Livre, chapitre
[2, 8]	χρόαν, οἱ δ' ὀδόντες οὐθέν·	ἐκ	γὰρ τῶν ὀστῶν εἰσιν, ὅσα
[2, 9]	ἄλλων πλείω συμβαίνει· καὶ γὰρ	ἐκ	γενετῆς ὅταν πηρωθῶσι τοὺς τόπους
[2, 10]	Προβλήμασι περὶ αὐτῶν) οὔθ' ὅλως	ἐκ	γνωρίμων ποιούμενος τὰς ἀρχάς. Τὰ
[2, 10]	ὥστ' ἄγονον εἶναι τὸ γενόμενον,	ἐκ	δὲ ἵππου θήλεος καὶ ἄρρενος
[2, 8]	ἀνάλογον γίγνεται τῇ (καρίᾳ πρῶτον.	Ἐκ	δὲ τῆς καρδίας αἱ φλέβες
[2, 10]	γίγνεται ἑτέρων ὄντων τῷ εἴδει,	ἐκ	δὲ τῶν ἑτέρων τῷ εἴδει
[2, 8]	ἄλλων αἰσθητηρίων τὰ σώματα συνίστησιν,	ἐκ	δὲ τῶν περιττωμάτων ὀστᾶ καὶ
[2, 10]	τὰ κοῖλα τοῖς πυκνοῖς ἀλλήλων,	ἐκ	δὲ τῶν τοιούτων γίγνεσθαι ἐκ
[2, 10]	ζητεῖν οὔτε περὶ τῶν φυσικῶν·	ἐκ	δὲ (τῶν ὑπαρχόντων τῷ γένει
[2, 5]	ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος μηδ'	ἐκ	ζῴων μιγνυμένων. Καὶ περὶ μὲν
[2, 3]	ὕδωρ θερμῷ, τὸ δ' ἔσωθεν	ἐκ	θερμοῦ ἐξέρχεται παχύ, ψυχόμενον δὲ
[2, 3]	ἐξέρχεται παχὺ καὶ θερμὸν καὶ	ἐκ	θερμοῦ τοῦ σώματος· εἰ δὲ
[2, 5]	ἄρρεν, ὅσα μηδ' αὐτὰ γίγνεται	ἐκ	θήλεος καὶ ἄρρενος μηδ' ἐκ
[2, 4]	ὁτὲ δ' οὔ, οὕτω καὶ	ἐκ	θήλεος ὁτὲ μὲν θῆλυ ὁτὲ
[2, 9]	καὶ οἱ Ἰνδικοὶ δὲ κύνες	(ἐκ	θηρίου τινὸς κυνώδους γεννῶνται καὶ
[2, 10]	γεννήσασιν ἄρρεν ἢ θῆλυ, οἷον	ἐκ	κυνὸς ἄρρενος καὶ θήλεος κύων
[2, 10]	εἰ κύων ἕτερον λέοντος, καὶ	ἐκ	κυνὸς ἄρρενος καὶ λέοντος θήλεος
[2, 10]	καὶ λέοντος θήλεος ἕτερον (καὶ	ἐκ	λέοντος ἄρρενος καὶ κυνὸς θήλεος
[2, 10]	τὸ τῶν σπερμάτων γίγνεσθαι πυκνὸν	ἐκ	μαλακῆς (τῆς γονῆς οὔσης ἑκατέρας·
[2, 10]	ἐκ δὲ τῶν τοιούτων γίγνεσθαι	ἐκ	μαλακῶν σκληρὸν ὥσπερ τῷ καττιτέρῳ
[2, 3]	καὶ ἐξ ὑγροῦ στιφρὸν καὶ	ἐκ	μέλανος λευκόν. Αἴτιον δ' ὅτι
[2, 8]	τοῖς γιγνομένοις αὐτοῖς ἡ φύσις	ἐκ	μὲν τῆς καθαρωτάτης ὕλης σάρκας
[2, 10]	θήλεος ὁποτερουοῦν ὄντος, διὰ τί	ἐκ	μὲν τούτων γίγνεται πυκνὸν οὕτως
[2, 8]	ἀλλ' οὐ συμπεφύκασι τοῖς ὀστοῖς.	Ἐκ	μέντοι τῆς τροφῆς τῆς εἰς
[2, 1]	ἐξ οὗ γίγνεται τὸ γιγνόμενον	ἐκ	μέρους (τὸ δὲ λοιπόν ἐστι
[2, 8]	τυχόντος, (ὥσπερ οὔτε κιβωτὸν μὴ	ἐκ	ξύλου ὁ τέκτων ποιήσειεν ἄν,
[2, 4]	τοῦ ἄρρενος. Ὥσπερ γὰρ καὶ	ἐκ	πεπηρωμένων ὁτὲ μὲν γίγνεται πεπηρωμένα
[2, 8]	ἐκπίπτουσιν (ὕστερον λεχθήσεται. Διότι δ'	ἐκ	περιττώματός ἐστι τὰ τοιαῦτα τῶν
[2, 9]	διὰ τὸ ἀθροίζεσθαι (κατὰ μικρὸν	ἐκ	πολλῶν οἷον ἐξάνθημα καὶ φλεγμασία
[2, 9]	μάλιστα οἱ ῥινοβάται καλούμενοι γίγνεσθαι	ἐκ	ῥίνης καὶ βάτου συνδυαζομένων. Λέγεται
[2, 2]	εἴτε μή ἀδύνατον εἰ πᾶν	ἐκ	σπέρματος καὶ γονῆς γίγνεται. Δῆλον
[2, 10]	ταῖς ὑστέραις διὰ τὸ μὴ	ἐκ	συγγενῶν γενέσθαι τὴν ἀρχὴν τῶν
[2, 1]	δὲ θήλεα καὶ ἄρρενα, καὶ	ἐκ	συνδυαζομένων γίγνεταί τι αὐτῶν, ἀτελὲς
[2, 1]	τὰ ἔντομα σκωληκοτοκεῖ, ὅσα ἢ	ἐκ	συνδυασμοῦ γίγνεται ἢ αὐτὰ συνδυάζεται.
[2, 1]	πάντα γίγνεται ἀπὸ σπέρματος ὅσα	ἐκ	συνδυασμοῦ γίγνεται, προϊεμένου τοῦ ἄρρενος
[2, 2]	ἔχουσι καρδίαν τὸ ταύτῃ ἀνάλογον,	(ἐκ	ταύτης ἂν εἴη ἡ ἀρχὴ
[2, 6]	τοῖς ζῴοις αὐτοῖς ὅταν ἀπολυθῶσιν	ἐκ	τῆς ἐν αὑτοῖς τροφῆς· περὶ
[2, 5]	γονῇ κινήσει δημιουργεῖ τὸ συνιστάμενον	ἐκ	τῆς ἐν τοῖς θήλεσιν ὕλης,
[2, 8]	τι τοιοῦτον ἕτερόν ἐστι μόριον	ἐκ	τῆς ἐπικτήτου τροφῆς καὶ τῆς
[2, 6]	ἤδη ζῷον δυνάμει πορευτικόν. Διὸ	ἐκ	τῆς καρδίας τὰς δύο φλέβας
[2, 10]	ἄχρηστον (μετὰ τοῦ περιττώματος τοῦ	ἐκ	τῆς κύστεως ἐκκρίνεται (διόπερ οὐδὲ
[2, 8]	καὶ μετειληφότα τῆς κυριωτάτης ἀρχῆς	ἐκ	τῆς πεπεμμένης καὶ καθαρωτάτης καὶ
[2, 8]	συνίσταται καὶ ἐκ τῶν αὐτῶν,	ἐκ	τῆς σπερματικῆς περιττώσεως καὶ τῆς
[2, 8]	πρώτῃ συστάσει γίγνεται τῶν μορίων	ἐκ	τῆς σπερματικῆς περιττώσεως, καὶ τῶν
[2, 8]	σκέπην, ὡς τοῦ δέρματος γιγνομένου	ἐκ	τῆς (τοιαύτης γλισχρότητος· ἔχει γάρ
[2, 5]	εἰς τὰς ὑστέρας, ὧν ὑπερπληρουμένων	ἐκ	τῆς τροφῆς καὶ τῆς φύσεως
[2, 6]	ζῴοις καὶ τοῖς φυτοῖς ὕστερον	ἐκ	τῆς τροφῆς ποιεῖ τὴν αὔξησιν,
[2, 8]	δ' ἄλλων γίγνεται μορίων ἕκαστον	ἐκ	τῆς τροφῆς, τὰ μὲν τιμιώτατα
[2, 9]	τοῦ ὀμφαλοῦ, ὁ δ' ὀμφαλὸς	ἐκ	τῆς φλεβὸς ἐφεξῆς ἀλλήλοις, ὡσπερανεὶ
[2, 8]	περιττώσεως, καὶ τῶν ζῴων αὐξανομένων	(ἐκ	τῆς φυσικῆς τροφῆς λαμβάνει τὴν
[2, 8]	ἀναγκαῖα μόρια καὶ τούτων (ἕνεκεν	ἐκ	τῆς χείρονος καὶ τῶν ὑπολειμμάτων
[2, 9]	Τὰ μὲν οὖν ἄλλα τῶν	ἐκ	τοιαύτης μίξεως γιγνομένων συνδυαζόμενα φαίνεται
[2, 2]	τοῖς ἔχουσι, τοῖς δ' ἄλλοις	ἐκ	τοῦ ἀνάλογον. ~Τί μὲν οὖν
[2, 5]	τοῦ θήλεος ἡ δὲ ψυχὴ	ἐκ	τοῦ ἄρρενος· ἡ γὰρ ψυχὴ
[2, 8]	καὶ κέρατα καὶ τὰ τοιαῦτα	ἐκ	τοῦ δέρματος, διὸ καὶ συμμεταβάλλουσι
[2, 2]	τέχνῃ ὑπ' ἐνεργείᾳ ὄντος γίγνεται	ἐκ	τοῦ δυνάμει τοιούτου. Τὸ μὲν
[2, 3]	Τὸ γὰρ σπέρμα ἐξέρχεται μὲν	ἐκ	τοῦ ζῴου παχὺ καὶ λευκόν,
[2, 5]	Ἔστι δὲ τὸ μὲν σῶμα	ἐκ	τοῦ θήλεος ἡ δὲ ψυχὴ
[2, 2]	ᾠοτοκεῖται, τὰ δὲ μέχρι πόρρω	ἐκ	τοῦ θήλεος λαμβάνει διὰ τὸ
[2, 2]	ἔχει πρώτην ἐν αὑτοῖς λαβόντα	ἐκ	τοῦ θήλεος, οἷον ὅσα μὴ
[2, 9]	ἀπὸ τῶν ἄρθρων· αἱ δ'	ἐκ	τοῦ θώρακος ὀσμαὶ πᾶσαι ποιοῦσιν
[2, 10]	ἐστὶν ἡμίονος ἀνάπηρος· καὶ γὰρ	(ἐκ	τοῦ ἵππου καὶ τοῦ ὄνου
[2, 7]	Ἔστι γὰρ ἡ μὲν γένεσις	ἐκ	τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ
[2, 9]	γεγραμμένων. Πεφύκασι γὰρ τὰ ζῷα	ἐκ	τοῦ ὀμφαλοῦ, ὁ δ' ὀμφαλὸς
[2, 7]	τὸ ὄν, ἡ δὲ φθορὰ	ἐκ	τοῦ ὄντος πάλιν εἰς τὸ
[2, 2]	ἀπορία πλείων, πῶς ποτε γίγνεται	ἐκ	τοῦ σπέρματος τὸ φυτὸν ἢ
[2, 1]	σκώληξ ἀτελές, οὕτω τὸ τέλειον	ἐκ	τοῦ τελείου γίγνεσθαι πέφυκεν. Τὰ
[2, 8]	τὸ τὴν ἐνέργειαν ἔχον ποιήσει	ἐκ	τοῦ τυχόντος, (ὥσπερ οὔτε κιβωτὸν
[2, 5]	θύραζε ᾠοτοκούντων καὶ τὸ ζῷον	ἐκ	τοῦ ᾠοῦ γίγνεται ἐν τῷ
[2, 1]	καλουμένη δύναμιν (ᾠοῦ ἔχει) εἶτ'	ἐκ	τούτου γίγνεται ζῷον ἐν τῇ
[2, 10]	εἶναι ὅσον τὸ γενέσθαι τὸ	ἐκ	τούτου ψυχρότερον· τοῦτο δὲ γίγνεται
[2, 10]	γεννητικὸν ἐξ ἀλλήλων ἦν, τὸ	ἐκ	τούτων ἔτι μᾶλλον ἄγονον καὶ
[2, 8]	περὶ ταύτας ἐστίν, ἅτε γιγνόμενα	ἐκ	τούτων. Ἡ δὲ γένεσίς ἐστιν
[2, 10]	θερμὸν συμβαίνει αὐτὸ μὲν τὸ	ἐκ	τούτων κύημα γενόμενον σώζεσθαι καὶ
[2, 10]	ἀλλήλων εἶναι γόνιμα, τὸ δ'	ἐκ	τούτων μηκέτι γόνιμον ἀλλ' ἄγονον
[2, 10]	ἔπειτ' οὐ συλληπτικὰ τὰ θήλεα	ἐκ	τῶν ἀρρένων ἀεί, διόπερ τοὺς
[2, 10]	πραγμάτων οὐκ ὄντες. Οἱ γὰρ	(ἐκ	τῶν ἀρχῶν τῶν γεωμετρικῶν γεωμετρικοί,
[2, 8]	καὶ τὰ νεῦρα συνίσταται καὶ	ἐκ	τῶν αὐτῶν, ἐκ τῆς σπερματικῆς
[2, 6]	τούτων ἀρχή. Δῆλον δὲ τοῦτο	ἐκ	τῶν ἱστοριῶν καὶ τῶν ἀνατομῶν.
[2, 8]	οὔτ' ἄνευ τούτου κιβωτὸς ἔσται	ἐκ	τῶν ξύλων. Ἡ δὲ θερμότης
[2, 10]	καὶ κενός· οἱ γὰρ μὴ	ἐκ	τῶν οἰκείων ἀρχῶν λόγοι κενοί,
[2, 8]	ἔχοντες τοῖς ὀστοῖς καὶ (γίγνονται	ἐκ	τῶν ὀστῶν, ὄνυχες δὲ καὶ
[2, 4]	ταύτην πρῶτον ἀναγκαῖόν ἐστι λαβεῖν	ἐκ	τῶν περὶ ψυχῆς διωρισμένων ἐν
[2, 10]	μὲν ἑκάτερον αὐτῶν ἐστι μονοτόκον	ἐκ	τῶν συγγενῶν ζῴων, ἔπειτ' οὐ
[2, 4]	ἀπὸ πυρὸς ἔχει τὴν ἀρχὴν	ἐκ	τῶν τοιούτων ἐστὶ φανερόν. Τὸ
[2, 4]	τε πάσας προϋπάρχειν φανερόν ἐστιν	ἐκ	τῶν τοιούτων· ὅσων γάρ ἐστιν
[2, 9]	ἑνί. Δεῖ δὲ ταῦτα θεωρεῖν	ἔκ	τε τῶν παραδειγμάτων τῶν ἐν
[2, 2]	Ἀνάγκη (γὰρ τὸ γιγνόμενον καὶ	ἔκ	τινος γίγνεσθαι καὶ ὑπό τινος
[2, 9]	μὲν σύνεγγυς τὴν φύσιν ἔχουσιν	οὐκ	ἀδιαφόροις δὲ τῷ εἴδει, ἐὰν
[2, 8]	Δι' ἣν μὲν οὖν αἰτίαν	οὐκ	(ἀεὶ λαμβάνουσιν αὔξησιν λεκτέον ὕστερον·
[2, 10]	εἶναί τι, ἔστι δ' οὐθέν.	Οὐκ	ἀληθὲς δέ, ὅτι πολλὰ τῶν
[2, 6]	(ἡ πρώτη τροφή; Ἢ τοῦτ'	οὐκ	ἀληθὲς ὡς πᾶσα θύραθεν, ἀλλ'
[2, 3]	τὸ σπέρμα πάντων· (Ἡρόδοτος γὰρ	οὐκ	ἀληθῆ λέγει φάσκων μέλαιναν εἶναι
[2, 5]	καὶ ὄγκον, τὸ δ' ἄρρεν	οὐκ	ἀναγκαῖον· οὔτε γὰρ τὰ ὄργανα
[2, 8]	τῇ μήτρᾳ λαμβάνοντα τὴν διάρθρωσιν	οὐκ	ἀναπνεῖ πρὶν ἢ ὁ πνεύμων
[2, 8]	τὴν διάρθρωσιν, τὰ δ' ὅλως	οὐκ	ἀναπνεῖ τῶν ζῴων, σκωληκοτοκεῖται δὲ
[2, 1]	ὥστε μεγέθους μετειληφέναι. Τοῦτο δ'	οὐκ	ἄνευ θερμότητος ψυχικῆς· ἀνάγκη γὰρ
[2, 1]	τὰ δὲ ἀδιάρθρωτον ἐκτίκτει καὶ	οὐκ	ἀπειληφὸς τὴν αὑτοῦ μορφήν. Τῶν
[2, 8]	γὰρ ἀρχῆς ἄλλη γνῶσις καὶ	οὐκ	ἀπόδειξις. Ἀρχὴ δ' ἐν μὲν
[2, 5]	τῆς ὑστέρας, καὶ διὰ τοῦτο	οὐκ	ἀπολύεται τὸ ᾠὸν ἀπὸ τῆς
[2, 7]	καὶ φυτοῖς. Διὰ τί οὖν	οὐκ	ἀποτελεῖ τὰ μόρια καὶ τὸ
[2, 2]	ἄρα οἷόν τε μόριον ὑπάρχειν.	Οὐκ	ἄρα ἔχει τὸ ποιοῦν τὰ
[2, 7]	τί προσδεῖται τοῦ ἄρρενος ἀλλ'	οὐκ	αὐτὸ ἐξ αὑτοῦ γεννᾷ τὸ
[2, 3]	ἢ μικτὸν γῆς καὶ ὕδατος	οὐκ	ἔδει ὑγρὸν πᾶν γίγνεσθαι (καὶ
[2, 8]	ὀδόντων καὶ ἐκπίπτουσιν οἱ δ'	οὐκ	ἐκπίπτουσιν (ὕστερον λεχθήσεται. Διότι δ'
[2, 2]	πῶς ποτε ὑπὸ τοῦ ἔξω	οὐκ	ἐνδέχεται γίγνεσθαι. Ἔστι μὲν γὰρ
[2, 5]	ἄρρενος σπέρματι. Ἡ δ' ἄφεσις	οὐκ	ἐντὸς γίγνεται καθάπερ οἴονταί τινες
[2, 8]	μὲν ἐξ ἀνάγκης τῇ δ'	οὐκ	ἐξ ἀνάγκης ἀλλ' ἕνεκά τινος.
[2, 2]	ὕλη ἐστίν. Ζητεῖται δὲ νῦν	οὐκ	ἐξ οὗ ἀλλ' ὑφ' οὗ
[2, 1]	καὶ δελφίς. Ταύτῃ μὲν οὖν	οὐκ	ἔστι διελεῖν, οὐδ' αἴτιον τῆς
[2, 8]	τοῦ μὲν ἀεὶ καὶ ἀπείρου	οὐκ	ἔστιν ἀρχή, τὸ δὲ διὰ
[2, 6]	ζῴων· τὰ μὲν γὰρ τοιαῦτ'	οὐκ	ἔχει ἀρχὴν ὅλως, τὰ δὲ
[2, 4]	συνιστάμενον ᾠόν, ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν	οὐκ	ἔχει, διὸ οὐ γίγνεται ἔμψυχον·
[2, 4]	καὶ ἡ γονὴ καὶ πῶς	οὐκ	ἔχει διώρισται· δυνάμει μὲν γὰρ
[2, 9]	τῶν κολοβῶν ζῴων καὶ ἀμφωδόντων	οὐκ	ἔχει κοτυληδόνας (ἐν ταῖς ὑστέραις,
[2, 4]	οὐ καθαρὸν δέ· ἓν γὰρ	οὐκ	ἔχει μόνον· τὴν τῆς ψυχῆς
[2, 4]	μὲν γὰρ ἔχει, ἐνεργείᾳ δ'	οὐκ	ἔχει. Τοῦ δὲ σπέρματος ὄντος
[2, 1]	ἂν ἰὸν διεφθείρετο τὸ ᾠὸν	οὐκ	ἔχον προβολήν. Τὰ δὲ καὶ
[2, 4]	μὲν (ἔχοντα θετέον, ἐνεργείᾳ δ'	οὐκ	ἔχοντα πρὶν ἢ καθάπερ τὰ
[2, 8]	μή τι συμβῇ παρὰ φύσιν,	οὐκ	ἔχων. Δι' ἣν δ' αἰτίαν
[2, 10]	ἀλλὰ δοκοῦσιν εἶναι τῶν πραγμάτων	οὐκ	ὄντες. Οἱ γὰρ (ἐκ τῶν
[2, 9]	(διὰ τοῦ σαρκίδιόν τι βδάλλειν	οὐκ	ὀρθῶς λέγουσιν· ἐπί τε γὰρ
[2, 6]	ζῴων, ὕστερον δὲ τὰ (ἐντός,	οὐκ	ὀρθῶς λέγουσιν, ὥσπερ ξυλίνων ἢ
[2, 9]	μήτρας ἔξω φανερόν, ὥστε λέγουσιν	οὐκ	ὀρθῶς οἱ λέγοντες οὕτως ὥσπερ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009