>

Livre, Chap.
[13, 21]	ὃς Φρυγίην ναίεσκε ῥοῇς ἐπὶ	Σαγγαρίοιο.	~Ἄβυδος δὲ Μιλησίων ἐστὶ κτίσμα
[13, 67]	δὲ τοῖς Ἀστύροις λίμνη καλεῖται	Σάπρα	βαραθρώδης εἰς ῥαχιώδη τῆς θαλάττης
[13, 50]	οὐδὲν δ´ ἐστὶν ὄρος ἐνταῦθα	Σατνιόεις	προσαγορευόμενον, ἀλλὰ ποταμὸς ἐφ´ ᾧ
[13, 50]	ἐυρρείταο παρ´ ὄχθαις Πήδασον αἰπεινήν.	Σατνιόεντα	δ´ ὕστερον εἶπον, οἱ δὲ
[13, 50]	ἀνάσσει, Πήδασον αἰπήεσσαν ἔχων ἐπὶ	Σατνιόεντι.	καὶ νῦν ὁ τόπος δείκνυται
[13, 50]	„ὑπὸ Σατνιόεντι, ὡς ὑπὸ ὄρει	Σατνιόεντι	κειμένης τῆς πόλεως· οὐδὲν δ´
[13, 50]	δέ τινες οὐκ εὖ „ὑπὸ	Σατνιόεντι,	ὡς ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι κειμένης
[13, 50]	Σατνιόεντος“ καὶ πάλιν „ναῖε δὲ	Σατνιόεντος	ἐυρρείταο παρ´ ὄχθαις Πήδασον αἰπεινήν.
[13, 50]	ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´ ὄχθαις	Σατνιόεντος“	καὶ πάλιν „ναῖε δὲ Σατνιόεντος
[13, 50]	δὲ τὸν ποταμὸν ὁ ποιητής·	„Σάτνιον	οὔτασε „δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν ἄρα
[13, 11]	ἐφ´ ᾧ Ἀλέξανδρος τοὺς Δαρείου	σατράπας	ἀνὰ κράτος ἐνίκησε συμβαλών, καὶ
[13, 69]	ἡμῖν μᾶλλον ἢ λέγων τι	σαφές.	οὔτε γὰρ τοὺς Κητείους ἴσμεν
[13, 50]	δ´ ὕστερον εἶπον, οἱ δὲ	Σαφνιόεντα·	ἔστι δὲ χείμαρρος μέγας· ἄξιον
[13, 7]	Ἀχιλλέως λόγοι πρὸς τὸν Πρίαμον	σαφῶς	ἐμφανίζουσι „καί σε, γέρον, τὸ
[13, 1]	γράφοντες περὶ τῶν αὐτῶν οὐδὲ	σαφῶς	πάντα· ὧν ἐν τοῖς πρώτοις
[13, 53]	„ἢ οὐ μέμνῃ, „ὅτε πέρ	σε	βοῶν ἄπο μοῦνον ἐόντα σεῦα
[13, 7]	τὸν Πρίαμον σαφῶς ἐμφανίζουσι „καί	σε,	γέρον, τὸ πρὶν μὲν ἀκούομεν
[13, 30]	καθάπερ καὶ ἄλλοις {ἄλλους} ὁ	Σεβαστὸς	Καῖσαρ. τὰ γὰρ κάλλιστα ἀναθήματα
[13, 21]	~Τῶν δὲ ποταμῶν τὸν μὲν	Σελλήεντά	φησιν ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ
[13, 21]	τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο	Σελλήεντος·	ὁ δὲ Πράκτιος ποταμὸς μὲν
[13, 20]	Ἀρίσβηθεν φέρον „ἵπποι ποταμοῦ ἄπο	Σελλήεντος.	οὕτω δ´ ἀφανῆ τὰ χωρία
[13, 20]	„αἴ„ θωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο	Σελλήεντος.	οὕτω δ´ εἰπὼν ἔοικε τὸ
[13, 53]	σε βοῶν ἄπο μοῦνον ἐόντα	σεῦα	κατ´ Ἰδαίων „ὀρέων ταχέεσσι πόδεσσι,
[13, 28]	ἐν τῇ Χερρονήσῳ τὸ Κυνὸς	σῆμά	ἐστιν, ὅ φασιν Ἑκάβης εἶναι
[13, 34]	τὴν Βατίειαν, τὸ τοῦ Ἴλου	σῆμα.	οἱ δὲ ποταμοὶ ὅ τε
[13, 25]	κατοικίαν „οἱ δὲ παρ´ Ἴλου	σῆμα	παλαιοῦ Δαρδανίδαο „μέσσον κὰπ πεδίον
[13, 48]	Ἀττικοὺς ἐπιπλοκῆς τῶν Τρώων τιθέασι	σημεῖον	καὶ τὸ παρ´ ἀμφοτέροις Ἐριχθόνιόν
[13, 27]	Καλλισθένη καὶ Ἀνάξαρχον ἐπελθόντος καὶ	σημειωσαμένου	τινά, ἔπειτα καταθέντος εἰς νάρθηκα
[13, 22]	Θρᾴκης τόποις. φησὶ δὲ τὴν	Σηστὸν	Θεόπομπος βραχεῖαν μὲν εὐερκῆ δέ,
[13, 6]	ἐστὶν ὁ πλοῦς, πρῶτον ἐπὶ	Σηστὸν	καὶ Ἄβυδον διὰ μέσης τῆς
[13, 7]	„Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο, καὶ	Σηστὸν	„καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν
[13, 20]	Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο, καὶ	Σηστὸν	καὶ „Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν
[13, 22]	δὲ τὸ ζεῦγμα τῇ Ἀβύδῳ.	Σηστὸς	δὲ ἀρίστη τῶν ἐν Χερρονήσῳ
[13, 22]	μὲν οὖν Ἄβυδος καὶ ἡ	Σηστὸς	διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά που σταδίους
[13, 22]	ἡ σχεδία. ἔστι δὲ ἡ	Σηστὸς	ἐνδοτέρω κατὰ τὴν Προποντίδα ὑπερδέξιος
[13, 22]	διὸ καὶ εὐπετέστερον ἐκ τῆς	Σηστοῦ	διαίρουσι παραλεξάμενοι μικρὸν ἐπὶ τὸν
[13, 22]	ἐπὶ τὴν Προποντίδα, ἐκ δὲ	Σηστοῦ	εἰς τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ πρὸς
[13, 22]	πύργον τινὰ κατ´ ἀντικρὺ τῆς	Σηστοῦ,	ἔπειτα διαίρειν πλάγιον καὶ μὴ
[13, 22]	συγχύσεως τῶν τόπων. περὶ δὲ	Σηστοῦ	καὶ τῆς ὅλης Χερρονήσου προείπομεν
[13, 2]	καὶ Γράνικον μέχρι Ἀβύδου καὶ	Σηστοῦ	τὴν τῆς Προποντίδος παραλίαν εἶναι
[13, 22]	τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ πρὸς τῇ	Σηστῷ	τόπος Ἀποβάθρα, καθ´ ὃν ἐζεύγνυτο
[13, 54]	τινι· ὑπὸ δὲ νοτίας καὶ	σητῶν	κακωθέντα ὀψέ ποτε ἀπέδοντο οἱ
[13, 31]	ἕλη ποιοῦσι. κατὰ δὲ τὴν	Σιγειάδα	ἄκραν ἐστὶν ἐν τῇ Χερρονήσῳ
[13, 46]	ἀπελίπομεν. ~Ἔστι δὴ μετὰ τὴν	Σιγειάδα	ἄκραν καὶ τὸ Ἀχίλλειον ἡ
[13, 34]	Ἰλίου συμβάλλουσιν, εἶτ´ ἐπὶ τὸ	Σίγειον	ἐκδιδόασι καὶ ποιοῦσι τὴν στομαλίμνην
[13, 42]	ἀφανισθείσης τῆς πόλεως οἱ τὸ	Σίγειον	καὶ τὸ Ῥοίτειον ἔχοντες διενείμαντο
[13, 31]	δὲ τὸ Ῥοίτειον ἔστι τὸ	Σίγειον,	κατεσπασμένη πόλις, καὶ τὸ ναύσταθμον
[13, 38]	ἐκ τῶν ἐκεῖθεν λίθων τὸ	Σίγειον	τειχίσαι. τοῦτο δὲ κατέσχον μὲν
[13, 39]	μικρά. κατέσκαπται δὲ καὶ τὸ	Σίγειον	ὑπὸ τῶν Ἰλιέων ἀπειθοῦν· ὑπ´
[13, 32]	ταύτης ἀπὸ τοῦ Ῥοιτείου μέχρι	Σιγείου	καὶ τοῦ Ἀχιλλέως μνήματος εὐθυπλοούντων
[13, 34]	μὲν εὐθὺ Ῥοιτείου τὸν δὲ	Σιγείου,	ποιοῦντας ἐξ ἀμφοῖν γραμμὴν ἡμικυκλιώδη·
[13, 39]	Μιτυληναίων τὸν τόπον τοῦτον τῷ	Σιγείῳ,	οὐ μὴν ἐκ λίθων τοιούτων
[13, 32]	ἐστι καὶ μνῆμα πρὸς τῷ	Σιγείῳ,	Πατρόκλου δὲ καὶ Ἀντιλόχου μνήματα,
[13, 34]	ὁ Σιμόεις, ὁ μὲν τῷ	Σιγείῳ	πλησιάσας ὁ δὲ τῷ Ῥοιτείῳ,
[13, 36]	ἔστι γὰρ τὸ ναύσταθμον πρὸς	Σιγείῳ,	πλησίον δὲ καὶ ὁ Σκάμανδρος
[13, 47]	ᾧ νῦν κεῖται ἡ Ἀλεξάνδρεια	Σιγία	ἐκαλεῖτο. ~Ἐν δὲ τῇ Χρύσῃ
[13, 11]	ἐπὶ δὲ Γρανίκῳ πόλις ἦν	Σιδήνη	χώραν ἔχουσα πολλὴν ὁμώνυμον, κατέσπασται
[13, 42]	καὶ ὁ Κροῖσος ἐξελὼν τὴν	Σιδήνην,	εἰς ἣν ὁ τύραννος κατέφυγε
[13, 56]	περὶ τὰ Ἄνδειρα, ὃς καιόμενος	σίδηρος	γίνεται· εἶτα μετὰ γῆς τινος
[13, 53]	δ´ εἰς Αἴγεσταν κατᾶραι τῆς	Σικελίας	σὺν Ἐλύμῳ Τρωὶ καὶ Ἔρυκα
[13, 31]	ἐκβολαί. συμπεσόντες γὰρ ὅ τε	Σιμόεις	καὶ ὁ Σκάμανδρος ἐν τῷ
[13, 34]	ὅ τε Σκάμανδρος καὶ ὁ	Σιμόεις,	ὁ μὲν τῷ Σιγείῳ πλησιάσας
[13, 35]	λόφος τις, παρ´ ὃν ὁ	Σιμόεις	ῥεῖ πενταστάδιον διέχων· γίνεται οὖν
[13, 34]	Σιμοείσιον πεδίον δι´ οὗ ὁ	Σιμόεις	φέρεται, καὶ τὸ Σκαμάνδριον δι´
[13, 34]	ἀπολαμβάνεσθαι δ´ ἐντὸς τό τε	Σιμοείσιον	πεδίον δι´ οὗ ὁ Σιμόεις
[13, 53]	περὶ Αἴγεσταν προσαγορεῦσαι Σκάμανδρον καὶ	Σιμόεντα·	ἔνθεν δ´ εἰς τὴν Λατίνην
[13, 35]	πόλιος Τρώεσσι κελεύων, ἄλλοτε „πὰρ	Σιμόεντι	θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ. τῆς γὰρ
[13, 42]	Ῥοίτειον κατασχόντες συνῴκισαν πρὸς τῷ	Σιμόεντι	Πόλιον, ὃ νῦν καλεῖται Πόλισμα,
[13, 35]	τῶν πλησίον τόπων τοῦ τε	Σιμόεντος	καὶ τῆς Καλλικολώνης, μέχρι οὗ
[13, 21]	Σκαιὸν τεῖχος καὶ ἐν Τροίᾳ	Σκαιαὶ	πύλαι· Ξάνθιοι Θρᾷκες, Ξάνθος ποταμὸς
[13, 35]	ὀρνύμεν Ἕκτωρ, ἀλλ´ „ὅσον ἐς	Σκαιάς	τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν.
[13, 21]	ὁμωνυμίαι Θρᾳξὶ καὶ Τρωσίν, οἷον	Σκαιοὶ	Θρᾷκές τινες καὶ Σκαιὸς ποταμὸς
[13, 21]	τινες καὶ Σκαιὸς ποταμὸς καὶ	Σκαιὸν	τεῖχος καὶ ἐν Τροίᾳ Σκαιαὶ
[13, 21]	οἷον Σκαιοὶ Θρᾷκές τινες καὶ	Σκαιὸς	ποταμὸς καὶ Σκαιὸν τεῖχος καὶ
[13, 34]	ὁ Σιμόεις φέρεται, καὶ τὸ	Σκαμάνδριον	δι´ οὗ Σκάμανδρος ῥεῖ. τοῦτο
[13, 53]	οὕτω δ´ οὐδ´ ἡ τοῦ	Σκαμανδρίου	διαδοχὴ σώζοιτ´ ἄν. πολὺ δὲ
[13, 52]	τὴν νῦν Σκῆψιν μετῳκίσθησαν ὑπὸ	Σκαμανδρίου	τε τοῦ Ἕκτορος καὶ Ἀσκανίου
[13, 35]	τῆς γὰρ μάχης ἐπὶ τῷ	Σκαμανδρίῳ	πεδίῳ συντελουμένης πιθανῶς ἂν ὁ
[13, 53]	καὶ ποταμοὺς περὶ Αἴγεσταν προσαγορεῦσαι	Σκάμανδρον	καὶ Σιμόεντα· ἔνθεν δ´ εἰς
[13, 35]	ποταμὸς Θύμβριος, ἐμβάλλων εἰς τὸν	Σκάμανδρον	κατὰ τὸ Θυμβραίου Ἀπόλλωνος ἱερόν,
[13, 33]	Σκηψίας, ὅριον δ´ εἶναι τὸν	Σκάμανδρον	μέσον αὐτῶν ῥέοντα· ἔχθραν δ´
[13, 36]	Σιγείῳ, πλησίον δὲ καὶ ὁ	Σκάμανδρος	ἐκδίδωσι διέχων τοῦ Ἰλίου σταδίους
[13, 31]	ὅ τε Σιμόεις καὶ ὁ	Σκάμανδρος	ἐν τῷ πεδίῳ πολλὴν καταφέροντες
[13, 43]	πλειόνων πηγῶν συλλειβόμενοι, ὁ δὲ	„Σκάμανδρος	ἐπὶ δύσιν ἐκ μιᾶς πηγῆς·
[13, 34]	οἱ δὲ ποταμοὶ ὅ τε	Σκάμανδρος	καὶ ὁ Σιμόεις, ὁ μὲν
[13, 43]	Σκήψεως, ἐξ οὗ ὅ τε	Σκάμανδρος	ῥεῖ καὶ ὁ Γράνικος καὶ
[13, 34]	καὶ τὸ Σκαμάνδριον δι´ οὗ	Σκάμανδρος	ῥεῖ. τοῦτο δὲ καὶ ἰδίως
[13, 43]	ἔνθα δὲ πηγαὶ δοιαὶ ἀναΐσσουσι	„Σκαμάνδρου	δινήεντος· ἡ μὲν γάρ θ´
[13, 31]	στομαλίμνη καλουμένη καὶ αἱ τοῦ	Σκαμάνδρου	ἐκβολαί. συμπεσόντες γὰρ ὅ τε
[13, 43]	διὰ τὸ πλησίον εἶναι τοῦ	Σκαμάνδρου	καὶ τοῦτο τὸ ὕδωρ λέγεσθαι
[13, 43]	„κατὰ διάδυσιν ὑπεκρέον ἐκ τοῦ	Σκαμάνδρου	κατὰ „τοῦτ´ ἀνατέλλειν τὸ χωρίον,
[13, 43]	τόπῳ εὑρίσκεται, οὔθ´ ἡ τοῦ	Σκαμάνδρου	„πηγὴ ἐνταῦθα ἀλλ´ ἐν τῷ
[13, 43]	τοῦτο τὸ ὕδωρ λέγεσθαι τοῦ	„Σκαμάνδρου	πηγήν· οὕτω γὰρ λέγονται πλείους
[13, 4]	~Τῶν Αἰολέων τοίνυν καθ´ ὅλην	σκεδασθέντων	τὴν χώραν, ἣν ἔφαμεν ὑπὸ
[13, 22]	βραχεῖαν μὲν εὐερκῆ δέ, καὶ	σκέλει	διπλέθρῳ συνάπτειν πρὸς τὸν λιμένα,
[13, 38]	προκαλεσαμένου τοῦ Φρύνωνος, ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν	σκευὴν	συνέδραμε, καὶ τῷ μὲν ἀμφιβλήστρῳ
[13, 52]	βασιλεῦσαι πολὺν χρόνον ἐν τῇ	Σκήψει	λέγεται· μετὰ ταῦτα δ´ εἰς
[13, 43]	ἑκατόν που καὶ εἴκοσι σταδίοις	Σκήψεως,	ἐξ οὗ ὅ τε Σκάμανδρος
[13, 51]	ἄξιον, καὶ πρῶτον περὶ τῆς	Σκήψεως.	~Ἔστι δ´ ἡ μὲν Παλαίσκηψις
[13, 55]	τούτων ἀπόχρη. ~Ἐκ δὲ τῆς	Σκήψεως	καὶ ὁ Δημήτριος ἔστιν οὗ
[13, 43]	Δαρδανικὴ ὑποπέπτωκεν αὐτῇ καὶ μέχρι	Σκήψεως	καὶ τὰ περὶ Ἴλιον. ἔμπειρος
[13, 53]	τοῖς περὶ τῶν ἀρχηγετῶν τῆς	Σκήψεως	λεχθεῖσιν· ἐμφαίνει γὰρ μεμενηκότα τὸν
[13, 53]	τῷ περὶ τῶν ἀρχηγετῶν τῆς	Σκήψεως	λόγῳ τῷ λεχθέντι νῦν τὰ
[13, 54]	Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ δὲ τῆς	Σκήψεως	οἵ τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν Ἔραστος
[13, 51]	μέχρι Παλαισκήψεως καὶ αὐτῆς τῆς	Σκήψεως.	τὴν δὲ Ἄντανδρον Ἀλκαῖος μὲν
[13, 50]	εἰσι τῇ Δαρδανίᾳ καὶ τῇ	Σκηψίᾳ,	ὥσπερ ἄλλη τις Δαρδανία, ταπεινοτέρα
[13, 33]	δὲ Κεβρηνίαν διήκειν μέχρι τῆς	Σκηψίας,	ὅριον δ´ εἶναι τὸν Σκάμανδρον
[13, 56]	τῶν Σκηψίων ταῦτα. ~Μετὰ δὲ	Σκῆψιν	Ἄνδειρα καὶ Πιονίαι καὶ ἡ
[13, 54]	Νηλεῖ παρέδωκεν· ὁ δ´ εἰς	Σκῆψιν	κομίσας τοῖς μετ´ αὐτὸν παρέδωκεν,
[13, 53]	βασίλειον τοῦ Αἰνείου γεγονέναι τὴν	Σκῆψιν,	μέσην οὖσαν τῆς τε ὑπὸ
[13, 52]	σταδίοις ἑξήκοντα εἰς τὴν νῦν	Σκῆψιν	μετῳκίσθησαν ὑπὸ Σκαμανδρίου τε τοῦ
[13, 33]	μεσημβρίαν τεταμένη μέχρι τῶν κατὰ	Σκῆψιν	τόπων, τῇ δ´ ἐπὶ τὰς
[13, 33]	τοῖς τε Κεβρηνοῖς καὶ τοῖς	Σκηψίοις,	ἕως Ἀντίγονος αὐτοὺς συνῴκισεν εἰς
[13, 58]	γενέσθαι φησὶ Δημήτριος αὐτοὺς ὁ	Σκήψιος	ἀντὶ Αἰολέων. καθ´ Ὅμηρον μέντοι
[13, 51]	Ἄντανδρος Λελέγων πόλις. ὁ δὲ	Σκήψιος	ἐν ταῖς παρακειμέναις τίθησιν, ὥστ´
[13, 53]	τὴν οἰκείαν. ~Οἴεται δ´ ὁ	Σκήψιος	καὶ βασίλειον τοῦ Αἰνείου γεγονέναι
[13, 27]	Ταύρου. φησὶ γοῦν Δημήτριος ὁ	Σκήψιος,	μειράκιον ἐπιδημήσας εἰς τὴν πόλιν
[13, 52]	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν συνεπόλισε τοὺς	Σκηψίους	Ἀντίγονος, εἶτ´ ἀπέλυσε Λυσίμαχος, καὶ
[13, 33]	ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, τοὺς δὲ	Σκηψίους	ἐπανελθεῖν εἰς τὴν οἰκείαν ἐπιτρέψαντος
[13, 52]	ἐγγὺς Πολίχνας· ἐκαλεῖτο δὲ τότε	Σκῆψις,	εἴτ´ ἄλλως εἴτ´ ἀπὸ τοῦ
[13, 55]	γὰρ ἀμφότερα. περὶ μὲν τῶν	Σκηψίων	ταῦτα. ~Μετὰ δὲ Σκῆψιν Ἄνδειρα
[13, 5]	ἔχουσα πρόποδας ἡ Ἴδη καὶ	σκολοπενδρώδης	οὖσα τὸ σχῆμα ἐσχάτοις ἀφορίζεται
[13, 48]	ὑπόκειται τῷ ποδὶ τοῦ ξοάνου·	Σκόπα	δ´ ἐστὶν ἔργα τοῦ Παρίου·
[13, 37]	~ὅ τε Πολίτης „ὃς Τρώων	σκοπὸς	ἷζε ποδωκείῃσι πεποιθώς, τύμβῳ ἐπ´
[13, 27]	τὸ παλαιὸν Ἴλιον καθ´ Ὅμηρον	σκοποῦσιν,	ἐκ τῶν τοιῶνδε τεκμαίρονται. πρότερον
[13, 22]	πυθόμενος μετὰ τὴν ἀπὸ τῶν	Σκυθῶν	ἐπάνοδον τοὺς νομάδας παρασκευάζεσθαι διαβαίνειν
[13, 4]	Πράκτιον) ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου πρόεισι·	Σκύλαξ	δὲ ὁ Καρυανδεὺς ἀπὸ Ἀβύδου
[13, 48]	ἀρουραίων μυῶν ἐξανθῆσαν διαφαγεῖν ὅσα	σκύτινα	τῶν τε ὅπλων καὶ τῶν
[13, 62]	ἄδηλον εἴτε τὸν αὐτὸν τῷ	Σμινθεῖ	εἴθ´ ἕτερον. ~Ἡ δὲ Χρῦσα
[13, 46]	μαρτυρεῖ „Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις,	Σμινθεῦ.	περίκειται δ´ αὐτῇ νησία πλείω,
[13, 64]	τοὺς μύας, ἀφ´ ὧν ὁ	Σμινθεύς,	ἐπειδὴ σμίνθοι οἱ μύες, δεῦρο
[13, 61]	{τὴν ἔχουσαν} τὸ ἱερὸν τοῦ	Σμινθέως	Ἀπόλλωνος ἐμφαίνει, εἴπερ ἡ Χρυσηὶς
[13, 48]	Χρύσῃ ταύτῃ καὶ τὸ τοῦ	Σμινθέως	Ἀπόλλωνός ἐστιν ἱερόν, καὶ τὸ
[13, 46]	λιμένας δύο καὶ ἱερὸν τοῦ	Σμινθέως	Ἀπόλλωνος, καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς
[13, 63]	ἦν καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ	Σμινθέως	Ἀπόλλωνος καὶ ἡ Χρυσηίς· ἠρήμωται
[13, 48]	πολλαχοῦ δ´ ἐστὶ τὸ τοῦ	Σμινθέως	ὄνομα· καὶ γὰρ περὶ αὐτὴν
[13, 48]	ἱερὸν Σμινθίου δύο τόποι καλοῦνται	Σμίνθια·	καὶ ἄλλοι δ´ ἐν τῇ
[13, 48]	Παριανῇ δ´ ἔστι χωρίον τὰ	Σμίνθια	καλούμενον, καὶ ἐν Ῥόδῳ καὶ
[13, 48]	καλοῦσι δὲ νῦν τὸ ἱερὸν	Σμίνθιον.	χωρὶς γοῦν καὶ τὸ Ἁλήσιον
[13, 48]	χωρὶς τοῦ κατὰ τὸ ἱερὸν	Σμινθίου	δύο τόποι καλοῦνται Σμίνθια· καὶ
[13, 64]	ἀφ´ ὧν ὁ Σμινθεύς, ἐπειδὴ	σμίνθοι	οἱ μύες, δεῦρο μετενεκτέον. παραμυθοῦνται
[13, 57]	σχολήν, καταλιπὼν δὲ Χρυσίππῳ τῷ	Σολεῖ·	ἐνταῦθα δὲ καὶ Ἀριστοτέλης διέτριψε
[13, 66]	εἶναι καὶ δίκας λέγειν καὶ	σοφιστεύειν	τὰ ῥητορικά· καὶ δὴ καὶ
[13, 53]	τὴν Μενελάου παρ´ αὐτῷ ξενίαν.	Σοφοκλῆς	γοῦν ἐν τῇ ἁλώσει τοῦ
[13, 38]	ὁ Μιτυληναῖος, εἷς τῶν ἑπτὰ	σοφῶν	λεγομένων, πλεύσας ἐπὶ τὸν Φρύνωνα
[13, 23]	αὑτά, χρυσεῖα ἔχοντα ἃ νῦν	σπάνιά	ἐστιν, ἐξαναλωμένα, καθάπερ τὰ ἐν
[13, 25]	ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι κάρηνα ἐν	σπέσσι	γλαφυροῖσι, „θεμιστεύει δὲ ἕκαστος παίδων
[13, 25]	καὶ τὰς ἀκρωρείας κατεχόντων ἐν	σπηλαίοις	τισίν· „ἀλλὰ τά γ´ ἄσπαρτα
[13, 54]	κείμενα· ἐπειδὴ δὲ ᾔσθοντο τὴν	σπουδὴν	τῶν Ἀτταλικῶν βασιλέων ὑφ´ οἷς
[13, 32]	τῷ δὲ προτέρῳ τριάκοντα ἄλλοις	σταδίοις	ἀνωτέρῳ κατὰ τὸ πρὸς τὴν
[13, 25]	ἔστιν, ἀλλὰ σχεδόν τι τριάκοντα	σταδίοις	ἀνωτέρω πρὸς ἕω καὶ πρὸς
[13, 51]	ἔστι χωρίον τι ἐν τετταράκοντα	σταδίοις,	εἶτ´ ἐν ὀγδοήκοντα Ἄσσος μικρὸν
[13, 67]	Ἐλαΐτην καλούμενον κόλπον ἐν τριάκοντα	σταδίοις	ἐκδίδωσιν. ἐν δὲ τῷ πέραν
[13, 52]	ἐτυμολογεῖσθαι φωναῖς· ὕστερον δὲ κατωτέρω	σταδίοις	ἑξήκοντα εἰς τὴν νῦν Σκῆψιν
[13, 35]	δὲ τῆς Ἰλιέων κώμης δέκα	σταδίοις	ἐστὶν ἡ Καλλικολώνη, λόφος τις,
[13, 48]	χωρία ταῦτα, ὡς ἐν διακοσίοις	σταδίοις	ἢ μικρῷ πλείοσιν· ὡς δ´
[13, 68]	τοῦ Περγάμου. ~Εἶτ´ ἐν ἑκατὸν	σταδίοις	ἡ Κάνη, τὸ ἀνταῖρον ἀκρωτήριον
[13, 11]	ἐκβολῆς τοῦ Αἰσήπου σχεδόν τι	σταδίοις	κολωνὸς ἔστιν, ἐφ´ ᾧ τάφος
[13, 43]	οὗτος ἑκατόν που καὶ εἴκοσι	σταδίοις	Σκήψεως, ἐξ οὗ ὅ τε
[13, 65]	ἡ Θήβη διέχει εἰς ἑβδομήκοντα	σταδίους,	Ἀνδείρων δὲ ἑξήκοντα. πάντα δὲ
[13, 4]	ὁ Λαμψακηνὸς τριακοσίους ἄλλους ἀφαιρεῖ	σταδίους,	ἀπὸ Πρακτίου ἀρχόμενος (τοσοῦτοι γάρ
[13, 36]	τινὰ λέξει τόπον ὅσον δώδεκα	σταδίους	διεστῶτα τῆς πόλεως, {τὸ} ἐπὶ
[13, 35]	δὲ νῦν Ἰλίου καὶ πεντήκοντα	σταδίους	διέχει. ὅ τε ἐρινεός, τραχύς
[13, 35]	παλαιὸν Ἴλιον ἱδρῦσθαι πρότερον, τριάκοντα	σταδίους	διέχον ἀπὸ τῆς νῦν πόλεως.
[13, 67]	Περγαμηνῶν ἐπίνειον, ἑκατὸν καὶ εἴκοσι	σταδίους	διέχουσα τοῦ Περγάμου. ~Εἶτ´ ἐν
[13, 32]	τὸν Ἀχαιῶν λιμένα ὅσον δώδεκα	σταδίους	διέχουσα, τῷ δὲ προτέρῳ τριάκοντα
[13, 35]	τὴν μάχην παρατετάσθαι· τετταράκοντα δὲ	σταδίους	διεχούσης τῆς Καλλικολώνης ἀπὸ τοῦ
[13, 67]	τῶν Ἀνδείρων ἑκατὸν καὶ τριάκοντα	σταδίους·	ἔδειξε δὲ τὴν ὑπονομὴν χίμαρος
[13, 36]	Σκάμανδρος ἐκδίδωσι διέχων τοῦ Ἰλίου	σταδίους	εἴκοσιν. εἰ δὲ φήσει τις
[13, 22]	Σηστὸς διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά που	σταδίους	ἐκ λιμένος εἰς λιμένα, τὸ
[13, 18]	αὐτῆς ὅσον ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν	σταδίους·	ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον Πιτυοῦσσα, καθάπερ
[13, 67]	Καΐκου δώδεκα διέχουσα τοῦ ποταμοῦ	σταδίους	Ἐλαία πόλις Αἰολικὴ καὶ αὕτη,
[13, 44]	διέχει τῆς καλῆς πεύκης ἑξήκοντα	„σταδίους·	ἐμβάλλει δ´ εἰς τὸν Αἴνιον.
[13, 10]	Ἴδης ἔστιν, ἀπέχουσα Κυζίκου μὲν	σταδίους	ἐνενήκοντα καὶ ἑκατόν, τῆς δ´
[13, 69]	διέχουσα οὐδεμιᾶς αὐτῶν ὑπὲρ ἑβδομήκοντα	σταδίους	ἐντὸς τοῦ Καΐκου, καὶ ὁ
[13, 22]	ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ που	σταδίους	ἐπὶ πύργον τινὰ κατ´ ἀντικρὺ
[13, 23]	ἐπὶ Αἴσηπον περὶ ἑπτακοσίους φασὶ	σταδίους,	εὐθυπλοίᾳ δὲ ἐλάττους. ~Ἔξω δὲ
[13, 61]	δ´ ἀμφότεραι· διέχουσι δὲ Ἀδραμυττίου	σταδίους	ἡ μὲν ἑξήκοντα ἡ δὲ
[13, 65]	δὲ τῆς παλαιᾶς Χρύσης εἴκοσι	σταδίους,	καὶ αὐτῆς ἐν ἄλσει τὸ
[13, 44]	πρὸς „ἄρκτον ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα	σταδίους.	Κάρησος „δ´ ἀπὸ Μαλοῦντος ῥεῖ,
[13, 33]	τῆς Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ πολλοὺς	σταδίους	κατὰ τὸ πρὸς ἕω μέρος.
[13, 28]	Δάρδανος, διέχουσα τῆς Ἀβύδου ἑβδομήκοντα	σταδίους.	μεταξύ τε ὁ Ῥοδίος ἐκπίπτει
[13, 37]	ἀσφαλοῦς χάριν· πέντε γὰρ διέχει	σταδίους	ὁ νῦν δεικνύμενος τοῦ Αἰσυήτου
[13, 43]	τέλος, σχεδόν τι καὶ πεντακοσίους	σταδίους.	παρέχει δὲ λόγον πῶς φησὶν
[13, 22]	τὸ ἴσον Λαμψάκου καὶ Ἰλίου,	σταδίους	περὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα
[13, 19]	ἐκτὸς Ἑλλησποντίᾳ θαλάττῃ, Ἰλίου διέχουσαι	σταδίους	τετταράκοντα πρὸς τοῖς ἑκατόν· ἐξ
[13, 45]	τῆς μὲν Νέας διέχειν πεντήκοντα	σταδίους,	τοῦ δὲ ποταμοῦ τοῦ Αἰσήπου
[13, 51]	διέχουσι γὰρ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα	σταδίους.	τούτων δὲ καθύπερθε Κεβρήνιοι, τούτων
[13, 46]	Τένεδος, οὐ πλείους τῶν τετταράκοντα	σταδίων	διέχουσα τῆς ἠπείρου· ἔχει δὲ
[13, 18]	δίαρμα μὴ πλέον εἶναι τετταράκοντα	σταδίων.	~Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ Λαμψάκου
[13, 51]	ἄκραν δίαρμα ἑκατὸν καὶ εἴκοσι	σταδίων.	ἐντὸς δὲ ἥ τε Ἄντανδρός
[13, 65]	δὲ τῇ μεσογαίᾳ ἀπὸ πεντήκοντα	σταδίων	ἐστὶν ἡ Θήβη ἔρημος, ἥν
[13, 63]	ἐπὶ τὸ ναύσταθμον ἑπτακοσίων που	σταδίων	ἐστὶν ἡμερήσιός πως, ὅσον φαίνεται
[13, 46]	δὲ τὴν περίμετρον ὅσον ὀγδοήκοντα	σταδίων	καὶ πόλιν Αἰολίδα καὶ λιμένας
[13, 17]	ὕστερον· οἱ δ´ ἀπὸ τετταράκοντα	σταδίων	Λαμψάκου δεικνύουσι λόφον, ἐφ´ ᾧ
[13, 43]	δ´ ἀλλήλαις πλησιάζουσιν ἐν εἴκοσι	σταδίων	περιεχόμεναι „διαστήματι· πλεῖστον δ´ ἀφέστηκεν
[13, 26]	καὶ τεῖχος περιεβάλετο ὅσον τετταράκοντα	σταδίων,	συνῴκισέ τε εἰς αὐτὴν τὰς
[13, 32]	τοῦ Ἀχιλλέως μνήματος εὐθυπλοούντων ἑξήκοντα	σταδίων·	ὑποπέπτωκε δὲ τῷ Ἰλίῳ πᾶσα,
[13, 27]	ὥστε μηδὲ κεραμωτὰς ἔχειν τὰς	στέγας·	Ἡγησιάναξ δὲ τοὺς Γαλάτας περαιωθέντας
[13, 22]	τὸ σχῆμα, ἡ ποιοῦσα τὰ	στενὰ	τὰ κατὰ τὸ ζεῦγμα· ἀντίκειται
[13, 33]	δ´ ἡ μὲν παρώρειός ἐστι	στενή,	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν
[13, 5]	{τὰ} μέχρι τῶν κατ´ Ἄβυδον	στενῶν,	εἶτ´ ἔξω τῆς Προποντίδος τὰ
[13, 5]	Προποντίδος ἀπὸ τῶν περὶ Ἄβυδον	στενῶν	ἐπὶ τὸν Αἴσηπον καὶ τὴν
[13, 35]	ὑποπέπτωκεν, ὥστε τὸ „λαὸν δὲ	στῆσον	„παρ´ ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα ἀμβατός
[13, 45]	τούτων ὥστε τριάκοντα βίβλους συγγράψαι	στίχων	ἐξήγησιν μικρῷ πλειόνων ἑξήκοντα, τοῦ
[13, 3]	υἱὸν ἐκείνου περαιῶσαι τὸν Αἰολικὸν	στόλον	εἰς τὴν νῦν Κυζικηνὴν τὴν
[13, 27]	ἔτει μόλις εἷλε τὸν χιλιόναυν	στόλον	ἔχων καὶ τὴν σύμπασαν Ἑλλάδα
[13, 3]	ἀλλὰ τὸν μὲν τοῦ Πενθίλου	στόλον	φθῆναι περαιωθέντα ἐκ τῆς Θρᾴκης
[13, 3]	Ὀρέστην μὲν γὰρ ἄρξαι τοῦ	στόλου,	τούτου δ´ ἐν Ἀρκαδίᾳ τελευτήσαντος
[13, 67]	ὑπονομὴν χίμαρος ἐμπεσὼν εἰς τὸ	στόμα	καὶ ἀνευρεθεὶς τῇ ὑστεραίᾳ κατὰ
[13, 31]	προσχοῦσι τὴν παραλίαν καὶ τυφλὸν	στόμα	τε καὶ λιμνοθαλάττας καὶ ἕλη
[13, 69]	λάρνακα περαιωθεῖσαν ἐκπεσεῖν εἰς τὸ	στόμα	τοῦ Καΐκου, τὸν δὲ Τεύθραντα
[13, 31]	τὸ Ἀχαϊκὸν στρατόπεδον καὶ ἡ	στομαλίμνη	καλουμένη καὶ αἱ τοῦ Σκαμάνδρου
[13, 34]	Σίγειον ἐκδιδόασι καὶ ποιοῦσι τὴν	στομαλίμνην	καλουμένην. διείργει δ´ ἑκάτερον τῶν
[13, 22]	Δαρδάνῳ Γύγας· ἐπίκειται δὲ τῷ	στόματι	τῆς Προποντίδος καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου,
[13, 51]	ἀφροδίσιον ἵδρυται. πλάτος δὲ τοῦ	στόματός	ἐστιν ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐπὶ
[13, 59]	ὕστερον δ´ ἅμα τοῖς Καρσὶ	στρατευόμενοι	κατεμερίσθησαν εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα
[13, 38]	λεγομένων, πλεύσας ἐπὶ τὸν Φρύνωνα	στρατηγὸν	διεπολέμει τέως διατιθεὶς καὶ πάσχων
[13, 66]	βουλὴν ἀπέσφαξε τῶν πολιτῶν Διόδωρος	στρατηγὸς	χαριζόμενος τῷ βασιλεῖ, προσποιούμενος δ´
[13, 57]	ὑπηρετῶν τότε τοῖς Πέρσαις καὶ	στρατηγῶν,	προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ πρὸς ἑαυτὸν
[13, 22]	αἱ πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ	στρατιᾷ.	συνέβη δὲ πρὸς ταῖς ἄλλαις
[13, 3]	ὄντας Ἀγαμέμνονος, συναγαγεῖν μὲν τὴν	στρατιὰν	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον καθ´
[13, 3]	ἄμεινον περαιῶσαι τὸ πλέον τῆς	στρατιᾶς	εἰς Λέσβον καὶ κατασχεῖν αὐτήν·
[13, 27]	Βιθυνίαν αὐτὸς κατεστάθη κύριος τῆς	στρατιᾶς,	καὶ προελθὼν εἰς Ἴλιον, οὐ
[13, 59]	δὲ καὶ ἐν τῇ νῦν	Στρατονικέων	πολίχνιόν ἐστιν. ἐν ὅλῃ δὲ
[13, 57]	οἰκείως εἰρῆσθαι δοκεῖ τὸ τοῦ	Στρατονίκου	τοῦ κιθαριστοῦ „Ἄσσον ἴθ´, ὥς
[13, 31]	Ἀχαιῶν λιμὴν καὶ τὸ Ἀχαϊκὸν	στρατόπεδον	καὶ ἡ στομαλίμνη καλουμένη καὶ
[13, 57]	μεγάλῳ. ἐντεῦθεν ἦν Κλεάνθης, ὁ	στωικὸς	φιλόσοφος, ὁ διαδεξάμενος τὴν Ζήνωνος
[13, 7]	ἰῇ ἄρα γεινόμεθ´ αἴσῃ ἀμφότεροι,	σὺ	μὲν ἐν Τροίῃ Πριάμου ἐνὶ
[13, 7]	καθ´ ὑπερβατόν „ἀμφότεροι ἐν Τροίῃ,	σὺ	μὲν „Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ
[13, 59]	Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν, ὡς Καλλισθένης ἱστορεῖ·	Συάγγελα	δὲ καὶ Μύνδον διεφύλαξε. τοῖς
[13, 27]	ποιητοῦ ζῆλον καὶ κατὰ τὴν	συγγένειαν	τὴν ἀπὸ τῶν Αἰακιδῶν τῶν
[13, 14]	ἐκείνων. ἐνταῦθα μυθεύουσι τοὺς Ὀφιογενεῖς	συγγένειάν	τινα ἔχειν πρὸς τοὺς ὄφεις·
[13, 27]	καὶ Ἀλέξανδρον· ἐκεῖνος γὰρ κατὰ	συγγενείας	ἀνανέωσιν ὥρμησε προνοεῖν αὐτῶν, ἅμα
[13, 27]	καὶ τῆς πρὸς τοὺς Ἰλιέας	συγγενείας	γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια, ἐπερρώσθη πρὸς
[13, 1]	τῇ γραφῇ. πρὸς τοῦτο δὲ	συγγνώμης	δεῖ καὶ παρακλήσεως, ὅπως τὴν
[13, 55]	ῥητορεύων τὸ πλέον ἐν τοῖς	συγγράμμασιν·	ἐχρήσατο δὲ φράσεώς τινι χαρακτῆρι
[13, 1]	τε καὶ βαρβάρων, καὶ οἱ	συγγραφεῖς	οὐχὶ τὰ αὐτὰ γράφοντες περὶ
[13, 19]	Λαμψάκου δὲ Χάρων τε ὁ	συγγραφεὺς	καὶ Ἀδείμαντος καὶ Ἀναξιμένης ὁ
[13, 45]	περὶ τούτων ὥστε τριάκοντα βίβλους	συγγράψαι	στίχων ἐξήγησιν μικρῷ πλειόνων ἑξήκοντα,
[13, 36]	τὴν Ἀλεξανδρίνην Ἑστίαιαν μάρτυρα, τὴν	συγγράψασαν	περὶ τῆς Ὁμήρου Ἰλιάδος, πυνθανομένην
[13, 66]	ὑπὲρ τῆς Ἀσίας ἐπὶ τῆς	συγκλήτου	καθ´ ὃν καιρὸν αἰτίαν εἶχε
[13, 22]	χρόνῳ καὶ τοῦτο αἴτιον τῆς	συγχύσεως	τῶν τόπων. περὶ δὲ Σηστοῦ
[13, 63]	Ἀπόλλωνος ἱερόν· ὁ ποιητὴς δὲ	συζεύγνυσιν	„ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλαν τε
[13, 68]	δεῖ δὲ μακρῶς τὴν δευτέραν	συλλαβὴν	ἐκφέρειν Αἰγάν, ὡς ἀκτὰν καὶ
[13, 19]	ἀμφοτέρως, καὶ προσθεὶς τὴν πρώτην	συλλαβήν	„καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ, καὶ ἀφελών
[13, 57]	ἅμα καὶ πραγμάτων προσποιητῶν χάριν,	συλλαβὼν	δ´ ἀνέπεμψεν ὡς τὸν βασιλέα,
[13, 20]	χωρία, περὶ ὧν οὕτως εἴρηκε	συλλαβὼν	ὁ ποιητὴς καὶ τὴν Λαμψακηνὴν
[13, 54]	γὰρ μετὰ τὴν Ἀπελλικῶντος τελευτὴν	Σύλλας	ἦρε τὴν Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκην ὁ
[13, 27]	πόλεως. τοῦτον μὲν οὖν ἐπελθὼν	Σύλλας	κατέλυσε, καὶ τὸν Μιθριδάτην κατὰ
[13, 28]	ἀρχαῖον κτίσμα. ἐνταῦθα δὲ συνῆλθον	Σύλλας	τε Κορνήλιος ὁ τῶν Ῥωμαίων
[13, 43]	τὴν Προποντίδα ἐκ πλειόνων πηγῶν	συλλειβόμενοι,	ὁ δὲ „Σκάμανδρος ἐπὶ δύσιν
[13, 2]	τὴν τῆς Προποντίδος παραλίαν εἶναι	συμβαίνει,	ἀπὸ δὲ Ἀβύδου μέχρι Λεκτοῦ
[13, 54]	ὅπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	συμβαίνει	τῶν εἰς πρᾶσιν γραφομένων βιβλίων
[13, 25]	τὰ κάτω μέρη τὰς τότε	συμβαινούσας	ὑπολαμβάνω καὶ βίων καὶ πολιτειῶν
[13, 34]	μικρὸν ἔμπροσθεν τοῦ νῦν Ἰλίου	συμβάλλουσιν,	εἶτ´ ἐπὶ τὸ Σίγειον ἐκδιδόασι
[13, 11]	Δαρείου σατράπας ἀνὰ κράτος ἐνίκησε	συμβαλών,	καὶ πᾶσαν τὴν ἐντὸς τοῦ
[13, 27]	κατέλυσε, καὶ τὸν Μιθριδάτην κατὰ	συμβάσεις	εἰς τὴν οἰκείαν ἀπέπεμψε, τοὺς
[13, 53]	ὅπου ἂν τὴν τράπεζαν καταφάγῃ·	συμβῆναι	δὲ τῆς Λατίνης περὶ τὸ
[13, 48]	ἂν οἱ γηγενεῖς αὐτοῖς ἐπιθῶνται·	συμβῆναι	δὲ τοῦτ´ αὐτοῖς φασι περὶ
[13, 59]	Ἀθηνᾶς πώγωνα ἴσχειν· τρὶς δὲ	συμβῆναι	τοῦτο αὐτοῖς. Πήδασον δὲ καὶ
[13, 48]	Ἀπόλλωνός ἐστιν ἱερόν, καὶ τὸ	σύμβολον	τὸ τὴν ἐτυμότητα τοῦ ὀνόματος
[13, 53]	τῆς θύρας τοῦ Ἀντήνορος προτεθῆναι	σύμβολον	τοῦ ἀπόρθητον ἐαθῆναι τὴν οἰκίαν.
[13, 2]	ἄλλων ἐπικούρων πλῆθος ἐν τοῖς	συμμάχοις	διαριθμεῖται. ~Οἱ δ´ ὕστερον τοὺς
[13, 25]	τὴν πόλιν, ὕστατα δ´ ἐνταῦθα	συμμεῖναι	κατὰ Κροῖσον μάλιστα. τὰς δὴ
[13, 33]	Ἀλεξάνδρειαν· τοὺς μὲν οὖν Κεβρηνιέας	συμμεῖναι	τοῖς ἄλλοις ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ,
[13, 18]	πόλις ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἀξιόλογος,	συμμένουσα	καλῶς, ὥσπερ καὶ ἡ Ἄβυδος·
[13, 38]	πλεῖσται τῶν κατοικιῶν, αἱ μὲν	συμμένουσαι	καὶ νῦν αἱ δ´ ἠφανισμέναι.
[13, 27]	αὐτοῖς συνεφύλαξε καὶ μέχρι νῦν	συμμένουσιν	ἐν τούτοις. ὅτι δ´ οὐκ
[13, 27]	χιλιόναυν στόλον ἔχων καὶ τὴν	σύμπασαν	Ἑλλάδα συστρατεύουσαν, ταύτην αὐτὸς δεκάτῃ
[13, 38]	Λεσβίων ἐπιδικαζομένων σχεδόν τι τῆς	συμπάσης	Τρῳάδος· ὧν δὴ καὶ κτίσματά
[13, 31]	καὶ αἱ τοῦ Σκαμάνδρου ἐκβολαί.	συμπεσόντες	γὰρ ὅ τε Σιμόεις καὶ
[13, 44]	πλείους πηγαὶ τοῦ αὐτοῦ ποταμοῦ.	~συμπίπτει	δ´ εἰς αὐτὸν ὁ Ἄνδιρος
[13, 22]	πύργον, κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ πλοῖα	συμπράττοντος	τοῦ ῥοῦ πρὸς τὴν περαίωσιν·
[13, 36]	πόλεως, {τὸ} ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον	συμπροστιθείς	διότι τοῦτο πᾶν πρόχωμα τῶν
[13, 42]	τόπον ἐκεῖνον, εἴτε διὰ τὰς	συμφορὰς	εἴτε καὶ καταρασαμένου τοῦ Ἀγαμέμνονος
[13, 22]	καὶ ἡ Ἄβυδος τῆς αὐτῆς	συμφορᾶς·	ἐνέπρησε δὲ πυθόμενος μετὰ τὴν
[13, 34]	νῦν Ἰλίου τὴν ἀρχὴν ἔχων	συμφυὴς	αὐτῷ, τεινόμενος δ´ ἕως τῆς
[13, 48]	τοῖς δ´ Ὁμήρου μᾶλλον ἔπεσι	συμφωνεῖ	τὰ ἐν τῷ Θήβης πεδίῳ
[13, 7]	τὴν πεπορθημένην ἤπειρον· πεπόρθηται δὲ	σὺν	ἄλλοις τόποις καὶ τὰ ἀντικείμενα
[13, 53]	εἰς Αἴγεσταν κατᾶραι τῆς Σικελίας	σὺν	Ἐλύμῳ Τρωὶ καὶ Ἔρυκα καὶ
[13, 32]	Ἡρακλέους λόγῳ, εἴπερ „ἓξ οἴῃς	σὺν	νηυσὶ „καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου
[13, 7]	ἀφαιρεῖσθαι τὰ κύκλῳ „δώδεκα δὴ	σὺν	νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων, πεζὸς
[13, 3]	καὶ αὐτοὺς ἀπογόνους ὄντας Ἀγαμέμνονος,	συναγαγεῖν	μὲν τὴν στρατιὰν κατὰ τὸν
[13, 54]	σχολὴν ἀπέλιπε, πρῶτος ὧν ἴσμεν	συναγαγὼν	βιβλία καὶ διδάξας τοὺς ἐν
[13, 44]	ἴσον „ἀλλήλων διέχοντα, εἶτα πάλιν	συναγομένην	εἰς μίαν „κορυφήν, ἀποτελοῦσαν τὸ
[13, 55]	Μιθριδάτην δὲ θεραπεύσας τὸν Εὐπάτορα	συναπῆρεν	εἰς τὸν Πόντον ἐκείνῳ μετὰ
[13, 66]	τὰ ῥητορικά· καὶ δὴ καὶ	συναπῆρεν	εἰς τὸν Πόντον τῷ βασιλεῖ·
[13, 22]	εὐερκῆ δέ, καὶ σκέλει διπλέθρῳ	συνάπτειν	πρὸς τὸν λιμένα, καὶ διὰ
[13, 51]	καὶ οὗτοι καὶ τῇ παραλίᾳ	συνάπτοντες	μᾶλλον τῇ κατὰ Ἀδραμύττιον. μετὰ
[13, 53]	οὔ „τι τίεσκε, τοὺς δὲ	συνάρχοντας	Ἀντηνορίδας καὶ αὐτὸν τὸν Ἀντήνορα
[13, 40]	τοῦτο ὡς οὐδὲ τελέως ἠφανίσθαι	συνέβαινεν	τὴν πόλιν κατὰ τὴν ἅλωσιν
[13, 22]	πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ.	συνέβη	δὲ πρὸς ταῖς ἄλλαις μεταβολαῖς
[13, 54]	ἐξέδωκεν ἁμαρτάδων πλήρη τὰ βιβλία.	συνέβη	δὲ τοῖς ἐκ τῶν περιπάτων
[13, 40]	τῇ ναυαγίᾳ κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς	συνέβη	ἢ κατὰ τοιαύτην αἰτίαν, ἀλλ´
[13, 40]	Λοκρίδας πεμφθῆναι Περσῶν ἤδη κρατούντων	συνέβη.	~Οὕτω μὲν δὴ λέγουσιν οἱ
[13, 28]	Μιθριδάτης ὁ κληθεὶς Εὐπάτωρ, καὶ	συνέβησαν	πρὸς ἀλλήλους ἐπὶ καταλύσει τοῦ
[13, 38]	τοῦ Φρύνωνος, ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν σκευὴν	συνέδραμε,	καὶ τῷ μὲν ἀμφιβλήστρῳ περιέβαλε
[13, 7]	φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. οὗ τῇ θυγατρὶ	συνελθὼν	Πρίαμος γεννᾷ τὸν Λυκάονα καὶ
[13, 26]	εἶθ´ ἑαυτῶν· καὶ δὴ καὶ	συνέμεινε	καὶ αὔξησιν ἔσχε, νῦν δὲ
[13, 27]	πολιορκίας ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ.	συνεπέμφθη	δὲ ὁ Φιμβρίας ὑπάτῳ Ὀυαλερίῳ
[13, 52]	τιμάς· εἶτ´ εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν	συνεπόλισε	τοὺς Σκηψίους Ἀντίγονος, εἶτ´ ἀπέλυσε
[13, 52]	εἰς ὀλιγαρχίαν μετέστησαν, εἶτα Μιλήσιοι	συνεπολιτεύθησαν	αὐτοῖς καὶ δημοκρατικῶς ᾤκουν· οἱ
[13, 68]	αὐτὸ δὲ καθ´ αὑτὸ ἱκανῶς	συνέσταλται,	προσνεύει δὲ ἐπὶ τὸ Αἰγαῖον
[13, 36]	τὴν νῦν πόλιν ὁ πόλεμος	συνέστη,	καὶ τὸ Τρωικὸν πεδίον, ὃ
[13, 57]	Ἀριστοτέλους· ἐπανελθὼν δὲ τῷ δεσπότῃ	συνετυράννησε,	πρῶτον ἐπιθεμένῳ τοῖς περὶ Ἀταρνέα
[13, 27]	ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἀλειτουργησίαν αὐτοῖς	συνεφύλαξε	καὶ μέχρι νῦν συμμένουσιν ἐν
[13, 50]	αὐτόν. οὗτοι δ´ οἱ τόποι	συνεχεῖς	εἰσι τῇ Δαρδανίᾳ καὶ τῇ
[13, 51]	τῶν Κιλίκων· οὗτοι γάρ εἰσι	συνεχεῖς	τοῖς Λέλεξι μᾶλλόν πως τὸ
[13, 37]	περίδρομος ἡ νῦν διὰ τὴν	συνεχῆ	ῥάχιν· ἡ δὲ παλαιὰ ἔχει
[13, 47]	συνεχής· νῦν δ´ ἡ Ἀλεξάνδρεια	συνεχής	ἐστι τῷ Ἀχαιίῳ· τὰ δὲ
[13, 47]	Κολωνῶν. ~Ἦν δὲ τῷ Ἀχαιίῳ	συνεχὴς	ἥ τε Λάρισα καὶ Κολωναί,
[13, 30]	λόφῳ κειμένη καὶ τῷ Ῥοιτείῳ	συνεχὴς	ᾐὼν ἁλιτενής, ἐφ´ ᾗ μνῆμα
[13, 47]	Ἁμαξιτὸς ἡ τῷ Λεκτῷ ὑποκειμένη	συνεχής·	νῦν δ´ ἡ Ἀλεξάνδρεια συνεχής
[13, 14]	ἄρρενας τοῖς ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι	συνεχῶς	ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς, πρῶτον
[13, 10]	Αἴσηπος ὅσον ὀγδοήκοντα. ἐπιμερίζει δὲ	συνεχῶς	τὰ κατὰ τὴν μετὰ τὸν
[13, 59]	Μαύσωλος εἰς μίαν τὴν Ἁλικαρνασὸν	συνήγαγεν,	ὡς Καλλισθένης ἱστορεῖ· Συάγγελα δὲ
[13, 70]	αὐτοῖς. τῷ δὲ λόγῳ τούτῳ	συνηγορεῖ	τὸ ἐν τῇ Ἐλαΐτιδι χειμαρρῶδες
[13, 42]	τοῖς Ἰλιεῦσιν, οἷος ἐκείνου θυμός,	συνηγορεῖ	τὸ τὴν αὐτὴν εἶναι πόλιν
[13, 53]	ἐπ´ αὐτῷ κρέασιν. Ὅμηρος μέντοι	συνηγορεῖν	οὐδετέροις ἔοικεν, οὐδὲ τοῖς περὶ
[13, 69]	Ἀρκάδος θυγάτηρ τῷ Μυσῶν βασιλεῖ	συνῆλθε	καὶ ὁ ἐξ αὐτῆς διεδέξατο
[13, 28]	τὸ ἀρχαῖον κτίσμα. ἐνταῦθα δὲ	συνῆλθον	Σύλλας τε Κορνήλιος ὁ τῶν
[13, 25]	τοὺς κατακλυσμοὺς τρία πολιτείας εἴδη	συνίστασθαι·	πρῶτον μὲν τὸ ἐπὶ τὰς
[13, 48]	δ´ ἐστὶν ἔργα τοῦ Παρίου·	συνοικειοῦσι	δὲ καὶ τὴν ἱστορίαν εἴτε
[13, 58]	κτίσμα τὰ Γάργαρα, οὐκ εὖ	συνοικούμενα·	ἐποίκους γὰρ οἱ βασιλεῖς εἰσήγαγον
[13, 44]	Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος πολλαῖς κώμαις	συνοικουμένης	καὶ γεωργουμένης καλῶς, παρακειμένης τῇ
[13, 54]	τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέας βιβλιοθήκης	σύνταξιν.	Θεόφραστος δὲ Νηλεῖ παρέδωκεν· ὁ
[13, 64]	πάρνοπας καλούντων Βοιωτῶν, καὶ θυσία	συντελεῖται	πορνοπίωνι Ἀπόλλωνι. ~Μυσία μὲν οὖν
[13, 35]	μάχης ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ πεδίῳ	συντελουμένης	πιθανῶς ἂν ὁ Ἄρης ἄλλοτε
[13, 8]	ἡμεῖς ἀτόπως περιοδεύσαιμεν, εἰς ταὐτὸ	συντιθέντες	τήν τε Αἰολίδα νῦν ἰδίως
[13, 8]	καὶ τὴν Τροίαν εἰς ἓν	συντιθέντος,	καὶ τῶν Αἰολέων τὴν ἀπὸ
[13, 69]	ἄλλην δέ τινα δεῖ γεγονέναι	συντυχίαν,	δι´ ἣν ἡ τοῦ Ἀρκάδος
[13, 12]	οἵπερ καὶ Ἄβυδον καὶ Προκόννησον	συνῴκισαν	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρόν, οἱ
[13, 42]	Ἀστυπαλαιεῖς οἱ τὸ Ῥοίτειον κατασχόντες	συνῴκισαν	πρὸς τῷ Σιμόεντι Πόλιον, ὃ
[13, 57]	δ´ Ἀριστοτέλει καὶ θυγατέρα ἀδελφοῦ	συνῴκισε.	Μέμνων δ´ ὁ Ῥόδιος ὑπηρετῶν
[13, 26]	τεῖχος περιεβάλετο ὅσον τετταράκοντα σταδίων,	συνῴκισέ	τε εἰς αὐτὴν τὰς κύκλῳ
[13, 33]	τοῖς Σκηψίοις, ἕως Ἀντίγονος αὐτοὺς	συνῴκισεν	εἰς τὴν τότε μὲν Ἀντιγόνειαν
[13, 47]	Ἀχαιίῳ· τὰ δὲ πολίσματα ἐκεῖνα	συνῳκισμένα	τυγχάνει, καθάπερ καὶ ἄλλα πλείω
[13, 26]	ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας ἤδη ἐπεμελήθη,	συνῳκισμένης	μὲν ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ
[13, 4]	ὅρους, Δαμάστης δ´ ἔτι μᾶλλον	συστέλλει	ἀπὸ Παρίου· καὶ γὰρ οὗτος
[13, 4]	νήσῳ χωρίου ἀνταίροντος τῷ Πριάπῳ,	συστέλλων	ἐπ´ ἔλαττον τοὺς ὅρους, Δαμάστης
[13, 27]	ἔχων καὶ τὴν σύμπασαν Ἑλλάδα	συστρατεύουσαν,	ταύτην αὐτὸς δεκάτῃ ἡμέρᾳ χειρώσαιτο,
[13, 67]	τῆς Ἀκαδημίας, Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως	συσχολαστὴς	παρὰ Πολέμωνι. καλεῖται δὲ καὶ
[13, 61]	τὰ „μὲν εὖ δάσσαντο μετὰ	σφίσιν	{υἷες Ἀχαιῶν} ἐκ δ´ „ἕλον
[13, 16]	καὶ μέταλλον μέγα λευκοῦ λίθου	σφόδρα	ἐπαινούμενον· τὰ γοῦν κάλλιστα τῶν
[13, 12]	τιμᾶν αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ	σφόδρα	εὐάμπελός ἐστιν ἡ χώρα καὶ
[13, 1]	ἀνάπτωσιν οἱ ἐντυγχάνοντες ἢ τοῖς	σφόδρα	ποθοῦσι τὴν τῶν ἐνδόξων καὶ
[13, 22]	Ἀποβάθρα, καθ´ ὃν ἐζεύγνυτο ἡ	σχεδία.	ἔστι δὲ ἡ Σηστὸς ἐνδοτέρω
[13, 37]	τῆς ἀκροπόλεως ἐσκόπευεν ἐξ ἴσου	σχεδόν	τι διαστήματος, μὴ δεόμενος μηδὲν
[13, 43]	ἀρχῆς τὸ „τοῦ Αἰσήπου τέλος,	σχεδόν	τι καὶ πεντακοσίους σταδίους. παρέχει
[13, 11]	δὲ τῆς ἐκβολῆς τοῦ Αἰσήπου	σχεδόν	τι σταδίοις κολωνὸς ἔστιν, ἐφ´
[13, 38]	τὸν ὀλυμπιονίκην πέμψαντες, Λεσβίων ἐπιδικαζομένων	σχεδόν	τι τῆς συμπάσης Τρῳάδος· ὧν
[13, 25]	πόλιν ὅπου νῦν ἔστιν, ἀλλὰ	σχεδόν	τι τριάκοντα σταδίοις ἀνωτέρω πρὸς
[13, 5]	Ἴδη καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα τὸ	σχῆμα	ἐσχάτοις ἀφορίζεται τούτοις, τῷ τε
[13, 22]	τῆς Εὐρώπης Χερρόνησος διὰ τὸ	σχῆμα,	ἡ ποιοῦσα τὰ στενὰ τὰ
[13, 44]	ἑπτὰ πόδας, εἶτ´ εἰς τρία	σχιζομένην	ἴσον „ἀλλήλων διέχοντα, εἶτα πάλιν
[13, 54]	Θεοφράστῳ παρέδωκεν, ᾧπερ καὶ τὴν	σχολὴν	ἀπέλιπε, πρῶτος ὧν ἴσμεν συναγαγὼν
[13, 57]	διαδεξάμενος τὴν Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως	σχολήν,	καταλιπὼν δὲ Χρυσίππῳ τῷ Σολεῖ·
[13, 24]	μὲν γὰρ οὐδ´ ἴχνος πόλεως	σώζεται	αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ Πλάτων μετὰ
[13, 38]	ἔχει περιδρομήν. ~Οὐδὲν δ´ ἴχνος	σώζεται	τῆς ἀρχαίας πόλεως. εἰκότως· ἅτε
[13, 53]	οὐδ´ ἡ τοῦ Σκαμανδρίου διαδοχὴ	σώζοιτ´	ἄν. πολὺ δὲ μᾶλλον τοῖς
[13, 48]	τὸ τὴν ἐτυμότητα τοῦ ὀνόματος	σῶζον,	ὁ μῦς, ὑπόκειται τῷ ποδὶ
[13, 45]	πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, ὅπως	σωθείη	τὸ „ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη.
[13, 54]	δὲ τῆς Σκήψεως οἵ τε	Σωκρατικοὶ	γεγόνασιν Ἔραστος καὶ Κορίσκος καὶ
[13, 69]	τὸν δὲ Τεύθραντα ἀναλαβόντα τὰ	σώματα	τῇ μὲν ὡς γαμετῇ χρήσασθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009