>

Livre, Chap.
[13, 7]	Πάτροκλον δηλοῖ „οὐδὲ μὲν οὐδέ	μ´	ἔασκες, ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς
[13, 61]	ὅταν φῇ ἡ Βρισηίς „οὐδέ	μ´	ἔασκες, „ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς
[13, 7]	ὄλβιον εἶναι, ὅσσον Λέσβος ἄνω	Μάκαρος	πόλις ἐντὸς ἐέργει, καὶ Φρυγίη
[13, 13]	θεὸς, ἣ τάδε πάντα „πρὸς	μακάρων	ἔλαχεν· βωμὸν δέ οἱ εἵσατο
[13, 53]	οἱ μὲν οἰκῆσαι περὶ τὸν	Μακεδονικὸν	Ὄλυμπον φασίν, οἱ δὲ περὶ
[13, 57]	καὶ τοῦ λιμένος ὀρθίαν καὶ	μακρὰν	ἀνάβασιν ἔχουσα, ὥστ´ ἐπ´ αὐτῆς
[13, 3]	διατριβὰς δὲ λαβεῖν καὶ χρόνους	μακροτέρους.	Ὀρέστην μὲν γὰρ ἄρξαι τοῦ
[13, 68]	ὁμωνύμως τῷ ζώῳ. δεῖ δὲ	μακρῶς	τὴν δευτέραν συλλαβὴν ἐκφέρειν Αἰγάν,
[13, 36]	ἀναχωρήσουσι. καὶ ὁ Πολυδάμας „ἀμφὶ	μάλα	„φράζεσθε, φίλοι· κέλομαι γὰρ ἔγωγε
[13, 3]	Κλεύην δὲ τὸν Δώρου καὶ	Μαλαόν,	καὶ αὐτοὺς ἀπογόνους ὄντας Ἀγαμέμνονος,
[13, 35]	δὲ στῆσον „παρ´ ἐρινεόν, ἔνθα	μάλιστα	ἀμβατός ἐστι πόλις καὶ „ἐπίδρομον
[13, 3]	χρῶνται διηλλαγμένως, διαιρέσεις νέμοντες πλείους.	μάλιστα	δὲ αἱ τῶν Ἑλλήνων ἀποικίαι
[13, 43]	αὐτῆς ῥεόντων ποταμῶν καθ´ ἃ	μάλιστα	ἡ Δαρδανικὴ ὑποπέπτωκεν αὐτῇ καὶ
[13, 25]	δ´ ἐνταῦθα συμμεῖναι κατὰ Κροῖσον	μάλιστα.	τὰς δὴ τοιαύτας μεταβάσεις εἰς
[13, 26]	δὲ τὴν ἐκείνου τελευτὴν Λυσίμαχος	μάλιστα	τῆς πόλεως ἐπεμελήθη καὶ νεὼν
[13, 2]	τὴν νῦν Κυζικηνὴν χώραν ὑπαγορεύει	μάλιστα	τοὺς Τρῶας ἄρξαι μέχρι τοῦ
[13, 54]	τὰ βιβλία πλὴν ὀλίγων, καὶ	μάλιστα	τῶν ἐξωτερικῶν, μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν
[13, 1]	αἰτίαν τοῦ μήκους μὴ ἡμῖν	μᾶλλον	ἀνάπτωσιν οἱ ἐντυγχάνοντες ἢ τοῖς
[13, 65]	μετὰ ἁγιστείας ὑπ´ Ἀντανδρίων, οἷς	μᾶλλον	γειτνιᾷ· διέχει δὲ τῆς παλαιᾶς
[13, 70]	ταῦτα, ἐκεῖνο δ´ ὅπερ ἐστὶ	μᾶλλον	ἐν φανερῷ λαβόντες λέγωμεν, ὅτι
[13, 48]	οἱ νεώτεροι, τοῖς δ´ Ὁμήρου	μᾶλλον	ἔπεσι συμφωνεῖ τὰ ἐν τῷ
[13, 69]	εἵνεκα δώρων, αἴνιγμα τιθεὶς ἡμῖν	μᾶλλον	ἢ λέγων τι σαφές. οὔτε
[13, 69]	οἱ γραμματικοὶ μυθάρια παραβάλλοντες εὑρεσιλογοῦσι	μᾶλλον	ἢ λύουσι τὰ ζητούμενα. ~Ἐάσθω
[13, 54]	ἦν δὲ ὁ Ἀπελλικῶν φιλόβιβλος	μᾶλλον	ἢ φιλόσοφος· διὸ καὶ ζητῶν
[13, 25]	τοῦ τοιούτου φόβου. τὸ γὰρ	μᾶλλον	καὶ ἧττον θαρρεῖν πλησιάζειν τῇ
[13, 51]	γάρ εἰσι συνεχεῖς τοῖς Λέλεξι	μᾶλλόν	πως τὸ νότιον πλευρὸν τῆς
[13, 4]	τοὺς ὅρους, Δαμάστης δ´ ἔτι	μᾶλλον	συστέλλει ἀπὸ Παρίου· καὶ γὰρ
[13, 51]	οὗτοι καὶ τῇ παραλίᾳ συνάπτοντες	μᾶλλον	τῇ κατὰ Ἀδραμύττιον. μετὰ γὰρ
[13, 53]	διαδοχὴ σώζοιτ´ ἄν. πολὺ δὲ	μᾶλλον	τοῖς ἑτέροις διαφωνεῖ τοῖς μέχρι
[13, 44]	ὀγδοήκοντα σταδίους. Κάρησος „δ´ ἀπὸ	Μαλοῦντος	ῥεῖ, τόπου τινὸς κειμένου μεταξὺ
[13, 13]	μέγεθος καὶ κάλλος· τὸ δὲ	μαντεῖον	ἐξελείφθη, καθάπερ καὶ τὸ ἐν
[13, 13]	πεδίον ὁμώνυμον, ἐν ᾧ καὶ	μαντεῖον	ἦν Ἀπόλλωνος Ἀκταίου καὶ Ἀρτέμιδος
[13, 53]	Ὄλυμπον φασίν, οἱ δὲ περὶ	Μαντίνειαν	τῆς Ἀρκαδίας κτίσαι Καπύας, ἀπὸ
[13, 70]	Βακχυλίδης, οὔθ´ ὡς Εὐριπίδης τὸν	Μαρσύαν	φησί „τὰς διωνομασμένας „ναίειν Κελαινὰς
[13, 36]	Δημήτριος καὶ τὴν Ἀλεξανδρίνην Ἑστίαιαν	μάρτυρα,	τὴν συγγράψασαν περὶ τῆς Ὁμήρου
[13, 46]	Ἀπόλλωνος, καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς	μαρτυρεῖ	„Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις, Σμινθεῦ.
[13, 41]	καθήμενα δείκνυται, καθάπερ ἐν Φωκαίᾳ	Μασσαλίᾳ	Ῥώμῃ Χίῳ ἄλλαις πλείοσιν. ὁμολογοῦσι
[13, 37]	τύμβῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ „Αἰσυήταο γέροντος,	μάταιος	ἦν. καὶ γὰρ εἰ ἐπ´
[13, 59]	δ´ ὀκτὼ πόλεων τὰς ἓξ	Μαύσωλος	εἰς μίαν τὴν Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν,
[13, 35]	μετ´ Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον, „οὐκ ἐθέλεσκε	μάχην	ἀπὸ τείχεος ὀρνύμεν Ἕκτωρ, ἀλλ´
[13, 35]	μέχρι οὗ εἰκὸς καὶ τὴν	μάχην	παρατετάσθαι· τετταράκοντα δὲ σταδίους διεχούσης
[13, 35]	θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ. τῆς γὰρ	μάχης	ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ πεδίῳ συντελουμένης
[13, 7]	αὐτοῦ, καὶ ἐνταῦθα πεσεῖν αὐτὸν	μαχόμενον.	ἐκ δὲ τῆς Θήβης ἡ
[13, 27]	γὰρ ἦν Ἕκτωρ ὁ „ὑπερ„	μαχῶν	τῆς πόλεως. τοῦτον μὲν οὖν
[13, 36]	Εὔμαιον ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως διασκευασθεῖσα	μέγα	ἐμφαίνει τὸ διάστημα τὸ μέχρι
[13, 48]	καὶ τὸ Ἁλήσιον πεδίον οὐ	μέγα	ἐντὸς τοῦ Λεκτοῦ καὶ τὸ
[13, 63]	ἱερὸν τοῦ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος, χῶμα	μέγα·	ἡνίοχον δὲ τοῦτον Πέλοπός φασιν
[13, 16]	Προκόννησος, πόλιν ἔχουσα καὶ μέταλλον	μέγα	λευκοῦ λίθου σφόδρα ἐπαινούμενον· τὰ
[13, 13]	φησίν „ἔστι δέ τις Νέμεσις	μεγάλη	θεὸς, ἣ τάδε πάντα „πρὸς
[13, 26]	φιλάνθρωπον, ὑπισχνούμενον πόλιν τε ποιῆσαι	μεγάλην	καὶ ἱερὸν ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα
[13, 7]	εἶναι τὴν Χρυσηίδα. „Ἀνδρομάχη θυγάτηρ	μεγαλήτορος	Ἠετίωνος, Ἠετίων, ὃς ἔναιεν ὑπὸ
[13, 20]	Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι „αἴ„ θωνες	μεγάλοι	ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος. οὕτω δ´
[13, 40]	ἐμήνιεν) ἀπολέσθαι δὲ ὑπὸ Ποσειδῶνος	μεγαλορρημονήσαντα·	τὰς δὲ Λοκρίδας πεμφθῆναι Περσῶν
[13, 53]	περὶ τὸ Λαουίνιον τοῦτο, ἄρτου	μεγάλου	τεθέντος ἀντὶ τραπέζης κατὰ ἀπορίαν
[13, 57]	ὁ δὲ λιμὴν χώματι κατεσκεύασται	μεγάλῳ.	ἐντεῦθεν ἦν Κλεάνθης, ὁ στωικὸς
[13, 27]	ἐπέβησαν καὶ ἐξέβαλον Ἀντίοχον τὸν	μέγαν	ἐκ τῆς ἐντὸς τοῦ Ταύρου.
[13, 50]	δὲ Σαφνιόεντα· ἔστι δὲ χείμαρρος	μέγας·	ἄξιον δὲ μνήμης πεποίηκεν ὀνομάζων
[13, 32]	ὁ Πρίαμος τῷ τοιούτῳ λόγῳ	μέγας	ἐκ μικροῦ γεγονὼς καὶ βασιλεὺς
[13, 7]	λέγονται Τρῶες „Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε	μέγας	κορυθαίολος Ἕκτωρ. εἶθ´ οἱ ὑπὸ
[13, 6]	δὲ τὸ Λεκτὸν ἀναχεῖται κόλπος	μέγας,	ὃν ἡ Ἴδη ποιεῖ πρὸς
[13, 34]	τῶν λεχθέντων πεδίων ἀπὸ θατέρου	μέγας	τις αὐχὴν τῶν εἰρημένων ἀγκώνων
[13, 13]	πολλῆς μνήμης ἄξιον κατά τε	μέγεθος	καὶ κάλλος· τὸ δὲ μαντεῖον
[13, 63]	νῦν Χρῦσαν τὴν κατὰ Ἁμαξιτὸν	μεθίδρυται	τὸ ἱερόν, τῶν Κιλίκων τῶν
[13, 11]	δὲ νῦν. ἐν δὲ τῇ	μεθορίᾳ	τῆς Κυζικηνῆς καὶ τῆς Πριαπηνῆς
[13, 53]	„ὑπέκφυγες· αὐτὰρ ἐγὼ τὴν πέρσα,	μεθορμηθείς.	οὐχ ὁμολογεῖ δὲ τῷ περὶ
[13, 37]	ἀκροτάτῳ, ὅμως {ἀπὸ} πολὺ ἂν	μείζονος	ὕψους τῆς ἀκροπόλεως ἐσκόπευεν ἐξ
[13, 14]	πόλις ἐπὶ θαλάττῃ, λιμένα ἔχουσα	μείζω	τῆς Πριάπου καὶ ηὐξημένη γε
[13, 53]	δ´ εἰς τὴν Λατίνην ἐλθόντα	μεῖναι	κατά τι λόγιον τὸ κελεῦον
[13, 48]	τῶν χρηστηρίων· τοὺς δὲ αὐτόθι	μεῖναι·	τούτους δὲ καὶ τὴν Ἴδην
[13, 27]	φησὶ γοῦν Δημήτριος ὁ Σκήψιος,	μειράκιον	ἐπιδημήσας εἰς τὴν πόλιν κατ´
[13, 64]	Αἰολεῦσι δὲ τοῖς ἐν Ἀσίᾳ	μείς	τις καλεῖται πορνοπίων, οὕτω τοὺς
[13, 44]	τὴν „καλὴν πεύκην χωρίων ἐπὶ	Μελαινὰς	κώμην ἰοῦσι καὶ „τὸ Ἀσκληπίειον,
[13, 9]	νείατον Ἴδης Ἀφνειοί, πίνοντες ὕδωρ	μέλαν	„Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν αὖθ´ ἦρχε
[13, 7]	νείατον Ἴδης, Ἀφνειοί, πίνοντες „ὕδωρ	μέλαν	Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν αὖτ´ ἦρχε
[13, 7]	„πρῶτον δ´ Ἱκεταονίδην ἐνένιπεν, ἴφθιμον	Μελάνιππον·	ὁ δ´ ὄφρα μὲν εἰλίποδας
[13, 59]	Πηδασεῦσι τούτοις φησὶν Ἡρόδοτος ὅτε	μέλλοι	τι ἀνεπιτήδειον ἔσεσθαι καὶ τοῖς
[13, 53]	τῆς Σκήψεως λεχθεῖσιν· ἐμφαίνει γὰρ	μεμενηκότα	τὸν Αἰνείαν ἐν τῇ Τροίᾳ
[13, 53]	γοῦν ὁ Ἀχιλλεύς „ἢ οὐ	μέμνῃ,	„ὅτε πέρ σε βοῶν ἄπο
[13, 55]	καὶ ὁ Δημήτριος ἔστιν οὗ	μεμνήμεθα	πολλάκις, ὁ τὸν Τρωικὸν διάκοσμον
[13, 63]	τὸν Ὅμηρον τούτου τοῦ τόπου	μεμνῆσθαι.	ἀλλ´ οὔτε λιμήν ἐστιν ἐνταῦθα,
[13, 69]	ὁ δὲ ποιητὴς ἐπὶ τοσοῦτον	μέμνηται	μόνον τῆς ἱστορίας ταύτης „ἀλλ´
[13, 40]	Κασσάνδρην, ἀνάεδνον. βίας δὲ οὐδὲ	μέμνηται,	οὐδ´ ὅτι ἡ φθορὰ τοῦ
[13, 11]	πλησίον δ´ ἔστι καὶ ἡ	Μέμνονος	κώμη. τοῦ δὲ Αἰσήπου καὶ
[13, 11]	ἔστιν, ἐφ´ ᾧ τάφος δείκνυται	Μέμνονος	τοῦ Τιθωνοῦ· πλησίον δ´ ἔστι
[13, 57]	Ἀριστοτέλει καὶ θυγατέρα ἀδελφοῦ συνῴκισε.	Μέμνων	δ´ ὁ Ῥόδιος ὑπηρετῶν τότε
[13, 23]	Τρῳάδι τὰ Ἄστυρα, ἃ νῦν	μὲν	Ἀβυδηνῶν ἔστι, κατεσκαμμένη πόλις, πρότερον
[13, 38]	Σίγειον τειχίσαι. τοῦτο δὲ κατέσχον	μὲν	Ἀθηναῖοι Φρύνωνα τὸν ὀλυμπιονίκην πέμψαντες,
[13, 7]	„καί σε, γέρον, τὸ πρὶν	μὲν	ἀκούομεν ὄλβιον εἶναι, ὅσσον Λέσβος
[13, 58]	ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος δὲ χωρίζει „πρὸς	„μὲν	ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες ἀγκυλότοξοι
[13, 38]	ἀναλαβὼν σκευὴν συνέδραμε, καὶ τῷ	μὲν	ἀμφιβλήστρῳ περιέβαλε τῇ τριαίνῃ δὲ
[13, 51]	μὲν καλεῖ Λελέγων πόλιν „πρῶτα	μὲν	Ἄντανδρος Λελέγων πόλις. ὁ δὲ
[13, 33]	αὐτοὺς συνῴκισεν εἰς τὴν τότε	μὲν	Ἀντιγόνειαν νῦν δὲ Ἀλεξάνδρειαν· τοὺς
[13, 35]	τις τόπος καὶ ἐρινεώδης, τῷ	μὲν	ἀρχαίῳ κτίσματι ὑποπέπτωκεν, ὥστε τὸ
[13, 66]	ῥήτωρ ἐπιφανὴς γεγένηται Ξενοκλῆς, τοῦ	μὲν	Ἀσιανοῦ χαρακτῆρος, ἀγωνιστὴς δὲ εἴ
[13, 51]	καὶ Νεανδριέων καὶ Ἁμαξιτέων. τῆς	μὲν	γὰρ Ἁμαξιτοῦ Νεανδριεῖς ὑπέρκεινται, καὶ
[13, 3]	λαβεῖν καὶ χρόνους μακροτέρους. Ὀρέστην	μὲν	γὰρ ἄρξαι τοῦ στόλου, τούτου
[13, 43]	δοιαὶ ἀναΐσσουσι „Σκαμάνδρου δινήεντος· ἡ	μὲν	γάρ θ´ ὕδατι λιαρῷ „ῥέει,
[13, 24]	Ζεύς, κτίσσε δὲ „Δαρδανίην. νῦν	μὲν	γὰρ οὐδ´ ἴχνος πόλεως σώζεται
[13, 8]	δὲ ἠκολούθησαν μεταβολαὶ παντοῖαι. τὰ	μὲν	γὰρ περὶ Κύζικον Φρύγες ἐπῴκησαν
[13, 36]	θαλάττης ὁ ποιητὴς φράζει· τὸ	μὲν	γὰρ πρὸ τῆς νῦν πόλεως
[13, 7]	Αἰσήπου καὶ Ἀβύδου Τρῶες· ὑπὸ	μὲν	γὰρ τῷ Ἀσίῳ ἐστὶ τὰ
[13, 39]	βοηθοῦντα τοῖς περὶ Πιττακόν· ἐπιτειχισθῆναι	μὲν	γὰρ ὑπὸ τῶν Μιτυληναίων τὸν
[13, 1]	~Μέχρι	μὲν	δεῦρο ἀφωρίσθω τὰ περὶ τῆς
[13, 10]	οὕτω καλεῖται ἡ Δασκυλῖτις. ~Ἡ	μὲν	δὴ Ζέλεια ἐν τῇ παρωρείᾳ
[13, 41]	Περσῶν ἤδη κρατούντων συνέβη. ~Οὕτω	μὲν	δὴ λέγουσιν οἱ Ἰλιεῖς, Ὅμηρος
[13, 34]	ὅσον τὸ νῦν Ἴλιον. τοῦτο	μὲν	δὴ μεταξὺ τῆς τελευτῆς τῶν
[13, 7]	„υἷε δύω Μέροπος „Περκωσίου. πάντες	μὲν	δὴ Τρῶες οἱ ἀπὸ Ἀβύδου
[13, 32]	μὴ τοῦτ´ αἰτιάσαιντο διότι οὗτοι	μὲν	δίκαιον πόλεμον ἐξήνεγκαν, ἐκεῖνος δὲ
[13, 36]	δὲ τοὐναντίον τῆς ἀψυχίας· ἀπονοίας	μέν,	εἰ τοσοῦτον χρόνον ἀτείχιστον αὐτὸ
[13, 7]	ἴφθιμον Μελάνιππον· ὁ δ´ ὄφρα	μὲν	εἰλίποδας βοῦς βόσκ´ ἐν Περκώτῃ.
[13, 7]	ὑπὸ τοῖς Τρωσὶ γεγονέναι, διῃρημένην	μὲν	εἰς δυναστείας ἐννέα, ὑπὸ δὲ
[13, 63]	τὸ ἱερόν, τῶν Κιλίκων τῶν	μὲν	εἰς τὴν Παμφυλίαν ἐκπεσόντων τῶν
[13, 27]	περαιωθέντας ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀναβῆναι	μὲν	εἰς τὴν πόλιν δεομένους ἐρύματος,
[13, 54]	τὰ βιβλία ταῦτα προῆλθεν, ἄμεινον	μὲν	ἐκείνων φιλοσοφεῖν καὶ ἀριστοτελίζειν, ἀναγκάζεσθαι
[13, 7]	ἄρα γεινόμεθ´ αἴσῃ ἀμφότεροι, σὺ	μὲν	ἐν Τροίῃ Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ,
[13, 61]	διέχουσι δὲ Ἀδραμυττίου σταδίους ἡ	μὲν	ἑξήκοντα ἡ δὲ ὀγδοήκοντα καὶ
[13, 63]	νηὸς βῆ „ποντο„ πόροιο· τὴν	μὲν	ἔπειτ´ ἐπὶ βωμὸν ἄγων πολύμητις
[13, 33]	μὲν παρώρειός ἐστι στενή, τῇ	μὲν	ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν τεταμένη μέχρι
[13, 41]	τῆς Ἀθηνᾶς τὸ ξόανον νῦν	μὲν	ἑστηκὸς ὁρᾶται, Ὅμηρος δὲ καθήμενον
[13, 21]	Σελλήεντος· ὁ δὲ Πράκτιος ποταμὸς	μὲν	ἔστι, πόλις δ´ οὐχ εὑρίσκεται,
[13, 61]	ἤγομεν ἐνθάδε πάντα. καὶ τὰ	„μὲν	εὖ δάσσαντο μετὰ σφίσιν {υἷες
[13, 22]	δὲ τὴν Σηστὸν Θεόπομπος βραχεῖαν	μὲν	εὐερκῆ δέ, καὶ σκέλει διπλέθρῳ
[13, 34]	ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι πρὸς θάλατταν, τὸν	μὲν	εὐθὺ Ῥοιτείου τὸν δὲ Σιγείου,
[13, 4]	ἀπὸ Παρίου· καὶ γὰρ οὗτος	μὲν	ἕως Λεκτοῦ προάγει, ἄλλοι δ´
[13, 3]	Ἑλλήνων ἀποικίαι παρεσχήκασι λόγον· ἧττον	μὲν	ἡ Ἰωνική (πλείονι γὰρ διέστηκε
[13, 7]	καταλόγῳ ταττόμενοι λέγονται Τρῶες „Τρωσὶ	μὲν	ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ. εἶθ´
[13, 26]	καὶ Ἀλεξανδρείας ἤδη ἐπεμελήθη, συνῳκισμένης	μὲν	ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ προσηγορευμένης
[13, 30]	ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ἱερῶν ὁ	μὲν	ἦρε τῇ Αἰγυπτίᾳ χαριζόμενος, ὁ
[13, 7]	ἡ τῶν Κιλίκων διττή, ἡ	μὲν	Θηβαϊκὴ ἡ δὲ Λυρνησσίς· ἐν
[13, 6]	τῷ Λεκτῷ· καλοῦσι δ´ οἱ	μὲν	Ἰδαῖον κόλπον, οἱ δ´ Ἀδραμυττηνόν.
[13, 25]	πολιτειῶν ὑπογράφειν διαφοράς. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	καὶ ἄλλοτε ἐπισκεπτέον. ~Τὴν δὲ
[13, 68]	περὶ τὸ ὄρος πρὸς νότον	μὲν	καὶ δύσιν ἡ θάλαττα, πρὸς
[13, 61]	ἀρετὴν περιμάχητον γενέσθαι φασὶ Μυσοῖς	μὲν	καὶ Λυδοῖς τὸ πρότερον, τοῖς
[13, 51]	Σκήψεως. τὴν δὲ Ἄντανδρον Ἀλκαῖος	μὲν	καλεῖ Λελέγων πόλιν „πρῶτα μὲν
[13, 58]	πάντα ἦν Λελέγων, οὓς τινὲς	μὲν	Κᾶρας ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος δὲ χωρίζει
[13, 26]	Ἰλιέων πόλιν τῶν νῦν τέως	μὲν	κώμην εἶναί φασι τὸ ἱερὸν
[13, 4]	ὁμοίως δὲ τὴν Αἰολίδα Ἔφορος	μὲν	λέγει ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι Κύμης,
[13, 7]	διαπορθήσας καὶ τείχεα Θήβης. Ἐκ	μὲν	Λυρνησσοῦ ἡ Βρισηὶς ἑάλω „τὴν
[13, 28]	ὥστε πολλάκις οἱ βασιλεῖς οἱ	μὲν	μετῴκιζον αὐτὴν εἰς Ἄβυδον οἱ
[13, 12]	καὶ λιμήν· κτίσμα δ´ οἱ	μὲν	Μιλησίων φασίν, οἵπερ καὶ Ἄβυδον
[13, 45]	δ´ οὖν τὴν Παλαίσκηψιν τῆς	μὲν	Νέας διέχειν πεντήκοντα σταδίους, τοῦ
[13, 32]	δὲ τῷ Ἰλίῳ πᾶσα, τῷ	μὲν	νῦν κατὰ τὸν Ἀχαιῶν λιμένα
[13, 53]	λαὸν ἀθροίσαντα πλεῦσαι· καὶ οἱ	μὲν	οἰκῆσαι περὶ τὸν Μακεδονικὸν Ὄλυμπον
[13, 4]	δὲ μέρος, καὶ Τροίαν οἱ	μὲν	ὅλην οἱ δὲ μέρος αὐτῆς,
[13, 4]	κατὰ τὴν Προποντίδα τόπων ὁ	μὲν	Ὅμηρος ἀπὸ Αἰσήπου τὴν ἀρχὴν
[13, 27]	εὐεργεσίαν νεανικῶς· γνωριμώτερα δέ, πρῶτον	μὲν	ὅτι Ῥωμαῖος, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[13, 7]	θρηνοῦσα τὸν Πάτροκλον δηλοῖ „οὐδὲ	μὲν	οὐδέ μ´ ἔασκες, ὅτ´ ἄνδρ´
[13, 22]	τῶν τότε τὰς ἡγεμονίας. ἡ	μὲν	οὖν Ἄβυδος καὶ ἡ Σηστὸς
[13, 53]	ἀπόρθητον ἐαθῆναι τὴν οἰκίαν. τὸν	μὲν	οὖν Ἀντήνορα καὶ τοὺς παῖδας
[13, 42]	τειχιούντων πάλιν τὸν τόπον. ἐκείνου	μὲν	οὖν ἀποστῆναι τοῦ χωρίου, ἕτερον
[13, 42]	χωρίου, ἕτερον δὲ τειχίσαι. πρῶτοι	μὲν	οὖν Ἀστυπαλαιεῖς οἱ τὸ Ῥοίτειον
[13, 32]	πρὸς τὴν Ἴδην μέρος. τοῦ	μὲν	οὖν Ἀχιλλέως καὶ ἱερόν ἐστι
[13, 45]	ἔλεγχον ἅπαξ ἤδη ἀποτετολμηκότας. ταῦτα	μὲν	οὖν ἔνστασιν ἔχει τοιαύτην, τἆλλα
[13, 27]	„ὑπερ„ μαχῶν τῆς πόλεως. τοῦτον	μὲν	οὖν ἐπελθὼν Σύλλας κατέλυσε, καὶ
[13, 65]	θυσία συντελεῖται πορνοπίωνι Ἀπόλλωνι. ~Μυσία	μὲν	οὖν ἔστιν ἡ περὶ τὸ
[13, 61]	καὶ τὴν ὑπὸ Μύνητι. ~τοῦ	μὲν	οὖν Ἠετίωνος λέγει πόλιν Θήβην
[13, 43]	μία, ἀλλ´ οὐ δύο. „τὰ	μὲν	οὖν θερμὰ ἐκλελεῖφθαι εἰκός, τὸ
[13, 33]	Ἀντιγόνειαν νῦν δὲ Ἀλεξάνδρειαν· τοὺς	μὲν	οὖν Κεβρηνιέας συμμεῖναι τοῖς ἄλλοις
[13, 69]	δ´ ὡς ἑαυτοῦ παιδί. τοῦτο	μὲν	οὖν μῦθος, ἄλλην δέ τινα
[13, 19]	Γεργίθιον πρὸς Λαρίσῃ. ἐκ Παρίου	μὲν	οὖν ὁ γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν
[13, 13]	καὶ τὸ ἐν Ζελείᾳ. ἐνταῦθα	μὲν	οὖν οὐδὲν ἱερὸν Ἀδραστείας δείκνυται,
[13, 48]	τινα γενέσθαι τῶν ἀρχηγετῶν. λέγουσι	μὲν	οὖν οὕτως οἱ νεώτεροι, τοῖς
[13, 13]	ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι Ἀδράστειαν. ἡ	μὲν	οὖν πόλις μεταξὺ Πριάπου καὶ
[13, 10]	μέχρι καὶ τῆς παραλίας. περὶ	μὲν	οὖν τὴν Ζέλειαν ὁ Τάρσιος
[13, 5]	νῦν Γάργαρα πόλις Αἰολική. ἐντὸς	μὲν	οὖν τῆς Ζελείας καὶ τοῦ
[13, 8]	καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων. ~Τότε	μὲν	οὖν τοιαῦτα ὑπῆρχεν, ὕστερον δὲ
[13, 54]	ἐνθάδε καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ. περὶ	μὲν	οὖν τούτων ἀπόχρη. ~Ἐκ δὲ
[13, 24]	ταῦτ´ ὀνομάζει ὁ ποιητής, τοτὲ	μὲν	οὕτω λέγων „Δαρδανίων „αὖτ´ ἦρχεν
[13, 9]	καθ´ Ὅμηρον. λέγει δ´ ἐκεῖνος	μὲν	οὕτω περὶ αὐτῆς „οἳ δὲ
[13, 43]	ἐπιχώριος ἀνὴρ ὁ Δημήτριος τοτὲ	μὲν	οὕτως λέγει περὶ αὐτῶν „ἔστι
[13, 54]	τοῖς ἐκ τῶν περιπάτων τοῖς	μὲν	πάλαι τοῖς μετὰ Θεόφραστον οὐκ
[13, 52]	τῆς Σκήψεως. ~Ἔστι δ´ ἡ	μὲν	Παλαίσκηψις ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ τὸ
[13, 40]	φθορὰν οἶδεν Ὅμηρος, ἀλλ´ ὅτι	μὲν	παρθένος ἦν ὑπ´ ἐκεῖνον τὸν
[13, 33]	ἕω μέρος. τούτου δ´ ἡ	μὲν	παρώρειός ἐστι στενή, τῇ μὲν
[13, 4]	λέγεσθαι Τρωικήν, οἱ ὕστερον οἱ	μὲν	πᾶσαν Αἰολίδα προσαγορεύουσιν οἱ δὲ
[13, 44]	πρῶτος βασιλεύσας οὕτως γράφει· τὴν	μὲν	περίμετρον εἶναί φησι ποδῶν τεττάρων
[13, 2]	δὲ τῶν τόπων ὄντων ὁ	μὲν	ποιητὴς ἀπὸ τῶν περὶ Αἴσηπον
[13, 32]	ἀπολιπεῖν τοῖς ὕστερον ἐκπορθήσουσι κεκακωμένην	μέν,	πόλιν δέ· διὸ καὶ οὕτως
[13, 7]	ὑπερβατόν „ἀμφότεροι ἐν Τροίῃ, σὺ	μὲν	„Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ ἐγὼ
[13, 43]	ὁ Γράνικος καὶ Αἴσηπος, οἱ	μὲν	πρὸς ἄρκτον καὶ τὴν Προποντίδα
[13, 25]	τὸν ποιητὴν ὁ Πλάτων, τῆς	μὲν	πρώτης πολιτείας παράδειγμα τιθέντα τὸν
[13, 44]	Πάλιν δ´ οὕτως φησίν „ὁ	μὲν	Ῥῆσος ποταμὸς νῦν „καλεῖται Ῥοείτης,
[13, 44]	εἴκοσι, τὸ δὲ ὕψος ἀπὸ	μὲν	ῥίζης ἀνιέναι ἐπὶ ἑξήκοντα καὶ
[13, 21]	τόπος. ~Τῶν δὲ ποταμῶν τὸν	μὲν	Σελλήεντά φησιν ὁ ποιητὴς πρὸς
[13, 10]	τῆς Ἴδης ἔστιν, ἀπέχουσα Κυζίκου	μὲν	σταδίους ἐνενήκοντα καὶ ἑκατόν, τῆς
[13, 38]	αἱ πλεῖσται τῶν κατοικιῶν, αἱ	μὲν	συμμένουσαι καὶ νῦν αἱ δ´
[13, 17]	~Τὸ δὲ Τηρείης ὄρος οἱ	μὲν	τὰ ἐν Πειρωσσῷ ὄρη φασὶν
[13, 5]	καὶ τῷ καλουμένῳ Λεκτῷ, τῷ	μὲν	τελευτῶντι εἰς τὴν μεσόγαιαν μικρὸν
[13, 40]	κατὰ τοιαύτην αἰτίαν, ἀλλ´ ἀπεχθανόμενον	μὲν	τῇ Ἀθηνᾷ κατὰ τὸ κοινὸν
[13, 35]	πιθανῶς ἂν ὁ Ἄρης ἄλλοτε	μὲν	τὴν ἐγκέλευσιν ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως
[13, 3]	αὐτοὺς ἀπογόνους ὄντας Ἀγαμέμνονος, συναγαγεῖν	μὲν	τὴν στρατιὰν κατὰ τὸν αὐτὸν
[13, 36]	θαυμάζειν εἰκότως ἄν τινα τῶν	μὲν	τῆς ἀπονοίας τῶν δὲ τοὐναντίον
[13, 2]	Ἕρμου καὶ Φωκαίας, ἥπερ ἀρχὴ	μὲν	τῆς Ἰωνίας ἐστὶ πέρας δὲ
[13, 63]	πλησίον· ὅ τε πλοῦς ἀπὸ	μὲν	τῆς Κιλικίου Χρύσης ἐπὶ τὸ
[13, 5]	ταύτῃ παραλίαν. ἔστι δὲ αὕτη	μὲν	τῆς Προποντίδος ἀπὸ τῶν περὶ
[13, 32]	ἃς τοῖς Ἰλιεῦσιν ἐπῆλθε τοὺς	μὲν	τιμᾶν τοὺς δὲ μή. ἔοικε
[13, 25]	τρία πολιτείας εἴδη συνίστασθαι· πρῶτον	μὲν	τὸ ἐπὶ τὰς ἀκρωρείας ἁπλοῦν
[13, 35]	διέχων· γίνεται οὖν εὔλογον πρῶτον	μὲν	τὸ ἐπὶ τοῦ Ἄρεος „ὦρτο
[13, 14]	ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς, πρῶτον	μὲν	τὸ πελίωμα εἰς ἑαυτοὺς μεταφέροντας,
[13, 59]	τὴν νῦν Ἁλικαρνασὸν χωρία. ~Ἡ	μὲν	τοίνυν ἐκλειφθεῖσα ὑπ´ αὐτῶν πόλις
[13, 58]	καὶ Λέλεγες „καὶ Καύκωνες. ἕτεροι	μὲν	τοίνυν τῶν Καρῶν ὑπῆρξαν, ᾤκουν
[13, 3]	ὃν καὶ Πενθίλος, ἀλλὰ τὸν	μὲν	τοῦ Πενθίλου στόλον φθῆναι περαιωθέντα
[13, 34]	Σκάμανδρος καὶ ὁ Σιμόεις, ὁ	μὲν	τῷ Σιγείῳ πλησιάσας ὁ δὲ
[13, 55]	νόσου· λέγεται γὰρ ἀμφότερα. περὶ	μὲν	τῶν Σκηψίων ταῦτα. ~Μετὰ δὲ
[13, 7]	ἦρχ´ Ἄσιος. ἀλλ´ ἐν Ἀβύδῳ	μὲν	υἱὸς τοῦ Πριάμου διέτριβεν, ἵππους
[13, 7]	Ἀδραστείας, δίχα μέντοι διῃρημένοι, οἱ	μὲν	ὑπὸ τῷ Ἀσίῳ οἱ δ´
[13, 10]	δὲ τὰ χωρία τῇ Ζελείᾳ	μὲν	ὑποπέπτωκεν, ἔχουσι δὲ Κυζικηνοί τε
[13, 32]	ὑπ´ αὐτοῦ πόρθησιν. ἀλλ´ ἐκεῖνος	μέν,	φαίη τις ἄν, οὕτως ἐπόρθησεν
[13, 69]	Τεύθραντα ἀναλαβόντα τὰ σώματα τῇ	μὲν	ὡς γαμετῇ χρήσασθαι τῷ δ´
[13, 22]	τῶν πόλεων παραλλάξαντι ἐξ Ἀβύδου	μὲν	ὡς ἐπὶ τὴν Προποντίδα, ἐκ
[13, 63]	θεῷ καὶ τῆς ἑσπέρας ἐπιλαβούσης	μένει	αὐτόθι, πρωὶ δὲ ἀποπλεῖ· ἀπὸ
[13, 53]	κατά τι λόγιον τὸ κελεῦον	μένειν	ὅπου ἂν τὴν τράπεζαν καταφάγῃ·
[13, 53]	αὐτὸν τὸν Ἀντήνορα διὰ τὴν	Μενελάου	παρ´ αὐτῷ ξενίαν. Σοφοκλῆς γοῦν
[13, 38]	τῷ ξιφιδίῳ ἔπειρε καὶ ἀνεῖλε.	μένοντος	δ´ ἔτι τοῦ πολέμου Περίανδρος
[13, 36]	τὴν κατασκοπὴν πέμπονται γνωσόμενοι, πότερον	μενοῦσι	παρὰ νηυσὶν ἀπόπροθεν πολὺ ἀπεσπασμένοι
[13, 4]	ἀπὸ Παρίου εἰς Πράκτιον) ἕως	μέντοι	Ἀτραμυττίου πρόεισι· Σκύλαξ δὲ ὁ
[13, 7]	ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι Ἀδραστείας, δίχα	μέντοι	διῃρημένοι, οἱ μὲν ὑπὸ τῷ
[13, 55]	δίκης ἐπὶ τὸν βασιλέα. οὐ	μέντοι	διηυτύχησεν, ἀλλ´ ἐμπεσὼν εἰς ἔχθραν
[13, 27]	παρεμυθήσατο πολλοῖς ἐπανορθώμασι. καθ´ ἡμᾶς	μέντοι	Καῖσαρ ὁ θεὸς πολὺ πλέον
[13, 53]	τοῖς ἐπ´ αὐτῷ κρέασιν. Ὅμηρος	μέντοι	συνηγορεῖν οὐδετέροις ἔοικεν, οὐδὲ τοῖς
[13, 54]	ἐκείνων φιλοσοφεῖν καὶ ἀριστοτελίζειν, ἀναγκάζεσθαι	μέντοι	τὰ πολλὰ εἰκότα λέγειν διὰ
[13, 58]	Σκήψιος ἀντὶ Αἰολέων. καθ´ Ὅμηρον	μέντοι	ταῦτα πάντα ἦν Λελέγων, οὓς
[13, 51]	καὶ ὁ Ἐλαϊτικὸς περιλαμβάνεται· ἰδίως	μέντοι	τοῦτον φασὶν Ἀδραμυττηνόν, τὸν κλειόμενον
[13, 5]	νῦν Γάργαρον ἐν τοῖς ἄνω	μέρεσι	τῆς Ἴδης δείκνυται τόπος, ἀφ´
[13, 25]	τοιαύτας μεταβάσεις εἰς τὰ κάτω	μέρη	τὰς τότε συμβαινούσας ὑπολαμβάνω καὶ
[13, 2]	διῃρημένους κατὰ δυναστείας εἰς ὀκτὼ	μερίδας	ἢ καὶ ἐννέα· τὸ δὲ
[13, 7]	Ἀσίῳ οἱ δ´ ὑπὸ τοῖς	Μεροπίδαις·	καθάπερ καὶ ἡ τῶν Κιλίκων
[13, 7]	ἦρχον γὰρ αὐτῆς „υἷε δύω	Μέροπος	„Περκωσίου. πάντες μὲν δὴ Τρῶες
[13, 10]	καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ, υἷε δύω	Μέροπος	Περκωσίου. ταῦτα δὲ τὰ χωρία
[13, 25]	ἱρὴ ἐν πεδίῳ πεπόλιστο, πόλις	„μερόπων	ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἔθ´ ὑπωρείας ᾤκεον
[13, 4]	οἱ μὲν ὅλην οἱ δὲ	μέρος	αὐτῆς, οὐδὲν ὅλως ἀλλήλοις ὁμολογοῦντες.
[13, 70]	ἴσως καὶ τῶν Κιλίκων τι	μέρος	ἦν ὑπ´ αὐτῷ, καὶ οὐ
[13, 68]	ποιοῦν τὸν Ἀδραμυττηνὸν κόλπον, οὗ	μέρος	καὶ ὁ Ἐλαϊτικός ἐστι. Κάναι
[13, 4]	πᾶσαν Αἰολίδα προσαγορεύουσιν οἱ δὲ	μέρος,	καὶ Τροίαν οἱ μὲν ὅλην
[13, 7]	δῆλον δὲ ἐκ τῶν κατὰ	μέρος.	οἱ γὰρ περὶ τὸν Ἀχιλλέα
[13, 32]	κατὰ τὸ πρὸς τὴν Ἴδην	μέρος.	τοῦ μὲν οὖν Ἀχιλλέως καὶ
[13, 33]	σταδίους κατὰ τὸ πρὸς ἕω	μέρος.	τούτου δ´ ἡ μὲν παρώρειός
[13, 6]	αἱ Κάναι, τὸ ἐκ θατέρου	μέρους	ἀντικείμενον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ· καλοῦσι
[13, 48]	τὰ περὶ Ἄβυδον ἐκ θατέρου	μέρους,	μικρὸν δ´ ὅμως ἐγγυτέρω ἡ
[13, 49]	ὑπέρκειται τῶν πρώτων τοῦ κόλπου	μερῶν,	ἐν οἷς πρῶτον τοὺς Λέλεγας
[13, 25]	παρὰ τούτοις τῶν ἀγροίκων καὶ	μεσαγροίκων	καὶ πολιτικῶν· ἀφ´ ὧν ἤδη
[13, 33]	στενή, τῇ μὲν ἐπὶ τὴν	μεσημβρίαν	τεταμένη μέχρι τῶν κατὰ Σκῆψιν
[13, 6]	αὐτῆς γραμμῆς κειμένας ὥσπερ τινὸς	μεσημβρινῆς.	~Ἐκ δὴ τῶν ὑπὸ τοῦ
[13, 53]	τοῦ Αἰνείου γεγονέναι τὴν Σκῆψιν,	μέσην	οὖσαν τῆς τε ὑπὸ τῷ
[13, 6]	ἐπὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον διὰ	μέσης	τῆς Προποντίδος, ἔπειτα τῆς παραλίας
[13, 65]	Ἀχίλλειος χάραξ· ἐν δὲ τῇ	μεσογαίᾳ	ἀπὸ πεντήκοντα σταδίων ἐστὶν ἡ
[13, 19]	αἱ ὑπὲρ Λαμψάκου ἐν τῇ	μεσογαίᾳ	τῆς Λαμψακηνῆς· ἄλλαι δ´ εἰσὶν
[13, 51]	ὑπὲρ αὐτῆς δ´ ἐν τῇ	μεσογαίᾳ	τό τε τοῦ χαλκοῦ μέταλλον
[13, 70]	πεδίον, ὃ ὑπέρκειται ἐν τῇ	μεσογαίᾳ	τοῦ Θήβης πεδίου· ῥεῖ δ´
[13, 59]	οὐκέτ´ ἐστίν, ἐν δὲ τῇ	μεσογαίᾳ	τῶν Ἁλικαρνασέων τὰ Πήδασα ὑπ´
[13, 5]	τῷ μὲν τελευτῶντι εἰς τὴν	μεσόγαιαν	μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κυζικηνῆς (καὶ
[13, 51]	καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐντὸς Λεκτοῦ,	μεσογειότεροι	δὲ καὶ πλησιαίτεροι τῷ Ἰλίῳ·
[13, 33]	ὅριον δ´ εἶναι τὸν Σκάμανδρον	μέσον	αὐτῶν ῥέοντα· ἔχθραν δ´ ἀεὶ
[13, 25]	παρ´ Ἴλου σῆμα παλαιοῦ Δαρδανίδαο	„μέσσον	κὰπ πεδίον παρ´ ἐρινεὸν ἐσσεύοντο.
[13, 25]	δὲ καὶ διὰ τοῦτο ἐν	μέσῳ	τῷ πεδίῳ τεθάφθαι αὐτόν, ὅτι
[13, 28]	ἀφ´ ἧσπερ ἐλίπομεν. ~Ἔστι τοίνυν	μετ´	Ἄβυδον ἥ τε Δαρδανὶς ἄκρα,
[13, 53]	Ἀδρίαν Ἑνετικήν, τὸν δὲ Αἰνείαν	μετ´	Ἀγχίσου τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ
[13, 53]	δίῳ, οὕνεκ´ ἄρ´ ἐσθλὸν ἐόντα	μετ´	ἀνδράσιν οὔ „τι τίεσκε, τοὺς
[13, 54]	δ´ εἰς Σκῆψιν κομίσας τοῖς	μετ´	αὐτὸν παρέδωκεν, ἰδιώταις ἀνθρώποις, οἳ
[13, 35]	ὁ Ἀχιλλεύς „ὄφρα δ´ ἐγὼ	μετ´	Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον, „οὐκ ἐθέλεσκε μάχην
[13, 65]	Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἐν ἄλσει, προστατούμενον	μετὰ	ἁγιστείας ὑπ´ Ἀντανδρίων, οἷς μᾶλλον
[13, 51]	συνάπτοντες μᾶλλον τῇ κατὰ Ἀδραμύττιον.	μετὰ	γὰρ τὸ Λεκτὸν τὸ Πολυμήδειον
[13, 56]	ὃς καιόμενος σίδηρος γίνεται· εἶτα	μετὰ	γῆς τινος καμινευθεὶς ἀποστάζει ψευδάργυρον,
[13, 20]	τῆς λίμνης καὶ τοῦ εὐρίπου.	~Μετὰ	δὲ Λάμψακον ἔστιν Ἄβυδος καὶ
[13, 56]	περὶ μὲν τῶν Σκηψίων ταῦτα.	~Μετὰ	δὲ Σκῆψιν Ἄνδειρα καὶ Πιονίαι
[13, 26]	ἐπισημότατον καὶ ἀγῶνα ἀποδείξειν ἱερόν.	μετὰ	δὲ τὴν ἐκείνου τελευτὴν Λυσίμαχος
[13, 67]	ἐκμάττεται, πλίνθους πηγνυμένας καὶ ἐπιπλεούσας.	μετὰ	δὲ τὴν Πιτάνην ὁ Κάικος
[13, 31]	χαριζόμενος, ὁ δὲ θεοῖς ἀπέδωκε.	~Μετὰ	δὲ τὸ Ῥοίτειον ἔστι τὸ
[13, 60]	ἐρύματα καὶ ἴχνη κατοικιῶν δείκνυται.	~Μετὰ	δὲ τοὺς Λέλεγας τὴν ἑξῆς
[13, 54]	περιπάτων τοῖς μὲν πάλαι τοῖς	μετὰ	Θεόφραστον οὐκ ἔχουσιν ὅλως τὰ
[13, 40]	ὅς ῥα νέον „πτο„ λέμοιο	μετὰ	κλέος εἰληλούθει. ᾔτεε δὲ Πριάμοιο
[13, 61]	καὶ τὰ „μὲν εὖ δάσσαντο	μετὰ	σφίσιν {υἷες Ἀχαιῶν} ἐκ δ´
[13, 22]	ῥοῦν. ᾤκουν δὲ τὴν Ἄβυδον	μετὰ	τὰ Τρωικὰ Θρᾷκες, εἶτα Μιλήσιοι.
[13, 51]	Κορυφαντίς τε καὶ Ἡράκλεια, καὶ	μετὰ	ταῦτα Ἄττεα, εἶτ´ Ἀταρνεὺς καὶ
[13, 52]	χρόνον ἐν τῇ Σκήψει λέγεται·	μετὰ	ταῦτα δ´ εἰς ὀλιγαρχίαν μετέστησαν,
[13, 61]	δ´ ἦσαν ἐν τῷ κληθέντι	μετὰ	ταῦτα Θήβης πεδίῳ, ὃ διὰ
[13, 54]	ἡ Ῥώμη προσελάβετο· εὐθὺς γὰρ	μετὰ	τὴν Ἀπελλικῶντος τελευτὴν Σύλλας ἦρε
[13, 22]	αὐτῆς συμφορᾶς· ἐνέπρησε δὲ πυθόμενος	μετὰ	τὴν ἀπὸ τῶν Σκυθῶν ἐπάνοδον
[13, 26]	καὶ εὐτελές, Ἀλέξανδρον δὲ ἀναβάντα	μετὰ	τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ νίκην ἀναθήμασί
[13, 26]	κρῖναι καὶ ἄφορον· ὕστερον δὲ	μετὰ	τὴν κατάλυσιν τῶν Περσῶν ἐπιστολὴν
[13, 46]	παραλίαν ὅθενπερ ἀπελίπομεν. ~Ἔστι δὴ	μετὰ	τὴν Σιγειάδα ἄκραν καὶ τὸ
[13, 9]	τῶν ἄλλων λεγόμενα. ~Ἔστιν οὖν	μετὰ	τὴν τῶν Κυζικηνῶν πόλιν καὶ
[13, 7]	δευτέρα οὖν αὕτη δυναστεία Τρωικὴ	μετὰ	τὴν ὑπὸ Μύνητι. οἰκείως δὲ
[13, 55]	συναπῆρεν εἰς τὸν Πόντον ἐκείνῳ	μετὰ	τῆς γυναικὸς καὶ ἐτιμήθη διαφερόντως,
[13, 10]	δὲ συνεχῶς τὰ κατὰ τὴν	μετὰ	τὸν Αἴσηπον „οἳ δ´ Ἀδρήστειάν
[13, 25]	σώζεται αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ Πλάτων	μετὰ	τοὺς κατακλυσμοὺς τρία πολιτείας εἴδη
[13, 55]	γεγονὼς Κράτητι καὶ Ἀριστάρχῳ· καὶ	μετὰ	τοῦτον Μητρόδωρος, ἀνὴρ ἐκ τοῦ
[13, 27]	τοῦ νάρθηκος λεγομένη, τοῦ Ἀλεξάνδρου	μετὰ	τῶν περὶ Καλλισθένη καὶ Ἀνάξαρχον
[13, 53]	οὖν Ἀντήνορα καὶ τοὺς παῖδας	μετὰ	τῶν περιγενομένων Ἑνετῶν εἰς τὴν
[13, 27]	εἶτ´ ἐκάκωσαν αὐτὴν πάλιν οἱ	μετὰ	Φιμβρίου Ῥωμαῖοι λαβόντες ἐκ πολιορκίας
[13, 14]	γένους ἥρωά τινα ἐξ ὄφεως	μεταβαλεῖν·	τάχα δὲ τῶν Ψύλλων τις
[13, 26]	ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ προσηγορευμένης Ἀντιγονείας,	μεταβαλούσης	δὲ τοὔνομα· ἔδοξε γὰρ εὐσεβὲς
[13, 25]	Κροῖσον μάλιστα. τὰς δὴ τοιαύτας	μεταβάσεις	εἰς τὰ κάτω μέρη τὰς
[13, 25]	καὶ ἄλλοι δὲ ἱστοροῦσι πλείους	μεταβεβληκέναι	τόπους τὴν πόλιν, ὕστατα δ´
[13, 55]	Μητρόδωρος, ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου	μεταβεβληκὼς	ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ
[13, 8]	τοιαῦτα ὑπῆρχεν, ὕστερον δὲ ἠκολούθησαν	μεταβολαὶ	παντοῖαι. τὰ μὲν γὰρ περὶ
[13, 22]	συνέβη δὲ πρὸς ταῖς ἄλλαις	μεταβολαῖς	καὶ τῷ χρόνῳ καὶ τοῦτο
[13, 25]	τῶν τόπων καὶ τῶν βίων	μεταβολάς.	ταύτας δὴ τὰς διαφορὰς ὑπογράφειν
[13, 35]	Ἰλίου, τί χρήσιμον ἐπὶ τοσοῦτον	μεταλαμβάνεσθαι	τοὺς τόπους ἐφ´ ὅσον ἡ
[13, 25]	ἡ τῶν ὀνομάτων κατ´ ὀλίγον	μετάληψις,	κατὰ τὴν τῶν ἠθῶν ἐπὶ
[13, 51]	μεσογαίᾳ τό τε τοῦ χαλκοῦ	μέταλλον	καὶ Περπερηνὴ καὶ Τράριον καὶ
[13, 16]	νῦν Προκόννησος, πόλιν ἔχουσα καὶ	μέταλλον	μέγα λευκοῦ λίθου σφόδρα ἐπαινούμενον·
[13, 21]	ἐνόμισαν· ῥεῖ δὲ καὶ οὗτος	μεταξὺ	Ἀβύδου καὶ Λαμψάκου· τὸ οὖν
[13, 62]	ἔστι δὲ καὶ Κίλλαιον ὄρος	μεταξὺ	Γαργάρων καὶ Ἀντάνδρου. φησὶ δὲ
[13, 69]	δὲ λοιπὸν Κάνη καὶ Κάναι.	~Μεταξὺ	δὲ Ἐλαίας τε καὶ Πιτάνης
[13, 15]	Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες ὄρος·	μεταξὺ	δὲ κεῖται Παρίου καὶ Πριάπου
[13, 19]	τετταράκοντα σταδίων. ~Ἐν δὲ τῷ	μεταξὺ	Λαμψάκου καὶ Παρίου Παισὸς ἦν
[13, 11]	δὲ Αἰσήπου καὶ τοῦ Πριάπου	μεταξὺ	ὁ Γράνικος ῥεῖ τὰ πολλὰ
[13, 44]	Μαλοῦντος ῥεῖ, τόπου τινὸς κειμένου	μεταξὺ	„Παλαισκήψεως καὶ Ἀχαιίου τῆς Τενεδίων
[13, 45]	„ἐν δεξιᾷ δὲ τοῦ Αἰσήπου	μεταξὺ	Πολίχνας τε καὶ Παλαισκήψεως ἡ
[13, 13]	Ἀδράστειαν. ἡ μὲν οὖν πόλις	μεταξὺ	Πριάπου καὶ Παρίου, ἔχουσα ὑποκείμενον
[13, 28]	διέχουσα τῆς Ἀβύδου ἑβδομήκοντα σταδίους.	μεταξύ	τε ὁ Ῥοδίος ἐκπίπτει ποταμός,
[13, 34]	εἶναι, τὸ δὲ παλαιὸν κτίσμα	μεταξὺ	τῆς ἀρχῆς· ἀπολαμβάνεσθαι δ´ ἐντὸς
[13, 19]	δὲ ἐν τῷ ἄλσει τῷ	μεταξὺ	τῆς λίμνης καὶ τοῦ εὐρίπου.
[13, 36]	καὶ τὸ Τρωικὸν πεδίον, ὃ	μεταξὺ	τῆς πόλεως καὶ τῆς θαλάττης
[13, 34]	νῦν Ἴλιον. τοῦτο μὲν δὴ	μεταξὺ	τῆς τελευτῆς τῶν λεχθέντων ἀγκώνων
[13, 36]	εἰ δωδεκαστάδιόν ἐστι νῦν τὸ	μεταξύ,	τότε καὶ τῷ ἡμίσει ἔλαττον
[13, 7]	δυναστεία. καὶ μὴν οἵ γε	μεταξὺ	τοῦ Αἰσήπου καὶ Ἀβύδου Τρῶες·
[13, 3]	καὶ ἐπέλαβεν ἔτι πλέον, τὴν	μεταξὺ	τοῦ Καΐκου καὶ τοῦ Ἕρμου
[13, 58]	τῶν Καρῶν ὑπῆρξαν, ᾤκουν δὲ	μεταξὺ	τῶν ὑπὸ τῷ Αἰνείᾳ καὶ
[13, 20]	Λάμψακον ἔστιν Ἄβυδος καὶ τὰ	μεταξὺ	χωρία, περὶ ὧν οὕτως εἴρηκε
[13, 25]	τῶν ἠθῶν ἐπὶ τὸ κρεῖττον	μετάστασιν,	παρὰ τὰς τῶν τόπων καὶ
[13, 14]	μὲν τὸ πελίωμα εἰς ἑαυτοὺς	μεταφέροντας,	εἶτα καὶ τὴν φλεγμονὴν παύοντας
[13, 64]	ἐπειδὴ σμίνθοι οἱ μύες, δεῦρο	μετενεκτέον.	παραμυθοῦνται δὲ τὴν ἀπὸ μικρῶν
[13, 12]	ἐξ Ὀρνεῶν τῶν περὶ Κόρινθον	μετενηνεγμένου	τοῦ ἱεροῦ, εἴτε τῷ λέγεσθαι
[13, 57]	χωρίοις· ἔπειτα διεδέξατο ἐκεῖνον καὶ	μετεπέμψατο	τόν τε Ἀριστοτέλην καὶ Ξενοκράτην
[13, 58]	ἐκπορθηθέντες δὲ ὑπὸ τοῦ Ἀχιλλέως	μετέστησαν	εἰς τὴν Καρίαν, καὶ κατέσχον
[13, 52]	μετὰ ταῦτα δ´ εἰς ὀλιγαρχίαν	μετέστησαν,	εἶτα Μιλήσιοι συνεπολιτεύθησαν αὐτοῖς καὶ
[13, 52]	Παλαίσκηψις ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ τὸ	μετεωρότατον	τῆς Ἴδης ἐγγὺς Πολίχνας· ἐκαλεῖτο
[13, 54]	τῶν διαβρωμάτων εἰς ἀντίγραφα καινὰ	μετήνεγκε	τὴν γραφὴν ἀναπληρῶν οὐκ εὖ,
[13, 19]	Ἰδομενέα καὶ Λεοντέα. ἐντεῦθεν δὲ	μετήνεγκεν	Ἀγρίππας τὸν πεπτωκότα λέοντα, Λυσίππου
[13, 13]	τὴν Πυκάτην· εἰς δὲ Πάριον	μετηνέχθη	πᾶσα ἡ κατασκευὴ καὶ λιθεία
[13, 38]	πάντες εἰς τὴν ἐκείνων ἀνάληψιν	μετηνέχθησαν.	Ἀρχαιάνακτα γοῦν φασι τὸν Μιτυληναῖον
[13, 53]	„παί„ δων παῖδες, τοί κεν	μετόπισθε	γένωνται. οὕτω δ´ οὐδ´ ἡ
[13, 19]	ἡ πόλις, οἱ δὲ Παισηνοὶ	μετῴκησαν	εἰς Λάμψακον, Μιλησίων ὄντες ἄποικοι
[13, 28]	πολλάκις οἱ βασιλεῖς οἱ μὲν	μετῴκιζον	αὐτὴν εἰς Ἄβυδον οἱ δὲ
[13, 70]	κώμη Γέργιθα ἔστιν, εἰς ἣν	μετῴκισεν	Ἄτταλος τοὺς ἐν τῇ Τρῳάδι
[13, 52]	ἑξήκοντα εἰς τὴν νῦν Σκῆψιν	μετῳκίσθησαν	ὑπὸ Σκαμανδρίου τε τοῦ Ἕκτορος
[13, 20]	καὶ ὅτι ἡ πάλαι Περκώτη	μετωνομάσθη	ὁ τόπος. ~Τῶν δὲ ποταμῶν
[13, 45]	καὶ τοῦτο πλάσαι παρατριψαμένους τὸ	μέτωπον,	καὶ μὴ χωλὸν ἐᾶν καὶ
[13, 2]	περὶ Αἴσηπον τόπων καὶ Γράνικον	μέχρι	Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ τὴν τῆς
[13, 7]	δὴ Τρῶες οἱ ἀπὸ Ἀβύδου	μέχρι	Ἀδραστείας, δίχα μέντοι διῃρημένοι, οἱ
[13, 39]	ὕστερον ἡ παραλία πᾶσα ἡ	μέχρι	Δαρδάνου, καὶ νῦν ὑπ´ ἐκείνοις
[13, 33]	Κεβρήνη. ὑπονοεῖ δ´ ὁ Δημήτριος	μέχρι	δεῦρο διατείνειν τὴν περὶ τὸ
[13, 2]	εἶθ´ ἑξῆς τὰ περὶ Κύμην	μέχρι	Ἕρμου καὶ Φωκαίας, ἥπερ ἀρχὴ
[13, 3]	υἱὸν αὐτοῦ Πενθίλον, καὶ προελθεῖν	μέχρι	Θρᾴκης ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν Τρωικῶν
[13, 53]	μᾶλλον τοῖς ἑτέροις διαφωνεῖ τοῖς	μέχρι	καὶ Ἰταλίας αὐτοῦ τὴν πλάνην
[13, 10]	δὲ Κυζικηνοί τε καὶ Πριαπηνοὶ	μέχρι	καὶ τῆς παραλίας. περὶ μὲν
[13, 2]	Λεκτοῦ καθήκουσα· ἀπὸ Λεκτοῦ δὲ	μέχρι	Καΐκου ποταμοῦ καὶ τῶν Κανῶν
[13, 51]	ἡ Ἐλαία καὶ ὁ λοιπὸς	μέχρι	Κανῶν κόλπος. λέγωμεν δὲ ἀναλαβόντες
[13, 51]	καὶ πᾶσα ἡ ἀπὸ Λεκτοῦ	μέχρι	Κανῶν παραλία τῷ αὐτῷ τούτῳ
[13, 6]	ἔπειτα τῆς παραλίας τῆς Ἀσίας	μέχρι	Καρίας. ταύτην δὴ φυλάττοντας χρὴ
[13, 33]	Ἕκτορι, ἀνήκουσαν ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου	μέχρι	Κεβρηνίας· τάφον τε γὰρ Ἀλεξάνδρου
[13, 4]	Ἔφορος μὲν λέγει ἀπὸ Ἀβύδου	μέχρι	Κύμης, ἄλλοι δ´ ἄλλως. ~Τοπογραφεῖ
[13, 39]	ὀκνεῖ πᾶσαν τὴν ἀπὸ Ἀβύδου	μέχρι	Κύμης καλεῖν Αἰολίδα. Θουκυδίδης δέ
[13, 2]	ὑπέρκειται ἡ Ἴδη τὸ ὄρος	μέχρι	Λεκτοῦ καθήκουσα· ἀπὸ Λεκτοῦ δὲ
[13, 8]	λεγομένην τὴν ἀπὸ τοῦ Ἕρμου	μέχρι	Λεκτοῦ καὶ τὴν ἐφεξῆς μέχρι
[13, 5]	εἶτ´ ἔξω τῆς Προποντίδος τὰ	μέχρι	Λεκτοῦ. ~Κάμψαντι δὲ τὸ Λεκτὸν
[13, 2]	εἶναι συμβαίνει, ἀπὸ δὲ Ἀβύδου	μέχρι	Λεκτοῦ τὰ περὶ Ἴλιον καὶ
[13, 1]		~Μέχρι	μὲν δεῦρο ἀφωρίσθω τὰ περὶ
[13, 59]	καὶ τῆς Καρίας κατασχεῖν τῆς	μέχρι	Μύνδου καὶ Βαργυλίων, καὶ τῆς
[13, 27]	τὴν ἀλειτουργησίαν αὐτοῖς συνεφύλαξε καὶ	μέχρι	νῦν συμμένουσιν ἐν τούτοις. ὅτι
[13, 35]	τε Σιμόεντος καὶ τῆς Καλλικολώνης,	μέχρι	οὗ εἰκὸς καὶ τὴν μάχην
[13, 67]	Ἀνδειρηνῆς ἅγιον καὶ ἄντρον ὑπόνομον	μέχρι	Παλαιᾶς. ἔστι δ´ ἡ Παλαιὰ
[13, 51]	καθύπερθε Κεβρήνιοι, τούτων δὲ Δαρδάνιοι	μέχρι	Παλαισκήψεως καὶ αὐτῆς τῆς Σκήψεως.
[13, 14]	τὸ γένος διέτεινεν ἡ δύναμις	μέχρι	ποσοῦ. κτίσμα δ´ ἐστὶ τὸ
[13, 32]	παραλίας ταύτης ἀπὸ τοῦ Ῥοιτείου	μέχρι	Σιγείου καὶ τοῦ Ἀχιλλέως μνήματος
[13, 43]	ἡ Δαρδανικὴ ὑποπέπτωκεν αὐτῇ καὶ	μέχρι	Σκήψεως καὶ τὰ περὶ Ἴλιον.
[13, 60]	τε καὶ Ἀταρνεῖται καὶ Πιταναῖοι	μέχρι	τῆς ἐκβολῆς τοῦ Καΐκου. διῄρηντο
[13, 33]	ὑπέρκειται τούτων τὸ Τρωικὸν πεδίον	μέχρι	τῆς Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ πολλοὺς
[13, 8]	τὴν ἀπὸ τοῦ Ἕρμου πᾶσαν	μέχρι	τῆς κατὰ Κύζικον παραλίας κατασχόντων
[13, 36]	μέγα ἐμφαίνει τὸ διάστημα τὸ	μέχρι	τῆς πόλεως ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου
[13, 33]	πιθανώτερον· τὴν δὲ Κεβρηνίαν διήκειν	μέχρι	τῆς Σκηψίας, ὅριον δ´ εἶναι
[13, 8]	μέχρι Λεκτοῦ καὶ τὴν ἐφεξῆς	μέχρι	τοῦ Αἰσήπου. ἐν γὰρ τοῖς
[13, 3]	υἱὸν τούτου τὸν νεώτατον προελθόντα	μέχρι	τοῦ Γρανίκου ποταμοῦ καὶ παρεσκευασμένον
[13, 3]	γὰρ ἐσκεδάσθη ἀπὸ τῆς Κυζικηνῆς	μέχρι	τοῦ Καΐκου καὶ ἐπέλαβεν ἔτι
[13, 2]	ὑπαγορεύει μάλιστα τοὺς Τρῶας ἄρξαι	μέχρι	τοῦ Καΐκου ποταμοῦ διῃρημένους κατὰ
[13, 68]	ἐν τῇ Καναίᾳ· αὕτη δὲ	μέχρι	τῶν Ἀργινουσσῶν διήκει καὶ τῆς
[13, 6]	δὲ αἱ τῶν Αἰολέων πόλεις	μέχρι	τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἕρμου, καθάπερ
[13, 5]	ἀπὸ τῆς Προποντίδος ἀρξαμένοις {τὰ}	μέχρι	τῶν κατ´ Ἄβυδον στενῶν, εἶτ´
[13, 33]	τῇ δ´ ἐπὶ τὰς ἄρκτους	μέχρι	τῶν κατὰ Ζέλειαν Λυκίων. ταύτην
[13, 33]	μὲν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν τεταμένη	μέχρι	τῶν κατὰ Σκῆψιν τόπων, τῇ
[13, 44]	γεωργουμένης καλῶς, παρακειμένης τῇ Δαρδανικῇ	μέχρι	τῶν περὶ Ζέλειαν καὶ „Πιτύειαν
[13, 22]	κατὰ τιμωρίαν ὧν ἔπαθον, δεδιὼς	μὴ	αἱ πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ
[13, 44]	ποταμὸς νῦν „καλεῖται Ῥοείτης, εἰ	μὴ	ἄρα ὁ εἰς τὸν Γράνικον
[13, 64]	τῶν Ἐρυθραίων τὸ θηρίον τοῦτο	μὴ	γίνεσθαι. Ῥόδιοι δὲ ἐρυθιβίου Ἀπόλλωνος
[13, 37]	ἐξ ἴσου σχεδόν τι διαστήματος,	μὴ	δεόμενος μηδὲν τῆς ποδωκείας τοῦ
[13, 32]	τοὺς μὲν τιμᾶν τοὺς δὲ	μή.	ἔοικε δὲ ὁ ποιητὴς μικρὰν
[13, 1]	ὅπως τὴν αἰτίαν τοῦ μήκους	μὴ	ἡμῖν μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ ἐντυγχάνοντες
[13, 18]	Λαμψακηνῶν πόλιν, ὥστε τὸ δίαρμα	μὴ	πλέον εἶναι τετταράκοντα σταδίων. ~Ἐν
[13, 22]	Σηστοῦ, ἔπειτα διαίρειν πλάγιον καὶ	μὴ	τελέως ἐναντίον ἔχουσι τὸν ῥοῦν.
[13, 32]	καὶ τιμᾶν ὡς θεούς· εἰ	μὴ	τοῦτ´ αἰτιάσαιντο διότι οὗτοι μὲν
[13, 45]	πλάσαι παρατριψαμένους τὸ μέτωπον, καὶ	μὴ	χωλὸν ἐᾶν καὶ ἕτοιμον πρὸς
[13, 27]	ὠλιγωρημένην ἰδεῖν τὴν κατοικίαν ὥστε	μηδὲ	κεραμωτὰς ἔχειν τὰς στέγας· Ἡγησιάναξ
[13, 54]	ὀλίγων, καὶ μάλιστα τῶν ἐξωτερικῶν,	μηδὲν	ἔχειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶς, ἀλλὰ θέσεις
[13, 37]	σχεδόν τι διαστήματος, μὴ δεόμενος	μηδὲν	τῆς ποδωκείας τοῦ ἀσφαλοῦς χάριν·
[13, 48]	οἱ Ξυπετεῶνες λέγεται, Τεύκρους δὲ	μηδένας	ἐλθεῖν ἐκ τῆς Κρήτης. τῆς
[13, 21]	Ἀρίσβα, ἧς τὴν χώραν ἔχουσι	Μηθυμναῖοι·	ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς Ἄρισβος
[13, 58]	Πέρσαι κατέσχον. ~Φησὶ δὲ Μυρσίλος	Μηθυμναίων	κτίσμα εἶναι τὴν Ἄσσον, Ἑλλάνικός
[13, 1]	παλαιῶν γνῶσιν· προσλαμβάνει δὲ τῷ	μήκει	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐποικησάντων
[13, 32]	τοῖς Θρᾳκίοις. ~Ἔστι δὲ τὸ	μῆκος	τῆς παραλίας ταύτης ἀπὸ τοῦ
[13, 1]	παρακλήσεως, ὅπως τὴν αἰτίαν τοῦ	μήκους	μὴ ἡμῖν μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ
[13, 39]	τόπον τοῦτον τῷ Σιγείῳ, οὐ	μὴν	ἐκ λίθων τοιούτων οὐδ´ ὑπὸ
[13, 7]	ἕκτη δ´ αὕτη δυναστεία. καὶ	μὴν	οἵ γε μεταξὺ τοῦ Αἰσήπου
[13, 7]	τὸν Λυκάονα καὶ Πολύδωρον. καὶ	μὴν	οἵ γε ὑπὸ τῷ Ἕκτορι
[13, 42]	κατοικία καὶ τὸ ἱερόν· οὐ	μὴν	πόλις γε ἦν, ἀλλὰ πολλοῖς
[13, 36]	πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν. ~Καὶ	μὴν	τό γε ναύσταθμον τὸ νῦν
[13, 53]	δυσμένειαν „ἀεὶ γὰρ Πριάμῳ „ἐπε„	μήνιε	δίῳ, οὕνεκ´ ἄρ´ ἐσθλὸν ἐόντα
[13, 40]	Αἴαντος ἐν τῇ ναυαγίᾳ κατὰ	μῆνιν	Ἀθηνᾶς συνέβη ἢ κατὰ τοιαύτην
[13, 8]	Θήβης πεδίον Λυδοί, οἱ τότε	Μῄονες,	καὶ Μυσῶν οἱ περιγενόμενοι τῶν
[13, 5]	„Ἴδην δ´ ἵκανον „πολυ„ πίδακα	μητέρα	θηρῶν, Λεκτὸν ὅθι πρῶτον λιπέτην
[13, 55]	καὶ Ἀριστάρχῳ· καὶ μετὰ τοῦτον	Μητρόδωρος,	ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς
[13, 19]	καὶ Ἀναξιμένης ὁ ῥήτωρ καὶ	Μητρόδωρος	ὁ τοῦ Ἐπικούρου ἑταῖρος· καὶ
[13, 67]	δὲ τοῖς Ἀνδείροις ἱερόν ἐστι	μητρὸς	θεῶν Ἀνδειρηνῆς ἅγιον καὶ ἄντρον
[13, 17]	Λαμψάκου δεικνύουσι λόφον, ἐφ´ ᾧ	μητρὸς	θεῶν ἱερόν ἐστιν ἅγιον Τηρείης
[13, 21]	παρὰ τῷ ποιητῇ Ἄσιος „ὃς	μήτρως	ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης,
[13, 43]	ἀλλ´ ἐν τῷ ὄρει, καὶ	μία,	ἀλλ´ οὐ δύο. „τὰ μὲν
[13, 44]	διέχοντα, εἶτα πάλιν συναγομένην εἰς	μίαν	„κορυφήν, ἀποτελοῦσαν τὸ πᾶν ὕψος
[13, 59]	πόλεων τὰς ἓξ Μαύσωλος εἰς	μίαν	τὴν Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν, ὡς Καλλισθένης
[13, 43]	δὲ „Σκάμανδρος ἐπὶ δύσιν ἐκ	μιᾶς	πηγῆς· πᾶσαι δ´ ἀλλήλαις πλησιάζουσιν
[13, 55]	ὢν ἔτυχε καὶ ἐχρημάτιζε Χαλκηδόνιος·	Μιθριδάτην	δὲ θεραπεύσας τὸν Εὐπάτορα συναπῆρεν
[13, 27]	ἐπελθὼν Σύλλας κατέλυσε, καὶ τὸν	Μιθριδάτην	κατὰ συμβάσεις εἰς τὴν οἰκείαν
[13, 27]	Φλάκκῳ ταμίας προχειρισθέντι ἐπὶ τὸν	Μιθριδάτην·	καταστασιάσας δὲ καὶ ἀνελὼν τὸν
[13, 28]	ὁ τῶν Ῥωμαίων ἡγεμὼν καὶ	Μιθριδάτης	ὁ κληθεὶς Εὐπάτωρ, καὶ συνέβησαν
[13, 27]	λαβόντες ἐκ πολιορκίας ἐν τῷ	Μιθριδατικῷ	πολέμῳ. συνεπέμφθη δὲ ὁ Φιμβρίας
[13, 66]	δὲ τὸ Ἀδραμύττιον ἐν τῷ	Μιθριδατικῷ	πολέμῳ· τὴν γὰρ βουλὴν ἀπέσφαξε
[13, 66]	καθ´ ὃν καιρὸν αἰτίαν εἶχε	Μιθριδατισμοῦ.	~Πρὸς δὲ τοῖς Ἀστύροις λίμνη
[13, 5]	δύσιν καὶ τὴν ταύτῃ θάλατταν,	μικρὰ	δ´ ἐπιστρέφοντος καὶ πρὸς ἄρκτον
[13, 39]	ᾧ τὸ Ἀχιλλέως μνῆμα, κατοικία	μικρά.	κατέσκαπται δὲ καὶ τὸ Σίγειον
[13, 32]	μή. ἔοικε δὲ ὁ ποιητὴς	μικρὰν	ἀποφαίνειν τὴν πόλιν ἐν τῷ
[13, 22]	λιμένα, τὸ δὲ ζεῦγμά ἐστι	μικρὸν	ἀπὸ τῶν πόλεων παραλλάξαντι ἐξ
[13, 25]	ταῖς ὑπωρείαις, θαρρούντων ἤδη κατὰ	μικρόν,	ἅτε δὴ καὶ τῶν πεδίων
[13, 48]	περὶ Ἄβυδον ἐκ θατέρου μέρους,	μικρὸν	δ´ ὅμως ἐγγυτέρω ἡ Ἄβυδος.
[13, 32]	καὶ βασιλεὺς βασιλέων, ὡς ἔφαμεν.	μικρὸν	δὲ προελθοῦσιν ἀπὸ τῆς παραλίας
[13, 34]	πλησιάσας ὁ δὲ τῷ Ῥοιτείῳ,	μικρὸν	ἔμπροσθεν τοῦ νῦν Ἰλίου συμβάλλουσιν,
[13, 22]	ἐκ τῆς Σηστοῦ διαίρουσι παραλεξάμενοι	μικρὸν	ἐπὶ τὸν τῆς Ἡροῦς πύργον,
[13, 35]	ἑκατέρωθεν ἀγκῶνας. ~Ὑπὲρ δὲ τούτου	μικρὸν	ἡ τῶν Ἰλιέων κώμη ἐστίν,
[13, 26]	τὸ ἱερὸν ἔχουσαν τῆς Ἀθηνᾶς	μικρὸν	καὶ εὐτελές, Ἀλέξανδρον δὲ ἀναβάντα
[13, 35]	ἀφέστηκε· καὶ ὁ φηγὸς δὲ	μικρὸν	κατωτέρω ἐστὶ τοῦ ἐρινεοῦ, ἐφ´
[13, 28]	ἥ τε Δαρδανὶς ἄκρα, ἧς	μικρὸν	πρότερον ἐμνήσθημεν, καὶ ἡ πόλις
[13, 51]	σταδίοις, εἶτ´ ἐν ὀγδοήκοντα Ἄσσος	μικρὸν	ὑπὲρ τῆς θαλάττης, εἶτ´ ἐν
[13, 5]	μὲν τελευτῶντι εἰς τὴν μεσόγαιαν	μικρὸν	ὑπὲρ τῆς Κυζικηνῆς (καὶ δὴ
[13, 40]	οὐδέποτε. αἱ γοῦν Λοκρίδες παρθένοι	μικρὸν	ὕστερον ἀρξάμεναι ἐπέμποντο κατ´ ἔτος·
[13, 32]	τῷ τοιούτῳ λόγῳ μέγας ἐκ	μικροῦ	γεγονὼς καὶ βασιλεὺς βασιλέων, ὡς
[13, 36]	ἔχοντες οὐκ ἐθάρρουν προσιόντες πολιορκεῖν	μικροῦ	τοῦ διαστήματος ὄντος· ἔστι γὰρ
[13, 45]	τριάκοντα βίβλους συγγράψαι στίχων ἐξήγησιν	μικρῷ	πλειόνων ἑξήκοντα, τοῦ καταλόγου τῶν
[13, 48]	ὡς ἐν διακοσίοις σταδίοις ἢ	μικρῷ	πλείοσιν· ὡς δ´ αὕτως καὶ
[13, 64]	μετενεκτέον. παραμυθοῦνται δὲ τὴν ἀπὸ	μικρῶν	ἐπίκλησιν τοιούτοις τισί· καὶ γὰρ
[13, 52]	δ´ εἰς ὀλιγαρχίαν μετέστησαν, εἶτα	Μιλήσιοι	συνεπολιτεύθησαν αὐτοῖς καὶ δημοκρατικῶς ᾤκουν·
[13, 22]	μετὰ τὰ Τρωικὰ Θρᾷκες, εἶτα	Μιλήσιοι.	τῶν δὲ πόλεων ἐμπρησθεισῶν ὑπὸ
[13, 19]	ὁ ποταμὸς νῦν οὕτω καλεῖται.	Μιλησίων	δ´ εἰσὶ καὶ αἱ Κολωναὶ
[13, 22]	ῥοῇς ἐπὶ Σαγγαρίοιο. ~Ἄβυδος δὲ	Μιλησίων	ἐστὶ κτίσμα ἐπιτρέψαντος Γύγου τοῦ
[13, 14]	κτίσμα δ´ ἐστὶ τὸ Πάριον	Μιλησίων	καὶ Ἐρυθραίων καὶ Παρίων. ~Πιτύα
[13, 19]	δὲ Παισηνοὶ μετῴκησαν εἰς Λάμψακον,	Μιλησίων	ὄντες ἄποικοι καὶ αὐτοί, καθάπερ
[13, 12]	λιμήν· κτίσμα δ´ οἱ μὲν	Μιλησίων	φασίν, οἵπερ καὶ Ἄβυδον καὶ
[13, 58]	γὰρ οἱ βασιλεῖς εἰσήγαγον ἐκ	Μιλητουπόλεως	ἐρημώσαντες ἐκείνην, ὥστε ἡμιβαρβάρους γενέσθαι
[13, 59]	ὅλῃ δὲ Καρίᾳ καὶ ἐν	Μιλήτῳ	Λελέγων τάφοι καὶ ἐρύματα καὶ
[13, 64]	δὲ παρ´ Ἐρυθραίοις τοῖς τὸν	Μίμαντα	οἰκοῦσιν, ὅτι φθαρτικὸς τῶν ἀμπελοφάγων
[13, 32]	οὐ γὰρ ἕνεκα ἵππων, ἀλλὰ	μισθοῦ	ὑπὲρ τῆς Ἡσιόνης καὶ τοῦ
[13, 38]	μετηνέχθησαν. Ἀρχαιάνακτα γοῦν φασι τὸν	Μιτυληναῖον	ἐκ τῶν ἐκεῖθεν λίθων τὸ
[13, 38]	δ´ ἠφανισμέναι. Πιττακὸς δ´ ὁ	Μιτυληναῖος,	εἷς τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων,
[13, 39]	τὴν Τροίαν ὑπὸ Ἀθηναίων τοὺς	Μιτυληναίους	ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῷ
[13, 49]	ἐνταῦθα δὲ καὶ ὁ τῶν	Μιτυληναίων	ἐστὶν αἰγιαλός, κώμας τινὰς ἔχων
[13, 51]	παραλίᾳ τῇ ἐφεξῆς αἱ τῶν	Μιτυληναίων	κῶμαι Κορυφαντίς τε καὶ Ἡράκλεια,
[13, 49]	τῶν κατὰ τὴν ἤπειρον τῶν	Μιτυληναίων.	τὸν δὲ αὐτὸν κόλπον καὶ
[13, 39]	ἐπιτειχισθῆναι μὲν γὰρ ὑπὸ τῶν	Μιτυληναίων	τὸν τόπον τοῦτον τῷ Σιγείῳ,
[13, 30]	συνεχὴς ᾐὼν ἁλιτενής, ἐφ´ ᾗ	μνῆμα	καὶ ἱερὸν Αἴαντος καὶ ἀνδριάς,
[13, 39]	τόπος ἐν ᾧ τὸ Ἀχιλλέως	μνῆμα,	κατοικία μικρά. κατέσκαπται δὲ καὶ
[13, 63]	θυσίαν. ἔστι δὲ καὶ Κίλλου	μνῆμα	περὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Κιλλαίου
[13, 32]	Ἀχιλλέως καὶ ἱερόν ἐστι καὶ	μνῆμα	πρὸς τῷ Σιγείῳ, Πατρόκλου δὲ
[13, 32]	Σιγείῳ, Πατρόκλου δὲ καὶ Ἀντιλόχου	μνήματα,	καὶ ἐναγίζουσιν οἱ Ἰλιεῖς πᾶσι
[13, 32]	μέχρι Σιγείου καὶ τοῦ Ἀχιλλέως	μνήματος	εὐθυπλοούντων ἑξήκοντα σταδίων· ὑποπέπτωκε δὲ
[13, 13]	Παρίῳ βωμὸς, Ἑρμοκρέοντος ἔργον, πολλῆς	μνήμης	ἄξιον κατά τε μέγεθος καὶ
[13, 19]	ὁ γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν Νεοπτόλεμος	μνήμης	ἄξιος, ἐκ Λαμψάκου δὲ Χάρων
[13, 50]	δὲ χείμαρρος μέγας· ἄξιον δὲ	μνήμης	πεποίηκεν ὀνομάζων ὁ ποιητὴς αὐτόν.
[13, 51]	ἕκαστα πάλιν, εἴ τι παραλέλειπται	μνήνης	ἄξιον, καὶ πρῶτον περὶ τῆς
[13, 41]	ἔστι καὶ Λυκοῦργος ὁ ῥήτωρ·	μνησθεὶς	γὰρ τῆς Ἰλιέων πόλεως φησί
[13, 27]	ἣν Ἀγαμέμνων πόλιν δεκάτῳ ἔτει	μόλις	εἷλε τὸν χιλιόναυν στόλον ἔχων
[13, 63]	ἀπὸ δὲ Ἁμαξιτοῦ τὸ τρίτον	μόλις	τοῦ λεχθέντος διαστήματός ἐστιν, ὥστε
[13, 27]	ἀπὸ τῶν Αἰακιδῶν τῶν ἐν	Μολοττοῖς	βασιλευσάντων, παρ´ οἷς καὶ τὴν
[13, 48]	χρησμὸς ἦν, αὐτόθι ποιήσασθαι τὴν	μονὴν	ὅπου ἂν οἱ γηγενεῖς αὐτοῖς
[13, 64]	ἰπῶν· καὶ δὴ παρ´ ἐκείνοις	μόνοις	τῶν Ἐρυθραίων τὸ θηρίον τοῦτο
[13, 38]	πάσχων κακῶς, ὕστερον δ´ ἐκ	μονομαχίας,	προκαλεσαμένου τοῦ Φρύνωνος, ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν
[13, 70]	αὐτῷ, καὶ οὐ δύο δυναστεῖαι	μόνον	ἀλλὰ καὶ τρεῖς ὑπῆρξαν ἐν
[13, 69]	δὲ ποιητὴς ἐπὶ τοσοῦτον μέμνηται	μόνον	τῆς ἱστορίας ταύτης „ἀλλ´ οἷον
[13, 53]	„ὅτε πέρ σε βοῶν ἄπο	μοῦνον	ἐόντα σεῦα κατ´ Ἰδαίων „ὀρέων
[13, 64]	περὶ τοὺς Τεύκρους καὶ τοὺς	μύας,	ἀφ´ ὧν ὁ Σμινθεύς, ἐπειδὴ
[13, 48]	ὁ Ποντικὸς πληθύοντάς φησι τοὺς	μύας	περὶ τὸ ἱερὸν νομισθῆναί τε
[13, 13]	Θήβην καὶ Θήβης πεδίον, καὶ	Μυγδονίαν	καὶ Μυγδονίας πεδίον. φησὶ δὲ
[13, 13]	Θήβης πεδίον, καὶ Μυγδονίαν καὶ	Μυγδονίας	πεδίον. φησὶ δὲ Καλλισθένης ἀπὸ
[13, 64]	ὁ Σμινθεύς, ἐπειδὴ σμίνθοι οἱ	μύες,	δεῦρο μετενεκτέον. παραμυθοῦνται δὲ τὴν
[13, 69]	δώρων. ἀλλὰ καὶ οἱ γραμματικοὶ	μυθάρια	παραβάλλοντες εὑρεσιλογοῦσι μᾶλλον ἢ λύουσι
[13, 46]	τινὲς εἶπον, ἄλλοι δὲ Λεύκοφρυν.	μυθεύουσι	δ´ ἐν αὐτῇ τὰ περὶ
[13, 14]	φλεγμονὴν παύοντας καὶ τὸν πόνον.	μυθεύουσι	δὲ τὸν ἀρχηγέτην τοῦ γένους
[13, 14]	αὐτῆς ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων ἐκείνων. ἐνταῦθα	μυθεύουσι	τοὺς Ὀφιογενεῖς συγγένειάν τινα ἔχειν
[13, 11]	τόπος, ἐξ οὗ τὸν Γανυμήδην	μυθεύουσιν	ἡρπάχθαι· ἄλλοι δὲ περὶ Δαρδάνιον
[13, 48]	δὲ καὶ τὴν ἱστορίαν εἴτε	μῦθον	τούτῳ τῷ τόπῳ τὴν περὶ
[13, 69]	ἑαυτοῦ παιδί. τοῦτο μὲν οὖν	μῦθος,	ἄλλην δέ τινα δεῖ γεγονέναι
[13, 32]	πρὸς τοῦτο δὲ πάλιν ἀντιτίθεται	μῦθος·	οὐ γὰρ ἕνεκα ἵππων, ἀλλὰ
[13, 32]	ἀλλ´ ἐάσωμεν ταῦτα· εἰς γὰρ	μύθων	ἀνασκευὰς ἐκπίπτει· τάχα δὲ λανθάνουσί
[13, 48]	οὕτω κατασκευασθῆναι βεβηκὸς ἐπὶ τῷ	μυΐ.	ἄλλοι δ´ ἐκ τῆς Ἀττικῆς
[13, 59]	Καλλισθένης ἱστορεῖ· Συάγγελα δὲ καὶ	Μύνδον	διεφύλαξε. τοῖς δὲ Πηδασεῦσι τούτοις
[13, 59]	τῆς Καρίας κατασχεῖν τῆς μέχρι	Μύνδου	καὶ Βαργυλίων, καὶ τῆς Πισιδίας
[13, 61]	καὶ τείχεα „Θήβης“ τόν τε	Μύνητα	καὶ τὸν Ἐπίστροφον ἀνεῖλεν Ἀχιλλεύς,
[13, 7]	ἧς ἐν τῇ ἁλώσει τὸν	Μύνητα	πεσεῖν φησιν, ὡς ἡ Βρισηὶς
[13, 7]	δυναστεία Τρωικὴ μετὰ τὴν ὑπὸ	Μύνητι.	οἰκείως δὲ τούτοις καὶ τὸ
[13, 60]	τῷ Ἠετίωνι καὶ τὴν ὑπὸ	Μύνητι.	~τοῦ μὲν οὖν Ἠετίωνος λέγει
[13, 7]	ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ πόλιν θείοιο	Μύνητος,	„κλαίειν. ἐμφαίνει γὰρ τὴν Λυρνησσὸν
[13, 61]	ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ „πόλιν θείοιο	Μύνητος,	οὐ τὴν Θήβην λέγοι ἄν
[13, 61]	„ἕλον Ἀτρείδῃ Χρυσηίδα. τοῦ δὲ	Μύνητος	τὴν Λυρνησσόν· ἐπειδὴ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας
[13, 7]	τὴν Λυρνησσὸν λέγων „πόλιν θείοιο	Μύνητος,	ὡς ἂν δυναστευομένην ὑπ´ αὐτοῦ,
[13, 70]	κατὰ τὴν εἰσβολὴν τοῦ ἐν	Μυρμιδόσι	προλόγου „ἰὼ Κάικε Μύσιαί τ´
[13, 58]	οἱ Πέρσαι κατέσχον. ~Φησὶ δὲ	Μυρσίλος	Μηθυμναίων κτίσμα εἶναι τὴν Ἄσσον,
[13, 48]	ἐτυμότητα τοῦ ὀνόματος σῶζον, ὁ	μῦς,	ὑπόκειται τῷ ποδὶ τοῦ ξοάνου·
[13, 65]	καὶ θυσία συντελεῖται πορνοπίωνι Ἀπόλλωνι.	~Μυσία	μὲν οὖν ἔστιν ἡ περὶ
[13, 70]	ἐν Μυρμιδόσι προλόγου „ἰὼ Κάικε	Μύσιαί	τ´ ἐπιρροαί. ἐγγὺς δὲ τῶν
[13, 65]	(ὥς φασι) τὴν πόλιν ἐκτικότων.	Μυσίας	δὲ {καὶ} Ἄστυρα τὴν πλησίον
[13, 70]	δ´ ἐκ τοῦ Τήμνου ποταμὸς	Μύσιος	ἐμβάλλων εἰς τὸν Κάικον ὑπὸ
[13, 61]	τὴν ἀρετὴν περιμάχητον γενέσθαι φασὶ	Μυσοῖς	μὲν καὶ Λυδοῖς τὸ πρότερον,
[13, 69]	ἡ τοῦ Ἀρκάδος θυγάτηρ τῷ	Μυσῶν	βασιλεῖ συνῆλθε καὶ ὁ ἐξ
[13, 69]	καὶ ὁ Τεύθρας Κιλίκων καὶ	Μυσῶν	ἱστόρηται βασιλεύς. Εὐριπίδης δ´ ὑπὸ
[13, 8]	Λυδοί, οἱ τότε Μῄονες, καὶ	Μυσῶν	οἱ περιγενόμενοι τῶν ὑπὸ Τηλέφῳ
[13, 48]	νύκτωρ γὰρ πολὺ πλῆθος ἀρουραίων	μυῶν	ἐξανθῆσαν διαφαγεῖν ὅσα σκύτινα τῶν
[13, 48]	τῷ τόπῳ τὴν περὶ τῶν	μυῶν.	τοῖς γὰρ ἐκ τῆς Κρήτης