Livre, chapitre
[2, 6]	αἷμα καὶ τὸ ἀνάλογον, τούτων	δ'	ἀγγεῖον αἱ φλέβες· διὸ ἡ
[2, 10]	ἡμίονον ἀλλὰ καὶ ἐκθρέψαι· τοῦτο	δ'	ἀδύνατον μὴ γιγνομένων καταμηνίων. Ταῖς
[2, 8]	δὲ διὰ τί ἀρχή, τὸ	δ'	ἀεὶ ἄπειρον, ὥστε τὸ ἐρωτᾶν
[2, 8]	σώματι καὶ τοῖς μέρεσιν. Αὐξάνονται	δ'	αἱ τρίχες καὶ τεθνεώτων, οὐ
[2, 6]	πρώτη γίγνεται ἔναιμος οὖσα, (τὸ	δ'	αἷμα τροφή, ἡ δὲ τροφὴ
[2, 1]	ἀτελὲς μέντοι τὸ γιγνόμενον· ἡ	δ'	αἰτία εἴρηται πρότερον ἐν ἑτέροις.
[2, 9]	ἐστι, τὸ τῶν ἡμιόνων. Τὰ	δ'	αἴτια τῆς ἀγονίας ἐπὶ μὲν
[2, 8]	φύσιν, οὐκ ἔχων. Δι' ἣν	δ'	αἰτίαν οἱ μὲν γίγνονται τῶν
[2, 5]	τέλειον, θύραζε (προΐεται· δι' ἃς	δ'	αἰτίας εἴρηται πρότερον. Τέλειον δ'
[2, 10]	μιγνύμενα τὸν τρόπον τοῦτον. Ἐμπεδοκλῆς	δ'	αἰτιᾶται (τὸ μίγμα τὸ τῶν
[2, 8]	καὶ πλεῖστον τῶν ζῴων, τούτου	δ'	αἴτιον ὅτι καὶ τὴν ἐν
[2, 1]	προΐεται ἐν τῷ συνδυασμῷ. Τούτου	δ'	αἴτιον ὅτι τὰ τιμιώτερα καὶ
[2, 5]	εἰς τὸν ὑστερικὸν τόπον. Τὸ	δ'	αἴτιον ὅτι τοῖς θ' αἱματικοῖς
[2, 6]	γίγνεται διὰ τῶν ὀργάνων ἔστι	δ'	ἀληθέστερον εἰπεῖν διὰ τῆς κινήσεως
[2, 6]	καὶ ἐν ζῴοις πᾶσιν, τὰ	δ'	ἄλλα μόρια τῆς ψυχῆς τοῖς
[2, 10]	ἀλλ' αὐτοῦ τοῦ περιττώματος) τὰ	δ'	ἄλλα τρέπεται εἰς τὴν τοῦ
[2, 2]	ἡ ἀρχὴ τοῖς ἔχουσι, τοῖς	δ'	ἄλλοις ἐκ τοῦ ἀνάλογον. ~Τί
[2, 7]	ἡ καρδία τοῖς ἐναίμοις, τοῖς	δ'	ἄλλοις τὸ ἀνάλογον, ὥσπερ εἴρηται
[2, 8]	τοῖς γιγνομένοις ἤδη πλείους τρόπον	δ'	ἄλλον καὶ οὐ πᾶσαι (τὸν
[2, 8]	τελευταίαν λαμβάνουσι τὴν διάρθρωσιν. Τῶν	δ'	ἄλλων γίγνεται μορίων ἕκαστον ἐκ
[2, 8]	ψύξις στέρησις θερμότητός ἐστιν. Χρῆται	δ'	ἀμφοτέροις ἡ φύσις ἔχουσι μὲν
[2, 6]	διάκρισιν κεχωρισμένα τῆς μήτρας. Ἀπορήσειε	δ'	ἄν τις εἰ τὸ αἷμα
[2, 5]	τὸ κύημα εἴρηται πρότερον. Μάλιστα	δ'	ἂν δόξειεν ὅτι καθάπερ τοῖς
[2, 8]	ἕκαστον τῶν μορίων. Καθ' ὅσον	δ'	ἂν ἐλλείπῃ ἢ (ὑπερβάλλῃ ἢ
[2, 8]	καθαρωτάτης καὶ πρώτης τροφῆς, τὰ	δ'	ἀναγκαῖα μόρια καὶ τούτων (ἕνεκεν
[2, 1]	καὶ τὰ σκωληκοτοκοῦντα θύραζε. Τὰ	δ'	ἄναιμα οὐ πάντα σκωληκοτοκεῖ ἅπλως·
[2, 1]	τὰ μὲν ἔναιμα ᾠοτοκεῖ, τὰ	δ'	ἄναιμα σκωληκοτοκεῖ. Διαφέρει δ' ᾠὸν
[2, 1]	μὴ ὅλως ἄγονά ἐστιν. (Τῶν	δ'	ἀναίμων τὰ ἔντομα σκωληκοτοκεῖ, ὅσα
[2, 8]	σκωληκοτοκεῖται δὲ καὶ (ᾠοτοκεῖται· τὰ	δ'	ἀναπνέοντα καὶ ἐν τῇ μήτρᾳ
[2, 8]	τετελεσμένα τοῦ ἀνθρώπου μᾶλλον· ὁ	δ'	ἄνθρωπος, ἂν μή τι συμβῇ
[2, 9]	δὲ τὰ μὲν ἰατὰ τὰ	δ'	ἀνίατα τῶν τοιούτων, μάλιστα δὲ
[2, 1]	δ' ἔντομα πάντα σκωληκοτοκεῖ (Ἔστι	δ'	ἅπαντα ἄναιμα τὰ ἔντομα, διὸ
[2, 5]	ὕστερον (καθ' αὑτὰ λεκτέον. Νῦν	δ'	ἀπὸ τῶν πρώτων ἀρκτέον πρῶτον·
[2, 8]	ἐξ ἀρχῆς ὁ ἐγκέφαλος. Ἔχει	δ'	ἀπορίαν τὸ περὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς
[2, 10]	σῶμα μηδὲν τὸ ἄρρεν. Τὸ	δ'	ἀποτελεσθὲν γίγνεται γίννος. Τοῦτο δ'
[2, 5]	παρέχειν σῶμα καὶ ὄγκον, τὸ	δ'	ἄρρεν οὐκ ἀναγκαῖον· οὔτε γὰρ
[2, 5]	μὲν θῆλυ τὴν ὕλην τὸ	δ'	ἄρρεν τὸ δημιουργοῦν· ταύτην γὰρ
[2, 5]	εἶναι τὸ μὲν θῆλυ τὸ	δ'	ἄρρεν τοῦτο. Ὥστε τὸ μὲν
[2, 1]	ἔστι τὸ μὲν θῆλυ τὸ	δ'	ἄρρεν, ὡς μὲν ἐξ ἀνάγκης
[2, 5]	ἔχουσι διάστασιν αἱ ὑστέραι· (τοῖς	δ'	ἄρρεσι πόροι τοῖς σπέρμα προϊεμένοις,
[2, 10]	ἐξενεγκεῖν εἰς τέλος ἀδύνατον. Ὁ	δ'	ἄρρην ποτὲ γεννήσειεν ἂν διά
[2, 8]	ποιοῦντος τοῦ δὲ πάσχοντος. Τῶν	δ'	ἀρχαίων τινὲς φυσιολόγων τί μετὰ
[2, 6]	οὖν (παρέχει τὸ θῆλυ, τὴν	δ'	ἀρχὴν τῆς κινήσεως τὸ ἄρρεν.
[2, 1]	ἐξέλθῃ οὐκέτι λαμβάνει αὔξησιν) τὰ	δ'	ἀτελῆ, οἷον οἵ τ' ἰχθύες
[2, 2]	τὸ τοῦ ἥπατος. Καὶ ἄλλως	δ'	ἄτοπος καὶ πλασματίας ὁ λόγος.
[2, 8]	τὸ διδάξαν τοῦ μανθάνοντος, τοὺς	δ'	αὐλοὺς ὕστερον τοῦ μανθάνοντος αὐλεῖν·
[2, 8]	τροφῆς, τὸ μὲν θρεπτικὸν τὸ	δ'	αὐξητικόν· θρεπτικὸν μὲν ὃ τὸ
[2, 6]	αὐτοῖς ἐστιν ἡ πρώτη· ὅταν	δ'	αὕτη ἀποκριθῇ ἐνοῦσα δυνάμει πρότερον,
[2, 4]	δὲ τοῖς τὸ ἀνάλογον. Τῆς	δ'	αὐτῆς μορφῆς ἐστι καὶ δέρμα
[2, 3]	στιφρότερος ὁ ὄγκος φαίνεται. Τὸ	δ'	αὐτὸ καὶ τὸ ἔλαιον πάσχει·
[2, 1]	τῶν μὴ ἐχόντων θερμότερα, τούτων	δ'	αὐτῶν τὰ μὴ σομφὸν ἔχοντα
[2, 5]	τῷ τοῦ ἄρρενος σπέρματι. Ἡ	δ'	ἄφεσις οὐκ ἐντὸς γίγνεται καθάπερ
[2, 3]	ἐστὶν ἡ γονὴ ἀφρός, ὁ	δ'	ἀφρὸς λευκόν, (καὶ μάλιστα τὸ
[2, 4]	ἐστὶν ὁ καλούμενος νοῦς) τὸ	δ'	ἀχώριστον, τοῦτο τὸ σῶμα τῆς
[2, 1]	ἐν τῷ καθ' ἕκαστον· τοιοῦτον	δ'	εἴπερ ἦν ἀΐδιον ἂν ἦν
[2, 8]	οὐκ ἐκπίπτουσιν (ὕστερον λεχθήσεται. Διότι	δ'	ἐκ περιττώματός ἐστι τὰ τοιαῦτα
[2, 9]	κινήσεις ἀπὸ τῶν ἄρθρων· αἱ	δ'	ἐκ τοῦ θώρακος ὀσμαὶ πᾶσαι
[2, 10]	ἐξ ἀλλήλων εἶναι γόνιμα, τὸ	δ'	ἐκ τούτων μηκέτι γόνιμον ἀλλ'
[2, 5]	γεννητικὰ τοῖς ζῴοις εἴρηται. Ὅταν	δ'	ἔλθῃ τὸ σπέρμα ἀπὸ τοῦ
[2, 1]	δὲ ψυχὴ μὲν σώματος, τὸ	δ'	ἔμψυχον τοῦ ἀψύχου διὰ τὴν
[2, 1]	καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, τὰ	δ'	ἐν αὑτοῖς ᾠοτοκήσαντα πρῶτον (οὕτω
[2, 8]	γνῶσις καὶ οὐκ ἀπόδειξις. Ἀρχὴ	δ'	ἐν μὲν τοῖς ἀκινήτοις τὸ
[2, 5]	τοῖς ἀνθρώποις εἴρηται πρότερον. Τοῦ	δ'	ἐν μὲν τοῖς θήλεσι (πᾶσιν
[2, 9]	τὴν κεφαλὴν σπερματικώτατός ἐστιν. Δηλοῖ	δ'	ἐν ταῖς (ὁμιλίαις μετασχηματιζόμενος ἐπιδήλως
[2, 7]	ἢ διὰ τῆς γονῆς. Ἐνυπαρχόντων	δ'	ἐν τῇ ὕλῃ δυνάμει τῶν
[2, 10]	καττιτέρου τὴν αἰτίαν ὀρθῶς (εἴρηται	δ'	ἐν τοῖς Προβλήμασι περὶ αὐτῶν)
[2, 8]	πλὴν ἐν τοῖς ἐντόμοις· τούτων	δ'	ἐν τοῖς σκωληκοτοκουμένοις ἐπὶ τὸ
[2, 1]	τοῖς ζῴοις ὅσα ζῳοτοκεῖ τὰ	δ'	ἐν ᾠοῖς καὶ σπέρμασι καὶ
[2, 1]	ὥσπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον, τὰ	δ'	ἔναιμα πάντα γίγνεται ἀπὸ σπέρματος
[2, 1]	ἦν ἀΐδιον ἂν ἦν εἴδει	δ'	ἐνδέχεται. Διὸ γένος ἀεὶ (ἀνθρώπων
[2, 1]	καὶ θεῖα τῶν ὄντων, τὰ	(δ'	ἐνδεχόμενα καὶ εἶναι καὶ μὴ
[2, 8]	ἐξ ἀνάγκης ποιούντων τοιαύτην τῇ	δ'	ἕνεκά τινος, τὸ δὲ (νεῦρον
[2, 10]	τρέπεσθαι εἰς τὴν αὔξησιν. Ἐπεὶ	δ'	ἐνιαύσιος ὁ τοκετὸς τῶν τοιούτων
[2, 1]	περὶ τὸ κύημα πολλήν. Τὰ	δ'	ἔντομα πάντα σκωληκοτοκεῖ (Ἔστι δ'
[2, 6]	τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον· ὁμοίως	δ'	ἐνυπάρχουσιν ἔν τε τοῖς ᾠοτόκοις
[2, 10]	ὄντων τῷ εἴδει ἀλλήλοις, γίγνεται	δ'	ἐξ ἵππου καὶ ὄνον ἡμίονος,
[2, 1]	ἐστι τροφὴ τῷ γιγνομένῳ) σκώληξ	δ'	ἐξ οὗ τὸ γιγνόμενον ὅλου
[2, 3]	παχυνόμενον (ὑπὸ τοῦ θερμοῦ, τὸ	δ'	ἐξέρχεται παχὺ καὶ θερμὸν καὶ
[2, 10]	ἐστὶ παρὰ τὴν αἴσθησιν. Ἔτι	δ'	ἐπειδὴ συμβαίνει καὶ ἐξ ἵππων
[2, 7]	τὸ ζῆν ἐντεῦθεν τελευταῖον, συμβαίνει	δ'	ἐπὶ πάντων (τὸ τελευταῖον γενόμενον
[2, 8]	πάντων μὲν τῶν ἐχόντων, μάλιστα	δ'	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων. Διὰ γὰρ
[2, 4]	καθ' ἣν λέγεται (ζῷον (ζῷον	δ'	ἐστὶ κατὰ τὸ μόριον τῆς
[2, 8]	αὐτήν, ὥσπερ τῶν κώλων. Τοιοῦτον	δ'	ἐστὶ μόριον τὸ βλέφαρον. Ἐπεὶ
[2, 7]	τούτων αἰτίας ὕστερον διορισθήσεται. Εἰ	δ'	ἐστί τι γένος ὃ θῆλυ
[2, 10]	ἵππου καὶ ὄνον ἡμίονος, ἕτερα	δ'	ἐστὶ τῷ εἴδει ταῦτα καὶ
[2, 2]	πᾶσιν ὑπάρχει τὸ θρεπτικόν. Τοῦτο	δ'	ἔστι τὸ γεννητικὸν ἑτέρου οἷον
[2, 6]	διὰ τῆς κινήσεως αὐτῶν· αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ ἐνέργεια τῆς τέχνης,
[2, 7]	Ἀνάγκη δὴ τὴν ἐσχάτην. Αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ (θρεπτική· αὕτη γὰρ
[2, 7]	δὲ πρῶτον ἡ ἀρχή. Αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ καρδία τοῖς ἐναίμοις,
[2, 6]	βλαστὸς καὶ ἡ ῥίζα. Αὕτη	δ'	ἐστὶν ᾗ τὴν τροφὴν λαμβάνει·
[2, 10]	δ' ἀποτελεσθὲν γίγνεται γίννος. Τοῦτο	δ'	ἐστὶν ἡμίονος ἀνάπηρος· καὶ γὰρ
[2, 4]	ὅσοις ἐμπεριλαμβάνεταί (τι θεῖον (τοιοῦτος	δ'	ἐστὶν ὁ καλούμενος νοῦς) τὸ
[2, 5]	(ταὐτὸ ποιεῖ καὶ συνίστησιν. Τοῦτο	δ'	ἐστὶν ὁ τόπος ὁ περὶ
[2, 3]	γὰρ παχύνεται ὕδωρ θερμῷ, τὸ	δ'	ἔσωθεν ἐκ θερμοῦ ἐξέρχεται παχύ,
[2, 2]	γενομένη ποιεῖ τὸ ἧπαρ, τοῦτο	δ'	ἕτερόν τι, ἀλλὰ τόδε μετὰ
[2, 2]	τὴν καρδίαν, εἶτ' ἐφθάρη, αὕτη	δ'	ἕτερον, τοῦ αὐτοῦ λόγου ἢ
[2, 1]	τοῦτο τέλειον τὸ ᾠόν. Τὰ	δ'	ἔτι τούτων ψυχροτέραν ἔχοντα τὴν
[2, 2]	ἁψάμενον μέν τινος, οὐχ ἁπτόμενον	δ'	ἔτι· τρόπον δέ τινα ἡ
[2, 9]	μὲν γὰρ πιοτέραις γιγνομέναις τοῖς	δ'	εὐεκτικωτέροις εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκεται
[2, 10]	τὴν ἀρχὴν τῶν ζῴων. Συμβαίνει	δ'	ἐφ' ἑτέρων ζῴων τοῦτο μὲν
[2, 7]	τινος τὸ θῆλυ γεννᾶν. Ἔτι	δ'	ἔχει καὶ τοῦτο ἀπορίαν πῶς
[2, 2]	ἐχούσης τὸ εἶδος ἐνεργείᾳ. (Πότερον	δ'	ἔχει ψυχὴν τὸ σπέρμα ἢ
[2, 4]	ὁ γὰρ ἀὴρ ἄπηκτος. ~Τούτου	δ'	ἐχόμενόν ἐστιν ἀπορῆσαι καὶ εἰπεῖν,
[2, 5]	ἡδονὴ καὶ ταῖς γυναιξίν· οὕτω	δ'	ἔχοντος (εὐοδεῖται μᾶλλον καὶ τῷ
[2, 8]	τοῖς βρωτικοῖς μὲν μὴ μεγάλους	(δ'	ἔχουσι κατατρίβονται πάμπαν· πλείονι γὰρ
[2, 5]	ᾠὸν ἀπὸ τῆς ὑστέρας. Ταύτην	δ'	ἔχουσι τὴν διαφορὰν οἱ σελαχώδεις
[2, 5]	τῶν ἐντόμων φαίνεται (συμβαῖνον. Ὅτι	δ'	ἡ γιγνομένη ὑγρότης μετὰ τῆς
[2, 10]	καὶ τῇ τοῦ συγγενοῦς. Ἔτι	δ'	ἡ μὲν ἀπόδειξις κατ' ἀμφοτέρων
[2, 5]	δ' αἰτίας εἴρηται πρότερον. Τέλειον	δ'	ἤδη τότ' ἐστὶν ὅταν τὸ
[2, 10]	ἀδύνατον μὴ γιγνομένων καταμηνίων. Ταῖς	δ'	ἡμιόνοις οὐ γίγνεται, ἀλλὰ τὸ
[2, 8]	τὴν ὑπόλειψιν τῶν ὀδόντων. Εἰ	δ'	ἦν μυριετὴς ὁ βίος ἢ
[2, 4]	γὰρ γίγνεται τὸ τέλος, τὸ	δ'	ἴδιόν ἐστι τὸ ἑκάστου τῆς
[2, 10]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος, (γεννᾷ	δ'	ὁ ἄρρην ἑπταέτης ὢν μόνος
[2, 8]	τὴν τοῦ δέρματος χρόαν, οἱ	δ'	ὀδόντες οὐθέν· ἐκ γὰρ τῶν
[2, 8]	πάντα (καὶ οὐθὲν ὕστερον, οἱ	δ'	ὀδόντες ὕστερον. διὸ καὶ πάλιν
[2, 8]	γίγνονταί γ' ἐξ ὑπαρχῆς. Περὶ	δ'	ὀδόντων ἀπορήσειεν ἄν τις. Εἰσὶ
[2, 1]	(αὔξησιν γὰρ λαμβάνει θύραζε) ἐκείνων	δ'	οἱ σκώληκες γίγνονται προϊόντες ᾠοειδεῖς·
[2, 10]	τῇ τοῦ ὄνου γονῇ· νῦν	δ'	οἵᾳπερ οὔσῃ ἐκείνῃ μίγνυται τοιαύτῃ
[2, 2]	μετὰ τόδε γίγνεται τόδε; Λέγω	δ'	οἷον οὐχ ἡ καρδία γενομένη
[2, 8]	χρῆται τὸ οὗ ἕνεκα. Λέγω	δ'	οἷον τό τε γεννητικὸν καὶ
[2, 8]	ᾧ λαμβάνει τὴν διάρθρωσιν, τὰ	δ'	ὅλως οὐκ ἀναπνεῖ τῶν ζῴων,
[2, 9]	ζῷα ἐκ τοῦ ὀμφαλοῦ, ὁ	δ'	ὀμφαλὸς ἐκ τῆς φλεβὸς ἐφεξῆς
[2, 10]	τὴν τοῦ ὄνου ὀχείαν, ὁ	δ'	ὄνος ἐὰν ἐπαναβῇ (διαφθείρει τὴν
[2, 10]	ἐλάχιστον προΐεται τῶν τετραπόδων· ἡ	δ'	ὄνος οὐ δέχεται τὴν ὀχείαν
[2, 8]	ἐπισταμένοις αὐλεῖν ὑπάρχειν αὐλούς· τριῶν	δ'	ὄντων ἑνὸς μὲν τοῦ τέλους
[2, 8]	τῶν μὲν γιγνομένων ἀεὶ τῶν	δ'	ὄντων, ἐπεὶ καὶ τὸ τρίγωνον
[2, 8]	καὶ (νεῦρα καὶ τρίχας, ἔτι	δ'	ὄνυχας καὶ ὁπλὰς καὶ πάντα
[2, 9]	καὶ τὸ ἄρρεν γεννᾶν, οἱ	δ'	ὀρεῖς ἄγονοι (μόνοι τῶν τοιούτων·
[2, 8]	ἔμπροσθεν μόρια πρὶν ἀναπνεῖν. Ἔτι	δ'	ὅσα πολυσχιδῆ τῶν τετραπόδων, οἷον
[2, 8]	καὶ αἱ τρίχες ὑπολείπουσιν. Τὰ	δ'	ὀστᾶ τοὐναντίον· συμφθίνει γὰρ τῷ
[2, 8]	(νεῦρον ξηρὸν καὶ ἑλκτὸν τὸ	δ'	ὀστοῦν ξηρὸν καὶ θραυστόν. Τὸ
[2, 2]	ἤδη τὸ μὲν σὰρξ τὸ	δ'	ὀστοῦν οὐκέτι, ἀλλ' ἡ κίνησις
[2, 8]	σώματός τι τῶν ζῴων, ἡ	δ'	ὄσφρησις καὶ ἡ ἀκοὴ πόροι
[2, 5]	γίγνεται ἐν τῷ θήλει, ἐνίων	δ'	ὅταν καταναλωθῇ ἡ ἐν τῷ
[2, 7]	αὑτοῦ γεννᾷ τὸ θῆλυ; Αἴτιον	δ'	ὅτι διαφέρει τὸ ζῷον τοῦ
[2, 3]	καὶ ἐκ μέλανος λευκόν. Αἴτιον	δ'	ὅτι ἐγκαταμίγνυται πνεῦμα ὃ τόν
[2, 10]	ταὐτὸ γίγνεσθαι τῷ εἴδει, ἡμίονος	δ'	ὅτι ἐξ ἵππου καὶ ὄνου
[2, 9]	ἐνδιδόασι τὰ ὄμματα φανερῶς. Αἴτιον	δ'	ὅτι ἡ τῆς γονῆς φύσις
[2, 8]	μεταξὺ γὰρ χρόνῳ συμπίπτουσιν. Αἴτιον	δ'	ὅτι τὸ τῶν ὀφθαλμῶν αἰσθητήριόν
[2, 1]	ᾠοτοκεῖ μὲν ὅτι ψυχρά, ζῳοτοκεῖ	δ'	ὅτι ὑγρά· ζωτικὸν γὰρ τὸ
[2, 3]	ὥστε (γίγνεσθαι ἠλέκτρῳ ὅμοιον. Τοῦτο	δ'	οὐ γίγνεται· μᾶλλον μὲν γὰρ
[2, 2]	μορίων τὰ δ' οὔ. Ὅτι	δ'	οὐ διὰ μικρότητα οὐ φαίνεται
[2, 1]	ὥσπερ ἐλέχθη, προΐεται σπέρμα, τὰ	δ'	οὐ προΐεται ἐν τῷ συνδυασμῷ.
[2, 4]	σπέρματα, τὸ καλούμενον (θερμόν. Τοῦτο	δ'	οὐ πῦρ οὐδὲ τοιαύτη δύναμίς
[2, 9]	ζῴων ταὐτὸν συνέβαινεν ἄν, νῦν	δ'	οὐ φαίνεται (θεωρῆσαι γὰρ τοῦτο
[2, 3]	πάγοις παχύνεται τὸ ἔλαιον, πήγνυται	δ'	οὔ· διὰ μὲν γὰρ θερμότητα
[2, 2]	ἐνόντα ἤδη τῶν μορίων τὰ	δ'	οὔ. Ὅτι δ' οὐ διὰ
[2, 4]	ὁτὲ μὲν γίγνεται πεπηρωμένα ὁτὲ	δ'	οὔ, οὕτω καὶ ἐκ θήλεος
[2, 4]	θήλεος ὁτὲ μὲν θῆλυ ὁτὲ	δ'	οὒ ἀλλ' ἄρρεν. Τὸ γὰρ
[2, 8]	διὸ μαλάττεται μὲν πυρί, τήκεται	δ'	οὐθέν, ἀλλ' ἔνια τοῖς ὑγροῖς,
[2, 5]	ἐστὶ καὶ γίγνεται περίττωμα· πρότερον	δ'	οὐθέν, ἂν μή τι βίᾳ
[2, 3]	Ἔδει οὖν ψυχόμενον στερεοῦσθαι. Νῦν	δ'	οὐθὲν γίγνεται στερεὸν ἀλλὰ πᾶν
[2, 6]	ἔνεστι δυνάμει τὰ μόρια ἐνεργείᾳ	δ'	οὐθέν, διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν
[2, 4]	τὰ μόρια ἔχει δυνάμει, ἐνεργείᾳ	δ'	οὐθέν. Καὶ γὰρ τὰ τοιαῦτ'
[2, 10]	δοκεῖ μὲν εἶναί τι, ἔστι	δ'	οὐθέν. Οὐκ ἀληθὲς δέ, ὅτι
[2, 8]	ἐστὶ μόριον τὸ βλέφαρον. Ἐπεὶ	δ'	οὐθὲν ποιεῖ περίεργον οὐδὲ μάτην
[2, 1]	ἐστίν, ὥστε μεγέθους μετειληφέναι. Τοῦτο	δ'	οὐκ ἄνευ θερμότητος ψυχικῆς· ἀνάγκη
[2, 8]	τῶν ὀδόντων καὶ ἐκπίπτουσιν οἱ	δ'	οὐκ ἐκπίπτουσιν (ὕστερον λεχθήσεται. Διότι
[2, 8]	τῇ μὲν ἐξ ἀνάγκης τῇ	δ'	οὐκ ἐξ ἀνάγκης ἀλλ' ἕνεκά
[2, 4]	δυνάμει μὲν γὰρ ἔχει, ἐνεργείᾳ	δ'	οὐκ ἔχει. Τοῦ δὲ σπέρματος
[2, 4]	δυνάμει μὲν (ἔχοντα θετέον, ἐνεργείᾳ	δ'	οὐκ ἔχοντα πρὶν ἢ καθάπερ
[2, 8]	(ἀπόδειξις ἔσται τῶν ἀϊδίων· φαίνεται	δ'	οὖσα πολλῶν, τῶν μὲν γιγνομένων
[2, 1]	τοῦ ἐμψύχου τὸ ξηρόν. Ἐπεὶ	δ'	οὔτε πτερωτὰ οὔτε φολιδωτὰ οὔτε
[2, 5]	πόροι τοῖς σπέρμα προϊεμένοις, ἄναιμοι	δ'	οὗτοι. Τῶν δὲ περιττωμάτων ἕκαστον
[2, 5]	γονῇ τῇ τοῦ ἄρρενος. Τὸ	δ'	οὕτω γίγνεσθαι περίεργον, ἡ δὲ
[2, 6]	ψυχῆς τοῖς μὲν ὑπάρχει τοῖς	δ'	οὐχ ὑπάρχει τῶν ζώντων. ~Ἐν
[2, 8]	τείνοντα ἀπὸ τῆς (καρδίας· ὁ	δ'	ὀφθαλμὸς σῶμα μόνον ἴδιον ἔχει
[2, 4]	τοῦ θήλεος κύημα γίγνεται. Τοῖς	δ'	(ὑγροῖς μὲν σωματώδεσι δὲ θερμαινομένοις
[2, 8]	ἴδιον ἔχει τῶν αἰσθητηρίων. Ἔστι	δ'	ὑγρὸν καὶ ψυχρὸν καὶ οὐ
[2, 8]	γίγνεται δύο ἐξ ἑνός. Πνεῦμα	δ'	ὑπάρχειν ἀναγκαῖον (ὅτι ὑγρὸν καὶ
[2, 10]	ἀλλ' ἄγονον εἰς τελειογονίαν. Ὅλως	δ'	ὑπάρχοντος ἑκατέρου εὐφυοῦς πρὸς ἀγονίαν,
[2, 8]	λαμβάνει μέγεθος τὸ πρῶτον, συμπίπτει	δ'	ὕστερον. (Καὶ γὰρ περὶ τὸν
[2, 2]	δὲ τὸ μὲν πρότερον τὸ	δ'	ὕστερον, πότερον θάτερον ποιεῖ θάτερον
[2, 8]	ποσὸν γίγνεται δυνάμει προϋπάρχον, ἐνεργείᾳ	δ'	ὕστερον, ὑπὸ τῶν αὐτῶν αἰτίων
[2, 1]	τὸ μὲν ζῷον τέλειον τὸ	δ'	ᾠὸν καὶ ὁ σκώληξ ἀτελές,
[2, 1]	τὰ δ' ἄναιμα σκωληκοτοκεῖ. Διαφέρει	δ'	ᾠὸν καὶ σκώληξ· ᾠὸν (μὲν
[2, 1]	ἔχεις καὶ τὰ σελάχη, τὰ	δ'	ᾠοτοκεῖ οἷον τὸ τῶν ἰχθύων
[2, 5]	θύραζε μὲν ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς	δ'	ᾠοτοκεῖ τὸ πρῶτον, ὅταν γεννήσῃ
[2, 1]	μὲν ᾠοτοκεῖ τέλειον ᾠόν, τὰ	δ'	ᾠοτοκήσαντα ζῳοτοκεῖ ἐν αὑτοῖς. Οἱ
[2, 9]	ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τὴν ἀπόλαυσιν· τὰ	δ'	ᾠοτοκούμενα πάντα ὅτι λαμβάνει τὴν
[2, 1]	οἷον τὰ σελάχη καλούμενα. Τῶν	δ'	ᾠοτοκούντων τὰ μὲν τέλειον προΐεται
[2, 2]	μὲν γὰρ ὡς ἐνδέχεται, ἔστι	δ'	ὡς οὔ. Τὸ μὲν οὖν
[2, 10]	καὶ ἵππος καὶ ὄνος. Ὄντος	δ'	ὥσπερ εἴρηται ψυχροῦ τὴν φύσιν
[2, 1]	ἔντομα σκωληκοτοκεῖ τὸ πρῶτον, προελθὼν	δ'	ᾠώδης γίγνεται ὁ σκώληξ (ἡ
[2, 5]	θῆλυ γεννᾷ οὔτ' ἄρρεν, ὅσα	μηδ'	αὐτὰ γίγνεται ἐκ θήλεος καὶ
[2, 5]	γίγνεται ἐκ θήλεος καὶ ἄρρενος	μηδ'	ἐκ ζῴων μιγνυμένων. Καὶ περὶ
[2, 1]	μὴ σομφὸν ἔχοντα μηδὲ στιφρὸν	μηδ'	ὀλίγαιμον ἀλλ' ἔναιμον (καὶ μαλακόν.
[2, 1]	μὲν οὖν οὐκ ἔστι διελεῖν,	οὐδ'	αἴτιον τῆς διαφορᾶς ταύτης οὐθὲν
[2, 5]	τόπον οὐθὲν ἀποβιαζομένου (τοῦ πνεύματος	οὐδ'	ἄλλης αἰτίας τοιαύτης ἀναγκαζούσης, ὥσπερ
[2, 2]	καὶ ὥσπερ οὐδ' ἂν πέλεκυν	οὐδ'	ἄλλο ὄργανον φήσαιμεν ἂν ποιῆσαι
[2, 2]	καὶ τὰ ὀργανικά· καὶ ὥσπερ	οὐδ'	ἂν πέλεκυν οὐδ' ἄλλο ὄργανον
[2, 1]	τὸ ᾠὸν γεννῶσιν· ὥσπερ γὰρ	οὐδ'	ἐν αὐτῷ (οὐδ' ἐν τῷ
[2, 1]	κροκόδειλοι (καὶ ἄλλα πολλὰ ᾠοτοκοῦσιν)	Οὐδ'	ἐν τῷ πόδας ἔχειν ἢ
[2, 1]	ὥσπερ γὰρ οὐδ' ἐν αὐτῷ	(οὐδ'	ἐν τῷ ᾠῷ ἐπιπολάζει τὸ
[2, 8]	τὰ μέγεθος ἔχοντα τῶν ἐλαττόνων,	οὐδ'	ἔνια γιγνόμενα πρότερον. Πρῶτον δὲ
[2, 2]	οὕτως δὲ ὡς τόδε τι	οὐδ'	ἐνυπάρχον ὡς τετελεσμένον τὸ πρῶτον,
[2, 2]	μόρια ἐν αὑτῷ. Ἀλλὰ μὴν	οὐδ'	ἔξω· ἀνάγκη δὲ τούτων εἶναι
[2, 3]	τοῦ ἐναντίου παχυνθέν. Ἀλλὰ μὴν	οὐδ'	ὑπὸ θερμοῦ παχύνεσθαι εὔλογον. Ὅσα
[2, 8]	μάτην ἡ φύσις δῆλον ὡς	οὐδ'	ὕστερον οὐδὲ πρότερον· ἔσται γὰρ
[2, 1]	δὲ πέμπτον γένος καὶ ψυχρότατον	οὐδ'	ᾠοτοκεῖ ἐξ αὑτοῦ ἀλλὰ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009