Livre, Pages
[1, 409]	τοιαῦτα· οὐ γὰρ μόνον ὁρισμὸν	ψυχῆς	ἀδύνατον τοιοῦτον εἶναι, ἀλλὰ καὶ
[1, 408]	τοῦτο δὲ κινεῖσθαι ὑπὸ τῆς	ψυχῆς·	ἄλλως δ' οὐχ οἷόν τε
[1, 403]	ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἐπισκοποῦντας δὲ περὶ	ψυχῆς	ἀναγκαῖον, ἅμα διαποροῦντας περὶ ὧν
[1, 409]	πάθη καὶ τὰ ἔργα τῆς	ψυχῆς	ἀποδιδόναι, οἷον λογισμούς, αἰσθήσεις, ἡδονάς,
[1, 408]	τί ἐστιν ὃ φθείρεται τῆς	ψυχῆς	ἀπολιπούσης; Ὅτι μὲν οὖν οὔθ'
[1, 408]	πάθη καὶ τὰ ἔργα τῆς	ψυχῆς	ἁρμονίᾳ τινί· χαλεπὸν γὰρ ἐφαρμόζειν.
[1, 406]	κινεῖσθαι νῦν ἐπισκοποῦμεν περὶ τῆς	ψυχῆς	εἰ καθ' αὑτὴν κινεῖται καὶ
[1, 402]	τὰ μὲν ἴδια πάθη τῆς	ψυχῆς	εἶναι δοκεῖ, τὰ δὲ δι'
[1, 410]	τί ποτ' ἐστίν· τῆς δὲ	ψυχῆς	εἶναί τι κρεῖττον καὶ ἄρχον
[1, 411]	καὶ τὸ μὴ λέγειν ζῷα	ψυχῆς	ἐνούσης ἄτοπον. Ὑπολαβεῖν δ' ἐοίκασιν
[1, 403]	οὖν ἔστι τι τῶν τῆς	ψυχῆς	ἔργων ἢ παθημάτων ἴδιον, ἐνδέχοιτ'
[1, 406]	ἔστι τόπος αὐτῶν· τῆς δὲ	ψυχῆς	ἔσται, εἴπερ φύσει κινήσεως μετέχει.
[1, 411]	Ἐπεὶ δὲ τὸ γινώσκειν τῆς	ψυχῆς	ἐστὶ καὶ τὸ αἰσθάνεσθαί τε
[1, 411]	κίνησις τοῖς ζῴοις ὑπὸ τῆς	ψυχῆς,	ἔτι δ' αὔξη τε καὶ
[1, 409]	στιγμαὶ ὁ ἀριθμὸς ὁ τῆς	ψυχῆς,	ἢ εἰ ὁ τῶν ἐν
[1, 403]	ἤδη φυσικοῦ τὸ θεωρῆσαι περὶ	ψυχῆς,	ἢ πάσης ἢ τῆς τοιαύτης.
[1, 407]	ἡ αἰτία· οὔτε γὰρ τῆς	ψυχῆς	ἡ οὐσία αἰτία τοῦ κύκλῳ
[1, 409]	ἔχουσα, ὁ δ' ἀριθμὸς τῆς	ψυχῆς	ἤδη πού ἐστι καὶ θέσιν
[1, 403]	ἢ ἔστι τι καὶ τῆς	ψυχῆς	ἴδιον αὐτῆς· τοῦτο γὰρ λαβεῖν
[1, 409]	Δημόκριτος κινεῖσθαί φησιν ὑπὸ τῆς	ψυχῆς,	ἴδιον τὸ ἄτοπον. Εἴπερ γάρ
[1, 402]	ἀμφότερα ταῦτα τὴν περὶ τῆς	ψυχῆς	ἱστορίαν εὐλόγως ἂν ἐν πρώτοις
[1, 405]	Τὰ μὲν οὖν παραδεδομένα περὶ	ψυχῆς,	καὶ δι' ἃς αἰτίας λέγουσιν
[1, 411]	ἅπαντ' ἐνυπάρχει τὰ μόρια τῆς	ψυχῆς,	καὶ ὁμοειδῆ ἐστιν ἀλλήλοις καὶ
[1, 406]	βίᾳ. Ποῖαι δὲ βίαιοι τῆς	ψυχῆς	κινήσεις ἔσονται καὶ ἠρεμίαι, οὐδὲ
[1, 407]	τοῦ οὐρανοῦ φορὰς τὰς τῆς	ψυχῆς	κινήσεις. Πρῶτον μὲν οὖν οὐ
[1, 405]	αἷμα, καθάπερ Κριτίας, τὸ αἰσθάνεσθαι	ψυχῆς	οἰκειότατον ὑπολαμβάνοντες, τοῦτο δ' ὑπάρχειν
[1, 408]	δὲ κινεῖσθαί ἐστιν ὑπὸ τῆς	ψυχῆς,	οἷον τὸ ὀργίζεσθαι ἢ φοβεῖσθαι
[1, 410]	τὸν νοῦν μέρος τι τῆς	ψυχῆς,	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ αἰσθητικόν,
[1, 410]	οὕτω λέγοιεν καθόλου περὶ πάσης	ψυχῆς	οὐδὲ περὶ ὅλης οὐδεμιᾶς. Τοῦτο
[1, 410]	κινητικώτατον, οὐ περὶ πάσης λέγουσι	ψυχῆς.	Οὔτε γὰρ τὰ αἰσθανόμενα πάντα
[1, 403]	δὴ ὅτι τὰ πάθη τῆς	ψυχῆς	οὕτως ἀχώριστα τῆς φυσικῆς ὕλης
[1, 403]	Ἔοικε δὲ καὶ τὰ τῆς	ψυχῆς	πάθη πάντα εἶναι μετὰ σώματος,
[1, 402]	οἱ λέγοντες καὶ ζητοῦντες περὶ	ψυχῆς	περὶ τῆς ἀνθρωπίνης μόνης ἐοίκασιν
[1, 407]	δέ τις δόξα παραδέδοται περὶ	ψυχῆς,	πιθανὴ μὲν πολλοῖς οὐδεμιᾶς ἧττον
[1, 403]	ἔχει καὶ τὰ πάθη τῆς	ψυχῆς,	πότερόν ἐστι πάντα κοινὰ καὶ
[1, 407]	καὶ τοῖς πλείστοις τῶν περὶ	ψυχῆς·	συνάπτουσι γὰρ καὶ τιθέασιν εἰς
[1, 406]	δ' ἐστὶν ἡ οὐσία τῆς	ψυχῆς	τὸ κινεῖν ἑαυτήν, οὐ κατὰ
[1, 408]	τῶν σωματικῶν ἀρετῶν, ἢ κατὰ	ψυχῆς.	Φανερώτατον δ' εἴ τις ἀποδιδόναι
[1, 403]	προγενεστέρων σχεδὸν δύο ταῦτα περὶ	ψυχῆς·	φασὶ γὰρ ἔνιοι καὶ μάλιστα
[1, 405]	καὶ Ἀλκμαίων ἔοικεν ὑπολαβεῖν περὶ	ψυχῆς·	φησὶ γὰρ αὐτὴν ἀθάνατον εἶναι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/10/2006