Livre, chapitre
[3, 0]	~ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ	Γ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α' (Περὶ μὲν οὖν
[3, 3]	ἔχουσι ἐν τούτοις, φανερόν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Γ'	Ὅτι δ´ οὔτε πάντων ἐστὶ
[3, 4]	τ´ ἐξ ἀλλήλων γίγνεσθαι· ὑπολείψει	γὰρ	ἀεὶ τὰ μέγιστα σώματα ἐκκρινόμενα,
[3, 1]	τῶν ἀβαρῶν βάρος ἔχειν· εἰ	γὰρ	αἱ τέτταρες στιγμαὶ βάρος ἔχουσι,
[3, 1]	ἱστορίας περὶ σωμάτων εἶναι· πᾶσαι	γὰρ	αἱ φυσικαὶ οὐσίαι ἢ σώματα
[3, 6]	ἐγχωρεῖ γίνεσθαι τὰ στοιχεῖα· συμβήσεται	γὰρ	ἄλλο σῶμα πρότερον εἶναι τῶν
[3, 2]	κατὰ φύσιν αὐτῶν κίνησις. Εἰ	γὰρ	ἄλλο ὑπ´ ἄλλου κινεῖται βίᾳ
[3, 3]	δύναμιν οὔτε κατ´ ἐνέργειαν· ἐξεκρίνετο	γὰρ	ἄν. Ὁμοίως δ´ οὐδ´ εἰ
[3, 3]	ἄλλου προϋπάρχοντος μεγέθους ἀδύνατον· μάλιστα	γὰρ	ἂν ἐκ δυνάμει τινὸς ὄντος
[3, 2]	τὴν ἐπὶ τῆς φιλότητος· οὐ	γὰρ	ἂν ἠδύνατο συστῆσαι τὸν οὐρανὸν
[3, 8]	τοῦ στοιχείου σχῆμα ἀδύνατον· οὐ	γὰρ	ἂν ἥπτετο πανταχῇ τοῦ περιέχοντος
[3, 8]	δεῖ τὸ ὑποκείμενον εἶναι (μάλιστα	γὰρ	ἂν οὕτω δύναιτο ῥυθμίζεσθαι, καθάπερ
[3, 5]	λέγειν φυσικῶς βουλομένοις θεωρεῖν. Εἰ	γὰρ	ἅπαν σῶμα σώματι συμβλητὸν κατὰ
[3, 2]	φύσιν μίαν· κατὰ φύσιν μὲν	γὰρ	ἁπλῶς, παρὰ φύσιν δ´ ἔχει
[3, 2]	καλῶς Ἀναξαγόρας λαβεῖν· ἐξ ἀκινήτων	γὰρ	ἄρχεται κοσμοποιεῖν. Πειρῶνται δὲ καὶ
[3, 5]	ταὐτὰ συμβαίνει δυσχερῆ· εἰ μὲν	γὰρ	ἄτομον τὸ πρῶτον σῶμα ποιοῦσι,
[3, 4]	λέγειν αὐτοὺς αὑτοῖς ἀνάγκη· ἀδύνατον	γὰρ	ἀτόμων ὄντων τῶν στοιχείων μεγέθει
[3, 7]	ἧττον ἄλογα τὰ συμβαίνοντα. Τὸ	γὰρ	αὐτὸ μέγεθος οὐ δοκεῖ συμπιληθὲν
[3, 1]	πρὸς ἀλλήλους διηνέχθησαν. Οἱ μὲν	γὰρ	αὐτῶν ὅλως ἀνεῖλον γένεσιν καὶ
[3, 5]	ἀναγκαῖον ἄλογα συμβαίνειν. Οἱ μὲν	γὰρ	αὐτῶν σχῆμα περιάπτουσι τῷ πυρί,
[3, 1]	βάρος ἔχειν, φανερόν. Τὸ μὲν	γὰρ	βαρὺ ἅπαν καὶ βαρύτερον καὶ
[3, 7]	τ´ ἐστὶ καὶ στοιχεῖον· ἡ	γὰρ	γῆ μόνη ἀδιάλυτος εἰς ἄλλο
[3, 2]	ἐπειδὴ εἰς ἄπειρον ἀδύνατον; Οὐθὲν	γὰρ	γίγνεται ἀδύνατον, τὸ δ´ ἄπειρον
[3, 6]	οὐδὲν ἐξ αὐτοῦ ἔσται· τὸ	γὰρ	γινόμενον, καὶ ἐξ οὗ γίγνεται,
[3, 1]	γραμμὴν ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἄτοπον· ὥσπερ	γὰρ	γραμμὴ πρὸς γραμμὴν ἀμφοτέρως συντίθεται,
[3, 6]	ἐστιν ἢ γινόμενα φθείρεται· τούτου	γὰρ	δειχθέντος φανερὸν ἔσται καὶ πός´
[3, 1]	τί ἐστιν ἀδιαίρετον· ἐν ἀδιαιρέτῳ	γὰρ	διαιρετὸν ἀδύνατον ὑπάρχειν, τὰ δὲ
[3, 2]	ἄπειρον ποιεῖ τὴν κίνησιν. Ἐπεὶ	γὰρ	δύναμίς τις ἡ κινοῦσα, τὸ
[3, 3]	τοιοῦτον, οὐδ´ ἐν ἐκείνῳ· οὐ	γὰρ	εἰ ἔσται σὰρξ ἢ ὀστοῦν
[3, 4]	ἀριθμοὺς καὶ ἐξ ἀριθμῶν· καὶ	γὰρ	εἰ μὴ σαφῶς δηλοῦσιν, ὅμως
[3, 1]	γε δεῖ νομίσαι λέγειν· τὸ	γὰρ	εἶναι ἄττα τῶν ὄντων ἀγένητα
[3, 4]	Ἀβδηρίτης, εὔλογα τὰ συμβαίνοντα· φασὶ	γὰρ	εἶναι τὰ πρῶτα μεγέθη πλήθει
[3, 4]	σφαῖρα ἐξ ὀκτὼ μορίων. Ἀνάγκη	γὰρ	εἶναί τινας ἀρχὰς τῶν σχημάτων.
[3, 8]	ἔργα καὶ τὰς δυνάμεις (ἑκάστου	γὰρ	εἶναί φαμεν τῶν φύσει καὶ
[3, 8]	ἐναντία λέγουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς. Φασὶ	γὰρ	εἶναι ψυχρὸν τὸ μεγαλομερὲς διὰ
[3, 1]	τοῦτο δὲ πρὸς σῶμα· πάντα	γὰρ	εἰς ἄλληλα ἀναλυόμενα εἰς τὰ
[3, 2]	ἀλλὰ κατὰ φύσιν· εἰς ἄπειρον	γὰρ	εἶσιν, εἰ μή τι ἔσται
[3, 7]	μὴ ἐνυπάρχει ἄπειρα πεπερασμένα. Ὅταν	γὰρ	ἐκ γῆς ὕδωρ γένηται, ἀφῄρηταί
[3, 7]	ποιοῦντες, ἀλλὰ φαινομένην γένεσιν· ἐνυπάρχον	γὰρ	ἕκαστον ἐκκρίνεσθαί φασιν, ὥσπερ ἐξ
[3, 3]	τῶν ἄλλων σπερμάτων πάντων· εἶναι	γὰρ	ἑκάτερον αὐτῶν ἐξ ἀοράτων τῶν
[3, 6]	μὲν οὐδέποτε δὲ διαλυθησόμενον. Τὸ	γὰρ	ἔλαττον σῶμα τοῦ μείζονος εὐφθαρτότερόν
[3, 6]	πάλιν ὁ τῆς συνθέσεως· ἕκαστον	γὰρ	ἐν ἄλλῳ χρόνῳ διαλύεται καὶ
[3, 8]	καὶ κατὰ λόγον ἐστίν· ὥσπερ	γὰρ	ἐν τοῖς ἄλλοις ἀειδὲς καὶ
[3, 5]	πῦρ· διαφέρει δ´ οὐθέν, ἀνάγκη	γὰρ	ἕν τι τῶν ἄλλων εἶναι
[3, 5]	πλείω ἔσται ἢ ἕν. Ἔνιοι	γὰρ	ἓν μόνον ὑποτίθενται, καὶ τοῦτο
[3, 8]	τῷ ψυχρῷ σχῆμά τι· δεῖ	γὰρ	ἐναντίον εἶναι τὸ ἀποδιδόμενον, οὐθὲν
[3, 2]	κάτω πάλιν ᾗ βαρύς· ὥσπερ	γὰρ	ἐναφάψασα παραδίδωσιν ἑκατέρῳ. Διὸ καὶ
[3, 3]	σώματος μηθενὸς ὄντος. Ἄλλο μὲν	γὰρ	ἐξ ἄλλου σῶμα γίγνεσθαι δυνατόν,
[3, 8]	ὁτιοῦν τῶν συνεχῶν σωμάτων; οὔτε	γὰρ	ἐξ αὐτῶν τῶν στοιχείων ἐγχωρεῖ
[3, 7]	ἐκ σώματος ποιεῖν γένεσιν· ὅταν	γὰρ	ἐξ ἐπιπέδων γένηται, οὐκ ἐκ
[3, 1]	θεωρήσωμεν καὶ νῦν· τὰ μὲν	γὰρ	ἐπ´ ἐκείνων ἀδύνατα συμβαίνοντα καὶ
[3, 5]	παχὺ δὲ τὸ μεγαλομερές· τὸ	γὰρ	ἐπεκτεινόμενον ἐπὶ πολὺ λεπτόν, τοιοῦτον
[3, 1]	ἐχόντων βάρος ἔσται βάρος. Καὶ	γὰρ	ἐπὶ πόσων συμβήσεται τοῦτο καὶ
[3, 3]	τι δυνατὸν κεχωρισμένον· ἐν ᾧ	γὰρ	ἔσται τόπῳ τὸ νῦν γιγνόμενον
[3, 1]	μεῖζον οὐ πᾶν μέγα· πολλὰ	γάρ	ἐστιν ἃ μικρὰ ὄντα ἁπλῶς
[3, 8]	σφαῖραν, οἱ δὲ πυραμίδα· ταῦτα	γὰρ	εὐκινητότατα μὲν διὰ τὸ ἐλαχίστων
[3, 7]	λέγειν αὐτοῖς, καὶ λέγουσιν. Οὔτε	γὰρ	εὔλογον ἓν μόνον ἄμοιρον γενέσθαι
[3, 8]	δ´ ἴσως ἕτερον ἑτέρου· πάντα	γὰρ	ἔχει γωνίας, οἷον τό τε
[3, 2]	ἐκινεῖτο τὰ στοιχεῖα ἀτάκτως. Ἀνάγκη	γὰρ	ἢ βίαιον εἶναι τὴν κίνησιν
[3, 2]	τὸν αὐτὸν κυκλήσομεν λόγον· ἀνάγκη	γὰρ	ἢ κατὰ φύσιν εἶναι τὸ
[3, 5]	πρότερον τοῦ στοιχείου ποιοῦντες· ἔστι	γὰρ	ἡ μὲν ἐκ τῶν στοιχείων
[3, 6]	ἔσται ἐν τόπῳ. Ἐν ᾧ	γὰρ	ἠρεμεῖ, ἐν τούτῳ καὶ κινεῖσθαι
[3, 2]	ἐκ τῆς ἠρεμίας δῆλον· καὶ	γὰρ	ἠρεμεῖν ἀναγκαῖον ἢ βίᾳ ἢ
[3, 1]	γενέσεως καὶ φθορᾶς διασκέψασθαι· γένεσις	γὰρ	ἤτοι τὸ παράπαν οὐκ ἔστιν,
[3, 7]	τινας δόξας ὡρισμένας ἀνάγειν. Δεῖ	γὰρ	ἴσως τῶν μὲν αἰσθητῶν αἰσθητάς,
[3, 8]	τὴν κίνησιν ἀμφότεροι διημαρτήκασιν· εἰ	γὰρ	καὶ ἔστιν εὐκινητότατα ταῦτα τῶν
[3, 3]	ἔσται ἄττα σώματα ἁπλᾶ. Εἰσὶ	γὰρ	καὶ κινήσεις ἁπλαῖ. Ὥστε δῆλον
[3, 7]	καὶ ἐν τῇ μεταβάσει· διατμιζομένου	γὰρ	καὶ πνευματουμένου τοῦ ὑγροῦ ῥήγνυται
[3, 6]	μὲν οὖν εἶναι ἀδύνατον· ὁρῶμεν	γὰρ	καὶ πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ
[3, 7]	ταῖς ἀκριβεστάταις ἐπιστήμαις· αἱ μὲν	γὰρ	καὶ τὸ νοητὸν λαμβάνουσι διαιρετόν,
[3, 4]	καθάπερ ἐγχειρεῖ καὶ Ἐμπεδοκλῆς. Ἐπεὶ	γὰρ	καὶ ὣς αὐτοῖς συμβαίνει μὴ
[3, 8]	σώματα καίειν καὶ θερμαίνειν· ἔχει	γὰρ	κἀκεῖνα γωνίας, καὶ ἔνεισιν ἐν
[3, 1]	πάθη διαιρετὰ πάντα διχῶς· ἢ	γὰρ	κατ´ εἶδος ἢ κατὰ συμβεβηκός,
[3, 2]	πᾶσιν, ἐκ τῶνδε δῆλον. Ἐπεὶ	γὰρ	κινούμενα φαίνεται, κινεῖσθαί γε ἀναγκαῖον
[3, 7]	γένηται, πλείω καταλαμβάνει τόπον· τὸ	γὰρ	λεπτομερέστερον ἐν πλείονι τόπῳ γίγνεται.
[3, 5]	λεπτότητι καὶ παχύτητι· τὸ μὲν	γὰρ	λεπτὸν μανόν, τὸ δὲ παχὺ
[3, 8]	τὸ σχῆμα τῷ πυρί· δοκεῖ	γὰρ	μᾶλλον συγκρίνειν καὶ συνορίζειν ἢ
[3, 5]	στοιχεῖον ἢ ἐκ στοιχείων (τὸ	γὰρ	μέρος τοῦ πυρὸς οὔτε πῦρ
[3, 2]	φέρεται τὸ βίᾳ κινηθέν. Εἰ	γὰρ	μὴ τοιοῦτόν τι σῶμα ὑπῆρχεν,
[3, 2]	αὐτὸ ἡ ἀταξία συμβαίνει· οὐδὲ	γὰρ	νῦν εἰς τὸ αὐτὸ φέρεται
[3, 1]	ἢ ἐνδέχοιτ´ ἂν ἀναιρεθῆναι· τὸ	γὰρ	νῦν τὸ ἄτομον οἷον στιγμὴ
[3, 4]	καὶ γῆν καὶ ὕδωρ· οὐ	γὰρ	οἷόν τ´ ἐξ ἀλλήλων γίγνεσθαι·
[3, 2]	ἴσῳ χρόνῳ τὴν ΓΕ· μείζω	γὰρ	οἰσθήσεται τὸ βάρος ἔχον. Ἐὰν
[3, 3]	τούτων, Ἀναξαγόρας δὲ τοὐναντίον· τὰ	γὰρ	ὁμοιομερῆ στοιχεῖα (λέγω δ´ οἷον
[3, 7]	ἄτομα λέγειν τὰ σώματα· διαιρετῶν	γὰρ	ὄντων οὐκ ἔσται τὸ τοῦ
[3, 7]	βούλεσθαι σῴζειν τὴν ὑπόθεσιν. Ἀνάγκη	γὰρ	ὅσοι σχῆμα ποιοῦσιν ἑκάστου τῶν
[3, 4]	πάντα ποιεῖν ἐξ ὁμοιομερῶν (πρόσωπον	γὰρ	οὐκ ἐκ προσώπων ποιοῦσιν, οὐδ´
[3, 1]	ἀνεῖλον γένεσιν καὶ φθοράν· οὐθὲν	γὰρ	οὔτε γίγνεσθαί φασιν οὔτε φθείρεσθαι
[3, 2]	ὀργάνῳ χρῆται τῷ ἀέρι (πέφυκε	γὰρ	οὗτος καὶ κοῦφος εἶναι καὶ
[3, 2]	ΓΕ πρὸς τὴν ΓΔ (δυνατὸν	γὰρ	οὕτως ἔχειν πρός τι τῶν
[3, 5]	καὶ πάντων τὴν αὐτήν. Ὁρῶμεν	γὰρ	πᾶν τὸ φυσικὸν σῶμα κινήσεως
[3, 3]	δῆλον ἐκ τῶν προειρημένων· ἀδύνατον	γὰρ	παντὸς σώματος εἶναι γένεσιν, (εἰ
[3, 2]	φορὰς ἀναγκαῖον ἀπείρους εἶναι· εἰ	γὰρ	πεπερασμέναι, τάξις τις ἔσται· οὐ
[3, 4]	οἱ ἐν τοῖς μαθήμασιν· ἀεὶ	γὰρ	πεπερασμένας λαμβάνουσιν ἀρχὰς ἢ τῷ
[3, 4]	ἐάν τις λάβῃ· τὸ αὐτὸ	γὰρ	ποιήσει, κἂν δύο ἢ τρία
[3, 4]	ὀρθῶς λαμβάνει τὸ στοιχεῖον· ὁρῶμεν	γὰρ	πολλὰ καὶ τῶν μικτῶν σωμάτων
[3, 3]	ἐνυπάρχον δυνάμει ἢ ἐνεργείᾳ (τοῦτο	γὰρ	ποτέρως, ἔτι ἀμφισβητήσιμον) αὐτὸ δ´
[3, 1]	καὶ ἡ στιγμὴ βάρος· ἀνάλογον	γὰρ	πρὸς ἄλληλα ἔχουσιν, ὥσπερ καὶ
[3, 2]	βούληται θεωρεῖν ἐπιστήσας· τό τε	γὰρ	πρῶτον κινοῦν ἀνάγκη κινεῖν ἑαυτὸ
[3, 3]	περὶ τῶν στοιχείων. Ὁ μὲν	γὰρ	πῦρ καὶ γῆν καὶ τὰ
[3, 3]	γίγνεσθαι πάντ´ ἐκ τούτων· τὸ	γὰρ	πῦρ καὶ τὸν αἰθέρα προσαγορεύει
[3, 7]	αὐτῶν, ἀδιαίρετα ποιεῖν αὐτά· τῆς	γὰρ	πυραμίδος ἢ τῆς σφαίρας διαιρεθείσης
[3, 3]	τοιαῦτα τῶν σωμάτων. Ἐν μὲν	γὰρ	σαρκὶ καὶ ξύλῳ καὶ ἑκάστῳ
[3, 8]	ἐκ τῶν ἐπιπέδων συντιθεμένων· τὰ	γὰρ	στοιχεῖα γεννᾶται τῇ συνθέσει καὶ
[3, 2]	διὰ τὴν φιλότητα· ἐκ διακεκριμένων	γὰρ	συνέστηκεν ὁ κόσμος τῶν στοιχείων·
[3, 8]	σύγκρισις καθ´ αὑτό ἐστι (τὸ	γὰρ	συνορίζειν καὶ ἑνοῦν τοῦ πυρός)
[3, 8]	ἄτομα μεγέθη, καθάπερ φασίν. Εἰ	γὰρ	τὰ μὲν τὰ δὲ μή,
[3, 8]	συνορίζειν ἢ διακρίνειν. Διακρίνει μὲν	γὰρ	τὰ μὴ (ὁμόφυλα, συγκρίνει δὲ
[3, 2]	ἢ τὸ παρὰ φύσιν· ἡ	γὰρ	τάξις ἡ οἰκεία τῶν αἰσθητῶν
[3, 3]	δυνάμει πῦρ καὶ γῆ· φανερὰ	γὰρ	ταῦτα ἐξ ἐκείνων ἐκκρινόμενα. Ἐν
[3, 4]	στοιχεῖον ἀνάγκη ποιεῖν ἄπειρα· πάντα	γὰρ	ταὐτὰ ἀποδοθήσεται καὶ πεπερασμένων ὄντων,
[3, 2]	ὅλον ἐφέρετο τὴν ΓΔ. Τὸ	γὰρ	τάχος ἕξει τὸ τοῦ ἐλάττονος
[3, 7]	γίγνεσθαι. Τοῦτο δὲ διχῶς· ἢ	γὰρ	τῇ μετασχηματίσει, καθάπερ ἐκ τοῦ
[3, 1]	ἀριθμῶν συντιθεῖσι τὸν οὐρανόν· ἔνιοι	γὰρ	τὴν φύσιν ἐξ ἀριθμῶν συνιστᾶσιν,
[3, 1]	καὶ τῶν στιγμῶν ὡσαύτως· τὸ	γὰρ	τῆς γῆς ἐπίπεδον ἔσται βαρύτερον
[3, 3]	εἰς ἕτερα τῷ εἴδει· τοιοῦτον	γάρ	τι τὸ στοιχεῖον ἅπαντες καὶ
[3, 4]	καὶ περιπαλάξει πάντα γεννᾶσθαι. Τρόπον	γάρ	τινα καὶ οὗτοι πάντα τὰ
[3, 1]	ἐναντίαν τούτοις ἔσχον δόξαν. Εἰσὶ	γάρ	τινες οἵ φασιν οὐθὲν ἀγένητον
[3, 6]	λόγος ποιεῖ κεχωρισμένον κενόν. Πᾶν	γὰρ	τὸ γινόμενον ἔν τινι γίγνεται
[3, 1]	ἀδύνατόν τι συναγαγεῖν. Μαλακὸν μὲν	γὰρ	τὸ εἰς ἑαυτὸ ὑπεῖκον, σκληρὸν
[3, 2]	ἢ ἀπὸ τοῦ μέσου. Ἔστω	γὰρ	τὸ μὲν ἐφ´ οὗ Α
[3, 5]	μεγέθει καὶ μικρότητι· λεπτὸν μὲν	γὰρ	τὸ μικρομερές, παχὺ δὲ τὸ
[3, 8]	δὲ διάκρισις κατὰ συμβεβηκός (συγκρῖνον	γὰρ	τὸ ὁμόφυλον ἐξαιρεῖ τὸ ἀλλότριον)
[3, 4]	τῶν σωμάτων διαφοραὶ πεπερασμέναι (διαφέρουσι	(γὰρ	τοῖς αἰσθητοῖς, ταῦτα δὲ πεπέρανται·
[3, 8]	ἀναπληροῦσθαι τὸ ὅλον· ἐν μὲν	γὰρ	τοῖς ἐπιπέδοις τρία σχήματα δοκεῖ
[3, 6]	φθειρόμενον τὸ πῦρ· ὑπό τε	γὰρ	τοῦ ἐναντίου φθείρεται σβεννύμενον, καὶ
[3, 8]	πυρὸς κίνησιν εὐκίνητα· ἡ μὲν	γὰρ	τοῦ πυρὸς ἄνω καὶ κατ´
[3, 2]	πεπερασμέναι, τάξις τις ἔσται· οὐ	γὰρ	τῷ μὴ φέρεσθαι εἰς τὸ
[3, 5]	καὶ μικρότητι διαφέρειν φάσκουσιν· ἐπεὶ	γὰρ	τῷ ποσῷ διώρισται ἕκαστον, ἔσται
[3, 4]	ποιοῦντας, καθάπερ καὶ Ἀναξαγόρας. Οὐθεὶς	γὰρ	τῶν οὕτως ἀξιούντων ὀρθῶς λαμβάνει
[3, 7]	ἐκ τοῦ ἀέρος ἐνυπάρχον· ὅταν	γὰρ	ὕδωρ ἐξ ἀέρος γένηται, βαρύτερόν
[3, 7]	ἐν τοῖς λόγοις διαφυλάττουσιν· ἅπαν	γὰρ	ὑπομένουσι τὸ συμβαῖνον ὡς ἀληθεῖς
[3, 2]	ἐκ τῶνδε δῆλον. Κινεῖσθαι μὲν	γάρ	φαμεν ἀναγκαῖον εἶναι· εἰ δὲ
[3, 1]	τῶν Πυθαγορείων τινές· τὰ μὲν	γὰρ	φυσικὰ σώματα φαίνεται βάρος ἔχοντα
[3, 2]	ἄπειρον ἄτακτον ἔχειν κίνησιν· ἔστι	γὰρ	φύσις ἐκείνη τῶν πραγμάτων οἵαν
[3, 2]	γίνεσθαι ἐπὶ τῆς φιλότητος· λέγει	γὰρ	ὡς πολλαὶ μὲν κόρσαι ἀναύχενες
[3, 2]	ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὴν	ΓΔ.	Διαιρεθέντος δὴ τοῦ βάρος ἔχοντος
[3, 2]	ὡς ἡ ΓΕ πρὸς τὴν	ΓΔ	(δυνατὸν γὰρ οὕτως ἔχειν πρός
[3, 2]	ὡς ἡ ΓΕ πρὸς τὴν	ΓΔ,	συμβήσεται τὸ ἀφαιρούμενον ἀπὸ τοῦ
[3, 2]	ἐπείπερ τὸ ὅλον ἐφέρετο τὴν	ΓΔ.	Τὸ γὰρ τάχος ἕξει τὸ
[3, 2]	ἐνηνέχθω δὲ τὸ ἀβαρὲς τὴν	ΓΔ,	τὸ δὲ Β ἐν τῷ
[3, 2]	ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὴν	ΓΔ	φέρεσθαι, ὥστε ἴσον οἰσθήσεται τὸ
[3, 2]	Ἐπεὶ γὰρ κινούμενα φαίνεται, κινεῖσθαί	γε	ἀναγκαῖον βίᾳ, εἰ μὴ οἰκείαν
[3, 1]	ποτ´ εἶναι μέγεθος, ἢ δύνασθαί	γε	ἀναιρεθῆναι, εἴπερ ὁμοίως ἔχει στιγμὴ
[3, 2]	κατὰ φύσιν. Ἔοικε δὲ τοῦτό	γε	αὐτὸ καλῶς Ἀναξαγόρας λαβεῖν· ἐξ
[3, 1]	λέγουσι καλῶς, ἀλλ´ οὐ φυσικῶς	γε	δεῖ νομίσαι λέγειν· τὸ γὰρ
[3, 7]	τόπῳ γίγνεται. Φανερὸν δὲ τοῦτό	γε	καὶ ἐν τῇ μεταβάσει· διατμιζομένου
[3, 1]	οὐ προστιθεμένη. Ἀλλὰ μὴν εἴ	γε	καὶ κατὰ πλάτος ἐνδέχεται συντίθεσθαι,
[3, 2]	ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὴν	ΓΕ·	μείζω γὰρ οἰσθήσεται τὸ βάρος
[3, 2]	τὸ ἔχον βάρος ὡς ἡ	ΓΕ	πρὸς τὴν ΓΔ (δυνατὸν γὰρ
[3, 2]	βάρος ἔχοντος σώματος ὡς ἡ	ΓΕ	πρὸς τὴν ΓΔ, συμβήσεται τὸ
[3, 2]	τὸ Α, τὸ ἀβαρές, τὴν	ΓΕ,	τὸ δ´ ἐφ´ ᾧ τὸ
[3, 2]	ὅλον φέρεται τὴν ὅλην τὴν	ΓΕ,	τὸ μόριον ἀνάγκη ἐν τῷ
[3, 4]	καὶ ταύτας ὡς ἐλαχίστας πάντων	γε	τῶν αὐτῶν μελλόντων δείκνυσθαι, καθάπερ
[3, 2]	τοῦ βάρος ἔχοντος σώματος τὴν	ΓΕ	φέρεσθαι ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ,
[3, 7]	γένηται, οὐκ ἐκ σώματος ἔσται	γεγονός.	Πρὸς δὲ τούτοις ἀνάγκη μὴ
[3, 2]	εἰ καθάπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ	γέγραπται,	πρὶν γενέσθαι τὸν κόσμον ἐκινεῖτο
[3, 8]	ῥυθμίζεσθαι, καθάπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ	γέγραπται,	τὸ πανδεχές) οὕτω καὶ τὰ
[3, 8]	πρίονα εἰς πρίονας. Ἔτι δὲ	γελοῖον	πρὸς τὸ διαιρεῖν μόνον ἀποδοῦναι
[3, 3]	προσθεωρητέον τίς ὁ τρόπος τῆς	γενέσεως.	Ἀναξαγόρας δ´ ἐναντίως Ἐμπεδοκλεῖ λέγει
[3, 1]	περὶ τούτων λέγουσι καὶ περὶ	γενέσεως	καὶ φθορᾶς διασκέψασθαι· γένεσις γὰρ
[3, 7]	φασιν, ὥσπερ ἐξ ἀγγείου τῆς	γενέσεως	οὔσης, ἀλλ´ οὐκ ἔκ τινος
[3, 7]	ὁ τρόπος τῆς ἐξ ἀλλήλων	γενέσεως,	πότερον ὡς Ἐμπεδοκλῆς λέγει καὶ
[3, 7]	γὰρ εὔλογον ἓν μόνον ἄμοιρον	γενέσθαι	τῆς μεταβάσεως, οὔτε φαίνεται κατὰ
[3, 2]	ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται, πρὶν	γενέσθαι	τὸν κόσμον ἐκινεῖτο τὰ στοιχεῖα
[3, 2]	κινουμένων οὐκ εὔλογον ποιεῖν τὴν	γένεσιν.	Διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς παραλείπει τὴν
[3, 3]	ἀδύνατον γὰρ παντὸς σώματος εἶναι	γένεσιν,	(εἰ μὴ καὶ κενὸν εἶναί
[3, 7]	καὶ ὑπολείπειν τὴν ἐξ ἀλλήλων	γένεσιν,	εἴπερ ἐν τῷ πεπερασμένῳ μεγέθει
[3, 8]	τοὺς τοιούτους, ἀναιροῦντας ὄψεται τὴν	γένεσιν	ἐκ τῶν ὄντων. Ἀλλὰ μὴν
[3, 7]	ἐξ ἀλλήλων ποιοῦντες, ἀλλὰ φαινομένην	γένεσιν·	ἐνυπάρχον γὰρ ἕκαστον ἐκκρίνεσθαί φασιν,
[3, 7]	Δημόκριτον λανθάνουσιν αὐτοὶ αὑτοὺς οὐ	γένεσιν	ἐξ ἀλλήλων ποιοῦντες, ἀλλὰ φαινομένην
[3, 1]	μὲν γὰρ αὐτῶν ὅλως ἀνεῖλον	γένεσιν	καὶ φθοράν· οὐθὲν γὰρ οὔτε
[3, 7]	λέγουσιν οὐκ ἐκ σώματος ποιεῖν	γένεσιν·	ὅταν γὰρ ἐξ ἐπιπέδων γένηται,
[3, 1]	περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς διασκέψασθαι·	γένεσις	γὰρ ἤτοι τὸ παράπαν οὐκ
[3, 6]	ἀσώματον ἔσται ἐν ᾧ ἡ	γένεσις,	ἢ ἕξει σῶμα· καὶ εἰ
[3, 6]	ἢ ἐκ σώματος ἔσται ἡ	γένεσις,	καὶ εἰ ἐκ σώματος, ἤτοι
[3, 7]	τῆς γῆς, εἴπερ ἐκκρίσει ἡ	γένεσις·	καὶ πάλιν ὅταν ἐκ τῆς
[3, 3]	Ὅτι δ´ οὔτε πάντων ἐστὶ	γένεσις	οὔθ´ ἁπλῶς οὐθενός, δῆλον ἐκ
[3, 5]	ἡ μὲν ἐκ τῶν στοιχείων	γένεσις	σύνθεσις, ὥς φασιν, ἡ δ´
[3, 3]	δ´ εἰπεῖν τίνων τέ ἐστι	γένεσις	(σωμάτων) καὶ διὰ τί ἐστιν.
[3, 6]	ἔλαττον. Ὥστ´ ἀνάγκη φθαρτὰ καὶ	γενητὰ	εἶναι τὰ στοιχεῖα τῶν σωμάτων.
[3, 6]	τῶν σωμάτων. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ	γενητά,	ἤτοι ἐξ ἀσωμάτου ἢ ἐκ
[3, 7]	Ὅταν γὰρ ἐκ γῆς ὕδωρ	γένηται,	ἀφῄρηταί τι τῆς γῆς, εἴπερ
[3, 7]	ὅταν γὰρ ὕδωρ ἐξ ἀέρος	γένηται,	βαρύτερόν ἐστιν. Ἔτι δὲ τῶν
[3, 7]	γένεσιν· ὅταν γὰρ ἐξ ἐπιπέδων	γένηται,	οὐκ ἐκ σώματος ἔσται γεγονός.
[3, 7]	ὅταν δ´ ἐξ ὕδατος ἀὴρ	γένηται,	πλείω καταλαμβάνει τόπον· τὸ γὰρ
[3, 1]	τινες καὶ οἳ πᾶν σῶμα	γενητὸν	ποιοῦσι, συντιθέντες καὶ διαλύοντες εἰς
[3, 7]	μὲν ἄτοπον τὸ μὴ πάντα	γεννᾶν	ἐξ ἀλλήλων, ὅπερ ἀνάγκη λέγειν
[3, 5]	μὲν πυκνότητι καὶ μανότητι τἆλλα	γεννᾶν	οὐθὲν διαφέρει ἢ λεπτότητι καὶ
[3, 4]	τούτων συμπλοκῇ καὶ περιπαλάξει πάντα	γεννᾶσθαι.	Τρόπον γάρ τινα καὶ οὗτοι
[3, 8]	ἐπιπέδων συντιθεμένων· τὰ γὰρ στοιχεῖα	γεννᾶται	τῇ συνθέσει καὶ οὐ τὰ
[3, 6]	Ὁ μὲν οὖν ἐξ ἀσωμάτου	γεννῶν	λόγος ποιεῖ κεχωρισμένον κενόν. Πᾶν
[3, 5]	τούτου μανότητι καὶ πυκνότητι τἆλλα	γεννῶσιν,	οὗτοι λανθάνουσιν αὐτοὶ αὑτοὺς ἄλλο
[3, 3]	δυνάμει τινὸς ὄντος σώματος ἐνεργείᾳ	γένοιτ´	ἂν σῶμα. Ἀλλ´ εἰ τὸ
[3, 1]	τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ πάντα γίγνεσθαι,	γενόμενα	δὲ τὰ μὲν ἄφθαρτα διαμένειν,
[3, 7]	πῦρ, οὐδὲ τὸ τῆς γῆς	γῆ,	διὰ τὸ μὴ εἶναι μήτε
[3, 1]	ἔνια βάρος ἔχει, οἷον ἡ	γῆ	καὶ τὸ ὕδωρ, ὡς κἂν
[3, 5]	ἀήρ, καὶ πάλιν ὕδωρ καὶ	γῆ.	Κοινὸν δὲ πᾶσιν ἁμάρτημα τοῖς
[3, 8]	κύλισιν. Ἔπειτ´ εἰ ἔστιν ἡ	γῆ	κύβος διὰ τὸ βεβηκέναι καὶ
[3, 7]	ἐστὶ καὶ στοιχεῖον· ἡ γὰρ	γῆ	μόνη ἀδιάλυτος εἰς ἄλλο σῶμα.
[3, 3]	τοιούτων ἔνεστι δυνάμει πῦρ καὶ	γῆ·	φανερὰ γὰρ ταῦτα ἐξ ἐκείνων
[3, 1]	τρόπον ἀλλὰ τῷ τὴν μὲν	γῆν	εἶναι βαρὺ τὸ δὲ πῦρ
[3, 7]	Συμβαίνει δ´ αὐτοῖς μάλιστα τὴν	γῆν	εἶναι στοιχεῖον, καὶ μόνην ἄφθαρτον,
[3, 4]	γίγνεσθαι ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ	γῆν	ἐξ ἀλλήλων. Ἔτι οὐδὲ κατὰ
[3, 1]	ἁπλᾶ σώματα, οἷον πῦρ καὶ	γῆν	καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις, καὶ
[3, 3]	Ὁ μὲν γὰρ πῦρ καὶ	γῆν	καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις στοιχεῖά
[3, 4]	καὶ μικρότητι διαφέρειν ἀέρα καὶ	γῆν	καὶ ὕδωρ· οὐ γὰρ οἷόν
[3, 5]	τὸ δὲ πῦρ τὸ δὲ	γῆν	τὸ δ´ ὕδωρ, διὰ τὸ
[3, 2]	φέρεσθαι, καθάπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὴν	γῆν	ὑπὸ τῆς δίνης ἠρεμεῖν, ποῦ
[3, 7]	μέρος πῦρ, οὐδὲ τὸ τῆς	γῆς	γῆ, διὰ τὸ μὴ εἶναι
[3, 7]	ὕδωρ γένηται, ἀφῄρηταί τι τῆς	γῆς,	εἴπερ ἐκκρίσει ἡ γένεσις· καὶ
[3, 1]	στιγμῶν ὡσαύτως· τὸ γὰρ τῆς	γῆς	ἐπίπεδον ἔσται βαρύτερον ἢ τὸ
[3, 7]	ἄπειρα πεπερασμένα. Ὅταν γὰρ ἐκ	γῆς	ὕδωρ γένηται, ἀφῄρηταί τι τῆς
[3, 1]	εἶναι τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ πάντα	γίγνεσθαι,	γενόμενα δὲ τὰ μὲν ἄφθαρτα
[3, 3]	μὲν γὰρ ἐξ ἄλλου σῶμα	γίγνεσθαι	δυνατόν, οἷον ἐξ ἀέρος πῦρ,
[3, 6]	Ἐπεὶ δ´ οὔτε ἐξ ἀσωμάτου	γίγνεσθαι	δυνατὸν οὔτ´ ἐξ ἄλλου σώματος,
[3, 6]	ἄλλου σώματος, λείπεται ἐξ ἀλλήλων	γίγνεσθαι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' Πάλιν οὖν ἐπισκεπτέον
[3, 7]	οὐκ ἔκ τινος ὕλης, οὐδὲ	γίγνεσθαι	μεταβάλλοντος. Ἔπειτα κἂν οὕτως οὐδὲν
[3, 4]	καὶ οὔτ´ ἐξ ἑνὸς πολλὰ	γίγνεσθαι	οὔτε ἐκ πολλῶν ἕν, ἀλλὰ
[3, 3]	ὁμοιομερῶν πάντων ἠθροισμένον. Διὸ καὶ	γίγνεσθαι	πάντ´ ἐκ τούτων· τὸ γὰρ
[3, 8]	Πρὸς δὲ τούτοις πῶς ἐνδέχεται	γίγνεσθαι	σάρκα καὶ ὀστοῦν ἢ ὁτιοῦν
[3, 8]	στοιχείων ἐγχωρεῖ διὰ τὸ μὴ	γίγνεσθαι	συνεχὲς ἐκ τῆς συνθέσεως, οὔτ´
[3, 8]	ἢ πυραμίς, ἀνάγκη τὸ καιόμενον	γίγνεσθαι	σφαίρας ἢ πυραμίδας. Τὸ μὲν
[3, 4]	τούτων ὑπόληψιν δόξειεν ἂν ἄπειρα	γίγνεσθαι	τὰ στοιχεῖα, εἴπερ τὰ μὲν
[3, 5]	ἔπειτ´ ἐκ τούτου συντιθεμένου φασὶ	γίγνεσθαι	τἆλλα καθάπερ ἂν εἰ συμφυσωμένου
[3, 7]	Λείπεται δ´ εἰς ἄλληλα μεταβάλλοντα	γίγνεσθαι.	Τοῦτο δὲ διχῶς· ἢ γὰρ
[3, 4]	σώματα ἐκκρινόμενα, φασὶ δ´ οὕτω	γίγνεσθαι	ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ γῆν
[3, 4]	γὰρ οἷόν τ´ ἐξ ἀλλήλων	γίγνεσθαι·	ὑπολείψει γὰρ ἀεὶ τὰ μέγιστα
[3, 1]	καὶ φθοράν· οὐθὲν γὰρ οὔτε	γίγνεσθαί	φασιν οὔτε φθείρεσθαι τῶν ὄντων,
[3, 2]	εἰς ἄπειρον ἀδύνατον; Οὐθὲν γὰρ	γίγνεται	ἀδύνατον, τὸ δ´ ἄπειρον διελθεῖν
[3, 6]	γὰρ γινόμενον, καὶ ἐξ οὗ	γίγνεται,	ἀνάγκη ἅμα εἶναι. Ἐπεὶ δ´
[3, 6]	διαλύσεως. Ὥστε τοῦ ἀπείρου ἔξω	γίγνεται	ἄπειρον· ὅπερ ἀδύνατον. (Εἰ δὲ
[3, 6]	γὰρ τὸ γινόμενον ἔν τινι	γίγνεται	καὶ〉 ἤτοι ἀσώματον ἔσται ἐν
[3, 2]	φύσιν· καίτοι οὐδὲν ὡς ἔτυχε	γίγνεται	τῶν κατὰ φύσιν. Ἔοικε δὲ
[3, 7]	γὰρ λεπτομερέστερον ἐν πλείονι τόπῳ	γίγνεται.	Φανερὸν δὲ τοῦτό γε καὶ
[3, 5]	ταύτην ἀναγκαῖον ὥσῳπερ ἂν πλείω	γίγνηται,	κινεῖσθαι μᾶλλον, ὥσπερ καὶ τὸ
[3, 5]	τὸ πῦρ ὅσῳ ἂν πλεῖον	γίγνηται,	φέρεται θᾶττον ἄνω τὴν αὑτοῦ
[3, 7]	καθάπερ ἐκ τοῦ αὐτοῦ κηροῦ	γίγνοιτ´	ἂν σφαῖρα καὶ κύβος, ἢ
[3, 7]	τοῦτ´ ἀδύνατον, οὐκ ἂν ἀεὶ	γίγνοιτο	ἐξ ἀλλήλων. Ὅτι μὲν οὖν
[3, 3]	γὰρ ἔσται τόπῳ τὸ νῦν	γιγνόμενον	εἰ ἐγίγνετο, ἐν τούτῳ πρότερον
[3, 6]	ἐν τῷ αὐτῷ, τό τε	γιγνόμενον	καὶ τὸ προϋπάρχον· εἰ δ´
[3, 1]	ἢ σώματα ἢ μετὰ σωμάτων	γίγνονται	καὶ μεγεθῶν. Τοῦτο δὲ δῆλον
[3, 7]	αὐτὸ μέγεθος οὐ δοκεῖ συμπιληθὲν	γίνεσθαι	βαρύτερον. Ἀνάγκη δὲ τοῦτο λέγειν
[3, 2]	κόσμος τῶν στοιχείων· ὥστ´ ἀναγκαῖον	γίνεσθαι	ἐξ ἑνὸς καὶ συγκεκριμένου. Ὅτι
[3, 2]	καὶ σάρκας, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ	γίνεσθαι	ἐπὶ τῆς φιλότητος· λέγει γὰρ
[3, 6]	οὐδ´ ἐκ σώματός τινος ἐγχωρεῖ	γίνεσθαι	τὰ στοιχεῖα· συμβήσεται γὰρ ἄλλο
[3, 1]	δὲ τὰ μὲν ἄλλα πάντα	γίνεσθαί	φασι καὶ ῥεῖν, εἶναι δὲ
[3, 7]	Εἰ μὲν οὖν τῇ μετασχηματίσει	γίνεται,	συμβαίνει ἐξ ἀνάγκης ἄτομα λέγειν
[3, 6]	πρῶτον πότερον ἀΐδιά ἐστιν ἢ	γινόμενα	φθείρεται· τούτου γὰρ δειχθέντος φανερὸν
[3, 6]	κεχωρισμένον κενόν. Πᾶν γὰρ τὸ	γινόμενον	ἔν τινι γίγνεται καὶ〉 ἤτοι
[3, 6]	ἐξ αὐτοῦ ἔσται· τὸ γὰρ	γινόμενον,	καὶ ἐξ οὗ γίγνεται, ἀνάγκη
[3, 3]	Ἐπεὶ οὖν ἐν ἅπασιν ἡ	γνῶσις	διὰ τῶν πρώτων, πρῶτα δὲ
[3, 1]	πρῶτοι φύσεις, εἴπερ ἔσται τις	γνῶσις	ἢ φρόνησις, οὕτω μετήνεγκαν ἐπὶ
[3, 1]	βάρος, δῆλον ὅτι οὐδ´ αἱ	γραμμαί,	εἰ δὲ μὴ αὗται, οὐδὲ
[3, 1]	λέγειν τοῖς ποιοῦσι τὰς ἀτόμους	γραμμάς,	ἐπὶ μικρὸν θεωρήσωμεν καὶ νῦν·
[3, 1]	ἐπίπεδον ἐπιπέδῳ τὸν αὐτὸν τρόπον.	Γραμμὴ	δὲ δύναται γραμμῇ συντίθεσθαι κατὰ
[3, 1]	ἔχει στιγμὴ μὲν πρὸς γραμμήν,	γραμμὴ	δὲ πρὸς ἐπίπεδον, τοῦτο δὲ
[3, 1]	δῆλον ὡς ἕξει καὶ ἡ	γραμμὴ	καὶ ἡ στιγμὴ βάρος· ἀνάλογον
[3, 1]	ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἄτοπον· ὥσπερ γὰρ	γραμμὴ	πρὸς γραμμὴν ἀμφοτέρως συντίθεται, καὶ
[3, 1]	αὐτὸν τρόπον. Γραμμὴ δὲ δύναται	γραμμῇ	συντίθεσθαι κατὰ γραμμὴν ἐπιτιθεμένη ἀλλ´
[3, 1]	ἄτοπον· ὥσπερ γὰρ γραμμὴ πρὸς	γραμμὴν	ἀμφοτέρως συντίθεται, καὶ κατὰ μῆκος
[3, 1]	ὁμοίως ἔχει στιγμὴ μὲν πρὸς	γραμμήν,	γραμμὴ δὲ πρὸς ἐπίπεδον, τοῦτο
[3, 1]	ἀνάγκη τὸ τῆς γραμμῆς μέρος	γραμμὴν	εἶναι· περὶ δὲ τούτων ἐπέσκεπται
[3, 1]	μὲν τὰ ἐπίπεδα μόνον κατὰ	γραμμὴν	ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἄτοπον· ὥσπερ γὰρ
[3, 1]	δὲ δύναται γραμμῇ συντίθεσθαι κατὰ	γραμμὴν	ἐπιτιθεμένη ἀλλ´ οὐ προστιθεμένη. Ἀλλὰ
[3, 1]	νῦν τὸ ἄτομον οἷον στιγμὴ	γραμμῆς	ἐστιν. Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει
[3, 1]	ἐχόντων οὐκ ἀνάγκη τὸ τῆς	γραμμῆς	μέρος γραμμὴν εἶναι· περὶ δὲ
[3, 1]	τὸ δὲ βαρύ. Καὶ τῶν	γραμμῶν	δὴ καὶ τῶν στιγμῶν ὡσαύτως·
[3, 1]	ἐπιπέδων συγκεῖσθαι, ἐπίπεδα δ´ ἐκ	γραμμῶν,	ταύτας δ´ ἐκ στιγμῶν· οὕτω
[3, 8]	δὲ καὶ ἡ σφαῖρα, ὡς	γωνία	τις οὖσα, τέμνει ὡς εὐκίνητον)
[3, 8]	διότι τὸ μὲν ὅλον ἐστὶ	γωνία,	τὸ δὲ ὀξυγωνιώτατον, καίει δὲ
[3, 8]	καίει δὲ καὶ θερμαίνει ταῖς	γωνίαις,	ὥς φασιν. Πρῶτον μὲν οὖν
[3, 8]	καίει τὸ πῦρ διὰ τὰς	γωνίας,	ἅπαντα ἔσται τὰ στοιχεῖα θερμαντικά,
[3, 8]	καὶ θερμαίνειν· ἔχει γὰρ κἀκεῖνα	γωνίας,	καὶ ἔνεισιν ἐν αὐτοῖς ἄτομοι
[3, 8]	ἕτερον ἑτέρου· πάντα γὰρ ἔχει	γωνίας,	οἷον τό τε ὀκτάεδρον καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009