Livre, chapitre
[3, 4]	μεγέθη πλήθει μὲν ἄπειρα, μεγέθει	δὲ	ἀδιαίρετα, καὶ οὔτ´ ἐξ ἑνὸς
[3, 7]	τῶν μὲν αἰσθητῶν αἰσθητάς, τῶν	δὲ	ἀϊδίων ἀϊδίους, τῶν δὲ φθαρτῶν
[3, 3]	μὲν μικταὶ τῶν μικτῶν, αἱ	δὲ	ἁπλαῖ τῶν ἁπλῶν εἰσι, φανερὸν
[3, 2]	τὸ ἀβαρὲς τὴν ΓΔ, τὸ	δὲ	Β ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ
[3, 1]	τοδὶ βαρέος ὄντος βαρύτερον, τὸ	δὲ	βαρέος βαρύτερον ἀνάγκη βάρει εἶναι,
[3, 1]	ἐπιπέδων τὸ μὲν κοῦφον τὸ	δὲ	βαρύ. Καὶ τῶν γραμμῶν δὴ
[3, 1]	ἐνδέχε (ταί τινος εἶναι. Τὸ	δὲ	βαρύτερον ἢ κουφότερον ἴσως οὐκ
[3, 2]	μὴ οἰκείαν ἔχει κίνησιν· τὸ	δὲ	βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν ταὐτόν.
[3, 2]	ἡ μὲν κατὰ φύσιν ἡ	δὲ	βίᾳ πᾶσα, τὴν μὲν κατὰ
[3, 2]	ἐνταῦθα κατὰ φύσιν αὐτῷ· εἰ	δὲ	βίᾳ, τί τὸ φέρεσθαι κωλῦον;
[3, 8]	τὸν πρίονα εἰς πρίονας. Ἔτι	δὲ	γελοῖον πρὸς τὸ διαιρεῖν μόνον
[3, 5]	εἶναι τὸ δὲ πῦρ τὸ	δὲ	γῆν τὸ δ´ ὕδωρ, διὰ
[3, 1]	σωμάτων γίγνονται καὶ μεγεθῶν. Τοῦτο	δὲ	δῆλον ἔκ τε τοῦ διωρίσθαι
[3, 7]	δ´ ὁμογενεῖς τοῖς ὑποκειμένοις. Οἱ	δὲ	διὰ τὴν τούτων φιλίαν ταὐτὸ
[3, 1]	ἢ τῆς φυσικῆς σκέψεως. Ἐκεῖνοι	δὲ	διὰ τὸ μηθὲν μὲν ἄλλο
[3, 5]	καὶ ὅλως τῶν λεπτομερεστέρων. Εἰ	δὲ	διαιρετόν, τοῖς μὲν σχηματίζουσι τὸ
[3, 8]	καὶ ἑνοῦν τοῦ πυρός) ἡ	δὲ	διάκρισις κατὰ συμβεβηκός (συγκρῖνον γὰρ
[3, 6]	μὴν οὐδὲ διαιρετὸν μὲν οὐδέποτε	δὲ	διαλυθησόμενον. Τὸ γὰρ ἔλαττον σῶμα
[3, 5]	τὴν τῶν ἄλλων οὐσίαν. Οὕτω	δὲ	διοριζομένοις ἅπαντα συμβήσεται λέγειν πρός
[3, 7]	εἰς ἄλληλα μεταβάλλοντα γίγνεσθαι. Τοῦτο	δὲ	διχῶς· ἢ γὰρ τῇ μετασχηματίσει,
[3, 1]	ἐπιπέδῳ τὸν αὐτὸν τρόπον. Γραμμὴ	δὲ	δύναται γραμμῇ συντίθεσθαι κατὰ γραμμὴν
[3, 6]	τῶν ἁπλῶν σωμάτων διαλυόμενον. Ἀνάγκη	δὲ	ἢ ἄπειρον εἶναι ἢ ἵστασθαι
[3, 2]	ἄλλῳ ἢ ᾗ ἄλλο, κίνησις	δὲ	ἡ μὲν κατὰ φύσιν ἡ
[3, 2]	δ´ ἔχει πολλὰς ἕκαστον. Ἔτι	δὲ	καὶ ἐκ τῆς ἠρεμίας δῆλον·
[3, 4]	περὶ χρόνου καὶ κινήσεως. Ἅμα	δὲ	καὶ ἐναντία λέγειν αὐτοὺς αὑτοῖς
[3, 5]	στοιχείου πρὸς τὸ στοιχεῖον, ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων) ὁ
[3, 1]	καὶ τὰ μόρια τούτων, πάθη	δὲ	καὶ ἔργα τάς τε κινήσεις
[3, 8]	ὀκτάεδρον καὶ τὸ δωδεκάεδρον. (Δημοκρίτῳ	δὲ	καὶ ἡ σφαῖρα, ὡς γωνία
[3, 8]	γωνία, τὸ δὲ ὀξυγωνιώτατον, καίει	δὲ	καὶ θερμαίνει ταῖς γωνίαις, ὥς
[3, 8]	ἅπτεσθαι καὶ ἥκιστα βεβηκέναι, (θερμαντικώτατα	δὲ	καὶ καυστικώτατα, διότι τὸ μὲν
[3, 2]	κινεῖν καὶ διακρίνειν. Ἐκ διεστώτων	δὲ	καὶ κινουμένων οὐκ εὔλογον ποιεῖν
[3, 5]	μὲν τὰ στοιχεῖα λέγουσι, μεγέθει	δὲ	καὶ μικρότητι διαφέρειν φάσκουσιν· ἐπεὶ
[3, 2]	ἀκινήτων γὰρ ἄρχεται κοσμοποιεῖν. Πειρῶνται	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι συγκρίνοντές πως
[3, 3]	καὶ τῶν τοιούτων (ἕκαστον) ἀέρα	δὲ	καὶ πῦρ μίγματα τούτων καὶ
[3, 8]	μὴ κωλυομένη, καὶ τὸ πῦρ	δὲ	καὶ τὰ ἄλλα ὡσαύτως, δῆλον
[3, 4]	ἁπλᾶ σώματά φασιν εἶναι. Ποῖον	δὲ	καὶ τί ἑκάστου τὸ σχῆμα
[3, 5]	τὸ τοῦ ἀέρος στοιχεῖον. (Ὡσαύτως	δὲ	καὶ τὸ τοῦ πυρὸς καὶ
[3, 7]	τῶν τριγώνων παραιώρησις εὔλογος. Συμβαίνει	δὲ	καὶ τοῦτο ἐν τῇ εἰς
[3, 5]	καὶ τὸ μικρομερέστατον στοιχεῖον. Ἔτι	δὲ	καὶ τούτοις συμβαίνει λέγειν ὡς
[3, 4]	πυρὶ τὴν σφαῖραν ἀπέδωκαν· ἀέρα	δὲ	καὶ ὕδωρ καὶ τἆλλα μεγέθει
[3, 7]	τόπον ἐπιλαμβάνειν τὸ χωριζόμενον. Ἀνάγκη	δὲ	καὶ ὑπολείπειν τὴν ἐξ ἀλλήλων
[3, 2]	κίνησιν ἢ κατὰ φύσιν. Εἰ	δὲ	κατὰ φύσιν ἐκινεῖτο, ἀνάγκη κόσμον
[3, 2]	ἀρχὴν ἀπὸ τῆς δυνάμεως, τὴν	δὲ	κάτω πάλιν ᾗ βαρύς· ὥσπερ
[3, 3]	φυσικοῦ σώματος κίνησις οἰκεία, τῶν	δὲ	κινήσεων αἱ μὲν ἁπλαῖ αἱ
[3, 2]	ἀνάγκη τοῦτο βίᾳ κινεῖσθαι, βίᾳ	δὲ	κινούμενον ἄπειρον ποιεῖ τὴν κίνησιν.
[3, 2]	ἄπειρον ἰέναι, ὅπερ ἀδύνατον· εἰ	δὲ	κινούμενον τὸ κωλῦον φέρεσθαι, καθάπερ
[3, 5]	δὲ σωμάτων τὸ πῦρ, οἱ	δὲ	κομψοτέρως τῷ λόγῳ προσάγοντες ὅτι
[3, 1]	μὲν βαρὺ πυκνόν τι, τὸ	δὲ	κοῦφον μανόν, ἔστι δὲ πυκνὸν
[3, 2]	ἔχοντα ἐπὶ τὸ μέσον, τὰ	δὲ	κουφότητα ἔχοντα ἀπὸ τοῦ μέσου·
[3, 8]	φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων· ἐπεὶ	δὲ	κυριώταται διαφοραὶ τῶν σωμάτων αἵ
[3, 1]	τὸ μὲν μέγα μεῖζον, τὸ	δὲ	μεῖζον οὐ πᾶν μέγα· πολλὰ
[3, 2]	βίᾳ ἢ κατὰ φύσιν· βίᾳ	δὲ	μένει οὗ καὶ φέρεται βίᾳ,
[3, 1]	ὅτι οὐδ´ αἱ γραμμαί, εἰ	δὲ	μὴ αὗται, οὐδὲ τὰ ἐπίπεδα·
[3, 6]	μὲν βίᾳ, παρὰ φύσιν, εἰ	δὲ	μὴ βίᾳ, κατὰ φύσιν. Εἰ
[3, 6]	ἔσται τι τῶν στοιχείων· εἰ	δὲ	μὴ ἐν τόπῳ, οὐδὲν ἐξ
[3, 2]	γάρ φαμεν ἀναγκαῖον εἶναι· εἰ	δὲ	μὴ ἕξει φύσει ῥοπὴν τὸ
[3, 8]	Εἰ γὰρ τὰ μὲν τὰ	δὲ	μή, λεκτέον τὴν διαφοράν, ἀλλ´
[3, 5]	τὴν πυραμίδα ἐκ πυραμίδων, ἔτι	δὲ	μὴ πᾶν σῶμα εἶναι ἢ
[3, 1]	ὥσπερ καὶ πρότερον εἰρήκαμεν. Εἰ	δὲ	μὴ τοῦτον διαφέρει τὸν τρόπον
[3, 1]	ἂν στιγμὰς μόνον εἶναι, σῶμα	δὲ	μηθέν. Πρὸς δὲ τούτοις καὶ
[3, 3]	κινήσεων αἱ μὲν ἁπλαῖ αἱ	δὲ	μικταί, καὶ αἱ μὲν μικταὶ
[3, 1]	βάρος ἔχοντα καὶ κουφότητα, τὰς	δὲ	μονάδας οὔτε σώματα ποιεῖν οἷόν
[3, 5]	μὲν σχήματος οὐδὲν ἀποφαίνονται, λεπτομερέστατον	δὲ	μόνον ποιοῦσιν, ἔπειτ´ ἐκ τούτου
[3, 6]	ἀκίνητον ἔσται καὶ μαθηματικόν· τοιοῦτον	δὲ	ὂν οὐκ ἔσται ἐν τόπῳ.
[3, 8]	μὲν ὅλον ἐστὶ γωνία, τὸ	δὲ	ὀξυγωνιώτατον, καίει δὲ καὶ θερμαίνει
[3, 7]	λαμβάνουσι διαιρετόν, αἱ μαθηματικαί, οἱ	δὲ	οὐδὲ τὸ αἰσθητὸν ἅπαν συγχωροῦσι
[3, 5]	ἓν εἶναι τὸ στοιχεῖον. Ἐπειδὴ	δὲ	οὔτε ἄπειρα οὔτε ἕν, ἀνάγκη
[3, 1]	γίνεσθαί φασι καὶ ῥεῖν, εἶναι	δὲ	παγίως οὐθέν, ἓν δέ τι
[3, 1]	γὰρ διαιρετὸν ἀδύνατον ὑπάρχειν, τὰ	δὲ	πάθη διαιρετὰ πάντα διχῶς· ἢ
[3, 1]	τὰ μὲν ἄφθαρτα διαμένειν, τὰ	δὲ	πάλιν φθείρεσθαι, μάλιστα μὲν οἱ
[3, 1]	ἡ δὲ στιγμὴ ἀδιαίρετος. Εἰ	δὲ	πᾶν τὸ βαρὺ ἢ μαλακὸν
[3, 2]	ποιήσει τὸ κατὰ δύναμιν, τὴν	δὲ	παρὰ φύσιν ὅλως αὐτή. Πρὸς
[3, 5]	πάλιν ὕδωρ καὶ γῆ. Κοινὸν	δὲ	πᾶσιν ἁμάρτημα τοῖς ἓν τὸ
[3, 6]	αὐτὸ ὑφ´ αὑτοῦ μαραινόμενον. Τοῦτο	δὲ	πάσχει τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ
[3, 5]	μὲν γὰρ λεπτὸν μανόν, τὸ	δὲ	παχὺ βούλονται εἶναι πυκνόν. Πάλιν
[3, 4]	(διαφέρουσι (γὰρ τοῖς αἰσθητοῖς, ταῦτα	δὲ	πεπέρανται· δεῖ δὲ τοῦτο δειχθῆναι)
[3, 4]	τί ἐστιν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Πότερον	δὲ	πεπερασμένα ἢ ἄπειρα, καὶ εἰ
[3, 5]	ἂν εἴη τὸ πῦρ. Οἱ	δὲ	περὶ μὲν σχήματος οὐδὲν ἀποφαίνονται,
[3, 8]	ἀφορίσαι σχήμασιν ἢ μηδέν. Ἔνιοι	δὲ	περὶ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ πειραθέντες
[3, 1]	ὅτι ἄφθαρτον καὶ ἀγένητον· λοιπὸν	δὲ	περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν. Ἅμα
[3, 1]	οὐρανοῦ καὶ τῶν μερῶν, ἔτι	δὲ	περὶ τῶν ἐν αὐτῷ φερομένων
[3, 7]	πάντα μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα. Συμβαίνει	δὲ	περὶ τῶν φαινομένων λέγουσι μὴ
[3, 1]	οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετα μήκη. Ὅσα	δὲ	περὶ τῶν φυσικῶν σωμάτων ἀδύνατα
[3, 8]	μόνον, πυραμὶς καὶ κύβος· ἀνάγκη	δὲ	πλείω τούτων λαμβάνειν διὰ τὸ
[3, 2]	ἐκ κεχωρισμένων μὲν κατασκευάζων, σύγκρισιν	δὲ	ποιῶν διὰ τὴν φιλότητα· ἐκ
[3, 5]	ἄνω τὴν αὑτοῦ φοράν. Συμβαίνει	δὲ	πολλὰ κάτω φέρεσθαι θᾶττον. Ὥστε
[3, 1]	στιγμὴ μὲν πρὸς γραμμήν, γραμμὴ	δὲ	πρὸς ἐπίπεδον, τοῦτο δὲ πρὸς
[3, 1]	γραμμὴ δὲ πρὸς ἐπίπεδον, τοῦτο	δὲ	πρὸς σῶμα· πάντα γὰρ εἰς
[3, 6]	εἶναι καὶ πεπερασμένα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ἐπισκεπτέον	δὲ	πρῶτον πότερον ἀΐδιά ἐστιν ἢ
[3, 5]	πυραμὶς μικρομερέστατον καὶ πρῶτον, τὸ	δὲ	πρῶτον σχῆμα τοῦ πρώτου σώματος,
[3, 1]	τὸ δὲ κοῦφον μανόν, ἔστι	δὲ	πυκνὸν μανοῦ διαφέρον τῷ ἐν
[3, 5]	ἢ ὕδατος μὲν λεπτότερον, ἀέρος	δὲ	πυκνότερον, εἶτ´ ἐκ τούτου μανότητι
[3, 5]	δ´ ὕδατος μὲν λεπτότερον, ἀέρος	δὲ	πυκνότερον, ὃ περιέχειν φασὶ πάντας
[3, 8]	εἰ τὸ καιόμενον πυροῦται, τὸ	δὲ	πῦρ ἐστι σφαῖρα ἢ πυραμίς,
[3, 1]	μὲν γῆν εἶναι βαρὺ τὸ	δὲ	πῦρ κοῦφον, ἔσται καὶ τῶν
[3, 5]	ὕδωρ, οἱ δ´ ἀέρα, οἱ	δὲ	πῦρ, οἱ δ´ ὕδατος μὲν
[3, 5]	τὸ μὲν ἀέρα εἶναι τὸ	δὲ	πῦρ τὸ δὲ γῆν τὸ
[3, 5]	τοὺς τῶν ἐλαττόνων λόγους. Ὅσοι	δὲ	πῦρ ὑποτίθενται τὸ στοιχεῖον, τοῦτο
[3, 8]	μὲν ἐποίησαν αὐτὸ σφαῖραν, οἱ	δὲ	πυραμίδα· ταῦτα γὰρ εὐκινητότατα μὲν
[3, 3]	ταῦτα ἐξ ἐκείνων ἐκκρινόμενα. Ἐν	δὲ	πυρὶ σὰρξ ἢ ξύλον οὐκ
[3, 6]	γίγνεται ἄπειρον· ὅπερ ἀδύνατον. (Εἰ	δὲ	στήσεταί που ἡ διάλυσις, ἤτοι
[3, 1]	ἅπαν διαιρετὸν ἂν εἴη. Ἡ	δὲ	στιγμὴ ἀδιαίρετον ὑπόκειται. Ἔτι εἰ
[3, 1]	τὸ μὲν πυκνὸν διαιρετόν, ἡ	δὲ	στιγμὴ ἀδιαίρετος. Εἰ δὲ πᾶν
[3, 1]	ἢ τὸ τοῦ πυρός. Ὅλως	δὲ	συμβαίνει ἢ μηδέν ποτ´ εἶναι
[3, 8]	δ´ ὅτι ψεῦδος, φανερόν. Ἅμα	δὲ	συμβήσεται καὶ τὰ μαθηματικὰ σώματα
[3, 1]	περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν. Ἅμα	δὲ	συμβήσεται περὶ τούτων λέγουσι καὶ
[3, 4]	μὲν εὐθύγραμμα ἐξ εὐθυγράμμων, (ἡ	δὲ	σφαῖρα ἐξ ὀκτὼ μορίων. Ἀνάγκη
[3, 4]	μὲν σώματα διαφέρει σχήμασι, τὰ	δὲ	σχήματα πάντα σύγκειται ἐκ πυραμίδων,
[3, 5]	σύγκειται ἐκ τοῦ λεπτομερεστάτου, τὰ	δὲ	σχήματα τὰ στερεὰ ἐκ πυραμίδων,
[3, 5]	σωμάτων τὸ πῦρ λεπτότατον, τῶν	δὲ	σχημάτων ἡ πυραμὶς μικρομερέστατον καὶ
[3, 5]	σχημάτων τμητικώτατον ἡ πυραμίς, τῶν	δὲ	σωμάτων τὸ πῦρ, οἱ δὲ
[3, 1]	ἄλλων οἱ πρῶτοι φυσιολογήσαντες. Οἱ	δὲ	τὰ μὲν ἄλλα πάντα γίνεσθαί
[3, 1]	πραγμάτων, ἀλλὰ πάντα γίγνεσθαι, γενόμενα	δὲ	τὰ μὲν ἄφθαρτα διαμένειν, τὰ
[3, 8]	γὰρ τὰ μὴ (ὁμόφυλα, συγκρίνει	δὲ	τὰ ὁμόφυλα· καὶ ἡ μὲν
[3, 4]	διαφέρει τὰ σώματα σχήμασιν, ἄπειρα	δὲ	τὰ σχήματα, ἄπειρα καὶ τὰ
[3, 2]	ἀταξίαν εἶναι κατὰ φύσιν, τὴν	δὲ	τάξιν καὶ τὸν κόσμον παρὰ
[3, 1]	τὴν δύναμιν τὴν ἑαυτῶν, ἔτι	δὲ	τὰς ἀλλοιώσεις (καὶ τὰς εἰς
[3, 5]	ἂν εἰ συμφυσωμένου ψήγματος. Ἀμφοτέροις	δὲ	ταὐτὰ συμβαίνει δυσχερῆ· εἰ μὲν
[3, 7]	τὸ τοῦ κύβου κύβον. (Εἰ	δὲ	τῇ τῶν ἐπιπέδων διαλύσει, πρῶτον
[3, 7]	μάλιστα ἐκ τοῦ τέλους. Τέλος	δὲ	τῆς μὲν ποιητικῆς ἐπιστήμης τὸ
[3, 2]	οὗ Β βάρος ἔχον, ἐνηνέχθω	δὲ	τὸ ἀβαρὲς τὴν ΓΔ, τὸ
[3, 5]	ἐπεκτεινόμενον ἐπὶ πολὺ λεπτόν, τοιοῦτον	δὲ	τὸ ἐκ μικρῶν μερῶν συνεστός,
[3, 5]	παχὺ βούλονται εἶναι πυκνόν. Πάλιν	δὲ	τὸ λεπτότητι καὶ παχύτητι ταὐτὸν
[3, 5]	μὲν γὰρ τὸ μικρομερές, παχὺ	δὲ	τὸ μεγαλομερές· τὸ γὰρ ἐπεκτεινόμενον
[3, 5]	καὶ μὴ τὸ μέσον. Ἔτι	δὲ	τὸ μὲν πυκνότητι καὶ μανότητι
[3, 1]	τὸ εἰς ἑαυτὸ ὑπεῖκον, σκληρὸν	δὲ	τὸ μὴ ὑπεῖκον· τὸ δὲ
[3, 8]	σῶμα διαιρετόν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Ὅλως	δὲ	τὸ πειρᾶσθαι τὰ ἁπλᾶ σώματα
[3, 8]	σχηματιζόμενα τῷ περιέχοντι τόπῳ, μάλιστα	δὲ	τὸ ὕδωρ καὶ ὁ ἀήρ.
[3, 8]	καὶ τετράγωνον καὶ ἑξάγωνον, ἐν	δὲ	τοῖς στερεοῖς δύο μόνον, πυραμὶς
[3, 2]	κόσμος ἔχει τὴν διάταξιν. Ἔτι	δὲ	τοσοῦτον ἐπανέροιτ´ ἄν τις, πότερον
[3, 8]	ἐν τῷ αὑτῆς τόπῳ, ἐκ	δὲ	τοῦ ἀλλοτρίου φέρεται μὴ κωλυομένη,
[3, 3]	συγκεῖσθαι πάντ´ ἐκ τούτων, Ἀναξαγόρας	δὲ	τοὐναντίον· τὰ γὰρ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα
[3, 7]	τῷ πεπερασμένῳ ἄπειρα ἐνυπάρχειν· ἐπεὶ	δὲ	τοῦτ´ ἀδύνατον, οὐκ ἂν ἀεὶ
[3, 2]	γίγνεται τῶν κατὰ φύσιν. Ἔοικε	δὲ	τοῦτό γε αὐτὸ καλῶς Ἀναξαγόρας
[3, 7]	ἐν πλείονι τόπῳ γίγνεται. Φανερὸν	δὲ	τοῦτό γε καὶ ἐν τῇ
[3, 4]	αἰσθητοῖς, ταῦτα δὲ πεπέρανται· δεῖ	δὲ	τοῦτο δειχθῆναι) φανερὸν ὅτι καὶ
[3, 7]	δοκεῖ συμπιληθὲν γίνεσθαι βαρύτερον. Ἀνάγκη	δὲ	τοῦτο λέγειν τοῖς φάσκουσιν ἐκκρίνεσθαι
[3, 1]	τοῖς ἐκ τούτων ἐστίν. Αὐτὸ	δὲ	τοῦτο πρῶτον ἴσως θεωρητέον, πότερον
[3, 2]	βίᾳ κινούμενον κινήσει. Τὸ αὐτὸ	δὲ	τοῦτο συμβαίνειν ἀναγκαῖον κἂν εἰ
[3, 4]	ἔσται τὰ στοιχεῖα ἄπειρα. Πρὸς	δὲ	τούτοις ἀνάγκη μάχεσθαι ταῖς μαθηματικαῖς
[3, 7]	ἐκ σώματος ἔσται γεγονός. Πρὸς	δὲ	τούτοις ἀνάγκη μὴ πᾶν σῶμα
[3, 1]	καὶ τοῖς φυσικοῖς ἀκολουθήσει, τὰ	δὲ	τούτοις ἐπ´ ἐκείνων οὐχ ἅπαντα
[3, 8]	μᾶλλον ἐπὶ τὸ συγκρίνειν. Πρὸς	δὲ	τούτοις, ἐπεὶ τὸ θερμὸν καὶ
[3, 1]	εἶναι, σῶμα δὲ μηθέν. Πρὸς	δὲ	τούτοις καὶ εἰ ὁ χρόνος
[3, 1]	ἄττα τὴν φύσιν ἐστί, πρὸς	δὲ	τούτοις ὅτι ἀγένητα καὶ ἄφθαρτα,
[3, 8]	κατὰ τὰ πάθη διαφορῶν. Πρὸς	δὲ	τούτοις πῶς ἐνδέχεται γίγνεσθαι σάρκα
[3, 1]	ἄλλων ἕτερος ἔστω λόγος· τοῖς	δὲ	τοῦτον τὸν τρόπον λέγουσι καὶ
[3, 1]	γραμμῆς μέρος γραμμὴν εἶναι· περὶ	δὲ	τούτων ἐπέσκεπται πρότερον ἐν τοῖς
[3, 6]	πάσχειν εὔλογον τὸ ἔλαττον. Δύο	δὲ	τρόπους ὁρῶμεν φθειρόμενον τὸ πῦρ·
[3, 5]	οὔθ´ ἕτερον στοιχεῖον οὐδέν) τοῖς	δὲ	τῷ μεγέθει διορίζουσι πρότερόν τι
[3, 8]	σφαῖρα ἔσται ἢ πυραμίς, ἐν	δὲ	τῷ οἰκείῳ κύβος. Ἔτι δ´
[3, 3]	γνῶσις διὰ τῶν πρώτων, πρῶτα	δὲ	τῶν ἐνυπαρχόντων τὰ στοιχεῖα, σκεπτέον
[3, 7]	ἀέρος γένηται, βαρύτερόν ἐστιν. Ἔτι	δὲ	τῶν μεμιγμένων σωμάτων οὐκ ἀνάγκη
[3, 4]	κατὰ τὰς οἰκείας διαφοράς, αἱ	δὲ	τῶν σωμάτων διαφοραὶ πεπερασμέναι (διαφέρουσι
[3, 1]	καὶ ἄφθαρτα, διεληλύθαμεν πρότερον. Ἐπεὶ	δὲ	τῶν φύσει λεγομένων τὰ μέν
[3, 1]	δὲ τὸ μὴ ὑπεῖκον· τὸ	δὲ	ὑπεῖκον διαιρετόν. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´
[3, 7]	τῶν δὲ ἀϊδίων ἀϊδίους, τῶν	δὲ	φθαρτῶν φθαρτὰς εἶναι τὰς ἀρχάς,
[3, 1]	ἀφαιρέσεως λέγεσθαι, τὰ μαθηματικά, τὰ	δὲ	φυσικὰ ἐκ προσθέσεως. Πολλὰ δ´
[3, 7]	ποιητικῆς ἐπιστήμης τὸ ἔργον, τῆς	δὲ	φυσικῆς τὸ φαινόμενον ἀεὶ κυρίως
[3, 1]	οὐχ οἷόν τε ὑπάρχειν, τοῖς	δὲ	φυσικοῖς ἀναγκαῖον. (Οἷον εἴ τί
[3, 2]	ἔχειν ἢ κουφότητα διωρισμένον. Ἐπεὶ	δὲ	φύσις μέν ἐστιν ἡ ἐν
[3, 2]	φύσιν ὅλως αὐτή. Πρὸς ἀμφότερα	δὲ	ὥσπερ ὀργάνῳ χρῆται τῷ ἀέρι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009