Livre, chapitre
[3, 1]	φασι καὶ ῥεῖν, εἶναι δὲ	παγίως	οὐθέν, ἓν δέ τι μόνον
[3, 1]	φυτὰ καὶ τὰ μόρια τούτων,	πάθη	δὲ καὶ ἔργα τάς τε
[3, 1]	διαιρετὸν ἀδύνατον ὑπάρχειν, τὰ δὲ	πάθη	διαιρετὰ πάντα διχῶς· ἢ γὰρ
[3, 8]	ἄλληλα χωριζομένων τῶν κατὰ τὰ	πάθη	διαφορῶν. Πρὸς δὲ τούτοις πῶς
[3, 8]	τῶν φύσει καὶ ἔργα καὶ	πάθη	καὶ δυνάμεις) πρῶτον ἂν εἴη
[3, 8]	σωμάτων αἵ τε κατὰ τὰ	πάθη	καὶ τὰ ἔργα καὶ τὰς
[3, 8]	Ἀλλὰ μὴν καὶ πρὸς τὰ	πάθη	τε καὶ τὰς δυνάμεις καὶ
[3, 1]	οὐσίαι, τὰ δ´ ἔργα καὶ	πάθη	τούτων (λέγω δ´ οὐσίας μὲν
[3, 1]	διαιρετόν, ὥστε ὅσα ἁπλᾶ τῶν	παθημάτων,	πάντ´ ἐστὶ διαιρετὰ τοῦτον τὸν
[3, 5]	δὲ παχὺ βούλονται εἶναι πυκνόν.	Πάλιν	δὲ τὸ λεπτότητι καὶ παχύτητι
[3, 2]	τῆς δυνάμεως, τὴν δὲ κάτω	πάλιν	ᾗ βαρύς· ὥσπερ γὰρ ἐναφάψασα
[3, 5]	ἄτομον τὸ πρῶτον σῶμα ποιοῦσι,	πάλιν	ἥξουσιν οἱ πρότερον εἰρημένοι λόγοι
[3, 2]	καὶ οἱ ἄλλοι συγκρίνοντές πως	πάλιν	κινεῖν καὶ διακρίνειν. Ἐκ διεστώτων
[3, 6]	ὁ τῆς διαλύσεως ἄπειρος, καὶ	πάλιν	ὁ τῆς συνθέσεως· ἕκαστον γὰρ
[3, 7]	εἴπερ ἐκκρίσει ἡ γένεσις· καὶ	πάλιν	ὅταν ἐκ τῆς ὑπολειπομένης, ὡσαύτως.
[3, 7]	ἐξ ἀλλήλων γίγνεσθαι. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ'	Πάλιν	οὖν ἐπισκεπτέον τίς ὁ τρόπος
[3, 1]	καὶ τὰ μόρια αὐτοῦ, καὶ	πάλιν	τά τε ζῷα καὶ τὰ
[3, 5]	πρὸς ἄλλο δ´ ἀήρ, καὶ	πάλιν	ὕδωρ καὶ γῆ. Κοινὸν δὲ
[3, 1]	μὲν ἄφθαρτα διαμένειν, τὰ δὲ	πάλιν	φθείρεσθαι, μάλιστα μὲν οἱ περὶ
[3, 2]	Φανερὸν οὖν ὅτι ἀνάγκη σῶμα	πᾶν	βάρος ἔχειν ἢ κουφότητα διωρισμένον.
[3, 6]	γεννῶν λόγος ποιεῖ κεχωρισμένον κενόν.	Πᾶν	γὰρ τὸ γινόμενον ἔν τινι
[3, 7]	πρότερον τοῦ (στοιχείου, διὰ τὸ	πᾶν	εἶναι ἢ στοιχεῖον ἢ ἐκστοιχείων·
[3, 1]	μεῖζον, τὸ δὲ μεῖζον οὐ	πᾶν	μέγα· πολλὰ γάρ ἐστιν ἃ
[3, 1]	μὴ βουλόμενοι πλάττειν; καὶ εἰ	πᾶν	μεῖζον βάρος βάρους βάρει, συμβήσεται
[3, 1]	Εἰσὶ δέ τινες καὶ οἳ	πᾶν	σῶμα γενητὸν ποιοῦσι, συντιθέντες καὶ
[3, 5]	ἐκ πυραμίδων, ἔτι δὲ μὴ	πᾶν	σῶμα εἶναι ἢ στοιχεῖον ἢ
[3, 7]	Πρὸς δὲ τούτοις ἀνάγκη μὴ	πᾶν	σῶμα λέγειν διαιρετόν, ἀλλὰ μάχεσθαι
[3, 1]	δὲ στιγμὴ ἀδιαίρετος. Εἰ δὲ	πᾶν	τὸ βαρὺ ἢ μαλακὸν ἢ
[3, 5]	πάντων τὴν αὐτήν. Ὁρῶμεν γὰρ	πᾶν	τὸ φυσικὸν σῶμα κινήσεως ἔχον
[3, 8]	ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται, τὸ	πανδεχές)	οὕτω καὶ τὰ στοιχεῖα δεῖ
[3, 4]	οὖσαν αὐτῶν τὴν φύσιν οἷον	πανσπερμίαν	πάντων τῶν στοιχείων. Πρῶτον μὲν
[3, 3]	εἶναι τῶν σωμάτων καὶ συγκεῖσθαι	πάντ´	ἐκ τούτων, Ἀναξαγόρας δὲ τοὐναντίον·
[3, 3]	πάντων ἠθροισμένον. Διὸ καὶ γίγνεσθαι	πάντ´	ἐκ τούτων· τὸ γὰρ πῦρ
[3, 1]	ὥστε ὅσα ἁπλᾶ τῶν παθημάτων,	πάντ´	ἐστὶ διαιρετὰ τοῦτον τὸν τρόπον.
[3, 2]	νῦν εἰς τὸ αὐτὸ φέρεται	πάντα,	ἀλλὰ τὰ συγγενῆ μόνον. Ἔτι
[3, 8]	ἀπολελοίπασι τοῦτο· καίτοι προσῆκεν ἢ	πάντα	ἀφορίσαι σχήμασιν ἢ μηδέν. Ἔνιοι
[3, 7]	λαβεῖν τὰς πρώτας ἀρχάς, ἀλλὰ	πάντα	βούλεσθαι πρός τινας δόξας ὡρισμένας
[3, 1]	ἐπίπεδον, τοῦτο δὲ πρὸς σῶμα·	πάντα	γὰρ εἰς ἄλληλα ἀναλυόμενα εἰς
[3, 8]	μᾶλλον δ´ ἴσως ἕτερον ἑτέρου·	πάντα	γὰρ ἔχει γωνίας, οἷον τό
[3, 4]	τὸ στοιχεῖον ἀνάγκη ποιεῖν ἄπειρα·	πάντα	γὰρ ταὐτὰ ἀποδοθήσεται καὶ πεπερασμένων
[3, 7]	πρῶτον μὲν ἄτοπον τὸ μὴ	πάντα	γεννᾶν ἐξ ἀλλήλων, ὅπερ ἀνάγκη
[3, 4]	τῇ τούτων συμπλοκῇ καὶ περιπαλάξει	πάντα	γεννᾶσθαι. Τρόπον γάρ τινα καὶ
[3, 1]	ἀγένητον εἶναι τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ	πάντα	γίγνεσθαι, γενόμενα δὲ τὰ μὲν
[3, 1]	Οἱ δὲ τὰ μὲν ἄλλα	πάντα	γίνεσθαί φασι καὶ ῥεῖν, εἶναι
[3, 1]	ὑπάρχειν, τὰ δὲ πάθη διαιρετὰ	πάντα	διχῶς· ἢ γὰρ κατ´ εἶδος
[3, 1]	τὰ δ´ αἰσθητὰ σώματα ἢ	πάντα	ἢ ἔνια βάρος ἔχει, οἷον
[3, 8]	τὰ στοιχεῖα ποιεῖν. Ἔπειτα φαίνεται	πάντα	μὲν τὰ ἁπλᾶ σώματα σχηματιζόμενα
[3, 7]	κατὰ τὴν αἴσθησιν, ἀλλ´ ὁμοίως	πάντα	μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα. Συμβαίνει δὲ
[3, 1]	μόνον ὑπομένειν, ἐξ οὗ ταῦτα	πάντα	μετασχηματίζεσθαι πέφυκεν· ὅπερ ἐοίκασι βούλεσθαι
[3, 4]	καὶ ὣς αὐτοῖς συμβαίνει μὴ	πάντα	ποιεῖν ἐξ ὁμοιομερῶν (πρόσωπον γὰρ
[3, 4]	διαφέρει σχήμασι, τὰ δὲ σχήματα	πάντα	σύγκειται ἐκ πυραμίδων, τὰ μὲν
[3, 5]	προσάγοντες ὅτι τὰ μὲν σώματα	πάντα	σύγκειται ἐκ τοῦ λεπτομερεστάτου, τὰ
[3, 4]	τινες, θεωρητέον, καὶ πρῶτον τοὺς	πάντα	τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα ποιοῦντας, καθάπερ
[3, 4]	Τρόπον γάρ τινα καὶ οὗτοι	πάντα	τὰ ὄντα ποιοῦσιν ἀριθμοὺς καὶ
[3, 1]	τοῦτον τὸν τρόπον λέγουσι καὶ	πάντα	τὰ σώματα συνιστᾶσιν ἐξ ἐπιπέδων
[3, 5]	δὲ πυκνότερον, ὃ περιέχειν φασὶ	πάντας	τοὺς οὐρανοὺς ἄπειρον ὄν. Ὅσοι
[3, 8]	ἀδύνατον· οὐ γὰρ ἂν ἥπτετο	πανταχῇ	τοῦ περιέχοντος τὸ ὅλον. Ἀλλὰ
[3, 8]	πυραμίδας ἢ τὴν σφαῖραν σφαίρας	παντελῶς	ἄλογον, καὶ ὅμοιον ὥσπερ εἴ
[3, 8]	ἐστὶ σχῆμα σχήματι. Διὸ καὶ	πάντες	ἀπολελοίπασι τοῦτο· καίτοι προσῆκεν ἢ
[3, 3]	ἐκ τῶν προειρημένων· ἀδύνατον γὰρ	παντὸς	σώματος εἶναι γένεσιν, (εἰ μὴ
[3, 2]	Τοῦτο δ´ ἀδύνατον. Ὥστ´ ἐπεὶ	παντὸς	τοῦ προτεθέντος μεῖζον κινηθήσεται διάστημα
[3, 5]	τῶν στοιχείων (οἷον τὰ τοῦ	παντὸς	ὕδατος πρὸς τὸν ἅπαντα ἀέρα
[3, 3]	προσαγορεύει ταὐτό. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ	παντὸς	φυσικοῦ σώματος κίνησις οἰκεία, τῶν
[3, 5]	τὰ σώματα ἕν τί ἐστι,	πάντων	ἂν εἴη μία κίνησις· καὶ
[3, 4]	ἀρχάς, καὶ ταύτας ὡς ἐλαχίστας	πάντων	γε τῶν αὐτῶν μελλόντων δείκνυσθαι,
[3, 3]	τούτων καὶ τῶν ἄλλων σπερμάτων	πάντων·	εἶναι γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν ἐξ
[3, 3]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ὅτι δ´ οὔτε	πάντων	ἐστὶ γένεσις οὔθ´ ἁπλῶς οὐθενός,
[3, 3]	αὐτῶν ἐξ ἀοράτων τῶν ὁμοιομερῶν	πάντων	ἠθροισμένον. Διὸ καὶ γίγνεσθαι πάντ´
[3, 5]	μόνην κίνησιν ποιεῖν φυσικήν, καὶ	πάντων	τὴν αὐτήν. Ὁρῶμεν γὰρ πᾶν
[3, 4]	αὐτῶν τὴν φύσιν οἷον πανσπερμίαν	πάντων	τῶν στοιχείων. Πρῶτον μὲν οὖν
[3, 5]	τὸ λεπτομερέστερον. Ἐπεὶ οὖν φασὶ	πάντων	τῶν σωμάτων τὸ πῦρ λεπτότατον
[3, 7]	μήτε τὸ τῆς πυραμίδος μέρος	πάντως	πυραμίδα μήτε τὸ τοῦ κύβου
[3, 2]	ἀνάγκη εἶναι καὶ κατὰ φύσιν,	παρ´	ἣν αὕτη· καὶ εἰ πολλαὶ
[3, 2]	ἀνάγκη τινὰ εἶναι κίνησιν ἑκάστου,	παρ´	ἣν ἡ βίαιός ἐστιν· καὶ
[3, 1]	διὰ τὸ μηθὲν μὲν ἄλλο	παρὰ	τὴν τῶν αἰσθητῶν οὐσίαν ὑπολαμβάνειν
[3, 7]	ἢ ἔστιν ἄλλος τις τρόπος	παρὰ	τούτους. (Οἱ μὲν οὖν περὶ
[3, 2]	κατὰ φύσιν μὲν γὰρ ἁπλῶς,	παρὰ	φύσιν δ´ ἔχει πολλὰς ἕκαστον.
[3, 6]	δυνατόν. Καὶ εἰ μὲν βίᾳ,	παρὰ	φύσιν, εἰ δὲ μὴ βίᾳ,
[3, 2]	φύσιν ταὐτόν. Ἀλλὰ μὴν εἰ	παρὰ	φύσιν ἐστί τις κίνησις, ἀνάγκη
[3, 2]	οὐθέν ἐστιν ἕτερον ἢ τὸ	παρὰ	φύσιν· ἡ γὰρ τάξις ἡ
[3, 2]	δὲ τάξιν καὶ τὸν κόσμον	παρὰ	φύσιν· καίτοι οὐδὲν ὡς ἔτυχε
[3, 2]	ἢ βαρύ, καὶ πῶς αἱ	παρὰ	φύσιν κινήσεις ἔχουσι ἐν τούτοις,
[3, 2]	τὸ κατὰ δύναμιν, τὴν δὲ	παρὰ	φύσιν ὅλως αὐτή. Πρὸς ἀμφότερα
[3, 2]	κίνησιν· τὸ δὲ βίᾳ καὶ	παρὰ	φύσιν ταὐτόν. Ἀλλὰ μὴν εἰ
[3, 2]	αὕτη· καὶ εἰ πολλαὶ αἱ	παρὰ	φύσιν, τὴν κατὰ φύσιν μίαν·
[3, 2]	ἣν οὐ βίᾳ κινοῦνται οὐδὲ	παρὰ	φύσιν, φανερὸν ἐκ τούτων. Ὅτι
[3, 2]	ᾗ βαρύς· ὥσπερ γὰρ ἐναφάψασα	παραδίδωσιν	ἑκατέρῳ. Διὸ καὶ οὐ παρακολουθοῦντος
[3, 7]	τοῖς διαλυομένοις ἡ τῶν τριγώνων	παραιώρησις	εὔλογος. Συμβαίνει δὲ καὶ τοῦτο
[3, 2]	παραδίδωσιν ἑκατέρῳ. Διὸ καὶ οὐ	παρακολουθοῦντος	τοῦ κινήσαντος φέρεται τὸ βίᾳ
[3, 2]	τὴν γένεσιν. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς	παραλείπει	τὴν ἐπὶ τῆς φιλότητος· οὐ
[3, 1]	διασκέψασθαι· γένεσις γὰρ ἤτοι τὸ	παράπαν	οὐκ ἔστιν, ἢ μόνον ἐν
[3, 1]	οἱ περὶ Μέλισσόν τε καὶ	Παρμενίδην,	οὕς, εἰ καὶ τἆλλα λέγουσι
[3, 8]	ἀκριβολογεῖσθαι βούληται καὶ μὴ ἐκ	παρόδου	τοὺς λόγους ἀποδέχεσθαι τοὺς τοιούτους,
[3, 2]	κατὰ φύσιν ἡ δὲ βίᾳ	πᾶσα,	τὴν μὲν κατὰ φύσιν, οἷον
[3, 1]	φύσεως ἱστορίας περὶ σωμάτων εἶναι·	πᾶσαι	γὰρ αἱ φυσικαὶ οὐσίαι ἢ
[3, 5]	ὕδωρ καὶ γῆ. Κοινὸν δὲ	πᾶσιν	ἁμάρτημα τοῖς ἓν τὸ στοιχεῖον
[3, 2]	τοῖς ἁπλοῖς σώμασι φύσει τινὰ	πᾶσιν,	ἐκ τῶνδε δῆλον. Ἐπεὶ γὰρ
[3, 6]	ὑφ´ αὑτοῦ μαραινόμενον. Τοῦτο δὲ	πάσχει	τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ πλείονος,
[3, 6]	εἰς ἐλάττω, ἔτι μᾶλλον τοῦτο	πάσχειν	εὔλογον τὸ ἔλαττον. Δύο δὲ
[3, 5]	γὰρ λεπτὸν μανόν, τὸ δὲ	παχὺ	βούλονται εἶναι πυκνόν. Πάλιν δὲ
[3, 5]	λεπτὸν μὲν γὰρ τὸ μικρομερές,	παχὺ	δὲ τὸ μεγαλομερές· τὸ γὰρ
[3, 5]	καὶ ὅλως τὸ λεπτομερέστερον τοῦ	παχυμερεστέρου,	φανερὸν ὅτι καὶ τὸ στοιχεῖον
[3, 5]	Πάλιν δὲ τὸ λεπτότητι καὶ	παχύτητι	ταὐτὸν καὶ τὸ μεγέθει καὶ
[3, 5]	οὐθὲν διαφέρει ἢ λεπτότητι καὶ	παχύτητι·	τὸ μὲν γὰρ λεπτὸν μανόν,
[3, 8]	δὲ περὶ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ	πειραθέντες	εἰπεῖν ἐναντία λέγουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς.
[3, 8]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Ὅλως δὲ τὸ	πειρᾶσθαι	τὰ ἁπλᾶ σώματα σχηματίζειν ἄλογόν
[3, 2]	ἐξ ἀκινήτων γὰρ ἄρχεται κοσμοποιεῖν.	Πειρῶνται	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι συγκρίνοντές
[3, 5]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη	πεπεράνθαι	τὰ στοιχεῖα, λοιπὸν σκέψασθαι πότερον
[3, 4]	(γὰρ τοῖς αἰσθητοῖς, ταῦτα δὲ	πεπέρανται·	δεῖ δὲ τοῦτο δειχθῆναι) φανερὸν
[3, 4]	ὅτι καὶ τὰ στοιχεῖα ἀνάγκη	πεπερασμένα	εἶναι. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ὡς
[3, 4]	ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Πότερον δὲ	πεπερασμένα	ἢ ἄπειρα, καὶ εἰ πεπερασμένα,
[3, 5]	ἕν, ἀνάγκη πλείω εἶναι καὶ	πεπερασμένα.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ἐπισκεπτέον δὲ πρῶτον πότερον
[3, 7]	πεπερασμένῳ μεγέθει μὴ ἐνυπάρχει ἄπειρα	πεπερασμένα.	Ὅταν γὰρ ἐκ γῆς ὕδωρ
[3, 4]	πεπερασμένα ἢ ἄπειρα, καὶ εἰ	πεπερασμένα,	πόσα τὸν ἀριθμόν, ἑπόμενον ἂν
[3, 4]	αἱ δὲ τῶν σωμάτων διαφοραὶ	πεπερασμέναι	(διαφέρουσι (γὰρ τοῖς αἰσθητοῖς, ταῦτα
[3, 2]	ἀναγκαῖον ἀπείρους εἶναι· εἰ γὰρ	πεπερασμέναι,	τάξις τις ἔσται· οὐ γὰρ
[3, 4]	καὶ τούτοις ἁμάρτημα τὸ μὴ	πεπερασμένας	λαβεῖν τὰς ἀρχάς, ἐξὸν ἅπαντα
[3, 4]	ἐν τοῖς μαθήμασιν· ἀεὶ γὰρ	πεπερασμένας	λαμβάνουσιν ἀρχὰς ἢ τῷ εἴδει
[3, 4]	οὐθέν) φανερὸν ὅτι πολλῷ βέλτιον	πεπερασμένας	ποιεῖν τὰς ἀρχάς, καὶ ταύτας
[3, 7]	τοῦτ´ ἔσται, συμβήσεται ἐν τῷ	πεπερασμένῳ	ἄπειρα ἐνυπάρχειν· ἐπεὶ δὲ τοῦτ´
[3, 7]	ἀλλήλων γένεσιν, εἴπερ ἐν τῷ	πεπερασμένῳ	μεγέθει μὴ ἐνυπάρχει ἄπειρα πεπερασμένα.
[3, 4]	πάντα γὰρ ταὐτὰ ἀποδοθήσεται καὶ	πεπερασμένων	ὄντων, ἐάν τις λάβῃ· τὸ
[3, 1]	συμβήσεται περὶ τούτων λέγουσι καὶ	περὶ	γενέσεως καὶ φθορᾶς διασκέψασθαι· γένεσις
[3, 1]	τῆς γραμμῆς μέρος γραμμὴν εἶναι·	περὶ	δὲ τούτων ἐπέσκεπται πρότερον ἐν
[3, 7]	παρὰ τούτους. (Οἱ μὲν οὖν	περὶ	Ἐμπεδοκλέα καὶ Δημόκριτον λανθάνουσιν αὐτοὶ
[3, 1]	πάλιν φθείρεσθαι, μάλιστα μὲν οἱ	περὶ	Ἡσίοδον, εἶτα καὶ τῶν ἄλλων
[3, 1]	τούτων ἐπέσκεπται πρότερον ἐν τοῖς	περὶ	κινήσεως λόγοις, ὅτι οὐκ ἔστιν
[3, 1]	μόνον δοκεῖν ἡμῖν, οἷον οἱ	περὶ	Μέλισσόν τε καὶ Παρμενίδην, οὕς,
[3, 1]	~ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ Γ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'	(Περὶ	μὲν οὖν τοῦ πρώτου οὐρανοῦ
[3, 1]	ἐκ τῆς καθ´ ἕκαστα θεωρίας.	Περὶ	μὲν οὖν τοῦ πρώτου τῶν
[3, 1]	εἰς (ἐπίπεδα καὶ ἐξ ἐπιπέδων.	Περὶ	μὲν οὖν τῶν ἄλλων ἕτερος
[3, 5]	εἴη τὸ πῦρ. Οἱ δὲ	περὶ	μὲν σχήματος οὐδὲν ἀποφαίνονται, λεπτομερέστατον
[3, 0]		~ΠΕΡΙ	ΟΥΡΑΝΟΥ Γ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α' (Περὶ
[3, 1]	συμβαίνει τῆς περὶ φύσεως ἱστορίας	περὶ	σωμάτων εἶναι· πᾶσαι γὰρ αἱ
[3, 1]	Οἱ μὲν οὖν πρότερον φιλοσοφήσαντες	περὶ	τῆς ἀληθείας καὶ πρὸς οὓς
[3, 8]	σχήμασιν ἢ μηδέν. Ἔνιοι δὲ	περὶ	τῆς δυνάμεως αὐτοῦ πειραθέντες εἰπεῖν
[3, 1]	ἄφθαρτον καὶ ἀγένητον· λοιπὸν δὲ	περὶ	τοῖν δυοῖν εἰπεῖν. Ἅμα δὲ
[3, 1]	δυοῖν εἰπεῖν. Ἅμα δὲ συμβήσεται	περὶ	τούτων λέγουσι καὶ περὶ γενέσεως
[3, 8]	καὶ δυνάμεις) πρῶτον ἂν εἴη	περὶ	τούτων λεκτέον, ὅπως θεωρήσαντες ταῦτα
[3, 1]	καὶ τῶν μερῶν, ἔτι δὲ	περὶ	τῶν ἐν αὐτῷ φερομένων ἄστρων,
[3, 3]	Ἀναξαγόρας δ´ ἐναντίως Ἐμπεδοκλεῖ λέγει	περὶ	τῶν στοιχείων. Ὁ μὲν γὰρ
[3, 7]	μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα. Συμβαίνει δὲ	περὶ	τῶν φαινομένων λέγουσι μὴ ὁμολογούμενα
[3, 1]	ἔστιν ἀδιαίρετα μήκη. Ὅσα δὲ	περὶ	τῶν φυσικῶν σωμάτων ἀδύνατα συμβαίνει
[3, 1]	ὅτι τὴν πλείστην συμβαίνει τῆς	περὶ	φύσεως ἱστορίας περὶ σωμάτων εἶναι·
[3, 4]	ὧν εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς	περὶ	χρόνου καὶ κινήσεως. Ἅμα δὲ
[3, 4]	φαινομένων κατὰ τὴν αἴσθησιν ἀναιρεῖν,	περὶ	ὧν εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς
[3, 5]	Οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν σχῆμα	περιάπτουσι	τῷ πυρί, καθάπερ οἱ τὴν
[3, 5]	λεπτότερον, ἀέρος δὲ πυκνότερον, ὃ	περιέχειν	φασὶ πάντας τοὺς οὐρανοὺς ἄπειρον
[3, 7]	πνευματουμένου τοῦ ὑγροῦ ῥήγνυται τὰ	περιέχοντα	τοὺς ὄγκους ἀγγεῖα διὰ τὴν
[3, 8]	τὰ ἁπλᾶ σώματα σχηματιζόμενα τῷ	περιέχοντι	τόπῳ, μάλιστα δὲ τὸ ὕδωρ
[3, 8]	γὰρ ἂν ἥπτετο πανταχῇ τοῦ	περιέχοντος	τὸ ὅλον. Ἀλλὰ μὴν εἰ
[3, 4]	ἀλλὰ τῇ τούτων συμπλοκῇ καὶ	περιπαλάξει	πάντα γεννᾶσθαι. Τρόπον γάρ τινα
[3, 2]	ὥσπερ ὀργάνῳ χρῆται τῷ ἀέρι	(πέφυκε	γὰρ οὗτος καὶ κοῦφος εἶναι
[3, 1]	ἐξ οὗ ταῦτα πάντα μετασχηματίζεσθαι	πέφυκεν·	ὅπερ ἐοίκασι βούλεσθαι λέγειν ἄλλοι
[3, 1]	δίκαιον ἢ μὴ κινεῖν ἢ	πιστοτέροις	αὐτὰ λόγοις κινεῖν τῶν ὑποθέσεων.
[3, 1]	καὶ κατὰ μῆκος καὶ κατὰ	πλάτος,	δεῖ καὶ ἐπίπεδον ἐπιπέδῳ τὸν
[3, 1]	μὴν εἴ γε καὶ κατὰ	πλάτος	ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἔσται τι σῶμα
[3, 1]	Ἢ πῶς διοριοῦσι μὴ βουλόμενοι	πλάττειν;	καὶ εἰ πᾶν μεῖζον βάρος
[3, 5]	καὶ τὸ πῦρ ὅσῳ ἂν	πλεῖον	γίγνηται, φέρεται θᾶττον ἄνω τὴν
[3, 1]	διαφέρον τῷ ἐν ἴσῳ ὄγκῳ	πλεῖον	ἐνυπάρχειν· εἰ οὖν ἐστι στιγμὴ
[3, 2]	κουφότερον ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως	πλεῖον	κινηθήσεται, κεκινήσθω τὸ μὲν ἐφ´
[3, 7]	τόπον· τὸ γὰρ λεπτομερέστερον ἐν	πλείονι	τόπῳ γίγνεται. Φανερὸν δὲ τοῦτό
[3, 6]	πάσχει τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ	πλείονος,	καὶ θᾶττον, ὅσῳ ἂν ᾖ
[3, 1]	βάρος ἔχουσι, τὸ δ´ ἐκ	πλειόνων	ἢ τοδὶ βαρέος ὄντος βαρύτερον,
[3, 5]	τούτοις ἐπεὶ διώρισται πρότερον ὅτι	πλείους	αἱ φυσικαὶ κινήσεις, δῆλον ὅτι
[3, 4]	τὸ μήτε τὰς ἁπλᾶς φορὰς	πλείους	εἶναι δυοῖν μήτε τοὺς τόπους
[3, 4]	εἴτε μία εἴτε δύο εἴτε	πλείους,	καὶ τὰ ἁπλᾶ σώματα τοσαῦτα
[3, 1]	ἄλληλα μεταβάσεις) φανερὸν ὅτι τὴν	πλείστην	συμβαίνει τῆς περὶ φύσεως ἱστορίας
[3, 5]	καὶ ταύτην ἀναγκαῖον ὥσῳπερ ἂν	πλείω	γίγνηται, κινεῖσθαι μᾶλλον, ὥσπερ καὶ
[3, 5]	οὔτε ἄπειρα οὔτε ἕν, ἀνάγκη	πλείω	εἶναι καὶ πεπερασμένα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ἐπισκεπτέον
[3, 5]	τὰ στοιχεῖα, λοιπὸν σκέψασθαι πότερον	πλείω	ἔσται ἢ ἕν. Ἔνιοι γὰρ
[3, 2]	τῶν πραγμάτων οἵαν ἔχει τὰ	πλείω	καὶ τὸν πλείω χρόνον· συμβαίνει
[3, 7]	δ´ ἐξ ὕδατος ἀὴρ γένηται,	πλείω	καταλαμβάνει τόπον· τὸ γὰρ λεπτομερέστερον
[3, 5]	ἀήρ, ὅπερ συμβαίνει καὶ τοῖς	πλείω	μὲν τὰ στοιχεῖα λέγουσι, μεγέθει
[3, 8]	πλείω τούτων λαμβάνειν διὰ τὸ	πλείω	τὰ στοιχεῖα ποιεῖν. Ἔπειτα φαίνεται
[3, 7]	οὐκ ἀνάγκη χωρισθὲν θάτερον ἀεὶ	πλείω	τόπον ἐπέχειν· ὅταν δ´ ἐξ
[3, 7]	ἄλογον τὸ ἐξ ἀνάγκης ἀεὶ	πλείω	τόπον ἐπιλαμβάνειν τὸ χωριζόμενον. Ἀνάγκη
[3, 8]	πυραμὶς καὶ κύβος· ἀνάγκη δὲ	πλείω	τούτων λαμβάνειν διὰ τὸ πλείω
[3, 2]	ἔχει τὰ πλείω καὶ τὸν	πλείω	χρόνον· συμβαίνει οὖν αὐτοῖς τοὐναντίον
[3, 5]	τῶν ἄλλων) ὁ δ´ ἀὴρ	πλείων	τοῦ ὕδατος καὶ ὅλως τὸ
[3, 1]	συντιθεμένων ἐπιπέδων. Ἔτι εἰ μὲν	πλήθει	βαρύτερα τὰ σώματα τῶν ἐπιπέδων,
[3, 4]	γὰρ εἶναι τὰ πρῶτα μεγέθη	πλήθει	μὲν ἄπειρα, μεγέθει δὲ ἀδιαίρετα,
[3, 7]	διὰ τὸ ἐξ ἀνίσων τῷ	πλήθει	συνεστάναι τριγώνων. Ἔτι δ´ ἀνάγκη
[3, 4]	ἁπλᾶ σώματα τοσαῦτα ἔσται τὸ	πλῆθος.	Ἔτι δ´ εἰ ἑκάστῳ μὲν
[3, 7]	τῇ μεταβάσει· διατμιζομένου γὰρ καὶ	πνευματουμένου	τοῦ ὑγροῦ ῥήγνυται τὰ περιέχοντα
[3, 1]	ἐκ τίνων τε συνεστᾶσι καὶ	ποῖ´	ἄττα τὴν φύσιν ἐστί, πρὸς
[3, 3]	ἔπειτα μετὰ ταῦτα πόσα καὶ	ποῖ´	ἄττα. Τοῦτο δ´ ἔσται φανερὸν
[3, 1]	ἔκ τε τοῦ διωρίσθαι τὰ	ποῖά	ἐστι φύσει, καὶ ἐκ τῆς
[3, 6]	ἔσται καὶ πός´ ἄττα καὶ	ποῖά	ἐστιν. Ἀΐδια μὲν οὖν εἶναι
[3, 3]	τῶν ἐνυπαρχόντων τὰ στοιχεῖα, σκεπτέον	ποῖα	τῶν τοιούτων σωμάτων ἐστὶ στοιχεῖα,
[3, 6]	οὖν ἐξ ἀσωμάτου γεννῶν λόγος	ποιεῖ	κεχωρισμένον κενόν. Πᾶν γὰρ τὸ
[3, 2]	κινεῖσθαι, βίᾳ δὲ κινούμενον ἄπειρον	ποιεῖ	τὴν κίνησιν. Ἐπεὶ γὰρ δύναμίς
[3, 4]	οὕτως λαμβάνοντας τὸ στοιχεῖον ἀνάγκη	ποιεῖν	ἄπειρα· πάντα γὰρ ταὐτὰ ἀποδοθήσεται
[3, 7]	διορίζουσι τὰς οὐσίας αὐτῶν, ἀδιαίρετα	ποιεῖν	αὐτά· τῆς γὰρ πυραμίδος ἢ
[3, 7]	ταῦτα λέγουσιν οὐκ ἐκ σώματος	ποιεῖν	γένεσιν· ὅταν γὰρ ἐξ ἐπιπέδων
[3, 4]	ὣς αὐτοῖς συμβαίνει μὴ πάντα	ποιεῖν	ἐξ ὁμοιομερῶν (πρόσωπον γὰρ οὐκ
[3, 7]	διὰ τὴν τούτων φιλίαν ταὐτὸ	ποιεῖν	ἐοίκασι τοῖς τὰς θέσεις ἐν
[3, 8]	διὰ τὸ πλείω τὰ στοιχεῖα	ποιεῖν.	Ἔπειτα φαίνεται πάντα μὲν τὰ
[3, 2]	ἐν τοῖς οἰκείοις ἠρεμοῦντα τόποις,	ποιεῖν	ἥνπερ ἔχουσι νῦν τάξιν, τὰ
[3, 1]	τὰς δὲ μονάδας οὔτε σώματα	ποιεῖν	οἷόν τε συντιθεμένας οὔτε βάρος
[3, 8]	δ´ ἐξ ἀνάγκης τὴν πυραμίδα	ποιεῖν	πυραμίδας ἢ τὴν σφαῖραν σφαίρας
[3, 4]	φανερὸν ὅτι πολλῷ βέλτιον πεπερασμένας	ποιεῖν	τὰς ἀρχάς, καὶ ταύτας ὡς
[3, 2]	δὲ καὶ κινουμένων οὐκ εὔλογον	ποιεῖν	τὴν γένεσιν. Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς
[3, 5]	ὑποτιθεμένοις τὸ μίαν μόνην κίνησιν	ποιεῖν	φυσικήν, καὶ πάντων τὴν αὐτήν.
[3, 4]	τις λάβῃ· τὸ αὐτὸ γὰρ	ποιήσει,	κἂν δύο ἢ τρία μόνον
[3, 2]	τῷ λίθῳ τὴν κάτω, θάττω	ποιήσει	τὸ κατὰ δύναμιν, τὴν δὲ
[3, 2]	βαρύς) τὴν μὲν οὖν ἄνω	ποιήσει	φορὰν ᾗ κοῦφος, ὅταν ὠσθῇ
[3, 7]	τέλους. Τέλος δὲ τῆς μὲν	ποιητικῆς	ἐπιστήμης τὸ ἔργον, τῆς δὲ
[3, 4]	τὰ ἁπλᾶ σώματά φασιν εἶναι.	Ποῖον	δὲ καὶ τί ἑκάστου τὸ
[3, 1]	πρώτου τῶν στοιχείων εἴρηται, καὶ	ποῖόν	τι τὴν φύσιν, καὶ ὅτι
[3, 4]	τοὺς πάντα τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα	ποιοῦντας,	καθάπερ καὶ Ἀναξαγόρας. Οὐθεὶς γὰρ
[3, 7]	αὑτοὺς οὐ γένεσιν ἐξ ἀλλήλων	ποιοῦντες,	ἀλλὰ φαινομένην γένεσιν· ἐνυπάρχον γὰρ
[3, 5]	ἄλλο τι πρότερον τοῦ στοιχείου	ποιοῦντες·	ἔστι γὰρ ἡ μὲν ἐκ
[3, 5]	πυρί, καθάπερ οἱ τὴν πυραμίδα	ποιοῦντες,	καὶ τούτων οἱ μὲν ἁπλουστέρως
[3, 5]	γὰρ ἄτομον τὸ πρῶτον σῶμα	ποιοῦσι,	πάλιν ἥξουσιν οἱ πρότερον εἰρημένοι
[3, 1]	καὶ οἳ πᾶν σῶμα γενητὸν	ποιοῦσι,	συντιθέντες καὶ διαλύοντες εἰς (ἐπίπεδα
[3, 1]	σωμάτων ἀδύνατα συμβαίνει λέγειν τοῖς	ποιοῦσι	τὰς ἀτόμους γραμμάς, ἐπὶ μικρὸν
[3, 4]	καὶ οὗτοι πάντα τὰ ὄντα	ποιοῦσιν	ἀριθμοὺς καὶ ἐξ ἀριθμῶν· καὶ
[3, 2]	ἄπειρα ἐν ἀπείρῳ τὰ κινούμενα	ποιοῦσιν,	εἰ μὲν ἓν τὸ κινοῦν,
[3, 7]	ὑπόθεσιν. Ἀνάγκη γὰρ ὅσοι σχῆμα	ποιοῦσιν	ἑκάστου τῶν στοιχείων καὶ τούτῳ
[3, 5]	οὐδὲν ἀποφαίνονται, λεπτομερέστατον δὲ μόνον	ποιοῦσιν,	ἔπειτ´ ἐκ τούτου συντιθεμένου φασὶ
[3, 4]	(πρόσωπον γὰρ οὐκ ἐκ προσώπων	ποιοῦσιν,	οὐδ´ ἄλλο τῶν κατὰ φύσιν
[3, 5]	μὲν οὖν τὸ ἓν τοῦτο	ποιοῦσιν	ὕδωρ ἢ ἀέρα ἢ ὕδατος
[3, 2]	κεχωρισμένων μὲν κατασκευάζων, σύγκρισιν δὲ	ποιῶν	διὰ τὴν φιλότητα· ἐκ διακεκριμένων
[3, 1]	πόσων συμβήσεται τοῦτο καὶ ἐπὶ	ποίων;	Ἢ πῶς διοριοῦσι μὴ βουλόμενοι
[3, 1]	δὲ μεῖζον οὐ πᾶν μέγα·	πολλὰ	γάρ ἐστιν ἃ μικρὰ ὄντα
[3, 4]	ἀδιαίρετα, καὶ οὔτ´ ἐξ ἑνὸς	πολλὰ	γίγνεσθαι οὔτε ἐκ πολλῶν ἕν,
[3, 1]	τὰ δὲ φυσικὰ ἐκ προσθέσεως.	Πολλὰ	δ´ ἐστὶν ἃ τοῖς ἀδιαιρέτοις
[3, 4]	λαμβάνει τὸ στοιχεῖον· ὁρῶμεν γὰρ	πολλὰ	καὶ τῶν μικτῶν σωμάτων εἰς
[3, 5]	τὴν αὑτοῦ φοράν. Συμβαίνει δὲ	πολλὰ	κάτω φέρεσθαι θᾶττον. Ὥστε διά
[3, 4]	ἐπιστήμαις ἄτομα σώματα λέγοντας, καὶ	πολλὰ	τῶν ἐνδόξων καὶ τῶν φαινομένων
[3, 2]	παρ´ ἣν αὕτη· καὶ εἰ	πολλαὶ	αἱ παρὰ φύσιν, τὴν κατὰ
[3, 2]	τῆς φιλότητος· λέγει γὰρ ὡς	πολλαὶ	μὲν κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν. Τοῖς
[3, 2]	ἁπλῶς, παρὰ φύσιν δ´ ἔχει	πολλὰς	ἕκαστον. Ἔτι δὲ καὶ ἐκ
[3, 1]	ἐοίκασι βούλεσθαι λέγειν ἄλλοι τε	πολλοὶ	καὶ Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος. Εἰσὶ
[3, 4]	φύσιν ἐσχηματισμένων οὐθέν) φανερὸν ὅτι	πολλῷ	βέλτιον πεπερασμένας ποιεῖν τὰς ἀρχάς,
[3, 4]	ἑνὸς πολλὰ γίγνεσθαι οὔτε ἐκ	πολλῶν	ἕν, ἀλλὰ τῇ τούτων συμπλοκῇ
[3, 5]	μεγαλομερές· τὸ γὰρ ἐπεκτεινόμενον ἐπὶ	πολὺ	λεπτόν, τοιοῦτον δὲ τὸ ἐκ
[3, 6]	ἐστιν. Εἴπερ οὖν καὶ τὸ	πολὺ	φθείρεται κατὰ ταύτην τὴν φθοράν,
[3, 8]	καὶ μὴ διιέναι διὰ τῶν	πόρων.	Δῆλον τοίνυν ὅτι καὶ τὸ
[3, 6]	γὰρ δειχθέντος φανερὸν ἔσται καὶ	πός´	ἄττα καὶ ποῖά ἐστιν. Ἀΐδια
[3, 3]	τί ἐστιν, ἔπειτα μετὰ ταῦτα	πόσα	καὶ ποῖ´ ἄττα. Τοῦτο δ´
[3, 4]	ἢ ἄπειρα, καὶ εἰ πεπερασμένα,	πόσα	τὸν ἀριθμόν, ἑπόμενον ἂν εἴη
[3, 5]	σῶμα σώματι συμβλητὸν κατὰ τὸ	ποσόν,	ἔχει δ´ ἀνάλογον τὰ μεγέθη
[3, 5]	διαφέρειν φάσκουσιν· ἐπεὶ γὰρ τῷ	ποσῷ	διώρισται ἕκαστον, ἔσται τις λόγος
[3, 4]	ἢ τῷ εἴδει ἢ τῷ	ποσῷ.	Ἔτι εἰ σῶμα σώματος ἕτερον
[3, 1]	ἔσται βάρος. Καὶ γὰρ ἐπὶ	πόσων	συμβήσεται τοῦτο καὶ ἐπὶ ποίων;
[3, 1]	Ὅλως δὲ συμβαίνει ἢ μηδέν	ποτ´	εἶναι μέγεθος, ἢ δύνασθαί γε
[3, 1]	χρόνος ὁμοίως ἔχει, ἀναιροῖτ´ ἄν	ποτε	ἢ ἐνδέχοιτ´ ἂν ἀναιρεθῆναι· τὸ
[3, 6]	πεπερασμένα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ἐπισκεπτέον δὲ πρῶτον	πότερον	ἀΐδιά ἐστιν ἢ γινόμενα φθείρεται·
[3, 4]	διὰ τί ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'	Πότερον	δὲ πεπερασμένα ἢ ἄπειρα, καὶ
[3, 1]	δὲ τοῦτο πρῶτον ἴσως θεωρητέον,	πότερον	ἔστιν ἢ οὐκ ἔστιν. Οἱ
[3, 2]	δὲ τοσοῦτον ἐπανέροιτ´ ἄν τις,	πότερον	οὐχ οἷόν τ´ ἦν κινούμενα
[3, 5]	πεπεράνθαι τὰ στοιχεῖα, λοιπὸν σκέψασθαι	πότερον	πλείω ἔσται ἢ ἕν. Ἔνιοι
[3, 7]	τρόπος τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως,	πότερον	ὡς Ἐμπεδοκλῆς λέγει καὶ Δημόκριτος,
[3, 3]	δυνάμει ἢ ἐνεργείᾳ (τοῦτο γὰρ	ποτέρως,	ἔτι ἀμφισβητήσιμον) αὐτὸ δ´ ἐστὶν
[3, 2]	γῆν ὑπὸ τῆς δίνης ἠρεμεῖν,	ποῦ	ἂν ἐφέρετο, ἐπειδὴ εἰς ἄπειρον
[3, 6]	οὖν ἔσται ἐν τόπῳ καί	που,	ἔσται τι τῶν στοιχείων· εἰ
[3, 6]	ὅπερ ἀδύνατον. (Εἰ δὲ στήσεταί	που	ἡ διάλυσις, ἤτοι ἄτομον ἔσται
[3, 2]	διελθεῖν ἀδύνατον. Ὥστ´ ἀνάγκη στῆναί	που	τὸ φερόμενον, κἀκεῖ μὴ βίᾳ
[3, 1]	φασιν οὐθὲν ἀγένητον εἶναι τῶν	πραγμάτων,	ἀλλὰ πάντα γίγνεσθαι, γενόμενα δὲ
[3, 2]	ἔστι γὰρ φύσις ἐκείνη τῶν	πραγμάτων	οἵαν ἔχει τὰ πλείω καὶ
[3, 2]	καθάπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται,	πρὶν	γενέσθαι τὸν κόσμον ἐκινεῖτο τὰ
[3, 8]	εἰς μαχαίρας διαιρεῖν ἢ τὸν	πρίονα	εἰς πρίονας. Ἔτι δὲ γελοῖον
[3, 8]	διαιρεῖν ἢ τὸν πρίονα εἰς	πρίονας.	Ἔτι δὲ γελοῖον πρὸς τὸ
[3, 3]	ἁπλῶς οὐθενός, δῆλον ἐκ τῶν	προειρημένων·	ἀδύνατον γὰρ παντὸς σώματος εἶναι
[3, 5]	τὰ τοῦτον ἔχοντα τὸν λόγον	πρὸς	ἄλληλα ἀνάγκη τὸ μὲν ἀέρα
[3, 1]	ἡ στιγμὴ βάρος· ἀνάλογον γὰρ	πρὸς	ἄλληλα ἔχουσιν, ὥσπερ καὶ πρότερον
[3, 5]	μεγέθη τά τε τῶν ὁμοιομερῶν	πρὸς	ἄλληλα καὶ τὰ τῶν στοιχείων
[3, 5]	διώρισται ἕκαστον, ἔσται τις λόγος	πρὸς	ἄλληλα τῶν μεγεθῶν, ὥστε τὰ
[3, 1]	νῦν λέγομεν ἡμεῖς λόγους καὶ	πρὸς	ἀλλήλους διηνέχθησαν. Οἱ μὲν γὰρ
[3, 5]	πρὸς μὲν τόδε πῦρ ἐστι,	πρὸς	ἄλλο δ´ ἀήρ, καὶ πάλιν
[3, 2]	δὲ παρὰ φύσιν ὅλως αὐτή.	Πρὸς	ἀμφότερα δὲ ὥσπερ ὀργάνῳ χρῆται
[3, 8]	ἐξαιρεῖ τὸ ἀλλότριον) Ὥστ´ ἢ	πρὸς	ἄμφω ἐχρῆν ἀποδοῦναι ἢ μᾶλλον
[3, 1]	συντίθεσθαι, ἄτοπον· ὥσπερ γὰρ γραμμὴ	πρὸς	γραμμὴν ἀμφοτέρως συντίθεται, καὶ κατὰ
[3, 1]	εἴπερ ὁμοίως ἔχει στιγμὴ μὲν	πρὸς	γραμμήν, γραμμὴ δὲ πρὸς ἐπίπεδον,
[3, 5]	αὐτὸ πρὸς μὲν τόδε (πῦρ,	πρὸς	δέ τι ἄλλο ἀήρ, ὅπερ
[3, 4]	οὐκ ἔσται τὰ στοιχεῖα ἄπειρα.	Πρὸς	δὲ τούτοις ἀνάγκη μάχεσθαι ταῖς
[3, 7]	οὐκ ἐκ σώματος ἔσται γεγονός.	Πρὸς	δὲ τούτοις ἀνάγκη μὴ πᾶν
[3, 8]	ἢ μᾶλλον ἐπὶ τὸ συγκρίνειν.	Πρὸς	δὲ τούτοις, ἐπεὶ τὸ θερμὸν
[3, 1]	μόνον εἶναι, σῶμα δὲ μηθέν.	Πρὸς	δὲ τούτοις καὶ εἰ ὁ
[3, 1]	ποῖ´ ἄττα τὴν φύσιν ἐστί,	πρὸς	δὲ τούτοις ὅτι ἀγένητα καὶ
[3, 8]	τῶν κατὰ τὰ πάθη διαφορῶν.	Πρὸς	δὲ τούτοις πῶς ἐνδέχεται γίγνεσθαι
[3, 8]	θεωρήσαντες ταῦτα λάβωμεν τὰς ἑκάστου	πρὸς	ἕκαστον διαφοράς.
[3, 1]	μὲν πρὸς γραμμήν, γραμμὴ δὲ	πρὸς	ἐπίπεδον, τοῦτο δὲ πρὸς σῶμα·
[3, 5]	τούτοις συμβαίνει λέγειν ὡς ταὐτὸν	πρὸς	μὲν τόδε πῦρ ἐστι, πρὸς
[3, 5]	δ´ ἀήρ, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ	πρὸς	μὲν τόδε (πῦρ, πρὸς δέ
[3, 1]	φιλοσοφήσαντες περὶ τῆς ἀληθείας καὶ	πρὸς	οὓς νῦν λέγομεν ἡμεῖς λόγους
[3, 1]	δὲ πρὸς ἐπίπεδον, τοῦτο δὲ	πρὸς	σῶμα· πάντα γὰρ εἰς ἄλληλα
[3, 8]	τῶν ὄντων. Ἀλλὰ μὴν καὶ	πρὸς	τὰ πάθη τε καὶ τὰς
[3, 5]	ἥξουσιν οἱ πρότερον εἰρημένοι λόγοι	πρὸς	ταύτην τὴν ὑπόθεσιν. Ἔτι οὐκ
[3, 2]	ἔχον βάρος ὡς ἡ ΓΕ	πρὸς	τὴν ΓΔ (δυνατὸν γὰρ οὕτως
[3, 2]	ἔχοντος σώματος ὡς ἡ ΓΕ	πρὸς	τὴν ΓΔ, συμβήσεται τὸ ἀφαιρούμενον
[3, 5]	δὲ διοριζομένοις ἅπαντα συμβήσεται λέγειν	πρός	τι, καὶ οὐκ ἔσται ἁπλῶς
[3, 2]	ΓΔ (δυνατὸν γὰρ οὕτως ἔχειν	πρός	τι τῶν ἐν αὐτῷ μορίων)
[3, 7]	πρώτας ἀρχάς, ἀλλὰ πάντα βούλεσθαι	πρός	τινας δόξας ὡρισμένας ἀνάγειν. Δεῖ
[3, 8]	εἰς πρίονας. Ἔτι δὲ γελοῖον	πρὸς	τὸ διαιρεῖν μόνον ἀποδοῦναι τὸ
[3, 2]	μείζονος ὡς τὸ μεῖζον σῶμα	πρὸς	τὸ ἔλαττον. Ἴσον ἄρα τὸ
[3, 2]	τὸ κινούμενον, ἀδύνατον κινεῖσθαι ἢ	πρὸς	τὸ μέσον ἢ ἀπὸ τοῦ
[3, 5]	ἅπαντα ἀέρα καὶ τοῦ στοιχείου	πρὸς	τὸ στοιχεῖον, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 2]	τάχος ἕξει τὸ τοῦ ἐλάττονος	πρὸς	τὸ τοῦ μείζονος ὡς τὸ
[3, 5]	(οἷον τὰ τοῦ παντὸς ὕδατος	πρὸς	τὸν ἅπαντα ἀέρα καὶ τοῦ
[3, 4]	ὅμως τοῦτο βούλονται λέγειν. Καὶ	πρὸς	τούτοις, ἐπεὶ διαφέρει τὰ σώματα
[3, 5]	Ὥστε διά τε ταῦτα καὶ	πρὸς	τούτοις ἐπεὶ διώρισται πρότερον ὅτι
[3, 5]	οἱ δὲ κομψοτέρως τῷ λόγῳ	προσάγοντες	ὅτι τὰ μὲν σώματα πάντα
[3, 3]	γὰρ πῦρ καὶ τὸν αἰθέρα	προσαγορεύει	ταὐτό. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ παντὸς
[3, 8]	καὶ πάντες ἀπολελοίπασι τοῦτο· καίτοι	προσῆκεν	ἢ πάντα ἀφορίσαι σχήμασιν ἢ
[3, 1]	μαθηματικά, τὰ δὲ φυσικὰ ἐκ	προσθέσεως.	Πολλὰ δ´ ἐστὶν ἃ τοῖς
[3, 3]	οὔπω φατέον ἐνυπάρχειν δυνάμει, ἀλλὰ	προσθεωρητέον	τίς ὁ τρόπος τῆς γενέσεως.
[3, 1]	κατὰ γραμμὴν ἐπιτιθεμένη ἀλλ´ οὐ	προστιθεμένη.	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε καὶ
[3, 4]	μὴ πάντα ποιεῖν ἐξ ὁμοιομερῶν	(πρόσωπον	γὰρ οὐκ ἐκ προσώπων ποιοῦσιν,
[3, 4]	ὁμοιομερῶν (πρόσωπον γὰρ οὐκ ἐκ	προσώπων	ποιοῦσιν, οὐδ´ ἄλλο τῶν κατὰ
[3, 2]	ἀδύνατον. Ὥστ´ ἐπεὶ παντὸς τοῦ	προτεθέντος	μεῖζον κινηθήσεται διάστημα τὸ ἀβαρές,
[3, 1]	ἀκίνητα μᾶλλόν ἐστιν ἑτέρας καὶ	προτέρας	ἢ τῆς φυσικῆς σκέψεως. Ἐκεῖνοι
[3, 6]	τοῦτο δ´ ὅτι ἀδύνατον, δέδεικται	πρότερον.	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἐκ σώματός
[3, 2]	κινοῦν πρῶτον, ἀλλ´ ἀεὶ τὸ	πρότερον	βίᾳ κινούμενον κινήσει. Τὸ αὐτὸ
[3, 5]	τὰ στοιχεῖα διάλυσις, ὥστ´ ἀνάγκη	πρότερον	εἶναι τῇ φύσει τὸ λεπτομερέστερον.
[3, 6]	στοιχεῖα· συμβήσεται γὰρ ἄλλο σῶμα	πρότερον	εἶναι τῶν στοιχείων. Τοῦτο δ´
[3, 1]	πρὸς ἄλληλα ἔχουσιν, ὥσπερ καὶ	πρότερον	εἰρήκαμεν. Εἰ δὲ μὴ τοῦτον
[3, 5]	σῶμα ποιοῦσι, πάλιν ἥξουσιν οἱ	πρότερον	εἰρημένοι λόγοι πρὸς ταύτην τὴν
[3, 6]	οὖν οὐκ ἔσται διὰ τοὺς	πρότερον	εἰρημένους λόγους· ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
[3, 1]	εἶναι· περὶ δὲ τούτων ἐπέσκεπται	πρότερον	ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λόγοις,
[3, 4]	αἴσθησιν ἀναιρεῖν, περὶ ὧν εἴρηται	πρότερον	ἐν τοῖς περὶ χρόνου καὶ
[3, 1]	ὅτι ἀγένητα καὶ ἄφθαρτα, διεληλύθαμεν	πρότερον.	Ἐπεὶ δὲ τῶν φύσει λεγομένων
[3, 4]	ἕτερα τῷ εἴδει, καθάπερ εἴρηται	πρότερον.	Ἔτι δ´ οὐδ´ οὕτως λαμβάνοντας
[3, 3]	μηθέν ἐστιν ἄλλο σῶμα ἐνεργείᾳ	πρότερον,	κενὸν ἔσται κεχωρισμένον. Λοιπὸν δ´
[3, 5]	καὶ πρὸς τούτοις ἐπεὶ διώρισται	πρότερον	ὅτι πλείους αἱ φυσικαὶ κινήσεις,
[3, 5]	τοῖς δὲ τῷ μεγέθει διορίζουσι	πρότερόν	τι τοῦ στοιχείου στοιχεῖον εἶναι,
[3, 3]	γιγνόμενον εἰ ἐγίγνετο, ἐν τούτῳ	πρότερον	τὸ κενὸν ἀναγκαῖον εἶναι σώματος
[3, 7]	οὐ πῦρ, ἀλλ´ ἔσται τι	πρότερον	τοῦ (στοιχείου, διὰ τὸ πᾶν
[3, 5]	λανθάνουσιν αὐτοὶ αὑτοὺς ἄλλο τι	πρότερον	τοῦ στοιχείου ποιοῦντες· ἔστι γὰρ
[3, 1]	οὐκ ἔστιν. Οἱ μὲν οὖν	πρότερον	φιλοσοφήσαντες περὶ τῆς ἀληθείας καὶ
[3, 6]	συνθέσεως ἄπειρος ᾖ καὶ ἔτι	πρότερος	τούτου ὁ τῆς διαλύσεως. Ὥστε
[3, 6]	τό τε γιγνόμενον καὶ τὸ	προϋπάρχον·	εἰ δ´ ἀσώματον, ἀνάγκη κενὸν
[3, 3]	ὅλως δ´ ἐκ μηδενὸς ἄλλου	προϋπάρχοντος	μεγέθους ἀδύνατον· μάλιστα γὰρ ἂν
[3, 1]	εἰς ἄλληλα ἀναλυόμενα εἰς τὰ	πρῶτα	ἀναλυθήσεται· ὥστ´ ἐνδέχοιτ´ ἂν στιγμὰς
[3, 3]	ἡ γνῶσις διὰ τῶν πρώτων,	πρῶτα	δὲ τῶν ἐνυπαρχόντων τὰ στοιχεῖα,
[3, 4]	συμβαίνοντα· φασὶ γὰρ εἶναι τὰ	πρῶτα	μεγέθη πλήθει μὲν ἄπειρα, μεγέθει
[3, 2]	τοῖς λέγουσιν ἀεὶ κινεῖσθαι τὰ	πρῶτα	σώματα ἐν τῷ κενῷ καὶ
[3, 7]	τὸ μὴ καλῶς λαβεῖν τὰς	πρώτας	ἀρχάς, ἀλλὰ πάντα βούλεσθαι πρός
[3, 2]	βίαιός ἐστιν· καὶ δεῖ τὴν	πρώτην	κινοῦσαν μὴ βίᾳ κινεῖν, ἀλλὰ
[3, 1]	εἶναι, τοιαύτας δέ τινας νοῆσαι	πρῶτοι	φύσεις, εἴπερ ἔσται τις γνῶσις
[3, 1]	εἶτα καὶ τῶν ἄλλων οἱ	πρῶτοι	φυσιολογήσαντες. Οἱ δὲ τὰ μὲν
[3, 2]	τι ἔσται κατὰ φύσιν κινοῦν	πρῶτον,	ἀλλ´ ἀεὶ τὸ πρότερον βίᾳ
[3, 8]	ἔργα καὶ πάθη καὶ δυνάμεις)	πρῶτον	ἂν εἴη περὶ τούτων λεκτέον,
[3, 5]	σωμάτων τὸ πῦρ λεπτότατον εἶναι,	πρῶτον	ἂν εἴη τῇ φύσει τὸ
[3, 2]	ἢ κατὰ φύσιν εἶναι τὸ	(πρῶτον	ἠρεμοῦν ἢ εἰς ἄπειρον ἰέναι,
[3, 1]	τούτων ἐστίν. Αὐτὸ δὲ τοῦτο	πρῶτον	ἴσως θεωρητέον, πότερον ἔστιν ἢ
[3, 5]	ἕν τι τῶν ἄλλων εἶναι	πρῶτον,	καὶ μὴ τὸ μέσον. Ἔτι
[3, 2]	θεωρεῖν ἐπιστήσας· τό τε γὰρ	πρῶτον	κινοῦν ἀνάγκη κινεῖν ἑαυτὸ κινούμενον
[3, 7]	δὲ τῇ τῶν ἐπιπέδων διαλύσει,	πρῶτον	μὲν ἄτοπον τὸ μὴ πάντα
[3, 8]	ἁπλᾶ σώματα σχηματίζειν ἄλογόν ἐστι,	πρῶτον	μὲν ὅτι συμβήσεται μὴ ἀναπληροῦσθαι
[3, 8]	θερμαίνει ταῖς γωνίαις, ὥς φασιν.	Πρῶτον	μὲν οὖν κατὰ τὴν κίνησιν
[3, 4]	ἀριθμόν, ἑπόμενον ἂν εἴη σκοπεῖν.	Πρῶτον	μὲν οὖν ὅτι οὐκ ἔστιν
[3, 4]	οἷον πανσπερμίαν πάντων τῶν στοιχείων.	Πρῶτον	μὲν οὖν ταὐτὸν καὶ τούτοις
[3, 6]	καὶ πεπερασμένα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ἐπισκεπτέον δὲ	πρῶτον	πότερον ἀΐδιά ἐστιν ἢ γινόμενα
[3, 5]	μικρομερέστατον καὶ πρῶτον, τὸ δὲ	πρῶτον	σχῆμα τοῦ πρώτου σώματος, πυραμὶς
[3, 5]	εἰ μὲν γὰρ ἄτομον τὸ	πρῶτον	σῶμα ποιοῦσι, πάλιν ἥξουσιν οἱ
[3, 5]	σχημάτων ἡ πυραμὶς μικρομερέστατον καὶ	πρῶτον,	τὸ δὲ πρῶτον σχῆμα τοῦ
[3, 4]	καθάπερ οἴονταί τινες, θεωρητέον, καὶ	πρῶτον	τοὺς πάντα τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα
[3, 1]	Α' (Περὶ μὲν οὖν τοῦ	πρώτου	οὐρανοῦ καὶ τῶν μερῶν, ἔτι
[3, 5]	τὸ δὲ πρῶτον σχῆμα τοῦ	πρώτου	σώματος, πυραμὶς ἂν εἴη τὸ
[3, 1]	θεωρίας. Περὶ μὲν οὖν τοῦ	πρώτου	τῶν στοιχείων εἴρηται, καὶ ποῖόν
[3, 3]	ἅπασιν ἡ γνῶσις διὰ τῶν	πρώτων,	πρῶτα δὲ τῶν ἐνυπαρχόντων τὰ
[3, 1]	ἐξ ἀριθμῶν συνιστᾶσιν, ὥσπερ τῶν	Πυθαγορείων	τινές· τὰ μὲν γὰρ φυσικὰ
[3, 1]	βαρεῖα καὶ κούφη, ἔστι καὶ	πυκνὴ	καὶ μανή. Ἀλλὰ τὸ μὲν
[3, 1]	καὶ μανή. Ἀλλὰ τὸ μὲν	πυκνὸν	διαιρετόν, ἡ δὲ στιγμὴ ἀδιαίρετος.
[3, 1]	δὲ κοῦφον μανόν, ἔστι δὲ	πυκνὸν	μανοῦ διαφέρον τῷ ἐν ἴσῳ
[3, 5]	τὸ δὲ παχὺ βούλονται εἶναι	πυκνόν.	Πάλιν δὲ τὸ λεπτότητι καὶ
[3, 1]	Ἔτι εἰ τὸ μὲν βαρὺ	πυκνόν	τι, τὸ δὲ κοῦφον μανόν,
[3, 5]	ὕδατος μὲν λεπτότερον, ἀέρος δὲ	πυκνότερον,	εἶτ´ ἐκ τούτου μανότητι καὶ
[3, 5]	ὕδατος μὲν λεπτότερον, ἀέρος δὲ	πυκνότερον,	ὃ περιέχειν φασὶ πάντας τοὺς
[3, 5]	μέσον. Ἔτι δὲ τὸ μὲν	πυκνότητι	καὶ μανότητι τἆλλα γεννᾶν οὐθὲν
[3, 5]	εἶτ´ ἐκ τούτου μανότητι καὶ	πυκνότητι	τἆλλα γεννῶσιν, οὗτοι λανθάνουσιν αὐτοὶ
[3, 7]	τὸ τοῦ πυρὸς μέρος οὐ	πῦρ,	ἀλλ´ ἔσται τι πρότερον τοῦ
[3, 8]	φέρεται μὴ κωλυομένη, καὶ τὸ	πῦρ	δὲ καὶ τὰ ἄλλα ὡσαύτως,
[3, 8]	εἰ θερμαίνει καὶ καίει τὸ	πῦρ	διὰ τὰς γωνίας, ἅπαντα ἔσται
[3, 5]	εἶναι τὸ τοῦ πυρὸς μέρος	πῦρ	διὰ τὸ μὴ συγκεῖσθαι τὴν
[3, 5]	ἂν εἴη τῇ φύσει τὸ	πῦρ·	διαφέρει δ´ οὐθέν, ἀνάγκη γὰρ
[3, 5]	ὡς ταὐτὸν πρὸς μὲν τόδε	πῦρ	ἐστι, πρὸς ἄλλο δ´ ἀήρ,
[3, 8]	τὸ καιόμενον πυροῦται, τὸ δὲ	πῦρ	ἐστι σφαῖρα ἢ πυραμίς, ἀνάγκη
[3, 8]	οὕτω διένειμαν. Οἷον ἐπεὶ τὸ	πῦρ	εὐκίνητόν ἐστι καὶ θερμαντικὸν καὶ
[3, 3]	ἑκάστῳ τῶν τοιούτων ἔνεστι δυνάμει	πῦρ	καὶ γῆ· φανερὰ γὰρ ταῦτα
[3, 3]	τῶν στοιχείων. Ὁ μὲν γὰρ	πῦρ	καὶ γῆν καὶ τὰ σύστοιχα
[3, 1]	τά τε ἁπλᾶ σώματα, οἷον	πῦρ	καὶ γῆν καὶ τὰ σύστοιχα
[3, 8]	ὡσαύτως, δῆλον ὅτι καὶ τὸ	πῦρ	καὶ ἕκαστον τῶν στοιχείων ἐν
[3, 3]	πάντ´ ἐκ τούτων· τὸ γὰρ	πῦρ	καὶ τὸν αἰθέρα προσαγορεύει ταὐτό.
[3, 6]	εἶναι ἀδύνατον· ὁρῶμεν γὰρ καὶ	πῦρ	καὶ ὕδωρ καὶ ἕκαστον τῶν
[3, 1]	γῆν εἶναι βαρὺ τὸ δὲ	πῦρ	κοῦφον, ἔσται καὶ τῶν ἐπιπέδων
[3, 5]	φασὶ πάντων τῶν σωμάτων τὸ	πῦρ	λεπτότατον εἶναι, πρῶτον ἂν εἴη
[3, 5]	ἐπεὶ τῶν μὲν σωμάτων τὸ	πῦρ	λεπτότατον, τῶν δὲ σχημάτων ἡ
[3, 3]	τοιούτων (ἕκαστον) ἀέρα δὲ καὶ	πῦρ	μίγματα τούτων καὶ τῶν ἄλλων
[3, 5]	οἱ δ´ ἀέρα, οἱ δὲ	πῦρ,	οἱ δ´ ὕδατος μὲν λεπτότερον,
[3, 5]	πυραμίς, τῶν δὲ σωμάτων τὸ	πῦρ,	οἱ δὲ κομψοτέρως τῷ λόγῳ
[3, 5]	σώματος, πυραμὶς ἂν εἴη τὸ	πῦρ.	Οἱ δὲ περὶ μὲν σχήματος
[3, 3]	γίγνεσθαι δυνατόν, οἷον ἐξ ἀέρος	πῦρ,	ὅλως δ´ ἐκ μηδενὸς ἄλλου
[3, 5]	κινεῖσθαι μᾶλλον, ὥσπερ καὶ τὸ	πῦρ	ὅσῳ ἂν πλεῖον γίγνηται, φέρεται
[3, 8]	αἱ μεγάλαι ἂν εἶεν οὐ	πῦρ	οὐδ´ αἴτιον τὸ σχῆμα τοῦ
[3, 7]	ἔσται τὸ τοῦ πυρὸς μέρος	πῦρ,	οὐδὲ τὸ τῆς γῆς γῆ,
[3, 5]	γὰρ μέρος τοῦ πυρὸς οὔτε	πῦρ	οὔθ´ ἕτερον στοιχεῖον οὐδέν) τοῖς
[3, 5]	τὸ αὐτὸ πρὸς μὲν τόδε	(πῦρ,	πρὸς δέ τι ἄλλο ἀήρ,
[3, 5]	διαιρετόν, τοῖς μὲν σχηματίζουσι τὸ	πῦρ	συμβήσεται μὴ εἶναι τὸ τοῦ
[3, 5]	οὐκ ἔσται ἁπλῶς τὸ μὲν	πῦρ	τὸ δ´ ὕδωρ τὸ δ´
[3, 5]	μὲν ἀέρα εἶναι τὸ δὲ	πῦρ	τὸ δὲ γῆν τὸ δ´
[3, 6]	δὲ τρόπους ὁρῶμεν φθειρόμενον τὸ	πῦρ·	ὑπό τε γὰρ τοῦ ἐναντίου
[3, 5]	τῶν ἐλαττόνων λόγους. Ὅσοι δὲ	πῦρ	ὑποτίθενται τὸ στοιχεῖον, τοῦτο μὲν
[3, 5]	διὰ τὸ μὴ συγκεῖσθαι τὴν	πυραμίδα	ἐκ πυραμίδων, ἔτι δὲ μὴ
[3, 7]	τὸ τῆς πυραμίδος μέρος πάντως	πυραμίδα	μήτε τὸ τοῦ κύβου κύβον.
[3, 8]	τὸ δ´ ἐξ ἀνάγκης τὴν	πυραμίδα	ποιεῖν πυραμίδας ἢ τὴν σφαῖραν
[3, 5]	τῷ πυρί, καθάπερ οἱ τὴν	πυραμίδα	ποιοῦντες, καὶ τούτων οἱ μὲν
[3, 8]	ἐποίησαν αὐτὸ σφαῖραν, οἱ δὲ	πυραμίδα·	ταῦτα γὰρ εὐκινητότατα μὲν διὰ
[3, 8]	ἐξ ἀνάγκης τὴν πυραμίδα ποιεῖν	πυραμίδας	ἢ τὴν σφαῖραν σφαίρας παντελῶς
[3, 8]	τὸ καιόμενον γίγνεσθαι σφαίρας ἢ	πυραμίδας.	Τὸ μὲν οὖν τέμνειν καὶ
[3, 8]	Ἔτι δ´ εἰ ἄνισοι αἱ	πυραμίδες,	αἱ μεγάλαι ἂν εἶεν οὐ
[3, 8]	αὐτοῖς ἄτομοι καὶ σφαῖραι καὶ	πυραμίδες,	ἄλλως τε καὶ εἰ ἔστιν
[3, 7]	ἀδιαίρετα ποιεῖν αὐτά· τῆς γὰρ	πυραμίδος	ἢ τῆς σφαίρας διαιρεθείσης πως
[3, 7]	μὴ εἶναι μήτε τὸ τῆς	πυραμίδος	μέρος πάντως πυραμίδα μήτε τὸ
[3, 5]	μὴ συγκεῖσθαι τὴν πυραμίδα ἐκ	πυραμίδων,	ἔτι δὲ μὴ πᾶν σῶμα
[3, 4]	δὲ σχήματα πάντα σύγκειται ἐκ	πυραμίδων,	τὰ μὲν εὐθύγραμμα ἐξ εὐθυγράμμων,
[3, 5]	δὲ σχήματα τὰ στερεὰ ἐκ	πυραμίδων,	ὥστ´ ἐπεὶ τῶν μὲν σωμάτων
[3, 5]	πρῶτον σχῆμα τοῦ πρώτου σώματος,	πυραμὶς	ἂν εἴη τὸ πῦρ. Οἱ
[3, 8]	δὲ πῦρ ἐστι σφαῖρα ἢ	πυραμίς,	ἀνάγκη τὸ καιόμενον γίγνεσθαι σφαίρας
[3, 8]	ἀλλοτρίῳ τόπῳ σφαῖρα ἔσται ἢ	πυραμίς,	ἐν δὲ τῷ οἰκείῳ κύβος.
[3, 8]	δὲ τοῖς στερεοῖς δύο μόνον,	πυραμὶς	καὶ κύβος· ἀνάγκη δὲ πλείω
[3, 5]	λεπτότατον, τῶν δὲ σχημάτων ἡ	πυραμὶς	μικρομερέστατον καὶ πρῶτον, τὸ δὲ
[3, 5]	τῶν μὲν σχημάτων τμητικώτατον ἡ	πυραμίς,	τῶν δὲ σωμάτων τὸ πῦρ,
[3, 7]	ἔσται τὸ λειπόμενον σφαῖρα ἢ	πυραμίς.	Ὥστε ἢ τὸ τοῦ πυρὸς
[3, 8]	μόνον ἀποδοῦναι τὸ σχῆμα τῷ	πυρί·	δοκεῖ γὰρ μᾶλλον συγκρίνειν καὶ
[3, 5]	γὰρ αὐτῶν σχῆμα περιάπτουσι τῷ	πυρί,	καθάπερ οἱ τὴν πυραμίδα ποιοῦντες,
[3, 3]	ἐξ ἐκείνων ἐκκρινόμενα. Ἐν δὲ	πυρὶ	σὰρξ ἢ ξύλον οὐκ ἐνυπάρχουσιν,
[3, 4]	οὐθὲν ἐπιδιώρισαν, ἀλλὰ μόνον τῷ	πυρὶ	τὴν σφαῖραν ἀπέδωκαν· ἀέρα δὲ
[3, 8]	εὐκίνητα· ἡ μὲν γὰρ τοῦ	πυρὸς	ἄνω καὶ κατ´ εὐθεῖαν, ταῦτα
[3, 8]	γὰρ συνορίζειν καὶ ἑνοῦν τοῦ	πυρός)	ἡ δὲ διάκρισις κατὰ συμβεβηκός
[3, 5]	(Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ τοῦ	πυρὸς	καὶ ὅλως τῶν λεπτομερεστέρων. Εἰ
[3, 8]	σχημάτων, ἀλλ´ οὐ τὴν τοῦ	πυρὸς	κίνησιν εὐκίνητα· ἡ μὲν γὰρ
[3, 7]	πυραμίς. Ὥστε ἢ τὸ τοῦ	πυρὸς	μέρος οὐ πῦρ, ἀλλ´ ἔσται
[3, 5]	συμβήσεται μὴ εἶναι τὸ τοῦ	πυρὸς	μέρος πῦρ διὰ τὸ μὴ
[3, 7]	ὄντων οὐκ ἔσται τὸ τοῦ	πυρὸς	μέρος πῦρ, οὐδὲ τὸ τῆς
[3, 1]	ἔσται βαρύτερον ἢ τὸ τοῦ	πυρός.	Ὅλως δὲ συμβαίνει ἢ μηδέν
[3, 5]	στοιχείων (τὸ γὰρ μέρος τοῦ	πυρὸς	οὔτε πῦρ οὔθ´ ἕτερον στοιχεῖον
[3, 8]	λέγουσιν. Ἔτι εἰ τὸ καιόμενον	πυροῦται,	τὸ δὲ πῦρ ἐστι σφαῖρα
[3, 2]	ἢ κοῦφον ἢ βαρύ, καὶ	πῶς	αἱ παρὰ φύσιν κινήσεις ἔχουσι
[3, 1]	τοῦτο καὶ ἐπὶ ποίων; Ἢ	πῶς	διοριοῦσι μὴ βουλόμενοι πλάττειν; καὶ
[3, 8]	πάθη διαφορῶν. Πρὸς δὲ τούτοις	πῶς	ἐνδέχεται γίγνεσθαι σάρκα καὶ ὀστοῦν
[3, 7]	πυραμίδος ἢ τῆς σφαίρας διαιρεθείσης	πως	οὐκ ἔσται τὸ λειπόμενον σφαῖρα
[3, 2]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι συγκρίνοντές	πως	πάλιν κινεῖν καὶ διακρίνειν. Ἐκ