Livre, Pages
[1, 404]	νοῦν εἶναι ταὐτὸν τῇ ψυχῇ·	ἐν	ἅπασι γὰρ ὑπάρχειν αὐτὸν τοῖς
[1, 409]	ἔχουσι τὰ σώματα; Στιγμαὶ γὰρ	ἐν	ἅπασι δοκοῦσιν εἶναι καὶ ἄπειροι.
[1, 409]	μένῃ τὸ ποσόν, ἔσται {τι}	ἐν	αὐτῷ τὸ μὲν κινοῦν τὸ
[1, 411]	ἡ ψυχὴ οὐ ποιεῖ ζῷον,	ἐν	δὲ τοῖς μικτοῖς, καὶ ταῦτα
[1, 402]	κατηγοριῶν, ἔτι δὲ πότερον τῶν	ἐν	δυνάμει ὄντων ἢ μᾶλλον ἐντελέχειά
[1, 411]	τὴν φύσιν. Ἀλλ' οὐδὲν ἧττον	ἐν	ἑκατέρῳ τῶν μορίων ἅπαντ' ἐνυπάρχει
[1, 408]	ψυχῇ· τοῦτο δὲ μὴ ὡς	ἐν	ἐκείνῃ τῆς κινήσεως οὔσης, ἀλλ'
[1, 410]	ὀστοῦν· ἡ δὲ χθὼν ἐπίηρος	ἐν	εὐστέρνοις χοάνοισιν τὼ δύο τῶν
[1, 405]	τὸ δὲ κινούμενον κινουμένῳ γινώσκεσθαι·	ἐν	κινήσει δ' εἶναι τὰ ὄντα
[1, 406]	αὑτὸ κινεῖται, οἱ δὲ τῷ	ἐν	κινουμένῳ εἶναι (δῆλον δ' ἐπὶ
[1, 406]	δὲ λέγομεν ὅσα κινεῖται τῷ	ἐν	κινουμένῳ εἶναι, οἷον πλωτῆρες· οὐ
[1, 407]	ὥσπερ εὐθύνοις δεδωκυῖα κἀν τοῖς	ἐν	κοινῷ γεγενημένοις λόγοις. Ἁρμονίαν γάρ
[1, 408]	πεπονθέναι, ἀλλ' ἐν ᾧ, καθάπερ	ἐν	μέθαις καὶ νόσοις. Καὶ τὸ
[1, 411]	ἀπορίας· διὰ τίνα γὰρ αἰτίαν	ἐν	μὲν τῷ ἀέρι ἢ τῷ
[1, 411]	ὁμοιομερῆ εἶναι ἢ μὴ ἐνυπάρχειν	ἐν	ὁτῳοῦν μορίῳ τοῦ παντός. Φανερὸν
[1, 409]	Εἴπερ γάρ ἐστιν ἡ ψυχὴ	ἐν	παντὶ τῷ αἰσθανομένῳ σώματι, ἀναγκαῖον
[1, 411]	τούτων ἐστὶν ἑνὶ ἢ καὶ	ἐν	πλείοσιν ἢ πᾶσιν, ἢ καὶ
[1, 402]	τῆς ψυχῆς ἱστορίαν εὐλόγως ἂν	ἐν	πρώτοις τιθείημεν. Δοκεῖ δὲ καὶ
[1, 405]	ἐστιν. Ὅσοι δ' ἐναντιώσεις ποιοῦσιν	ἐν	ταῖς ἀρχαῖς, καὶ τὴν ψυχὴν
[1, 404]	τὰ καλούμενα ξύσματα, ἃ φαίνεται	ἐν	ταῖς διὰ τῶν θυρίδων ἀκτῖσιν)
[1, 409]	ψυχή· τοῖς δ' ἀριθμὸν λέγουσιν,	ἐν	τῇ μιᾷ στιγμῇ πολλὰς στιγμάς,
[1, 406]	ᾧ τὸ ὑφ' ἑαυτοῦ κινεῖσθαι	ἐν	τῇ οὐσίᾳ, τοῦθ' ὑπ' ἄλλου
[1, 410]	οὖν ὄφελος ἐνεῖναι τὰ στοιχεῖα	ἐν	τῇ ψυχῇ, εἰ μὴ καὶ
[1, 410]	γὰρ ἂν ἀπορήσειεν εἰ ἔνεστιν	ἐν	τῇ ψυχῇ λίθος ἢ ἄνθρωπος;
[1, 402]	Πρῶτον δ' ἴσως ἀναγκαῖον διελεῖν	ἐν	τίνι τῶν γενῶν καὶ τί
[1, 408]	ἀνάμνησις ἀπ' ἐκείνης ἐπὶ τὰς	ἐν	τοῖς αἰσθητηρίοις κινήσεις ἢ μονάς.
[1, 408]	ἀποβλέποντες, κυριώτατα μέν, τῶν μεγεθῶν	ἐν	τοῖς ἔχουσι κίνησιν καὶ θέσιν,
[1, 411]	ἐν τῷ ἀέρι ψυχὴ τῆς	ἐν	τοῖς ζῴοις βελτίων ἐστὶ καὶ
[1, 404]	γὰρ αὐτὰ καὶ τὰ ἐνυπάρχοντα	ἐν	τοῖς ζῴοις ἐκκρίνεσθαι, συνανείργοντα τὸ
[1, 411]	τῷ ἀπολαμβάνεσθαί τι τοῦ περιέχοντος	ἐν	τοῖς ζῴοις ἔμψυχα τὰ ζῷα
[1, 402]	τῶν συμβεβηκότων ταῖς οὐσίαις (ὥσπερ	ἐν	τοῖς μαθήμασι τί τὸ εὐθὺ
[1, 410]	Τοῦτο δὲ πέπονθε καὶ ὁ	ἐν	τοῖς Ὀρφικοῖς καλουμένοις ἔπεσι λόγος·
[1, 403]	φανερόν· μηθενὸς γὰρ φοβεροῦ συμβαίνοντος	ἐν	τοῖς πάθεσι γίνονται τοῖς τοῦ
[1, 404]	ἀρχῶν εἶναι. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐν	τοῖς περὶ φιλοσοφίας λεγομένοις διωρίσθη,
[1, 410]	νῦν λεχθέν· ὅσα γάρ ἐστιν	ἐν	τοῖς τῶν ζῴων σώμασιν ἁπλῶς
[1, 411]	οὔσῃ. Ἔοικε δὲ καὶ ἡ	ἐν	τοῖς φυτοῖς ἀρχὴ ψυχή τις
[1, 406]	πᾶσαι γὰρ αἱ λεχθεῖσαι κινήσεις	ἐν	τόπῳ. Εἰ δ' ἐστὶν ἡ
[1, 411]	τοῖς μικτοῖς, καὶ ταῦτα βελτίων	ἐν	τούτοις εἶναι δοκοῦσα; (Ἐπιζητήσειε δ'
[1, 411]	δ' ἐοίκασιν εἶναι τὴν ψυχὴν	ἐν	τούτοις ὅτι τὸ ὅλον τοῖς
[1, 403]	πλίνθους καὶ ξύλα, ἕτερος δ'	ἐν	τούτοις τὸ εἶδος οὗ> ἕνεκα
[1, 406]	ὃ κινεῖται βίᾳ, καὶ ἠρεμεῖ	ἐν	τούτῳ βίᾳ. Ποῖαι δὲ βίαιοι
[1, 406]	γὰρ κινεῖται φύσει, καὶ ἠρεμεῖ	ἐν	τούτῳ φύσει· ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 404]	τινες αὐτῶν ψυχὴν εἶναι τὰ	ἐν	τῷ ἀέρι ξύσματα, οἱ δὲ
[1, 404]	πῦρ καὶ ψυχὴν λέγει (οἷον	ἐν	τῷ ἀέρι τὰ καλούμενα ξύσματα,
[1, 411]	καὶ διὰ τίν' αἰτίαν ἡ	ἐν	τῷ ἀέρι ψυχὴ τῆς ἐν
[1, 404]	γίνεσθαι θύραθεν ἐπεισιόντων ἄλλων τοιούτων	ἐν	τῷ ἀναπνεῖν· κωλύειν γὰρ αὐτὰ
[1, 409]	τὸ κινοῦν ἡ ψυχή, καὶ	ἐν	τῷ ἀριθμῷ, ὥστε οὐ τὸ
[1, 409]	παντὶ τῷ αἰσθανομένῳ σώματι, ἀναγκαῖον	ἐν	τῷ αὐτῷ δύο εἶναι σώματα,
[1, 409]	χώραν στιγμῆς. Καίτοι τί κωλύει	ἐν	τῷ αὐτῷ εἶναι, εἰ δύο,
[1, 409]	σώματι μονάδες καὶ αἱ στιγμαί,	ἐν	τῷ αὐτῷ ἔσονται αἱ μονάδες·
[1, 408]	γὰρ ἐφθείρετ' ἂν ὑπὸ τῆς	ἐν	τῷ γήρᾳ ἀμαυρώσεως, νῦν δ'
[1, 409]	κινῆσον τὰς μονάδας. Εἰ δ'	ἐν	τῷ ζῴῳ τὸ κινοῦν ἡ
[1, 411]	ἑαυτοῦ οὔτε τοῦ εὐθέος. Καὶ	ἐν	τῷ ὅλῳ δή τινες αὐτὴν
[1, 409]	κινοῦν τὸ δὲ κινούμενον, ὥσπερ	ἐν	τῷ συνεχεῖ· οὐ γὰρ διὰ
[1, 411]	αὐτῆς, τίν' ἔχει δύναμιν ἕκαστον	ἐν	τῷ σώματι. Εἰ γὰρ ἡ
[1, 409]	μὲν οὖν εἰσὶν ἕτεραι αἱ	ἐν	τῷ σώματι μονάδες καὶ αἱ
[1, 409]	καὶ αὐτά. Εἰ δ' αἱ	ἐν	τῷ σώματι στιγμαὶ ὁ ἀριθμὸς
[1, 409]	ψυχῆς, ἢ εἰ ὁ τῶν	ἐν	τῷ σώματι στιγμῶν ἀριθμὸς ἡ
[1, 409]	καὶ ἄλλος τις τῶν ὑπαρχουσῶν	ἐν	τῷ σώματι στιγμῶν· Συμβαίνει τε
[1, 404]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ Πλάτων	ἐν	τῷ Τιμαίῳ τὴν ψυχὴν ἐκ
[1, 403]	πράγματος, ἀνάγκη δ' εἶναι τοῦτον	ἐν	ὕλῃ τοιᾳδί, εἰ ἔσται· ὥσπερ
[1, 408]	νεῖν ἑαυτήν, οἷον κινεῖσθαι μὲν	ἐν	ᾧ ἐστι, τοῦτο δὲ κινεῖσθαι
[1, 406]	φασι τὴν ψυχὴν τὸ σῶμα	ἐν	ᾧ ἐστιν, ὡς αὐτὴ κινεῖται,
[1, 408]	τὴν ψυχήν τι πεπονθέναι, ἀλλ'	ἐν	ᾧ, καθάπερ ἐν μέθαις καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/10/2006