πλεῖον
[5, 1303]	Ἰαπύγων μικρὸν ὕστερον τῶν Μηδικῶν	δημοκρατία	ἐγένετο ἐκ πολιτείας, καὶ ἐν
[5, 1312]	κεραμεὺς κεραμεῖ ῖκαὶ γὰρ ἡ	δημοκρατία	ἡ τελευταία τυραννίς ἐστινν, βασιλεία
[5, 1309]	πλείους. Συμφέρει δὲ καὶ ἐν	δημοκρατίᾳ	καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν ἄλλων
[5, 1304]	Καὶ γὰρ ἐν Κῷ ἡ	δημοκρατία	μετέβαλε πονηρῶν ἐγγενομένων δημαγωγῶν (οἱ
[5, 1304]	καὶ ἡ ἐν Μεγάροις κατελύθη	δημοκρατία·	οἱ γὰρ δημαγωγοί, ἵνα χρήματα
[5, 1307]	πρὸς Διονύσιον κηδείας, ὃ ἐν	δημοκρατίᾳ	οὐκ ἂν ἐγένετο, οὐδ' ἂν
[5, 1308]	πρὸς τὴν πολιτείαν, ἐν μὲν	δημοκρατίᾳ	πρὸς τὴν δημοκρατίαν, ἐν δὲ
[5, 1302]	ἀσφαλεστέρα καὶ ἀστασίαστος μᾶλλον ἡ	δημοκρατία	τῆς ὀλιγαρχίας. Ἐν μὲν γὰρ
[5, 1306]	αἰτίας (ὅλως δὲ καὶ αἱ	δημοκρατίαι	καὶ αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξίστανται ἐνίοτε
[5, 1304]	δεῖ θεωρεῖν. Αἱ μὲν οὖν	δημοκρατίαι	μάλιστα μεταβάλλουσι διὰ τὴν τῶν
[5, 1308]	τοῦτο ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ	δημοκρατίαις	γίγνονται τυραννίδες· ἢ γὰρ οἱ
[5, 1310]	ὥστε ζῇ ἐν ταῖς τοιαύταις	δημοκρατίαις	ἕκαστος ὡς βούλεται, καὶ εἰς
[5, 1302]	τὸν δῆμον, ἐν δὲ ταῖς	δημοκρατίαις	ἡ πρὸς τὴν ὀλιγαρχίαν μόνον,
[5, 1303]	δὲ τοῦτο καὶ ἐν ταῖς	δημοκρατίαις,	ἧττον δέ· πλειόνων γὰρ τῶν
[5, 1313]	καὶ ταῖς τυραννίσι καὶ ταῖς	δημοκρατίαις·	καὶ γὰρ ὁ δῆμος εἶναι
[5, 1310]	Ἁμαρτάνουσι δὲ καὶ ἐν ταῖς	δημοκρατίαις	καὶ ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν
[5, 1303]	τῶν ἀπόρων πλῆθος ἐν ταῖς	δημοκρατίαις	καὶ πολιτείαις. Συμβαίνει δ' ἐνίοτε
[5, 1303]	ἴσοι ὄντες, ἐν δὲ ταῖς	δημοκρατίαις	οἱ γνώριμοι, ὅτι μετέχουσι τῶν
[5, 1310]	ταῖς ὀλιγαρχίαις, ἐν μὲν ταῖς	δημοκρατίαις	οἱ δημαγωγοί, ὅπου τὸ πλῆθος
[5, 1302]	οἴονται εἶναι) καὶ ἐν ταῖς	δημοκρατίαις	οἱ εὔποροι καταφρονήσαντες τῆς ἀταξίας
[5, 1310]	δύνανται νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς	δημοκρατίαις	ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις δημοκρατικαῖς
[5, 1309]	Δεῖ δ' ἐν μὲν ταῖς	δημοκρατίαις	τῶν εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον
[5, 1310]	χαίρουσιν οἱ ὀλιγαρχοῦντες ἢ οἱ	δημοκρατίαν	βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς δυνήσονται οἱ
[5, 1313]	τούτων. Καὶ τὰ περὶ τὴν	δημοκρατίαν	δὲ γιγνόμενα τὴν τελευταίαν τυραννικὰ
[5, 1316]	ὀλιγαρχίαν, ἐκ δὲ ταύτης εἰς	δημοκρατίαν,	εἰς τυραννίδα δὲ ἐκ δημοκρατίας.
[5, 1308]	ἐκείνως δὲ ἐκ μὲν πολιτείας	δημοκρατίαν,	ἐκ δ' ὀλιγαρχίας πολιτείαν ἢ
[5, 1308]	ἐν μὲν δημοκρατίᾳ πρὸς τὴν	δημοκρατίαν,	ἐν δὲ ὀλιγαρχίᾳ πρὸς τὴν
[5, 1301]	οἷον ἐκ δημοκρατίας ὀλιγαρχίαν ἢ	δημοκρατίαν	ἐξ ὀλιγαρχίας, ἢ πολιτείαν καὶ
[5, 1309]	πολιτείας. Καὶ γὰρ ὀλιγαρχίαν καὶ	δημοκρατίαν	ἔστιν ὥστ' ἔχειν ἱκανῶς, καίπερ
[5, 1304]	τὴν κατὰ θάλατταν δύναμιν τὴν	δημοκρατίαν	ἰσχυροτέραν ἐποίησεν, καὶ ἐν Ἄργει
[5, 1308]	δὲ καὶ ἐνδέχεται ἅμα εἶναι	δημοκρατίαν	καὶ ἀριστοκρατίαν, εἰ τοῦτο κατασκευάσειέ
[5, 1307]	καλῶς ἐν μὲν τῇ πολιτείᾳ	δημοκρατίαν	καὶ ὀλιγαρχίαν, ἐν δὲ τῇ
[5, 1309]	δημοτικῶν καὶ ποῖα φθείρει τὴν	δημοκρατίαν,	καὶ ποῖα τῶν ὀλιγαρχικῶν τὴν
[5, 1303]	ὃς ἐξ ὀλιγαρχίας πολιτείαν καὶ	δημοκρατίαν	κατεσκεύασεν. Ἔτι διὰ τὸ παρὰ
[5, 1304]	πρὸς Ἀθηναίους ἐκ πολιτείας εἰς	δημοκρατίαν	μετέβαλεν, καὶ ἐν Χαλκίδι Φόξον
[5, 1301]	ἢ εἰς τὸ ἧττον, ἢ	δημοκρατίαν	οὖσαν εἰς τὸ μᾶλλον δημοκρατεῖσθαι
[5, 1316]	Χαλκίδι ἡ Ἀντιλέοντος, καὶ εἰς	δημοκρατίαν,	ὥσπερ ἡ τῶν Γέλωνος ἐν
[5, 1311]	ὀλιγαρχίας καὶ τῆς τυραννίδος· ἐκ	δημοκρατίας	δὲ τὸ πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις
[5, 1310]	ὀλιγαρχίας τῆς ὑστάτης σύγκειται καὶ	δημοκρατίας·	διὸ δὴ καὶ βλαβερωτάτη τοῖς
[5, 1305]	δὲ καὶ ἐκ τῆς πατρίας	δημοκρατίας	εἰς τὴν νεωτάτην· ὅπου γὰρ
[5, 1305]	καὶ περὶ Κύμην ~ἐπὶ τῆς	δημοκρατίας	ἣν κατέλυσε Θρασύμαχος. Σχεδὸν δὲ
[5, 1311]	ἔχει κακὰ καὶ τὰ τῆς	δημοκρατίας	καὶ τὰ τῆς ὀλιγαρχίας, φανερόν·
[5, 1309]	τῶν δοκούντων δημοτικῶν λύει τὰς	δημοκρατίας	καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰς ὀλιγαρχίας.
[5, 1316]	δημοκρατίαν, εἰς τυραννίδα δὲ ἐκ	δημοκρατίας.	Καίτοι καὶ ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον
[5, 1301]	καθεστηκυίας ἄλλην μεταστήσωσιν, οἷον ἐκ	δημοκρατίας	ὀλιγαρχίαν ἢ δημοκρατίαν ἐξ ὀλιγαρχίας,
[5, 1312]	ἀκράτου καὶ τελευταίας καὶ τῆς	δημοκρατίας	τῆς ἐσχάτης, τοσαύτας καὶ τῆς
[5, 1310]	δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι δοκούσαις	δημοκρατικαῖς	τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν, αἴτιον
[5, 1309]	μὲν γὰρ ἐξεῖναι πᾶσιν ἄρχειν	δημοκρατικόν,	τὸ δὲ τοὺς γνωρίμους εἶναι
[5, 1305]	τὸν δῆμον. Τῶν μὲν οὖν	δημοκρατιῶν	αἱ μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν
[5, 1306]	γένει, οἷον ἐκ τῶν ἐννόμων	δημοκρατιῶν	καὶ ὀλιγαρχιῶν εἰς τὰς κυρίους
[5, 1316]	Πλειόνων δ' οὐσῶν ὀλιγαρχιῶν καὶ	δημοκρατιῶν,	ὡς μιᾶς οὔσης ἑκατέρας λέγει
[5, 1316]	οἱ κωλύοντες, ἐν Καρχηδόνι δὲ	δημοκρατουμένῃ	χρηματίζονται καὶ οὔπω μεταβεβλήκασιν. Ἄτοπον
[5, 1305]	ὀλιγαρχία, ἐν Ἴστρῳ δ' εἰς	δῆμον	ἀπετελεύτησεν, ἐν Ἡρακλείᾳ δ' ἐξ
[5, 1306]	πολέμῳ διὰ τὴν πρὸς τὸν	δῆμον	ἀπιστίαν στρατιώταις ἀναγκαζομένων χρῆσθαι ιᾧ
[5, 1307]	οἷον ἡ μὲν πολιτεία εἰς	δῆμον,	ἀριστοκρατία δ' εἰς ὀλιγαρχίαν· ἢ
[5, 1305]	ἐπὶ τῶν ἀγρῶν οἰκεῖν τὸν	δῆμον	ἄσχολον ὄντα πρὸς τοῖς ἔργοις,
[5, 1307]	αὐτοὺς συνεχῶς στρατηγεῖν, ὁρῶντες τὸν	δῆμον	αὐτοὺς χειροτονήσοντα προθύμως. Οἱ δ'
[5, 1305]	ζητοῦντες ἀναγκάζονται βοηθὸν ἐπαγαγέσθαι τὸν	δῆμον)	Γίνονται δὲ μεταβολαὶ τῆς ὀλιγαρχίας
[5, 1302]	συνέστησαν οἱ γνώριμοι ἐπὶ τὸν	δῆμον	διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ
[5, 1312]	κηδεστὴς ὢν καὶ προσλαβὼν τὸν	δῆμον,	ἐκεῖνον ἐκβαλὼν διεφθάρη. Δύο δὲ
[5, 1302]	καὶ ἔτι ἡ πρὸς τὸν	δῆμον,	ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις ἡ
[5, 1316]	πρότερον οὐδὲν ἧττον μεταβάλλουσιν εἰς	δῆμον	ἐξ ὀλιγαρχίας, ἂν γένωνται πλείους
[5, 1304]	οἷον ἐπὶ τῶν Τετρακοσίων τὸν	δῆμον	ἐξηπάτησαν φάσκοντες τὸν βασιλέα χρήματα
[5, 1316]	οὐθὲν μᾶλλον οὐδὲ τότε εἰς	δῆμον	ἢ εἰς ἄλλην πολιτείαν. Ἔτι
[5, 1304]	καὶ εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς	δῆμον	καὶ εἰς πολιτείαν ἐκ τοῦ
[5, 1304]	πρὸς Λακεδαιμονίους ἐπεχείρησαν καταλύειν τὸν	δῆμον.	Καὶ ἐν Συρακούσαις ὁ δῆμος
[5, 1304]	δὲ κατιόντες ἐνίκησαν μαχόμενοι τὸν	δῆμον	καὶ κατέστησαν τὴν ὀλιγαρχίαν. Συνέβη
[5, 1307]	δύο· λέγω δὲ τὰ δύο	δῆμον	καὶ ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ αἱ
[5, 1305]	καθιστᾶσιν ὥστε κύριον εἶναι τὸν	δῆμον	καὶ τῶν νόμων. Ἄκος δὲ
[5, 1304]	δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι τὸν	δῆμον.	Κατελύθη δὲ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ
[5, 1308]	ἐκ δ' ὀλιγαρχίας πολιτείαν ἢ	δῆμον.	Κοινὸν δὲ καὶ ἐν δήμῳ
[5, 1310]	ὅρκοις ὅτι οὐκ ἀδικήσω τὸν	δῆμον.	Μέγιστον δὲ πάντων τῶν εἰρημένων
[5, 1307]	οἷον ἡ μὲν ἀριστοκρατία εἰς	δῆμον	νὡς ἀδικούμενοι γὰρ περισπῶσιν εἰς
[5, 1304]	ἐκπίπτοντες καὶ κατελθόντες κατέλυσαν τὸν	δῆμον.	Παραπλησίως δὲ καὶ ἡ ἐν
[5, 1313]	καὶ φίλους φίλοις καὶ τὸν	δῆμον	τοῖς γνωρίμοις καὶ τοὺς πλουσίους
[5, 1305]	ἄρχοντας, ἀλλὰ μὴ πάντα τὸν	δῆμον.	Τῶν μὲν οὖν δημοκρατιῶν αἱ
[5, 1310]	ἐπὶ τοὺς γνωρίμους, ὅπως ὁ	δῆμος	ἀδικῆται μηδὲν ὑπ' αὐτῶν. Φανερὸν
[5, 1304]	δῆμον. Καὶ ἐν Συρακούσαις ὁ	δῆμος	αἴτιος γενόμενος τῆς νίκης τοῦ
[5, 1304]	τύραννον μετὰ τῶν γνωρίμων ὁ	δῆμος	ἀνελὼν εὐθὺς εἴχετο τῆς πολιτείας,
[5, 1307]	ὥστε ἐδύναντο πλεονεκτεῖν) Ὁ δὲ	δῆμος	γυμνασθεὶς ἐν τῷ πολέμῳ τῶν
[5, 1305]	τιμημάτων δέ, αἱρεῖται δὲ ὁ	δῆμος,	δημαγωγοῦντες οἱ σπουδαρχιῶντες εἰς τοῦτο
[5, 1313]	ταῖς δημοκρατίαις· καὶ γὰρ ὁ	δῆμος	εἶναι βούλεται μόναρχος. Διὸ καὶ
[5, 1308]	ὅμοιοι μετέχωσιν· ἔστι γὰρ ὥσπερ	δῆμος	ἤδη οἱ ὅμοιοι (διὸ καὶ
[5, 1305]	πρεσβύτατον· ἐπιλαβόμενος γὰρ στασιαζόντων ὁ	δῆμος,	καὶ λαβὼν προστάτην ἐκ τῶν
[5, 1301]	καὶ μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι,	δῆμος	καὶ ὀλιγαρχία· εὐγένεια γὰρ καὶ
[5, 1301]	ἁμαρτανόντων, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.	Δῆμος	μὲν γὰρ ἐγένετο ἐκ τοῦ
[5, 1312]	πάντες) ἐναντίαι δ' αἱ πολιτεῖαι,	δῆμος	μὲν τυραννίδι καθ' Ἡσίοδον ὡς
[5, 1304]	~οἷον οἱ πλούσιοι καὶ ὁ	δῆμος,	μέσον δ' ᾖ μηθὲν ἢ
[5, 1304]	δὲ καὶ ἐν Ἡρακλείᾳ ὁ	δῆμος	μετὰ τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς διὰ
[5, 1305]	ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν ὁ	δῆμος	μετέβαλε τὴν πολιτείαν. Κινοῦνται δ'
[5, 1311]	μηθὲν ἄδικον πάσχωσιν, ὁ δὲ	δῆμος	μὴ ὑβρίζηται μηθέν· ἡ δὲ
[5, 1305]	δ' οἱ ὁπλῖται ἢ ὁ	δῆμος,	ὅπερ ἐν Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ
[5, 1302]	τυραννίδος, καὶ ἐν Ῥόδῳ ὁ	δῆμος	πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ
[5, 1304]	Περίανδρον συνεκβαλὼν τοῖς ἐπιθεμένοις ὁ	δῆμος	τὸν τύραννον εἰς ἑαυτὸν περιέστησε
[5, 1310]	πολιτείᾳ, εἰ μὲν οἱ νόμοι	δημοτικοί,	δημοτικῶς, εἰ δ' ὀλιγαρχικοί, ὀλιγαρχικῶς.
[5, 1303]	οὐχ ὁμοίως εἰσὶν ἀλλὰ μᾶλλον	δημοτικοὶ	οἱ τὸν Πειραιᾶ οἰκοῦντες τῶν
[5, 1308]	ἐπὶ τοῦ πλήθους ζητοῦσιν οἱ	δημοτικοί,	τὸ ἴσον, τοῦτ' ἐπὶ τῶν
[5, 1305]	διὰ τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς	δημοτικὸς	ὤν. Μεταβάλλουσι δὲ καὶ ἐκ
[5, 1303]	εὗρεν ὁ πατήρ, προσηγάγετο τοὺς	δημοτικούς,	ὁ δ' ἕτερος ἔχων οὐσίαν
[5, 1309]	τὸν πολιτικόν, ποῖα σῴζει τῶν	δημοτικῶν	καὶ ποῖα φθείρει τὴν δημοκρατίαν,
[5, 1309]	μέσον· πολλὰ γὰρ τῶν δοκούντων	δημοτικῶν	λύει τὰς δημοκρατίας καὶ τῶν
[5, 1308]	τῷ πολιτεύματι, πολλὰ συμφέρει τῶν	δημοτικῶν	νομοθετημάτων, οἷον τὸ ἑξαμήνους τὰς
[5, 1310]	εἰ μὲν οἱ νόμοι δημοτικοί,	δημοτικῶς,	εἰ δ' ὀλιγαρχικοί, ὀλιγαρχικῶς. Εἴπερ
[5, 1308]	τοὺς μετέχοντας τῷ χρῆσθαι ἀλλήλοις	δημοτικῶς.	Ὃ γὰρ ἐπὶ τοῦ πλήθους
[5, 1316]	πλείους οἱ ἄποροι, καὶ ἐκ	δήμου	εἰς ὀλιγαρχίαν, ἐὰν κρεῖττον ᾖ
[5, 1316]	καὶ ἀνάπαλιν μεταβάλλουσιν, οἷον ἐκ	δήμου	εἰς ὀλιγαρχίαν, καὶ μᾶλλον ἢ
[5, 1302]	τῶν μέσων πολιτεία ἐγγυτέρω τοῦ	δήμου	ἢ ἡ τῶν ὀλίγων· ἥπερ
[5, 1310]	ὁ δὲ τύραννος ἐκ τοῦ	δήμου	καὶ τοῦ πλήθους ἐπὶ τοὺς
[5, 1313]	(ἔστι γὰρ ὁ δημαγωγὸς τοῦ	δήμου	κόλαξ) παρὰ δὲ τοῖς τυράννοις
[5, 1305]	τοῖς ἔργοις, οἱ προστάται τοῦ	δήμου,	ὅτε πολεμικοὶ γένοιντο, τυραννίδι ἐπετίθεντο.
[5, 1305]	δὲ τοῦτο ἔδρων ὑπὸ τοῦ	δήμου	πιστευθέντες, ἡ δὲ πίστις ἦν
[5, 1310]	πρὸς βοήθειαν τὴν ἀπὸ τοῦ	δήμου	τοῖς ἐπιεικέσι γέγονεν, καὶ καθίσταται
[5, 1310]	δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις ὑπὲρ τοῦ	δήμου	τοὺς ὀλιγαρχικούς, καὶ τοὺς ὅρκους
[5, 1307]	ὀλιγαρχίας, οἱ δὲ Λάκωνες τοὺς	δήμους	κατέλυον. Ὅθεν μὲν οὖν αἱ
[5, 1308]	δῆμον. Κοινὸν δὲ καὶ ἐν	δήμῳ	καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ
[5, 1310]	ἐν ἐνίαις ὀμνύουσι καὶ τῷ	δήμῳ	κακόνους ἔσομαι καὶ βουλεύσω ὅ
[5, 1302]	ἄξιον εἰπεῖν, οὐκ ἐγγίνεται τῷ	δήμῳ	στάσις· ἔτι δὲ ἡ ἐκ
[5, 1309]	κοινωνοῦσι τῆς πολιτείας, ἐν μὲν	δήμῳ	τοῖς εὐπόροις, ἐν δ' ὀλιγαρχίᾳ
[5, 1306]	πολιτείας διὰ τὸ ἀναγκάζεσθαι τῷ	δήμῳ	χρῆσθαἰ· ἐν δὲ τῇ εἰρήνῃ
[5, 1313]	παρὰ τοῦ πατρὸς παρέλαβεν· οὐ	δῆτα	φάναι· παραδίδωμι γὰρ πολυχρονιωτέραν. Αἱ
[5, 1306]	εὐετηρίας γιγνομένης δι' εἰρήνην ἢ	δι'	ἄλλην τιν' εὐτυχίαν συμβαίνει πολλαπλασίου
[5, 1313]	ἑκόντες οὐχ ὑπομένουσιν· ἂν δὲ	δι'	ἀπάτης ἄρξῃ τις ἢ βίας,
[5, 1304]	μὲν διὰ βίας ὁτὲ δὲ	δι'	ἀπάτης, διὰ βίας μὲν ἢ
[5, 1305]	οἱ δυνάμενοι λέγειν δημαγωγοῦσι μέν,	δι'	ἀπειρίαν δὲ τῶν πολεμικῶν οὐκ
[5, 1312]	γὰρ δύναμιν ἔχουσα θράσος ἐστίν,	δι'	ἃς ἀμφοτέρας, ὡς ῥᾳδίως κρατήσοντες,
[5, 1312]	διεφθάρη. Δύο δὲ οὐσῶν αἰτιῶν	δι'	ἃς μάλιστ' ἐπιτίθενται ταῖς τυραννίσι,
[5, 1302]	δημοκρατία διεφθάρη, καὶ ἡ Μεγαρέων	δι'	ἀταξίαν καὶ ἀναρχίαν ἡττηθέντων, καὶ
[5, 1302]	τῆς ἐπαναστάσεως. Γίνονται δὲ καὶ	δι'	αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον
[5, 1301]	μὲν κατάστασιν προαιροῦνται τὴν αὐτήν,	δι'	αὑτῶν δ' εἶναι βούλονται ταύτην,
[5, 1306]	πολιτείᾳ τοὺς μέσους, εὐετηρίας γιγνομένης	δι'	εἰρήνην ἢ δι' ἄλλην τιν'
[5, 1315]	δι' ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ μὴ	δι'	ἐξουσίαν, ὅλως δὲ τὰς δοκούσας
[5, 1302]	ἀνάλογον· ἔτι δὲ ἄλλον τρόπον	δι'	ἐριθείαν, δι' ὀλιγωρίαν, διὰ μικρότητα,
[5, 1315]	δὲ πρὸς τὴν ἡλικίαν ὁμιλίας	δι'	ἐρωτικὰς αἰτίας ἀλλὰ μὴ δι'
[5, 1311]	ὑποσχόμενος, δι' ὕβριν καὶ οὐ	δι'	ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν ᾤετο εἶναι τὴν
[5, 1315]	ἀπονέμειν αὐτόν, τὰς δὲ κολάσεις	δι'	ἑτέρων ἀρχόντων καὶ δικαστηρίων. Κοινὴ
[5, 1312]	θυμοῖς ἀκολουθεῖν διὰ τὴν ὕβριν,	δι'	ἣν αἰτίαν ἥ τε τῶν
[5, 1312]	τινὸς γενομένης πράξεως περιττῆς καὶ	δι'	ἣν ὀνομαστοὶ γίγνονται καὶ γνώριμοι
[5, 1306]	συνέβη ποτέ· τῆς πολιτείας γὰρ	δι'	ὀλίγων οὔσης τῶν γερόντων ὀλίγοι
[5, 1302]	δὲ ἄλλον τρόπον δι' ἐριθείαν,	δι'	ὀλιγωρίαν, διὰ μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα.
[5, 1303]	ὅτι ᾑροῦντο τοὺς ἐριθευομένους) καὶ	δι'	ὀλιγωρίαν, ὅταν ἐάσωσιν εἰς τὰς
[5, 1315]	πατρικῶς φαίνεσθαι ποιούμενον καὶ μὴ	δι'	ὀλιγωρίαν, τὰς δὲ πρὸς τὴν
[5, 1316]	Καὶ διά γε τοῦ χρόνου,	δι'	ὃν λέγει πάντα μεταβάλλειν, καὶ
[5, 1314]	Ὁ μὲν οὖν εἷς τρόπος	δι'	οὗ γίγνεται σωτηρία ταῖς τυραννίσι
[5, 1311]	μοναρχίαις, τῆς δὲ ἀδικίας μάλιστα	δι'	ὕβριν, ἐνίοτε δὲ καὶ διὰ
[5, 1311]	τὴν ἀρχήν. Αἱ μὲν οὖν	δι'	ὕβριν ἐπὶ τὸ σῶμα. Τῆς
[5, 1311]	τῇ ἡλικίᾳ οὐ κατῆγεν ὑποσχόμενος,	δι'	ὕβριν καὶ οὐ δι' ἐρωτικὴν
[5, 1302]	δὲ ὅταν κατὰ τὴν ἀξίαν.	Δι'	ὑπεροχὴν δέ, ὅταν τις ᾖ
[5, 1316]	νοῦν. Πολλῶν τε οὐσῶν αἰτιῶν	δι'	ὧν γίγνονται αἱ μεταβολαί, οὐ
[5, 1310]	ἐξ ὧν τε φθείρεται καὶ	δι'	ὧν σῴζεσθαι πέφυκεν. ~Σχεδὸν δὲ
[5, 1307]	φθείρονται αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν καὶ	δι'	ὧν σῴζονται· τῶν γὰρ ἐναντίων
[5, 1307]	οὖν δῆλον ὅτι, εἴπερ ἔχομεν	δι'	ὧν φθείρονται αἱ πολιτεῖαι, ἔχομεν
[5, 1302]	ἐριθείαν, δι' ὀλιγωρίαν, διὰ μικρότητα,	διὰ	ἀνομοιότητα. Τούτων δὲ ὕβρις μὲν
[5, 1302]	φόβον, διὰ ὑπεροχήν, διὰ καταφρόνησιν,	διὰ	αὔξησιν τὴν παρὰ τὸ ἀνάλογον·
[5, 1304]	βίας ὁτὲ δὲ δι' ἀπάτης,	διὰ	βίας μὲν ἢ εὐθὺς ἐξ
[5, 1304]	δὲ τὰς πολιτείας ὁτὲ μὲν	διὰ	βίας ὁτὲ δὲ δι' ἀπάτης,
[5, 1312]	δέ τινες ἐπιτίθενται διὰ καταφρόνησιν·	διὰ	γὰρ τὸ πιστεύεσθαι καταφρονοῦσιν ὡς
[5, 1311]	τοῦ εὐνούχου Εὐαγόρᾳ τῷ Κυπρίῳ·	διὰ	γὰρ τὸ τὴν γυναῖκα παρελέσθαι
[5, 1313]	ὑπὸ τῶν ἀρχομένων φθονοῦνται ἧττον.	Διὰ	γὰρ τοῦτο καὶ ἡ περὶ
[5, 1316]	καὶ τῶν γιγνομένων πάντων; Καὶ	διά	γε τοῦ χρόνου, δι' ὃν
[5, 1314]	πρὸς τὰς ἄλλας, ὡς καὶ	διὰ	γυναικῶν ὕβρεις πολλαὶ τυραννίδες ἀπολώλασιν·
[5, 1307]	μετέβη καὶ εἰς ἀρχεῖα πλείω,	διὰ	δὲ τὸ τὴν χώραν ὅλην
[5, 1302]	ἢ ἐάσαντας γενέσθαι ἰᾶσθαι ὕστερον.	Διὰ	δὲ φόβον στασιάζουσιν οἵ τε
[5, 1305]	αἰτίας. Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι	διὰ	δύο μάλιστα τρόπους τοὺς φανερωτάτους,
[5, 1315]	ἀφειδῶς γὰρ ἑαυτῶν ἔχουσιν οἱ	διὰ	θυμὸν ἐπιχειροῦντες, καθάπερ καὶ Ἡράκλειτος
[5, 1302]	δῆμον διὰ τὰς ἐπιφερομένας δίκας.	Διὰ	καταφρόνησιν δὲ καὶ στασιάζουσι καὶ
[5, 1302]	ὕβριν, διὰ φόβον, διὰ ὑπεροχήν,	διὰ	καταφρόνησιν, διὰ αὔξησιν τὴν παρὰ
[5, 1312]	τῶν φίλων δέ τινες ἐπιτίθενται	διὰ	καταφρόνησιν· διὰ γὰρ τὸ πιστεύεσθαι
[5, 1311]	ἀδικίαν καὶ διὰ φόβον καὶ	διὰ	καταφρόνησιν ἐπιτίθενται πολλοὶ τῶν ἀρχομένων
[5, 1311]	διὰ τὸ δειπνεῖν. Αἱ δὲ	διὰ	καταφρόνησιν, ~ὥσπερ Σαρδανάπαλλον ἰδών τις
[5, 1302]	τοῖς εἰρημένοις, ἀλλ' οὐχ ὡσαύτως·	διὰ	κέρδος γὰρ καὶ διὰ τιμὴν
[5, 1312]	ἐπιτίθενται, οἷον καὶ καταφρονοῦντες καὶ	διὰ	κέρδος, ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης μάλιστα
[5, 1303]	Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων φυγάδας εἰσδεξάμενοι	διὰ	μάχης ἐξέβαλον· Ζαγκλαῖοι δὲ Σαμίους
[5, 1303]	οἱ ἔποικοι ἐπιβουλεύοντες φωραθέντες ἐξέπεσον	διὰ	μάχης· καὶ Ἀντισσαῖοι τοὺς Χίων
[5, 1307]	δὲ τὸ εἰρημένον ἐν Θουρίοις.	Διὰ	μὲν γὰρ τὸ ἀπὸ πλείονος
[5, 1313]	τὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχῆς. Ὥστε	διὰ	μὲν τοῦτο ἑκόντες οὐχ ὑπομένουσιν·
[5, 1302]	τρόπον δι' ἐριθείαν, δι' ὀλιγωρίαν,	διὰ	μικρότητα, διὰ ἀνομοιότητα. Τούτων δὲ
[5, 1311]	βασιλικὴ μὲν πολιτική, τυραννικὴ δὲ	διὰ	ξένων. Ὅτι δ' ἡ τυραννὶς
[5, 1307]	Θουρίων πολιτείας. Νόμου γὰρ ὄντος	διὰ	πέντε ἐτῶν στρατηγεῖν, γενόμενοί τινες
[5, 1312]	στρατηγὸς ὤν. Οἱ δὲ καὶ	διὰ	πλείω τούτων ἐπιτίθενται, οἷον καὶ
[5, 1308]	πολιτικοῦ ἀνδρός. Πρὸς δὲ τὴν	διὰ	τὰ τιμήματα γιγνομένην μεταβολὴν ἐξ
[5, 1308]	τῆς πόλεως ἀνὰ μέρος φυλάττεσθαι	διὰ	τὰς αὐτὰς αἰτίας· τούτου δ'
[5, 1302]	οἱ γνώριμοι ἐπὶ τὸν δῆμον	διὰ	τὰς ἐπιφερομένας δίκας. Διὰ καταφρόνησιν
[5, 1304]	ὀφειλόμενα τοῖς τριηράρχοις, οἱ δὲ	διὰ	τὰς ἐπιφερομένας δίκας ἠναγκάσθησαν συστάντες
[5, 1306]	ταὐτὸν ὀλίγοι) ἐπεὶ δοκεῖ γε	διὰ	ταῦτα καὶ ἡ ἀριστοκρατία ὀλιγαρχία
[5, 1313]	Φθείρονται μὲν οὖν αἱ μοναρχίαι	διὰ	ταύτας καὶ τοιαύτας ἑτέρας αἰτίας.
[5, 1305]	αἱ μεταβολαὶ γίγνονται πᾶσαι σχεδὸν	διὰ	ταύτας τὰς αἰτίας. Αἱ δ'
[5, 1312]	ὥσπερ Ἀριοβαρζάνῃ Μιθριδάτης μάλιστα δὲ	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν ἐγχειροῦσιν οἱ
[5, 1312]	γε τὸν ἀριθμόν εἰσιν οἱ	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν ὁρμῶντες· ὑποκεῖσθαι
[5, 1301]	ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς εἰσιν. Καὶ	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν, ὅταν μὴ
[5, 1304]	τῆς περὶ Σαλαμῖνα νίκης καὶ	διὰ	ταύτης τῆς ἡγεμονίας διὰ τὴν
[5, 1306]	ὀλίγοι οἱ ἄρχοντες, οὐ μέντοι	διὰ	ταὐτὸν ὀλίγοι) ἐπεὶ δοκεῖ γε
[5, 1311]	μεταβολῶν καὶ περὶ τὰς μοναρχίας·	διά	τε γὰρ ἀδικίαν καὶ διὰ
[5, 1303]	αἱ πολιτεῖαι καὶ ἄνευ στάσεως	διά	τε τὰς ἐριθείας, ὥσπερ ἐν
[5, 1311]	Ἁρμόδιον (ὁ μὲν γὰρ Ἁρμόδιος	διὰ	τὴν ἀδελφήν, ὁ δὲ Ἀριστογείτων
[5, 1308]	αὔξειν (τοῦτο γὰρ διαλύει τὰς	διὰ	τὴν ἀνισότητα στάσεις) Μέγιστον δὲ
[5, 1301]	οὐκ ἀξιοῦσι τῶν ἴσων αὑτοὺς	διὰ	τὴν ἀνισότητα ταύτην· εὐγενεῖς γὰρ
[5, 1306]	χρῆσθαἰ· ἐν δὲ τῇ εἰρήνῃ	διὰ	τὴν ἀπιστίαν τὴν πρὸς ἀλλήλους
[5, 1315]	μὲν ἀμφοτέρους ὑπολαμβάνειν δεῖ σῴζεσθαι	διὰ	τὴν ἀρχήν, καὶ τοὺς ἑτέρους
[5, 1313]	τῶν ἀνδρῶν, καὶ δούλων ἄνεσις	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν· οὔτε γὰρ
[5, 1311]	δὲ καὶ Ἑλλανοκράτης ὁ Λαρισαῖος	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν· ὡς γὰρ
[5, 1312]	γὰρ καὶ καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου	διὰ	τὴν δύναμιν ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ
[5, 1312]	προαιρεῖται κινδυνεύειν· ἀλλ' ἐκεῖνοι μὲν	διὰ	τὴν εἰρημένην αἰτίαν, οὗτοι δ'
[5, 1307]	τε πολιτεῖαι καὶ αἱ ἀριστοκρατίαι	διὰ	τὴν ἐν αὐτῇ τῇ πολιτείᾳ
[5, 1312]	ἐστινν, βασιλεία δὲ καὶ ἀριστοκρατία	διὰ	τὴν ἐναντιότητα τῆς πολιτείας (διὸ
[5, 1312]	γὰρ βούλεσθαι δῆλον ὡς ὑπάρξει	διὰ	τὴν ἐναντιότητα τῆς προαιρέσεως· ἃ
[5, 1305]	τῶν πλουσίων ἠξιώθη τῆς τυραννίδος,	διὰ	τὴν ἔχθραν πιστευθεὶς ὡς δημοτικὸς
[5, 1304]	καὶ διὰ ταύτης τῆς ἡγεμονίας	διὰ	τὴν κατὰ θάλατταν δύναμιν τὴν
[5, 1306]	ἐν εἰρήνῃ, ἐν μὲν πολέμῳ	διὰ	τὴν πρὸς τὸν δῆμον ἀπιστίαν
[5, 1304]	μὲν οὖν δημοκρατίαι μάλιστα μεταβάλλουσι	διὰ	τὴν τῶν δημαγωγῶν ἀσέλγειαν· τὰ
[5, 1311]	δι' ὕβριν, ἐνίοτε δὲ καὶ	διὰ	τὴν τῶν ἰδίων στέρησιν. Ἔστι
[5, 1312]	δὲ συμβαίνει τοῖς θυμοῖς ἀκολουθεῖν	διὰ	τὴν ὕβριν, δι' ἣν αἰτίαν
[5, 1309]	ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει φαίνεσθαι	διὰ	τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν ἔλλειψιν
[5, 1304]	ἄρχουσι τῆς στάσεως, ἢ οὗτοι	διὰ	τὴν ὑπεροχὴν οὐ θέλουσι μένειν
[5, 1302]	ὡσαύτως· διὰ κέρδος γὰρ καὶ	διὰ	τιμὴν καὶ παροξύνονται πρὸς ἀλλήλους
[5, 1316]	ἄρα μεταβάλλει; Πρὸς δὲ τούτοις	διὰ	τίν' αἰτίαν ἐκ ταύτης εἰς
[5, 1316]	μεταβολὴ οὔτ' εἰ μὴ ἔσται,	διὰ	τίν' αἰτίαν καὶ εἰς ποίαν
[5, 1301]	χωρὶς ἑκάστης εἰσίν, ἔτι δὲ	διὰ	τίνων ἂν μάλιστα σῴζοιτο τῶν
[5, 1310]	πολιτεῖαι μεταβάλλουσι καὶ φθείρονται, καὶ	διὰ	τίνων σῴζονται καὶ διαμένουσιν, ὡς
[5, 1306]	τῷ κύφωνι) Πολλαὶ δὲ καὶ	διὰ	τὸ ἄγαν δεσποτικὰς εἶναι τὰς
[5, 1306]	τῶν γερόντων ὀλίγοι πάμπαν ἐγίνοντο	διὰ	τὸ ἀιδίους εἶναι ἐνενήκοντα ὄντας,
[5, 1305]	οἷον ἐν Λαρίσῃ οἱ πολιτοφύλακες	διὰ	τὸ αἱρεῖσθαι αὐτοὺς τὸν ὄχλον
[5, 1306]	μεταδιδόασι τῷ πλήθει τῆς πολιτείας	διὰ	τὸ ἀναγκάζεσθαι τῷ δήμῳ χρῆσθαἰ·
[5, 1301]	τῇ πολιτείᾳ ταύτῃῃ. Πανταχοῦ γὰρ	διὰ	τὸ ἄνισον ἡ στάσις, οὐ
[5, 1308]	ἀριστοκρατίαι ἀλλὰ καὶ ὀλιγαρχίαι οὐ	διὰ	τὸ ἀσφαλεῖς εἶναι τὰς πολιτείας,
[5, 1311]	ἀλλ' οἰόμενος συγγνώσεσθαι ὡς ἀμνημονοῦντα	διὰ	τὸ δειπνεῖν. Αἱ δὲ διὰ
[5, 1309]	τοῖς μὲν ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις	διὰ	τὸ διατρίβειν πρὸς τοῖς ἔργοις,
[5, 1310]	κατεργάζεσθαι ῥᾳδίως, εἰ μόνον βουληθεῖεν,	διὰ	τὸ δύναμιν προυυπάρχειν τοῖς μὲν
[5, 1311]	ἡ δὲ Φιλίππου ὑπὸ Παυσανίου	διὰ	τὸ ἐᾶσαι ὑβρισθῆναι αὐτὸν ὑπὸ
[5, 1308]	τῶν διαφθειρόντων, ἀλλ' ἐνίοτε καὶ	διὰ	τὸ ἐγγύς· φοβούμενοι γὰρ διὰ
[5, 1311]	ὡς ὑβρισμένος. Πολλοὶ δὲ καὶ	διὰ	τὸ εἰς τὸ σῶμα αἰκισθῆναι
[5, 1311]	Πολλαὶ δ' ἐπιθέσεις γεγένηνται καὶ	διὰ	τὸ εἰς τὸ σῶμα αἰσχῦναι
[5, 1303]	πεζῇ οἱ γνώριμοι ἐλάττους ἐγένοντο	διὰ	τὸ ἐκ καταλόγου στρατεύεσθαι ὑπὸ
[5, 1311]	τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ' ἀπέστη Κότυος	διὰ	τὸ ἐκτμηθῆναι παῖς ὢν ὑπ'
[5, 1313]	βασιλεία διέμεινεν, καὶ ἡ Λακεδαιμονίων	διὰ	τὸ ἐξ ἀρχῆς τε εἰς
[5, 1316]	κἂν μὴ καταδαπανήσωσι τὴν οὐσίαν	Διὰ	τὸ ἐξεῖναι ὅ τι ἂν
[5, 1308]	ἀσφαλεῖς εἶναι τὰς πολιτείας, ἀλλὰ	διὰ	τὸ εὖ χρῆσθαι τοὺς ἐν
[5, 1306]	εἴρηται κινεῖν καὶ τὰς ὀλιγαρχίας,	διὰ	τὸ καὶ τὴν ἀριστοκρατίαν ὀλιγαρχίαν
[5, 1312]	κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν τρόπον τινὰ	διὰ	τὸ καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς δυνάμενοι
[5, 1312]	Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο	διὰ	τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν τούς τε
[5, 1311]	Ἀμύντου τοῦ μικροῦ ὑπὸ Δέρδα	διὰ	τὸ καυχήσασθαι εἰς τὴν ἡλικίαν
[5, 1305]	πρότερον μᾶλλον ἢ νῦν καὶ	διὰ	τὸ μεγάλας ἀρχὰς ἐγχειρίζεσθαί τισιν,
[5, 1307]	γινόμενον. Λανθάνει γὰρ ἡ δαπάνη	διὰ	τὸ μὴ ἀθρόα γίγνεσθαι· παραλογίζεται
[5, 1314]	πρὸς τὴν ἀρχὴν οὐ μόνον	διὰ	τὸ μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶς,
[5, 1305]	κύριος ὁ πρύτανις) Ἔτι δὲ	διὰ	τὸ μὴ μεγάλας εἶναι τότε
[5, 1312]	τοῦ μίσους· συντονώτερον γὰρ ἐπιτίθενται	διὰ	τὸ μὴ χρῆσθαι λογισμῷ τὸ
[5, 1309]	μᾶλλον, οἱ δὲ εὔποροι δυνήσονται	διὰ	τὸ μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν κοινῶν·
[5, 1305]	τῶν γνωρίμων αὐτῶν πρὸς αὑτοὺς	διὰ	τὸ ὀλίγους μετέχειν καί, καθάπερ
[5, 1306]	γίνονται αἱ στάσεις αἱ μὲν	διὰ	τὸ ὀλίγους τῶν τιμῶν μετέχειν,
[5, 1303]	πολιτείαν καὶ δημοκρατίαν κατεσκεύασεν. Ἔτι	διὰ	τὸ παρὰ μικρόν. Λέγω δὲ
[5, 1307]	ὅσοι πλείω ἦσαν ἔχοντες. Ἔτι	διὰ	τὸ πάσας τὰς ἀριστοκρατικὰς πολιτείας
[5, 1314]	ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶς, ἀλλὰ καὶ	διὰ	τὸ πιστοὺς καὶ ἑαυτοῖς καὶ
[5, 1315]	πολλὰ τοῖς νόμοις ἐδούλευον, καὶ	διὰ	τὸ πολεμικὸς γενέσθαι Κλεισθένης οὐκ
[5, 1308]	δ' αἱ πολιτεῖαι οὐ μόνον	διὰ	τὸ πόρρω εἶναι τῶν διαφθειρόντων,
[5, 1311]	Οἷον ἡ μὲν τῶν Πεισιστρατιδῶν	διὰ	τὸ προπηλακίσαι μὲν τὴν Ἁρμοδίου
[5, 1311]	Περιάνδρῳ τῷ ἐν Ἀμβρακίᾳ τυράννῳ	~διὰ	τὸ συμπίνοντα μετὰ τῶν παιδικῶν
[5, 1313]	περ γίγνωνται, μοναρχίαι, τυραννίδες μᾶλλον,	διὰ	τὸ τὴν βασιλείαν ἑκούσιον μὲν
[5, 1312]	βίου καταφρονῶν καὶ τῆς δυνάμεως	διὰ	τὸ τὴν μὲν δύναμιν ἐξηργηκέναι
[5, 1305]	τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ, ὅμως	διὰ	τὸ ὑπ' ὀλίγων ἄρχεσθαι ἀγανακτῶν
[5, 1306]	ὀλίγοι ὄντες πολλῶν κύριοί εἰσι	διὰ	τὸ χρῆσθαι σφίσιν αὐτοῖς καλῶς.
[5, 1311]	στόματος. Καὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ	διὰ	τοιαύτας αἰτίας οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν
[5, 1306]	οὖν ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι καὶ στασιάζουσι	διὰ	τοιαύτας αἰτίας (ὅλως δὲ καὶ
[5, 1306]	πράξας ἐνεχείρησε μεταβαλεῖν τὴν πολιτείαν	διὰ	τοιαύτην αἰτίαν· ὁτὲ μὲν οὖν
[5, 1311]	τὴν ἀδελφήν, ὁ δὲ Ἀριστογείτων	διὰ	τὸν Ἁρμόδιον) ἐπεβούλευσαν δὲ καὶ
[5, 1307]	καλουμένης Εὐνομίας. ~(λιβόμενοι γάρ τινες	διὰ	τὸν πόλεμον ἠξίουν ἀνάδαστον ποιεῖν
[5, 1304]	δῆμος μετὰ τὸν ἀποικισμὸν εὐθὺς	διὰ	τοὺς δημαγωγούς· ἀδικούμενοι γὰρ ὑπ'
[5, 1308]	παραστάσεις αὐτῶν. Ἐπεὶ δὲ καὶ	διὰ	τοὺς ἰδίους βίους νεωτερίζουσιν, δεῖ
[5, 1303]	δὲ ἐνίοτε αἱ πόλεις καὶ	διὰ	τοὺς τόπους, ὅταν μὴ εὐφυῶς
[5, 1307]	πολιτειῶν αἱ ἀριστοκρατίαι τούτῳ, καὶ	διὰ	τοῦτ' εἰσὶν αἱ μὲν ἧττον
[5, 1308]	χρόνον ἄρχοντας καὶ πολύν, ἐπεὶ	διὰ	τοῦτο ἐν ταῖς ὀλιγαρχίαις καὶ
[5, 1303]	ἐν Ἡραίᾳ (ἐξ αἱρετῶν γὰρ	διὰ	τοῦτο ἐποίησαν κληρωτάς, ὅτι ᾑροῦντο
[5, 1316]	καὶ τὸ οἴεσθαι εἰς ὀλιγαρχίαν	διὰ	τοῦτο μεταβάλλειν ὅτι φιλοχρήματοι καὶ
[5, 1314]	ἐστὶν ἔργον κολακείας. ~Καὶ γὰρ	διὰ	τοῦτο πονηρόφιλον ἡ τυραννίς· κολακευόμενοι
[5, 1308]	χρόνον, ~ἐν δὲ ταῖς μείζοσι	διὰ	τριετηρίδος ἢ πενταετηρίδος, κἂν ᾖ
[5, 1303]	Συμβαίνει δ' ἐνίοτε τοῦτο καὶ	διὰ	τύχας, οἷον ἐν Τάραντι ἡττηθέντων
[5, 1308]	γνωρίμων φιλονεικίας καὶ στάσεις καὶ	διὰ	τῶν νόμων πειρᾶσθαι δεῖ φυλάττειν,
[5, 1313]	Καὶ ἡ μὲν βασιλεία σῴζεται	διὰ	τῶν φίλων, τυραννικὸν δὲ τὸ
[5, 1302]	δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων· ἔτι	διὰ	ὕβριν, διὰ φόβον, διὰ ὑπεροχήν,
[5, 1302]	ἔτι διὰ ὕβριν, διὰ φόβον,	διὰ	ὑπεροχήν, διὰ καταφρόνησιν, διὰ αὔξησιν
[5, 1305]	αἱ ὀλιγαρχίαι ἐξ αὑτῶν καὶ	διὰ	φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία δὲ
[5, 1312]	οὔσας αὐτοῖς, οὕτω καὶ τῶν	διὰ	φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕκαστος προαιρεῖται κινδυνεύειν·
[5, 1312]	ποιοῦνται τὰς ἐπιθέσεις. Τῶν δὲ	διὰ	φιλοτιμίαν ἐπιτιθεμένων ἕτερος τρόπος ἔστι
[5, 1302]	πλεονεκτοῦντας τούτων· ἔτι διὰ ὕβριν,	διὰ	φόβον, διὰ ὑπεροχήν, διὰ καταφρόνησιν,
[5, 1311]	δ' ἐπεβουλεύθησαν. Ὁμοίως δὲ καὶ	διὰ	φόβον· ἓν γάρ τι τοῦτο
[5, 1311]	διά τε γὰρ ἀδικίαν καὶ	διὰ	φόβον καὶ διὰ καταφρόνησιν ἐπιτίθενται
[5, 1308]	διὰ τὸ ἐγγύς· φοβούμενοι γὰρ	διὰ	χειρῶν ἔχουσι μᾶλλον τὴν πολιτείαν.
[5, 1313]	παρρησιάζωνται, λανθάνουσιν ἧττον) καὶ τὸ	διαβάλλειν	ἀλλήλοις καὶ συγκρούειν καὶ φίλους
[5, 1310]	ὡς εἰπεῖν, πιστευθέντες ἐκ τοῦ	διαβάλλειν	τοὺς γνωρίμους. Αἱ μὲν γὰρ
[5, 1305]	προσόδους ταῖς λειτουργίαις, ὁτὲ δὲ	διαβάλλοντες,	ἵν' ἔχωσι δημεύειν τὰ κτήματα
[5, 1303]	γὰρ ἐν τοῖς πολέμοις αἱ	διαβάσεις	τῶν ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ
[5, 1311]	οἷον Ξέρξην Ἀρταπάνης φοβούμενος τὴν	διαβολὴν	τὴν περὶ Δαρεῖον, ὅτι ἐκρέμασεν
[5, 1306]	δ' ὀλιγαρχίαν τὴν τῶν ἱππέων	Διαγόρας	κατέλυσεν ἀδικηθεὶς περὶ γάμον) ἐκ
[5, 1316]	παρέχεται, λέγων ὅταν ὁ τοῦ	διαγράμματος	ἀριθμὸς τούτου γένηται στερεός, ὡς
[5, 1313]	ἀρχῆς τε εἰς δύο μέρη	διαιρεθῆναι	τὴν ἀρχήν, καὶ πάλιν Θεοπόμπου
[5, 1312]	καὶ γὰρ αὗται τυγχάνουσιν οὖσαι	διαιρεταὶ	τυραννίδες. Βασιλεία δ' ὑπὸ μὲν
[5, 1315]	εἶναι πολυχρονιωτέραν, ἔτι δ' αὐτὸν	διακεῖσθαι	κατὰ τὸ ἦθος ἤτοι καλῶς
[5, 1308]	τὸ μέσον αὔξειν (τοῦτο γὰρ	διαλύει	τὰς διὰ τὴν ἀνισότητα στάσεις)
[5, 1303]	εὐλαβεῖσθαι δεῖ τῶν τοιούτων, καὶ	διαλύειν	τὰς τῶν ἡγεμόνων καὶ δυναμένων
[5, 1311]	εἶναι πλοῦτον νοὕτω γὰρ καὶ	διαμένειν	ἀναγκαῖον μόνως τήν τε φυλακὴν
[5, 1309]	γὰρ ἐνδέχεται αὐτῶν εἶναι καὶ	διαμένειν	ἄνευ τῶν εὐπόρων καὶ τοῦ
[5, 1310]	πάντων τῶν εἰρημένων πρὸς τὸ	διαμένειν	τὰς πολιτείας, οὗ νῦν ὀλιγωροῦσι
[5, 1310]	καὶ διὰ τίνων σῴζονται καὶ	διαμένουσιν,	ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν τοσαῦτά ἐστιν.
[5, 1307]	ἀθρόα γίγνεσθαι· παραλογίζεται γὰρ ἡ	διάνοια	ὑπ' αὐτῶν, ὥσπερ ὁ σοφιστικὸς
[5, 1314]	μικρόψυχος ἐπιβουλεύσειεν) δευτέρου δὲ τοῦ	διαπιστεῖν	ἀλλήλοις (οὐ καταλύεται γὰρ πρότερον
[5, 1303]	ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν,	διασπῶσι	τὰς φάλαγγας, οὕτως ἔοικε πᾶσα
[5, 1303]	οὕτως ἔοικε πᾶσα διαφορὰ ποιεῖν	διάστασιν.	Μεγίστη μὲν οὖν ἴσως διάστασις
[5, 1303]	διάστασιν. Μεγίστη μὲν οὖν ἴσως	διάστασις	ἀρετὴ καὶ μοχθηρία, εἶτα πλοῦτος
[5, 1315]	τεταπεινωμένων μηδὲ μισούμενον καὶ φοβούμενον	διατελεῖν,	ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχὴν εἶναι
[5, 1313]	ὦσι καὶ ἡγεμόνος ἐν χρείᾳ	διατελῶσιν	ὄντες. Καὶ ἡ μὲν βασιλεία
[5, 1302]	τῶν κινήσεων, ὅθεν αὐτοί τε	διατίθενται	τὸν εἰρημένον τρόπον καὶ περὶ
[5, 1313]	ἐπιδημοῦντας αἰεὶ φανεροὺς εἶναι καὶ	διατρίβειν	περὶ θύρας (οὕτω γὰρ ἂν
[5, 1309]	ἀπόροις γίγνεσθαι εὐπόροις διὰ τὸ	διατρίβειν	πρὸς τοῖς ἔργοις, τοῖς δὲ
[5, 1311]	οἰόμενος οὕτως ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα	διαφέρεσθαι	καὶ τὸν ἐκ τῆς Κλεοπάτρας·
[5, 1303]	ἦρχον, ὡς ἔγγιον ἢ μηθὲν	διαφέρον	τοῦ μηθὲν τὸ μικρόν. Στασιωτικὸν
[5, 1313]	εἶναι τοὺς ὁμοίους, καὶ μηδένα	διαφέροντα	τοσοῦτον ὥστε ἀπαρτίζειν πρὸς τὸ
[5, 1301]	εἶναι δίκαιον τὸ κατ' ἀξίαν,	διαφέρονται,	καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, οἱ μὲν
[5, 1301]	τοῦτο πράττουσιν, οἱ κατ' ἀρετὴν	διαφέροντες·	~μάλιστα γὰρ εὔλογον ἀνίσους ἁπλῶς
[5, 1304]	Διὸ καὶ οἱ κατ' ἀρετὴν	διαφέροντες	οὐ ποιοῦσι στάσιν ὡς εἰπεῖν·
[5, 1314]	τοὺς θεοὺς φαίνεσθαι ἀεὶ σπουδάζοντα	διαφερόντως	(ἧττόν τε γὰρ φοβοῦνται τὸ
[5, 1307]	αἱ πολλαὶ τῶν καλουμένων ἀριστοκρατιῶν.	Διαφέρουσι	γὰρ τῶν ὀνομαζομένων πολιτειῶν αἱ
[5, 1314]	τό γε φαίνεσθαι τοῖς ἄλλοις	διαφεύγειν	(οὔτε γὰρ εὐεπίθετος οὔτ' εὐκαταφρόνητος
[5, 1315]	μὴ προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν	διαφθείραντες.	Διὸ μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ τοὺς
[5, 1311]	τὸ πολεμεῖν τοῖς γνωρίμοις καὶ	διαφθείρειν	λάθρᾳ καὶ φανερῶς καὶ φυγαδεύειν
[5, 1308]	διδόναι τιμὰς ἢ ταχὺ μεγάλας	(διαφθείρονται	γάρ, καὶ φέρειν οὐ παντὸς
[5, 1308]	διὰ τὸ πόρρω εἶναι τῶν	διαφθειρόντων,	ἀλλ' ἐνίοτε καὶ διὰ τὸ
[5, 1315]	ἐπιχειρούντων ἐπὶ τὴν τοῦ σώματος	διαφθορὰν	οὗτοι φοβερώτατοι καὶ δέονται πλείστης
[5, 1303]	τὰς φάλαγγας, οὕτως ἔοικε πᾶσα	διαφορὰ	ποιεῖν διάστασιν. Μεγίστη μὲν οὖν
[5, 1303]	ἐν Δελφοῖς ἐκ κηδείας γενομένης	διαφορᾶς	ἀρχὴ πασῶν ἐγένετο τῶν στάσεων
[5, 1309]	ἀνάγκη καὶ τῆς δικαιοσύνης εἶναι	διαφοράς)	Ἔχει δ' ἀπορίαν, ὅταν μὴ
[5, 1305]	ἡ ἐξ ἄλλων ἀρχὴ στάσεως	διαφοράς.	Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξ αὐτῶν
[5, 1308]	μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰς καὶ πολυχρονίους	διδόναι	τιμὰς ἢ ταχὺ μεγάλας (διαφθείρονται
[5, 1302]	καὶ πρὸς τὰς πολιτείας τὰς	διδούσας	τὴν ἐξουσίαν· ἡ δὲ πλεονεξία
[5, 1307]	ταῖς εὐπορίαις, ἂν ἡ πολιτεία	διδῷ	τὴν ὑπεροχήν, ὑβρίζειν ζητοῦσι καὶ
[5, 1314]	λαμβάνωσιν ἐργαζομένων καὶ πονούντων γλίσχρως,	διδῶσι	δ' ἑταίραις καὶ ξένοις καὶ
[5, 1315]	Ἔτη δ' οὐδ' αὕτη πολλὰ	διέμεινεν,	ἀλλὰ τὰ σύμπαντα δυεῖν δέοντα
[5, 1315]	αὐτοῦ Ὀρθαγόρου· ἔτη δ' αὕτη	διέμεινεν	ἑκατόν. Τούτου δ' αἴτιον ὅτι
[5, 1313]	περὶ Μολοττοὺς πολὺν χρόνον βασιλεία	διέμεινεν,	καὶ ἡ Λακεδαιμονίων διὰ τὸ
[5, 1303]	ἀδελφῶν περὶ τῆς πατρῴας νομῆς	διενεχθέντων·	ὁ μὲν γὰρ ἀπορώτερος, ὡς
[5, 1303]	ἐδέξαντο ἢ ἐποίκους, οἱ πλεῖστοι	διεστασίασαν·	οἷον Τροιζηνίοις Ἀχαιοὶ συνῴκησαν Σύβαριν,
[5, 1303]	προσλαμβάνοντες τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι	διεστασίασαν	πάντας. Διόπερ ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ
[5, 1306]	τοὺς Χαλκιδέων ἤγαγε, καὶ ἐλθόντων	διεστασίασεν	αὐτοὺς πρὸς τοὺς εὐπόρους, καὶ
[5, 1315]	ἦν καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν	διετέλεσεν	ἀδορυφόρητος, Περίανδρος δ' ἐγένετο μὲν
[5, 1315]	τῶν Κυψελιδῶν· καὶ γὰρ αὕτη	διετέλεσεν	ἔτη τρία καὶ ἑβδομήκοντα καὶ
[5, 1312]	προσλαβὼν τὸν δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν	διεφθάρη.	Δύο δὲ οὐσῶν αἰτιῶν δι'
[5, 1302]	μάχην κακῶς πολιτευομένων ἡ δημοκρατία	διεφθάρη,	καὶ ἡ Μεγαρέων δι' ἀταξίαν
[5, 1311]	αἰκισθῆναι πληγαῖς ὀργισθέντες οἱ μὲν	διέφθειραν,	οἱ δ' ἐνεχείρησαν ὡς ὑβρισθέντες,
[5, 1311]	καὶ Ἡρακλείδης οἱ Αἴνιοι Κότυν	διέφθειραν	τῷ πατρὶ τιμωροῦντες, Ἀδάμας δ'
[5, 1311]	καὶ παρὰ τῆς γυναικὸς ἐξελκυσθεὶς	διέφθειρεν.	Καὶ τῆς Ἀρχελάου δ' ἐπιθέσεως
[5, 1312]	γὰρ κτησαμένων οἱ πλεῖστοι καὶ	διεφύλαξαν	τὰς ἀρχάς, οἱ δὲ παραλαβόντες
[5, 1306]	ὅσαις ἀπὸ τιμήματος βουλεύουσι καὶ	δικάζουσι	καὶ τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἄρχουσιν.
[5, 1308]	ἐπὶ τῶν ὁμοίων οὐ μόνον	δίκαιον	ἀλλὰ καὶ συμφέρον ἐστίν. Διὸ
[5, 1301]	Ἔχουσι μὲν οὖν τι πᾶσαι	δίκαιον,	ἡμαρτημέναι δ' ἁπλῶς εἰσιν. Καὶ
[5, 1310]	τῇ ἐλευθερίᾳ· τὸ μὲν γὰρ	δίκαιον	ἴσον δοκεῖ εἶναι, ἴσον δ'
[5, 1301]	πολιτεῖαι πάντων μὲν ὁμολογούντων τὸ	δίκαιον	καὶ τὸ κατ' ἀναλογίαν ἴσον,
[5, 1309]	(εἰ γὰρ μὴ ταὐτὸν τὸ	δίκαιον	κατὰ πάσας τὰς πολιτείας, ἀνάγκη
[5, 1316]	πολὺ ὑπερέχοντες ταῖς οὐσίαις οὐ	δίκαιον	οἴονται εἶναι ἴσον μετέχειν τῆς
[5, 1301]	Ὁμολογοῦντες δὲ τὸ ἁπλῶς εἶναι	δίκαιον	τὸ κατ' ἀξίαν, διαφέρονται, καθάπερ
[5, 1309]	τῇ πολιτείᾳ φίλος, ὁ δὲ	δίκαιος	καὶ φίλος, πῶς δεῖ ποιεῖσθαι
[5, 1309]	ἀρχῆς, τρίτον δ' ἀρετὴν καὶ	δικαιοσύνην	ἐν ἑκάστῃ πολιτείᾳ τὴν πρὸς
[5, 1309]	τὰς πολιτείας, ἀνάγκη καὶ τῆς	δικαιοσύνης	εἶναι διαφοράς) Ἔχει δ' ἀπορίαν,
[5, 1301]	τῆς πολιτείας, στασιάζουσιν. Πάντων δὲ	δικαιότατα	μὲν ἂν στασιάζοιεν, ἥκιστα δὲ
[5, 1307]	ἐν αὐτῇ τῇ πολιτείᾳ τοῦ	δικαίου	παρέκβασιν. Ἀρχὴ γὰρ τὸ μὴ
[5, 1302]	ἢ τιμῶνταί τινες ἢ ἀτιμάζωνται,	δικαίως	δὲ ὅταν κατὰ τὴν ἀξίαν.
[5, 1302]	(τούτων δ' ἔστι μὲν ὀρέγεσθαι	δικαίως,	ἔστι δὲ καὶ ἀδίκως) ἐλάττους
[5, 1306]	ἐν Θήβαις, ἐπ' αἰτίᾳ μοιχείας	δικαίως	μὲν στασιαστικῶς δὲ ποιησαμένων τὴν
[5, 1302]	~ἀλλ' ἑτέρους ὁρῶντες τοὺς μὲν	δικαίως	τοὺς δ' ἀδίκως πλεονεκτοῦντας τούτων·
[5, 1302]	τὸν δῆμον διὰ τὰς ἐπιφερομένας	δίκας.	Διὰ καταφρόνησιν δὲ καὶ στασιάζουσι
[5, 1304]	οἱ δὲ διὰ τὰς ἐπιφερομένας	δίκας	ἠναγκάσθησαν συστάντες καταλῦσαι τὸν δῆμον.
[5, 1306]	καὶ καταστασιάζεσθαι κατὰ γάμους ἢ	δίκας,	οἷον ἐκ γαμικῆς μὲν αἰτίας
[5, 1305]	Ἀβύδῳ συνέβαινεν, καὶ ὅπου τὰ	δικαστήρια	μὴ ἐκ τοῦ πολιτεύματός ἐστι
[5, 1306]	ἀδικηθεὶς περὶ γάμον) ἐκ δὲ	δικαστηρίου	κρίσεως ἡ ἐν Ἡρακλείᾳ στάσις
[5, 1315]	κολάσεις δι' ἑτέρων ἀρχόντων καὶ	δικαστηρίων.	Κοινὴ δὲ φυλακὴ πάσης μοναρχίας
[5, 1315]	καὶ Πεισίστρατον ὑπομεῖναί ποτε προσκληθέντα	δίκην	εἰς Ἄρειον πάγον. Δευτέρα δὲ
[5, 1302]	τε ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ δῶσι	δίκην,	καὶ οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι, βουλόμενοι
[5, 1314]	τυγχάνειν οὐ ῥᾴδιον ὄντα εὐκαταφρόνητον,	διὸ	δεῖ κἂν μὴ τῶν ἄλλων
[5, 1302]	εἰς τὸ τέλος κακόν τι.	Διὸ	δεῖ τὰ μὲν ἀριθμητικῇ ἰσότητι
[5, 1309]	πολιτείαν, τέλος δ' οὐδὲ πολιτείαν.	Διὸ	δεῖ τοῦτο μὴ ἀγνοεῖν τὸν
[5, 1310]	τῆς ὑστάτης σύγκειται καὶ δημοκρατίας·	διὸ	δὴ καὶ βλαβερωτάτη τοῖς ἀρχομένοις
[5, 1308]	δίκαιον ἀλλὰ καὶ συμφέρον ἐστίν.	Διὸ	ἐὰν πλείους ὦσιν ἐν τῷ
[5, 1309]	μετέχουσι πάντες καὶ τίνος ἔλαττον·	διὸ	ἐν στρατηγίᾳ μὲν εἰς τὴν
[5, 1302]	τῶν τοιούτων μοναρχία ἢ δυναστεία·	διὸ	ἐνιαχοῦ εἰώθασιν ὀστρακίζειν, οἷον ἐν
[5, 1301]	τῶν στάσεών εἰσιν, ὅθεν στασιάζουσιν·	διὸ	καὶ αἱ μεταβολαὶ γίνονται διχῶς·
[5, 1308]	ὥσπερ δῆμος ἤδη οἱ ὅμοιοι	(διὸ	καὶ ἐν τούτοις ἐγγίγνονται δημαγωγοὶ
[5, 1307]	μᾶλλον, καὶ κηδεύειν ὅτῳ θέλουσιν,	διὸ	καὶ ἡ Λοκρῶν πόλις ἀπώλετο
[5, 1301]	ἄνισοι, πάντων ἀνίσων ἀξιοῦσιν ἑαυτούς.	Διὸ	καὶ μάλιστα δύο γίνονται πολιτεῖαι,
[5, 1313]	ὁ δῆμος εἶναι βούλεται μόναρχος.	Διὸ	καὶ ὁ κόλαξ παρ' ἀμφοτέροις
[5, 1304]	τὸ λοιπὸν οὐ θέλει κινδυνεύειν.	Διὸ	καὶ οἱ κατ' ἀρετὴν διαφέροντες
[5, 1312]	μὲν τῶν ἔξωθεν ἥκιστα φθείρεται,	διὸ	καὶ πολυχρόνιός ἐστιν· ἐξ αὐτῆς
[5, 1314]	πρὶν ἢ πιστεύσωσί τινες ἑαυτοῖς·	διὸ	καὶ τοῖς ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡς
[5, 1311]	ἡδύ, βασιλικὸς δὲ τὸ καλόν.	Διὸ	καὶ τῶν πλεονεκτημάτων τὰ μὲν
[5, 1312]	διὰ τὴν ἐναντιότητα τῆς πολιτείας	(διὸ	Λακεδαιμόνιοι πλείστας κατέλυσαν τυραννίδας καὶ
[5, 1315]	προαιροῦνται περιποιεῖσθαι τὸ ζῆν διαφθείραντες.	Διὸ	μάλιστα εὐλαβεῖσθαι δεῖ τοὺς ὑβρίζεσθαι
[5, 1303]	οὐδ' ἐν τῷ τυχόντι χρόνῳ·	διὸ	ὅσοι ἤδη συνοίκους ἐδέξαντο ἢ
[5, 1313]	ἄλλον δὲ τρόπον τυραννικώτερον πειρωμένων	διοικεῖν,	ὅταν εἶναι κύριοι πλειόνων ἀξιῶσι
[5, 1311]	ἐκ τοῦ ἄστεως ἀπελαύνειν καὶ	διοικίζειν	ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆς ὀλιγαρχίας
[5, 1313]	ὁ παραδεδομένος καὶ καθ' ὃν	διοικοῦσιν	οἱ πλεῖστοι τῶν τυράννων τὴν
[5, 1314]	τυράννων (οὕτω γὰρ ἄν τις	διοικῶν	οἰκονόμος ἀλλ' οὐ τύραννος εἶναι
[5, 1312]	καιρὸν ἔχοντες, ἐξέβαλον ἅπαντας αὐτούς·	Διονύσιον	δὲ Δίων στρατεύσας, κηδεστὴς ὢν
[5, 1306]	ἢ κατασκευάζουσιν ἕτερον ~ὥσπερ Ἱππαρῖνος	Διονύσιον	ἐν Συρακούσαις, καὶ ἐν Ἀμφιπόλει
[5, 1312]	καὶ νῦν ἡ τῶν περὶ	Διονύσιον,	ἡ μὲν Γέλωνος Θρασυβούλου τοῦ
[5, 1307]	πόλις ἀπώλετο ἐκ τῆς πρὸς	Διονύσιον	κηδείας, ὃ ἐν δημοκρατίᾳ οὐκ
[5, 1312]	γὰρ μετ' ὀλίγων ἐστράτευσεν ἐπὶ	Διονύσιον	οὕτως ἔχειν φάσκων ὡς ὅποι
[5, 1310]	Κορίνθῳ καὶ Πεισίστρατος Ἀθήνησι καὶ	Διονύσιος	ἐν Συρακούσαις καὶ ἕτεροι τὸν
[5, 1305]	παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπινέμοντας, καὶ	Διονύσιος	κατηγορῶν Δαφναίου καὶ τῶν πλουσίων
[5, 1313]	(ἐν πέντε γὰρ ἔτεσιν ἐπὶ	Διονυσίου	τὴν οὐσίαν ἅπασαν εἰσενηνοχέναι συνέβαινεν)
[5, 1312]	ἂν γένοιτο τοῦτο ἀληθέσσ, καὶ	Διονυσίῳ	τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο διὰ
[5, 1303]	ἐν τῷ πολιτεύματι διεστασίασαν πάντας.	Διόπερ	ἀρχομένων εὐλαβεῖσθαι δεῖ τῶν τοιούτων,
[5, 1307]	δὲ πρὸς τὸ πλῆθος πολιτείας·	διόπερ	ἀσφαλέστεραι αἱ τοιαῦται τῶν ἑτέρων
[5, 1315]	καὶ οἱ ἐπιεικεῖς τῶν ἀνθρώπων.	Διόπερ	ἢ μὴ χρῆσθαι δεῖ τοῖς
[5, 1302]	εἰπεῖν τρεῖς τὸν ἀριθμόν, ἃς	διοριστέον	καθ' αὑτὰς τύπῳ πρῶτον. Δεῖ
[5, 1311]	ἱκανὴ καὶ ἐλάττων ἐγένετο πρόφασισἢ	διότι	τῶν θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν ὁμολογήσας
[5, 1315]	Ἀθήνησιν. Οὐκ ἐγένετο δὲ συνεχής·	δὶς	γὰρ ἔφυγε Πεισίστρατος τυραννῶν· ὥστ'
[5, 1305]	φιλονεικίαν δημαγωγούντων (ἡ δημαγωγία δὲ	διττή,	ἡ μὲν ἐν αὐτοῖς τοῖς
[5, 1304]	ἀναγκάζοντες. Καὶ γὰρ ἡ ἀπάτη	διττή.	Ὁτὲ μὲν γὰρ ἐξαπατήσαντες τὸ
[5, 1301]	ἴσον ζητοῦντες στασιάζουσιν. Ἔστι δὲ	διττὸν	τὸ ἴσον· τὸ μὲν γὰρ
[5, 1301]	διὸ καὶ αἱ μεταβολαὶ γίνονται	διχῶς·	ὁτὲ μὲν γὰρ πρὸς τὴν
[5, 1315]	καὶ τὰς μετριότητας τοῦ βίου	διώκειν,	μὴ τὰς ὑπερβολάς, ἔτι δὲ
[5, 1312]	ἀληθέσσ, καὶ Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ	Δίων	ἐπέθετο διὰ τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν
[5, 1312]	ἐξέβαλον ἅπαντας αὐτούς· Διονύσιον δὲ	Δίων	στρατεύσας, κηδεστὴς ὢν καὶ προσλαβὼν
[5, 1312]	Οἷς ἀκολουθεῖν μὲν δεῖ τὴν	Δίωνος	ὑπόληψιν, οὐ ῥᾴδιον δ' αὐτὴν
[5, 1306]	μέντοι διὰ ταὐτὸν ὀλίγοι) ἐπεὶ	δοκεῖ	γε διὰ ταῦτα καὶ ἡ
[5, 1310]	τὸ μὲν γὰρ δίκαιον ἴσον	δοκεῖ	εἶναι, ἴσον δ' ὅ τι
[5, 1307]	ἵνα μοναρχῇ, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι	δοκεῖ	Παυσανίας ὁ στρατηγήσας κατὰ τὸν
[5, 1313]	ἄρξῃ τις ἢ βίας, ἤδη	δοκεῖ	τοῦτο εἶναι τυραννίς. Ἐν δὲ
[5, 1310]	γάρ ἐστιν οἷς ἡ δημοκρατία	δοκεῖ	ὡρίσθαι, τῷ τὸ πλεῖον εἶναι
[5, 1310]	εὐπόροις, δεῖ δὲ τοὐναντίον αἰεὶ	δοκεῖν	λέγειν ὑπὲρ εὐπόρων, ἐν δὲ
[5, 1314]	τὰ μὲν ποιεῖν τὰ δὲ	δοκεῖν	ὑποκρινόμενον τὸ βασιλικὸν καλῶς. ~Πρῶτον
[5, 1314]	βασιλικὸν καλῶς. ~Πρῶτον μὲν τοῦ	δοκεῖν	φροντίζειν τῶν κοινῶν, μήτε δαπανῶντα
[5, 1315]	πράξεις) κἂν τῆς δυνάμεώς τινα	δοκῇ	παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο δρᾶν
[5, 1304]	πολιτεῖαι καὶ ὅταν τἀναντία εἶναι	δοκοῦντα	μέρη τῆς πόλεως ἰσάζῃ ἀλλήλοις,
[5, 1309]	τὸ μέσον· πολλὰ γὰρ τῶν	δοκούντων	δημοτικῶν λύει τὰς δημοκρατίας καὶ
[5, 1310]	ταῖς δημοκρατίαις ταῖς μάλιστα εἶναι	δοκούσαις	δημοκρατικαῖς τοὐναντίον τοῦ συμφέροντος καθέστηκεν,
[5, 1315]	δι' ἐξουσίαν, ὅλως δὲ τὰς	δοκούσας	ἀτιμίας ἐξωνεῖσθαι μείζοσι τιμαῖς. Τῶν
[5, 1301]	ἀνισότητα ταύτην· εὐγενεῖς γὰρ εἶναι	δοκοῦσιν	οἷς ὑπάρχει προγόνων ἀρετὴ καὶ
[5, 1308]	μή, μή τοί γ' ἀθρόας	δόντας	ἀφαιρεῖσθαι πάλιν ἀθρόας, ἀλλ' ἐκ
[5, 1314]	ποιῆται ἀλλὰ τῆς πολεμικῆς, καὶ	δόξαν	ἐμποιεῖν περὶ αὑτοῦ τοιαύτην· ἔτι
[5, 1312]	οὐ κτήσασθαι βουλόμενοι μοναρχίαν ἀλλὰ	δόξαν.	Οὐ μὴν ἀλλ' ἐλάχιστοί γε
[5, 1314]	οἰκονόμος ἀλλ' οὐ τύραννος εἶναι	δόξειεν·	οὐ δεῖ δὲ φοβεῖσθαι μή
[5, 1310]	ἴσον δ' ὅ τι ἂν	δόξῃ	τῷ πλήθει, τοῦτ' εἶναι κύριον,
[5, 1309]	καὶ τὰς κληρονομίας μὴ κατὰ	δόσιν	εἶναι ἀλλὰ κατὰ γένος, μηδὲ
[5, 1310]	φαῦλον· οὐ γὰρ δεῖ οἴεσθαι	δουλείαν	εἶναι τὸ ζῆν πρὸς τὴν
[5, 1311]	αὐτῶν βουλομένων, τῶν δὲ μὴ	δουλεύειν.	Ὅθεν καὶ τὸ Περιάνδρου πρὸς
[5, 1310]	οἱ μὲν κατὰ πόλεμον κωλύσαντες	δουλεύειν,	ὥσπερ Κόδρος, οἱ δ' ἐλευθερώσαντες,
[5, 1313]	φρονεῖν ἂν ἐθίζοιντο μικρὸν αἰεὶ	δουλεύοντες)	καὶ τἆλλα ὅσα τοιαῦτα Περσικὰ
[5, 1313]	αἰτίαν· οὔτε γὰρ ἐπιβουλεύουσιν οἱ	δοῦλοι	καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς τυράννοις,
[5, 1313]	ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν ἀνδρῶν, καὶ	δούλων	ἄνεσις διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν·
[5, 1315]	ὑπάρξῃ τοῦτο τοῖς πράγμασιν, οὔτε	δούλων	ἐλευθέρωσιν ἀνάγκη ποιεῖσθαι τὸν τύραννον
[5, 1315]	δοκῇ παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς τοῦτο	δρᾶν	καὶ μὴ πᾶσαν ἀθρόαν ἀφαιρεῖσθαι
[5, 1314]	γὰρ μόνον εὐθὺς ἕωθεν τοῦτο	δρῶσιν,	καὶ συνεχῶς πολλὰς ἡμέρας, ἀλλὰ
[5, 1315]	πολλὰ διέμεινεν, ἀλλὰ τὰ σύμπαντα	δυεῖν	δέοντα εἴκοσι· Γέλων μὲν γὰρ
[5, 1315]	ὕβρεως εἴργεσθαι, παρὰ πάσας δὲ	δυεῖν,	τῆς τε εἰς τὰ σώματα
[5, 1302]	δέ, ὅταν τις ᾖ τῇ	δυνάμει	μείζων (ἢ εἷς ἢ πλείους)
[5, 1308]	ὥστε μηδένα ἐγγίγνεσθαι πολὺ ὑπερέχοντα	δυνάμει	μήτε φίλων μήτε χρημάτων, εἰ
[5, 1315]	γὰρ θάτερον μέρος πρὸς τῇ	δυνάμει	προστιθέμενον ὥστε κρείττους εἶναι τῶν
[5, 1312]	διὰ τὸ καταφρονεῖν ἐπιτίθενται· ὡς	δυνάμενοι	γὰρ καὶ καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου
[5, 1305]	δὲ τῆς ῥητορικῆς ηὐξημένης οἱ	δυνάμενοι	λέγειν δημαγωγοῦσι μέν, δι' ἀπειρίαν
[5, 1312]	τῆς προαιρέσεως· ἃ δὲ βούλονται,	δυνάμενοι	πράττουσι πάντες) ἐναντίαι δ' αἱ
[5, 1310]	δύναμιν. Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες ἢ	δυνάμενοι	τὰς πόλεις ἢ τὰ ἔθνη
[5, 1307]	ἐάν τις μέγας ᾖ καὶ	δυνάμενος	ἔτι μείζων εἶναι, ἵνα μοναρχῇ,
[5, 1313]	φίλοις, ὡς βουλομένων μὲν πάντων	δυναμένων	δὲ μάλιστα τούτων. Καὶ τὰ
[5, 1303]	διαλύειν τὰς τῶν ἡγεμόνων καὶ	δυναμένων	στάσεις· ἐν ἀρχῇ γὰρ γίνεται
[5, 1304]	τοῦτο μὴ λανθάνειν, ὡς οἱ	δυνάμεως	αἴτιοι γενόμενοι, καὶ ἰδιῶται καὶ
[5, 1313]	ἐφόρων ἀρχὴν ἐπικαταστήσαντος· τῆς γὰρ	δυνάμεως	ἀφελὼν ηὔξησε τῷ χρόνῳ τὴν
[5, 1312]	τοῦ βίου καταφρονῶν καὶ τῆς	δυνάμεως	διὰ τὸ τὴν μὲν δύναμιν
[5, 1315]	πάσας τὰς πράξεις) κἂν τῆς	δυνάμεώς	τινα δοκῇ παραλύειν, ἐκ προσαγωγῆς
[5, 1314]	ὥστε οὐδὲ τυραννίδα καταλύειν μὴ	δυνάμεως	ὑπαρχούσης) Εἰς οὓς μὲν οὖν
[5, 1310]	ἢ κατὰ ταῦτά τε καὶ	δύναμιν.	Ἅπαντες γὰρ εὐεργετήσαντες ἢ δυνάμενοι
[5, 1312]	δυνάμεως διὰ τὸ τὴν μὲν	δύναμιν	ἐξηργηκέναι αὐτὸν δὲ τρυφᾶν, καὶ
[5, 1312]	καταφρονοῦντες τοῦ κινδύνου διὰ τὴν	δύναμιν	ἐπιχειροῦσι ῥᾳδίως, ὥσπερ οἱ στρατηγοῦντες
[5, 1312]	παρὰ τοῖς μονάρχοις· ἀνδρεία γὰρ	δύναμιν	ἔχουσα θράσος ἐστίν, δι' ἃς
[5, 1302]	μὲν καὶ κέρδος τίνα ἔχουσι	δύναμιν	καὶ πῶς αἴτια, σχεδόν ἐστι
[5, 1309]	πρὸς τὴν καθεστῶσαν πολιτείαν, ἔπειτα	δύναμιν	μεγίστην τῶν ἔργων τῆς ἀρχῆς,
[5, 1313]	γίνεσθαι πολλοὺς εὐκαταφρονήτους, καὶ τὸ	δύναμιν	μὴ κεκτημένους τυραννικὴν ἀλλὰ βασιλικὴν
[5, 1307]	ἢ πόρρω μὲν ἔχουσα δὲ	δύναμιν.	Ὅπερ συνέβαινεν ἐπ' Ἀθηναίων καὶ
[5, 1314]	βασιλικωτέραν, ἓν φυλάττοντα μόνον, τὴν	δύναμιν,	ὅπως ἄρχῃ μὴ μόνον βουλομένων
[5, 1310]	εἰ μόνον βουληθεῖεν, διὰ τὸ	δύναμιν	προυυπάρχειν τοῖς μὲν βασιλικῆς ἀρχῆς
[5, 1304]	ἡγεμονίας διὰ τὴν κατὰ θάλατταν	δύναμιν	τὴν δημοκρατίαν ἰσχυροτέραν ἐποίησεν, καὶ
[5, 1302]	κατὰ τὴν πόλιν καὶ τὴν	δύναμιν	τοῦ πολιτεύματος· γίνεσθαι γὰρ εἴωθεν
[5, 1309]	Ἀπορήσειε δ' ἄν τις, ἂν	δύναμις	ὑπάρχῃ καὶ τῆς πολιτείας φιλία,
[5, 1310]	ὥστε καὶ βούλονται μᾶλλον καὶ	δύνανται	νεωτερίζειν· ἐν δὲ ταῖς δημοκρατίαις
[5, 1312]	ὡς λήσοντες. Καὶ οἱ οἰόμενοι	δύνασθαι	κατασχεῖν τὴν ἀρχὴν τρόπον τινὰ
[5, 1308]	οἱ δημαγωγοὶ ἔνθα δ' οἱ	δυνάσται,	ἢ οἱ τὰς μεγίστας ἔχοντες
[5, 1302]	ἐκ τῶν τοιούτων μοναρχία ἢ	δυναστεία·	διὸ ἐνιαχοῦ εἰώθασιν ὀστρακίζειν, οἷον
[5, 1308]	ἔνθα μὲν ὀλιγαρχίαν ἔνθα δὲ	δυναστείαν	γίνεσθαι συμβαίνει, ἐκείνως δὲ ἐκ
[5, 1306]	δὲ πλείους, οὗτοι αὑτοῖς περιποιοῦνται	δυναστείαν·	ὁτὲ δὲ ταῦτα δεδιότες μεταδιδόασι
[5, 1307]	τάξις πᾶσα τῆς πολιτείας εἰς	δυναστείαν	τῶν ἐπιχειρησάντων νεωτερίζειν. Πᾶσαι δ'
[5, 1308]	εἴρηται πρότερον) ἔπειθ' ἧττον εἰς	δυναστείας	ἐμπίπτουσιν αἱ ὀλιγαρχίαι καὶ ἀριστοκρατίαι
[5, 1303]	αὐξανομένων μεταβάλλουσιν εἰς ὀλιγαρχίας καὶ	δυναστείας.	Μεταβάλλουσι δ' αἱ πολιτεῖαι καὶ
[5, 1311]	περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ βασιλικὰς	δυναστείας.	Οἷον ἐν Μυτιλήνῃ τοὺς Πενθιλίδας
[5, 1306]	ἐνενήκοντα ὄντας, τὴν δ' αἵρεσιν	δυναστευτικὴν	εἶναι καὶ ὁμοίαν τῇ τῶν
[5, 1302]	καὶ ἡ τιμή, καὶ τί	δύναται	καὶ πῶς αἰτία στάσεως· καὶ
[5, 1313]	τυραννικά ἐστιν (πάντα γὰρ ταὐτὸν	δύναται)	καὶ τὸ μὴ λανθάνειν πειρᾶσθαι
[5, 1313]	ἔργα Πολυκράτεια (πάντα γὰρ ταῦτα	δύναται	ταὐτόν, ἀσχολίαν καὶ πενίαν τῶν
[5, 1309]	εἶναι μᾶλλον, οἱ δὲ εὔποροι	δυνήσονται	διὰ τὸ μηδενὸς προσδεῖσθαι τῶν
[5, 1310]	οἱ δημοκρατίαν βουλόμενοι, ἀλλ' οἷς	δυνήσονται	οἱ μὲν ὀλιγαρχεῖν οἱ δὲ
[5, 1312]	φάσκων ὡς ὅποι περ ἂν	δύνηται	προελθεῖν, ἱκανὸν αὑτῷ τοσοῦτον μετασχεῖν
[5, 1314]	ἀλλήλοις, τὰ δ' ὅπως μὴ	δύνωνται,	τὰ δ' ὅπως μικρὸν φρονῶσιν.
[5, 1303]	Ἑστιαίᾳ συνέβη μετὰ τὰ Μηδικά,	δύο	ἀδελφῶν περὶ τῆς πατρῴας νομῆς
[5, 1316]	ὧν ἐπίτριτος πυθμὴν πεμπάδι συζυγεὶς	δύο	ἁρμονίας παρέχεται, λέγων ὅταν ὁ
[5, 1310]	ὅτι κακῶς ὁρίζονται τὸ ἐλεύθερον.	Δύο	γάρ ἐστιν οἷς ἡ δημοκρατία
[5, 1310]	τὸ πλῆθος κύριον τῶν νόμων·	δύο	γὰρ ποιοῦσιν ἀεὶ τὴν πόλιν,
[5, 1301]	ἀξιοῦσιν ἑαυτούς. Διὸ καὶ μάλιστα	δύο	γίνονται πολιτεῖαι, δῆμος καὶ ὀλιγαρχία·
[5, 1312]	τὸν δῆμον, ἐκεῖνον ἐκβαλὼν διεφθάρη.	Δύο	δὲ οὐσῶν αἰτιῶν δι' ἃς
[5, 1307]	τὰ δύο· λέγω δὲ τὰ	δύο	δῆμον καὶ ὀλιγαρχίαν. Ταῦτα γὰρ
[5, 1309]	γὰρ τὰ συμφέροντα καὶ τὰ	δύο.	Ἢ ὅτι ἐνδέχεται τοὺς τὰ
[5, 1302]	μὲν γὰρ ταῖς ὀλιγαρχίαις ἐγγίνονται	δύο,	ἥ τε πρὸς ἀλλήλους στάσις
[5, 1304]	γὰρ τῶν εὐπόρων τινὸς καταλιπόντος	δύο	θυγατέρας, ὁ περιωσθεὶς καὶ οὐ
[5, 1307]	τὴν ἀρετήν, μάλιστα δὲ τὰ	δύο·	λέγω δὲ τὰ δύο δῆμον
[5, 1305]	Αἱ δ' ὀλιγαρχίαι μεταβάλλουσι διὰ	δύο	μάλιστα τρόπους τοὺς φανερωτάτους, ἕνα
[5, 1302]	ἔστι δ' ὡς πλείους. Ὧν	δύο	μέν ἐστι ταὐτὰ τοῖς εἰρημένοις,
[5, 1313]	τὸ ἐξ ἀρχῆς τε εἰς	δύο	μέρη διαιρεθῆναι τὴν ἀρχήν, καὶ
[5, 1303]	Μετέβαλε γὰρ ἡ πολιτεία ἐκ	δύο	νεανίσκων στασιασάντων τῶν ἐν ταῖς
[5, 1316]	Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι	δύο	πόλεις εἶναι τὴν ὀλιγαρχικήν, πλουσίων
[5, 1315]	Ἐπεὶ δ' αἱ πόλεις ἐκ	δύο	συνεστήκασι μορίων, ἔκ τε τῶν
[5, 1309]	Ἢ ὅτι ἐνδέχεται τοὺς τὰ	δύο	ταῦτα ἔχοντας ἀκρατεῖς εἶναι, ὥστε
[5, 1309]	Ἔοικε δὲ δεῖν βλέπειν εἰς	δύο,	τίνος πλεῖον μετέχουσι πάντες καὶ
[5, 1312]	φθοραὶ συμβαίνουσιν. Φθείρεται δὲ κατὰ	δύο	τρόπους, ~ἕνα μὲν στασιασάντων τῶν
[5, 1313]	Αἱ δὲ τυραννίδες σῴζονται κατὰ	δύο	τρόπους τοὺς ἐναντιωτάτους, ὧν ἅτερός
[5, 1301]	ἑνός· ἴσον γὰρ μέρος τὰ	δύο	τῶν τεττάρων καὶ τὸ ἓν
[5, 1313]	πάντα φυλάττειν ὅθεν εἴωθε γίγνεσθαι	δύο,	φρόνημά τε καὶ πίστις, καὶ
[5, 1301]	τεττάρων καὶ τὸ ἓν τοῖν	δυοῖν·	ἄμφω γὰρ ἡμίση. Ὁμολογοῦντες δὲ
[5, 1301]	λόγῳ δὲ τὰ τέτταρα τοῖν	δυοῖν	καὶ ταῦτα τοῦ ἑνός· ἴσον
[5, 1301]	μὲν ἴσῳ τὰ τρία τοῖν	δυοῖν	καὶ ταῦτα τοῦ ἑνός, λόγῳ
[5, 1302]	ᾖ τὸ δ' ἄλλο σῶμα	δυοῖν	σπιθαμαῖν, ἐνίοτε δὲ κἂν εἰς
[5, 1310]	τοῖς ἀρχομένοις ἐστίν, ἅτε ἐκ	δυοῖν	συγκειμένη κακῶν καὶ τὰς παρεκβάσεις
[5, 1306]	τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ τινῶν	δυσχερανάντων	κατελύθησαν, ὥσπερ ἡ ἐν Κνίδῳ
[5, 1311]	ἐχαλέπαινεν εἰπόντος τι αὐτοῦ εἰς	δυσωδίαν	τοῦ στόματος. Καὶ ἄλλοι δὲ
[5, 1314]	φροντίζειν τῶν κοινῶν, μήτε δαπανῶντα	δωρεὰς	τοιαύτας ἐφ' αἷς τὰ πλήθη
[5, 1302]	οἵ τε ἠδικηκότες, δεδιότες μὴ	δῶσι	δίκην, καὶ οἱ μέλλοντες ἀδικεῖσθαι,