Livre, chapitre
[3, 8]	ὁμόφυλα· καὶ ἡ μὲν σύγκρισις	καθ´	αὑτό ἐστι (τὸ γὰρ συνορίζειν
[3, 1]	ἐστι φύσει, καὶ ἐκ τῆς	καθ´	ἕκαστα θεωρίας. Περὶ μὲν οὖν
[3, 5]	τούτου συντιθεμένου φασὶ γίγνεσθαι τἆλλα	καθάπερ	ἂν εἰ συμφυσωμένου ψήγματος. Ἀμφοτέροις
[3, 4]	γε τῶν αὐτῶν μελλόντων δείκνυσθαι,	καθάπερ	ἀξιοῦσι καὶ οἱ ἐν τοῖς
[3, 4]	ἢ τρία μόνον ᾖ τοιαῦτα,	καθάπερ	ἐγχειρεῖ καὶ Ἐμπεδοκλῆς. Ἐπεὶ γὰρ
[3, 4]	ἀδιαίρετον εἰς ἕτερα τῷ εἴδει,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον. Ἔτι δ´ οὐδ´
[3, 7]	διχῶς· ἢ γὰρ τῇ μετασχηματίσει,	καθάπερ	ἐκ τοῦ αὐτοῦ κηροῦ γίγνοιτ´
[3, 2]	δ´ οἷον ὀστᾶ καὶ σάρκας,	καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς φησὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς
[3, 2]	τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον κἂν εἰ	καθάπερ	ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται, πρὶν
[3, 8]	γὰρ ἂν οὕτω δύναιτο ῥυθμίζεσθαι,	καθάπερ	ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται, τὸ
[3, 6]	μὲν οὐ μέντοι διαιρεθησόμενον οὐδέποτε,	καθάπερ	ἔοικεν Ἐμπεδοκλῆς βούλεσθαι λέγειν. Ἄτομον
[3, 4]	πάντα τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα ποιοῦντας,	καθάπερ	καὶ Ἀναξαγόρας. Οὐθεὶς γὰρ τῶν
[3, 5]	αὐτῶν σχῆμα περιάπτουσι τῷ πυρί,	καθάπερ	οἱ τὴν πυραμίδα ποιοῦντες, καὶ
[3, 4]	οὖν ὅτι οὐκ ἔστιν ἄπειρα,	καθάπερ	οἴονταί τινες, θεωρητέον, καὶ πρῶτον
[3, 8]	καὶ εἰ ἔστιν ἄτομα μεγέθη,	καθάπερ	φασίν. Εἰ γὰρ τὰ μὲν
[3, 7]	κενὸν μηδ´ ἐπεκτείνεται τὰ σώματα,	καθάπερ	φασὶν οἱ ταῦτα λέγοντες, φανερὸν
[3, 2]	δὲ κινούμενον τὸ κωλῦον φέρεσθαι,	καθάπερ	φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὴν γῆν ὑπὸ
[3, 1]	τὴν φύσιν, καὶ ὅτι ἄφθαρτον	καὶ	ἀγένητον· λοιπὸν δὲ περὶ τοῖν
[3, 2]	Ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτο ἄτοπον	καὶ	ἀδύνατον, τὸ ἄπειρον ἄτακτον ἔχειν
[3, 4]	φασὶ δ´ οὕτω γίγνεσθαι ὕδωρ	καὶ	ἀέρα καὶ γῆν ἐξ ἀλλήλων.
[3, 3]	μὲν ἁπλαῖ αἱ δὲ μικταί,	καὶ	αἱ μὲν μικταὶ τῶν μικτῶν,
[3, 8]	γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις ἀειδὲς	καὶ	ἄμορφον δεῖ τὸ ὑποκείμενον εἶναι
[3, 4]	τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα ποιοῦντας, καθάπερ	καὶ	Ἀναξαγόρας. Οὐθεὶς γὰρ τῶν οὕτως
[3, 6]	γὰρ τοῦ ἐναντίου φθείρεται σβεννύμενον,	καὶ	αὐτὸ ὑφ´ αὑτοῦ μαραινόμενον. Τοῦτο
[3, 1]	πρὸς δὲ τούτοις ὅτι ἀγένητα	καὶ	ἄφθαρτα, διεληλύθαμεν πρότερον. Ἐπεὶ δὲ
[3, 2]	γὰρ οὗτος καὶ κοῦφος εἶναι	καὶ	βαρύς) τὴν μὲν οὖν ἄνω
[3, 1]	Τὸ μὲν γὰρ βαρὺ ἅπαν	καὶ	βαρύτερον καὶ τὸ κοῦφον καὶ
[3, 4]	ποιοῦσιν ἀριθμοὺς καὶ ἐξ ἀριθμῶν·	καὶ	γὰρ εἰ μὴ σαφῶς δηλοῦσιν,
[3, 1]	μὴ ἐχόντων βάρος ἔσται βάρος.	Καὶ	γὰρ ἐπὶ πόσων συμβήσεται τοῦτο
[3, 2]	καὶ ἐκ τῆς ἠρεμίας δῆλον·	καὶ	γὰρ ἠρεμεῖν ἀναγκαῖον ἢ βίᾳ
[3, 6]	ᾖ ἔλαττον. Ὥστ´ ἀνάγκη φθαρτὰ	καὶ	γενητὰ εἶναι τὰ στοιχεῖα τῶν
[3, 5]	δ´ ἀήρ, καὶ πάλιν ὕδωρ	καὶ	γῆ. Κοινὸν δὲ πᾶσιν ἁμάρτημα
[3, 3]	τῶν τοιούτων ἔνεστι δυνάμει πῦρ	καὶ	γῆ· φανερὰ γὰρ ταῦτα ἐξ
[3, 4]	οὕτω γίγνεσθαι ὕδωρ καὶ ἀέρα	καὶ	γῆν ἐξ ἀλλήλων. Ἔτι οὐδὲ
[3, 3]	στοιχείων. Ὁ μὲν γὰρ πῦρ	καὶ	γῆν καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις
[3, 1]	τε ἁπλᾶ σώματα, οἷον πῦρ	καὶ	γῆν καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις,
[3, 4]	μεγέθει καὶ μικρότητι διαφέρειν ἀέρα	καὶ	γῆν καὶ ὕδωρ· οὐ γὰρ
[3, 3]	τῶν ὁμοιομερῶν πάντων ἠθροισμένον. Διὸ	καὶ	γίγνεσθαι πάντ´ ἐκ τούτων· τὸ
[3, 2]	παρ´ ἣν ἡ βίαιός ἐστιν·	καὶ	δεῖ τὴν πρώτην κινοῦσαν μὴ
[3, 7]	(Οἱ μὲν οὖν περὶ Ἐμπεδοκλέα	καὶ	Δημόκριτον λανθάνουσιν αὐτοὶ αὑτοὺς οὐ
[3, 7]	γενέσεως, πότερον ὡς Ἐμπεδοκλῆς λέγει	καὶ	Δημόκριτος, ἢ ὡς οἱ εἰς
[3, 4]	τινες λέγουσιν, οἷον Λεύκιππός τε	καὶ	Δημόκριτος ὁ Ἀβδηρίτης, εὔλογα τὰ
[3, 2]	τόπον φορά. Διὸ καὶ Λευκίππῳ	καὶ	Δημοκρίτῳ, τοῖς λέγουσιν ἀεὶ κινεῖσθαι
[3, 3]	τίνων τέ ἐστι γένεσις (σωμάτων)	καὶ	διὰ τί ἐστιν. Ἐπεὶ οὖν
[3, 3]	τῶν τοιούτων σωμάτων ἐστὶ στοιχεῖα,	καὶ	διὰ τί ἐστιν, ἔπειτα μετὰ
[3, 3]	δῆλον καὶ ὅτι ἐστὶ στοιχεῖα	καὶ	διὰ τί ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'
[3, 8]	πυραμίδας. Τὸ μὲν οὖν τέμνειν	καὶ	διαιρεῖν ἔστω κατὰ λόγον συμβαῖνον
[3, 2]	ἄλλοι συγκρίνοντές πως πάλιν κινεῖν	καὶ	διακρίνειν. Ἐκ διεστώτων δὲ καὶ
[3, 1]	πᾶν σῶμα γενητὸν ποιοῦσι, συντιθέντες	καὶ	διαλύοντες εἰς (ἐπίπεδα καὶ ἐξ
[3, 8]	φύσει καὶ ἔργα καὶ πάθη	καὶ	δυνάμεις) πρῶτον ἂν εἴη περὶ
[3, 8]	ὕλην εἶναι τοῖς συνθέτοις· διὸ	καὶ	δύναται μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα χωριζομένων
[3, 6]	ἐκ σώματος ἔσται ἡ γένεσις,	καὶ	εἰ ἐκ σώματος, ἤτοι ἐξ
[3, 8]	σφαῖραι καὶ πυραμίδες, ἄλλως τε	καὶ	εἰ ἔστιν ἄτομα μεγέθη, καθάπερ
[3, 6]	ἐν τούτῳ καὶ κινεῖσθαι δυνατόν.	Καὶ	εἰ μὲν βίᾳ, παρὰ φύσιν,
[3, 6]	ἡ γένεσις, ἢ ἕξει σῶμα·	καὶ	εἰ μὲν ἕξει σῶμα, δύο
[3, 1]	δὲ μηθέν. Πρὸς δὲ τούτοις	καὶ	εἰ ὁ χρόνος ὁμοίως ἔχει,
[3, 1]	πῶς διοριοῦσι μὴ βουλόμενοι πλάττειν;	καὶ	εἰ πᾶν μεῖζον βάρος βάρους
[3, 4]	Πότερον δὲ πεπερασμένα ἢ ἄπειρα,	καὶ	εἰ πεπερασμένα, πόσα τὸν ἀριθμόν,
[3, 2]	κατὰ φύσιν, παρ´ ἣν αὕτη·	καὶ	εἰ πολλαὶ αἱ παρὰ φύσιν,
[3, 2]	ἔχει πολλὰς ἕκαστον. Ἔτι δὲ	καὶ	ἐκ τῆς ἠρεμίας δῆλον· καὶ
[3, 1]	διωρίσθαι τὰ ποῖά ἐστι φύσει,	καὶ	ἐκ τῆς καθ´ ἕκαστα θεωρίας.
[3, 1]	μεῖζον βάρος βάρους βάρει, συμβήσεται	καὶ	ἕκαστον τῶν ἀβαρῶν βάρος ἔχειν·
[3, 6]	γὰρ καὶ πῦρ καὶ ὕδωρ	καὶ	ἕκαστον τῶν ἁπλῶν σωμάτων διαλυόμενον.
[3, 8]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ πῦρ	καὶ	ἕκαστον τῶν στοιχείων ἐν μὲν
[3, 3]	μὲν γὰρ σαρκὶ καὶ ξύλῳ	καὶ	ἑκάστῳ τῶν τοιούτων ἔνεστι δυνάμει
[3, 4]	μόνον ᾖ τοιαῦτα, καθάπερ ἐγχειρεῖ	καὶ	Ἐμπεδοκλῆς. Ἐπεὶ γὰρ καὶ ὣς
[3, 2]	εὔλογον ποιεῖν τὴν γένεσιν. Διὸ	καὶ	Ἐμπεδοκλῆς παραλείπει τὴν ἐπὶ τῆς
[3, 3]	γάρ τι τὸ στοιχεῖον ἅπαντες	καὶ	ἐν ἅπασι βούλονται λέγειν. Εἰ
[3, 7]	γίγνεται. Φανερὸν δὲ τοῦτό γε	καὶ	ἐν τῇ μεταβάσει· διατμιζομένου γὰρ
[3, 4]	χρόνου καὶ κινήσεως. Ἅμα δὲ	καὶ	ἐναντία λέγειν αὐτοὺς αὑτοῖς ἀνάγκη·
[3, 8]	θερμαίνειν· ἔχει γὰρ κἀκεῖνα γωνίας,	καὶ	ἔνεισιν ἐν αὐτοῖς ἄτομοι καὶ
[3, 8]	αὑτό ἐστι (τὸ γὰρ συνορίζειν	καὶ	ἑνοῦν τοῦ πυρός) ἡ δὲ
[3, 4]	πάντα τὰ ὄντα ποιοῦσιν ἀριθμοὺς	καὶ	ἐξ ἀριθμῶν· καὶ γὰρ εἰ
[3, 1]	συντιθέντες καὶ διαλύοντες εἰς (ἐπίπεδα	καὶ	ἐξ ἐπιπέδων. Περὶ μὲν οὖν
[3, 6]	αὐτοῦ ἔσται· τὸ γὰρ γινόμενον,	καὶ	ἐξ οὗ γίγνεται, ἀνάγκη ἅμα
[3, 8]	τὸν τόπον, τρίγωνον καὶ τετράγωνον	καὶ	ἑξάγωνον, ἐν δὲ τοῖς στερεοῖς
[3, 7]	ἀδύνατον· εἰ δ´ ἔστι κενὸν	καὶ	ἐπέκτασις, ἄλογον τὸ ἐξ ἀνάγκης
[3, 2]	ἀδύνατον. (Ὁ δ´ αὐτὸς λόγος	καὶ	ἐπὶ κουφότητος. Ἔτι δ´ εἰ
[3, 1]	γὰρ ἐπὶ πόσων συμβήσεται τοῦτο	καὶ	ἐπὶ ποίων; Ἢ πῶς διοριοῦσι
[3, 5]	πρὸς τὸ στοιχεῖον, ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων) ὁ δ´
[3, 1]	μῆκος καὶ κατὰ πλάτος, δεῖ	καὶ	ἐπίπεδον ἐπιπέδῳ τὸν αὐτὸν τρόπον.
[3, 8]	γὰρ εἶναί φαμεν τῶν φύσει	καὶ	ἔργα καὶ πάθη καὶ δυνάμεις)
[3, 1]	τὰ μόρια τούτων, πάθη δὲ	καὶ	ἔργα τάς τε κινήσεις τὰς
[3, 8]	κίνησιν ἀμφότεροι διημαρτήκασιν· εἰ γὰρ	καὶ	ἔστιν εὐκινητότατα ταῦτα τῶν σχημάτων,
[3, 6]	τε τῆς συνθέσεως ἄπειρος ᾖ	καὶ	ἔτι πρότερος τούτου ὁ τῆς
[3, 1]	(Τιμαίῳ διώρισται, δῆλον ὡς ἕξει	καὶ	ἡ γραμμὴ καὶ ἡ στιγμὴ
[3, 8]	(ὁμόφυλα, συγκρίνει δὲ τὰ ὁμόφυλα·	καὶ	ἡ μὲν σύγκρισις καθ´ αὑτό
[3, 1]	ὥστε, ἀφαιρεθέντος τοῦ ἴσου, (ὥστε)	καὶ	ἡ μία στιγμὴ βάρος ἕξει.
[3, 1]	ὡς ἕξει καὶ ἡ γραμμὴ	καὶ	ἡ στιγμὴ βάρος· ἀνάλογον γὰρ
[3, 8]	καὶ τὸ δωδεκάεδρον. (Δημοκρίτῳ δὲ	καὶ	ἡ σφαῖρα, ὡς γωνία τις
[3, 4]	στοιχείων ἐστί τις οἰκεία κίνησις,	καὶ	ἡ τοῦ ἁπλοῦ σώματος ἁπλῆ,
[3, 2]	μὲν κατὰ φύσιν, δῆλον ὅτι	καὶ	ἡ φορὰ ἡ ἐνταῦθα κατὰ
[3, 8]	μὲν διὰ τὸ ἐλαχίστων ἅπτεσθαι	καὶ	ἥκιστα βεβηκέναι, (θερμαντικώτατα δὲ καὶ
[3, 1]	βούλεσθαι λέγειν ἄλλοι τε πολλοὶ	καὶ	Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος. Εἰσὶ δέ
[3, 6]	τὸ γινόμενον ἔν τινι γίγνεται	καὶ〉	ἤτοι ἀσώματον ἔσται ἐν ᾧ
[3, 8]	εὐκίνητον) Ὥστε διοίσει τῷ μᾶλλον	καὶ	ἧττον. Τοῦτο δ´ ὅτι ψεῦδος,
[3, 6]	τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ πλείονος,	καὶ	θᾶττον, ὅσῳ ἂν ᾖ ἔλαττον.
[3, 8]	τὸ δὲ ὀξυγωνιώτατον, καίει δὲ	καὶ	θερμαίνει ταῖς γωνίαις, ὥς φασιν.
[3, 8]	καὶ τὰ μαθηματικὰ σώματα καίειν	καὶ	θερμαίνειν· ἔχει γὰρ κἀκεῖνα γωνίας,
[3, 8]	ἐπεὶ τὸ πῦρ εὐκίνητόν ἐστι	καὶ	θερμαντικὸν καὶ καυστικόν, οἱ μὲν
[3, 8]	κύβος. Ἔτι δ´ εἰ θερμαίνει	καὶ	καίει τὸ πῦρ διὰ τὰς
[3, 8]	μὲν γὰρ τοῦ πυρὸς ἄνω	καὶ	κατ´ εὐθεῖαν, ταῦτα δ´ εὐκίνητα
[3, 8]	αὐτὴ τοῦτο σημαίνειν ἡμῖν, ὃ	καὶ	κατὰ λόγον ἐστίν· ὥσπερ γὰρ
[3, 1]	γραμμὴ πρὸς γραμμὴν ἀμφοτέρως συντίθεται,	καὶ	κατὰ μῆκος καὶ κατὰ πλάτος,
[3, 1]	ἀμφοτέρως συντίθεται, καὶ κατὰ μῆκος	καὶ	κατὰ πλάτος, δεῖ καὶ ἐπίπεδον
[3, 1]	προστιθεμένη. Ἀλλὰ μὴν εἴ γε	καὶ	κατὰ πλάτος ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἔσται
[3, 2]	κινεῖται βίᾳ τῶν στοιχείων, ἀλλὰ	καὶ	κατὰ φύσιν ἀνάγκη τινὰ εἶναι
[3, 2]	μένει οὗ καὶ φέρεται βίᾳ,	καὶ	κατὰ φύσιν οὗ κατὰ φύσιν.
[3, 2]	ἐστί τις κίνησις, ἀνάγκη εἶναι	καὶ	κατὰ φύσιν, παρ´ ἣν αὕτη·
[3, 8]	πῦρ εὐκίνητόν ἐστι καὶ θερμαντικὸν	καὶ	καυστικόν, οἱ μὲν ἐποίησαν αὐτὸ
[3, 8]	καὶ ἥκιστα βεβηκέναι, (θερμαντικώτατα δὲ	καὶ	καυστικώτατα, διότι τὸ μὲν ὅλον
[3, 3]	σώματος εἶναι γένεσιν, (εἰ μὴ	καὶ	κενὸν εἶναί τι δυνατὸν κεχωρισμένον·
[3, 6]	ᾧ γὰρ ἠρεμεῖ, ἐν τούτῳ	καὶ	κινεῖσθαι δυνατόν. Καὶ εἰ μὲν
[3, 3]	ἄττα σώματα ἁπλᾶ. Εἰσὶ γὰρ	καὶ	κινήσεις ἁπλαῖ. Ὥστε δῆλον καὶ
[3, 4]	πρότερον ἐν τοῖς περὶ χρόνου	καὶ	κινήσεως. Ἅμα δὲ καὶ ἐναντία
[3, 2]	ἐστὶν ἠρεμία κατὰ φύσιν, ἔστι	καὶ	κίνησις κατὰ φύσιν, ἡ εἰς
[3, 2]	καὶ διακρίνειν. Ἐκ διεστώτων δὲ	καὶ	κινουμένων οὐκ εὔλογον ποιεῖν τὴν
[3, 1]	εἰ οὖν ἐστι στιγμὴ βαρεῖα	καὶ	κούφη, ἔστι καὶ πυκνὴ καὶ
[3, 2]	τῷ ἀέρι (πέφυκε γὰρ οὗτος	καὶ	κοῦφος εἶναι καὶ βαρύς) τὴν
[3, 1]	καὶ βαρύτερον καὶ τὸ κοῦφον	καὶ	κουφότερον ἐνδέχε (ταί τινος εἶναι.
[3, 1]	φυσικὰ σώματα φαίνεται βάρος ἔχοντα	καὶ	κουφότητα, τὰς δὲ μονάδας οὔτε
[3, 2]	ἔχειν ἔνια ἀναγκαῖον ῥοπὴν βάρους	καὶ	κουφότητος, ἐκ τῶνδε δῆλον. Κινεῖσθαι
[3, 8]	τοῖς στερεοῖς δύο μόνον, πυραμὶς	καὶ	κύβος· ἀνάγκη δὲ πλείω τούτων
[3, 7]	αὐτοῦ κηροῦ γίγνοιτ´ ἂν σφαῖρα	καὶ	κύβος, ἢ τῇ διαλύσει τῇ
[3, 2]	φορὰν ᾗ κοῦφος, ὅταν ὠσθῇ	καὶ	λάβῃ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς
[3, 7]	ἀλλήλων, ὅπερ ἀνάγκη λέγειν αὐτοῖς,	καὶ	λέγουσιν. Οὔτε γὰρ εὔλογον ἓν
[3, 2]	τοῦτον τὸν τόπον φορά. Διὸ	καὶ	Λευκίππῳ καὶ Δημοκρίτῳ, τοῖς λέγουσιν
[3, 4]	σάρκα καὶ ὀστοῦν καὶ ξύλον	καὶ	λίθον. Ὥστ´ εἴπερ τὸ σύνθετον
[3, 6]	δ´ ἔχον ῥοπὴν ἀκίνητον ἔσται	καὶ	μαθηματικόν· τοιοῦτον δὲ ὂν οὐκ
[3, 7]	δέον κρίνειν ἐκ τῶν ἀποβαινόντων,	καὶ	μάλιστα ἐκ τοῦ τέλους. Τέλος
[3, 1]	καὶ κούφη, ἔστι καὶ πυκνὴ	καὶ	μανή. Ἀλλὰ τὸ μὲν πυκνὸν
[3, 5]	Ἔτι δὲ τὸ μὲν πυκνότητι	καὶ	μανότητι τἆλλα γεννᾶν οὐθὲν διαφέρει
[3, 8]	τὸ λεπτομερές. Ὥστε συμβαίνει μικρότητι	καὶ	μεγέθει διαφέρειν τὸ θερμὸν καὶ
[3, 1]	σώματα ἢ μετὰ σωμάτων γίγνονται	καὶ	μεγεθῶν. Τοῦτο δὲ δῆλον ἔκ
[3, 8]	γῆ κύβος διὰ τὸ βεβηκέναι	καὶ	μένειν, μένει δ´ οὐχ οὗ
[3, 8]	τὸ μεγαλομερὲς διὰ τὸ συνθλίβειν	καὶ	μὴ διιέναι διὰ τῶν πόρων.
[3, 8]	Ὥστ´ ἐάν τις ἀκριβολογεῖσθαι βούληται	καὶ	μὴ ἐκ παρόδου τοὺς λόγους
[3, 5]	τι τῶν ἄλλων εἶναι πρῶτον,	καὶ	μὴ τὸ μέσον. Ἔτι δὲ
[3, 2]	οἷόν τ´ ἦν κινούμενα ἀτάκτως	καὶ	μίγνυσθαι τοιαύτας μίξεις ἔνια, ἐξ
[3, 5]	συνεστός, ὥστ´ αὐτοῖς συμβαίνει μεγέθει	καὶ	μικρότητι διαιρεῖν τὴν τῶν ἄλλων
[3, 4]	ἀτόμων ὄντων τῶν στοιχείων μεγέθει	καὶ	μικρότητι διαφέρειν ἀέρα καὶ γῆν
[3, 5]	τὰ στοιχεῖα λέγουσι, μεγέθει δὲ	καὶ	μικρότητι διαφέρειν φάσκουσιν· ἐπεὶ γὰρ
[3, 4]	καὶ ὕδωρ καὶ τἆλλα μεγέθει	καὶ	μικρότητι διεῖλον, ὡς οὖσαν αὐτῶν
[3, 5]	παχύτητι ταὐτὸν καὶ τὸ μεγέθει	καὶ	μικρότητι· λεπτὸν μὲν γὰρ τὸ
[3, 7]	μάλιστα τὴν γῆν εἶναι στοιχεῖον,	καὶ	μόνην ἄφθαρτον, εἴπερ τὸ ἀδιάλυτον
[3, 1]	ἀτόμους γραμμάς, ἐπὶ μικρὸν θεωρήσωμεν	καὶ	νῦν· τὰ μὲν γὰρ ἐπ´
[3, 4]	δ´ οἷον σάρκα καὶ ὀστοῦν	καὶ	ξύλον καὶ λίθον. Ὥστ´ εἴπερ
[3, 3]	σωμάτων. Ἐν μὲν γὰρ σαρκὶ	καὶ	ξύλῳ καὶ ἑκάστῳ τῶν τοιούτων
[3, 8]	τόπῳ, μάλιστα δὲ τὸ ὕδωρ	καὶ	ὁ ἀήρ. Διαμένειν μὲν οὖν
[3, 6]	Εἰ μὲν οὖν ἄπειρος, ἔσται	καὶ	ὁ χρόνος ὁ τῆς διαλύσεως
[3, 2]	γὰρ ἄρχεται κοσμοποιεῖν. Πειρῶνται δὲ	καὶ	οἱ ἄλλοι συγκρίνοντές πως πάλιν
[3, 4]	αὐτῶν μελλόντων δείκνυσθαι, καθάπερ ἀξιοῦσι	καὶ	οἱ ἐν τοῖς μαθήμασιν· ἀεὶ
[3, 1]	ὁ Ἐφέσιος. Εἰσὶ δέ τινες	καὶ	οἳ πᾶν σῶμα γενητὸν ποιοῦσι,
[3, 1]	εἶναι ἄττα τῶν ὄντων ἀγένητα	καὶ	ὅλως ἀκίνητα μᾶλλόν ἐστιν ἑτέρας
[3, 5]	δ´ ἀὴρ πλείων τοῦ ὕδατος	καὶ	ὅλως τὸ λεπτομερέστερον τοῦ παχυμερεστέρου,
[3, 5]	δὲ καὶ τὸ τοῦ πυρὸς	καὶ	ὅλως τῶν λεπτομερεστέρων. Εἰ δὲ
[3, 8]	τὴν σφαῖραν σφαίρας παντελῶς ἄλογον,	καὶ	ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις ἀξιοίη
[3, 1]	γῆν καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις,	καὶ	ὅσα ἐκ τούτων, οἷον τόν
[3, 8]	τούτοις πῶς ἐνδέχεται γίγνεσθαι σάρκα	καὶ	ὀστοῦν ἢ ὁτιοῦν τῶν συνεχῶν
[3, 4]	διαιρούμενα, λέγω δ´ οἷον σάρκα	καὶ	ὀστοῦν καὶ ξύλον καὶ λίθον.
[3, 3]	στοιχεῖα (λέγω δ´ οἷον σάρκα	καὶ	ὀστοῦν καὶ τῶν τοιούτων (ἕκαστον)
[3, 1]	καὶ ποῖόν τι τὴν φύσιν,	καὶ	ὅτι ἄφθαρτον καὶ ἀγένητον· λοιπὸν
[3, 3]	καὶ κινήσεις ἁπλαῖ. Ὥστε δῆλον	καὶ	ὅτι ἐστὶ στοιχεῖα καὶ διὰ
[3, 2]	γὰρ ἐναφάψασα παραδίδωσιν ἑκατέρῳ. Διὸ	καὶ	οὐ παρακολουθοῦντος τοῦ κινήσαντος φέρεται
[3, 8]	γὰρ στοιχεῖα γεννᾶται τῇ συνθέσει	καὶ	οὐ τὰ ἐκ τῶν στοιχείων.
[3, 5]	ἅπαντα συμβήσεται λέγειν πρός τι,	καὶ	οὐκ ἔσται ἁπλῶς τὸ μὲν
[3, 4]	μὲν ἄπειρα, μεγέθει δὲ ἀδιαίρετα,	καὶ	οὔτ´ ἐξ ἑνὸς πολλὰ γίγνεσθαι
[3, 4]	πάντα γεννᾶσθαι. Τρόπον γάρ τινα	καὶ	οὗτοι πάντα τὰ ὄντα ποιοῦσιν
[3, 8]	φαμεν τῶν φύσει καὶ ἔργα	καὶ	πάθη καὶ δυνάμεις) πρῶτον ἂν
[3, 1]	ἐστιν οὐσίαι, τὰ δ´ ἔργα	καὶ	πάθη τούτων (λέγω δ´ οὐσίας
[3, 6]	χρόνος ὁ τῆς διαλύσεως ἄπειρος,	καὶ	πάλιν ὁ τῆς συνθέσεως· ἕκαστον
[3, 7]	γῆς, εἴπερ ἐκκρίσει ἡ γένεσις·	καὶ	πάλιν ὅταν ἐκ τῆς ὑπολειπομένης,
[3, 1]	οὐρανὸν καὶ τὰ μόρια αὐτοῦ,	καὶ	πάλιν τά τε ζῷα καὶ
[3, 5]	ἐστι, πρὸς ἄλλο δ´ ἀήρ,	καὶ	πάλιν ὕδωρ καὶ γῆ. Κοινὸν
[3, 1]	δὲ τοῦτον τὸν τρόπον λέγουσι	καὶ	πάντα τὰ σώματα συνιστᾶσιν ἐξ
[3, 8]	ἐναντίον ἐστὶ σχῆμα σχήματι. Διὸ	καὶ	πάντες ἀπολελοίπασι τοῦτο· καίτοι προσῆκεν
[3, 5]	μίαν μόνην κίνησιν ποιεῖν φυσικήν,	καὶ	πάντων τὴν αὐτήν. Ὁρῶμεν γὰρ
[3, 2]	ἔχει κίνησιν· τὸ δὲ βίᾳ	καὶ	παρὰ φύσιν ταὐτόν. Ἀλλὰ μὴν
[3, 1]	οἷον οἱ περὶ Μέλισσόν τε	καὶ	Παρμενίδην, οὕς, εἰ καὶ τἆλλα
[3, 5]	πυκνόν. Πάλιν δὲ τὸ λεπτότητι	καὶ	παχύτητι ταὐτὸν καὶ τὸ μεγέθει
[3, 5]	γεννᾶν οὐθὲν διαφέρει ἢ λεπτότητι	καὶ	παχύτητι· τὸ μὲν γὰρ λεπτὸν
[3, 5]	οὔτε ἕν, ἀνάγκη πλείω εἶναι	καὶ	πεπερασμένα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ἐπισκεπτέον δὲ πρῶτον
[3, 4]	ἄπειρα· πάντα γὰρ ταὐτὰ ἀποδοθήσεται	καὶ	πεπερασμένων ὄντων, ἐάν τις λάβῃ·
[3, 1]	δὲ συμβήσεται περὶ τούτων λέγουσι	καὶ	περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς διασκέψασθαι·
[3, 4]	ἕν, ἀλλὰ τῇ τούτων συμπλοκῇ	καὶ	περιπαλάξει πάντα γεννᾶσθαι. Τρόπον γάρ
[3, 7]	ἐν τῇ μεταβάσει· διατμιζομένου γὰρ	καὶ	πνευματουμένου τοῦ ὑγροῦ ῥήγνυται τὰ
[3, 1]	ἄστρων, ἐκ τίνων τε συνεστᾶσι	καὶ	ποῖ´ ἄττα τὴν φύσιν ἐστί,
[3, 3]	ἐστιν, ἔπειτα μετὰ ταῦτα πόσα	καὶ	ποῖ´ ἄττα. Τοῦτο δ´ ἔσται
[3, 6]	φανερὸν ἔσται καὶ πός´ ἄττα	καὶ	ποῖά ἐστιν. Ἀΐδια μὲν οὖν
[3, 1]	τοῦ πρώτου τῶν στοιχείων εἴρηται,	καὶ	ποῖόν τι τὴν φύσιν, καὶ
[3, 4]	μαθηματικαῖς ἐπιστήμαις ἄτομα σώματα λέγοντας,	καὶ	πολλὰ τῶν ἐνδόξων καὶ τῶν
[3, 6]	τούτου γὰρ δειχθέντος φανερὸν ἔσται	καὶ	πός´ ἄττα καὶ ποῖά ἐστιν.
[3, 6]	μὲν οὖν ἔσται ἐν τόπῳ	καί	που, ἔσται τι τῶν στοιχείων·
[3, 1]	οὓς νῦν λέγομεν ἡμεῖς λόγους	καὶ	πρὸς ἀλλήλους διηνέχθησαν. Οἱ μὲν
[3, 1]	πρότερον φιλοσοφήσαντες περὶ τῆς ἀληθείας	καὶ	πρὸς οὓς νῦν λέγομεν ἡμεῖς
[3, 8]	ἐκ τῶν ὄντων. Ἀλλὰ μὴν	καὶ	πρὸς τὰ πάθη τε καὶ
[3, 4]	δηλοῦσιν, ὅμως τοῦτο βούλονται λέγειν.	Καὶ	πρὸς τούτοις, ἐπεὶ διαφέρει τὰ
[3, 5]	θᾶττον. Ὥστε διά τε ταῦτα	καὶ	πρὸς τούτοις ἐπεὶ διώρισται πρότερον
[3, 1]	ὅλως ἀκίνητα μᾶλλόν ἐστιν ἑτέρας	καὶ	προτέρας ἢ τῆς φυσικῆς σκέψεως.
[3, 1]	γὰρ πρὸς ἄλληλα ἔχουσιν, ὥσπερ	καὶ	πρότερον εἰρήκαμεν. Εἰ δὲ μὴ
[3, 5]	δὲ σχημάτων ἡ πυραμὶς μικρομερέστατον	καὶ	πρῶτον, τὸ δὲ πρῶτον σχῆμα
[3, 4]	ἄπειρα, καθάπερ οἴονταί τινες, θεωρητέον,	καὶ	πρῶτον τοὺς πάντα τὰ ὁμοιομερῆ
[3, 1]	στιγμὴ βαρεῖα καὶ κούφη, ἔστι	καὶ	πυκνὴ καὶ μανή. Ἀλλὰ τὸ
[3, 5]	πυκνότερον, εἶτ´ ἐκ τούτου μανότητι	καὶ	πυκνότητι τἆλλα γεννῶσιν, οὗτοι λανθάνουσιν
[3, 6]	οὖν εἶναι ἀδύνατον· ὁρῶμεν γὰρ	καὶ	πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ ἕκαστον
[3, 3]	τῶν τοιούτων (ἕκαστον) ἀέρα δὲ	καὶ	πῦρ μίγματα τούτων καὶ τῶν
[3, 8]	ἐν αὐτοῖς ἄτομοι καὶ σφαῖραι	καὶ	πυραμίδες, ἄλλως τε καὶ εἰ
[3, 2]	ἅπαν ἢ κοῦφον ἢ βαρύ,	καὶ	πῶς αἱ παρὰ φύσιν κινήσεις
[3, 1]	μὲν ἄλλα πάντα γίνεσθαί φασι	καὶ	ῥεῖν, εἶναι δὲ παγίως οὐθέν,
[3, 2]	σώματα, λέγω δ´ οἷον ὀστᾶ	καὶ	σάρκας, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ γίνεσθαι
[3, 7]	τὸ ἀδιάλυτον ἄφθαρτόν τ´ ἐστὶ	καὶ	στοιχεῖον· ἡ γὰρ γῆ μόνη
[3, 3]	στοιχεῖά φησιν εἶναι τῶν σωμάτων	καὶ	συγκεῖσθαι πάντ´ ἐκ τούτων, Ἀναξαγόρας
[3, 2]	ὥστ´ ἀναγκαῖον γίνεσθαι ἐξ ἑνὸς	καὶ	συγκεκριμένου. Ὅτι μὲν οὖν ἐστι
[3, 8]	πυρί· δοκεῖ γὰρ μᾶλλον συγκρίνειν	καὶ	συνορίζειν ἢ διακρίνειν. Διακρίνει μὲν
[3, 6]	γὰρ ἐν ἄλλῳ χρόνῳ διαλύεται	καὶ	συντίθεται τῶν μορίων. Ὥστε συμβήσεται
[3, 8]	καὶ ἔνεισιν ἐν αὐτοῖς ἄτομοι	καὶ	σφαῖραι καὶ πυραμίδες, ἄλλως τε
[3, 8]	κωλυομένη, καὶ τὸ πῦρ δὲ	καὶ	τὰ ἄλλα ὡσαύτως, δῆλον ὅτι
[3, 4]	μία εἴτε δύο εἴτε πλείους,	καὶ	τὰ ἁπλᾶ σώματα τοσαῦτα ἔσται
[3, 4]	ἄπειρα δὲ τὰ σχήματα, ἄπειρα	καὶ	τὰ ἁπλᾶ σώματά φασιν εἶναι.
[3, 8]	αἵ τε κατὰ τὰ πάθη	καὶ	τὰ ἔργα καὶ τὰς δυνάμεις
[3, 2]	κινεῖν ἑαυτὸ κινούμενον κατὰ φύσιν,	καὶ	τὰ κινούμενα μὴ βίᾳ, ἐν
[3, 8]	ψεῦδος, φανερόν. Ἅμα δὲ συμβήσεται	καὶ	τὰ μαθηματικὰ σώματα καίειν καὶ
[3, 1]	οἷον τόν τε σύνολον οὐρανὸν	καὶ	τὰ μόρια αὐτοῦ, καὶ πάλιν
[3, 1]	τε ζῷα καὶ τὰ φυτὰ	καὶ	τὰ μόρια τούτων, πάθη δὲ
[3, 4]	δὲ τοῦτο δειχθῆναι) φανερὸν ὅτι	καὶ	τὰ στοιχεῖα ἀνάγκη πεπερασμένα εἶναι.
[3, 8]	Τιμαίῳ γέγραπται, τὸ πανδεχές) οὕτω	καὶ	τὰ στοιχεῖα δεῖ νομίζειν ὥσπερ
[3, 1]	σώματα, οἷον πῦρ καὶ γῆν	καὶ	τὰ σύστοιχα τούτοις, καὶ ὅσα
[3, 3]	μὲν γὰρ πῦρ καὶ γῆν	καὶ	τὰ σύστοιχα τούτοις στοιχεῖά φησιν
[3, 5]	τε τῶν ὁμοιομερῶν πρὸς ἄλληλα	καὶ	τὰ τῶν στοιχείων (οἷον τὰ
[3, 1]	καὶ πάλιν τά τε ζῷα	καὶ	τὰ φυτὰ καὶ τὰ μόρια
[3, 1]	τε καὶ Παρμενίδην, οὕς, εἰ	καὶ	τἆλλα λέγουσι καλῶς, ἀλλ´ οὐ
[3, 4]	ἀπέδωκαν· ἀέρα δὲ καὶ ὕδωρ	καὶ	τἆλλα μεγέθει καὶ μικρότητι διεῖλον,
[3, 8]	τὰ πάθη καὶ τὰ ἔργα	καὶ	τὰς δυνάμεις (ἑκάστου γὰρ εἶναί
[3, 8]	καὶ πρὸς τὰ πάθη τε	καὶ	τὰς δυνάμεις καὶ τὰς κινήσεις
[3, 1]	ἑαυτῶν, ἔτι δὲ τὰς ἀλλοιώσεις	(καὶ	τὰς εἰς ἄλληλα μεταβάσεις) φανερὸν
[3, 8]	πάθη τε καὶ τὰς δυνάμεις	καὶ	τὰς κινήσεις ἀσύμφωνα τὰ σχήματα
[3, 2]	εἰ δ´ ἄπειρα τὰ κινοῦντα,	(καὶ	τὰς φορὰς ἀναγκαῖον ἀπείρους εἶναι·
[3, 4]	βέλτιον πεπερασμένας ποιεῖν τὰς ἀρχάς,	καὶ	ταύτας ὡς ἐλαχίστας πάντων γε
[3, 5]	πάντων ἂν εἴη μία κίνησις·	καὶ	ταύτην ἀναγκαῖον ὥσῳπερ ἂν πλείω
[3, 8]	δοκεῖ συμπληροῦν τὸν τόπον, τρίγωνον	καὶ	τετράγωνον καὶ ἑξάγωνον, ἐν δὲ
[3, 2]	οὐκ ἂν ἦν βίᾳ κίνησις.	Καὶ	τὴν κατὰ φύσιν δ´ ἑκάστου
[3, 4]	σώματά φασιν εἶναι. Ποῖον δὲ	καὶ	τί ἑκάστου τὸ σχῆμα τῶν
[3, 2]	τῷ ἀπείρῳ, λεκτέον τίνα κίνησιν	καὶ	τίς ἡ κατὰ φύσιν αὐτῶν
[3, 2]	ἄρα τὸ ἀβαρὲς οἰσθήσεται σῶμα	καὶ	τὸ βάρος ἔχον ἐν τῷ
[3, 2]	ὥστε ἴσον οἰσθήσεται τὸ ἀβαρὲς	καὶ	τὸ βάρος ἔχον· ὅπερ ἀδύνατον.
[3, 8]	γωνίας, οἷον τό τε ὀκτάεδρον	καὶ	τὸ δωδεκάεδρον. (Δημοκρίτῳ δὲ καὶ
[3, 8]	τῶν πόρων. Δῆλον τοίνυν ὅτι	καὶ	τὸ θερμὸν ἂν εἴη τὸ
[3, 1]	γὰρ βαρὺ ἅπαν καὶ βαρύτερον	καὶ	τὸ κοῦφον καὶ κουφότερον ἐνδέχε
[3, 2]	ἡ κινοῦσα, τὸ δ´ ἔλαττον	καὶ	τὸ κουφότερον ὑπὸ τῆς αὐτῆς
[3, 1]	βαρύτερον ἀνάγκη βάρει εἶναι, ὥσπερ	καὶ	τὸ λευκοῦ λευκότερον λευκῷ, ἔσται
[3, 5]	τὸ λεπτότητι καὶ παχύτητι ταὐτὸν	καὶ	τὸ μεγέθει καὶ μικρότητι· λεπτὸν
[3, 1]	βαρὺ ἢ κοῦφον εἶναι, ὥσπερ	καὶ	τὸ μὲν μέγα μεῖζον, τὸ
[3, 5]	βαδίζειν, εἴπερ ἅπαν σῶμα διαιρετὸν	καὶ	τὸ μικρομερέστατον στοιχεῖον. Ἔτι δὲ
[3, 7]	ἀκριβεστάταις ἐπιστήμαις· αἱ μὲν γὰρ	καὶ	τὸ νοητὸν λαμβάνουσι διαιρετόν, αἱ
[3, 6]	μείζονος εὐφθαρτότερόν ἐστιν. Εἴπερ οὖν	καὶ	τὸ πολὺ φθείρεται κατὰ ταύτην
[3, 6]	τῷ αὐτῷ, τό τε γιγνόμενον	καὶ	τὸ προϋπάρχον· εἰ δ´ ἀσώματον,
[3, 8]	τοῦ ἀλλοτρίου φέρεται μὴ κωλυομένη,	καὶ	τὸ πῦρ δὲ καὶ τὰ
[3, 8]	τὰ ἄλλα ὡσαύτως, δῆλον ὅτι	καὶ	τὸ πῦρ καὶ ἕκαστον τῶν
[3, 5]	πλείω γίγνηται, κινεῖσθαι μᾶλλον, ὥσπερ	καὶ	τὸ πῦρ ὅσῳ ἂν πλεῖον
[3, 5]	λεπτομερέστερον τοῦ παχυμερεστέρου, φανερὸν ὅτι	καὶ	τὸ στοιχεῖον ἔλαττον ἔσται τὸ
[3, 5]	τοῦ ἀέρος στοιχεῖον. (Ὡσαύτως δὲ	καὶ	τὸ τοῦ πυρὸς καὶ ὅλως
[3, 1]	βάρος ἔχει, οἷον ἡ γῆ	καὶ	τὸ ὕδωρ, ὡς κἂν αὐτοὶ
[3, 8]	καὶ μεγέθει διαφέρειν τὸ θερμὸν	καὶ	τὸ ψυχρόν, ἀλλ´ οὐ τοῖς
[3, 8]	δὲ τούτοις, ἐπεὶ τὸ θερμὸν	καὶ	τὸ ψυχρὸν ἐναντία τῇ δυνάμει,
[3, 1]	μόνον ἐν τούτοις τοῖς στοιχείοις	καὶ	τοῖς ἐκ τούτων ἐστίν. Αὐτὸ
[3, 1]	ἐστιν. Τὸ δ´ αὐτὸ συμβαίνει	καὶ	τοῖς ἐξ ἀριθμῶν συντιθεῖσι τὸν
[3, 5]	τι ἄλλο ἀήρ, ὅπερ συμβαίνει	καὶ	τοῖς πλείω μὲν τὰ στοιχεῖα
[3, 1]	γὰρ ἐπ´ ἐκείνων ἀδύνατα συμβαίνοντα	καὶ	τοῖς φυσικοῖς ἀκολουθήσει, τὰ δὲ
[3, 3]	ἐκ τούτων· τὸ γὰρ πῦρ	καὶ	τὸν αἰθέρα προσαγορεύει ταὐτό. Ἐπεὶ
[3, 2]	κατὰ φύσιν, τὴν δὲ τάξιν	καὶ	τὸν κόσμον παρὰ φύσιν· καίτοι
[3, 2]	πραγμάτων οἵαν ἔχει τὰ πλείω	καὶ	τὸν πλείω χρόνον· συμβαίνει οὖν
[3, 5]	ὕδατος πρὸς τὸν ἅπαντα ἀέρα	καὶ	τοῦ στοιχείου πρὸς τὸ στοιχεῖον,
[3, 5]	τι τοῦ στοιχείου στοιχεῖον εἶναι,	καὶ	τοῦτ´ εἰς ἄπειρον βαδίζειν, εἴπερ
[3, 2]	αἰσθητῶν φύσις ἐστίν. Ἀλλὰ μὴν	καὶ	τοῦτο ἄτοπον καὶ ἀδύνατον, τὸ
[3, 7]	τριγώνων παραιώρησις εὔλογος. Συμβαίνει δὲ	καὶ	τοῦτο ἐν τῇ εἰς ἄλληλα
[3, 5]	Ἔνιοι γὰρ ἓν μόνον ὑποτίθενται,	καὶ	τοῦτο οἱ μὲν ὕδωρ, οἱ
[3, 4]	στοιχείων. Πρῶτον μὲν οὖν ταὐτὸν	καὶ	τούτοις ἁμάρτημα τὸ μὴ πεπερασμένας
[3, 5]	τὸ μικρομερέστατον στοιχεῖον. Ἔτι δὲ	καὶ	τούτοις συμβαίνει λέγειν ὡς ταὐτὸν
[3, 7]	σχῆμα ποιοῦσιν ἑκάστου τῶν στοιχείων	καὶ	τούτῳ διορίζουσι τὰς οὐσίας αὐτῶν,
[3, 5]	καθάπερ οἱ τὴν πυραμίδα ποιοῦντες,	καὶ	τούτων οἱ μὲν ἁπλουστέρως λέγοντες
[3, 2]	πρῶτα σώματα ἐν τῷ κενῷ	καὶ	τῷ ἀπείρῳ, λεκτέον τίνα κίνησιν
[3, 1]	μὲν οἱ περὶ Ἡσίοδον, εἶτα	καὶ	τῶν ἄλλων οἱ πρῶτοι φυσιολογήσαντες.
[3, 1]	τε κινήσεις τὰς τούτων ἑκάστου	καὶ	τῶν ἄλλων, ὅσων ἐστὶν αἴτια
[3, 3]	δὲ καὶ πῦρ μίγματα τούτων	καὶ	τῶν ἄλλων σπερμάτων πάντων· εἶναι
[3, 1]	μὲν κοῦφον τὸ δὲ βαρύ.	Καὶ	τῶν γραμμῶν δὴ καὶ τῶν
[3, 1]	τὸ δὲ πῦρ κοῦφον, ἔσται	καὶ	τῶν ἐπιπέδων τὸ μὲν κοῦφον
[3, 1]	μὲν οὖν τοῦ πρώτου οὐρανοῦ	καὶ	τῶν μερῶν, ἔτι δὲ περὶ
[3, 4]	τὸ στοιχεῖον· ὁρῶμεν γὰρ πολλὰ	καὶ	τῶν μικτῶν σωμάτων εἰς ὁμοιομερῆ
[3, 1]	βαρύ. Καὶ τῶν γραμμῶν δὴ	καὶ	τῶν στιγμῶν ὡσαύτως· τὸ γὰρ
[3, 3]	δ´ οἷον σάρκα καὶ ὀστοῦν	καὶ	τῶν τοιούτων (ἕκαστον) ἀέρα δὲ
[3, 4]	λέγοντας, καὶ πολλὰ τῶν ἐνδόξων	καὶ	τῶν φαινομένων κατὰ τὴν αἴσθησιν
[3, 6]	ἀδύνατον· ὁρῶμεν γὰρ καὶ πῦρ	καὶ	ὕδωρ καὶ ἕκαστον τῶν ἁπλῶν
[3, 4]	τὴν σφαῖραν ἀπέδωκαν· ἀέρα δὲ	καὶ	ὕδωρ καὶ τἆλλα μεγέθει καὶ
[3, 4]	μικρότητι διαφέρειν ἀέρα καὶ γῆν	καὶ	ὕδωρ· οὐ γὰρ οἷόν τ´
[3, 7]	ἐπιλαμβάνειν τὸ χωριζόμενον. Ἀνάγκη δὲ	καὶ	ὑπολείπειν τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν,
[3, 2]	φύσιν· βίᾳ δὲ μένει οὗ	καὶ	φέρεται βίᾳ, καὶ κατὰ φύσιν
[3, 1]	γὰρ αὐτῶν ὅλως ἀνεῖλον γένεσιν	καὶ	φθοράν· οὐθὲν γὰρ οὔτε γίγνεσθαί
[3, 1]	τούτων λέγουσι καὶ περὶ γενέσεως	καὶ	φθορᾶς διασκέψασθαι· γένεσις γὰρ ἤτοι
[3, 4]	ἐγχειρεῖ καὶ Ἐμπεδοκλῆς. Ἐπεὶ γὰρ	καὶ	ὣς αὐτοῖς συμβαίνει μὴ πάντα
[3, 8]	ἐστὶ γωνία, τὸ δὲ ὀξυγωνιώτατον,	καίει	δὲ καὶ θερμαίνει ταῖς γωνίαις,
[3, 8]	Ἔτι δ´ εἰ θερμαίνει καὶ	καίει	τὸ πῦρ διὰ τὰς γωνίας,
[3, 8]	οὐδ´ αἴτιον τὸ σχῆμα τοῦ	καίειν,	ἀλλὰ τοὐναντίον. Ὅτι μὲν οὖν
[3, 8]	συμβήσεται καὶ τὰ μαθηματικὰ σώματα	καίειν	καὶ θερμαίνειν· ἔχει γὰρ κἀκεῖνα
[3, 8]	σφαῖρα ἢ πυραμίς, ἀνάγκη τὸ	καιόμενον	γίγνεσθαι σφαίρας ἢ πυραμίδας. Τὸ
[3, 8]	ὡς λέγουσιν. Ἔτι εἰ τὸ	καιόμενον	πυροῦται, τὸ δὲ πῦρ ἐστι
[3, 1]	ὑπεναντία τοῖς μαθήμασιν, ἐπιπολῆς ἰδεῖν·	καίτοι	δίκαιον ἢ μὴ κινεῖν ἢ
[3, 2]	καὶ τὸν κόσμον παρὰ φύσιν·	καίτοι	οὐδὲν ὡς ἔτυχε γίγνεται τῶν
[3, 8]	Διὸ καὶ πάντες ἀπολελοίπασι τοῦτο·	καίτοι	προσῆκεν ἢ πάντα ἀφορίσαι σχήμασιν
[3, 2]	ἀνάγκη στῆναί που τὸ φερόμενον,	κἀκεῖ	μὴ βίᾳ μένειν ἀλλὰ κατὰ
[3, 8]	καίειν καὶ θερμαίνειν· ἔχει γὰρ	κἀκεῖνα	γωνίας, καὶ ἔνεισιν ἐν αὐτοῖς
[3, 8]	ταῦτα δ´ εὐκίνητα κύκλῳ, τὴν	καλουμένην	κύλισιν. Ἔπειτ´ εἰ ἔστιν ἡ
[3, 1]	οὕς, εἰ καὶ τἆλλα λέγουσι	καλῶς,	ἀλλ´ οὐ φυσικῶς γε δεῖ
[3, 2]	Ἔοικε δὲ τοῦτό γε αὐτὸ	καλῶς	Ἀναξαγόρας λαβεῖν· ἐξ ἀκινήτων γὰρ
[3, 7]	Τούτου δ´ αἴτιον τὸ μὴ	καλῶς	λαβεῖν τὰς πρώτας ἀρχάς, ἀλλὰ
[3, 1]	γῆ καὶ τὸ ὕδωρ, ὡς	κἂν	αὐτοὶ φαῖεν, εἰ ἡ στιγμὴ
[3, 4]	λάβῃ· τὸ αὐτὸ γὰρ ποιήσει,	κἂν	δύο ἢ τρία μόνον ᾖ
[3, 2]	αὐτὸ δὲ τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον	κἂν	εἰ καθάπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ
[3, 7]	ὕλης, οὐδὲ γίγνεσθαι μεταβάλλοντος. Ἔπειτα	κἂν	οὕτως οὐδὲν ἧττον ἄλογα τὰ
[3, 1]	διαιρετὰ πάντα διχῶς· ἢ γὰρ	κατ´	εἶδος ἢ κατὰ συμβεβηκός, κατ´
[3, 1]	κατ´ εἶδος ἢ κατὰ συμβεβηκός,	κατ´	εἶδος μὲν οἷον χρώματος τὸ
[3, 3]	ἐνυπάρχουσιν, οὔτε κατὰ δύναμιν οὔτε	κατ´	ἐνέργειαν· ἐξεκρίνετο γὰρ ἄν. Ὁμοίως
[3, 8]	γὰρ τοῦ πυρὸς ἄνω καὶ	κατ´	εὐθεῖαν, ταῦτα δ´ εὐκίνητα κύκλῳ,
[3, 1]	εἰ μὲν τὰ ἐπίπεδα μόνον	κατὰ	γραμμὴν ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἄτοπον· ὥσπερ
[3, 1]	Γραμμὴ δὲ δύναται γραμμῇ συντίθεσθαι	κατὰ	γραμμὴν ἐπιτιθεμένη ἀλλ´ οὐ προστιθεμένη.
[3, 3]	ἢ ξύλον οὐκ ἐνυπάρχουσιν, οὔτε	κατὰ	δύναμιν οὔτε κατ´ ἐνέργειαν· ἐξεκρίνετο
[3, 2]	τὴν κάτω, θάττω ποιήσει τὸ	κατὰ	δύναμιν, τὴν δὲ παρὰ φύσιν
[3, 8]	τοῦτο σημαίνειν ἡμῖν, ὃ καὶ	κατὰ	λόγον ἐστίν· ὥσπερ γὰρ ἐν
[3, 8]	οὖν τέμνειν καὶ διαιρεῖν ἔστω	κατὰ	λόγον συμβαῖνον τῷ σχήματι· τὸ
[3, 1]	πρὸς γραμμὴν ἀμφοτέρως συντίθεται, καὶ	κατὰ	μῆκος καὶ κατὰ πλάτος, δεῖ
[3, 1]	συντίθεται, καὶ κατὰ μῆκος καὶ	κατὰ	πλάτος, δεῖ καὶ ἐπίπεδον ἐπιπέδῳ
[3, 1]	Ἀλλὰ μὴν εἴ γε καὶ	κατὰ	πλάτος ἐνδέχεται συντίθεσθαι, ἔσται τι
[3, 1]	τὸ λευκὸν ἢ τὸ μέλαν,	κατὰ	συμβεβηκὸς δέ, ἂν ᾧ ὑπάρχει
[3, 1]	ἢ γὰρ κατ´ εἶδος ἢ	κατὰ	συμβεβηκός, κατ´ εἶδος μὲν οἷον
[3, 8]	τοῦ πυρός) ἡ δὲ διάκρισις	κατὰ	συμβεβηκός (συγκρῖνον γὰρ τὸ ὁμόφυλον
[3, 8]	μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα χωριζομένων τῶν	κατὰ	τὰ πάθη διαφορῶν. Πρὸς δὲ
[3, 8]	διαφοραὶ τῶν σωμάτων αἵ τε	κατὰ	τὰ πάθη καὶ τὰ ἔργα
[3, 4]	εἰ σῶμα σώματος ἕτερον λέγεται	κατὰ	τὰς οἰκείας διαφοράς, αἱ δὲ
[3, 6]	οὖν καὶ τὸ πολὺ φθείρεται	κατὰ	ταύτην τὴν φθοράν, ὥστε διαλύεσθαι
[3, 7]	γενέσθαι τῆς μεταβάσεως, οὔτε φαίνεται	κατὰ	τὴν αἴσθησιν, ἀλλ´ ὁμοίως πάντα
[3, 4]	τῶν ἐνδόξων καὶ τῶν φαινομένων	κατὰ	τὴν αἴσθησιν ἀναιρεῖν, περὶ ὧν
[3, 7]	φυσικῆς τὸ φαινόμενον ἀεὶ κυρίως	κατὰ	τὴν αἴσθησιν. Συμβαίνει δ´ αὐτοῖς
[3, 1]	ἄλλων, ὅσων ἐστὶν αἴτια ταῦτα	κατὰ	τὴν δύναμιν τὴν ἑαυτῶν, ἔτι
[3, 8]	ὥς φασιν. Πρῶτον μὲν οὖν	κατὰ	τὴν κίνησιν ἀμφότεροι διημαρτήκασιν· εἰ
[3, 4]	γῆν ἐξ ἀλλήλων. Ἔτι οὐδὲ	κατὰ	τὴν τούτων ὑπόληψιν δόξειεν ἂν
[3, 5]	γὰρ ἅπαν σῶμα σώματι συμβλητὸν	κατὰ	τὸ ποσόν, ἔχει δ´ ἀνάλογον
[3, 2]	βίᾳ τῶν στοιχείων, ἀλλὰ καὶ	κατὰ	φύσιν ἀνάγκη τινὰ εἶναι κίνησιν
[3, 2]	καὶ ἡ φορὰ ἡ ἐνταῦθα	κατὰ	φύσιν αὐτῷ· εἰ δὲ βίᾳ,
[3, 2]	τίνα κίνησιν καὶ τίς ἡ	κατὰ	φύσιν αὐτῶν κίνησις. Εἰ γὰρ
[3, 2]	ἠρεμεῖν ἀναγκαῖον ἢ βίᾳ ἢ	κατὰ	φύσιν· βίᾳ δὲ μένει οὗ
[3, 2]	ἦν βίᾳ κίνησις. Καὶ τὴν	κατὰ	φύσιν δ´ ἑκάστου κίνησιν συνεπουρίζει
[3, 2]	ἐπὶ τοῦ μέσου, εἰ μὲν	κατὰ	φύσιν, δῆλον ὅτι καὶ ἡ
[3, 2]	κἀκεῖ μὴ βίᾳ μένειν ἀλλὰ	κατὰ	φύσιν. Εἰ δ´ ἐστὶν ἠρεμία
[3, 2]	βίαιον εἶναι τὴν κίνησιν ἢ	κατὰ	φύσιν. Εἰ δὲ κατὰ φύσιν
[3, 6]	φύσιν, εἰ δὲ μὴ βίᾳ,	κατὰ	φύσιν. Εἰ μὲν οὖν ἔσται
[3, 2]	κυκλήσομεν λόγον· ἀνάγκη γὰρ ἢ	κατὰ	φύσιν εἶναι τὸ (πρῶτον ἠρεμοῦν
[3, 2]	κινοῦσαν μὴ βίᾳ κινεῖν, ἀλλὰ	κατὰ	φύσιν· εἰς ἄπειρον γὰρ εἶσιν,
[3, 2]	ἢ κατὰ φύσιν. Εἰ δὲ	κατὰ	φύσιν ἐκινεῖτο, ἀνάγκη κόσμον εἶναι,
[3, 2]	οὐδὲν ὡς ἔτυχε γίγνεται τῶν	κατὰ	φύσιν. Ἔοικε δὲ τοῦτό γε
[3, 2]	βίᾳ, καὶ κατὰ φύσιν οὗ	κατὰ	φύσιν. Ἐπεὶ οὖν φαίνεταί τι
[3, 2]	φύσιν. Εἰ δ´ ἐστὶν ἠρεμία	κατὰ	φύσιν, ἔστι καὶ κίνησις κατὰ
[3, 4]	προσώπων ποιοῦσιν, οὐδ´ ἄλλο τῶν	κατὰ	φύσιν ἐσχηματισμένων οὐθέν) φανερὸν ὅτι
[3, 2]	ἄλλο, κίνησις δὲ ἡ μὲν	κατὰ	φύσιν ἡ δὲ βίᾳ πᾶσα,
[3, 2]	κατὰ φύσιν, ἔστι καὶ κίνησις	κατὰ	φύσιν, ἡ εἰς τοῦτον τὸν
[3, 2]	κινοῦν ἀνάγκη κινεῖν ἑαυτὸ κινούμενον	κατὰ	φύσιν, καὶ τὰ κινούμενα μὴ
[3, 2]	εἶσιν, εἰ μή τι ἔσται	κατὰ	φύσιν κινοῦν πρῶτον, ἀλλ´ ἀεὶ
[3, 2]	φύσιν, τὴν κατὰ φύσιν μίαν·	κατὰ	φύσιν μὲν γὰρ ἁπλῶς, παρὰ
[3, 2]	πολλαὶ αἱ παρὰ φύσιν, τὴν	κατὰ	φύσιν μίαν· κατὰ φύσιν μὲν
[3, 2]	δὲ βίᾳ πᾶσα, τὴν μὲν	κατὰ	φύσιν, οἷον τῷ λίθῳ τὴν
[3, 2]	οὗ καὶ φέρεται βίᾳ, καὶ	κατὰ	φύσιν οὗ κατὰ φύσιν. Ἐπεὶ
[3, 2]	τις κίνησις, ἀνάγκη εἶναι καὶ	κατὰ	φύσιν, παρ´ ἣν αὕτη· καὶ
[3, 2]	ἔνια, ἐξ ὧν συνίσταται τὰ	κατὰ	φύσιν συνιστάμενα σώματα, λέγω δ´
[3, 2]	τοὐναντίον τὴν μὲν ἀταξίαν εἶναι	κατὰ	φύσιν, τὴν δὲ τάξιν καὶ
[3, 7]	ἐξ ὕδατος ἀὴρ γένηται, πλείω	καταλαμβάνει	τόπον· τὸ γὰρ λεπτομερέστερον ἐν
[3, 2]	τὸν οὐρανὸν ἐκ κεχωρισμένων μὲν	κατασκευάζων,	σύγκρισιν δὲ ποιῶν διὰ τὴν
[3, 2]	φύσιν, οἷον τῷ λίθῳ τὴν	κάτω,	θάττω ποιήσει τὸ κατὰ δύναμιν,
[3, 2]	ἀπὸ τῆς δυνάμεως, τὴν δὲ	κάτω	πάλιν ᾗ βαρύς· ὥσπερ γὰρ
[3, 5]	αὑτοῦ φοράν. Συμβαίνει δὲ πολλὰ	κάτω	φέρεσθαι θᾶττον. Ὥστε διά τε
[3, 8]	εὐκίνητόν ἐστι καὶ θερμαντικὸν καὶ	καυστικόν,	οἱ μὲν ἐποίησαν αὐτὸ σφαῖραν,
[3, 8]	ἥκιστα βεβηκέναι, (θερμαντικώτατα δὲ καὶ	καυστικώτατα,	διότι τὸ μὲν ὅλον ἐστὶ
[3, 2]	τῆς αὐτῆς δυνάμεως πλεῖον κινηθήσεται,	κεκινήσθω	τὸ μὲν ἐφ´ ᾧ τὸ
[3, 3]	ἐγίγνετο, ἐν τούτῳ πρότερον τὸ	κενὸν	ἀναγκαῖον εἶναι σώματος μηθενὸς ὄντος.
[3, 6]	προϋπάρχον· εἰ δ´ ἀσώματον, ἀνάγκη	κενὸν	εἶναι ἀφωρισμένον· τοῦτο δ´ ὅτι
[3, 3]	εἶναι γένεσιν, (εἰ μὴ καὶ	κενὸν	εἶναί τι δυνατὸν κεχωρισμένον· ἐν
[3, 3]	ἐστιν ἄλλο σῶμα ἐνεργείᾳ πρότερον,	κενὸν	ἔσται κεχωρισμένον. Λοιπὸν δ´ εἰπεῖν
[3, 7]	τὸ ἀδύνατον· εἰ δ´ ἔστι	κενὸν	καὶ ἐπέκτασις, ἄλογον τὸ ἐξ
[3, 7]	εἰ μὲν ὅλως μή ἐστι	κενὸν	μηδ´ ἐπεκτείνεται τὰ σώματα, καθάπερ
[3, 6]	ἀσωμάτου γεννῶν λόγος ποιεῖ κεχωρισμένον	κενόν.	Πᾶν γὰρ τὸ γινόμενον ἔν
[3, 2]	τὰ πρῶτα σώματα ἐν τῷ	κενῷ	καὶ τῷ ἀπείρῳ, λεκτέον τίνα
[3, 1]	~ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ Γ.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Α' (Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[3, 2]	τε συντιθεμένας οὔτε βάρος ἔχειν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Β' Ὅτι δ´ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν
[3, 3]	κινήσεις ἔχουσι ἐν τούτοις, φανερόν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Γ' Ὅτι δ´ οὔτε πάντων
[3, 4]	στοιχεῖα καὶ διὰ τί ἐστιν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Δ' Πότερον δὲ πεπερασμένα ἢ
[3, 5]	οὐδ´ οὕτως ἄπειρα τὰ στοιχεῖα.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ε' Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη πεπεράνθαι
[3, 6]	ἀνάγκη πλείω εἶναι καὶ πεπερασμένα.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ἐπισκεπτέον δὲ πρῶτον πότερον ἀΐδιά
[3, 7]	σώματος, λείπεται ἐξ ἀλλήλων γίγνεσθαι.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Ζ' Πάλιν οὖν ἐπισκεπτέον τίς
[3, 8]	ἢ οὐχ ἅπαν σῶμα διαιρετόν.	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Η' Ὅλως δὲ τὸ πειρᾶσθαι
[3, 3]	καὶ κενὸν εἶναί τι δυνατὸν	κεχωρισμένον·	ἐν ᾧ γὰρ ἔσται τόπῳ
[3, 6]	ἐξ ἀσωμάτου γεννῶν λόγος ποιεῖ	κεχωρισμένον	κενόν. Πᾶν γὰρ τὸ γινόμενον
[3, 3]	σῶμα ἐνεργείᾳ πρότερον, κενὸν ἔσται	κεχωρισμένον.	Λοιπὸν δ´ εἰπεῖν τίνων τέ
[3, 2]	ἠδύνατο συστῆσαι τὸν οὐρανὸν ἐκ	κεχωρισμένων	μὲν κατασκευάζων, σύγκρισιν δὲ ποιῶν
[3, 7]	μετασχηματίσει, καθάπερ ἐκ τοῦ αὐτοῦ	κηροῦ	γίγνοιτ´ ἂν σφαῖρα καὶ κύβος,
[3, 2]	τὴν πρώτην κινοῦσαν μὴ βίᾳ	κινεῖν,	ἀλλὰ κατὰ φύσιν· εἰς ἄπειρον
[3, 2]	τε γὰρ πρῶτον κινοῦν ἀνάγκη	κινεῖν	ἑαυτὸ κινούμενον κατὰ φύσιν, καὶ
[3, 1]	ἰδεῖν· καίτοι δίκαιον ἢ μὴ	κινεῖν	ἢ πιστοτέροις αὐτὰ λόγοις κινεῖν
[3, 2]	οἱ ἄλλοι συγκρίνοντές πως πάλιν	κινεῖν	καὶ διακρίνειν. Ἐκ διεστώτων δὲ
[3, 1]	κινεῖν ἢ πιστοτέροις αὐτὰ λόγοις	κινεῖν	τῶν ὑποθέσεων. Ἔπειτα δῆλον ὅτι
[3, 2]	βάρος ἔχον, ἀνάγκη τοῦτο βίᾳ	κινεῖσθαι,	βίᾳ δὲ κινούμενον ἄπειρον ποιεῖ
[3, 2]	δῆλον. Ἐπεὶ γὰρ κινούμενα φαίνεται,	κινεῖσθαί	γε ἀναγκαῖον βίᾳ, εἰ μὴ
[3, 6]	γὰρ ἠρεμεῖ, ἐν τούτῳ καὶ	κινεῖσθαι	δυνατόν. Καὶ εἰ μὲν βίᾳ,
[3, 2]	φύσει ῥοπὴν τὸ κινούμενον, ἀδύνατον	κινεῖσθαι	ἢ πρὸς τὸ μέσον ἢ
[3, 5]	ἀναγκαῖον ὥσῳπερ ἂν πλείω γίγνηται,	κινεῖσθαι	μᾶλλον, ὥσπερ καὶ τὸ πῦρ
[3, 2]	καὶ κουφότητος, ἐκ τῶνδε δῆλον.	Κινεῖσθαι	μὲν γάρ φαμεν ἀναγκαῖον εἶναι·
[3, 2]	καὶ Δημοκρίτῳ, τοῖς λέγουσιν ἀεὶ	κινεῖσθαι	τὰ πρῶτα σώματα ἐν τῷ
[3, 2]	Εἰ γὰρ ἄλλο ὑπ´ ἄλλου	κινεῖται	βίᾳ τῶν στοιχείων, ἀλλὰ καὶ
[3, 2]	τοῦ κινήσαντος φέρεται τὸ βίᾳ	κινηθέν.	Εἰ γὰρ μὴ τοιοῦτόν τι
[3, 2]	ἐπεὶ παντὸς τοῦ προτεθέντος μεῖζον	κινηθήσεται	διάστημα τὸ ἀβαρές, ἄπειρον ἂν
[3, 2]	φέρεσθαι φοράν, ὥστ´ οὐκ ἀτάκτως	κινηθήσεται,	εἰ δ´ ἄπειρα τὰ κινοῦντα,
[3, 2]	ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως πλεῖον	κινηθήσεται,	κεκινήσθω τὸ μὲν ἐφ´ ᾧ
[3, 2]	Διὸ καὶ οὐ παρακολουθοῦντος τοῦ	κινήσαντος	φέρεται τὸ βίᾳ κινηθέν. Εἰ
[3, 2]	ἀεὶ τὸ πρότερον βίᾳ κινούμενον	κινήσει.	Τὸ αὐτὸ δὲ τοῦτο συμβαίνειν
[3, 4]	μή εἰσι δ´ αἱ ἁπλαῖ	κινήσεις	ἄπειροι διὰ τὸ μήτε τὰς
[3, 3]	σώματα ἁπλᾶ. Εἰσὶ γὰρ καὶ	κινήσεις	ἁπλαῖ. Ὥστε δῆλον καὶ ὅτι
[3, 8]	καὶ τὰς δυνάμεις καὶ τὰς	κινήσεις	ἀσύμφωνα τὰ σχήματα τοῖς σώμασιν,
[3, 5]	πρότερον ὅτι πλείους αἱ φυσικαὶ	κινήσεις,	δῆλον ὅτι ἀδύνατον ἓν εἶναι
[3, 2]	καὶ πῶς αἱ παρὰ φύσιν	κινήσεις	ἔχουσι ἐν τούτοις, φανερόν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[3, 1]	δὲ καὶ ἔργα τάς τε	κινήσεις	τὰς τούτων ἑκάστου καὶ τῶν
[3, 3]	σώματος κίνησις οἰκεία, τῶν δὲ	κινήσεων	αἱ μὲν ἁπλαῖ αἱ δὲ
[3, 4]	ἐν τοῖς περὶ χρόνου καὶ	κινήσεως.	Ἅμα δὲ καὶ ἐναντία λέγειν
[3, 2]	ἐστιν ἡ ἐν αὐτῷ ὑπάρχουσα	κινήσεως	ἀρχή, δύναμις δ´ ἡ ἐν
[3, 5]	γὰρ πᾶν τὸ φυσικὸν σῶμα	κινήσεως	ἔχον ἀρχήν. Εἰ οὖν ἅπαντα
[3, 1]	ἐπέσκεπται πρότερον ἐν τοῖς περὶ	κινήσεως	λόγοις, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετα
[3, 8]	Πρῶτον μὲν οὖν κατὰ τὴν	κίνησιν	ἀμφότεροι διημαρτήκασιν· εἰ γὰρ καὶ
[3, 2]	κατὰ φύσιν ἀνάγκη τινὰ εἶναι	κίνησιν	ἑκάστου, παρ´ ἣν ἡ βίαιός
[3, 2]	δὲ κινούμενον ἄπειρον ποιεῖ τὴν	κίνησιν.	Ἐπεὶ γὰρ δύναμίς τις ἡ
[3, 2]	ἀδύνατον, τὸ ἄπειρον ἄτακτον ἔχειν	κίνησιν·	ἔστι γὰρ φύσις ἐκείνη τῶν
[3, 8]	ἀλλ´ οὐ τὴν τοῦ πυρὸς	κίνησιν	εὐκίνητα· ἡ μὲν γὰρ τοῦ
[3, 2]	γὰρ ἢ βίαιον εἶναι τὴν	κίνησιν	ἢ κατὰ φύσιν. Εἰ δὲ
[3, 2]	καὶ τῷ ἀπείρῳ, λεκτέον τίνα	κίνησιν	καὶ τίς ἡ κατὰ φύσιν
[3, 5]	στοιχεῖον ὑποτιθεμένοις τὸ μίαν μόνην	κίνησιν	ποιεῖν φυσικήν, καὶ πάντων τὴν
[3, 2]	τὴν κατὰ φύσιν δ´ ἑκάστου	κίνησιν	συνεπουρίζει τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὅτι
[3, 2]	βίᾳ, εἰ μὴ οἰκείαν ἔχει	κίνησιν·	τὸ δὲ βίᾳ καὶ παρὰ
[3, 2]	Β' Ὅτι δ´ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν	κίνησιν	τοῖς ἁπλοῖς σώμασι φύσει τινὰ
[3, 2]	εἰ παρὰ φύσιν ἐστί τις	κίνησις,	ἀνάγκη εἶναι καὶ κατὰ φύσιν,
[3, 2]	ἐν ἄλλῳ ἢ ᾗ ἄλλο,	κίνησις	δὲ ἡ μὲν κατὰ φύσιν
[3, 2]	τίς ἡ κατὰ φύσιν αὐτῶν	κίνησις.	Εἰ γὰρ ἄλλο ὑπ´ ἄλλου
[3, 2]	μὲν οὖν ἐστι φυσική τις	κίνησις	ἑκάστου τῶν σωμάτων, ἣν οὐ
[3, 4]	τῶν στοιχείων ἐστί τις οἰκεία	κίνησις,	καὶ ἡ τοῦ ἁπλοῦ σώματος
[3, 5]	ἐστι, πάντων ἂν εἴη μία	κίνησις·	καὶ ταύτην ἀναγκαῖον ὥσῳπερ ἂν
[3, 2]	ὑπῆρχεν, οὐκ ἂν ἦν βίᾳ	κίνησις.	Καὶ τὴν κατὰ φύσιν δ´
[3, 2]	ἠρεμία κατὰ φύσιν, ἔστι καὶ	κίνησις	κατὰ φύσιν, ἡ εἰς τοῦτον
[3, 3]	δ´ ἐστὶ παντὸς φυσικοῦ σώματος	κίνησις	οἰκεία, τῶν δὲ κινήσεων αἱ
[3, 2]	πότερον οὐχ οἷόν τ´ ἦν	κινούμενα	ἀτάκτως καὶ μίγνυσθαι τοιαύτας μίξεις
[3, 2]	κινούμενον κατὰ φύσιν, καὶ τὰ	κινούμενα	μὴ βίᾳ, ἐν τοῖς οἰκείοις
[3, 2]	δ´ ἄπειρα ἐν ἀπείρῳ τὰ	κινούμενα	ποιοῦσιν, εἰ μὲν ἓν τὸ
[3, 2]	ἐκ τῶνδε δῆλον. Ἐπεὶ γὰρ	κινούμενα	φαίνεται, κινεῖσθαί γε ἀναγκαῖον βίᾳ,
[3, 2]	μὴ ἕξει φύσει ῥοπὴν τὸ	κινούμενον,	ἀδύνατον κινεῖσθαι ἢ πρὸς τὸ
[3, 2]	τοῦτο βίᾳ κινεῖσθαι, βίᾳ δὲ	κινούμενον	ἄπειρον ποιεῖ τὴν κίνησιν. Ἐπεὶ
[3, 2]	πρῶτον κινοῦν ἀνάγκη κινεῖν ἑαυτὸ	κινούμενον	κατὰ φύσιν, καὶ τὰ κινούμενα
[3, 2]	ἀλλ´ ἀεὶ τὸ πρότερον βίᾳ	κινούμενον	κινήσει. Τὸ αὐτὸ δὲ τοῦτο
[3, 2]	δ´ εἰ ἔσται τι σῶμα	κινούμενον	μήτε κουφότητα μήτε βάρος ἔχον,
[3, 2]	ἰέναι, ὅπερ ἀδύνατον· εἰ δὲ	κινούμενον	τὸ κωλῦον φέρεσθαι, καθάπερ φησὶν
[3, 2]	διακρίνειν. Ἐκ διεστώτων δὲ καὶ	κινουμένων	οὐκ εὔλογον ποιεῖν τὴν γένεσιν.
[3, 2]	ἐπιστήσας· τό τε γὰρ πρῶτον	κινοῦν	ἀνάγκη κινεῖν ἑαυτὸ κινούμενον κατὰ
[3, 2]	ποιοῦσιν, εἰ μὲν ἓν τὸ	κινοῦν,	ἀνάγκη μίαν φέρεσθαι φοράν, ὥστ´
[3, 2]	μή τι ἔσται κατὰ φύσιν	κινοῦν	πρῶτον, ἀλλ´ ἀεὶ τὸ πρότερον
[3, 2]	κινηθήσεται, εἰ δ´ ἄπειρα τὰ	κινοῦντα,	(καὶ τὰς φορὰς ἀναγκαῖον ἀπείρους
[3, 2]	τῶν σωμάτων, ἣν οὐ βίᾳ	κινοῦνται	οὐδὲ παρὰ φύσιν, φανερὸν ἐκ
[3, 2]	Ἐπεὶ γὰρ δύναμίς τις ἡ	κινοῦσα,	τὸ δ´ ἔλαττον καὶ τὸ
[3, 2]	ἐστιν· καὶ δεῖ τὴν πρώτην	κινοῦσαν	μὴ βίᾳ κινεῖν, ἀλλὰ κατὰ
[3, 5]	καὶ πάλιν ὕδωρ καὶ γῆ.	Κοινὸν	δὲ πᾶσιν ἁμάρτημα τοῖς ἓν
[3, 5]	σωμάτων τὸ πῦρ, οἱ δὲ	κομψοτέρως	τῷ λόγῳ προσάγοντες ὅτι τὰ
[3, 2]	λέγει γὰρ ὡς πολλαὶ μὲν	κόρσαι	ἀναύχενες ἐβλάστησαν. Τοῖς δ´ ἄπειρα
[3, 2]	δὲ κατὰ φύσιν ἐκινεῖτο, ἀνάγκη	κόσμον	εἶναι, ἐάν τις βούληται θεωρεῖν
[3, 2]	Τιμαίῳ γέγραπται, πρὶν γενέσθαι τὸν	κόσμον	ἐκινεῖτο τὰ στοιχεῖα ἀτάκτως. Ἀνάγκη
[3, 2]	τὴν δὲ τάξιν καὶ τὸν	κόσμον	παρὰ φύσιν· καίτοι οὐδὲν ὡς
[3, 2]	λαβεῖν· ἐξ ἀκινήτων γὰρ ἄρχεται	κοσμοποιεῖν.	Πειρῶνται δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[3, 2]	τοῦ μέσου· ταύτην δ´ ὁ	κόσμος	ἔχει τὴν διάταξιν. Ἔτι δὲ
[3, 2]	ἐκ διακεκριμένων γὰρ συνέστηκεν ὁ	κόσμος	τῶν στοιχείων· ὥστ´ ἀναγκαῖον γίνεσθαι
[3, 1]	οὖν ἐστι στιγμὴ βαρεῖα καὶ	κούφη,	ἔστι καὶ πυκνὴ καὶ μανή.
[3, 1]	ἴσως οὐκ ἀνάγκη βαρὺ ἢ	κοῦφον	εἶναι, ὥσπερ καὶ τὸ μὲν
[3, 1]	εἶναι βαρὺ τὸ δὲ πῦρ	κοῦφον,	ἔσται καὶ τῶν ἐπιπέδων τὸ
[3, 2]	Ὅτι μὲν οὖν ἅπαν ἢ	κοῦφον	ἢ βαρύ, καὶ πῶς αἱ
[3, 1]	ἅπαν καὶ βαρύτερον καὶ τὸ	κοῦφον	καὶ κουφότερον ἐνδέχε (ταί τινος
[3, 1]	βαρὺ πυκνόν τι, τὸ δὲ	κοῦφον	μανόν, ἔστι δὲ πυκνὸν μανοῦ
[3, 1]	καὶ τῶν ἐπιπέδων τὸ μὲν	κοῦφον	τὸ δὲ βαρύ. Καὶ τῶν
[3, 2]	ἀέρι (πέφυκε γὰρ οὗτος καὶ	κοῦφος	εἶναι καὶ βαρύς) τὴν μὲν
[3, 2]	οὖν ἄνω ποιήσει φορὰν ᾗ	κοῦφος,	ὅταν ὠσθῇ καὶ λάβῃ τὴν
[3, 1]	βαρύτερον καὶ τὸ κοῦφον καὶ	κουφότερον	ἐνδέχε (ταί τινος εἶναι. Τὸ
[3, 1]	εἶναι. Τὸ δὲ βαρύτερον ἢ	κουφότερον	ἴσως οὐκ ἀνάγκη βαρὺ ἢ
[3, 2]	τὸ δ´ ἔλαττον καὶ τὸ	κουφότερον	ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως πλεῖον
[3, 2]	σῶμα πᾶν βάρος ἔχειν ἢ	κουφότητα	διωρισμένον. Ἐπεὶ δὲ φύσις μέν
[3, 2]	ἐπὶ τὸ μέσον, τὰ δὲ	κουφότητα	ἔχοντα ἀπὸ τοῦ μέσου· ταύτην
[3, 2]	ἔσται τι σῶμα κινούμενον μήτε	κουφότητα	μήτε βάρος ἔχον, ἀνάγκη τοῦτο
[3, 1]	σώματα φαίνεται βάρος ἔχοντα καὶ	κουφότητα,	τὰς δὲ μονάδας οὔτε σώματα
[3, 6]	εἰ μὲν ἕξει βάρος ἢ	κουφότητα,	τῶν στοιχείων ἔσται τι, μηδεμίαν
[3, 2]	ἔνια ἀναγκαῖον ῥοπὴν βάρους καὶ	κουφότητος,	ἐκ τῶνδε δῆλον. Κινεῖσθαι μὲν
[3, 2]	δ´ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ	κουφότητος.	Ἔτι δ´ εἰ ἔσται τι
[3, 7]	ἀρχάς, ὥσπερ οὐκ ἐνίας δέον	κρίνειν	ἐκ τῶν ἀποβαινόντων, καὶ μάλιστα
[3, 7]	πυραμίδα μήτε τὸ τοῦ κύβου	κύβον.	(Εἰ δὲ τῇ τῶν ἐπιπέδων
[3, 8]	στερεοῖς δύο μόνον, πυραμὶς καὶ	κύβος·	ἀνάγκη δὲ πλείω τούτων λαμβάνειν
[3, 8]	Ἔπειτ´ εἰ ἔστιν ἡ γῆ	κύβος	διὰ τὸ βεβηκέναι καὶ μένειν,
[3, 8]	πυραμίς, ἐν δὲ τῷ οἰκείῳ	κύβος.	Ἔτι δ´ εἰ θερμαίνει καὶ
[3, 7]	κηροῦ γίγνοιτ´ ἂν σφαῖρα καὶ	κύβος,	ἢ τῇ διαλύσει τῇ εἰς
[3, 7]	πάντως πυραμίδα μήτε τὸ τοῦ	κύβου	κύβον. (Εἰ δὲ τῇ τῶν
[3, 2]	Εἰ μὲν ἠρεμοῦν, τὸν αὐτὸν	κυκλήσομεν	λόγον· ἀνάγκη γὰρ ἢ κατὰ
[3, 8]	κατ´ εὐθεῖαν, ταῦτα δ´ εὐκίνητα	κύκλῳ,	τὴν καλουμένην κύλισιν. Ἔπειτ´ εἰ
[3, 8]	δ´ εὐκίνητα κύκλῳ, τὴν καλουμένην	κύλισιν.	Ἔπειτ´ εἰ ἔστιν ἡ γῆ
[3, 7]	δὲ φυσικῆς τὸ φαινόμενον ἀεὶ	κυρίως	κατὰ τὴν αἴσθησιν. Συμβαίνει δ´
[3, 8]	ἐκ τῶν εἰρημένων· ἐπεὶ δὲ	κυριώταται	διαφοραὶ τῶν σωμάτων αἵ τε
[3, 8]	δὲ τοῦ ἀλλοτρίου φέρεται μὴ	κωλυομένη,	καὶ τὸ πῦρ δὲ καὶ
[3, 2]	δὲ βίᾳ, τί τὸ φέρεσθαι	κωλῦον;	Εἰ μὲν ἠρεμοῦν, τὸν αὐτὸν
[3, 2]	ἀδύνατον· εἰ δὲ κινούμενον τὸ	κωλῦον	φέρεσθαι, καθάπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς τὴν