Livre, chapitre |
[2, 10] |
δ'
ἐκ
τούτων
μηκέτι
γόνιμον
|
ἀλλ' |
ἄγονον
εἰς
τελειογονίαν.
Ὅλως
δ' |
[2, 9] |
μίαν
φλέβα
μεγάλην
ἔχει
διατείνουσαν
|
ἀλλ' |
ἀντὶ
μιᾶς
πυκνὰς
πολλάς,
ταῦτα |
[2, 8] |
δυνάμει,
ἔπειτ'
ἐνεργείᾳ
γιγνόμενα
ὕστερον
|
ἀλλ' |
ἀπὸ
τῆς
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον |
[2, 4] |
μὲν
θῆλυ
ὁτὲ
δ'
οὒ
|
ἀλλ' |
ἄρρεν.
Τὸ
γὰρ
θῆλυ
ὥσπερ |
[2, 10] |
θηλειῶν
ὥσπερ
τἆλλα
τὰ
μώνυχα,
|
ἀλλ' |
αὐτοῦ
τοῦ
περιττώματος)
τὰ
δ' |
[2, 5] |
ἐκεῖ
μὴ
σπᾶσθαι
τὸ
σπέρμα
|
ἀλλ' |
ἀφεθὲν
ἐλθεῖν.
Ἕλκει
δὲ
τὴν |
[2, 5] |
γὰρ
τὸ
στόμα
τῶν
ὑστερῶν)
|
ἀλλ' |
εἰς
τὸ
πρόσθεν
οὗπερ
τὸ |
[2, 10] |
ἡ
μὲν
ἵππος
οὐ
καταμηνιώδης
|
ἀλλ' |
ἐλάχιστον
προΐεται
τῶν
τετραπόδων·
ἡ |
[2, 2] |
ἀρχὴ
καὶ
εἶδος
τοῦ
γιγνομένου,
|
ἀλλ' |
ἐν
ἑτέρῳ·
ἡ
δὲ
τῆς |
[2, 1] |
ἔχοντα
μηδὲ
στιφρὸν
μηδ'
ὀλίγαιμον
|
ἀλλ' |
ἔναιμον
(καὶ
μαλακόν.
Ὥσπερ
δὲ |
[2, 8] |
τῇ
δ'
οὐκ
ἐξ
ἀνάγκης
|
ἀλλ' |
ἕνεκά
τινος.
Πρῶτον
μὲν
οὖν |
[2, 8] |
μὲν
πυρί,
τήκεται
δ'
οὐθέν,
|
ἀλλ' |
ἔνια
τοῖς
ὑγροῖς,
οἷον
τὰ |
[2, 8] |
ἀπόλαυσιν
ἤ
τινα
ἄλλην
ἐργασίαν.
|
Ἀλλ' |
ἐνταῦθα
μὲν
ἡμεῖς
τὴν
τῆς |
[2, 10] |
οὐθενὸς
δεήσει
τοῦ
ἄγονον
εἶναι
|
ἀλλ' |
ἐξ
ἀνάγκης
ἔσται
ἄγονον.
Συμβαίνει |
[2, 10] |
ὄνος
οὐ
δέχεται
τὴν
ὀχείαν
|
ἀλλ' |
ἐξουρεῖ
τὸν
γόνον,
διὸ
μαστιγοῦσιν |
[2, 1] |
γεννᾷ,
οὐ
τέλειον
δὲ
ᾠὸν
|
ἀλλ' |
ἔξω
τελειοῦται
καθάπερ
τὸ
τῶν |
[2, 6] |
οὐκ
ἀληθὲς
ὡς
πᾶσα
θύραθεν,
|
ἀλλ' |
εὐθὺς
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
τῶν |
[2, 9] |
ἡβᾶν
τοὺς
δὲ
μὴ
γενειᾶν
|
ἀλλ' |
εὐνουχίας
διατελεῖν
ὄντας·
τοῖς
δὲ |
[2, 5] |
τὸ
δεκτικὸν
οὐ
πόρος
ἐστίν,
|
ἀλλ' |
ἔχουσι
διάστασιν
αἱ
ὑστέραι·
(τοῖς |
[2, 2] |
οὔτε
μόριον
ἔσται
μὴ
μετέχον
|
ἀλλ' |
ἢ
ὁμωνύμως
ὥσπερ
τεθνεῶτος
ὀφθαλμός. |
[2, 10] |
ἑπταέτης
ὢν
μόνος
ὥς
φασιν,
|
ἀλλ' |
ἡ
θήλεια
ἄγονος
ὅλως,
καὶ |
[2, 2] |
σὰρξ
τὸ
δ'
ὀστοῦν
οὐκέτι,
|
ἀλλ' |
ἡ
κίνησις
ἡ
(ἀπὸ
τοῦ |
[2, 10] |
τὸ
μὴ
δύνασθαι
συνεχῶς
(φέρειν)
|
Ἀλλ' |
ἡ
μὲν
ἵππος
οὐ
καταμηνιώδης |
[2, 9] |
ἔχει
κοτυληδόνας
(ἐν
ταῖς
ὑστέραις,
|
ἀλλ' |
ὁ
ὀμφαλὸς
εἰς
φλέβα
τείνει |
[2, 8] |
εἶναι
πρὸς
τὴν
πλευρὰν
ἀΐδιον,
|
ἀλλ' |
ὅμως
ἐστὶν
αὐτῶν
αἴτιόν
τι |
[2, 8] |
καὶ
γιγνομένων
πάντων
οὐ
καλῶς,
|
ἀλλ' |
ὅσαι
τῶν
ἀϊδίων
ἀρχαὶ
τυγχάνουσιν |
[2, 6] |
διαπορήσειεν
ἄν
τις
τὸ
πότε,
|
ἀλλ' |
ὅτι
ἀνάγκη,
ὅταν
ἕκαστον
χωρίζηται |
[2, 6] |
τις
ἀποδέξαιτο
ταύτην
τὴν
αἰτίαν)
|
ἀλλ' |
ὅτι
τὸ
περίττωμα
τὸ
τοῦ |
[2, 8] |
δύνανται
φύεσθαι
ἐκπεσόντες·
ἅπτονται
γὰρ
|
ἀλλ' |
οὐ
συμπεφύκασι
τοῖς
ὀστοῖς.
Ἐκ |
[2, 2] |
ζῴου
πότερον
φθείρεται
ἢ
ἐμμένει;
|
Ἀλλ' |
οὐδὲν
τοιοῦτον
φαίνεται
ἐνὸν
ὃ |
[2, 7] |
ἐστι,
τί
προσδεῖται
τοῦ
ἄρρενος
|
ἀλλ' |
οὐκ
αὐτὸ
ἐξ
αὑτοῦ
γεννᾷ |
[2, 2] |
μετὰ
τὸ
παῖς
ἀνὴρ
γίγνεται
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὑπ'
ἐκείνου.
Λόγος
δὲ |
[2, 6] |
ταῖς
ὑστέραις
μένει
τὸ
ζῷον,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὡς
Δημόκριτός
φησιν
ἵνα |
[2, 3] |
τιθέμενον
ἐν
τοῖς
πάγοις
ὑπαίθριον
|
ἀλλ' |
ὑγραίνεται
ὡς
ὑπὸ
τοῦ
ἐναντίου |
[2, 2] |
δὲ
νῦν
οὐκ
ἐξ
οὗ
|
ἀλλ' |
ὑφ'
οὗ
γίγνεται
τὰ
μόρια· |
[2, 5] |
καὶ
καταβεβηκυῖαι
αἱ
ὑστέραι
κάτω.
|
Ἀλλ' |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
συμβαίνει |
[2, 5] |
ἔνια
γὰρ
οὐ
προΐεται
γονήν,
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
τὰ
προϊέμενα
τῇ
ἐν |
[2, 10] |
ἦν
τῆς
ἀγονίας,
ἄγονα
καὶ
|
τἆλλ' |
εἶναι
τὰ
μιγνύμενα
τὸν
τρόπον |