>Livre, Chap. |
[1, 3] |
ζῆν.
Τὸ
δὲ
τέλος
ἐστὶν
|
οὐχ |
ἁπλοῦν
ἀλλὰ
διττόν·
ἐνίων
μὲν |
[1, 16] |
τί.
τὸ
δὲ
διὰ
τί
|
οὐχ |
ἁπλοῦν
ἐστίν.
ἐν
μὲν
γὰρ |
[1, 10] |
τινὰ
παραβολήν,
βουλόμενοι
δεικνύναι
ὅτι
|
οὐχ |
ἑκούσιον.
Διὰ
τί
γάρ,
φασίν, |
[1, 15] |
φιλίᾳ,
διήμαρτεν
δὲ
τούτου·
διὸ
|
οὐχ |
ἑκούσιον
ἐδόκει
εἶναι,
ὅτι
τὴν |
[1, 12] |
ἄλλος
λόγος
ἐναντιοῦται,
ὅς
φησιν
|
οὐχ |
ἑκούσιον
εἶναι.
Ὁ
γὰρ
ἐγκρατὴς |
[1, 12] |
ἐπιθυμίαν
πράττει·
ὥστε
ὁ
ἐγκρατὴς
|
οὐχ |
ἑκὼν
ἂν
εἴη
ἐγκρατής.
Ἀλλ´ |
[1, 31] |
Ἀλλ´
ἐντεῦθεν
δῆλον
πάλιν
ὅτι
|
οὐχ |
ἑκών.
Πάντες
γὰρ
οἱ
ἔλαττον |
[1, 31] |
αἰτία
ᾖ
τοῦ
πρᾶξαί
τι,
|
οὐχ |
ἑκὼν
τοῦτο
πράττει,
ὥστε
οὐκ |
[1, 9] |
δὲ
ὑπερβολή,
οἷον
ἀνδρείᾳ
μὲν
|
οὐχ |
ἡ
θρασύτης
ὑπερβολὴ
οὖσα,
ἀλλ´ |
[1, 1] |
ἀληθὴς
μέν
ἐστιν
ἴσως·
ἀλλ´
|
οὐχ |
ἡ
πολιτικὴ
ἐπιστήμη
ἢ
δύναμις, |
[1, 4] |
ἕξις
ἡ
βελτίστη·
ἀλλ´
ἴσως
|
οὐχ |
ἱκανὸν
οὕτως
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
ἀλλὰ |
[1, 19] |
ἀνδρεία
περὶ
ταῦτα.
Ἀφοβος
δὲ
|
οὐχ |
ὅταν
οὕτω
συμπέσῃ
τῷ
ἀνδρείῳ |
[1, 2] |
καθ´
ἓν
συγκρινομένων.
Ἀλλ´
ἴσως
|
οὐχ |
οὕτως
ζητητέον
ἐστὶν
τὸ
ἄριστον |
[1, 16] |
πρακτοῖς,
ἐν
οἷς
ἡ
προαίρεσις,
|
οὐχ |
οὕτως
(οὐδεμία
γὰρ
κεῖται
ὡρισμένη) |
[1, 4] |
ζῆν
αὐτῷ
κατὰ
τὰς
ἀρετὰς
|
οὐχ |
ὑπάρχει,
ὃ
ἦν
κατὰ
τὴν |
[1, 1] |
ὥστε
οὐδ´
ἡ
πολιτική.
Διὸ
|
οὐχ |
ὑπὲρ
τοῦ
κατὰ
τὴν
ἰδέαν |
[1, 1] |
ἧς
νῦν
ἐστιν
ὁ
λόγος,
|
οὐχ |
ὑπὲρ
τούτου
σκοπεῖ
τἀγαθοῦ,
ἀλλὰ |
[1, 19] |
ἐὰν
γὰρ
τούτων
μηθὲν
ὑπάρχῃ,
|
οὐχ |
ὑπομένει.
Διὸ
τοὺς
δι´
ἐμπειρίαν |
[1, 17] |
Ἔτι
δ´
ἐστὶν
ἡ
διάνοια
|
οὐχ |
ὥσπερ
αἴσθησις,
οἷον
τῇ
ὄψει |