>

Livre, Chap.
[13, 44]	ὃν ὠνόμακεν ὁ ποιητής „Ῥῆσός	θ´	Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε Ῥοδίος
[13, 28]	ποιητοῦ λεγομένων καὶ οὗτος „Ῥῆσός	„θ´	Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε Ῥοδίος
[13, 43]	„Σκαμάνδρου δινήεντος· ἡ μὲν γάρ	θ´	ὕδατι λιαρῷ „ῥέει, ὅ ἐστι
[13, 5]	τὴν Κυζικηνήν· ἡ δ´ ἑσπερία	θάλαττα	ὅ τε Ἑλλήσποντός ἐστιν ὁ
[13, 68]	νότον μὲν καὶ δύσιν ἡ	θάλαττα,	πρὸς ἕω δὲ τὸ Καΐκου
[13, 5]	πρὸς δύσιν καὶ τὴν ταύτῃ	θάλατταν,	μικρὰ δ´ ἐπιστρέφοντος καὶ πρὸς
[13, 34]	δύο φησὶν ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι πρὸς	θάλατταν,	τὸν μὲν εὐθὺ Ῥοιτείου τὸν
[13, 67]	τῇ Πιτάνῃ τις τόπος ἐπὶ	θαλάττῃ	Ἀταρνεὺς ὑπὸ τῇ Πιτάνῃ κατὰ
[13, 19]	εἰσὶν ἐπὶ τῇ ἐκτὸς Ἑλλησποντίᾳ	θαλάττῃ,	Ἰλίου διέχουσαι σταδίους τετταράκοντα πρὸς
[13, 12]	~Πρίαπος δ´ ἔστι πόλις ἐπὶ	θαλάττῃ	καὶ λιμήν· κτίσμα δ´ οἱ
[13, 14]	καὶ τὸ Πάριον πόλις ἐπὶ	θαλάττῃ,	λιμένα ἔχουσα μείζω τῆς Πριάπου
[13, 15]	Πριάπου κατὰ Λίνον χωρίον ἐπὶ	θαλάττῃ,	ὅπου οἱ Λινούσιοι κοχλίαι ἄριστοι
[13, 36]	διεστῶτα τῆς πόλεως, {τὸ} ἐπὶ	θαλάττῃ	πεδίον συμπροστιθείς διότι τοῦτο πᾶν
[13, 36]	τὸ πρὸ τῆς πόλεως ἐπὶ	θαλάττῃ	πεδίον, ὥστε εἰ δωδεκαστάδιόν ἐστι
[13, 25]	καὶ ἧττον θαρρεῖν πλησιάζειν τῇ	θαλάττῃ	πλείους ἂν ὑπογράφοι διαφορὰς πολιτειῶν
[13, 63]	ἱερόν ἐστιν, ἐκεῖνος δ´ ἐπὶ	θαλάττῃ	ποιεῖ τὸ ἱερόν „ἐκ δὲ
[13, 18]	~Καὶ ἡ Λάμψακος δ´ ἐπὶ	θαλάττῃ	πόλις ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἀξιόλογος,
[13, 63]	ἕτερον. ~Ἡ δὲ Χρῦσα ἐπὶ	θαλάττῃ	πολίχνιον ἦν ἔχον λιμένα, πλησίον
[13, 63]	πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ	θαλάττῃ	τὸ ἱερόν ἐστιν, ἐκεῖνος δ´
[13, 33]	~Τοιούτων δὲ τῶν ἐπὶ τῇ	θαλάττῃ	τόπων ὄντων ὑπέρκειται τούτων τὸ
[13, 67]	Σάπρα βαραθρώδης εἰς ῥαχιώδη τῆς	θαλάττης	αἰγιαλὸν τὸ ἔκρηγμα ἔχουσα. ὑπὸ
[13, 5]	καὶ διότι πρώτη ἀπόβασις ἐκ	θαλάττης	αὕτη τοῖς ἐπὶ τὴν Ἴδην
[13, 51]	ὀγδοήκοντα Ἄσσος μικρὸν ὑπὲρ τῆς	θαλάττης,	εἶτ´ ἐν ἑκατὸν καὶ τετταράκοντα
[13, 47]	ὕψους τινὸς πετρώδους ὑπὲρ τῆς	θαλάττης	ἱδρυμένη, καὶ ἡ Ἁμαξιτὸς ἡ
[13, 10]	καὶ ἑκατόν, τῆς δ´ ἐγγυτάτω	θαλάττης	καθ´ ἣν ἐκδίδωσιν Αἴσηπος ὅσον
[13, 57]	Ἄσσος ἐρυμνὴ καὶ εὐτειχής, ἀπὸ	θαλάττης	καὶ τοῦ λιμένος ὀρθίαν καὶ
[13, 36]	μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ τῆς	θαλάττης	ὁ ποιητὴς φράζει· τὸ μὲν
[13, 34]	τῷ πεδίῳ, τοσοῦτον ἀπέχοντας τῆς	θαλάττης	ὅσον τὸ νῦν Ἴλιον. τοῦτο
[13, 51]	Γαργαρέων ἕως τῆς κατὰ Λέσβον	θαλάττης	περιεχόμενα τῇ τε Ἀντανδρίᾳ καὶ
[13, 25]	τὸ γὰρ μᾶλλον καὶ ἧττον	θαρρεῖν	πλησιάζειν τῇ θαλάττῃ πλείους ἂν
[13, 25]	δὲ τὸ ἐν ταῖς ὑπωρείαις,	θαρρούντων	ἤδη κατὰ μικρόν, ἅτε δὴ
[13, 57]	κιθαριστοῦ „Ἄσσον ἴθ´, ὥς κεν	θᾶσσον	„ὀλέ„ θρου πείραθ´ ἵκηαι. ὁ
[13, 61]	δὲ ὀγδοήκοντα καὶ ὀκτὼ ἐπὶ	θάτερα.	~Ἐν δὲ τῇ Ἀδραμυττηνῇ ἔστι
[13, 34]	ἑκάτερον τῶν λεχθέντων πεδίων ἀπὸ	θατέρου	μέγας τις αὐχὴν τῶν εἰρημένων
[13, 6]	καὶ αἱ Κάναι, τὸ ἐκ	θατέρου	μέρους ἀντικείμενον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ·
[13, 48]	καὶ τὰ περὶ Ἄβυδον ἐκ	θατέρου	μέρους, μικρὸν δ´ ὅμως ἐγγυτέρω
[13, 36]	ἐστὶ τῆς νῦν πόλεως, ὥστε	θαυμάζειν	εἰκότως ἄν τινα τῶν μὲν
[13, 51]	ὃ καλοῦσιν Ἀλεξάνδρειαν, ὅπου τὰς	θεὰς	κριθῆναί φασιν ὑπὸ τοῦ Πάριδος,
[13, 41]	καθήμενον ἐμφαίνει· πέπλον γὰρ κελεύει	„θεῖναι	Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν. βέλτιον γὰρ
[13, 41]	ἀντὶ τοῦ „παρὰ „τοῖς γόνασι	θεῖναι“	παρατιθέντες τὸ „ἡ δ´ ἧσται
[13, 7]	„Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ πόλιν	θείοιο	Μύνητος, „κλαίειν. ἐμφαίνει γὰρ τὴν
[13, 61]	Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ „πόλιν	θείοιο	Μύνητος, οὐ τὴν Θήβην λέγοι
[13, 7]	γὰρ τὴν Λυρνησσὸν λέγων „πόλιν	θείοιο	Μύνητος, ὡς ἂν δυναστευομένην ὑπ´
[13, 25]	δὲ νῦν Ἰλιεῖς φιλοδοξοῦντες καὶ	θέλοντες	εἶναι ταύτην τὴν παλαιὰν παρεσχήκασι
[13, 53]	Ἀρκαδίας κτίσαι Καπύας, ἀπὸ Κάπυος	θέμενον	τοὔνομα τῷ πολίσματι, οἱ δ´
[13, 25]	δ´ οὐκ „ἀγοραὶ βουληφόροι, οὔτε	θέμιστες·	ἀλλ´ οἵ γ´ ὑψηλῶν ὀρέων
[13, 25]	ναίουσι κάρηνα ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι,	„θεμιστεύει	δὲ ἕκαστος παίδων ἠδ´ ἀλόχων.
[13, 12]	Λαμψακηνῶν· ὁ γοῦν Ξέρξης τῷ	Θεμιστοκλεῖ	εἰς οἶνον ἔδωκε τὴν Λάμψακον.
[13, 30]	τῇ Αἰγυπτίᾳ χαριζόμενος, ὁ δὲ	θεοῖς	ἀπέδωκε. ~Μετὰ δὲ τὸ Ῥοίτειον
[13, 12]	λέγεσθαι Διονύσου καὶ νύμφης τὸν	θεὸν	ὁρμησάντων ἐπὶ τὸ τιμᾶν αὐτὸν
[13, 22]	τόποις. φησὶ δὲ τὴν Σηστὸν	Θεόπομπος	βραχεῖαν μὲν εὐερκῆ δέ, καὶ
[13, 13]	„ἔστι δέ τις Νέμεσις μεγάλη	θεὸς,	ἣ τάδε πάντα „πρὸς μακάρων
[13, 12]	ἔδωκε τὴν Λάμψακον. ἀπεδείχθη δὲ	θεὸς	οὗτος ὑπὸ τῶν νεωτέρων· οὐδὲ
[13, 27]	καθ´ ἡμᾶς μέντοι Καῖσαρ ὁ	θεὸς	πολὺ πλέον αὐτῶν προὐνόησε ζηλώσας
[13, 32]	ἐναγίζειν ἀξιοῦσι καὶ τιμᾶν ὡς	θεούς·	εἰ μὴ τοῦτ´ αἰτιάσαιντο διότι
[13, 54]	τοῖς μὲν πάλαι τοῖς μετὰ	Θεόφραστον	οὐκ ἔχουσιν ὅλως τὰ βιβλία
[13, 54]	ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέας βιβλιοθήκης σύνταξιν.	Θεόφραστος	δὲ Νηλεῖ παρέδωκεν· ὁ δ´
[13, 54]	τε Ἀριστοτέλους καὶ τὰ τοῦ	Θεοφράστου	βιβλία· ἦν δὲ ὁ Ἀπελλικῶν
[13, 54]	ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος καὶ	Θεοφράστου,	διαδεδεγμένος δὲ τὴν βιβλιοθήκην τοῦ
[13, 54]	διαδεδεγμένος δὲ τὴν βιβλιοθήκην τοῦ	Θεοφράστου,	ἐν ᾗ ἦν καὶ ἡ
[13, 54]	ὁ γοῦν Ἀριστοτέλης τὴν ἑαυτοῦ	Θεοφράστῳ	παρέδωκεν, ᾧπερ καὶ τὴν σχολὴν
[13, 14]	καὶ ηὐξημένη γε ἐκ ταύτης·	θεραπεύοντες	γὰρ οἱ Παριανοὶ τοὺς Ἀτταλικοὺς
[13, 54]	ὁ γραμματικὸς διεχειρίσατο φιλαριστοτέλης ὤν,	θεραπεύσας	τὸν ἐπὶ τῆς βιβλιοθήκης, καὶ
[13, 55]	καὶ ἐχρημάτιζε Χαλκηδόνιος· Μιθριδάτην δὲ	θεραπεύσας	τὸν Εὐπάτορα συναπῆρεν εἰς τὸν
[13, 43]	ὡσεὶ πυρός. ἡ δ´ ἑτέρη	θέρεϊ	προρέει εἰκυῖα χαλάζῃ ἢ χιόνι
[13, 43]	οὐ δύο. „τὰ μὲν οὖν	θερμὰ	ἐκλελεῖφθαι εἰκός, τὸ δὲ ψυχρὸν
[13, 43]	ἢ χιόνι ψυχρῇ. „οὔτε γὰρ	θερμὰ	„νῦν ἐν τῷ τόπῳ εὑρίσκεται,
[13, 43]	ὕδατι λιαρῷ „ῥέει, ὅ ἐστι	θερμῷ·	ἐπιφέρει δέ „ἀμφὶ δὲ καπνὸς
[13, 54]	μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶς, ἀλλὰ	θέσεις	ληκυθίζειν· τοῖς δ´ ὕστερον, ἀφ´
[13, 25]	πρῶτος ἐθάρρησεν ἐν τοῖς πεδίοις	θέσθαι	τὴν κατοικίαν „οἱ δὲ παρ´
[13, 5]	λεγομένην Τροίαν ἡ τῆς Ἴδης	θέσις,	ὄρους ὑψηλοῦ βλέποντος πρὸς δύσιν
[13, 19]	ἐν τῇ Φωκίδι καὶ ἐν	Θετταλίᾳ·	ἐν δὲ τῇ Παριανῇ ἔστιν
[13, 63]	εὐθὺς παρίστησι τὴν θυσίαν τῷ	θεῷ	καὶ τῆς ἑσπέρας ἐπιλαβούσης μένει
[13, 67]	τοῖς Ἀνδείροις ἱερόν ἐστι μητρὸς	θεῶν	Ἀνδειρηνῆς ἅγιον καὶ ἄντρον ὑπόνομον
[13, 48]	τῷ Λεκτῷ βωμὸς τῶν δώδεκα	θεῶν	δείκνυται, καλοῦσι δ´ Ἀγαμέμνονος ἵδρυμα·
[13, 35]	Τρώεσσι κελεύων, ἄλλοτε „πὰρ Σιμόεντι	θέων	ἐπὶ Καλλικολώνῃ. τῆς γὰρ μάχης
[13, 17]	δεικνύουσι λόφον, ἐφ´ ᾧ μητρὸς	θεῶν	ἱερόν ἐστιν ἅγιον Τηρείης ἐπικαλούμενον.
[13, 7]	τῶν Κιλίκων διττή, ἡ μὲν	Θηβαϊκὴ	ἡ δὲ Λυρνησσίς· ἐν αὐτῇ
[13, 65]	τῇ Ἴδῃ. Ἀστύρων δ´ ἡ	Θήβη	διέχει εἰς ἑβδομήκοντα σταδίους, Ἀνδείρων
[13, 63]	λιμένα, πλησίον δὲ ὑπέρκειται ἡ	Θήβη·	ἐνταῦθα δ´ ἦν καὶ τὸ
[13, 65]	ἀπὸ πεντήκοντα σταδίων ἐστὶν ἡ	Θήβη	ἔρημος, ἥν φησιν ὁ ποιητής
[13, 61]	πλέον· ἐνταῦθα γὰρ καὶ ἡ	Θήβη	καὶ ἡ Λυρνησσός, ἐρυμνὸν χωρίον·
[13, 7]	ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ,	Θήβῃ	„ὑποπλακίῃ, Κιλίκεσς´ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων. δευτέρα
[13, 7]	ἡ Χρυσηὶς ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´ ἐς	Θήβην	ἱερὴν πόλιν „Ἠετίωνος. ἐκ δὲ
[13, 61]	λέγει πόλιν Θήβην „ᾠχόμεθ´ ἐς	Θήβην	ἱερὴν πόλιν Ἠετίωνος. τούτου δὲ
[13, 13]	αὐτὸ χωρίον διττῶς, ὡς καὶ	Θήβην	καὶ Θήβης πεδίον, καὶ Μυγδονίαν
[13, 7]	ἀντικείμενα τῇ Λέσβῳ τὰ περὶ	Θήβην	καὶ Λυρνησσὸν καὶ Πήδασον τὴν
[13, 61]	„πόλιν θείοιο Μύνητος, οὐ τὴν	Θήβην	λέγοι ἄν (αὕτη γὰρ Ἠετίωνος)
[13, 61]	ἑάλω· „ᾠχόμεθα“ γάρ, φησίν, „ἐς	Θήβην·	τὴν „δὲ διεπράθομέν τε καὶ
[13, 61]	μὲν οὖν Ἠετίωνος λέγει πόλιν	Θήβην	„ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν πόλιν
[13, 61]	εἴπερ ἡ Χρυσηὶς ἐκ τῆς	Θήβης	ἑάλω· „ᾠχόμεθα“ γάρ, φησίν, „ἐς
[13, 7]	καὶ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα	Θήβης.	Ἐκ μὲν Λυρνησσοῦ ἡ Βρισηὶς
[13, 62]	ἡ Κίλλα· πλησίον οὖν τῆς	Θήβης	ἔτι νῦν Κίλλα τις τόπος
[13, 7]	αὐτὸν μαχόμενον. ἐκ δὲ τῆς	Θήβης	ἡ Χρυσηὶς ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´ ἐς
[13, 13]	διττῶς, ὡς καὶ Θήβην καὶ	Θήβης	πεδίον, καὶ Μυγδονίαν καὶ Μυγδονίας
[13, 8]	καὶ οὗτοι Θρᾷκες· τὸ δὲ	Θήβης	πεδίον Λυδοί, οἱ τότε Μῄονες,
[13, 70]	ὑπέρκειται ἐν τῇ μεσογαίᾳ τοῦ	Θήβης	πεδίου· ῥεῖ δ´ ἐκ τοῦ
[13, 63]	τε ζαθέην. ἐν δὲ τῷ	Θήβης	πεδίῳ δείκνυται πλησίον· ὅ τε
[13, 48]	ἔπεσι συμφωνεῖ τὰ ἐν τῷ	Θήβης	πεδίῳ καὶ τῇ αὐτόθι Χρύσῃ
[13, 61]	ἐν τῷ κληθέντι μετὰ ταῦτα	Θήβης	πεδίῳ, ὃ διὰ τὴν ἀρετὴν
[13, 63]	φίλῳ ἐν χερσὶ τίθει, οὔτε	Θήβης	πλησίον, ἐκεῖνος δὲ πλησίον· ἐκεῖθεν
[13, 61]	ἐπειδὴ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα	„Θήβης“	τόν τε Μύνητα καὶ τὸν
[13, 7]	„Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ ἐγὼ	Θήβῃσι.	τρίτη δ´ ἐστὶν ἡ τῶν
[13, 7]	Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ „ἐγὼ	Θήβῃσιν,	οὐκ οἴονται δεῖν ἐξ εὐθείας
[13, 19]	γὰρ κἀκεῖ πόλις πληθυντικῶς καὶ	θηλυκῶς	λεγομένη αἱ Γέργιθες, ὅθενπερ ὁ
[13, 17]	Ζελείᾳ προσεχῆ, ἐν οἷς βασιλικὴ	θήρα	κατεσκεύαστο τοῖς Λυδοῖς, καὶ Πέρσαις
[13, 64]	ἐκείνοις μόνοις τῶν Ἐρυθραίων τὸ	θηρίον	τοῦτο μὴ γίνεσθαι. Ῥόδιοι δὲ
[13, 5]	δ´ ἵκανον „πολυ„ πίδακα μητέρα	θηρῶν,	Λεκτὸν ὅθι πρῶτον λιπέτην „ἅλα“
[13, 39]	Ἀβύδου μέχρι Κύμης καλεῖν Αἰολίδα.	Θουκυδίδης	δέ φησιν ἀφαιρεθῆναι τὴν Τροίαν
[13, 46]	καὶ τὰ περὶ τὸν Κύκνον,	Θρᾷκα	τὸ γένος, πατέρα δ´, ὥς
[13, 22]	τὴν Ἄβυδον μετὰ τὰ Τρωικὰ	Θρᾷκες,	εἶτα Μιλήσιοι. τῶν δὲ πόλεων
[13, 8]	Πρακτίου, τὰ δὲ περὶ Ἄβυδον	Θρᾷκες·	ἔτι δὲ πρότερον τούτων ἀμφοῖν
[13, 21]	ἐν Τροίᾳ Σκαιαὶ πύλαι· Ξάνθιοι	Θρᾷκες,	Ξάνθος ποταμὸς ἐν Τροίᾳ· Ἄρισβος
[13, 21]	καὶ τούτου πλησίον οἱ Κεβρήνιοι	Θρᾷκες.	πολλαὶ δ´ ὁμωνυμίαι Θρᾳξὶ καὶ
[13, 21]	Θρᾳξὶ καὶ Τρωσίν, οἷον Σκαιοὶ	Θρᾷκές	τινες καὶ Σκαιὸς ποταμὸς καὶ
[13, 8]	δ´ ἑξῆς Τρῆρες, καὶ οὗτοι	Θρᾷκες·	τὸ δὲ Θήβης πεδίον Λυδοί,
[13, 21]	δὲ καὶ ποταμὸς Ἄρισβος ἐν	Θρᾴκῃ,	ὥσπερ εἴρηται, καὶ τούτου πλησίον
[13, 53]	τῶν περιγενομένων Ἑνετῶν εἰς τὴν	Θρᾴκην	περισωθῆναι κἀκεῖθεν διαπεσεῖν εἰς τὴν
[13, 3]	στόλον φθῆναι περαιωθέντα ἐκ τῆς	Θρᾴκης	εἰς τὴν Ἀσίαν, τούτους δὲ
[13, 3]	αὐτοῦ Πενθίλον, καὶ προελθεῖν μέχρι	Θρᾴκης	ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν Τρωικῶν ὕστερον,
[13, 22]	προείπομεν ἐν τοῖς περὶ τῆς	Θρᾴκης	τόποις. φησὶ δὲ τὴν Σηστὸν
[13, 31]	περὶ ὧν εἰρήκαμεν ἐν τοῖς	Θρᾳκίοις.	~Ἔστι δὲ τὸ μῆκος τῆς
[13, 21]	δὲ καὶ ὁ βασιλεὺς τῶν	Θρᾳκῶν.	ἔστι δὲ καὶ τῷ Ἀσίῳ
[13, 21]	Κεβρήνιοι Θρᾷκες. πολλαὶ δ´ ὁμωνυμίαι	Θρᾳξὶ	καὶ Τρωσίν, οἷον Σκαιοὶ Θρᾷκές
[13, 7]	πεσεῖν φησιν, ὡς ἡ Βρισηὶς	θρηνοῦσα	τὸν Πάτροκλον δηλοῖ „οὐδὲ μὲν
[13, 57]	ἴθ´, ὥς κεν θᾶσσον „ὀλέ„	θρου	πείραθ´ ἵκηαι. ὁ δὲ λιμὴν
[13, 53]	νῦν τὰ περὶ τοῦ Αἰνείου	θρυλούμενα.	περιγενέσθαι γὰρ δὴ τοῦτόν φασιν
[13, 40]	κλέος εἰληλούθει. ᾔτεε δὲ Πριάμοιο	„θυ„	γατρῶν εἶδος ἀρίστην, Κασσάνδρην, ἀνάεδνον.
[13, 57]	αὐτῶν, τῷ δ´ Ἀριστοτέλει καὶ	θυγατέρα	ἀδελφοῦ συνῴκισε. Μέμνων δ´ ὁ
[13, 7]	φησὶν εἶναι τὴν Χρυσηίδα. „Ἀνδρομάχη	θυγάτηρ	μεγαλήτορος Ἠετίωνος, Ἠετίων, ὃς ἔναιεν
[13, 69]	δι´ ἣν ἡ τοῦ Ἀρκάδος	θυγάτηρ	τῷ Μυσῶν βασιλεῖ συνῆλθε καὶ
[13, 7]	Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. οὗ τῇ	θυγατρὶ	συνελθὼν Πρίαμος γεννᾷ τὸν Λυκάονα
[13, 41]	προσῳδίαν δὲ διαστρέφοντες, „γουνάσιν“ ὡς	θυιάσιν,	ὁποτέρως ἂν δέξωνται, ἀπεραντολογοῦσιν, εἴθ´
[13, 35]	οὐ διέτεινε; τό τε „πρὸς	„Θύμ„	βρης δ´ ἔλαχον Λύκιοι“ οἰκειότερόν
[13, 35]	γάρ ἐστι τὸ πεδίον ἡ	Θύμβρα	καὶ ὁ δι´ αὐτοῦ ῥέων
[13, 35]	εἰς τὸν Σκάμανδρον κατὰ τὸ	Θυμβραίου	Ἀπόλλωνος ἱερόν, τοῦ δὲ νῦν
[13, 35]	ὁ δι´ αὐτοῦ ῥέων ποταμὸς	Θύμβριος,	ἐμβάλλων εἰς τὸν Σκάμανδρον κατὰ
[13, 42]	χαριζόμενος τοῖς Ἰλιεῦσιν, οἷος ἐκείνου	θυμός,	συνηγορεῖ τὸ τὴν αὐτὴν εἶναι
[13, 53]	Ἰλίου παρδαλέαν φησὶ πρὸ τῆς	θύρας	τοῦ Ἀντήνορος προτεθῆναι σύμβολον τοῦ
[13, 64]	τοὺς πάρνοπας καλούντων Βοιωτῶν, καὶ	θυσία	συντελεῖται πορνοπίωνι Ἀπόλλωνι. ~Μυσία μὲν
[13, 63]	ἐπὶ τὸ ναύσταθμον τελέσαντι τὴν	θυσίαν.	ἔστι δὲ καὶ Κίλλου μνῆμα
[13, 67]	τοῦ ποιμένος κατὰ τύχην ἐπὶ	θυσίαν	ἥκοντος. Ἀταρνεὺς δ´ ἐστὶ τὸ
[13, 63]	ἐκβὰς γὰρ εὐθὺς παρίστησι τὴν	θυσίαν	τῷ θεῷ καὶ τῆς ἑσπέρας
[13, 20]	„ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι „αἴ„	θωνες	μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος. οὕτω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/03/2009