Livre, chapitre
[3, 2]	ἀβαρές, τὸ δ´ ἐφ´ οὗ	Β	βάρος ἔχον, ἐνηνέχθω δὲ τὸ
[3, 2]	ἀβαρὲς τὴν ΓΔ, τὸ δὲ	Β	ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὴν
[3, 2]	συντιθεμένας οὔτε βάρος ἔχειν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Β'	Ὅτι δ´ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν κίνησιν
[3, 2]	τὸ δ´ ἐφ´ ᾧ τὸ	Β,	τὸ βάρος ἔχον, ἐν τῷ
[3, 5]	εἶναι, καὶ τοῦτ´ εἰς ἄπειρον	βαδίζειν,	εἴπερ ἅπαν σῶμα διαιρετὸν καὶ
[3, 1]	τὸ δὲ βαρέος βαρύτερον ἀνάγκη	βάρει	εἶναι, ὥσπερ καὶ τὸ λευκοῦ
[3, 1]	βαρὺ ὂν βαρύτερον ᾖ, ἀνάγκη	βάρει	μεῖζον εἶναι, τὸ βαρὺ ἅπαν
[3, 1]	εἰ πᾶν μεῖζον βάρος βάρους	βάρει,	συμβήσεται καὶ ἕκαστον τῶν ἀβαρῶν
[3, 1]	ἐνυπάρχειν· εἰ οὖν ἐστι στιγμὴ	βαρεῖα	καὶ κούφη, ἔστι καὶ πυκνὴ
[3, 1]	βαρέος ὄντος βαρύτερον, τὸ δὲ	βαρέος	βαρύτερον ἀνάγκη βάρει εἶναι, ὥσπερ
[3, 1]	δ´ ἐκ πλειόνων ἢ τοδὶ	βαρέος	ὄντος βαρύτερον, τὸ δὲ βαρέος
[3, 1]	ἡ γραμμὴ καὶ ἡ στιγμὴ	βάρος·	ἀνάλογον γὰρ πρὸς ἄλληλα ἔχουσιν,
[3, 1]	πλάττειν; καὶ εἰ πᾶν μεῖζον	βάρος	βάρους βάρει, συμβήσεται καὶ ἕκαστον
[3, 1]	εἰ ἡ στιγμὴ μηδὲν ἔχει	βάρος,	δῆλον ὅτι οὐδ´ αἱ γραμμαί,
[3, 1]	(ὥστε) καὶ ἡ μία στιγμὴ	βάρος	ἕξει. Ἔτι εἰ μὲν τὰ
[3, 1]	μὴν οὐδ´ ἐκ μὴ ἐχόντων	βάρος	ἔσται βάρος. Καὶ γὰρ ἐπὶ
[3, 1]	σώματα ἢ πάντα ἢ ἔνια	βάρος	ἔχει, οἷον ἡ γῆ καὶ
[3, 1]	συμβήσεται καὶ ἕκαστον τῶν ἀβαρῶν	βάρος	ἔχειν· εἰ γὰρ αἱ τέτταρες
[3, 2]	οὖν ὅτι ἀνάγκη σῶμα πᾶν	βάρος	ἔχειν ἢ κουφότητα διωρισμένον. Ἐπεὶ
[3, 1]	ποιεῖν οἷόν τε συντιθεμένας οὔτε	βάρος	ἔχειν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ὅτι δ´
[3, 1]	τὴν στιγμὴν οὐχ οἷόν τε	βάρος	ἔχειν, φανερόν. Τὸ μὲν γὰρ
[3, 2]	σῶμα κινούμενον μήτε κουφότητα μήτε	βάρος	ἔχον, ἀνάγκη τοῦτο βίᾳ κινεῖσθαι,
[3, 2]	ΓΕ· μείζω γὰρ οἰσθήσεται τὸ	βάρος	ἔχον. Ἐὰν δὴ διαιρεθῇ τὸ
[3, 2]	ἀβαρὲς οἰσθήσεται σῶμα καὶ τὸ	βάρος	ἔχον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ.
[3, 2]	ἐφ´ ᾧ τὸ Β, τὸ	βάρος	ἔχον, ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ
[3, 2]	τὸ δ´ ἐφ´ οὗ Β	βάρος	ἔχον, ἐνηνέχθω δὲ τὸ ἀβαρὲς
[3, 2]	οἰσθήσεται τὸ ἀβαρὲς καὶ τὸ	βάρος	ἔχον· ὅπερ ἀδύνατον. (Ὁ δ´
[3, 2]	ἔχουσι νῦν τάξιν, τὰ μὲν	βάρος	ἔχοντα ἐπὶ τὸ μέσον, τὰ
[3, 1]	μὲν γὰρ φυσικὰ σώματα φαίνεται	βάρος	ἔχοντα καὶ κουφότητα, τὰς δὲ
[3, 2]	συμβήσεται τὸ ἀφαιρούμενον ἀπὸ τοῦ	βάρος	ἔχοντος σώματος τὴν ΓΕ φέρεσθαι
[3, 2]	τὴν ΓΔ. Διαιρεθέντος δὴ τοῦ	βάρος	ἔχοντος σώματος ὡς ἡ ΓΕ
[3, 1]	εἰ γὰρ αἱ τέτταρες στιγμαὶ	βάρος	ἔχουσι, τὸ δ´ ἐκ πλειόνων
[3, 6]	Τοῦτο δ´ εἰ μὲν ἕξει	βάρος	ἢ κουφότητα, τῶν στοιχείων ἔσται
[3, 1]	ἐκ μὴ ἐχόντων βάρος ἔσται	βάρος.	Καὶ γὰρ ἐπὶ πόσων συμβήσεται
[3, 1]	ἐστὶν ἑκατέρου μέρους μηδὲν ἔχοντος	βάρος	τὰ ἄμφω ἔχειν βάρος, τὰ
[3, 1]	ἔχοντος βάρος τὰ ἄμφω ἔχειν	βάρος,	τὰ δ´ αἰσθητὰ σώματα ἢ
[3, 2]	διαιρεθῇ τὸ σῶμα τὸ ἔχον	βάρος	ὡς ἡ ΓΕ πρὸς τὴν
[3, 1]	καὶ εἰ πᾶν μεῖζον βάρος	βάρους	βάρει, συμβήσεται καὶ ἕκαστον τῶν
[3, 2]	δ´ ἔχειν ἔνια ἀναγκαῖον ῥοπὴν	βάρους	καὶ κουφότητος, ἐκ τῶνδε δῆλον.
[3, 1]	ἀνάγκη βάρει μεῖζον εἶναι, τὸ	βαρὺ	ἅπαν διαιρετὸν ἂν εἴη. Ἡ
[3, 1]	ἔχειν, φανερόν. Τὸ μὲν γὰρ	βαρὺ	ἅπαν καὶ βαρύτερον καὶ τὸ
[3, 1]	ἢ κουφότερον ἴσως οὐκ ἀνάγκη	βαρὺ	ἢ κοῦφον εἶναι, ὥσπερ καὶ
[3, 1]	ἀδιαίρετος. Εἰ δὲ πᾶν τὸ	βαρὺ	ἢ μαλακὸν ἢ σκληρὸν ἀνάγκη
[3, 2]	οὖν ἅπαν ἢ κοῦφον ἢ	βαρύ,	καὶ πῶς αἱ παρὰ φύσιν
[3, 1]	τὸ μὲν κοῦφον τὸ δὲ	βαρύ.	Καὶ τῶν γραμμῶν δὴ καὶ
[3, 1]	ἐστίν. Εἰ δὴ ὃ ἂν	βαρὺ	ὂν βαρύτερον ᾖ, ἀνάγκη βάρει
[3, 1]	ὑπόκειται. Ἔτι εἰ τὸ μὲν	βαρὺ	πυκνόν τι, τὸ δὲ κοῦφον
[3, 1]	τῷ τὴν μὲν γῆν εἶναι	βαρὺ	τὸ δὲ πῦρ κοῦφον, ἔσται
[3, 2]	οὗτος καὶ κοῦφος εἶναι καὶ	βαρύς)	τὴν μὲν οὖν ἄνω ποιήσει
[3, 2]	τὴν δὲ κάτω πάλιν ᾗ	βαρύς·	ὥσπερ γὰρ ἐναφάψασα παραδίδωσιν ἑκατέρῳ.
[3, 1]	ἐπιπέδων. Ἔτι εἰ μὲν πλήθει	βαρύτερα	τὰ σώματα τῶν ἐπιπέδων, ὥσπερ
[3, 1]	ὄντος βαρύτερον, τὸ δὲ βαρέος	βαρύτερον	ἀνάγκη βάρει εἶναι, ὥσπερ καὶ
[3, 7]	μέγεθος οὐ δοκεῖ συμπιληθὲν γίνεσθαι	βαρύτερον.	Ἀνάγκη δὲ τοῦτο λέγειν τοῖς
[3, 7]	γὰρ ὕδωρ ἐξ ἀέρος γένηται,	βαρύτερόν	ἐστιν. Ἔτι δὲ τῶν μεμιγμένων
[3, 1]	(ταί τινος εἶναι. Τὸ δὲ	βαρύτερον	ἢ κουφότερον ἴσως οὐκ ἀνάγκη
[3, 1]	γὰρ τῆς γῆς ἐπίπεδον ἔσται	βαρύτερον	ἢ τὸ τοῦ πυρός. Ὅλως
[3, 1]	δὴ ὃ ἂν βαρὺ ὂν	βαρύτερον	ᾖ, ἀνάγκη βάρει μεῖζον εἶναι,
[3, 1]	μὲν γὰρ βαρὺ ἅπαν καὶ	βαρύτερον	καὶ τὸ κοῦφον καὶ κουφότερον
[3, 1]	πλειόνων ἢ τοδὶ βαρέος ὄντος	βαρύτερον,	τὸ δὲ βαρέος βαρύτερον ἀνάγκη
[3, 1]	ἔσται τὸ μεῖζον μιᾷ στιγμῇ	βαρύτερον,	ὥστε, ἀφαιρεθέντος τοῦ ἴσου, (ὥστε)
[3, 8]	τὸ ἐλαχίστων ἅπτεσθαι καὶ ἥκιστα	βεβηκέναι,	(θερμαντικώτατα δὲ καὶ καυστικώτατα, διότι
[3, 8]	ἡ γῆ κύβος διὰ τὸ	βεβηκέναι	καὶ μένειν, μένει δ´ οὐχ
[3, 4]	ἐσχηματισμένων οὐθέν) φανερὸν ὅτι πολλῷ	βέλτιον	πεπερασμένας ποιεῖν τὰς ἀρχάς, καὶ
[3, 2]	ἔχον, ἀνάγκη τοῦτο βίᾳ κινεῖσθαι,	βίᾳ	δὲ κινούμενον ἄπειρον ποιεῖ τὴν
[3, 2]	ἢ βίᾳ ἢ κατὰ φύσιν·	βίᾳ	δὲ μένει οὗ καὶ φέρεται
[3, 2]	κινούμενα φαίνεται, κινεῖσθαί γε ἀναγκαῖον	βίᾳ,	εἰ μὴ οἰκείαν ἔχει κίνησιν·
[3, 2]	φύσιν, καὶ τὰ κινούμενα μὴ	βίᾳ,	ἐν τοῖς οἰκείοις ἠρεμοῦντα τόποις,
[3, 2]	καὶ γὰρ ἠρεμεῖν ἀναγκαῖον ἢ	βίᾳ	ἢ κατὰ φύσιν· βίᾳ δὲ
[3, 2]	δὲ μένει οὗ καὶ φέρεται	βίᾳ,	καὶ κατὰ φύσιν οὗ κατὰ
[3, 2]	οἰκείαν ἔχει κίνησιν· τὸ δὲ	βίᾳ	καὶ παρὰ φύσιν ταὐτόν. Ἀλλὰ
[3, 6]	παρὰ φύσιν, εἰ δὲ μὴ	βίᾳ,	κατὰ φύσιν. Εἰ μὲν οὖν
[3, 2]	δεῖ τὴν πρώτην κινοῦσαν μὴ	βίᾳ	κινεῖν, ἀλλὰ κατὰ φύσιν· εἰς
[3, 2]	μήτε βάρος ἔχον, ἀνάγκη τοῦτο	βίᾳ	κινεῖσθαι, βίᾳ δὲ κινούμενον ἄπειρον
[3, 2]	παρακολουθοῦντος τοῦ κινήσαντος φέρεται τὸ	βίᾳ	κινηθέν. Εἰ γὰρ μὴ τοιοῦτόν
[3, 2]	σῶμα ὑπῆρχεν, οὐκ ἂν ἦν	βίᾳ	κίνησις. Καὶ τὴν κατὰ φύσιν
[3, 2]	πρῶτον, ἀλλ´ ἀεὶ τὸ πρότερον	βίᾳ	κινούμενον κινήσει. Τὸ αὐτὸ δὲ
[3, 2]	ἑκάστου τῶν σωμάτων, ἣν οὐ	βίᾳ	κινοῦνται οὐδὲ παρὰ φύσιν, φανερὸν
[3, 2]	που τὸ φερόμενον, κἀκεῖ μὴ	βίᾳ	μένειν ἀλλὰ κατὰ φύσιν. Εἰ
[3, 6]	κινεῖσθαι δυνατόν. Καὶ εἰ μὲν	βίᾳ,	παρὰ φύσιν, εἰ δὲ μὴ
[3, 2]	μὲν κατὰ φύσιν ἡ δὲ	βίᾳ	πᾶσα, τὴν μὲν κατὰ φύσιν,
[3, 2]	κατὰ φύσιν αὐτῷ· εἰ δὲ	βίᾳ,	τί τὸ φέρεσθαι κωλῦον; Εἰ
[3, 2]	γὰρ ἄλλο ὑπ´ ἄλλου κινεῖται	βίᾳ	τῶν στοιχείων, ἀλλὰ καὶ κατὰ
[3, 2]	στοιχεῖα ἀτάκτως. Ἀνάγκη γὰρ ἢ	βίαιον	εἶναι τὴν κίνησιν ἢ κατὰ
[3, 2]	κίνησιν ἑκάστου, παρ´ ἣν ἡ	βίαιός	ἐστιν· καὶ δεῖ τὴν πρώτην
[3, 8]	τοῖς σώμασιν, εἰς ἃ μάλιστα	βλέψαντες	οὕτω διένειμαν. Οἷον ἐπεὶ τὸ
[3, 1]	πάντα μετασχηματίζεσθαι πέφυκεν· ὅπερ ἐοίκασι	βούλεσθαι	λέγειν ἄλλοι τε πολλοὶ καὶ
[3, 6]	διαιρεθησόμενον οὐδέποτε, καθάπερ ἔοικεν Ἐμπεδοκλῆς	βούλεσθαι	λέγειν. Ἄτομον μὲν οὖν οὐκ
[3, 7]	τὰς πρώτας ἀρχάς, ἀλλὰ πάντα	βούλεσθαι	πρός τινας δόξας ὡρισμένας ἀνάγειν.
[3, 7]	αἰσθητὸν ἅπαν συγχωροῦσι διὰ τὸ	βούλεσθαι	σῴζειν τὴν ὑπόθεσιν. Ἀνάγκη γὰρ
[3, 2]	ἀνάγκη κόσμον εἶναι, ἐάν τις	βούληται	θεωρεῖν ἐπιστήσας· τό τε γὰρ
[3, 8]	στοιχείων. Ὥστ´ ἐάν τις ἀκριβολογεῖσθαι	βούληται	καὶ μὴ ἐκ παρόδου τοὺς
[3, 1]	ποίων; Ἢ πῶς διοριοῦσι μὴ	βουλόμενοι	πλάττειν; καὶ εἰ πᾶν μεῖζον
[3, 5]	οὐκ ἐνδέχεται τοῦτο λέγειν φυσικῶς	βουλομένοις	θεωρεῖν. Εἰ γὰρ ἅπαν σῶμα
[3, 5]	λεπτὸν μανόν, τὸ δὲ παχὺ	βούλονται	εἶναι πυκνόν. Πάλιν δὲ τὸ
[3, 3]	στοιχεῖον ἅπαντες καὶ ἐν ἅπασι	βούλονται	λέγειν. Εἰ δὴ τὸ εἰρημένον
[3, 4]	μὴ σαφῶς δηλοῦσιν, ὅμως τοῦτο	βούλονται	λέγειν. Καὶ πρὸς τούτοις, ἐπεὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009