>

Livre, Chap.
[15, 30]	τῶν Καθαίων καὶ τοῦτο ἱστορεῖται	τὸ	αἱρεῖσθαι νυμφίον καὶ νύμφην ἀλλήλους
[15, 24]	εἰς αὐτὸν τὸν ἥλιον ἀναφέροντα	τὸ	αἴτιον, ὅς φησιν οὕτως „οἷς
[15, 22]	ὀλεθρίων, ἐὰν μὴ προσανεύρῃ καὶ	τὸ	ἄκος αὐτοῦ, θανατοῦσθαι· ἀνευρόντα δὲ
[15, 21]	τῶν ἐριοφόρων δένδρων φησὶν οὗτος	τὸ	ἄνθος ἔχειν πυρῆνα· ἐξαιρεθέντος δὲ
[15, 34]	μηδ´ ἀργύρῳ μετάλλων ὄντων, καὶ	τὸ	ἀντὶ δούλων τοῖς ἐν ἀκμῇ
[15, 57]	γήρως θνήσκοντας· τοῦ δὲ στόματος	τὸ	ἄνω προχειλότερον εἶναι πολύ. περὶ
[15, 11]	μειζόνων πλευρῶν ἑκατέρου πλεονεκτοῦντος παρὰ	τὸ	ἀπεναντίον πλευρὸν καὶ τρισχιλίοις σταδίοις,
[15, 11]	καὶ τὸ μέγιστον. μῆκος δὲ	τὸ	ἀπὸ τῆς ἑσπέρας ἐπὶ τὴν
[15, 12]	ὑπὲρ γὰρ δισμυρίους τιθέασι σταδίους	τὸ	ἀπὸ τῆς νοτίου θαλάττης ἐπὶ
[15, 11]	μέγιστον μῆκος· ἔστι δὲ τοῦτο	τὸ	ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἰνδοῦ
[15, 11]	τῶν ἑτέρων ὄντα, προπέπτωκεν εἰς	τὸ	Ἀτλαντικὸν πέλαγος, καὶ γίνεται ῥομβοειδὲς
[15, 27]	ἡ Ἀσσακανοῦ, ὅπου Μασόγα πόλις,	τὸ	βασίλειον τῆς χώρας. ἤδη δὲ
[15, 54]	εὐανθεῖς, καὶ σκιάδια αὐτοῖς ἕπεται·	τὸ	γὰρ κάλλος τιμῶντες ἀσκοῦσιν ὅσα
[15, 33]	Δέλτα, οὐκ ἀληθὲς τοῦτο λέγων.	τὸ	γὰρ κατ´ Αἴγυπτον Δέλτα χιλίων
[15, 62]	οἷς ἂν δοκῇ συνοικεῖν· καὶ	τὸ	γυψὶ ῥίπτεσθαι τὸν τετελευτηκότα. τὸ
[15, 59]	καὶ τὸν κυόμενον εἰς εὐτεκνίαν,	τὸ	δ´ ἀληθὲς σωφρονικάς τινας παραινέσεις
[15, 36]	τῶν ἐκ τῆς πόλεως ἀπορροιῶν.	τὸ	δ´ ἔθνος ἐν ᾧ ἡ
[15, 11]	τῆς ἑσπέρας ὁ Ἰνδὸς ποταμός·	τὸ	δὲ νότιον καὶ τὸ προσεῷον
[15, 22]	ἕψησιν αὐτὸ καταλειπόντων τὸ τρόφιμον	τὸ	δὲ περιττὸν ἐκθυμιώντων. ~Ἀπὸ δὲ
[15, 62]	τὸ γυψὶ ῥίπτεσθαι τὸν τετελευτηκότα.	τὸ	δὲ πλείους ἔχειν γυναῖκας κοινὸν
[15, 65]	διαφέροι· τὸ μὲν γὰρ πολέμιον	τὸ	δὲ φίλιον αὐτοῖς τά γε
[15, 31]	σκέλος βραδείᾳ τομῇ πρὶν ἀνεῖναι	τὸ	δῆγμα. ~Ἡ μὲν οὖν μέχρι
[15, 37]	κύνας ἀλκίμους, οὐ πρότερον μεθιέντας	τὸ	δηχθὲν πρὶν εἰς τοὺς ῥώθωνας
[15, 7]	ἐστι τὴν Νῦσαν καθυμνῶν ὡς	τὸ	Διονύσῳ καθιερωμένον ὄρος „ὅθεν κατεῖδον
[15, 45]	τοῦ μεγέθους, τὴν μὲν διὰ	τὸ	δυσφύλακτον τὴν δὲ δι´ ἰσχύν,
[15, 10]	τοιούτοις οὖν ἀποδέχεσθαι δεῖ πᾶν	τὸ	ἐγγυτάτω πίστεως. ἐποιησάμεθα δ´ ἡμεῖς
[15, 5]	δὲ μεθ´ ἑπτά· ὡς σεμνὸν	τὸ	ἐκείνων τοσαῦτα παθόντων αὐτὸν καὶ
[15, 17]	πᾶν καὶ τὸν χειμῶνα καὶ	τὸ	ἐπιὸν ἔαρ καὶ θέρος ἐν
[15, 24]	πινόντων βοσκημάτων ξενικῶν ἀλλάττεσθαι πρὸς	τὸ	ἐπιχώριον. τοῦτο μὲν οὖν εὖ,
[15, 16]	φέρει τὰ τοιαῦτα, ὅτι καὶ	τὸ	Ἕρμου καὶ Καΰστρου πεδίον καὶ
[15, 19]	οἰκεῖον ῥεῖθρον ἐκτραπομένου δ´ εἰς	τὸ	ἕτερον ἐν ἀριστερᾷ κοιλότερον πολύ,
[15, 59]	τῇ ἀσκήσει πλείστῃ χρῆσθαι πρὸς	τὸ	ἑτοιμοθάνατον· ἀγαθὸν δὲ ἢ κακὸν
[15, 25]	διὰ τὴν ἀνυδρίαν. Νέαρχος δὲ	τὸ	ζητούμενον πρότερον ἐπὶ τοῦ Νείλου
[15, 29]	πολλοὺς (καὶ γὰρ ἀνθρωπονούστατον εἶναι	τὸ	ζῷον, οὐχ ἧττον τῶν ἐλεφάντων)
[15, 38]	οἷον ῥοφητικοὶ τοῦ ὑπερπετοῦς, ὡς	τὸ	ἤλεκτρον τοῦ ἀχύρου καὶ ἡ
[15, 24]	ἥλιον ἴσον πάντων διέχοντα· μήτε	τὸ	θάλπος εἶναι τοῦ τοιούτου πάθους
[15, 28]	μὲν γὰρ οἱ περὶ Ἀλέξανδρον	τὸ	θαυμαστὸν ἀντὶ τἀληθοῦς ἀπεδέχοντο μᾶλλον,
[15, 60]	δι´ ἐκείνων θεραπεύουσι καὶ λιτανεύουσι	τὸ	θεῖον. μετὰ δὲ τοὺς ὑλοβίους
[15, 29]	λοχῶσι πόρρωθεν· ἐπὰν δὲ καταπηδῆσαν	τὸ	θηρίον ἐγχρίσηται τοῦ ἰξοῦ, καταμύσαντος
[15, 52]	ἵππον εἰς τὸν ἱππῶνα καὶ	τὸ	θηρίον ὁμοίως· χρῶνται δ´ ἀχαλινώτοις·
[15, 54]	θυμιᾷ οὐδὲ σπένδει, οὐδὲ σφάττουσι	τὸ	ἱερεῖον ἀλλὰ πνίγουσιν, ἵνα μὴ
[15, 24]	ζῴοις ἰδιωμάτων, καὶ φέρει σημεῖον	τὸ	καὶ τὰς χρόας τῶν πινόντων
[15, 21]	Ἰνδικὴ τρέφει, ὧν ἐστι καὶ	τὸ	κάτω νεύοντας ἔχον τοὺς κλάδους
[15, 11]	καὶ τρισχιλίοις σταδίοις, ὅσων ἐστὶ	τὸ	κοινὸν ἄκρον τῆς τε ἑωθινῆς
[15, 68]	τῶν τῆς Ἰνδικῆς ὅρων παρὰ	τὸ	κοινὸν ἔθος τῶν ἐκεῖ φιλοσόφων·
[15, 41]	ἰδιώτῃ· βασιλικὸν δ´ ἑκάτερον νενόμισται	τὸ	κτῆμα, καὶ εἰσὶν αὐτῶν ἐπιμεληταί.
[15, 32]	ἕω μέρη πρῶτον μὲν διὰ	τὸ	κωλυθῆναι διαβῆναι τὸν Ὕπανιν, ἔπειτα
[15, 44]	καὶ τὰ ὑποζύγια. πρὸς δὲ	τὸ	λαθεῖν κρέα θήρεια προτιθέασι κατὰ
[15, 20]	ἀπογαίους μὴ πνεῖν ὁμολογεῖ καὶ	τὸ	λεχθὲν ὑπὸ τοῦ Ὀνησικρίτου· τεναγώδη
[15, 34]	τούτων μακροβιωτέρους τινές φασι) καὶ	τὸ	λιτόβιον καὶ τὸ ὑγιεινόν, καίπερ
[15, 21]	πυρῆνα· ἐξαιρεθέντος δὲ τούτου ξαίνεσθαι	τὸ	λοιπὸν ὁμοίως ταῖς ἐρέαις. ~Ἐν
[15, 55]	τῶν θυρῶν οἱ σωματοφύλακες καὶ	τὸ	λοιπὸν στρατιωτικόν· μεθύοντα δὲ κτείνασα
[15, 34]	καὶ ἄλλοις Ἰνδοῖς ἱστόρηται, ὡς	τὸ	μακρόβιον ὥστε καὶ τριάκοντα ἐπὶ
[15, 29]	κερκοπιθήκων διηγοῦνται πλῆθος ὑπερβάλλον καὶ	τὸ	μέγεθος ὁμοίως· ὥστε τοὺς Μακεδόνας
[15, 11]	χώρας τό τ´ ἐλάχιστον καὶ	τὸ	μέγιστον. μῆκος δὲ τὸ ἀπὸ
[15, 11]	ἀνατολάς, οἱ τρισχίλιοι στάδιοι ποιήσουσι	τὸ	μέγιστον μῆκος· ἔστι δὲ τοῦτο
[15, 37]	τὸν ἐκτοπισμὸν λέγεται πάντ´ ἐπὶ	τὸ	μεῖζον ἢ τὸ τερατωδέστερον· οἷα
[15, 65]	ὅτι λύπη καὶ πόνος διαφέροι·	τὸ	μὲν γὰρ πολέμιον τὸ δὲ
[15, 11]	ἐπὶ τὴν ἕω· τούτου δὲ	τὸ	μὲν μέχρι Παλιβόθρων ἔχοι τις
[15, 23]	ἄλλα. ὅσῳ δέ γε φησὶ	τὸ	μὲν τοῦ Νείλου ὕδωρ δι´
[15, 39]	περὶ πολιτείας, προσφέρει τοῦτ´ εἰς	τὸ	μέσον· ὃς δ´ ἂν τρὶς
[15, 35]	ὁμολογοῦσα οὐδενὶ καὶ δὴ καὶ	τὸ	μέχρι τοῦ Γάγγου προελθεῖν τὸν
[15, 53]	τὸ μόνους διαιτᾶσθαι ἀεὶ καὶ	τὸ	μὴ μίαν εἶναι πᾶσιν ὥραν
[15, 34]	ὕβρεως· οὐκ ἐπ´ αὐτῷ γὰρ	τὸ	μὴ παθεῖν ταῦτα, τὰ δ´
[15, 34]	χοῦν καὶ τὰς πλημμυρίδας καὶ	τὸ	μὴ πνεῖν ἀπογαίους ἀλλ´ ὑπὸ
[15, 36]	τὰ Παλίβοθρα ἱδρῦσθαι σταδίων ὀγδοήκοντα	τὸ	μῆκος πλάτος δὲ πεντεκαίδεκα ἐν
[15, 21]	ἔχον ὡς ὁ κύαμος δεκαδακτύλους	τὸ	μῆκος πλήρεις μέλιτος, τοὺς δὲ
[15, 58]	δὲ καὶ τὸ σινδονοφορεῖν καὶ	τὸ	μιτροῦσθαι καὶ μυροῦσθαι καὶ βάπτεσθαι
[15, 53]	δ´ οὐκ ἄν τις ἀποδέξαιτο,	τὸ	μόνους διαιτᾶσθαι ἀεὶ καὶ τὸ
[15, 57]	δὲ διπλασίαν. ~Ὑπερεκπίπτων δ´ ἐπὶ	τὸ	μυθῶδες πεντασπιθάμους ἀνθρώπους λέγει καὶ
[15, 19]	σὺν κώμαις, ἐκλιπόντος τοῦ Ἰνδοῦ	τὸ	οἰκεῖον ῥεῖθρον ἐκτραπομένου δ´ εἰς
[15, 52]	στρατιώτης τήν τε σκευὴν εἰς	τὸ	ὁπλοφυλάκιον καὶ τὸν ἵππον εἰς
[15, 64]	καυσίαν φοροῦντα καὶ κρηπῖδα, καταγελάσαντα	„τὸ	παλαιόν“ φάναι „πάντ´ ἦν ἀλφίτων
[15, 11]	τι σταδίων ἑξακισχιλίων. ἔσται δὲ	τὸ	πᾶν ᾗ βραχύτατον μυρίων ἑξακισχιλίων,
[15, 24]	λέγεται καὶ ἄλλαι ὁμοιότητες. καὶ	τὸ	πάντων δ´ ἴσον ἀπέχειν τὸν
[15, 36]	Μεγασθένης πεμφθείς. τοιοῦτο δὲ καὶ	τὸ	παρὰ τοῖς Παρθυαίοις· Ἀρσάκαι γὰρ
[15, 26]	ἐφοδεύεσθαι δυναμένην ἄλλως μήτ´ οἰκεῖσθαι	τὸ	παράπαν. τοὺς μὲν οὖν εἰς
[15, 30]	δὲ τῇ Καθαίᾳ καινότατον ἱστορεῖται	τὸ	περὶ τοῦ κάλλους ὅτι τιμᾶται
[15, 67]	διαρράψαντας εἰς ἔρια, καὶ μετὰ	τὸ	πιλῆσαι τὰ μὲν ἐξελκύσαντας τὰ
[15, 33]	σχῆμα δισχιλίων, τοῦ δὲ ποταμοῦ	τὸ	πλάτος καθ´ ὃ σχίζεται εἰς
[15, 32]	ὡς δ´ οἱ μετριώτεροι, πεντήκοντα	τὸ	πλεῖστον ἐλάχιστον δὲ ἑπτά, ἔπειτα
[15, 53]	παραβαλλομένους· καὶ τὰ οἴκοι δὲ	τὸ	πλέον ἀφρουρεῖν. ταῦτα μὲν δὴ
[15, 32]	οὖν μέχρι τοῦ Ὑδάσπου ὁδὸς	τὸ	πλέον ἦν ἐπὶ μεσημβρίαν, ἡ
[15, 70]	κατὰ τοὔνομα γυμνοὺς διαζῆν, ὑπαιθρίους	τὸ	πλέον, καρτερίαν ἀσκοῦντας ἣν ἔφαμεν
[15, 34]	ἀνέμων κατέχεσθαι τούτους τοὺς τόπους	τὸ	πλέον. λέγει δὲ καὶ περὶ
[15, 53]	κριθίνων συντιθέντας· καὶ σιτία δὲ	τὸ	πλέον ὄρυζαν εἶναι ῥοφητήν. καὶ
[15, 60]	τὴν δὲ ἰατρείαν διὰ σιτίων	τὸ	πλέον, οὐ διὰ φαρμάκων ἐπιτελεῖσθαι·
[15, 73]	ὑπὸ μήκους τῶν ὁδῶν διαφθαρῆναι	τὸ	πλέον· τὴν δ´ ἐπιστολὴν ἑλληνίζειν
[15, 33]	δοκεῖ δὲ πρὸς ὑπερβολὴν εἰρῆσθαι	τὸ	πλῆθος· ἡ δὲ μεταξὺ τοῦ
[15, 62]	τε καὶ τυμπάνοις οἷσπερ καὶ	τὸ	πολεμικὸν σημαίνουσιν ὄχλου προσκληθέντος, τῷ
[15, 45]	ἐξοικίζεσθαι πλεονασάντων· εἰ δὲ μὴ	τὸ	πολὺ τοῦ πλήθους ὑπὸ τῶν
[15, 30]	εὐποροῦσιν ἴσασιν, ἀλλ´ ἁπλούστερον μεταχειρίζονται	τὸ	πρᾶγμα. ~Ἐν δὲ τῇ Σωπείθους
[15, 64]	ἤδη νυνὶ κόρου καὶ „ὕβρεως	τὸ	πρᾶγμα, κινδυνεύει τε ἀφανισμὸς τῶν
[15, 52]	μὴ παρεμπίπρασθαι τὰ σκέλη, μηδὲ	τὸ	πρόθυμον αὐτῶν τὸ ὑπὸ τοῖς
[15, 11]	προστεθὲν τὸ τῆς ἄκρας διάστημα	τὸ	προπῖπτον ἐπὶ πλέον πρὸς τὰς
[15, 11]	ποταμός· τὸ δὲ νότιον καὶ	τὸ	προσεῷον πλευρόν, πολὺ μείζω τῶν
[15, 26]	μᾶλλον συμβαῖνον ὅσῳ πλεῖον εἰς	τὸ	πρόσθεν προΐοιεν, ὥστ´ εἶναι δυσπερατοτέραν,
[15, 18]	ὧν τοὺς μὲν εἴκοσιν ὑπὲρ	τὸ	προϋπάρχον βάθος πληροῦν μέχρι χείλους
[15, 13]	φέρονται μὲν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν	τὸ	πρῶτον, εἶθ´ οἱ μὲν μένουσιν
[15, 18]	προϋπάρχον βάθος πληροῦν μέχρι χείλους	τὸ	ῥεῖθρον, τοῖς δ´ εἴκοσιν ὑπέρχυσιν
[15, 58]	ἐπιμελείας σωζόμενα. Διονυσιακὸν δὲ καὶ	τὸ	σινδονοφορεῖν καὶ τὸ μιτροῦσθαι καὶ
[15, 31]	καὶ τὸν κύνα περιιδεῖν ἀποτμηθέντα	τὸ	σκέλος βραδείᾳ τομῇ πρὶν ἀνεῖναι
[15, 8]	ἀμπέχεσθαι, καθάπερ τὸν Ἡρακλέα, καὶ	τὸ	σκυταληφορεῖν καὶ ἐπικεκαῦσθαι βουσὶ καὶ
[15, 30]	νυμφίον καὶ νύμφην ἀλλήλους καὶ	τὸ	συγκατακαίεσθαι τεθνεῶσι τοῖς ἀνδράσι τὰς
[15, 34]	ἀφθονίαν ἁπάντων ἐχούσης. ἴδιον δὲ	τὸ	συσσίτιά τινα Λακωνικὰ αὐτοῖς εἶναι
[15, 33]	ἑκάστην τῆς ἀπολαμβανομένης νήσου τριγώνου	τὸ	σχῆμα δισχιλίων, τοῦ δὲ ποταμοῦ
[15, 66]	πρὸς τοὺς τῶν ἄλλων, οἷον	τὸ	τὰς παρθένους ἆθλον παρά τισι
[15, 52]	τοὺς χορτολόγους, τιμῇ καὶ κολάσει	τὸ	τάχος κατασκευαζόμενοι καὶ τὴν ἀσφάλειαν.
[15, 51]	πωλουμένων· θάνατος δὲ τῷ κλέψαντι	τὸ	τέλος. ἰδίᾳ μὲν ἕκαστοι ταῦτα,
[15, 34]	πλείστην παραλίαν τὴν ταύτῃ πολὺ	τὸ	τεναγῶδες ἔχειν καὶ μάλιστα κατὰ
[15, 37]	πάντ´ ἐπὶ τὸ μεῖζον ἢ	τὸ	τερατωδέστερον· οἷα τὰ τῶν χρυσωρύχων
[15, 16]	καὶ Καΐκου παραπλησίως εἴρηται διὰ	{τὸ}	τὴν ἐπιφορουμένην τοῖς πεδίοις χοῦν
[15, 26]	ἔχουσι παρὰ τοὺς ἄλλους διὰ	τὸ	τὴν χώραν ἀοίκητον εἶναι χωρὶς
[15, 11]	δὴ πάλιν τῷ διαστήματι προστεθὲν	τὸ	τῆς ἄκρας διάστημα τὸ προπῖπτον
[15, 11]	Ἀτλαντικὸν πέλαγος, καὶ γίνεται ῥομβοειδὲς	τὸ	τῆς χώρας σχῆμα τῶν μειζόνων
[15, 63]	τὴν πόλιν· χαλεπώτατον δ´ εἶναι	τὸ	τὸν ἥλιον ὑπομεῖναι οὕτω θερμὸν
[15, 24]	οὖν εὖ, οὐκέτι δὲ καὶ	{τὸ}	τοῦ μέλανας εἶναι καὶ οὐλότριχας
[15, 23]	ὅτι τῷ ἡμίσει πυρὶ ἕψει	τὸ	τοῦ Νείλου ὕδωρ ἢ τὰ
[15, 22]	ἡλίων μετρίαν ἕψησιν αὐτὸ καταλειπόντων	τὸ	τρόφιμον τὸ δὲ περιττὸν ἐκθυμιώντων.
[15, 40]	κρίνουσι. ~Δεύτερον δὲ μέρος εἶναι	τὸ	τῶν γεωργῶν, οἳ πλεῖστοί τέ
[15, 45]	ταῦτα. ὁ μὲν γὰρ Νέαρχος	τὸ	τῶν ἑρπετῶν θαυμάζει πλῆθος καὶ
[15, 39]	τῆς γεωγραφίας ἐγγυτέρω. ~Φησὶ δὴ	τὸ	τῶν Ἰνδῶν πλῆθος εἰς ἑπτὰ
[15, 29]	δὲ τῇ λεχθείσῃ ὕλῃ καὶ	τὸ	τῶν κερκοπιθήκων διηγοῦνται πλῆθος ὑπερβάλλον
[15, 41]	τετάρταις ἐργάζονται τῶν καρπῶν. ~Τρίτον	τὸ	τῶν ποιμένων καὶ θηρευτῶν, οἷς
[15, 47]	τοῖς ἐμπόροις. ~Πέμπτον {δ´} ἐστὶ	τὸ	τῶν πολεμιστῶν, οἷς τὸν ἄλλον
[15, 34]	φασι) καὶ τὸ λιτόβιον καὶ	τὸ	ὑγιεινόν, καίπερ τῆς χώρας ἀφθονίαν
[15, 24]	πεδία. Ὀνησικρίτῳ δὲ δοκεῖ τόδε	τὸ	ὕδωρ αἴτιον εἶναι τῶν ἐν
[15, 50]	ὧν εἰς τὰς ὀχετείας ταμιεύεται	τὸ	ὕδωρ, ἐπισκοποῦσιν ὅπως ἐξ ἴσης
[15, 22]	αὕτως καὶ τὴν γῆν καὶ	τὸ	ὕδωρ, ᾗ δὴ καὶ μείζω
[15, 59]	συμπάντων ἕτεραι, τῆς δὲ κοσμοποιίας	τὸ	ὕδωρ· πρὸς δὲ τοῖς τέτταρσι
[15, 23]	νεφῶν δὲ ἑφθὸν ἤδη χεῖσθαι	τὸ	ὕδωρ. ~Τοῦτο δ´ οἱ μὲν
[15, 8]	Νῦσαν Διονύσου κτίσμα, καὶ ὄρος	τὸ	ὑπὲρ τῆς πόλεως Μηρόν, αἰτιασάμενοι
[15, 57]	ἄλλοις μυθολόγοις. μῦθος δὲ καὶ	τὸ	ὑπὸ Τιμαγένους λεχθὲν ὅτι χαλκὸς
[15, 52]	σκέλη, μηδὲ τὸ πρόθυμον αὐτῶν	τὸ	ὑπὸ τοῖς ἅρμασιν ἀμβλύνεσθαι. δύο
[15, 17]	πληιάδος οὐ πολλαῖς ἡμέραις, καὶ	τὸ	φθινόπωρον πᾶν καὶ τὸν χειμῶνα
[15, 34]	δ´ ἐκ θήρας ἐχόντων, καὶ	τὸ	χρυσῷ μὴ χρῆσθαι μηδ´ ἀργύρῳ
[15, 44]	κατὰ μέρη· περισπασθέντων δ´ ἀναιροῦνται	τὸ	ψῆγμα καὶ τοῦ τυχόντος τοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/03/2009