Livre, chapitre
[2, 5]	δὲ ἢ πλειόνων γιγνομένων βλάπτει·	ποιεῖ	γὰρ ἢ νόσους ἢ τῶν
[2, 4]	ἐν τῷ σπέρματι ἐνυπάρχει ὅπερ	ποιεῖ	γόνιμα εἶναι τὰ σπέρματα, τὸ
[2, 7]	συνῶπται μέχρι γε τοῦ νῦν,	ποιεῖ	δὲ (διστάζειν ἐν τῷ γένει
[2, 2]	ἤτοι γὰρ τῶν ἔξωθέν τι	ποιεῖ	ἢ ἐνυπάρχον τι ἐν τῇ
[2, 2]	τὸ δ' ὕστερον, πότερον θάτερον	ποιεῖ	θάτερον καὶ ἔστι διὰ τὸ
[2, 3]	ἐξ ὀλίγου τε πολὺν ὄγκον	ποιεῖ	καὶ ἐξ ὑγροῦ στιφρὸν καὶ
[2, 5]	ὅθεν ἀποκρίνεται τὸ σπέρμα (ταὐτὸ	ποιεῖ	καὶ συνίστησιν. Τοῦτο δ' ἐστὶν
[2, 3]	πνεῦμα ὃ τόν τε ὄγκον	(ποιεῖ	καὶ τὴν λευκότητα διαφαίνει, ὥσπερ
[2, 7]	ἦν, ἡ δὲ φύσις οὐδὲν	ποιεῖ	(μάτην. Διόπερ ἐν τοῖς τοιούτοις
[2, 8]	τὴν αὔξησιν ὁ θύραθεν ταῦτα	ποιεῖ	νοῦς οὕτως ἐν τοῖς γιγνομένοις
[2, 2]	μὲν οὖν ἔστι τι ὃ	ποιεῖ,	οὐχ οὕτως δὲ ὡς τόδε
[2, 5]	περίεργον, ἡ δὲ φύσις οὐδὲν	(ποιεῖ	περίεργον. ~Ὅταν δὲ συστῇ ἡ
[2, 8]	τὸ βλέφαρον. Ἐπεὶ δ' οὐθὲν	ποιεῖ	περίεργον οὐδὲ μάτην ἡ φύσις
[2, 8]	δὲ οὔτε ὅ τι ἔτυχε	ποιεῖ	σάρκα ἢ ὀστοῦν οὔθ' ὅπου
[2, 6]	φυτοῖς ὕστερον ἐκ τῆς τροφῆς	ποιεῖ	τὴν αὔξησιν, χρωμένη οἷον ὀργάνοις
[2, 10]	τὰ στερεὰ ἁρμόττοντα ἀλλήλοις πῶς	ποιεῖ	τὴν μίξιν οἷον οἴνου καὶ
[2, 6]	καὶ ὅτε) εὐθὺς τὸ μὲν	ποιεῖ	τὸ δὲ πάσχει. Ὕλην μὲν
[2, 2]	οἷον οὐχ ἡ καρδία γενομένη	ποιεῖ	τὸ ἧπαρ, τοῦτο δ' ἕτερόν
[2, 2]	γὰρ καὶ μαλακὸν τὸν σίδηρον	ποιεῖ	τὸ θερμὸν (καὶ τὸ ψυχρόν,
[2, 4]	κυημάτων ἕλκει τὴν τροφὴν καὶ	ποιεῖ	τὸ τῆς τοιαύτης ψυχῆς ἔργον·
[2, 6]	συστῇ τὸ κύημα ἤδη παραπλήσιον	ποιεῖ	τοῖς σπειρομένοις. Ἡ μὲν γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009